بایگانی دسته ی کودک

اختلالات روانی کودکان به تغییراتی جدی در شیوه‌ٔ معمول یادگیری، رفتار یا مدیریت عواطف که باعث پریشانی کودک و مشکلات روزانه می‌شود، توصیف شده است. این اختلالات روانی کودکان می‌توانند بر روابط کودک با خانواده، دوستان و معلمان تأثیر بگذارند و می‌توانند باعث مشکلات تحصیلی، اجتماعی و عاطفی شوند.

اختلالات روانی کودکان

کودکان  تحت تأثیر والدین و اعضای خانواده  و جامعه رفتارهای خاصی را یاد می گیرند. بیشتر بچه ها مسائل رفتاری جزئی مانند لجوج بودن  و بی ادب بودن و یا کمبود توجه را از خود بروز می دهند. اگر این مسائل پیچیده شوند می توانند تبدیل به اختلالات شوند. در اینجا چند اختلال شایع روانی در کودکان آورده شده است: (با کلیک روی اسم هر اختلال می توانید مطالب بیشتر در آن مورد را مطالعه نمایید)

1. اختلال کمبود توجه – بیش فعالی (ADHD): کودکان مبتلا به ADHD سه ویژگی های اصلی دارند: بی توجهی، تکانش گری و بیش فعالی. آن ها همچنین می توانند بی قرار، پرخاش گر و تحریک پذیر باشند.
2. افسردگی و اختلال دوقطبی: کودکان مبتلا به اختلال دو قطبی تمایل به نوسانات خلقی ناگهانی، دوره های طولانی از بیش فعالی و به دنبال آن بی حالی، بداخلاقی، سرخوردگی و رفتار تهاجمی دارند.
3. اختلال اضطراب: کودکان مبتلا به اختلال اضطراب تمایل به نگرانی بیش از حد در مورد همه چیز دارند. حتی بی اهمیت ترین مسائل باعث بی خوابی شبانه آن ها می شود.
4. سندرم اسپرگر: این سندرم فرم خفیفی از اوتیسم است. علائم این بیماری شامل عدم توانایی در مهارت های اجتماعی، دوست نداشتن تغییر در محیط آشنا و زندگی روزمره، نداشتن تماس چشمی، حرکات و حالات صورت غیر معمول، نداشتن همدلی و مهارت های حرکتی.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه های مختلفی از جمله اختلالات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات عاطفی کودکان دبستانی به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده کودک خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه روانشناس کودک ابتدایی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

۵. ناتوانی در یادگیری: این یک اختلال روانی است که یادگیری را برای کودک به یک چالش تبدیل می کند. علائم این بیماری شامل ناتوانی در توجه، حافظه ضعیف، هماهنگی ضعیف، عدم توانایی در دنبال کردن دستورالعمل ها و یا راهنمایی ها و عدم سازمان یافتگی است.

۶. اختلال سلوک: کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است به رفتار هایی مانند قلدری برای دیگران، منزوی بودن در موقعیت های اجتماعی، از بین بردن اموال و یا صدمه زدن به حیوانات از عمد، دروغ و یا حتی سرقت تمایل داشته باشند.

۷. اختلال در خوردن: کودکان مبتلا به اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی یا پرخوری تمایل به عادات غیر طبیعی در مورد غذا خوردن دارند. این اختلالات معمولا در نتیجه تفکر وسواسی در مورد افزایش وزن و ظاهر فیزیکی می باشد. علائم این اختلال شامل ناتوانی در خوردن چیز های مختلف، استفراغ و شراب خواری باشد.

۸. اسکیزوفرنی: اسکیزوفرنی در کودکان به اندازه بزرگسالان رایج نیست. علائم این اختلال روانی دوری گزینی اجتماعی، بی خوابی، فقدان انگیزه، افت در مدرسه، افسردگی، فراموشی و رفتار عجیب و غریب می باشد.

اگر فکر می کنید که فرزند تان علائم هر یک از اختلالات ذکر شده در موارد بالا را بروز می دهد، بلافاصله  با یک  پزشک متخصص مشورت کنید.

شایع ترین اختلالات کودکان

سایر اختلالات شایع کودکان عبارتند از:

• اختلال یادگیری
• اختلالات خوردن
• اختلالات خواب
• اختلالات تکاملی
• اختلالات روانی

علل اختلالات کودکان می تواند شامل عوامل ژنتیکی، محیطی و ترکیبی از این دو باشد. تشخیص و درمان اختلالات کودکان به عهده متخصصان بهداشت روان است.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه های مختلفی از جمله اختلالات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات عاطفی کودکان دبستانی به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده کودک خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه روانشناس کودک ابتدایی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

بیماری های روانی شایع در کودکان

انواع اختلالات روانی در کودکان شامل موارد زیر است:

• اختلالات اضطرابی: اختلالات اضطرابی شایع‌ترین نوع اختلالات روانی در کودکان هستند. این اختلالات با احساس ترس، نگرانی یا اضطراب شدید و مداوم مشخص می‌شوند. انواع مختلف اختلالات اضطرابی در کودکان عبارتند از:

1. اختلال اضطراب اجتماعی (SAD): کودکان مبتلا به این اختلال از موقعیت‌های اجتماعی مانند صحبت در جمع، معرفی کردن خود یا شرکت در مهمانی‌ها می‌ترسند.
2. اختلال اضطراب فراگیر (GAD): کودکان مبتلا به این اختلال نگرانی‌های مکرر و غیرمنطقی در مورد موضوعات مختلف دارند.
3. اختلال وسواس فکری-عملی (OCD): کودکان مبتلا به این اختلال دچار افکار و اعمال تکراری و اجباری هستند.
4. اختلال استرس پس از سانحه (PTSD): این اختلال در کودکانی که تجربه‌ی یک رویداد آسیب‌زا مانند آزار جنسی، سوء استفاده یا سانحه‌ی طبیعی داشته‌اند، دیده می‌شود.

• اختلالات رفتاری: اختلالات رفتاری با رفتارهای پرخاشگرانه، نافرمانی یا ضداجتماعی مشخص می‌شوند. انواع مختلف اختلالات رفتاری در کودکان عبارتند از:

1. اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه (ODD): کودکان مبتلا به این اختلال از پیروی از قوانین و دستورات والدین یا معلمان خودداری می‌کنند.
2. اختلال سلوک (CD): کودکان مبتلا به این اختلال رفتارهای پرخاشگرانه، تخریبی یا ضداجتماعی دارند.
3. اختلال یادگیری اجتماعی-عاطفی (SLED): این اختلال در کودکانی دیده می‌شود که در مهارت‌های اجتماعی و عاطفی خود مشکل دارند.

• اختلالات خلقی: اختلالات خلقی با احساسات غم، ناامیدی یا عصبانیت شدید مشخص می‌شوند. انواع مختلف اختلالات خلقی در کودکان عبارتند از:

1. اختلال افسردگی اساسی (MDD): کودکان مبتلا به این اختلال احساس غم، ناامیدی یا بی‌حوصلگی شدید دارند.
2. اختلال دوقطبی (BD): این اختلال با تغییرات شدید خلقی از افسردگی به شیدایی مشخص می‌شود.
3. اختلال خلقی فصلی (SAD): این اختلال با تغییرات خلقی در طول سال مشخص می‌شود.

• اختلالات یادگیری: اختلالات یادگیری مشکلاتی در یادگیری مهارت‌های تحصیلی هستند. انواع مختلف اختلالات یادگیری در کودکان عبارتند از:

1. اختلال خواندن (LD): این اختلال با مشکلات در خواندن و درک مطلب مشخص می‌شود.
2. اختلال ریاضی (MD): این اختلال با مشکلات در یادگیری ریاضیات مشخص می‌شود.
3. اختلال نوشتن (DD): این اختلال با مشکلات در نوشتن و املا مشخص می‌شود.

