سکس نوجوان – انواع رابطه

سکس نوجوان در چه سنی رخ می دهد؟ آیا این رفتار طبیعی است و از نظر پزشکی و روانشناسی چه عوارضی به همراه دارد؟ انواع رابطه جنسی نوجوان چه می باشد؟ آیا رابطه در این سن آسیب زا می باشد؟

حقیقت در مورد سکس نوجوان

به دلیل محدودیت‌های کم در فیلم، تلویزیون و اینترنت نوجوانان بیش از هر زمان دیگری به مطالب جنسی دسترسی دارند. با یک کلیک، می تواند به آن ها دسترسی پیدا کند.

این موضوع نگران کننده می باشد، با وجود اینکه والدین تمام تلاش خود را برای مسدود کردن و فیلتر کردن دسترسی به آن ها انجام می‌دهند، نوجوانان باهوش راه های جدیدی برای پیشی گرفتن از آن ها دارند. البته کارهای زیادی وجود دارد که والدین می توانند برای کنترل بیش تر کودکان و نوجوانان خود انجام دهند.

آیا دختران سیگاری در سن کم تر رابطه جنسی دارند؟

مطالعات نشان داد که نوجوانان دختر سیگاری تمایل دارند دو سال زودتر از دختران سیگاری غیر زن، بکارت خود را از دست بدهند .

ممکن است تعجب کنید که آیا نیکوتین واقعا در علاقه دختران به رابطه جنسی نق شدارد. پاسخ ساده تر از آن چیزی است که فکر می کنید. دختران سیگاری تمایل به ریسک‌پذیری دارند، که باعث می‌شود به احتمال زیاد درگیر رفتارهای پرخطر باشند. در مورد اختلالات نافرمانی نیز می توان گفت که احتمالاً نوجوانان سیگاری بیشتر درگیر آن می شوند.

صحبت در مورد رابطه جنسی

اگر می‌خواهید نوجوانتان هنگام رابطه جنسی عقلانی برخورد کند، وقت آن است که یک مکالمه داشته باشید. بله، “مکالمه جنسی”  در این سن ضروری است. به احتمال زیاد از سمت نوجوان خود س زده می شوید اما ناامید نشوید.

اگر در مورد صحبت کردن مضطرب هستید، مشاور می تواند بهترین جایگزین باشد. هرچه نوجوانان بیشتر در مورد رابطه جنسی بدانند، کمتر احتمال دارد که احساسی در مورد آن رفتار کند. طبق گزارشات ، ۷۴.۴ درصد از والدین امروزه در مورد رابطه جنسی با فرزندان خود صحبت می کنند.

به یاد داشته باشید، بهترین راه برای سالم نگه داشتن فرزندتان، سالم نگه داشتن رابطه میان خودتان می باشد، بنابراین تاجایی که می شود سعی کنید رابطه دوستانه و خوبی با فرزند خود داشته باشید.

رشد جنسی

رشد جنسی یک بخش طبیعی و قابل انتظار از رشد تا بزرگسالی می باشد. رشد جنسی سالم بیش از رفتار جنسی می باشد و ترکیبی از بلوغ فیزیکی (رفتارهای جنسی متناسب با سن)، شکل‌گیری هویت جنسی مثبت، و احساس رفاه جنسی است. در دوران نوجوانی، نوجوانان تلاش می کنند تا با بدن در حال تغییر خود راحت بوده و تصمیمات سالم و ایمن در مورد فعالیت های جنسی اتخاذ کنند.

قبلاً در مورد رشد فیزیکی، ویژگی‌های جنسی اولیه و ثانویه را مورد بحث قرار دادیم. در دوران بلوغ، هر اندام جنسی اولیه (تخمدان، رحم، آلت تناسلی و بیضه ها) به طور چشمگیری رشد می کند و از نظر عملکرد بالغ می شود. در دوران بلوغ، تولید مثل امکان پذیر می شود. به طور همزمان، ویژگی های جنسی ثانویه ایجاد می شود. این ویژگی ها برای تولید مثل مورد نیاز نیستند، اما نشان دهنده مردانگی و زنانگی می باشند.

در بدو تولد، پسران و دختران شکل‌ بدنی مشابهی دارند، اما در دوران بلوغ، مردان از ناحیه شانه‌ها و زنان از ناحیه باسن پهن می‌شوند و سینه‌ها رشد می‌کنند (نمونه‌هایی از ویژگی‌های جنسی ثانویه). رشد جنسی تحت تأثیر ترکیبی پویا از تغییرات فیزیکی و شناختی همراه با انتظارات اجتماعی است. با بلوغ جسمانی، نوجوانان ممکن است خود را با رسانه ها و یا همسالان خود مقایسه کند. به عنوان مثال، بسیاری از دختران نوجوان روی رشد سینه‌های خود تمرکز می‌کنند، به این امید که سینه‌هایشان با تصویر بدنی ایده‌آل مطابقت داشته باشد.

از آنجایی که هورمون های جنسی باعث تغییرات بیولوژیکی می شوند، بر مغز نیز تأثیر می گذارند و افکار جنسی را تحریک می کنند. احساسات مربوط به تجربه جنسی، مانند بقیه دوران بلوغ، به شدت تحت تأثیر هنجارهای فرهنگی در مورد آنچه در چه سنی مورد انتظار است، قرار می گیرد و همسالان بیشترین تأثیر را دارند. به بیان ساده، مهم ترین تأثیر بر فعالیت جنسی نوجوانان، بدن آن ها نیست، بلکه دوستان نزدیک آن ها است که تأثیر بیشتری نسبت به هنجارهای جنسی یا فرهنگی دارند.

علاقه و تعامل جنسی بخشی طبیعی از نوجوانی است.  فکر به مسائل جنسی بین سنین ۱۰ تا ۱۳ سالگی افزایش می یابد. در این سن خودارضایی بسیار متداول است حتی کودکان خردسال نیز درگیر این رفتار هستند. همانطور که بدن کودکان بالغ می شود، احساسات جنسی قوی شروع به رشد می کند و خودارضایی به کاهش تنش جنسی کمک می کند. برای نوجوانان، خودارضایی یک روش رایج برای کشف پتانسیل شهوانی آن ها می باشد و می تواند در طول زندگی بزرگسالی ادامه یابد.

تعاملات جنسی

در سن ۱۲ یا ۱۳ سالگی، برخی از جوانان ممکن است به دنبال رابطه با جنس مخالف بگردند. اگر نوجوانان  رابطه جنسی داشته باشند، در برابر سوء استفاده جنسی و عاطفی، عفونت های مقاربتی (STIs)، HIV و بارداری اولیه بسیار آسیب پذیر می شوند. به خصوص در مورد بیماری های مقاربتی، نوجوانان دیرتر علائم را تشخیص می دهند، که آن ها را در معرض خطر ناباروری و حتی مرگ قرار می دهد.

نوجوانان ۱۴ تا ۱۶ ساله، اگر به درستی آموزش داده شوند، پیامدهای رابطه جنسی محافظت نشده را درک می‌کنند، اما از نظر شناختی ممکن است مهارت‌هایی برای ادغام این دانش در موقعیت‌های روزمره نداشته باشند. نوجوانانی که رابطه جنسی زودهنگام دارند، فشار شدید همسالان را دلیل تصمیم خود گزارش می کنند. برخی از نوجوانان فقط در مورد رابطه جنسی کنجکاو هستند و می خواهند آن را تجربه کنند.

نوجوانان پذیرای الگوهایی هستند که در خانه، مدرسه و رسانه های جمعی می بینند. این مشاهدات بر استدلال اخلاقی و رفتار آن ها تأثیر می‌گذارد. تصمیم گیری در مورد رفتار جنسی تحت تأثیر توانایی نوجوانان در تفکر و استدلال، ارزش ها و تجربه آموزشی آن ها می باشد. کمک به نوجوانان در شناخت تمام جنبه های رشد جنسی، آن ها را تشویق می کند تا تصمیمات آگاهانه و سالم در مورد مسائل جنسی بگیرند.

روند فعالیت جنسی نوجوانان

امروزه نوجوانان نسبت به قبل از انقلاب جنسی در دهه ۱۹۶۰ و ۷۰ از نظر جنسی فعال تر هستند. حدود ۴۳ درصد از نوجوانان ۱۵ تا ۱۹ ساله از هر دو جنس، رابطه جنسی (سکس نوجوان) داشته اند.

حدود سه چهارم دختران و ۸۵ درصد از پسران در این گروه از روش‌های پیشگیری از بارداری استفاده می‌کنند. اگر ۴۳ درصد از نوجوانان رابطه جنسی داشته اند، این بدان معناست که اکثریت نوجوانان، ۵۷ درصد، هرگز رابطه جنسی نداشته اند. در ادامه دلایلی که نوجوانان به رابطه جنسی علاقه نداشته اند ذکر شده است.

دلایل اصلی برای عدم برقراری رابطه جنسی، سنین ۱۵ تا ۱۹

 دختر هاپسرها
بر خلاف دین یا اخلاق۳۸۳۱
نمی خواهند باردار شوند۱۹۲۵
هنوز فرد مناسب را پیدا نکرده اند۱۷۲۱
نمی خواهند به بیماری جنسی مبتلا شوند۷۱۰
منتظر زمان مناسب هستند۷۵
دلیل دیگر۱۲۸

بارداری نوجوانان | سکس نوجوان

اکثر بارداری ها و زایمان های نوجوانان بدون برنامه ریزی انجام می شود و بخشی از مشکل عمومی برای همه زنان در سال های باروری است. سالانه تقریباً ۷۰۰۰۰۰ حاملگی ناخواسته در نوجوانان رخ می دهد. ۵۰۰۰۰ حاملگی دیگر در نوجوانان برنامه ریزی شده است. این ۷۵۰۰۰۰ بارداری نوجوان سالانه منجر به حدود ۴۰۰۰۰۰ تولد می شود. در مجموع، حدود ۱۸ درصد از زنان، یا از هر شش زن، یک نفر، یک مادر نوجوان می باشد.

اگرچه اکثر حاملگی نوجوانان برنامه ریزی نشده می باشد، اما مشکلات خاصی را ایجاد می کنند. در سطح فردی، نوجوانان باردار بیشتر از زنان باردار در سنین بالاتر در معرض خطر ابتلا به فشار خون بالا و کم خونی هستند و همچنین احتمال زایمان زودرس، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد بیشتر است. علاوه بر این، از آنجایی که نوجوانان بیشتر از بزرگسالان به بیماری های مقاربتی مبتلا می شوند، نوجوانان باردار بیشتر از زنان باردار مسن در دوران بارداری به STI مبتلا می شوند.

بسیاری از نوجوانان باردار تصمیم به ترک تحصیل می گیرند. اگر آن ها در مدرسه بمانند، اغلب باید با خجالت باردار شدن کنار بیایند و مشکلات جسمی و عاطفی همراه با بارداری نوجوانی را تحمل کنند. هنگامی که نوزاد متولد می شود، مراقبت از کودک معمولاً به یک مشکل بزرگ تبدیل می شود.. از آنجایی که نوجوانان باردار معمولا از خانواده هایی می آیند که فقیر یا تقریباً فقیر هستند، منابع مالی کمی دارند و اغلب شبکه های حمایت اجتماعی ضعیفی دارند.

در سطح اجتماعی، بارداری و مادر شدن نوجوانان حداقل از دو جنبه بسیار پرهزینه است. اولاً، از آنجایی که عوارض بارداری و زایمان در میان نوجوانان شایع‌تر است، هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی آن‌ها در طول بارداری و بعد از زایمان اغلب بیشتر از هزینه‌هایی است که زنان در سنین بالاتر متحمل می‌شوند.

دوم، فرزندان مادران نوجوان در معرض انواع مختلفی از مشکلات رفتاری و رشدی هستند. والدین نوجوان ممکن است از نظر عاطفی یا عملی برای تربیت کودک آمادگی نداشته باشند. فرزندان والدین نوجوان ممکن است از تحریک شناختی کمتر و حمایت عاطفی مناسب برخوردار شوند.

علاوه بر این، استرسی که آن ها به عنوان والدین جوان تجربه می کنند، آن ها را در معرض خطر بی توجهی یا سوء استفاده از فرزندان قرار می دهد. والدین نوجوان نیز معمولاً از خانواده های کم درآمد هستند و پس از مادر شدن در فقر به زندگی ادامه می دهند و این امر مشکلات را تشدید می کند. بنابراین فرزندان مادران نوجوان در معرض خطر بیشتری  قرار دارند و این مشکلات شامل اختلال در رشد عصبی، مشکلات رفتاری، عملکرد ضعیف مدرسه و مشکلات مزمن سلامتی می باشد.

کاهش بارداری نوجوانان

در تلاش برای کاهش حاملگی های نوجوانان، دو رویکرد استفاده شده است: (۱) تاکید بر دوری از رابطه جنسی، متقاعد کردن نوجوانان به توقف داشتن رابطه جنسی تا بزرگسالی یا ازدواج و (۲) آموزش جامع جنسی، از جمله  پیشگیری از بارداری در صورت تمایل به رابطه جنسی

اکثر محققان رفتار جنسی معتقدند که درخواست برای دوری از رابطه جنسی به کاهش رابطه جنسی و بارداری نوجوانان کمکی نمی‌کند.

رویکرد کاهش آسیب تشخیص می‌دهد که چون انواع خاصی از رفتارهای مضر اجتناب‌ناپذیر هستند، جامعه ما باید تمام تلاش خود را برای به حداقل رساندن انواع آسیب‌هایی که این رفتارهای مختلف ایجاد می‌کنند انجام دهد. در رابطه با رابطه جنسی نوجوانان و بارداری، رویکرد کاهش آسیب دو هدف دارد: (۱) کمک به کاهش خطر بارداری در میان نوجوانان و (۲) کمک به والدین نوجوان و فرزندانشان.

برای دستیابی به هدف اول، کلاس‌های آموزش جنسی، کلینیک‌های تنظیم خانواده، برنامه‌های توسعه جوانان و سایر برنامه ها بر لزوم استفاده نوجوانان از پیشگیری از بارداری در صورت داشتن فعالیت جنسی تأکید دارند. علاوه بر این، پیشگیری از بارداری موثر (قرص‌های ضد بارداری، سایر کنترل‌های هورمونی و حتی کاندوم‌هایی که در برابر بیماری‌های مقاربتی محافظت می‌کنند) باید با هزینه کم یا بدون هزینه در دسترس نوجوانان قرار گیرد.

مطالعات نشان می دهد که این دو راهبرد پیشگیری از بارداری منجر به رابطه جنسی بیشتر در نوجوانان نمی شود و همچنین نشان می دهد که استفاده مداوم از روش های پیشگیری از بارداری به طور چشمگیری خطر بارداری نوجوانان را کاهش می دهد.

در این رابطه، گزارش اخیر مؤسسه گاتماچر، پیشگیری از بارداری را «استراتژی اثبات شده و مقرون به صرفه» نامید.

استراتژی دیگر برای جلوگیری از بارداری نوجوانان شامل استفاده از برنامه های مداخله در اوایل دوران کودکی (ECI) است. بسیاری از این برنامه‌ها شامل بازدید مددکاران اجتماعی، پرستاران و سایر متخصصان از خانه‌های کودکانی می‌شوند که در معرض خطر مشکلات عصبی، عاطفی یا رفتاری در طول چند سال اول زندگی و همچنین در دوران بلوغ قرار دارند. این برنامه‌ها احتمال باردار شدن نوجوانان را به شدت کاهش می دهد.

سکس نوجوان

دومین روش این استراتژی برای کاهش آسیب، والدین نوجوان و فرزندانشان را هدف قرار می دهد. هدف دوم رویکرد کاهش آسیب، کمک به نوجوانان در دوران بارداری و پس از زایمان است. این استراتژی با هدف فوری ارائه حمایت عملی و عاطفی برای این مادران جوان است. همچنین اهداف بلندمدت کاهش بارداری و زایمان های مکرر و جلوگیری از مشکلات رشدی و رفتاری در بین فرزندانشان را دارد.

یکی از بسیاری از حقایق غم انگیز مادر شدن نوجوانان این است که مادران نوجوان اغلب جایی برای زندگی ندارند. والدین مادر نوجوان ممکن است اجازه ندهند او و نوزادش با آن ها زندگی کنند، این موضوع ممکن است به این دلیل که از بارداری او عصبانی هستند بوده یا به این دلیل باشد که اتاق یا امکانات مالی برای نگهداری و مراقبت از نوزاد ندارند.

در  موارد دیگر، یک مادر نوجوان ممکن است زندگی با پدربچه را آغاز کند، اما این زندگی معمولاً ناپایدار هستند و اغلب پایان می یابند و دوباره او و فرزندش بدون خانه می مانند. همچنین، بسیاری از مادران نوجوان قبل از باردار شدن از خانه فرار می کردند یا در مراکز نگهداری زندگی می کردند. به دلیل تمام این موقعیت ها، بسیاری از مادران نوجوان خود را بدون جایی برای زندگی می بینند.

راهبرد نهایی برای پرداختن به مشکل جنسی و بارداری در نوجوانی، پرداختن به شرایط عمومی‌تر اجتماعی است که به ایجاد رابطه جنسی و بارداری در نوجوانی منجر می شود. این شرایط فقر است. همانطور که قبلاً اشاره شد، کودکانی که در خانواده‌های فقیر و در محله‌های محروم بزرگ می‌شوند- بیشتر در سنین نوجوانی رابطه جنسی دارند و باردار می‌شوند.

