نحوه متقاعد کردن یک خانواده گسترده برای پذیرفتن یک بچه ی به دنیا آمده از زن صیغه ایتان (در متن انگلیسی: بچه ی به دنیا آمده از رابطه های جنسی خارج از رابطه زناشویی یا زنا)

شاید اخیرا متوجه شده باشید که یک بچه ای دارید که در نتیجه حامله شدن زن صیغه ایتان و به صورت ناخواسته به دنیا آمده است.

در صورتی که به دلیل رابطه ای خارج از رابطه زناشویی با همسرتان بچه دار شوید، احتمالا خانواده شما این بچه را نخواهند پذیرفت.

این نوع برخورد می تواند ریشه در ارزشهای مذهبی یا فرهنگی داشته باشد، ولی صرف نظر از هر دلیلی که دارد، می تواند به زیان شما و بچه تان باشد.

شاید بخواهید که خانواده تان را به پذیرش بچه تان متقاعد کنید؛ در این صورت روش مورد استفاده شما بستگی به موقعیت خودتان خواهد داشت.

به منظور اینکه خانواده تان را برای پذیرش بچه تان متقاعد کنید، باید با آنها صحبت کنید و به تدریج بچه تان را به آنها معرفی کنید و سعی کنید که یک رابطه ای مابین آنها ایجاد کنید.

با این وجود، سعی کنید که هیچ انتظاری نداشته باشید، چرا که نمی دانید چه اتفاقی خواهد افتاد.

روش یک – ارتباط برقرار کردن در مورد مشکل ایجاد شده

1. در گروه های کوچک با عضای خانواده تان صحبت کنید.

به جای اینکه با کل خانواده تان به صورت یکجا صحبت کنید، سعی کنید که به صورت انفرادی یا در قالب گروه های کوچکتر با آنها صحبت کنید.

این مورد راحت تر از صحبت کردن با کل اعضای خانواده به صورت یکجا می باشد.

ممکن است بتوانید برخی از اعضای خانواده تان را برای پذیرش بچه تان متقاعد کنید، ولی برخی از آنها با درخواست شما مخالفت خواهند کرد.

باید بدون حضور بچه تان با خانواده تان صحبت کنید. این کار به شما و خانواده تان کمک خواهد کرد تا بتوانید بدون هیچ نوع عامل حواس پرت کننده، بر روی مشکل موجود متمرکز شوید.

در صورتی که ناراحت شوید، بچه تان شاهد ناراحتی تان نخواهد بود.

2. یک زمانی را برای صحبت کردن با خانواده گسترده تان مشخص کنید.

هر چند ممکن است که شما تمایلی به این کار نداشته باشید، ولی باید به همراه اعضای خانواده گسترده تان در یک جا جمع شوید و با آنها صحبت کنید.

به خانواده تان توضیح دهید که به دلیل اینکه می خواهید بچه تان در زندگی شما حضور داشته باشند، می خواهید در رابطه با آنها صحبت کنید.

سعی کنید که در ابتدا با افرادی از خانواده صحبت کنید که به نظر شما تمایل بیشتری برای موافقت با درخواست شما دارند.

در این صورت قبل از صحبت کردن با افرادی که احتمال می دهید با درخواستتان موافقت نخواهند کرد، خواهید توانست موافقت یک سری از افراد خانواده راجلب کنید.

زمانیکه می خواهد در مورد شروع رابطه تان با بچه تان با خانواده گسترده تان صحبت کنید، باید این کار را به صورت تنها انجام دهید. بچه تان نباید در کنار شما حضور داشته باشد.

به جای داشتن حالت خصومت، سعی کنید که یک حالت طبیعی و دوستانه داشته باشید.

باید همواره این نکته را به یاد داشته باشید که هدف از این بحث، عبارت از پذیرفته شدن بچه تان توسط خانواده تان می باشد.

می توانید به آنها بگویید که “من می خواهم در مورد بچه ام با شما صحبت کنم. آیا می توانیم با هم ملاقات داشته باشیم؟”

در صورتی که آنها نسبت به وجود داشتن بچه تان مطلع نباشند، می توانید بگویید که “من می خواهم در مورد یک موضوعی با شما صحبت کنم. ممکن است این بحث یک بحث سختی باشد.”

3. دیدگاه خودتان را به صورت آرام بیان کنید.

زمانیکه با خانواده گسترده تان صحبت می کنید، باید موقعیت و احساسات خودتان را بیان کنید. ممکن است که شما دارای موقعیت های مختلفی باشید.

شاید خانواده تان از قبل در مورد بچه تان مطلع بوده است، شاید اخیرا متوجه وجود داشتن بچه تان شده باشید، یا بچه ای که از خانواده تان مخفی کرده بودید را می خواهید به خانواده تان معرفی کنید.

صرفنظر از هر موقعیتی که در آن قرار دارید، به خانواده تان بگویید که به دلیل اینکه خانواده تان هستند، اهمیت زیادی برای آنها قائل هستید و از آنها انتظار دارید که بچه تان را بشناسند و به عنوان عضوی از خانواده قبول کنند.

در صورتی که برای اولین بار بخواهید در مورد بچه تان با خانواده تان صحبت کنید، می توانید بگویید که “من می دانم که شاید با این موضوع موافق نباشید، ولی من بچه ای دارم که در نتیجه یک رابطه ای خارج از رابطه ازدواجی به دنیا آمده است.

من از شما می خواهم که او را به عنوان بخشی از زندگی تان بپذیرید.”

در شرایطی که اخیرا متوجه وجود داشتن بچه تان شوید، می توانید بگویید که “من اخیرا متوجه شده ام که یک بچه ای دارم.

من می دانم که این بچه مربوط به خارج از رابطه ازدواجی ام است، ولی من می خواهم که بخشی از زندگی بچه ام باشم و دوست دارم که شما هم بخشی از زندگیش باشید.”

ممکن است بخواهید دلیل وجود داشتن این بچه را توضیح دهید. برای مثال شاید امکان ازدواج یا تمایل به ازدواج نداشته اید یا از نظر قانونی نمی توانستید ازدواج کنید.

می توانید توضیح بدهید که تا چند وقت اخیر نسبت به وجود این بچه اطلاعی نداشته اید.

در صورتی که بتوانید به راحتی این موضوع را به اطلاع خانواده تان برسانید، در این صورت می توانید بگویید که “من خودم مطلع هستم که به دلیل آگاهی یافتن از وجود یک بچه ای یک مقدار شوک زده هستم، به همین دلیل درک می کنم که این موضوع برای شما هم سخت باشد.”

به خانواده تان بگویید که در صورتی که بچه تان را قبول نکنند، از دست آنها ناراحت خواهید شد.

شما به عنوان یک خانواده می توانید در کنار بچه تان باشید و با وی رابطه داشته باشید، ولی در صورتی که خانواده تان این بچه را نپذیرند، چنین امکانی وجود نخواهد داشت.

این صورت می توانید بگویید که “من مطلع هستم که از نظر ارزشهای شما این مورد یک مورد سختی است، ولی از شما می خواهم با بچه ام آشنا شوید – بچه ای که هیچ کار اشتباهی نکرده است و هیچ گناهی ندارد.”

4. بچه را برای آنها توصیف کنید.