• اختلالات دیگر: انواع دیگر اختلالات روانی که ممکن است در کودکان دیده شوند عبارتند از:

1. اختلال طیف اوتیسم (ASD): این اختلال با مشکلات در ارتباط اجتماعی، رفتارهای تکراری و محدود و مشکلات شناختی مشخص می‌شود.
2. اختلالات خوردن: این اختلالات با مشکلات در خوردن و وزن مشخص می‌شوند.
3. اختلالات خواب: این اختلالات با مشکلات در خوابیدن یا بیدار ماندن مشخص می‌شوند.
4. اختلالات مصرف مواد: این اختلالات با مصرف مواد مخدر یا الکل مشخص می‌شوند.

علل اختلالات روانی کودکان

روانشناسان کودک با دو نظریه اصلی سر و کار دارند

• رشد در کودکان درونی است و تغییر ذاتی است (طبیعت)
• رشد کودکان بستگی به محیط خارجی آن ها دارد (پرورش)

کارشناسان،  رشد در کودکان را در مورد زمینه های مختلفی از جمله موارد زیر مطالعه کرده اند:

• زمینه اجتماعی: چگونه روابط با پدر و مادر، خواهر و برادر، دوستان، معلمان، و دیگران  بر توسعه  کودک اثری قابل توجه می گذارد.
• زمینه های فرهنگی: چگونه عوامل فرهنگی مانند سنت ها، ارزش های از پیش تعیین شده ودستورالعمل های زندگی  بر رشد و توسعه کودک تاثیر می گذارد.
• زمینه های اجتماعی و اقتصادی: چگونه موقعیت اجتماعی، سطح خانواده، شیوه زندگی و در دسترس بودن (و یا عدم) منابع مالی می تواند بر رشد کودک تاثیر بگذارد.

عوامل ژنتیکی می‌توانند خطر ابتلا به اختلالات روانی خاص را افزایش دهند. عوامل محیطی مانند سوء استفاده، غفلت و آسیب‌های دوران کودکی نیز می‌توانند خطر ابتلا به اختلالات روانی را افزایش دهند. عوامل روانی اجتماعی مانند مشکلات خانوادگی، مشکلات مدرسه و روابط اجتماعی ضعیف نیز می‌توانند خطر ابتلا به اختلالات روانی را افزایش دهند.

علائم بیماری اعصاب در کودکان

بیماری‌های اعصاب در کودکان می‌توانند طیف گسترده‌ای از علائم را ایجاد کنند. برخی از علائم شایع عبارتند از:

• مشکلات در یادگیری و حافظه
• مشکلات در مهارت‌های حرکتی
• ناتوانی در کنترل مثانه و روده
• ناتوانی در تکلم و زبان
• مشکل در توجه و تمرکز
• مشکل در رفتار
• مشکل در عواطف

علائم اختلالات روانی کودکان می‌تواند با افزایش سن تغییر کند. به عنوان مثال، یک کودک مبتلا به فلج مغزی ممکن است در ابتدا فقط مشکلات حرکتی خفیفی داشته باشد، اما با گذشت زمان، مشکلات گفتاری و یادگیری نیز در او ظاهر شود.

در برخی موارد، اختلالات روانی کودکان ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند. این امر تشخیص بیماری را دشوار می‌کند.

اگر کودک شما علائمی از بیماری‌های اعصاب را نشان می‌دهد، مهم است که در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند کودک شما را معاینه کند و آزمایش‌های لازم را برای تشخیص بیماری تجویز کند.

در ادامه به بررسی برخی از شایع‌ترین بیماری‌های اعصاب در کودکان می‌پردازیم:

• فلج مغزی (CP): فلج مغزی یک اختلال حرکتی است که در اثر آسیب به مغز در دوران بارداری، زایمان یا اوایل دوران کودکی ایجاد می‌شود. علائم فلج مغزی می‌تواند خفیف تا شدید باشد و شامل مشکلات حرکتی، گفتاری، یادگیری و رفتاری می‌شود.
• اوتیسم (ASD): اوتیسم یک اختلال رشدی است که با مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی، رفتارهای تکراری و محدود و مشکلات حسی مشخص می‌شود. علائم اوتیسم می‌تواند خفیف تا شدید باشد و می‌تواند تأثیر زیادی بر زندگی کودک بگذارد.
• اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD): ADHD یک اختلال عصبی رشدی است که با علائمی مانند بی‌توجهی، بیش‌فعالی و تکانشگری مشخص می‌شود. علائم ADHD می‌تواند تأثیر زیادی بر زندگی کودک بگذارد و منجر به مشکلات تحصیلی، شغلی و روابط اجتماعی شود.
• اختلالات یادگیری: اختلالات یادگیری گروهی از اختلالات هستند که باعث مشکلات یادگیری در کودکان می‌شوند. اختلالات یادگیری می‌توانند بر توانایی کودک در یادگیری خواندن، نوشتن یا ریاضی تأثیر بگذارند.
• اختلالات تکاملی: اختلالات تکاملی گروهی از اختلالات روانی کودکان هستند که باعث مشکلات رشدی در کودکان می‌شوند. اختلالات تکاملی می‌توانند بر توانایی کودک در حرکت، صحبت، یادگیری یا رفتار تأثیر بگذارند.

درمان بیماری‌های اعصاب در کودکان به نوع بیماری و شدت علائم بستگی دارد. برخی از بیماری‌های اعصاب قابل درمان نیستند، اما می‌توان با درمان‌های حمایتی، کیفیت زندگی کودک را بهبود بخشید.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه های مختلفی از جمله اختلالات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات عاطفی کودکان دبستانی به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده کودک خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه روانشناس کودک ابتدایی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

بیماری های روانی که ریشه در کودکی دارند

بسیاری از بیماری های روانی ریشه در کودکی دارند. این بدان معناست که تجربیات دوران کودکی می تواند بر سلامت روان فرد در بزرگسالی تأثیر بگذارد. برخی از اختلالات روانی کودکان عبارتند از:

• اختلال اضطرابی
• اختلالات خلقی
• اختلالات شخصیتی
• اختلالات خوردن
• اختلالات اعتیاد

منبع : اختلالات روانی کودکان ✔️ علائم و نشانه های تخصصی

بازی درمانی کودکان خجالتی یک روش موثر برای کمک به کودکان خجالتی است. بازی درمانی به کودکان کمک می کند تا احساسات خود را بیان کنند، مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهند و اعتماد به نفس خود را افزایش دهند.

خجالت یک احساس طبیعی در انسان است که به ویژه در کودکان شایع است. با این حال، اگر خجالت بیش از حد باشد، می تواند برای کودکان مشکل ساز شود و بر روابط آنها با دیگران و اعتماد به نفس آنها تأثیر بگذارد.

راههای اجتماعی شدن کودک

در اینجا چند راهکار علاوه بر بازی درمانی کودکان خجالتی برای کمک به اجتماعی شدن کودکان آورده شده است:

• با کودک خود صحبت کنید. از همان سنین پایین، با کودک خود صحبت کنید و به او گوش دهید. این به او کمک می‌کند تا مهارت‌های زبانی و ارتباطی خود را توسعه دهد.
• با کودک خود بازی کنید. بازی یکی از بهترین راه‌ها برای کودکان برای یادگیری نحوه ارتباط با دیگران است. با کودک خود بازی‌های گروهی یا مشارکتی انجام دهید.
• کودک خود را در معرض افراد مختلف قرار دهید. کودک خود را با افراد مختلف از سنین پایین آشنا کنید. این به او کمک می‌کند تا یاد بگیرد که چگونه با افراد مختلف ارتباط برقرار کند و با آنها کنار بیاید.
• رفتارهای اجتماعی مثبت را در کودک خود تقویت کنید. وقتی کودک شما رفتاری اجتماعی مثبت انجام می‌دهد، آن را تحسین کنید. این به او کمک می‌کند تا بداند که رفتارهای اجتماعی مورد قبول هستند.
• الگوی خوبی برای کودک خود باشید. کودکان از والدین خود الگوبرداری می‌کنند. اگر می‌خواهید کودک شما اجتماعی باشد، خودتان نیز اجتماعی باشید.