عفونت های مقاربتی

علاوه بر بارداری و تولد، یکی دیگر از مشکلات مرتبط با فعالیت جنسی نوجوانان، انتقال عفونت های مقاربتی (STIs) است. این مشکل در سال‌های نوجوانی شایع بوده، اما در دوران بزرگسالی، زمانی که فعالیت جنسی بیشتر از دوران نوجوانی است،بیش تر می باشد.  سالانه تقریباً ۱۹ میلیون مورد جدید بیماری های مقاربتی تشخیص داده می شود و بیش از ۶۵ میلیون آمریکایی به یک بیماری مقاربتی غیرقابل درمان مانند تبخال مبتلا هستند. اگرچه نوجوانان و جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله تنها یک چهارم افراد فعال جنسی را تشکیل می دهند، اما نیمی از آمار تمام بیماری های مقاربتی جدید را به خود اختصاص می دهند. علی‌رغم این واقعیت، اکثر جوانانی که تست STI مثبت داشتند، باور نداشتند که در معرض خطر ابتلا به STI هستند.

در هر یک سال، ۱۵ درصد از جوانان ۱۸ و ۲۶ ساله به STI مبتلا می شوند. این رقم تفاوت جنسیتی قابل توجهی را نشان می دهد: ۲۰ درصد از زنان جوان در سال گذشته به بیماری مقاربتی مبتلا شده اند، در حالی که این رقم در مردان جوان ۱۰ درصد است. همچنین تفاوت‌های مهم نژادی/قومی نیز در آمار نقش دارند: ۳۴ درصد از جوانان آفریقایی-آمریکایی در سال گذشته به یک بیماری مقاربتی مبتلا بوده‌اند که در مقایسه با ۱۰ درصد آسیایی ، ۱۵ درصد اسپانیایی و ۱۰ درصد سفیدپوست قابل توجه می باشد.

سه نوع رفتار جنسی خطر انتقال یا ابتلا به یک بیماری مقاربتی را افزایش می دهد: داشتن رابطه جنسی با حداقل سه شریک جنسی در طول یک سال گذشته، داشتن شریک جنسی مبتلا به STI شناخته شده و عدم استفاده از کاندوم است.

سوالات متداول

۱ – آیا فکر کردن به رابطه جنسی در نوجوانان طبیعی است؟

طبیعی است که به رابطه جنسی فکر کنید – اغلب یا فقط یک بار در هر چند وقت یکبار . با گذراندن دوران بلوغ، هورمون ها به روش های جدیدی بر بدن و احساسات ما تأثیر می گذارند. این باعث می شود که ما در مورد رابطه جنسی کنجکاو شویم و بیشتر احتمال دارد که افکار و احساسات جنسی داشته باشیم. با پشت سر گذاشتن این تغییرات، ممکن است برخی افراد را جذاب بیابید.

۲ – چرا نوجوانان هنگام رابطه جنسی تحت فشار قرار می گیرند؟

برخی از نوجوانان تصمیم می گیرند روابط جنسی داشته باشند تا همگام با دوستان خود باشند یا به این دلیل که به نظر می رسد دیگران این کار را انجام می دهند . دیگران احساس می کنند تحت فشار شخصی که قرار می گذارند. برخی از نوجوانان به سادگی می خواهند احساس کنند که مورد علاقه یا پذیرفته شده اند.

۳ – آیا فعالیت جنسی در ۱۵ سالگی طبیعی است؟

در مورد افراد فعال جنسی ۱۳، ۱۴ و ۱۵ ساله چه باید کرد؟ فعالیت جنسی در طول سالهای نوجوانی بخشی از طیف طبیعی رشد نوجوانان است . افراد جوان در سال های اولیه نوجوانی که از نظر جنسی فعال هستند معمولاً با انتخاب خود این کار را انجام می دهند. با این حال، اقلیت قابل توجهی ممکن است مورد آزار جنسی قرار گیرند.

منبع : سکس نوجوان – انواع رابطه

آیا در رابطه از من سو استفاده می شود؟ | سوء استفاده در رابطه

سوء استفاده در رابطه

آیا در رابطه از من سو استفاده می شود؟

آزار خانگی تقریباً یک سوم زنان جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. مردم آن را می بینند، در مورد آن می شنوند اما متأسفانه، تنها تعداد کمی جرات مبارزه و دفاع در مقابل خشونت خانگی را دارند.

حتی امروزه نیز بسیاری از مردم هستند که ترجیح می دهند در مورد این وضعیت ساکت بمانند. آزار خانگی می تواند اثرات نامطلوبی بر کسانی که آن را تجربه کرده اند و کل جامعه به همراه داشته باشد. برخی از متخصصان زندگی خود را وقف افزایش آگاهی و مبارزه در مورد این موضوع قریب الوقوع کرده اند که هم مردان و هم زنان را نگران می کند.

آزار خانگی به رفتاری گفته می شود که در آن یک فرد یا افراد دیگری به شیوه ای خشونت آمیز یا توهین آمیز در محیط خانگی رفتار می کند. سوء استفاده کنندگان و بازماندگان می توانند هم مرد و هم زن باشند. با این حال، اکثریت زیادی از افرادی که آزار خانگی را تجربه می کنند، زنان هستند.

درمان می تواند به شما کمک کند تا با ترس های خود روبرو شوید.

در چند دهه اخیر، مفهوم خشونت خانگی مورد توجه قرار گرفته است و در سرتاسر جهان هم به عنوان یک موضوع بسیار جدی و حتی جرم شناخته می شود. با این حال، قوانین علیه آزار خانگی از کشوری به کشور دیگر بسیار متفاوت است که یافتن راه درست برای از بین بردن این موضوع را چالش برانگیز می کند.

سوء استفاده در رابطه

علل سوء استفاده خانگی

هیچ دلیل یا پاسخ واقعی در مورد اینکه چرا کسی از همسر یا فرزندان خود سوء استفاده می کند وجود ندارد. اما می توان گفت این به میل به قدرت و کنترل توسط سوءاستفاده‌گر خلاصه می‌شود. افراد سوء استفاده گر برای به دست آوردن و حفظ قدرت و کنترل هر کاری لازم را انجام خواهند داد.

وجه اشتراک اساسی دیگر بین سوء استفاده کنندگان این است که آن ها معتقدند همیشه حق با آن هاست و کار اشتباهی انجام نمی دهند. این باور اغلب با عوامل دیگری مانند مشکلات سلامت روان یا اختلال مصرف مواد همراه است.

با گذشت زمان، برخی افراد ممکن است در چرخه سوء استفاده به دام بیفتند و باور کنند که مقصر شرایطی هستند که در آن قرار دارند.

چرخه سوء استفاده:

جدول زمانی و دفعات مراحل درون چرخه می تواند در هر رابطه متفاوت باشد. اما، همیشه از یک الگوی خاص پیروی می کند که شامل مراحل زیر می شود:

مرحله ۱: تشدید

در این مرحله، استرس ناشی از زندگی روزمره (یعنی کار، بچه‌ها، نگرانی‌های مالی و غیره) شروع به افزایش کرده و باعث ایجاد فشار و تنش می‌شود. این باعث می شود که افراد سوء استفاده گر نسبت به اطرافیان خود احساس رنجش پیدا کرده و تصور کنند که نیازهایشان برآورده نمی شود.

در این مرحله، آن ها شروع به جستجوی هر بهانه ای برای دعوا می کنند. طول این مرحله می تواند به کوتاهی چند ساعت یا تا چند ماه برسد.

مرحله ۲: خشونت

هنگامی که تنش طی مدتی از طریق یک سلسله آزار روانی یا کلامی به نقطه شکست رسید، به رفتار خشونت آمیز نسبت به شریک زندگی یا فرزندانشان دست می زنند. این مرحله همچنین می تواند از چند ساعت تا چند هفته یا ماه ادامه یابد و شامل طغیان های خشونت آمیز، دعوا و درگیری های فیزیکی است.

مرحله ۳: ماه عسل

هنگامی که خشونت از بین می رود، آزارگر وارد مرحله پشیمانی می شود. در برخی موارد، سوء استفاده کننده به سادگی آنچه را که اتفاق افتاده نادیده می گیرد. اما به طور کلی، آن ها نسبت به اعمال خود احساس گناه شدیدی نشان می دهند و قول می دهند که دیگر این کار را انجام ندهند!

آن ها حتی ممکن است برای بخشش التماس کنند و از عشق، محبت، هدیه یا از تهدید به خودکشی استفاده کنند تا آن ها را متقاعد کنند که فرصتی دوباره به رابطه بدهند. افراد سوء استفاده گر ممکن است در مورد آنچه اتفاق افتاده احساس سردرگمی یا گناه کنند و بارها بیان کنند که دیگر هرگز تکرار نخواهد شد.

پس از این، دوره ای از صلح و ثبات نسبی آغاز می شود. با این حال، این مرحله آرامش قبل از طوفان است. با گذشت زمان، مرحله ماه عسل شروع به کوتاه‌تر و کوتاه‌تر شدن می‌کند تا زمانی که کاملاً از بین برود.

انواع خشونت خانگی

وقتی صحبت از آزار خانگی به میان می‌آید، نمی توان قانونی برای همه صادر کرد. برخلاف تصور عمومی، خشونت خانگی همیشه به این معنی نیست که کبودی یا جای زخم بر روی بدن دیده شود بلکه خشونت و سوء استفاده در همه اشکال و اندازه ها وجود دارد. انواع معمول‌تر سوء استفاده در دسته‌های زیر قرار می‌گیرند:

فیزیکی:

آزار فیزیکی، مانند: کتک زدن، مشت، لگد، سوزاندن، خفه کردن و غیره. همچنین می تواند شامل حبس کردن شریک زندگی خود در خانه یا رها کردن او در مکان های دورافتاده بدون راه برگشت باشد.

عاطفی:

استفاده از دروغ و احساسات برای بروز احساسات عاطفی در فرد مقابل.

جنسی:

درخواست یا اجبار به رابطه جنسی و اعمال جنسی بر خلاف میل شخصی از طریق زور، خشونت یا ارعاب. سوء استفاده جنسی (به ویژه تجاوز زناشویی) یکی از رایج ترین انواع سوء استفاده است.

در این شرایط آزارگر احساس نمی کند که برای آنچه که «حق» خود می داند به رضایت شریک زندگی خود نیاز ندارد. همچنین ممکن است از تصاویر یا ویدئوهای جنسی برای باج گیری و کنترل دیگران استفاده کند.

آزار کلامی:

توهین یا آزار از طریق کلمات، بی احترامی و تحقیر شخص دیگر در ملاء عام.

مالی:

هدف این نوع سوء استفاده محدود کردن آزادی فردی از طریق ابزارهای اقتصادی است. این را می‌توان با برداشتن کارت‌های اعتباری، محدود کردن دسترسی به پول در بانک، یا ممانعت از کار شریک زندگی نشان داد. با محدودیت مالی فرد آزارگر کنترل زندگی را به دست گرفته و شانس فرار یا مستقل شدن آن ها را محدود می کند.

علائم آزار خانگی

تضادها و اختلافات بخشی طبیعی از یک رابطه سالم و محترمانه است. بنابراین درک اینکه چه هنگامی سوء استفاده شروع می شود دشوار است. سوء استفاده کنندگان، از نظر ظاهری، می توانند بسیار جذاب باشند. بنابراین، ممکن است فرد بدون اینکه متوجه شود در دام یک رابطه بد قرار بگیرد. اما اطرافیان در اکثر مواقع علائم را تشخیص دهند.

اگر فکر می‌کنید که شما یا کسی که می‌شناسید مورد سوء استفاده قرار گرفته‌اید، بهتراست به نشانه های زیر توجه کنید:

  • حسادت کنترل‌کننده یا مالکانه. برای مثال، آزارگر دائماً شما را بررسی می‌کند، می‌پرسد کجا هستند، با چه کسی هستند و غیره و اگر در دسترس نباشد یا وقت خود را با دوستان دیگر سپری کنید، عصبانی می‌شود.
  • انزوا. فرد سواستفاده گر به طور کامل شما را منزوی می کند، بنابراین شما جز او کسی را نخواهید داشت. به عنوان مثال، او ممکن است از کار کردن، ملاقات دوستانن، خانواده یا شرکت در فعالیت های اجتماعی امتناع کند. انزوا روش دیگری برای اعمال کنترل کامل است.
  • رفتار انتقادی. فرد آزارگر شریک زندگی خود را به صورت کلامی تحقیر می کند یا به او توهین می کند. آن ها از لباس، ظاهر و انتخاب های شریک زندگی خود انتقاد می کنند تا آن ها را تحقیر کنند.
  • با بررسی تماس‌های تلفنی، ایمیل‌ها، خواندن و مرور چیزهای شخصی و غیره به حریم خصوصی نفوذ می‌کند.
  • سرزنش. فرد سوء استفاده گر با گفتن جملاتی مانند «اگر به من گوش می دادی، مجبور نبودم تو را بزنم» راهی برای سرزنش شریک زندگی خود پیدا می کند.
  • تهدید. آزارگر با استفاده از تهدید دیگران را کنترل می کند، به عنوان مثال، گفتن جملاتی مانند، اگر مرا ترک کنی، خود را می کشم باعث می شود که دیگران بدلیل احساس گناه کنار او بمانند.
  • خشونت. آزارگر در هنگام عصبانیت یا زمانی که تحت تأثیر مواد مخدر یا الکل است، خشونت آمیز و مخرب می شود و بعد دلیل رفتار خود را مواد مخدر می داند

در حالی که بسیاری از علائم ذکر شده در بالا روانی هستند و همیشه قابل مشاهده نمی باشند، علائم فیزیکی زیر ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد در حال تجربه آزار و سوء استفاده است:

  • تغییر در ظاهر. به عنوان مثال، مو، لباس، یا آرایش آن ها تغییر می کند و حتی ممکن است احساس کنید دیگر خودشان نیستند.
  • تغییر در شخصیت. برای مثال، فردی که قبلاً شاد بود ممکن است ناگهان گریه کند، غمگین شود یا عصبی و ترسیده باشد.
  • عدم اعتماد به نفس یا عدم علاقه ناگهانی به فعالیت های روزانه، دوستان، مدرسه یا محل کار.
  • دوری از دوستان و خانواده
  • کنسل کردن برنامه‌ها و فقط وقت گذراندن با همسر خود.
  • کبودی یا خراشیدگی
  • افزایش مصرف مواد مخدر یا الکل
  • افسردگی

اکثر افرادی که درگیر خشونت می شوند برخی از ویژگی های ذکر شده در بالا را در اوایل یک رابطه نشان می دهند. گاهی اوقات، افراد تمایل دارند آن ها را به حساس بودن همسر خود نسبت بدهند. اما در واقع، این علائم هشدار دهنده سوء استفاده خانگی می باشند.

ممکن است بخاطر آبرو افراد از بروز مشکلات خود خودداری کنند. در چنین مواردی، اعضای خانواده باید تلاش کنند تا فرد را از وضعیتی که دارد آگاه کرده و به هر نحوی که می توانند به او کمک کنند.

آزار خانگی

بر اساس گزارش سازمان زنان (UN Women)، خشونت خانگی نگرانی رو به رشد در سطح جهانی است و دهه هاست که وجود داشته است. سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۳ برای اقدام علیه آزار خانگی، “اعلامیه رفع خشونت علیه زنان” را منتشر کرد.

با این حال، اکنون که دو دهه از آن گذشته است، مشکل آزار خانگی با وجود قوانینی که در بیش از ۱۲۰ کشور در مورد آزار و اذیت جنسی، آزار جنسی و تجاوز زناشویی به تصویب رسیده است، هنوز در حال افزایش است.

۳۵ درصد از زنان در سراسر جهان به نوعی درگیر آزار خانگی هستند (این تقریباً ۱ در ۳ زن است).

بر اساس آمار سال ۲۰۱۲، نیمی از زنانی که در سطح جهان به قتل رسیده‌اند، قبلاً خشونت خانگی را تجربه کرده‌اند و توسط همسر یا دیگر افراد مهم اطرافشان کشته شده‌اند.

کم تر از ۴۰ درصد از بازماندگان خشونت خانگی برای گزارش خشونت یا کمک گرفتن اقدام می کنند.

هر سال بیش از ۳ میلیون کودک (تنها در ایالات متحده) شاهد روابط خشونت آمیز هستند و تحت تأثیر آن قرار می گیرند. بسیاری از این کودکان با مشکلات روانی یا رفتاری بزرگ می شوند. آن ها اغلب یا مورد خشونت قرار می گیرند یا خودشان خشونت خانگی را تجربه می کنند.

گاهی اوقات آزار خانگی می تواند منجر به قتل خانگی شود. با وجود چنین حقایقی، چرا مردم در روابط خشونت آمیز باقی می مانند یا از صحبت کردن خودداری می کنند؟ اغلب آن ها از عواقب آن می ترسند یا به این باور رسیده اند که گناهکار هستند و بدون فرد سوءاستفاده گر نمی توانند زندگی کنند.

