22 کارهای عاشقانه دوران نامزدی

دوران نامزدی یکی از مهم ترین و عاشقانه ترین بخش های زندگی مشترک می باشد بنابراین انجام کارهای عاشقانه دوران نامزدی می تواند این دوران را برای شما خاص و خاطره انگیز کند.

لازم نیست منتظر یک موقعیت خاص مانند روز ولنتاین یا سالگرد خود باشید تا به همسرتان نشان دهید که چقدر دوستش دارید. هر روز روز خوبی است تا به او نشان دهید که چقدر به او اهمیت می دهید و از او قدردانی می کنید! چند وقت یک بار کمی وقت بگذارید تا به همسرتان یادآوری کنید که چقدر برای شما اهمیت دارد، این کار می تواند به عشق شما کمک کند تا در طول زمان عمیق تر شود، که به شما کمک می کند رابطه شما محکم، محبت آمیز و هیجان انگیز باقی بماند.

ایده های زیر برای ایجاد کارهای عاشقانه دوران نامزدی می تواند به شما کمک کند بنابراین خواندن این مقاله را از دست ندهید:

شیطنت های دوران نامزدی

1.یادداشت های عاشقانه

در مکان های مختلف خانه یادداشت هایی بگذارید تا همسرتان با دیدن آن ها هیجان زده شود. این کار باعث هیجان رابطه شما می شود.

2. برنامه ریزی کنید

برای انجام کارهای رمانتیک و عاشقانه برنامه ریزی کنید و به خاطر داشته باشید که برنامه ریزی به شما کمک می کند برای این اتفاقات آماده باشید. رستوران مورد علاقه همسرتان را برای یک روز رزرو کنید، می توانید برخی از روزها می توانید به طور ناگهانی به دنبال او بروید یا برای او بدون برنامه ریزی گل بخرید تا او را سوپرایز کنید.

3. کارهای هیجان انگیز یا ترسناک انجام دهید

اگر هردوی شما به دنبال هیجان و چیزهای ترسناک می گردید می توانید به اتاق فرار، فیلم های ترسناک و شهربازی بروید. البته بهتراست که درباره آن با یکدیگر مشورت کنید تا هردو سلیقه مشترکی در این مورد داشته باشید.

4. علاقه خود را به طور شفاهی نشان دهید

بسیاری از افراد تلاش می کنند علاقه خود را بیش تر با کارهای خود نشان دهند. اما ابراز علاقه شفاهی نیز اهمیت زیادی دارد، البته نباید در این امر زیاده روی کنید. زیاده روی همیشه باعث می شود ارزش کار از بین برود بنابراین همیشه حد اعتدال را در رابطه خود نگه دارید.

5. به هم پیام دهید| شیطنت های دوران نامزدی

گاهی اوقات در طول روز بهم پیام دهید، اگر مشغول به کار هستید تنها کافی است پیامی عاشقانه بهم ارسال کنید تا به یکدیگر نشان دهید که به یاد هم هستید. سعی کنید در این پیام ها از یکدیگر نیز تعریف بکنید.

6. صداقت داشته باشید

یکی از مهم ترین و اساسی ترین نکات رابطه صداقت است، رابطه ای که صداقت نداشته باشد دوامی پیدا نمی کند بنابراین حتما در رابطه خود صداقت داشته باشید و فراموش نکنید که رابطه خود را به دروغ آلوده نکنید.

7. هدیه دادن

هدیه نشانه محبت و احترام به یکدیگر است. وقتی چیزی را به شریک زندگی خود هدیه می دهید، به خصوص در در دوره نامزدی، احساس خاص بودن را به او منتقل می کنید. هر زمان که می‌خواهید برای شریک زندگی‌تان چیزی بخرید، به خواسته های او فکر کنید این به شما اجازه می‌دهد تا درباره علاقه‌های او بیش تر فکر کنید.

8. با عکس های خود یک آلبوم درست کنید

اگر وقت کافی دارید می توانید با عکس های خود آلبوم درست کنید و آن را به روش های مختلف تزئین کنید. این کار به همسرتان نشان می دهد که چقدر به رابطه خود اهمیت می دهید و برای آن تلاش می کنید.

9. لیستی مشترک از کارهایی که می خواهید در آینده انجام دهید

فراهم کردن لیستی از کارهایی که می خواهید در کنار هم انجام دهید می تواند به شما کمک کند تا برنامه هدفمندی برای فعالیت های خود پیدا کنید.

10. برای یکدیگر اشپزی کنید

اگر شرایطش را دارید برای یک دیگر آشپزی کنید، این کار بسیار عاشقانه می باشد و باعث می شود کنار یکدیگر روز خوبی را سپری کنید.

شیطنت های دخترانه در دوران نامزدی

11. اولین قرار خود را بازسازی کنید

معمولا اولین قرارهای عاشقانه بسیار دلچسب و خاطره انگیز هستند، نگاه کردن های همراه با خجالت و خاطرات شیرین می تواند باعث شود که رابطه شما دوباره به دوران اوج خود باز گردد.

12. سفر یک روزه| شیطنت های دخترانه در دوران نامزدی

می توانید به عنوان یک سفر کوتاه به شهرهای اطراف محل زندگی خود بروید و سعی کنید وقتی را تنهایی بگذرانید و قدر دوران نامزدی را بدانید.

13. سرگرمی های جدید

سعی کنید با امتحان کردن سرگرمی های جدید مثل بانجی جامپینگ، کلاس های متفاوت یا کوهنوردی را امتحان کنید، در مورد این سرگرمی ها باید با یکدیگر به نتیجه مشترک برسید بنابراین سعی نکنید که یک طرفه تصمیم گیری کنید.

14. یک تعطیلات رویایی را برنامه ریزی کنید

اگر عید یا تعطیلات خاصی را پیش رو دارید برای آن برنامه ریزی کنید و جزئیات آن را هم مشخص کنید این کار باعث می شود که بتوانید کنار یکدیگر روزهای خوشی را سپری کنید.

15. غروب آفتاب را تماشا کنید.

برای تماشای غروب خورشید، چه در کنار دریا و چه در بالای تپه، یک مکان زیبا پیدا کنید. به رنگ های آسمان با هم نگاه کنید و به آرامی تماشا کنید که خورشید در زیر افق قرار می گیرد.

16.  در باغ گیاه شناسی قدم بزنید.

باغ های گیاه شناسی زیبا و با طراوت هستند. در یکی از آن ها قدم بزنید و از زیبایی های طبیعت در محیطی با طراحی منحصر به فرد لذت ببرید.

17. یک فیلم عاشقانه تماشا کنید.

با کمی جست و جو می توانید فیلم های عاشقانه زیبایی را پیدا کرده و آن را با یکدیگر مشاهده کنید. فیلم های عاشقانه باعث می شود رابطه شما نیز به یکدیگر نزدیک تر شود.

18.با هم اتاق رنگ کنید.

اگرچه ممکن است انجام این کار خسته کننده به نظر برسد، اما رنگ آمیزی اتاق می تواند واقعاً آرامش بخش باشد. گوش دادن به موسیقی عالی و رنگ آمیزی اتاق می تواند باعث نزدیکی شما به یکدیگر شود.

19. گوشی خود را کنار بگذارید| کارهای عاشقانه دوران نامزدی نی نی سایت

هنگامی که کنار هم هستید سعی کنید از گوشی همراه استفاده نکنید، این باعث می شود به یکدیگر نزدیک تر شود و زمان بیش تری را با کیفیت بهتر کنار هم بگذرانید.

20. باهم برقصید

یک آهنگ آرام گذاشته و سعی کنید باهم برقصید، رقص باعث نزدیکی شما به یکدیگر می شود و علاوه بر نزدیکی فیزیکی باعث افزایش عشق میان شما نیز می شود.

21. یکدیگر را ماساژ دهید

به نوبت یکدیگر را ماساژ دهید. می توانید این کار را هنگام دیدن یک فیلم در رختخواب یا در حالی که به موسیقی آرامش بخش گوش می دهید انجام دهید. لمس فیزیکی آرامش‌بخش و رمانتیک خواهد بود.

22.شریک زندگی خود را به کنسرت ببرید.

به او اجازه ندهید از قبل بدانند که شما برای گروه موسیقی مورد علاقه او بلیط گرفته اید. فقط آن شب برنامه های دیگری نریزید و به او بگویید که قرار است باهم بیرون بروید و در لحظات آخر به او بگویید که چه برنامه ای داشته اید. البته این در صورتی مفید خواهد بود که همسرتان از سوپرایز استقبال کند.

منبع : 22 کارهای عاشقانه دوران نامزدی 

پیدا کردن درمانگر خوب که به بهبود شما کمک می کند

پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند

چگونه درمانگر مناسب را انتخاب کنیم؟ چگونه از جلسات درمانی یا مشاوره خود بیشترین بهره را برده و پیشرفت درمان خود را ارزیابی کنیم؟

درمانگر و مشاوره چگونه می تواند کمک کند

درمان می تواند یک راه‌حل مؤثر برای بسیاری از مشکلات روحی و روانی باشد. صحبت کردن در مورد افکار و احساسات خود با یک فرد حامی اغلب می تواند احساس بهتری در شما ایجاد کند.

بیان نگرانی های خود یا صحبت در مورد چیزی که بر دلتان سنگینی می کند، به خودی خود می تواند بسیار شفابخش باشد. شما از اینکه کسی به حرف هایتان گوش کند، احساس خوبی خواهید داشت زیرا می‌فهمید که شخص دیگری هست که به شما اهمیت می دهد و می خواهد کمکتان کند.

اگرچه صحبت کردن در مورد مشکلات با دوستان نزدیک و اعضای خانواده می تواند بسیار مفید باشد، اما گاهی اوقات به کمکی نیاز دارید که اطرافیان شما قادر به ارائه آن نیستند. هنگامی که به حمایت بیشتر، دیدگاه بیرونی یا برخی راهنمایی های تخصصی نیاز دارید، صحبت با درمانگر یا مشاور می تواند کمک کننده باشد.

پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند

حمایت دوستان و خانواده اهمیت بسیاری دارد اما با درمان متفاوت است. درمانگران شنوندگان حرفه ایِ آموزش دیده ای هستند که می توانند به شما کمک کنند تا ریشه مشکلات خود را پیدا کرده، در چالش های عاطفی موفق شوید و تغییرات مثبتی در زندگی خود ایجاد کنید.

برای بهره مندی از درمان، حتما لازم نیست مشکل روانی برای شما تشخیص داده شود. بسیاری از افراد برای درمان نگرانی های روزمره به دنبال کمک هستند: مثلاً مشکلات روابط، استرس شغلی یا عدم اعتماد به نفس. دیگران در مواقع سختی، مانند طلاق به درمان روی می آورند.

اما برای بهره‌مندی از مزایای مشاوره، مهم است که درمانگر مناسب را انتخاب کنید، کسی که به او اعتماد دارید، احساس می‌کنید از شما مراقبت می‌کند و سابقۀ کمک به شما برای ایجاد تغییرات برای بهتر شدن در زندگی‌تان را دارد. یک درمانگر خوب به شما کمک می کند قوی تر و خودآگاه تر شوید.

چرا درمان و نه دارو؟

فکر اینکه بتوانید مشکلات خود را با مصرف روزانه یک قرص حل کنید می تواند جذاب به نظر برسد، اما کاش به همین راحتی بود! مشکلات روحی و روانی دلایل متعددی دارند و فقط دارو درمانی مشکلی را حل نمی‌کند.

دارو ممکن است به کاهش علائم خاص کمک کند، اما عوارض جانبی دارد. علاوه بر این، نمی تواند مشکلات  بزرگ را حل کند. دارو روابط شما را اصلاح نمی کند، به شما نمی‌گوید که با زندگی خود چه کار کنید یا به شما نمی گوید چرا به انتخاب های ناسالم خود ادامه می دهید.

درمان می تواند زمان بر و چالش برانگیز باشد، زیرا احساسات و افکار ناراحت کننده اغلب به عنوان بخشی از روند درمان ظهور می‌یابند. با این حال، درمان مزایای طولانی‌مدتی فراتر از تسکین علائم دارد.

درمان ابزارهایی را در اختیار شما می‌گذارد تا زندگی‌تان را متحول کنید، ارتباط بهتری با دیگران برقرار کنید، زندگی‌ای را که می‌خواهید بسازید و با هر مانعی که بر سر راهتان قرار می‌گیرد، کنار بیایید.

باورهای غلط درباره درمان

باور غلط: من نیازی به درمانگر ندارم. من آنقدر باهوش هستم که مشکلاتم را خودم حل کنم.

واقعیت: همه ما نقاط کور خود را داریم که هیچ ربطی به هوش ندارد. یک درمانگر خوب به شما نمی گوید که چه کاری انجام دهید یا چگونه زندگی کنید. او به شما یک دیدگاه بیرونی می دهد و به شما کمک می کند تا بینش به دست آورید و بتوانید انتخاب های بهتری داشته باشید.

باور غلط: درمان برای دیوانه‌هاست

واقعیت: درمان برای افرادی است که در خودآگاهی کافی برای درک نیاز خود به کمک دارند و می خواهند ابزارها و تکنیک هایی را بیاموزند تا اعتماد به نفس و تعادل عاطفی بیشتری داشته باشند.

باور غلط: تنها چیزی که درمانگران می خواهند در مورد آن صحبت کنند، پدر و مادر من هستند.

واقعیت: اگرچه که کاوش در روابط خانوادگی گاهی اوقات ریشۀ افکار و رفتارهای بعدی را در زندگی تشکیل می‌دهد، اما درمان تنها روی آن متمرکز نیست. تمرکز اصلی بر چیزی است که شما باید تغییر دهید: الگوها و علائم ناسالم در زندگی. درمان به این معنا نیست که والدین خود را سرزنش یا به گذشته فکر کنید.

باور غلط: درمان هرگز بهبود کامل را به دنبال ندارد.

واقعیت: درمان کار سختی است. فقط شکایت کردن مشکلی را حل نمی‌کند. بهبود در درمان از نگاه دقیق به خود و زندگی‌تان و بر عهده گرفتن مسئولیت اعمالتان ناشی می‌شود. پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند درمانگر به شما کمک خواهد کرد، اما در نهایت شما هستید که باید کار را انجام دهید.

کمک یافتن درمانگر مناسب

پیدا کردن درمانگر مناسب احتمالاً زمان و کار خواهد برد، پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند اما ارزش تلاش را دارد. ضروری است که بتوانید ارتباط خوبی با درمانگرتان برقرار کنید. شما به کسی نیاز دارید که بتوانید به او اعتماد کنید، دربارۀ موضوعات دشوار و رازهای مگو با او صحبت کنید و در طول روند بهبودی از او کمک بگیرید.

اگر این ارتباط نزدیک را نداشته باشید درمان مؤثر نخواهد بود، بنابراین در آغاز کار کمی وقت بگذارید تا فرد مناسب را پیدا کنید. هنگام مصاحبه با درمانگرانِ پیشنهادی، کنجکاوی کردن و پرسیدن سؤالات اشکالی ندارد.

