بایگانی دسته ی کودک

آموزش کودک سه ساله در خانه

چه چیزی را باید به کودک ۳ ساله ام آموزش دهم؟

این سوالی است که بسیاری از والدین از خود می پرسند. کارهای زیادی می توانید برای حمایت از رشد منحصر به فرد فرزندتان انجام دهید و حس کنجکاوی طبیعی او را در حین یادگیری و رشد تشویق کنید. این به اندازه آموزش دادن چیزهای خاص به آن ها نیست، بلکه ایجاد یک محیط حمایتی و امن برای آن ها برای کشف دنیای خود نیست.

ما راه‌های زیادی را پیشنهاد کرده‌ایم که می‌توانید از رشد کودک ۳ ساله خود حمایت کنید، اما در اینجا چند دستورالعمل کلی وجود دارد:

استقلال او را پرورش دهید.

نقاط عطف رشد جسمی، عاطفی، اجتماعی، زبانی و شناختی برای کودکان ۳ ساله همگی یک چیز مشترک دارند: استقلال. کودکان در این سن معمولاً زمانی که به تنهایی چیزهای جدید را امتحان می کنند، رشد می کنند و والدین یا قیم آن ها اطمینان خاطر و نظارت مناسب را برای ایمنی فراهم می کنند.

صحبت مداوم با کودک

با صحبت مداوم با کودک ۳ ساله خود به کودک خود کمک کنید تا به نقاط عطف رشد اجتماعی، عاطفی و زبانی برسد. صدا، پاسخ ها و توجه شما باعث رشد گفتار، بیان عاطفی و عزت نفس شما می شود.

بازی را تشویق کنید.

بازی در داخل یا خارج از خانه، به تنهایی یا با دیگران، می تواند از رشد جسمانی کودک ۳ ساله شما حمایت کند و به او کمک کند تا به نقاط عطف رشد اجتماعی و عاطفی برسد. بازی در دنیای کودکانه همان یادگیری است.

تاریخ هایی برای بازی تنظیم کنید .

بازی برای فرزند و همچنین خودتان می تواند سرگرم کننده باشند! گذراندن وقت با سایر کودکان (و با خواهر و برادرها و بزرگسالان نیز) رشد اجتماعی را تقویت می کند و به آمادگی کودک شما برای پیش دبستانی و مهد کودک کمک می کند.

کتاب بخوانید.

برای کمک به کودک نوپای خود در یادگیری واژگان و مفاهیم جدید، کتاب بخوانید! هر روز برای او کتاب بخوانید بنابراین به فرزندتان کمک کنید که عاشق مطالعه شود.

نقاط عطف رشد در روانشناسی کودک سه ساله تا ۴سالگی

با تولد سه سالگی کودک شما، دیگر سال های حساس دو سالگی و سال های جادویی و هیجان انگیز سه و چهار سالگی شروع می شوند، همان زمانی که دنیای کودک شما با فانتزی، تخیل و تصویرسازی های واضح احاطه شده است.

در طول این مدت، در بسیاری از حیطه ها بالغ می شود.

در این قسمت برخی نقاط عطف رشدی مهم در این سن اورده شده اند:

نقاط عطف حرکتی

• می تواند روی یک پا بایستد و به مدت پنج ثانیه در این حالت بماند.
• بدون کمک از پله ها بالا و پایین می رود.
• توپ را به جلو پرت کند و با پا به آن ضربه می زند.
• توپ را با دستش پرت می کند.
• با چابکی به جلو و عقب می رود.
• می تواند توپی که به سمتش می آید را بگیرد.

نقاط عطف در مهارت های ظریف حرکتی و انگشتان

• اشکال چهارگوش را کپی می کند.
• می تواند یک انسان را با دو تا چهار قسمت اندامش بکشد
• از قیچی می تواند استفاده کند.
• برخی اشکال هندسی را می کشد
• شروع به کپی کردن برخی حروف می کند.

نقاط عطف زبان و خصوصیت کودک سه سال و نیم

• مفهوم شباهت و تفاوت را می فهمد.
• برخی قوانین پایه گرامر را مسلط می شود.
• می تواند با جملات ۵ تا شش کلمه ای حرف بزند.
• انقدر واضح حرف می زند که غریبه ها هم بفهمند.
• داستان و قصه می گوید.

نقاط عطف شناختی سه تا چهار ساله

• برخی رنگ ها را به درستی نام می برد.
• مفهوم شمارش را میشناسد و ممکن است چند عدد را بداند.
• مسائل را تنها از یک نقطه نظر می نگرد.
• حس زمان واضح تری را دارا خواهد بود.
• دستورات سه بخشی را دنبال می کند.
• بخش هایی از یک داستان را به خاطر می آورد.
• مفهوم شباهت و تفاوت را می فهمد.
• درگیر بازی های تخیلی می شود.

نقاط عطف اجتماعی روانشناسی کودک سه ساله

• به تجارب جدید علاقه دارد
• با دیگر کودکان همکاری می کند.
• نقش مادر یا پدر را بازی می کند.
• بسیار در بازی های تخیلی پیشرفت می کند.
• لباسش را خودش در می آورد و یا می پوشد.
• در مورد راه حل اختلافات و مشکلات مذاکره می کند.
• مستقل تر می شود.
• تصور می کند بسیاری از اشیا و موجودات نااشنا ممکن است هیولا باشند.
• خود را به عنوان یک انسان شامل ذهن و بدن احساس می بیند.
• اغلب نمی تواند بین تخیل و واقعیت تمایز قائل شود.

پایش رشد سلامت در روانشناسی کودک سه ساله

از انجایی که هر کودک به روش خاص خود رشد می کند، غیر ممکن است که بگوییم چه زمانی و چگونه دقیقا در یک مهارت مشخص کامل می شود.

همواره رشد او را چک کنید اما نگران نباشید اگر انحرافی وجود داشت.

با این وجود اگر هر گونه تاخیری در یکی از نشانه های زیر در این سن وجود داشت با متخصص کودک صحبت کنید.

• نمی تواند یک توپ را با دست پرت کند.
• نمی تواند بپرد
• نمی تواند سه چرخه را براند.
• نمی تواند مداد رنگی را دست بگیرد.
• با خط کشیدن مشکل دارد.
• نمی تواند بلوک خانه سازی را روی هم بگذارد.
• هنوز زمانی که والدینش او را ترک می کنند گریه می کند.
• به بازی های تعاملی علاقه ای نشان نمی دهند.
• دیگر کودکان را نادیده می گیرد.
• به دیگر افراد غیر از خانواده پاسخی نمی دهد.
• در بازی های تخیلی شرکت نمی کند.
• در مقابل لباس پوشیدن، خوابیدن و توالت رفتن مقاومت نشان می دهد.
• هنگامی که عصبانی یا ناراحت می شود از کنترل خارج می شود.
• نمی تواند یک دایره را کپی کند.
• نمی تواند جملات بیشتر از دو یا سه کلمه بگوید.
• از من یا تو به طرز مناسبی استفاده نمی کند.

رشد اجتماعی کودک سه ساله

بچه های ۳ ساله دوست دارند چه کار کنند و چگونه با دیگران ارتباط برقرار می کنند؟

رشد اجتماعی فرزند شما بسیار فردی خواهد بود، زیرا تا حد زیادی به شخصیت منحصر به فرد او بستگی دارد.

کودکان نوپا کوچکتر گاهی اوقات ممکن است خودخواه به نظر برسند، که طبیعی است، و این ویژگی معمولاً با گذشت زمان کاهش می یابد. در سن ۳ سالگی، همانطور که اعتماد به نفس، استقلال و خودآگاهی او رشد می کند، ممکن است کودک شما بخواهد فعالانه با دیگران بازی کند.

معاشرت با دیگران به همه ما می آموزد که همه یکسان فکر نمی کنند و فرزند شما نیز به تدریج این را یاد می گیرد و احتمالاً نظرات و عقاید دیگر را می پذیرد.

