تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین

تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین از شایع ترین عارضه های دوران بارداری هستند و با خطرات شدید سلامتی هم برای مادر و هم برای جنین همراه می باشند.

بر اساس جدیدترین مطالعات منتشر شده در روانپزشکی بیولوژیکی، نشانه های افسردگی در زنان در حین و پس از بارداری با کاهش ضخامت کرتکس (لایه بیرونی مغز و مسئول تفکر و رفتار پیچیده) در کودکان سنین پیش دبستانی ارتباط دارد. یافته ها نشان می دهند که روحیه مادران ممکن است بر رشد مغز کودکان در مراحل مهم زندگی تأثیرگذار باشد و تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین داشته باشد.

دلیل تغییرات خلق و خو در بارداری 

خستگی: در دوران بارداری، زنان به راحتی خسته می شوند. کمبود خواب و انرژی می تواند به مرور تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین بگذارد.
تغییرات هورمونی: استروژن و پروژسترون و سایر سطوح هورمونی که در طول بارداری تغییر می‌کنند می‌تواند بر انتقال‌دهنده‌های عصبی تأثیر بگذارند و احساس مادر را تغییر دهند.
استرس: بارداری ممکن است لایه دیگری از استرس را اضافه کند. نگرانی مداوم در مورد کودک یا اینکه والدین خوبی هستند می تواند باعث تغییرات خلق و خو شود، بنابراین کاهش استرس باعث تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین می شود.

بر اساس نظر جان کریستال، سردبیر ژورنال روانپزشکی بیولوژیکی: «مادران عموماً حاضرند هر کاری انجام دهند تا شانس زاد و ولد را به عنوان بهترین فرصت برای موفقیت در زندگی داشته باشند.» این مطالعه جدید اکنون نشان می دهد کار دیگری که ممکن است قادر به انجام دادن آن باشند، اطمینان یافتن از بهبودی  افسردگی شان می باشد.

هجده درصد از زنانی که دارای افسردگی حین بارداری و هم تحت مراقبت های پزشکی در اندکی قبل و پس از زایمان و هم افسردگی پس از زایمان می باشند، تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین را مشاهده خواهند کرد.

زنان باردار ممکن است تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین را مانند موارد زیر تجربه کنند:

  • اختلال دوقطبی
  • اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
  • اختلال وسواس اجباری (OCD)
  • حملات پانیک
  • اختلالات خوردن 
  • وسواس

تاثیر افسردگی در دوران بارداری

در زمینه تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین بیشتر بخوانید:

افسردگی دوران بارداری و آسیب روانی کودک

این مطالعه انجام شده جدید توسط کاترین لبیبل از دانشگاه گالگرای آلبرتا، اولین گزارش در زمینۀ ارتباط افسردگی مادران و نابهنجاری ساختار مغزفرزندان در دوران کودکی است. محققان ۵۲ زن مشکوک به علایم افسردگی در هر سه دوره  از بارداری و چند ماه پس از تولد کودک را غربال کردند. از میان زنان مشکوک به افسردگی، برخی بدون هیچ گونه علایم یا دارای علائم ناچیز و برخی دیگر تمام معیارهای غربال گری را داشتند. محققان در ۲ یا ۵ ماهگی کودکان برای سنجش ساختار مغزی آن ها از MRI استفاده کردند.

زنان دارای علایم افسردگی بیشتر امکان داشت که کودکانی دارای نواحی گیجگاهی و  قدامی نازک تر به عنوان مناطق قشری مسئول در فعالیت های بازداری و کنترل توجه داشته باشند. همچنین، محققان دریافتند که بین علائم استرس زا و مادۀ سفید غیرطبیعی در ناحیه قدامی و مجراهای فیبری متصل کننده مناطق مذکور با دیگر نواحی مغز ارتباط وجود دارد.

برای ارتقای مهارت توجه در مغز کودکان، بسته توانبخشی توجه و مهارت های شناختی در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان به صورت اختصاصی تهیه شده و با کمک آن می توانید توجه و تمرکز، حافظه و توانمندی های شناختی فرزند خود را افزایش دهید.

یکی از جنبه های نرمال رشد مغز طی سال های کودکی اولیه، ضخامت قشری است؛ همانطور که لیبل اذعان دارد؛ یافته ها نشان می دهند مغز کودکانی که مادرانشان دارای علائم افسردگی بیشتری هستند ممکن است زودتر از موعد مقرر رشد کند.

نابهنجاری های موجود ساختار مغز در طی دوره های مهم رشد اغلب با پیامدهایی منفی مانند اختلالات یادگیری و اختلالات رفتاری ارتباط داشته است. همچنین، نابهنجاری های ساختار مغز مشخص شده در این مطالعه منعکس کننده نابهنجاری های یافت شده در کودکان مبتلا به افسردگی یا مستعد ابتلاء می باشد؛ ضمن اینکه نشان می دهد این تغییرات ممکن است به دلیل آن باشد که فرزندان مادران مبتلا به افسردگی قبل و پس از زایمان در مراحل بعدی زندگی شان نسبت به افسردگی آسیب پذیرتر هستند.

اگرچه، مکانیسم زیربنایی این ارتباط مشخص نیست اما، یافته های آن ممکن است حاوی اطلاعاتی برای کاهش خطرهای رشد غیرعادی مغز در کودکان باشد. براساس نظر لیبل، یافته های این مطالعه برای برجسته کردن اهمیت نظارت و حمایت سلامت روانی مادران نه تنها در دوران پس از زایمان بلکه در دوران بارداری مهم می باشد.

چه چیزی باعث افسردگی دوران بارداری می شود

تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین می تواند ناشی از عدم تعادل هورمونی باشد. البته بعید است که این تنها دلیل باشد. موارد دیگری که باعث افسردگی دوران بارداری می شود شامل موارد زیر می باشد:

  • سقط جنین قبلی
  • تجربه سخت زایمان
  • سابقه افسردگی
  • شرایط زندگی استرس زا 
  • خشونت خانگی. حدود ۱ از هر ۳ زن در دوران بارداری تحت تاثیر آزار خانگی قرار می گیرند. این ممکن است برای اولین بار در بارداری اتفاق بیفتد یا در دوران بارداری و پس از تولد بدتر شود.
  • بارداری ناخواسته
  • تجربیات دشوار دوران کودکی
  • اعتماد به نفس ضعیف
تاثیر استرس بر رشد جنین

چه نوع و درجه ای از استرس دوران بارداری بر جنین و کودک تأثیر می گذارد؟ دامنه تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین چیست و چه مدت طول می کشد؟ چگونه استرس دوران بارداری با آسیب پذیری های ژنتیکی ارتباط دارد؟

خبر خوب در زمینه استرس این است که همه استرس ها مضر نیستند، استرس مفید و سازنده به شما کمک می کند تا انگیزه داشته باشید و بهترین مراقبت از کودک خود را نشان دهید.

در دوره بارداری تغییرات زیادی رخ می دهد (تغییرات فیزیکی، هورمونی، روابط و گروه های اجتماعی) که همه آن ها می توانند تأثیر متفاوتی روی شما بگذارند. برخی از زنان ممکن است دوران بارداری را با موفقیت پشت سر بگذارند، اما برخی دیگر ممکن است تحمل تغییرات در بدنشان را دشوار بدانند و درگیر استرس شدید برای سلامت خود یا فرزندشان شوند.

پدر و مادر شدن یکی از بزرگ ترین چالش هایی است که ما با آن روبرو هستیم. اما گاهی اوقات این احساسات پیچیده تر از ترس، اضطراب یا خلق و خوی ضعیف می تواند لذت بارداری را به کلی خراب کند.

یک مطالعه در زمینه استرس بر جنین در سال ۲۰۱۵نشان داد که استرس در سه ماهه اول بارداری بر میکروب‌هایی واژن فرد باردار تاثیر زیادی گذاشته و این میکروب های تغییر یافته به نوزاد منتقل شده و میکروب های موجود در روده و رشد مغز کودک را تغییر می دهد.

این امر بر سیستم ایمنی و متابولیسم تاثیر دارد و همین باعث می شود که کودک پس از تولد با خطر بیشتر اختلالات رشد عصبی مانند اوتیسم و ​​اسکیزوفرنی روبرو شود.

سلامت عاطفی و روانی به اندازه سلامت جسمانی مهم است. اگر در حال حاضر با اضطراب دست و پنجه نرم می کنید، مشکل سلامت روان دارید، یا در گذشته مشکلاتی داشته اید، لطفاً از مشاور کمک بگیرید و به نوزاد خود آسیب نزنید.

 

علائم استرس دوران بارداری | تاثیر استرس بر جنین
  • تپش قلب
  • سردرد
  • کمر درد
  • معده درد
  • دندان قروچه هنگام عصبانیت و هنگام خواب
  • مشکل در تمرکز
  • خستگی مفرط
  • مشکل در خواب
  • پرخوری شدید یا از دست دادن اشتها
  • احساس خشم یا غم
  • افزایش علاقه به تنهایی

پرخاشگری در بارداری

پرخاشگری و خشم بارداری به احتمال زیاد در اوایل بارداری شما رخ می دهد. بیشتر تغییرات هورمونی در سه ماهه اول و اوایل سه ماهه دوم هستند. با این حال، می تواند در هر مرحله از بارداری ظاهر شود. پرخاشگری در بارداری قابل تشخیص نیست و زنان در زمان های مختلف بارداری و بعد از آن به هورمون ها پاسخ می دهند.

