بایگانی دسته ی مشاوره روانشناسی

طول عمر بیماران اسکیزوفرنی یکی از نگرانی های اصلی این افراد می باشد. خوشبختانه افزایش امید به زندگی برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی با دسترسی بهتر به پزشکی و سایر خدمات بهداشت عمومی امکان‌پذیر است.

طول عمر بیماران اسکیزوفرنی می تواند موضوع پیچیده ای باشد که باعث نگرانی بسیاری از افراد شود. در حالی که اسکیزوفرنی به خودی خود لزوماً یک علت شایع مرگ نیست، افراد مبتلا به این بیماری ممکن است به طور بالقوه امید به زندگی کمتری نسبت به افراد بدون این بیماری داشته باشند.

بر اساس گزارشات موسسه ملی سلامت روان (NIMH)، میانگین طول عمر بیماران اسکیزوفرنی در ایالات متحده به ۲۸٫۵ سال کاهش یافته است که آمار قابل توجهی می باشد.

متاسفانه این آمار امید به زندگی ممکن است به شرایط سلامتی مرتبط باشد که معمولاً با این اختلال همراه است، این اختلالات شامل موارد زیر می باشد:

• بیماری قلبی
• دیابت
• بیماری کبد

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب شانس بیشتری برای تجربه مرگ ناشی از خودکشی نسبت به افراد بدون اسکیزوفرنی دارند. موسسه ملی سلامت روان تخمین می زند که ۴٫۹٪ از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به دلیل خودکشی می میرند.

طول عمر بیماران اسکیزوفرنی

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب ۳٫۵ برابر بیشتر از افرادی که درگیر این بیماری نیستند در سال جان خود را از دست می دهند. اسکیزوفرنی می تواند به طور متوسط ​​۱۴٫۵ سال از طول عمر یک فرد کم کند.

تحقیقات در سال ۲۰۲۰ نشان داد که درمان به موقع، مناسب و کمک خانواده می تواند طول عمر بیماران اسکیزوفرنی تا هفت سال افزایش دهد، علاوه بر این در کیفیت زندگی آن ها نیز تاثیر زیادی دارد.

مرگ بیماران اسکیزوفرنی

همان طور که گفته شد این بیماری با سایر اختلالات همراه می باشد که گاهی اوقات می تواند زندگی این افراد را به خطر بیاندازد:

• بیولوژیکی: بیماری های قلبی عروقی، سرطان، دیابت، آنفولانزا، نقص های رشد عصبی
• شخصی: تنهایی و انزوا، سبک زندگی ناسالم، سوء مصرف مواد
• اجتماعی: مرگ تصادفی، خودکشی، استرس شدید، تروما، فقر به دلیل نرخ بیشتر بیکاری

خودکشی بیماران اسکیزوفرنی

تأثیر خودکشی را نمی توان در مورد کاهش طول عمر بیماران اسکیزوفرنی نادیده گرفت. یک مطالعه در سال ۲۰۲۱ نشان می دهد که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی۴٫۵ برابر بیش تر احتمال دارد که خودکشی کنند.

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی با بیگانگی و طرد شدن از جامعه خود مواجه می‌شوند که احساس انزوا، ناتوانی و فقدان احساس تعلق را در آن ها دامن می‌زند.

افزایش امید به زندگی برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی

افزایش طول عمر بیماران اسکیزوفرنی شامل مداخلات زیر می باشد:

• افزایش دسترسی به مراقب
• آموزش پزشکی
• شناسایی و مدیریت خطر قلبی عروقی
• کاهش مصرف دخانیات و سوء مصرف مواد
• کاهش انزوا از طریق گروه های حمایتی
• دسترسی به گزینه های سبک زندگی سالم
• مداخله زودهنگام
• درمان هدفمند
• آموزش بهتر برای عموم
• ارائه برنامه های قوی تر و هدفمندتر از خودکشی برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی

عاقبت بیماران اسکیزوفرنی

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب واقعیت تحریف شده را تجربه می کنند که بر روابط، عملکرد اجتماعی و سایر فعالیت های روزانه آن ها  تأثیر می گذارد. بر اساس تحقیقات موسسه ملی سلامت روان (NIMH)، این تحریفات می تواند شامل موارد زیر باشد:

• توهمات
• گفتار یا حرکات بی نظم
• مشکل در تفکر و انگیزه

علاوه بر این، افراد مسن مبتلا به اسکیزوفرنی میزان بیشتری از عوارض جانبی ناشی از داروهای روانگردان را تجربه می کنند. برخی از افرادی که عوارض جانبی را تجربه می کنند، مصرف داروهای خود را متوقف می کنند که منجر به بدتر شدن شرایط می شود.

بیماران اسکیزوفرنی دو برابر بیشتر احتمال دارد که به زوال عقل مبتلا شوند.

نکاتی برای مدیریت اسکیزوفرنی با افزایش سن

اگر شما یا یکی از عزیزانتان با اسکیزوفرنی زندگی می‌کنید، راه‌هایی را برای مدیریت فراز و نشیب‌ها با گذشت زمان برای کیفیت کلی زندگی پیدا کنید. در اینجا چند نکته وجود دارد که می توان به شما در مدیریت علائم اسکیزوفرنی کمک کرد:

• بدن و ذهن را فعال نگه دارید
• ورزش مکر
• در تعاملات اجتماعی منظم شرکت کنید
• حفظ یک رژیم غذایی سالم

میانگین طول عمر بیماران اسکیزوفرنی چقدر است؟

داده های یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ نشان می دهد که امید به زندگی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ۱۲ تا ۱۵ سال کمتر از افرادی است که با این بیماری زندگی نمی کنند.