تجربه مهم است

یکی از دلایل اصلی مراجعه به درمانگر، به جای صحبت ساده، تجربه است. به دنبال درمانگری باشید که در درمان مشکلاتی که دارید با تجربه باشد. اغلب، درمانگران بر یک حوزۀ ویژه‌ تمرکز می‌کنند، مانند افسردگی یا اختلالات خوردن.

درمانگران باتجربه بارها و بارها مشکلاتی را که شما با آن روبرو هستید دیده اند، از این رو دیدگاه آن ها گسترده تر و بینششان وسیع تر است. برای برخی از مشکلات، مانند حوادث آسیب زا یا PTSD، مراجعه به متخصص کاملاً ضروری است.

با رویکردهای مختلف درمانی آشنا شوید.

پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند بسیاری از درمانگران ترکیبی از رویکردها را به کار می گیرند، با این حال، ایده خوبی است که در مورد انواع مختلف درمان مطالعه کنید، زیرا این امر می تواند بر نحوه ارتباط با درمانگر و مدت زمان پیشنهادی درمان تأثیر بگذارد.

به احساس خود اعتماد کنید

حتی اگر درمانگر شما روی کاغذ عالی به نظر می‌رسد، اگر نتوانسته‌اید ارتباط خوبی با او قرار کنید یا به او اعتماد ندارید و احساس می‌کنید واقعاً به شما اهمیت نمی‌دهد، شخص دیگری را انتخاب کنید. یک درمانگر خوب به انتخاب شما احترام می گذارد و هرگز نباید به شما فشار بیاورد یا باعث احساس گناه شما شود.

سوالاتی که باید هنگام انتخاب درمانگر از خود بپرسید

آنچه در انتخاب درمان یا مشاوره مهم است احساس ارتباط، ایمنی و حمایت است. سوالات زیر را از خود بپرسید:

  • آیا درمانگر واقعاً به شما و مشکلات شما اهمیت می دهد؟
  • آیا احساس می کنید که مشاور شما را درک می کند؟
  • آیا درمانگر شما را همان گونه که هستید می پذیرد؟
  • آیا می توانید به راحتی اطلاعات خصوصی خود را برای او افشا کنید؟
  • آیا می‌توانید با او صادق و راحت برخورد کنید؟ و مجبور نیستید پنهان‌کاری کنید یا وانمود کنید کس دیگری هستید؟
  • آیا درمانگر شنونده خوبی است؟ بدون قطع صحبت، انتقاد یا قضاوت گوش می دهد؟ احساسات شما و آنچه واقعاً می گویید را درک می‌کند؟ و باعث می شود احساس کنید که شنیده می شوید؟

انواع درمان و درمانگر

انواع متعددی از درمان ها و درمانگران وجود دارد، برای همین در شروع کار ممکن است گیج کننده به نظر برسد، اما فقط به یاد داشته باشید که هیچ نوع درمانی بهترین نیست. تمام اینها به ترجیح و نیازهای فردی شما بستگی دارد.

درست است که برخی از تکنیک‌ها در برخورد با انواع خاصی از مشکلات (مثلاً فوبیا) مفیدتر از سایر تکنیک‌ها هستند، اما به طور کلی، اگر دربارۀ همۀ انواع درمان‌ها مطالعه کنید، همیشه به یک نتیجه می رسید:

فلسفه پشت درمان، در مقایسه با رابطه بین شما و درمانگرتان اهمیت بسیار کمتری دارد.

اگر در رابطۀ خود احساس راحتی می‌کنید و به فرد درمانگر اعتماد دارید، مدل درمان، فقط وسیله‌ای است که به شما کمک می‌کند تا به سمت زندگی رضایت‌بخش‌تر حرکت کنید. این موضوع فارغ از شرایطی که شما را به درمان کشانده است، اتفاق می افتد.

انواع درمان های متداول

اکثر درمانگران خود را به یک نوع خاص از درمان محدود نمی کنند. در عوض، آن ها سبک های مختلف را با هم ترکیب می کنند تا بهترین تناسب را با وضعیت موجود داشته باشند. این رویکرد ابزارهای قدرتمند بسیاری را به درمانگر می دهد. با این حال، آن ها اغلب یک رویکرد کلی دارند که آن ها را راهنمایی می کند.

درمان فردی.

درمان فردی، افکار و احساسات منفی و همچنین رفتارهای مضر یا خود تخریبی را که همراه با آنهاست بررسی می کند. درمان فردی علل اساسی مشکلات فعلی (مانند الگوهای روابط ناسالم یا تجربه‌ای آسیب‌زا در گذشته) را بررسی می‌کند، اما تمرکز اصلی آن بر ایجاد تغییرات مثبت در زمان حال است.

خانواده درمانی

خانواده درمانی به معنای درمان بیش از یک عضو خانواده به طور همزمان برای کمک به خانواده برای حل تعارضات و بهبود تعامل است. این درمان اغلب بر این فرض استوار است که خانواده یک سیستم است. اگر یک نقش در خانواده تغییر کند، همه تحت تأثیر قرار می گیرند و باید رفتارهای خود را تغییر دهند.

گروه درمانی

در گروه‌درمانی، گروهی از همسالان روی مشکل مشابهی کار می کنند و توسط یک درمانگر حرفه ای هدایت می‌شوند. این درمان شامل اختلالاتی مثل اضطراب، افسردگی یا سوء مصرف مواد است. گروه درمانی مکانی ارزشمند برای تمرین فعالیت‌های اجتماعی در یک محیط امن و الهام و ایده گرفتن از همسالانی است که با مسائل مشابه دست و پنجه نرم می کنند.

زوج درمانی (مشاوره ازدواج).

زوج درمانی به بهبود ارتباط دو نفر در یک رابطه متعهدانه می‌پردازد. افراد به زوج درمانی مراجعه می کنند تا یاد بگیرند که چگونه با تفاوت های خود سازگار شوند، ارتباط بهتری داشته باشند و چالش های موجود در رابطه را حل کنند.

درمان آنلاین در مقابل حضوری

درمان آنلاین به شما امکان می دهد از هر جایی که اتصال اینترنتی مناسب دارید به کمک حرفه ای دسترسی داشته باشید. در حالی که این یک شکل از درمان نسبتاً جدید است، شواهد نشان می دهد که برای بسیاری از افراد به اندازه درمان سنتی و حضوری مؤثر است.

صحبت کردن با یک ارائه دهنده خدمات سلامت روان

پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند یک کارشناس با استفاده از چت ویدیویی زنده، از خانه خود می تواند به شما کمک کند و از هزینه و زمان رفت و آمد و سایر مشکلات ملاقات حضوری در مطب درمانگر دور بمانید. قرار داشتن در یک محیط راحت و آشنا حتی می‌تواند به شما (چه به صورت فردی، چه به عنوان یک زوج یا خانواده) این امکان را بدهد که صریح‌تر در مورد مسائل خود صحبت کنید.

اگرچه درمان آنلاین اشکالاتی دارد و برای همه مناسب نیست، اما اگر دردسرهایی مانند هزینه، مرخصی گرفتن از محل کار، رفت و آمد به مطب، ترافیک، انتظار کشیدن پشتِ درِ اتاق درمانگر یا گرفتن پرستار برای کودکتان، مانع می‌شود که بتوانید درمان حضوری انجام دهید، درمان آنلاین راه حل مفیدی است.

با این حال، به خاطر داشته باشید که حتی مشاوران غیرمتخصص (مانند روحانیان، مربیان زندگی و …) نیز ممکن است بتوانند گوش شنوا و حمایت کننده را برای شما فراهم کنند و همیشه مدرک تحصیلی کیفیت درمان را تعیین نمی‌کند ولی به طور کلی کمک گرفتن از متخصص بیش تری فراهم می کند.

انواع متداول متخصصان سلامت روان:

روانشناس

روانشناسان دارای مدرک دکترا در روانشناسی (Ph.D. یا Psy.D.) و دارای مدرک روانشناسی بالینی هستند.

مددکار اجتماعی

مددکاران اجتماعی بالینی دارای مجوز (LCSW) دارای مدرک کارشناسی ارشد در مددکاری اجتماعی یا (MSW) مددکاری اجتماعی به علاوۀ آموزش بالینی هستند.

درمانگر ازدواج و خانواده

درمانگران ازدواج و خانواده (MFT) دارای مدرک کارشناسی ارشد و تجربۀ بالینی در زمینه ازدواج و خانواده درمانی هستند.

روانپزشک

روانپزشک یک پزشک (MD یا DO) است که در زمینه سلامت روان تخصص دارد و از آنجا که پزشک است، می تواند دارو تجویز کند.

در درمان یا مشاوره چه انتظاری باید داشت

اگرچه هر درمانگری متفاوت عمل می‌کند، اما معمولاً شباهت هایی در ساختار درمانی وجود دارد. به طور معمول، جلسات حدود یک ساعت طول می کشد و حدود یک بار در هفته برگزار می شود. اگرچه برای درمان فوری، ممکن است برنامه ریزی فشرده تری انجام شود. درمان معمولاً در مطب درمانگر انجام می‌شود، اما درمانگران در بیمارستان‌ها و خانه‌های سالمندان نیز کار می‌کنند و در برخی موارد ویزیت‌های خانگی انجام می‌دهند.

در درمان باید شما و درمانگرتان با هم تناسب داشته و ارتباط خوبی برقرار کنید.

اگر با درمانگرتان تناسب ندارید، لازم است یک یا چند درمانگر دیگر را هم امتحان کنید و زمانی درمان را شروع کنید که احساس کنید از طرف درمانگر، درک و پذیرفته شده اید.

درمان یک کار مشترک است

هم شما و هم درمانگرتان به روند بهبودی کمک می کنید. همان طور که از شما انتظار نمی رود که کار بهبودی را به تنهایی انجام دهید، درمانگر شما نیز نمی تواند این کار را برای شما انجام دهد. درمان باید مانند یک همکاری دوطرفه باشد.

درمان همیشه خوشایند نخواهد بود

ممکن است خاطرات دردناک، ناامیدی یا احساسات منفی در درمان ظاهر شود. این یک بخش طبیعی از آن است و درمانگر، شما را در این فرآیند راهنمایی می کند. حتماً در مورد احساس خود به درمانگر بگویید.

درمان باید در مکانی امن باشد

از آنجا که در فرایند درمان در مواقعی احساس چالش یا احساسات ناخوشایند می‌کند، همیشه باید احساس امنیت داشته باشید. اگر احساس خستگی می کنید یا از جلسات درمانی خود می ترسید، با درمانگر خود صحبت کنید.

اولین جلسات درمانی شما

یکی دو جلسه اول درمان زمانی است برای ارتباط متقابل و زمانی برای درمانگر تا با شما و مسائلتان آشنا شود. درمانگر ممکن است سابقه سلامت روانی و جسمی شما را بررسی کند.

همچنین خوب است که در جلسات اولیه با درمانگر در مورد آنچه که امیدوارید در درمان به دست آورید صحبت کنید. با هم، اهداف و معیارهایی را تعیین کنید که می توانید از آن ها برای اندازه گیری پیشرفت خود در طول مسیر استفاده کنید.

این جلسات همچنین فرصت مهمی برای ارزیابی ارتباط خود با درمانگر است. آیا احساس می کنید که درمانگر به وضعیت شما اهمیت می دهد و روی بهبودی شما سرمایه گذاری می کند؟ آیا از پرسیدن سؤال و به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس ترسی ندارید؟ به یاد داشته باشید که احساسات و افکار شما مهم هستند، بنابراین اگر احساس ناراحتی می کنید، در انتخاب یک درمانگر دیگر تردید نکنید.

درمان چقدر طول می کشد؟

درمان هر کس متفاوت است. مدت زمان درمان شما به عوامل زیادی بستگی دارد. ممکن است مسائل پیچیده ای داشته باشید یا مشکل نسبتاً ساده ای که می خواهید به آن رسیدگی کنید. برخی از انواع درمان کوتاه مدت هستند، در حالی که درمان برای برخی دیگر طولانی تر می باشد.

با این حال، گفت‌وگو در مورد طول درمان مهم است و بهتر است که در ابتدا این موضوع را با درمانگر خود مطرح کنید. این کار به شما دورنمایی از اهدافی که باید برای رسیدن به آن ها کار کنید و آنچه می خواهید به آن برسید، می دهد. از بازگشت مجدد به این موضوع در طول پیشرفت درمان نترسید، زیرا اهداف اغلب در طول درمان تغییر می کنند.

استفاده بهینه از درمان و مشاوره

برای استفاده حداکثری از درمان، باید آنچه را که در جلسات خود می آموزید در زندگی واقعی به کار ببرید. پنجاه دقیقه درمان در هفته شما را اصلاح نمی کند، بلکه استفاده از چیزهایی که در جلسه آموخته‌اید در زمان‌های دیگر، باعث تغییر شما می‌شود. چند نکته برای استفاده حداکثری از جلسات:

تغییراتی در سبک زندگی و سلامتی خود ایجاد کنید

کارهای زیادی وجود دارد که می توانید در زندگی روزمره خود برای بهبود خلق و خوی خود و سلامت عاطفی‌تان انجام دهید، برای حمایت، با دیگران تماس بگیرید، به اندازه کافی ورزش کنید و بخوابید، خوب بخورید، زمانی را برای استراحت و بازی اختصاص دهید و …

انتظار نداشته باشید که درمانگر به شما بگوید چه کاری انجام دهید

شما و درمانگرانتان هر دو در بهبودی شریک هستید. درمانگر شما می تواند به شما کمک کند و پیشنهاداتی برای درمان ارائه دهد، اما فقط شما می توانید تغییراتی را که برای حرکت به جلو نیاز دارید ایجاد کنید.

به درمان خود متعهد شوید

جلسات را لغو نکنید مگر اینکه واقعاً مجبور باشید. اگر درمانگرتان در بین جلسات به شما تکالیفی می دهد، حتما آن را انجام دهید. اگر متوجه شدید که جلسات را لغو می کنید یا تمایلی به رفتن ندارید، از خود بپرسید که چرا. آیا به خاطر دردناک بودن بحث ها از آن ها اجتناب می کنید؟ آیا آخرین جلسه به اعصاب شما آسیب رساند؟ در مورد بی میلی خود با درمانگر صحبت کنید.

آنچه را که احساس می کنید با درمانگر به اشتراک بگذارید

پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند اگر با درمانگرتان در مورد احساسات خود صادق باشید، بیشترین بهره را از درمان خواهید برد. اگر احساس خجالت یا شرم می‌کنید یا صحبت کردن درباره موضوعی برایتان خیلی دردناک است، از گفتن این موضوعات به درمانگر خود نترسید. آهسته آهسته، می توانید برای حل مسائل با هم کار کنید.

آیا درمان موثر است؟

باید بتوانید ظرف یک یا دو جلسه بگویید که آیا شما و درمانگرتان متناسب هستید یا خیر. اما گاهی اوقات، ممکن است درمانگر خود را دوست داشته باشید، اما احساس کنید که پیشرفتی اتفاق نمی‌افتد. مهم است که پیشرفت خود را ارزیابی کنید تا مطمئن شوید آنچه را که از درمان انتظار دارید به دست می‌آوردید.

