خواب آلودگی شدید در طول روز: نارکولپسی

نارکولپسی به اختلال خواب مزمن گفته می شود که تمام جنبه های زندکی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد، البته با درمان و پیگیری های مناسب می توان این خواب آلودگی روزانه را متوقف کرد. در اینجا همه چیزهایی است که باید در مورد علائم، علل و درمان نارکولپسی بدانید ذکر شده است.

خواب آلودگی شدید در طول روز چیست؟

همان طور که بیان شد نارکولپسی یک اختلال عصبی مزمن است که بر بخشی از مغز که خواب را تنظیم می کند تأثیر می گذارد. این اختلال باعث می شود خواب‌آلودگی بیش از حدی را در طول روز تجربه کرده و حتی در برخی از موارد عدم کنترل ماهیچه‌ای (به نام کاتاپلکسی) را تجربه کنید که باعث می‌شود در طول فعالیت‌های عادی در طول روز مانند کار یا مطالعه به خواب بروید.

این عدم کنترل اغلب توسط احساسات قوی آغاز می شود، این مشکلات کوتاه و موقتی می باشند و فقط چند ثانیه طول می کشند، اما می توانند ترسناک بوده و باعث اختلال جدی در زندگی شما شوند.

در این شرایط فعالیت‌های معمولی روزانه مانند رانندگی، آشپزی یا حتی پیاده‌روی می‌تواند خطرناک باشد و خواب‌آلودگی شدید در طول روز می‌تواند بر کار، مدرسه و روابط صمیمانه فشار وارد کند. نارکولپسی همچنین می تواند مشکلات حافظه و تمرکز ایجاد کند و بر عزت نفس و سلامت روان شما تأثیر بگذارد.

خواب آلودگی شدید در طول روز شایع‌تر از آن چیزی است که احتمالاً تصور می‌کنید و از هر ۲۰۰۰ نفر ۱ نفر را مبتلا می‌کند. اگرچه هنوز درمانی وجود ندارد، اما راه های زیادی وجود دارد که می توانید علائم آن را کاهش دهید. ترکیبی از تغییرات سبک زندگی، استراتژی های خودیاری، مشاوره و حمایت پزشکی می تواند به شما در مدیریت این اختلال، بهبود هوشیاری و لذت بردن از زندگی کمک کند.

اثرات خواب آلودگی شدید در طول روز

براساس آنچه بیان شد خواب آلودگی در طول روز به بسیاری از جنبه های زندگی آسیب می زند که در ادامه به مهم ترین آن ها اشاره شده است:

• آسیب جسمانی و ایمنی. بسیاری از فعالیت‌های معمولی روزانه، مانند آشپزی، پیاده‌روی و رانندگی در صورت به خواب رفتن یا از دست دادن کنترل عضلات به طور غیرمنتظره، می‌توانند بسیار خطرناک شوند.
• سلامت روان. نارکولپسی می تواند زندگی شما را تا حدی مختل کند که منجر به افسردگی و اضطراب شود.
• روابط اجتماعی و حرفه ای. متأسفانه، خواب ناگهانی اغلب برای کسانی که با این اختلال آشنا نیستند، طنزآمیز است. برخی از افراد ممکن است تصور کنند که شما تنبل، بی‌ادب، یا حتی در حال تظاهر به خواب ناگهانی هستید.
• اختلال در روابط شخصی. روابط شما به خصوص روابط عاشقانه، اغلب ممکن است آسیب ببیند. خواب آلودگی شدید همچنین ممکن است باعث کاهش میل جنسی و ناتوانی جنسی شود.
• حافظه و توجه. نارکولپسی ممکن است باعث شود شما در به خاطر سپردن چیزها و تمرکز مشکل داشته باشید و اختلال بیشتری در فعالیت های روزانه شما ایجاد کند.

علائم و نشانه ها

اکثر افراد مبتلا به نارکولپسی اولین علائم خود را بین سنین ۱۰ تا ۲۵ سالگی تجربه می کنند. این علائم می تواند به ویژه برای کودکان یا جوانانی که با چالش های مدرسه، دانشگاه یا مراحل اولیه حرفه خود نیز مواجه هستند نگران کننده باشد.

دو مورد از رایج ترین علائم نارکولپسی که خواب آلودگی بیش از حد در طول روز و کاتاپلکسی می باشد، اغلب با وضعیت عاطفی شما مرتبط هستند. ممکن است زمانی که احساسات شدیدی مانند خنده، غم، تعجب یا ناامیدی را تجربه می کنید، این علائم را نشان دهید.

علائم رایج خواب آلودگی شدید در طول روز عبارتند از:

کاتاپلکسی (از دست دادن کنترل عضلانی). خواب آلودگی شدید ممکن است باعث از دست دادن ناگهانی کنترل عضلانی در هنگام بیداری شود که معمولاً توسط احساسات قوی مانند خندیدن یا گریه ایجاد می شود.

توهمات. برخی از افراد مبتلا به نارکولپسی هنگام به خواب رفتن یا پس از بیدار شدن، مشکلات بینایی یا شنوایی را تجربه می کنند.

فلج خواب. ممکن است در ابتدا یا انتهای خواب قادر به حرکت یا صحبت نباشید.

بیداری شبانه اگر از نارکولپسی رنج می برید، ممکن است دوره های بیداری در شب همراه با گرگرفتگی، ضربان قلب بالا، یا هوشیاری شدید را تجربه کنید.

علل خواب آلودگی شدید در طول روز

محققان به دنبال علت اصلی نارکولپسی هستند. توافق عمومی این است که ژنتیک نیز در این امر تاثیر دارد، به عنوان مثال، یک محرک محیطی مانند ویروس، ممکن است بر مواد شیمیایی مغز شما تأثیر بگذارد و باعث ایجاد اختلال شود.

دانشمندان کشف کرده اند که افراد مبتلا به نارکولپسی فاقد هیپوکرتین (یک ماده شیمیایی در مغز) هستند که برانگیختگی را فعال می کند و خواب را تنظیم می کند.

تشخیص نارکولپسی

خواب آلودگی شدید در طول روز اغلب ممکن است اشتباه گرفته شده  یا تشخیص داده نشود. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است درمان را جدی نگیرند، زیرا شایع ترین (و گاهی اوقات تنها) علامت خواب آلودگی بیش از حد در طول روز است که می تواند نشان دهنده بسیاری از شرایط باشد. علاوه بر این، علائم نارکولپسی اغلب به اشتباه به سایر اختلالات خواب یا شرایط پزشکی (مانند افسردگی یا صرع) نسبت داده می شود.

از آنجایی که تنها علامت منحصر به فرد نارکولپسی، کاتاپلکسی (از دست دادن ناگهانی کنترل عضلانی) است، تشخیص این عارضه می تواند زمان زیادی طول بکشد. اگر مشکوک به نارکولپسی هستید، حتماً با پزشک خود در مورد همه علائمی که تجربه می کنید صحبت کنید.

پزشکان و متخصصان خواب همراه با کمک علائم شما از روش های زیر برای تشخیص این اختلال استفاده می کنند:

پلی سومنوگرام شبانه. این تست فعالیت الکتریکی مغز و قلب و حرکت ماهیچه ها و چشمان شما را اندازه گیری می کند.

تست تأخیر خواب چندگانه (MSLT). این تست مدت زمانی که طول می کشد تا شما در طول روز به خواب بروید را اندازه گیری می کند.

تجزیه و تحلیل مایع نخاعی. فقدان هیپوکرتین در مایع مغزی نخاعی ممکن است نشانگر نارکولپسی باشد. بررسی مایع نخاعی یک آزمایش تشخیصی جدید است.

درمان خواب آلودگی شدید در طول روز

اگرچه هنوز هیچ درمان قطعی برای خواب آلودگی شدید در طول روز وجود ندارد، اما ترکیبی از درمان ها می تواند به کنترل علائم شما کمک کند و شما را قادر سازد از بسیاری از فعالیت های عادی لذت ببرید. درمانی که برای شما بهترین نتیجه را دارد با توجه به علائم خاص شما متفاوت است، اما احتمالاً ترکیبی از مشاوره، دارو و تغییر سبک زندگی موثر خواهد بود.

گروه های مشاوره و پشتیبانی

افسردگی در میان مبتلایان به نارکولپسی بسیار شایع است. بسیاری از علائم خواب آلودگی شدید در طول روز (به ویژه حملات خواب و کاتاپلکسی) می توانند باعث خجالت بزرگی شوند و توانایی شما برای داشتن یک زندگی عادی را خراب کنند. این قسمت ها می توانند ترسناک باشند و ممکن است به دلیل عدم کنترل ناگهانی دچار افسردگی شوید.

