مزایا و معایب پیش دبستانی بسیار مهم است زیرا اجباری برای آن وجود ندارد. در این مقاله فواید و معایب پیش دبستانی به طور کامل آمده و به والدین کمک می کند تا بهترین تصمیم را بگیرند.

برای کمک به تصمیم گیری در مورد فرستادن فرزند خود به پیش دبستانی، در زیر لیستی از مزایا و معایب پیش دبستانی آورده شده است. این ها نکات واقعی هستند که به شما کمک می کند راحت تر بهترین تصمیم را بگیرید.

فهرست مطالب

• ۷ مزایا و معایب پیش دبستانی
  • معایب پیش دبستانی
  • نکاتی که در انتخاب پیش دبستانی باید در نظر گرفت |راهنمای انتخاب پیش دبستانی
  • مطالب مرتبط

۷ مزایا و معایب پیش دبستانی

همان طور که گفته شد مزایا و معایب پیش دبستانی نکات مهمی هستند که آگاهی از آن ها برای والدین بسیار مهم می باشد و به آن ها کمک می کند تا تصمیم درستی بگیرند.

ابتدا اجازه دهید با جوانب مثبت دوره پیش دبستانی شروع کنیم:

مزیت ۱: یک محیط آموزشی که انجام آن در خانه ممکن است دشوار باشد

پیش دبستانی ها آموزش و برنامه درسی دوران کودکی را ارائه می دهند که تقلید آن در خانه می تواند بسیار دشوار باشد.

حتی اگر یک برنامه روتین دارید، باید مهارت هایی را که بچه های دیگر در مدرسه یاد می گیرند به فرزندتان بیاموزید. او می تواند خیلی چیزها را در مدرسه بیاموزد، درس هایی که ممکن است فکرش را نکرده باشید که خودتان آموزش دهید یا معرفی کنید.

یکی از مزایا و مهایب پیش دبستانی این است که شاید او خیلی زودتر از زمانی که شما قصد آموزش دادن به او را داشتید شروع به خواندن و نوشتن کند. او می تواند درس های جالبی بیاموزد علاوه بر این کودک در پیش دبستانی چیزهای زیادی در مورد ارتباط با دیگران، دوست یابی و موارد دیگر یاد می گیرد که در خانه امکان پذیر نیست.

مزیت۲: مکانی برای تمرین مهارت های اجتماعی

شاید روزانه کودک خود را به پارک می برید و تصور می کنید که این کار برای تمرین مهارت های اجتماعی کودک کافی می باشد. اما با مداخله شما او نمی تواند همیشه مهارت های اجتماعی را تمرین کند. والدین اغلب پیش از اینکه بچه هاتعارضات خودشان را حل کنند وارد می شوند.

یکی از مزایا و معایب پیش دبستانی این است که رابطه دوستی ایجاد می کند و تعاملات اجتماعی را تمرین می کند. این چیز خوبی است و می‌تواند به تنهایی تعامل با همسالان را به او بیاموزد.

مزیت ۳: روابط با سایر بزرگسالان

آیا کودک شما بیش از حد به شما وابسته است؟ آیا کودک شما بدون حضورتان حتی نمی تواند کنار دایی، خاله و عمه خود بماند؟

ثبت نام او در پیش دبستانی به او فرصتی می دهد تا روابط خود را با بزرگسالان دیگر توسعه دهد. او به جای شما شروع به اعتماد به دیگران خواهد کرد و مطمئن است که حتی بدون شما نیز می تواند در حضور دیگران سالم بماند و با آن ها ارتباط برقرار کند این مورد یکی از مهم ترین مزایا و معایب پیش دبستانی می باشد.

مزیت ۴: قرار گرفتن در معرض تجربیات جدید

بچه ها در پیش دبستانی تجربه های جدیدی را کسب می کنند که باعث می شود با مشاغل، مکان ها، روابط و خواسته های متفاوت آشنا شوند. به طور مثال از موزه ها دیدن کنند یا به همراه همکلاسی های خود به سفری خارج از شهر بروند.

رویدادهایی مانند این، کودک شما را در معرض تجربیات جدیدی قرار می دهد که ممکن است نتوانید در خانه فراهم کنید.

کارشناسان همچنین دریافته‌اند که سال‌های پیش‌دبستانی برای تحرک بالا در آینده مهم هستند.

مزیت ۵: آمادگی برای مدرسه

پیش دبستانی محیطی است که کودک شما را برای مهدکودک و مدرسه عادی آماده می کند. به طور مثال موارد زیر جزو کارهایی هستند که برای آمادگی کودک برای مدرسه لازم می باشد:

• پیروی از دستورات معلم
• بازی با دیگر بچه های جوان
• بیدار شدن برای رسیدن به موقع به مدرسه
• خوردن ناهار دور از خانه
• گوش دادن و یادگیری در کلاس

پیش دبستانی شکاف بین خانه و دبستان را پر می کند. هنگامی که فرزند شما برای مدرسه آماده شود، انتقال بسیار راحت تر خواهد بود.

مزیت ۶: والدین می توانند از والدین دیگر مشاوره بگیرند

پیش دبستانی ممکن است نه تنها برای کودکان، بلکه برای والدین نیز مفید باشد، زیرا آن ها می توانند تجربیات خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و برای برخی از مشکلاتی که تجربه می کنند کمک بگیرند.

بنابراین، این والدین می توانند از یکدیگر بیاموزند و احتمالاً دانش جمعی خود را در مورد مراقبت از کودک افزایش می یابد.

علاوه بر این، همچنین ممکن است والدین بتوانند در طول زمان زمانی که فرزندانشان با هم بازی می کنند، دوستی جدیدی با والدین دیگر برقرار کنند.

مزیت ۷:استعدادهای خاص ممکن است در اوایل شناسایی شوند

بسیاری از مطالعات مختلف نشان داده است که کودکانی که چیزی را از سنین پایین یاد می‌گیرند، بیشتر در آن مهارت دارند.

بنابراین حمایت و کشف این استعداد از همان ابتدا بسیار مهم است.

با انجام این کار، کودک شما حتی ممکن است بعداً بتواند سرگرمی خود را به شغل تبدیل کند و حتی ممکن است از آن پول زیادی به دست آورد.

نکته مزایا و معایب پیش دبستانی: برای تشخیص استعداد کودک می توانید از تست های استعدادیابی و هوش مرکز مشاوره ستاره ایرانیان کمک بگیرید که به شما کمک می کند تا از همان دوره کودکی استعدادهای کودک خود را شناسایی و آن را پرورش دهید.

معایب پیش دبستانی

اکنون که مزایای دوره پیش دبستانی را دیدید، ممکن است با چه معایبی مواجه شوید؟

عیب ۱: برنامه دشوار | مزایا و معایب پیش دبستانی

برخی از پیش دبستانی ها ممکن است در برنامه ها انعطاف کمتری داشته باشند. بهتراست پیش دبستانی را انتخاب کنید که برنامه مناسبی داشته باشد و نیازهای شما و کودکتان را بهتر درک کند.

عیب ۲: هزینه های بالا

همانطور که ممکن است حدس بزنید، پیش دبستانی ارزان نیست. در برخی موارد، ثبت نام فرزند شما در پیش دبستانی می تواند گرانتر از استخدام پرستار یا درخواست از یکی از بستگان شما برای مراقبت از کودک شما باشد.

علاوه بر شهریه ماهانه، ممکن است بخواهید او را در کلاس های تقویتی مانند بازیگری و رقص ثبت نام کنید. برخی از پیش دبستانی ها نیز هر سال شهریه را افزایش می دهند.

عیب ۳: بچه ها بیمار می شوند

اگر تصمیم دارید فرزند خود را در پیش دبستانی ثبت نام کنید و او مرتباً در معرض کودکان دیگر قرار نگرفته است، آماده باشید که روزهای تعطیل را برای مراقبت از او در خانه در نظر بگیرید. به طور معمول بچه ها در پیش دبستانی مریض می شوند بنابراین جای نگرانی نیست.