ضربان قلب بالا مطمئناً برای شما و جنین مفید نیست، این احساسات و عواطف منفی فیزیکی می تواند روی جنین کوچک که در شکم شما شناور است تأثیر بگذارد. تحقیقات در این زمینه نشان داده است که کودک زنان باردار که سطوح بالایی از خشم را تجربه می‌کنند احتمال بیشتری دارد که تاخیر در رشد را تجربه کنند.

بعلاوه، زمانی که نوزادان این مادران به دنیا آمدند، الگوهای خواب آنها به هم ریخته بود و خواب راحت را برای آن ها سخت تر می کرد. اختلالات خلقی مادر می تواند تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین گذاشته و منجر به زایمان زودرس و رشد ضعیف جنین شود. اگر پرخاشگری فرد باردار مورد توجه قرار نگرفته و درمان نشود، می تواند در دوره پس از زایمان به عنوان افسردگی پس از زایمان ادامه یابد.

تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین

۱. رشد محدود مغز | تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین

فریاد زدن را به حداقل برسانید. خشم از رشد مغز کودک شما جلوگیری می کند. این نه تنها بر ضریب هوشی کودک تأثیر می گذارد، بلکه بر توانایی او برای مدیریت احساسات در مراحل بعدی زندگی نیز تأثیر می گذارد. نوزادانی که در دوران بارداری در معرض سطوح بالایی از استرس هستند، مستعد اضطراب هستند و آمیگدال بزرگتر قرار دارند.

۲. عملکرد بد سیستم ایمنی 

تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین باعث افزایش استرس، در حین یا بعد از دعوا، می تواند سیستم ایمنی کودک را سرکوب کند و در آینده منجر به بیماری و مشکلات سلامتی شود.

۳. رشد فیزیولوژیکی و بیولوژیکی

تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین شامل افزایش ضربان قلب، فشار خون و همچنین آدرنالین و اپی نفرین را افزایش می دهد و به افزایش تنش و انقباض عروق خونی کمک می کند. این منجر به کاهش اکسیژن به رحم می شود و جریان خون جنین را به خطر می اندازد. همچنین می تواند باعث زخم، آسم، فشار خون بالا (فشار خون)، مشکلات قلبی، سردرد، اختلالات پوستی و مشکلات گوارشی شود.

چه  درجه ای از استرس بر جنین و کودک تأثیر می گذارد

بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که اگر مادری در دوران بارداری مضطرب یا افسرده باشد، فرزندش در معرض خطر ابتلا به طیف وسیعی از مشکلات از جمله مشکلات عاطفی، ADHD، اختلال سلوک و اختلال در رشد شناختی قرار دارد.

این تحقیقات نشان دادند که تغییر ساختار مغز و عملکرد با استرس دوران بارداری مرتبط هستند. البته همان طور که گفته شد استرس کم و مفید ضرری ندارد اما در صورت شدید شدن استرس و اختلال در زندگی حتما با مشاور تماس بگیرید تا از تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین جلوگیری کنید.

کم بودن اضطراب خوب نیست، زیرا ما را منفعل می کند. و زیاده آن نیز خوب نیست زیرا می تواند ما را تحت تأثیر قرار دهد و به آشوب عاطفی و بیماری جسمی منجر شود. مقدار درست استرس وجود دارد که به ما کمک می‌کند در بیشتر موقعیت‌ها عملکرد بهینه داشته باشیم.

استرس مزمن، مانند فقر، بی خانمانی، نژادپرستی و تبعیض. می تواند منجر به وزن کم هنگام تولد و همچنین مشکلات جسمی و روانی بعدی شود. نوزادانی که مادرانشان این نوع سطح استرس را تجربه کرده اند  بیشتر احتمال دارد در سه سال اول زندگی مشکلات تنفسی و گوارشی، تحریک پذیری یا مشکلات خواب داشته باشد.

استرس در بارداری و سقط جنین

سقط جنین یا مرگ جنین در رحم قبل از هفته بیستم بارداری شایع ترین دلیل برای از دست دادن نوزاد در دوران بارداری ۱۰ تا ۱۵ درصد از تمام بارداری های شناخته شده است.

استرس همچنین می تواند باعث فراموشی برنامه غذایی شما شود، که بر توانایی جنین در حال رشد شما برای دریافت مواد مغذی مورد نیاز و افزایش خطر زایمان زودرس یا وزن کم هنگام تولد تاثیر می گذارد. یا استرس ممکن است شما را به خوردن بیش از حد سوق دهد و باعث افزایش سریع وزن شود و خطر ابتلا به دیابت بارداری را افزایش دهد.

اکثر سقط‌های جنین ناشی از ناهنجاری‌های کروموزومی در جنین در حال رشد است، چیزی که کاملاً خارج از کنترل شما یا همسرتان است. در اینجا به چهار دلیل رایج سقط جنین اشاره می کنیم.

  • ژنتیک
  • برخی از مشکلات سلامتی
  • کافئین بیش از حد
  • مصرف مواد مخدر و الکل

برای کودک، استرس طولانی مدت ناشی از صداهای بلند می تواند باعث تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین شود:

  • افزایش سطح کورتیزول
  • باعث مشکلات حسی و رشد کلی شود.
  • به شنوایی حساس آن ها آسیب برساند.
  • باعث وزن کم هنگام تولد شود.

کاهش استرس و افسردگی در دوران بارداری

ورزش

ورزش سالم بسیار بعید است که باعث سقط جنین شود البته پیش از آن حتما با پزشک خود مشورت کنید. در واقع، اکثر متخصصان موافق هستند که ورزش در دوران بارداری، با تایید پزشک، می تواند خطر سقط جنین را کاهش دهد و شما و کودکتان را سالم تر کند. این به این دلیل است که ورزش استرس را کاهش می دهد و درد را تسکین می دهد علاوه بر این خطر ابتلا به دیابت بارداری را کاهش می دهد و حتی استقامت برای زایمان را افزایش می دهد.

رژیم غذایی 

افراد باردار باید در طول بارداری رژیم غذایی سالم و مغذی داشته باشند. متخصصان توصیه می کنند از مصرف برخی مواد غذایی در دوران بارداری خودداری کنید. به عنوان مثال باید از گوشت و ماهی خام و پنیر پاستوریزه نشده اجتناب کنید.

هشت لیوان آب را از دست ندهید

مصرف کافی آب کلید خلاص شدن از شر تمام عوامل استرس زا است. نوشیدن آب در طول روز راه درستی برای مبارزه با استرس است. در صورت نوشیدن آب کافی، اوره، سم و سایر مواد زائد را می توان حذف کرد. هیدراته نگه داشتن خود در طول روز می تواند به دستیابی به تعادل بدن و ذهن کمک کند.

مدیتیشن | کاهش تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین

هر روز صبح و هر شب به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه مدیتیشن کنید. بهتر است قبل از خوردن غذا مراقبه کنید. سعی کنید در یک مکان ساکت مدیتیشن کنید، اما اگر مکان آرامی برای مدیتیشن ندارید، اشکالی ندارد.

برای مدیتیشن ساکت بنشینید، چشمانتان را ببندید و برای یک دقیقه یا بیشتر کاری انجام ندهید.به یاد داشته باشید داشتن افکار در حین مدیتیشن طبیعی است.

ممکن است در حین مدیتیشن بخوابید و این اشکالی ندارد. ولی سپس وقتی بعد از خواب از خواب بیدار شدید، چند دقیقه دیگر مدیتیشن کنید و سپس دراز بکشید و ۵-۴ دقیقه استراحت کنید.

برخی از روش های خودیاری که می تواند به شما کمک کند شامل موارد زیر می باشد:

  • منابع استرس را تا جایی که می توانید کاهش دهید، این کار ممکن است دشوار باشد اما باعث می شود که از تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین دور شوید.
  • با استفاده از یوگا، مدیتیشن، تکنیک‌های آرام‌سازی، کلاس‌های هیپنوتیزم یا کتاب‌ها و تغذیه سالم، سلامت روان خود را می توانید بهبود ببخشید.
  • صحبت با دوستان و خانواده از تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین جلوگیری می کند.
  • اجتناب از کافئین، الکل و سیگار. مصرف الکل و سیگار می تواند باعث تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین شود.
  • کلاس های بارداری می تواند به شما کمک کند تا بهتر با استرس و شرایط موجود کنار بیایید.
  • عدم قطع یا تغییر داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری بدون توصیه پزشکی. توقف ناگهانی دورهای ضد افسردگی و اضطراب باعث تشدید شرایط شده و آسیب های دائمی به همراه دارد.
  • مشاوره و گفتار درمانی: درمانگران به احساسات و دلایل آن می پردازند و سعی می کنند به شما کمک کنند تا احساس خود را تغییر دهید. مرکز مشاوره ستاره ایرانیان می تواند با حضور روانشناسان حرفه ای به شما کمک کند تا به تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین غلبه کنید.
  • داروهای ضد افسردگی: دارو ضد افسردگی می توانند به کاهش تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین کمک کند. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، یا ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای (TCAs) و مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین (SNRIs) می توانند به درمان تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین کمک کند اما حتما برای مصرف آن ها باید با روانپزشک مشورت کنید.