دو علت بالقوه مرگ زودرس در این افراد عبارتند از بیماری تشخیص داده نشده و سرطان.

پزشکان همچنین دریافتند که فقدان درمان با مرگ و میر بیشتر به هر علت در این گروه مرتبط است.

آیا اسکیزوفرنی در صورت عدم درمان بدتر می شود؟

علائم اسکیزوفرنی به ندرت بدون درمان بهبود می یابند. بدون درمان مناسب، علائم ممکن است بیشتر رخ دهد و شدت آن افزایش یابد.

اسکیزوفرنی درمان نشده می تواند به سایر مشکلات سلامت روان یا افکار خودکشی منجر شود.

اضطراب و خودکشی اسکیزوفرنی

اضطراب می تواند آزاردهنده باشد. هزینه های درمان اسکیزوفرنی می تواند برای خانواده ها دشوار بوده و زندگی آن ها را سخت و پر از اضطراب سازد.

شاید بدترین جنبه بیماری همین اضطراب و استرس می باشد.

اضطراب می تواند آزاردهنده بوده و ممکن است شبیه از دست دادن هویت باشد.

توجه داشته باشید که اختلالات اسکیزوفرنی انواع مختلفی دارند. برخی از افراد مبتلا به این بیماری عملکرد بالایی دارند، اما در برخی از موارد افراد توانایی عملکرد نامناسبی دارند.

سبک زندگی 

ارتباط پیچیده بین ژنتیک، سبک زندگی و مصرف مواد مخدر دلیلی است که میزان مرگ و میر اختلالات اسکیزوفرنی بسیار بالا می باشد.

شیوع فوق العاده  بالایی در مصرف سیگار، سوء مصرف مواد و فعالیت بدنی کم در این گروه از بیماران وجود دارد. بسیاری از بیماران نیز از نظر اجتماعی در انزوا قرار دارند که به خودی خود باعث افزایش بروز و مرگ زودرس می شود.

متاسفانه این مشکلات سبک زندگی توسط سیستم مراقبت‌های بهداشتی تشخیص داده نمی‌شوند.

افراد مشهور به اسکیزوفرنی

1. زلدا فیتزجرالد : زلدا به عنوان همسر اف. اسکات فیتزجرالد، نویسنده بزرگ گتسبی و نویسنده و هنرمندی با استعداد، بیشتر به خاطر سبک زندگی پر زرق و برق و پر زرق و برقش شناخته شده است. زلدا دچار اختلالات روانی متعددی شد و در سن ۳۰ سالگی، رسماً به اسکیزوفرنی مبتلا شد. او نزدیک به دو دهه از زندگی خود را قبل از مرگ در ۴۷ سالگی در بیمارستان های روانی گذراند.
2. جان نش: او ریاضیدان برجسته و برنده جایزه نوبل است.
3. ونسان ون گوگ: بسیاری از مورخان موافق هستند که ونسان ون گوگ هنرمند برجسته مبتلا به اسکیزوفرنی بود. او به خصوص در دو سال آخر عمرش مستعد اپیزودهای روان پریشی بود، اما حتی با تمام مشکلات شخصی اش، موفق شد ۲۱۰۰ اثر هنری فوق العاده زیبا، از جمله تابلوی نقاشی «شب پرستاره» که شهرت جهانی دارد، ایجاد کند.

منبع : طول عمر بیماران اسکیزوفرنی

در طی دهه های طولانی، توانایی ما برای ارتباط برقرار کردن با مردم در سراسر جهان، به حالت انفجاری رسیده است. در واقع، اینترنت به ما اجازه داد چت کنیم، به گروههای خبری بپیوندیم یا به هر کسی در جهان ایمیل ارسال کنیم.

اختراع موبایل ها به ما این اجازه را داد تا زمانی که دور از میزکار و یا محیط خانه هستیم با مردم صحبت کنیم.

بنابراین، شبکه های اجتماعی به ما این اجازه را دادند تا با همسایه های خود، دوستان دوران کودکی، همکاران و دوستان خود با یک کلیک ارتباط برقرار کنیم و صحبت کنیم.

نهایتا این که گوشی های همراه بیش از هر از زمان دیگری ارتباط برقرار کردن را با هر فردی را الساعه و در لحظه آسان تر می کند. پس ممکن است شما فکر کنید که احساس خوبی را در مورد زندگی اجتماعی خواهید داشت؟

با این همه، هیچ وقت در تاریخ جهان ارتباط برقرار کردن به این آسانی و سرعت نبوده است.

با این حال متاسفانه، اینترنت به ما کمک نکرده است تا حس ارتباط بیشتری با افراد داشته باشیم.

مطالعات نشان می دهند که تقریبانیمی از ما حس تنهایی و انزوا می کنیم.

زمان آنلاین بودن ما قدرت خود را برای دیدن نشانه های اجتماعی از دست می دهیم

ما می دانیم که زمان آنلاین بودن با قابلیت افراد برای دیدن و خواندن نشانه های اجتماعی در تقابل است.

حتی مطالعه ای انجام یافته است که نشان می دهد کودکان با دوری پنج روزه از وسایل دیجیتال خود بهتر می توانند احساسات افراد دیگرا بخوانند.