عیب ۴: چالش برانگیزی

پیش دبستانی یک تغییر بزرگ است، کودک ممکن است دارای اضطراب جدایی باشد، مطمئن نباشد که چه زمانی برمیگردید، یا نسبت به معلمان و همکلاسی های جدید پیش دبستانی خود نگرانی داشته باشد.

در همین حال، ممکن است غرق در احساس گناه شوید و از خود بپرسید که آیا تصمیم درستی در مورد پیش دبستانی گرفته اید یا خیر.

حتی بعد از اینکه کودک خود را تطبیق داد، باز هم ممکن است روزهایی را داشته باشد که نمی‌خواهد به مدرسه برود یا در برابر پیش دبستانی مقاومت کند، این یکی از مزایا و معایب پیش دبستانی می باشد که بسیاری از والدین را درگیر می کند.

عیب۵: اضطراب جدایی

برخی از کودکان ممکن است از اضطراب جدایی جدی رنج ببرند.

این کودکان ممکن است برای پیش دبستانی مناسب نباشند زیرا اغلب برای والدین خود گریه و فریاد می کنند.

بنابراین، اگر کودک شما از اضطراب جدایی رنج می برد، ممکن است ابتدا لازم باشد که بر اضطراب جدایی غلبه کنید و سپس او را پیش دبستانی ببرید.

نکاتی که در انتخاب پیش دبستانی باید در نظر گرفت |راهنمای انتخاب پیش دبستانی

فرض کنید تصمیم دارید فرزندتان را در پیش دبستانی ثبت نام کنید. چگونه شروع می کنید؟ به چه نکاتی باید دقت کنید؟

انتخاب پیش دبستانی می تواند دلهره آور به نظر برسد، به خصوص که شما همه عوامل را در تصمیم گیری در نظر می گیرید. اما چه عواملی را هنگام انتخاب باید در نظر بگیرید؟ در اینجا سوالاتی وجود دارد که باید هنگام انتخاب پیش دبستانی از خود بپرسید:

۱. آیا ساعت آن ها با برنامه شما مطابقت دارد؟

برخی از پیش دبستانی ها فقط چند ساعت از روز کار می کنند، به عنوان مثال از ۹ صبح تا ۲ بعد از ظهر. برخی دیگر مراقبت صبح و بعد از ظهر را ارائه می دهند.

به عنوان یک مادر یا پدر شاغل، به مدرسه ای نیاز دارید که برنامه های متنوعی را در خود جای دهد. بنابراین بسته به برنامه خود ساعات پیش دبستانی را در نظر بگیرید.

۲. هزینه پیش دبستانی چقدر است؟

مهم نیست که چقدر پیش دبستانی را دوست دارید، اگر هزینه های آن خارج از بودجه باشد باید تجدید نظر کنید.

در نظر بگیرید که چقدر می خواهید و می توانید برای پیش دبستانی بپردازید. بپرسید که آیا آنها برای ساعات مختلف هزینه های متفاوتی دارند. به عنوان مثال، بیشتر پیش دبستانی ها برای نیم روز (۹ صبح تا ۱۲ بعد از ظهر) یا برای سه روز هفته به جای پنج روز، هزینه کمتری دریافت می کنند.

۳. نسبت معلم به دانش آموز چقدر است؟

تعداد کودکانی که هر معلم زیر نظر خود خواهد داشت و اینکه آیا کمک دارد یا نه را نیز در نظر بگیرید.

شما یک تعادل خوب می‌خواهید: بچه‌های زیادی نباشند که معلمان آنقدر مشغول باشند که نتوانند به هر یک از آن ها توجه کافی داشته باشند. اما همچنین نه خیلی کم که روحیه گروهی و تعامل را یاد نگیرند.

۴. نحوه تعامل معلمان با دانش آموزان چگونه است؟

معلمان باید هنگام صحبت کردن با کودک آرام، مهربان و در برخی مواقع قاطع باشند. همچنین دیدن گفتگوهای واقعی بین کارکنان و کودکان بسیار مهم است.

۵.  ایمنی محیط چگونه است؟

در حین گشت و گذار نیز به زمین بازی نگاهی بیندازید، آیا وسایل بازی از ایمنی کافی برخوردار هستند؟

آیا مدرسه از بچه ها مراقبت می کند؟ آیا ناهار سالم و تازه است؟ آیا هر کلاس جعبه کمک های اولیه دارد؟ آیا کلاس ها در زمستان گرمایش دارد؟

۶. جو محیط

وقتی در مدرسه قدم می‌زنید، آیا احساس می‌کنید بچه‌ها آرام و راضی هستند؟ یا احساس تنش و بی نظمی می کند؟

اطمینان حاصل کنید که کودک شما در محیط احساس شادی می کند.

با تماشای نحوه تعامل کارکنان عمومی با بچه ها می توانید چیزهای زیادی در مورد یک مدرسه متوجه شوید. به یاد داشته باشید که پیش دبستانی باید فضای بسیار دوست داشتنی داشته باشد.

۷. برنامه ریزی

در پیش دبستانی معلم قرار است فعالیت های بازی را با هدف برنامه ریزی کند.

در حین بازی وسایلی مانند میز، قلم مو و آب برای نقاشی روی دیوارهای بیرونی باید تعبیه شود. محیط بازی باید مرتباً تغییر کند.

در طول هر روز مدرسه، معلم باید یک فعالیت حرکتی، زنگ گفتگو، فعالیت موسیقی، فعالیت مبتنی بر داستان، فعالیت‌های هنری و غیره را برنامه‌ریزی کند.

در سطح پیش دبستانی، باید برنامه ریزی هفتگی و همچنین برنامه کلی وجود داشته باشد این یکی از مزایا و معایب پیش دبستانی می باشد. شما حق دارید در مورد برنامه ریزی درسی از مدرسه سوال کنید.

منبع : مزایا و معایب پیش دبستانی | مهم ترین نکات برای انتخاب پیش دبستانی مناسب

دروس ضروری برای شروع آموزش به کودکان بسیار خردسال- و چگونگی انجام آن

 به عنوان والدین، مهارت های بسیاری وجود دارد که ما نیاز داریم و می خواهیم که به کودکانمان آموزش دهیم. اغلب ما بر موارد پایه ای مانند آموزش دادن به کودک که چگونه به تنهایی خودش غذا بخورد و یا لباس بپوشد، چگونه بند کفشش را ببندد، چگونه حساب کند، بخواند و یا بنویسد شروع می کنیم. با این همه، مهارت های پایه ای وجود دارند که برای کودکان ما ضروری هستند تا بتوانند هر چه بیشتر مستقل شوند. اما همانگونه که ناتالیا دنیلز، روانشناس کودک، مطرح می کند، همانطور که ما به کودکانمان مهارت های عملی را یاد می دهیم، ممکن است دیگر مهارت هایی را که به همان اندازه از اهمیت برخوردارند را فراموش کنیم مانند هوش عاطفی. “کودکان همواره به همراه همدلی، عطوفت و مهربانی متولد نمی شوند. این مهارت ها بایستی به آنها یاد داده شود، پرورانده شود و رشد داده شوند. دنیلز همچنین می گوید که ما می توانیم بذر این مهرات ها را هر چه زودتر در زمان نوزادی در آنها بکاریم.

برای شروع دنیلز پیشنهاد می کند که به کودکان کمک کنیم تا برای احساسات خود عناوینی انتخاب کنند (از کم تا زیاد)و به آنها یاد دهیم چگونه اعمالشان بر دیگران تاثیر می گذارد. به عنوان مثال، شما ممکن است بگویید: “هر زمانی که اسباب بازی هایت را با دوستت به اشتراک بگذاری، او را خیلی خوشحال کرده ای” یا “زمانی که تو آن اسباب بازی را از او می گیری، ممکن است ناراحت شود”. سوم اینکه، به علت اینکه کمک به دیگران روشی قدرتمند برای ایجاد مهربانی است، به کودک خود یاد دهید تا کارهایی مانند نگهداشتن در برای دیگران و کمک به خواهر و برادرهایشان را انجام دهند. در ذیل شما دروس ضروری دیگری برای شروع آموزش به کودک خود، از همین الان می توانید ببینید و همچنین جزئیاتی در مورد نحوه ی انجام آن.

