اختلال بدشکلی بدن (BDD) | تنفر از اندام خودم

اختلال بدشکلی بدن (BDD)

آیا دائماً برروی ظاهر خود و «نقایصی» که در خود یافته اید خود تمرکز می کنید؟ با درک علائم و علل عارضۀ بدشکلی بدن، می توانید بیاموزید که اضطراب خود را کاهش دهید و اندام خود را واقع بینانه‌تر ببینید.

این وراژه در انگلیسی Body dysmorphic disorder می باشد.

اختلال بدشکلی بدن (BDD) چیست؟

همه ما وقت‌هایی، در مورد جنبه خاصی از ظاهر خود احساس خوبی نداریم یا فکر می کنیم بهترین ظاهر خود را نداریم.

اما اگر متوجه شدید که زمان زیادی را صرف وسواس، مخفی کردن یا تلاش برای تصحیح آنچه به عنوان نقص می بینید، می گذرانید، ممکن است به اختلال بدشکلی بدن (BDD) مبتلا باشید.

فقط شما این مشکل را ندارید، زیرا از هر ۵۰ نفر ۱ نفر اختلال بدشکلی بدن دارند. اگرچه این اختلال اغلب موارد در اوایل نوجوانی شروع می شود اما این عارضه می‌تواند هم مردان و هم زنان را در سنین مختلف تحت تأثیر قرار می دهد.

اگر به اختلال بدشکلی بدن مبتلا هستید، ممکن است احساس کنید که بین درک شما از بدنتان و آنچه خانواده و دوستانتان به شما می گویند فاصله زیادی وجود دارد.

شما جنبه‌های خاصی از ظاهر خود را غیرطبیعی یا زشت می بینید، ولی واقعیت این است که دیگران شما را به آن شکل نمی بینند. باوجود اینکه باور دارید عزیزانتان راست می گویند اما بازهم از تصویر بدنتان خجالت می کشید.

اگر این احساسات را تجربه می کنید دیوانه، خود شیفته یا احمق نیستید. اختلال بدشکلی بدن یک مشکل واقعی است که به مرور زمان می تواند با درمان و خودیاری بهبود یابد.

ویژگی های مشترک افراد مبتلا به اختلال بد شکلی بدن

در اختلال بدشکلی بدن، هر جنبه ای از صورت یا بدن می تواند به صورت متفاوت درگیر شود، اما رایج ترین چیزی که انسان ها روی آن تمرکز می کنند عبارتند از:

  • اجزای صورت، مانند بینی.
  • پوست (خال، کک و مک، جای زخم، آکنه).
  • اندازه و شکل اندام تناسلی یا سینه ها.
  • مو (شامل موهای صورت و بدن).

ممکن است احساس کنید هیچ کاری نمی توانید انجام دهید تا احساس بهتری در مورد ظاهر خود داشته باشید (بجز جراحی) اما با استفاده از تکنیک‌های مقابله‌ای مناسب، می‌توانید این توانایی را ایجاد کنید که ظاهر خودتان را به شکلی بهتر و مثبت‌تر ببینید.

  • اختلال بدشکلی بدن در dsm 5
  • علل اختلال بدشکلی بدن
  • درمان اختلال بدشکلی بدن
  • سبب شناسی اختلال بدشکلی بدن
    اختلال بدشکلی بدن bdd
  • اختلال در بدن
  • دیسمورفی
  • کدام یک از موارد زیر از نشانه های اختلال

اختلال بدشکلی بدن در مقابل پریشانی‌های عادی

این طبیعی است که هر از گاهی روی یک جوش بزرگ یا اندازه ران خود متمرکز شوید. اما اگر احساس شما نسبت به ظاهرتان باعث ناراحتی شدید شما می‌شود یا در زندگی روزمره‌تان اختلال ایجاد می‌کند، نشانه‌ این است که با مشکل بزرگ‌تری دست و پنجه نرم می‌کنید.

وقتی در آینه نگاه می کنید، آیا ویژگی خاصی وجود دارد که مدام بخواهید آن را تغییر دهید؟ آیا احساس می‌کنید نیاز دارید که دائماً خانواده یا دوستانتان تایید کنند که نقصی ندارید یا حتی وقتی به شما می‌گویند که خوب به نظر می‌رسید باور نمی‌کنید؟

اگر همش در فکر برطرف کردن نقصی در ظاهر خود بوده و بیش از اندازه نگران آن هستید، ممکن است اختلال بدشکلی بدن داشته باشید.

علائم و نشانه های اختلال بدشکلی بدن

اگر از اختلال بدشکلی بدن رنج می برید، احتمالاً زمان زیادی را صرف فکر در مورد قسمتی از بدن می کنید که تصور می کنید نقص دارد و مدام به این فکر می کنید که دیگران در مورد آن چه فکر می کنند.

نگرانی در مورد عیوب خود باعث می شود احساس افسردگی، اضطراب، شرم یا زشت‌بودن کرده و حتی می تواند افکار خودکشی را تحریک کند.

سایر علائم و نشانه های اختلال بدشکلی بدن عبارتند از:

به طور مکرر تصویر خود را در آینه بررسی می‌کنید یا به طور کلی از آینه دوری می‌کنید.

آیا حتی زمانی که تنها هستید، مدام به آینه نگاه می کنید و بدن خود را بررسی می کنید؟ انگار که به این کار مجبورید؟ یا برعکس، آیا از آینه ها دوری می کنید زیرا دیدن تصویرتان باعث ناراحتی شما می شود؟

منزوی می‌شوید تا دیگران قسمت زشت بدن شما را نبینند.

انزواطلبی شامل پرهیز از رفتن به محل کار، مدرسه، رویدادهای اجتماعی یا مکان‌های عمومی به دلیل استرس از دیده شدن توسط دیگران است. حتی ممکن است فقط در شب یا در مواقعی که کمتر افراد دیگر را می بینید از خانه خارج شوید.

صرف انرژی زیاد برای استتار یا پوشاندن نقص

ممکن است با ترفندهایی، از لباس، آرایش یا لوازم جانبی استفاده کنید تا ناحیه مورد نظرتان را پنهان کنید. همچنین ممکن است بدن خود را در حالتی قرار دهید که «نقص» را به حداقل برسانید. آیا سعی می کنید آن را با کلاه، روسری یا شلوار گشاد بپوشانید؟

برای جلوگیری از عکس گرفتن، تلاش زیادی می‌کنید؟ آیا از اجتماعاتی که در آن عکس گرفته می شود اجتناب می کنید؟ آیا عکس‌هایی را که دیگران می‌گیرند و در رسانه‌های اجتماعی ارسال می‌کنند را چک می کنید تا مطمئن شوید که «نقص» شما قابل مشاهده نیست؟

انجام جراحی پلاستیک برای رفع نقص شناسایی شده.

شاید باور داشته باشید که جراحی پلاستیک همه مشکلات شما را حل می کند. یا شاید قبلاً هم یک بار این کار را انجام داده باشید اما با این وجود نتیجه رضایت بخشی به همراه نداشته باشد.

کندن بی‌اختیار پوست که منجر به آسیب می شود.

کندن پوست ممکن است یکی از علائم اختلال وسواس فکری-بی اختیاری (OCD) نیز باشد. با این حال، اگر این کار با هدف بهبود ظاهر انجام شود، به احتمال زیاد ناشی از اختلال بدشکلی بدن است.

مقایسه خود با دیگران.

این کار شامل مقایسه خود با افراد مشهور یا عکس هایی از خود در سنین پایین تر می باشد. در هنگام مقایسه تلاش می کنید متوجه شوید که «نقص» شما در مقایسه با دیگران چقدر بد به نظر می رسد؟

تلاش زیادی برای تغییردادن بدن با ورزش یا برنزه کردن

اگر از اختلال بدشکلی بدن رنج می برید، ممکن است به صورت شدید روی به ورزش یا تغییر رنگ پوست بیاورید تا نقص های ذهنی خود را جبران کنید.

خرید بیش از حد محصولات زیبایی.

شما مقدار قابل توجهی از درامد خود را صرف خرید محصولات و خدماتی می کنید که برای زیبایی ظاهر شما طراحی شده اند. اما به سرعت از این محصولات ناامید شده و به دنبال یک محصول بهتر می گردید.

دیسمورفی عضلانی: یک زیرگروه شایع اختلال بدشکلی بدن

دیسمورفی عضلانی زیرشاخه ای از اختلال بدشکلی بدن است که طی آن تصور می کنید که عضلات شما به اندازه کافی بزرگ نیستند. اگرچه این عارضه می تواند هر دو جنس را تحت تاثیر قرار دهد، اما در مردان شایع تر است.

مانند اختلال بدشکلی بدن به طور کلی، تشخیص بدشکلی عضلانی نیز می تواند دشوار باشد. از آنجایی که مبتلایان به خاطر نظم و تعهدشان در ورزش مورد تشویق قرار بگیرند، ممکن است به نظر برسد که این یک نکته مثبت است.

اما اگر علائم زیر را شناسایی کردید بهتراست به مشاور مراجعه کنید:

  • ورزش بیش از حد و وزنه زدن، اغلب برای ساعات زیادی در روز.
  • عادت به شمارش کالری
  • اجتناب از رستوران رفتن به دلیل عدم کنترل بر مواد غذایی.
  • تنظیم وعده های غذایی برای دستیابی به ترکیبی «عالی» از کربوهیدرات ها، چربی ها، پروتئین ها و ویتامین ها.
  • رعایت برنامه غذایی سفت و سخت.
  • بررسی بیش از حد آینه یا اجتناب از آن
  • پوشیدن چند لایه لباس برای بزرگتر نشان دادن بدن
  • استفاده از استروئیدها یا سایر داروهای افزایش دهنده عملکرد.
  • عزت نفس شما وابسته بر اندازه عضلات شما می باشد.

تفاوت دیسمورفی عضلانی با اختلالات خوردن

اگرچه که گاهی اوقات از دیسمورفی عضلانی با عنوان «بیگورکسی» یا «بی اشتهایی معکوس» یاد می شود، اما این عارضه زیر دسته اختلال خوردن نیست، علیرغم اینکه شباهت هایی با آن دارد.

اگرچه تصور شما از خودتان ممکن است شما را به پیروی از یک رژیم غذایی دقیق و زمان‌بر سوق دهد، اما هدف آن به جای کاهش چربی بدن، افزایش اندازه عضلات است. همچنین همه مبتلایان به دیسمورفی عضلانی اختلال در غذا خوردن ندارند.

علل و عوامل اختلال بدشکلی بدن

علل دقیق اختلال بدشکلی بدن نامشخص است، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در آن نقش دارند.

مطالعات نشان می دهد که ۸ درصد از افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن یکی از اعضای نزدیک خانواده‌شان نیز اختلال بدشکلی بدن داشته است. این آمار نشان می دهد که ارث، شانس ابتلا به اختلال بدشکلی بدن را افزایش دهد.

تحقیقات همچنین نشان می دهد که برخی از افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن سطوح پایینی از انتقال دهنده عصبی سروتونین را دارند، اما ارتباط سروتونین با اختلال بدشکلی بدن هنوز ثابت نشده است.

مطالعات دیگر نشان می دهد که پردازش بصری در مغز ممکن است در افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن متفاوت باشد این امر می تواند نحوه مشاهده تصاویر را تغییر داده یا تحریف کند.

اگر فردی در دوران کودکی آزار جنسی، عاطفی یا فیزیکی تجربه کرده باشد، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به اختلال بدشکلی بدن باشد. عوامل اجتماعی، مانند مسخره شدن توسط دیگران در مورد ظاهر فیزیکی می تواند اثرات طولانی مدت داشته باشد.

بسیاری از ما در دوران کودکی قربانی قلدری یا زورگویی شده‌ایم و می‌دانیم که این موضوع چقدر می‌تواند برای افکار و احساساتمان مضر باشد.

فرهنگی که ما در آن زندگی می کنیم نیز تأثیر قابل توجهی بر درک ما از زیبایی و ظاهر فیزیکی دارد. در جامعه ما تاکید زیادی بر جذابیت ظاهری می‌شود.

ما در تلویزیون، مجلات و در سراسر رسانه های اجتماعی با تصاویر بدن های عالی بمباران شده ایم. تلاش برای مطابقت با این استانداردها می تواند احساساتی منفی در مورد ارزش و عزت نفس شما ایجاد کند، به خصوص اگر تمایلات کمال گرایی داشته باشید.

این می تواند نگرانی شما را در مورد جذابیت خود ظاهری افزایش دهد، زیرا جذابیت دیگران را بیش از حد ارزیابی می کنید. و به همین دلیل اختلال بدشکلی بدن می تواند منجر به احساس اضطراب، افسردگی و شرمندگی شود.

آیا رابطه ای بین BDD و OCD وجود دارد؟

بعضی از علائم BDD و OCD با هم همپوشانی دارند. هر دو معمولاً در دوران نوجوانی ظاهر می شوند و به صورت رفتارهای تکراری مانند کندن پوست و نگاه مداوم در آینه ظاهر می شوند.

اما اختلال خود زشت انگاری بر روی رفتارهای مرتبط با ظاهر متمرکز است، در حالی که افراد مبتلا به OCD می توانند انواع مختلفی از افکار و رفتارهای وسواسی را بروز دهند.

علاوه بر این، افراد مبتلا به اختلال خود زشت انگاری نسبت به افراد مبتلا به OCD در درک و تصدیق علائم خود مشکل بیشتری دارند. همچنین ممکن است به طور همزمان BDD و OCD داشته باشید، بنابراین تشخیص دقیق و درمان مناسب مهم است.

اختلال بدشکلی بدن، سلامت روان و اختلالات خوردن

ممکن است در کنار ‌BDD سایر اختلالات روانی نیز وجود داشته باشد،‌ مانند اضطراب یا افسردگی. رفتارهای تکراری به عنوان مکانیسم های مقابله ای برای تسکین بخشی به این اضطراب استفاده می شود.

تمرکز مداوم بر روی نواقص می تواند عملکرد روزانه را با ایجاد احساس اعتماد به نفس پایین، اضطراب اجتماعی، خجالت و شرم دشوار کرده و منجر به افسردگی شدید، افکار خودکشی و حتی اقدام به خودکشی شود. مهم این است که در سکوت رنج نکشید، بلکه به دنبال کمک و حمایت بگردید.

برخی از افراد مبتلا به اختلال خود زشت انگاری ، اختلالات خوردن نیز دارند. این مشکل می تواند شامل بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری باشد.

افراد مبتلا به اختلالات BDD و خوردن، افکار منفی دائمی در مورد ظاهر خود دارند. با این وجود، تمایزاتی نیز بین این اختلالات وجود دارد. تشخیص اختلال خوردن باید شامل رفتارهای غذایی غیرطبیعی باشد که برای تشخیص BDD الزامی نیست.

کمک گرفتن برای اختلال بدشکلی بدن

اگر بر اساس لیست علائم، خود را دارای اختلال تشخیص می دهید و تصمیم گرفته اید به دنبال کمک باشید، یک گام مهم در جهت بهبودی خود برداشته‌اید.

تحقیقات نشان می دهد که بسیاری از افراد مبتلا به اختلال خود زشت انگاری تا ده سال به جای اینکه به دنبال یک متخصص سلامت روان باشند، به متخصص پوست و زیبایی مراجعه می کنند!

ممکن است از مشکل خود خجالت بکشید و از این بترسید که اگر کمک بخواهید دیگران به شما برچسب «احمق» یا «خود شیفته» بزنند. اما مانند سایر اختلالاتی که ریشه در اضطراب دارند این مشکل نیز قابل حل کردن می باشد.

گزینه های درمانی برای اختلال بدشکلی بدن

درمان اختلال بدشکلی بدن شامل درمان فردی، گروهی و همچنین دارو درمانی است.

درمان شناختی-رفتاری (CBT)

این درمان تنها درمان روانشناختی برای BDD است که بر تغییر الگوهای فکری و رفتاری ناشی از این شرایط تمرکز دارد. در این شرایط درمانگر به شما کمک می‌کند موقعیت‌هایی را که باعث اضطراب می‌شوند شناسایی و مکانیسم‌های مقابله سالم‌تری ایجاد کنید.

با کمکCBT، می توانید یاد بگیرید که از بیرون به خودتان نگاه کرده و بدن خود را از یک زاویه‌ی عینی و منصفانه تر ببینید.

دارو درمانی

در حالی که هیچ دارویی برای درمان خاص اختلال خود زشت انگاری وجود ندارد، تحقیقات نشان داده است که مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) (نوعی داروی ضد افسردگی)، ممکن است به کاهش افکار و رفتارهای وسواسی که از نشانه‌های اختلال بدشکلی بدن (BDD) هستند کمک کند.

آن ها همچنین ممکن است علائم اضطراب و افسردگی را که اغلب با اختلال بدشکلی بدن (BDD) همراه هستند کاهش دهند.

خودیاری در درمان اختلال بدشکلی بدن.

 نکته ۱: دوباره تمرکز کنید

در کنار مراجعه به مشاور، به یاد داشته باشید که خودیاری می تواند ابزار قدرتمندی باشد. افکار و رفتارهای بی‌اختیار نباید زندگی شما را کنترل کنند.

تمرکز مجدد زمان‌بر است، اما فواید زیادی برای سلامت روحی و جسمی شما دارد. دو راهبرد وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند: تمرکز بر کارهای روزمره و مدیتیشن. این دو مکانیسم مقابله مکمل یکدیگر هستند و می توانند به بخشی از روال روزانه شما تبدیل شوند.

تمرکز بر کار روزمره

بسیاری از ما کارهای روزمره را به صورت خودکار انجام می دهیم. آیا هنگام شستن ظروف یا مسواک زدن دندان های خود، واقعاً به کاری که انجام می دهید فکر می کنید؟ یا ذهن شما سرگردان است؟ لیستی از کارهایی که به طور معمول باعث انحراف افکار شما می شوند تهیه کنید.

برای مثال، دفعه بعد که زمین را جاروبرقی می کشید، تمرکز حواس را امتحان کنید. حواس خود را درگیر کنید. چه صداهایی را با این کار مرتبط می دانید؟ آیا با حرکت جاروبرقی در اتاق، بوهای درون خانه تغییر می کند؟

اگر حواستان پرت شد، خودتان را شماتت نکنید. فقط به آرامی ذهن خود را به لحظه حال برگردانید. تمرین آگاهی به دور کردن تمرکز شما از بدن و هرگونه صحبت منفی با خود کمک می کند.

مراقبه

اگرچه مدیتیشن در آغاز ممکن است ناخوشایند باشد، اما با تمرین آسان تر می شود.

هرچه با مدیتیشن راحت تر شدید، می توانید مدت زمان تمرین را افزایش دهید. هدف این است که خود را متمرکز کنید و حواس خود را از افکار تکراری در مورد ظاهر پرت کنید.

یک مدیتیشن ساده برای درمان اختلال بدشکلی بدن

وضعیت نشستن راحت پیدا کنید. از خود بپرسید که من چه فکر و احساسی دارم؟ احساسات بدن من چیست؟ ۳۰ ثانیه را صرف جمع آوری این برداشت ها کنید بدون اینکه به آن ها عمل کنید یا سعی کنید هیچ فکری را از ذهن خود دور کنید.

در مرحله بعد، چشمان خود را ببندید و تمرکز خود را روی تنفس خود متمرکز کنید. به نحوه حرکت آن در داخل و خارج از بدن خود توجه کنید. در این اثنا سعی کنید ذهن خود را پاک کنید.

هر فکری که از ذهن شما عبور می کند را مانند ابری تصور کنید که از آسمان عبور می کند. حدود ۱ تا ۲ دقیقه را به این کار اختصاص دهید.

سپس آگاهی خود را به بقیه بدن خود گسترش دهید. به خود اجازه دهید بدون قضاوت فکر و احساس کنید. اگر متوجه شدید که روی احساسات خاصی تمرکز می کنید، به آرامی به خود بگویید «آرامش» یا «رها کن». این کار را ۱ تا ۲ دقیقه دیگر ادامه دهید.

نکته ۲: مهربانی را تمرین کنید

علاوه بر مدیتیشن، مهربانی با خود نیز شکل دیگری از ذهن‌آگاهی است. مطالعات نشان می دهد که افرادی که با خود مهربان تر هستند علائم بدشکلی بدن کمتری دارند.

روی روش هایی تمرکز کنید که می توان از این روش در زندگی روزمره خود استفاده کرد تا به کاهش استرس و اضطراب شما کمک کند. یادگیری پذیرش عیوب خود، به ویژه در زمان های چالش برانگیز، بخشی از مهربانی با خود است.

بسیاری از ما با دیگران مهربان تر از خودمان رفتار می کنیم. گفتگوی منفی با خود، تنها منجر به بررسی‌های وسواس گونه در مورد ظاهر و تصویر مخدوش از خود می شود. این گفتگوی درونی ممکن است آنقدر برای ما عادت شود که حتی متوجه سازوکار مضر آن هم نشویم.