یک نکتۀ احتیاطی: هیچ راه هموار و سریعی برای بهبودی وجود ندارد. درمان فرآیندی است پر از پیچ و خم، چرخش و حتی گاه به گاه به سوی پسرفت. گاهی اوقات، چیزی که در ابتدا مشکلی ساده به نظر می رسید، به موضوع پیچیده تری تبدیل می شود. صبور باشید و به خاطر شکست های موقتی ناامید نشوید. شکستن الگوهای قدیمی و ریشه دار آسان نیست.

به یاد داشته باشید که رشد دشوار است و یک شبه فرد جدیدی نخواهید شد. اما باید متوجه تغییرات مثبت در زندگی خود بشوید. برای مثال، خلق و خوی کلی شما ممکن است در حال بهبود باشد. ممکن است احساس کنید بیشتر با خانواده و دوستان ارتباط دارید یا بحرانی که در گذشته شما را به شدت تحت الشعاع قرار می داد، این بار شما را به اندازۀ قبل متلاطم نمی کند.

نکاتی برای ارزیابی پیشرفت شما در درمان

  • آیا زندگی شما به سمت بهتر شدن متمایل شده است؟
  • آیا به اهدافی که خود و درمانگرتان تعیین کرده اید می رسید؟
  • آیا درمان شما را به چالش می کشد؟ آیا شما را فراتر از منطقه راحتی خود کشانده است؟
  • آیا احساس می کنید که شروع به درک بهتر خود کرده اید؟
  • آیا احساس اعتماد به نفس و قدرت بیشتری دارید؟
  • آیا روابط شما در حال بهبود است؟

درمانگر باید با شما همکاری کند و در صورت اهداف و پیشرفتتان را لزوم مورد ارزیابی مجدد قرار دهد. با این حال، به یاد داشته باشید که درمان، مسابقه نیست. اگر تعداد جلساتی که در ابتدا برنامه ریزی کرده بودید شما را به اهدافتان نرساند، شکست نخورده اید. در عوض می‌توانید بر پیشرفت کلی و آنچه در این مسیر آموخته اید تمرکز کنید.

چه زمانی باید درمان یا مشاوره را متوقف کرد

زمان توقف درمان به شما و وضعیت فردی شما بستگی دارد. در حالت ایده آل، زمانی که شما و درمانگرتان توافق کنید که به اهداف خود رسیده اید، درمان را متوقف خواهید کرد. با این حال، ممکن است زمانی احساس کنید که آنچه را که از درمان نیاز دارید به دست آورده اید، حتی اگر درمانگر شما متفاوت از این احساس کند.

ترک درمان می تواند دشوار باشد

به یاد داشته باشید که رابطه درمانی یک پیوند قوی است و پایان دادن به این رابطه ناراحت‌کننده است (حتی اگر درمان موفقیت آمیز باشد). در مورد این موضوع با درمانگر خود صحبت کنید. این احساسات طبیعی است. غیرمعمول نیست که افراد هر از چند گاهی در صورت بروز دوبارۀ نیاز، به صورت مقطعی به یک درمانگر مراجعه کنند.

تا زمانی که درمان باعث پیشرفت شما می‌شود، آن را ادامه دهید

برخی از افراد به طور مداوم به درمان ادامه می دهند. اشکالی ندارد، به خصوص اگر در زندگی خود، افراد دیگری را ندارید که از آن ها کمک بگیرید. در حالت ایده‌آل، درمانگر شما می‌تواند به شما در توسعه دادن روابط خارجی‌تان کمک کند، اما این کار همیشه ممکن نیست. اگر درمان یک نیاز مهم در زندگی شما را برآورده می کند و با هزینه آن هم مشکلی ندارید، ادامه دادن آن به طور نامحدود، اشکالی ندارد.

علائمی که نشان می دهد ممکن است نیاز به تغییر درمانگر داشته باشید:

  • شما نمی‌توانید به راحتی دربارۀ موضوعات صحبت کنید.
  • درمانگر شما مشکلات یا نگرانی های شما را نادیده می گیرد.
  • به نظر می رسد درمانگر شما یک برنامه شخصی دارد.
  • درمانگر شما بیشتر صحبت می کند و کمتر گوش می‌دهد.
  • درمانگر به شما می گوید که چه کاری انجام دهید و چگونه زندگی کنید.

منبع : پیدا کردن درمانگر خوب که به بهبود شما کمک می کند

چرا حل اختلافات زناشویی انقدر مهم است؟+ راهکارهای اساسی

توانایی حل اختلافات زناشویی از مهم ترین مهارت های زندگی می باشد که بسیاری از زوجین آن را به درستی کسب نمی کنند، در این مقاله به بررسی این مهارت و راه های لازم برای حل اختلافات زناشویی پرداخته شده است.

زنان و مردان با هم متفاوت هستند و افرادی که با یکدیگر ازدواج می کنند هر کدام ویژگی ها و خصوصیت های منحصر به خودشان دارد و این ویژگی ها در زنان و مردان متفاوت می باشد، این تفاوت ممکن است اختلافاتی را بین آن ها به وجود آورد.

روانشناسی دعوای زن و شوهر

افراد خصوصیت ها و ویژگی هایشان را بر اساس ژنتیکشان به دست می آورند و این تفاوت های ژنتیکی در خصوصیات جسمانی آن ها دیده می شود، زیرا اگر به اثر انگشت دو نفر دقت کنید هیچ گاه یکسان نمی باشد.

همچنین خصوصیات چهره هر فرد منحصر به فرد می باشد و باعث می شود که یکدیگر را به خوبی شناسایی کنیم و سایر تفاوت هایی که بین افراد وجود دارد غیر جسمانی می باشد.

بعضی اوقات اختلافاتی وجود دارد که نمی توان با نگاه به شخص آن اختلاف ها را شناسایی کرد در حالی که آن اختلاف ها وجود دارد.

مثلا بعضی افراد درون گرا و بعضی ها برون گرا می باشند و این یک نوع تفاوت شخصیتی می باشد. تفاوت های شخصیتی نشان می دهد که فرد کارهای مهم و ضروری زندگی اش را به چه صورتی انجام می دهد.

در روانشناسی دعوای زن و شوهر ما انسان ها در مورد موضوعات مختلف شیوه های متفاوتی را برای حل آن ها در نظر می گیریم و به عبارت دیگر نسبت به موضوعات اختلاف نظر داریم. مثلا درمورد چگونگی تربیت و بزرگ کردن بچه ها، نحوه رانندگی، روش سپری کردن اوقات فراغت و جنبه های دیگر زندگی ایده و سلیقه های متفاوتی داریم و به خاطر همین تفاوت ها، اختلاف هایی بین ما به وجود می آید.

برای حل این اختلاف ها نباید راه های اشتباهی را در نظر بگیریم و هر طور شده از شر آن ها رها شویم بلکه باید یاد بگیریم تفاوت های یکدیگر را بپذیریم و با آن کنار بیایم.

هدف از ازدواج خوب چیست؟| راهکار هایی برای حل اختلاف

هدف از ازدواج خوب این است که زوج ها باید یاد بگیرند که چطور به صورت یک تیم با یکدیگر کار کنند و از اختلاف هایشان برای جرو بحث و دعوا استفاده نکنند و به جای آن سعی کنند از اختلاف ها برای خود زندگی بهتری بسازنند و در کنار یکدیگر از زندگی لذت ببرند.

حل اختلاف ها یک نوع روش کار تیمی می باشد، به طوری که تا وقتی دعوایی پیش نیاید ما نمی توانیم تشخیص دهیم که اختلافات ما چه هستند و نمی توانیم تفاوت ها را به خوبی بشناسیم.

در این جا منظورمان تفاوت سلیقه ها و اختلاف نظر های ساده نمی باشد بلکه بر اساس نظر مشاوران دعوا زمانی به وجود می آید که دو زوج احساس می کنند در مورد موضوعات متفاوت اختلاف دارند و نظرات آن ها متفاوت می باشد. این نظرات متفاوت بر روی رفتارشان تاثیر منفی می گذارد و باعث ناسازگاری و ناهماهنگی در رابطه می شود.

افرادی که با یکدیگر زندگی می کنند ممکن است در حوزه های مختلف زندگی مانند غذا خوردن، رانندگی، مسائل جنسی، پول، خویشاوندان، اعتقادات، تربیت فرزندان، گذراندن اوقات فراغت و …با یکدیگر تفاوت نظر داشته باشند به حدی که ممکن است بر سر این موضوعات دعوا کنند.

اما باید دقت داشته باشید که اختلافات همیشه بد نبوده و در هر ازدواجی اجتناب پذیر می باشد. به عبارت دیگر همه ازدواج ها اختلاف دارد و غیر ممکن است ازدواجی بدون اختلاف باشد.

همانطور که گفتیم هر فرد ویژگی و خصوصیات خاص خودش را دارد و هنگام ازدواج با فردی دیگری ازدواج می کنید باید بدانید که مانند هر انسان دیگری خصوصیات منحصر به فرد خودش را دارد.

در ازدواج باید هدف خود را از دست دادن اختلاف ها در نظر بگیرید به همین دلیل شما باید یاد بگیرید که چطور با یکدیگر مانند اعضای گروه هماهنگ شوید تا با کمک یکدیگر برای رسیدن به یک هدف مشخص اقدامات لازم را انجام دهید.


پیشگیری از ایجاد اختلاف بین زن و شوهر

در صورتی که زوجین یاد بگیرند که اختلاف هایشان را چگونه حل کنند، بهتر می توانند با یکدیگر زندگی کنند و خواهند توانست به خوبی یکدیگر را درک کرده، از یکدیگر پشتیبانی و حمایت کنند در این هنگام آن ها ازدواج موفقی خواهند داشت و پیشگیری از ایجاد اختلاف بین زن و شوهر انجام می شود.

وقتی که زوجین بتوانند از لحاظ عاطفی به خوبی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند برای زندگی در کنار یکدیگر از هماهنگی بیشتری برخوردار خواهند بود.

اگر بین زن و شوهر اختلاف به وجود آید و این اختلاف حل نشود، هماهنگی به درستی بین آن ها به وجود نخواهد آمد و زندگی آن ها به میدان نبردی تبدیل خواهد شد، رفتار نامناسبی با یکدیگر خواهند داشت و یکدیگر را با سخنان و کلمات نامناسب مورد خطاب قرار خواهند داد.

پس از درگیری و اختلافات، فاصله عاطفی آن ها به تدریج بیشتر می شود و ممکن هر کدام از این زوجین پا پس بکشند و دیگر حاضر نباشند با یکدیگر به زندگی مشترک ادامه دهند.

مثلا شوهر ممکن است بگوید ما برای هم دیگر ساخته نشده ایم و یا همسرش اتفاقات خوش اوایل زندگی را یادآوری کند و بگوید اوایل زندگی چقدر حالمان خوب بود و خوش بودیم، این حرف ها دلایل خاص خودش را دارد و به این دلیل پیش می آید که زوجین یاد نگرفته اند اختلافشان را به درستی حل کنند.

آن ها شاید هرگز نتوانسته اند این اختلاف ها و مشکلات را به درستی پیش بینی کنند، چون در اوایل ازدواج زن و شوهر اختلاف هایی که پیش می آید را به ندرت شناخته و آن ها را تشخیص می دهند و ممکن است به سختی باور کنند که زمانی ممکن است اختلافات جدی و سختی برای آن ها به وجود آید و مشکلاتی را برای آن ها ایجاد کند.

آیا زوجین می توانند اختلاف ها را حل کنند؟

بر اساس نظر مشاوران زوجین می توانند اختلاف های خود را به درستی حل کنند، به شرطی که راه حل اختلاف ها را به خوبی یاد بگیرند که چطور می توانند این مشکلات را برای خود حل کنند.

مهارت هایی که برای حل اختلاف به کار می رود به سادگی به دست نمی آید و باید در افراد تغییراتی به وجود آید این تغییرات باید در زمینه نگرش و رفتار فرد باشد.

آن ها باید گوش دادن را به خوبی یاد بگیرد تا بتواند به صحبت های طرف مقابل به خوبی گوش دهد همچنین باید با احترام با همسرش صحبت کند و رفتار محترمانه ای با او داشته باشد در این صورت به خوبی می توانند درباره راه حل ها به درستی گفت و گو کند.

مهارت هایی که افراد برای زندگی مشترک باید یاد بگیرند آسان نیست اما اگر آن ها یاد بگیرد و برای حل اختلاف های خود از آن ها استفاده کنند به نتایج موفقیت آمیزی دست خواهند یافت.

چرا حل اختلاف ها مهم است؟

زمانی که افراد اختلاف ها و تفاوت های بین خود را به درستی بشناسند، روش ها و اصول اختلاف را یاد بگیرند و به درستی از آن ها استفاده کنند به مرور زمان در زندگی آن ها تغییراتی به وجود خواهد آمد و باعث خواهد شد که ازدواج و زندگی مشترک موفق و لذت بخشی داشته باشند.

اما هنگامی که رابطه آن ها خوب باشد باید پیوسته از آن مراقبت کنند، نباید این رابطه را نادیده بگیرند و نسبت به آن بی توجه باشند. زوجین باید در هر شرایط و موقعیتی که قرار می گیرند اصول صحیح و درست را به کار ببرند تا بتوانند از بحران ها با آرامش و موفقیت عبور کنند و زندگی شادی را برای خود به وجود آورند.

به طور کلی زمانی که زوجین مهارت های حل اختلاف را به خوبی فرا بگیرند در آن صورت مفهوم ازدواج و خوشبختی را به خوبی خواهند فهمید.

زمانی که زوجین به مشکلی برخوردند برای این که اختلاف های خود را به طور اصولی و دقیق حل کنند می توانند از یک مشاور و روانشناس کمک بگیرند تا زندگی بادوامی برای خود شکل دهند.

۵ راهکار برای حل اختلافات خانوادگی

1. کمی به هم دیگر فرصت بدهید

اگر احساس می کنید تلاش زیاد شما برای باهم بودن باعث افزایش درگیری میان شما شده است بهتراست کمی از هم فاصله بگیرید و اجازه دهید تا همسرتان در تنهایی کمی به شرایط پیش آمده فکر کند. البته این فرصت به این معنی نیست که یکدیگر را کاملا رها کنید بلکه باید به یکدیگر فرصتی برای شناخت و حل مسائل پیش آمده بدهید.

2. به خواسته های همسرتان احترام بگذارید| ۵ راهکار برای حل اختلافات خانوادگی

نکته دیگری که بسیاری از زوجین به آن توجه ندارند خواسته های یکدیگر است، در ابتدا باید خواسته همسر خود را درک کنید سپس به آن احترام بگذارید و در مورد آن فکر کنید. البته این بدین معنی نیست که تمام خواسته های همسر خود را انجام دهید بلکه به او گوش دهید و در مورد خواسته هایش صحبت کنید.

3. خط قرمز های خود را مشخص کنید

سعی کنید با لحنی مشخص و بدون طنز یا شوخی به همسر خود بگویید که چه رفتاری را نمی توانید تحمل کنید، توجه کنید که نباید صدای خود را بالا ببرید یا عصبی شوید بلکه صدای شما باید آرام و گیرا باشد. اگر مشکل همسرشما ریشه ای بوده و قادر به کنترل خود نمی باشد بهتراست که از مشاور کمک بگیرید.