ترس از به خواب رفتن یا سقوط ناگهانی نیز می تواند برخی از افراد را به سمت گوشه گیری و گوشه گیری سوق دهد. تماس با یک روانشناس، مشاور یا گروه پشتیبانی می تواند به شما کمک کند تا با اثرات این اختلال کنار بیایید.

ممکن است در ابتدا عجیب  به نظر برسد، اما بودن با افرادی که با مشکلات مشابهی روبرو هستند می تواند به کاهش احساس انزوا و رفع هرگونه نگرانی کمک کند. همچنین می‌تواند الهام‌بخش باشد برای به اشتراک گذاشتن تجربیات و یادگیری اینکه دیگران چگونه با علائم خود کنار آمده‌اند. برای کمک به یافتن درمانگر یا گروه پشتیبانی، به زیر مراجعه کنید.

تغییر سبک زندگی برای کاهش علائم

• تغییرات در شیوه زندگی سالم مانند ورزش، رژیم غذایی، و نحوه مدیریت استرس می تواند به شما در مدیریت علائم نارکولپسی کمک کند، این تغییرات نقش زیادی در کمک به شما در حفظ چرخه خواب و بیداری سالم دارند. پیروی از برنامه خواب منظم، برنامه خواب آرام و انجام اقدامات عملی برای مقابله با اثرات نارکولپسی در طول روز بسیار مهم است.
• درمان های خودیاری می تواند نه تنها به بهبود هوشیاری شما در روز کمک کند، بلکه علائم نارکولپسی را نیز کاهش می دهد.
• دوره های خواب خود را برنامه ریزی کنید. چند چرت کوتاه و برنامه ریزی شده در طول روز (هر کدام ۱۰ تا ۱۵ دقیقه). سعی کنید هر شب در همان ساعات شبانه خوبی بخوابید. چرت‌های برنامه‌ریزی‌شده می‌تواند از وقفه‌های برنامه‌ریزی نشده در خواب جلوگیری کند.
• از مصرف کافئین، الکل و نیکوتین خودداری کنید. این مواد در زمان نیاز با خواب تداخل می کنند.
• از داروهای بدون نسخه که باعث خواب آلودگی می شوند خودداری کنید. برخی از داروهای آلرژی و سرماخوردگی می توانند باعث خواب آلودگی شوند، بنابراین باید از مصرف آن ها خودداری شود.
• کارفرمایان، همکاران و دوستان خود را درگیر کنید. به دیگران هشدار دهید تا در صورت نیاز بتوانند کمک کنند.
• ضبط صوت همراه داشته باشید. مکالمات و جلسات مهم را در صورت خوابیدن ضبط کنید.
• کارهای بزرگ تر را به قطعات کوچک تقسیم کنید. هر بار روی یک چیز کوچک تمرکز کنید
• به طور منظم ورزش کنید. ورزش می تواند باعث شود در طول روز بیشتر احساس بیداری کنید و خواب شبانه را تحریک کنید. برای مثال در طول روز چندین پیاده روی کوتاه داشته باشید.
• از فعالیت‌هایی که در صورت حمله ناگهانی خواب خطرناک هستند، خودداری کنید. در صورت امکان رانندگی نکنید، از نردبان بالا نروید و از ماشین آلات خطرناک استفاده نکنید. چرت زدن قبل از رانندگی ممکن است به شما در کنترل خواب آلودگی احتمالی کمک کند.
• از یک دستبند یا گردنبند هشدار پزشکی استفاده کنید که اگر ناگهان به خواب رفتید یا قادر به حرکت یا صحبت کردن نبودید، دستبند یا گردنبند به دیگران هشدار دهد.
• رژیم غذایی سالم داشته باشید. رژیم غذایی غنی از غلات کامل، سبزیجات، میوه ها، لبنیات کم چرب و منابع پروتئین کم چرب را هدف قرار دهید. در طول روز از وعده های غذایی سبک یا گیاهی استفاده کنید و قبل از فعالیت های مهم از خوردن وعده های غذایی سنگین خودداری کنید.

آرام باشید و احساسات خود را مدیریت کنید. علائم نارکولپسی می تواند توسط احساسات شدید ایجاد شود، بنابراین می توانید از تمرین تکنیک های آرامش بخش مانند تمرینات تنفسی، یوگا یا ماساژ بهره مند شوید.

داروها

دارو می تواند در درمان علائم اصلی خواب آلودگی شدید در طول روز مفید باشد: خواب آلودگی و کاتاپلکسی. داروهایی که معمولاً تجویز می شوند، محرک ها، داروهای ضد افسردگی و سدیم اکسیبات هستند.

همه داروها عوارض جانبی دارند. در مورد داروهای ضد افسردگی، عوارض جانبی می تواند خطرناک باشد، از جمله افزایش خطر خودکشی. حتی اگر علائم نارکولپسی شما نیاز به استفاده از داروهای تجویزی داشته باشد، متخصصان توصیه می کنند رژیم دارویی را با تغییرات سبک زندگی و مشاوره ترکیب کنید.

منبع : خواب آلودگی شدید در طول روز | نارکولپسی

سیکل قاعدگی و روش محاسبه چرخه قاعدگی

به خونی که هر ماه به شکل طبیعی از سطح داخلی رحم خارج می گردد قاعدگی گفته می شود. زنان و دختران در زمان قاعدگی علائم و نشانه های مختلفی را تجربه می کنند که برخی از این نشانه ها ممکن است طبیعی نبوده و نشان دهنده اختلالاتی باشد.

به همین دلیل زنان و دختران باید سعی کنند اطلاعات خود را در مورد قاعدگی و اختلالات آن افزایش دهند، تا تغییراتی که در زمان قاعدگی بر روی بدن آن ها ایجاد می شود برای آن ها نگران کننده نباشد و سعی کنند در جهت درمان یا کاهش درد و رنج آن اقداماتی را انجام دهند.

در صورتی که در این خصوص آگاهی کافی نداشته باشند تغییرات روانی و فیزیکی در چرخه قاعدگی منجر به کاهش عملکرد و اختلال در سبک زندگی می شود و مشکلاتی را برای فرد به وجود می آورد.

در این مقاله درباره قاعدگی، تغییرات روانی و فیزیکی این دوره مطالبی را بیان می کنیم هم چنین برای کسب اطلاعات دقیق تر می توانید از مشاور کمک بگیرید تا در این خصوص شما را راهنمایی کند و اطلاعات مفیدی در اختیار شما بگذارد.

تعریف قاعدگی

به خون ریزی در سطح داخلی رحم قاعدگی، پریود یا عادت ماهیانه گفته می شود. عادت ماهیانه دختران از سنین ۸ تا ۱۳ سالگی شروع می شود و تا زمان یائسگی آن ها ادامه دارد. بارداری زنان به عادت ماهیانه آن ها بستگی دارد تا سنی که زنان پریود شوند و یائسگی رخ ندهد، می توانند باردار شوند.

زمانی که لقاح و شکل گیری جنین صورت گرفته باشد خون ریزی اتفاق نمی افتد، در غیر این صورت دیواره محکمی که در رحم ساخته شده است از طریق خون ریزی از هم می پاشد. به طور معمول دوران عادت ماهیانه زنان بین ۲ تا ۷ روز متغیر می باشد و زنان باردار معمولا پریود نمی شوند و هم چنین قاعدگی سه ماه بعد از زایمان اتفاق می افتد.

احتمال بارداری در زمان پریود بسیار کم و شانس آن بسیار پایین است، اما غیرممکن نمی باشد. تخمک گذاری در روند خاصی اتفاق می افتد و به همین علت در روزهای اول و دوم قاعدگی بارداری رخ نمی دهد، اما از روز سوم قاعدگی ممکن است بارداری اتفاق بیفتد.

چرخه پریود و یا سیکل قاعدگی

چرخه قاعدگی عبارت است از اولین روز خون ریزی تا نخستین روز قاعدگی او در ماه بعد. در این دوره تغییراتی بر هورمون ها و بدن زن ایجاد می شود که این تغییرات طبیعی هستند و بدن او را برای تولید مثل آماده می کنند.

در دوره قاعدگی هر ماه یک تخمک آماده بارور شدن قرار می گرد اما اگر لقاح صورت نگیرد تخمک از بین می رود و فرد خون ریزی کرده و عادت ماهانه می شود.

توجه داشته باشید که چرخه قاعدگی در زنان متفاوت می باشد اما چرخه طبیعی آن از ۲۱ تا ۳۵ روز متغیر است. البته هر کس می تواند چرخه قاعدگی خاص خودش را داشته باشد. هم چنین مردان باید با بدن زنان آشنا باشند و شناخت کافی از بدن همسرشان داشته باشند تا بتوانند ارتباط موثری با همسرشان برقرار کنند.