آیا شما درگیر خشونت خانگی هستید؟

آیا مطمئن نیستید که به کمک نیاز دارید؟  پریشانی عاطفی و زندگی با فرد سوء استفاده گر می تواند تشخیص اینکه آیا شما یک درگیر خشونت خانگی هستید یا نه را دشوار کند.

اگر دو یا چند مورد از علائم ذکر شده در بالا را تجربه کرده اید و رابطه خودتان را زیر سوال می برید، ممکن است وقت آن رسیده باشد که کمک بگیرید یا با کسی صحبت کنید..

برای بازماندگان خشونت خانگی صحبت در مورد مشکلات بسیار دشوار است. ترس از رسوایی اجتماعی، ترس از دست دادن نان آور خانه (اگر شریک زندگی آن ها به زندان برود یا خانواده را ترک کند)، میل به محافظت از فرزندان و خانواده دیگری در برابر این موقعیت، منزوی شدن از نظر اجتماعی و مالی همه می توانند دلیلی برای سکوت باشند.

آن ها می ترسند که هیچ کس به آن ها کمک نکند یا آنقدر می ترسند که نمی تواند خشونت را گزارش کند. علاوه بر این، بسیاری از بازماندگان تمایل دارند خود را سرزنش کنند. آن ها احساس می‌کنند که به نوعی لایق این رفتار هستند.

با وجود این دلایل، ماندن در یک رابطه خشونت آمیز و توهین آمیز هرگز قابل قبول نیست. آمارها نشان می‌دهند که چرخه خشونت معمولاً در طول زمان شدیدتر شده و شدت آن افزایش می‌یابد (اغلب منجر به مرگ یا آسیب‌های جسمی و روانی شدید می‌شود).

متاسفانه سوء استفاده به ندرت متوقف می شود یا از بین می رود بنابراین برای کمک به خودتان یا فرزندتان حتما کمک بگیرید.

درمان

برای بازماندگان خشونت خانگی کمک های زیادی وجود دارد. شما می توانید به راحتی با مراکز مشاوره ستاره ایرانیان تماس بگیرید و حتی اگر نمی توانید حضوری از خدمات مشاوره بهره مند شوید به صورت تلفنی با مشاور صحبت کنید. مراکز زیادی وجود دارند که به زنان کمک می کنند با خشونت خانگی مقابله کنند و خودشان را نجات دهند.

مهم نیست چقدر سخت است، بازماندگان باید صحبت کنند، ارتباط برقرار کنند و داستان های خود را به اشتراک بگذارند تا افراد بیش تری رو به درمان بی آورند و زندگی خود را نجات دهند.

منبع : آیا در رابطه از من سو استفاده می شود؟ | سوء استفاده در رابطه

نکات خواب برای افراد مسن

نکات خواب برای افراد مسن که آن ها را آزار می دهد آیا با بالا رفتن سن بدخوابی را تجربه می کنید؟ نکات زیر می تواند به شما در مقابله با بی خوابی، غلبه بر مشکلات خواب مرتبط با سن و داشتن خواب شبانه خوب کمک کند.

خواب و پیری

با افزایش سن، اغلب تغییرات طبیعی در الگوی خواب خود را تجربه می کنیم، مانند خواب آلودگی، زودتر بیدار شدن یا تجربه خواب عمیق کمتر. با این حال، اختلال در خواب، بیدار شدن با خستگی هر روز و سایر علائم بی خوابی جزء طبیعی پیری نیستند. خواب به اندازه دوران جوانی برای سلامت جسمی و روحی شما مهم است.

خواب خوب شبانه به بهبود تمرکز و شکل گیری حافظه کمک می کند، به بدن شما اجازه می دهد هر گونه آسیب سلولی را که در طول روز رخ داده است ترمیم کند و سیستم ایمنی بدن شما را تازه می کند، که به نوبه خود به جلوگیری از بیماری کمک می کند.

افراد مسن‌تری که خوب نمی‌خوابند، بیشتر از افسردگی، مشکلات توجه و حافظه، خواب‌آلودگی بیش از حد در طول روز رنج می برند. خواب ناکافی همچنین می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی از جمله افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، دیابت، مشکلات وزن و سرطان سینه در زنان شود.

برای بهبود کیفیت خواب، مهم است که دلایل اصلی مشکلات خواب خود را درک کنید. نکات زیر می تواند به شما در شناسایی و غلبه بر مشکلات خواب مرتبط با سن، استراحت شبانه خوب و بهبود کیفیت بیداری کمک کند.

نکات خواب برای افراد مسن

سالمندان چقدر به خواب نیاز دارند؟

در حالی که نیاز به خواب از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اکثر بزرگسالان سالم به هفت تا نه ساعت خواب در شب نیاز دارند. با این حال، احساس شما در صبح مهمتر از تعداد ساعات مشخص خواب است. بیدار شدن مکرر با احساس خستگی در طول روز بهترین نشانه این است که شما به اندازه کافی نمی خوابید.

بی خوابی و پیری

نکته ۱: بدانید که چگونه خواب با افزایش سن تغییر می کند

با افزایش سن، بدن شما سطوح پایین‌تری از هورمون رشد تولید می‌کند. وقتی این اتفاق می افتد، ملاتونین کمتری تولید می کنید، به این معنی که اغلب خواب پراکنده تری را تجربه کرده و در طول شب بیشتر از خواب بیدار می شوید. به همین دلیل است که بسیاری از ما با بالا رفتن سن خواب خود را سبک تر تصور می کنیم. به طور مثال ممکن است:

می خواهید عصرها زودتر بخوابید و صبح زودتر از خواب بیدار شوید.

برای اینکه ساعات خواب مورد نیاز خود را داشته باشید، باید شب ها مدت بیشتری را در رختخواب بگذرانید یا با چرت زدن در روز کمبود را جبران کنید.

در بیشتر موارد، چنین تغییراتی در خواب طبیعی است و نشان دهنده مشکل خواب نیست.

مشکلات خواب که به سن مربوط نمی شود

در هر سنی، تجربه گاه به گاه مشکلات خواب معمول است. با این حال، اگر هر یک از علائم زیر را به طور منظم تجربه می کنید، ممکن است با اختلال خواب مواجه باشید :

  • با وجود اینکه احساس خستگی می کنید در به خواب رفتن مشکل دارید.
  • وقتی بیدار می شوید در به خواب رفتن مشکل دارید.
  • بعد از یک خواب شبانه احساس شادابی نکنید.
  • در طول روز احساس تحریک پذیری یا خواب آلودگی می کنید.
  • در بیدار ماندن در هنگام نشستن، تماشای تلویزیون یا رانندگی مشکل دارید.
  • در طول روز در تمرکز مشکل دارند.
  • برای به خواب رفتن به قرص های خواب یا الکل اعتماد کنید.
  • در کنترل احساسات خود مشکل دارید.

نکته ۲: علل زمینه ای بی خوابی خود را شناسایی کنید

بسیاری از موارد بی خوابی یا مشکلات خواب ناشی از علل زمینه ای اما قابل درمان است. با شناسایی همه علل احتمالی، می توانید درمان را متناسب با آن انجام دهید.

  • آیا تحت استرس زیادی هستید؟
  • آیا افسرده هستید؟ آیا از نظر عاطفی احساس خستگی یا ناامیدی می کنید؟
  • آیا با اضطراب یا نگرانی مزمن مبارزه می کنید؟
  • آیا اخیراً یک تجربه آسیب زا را پشت سر گذاشته اید؟
  • آیا از داروهایی استفاده می کنید که ممکن است بر خواب شما تأثیر بگذارد؟
  • آیا مشکلات سلامتی دارید که خواب را مختل کند؟

علل شایع بی خوابی و مشکلات خواب در افراد مسن

عادات خواب بد و محیط خواب

عادات خواب بد شامل ساعات خواب نامنظم، مصرف الکل قبل از خواب و به خواب رفتن با تلویزیون روشن است. اطمینان حاصل کنید که اتاق شما راحت، تاریک و ساکت است و مراحل قبل از خواب شما برای خواب مفید است.

درد یا شرایط پزشکی

شرایط بهداشتی مانند نیاز مکرر به ادرار، درد، آرتریت، آسم، دیابت، پوکی استخوان، سوزش سر دل شبانه و بیماری آلزایمر می‌توانند خواب را مختل کنند. برای رفع هر گونه مشکلی با پزشک خود صحبت کنید.

یائسگی

در طول یائسگی، بسیاری از زنان متوجه می شوند که گرگرفتگی و تعریق شبانه می تواند خواب را مختل کند. حتی پس از یائسگی، مشکلات خواب ممکن است ادامه یابد. بهبود عادات روزانه، به ویژه رژیم غذایی و ورزش، می تواند کمک کننده باشد.

داروها

افراد مسن بیشتر از افراد جوان بیشتر از داروها استفاده می کنند و ترکیب داروها و همچنین عوارض جانبی آن ها می تواند خواب را مختل کند. پزشک شما ممکن است بتواند برای بهبود خواب تغییراتی در داروهای شما ایجاد کند.

عدم ورزش

اگر بیش از حد بی تحرک هستید، ممکن است هنگام خواب احساس خواب آلودگی نکنید. ورزش هوازی منظم در طول روز می تواند خواب خوب را تقویت کند.

فشار

تغییرات مهم زندگی مانند بازنشستگی، مرگ یکی از عزیزان یا جابجایی خانه می تواند باعث استرس شود. هیچ چیز بهتر از پیدا کردن کسی که بتوانید رو در رو با او صحبت کنید، خلق و خوی شما را بهتر نمی کند.

عدم مشارکت اجتماعی فعالیت های اجتماعی

خانواده و کار می تواند سطح فعالیت شما را بالا نگه دارد و بدن شما را برای یک خواب خوب آماده کند. اگر بازنشسته هستید،  می توانید در کلاس هایی که برای بزرگسالان برگذار می شود شرکت کرده یا کارهای داوطلبانه را انتخاب کنید.

اختلالات خواب

 سندرم پاهای بیقرار (RLS) و اختلال تنفس ( مانند خروپف و آپنه خواب ) بیشتر در افراد مسن رخ می دهد.

کمبود نور خورشید

نور شدید خورشید به تنظیم ملاتونین و چرخه خواب و بیداری شما کمک می کند. سعی کنید حداقل دو ساعت در روز نور خورشید را دریافت کنید. پنجره ها را در طول روز باز نگه دارید یا برای قدم زدن بیرون بروید

نکته ۳: عادات خواب را بهبود ببخشید

در بسیاری از موارد، می توانید با پرداختن به مسائل عاطفی، بهبود محیط خواب و انتخاب عادات سالم تر در طول روز، خواب خود را بهبود ببخشید . با این حال، از آنجایی که افراد متفاوت هستند، ممکن است برای یافتن تغییراتی که خواب شما را بهبود می بخشد، کمی آزمایش لازم باشد.

تشویق به خواب بهتر در شب

به طور طبیعی سطح ملاتونین خود را افزایش دهید. نورهای مصنوعی در شب می توانند تولید ملاتونین را در بدن سرکوب کنند، بنابراین از لامپ های کم مصرف در جاهایی که ایمن هستند استفاده کنید و تلویزیون و کامپیوتر را حداقل یک ساعت قبل از خواب خاموش کنید.

اطمینان حاصل کنید که اتاق خواب شما ساکت، تاریک و خنک بوده و تخت شما راحت است. ما اغلب با افزایش سن به سر و صدا حساس می شویم و نور و گرما نیز می توانند باعث مشکلات خواب شوند. استفاده از دستگاه صدا، گوش گیر یا چشم بند می تواند کمک کننده باشد.

از اتاق خواب خود فقط برای خواب و رابطه جنسی استفاده کنید. با کار نکردن، تماشای تلویزیون یا استفاده از رایانه در رختخواب، مغز شما اتاق خواب را فقط با خواب و رابطه جنسی مرتبط می کند.

ساعت های اتاق خواب را از دید خارج کنید. نور می‌تواند خواب شما را مختل کند و تماشای گذشت دقیقه‌ها باعث اضطراب شما برای بی خوابی می شود.

برای خواب بهتر، برنامه منظمی داشته باشید

برنامه خواب ثابتی داشته باشید. به رختخواب بروید و هر روز در ساعات مشخصی از خواب بیدار شوید، حتی آخر هفته ها.

جلوی خروپف را بگیرید اگر خروپف شما را بیدار نگه می دارد، گوش گیرامتحان کرده یا اتاق خواب های جداگانه را امتحان کنید.

زودتر به رختخواب رفتن. زمان خواب خود را طوری تنظیم کنید که با زمانی که می خواهید به رختخواب بروید، مطابقت داشته باشد.

راه های آرامش بخش قبل از خواب را امتحان کنید. حمام کردن، نواختن موسیقی، یا تمرین تکنیک‌های آرام‌سازی مانند آرام‌سازی پیشرونده عضلانی ، مدیتیشن ذهن‌آگاهی یا تنفس عمیق می‌تواند به شما کمک کند قبل از خواب آرام شوید.

مصرف داروهای خواب آور و قرص های خواب آور را محدود کنید. بسیاری از داروهای خواب دارای عوارض جانبی هستند و برای استفاده طولانی مدت در نظر گرفته نشده اند. قرص های خواب آور علل بی خوابی را برطرف نمی کنند و حتی می توانند در درازمدت آن را بدتر کنند.

رابطه جنسی و خواب را با هم ترکیب کنید. رابطه جنسی و صمیمیت فیزیکی، مانند در آغوش گرفتن، می تواند منجر به خوابی آرام شود.

چگونه چرت بزنیم

اگر در طول روز کاملاً هوشیار نیستید، یک چرت کوتاه ممکن است انرژی لازم برای انجام کامل کار در بقیه روز را فراهم کند.

چند نکته برای چرت زدن:

کوتاه باشد. چرت زدن به مدت پنج دقیقه می تواند هوشیاری و برخی فرآیندهای حافظه را بهبود می بخشد. ممکن است بعد از یک چرت طولانی‌تر احساس بی‌حالی کنید و نتوانید تمرکز کنید.

زود چرت بزنید. چرت زدن خیلی دیر در روز ممکن است خواب شبانه شما را مختل کند.

راحت باش.  سعی کنید در محیطی راحت و ترجیحاً با نور و سر و صدای محدود چرت بزنید.

نکته ۴: از رژیم غذایی و ورزش برای بهبود خواب استفاده کنید

دو عادات روزانه که بیشتر بر خواب تأثیر می گذارد رژیم غذایی و ورزش است. علاوه بر داشتن یک رژیم غذایی مناسب برای خواب در طول روز، بسیار مهم است که مراقب آنچه در بدن خود در ساعات قبل از خواب وارد می کنید باشید.

نکات رژیم غذایی برای بهبود خواب

کافئین را در اواخر روز محدود کنید. از مصرف قهوه، چای، نوشابه و شکلات در اواخر روز خودداری کنید.

قبل از خواب از مصرف الکل خودداری کنید. ممکن است به نظر برسد که الکل باعث خواب آلودگی شما می شود، اما در واقع خواب شما را مختل می کند.

قبل از خواب گرسنگی خود را برطرف کنید. یک میان وعده سبک مانند غلات کم قند، ماست یا شیر گرم بخورید.

مصرف غذاهای شیرین را کاهش دهید. یک رژیم غذایی سرشار از  قند و کربوهیدرات های تصفیه شده مانند نان سفید، برنج سفید، ماکارونی و سیب زمینی سرخ کرده می تواند باعث بیداری در شب شود و شما را از مراحل عمیق و ترمیم کننده خواب خارج کند.

از خوردن وعده‌های غذایی پرچرب یا غذاهای تند درست قبل از خواب خودداری کنید. وعده های غذایی سنگین یا تند ممکن است منجر به سوء هاضمه یا ناراحتی شود. سعی کنید حداقل ۳ ساعت قبل از خواب شامی با حجم متوسط ​​میل کنید.

مصرف مایعات را قبل از خواب به حداقل برسانید. مقدار آبی را که یک ساعت و نیم قبل از خواب می نوشید محدود کنید تا تعداد دفعات بیدار شدن از خواب برای استفاده از دستشویی در شب را محدود کنید.

ورزش برای غلبه بر مشکلات خواب در افراد مسن

ورزش( به ویژه فعالیت هوازی) مواد شیمیایی را در بدن شما آزاد کرده و به شما کمک می کند که خواب آرام تری را تقویت می کند. حتی اگر  مشکلات حرکتی دارید ، فعالیت‌های بی‌شماری وجود دارد که می‌توانید انجام دهید تا خود را برای یک خواب خوب آماده کنید. اما همیشه قبل از شروع هر برنامه جدید با پزشک خود مشورت کنید.

فعالیت های جسمانی

تمرین شنا. شنا روشی ملایم برای افزایش تناسب اندام است و برای مفاصل دردناک یا عضلات ضعیف عالی است. بسیاری از استخرها دارای برنامه های شنا فقط برای بزرگسالان مسن تر و همچنین کلاس های ورزشی مبتنی بر آب هستند.

قصیدن

اگر طرفدار موسیقی هستید، در یک کلاس رقص شرکت کنید. کلاس های رقص راهی عالی برای گسترش شبکه اجتماعی شماست.

دوچرخه سواری یا دویدن

اگر مشکل جسمانی ندارید، می توانید تا اواخر عمر بدوید و دوچرخه سواری کنید. هر دو را می توان در فضای باز یا با دوچرخه ثابت یا تردمیل انجام داد.