کودکان خجالتی اغلب مشکل در توسعه مهارت های خودتنظیمی دارند. آنها ممکن است مشکل در ارتباط با دیگران داشته باشند. درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی بهبود دهد. برای بازی درمانی کودکان خجالتی با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پیشنهاد مشاور: قصه درمانی برای کودکان خجالتی

علت کمرویی کودکان

علت کمرویی کودکان ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است.

• عوامل ژنتیکی: حدود ۵۰ درصد از کمرویی کودکان به عوامل ژنتیکی نسبت داده می‌شود. نوزادانی که از نظر عاطفی حساس هستند و به راحتی مرعوب می‌شوند، به احتمال زیاد کودکان خجالتی خواهند بود. این حساسیت ممکن است ناشی از تفاوت‌های بیولوژیکی در مغز باشد.
• عوامل محیطی: کودکانی که در محیطی حمایتی و امن رشد می‌کنند، کمتر احتمال دارد که خجالتی شوند. در مقابل، کودکانی که در معرض تجارب منفی مانند طرد شدن یا خشونت قرار می‌گیرند، بیشتر احتمال دارد که کمروی شوند.
• سبک فرزندپروری: سبک فرزندپروری والدین نیز می‌تواند بر کمرویی کودکان تأثیر بگذارد. والدینی که انتظارات بالایی از کودکان خود دارند و به آنها فشار می‌آورند که در موقعیت‌های اجتماعی موفق شوند، ممکن است باعث افزایش کمرویی در فرزندان خود شوند. در مقابل، والدینی که به کودکان خود اجازه می‌دهند تا به آرامی و با ثبات در موقعیت‌های اجتماعی قرار گیرند، ممکن است به کاهش کمرویی آنها کمک کنند.
• تجارب مدرسه: تجارب مدرسه نیز می‌توانند بر کمرویی کودکان تأثیر بگذارند. کودکانی که در مدرسه احساس راحتی نمی‌کنند یا توسط همسالان خود مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، بیشتر احتمال دارد که کمروی شوند.

بازی درمانی کودکان خجالتی

در اینجا ۱۱ ده بازی برای کودکان خجالتی آورده شده است:

۱. بازی دو نفر را پیدا کن که

این بازی درمانی کودکان خجالتی کمک می کند تا با یکدیگر آشنا شوند و مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهند. برای بازی، کودکان به دو گروه تقسیم می شوند و هر گروه یک صف می شود. سپس، یک نفر از هر گروه انتخاب می شود تا ویژگی ای را که همه افراد در آن صف با آن مطابقت دارند، بیان کند. به عنوان مثال، یک نفر ممکن است بگوید: “همه افرادی که موهای قهوه ای دارند، یک قدم جلوتر بیایند.”

۲. بازی دو حقیقت و یک دروغ

این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های ارتباطی خود را توسعه دهند و اعتماد به نفس خود را افزایش دهند. برای بازی، هر کودک سه جمله در مورد خود بیان می کند، دو جمله حقیقت و یک جمله دروغ. سایر بازیکنان باید حدس بزنند که کدام جمله دروغ است.

۳. بازی داستان گفتن گروهی

این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های ارتباطی خود را توسعه دهند و مهارت های حل مسئله خود را بهبود بخشند. برای بازی، کودکان در یک دایره می نشینند و داستانی را به صورت گروهی می گویند. هر کودک یک جمله را اضافه می کند تا داستان را ادامه دهد.

۴. بازی توپ

این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهند و احساس راحتی بیشتری در برقراری ارتباط با دیگران داشته باشند. برای بازی، کودکان در یک دایره می نشینند و یک توپ را بین خود رد و بدل می کنند. هر بار که کسی توپ را دریافت می کند، باید یک سوال یا یک جمله را به بازیکن بعدی بگوید.

کودکان خجالتی اغلب مشکل در توسعه مهارت های خودتنظیمی دارند. آنها ممکن است مشکل در ارتباط با دیگران داشته باشند. درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی بهبود دهد. برای صحبت و بازی درمانی با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

۵. بازی مکعب های شخصی

این بازی به کودکان کمک می کند تا احساس راحتی بیشتری در بیان خود داشته باشند و مهارت های حل مسئله خود را بهبود بخشند. برای بازی، هر کودک یک مکعب سه بعدی را با تصاویر یا نمادهای شخصی خود تزئین می کند. سپس، کودکان مکعب های خود را به هم می زنند و مکعب های یکدیگر را انتخاب می کنند. آنها باید حدس بزنند که مکعب متعلق به کدام کودک است.

۶. بازی نقش آفرینی

بازی های نقش آفرینی به کودکان کمک می کند تا مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهند و احساس راحتی بیشتری در برقراری ارتباط با دیگران داشته باشند. برای بازی، کودکان در نقش شخصیت های مختلف بازی می کنند. این شخصیت ها می توانند واقعی یا تخیلی باشند.

۷. بازی پانتومیم

بازی پانتومیم به کودکان کمک می کند تا مهارت های ارتباطی خود را توسعه دهند و احساس راحتی بیشتری در برقراری ارتباط با دیگران داشته باشند. برای بازی، یک نفر یک کلمه یا عبارت را انتخاب می کند و سایر بازیکنان باید آن را حدس بزنند. بازیکنان فقط می توانند از حرکات بدن خود برای برقراری ارتباط استفاده کنند.

۸. بازی تئاتر درمانی

تئاتر درمانی یک نوع بازی درمانی است که از عناصر تئاتر برای کمک به کودکان در بیان احساسات خود، توسعه مهارت های اجتماعی و بهبود اعتماد به نفس استفاده می کند. تئاتر درمانی می تواند شامل بازی نقش آفرینی، پانتومیم، نمایشنامه نویسی و سایر فعالیت های مرتبط با تئاتر باشد.

۹. بازی شن درمانی

شن درمانی یک نوع بازی درمانی است که از شن برای کمک به کودکان در بیان احساسات خود، توسعه مهارت های حرکتی ظریف و بهبود اعتماد به نفس استفاده می کند. در شن درمانی، کودکان از شن برای ساختن شکل ها، طرح ها و داستان ها استفاده می کنند.

۱۰. بازی هنر درمانی

هنر درمانی یک نوع بازی درمانی است که از هنر برای کمک به کودکان در بیان احساسات خود، توسعه مهارت های حرکتی ظریف و بهبود اعتماد به نفس استفاده می کند. در هنر درمانی، کودکان از مواد هنری مانند رنگ، مداد رنگی، خمیر بازی و سایر مواد برای ایجاد آثار استفاده می شود.

۱۱. بازی‌های تخیلی

بازی‌های تخیلی به کودکان کمک می‌کند تا از دنیای واقعی دور شوند و ذهن خود را آزاد کنند. برخی از بازی‌های تخیلی مناسب برای کودکان خجالتی عبارتند از:

• بازی با عروسک
• بازی با ماشین‌های اسباب‌بازی
• بازی با توپ
• بازی با شن و ماسه

هنر درمانی

هنر درمانی نیز در کنار بازی درمانی کودکان خجالتی می تواند موثر باشد. مشاهده بعضی از برنامه های نمایشی (برنامه های سینمایی و تلویزیونی، تئاتر، نمایش عروسکی و …) که در آن کودک یا نوجوان کمرو نقش اصلی را عهده دار است و با تغییر نگرش و تقویت اراده و خودباوری مثبت به تدریج در در گروهها و عرصه های مختلف اجتماعی نقشی فعال پیدا می کند

و بعضا رهبری گروه را نیز بر عهده می گیرد می تواند در ذهن کودکان تماشاگر کمرو بسیار مؤثر واقع شود و در درمان کمرویی ایشان مفید باشد چراکه کودکان کمرو با قهرمان نمایش همانند سازی نموده و تلاش می کنند که مثل او باشند، همچنین تشویق کودک یا نوجوان کمرو برای شرکت در برنامه های نمایشی در مدارس و ایفای نقش های مؤثر به نحوی که فشار روانی چندانی متوجه او نباشد روش مناسبی برای کاهش اضطراب اجتماعی و درمان کمرویی خواهد بود^[۱].