به این فکر کنید که چگونه با یک دوست یا یکی از عزیزانتان صحبت می کنید و همان لحن دلسوزانه و همدلی را با خود به کار بگیرید. ابراز عشق به خود و پذیرش خود، علیرغم نقص هایمان، گام مهمی در روند درمان است.

افرادی که سوء استفاده و بی توجهی را تجربه کرده اند، بیشتر در معرض انتقاد از خود هستند. هنگامی که شما مهربانی را با خود را تمرین می کنید، هنوز افکار و احساسات آسیب رسان حضور دارند، اما آن ها به اندازه قبل شما را پریشان نمی‌کنند.

هنگامی که متوجه خودگویی منفی شدید، می توانید کوششی متقابل برای گفتن جملات تاکیدی مثبت انجام دهید.

باور کنید یا نه، حتی چند دقیقه همدردی با خود می تواند کل روز شما را تغییر دهد. ممکن است با استفاده از کلمات دلسوزانه و حمایت از خود متوجه شوید که احساس شرمندگی کمتری دارید.

تکرار عباراتی مانند «من لایق محبت و مهربانی هستم» به تدریج جایگزین خودقضاوتی مداوم می شود. رفتار محبت آمیز با خود می تواند افکار و رفتارهای شما را تغییر دهد و احساس اعتماد به نفس و ارزشمندی را در شما تقویت کند.

نکته ۳: عادت روزانه‌ای برای خود ترتیب دهید

نوشتن افکار، احساسات و عواطف در دفتر خاطرات، راهی عالی برای بیان احساست و افکار خود است. نیازی نیست که یک متن طولانی یا رسمی بوده یا املا و دستور زبانش صحیح باشد. این تمرین می تواند به سادگی یادداشت چند کلمه باشد.

هر روز چند دقیقه وقت بگذارید و اجازه دهید نوشته‌هایتان به طور طبیعی جریان پیدا کنند. داشتن زمان مشخصی برای انجام این کار و استفاده از یک دفترچۀ مشخص، می تواند کمک کننده باشد.

نوشتن افکار و احساسات می تواند به عملکرد بهتر روزانه کمک کند. ممکن است تعجب کنید که این ابزار تا چه حد اضطراب شما را کاهش می دهد و خلق و خوی شما را بهبود می بخشد. یاددشت روزانه همچنین می تواند راهی برای اولویت بندی مشکلاتی باشد که با آن روبرو هستید.

با پیگیری علائم اختلال بدشکلی بدن، می توانید محرک ها را مشخص کنید و روی کنترل موثرتر آن ها با کمک تمرکز حواس و مراقبه کار کنید.

نکته ۴: پیش بینی های منفی را کاهش دهید

هنگامی که در مدیریت افکار خود مهارت بیشتری پیدا کردید، می توانید قبل از اینکه با یک موقعیت تحریک کننده مواجه شوید از این راهبردهای مقابله ای استفاده کنید.

این روش ها در هر جایی که نسبت به ظاهر خود احساس نگرانی می کنید، مانند جشن تولد یا کنفرانس کاری یا اتاقی پر از غریبه ها به کار شما می آیند.

اگر (BDD) اختلال بدشکلی بدن دارید، ممکن است پیش‌بینی‌های منفی در مورد چگونگی پیش رفتن رویدادهای خاص داشته باشید.

و در این شرایط بدترین چیزها را تصور می کنید: مثلاً همه شما را مسخره کنند، یا اینکه تنها می مانید و به دلیل عیبی که دارید هیچ کس نمی‌خواهد با شما معاشرت کند. با این حال، در حقیقت، واقعیت بسیار کمتر ناراحت کننده است.

دفعه بعد که گرفتار اضطراب شدید، بدترین ترس های خود را در دفتر خاطرات خود بنویسید. هنگامی که آن ها را تایید کردید، سعی کنید به یک نتیجه واقعی تر برسید.

به جای اینکه فکر کنید «هیچ کس با من صحبت نمی کند.» بنویسید «شاید با شخص جدیدی ملاقات کنم و گفتگوی جالبی داشته باشیم.» با این حال، مهم است که در خیال‌پردازی زیاده روی نکنید تا منجر به ناامیدی شما نشود.

برای مثال، به جای تصور اینکه «همه به من می‌گویند زیبا هستم» یا «عشق زندگی‌ام را ملاقات خواهم کرد»، انتظارات کوچک‌تر و در عین حال مثبت تری را در نظر بگیرید.

نکته ۵: به دنبال حمایت اجتماعی باشید

خود را از دیگران جدا نکنید. شبکه نزدیکان شما شامل خانواده و دوستان، عمیقاً به سلامت و رفاه شما اهمیت می دهند، با این حال، گروه‌های پشتیبانی زیادی هم وجود دارند که منحصراً به اختلال بدشکلی بدنBDD) ) اختصاص داده شده‌اند.

این گروه ها محیط امنی را ارائه می دهند که در آن می توانید آشکارا در مورد چالش های خود صحبت کنید. همچنین فرصتی برای حمایت و تشویق دیگران به دست می‌آورید. برخی از جلسات نیز به صورت مجازی ارائه می‌شوند، که اگر در یک منطقه دورافتاده زندگی می‌کنید مناسب می باشد.

فعال بودن و به عهده گرفتن مسئولیت سلامتی بسیار مؤثر است. این کار می‌تواند فرصت‌های جدیدی را برای بازیابی خود و عبور از چالش‌های BDD ایجاد کند.

چگونه به کودک مبتلا به اختلال بدشکلی بدن کمک کنیم؟

اختلال بدشکلی بدن اغلب در حدود سن ۱۲ یا ۱۳ سالگی شروع می شود. به عنوان والدین، ممکن است در تشخیص این اختلال و تمایز دادن آن با سایر مشکلات نوجوانان مشکل داشته باشید.

تحقیقات نشان می دهد که اختلال بدشکلی بدن اغلب کمتر شناخته شده و کمتر تشخیص داده می شود.

این امر می تواند به دلیل وجود علائم مشترک میان اختلال بد شکلی بدن با سایر مشکلات سلامت روان، مانند افسردگی، اختلال وسواس فکری-بی‌اختیاری و اضطراب اجتماعی باشد. خبر خوب این است که برنامه‌های درمانی اغلب مشابه است و می تواند به درمان همه‌ی این اختلالات کمک کند.

در اینجا چند راه برای حمایت از فرزند یا عزیزانتان آورده شده است:

اطلاعات خود را در مورد اختلال بدشکلی بدن افزایش دهید. این اختلال اغلب برای دیگران غیرقابل درک است.

زیرا در واقعیت، نقص‌های فیزیکی که مبتلایان روی آن‌ها تمرکز دارند، بی‌اهمیت یا بسیار جزئی هستند. با این حال، مهم است که بدانیم ناراحتی مبتلایان کم و جزئی نیست و باید از راه همدلی و درک، با مشکل آن ها برخورد کنیم.

یک محیط حمایتی برای تشویق به درمان ایجاد کنید. زمان باکیفیتی را کنار آن ها بگذرانید و به او اطمینان دهید که به او اهمیت می دهید.

حتی اگر آن ها اطمینان شما را در مورد ظاهرشان رد کنند، حمایت شما را احساس خواهند کرد. سعی کنید آن ها را به چیزی مجبور نکنید و احساس گناه در آن ها ایجاد نکنید.

مهارت شنیداری خود را تقویت کنید. گاهی اوقات این که به کسی بفهمانید مایل به شنیدن حرف های آن ها هستید، دشواری زیادی دارد. اگر آن ها به شما اعتماد کردند، سعی کنید از قضاوت خودداری و واکنش های خود را کنترل کنید.

همانطور که آن ها را تشویق می کنید به دنبال درمان باشند، به جای آنکه به آن ها بگویید رفتارشان چقدر شما را نگران می کند، بر این تمرکز کنید که چگونه می توانند از حمایت متخصص بهره مند شوند.

از خودتان مراقبت کنید

توجه داشته باشید که عزیزتان از شرایط خاصی رنج می‌برد که ممکن است فراز و نشیب هایی را هم به همراه باشد. انتظار شرایط سخت را هم داشته باشید و هرگز از مراقبت از خود غافل نشوید. ممکن است مراجعه به درمانگر یا پیوستن به گروه پشتیبانی به شما کمک کند.

منبع : اختلال بدشکلی بدن (BDD) | تنفر از اندام خودم

نشانه ها و درمان فوبیای ارتفاع

ترس از ارتفاع، علل، نشانه ها و درمان فوبیای ارتفاع

ترس از ارتفاع یا همان فوبیای ارتفاع از اختلالات اضطرابی می باشد که طی آن فرد دچار ترس شدید و افراطی از ارتفاع می شود.

این افراد زمانی که تصور می کنند که در ارتفاعات هستند دچار اضطراب و ترس می شوند و آن را به صورت شناختی، حسی و جسمانی  نشان می دهند. امروزه روش های درمانی موثر مانند درمان شناختی رفتاری برای این نوع فوبیا وجود دارد.

در این مقاله به بررسی فوبیای ارتفاع، علل و نشانه های و درمان آن می پردازیم مطالعه این مقاله می تواند اطلاعات بسیاری در اختیار شما قرار دهد.

ترس از ارتفاع، فوبیای ارتفاع

به طور کلی فوبیا باعث ترس های غیر منطقی، افراطی و مداوم نسبت به یک شی یا  وضعیت خاصی می شود. افرادی که به فوبیای ارتفاع دچار هستند به طور فعالانه ای از رفتن به ارتفاعات، ساختمان های بلند و آسانسورهای شیشه ای بیرون از ساختمان و غیره دوری می کنند.

این افراد اگر تصور کنند که در جایی بلند هستند دچار اضطراب شدید می شوند و علائم فوبیا را تجربه خواهند کرد. فوبیای ارتفاع دارای سه بعد می باشد که به بررسی آن ها می پردازیم.

شناختی

بعد شناختی مربوط به تفکراتی است که فرد در مورد ارتفاع دارد، به طور مثال نوع نگرش فرد در مورد سقوط کردن از ارتفاع مربوط به بعد شناختی می شود.

احساسات

زمانی که فرد در ارتفاعات قرار می گیرد و یا موقعیت آن را تصور می کند، احساساتی مانند رفتار غیرکنترل مانند ترس و اضطراب شدید را تجربه می کنند.

علائم جسمانی

علائم جسمانی همان علائم فیزیولوژیکی می باشد که فرد از خود نشان می دهد این علائم شامل بالا رفتن ضربان قلب، تعریق شدید، سرگیجه، مشکل در تنفس و لرزش دست و پا می باشد.

افرادی که فوبیای ارتفاع دارند و از ارتفاع می ترسند در زندگی روزمره خود دچار مشکل می شوند. به عنوان مثال بالا رفتن از نردبان، رانندگی کردن بر روی پل، چرخ و فلک، ایستادن در تراس و موقعیت های مشابه برای آن ها اضطراب شدیدی را به همراه دارد.

موارد بیان شده باعث اختلال در سبک زندگی فرد و پایین آمدن کیفیت زندگی او می شود تا جایی که اختلالات روانی مانند اضطراب، افسردگی و وسواس فکری را به دنبال خواهد داشت.

علائم ترس از ارتفاع

علائم فوبیای ارتفاع در افراد متفاوت است در موارد خفیف ممکن است فردی که به فوبیا مبتلا می شود زمانی که در ارتفاعات قرار می گیرد احساس تنش و دلشوره می کند اما در موارد شدیدتر حتی تصور بودن در ارتفاعات برای فرد، علائم شدید اضطراب و سرگیجه را به همراه خواهد داشت.

اولین نشانه ترس از ارتفاع سرگیجه می باشد، افرادی که دچار فوبیا از ارتفاع شده اند هنگامی که در بلندی قرار می گیرند دچار سرگیجه می شوند، از دیگر علائم فوبیای ارتفاع می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  1. اضطراب افراطی در هنگام بودن در ارتفاعات
  2. ایجاد علائم جسمانی و روانی ترس مانند بالا رفتن ضربان قلب و احساس دلهره شدید بلافاصله بعد از بودن در ارتفاعات
  3. تلاش بسیار زیاد برای عدم مواجهه با مکان های بلند
  4. این علائم و نشانه ها بیشتر از ۶ ماه در فرد ادامه دارند و عملکرد وی در زندگی اجتماعی و روابط بین فردی و شغلی تاثیر منفی می گذارد.

علل ترس از ارتفاع

اصلی ترین علل ایجاد فوبیای ارتفاع می توان به موارد زیر اشاره نمود:

تجربیات ناگوار گذشته

ممکن است برای فرد و اطرافیان او حادثه ناگواری در ارتفاعات رخ داده باشد و ارتفاع تداعی کننده این حادثه است و تجربیات ناگور گذشته را به خاطر او می آورد.

تفکرات فرد در مورد ارتفاع

تفکرات نقش بسیار مهمی در به وجود آمدن فوبیا دارند.

به عنوان مثال اگر فرد تفکراتی مانند این که اگر در لبه بلندی بایستم ممکن است وسوسه شوم که بپرم و یا ممکن است دیگران من را هل دهند، ممکن است تعادلم را بر هم بزنند، ساختمان ساختار ضعیفی دارد.

ممکن است خراب شود و یا سرگیجه بگیرم و از ارتفاع سقوط کنم  همگی باعث به وجود آمدن فوبیا در فرد می شود و او از ارتفاع  و بلندی می ترسد.

نقش حفاظت کنندگی پرهیز از ارتفاع

بر اساس تحقیقاتی که در دانشگاه کالیفرنیا انجام شده است نشان می دهد که نوزادان پس از مدت کوتاهی در مکان هایی که بلند است و ارتفاع دارد احتیاط می کنند. در نتیجه ترس از ارتفاع می تواند یک مکانیسم اکتسابی برای حفاظت از خود باشد.

درمان ترس از ارتفاع یا فوبیای ارتفاع

برای درمان فوبیا روش های مختلفی وجود دارد که در جلسات استرس بیان شده است اما در ادامه سه روش درمانی کارآمد برای ترس از ارتفاع را بیان کرده و مورد بررسی قرار می دهیم.

شناخت درمانی

یکی از موثرترین راهکارهای درمانی برای ترس از ارتفاع، درمان شناختی می باشد، افرادی که ترس از ارتفاع و بلند هراسی دارند، بودن در ارتفاع را بسیار خطرناک از چیزی که هست می پندارند. این درمان باعث می شود طرز فکر افراد مبتلا نسبت به ارتفاع تغییر کند.

حساسیت زدایی منظم

یکی دیگر از روش های درمانی فوبیا، حساسیت زدایی منظم می باشد، این روش درمانی سه مرحله دارد که شامل مراحل زیر است:

الف) تهیه لیست از حالت ها و موقعیت هایی که فرد دچار اضطراب می شود. به ترتیب از محرکی که کمترین اضطراب را ایجاد می کند تا اضطراب آورترین محرک

ب) یادگیری روش های آرمیدگی و ریلکسیشن

ج) تصور لیستی از محرکی که کمترین اضطراب را ایجاد می کند به ترتیب تا اضطراب آورترین محرک، در حالی که فرد کاملا ریلکس و ارام است.

مواجهه درمانی

مواجهه درمانی شباهت بسیاری به روش حساسیت زدایی منظم دارد. فرد در معرض سلسله مراتب قرار می گیرد با این تفاوت که فرد احساس اضطرابش را در هر مرحله حفظ می کند تا به تدریج این اضطراب برای او عادی شود.

برای اینکه فرد بتواند مشکلش را حل کند و روش های درمانی موثر واقع شود فرد باید مسئله را به خوبی بشناسد و در مورد عامل ایجاد کننده آن آگاهی کافی داشته باشد.

شرکت در جلسات درمانی و مشاوره روانشناسی تخصصی به شما کمک می کند تا بهترین روش های درمانی فوبیا را بشناسید و با متعهد ماندن به برنامه درمانی، ترس از ارتفاع را از خودتان دور کنید. در مواقعی که فوبیای شما شدید است می توانید از دوره دارو درمانی مانند داروهای ضداضطراب و ضد افسردگی استفاده کنید.

منبع : ترس از ارتفاع | علل | نشانه ها و درمان فوبیای ارتفاع

روش های ترک سیگار

ترک سیگار، روش های ترک سیگار

بر اساس تحقیقات انجام شده ۷۰ درصد از سیگاری ها تمایل به ترک سیگار دارند، اما چرا همه مصرف کنندگان برای ترک سیگار هیچ اقدامی انجام نمی دهند و تنها ۶ تا ۳۰ درصد از افراد موفق به ترک طولانی مدت سیگار می شوند؟

در واقع ترک سیگار آسان است و افراد بسیاری موفق به ترک آن شده اند اما چیزی که در این روند اهمیت دارد ترک سیگار به طور کامل و همیشگی می باشد. اعتیاد به مصرف سیگار مشکل و سخت اما قابل درمان می باشد.

برای این که ترک سیگار موفقیت آمیزی داشته باشید بابد به عوامل زیادی مانند جنبه های جسمی و روانی توجه کرد و همه جوانب را باید مورد بررسی قرار داد.

احتمال شکست در این راه زیاد است اما بالاخره می توانید راه پیروزی را پیدا کنید و مطمئن باشید در صورتی که اصولی و درست تصمیم بگیرید می توانید ترک موفقیت آمیزی را پیش رو داشته باشید.

اگر هنوز تصمیم به ترک سیگار نگرفته اید و یا با چند بار ترک باز هم شکست خورده اید بهتر است این مقاله را تا انتها مطالعه کنید تا بتوانید بهترین تصمیم را بگیرید.

تصمیم گیری برای ترک سیگار

اولین و مهم ترین قدم برای ترک سیگار، تصمیم گیری برای ترک آن می باشد. اهمیت این مرحله در روزهای آتی که سختی ترک و غلبه بر وسوسه بعد از ترک است نشان داده می شود. برای این که بتوانید تصمیم درستی در این خصوص بگیرید و انگیزه لازم برای ترک داشته باشید بهتر است به راهکارهای زیر توجه نمایید.

مهم ترین مرحله برای ترک سیگار، انگیزه لازم برای ترک می باشد که یکی از عوامل موفقیت این کار است به همین دلیل باید با عوارض سیگار کشیدن آشنا شوید تا بتوانید در این خصوص تصمیم درستی بگیرید.

مزایا و معایب مصرف و ترک سیگار

می توانید جدولی بسازید که شامل چهار ستون باشد و در آن مزایا و معایب ترک و مزایا و معایب مصرف آن را یادداشت نمایید. در این مقاله می خواهیم سیگار کشیدن و سیگار نکشیدن را به صورت بی طرفانه مورد مقایسه قرار دهیم.

سیگار کشیدن معایب بسیاری دارد که برخی از آن ها عبارت اند از:

  • احتمال دارد باعث سرطان شود و عمر شما را کوتاه کند.
  • سیگار و مواد مخدر باعث سرطان و بیماری های قلبی و تنفسی می شود.
  • سیگار و دخانیات باعث از بین رفتن زیبایی ظاهری پوست و لبها و دندان ها می شودو
  • بوی نامطبوع سیگار اطرافیان را آزار می دهد و باعث اعتراض اعضای خانواده و شاید دوستانتان شود.
  • به خاطر تنگی نفس امکان ورزش و فعالیت های بدنی را از شما می گیرد.

از مزایای مصرف سیگار می توان به آرام کردن و افزایش تمرکز در کارها اشاره نمود اما در صورتی که آن را ترک کنید مزیت های بسیاری خواهد داشت و از بسیاری از بیماری ها پیشگیری می شود.

هم چنین تاکید اطرافیان و خانواده را به همراه دارد، با ترک سیگار می توانید با انرژی و توان بیشتری به فعالیت و ورزش بپردازید. البته ترک سیگار سختی های خودش را دارد و در مواقعی که دچار اضطراب و عصبانیت می شوید باید به دنبال راه دیگری به جز سیگار باشید و یا ممکن است در تمرکزتان اختلال ایجاد کند و دچار مشکل شوید.

بعد از نوشتن معایب و مزایا از صفر تا صد به هر کدام امتیاز بدهید و در آخر جدول تان را کامل کنید تا بتوانید تصمیم درستی بگیرید، توجه داشته باشید که امتیاز کدام کفه بیشتر از دیگری می باشد.

چیزهایی را که به دست می آورید مرور کنید

در صورتی که تصمیم به ترک سیگار گرفتید، لیستی از مزایای ترک و معایب مصرف تهیه نمایید و آن را هر روز برای خودتان مرور نمایید. این روش به شما کمک می کند تا با وسوسه و سختی های ترک به خوبی کنار بیایید و با آن ها رو به رو شوید.