ورزش هوازی به خواب بهتر سالمندان کمک می کند

مطالعه‌ای در دانشگاه نورث وسترن نشان داد که ورزش هوازی منجر به بهبود چشمگیر کیفیت خواب، از جمله مدت زمان خواب، برای افراد میانسال و مسن‌تر ب

نکته ۵: استرس روانی را کاهش دهید

استرس و اضطراب ایجاد شده در طول روز نیز می تواند با خواب شبانه تداخل کند. این مهم است که یاد بگیرید چگونه افکار و نگرانی ها را در زمان خواب رها کنید.

برای ثبت نگرانی ها قبل از خواب یک دفتر خاطرات داشته باشید.

در لیست کارهایتان، وظایف تکمیل شده را بررسی کنید و اهداف فردا را فهرست کنید.

به موسیقی آرامش بخش گوش دهید.

کتابی بخوانید که به شما احساس آرامش بدهد.

برای آماده سازی بدن خود برای خواب، از  تکنیک ریلکسیشن استفاده کنید.

در طول روز به دنبال فرصت هایی باشید تا رودررو با یک دوست در مورد آنچه که شما را آزار می دهد صحبت کنید.

برگشتن به خواب شبانه

با افزایش سن، احتمال بیدار شدن در طول شب بیش تر است. با این حال، اگر برای  دوباره به خواب رفتن مشکل دارید، نکات زیر ممکن است به شما کمک کند:

استرس نداشته باش تاکید بر این واقعیت که نمی توانید دوباره بخوابید، فقط بدنتان را تشویق می کند که بیدار بماند. سعی کنید این فکر را از ذهن خود دوری کنید و به جای آن بر احساسات بدن خود تمرکز کنید.

آرامش را هدف خود قرار دهید نه خواب. یک تکنیک آرامش بخش مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن را بعد از بلند شدن از رختخواب امتحان کنید. اگرچه آرامش جایگزینی برای خواب نیست، اما همچنان می تواند به بدن شما کمک کند.

یک فعالیت آرام و غیر محرک انجام دهید. اگر بیش از ۲۰ دقیقه بیدار بوده اید، از رختخواب بلند شوید و یک فعالیت غیر محرک مانند خواندن کتاب انجام دهید. اما نورها را کم نگه دارید و از نمایشگرها اجتناب کنید.

نگرانی را به تعویق بیندازید اگر در طول شب از خواب بیدار می شوید و در مورد چیزی مضطرب هستید، آن را به طور مختصر روی کاغذ یادداشت کنید و نگرانی در مورد آن را به روز بعد موکول کنید، زمانی که حل آن آسان تر است.

چه زمانی در مورد مشکلات خواب با پزشک صحبت کنیم؟

اگر تلاش های شما برای حل مشکلات خواب ناموفق بود، یک  دفترچه خاطرات خواب داشته باشید  و آن را نزد پزشک ببرید. زمان مصرف کافئین و نیکوتین را یادداشت کنید و داروها، ورزش، تغییرات سبک زندگی و استرس های اخیر را یادداشت کنید.

در صورت نیاز پزشک شما را برای درمان بیشتر به یک متخصص خواب یا درمانگر شناختی رفتاری ارجاع دهد، به خصوص اگر بی خوابی تاثیر زیادی بر خلق و خو و سلامت شما داشته باشد.

درمان در مقابل قرص های خواب برای بی خوابی در سالمندان

در حالی که قرص‌های خواب‌آور می‌توانند زمانی که برای موقعیت‌های کوتاه‌مدت، مانند بهبودی پس از یک عمل پزشکی به مقدار کم مؤثر باشند، اما بی‌خوابی شما را درمان نمی‌کنند. در واقع، آن ها واقعاً می توانند بی خوابی را در دراز مدت بدتر کنند.

درمان شناختی رفتاری (CBT)  نوعی روان درمانی است که مشکلات خواب را با پرداختن به افکار منفی، نگرانی ها و رفتاری که مانع از خواب راحت شما در شب می شود، درمان می کند.

مطالعه‌ای در دانشکده پزشکی هاروارد نشان داد که CBT در درمان بی‌خوابی مزمن مؤثرتر از داروهای خواب تجویزی است که بدون خطرات یا عوارض جانبی می باشد. CBT می تواند به صورت فردی، گروهی یا حتی آنلاین انجام شود.

تمرین تنفس عمیق برای کمک به خواب

نفس کشیدن از شکم به جای قفسه سینه می تواند پاسخ آرامش را فعال کند و ضربان قلب، فشار خون و سطح استرس را کاهش دهد و به شما کمک کند به خواب بروید. مراحل زیر در این راه به شما کمک می کنند:

  • در رختخواب دراز بکشید و چشمان خود را ببندید.
  • یک دست را روی سینه و دست دیگر را روی شکم خود قرار دهید.
  • از طریق بینی نفس بکشید به طوری که دست روی شکم باید بالا بیاید اما دست روی سینه باید خیلی کم حرکت کند.
  • بازدم را از طریق دهان انجام دهید، در حالی که عضلات شکم خود را منقبض می کنید، تا جایی که می توانید هوا را بیرون دهید. دست روی شکم شما باید هنگام بازدم به سمت داخل حرکت کند، اما دست دیگر شما باید خیلی کم حرکت کند.
  • به تنفس از طریق بینی ادامه دهید. هنگام بازدم به آرامی بشمارید.

ورزش بدن برای کمک به خواب

با متمرکز کردن توجه خود بر روی قسمت های مختلف بدن، می توانید تشخیص دهید که در کجا استرس یا تنش دارید و آن را رها کنید.

به پشت دراز بکشید، پاها را روی هم نگذارید، دست‌ها را به پهلو شل کنید، چشم‌ها را بسته. حدود دو دقیقه روی تنفس خود تمرکز کنید تا زمانی که احساس آرامش کنید.

تمرکز خود را به انگشتان پای راست خود معطوف کنید. به هر گونه تنش توجه کنید در حالی که همچنان بر تنفس خود تمرکز می کنید. تصور کنید که هر نفس عمیق به سمت انگشتان پا جریان دارد. حداقل سه تا پنج ثانیه روی این ناحیه متمرکز بمانید.

تمرکز خود را به کف پای راست خود ببرید. با هر احساسی که در آن قسمت از بدن خود احساس می کنید هماهنگ شوید و هر نفسی را که از کف پایتان جاری می شود تصور کنید. سپس تمرکز خود را روی مچ پای راست خود ببرید و تکرار کنید.

به سمت ساق پا، زانو، ران، لگن حرکت کنید و سپس این ترتیب را برای پای چپ خود تکرار کنید. سپس نیم تنه خود را از طریق کمر و شکم، قسمت بالایی پشت و سینه و شانه های خود به سمت بالا حرکت دهید. به هر ناحیه ای از بدن که احساس تنش می کند، به دقت توجه کنید.

پس از اسکن بدن، استراحت کنید و به احساس خود توجه کنید. شما باید آنقدر احساس آرامش کنید که بتوانید به راحتی بخوابید.

محیط خواب خود را بهبود ببخشید

یک روتین آرام قبل از خواب، سیگنال قدرتمندی به مغز شما می فرستد که زمان آن فرا رسیده است که استرس های روز را رها کنید. گاهی اوقات حتی تغییرات کوچک در محیط می تواند تفاوت زیادی در کیفیت خواب شما ایجاد کند.

اتاق خود را تاریک، خنک و ساکت نگه دارید

سر و صدا را پایین نگه دارید اگر نمی‌توانید از سر و صدای همسایه‌ها، ترافیک یا سایر افراد خانواده خودداری یا آن را حذف کنید، سعی کنید جلوی پنجره را بپوشانید، گوش گیر نیز ممکن است کمک کند.

اتاق خود را خنک نگه دارید. بیشتر مردم بهترین خواب را در یک اتاق کمی خنک (حدود ۶۵ درجه فارنهایت یا ۱۸ درجه سانتیگراد) با تهویه مناسب دارند. اتاق خوابی که خیلی گرم یا خیلی سرد است می تواند کیفیت خواب را مختل کند.

مطمئن شوید که تخت شما راحت است. روکش‌های تخت شما باید فضای کافی برای کشش و چرخش راحت بدون گره خوردن به شما بدهد. اگر اغلب با کمردرد یا گردن درد از خواب بیدار می‌شوید، ممکن است نیاز داشته باشید سطوح مختلفی از استحکام تشک، روکش‌های فوم و بالش‌های مختلف را امتحان کنید.

نکته ۷: راه هایی برای دوباره به خواب رفتن بیاموزید

بیدار شدن کوتاه مدت در طول شب طبیعی است، اما اگر در  به خواب رفتن مجدد مشکل دارید ، این نکات ممکن است به شما کمک کند:

تمرینات تنفسی را تمرین کنید. نفس بکشید، سپس به آرامی نفس خود را بیرون دهید

تکنیک آرام سازی مانند تجسم، آرام سازی پیشرونده عضلانی یا مدیتیشن را امتحان کنید.

منبع : نکات خواب برای افراد مسن

تاثیر پدر در تربیت فرزندان

تاثیر پدر در تربیت فرزندان به چه اندازه است؟ پدر و مادر به عنوان والدین، نقش بسیار مهمی در تربیت فرزندان ایفا می کنند. در حالی که برخی تصور می کنند که مادر مسئول تربیت و مراقبت از فرزند است اما باید گفت که پدر نیز نقش بسیار مهمی را در تبدیل شدن کودک به بزرگسال سالم و متعادل ایفا می کند. با افزایش تعداد مادران شاغل، نقش پدران و تاثیرگذاری آن ها بر زندگی فرزندان، پررنگ تر از قبل شده است.

نتایج تحقیقاتی که در دانشگاه کمبریج انجام شد، نشان داد که اکثر مواقع کودکان برای بازی کردن به سمت پدر رفته و در مواقع ناراحتی و استرس به مادر پناه می برند.

پدرها نقش بسیار زیادی در شکل گیری و رشد شخصیت فرزندان خود دارند. در این مقاله قصد داریم ۵ مورد مهم اثرگذاری پدر بر فرزند را بیان کنیم.

پنج مورد مهم در تاثیر پدر در تربیت فرزندان

تاثیر روی روابط اجتماعی

ایجاد روابط صمیمی بین پدر و فرزندان، تاثیر مثبت زیادی روی روابط دوستانه و عاطفی آن ها در آینده می گذارد. برخی از زنان جذب مردانی با خصوصیات شبیه به پدرشان می شوند، این اتفاق به این دلیل رخ می دهد که ارتباط با این مردان برای آن ها، یادآور تجربیات گرم و صمیمی ای است که با پدران خود داشته اند.

تاثیر بر مهارت های شناختی

مطالعاتی که در رابطه با بهداشت روانی نوزاد انجام شده، بیان گر این حقیقت است که تاثیرگذاری پدر در رشد شناختی فرزندان از همان آغاز دوران کودکی شروع می شود و همچنین این تحقیقات نشان داد که نوزادانی که توجه بیشتری از جانب پدر خود دریافت کرده اند، نمرات بالاتری در رشد شاخص ذهنی گرفته اند.

پدرانی که به طور فعال وضعیت درسی و مدرسه کودکان خود را پیگیری می کنند، فرزندانی دارند که از نظر درسی نمرات بالاتری کسب می کنند. دخترانی که رابطه صمیمی و خوبی با پدر خود تجربه می کند، غالبا نمرات ریاضی بالاتری دریافت می کنند.

تاثیر بر ثبات عاطفی پسران

مطالعاتی که روی صدها بزرگسال انجام شده، نشان می دهد که بزرگسالانی که روابط خوب و قوی با پدران خود داشته اند، در هنگام مواجه با استرس و مشکلات، رفتار منطقی تری از خود بروز می دهند.

بهبود اعتماد به نفس در کودکان

رفتار پدر و مادر را زمانی که کودکشان در زمین بازی در حال دویدن و بالا و پایین پریدن است در نظر بگیرید. احتمالا در این مواقع مادران جانب احتیاط را رعایت می کنند و نگرانند که کودکشان زمین نخورد و یا آسیبی نبیند؛ در همین زمان پدر، او را تشویق می کند که بیشتر بالا و پایین بپرد و فضای بیشتری به کودک می دهد تا کودک بیاموزد که منعطف باشند. این مشارکت، حمایت و علاقه ای که در رفتار پدر وجود دارد بر احساسات کودک تاثیر می گذارد و به‌ مرور زمان باعث ایجاد اعتماد به ‌نفس در او می‌شود.

تحقیقات در حوزه روانشناسی اجتماعی نشان می دهد که رابطه مستقیمی بین صمیمیت بین پدر و فرزند با اعتماد به نفس فرزندان وجود دارد، این بدان معناست که وجود پدری مهربان و صمیمی می توانند مسیر آینده شما تضمین کند.

تاثیر پدر در تربیت فرزندان و آموزش همدلی

از مولفه های مهم در رشد اخلاقی انسان می توان به همدلی اشاره کرد؛ همدلی تاثیری زیادی بر ایجاد تعاملات اجتماعی، کیفیت روابط خانوادگی، دوستی و انسجام آن و تعهدات بین فردی می گذارد. آموزش همدلی به کودکان و درونی سازی این احساس در آن ها به ارتقای سلامتی روانی افراد و حفظ کیفیت جامعه انسانی کمک بسیار زیادی می کند.

مطالعاتی که روی افراد ۵ تا ۳۱ سال به مدت ۲۶ سال انجام شده، نشان داد که مهم ترین عامل رشد و توسعه همدلی در افراد، حضور پررنگ پدر در مراقبت و تربیت افراد بوده است.

منبع : تاثیر پدر در تربیت فرزندان

دلایل کم پشتی موی کودکان

یکی از مسائل نگران کننده برای والدین، کم پشت یا کرکی بودن موی نوزادشان است و معمولا دیگران، استفاده از تقویت کننده یا تراشیدن موی سر با تیغ را به آن ها پیشنهاد می کنند. کرکی و کم پشت بودن موی کودک تا سن ۵ سالی طبیعی بوده و جای هیچ نگرانی نیست، اما با رعایت برخی اصول مراقبتی می توان موها را تقویت کرد. سوالات مهمی که ذهن والدین را در این زمینه درگیر می کند عبارتند از:

آیا ریزش موی نوزاد ۶ ماهه طبیعی است؟ چه اتفاقی باعث ریزش مو در ۶ ماهگی می شود؟ آیا تکه های طاسی روی سر کودک دو ساله عادی است؟ دلایل ریزش مو و راه های تقویتی آن کدامند؟

به همین دلیل این بخش از مشاورانه را به بررسی علل ریزش موی کودک، راه های درمانی موثر بر تقویت مو اختصاص داده ایم.

علت ریزش و کم پشتی موی کودکان

دلایل پزشکی و غیرپزشکی زیادی می تواند در ریزش موی سر کودک نقش داشته باشد که در ادامه برخی از آن ها را عنوان خواهیم کرد:

  • علل غیرپزشکی ریزش مو

برخی مواقع کودکان موی خود را به دلایل غیرپزشکی از دست می دهند. این دسته از دلایل شامل موارد زیر می باشد:

  • ریزش طبیعی مو در ۶ ماهگی

اغلب نوزادان در ۶ ماهی دچار ریزش مو می شوند، ریزش مو به دلیل جایگزینی و رشد موهای بالغ صورت می گیرد. این ریزش کاملا طبیعی بوده و جای هیچ گونه نگرانی ندارد، پس والدین می توانند منتظر چنین اتفاقی در شش ماه اول زندگی نوزاد خود باشند.

کودک در درون رحم مادر از سطح بالایی از هورمون ها برخوردار بوده است، با تولد و قطع این ارتباط مستقیم خونی با مادر، میزان هورمون ها افت شدیدی پیدا می کند و باعث می شود که موهای نوزاد وارد فاز استراحت شده و دیگر رشد نکنند و یا حتی دچار ریزش شوند، بنابراین از دست دادن موهای اولیه در شش ماه اول زندگی کاملا عادی و طبیعی است.

  • ریزش به دلیل کشش زیاد

یکی از دلایل ریزش مو در کودکان، به خصوص دختران، کشیدن مو می باشد. بستن مدام مو یا کشیدن زیاد آن باعث ضعیف شدن ریشه مو و در نتیجه کاهش رشد یا حتی ریزش مو می گردد.

کشیدن مو در حالت های مختلف باعث واردشدن آسیب به فولیکول های مو می گردد خصوصا زمانی که موی بلندی داشته باشید، کشش مو به خاطر وزن مو تشدید می شود و این آسیب نیز افزایش می یابد. نهایتا آن بخش از مو که مدام در حالت کشیدگی است، به مرور زمان سست می شود و شروع به ریزش می کند.

  • ریزش مو به علت سایش

گاهی ساییده شدن مدام مو به بالش یا تشک باعث ریزش و نازک تر شدن مو می شود. برای همین لازم است به وضعیت کودک خود در هنگام خواب توجه کنید، برای مثال اگر کودک تان همیشه به چپ می خوابد و یا عادت دارد که سرش را بالش یا تشکش بمالد، موهای آن طرف سرش طاس یا نازک می شوند.

ادامه دار شدن این وضعیت خواب باعث ایجاد تکه های بی مو و کچلی روی سر کودک می شود و وقتی کودک بزرگ تر شد در موقع خواب این تکه ها مشخص می گردند.