منبع : تاثیر افسردگی بارداری و استرس بر جنین

۱۰ مشکلات نوجوانان با والدین + راه حل قطعی

مشکلات نوجوانان با والدین، مشکلات بین والدین و فرزندان، اختلاف بین والدین و فرزندان دختر و پسر شما در حال رشد و پیدا کردن استقلال خود می باشد. علاوه بر این توانایی‌های تفکر انتقادی و همدردی او نیز در حال بهبود است و می‌تواند مسائل را از دیدگاه دیگران راحت‌تر ببیند و درک کند. در سن ۱۶ سالگی، نوجوان اغلب مشغول کشف و پرداختن به علایق و فعالیت های خود می باشد.

کودکان در این گروه سنی ممکن است مشکلات نوجوانان با والدین زیر را نشان دهد. بنابراین نگران نباشید و در صورت مشاهده این موارد رفتار بدی نشان ندهید.

  • نگرانی بیشتری در مورد شکل بدن، ظاهر و لباس.
  • بدخلقی شدید بخصوص با والدین
  • نشان دادن علاقه زیاد به گروه های دوستی
  • نادیده گرفتن والدین
  • استرس ناشی از تکالیف و شرایط مدرسه
  • مشکلات غذا خوردن (پرخوری یا کم خوری)
  • افسردگی و اضطراب زیاد که ممکن است باعث رفتار های نگران کننده ای مانند اعتیاد شود.
  •  

حل مشکلات نوجوانان با والدین

ممکن است وسوسه شوید که فرزندتان را نزدیک نگه داشته و او را کنترل کنید.

با این حال، والدین باید به فرزندان خود بیاموزند که چگونه استقلال داشته باشند و ارتباط نوجوان با والدین را باز نگه دارند تا فرزندان بتواند سوالاتی بپرسد و در مورد تصمیمات مهم زندگی اطلاعات لازم را دریافت کند.

شاید به نظر برسد که نوجوان نمی خواهد از شما بگیرد اما در تصمیم گیری های خود نیاز به یک راهنما دارد، همین تضاد حل مشکلات نوجوانان با والدین را دشوار می کند. بنابراین هنگامی که برای مشورت پیش شما آمد به خوبی و بدون قضاوت به حرف های او گوش دهید و به خاطر داشته باشید که نباید مشکلات او را کوچک و بی اهمیت نشان دهید.

۱. به او اجازه دهید اشتباه کند.

به او بگویید که همه انسان ها اشتباه می کند ولی به او بفهمانید که برخی از اشتباهات صدمه های جبران ناپذیری به همراه دارند. می توانید برای نزدیک شدن به آن ها از خاطرات خود یا تجربیاتی که شنیده اید برای آن ها بگویید تا هم منظور خود را بهتر بیان کنید هم به آن ها نزدیک تر شوید.

توجه داشته باشید که عادی است که نوجوانان ۱۶ ساله بیشتر به همسالان خود توجه کنند تا والدینشان، اما کودکانی که در خانواده خود به خوبی پرورش یافته باشند به تلاش های والدین برای حفظ ارتباط پاسخ می دهند. به یاد داشته باشید که تنبیه فقط نوجوان را از شما دور می کند، بنابراین برای بهبود مشکلات نوجوانان با والدین بهتر است که به مشاور مراجع کنید زیرا نوجوان بهتر به حرف مشاور گوش می دهد.

۲.احساساتی نشوید

برای بهبود مشکلات نوجوانان با والدین به خود یادآوری کنید که آنچه او می گوید و انجام می دهد بازتابی از رفتار شما نیست. ممکن است از رفتار او خوشتان اما نباید آن را جدی بگیرید یا ناراحت شوید.

۳.دوستان نوجوان خود را ملاقات کنید و بشناسید.

حتما با دوستان فرزند خود ارتباط برقرار کنید به احتمال زیاد فرزند شما از این کار خوشش نخواهد آمد ولی می توانید او را برای شام یا ناهار دعوت کنید و کمی با او آشنا شوید. بهتر است شماره او را نیز داشته باشید یا با خانواده او نیز آشنا شوید. حل مشکلات نوجوانان با والدین  سخت می باشد و کودک شما ممکن است مانع شود که با دوستان او ارتباط برقرار کنید اما شما باید راه خود را پیدا کنید.

۴.مشکلات نوجوانان با والدین، به رشد نوجوان خود احترام بگذارید

نوجوانان هنوز نیاز به تربیت دارند، اما بیش تر از آن به تعادلی بین نظم، راهنمایی و حمایت نیازمند هستند. وقتی والدین می گویند زمان ما همه چیز سخت تر بود، باعث می شوند که نوجوان نتواند در مورد احساسات خود صحبت کند. به یاد داشته باشید که نوجوان از شما می خواهد که با آن ها بیشتر شبیه بزرگسالان رفتار کنید.

۵. برای نوجوان خود مرز ایجاد کنید

نوجوانان سرکش و خشمگین به قوانین مشخصی نیاز دارند که در صورت شکستن این قانون با پیامدهای واضحی روبرو شوند. برای مشکلات نوجوانان با والدین با او گفتگو کنید تا بدانند وقتی قوانین گفته شده زیر پا گذاشته می شوند، چه انتظاری داشته باشند.

برای مشکلات نوجوانان با والدین توضیح دهید که این قوانین کمک می کند تا او را ایمن و از آسیب دور نگه دارید. عشق خود را به فرزندتان ابراز کنید. حتی نوجوانان عصبانی می خواهند بدانند که والدینشان آن ها را دوست دارند و به آن ها اهمیت می دهند.

۶. از نوجوان خود انتظارات معقول داشته باشید

انتظار کامل بودن از نوجوانان معقول نیست، برای بهبود مشکلات نوجوانان با والدین باید درک کنید که مغز نوجوان تا اواسط دهه ۲۰ به طور مداوم در حال رشد و تغییر است. بنابراین، اطلاعات را بسیار متفاوت پردازش می کند. علاوه بر این هورمون ها می توانند شرایط را پیچیده تر کنند.  بنابراین والدین نوجوانان عصبانی باید انتظارات متناسب با سن نوجوان خود را داشته باشند و نه بیشتر.

۷. مشکلات نوجوانان با والدین، فعالیت های مشترک

نوجوانان علایق زیادی دارند که می توان از آن ها به عنوان وسیله ای برای ارتباط با آن ها استفاده کرد. شاید نوجوانان شما به نوشتن، هنر، خیاطی یا آشپزی علاقه دارند. آن ها در کلاسی که دوست دارد ثبت نام کنید و با آن ها در کلاس ها شرکت کنید.

۸. اضطراب آن ها را درک کنید

بهبود مشکلات نوجوانان با والدین اهمیت زیادی دارد. همه ما نوجوان بوده ایم و سردرگمی و تغییراتی را که باید با آن سازگار شویم را درک می کنیم. با درک کردن آن ها یک خروجی و منبعی برای آرامش برای آن ها فراهم می کنیم. بیشتر اوقات، متوجه خواهید شد که می توانید با ناامیدی آنها ارتباط برقرار کنید و در این هنگام با توصیه های مناسب می توانید به آن ها کمک کنید.

نوجوان سالم 

برای اطمینان از سلامتی نوجوان خود حتما موارد زیر را در خانه رعایت کنید:

  • نوجوان خود را به فعالیت بدنی تشویق کنید. برای بهبود مشکلات نوجوانان با والدین می توانید او را در کلاس های مختلف یا باشگاه ثبت نام کنید فقط پیش از آن حتما بگذارید او نظر بدهد و برای او تصمیم گیری نکنید.
  • زمان صرف غذا برای خانواده ها بسیار مهم است. غذا خوردن در کنار یکدیگر به نوجوانان کمک می کند تا انتخاب های بهتری در مورد غذاهایی که می خورند داشته باشند، وزن سالم را افزایش می دهد و به اعضای خانواده شما فرصت می دهد تا با یکدیگر صحبت کنند.
  • تلویزیون را از اتاق خواب نوجوان خود دور نگه دارید و محدودیت‌هایی را برای زمان استفاده از صفحه نمایش، از جمله تلفن‌های همراه، رایانه، لپ تاب، بازی‌های ویدیویی، و سایر دستگاه‌ها تنظیم کنید.
  • اطمینان حاصل کنید که کودک شما هر شب به میزان توصیه شده می خوابد: برای نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ سال، ۸ تا ۱۰ ساعت در هر شبانه روز.

علل تعارض نوجوانان با والدین

عوامل زیادی وجود دارد که می تواند در بروز مسائل خشم و سرپیچی در نوجوانان نقش داشته باشد. برخی از نوجوانان برای یادگیری نحوه مدیریت سالم احساسات و مقابله با استرس به کمک بیشتری نیاز دارند بنابراین بهبود مشکلات نوجوانان با والدین اهمیت زیادی دارد و می تواند کمک زیادی به آن ها کند.

سایر نوجوانان خشم شدید را به عنوان نشانه ای از یک مشکل سلامت روان، تجربه زندگی آسیب زا یا صرفاً از استرس و فشارهای دوران نوجوانی تجربه می کنند. برخی از محرک های رایج خشم شدید در نوجوانان عبارتند از:

  • عزت نفس پایین
  • قلدری یا فشار مداوم و ناسالم همسالان
  • تعارض درون خانواده
  • رویداد آسیب زا
  • مرگ یکی از عزیزان
  • مسائل مربوط به فرزندخواندگی
  • سوء مصرف مواد
  • طلاق
  • تجاوز 
  • غم و اندوه

 

نوجوانان درباره چه چیزی دروغ می گویند و چرا؟

نوجوانان ممکن است در مورد اینکه با چه کسی معاشرت میکنند، چه کار می‌کردند، کجا بودند دروغ بگویند. اگر در زندگی آنها اتفاق بیفتد، این احتمال وجود دارد که در مورد آن به شما دروغ بگویند. این بدان معناست که آن ها تلاش زیادی می کنند تا واقعیت را از شما مخفی کنند.