چه ورزشی برای کودکان خجالتی مناسب است

هنگام انتخاب ورزش برای کودکان خجالتی، مهم است که ورزشی را انتخاب کنید که به آنها اجازه دهد در آن راحت باشند و از آن لذت ببرند. برخی از ورزش های مناسب برای کودکان خجالتی عبارتند از:

• ورزش های انفرادی: ورزش های انفرادی مانند دویدن، شنا، یا یوگا به کودکان خجالتی این امکان را می دهد تا در محیطی راحت و بدون فشار اجتماعی ورزش کنند.
• ورزش های گروهی کم تهاجمی: ورزش های گروهی کم تهاجمی مانند والیبال، بسکتبال، یا تنیس به کودکان خجالتی این امکان را می دهد تا در یک تیم شرکت کنند و با دیگران تعامل داشته باشند، اما بدون اینکه احساس فشار زیادی کنند.
• ورزش های طبیعت محور: ورزش های طبیعت محور مانند کوهنوردی، دوچرخه سواری، یا اسکی به کودکان خجالتی این امکان را می دهد تا در فضای باز باشند و از طبیعت لذت ببرند.

کودکان خجالتی در پیش دبستانی

در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان خجالتی در پیش دبستانی آورده شده است:

• به کودک خود اطمینان دهید که او تنها نیست. به او بگویید که بسیاری از کودکان در مقطعی از زندگی خود خجالتی هستند.
• به کودک خود کمک کنید تا مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهد. به او نشان دهید که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کند و چگونه در فعالیت های گروهی شرکت کند.
• از کودک خود انتظار نداشته باشید که فوراً تغییر کند. خجالتی بودن یک فرآیند است و به زمان و حمایت نیاز دارد.

کودکان خجالتی اغلب مشکل در توسعه مهارت های خودتنظیمی دارند. آنها ممکن است مشکل در ارتباط با دیگران داشته باشند. درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی بهبود دهد. برای صحبت و بازی درمانی با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

در اینجا چند نمونه از کارهای خاص وجود دارد که می توانید انجام دهید تا به کودک خود کمک کنید:

• با معلم فرزند خود صحبت کنید. معلم فرزند شما می تواند به شما کمک کند تا بفهمید چگونه به او در کلاس کمک کنید.
• کودک خود را در فعالیت های اجتماعی قرار دهید. این به او کمک می کند تا با افراد جدید آشنا شود و مهارت های اجتماعی خود را توسعه دهد.
• از کودک خود تعریف و تمجید کنید. این به او کمک می کند تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهد.
• صبر داشته باشید. خجالتی بودن یک فرآیند است و به زمان و حمایت نیاز دارد.

نتیجه گیری

یکی از شیوه های درمانی که می تواند موجب کاهش نشانه های کمرویی و گوشه گیری اجتماعی و در نتیجه کاهش تأثیرات منفی آن بر زندگی کودک شود، بازی درمانی است. بازی درمانگران، اهداف بازی را به صورت رشد خود، پختگی و رشد ارتباط دسته بندی کرده اند. در زمینه رشد، خود کودکان از بازی برای بیان احساسات و افکار، کشف علایق و کسب احساس کنترل بر روی محیط استفاده می کنند. در مورد فرایند پختگی یا رسش، بازی می تواند به منظور رشد و توسعه مهارت های حرکتی، شناختی، زبانی و حل مسأله به کار برده شود که فرصت آگاهی یافتن از محیط خود را به کودک می دهد.

بازی درمانی کودکان خجالتی با دیگران و بازی با وسایل بازی متنوع می تواند مهارت های اجتماعی کودکان و توانایی آن ها را در همکاری و همدلی کردن با دیگران افزایش دهد . هدف اولیه بازی درمانی شناختی-رفتاری نیز شناسایی و تغییر افکار ناسازگار مرتبط با رفتارها و مشکلات هیجانی کودک است. از نظر این رویکرد، شناخت نقش مهمی در استرس هایی که افراد تجربه می کنند دارد. مفهوم شناخت در این رویکرد به سه شیوه ب

به کار رفته است که عبارتند از: رویدادهای شناختی، فرایندهای شناختی و ساختارهای شناختی.

منبع : ۱۱ بازی درمانی کودکان خجالتی

تربیت کودک دو ساله یک دوره مهم در رشد کودک است. کودک در این سن مهارت های جدیدی را در زمینه های فیزیکی، شناختی، زبانی و عاطفی کسب می کند. والدین نقش مهمی در حمایت از رشد و توسعه کودک در این سن دارند. دو سال اول زندگی کودک لذت بخش اما سخت هستند.

با این وجود، به محض اینکه ویژگی های این دوره را بدانید به راحتی با آنها کنار خواهید آمد. کودک دو ساله شروع به تلاش برای کسب استقلال می کند و این مسئله راه انداز چالش هایی خواهد بود.

در این دوره بیش از هر زمان دیگری با شما مخالفت می کند، بنابراین الان زمانی است که باید راه‌هایی برای تشویق آنها به همکاری پیدا کنید و در عین حال به آنها اجازه دهید که نیاز به خودکفایی را در خود ارضاء کنند.

تربیت کودک دو ساله

• رفتارهای نادرست را نادیده بگیرید: کودکان دو ساله در مرحله پیش عملیاتی رشد شناختی هستند. آنها دقیقا با تکرار مداوم یاد می گیرند. آنها به خصوص رفتارهایی را بیشتر تکرار می کنند که باعث یک رفتار ناگهانی و یا عکس العمل شدید می شوند. اگر کلمه نادرستی را از شما یا همسرتان یا بچه های دیگر یاد گرفتند، آن را نادیده بگیرید، جوری وانمود کنید که انگار چیزی نشنیدین.

• به صورت غیرمنتظره آنها را سورپرایز کنید همانطور که گفته شد آنها از هر نوع واکنش غیر منتظره خوششان می آید. بنابراین، با رفتاری که تقویت کردن آن مشکلی نیست، مانند کارهای خنده دار احمقانه، آنها را سورپرایز کنید.  یا تظاهر کنید که وسیله ای به شدت سنگین است در حالیکه این طور نیست و الکی زور بزنید.
• به جای اینکه بگویید “فریاد نزن” بگویید “آروم صحبت کن”. بهتره که این کار را تفریحانه کنید. به جای اینکه بگویید آروم قدم بردار بگید “بیا مثل اردک ها راه بریم”. گاهی هم می توانید حواس آنها را پرت کنید با گفتن اینکه چه کار خلاقانه بهتری می توان انجام داد.

• انجام تکلیف برای رشد ذهنی کودک دو ساله. با مسئولیت دادن به کودک، حس خودِ تازه یافته‌ی کودک را مهار کنید. این کار حس تسلط کودک را تقویت می کند. این نکته مهمی برای دو ساله ها و همکاری آنهاست. حتی اگر کاری هست که شما باید آن را انجام دهید، از انها بخواهید قسمتی از کار باشند.
• خواسته های طولانی را به خواسته های کوچک تر تقسیم کنید. به جای اینکه از کودک بخواهید کفش هایش را بپوشد، که شامل چندین قدم است، آن را به چند مرحله تقسیم کنید. مثلا بگویید بیا با هم مسابقه پوشیدن کفش بذاریم.