در طول بحث، در مورد بچه تان با آنها صحبت کنید. تصاویر یا ویدئوهای بچه تان را به آنها نشان دهید.

در برخی مواقع، برخی از اعضای خانواده که با درخواست شما مخالفت می کنند، فقط این بچه را به عنوان حاصل یک رابطه غیرازدواجی در نظر می گیرند.

در صورتی که این افراد بچه را به عنوان یک انسان در نظر بگیرند، شاید با درخواست شما موافقت کنند.

می توانید به این فرد بگویید “بچه من یک بچه دوست داشتنی و فوق العاده ای است. شما فرد خوش شانسی هستید که در زندگی این فرد حضور خواهید داشت. این بی انصافی خواهد بود که او را نبینید.”

در صورتی که اخیرا متوجه وجود داشتن بچه تان شده باشید، می توانید بگویید که “من در مورد بچه ام هیجان زده هستم. این بچه شیرین، دوست داشتنی و فوق العاده است. این بچه منجر به هیجان زده شدن من و خانواده ام شده است.”

5. به نظرات آنها گوش دهید.

بخشی از داشتن یک مکالمه سخت، عبارت از گوش دادن به نظرات طرف مقابل می باشد.

از آنها بپرسید که چرا چنین نظری دارند. بعد از آنکه آنها موقعیت خودشان را توضیح بدهند، به آنها بگویید که درکشان می کنید، ولی می خواهید که همچنان با آنها رابطه داشته باشید.

برای مثال می توانید بگویید “من مطلع هستم که بچه ام را نپذیرفته اید. به نظر شما احترام می گذارم. با این وجود، این اتفاق مربوط به گذشته است.

من یک انسان هستم و بچه ام هم یک انسان است. ما دوست داریم که همراه با احترام با ما برخورد شود و در زندگی شما حضور داشته باشیم.”

6. در رابطه با این موضوع با یکی از افراد قابل اعتماد خانواده تان صحبت کنید.

در صورتی که برای صحبت کردن با خانواده تان به کمک نیاز داشته باشید، می توانید از یک میانجی خارجی استفاده کنید. این فرد می تواند هر دو طرف را نصیحت کند.

این افراد می توانند یک سری روش هایی برای نزدیک شدن شما به اعضای خانواده تان پیدا کنند و در عین حال به اعضای مردد خانواده کمک کنند که دیدگاهشان را تغییر دهند.

باید از خانواده تان بپرسید که آیا آنها با وساطت یک فرد خارج از خانواده برای رفع مشکل موجود موافق هستند یا نه.

می توانید به آنها بگویید که “من معتقدم که یک نصیحت از خارج می تواند برای موقعیت ما مناسب باشد. آیا تمایل دارید یک فردی به رفع مشکل ما کمک کند؟”

در صورتی که اعضای خانواده تان به دلایل مذهبی با درخواست شما مخالفت کنند، در این صورت یک پیشوای روحانی یا یک رهبر مذهبی دیگری می تواند به رفع مشکل شما کمک کند.

در این صورت ابتدا باید با رهبر مذهبی خودتان صحبت کنید تا موقعیت خودتان را توضیح دهید و مشخص کنید که به چه نحوی می تواند به شما کمک کند.

می توانید به خانواده تان بگویید که “من مطلع هستم که به دلیل به دنیا آمدن این بچه در نتیجه یک رابطه ای خارج از رابطه جنسی با پذیرش آن مخالفت می کنید.

از شما درخواست می کنم که برای رفع این مشکل به پیش یک پیشوای روحانی برویم تا در مورد این مسئله ما را راهنمایی کند.”

مشاوره خانواده هم می تواند به شما کمک کند؛ در صورتی که اعضای خانواده تان تمایل داشته باشند، می توانید به همراه هم به مشاوره مراجعه کنید.

روش دو – معرفی کردن بچه تان به خانواده تان

1. یک زمان مناسبی را برای معرفی کردن بچه تان به خانواده تان انتخاب کنید.

زمانیکه می خواهید بچه تان را به خانواده گسترده تان معرفی کنید، باید یک زمان مناسبی را برای این کار در نظر بگیرید.

باید مطمئن شوید که شرایط موجود منجر به تحریک شدن خانواده تان یا ایجاد دیدگاه منفی در آنها در مورد بچه تان نخواهد شد.

برای مثال، در روزی که بچه تان غیر قابل کنترل می باشد، دارای حالت روانی بدی است، یا پرخاشگری می کند، نباید او را به خانواده تان معرفی کنید. همه این موارد تاثیرات منفی خواهند داشت.

اجازه دهید خانواده گسترده تان زمان این معرفی را مشخص کند؛ در این صورت آنها با آمادگی مناسبی در این جلسه حضور خواهند داشت و این جلسه در زمان نامناسبی برگزار نخواهد شد.

2. بچه تان را به صورت یکجا به همه اعضای خانواده تان معرفی نکنید.

زمانیکه می خواهید بچه تان اعضای خانواده گسترده تان را ببیند، سعی کنید این کار را در زمانی انجام دهید که همه اعضای مربوط به خانواده گسترده تان در کنار هم حضور نداشته باشند.

به خانه یکی از افراد بروید و بچه تان را فقط به آنها معرفی کنید. این کار باعث خواهد شد که یک مقداری از فشار موجود بر روی شما و بچه تان کاسته شود.

از طریق مجزا کردن ملاقات های خودتان باعث خواهید شد که اعضای خانواده تااجازه دهید خانواده گسترده تان با بچه تان رابطه داشته باشند یک موضع واحدی در مورد شما نداشته باشند یا همدیگر را برای مخالفت با شما ترغیب نکنند.

برای مثال یک اجتماع خانوادگی نمی تواند مکان مناسبی برای معرفی بچه تان باشد، چرا که کل خانواده شما در آنجا حاضر است.

ممکن است آنها نسبت به شما بی توجه باشند، منجر به تحریک حالت منفی و مخالفت در یکدیگر شود یا پشت سر شما حرف بزنند. زمانیکه آنها تنها هستند، شانس بهتری را برای متقاعد کردنشان خواهید داشت.

3. اجازه دهید خانواده گسترده تان با بچه تان رابطه داشته باشند.

تا زمانی که خانواده تان بچه تان را نبینند، آن را نخواهند پذیرفت. این بدان معناست که باید اجازه دهید بچه تان در کنار خانواده گسترده تان باشد.

هر چقدر که خانواده گسترده تان مدت زمان بیشتری در کنار بچه تان باشد، تمایل بیشتری برای پذیرفتن او خواهند داشت. این افراد در نتیجه آشنا شدن با بچه تان، یک رابطه صمیمی با او خواهند داشت و آن را به عنوان یک عضو جدیدی از خانواده خواهند پذیرفت.

در صورتی که بیش از یک بچه (حاصل از رابطه غیر ازدواجی) داشته باشید و آنها از نظر سنی تفاوت قابل ملاحظه ای با هم داشته باشند، در این صورت باید یکی از بچه ها را معرفی کنید و اجازه بدهید تا یک مدت زمانی بگذرد و بعد از آن بچه دیگرتان را معرفی کنید.

روش سه – تشویق کردن به داشتن یک رابطه

1. برقرار کردن تعاملات منظم.