برخی از نقاط عطف کلیدی ۳ ساله برای توسعه اجتماعی عبارتند از

• دنبال تجربیات جدید
• همکاری و اشتراک گذاری با بچه های دیگر
• در بازی ها مبتکرتر می شود.
• با دیگران برای حل مشکلات مذاکره کنید.
• تعیین نقش هایی مانند «مادر»، «بابا» هنگام بازی
• لباس پوشیدن و تعویض لباس به تنهایی
• مستقل غذا خوردن

روانشناسی کودک سه ساله کمک می کند تا کودک برای آموزش پیش دبستانی آماده می شود، رشد اجتماعی فرزندتان را به دقت زیر نظر خواهید داشت. رفتن به مدرسه و به اشتراک گذاشتن اسباب‌بازی‌ها و توجه می‌تواند برای برخی از کودکان چالش‌هایی ایجاد کند، اما این مهارت‌های اجتماعی در حال ظهور می تواند این روند را آسان تر سازد.

رشد زبان ۳ ساله

رشد زبان  کودک ۳ ساله شگفت آور است. فرزند شما تا این حد پیش رفته است، به خصوص زمانی که به اولین کلمات کودک خود فکر می کنید. مانند سایر زمینه های رشد کودکان، زبان و گفتار از نظر زمان بندی بسیار متغیر است. با این حال، بسیاری از والدین از واژگان کودک ۳ ساله خود شگفت زده می شوند، که ممکن است شامل ۳۰۰ کلمه یا بیشتر باشد.

نقاط عطف زبان و گفتار برای کودکان ۳ ساله شامل تقلید صداها و کلمات از بزرگسالان و صحبت کردن در جملات با چندین کلمه است. این جملات نسبتاً کوتاه ممکن است مانع از گپ زدن مداوم کودک شما نشود و این چیز خوبی است! همانطور که کودک ۳ ساله شما روی توسعه مهارت های زبانی کار می کند، در تلفظ کلمات و استفاده صحیح از آن ها بهتر می شود.

به زودی، احتمالاً حدود ۷۵ درصد از آنچه کودک کوچکتان می گوید، خواهید فهمید!

سایر نقاط عطف زبان و گفتار برای کودکان ۳ ساله عبارتند از:

• درک مفاهیم یکسان و متفاوت
• درک گرامر پایه
• واضح صحبت کردن
• داستان گفتن

تشویق توسعه زبان

وقتی صحبت از نقاط عطف رشد زبان به میان می‌آید، آنچه یک کودک ۳ ساله «باید» بداند چندان مفید نیست، زیرا ممکن است درک گفتار و زبان کودک شما در مقایسه با کودک دیگری در همان سن با سرعت متفاوتی رشد کند.

بهتر است روی کودک خود به عنوان فرد تمرکز کنید و با گفتگوی ساده از مهارت های گفتاری و زبانی حمایت کنید. چند استراتژی خاص وجود دارد که می توانید از آن ها استفاده کنید:

توضیحات اضافه کنید.

اگر فرزندتان می‌گوید «ماشین قرمز»، نظر بدهید و به جمله او اضافه کنید. حتی یک پاسخ ساده مانند “بله، این یک ماشین قرمز بزرگ است. نگاه کن چهار چرخ سیاه دارد» به رشد مهارت های زبانی کودک نوپا کمک می کند.

سوالات خود را بپرسید | روانشناسی کودک سه ساله

هنگامی که کودک شما در حال تعریف داستان است، سوالاتی بپرسید که از پاسخ های “بله” و “نه” اجتناب کنید. اگر آن ها در حال توصیف یک هیولا در یک افسانه هستند، چیزی مانند “هیولا شبیه چه چیزی است؟” یا “هیولا چه پوشیده است؟” بپرسید. این تکنیک به تقویت واژگان و مهارت ها کمک می کند.

از ضمایر استفاده کنید.

بچه های سه ساله در استفاده از ضمایر کاملاً تسلط ندارند، بنابراین سعی کنید تا آنجا که می توانید از این کلمات برای کمک استفاده کنید. به جای اینکه خود را مامان یا بابا خطاب کنید، از «من» برای خود و «تو» برای کودک نوپایتان استفاده کنید.

از اصلاح بیش از حد خودداری کنید.

نقاط عطف خاص زبان و گفتار ممکن است بعداً در روانشناسی کودک ۳ ساله شما ایجاد شود. برای مثال، برای کودکان خردسال بسیار رایج است که حروف را اشتباه تلفظ کنند، فقط مطمئن شوید که خودتان حروف و صداها را به درستی تلفظ کنید به احتمال زیاد فرزندتان به مرور زمان خودش را اصلاح خواهد کرد.

منبع : روانشناسی کودک سه ساله | آموزش کودک در خانه

تربیت کودکان سه ساله، ۱۲ راه درمان لجبازی کودک سه ساله دکتر هلاکویی و آموزش کودک سه ساله در خانه در این مقاله آمده است. کودکان سه ساله علاقه مند هستند که روی مهارت های حرکتی خود کار کنند. آن ها ممکن است تمام صبح را به پایین رفتن از سرسره یا بازی با سه چرخه بگذرانند. آن ها دوست دارند کارهای مشابه را بارها و بارها انجام دهند، این کر باعث می شوند مهارت بیش تری کسب کنند.

به یاد داشته باشید که هر کودکی متفاوت است. آن ها ممکن است با سرعت های متفاوتی یاد بگیرند و رشد کنند اما می توان برخی از انتظارات را به طور کلی از کودک سه سال داشت.

تربیت کودک سه ساله | توانایی بچه های سه ساله

مهارت های فیزیکی

• کفش خود را می پوشد (اما نمی تواند بند آن را ببندد)
• می تواند خودش لباس بپوشد.
• می تواند با قاشق کوچک غذا بخورد حتی اگر مقدار زیادی از غذا را بریزد.
• می تواند بایستد، تعادل داشته باشد و روی یک پا بپرد.
• می تواند یک توپ پرتاب کند.
• با هر دو پا می پرد.
• می تواند با سه چرخه رکاب بزند.
• از توالت استفاده می کند البته ممکن است به کمک نیاز داشته باشد.

نیازهای عاطفی کودک سه ساله

• نیاز به درک شدن
• آزادی در اشتباه کردن
• تشویق و تمجید
• لزوم اعلام استقلال
• آزادی در تصمیم گیری متناسب با سن

رشد ذهنی کودک سه ساله

• به داستان های کوتاه و کتاب گوش می دهد.
• داستان هایی که تکرار یا شعرگونه هستند را دوست دارد.
• دوست دارد با خاک بازی کند.
• می توانید یک پازل شش تکه را کنار هم بچینید.
• صداهای رایج را می شناسد.
• رنگ های رایج مانند قرمز، آبی، زرد، سبز را می شناسد.
• می تواند دو یا سه چیز را بشمارد.
• می تواند دستورالعمل های ساده را دنبال کند.

مهارت صحبت کردن

• با استفاده از سه تا پنج کلمه در قالب جمله صحبت می کند.
• دوست دارد همان کلمات و صداها را بارها و بارها بگوید.
• آواز خواندن را دوست دارد و می تواند یک آهنگ ساده را تکرار کند.
• سوال می پرسد.
• کلماتی را می سازد که هیچ معنایی ندارند.

مهارت ارتباطی با دیگران

کودک شما احتمالاً در حال حاضر روان صحبت می کند و ۷۵ تا ۱۰۰ درصد از آنچه می گویند را متوجه خواهید شد، اما اگر با صداهای خاصی مشکل داشت نگران نباشید: این طبیعی است و بیشتر اوقات آن ها بدون کمک نیز این مشکل را پشت سر می گذارند.

• می خواهد بزرگسالان را راضی کند.
• از انجام کارهای ساده و کمک به دیگران لذت می برد.
• دوست دارد به تنهایی، اما در کنار کودکان دیگر بازی کند.
• برای مدت کوتاهی با کودک دیگری بازی خواهد کرد.
• دوست دارد “خانه” بازی کند.