پیشنهاد مشاور: لجبازی کودک دو ساله

• احساساتشان را نام گذاری کنید و به آنها ارزش بدهید. کودکان دو ساله در حال یادگیری این هستند که هیجان ها کدامند، هیجان ها را به روش اولیه ای ابراز می کنند نه به صورتی که از لحاظ اجتماعی پذیرفته شده باشد. در مرحله اول لازم است به آنها آموزش دهیم هیجان ها را بنامند و بشناسند، و بعد باید بدانند که این احساس ها را باید بپذیرند و داشتن هیجان ها و احساس عادی است.
• چگونگی ابراز هیجانات در آنها ممکن است مناسب نباشد. در این حالت برای مثال، به آنها بگویید عصبانی شدن عادی است، اما زدن دیگران خوب نیست. نامگذاری هیجان ها اولین قدم در یادگیری چگونگی ابراز کردن آنهاست. ارزش دادن به هیجان های کودک، اینکه به آنها بگویید آنچه احساس می کنند عادی هست و کمک به انها در شناخت هیجانهایشان باعث ارتقای همدلی و رفتارهای اجتماع پسند می شوند.

• برنامه های آنها را منظم و قابل پیش بینی کنید. یکی از چالش برانگیزترین زمان ها برای کودکان زمان های گذار هستند. مانند آمادگی برای ترک خانه یا برگشتن به آن. آماده شدن برای خواب یا اماده شدن در صبح.
• بچه ها حس واقعی نسبت به زمان ندارند. مثلا گفتن اینکه الان زمان خاموش کردن تلویزیون است یا زمان خوردن شام، ممکن است برای کودک مستبدانه و کنترل گرایانه به نظر برسد. در نتیجه آنها به مقابله برمی خیزند.
• نیازی نیست که یک کار روزمره سفت و سخت تعیین کنید. اما لازم است که یک سری زمان های مشخص برای خواب و وعده های غذایی تعیین کنید. مثلا بین ساعت نه تا ده و نیم زمان خوابیدن است. مثلا اسپاگتی یا سوپ غذای سه شنبه هاست.

توانایی کودک دو ساله

توانایی کودک دو ساله نی نی سایت کودک دو ساله در حال طی کردن یک دوره رشد و تحول سریع است. او در این سن در زمینه‌های مختلف از جمله حرکتی، شناختی، زبانی و اجتماعی رشد چشمگیری می‌کند. کودک دو ساله در زمینه حرکتی پیشرفت‌های زیادی می‌کند. او می‌تواند:

• به تنهایی راه برود.
• بدون کمک از مبلمان بالا و پایین برود.
• در حالی که دست شما را گرفته از پله بالا و پایین برود.
• توپ را با دست پرتاب کند.
• هنگام راه رفتن یک اسباب بازی بزرگ یا چند اسباب بازی را با خود حمل کند.

رشد فیزیکی کودک دو ساله

کودکان دو ساله به طور پیوسته در حال رشد و نمو هستند. آنها مهارت های حرکتی پایه خود را بهبود می بخشند و می توانند کارهایی مانند راه رفتن، دویدن، بالا رفتن از پله ها، پرتاب توپ و استفاده از قاشق و چنگال را انجام دهند. آنها همچنین شروع به کشف مهارت های حرکتی ظریف خود می کنند، مانند نقاشی با مداد، چسباندن و استفاده از قیچی.

رشد ذهنی کودک دو ساله

کودکان دو ساله شروع به یادگیری مفاهیم جدیدی می کنند. آنها شروع به درک اینکه اشیا می توانند متفاوت باشند، مانند شکل، اندازه و رنگ. آنها همچنین شروع به درک مفاهیمی مانند قبل، بعد، داخل و خارج می کنند.

رشد زبانی

کودکان دو ساله در حال توسعه مهارت های زبانی خود هستند. آنها شروع به بیان جملات پیچیده تر می کنند و می توانند سوالات بپرسند. آنها همچنین شروع به یادگیری کلمات جدید می کنند.

رشد عاطفی

کودکان دو ساله شروع به درک احساسات خود می کنند. آنها ممکن است احساسات مختلفی مانند شادی، غم، عصبانیت و ترس را تجربه کنند. آنها همچنین شروع به درک احساسات دیگران می کنند.

نکات تربیت کودک دو ساله

در اینجا چند نکته برای تربیت کودک دو ساله آورده شده است:

• محیط ایمن و حمایت کننده ایجاد کنید. اطمینان حاصل کنید که خانه شما برای کودک شما ایمن است و اسباب بازی ها و وسایلی که برای بازی او مناسب هستند را در دسترس داشته باشید.
• به کودک خود کمک کنید تا مهارت های جدید را بیاموزد. با کودک خود بازی کنید و به او کمک کنید تا کارهای جدیدی مانند راه رفتن، صحبت کردن و لباس پوشیدن را بیاموزد.
• با کودک خود ارتباط برقرار کنید. با کودک خود صحبت کنید و به او گوش دهید. به او کمک کنید تا احساس کند که شنیده می شود و مورد توجه قرار می گیرد.
• انتظارات واقع بینانه داشته باشید. به یاد داشته باشید که کودکان دو ساله هنوز در حال یادگیری هستند. انتظارات واقع بینانه داشته باشید و به کودک خود زمان و فرصت دهید تا مهارت های جدید را بیاموزد.

رفتارهای معمول در کودکان دو ساله

در اینجا برخی از رفتارهای معمول در کودکان دو ساله آورده شده است:

• استقلال طلبی. کودکان دو ساله شروع به استقلال طلبی می کنند. آنها می خواهند کارهای خود را بدون کمک انجام دهند.
• بدخلقی. کودکان دو ساله ممکن است بدخلقی کنند. این رفتارها اغلب نتیجه ناامیدی، خستگی یا گرسنگی است.
• ابراز احساسات. کودکان دو ساله شروع به ابراز احساسات خود می کنند. آنها ممکن است احساسات مختلفی مانند شادی، غم، عصبانیت و ترس را تجربه کنند.

چگونه با رفتارهای معمول کودکان دو ساله کنار بیایید؟

در اینجا چند نکته برای کنار آمدن با رفتارهای معمول کودکان دو ساله آورده شده است:

• با کودک خود صبور باشید. یادگیری نحوه کنار آمدن با احساسات خود زمان می برد.
• رفتارهای مثبت کودک خود را تقویت کنید. زمانی که کودک شما رفتار مثبتی انجام می دهد، او را تحسین کنید.
• محدودیت های روشنی ایجاد کنید. به کودک خود بگویید چه رفتارهایی قابل قبول هستند و چه رفتارهایی قابل قبول نیستند.
• رفتارهای نامناسب کودک خود را متوقف کنید. اگر کودک شما رفتار نامناسبی انجام می دهد، به آرامی و با آرامش او را متوقف کنید.

خلق و خوی کودک ۲ ساله

خلق و خوی کودک دو ساله می تواند بسیار پراکنده باشد. آنها ممکن است در یک لحظه شاد و پرانرژی باشند و در لحظه بعد عصبانی یا ناراحت باشند. این نوسانات خلقی به دلیل رشد سریع کودک و تلاش او برای درک دنیای اطرافش است.

کودکان دو ساله در حال یادگیری نحوه کنترل احساسات خود هستند. آنها ممکن است هنوز نتوانند کلماتی را برای بیان احساسات خود پیدا کنند، بنابراین ممکن است از طریق رفتارهای پرخاشگرانه یا لجبازی آنها را ابراز کنند.