4. جبران گذشته| ۵ راهکار برای حل اختلافات خانوادگی

هیچ گاه نقش خود را در مشکلات فراموش نکنید، سعی کنید اشتباهات خود را جبران کنید و به همسرتان نشان دهید که دیگر آن آدم گذشته نیستید و از اشتباهات خود درس گرفته اید.

5. مدیریت افکار سمی

سعی کنید افکار سمی و منفی خود را مدیریت کنید، اگر با خود تکرار کنید که انتخاب اشتباهی داشته اید یا همسرتان مرد بی مسئولیتی می باشد به مرور آن را باور می کنید یا حتی شروع می کنید به پیدا کردن معایب بیش تر. بنابراین سعی کنید به ویژگی های مثبت همسر خود فکر کنید و افکار منفی و سمی را فراموش کنید.

منبع : چرا حل اختلافات زناشویی انقدر مهم است؟+ راهکارهای اساسی 

روانشناسی تلفنی و بهبود رابطه جنسی زوجین

بر اساس مطالعات روانشناسی تلفنی آیا لازم است که زن و مرد درباره ی نیاز های جنسی خود با یکدیگر صحبت کنند ؟

در فرهنگ ما زوجین توانایی این که در مورد نیازهای جنسی شان با یکدیگر حرف بزنند را ندارند و این به این دلیل می باشد که زن و شوهر یاد نگرفته اند که با یکدیگر راحت باشند و در مورد مسائل عاطفی و نیاز هایشان با یکدیگر حرف بزنند.

به خصوص اگر آن ها در زمینه مسائل جنسی مشکلی داشته باشند اصلا نمی توانند با یکدیگر حرف بزنند زیرا صحبت کردن در مورد مسائل جنسی را همراه با شرم و گناه می دانند و راحت نیستند.

یکی از دلایل آن می تواند والدین باشد چون والدین زن و شوهر در مورد مسائل جنسی با هم صحبت نمی کرده اند در نهایت زن و شوهر در مورد این موضوع با یکدیگر حرف نمی زنند.

بر اساس مطالعات روانشناسی تلفنی آیا لازم است که زن و مرد درباره ی نیاز های جنسی خود با یکدیگر صحبت کنند ؟ آیا صحبت کردن در مورد این موضوع مهم می باشد و باید در مورد آن صحبت شود ؟

بر اساس نظر سکس تراپیست زن و شوهر باید در مورد مسائل جنسی با یکدیگر حرف بزنند و شرم و حیا نداشته باشند زیرا اگر با یکدیگر راحت نباشند و حرف نزنند نخواهند توانست نیاز ها و ترجیحاتشان را در روابط جنسی به یکدیگر بگویند و خواسته های یکدیگر را بشناسند.

زن و شوهر باید در مورد نیازهای جنسی با یکدیگر صحبت کنند که چه چیز هایی را می خواهند و از چه چیز هایی لذت می برند و چه چیز هایی آن ها را اذیت می کند و لذت نمی برند و باید بتوانند نیاز هایشان را به طور واضح به یکدیگر بگویند و حوزه مشترکی را پیدا کنند تا رابطه آن ها بهبود یابد و زندگی مشترک خوبی داشته باشند.

بر اساس گفته روانشناسان زن و شوهر باید در مورد این مسائل جنسی با یکدیگر راحت باشند و حرف بزنند اگر آن ها صحبت نکنند ممکن است بسیاری از نیاز های آن ها ارضا نشده باقی بماند و احساس ناراحتی و نارضایتی در آن ها به وجود آید.

در این هنگام اگر فرد از رابطه جنسی ناراضی باشد ممکن است در معرض برقراری رابطه در خارج از خانواده باشد و نتواند نارضایتی خود را به طور مستقیم و واضح بیان کند و ممکن است در مورد مسائل دیگر حس نارضایتی خود را ابراز کند.

مثلا اگر در مورد مسائل جنسی مشکلاتی دارد و ناراضی می باشد ممکن است در مورد مسائل دیگر بهانه بگیرد و نارضایتی اش را بروز دهد.

والدین باید در زمینه مسائل جنسی با فرزندشان با توجه به سن کودک و موقعیت و فضای مناسب و محیطی امنی که قرار دارد با او حرف بزنند و اطلاعات صحیحی را به او بدهند در این صورت فرزند به خوبی و به طور درست با مسائل جنسی آشنا می شود و قادر خواهند بود هنگامی که بزرگ شود در مورد این موضوع به راحتی با همسرش حرف بزند.

بر اساس مطالعات روانشناسی تلفنی در حالت کلی زمانی که زوجین بتوانند در مورد مسائل جنسی با یکدیگر حرف بزنند در این صورت با نیاز ها و خواسته های یکدیگر به خوبی آشنا خواهند شد و خواهند توانست رابطه بهتری را با همسرشان تجربه کنند و زندگی مشترک خوبی خواهند داشت.

رابطه جنسی غیر عادی چگونه رابطه ای است ؟

بر اساس مطالعات روانشناسی تلفنی و نظر مشاوران رابطه جنسی عادی به رابطه ای گفته می شود که زن و شوهر هر دو از آن رابطه لذت ببرند و با شریک عاطفی رابطه خوبی را تشکیل دهد اگر زوجین از رابطه خود لذت نبرند این رابطه طبیعی به نظر نمی رسد و ممکن است مشکلاتی را برای آن ها به وجود آورد.

ممکن است فرد در رابطه جنسی پرخاشگری کند و آسیب هایی را به شریک جنسی اش وارد کند در این صورت این رابطه غیر طبیعی است و یا ممکن است برای این که به ارضا شود رابطه ای با کودکان انجام دهد که این روابط غیر عادی و بیمار گونه می باشد.

مورد دیگر که در یک رابطه طبیعی باید به آن توجه شود نوع تحریک کردن و انواع پوزیشن ها می باشد در این صورت زوجین باید از روش هایی برای تحریک کردن استفاده کنند که هر دو نفر آن ها به توافق برسند و اگر یکی از آن ها این روش ها را نپسندد در این صورت مناسب نمی باشد و این رابطه غیر طبیعی خواهد بود.

مورد دیگر بسیاری از افراد هستند که هنگامی که با یکدیگر رابطه جنسی برقرار می کنند رابطه آن ها با احساس گناه و اضطراب همراه می باشد اگر رابطه این شکلی باشد غیر طبیعی و نامناسب بوده و رابطه ی جنسی مناسب می باشد که در آن اضطراب و احساس گناه نباشد و به با انجام رابطه زوجین آرامش را به دست آورند.

مورد دیگری که زوجین باید به آن توجه کنند این است که باید رابطه ای داشته باشند که در آن اجباری در کار نباشد زیرا احساس اجبار در مورد رابطه جنسی یک حالت بیمار گونه مانند وسواس می باشد و فرد احساس می کند این موضوع برای او تنش و استرس به وجود می آورد و او توانایی ایستادگی در مقابل آن را ندارد و اراده اش تحت تاثیر فشار های روانی قرار می گیرد.

بسیاری از افراد هستند که برای این که رابطه جنسی را انجام دهند علاقه ای به آن ندارند و احساس اجبار می کنند و بعضی ها رابطه جنسی آن ها بسیار زیاد و کنترل نشده می باشد و بسیاری روابط جنسی پر خطر، غیرقانونی و مهار نشده دارند و رابطه های آن ها نامناسب می باشد.

این افراد ممکن است برای برقراری رابطه احساس اجبار کنند. اما این احساس اشتباه است آن ها باید مشکلات آن ها شناخته شود و تحت درمان قرار بگیرند و این مسئله را باید برای آن ها بسیار جدی در نظر گرفت تا درمان شود.

اگر فرد در زندگی مشترک خود از نظر روابط جنسی مشکلاتی داشته باشد در این صورت از رابطه جنسی خود ناراضی خواهد بود و این موضوع باعث می شود تا در زندگی زناشویی خود احساس نارضایتی کند و مشکلات و اختلافاتی بین آن ها به وجود آید.

چون زوجین نسبت به رابطه جنسی ناراضی هستند نسبت به یکدیگر دچار خشم و عصبانیت می شوند که این خشم باعث می شود در دیگر حوزه های زندگی مشکلاتی برای آن ها به وجود آید و از نظر عاطفی از یکدیگر دور و جدا شوند.

در بسیاری از طلاق های که صورت می گیرد مشکل اصلی به خاطر نارضایتی های جنسی می باشد اما امروزه به خاطر پیشرفت علم و دانش و به وجود آمدن روش های درمانی جدید و پیشرفت این روش ها و افزایش مطالعات روانشناختی باعث شده است تا تا قبل از طلاق زوجین برای درمان خود اقدام کنند و از خدمات درمانگاه روانشناسی استفاده کنند تا بتوانند به خوبی مشکلات را حل کنند.

زوجین هنگامی که با مشلاتی رو به رو می شوند می توانند بر اساس مطالعات روانشناسی تلفنی  و با کمک مشاوران و متخصصان مجرب آن مشکل را حل کنند و زندگی زناشویی خوبی را برای خود به وجود آورند.

منبع : روانشناسی تلفنی و بهبود رابطه جنسی زوجین

فوبیا اعتماد به دیگران عذابم می دهد

فوبیا اعتماد به دیگران (pistanthrophobia) به ترس از اعتماد به دیگران به خصوص در رابطه عاشقانه و رمانتیک گفته می شود که می تواند تمام ابعاد زندگی فرد مبتلا را تحت تاثیر قرار دهد.

همه ما در مورد اعتماد به اشخص دیگر، به خصوص در یک رابطه عاشقانه، تمایلات متفاوتی داریم.  برای برخی افراد، اعتماد به راحتی و به سرعت به دست می آید، اما برای برخی دیگر می تواند زمان زیادی طول بکشد تا به کسی اعتماد کنند و با این حال، برای گروه دیگری از مردم، اعتماد عاشقانه به شخص دیگری ممکن است کاری غیرممکن به نظر برسد.

فوبیا اعتماد به دیگران چیست؟

پستنتروفوبیا یا فوبیا اعتماد، ترس شدید از آسیب دیدن توسط شخصی در یک رابطه عاشقانه است. 

فوبیا نوعی اختلال اضطرابی است که به صورت ترس مداوم، غیرمنطقی و بیش از حد باعث اختلال در فعالیت، موقعیت و زندگی شخصی فرد می شود.

اغلب، هیچ تهدید یا خطر واقعی برای این افراد وجود ندارد، اما فردی که درگیر عدم اعتماد در رابطه می باشد برای جلوگیری از هرگونه اضطراب و ناراحتی از ایجاد هر رابطه عاشقانه ای دوری می کند. فوبیا، صرف نظر از نوع آن، می تواند روال روزانه را مختل کند، روابط را تحت فشار قرار دهد، توانایی کاری را محدود کند و عزت نفس را کاهش دهد.

یکی از راه‌های متمایز کردن ترس معمولی از ترس در سطح فوبیا، بررسی میزان اجتناب از ترس می باشد. افراد مبتلا به فوبیا اغلب از یک محرک خاص اجتناب می کنند، برای کسی که پیستانتروفوبیا دارد، این معمولاً به معنای اجتناب از صمیمیت عاطفی در روابط است.

تعریف اعتماد| درمان بی اعتمادی به همسر

باور به این که شخصی خوب و صادق هستند و به شما آسیبی نمی رساند، یا اینکه امن و قابل اعتماد است. 

اعتماد بخش اساسی همه روابط انسانی است، از آن می توان به شراکت عاشقانه، زندگی خانوادگی، عملیات تجاری، سیاست و اقدامات پزشکی اشاره کرد. برای مثال، اگر به پزشک یا روان درمانگر خود اعتماد ندارید، بهره مندی از توصیه های حرفه ای آن ها بسیار سخت می شود.

علائم ترس از اعتماد چیست؟

علائم ترس از اعتماد شبیه سایر فوبیاها می باشد، اما بیشتر مختص روابط با افراد است. به طور کلی، علائم فوبیا می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • وحشت و ترس، که اغلب بیش از حد، مداوم و غیرمنطقی می باشد.
  • اصرار یا تمایل شدید برای دور شدن از رویداد، شخص یا شیء محرک
  • تنگی نفس
  • ضربان قلب سریع
  • لرزیدن
  • سرگیجه
  • معده درد
  • حالت تهوع

نشانه های فوبیا اعتماد| درمان بی اعتمادی به همسر

  • تمایل دارید در مورد هر فردی که با آن روبرو می شوید شک داشته باشید.
  • اجتناب از مکالمه، تعامل عمیق و عدم اعتماد در رابطه با شخصی که می تواند منجر به رابطه صمیمی و عاشقانه شود.
  • اضطراب یا تمایل به دور شدن و ترک گفتگوهایی که ناراحت کننده می شوند، به خصوص که مربوط به صمیمیت، قرار ملاقات با شریک عاشقانه احتمالی باشد.
  •  شما هرگز خود را در یک رابطه شاد نمی بینید و همیشه درگیر شک و ناامیدی هستید.
  • همیشه بیش از حد فکر می کنید.
  • همه را دروغگو تصور می کنید.
  • شما بدبین هستید و بیش تر به چیزهایی که ممکن است برای شما مشکل ایجاد کنند فکر می کنید.
  • زود نسبت به دیگران احساس حسادت پیدا می کنید.
  • آگاهانه انتخاب می کنید که به دیگران اعتماد نکنید.
  • خیلی زود دلبسته شدن.
  • بیش از حد به همه چیز فکر می کنید.

علل ایجاد عدم اعتماد در رابطه| ریشه بی اعتمادی

مانند سایر فوبیاها، فوبیا اعتماد نیز معمولاً توسط شخص یا رویدادی ایجاد می شود. بسیاری از مردم تجربه بدی در روابط قبلی خود داشته‌اند که پس از آن احساس می‌کنند به شدت آسیب دیده، مورد خیانت قرار گرفته یا طرد شده‌اند.

در نتیجه، آن ها در وحشت از تجربه های مشابه زندگی می کنند، که باعث می شود از همه روابط اجتناب کنند. برخی از افراد مبتلا به این فوبیا ممکن است تجربه یک رابطه بد را نداشته باشند. با این حال، آن ها دارای اضطراب زیاد، عزت نفس پایین، و ترس از این هستند که اگر کسی آن ها را بشناسد، طرد می شوند یا به آن ها خیانت می شود

در نهایت، احساساتی که به دلیل یک تجربه بد یا یک رابطه آسیب‌زا ایجاد می‌شوند، با افکار طرد، خیانت، آسیب، غم و عصبانیت همراه می شود.

فوبیا عدم اعتماد چگونه درمان می شود؟

درمان می تواند به درمان انواع فوبیا کمک کند.درمان‌ها با توجه به شرایط فرد می‌تواند از درمان شناختی رفتاری (CBT)، مانند مواجهه درمانی تا روان‌درمانی روان‌پویشی متغیر باشند. 

مراحل درمان فوبیا اعتماد

1. درک کنید که چه چیزی باعث ترس شما می شود

این اولین قدم است زیرا به شما کمک می کند از هر چیزی که باعث ایجاد ترس شدید می شود دور بمانید. هنگامی که بدانید چه چیزی مانع از لذت بردن کامل از زندگی با شریک زندگی می شود، می توانید روی آن ها کار کنید.  قطعاً در آغاز کار دشوار خواهد بود، اما با گذشت زمان، می‌توانید خودتان را درک کنید و روحیه خود را بهبود ببخشید.