هم چنین سعی کنید اهداف و ارزش های خود را در زندگی بنویسید. این سوال را از خودتان بپرسید که آیا سیگار کشیدن به اهداف و ارزش های شما کمک می کند؟

به طور مثال اگر دوست دارید خانواده سالم و شادی داشته باشید کدام انتخاب، شما را به هدفتان نزدیک می کند و توجه داشته باشید که خطرات سیگار تنها برای شما نیست بلکه اعضای خانواده و کودکان در معرض مضرات دود سیگار قرار می گیرند، دود سیگار تاثیرات بدی بر روی فرزندان به خصوص نوزادان دارد.

آیا توانایی ترک سیگار را دارم؟

باید توجه داشته باشید که ترک هر اعتیادی کار سخت و دشواری می باشد و احتمال برگشت اعتیاد بسیار زیاد است بنابراین نیاز به مراقبت و استفاده از کمک های روانشناختی به صورت بلندمدت دارد.

البته بسیاری از افراد هستند که به وسیله روش های درمانی و با کمک گرفتن از متخصص توانسته اند به مدت طولانی سیگار را ترک کنند و آن را کنار بگذارند. در نتیجه شما هم اگر بخواهید، می توانید.

پس سعی کنید روش های مناسب خود را پیدا کنید تا در این زمینه موفق شوید و ترک آسان تری داشته باشید، یکی از کارهایی که می توانید انجام دهید استفاده از جایگزین سیگار می باشد.

برای ترک سیگار چه کنم؟

برای ترک سیگار روش های درمانی جسمی و غیر جسمی بسیاری وجود دارد و هم چنین ار انواع داروهای شیمیایی و گیاهی، روش های تغذیه و ورزش، روش های روانشناختی و گروه درمانی برای ترک سیگار استفاده می کنند. البته انتخاب بهترین روش به شرایط بدنی، شرایط روحی و شخصیتی خودتان بستگی دارد.

پس باید در انتخاب روش کمی تحمل کنید و بهترین را انتخاب نمایید و توجه داشته باشید برای انتخاب بهترین روش ترک سیگار باید موانع سیگار را پیدا کنید و برای رفع آن اقداماتی را انجام دهید.

در این شرایط باید از متخصص کمک بگیرید وبا روانشناس و روانپزشک مشورت کنید تا ترک موفقیت آمیزی داشته باشید و بهترین مشاوره را دریافت نمایید در این راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان خدماتی را به صورت تلفنی و حضوری ارائه می دهند.

ترک سیگار؛ ناگهانی یا تدریجی؟

ترک ناگهانی روشی است که در آن به طور یکباره سیگار را ترک می کنید و از تاریخ مشخصی دیگر به سمت سیگار نمی روید و آن را به طور کامل کنار می گذارید. البته استفاده از این روش و یا ترک تدریجی سیگار به جنبه های روانی و شخصیتی شما بستگی دارد.

برای این که بهترین انتخاب را داشته باشید و بتوانید در این خصوص تصمیم درستی بگیرید تا کمترین فشار و آسیب را تحمل کنید لازم است از روانشناس متخصص کمک بگیرید تا در این خصوص شما را راهنمایی کند، هم چنین برای آگاهی بیشتر در مورد مضرات سیگار توصیه می شود مطالعه داشته باشید تا بتوانید راحت تر با ترک آن کنار بیایید.

روش های جسمانی ترک سیگار

نیکوتین اما بدون سیگار

یکی از روش های جسمی ترک سیگار، استفاده از ماده جایگزینی نیکوتین (NRT) می باشد که از طریق راه های دیگری به جز سیگار استفاده می شود، این روش از ساده ترین راه ها می باشد زیرا ماده نیکوتین که ماده اصلی اعتیادآور سیگار است از بدن شما گرفته نمی شود و تنها از شر دود سیگار خلاص می شوید.

به طور مثال استفاده از موادی مانند چسب ها، آدامس ها و اسپری های نیکوتین از محصولاتی هستند که در بازار وجود دارند. هم چنین سیگار الکترونیکی هم یکی از روش های موثر می باشد که باید آگاهی خود را در مورد معایب و مزایای آن افزایش دهید.

داروهای ترک اعتیاد

روش دیگر استفاده از داروهایی مانند بوپروپیون و وارنیکلین می باشد که متخصصان برای ترک سیگار آن را تجویز می کنند. این دارو بر روی مغز تاثیر می گذارد و وسوسه مصرف سیگار را کاهش می دهد و از لذت دوباره مصرف کردن سیگار جلوگیری می کند.

البته به صورت خودسرانه نباید از این دارو استفاده کرد و حتما باید توسط پزشک تجویز شود.

امروزه استفاده از داروهای گیاهی بسیار تبلیغ می شود اما چون در این خصوص تحقیقات علمی کافی صورت نگرفته است و هم چنین به دلیل نداشتن استانداردهای خاص اعتماد چندانی به آن نیست و ممکن است برای فرد خطرناک باشد.

احتمال این که بعد از ترک سیگار دچار مشکلات تنفسی شوید بسیار زیاد است در این شرایط باید زیر نظر پزشک متخصص و با تجربه باشید تا مراقبت های بعد از ترک به خوبی انجام شود.

روش های روانی و اجتماعی ترک سیگار

استفاده از روان درمانی و تکنیک های روان شناختی

درمان های روانشناختی مدونی برای ترک سیگار و انواع مواد مخدر اعتیادآور طراحی شده است که همه آن ها بر اساس تحقیقات علمی انجام شده است. بسیاری از این برنامه ها روش ها و تکنیک های مشابهی می باشند که یکی از آن ها تکنیک های کنترل محرک می باشد.

فردی که تصمیم به ترک سیگار می گیرد ممکن است بعد از ترک دچار وسوسه شود اما این وسوسه بی دلیل نمی باشد و ممکن است فرد به خاطر محرک های بیرونی و درونی دچار وسوسه شود و دوباره به سمت مصرف سیگار کشیده شود.

روانشناسان به این محرک ها راه انداز می گویند، متخصصان در جلسات روان درمانی و روانکاوی اعتیاد به شما کمک می کنند تا بتوانید بهترین راه اندازها را شناسایی کنید و بتوانید به خوبی وسوسه های مصرف مجدد را کنترل کنید.

یکی دیگر از تکنیک های روان شناختی که برای درمان ترک اعتیاد مورد استفاده قرار می گیرد، جایگزین کردن پاسخ می باشد.

در برخی از مواقع راه اندازها را نمی توان کنترل کرد اما می توان از رفتار دیگری به جای سیگار کشیدن بعد از این راه اندازها انجام دهید تا بدن شما بتواند به طور تدریجی این رفتار را جایگزین سیگار کشیدن کند. در این شرایط کارهایی مانند آدامش جویدن، نوشیدن مایعات، تنفس عمیق، آرمیدگی عضلانی و یا ورزش کردن می تواند مفید باشد.

هم چنین از روش های دیگری مانند ذهن آگاهی و بیوفیدبک و آموزش به خانوده و دوستان در زمان ترک سیگار استفاده می شود تا بتوانند فرد را همراهی کنند و ترک موفقیت آمیزی داشته باشد.

گروه های خودیاری

شناخته ترین گروه های خودیاری گروه های دوازده قدمی می باشد. این گروه از افرادی تشکیل شده است که همگی عادت رفتاری مشترکی داشته و توانسته اند در این گروه عادت خود را ترک کنند.

گروه دوازده قدمی برای مصرف الکل، مخدرها، پرخوری و موارد دیگر وجود دارد که در ایران گروه NA یا گروه مواد مخدری های گمنام از همه معروف تر می باشند.

برای نیکوتینی ها در ایران گروه مخصوصی به نام NicA وجود دارد. در صورتی که در این گروه ها عضو شوید می توانید ترک راحت تری داشته باشید و ترک مصرف تداوم بیشتری داشته باشد.

درمان های خانگی ترک سیگار

به طور کلی تغییر در سبک زندگی می تواند برای درمان اعتیاد موثر باشد و این مسئله بر مصرف سیگار هم اثر می گذارد و از این قاعده مستثنی نیست.

برای این که سیگار را ترک کنید باید جو خانه مناسب باشد و افراد به راحتی به سیگار دسترسی داشته باشند. اگر فرد دیگری در منزل سیگار می کشد برای کمک به فردی که در حالت ترک است از کشیدن سیگار در مقابل او خودداری کنید.

نوشیدن آب و ورزش کردن برای پاکسازی بدن بعد از ترک مفید می باشد. متخصصان در این شرایط برای این که فرد با ضعف و بی حالی رو به رو نشود و خطر دیگری سلامتی او را تهدید نکند مولتی ویتامین هایی از جمله ویتامین C، A ,  و E را تجویز می کنند.

علاوه بر این مصرف مواد دیگری مانند زنجبیل، آب انگور، شیر موز طبیعی، انواع مرکبات و آجیل ها توصیه می شود که می تواند برای فرد مفید باشد و بدن او را تقویت کند.

بعد از ترک سیگار چه باید کرد؟

به طور معمول بعد از ترک سیگار و کاهش نیکوتین در بدن اضافه وزن به سراغ شما خواهد آمد که در این صورت باید رژیم غذایی سالمی را دنبال کنید و هم چنین از مصرف مواد الکلی خودداری کنید.

زیرا مصرف الکل باعث می شود نیاز بدن شما به مصرف سیگار افزایش یابد و دوباره تمایل به مصرف سیگار داشته باشید یا منجر به اعتیاد به الکل شود. در این شرایط مشکل جدیدی برای شما به وجود آمده است و باید برای ترک الکل تلاش نمایید.

زمانی که سیگار مصرف می کنید بدن شما دچار فقر ویتامین می شود به همین دلیل باید بعد از ترک مصرف ویتامین ها را جدی بگیرید زیرا کمبود ویتامین ها سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف کرده و سلامتی شما را تهدید می کند.

هم چنین از لحاظ روان شناختی علائم قطع مصرف مانند اضطراب، تحریک پذیری، اختلال در تمرکز و مشکلات خواب به سراغ شما می آید که لازم است برای این که دوباره به سمت مصرف سیگار کشیده نشوید و مشکلات شما کاهش یابد از مشاور کمک بگیرید و به طور منظم از او راهنمایی بخواهید تا بتوانید ترک موفقیت آمیزی داشته باشید

منبع : روش های ترک سیگار

سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد

سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد

آیا شما کسی را می شناسید که به مواد مخدر اعتیاد داشته باشد؟ علائم هشدار دهنده را بررسی کنید و یاد بگیرید که چگونه اعتیاد ایجاد می شود.

درک اعتیاد

افراد از تمام اقشار ممکن است بدون در نظر گرفتن سن، نژاد، پیشینه یا دلیلی هنگام شروع به مصرف مواد، مشکلاتی را تجربه کنند.

برخی از روی کنجکاوی یا وقت گذرانی با دوستان یا برای کاهش اختلالات روانی مانند استرس، اضطراب یا افسردگی، داروهای مخدر را تفریحی آزمایش می کنند.

بنابراین، فقط مواد مخدر غیرقانونی مانند کوکائین یا هروئین نیست که اعتیاد آورند، بلکه داروهای تجویزی مانند مسکن ها، قرص های خواب آور و آرام بخش مشکلات مشابهی ایجاد می کنند.

در واقع، بعد از ماری جوانا، مسکن‌های تجویزی بیشترین آمار اعتیاد را در ایالات متحده دارند و مرگ افراد بر اثر مصرف بیش از حد این مسکن ها، بیشتر از تلفات تصادفات رانندگی و با اسلحه است. اعتیاد به مسکن‌های افیونی می‌تواند آنقدر قوی باشد که به سوء مصرف هروئین تبدیل شده است.

زمانی که مصرف مواد مخدر به اعتیاد تبدیل می شود

البته، مصرف مواد مخدر، چه غیرقانونی و چه با نسخه، به طور خودکار منجر به اعتیاد نمی شود. برخی از افراد داروهای تفریحی یا تجویزی مصرف می کنند، بدون اینکه اثرات منفی را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر به آسیب جدی که مواد به سلامت و رفاه آنها وارد می کند، پی برده اند.

اعتیاد کمتر، به نوع و مقدار یا دفعات ماده مصرفی مخدر شما ربط داشته و بیشتر به عواقب آن رابطه دارد،اگر مصرف مواد مخدر باعث ایجاد مشکلاتی در محل کار، مدرسه، خانه یا در روابط شما شده، احتمالاً مشکل سوء مصرف مواد یا اعتیاد دارید.

اگر در مورد مصرف مواد مخدر خود یا یکی از نزدیکانتان نگران هستید، یادگیری نحوه ایجاد سوء مصرف و اعتیاد به مواد مخدر و اینکه چرا چنین تأثیر قدرتمندی دارد، به شما در نحوه برخورد با مشکل کمک می کند.

تشخیص اینکه مشکل دارید، اولین قدم در مسیر بهبودی است، قدمی که شجاعت و قدرت فوق العاده ای می خواهد. رویارویی با مشکل خود بدون به حداقل رساندن موضوع یا بهانه آوردن می تواند ترسناک و سخت باشد، اما ترک مواد شدنی است.

اگرآماده دریافت کمک هستید، این نشانه خوبی است که بیانگر این است که می توانید بر اعتیاد خود غلبه کنید و یک زندگی رضایت بخش و بدون مواد مخدر برای خود بسازید.

عوامل خطر برای اعتیاد به مواد مخدر

در حالی که هر کسی در اثر مصرف مواد مخدر ممکن است دچار مشکل شود، آسیب پذیری در برابر اعتیاد از فردی به فرد دیگر متفاوت است. عوامل خطری که باعث افزایش آسیب پذیری شما می شوند ، عبارتند از:

  • سابقه خانوادگی اعتیاد
  • سوء استفاده، غفلت یا سایر تجربیات آسیب زا
  • اختلالات روانی مانند افسردگی و اضطراب
  • استفاده زودهنگام از داروها
  • روش مصرف سیگار کشیدن یا تزریق یک دارو ممکن است اعتیادآور بودن آن را افزایش دهد.

افسانه ها و حقایق در مورد اعتیاد

شش افسانه رایج

افسانه ۱: غلبه بر اعتیاد ارادی است. در صورت تمایل می توانید مصرف آن را متوقف کنید.

واقعیت: قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مواد مخدر باعث تغییر مغز می شود که منجر به هوس شدید و اجبار به مصرف می شود. این تغییرات مغزی ترک را حتی با اراده قوی بسیار دشوار می کند.

افسانه ۲: استفاده از داروهایی مانند مسکن های اپیوئیدی بی خطر است زیرا معمولاً توسط پزشکان تجویز می شود.

واقعیت: به عنوان مثال، استفاده کوتاه مدت از مسکن های مخدر باعث کاهش درد شدید پس از تصادف یا جراحی می شود.

با این حال، استفاده منظم یا طولانی مدت از مواد افیونی منجر به اعتیاد می شود. استفاده غلط از این داروها یا مصرف داروهای شخص دیگری عواقب خطرناک و حتی کشنده به دنبال دارد.

افسانه ۳: اعتیاد یک بیماری است، نمی توان آن را درمان کرد.

واقعیت: اکثر کارشناسان موافقند که اعتیاد یک بیماری است که بر مغز تأثیر می گذارد، اما این بدان معنا نیست که لاعلاج باشد. این تغییرات مغزی را می توان از طریق دارو، ورزش و سایر درمان ها، درمان و معکوس کرد.

افسانه ۴: معتادان قبل از اینکه بهبود یابند، باید ناامیدانه به پایان زندگی خود برسند.

واقعیت: بهبودی در هر مرحله از فرآیند اعتیاد می تواند آغاز شود هر چه زودتر، بهتر. هر چه مصرف مواد مخدر بیشتر ادامه یابد، اعتیاد قوی‌تر و درمان آن سخت‌تر می‌شود. منتظر نباشید تا معتاد همه چیز را از دست بدهد.

افسانه ۵: شما نمی توانید کسی را مجبور به درمان کنید. آنها باید کمک بخواهند.

واقعیت: برای موفقیت، لازم نیست درمان و ترک مواد داوطلبانه باشد. افرادی که تحت فشار خانواده، کارفرما یا سیستم حقوقی خود برای درمان قرار می‌گیرند، به اندازه فردی که به تنهایی وارد درمان می‌شود، ترک کنند.

افسانه ۶: درمان قبلاً مؤثر نبود، بنابراین تلاش مجدد فایده ای ندارد.

واقعیت: بهبودی از اعتیاد فرآیندی طولانی است که اغلب با شکست همراه است. عود به این معنا نیست که درمان شکست خورده یا هوشیاری دست نیافتنی است. بلکه راهی است برای بازگشت به مسیر، یا با بازگشت به درمان یا تنظیم رویکرد درمانی.

نحوه ایجاد سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد

مرز باریکی بین مصرف منظم و سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد وجود دارد. تعداد بسیار کمی از مصرف کنندگان می توانند تشخیص بدهند که دچار سوء مصرف یا اعتیاد شده اند.

در حالی که دفعات یا میزان مصرف به معنی سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر نیست، اما اغلب نشانه‌ای از مشکلات مرتبط با مواد مخدر می باشد.

اگر دارو درد ی را تسکین می دهد، ممکن است به آن تکیه کنید. ممکن است برای آرام کردن خود یا افزایش انرژی و اعتماد به نفستان از داروهای غیر قانونی استفاده کنید، یا برای تسکین درد، مقابله با حملات پانیک یا بهبود تمرکز در مدرسه یا محل کار، شروع به مصرف داروهای تجویزی کنید.

اگر از مواد مخدر برای پر کردن خلاء زندگی خود استفاده می کنید ، بیشتر در معرض خطر اعتیاد قرار می گیرید. برای حفظ تعادل سالم در زندگی خود، باید تجربیات مثبتی داشته باشید و بدون مصرف مواد مخدر احساس خوبی نسبت به زندگی کسب کنید.

سوء مصرف مواد ممکن است به عنوان راهی برای شروع روابط اجتماعی شود. مردم اغلب برای اولین بار مواد مخدر را در موقعیت های اجتماعی با دوستان و آشنایان امتحان می کنند.

میل شدید برای حضور در گروه ها این احساس را ایجاد می کند که مصرف مواد مخدر با آنها تنها گزینه است.

مشکلات اعتیاد

گاهی اوقات ممکن است مشکلات اعتیاد پنهان شود، زیرا مصرف مواد مخدر شما به تدریج افزایش می یابد.

مثلاً سیگار کشیدن با دوستانتان در آخر هفته، یا داروهای مسکن زمانی که کمرتان درد می‌کند، می‌تواند از مصرف مواد در چند روز در هفته به مصرف هر روز تغییر کند. به تدریج استفاده از دارو برای شما اهمیت بیشتری پیدا می کند.

همانطور که مصرف مواد مخدرتان افزایش پیدا می کند، ممکن است در سرکار یا مدرسه غایب باشید یا اغلب دیر بیایید، عملکرد شغلی شما به تدریج بدتر می شود، و ممکن است شروع به غفلت از مسئولیت های اجتماعی یا خانوادگی کنید.

توانایی شما برای عدم استفاده در نهایت دشوار می شود. چیزی که به داوطلبانه انتخاب و شروع شد به یک نیاز جسمی و روانی تبدیل شده است.

در نهایت سوء مصرف مواد مخدر می تواند زندگی شما را نابود کند و رشد اجتماعی و فکری را متوقف کند، که این امر تنها احساس تنهایی را تقویت می کند.

اعتیاد به مواد مخدر و عملکرد مغز

در حالی که هر دارو اثر فیزیکی متفاوتی ایجاد می کند، همه مواد در یک چیز مشترک هستند: استفاده مکرر نحوه عملکرد مغز را تغییر می دهد. این امر هم شامل داروهای تجویزی و داروهای تفریحی است.

مصرف دارو  سبب ترشح  هورمون دوپامین در مغز می شود که باعث ایجاد حس لذت می شود. مغز شما این احساسات را به خاطر می آورد و می خواهد که آن تکرار شوند.

وقتی معتاد می‌شوید، ماده مخدر اهمیت حیاتی مانند سایر رفتارهای بقا، خوردن و آشامیدن پیدا می کند.

تغییرات مغز شما در توانایی برای تفکر، قضاوت خوب، کنترل رفتار و احساس لذت بدون مواد مخدر اختلال ایجاد می کند.

مهم نیست که به کدام ماده مخدر معتاد هستید، میل غیرقابل کنترل برای استفاده از مواد مخدر بیشتر از هر چیز دیگری مانند: خانواده، دوستان، شغل و حتی سلامتی و خوشبختی برایتان مهم می شود.

میل به مصرف آنقدر قوی است که ذهن شما برای انکار یا منطقی کردن اعتیاد راه های زیادی پیدا می کند. ممکن است مقدار دارویی که مصرف می‌کنید، تأثیر آن بر زندگی‌تان و میزان کنترلی که بر مصرف مواد دارید را به شدت دست کم بگیرید.