در مدت زمانیکه تلاش می کنید خانواده گسترده تان را متقاعد به پذیرفتن بچه تان کنید، سعی کنید که یک سری ملاقات های منظمی مابین آنها  ترتیب دهید.

اجازه دهید خانواده تان به بچه تان عات کند تا بتوانید در یک موقعیت مناسبی قرار بگیرید. همچنین این کار می تواند منجر به اعتماد بیشتر خانواده به شما و فرزندتان شود.

به ملاقات آنها بروید و آنها را برای شام خوردن به خانه تان دعوت کنید. سعی کنید که در روزهای تعطیل آنها را ببینید، با هم شام بخورید یا از آنها بخواهید که بچه ها را به پارک ببرند.

بچه تان را تشویق کنید که در فعالیت ها، بازی ها و سایر موارد با بچه ها مشغول شود. در این صورت بچه تان وارد زندگی کودکان خانواده خواهد شد.

در صورتی که خانواده تان بچه تان را نپذیرد یا او را اذیت کند، از طریق نبردن بچه تان به پیش اعضای خانواده تان، از او محافظت کنید. شما نباید بچه تان را به افرادی معرفی کنید که به او بی احترامی کنند و او را ناراحت می کنند.

2. یک سری مکاتباتی با خانواده تان داشته باشید.

از طریق قرار دادن بچه تان در جلوی چشم خانواده تان، به آنها کمک کنید تا به بچه تان عادت کنند. تعامل داشتن با خانواده تان به آنها یادآوری خواهد کرد که بچه تان یک انسان است و باید به او اهمیت دهند.

عکس های مربوط به مدرسه جدید بچه تان را از طریق پست به خانواده تان ارسال کنید یا آنها را در پست های خودتان در شبکه های اجتماعی تگ کنید.

کارت های کریسمس بفرستید و از کودکتان بخواهید که یک کارت کوچکی در پاکت نامه بگذارد.

در صورتی که خانواده تان به بچه تان آسیب بزند یا رفتار نامناسبی با او داشته باشد، در این صورت نباید هیچ چیزی به آنها بفرستید و نباید فرزندتان را ترغیب کنید که یک چیزی را برای آنها درست کند.

3. صبور باشید.

در زمانیکه می خواهید خانواده تان را برای پذیرفتن بچه تان متقاعد کنید، باید صبور باشید. زمان بدهید تا رابطه شما بهتر شود و خانواده گسترده تان به موقعیت خانوادگی شما عادت کند.

تغییر دادن ذهنیت آنها و به دست آوردن رضایتشان در طول یک شب اتفاق نخواهد افتاد.

4. باید نسبت به زمان مناسب برای دست کشیدن از این تلاش مطلع باشید.

برخی از اعضای خانواده تان در نهایت بچه تان را خواهند پذیرفت. شاید سایر افراد هیچ وقت بچه تان را نپذیرند. باید اولویت اصلی شما عبارت از محافظت از بچه تان باشد.

در صورتی که بعد از تلاش های مکرر شما اعضای خانواده تان بچه تان را قبول نکنند، باید تلاش خودتان را متوقف کنید. باید از خودتان و بچه تان محافظت کنید.

به خصوص در صورتی که اعضای خانواده تان برای خانواده شما مضر باشند، باید از تلاشتان دست بردارید.

برای مثال ممکن است که آنها به بچه تان تهمت بزنند یا یک اسمی بر روی بچه تان بگذارند؛

این مورد اصلا قابل قبول نخواهد بود. نسبت به تلاش هایی که کرده اید، افتخار کنید و برای راحتی خودتان سعی کنید که فقط با دوستان حمایت کننده در ارتباط باشید.

نویسنده: Klare Hesto, LICSW

به روز رسانی شده: 30 سپتامبر 2019 , ترجمه : کانون مشاوران ایران

ازدواج باید همراه با برگزاری جشن و خوشحالی باشد. با این وجود، در صورتیکه فرزندان بزگسال شما همسر جدیدتان را نپذیرند، چنین اتفاقی برای شما صورت نخواهد گرفت.

درک و پذیرفتن یک فرد جدید برای هر فردی سخت می باشد – حتی برای فرزندان بزرگسال. عدم رضایت بچه های شما می تواند خوشحالی شما را به یک مورد استرس زا و ویرانگری تبدیل کند.

باید از طریق صحبت کردن، تمرکز بر روی نقاط مثبت موقعیت جدید و آرام کردن اضطراب های فرزندان بزرگسالتان، آنها را به پذیرفتن همسر جدیدتان ترغیب کنید.

روش یک – صحبت کردن با فرزنداتان در مورد همسر جدیدتان

1. آنها را مطمئن کنید که همچنان دوستشان دارید.

بچه ها، حتی بچه هایی که بزرگ شده اند، ممکن است همسر جدیدتان را به عنوان یک تهدیدی برای خودشان در نظر بگیرند.

آنها احساس خواهند کرد که به دلیل وارد شدن شخص جدید در زندگیتان، علاقه کمتری به فرزندانتان خواهید داشت.

آنها را مطمئن کنید که صرف نظر از هر اتفاق جدیدی که بیافتد، آنها را همچنان دوست خواهید داشت.

برای مثال، می توانید به آنها بگویید “در مورد کم شدن عشق و علاقه من نسبت به خودتان اصلا نگران نباشید؛

به خصوص ازدواج با یک فرد دیگر باعث نخواهد شد که ذره ای از عشق و علاقه من به شما کم شود. هر اتفاقی که بیافتد، شما همچنان بچه های من خواهید بود و همیشه شما را دوست خواهم داشت.” شاید نیاز باشد که بیش از یک بار این حرف را تکرار کنید، ولی در نهایت کودکتان منظور شما را درک خواهد کرد.

2. توضیح بدهید که رابطه تان هیچ نوع آسیبی نخواهد دید.

ممکن است بچه های شما بر این عقیده باشند که یک ناپدری یا نامادری جدید در خانواده، منجر به از بین رفتن صمیمیت و روابط نزدیک قبلی خواهد شد.

در واقع، آنها احساس خواهند کرد که یک فرد دیگری جایشان را خواهد گرفت. آنها را مطمئن کنید که همسر جدیدتان فقط به خانواده تان اضافه خواهد شد و جای هیچ کسی را نخواهد گرفت.

از طریق ادامه دادن کارهای روتین خودتان، به فرزندانتان نشان دهید که روابط شما پایدار و ثابت است. در صورتیکه بعد از ازدواج یک مورد خاصی در رابطه تان با فرزندانتان تغییر کند، فرزندانتان این احساس را خواهند داشت که شما به آنها اولویت قائل نیستید.

3. به فرزندانتان بگویید که فرزندان ناخوانده تان جای آنها را نخواهد گرفت.

هر فردی دارای ناایمنی است، حتی فرزندان بزرگسال. شاید فرزندان شما نگران این موضوع باشند که فرزندان همسر جدیدتان نقش قابل توجهی در خانه پیدا کنند و جای آنها را بگیرند. آنها را مطمئن کنید که این اتفاق هیچ وقت صورت نخواهد گرفت.

به فرزندان ناخوانده و فرزندان اصلی تان کمک کنید تا روابط نزدیکتری با هم داشته باشند. آنها را با خودتان به بیرون ببرید، از همه آنها بخواهید که به خانه شما بیایند و آنها را تشویق کنید که کنار هم باشند.