نکاتی برای کار با کودکان سه ساله

• در تربیت کودک سه ساله به یاد داشته باشید که نمی توانند برای مدت طولانی بنشینند.
• انتظار مشکلات با دستشویی را داشته باشید زیرا بچه های سه ساله هنوز در حال یادگیری هستند.
• به کودکان اجازه دهید در کارهای ساده مانند چیدن اسباب بازی ها، چیدن میز، مرتب کردن جوراب ها، تا کردن دستمال ها و غیره را انجام دهند.
• به یاد داشته باشید که کودکان سه ساله نمی توانند چیزی را به اشتراک بگذارند. یادگیری این مهارت ها بعداً به دست می آید. بیش از یک اسباب بازی مشابه داشته باشید تا از دعوا جلوگیری کنید.
• با صحبت کردن با آن ها به کودکان کمک کنید تا مشکلات خود را حل کنند.

بازی های بچه های سه ساله |آموزش کودک سه ساله در خانه

• کتاب خواندن برای تربیت کودک ۳ ساله بسیار مفید می باشد.
• توپ بازی: به کودکان نشان دهید که چگونه توپ‌هایی با اندازه‌های مختلف پرتاب کنند، بگیرند و پا بزنند.
• همراه با آن ها آهنگ های ساده بخوانید.
• به آن ها زمان زیادی برای دویدن، پریدن و بازی کردن در بیرون بدهید.
• هر روز برای آن ها کتاب بخوانید.
• آهنگ های اکشن را با حرکات بخوانید و با انگشت بازی کنید.
• به کودکان رنگ، مداد رنگی، گچ و رنگ انگشتی بدهید تا نقاشی کنند و خط خطی کنند. به یاد داشته باشید، هیچ راه درست یا غلطی برای ساختن هنر وجود ندارد.
• برای تربیت کودک سه ساله، همانطور که با کودکان بازی می کنید در مورد رنگ ها، اعداد و اشکال نیز صحبت کنید.
• بیا وانمود کنیم. ایفای نقش در حال حاضر برای تربیت کودک سه سال شما اهمیت بیشتری پیدا کرده است، زیرا آن ها در عرض چند ثانیه خود را از ابرقهرمان به دایناسور تبدیل می کنند. بازی تظاهر برای رشد آن‌ها مهم است: زیرا می‌توانند دنیا را با سرعت خودشان کشف کنند، عمل کنند و می توانند احساسات خود را بیان کنند و مشکلات خود را حل کنند.

لجبازی کودک سه ساله دکتر هلاکویی

کودک لجباز نیاز زیادی به ابراز وجود دارد. او می خواهد بر محیط خود تأثیر بگذارد و بر بدن و فعالیت های خود کنترل داشته باشد، تا صدایش شنیده شود. او می خواهد انتخاب کند و به این انتخاب ها احترام گذاشته شود.

در عین حال، این بدان معنا نیست که او اجازه دارد که با دیگران بدرفتاری کند، به دوستان خود زور بگوید، یا رفتارهای بی ادبانه، نامناسب و بی احترامی نسبت به دیگران داشته باشد.

ما نمی‌توانیم با تنبیه یا کنترل او را مجبور کنیم از این کار دست بردارد. والدین و معلمان ارباب یا صاحب فرزندان نیستند، در حقیقت وظیفه ما هدایت، نشان دادن و تشویق امور مثبت است. با کمک ۱۲ راه زیر می توانید تربیت کودک سه ساله خود را به بهترین شکل انجام دهید و با لجبازی کودک سه ساله دکتر هلاکویی مقابله کنید:

۱. خودتان را آماده کنید.

احساسات شما نقش زیادی در ادامه لجبازی کودک دارد. آیا احساس عصبانیت می کنید؟ مراقب احساسات خود باشید و برای تسلط بر آن تلاش کنید.

نیازی نیست که یک ربات بی احساس باشید (در واقع، بهتر است که به کودک نشان دهید رفتارش بر احساسات دیگران تأثیر می گذارد) اما اگر نمی توانید آرام بمانید چگونه می توانید آن را از خودتان بخواهید؟

۲. انتخاب های مناسب سن و استقلال فراهم کنید.

یک کودک ۳ ساله می تواند تصمیم بگیرد که پیراهن آبی بپوشد یا قرمز. کودک پیش دبستانی می تواند تصمیم بگیرد که آیا می خواهد ساندویچ ماکارونی باقیمانده را برای ناهار مدرسه خود بسته بندی کند یا خیر.

دانش آموز ابتدایی می تواند و باید تصمیم بگیرد که آیا باید در کلاس پیانو یا گیتار شرکت کند یا به جای آن فوتبال را دنبال کند.

۳. به فرزندتان اجازه دهید بر بدن خودش تسلط داشته باشد.

شما می توانید با رعایت کردن این امر مرزهای محکمی ایجاد کنید: برای مثال، منطقی است که از کودک پیش دبستانی بخواهید در یک زمان معین در رختخواب استراحت کند اما مجبور نیست بخوابد. کودک نوپا برای صرف غذا باید پشت میز بنشیند، اما تغذیه اجباری به او کاملاً اشتباه است.

۴. از جنگ قدرت اجتناب کنید.

مراقب باشید که هدف یا انگیزه واقعی خود را هر زمان که دچار درگیری شدید به خاطر بسپارید. هدف شما هرگز نباید “برنده شدن” باشد، به ویژه زمانی که به قیمت “بازنده شدن” فرزندتان باشد. در نهایت، شما می خواهید هر دوی شما “برنده شوید”، اینطور نیست؟

۵. اگر کاری غیرقابل مذاکره وجود دارد که فرزند شما باید انجام دهد، دلیل آن را توضیح دهید.

و اگر انجام ندهد عواقب آن را توضیح دهید. به خودتان اجازه ندهید که درگیر یک بحث بی پایان شوید.

۶. در صورت لزوم محدودیت های محکمی ایجاد کنید.

به یک کودک دو ساله نمی توان این آزادی را داد که در یک جاده شلوغ بدود. یک بچه چهار ساله نمی تواند در اواسط زمستان لباس مورد علاقه اش را برای مدرسه بپوشد.

کودک سیزده ساله نمی تواند مدرسه را رها کند تا مانند شخصیت کتاب مورد علاقه اش در مزرعه زندگی کند. کاری که می توانید انجام دهید این است که با مشکل فرزندتان همدردی کنید و همدلی و درک خود را ارائه دهید، ولی نباید به هیچ عنوان با این امور سازش نشان دهید.

۷. نحوه سازش را نشان دهید.

ممکن است نخواهید فرزندتان در مورد هر قانونی بحث کند، اما باید شرایط را به گونه ای فراهم کنید که کودک بتواند انعطاف پذیری قانون را درک کند.

به عنوان مثال، اگر به کودک پیش دبستانی توضیح دهید که خسته هستید و هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن دارید، ممکن است برود و کارهای آشپزخانه را به عهده بگیرد تا بعداً شما را وادار کند که با او بازی کنید.

اگر به او بگویید که این هفته پولی برای رفتن به سینما وجود ندارد، ممکن است پیشنهاد دهد که به جای آن از تفریح دیگری صرف نظر می کند یا سعی می کند خودش برای آن پول جمع کند.

۸. به حرف فرزندتان گوش دهید.

ارتباط یک خیابان دو طرفه است. اگر به حرف او گوش ندهید و به او احترام نمی نگذارید، نمی توانید از کودک انتظار داشته باشید که به حرف شما گوش دهد و دیدگاه شما را در نظر بگیرد.

۹. نشان دهید که فرزندتان را می بینید.

شناخته شدن و درک شدن برای هر انسانی، به ویژه کودک در حال رشد و تغییر، تجربه ای مثبت است. اگر کودک احساس بیگانگی، سوء تفاهم یا نادیده گرفته شدن کند، احتمال کمی وجود دارد که واقعاً با شما همکاری کند.

برای انجام این کار، به کودک خود کمک کنید تا احساسات و تجربیات خود را نامگذاری کرده و تفسیر کند، در سرگرمی هایی که برای او مهم یا لذت بخش است شرکت کنید، به فعالیت ها و دوستان او صمیمانه علاقه نشان دهید. یاد بگیرید که سوالات باز بپرسید و به پاسخ های او گوش دهید.

۱۰. اجازه دهید که کودکتان اشتباه کند.

این احتمال وجود دارد که کودک شما بی ادب و تحمل ناپذیر بوده و گاهی اوقات رفتار نامناسبی از خود نشان دهد. مطمئن شوید که او می داند که حتی وقتی ناامید و عصبانی هستید، باز هم او را دوست دارید و می پذیرید.

