بایگانی دسته ی کودک

فواید قصه گویی برای کودکان یکی از قدیمی ترین و لذت بخش ترین فعالیت های انسانی است. قصه ها می توانند در قالب های مختلفی مانند کتاب، نمایش، فیلم، و حتی یک خاطره شخصی ارائه شوند. قصه گویی برای کودکان مزایای زیادی دارد که در این مقاله به برخی از آنها اشاره می کنیم.

به عنوان یک والدین مسئول شما هر چند وقت یکبار برای کودکان خود قصه می خوانید؟ امروز پاسخ این سوال به ندرت و یا هرگز خواهد بود. این روزها با توجه به مشکلات عدیده و فشارهایی که والدین در نزدگی متحمل می شوند به ندرت می توانند برای کودکان خود قصه بخوانند. کمبود اوقات فراغت، وجود تکنولوژی های جدید پیچیدگی ها و مشکلات عدیده ای که خانواده ها با آن دست و پنجه نرم می کنند باعث شده که تقریبا هنر قصه خوانی و فواید قصه گویی برای کودکان در این میان از دست برود.

فواید قصه گویی برای کودکان افزایش سطح هوش اجتماعی آنها و نقشی اساسی در شکل دهی به شخصیت انها دارد. قصه گویی سنتی است که از قدیم وجود داشته و والدین و اجداد ما همواره برای کودکانشانن قصه می گفتند این سنت اکنون نیز به ما رسیده است

اهمیت قصه و قصه گویی

امروزه والدین راحت تر هستند که اجازه دهند کودکانشان قبل از خواب کارتون مورد علاقه شان را ببینند تا اینکه بخواهند در کنار تختشان بنشینند و برای ان ها قصه بخوانند تا وقتی که کودکشان بخوابد. اما این قصه خواندن در کودکان لذت خاصی ایجاد می کند و این مسئله بسیار اهمیت دارد که شما برخی شب ها برای کودکانتان وقت بگذارید و برای او قصه بخوانید.

قصه خوانی مانند خواندن یک کتاب کار بسیار ساده ای است.. اگر شما آن قدرها وقت ندارید می توانید قصه ای را که حفظ هستید برای کودکتان تعریف کنید و یا خاطرات دورن کوودکی خود را برای او بخوانید. مزایای بی شماری در قصه خوانی برای کودکان وجود دارد به خصصوو کودکانی که در سنین قبل از مدرسه و مهد کودک هستند.

فواید قصه گویی برای کودکان

در اینجا فواید قصه گویی برای کودکان را بیان می کنیم که شما به عنوان والدین مسئول نمی تواندی از آنها چشم پوشی کنید.

•  اخلاقیات را به کودک شما می آموزد: کودکان در سر تا سر دنیا  عاشق گوش دادن به قصه ها هستند. آنها می خواهند که دربارۀ شخصیت های مورد علاقه شان بیشتر بدانند و اغلب تلاش می کنند که خود را در نقش آنها قرار دهند و از آنها تقلید کنند. با گفتن قصه هایی که در آنها مفاهیم اخلاقی و انسانی وجود دارد شما می توانید ویژگی مثبت انسانی مثل شجاعت، صداقت و دانایی ر در وجود او از همان سنین پایین نهادینه کنید.
• قصه گویی آنها را از اصول فرهنگی و ریشه های اعتقادی تان آگاه می کند. خواندن قصه و تعریف کردن خاطرات کودکی تان، فعالیت ها و سرگرمی هایی که در زمان کودکی داشتید و جشن ها و مراسمی که در آن شرکت می کردید باعث می شود فرزندتان با فرهنگ خانوادگی و آداب اجتماعی که قرار است در آن بزرگ شود بیشتر آشنایی پیدا کندو تفاوت فرهنگ و سنت های رایج را با یکدیگر بشناسد.
• مهارت های کلامی انها را افزایش می دهد: خواندن داستان برای فرزندتان باعث می شوود که مهارت های کلامی انها افزایش پیدا کند. و همم زمان که او کلمات و عبارات جدید یاد می گیرد با پیچیدگی های زبان نیز آشنایی پیدا کند. هم چنین قصه خوانی کمک می کند که طبق یک الگوی منظم نحوۀ تلفظ کلمات و عبارات را نیز به فرزندتان بیاموزید.
• مهارت های شنیداری را افزایش می دهد. اکثر کودکان به محدوده ی کوچکی از اتفاقات می توانند توجه کنند و اغلب نمی توانند برای طولانی مدت روی چیزی تمرکز کنند. هم چنین آنها ترجیح می دهند که بیشتر صحبت کنند تا اینکه بخواهند گوش دهند. خواندن قصه برای کودکان نه تنها باعث می شد دقت آنها افزایش پیدا کند بلکه نسبت به گوش دادن و فهم مطالب نیز حساس تر می شوند.
• قدرت تخیل، تصویر سازی و خلاقیت آنها را افزایش می دهد. گوش دادن به قصه باعث می شود کودک شخصیت های داستان، مکان و طرح کلی داستان را به جای اینکه به صورت فیلم و یا کارتون مشاهده کند در ذهن خود بیاورد و آنها را تصور کند. این مسئله باعث می شود که قدرت خلاقیت و تصویر سازی آنها افزایش پیدا کند و ذهنشان برای فکر کردن و تجسم اتفاقات با محدودیتی روبه رو نخواهد شد.

 

مهم ترین هدف قصه گویی

فواید قصه گویی برای کودکان یک ابزار قدرتمند برای آموزش، پرورش، و سرگرمی است. داستان ها می توانند به ما کمک کنند تا دنیای اطراف خود را بهتر درک کنیم، با چالش های زندگی کنار بیاییم، و به ارزش های انسانی پایبند باشیم. در ادامه فواید قصه گویی برای کودکان آمده است:

• ابزاری عالی برای تقویت حافظه: شما می توانید با استفاده از ایده های هوشمندانه حافظۀ کودک خود را تقویت کنید. زمانی که شما برای کودکتان قصه ای را خواندید بعد از چند روز از او بخواهید که این قصه را برای شما تعریف کند. و یا از او بخواهید که ادامۀ داستان را خودش تعریف کند این روش باعث می شود که حافظۀ او تقویت شود و سطح تمرکز او نیز افزایش پیدا کند.
• محدوده ی فکری کودک را گسترده می کند: کودکان اغلب با فرهنگ ها و آداب و رسوم کشورهای مختلف درجهان آشنایی ندارند و با مردم انها رو به رو نمی شوند ولی شما با گفتن قصه هایی از فرهنگ ها و آداب و رسوم کشورهای مختلف جهان می توانید ذهن کودک خود را نسبت به مکان ها و مردمانی که در کشور های دیگر زندگی می کنند باز کنید سعی کنید قصه های مربوط به دیگر کشورها را برای او تعریف کنید تا سطح درک و فهم او را افزایش داده و محدودۀ فکری او را نسبت به جهان گسترده تر کنید.
• قدمی ابتدایی برای یادگیری آکادمیکی: قصه گویی برای کودکان می تواند قدمی ابتدایی برای یادگیری های آکادمیکی باشد. بسیاری از کودکان عادت دارند که کارها را از روی عادت یاد بگیرند و فهم درستی از آن ندارند. قصه گویی به صورت فعالیتی منظم می تواند باعث شود که کودک شما از آن چیزی که می شنود درک درستی داشته باشد و از آن لذت ببرد. قصه خوانی هم چنین به آنها کمک می کند که در صحبت کردن مسلط شوند. خواندن و گوش دادن مرتب باعث می شود که آنها به سخنران های مسلطی تبدیل شوند.
• توانایی ارتباط برقرار کردن آنها را بهبود می بخشد: گاهی اوقات کودکان در سئوال پرسیدن مردد هستند حتی اگر ذهن آنها مملو از سوال و کنجکاوی باشد. قصه گویی هنر درست سوال پرسیدن را به کودکان می آموزد. هم چنین به آنها یاد می دهد چگونه یک گفتگو را به خوبی شروع کنند و اعتماد به نفس آنها را بالا می برد. خواندن و گوش فرا دادن به صورت مداوم توان سخنوری آنها را نیز افزایش می دهد.
• به کودک کمک می کند که با آرامش بیشتری با مشکلات رو به رو شود. قرار گرفتن در موقعیت های سخت و مشکل باعث می شود که کودکان احساس سردرگمی بکنند. داستان هایی که در آن قهرمان ها با مشکلات سخت و پیچیده مواجه می شوند می تواند به کودکان کمک کند که این مسئله را بهتر بفهمند و در مقابل مشکلات قوی تر باشند. داستانت هایی را برای کودک خود تعریف کنید که کودک از آنها بیاموزد رنج و سختی قسمتی از زندگی است همانگونه خوشی و شادی بخشی از زندگی است. این داستان ها باعث می شود که کودکتان در مقابل موقعیت های مختلف و سختی های زندگی مقاوم تر شود و به صورت منطقی برخورد کند.

تاثیر قصه گویی بر یادگیری کودکان

فواید قصه گویی برای کودکان یک فعالیت سرگرم کننده و آموزشی است که می تواند تأثیر مثبتی بر یادگیری کودکان داشته باشد. قصه ها می توانند به کودکان کمک کنند تا:

• زبان و مهارت های کلامی خود را بهبود بخشند. شنیدن و خواندن داستان ها به کودکان کمک می کند تا با کلمات و عبارات جدید آشنا شوند و نحوه استفاده از آنها را یاد بگیرند. همچنین به آنها کمک می کند تا مهارت های گفتاری خود را توسعه دهند، مانند تلفظ صحیح کلمات، استفاده از لحن و آهنگ صدا، و برقراری ارتباط موثر.
• مهارت های تفکر انتقادی و حل مسئله خود را تقویت کنند. داستان ها می توانند به کودکان کمک کنند تا مسائل را از دیدگاه های مختلف ببینند و راه حل های خلاقانه برای مشکلات پیدا کنند. آنها همچنین می توانند به کودکان کمک کنند تا در مورد عواقب تصمیمات خود فکر کنند.
• خلاقیت و تخیل خود را پرورش دهند. داستان ها می توانند به کودکان کمک کنند تا دنیای جدیدی از امکانات را تصور کنند و از قوه تخیل خود استفاده کنند. آنها همچنین می توانند به کودکان کمک کنند تا احساسات خود را بیان کنند و با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار کنند.
• ارزش ها و باورهای خود را شکل دهند. داستان ها می توانند به کودکان کمک کنند تا ارزش های مهم مانند دوستی، خانواده، و کمک به دیگران را بیاموزند. آنها همچنین می توانند به کودکان کمک کنند تا درک بهتری از دنیای اطراف خود و مکان خود در آن پیدا کنند.
• علاوه بر این، قصه گویی می تواند یک فعالیت خانوادگی لذت بخش باشد که می تواند پیوند بین والدین و فرزندان را تقویت کند.

تاثیر قصه گویی بر خلاقیت کودکان

فواید قصه گویی برای کودکان یک فعالیت لذت بخش و سرگرم کننده برای کودکان است که می تواند تأثیر مثبت زیادی بر خلاقیت آنها داشته باشد. در اینجا چند مورد از هدف از قصه گویی خلاق کودکان آورده شده است:

1. تقویت تخیل: یکی از فواید قصه گویی برای کودکان این است تا دنیایی را که فراتر از تجربه شخصی آنهاست تصور کنند. آنها می توانند با شخصیت ها، مکان ها و اتفاقات غیرواقعی ارتباط برقرار کنند و از این طریق تخیل خود را پرورش دهند.
2. توسعه مهارت های حل مسئله: قصه ها اغلب شامل چالش هایی هستند که شخصیت های داستان باید بر آنها غلبه کنند. کودکان با گوش دادن به این چالش ها و راه حل هایی که شخصیت ها برای آنها پیدا می کنند، می توانند مهارت های حل مسئله خود را توسعه دهند.
3. تشویق به بیان خلاقانه: قصه گویی می تواند کودکان را تشویق کند تا ایده های خود را به روش های خلاقانه بیان کنند. آنها می توانند داستان های خود را بنویسند، نقاشی کنند، یا حتی نمایشنامه اجرا کنند.
4. داستان ها دایره لغات را می سازند: کودکان با گوش دادن به داستان ها کلمات جدید زیادی را می شنوند. آنها دوست دارند داستان های مورد علاقه خود را بارها و بارها بشنوند، بنابراین با واژگان جدید آشنا می شوند. دایره لغات رو به رشد کودک شما را قادر می سازد تا خود را به وضوح و به خوبی بیان کند.

اهداف قصه گویی در پیش دبستانی

در اینجا برخی از فواید قصه گویی برای کودکان آورده شده است:

• توسعه زبان و مهارت های ارتباطی: قصه ها می توانند به کودکان کمک کنند تا دایره لغات خود را گسترش دهند، مهارت های شنیداری خود را بهبود بخشند، و مهارت های گفتاری خود را تقویت کنند.
• توسعه مهارت های شناختی: قصه ها می توانند به کودکان کمک کنند تا مهارت های حل مسئله، تفکر انتقادی، و تجسم خود را بهبود بخشند.
• توسعه مهارت های اجتماعی و عاطفی: قصه ها می توانند به کودکان کمک کنند تا با احساسات خود کنار بیایند، مهارت های همکاری و همدلی خود را تقویت کنند، و ارزش های مهمی مانند مهربانی، عدالت، و احترام را بیاموزند.
• تشویق تخیل و خلاقیت: قصه ها می توانند به کودکان کمک کنند تا تخیل خود را پرورش دهند و خلاقیت خود را به کار گیرند.

منبع : فواید قصه گویی برای کودکان ✔️ ۱۱ تاثیر در رشد کودک

کتک زدن کودک یکی از رایج‌ترین روش‌های تربیتی در سراسر جهان است. بسیاری از والدین معتقدند که کتک زدن کودک برای تربیت او ضروری است و به او یاد می‌دهد که چه کاری درست و چه کاری غلط است. با این حال، تحقیقات نشان داده‌اند که کتک زدن کودک نه تنها تأثیر مثبتی بر تربیت او ندارد، بلکه می‌تواند آسیب‌های جسمی و روحی جدی‌ای برای او ایجاد کند. آسیب های کتک زدن کودک شامل موارد زیر می شود:

• آسیب‌های جسمی :کتک زدن کودک می‌تواند منجر به آسیب‌های جسمی مختلفی از جمله کبودی، زخم، شکستگی استخوان، آسیب به مغز و حتی مرگ شود. همچنین، کتک زدن کودک می‌تواند باعث ایجاد مشکلات جسمی مزمن در بزرگسالی مانند بیماری‌های قلبی، دیابت و افسردگی شود.
• آسیب‌های روحی: کتک زدن کودک می‌تواند تأثیرات منفی عمیقی بر سلامت روان او بگذارد. کودکانی که مورد کتک زدن قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلالات شخصیتی هستند. همچنین، کودکانی که مورد کتک زدن قرار می‌گیرند، بیشتر احتمال دارد که در بزرگسالی رفتارهای پرخطری مانند مصرف مواد مخدر و الکل، خشونت خانگی و جرم را نشان دهند.