تغییرات روانی و فیزیکی در سیکل قاعدگی

در دوران قاعدگی زنان با تغییرات جسمانی رو به رو می شوند که برخی از این تغییرات ممکن است با شدت بسیار زیادی اتفاق افتد که برخی از آن ها شایع تر هستند و عبارت اند از:

• دردهای شکم
• حساس شدن و دردناک شدن پستان ها
• احتباس آب
• تغییر در فعالیت و تمایل به رابطه جنسی

در اغلب موارد زنان در زمان پریود، با تغییرات روانی رو به رو می شوند که برخی از این تغییرات عبارت اند از:

• احساس خستگی و بی قراری
• اندوه
• تحریک پذیری
• عصبانیت و خشم
• گریه کردن زیاد
• عدم تمرکز
• خواب آلودگی

این شرایط برای برخی از زنان سخت و دشوار می باشد و برای پایان دادن به این وضعیت بدون توجه به عوارض دارو، از قرص های مختلف استفاده می کنند.

انواع وضعیت های غیرطبیعی در چرخه و سیکل قاعدگی

چرخه قاعدگی طبیعی در بسیاری از زنان ۲۸ روز می باشد و دوره های خون ریزی در فاصله این بازه زمانی اتفاق می افتد. اغلب زنان در ۷ روز قاعدگی به طور معمول بین ۲۰ تا ۸۰ میلی لیتر خون از دست می دهند. در صورتی که زنان خون ریزی بیش از حدی داشته باشند و یا تغییرات قابل توجهی در زمان و سیکل پریودی آن ها صورت گیرد، باید به دکتر زنان مراجعه کنند. این تغییرات شامل  موارد زیر می باشد:

• خون ریزی بسیار شدید و دفع بیش از ۸۰ میلی لیتر خون.
• طولانی شدن قاعدگی و ادامه داشتن خون ریزی بیش از ۷ روز به طوری که خون ریزی قطع نشود.
• طولانی شدن دوره قاعدگی به بیش از ۳۵ روز
• دوره های قاعدگی نامنظم از نظر پزشکی به آن اصطلاح متروراژی تعلق می گیرد.

عوامل ایجاد کننده اختلال در سیکل قاعدگی

عوامل بسیاری بر روی سیکل پریود تاثیر می گذارد و باعث به وجود آمدن اختلالاتی مانند به هم ریختن سیکل پریود، تجربه خون ریزی های شدید و پریود دردناک می شود. در زیر مهم ترین آن ها را بیان کرده ایم:

1. داروها عامل تغییر در سیکل قاعدگی

برخی از داروها بر روی بدن تاثیر می گذارند و تغییر و نوساناتی در هورمون های زنانه ایجاد می کنند که منجر به توقف قاعدگی یا تغییر فرآیند آن می شود. از جمله مهم ترین داروهایی که بر روی سیکل قاعدگی اثر می گذارد می توان به قرص ضد بارداری اشاره کرد.

2. وجود مشکلاتی در وضعیت جسمانی

برخی از مشکلات جسمی منجر به اختلالات هورمونی می شود، بر روی قاعدگی اثر می گذارد و دوره های پریود را نامنظم می کند. برخی از این بیماری ها عبارت اند از:

• کم کاری یا پرکاری تیروئید
• بالا بودن قند خون
• بیماری های مقاربتی
• مشکلات تغذیه ای و گوارشی

3. دچار بودن به سندروم تخمدان پلی کیستیک

تنبلی تخمدان یا سندروم تخمدان پلی کیستیک وضعیتی است که رحم در طول ماه فولیکول های ریز زیادی را به صورت کیست های بسیار کوچکی تولید می کند و در آن جا شروع به رشد می کنند اما هیچ کدام بالغ نمی شوند تا به صورت تخمک آزاد شوند و خون ریزی اتفاق افتد. به همین دلیل سیکل ماهانه فرد نامنظم شده و فردی که به این سندروم مبتلا است قاعدگی نامنظمی دارد.

4. پیروی از رژیم های غذایی بسیار سنگین

در صورتی که فرد برای لاغر شدن، رژیم های سنگینی دریافت کند و مانع از دریافت غذای کافی بر بدنش شود در چرخه پریود اختلالاتی به وجود خواهد آمد و باعث توقف چرخه پریود می شود. هم چنین افرادی که به بی اشتهایی عصبی مبتلا هستند و نگرانی زیادی در مورد اندام شان دارند به طور بیمارگون خودشان را گرسنگی می دهند که همین مسئله منجر به بروز اختلالاتی مانند آمنوره (قطع خون ریزی قاعدگی) می شود.

5. انجام ورزش های بسیار سنگین

ورزش ها و فعالیت های بدنی سنگین بر روی قاعدگی اثر می گذارد و منجر به بروز مشکلاتی در آن می شود. به همین دلیل زنانی که ورزش های سنگین و قهرمانی انجام می دهند و از نظر بدنی تحت فشار بسیار زیادی هستند ممکن است دچار نامنظم شدن دوره قاعدگی، توقف آن و یا مشکلات مشابه شوند.

6. قرار داشتن در دوره های سنی خاص

سیکل قاعدگی به طور معمول در اوایل بلوغ و دوران یائسگی ریتم منظمی ندارد و دچار نامنظمی هایی می شود و بسیاری از افراد در این دوران تاخیرهای کوتاه مدت یا بلندمدتی را در قاعدگی خود تجربه می کنند، اما توجه داشته باشید که تاخیر در پریود امری طبیعی می باشد و ممکن است در دوره های خاصی اتفاق افتد.

7. قرار داشتن تحت استرس های شدید

استرس باعث ترشح هورمون کورتیزول می شود، بسیاری از فرایندهای فیزیولوژیک را تحت تاثیر قرار داده و تغییراتی در ریتم های بیولوژیک بدن ایجاد می کند. به همین دلیل ممکن است رو به رو شدن با استرس های شدید و مزمن، اضطراب و بی قراری باعث اختلالات هورمونی شود و توازن هورمون ها را از بین ببرد. در این حالت عواقبی نظیر بی نظمی هایی در قاعدگی به بار خواهد آورد.

سندروم پیش از قاعدگی

سندروم پیش از قاعدگی مجموعه ای از علائم جسمانی و روانی می باشد که معمولا ۱۰ روز قبل از شروع اولین خون ریزی در فرد ایجاد می شود، این سندروم با مصرف ویتامین D، نوشیدن مایعات و رژیم غذایی سالم می تواند کنترل شود. این سندرم با علائم و نشانه های روانی و فیزیولوژیکی همراه می باشد که برخی از آن ها عبارت اند از:

• نوسانات خلقی
• تنش و اضطراب
• نفخ
• یبوست
• آکنه
• حساسیت به لمس پستان
• دل پیچه

اختلال ملال پیش از قاعدگی

اختلال ملال از اختلال های جدیدی می باشد به اختلال افسردگی اضافه شده است. این اختلال نسبت به سندروم پیش از قاعدگی قوی تر می باشد و مشکلات بیشتری را در جریان روزمره فرد ایجاد می کند و بر روی جنبه های مختلف زندگی فرد اثر می گذارد. هم چنین توجه داشته باشید که پریود دردناک همیشه به معنای وجود  PMS یا PMDD نیست.

سخن آخر

در زمان های قدیم صحبت در مورد قاعدگی را زشت و قبیح بوده و این یکی از باورهای غلط می باشد زیرا باعث شده دختران نوجوان آگاهی لازم در مورد قاعدگی و چگونگی کاهش علائم آن نداشته باشند یا اطلاعات آن ها در این خصوص کم بوده و اطلاعات ضروری و صحیح به آن ها داده نشود.

هم چنین یکی از دلایل افسردگی در زنان، سندروم پیش از قاعدگی می باشد در صورتی که دختران با این موضوعات آشنا شوند یاد می گیرند که برای کاهش تنش های روانی باید از اطرافیان کمک بگیرند تا آگاهی و اطلاعات کافی را دریافت نمایند.

هم چنین خانواده ها با آغوش باز به گرمی موضوعات را به فرزندان ارائه دهند تا در آینده صحبت کردن در مورد این مسائل برای افراد راحت و طبیعی باشد و از بیان این موضوعات خجالت نکشند.

در صورتی که والدین در مورد روش های موثر برای تربیت فرزندان، تربیت جنسی کودکان و رفتار صحیح با نوجوان آگاهی کامل داشته باشند می توانند ارتباط بهتری با فرزندشان برقرار کنند و مسائل مورد نظر را راحت تر و بهتر با او در میان بگذارند.