مطمئن شوید که او می داند چه اشتباهی انجام داده است و چه کار بهتری می توانسته انجام دهد و دفعه بعد به او فرصتی بدهید تا دوباره تلاش کند.

۱۱. مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرید.

اشتباه کردن یک امر انسانی است و همه ما مرتکب اشتباه می‌شویم، وقتی اشتباه خود را قبول کنید، می‌توانید الگوی خوبی برای کودک خود باشید. این یکی از با ارزش ترین درس هایی است که می توانید به فرزندتان بدهید.

۱۲. روی رابطه خود سرمایه گذاری کنید.

لجبازی کودک می تواند ( هم برای شما و هم برای او) بسیار ناامید کننده باشد. کشمکش‌های ناشی از لجبازی کودک گاهی اوقات می‌تواند روابط بین والدین و فرزند را تحت الشعاع قرار دهد.

حتی در چالش‌برانگیزترین لحظات نیز فرزندتان عمیقاً به عشق و تأیید شما اهمیت می‌دهد و می‌خواهد هم شما را راضی کند و هم مثل شما باشد. هنگام درگیری، یکی از ارزشمندترین چیزهایی که می توانیم به آن تکیه کنیم عشق و رابطه است، بنابراین مطمئن شوید که از فرزند خود مراقبت و محافظت می کنید.

 بحرانهای سه سالگی

۱. کودک همه چیز اطراف خود را نسبتاً مستقل بررسی می کند.

او کنجکاو است که بداند چرا همه چیز در حال وقوع است.

۲. تفاوت های جنسی آناتومیک

در این سن، کودک اندام تناسلی خود و احساسات مرتبط با آن را کشف می کند.

۳. روابط عاطفی

کودک از قبل با برادران، خواهران و سایر افراد خانواده و کودکان بیرون از خانه ارتباط برقرار می کند که اگر همسن باشند همبازی می شوند. بنابراین دایره عاطفی اولیه کودک گسترش می یابد.

آن ها آشکارا ابراز محبت می کنند، به راحتی از والدین خود جدا می شوند و می توانند یک کودک پسررا از دختر تشخیص دهند. اما هنوز کاملاً تفاوت بین جنسیت را درک نمی کنند.

۴. خلاقیت

فعالیت فوق العاده از طریق داستان گویی یا خواندن داستان به رشد تفکر آن ها کمک می کند. طبیعی است که گاهی اوقات بچه ها واقعیت را با خیال اشتباه می گیرند.

۵. خود محوری

کودک دنیا را فقط با چشمان خود درک می کند. او هنوز نمی تواند خود را به جای دیگران بگذارد. این دیدگاه به تدریج در فرآیند بلوغ شناختی کسب می شود.

۶. اجتماعی شدن و دستاوردهای عاطفی

این مرحله به توسعه روابط اجتماعی کمک می کند. آن ها مستقل تر رفتار می کنند. کودکان آماده بحث در مورد راه حل بوده و به تضادها علاقه مند هستنتد.

۷. تفکر و استدلال (رشد شناختی)

آن ها نام، سن و جنسیت را می دانند، دستورالعمل های ۲-۳ مرحله را دنبال می کنند، مفهوم را درک می کنند، کودک می تواند حروف را تلفظ کند و دوست دارد پازل ها و مکعب هایی را جمع آوری کند.

۸. رشد زبان

کلمات جدید را به سرعت یاد می گیرند. اکثر آن ها اشیاء رایج را تشخیص می دهند و می توانند نام ببرند، از کلمات جمع استفاده می کنند، از ضمایر (من، شما، من، ما، آنها) استفاده می کنند، آن ها بیشتر آنچه را که می شنوند می فهمند. اما هنوز نمی توانند احساسات خود را به طور کامل با کلمات بیان کنند.

۹. “من نمی خواهم!”، “من!”، “مال من!”

آنها مفهوم “مال من” و “مال تو” را درک می کنند. گاهی اوقات ممکن است هنگام بازی با دیگران به اشتراک گذاشتن اسباب بازی ها یا درگیری برای آن ها دشوار باشد. این خودخواهی یا بدخلقی نیست و استقلال کودک در این سن را نشان می دهد.

۱۰. منفی گرایی

کودک نه تنها برخلاف والدین، بلکه حتی گاهی اوقات برخلاف میل خودش نیز عمل می کند یا پاسخ می دهد. کودک از انجام درخواست ها خودداری می کند نه به این دلیل که نمی خواهد، بلکه فقط به این دلیل که از او خواسته شده است که این کار را انجام دهد.

۱۱. لجبازی بسیار شبیه به منفی گرایی است

اما از این جهت متفاوت است که متوجه شخص خاصی نیست. کودک از انجام خواسته های بزرگسالان امتناع می ورزد، گویی که آن ها را نمی شنود ( این اتفاق به ویژه در خانواده هایی روی می دهد که پدر و مادر هماهنگ نیستند.)

تربیت کودک سه ساله دختر

• در هنگام بحران، دختران از توانایی های کلامی خود استفاده می کنند، زیرا در سن ۳ سالگی بسیار بهتر از پسرها صحبت می کنند. بنابراین، باید فوراً مشخص کنید که چه چیز هایی باید گفته شود و چه چیزهایی نباید.
• دختران درک شنوایی خوبی دارند، بنابراین او باید تمام درخواست ها را با صدای بلند و واضح بیان کند.
• دختران احساساتی‌تر هستند، بنابراین آن‌ها هستند که اغلب در هنگام بحران عصبانی می‌شوند و احساس خود را نشان می‌دهند.

تربیت کودک سه ساله پسر

• گفتار در سن ۳ سالگی به اندازه دختران توسعه نیافته است، بنابراین پسرها همیشه نمی توانند احساسات شدید خود را با کلمات بیان کنند. این به پرخاشگری و انزوا ترجمه می شود. برای جلوگیری از این امر، هر روز با نوزاد در مورد آنچه اتفاق افتاده، احساسات و خواسته هایش صحبت کنید.
• پسرها درک بصری خوبی دارند و نیمی از اطلاعات را از دست می دهند. بنابراین بهتر است همه چیز را به وضوح نشان دهد.
• در سن ۳ سالگی، پسران نیاز به کشف دنیای اطراف خود را پیدا می کنند. بنابراین، زیاد می دوند، به زیرزمین می روند و هر دری را باز می کنند، از درختان و حصارها بالا می روند، کشف می کنند، لوازم خانگی را باز می کنند و چیزهای زیادی را می شکنند.

چرا کودک ۳ ساله بد رفتار می کند؟

همانطور که قبلاً گفتم، کودکان سه ساله بسیار حساس هستند. سمت راست مغز آن ها (سمت عاطفی) معمولاً پیشرو است، به همین دلیل است که در چند سال گذشته شاید به نظر می رسد که کودک بحران های عاطفی را طی می کند.

در سن سه سالگی کودک هنوز در تلاش است تا احساس استقلال در این دنیا را به دست آورد و رفتار آن ها هنوز هم می تواند بسیار خودخواهانه به نظر برسد.

بچه های ۳ ساله بدرفتاری می کنند چون در دنیایی زندگی می کنند که برای آن ها ساخته نشده است. این که همیشه نمی توانند کاری که می خواهند را انجام دهند (به دلیل ایمن نبودن، یا زمان انجام کار دیگری و غیره) آن ها را عصبی می کند، بنابراین برای تربیت کودک سه ساله بهترین کار این است که از دید آن ها به دنیا نگاه کنید.

نکات مراقبت از کودک سه ساله

مراقبت از دندان

کودک شما باید تا کنون به دندانپزشک مراجعه کرده باشد. دندانپزشکان اطفال ویزیت را برای کودکان بسیار سرگرم کننده می کنند، پس لطفاً نگران نباشید، به یاد داشته باشید که ترس شما می تواند بر تجربه کودک تأثیر بگذارد.

در صورت لزوم، متخصص اطفال می تواند شما را به دندانپزشک اطفال معرفی کند. حتماً بعد از هر وعده غذایی، به خصوص قبل از خواب، دندان های کودک خود را مسواک بزنید.