کتک زدن کودک

روش‌های تربیتی جایگزین کتک زدن کودک، مانند آموزش مثبت رفتار، می‌توانند به‌طور موثری کودکان را تربیت کنند و از آسیب‌های جسمی و روحی آن‌ها جلوگیری کنند. آموزش مثبت رفتار بر تقویت رفتارهای مثبت و کاهش رفتارهای منفی تمرکز دارد. روش‌های مختلفی برای آموزش مثبت رفتار وجود دارد، مانند:

• تحسین رفتارهای مثبت: هنگامی که کودک رفتاری مثبت انجام می‌دهد، او را تحسین کنید. این کار به او کمک می‌کند تا بداند که رفتارهای مثبت او مورد تأیید شما قرار دارد.
• محدودیت‌ها و پیامدهای منطقی: برای رفتارهای منفی کودک محدودیت‌ها و پیامدهای منطقی تعیین کنید. این کار به کودک کمک می‌کند تا یاد بگیرد که رفتارهای منفی پیامدهای منفی دارند.
• آموزش مهارت‌های حل مسئله: به کودک کمک کنید تا مهارت‌های حل مسئله را بیاموزد. این ار به او کمک می‌کند تا به‌طور مستقل مشکلات خود را حل کند و از رفتارهای منفی برای رسیدن به خواسته‌های خود استفاده نکند.

 

کتک زدن کودک دکتر هلاکویی

دکتر فرهنگ هلاکویی، روانشناس و مشاور خانواده، کتک زدن کودک را به شدت رد می کند. وی معتقد است که کتک زدن کودک نه تنها تأثیر مثبتی بر تربیت او ندارد، بلکه می تواند آسیب های جسمی و روحی جدی ای برای او ایجاد کند.

دکتر هلاکویی در کتاب خود با عنوان “تربیت فرزند بدون خشونت” می نویسد: “کتک زدن کودک مانند استفاده از زور برای حل مسائل است. این کار نه تنها به کودک نمی آموزد که چگونه رفتار خود را تغییر دهد، بلکه او را به این باور می رساند که خشونت یک راه حل قابل قبول است.”

وی همچنین می نویسد که کتک زدن کودک می تواند منجر به پیامدهای زیر شود:

• آسیب های جسمی: کتک زدن کودک می تواند منجر به کبودی، زخم، شکستگی استخوان، آسیب به مغز و حتی مرگ شود.
• آسیب های روحی: کتک زدن کودک می تواند تأثیرات منفی عمیقی بر سلامت روان او بگذارد. کودکانی که مورد کتک زدن قرار می گیرند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلالات شخصیتی هستند.
• مشکلات رفتاری: کودکانی که مورد کتک زدن قرار می گیرند، بیشتر احتمال دارد که در بزرگسالی رفتارهای پرخطری مانند مصرف مواد مخدر و الکل، خشونت خانگی و جرم را نشان دهند.

کتک زدن کودک اوتیسم

کتک زدن کودک اوتیسم هرگز راه حل مناسبی نیست. اوتیسم یک اختلال رشدی است که بر نحوه ارتباط و تعامل فرد با دیگران تأثیر می گذارد. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است رفتارهای چالش برانگیزی داشته باشند، مانند پرخاشگری، خودآزاری یا رفتارهای تکراری. با این حال، این رفتارها اغلب ناشی از عدم توانایی کودک در برقراری ارتباط یا بیان احساسات خود به روشی سالم است. کتک زدن کودک اوتیسم فقط باعث تشدید این رفتارها می شود و می تواند آسیب های جسمی و روحی جدی به او وارد کند.

پیشنهاد مشاور: نوجوان پرخاشگر ✔️ ۲۱ مهارت تضمینی برای کنترل

در عوض، والدین و مراقبان کودکان مبتلا به اوتیسم باید به دنبال راه هایی برای کمک به کودکان برای یادگیری نحوه بیان احساسات خود به روشی سالم باشند. این کار می تواند شامل موارد زیر باشد:

• آموزش مهارت های ارتباطی و اجتماعی
• ارائه حمایت و راهنمایی
• کمک به کودک برای درک احساسات خود

اگر کودک شما رفتارهای چالش برانگیزی دارد، مهم است که با یک متخصص بهداشت روان یا درمانگر کار کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا علت رفتار کودک خود را درک کنید و راه هایی برای مدیریت آن پیدا کنید.

جلوگیری از عصبانیت و کتک زدن کودک

اگر کودک خود را کتک زدید، مهم است که به یاد داشته باشید که این کار اشتباه بوده است. اولین قدم این است که به خودتان و کودکتان فرصت دهید تا آرام شوید. وقتی هر دوی شما آرام هستید، می توانید در مورد آنچه اتفاق افتاده است صحبت کنید.

در اینجا چند نکته برای کمک به شما در مورد نحوه برخورد با کودک خود بعد از کتک زدن او آورده شده است:

• عذرخواهی کنید. به کودک خود بگویید که از کتک زدن او متاسف هستید و که این کار اشتباه بوده است.
• علت رفتار خود را توضیح دهید. به کودک خود بگویید که چرا عصبانی یا ناراحت بودید و که این احساسات شما باعث شد که او را کتک بزنید.
• به کودک خود اطمینان دهید که او را دوست دارید. به کودک خود بگویید که او را دوست دارید و که می خواهید به او کمک کنید تا یاد بگیرد چگونه رفتار خود را مدیریت کند.

پیشنهاد مشاور:قصه برای خواب کودک پنج ساله

در اینجا چند نکته برای کمک به شما در جلوگیری از کتک زدن کودک خود در آینده آورده شده است:

• هنگامی که احساس عصبانیت می کنید، از کودک خود دور شوید. اگر احساس می کنید که ممکن است کودک خود را کتک بزنید، به یک اتاق دیگر بروید یا با یک دوست یا عضو خانواده تماس بگیرید تا از شما حمایت کند.
• راه های سالم برای مدیریت خشم خود را بیاموزید. تمرین تکنیک های آرامش مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن می تواند به شما کمک کند تا بر خشم خود غلبه کنید.
• با کودک خود در مورد احساسات خود صحبت کنید. به کودک خود کمک کنید تا احساسات خود را شناسایی و بیان کند. این به او کمک می کند تا یاد بگیرد چگونه به روشی سالم با احساسات خود کنار بیاید.

اگر احساس می کنید که نمی توانید خودتان از کتک زدن کودک خود جلوگیری کنید، به دنبال کمک حرفه ای باشید. یک متخصص بهداشت روان یا درمانگر می تواند به شما کمک کند تا استراتژی های موثری برای مدیریت خشم و تربیت کودک خود بیاموزید.