به نظر می رسد که زمان آنلاین بودن و زمان گذراندن با گوشی و تپلت حتی با قابلیت افراد بزرگسال برای هوش اجتماعی اشان در تقابل است. با این همه، ارتباط برقرار کردن با ایموجی ها خیلی متفاوت با یک مکالمه ی رو در رو است.

شما می توانید مسائل بسیاری را در مورد این که فرد چه چیزی در فکرش می گذرد و یا چه احساسی دارد را تنها با خواندن حالات صورتش و نه کلامش را بفهمید.

اما اگر صورتتان دائما پشت گوشی یا تپلت باشد یا اگر زمان بسیار زیادی را برای استفاده از وسایل دیجیتال خود بگذرانید، نمیتوانید این موراد را بفهمید.

۳٫ تاکید بر کمیت ارتباطات است و نه کیفیت آنها

هر کاربر فیس بوک به طور متوسط ۳۳۸ دوست اینترنتی دارد. اما به طور واضح، داشتن هزاران دوست در شبکه های اجتماعی باعث نمی شود که حس تنهایی کمتری بکنید.

در حقیقت، برخی از مطالعات نشان می دهد که هر چه دوستان بیشتری داشته باشید، به همان میزان احتمالا استرس بیشتری نیز خواهید داشت.

این تا حدی بخاطر این حقیقت است که شما احتمالا آنگونه که با مادربزرگ خود صحبت می کنید با همکار خود صحبت نمی کنید. این تعداد ارتباطات نیست که اهمیت داردف بلکه این کیفیت ارتباطات است که مهم است.

داشتن پنج دوست واقعی برای سلامت روان شما خیلی بهتر از داشتن ۵۰۰ دوست در رسانه ها و شبکه های مجازی است.

۴٫ اعتیاد به گوشی های جدید در تقابل با تعاملات رو در رو است

چند بار شده که دیده باشید در رستوران ها و یا محیط اطراف خانواده ها و یا افراد همدیگر را نادیده می گیرند و با گوشی های خود مشغول میشوند؟

و یا چند بار شده که شما با یک فردی در حال صحبت باشید در حالی که او مشغول پیام دادن با گوشی بوده است؟ مطالعات نشان داده اند که افراد گوشی خود را به طور میانگین بین ۳۵ تا ۷۴ بار در روز چک می کنند.

افراد جوان تر به احتمال زیاد بیشتر از این چک می کنند. مشخص است که افراد در شبکه های مجازی برای این وقت می گذرانند تا ببینند که افراد دیگر چه کاری می کنند، بجای اینکه ببینند افراد جلوی چشمشان در حال انجام چه کاری هستند.

زمانی که شما لحظه به لحظه مشغول تلفن همراه خود هستید، نمی توانید از تعاملات رو در رو بهره ببرید.

۵٫ دورکاری می تواند تنهایی و ایزوله شدن را افزایش دهد

اینترنت قابلیت ما را برای دورکاری افزایش داده است. این برای سلامت ذهنی ما به طرق مختلفی می تواند مفید باشد- مانند کاهش زمان رفت و آمد. اما دور کاری همچنین به معنای کاهش تعامل با همکارانتان می باشد.

تعامل از طریق ایمیل و یا تلفن های گهگاهی مانند ملاقات و دیدارهای نزدیک در یک محیط راحت نمی باشد. گاهی اوقات، فقط این همکاران شما هستند که می توانند به واقع شما را در زندگی روزمره بفهمند و درک کنند.

برای بسیاری از افراد، کار از راه دور و یا کار در محل، کار می تواند کاملا ایزوله کننده باشد چرا که دوستان دیگر و یا اعضای خانواده به درستی نمی توانند بفهمند و درک کنند که فرد چه چیزی را از سر می گذراند.

جنگ با تنهایی

قطعا حفظ ارتباطات اجتماعی بصورت فیزیکی در این عصر ارتباطات مجازی سخت است و تلاش زیادی می برد. اما حائز اهمیت است که حتما این کار را بکنید چرا که تنهایی می تواند برای سلامت جسمی شما و همچنین برای سلامت و رفاه عاطفی شما مضر باشد.

در مورد مبارزه با تنهایی فعال باشید. زمانی که حالتان بد است بیرون رفتن و تعامل ممکن است سخت باشد اما دعوت کردن فردی برای ملاقات و دیدار برای صرف چای و یا قهوه یا پیوستن به یک گروه یا موسسه که به شما کمک کند با دیگر افراد بر یک پایه ی منظم و روتین تعامل کنید، می تواند برای شما خیلی مفید و موثر باشد.

منبع : چرا اینترنت باعث می شود ما تنهاتر از هر زمان دیگری شویم

فواید علمی مدیتیشن بسیار زیاد می باشند، در این مقاله به ۳۰ مورد از این فواید پرداخته شده است. هنگامی که احساس می کنید تحت فشار اضطراب یا استرس هستید، ممکن است سخت باشد که خودتان را آرام کنید یا روی یک کار خاص تمرکز کنید.

اگرچه استرس و اضطراب طبیعی هستند و از نظر بیولوژیکی پاسخ‌های ضروری در موقعیت‌های خاص هستند تجربه آن‌ها به طور منظم و مداوم می‌تواند سلامت شما را به خطر بیندازد.

با این حال، فواید مدیتیشن و مراقبه می تواند کمک کند. برای اطلاعات بیشتر در مورد اینکه مدیتیشن چیست و چه فوایدی برای سلامتی می تواند داشته باشد، این مطلب را دنبال کنید.