در این راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان خدماتی را به صورت تلفنی و حضوری ارائه می دهد و با سال ها تجربه در زمینه های مختلف به افراد کمک می کند و یاری گر آن ها است

منبع : سیکل قاعدگی و روش محاسبه چرخه قاعدگی

نشانه های فرد منفعل و پرخاشگر

پرخاشگری نوعی رفتار غریزی به منظور برون ریزی خشم می باشد که البته منجر به بقای انسان ها خواهد شد. پرخاشگری به دو گونه  تهاجمی و منفعل تقسیم می شود. در ادامه راجع به علائم یک فرد منفعل و پرخاشگر بیشتر آشنا خواهیم شد:

نشانه های فرد منفعل و پرخاشگر

۱) شما در برخورد اول با یک فرد منفعل و پرخاشگر احتمالا او را کاملا مودب و خوش برخورد می بینید که هیچ علامتی از پرخاشگری در او نخواهید دید. این افراد معمولا بسیار حرف گوش کن و آرام به نظر می آیند و خشم خود را سرکوب می کنند.

۲) خواسته های خود را به صورت واضح و شفاف ابراز نمی کنند و اگر نسبت به چیزی ناراحت باشند آن را مطرح نمی کنند و در خود درون ریزی می کنند.

۳) در بیشتر اوقات در حال نق زدن از شرایط موجود هستند علی رغم این که نارضایتی خود را مستقیما به اشخاص بیان نمی کنند و ترجیح می دهند فقط پشت سر آن ها غر بزنند.

۴) این گونه افراد در اغلب اوقات حسود هستند و نسبت به موفقیت های اطرافیان حسادت می کنند. افراد منفعل و پرخاشگر نمی توانند ببینند کسی به غیر از خودشان موقعیت خوبی داشته باشد.

۵) معمولا چنین افرادی با کنایه و طعنه صحبت می کنند، زیرا نمی توانند حرفشان را مستقیما بیان کنند.

۶) افراد منفعل و پرخاشگر سعی می کنند به صورت پنهانی به بقیه آسیب بزنند و اگر کسی خواسته یا ناخواسته آن ها را ناراحت کنند در ذهن خود نقشه ی آسیب زدن و انتقام نسبت به آن را می کشند.

نشانه های فرد منفعل و پرخاشگر

۷) تحسین و تشویق موفقیت دیگران برای این گونه افراد بسیار سخت و طاقت فرساست. این افراد گاهی اوقات طوری از دیگران تعریف می کنند که تعریف نکردنشان نسبت به حرف هایی که می زنند بهتر است!

۸) افراد منفعل و پرخاشگر افراد دیگر را به تمسخر می گیرند و موفقیت های دیگران را کوچک و حقیر می شمارند تا خودشان احساس بزرگی و موفقیت پیدا کنند.

۹) اگر به آن ها مسئولیتی بسپارید به هر دری می زنند تا از زیر این کار در بروند. این افراد بر خلاف این که رو در رو،  به شما چشم می گویند در باطن به هیچ وجه این کار را قبول نمی کنند و فکر می کنند شما قصد دارید از او سو استفاده کنید.

با چند نمونه مثال شما را با خصوصیات افراد منفعل و پرخاشگر بیشتر آشنا خواهیم کرد:

۱) به عنوان مثال : مردی در مهمانی از رفتار کسی ناراحت می شود ولی اصلا به روی خودش نمی آورد و طبیعی رفتار می کند اما وقتی مهمانی تمام می شود و به محض این که با همسرش در ماشین می نشیند شروع به غر زدن و بهانه گیری نسبت به همسرش می گویند.

۲) خانمی حس می کند همسرش به اندازه کافی به او توجه و علاقه ای نشان نمی دهد اما هیچ حرفی به همسرش نمی زند و تظاهر می کند همه چیز عادی است. در مقابل، به خاطر هر اتفاق ریز و درشتی بهانه می گیرد. در واقع می توان گفت چنین افرادی حتی اگر مشکلی حل بشود به دنبال مشکل دیگر می گردند.

 افراد منفعل و پرخاشگر خشم خود را به صورت انتقام نشان می دهند چرا که کینه توز هستند معمولا این افراد مسائل پیش آمده را فراموش نمی کنند و به دنبال موقعیتی هستند تا به فرد مقابل ضربه ای مهلک وارد کنند و ضربه ای که خوردند را جبران کنند.

شناسایی چنین افرادی معمولا کار سهل و راحتی نیست چرا که این افراد ظاهر موجه و آرامی دارند و تنها شناخت عمیق آن ها می تواند مشکل را شناسایی کند.

به طور کلی اگر شخصی در جمعی با همه ی نظرات موافق است یا حتی وقتی به او بی احترامی می شود و هیچ وقت ابراز ناراحتی نمی کند و سکوت می کند احتمالا پرخاشگر و منفعل است. لازم است در برخورد با چنین افرادی مراقب باشید چرا که ممکن است آسیب های جدی به شما وارد کنند ولی شما حتی ندانید که چطور این اتفاق افتاده است.

در این مقاله تلاش کردیم تا به صورت مختصر و مفید شما را با خصوصیات یک فرد پرخاشگر و منفعل آشنا کنیم. اگر خصوصیات این افراد را بشناسید می توانید چنین افرادی را شناسایی کنید و از معاشرت کردن با آنان خودداری کنید.

اگر خودتان نیز حس می کنید که شخصی منفعل و پرخاشگر هستید از همین امروز نسبت به رفتارهای خود تجدید نظر کنید و باید در صدد حل این مشکلات بکوشید. شاید نتوانید به تنهایی این مشکلات را حل کنید و همراهی یک تراپیست متخصص برای حل مشکلات شما الزامی باشد.

منبع : نشانه های فرد منفعل و پرخاشگر

آیا شب ها مشکلات خواب را تجربه میکنید؟ آیا پس از بیدار شدن احساس خستگی دارید؟

افرادی که احساس می کنند خواب خوبی ندارند ممکن است به دلیل انواع بیماری های زمینه ای پزشکی، از خواب آلودگی بیش از حد در روز رنج ببرند. اختلال خواب ممکن است نشانه ای از یک مشکل سلامتی یا اثر نامطلوب درمان برای درمان مشکل باشد.

استرس ناشی از بیماری مزمن همچنین می تواند باعث بی خوابی و خواب آلودگی در طول روز شود. شرایط رایجی که اغلب با مشکلات خواب مرتبط هستند عبارتند از: سوزش سر دل، دیابت، بیماری های قلبی عروقی، اختلالات اسکلتی عضلانی، بیماری کلیوی، مشکلات سلامت روان، اختلالات عصبی، مشکلات تنفسی و بیماری تیروئید.

علاوه بر این، برخی از داروهای تجویزی و بدون نسخه که برای درمان این مشکلات و سایر مشکلات سلامتی استفاده می‌شوند، می‌توانند کیفیت و کمیت خواب را مختل کنند.

علل پزشکی مشکلات خواب 

سوزش سردل

دراز کشیدن در رختخواب اغلب سوزش سر دل را تشدید می کند که به دلیل ذخیره اسید معده در مری ایجاد می شود. ممکن است بتوانید با پرهیز از غذاهای سنگین یا چرب (همچنین قهوه و الکل) در عصر از این مشکل جلوگیری کنید.

همچنین می توانید با بالا بردن قسمت بالایی بدن خود از جاذبه به نفع خود استفاده کنید. داروهای بدون نسخه و تجویزی که ترشح اسید معده را سرکوب می کنند نیز می توانند کمک کنند اما در این مورد باید با دکتر متخصص مراجعه کنید.

دیابت

دیابت یک اختلال شایع و مزمن است که با افزایش سطح گلوکز یا قند خون مشخص می شود. زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های شما به انسولین (هورمونی که از لوزالمعده ترشح می‌شود) واکنش مناسبی نشان نمی‌دهند و زمانی که لوزالمعده نتواند در پاسخ انسولین بیشتری تولید کند. افراد مبتلا به دیابت که سطح قند خون آن ها به خوبی کنترل نشده است ممکن است به دلایل زیر مشکلات خواب را تجربه کنند:

• تعریق شبانه
• نیاز مکرر به ادرار
• علائم هیپوگلیسمی (قند خون پایین)
• اگر دیابت به اعصاب پاها آسیب رسانده باشد، حرکات شبانه یا درد نیز ممکن است خواب را مختل کند.

نارسایی قلبی

نارسایی قلبی وضعیتی است که با کاهش تدریجی توانایی قلب برای “پمپ کردن” یا گردش خون مشخص می شود. نارسایی قلبی می تواند باعث تجمع مایع در ریه ها و بافت ها شود.