در صورتیکه مشخص شود آنها همدیگر را دوست ندارند و نمی خواهند که هیچ رابطه ای با هم داشته باشند، آنها را به برقراری رابطه با هم مجبور نکنید.

این نکته را به یاد داشته باشید که همه این کارها زمان بر می باشند، ولی از طریق شروع کردن اولین رابطه می توانید شرایط را برای برقراری روابط محتمل در آینده مساعد کنید.

4. در مورد احساسی که دارید با آنها صحبت کنید.

هر چند که شما سرپرست هستید، ولی همچنان این حق را دارید که خوشحال باشید، حتی در صورتیکه فرزندانتان با آن مخالف باشند.

آنها را مطلع کنید که رفتارشان شما را ناراحت می کند. شاید آنها در مورد تاثیر رفتارشان بر روی شما بی اطلاع باشند.

برای مثال می توانید به آنها بگویید که “من مطلع هستم که علاقه زیادی به همسر جدیدم ندارید. با این وجود رفتار شما نسبت به همسرم نه تنها یک نوع بی احترامی نسبت به او است، بلکه همچنین یک نوع بی احترامی نسبت به من هم می باشد.

شما مجبور نیستید که او را دوست داشته باشید، ولی از شما می خواهم نسبت به مودب باشید و احترام آمیز رفتار کنید.”

درخواست کردن از بچه های خودتان برای خوش آمد گویی به همسرتان یک درخواست قابل توجهی و فراتر از حد انتظار نیست و شما نباید احساس بدی نسبت به این کار داشته باشید.

در حقیقت صحبت نکردن همسر جدیدتان با فرزندانتان می تواند منجر به ایجاد اختلاف مابین آنها شود.

روش دو – تمرکز کردن بر روی موارد مثبت

1. خوشحالی خودتان را به بچه هایتان یادآوری کنید.

می توانید به بچه هایتان بگویید که همسر جدیدتان منجر به خوشحالی شما می شود. صرفا این مورد باید منجر به خوشحالی فرزندانتان شود.

صورتیکه فرزندانتان نسبت به دلیل خوشحال بودن شما مطلع نباشند، در این مورد به آنها یک سری توضیحاتی بدهید. به آنها یادآوری کنید که باید به خاطر شما خوشحال باشند و منجر به ایجاد استرس در زندگی شما نشوند.

برای مثال می توانید بگویید “همسر جدیدم منجر به خوشحالیم می شود و امیدوارم که این مورد برای شما هم خوشایند باشد.

ناراحتی شما منجر به ایجاد استرس و ناراحتی در زندگیم می شود. تا زمانیکه شما ناراحت هستید، نمی توانم کاملا خوشحال باشم، بنابراین امیدوارم که شما هم خوشحال باشید.”

2. به فرزندانتان بگویید که همسرتان از شما مراقبت می کند.

افراد مسنی که تنها هستند، در اغلب مواقع برای مراقبت شدن در طول سال های پایانی عمرشان، به خویشاوندتان خودشان، همانند بچه هایشان، وابستگی پیدا می کنند.

این شرایط برای اغلب فرزندان بزرگسال یک شرایط سختی را ایجاد می کند، چرا که آنها خانواده خودشان را دارند که نگران آن هستند. در صورتیکه یک همسری داشته باشید که از شما مراقبت کند، مسولیت فرزندان خودتان را کاهش خواهید داد.

همچنین به فرزندانتان بگویید که لازم نیست همانند گذشته نگرانتان باشند، چرا که تنها نیستید. شما یک فردی در کنارتان دارید که از شما مراقبت می کند و در صورتیکه بیمار باشید یا آسیب دیده باشید، به شما کمک خواهد کرد.

3. به آنها بگویید که ازدواج کردن شما به معنای مسولیت کمتر برای آنها می باشد.

زمانیکه تنها باشید، برای انجام دادن یک سری کارهای خاص به فرزندانتان وابستگی خواهید داشت.

شاید از فرزندانتان بخواهید که شما را برای خرید وسایل مورد نیازتان به فروشگاه ببرند یا زمانیکه بخواهید در مورد مالیات با آنها مشورت کنید، مجبور باشید به آنها زنگ بزنید.

تا زمانیکه در کنار فردی باشید که با او ازدواج کرده اید، احتمالا هیچ نیازی به کمک سایر افراد نخواهید داشت. این شرایط می تواند فشار موجود بر روی بچه هایتان را کمتر کند.

روش سه – آرام کردن اضطراب بچه هایتان

1. آنها را مطمئن کنید که نسبت به کاری که می خواهید انجام دهید، اطلاع کاملی دارید.

شاید بچه های شما بر این باور باشند که همسر جدیدتان از شما سوء استفاده خواهد کرد یا یک فرد نامناسبی برای شما است.

با این وجود، شما یک فرد بالغی هستید و خودتان می توانید تصمیم گیری کنید. به آنها اطلاع دهید که نگرانیشان را درک می کنید، ولی انتخاب درستی در مورد خودتان داشته اید.

برای مثال می توانید بگویید “من مطلع هستم که به من اهمیت می دهید و نگرانید که تصیمیم اشتباهی بگیرم.

با این وجود من می توانم از خودم مراقبت کنم و به تصمیم خودم اعتماد دارم.” امیدوار باشید که حرف های شما بر روی آنها تاثیرگذار باشد و همسر جدید شما را بپذیرند.پ

2. در مورد سوگوار بودن فرزندانتان در رابطه با سرپرست فوت شده حساس باشید.

است شما بتوانید این شرایط را پشت سر بگذارید و یک زن یا شوهر جدیدی داشته باشید، ولی ممکن است فرزندانتان نتوانند یک مادر یا پدر جدیدی را قبول کنند.

در زمانیکه می خواهید همسر جدیدتان را وارد خانواده کنید، باید این مورد را در نظر داشته باشید. به نحوی برخورد نکنید که انگار همسر فوت شده تان هیچ وقت وجود نداشته است.

باید از طریق انجام دادن رسوم خانوادگی از همسر فوت شده تان تجلیل کنید و خاطرات مشترکی که با هم داشته اید را بیان کنید.

در زمانیکه یک همسری فوت می کند، فرزندان نگران این موضع خواهند بود که یک همسر جدید سعی خواهد کرد تا جای سرپرست فوت شده شان را بگیرد.

فرزندانتان را مطمئن کنید که شما و همسر جدیدتان به سرپرستی که فوت کرده است، افتخار خواهید کرد و یاد او را گرامی خواهید داشت.

به فرزندانتان بگویید که از آنها انتظار ندارید که همسر جدیدتان را به اندازه همسر قبلی تان دوست داشته باشند.

در صورتیکه این رابطه جدید بلافاصله بعد از فوت شدن همسرتان شکل بگیرد، باید با احتیاط کامل عمل کنید.

در صورتیکه زمان زیادی از فوت همسرتان گذشته باشد، می توانید از فرزندانتان انتظار بیشتری در مورد درک شرایط خودتان داشته باشید.

3. نحوه مدیریت شرایط بعد از طلاق را مشخص کنید.