 

جلوگیری از عصبانیت و کتک زدن کودک

اگر کودک خود را کتک زدید، مهم است که به یاد داشته باشید که این کار اشتباه بوده است. اولین قدم این است که به خودتان و کودکتان فرصت دهید تا آرام شوید. وقتی هر دوی شما آرام هستید، می توانید در مورد آنچه اتفاق افتاده است صحبت کنید.

در اینجا چند نکته برای کمک به شما در مورد نحوه برخورد با کودک خود بعد از کتک زدن او آورده شده است:

• عذرخواهی کنید. به کودک خود بگویید که از کتک زدن او متاسف هستید و که این کار اشتباه بوده است.
• علت رفتار خود را توضیح دهید. به کودک خود بگویید که چرا عصبانی یا ناراحت بودید و که این احساسات شما باعث شد که او را کتک بزنید.
• به کودک خود اطمینان دهید که او را دوست دارید. به کودک خود بگویید که او را دوست دارید و که می خواهید به او کمک کنید تا یاد بگیرد چگونه رفتار خود را مدیریت کند.

عذاب وجدان بعد از کتک زدن کودک

احساس گناه بعد از کتک زدن کودک، یک واکنش طبیعی و سالم است. این نشان می‌دهد که شما به کودک خود اهمیت می‌دهید و نمی‌خواهید او را آسیب ببینید.

عذاب وجدان بعد از کتک زدن کودک می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:

• احساس گناه به خاطر اینکه به کودک خود آسیب فیزیکی رسانده‌اید.
• احساس گناه به خاطر اینکه از کنترل خود خارج شده‌اید و رفتاری داشته‌اید که با ارزش‌های شما مطابقت ندارد.
• نگرانی از اینکه کودک شما آسیب روحی دیده باشد.

اگر بعد از کتک زدن کودک خود احساس گناه می‌کنید، مهم است که این احساس را بپذیرید و با آن کنار بیایید. راه‌های مختلفی برای کنار آمدن با عذاب وجدان وجود دارد، از جمله:

• با خودتان صادق باشید و به احساسات خود اجازه دهید.
• از خودتان بپرسید که چرا کودک خود را کتک زدید. آیا واقعاً رفتار او مستحق تنبیه بود؟ آیا راه دیگری برای برخورد با این موقعیت وجود نداشت؟
• از کودک خود عذرخواهی کنید و توضیح دهید که چرا رفتار شما اشتباه بوده است.
• به دنبال راه‌های سالم‌تری برای تنبیه کودک خود باشید.

اگر عذاب وجدان شما شدید است یا نمی‌توانید با آن کنار بیایید، بهتر است از یک مشاور کمک بگیرید.

کتک زدن بچه بیش فعال

کتک زدن بچه بیش فعال، نه تنها کمکی به کنترل رفتار کودک نمی کند، بلکه عواقبی منفی نیز به همراه دارد. کودکان بیش فعال به دلیل اختلالی که دارند، ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه، بی توجهی و بی قراری از خود نشان دهند. والدین این کودکان ممکن است در مواجهه با این رفتارها، احساس خشم و عصبانیت کنند و به کتک زدن کودک متوسل شوند.

کتک زدن کودک بیش فعال، نه تنها رفتار کودک را اصلاح نمی کند، بلکه می تواند عواقبی منفی از جمله موارد زیر را به همراه داشته باشد:

• کاهش اعتماد به نفس کودک
• ایجاد حس ترس و ناامنی در کودک
• کاهش عزت نفس کودک
• افزایش احتمال پرخاشگری در کودک
• ایجاد اختلالات روانی در کودک

کودکان بیش فعال، به دلیل اختلالی که دارند، نیاز به توجه ویژه ای دارند. والدین این کودکان باید با کمک یک متخصص، روش های صحیح برخورد با کودک را بیاموزند. روش های تربیتی صحیح، می تواند به کنترل رفتار کودک و بهبود وضعیت او کمک کند.

نتیجه‌گیری

کتک زدن کودک نه تنها تأثیر مثبتی بر تربیت او ندارد، بلکه می‌تواند آسیب‌های جسمی و روحی جدی‌ای برای او ایجاد کند. والدین باید از روش‌های تربیتی جایگزین کتک زدن کودک استفاده کنند تا سلامت جسمی و روانی فرزندان خود را به خطر نیندازند.

منبع : کتک زدن کودک ✔️ بررسی آسیب ها و درمان

استفراغ کودک یک اتفاق رایج در کودکان است. می تواند به دلایل مختلفی از جمله عفونت، حساسیت غذایی یا مشکلات دستگاه گوارش ایجاد شود. در بیشتر موارد، استفراغ کودک خود به خود برطرف می شود. با این حال، اگر استفراغ کودک شما بیش از ۲۴ ساعت طول کشید یا اگر کودک شما علائم دیگری مانند تب، اسهال، درد شکم یا بثورات پوستی داشت، باید به پزشک مراجعه کنید.

علت استفراغ کودک

استفراغ کودک می تواند دلایل بالقوه زیادی داشته باشد. در اینجا برخی از علت استفراغ کودک آورده شده است:

• آپاندیسیت: استفراغ در کنار دردهای شکم، تب خفیف و از دست دادن اشتها و تهوع از شایع ترین علائم آپاندیسیت هستند.
• تهوع در اثر بودن در اتومبیل: حالت تهوع، استفراغ، عرق سرد، خستگی و از دست دادن اشتها، شکل رایج بیماری تهوع در اثر بودن در اتومبیل و علت استفراغ کودک می باشد.
• ضربه مغزی : صدمات جدی مغزی که در اثر ضربه به سر ایجاد می شود و می تواند با استفراغ همراه باشد.
• آلرژی: تهوع، استفراغ، گرفتگی عضلات و اسهال از جمله برخی از علائم احتمالی آلرژی و عدم تحمل غذایی هستند.
• مسمومیت غذایی : استفراغ یکی از علائم شایع بیماری های ناشی از غذا است و معمولاً با اسهال و درد معده همراه است.
• گاستروانتریت : گاستروانتریت یک “آنفولانزای معده” است که معمولاً توسط روتاویروس در کودکان ایجاد می شود و باعث استفراغ و اسهال می شود که می تواند تا یک هفته ادامه یابد.

پیشنهاد مشاور: بالا آوردن شیرنوزاد| ۸ راه تضمینی برای استفراغ نوزاد

• رفلاکس معده به مری (GERD) : گرچه نسبت به علائمی مانند تهوع کمتر شایع است، اما رفلاکس معده به مری می تواند در برخی موارد باعث استفراغ شود.
• عفونت ها : استفراغ گاهی اوقات می تواند با انواع دیگر عفونت از جمله ذات الریه، مننژیت و عفونت های دستگاه ادراری (UTI) همراه باشد.
• انسداد روده : انسداد روده می تواند باعث استفراغ شدید شود.
• داروها : برخی داروها به عنوان یک عارضه جانبی ناخوشایند باعث استفراغ می شوند، به ویژه اگر با معده خالی مصرف شود.
• سم : مصرف ماده شیمیایی سمی می تواند باعث استفراغ شود.
• تنگی پیلوریک بیماری است که نوزادان را تا ۶ ماهگی را تحت تاثیر قرار می دهد و در آن باریک شدن قسمت پایین معده مانع از عبور غذا به روده کوچک و باعث استفراغ شدید می شود.
• رفلکس حساس تهوع : یک رفلکس حساس تهوع می تواند باعث ایجاد حالت تهوع یا استفراغ کودک شود.
• استرس : استرس حاد هنگام کج خلقی و اضطراب می تواند باعث استفراغ کودک شود.
• افزایش فشار داخل جمجمه یک اورژانس پزشکی است و می تواند باعث سردرد و استفراغ در هنگام بیدار شدن شود یا کودک را از خواب بیدار کند و می تواند ناشی از ضربه به سر، تومور یا مننژیت باشد.