عاداتی مانند پستانک و مکیدن شست می توانند در این سن باعث ایجاد ناهنجاری دندان شوند. تشویق فرزندتان به محدود کردن این رفتارها به زمان و مکان خاصی (برای مثال در اتاق خواب و شب) به کودک شما کمک می کند تا به مرور این عادت را ترک کند.

دستشویی کردن | تربیت کودک سه ساله

حدود ۷۵ درصد از کودکان تا این سن کنترل ادرار و مدفوع خود را در طول روز کسب می کنند، در حالی که ۲۵ درصد هنوز علاقه ای به استفاده از توالت ندارند. اکثر کودکان هنوز هم شب ها رختخواب را خیس می کنند.

اگر کودک شما در برابر استفاده از توالت مقاومت می کند، به یاد داشته باشید که این یکی از زمینه های زندگی است که بچه ها کنترل آن را دارند.

شما نمی توانید با تربیت کودک سه ساله فرزندتان را مجبور به استفاده از توالت کنید و معمولاً راحت ترین کار این است که دست از تلاش بردارید. برای اطلاعات بیشتر در مورد دستشویی کردن، لطفاً با متخصص اطفال کودک خود صحبت کنید.

جنسیت

کودکان پیش دبستانی به عملکردهای بدن خود از جمله دستشویی رفتن و تمایلات جنسی علاقه مند می شوند. این سنی است که بچه ها اغلب با بچه های دیگر «دکتر بازی می کنند» تا ببینند بچه های جنس مخالف چه شکلی هستند.

به عنوان والد، درک این نکته مهم است که فرزند شما در حال یادگیری و کشف محیط خود است. کودک پیش دبستانی شما شروع به درک این موضوع کرده است که بین افراد تفاوت هایی از جمله تفاوت در قد، وزن، نژاد و جنسیت وجود دارد.

وقتی بچه ها متوجه می شوند که افراد متفاوت هستند، یاد می گیرند که آن ها افراد منحصر به فردی هستند. در حالت ایده‌آل، والدین می‌توانند با آرامش با فرزندان خود در مورد بدن و حریم خصوصی آن ها صحبت کنند.

برای تربیت کودک سه ساله ممکن است لازم باشد برای اکتشاف جنسی فرزندتان محدودیت هایی تعیین کنید. توضیح دهید که مناطق خصوصی بدن شخصی هستند و نباید توسط دیگران لمس شوند. همچنین توضیح استثناهای این قانون مفید است، مانند زمانی که کودک برای معاینه به مطب دکتر می آید.

منبع : تربیت کودک سه ساله | فوق تخصص روانشناسی

اختلال دوقطبی در کودکان نوعی اختلال سلامت روان است، آیا فرزند شما دچار تغییرات شدید خلق و خو و رفتار می شود؟ آیا کودک شما نسبت به سایر بچه ها بسیار هیجان زده تر یا تحریک پذیرتر است؟ آیا متوجه می‌شوید که کودک شما بیشتر از سایر کودکان چرخه‌های تغییرات خلقی را پشت سر می‌گذارد؟ آیا این تغییرات خلقی بر رفتار فرزند شما در مدرسه یا خانه تأثیر می گذارد؟

که باعث تحریک پذیری قابل توجه و نوسانات خلقی در کودکان می شود. هیچ درمان مشخصی برای اختلال دوقطبی وجود ندارد، اما با درمان موثر (درمان و دارو) کودک می تواند روند رشد طبیعی را طی کند.

تخمین زده می‌شود که اختلال دوقطبی در ۱.۳درصد از نوجوانان رخ می‌دهد، که اکثر آن ها را نوجوانان تشکیل می‌دهند. تشخیص این عارضه می‌تواند چالش برانگیز بوده و ممکن است چندین سال طول بکشد تا پزشکان تشخیص دقیق دهند.

اختلال دوقطبی چیست؟

اختلال دوقطبی مانیا در کودکان یک اختلال روانی است که باعث می شود افراد تغییرات قابل توجه و گاهی شدید در خلق و خو و رفتار را تجربه کنند. گاهی اوقات کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی احساس خوشحالی شدید می کنند و بسیار پرانرژی و فعال تر از حد معمول هستند. گاهی اوقات کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی بسیار احساس غم می کنند و بسیار کمتر از حد معمول تحرک دارند.

اختلال دوقطبی مانیا در کودکان

اختلال دوقطبی (که قبلاً به عنوان بیماری شیدایی-افسردگی یا افسردگی شیدایی شناخته می‌شد) می‌تواند ساعت‌ها، روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد و در توانایی شما برای انجام فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد کند.

این جابجایی‌ها می‌توانند ساعت‌ها، روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشند و توانایی شما را برای انجام کارهای روزمره مختل کنند.

در اکثر مواقع افراد در نوجوانی یا بزرگسالی مبتلا به اختلال دوقطبی تشخیص داده می شوند، اما علائم می توانند زودتر در دوران کودکی ظاهر شوند.

انواع مختلفی از اختلال دوقطبی وجود دارد که بیشتر آن ها شامل تجربه دوره های شیدایی و افسردگی است. با این حال، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی همیشه دوره های شیدایی یا دوره های افسردگی را تجربه نمی کنند.

شیدایی وضعیتی است که در آن فرد یک دوره تغییرات غیرعادی بالا و شدید در خلق و خو، احساسات، سطح انرژی و سطح فعالیت خود دارد. افراد مبتلا به انواع خاصی از اختلال دوقطبی می توانند هیپومانیا را تجربه کنند که شکل دیگری از شیدایی است.

در طول دوره افسردگی، فرد مبتلا خلق و خوی ضعیف یا افسرده از دست دادن علاقه به بیشتر فعالیت ها و همچنین بسیاری از علائم افسردگی دیگر را تجربه می کنند.

اوتیسم و اختلال دوقطبی

مانند سایر اختلالات روانپزشکی، مطالعات نشان می دهد که اختلال دوقطبی در میان کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم نسبتاً شایع می باشد. برخی مطالعات نشان داده اند که ۲۷ درصد از مبتلایان به اوتیسم و اختلال دوقطبیرا نیز دارند.

روانپزشکان اغلب داروهای روانگردان را برای درمان اختلال دوقطبی تجویز می کنند. لیتیوم یکی از رایج ترین درمان ها است. متأسفانه، لیتیوم اغلب عوارض جانبی قابل توجهی ایجاد می کند که می تواند شامل تشنگی، خیس کردن بستر، لرزش دست ها و حتی مشکلات تهدید کننده زندگی باشند. این امر به ویژه در مورد افرادی که مشکلات ارتباطی دارند بسیار نگران کننده است، زیرا ممکن است نتوانند مراقبین را در مورد عوارض جانبی که تجربه می کنند آگاه سازند.

اختلال دوقطبی چگونه بر کودکان تأثیر می گذارد؟

اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان با بزرگسالان متفاوت است. بزرگسالان مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب دوره های واضح شیدایی یا افسردگی دارند که یک هفته یا بیشتر طول می کشد.

در کودکان و نوجوانان، مراحل ممکن است وضوح کم تری داشته باشند و تغییرات ممکن است سریعتر اتفاق بیفتد. برای مثال، ممکن است دوره‌هایی از سرگیجه، طغیان خشم و گریه‌های بی‌مورد را در طول روز از خود نشان دهد.

اختلال دوقطبی با نوسانات خلقی و فراز و نشیب های معمولی که هر کودک و نوجوانی با آن روبرو می شود متفاوت است. تغییرات خلقی در اختلال دوقطبی شدیدتر است و در موارد زیر خود را نشان می دهد:

• تغییر در الگوهای خواب.
• تغییرات در سطح انرژی.
• ناتوانی در تمرکز و توانایی تفکر واضح.
• علائم اختلال دوقطبی می تواند عملکرد کودک را در مدرسه یا کنار آمدن با دوستان و اعضای خانواده دشوار کند.
• برخی از کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است سعی کنند به خود آسیب برسانند یا اقدام به خودکشی کنند.

اختلال دوقطبی در کودکان چقدر شایع است؟

مطالعات نشان می دهد که حدود ۴ درصد از افراد زیر ۱۸ سال، از جمله کودکان ۵ ساله، به اختلال دوقطبی مبتلا هستند.