در صورتیکه شما و همسر قبلی تان از هم طلاق بگیرید، عکس هایش همچنان در خانه شما وجود خواهند داشت. این بدان معنا است که شما باید به روابط اجتماعی خودتان با همسر قبلیتان و همچنین همسر جدیدتان ادامه دهید.

سعی نکنید که همسر جدیدتان را به عنوان والدین بچه هایتان در نظر بگیرید. به نقش همسر قبلی تان بعد از طلاق احترام بگذارید و همچنان او را به عنوان سرپرست فرزندانتان در نظر بگیرید.

می توانید به بچه هایتان بگویید که “همسر جدید من تلاش نمی کند که نقش سرپرست شما را داشته باشد.

بلکه سعی می کنید که به یک روش متفاوتی بخشی از زندگی شما باشد. ما به رابطه شما با پدرتان احترام می گذاریم. ما نمی خواهیم که در رابطه مابین شما دخالت کنم.”

4. در مورد وضعیت مالی خودتان صحبت کنید.

هر چند که این مورد می تواند به عنوان یک مورد خودپسندانه در نظر گرفته شود، ولی در صورتیکه با یک فرد جدیدی ازدواج کنید، ممکن است فرزندانتان نگران بحث های مربوط به ارث و میراثتان باشند.

ممکن است آنها نگران این موضوع باشند که همسر جدیدتان صاحب مواردی شود که فرزندانتان احساس می کنند به خودشان تعلق خواهد گرفت.

باید به آنها اطلاع دهید که دارایی هایتان همچنان به آنها تعلق خواهند داشت و می توانید این مورد را در وصیت نامه خودتان بنویسید.

همچنین در صورتیکه عقد نامه نکاح داشته باشید، می توانید این مورد را در عقد نامه خودتان یادآوری کنید.

این کار مانع از آن خواهد شد که در صورت طلاق دادن همسر جدیدتان، این فرد بتواند بخش قابل توجهی از دارایی تان را تصاحب شود. در رابطه با این موارد با بچه های خودتان صحبت کنید تا درک بهتری نسبت به موقعیت موجود داشته باشند.

5. یک زمانی را به تنها بودن با فرزندانتان اختصاص دهید.

سعی کنید در برخی مواقع با فرزندانتان تنها باشید و همسر جدیدتان پیش شما نباشد.

یکی از عللی که در نپذیرفتن همسر جدیدتان توسط بچه هایتان نقش دارد، عبارت از این است که آنها فکر می کنند نخواهند توانست با شما تنها باشند؛ ولی الان آنها می تواند فقط با شما صحبت کنند و همسرتان در پیش شما قرار ندارد.

از طریق صحبت کردن به صورت تنها با بچه های خودتان و بدون حضور همسرتان، آنها این احساس را نخواهند داشت که به دلیل رابطه جدید شما، موقعیتشان در پیش شما تقلیل یافته است.

نویسنده: Klare Heston, LICSW

به روز رسانی شده در: 7 آوریل 2019 , ترجمه : کانون مشاوران ایران

معرفی کردن بچه خودتان به همسر جدیدتان یک مورد خیلی مهمی است.

با این وجود، در صورتیکه فکر می کنید رابطه شما در شرایطی قرار دارد که بهترین فرصت برای معرفی بچه خودتان به همسر جدیدتان است، این کار هیچان انگیز خواهد بود چرا که می خواهید مهمترین فرد موجود در زندگی تان را به یک فردی معرفی کنید که از صمیم قلبتان دوستش دارید.

در صورتیکه شما هم در این شرایط قرار گرفته باشید، برای آشنا کردن بچه تان و همسر جدیدتان می توانید از راهنماهای بیان شده در زیر استفاده کنید.

مراحل

1. این مرحله اول یا گام اول عبارت از یک موردی می باشد که در تمامی روابط جدیدی که یک کودک در آن حضور دارد، باید در نظر گرفته شود.

قبل از هر نوع معرفی مطمئن شوید که شما و همسرتان صرف نظر از هر اتفاقی که صورت بگیرد، درآینده روابط پایدار و شادی خواهید داشت.

جدا شدن و تغییر همسرتان و معرفی کردن بچه تان به یک مرد دیگری می تواند از نظر عاطفی به کودک آسیب بزند و او را دچار یک نوع سردرگمی کند.

کودکان مستعد این هستند که به صورت سریع با سایر افراد ارتباط برقرار کنند و در صورتیکه این رابطه ناپایدار باشد و همسرتان شمارا ترک کند، کودک شما هم آسیب خواهد دید.

قبل از هر نوع تصمیم گیری، نسبت به رابطه خودتان مطمئن شوید.

2. قبل از هر معرفی، سن بچه تان را در نظر داشته باشید.

ملاقات یک نوزاد (کمتر از یک ساله) با همسر جدیدتان هیچ مشکلی را ایجاد نمی کند، چرا که در صورتیکه این فرد شما را ترک کند، این احتمال که بچه شما این فرد را به یاد بیاورد یا با او رابطه برقرار کند، نسبت به احتمال صورت گرفتن چنین رابطه ای توسط یک فرزند بزرگتر، کمتر خواهد بود.

با این وجود، در صورتیکه نسبت به آینده رابطه تان نامطمئن باشید، ملاقات های همسرتان با بچه هایتان را محدود کنید.

3. قبل از معرفی بچه تان به یک مرد جدید در زندگی خودتان، حتما در مورد این مرد با بچه تان صحبت کنید یا یک تماس تلفنی مابین آنها برقرار کنید.

از طریق نام بردن از همسرتان در یک مکالمه ای که با فرزندتان دارید (که این معرفی باید متناسب با سن بچه باشد)، فرزندتان مطلع خواهد شد که شما یک دوست جدیدی دارید که در برخی مواقع کنار او هستید.

همچنین در صورتیکه بچه تان بخواهد با این فرد صحبت کند، بهتر است که در ابتدا به صورت تلفنی با هم صحبت کنند تا بچه تان فرصت زمانی مناسبی برای عادت کردن به این فرد جدید داشته باشد.

4. به منظور ایجاد فضای راحت تر برای بچه خودتان در حین معرفی، سعی کنید که در جلسه معرفی یک حالت بی طرفی داشته باشید .

این جلسه را در یک مکانی برگزار کنید که بچه تان در آن احساس راحتی و خوشحالی داشته باشد. برای مثال، در صورتیکه بچه تان در حین غذا خوردن، زمان خواب یا در حین رفتن به مغازه، به حرف های شما گوش ندهد، در این صورت نباید همسر جدیدتان را به خانه تان دعوت کنید.

در صورتیکه این فرد را در این مواقع به خانه تان دعوت کنید، بچه تان با توجه به سنی که دارد یک نوع احساس ناراحتی در مورد دیدن همسر جدیدتان خواهد داشت و ممکن است که یک سری پرخاشگری هایی از خودش نشان دهد.

با این وجود، در صورتیکه به پارک بروید، بچه شما در آن محیط احساس راحتی خواهد داشت و در آن محیط که ملاقات کردن با سایر افراد یک مورد معمول می باشد، می توانید این مرد را بچه تان معرفی کنید؛ احتمالا بچه تان این مورد را به عنوان یک سرگرمی در نظر خواهد گرفت.

5. در حین معرفی کردن بچه تان به همسرتان، بهتر است که در ابتدا این مرد را به عنوان یک دوست معرفی کنید.