استفراغ کودکان در شب

استفراغ کودکان در شب می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از دلایل شایع عبارتند از:

• عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی، مانند عفونت معده یا سرماخوردگی. این عفونت‌ها معمولاً با علائم دیگری مانند تب، گلودرد، و درد شکم نیز همراه هستند.
• حساسیت غذایی. اگر کودک به غذایی خاص حساسیت داشته باشد، ممکن است با خوردن آن دچار استفراغ شود. علائم حساسیت غذایی معمولاً ظرف چند دقیقه یا چند ساعت پس از خوردن غذا ظاهر می‌شوند.
• ریفلاکس اسید. ریفلاکس اسید زمانی اتفاق می‌افتد که اسید معده به مری باز می‌گردد. این حالت می‌تواند باعث سوزش سر دل، تهوع، و استفراغ در شب شود.
• اضطراب یا استرس. اضطراب یا استرس در کودکان نیز می‌تواند باعث تهوع و استفراغ شود.
• عوارض جانبی دارو. برخی از داروها، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، می‌توانند باعث تهوع و استفراغ شوند.
• بیماری‌های جدی‌تر، مانند بیماری‌های التهابی روده، بیماری‌های کبد، یا تومورهای مغزی.

اگر کودک شما به طور مکرر در شب استفراغ می‌کند، یا اگر استفراغ او با علائم دیگری مانند تب، درد شکم، یا بی‌حالی همراه است، باید به پزشک مراجعه کنید.

پیشنهاد مشاور: شناسایی کودک با استعداد ✔️ مشاوره استعدادیابی کودکان

درمان سریع استفراغ کودکان

طبیعی است که وقتی فرزندتان به طور غیرمنتظره با یا بدون علائم دیگر استفراغ می کند، احساس نگرانی و حتی وحشت کنید. اما سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و این نکات را به خاطر بسپارید تا کودک نوپا را ایمن و هیدراته نگه دارید.

1. مایعات فراوان به کودک خود بدهید: اولین و مهم ترین کاری که باید انجام دهید این است که به کودک خود مایعات فراوان بدهید تا از کم آبی بدن جلوگیری شود. بهترین مایعات برای کودکان مبتلا به استفراغ، محلول های خوراکی آب رسانی (ORS) هستند. این محلول ها حاوی آب، الکترولیت ها و قند هستند که به جلوگیری از کم آبی بدن کمک می کنند.
2. کودک خود را در حالت نشسته یا نیمه نشسته نگه دارید: قرار دادن کودک در حالت نشسته یا نیمه نشسته می تواند به جلوگیری از استفراغ مجدد کمک کند.
3. غذاهای سبک و کم چرب به کودک خود بدهید: هنگامی که استفراغ کودک شما متوقف شد، می توانید به او غذاهای سبک و کم چرب مانند برنج، نان خشک، سیب زمینی آب پز یا ماست بدهید. از دادن غذاهای چرب، پر ادویه یا اسیدی به کودک خود خودداری کنید.
4. کودک خود را آرام نگه دارید. استرس می تواند باعث استفراغ بیشتر شود.
5. از دادن داروهای بدون نسخه به کودک خود بدون مشورت با پزشک خودداری کنید. برخی از داروهای بدون نسخه می توانند استفراغ را بدتر کنند.

علائم و نشانه های استفراغ شبانه

علائم زیر در کنار استفراغ شبانه می تواند خطرناک باشد:

• سرفه کردن
• معده درد یا گرفتگی عضلات
• سرگیجه یا حالت تهوع
• سردرد
• اسهال
• تب
• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• بثورات پوستی
• خارش

درمان استفراغ کودکان در خانه

۱. مصرف مایعات را شروع کنید

آبرسانی مجدد جایگزین مایعات از دست رفته می شود. برای آبرسانی ایمن به کودکان ۱ ساله و بالاتر، با دادن مقادیر کمی مایعات هر ۱۵ دقیقه شروع کنید.

می‌توانید از جرعه‌های کوچک آب، آبگوشت و نوشیدنی‌های شفاف استفاده کنید، اما از نوشیدنی‌های گازدار، آبمیوه‌ها و نوشیدنی‌های ورزشی خودداری کنید زیرا حاوی قند بیش از حد هستند. اگر استفراغ کودک ادامه داشت، مقدار کمتری از مایعات را امتحان کنید.

پس از هشت ساعت بدون استفراغ، می توانید مقدار کمی از غذاهای جامد را به او بدهید. پوره سیب زمینی و سایر غذاهای ملایم بهترین گزینه هستند. هنگامی که استفراغ به مدت ۲۴ ساعت متوقف شد، کودک شما می تواند به رژیم غذایی معمول خود بازگردد.

پیشنهاد مشاور: سریع ترین درمان بیش فعالی ✔️ نوجوانان و کودکان

۲. یک دفترچه برای یادداشت علائم داشته باشید

پس از بررسی بسیاری از علل احتمالی استفراغ در کودکان نوپا، ممکن است احساس سردرگمی کنید. برای کمک به شما و پزشک اطفال بهتراست در مورد علت استفراغ کودکتان، یادداشتی از علائم و موارد زیر فراهم کنید.

• تاریخ
• زمان روز
• اپیزود چقدر طول کشید
• اگر استفراغ حاوی مواد جامد، مایع یا هر دو باشد
• آخرین چیزی که کودک باید بخورد یا بنوشد
• علائم دیگر مانند تب، درد شکم یا اسهال

۳.با پزشک اطفال تماس بگیرید

استفراغ مکرر و بدون دلیل که نمی توان علت آن را متوجه شد، نیاز به تماس با پزشک دارد. هنگام برقراری تماس، دفترچه علائم خود را آماده کنید و آن را در قرار ملاقات نیز همراه داشته باشید.

اگر علت استفراغ کودک فوراً مشخص نشد، پزشک اطفال ممکن است آزمایش خون، ادرار، کشت مدفوع یا عکس برداری با اشعه ایکس را برای تشخیص واضح تجویز کند.

علائم نگران کننده استفراغ

استفراغ در کودکان خردسال معمولا جدی نیست، مهم است که علائمی را که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند، بشناسیم. علائم استفراغ شدید شامل موارد زیر می باشد:

• خون در استفراغ کودک، هر زمان که فرزندتان خون استفراغ کرد، فوراً با پزشک اطفال تماس بگیرید.
• خون در ادرار
• سردرد شدید
• گیجی و بی حالی
• سردرد یا سفتی گردن
• چشمان گود افتاده
• درد شدید معده
• درد هنگام ادرار
• استفراغ شدید
• اگر بی حال به نظر می رسند.
• نبض بالا یا تنفس سریع
• استفراغ کودک همراه با تب
• رنگ سبز روشن استفراغ به این معنی است که کودک شما صفرا و ترشحات کبدی استفراغ می کند که می تواند نشان دهنده انسداد دستگاه گوارش به دلیل نقص مادرزادی، انسداد مکونیوم یا پیچ خوردگی روده (ولولوس) باشد.