بهبود مشکلات نوجوانان با والدین در سال های اولیه شروع می شود. نوجوانانی که دلیل قوانین را در خانواده خود می فهمند، کمتر احتمال دارد که آن ها را زیر پا بگذارند. والدینی که روشی مقتدرانه و نه اقتدار گرایانه به نظم و انضباط دارند.

خانواده ای ایجاد می کنند که در آن نوجوانان از گفتن حقیقت نترسند، حتی زمانی که  حقیقت ناراحت کننده است. آن ها متوجه می شوند که رفتارهای ناخواسته نتایجی به همراه دارد. آن ها بر اساس منطق تصمیم می گیرند و به جای تنبیه و سرزنش با شما صحبت خواهد کرد.

آن ها ممکن است اعتراف کنند که دروغ گفته اند، به خصوص اگر احساس می کنند که شما را با عشق و درک به آن ها گوش می دهید، می شنوید و پاسخ می دهید.

۱۰ مشکلات نوجوانان با والدین

۱. رابطه جنسی، عشق در سن ۱۶ سالگی، الکل و مواد مخدر

اگر متوجه شدید که دوستان و همکلاسی‌های فرزندتان در چنین فعالیت‌هایی افراط می‌کنند بهتر است مداخله ای انجام دهید، معتاد شدن به این کارها آسان است. سوء مصرف مواد اغلب می تواند منجر به افسردگی، نارسایی کبد و سایر بیماری های مزمن شود، ترک اعتیاد به الکل و مواد مخدر ممکن است دشوار باشد. در این شرایط بهترین کار این است که از مشاور کمک بگیرید زیرا نوجوان علاقه ای به گوش دادن به والدین خود ندارد.

روانشناسان همچنین می گویند که نوجوانانی که به طور منظم با والدین خود شام می خورند، در فعالیت های مدرسه شرکت می کنند و اجازه ندارند تا اواخر شب پرسه بزنند، کم تر درگیر این موارد می شوند.

۲. افزایش استفاده از رسانه های اجتماعی

طبق مرکز آمار ۷۳ درصد از نوجوانان در سال ۲۰۱۵ به تلفن های هوشمند دسترسی داشتند و بیش از ۹۲ درصد نوجوانان هر روز با استفاده از تلفن های هوشمند خود وارد شبکه های اجتماعی می شوند.

استفاده از وسایل ارتباطی و رسانه های اجتماعی بد نیست. در واقع داشتن تلفن همراه برای نوجوانان ضروری است تا والدین بتوانند محل حضور آن ها را پیگیری کنند.

با این حال، استفاده از وسایل ارتباطی مانند اینستاگرام می تواند به اعتیاد تبدیل شود و سبک زندگی و نگرش کودک شما را تحت تاثیر قرار دهد، به طور مثال فرزند شما ظاهر خود را با دیگران مقایسه می کند و کم کم دچار افسردگی یا اضطراب می شود.

در این شرایط بهترین کار این است که نحوه استفاده آن ها از اینترنت را بررسی کنید. همچنین، آنها را تشویق کنید تا در مورد کارهایی که آنلاین انجام می دهند صحبت کنند.

۳. مشکلات نوجوانان با والدین، نوسانات خلقی

نوسانات خلقی در نوجوانان رایج است، به طوری که آن ها گاهی شاد و گاهی اوقات بداخلاق هستند. همه چیز می تواند آن ها را مضطرب و عصبی کند.

نوسانات خلقی گاهی اوقات نشان دهنده افسردگی می باشد. والدین می توانند با در نظر گرفتن شدت و مدت نوسانات خلقی متوجه افسردگی فرزند خود بشوند.

اگر احساس می کنید که سلامت روان نوجوان شما در خطر است، او را نزد روانشناس برده و در مورد نگرانی های خود با مشاور صحبت کنید.

۴. مشکلات نوجوانان با والدین، پرخاشگری

نوجوان شما ممکن است اغلب به دلایلی غیرقابل درک عصبانی شود. باید بدانید که خشم یک احساس طبیعی انسانی است و در بین نوجوانان رایج می باشد. اما اگر آن ها خشم خود را به درستی هدایت نکنند، می تواند به پرخاشگری تبدیل شود و منجر به خشونت شود که می تواند برای آن ها و دیگران خطرناک باشد.

۵. دروغ گفتن یا پنهان کردن حقایق

برای والدین بسیار سخت است که متوجه شوند فرزندشان به آن ها دروغ گفته است یا همه چیز را نمی گویند. حقیقت این است که حس استقلال آن ها باعث میشود که گفتن همه چیز را غیر ضروری بدانند. همچنین، ترس از قضاوت و تنبیه شدن ممکن است نوجوان شما را مجبور به دروغ گفتن کند.

۶. سرپیچی از قوانین و مشاجره

نوجوانان سرکش هستند و ممکن است همیشه نخواهند کاری را که شما به آن ها می گویید انجام دهند. وقتی نوجوانان با شما بحث می کنند و از اطاعت قوانین سر باز می زنند، آن ها را تنبیه نکنید، زیرا باعث لجبازی آن ها می شود و بیشتر قوانین را زیر پا می گذارند. آن ها ممکن است از انجام کارهای خانه امتناع کنند و همیشه با هم صحبت کنند.

۷. تغییرات شدید در ظاهر

یکی از کارهای نوجوان که باعث مشکلات نوجوانان با والدین می شود، تغییر شدید در ظاهر خود است، ممکن است فرزند شما سبک لباس پوشیدن خاصی را انتخاب کند، اصرار داشته باشد که چیزی جز لباس های مارک دار نپوشد و  بدون مشورت با شما مدل موهای خود را تغییر دهد. دختران ممکن است شروع به استفاده از آرایش کنند، در حالی که پسرها ممکن است مدل موهای خود را تغییر دهند و خالکوبی کنند.

۸. کاهش ارتباطات

نوجوان آنقدر که شما می خواهید با شما صحبت نمی کند. همچنین، ممکن است به نظر برسد که نوجوان شما بیشتر با دوستانش خوش می گذراند تا با شما. در حالی که ممکن است بخواهید در مورد هر اتفاقی که در زندگی فرزندتان می افتد بدانید، این درخواست برای یک نوجوان منطقی نیست.

۹. صرف زمان بیشتر با دوستان

حس هویت نوجوانان بر اساس افرادی است که با آن ها معاشرت می کنند. اگر به نظر می رسد که به جای اینکه با شما در خانه وقت بیشتری را با دوستان خود می گذرانند، به این دلیل است که می خواهند با آن ها هماهنگ شوند. مشکل زمانی است که نوجوان شما زمان بیشتری را با افرادی می گذراند که شما آن ها را تایید نمی کنید با افرادی که فکر می کنید می توانند بر نوجوان شما تأثیر منفی بگذارند وقت می گذرانند.

۱۰.بلاتکلیفی | مشکلات نوجوانان با والدین

برای حل مشکلات نوجوانان با والدین باید بدانید که آن ها در اکثر مواقع احساس بلاتکلیفی پیدا می کنند. نوجوانان به دلیل تغییرات فیزیکی و عاطفی که از سر می گذرانند اغلب گیج و بلاتکلیف هستند. بلاتکلیفی نیز ممکن است نشانه افسردگی و اضطراب باشد البته همیشه اینگونه نیست.

مشکلات دوران نوجوانی دختر

علاوه بر رفتارهایی که در بالا ذکر شد، دختران نوجوان در معرض برخی دیگر از عوامل استرس زا نیز هستند که آن ها را در معرض خطر ابتلا به اختلالات خوردن، مشکلات اضطرابی و سوء مصرف مواد قرار می دهد.

دختران نوجوان از نظر عاطفی و جسمی آسیب پذیر بوده و می توانند تحت تأثیر عوامل استرس زا داخلی مانند تغییرات هورمونی و استرس های بیرونی مانند فشار همسالان و فشار تحصیلی قرار گیرند. کاهش مشکلات نوجوانان با والدین به شما کمک می کند تا خطر ابتلا به اختلالات را کاهش دهید.

رشد جسمانی نوجوان

پسران و دختران با ورود به سنین نوجوانی سطوح متفاوتی از بلوغ فیزیکی را از خود نشان می دهند که شامل موارد زیر می باشد، برای روانشناسی نوجوانان بهتر است که این علائم را بشناسید:

دختران

  • رشد قد ادامه دارد، اما با سرعت کمتری نسبت به قبل.
  • رشد سینه
  • موهای ناحیه تناسلی ضخیم می شوند.
  • موهای زیر بغل ضخیم می شود.
  • چربی در باسن، پاها و معده افزایش می یابد.
  • دوره های قاعدگی منظم می شود و بارداری امکان پذیر می شود.

پسران

  • رشد سریع قد و وزن.
  • عضلات پر می شوند و قدرت به طور چشمگیری افزایش می یابد.
  • موهای ناحیه تناسلی و زیر بغل ظاهر و ضخیم می شوند.
  • موهای بدن افزایش می یابد.
  • آلت تناسلی و بیضه ها بزرگ می شوند.
  • انزال شبانه رخ می دهد.

روانشناسی نوجوانان دختر و پسر:

  • افزایش اشتها
  • نیاز به خواب افزایش می یابد.
  • پوست چرب
  • عرق کردن افزایش می یابد.
  • رشد سریع ممکن است باعث کلافگی و عدم هماهنگی شود.
  • تمایلات و خیالات جنسی افزایش می یابد.