در اینجا چند نکته برای کمک به کودک دو ساله شما برای مدیریت خلق و خوی خود آورده شده است:

• به احساسات کودک خود احترام بگذارید. به او بگویید که احساساتش را می فهمید، حتی اگر آنها را نپذیرید.
• به کودک خود کمک کنید تا کلماتی را برای بیان احساسات خود پیدا کند.
• به کودک خود کمک کنید تا راه های سالمی برای بیان احساسات خود پیدا کند.

منبع : تربیت کودک دو ساله ✔️ نکات روانشناسی که نمی دانید

پرخاشگری در کودکان رفتاری است که منجر به آسیب رساندن به خود، دیگران یا اموال می شود. این می تواند شامل رفتارهای فیزیکی مانند ضرب و شتم، گاز گرفتن یا پرتاب اشیا، یا رفتارهای کلامی مانند تهدید، توهین یا افترا باشد. پرخاشگری در کودکان می تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در دوران کودکی و نوجوانی دیده می شود.

علت پرخاشگری در کودکان

مواردی زیادی در دنیای خاتواده ها سبب بروز مشکلات رفتاری و ایجاد اختلال در روابط مثبت و مناسب میان والدین و کودکان می شود. پرخاشگری یکی از مشکلات شایع در میان کودکان است که بسیاری از خانواده ها و پدر و مادر هایی که فرزندان کودک پرخاشگر دارند مشکلات زیادی برای درمان و بهبود این اختلال در او دارند.

پژوهش ها اثبات نموده است که بسیاری از نوجوان و جوانانی که در اواسط زندگی خود پرخاشگر هستند و به نوع با اختلالات پرخاشگری درگیر هستند در دوران کودکی خود از والدین خود پرخاشگری دیده اند. به صورت کلی نمی شود برای پرخاشگری تعریف خاص و دقیق اراده نمود اما پژوهش های روانشناسی  و پزشکی نشان می دهد که پرخاشگری به نوعی رفتاری است که در آن شخص پرخاشگر می خواهد و قصد دارد تا با صدمه زدن به فرد دیگر از لحاظ جسمی و روحی به هدف خود برسد.

در واقع می شود گفت که شخص پرخاشگر می خواهد تا با استفاده از پرخاشگری خود موجبات آزار و اذیت دیگری را فراهم نماید.

کمبود چه ویتامینی باعث پرخاشگری در کودکان میشود

کمبود ویتامین D و ویتامین های گروه B از جمله عواملی هستند که می توانند باعث پرخاشگری در کودکان شوند.

ویتامین D برای رشد و نمو طبیعی استخوان ها و دندان ها ضروری است. همچنین در عملکرد صحیح سیستم عصبی و مغز نیز نقش دارد. کمبود ویتامین D می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود، از جمله:

• نرمی استخوان ها
• افسردگی
• اضطراب
• رفتارهای پرخاشگرانه

مطالعات نشان داده اند که کودکانی که کمبود ویتامین D دارند، بیشتر از کودکان سالم رفتارهای پرخاشگرانه و قانون شکنانه از خود نشان می دهند.

علت پرخاشگری کودکان زیر ۳ سال

پرخاشگری در کودکان زیر ۳ سال، می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. برخی از این دلایل عبارتند از:

• عدم توانایی در بیان احساسات: کودکان زیر ۳ سال، هنوز نمی توانند احساسات خود را به طور واضح بیان کنند. آنها ممکن است از رفتارهای پرخاشگرانه برای بیان احساساتی مانند خشم، ناامیدی، ترس یا حسادت استفاده کنند.
• عدم توانایی در کنترل تکانه ها: کودکان زیر ۳ سال، هنوز به طور کامل نمی توانند تکانه های خود را کنترل کنند. آنها ممکن است به سرعت عصبانی شوند و نتوانند احساسات خود را به طور سالم بیان کنند.
• الگوپذیری از دیگران: کودکان از رفتارهای اطرافیان خود، الگوبرداری می کنند. اگر والدین یا سایر اعضای خانواده، رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند، احتمال اینکه کودک نیز این رفتارها را یاد بگیرد، بیشتر است.
• عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند تنش های خانوادگی، خشونت خانگی یا فقر، می توانند باعث پرخاشگری در کودکان شوند.

به نظر می رسد که در نهایت عوامل اکتسابی و محیطی که بیشتر در محیط خانواده رخ می دهد بیشترین تاثیر را در پرخشاگری کودکان داشته باشد و با توجه به این موضوع اصلاح رفتاری والدین و اینکه والدین طوری محبت نموده و برخورد نمایند تا کودک مهربانی و منطق را جایگزین پرخاشگری  رفتار بد نماید بسیار مهم است.

علت پرخاشگری کودکان ۵ ساله

پرخاشگری در کودکان ۵ ساله، یک رفتار طبیعی و معمول است. در این سن، کودکان هنوز در حال یادگیری نحوه کنترل احساسات خود هستند و ممکن است در شرایطی که احساس خشم، ناامیدی یا عصبانیت می کنند، به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند.

برخی از علل رایج پرخاشگری در کودکان ۵ ساله عبارتند از:

• ناتوانی در بیان احساسات: کودکان ۵ ساله هنوز در حال یادگیری نحوه بیان احساسات خود به روشی سالم هستند. آنها ممکن است نتوانند به طور موثر از کلمات برای بیان خشم، ناامیدی یا عصبانیت خود استفاده کنند. در نتیجه، ممکن است به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند تا احساسات خود را بیان کنند.
• ناتوانی در حل تعارض: کودکان ۵ ساله هنوز در حال یادگیری نحوه حل تعارض به روشی سالم هستند. آنها ممکن است ندانند که چگونه در مورد اختلاف نظرها با دیگران به طور موثر صحبت کنند. در نتیجه، ممکن است به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند تا خواسته های خود را به دست آورند.
• مشاهده رفتار پرخاشگرانه در دیگران: کودکان از اطرافیان خود یاد می گیرند. اگر کودک شما در معرض رفتار پرخاشگرانه از سوی والدین، خواهر و برادر یا همسالان خود باشد، بیشتر احتمال دارد که خود نیز رفتار پرخاشگرانه داشته باشد.
• عوامل زیستی: در برخی موارد، پرخاشگری در کودکان ممکن است ناشی از عوامل زیستی مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) یا اختلال سلوک باشد.

اگر نگران پرخاشگری کودک خود هستید، با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. یک متخصص می تواند به شما کمک کند تا علت پرخاشگری کودک خود را شناسایی کنید و روش های موثری برای مدیریت آن بیاموزید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با بهترین روش های روز دنیا بدون عوارض جانبی پرخاشگری کودک را ریشه یابی و درمان می کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پرخاشگری در کودکان ۷ ساله

علت عصبی بودن کودک ۷ ساله نی نی سایت چیست؟ پرخاشگری در کودکان ۷ ساله می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند، از جمله:

• کتک زدن، گاز گرفتن، لگد زدن یا هل دادن دیگران
• پرتاب کردن اشیا
• داد و فریاد کردن
• فحاشی کردن
• تهدید کردن دیگران

پرخاشگری در کودکان ۷ ساله می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله:

• ناتوانی در کنترل خشم: کودکان ۷ ساله هنوز در حال یادگیری مهارت‌های کنترل خشم هستند. آنها ممکن است ندانند چگونه احساسات خود را به طور سالم بیان کنند.
• کمبود مهارت‌های ارتباطی: کودکان ۷ ساله ممکن است هنوز ندانند چگونه به طور موثر با دیگران ارتباط برقرار کنند. آنها ممکن است از پرخاشگری به عنوان راهی برای بیان نیازها یا خواسته‌های خود استفاده کنند.
• عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند خشونت در خانواده یا مدرسه نیز می‌توانند در پرخاشگری کودکان نقش داشته باشند.