فواید علمی مدیتیشن 

مدیتیشن یک تمرین ذهن و بدن است که در آن توجه شما به زمان حال، نفس و ذهن شما متمرکز می شود تا آگاهی، پرورش رفاه و کاهش استرس و اضطراب را افزایش دهید.

این روش به اشکال مختلفی وجود دارد و تقریباً در همه جا قابل تمرین است، تا زمانی که بتوانید از بدن و محیط اطراف خود آگاه باشید.

انواع مدیتیشن در طول تمرین هر فرد متفاوت است و می تواند شامل مراقبه مبتنی بر تنفس، تمرین های تمرکز حواس، تجسم مبتنی بر طبیعت، مانترا و مدیتیشن معنوی باشد. مدیتیشن را می توان به تنهایی، به صورت گروهی یا با مربی انجام داد.

فواید مدیتیشن و مراقبه

هیچ راه درست یا غلطی برای انجام مدیتیشن وجود ندارد. مدیتیشن به طور کلی این است که در حین انجام آن، حضور داشته باشیم و بدانیم که چه کاری انجام می دهیم.

از خود بپرسید چه زمانی و در کجا احساس آرامش، راحتی، شادی، خلاقیت یا تمرکز می کنید. برای برخی، این ممکن است هنگام دوش گرفتن، پیاده روی یا بازی با حیوان خانگی خود باشد.

انواع فواید علمی مدیتیشن برای سلامتی

در اینجا ۱۰ مزیت علمی مدیتیشن که در تحقیقات ثابت شده آورده شده است:

۱٫ کاهش استرس

مداخلات مبتنی بر ذهن‌آگاهی، مانند مدیتیشن، سلامت روان را به‌ویژه در زمینه استرس بهبود می‌بخشد.

هنگامی که با یک لحظه سخت یا استرس زا مواجه می شویم، بدن ما کورتیزول، هورمون استروئیدی که مسئول تنظیم استرس و پاسخ طبیعی جنگ یا گریز است را تولید می کند.

استرس مزمن می تواند باعث افزایش مداوم و افزایش سطح کورتیزول شود که می تواند منجر به اثرات منفی دیگر بر سلامت شما شود. مدیتیشن، که بر آرام کردن ذهن و تنظیم احساسات تمرکز دارد، می تواند به کاهش استرس مزمن در بدن و کاهش خطر عوارض جانبی آن کمک کند.

۲٫ مدیریت اضطراب

مدیتیشن می‌تواند با کاهش سرعت فکر و تنظیم تنفس، که سیستم عصبی را آرام می‌کند، به مقابله با اضطراب کمک کند. علائم فیزیکی اضطراب شامل تعریق، سرگیجه یا ضربان قلب سریع می باشد که ناشی از تفکر بیش از حد به نتایج گذشته یا آینده است.

بر اساس یک مطالعه، افراد مبتلا به اضطراب که به طور منظم مدیتیشن را در طول سه سال تمرین می کنند، اثرات مثبت و طولانی مدتی بر سلامت روان حس می کنند.

۳٫ مدیریت افسردگی

مدیتیشن همچنین می تواند به کاهش علائم افسردگی از طریق ذهن آگاهی و تنظیم هیجانی کمک کند. مشاهدات ثابت کرده است که افراد در یک دوره سه ماهه یوگا و مدیتیشن بهبود قابل توجهی در افسردگی، انعطاف‌پذیری و تندرستی دریافت کرده اند.

۵٫ فشار خون را کاهش می دهد

تخمین زده می شود که فشار خون بالا، یک میلیارد نفر در سراسر جهان و حدود نیمی از مردم ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد.

مدیتیشن به طور بالقوه نتایج امیدوارکننده‌ای را در کاهش فشار خون بالا ارائه می‌کند، به خصوص زمانی که با عادات سبک زندگی سالم مانند رژیم غذایی متعادل و ورزش همراه باشد.

۶٫ فواید مدیتیشن برای سلامتی

همچنین مشخص شده است که مدیتیشن یک درمان رفتاری موثر برای شرایط مختلف مرتبط با ضعف سیستم ایمنی است.

نشان داده شده است که مدیتیشن مداوم پاسخ استرس بدن را کاهش می دهد و در نتیجه التهاب کمتری دارد و خطر ابتلا به بیماری هایی مانند درد مزمن، خستگی و بیماری قلبی را کاهش می دهد.

۷٫ حافظه را بهبود می بخشد از فواید علمی مدیتیشن 

در حالی که فواید مدیتیشن برای مغز برای کمک به کاهش استرس و اضطراب شناخته شده است، اما می تواند ساختار مغز شما را نیز بهبود بخشد. محققان در یک مطالعه دریافتند هنگامی که مدیتیشن را تمرین می کنید، مغز شما می تواند ماده خاکستری بیشتری تولید کند.

ماده خاکستری برای رشد سالم و عملکرد مغز بسیار مهم است، زیرا از هیپوکامپ، بخشی از مغز ما که به حافظه متصل است، محافظت می کند.

همچنین برای عملکردهای اساسی انسان، از جمله توانایی ما در کنترل حرکت و احساسات، بسیار مهم است. مدیتیشن به مدت ۳۰ دقیقه در روز به مدت هشت هفته می تواند میزان تولید ماده خاکستری بدن شما را افزایش دهد.