بیماران مبتلا به نارسایی قلبی ممکن است در طول شب با احساس تنگی نفس از خواب بیدار شوند زیرا وقتی دراز می کشند مایع اضافی بدن در اطراف ریه های آن ها جمع می شود. استفاده از بالش برای بالا بردن بالاتنه ممکن است به این مشکل کمک کند.

داروهای خواب‌آور بنزودیازپین به برخی افراد کمک می‌کنند تا علی‌رغم این اختلال تنفسی بخوابند، اما برخی از افراد ممکن است نیاز به استفاده از اکسیژن مکمل یا دستگاهی داشته باشند که فشار را در راه هوایی فوقانی و حفره قفسه سینه افزایش می‌دهد تا به تنفس و خواب طبیعی‌تر کمک کند.

مردان مبتلا به نارسایی قلبی اغلب دچار آپنه انسدادی خواب می‌شوند( یک اختلال تنفسی که با بیداری‌های متعدد شبانه مشخص می‌شود) که می‌تواند خواب را مختل کند، باعث خواب‌آلودگی در طول روز و بدتر شدن نارسایی قلبی شود. در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر، نوسانات طبیعی در ریتم شبانه روزی ممکن است باعث آنژین (درد قفسه سینه)، آریتمی (ضربان قلب نامنظم)، یا حتی حمله قلبی در هنگام خواب شود.

اختلالات اسکلتی عضلانی

درد التهاب مفصل می‌تواند باعث شود افراد به هنگام تغییر وضعیت به خواب رفته و به حالت اولیه بروند. علاوه بر این، درمان با استروئیدها اغلب باعث بی خوابی می شود البته ممکن است مصرف آسپرین یا یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) درست قبل از خواب برای تسکین درد و تورم مفاصل در طول شب مفید باشد.

افراد مبتلا به فیبرومیالژیا (وضعیتی که با رباط‌ها و تاندون‌های دردناک مشخص می‌شود) احتمالاً صبح ها از خواب بیدار می‌شوند و مانند افراد مبتلا به درد التهاب مفصل احساس خستگی و سفت و درد دارند. محققانی که خواب مبتلایان به فیبرومیالژیا را تجزیه و تحلیل کردند، دریافتند که حداقل نیمی از آن ها خواب عمیق غیرطبیعی دارند.

بیماری کلیوی

افراد مبتلا به بیماری کلیوی دارای کلیه‌هایی هستند که به حدی آسیب دیده‌اند که دیگر نمی‌توانند مایعات را فیلتر کنند، مواد زائد را حذف کنند و الکترولیت‌ها را به همان اندازه که سالم هستند در تعادل نگه دارند. بیماری کلیوی می تواند باعث تجمع مواد زائد در خون شود و منجر به بی خوابی یا علائم سندرم پای بیقرار شود. اگرچه محققان مطمئن نیستند که چرا ولی دیالیز یا پیوند کلیه همیشه خواب را به حالت عادی باز نمی‌گرداند.

شب ادراری

شب ادراری نیاز به بیدار شدن مکرر برای ادرار کردن در طول شب دارد. این یکی از دلایل شایع کم خوابی به خصوص در میان افراد مسن است. شب ادراری حتی در موارد خفیف باعث می شود که فرد حداقل دو بار در طول شب از خواب بیدار شود. در موارد شدید، فرد ممکن است پنج یا شش بار از خواب برخیزد.

شب ادراری ممکن است ناشی از افزایش سن باشد، اما علل دیگر عبارتند از برخی شرایط پزشکی (نارسایی قلبی، دیابت، عفونت ادراری، بزرگ شدن پروستات، نارسایی کبد، ام اس، آپنه خواب)، مصرف برخی از داروها (به ویژه دیورتیک ها) و مصرف بیش از حد مایعات پس از شام باشد.

درمان های شب ادراری به سه دسته تقسیم می شوند:

• درمان هایی برای اصلاح علل پزشکی
• مداخلات رفتاری
• دارو درمانی

اولین قدم، تلاش برای شناسایی علت و اصلاح آن است. اگر در این کار ناموفق بودید، رویکردهای رفتاری مانند کاهش میزان نوشیدنی دو ساعت قبل از خواب، به ویژه کافئین و الکل را امتحان کنید. اگر شب ادراری ادامه یابد، پزشک ممکن است یکی از داروهایی که برای درمان مثانه تایید شده اند را تجویز کند.

بیماری تیرویید

پرکاری تیروئید (پرکاری تیروئید) می تواند باعث مشکلات خواب شود. این اختلال سیستم عصبی را بیش از حد تحریک می کند، به خواب رفتن سخت می شود و ممکن است باعث تعریق شبانه شود که منجر به برانگیختگی شبانه شود. احساس سرما و خواب‌آلودگی یکی از نشانه‌های تیروئید کم‌کار (کم‌کاری تیروئید) است.

از آنجایی که عملکرد تیروئید بر هر اندام و سیستم بدن تأثیر می گذارد، علائم می تواند گسترده باشد و گاهی اوقات رمزگشایی آن ها دشوار می باشد. بررسی عملکرد تیروئید فقط به یک آزمایش خون ساده نیاز دارد، بنابراین اگر متوجه انواع علائم غیر قابل توضیح شدید، از پزشک خود بخواهید مشکلات تیروئید شما را بررسی کند.

مشکلات تنفسی

تغییرات مربوط به شبانه روزی در ماهیچه های اطراف راه های هوایی می تواند باعث انقباض راه های هوایی در طول شب شده و احتمال حملات آسم شبانه را افزایش دهد که خواب را مختل می کند.

مشکلات تنفسی یا ترس از حملات شبانه ممکن است خوابیدن را سخت‌تر کند. از طرف دیگر افرادی که آمفیزم یا برونشیت دارند نیز ممکن است به دلیل تولید بیش از حد خلط، تنگی نفس و سرفه در به خواب رفتن مشکل داشته باشند.

داروها

داروهایی که ممکن است بر خواب تأثیر بگذارند، شامل موارد زیر می باشند:

اختلالات سلامت روان

تقریباً همه افراد مبتلا به اضطراب یا افسردگی در به خواب رفتن و به خواب ماندن مشکل دارند. ناتوانی در به خواب رفتن ممکن است به کانون ترس و تنش مداوم برای برخی از مبتلایان تبدیل شود و باعث کاهش بیشتر خواب شود.

اضطراب عمومی

اضطراب شدید که به عنوان اختلال اضطراب فراگیر نیز شناخته می شود، با احساس نگرانی، دلهره یا ناراحتی مداوم و آزاردهنده مشخص می شود. این احساسات یا به طور غیرعادی شدید هستند یا با مشکلات و خطرات واقعی زندگی روزمره فرد تناسبی ندارند.

افراد مبتلا به اضطراب عمومی معمولاً هر روز به مدت شش ماه یا بیشتر، نگرانی بیش از حد و مداوم را تجربه می کنند. علائم رایج این اختلال عبارتند از مشکل در به خواب رفتن، مشکل در خواب ماندن و استراحت پس از خواب.

فوبیا و حملات پانیک

فوبیاها، که ترس های شدید مربوط به یک شی یا موقعیت خاص هستند، به ندرت باعث مشکلات خواب می شوند، مگر اینکه فوبیا مربوط به خواب باشد (مانند ترس از کابوس، ترس از اتاق خواب یا ترس از تاریکی). از طرف دیگر حملات پانیک اغلب در شب رخ می دهد.

حملات پانیک مربوط به خواب در طول رویا دیدن رخ نمی دهد، بلکه در مرحله N2 (خواب سبک) و مرحله N3 (خواب عمیق) رخ می دهد که عاری از محرک های روانی هستند. در بسیاری از انواع فوبیا و اختلالات هراس، شناخت و درمان مشکل اساسی (اغلب با داروهای ضد اضطراب ) ممکن است اختلال خواب را حل کند.

افسردگی

از آنجایی که تقریبا ۹۰ درصد از افراد مبتلا به افسردگی جدی بی خوابی را تجربه می کنند، پزشکی که فرد مبتلا به بی خوابی را ارزیابی می کند، افسردگی را به عنوان یک علت احتمالی در نظر می گیرد. صبح زود بیدار شدن از نشانه های افسردگی می باشد، علاوه بر این برخی از افراد افسرده در طول شب به سختی به خواب می روند.

در افسردگی مزمن و خفیف، بی خوابی یا خواب آلودگی ممکن است برجسته ترین علامت باشد.

اختلال دوقطبی

خواب آشفته یکی از ویژگی های بارز اختلال دوقطبی (که به عنوان بیماری شیدایی- افسردگی شناخته می شود) می باشد. کم خوابی ممکن است علائم شیدایی را تشدید یا القا کند یا به طور موقت افسردگی را کاهش دهد. در طول دوره شیدایی، فرد ممکن است برای چند روز اصلا نخوابد.