به کودک خود یاد دهید که او توانمند با صلاحیت است. به فرزند خود اجازه دهید تا کارهای بیشتری را خودش به تنهایی انجام دهد. دکتر جان دلفی، یک روانشناس بالینی و نویسنده ی کتاب”پدر و مادر در دسترس” و همچنین تهیه کننده پادکست “بهتر” به همکاری همسرش، می گوید این به این علت است که هر چه شما کار کمتری برای آنها انجام دهید، آنها به همان اندازه بیشتر یاد می گیرند که خمیرمایه شان چیست.

“این هدیه هم ارزشمند و هم قابل تعویض است. کودکان حس صلاحیت و شایستگی را تا آخر عمر حفظ خواهند کرد. دلفی والدین را به ، به چالش کشاندن کودکان برای انجام چیزهایی که به طور معمول انجام نمی دهند، تشویق کرده است- مانند انجام کارهای خشک شویی، شست و شوی ظروف، مشارکت در مکالمات بزرگترها در مورد سیاست و یا مذهب، حل مشکلات  کامپیوتری و حتی کمک به تعمیر موتور یک ماشین. “آنها را به این فضاها دعوت کنید. شما از آنچه که قادر هستند انجام دهند، شگفت زده خواهید شد”.

ناتالیا ون ریکورت، MSW، ACC، یک مددکار اجتماعی و مربی دوره های زندگی که در مربی گری ADHD و خانواده متخصص است گفته است که به کودکان خود یاد دهید احساسات خود را بفهمند و با آن کنار بیایند. والدین اغلب به کودکان خود می گویند آرام باش، درست رفتار کن یا بهتر رفتار کن و وقتی که کودکان به طرز اجتناب ناپذیری این کارها را انجام نمی دهند، خسته و دلسرد می شوند. “آنچه که کودکانتان به شما نمی گویند این است که آنها در مورد این که این چیزها واقعا به چه مفهومی هستند، هیچ ذهنیتی ندارند، چه برسد به اینکه این کارها را به مرحله ی عمل برسانند”. دوباره، به کودکتان لغاتی برای احساساتشان بددهی. اگر انها شروع به برون ریزی کنند، روی دو زانوی خود نشسته و به آنها بگویید “من می توانم ببینم که تو واقعا خسته هستی” یا “من می دانم که جدا ناامید شده ای” یک نمودار احساسات را زمانی که آرام هستند با آنها مرور کنید.

جنین هالوران، یک مشاور بهداشت روانی و بنیانگذار مهرات های مقابله برای کودکان، همچنین بر اهمیت آموزش در مورد احساسات تاکید می کند. کودکانتان را تشویق کنید تا تشخیص دهند که چه زمانی احساس شادی، و یا غم دارند “چه چیزی باعث وشحالی تو می شود؟ زمانی که چنین حسی داریف بدنت چه احساسی دارد؟ چهره ات چگونه می شود؟”.  هالورن، نویسنده کتاب کار مهارت های مقابله برای کودکان، همچنین گفته است که مطالعه کردن و تماشای تلویزیون فرصت های خوبی برای شناسایی احساسات هستند. ممکن است شما سوالاتی نظیر این بپرسید: “به نظر تو زمانی که این اتفاق افتاد، الینا چه احساسی داشت؟ اگر این اتفاق برای تو می افتاد چه حسی به تو دست می داد؟ در مورد چهره و بدن کوانتین چه فکری می کنی؟ در مورد احساسات او چه فکری می کنی؟”. به کودک خود مهرات های مقابله را آموزش دهید. اقدامات مختلفی را بر روی نمودار و کارت های فهرست قرار دهید به طوری که کودکتان اینها را آرامش بخش و یا لذت بخش بداند مانند انجام کارهای پرشی، یک برنامه تفریحی کوتاه، بازی با حیوانات خانگی، بیرون رفتن و گوش دادن به موسیقی. “زمانی که حس می کنید کودکتان زیاد از حد تحت تاثیر قرار گرفته و آشفته شد، او را ملزم کنید تا یک مهارت مقابله را برای بکارگیری انتخاب کند.

زمانی که کودکتان دچار آشفتگی می شود، ون ریکورت پیشنهاد می کند که بر آن چیزی که رفتارشان منتقل می کند و یا مهارتی که آنها کم دارندف تمرکز کنید. به عنوان مثال، زمانی که شما از آنها می خواهید تا اسباب بازی هایشان را تمیز کنند، ناراحت می شوند. شاید علت این است که آنها با انجام چنین کار بزرگی مواجه شده اند و هیچ سر نخی ندارند که چگونه می بایست شروع به این کار کنند.

اگر کودکتان کمی بزرگ تر است، می توانید با او در مورد این که چه چیزی باعث سختی تمیزکاری می شود و این که چه کاری ممکن است برای آسان تر کردن آن انجام داد، می توانید صحبت کنید و همچنین شما می توانید تقسیم کارها را به گام های کوچک تر مانند تمیزکاری قطعات در ابتدا و سپس جمع و جور کردن وسایل هنری را برای او مدلسازی کنید.

همچنین آموزش به کودکتان برای کمک گرفتن ممکن است کمک کننده باشد- چیزی کهون ریکورت قبلا هم با کودک ۲ ساله ی خود شروع کرده بود. زمانی که دختر او خسته می شود، او می گوید” لطفا کمک کن”. حالا زمانی که یکی از اسباب بازی های او زیر مبل می افتد، به جای اینکه دچار اشفتگی و یا عصبانیت شود، کمک می گیرد. کودکان اغلب زمانی که به کمک نیاز دارند، از کمک گرفتن خیلی خجالت می کشند و یا می ترسند، بنابراین، مهم است که به کودک خود اجازه دهید بداند که کمک گرفتن هیچ  موردی ندارد.

در نهایت، احساسات خود را هم برچسب گذاری کنید. هالورین می گوید ممکن است بگویید” من خیلی احساس خوشحالی می کنم چون …” و یا ” من کمی غمگین هستم به علت اینکه…”، زمانی که والدین احساسات چالش برانگیز زیادی دارند، می توانند نشان دهند که ایجاد تغییر در احساس چگونه ممکن است، مانند “من احساس عصبانی بودن می کنم، پس من قصد دارم یک جرعه آب خنک بخورم و کمی تنفس عمیق داشته باشم تا بتوانم آرام بگیرم”.

قانون طلایی را به کودکان خود یاد دهید. این قانونطبق نظر کاترین اوبرین، درمانگر خانواده و ازدواج در ساکرمنتو، کالیفرنیا، که والدین جدید را در مورد والد بودن راهنمایی می کند، همه چیز را از محبت تا همکاری و حتی بخشش در بر می گیرد. همچنین می گوید که این قانون اساسی است برای مکالمات ضروری مانند درک عدل و عدالت و ایجاد ارتباطات با دیگران. گام اول مدلسازی قانون طلایی برای خودمان است و اینکه با کوکانمان به عنوان والدین با احترام رفتار کنیم، به عنوان والدین ممکن است فکر کردن به خودمان صرفا در جایگاه والدین و آنها در جایگاه کودک، آسان باشد. اوبرین می گوید که”این روش یک افتراق و جدایی نامرئی بین ما و آنها ایجاد میکند. اما همه ما انسان هستیم و سزاوار این هستیم که با ما چنان رفتاری شود”.

زمانی که کودکان شروع به صحبت می کنند، بدون هیچ دخالت و یا قضاوتی به کودکان خود گوش فرا دهید. اوبرین می گوید زمانی که آرامش خود را از دست می دهید، مسئولیتش را بپذیرید و معذرت خواهی کنید. این نشان می دهد که خسته شدن ایرادی ندارد و شما می توانید از این درگیری گذر کرده و این که هر کسی مسئول اقدامات خودش است. و می گوید یک استراتژی دیگری هم وجود دارد: به جای مجبور کردن کودکتان به معذرت خواهی برای گرفتن اسباب بازی یک کودک دیگر، از آن کودک دیگر بخواهید تا بگوید که این کار کودکتان چه احساسی به او داد و سپس از کودک خود بپرسید که آنها چگونه می توانند کمک کنند تا همه چیز عادلانه تر و یا بهتر شود (اگر شما برای معذرت خواهی گرفتن عجله کنید، ممکن است آنها تشخیص ندهند که واقعا چه کار اشتباهی انجام داده اند و ممکن است یاد بگیرند که بعدها با گفتن یک معذرت می خواهم، می توانند هر آن چیزی را که دلشان می خواهد، انجام دهند.