برای در نظر گرفتن این موضوع، در اینجا شایع ترین شرایط سلامت روانی که کودکان را تحت تاثیر قرار می دهند آورده شده است:

• ۸ درصد از کودکان اختلال نقص توجه یا بیش فعالی (ADHD) دارند.
• ۴ درصد کودکان دارای اختلال اضطراب هستند.
• ۴ درصد از کودکان افسردگی دارند.

علائم اختلال دوقطبی در کودکان

دوره‌های شیدایی دوره‌هایی را توصیف می‌کنند که کودک احساس هیجان، اعتماد به نفس و انرژی زیادی دارد. این احساس می تواند به سرعت جای خود را به سردرگمی، حرکتی و احتمالاً خشم بدهد.

دوره‌های افسردگی دوره‌هایی را توصیف می‌کنند که کودک احساس غمگینی (افسردگی) و انرژی کم دارد.

اپیزودهای افسردگی، شیدایی یا مختلط، طبق تعریف، تغییری در رفتار است که با حالت اولیه و اصلی کودک متفاوت است.

علائم و نشانه های دوره های شیدایی در کودکان

در طول یک دوره شیدایی، کودک شما ممکن است:

• بیش از حد شاد، امیدوار و هیجان زده است که با رویدادهای بیرونی همخوانی نیست.
• انرژی زیادی داشته و بسیار فعال باشد.
• کج خلقی های مکر داشته باشد.
• نافرمان بوده و طبق قوانین پیش نمی رود.
• روزهایی را بدون خواب ادامه می دهد.
• بی حوصله و بی قرارتر از حد معمول است.
• خیلی سریع صحبت می کند.
• حواس پرت می باشد، نمی تواند روی یک ایده خاص تمرکز کند
• باور دارد که مهارت‌ها و قدرت‌های غیرواقعی می باشد و می‌تواند کارهایی را انجام دهند که دیگران نمی‌توانند انجام دهند.
• به نظر می رسد بیش از حد علاقه مند یا درگیر فعالیت های لذت بخش اما پرخطر، مانند رابطه محافظت نشده و نوشیدن الکل است.
• کارهای مخاطره آمیز یا بی پروا انجام می دهد که نشان دهنده قدرت قضاوت ضعیف است.

علائم و نشانه های اختلال مانیا در کودکان

در طول دوره افسردگی کودک ممکن است، علائم زیر را تجربه کند:

• غم و اندوه مکرر و بی دلیل
• نسبت به چیزهایی که قبلاً از آن ها لذت می برند بی علاقه هستید.
• در به خواب رفتن مشکل دارد، خیلی زود بیدار می شود یا زیاد می خوابید.
• انرژی کمی دارد.
• عشق خود را به دوستان یا همکلاسی ها از دست می دهند و از اجتماع منزوی می شود.
• نسبت به هرگونه شکست بسیار حساس می باشد.
• در تمرکز یا به خاطر سپردن چیزها مشکل دارد.
• عملکرد ضعیفی در مدرسه دارد.
• خیلی کم یا زیاد می خورید.
• نکات منفی چیزها را بیان می کند.
• درباره مرگ و خودکشی صحبت یا فکر می کند.

 علل اختلال دوقطبی در کودکان 

تاکنون علت اصلی دو قطبی در کودکان مشخص نشده است.

البته روانشناسان معتقدند که یک مؤلفه ژنتیکی (ارثی) قوی برای دوقطبی وجود دارد. بیش از دو سوم افراد مبتلا به دوقطبی حداقل یک خویشاوند بیولوژیکی نزدیک مبتلا به این بیماری دارند.

البته فقط به این دلیل که یک خویشاوند نزدیک مبتلا به اختلال دوقطبی است، لزوماً به این معنی نیست که شما نیز به آن مبتلا می شوید.

تحقیقات همچنین نشان می دهد که ضربه و رویدادهای استرس زای زندگی (مانند مرگ یکی از اعضای خانواده یا سوء استفاده ) احتمال وقوع دوقطبی را افزایش می دهد.

برخی از کودکان مبتلا به دوقطبی ممکن است تغییراتی در مغز خود داشته باشند، نشان می دهد برخی از قسمت های مغز آن ها نسبت به سایر کودکان کمتر فعال است.

تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که ناملایمات، تروما، و رویدادهای استرس‌زا زندگی ممکن است شانس ابتلا به اختلال دوقطبی در کودکان را در افرادی که در معرض خطر ژنتیکی ابتلا به این بیماری هستند، افزایش دهد.

برخی از مطالعات تحقیقاتی تفاوت هایی را در ساختار و عملکرد مغز بین افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و افرادی که این بیماری را ندارند، یافته اند. محققان در حال مطالعه این اختلال هستند تا در مورد علل و درمان های موثر آن اطلاعات بیشتری کسب کنند.

درمان اختلال دوقطبی در کودکان

یک برنامه درمانی موثر برای اختلال مانیا در کودکان معمولاً شامل ترکیبی از درمان های زیر است:

• روان درمانی (گفتار درمانی).
• دارودرمانی شامل ترکیبی از داروها می باشد که شامل داروهای ضد افسردگی، تثبیت کننده های خلق و خو، داروهای ضد روان پریشی یا داروهای ضد اضطراب باشد. از آنجایی که مغز کودک هنوز در حال رشد است، پزشکان کمترین دارو و کمترین دوز ممکن را که بهترین نتیجه را برای کودک شما به همراه داشته باشد تجویز می کنند. اثربخشی دارو ممکن است با افزایش سن تغییر کند.
• عادات مفید سبک زندگی، مانند ورزش، مدیتیشن و روتین های مداوم.

سایر روش های درمانی

مشکل دوقطبی یک بیماری مادامر است، بنابراین درمان مادام العمر برای کنترل آن لازم است.

گاهی ممکن است ماه تا سال طول بکشد تا شما، و فرزندتان یک برنامه درمانی جامع را پیدا کنید که بهترین شرایط را برای کودک شما داشته باشد. این روند ممکن است شما را خسته کند ولی نباید ناامید شوید.

حمایت دوستان و کادر مدرسه در درمان کودکان مبتلا به بیماری روانی ضروری است. اگر کودک شما مبتلا به اختلال دوقطبی در کودکان تشخیص داده شود، نیاز به یک برنامه آموزشی فردی (IEP) دارد که تجارب آموزشی او را با نیازها، نقاط قوت و چالش‌های او تطبیق می‌دهد.

مشاوران مدرسه، روانشناسان مدرسه، مددکاران اجتماعی، پرستاران و سایر کارکنان مدرسه می توانند در اجرای این طرح مشارکت داشته باشند و به موفقیت فرزند شما در مدرسه و فراتر از آن کمک کنند.

کودکانی که در جلسات مدیتیشن شرکت می کنند در عملکرد اجرایی و انعطاف پذیری خود بهبود می یابند. استفاده از (CBD) نیز به طور فزاینده ای به عنوان یک درمان جایگزین بالقوه برای بیماری های کودکان استفاده می شود اما برای بهترین درمان مناسب با نیازهای فرزند خود بهتراست از مشاور کمک بگیرید.

پیشگیری از اختلال دو قطبی

متأسفانه هیچ راه شناخته شده ای برای پیشگیری از اختلال دوقطبی در کودکان وجود ندارد زیرا دانشمندان علت دقیق آن را نمی دانند.

اما دانستن علائم و نشانه های اختلال دوقطبی در کودکان و مداخله زودهنگام بسیار مهم است.

چگونه می توانم به کودک یا نوجوانم کمک کنم؟

کمک با تشخیص و درمان صحیح شروع می شود. در مورد علائمی که مشاهده می کنید با مشاور یا روانپزشک صحبت کنید.

اگر فرزند شما مبتلا به اختلال دوقطبی است، در اینجا چند کار اساسی وجود دارد که می توانید انجام دهید:

• صبور باشید.
• فرزندتان را تشویق کنید تا صحبت کند و با دقت به او گوش دهید.
• به حالات روحی و نشانه های اختلال دوقطبی در کودکان فرزندتان توجه کنید و نسبت به تغییرات عمده روحیه او هوشیار باشید.
• محرک ها را درک کنید و استراتژی هایی برای مدیریت احساسات شدید و تحریک پذیری بیاموزید.
• به فرزندتان کمک کنید تا سرگرم شود.
• به یاد داشته باشید که درمان به زمان نیاز دارد: پایبندی به برنامه درمانی می تواند به بهتر شدن و بهتر ماندن فرزند شما کمک کند.
• به فرزندتان کمک کنید بفهمد که درمان می تواند زندگی را بهتر کند.