رشد فکری نوجوان

  • مهارت های بحث کردن بهبود می یابد.
  • می آموزد که از استدلال قیاسی استفاده کند.
  • تمرکز بر آینده توسعه می یابد.
  • یاد می گیرد واقعیت را از عقاید تشخیص دهد.
  • می آموزد که اعتبار منابع مختلف اطلاعات را ارزیابی کند.
  • می تواند عواقب گزینه ها و انتخاب های مختلف را پیش بینی کند.

نتیجه گیری 

حل مشکلات نوجوانان با والدین به عواملی که گفته شد بستگی دارد. به یاد داشته باشید که رشد نوجوان تحت تأثیر عوامل زیادی، از جمله ژنتیکی، اجتماعی و فرهنگی، قرار دارد و هر کودک با سرعت خودش رشد می کند. شما می توانید با حمایت از فرزندتان و گوش دادن به نگرانی های او به او کمک کنید تا تغییرات بزرگ را پشت سر بگذارد.

منبع : ۱۰ مشکلات نوجوانان با والدین + راه حل قطعی

درمان قطعی بی خوابی | تضمینی بدون عوارض

درمان قطعی بی خوابی، درمان بی خوابی با روش های علمی، درمان خانگی بی خوابی. آیا از بی خوابی رنج می برید و به دنبال راهی برای درمان آن هستید؟ آیا می خواهید خوابی راحت داشته باشید؟ آیا می خواهید شب ها بدون ترس از بیدار شدن خواب راحتی را تجربه کنید؟

در این صورت تنها نیستید افراد زیادی هستند که هر روز کم خوابی را تجربه می کنند و حتی از آن بی خبرند.

متاسفانه تاثیرات بی خوابی بیش تر از چیزی می باشد که عموم مردم تصور می کنند و نمی دانند که بی خوابی چگونه تمام زندگی آن ها را به شکل های مختلف تحت تاثیر قرار می دهد.

اگر شما هم یکی از این افراد هستید، این مقاله را از دست ندهید زیرا با نحوه درمان قطعی بی خوابی و افزایش کیفیت خواب را متوجه می شوید.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌درمان قطعی بی خوابی

راه های زیادی برای درمان بی خوابی وجود دارد، اما همه آن ها هدف مشترکی دارند که آن کاهش و درمان بی خوابی است. برای اینکه یاد بگیرید چگونه بی خوابی را درمان کنید، باید ابتدا دلایل بی خوابی خود را کشف کنید.

اگر نمی دانید دقیقاً چه چیزی شما را آزار می دهد به احتمال زیاد نمی توانید درمان مناسبی برای آن پیدا کنید. مشکل بی خوابی شما ممکن است به دلیل استرس روزانه، افسردگی، استرس، اضطراب، فوبیا یا عدم تغذیه مناسب باشد.

یکی از بهترین راه ها برای درمان قطعی بی خوابی استفاده از هیپنوتیزم است. هیپنوتیزم یک راه حل موثر برای افرادی است که به دلیل استرس یا کم خوابی قادر به خوابیدن نمی باشند.

می‌توانید روش‌های مختلفی را امتحان کنید تا زمانی که متوجه شوید کدام یک برای شما مفید است و نتایج بهتری را به دنبال دارد.

بهترین راه برای دستیابی به روش درست و مشخص و ریشه یابی اساسی مشکل مرجعه به روانشناس می باشد، روانشناس به صورت تخصصی مشکل بی خوابی شما را ریشه یابی کرده و ان را به صورت قطعی و دائمی درمان می کند.

علت بی خوابی

چه چیزی باعث بی خوابی می شود؟ بی خوابی شایع ترین اختلال خواب باشد که امروزه در بین مردم رواج زیادی دارد.

این مشکل معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که فرد با به خواب رفتن مشکل داشته یا مدام از خواب بیدار می شود. علل، اثرات و شدت بی خوابی از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

با این حال، بهترین راه کمک گرفتن از روانشناس و مشاور می باشد زیرا بی خوابی می تواند ناشی از عوامل مختلفی از استرس گرفته تا اضطراب و شرایط پزشکی متفاوت باشد. در ادامه دو دلیل اصلی بی خوابی در اکثر افراد ذکر شده است:

  • استرس و اضطراب.

دلیل اصلی استرس و اضطراب، تعهدات کاری و خانوادگی است، اما سایر مشکلات و اختلالات سلامت نیز در ایجاد استرس نقش دارند. افسردگی و اضطراب می تواند منجر به بی خوابی شود، به خصوص اگر به طور منظم رخ دهد و برای دوره های طولانی مدت ادامه داشته باشد.

در این موارد ممکن است مصرف داروهایی برای درمان این اختلالات خواب طولانی مدت توصیه شود.

  • اختلالات خواب.

همانطور که قبلا ذکر شد، موارد زیادی وجود دارد که می تواند باعث بی خوابی شود. نمونه های رایج اختلالات خواب عبارتند از اختلال حرکتی دوره ای اندام، سندرم پای بی قرار، راه رفتن در خواب، آپنه خواب و نارکولپسی.

اگرچه این شرایط اغلب خود به خود از بین می روند، اما گاهی اوقات می توانند منجر به عوارضی مانند مشکلات روحی و بیماری های جسمی نیز بشود. اگر این مشکل برای مدت طولانی درمان نشود ممکن است به نگرانی های جدی تری تبدیل گردد.

  • بیماری های جسمی (سرطان، فیبرومیالژیا، بیماری قلبی و دیابت)
  • اختلالات مغزی ( آلزایمر، پارکینسون، صرع و سکته)
  • مشکلات گوارشی ( سوء هاضمه مکرر و سندرم روده تحریک‌پذیر)
  • نوسانات هورمونی زنان ( قاعدگی زنان، یائسگی و بیماری تیروئید ( کم کاری تیروئید و پرکاری تیروئید ))
  • دارو ( داروهای افسردگی، آسم، فشار خون، آلرژی و سرماخوردگی)

درمان قطعی بی خوابی تضمینی بدون عوارض در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با دستگاه های نوین، جدید و تکنیک های روانشناسی. رزرو وقت با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰و ۰۹۰۳۵۶۷۳۰۵۰ و ۰۹۱۰۸۳۴۷۵۹۷ امکان پذیر است.

آیا کورونا باعث بی خوابی می شود؟

آیا کورونا باعث بی خوابی می شود؟ در بیشتر موارد باید گفت که پاسخ منفی می باشد. اما واکسن‌هایی که بر سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارند احتمالاً پس از واکسن کووید باعث بی‌خوابی می‌شوند.

این علائم لزوما همراه با بی خوابی نمی باشد، با این حال، سایر علائم کورونا رسیدن به خواب طبیعی و سالم را دشوار می کند. به عنوان مثال، درد عضلانی، لرز، تب، بثورات پوستی و سردرد می تواند خواب را سخت کند.

اگر فرد پس از واکسیناسیون از هر یک از این علائم رنج ببرد، در به خواب رفتن یا ماندن در خواب دچار مشکل می شود.

علائم بی خوابی

همان طور که گغته شد بارزترین علائم بی خوابی دشواری در به خواب رفتن و به خواب ماندن است. سایر علائم بی خوابی شامل موارد زیر می باشد:

  • خواب آلودگی در طول روز
  • مشکل در بیدار ماندن
  • علائم سندرم پای بی قرار

افرادی که از بی خوابی رنج می برند، علاوه بر مشکل در به خواب رفتن و به خواب ماندن، مشکلاتی را در بیدار ماندن نیز تجربه می کنند.

این بدان معناست که آن ها به میزان کامل خواب مورد نیاز بدنشان در هر شب نمی‌رسند. این افراد می توانند کسانی باشند که از مشکل سندرم پای بی قرار نیز رنج می برند.

درمان قطعی بی خوابی

بسیاری از مردم تا زمانی که سلامتشان تحت تاثیر بی خوابی قرار نگیرد متوجه نمی شوند که این وضعیت چقدر می تواند شدید باشد.

بی خوابی می تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد و نه تنها باعث ایجاد مشکل در به خواب رفتن و خواب ماندن شود، بلکه تحریک پذیری و مشکل در تمرکز را نیز افزایش می دهد.

از آنجایی که بی خوابی یک مشکل رایج است، راه های زیادی برای درمان علائم بی خوابی و همچنین علت اصلی اختلال وجود دارد. درمان هایی مانند داروهای گیاهی یا داروهای جایگزین نیز وجود دارند، اما تاثیر آن ها تاکنون مورد مطالعه قرار نگرفته است.

برخی از روش های جایگزین برای درمان علائم بی خوابی عبارتند از: طب سوزنی، رایحه درمانی، مدیتیشن، هیپنوتیزم و هومیوپاتی. درمان های طبیعی اغلب ترجیح داده می شوند زیرا عوارض جانبی داروهای معمولی را ندارند ولی از طرفی ممکن است تاثیر مطلوب را نداشته باشند.

درمان قطعی بی خوابی تضمینی بدون عوارض در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با دستگاه های نوین، جدید و تکنیک های روانشناسی.

مدیتیشن

مطالعات متعدد نشان می دهد که مدیتیشن برای درمان قطعی بی خوابی و دستیابی به آرامش و تمرکز بسیار مفید می باشد. قبلاً تصور می شد که مدیتیشن فقط برای افرادی که استرس شدید را تجربه می کنند ضروری است.