اوبرین همچنین بر اهمیت آموزش به کودکان به اینکه برای بغل کردن و یا بوسیدن دیگران به اجازه آنها نیاز دارند، تاکید کرد. هر کسی متفاوت از دیگری است: برخی از کودکان فیزیکی هستند، اما در حالی که دیگر کودکان ممکن است زمانی که بوس و یا بغل می شوند، در جای خود خشک شوند. او می گوید که به طور مشابه، کودکتان را مجبور نکنید هر کس دیگری را بوس کند و یا بغل کند “چرا که انتظار این کار می رود، پدربزرگ و مادربزرگ، عمه عمو و یا دوست خانوادگی”.

همان طور که دنیلز اشاره کرده است “صرف نظر از چیزی که ما یاد می دهیم، اقدامات و اعمال ما همیشه بزرگترین آموزگار کودکان هستند، بنابراین هر آنچه را که می خواهید کودکتان یاد بگیرد، آن را انجام دهید. چرا که آنها این را تقلید خواهند کرد. البته ما همچنین انسان هستیم و ممکن است اشتباهات زیادی مرتکب شویم. و این موردی ندارد. چرا که ما می توانیم همچنین کامل نبودن، پذیرش خود و چگونگی جمع و جور کردن خود را هم مدلسازی کنیم.

منبع : نکات مهم برای تدریس به کودکان

تاثیر تغذیه در بیش فعالی چه می باشد؟ آیا آنچه می خورید به توجه، تمرکز و یا بیش فعالی کمک می کند؟ هیچ دلیل علمی واضحی وجود ندارد که اختلال بیش فعالی و کمبود توجه در اثر رژیم یا مشکلات غذایی بوجود می آید.

ولی تحقیقات نشان داده اند که غذاهای مشخصی حداقل می توانند در تاثیر تغذیه در بیش فعالی نقش داشته باشند. بنابراین آیا این غذاها چیزهای خاصی هستند که اگر شما این شرایط را داشته باشید نباید بخورید؟ و یا اگر فرزند شما دچار مشکل کمبود توجه و بیش فعالی باشد نباید بخورد و آنچه می خورد را باید تغییر دهید؟

در اینجا پاسخ به سوالات شما درباره حذف رژیم غذایی، مکمل های غذایی، و تاثیر تغذیه در بیش فعالی با کمک مشاوران متخصص پاسخ داده می شود. در صورتی که سوالی دارید در انتهای متن می توانید آن را مطرح کرده تا متخصصان ما در سریع تر زمان ممکن به آن پاسخ دهند.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی چیست؟

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) شایع ترین اختلال دوران کودکی است که تخمین زده می شود ۲ تا ۱۸٪ از کودکان را تحت تاثیر قرار دهد . علائم اصلی مرتبط با ADHD شامل سطوح نامناسب بیش فعالی، تکانشگری و بی توجهی است.

ADHD همراه با سایر مشکلات سلامت روان مانند اضطراب و اختلالات خلقی، از جمله افسردگی، افکار خودکشی و اختلال دوقطبی ظاهر می شود و اغلب به ویژه با مشکلات ضد اجتماعی مانند اختلال سلوک و اختلال نافرمانی مقابله ای همراه است. در این شرایط ADHD می تواند منجر به رفتار ضد اجتماعی، سوء مصرف مواد و اختلال شخصیت مرزی در اواخر نوجوانی و بزرگسالی شود.

علاوه بر این، ADHD با نقایص شناختی نیز مرتبط است. تخمین زده شده است که یک چهارم این کودکان دارای ناتوانی های یادگیری خاص در ریاضیات، خواندن، یا املا هستند. مشکلات توجه با تاخیر در عملکرد شناختی کلی، مهارت های زبانی ضعیف و سازگاری ضعیف در کلاس همراه می باشد.

رفتار مخرب، انضباط ضعیف، حواس‌پرتی می‌تواند تأثیر نامطلوبی بر خانواده‌ها، روابط، تعاملات اجتماعی و عزت‌نفس و عملکرد مدرسه کودکان بگذارد.

چه غذاهایی برای کودکان بیش از حد فعال مضر است

تاثیر تغذیه در بیش فعالی شامل غذاهایی می باشد که شما می خورید و یا هر مکمل غذایی که شما مصرف می کنید. به طور ایده آل عادات غذایی شما به کارکرد بهتر مغز کمک می کند و این علائم را کاهش می دهد مثل بی خوابی و یا عدم تمرکز.

ممکن است در مورد تاثیر تغذیه در بیش فعالی شنیده باشید، موارد غذایی زیر تاثیر تغذیه در بیش فعالی  را نشان می دهند و باید به آن ها توجه ویژه ای داشته باشید:

تاثیر تغذیه در بیش فعالی: فرض بر اینست که برخی از غذاهایی که شما می خورید ممکن است علائم را بهتر یا بدتر نمایند. هم چنین ممکن است خیلی از مواد غذایی که نمی خورید به بهبود علائم شما کمک کنند.

رژیم مکمل غذایی: با این برنامه شما ویتامین ها، مواد معدنی و یا سایر مواد غذایی را به تغذیه خود اضافه می کنید، این ایده به گونه ای است که می تواند به شما کمک کند چیزی را که از طریق غذا خوردن نمی توانید کسب کنید جبران نمایید. پیشنهاد دهندگان این نوع رژیم های غذایی بر این باورند که اگر مقدار کافی از این مواد غذایی را نداشته باشید ممکن است علائم شما تشدید گردد این نشانه تاثیر تغذیه در بیش فعالی می باشد.

رژیم های غذایی حذفی: این رژیم غذایی شامل نخوردن غذاها یا مواد غذایی می باشد که فکر می کنید منجر به رفتارهای خاصی شده یا علائم را بدتر می کنند.

تاثیر تغذیه در بیش فعالی: درباره رژیم های غذایی بیش فعالی تحقیق زیادی نشده است. داده ها محدود هستند و نتایج ترکیبی می باشند. علی رغم این مطلب متخصصان عرصه سلامت بر این باورند که آنچه که شما می خورید و می نوشید می تواند نقشی را در کمک به این علائم ایفا نماید.

بهترین صبحانه برای کودکان بیش فعال

یکی از متخصصان به نام ریچارد سان می گوید: هر آنچه که برای مغز خوب باشد تقریبا برای بیش فعالی نیز خوب است. ممکن است خواهان خوردن این موارد باشید:

یک رژیم غذایی با پروتئین بالا، لوبیاها، پنیر، گوشت و خشکبار می تواند منبع خوبی برای پروتئین باشند، این غذاها را در صبح و بعد از وعده های مدرسه بخورید. این موضوع می تواند تمرکز را بهبود بخشیده و ممکن است باعث اثربخشی دارو درمانی در دراز مدت شود.

موادی که در زیر آمده اند را کاهش دهید:

شکلات، شربت، ذرت، عسل، شکر، محصولاتی که از گندم سفید، برنج سفید و سیب زمینی می توانند تاثیر تغذیه در بیش فعالی داشته باشد و بهتراست که مصرف این موارد را کاهش دهید.

افزایش کربوهیدرات های پیچیده تر: این موارد خوب هستند؛ مقدار زیادی سبزیجات و میوه را مصرف کنید که شامل پرتقال، نارنگی، گلابی، گریپ فروت، سیب و کیوی می باشد. این نوع غذاها را در هنگام عصر می تواند به کودک کمک کند تا بخوابد و خواب راحت تری داشته باشد علاوه بر این تاثیر تغذیه در بیش فعالی را کاهش می دهد و کودک را ارام تر می سازد. از طرفی مصرف غذاهای فست فودی و نامناسب می تواند باعث تشدید تاثیر تغذیه در بیش فعالی شود.