2. به یاد داشته باشید که همه چیز به زمان نیاز دارد

زمان همه چیز را بهتر می کند. مهم نیست که درد چقدر عمیق باشد، زمان نقش مهمی در بهبود کامل شما دارد. باید بدانید که درمان و ریشه کن کردن آنچه در اعماق قلب شما پنهان شده است زمان زیادی می برد. به مرور پیشرفت اندکی را که به دست آورده اید جشن بگیرید و به خودتان فرصت کافی برای شناختن چیزهای جدید بدهید. اگر چند بار زمین خوردید، به خودتان فشار نیاورید. به یاد داشته باشید که هدف این است که به مرور بهتر شوید.

3. اگر به تنهایی نمی توانید آن را مدیریت کنید، کمک بگیرید

خود درمانی برای بسیاری از افراد چاره ساز نیست زیرا مدیریت اضطراب دشوار می باشد. در این شرایط روانشناس متخصص می تواند به شما کمک کند تا بهترین راه را برای مدیریت اضطراب خود پیدا کنید و به مرور فوبیا خود را کنترل، مدیریت و درمان کنید.

4. افکار مثبت را تشویق کنید| فوبیا اعتماد به دیگران

شاید زمان آن رسیده باشد که خط فکری خود را تغییر دهید. ترس از اعتماد را می توان به راحتی با مثبت بودن فکر برطرف کرد. اطراف خود را با چیزها، افراد و حتی فیلم هایی احاطه کنید که مثبت هستند. انرژی اطراف شما باید همیشه مثبت باشد. از هر کسی که می‌خواهد با شکایت و انرژی‌های منفی مرتبط شما را به پایین بکشاند، دوری کنید.

منبع : فوبیا اعتماد به دیگران عذابم می دهد 

چگونه خروپف را متوقف کنیم

آیا احساس می کنید که خروپف بر خواب و حتی رابطه شما تاثیر گذاشته است؟ بسیاری از افراد به دلیل  عدم کنترل آن با نارضایتی همسر خود مواجه شده یا نمی توانند خواب راحتی را تجربه کنند. در ادامه مقاله راه هایی برای کنترل خروپف ذکر شده است که می تواند به شما یا عزیزتان کمک کند.

خروپف چیست؟  و چگونه خروپف را متوقف کنیم

تقریباً تمام افراد گاهی خروپف می کنند، در این شرایط دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. در حقیقت خروپف زمانی اتفاق می‌افتد که در طول خواب نمی‌توانید هوا را آزادانه از طریق بینی و گلو عبور دهید. این باعث می‌شود بافت‌های اطراف ارتعاش پیدا کرده و صدای خروپف را تولید شود، البته موقعیت زبان شما نیز می تواند مانع از تنفس صاف شود.

اما خروپف هر شب می تواند کیفیت خواب شما را مختل کند و منجر به خستگی روز، تحریک پذیری و افزایش مشکلات سلامتی شود، علاوه بر این اگر خروپف شریک زندگی شما را بیدار نگه می دارد، می تواند مشکلات بزرگ تری در رابطه ایجاد کند.

خوشبختانه، خوابیدن در اتاق خواب های جداگانه تنها راه حل برای خروپف نیست. راه حل های موثر زیادی وجود دارد که می تواند به شما و همسرتان کمک کند شب ها بهتر بخوابید و بر مشکلات خود غلبه کنید.

چه چیزی باعث خروپف می شود؟

از آنجایی که افراد به دلایل مختلف خروپف می کنند، مهم است که دلایل خروپف شما را بدانید. هنگامی که متوجه شدید چرا خروپف می کنید، می توانید راه حل های مناسبی برای خوابی آرام تر و عمیق تری برای مشک خود یا عزیزتان پیدا کنید.

علل شایع خروپف

سن

با رسیدن به میانسالی گلوی شما باریک تر می شود و توان عضلانی گلو کاهش می یابد. شاید احساس کنید که نمی توانید کاری برای افزایش سن انجام دهید اما تغییرات سبک زندگی، روتین های جدید قبل از خواب و ورزش های گلو همگی می توانند به جلوگیری از خروپف کمک کنند.

اضافه وزن یا نامناسب بودن وزن

بافت چربی و ضعف عضلات به خروپف کمک می کند. حتی اگر به طور کلی اضافه وزن ندارید، حمل وزن اضافی فقط در اطراف گردن یا گلو می تواند باعث خروپف شود. ورزش کردن و کاهش وزن گاهی اوقات تنها چیزی است که برای پایان دادن به خروپف شما لازم است.

ژنتیکی

مردان مجرای هوای باریک تری نسبت به زنان دارند و بیشتر در معرض خروپف هستند. گلو باریک، شکاف کام، بزرگ شدن آدنوئید و سایر ویژگی‌های فیزیکی که منجر به خروپف می شوند اغلب ارثی هستند. درست است که کنترلی بر ژنتیک یا جنسیت خود ندارید اما می توانید خروپف خود را با تغییرات صحیح در سبک زندگی، برنامه های روتین قبل از خواب و ورزش های گلو کنترل کنید.

مشکلات بینی و سینوس

مسدود شدن راه های هوایی یا گرفتگی بینی تنفس را دشوار می کند و خلاء در گلو ایجاد می کند که منجر به خروپف می شود.

الکل، سیگار و داروها

مصرف الکل، سیگار و برخی داروها، آرام بخش هایی مانند لورازپام (آتیوان) و دیازپام (والیوم)، می تواند آرامش عضلانی را افزایش دهد و منجر به خروپف بیشتر شود.

وضعیت خواب

خوابیدن صاف به پشت باعث شل شدن گوشت گلو و مسدود شدن راه هوایی می شود. در این شرایط تغییر وضعیت خواب می تواند کمک کننده باشد.

علل جدی تر

خروپف می تواند نشان دهنده آپنه خواب باشد، آپنه خواب یک اختلال خواب جدی که در آن تنفس شما هر شب چند بار برای مدت کوتاهی قطع می شود. خروپف معمولی به اندازه آپنه خواب با کیفیت خواب شما تداخل ندارد، بنابراین خستگی و خواب آلودگی شدید در طول روز، می تواند نشانه ای از آپنه خواب یا یکی دیگر از مشکلات تنفسی مرتبط با خواب باشد. اگر شما یا همسرتان متوجه علائم زیر شده اید، با پزشک خود تماس بگیرید:

  • با صدای بلند و شدید خروپف می کنید و در طول روز خسته هستید.
  • در طول خواب نفس نمی‌کشید یا احساس خفگی پیدا می کنید.
  • در زمان های نامناسب (حین گفتگو یا صرف غذا) به خواب می روید.

ارتباط علت خروپف با درمان

تشخیص الگو اغلب می تواند به شما کمک کند تا دلایل خروپف کردن، عواملی که آن را بدتر می کند و نحوه توقف آن را مشخص کنید. برای شناسایی الگوهای مهم، دفترچه ای داشته باشید که فعالیت قبل خواب و وضعیت خواب را در آن یادداشت کنید. از همسر شما بخواهید تا به شما در تکمیل آن کمک کند، اگر تنها می خوابید، دوربینی را برای ضبط رفتار خود در شب تنظیم کنید.

نوع خروپفعلت
دهان بستهممکن است نشان دهنده مشکل زبان شما باشد
دهان بازممکن است مربوط به بافت های گلو شما باشد
خروپف هنگام خوابیدن به پشتعادات خواب و تغییر سبک زندگی ممکن است درمان موثر باشد
در تمام موقعیت هامی تواند به این معنی باشد که خروپف شما شدید بوده و ممکن است نیاز به درمان جامع تری داشته باشد

نکات خودیاری برای توقف

امروزه دستگاه های ضد خروپف عجیب و غریب زیادی در بازار موجود است که همواره به تعداد آن ها افزوده می شود. بنابراین یافتن راه حل مناسب برای خروپف می تواند کاری دلهره آور به نظر برسد. متأسفانه، بسیاری از این دستگاه‌ها با بیدار نگه داشتن شما در شب کار می‌کنند.

با این حال، تکنیک هایی وجود دارد که می تواند به از بین بردن خروپف کمک کند. با این حال، هر درمانی برای هر فردی مناسب نیست، بنابراین توقف خروپف ممکن است به صبر، تغییر شیوه زندگی و تمایل به آزمایش راه حل های مختلف نیاز داشته باشد.

داروهای قبل از خواب برای کمک به توقف خروپف

موقعیت خواب خود را تغییر دهید

بالا بردن سر چهار اینچ ممکن است تنفس را آسان کند و زبان و فک شما را به سمت جلو حرکت دهد. بالش‌هایی با طراحی خاص برای جلوگیری از خروپف وجود دارد، هنگام استفاده از آن ها مطمئن می‌شوید که ماهیچه‌های گردن شما شل نشده است.

به جای پشت به پهلو بخوابید

سعی کنید یک توپ تنیس را به پشت لباس خواب یا تی شرت بچسبانید (می توانید یک جوراب به پشت بالاتنه خود دوخته و سپس یک توپ تنیس را داخل آن قرار دهید). اگر به پشت بغلتید، ناراحتی توپ تنیس باعث می شود که به پهلو برگردید. اگ این کار برای شما سخت است می توانید یک بالش پر از توپ های تنیس را پشت سر خود قرار دهید. با این کار بعد از مدتی خوابیدن به پهلو به یک عادت تبدیل می شود و می توانید توپ های تنیس را کنار بگذارید.

یک دستگاه ضد خروپف دهان را امتحان کنید.

این وسایل که شبیه محافظ دهان ورزشکارها می باشد، با جلو بردن فک پایین یا زبان در هنگام خواب به باز شدن راه هوایی شما کمک می کنند. دستگاه دندانپزشکی می‌تواند گران باشد اما کیت‌های ارزان‌تری نیز در دسترس هستند.

راه های بینی را پاک کنید

اگر گرفتگی بینی دارید، قبل از خواب سینوس ها را با نمک نمک بشویید. استفاده از دستگاه شست و شو بینی، ضد احتقان بینی یا نوارهای بینی نیز می تواند به شما کمک کند هنگام خواب راحت تر نفس بکشید. اگر آلرژی دارید، گرد و غبار و حضور حیوانات خانگی را در اتاق خواب خود کاهش دهید یا از داروهای ضد آلرژی استفاده کنید.

هوای اتاق خواب را مرطوب نگه دارید

هوای خشک می‌تواند غشاهای بینی و گلو را تحریک کند، بنابراین اگر بافت‌های بینی متورمی دارید، دستگاه بخور ممکن است کمک کند.

تغییر سبک زندگی

کاهش وزن

کاهش وزن حتی به مقدار اندکی می تواند بافت چربی پشت گلو و خروپف را کاهش دهد یا حتی متوقف کند.

سیگار کشیدن را ترک کن

اگر سیگار می کشید، احتمال خروپف شما زیاد است. سیگار کشیدن غشاهای بینی و گلو را تحریک می کند که می تواند راه های هوایی را مسدود کند و باعث خروپف شود. ترک سیگار می‌تواند به سرعت خروپف را تسکین دهد.

از مصرف الکل، قرص‌های خواب‌آور و آرام‌بخش‌ها خودداری کنید زیرا ماهیچه‌های گلو را شل می‌کنند و تنفس را مختل می‌کنند. همچنین در مورد داروهای تجویزی که مصرف می کنید با پزشک خود صحبت کنید، زیرا برخی از آن ها سطح خواب عمیق تری را تشویق می کنند که می تواند خروپف را بدتر کند.

مراقب باشید قبل از خواب چه می خورید.

تحقیقات نشان می دهد که خوردن وعده های غذایی بزرگ یا مصرف برخی مواد غذایی مانند لبنیات یا شیر سویا درست قبل از خواب می تواند خروپف را بدتر کند.

ورزش به طور کلی می تواند خروپف را کاهش دهد، حتی اگر منجر به کاهش وزن نشود.

این به این دلیل است که تقویت ماهیچه‌های مختلف بدن مانند بازوها، پاها و شکم منجر به تقویت عضلات گلو نیز می‌شود که به نوبه خود می‌تواند منجر به خروپف کمتر شود. همچنین تمرینات خاصی وجود دارد که می توانید برای تقویت ماهیچه های گلو انجام دهید.

شش تمرین ضد خروپف گلو

مطالعات نشان می دهد که با تلفظ صداهای خاص و پیچیدن زبان به روش های خاص، ماهیچه های دستگاه تنفسی فوقانی تقویت می شوند و در نتیجه خروپف کاهی می یابد، تمرینات زیر می تواند به این کار کمک کند:

  • هر مصوت را با صدای بلند به مدت سه دقیقه چند بار در روز تکرار کنید.
  • نوک زبان خود را پشت دندان های جلویی بالایی قرار دهید..
  • دهان خود را ببندید و لب های خود را جمع کنید. ۳۰ ثانیه نگه دارید.
  • با دهان باز، فک خود را به سمت راست حرکت دهید و ۳۰ ثانیه نگه دارید، در سمت چپ تکرار کنید.
  • با دهان باز، ماهیچه پشت گلو را به طور مکرر به مدت ۳۰ ثانیه منقبض کنید.
  • برای انجام یک تمرین سرگرم کننده تر، به سادگی وقت خود را به آواز خواندن اختصاص دهید. آواز خواندن می تواند کنترل عضلات گلو و نرم کام را افزایش دهد و خروپف ناشی از شلی عضلات را کاهش دهد.

درمان دارویی برای خروپف

اگر راه حل های خودیاری را برای خروپف بدون موفقیت امتحان کرده اید ولی نتیجه ای حاصل نشده است، امید خود را از دست ندهید. گزینه های پزشکی وجود دارد که می تواند خروپف را از بین ببرد. پیشرفت های جدید در درمان خروپف دائما در حال توسعه است.

با متخصص گوش و حلق و بینی صحبت کنید. حتی اگر آن ها چیزی را توصیه کنند که در گذشته ناراحت کننده بوده یا کار نمی کرد، به این معنی نیست که الان هم همینطور خواهد بود.

درمان های پزشکی

فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP).

برای باز نگه داشتن راه هوایی در هنگام خواب، دستگاهی که در کنار تخت شما قرار دارد، هوای تحت فشار را به ماسکی که روی بینی یا صورت خود می زنید، می دمد.

لیزر (LAUP)

از لیزر برای کوتاه کردن uvula (بافت نرم آویزان در پشت گلو) و ایجاد بریدگی‌های کوچک در نرم کام در هر طرف استفاده می‌کند. با بهبودی بریدگی ها، بافت های اطراف سفت می شوند تا از لرزش هایی که باعث خروپف می شود، جلوگیری شود.

ایمپلنت های پالاتال

شامل قرار دادن ایمپلنت های پلاستیکی کوچک در نرم کام است که به جلوگیری از فرو ریختن نرم کام که می تواند باعث خروپف شود، کمک می کند.

روش سومنوپلاستی

در این روش از سطوح پایین فرکانس رادیویی برای برداشتن بافت‌های کام و نرم کام که هنگام خروپف می‌لرزند، استفاده می‌شود. این عمل تحت بی حسی موضعی انجام می شود و حدود ۳۰ دقیقه طول می کشد.