خوشبختانه، مطالعه جدید ارتباط میان مدیتیشن برای درمان بی خوابی را تایید کرده است. علاوه بر این، مدیتیشن طولانی قبل از خواب می تواند کیفیت و کمیت خواب را افزایش دهد. بنابراین با مدیتیشن می توانید خوابی راحت و آسوده را تجربه کنید.

دارو درمانی، درمان بی خوابی ناشی از افسردگی

استفاده از برخی داروها برای درمان بی خوابی می تواند در درمان انواع مختلفی از اختلالات خواب مفید باشد. افرادی که از اختلال خواب مانند آپنه خواب رنج می برند می توانند از داروهای خاصی بهره مند شوند که به آن ها کمک می کند به خواب بروند و بخوابند.

راه‌های زیادی برای درمان بی‌خوابی وجود دارد، از مکمل‌های گیاهی گرفته تا طب سوزنی و اشکال مختلف درمان همه تاثیرات خود را دارند. البته حتما پیش از استفاده از هر دارویی با پزشک خود مشورت کرده و از عوارض جانبی آن ها آگاهی کافی را کسب کنید.

حرکات یوگا برای بی خوابی

حرکات یوگا برای بی خوابی تاثیر زیادی دارد. مهم ترین حرکت یوگا برای بی خوابی شامل یک تمرین تنفس عمیق است که برای آرام کردن شما طراحی شده است تا بتوانید بخوابید و به آن «نیدرا» می گویند که به معنای نفس است.

بنابراین نیدرا برای آرام کردن بدن و ذهن شما استفاده می شود. این حرکت یوگا برای بی خوابی مفید می باشد زیرا به اختلالاتی می پردازد که باعث خواب آلودگی می شود و باعث کاهش تنش، اضطراب، عصبانیت، استرس، نگرانی، اضطراب، خستگی و موارد مشابه دیگر می شود.

تغذیه بی خوابی برای درمان قطعی بی خوابی

تغذیه ای که دریافت می کنید می تواند تفاوت بین خواب خوب یا نداشتن خواب شبانه را ایجاد کند. دریافت مواد مغذی مناسب برای کمک به درمان بی خوابی مفید می باشد.

فعالیت فیزیکی

سعی کنید در طول روز حداقل نیم ساعت ورزش کنید این باعث می شود که شب ها راحت تر به خواب بروید و خسته تر باشید البته حتما توجه داشته باشید که بلافاصله پیش از خواب نباید ورزش کنید.

چرت زدن را متوقف کنید

اگر عادت دارید که چند بار در طول روز چرت می زنید بهتراست که این عادت را ترک کنید زیرا باعث می شود که شب ها نتوانید خواب مناسب و کافی را داشته باشید.

قبل از خواب گوشی را دور کنید.

نه تنها گوشی بلکه تمام وسایل الکترونیکی را یک ساعت پیش از خواب از دسترس خود دور کنید می توانید کتاب بخوانید به موزیک آرامش بخش گوش دهید یا در سکوت با خودتان خلوت کنید اما به سمت گوشی یا تلویزیون نروید.

فاصله میان شام و خواب

حتما میان شام و خوابیدن حداقل ۳ ساعت فاصله بیندازید بسیاری از افراد بلافاصله پس از صرف شام می خوابند این باعث می شود که معده نتواند کار خود را به خوبی انجام دهد و فرد خواب کافی را نداشته باشید.

عادت خواب برای درمان بی خوابی بدون عوارض

هرکسی عادت خواب مشخصی دارد اگر دوست دارید اتاق را کامل تاریک کرده و از صداهای جانبی دوری کنید اما اگر عادت دارید می توانید از شب خواب نیز استفاده کنید تا کیفیت خواب خود را بهبود ببخشید.

ماساژ درمانی ،درمان خانگی بی خوابی

ماساژ باعث افزایش خون رسانی و بهبود خواب می شود علاوه بر این با افزایش آرامش و کاهش اضطراب و استرس می تواند روحیه فرد را بهبود ببخشد.

شناخت درمانی

شناخت درمانی کمک می کند تا باورهایی که باعث بی خوابی می شود را شناسایی و درمان کنید.

نگرانی های خود را رها کنید

برای درمان تضمینی بی خوابی افکار خود را روی کاغذ بنویسید و نگرانی های خود را پیش از خواب رها کنید این باعث می شود تا بتوانید راحت تر مشکلات روز خود را رها کرده و برای خواب آماده شوید.

درمان قطعی بی خوابی تضمینی بدون عوارض در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با دستگاه های نوین، جدید و تکنیک های روانشناسی. رزرو وقت با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰و ۰۹۰۳۵۶۷۳۰۵۰ و ۰۹۱۰۸۳۴۷۵۹۷ امکان پذیر است.

منبع : درمان قطعی بی خوابی | تضمینی بدون عوارض

۳۰ فواید علمی مدیتیشن برای ذهن و جسم

فواید علمی مدیتیشن بسیار زیاد می باشند، در این مقاله به ۳۰ مورد از این فواید پرداخته شده است. هنگامی که احساس می کنید تحت فشار اضطراب یا استرس هستید، ممکن است سخت باشد که خودتان را آرام کنید یا روی یک کار خاص تمرکز کنید.

اگرچه استرس و اضطراب طبیعی هستند و از نظر بیولوژیکی پاسخ‌های ضروری در موقعیت‌های خاص هستند تجربه آن‌ها به طور منظم و مداوم می‌تواند سلامت شما را به خطر بیندازد.

با این حال، فواید مدیتیشن و مراقبه می تواند کمک کند. برای اطلاعات بیشتر در مورد اینکه مدیتیشن چیست و چه فوایدی برای سلامتی می تواند داشته باشد، این مطلب را دنبال کنید.

فواید علمی مدیتیشن 

مدیتیشن یک تمرین ذهن و بدن است که در آن توجه شما به زمان حال، نفس و ذهن شما متمرکز می شود تا آگاهی، پرورش رفاه و کاهش استرس و اضطراب را افزایش دهید.

این روش به اشکال مختلفی وجود دارد و تقریباً در همه جا قابل تمرین است، تا زمانی که بتوانید از بدن و محیط اطراف خود آگاه باشید.

انواع مدیتیشن در طول تمرین هر فرد متفاوت است و می تواند شامل مراقبه مبتنی بر تنفس، تمرین های تمرکز حواس، تجسم مبتنی بر طبیعت، مانترا و مدیتیشن معنوی باشد. مدیتیشن را می توان به تنهایی، به صورت گروهی یا با مربی انجام داد.

فواید مدیتیشن و مراقبه

هیچ راه درست یا غلطی برای انجام مدیتیشن وجود ندارد. مدیتیشن به طور کلی این است که در حین انجام آن، حضور داشته باشیم و بدانیم که چه کاری انجام می دهیم.

از خود بپرسید چه زمانی و در کجا احساس آرامش، راحتی، شادی، خلاقیت یا تمرکز می کنید. برای برخی، این ممکن است هنگام دوش گرفتن، پیاده روی یا بازی با حیوان خانگی خود باشد.

انواع فواید علمی مدیتیشن برای سلامتی

در اینجا ۱۰ مزیت علمی مدیتیشن که در تحقیقات ثابت شده آورده شده است:

۱٫ کاهش استرس

مداخلات مبتنی بر ذهن‌آگاهی، مانند مدیتیشن، سلامت روان را به‌ویژه در زمینه استرس بهبود می‌بخشد.

هنگامی که با یک لحظه سخت یا استرس زا مواجه می شویم، بدن ما کورتیزول، هورمون استروئیدی که مسئول تنظیم استرس و پاسخ طبیعی جنگ یا گریز است را تولید می کند.

استرس مزمن می تواند باعث افزایش مداوم و افزایش سطح کورتیزول شود که می تواند منجر به اثرات منفی دیگر بر سلامت شما شود. مدیتیشن، که بر آرام کردن ذهن و تنظیم احساسات تمرکز دارد، می تواند به کاهش استرس مزمن در بدن و کاهش خطر عوارض جانبی آن کمک کند.

۲٫ مدیریت اضطراب

مدیتیشن می‌تواند با کاهش سرعت فکر و تنظیم تنفس، که سیستم عصبی را آرام می‌کند، به مقابله با اضطراب کمک کند. علائم فیزیکی اضطراب شامل تعریق، سرگیجه یا ضربان قلب سریع می باشد که ناشی از تفکر بیش از حد به نتایج گذشته یا آینده است.

بر اساس یک مطالعه، افراد مبتلا به اضطراب که به طور منظم مدیتیشن را در طول سه سال تمرین می کنند، اثرات مثبت و طولانی مدتی بر سلامت روان حس می کنند.

۳٫ مدیریت افسردگی

مدیتیشن همچنین می تواند به کاهش علائم افسردگی از طریق ذهن آگاهی و تنظیم هیجانی کمک کند. مشاهدات ثابت کرده است که افراد در یک دوره سه ماهه یوگا و مدیتیشن بهبود قابل توجهی در افسردگی، انعطاف‌پذیری و تندرستی دریافت کرده اند.

۵٫ فشار خون را کاهش می دهد

تخمین زده می شود که فشار خون بالا، یک میلیارد نفر در سراسر جهان و حدود نیمی از مردم ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد.

مدیتیشن به طور بالقوه نتایج امیدوارکننده‌ای را در کاهش فشار خون بالا ارائه می‌کند، به خصوص زمانی که با عادات سبک زندگی سالم مانند رژیم غذایی متعادل و ورزش همراه باشد.

۶٫ فواید مدیتیشن برای سلامتی

همچنین مشخص شده است که مدیتیشن یک درمان رفتاری موثر برای شرایط مختلف مرتبط با ضعف سیستم ایمنی است.