افزایش اسیدهای چرب دارای امگا۳: می توانید این مواد را در ماهی تن، قزل آلا و سایر ماهی های سفید آب سرد پیدا کنید. گردوها، آجیل برزیل، روغن زیتون و کانولا غذاهای دیگری هستند که این مواد را در خود دارند. هم چنین می توانید مکمل اسید چرب دارای امگا۳ مصرف نمایید.

مولتی ویتامین و بیش فعالی

برخی از کارشناسان می گویند افراد بیش فعال باید هر روز ۱۰۰ % مکمل های معدنی و ویتامین دریافت کنند. سایر کارشناسان تغذیه معتقدند افرادی که رژیم غذایی عادی و متعارف دارند نیازی به مکمل های مغزی و ویتامین ندارند. کارشناسان می گویند شواهد کافی مبنی بر این که مکمل های معدنی و ویتامین ها به ناهنجاری های همه کودکان کمک می کنند و باعث افزایش تاثیر تغذیه در بیش فعالی می شوند وجود ندارد.

گرچه مولتی ویتامین ممکن است برای کودکان، نوجونان و افراد بالغ که رژیم غذایی نامناسب دارند مفید باشد، دوز زیاد ویتامین ها می تواند سمی باشد، پس از آن ها اجتناب کنید.

علائم بیش فعالی از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. اگر نیازمند دریافت مکمل هستید از نزدیک با پزشکان در ارتباط باشید تا تاثیر تغذیه در بیش فعالی را کاهش دهید.

رژیم های غذایی و تاثیر تغذیه در بیش فعالی 

برای پیروی از این کار، شما یک غذا یا ماده غذایی خاصی را که فکر می کنید برای بیش فعالی مضر باشد انتخاب می کنید. پس شما هر چیزی را که شامل آن ماده غذایی باشد حذف می کنید و نمی خورید. اگر ناهنجاری ها بهتر شدند یا کلا از بین رفتند شما به نخوردن آن ماده ادامه می دهید.

اگر غذایی را از رژیم غذایی تان حذف کنید، آیا ناهنجاری هایتان را بهبود می بخشد؟ تحقیق در این زمینه در حال انجام است و نتایج روشن نیستند. بیشتر دانشمندان مخالف این رویکرد برای سامان دهی بیش فعالی هستند.

افزودنی های غذایی و بیش فعالی

یک متخصص آلرژی برای اولین بار در سال ۱۹۷۵ گفت: که رنگ های مصنوعی، طعم دهنده ها و نگه دارنده ها ممکن است در برخی کودکان موجب بیش فعالی شوند. از آن زمان به بعد محققان و کارشناسان رفتار کودک به شدت درگیر این موضوع شدند.

برخی معتقدند که نظریه حذف همه مواد ذکر شده از رژیم غذایی بی اساس است و مدارک کافی برای اثبات وجود ندارد. اما مطالعه ای نشان می دهد که برخی رنگ های غذایی و یک نگه دارنده، بیش فعالی را در برخی کودکان افزایش داد. اما تاثیرات آن در هر سن و هر افزودنی متفاوت است.

طبق این تحقیق و مطالعات اخیر دیگر، آکادمی آمریکایی طب اطفال با این نظریه موافق است که حذف نگه دارنده ها و رنگ های غذایی از رژیم غذایی، انتخاب مناسبی برای کودکان بیش فعال است.

برخی کارشناسان پیشنهاد می کنند افرادی که دارای بیش فعالی هستند از استفاده این مواد اجتناب کنند:

• رنگ های مصنوعی، مخصوصاً قرمز و زرد
• افزودنی های غذایی مانند آسپارتامه (یک نوع شکر مصنوعی)، MSG (نمک اسید گلوتامیک مونوسدیم)، و نیتریت ها، برخی مطالعات به رابطه بیش فعالی و نگه دارنده سدیم بنزوات اشاره می کنند.

شکر و بیش فعالی

برخی کودکان بعد از خوردن شکلات و سایر غذاهای شیرین دچار بیش فعالی می شوند. البته مدرک معتبری وجود ندارد که ثابت کند شکر عامل بیش فعالی است. به طور کلی، غذاهای شکر دار و مغذی باید بخش کوچکی از رژیم غذایی باشند. بنابراین می توانید آن ها را حذف کنید تا ببینید که علائم بهبود می یابند یا نه.

چه ویتامینی باعث بیش فعالی می شود

روی

روی علاوه بر ایفای نقش های مهم در عملکرد سیستم ایمنی، رشد، رشد و تولید مثل، برای مغز در حال رشد مورد نیاز است. نقش های متعددی در عملکرد مداوم مغز از طریق اتصال پروتئین، فعالیت آنزیمی و انتقال عصبی ایفا می کند.

اهن

تخمین زده می شود که کم خونی ناشی از فقر آهن ۲۰ تا ۲۵ درصد از نوزادان را تحت تاثیر قرار دهد آهن برای ساختار و عملکرد سیستم عصبی مرکزی مهم است و نقش های متعددی در انتقال عصبی ایفا می کند. کمبود آهن با رشد شناختی ضعیف مرتبط است.

منیزیم و تاثیر تغذیه در بیش فعالی 

سطوح پایین منیزیم (Mg) ممکن است بر عملکرد مغز از طریق تعدادی مکانیسم از جمله کاهش متابولیسم انرژی، سیگنال‌دهی سلول‌های عصبی سیناپسی و جریان خون مغزی تأثیر بگذارد.  در ۱۱۶ کودک مبتلا به ADHD تشخیص داده شده، ۹۵٪ کمبود منیزیم مشاهده شد و این موارد به طور قابل توجهی بیشتر از یک گروه کنترل بود.

آلرژی های غذایی و حساسیت های مفرط

آلرژی غذایی در علائم رفتاری و روانی، از جمله علائم مرتبط با ADHD نقش دارد. جالب توجه است که ناهنجاری‌های روانی-اجتماعی نیز منجر به آلرژی غذایی می‌شوند. برخی گزارش ها نشان می دهد که واکنش های آلرژیک در دوران نوزادی می تواند ناهنجاری های رشد عصبی بعدی را پیش بینی کند.

توصیه های تغذیه ای برای کودکان مبتلا به ADHD

کمک به کودکان مبتلا به ADHD برای مدیریت رفتارهای مربوط به غذا و تغذیه مهم است و باعث کاهش تاثیر تغذیه در بیش فعالی می شود.

۱.استفاده از غذا به عنوان عامل حواس پرتی خودداری کنید

بسیاری از اوقات والدین یاد می‌گیرند که ارائه غذا می‌تواند راهی برای ساکت کردن کودک برای چند دقیقه باشد، که می‌تواند برای والدین آرامش بخش باشد اما به مروز باعث تشدید تاثیر تغذیه در بیش فعالی می شود. با این حال، این می تواند کودک را تشویق به ایجاد یک رابطه ناسالم با غذا کند، زیرا کودک ممکن است یاد بگیرد هر زمان که حوصله اش سر رفت، غذا بخورد. بعلاوه، احتمالاً کودک یاد می‌گیرد که با غذا پاداش می‌گیرد و بنابراین ممکن است این کار را بیشتر انجام دهد.

۲.نه یعنی نه

اکثر بچه‌ها به طور مکرر همان چیز را می‌خواهند، حتی اگر والدین قبلاً «نه» گفته باشند. این احتمالاً در کودک مبتلا به ADHD به دلیل تمایل به تکانشگری تشدید می شود. اگر والدین در نهایت تسلیم شوند بچه‌ها یاد می‌گیرند که به طور مداوم همان سؤال را تکرار کنند، زیرا در نهایت به پاسخی که می‌خواهند می‌رسند. بنابراین، برای والدین مهم است که فقط زمانی «نه» بگویند که واقعاً «نه» را معنی می‌کنند و سپس به آن پایبند باشند. این یک تکنیک مدیریتی مهم برای همه رفتارها از جمله رفتارهای مرتبط با غذا است.