اکثر بچه ها، به خصوص در سنین اولیه، روابط مابین یک زن و یک مرد را درک نمی کنند، بنابراین هیچ نیازی نیست که از طریق توضیح دادن بیشتر، شرایط موجود را پیچیده تر کنید.

در صورتیکه بچه شما بزرگتر باشد و نسبت به روابط مابین زن و مرد مطلع باشد، باز هم این مرد را به عنوان یک دوست معرفی کنید تا بچه تان به صورت تدریجی به او عادت کند.

6. به منظور اینکه این تغییر را تا حد ممکن برای بچه تان راحت کنید، سعی کنید که همه چیز را به صورت ساده انجام دهید، به خصوص در شروع معرفی.

در زمانیکه بچه تان پیش شما باشد، سعی کنید که تماس فیزیکی کمتری با همسرتان داشته باشید.

این نکته را به یاد داشته باشید که کودکتان از زمانی که به یاد دارد، با شما تنها بوده است و وارد شدن یک همسر جدید می تواند منجر به ایجاد احساس ناایمنی در کودک شود، به خصوص در صورتیکه کودکتان احساس کند که بعد از وارد شدن این فرد در زندگیتان، زمان کمتری را به او اختصاص می دهید.

7. از طریق صحبت کردن با همسرتان در رابطه با مواردی که بچه تان دوست دارد یا دوست ندارد، به او کمک کنید تا رابطه بهتری با بچه تان ایجاد کند.

در این صورت همسرتان می تواند در مورد یکی از علایق بچه تان با او صحبت کند و به تدریج با او رابطه برقرار کند.

توصیه ها:

همانطور که این معرفی برای بچه تان استرس زا است، چنین شرایطی برای همسرتان هم وجود دارد و او هم تا یک سطحی استرس دارد.

او انتظار خواهد داشت که یک دختر یا پسر کوچکی که در زندگیش وجود دارد، او را دوست داشته باشد.

به همین دلیل است که انتخاب یک مکان مناسب برای معرفی اهمیت زیادی دارد. همچنین در صورتیکه به همسرتان بگویید (البته در صورت لزوم) که شاید پذیرفتن او از طرف بچه تان زمان بر باشد ولی نباید نگران چیزی باشید، باعث خواهید شد که همسرتان با فشار زیادی مواجه باشد.

سعی نکنید که یک شخصیت “کودک نمونه” را در جلوی همسرتان ایجاد کنید و او را تحت تاثیر قرار دهید. شما بچه تان را همانطور که است دوست دارید و همسرتان هم باید او را همانطور که است دوست داشته باشد.

بچه بچه است. تغییر وضعیت روانی، وسواس و عصبانی شدن عبارت از یک سری شرایط عادی برای بچه ها می باشند و شما و همسرتان نباید نگران آن باشید و فقط باید او را درک کنید.

در همه جلسات، یک نقش بی طرفی داشته باشید.

در صورتیکه بچه تان بعد از بیدار شدن از خواب از نظر روحی یا بهزیستی در شرایط نامناسبی قرار داشته باشد، باید جلسه معرفی را به یک زمان دیگری موکول کنید.

یک کودک خسته، بدخلق یا بدحال، مشارکت کمتری با شما خواهد کرد و در این شرایط احساس نامناسبی خواهد داشت.

در صورتی که بخواهید بچه تان در یک محیط عمومی با همسر جدیدتان آشنا شود، در این صورت به شما توصیه می کنم که چند تا عروسک با خودتان بیاورید تا در صورتیکه معرفی طبق برنامه ریزی صورت گرفته پیش نرفته باشد، با استفاده از آنها بتوانید بچه خودتان را سرگرم بازی کنید تا حواسش پرت شود.

هشدارها:

زمان هایی که به همسرتان و بچه تان اختصاص می دهید را از هم مجزا کنید. رابطه مابین شما و بچه تان نباید به دلیل حضور یک فرد دیگری محدود شود. این زمان در طول دوره تغییر، نقش بسیار مهمی را در زندگی بچه تان خواهد داشت.

در صورتیکه همسرتان نسبت به بچه شما پرخاشگری نشان دهد یا یک حرف اهانت آمیزی به او بزند، باید به خاطر بچه تان از این رابطه صرفنظر کنید.

شما یک مردی را  می خواهید که تاثیر مناسبی بر روی بچه تان داشته باشد، نه اینکه تاثیر مخربی بر روی او داشته باشد.

همچنین در زمانیکه همسرتان پیش شما هست، بچه تان را هم دعوت کنید که در کنارتان باشد.

در صورتیکه به خاطر حضور داشتن یک مردی نسبت به بچه تان بی توجهی کنید، منجر به وارد شدن یک آسیبی به بچه تان خواهید شد.

در واقع با این کارتان به همسرتان هم توهین خواهید کرد و در صورتیکه بچه تان بیرون بیاید، به منظور جلب توجه، یک سری پرخاشگری هایی را نشان خواهد داد.

هیچ لزومی وجود ندارد که بچه تان همسر جدیدتان را بپذیرد. این مورد کاملا قابل درک است.

قبل از معرفی همسر جدیدتان به بچه خودتان با او یک رابطه ای داشته اید (که ایجاد زمان بر بوده است) و ممکن است که ایجاد رابطه مابین بچه تان و همسرتان هم به زمان نیاز داشته باشد.

در صورتیکه در اولین ملاقات های صورت گرفته رابطه مناسبی مابین آنها شکل نگیرد، نگران نشوید. پافشاری و شکیبایی نقش مهمی را در این شرایط خواهد داشت.

در صورتیکه بچه شما به دلیل یک سری شرایط نامشخصی شروع به پرخاشگری کند، در این صورت باید با او برخورد کنید. به بچه تان بگویید که رفتار بدش نسبت به همسر جدیدتان را تحمل نخواهید کرد و باید به او توضیح دهید که این رفتارش غیر قابل قبول است.

به روز رسانی شده در: 2 نوامبر 2016 , ترجمه : کانون مشاوران ایران

آیا مسافرت خانوادگی طولانی مدت همراه با ماشین منجر به خسته شدنتان می شود؟ در چنین سفری خستگی یک مورد اجتناب ناپذیری است؛

ولی در واقعیت مسافرت طولانی با ماشین یک فرصت مناسبی برای انجام دادن یک سری کارهای سرگرم کننده است که همه آنها را می توانید بر روی صندلی راحت ماشینتان انجام دهید.

روش یک – فعالیت ها

1. خواندن یک کتاب.

این روش ممکن است روش خوبی برای برخی از افراد باشد و تا زمانی مفید خواهد بود که از آن خسته نشده باشید. در صورتیکه از کتاب خواندن خسته شده باشید، می توانید مطالعه را متوقف کنید.

سعی کنید یک کتاب مناسبی بخوانید که تاثیرگذار باشد – این کتاب می تواند شما را سرگرم نگه دارد!

2. مشغول شدن با ابزارهای تکنولوژی.

در صورتیکه یک آیفون، آی پد یا آی پاد داشته باشید، می توانید سرگرم انجام یک سری بازی هایی شوید که به اینترنت نیاز ندارند!