نشان داده شده است که مدیتیشن مداوم پاسخ استرس بدن را کاهش می دهد و در نتیجه التهاب کمتری دارد و خطر ابتلا به بیماری هایی مانند درد مزمن، خستگی و بیماری قلبی را کاهش می دهد.

۷٫ حافظه را بهبود می بخشد از فواید علمی مدیتیشن 

در حالی که فواید مدیتیشن برای مغز برای کمک به کاهش استرس و اضطراب شناخته شده است، اما می تواند ساختار مغز شما را نیز بهبود بخشد. محققان در یک مطالعه دریافتند هنگامی که مدیتیشن را تمرین می کنید، مغز شما می تواند ماده خاکستری بیشتری تولید کند.

ماده خاکستری برای رشد سالم و عملکرد مغز بسیار مهم است، زیرا از هیپوکامپ، بخشی از مغز ما که به حافظه متصل است، محافظت می کند.

همچنین برای عملکردهای اساسی انسان، از جمله توانایی ما در کنترل حرکت و احساسات، بسیار مهم است. مدیتیشن به مدت ۳۰ دقیقه در روز به مدت هشت هفته می تواند میزان تولید ماده خاکستری بدن شما را افزایش دهد.

۸٫ تنظیم خلق و خو از قواید علمی مدیتیشن

وقتی مدیتیشن در طول زمان تمرین ‌شود، این توانایی را دارد که نحوه واکنش عاطفی شما به موقعیت‌ها را تغییر دهد. عناصر مدیتیشن، که به طور کلی شامل تمرکز حواس و تنفس کنترل شده است، می تواند منجر به واکنش های تکانشی کمتری شود.

این بدان معناست که افرادی که مدیتیشن منظم انجام می دهند، به جای واکنش هیجانی شدید مانند خشم یا وحشت، ممکن است توانایی تنظیم موفقیت آمیز خلق و خوی خود را به دست آورند.

۹٫ خودآگاهی را افزایش می دهد

مدیتیشن با ایجاد عادت تمرکز بر زمان حال، خودآگاهی را افزایش می‌دهد و به شما این امکان را می‌دهد که به افکار خود بیش تر توجه کنید. تحقیقات نشان می دهد که تمرین مدیتیشن می تواند به توسعه خودآگاهی و همچنین بهبود کنترل تکانه و ارتباط فرد با خود و دیگران کمک کند.

۱۰٫ مدیریت اعتیاد از فواید علمی مدیتیشن

یکی از فواید علمی مدیتیشن افزایش حس آرامش، حضور و کاهش استرس می‌تواند به افراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد کمک کند تا محرک‌ها را مدیریت کنند یا حتی از عود جلوگیری کنند.

همچنین نشان داده شده است که مدیتیشن برای کسانی که از اختلال مصرف مواد رنج می‌برند بسیار مفید می باشد زیرا اضطراب آن ها را به شکل چشم گیری کاهش می دهد.

۱۱٫ خواب را بهبود می بخشد

تحقیقات نشان می دهد که مدیتیشن می تواند توانایی و کیفیت خواب فرد را بهبود بخشد. بیشتر ما برای خوابیدن مشکل داریم زیرا ذهن‌مان در طول روز نشخوار می‌کند یا نگران فردا است و مدیتیشن کمک می کند تا این نگرانی ها را پشت سر بگذارید و نگاه خوبی نسبت به فردا و آینده داشته باشید.

۱۲٫ کاهش کورتیزول

مدیتیشن سطح کورتیزول را کاهش می دهد. تحقیقات نشان می دهد که مدیتیشن سطح کورتیزول را کاهش می دهد، هورمونی که باعث استرس می شود. کاهش کورتیزول می تواند استرس، اضطراب و افسردگی عمومی را کاهش دهد.

۱۳٫ خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی 

مدیتیشن می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش دهد و تاثیر مثبتی بر فشار خون، اثربخشی عضلات قلب و مرگ و میر کلی دارد.

۱۴٫ ترک عادت های بد | فواید علمی مدیتیشن

مدیتیشن به اعمال شما در آن لحظه آگاهی می‌دهد و به شما کمک می‌کند چرخه یک عادت بد را ترک کنید.

۱۵٫ روابط را تقویت خواهید کرد.

ارتباط خوب، همدلی و احترام از ویژگی های یک رابطه قوی و خوب است و مراقبه به بهبود همه این ویژگی ها کمک می کند.

۱۶٫ تمرکز را افزایش می دهد.

وقتی چیزهای زیادی در هر لحظه در ذهن ما می چرخد، تمرکز بر روی وظایف در محل کار یا حتی سرگرمی هایی مانند خواندن کتاب می تواند دشوار باشد. مدیتیشن ذهن شما را متمرکز می کند تا بتوانید روی کاری که باید انجام دهید تمرکز کنید.

۱۷٫ کنترل بهتر خشم

عصبانی شدن یک احساس طبیعی در هنگام برخورد با افراد یا موقعیت های دشوار است. با این حال، اگر نمی توانید خشم خود را کنترل کنید بهتراست که از مدیتیشن کمک بگیرید.

۱۸٫بهتر خواهید خوابید 

کم خوابی برای سلامتی شما هم مضر است. یکی از فواید علمی مدیتیشن این است که به شما کمک می کند راحت‌تر بخوابید و خوابی با کیفیت‌تر داشته باشید.

۱۹٫ مدیتیشن به شما یاد می دهد که خود را آرام کنید.

با کمک مدیتیشن شما یاد خواهید گرفت که با اضطراب، عصبانیت و سایر مشکلات کار کنید تا برای تسکین خود به رفتارهای ناسالم مانند مواد مخدر یا الکل روی نیاورید.

منبع : ۳۰ فواید علمی مدیتیشن برای ذهن و جسم

سندرم کودک تکان خورده چیست | نشانه ها، عوارض و درمان

سندرم کودک تکان خورده (SBS) که آسیب بدرفتاری باسر، سندرم اثر تکان دادن، آسیببه سر یا سندرم سریع یا تکان ناگهانی نیز نامیده می شود یک صدمه مغزی جدی می باشد که از تکان شدید در اطفال یا خردسالان نشأت می گیرد.

سندرم تکان دادن کودک موجب تخریب سلول و عروق خونی مغز کودک شده  و مانع از رسیدن اکسیژن کافی به مغز می شود. این سندرم نوعی سوءاستفاده از کودک است که می تواند آسیب های دائم مغزی یا مرگ را به دنبال داشته باشد.

این نوع سندرم قابل پیشگیری است. برای والدینی که مستعد آسیب رساندن به کودک هستند، راهبردهایی وجود دارد. همچنین والدین می توانند دیگر مراقبان یا پرستار کودک را در مورد خطرات سندرم تکان دادن کودک آموزش دهند.

میانگین سنی کودک مبتلا به این سندرم بین ۳ تا ۸ ماه است. سندرم کودک تکان خورده در کودکان زیر ۲ سال شایع تر است، اما می تواند کودکان را تا ۵ سالگی نیز درگیر کند.

سندرم کودک تکان خورده چیست

سندرم کودک تکان داده شده زمانی رخ می دهد که یک نوزاد یا کودک کوچک به شدت تکان می خورد یا سرش به شدت به جسمی مانند تشک، زمین یا دیوار برخورد می کند. سر نوزاد تقریباً ۲۵ درصد وزن کل بدن او را تشکیل می دهد. سر نوزادان نسبت به بدنشان بزرگ و سنگین است و عضلات گردنشان ضعیف است. علاوه بر این، رگ های خونی اطراف مغز نوزادان و کودکان زیر پنج سال نسبت به کودکان بزرگتر و بزرگسالان مستعد پارگی بیش تری قرار دارد.

مطالب مرتبط: سندروم مرگ ناگهانی نوزادان (SIDS)

صدمات دیگری که اساساً قابل توجه نیست مواردی از جمله خونریزی مغزی یا شبکیه چشم، آسیب نخاع مغزی و گردن و شکستگی مهره های کمر، جمجمه و استخوان را در بر می گیرد. همچنین، وجود شواهدی مبتنی بر سوء استفاده قبلی از کودک عادی است. در موارد خفیف سندرم  تکان دادن کودک، ممکن است نرمال به نظر برسد اما با گذشت زمان او ممکن است دچار مشکلات سلامتی، یادگیری و رفتاری شود.

عوامل خطر

مواردی که ممکن است خطر این آسیب را افزایش دهد شامل موارد زیر است:

  • آزار خانگی یا کودک
  • سوء مصرف مواد مخدر یا الکل
  • استرس یا مشکلات اجتماعی

علت سندرم کودک تکان خورده

سندرم کودک تکان خورده در اثر تکان دادن نوزاد یا کودک خردسال ایجاد می شود. این کار حتی چند ثانیه می تواند باعث آسیب شود زیرا عضلات گردن آن ها قوی نیست و مغز آن ها هنوز در حال رشد است.

این وضعیت اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که والدین یا سایر مراقبان عصبانی یا ناامید می‌شوند، مانند زمانی که کودک به شدت گریه می کند و والدین نمی دانند برای آرام کردن او چکار کنند.