۳.زمان غذا برای کاهش تاثیر تغذیه در بیش فعالی اغلب اوقات تشخیص ADHD و در نتیجه درمان به دلیل عدم شناخت علائم یا عدم دسترسی به روانشناس به تاخیر می افتد به همین دلیل تاثیر تغذیه در بیش فعالی را متوجه نمی شوند. حواس‌پرتی‌ها در زمان صرف غذا، مانند تلویزیون یا سایر رسانه‌های الکترونیکی، باید به حداقل برسد، زیرا این وسایل توانایی کودک را در فیلتر کردن عوامل حواس‌پرتی برای تمرکز کم تر می کنند.ودکان باید تشویق شوند که آهسته بجوند و واقعاً غذای خود را بچشند. نباید به کودک اجازه داد از روی میز بلند شود اما اگر بتوان نیمکتی را جایگزین صندلی در میز شام کرد، می توان در محدوده معقولی اجازه حرکت داد. این به کودک این امکان را می دهد که به جای اینکه بیش از حد حواسش به حرکاتش باشد و یا به دلیل حرکت زیاد دچار مشکل شود، روی غذا خوردن تمرکز کند.ایجاد یک برنامه غذایی خانوادگی تقریباً در زمان و مکان یکسان هر روز می تواند به کودک کمک کند تا بداند چه زمانی و کجا باید انتظار غذا خوردن را داشته باشد و باعث کاهش تاثیر تغذیه در بیش فعالی شود. ۴. کاهش اشتها و میل از آنجایی که داروهایی که معمولاً برای درمان ADHD استفاده می‌شوند باعث کاهش اشتها می گردند، خانواده‌ها و کودکان باید راهبردهای عملی برای مقابله با این مشکل پیدا کنند. برخی از کودکان به طور کلی علاقه خود را به خوردن از دست می دهند و غذا آن ها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.تاثیر تغذیه در بیش فعالی می تواند منجر به کاهش وزن نامطلوب شود و اگر این مصرف ضعیف برای چندین ماه ادامه یابد، ممکن است بر قد تأثیر بگذارد و منجر به مشکلات پزشکی شود.تاثیر تغذیه در بیش فعالی باید با پزشک در میان گذاشته شود، زیرا دوز دارو و زمان بندی دارو می تواند برای کاهش اثرات سرکوب اشتها تغییر کند. به عنوان مثال، متیل فنیدات یک داروی محرک است که برای درمان ADHD استفاده می شود و باعث کاهش اشتها می شود. این دارو باید ۱ بار در روز تجویز شود، اگر پس از شروع دارو، سرکوب اشتها برای مدت طولانی ادامه یابد، به جای تغییر یک داروی جدید، ممکن است همان دارو را  با دوز متفاوتی چایگزین کرده یا دارو را تغییر دهید.علاوه بر تغییرات احتمالی در زمان و دفعات مصرف دارو، استراتژی های تغذیه نیز برای کاهش تاثیر تغذیه در بیش فعالی مهم هستند. غذاها و نوشیدنی‌های انتخابی باید غنی از مواد مغذی باشند و از مصرف غذاهای «کالری خالی» مانند نوشابه، آب نبات یا ژلاتین خودداری کنند. باید بین وعده های غذایی، به جای همراه غذا یا مستقیماً قبل از غذا، به منظور حفظ اشتها برای غذاهای جامد ارائه شود. 

گلوتن و بیش فعالی

گلوتن پروتئینی است که در گندم و جو یافت می شود. گلوتن به انعطاف پذیری خمیر کمک می کند و نان ها را نرم و پف می کند. گلوتن را می توان به عنوان در سایر غذاها از جمله غذاهای آماده مانند سوپ، سس، سس سالاد و غلات نیز استفاده کرد.

اغلب مقالاتی وجود دارند که نشان می‌دهد رژیم غذایی بدون گلوتن می‌تواند به کاهش علائم ADHD کمک کند، برخی افراد معتقدند رژیم بدون گلوتن حتی ممکن است ADHD را درمان کند.

آیا بیش از فعالی بد است

ADHD اغلب با سایر اختلالات رخ می دهد. بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD دارای اختلالات دیگری نیز مانند ADHD نیز هستند، مانند مشکلات رفتاری یا رفتاری، اختلالات یادگیری، اضطراب، افسردگی، وسواس یا اختلال های دیگری که کنترل آن ها برای کودک دشوار می باشد. این بدین معنی نمی باشد که کودک شما از قصد سعی می کند شما را اذیت کند یا بد می باشد.

توجه داشته باشید که سعی کنید او را درک کنید و او را مقصر ندانید تا بتوانید به او کمک کنید که روند درمان را طی کند.

منبع : تاثیر تغذیه در بیش فعالی + چه ویتامینی باعث بیش فعالی می شود

طلاق نباید یک اتفاق تعجب برانگیز باشد. طلاق ممکن است در هر ارتباطی ایجاد شود و معمولا زمانی که زوجین با مشکلاتی مواجه می شوند نشانه هایی با خود بهمراه دارد.. در اینجا نشانه هایی از وقوع طلاق در آینده ای نزدیک، آورده شده است.

در منابع مختلف و به گفته ی روانشناسان متعدد باید در امر طلاق، بالغانه رفتار کرد. در موارد کمی هر دوی طرفین بطور همزمان به یک تصمیم مشترک برای طلاق می رسند. گاها، یکی از زوجین، شاید آن فردی که آستانه درد پایین تری دارد، به این تصمیم می رسد که آنها دیگر نمی توانند به این زندگی مشترک ادامه دهند.

علی رغم غم و نامناسب بودن طلاق، فرد ممکن است به این نتیجه برسد که طلاق بهتر از ادامه ی این زندگی مشترک است. هرچند غالبا این مرد است که مساله ی طلاق را مطرح می کند، اما در ۷۵ درصد موارد این خانم است که خاتمه زندگی مشترک را شروع می کند.

همسری که طلاق را شروع نکرده است، ممکن است خود نیز به این نقطه نزدیک شده باشد و بلافاصله این پیشنهاد را بپذیرد که طلاق بهترین گزینه است. یا ممکن است او مقاومت کرده و بحث کند که اگر یک بار دیگر تلاش کنند ممکن است بتوانند این ازدواج را نجات دهند.

در برخی از موارد، فردی که مساله طلاق را مطرح نکرده است ممکن است کاملا شک زده شده و بحث کند که آنها ازدواج مقبولی دارند و نمی تواند اجازه دهد که خانواده از هم بپاشد و طلاق رخ دهد.

بالغانه رفتار کردن

مساله بلوغ از اهمیت بسیاری برخوردار است چرا که روشی که فرد می تواند مسائل و بالغانه رفتار کردن را مدیریت کند، مشخص می کند که آیا طلاق آزار دهنده خواهد بود یا نه قابل تحمل. ازدواج بهم نمیخورد بلکه در طول زمان فرو میریزد.

هر دفعه که یک اتفاق ناخوشایند یا آزار دهنده بدون حل شدن یا معذرت خواهی باقی می ماند، پیوندی که یک زوج را کنار هم نگه میدارد از بین می رود.

هر بار که یک همسر از تشخیص نیاز احساسی همسرش یا توجه به آن باز می ماند، این پیوندها ضعیف می شوند. هر بار که از مجادله دوری می شود چرا که زوجین توانایی انجام یک مجادله ی سازنده را ندارند و بدین ترتیب نمی توانند مسائل را شفاف سازی کنند، پیوندهای ازدواج بیشتر فرو می ریزند، و هر باز که از سکس سر باز می زنند یا از آن دوری می کنند چرا که یکی از طرفین به لحاظ عاطفی حس جدایی می کند این پروسه شتاب بیشتری به خود می گیرد؛ پروسه از بین رفتن پیوند ازدواج!