خروپف و رابطه

مهم نیست چقدر همدیگر را دوست داشته باشید، خروپف می تواند روابط شما را تحت تاثیر قرار دهد، اگر این شما هستید که شب هنگام به دلیل خروپف همسرتان بیدار می شوید ممکن است عصبی یا خسته شده باشید. از طرف دیگر اگر شما خروپف می کنید، ممکن است احساس درماندگی، گناه و یا حتی عصبانیت کنید، زیرا در مورد چیزی که نمی توانید کنترل کنید، صحبت می کنید.

هنگامی که در خواب صدا ایجاد می کنید ، تنش رابطه می تواند به روش های زیر افزایش یابد:

خوابیدن در اتاق های جداگانه.

در حالی که خوابیدن در اتاق های جداگانه ممکن است برای برخی از زوج ها راه حل باشد، اما می تواند بر صمیمیت عاطفی و فیزیکی نیز تأثیر بگذارد. در این حالت فردی که خروپف می کند ممکن است احساس تنهایی، انزوا و مجازات داشته باشد.

تحریک پذیری ناشی از کم خوابی.

اختلال خواب فقط برای افرادی اطراف مشکل ساز نیست. خروپف به دلیل اختلال در تنفس ایجاد می شود، به این معنی که کیفیت خواب خروپف کننده نیز آسیب می بیند. خواب ضعیف بر خلق و خو، مهارت های تفکر، قضاوت و توانایی شما برای مدیریت استرس و تعارض تأثیر می گذارد. این می تواند توضیح دهد که چرا وقتی شما و شریک زندگی تان سعی می کنید در مورد مشکل صحبت کنید نمی توانید بحث منطقی داشته باشید.

اگر برای رابطه خود ارزش قائل هستید، یافتن درمان خروپف را در اولویت خود قرار دهید تا هر دوی شما راحت بخوابید. کار با هم به عنوان یک تیم برای جلوگیری از خروپف می تواند حتی فرصتی برای بهبود کیفیت پیوند شما و ایجاد ارتباط عمیق تر باشد.

برقراری ارتباط با شریکی که خروپف می کند

بنابراین در این شرایط شما همه چیز را در مورد همسرتان دوست دارید، به جز خروپف او. بی خوابی حتی صبورترین افراد را هم تحت تاثیر فرار می دهد بنابراین خود را سرزنش نکنید. اما مهم نیست که چقدر خواب به دلیل خروپف کردن از دست می دهید، مهم این است که به یاد داشته باشید با درمان می توانید دوباره خواب سالم را به دست بیاورید.

کم خوابی باعث تحریک پذیری و عصبانیت نیز می شود، اما سعی کنید احساسات خود را مهار کنید. شما با خروپف مشکل دارید نه همسرتان. به یاد داشته باشید که شریک زندگی شما احتمالاً در مورد خروپف خود احساس آسیب پذیری، ناراحتی و حتی کمی خجالت می کند.

سعی کنید در زمان هایی صحبت کنید که خسته نباشید و بتوانید با آرامش بحث را مطرح و گزینه های درمان را بررسی کنید.

به خاطر داشته باشید که خروپف عمدی نیست. اگرچه هنگام از دست دادن خواب، احساس عصبانیت و خشم عادی است، اما به یاد داشته باشید که شریک زندگی شما عمداً شما را بیدار نمی کند.

از شوخ طبعی و بازیگوشی استفاده کنید تا موضوع خروپف را بدون آسیب رساندن به احساسات همسرتان مطرح کنید. خندیدن در مورد آن می تواند تنش را کاهش دهد. فقط مطمئن شوید که همسرتان احساس نمی کند که او را مسخره می کنید.

رسیدگی به شکایات در مورد خروپف

زمانی که شریک زندگی شما از خروپف شکایت می کند، ممکن است است که غافلگیر شوید – و کمی احساس ناراحتی و خشم کنید. به یاد داشته باشید که اگرچه ممکن است احمقانه به نظر برسد که خروپف بتواند باعث چنین آشفتگی در روابط شود، اما این یک مشکل رایج و بسیار واقعی است.

اگر نگرانی های شریک زندگی خود را نادیده بگیرید و از تلاش برای حل این مشکل خود امتناع کنید، پیامی واضح به شریک زندگی خود ارسال می کنید که به نیازهای او اهمیت نمی دهید. این می تواند به این معنی باشد که رابطه شما دچار مشکل شده است و این مشکلی بزرگتر از خروپف است.

هنگامی که شما و شریک زندگیتان برای یافتن راه حلی برای خروپف خود با یکدیگر همکاری می کنید، موارد زیر را در نظر داشته باشید:

  • یک مشکل فیزیکی است. چیزی برای خجالت وجود ندارد. این مشک مانند یک عضله کشیده یا یک سرماخوردگی معمولی می باشد که بهبود آن به بررسی و پیگیری های شما بستگی دارد.
  • آن را شخصی تلقی نکنید. سعی کنید ناامیدی شریک زندگی خود را به عنوان یک انتقاد یا حمله شخصی تلقی نکنید. شریک زندگی شما شما را دوست دارد و خروپف تنها یک مشکل قابل حل می باشد.
  • نیازهای شریک زندگی خود را جدی بگیرید. به خاطر داشته باشید که کم خوابی یک خطر برای سلامتی است و می تواند تمام روابط، احساسات، کار و روحیه همسرتان را در طول روز تحت تاثیر قرار دهد.
  • مشخص کنید که رابطه را در اولویت قرار می دهید. اگر شما و همسرتان این درک را داشته باشید و رابطه خود را در اولویت قرار دهید، هر دو کاری را که برای یافتن درمانی برای خروپف لازم است انجام خواهید داد.

منبع : چگونه خروپف را متوقف کنیم

21 ایده خلاقانه برای خبر بارداری به همسر

خبر بارداری به همسر، خانواده و دوستان می تواند راهی جالب برای زوج ها باشد تا شادی خود را به اشتراک بگذارند. اما ابتدا، می توانند خبر بارداری به همسر را تجربه کنند. خبر بارداری می تواند بسیار هیجان انگیز و عاشقانه باشد بنابراین حتما برای آن برنامه ریزی کنید تا خاطره ای بسیار خوببرای خود بسازید.

چه اولین بارداری شما باشد و چه چهارمین بارداری، پدر فرزند آینده شما بهترین احساس را تجربه خواهد کرد. می توانید با یک سورپرایز سرگرم کننده زمینه را برای هیجان فراهم کنید.

راهی را که برای به اشتراک گذاشتن اخبار بارداری خود انتخاب می کنید، نباید شما را نگران کند و باعث اضطراب شما شود. اعلان بارداری به همسر یا شریک زندگی نباید کاملاً بی نقص باشد. فقط باید چیزی باشد که از آن لذت ببرید و به خاطر بسپارید. تا از آن لذت ببرید!

خبر بارداری به همسر عاشقانه

1. عکاسی غافلگیر کننده

در این روش برای عکاسی به دوست خود یا یک عکاس خبر دهید تا با شما هماهنگ باشد، سپس در حین عکاسی باید تابلوهای گچی را به شما بدهد و با این روش شما مرحله به مرحله به همسر خود خبر را اعلام خواهید کرد و عکاس نیست در آنجا حضور دارد تا از شما عکس بگیرد و این لحظه زیبا را ثبت کند. 

2. آلبوم عکس| سورپرایز خبر بارداری نی نی سایت

این مورد نیاز به کمی تلاش و کار مخفیانه دارد ولی اگر زمان کافی برای آن را داشته باشید بسیار عالی می باشد، سعی کنید تست بارداری، کفش نوزاد، یک سری از عکس های عاشقانه خودتان و یک آلبوم زیبا نیاز دارید.

آلبوم باید از زمان آشنایی شما شروع شود و در صفحه آخر آن تست بارداری و خبر بارداری شما قرار داشته باشد تا همسرتان را سوپرایز کنید. می توانید دوربین گذاشته و پنهانی از واکنش همسرتان فیلم بگیرید تا بعدا هم بتوانید آن را مشاهده کنید.

3. کتاب به او بدهید

اگر همسرتان عاشق کتاب خواندن است این روش را از دست ندهید! کتابی بخرید که تیتر آن چیزی مانند قرار است پدر بشوید! چگونه پدر خوبی باشیم یا چیزی در این حدود بخرید و به آن هدیه دهید سپس واکنش او را ضبط کنید. 

4. جشن گرفتن| سورپرایز خبر بارداری نی نی سایت

بسیاری از زوجین امروزه برای بیان بارداری خود به مناسبت های مختلف جشنی می گیرند و در آن در مقابل دیگران به همسر خود اعلام می کنند که باردار هستند. البته توجه داشته باشید که این روش برای افرادی مناسب است که از واکنش همسر خود مطمئن باشند.

5. کمک گرفتن از فرزند بزرگ تر

در این روش شما به شوهر خو اعلام نمی کنید که باردار هستید بلکه تابلویی به فرزند خود می دهید که روی آن نوشته است من قرار است خواهر یا برادر بزرگ تر شوم. و سپس به فرزندتان می گوید تابلو را به پدرش نشان دهد. برای این کار از کتاب هم می توانید استفاده کنید و به فرزندتان کتابی در این مورد بدهید تا برای پدرش ببرد.

6.  تابلو baby on board

پشت ماشین هایی که بچه در آن است از این تابلو استفاده می شود. شما می توانید به همسر خود اعلام کنید که به نظرتان ماشین نیاز به تغییری دارد و سپس این هدیه را به او بدهید و واکنش او را ضبط کنید. خرید این تابلو به صورت آنلاین ممکن است و دردسر زیادی ندارد.

7.  پازل درست کنید

با عکس سونوگرافی خود پازلی سفارش دهید و آن را به همسرتان هدیه دهید تا آن را تکمیل کند. می توانید از روندی که پازل را درست می کند و تلاش آن فیلم بگیرید و خاطره بسازید. این روش می تواند یک روش عالی برای دادن خبر بارداری به همسر می باشد.

8.  خرید تیشرت

می توانید تیشرتی تهیه کنید که روی آن نوشته باشد حامله هستید یا انتظار بچه را دارید و با آن به همسرتان نشان دهید که باردار هستید.

9. نقاشی| سورپرایز خبر بارداری به خانواده نی نی سایت

اگر اهل هنر هستید می توانید نقاشی بکشید و در آن نشان دهید که حامله هستید. نقاشی را در جایی قرار دهید که مطمئن شوید همسرتان آن را می بیند و به آن دقت می کند.

10. روی آینه بنویسید

می توانید این پیام را با رژ یا ماژیک روی آینه بنویسید و با نقاشی های جالب آن را هیجان انگیز تر کنید. سعی کنید تا جایی که می توانید خلاقیت به خرج دهید.

11. کفش بچگانه سفارش دهید

کفش نوزاد به اسم همسرتان سفارش دهید و هنگامی که بسته رسید و باز کرد می توانید به او بگویید که به کفش نوزاد احتیاج پیدا خواهید کرد و اجازه دهید تا خودش متوجه شود شما حامله هستید.

12. می توانید روی شکم خود علامت بزنید

با علامت زدن روی شکم خود می توانید نشان دهید که حامله هستید، اجازه دهید که همسرتان آن را کشف کند و هیجان زده شود، این روش اعلام خبر بارداری به همسر می تواند همسرتان را هیجان زده کند.

13. خرید کارت

با هدیه دادن کارتی که روی آن نوشته حامله هستید نیز می توانید او را سوپرایز کنید، این کار معمولا برای زوجینی مفید می باشد که از هم دور هستند.

14. خرید کیک| سورپرایز خبر بارداری به خانواده نی نی سایت

می توانید کیکی به شکل بچه بخرید یا روی کیک بنویسید که قرار است پدر بشود و کیک را هنگامی که در خانه است بیاورید و با این کار او را سوپرایز کنید.

15. جعبه کادو

جعبه ای از چیزهایی که مربوط به کودک می شود جمع کنید و جایی قرار دهید که آن را ببیند و کنجکاو شود که آن را باز کند، یا می توانید جعبه را به او هدیه بدهید.

16. نامه عاشقانه

یک ایده زیبا و حساس، نامه ای عاشقانه است که طی آن حاملگی خود را به شریک زندگی تان اعلام کنید. تمام دلایلی که آن ها را دوست دارید و اینکه چقدر برای رشد خانواده کوچک خود هیجان زده هستید را درج کنید. این یک ایده احساسی است و ممکن است برای شریک زندگی شما معنی زیادی داشته باشد.

17. تعریف کردن داستان

می توانید در شرایطی رمانتیک سعی کنید داستان زندگی و آشنایی خود را تعریف کنید و حتما ذکر کنید که چقدر از آشنایی با او خوشحال هستید سپس در انتها قسمتی را اضافه کنید که باردار هستید و قرار است بچه دار شوید، خلاق باشید و به بهترین شکل داستان را تعریف کنید.

18. سرنخ به او بدهید| سورپرایز خبر بارداری نی نی سایت

به جای گذاشتن یک یادداشت کوچک، به او یک سرنخ کامل بدهید تا دنبالش کند! او هر سرنخ را به نقاط مختلف خانه ردیابی می کند که در نهایت او را به سوپرایز بزرگ سوق می دهدريال تست بارداری مثبت شما یا هر هدیه دیگری که انتخاب کرده اید! این روش بسیار جالب است و می توانید با سرنخ ها خلاق بازی جذابی درست کنید.

19. استفاده از کودک

کودکی را از اقوام یا دوستان خود بیاورید و هنگامی که همسرتان با او بازی کرد یا او را در آغوش کشید به او بگویید که آیا او را دوست دارد؟ و دوست دارد کودکی مثل او داشته باشید؟ اگر پاسخ او مثبت بود که خبر بارداری خود را اعلام کنید و بگویید چه خوب چون حامله ام. ولی اگر جواب او منفی بود حتما به مشاور مراجعه کنید و با کمک مشاور خبر بارداری خود را به همسرتان اعلام کنید. 

چقدر باید صبر کنم تا به شوهرم بگویم باردار هستم؟

هیچ زمان مشخصی وجود ندارد که به شوهرتان در مورد بارداری خود بگویید. برخی از زنان بلافاصله پس از تایید پزشک خود به همسر خود می گویند، در حالی که برخی دیگر با  تست بارداری خانگی این کار  انجام می دهند. بنابراین، این اختیار شماست که چه زمانی می خواهید خبر را به شوهرتان بدهید و قانونی برای آن وجود ندارد.

اگر ایده خلاقانه ای برای اعلام بارداری به همسر می دانید در قسمت نظرات آن را با ما به اشتراک بگذارید.

منبع : 21 ایده خلاقانه برای خبر بارداری به همسر 

اعتیاد جنسی چیست؟

اعتیاد جنسی چیست؟

اصطلاح «اعتیاد» معمولاً با الکل یا مواد مخدر مرتبط است، اما اخیراً به چندین رفتار یا فعالیت که اعتیاد فرآیندی نامیده می‌شوند، گسترش یافته است.

 اعتیادهای فرآیندی (یا رفتاری) می تواند شامل مواردی مانند قمار، فناوری های جدید (اینترنت، تلفن همراه، رسانه های اجتماعی، بازی های ویدیویی)، کار، غذا، خرید، ورزش و رابطه جنسی باشد.