برخی از بازی های خوب شامل Painsparkle، برنامه های صحبت کردن با دوستان (که برخی از آنها پولی هستند) همانند Tom Heat Angela، Talking Larry (Talking Larry هم می تواند به پرداخت پول نیاز داشته باشد)، Talking Rex، Talking Lila و Talking Hippo  که پولی است، Garfield diner app، Pet Puppy، Angry Birds، Hungry Hippo،Zoom، و Math Puppy می باشند.

همچنین می توانید در تبلت دیجیتال خودتان یا DVD پلیر پرتابلتان یک فیلمی ببینید.

3. با عروسک ها بازی کنید.

در صورتیکه حیوانات عروسکی داشته باشید، می توانید در بیرون از ماشین با آنها بازی کنید. همچنین می توانید با هر چیز دیگری که از خانه آورده باشید، همانند عروسک ها، باربی ها و سایر موارد بازی کنید.

4. به موسیقی گوش کنید.

سعی کنید که به جای موسیقی های راک به موسیقی های آرامش بخش گوش دهید تا بتوانید در ماشین آرامش مناسبی داشته باشید.

همچنین می توانید از موسیقی های کلاسیک، سرودها، آوازهای دسته جمعی و سایر موارد هم استفاده کنید! سعی کنید که سبک های مختلفی را امتحان کنید.

5. از منظره خارج از ماشین عکس بگیرید.

روش دو – تعامل با سایر افراد

1. صحبت کردن با خانواده تان.

داستان های خودتان را به اشتراک بگذارید، اتفاقات یا خاطرات سرگرم کننده را بیان کنید، یا در مورد کارهایی که بعد از رسیدن به مقصد می خواهید انجام دهید، صحبت کنید.

همچنین می توانید از طریق تلفن با خانواده تان چت کنید و از آنها بخواهید کارهایی که فراموش کرده اید را که انجام دهند.

2. با یک سری از بازی های ماشینی مشغول شوید.

برخی از این بازی ها عبارتند از: I Spy، بازی اسم و فامیل که با کلمات خاصی شروع می شوند، درست کردن مخفف برای گواهی نامه ها و بازی مامور اعدام در صورتیکه شما کاغذ و مداد یا خودکار داشته باشید. همچنین هر کار دیگری که به نظرتان می رسد را می توانید انجام دهید!

3. با هم آواز خواندن.

می توانید یک موسیقی را از ضبط ماشین پخش کنید و آن را به همراه هم بخوانید.

یا به همراه هم یک ترانه ای بخوانید که همه تان آن را بلد باشید. همچنین می توانید یک سری ترانه های جدیدی به خانواده تان آموزش دهید.

می توانید یک کاغذی بردارید و شعر های مربوط به برخی از ترانه ها را در آن بنویسید. اجازه دهید که کودکان ترانه های خودشان را بنویسند و به همراه آنها آن را بخوانید.

روش سه – تجدید قوای خودتان

1. استراحت کنید.

در صورتیکه به مدت طولانی رانندگی کرده باشید، باید برای یک مدت زمان مناسبی بخوابید!

2. خوراکی بخورید.

حتما باید تغذیه کافی داشته باشید، ولی در صورتیکه سفر شما خیلی طولانی شود و برای خوردن غذا ماشینتان را نگه دارید، نباید بیش از حد غذا بخورید. همچنین بدنتان باید آب کافی داشته باشد، در غیر اینصورت سردرد خواهید گرفت.

3. زمانی که احساس تشنگی می کنید، باید آب بخورید.

توصیه ها:

• زمان سفر خودتان را به صحبت کردن با خانواده و آواز خواندن به همراه آنها اختصاص دهید؛ کل سفر جاده ای تان را باید به این موارد اختصاص دهید.
• حتما در شب قبل از سفر تمامی وسایل الکترونیک خودتان را به اندازه کافی شارژ کنید، تا باتری آنها در وسط سفر تمام نشوند!
• یک بازی انجام دهید که در آن باید کلمات مربوط به آوازهایی که می خوانید را پیدا کنید.
• باید داخل ماشین را منظم نگه دارید؛ شما نباید داخل ماشین را کاملا پر کنید یا برخی از وسایل مورد نیازتان را جا بگذارید!
• همواره یک سری کتاب ها یا عروسک هایی در ماشین داشته باشید. در این صورت، حتی برای سفرهای کوتاه مدت هم یک محیط سرگرم کننده ای در داخل ماشین خواهید داشت.
• در صورتیکه بتوانید در ماشین بخوابید، صرف بستن چشم هایتان هم می تواند به شما کمک کند. شنیدن صداها و سایر موارد باعث خواهد شد که این احساس را داشته باشید که سرعت ماشین نسبت به قبل بیشتر شده است.
• می توانید یک سری بازی های تخته ای یا بازی های ویدئویی مورد علاقه تان را انجام دهید و یک ورژن کلامی از آن را ایجاد کنید تا بتوانید این سفر را به همراه خانواده تان پشت سر بگذارید. خودتان را سرگرم کنید!

هشدار:

• هیچ وقت صدایتان را بلند نکنید یا حرکات ناگهانی انجام ندهید. این کارها منجر به حواسپرت شدن راننده خواهد شد و ممکن است خودتان و سایر مسافران با خطر تصادف مواجه شوید.

به روز رسانی شده در: 14 اکتبر 2019 , ترجمه : کانون مشاوران ایران

خانواده های زیادی در سرتاسر جهان وجود دارند که اعضای آن مربوط به نسل های مختلفی هستند و در برخی مواقع 3 یا حتی 4 نسل در این خانواده ها وجود دارد.

این خانواده ها بیشتر در کشورهای در حال توسعه وجود دارند؛ در این کشورها، وجود داشتن چند نسل در خانواده به عنوان یک حالت معمول در نظر گرفته می شود.

ولی تعداد این خانواده ها در کشورهای توسعه یافته، همانند ایالات متحده هم در حال افزایش می باشد.

افزایش هزینه های مربوط به ملک و خانه، مراقبت از سلامتی و مراقبت از کودک از جمله دلایلی هستند که باعث شده اند نسل های مختلف یک خانواده با هم زندگی کنند.

با این وجود، هر نسلی پیچیدگی ها و مشکلات مربوط به خودشان را دارند که به منظور پایدار بودن خانوارهای چند نسلی باید شناسایی و رفع شوند.

مراحل:

1. بررسی کنید که چرا چنین ترتیب و شرایطی وجود دارد.

هر یک از شرایط زندگی معایب و محاسن مختص به خودش را دارد؛ به منظور اینکه این شرایط کارکرد موثری داشته باشد، باید مزایای آن پذیرفته شوند و مهمتر و بیشتر از معایب آن باشند.

زمانیکه شرایط موجود سخت می شود، یادآوری دلایل شما برای زندگی کردن در یک خانواده چند نسلی به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید با تمامی اختلافات و مشکلات پیش آمده مقابله کنید.