  • استفاده از مواد شیمیایی

نباید برای کودکان، از محصولات شیمیایی مثل رنگ مو، بی رنگ کننده ی مو و یا مواد شیمیایی برای صاف یا فر کردن موهایشان استفاده کرد، زیرا اغلبِ این مواد شیمیایی بسیار قوی بوده و منجر به آسیب زدن به ساقه و ریشه مو خواهند شد که نهایتا باعث نازک شدن و ریزش مو می گردند.

  • محکم شانه زدن مو

یکی از دلایل دیگر ریزش موی، شانه زدن محکم موی سر کودکان است. بهتر است والدین موی نوزاد نوپای خود را شانه نکنند و یا از برس های موی نرم و طبیعی برای این کار استفاده کنند و حتما دقت کند که مو کاملا بدون گره باشد تا هنگام شانه کردن کشیده نشود.

  • خشک کردن موها

استفاده از سشوار برای خشک کردن یا صاف کردن موی کودکان باعث آسیب به موی کودک و ریزش آن می شود. برخی از والدین از سشوار برای خشک کردن موی کودک خود استفاده می کنند تا کودک سرما نخورد. اما باید به این نکته دقت کنید که برای استفاده از سشوار باید کم ترین گرمای آن را انتخاب کنید و نباید هر روز موی کودک خود را سشوار کشید.

  • دلایل پزشکی ریزش و کم پشتی موی کودکان

از دلایل پزشکی ریزش مو می توان به دلایل زیر اشاره کرد:

  • عفونت قارچی در پوست سر

عفونت قارچی یکی از دلایل ریزش موی کودکان است، عفونت قارچی سر پهن نوعی از عفونت قارچی است که منجر به ریزش موهای پشت سر کودک می شود. این بیماری زمانی پیشرفت بیشتری می کند که کودک از وسایلی مثل شانه و کلاه دیگران استفاده می کند. موی افراد مبتلا به این بیماری در قسمت های از سر ریخته و در این قسمت ها لکه های سیاه رنگی مشاهده می شود و همچنین در این نواحی پوست قرمز، برآمده و پوسته پوسته خواهد شد.

این بیماری ممکن است علایمی مانند تب و تورم غدد لنفاوی داشته باشد، برای درمان این نوع عفونت قارچی از داروهای خوراکی ضد قارچ به مدت هشت هفته و همچنین شامپوی ضد قارچ استفاده می گردد.

  • زمینه های ژنتیکی

کم پشتی و نازک بودن مو در دوران کودکی امری املا طبیعی است اما تداوم این طاسی ممکن است دلایل دیگری داشته باشد که نیاز به بررسی پزشکی دارد. برخی از کودکان به دلایل ژنتیکی و ارثی با موی پرپشت و ضخیم به دنیا می آیند و برخی نیز با موهای کم پشت و نازک.

  • تلوژن افلوویوم

رشد موها معمولا شامل دو دوره است، یک دوره استراحت و یک دوره رشد که معمولا دوره رشد حدود سه سال و فاز استراحت سه ماه به طول می انجامد.

یکی از مراحل طبیعی رشد مو تلوژن است و رشد مو زمانی که به این بخش از چرخه ی رشد خود می رسد، متوقف می شود. در این مرحله با ریزش موهای قدیمی، امکان رشد برای موهای جدید فراهم می شود. حدود ۵ درصد از موهای شما به طور همزمان در فاز استراحت خواهند بود.

در کودکان مبتلا به توژن افلوویوم تعداد پیازهای مویی که در فاز استراحت قرار می گیرند بیش از حد معمول است. در نتیجه این کودکان به جای ۱۰۰ تار مو در روز، ۳۰۰ تار موی خود را از دست می دهند. ممکن است این میزان از ریزش مو برای شما محسوس نباشد یا این که شما بتوانید، قسمت های خالی شده را روی سر کودک خود مشاهده کنید. استرس، تغییرات هورمونی و تب از دلایلی هستند که می توانند باعث افزایش تعداد مویی شوند که قرار است وارد فاز استراحت گردند.

  • آلوپسی آره آتا (طاسی سکه ای)

یکی از علت های شایع ریزش مو بیماری، آلوپسی آره آتا است که معمولا باعث ایجاد نواحی گرد طاس روی پوست سر می شود، آلوپسی یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن فولیکول های مو را خودی تشخیص نداده و به همین جهت به آن حمله کرده و منجر به ریزش موی سر می شود. این اختلال باعث ریزش تکه ای مو روی پوست سر می شود. این نوع بیماری براساس الگوی ریزشی که دارد به انواع مختلفی تقسیم می شود:

  • آلوپسی آره آتا که در آن بخش هایی از سر فرد طاس می شود.
  • آلوپسی توتالیس که در آن همه ی موی سر دچار ریزش می شود.
  • آلوپسی یونیورسالیس که باعث ریزش موی کل بدن می شود.

برای تشخیص این بیماری باید به پزشک مراجعه کرد، پزشک با معاینه پوست سر کودک می تواند این بیماری را تشخیص دهد. در بیشتر کودکان مبتلا به آلوپسی آره آتا، درمان دارویی صورت گرفته باعث رشد موی سر طی یک سال می گردد. معمولا در درمان این بیماری از لوسیون، کرم و یا پماد کورتیکواستروئید، محلول ماینوکسیدیل، شامپو ماینوکسیدیل، پماد آنترالین به مدت یک سال استفاده می شود.

  • اختلال موکَنی

اختلال موکنی نوعی اختلال روانی است که در دسته وسواس های فکری- عملی قرار می گیرد، در این نوع اختلال فرد برای رسیدن به آرامش به خصوص در مواجهه با موقعیت های استرس زا، شروع به کندن موهای سر و بدن خود می کند.

این اختلال در کودکان به سبب بروز عوامل استرس زا در زندگیش مثل از دست دادن فرد محبوب و یا به دنیا آمدن نوزاد جدید اتفاق می افتد و در آن موهای کودک به صورت تکه های نامنظمی خالی از مو می شود. کودکانی که به این اختلال دچار هستند معمولا روی سر خود تکه های بی مو و یا با موهای نصفه دارند.

شما برای رفع این مشکل باید در ابتدا عامل اصلی اضطراب و استرس کودک را شناسایی کنید و دقت کنید که سرزنش کودک به حل این مشکل کمکی نمی کند. زمانی که این اختلال در کودک رفع شود، موی او دوباره شروع به رشد می کند.

می توانید از درمان شناختی- رفتاری برای کودک استفاده کنید تا کودک دلیل انجام کار خود را درک کند و بتواند این رفتار را ترک نماید.

برخی از این کودکان، موهای کنده شده ی خود را می خورند و در نتیجه امکان دارد که توده ای از موهای هضم نشده در شکم آن ها تشکیل شود. پس باید این رفتار کودک را جدی بگیرید و برای حل آن اقدام نمایید.

گاهی اوقات که موهای کودکان را سفت می بندید، کودک موهای خود را می کشد، بهتر است در این مواقع موهای او را شل کنید تا کمی احساس راحتی کند و از کشیدن موی خود دست بردارد.

  • کمبودهای غذایی

کمبود برخی از مواد معدنی و ویتامین ها در بدن می تواند باعث ریزش مو در فرد شود. کمبود شدید آهن، روی و حتی پروتئین می تواند از دلایل ریزش و کم پشتی موی کودکان باشد. زمانی که بدن کودک مواد معدنی و ویتامین و پروتئین مورد نیاز خود را از طریق رژیم غذایی دریافت نکند و یا میزان جذب این مواد در بدن کودک پایین باشد، ریزش مو در آن ها اتفاق می افتد.

رژیم های غذایی ناسالم یا رژیم های کم پروتئین یا گیاه خواری و همچنین اختلالات عصبی مثل پرخوری عصبی نیز می توانند در بروز این مشکل نقش داشته باشند. والدین می توانند با مراجعه به یک متخصص اطفال و دریافت برنامه ی غذایی مناسب و مکمل های مورد نیاز، کمبودهای بدن کودک خود را رفع کنند.

  • کم کاری تیروئید:

تیروئید غده ای است که با ترشح هورمون ها به کنترل متابولیسم بدن کمک می کند. کم کاری و پرکاری تیروئید می تواند باعث بروز مشکلاتی در بدن گردد. به زمانی که غده ی تیروئید به اندازه ی کافی هورمون تولید و ترشح نمی کنند، کم کاری تیروئید اطلاق می شود.

یکی از نشانه های کم کاری تیروئید ریزش موی کل سر می باشد. در کودکان نیز کم کاری غده تیروئید باعث ریزش مو می شود. برای درمان کم کاری تیروئید باید به پزشک مراجعه کرد و پزشک درمان دارویی با دورهای هورمونی را شروع می کند که این باعث توقف ریزش مو می شود و همچنین پس از چند ماه مصرف دارو، موها دوباره شروع به رشد خواهند کرد.

  • شیمی درمانی:

شیمی درمانی به درمان دارویی گفته می شود که در آن از مواد شیمیایی قدرتمند برای از بین بردن سلول هایی که رشد سریعی در بدن دارند، استفاده می گردد. این درمان ریشه ی مو را نیز تحت تاثیر قرار می دهد و باعث ریزش مو می شود. در کودکان و افرادی که برای درمان از این روش استفاده می کنند، موها دچار ریزش می شود ولی بعد از طی دوره ی درمان دوباره موی سر رشد خواهد کرد.

روش های افزایش رشد موی کودک

والدین برای افزایش رشد موی فرزند خود باید به نکات زیر دقت کنند.

  • درمان را جدی بگیرید.

باید علت ریزش موی کودک خود را شناسایی کنید و برای رفع آن اقدام نمایید. اگر ریزش موی کودک شما به دلایل پزشکی و به خاطر بیماری، کمبود مواد معدنی، کم کاری تیروئید، کم کاری غده هیپوفیز و غیره باشد می توان از طریق آزمایش خون آن را تشخیص داد و به کمک پزشک آن را معالجه کرد.

در کودکان نوپا ریزش مو امری عادی است اما اگر نگران ریزش موی کودک خود هستید می توانید به پزشک مراجعه کنید و از طبیعی بودن و حل مشکل به مرور زمان اطمینان حاصل کنید.

  • توجه به رژیم غذایی کودک

عوامل زیادی از جمله تغذیه می تواند بر سلامتی و رشد مو تاثیرگذار باشد. برای تحریک رشد مو لازم است که مطمئن شوید که کودک شما رژیم غذایی سالم و مناسبی دارد و کمبود مواد مغذی بر بدن کودک فشار وارد نمی کند. در تغذیه کودکان نکات زیر را در نظر بگیرید.

  • مراقب باشید که کودک غذای ناسالم مصرف نکند.

استفاده از مواد غذایی ناسالم در برنامه غذایی و انتخاب نوشیدنی ها کربناته باعث ترد و شکننده شدن موهای فرزند شما می شود. پس لازم است به این موارد ناسالم در برنامه غذایی کودک دقت کرده و میزان مصرف آن را به حداقل برسانید.

  • استفاده از سبزیجات و میوه جات

یکی از راه های رشد موی سالم، تغذیه سالم می باشد و استفاده از میوه و سبزیجات در برنامه غذایی باعث تقویت و کاهش ریزش مو می گردد، زیرا این مواد خوراکی سرشار از مواد معدنی و مغذی است که بر سلامت بدن و رشد مو تاثیر زیادی دارند.

  • مصرف ویتامین ها

سبزیجات نارنجی و زردرنگ به دلیل این که سرشار از ویتامین A هستند در بهبود سلامتی غدد پوست سر مفید خواهند بود.

مرکبات، توت فرنگی و سبزیجات تیره و گوجه فرنگی حاوی مقدار زیادی ویتامین ث هستند که در تقویت مو و جلوگیری از ریزش آن نقش به سزایی دارد.

وجود ویتامین E کافی در رژیم غذایی کودک به بهبود کیفیت موی او کمک می کند. پس مطمئن شوید که این ویتامین به مقدار کافی به بدن کودکتان می رسد.

سیلیس موجود در سبزیجات پر شاخ و برگ سبز مثل یونجه و چغندر، در استحکام بخشیدن به مو بسیار تاثیرگذار است. پس مصرف این مواد غذایی حاوی سیلیس را در برنامه غذایی کودک خود بگنجانید.

  • مصرف غذاهای سرشار از پروتئین

کمبود پروتئین معمولا باعث ایجاد مشکلاتی در مو و ناخن که از پروتئین ساخته شده اند، می گردد. پس لازم برای جلوگیری از ریزش مو مطمئن شوید که پروتئین به اندازه کافی در برنامه غذایی کودک وجود دارد.

می توانید برای تامین پروتئین کودک، صبحانه به او تخم مرغ بدهید. تخم مرغ و مواد پروتئینی دیگر باعث جلوگیری از قرار گرفتن مو در فاز استراحت می گردند. تخم مرغ منبعی غنی از ال- سیستئین می باشد که نوعی آمینواسید مهم در حفظ سلامت مو است. همچنین تخم مرغ حاوی منگنز و ویتامین Bمی باشد که به جلوگیری از ریزش مو کمک می کنند.

گوشت گوساله، مرغ و ماهی انتخاب های خوب و مناسبی برای تامین میزان پروتئین مورد نیاز کودک شما می باشند.

  • استفاده از غلات کامل در برنامه غذایی کودک

غلات کامل دارای خانواده ای از ویتامین B مانند بیوتین هستند که برای تولید کراتین ضروری می باشد. کراتین نام پروتئین سازنده ی مو می باشد. همچنین غلات دارای اینوزیتول فسفات هستند که از کیسه های ترشحی مو حفاظت می کنند. پس لازم است این مواد غذایی نیز در برنامه غذایی کودکتان گنجانده شود.

  • مصرف ماهی حداقل دوبار در هفته

ماهی های چرب دارای مقدار زیادی امگا ۳ که نوعی چربی ضروری است، می باشد. اسیدهای چرب ضروری برای سلامتی مو بسیار حائز اهمیت هستند. این اسیدها معمولا به محصولات مراقبتی مو افزوده می شوند. اسیدهای چرب امگا ۶  را از گوشت های ارگانیک و اسیدهای چرب امگا ۹ را از روغن زیتون می توان دریافت کرد.

  • میزان روی و آهن کودک را برسی کنید.

یکی از علل رایج ریزش مو کمبود آهن و روی در بدن می باشد. برای مواد غذایی حاوی روی می توان به گوشت گاو، مرغ، ملاس، میکروب گندم، دانه های آفتابگردان، سبوس و جو دو سر اشاره کرد، همچنین سبزیجات پر شاخ و برگ، کدو حلوایی، شیره قند، ملاس، غلات، گوشت و منابع سرشار از آهن هستند.

  • آموختن روش های مراقبت از موی کودک

برای داشتن موهای با کیفیت و سالم باید از آن ها مراقبت کرد. شما باید تکنیک های مراقبت از مو را به کودک خود بیاموزید تا از آسیب زدن به موهای او جلوگیری شود. نباید موهای خیس را با شدت و فشار حوله خشک کرد. از نرم کننده برای ساقه موها استفاده کنید، از کش های مو مناسب استفاده کنید و برای شانه کردن مو از برس های نرم استفاده نمایید.

روش های خانگی برای تقویت موی کودک

در زیر چند روش خانگی موثر در تقویت موهای کم پشت کودکان آورده شده است.

  • استفاده از ماست

یکی از روش های خانگی برای درمان ریزش مو استفاده از ماسک ماست است. در این روش باید یک فنجان ماست را به خوبی هم بزنید و آن را روی موی کودک خود بمالید. پس از نیم ساعت که ماست خشک شد، موها را بشویید. این کار را می توانید هر روز انجام دهید و از نتیجه آن شگفت زده خواهید شد.

  • استفاده از زرده تخم مرغ

تخم مرغ منبع غنی از پروتئین است اما بسیاری از کودکان تمایلی به خوردن آن نشان نمی دهند. تخم مرغ برای تغذیه  ضخیم شدن مو بسیار مفید است.

برای استفاده از ماسک تخم مرغ باید زرده تخم مرغ را بزنید و به مدت یک ساعت روی پوست سر کودک خود بگذارید، سپس با شامپو ملایم و آب آن را بشویید.

از آن جا که تخم مرغ بوی نامطبوعی دارد ممکن است کودک از استفاده از آن خودداری کند، برای از بین بردن بوی بد تخم مرغ می توانید یک قاشق سوپ خوری از اسانس روغن های خوشبو مثل روغن یاسمن یا چوب صندل به تخم مرغ اضافه کنید.

  • استفاده ازژل آلوئه ورا

برای استفاده از این ماسک باید ژل آلوئه ورا را از برگ های آن جدا کرده و به طور مستقیم روی موی کودک استفاده کنید. این ژل علاوه بر افزایش رشد مو باعث خنک شدن و مرطوب شدن پوست سر می شود. همچنین از شوره سر جلوگیری کرده و از آسیب هایی مثل شکسته شدن مو نیز جلوگیری می کند.

  • استفاده از آب لیمو

آب لیمو باعث براق و ضخیم شدن و سالم ماندن موی سر می شود. می توانید برای جلوگیری از خشکی پوست سر آب لیمو را روی پوست سر کودک بمالید.