با درمان و حمایت مناسب، می توانید با اثرات منفی مصرف مواد مخدر مقابله و کنترل زندگی خود را دوباره به دست آورید. اولین مانع و قدم این است که بپذیرید مشکل دارید، یا به کسانی که دوستشان دارید گوش دهید که اغلب بهتر می توانند اثرات منفی مصرف مواد مخدر بر زندگی شما را ببینند.

علائم و نشانه های سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد

اگرچه داروهای مختلف اثرات متفاوتی دارند، اما علائم اعتیاد مشابه است. اگر علائم و نشانه‌های زیر را در خود می بینید، در مورد مصرف مواد مخدر با کسی صحبت کنید.

علائم رایج سوء مصرف مواد

  • نادیده گرفتن مسئولیت ها در مدرسه، محل کار یا خانه (مثلاً حواس پرتی در کلاس ها، نادیده گرفتن کار، بی توجهی به فرزندان).
  • استفاده از مواد مخدر در شرایط خطرناک یا ریسک کردن در مصرف زیاد، مانند رانندگی در حین مصرف مواد، استفاده از سوزن های کثیف، یا داشتن رابطه جنسی ناسالم.
  • تجربه مشکلات قانونی، مانند دستگیری به دلیل رفتار نابهنجار، رانندگی خطرناک و پر سرعت یا سرقت برای مصرف مواد مخدر.
  • مشکلات در روابط شما، مانند دعوا با شریک زندگی یا اعضای خانواده، یک صاحبکار ناراضی، یا از دست دادن دوستان.

علائم رایج اعتیاد به مواد مخدر

  • از میزان دارو بیشتری استفاده می کنید تا همان اثراتی را که قبلاً با مقادیر کمتر به دست می‌آورید، تجربه کنید.
  • برای پیشگیری یا تسکین علائم ترک استفاده می کنید. اگر مدت طولانی بدون دارو بمانید، علائمی مانند حالت تهوع، بی قراری، بی خوابی، افسردگی، تعریق، لرزش و اضطراب به سراغتان خواهد آمد.
  • از دست دادن کنترل مصرف مواد مخدر، شما اغلب بیشتر از آنچه برنامه‌ریزی کرده‌اید مصرف می‌کنید، حتی اگر به خود گفته‌اید که این کار را نمی‌کنید. ممکن است بخواهید ترک کنید، اما احساس ناتوانی می کنید.
  • زندگی شما حول محور مصرف مواد مخدر می چرخد. شما زمان زیادی را صرف استفاده مواد مخدر می کنید و همچنین تفکر در مورد نحوه دریافت مواد یا بهبودی از اثرات دارو می کنید.
  • فعالیت‌هایی را که قبلاً از آن لذت می‌بردید، مانند سرگرمی‌ها، ورزش‌ها و معاشرت‌های اجتماعی، به دلیل مصرف مواد رها کرده‌اید.
  • همچنان به مصرف مواد مخدر ادامه می دهید، با وجود اینکه می دانید به شما آسیب می رساند. این باعث ایجاد مشکلات بزرگ در زندگی شما می شود، مسائل مالی، عفونت ها، نوسانات خلقی، افسردگی، پارانویا و غیره اما به هر حال از آن استفاده می کنید.

علائم هشدار دهنده مصرف مواد

مصرف کنندگان مواد مخدر اغلب علائم خود را پنهان کرده و مشکل خود را کم اهمیت جلوه می دهند. اگر نگران این هستید که یکی از دوستان یا عزیزانتان مواد مخدر مصرف کند یا نه، به دنبال علائم هشدار دهنده زیر باشید:

علائم هشدار دهنده فیزیکی

  • چشم های خون آلود، مردمک های بزرگتر یا کوچکتر از حد معمول
  • تغییر در اشتها یا الگوی خواب
  • کاهش یا افزایش وزن ناگهانی
  • بدتر شدن ظاهر فیزیکی، عادات نظافت شخصی
  • بوهای غیرمعمول در نفس، بدن یا لباس
  • لرزش، تکلم نامفهوم یا اختلال در هماهنگی
  • علائم هشدار دهنده رفتاری
  • کاهش حضور و عملکرد در محل کار یا مدرسه
  • مشکلات مالی غیر قابل توضیح؛ قرض گرفتن یا دزدی
  • رفتارهای مخفیانه یا مشکوک
  • تغییر ناگهانی در دوستان، پاتوق های مورد علاقه و سرگرمی ها
  • مشکلات مکرر (دعوا، تصادف، فعالیت های غیرقانونی)

علائم هشدار دهنده روانشناختی

  • تغییر غیرقابل توضیح در شخصیت یا نگرش
  • نوسانات خلقی ناگهانی، تحریک پذیری یا طغیان عصبانیت
  • دوره های بیش فعالی غیر معمول، بی قراری یا سرگیجه
  • کمبود انگیزه؛ بی حال به نظر می رسد یا “با فاصله از هم”
  • ترسناک، مضطرب یا پارانوئید به نظر می رسد

علائم هشدار دهنده مواد مخدر تفریحی:

ماری جوانا: چشمان قرمز؛ صحبت کردن با صدای بلند، خنده های نامناسب و به دنبال آن خواب آلودگی؛ از دست دادن علاقه، انگیزه؛ افزایش یا کاهش وزن

محرک ها (شامل آمفتامین ها، کوکائین، کریستال): مردمک های گشاد شده. بیش فعالی؛ رضایت؛ تحریک پذیری؛ اضطراب؛ صحبت بیش از حد و به دنبال آن افسردگی یا خواب زیاد در زمان های عجیب و غریب. ممکن است برای مدت طولانی بدون خوردن یا خوابیدن بگذرد. کاهش وزن؛ خشکی دهان و بینی.

مواد استنشاقی (چسب، بخارات): اشک چشم؛ اختلال بینایی، حافظه و فکر؛ ترشحات از بینی و دهان؛ سردرد و حالت تهوع؛ مسمومیت؛ خواب آلودگی؛ کنترل ضعیف عضلات؛ تغییر در اشتها؛ اضطراب؛ تحریک پذیری.

توهم زاها (LSD، PCP): مردمک گشاد شده. رفتارهای عجیب و غیرمنطقی از جمله پارانویا، پرخاشگری، توهم. نوسانات خلقی؛ جدایی از مردم،گفتار نامفهوم. گیجی.

هروئین: عدم پاسخ مردمک به نور؛ خوابیدن در زمان های غیر معمول؛ تعریق؛ استفراغ؛ سرفه کردن؛ از دست دادن اشتها.

علائم هشدار دهنده سوء مصرف داروهای تجویزی

در سال‌های اخیر، سوءمصرف داروهای تجویزی به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است که معمولاً شامل مسکن‌های مخدر، داروهای ضد اضطراب، آرام‌بخش‌ها و محرک‌ها می‌شود.

بسیاری از مردم مصرف این داروها را برای درمان مشکل پزشکی خاص شروع می کنند.

برای مثال: مصرف مسکن پس از جراحت یا جراحی. با این حال، با گذشت زمان، افزایش دوز برای تسکین درد مورد نیاز است و برخی از کاربران ممکن است از نظر جسمی وابسته شوند و در صورت تلاش برای ترک، علائم ترک را تجربه کنند.

یکی از اولین علائم یک بیماری در حال پیشرفت، مصرف دارو با سرعتی سریعتر از حد انتظار است. در موارد دیگر، افراد شروع به سوء استفاده از داروهایی می کنند که برای آن ها تجویز نشده است تا بر احساس خستگی بالا، کاهش تنش، افزایش هوشیاری یا بهبود تمرکز کنند.

برای جلوگیری از ایجاد مشکل با داروهای تجویزی، باید آن را فقط طبق دستور مصرف کنید، از کمترین دوز برای کوتاه‌ترین دوره ممکن استفاده کنید و با پزشک خود در مورد سایر روش‌های درمان صحبت کنید.

آگاهی از هر نشانه وابستگی به مشکلات داروهای تجویزی در مراحل اولیه کمک می کند و از انحراف به سمت اعتیاد پیشگیری کند.

علائم هشدار دهنده داروهای تجویزی

مسکن های اپیوئیدی (از جمله اکسی کانتین، ویکودین، نورکو): افتادگی چشم، تنگ شدن مردمک ها حتی در نور کم، خارش یا گرگرفتگی ناگهانی، گفتار نامفهوم. خواب آلودگی، کمبود انرژی؛ ناتوانی در تمرکز، کمبود انگیزه، کاهش عملکرد در محل کار یا مدرسه؛ بی توجهی به دوستان و فعالیت های اجتماعی.

داروهای ضد اضطراب، آرام‌بخش‌ها و خواب‌آورها (از جمله زاناکس، والیوم، آمبین): مردمک‌های منقبض، مستی، تکلم نامفهوم، مشکل در تمرکز، دست و پا چلفتی؛ قضاوت ضعیف، خواب آلودگی، تنفس کند.

محرک ها (از جمله ریتالین، کنسرتا، آدرال، دگزدرین): گشاد شدن مردمک چشم، کاهش اشتها، بی قراری، اضطراب، ضربان قلب نامنظم، دمای بدن بالا؛ بی خوابی، پارانویا

وابستگی اطرافیان به مواد مخدر

اگر شک دارید که یکی از دوستان یا اعضای خانواده مشکل مواد مخدر دارد، در اینجا چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید:

  1. مورد نگرانی های خود با آن شخص بدون اینکه او را قضاوت کنید صحبت کرده و سعی کنید که کمک و حمایت خود را ارائه دهید. هر چه اعتیاد زودتر درمان شود، بهتر است.
  2. مراقب خودت باش. آنقدر درگیر مشکل اعتیاد دیگران نشوید که نیازهای خود را نادیده بگیرید. اطمینان حاصل کنید که افرادی را دارید که بتوانید با آن ها صحبت کنید و از آن ها حمایت کنید.
  3. از سرزنش خود بپرهیزید. شما می توانید از فردی که اعتیاد دارد حمایت کنید و او را تشویق کنید که ترک کند، اما نمی توانید او را مجبور به تغییر کنید. شما نمی توانید تصمیم عزیزتان را کنترل کنید. اجازه دادن به فرد برای پذیرش مسئولیت اعمالش یک گام اساسی در مسیر بهبودی است.

کارهایی که نباید انجام دهید

  1. تلاش برای تهدید، تنبیه، رشوه یا موعظه کردن.
  2. درخواست های احساسی که فقط به احساس گناه فرد معتاد می افزاید و اعتیاد او را به مصرف مواد افزایش می دهد.
  3. مسئولیت های مصرف کننده مواد مخدر را بر عهده بگیرید و احساس ارزشمندی آن ها را کاهش دهید.
  4. مواد مخدر را پنهان یا دور بریزید.
  5. زمانی که فرد عصبانی است با او بحث کنید..
  6. نسبت به رفتار فرد معتاد احساس گناه یا مسئولیت داشته باشید.

وقتی نوجوان شما مشکل مواد مخدر دارد

کشف اینکه کودک شما از مواد مخدر استفاده می کند می تواند باعث ترس، سردرگمی و خشم شود. مهم است که هنگام رویارویی با نوجوان خود آرام بمانید و این کار را فقط زمانی انجام دهید که همه هوشیار هستند.

نگرانی های خود را توضیح دهید و روشن کنید که نگرانی شما به دلیل عشقی است که به او دارید، مهم این است که نوجوان احساس کند شما از او حمایت می کنید.

علائم هشدار دهنده سوء مصرف مواد مخدر در نوجوانان

مانند بزرگسالان، در نوجوانان نیز سوء مصرف مواد به مواد مخدر غیرقانونی محدود نمی شود. در واقع، در نوجوانان احتمال بیشتری وجود دارد که از داروهای تجویزی و بدون نسخه از جمله مسکن ها، محرک ها، آرام بخش ها و مسکن ها سوء استفاده کنند.

در بسیاری از موارد، تهیه این داروها برای نوجوانان بسیار آسان تر است، اما می توانند عوارض جانبی خطرناک و حتی کشنده داشته باشند.

در حالی که مصرف هر نوع ماده مخدری به طور خودکار منجر به سوء مصرف مواد نمی شود، اما استفاده زودهنگام یک زنگ خطر برای ایجاد سوء مصرف جدی تر و اعتیاد در آینده است. خطر سوء مصرف مواد نیز در دوران سخت، مانند تغییر مدرسه، نقل مکان یا طلاق، به شدت افزایش می یابد.

چالشی که برای والدین وجود دارد، تمایز قائل شدن بین فراز و نشیب های عادی دوران نوجوانی و پرچم قرمز سوء مصرف مواد است. در این شرایط علائم زیر به آن ها در تشخیص اعتیاد فرزندشان کمک می کند:

  • چشم های خونی یا گشاد شدن مردمک ها؛ استفاده از قطره های چشمی برای پوشاندن این علائم
  • دوری از کلاس ؛ کاهش نمرات؛ مشکل ناگهانی در مدرسه و افت تحصیلی
  • از دست دادن نسخه، پول یا اشیاء قیمتی
  • انزوا، گوشه گیری، عصبانیت یا افسرده به طور غیر عادی عمل می کند
  • تغییرات خلقی ناگهانی یا شکایات مکرر سلامتی، خستگی مداوم
  • از دست دادن علاقه به سرگرمی های قدیمی ؛ دروغ گفتن در مورد علایق و فعالیت های جدید
  • خواستار حفظ حریم خصوصی بیشتر ؛ قفل کردن درها؛ دوری از تماس چشمی

۷ قدم برای جلوگیری از مصرف مواد مخدر در نوجوانان

  • در مورد خطرات و آسیب های استفاده از داروهای غیرقانونی و تجویزی با فرزندان خود صحبت کنید. ایجاد یک محیط امن برای صحبت در مورد این مسائل تفاوت واقعی در احتمال استفاده یا سوء مصرف مواد مخدر ایجاد می کند.
  • قوانین و عواقب را تعیین کنید. نوجوان شما باید بداند که مصرف مواد مخدر عواقب خاصی دارد. اما تهدیدهای توخالی نکنید یا قوانینی که نمی توانید آن ها را اجرا کنید وضع نکنید و مطمئن شوید که همسرتان موافق است و آماده اجرای قوانین است. به نوجوان خود یادآوری کنید که مصرف نسخه شخص دیگر یا به اشتراک گذاشتن نسخه او با دیگران غیرقانونی است.
  • فعالیت نوجوان خود را زیر نظر داشته باشید. بدانید نوجوانتان کجا می رود و با چه کسانی معاشرت می کند. همچنین مهم است که به طور مرتب مکان های مخفی احتمالی مواد مخدر را بررسی کنید. در کوله پشتی، بین کتاب های روی قفسه، در جعبه های DVD یا لوازم آرایش. فعالیت آنلاین نوجوان خود را برای بررسی خرید داروهای غیرقانونی زیر نظر بگیرید.
  • فرزندتان را به سایر علایق و فعالیت های اجتماعی را تشویق کنید. نوجوان خود را در معرض سرگرمی ها و فعالیت های سالم، مانند ورزش های گروهی و باشگاه های بعد از مدرسه قرار دهید.
  • با فرزندتان در مورد مسائل اساسی صحبت کنید. مصرف مواد مخدر می تواند نتیجه اختلالات دیگری باشد. آیا نوجوان شما در تناسب اندام مشکل دارد؟ آیا اخیراً تغییر عمده ای رخ داده است، مانند نقل مکان یا طلاق که باعث استرس شده است؟
  • کمک بگیر: نوجوانان اغلب با والدین خود مشاجره می کنند، اما اگر سخنان والدینشان را از یک شخصیت متفاوت بشنوند، ممکن است تمایل بیشتری به گوش دادن داشته باشند. پزشک خانواده، درمانگر یا مشاور مواد مخدر را امتحان کنید.

مرحله بعدی: کمک گرفتن برای سوء مصرف مواد مخدر یا اعتیاد

اعتیاد یک مشکل پیچیده است که تمام جنبه های زندگی شما را تحت تاثیر قرار می دهد. ترک اعتیاد نیازمند دستیابی به حمایت و ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی، برخورد با مشکلات و روابط با دیگران است.

بهبودی در دسترس شماست، اما سعی نکنید به تنهایی پا در مسیر بهبودی قرار دهید. ناامید شدن و منطقی کردن “فقط یک بار دیگر مواد مصرف می کنم” بسیار آسان است، سعی کنید یک حمایت دائمی داشته باشید و هرگز از موفقیت ناامید نشید.

منبع : سوء مصرف مواد مخدر و اعتیاد

عوارض قطع ناگهانی آمپول نالوکسان

آمپول نالوکسان، موارد مصرف، عوارض مصرف و قطع ناگهانی نالوکسان

آمپول نالوکسان چیست و چه کاربردی دارد؟ زمانی که فرد با مصرف زیاد مواد مخدر افیونی مانند هروئین و مورفین اوردوز می کند از آمپول نالوکسان استفاده می شود.

هم چنین برای درمان اعتیاد به مواد مخدر از این دارو استفاده می کنند. این دارو به عنوان آنتاگونیست ایپوئیدی شناخته می شود و می تواند عوارض حاد ناشی از اوردوز مانند مشکلات تنفسی و کاهش هشیاری را کاهش داده و فرد دوباره به زندگی اش باز می گردد.

البته توجه داشته باشید این دارو با عوارض بسیاری همراه می باشد و در صورتی که به صورت خودسرانه مصرف یا قطع شود مشکلات بسیاری برای فرد ایجاد خواهد کرد.

در این مقاله در مورد این دارو، نحوه مصرف و عوارض جانبی آن مطالبی را بیان می کنیم پس تا انتها آن را مورد مطالعه قرار داده تا اطلاعات شما افزایش یابد.

آمپول نالوکسان چیست؟

نالوکسان دارویی است که برای مبارزه با عوارض ناشی از مصرف مواد مخدر به وجود می آید و باعث بهبود علائمی مانند مشکلات تنفسی، سرگیجه شدید و کاهش هوشیاری می شود. هم چنین از این دارو برای درمان اوردوز با موادی مانند مورفین و هروئین استفاده می شود.

نالوکسان یک دارو اثربخش و ایمن می باشد که جان فرد را از اوردوز نجات می دهد.

مخدرها اگونیست هستند و به گیرنده های خاصی در مغز گره می خورند، یعنی فرد آرامش و لذت را بعد از مصرف مواد تجربه می کند.

در صورتی که مواد مخدر بیش از اندازه استفاده شود باعث فعال شدن بسیاری از گیرنده ها می شود و در این حالت تنفس به صورت خطرناکی آهسته یا متوقف می شود که به این اتفاق اوردوز می گویند.

نالوکسان وابستگی شدیدی به گیرنده های مواد مخدر دارد اما یک آنتاگونیست می باشد به این معنی گیرنده های مخدر چسبیده و در هنگام اوردوز آن ها را متوقف می کند. از ماده نالوکسان می توان به وسیله تزریق و اسپری استفاده نمود.

در واقع نالوکسان باعث معکوس شدن فرآیند اوردوز می شود و این از طریق جلوگیری از اثرگذاری مواد مخدر بر گیرنده های مغز می باشد.

هم چنین در این زمینه مداخلات پزشکی هم انجام می شود و درمان تنها به تزریق نالوکسان محدود نمی شود بلکه توسط پزشک اقدامات فوریتی مانند تامین حمایت تهویه ای باید در دستور کار قرار گیرد.

نکات مهم در مورد نحوه مصرف آموپول نالوکسان

در مورد مصرف نالوکسان باید به برخی از نکات توجه کنید که از جمله این موارد عبارت اند از:

  • مصرف الکل باعث تشدید عوارض جانبی نالوکسان می شود، در نتیجه از مصرف همزمان آن ها بپرهیزید.
  • بعد از مصرف نالوکسان ممکن است هوشیاری شما کاهش یابد و باعث خواب آلودگی شود در نتیجه تلاش کنید زمانی که نالوکسان مصرف می کنید از انجام فعالیت هایی مانند رانندگی که نیاز به هوشیاری بالایی دارد خودداری کنید.
  • در صورتی که دچار بیماری قلبی خاصی هستید قبل از مصرف نالوکسان این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
  • تا کنون در مورد عوارض نالوکسان در مورد جنین اطلاعات دقیقی به دست نیامده است اما بهتر است در زمان بارداری قبل از دریافت دارو با پزشک خود مشورت کنید، زیرا بارداری دوره بسیار حساسی می باشد و داروها باید با احتیاط بیشتری و تحت نظر پزشک استفاده شوند.

نالوکسان و اشکال دارویی آن

نالوکسان بیشتر مواقع به صورت آمپول در اختیار بیماران قرار می گیرد، البته امروزه به صورت اسپری بینی نیز مورد استفاده قرار می گیرد، این دارو به صورت عضلانی، زیرپوستی و وریدی تزریق می شود و این کار توسط پرستاران یا توسط افراد آموزش دیده در خانواده باید صورت گیرد.