سخن پایانی

مشاهده اختلال دوقطبی در کودکان، ممکن است احساس درماندگی ارتباط داشته باشد، بنابراین بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که صبور باشید و کودک خود را با محبت و حمایت احاطه کنید. اگرچه ممکن است برای تشخیص دقیق زمان لازم باشد، اما باید بدانید که در این بین، اشکال مختلف درمان می تواند تفاوت بزرگی در زندگی کودک و نوجوان شما ایجاد کند.

اگر کودک شما با هر یک از این علائم اختلال دوقطبی در کودکان دست و پنجه نرم می کند، در نظر بگیرید که چگونه می توانید در مورد چالش ها و فرصت های سلامت روان کودک خود آگاه تر شوید تا بتوانید به او کمک کنید که به پتانسیل کامل خود در زندگی دست یابد.

منبع : اختلال دوقطبی در کودکان |اوتیسم و اختلال دوقطبی

شناحت علائم بیش فعالی در کودکان ۳ ساله بسیار مهم است زیرا به تشخیص و درمان سریع آن کمک می کند. گاهی اوقات کودکان ۳ ساله ممکن است در توجه کردن، پیروی از دستورالعمل ها و انتظار یا گرفتن نوبت مشکل داشته باشند. این رفتارها می توانند رایج و مناسب سن بوده یا ممکن است نشان دهنده نیاز به ارزیابی اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی (ADHD) باشند.

به عنوان والدین، ممکن است تعجب کنید که آیا بیش فعالی در کودکان ۳ ساله شما وجود دارد یا برای سن خود معمولی رفتار می کند.

کودکان خردسال اغلب در توجه یا تمرکز مشکل دارند، اما چه زمانی این مشکلات به اندازه کافی جدی است که والدین و معلمان نگران احتمال وجود بیش فعالی باشند؟

بر اساس تخمین های مرکز کنترل بیماری، از هر ۱۱ کودک، ۱ کودک مبتلا به اختلال نقص توجه یا بیش فعالی (ADHD) تشخیص داده می شود، اما تحقیقات نشان می دهد که علائم هشداردهنده اغلب حتی قبل از شروع مدرسه نیز ظاهر می شوند.

حدود ۴۰ درصد از کودکان در سن چهار سالگی مشکلات قابل توجهی در توجه دارند و ADHD در حال حاضر شایع ترین اختلال سلامت روانی است که در سال های سه و چهار سال تشخیص داده می شود.

نشانه ها و علائم بیش فعالی در کودکان ۳ ساله

• از فعالیت هایی که نیاز به توجه بیش از یک یا دو دقیقه دارند، بیزار است یا از آن اجتناب می کند.
• پس از چند لحظه درگیر شدن در فعالیت، علاقه خود را از دست می دهد و شروع به انجام کار دیگری می کند.
• نسبت به سایر کودکان هم سن و سال بسیار بیشتر صحبت می کند و سر و صدای بیشتری ایجاد می کند.
• هنگامی که به آن ها دستور داده می شود این کار را انجام ندهید، دقیقا این کار را انجام می دهند.
• می خواهد دائماً با پاهایش لگد بزند، تکان دهد یا در صندلی خود بچرخد. اصرار دارد که پس از بیش از چند دقیقه نشستن “باید” بلند شود.
• وارد موقعیت های خطرناک می شود.
• در حفظ توجه مشکل دارد.
• بدون فکر عمل کردن از علائم بیش فعالی در کودکان ۳ ساله است.
• به نظر می رسد گوش نمی کند.
• برای پیروی از دستورالعمل ها تلاش می کند.
• با سازماندهی مشکل دارد.
• کارهایی که نیاز به تفکر زیاد دارند را دوست ندارد.
• در کارهای روزمره فراموشکار است.
• مکرراً تکالیف، کتاب‌ها، اسباب‌بازی‌ها یا سایر اقلام را گم می کنند.
• خیلی سریع با غریبه ها گرم می شود.
• اغلب با همبازی ها پرخاشگری می کند.
• قبل از اینکه سؤال کامل شود، پاسخ‌ می دهد.
• در بازی ها زیاد آسیب می بیند.

اگر والدین این علائم بیش فعالی در کودکان ۳ ساله را مشاهده می کنند و در مورد بیش فعالی در کودکان ۳ ساله خود نگران هستند، باید با مشاور صحبت کنند.

علت بیش فعالی در کودکان ۳ ساله

تحقیقات هنوز علت دقیق بیش فعالی را مشخص نکرده است. با این حال، یک پیوند ژنتیکی را کشف کرده اند، زیرا ADHD می تواند در خانواده ها به صورت ارثی انتقال یابد. سایر عوامل در محیط ممکن است احتمال بروز بیش فعالی را افزایش دهند:

• مادر در بارداری سیگار می کشد یا الکل مصرف می کند
• زایمان زودرس یا وزن کم هنگام تولد
• آسیب مغزی

علل ذکر شده زیر می‌تواند علائم بیش فعالی در کودکان ۳ ساله را  بدتر کنند:

• تماشای بیش از حد تلویزیون
• خوردن قند
• استرس خانوادگی (فقر، آسیب های خانوادگی)

بیش فعالی در دختران

دختران کمتر از پسران مورد تشخیص و درمان بیش فعالی قرار می گیرند. برخی افراد حتی به اشتباه معتقدند که این عارضه فقط در پسران رخ می دهد. در واقع، علائم بیش فعالی می تواند در دختران متفاوت به نظر برسد، به گونه ای که تشخیص این اختلال را سخت تر می کند.

دختران مبتلا به ADHD ممکن است به اندازه پسرها بیش فعال، تکانشی یا مخل در کلاس به نظر نرسند. با این حال، آنها ممکن است بی سر و صدا و درگیر اضطراب، فراموشی، بی نظمی و عدم تمرکز دست و پنجه نرم کنند.

علائم بیش فعالی در کودکان ۳ ساله همچنین ممکن است از راهبردهای مقابله ای بهتری برای جبران مشکلات خود استفاده کنند، مانند تلاش بیشتر برای انجام تکالیف مدرسه.

بسیاری از دختران تا اواخر عمر تشخیص رسمی را دریافت نمی کنند. تا آن زمان، آن ها احتمالاً مجبور بودند عواقب زندگی با یک اختلال ناشناخته و درمان نشده را تحمل کنند. این پیامدها شامل مشکلات در مدرسه و روابط و همچنین اعتماد به نفس پایین یا حتی افسردگی می باشد.

تست بیش فعالی کودک سه ساله

برای تشخیص ADHD، کودک باید حداقل به مدت ۶ ماه تعداد مشخصی از علائم را داشته باشد که در بیش از یک بخش از زندگی خود را نشان دهند. به عنوان مثال، اگر فرزند شما در خانه رفتارهایی دارد که ممکن است شبیه بیش فعالی باشد اما در موقعیت های خارج از خانه این رفتارها را نداشته باشد، ممکن است توضیح دیگری وجود داشته باشد.

اگر مشکوک هستید که فرزندتان درگیر بیش فعالی در کودکان ۳ ساله است، باید با متخصصی صحبت کنید که برای تشخیص و درمان بیش فعالی  آموزش دیده است، مانند متخصص اطفال، روانپزشک کودک، روانشناس یا در برخی شرایط خاص مددکار اجتماعی بالینی.

همچنین مهم است که کودک خود را برای سایر اختلالات مانند بینایی، شنوایی یا مشکلات خواب بررسی کنید زیرا گاهی اوقات علائم این مشکلات شبیه به بیش فعالی می باشد.

این ارزیابی ساده برای والدین کودکانی است که ممکن است علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) داشته باشند. در ادامه لیستی از سوالات مربوط به تجربیات زندگی مشترک در میان کودکانی که مبتلا به ADD/ADHD تشخیص داده شده اند، آمده است.