۸٫ تنظیم خلق و خو از قواید علمی مدیتیشن

وقتی مدیتیشن در طول زمان تمرین ‌شود، این توانایی را دارد که نحوه واکنش عاطفی شما به موقعیت‌ها را تغییر دهد. عناصر مدیتیشن، که به طور کلی شامل تمرکز حواس و تنفس کنترل شده است، می تواند منجر به واکنش های تکانشی کمتری شود.

این بدان معناست که افرادی که مدیتیشن منظم انجام می دهند، به جای واکنش هیجانی شدید مانند خشم یا وحشت، ممکن است توانایی تنظیم موفقیت آمیز خلق و خوی خود را به دست آورند.

۹٫ خودآگاهی را افزایش می دهد

مدیتیشن با ایجاد عادت تمرکز بر زمان حال، خودآگاهی را افزایش می‌دهد و به شما این امکان را می‌دهد که به افکار خود بیش تر توجه کنید. تحقیقات نشان می دهد که تمرین مدیتیشن می تواند به توسعه خودآگاهی و همچنین بهبود کنترل تکانه و ارتباط فرد با خود و دیگران کمک کند.

۱۰٫ مدیریت اعتیاد از فواید علمی مدیتیشن

یکی از فواید علمی مدیتیشن افزایش حس آرامش، حضور و کاهش استرس می‌تواند به افراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد کمک کند تا محرک‌ها را مدیریت کنند یا حتی از عود جلوگیری کنند.

همچنین نشان داده شده است که مدیتیشن برای کسانی که از اختلال مصرف مواد رنج می‌برند بسیار مفید می باشد زیرا اضطراب آن ها را به شکل چشم گیری کاهش می دهد.

۱۱٫ خواب را بهبود می بخشد

تحقیقات نشان می دهد که مدیتیشن می تواند توانایی و کیفیت خواب فرد را بهبود بخشد. بیشتر ما برای خوابیدن مشکل داریم زیرا ذهن‌مان در طول روز نشخوار می‌کند یا نگران فردا است و مدیتیشن کمک می کند تا این نگرانی ها را پشت سر بگذارید و نگاه خوبی نسبت به فردا و آینده داشته باشید.

۱۲٫ کاهش کورتیزول

مدیتیشن سطح کورتیزول را کاهش می دهد. تحقیقات نشان می دهد که مدیتیشن سطح کورتیزول را کاهش می دهد، هورمونی که باعث استرس می شود. کاهش کورتیزول می تواند استرس، اضطراب و افسردگی عمومی را کاهش دهد.

۱۳٫ خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی 

مدیتیشن می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش دهد و تاثیر مثبتی بر فشار خون، اثربخشی عضلات قلب و مرگ و میر کلی دارد.

۱۴٫ ترک عادت های بد | فواید علمی مدیتیشن

مدیتیشن به اعمال شما در آن لحظه آگاهی می‌دهد و به شما کمک می‌کند چرخه یک عادت بد را ترک کنید.

۱۵٫ روابط را تقویت خواهید کرد.

ارتباط خوب، همدلی و احترام از ویژگی های یک رابطه قوی و خوب است و مراقبه به بهبود همه این ویژگی ها کمک می کند.

۱۶٫ تمرکز را افزایش می دهد.

وقتی چیزهای زیادی در هر لحظه در ذهن ما می چرخد، تمرکز بر روی وظایف در محل کار یا حتی سرگرمی هایی مانند خواندن کتاب می تواند دشوار باشد. مدیتیشن ذهن شما را متمرکز می کند تا بتوانید روی کاری که باید انجام دهید تمرکز کنید.

۱۷٫ کنترل بهتر خشم

عصبانی شدن یک احساس طبیعی در هنگام برخورد با افراد یا موقعیت های دشوار است. با این حال، اگر نمی توانید خشم خود را کنترل کنید بهتراست که از مدیتیشن کمک بگیرید.

۱۸٫بهتر خواهید خوابید 

کم خوابی برای سلامتی شما هم مضر است. یکی از فواید علمی مدیتیشن این است که به شما کمک می کند راحت‌تر بخوابید و خوابی با کیفیت‌تر داشته باشید.

۱۹٫ مدیتیشن به شما یاد می دهد که خود را آرام کنید.

با کمک مدیتیشن شما یاد خواهید گرفت که با اضطراب، عصبانیت و سایر مشکلات کار کنید تا برای تسکین خود به رفتارهای ناسالم مانند مواد مخدر یا الکل روی نیاورید.

منبع : ۳۰ فواید علمی مدیتیشن برای ذهن و جسم

اصطلاح «بحران میانسالی» توسط الیوت ژاک، روانکاو کانادایی در سال ۱۹۶۵ ابداع شد. از آن زمان، روزنامه‌نگاران، محققان و رسانه‌های جریان اصلی آن را رواج داده اند.

تحقیقات اخیر بر روی عوامل استرس زا تمرکز می کند که زنان، رنگین پوستان و افراد کم درآمد در سال های میانی زندگی با آن مواجه می شوند.

این مطالعات به چگونگی تأثیر تغییرات بیولوژیکی، روانی و اجتماعی بر افراد میانسال می پردازند.  به طور خلاصه می توانید بحران میانسالی را به عنوان مشکلات سلامت روانی یا جسمی ناشی از عوامل استرس زا در دوران میانسالی در نظر بگیرید.