داروی استفراغ کودک

• از مصرف آب میوه یا نوشابه های گازدار خودداری کنید.
• به کودکان زیر ۱۲ سال داروی توقف استفراغ ندهید و حتما پیش از مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.
• به کودکان زیر ۱۶ سال آسپرین ندهید.
• دست های خود را مرتباً با آب و صابون بشویید
• هر لباسی را که بر روی آن مدفوع یا استفراغ وجود دارد، به طور جداگانه با آب داغ بشویید.
• دستگیره های در، شیرها و سطوح را هر روز تمیز کنید

پیشنهاد مشاور: پرورش کودک خلاق ✔️ ۱۰ روش قطعی روانشناسی

بعد از استفراغ کودک چه کنیم

اولین قدم، اطمینان از اینکه کودک کم آب نشده است. استفراغ می تواند باعث از دست رفتن آب و الکترولیت ها از بدن شود. علائم کم آبی بدن در کودکان عبارتند از:

• کم شدن ادرار
• خشکی لب ها و زبان
• بی حالی
• بی قراری
• گریه بدون اشک

 

برای استفراغ کودکان چی خوبه

در بیشتر موارد، استفراغ کودک بدون درمان خاص پزشکی متوقف می شود. در اکثر موارد استفراغ ناشی از ویروس است و خود به خود بهبود می یابد. شما هرگز نباید از داروهای بدون نسخه استفاده کنید، مگر اینکه به طور خاص توسط پزشک اطفال برای کودک شما و برای این بیماری خاص تجویز شده باشد.

هنگامی که نوزاد یا کودک خردسال استفراغ می کند، او را تا حد امکان به روی شکم یا پهلو دراز بکشید. انجام این کار احتمال استفراغ او را در راه هوایی فوقانی و ریه هایش به حداقل می رساند.

برای جلوگیری از استفراغ، اطمینان حاصل کنید که کودک شما به اندازه کافی مایعات اضافی مصرف می کند تا آنچه را که از دست داده بازگرداند. اگر او مایعات اضافه را نیز استفراغ کرد حتما با پزشک صحبت کنید.

هنگام استفراغ کودک خود را در خانه نگه دارید. حتی اگر شک دارید که علت آن مسری باشد، آن ها به چند روز برای بهبودی نیاز دارند. خواب، استراحت و همچنین نوشیدن مایعات فراوان می تواند کمک زیادی به کودک شما کند.

منبع : استفراغ کودک ✔️ ۱۱ درمان تضمینی استفراغ کودک

تربیت کودک یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین است. والدین می‌خواهند فرزندانی تربیت کنند که سالم، شاد و موفق باشند. اما تربیت صحیح کودک کار آسانی نیست و نیاز به آگاهی و تلاش دارد.

در این مقاله ۱۰ نکته طلایی برای تربیت صحیح کودک را بیان می‌کنیم. این نکات بر اساس جدیدترین تحقیقات در زمینه روانشناسی کودک و خانواده تدوین شده‌اند.

تربیت کودک

تربیت کودک یکی از مهم ترین وظایف والدین است. این یک مسئولیت بزرگ است که می تواند تأثیر زیادی بر زندگی کودک و جامعه داشته باشد. اهمیت تربیت کودک در چند مورد خلاصه می شود:

• فراهم کردن زمینه رشد و شکوفایی کودک: تربیت صحیح کودک زمینه را برای رشد و شکوفایی استعدادها و توانایی های او فراهم می کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند به فردی موفق و مفید برای جامعه تبدیل شود.
• پیشگیری از آسیب های اجتماعی: تربیت صحیح کودک می تواند از آسیب های اجتماعی مانند اعتیاد، جرم و جنایت پیشگیری کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند مهارت های لازم برای زندگی سالم را بیاموزد و از آسیب های اجتماعی دور بماند.
• ایجاد جامعه ای سالم تر: تربیت صحیح کودک به ایجاد جامعه ای سالم تر کمک می کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند فردی مسئول، مهربان و منصف باشد. این افراد به ساختن جامعه ای بهتر کمک می کنند.

 

۱۴ نکته برای تربیت کودک

حتی موفق ترین والدین هم هنگام تربیت کودکان به مشکل بر می خورند. اگر برای تربیت کودک خود نیاز به کمک دارید استفاده از راهکارهایی که در ادامه ذکر می کنیم می تواند کمکتان کند.

منظور ما از تربیت کردن وضع قوانین و مقرراتی است که کودک شما را از انجام رفتار های پرخاشگرانه (ضربه زدن و گاز گرفتن)، خطرناک (مانند بازی با گاز) و نامناسب ( پرت کردن وسایل) باز دارد.

به یاد داشته باشید که این کار به معنای دعوا و مجازات بچه نیست. در اینجا چهارده راهکار برای جلو گیری از رفتار نامطلوب کودک ذکر شده است.

۱. خط قرمز های خود را تعیین کنید

پیرسون نویسنده معروف می گوید ” اگر همیشه به فرزند خود نه بگویید فرزندتان هیچ وقت اولویت های شما و کار زشت خودش را درک نمی کند، به علاوه شما نمی توانید تمام رفتار کودکتان را کنترل کنید. اولویت های خود را دنبال کنید و عواقب زیر پا گذاشتن آن ها را به کودکان خود گوش زد کنید، سعی کنید نسبت به چیز هایی که مهم نیستند سخت گیری نکنید.

الیزابت برگر نویسنده و دکتر کودکان می گوید” برقراری یک رابطه سالم و خوب با کودکتان بسیار مهم تر از مجبور کردن او به انجام کاری است که دوست ندارد.” شما ممکن است نگران باشید که با این کار کودکتان را لوس بار می آورید ولی جای نگرانی نیست.

۲. کودک خود را بشناسید

بعضی از رفتار های کودکان کاملاً قابل پیشبینی است پس پیشاپیش می توانید از این رفتارها جلوگیری کنید مثلاً اگر کودک شما علاقه به نقاشی کردن روی دیوار دارد، زمانی که پیشش نیستید مداد رنگی را در کشو بگذارید تا کم کم این عادت را ترک کند.

اگر کودک ۲ ماهه شما از مغازه ها خوراکی بر میدارد با خودتان عروسک ببرید و سرش را گرم کنید. یا اگر کودکتان عادت دارد خانه را پر از دستمال کاغذی کند کافی است بسته دستمال کاغذی را بالای کمد بگذارید.

۳. از رفتار های بد کودک پیشگیری کنید

هاروی کاپ نویسنده کتاب شادترین کودکان می گوید ” ممکن است بعضی اوقات کودکتان از روی خستگی گریه کند یا جیغ بکشد.

اگر کودکتان صبح ها پر انرژی است اما بعداز ناهار خسته و غیر قابل کنترل می شود سعی کنید او را بیرون از خانه ببرید، می توانید از دکتر وقت بگیرید و با دکتر درباره وضعیت کودکتان مشورت کنید. همچنین می توانید با گفتن” اسباب بازی هارو که جمع کنیم میریم مهمونی.” کودکان را آماده اتفاقات بعدی کنید اینگونه کودکتان آرام تر می شود.