هم چنین این افراد باید در مورد علائم اوردوز آگاهی کافی داشته باشند. علاوه بر این موارد کپسول خوراکی و آمپول آن برای ترک اعتیاد نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

تداخلات دارویی

در صورتی که نالوکسان همراه با برخی از داروها استفاده شود، عوارض جانبی به همراه خواهد داشت و می تواند وضعیت مورد نظر را پیچیده تر کند.

به عنوان مثال افرادی که در حال استفاده از داروهای ترک اعتیاد بوده و دچار سندروم محرومیت از مواد هستند در صورتی که از نالوکسان استفاده کنند تا حد زیادی مشکلشان شدت می یابد و باید خدمات اورژانسی را دریافت کنند.

از جمله داروهایی که به طور همزمان نباید با نالوکسان استفاده شود می توان به هیدرومورفین، متادون و فنتانیل اشاره نمود.

عوارض جانبی مصرف آمپول نالوکسان

در صورتی که نالوکسان تزریق شود باعث بروز محرومیت از مواد می شود که می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • اضطراب احساس بی قراری
  • عصبی بودن
  • تحریک پذیری مفرط
  • احساس درد در قسمت های مختلف بدن
  • احساس ضعف
  • سرگیجه
  • اسهال
  • حالت تهوع
  • دردهای شکمی
  • تب و لرز
  • آبریزش بینی

به همین دلیل باید بعد از دریافت دارو مراقبت های پزشکی صورت گیرد تا این علائم رفع شود.

با توجه به عوارضی که نالوکسان برای افراد دارد بهتر است قبل از مصرف خودسرانه از متخصص و مشاور کمک بگیرید تا در درمان اعتیاد به شما کمک کنند و با مشاوره و متخصص در تماس باشید تا دچار مشکلات مشکلات جسمی و روانی نشوید و بهترین روش درمانی را انتخاب کنید.

موارد منع مصرف

استفاده از نالوکسان در برخی شرایط پزشکی ممنوع می باشد و باعث شدت یافتن عوارض جانبی می شود، از جمله مواردی که مصرف نالوکسان در آن ها دردسرساز می شود می توان به موارد زیر اشاره نمود.

در صورتی که به بیماری های خاصی مبتلا هستید حتما قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنید. این دارو مشکلاتی در هشیاری و تمرکز به وجود می آید.

بنابراین از انجام کارهایی که نیاز به توجه و دقت بالایی دارید خودداری کنید و توجه داشته باشید که در صورتی که نالوکسان با الکل به طور همزمان مصرف شود باعث مشکلات تنفسی می شود و بسیار خطرناک است.

  • داشتن بیماری های قلبی – عروقی
  • دچار بودن به بیماری های کبدی
  • ابتلا به بیماری های کلیوی
  • شوک سپتیک

ترک اعتیاد به مواد مخدر با آمپول نالوکسان

توجه داشته باشید که درمان اعتیاد به مواد مخدر نیاز به برنامه جامعی دارد و تنها به وسیله داروی نالوکسان امکان پذیر نمی باشد و نمی توان به بهبود فرد کمک کرد. در صورتی که مصرف آن مفید است اما بهتر است در مورد مصرف یا عدم مصرف دارو با متخصص و مشاور مشورت نمایید.

  • افرادی که سابقه اوردوز با مواد مخدر را داشته اند.
  • افرادی که در حال سم زدایی هستند و یا سم زدایی مواد مخدر را به تازگی به پایان رسانده اند.
  • افرادی که مواد مخدر را برای دردهای مزمن به طور مرتب و مکرر مصرف می کنند.

منبع : آمپول نالوکسان و عوارض قطع ناگهانی

افسردگی مالیخولیایی، نشانه ها، نحوه تشخیص و درمان

افسردگی یا ملانکولیک  نوعی از افسردگی می باشد که در آن تمام علائم افسردگی اساسی وجود داشته باشد اما علائم آن در بعضی از موارد شدیدتر می شود. روانشناسان این نوع افسردگی را  افسردگی زیستی نیز می نامند.

این افسردگی می تواند در اثر تغییر ترشح انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند سروتونین به وجود بیاید و به مرور باعث ایجاد نشانه هایی مثل صبح زود بیدار شدن، کاهش وزن، احساس گناه شدید یا لذت نبردن از فعالیت های سرگرم کننده شود. این عوامل بر تمام ابعاد زندگی تاثیر منفی می گذارند.

همان طور که گفته شد افسردگی مالیخولیایی باعث ایجاد علائم شدید افسردگی می‌شود بنابراین درمان آن از اهمیت زیادی برخوردار است.

افسردگی ملانکولیک به عنوان زیر مجموعه ای از افسردگی اساسی شناخته می شود و روانشناسان آمریکایی آن را به عنوان یک اختلال نمی شناسند در حالی که آن را به عنوان افسردگی مالیخولیایی تشخیص داده اند. در ادامه این مقاله به بررسی افسردگی ملانکولیک، نشانه ها، چگونگی تشخیص و درمان آن می پردازیم. و این افسردگی را به طور کامل مورد بررسی قرار می دهیم.

افسردگی ملانکولیک، افسردگی مالیخولیایی

افسردگی نوعی بیماری می باشد که به شکل فواصلی از غم و ناراحتی بروز پیدا می کند. این اختلال انواع مختلفی دارد که در دلیل ایجاد شدن، شدت و پایداری با یکدیگر متفاوت می باشند. یکی از این انواع افسردگی ملانکولیک می باشد که به عنوان یکی از شدیدترین انواع افسردگی شناخته می‌شود.

افسردگی مالیخولیایی بیشتر در افرادی که نشانه های افسردگی اساسی را دارند دیده می شود، افسردگی یک نوع بیماری روانی می باشد که با احساسات منفی و ناکام کننده نشان داده می شود، افرادی که دچار افسردگی می شوند بی انگیزه می شوند و نسبت به هیچ چیز ذوق و شوق نشان نمی دهند و بیشتر تمایل به گوشه گیری و خودکشی دارند.

فردی که به این بیماری افسردگی مبتلا می شود کل زندگی او درگیر شده و بر روی جنبه های زندگی فرد اثر می گذارد و آن ها را نابود کند، در صورت ابتلا به افسردگی ممکن است فرد موقعیت شغلی خود را از دست بدهد و وضعیت تحصیلی اش به صورت قابل ملاحظه ای افت کند، هم چنین اختلال در روابط و ارتباطات اجتماعی  یکی دیگر از پیامدهای افسردگی می باشد.

مهم ترین ویژگی افراد افسرده لذت نبردن از کارهای روزمره و دیگر تفریحات می باشد، زمانی که فرد به افسردگی مبتلا می شود دچار حس بی لذتی شده و به طور معمول میل به خودکشی و حس ناامیدی به دنیا در او ایجاد می شود.

نشانه های افسردگی ملانکولیک | علائم افسردگی مالیخولیایی

افراد با افسردگی ملانکولیک یا مالیخویا می تواند شامل معیارهای زیر باشند:

  1. برای مدت زمان طولانی دچار افکار ناراحت کننده و غمگینی می شوند.
  2. در انجام فعالیت های مورد علاقه گذشته، انگیزه لازم را ندارند و هیچ لذتی از انجام آن فعالیت نمی برند.
  3. فقدان انرژی یا احساس خستگی
  4. تغییر در الگوی خواب
  5. احساس اضطراب و تحریک پذیر شدن
  6. بهم ریختن عادات غذایی ( خوردن زیادتر یا کمتر)
  7. بهم ریختن عادات خوب ( خواب زیاد یا کم) از نشانه های افسردگی ملانکولیک
  8. به دلیل تحریک پذیری یا اضطراب دچار تغییرات جسمانی می شوند.
  9. مشکل در تمرکز، حافظه و صحبت کردن
  10. حرف زدن و فکر کردن راجع به مرگ و خودکشی
  11. تلاش برای خودکشی

اختلال افسردگی مالیخولیایی  برخی از نشانه های افسردگی را شدید تر از انواع دیگر افسردگی دارد، به طور مثال احساس غم و ناراحتی، ناتوانی خواب رفتن و بیدار شدن صبح زود، احساس خستگی و بی انرژی بودن، مشکل در اعتمادبه‌نفس و همچنین فکر به مرگ و آسیب رساندن به خود.

یازده معیار بالا که بیان شده است نشانه هایی از افسردگی اساسی هستند، در زیر هفت ویژگی بیان شده است که تنها مربوط به مدل مالیخولیایی افسردگی می باشد:

  1. بی لذتی شدید در اکثر فعالیت های روزانه و عدم انگیزه برای انجام آن فعالیت ها
  2. بدبینی و بد گمانی درباره اتفاقات و اخبار ( تفسیر تمام مسائل به شکل ناامید کننده و پوچ گرایانه)، دچار منفی بافی شدید می شوند.
  3. احساس شدید ناامیدی و بی ارزشی از نشانه های افسردگی ملانکولیک
  4. اختلالات خواب
  5. کاهش وزن
  6. احساس شدید و نامتناسب گناه و تقصیر به صورت نابجا
  7. حالت های افسردگی اساسی که در اول صبح بعد از بیدار شدن به صورت شدید در فرد نشان داده می شود.

تشخیص افسردگی ملانکولیک ( تشخیص افسردگی مالیخولیایی)

بر اساس مطالبی که بیان شده است افسردگی ملانکولیک ( مالیخولیا) از نظر انجمن روانشناسی آمریکا یک تشخیص مجزا نمی باشد و به عنوان یکی از زیر مجموعه های افسردگی نشانه گذاری می شود، برای این که روانشناس افسردگی اساسی با خصایص ملانکولیک ( مالیخولیا) را شناسایی کند به طور معمول سوالات زیر را می پرسد:

  1. آیا برای شما صبح بلند شدن سخت می باشد و شروع روز برای شما اذیت کننده است؟
  2. آیا حال شما به صورت کلی در صبح ها بدتر است؟
  3. خوابتان چگونه است؟
  4. آیا در چرخه خواب شما مشکل و اختلالی به وجود آمده است؟
  5. یک روز معمولی برای شما به چه صورت است؟
  6. آیا اخیرا ریتم زندگی روزانه شما تغییر کرده است؟
  7. آیا هم چنان از سرگرمی های گذشته تان لذت می برید؟
  8. آیا نسبت به قبل تمرکزتان دچار تغییر شده است؟

دلایل افسردگی مالیخولیایی| علت بیماری مالیخولیا

باوجود این که اساسی ترین دلیل ایجاد افسردگی ملانکولیک کاهش انتقال‌دهنده‌های عصبی می باشد اما باید توجه داشته باشیم که همه زیر دسته های اختلال افسردگی اساسی زمینه‌های یکسانی در فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی دارند. در ادامه مقاله به دلایل ایجاد این نوع افسردگی بجز کاهش سطح سروتونین که در ابتدا به آن اشاره شد، می پردازیم.

تجربیات تلخ زندگی

تجربیات تلخ مانند طلاق، مرگ عزیزان، شکست، تغییر محل زندگی و مسائل دیگر می تواند باعث ایجاد افسردگی شود. با وجود این که به نظر می رسد می توان بر این تجربیات غلبه کرد، این شرایط می تواند باعث شود که افراد دچار افسردگی شوند یا به خودشان آسیب برسانند.

افکار ناکارآمد

افکار منفی یکی از دلایل اصلی ایجاد افسردگی در فرد می باشد. سه مورد از رایج ترین افکار منفی در ادامه ذکر شده است: 

  1. تلاش زیادی برای راضی نگه داشتن دیگران زیرا فرد احساس می کند که دوست داشتنی نیست.
  2. احساس بی ارزشی، ناتوانی و اعتماد به نفس پایین
  3. ناتوانی در کنترل شرایط و محیط

این افکار می تواند باعث ایجاد یا تشدید افسردگی شود ؛ زیرا فرد به جای جست و جو برای راهکارهای درمانی احساس ناتوانی پیدا می کند.

روابط اجتماعی نامناسب

سعی کنید شبکه ای از دوستان و اطرافیان داشته باشید که به شما در روند درمان کمک کنند. تنهایی می تواند آسیب های زیادی به روحیه شما وارد کند. در این راه می توانید در جلسات درمانی گروهی شرکت کرده و با افراد دیگری که مشکلاتی مانند شما دارند آشنا شوید.

بی‌توجهی به درمان افسردگی مالیخولیایی

در صورتی که اختلال افسردگی مورد درمان قرار نگیرد به صورت مزمن باقی مانده و به مرور شدید تر می گردد. به مرور درمان افسردگی سخت تر و مدت آن نیز طولانی تر می شود. بنابراین پیش از جدی شدن اختلال خود به روانشناس مراجعه کنید تا به موقع از افسردگی خلاص شوید.

افسردگی مالیخولیایی علاوه بر موارد بالا بر سطح زندگی افراد تاثیر گذاشته و لذت بردن از زندگی را از آن ها می گیرد، این افراد دیگر توانایی انجام فعالیت های سرگرم کننده را ندارند. علاوه بر این افسردگی مالیخولیایی باعث آسیب به روحیه افراد دیگر خانواده نیز می شود و به مرور آن ها را هم به سمت افسردگی می کشاند بنابراین باید هرچه زودتر برای درمان این افسردگی اقدام کرد.

درمان افسردگی ملانکولیک| بهترین روش درمان افسردگی مالیخولیایی

درمان افسردگی به دو طریق دارو درمانی و روان درمانی شروع می شود که روش های درمانی آن به شرح زیر می باشد:

1. دارو درمانی برای افسردگی ملانکولیک

از داروهای مشخص برای درمان افسردگی می توان به مهار کننده های بازجذب سروتونین مثال زد، این داروها شامل فلوکستین، سیتالوپرام و پاروکستین هستند، البته برخی از افراد که به افسردگی ملانکولیک ( افسردگی مالیخولیایی) مبتلا هستند ممکن است به داروهای سه حلقه ای ضد افسردگی پاسخ بهتری نشان دهند.

در هنگام استفاده از داروهای اعصاب باید دو نکته را رعایت کنید. ابتدا باید بدانید این دارو ها در ابتدای مصرف تاثیر زیادی ندارند و باید برای مدتی آن را استفاده کنید تا متوجه تاثیر آن شوید. بنابراین حتی اگر احساس می کنید که مصرف داروهای تجویز شده تاثیری در سلامت روان شما ندارند بازهم به مصرف آن ها ادامه دهید.

دوم این که باید به آن توجه داشته باشید که دارو درمانی تنها اعصاب شما را بهبود می بخشند و در درمان ریشه ای اختلال شما نقشی دارند. بنابراین سعی کنید برای درمان اختلال خود از روانشناس کمک بگیرید.

2. روان درمانی

علاوه بر روش دارو درمانی از روان درمانی برای از بین بردن افسردگی ملانکولیک استفاده می کنند، به طور معمول ترکیب روان درمانی و دارودرمانی برای درمان بیماری موثرتر می باشد و بیماری سریع تر و زودتر بهبود می یابد.

روان درمانی شامل ارتباط منظم با یک روان درمانگر می باشد که نشانه های مرتبط با موضوع بیماری را مورد بررسی قرار می دهند، در این شرایط مشاوره روانشناسی به شما کمک می کند تا با موقعیت استرس زا خودتان را سازگار کنید و سعی کنید اعتقادات و رفتارهای کارآمد را جایگزین افکار و رفتارهای ناکارآمد نمایید.

برای درمان افسردگی می توانید موارد زیر را در نظر بگیرید و از آن ها استفاده کنید تا هر چه سریع تر افسردگی مورد درمان قرار گیرد.

  • یادگیری و افزایش مهارت های ارتباطی
  • رو به رو شدن با چالش ها
  •  اتخاذ رویکرد حل مساله
  • افزایش عزت نفس
  • بازیابی احساس رضایت و کنترل زندگی 

تاثیر خدمات روانشناسی بر درمان افسردگی ملانکولیک

افسردگی تاثیر بسیار جدی و منفی بر روی تمام ابعاد زندگی فرد و حتی اطرافیان می گذارد و به همین دلیل باید هر چه زودتر برای درمان این بیماری اقداماتی صورت گیرد. در این خصوص روانشناس شرایط مورد نظر را بررسی کرده و علت افسردگی ملانکولیک را ریشه یابی می کند و به درمان آن می پردازد.

توجه داشته باشید که افسردگی بدون کمک یک فرد متخصص درمان نمی شود و در صورتی که درمان نشود شرایط بدتر و وخیم تر خواهد شد در این راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان خدماتی را به صورت حضوری و تلفنی ارائه می دهد و در این زمینه خدماتی را ارائه کرده و یاری تان می کنند.

منبع : افسردگی مالیخولیایی، نشانه ها، نحوه تشخیص و درمان 

کانابیس ها (مشتقات شاهدانه، ماده مخدر گل، ماریجوانا و حشیش)

کانابیس ها ( مشتقات شاهدانه، ماده مخدر گل، ماریجوانا و حشیش)

کانابیس ها طبقه ای از مواد اعتیاد آور می باشند و از جمله شناخته ترین این مواد می توان به ماریجوانا و حشیش اشاره کرد، این مواد از گیاه شاهدانه به وجود می آیند و توهماتی را در فرد ایجاد می کنند و به همین دلیل به عنوان مواد توهم زا شناخته می شوند.

از چند هزار سال پیش در چین از گیاه شاهدانه به عنوان مصارف دارویی استفاده می کردند و امروزه در برخی از کشور ها از مشتقات شاهدانه به صورت قانونی استفاده می شود.

اما این گیاه باعث وابستگی های شدیدی جسمانی و روانی می شود و توهم زا می باشد و به همین دلیل در برخی از کشورها استفاده از آن ممنوع می باشد، در صورتی که در مورد کانابیس اطلاعات بیشتری را می خواهید کسب کنید باید این مقاله را مورد مطالعه قرار دهید.

کانابیس چیست؟

کانابیس ها دسته از مواد اعتیاد آوری می باشند که از گیاه شاهدانه به دست آمده اند.

تمامی مشتقات این گیاه داراری ماده موثری به نام THC می باشد که با انجام دادن تست ماری جوانا در بدن قابل شناسایی هستند.

ماده THC بر روی سیستم اعصاب مرکزی اثر می گذارد و باعث به وجود آمدن تغییراتی در ادراک و تفکر فرد می باشد و کانابیس ها در مقدار THC با یکدیگر متفاوت می باشند.

انواع فرآورده های کانابیس

گیاه شاهدانه شکل های مختلفی دارد که در ادامه اطلاعاتی را در مورد آن ها بیان کرده تا بیشتر با آن آشنا شوید.

  1. گل یا ماریجوانا

مصرف کننده ها ماریجوانا را به نام وید می شناسند، ماریجوانا از خشک کردن سرشاخه ها و برگ های گیاه شاهدانه به دست می آید و در دسترس ترین شکل از این ماده می باشد.

بسیاری از افراد گل را به عنوان ماده بی خطر می شناسند اما تفاوت آن با سایر کانابیس ها در میزان کمتر ماده THCمی باشد.

اما THC ماده ای خطرناک با اثرات روان گردان می باشد و به همین دلیل مصرف ماده ماریجوانا مانند مواد مخدر دیگر با خطرات و عوارض جسمی و روحی و روانی بسیاری همراه می باشد.

از جمله این عوارض به مرور زمان خودش را نشان می دهد و در آینده خطراتی خواهد داشت که احتمال بروز علائم سایکوز و یا اختلالات روانی مزمن بسیار زیاد می باشد.

  1. حشیش و روغن حشیش

یکی از قدیمی ترین انواع کانابیس ها ماده حشیش می باشد که از صمغ گیاه شاهدانه و خشک کردن آن به دست می آید، و با استفاده از برخی حلال ها مثل بوتان می توان از صمغ گیاه شاهدانه روغن حشیش به دست آورد.

ماده ای که به وسیله بوتان به دست می آید BHO نام دارد و میزان THC حشیش بالا می باشد و به همین خاطر میزان تاثیرگذاری آن ۷ تا ۱۰ برابر بیشتر از ماری جوانا است.

  1. تنتور

با استخراج الکل از گیاه شاهدانه، تنتور حاصل می شود و تنتور مواد مفید موجود در شاهدانه را شامل می شود و به عنوان دارو مورد استفاده قرار می گیرد اما چون کانابیس های دیگر غیرقانونی شده اند مورد استفاده قرار نمی گیرد.

  1. سایر فرآورده های گیاه شاهدانه

مواردی که ذکر شد به صورت دخانی و یا خوراکی مورد استفاده قرار می گیرند اما برخی از فرآورده های کانابیس ها با روش های دیگری مثل قرار گرفتن بر روی پوست مورد مصرف قرار می گیرند.

به صورتی که مواد شیمیایی THC و CBD که در کانابیس های موجود می باشد به محصولاتی مانند لوسیون، اسپری، شامپو و صابون اضافه شده و در نتیجه به صورت پوستی جذب می شوند.