بحران میانسالی و علت استرس در آن دوران

افراد در طول میانسالی بر اساس ژن ها، تجربیات، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، نژاد و جنسیت خود با استرس های مختلفی مواجه هستند.

دشواری بسیاری از زنان در میانسالی ایجاد تعادل بین چالش‌های زندگی  با امور مالی، سلامت، روابط، شغل و غیره، در حالی که تغییرات بیولوژیکی و گذار یائسگی را نیز پشت سر می‌گذارند، می باشد.

وقتی افراد جوان‌تر هستند، آنقدر پرانرژی هستند که احساس می‌کنند می‌توانند هر کاری را که می‌خواهند انجام دهند، اما کاهش نشاط باعث می‌شود متوجه محدودیت‌های زندگی و فعالیت‌هایشان شوند.

عوامل استرس زای بیولوژیکی و هورمونی

تغییرات بیولوژیکی عمده بحران میانسالی زمانی که در دوران پیش از یائسگی قرار می گیرید رخ می دهد.

برای زنان یائسه تأثیر قوی هورمون‌ها بر رفتارها، کیفیت زندگی و رفاه کمی متفاوت می باشد، اما تغییراتی را در بهزیستی عاطفی و سلامت جسمانی مشاهده می کند که در زندگی روزمره منعکس می شود.

در یائسگی، هورمون های استروژن، پروژسترون و تستوسترون در نوسان هستند. برای بسیاری از افراد، این می تواند منجر به علائم مختلفی مانند گرگرفتگی، نوسانات خلقی، افسردگی، انگیزه پایین، انرژی کم، خشکی واژن، ناراحتی فیزیکی و اختلال خواب شود.

سایر نگرانی‌های سلامتی نیز در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ زندگی با نرخ‌های بالاتری بروز می‌کنند، مشکلاتی مانند سرطان سینه و تخمدان، ظهور دیابت نوع ۲، فشار خون بالا و سایر بیماری‌ها  به نوبه خود می تواند بر سلامت روان شما تأثیر بگذارد.

استرس های روانی و اجتماعی در بحران میانسالی

وقتی صحبت از روابط و سلامت روان به میان می آید، بسیاری از افراد در دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی خود با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند.

عوامل استرس‌زای اجتماعی متفاوت هستند، اما می‌توانند شامل مراقبت از کودکان، مراقبت از والدین سالخورده، مرگ عزیزان، مشکلات روابط، زناشویی و طلاق، تغییر شغل و زیر سوال بردن هویت باشند. مشکلات مالی و کمبود منابع ضروری دیگر نیز می تواند این عوامل استرس زا را تشدید کند.

نشانه های بحران میانسالی 

استرس در طول زندگی رخ می دهد، اما افزایش استرس در دهه ۴۰ و ۵۰ سالگی می تواند به خصوص استرس زا باشد. میانسالی به‌ویژه برای زنان یک بحران کامل است.

نشانه‌های بحران‌های میانسالی می‌تواند متفاوت باشد (مانند عوامل استرس‌زا)، اما برخی از شاخص‌های دیگر عبارتند از احساس افسردگی یا اضطراب، انگیزه پایین، مشکل در خوابیدن، مبارزه با مشکلات هویت یا هدف، و احساس غرق شدن یا نارضایتی در زندگی.

در زیر علائم رایج بحران میانسالی در مردان و زنان آورده شده است:

• احساس غم یا کمبود اعتماد به نفس، به ویژه پس از یک موفقیت بزرگ یا تولد
• از دست دادن معنا یا هدف در زندگی
• احساس عدم تحقق
• احساس نوستالژی
• بی تفاوت هستید. شما به طور مداوم در مورد همه چیز احساس “بدی” می کنید. قاطعانه به جلو حرکت کرده و گذشته را در گذشته رها کنید.
• تصمیمات عجولانه می گیرید.
• از بلند شدن از رختخواب می ترسید.
• هدف خود را گم کرده اید.
• فکر می‌کنید بهترین سال‌هایتان پشت سرتان است. باور به اینکه تمام اتفاقات شگفت انگیزی که در طول زندگی شما رخ می دهد قبلاً رخ داده است می تواند نشانه ای باشد که شما در حالت بحران قرار دارید.
• به دیگران حسادت می کنید.
• درد فیزیکی غیرمعمولی را تجربه می کنید.
• موفق هستید، اما راضی نیستید از علائم بحران میانسالی در مردان.
• فکر کردن بیش از حد به گذشته
• در طول شب نمی خوابید. اگر شما یک زن میانسال هستید و متوجه می‌شوید که نمی‌توانید در طول شب بخوابید، کاملاً ممکن است که یائسگی یا سایر تغییرات هورمونی را پشت سر بگذارید.
• انجام اقدامات تکانه ای
• از خود سوالات عمیق و کاوشگری می‌پرسید.
• احساس پشیمانی
• مدام خود را با دیگران مقایسه می کند.
• در زنان، این علائم ممکن است به دلیل یائسگی بدتر شود.
• خشم

چگونه می توان با استرس در میانسالی کنار آمد؟ 

بهترین راه برای مقابله با استرس میانسالی بستگی به این دارد که چه چیزی باعث آن شده است.

زمانی که به سلامت زنان نگاه می کنیم، عوامل ایجاد اهمیت دارد. مراقبت از خود، برنامه ورزشی، استفاده از دارو، مراجعه به مشاوره  همه این گزینه‌ها واقعاً باید در زمینه زندگی یک زن در نظر گرفته شوند.