۴. قاطع باشید

کلر لنر متخصص کودکان می گوید: “در سنین ۲ تا ۳ سالگی کودکان سعی دارند تأثیر عملکر خودشان بر محیط را درک کنند. اگر واکنش شما نسبت به یک رفتار کودک عوض شود کودک سیگنال های متفاوتی دریافت می کند و نمی تواند تشخیص دهد شما از او چه می خواهید.”

هیچ زمان مشخصی برای از بین رفتن رفتار بد کودکتان وجود ندارد. اما اگر همیشه یک واکنش نسبت به رفتار ناپسند او داشته باشید  احتمال یادگیری کودک بالا می رود. این قاطعیت برای سارا مادر ساشا مهم بود هر بار که او کار اشتباهی می کرد سارا با صدای بلند به او هشدار می داد و چون سارا معمولا آرام حرف می زد این قاطعیت و بلندی صدای سارا به ساشا یاد می داد که نباید آن رفتار را تکرار کند.

دقت کنید که در حدود دو سالگی کودکان سعی می کنند با ناز کردن یا بامزه بودن شما را گول بزنند پس فریب کارهای آنان را نخورید.

۵. احساساتی نشوید

مطمئنا این که کودکتان از مسواک زدن فرار می کند یا به حرف شما گوش نمی دهد می تواند عصبانیتان کند. اما اگر فریاد بزنید همه چیز بدتر می شود.

دکتر ویلیام کالمن، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی توصیه کرد” هنگامی که با فریاد چیزی را از کودک خود می خواهید کودک متوجه خواسته شما نمی شود و فقط فریاد شما را می شنود. در واقع فریاد زدن شما باعث می شود کودکتان سرگرم بشود و بیش تر لذت ببرد. بنابراین در برابر بالا بردن صدای خود مقاومت کنید.

نفس عمیق بکشید و تا سه بشمارید. هنگام اخطار دادن به کودکتان سریع، محکم، جدی و سختگیر باشید. به جای کنترل کودکان سعی در کنترل موقعیت داشته باشید. بهتر است انتظارات خود را از سطح صبر و توانایی کودکتان پایین بیاورید این گونه شرایط بهتری  را تجربه خواهید کرد.

۶. گوش دهید و تکرار کنید

بچه ها وقتی که شنیده می شوند احساس بهتری دارند، بنابراین برای جواب دادن به کودک از حرف های خودشان استفاده کنید.

اگر او در فروشگاه های مواد غذایی گریه می کند زیرا به او اجازه نمی دهید خوراکی ها را باز کند، چیزی مثل این را بگویید: به نظر میرسه از دستم عصبانی چون نمی ذارم خوراکی هارو باز کنی ولی این جزو قوانین مغازه است که باید صبر کنی تا از مغازه بیرون بریم. این حرف خواسته او را برآورده نمی کند ولی باعث کاهش عصبانیت او می شود.

۷. کوتاه و ساده بگویید

اگر در حال تربیت فرزند اول خود هستید ممکن است زمان زیادی را برای توضیح  کار زشت او و تهدید کردنش بگذرانید. اما با توجه به گفته دکترها کودکان در این سن صحبت های پیچیده را متوجه نمی شوند پس سعی کنید منظور خود را کوتاه و در قالب جملات ساده بیان کنید تا برای کودکتان قابل درک و جالب باشد.

سعی کنید جملات خود را چند بار تکرار کنید، به طور مثال اگر کودک ۱۸ ماهه شما دست شمارا گاز بگیرد  با صدای رسا بگویید” نه.دست مامان درد میگیره. نه درد می گیره” برای کودک ۲ ساله می توانید جمله را کمی پیچیده تر کنید مثلا بگویید” نه، روی مبل نپر.

خطرناک است. ممکن است سقوط کنی” کودک ۳ ساله می تواند علت و معلول را پردازش کند بنابراین می توانید به او بگویید” دندان ها نیاز به مسواک زدن دارند. تو باید مسواک بزنی یا من می توانم این کار را برایت انجام بدهم. اینجوری لازم نیست هر ماه دکتر بریم. ”

۸. به او گزینه پیشنهاد کنید

وقتی کودک از انجام کاری خودداری می کند ( یا انجام کاری را متوقف می کند) سعی کنید به او  قدرت انتخاب بدهید. به او دو گزینه بدهید تا یکی از آن ها را انتخاب کند این گونه کودک احساس می کند که به کاری مجبور نشده است مثلا به او بگویید” کدام یک را دوست داری اول جمع کنی کتاب هایت را یا وسایل نقاشی ات را؟”

اطمینان حاصل کنید که گزینه های شما محدود، خاص و قابل قبول است. مثلاً جمله ” از کجا می خواهی شروع کنی؟” برای کودک شما نامفهوم است. پس سعی کنید گزینه هایی که انتخاب می کنید برای کودکتان قابل قبول باشند.

۹. مواظب کلماتی که استفاده می کنید باشید

سعی کنید در جملات خود به جای استفاده از فاعل تو از فاعل من استفاده کنید مثلا به جای گفتن” تو آنقدر خودخواهی که حتی اسباب بازی های خود را با بهترین دوست خود به اشتراک نمی گذاری” بگویید  “خیلی خوش حال می شوم وقتی می بینم بچه ها اسباب بازی های خود را به اشتراک می گذارند.” یک تکنیک خوب دیگر تمرکز بر روی  کلمه انجام دادن است نه انجام ندادن.

مثلا اگر کودکان دوچرخه خود را جابه جا نمی کند به جای این که به او بگویید و استدلال کنید که نمی تواند دوچرخه اش را در راهرو رها کند به او بگویید” اگر دوچرخه ات را جابه جا کنی کم تر لگد می خورد”

مواظب لحنتان باشید کودکتان نباید احساس کند که بخاطر رفتارش اورا دوست ندارید از جملاتی مانند ” وقتی خونه رو بهم میریزی دوست ندارم” یا ” وقتی اینجوری رفتار می کنی نمی تونم تحملت کنم” استفاده نکنید کودک شما باید متوجه شود که شما دوستش دارید و تنها یک رفتار اورا دوست ندارید .

۱۰. همدلی را به او یاد بدهید

به ندرت یک کودک ۳ ساله متوجه می شود که چرا کاری که برایش لذت بخش است را نباید انجام دهد. سعی کنید به او بگویید که کارشان باعث آزار بقیه می شود با این روش می توانید در او حس همدلی را ایجاد کنید، اگر کودکی را گاز می گیرند خیلی ساده به آن ها بگویید” این کار تو باعث آزار دیدن بقیه می شود.

“یا” وقتی اسباب بازی کودکان دیگر را می گیری باعث می شوی ناراحت شوند چون هنوز می خواهند بازی کنند.”

این به فرزند شما کمک می کند تا ببیند که رفتار او مستقیماً روی افراد دیگر تأثیر می گذارد و به او آموزش می دهد که اول از همه باید درباره عواقب کارهایش فکر کند.

۱۱. به او مهلت بدهید

اگر توبیخ های مکرر، راهنمایی و تنبیه کردن باعث از بین رفتن رفتارهای بد کودکتان نشده است، با توجه به سنش به او برای کارش زمان بدهید.