درگیر شدن مداوم در یک فعالیت یا رفتار خاص، علیرغم پیامدهای منفی بر توانایی فرد برای سالم ماندن ذهنی، جسمی و یا احساسی سالم و عملکردی است که اعتیاد فرآیندی را تعریف می کند.

اعتیاد جنسی (که به عنوان اختلال بیش‌جنسی، اجبار جنسی، بیش‌جنس‌گرایی و اختلال رفتار جنسی اجباری (CSBD) شناخته می‌شود) به عنوان یک اعتیاد فرآیندی طبقه‌بندی می‌شود. این یک اختلال مرتبط با رابطه جنسی است که اغلب در کنار اختلالات سلامت روانی رخ می دهد.

مشخصه این اعتیاد میل‌ها، افکار و تکانه‌های جنسی مداوم و غیرقابل کنترل است که به هدف اصلی زندگی یک فرد تبدیل می‌شود و در توانایی او برای کار، حفظ روابط و انجام فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد می‌کند.

بر خلاف افرادی که میل جنسی طبیعی و سالم دارند، فردی که اعتیاد جنسی دارد زمان زیادی را صرف جستجوی یا شرکت در فعالیت های جنسی می کند و اغلب در مورد آن دروغ می گوید تا آن را مخفی نگه دارد. فعالیت هایی که معمولاً با رفتار جنسی اجباری مرتبط هستند عبارتند از:

  • خودارضایی بیش از حد
  • روابط چندگانه، شرکای جنسی بیش از حد
  • استفاده مداوم و بیش از حد از پورنوگرافی
  • رابطه جنسی ناامن

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها برای کسانی که اعتیاد به جنسی دارند، انگ آن است، به این معنی که افراد تمایل دارند به دلیل خجالت و/یا شرم به دنبال کمک نباشند.

با این حال، بدون کمک حرفه‌ای، اعتیاد به جنسی تنها به بدتر شدن و در نهایت منجر به عواقب گسترده‌ای می‌شود که به فرد معتاد آسیب وارد می‌کند و بر زندگی خانواده، دوستان، همکاران کار و جامعه گسترده تأثیر منفی می‌گذارد.

بهبودی از اعتیاد جنسی تنها با حمایت حرفه ای و درمان های مناسب امکان پذیر است.

علائم اعتیاد جنسی چیست؟

اعتیاد به جنسی معمولاً طیف وسیعی از علائم را در بر می گیرد که از نظر شدت و شدت متغیر است. برخی از رایج‌ترین علائم فیزیکی و عاطفی عبارتند از:

  • ناتوانی در توقف رفتارهای جنسی
  • دبه دنبال رابطه جنسی با افراد جدید
  • داشتن چندین شریک جنسی و یا یک شب ایستادن
  • خودارضایی بیش از حد
  • افکار وسواسی جنسی
  • احساس پریشانی، اضطراب یا تحریک پذیری در صورت عدم توانایی در انجام این رفتارها
  • صرف زمان زیاد برای تلاش برای داشتن رابطه جنسی
  • احساس اضطراب، شرم، پشیمانی یا افسردگی در مورد ناتوانی در کنترل هوس ها
  • بدتر شدن هر گونه شرایط سلامت روانی موجود و همزمان.

در صورت عدم درمان، علائم ذکر شده می تواند به حدی تشدید شود که افراد ارزش های درونی و قوانین اخلاقی خود را نقض کنند، که باعث تشدید احساس گناه و شرم در آن ها می شود. این اغلب باعث می شود که زندگی دوگانه ای داشته باشند و دروغ بگویند تا فعالیت های جنسی خود را از نزدیکان خود پنهان نگه دارند.

دلایل اعتیاد جنسی چیست؟

اختلالات جنسی عمدتاً ناشی از تمایل به کنترل یا پنهان کردن مشکلات عاطفی یا روانی  مانند اضطراب، استرس، تنهایی، افسردگی، انزوای اجتماعی یا شرم است.

اعتیاد جنسی معمولاً تحت تأثیر عواملی مانند ضربه روحی، ترس از رها شدن، سابقه سوء استفاده یا ترک در دوران کودکی و ناتوانی در کنار آمدن با جنبه‌های زندگی بزرگسالی به روشی سالم و عملکردی می باشد.

کارشناسان چندین علت بالقوه و عامل مؤثری را شناسایی کرده اند که ممکن است فرد را در معرض خطر بالاتر ابتلا به اعتیاد جنسی قرار دهد، از جمله:

  • سابقه خانوادگی اعتیاد (از هر نوع). استعداد ژنتیکی برای تکانشگری، ریسک پذیری، اختلال در نظم عاطفی یا رفتارهای هیجان طلبانه می تواند افراد را در برابر اعتیاد آسیب پذیرتر کند.
  • اختلالات روانی همزمان. عوامل ژنتیکی همچنین می‌توانند به اختلالات سلامت روان مانند اضطراب، افسردگی یا اختلال دوقطبی کمک کنند، که می‌تواند بر ویژگی‌های زمینه‌ای که باعث رفتارهای بیش‌جنسی می‌شود، تأثیر بگذارد.
  • آسیب های حل نشده. مانند بی توجهی، رها شدن، تربیت ناسازگار والدین، سوء استفاده یا خشونت خانگی می تواند افراد را در معرض خطر اعتیاد جنسی قرار دهد.
  • عوامل محیطی در دوران کودکی. مطالعات نشان می دهد که تا ۵۰ درصد از خطر اعتیاد محیطی است  رویدادهای نامطلوب در دوران کودکی مانند غفلت، سوء استفاده یا قرار گرفتن در معرض تمایلات جنسی بزرگسالان می تواند احتمال رفتارهای جنسی ناسازگار را در آینده افزایش دهد.
  • انزوای اجتماعی. انزوا اجتماعی می تواند مسئول افرادی باشد که به روش های نامناسب به دنبال آرامش هستند و همچنین می تواند عوامل خطر دیگری مانند افسردگی را تحریک کند.
  • یادگیری اجتماعی و فشار همسالان. مطالعات نشان داده شده است که افراد از طرف دوستانی که رفتارهای اعتیاد به جنسی دارند تحت تأثیر قرار می گیرند.
  • عصبی-شیمیایی. شواهد نشان می دهد که لذت های طبیعی (مانند رابطه جنسی) می تواند باعث عدم تعادل در فرآیندهای مغزی شود و مانند مواد مخدر و الکل عمل کند. مغز ممکن است تنها زمانی که فرد معتاد در حال رفع اعتیاد است راضی باشد. بنابراین فرد بدون آن نمی تواند احساس «طبیعی» داشته باشد.
  • داروها. برخی از داروها ممکن است رفتارهای جنسی اجباری را تحریک کنند، اما کارشناسان هنوز مکانیسم های دقیق آن را درک نکرده اند بنابراین تحقیقات بیشتری در مورد این موضوع برای ایجاد رابطه علت و معلولی مورد نیاز است.

همه انواع اعتیاد بیماری های پیشرونده هستند. آن ها فقط یک شبه اتفاق نمی افتند. به ندرت پیش می آید که فردی پس از چند بار درگیر شدن در یک رفتار خاص معتاد شود. حتی کسانی که مرتباً رفتارهای خاصی انجام می دهند ممکن است معتاد نشوند.

مانند بسیاری از اعتیادها، هیچ عامل واحدی وجود ندارد که به اعتیاد جنسی منجر شود. ترکیبی از تأثیرات ژنتیکی و محیطی باید به گونه‌ای گرد هم آیند که احساسات سخت و دردناکی را ایجاد کند که اگر درمان نشود، میل شدیدی برای فرار از ناراحتی عاطفی یا درد ایجاد می‌کند.

آیا اعتیاد جنسی قابل درمان است؟

اعتیاد به رابطه جنسی قابل درمان است، اما روند بهبودی می تواند زمان بر باشد بنابراین درمان باید شامل رفع هر گونه اختلال سلامت روانی باشد.

افراد معتاد متفاوت می باشند بنابراین به یک برنامه درمانی منحصر به فرد نیاز دارد که متناسب با نیازهای آن ها بوده و با همکاری یک درمانگر مجرب طراحی شود.

در درمان‌ اعتیاد جنسی عمدتاً از همان استراتژی‌ها و تکنیک‌های مورد استفاده در اعتیاد به مواد استفاده می‌کنند، از جمله:

  • درمان روانی اجتماعی
  • درمان شناختی رفتاری
  • روان درمانی
  • دارو
  • شبکه های پشتیبانی
  • درمان های جایگزین، مانند هنر درمانی، موسیقی درمانی و مدیتیشن.

یک برنامه درمانی خوب به علت اعتیاد، درمان اختلالات سلامت روانی همزمان و بررسی «مسائل صمیمیت» می‌پردازد.

با برنامه درمانی مناسب، بهبودی کامل امکان پذیر است، بنابراین افراد می توانند منتظر زندگی شاد و سازنده با روابط سالم و صمیمی باشند.

درمان اعتیاد جنسی در مراکز بهداشت و درمان

در مراکز سلامت و درمان، ما رویکردی منحصر به فردی برای درمان اعتیاد، در کنار درمان هر گونه اختلال همزمان داریم. ما یک برنامه درمانی جامع را ارائه می دهیم که بر اساس ترجیحات شخصی و نیازهای درمانی هر مشتری شکل گرفته است تا پایه ای محکم برای بهبودی فراهم کنیم.

تیم درمانگران و کارکنان پشتیبانی ما تجربه زیادی در درمان اعتیاد جنسی دارند. ما از طیف وسیعی از درمان‌ها استفاده می‌کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که همه مراجعین کمک‌ها و حمایت‌های لازم برای بهبودی کامل را دریافت می‌کند.

رویکرد شخصی و کل نگر درمان را تضمین می کند و ما نیز برای راهنمایی و حمایت از شما و عزیزانتان در طول کل فرآیند بهبودی در آنجا حضور خواهیم داشت.

منبع : اعتیاد جنسی چیست؟

ترس از اجسام بزرگ یا ترس از مجسمه

افراد درگیر این فوبیا ترس شدیدی از اجسام بزرگ (megalophobia) مانند آسمان خراش ها، هواپیماها و مجسمه های بزرگ دارند. مانند سایر فوبیاهای خاص، ترس از اجسام بزرگ نیز با مواجهه درمانی قابل درمان است.

ترس از اجسام بزرگ| مگالوفوبیا چیست؟

مگالوفوبیا یا ترس از اجسام بزرگ نوعی اختلال اضطرابی است که در آن فرد ترس شدیدی از اشیاء بزرگ را تجربه می کند. فرد مبتلا به فوبیا اجسام بزرگ وقتی به اشیاء بزرگ مانند ساختمان‌های بزرگ، مجسمه‌ها، حیوانات و وسایل نقلیه فکر می‌کند یا در اطراف آن قرار می‌گیرد، ترس و اضطراب شدیدی را تجربه می‌کند. آن ها اغلب از حضور در موقعیت ها یا مکان هایی که دارای اشیاء بزرگ هستند اجتناب می کنند.

افراد مبتلا به مگالوفوبیا از چه نوع اجسام بزرگی می ترسند؟

اشیاء زیر می‌توانند باعث ایجاد ترس و اضطراب شدید در افراد مبتلا به ترس از اجسام بزرگ شوند:

  • ساختمان های بلند مانند آسمان خراش ها.
  • مجسمه ها و بناهای تاریخی بزرگ.
  • شرایط طبیعی بزرگ یا وسیع مانند کوه ها، آتشفشان ها، دریاچه ها و اقیانوس ها.
  • قایق ها، کشتی ها و لنج های بزرگ.
  • وسایل نقلیه بزرگ مانند قطار و اتوبوس.
  • فضاهای بزرگ یا وسیع، مانند داخل استادیوم.
  • حیوانات بزرگ مانند فیل و نهنگ.

از آنجایی که انواع زیادی فوبیا وجود دارد، تشخیص آن ها کمی چالش برانگیز است. افرادی که مبتلا به ترس از اجسام بزرگ هستند معمولاً از بیش از یک نوع جسم بزرگ می ترسند. فوبیای دیگری وجود دارد که با ترس از چیزی که اتفاقاً بزرگ است مشخص می شود، اما اندازه آن اهمیت خاصی ندارد. 

به عنوان مثال، اگر به طور خاص ترس شدیدی از اقیانوس دارید (که یک «شیء» بزرگ است)، ممکن است به تالاسوفوبیا، ترس از اقیانوس و نه ترس از اجسام بزرگ مبتلا باشید. اگر ترس شدیدی را تجربه می کنید، مهم است که به روانشناس مراجعه کنید تا بتوانید تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.

ترس از اجسام بزرگ چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

مانند سایر فوبیاها، مگالوفوبیا می تواند هر فردی را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. فوبیای خاص، مانند ترس از اجسام بزرگ، بیشتر در کودکان ایجاد می شود و در نوجوانان و بزرگسالان جوان آشکار می شود، متاسفانه زنان بیشتر احتمال دارد به فوبیای خاص مبتلا شوند.

آیا ترس از اجسام بزرگ شایع است؟| ترس از مجسمه

محققان هنوز تعداد دقیق افراد مبتلا به مگالوفوبیا را نمی‌دانند، که به احتمال زیاد به این دلیل است که بسیاری از افراد مبتلا به فوبیای خاص مانند فوبیا اجسام بزرگ به دنبال درمان برای فوبیای خود نیستند. فوبیای خاص، به طور کلی تقریباً 7 تا 10 درصد از مردم را درگیر می کنند.

علائم و نشانه های ترس از اجسام بزرگ چیست؟

افراد مبتلا به فوبیا اغلب برای اجتناب از موقعیت‌هایی که شامل چیزی است که از آن می‌ترسند، نهایت تلاششان را می‌کنند. اگر فرد مبتلا به ترس از اجسام بزرگ نتواند از اشیاء بزرگ دوری کند و نزدیک اجسام بزرگ باشد، ممکن است علائم زیر را تجربه کند:

  • ترس و اضطراب شدید
  • ضربان قلب سریع
  • تنگی نفس
  • دل درد
  • خشک شدن
  • سردرد
  • احساس سرگیجه و سبکی سر
  • حالت تهوع
  • میل شدیدی برای فرار از موقعیت

چه چیزی باعث فوبیا اجسام بزرگ می شود؟

محققان مطمئن نیستند که دقیقاً چه چیزی باعث ترس از اجسام بزرگ می شود. آن ها بر این باورند که داشتن تجربه منفی یا آسیب زا که شامل یک شی بزرگ می شود ممکن است باعث فوبیا اجسام بزرگ شود.

ترس از اجسام بزرگ چگونه تشخیص داده می شود؟| ترس از مجسمه

ترس از اجسام بزرگ از طریق یک سری سوالات کامل در مورد تاریخچه، تجربیات و علائم فرد تشخیص داده می شود. فرد معمولاً باید حداقل شش ماه ترس و اضطراب مداوم از اجسام بزرگ را تجربه کرده باشید تا تشخیص داده شود که مبتلا به ترس از اجسام بزرگ هستید.

روانشناس شما احتمالاً از معیارهای موجود در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، انتشار یافته توسط انجمن روان‌پزشکی آمریکا، برای تشخیص ترس از اجسام بزرگ استفاده می شود. علاوه بر این روانشناس یا مشاور مشکلات جسمانی یا روانی دیگر را نیز بررسی می کند.