روش های استفاده از کانابیس ها

برای فرآورده های شاهدانه روش های متفاوتی وجود دارد که در زیر پرکاربردترین روش های مصرف کانابیس ها را بیان می کنیم.

  1. تدخینی ( کشیدن)

یکی از ساده ترین روش های مصرف ماریجوانا، کشیدن می باشد.

برای این کار یک برگ کاغذ سیگار( پیپر) و مقداری ماده گل به سادگی نیاز مصرف کننده را برآورده می کند برخی از افرادی که ماریجوانا را توزیع می کنند کار را بسیار ساده تر می کنند و آن را آماده مصرف توزیع می کنند و به اصلاح رول شده به فروش می رسانند.

تجربه اجتماعی و مصرف با دوستان و دست به دست کردن گل، وجه مهمی برای مصرف کنندگان به شمار می آید و آن ها علاوه بر کاغذ سیگار از روش های دیگر مصرف تدخینی مانند پایپ نیز استفاده می کنند.

  1. روش خوراکی

ماری جوانا به شکلی که مرسوم می باشد مورد استفاده خوراکی قرار نمی گیرد بلکه با روش هایی ماده THC از آن استخراج شده و مورد استفاده قرار می گیرد.

یکی از مرسوم ترین روش های مصرف خوراکی ماریجوانا کیک گل می باشد، که در این روش استخراج مواد با مواد چرب مانند روغن، کره و شکلات صورت می گیرد.

فرآورده هایی مانند روغن و تنتور قابل نوشیدن می باشند و در روش خوراکی THC از طریق دستگاه گوارش جذب می شود و به همین دلیل اثرگذاری بیشتری دارد و به مدت طولانی تری در بدن باقی می ماند.

  1. سایر روش ها

علاوه بر دو روش تدخینی و خوراکی روش های دیگری مانند دستگاه ویپر که مشابه آن چه در سیگار الکتریکی موجود است مورد استفاده قرار می گیرد.

هم چنین برخی از فرآورده ها از طریق پوست جذب می شود که برای مصرف کانابیس ها موجود می باشند، برخی از فرآورده های کانابیس ها به روش زیر زبانی مورد استفاده قرار می گیرند.

اثرات و عوارض مصرف کانابیس ها

بسیاری از اثراتی که کانابیس ها ایجاد می کنند به خاطر ماده موثر THC موجود در آن می باشد این ماده واکنش های جسمی و روانی خاصی را در خود ایجاد می کند و می توان به عوارض و علائم مصرف کانابیس ها به موارد زیر اشاره کرد:

  • علائم جسمی مانند خشکی دهان و مجاری تنفسی، سرفه، قرمزی چشم افزایش ضربان قلب و فشار خون و غیره
  • علائم روانی و اختلالاتی در عملکرد شناختی فرد به وجود می آورد و باعث احساس اضطراب و بی قراری شدید، بدبینی و پارانویا، سرخوشی زیاد، بروز توهم و احتمال ابتلا به بیماری هایی سایکوتیک مانند اسکیزوفرنی و یا تشدید آن ها می شود.
  • افزایش احتمال سکته
  • تضعیف سیستم ایمنی بدن فرد
  • در صورتی که کانابیس ها در زمان بارداری و شیردهی مورد استفاده قرار گیرد رشد جنین و نوزاد را کند می کند و باعث انواع عقب ماندگی در کودک می شود.

تاثیر خدمات روانشناسی بر ترک اعتیاد به کانابیس ها

در صورتی که به انواع مواد مخدر و کانابیس ها اعتیاد پیدا کرده اید برای این که اعتیادتان را ترک کنید باید از فرد متخصص کمک بگیرید، اما بسیاری از افراد به دلایل مختلف از مراجعه حضوری به روانشناس اجتناب می کنند و روز به روز بیشتر در دام اعتیاد فرو می روند.

منبع : کانابیس ها (مشتقات شاهدانه، ماده مخدر گل، ماریجوانا و حشیش)

درمان ترس از مرگ| سایه سیاه مرگ را از زندگیت دور کن

ترس از مرگ (Thanatophobia ) به طور ذاتی در تمام انسان ها دیده می شود. انسان از بدو زندگی به دنبال امید، آرزو و اهداف خود می رود و مرگ دقیقا برعکس تمام این چیزها می باشد بنابراین طبیعی است که انسان از مرگ بترسد. 

اما زمانی این ترس تبدیل به فوبیا می شود که زندگی روزانه فرد را مختل کرده و اجازه داشتن یک زندگی عادی و شاد را از فرد بگیرد. شاید اساسی ترین دلیل ترس از مرگ این باشد که تصور مشخصی از مرگ نداریم و این امر می تواند ترسناک و دلهره آور باشد. 

ترس از مرگ در روانشناسی پدیده پیچیده ای می باشد که به علائم و نکات زیادی بستگی دارد در ادامه توضیحات کاملی در این مورد فراهم شده است:

مفهوم ترس از مرگ

بسیاری از افراد تصور می کنند که ترس از مرگ تنها مربوط به اتفاقات پس از مرگ می باشد، اما ترس از مرگ می تواند شامل نحوه یا پروسه مرگ باشد.

بسیاری از افراد با بالا رفتن سن و بیماری دچار این ترس و وحشت می شوند، معمولا افراد پس از مرگ دوستان و اطرافیانشان نیز درگیر این ترس می شوند. 

ترس از مرگ در کودکان

بسیار دیده می شود که کودکان ترس از مرگ والدینشان را دارند که می تواند باعث اضطراب و استرس آن ها شود. کودکان نمی توانند مانند بزرگسالان فکر کنند و موضوع مرگ می تواند برای آن ها بسیار ترسناک باشد نباید این موارد به عنوان اختلالات روانی در نظر گرفته شود اما بهتراست که با روانشناس یا روانپزشک در میان گذاشته شود.

کودک شما ممکن است از خواب بیدار شود و تنفس شما را در خواب چک کرده یا حتی شما را بیدار کند، نباید ناراحت یا عصبی شوید و بهتر است این اضطراب کودک خود را درک کنید.

علائم ترس از مرگ

علائم این فوبیا همیشگی نیست و شما ممکن است علائم ذیل را فقط هنگام فکر به مرگ عزیزان خود تجربه کنید. علائم فوبیا مرگ شامل موارد زیر می باشد:

  • حملات پانیک
  • اضطراب بالا
  • سرگیجه
  • سردرد
  • تعریق
  • افزایش ضربان قلب
  • دل درد
  • حالت تهوع

فوبیا مرگ می تواند تاثیرات روانی زیر را نیز به دنبال داشته باشد:

  • دوری از خانواده و عزیزان
  • خشم و عصبانیت
  • ناراحتی و افسردگی
  • احساس گناه
  • نگرانی بیش از اندازه
  • ترس از پیری و مرگ

علل ابتلا به ترس از مرگ

برخی از عوامل می تواند باعث ایجاد این فوبیا در افراد شود که در ادامه به طور کامل به آن ها پرداخته شده است:

  • تجربه اتفاقات و ماجراهای نگران کننده در گذشته
  • کمرویی و خجالتی در زمان کودکی 
  • اختلالات روانی
  • ترس از اینکه قرار است آینده ای نامعلوم و عجیب را تجربه کنند.
  • سن: طبق تحقیقات صورت گرفته آمار ترس از پیری و مرگ در دهه دوم زندگی بالا رفته و سپس به مرور روند نزولی پیدا می کند.
  • بالا بودن سن والدین: افراد در سنین بالا ترس کم تری از مرگ دارند. البته هرچقدر هم که افراد مسن از روند پیری و مرگ خود بترسند‌، از ترس فرزندانشان کم تر می باشد.
  • عدم تواضع: عدم تواضع می تواند باعث افزایش نگرانی افراد شود. تواضع بالا باعث می شود که افراد بیش تر آماده مرگ باشند و برای مسائل مهم آمادگی بالاتری داشته باشند.
  • مشکلات سلامتی: مشکلات سلامتی که شامل مشکلات جسمانی و روانی می شود باعث افزایش نگرانی و اضطراب افراد در مورد مرگ می شود.
  • جنسیت: زنان و هم مردان هردو در برخی از شرایط ترس از مرگ را تجربه می کنند اما براساس تحقیقات انجام شده زنان، در دهه پنجم زندگی نیز با ترس از مرگ مواجه می شوند.
  • از دست دادن کنترل: برخی از امور غیرقابل پیشبینی مانند مرگ در زندگی توسط خود فرد قابل کنترل نیست. برخی از افراد با انجام چک آپ و مراجعه مکرر به دکتر سعی میکنند آن را کنترل کنند. این افراد ممکن است به وسواس یا اضطراب شدید دچار شوند که باعث اختلال در زندگی آن ها می شود.
  • درد و بیماری: برخی افراد از درد، فلج شدگی، بیماری، ناتوانی یا حتی از دست دادن حافظه می ترسند. دیده می شود که این افراد درگیر افکار مالیخولیا ،اختلالات جسمانی یا اختلالات دیگر می باشند و به شدت نسبت به مرگ حساسیت دارند.
  • نگرانی درباره اطرافیان از علت های ترس از مرگ: برخی از افراد نگران هستند که پس از مرگ آن ها چه بر سر خانواده هایشان خواهد آمد. والدین تنها بیش تر دچار این ترس می شوند زیرا نگران هستند فرزندشان بعد از آن ها به چه سرنوشتی دچار می گردد. برخی از افراد نیز نگران هستند که بدون آن ها خانواده هایشان دچار مشکلات مالی می گردند یا سرپرست خود را از دست می دهند.
  • مشاهده مرگ دیگران: بجز اشخاصی که در مشاغل بیمارستانی مشغول به کار هستند، برای دیگر افراد مشاهده مرگ امری بسیار نادر می باشد اما در صورت مشاهده مرگ دیگران زندگی فرد کاملا تحت تاثیر قرار می گیرد.
  • لذت نبردن از زندگی: بسیاری از افراد تصور می کنند که هیچ یک از لذت های زندگی را تجربه نکرده اند. این افکار به صورت های مختلف می تواند شما را آزار دهد.

فوبیاهای مرتبط با ترس از مرگ

 ترس از سنگ قبر، ترس از مرگ در خواب، قبر و دیگر فوبیاهای رایج نشان دهنده ترس از مرگ می باشند. حتی فوبیا ارواح در بین افرادی که دچار فوبیا مرگ هستند دیده می شود البته این فوبیا تا حدودی ریشه دینی و اعتقادی نیز دارد. در ادامه فوبیاهایی ذکر شده است که با فوبیا مرگ در ارتباط می باشد:

ترس از عدم وجود:

این ترس به این معنی می باشد که فرد به وجود آخرت شک دارد و مرگ را پایان هستی خود می داند. این ترس که بیش تر در افراد بی ایمان دیده می شود فرد را نگران می کند که ممکن است مرگ پایان زندگی آن ها باشد.

ترس از مجازات ابدی:

این ترس هم در افراد بااعتقاد هم بی اعتقاد دیده می شود زیرا افراد با ایمان نیز از مجازات کارها و اعمال ناشایست خود می ترسند. 

دلایل این ترس بسیار گسترده می باشد و راه های زیادی برای بررسی آن وجود دارد برای بررسی علت دقیق بهتر است به روانشناس مراجعه کنید تا به طور تخصصی علت ترس شما را ریشه یابی کند.

چه کسانی بیش تر از مرگ می ترسد ؟

براساس آمار به دست آمده همان طور که به آن اشاره شد زن ها نسبت به مردها بیش تر دچار ترس از مرگ می شوند البته این ممکن است به این دلیل باشد که زن ها بیش تر در مورد ترس های خود صحبت می کنند

ترس از مرگ با افزایش سن کاهش نمی یابد ولی بعضی اوقات در جوان ها بیش تر از افراد مسن دیده می شود.

علاوه بر این براساس بررسی ها افزایش مراقبت و بهداشت عمومی به کاهش این فوبیا کمک می کند.

ترس از مرگ سالم یا ناسالم

ترس از مرگ می تواند خوب باشد، باعث شود بیش تر مراقب افکار و اعمال خودمان باشیم، بیش تر موارد ایمنی را رعایت کنیم و نگران سلامتی خودمان باشیم.

این واقعیت که همه ما روزی می میریم باعث می شود به این دنیا وابستگی کم تری داشته باشیم و اجازه ندهیم که یاد خدا در دل هایمان خاموش شود.

از طرفی ترس بیش از اندازه از مرگ می تواند باعث اختلال های جدی و اساسی در زندگی ما شود. این ترس می تواند به قدری فلج کننده شود که فرد انگیزه ای برای کار و تلاش نداشته باشد.

توجه داشته باشید که استرس و اضطراب هنگامی تبدیل به اختلال روانی می گردد که زندگی عادی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. بعضی اوقات ترس از مرگ به فوبیا و وسواس تبدیل می‌شود و فرد نمی‌تواند به مرگ یا مسائل مربوط به آن فکر نکند.

چرا ترس از مرگ با افزایش سن بیشتر می‌شود؟

آیا تاکنون در مورد بحران میانسالی شنیده‌اید؟ طبق مشاهدات در این سن افراد تلاش می کنند تا اثری از خود در دنیا به جا بگذارند. اگر این بحران به درستی حل نشود در سنین بالا تر فرد دچار ترس از مرگ در سالمندان می شود نگاه به گذشته حسرت می خورد که نتوانسته کارهای مفیدی انجام دهد. 

درمان ترس از مرگ| راه هایی برای مقابله با ترس از مرگ

خود را به چالش بکشید

سعی کنید در شرایط مختلف دست به کارهای جدید بزنید، فعال باشید و فعالیت های مفید و سازنده انجام دهید. اگر مدت هاست با دوست خود حرف نزده اید با او تماس بگیرید. اگر کار نیمه تمامی دارید آن را به پایان برسانید.

اگر از برخی از روابط خود رضایت ندارید آن ها را تمام کنید. کارهایی که دوست ندارید را انجام ندهید.

مرگ چرخه طبیعت است

همیشه به یاد داشته باشید که مرگ بخشی از چرخه زندگی و طبیعت می باشد. این امر باعث می شود که مفهوم مرگ را راحت تر بپذیرید و با آن کنار بیایید.

درباره مرگ کتاب بخوانید

بسیاری از کتاب های دینی به شما در درک آخرت کمک می کنند. نویسنده های بسیاری نیز در مورد آخرت کتاب نوشته اند. مطالعه در این زمینه می تواند شما را با آخرت آشنا کند.

معنویت را بپذیرید

حتی افراد بی اعتقاد نیز باید به معنویت در زندگی اعتقاد داشته باشند و برای افزایش آن تلاش کنند. کارهای معنوی ما حتی بعد از مرگ نیز باقی می مانند.

از پرسیدن سوال درباره زندگی پس از مرگ وحشت نداشته باشید. این سوالات می توانند شما را به درک عمیق و درستی از مرگ برسانند و اضطراب شما را کاهش دهند. سعی کنید سوالات خود را از فردی آگاه بپرسید، برخی از افراد ناآگاه با پاسخ های متنوع می توانند شما را گم راه کنند.

تمرکز بر زندگی خوب

سعی کنید زندگی خوبی داشته باشید برای زندگی روزانه خود برنامه ریزی کرده، ورزش کنید، کتاب بخوانید به سرگرمی هایی که دوست دارید بپردازید. به یاد داشته باشید که تغییرات کوچک در زندگی نتایج بزرگی را به همراه دارد.

 هدفمند باشید

رویا و هدف‌های زیبا و بزرگ باعث افزایش انگیزه و بهبود روحیه شما می شود. حرکت به سوی این اهداف به شما حس زندگی و خوشبختی می دهد.

زندگی خوب در درمان ترس از مرگ

سعی کنید از تمام روابط خود لذت ببرید. با خانواده خود گردش کنید به یاد داشته باشید که لذت بردن از زندگی باعث افزایش شادی و کاهش اضطراب شما می شود. سعی کنید از صحبت در مورد مرگ خودداری کنید و در صورتی که فردی در اطراف شما در این مورد حرف می زند او را حذف کرده یا از صحبت با او دوری کنید.

درباره ترس تان صحبت کنید

سعی کنید در مورد ترس از مرگ با اطرافیان خود صحبت کنید، به حرف ها و نظرات آن ها گوش کنید و از آن ها استفاده کنید. اگر کسی را ندارید تا با او صحیت کنید می توانید از مشاور یا روانشناس کمک بگیرید.

بودن کنار عزیزان

به این فکر کنید که پس از مرگ نیز در کنار عزیزانتان و کسانی که از دستشان داده اید خواهید بود و کنار آن ها زندگی خوبی را سپری خواهید کرد.

روش‌های ذهن آگاهی

در اغلب موارد استرس در مورد ترس از مرگ به مرور تبدیل به وسواس ذهنی می شود. برای نابودی این اضطراب باید روش هایی را پیدا کنید تا به آرامش برسید. یکی از روش ها استفاده از روش‌ ذهن آگاهی است در این روش می‌توانید بهتر استرس خود را مورد بررسی قرار دهید. یکی از این روش ها تنفس عمیق است که به شما کمک می کند کنترل خود را به دست بگیرید. 

سعی کنید در مکانی آرام قرار بگیرید و عمیق نفس بکشید با این روش می توانید کنترل بدنتان را به دست بگیرید و استرس را کنترل کنید. تمرین های یوگا نیز می تواند به افزایش آرامش و کنترل شما کمک کند.

قدم زدن در طبیعت|  راه هایی برای مقابله با ترس از مرگ

در مقابله با افکار استرس آور سعی کنید بر زمان حال تمرکز کنید. متاسفانه در جوامع صنعتی مشکلات، کار و نگرانی های روزمره باعث افزایش افسردگی در تمام اقشار شده‌است. 

در این هنگام از رفتن به طبیعت غافل نشوید، سعی کنید برای رفتن به طبیعت برنامه ریزی کنید و هفته ای یک دفعه آن را انجام دهید. تحقیقات ثابت کرده است که ارتباط با طبیعت می تواند باعث کاهش اضطراب و افسردگی شود.

چه زمانی برای ترس از مرگ به روانشناس مراجعه کنیم؟

بسیاری از افراد از اختلالات روانی می ترسند اما باید بدانید که همه انسان ها تجربه هایی در این زمینه دارند. اما چه زمانی می توان گفت که این اختلالات نیاز به درمان دارد؟ هنگامی که اختلالات روانی مانند وسواس، افسردگی، اضطراب و فوبیا باعث اختلال در عملکرد و روند زندگی شما شد نیاز است که به روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنید و در مورد مشکل خود مشاوره لازم را دریافت کنید.

درمان ترس از مرگ

در اولین گام برای درمان فوبیا مرگ لازم است که به روانشناس ماهر مراجعه کنید که بتواند مشکل شما را ریشه یابی و درمان کند. درمان اضطراب، وسواس و فوبیا با کاهش نگرانی های غیرضروری صورت می گیرد. این کار به روش های زیر می تواند صورت بگیرد:

جلسات مشاوره

بیان احساسات، تفکرات و مشکلات خود با مشاور به شما کمک می کند تا احساس رهایی پیدا کنید، مشاور نیز می تواند راه هایی را به شما بی آموزد که با کمک آن ها بتوانید احساسات خود را بهتر بروز دهید.

رفتار درمانی

هدف این نوع درمان تغییر شیوه و روش تفکر و دیدگاه کلی اشخاص نسبت به مرگ، نیستی، غم، آخرت و موارد دیگر می باشد.

دارو درمانی

در طول جلسات مشاوره یا رفتار درمانی روانشناس ممکن است با توجه به علائمی که دارید شما را به روانپزشک ارجاع دهد، در این حالت روانپزشک با استفاده از دارودرمانی باعث بهبود علائم اضطراب می شود. گاهی افراد تصور می کنند که خودشان می توانند مصرف دارو را شروع کنند یا دوز آن را تعیین کنند باید توجه داشته باشید که این کار بسیار خطرناک می باشد و عواقب بسیار جدی و خطرناکی را به دنبال دارد.

در صورتی که نمی خواهید دارو درمانی را ادامه دهید ابتدا با روانپزشک خود مشورت کرده و سپس زیر نظر روانپزشک مصرف دارو را به مرور کم کنید، ترک ناگهانی دارو می تواند باعث آسیب های جدی به روان شما شود.

تکنیک ریلکسیشن

مدیتیشن و تکنیک تنفس به کاهش و قطع علائم اضطراب کمک زیادی می کند. تکنیک های ریلکسیش را تمرین کنید و هر روز از آن استفاده کنید، به کمک این تکنیک ها می توانید می توانید آرامش پیدا کنید.