اگر نگران استرس یا بحران میانسالی هستید، به مشاور مراجعه کنید. آن ها می توانند برای تشخیص زودهنگام هر بیماری احتمالی معاینه فیزیکی انجام دهند، سلامت روانی را ارزیابی کنند و سطح هورمون های شما را بررسی کنند تا به شما در یائسگی کمک کنند.

در مورد درمان، درمان جایگزینی هورمون و سایر مداخلات پزشکی می تواند به شما در مقابله با علائم یائسگی کمک کند.

اگر با استرس، اضطراب یا افسردگی مواجه هستید، پزشک می تواند شما را با یک درمانگر ارتباط دهد تا از شما حمایت کند. و برای تسکین استرس در خانه، عادات سبک زندگی مانند ورزش، بیرون رفتن، خوردن غذای مغذی و تمرین تمرکز حواس می تواند به شما کمک کند تا با آن مقابله کنید .

به یاد داشته باشید، شما تنها نیستید و راه‌هایی برای کنار آمدن با تغییراتی که در میانسالی اتفاق می‌افتد وجود دارد.

چه کسانی تحت تاثیر بحران میانسالی قرار دارند؟

زن و مرد هر دو می توانند بحران میانسالی را تجربه کنند، اما ممکن است برای هر کدام متفاوت به نظر برسد.

به طور متوسط، اکثر افراد در سنین ۴۰ تا ۶۰ سالگی این بیماری را تجربه می کنند، اما ممکن است قبل یا بعد از آن سنین نیز به آن مبتلا شوید. علیرغم دشواری در تعیین میزان رایج بودن بحران های میانسالی، تصور می شود که افراد خاصی ممکن است بیشتر در معرض خطر باشند.

عواملی که سلامت کلی را به خطر می اندازند می توانند به بحران میانسالی کمک کنند. این عوامل عبارتند از: سیگار کشیدن، مصرف زیاد الکل، چاقی و ورزش نکردن.

بحران میانسالی چه مدت طول می کشد؟

سخت است که بگوییم بحران میانسالی چه زمانی به پایان می‌رسد، اما زمانی تمام میشود که فرد به مرحله‌ای از پذیرش تغییرات زندگی خود برسد.

طول مدت بحران میانسالی به شخص بستگی دارد. اگر فرد تغییرات را بپذیرد می تواند بر روی کارهایی که می تواند انجام دهد با توجه به سن خود تمرکز کند و به لذت بردن از زندگی ادامه دهد.

منبع : درمان تضمینی بحران میانسالی در زنان و مردان + نشانه ها

اختلال بدریخت انگاری(body dysmorphic disorder)، تست خود زشت پنداری، درمان اختلال بدریخت انگاری یکی از اختلال هایی می باشد که امروزه بسیاری از افراد را درگیر خود کرده است

تست اختلال بدریخت انگاری

1) آیا از قسمتی از بدن خود مانند پوست، مو، بینی و شکم خود خوشتان نمی آید؟
2) آیا بیش تر از یک ساعت در روز به ظاهر و اندام خود فکر می کنید؟
3) آیا دیگران به شما گفته اند که ظاهرتان خوب است اما همچنان نگران ظاهر خود هستید؟
4) آیا سعی می کنید ظاهرتان را پنهان کنید؟ ( مانند آرایش بیش از حد)
5) آیا از برخی از فعالیت ها برای پنهان کردن ظاهر خود خودداری می کنید؟ ( مثلا  نگرانی از رفتن به مهمانی ها به دلیل نورهای روشن)
6) آیا نگرانی در باره ظاهرتان باعث اختلال در موفقیت محل کار یا تحصیل شما شده است؟

در مورد ظاهر خود چه احساسی دارید؟

افرادی که درگیر اختلال تصویر تن هستند، اغلب تصویر درستی از ظاهر خود ندارند بنابراین در موقعیت های اجتماعی احساس  ترس، خجالت و شرمندگی پیدا می کنند. از طرفی این احساسات باعث می شود که از شرکت و حضور در اجتماع خودداری کنید و همین باعث تنهایی و افسردگی می شود.

اگر عزت نفس شما پایین باشد با دیدن ظاهر دیگران احساس حسادت می کنید زیرا شما فقط به ظاهر اهمیت می دهید و آن ها ظاهر خوبی دارند، حتی ممکن است هنگامی که دیگران از شما تعریف می کنند ناراحت و خجالت زده شوید زیرا تعریف آن ها را واقعی نمی دانید.
بسیاری از افرادی که درگیر اختلال بدریخت انگاری بدن هستند تصور می کنند که تا آخر بدون همسر و عشق خواهند ماند و کسی آن ها را دوست نخواهد داشت. این جملاتی است که ممکن است از فرد بدریخت انگار بشنوید: «من تازه با همسرم عقد کرده ام و هرگز نمی گذارم مرا بدون آرایش ببیند، حتی شب ها وقتی به خواب میرود آرایشم را پاک می کنم و صبح زود دوباره آرایش می کنم، من نمی توانم اجازه دهم که همسرم مرا بدون آرایش ببیند و احساس عذاب وجدان دارم که او من واقعی را ندیده است و  نمی داند که من چقدر زشت هستم…»

عوامل ایجاد بدریخت انگاری

1. محیط

حتما تاکنون به سایت ها، مجلات و مقالات مد سری زده اید یا شاید سعی کرده اید با دنبال کردن آن ها ظاهر خوبی را برای خود حفظ کنید. مد این پیام غلط را که  ظاهر بی عیب مطلوب و دست یافتنی است به ما نشان داده است.
از طرفی فیلم ها به شما نشان می دهند که تحسین، موفقیت و دوستان خوب همه با ظاهر مناسب مرتبط هستند و از طرفی افرادی که با استانداردهای زیبایی آن ها مناسب نیستند خطرناک، دیوانه و حتی احمق هستند.
این رسانه ها به ما نشان می دهند که اگر آرایش کرده، ورزش کنیم، عمل جراحی انجام بدهیم و لباس های گرون و شیک بپوشیم لایق عشق خواهیم بود.