  • استفاده از شیر نارگیل

شیر نارگیل یکی از مواد عالی برای تغذیه موهای خشک آسیب دیده می باشد. برای استفاده از آن باید بعد از شستن موها، شیر نارگیل را به پوست سر مرطوب کودک خود ماساژ دهید.

  • استفاده از ترکیب آب لیمو و روغن نارگیل

یک از روش های قدیمی برای حفظ مو، ضخیم شدن و درخشش آن، ماساژ روغن نارگیل به سر می باشد. می توانید روغن نارگیل را هر روز یا چند روز در هفته، قبل از شست و شوی موها روی پوست سر بمالید و آن را ماساژ دهید. بعد از نیم تا یک ساعت موهای کودک را بشویید.

روش دیگری که می توانید استفاده کنید، ترکیب روغن نارگیل و یک قاشق سوپ خوری آب لیمو می باشد. این ترکیب را روی موهای کودک خود بگذارید و کمی ماساژ دهید و اجازه دهید یک شب روی سر کودک بماند و صبح روی بعد آن را با آب گرم بشویید.

استفاده از دانه های شنبلیله

خاصیت ضدباکتری شنبلیله باعث جلوگیری از شوره سر و عفونت پوست سر می شود، همچنین شنبلیله باعث درخشان شدن و حفظ سلامت مو می گردد.

در روش اول می توانید دانه های شنبلیله را یک شب در آب خیس کنید و روز بعد از آن ماسکی نرم تهیه کنید که می توانید آن را روی سر کودک خود اعمال کنید.

در روش دیگر می توانید دانه های شنبلیله را با ژل آلوئه ورا ترکیب کنید، استفاده از این ترکیب باعث افزایش رشد مو و حفظ رنگ طبیعی موها کودک می شود.

  • ماساژ روغن روی سر کودک

ماساژ پوست سر با روغن بادام، نارگیل و زیتون برای مو بسیار مفید است. شما می توانید یکی از این روغن ها که با پوست کودک شما سازگاری دارد را انتخاب کرده و آن را روی موی کودک بمالید و کمی ماساژ دهید و نتایج شگفت انگیز آن را مشاهده کنید.

از ترکیب زیر می توانید سه بار در هفت روی موهای کودک خود ماساژ دهید.

یک فنجان روغن نارگیل خالص،۱ قاشق چای خوری دانه زیره ی سبز، ۱ قاشق چای خوری دانه ی شنبلیله، ۲ قاشق چای خوری روغن آملا، نصف فنجان گل بامیه را با هم ترکیب کرده و آن ها را روی شعله ملایم بگذارید، تا به ۱حجم آن به یک سوم مقدار اولیه، کاهش یابد، سپس بگذارید ترکیب به دست آمده خنک شود و آن را فشار دهید تا روغن آن بیرون بیاد، روغن را در بطری تمیزی بریزید و از آن استفاده کنید.

با استفاده از این روغن ترکیبی در عرض مدت کوتاهی شاهد افزایش حجم موی کودکتان خواهید شد.

منبع : دلایل کم پشتی موی کودکان

ذهن آگاهی چیست؟

ذهن آگاهی چیست؟

ذهن آگاهی یک تمرین کلی، برای آگاهی کامل تر از خود و محیط در لحظه حال است و به افراد کمک می کند تا آگاهی خود را بر افکار، احساسات و واکنش های خود متمرکز کنند (که ممکن است مانع پیشرفت آن ها شود) و خود را بدون قضاوت و بدون اینکه تحت تأثیر آن ها قرار گیرند بپذیرند.

جان کابات زین برای اولین بار در اواخر دهه ۱۹۷۰ ذهن آگاهی را وارد پزشکی غربی کرد و آن را به عنوان “آگاهی و توجه عمدی، در لحظه حال و بدون قضاوت نسبت به چیزهایی که هستند” تعریف می کند.

تمرین تمرکز حواس و ذهن آگاهی به افراد این امکان را می‌دهد تا سرعت خود را کاهش دهند و متوجه شوند که چگونه افکارشان احساسات و رفتارهایشان را هدایت می‌کنند.  ذهن‌آگاهی از طریق تکنیک‌های مختلف، راه‌هایی را به افراد می‌آموزد تا خود را از الگوهای فکری منفی رها کنند و در عوض دیدگاه‌ها و رفتارهای مثبت جدیدی را ایجاد کنند.

در حالی که مبتنی بر فلسفه شرق باستان و آموزه های بودایی است، ذهن آگاهی به هیچ فلسفه یا دینی محدود نمی شود. در عوض، این «یک کیفیت طبیعی» است که همه افراد دارند و می‌توانند با تمرین منظم آن را پرورش دهند و توسعه دهند.

درمان مبتنی بر ذهن آگاهی چیست؟

درمان ذهن آگاهی نوعی روان درمانی است که از طریق تمرین ذهن و تمرکز سلامت روانی و جسمی را ارتقا می دهد.

با هدایت درمانگر، مهارت ذهن آگاهی با تعادل مجدد شبکه های عصبی یاد گرفته و تمرین می شود. این به افراد اجازه می دهد تا از افکار، احساسات و واکنش های خودکار (اغلب منفی) خود را کنترل کنند.

آن ها بیشتر از اینکه کجا هستند و چه می کنند آگاه می شوند بدون اینکه بیش از حد واکنش نشان دهند یا در اتفاقاتی که در اطرافشان می افتد غرق شوند.

تکنیک های ذهن آگاهی راه حلی طولانی مدت ارائه می دهند که افراد می توانند پس از درمان در زندگی روزمره خود به استفاده از آن ها ادامه دهند. درمان مبتنی بر ذهن آگاهی اکنون مسلماً یکی از حوزه‌های سلامت روان است که سریع‌ترین رشد را دارد.

ذهن آگاهی در روانشناسی

تحقیقات در مورد استفاده از تکنیک‌های ذهن آگاهی در محیط‌های درمانی ادامه دارد، اما مجموعه تحقیقات علمی فعلی دلگرم کننده است.

رویکرد ذهن آگاهی به عنوان درمانی برای کمک به افراد برای مدیریت طیف وسیعی از شرایط سلامت جسمی و روانی از جمله موارد زیر استفاده می شود:

  • اعتیاد
  • اختلالات اضطرابی
  • درد مزمن
  • افسردگی 
  • اختلالات اشتها
  • اختلالات شخصیت
  • اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
  • اختلالات خواب (از جمله بی خوابی)
  • اختلالات علائم جسمی (از جمله فیبرومیالژیا، IBS و سندرم خستگی مزمن)

مطالعات همچنین در مورد اثربخشی ذهن آگاهی در درمان طیف وسیع تری از مسائل سلامت جسمانی مانند آسم، سرطان سینه، بیماری مزمن انسدادی ریه، ایدز، لوپوس، علائم یائسگی، آرتریت روماتوئید و دیابت نوع ۲ ادامه دارد.

انواع درمان ذهن آگاهی

مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی روشی پذیرفته شده و معتبر برای درمان علائم مرتبط با بسیاری از اختلالات روانی و عاطفی هستند. آن ها یکی از کاربردی ترین انواع درمان هستند و می توانند به عنوان یک درمان مستقل یا در ترکیب با سایر انواع درمانی استفاده شوند. درمان هایی که اغلب از تکنیک های ذهن آگاهی استفاده می کنند عبارتند از:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی MBCT) )

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی نوعی CBT است که برای کمک به افرادی که از حملات مکرر افسردگی رنج می برند، استفاده می شود. شناخت درمانی از تمرین های مراقبه و ذهن آگاهی استفاده می کند و با این کار روند درمان را بهبود می بخشد.

این درمان شامل پذیرش افکار و احساسات بدون قضاوت به جای تلاش برای تجزیه و تحلیل بیش از حد یا تغییر محتوای آن ها است.  با این روش افراد می توانند تغییری اساسی در رابطه خود با افکار و احساساتی که در عود افسردگی نقش دارد ایجاد کنند و یاد بگیرند که به طور مؤثرتری به آن ها پاسخ دهند.

کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR) 

کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی اولین برنامه ذهن آگاهی بود که در محیط مراقبت های بهداشتی ایجاد شد.

این روش در ابتدا برای مدیریت استرس طراحی شده بود، اما در حال حاضر گسترده تر شده است و اغلب برای درمان افسردگی، اضطراب و برخی از بیماری های مزمن استفاده می شود. علاوه بر این از مدیتیشن سنتی، یوگا و تمرینات کششی (برای تمرکز بر تنفس و احساسات) برای کمک به افراد برای ادغام ذهن آگاهی در زندگی روزمره، کاهش استرس و بهبود سلامت استفاده می شود.

رفتار درمانی دیالکتیک (DBT)

رفتار درمانی دیالکتیک شکلی از درمان شناختی رفتاری است که برای افرادی با مشکلات شدید سلامت روان سازگار شده است و معمولاً با مسائل عاطفی، تعارض بین فردی و رفتارهای خود تخریبی مرتبط است. در رفتار درمانی دیالکتیک، تأکید بر پذیرش با تغییر است.

رفتار درمانی دیالکتیکی بر چهار تکنیک کلیدی تمرکز دارد: ذهن آگاهی، اثربخشی بین فردی، تحمل پریشانی و تنظیم هیجان. این روش ها برای کمک به افراد برای یافتن راه های بهتر برای مدیریت احساسات، بهبود روحیه و ایجاد تغییرات مثبت پایدار استفاده می شود.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد رویکردی کنش‌محور است که در آن افراد بر پذیرش آنچه که آن ها را آزار می‌دهند تمرکز می‌کنند و سپس متعهد به اقداماتی برای تغییر می‌شوند.

تکنیک‌های ذهن‌آگاهی در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد استفاده می‌شود تا به افراد کمک کند مسائل را واضح‌تر ببینند و سپس فاصله بین پذیرش و تعهد را پر کنند. این درمان به طور موثر برای کمک به درمان استرس، اضطراب، افسردگی، اختلالات وسواس فکری-اجباری و روان پریشی استفاده می شود.

نمونه‌های دیگر از درمان‌هایی که می‌توان از تکنیک‌های ذهن آگاهی استفاده کرد عبارتند از:

  • هنر درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBAT) 
  • تقویت رابطه مبتنی بر ذهن آگاهی (MBRE) 
  • پیشگیری از عود مبتنی بر ذهن آگاهی (MBRP).

درمان مبتنی بر ذهن آگاهی شامل چه مواردی است؟ 

درمان مبتنی بر ذهن آگاهی را می توان در محیط های درمانی فردی، زوجی، گروهی و خانوادگی استفاده کرد، تعداد تکنیک های مختلف ذهن آگاهی که می توان به کار برد تقریباً بی پایان است.

در طول درمان مبتنی بر ذهن آگاهی، یک درمانگر تکنیک های انتخاب شده ذهن آگاهی و پایه شناخت (رابطه بین افکار، احساسات و رفتارها) را آموزش می دهد. در این جلسات، آن ها تکالیفی را برای تشویق افراد به تمرین، توسعه و تعمیق تجربه خود اختصاص می دهند.

هدف نهایی ذهن آگاهی این است که به افراد در یافتن آرامش، تعادل و تحقق بیشتر اهدافشان کمک کنیم.

چهار اساس درمان مبتنی بر ذهن آگاهی عبارتند از:

  • ذهن آگاهی بدن
  • توجه به احساسات و عواطف
  • ذهن آگاهی ذهن
  • ارتباط ذهن و بدن

برخی از تکنیک های ذهن آگاهی مورد استفاده در درمان عبارتند از: 

  • تمرینات تنفسی
  • مدیتیشن
  • یوگا درمانی

با استفاده از ترکیبی از این تکنیک ها، افراد می توانند دو مهارت اصلی زیر را برای افزایش خودتنظیمی، خلاقیت و انعطاف پذیری ذهنی، عاطفی و رفتاری توسعه دهند:

  1. توجه

یادگیری خودتنظیمی به طوری که در لحظه حال متمرکز شویم و ما را از قضاوت ها و تفسیرهای معمولی رها کند.

  1. نگرش

ایجاد نگرش سالم نسبت به تجربیات در لحظه حال با گشودگی، پذیرش و شفقت (برای خود و دیگران) مشخص می شود.

جلسه درمانی هفتگی، با متخصص آموزش دیده، به افراد کمک می کند تا تکنیک های ذهن آگاهی را یاد بگیرند و تمرین کنند تا نگرش ذهن آگاهانه ایجاد کنند. آن‌ها سپس می‌توانند این نگرش مفید را به زندگی روزمره خود وارد کنند و بهبودی و رفاه طولانی‌مدت خود را تضمین کنند

تاثیر درمان مبتنی بر ذهن آگاهی

تمرین ذهن آگاهی هزاران سال است که وجود داشته است، اما اخیراً به یک اصطلاح پزشکی در دانشگاه و روانشناسی تبدیل شده است.

اکنون می‌توان مشاهده کرد که تکنیک‌های تمرکز حواس یکی از موثرترین راه ها برای ایجاد تغییرات بیولوژیکی موضعی و خاص در مغز هستند و با تمرین و به مرور زمان معلوم می شود که می توان ذهن خود را برای شاد بودن تربیت کرد!

اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی در درمان طیفی از مسائل سلامت جسمی و روانی دیده شده است، در نتیجه، در بسیاری از جنبه های زندگی در جوامع غربی، از جمله مدارس، ورزش، تجارت، زندان ها و دولت استفاده می شود.

اثرات مفید ذهن آگاهی عبارتند از: 

  • کاهش استرس و اضطراب
  • کاهش رفتارهای اعتیاد آور
  • کاهش دردهای فیزیکی مزمن
  • بهبود مشکلات خواب، مانند بی خوابی
  • تقویت سیستم ایمنی بدن
  • افزایش توانایی مقابله با رویدادهای دشوار زندگی 
  • افزایش خودآگاهی 
  • بهبود تمرکز 

اگر می‌خواهید درباره اینکه چگونه درمان مبتنی بر ذهن آگاهی می‌تواند برای شما یا یکی از نزدیکانتان مفید باشد، اطلاعات بیشتری کسب کنید، لطفاً برای اطلاعات بیشتر و پشتیبانی با ما تماس بگیرید.

منبع: ذهن آگاهی چیست؟

درمان سوء استفاده جنسی

درمان سوء استفاده جنسی

درمان تجاوز جنسی اغلب از افراد می خواهد که بخش‌هایی از خاطرات خود را برای مقابله با موضوعات دشوار بررسی کنید، این امر ممکن است برای بهبودی لازم باشد. خبر خوب این است که وقتی ابزار و کمک مناسب برای درمان آسیب‌های جنسی ارائه داده می‌شود، حرکت رو به جلو می‌تواند راحت تر شود.

گاهی اوقات صحبت در مورد تجربیات نگران کننده می باشد بخصوص زمانی که ممکن است مورد قضاوت قرار بگیرید، می‌تواند تجربه‌ای دلخراش باشد. صحبت در مورد تجاوزی جنسی بسیار سخت می باشد بنابراین افراد ممکن است از صحبت در مورد سوء استفاده یا تجربیات آسیب زا خودداری کنند تا مشکلات را پشت سر بگذارند.

این موضوع به ویژه در مورد نوجوانان صادق می باشد. با این حال، خودداری از مرور خاطرات دردناک می تواند باعث آسیب طولانی مدت شود.

تجاوز جنسی اغلب یکی از آسیب زاترین تجربیاتی است که فرد می تواند متحمل شود، افراد می توانند این رویدادها را برای مدت طولانی سرکوب کنند، برخی از مردم حتی تا سال ها پس از این واقعیت در مورد سوء استفاده جنسی در دوران کودکی صحبت نمی کنند. اما بحث در مورد آن راهی برای درمان است.

جلسات مشاوره که به شما کمک می کند با این دوره از زندگی خود روبرو شوید و زندگی شما را تغییر دهید. ممکن است متوجه شوید که ضربه ای که تجربه کرده اید همچنان بر بخش های مختلف زندگی شما تأثیر می گذارد و آرامش را از شما ربوده است.

مزایای مشاوره درمان سوء استفاده جنسی

سوء استفاده به هر شکلی و در هر سنی می تواند تأثیر زیادی بر سلامت روان افراد داشته باشد. چه این حادثه اخیرا رخ داده باشد و چه ۲۰ سال پیش، افراد ممکن است اثرات روانی سوء استفاده جنسی را در طول زندگی خود تجربه کنند.

شرایط احتمالی ناشی از سوء استفاده جنسی شامل اضطراب، افسردگی، مسائل مربوط به اعتماد، عزت نفس پایین، احساسات و افکار شرم و گناه، اختلال استرس پس از ضربه (PTSD)، نوسانات خلقی، دوره های خشم شدید، گسستگی رفتارهای مخرب و موارد دیگر باشد. اگر این احساسات درمان نشوند، اثرات آن می تواند برای ماه ها یا حتی سال ها باقی بماند.

هر ۹۸ ثانیه یک نفر در ایالات متحده مورد سوء استفاده جنسی قرار می گیرد، سالانه ۳۲۰۰۰ فرد که تحت سوء استفاده جنسی در آمریکا وجود دارد. اگرچه آزار جنسی می تواند فرد را تنها و منزوی کند، اما فرد تنها نیست و حمایت های زیادی را می تواند برای تجربه خود دریافت کند.