به یاد داشته باشید که نمی توانید به تنهایی اضطراب و فوبیا را درمان کنید و برای درمان نیاز به کمک مشاور توانا دارید. بهتر است هرچه زودتر برای درمان فوبیا اقدام کنید زیرا به مرور زمان این فوبیا مانند انواع دیگر فوبیا شدید می شود و درمان آن نیز سخت تر می گردد.

منبع : درمان ترس از مرگ| سایه سیاه مرگ را از زندگیت دور کن 

از بدبینی و شکاکیت تا اختلال شخصیت پارانوئید و شخصیت مرزی

از بدبینی و شکاکیت تا اختلال شخصیت پارانوئید و شخصیت مرزی

اختلال شخصیت پارانوئید( DPP) یکی از اختلالات شخصیت غیر عادی است و از جمله علائم آن، بی اعتمادی و بدگمانی به دیگران است، بخصوص در زمانی که دلیلی برای مشکوک بودن وجود ندارد.

اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

یکی از بیماری های اختلال شخصیتی غیر عادی ( کلاسترA) است. این بیماران، رفتارهای عجیبی دارند که مشخصه اصلی این بیماری بداعتمادی و بدگمانی نسبت به دیگران است و از کودکی یا نوجوانی شروع می شود. این بیماری در مردان بیشتر دیده شده است.

علائم و علل شکاکیت

علت اصلی اختلال پارانوئید مشخص نیست ولی ناشی از عوامل روانی و بیولوژیکی است. این بیماری در افرادی که در فامیل و خویشاوندی سابقه اختلال هذیانی دارند، بیشتر است. ضربه جسمی یا عاطفی در دوران کودکی نیز در این بیماری نقش دارد.

علائم اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

این بیماران دائما سعی در تهدید و تحقیر دیگران دارند و به همین دلیل در ارتباط با دیگران دچار مشکل می شوند.

مبتلایان به این بیماری دارای این علائم هستند:

  1. به تعهد، وفاداری دیگران مشکوک اند.
  2. تمایلی به اعتماد به دیگران ندارند و اطلاعات شخصی شان را به کسی بازگو نمی کنند.
  3. آدم های کینه ای هستند و انتقاد پذیر نیستند.
  4. دائما عصبانی هستند و به همسر یا نامزد خود مشکوک اند.
  5. اعتقاد دارند همیشه حق با آنهاست.

اختلال شخصیت پارانوئید چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک با گرفتن یک شرح حال معاینه و ارزیابی را انجام می دهد، هرچند آزمایش خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد.

زمانی که پزشک هیچ علائمی پیدا نکند، بیمار را به روانپزشک ارجاع می دهد. اختلال هذیانی با اختلال پریشی مانند اسکیزوفرنی متفاوت است، مثلا فرد مبتلا به پارانوئید صداها را نمی شنود.

مدیریت و درمان بیماری شکاکیت

فرد مبتلا به DPP به دیگران بی اعتماد است و این برای متخصص مراقبتی مشکل ایجاد می کند؛ چون اعتماد یک اصل مهم روانی در مشاوره گرفتن است.

به همین دلیل افراد مبتلا به این بیماری از برنامه درمانی پیروی نمی کنند. این بیماری داروی خاصی ندارد ولی برای درمان از داروهای ضد اضطراب و افسردگی استفاده می کنند.

عوارض اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

فرد در ایجاد ارتباط با دیگران و وارد شدن به موقعیت های اجتماعی دچار مشکل می شود و عمدتا درگیر  نبرد حقوقی می شوند.

آیا می توان از اختلال شخصیت پارانوئید پیشگیری کرد؟

هرچند این اختلال پیشگیری ندارد ولی ممکن است به فردی که در معرض این اختلال است اجازه دهد تا بتواند راه موثری برای رویارویی با این بیماری بیاموزد.

چشم انداز فرد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

این بیماری یک اختلال مزمن است و در طول زندگی بیمار باقی می ماند، هرچند برخی از این بیماران عملکرد خوبی دارند و ازدواج می کنند و شغلشان را گسترش می دهند.

اختلال شخصیت مرزی ( DPB )

این اختلال بر خلق و خو و رفتار و تفکر شما تاثیر می گذارد، که با راهنمای درمان همه چیز ناپایدار خواهد بود.

اختلال شخصیت مرزی ( DPB ) چیست؟

احساسات و روابط ناپاایداری دارند و متزلزل اند و موارد مورد علاقه شان نیز ذائما در حال تغییر است.

افراد مبتلا به این بیماری حساس هستند و زمانی که عصبانی و ناراحت هستند به سختی آرامش پیدا می کنند. این بیماران در زمان تفکر راجع یک مسئله ممکن است چیزهای آزاردهنده بگویند یا به روش نامناسب رفتار کنند.

اختلال شخصیت مرزی قابل درمان است

( DPB ) قابل درمان است و این بیماری بهتر از افسردگی و اختلال دوقطبی است و این بیماران با درمان می توانند بهتر شوند. با گذشت زمان رفتار جدیدی را انجام می دهد که باعث تعادل عاطفی فرد می شود.

شناخت اختلال شخصیت مرزی

  • احساس پوچی می کنم.
  • اغلب عصبانی و مضطرب است.
  • ترس از تنهایی و ترک کردن افراد مهم زندگی اش
  • دائما کارهای خطرناک و ناسالم انجام می دهد مثل مصرف الکل و اعتیاد به مواد مخدر
  • خودآزاری انجام می دهد مثل خودکشی
  • انجام حرکات تکانشی زمانی که در یک رابطه احساس ناامنی می کنند.

علائم و نشانه های اختلال شخصیت مرزی

به طریق های مختلف ظاهر می شود، روانپزشکان علائم این اختلال را به ۶ دسته تقسیم می کنند که برای تشخیص ( DPB ) باید ۵ مورد از این علائم را داشته باشد و علائمی طولانی مدت باشد.

علامت اختلال شخصیت مرزی

از جمله علائم این بیماری ترس از تنها ماندن و رها شدن است، اگر یکی از اعضای خانواده به خانه دیر برسند باعث ترس شدید برای فرد مبتلا می شود و ممکن است شروع به دعوا کند و مانع از خروج افراد از خانه شود.

روابط ناپایدار افراد مبتلا به شخصیت مرزی، تمایل به داشتن روابطی شدید و کوتاه مدت دارند.

به سرعت عاشق می شوند و این باعث ضربه عاطفی می شود، با فرد جدیدی که روبه رو می شوند ولی به سرعت ناامید می شوند. گاهی نسبت به خود متنفر و گاهی احساس خوبی دارند و این افراد ممکن است دائما شغل و دوستان خود را تغییر دهند.

رفتارهای تکانشی و خود ویرانگر

زمانی که ناراحت هستید یکدفعه پولی را خرج می کنید که توانایی پرداختش را ندارید، علائم دیگر مثل: پرخوری، دزدی، رابطه جنسی پر خطر، زیاده روی در مصرف الکل و مواد مخدر

خودآزاری در بیماری شخصیت مرزی

خودکشی، فکر کردن به خود کشی، تهدید به خودکشی و در انتها اقدام به خودکشی، خود آزاری مثل بریدن و سوزاندن

نوسانات عاطفی شدید احساسات و خلق و خوی ناپایدار رایج است، یک لحظه شاد و یک لحظه افسرده و ناامید است، این اختلال بر خلاف نوساناتی عاطفی افسردگی بسیار شدید و سریع از بین می روند.

احساس پوچی در اختلال شخصیت مرزی

افراد مبتلا به این بیماری دائما احساس پوچی می کنند، که این احساس ناراحت کننده است و در نهایت منجر می شود که شما این خلا و پوچی را با مواد مخدر یا روابط جنسی پر خطر پر کنید.

خشم انفجاری

افراد مبتلا به این بیماری دائما عصبانی هستند و با علائمی مثل فریاد زدن و یا خورد کردن وسایل خشمشان را از بین می برند. همچنین این افراد دائما به همه چیز مشکوک اند و زمانی که استرس دارند ممکن است ارتباطشان را با واقعیت از دست بدهند.

اختلال مشترک رایج

اختلال شخصیت مرزی به سختی تشخیص داده می شود ولی یکسری اختلالت مشترک دارد که عبارتند از:

  • افسردگی یا اختلال دوقطبی
  • سوء مصرف مواد مخدر
  • اختلالات اشتها
  • اختلالات اضطرابی
  • علل اختلال مرزی

بسیاری از روانشناسان این اختلال  را ناشی از عوامل بیولوژیکی، ارثی یا درونی و یا عوامل بیرونی مثل تجارب آسیب زایی که فرد در دوران کودکی دیده، می دانند.

تفاوت های مغزی

فرد مبتلا به DPB مغزش در حالت آماده باش قرار دارد و دائما در حال جنگ و گریز استو زمانی که سوئیچ جنگش روشن شود مغز منطقی اش از کار می افتد.

حقیقت این است که شما با تمرین هایی که از مشاور خود می گیرید قادر خواهید بود که مغزتان را تغییر دهید، برخی از این تمرین ها مثل مدیتیشن باعث رشد مغز شما خواهد شد.

اختلالات شخصیت وانگ

منظور روانشناسان از شخصیت، فکر و رفتار و احساس فرد مراجعه کننده است که هیچ کس دقیقا یکسان نمی باشد ( رفتار یکسانی ندارد)، به همین دلیل بعضی از مردم خجالتی، برون گرا، دقت آمیز و … هستند و اینها جزء شخصیت آنهاست.

شخصیت ارتباط مستقیمی با هویت دارد. اختلال شخصیتی به معنای قضاوت کردن شخصیت شما نیست، بلکه در علم روانشناسی به این معناست که الگوی رفتاری شما با جهان بیرون با هنجار متفاوت است که این امر باعث ایجاد مشکل در شغل و احساساتتان نسبت به دیگران می شود.

ولی نکته قابل توجه این است که این الگوها را می توان تغییر داد .

۳ راه برای مقابله با شخصیت پارانوئید

  • هیجان عاطفی خود را آرام و کنترل کنید.
  • تکانشگری را کنترل و پریشانی را تحمل کنید.
  • مهارت های بین فردی خود را بهبود بخشید.

توصیه خودیاری ۱: هیجان عاطفی خود را آرام کنید.

فرد مبتلا وقت زیادی را صرف مقابله با احساسات خود کرده ولی پذیرفتن احساستان به معنی تسلیم شدن نیست بلکه به معنای دست برداشتن از تلاش برای مقابله با آنچه حس می کنید است. باید گذشته و آینده را رها کرده و در لحظه حال متمرکز باشد.

تکنیک های ذهن آگاهی که در این زمینه موثر است، عبارتند از:

با مشاهده احساسات خود شروع کنید.

بر روی احساساتی که همراه شماست تمرکز کنید.

آنچه در زمان حال است را بپذیرید.

کاری انجام دهید که یک یا چند حواس شما را تحریک کند.

چند ایده برای شروع

لمس کردن: آب داغ یا سرد را روی دستان خود لمس کنید، دوش آب گرم بگیرید.

طعم: اگر احساس پوچی می کنید نعناع یا آب نبات با طعم قوی بمکید یا چیزی مثل چیپس نمک و سرکه بخورید. اگر چیزی آرام بخش می خواهید چای داغ یا سوپ را امتحان کنید.

بو: گلها را بو کنید، عطر موزد علاقه خود را بزنید، شمعی روشن کنید.

منظره: روی منظره ای عالی، گل آرایی، نقاشی یا چیزی در تخیلتان تمرکز کنید.

صدا: به موسیقی با صدای بلند گوش دهید. برای آرام شدن به موسیقی آرام بخش مثل صدای دریا، پرندگان گوش دهید.

آسیب پذیری عاطفی خود را کاهش دهید

زمانی که استرس دارید لازم است از سلامت جسمی و روحی خود مراقبت کنید.

با روش های زیر مراقب سلامت روانی و جسمانی خودتان باشید

  • داشتن یک رژیم غذایی مغذی
  • خواب کافی
  • خودداری از استفاده از داروهای تغییر خلق و خو
  • کاهش دادن استرس
  • تمرین تکنیک های عصبی

نکته ۲: یاد بگیرید که تکانشگری را کنترل کنید و پریشانی را تحمل کنید.

وقتی احساس می کنید که تحت تاثیر احساسات سخت هستید، باید رفتار و پریشانی خود را کنترل کنید. از جمله علائم این تکانشگری بی احتیاطی، رابطه جنسی، نوشیدن الکل، رانندگی پر سرعت است.

پیشنهاد مشاور به شما: روش جدید درمان خساست مردان

کنترل خود را از دست می دهید؟

توانایی تحمل پریشانی به شما کمک زیادی خواهد کرد، به جای اینکه به رفتارهای خود تخریبی واکنش نشان دهید یاد می گیرید که آنها را کنار بگذارید.

یک برنامه منظم به شما کمک می کند تا چگونه بر اساسات خود تخریبی و طاقت فرسا غلبه کنید و به شما می آموزد که:

  • چگونه با احساساتتان در تماس باشید.
  • چگونه احساسات ناخوشایند خود را مدیریت کنید.
  • چگونه حتی در موقعیت های ناراحت کننده، آرام باشید.
  • به شما طیفی از انرژی مثبت و شادی و آرامش انتقال می دهد.
  • نفس های آهسته و عمیق بکشید.
  • چگونه در مواقع اضطراری حواس خود را پرت کنید.

پرت کردن حواس، به شما کمک می کند و هر چیزی که توجه شما را جلب می کند می تواند موثر باشد.

مثلا تلویزیون تماشا کنید، اگر ناراحت هستید کمدی ببینید. کاری را انجام دهید که به آن  علاقه دارید مثل: نقاشی، باغبانی، خواندن کتاب

با انجام دادن کارهای روزمره حواس خود را پرت کنید، مثل: خرید کرن، تمیز کردن خانه. انجام دادن ورزش یوگا، پیاده روی یا زنگ زدن به دوستان.

نکته ۳: مهارت های بین فردی خود را بهبود بخشید

دست از سرزنش دیگران بردارید.

فرضیات خود را بررسی کنید.

زمانی که استرس دارید یا منفی بافی می کنید فرضیات خود را بررسی کنید.

مثلا اگر شریک زندگی شما پشت تلفن عصبانی شد عجولانه منفی بافی نکنید، شاید در محل کارش تحت فشار بوده است. از شخص مقابل دلیل رفتارش را نه به شکل متهم آمیز بلکه با رفتاری ملایم بگویید ممکن است اشتباه کنم اما به نظر می رسد.

فرافکنی را متوقف کنید.

منفی بافی، سرزنش کردن دیگران، پرخاشگری در برابر انتقاد سازنده از علائم فرافکنی است. برای مبارزه با فرافکنی باید احساسات و احساسات بدنی هماهنگ باشد.

مسئولیت نقش خود را به عهده بگیرید

خود را جای دیگران قرار داده و حالت تدافعی خود را کاهش دهید. سعی کنید مسئولیت کارها و رفتارهای خود را قبول کنید.

تشخیص و درمان اختلال شخصیت مرزی

به تنهایی نمی توان اختلال شخصیت مرزی را تشخیص داد و باید به دنبال کمک حرفه ای باشیم برای این کار به یک روانشناس نیاز دارید تا شما را ارزیابی و تشخیص دقیق دهد.

اهمیت یافتن درمانگر مناسب

یک روانشناس متخصص و با تجربه تفاوت زیادی در درمان اختلال شخصیت مرزی ایجاد می کند. از لحاظ روانشناسان درمان این اختلال زمانی موثر است که شامل حمایت خانواده و آموزش مهارت های عاطفی باشد.

برای پیدا کردن درمانگر موثر باید وقت بگذارید، با روانشناسی که کنار او احساس امنیت می کنید حرف بزنید و توصیه هایش را جدی بگیرید.

روی درمان دارویی حساب نکنید

هیچ دارویی برای درمان اختلال شخصیت مرزی تایید نشده و این بدین معناست که دارو برای درمان آن مفید نیست، بخصوص برای افسردگی یا اضطراب.

اما ممکن است پزشک در کنار آموزش و درمان، دارو را هم در نظر بگیرد اگر:

شما هم درگیر اختلال شخصیت مرزی و هم افسردگی داشته باشید.

اضطراب شدید داشته باشید.

توهم و افکار عجیب غریب را تجریه کنید.

احساس خودکشی و آسیب رساندن به خود و دیگران را داشته باشید.

منبع : از بدبینی و شکاکیت تا اختلال شخصیت پارانوئید و شخصیت مرزی

غلبه بر اعتیاد به الکل

غلبه بر اعتیاد به الکل

آیا آماده هستید که الکل را ترک کنید یا آن را کاهش دهید؟ نکات ذیل به شما کمک می کند تا مسیر بهبودی را شروع کنید و این راه را به درستی طی کنید.

چگونه اعتیاد به الکل را ترک کنم؟

غلبه بر اعتیاد به الکل می تواند فرایندی طولانی و مشکل باشد. حتی ممکن است انجام نشدنی و بی فایده به نظر برسد. اما اینطور نیست، اگر آمادگی ترک الکل را دارید و نیاز به حمایت دارید، مهم نیست چقدر میزان مصرفتان زیاد است یا چقدر احساس ناتوانی می‌کنید.

شما می‌توانید از اعتیاد به الکل و سوء مصرف الکل رها شوید. می توانید  هر زمان که بخواهید در خود تغییر ایجاد کنید. چه بخواهید الکل را به طور کامل ترک کنید یا آن را کاهش دهید، این راهبردها می توانند به شما کمک کنند تا از امروز بهبودی را شروع کنید.

اکثر افراد معتاد به الکل تلاش نمی کنند که تغییر بزرگی ایجاد کنند یا عادت نوشیدن خود را تغییر دهند. بهبودی معمولاً فرآیندی تدریجی است. در مراحل اولیه تغییر و شروع بهبودی، انکار یک مانع بزرگ است. حتی پس از اعتراف به اعتیاد به الکل، ممکن است بهانه بیاورید و کنار بروید.

مهم است که دوگانگی خود را در مورد ترک الکل بپذیرید. اگر هنوز مطمئن نیستید که آماده ترک هستید یا در تصمیمتان برای ترک مشکل دارید، فکر کردن به هزینه ها و مزایای هر انتخاب به شما کمک می کند.

ارزیابی هزینه ها و مزایای الکل

جدولی مانند تصویر زیر تهیه کنید و هزینه ها و مزایای نوشیدن الکل را با هزینه ها و مزایای ترک بسنجید.

فواید نوشیدن الکل

  • به من کمک می کند تا مشکلاتم را فراموش کنم.
  • وقتی مشروب میخورم لذت میبرم.
  • الکل راهی برای استراحت و رهایی من از یک روز پر استرس است.
  • غیره

فواید عدم نوشیدن الکل

  • روابط من احتمالا بهتر می شود.
  • از نظر روحی و جسمی حال مساعدی دارم.
  • برای افراد و فعالیت هایی که به آن ها اهمیت می دهم، زمان و انرژی بیشتری خواهم داشت.

هزینه ها و عوارض مصرف الکل

  • باعث ایجاد اختلال در روابط من شده است.
  • احساس افسردگی، اضطراب و شرمندگی می کنم.
  • مانع عملکرد شغلی و مسئولیت های خانوادگی من می شود.

هزینه های عدم نوشیدن الکل

  • من باید راه دیگری برای مقابله با مشکلاتی مثل استرس پیدا کنم.
  • دوستان شرابخوارم را از دست خواهم داد.
  • باید با مسئولیت هایی که نادیده گرفته ام، روبرو شوم.

نیاز دارید با کسی صحبت کنید؟

شماره تماس جهت رزرو وقت مشاوره ازدواج مرکز مشاوره ستاره ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰  به وسیله موبایل از طریق شماره های ۰۹۰۳۵۶۷۳۰۵۰و ۰۹۱۰۸۳۴۷۵۹۷امکان پذیر است.

هدف گذاری کنید و برای ترک آماده شوید

هنگامی که تصمیم به تغییر گرفتید، گام بعدی، تعیین اهداف ترک الکل است. هرچه اهداف شما واقع بینانه تر و واضح تر باشد، بهتر است.

مثال شماره ۱: هدف من برای ترک الکل

من مصرف الکل را ترک خواهم کرد. تاریخ ترک من __________ است.

مثال شماره ۲: هدف من برای ترک

از تاریخ __________ در روزهای هفته الکل را ترک می کنم.

من مصرف الکل خود را در روزهای شنبه و یکشنبه به بیش از سه نوشیدنی الکل در روز یا پنج نوشیدنی در آخر هفته محدود می کنم. بعد از سه ماه، مصرف الکل آخر هفته خود را حتی به حداکثر دو نوشیدنی در روز و سه نوشیدنی در آخر هفته کاهش خواهم داد.

آیا می خواهید الکل را به طور کامل متوقف کنید یا فقط کاهش دهید؟ اگر هدف شما کاهش مصرف الکل است، تصمیم بگیرید چه روزهایی و چه تعداد الکل بنوشید. سعی کنید حداقل دو روز در هفته را متعهد باشید که اصلاً الکل ننوشید.