علت پرخاشگری کودکان ۸ ساله

پرخاشگری در کودکان ۸ ساله می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از این دلایل عبارتند از:

• رشد و تکامل شناختی: کودکان ۸ ساله در حال یادگیری نحوه کنترل احساسات خود هستند. آنها هنوز در حال توسعه مهارت‌های زبانی خود هستند و ممکن است نتوانند احساسات خود را به طور موثر بیان کنند. این می‌تواند منجر به پرخاشگری فیزیکی یا کلامی شود.
• عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند مشکلات خانوادگی، قلدری در مدرسه یا خشونت در جامعه نیز می‌تواند باعث پرخاشگری در کودکان شود.
• اختلالات روانی: در برخی موارد، پرخاشگری در کودکان می‌تواند نشانه یک اختلال روانی مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD)، اختلال سلوک یا اختلال شخصیت ضد اجتماعی باشد.

پرخاشگری در کودکان دبستانی

پرخاشگری در کودکان دبستانی می تواند به صورت فیزیکی، کلامی یا غیرکلامی بروز کند.

• پرخاشگری فیزیکی شامل رفتارهایی مانند کتک زدن، لگد زدن، هل دادن، پرتاب اشیا و استفاده از سلاح است.
• پرخاشگری کلامی شامل رفتارهایی مانند فریاد زدن، توهین کردن، تهدید کردن و تمسخر کردن است.
• پرخاشگری غیرکلامی شامل رفتارهایی مانند چروک کردن بینی، اخم کردن، برگرداندن سر و پرتاب نگاه های خشمگین است.

راهکارهای مقابله با پرخاشگری

نحوه برخورد با کودک پرخاشگر نی نی سایت؟ اگر متوجه شدید که کودک شما رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان می دهد، مهم است که به او کمک کنید تا این رفتارها را مدیریت کند. در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان دبستانی برای مقابله با پرخاشگری آورده شده است:

• با کودک خود در مورد خشم و نحوه بیان سالم آن صحبت کنید. به او بیاموزید که چگونه احساسات خود را شناسایی کند و به روش های سالمی آنها را بیان کند.
• به کودک خود کمک کنید تا مهارت های حل تعارض را بیاموزد. به او بیاموزید که چگونه به طور موثر با دیگران ارتباط برقرار کند و اختلافات را بدون توسل به خشونت حل کند.
• الگوهای رفتاری مثبت را برای کودک خود ارائه دهید. اگر می خواهید کودک شما رفتارهای پرخاشگرانه را کاهش دهد، مهم است که خودتان نیز از این رفتارها دوری کنید.
• اگر نگران پرخاشگری کودک خود هستید، با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. یک متخصص می تواند به شما کمک کند تا علل پرخاشگری کودک خود را درک کنید و راهکارهای موثری برای مقابله با آن پیدا کنید

درمان قطعی پرخاشگری

نوروفیدبک یک روش درمانی مبتنی بر مغز است که با استفاده از ابزارهای الکترونیکی، امواج مغزی را اندازه‌گیری و آن‌ها را به کودک بازخورد می‌دهد. این بازخورد به کودک کمک می‌کند تا بر الگوهای امواج مغزی خود کنترل بیشتری داشته باشد.

لورتا یکی از انواع نوروفیدبک است که از الکترودهای کوچکی برای اندازه‌گیری امواج مغزی استفاده می‌کند. این الکترودها روی پوست سر کودک قرار می‌گیرند و امواج مغزی را به یک کامپیوتر منتقل می‌کنند. کامپیوتر سپس این امواج را تجزیه و تحلیل می‌کند و بازخورد آن‌ها را به کودک ارائه می‌دهد. این روش هیچ عارضه جانبی را به دنبال نداشته و درمان قطعی است.

نوروفیدبک و لورتا در درمان پرخاشگری کودکان نشان داده شده است که می‌تواند اثربخش باشد. این روش درمانی می‌تواند به کودک کمک کند تا:

• بر احساسات و رفتارهای خود کنترل بیشتری داشته باشد
• مهارت‌های حل مسئله و مدیریت استرس را بیاموزد
• الگوهای فکری منفی خود را تغییر دهد

در درمان پرخاشگری کودکان با نوروفیدبک، معمولاً از یک برنامه درمانی چند مرحله‌ای استفاده می‌شود. در مرحله اول، امواج مغزی کودک ارزیابی می‌شوند تا مشخص شود که کدام مناطق مغز در بروز پرخاشگری نقش دارند. در مرحله دوم، کودک آموزش می‌بیند که چگونه بر الگوهای امواج مغزی خود کنترل داشته باشد. در مرحله سوم، کودک مهارت‌های زندگی را یاد می‌گیرد که به او کمک می‌کند تا با پرخاشگری خود مقابله کند.

با توجه به مزایای نوروفیدبک و لورتا در درمان پرخاشگری کودکان، این روش درمانی می‌تواند یک گزینه درمانی موثر برای کودکانی باشد که از این مشکل رنج می‌برند. برای اطلاعات بیش تر در زمینه این درمان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع  : پرخاشگری در کودکان ✔️ درمان معجزه آسا

کابوس شبانه کودکان یکی از مشکلات شایع در کودکان است. تقریباً همه کودکان در طول دوران کودکی خود کابوس می‌بینند. کابوس‌ها خواب‌های ترسناکی هستند که باعث می‌شوند کودک از خواب بیدار شود و احساس ترس و ناراحتی کند.

کابوس های شبانه کودکان رویاهای ترسناکی هستند که می توانند باعث بیدار شدن کودک از خواب شوند. آنها اغلب از ترس ها، نگرانی ها یا تجربیات استرس زا کودک ناشی می شوند. کابوس های شبانه کودکان معمولاً در سنین ۲ تا ۶ سالگی شایع هستند، اما می توانند در هر سنی رخ دهند.

کابوس شبانه کودکان

کابوس شبانه کودکان رویاهای ترسناکی هستند که در خواب اتفاق می‌افتند و باعث وحشت کودک و آزار او می‌شوند. کودکان همانند بزرگسالان در خواب کابوس می‌بینند با این تفاوت که کودکان توانایی مقابله با آن‌ها را نداشته و در بلند مدت ممکن است دچار آسیب‌های روانی شوند، از این رو نقش والدین در مقابله با کابوس‌های کودکان بسیار با اهمیت است.

اگر کودکتان کابوس دید، مهم است که او را آرام کرده و به او اطمینان دهید که در امنیت است. می‌توانید با او در مورد کابوسش صحبت کنید و به او کمک کنید تا آن را درک کند.

علت کابوس های شبانه

علت کابوس های شبانه نی نی سایت می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند. علت هراس شبانه کودکان به طور کامل مشخص نیست، اما عواملی که می توانند خطر ابتلا به آن را افزایش دهند عبارتند از:

• استرس و اضطراب: استرس و اضطراب از جمله عوامل مهمی هستند که می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند. استرس‌های ناشی از مدرسه، خانواده، یا مشکلات اجتماعی می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.
• تغییرات در زندگی کودک: تغییرات در زندگی کودک، مانند تغییر خانه، تغییر مدرسه، یا تولد یک نوزاد می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.
• تغذیه نامناسب: تغذیه نامناسب نیز می‌تواند باعث کابوس دیدن کودک شود. مصرف بیش از حد کافئین و شیرینی‌جات می‌تواند باعث تحریک سیستم عصبی کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
• بیماری‌ها: برخی از بیماری‌ها، مانند تب، عفونت، یا اختلالات خواب نیز می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.

اگر هراس شبانه کودک شما شدید یا مکرر است، ممکن است بخواهید با مشاور صحبت کنید. مشاور می تواند به شما کمک کند تا علل زمینه ای هراس شبانه را شناسایی کنید و درمان مناسب را تعیین کنید. برای صحبت با متخصصان برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کابوس شبانه کودکان می توانند مشکلاتی را هم برای والدین و هم کودکان ایجاد کنند، نه تنها به این دلیل که انها در خواب افراد اختلال ایجاد میکنند، بلکه بسته به نوع واکنش شما ، کابوس میتواند باعث مشکلاتی برای شروع خواب و عادتهای شب بیداری طولانی مدت شود. کودکان مضطرب اغلب با جیغ از خواب بیدار می‌شوند، یا بعداز داشتن یک کابوس به اتاق والدین یا سرپرستان خود می روند.