برخی از دلایلی که باعث می شوند نسل های مختلفی از یک خانواده با هم زندگی کنند، عبارتند از:

• پول. از دست دادن شغل یا مخارج پیشبینی نشده، همانند طلاق یا مرگ یکی از اعضای خانواده.
• یک جابجایی مهم، که در آن یک واحد خانواده تا زمانی با یک واحد خانواده دیگری یا یک فرد زندگی می کند که بتواند با منقطه جدید آشنا شود و برای خودش یک خانه ای تهیه کند.
• تمایل به زندگی کردن در مناطق با هزینه بالا. در صورتیکه اعضای یک خانواده در خانه های مجزایی زندگی کنند، این خانواده می تواند به همراه هم یک خانه بهتر و بزرگتری را در منطقه بهتر (و البته دارای هزینه بالاتر) بگیرد که مدارس بهتری هم دارد.
• والدین مشغول به کار که ترجیح می دهند به جای غریبه ها، اعضای خانواده خودشان از بچه هایشان مراقبت کنند.
• خویشاوندان مسنی که به جای استفاده از خدمات مراقبتی در خانه، تمایل دارند که از طرف خانواده خودشان مورد مراقبت قرار بگیرند.
• اهمیت قائل بودن به عقاید و رسومات مذهبی.
• شرایط پیشبینی نشده همانند صدمات ناتوان کننده، مشکلات قلبی یا یک بیماری غیر قابل علاج. یک موقعیت خانوادگی گسترده می تواند یک حمایت مناسبی را برای این شرایط پیشبینی نشده ارائه دهد.

2. در مورد شرایط مختلف با خانواده تان صحبت کنید، تا همه افراد خانواده در مورد دلایل مربوط به زندگی کردن چند نسل از خانواده در یک خانه مطلع باشند.

این موقعیت یک موقعیت زودگذر و موقتی است؛ باید خانواده تان را نسبت به علل ایجاد این موقعیت مطلع کنید.

3. مسولیت مربوط به نگهداری از افرادی که به مراقبت نیاز دارند را مشخص کند.

آیا فردی در خانواده دارای مشکلات سلامتی است که باید مورد درمان قرار بگیرد، همانند والدین مسنی که به مراقبت خاصی نیاز داشته باشند یا یک کودکی که ناتوانایی های شناختی دارد؟

در صورتیکه مراقبت این افراد در داخل خانه باشد، مسولیت اصلی مراقبت از این افراد مربوط به کدام یک از افراد خانه خواهد بود؟

4. به عنوان یک گروه در مورد مرزها و محدودیت های موجود صحبت کنید، چرا که آنها باید از طرف تمامی اعضای خانواده، از کوچکترین فرد تا بزرگترین فرد، رعایت شوند.

• نگرانی ها و دغدغه های خودتان را در مورد حریم افراد مشخص کنید. داشتن یک حریم خصوصی در این موقعیت خانوادگی به سختی امکان پذیر است. همه افراد را نسبت به اهمیت حریم خصوصی مطلع کنید و یک سری مجازات ها و عواقبی برای فردی تعیین کنید که به هر ترتیبی حریم خصوصی سایر افراد را نقض می کنند؛ حریم های خصوصی می توانند در مورد اینترنت، یادداشت روزمره شما، داشتن دلبستگی های شخصی و حتی مکالمات تلفنی باشند.

• یک بخشی از رعایت مرزها و محدودیت ها مربوط به ارائه توصیه های مناسب به هر یک از اعضای خانواده می باشد؛ به خصوص در مورد مشکلات و اختلافات مربوط به زوجین در داخل خانواده، سایر افراد فقط در صورتی می توانند دخالت کنند که از آنها درخواست شود. هیچ وقت در اختلافات مابین زوجین دخالت نکنید، مگر اینکه یک مورد سوء استفاده وجود داشته باشد.
• یک سری مرزها و محدویت های فیزیکی تعیین کنید. برخی از افراد نسبت به سایر افراد دارای ویژگی های فیزیکی بیشتری هستند. خانواده خودتان را در مورد نگرانی های مربوط به خشونت فیزیکی و (یا) برخوردهای نامناسب مطلع کنید.
• محدودیت های صوتی مشخص کنید. به احتمال زیاد حداقل یک نفر در خانواده وجود خواهد داشت که دوست خواهد داشت با صدا بلند به موسیقی یا حتی تلویزیون گوش دهد. به افرادی که دوست دارند با صدای بلند به موسیقی یا تلویزیون گوش دهند بگویید که از هدفون استفاده کنند.
• یک سری قوانینی در مورد حمام مشخص کنید. برخی افراد این مورد را پذیرفته اند که می توانند به همراه سایر افراد از حمام استفاده کنند. می توانید در حمام را قفل کنید و مانع از وارد شدن تصادفی سایر افراد و خجالت زده شدن خودتان شوید.

5. به والدین اجازه دهید تا بچه هایشان را خودشان تربیت کنند.

در صورتیکه یک فرد بزرگسالی نسبت به حقوق و مسئولیت های سایر افراد و خودش بی اطلاع باشد، کارهای مربوط به خانه عامل ایجاد ناهماهنگی در خانه خواهد بود.

عواملی که منجر به ایجاد مشکل می شوند عبارت از درک و شناخت افراد بزرگسال (غیر از والدین) در مورد اجازه داشتن برای تصمیم گیری در مورد کودکان می باشد.

بنابراین باید به والدین و پدر بزرگ و مادر بزرگ و همچنین سایر افراد بالغ خانواده بگویید که در مورد قوانینی که شما در رابطه با فرزندان وضع کرده اید، به هیچ وجه نباید دخالت کنند.

6. در یک فرصت مناسب، فرد مسئول پرداخت قبض ها را مشخص کنید و این رویه را ادامه دهید.

البته در برخی مواقع یک سری اتفاقات پیشبینی نشده ای صورت می گیرند. در صورتیکه تمامی افراد بالغ با یکدیگر همکاری کنند، اکثر مشکلات پیش آمده قابل رفع خواهند بود.

7. در صورتیکه یک مشکلی پیش آمده باشد که احساس کنید باید در مورد آن بحث شود، یک جلسه خانوادگی برگزار کنید.

در صورتیکه این مشکل بیشتر یک مشکل شخصی باشد، نباید سایر افراد خانواده را برای بحث دعوت کنید و باید به صورت آهسته فقط با فردی صحبت کنید که مشکل پیش آمده به او مرتبط است.

همانطور که قبلا هم بیان شد، باید یک زمان و مکان مشخصی برای حریم خصوصی هر فردی وجود داشته باشد. در چنین شرایطی، اکثر مشکلات شخصی قبل از آنکه منجر به ایجاد اختلافات بیشتری شوند، قابل شناسایی و رفع خواهند بود.

8. به عنوان یک خانواده، یک وقت مناسبی را به هم اختصاص دهید.

• یک شب و (یا) یک روز خاصی از هر هفته را به سرگرم بودن و خوشگذرانی کل خانواده اختصاص دهید. برای مثال می توانید یک شب خاصی را به بازی کردن اختصاص دهید، با هم به تئاتر بروید یا حتی می توانید کنار هم بشینید و با یکدیگر صحبت کند.

هشدار:

• در داخل هر خانواده ای یک سری اختلافات و جر و بحث ها وجود خواهد داشت، به خصوص در داخل خانواده های چند نسلی. زمانی که این شرایط پیش می آید، همه افراد قبل از بحث در مورد هر نوع اختلاف موجود، باید خونسرد باشند و آرامش خودشان را حفظ کنند.

به روز رسانی شده در: 16 دسامبر 2018 , ترجمه : کانون مشاوران ایران