اگر مورد آزار جنسی قرار گرفتید می توانید به مشاور مراجعه کنید و زندگی خود را بهبود ببخشید.

آمار سوء استفاده جنسی همواره در حال افزایش است بنابراین به مرور مشاوران بیشتری آموزش می بینند تا به قربانیان تجاوز کمک کنند تا در مورد مسائل خود صحبت کنند.

آزار جنسی در دوران کودکی

آزار جنسی در دوران کودکی یکی از آسیب زاترین اعمال خشونت آمیز است. بسیاری از کودکان نمی دانند چه اتفاقی افتاده است. به همین دلیل، سوء استفاده جنسی در دوران کودکی اغلب تا اواخر زندگی سرکوب می شود، که می تواند منبع آسیب در بزرگسالی باشد.

دریافت کمک حرفه ای در اسرع وقت بسیار مهم است. با مشاور مناسب، می‌توانید آسیب‌های ناشی از سوء استفاده جنسی را از بین ببرید و علائم ایجاد شده را برطرف کنید.

مراجعه به مشاوره برای افراد قربانی خشونت جنسی آسان نیست. این می تواند بسیار استرس زا باشد، به ویژه برای کسانی که برای مدت طولانی سعی در سرکوب خشونت جنسی داشته اند. اما بازماندگان سوء استفاده جنسی باید بدانند که تنها نیستند.

بر اساس گزارش مرکز کنترل بیماری ها ، تقریباً از هر پنج زن یک نفر و از هر ۳۸ مرد یک نفر در طول زندگی خود تجاوز جنسی را تجربه می کنند. در میان کودکان، از هر چهار دختر، یک نفر و از هر ۱۳ پسر یک پسر، نوعی سوء استفاده جنسی را تجربه خواهند کرد.

مشاوره علائم مربوط به سوء استفاده جنسی را کاهش می دهد. با مشاوره، بازماندگان سوء استفاده جنسی می توانند با گذشته خود روبرو شوند و یاد بگیرند که چگونه بدون توجه به گذشته خود به جلو بروند.

روان درمانی برای قربانیان تجاوز جنسی

هنگامی که در جلسات روان درمانی شرکت کرده یا با یک متخصص سلامت روان به صورت آنلاین صحبت می کنید، روند بهبودی شروع شده است. این بدان معنی است که شما استراتژی ها و تاکتیک های مختلف مراقبت از خود را یاد خواهید گرفت  تا در طول زندگی روزمره به شما کمک کند.

این استراتژی‌ها می‌توانند به کاهش زمانی کمک کنند که بازمانده‌ها غرق افکار در مورد حادثه قبلی و جریان‌های هیجانی مرتبط با آن باشند.

یکی از مهم ترین مزایای مشاوره سوء استفاده جنسی این است که می تواند به شما کمک کند احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید. تجربه سوء استفاده جنسی اغلب می تواند بازماندگان را با افکار و باورهای منفی در مورد خود رها کند.

یک مشاور می تواند با شما همکاری کند تا بتوانید کمتر بر گذشته و بیشتر بر روی آینده ای روشن تر تمرکز کنید. با کمک مناسب، می‌توانید هویت جدیدی پیدا کنید و فضایی برای به دست آوردن رضایت بیشتر در زندگی خود ایجاد کنید.

مشاوره سوء استفاده جنسی

برخی از بازماندگان سوء استفاده جنسی احساسات خود را پایین می آورند تا بتوانند آنها را نادیده بگیرند. بسیاری از تکنیک های ذهنی و تجربی در طول درمان می توانند به روند بهبودی کمک کنند. این ها شامل یادگیری مدیتیشن، نوشتن خطرات ، ایجاد یک اثر هنری و غیره می باشند.

بازمانده از آزار جنسی ممکن است با احساس بی‌حسی، ترس از صمیمیت با شریک فعلی، شرم از حادثه و موارد دیگر دست و پنجه نرم کند. در حالی که مواجهه با احساسات درونی می‌تواند چالش برانگیز باشد، استفاده از آنها برای چیزهای مثبت نیز کمک می‌کند.

بسیاری از بازماندگان سوء استفاده جنسی اغلب در بیان و تأیید افکار و احساسات خود مشکل دارند. مشاوره سوء استفاده جنسی می تواند به بازماندگان کمک کند مسیر خود را اصلاح کنند.

صحبت با مشاور دارای مجوز می تواند به شما کمک کند تا احساسات خود را بهبود بخشید همچنین می تواند اعتماد به نفس شما را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. بسیاری از بازماندگان سوء استفاده جنسی در نهایت با احساسات دردناک خود مواجه می شوند اما درمان به آن ها کمک می کند احساس رهایی و آرامش را تجربه کنند.

مزایای گروه درمانی

در جلسات گروه درمانی متوجه خواهید شد که در مواجهه با این تجربیات، افکار و احساسات تنها نیستید. شما می توانید با همسالان خود در مورد آنچه در ذهن شما و در زندگی شما اتفاق می افتد صحبت کنید.

این می تواند به شما در مدیریت احساس گناه، شرم و سایر احساسات مرتبط با این آسیب جنسی کمک کند. به اشتراک گذاری داستان خود می تواند به شما در روند بهبودی کمک کند، حتی داستان شما می تواند به دیگران کمک کند.

دیدن سایر بازماندگان که در حال غلبه بر چالش‌های مشابه با آسیب‌های جنسی هستند می‌تواند به شما قدرت دهد و حس جدیدی از امید به شما بدهد. صحبت کردن با کسانی که درد مشابهی را تجربه کرده‌اند، می‌تواند بخش مهمی از روند بهبودی برای بسیاری از افراد باشد.

قربانیان سوء استفاده جنسی ممکن است گاهی اوقات خود را مسئول سوء استفاده بدانند. شنیدن تجربیات سایر بازماندگان می‌تواند به شما کمک کند تا بفهمید که آزار و اذیت ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد و مسئولیت آنچه برای شما اتفاق افتاده بر گردن آزارگر شما است، نه خودتان.

خانواده درمانی خوب است زیرا می تواند به شما در مسائل مربوط به خانواده کمک کند و همچنین می تواند چگونگی تأثیر تجاوز بر توانایی شما در برقراری ارتباط با دیگران را نیز برطرف کند.

تاثیر تجاوز جنسی

تاثیر ضربه های جنسی عمیق است. این بر نحوه دید بازماندگان از خود، دیگران و دنیای اطراف تأثیر می گذارد. بازماندگان اغلب مکانیسم‌های دفاعی دارند که ممکن است در برخورد با سوء استفاده مفید بوده باشد، اما در ایجاد روابط شاد و سالم بسیار مشکل‌ساز شده است.

بسیاری از بازماندگان سوء استفاده جنسی در آینده در برابر روابط آسیب پذیر شوند، گروهی دیگر ممکن است از هر نوع رابطه ای دوری کنند و برخی ممکن است در اعتماد کردن و بازگرداندن افراد به زندگی خود مشکل داشته باشند.

به دست آوردن حس خودآگاهی به بازماندگان سوء استفاده جنسی اجازه می دهد تا تشخیص دهند که چگونه افکار و رفتارهای خاص ممکن است بر روابط و خلق و خوی فعلی آن ها تأثیر بگذارد. خودآگاهی می تواند بازماندگان را قادر سازد تا ابزارهایی را برای مقابله موثر شناسایی و اجرا کنند.

مشاوران آسیب های جنسی

بسیاری از مشاوران سوء استفاده جنسی از روش‌های درمانی مختلف مانند درمان شناختی رفتاری و رفتار درمانی دیالکتیکی استفاده می‌کنند تا به بازماندگان سوء استفاده جنسی کمک کنند مهارت‌هایی کسب کنند که به آن ها امکان می‌دهد تا با موفقیت احساس خود را در مورد سوءاستفاده مدیریت کنند.

درمان سوء استفاده جنسی می تواند ابزارهایی را در اختیار شما بگذارد که به شما امکان می دهد احساسات خود را به روش های موثر و سازنده مدیریت کنید. مهارت‌هایی مانند تمرکز حواس یا تحمل پریشانی می‌تواند به بازماندگان کمک کند تا با احساسات سخت و دردناکی که به وجود می‌آیند کنار بیایند.

درمان آسیب های جنسی

آسیب های جنسی می تواند منجر به احساسات دردناکی مانند خشم، گناه و شرم شود. این مهم است که این احساسات را بیان کنید و شروع به التیام زخم هایی کنید که به این احساسات اجازه می دهد بروز پیدا کنند. مشاوره می تواند به شما کمک کند دیدگاه جدیدی نسبت به زندگی ایجاد کنید.

مواجهه با احساسات به بازماندگان این فرصت را خواهند داشت تا دیدگاه خود را به چالش بکشند و امید جدیدی را برای آینده خود پرورش دهند.

آینده نباید با گذشته تعریف شود. اگر پس از تجربه آزار جنسی به کمک نیاز دارید تا زندگی خود را پس بگیرید، صحبت با یک مشاور ابزار موثری برای شروع روند بهبودی است.

صحبت در مورد تجاوز برای کسانی که در کودکی مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند ممکن است سخت تر باشد زیرا این تروما بسیار پیچیده تر است. اما هرکسی می تواند یاد بگیرد که چگونه بهبود یابد و کنترل زندگی خود را دوباره به دست گیرد.

کمک گرفتن

جستجوی کمک برای کسانی که سوء استفاده جنسی را تجربه کرده‌اند می‌تواند بسیار دشوار باشد، و ممکن است لازم باشد قدرت و شجاعت خود را افزایش دهید تا به دنبال کمک باشید. اگر به حمایت نیاز دارید، در اینجا نکاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا در اولین جلسه مشاوره خود موفق باشید.

به فرآیند درمان اعتماد کنید

متخصصانی که برای درمان سو استفاده جنسی آموزش دیده اند روش های درمان خاصی را مانند روشی به نام درمان شناختی رفتاری (CBT) استفاده می کنند که یکی از رایج‌ترین و مؤثرترین روش‌های درمانی است. می تواندی در مورد میزان تاثیر این روش با مشاور خود صحبت کنید و زمانی که مطمئن شدید درمان را شروع کنید.

به عنوان مثال، در یک مطالعه، قربانیان سوء استفاده جنسی که دچار PTSD بودند به سه گروه تقسیم شدند. یک گروه درمان شناختی رفتاری را امتحان کردند، یک گروه شکل دیگری از درمان را امتحان کردند که به عنوان درمان حل مسئله شناخته می شود، و گروه آخر هیچ درمان را دنبال نکردند.

این مطالعه نشان داد که بازماندگان در گروه درمان شناختی رفتاری به‌طور قابل‌توجهی بهتر مورد درمان قرار گرفته اند.

هنگامی که به دنبال مشاوره هستید، می توانید اعتماد کنید که به شما گوش داده و درک خواهید کرد. شما می توانید داستان خود را در فضایی امن و بدون قضاوت به اشتراک بگذارید. علاوه بر این مشاور ابزارهایی را در اختیار شما قرار می دهد که برای درمان و کمک به خود در آینده نیاز دارید.

همه ما می دانیم که چه زمانی آماده بهبودی هستیم، به طور مثال ممکن است تمایل شدیدی برای تغییر شکل زندگی خود داشته باشید. شیوه زندگی و کار ما ممکن است به دلیل ضربه ای که تجربه کردیم آسیب دیده باشد بنابراین طبیعی است که بخواهیم مسیر را اصلاح کنیم.

انواع مختلف درمان برای ترومای جنسی

چندین نوع درمان می تواند به شما در غلبه بر آسیب جنسی کمک کند. برای شروع، اگر آسیبی را تجربه کرده اید که بر توانایی شما در رابطه جنسی تأثیر می گذارد، سکس تراپی و مشاوره جنسی می تواند به این موارد کمک کند.

سوء استفاده جنسی، خشونت جنسی، و سایر مشکلاتی که باعث ایجاد مشکلاتی در توانایی شما برای داشتن رابطه جنسی می شود را می توان از طریق سکس تراپی درمان کرد.

بسیاری از بزرگسالان قربانی سوء استفاده جنسی در دوران کودکی برای ایجاد زندگی جنسی سالم تلاش می کنند. مشاوره جنسی نیز به این امر کمک می کند. اگر شریک زندگی شما از سوء استفاده اطلاع داشته باشد، زوج درمانی ممکن است راه حل باشد.

هنر درمانی یکی دیگر از گزینه‌های خوب برای کمک به افرادی است که تجربه سوء استفاده جنسی را داشته‌اند، زیرا به بازماندگان اجازه می‌دهد آسیب‌های خود را به طور خلاقانه بیان کنند.

برای درمان آزار و اذیت در دوران کودکی می‌توانند از هنردرمانی برای حل آن استفاده کنند و این می‌تواند به کسانی که آزار جنسی را تجربه کرده‌اند، از جمله کسانی که در دوران کودکی آزار جنسی را تجربه کرده‌اند، کمک کند.

روان درمانی که معمولاً به عنوان گفتار درمانی شناخته می شود نیز درمانی عالی است. با گفتار درمانی، می توانید در مورد مسائل جنسی، از جمله مسائل مربوط به فعالیت جنسی صحبت کنید.

اگر در دوران کودکی سوء استفاده جنسی یا تجاوز جنسی بزرگسالان را تجربه کرده اید و برای مقابله با آن به مصرف مواد مخدر روی آورده اید، مشاوره مواد مخدر نیز می تواند کمک کننده باشد. این مشاوره می تواند به شما کمک کند تا به دلیل سوء استفاده از آن مواد و چگونگی غلبه بر اعتیاد و سوء مصرف مواد پی ببرید.

منبع : درمان سوء استفاده جنسی

چرا اختلال نعوظ رابطه شما را متلاشی می کند؟

نعوظ چیست و چه علائمی دارد؟ اختلال نعوظ(ED) به ناتوانی در دستیابی و حفظ نعوظ مناسب برای مقاربت جنسی گفته می شود. براساس آمار به دست آمده می توان گفت که از هر 10 مرد بالغ، 1 نفر درگیر اختلال نعوط می باشند.

در بیشتر موارد، اختلال نعوط نشانه دهنده یک مشکل اساسی دیگر می باشد که باید مورد درمان قرار بگیرد. بنابراین نعوظ طبیعی نمی باشد و باید به دنبال درمان آن باشید.

حدود 20 میلیون مرد در ایالات متحده از این عارضه رنج می برند و پیش بینی می شود که این تعداد تا سال 2025 به بیش از 300 میلیون افزایش یابد که بسیار نگران کننده می باشد و می تواند باعث تخریب رابطه میان زوجین شود.

میزان شیوع اختلال نعوظ

بسیاری از مردان بیان می کنند که در شرایطی این اختلال را تجربه کرده و آن را به عوامل مختلف نسبت می دهند. با این حال، عدم دستیابی یا حفظ نعوظ در اکثر موارد به این معنی می باشد که باید به دنبال درمان بگردید.

برخی از افراد تصور می کنند اختلال نعوظ فقط در سنین بالا رخ می دهد اما اینگونه نمی باشد. حتی افراد مسن نیز با تحریک مناسب و کافی می توانند نعوظ مناسب را تجربه کنند.

علت به نعوظ نرسیدن مردان

علائم و عوامل مختلف بیلوژیکی، روانی و جسمانی می تواند در ایجاد این اختلال نقش داشته باشند اما میزان یا تاثیر هرکدام در مشکل را باید مشخص کنید:

  • بیماری قلبی یا عروقی : خون رسانی به آلت تناسلی در نعوظ بسیار مهم می باشد بنابراین اگر جریان خون کافی به آلت تناسلی نرسد ممکن است اختلال نعوظ را تجربه کنید.
  • سطوح پایین فعالیت بدنی
  • اختلالات عصبی مانند ام اس : در این بیماران عصب ممکن است آسیب ببیند و تکانه ها را به درستی ارسال نکند.
  • دیابت نوع 2
  • بیماری قلبی
  • بیماری مزمن کلیه
  • مشکلات روحی مانند افسردگی، اضطراب عملکرد و کنترل خشم نیز می تواند در این اختلال نقش داشته باشد.
  • چاقی
  • تروما : آسیب روحی می تواند یکی از علل اصلی این اختلال باشد و مانع از ایجاد رابطه مناسب و صحیح میان زوجین شود.
  • مصرف برخی از داروها

علل بیولوژیکی

تعدادی از عوامل بیولوژیکی ممکن است در انزال زودرس نقش داشته باشند که ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • سطوح هورمونی نامنظم
  • سطح نامنظم مواد شیمیایی مغز
  • تورم و عفونت پروستات یا مجرای ادرار
  • اختلالات ارثی

نقش داروها در اختلال نعوظ

مصرف برخی از داروها ممکن است بر هورمون‌، عصب یا گردش خون تأثیر زیادی بگذارند و منجر به ایجاد اختلال نعوظ شوند.