ارزیابی برای کودکان پیش دبستانی باید کامل باشد و از دستورالعمل های مشخص شده توسط آکادمی اطفال آمریکا (AAP) یا زیر نظر روانسنج انجام شود.

این دستورالعمل‌ها یک مصاحبه دقیق با کودک را توصیه می‌کنند تا مشخص شود که علائم چقدر طول کشیده‌اند، چقدر شدید هستند، هر چند وقت یک‌بار و در چه شرایطی رخ می‌دهند. از شما و معلمان یا ارائه دهندگان مراقبت از کودک خواسته می شود تا پرسشنامه هایی را با مقیاس های درجه بندی برای ارزیابی رفتار فرزندتان تکمیل کنید.

مشاور و روانشناس با بررسی دقیق سوابق تحصیلی و پزشکی کودک پیش دبستانی شما انجام می دهد، مستقیماً با کودک شما صحبت می کند و آن ها را مشاهده می کند و سایر اختلالاتی که ممکن است فرزند شما همراه با بیش فعالی داشته باشد را بررسی می کند. متخصص همچنین ممکن است تست‌های روان‌شناختی دیگری را برای کمک به درک نقاط قوت و ضعف کودک پیش دبستانی در یادگیری و مهارت‌های تفکر و بررسی ناتوانی‌های یادگیری پیشنهاد کند.

عوارض بیش فعالی در کودکان ۳ ساله

بیش فعالی می تواند زندگی را برای کودکان دشوار کند. بیش فعالی در کودکان ۳ ساله علائم زیر را به دنبال دارد:

• اغلب در کلاس درس با مشکل مواجه می شوند که می تواند منجر به افت تحصیلی و قضاوت سایر کودکان و بزرگسالان شود.
• بیشتر از کودکانی که ADHD ندارند، تصادف و آسیب‌های مختلف را تجربه می‌کنند.
•  عزت نفس ضعیف دارند.
• به احتمال زیاد در تعامل با همسالان و بزرگسالان و پذیرفته شدن مشکل دارند.
• در معرض خطر مصرف الکل و مواد مخدر و سایر رفتارهای بزهکارانه قرار دارند.

درمان بیش فعالی در کودکان ۳ ساله

اگر کودک شما بیش فعال، بی توجه یا تکانشی است، ممکن است انرژی زیادی لازم باشد تا او را به گوش دادن، پایان دادن به یک کار یا نشستن مجبور کنید.

نظارت مداوم می تواند خسته کننده باشد، اما مراحلی وجود دارد که می‌توانید برای بازگرداندن کنترل اوضاع و در عین حال به کودکتان کمک کنید تا از توانایی‌های خود حداکثر استفاده را بکند.

اختلال کمبود توجه ناشی از فرزندپروری بد نیست اما استراتژی های فرزندپروری موثری وجود دارد که می تواند راه اصلاح رفتارهای مشکل دار را هموار سازد. کودکان مبتلا به بیش فعالی به عشق، حمایت و تشویق زیادی نیاز دارند.

کارهای زیادی وجود دارد که والدین می توانند برای کاهش علائم بیش فعالی در کودکان ۳ ساله انجام دهند بدون اینکه انرژی طبیعی، بازیگوشی و حس منحصر به فردی هر کودک را قربانی کنند.

۱. مراقب خودتان باشید تا بتوانید بهتر از فرزندتان مراقبت کنید.

درست غذا بخورید، ورزش کنید، به اندازه کافی بخوابید، راه هایی برای کاهش استرس بیابید و از خانواده، دوستان و همچنین پزشک و معلمان فرزندتان حمایت کافی را بخواهید.

۲. ساختار را ایجاد کنید و به آن پایبند باشید.

با پیروی از برنامه های روزمره، ساده کردن برنامه کودک و مشغول نگه داشتن فرزندتان با فعالیت های سالم، به کودک خود کمک کنید متمرکز و منظم بماند.

۳. انتظارات روشنی را تعیین کنید.

قواعد رفتاری را ساده کنید و توضیح دهید که در صورت اطاعت یا شکستن آن ها چه اتفاقی خواهد افتاد.

۴. ورزش و خواب را تشویق کنید.

فعالیت بدنی تمرکز را بهبود می بخشد و باعث رشد مغز می شود. نکته مهم این است که برای کودکان مبتلا به بیش فعالی، خواب بهتری نیز به همراه دارد که به نوبه خود می تواند علائم بیش فعالی در کودکان ۳ ساله را کاهش دهد.

۵. به کودک خود کمک کنید تا درست غذا بخورد.

برای مدیریت علائم بیش فعالی در کودکان ۳ ساله، وعده‌های غذایی سالم یا میان‌وعده‌های منظم را هر سه ساعت یک‌بار برنامه‌ریزی کنید و از مصرف غذاهای ناسالم و شیرین خودداری کنید.

۶. به فرزند خود بیاموزید که چگونه دوست شود.

به آن ها کمک کنید شنونده بهتری شوند و یاد بگیرند که چگونه صورت و زبان بدن افراد را بخوانند و راحت تر با دیگران تعامل کنند.

چه زمانی باید دارو درمانی را در نظر گرفت؟

به طور کلی، داروهای محرک باید فقط برای کودکان پیش دبستانی در نظر گرفته شود که رفتار درمانی به آن ها کمک کافی را نمی کند، یا رفتارشا خطرناک است یا به شدت بر زندگی آن ها و خانواده هایشان تأثیر می گذارد.

یکی از دلایلی که ابتدا باید رفتار درمانی را امتحان کرد این است که میزان پاسخ دهی آن بیش از ۷۰ درصد است.  دکتر آدسمن خاطرنشان می کند که در کودکان پیش دبستانی میزان پاسخ به ۵۰ درصد کاهش می یابد.

موارد زیر می تواند نشانه این باشد که علائم بیش فعالی در کودکان ۳ ساله شدید می باشد و باید از دارو درمانی کمک بگیرید:

• رفتار درمانی ناموفق بوده است
• خطر قابل توجه آسیب به کودک
• خطر قابل توجه آسیب به سایر کودکان یا مراقبین
• اخراج از پیش دبستانی یا مهد کودک
• تهدید اخراج از پیش دبستانی یا مهدکودک
• سابقه خانوادگی ADHD
• آسیب احتمالی سیستم عصبی مرکزی، مانند نارس بودن، قرار گرفتن در معرض الکل یا کوکائین قبل از تولد، یا مسمومیت با سرب
• والد یا قیم به دلیل رفتار کودک در آستانه فروپاشی روانی هستند.
• ازدواج به دلیل رفتار کودک در آستانه طلاق یا جدایی

از بین دو نوع داروی محرک (داروهای مبتنی بر متیل فنیدیت و داروهای مبتنی بر آمفتامین) FDA فقط داروهای مبتنی بر آمفتامین (دکسدرین و آدرال) را برای کودکان ۳ تا ۵ ساله تایید کرده است.

چیزی که همه در مورد آن توافق دارند این است که اگر دارو استفاده شود باید دوز آن بسیار کم باشد. علاوه بر این دارو درمانی باید زیر نظر دکتر انجام شود و نباید دوز آن توسط شخص تغییر کند. هرنوع مصرف و تغییر دارویی بدون نظر دکتر خطرات و آسیب های بلندمدت جدی به دنبال دارد.

جلوگیری 

برای کمک به کاهش خطر ابتلا به بیش فعالی در کودکان ۳ ساله می توان کارهای زیر را انجام داد:

• در دوران بارداری از هر چیزی که می تواند به رشد جنین آسیب برساند اجتناب کنید. به عنوان مثال، الکل ننوشید، از مواد مخدر استفاده نکرده یا سیگار نکشید.
• کودک خود را از قرار گرفتن در معرض آلاینده ها و سموم از جمله دود سیگار و رنگ سرب محافظت کنید.
• زمان استفاده از گوشی همراه را محدود کنید اگرچه هنوز ثابت نشده است، اما بهتر است که کودکان در پنج سال اول زندگی از قرار گرفتن بیش از حد در معرض تلویزیون و بازی های ویدیویی خودداری کنند.

منبع : علائم بیش فعالی در کودکان ۳ ساله