2. صنعت اسباب بازی

باربی یکی از اسباب بازی هایی است که برای کودکان بسیار تهیه می شود و کودکان به آن ها علاقه زیادی دارند. کودکان دختر بسیار دوست دارند شبیه این عروسک ها باشند. در طی سال ها باربی ها لاغر و لاغر تر می شوند و یکی از دلایل اصلی در اختلال خوردن می باشد که بسیار دیده می شود.

3. تاثیرات فرهنگی

برعکس تصوری که دارید اختلال بدریخت انگاری مخصوص کشورهای غربی نمی باشد و کشورهای مختلف از افسردگی و اضطراب مربوط با شکل بدن رنج می برند.
همه ما در معرض رسانه هایی که ذکر شد قرار می گیریم ولی همه به یک شکل واکنش نشان نمی دهیم. بنابراین می توان گفت که برخی از علائم مانند اعتماد به نفس پایین در آن نقش دارد. عواملی که ما را در برابر این رسانه ها آسیب پذیر می کند شامل « تمسخر دیگران، سوء استفاده جنسی، جسمی و روانی یا محیط خانواده می باشد»
برخی از وادین زمان زیادی را در مورد ظاهر کودک خود حرف می زنند، بخاطر آن کودک را تشویق می کنند یا ظاهر او را با کودکان دیگر مقایسه می کنند تمام این کارها باعث می شود که کودک بیش از حد درگیر ظاهر خود شود.
به یاد داشته باشید که خانواده هایی که بیش از حد به ویژگی های ظاهری اهمیت می دهند ممکن است باعث ایجاد تن انگاره ضعیف در فرزندان خود شوند و به آن ها یاد می دهید که اعتماد به نفسی وابسته به ظاهر خود داشته باشند.

4. عوامل بیولوژیکی

اسکن مغز بیمارانی که دچار اختلال بدریخت انگاری هستند با افراد سالم متفاوت می باشند. داروهایی که به درمان اختلال بدریخت انگاری کمک می کنند سطح سروتونین و دوپامین را افزایش می دهند.
اگر والدین شما درگیر این اختلال باشند احتمال ابتلا شما به آن نیز افزایش می یابد. در 20 درصد از بیماران حداقل یکی از بستگان درجه اول مبتلا به اختلال بدریخت انگاری می باشند.

5. کمال گرایی

69 درصد افراد دارای اختلال بدریخت انگاری باور دارند که باید کامل باشند. اگر نگران هستید که به دلیل کمال گرایی دچار اختلال بدریخت انگاری شده اید می توانید تست زیر را انجام داده و به سوالات آن پاسخ دهید.

1. نمی توانید از موفقیت های خود لذت ببرید زیرا آن ها را کافی نمی دانید.
2. اگر اشتباه کوچکی انجام دهید احساس می کنید همه چیز را خراب کرده اید.
3. وقت زیادی را صرف انجام کارهایی می کنید که اهمیت زیادی ندارند.
4. استانداردهای بالایی دارید و اگر نتوانید به آن ها برسید ناامید و عصبی می شوید.

درمان اختلال بدریخت انگاری

درمان دارویی
مهارکننده های بازجذب سروتونین رایج ترین دارو می باشد که بسیار موثر می باشد، برخی از قرص های ضد افسردگی نیز می تواند در درمان آن مفید باشند اما تجویز دارو به هر شکلی باید زیر نظر روانپزشک انجام شود و نباید خودتان تصمیم به دارو درمانی بگیرید یا مصرف آن را قطع کنید.

یادگیری درباره مشکل

ابتدا در مورد مشکل خود مطالعه کنید و اطلاعات لازم را در مورد دلایل، عوارض، علائم و درمان های آن پیدا کنید. کسب اطلاعات در این زمینه به شما کمک می کند تا متوجه شوید که از بهبودی باید چه انتظاری داشته باشید.

با دوستان و اطرافیان خود در مورد آن صحبت کنید

زمان کافی برای صحبت در مورد مشکلات خود با دوستتان بگذارید، حتما از کسی کمک بگیرید که به شما اهمیت می دهد و احساس می کنید که مشکل شما را درک می کند. به آن ها بگویید که نگران هستید که ممکن است نگرانی های شما در مورد بدنتان مربوط به اختلال بدریخت انگاری باشد.

مراجعه به مشاور

با کمک گرفتن از مشاور می توانید به طور تخصصی مشکل خود را مورد درمان قرار دهید به یاد داشته باشید که مراجعه به مشاور بهترین درمان می باشد بنابراین حتما برای تشخیص و درمان مشکل خود به روانشناس مراجعه کنید تا به طور تخصصی مورد درمان قرار بگیرید.

منبع : اختلال بدریخت انگاری| علائم، تست و درمان