این کار برای کودکانی که  خیلی طول می کشد تا کاری را انجام دهند، مناسب است. قبل از وقت دادن جدی به او نگاه کنید و بگویید” تا سه می شمارم واگر درست رفتار نکنی به اتاقت خواهی رفت” اگر او گوش نکرد به مکانی که قول داده بودید ببریدش و برایش زمانی مشخص کنید پس از آن از او بخواهید که بخاطر رفتار زشتش معذرت خواهی کند و اورا در آغوش بکشید و به او بگویید که دیگر عصبانی نیستید.

در حقیقت کودک دوست ندارد از والدینش و اسباب بازی هایش جدا شود و این کار موجب می شود عمل زشتش را دیگر تکرار نکند.

۱۲. به او گزینه دیگری بدهید

اگر کودک شما از رفتارش دست نمی کشد به او گزینه جانشین بدهید مثلاً به او بگویید “ضربه زدن به بالش یا ضربه با چکش اسباب بازی” او باید یاد بگیرد که در حالی که احساسات و انگیزه های او قابل قبول هستند،  بعضی روش ها برای بیان این احساسات قابل قبول نیستند.

همچنین به این صورت کودک یاد می گیرد تا مشکلش را خودش حل کند. شما می توانید از او بپرسید” چگونه می توانی کاری کنی سارا اسباب بازی هایش را با تو به اشتراک بگذارد” در جواب دادن به او کمک نکنید و بگذارید خودش برای مشکلش فکر کند.

۱۳. برای رفتار خوبش به او پاداش بدهید

بسیار کم پیش می آید که کودک به همه حرف های شما گوش دهد، اگر این طور نباشد عجیب است.

• بچه ها معمولاً در برابر خواسته های والدینشان مقاومت می کنند.
• پس وقتی که به حرف شما گوش می دهند جایزه دادن می تواند به شما کمک کند.
• در پاداش دادن حد اعتدال را رعایت کنید.
• این کار نشان می دهد که شما به عملکرد فرزندتان احترام می گذارید.

۱۴. مثبت فکر کنید

هرچقدر هم از رفتار کودکتان نارحت هستید، ناامیدی خود را بروز ندهید. اگر کارمندان یک کارخانه بشنوند رئیسشان می گوید: از کار خسته شدم و نمی دانم چگونه کارها را اداره کنم. شما احترام خود را نسبت به او از دست می دهد.

همین امر وقتی ناامیدانه یا منفی صحبت می کنید برای کودکتان اتفاق می افتد. با این وجود ممکن است خسته شوید و یا اوضاع از کنترلتان خارج شود اگر احتیاج به کمک مشاور داشتید کافی است با شماره ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ تماس بگیرید و از کمک مشاوران متخصص در این زمینه بهره مند شوید.

پیشنهاد مشاور: ۱۱ بازی درمانی کودکان خجالتی

تربیت کودک از چه سنی شروع میشود

تربیت کودک از همان لحظه تولد شروع می‌شود. حتی قبل از تولد، والدین می‌توانند با ایجاد یک محیط امن و سالم برای رشد جنین، بر تربیت او تأثیر بگذارند. پس از تولد، والدین می‌توانند با پاسخگویی به نیازهای کودک، ایجاد ارتباط عاطفی، و آموزش مهارت‌های اولیه، به تربیت او کمک کنند.

به طور کلی، می‌توان گفت که تربیت کودک در سه دوره سنی اصلی انجام می‌شود:

• دوره نوزادی (۰ تا ۱ سالگی): در این دوره، والدین باید بر نیازهای جسمانی و عاطفی کودک تمرکز کنند. همچنین، می‌توانند با صحبت کردن با کودک، خواندن کتاب برای او، و بازی با او، به رشد مهارت‌های زبانی و شناختی او کمک کنند.
• دوره پیش دبستانی (۱ تا ۶ سالگی): در این دوره، کودک شروع به یادگیری مهارت‌های جدیدی مانند راه رفتن، صحبت کردن، و تعامل با دیگران می‌کند. والدین می‌توانند با فراهم کردن محیطی امن و حمایت‌کننده، و آموزش مهارت‌های اجتماعی، به رشد کودک کمک کنند.
• دوره دبستان (۶ تا ۱۲ سالگی): در این دوره، کودک شروع به یادگیری مفاهیم جدید و شکل‌دهی هویت خود می‌کند. والدین می‌توانند با ایجاد قوانین و مقررات، و آموزش ارزش‌های اخلاقی، به رشد کودک کمک کنند.
• تربیت کودک ۳ تا ۷ سال: سنین ۳ تا ۷ سال، دوره‌ای از رشد و نمو سریع در کودک است. در این دوره، کودک مهارت‌های جدیدی مانند صحبت کردن، خواندن، نوشتن، و حل مسئله را یاد می‌گیرد. همچنین، شروع به درک مفاهیم اخلاقی و اجتماعی می‌کند.

البته، تربیت کودک یک فرآیند مداوم است که تا پایان عمر ادامه دارد. والدین باید در تمام مراحل رشد کودک، با او همراه باشند و به او کمک کنند تا به فردی سالم، شاد، و موفق تبدیل شود.

تربیت فرزند پسر

تربیت فرزند پسر یک فرآیند پیچیده و چالش برانگیز است. پسران در مقایسه با دختران دارای نیازهای خاص خود هستند. آنها معمولاً پرانرژی‌تر، جسورتر، و مستقل‌تر هستند. همچنین، بیشتر در معرض خطرات و آسیب‌های جسمی و روانی قرار دارند.

در اینجا چند نکته کلی برای تربیت فرزند پسر آورده شده است:

• با فرزند خود ارتباط عاطفی برقرار کنید. پسران به عشق و حمایت والدین خود نیاز دارند. برای برقراری ارتباط عاطفی با فرزند خود، وقت خود را با او بگذرانید، با او صحبت کنید، و به او گوش دهید.
• به فرزند خود احترام بگذارید. پسران باید احساس کنند که ارزشمند هستند. برای احترام گذاشتن به فرزند خود، به او گوش دهید، نظرات او را جدی بگیرید، و به او اجازه دهید که در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت داشته باشد.
• قوانین و مقرراتی را برای فرزند خود تعیین کنید. قوانین و مقررات به فرزند شما کمک می‌کنند تا حد و مرزهای رفتاری خود را بداند. قوانین و مقررات باید واضح و قابل اجرا باشند.
• رفتارهای مثبت فرزند خود را تشویق کنید. این کار به فرزند شما کمک می‌کند تا رفتارهای خوب را در خود تقویت کند. برای تشویق رفتارهای مثبت فرزند خود، از روش‌های مثبت مانند تحسین، تشویق، و پاداش استفاده کنید.
• در صورت بروز رفتارهای ناهنجار، با فرزند خود صحبت کنید. سعی کنید علت رفتار او را بفهمید و راه‌حل مناسبی برای آن پیدا کنید. برای برخورد با رفتارهای ناهنجار فرزند خود، از روش‌های مثبت مانند تعیین عواقب طبیعی، محرومیت از امتیاز، و زمان استراحت استفاده کنید.
• از کمک متخصصان تربیت کودک استفاده کنید. اگر در تربیت فرزند خود دچار مشکل هستید، می‌توانید از کمک متخصصان این حوزه استفاده کنید.

منبع : تربیت کودک ✔️ ۱۴ نکته کلیدی که نمی دانید