اسکیزوفرنی

برخی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در مراحل اولیه و شدیدترین مرحله یک دوره بسیار کم می خوابند. بین دوره‌ها، احتمالاً الگوی خواب آن‌ها بهبود می‌یابد، اگرچه بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به ندرت خواب عمیق عادی دارند.

اختلالات عصبی

برخی از اختلالات مغزی و عصبی نیز می تواند باعث بی خوابی شود، که شامل موارد زیر می باشد:

زوال عقل

بیماری آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل ممکن است تنظیم خواب و سایر عملکردهای مغز را مختل کند. سرگردانی و آشفتگی در طول شب در بیماران آلزایمری در حدی است که می‌تواند نیاز به نظارت دائمی داشته باشد و استرس زیادی را بر مراقبین وارد می کند. در چنین مواردی، دوزهای کوچک داروهای ضد روان پریشی بیشتر از داروهای بنزودیازپین مفید تر می باشد اما باید زیر نظر دکتر متخصص مصرف شود.

صرع

افراد مبتلا به صرع (وضعیتی که در آن فرد مستعد تشنج است) دو برابر بیشتر از دیگران در معرض خطر بی خوابی قرار دارند. اختلالات امواج مغزی که باعث تشنج می شود نیز می تواند باعث نقص در خواب REM شود. داروهای ضد تشنج در ابتدا می توانند تغییرات مشابهی ایجاد کنند، اما در صورت استفاده طولانی مدت، اختلالات خواب را اصلاح می کنند.

از هر چهار نفر مبتلا به صرع، یک نفر تشنج هایی دارد که عمدتاً در شب اتفاق می افتد و باعث اختلال در خواب و خواب آلودگی در طول روز می شود. کمبود خواب همچنین می‌تواند باعث تشنج شود.

سردرد، سکته مغزی و تومور

افرادی که مستعد سردرد هستند باید سعی کنند از کم خوابی خودداری کنند، زیرا کمبود خواب می تواند باعث ایجاد سردرد شود. هم سردردهای خوشه ای و هم میگرنی ممکن است به تغییرات در اندازه رگ های خونی منتهی به قشر مغز مرتبط باشند. درد زمانی رخ می دهد که دیواره رگ های خونی گشاد شوند.

سردردهایی که افراد را بیدار می کنند اغلب میگرن هستند، اما برخی از میگرن ها را می توان با خواب تسکین داد. خواب آلودگی همراه با سرگیجه، ضعف، سردرد یا مشکلات بینایی ممکن است نشانه یک مشکل جدی مانند تومور مغزی یا سکته باشد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.

بیماری پارکینسون

تقریباً همه افراد مبتلا به بیماری پارکینسون بی خوابی را تجربه می کنند. فقط داخل و خارج شدن از رختخواب می تواند مشکل باشد، این بیماری اغلب خواب را مختل می کند. برخی از برانگیختگی ها ناشی از لرزش و حرکات ناشی از این اختلال است و برخی دیگر به نظر می رسد ناشی از خود این اختلال باشد. در نتیجه، خواب آلودگی در طول روز شایع است.

درمان با قرص های خواب ممکن است دشوار باشد زیرا برخی داروها می توانند علائم پارکینسون را بدتر کنند. برخی از بیمارانی که داروهای مورد استفاده برای درمان پارکینسون مصرف می کنند ممکن است دچار کابوس های شدید شوند. با این حال، استفاده از این داروها در شب برای حفظ تحرک لازم برای تغییر وضعیت در رختخواب مهم است.

منبع : علل پزشکی مشکلات خواب

چه قرص خواب آوری به خواب طبیعی کمک می کند؟

همه آنچه که باید در مورد داروهای خواب با نسخه و بدون نسخه و درمان های موثر بی خوابی بدانید در این مقاله ذکر شده است.

آیا قرص های خواب آور یا داروهای خواب آور برای شما مناسب هستند؟

ممکن است شب های زیادی بیدار مانده و به سقف خیره شده باشید، در این زمان استفاده از قرص های خواب آور به نظر اولین گزینه می باشد.

اما اگر مرتباً مشکل خواب دارید، باید فکری برای آن بکنید. بی خوابی می تواند به دلیل مصرف قهوه، فیلم، بازی یا نشانه ای از یک مشکل زمینه ای پزشکی یا روانی باشد، اما هر چه باشد با قرص های خواب آور درمان نمی شود. در بهترین حالت، قرص‌های خواب‌آور یک کمک موقت و در بدترین حالت، یک ماده اعتیاد آور می باشند که می توانند بی خوابی را در دراز مدت بدتر کنند.

البته این بدان معنا نیست که هرگز نباید از دارو خواب آور استفاده کنید، اما مهم است که فواید آن را در مقابل خطرات آن بسنجید. به طور کلی، قرص‌های خواب‌آور هنگامی مؤثرتر هستند که برای موقعیت‌های کوتاه‌مدت، مانند سفر یا بهبودی پس از یک عمل پزشکی، به‌طور کم استفاده شوند.

اگر تصمیم به مصرف طولانی مدت قرص های خواب آور دارید، بهتر است آن ها را فقط به ندرت و تنها «در صورت نیاز« استفاده کنید تا از وابستگی به آن ها جلوگیری کنید.

خطرات و عوارض قرص های خواب آور

همه قرص های خواب آور دارای عوارض جانبی هستند که این عوارض بسته به نوع داروی خاص، دوز و مدت زمان ماندگاری دارو بستگی دارد. عوارض جانبی شایع عبارتند از خواب آلودگی طولانی روز بعد، سردرد، دردهای عضلانی، یبوست، خشکی دهان، مشکل در تمرکز، سرگیجه، بی ثباتی و بی خوابی در طول روز.

سایر خطرات قرص های خواب آور

وابستگی به مواد مخدر

ممکن است برای خوابیدن به قرص های خواب آور تکیه کرده، بدون آن ها نتوانید بخوابید یا حتی خواب بدتری را تجربه کنید. قرص‌های تجویزی خواب آور می‌توانند بسیار اعتیادآور باشند و قطع مصرف آن‌ها را دشوار سازد.

علائم ترک

اگر دارو خواب آور را به طور ناگهانی قطع کنید، ممکن است علائم ترک مانند حالت تهوع، تعریق و لرزش را تجربه کنید.

تداخلات دارویی قرص های خواب آور با سایر داروها

تداخلات دارویی می تواند عوارض جانبی را بدتر کند و حتی گاهی اوقات خطرناک باشد، به ویژه هنگام تداخل با داروهای مسکن و سایر داروهای آرام بخش.

بی خوابی بیش تر

با قطع مصرف دارو بی خوابی می تواند حتی بدتر از قبل شود. یا حتی در طول روز نیز حالت خواب آلودگی را حفظ کنید.

برخی از خطرات جدی قرص های خواب

داروهای آرام بخش- خواب آور (بنزودیازپین ها و غیر بنزودیازپین ها) می توانند باعث واکنش آلرژیک شدید، تورم صورت، ضعف حافظه، توهم، اقدامات خودکشی، و رفتارهای پیچیده مرتبط با خواب مانند راه رفتن در خواب، رانندگی در خواب (رانندگی در حالی که کاملاً بیدار نیستند) شوند.

حتی می تواند باعث غذا خوردن در نیمه شب شود که به مرور منجر به افزایش وزن می شود. اگر رفتار غیرعادی مرتبط با خواب را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید.

داروهای خواب آور و قرص های خواب آور بدون نسخه (OTC).

قرص‌های خواب بدون نسخه به آنتی‌هیستامین‌ها به‌عنوان ماده اصلی متکی هستند.

داروهای خواب رایج بدون نسخه عبارتند از:

• دیفن هیدرامین (در نام های تجاری مانند Nytol، Sominex، Sleepinal، Compoz یافت می شود)
• داکسیلامین (نام های تجاری مانند Unisom، Nighttime Sleep Aid)
• برخی دیگر از داروهای خواب OTC آنتی هیستامین ها با مسکن (که در نام های تجاری Tylenol PM یافت می شود) ترکیب می کنند.
• مشکل آنتی هیستامین ها این است که خاصیت آرام بخشی آن ها اغلب تا روز بعد باقی می ماند و منجر به اثر خماری در روز بعد می شود. در صورت استفاده طولانی مدت، می توانند باعث فراموشی و سردرد نیز شوند. به دلیل این مسائل، کارشناسان خواب توصیه می کنند از استفاده مداوم آن ها خودداری کنید.