اگر اختلال نعوظ را به دلیل مصرف داروی خاصی تجربه می کنید به طور ناگهانی دارو را قطع نکنید. با پزشک خود مشورت کنید و از داروهای جایگیزین استفاده کنید، به خاطر داشته باشید که تغییر در دوز و میزن دارو نیز می تواند باعث تشدید علائم شما شود. داروهایی که ممکن است باعث اختلال نعوظ شوند شامل موارد زیر می باشند:

  • داروهای فشار خون
  • آنتی هیستامین 
  • دارو ضد افسردگی
  • داروهای بیماری پارکینسون
  • داروهای ضد آریتمی
  • آرام بخش 
  • شل کننده های عضلانی
  • داروهای شیمی درمانی
  • داروهای سرطان
  • داروهای ضد تشنج
  • الکل
  • آمفتامین 
  • کوکائین
  • ماری جوانا
  • نیکوتین
  • مواد افیونی

افسردگی و اختلال نعوظ

مردان مبتلا به اختلال نعوظ (ED) ممکن است احساس افسردگی داشته باشند. برای بهبود این افسردگی باید با خودتان و همسرتان در مورد مسائلی که پشت سر می گذارید صحبت کنید، این باعث می شود که استرس کم تری را تجربه کنید. 

افسردگی و اختلال نعوظ قابل درمان می باشد ولی باید برای درمان و کنترل آن به مشاور مراجعه کنید تا به شما کمک کند که استرس و افسردگی آن را پشت سر بگذارید.

راههای طبیعی درمان اختلال نعوظ

راههای طبیعی درمان اختلال نعوظ که در ادامه ذکر شده است می تواند به زوجین کمک کند به اختلال نعوظ غلبه کنند و زندگی مشترک خود را نجات دهند:

تمرین کگل برای درمان اختلال نعوظ

تمرینات لگن به ویژه ماهیچه ای به نام پووکوکسیژئوس در درمان اختلال نعوظ نقش دارد. ضعف این عضله باعث می شود جریان خود در آلت تناسلی برای نعوظ کافی نباشد. نتیجه بخشی این تمرین ممکن است 4 تا 6 هفته طول بکشد بنابراین ناامید نشوید.

1. فعال سازی عضلات کف لگن

برای شروع فعالیت های زیر را به ترتیب انجام دهید:

  • دراز بکشید و زانوها را خم کنید، پاها را روی زمین صاف کنید و بازوها را در کناره خود قرار دهید.
  • بازدم خود را کنترل و ماهیچه های کف لگن را منقبض کنید.
  • نفس خود را حبس کنید و با سه شماره رها کنید.
  • برای شناسایی عضلات مناسب در پایین لگن قرار دارند، وقت بگذارید. به یاد داشته باشید اگر به اشتباه شکم یا باسن خود را منقبض کنید درمان نتیجه ای ندارد.

2. فعال سازی کف لگن نشسته

  • در حالی که بازوها را در کناره خود قرار دهید و پاها را صاف روی زمین و به اندازه عرض باسن باز کنید.
  • با استفاده از همان تکنیک بالا، عضلات کف لگن را تا سه عدد منقبض کنید و سپس در سه شماره رها کنید.
  • اطمینان حاصل کنید که عضلات شکم، باسن و ساق پا به اشتباه منقبض نمی شوند.

3. فعال سازی کف لگن ایستاده

  • صاف بایستید و بازوها را در کنار خود قرار دهید و پاها را به اندازه عرض لگن باز کنید.
  • با استفاده از تکنیک بالا، ماهیچه کف لگن را تا سه عدد منقبض کنید و تا تعداد سه عدد رها کنید.
  • اطمینان حاصل کنید که عضلات شکم، باسن و ساق پا منقبض نمی شوند.

این تمرین را سه بار در روز انجام دهید، از تاثیر آن شگفت زده خواهید شد.

انواع دیگر ورزش

ورزش هوازی می تواند برای افراد مبتلا به اختلال نعوظ مفید باشد. افرادی که چهار بار در هفته تمرینات هوازی انجام می دادند، بهترین نتایج را مشاهده کردند. توجه داشته باشید که جلسات تمرین باید شدت کافی را داشته و حداقل 40 دقیقه طول بکشد تا نتیجه لازم را به  همراه داشته باشد.ش

چند نمونه از تمرینات هوازی عبارتند از:

  • دوچرخه سواري
  • مشت زنی
  • پیلاتس
  • قایقرانی
  • پرش

یک فرد باید حداقل به مدت 6 ماه به تمرینات هوازی خود ادامه دهد تا نتایج دلخواه را مشاهده کند. البته ورزش برای حفظ و بهبود جریان خون ضروری است. تغییر سبک زندگی نیز می تواند در درمان اختلال نعوظ نقش داشته باشد.

تغییر سبک زندگی

تغییر سبک زندگی که شامل موارد زیر می باشد می تواند باعث بهبود اختلال نعوظ شود:

  • ترک سیگار
  • مصرف کمتر الکل
  • ورزش منظم
  • پیروی از یک رژیم غذایی سالم
  • بهبود کیفیت و میزان خواب

قرص قوی اختلال نعوظ

پزشک ممکن است داروهایی را تجویز کند که جریان خون را در آلت تناسلی تحریک می کند و به نعوظ کمک می کند. داروهای زیر در درمان اختلال نعوظ نقش دارند:

  • سیلدنافیل (ویاگرا)
  • آوانافیل
  • تادالافیل (سیالیس)

توجه داشته باشید که مصرف دارو باید زیر نظر دکتر متخصص صورت بگیرد.

منبع : چرا اختلال نعوظ رابطه شما را متلاشی می کند؟ 

معذرت خواهی والدین از کودک

معذرت خواهی والدین از کودک درست است یا نه؟

والدین نیز گاهی در زندگی خانوادگی و حتی در مقابل فرزندان خود دچار اشتباهی می شوند. بعضی از والدین معتقدید که ‌شأن با عذرخواهی از فرزندشان زیر سؤال می‌رود، یا اینکه می گویند، اگر اشتباه خود را جلوی بچه، به روی خود بیاوری، دیگر روی حرفت حساب نمی‌کند و برخی نیز معذرت خواستن را وظیفه ابدی و ازلی فرزند بدانید و والدین را از این موضوع معاف بدانید.

البته دسته دیگری از والدین نیز هستند که پذیرفته اند که هر کسی ممکن است اشتباه کند و معذرت ‌خواهی، کوچک و بزرگ و بچه و والد نمی‌شناسد.

اگر جزء دسته های اول هستید با بدانید که معذرت خواهی از کودکان، زمانی که مرکتب اشتباه شده اید باعث ایجاد رابطه ای پر از اعتماد بین شما و آن ها شود و اصلا به سن شما و اینکه شما او را بزرگ کرده اید، ندارد.

هر کسی که اشتباهی مرتکب می شود، باید شجاعت معذرت خواهی داشته باشد. شما با عذرخواهی کردن از فرزندتان، این رفتار پسندیده را نیز به او می آموزید.

تاثیر و اهمیت معذرت خواهی شما از فرزندتان

رفتار کودکان آینه رفتار شما است، آن ها با دقت زیادی به رفتار شما نگاه می کنند و مسائل مختلفی یاد می گیرند، شما باید قبل از هر کسی شجاعت معذرت خواهی را به او بیاموزید.

در این قسمت از مشاورانه، دلایل مهم بودن معذرت خواهی از فرزندتان، زمانی که دچار اشتباه می شوید، را بیان می کنیم.

با معذرت خواهی از فرزند به او مسئولیت پذیری را یاد می دهید.

همه ما می خواهیم که اخلاقیات را به کودک خود آموزش داده و رابطه قوی و سالمی با آن ها داشته باشیم. یکی از راه هایی که به کودک یاد می دهد، اشتباه خود را قبول کند و مسئولیت آن را به عهده بگیرد و زمانی که دچار اشتباهی می شود، معذرت خواهی کند، این است که این رفتار را در خود تقویت کنیم.

در واقع شما با معذرت خواهی بعد از اشتباهی که مرتکب شده اید، به فرزند خود می آموزید که باید در چنین شرایطی باید مسئولیت اشتباهش را پذیرفته و عذرخواهی کند.

با معذرت خواهی از فرزند، تواضع را به او آموزش می دهید.

تواضع یکی دیگر از ویژگی‌ های خوب شخصیتی و ارزش‌های اخلاقی تحسین ‌برانگیز است، که در دنیا مدرن امروز به آن کم تر توجه می شود. امروزه بیش تر افراد سعی می کنند که همیشه برنده باشند و تواضع کم تری نشان می دهند.

 اگر بعد از اشتباهی که مرتکب شده اید از فرزند خود معذرت خواهی کنید، تواضع خود را به او نشان می دهید و به او می آموزید که برایان فرقی ندارد که با چه کسی مواجه هستید، در هر صورت کار درست را انجام می دهید. این کار باعث تقویت تواضع در فرزند شما می شود، هم چنین باعث می شود که او دچار غرور بی جا نگردد.

منبع : معذرت خواهی والدین از کودک

ناگفته های اختلال شخصیت اجتنابی (AVPD)

اختلال شخصیت اجتنابی (AVPD)

اختلال شخصیت اجتنابی، اجتناب از موقعیت های اجتماعی یا تعاملاتی که مستلزم خطر طرد، انتقاد یا تحقیر است می باشد. تشخیص این اختلال با معیارهای بالینی انجام می شود. درمان آن نیز با روان درمانی، داروی ضد اضطراب و ضد افسردگی می باشد.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی، احساس شدید بی کفایتی دارند و با اجتناب از هر موقعیتی که ممکن است در آن مورد ارزیابی منفی قرار بگیرند، ناسازگاری نشان می دهند.

تخمین زده شده است که حدود ۲٫۴٪ می باشد. اختلال شخصیت اجتنابی زنان و مردان را به یک اندازه تحت تأثیر قرار می دهد.

شخصیت اجتنابی با بیماری های شایعی همراه است. بیماران درگیر اختلال شخصیت اجتنابی اغلب دارای اختلال افسردگی اساسی، اختلال افسردگی مداوم، اختلال وسواس فکری-اجباری، یا یک اختلال اضطرابی هستند (به عنوان مثال، اختلال هراس، به ویژه فوبیای اجتماعی).

آن ها همچنین ممکن است اختلال شخصیت دیگری داشته باشند (مثلاً شخصیت وابسته یا مرزی ). بیماران مبتلا به فوبیای اجتماعی و اختلال اجتنابی، علائم و ناتوانی شدیدتری نسبت به دیگران دارند.

دلایل اختلال شخصیت اجتنابی (AVPD)

تحقیقات نشان می دهد که تجارب طرد و به حاشیه رانده شده در دوران کودکی و ویژگی های ذاتی اضطراب اجتماعی و اجتنابی ممکن است به اختلال شخصیت اجتنابی منجر شود. اجتناب از موقعیت های اجتماعی در اوایل سن ۲ سالگی تشخیص داده شده است.

علائم و نشانه ها

بیماران مبتلا به این اختلال از تعامل اجتماعی، از جمله با افرادی که در محل کار هستند، اجتناب می‌کنند، زیرا می‌ترسند مورد انتقاد یا طرد شدن قرار گیرند یا اینکه مردم آن ها را تأیید نکنند، مانند شرایط زیر:

  • آن ها ممکن است ترفیع را رد کنند زیرا می ترسند همکاران از آن ها انتقاد کنند.
  • آن ها ممکن است از حضور در جلسات اجتناب کنند.
  • آن ها از پیدا کردن دوستان جدید اجتناب می کنند، مگر اینکه مطمئن باشند که دوستی در آنجا خواهند داشت.

بیماران مبتلا به شخصیت اجتنابی مشتاق تعامل اجتماعی هستند اما از اعتماد به دیگران می ترسند. از آنجایی که این بیماران تعاملات خود را با افراد محدود می کنند، تمایل دارند نسبتاً منزوی باشند و شبکه اجتماعی از دوستان ندارند که بتواند در صورت نیاز به آن ها کمک کند.

این بیماران نسبت به هر چیز کمی انتقادی، ناپسند یا تمسخر آمیز بسیار حساس هستند زیرا دائماً به انتقاد یا طرد شدن توسط دیگران فکر می کنند. آن ها مراقب هر نشانه ای از پاسخ منفی به خود هستند. ظاهر پرتنش و مضطرب آن ها ممکن است باعث تمسخر دیگران شود.

عزت نفس پایین و احساس بی کفایتی این بیماران را از حضور در موقعیت های اجتماعی به ویژه موقعیت های جدید منع می کند. از تعامل با افراد جدید جلوگیری می شود زیرا بیماران خود را از نظر اجتماعی ناتوان، غیر جذاب و پست تر از دیگران می دانند.

آن ها تمایل دارند ساکت و ترسو باشند و سعی می کنند ناپدید شوند زیرا تمایل دارند فکر کنند که اگر چیزی بگویند، دیگران می گویند اشتباه است. این افراد تمایلی به صحبت در مورد خود ندارند تا مبادا مورد تمسخر یا تحقیر قرار گیرند. آن ها نگران هستند که وقتی مورد انتقاد قرار می گیرند سرخ شوند یا گریه کنند.

بیماران مبتلا به این اختلال به دلایل بسیاری تمایلی به ریسک های شخصی یا شرکت در فعالیت های جدید ندارند.

در چنین مواردی، آن ها تمایل دارند در مورد خطرات اغراق کنند و از علائم یا سایر مشکلات برای توجیح اجتناب خود استفاده می کنند. آن ها ممکن است یک سبک زندگی خاص را به دلیل نیاز به امنیت و اطمینان ترجیح دهند.

تشخیص شخصیت اجتنابی (AVPD)

معیارهای بالینی ( براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش پنجم [DSM-5])

برای تشخیص اختلال شخصیت اجتنابی، بیماران باید ویژگی های زیر را داشته باشند:

  • اجتناب از تماس اجتماعی، احساس بی کفایتی و حساسیت بیش از حد به انتقاد و طرد شدن
  • پرهیز از فعالیت‌های مرتبط با شغل که شامل تماس بین فردی می‌شود، زیرا می‌ترسند مورد انتقاد یا طرد قرار گیرند یا مردم با آن‌ها مخالفت کنند.
  • عدم تمایل به درگیر شدن با مردم، مگر اینکه مطمئن باشند که مورد پسند قرار می گیرند.
  • احساسات خود را بیان نمی کنند زیرا از تمسخر یا تحقیر می ترسند.
  • نگرانی در مورد انتقاد یا طرد شدن در موقعیت های اجتماعی.
  • بازداری از حضور در موقعیت‌های اجتماعی جدید، زیرا احساس ناکفایتی می‌کنند.
  • خودارزیابی به عنوان فردی که از نظر اجتماعی بی کفایت، غیر جذاب یا پست تر از دیگران است.
  • بی میلی به ریسک های شخصی یا شرکت در هر فعالیت جدید زیرا ممکن است خجالت زده شوند.

علاوه بر این، علائم باید از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد.

اختلال های مشابه 

اختلال شخصیت اجتنابی را باید از ۲ اختلال زیر متمایز کرد:

  • هراس اجتماعی : تفاوت بین فوبیا اجتماعی و اختلال شخصیت اجتنابی ظریف است. اختلال شخصیت اجتنابی شامل اضطراب و اجتناب فراگیرتری نسبت به فوبیای اجتماعی است، که اغلب مختص موقعیت هایی است که ممکن است منجر به خجالت عمومی شود (مانند سخنرانی در جمع، اجرا روی صحنه).

با این حال، فوبیای اجتماعی ممکن است شامل یک الگوی اجتناب گسترده‌تر باشد و در نتیجه تشخیص آن دشوار می باشد. این ۲ اختلال اغلب با هم رخ می دهند.

  • اختلال شخصیت اسکیزوئید : هر دو اختلال با انزوای اجتماعی مشخص می شوند. با این حال، بیماران مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید به دلیل بی علاقگی به دیگران منزوی می شوند، در حالی که مبتلایان به اختلال شخصیت اجتنابی منزوی می شوند زیرا نسبت به طرد یا انتقاد احتمالی دیگران حساس هستند.

سایر اختلالات شخصیت نیز ممکن است از جهاتی شبیه به اختلال شخصیت اجتنابی باشند، اما می توانند با ویژگی های مشخصی متمایز شوند (به عنوان مثال، نیاز به مراقبت در اختلال شخصیت وابسته در مقابل اجتناب از طرد و انتقاد در اختلال شخصیت اجتنابی).

درمان اختلال شخصیت

  • درمان شناختی رفتاری با تمرکز بر مهارت های اجتماعی
  • روان درمانی حمایتی
  • روان درمانی روان پویشی
  • داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی

درمان عمومی اختلال شخصیت اجتنابی مشابه درمان همه اختلالات شخصیت است البته متاسفانه بیماران مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی اغلب از درمان اجتناب می کنند.

درمان‌های مؤثر برای بیماران مبتلا به هراس اجتماعی و اختلال شخصیت اجتنابی عبارتند از:

  • درمان شناختی رفتاری که بر کسب مهارت های اجتماعی متمرکز است و به صورت گروهی انجام می شود.
  • اگر گروه متشکل از افراد با مشکلات مشابهی باشد، درمان های گروهی دیگری انجام می شود.

روان درمانی روان پویشی، که بر تعارضات اساسی تمرکز دارد نیز ممکن است مفید باشد.

درمان دارویی موثر شامل موارد زیر می باشد:

  • مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین(SSRIs)
  • داروهای ضد اضطراب، که به کاهش اضطراب کمک می کنند تا بیماران بتوانند خود را در معرض موقعیت های اجتماعی جدید قرار دهند.
  • مهارکننده های مونوآمین اکسیداز(MAOIs).

منبع : ناگفته های اختلال شخصیت اجتنابی (AVPD)