به طور کلی، فوبیا حداقل چهار معیار برای تشخیص دارد که عبارتند از:

  • ترس شدید و غیرمنطقی : ترس شدید و غیرطبیعی از یک شی یا موقعیت پایدار 
  • اضطراب شدید: فردی که فوبیا دارد، تمایل دارد از موقعیت‌ها یا تجربیاتی که در آینده او را به ترس هایش روبرو می کند دوری کند.
  • اجتناب : بسیاری از افرادی که فوبیا دارند به طور فعال از شی یا موقعیت ترسناک اجتناب می کنند. برخی برای اجتناب از چیزی که از آن می ترسند، افراطی عمل می کنند.
  • فوبیا با فعالیت های روزمره تداخل می کند: ترسی که فرد تجربه می کند باعث می شود که فرد زندگی روزمره خود را به شدت محدود کند.

آیا آزمایشی برای تشخیص فوبیا اجسام بزرگ وجود دارد؟

هیچ آزمایش قطعی برای تشخیص ترس از مجسمه و اجسام بزرگ وجود ندارد. درعوض، مشاور از شما سؤالاتی در مورد سابقه، علائم و تجربیات مربوط به ترس شما از اجسام بزرگ می‌پرسد تا ارزیابی کند که آیا شما به ترس از اجسام بزرگ مبتلا هستید یا خیر.

ترس از اجسام بزرگ چگونه درمان می شود؟

فوبیا اجسام بزرگ معمولاً با درمان روانشناختی (روان درمانی) مانند مواجهه درمانی و یا درمان شناختی رفتاری قابل درمان است. این ترس خیلی شایع نیست، اما گاهی اوقات افراد به داروهایی نیاز دارند که به طور موقت علائم ترس و اضطراب آن ها را تسکین دهند تا در طول درمان با ترس خود کنار بیایند.

درمان از طریق مواجهه درمانی

مواجهه درمانی شکل رایجی از درمان روانشناختی است که برای درمان فوبیاهای خاص استفاده می شود. افراد مبتلا به فوبیا معمولا از موقعیت هایی که شامل چیزی است که از آن می ترسند اجتناب می کنند. به همین دلیل، آن ها نمی توانند بیاموزند که وقتی با فوبیای خاص خود مواجه می شوند می توانند ترس خود را مدیریت کنند یا اینکه ترس آن ها اغلب واقعیت نمی یابد. درمانگران و روانشناسان از مواجهه درمانی برای افرادی که فوبیا دارند استفاده می کنند تا به آرامی آن ها را تشویق کنند وارد موقعیت هایی شوند که باعث اضطراب آن ها می شود و سعی کنند در آن موقعیت بمانند تا بتوانند کنار آمدن با آن ها را بیاموزند.

اگر دچار ترس از اجسام بزرگ هستید و در مواجهه درمانی شرکت می کنید، درمانگر یا روانشناس ممکن است با صحبت در مورد اشیاء بزرگ شروع کند. سپس ممکن است به تدریج به نمایش تصاویر اجسام بزرگ به شما بپردازند. سپس از شما می خواهد که شخصاً به یک شی بزرگ نگاه کنید و نزدیک آن بمانید. روند مواجهه درمانی آهسته و تدریجی است و درمانگر یا روانشناس شما سرعت درمان را با نیازهای شما تنظیم می کند.

درمان شناختی رفتاری (CBT)

CBT نوعی درمان روانشناختی است که از طریق صحبت کردن و پرسیدن سوالات، درمانگر یا روانشناس به شما کمک می کند دیدگاه متفاوتی به دست آورید. در نتیجه، یاد می گیرید که به استرس و اضطراب خود واکنش بهتری داشته باشید.

چه داروهایی برای درمان ترس از اجسام بزرگ استفاده می شود؟

معمولاً از دارو درمانی برای درمان فوبیای خاص مانند مگالوفوبیا استفاده نمی شود. اما در برخی موارد، افراد مبتلا به ترس از اجسام بزرگ ممکن است از داروهایی استفاده کنند تا به طور موقت به آن ها کمک کند علائم ترس و اضطراب را زمانی که تحت درمان روانشناختی برای درمان فوبیای خود قرار می‌دهند، کاهش دهند. داروهایی که گاهی برای کمک به درمان ترس از اجسام بزرگ استفاده می شوند عبارتند از:

  • مسدودکننده‌های بتا : برخی از مسدودکننده‌های بتا برای درمان یا پیشگیری از علائم فیزیکی اضطراب، مانند ضربان قلب سریع، استفاده می‌شوند.
  • آرام‌بخش‌ها (بنزودیازپین‌ها) : بنزودیازپین‌ها که نوعی آرام‌بخش هستند، به شما کمک می‌کنند تا آرامش داشته باشید و میزان اضطراب خود را کاهش دهید.

منبع : ترس از اجسام بزرگ یا ترس از مجسمه 

ترس از مرگ چیست؟ + ترس از مرگ در کودکان

ترس از مرگ(thanatophobia) ترس شدید از مرگ یا فرآیند مرگ است، نام دیگر این بیماری «اضطراب مرگ» می باشد. در این اختلال شما ممکن است نگران مرگ خود یا مرگ کسی باشید که به او اهمیت می دهید.

فوبیا چیست؟

فوبیا یک احساس شدید نگرانی یا وحشت در مورد فعالیت ها، اشیاء یا موقعیت های خاص می باشد. اختلال فوبیا خاص، مانند فوبیا مرگ، نوعی اختلال اضطرابی است. نمونه های دیگر اختلالات فوبیا شامل کلاستروفوبیا (ترس از فضاهای کوچک و محدود) و آئروفوبیا (ترس از پرواز) است.

آیا فوبیا مرگ طبیعی است؟

طبیعی است که در مورد مرگ احساس نگرانی کنید، از این گذشته، ترس از ناشناخته ها طبیعی است. ممکن است فکر کنید مردن ترسناک، دردناک یا تنها خواهد بود. اما اگر شما درگیر فوبیا مرگ باشید، ترس از مرگ بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد. ممکن است عملکرد شما را در مدرسه، محل کار یا در موقعیت های اجتماعی دشوار کند. هنگامی که به مرگ فکر می کنید ممکن است علائم فیزیکی مانند حمله پانیک را تجربه کنید. یا ممکن است از صحبت در مورد مرگ یا روند مردن خودداری کنید.

زنان به طور کلی نسبت به مردان بیشتر به ترس از مرگ واکنش نشان داده‌اند. این احتمالاً به این دلیل است که زنان بیشتر به چنین ترس هایی اعتراف می کنند و در مورد آن ها بحث می کنند. 

ترس از  مرگ چقدر شایع است؟| علت فكر كردن زياد به مرگ

تحقیقات نشان می دهد که اضطراب و فکر به مرگ رایج است، اگرچه مردم تمایل دارند احساسات خود را نشان ندهند، اما یک مطالعه نشان می دهد که بین 3 تا 10 درصد از مردم احساس می کنند که بیشتر از دیگران در مورد مردن عصبی هستند.

چه کسانی بیش تر در معرض خطر وسواس فکری ترس از مرگ قرار دارند؟

تاناتوفوبیا می تواند بزرگسالان و کودکان را تحت تاثیر قرار دهد اما در افرادی با ویژگی های زیر بیش تر دیده می شود:

  • وضعیت سلامتی ضعیفی دارند یا با بیماری جدی درگیر هستند.
  • اعتقادات مذهبی قوی ندارند.
  • احساس نارضایتی از زندگی خود دارند.
  • عزت نفس پایینی را تجربه می کنند.
  • از فوبیا یا اختلالات دیگری مانند افسردگی یا اضطراب رنج می برند.
  • داشتن والدین یا عزیزان مسن، بیمار یا در حال مرگ.
  • شاهد بیماری، تروما یا خشونت باشند.

یک مطالعه نشان می دهد که افراد مسن بیشتر از روند مرگ می ترسند، در حالی که بزرگسالان جوان بیشتر از خود هراس دارند. مطالعه دیگری نشان داد که فرزندان والدین مسن در واقع سطح بالاتری از اضطراب مرگ را نسبت به والدین خود تجربه می کند که در حدود میانسالی به اوج خود می رسد.

چه چیزی باعث فوبیا مرگ می شود؟| علت فكر كردن زياد به مرگ

آیا تاکنون فکر کرده اید که احساس مرگ نشانه چیست؟ 

 یک رویداد یا تجربه خاص ممکن است باعث تحریک فوبیا مرگ شود. به عنوان مثال، ممکن است به اضطراب مرگ مبتلا شوید اگر:

  • یک تجربه آسیب زا مرتبط با مرگ یا مردن داشته باشید.
  • از دست دادن یکی از والدین یا عزیزان.
  • شاهد یک مرگ سخت یا دردناک باشید.

ترس از مرگ همچنین می تواند ریشه در بسیاری از فوبیاهای دیگر داشته باشد، این فوبیاها شامل موارد زیر می شوند:

علائم فوبیا مرگ چیست؟| ترس از مرگ نی نی سایت

اگر شما به ترس شدید از مرگ مبتلا باشید افکار مرگ ممکن است باعث ایجاد احساس شدید وحشت، ترس، اضطراب یا افسردگی در شما شود. این ترس ممکن است باعث شود از مکان ها یا موقعیت هایی که خطرناک به نظر می رسند اجتناب کنید. 

همچنین ممکن است در مورد سلامتی خود وسواس پیدا کنید و دائماً علائم بیماری را بررسی کنید. برای افراد مبتلا به اضطراب مرگ غیرمعمول نیست که زمان زیادی را صرف جستجوی خال های غیرطبیعی، بررسی فشار خون یا تحقیق در مورد اطلاعات پزشکی کنند. آن ها می توانند دچار بیمار انگاری شوند، که اختلالی است که باعث نگرانی بیش از حد در مورد بیمار شدن می باشد. 

علائم فیزیکی ترس از مرگ شامل موارد زیر می باشد:

  • لرز
  • سرگیجه و سبکی سر
  • تعریق بیش از حد ( هیپرهیدروزیس )
  • تپش قلب
  • حالت تهوع
  • هنگام مواجهه یا فکر به مرگ یا مردن، اضطراب شدیدی را تجربه می کنند.
  • تنگی نفس
  • لرزیدن
  • خستگی یا بی خوابی
  • ناراحتی معده یا سوء هاضمه

آیا راهی برای پیشگیری از فوبیا مرگ وجود دارد؟| وسواس فکری ترس از مرگ

هیچ راهی برای جلوگیری از وسواس فکری ترس از مرگ وجود ندارد. اما شما می توانید با راه های زیر اثرات آن را بر زندگی خود کاهش دهید:

  • اجتناب از چیزهایی که می توانند اضطراب را بدتر کنند، مانند کافئین ، مواد مخدر یا الکل.
  • تشکیل یک شبکه حمایتی از اعضای خانواده، دوستان و روانشناس.
  • دریافت کمک به محض مشاهده علائم.

فوبیا مرگ چگونه تشخیص داده می شود؟

آزمایش مخصوصی برای تشخیص ترس مرگ وجود ندارد. روانشناس شما باید به دقت علائم شما را بررسی کند و سوالات مختلفی را در مورد ترس شما از مرگ بپرسد. آن ها سایر شرایطی را که می تواند علائم مشابهی ایجاد کنند، مانند اختلال وسواس فکری اجباری یا سایر اختلالات اضطرابی را نیز بررسی می کنند.

روانشناسان با نکات زیر می توانند فوبیا را تشخیص دهند:

  • علائم به مدت شش ماه یا بیشتر طول می کشد.
  • علائم به محض برخورد با موقعیت ترسناک ظاهر می شوند.
  • ترس در مورد یک شی یا موقعیت خاص است، مانند مرگ.
  • برای دوری از شی یا موقعیتی که از آن می ترسید، از خانه خارج نمی شود.

ترس از مرگ در کودکان

ترس کودک از مرگ می تواند برای والدین نگران کننده باشد، اما در واقع ممکن است بخشی سالم از رشد طبیعی باشد. کودکان به طور کلی فاقد مکانیسم های دفاعی و درک مرگ هستند که به بزرگسالان کمک می کند تا با آن مقابله کنند.

کمک به کودک مبتلا به فوبیا مرگ

در بیشتر کودکان، ترس از مرگ بیمارگونه نمی شود. بیشتر ترس های دوران کودکی به زودی از بین می روند زیرا بچه ها به بلوغ می رسند و تمرکز خود را به موقعیت های متفاوت تغییر می دهند. با این حال، اگر علائم و ترس کودک شما به مدت شش ماه یا بیشتر ادامه داشته باشد، و به طور قابل توجهی بر عملکرد او تأثیر بگذارد، ممکن است درگیر ترس از مرگ شده باشد.

واکنش شما به‌عنوان والدین یا معلم می‌تواند تا حدی بر طولانی‌مدت و شدید بودن ترس کودک از مرگ تأثیر بگذارد. بسیاری از بزرگسالان تصور می کنند که کودکان نباید در مورد مرگ بشنوند، بنابراین از صحبت در مورد آن با فرزندان خود اجتناب می کنند. اما بچه ها زمانی که برای آن آماده هستند تمایل دارند اطلاعاتی را داشته باشند.

درمان فوبیا مرگ| ترس از مرگ نی نی سایت

اگر ترس از مرگ بر توانایی شما و عملکرد در مدرسه، محل کار یا موقعیت های اجتماعی تأثیر می گذارد، به دنبال درمان باشید. شما ممکن است با کمک روان درمانی درمورد ترس و اضطراب خود صحبت کرده و احساسات خود را بهتر درک کنید.

انواع روان درمانی عبارتند از:

  • درمان شناختی رفتاری (CBT): درمان شناختی رفتاری می تواند به شما کمک کند طرز فکر خود را در مورد مرگ تغییر دهید تا آنقدر ترسناک نباشد. ممکن است لازم باشد به باورهای غیرواقعی که دارید پی ببرید، مانند احساس اینکه مرگ “ناعادلانه” است یا اینکه روند مردن همیشه دردناک است. CBT همچنین تکنیک هایی را به شما می دهد تا نحوه واکنش خود را نسبت به مرگ بهتر مدیریت کنید.
  • مواجهه درمانی: این نوع درمان به تدریج شما را در معرض مکان ها، افکار یا موقعیت هایی قرار می دهد که به مرگ مربوط می شود. شما ممکن است با نوشتن در مورد چگونگی تصور مرگ خود یا مرگ یک عزیز شروع کنید. سایر تکنیک های مواجهه می تواند شامل مراجعه به بیمارستان، نوشتن وصیت نامه، خواندن آگهی ترحیم یا صحبت با فردی باشد که بیماری لاعلاجی دارد.
  • دارو درمانی برای تاناتوفوبیا یا سایر اختلالات فوبیا خاص چندان موثر نیست. اما اگر مجبور باشید در یک موقعیت استرس زا یا ترسناک مانند مراسم تشییع جنازه قرار بگیرید، پزشک شما ممکن است داروهای ضد اضطراب را توصیه کند. داروهای مورد استفاده برای درمان اضطراب شامل بنزودیازاپین‌ها، مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، یا مسدودکننده‌های بتا هستند.

منبع : ترس از مرگ چیست؟ + ترس از مرگ در کودکان