عوارض جانبی رایج قرص های خواب آور آنتی هیستامین

• خواب آلودگی متوسط ​​تا شدید روز بعد
• سرگیجه و فراموشی
• دست و پا چلفتی، احساس عدم تعادل
• یبوست و احتباس ادرار
• تاری دید
• خشکی دهان و گلو
• حالت تهوع

داروهای خواب با نسخه

انواع مختلفی از قرص های خواب نسخه ای وجود دارد که به عنوان خواب آور آرام بخش طبقه بندی می شوند. به طور کلی، این داروها با کار بر روی گیرنده های مغز برای کند کردن سیستم عصبی عمل می کنند. برخی از داروها بیشتر برای القای خواب استفاده می شوند، در حالی که برخی دیگر برای خواب ماندن استفاده می شوند.

قرص های خواب آور آرام بخش بنزودیازپین

بنزودیازپین ها قدیمی ترین دسته از داروهای خواب هستند که هنوز به طور معمول مورد استفاده قرار می گیرند. اما تصور می شود که بنزودیازپین ها به عنوان یک گروه نسبت به سایر خواب آورهای آرام بخش خطر وابستگی بیشتری دارند.

بنزودیازپین‌هایی که برای درمان بی‌خوابی تأیید شده‌اند، عمدتاً برای درمان اختلالات اضطرابی استفاده می‌شوند و شامل استازولام (ProSom)، فلورازپام (Dalmane)، کوازپام (Doral)، تمازپام (Restoril) و تریازولام (Halcion) می باشند.

معایب قرص های خواب بنزودیازپین

شما می توانید از نظر جسمی و روانی به بنزودیازپین ها وابسته شوید. وقتی برای مدتی قرص خواب آور را مصرف می‌کنید، ممکن است باور داشته باشید که بدون آن‌ها نمی‌توانید بخوابید و زمانی که مصرف آن‌ها را متوقف کنید، ممکن است علائم ترک فیزیکی مانند اضطراب و بی‌خوابی را تجربه کنید.

قرص های خواب آور اگر به صورت شبانه استفاده شوند می توانند اثربخشی خود را از دست بدهند، زیرا گیرنده های مغز نسبت به اثرات آن ها حساسیت کمتری نشان می دهند.

ممکن است روز بعد مشکل شناختی و خواب‌آلودگی را تجربه کنید که ممکن است حتی بدتر از سستی باشد که از کمبود خواب واقعی احساس می‌کنید.

متاسفانه بی خوابی پس از قطع مصرف عود می کند، حتی اگر دارو در حین مصرف موثر باشد. مانند استفاده از دیگر قرص های خواب آور، به جای مقابله با بی خوابی، فقط مشکل را به تعویق می اندازید.

قرص های خواب آور غیر بنزودیازپین

برخی از داروهای جدید ساختار شیمیایی مشابهی با بنزودیازپین ندارند، اما در همان ناحیه در مغز عمل می کنند. تصور می شود که آن ها عوارض جانبی کمتری و خطر وابستگی کمتری دارند. آن ها شامل zalepon (Sonata)، زولپیدم (Ambien) و eszopiclone (Lunesta) هستند که برای استفاده طولانی‌مدت تا شش ماه آزمایش شده‌اند.

معایب قرص های خواب آور غیر بنزودیازپین

به طور کلی، غیر بنزودیازپین ها دارای اشکالات کمتری نسبت به بنزودیازپین ها هستند، اما این باعث نمی شود که آن ها برای همه مناسب باشند. برخی ممکن است این نوع داروی خواب را در کمک به خواب بی اثر بدانند، در حالی که اثرات طولانی مدت آن ناشناخته می باشد.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) اخیراً به تولید کنندگان قرص های خواب و مشابه آن دستور داده است که دوز استاندارد را به دلیل خطر جدی گیجی صبحگاهی هنگام رانندگی کاهش دهند. سایر عوارض جانبی عبارتند از:

• تحمل دارو
• بی خوابی روز بعد
• سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، مشکل در تنفس.
• در برخی موارد، رفتارهای خطرناک مرتبط با خواب مانند راه رفتن در خواب، رانندگی و غذا خوردن.
• افسردگی آن ها بدتر شده؛
• فکر به خودکشی

قرص خواب آور گیرنده ملاتونین

Ramelteon (Rozerem) جدیدترین نوع داروی خواب است و با تقلید از هورمون تنظیم خواب ملاتونین عمل می کند. خطر کمی برای وابستگی فیزیکی دارد اما همچنان عوارض جانبی را به همراه دارد. این دارو برای مشکل به خواب رفتن استفاده می شود و برای مشکلات مربوط به خواب ماندن موثر نیست.

شایع ترین عارضه جانبی دارو راملتئون سرگیجه است. همچنین ممکن است علائم افسردگی را بدتر کند و افرادی که آسیب شدید کبدی دارند نباید از آن استفاده کنند.

داروهای ضد افسردگی که به عنوان قرص خواب استفاده می شود

FDA داروهای ضد افسردگی را برای درمان بی خوابی تایید نکرده است البته استفاده از آن ها در درمان بی خوابی موثر نیست. با این حال، برخی از داروهای ضد افسردگی به دلیل اثرات آرامبخشی که دارند، بدون نسخه تجویز می شوند. مانند تمام داروهای ضد افسردگی، خطر کوچک اما قابل توجهی برای افکار خودکشی یا بدتر شدن افسردگی، به ویژه در کودکان و نوجوانان وجود دارد.

مکمل های خواب گیاهی و رژیمی در درمان بی خوابی

در داروخانه ها همیشه چندین مدل خواب آور موجود می باشد. در این موارد هیچ مرجع قانونی برای نظارت وجود ندارد، بنابراین این شما هستید که باید دقت لازم را انجام دهید. اگرچه شواهد متفاوت است، مکمل های زیر به عنوان درمان بی خوابی معرفی شده و تاثیر آن ها ثابت شده است:

سنبل الطیب

سنبل الطیب یک گیاه آرام بخش است که از قرن دوم میلادی برای درمان بی خوابی و اضطراب استفاده می شود. اگرچه استفاده از سنبل الطیب برای بی خوابی به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته است، اما تحقیقات انجام شده استفاده از آن را بی خطر و غیرعادی می دانند. این گیاه زمانی که روزانه به مدت دو هفته یا بیشتر مصرف شود بهترین نتیجه را به همراه دارد.

ملاتونین

ملاتونین یک هورمون طبیعی است که در طول شب افزایش می یابد. سطح این هورمون با تاریکی تحریک می شود و سطح آن در طول شب بالا می ماند تا زمانی که نور صبح دیده شود. اگرچه به نظر نمی رسد ملاتونین برای درمان اختلالات خواب موثر باشد، اما می تواند به مشکلات خواب ناشی از مسافرت و شیفت کاری کمک کند.

با این حال، قرار گرفتن در معرض نور در زمان مناسب، ممکن است به همان اندازه موثر باشد. اگر ملاتونین مصرف می کنید، توجه داشته باشید که ممکن است با برخی از داروهای فشار خون و دیابت تداخل داشته باشد. به طور کلی، برای به حداقل رساندن عوارض جانبی و خواب‌آلودگی روز بعد، بهتر است از دوزهای کم (یک تا سه میلی‌گرم برای اکثر افراد) استفاده کنید.

بابونه

 بسیاری از مردم چای بابونه را به دلیل خواص آرام بخش ملایمش می نوشند، البته این گیاه ممکن است در افرادی که آلرژی به گیاه یا گرده دارند، واکنش های آلرژیک ایجاد کند. برای به دست آوردن خوابی کامل و آسوده، آب را بجوشانید، سپس دو تا سه کیسه چای اضافه کنید، درب آن را بپوشانید و ده دقیقه دم کنید.

تریپتوفان

تریپتوفان  یک آمینو اسید پایه است که در تشکیل پیام رسان شیمیایی سروتونین، ماده ای در مغز که به خوابیدن بدن کمک می کند، نقش دارد. ال-تریپتوفان محصول جانبی تریپتوفان است که بدن می تواند آن را به سروتونین تبدیل کند. برخی از مطالعات نشان داده اند که ال تریپتوفان می تواند به افراد کمک کند سریعتر به خواب بروند. تحقیقات در مورد تاثیر این ماده نتایج متناقضی را به همراه داشته است.

کاوا

کاوا خواب را در افراد مبتلا به بی خوابی ناشی از استرس بهبود می بخشد. با این حال، کاوا می تواند باعث آسیب کبدی نیز گردد، بنابراین مصرف آن تنها تحت نظارت دقیق پزشکی مصرف شود.

سایر گیاهانی که اثر آرام بخشی دارند عبارتند از بادرنجبویه، گل ساعتی و اسطوخودوس. بسیاری از مکمل های خواب طبیعی از ترکیبی از این مواد برای بهبود خواب استفاده می کنند.