چه زمانی می خواهید الکل را ترک کنید یا کمتر مشروب بنوشید؟ فردا؟ در یک هفته؟ ماه آینده؟ ظرف شش ماه؟ اگر می‌خواهید الکل را ترک کنید، تاریخ مشخصی برای ترک آن تعیین کنید.

چگونه به اهداف خود برسید؟

پس از اینکه اهداف خود را برای ترک یا کاهش نوشیدن الکل تعیین کردید، چند ایده در مورد اینکه چگونه می توانید به خود کمک کنید، یادداشت کنید. مثلا:

از شر وسوسه ها رها شوید. تمام الکل، ظروف بارور و سایر لوازم مرتبط با الکل را از خانه و محل کار خود بردارید.

هدف خود از ترک را اعلام کنید. اجازه دهید دوستان، اعضای خانواده و همکاران بدانند که در حال تلاش برای ترک یا کاهش مصرف الکل هستید. اگر اطرافیانتان مشروب می نوشند، از آن ها بخواهید با انجام ندادن این کار در حضور شما، به بهبودی شما کمک کنند.

در مورد محدودیت های جدید خود آماده باشید. مثلا: نوشیدن الکل در خانه تان را ممنوع کنید یا ممکن است نتوانید در مراسمی که در آن الکل می نوشند، شرکت کنید.

از تأثیرات افراد بد دوری کنید. از افرادی که از تلاش های شما برای ترک  را بیهوده می دانند یا از محدودیت هایی که تعیین کرده اید حمایت نمی کنند، فاصله بگیرید. این ممکن است به معنای کنار گذاشتن برخی از دوستان و ارتباطات اجتماعی باشد.

از گذشته یاد بگیرید. به تلاش های قبلی برای ترک یا کاهش نوشیدن خود فکر کنید. چه کار کردید؟ چرا موفق نشدید؟ این بار چه کاری می توانید انجام دهید تا در دام وسوسه ها قرار نگیرید؟

کاهش یا ترک کامل الکل

اینکه آیا می‌توانید با موفقیت الکل خود را کاهش دهید یا نه، به شدت اعتیاد شما بستگی دارد. اگر الکلی هستید و نمی توانید مصرف الکل خود را کنترل کنید، بهتر است سعی کنید به طور کامل الکل را ترک کنید. اما اگر برای ترک کامل آماده نیستید یا مشکل سوء مصرف الکل ندارید، اما به دلایل شخصی یا سلامتی می‌خواهید مصرف آن را کاهش دهید، نکات زیر می‌تواند به شما کمک کند:

هدف خود را تعیین کنید. محدودیتی برای مقدار مصرف الکل خود انتخاب کنید، سعی کنید چند روز در هفته بنوشید

هدف خود را یادداشت کنید تا به شما در رسیدن به بهبودی کمک کند. به مدت ۳ تا ۴ هفته، هر بار که نوشیدنی می خورید، میزان نوشیدنی خود را یادداشت کنید. با خواندن دفتر یادداشت، ممکن است از عادت های هفتگی نوشیدنی خود تعجب کنید.

مصرف الکل را در خانه کاهش دهید. سعی کنید الکل را از خانه خود محدود یا حذف کنید. اگر وسوسه ها را حذف کنید، دوری از نوشیدن الکل بسیار ساده تر است.

هنگام نوشیدن، الکل را به آرامی میل کنید و ۳۰ دقیقه یا یک ساعت بین نوشیدنی ها استراحت کنید. یا بین نوشیدنی های الکلی نوشابه، آب یا آبمیوه بنوشید. نوشیدن را با معده خالی انجام ندهید و مطمئن شوید که هنگام نوشیدن غذا میل کرده باشید.

هر هفته یک یا دو روز را بدون الکل برنامه ریزی کنید. سپس سعی کنید به مدت یک هفته نوشیدنی را متوقف کنید. در مورد احساس جسمی و روحی خود در این روزها یادداشت کنید، شناخت فواید کاهش الکل به شما کمک می کند تا برای همیشه  آن را کاهش دهید.

گزینه های درمان و غلبه بر اعتیاد به الکل

برخی از افراد می‌توانند به تنهایی، با کمک برنامه، سایر گروه‌های پشتیبانی نوشیدنی را متوقف کنند. اما برخی دیگر به نظارت پزشکی نیاز دارند تا با خیال راحت  از الکل دوری کنند.

اینکه کدام یک از موارد ذکر شده برای شما بهتر است بستگی به میزان مصرف الکل، مدت زمان اعتیادتان ، ثبات وضعیت زندگی شما و سایر مشکلات سلامتی که ممکن است داشته باشید، دارد.

اولین قدم اغلب مشورت با پزشک مراقبت های اولیه یا پزشک عمومی است. پزشک شما می تواند الگوهای مصرف الکل شما را ارزیابی کند، هر گونه اختلال همزمان را تشخیص دهد ، سلامت کلی تان را ارزیابی کند و ارجاعات درمانی لازم را ارائه دهد. آن ها حتی ممکن است دارویی برای کمک به ترک سیگار برایتان تجویز کنند.

نمونه هایی از برنامه های درمان و غلبه بر اعتیاد به الکل

درمان اقامتی: شامل زندگی در مرکز درمانی می باشد. درمان فشرده به صورت روزانه می باشد که به طور معمول از ۳۰ تا ۹۰ روز طول می کشد.

بستری شدن جزئی در بیمارستان:  این برای افرادی است که نیاز به نظارت مداوم پزشک دارند اما وضعیت زندگی پایداری دارند. این برنامه های درمانی معمولاً ۳-۵ روز در هفته، ۴-۶ ساعت در روز در بیمارستان برگزار می شوند.

برنامه های فشرده سرپایی (IOP):  بر پیشگیری از عود و برگشت به الکل تمرکز دارد و اغلب می تواند در محل کار یا مدرسه برنامه ریزی شود.

درمان (فردی، گروهی یا خانوادگی): به شما کمک می کند تا علل اصلی مصرف الکل خود را شناسایی کنید، روابط خود را بهبود ببخشید، و مهارت‌هایی را بیاموزید که بتوانید چگونه با محرک‌هایی که باعث عود اعتیادتان می شوند، مقابله کنید.

نکاتی برای یافتن بهترین درمان اعتیاد

هیچ راه جادویی یا درمان واحدی که برای همه مفید باشد، وجود ندارد. نیازها و برنامه درمان هر کس متفاوت است، بنابراین مهم است که برنامه ای را پیدا کنید که مناسب شما باشد. هر برنامه باید برای مشکلات و موقعیت منحصر به فرد شما تنظیم شده باشد.

درمان نباید به پزشکان و روانشناسان محدود شود. بسیاری از مددکاران اجتماعی و مشاوران نیز خدمات درمان اعتیاد را ارائه می دهند.

درمان باید بیش از مصرف الکل مورد توجه شما قراربگیرد. اعتیاد بر کل زندگی شما، از جمله روابط، شغل، سلامت و رفاه روانی شما تأثیر می گذارد. موفقیت درمان بستگی به بررسی و پذیرش تأثیر الکل بر شما و ایجاد یک روش جدید زندگی دارد.

تعهد و پیگیری مهم هستند. بهبودی از اعتیاد به الکل فرآیندی سریع و آسان نیست. به طور کلی، هر چه مصرف الکل طولانی تر و شدیدتر، درمان هم طولانی تر و شدیدتر است. اما صرف نظر از طول مدت برنامه درمانی در هفته یا ماه، پیگیری های طولانی مدت برای بهبودی شما نیز بسیار مهم است.

برای سایر مشکلات پزشکی یا سلامت روانی تحت درمان قرار بگیرید. مردم اغلب برای کاهش علائم مشکل سلامت روانی تشخیص داده نشده مانند افسردگی یا اضطراب، از الکل استفاده می کنند.

همانطور که برای غلبه بر اعتیاد به الکل به دنبال کمک هستید، مهم است که برای هر مشکل روانی دیگر درمان شوید. بهترین شانس شما برای بهبودی، دریافت ترکیبی از درمان سلامت روان و اعتیاد از یک مشاور یا تیم درمان است.

ترک الکل با خیال راحت

هنگامی که مکرر و زیاد الکل می نوشید، بدن شما از نظر فیزیکی به الکل وابسته می شود و اگر به طور ناگهانی آن را متوقف کنید، دچار علائم ترک می شود. علائم ترک الکل از خفیف تا شدید متغیر است و شامل موارد زیر است:

  • سردرد
  • لرزش
  • تعریق
  • حالت تهوع یا استفراغ
  • اضطراب و بی قراری
  • گرفتگی معده و اسهال
  • مشکل در خواب یا تمرکز
  • افزایش ضربان قلب و فشار خون

علائم ترک الکل

علائم ترک الکل معمولاً ظرف چند ساعت پس از ترک الکل شروع می شود، در یک یا دو روز به اوج خود می رسد و در عرض پنج روز بهبود می یابد. اما در برخی از الکلی ها، ترک نه تنها خوشایند نیست، بلکه زندگی شان را تهدید می کند.

اگر مدت زیادی است که الکل مصرف می‌کنید، ممکن است نیاز به سم‌زدایی تحت نظارت پزشکی داشته باشید.

سم زدایی را می توان به صورت سرپایی یا در بیمارستان یا مرکز درمان الکل انجام داد، جایی که برای جلوگیری از عوارض پزشکی و تسکین علائم ترک، دارو برای شما تجویز شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک یا متخصص اعتیاد خود صحبت کنید.

اگر هر یک از علائم ترک زیر را تجربه کردید، به دنبال کمک فوری پزشکی باشید:

  • استفراغ شدید
  • سردرگمی
  • تب
  • توهم
  • تحریک شدید
  • تشنج

علائم ذکر شده در بالا ممکن است نشانه نوع شدیدی از ترک الکل به نام دلیریوم ترمنس یا DTs باشد. این وضعیت نادر و اورژانسی است و باعث ایجاد تغییرات خطرناک در نحوه تنظیم گردش خون و تنفس توسط مغز می شود، بنابراین مهم است که در این شرایط فوراً به بیمارستان مراجعه کنید.

دریافت حمایت

اگر بخواهید اعتیاد خود به الکل را با مراجعه به مراکز توانبخشی، برطرف کنید، دریافت حمایت ضروری است. سعی نکنید به تنهایی پیش بروید. بهبودی از اعتیاد یا سوء مصرف الکل زمانی که شما افرادی را دارید که برای تشویق، آرامش و راهنمایی می توانید به آن ها تکیه کنید، بسیار آسان تر است.

حمایت می‌تواند از جانب اعضای خانواده، دوستان، مشاوران، سایر الکلی‌های در حال بهبودی، ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی و افرادی از اطرافیان شما باشد.

به دوستان نزدیک و خانواده تکیه کنید، داشتن حمایت دوستان و اعضای خانواده دارایی ارزشمندی در بهبود است. اگر تمایلی به مراجعه به عزیزان خود ندارید زیرا قبلاً آن ها را ناامید کرده اید، به مشاوره زوجین یا خانواده درمانی مراجعه کنید.

یک شبکه اجتماعی فعال تشکیل دهید. اگر زندگی اجتماعی قبلی شما حول محور الکل می چرخیده، لازم است چند ارتباط جدید ایجاد کنید.

مهم است که دوستان هوشیاری داشته باشید که از بهبودی شما حمایت کنند. سعی کنید در کلاس شرکت کنید، به جلسات مذهبی بپیوندید، داوطلب شوید یا در رویدادهای جامعه خود شرکت کنید.

جلسات را در اولویت قرار دهید، به یک گروه پشتیبانی بهبودی مانند الکلی های گمنام  بپیوندید و به طور منظم در جلسات شرکت کنید.

گذراندن وقت با افرادی که درک می کنند شما چه چیزی را تجربه می کنید، بسیار شفابخش و موثر است. همچنین از تجربیات مشترک اعضای گروه بهره مند می شوید و یاد می گیرید که دیگران برای ترک و بهبودی چه کارهایی انجام داده اند.

معنای جدیدی در زندگی پیدا کنید

در حالی که هوشیار شدن اولین قدم مهم است، اما فقط آغاز بهبودی شما می باشد. توانبخشی یا درمان حرفه ای، شما را در مسیر بهبودی قرار می دهد اما برای اینکه در طولانی مدت الکل را متوقف کنید، باید یک زندگی جدید و معنادار بسازید که در آن نوشیدن الکل جایی ندارد.

پنج قدم برای یک سبک زندگی هوشیار

مراقب خودت باش: برای جلوگیری از اختلالات خلقی و مبارزه با هوس، روی تغذیه مناسب و خواب کافی تمرکز کنید. ورزش همچنین کلیدی است که اندورفین را آزاد می کند، استرس را تسکین می دهد و رفتار عاطفی را ارتقا می دهد.

شبکه پشتیبانی خود را بسازید: اطراف خود را با تأثیرات مثبت افرادی احاطه کنید که به شما احساس خوبی نسبت به خودتان می دهند. هر چه بیشتر روی افراد و جامعه خود سرمایه گذاری کنید، بیشتر به شما کمک می کند که انگیزه داشته باشید و در مسیر بهبودی باقی بمانید.

فعالیت ها و علایق جدید را توسعه دهید: سرگرمی های جدید، فعالیت های داوطلبانه یا کاری را پیدا کنید که به شما حس هدف می دهد و برایتان رضایت بخش است، اموری که باعث می شود احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید و نوشیدن الکل جذابیت کمتری برایتان پیدا کند.

درمان را ادامه دهید: اگر در گروه حمایتی مانند الکلی‌های گمنام شرکت می‌کنید، یک حامی مالی دارید، یا درگیر درمان سرپایی هستید، شانس شما برای بهبودی بهتر می شود.

با استرس به روشی سالم مقابله کنید: سوء مصرف الکل اغلب تلاشی غلط برای کاهش استرس است. راه‌های سالم‌تری برای کنترل استرس خود پیدا کنید، مانند ورزش، مدیتیشن، یا تمرینات تنفسی یا سایر تکنیک‌های تمدد اعصاب.

برای محرک ها و هوس ها برنامه ریزی کنید

میل به الکل، به خصوص در شش ماه اول پس از ترک می تواند شدید باشد. درمان خوب شما را برای این چالش‌ها آماده می‌کند و به شما کمک می‌کند تا مهارت‌های جدیدی را برای مقابله با موقعیت‌های استرس‌زا، هوس‌های الکلی و فشار اجتماعی برای مصرف الکل یاد بگیرید.

دوری از محرک های مصرف الکل

از چیزهایی که میل شما را به نوشیدن تحریک می کند دوری کنید مانند: افراد، مکان ها یا فعالیت‌های خاصی  که باعث وسوسه شما می‌شوند.

این به معنای ایجاد تغییرات کلی در زندگی شما است، مانند یافتن چیزهای جدید برای انجام با دوستان قدیمی خود در نوشیدن الکل، یا حتی دست کشیدن از آن دوستان و یافتن دوستان جدید .

در موقعیت های اجتماعی «نه» گفتن به الکل را تمرین کنید. مهم نیست چقدر سعی می کنید از الکل دوری کنید، احتمالاً به شما پیشنهاد الکل می دهند، با قاطعیت و مؤدبانه، «نه متشکرم»، برای پاسخ دادن خود از قبل آماده شوید.

مدیریت میل به الکل

وقتی میل به الکل دارید، این راهکارها را امتحان کنید:

با فردی که به آن اعتماد دارید صحبت کنید: این فرد معتمد می تواند حامی مالی خود، یکی از اعضای خانواده یا دوستان حامی خود، یا فردی از اطرافیان باشد.

حواس خود را پرت کنید تا زمانی که هوس از بین برود. به پیاده روی بروید، به موسیقی گوش دهید، نظافت منزل را انجام دهید یا خود را به کاری مشغول کنید.

اهداف خود را یادآوری و مرور کنید. وقتی هوس الکل می کنید، ممکن است اثرات مثبت آن را به خاطر بسپارید و نکات منفی را فراموش کنید. اثرات نامطلوب درازمدت نوشیدن زیاد الکل را به خود یادآوری کنید و اینکه چگونه حتی در کوتاه مدت احساس بهتری در شما ایجاد نمی کند.

هوس را بپذیرید و به جای مبارزه با آن، آن را کنار بگذارید.. هوس خود را مانند یک موج اقیانوسی در نظر بگیرید که سریع اوج می گیرد، می شکند و از بین می رود. وقتی هوس را کنار می گذارید، بدون اینکه بخواهید قضاوت کنید، یا نادیده بگیرید، خواهید دید که سریعتر از آنچه فکر می کنید، از بین می رود.

سه مرحله اساسی موج سواری هیجانی:

میل شدیدتان را ارزیابی کنید. روی یک صندلی راحت بنشینید و پاهای خود را دراز کنید و دستان خود را در وضعیتی آرام قرار دهید. چند نفس عمیق بکشید و به خودتان تمرکز کنید، به قسمتی از بدنتان توجه کنید که در آن هوس می کنید و این احساسات چگونه است.

بر روی یک منطقه که در آن تمایل دارید تمرکز کنید. احساسات در آن ناحیه چگونه است؟ به عنوان مثال، ممکن است احساس گرما، سرما، گزگز یا بی حسی می کنید؟ آیا عضلات شما منقبض یا ریلکس هستند؟

این منطقه چقدر بزرگ است؟ احساسات را برای خود توصیف کنید. «دهان من خشک شده است. تنش در لب و زبانم وجود دارد. من به قورت دادن ادامه می دهم. با بازدم، می توانم بوی تلخ الکل را تصور کنم.»

این کار را در هر قسمت از بدنتان تکرار کنید. چه تغییراتی در احساسات رخ می دهد؟ توجه کنید که چگونه این میل می آید و می رود.

توجه داشته باشید که هدف از موج‌سواری هیجانی، ناپدید کردن هوس‌ها نیست، بلکه تجربه آن ها به شکلی جدید است. با این حال، با تمرین، یاد خواهید گرفت که چگونه هوس های خود را تا زمانی که به طور طبیعی از بین بروند، از بین ببرید.

مدیریت مشکلات در بهبودی

بهبودی از الکل فرآیندی توام با شکست است. اگر عود کردید یا لغزیدید، تسلیم نشوید. عود به این معنی نیست که شما شکست خورده اید یا هرگز نمی توانید آن را ترک کنید. هر عود فرصتی برای متعهد شدن مجدد به هوشیاری است، بنابراین احتمال عود در آینده کمتر خواهد بود.

در صورت لغزش چه باید کرد:

  • از شر الکل خلاص شوید و از محیطی که در آن مست کرده اید، دور شوید.
  • به خود یادآوری کنید که لازم نیست یک نوشیدنی کوتاه مدت به یک عادت تبدیل شود.
  • اجازه ندهید احساس گناه یا شرم شما را از ترک باز دارد.
  • برای کمک فوراً با حامی، مشاور یا دوست خود تماس بگیرید.

چگونه به کسی کمک کنیم که الکل را ترک کند

سوء مصرف الکل و اعتیاد فقط بر روی فرد معتاد تأثیر نمی گذارد، بلکه بر خانواده و عزیزان او نیز تأثیر گذار است. تماشای یکی از اعضای خانواده که اعتیاد به الکل دارد ناراحت کننده و دردناک است.

اما اگر نمی توانید غلبه بر اعتیاد را برای عزیزتان انجام دهید، عشق و حمایت شما می تواند نقش مهمی در بهبودی طولانی مدت او داشته باشد.

با فرد در مورد اعتیادش صحبت کنید. نگرانی های خود را با دقت بیان کنید و دوست یا یکی از اعضای خانواده خود را پیشنهاد کنید که از آن ها کمک بگیرند. سعی کنید بی طرف بمانید و بحث و اندرز نکنید، سخنرانی نکنید، متهم نکنید و تهدید نکنید.

اطلاعات خود را در زمینه اعتیاد افزایش دهید. درباره انواع درمان های موجود تحقیق کنید و این گزینه ها را با دوست یا یکی از اعضای خانواده خود در میان بگذارید.

اقدام به برگزاری یک جلسه خانوادگی کنید، اما خود را در موقعیت خطرناک قرار ندهید. در هر مرحله از بهبودی، حمایت خود را ارائه دهید اما مسئولیت کارهای فرد را به عهده نگیرید.

برای رفتار عزیزتان بهانه نیاورید. فردی که اعتیاد به الکل دارد باید مسئولیت اعمال خود را بپذیرد. دروغ نگویید و چیزی را پنهان نکنید تا او را از عواقب مصرف الکل دورکنید.

از همه مهم تر هرگز خودتان را سرزنش نکنید، شما مقصر مشکل اعتیاد عزیزتان نیستید و نمی توانید آن ها را تغییر دهید.

منبع : غلبه بر اعتیاد به الکل