به عنوان مادر، پدر یا سرپرست، اولین کار شما به صورت غریزی این است که بخواهید انها را آرام کنید که کامل قابل درک است. هرچند اینکه چطور شما آنها را ارام و برای مقابله تشویق می‌کنید می‌تواند نتایج متفاوتی ایجاد کند. درمان کابوس ها بستگی به علت انها متفاوت است. در این مقاله برخی روش های رفتاری برای والدین ارائه شده است.

علائم

نشانه‌های کابوس دیدن کودک:

کودکانی که کابوس می‌بینند ممکن است علائم زیر را نشان دهند:

• بیدار شدن ناگهانی از خواب با گریه و ترس
• تعریق زیاد
• ضربان قلب سریع
• ترس از رفتن به رختخواب

درمان کابوس کودکان

اگر کودک شما کابوس می‌بیند، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید تا به او کمک کنید:

• با کودک خود در مورد کابوس‌هایش صحبت کنید. این کار به او کمک می‌کند تا کابوس‌هایش را درک کند و احساس تنهایی نکند.
• یک روال منظم خواب برای کودک خود ایجاد کنید. این کار به او کمک می‌کند تا احساس آرامش و امنیت کند.
• از خواباندن کودک خود در معرض نور و صداهای زیاد خودداری کنید. این کار می‌تواند باعث تحریک سیستم عصبی کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
• کودک خود را از تماشای فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی ترسناک خودداری کنید. این کار می‌تواند باعث ایجاد تصاویر ترسناک در ذهن کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
• اگر کابوس‌های کودک شما باعث اختلال در خواب او یا احساس ناراحتی در او می‌شود، بهتر است با پزشک مشورت کنید. پزشک می‌تواند علل کابوس‌های کودک شما را بررسی کند و در صورت نیاز، درمان‌های لازم را تجویز کند.
• صحبت کردن با کودک در مورد کابوس‌هایش: به کودک خود اجازه دهید در مورد کابوس‌هایش با شما صحبت کند. به او اطمینان دهید که کابوس‌ها واقعی نیستند و شما در کنار او هستید.

در اینجا چند نکته برای کمک به کودک شما پس از کابوس دیدن ارائه شده است:

• کودک خود را به آرامی از خواب بیدار کنید.
• به او اطمینان دهید که کابوس‌ها واقعی نیستند.
• در مورد کابوس‌هایش با او صحبت کنید، اما او را مجبور نکنید که در مورد آنها صحبت کند.
• به او کمک کنید تا آرام شود و دوباره به خواب برود.

درمان هراس شبانه کودکان

درمان هراس شبانه کودکان نی نی سایت در ادامه آمده است:

• به کودک خود کمک کنید تا در مورد کابوس‌هایش صحبت کند. این کار به او کمک می‌کند تا کابوس‌هایش را درک کند و احساس تنهایی نکند.
• کودک خود را به یاد داشته باشید که کابوس‌ها واقعی نیستند. به او بگویید که کابوس‌ها فقط خواب‌های ترسناکی هستند که در خواب می‌بینیم.
• از قرار دادن کودک خود در معرض محرک‌های استرس‌زا قبل از خواب خودداری کنید. از تماشای برنامه‌های تلویزیونی یا فیلم‌های ترسناک، بازی‌های خشونت‌آمیز یا گوش دادن به موسیقی‌های تند و پرانرژی خودداری کنید.
• قبل از خواب، کودک خود را آرام کنید. برای او یک حمام گرم بگیرید، یک داستان بخوانید یا با او موسیقی آرام گوش دهید.
• به کودک خود کمک کنید تا راه‌های مقابله با کابوس‌ها را یاد بگیرد. به او بگویید که اگر در خواب کابوس دید، می‌تواند سعی کند آن را به خواب دیگری تبدیل کند، یا از خواب بیدار شود و با والدین خود صحبت کند.
• با پیروی از این نکات می‌توانید به کودک خود کمک کنید تا با کابوس‌هایش مقابله کند و احساس آرامش و امنیت بیشتری داشته باشد.
• تبدیل کابوس‌ها به داستان‌های خوب: به کودک خود کمک کنید تا کابوس‌هایش را به داستان‌های خوب تبدیل کند. این کار می‌تواند به او کمک کند تا احساس کنترل بیشتری بر روی کابوس‌هایش داشته باشد.
• استفاده از تکنیک‌های درمانی: در برخی موارد، استفاده از تکنیک‌های درمانی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) می‌تواند به درمان کابوس دیدن کودکان کمک کند.

در بیشتر موارد، کابوس دیدن در کودکان موقتی است و با افزایش سن کودک برطرف می‌شود.

اگر هراس شبانه کودک شما شدید یا مکرر است، ممکن است بخواهید با مشاور صحبت کنید. مشاور می تواند به شما کمک کند تا علل زمینه ای هراس شبانه را شناسایی کنید و درمان مناسب را تعیین کنید. برای صحبت با متخصصان برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کودکان از چه سنی خواب میبینند

نوزادان از همان ابتدای تولد خواب می‌بینند، اما خواب‌های آنها تا سنین بالاتر شکل نمی‌گیرند. در ماه‌های اول تولد، خواب‌های نوزادان عمدتاً شامل تصاویر و احساسات مبهم است. با رشد کودک و تکامل مغز او، خواب‌های او پیچیده‌تر و معنادارتر می‌شوند.

کودکان معمولاً از سن دو سالگی شروع به یادآوری خواب‌های خود می‌کنند. در این سن، آنها اغلب خواب‌هایی می‌بینند که شامل ترس‌ها و نگرانی‌های آنهاست. این خواب‌ها ممکن است ناشی از تغییرات زندگی کودک، مانند شروع مهدکودک یا رفتن به مدرسه، یا تجربیات جدیدی باشد که کودک در زندگی خود داشته است.

با افزایش سن، کودکان یاد می‌گیرند که چگونه خواب‌های خود را کنترل کنند. آنها ممکن است یاد بگیرند که از خواب‌های ترسناک خود فرار کنند یا آنها را به پایان برسانند. آنها همچنین ممکن است یاد بگیرند که از خواب‌های خود لذت ببرند و از آنها برای پردازش تجربیات خود استفاده کنند.

به طور کلی، کودکان در سنین زیر شش سال بیشتر از بزرگسالان کابوس می‌بینند. این امر به این دلیل است که کودکان هنوز در حال رشد و یادگیری هستند و مغز آنها هنوز در حال توسعه است. کابوس‌ها در کودکان معمولاً بی‌ضرر هستند و به مرور زمان برطرف می‌شوند.

عوارض کابوس دیدن کودکان

کابوس دیدن کودکان معمولاً عوارض جدی‌ای ندارد، اما در برخی موارد می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در کودک شود. برخی از عوارض کابوس دیدن کودکان عبارتند از:

• اختلال خواب: کابوس دیدن می‌تواند باعث بی‌خوابی یا اختلال در خواب کودک شود. کودک ممکن است به سختی به خواب برود یا در طول شب بارها از خواب بیدار شود.
• ترس و اضطراب: کابوس دیدن می‌تواند باعث ایجاد ترس و اضطراب در کودک شود. کودک ممکن است از خوابیدن یا تنها ماندن در تاریکی بترسد.
• مشکلات رفتاری: کابوس دیدن می‌تواند باعث بروز مشکلات رفتاری در کودک شود. کودک ممکن است بیش از حد پرخاشگر یا گوشه‌گیر شود.

منبع : کابوس شبانه کودکان