طبیعی به معنای ایمن نیست

در حالی که برخی از درمان‌ها، مانند بادرنجبویه یا چای بابونه عموماً بی‌خطر هستند، برخی دیگر می‌توانند عوارض جانبی جدی‌تری داشته باشند و اثربخشی داروهای تجویز شده را مختل کنند یا اثربخشی آن‌ها را کاهش دهند.

برای مثال سنبل الطیب می تواند با آنتی هیستامین ها و استاتین ها تداخل داشته باشد. قبل از امتحان یک داروی گیاهی جدید تحقیقات خود را انجام دهید و در صورت داشتن هر گونه بیماری زمینه ای با پزشک صحبت کنید.

نکاتی برای استفاده ایمن تر از قرص های خواب

اگر تصمیم دارید قرص های خواب آور یا داروهای خواب آور را امتحان کنید، دستورالعمل های ایمنی زیر را در نظر داشته باشید.

هرگز قرص های خواب آور را با نوشیدنی های الکلی یا سایر داروهای آرام بخش مخلوط نکنید. نوشیدنی های الکلی نه تنها کیفیت خواب را مختل می کند، بلکه اثرات آرام بخشی قرص های خواب را افزایش می دهد. این ترکیب می تواند بسیار خطرناک و حتی کشنده باشد.

فقط زمانی قرص خواب مصرف کنید که زمان کافی برای حداقل هفت تا هشت ساعت خواب داشته باشید. در غیر این صورت ممکن است روز بعد احساس خواب آلودگی شدید داشته باشید که در مواردی مانند رانندگی می تواند خطرناک باشد.

در نیمه شب مصرف نکنید. دوبرابر کردن دوز ممکن است خطرناک باشد و با زمان کمتری که دارو برای پاکسازی سیستم شما دارد، ممکن است صبح روز بعد از خواب بیدار شوید و حالت گیجی داشته باشید.

با کمترین دوز توصیه شده شروع کنید. به مرور مشاهده کنید چگونه دارو بر شما تأثیر می گذارد و انواع عوارض جانبی که تجربه می کنید را یادداشت کرده و در مورد آن با پزشک خود مشورت کنید.

از استفاده مکرر خودداری کنید. برای جلوگیری از وابستگی و به حداقل رساندن اثرات نامطلوب، سعی کنید قرص های خواب را برای مواقع اضطراری زخیره کنید

پس از مصرف قرص خواب هرگز رانندگی نکرده و با ماشین آلات کار نکنید. این نکته به ویژه هنگامی که شروع به استفاده از دارو جدید می کنید بسیار مهم است، زیرا ممکن است ندانید که چگونه روی شما تأثیر می گذارد.

بروشور همراه دارو را به دقت مطالعه کنید. به عوارض جانبی احتمالی و تداخلات دارویی با دقت توجه کنید. بسیاری از داروهای رایج، از جمله داروهای ضد افسردگی و آنتی بیوتیک ها، می توانند تداخلات خطرناکی با قرص های خواب تجویزی و بدون نسخه ایجاد کنند.

قبل از مصرف قرص های خواب آور با پزشک یا داروساز خود در مورد موارد زیر صحبت کنید:

سایر داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید.

بسیاری از داروهای رایج، از جمله داروهای ضد افسردگی و آنتی بیوتیک ها، می توانند تداخلات خطرناکی با قرص های خواب تجویزی و بدون نسخه ایجاد کنند. مکمل های گیاهی و رژیمی و داروهای بدون نسخه مانند مسکن ها و داروهای آلرژی نیز ممکن است با قرص های خواب آور تداخل داشته باشند.

سایر مشکلات و اختلالات پزشکی که دارید.

برخی از داروهای خواب می توانند عوارض جانبی جدی برای افراد مبتلا به مشکلات پزشکی مانند فشار خون بالا، مشکلات کبدی، افسردگی و مشکلات تنفسی داشته باشند.

دستورالعمل های خاص برای مصرف

مهم است که دستورالعمل های استفاده را به دقت دنبال کنید. افزایش دوز ممکن است خطراتی را به همراه داشته باشد، از طرف دیگر کاهش مصرف شما نیز اگر خیلی سریع انجام شود، می تواند باعث ایجاد مشکلاتی شود. در برخی موارد، قطع ناگهانی دارو می تواند باعث عوارض جانبی ناراحت کننده و حتی بی خوابی مجدد شود.

برای خواب بهتر، عادات سالم را انتخاب کنید، نه قرص

تحقیقات نشان داده است که تغییر سبک زندگی و عادات خواب بهترین راه برای مبارزه با بی خوابی است. حتی اگر تصمیم به استفاده از قرص‌های خواب‌آور یا دارو در کوتاه‌مدت دارید، متخصصان توصیه می‌کنند که در سبک زندگی و رفتار قبل از خواب خود نیز تغییراتی ایجاد کنید. تغییرات رفتاری و محیطی می تواند تاثیر مثبت بیش تری نسبت به دارو داشته باشد.

تکنیک های آرامش بخشی به عنوان جایگزینی برای قرص های خواب

تکنیک‌های تمدد اعصاب که می‌توانند استرس را از بین برده و به خواب شما کمک کنند شامل تمرین‌های ساده مدیتیشن، آرام‌سازی پیشرونده عضلات، یوگا، تای چی و تنفس عمیق می باشد. با کمی تمرین، این مهارت‌ها می‌توانند به شما کمک کنند قبل از خواب آرام شوید. مجموعه ای از این تکنیک ها در ادامه ذکر شده است:

یک روال آرامش بخش قبل از خواب. حداقل یک ساعت قبل از خواب صفحه نمایش را خاموش کنید و به جای آن بر روی فعالیت های آرام و آرام بخش مانند مطالعه، یوگای ملایم یا گوش دادن به موسیقی ملایم تمرکز کنید. برای افزایش طبیعی ملاتونین، نور را کم نگه دارید و از هر امر استرس زایی دوری کنید.

تنفس شکمی. بسیاری از ما آنطور که باید عمیق نفس نمی کشیم. هنگامی که ما عمیق و کامل نفس می کشیم، نه تنها قفسه سینه، بلکه شکم، کمر و قفسه سینه را نیز درگیر می کنیم، تنفس عمیق در واقع می تواند به بخشی از سیستم عصبی ما کمک کند که آرامش را کنترل می کند.

چشمان خود را ببندید و سعی کنید نفس های عمیق و آهسته بکشید و هر نفس را حتی عمیق تر از آخرین نفس بکشید. از طریق بینی نفس کشیده و از دهان خارج کنید. هر بازدم را کمی طولانی تر کرده، با این تمرین به مرور متوجه افزایش آرامش خود می شوید.

آرام سازی عضلات. دراز بکشید و در شرایطی که احساس آرامش می کنید نفس عمیق بکشید. از پاهایتان شروع کنید، تا جایی که می توانید ماهیچه ها را سفت کنید. برای شمارش ۱۰ نگه دارید و سپس استراحت کنید. این کار را برای هر گروه عضلانی بدن خود ادامه دهید و تا بالای سر خود ادامه دهید.

ورزش کنید

مطالعات نشان داده اند که ورزش در طول روز می تواند خواب شبانه را بهبود بخشد. هنگامی که ما ورزش می کنیم، افزایش قابل توجه دمای بدن را تجربه می کنیم و چند ساعت بعد با کاهش قابل توجه استرس و دمای بدن مواجه می شویم.

این کاهش دمای بدن باعث می شود ما راحت تر به خواب برویم و بخوابیم. بهترین زمان برای ورزش، اواخر بعد از ظهر یا اوایل شب است، نه درست قبل از خواب. حداقل ۳۰ دقیقه به مدت چهار دفعه در هفته ورزش کنید. ورزش های هوازی بهترین راه برای مبارزه با بی خوابی هستند زیرا میزان اکسیژنی را که به خون می رسد را افزایش می دهند.

درمان شناختی رفتاری (CBT) قرص های خواب آور را شکست می دهد

بسیاری از مردم شکایت دارند که افکار و نگرانی های ناامیدکننده، مانع از خواب شبانه آن ها می شود. درمان شناختی-رفتاری (CBT) نوعی روان درمانی است که با اصلاح افکار، احساسات و الگوهای رفتاری، مشکلات و اختلالات را درمان می کند.

مطالعات انجام شده در دانشکده پزشکی هاروارد نشان داده است که CBT در درمان بی خوابی مزمن موثرتر از داروهای خواب نسخه ای است و بدون خطرات یا عوارض جانبی بی خوابی را درمان می کند. CBT می تواند به آرامش ذهن، تغییر دیدگاه، بهبود عادات روزانه و ایجاد خواب خوب و سالم در شب کمک کند.

منبع : قرص خواب آور و کمک های خواب طبیعی