علت های بیشماری برای از هم پاشیدن ازدواج وجود دارد که شامل عدم معطوف داشتن زمان و توجه به ازدواج است که با درگیری بیش از حد در شغل یا فرزندان رخ می دهد. اما چگونه یکی از طرفین به این جا می رسد که بگوید این از هم پاشیدن، ازدواج را به نقطه طلاق کشانده است؟

دفعه ی بعد که به رستوران رفتید به زوج جوانی که غذای خود را در سکوت می خورند و هیچ ارتباط چشمی با هم ندارند و یا ارتباط چشمی شان اندک است، نگاه کنید.

این زوج اصلا درگیر ارتباط نیستند و به سادگی فقط غذای خود را می‌خورند تا بتوانند آن محل را ترک کنند. اینها زوج هایی هستند که گزینه ی طلاق هستند. ممکن است این طلاق به زودی رخ ندهد و یا اصلا رخ ندهد چرا که زوج هایی وجود دارند که فقط و فقط بخاطر خویشتن داری و ترس در کنار هم باقی می مانند. اما حداقل یکی یا دو نفر از این زوج ها متاسفانه به طلاق فکر می کنند.

1. عدم حل و فصل اختلافات

جان گاتمن می گوید که کمبود ارتباطات و مکالمات نیست که یک ازدواج را غرق می کند بلکه کمبود و یا نبود حل و فصل موثر اختلافات است که این را باعث می شود.

زوج هایی که درگیر این نیستند که تفاوت ها را بدون آسیب زدن به ارتباط حل کنند، این اختلافات را با دوری از عدم تفاهم و مباحثه به اتمام می رسانند. یک و یا دو فرد نیز به نقطه ای از ناامیدی رسیده اند که دیگر جایی برای حل و فصل یک اختلاف و یا تفاوت با فرد مقابلشان نمی بینند.

اینگونه است که یک و یا هر دو فرد از اختلاف دوری می کنند. یک و یا هر دو نفر ممکن است هر دعوا و اختلاف را مبارزه ای ببینند که با مشاجره و دستکاری روانی فرد مقابلش می تواند بر آن پیروز شود.

اختلافاتی که تا این حد به خفت کشیده می شوند منجر به از دست رفتن احترام شده و فاصله ی بین دو نفر را زیاد کرده و به مرور باعث جدایی می شود.

2. انزوای عاطفی

درگیری عاطفی حداقل چیز ممکن برای رشد و حفظ صمیمیت جنسی است.

در بحث در مورد احساسات، احساسات یک فرد و نیز احساسات فرد مقابل مطرح است. علاقه به زندگی احساسی با فرد مقابل و درگیری همدلانه هر یک از طرفین به زندگی احساسی، عوامل مورد نیاز برای یک ارتباط صمیمی است.

نبود این درگیری عاطفی و به عبارتی انزوای عاطفی خود نشان از این است که افراد دیگر نمی توانند در کنار هم باقی بمانند.

پیشنهاد مشاور: اشتباهات مهلک که به طلاق و جدایی ختم می شوند

3. نارضایتی

انزوای عاطفی عموما با کنارگذاشتن عاطفه و رضایت همراه می شود. اگر همسر شما انزوای عاطفی از شما نشان می دهد او احتمالا عشق زیادی نسبت به شما در دل ندارد.

افرادی که طلاق گرفته اند عمدتا می گویند “آنها از عشق دور افتاده اند و دیگر عشقی به همدیگر ندارند”. و دقیقا نقطه بُرنده ی ارتباط آن جایی است که طرفین دیگر همدیگر را آنگونه که باید دوست ندارند.

4. عدم سکس

سکس ارتباطات احساسی و عاطفی را نشان داده و تقویت می کند. زمانی که یک زوج برای مدت زمان زیادی است که سکس نداشته اند، این در واقع یک مشخصه ی معتبر است که بیانگر انزوای عاطفی است که به مرور پیشرفت کرده است.

و همچنین نشانه ای است از این مورد که زوجین هیچ لذتی از وجود هم نمی برند و اینکه فرآیند فروپاشی پیوندهای ازدواج شدت گرفته است.

5. افزایش توجه به خارج از ازدواج

ازدواج های پوچ بسیار خسته کننده هستند. زوج های بسیاری این را با وقف کردن خودشان برای کودکانشان جبران می کنند به طوری که فعالیت های کودک مرکز توجه قرار می گیرد چرا که تنها محتوای زندگی خانوادگی است.

دیگران این را با وقف خودشان در کار و شغل جبران می کنند. هر شب تا دیر وقت کار کردن به طوری که زمان با هم بودن به حداقل برسد. و به علت اینکه رضایت عاطفی در بیرون از ازدواج جستجو می شود، احتمال بروز اتفاقاتی وجود دارد.

اکثر این اتفاقات شامل شروع رابطه با یک همکار است که او هم از این با هم بودت لذت می برد و سرگرم می شود.

نشانه هایی که وقوع طلاق را خبر می دهند

6. آماده شدن برای زندگی مجردی

در ارتباطی که مرد در حال برنامه ریزی برای طلاق است، یک خانه دیگر رهن یا اجازه می کند، برای کاشت مو اقدام می کند تا ظاهرش را بهبود دهد تا شانس های زیادی برای قرار گذاشتن داشته باشد. حتی ممکن است مرد یا زن شروع به تلاش برای رسیدن به تناسب اندام کنند شامل کاهش وزن، رسیدن به موها و سر و وضع لباس پوشیدن و دیگر چیزهایی که ظاهر و قیافه را بهتر نشان می دهد.

زن ممکن است در خانه بماند و می بینیم که اغلب به بازیابی روانی و ظاهری خود علاقه نشان دهد و یا نه به دنبال شغلی باشد که استقلال مالی پیدا کند و وابستگی مالی کمتری به همسرش داشته باشد.

همچنین فردی که میخواهد شروع کننده طلاق باشد، ممکن است یک فعالیت را به تنهایی شروع کند مثل تنیس بدون اینکه فرد مقابلش را هم درگیر این فعالیت کند و به مرور شروع به ساختن یک شبکه ی اجتماعی، به عنوان یک فرد مجرد و نه یک فرد متاهل بکند.

اول طلاق بعد پشیمانی / چه کارهایی پیش از طلاق باید انجام داد؟

با دیدن نشانه های طلاق چه باید کرد؟

اگر خودتان را در این سناریومی بینید، متاسفانه می شود گفت که ازدواج شما در معرض مشکلات جدی است. در اینجا ما نمی خواهیم بگوییم که تا چه حد به نقطه طلاق نزدیک است و یا کی این اتفاق خواهد افتاد.

اما می توان گفت که این نشانه ها، یا حداقل اکثر آنها، تقریبا در همه طلاق هایی که دیده شده، حضور دارند.حداقل زمان برای گفتگوی طولانی و صادقانه با همسرتان است.

اگر نمی‌توانید این صحبت را بدون آنکه باعث سرزنش و خیانت شود، انجام دهید، پیشنهاد می‌شود یک جلسه فوری با یک مشاور ازدواج یا متخصص روانشناسی داشته باشید.از آنجا که این ارتباط به سمت طلاق پیش می رود، به زودی یکی از دو نفر از شما،با این مسئله مواجه شده و برای جدایی دوستانه برنامه‌ریزی میکند، بهتر است شانس خود را برای رسیدن به طلاق خوب و غیر مخرب بسنجید.

منبع : نشانه هایی که وقوع طلاق را خبر می دهند

فاوت اختلال پیش از قاعدگی و سندرم پیش از قاعدگی بسیار مهم می باشد اکثریت زنانی علائم قبل از قاعدگی را در یک یا دو هفته قبل از پریود تجربه می کنند.

این سندرم که به عنوان سندرم پیش از قاعدگی (PMS) شناخته می شود، می تواند شامل تغییرات خلق و خو، نفخ، خستگی، سردرد و گرفتگی عضلات باشد.

در اینجا باید توجه داشت که با وجود اینکه PMS لذت بخش نیست، فرد را ناتوان نمی کند و فرد هنوز قادر به انجام کارهای خود می باشد.

اما برای برخی از افراد، هفته ها و روزهای قبل از پریود ممکن است شخصیتی غیرقابل تحمل پیدا کنند. هنگامی که علائم شدید شده و زندگی روزمره فرد را بهم بریزد دیگر فقط PMS نیست.

این اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) است و بین ۳ تا ۸ درصد از زنان را در سال های باروری تحت تاثیر قرار می دهد. خوشبختانه، PMS و PMDD را می توان از طریق درمان مناسب مدیریت کرد.

‌‌‌ سندرم پیش از قاعدگی (PMS) چیست؟

PMS یا سندرم پیش از قاعدگی مجموعه‌ای از علائم فیزیکی و احساسی است که بسیاری از افراد در هفته‌ها و روزهای قبل از قاعدگی تجربه می‌کنند.

علائم فیزیکی PMS می تواند شامل سردرد، نفخ یا اسهال، گرفتگی عضلات و درد سینه باشد. از نظر احساسی، فرد مبتلا به PMS ممکن است تغییرات خلقی، غم یا تحریک پذیری را تجربه کند.

ویژگی اصلی سندرم پیش از قاعدگی چرخه‌ای بودن آن است. این بدین معناست که می توان انتظار داشت که علائم قبل از هر قاعدگی پس از تخمک گذاری شروع شود و با اولین روز پریود به پایان می رسد.

اگرچه سندرم پیش از قاعدگی بسیار رایج است، پزشکان و دانشمندان هنوز به طور کامل نمی‌دانند که چه چیزی باعث آن می‌شود و چرا افراد سندرم پیش از قاعدگی را به درجات مختلف تجربه می‌کنند.

اما احتمالاً به تغییرات استروژن و پروژسترون مرتبط است، دو هورمونی که در طول فاز لوتئال به شدت تغییر می‌کنند.

به نظر می رسد این تغییرات با علائم PMS مرتبط باشد. به عنوان مثال، ما می دانیم که سطوح بالای استروژن باعث درد سینه می شود و سردردهای قاعدگی با قطع استروژن مرتبط است.

PMDD چیست؟

PMDD یا اختلال نارسایی پیش از قاعدگی کمتر شایع است. PMDD یک اختلال افسردگی روانی قابل تشخیص است که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) آورده شده است.

علائم PMDD

۱۱ علامت PMDD وجود دارد و فرد برای اینکه مبتلا به آن تشخیص داده شود، باید حداقل پنج مورد از علائم زیر را تجربه کند. این علائم عبارتند از:

• احساس افسردگی یا ناامیدی
• احساس اضطراب یا سرگیجه
• نوسانات خلقی شدید
• احساس عصبانیت یا تحریک پذیری
• کاهش علاقه به سرگرمی ها و دوستی ها
• مشکل در تمرکز
• خستگی
• تغییر در اشتها یا هوس غذایی خاص
• مشکل خواب
• احساس از دست دادن کنترل
• علائم فیزیکی شامل حساسیت سینه، سردرد، درد و نفخ

مانند PMS، آنچه PMDD را از سایر اختلالات خلقی متمایز می کند این است که به طور مداوم در فاز لوتئال رخ می دهد. اگر فردی علائم خود را در طول ماه و نه تنها قبل از پریود خود تجربه می کند، PMDD را تجربه نمی کند.

PMDD در طول یک یا دو هفته قبل از قاعدگی رخ می دهد و سپس یک یا دو روز پس از شروع قاعدگی متوقف می شود. در مقایسه با افسردگی عمومی، PMDD در نوسان است.

علائم فیزیکی که اغلب با PMDD همراه است، آن را از افسردگی عمومی جدا می‌کند، اگرچه همه افراد مبتلا به PMDD علائم فیزیکی را تجربه نمی‌کنند.

تفاوت های کلیدی بین PMS و PMDD چیست؟

علائم سندرم پیش از قاعدگی و PMDD ممکن است با هم همپوشانی داشته باشد و این می‌تواند تشخیص اینکه کدام یک را تجربه می‌کند، دشوار می‌کند.

با این حال  تفاوت اصلی بین PMS و PMDD در شدت علائم می باشد. PMDD، با زندگی روزمره تداخل می‌کند و می تواند بر بهره وری کاری، روابط و فعالیت های روزمره افراد تاثیر بگذارد.

بسیاری از افراد مبتلا به اختلال نارسایی پیش از قاعدگی احساس می کنند که کنترل خود را از دست می دهند و تغییرات خلق و خوی آن ها شدیدتر از افراد مبتلا به PMS است و مدیریت احساسات را برای این افراد سخت می کند.

چه چیزی باعث PMDD می شود؟

مشخص نیست که چرا برخی افراد PMDD را تجربه می کنند در حالی که برخی دیگر PMS را تجربه می کنند، اما علت اصلی به تغییرات در استروژن و پروژسترون مرتبط است.

دلایلی که ممکن است فردی PMDD را تجربه کند هنوز در حال بررسی است، اما افرادی که آن را تجربه می‌کنند ممکن است نوسانات بیشتری در استروژن و پروژسترون داشته باشند تا افرادی که PMDD را تجربه نمی‌کنند.

اگر فردی اختلال خلقی دیگری (مانند اضطراب یا اختلال دوقطبی) داشته باشد، در معرض خطر بیشتری برای تجربه PMDD قرار دارد، اگرچه علت آن هنوز نامشخص است. البته دقت داشته باشید آزمایشی برای PMDD وجود ندارد.

چگونه PMDD را درمان کنم؟

اولین راه درمان PMDD داروهای ضد افسردگی است. مصرف دوز کم داروی ضد افسردگی یک درمان بسیار مؤثر برای PMDD است.

در واقع، طبق یک مطالعه قدیمی در سال ۲۰۰۸ روی بیش از ۲۹۰۰ زن نشان داده شده است که داروهای ضد افسردگی در درمان PMDD موثر می باشند، به ویژه زمانی که به طور مداوم مصرف شوند.

تغییر در عادات سبک زندگی در طول فاز لوتئال نیز می تواند به مدیریت PMDD کمک کند. این شامل ورزش کردن محدود کردن الکل و شرکت در فعالیت‌هایی است که باعث شادی می‌شود.

درمان خانگی سندرم پیش از قاعدگی

۱٫برای کاهش نفخ موز مصرف کنید

موز حاوی مقادیر زیادی پتاسیم و ویتامین B6 است که به جلوگیری از احتباس آب و نفخ کمک می کند. علاوه بر این، کمبود پتاسیم می تواند باعث گرفتگی عضلات شود.  با این حال، این درمان از نظر علمی ثابت نشده است.

۲٫طب سوزنی

طب سوزنی درمانی می تواند به بهبود سلامت عاطفی و علائم فیزیکی PMS کمک کند. طب سوزنی همچنین کیفیت زندگی را هم از نظر احساسی و هم از نظر جسمی بهبود می بخشد بنابراین بهتر است برای درمان با متخصص طب سوزنی مشورت کنید.

3. ۲ هفته قبل از شروع قاعدگی مصرف کافئین خود را محدود کنید . افزایش سطح کافئین می تواند حساسیت سینه های شما را درست قبل از پریود بدتر کند.
4. سعی کنید ۸ ساعت بخوابید تا خود را آرام و بدون خستگی نگه دارید.
5. مصرف غذاهای فرآوری شده، محصولات لبنی و قندهای تصفیه شده را کاهش دهید.
6. حتما آب کافی بنوشید، حدود ۶ تا ۸ لیوان در روز کافی می باشد.

روش مصرف: یک عدد موز را در برنامه غذایی روزانه خود قرار دهید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

اگر هر ماه درد یا علائم عاطفی مختلفی را تجربه می‌کنید که حواس‌تان را پرت می‌کند یا کارتان را مختل می کند، ارزش آن را دارد که آن را با پزشک مراقبت‌های اولیه یا متخصص زنان خود در میان بگذارید.

قبل از اینکه به پزشک مراجعه کنید، علائم خود را بنویسید و پیگیری کنید، از جمله اینکه چه زمانی شروع می شود و چه مدت طول می کشد. ردیابی علائم می تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که علائم در واقع به چرخه قاعدگی مرتبط است یا خیر.

منبع : تفاوت اختلال پیش از قاعدگی و سندرم پیش از قاعدگی