علائم تکان خوردن مغز نوزاد

علائم و نشانه های سندرم کودک تکان خورده عبارتند از:

  • بی قراری یا تحریک پذیری شدید
  • مشکل بیدار ماندن
  • مشکلات تنفسی
  • کم اشتهایی
  • لرزش های بدنی
  • صرع
  • بیهوش شدن یا تشنج ناگهانی
  • بد غذا خوردن
  • استفراغ
  • پوست رنگ پریده یا مایل به آبی
  • تشنج
  • فلج
  • عدم لبخند و ایجاد صدا
  • سر یا پیشانی بزرگتر از حد معمول به نظر می رسد.
  • کما

موارد خفیف ممکن است علائم فوری یا آسیب قابل توجهی را نشان ندهند، بنابراین مورد توجه متخصصان پزشکی قرار نمی گیرد. اگرچه این موارد ممکن است هرگز تشخیص داده یا گزارش نشوند، اما همچنان می‌توانند باعث آسیب یا عواقب طولانی مدت شوند. اثرات طولانی مدت احتمالی عبارتند از:

  • ناتوانی های جسمی و یادگیری
  • اختلال بینایی یا نابینایی
  • اختلال شنوایی
  • ناتوانی های گفتاری
  • فلج مغزی
  • تشنج
  • اختلالات رفتاری
  • مرگ

گاهی اوقات، آسیب مغزی ممکن است پیامدهای خود را بر روی بدن خارجی نیز نشان دهد، مانند:

  • خونریزی چشم یا گوش
  • کبودی های بی دلیل روی صورت
  • آسیب به نخاع یا دنده 
  • شکستگی دنده، جمجمه، پاها یا سایر استخوان ها

علائم ذکر شده ممکن است بلافاصله پس از تکان دادن ظاهر شوند و معمولاً در عرض ۶-۴ ساعت به اوج خود می رسند. علائم و نشانه های زیر ممکن است نشان دهنده سندرم تکان خوردن کودک باشد: تغییر سطح هوشیاری. خواب آلودگی همراه با تحریک پذیری.

علت تکان دادن سر نوزاد به چپ و راست

نوزادان عضلات گردن ضعیفی دارند و نمی توانند وزن سر خود را تحمل کنند. اگر کودک به شدت تکان بخورد، مغز حساس او در داخل جمجمه به جلو و عقب حرکت می کند. این باعث کبودی، تورم و خونریزی می شود.

سندرم کودک تکان خورده معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که والدین یا مراقب کودک به‌دلیل ناامیدی یا عصبانیت شدیداً کودک را تکان می‌دهند، اغلب به این دلیل که کودک گریه خود را متوقف نمی‌کند.

سندرم کودک تکان خورده معمولاً به دلیل افتادن کودک روی زانو یا زمین خوردن های جزئی ایجاد نمی شود.

اگر تکان دادن سر مکرر و طولانی مدت و همراه با علائم زیر در نوزادان و کودکان نوپا باشد، توصیه می کنیم با پزشک اطفال خود مشورت کنید زیرا احتمال وجود اوتیسم وجود دارد:

  • عدم پاسخگویی به نام، صدای والدین و خواهر و برادر
  • لبخند نمی‌زند، ارتباط برقرار نمی‌کند یا نگاه غیرمعمولی دارد.
  • رفتارها و حرکات را با وسواس تکرار می کند.
  • پسرفت در مهارت های اکتسابی مانند زبان، کلامی یا اجتماعی
  • کوبیدن مکرر و طولانی سر به تخت خواب یا دیوار

تکان دادن سر نوزاد هنگام خواب

چگونه خود را آرام کنید

اگر احساس کردید که دیگر نمی توانید گریه کودک خود را کنترل کنید و احساس می کنید ممکن است به کودک خود آسیب بزنید توقف کنید و از کارهای زیر کمک بگیرید:

  • نفس عمیق بکشید.
  • چشمان خود را ببندید و به آرامی تا ۱۰ بشمارید.
  • کودک خود را به پشت در مکانی امن (تخت، تخت و غیره) قرار دهید، در را ببندید و برای دقایقی به اتاق دیگری بروید.
  • هر ۵ تا ۱۰ دقیقه یکبار نوزاد خود را چک کنید.
  • با یک دوست قابل اعتماد، یکی از اعضای خانواده یا همسایه تماس بگیرید و در مورد احساسات خود صحبت کنید.
  • در صورت امکان کمک بخواهید تا کسی برای مدت کوتاهی مسئولیت را بر عهده بگیرد.
  •  به موسیقی گوش دهید، تلویزیون تماشا کنید، ورزش کرده یا فقط استراحت کنید.
  • تا زمانی که احساس آرامش نکردید، کودک خود را بلند نکنید.

علت تکان دادن سر نوزاد به چپ و راست |تکان دادن سر نوزاد هنگام خواب

  1. نوزادان ممکن است برای آرام کردن خود، سرش را به پهلو تکان دهد. این می تواند یک تکنیک طبیعی برای آرام کردن خود هنگام خواب باشد. اگر اینگونه باشد درست قبل از خوابیدن کودکتان متوجه این رفتار شوید.
  2. حرکت سر نوزاد در ماه های اول بخشی از تعامل اجتماعی وی می باشد. در این شرایط هنگامی که کودک هیجان زده است بیش تر سر خود را حرکت می دهد.
  3.  تکان دادن سر می تواند یک روش غیرکلامی برای برقراری ارتباط باشد.

درسندرم کودک تکان خورده حرکت سر به شکل زیر عادی نمی باشد:

  •  تب، گریه و عفونت گوش میانی
  • اوتیسم
  • صرع میوکلونیک
  • تکان دادن مکرر سر به پهلو هنگام خواب

عوارض سندرم کودک تکان خورده

در بیشتر مواقع، نوزادانی که تحت تاثیر سندرم کودک تکان خورده  قرار می گیرند زنده نمی مانند. حتی اگر زنده بمانند، دچار عوارض زیر می‌شوند و باید تا پایان عمر تحت درمان قرار گیرند:

  • نابینایی جزئی یا کامل
  • مسائل رفتاری
  • تاخیر در رشد
  • ناتوانی های شناختی
  • اختلالات یادگیری
  • فلج مغزی
  • اختلالات تشنجی

چه زمانی به پزشک مراجعه می کنید

اگر شما تردید دارید که کودکتان با تکان سختی صدمه دیده است فوراً در پی کمک باشید. با پزشکتان ارتباط داشته باشید یا کودکتان را به نزدیکترین اورژانس برسانید. مراقبت های درمانی فوری ممکن است زندگی کودکتان را نجات دهد یا از بروز مشکلات جدی سلامت پیشگیری کند.

متخصصان سلامت قانوناً باید همه موارد مشکوک به کودک آزاری را به مراجع ذیصلاح کشوری گزارش دهند. کودکان عضلات ناحیه گردن ضعیفی دارند و اغلب قدرت تحمل حرکات سر را ندارند. اگر کودک تکان شدیدی خورده است، مغز ظریف او در جمجمه به عقب و جلو می لغزد. این کار موجب خون مردگی، آماس یا تورم و خونریزی مغزی می شود.

سندرم کودک تکان خورده معمولاً وقتی اتفاق می افتد که والد یا مراقب کودک یا طفل را به دلیل ناکامی یا عصبانیت و اغلب به دلیل گریه کردن مداوم کودک به شدت تکان می دهد. این سندروم معمولاً به دلیل افتادن کودک از روی زانو، سقوط های جزیی یا حتی بازی های خشن نیست.

برای والدین و دیگر مراقبان عواملی وجود دارند که ممکن است ریسک ایجاد سندرم کودک تکان خورده را افزایش دهند، از جمله این موارد می توان به نکات زیر اشاره کرد:

  • داشتن انتظارات غیرواقعی از کودکان
  • جدایی والدین یا والد جوان بی تجربه
  • استرس
  • خشونت خانوادگی
  • مصرف الکل یا سوءمصرف مواد
  • تعامل ضعیف با مراقبین
  • حرکات غیر طبیعی چشم
  • افزایش لرزش سر در هنگام اضطراب
  • تلاش برای صدمه زدن به خود
  • عدم پاسخ به صداها
  • شرایط خانوادگی بی ثبات
  • افسردگی
  • هر گونه بدرفتاری در گذشته کودک

همچنین مردان نسبت به زنان بیشتر مستعد اعمال سندرم کودک تکان خورده می باشند. فقط چند ثانیه تکان دادن کودکان ممکن است موجب آسیب های مغزی برگشت ناپذیر شود. بسیاری از کودکانی که تحت تأثیر سندرم کودک تکان خورده قرار می گیرند می میرند. نجات یافتگان از سندرم کودک تکان خورده نیز ممکن است در شرایطی مانند زیر نیاز  به مراقبت های پزشکی مادام العمر باشند:

  • نابینایی دائم یا موقت
  • از دست دادن قوه شنوایی
  • عقب ماندگی ذهنی
  • تأخیر رشدی، مشکلات یادگیری و موارد رفتاری
  • اختلالات صرع
  • فلج مغزی

مطالب مرتبط: مسئله امنیت نوزادان هنگام خواب

کودکی که دچار این سندرم شده است ممکن است نیاز به بررسی توسط تعدادی از متخصصان پزشکی و نیز متخصصان کودک آزاری داشته باشد. آزمایش های گوناگونی که در ادامه ذکر شده است ممکن است برای کشف صدمات نیاز باشد:

  • سی تی اسکن. یک سی تی اسکن از تصاویر از اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر مقطعی از مغز کودک استفاده می کند. این آزمایش به کشف صدمات پایه برای مداخلات ضروری کمک می کند.
  • ام آر آی. عکسبرداری ام آر آی از میدان مغناطیسی نیرومند یا امواج رادیویی برای خلق تصاویری با جزئیات کامل از مغز کودک استفاده می کند. به دلیل آنکه انجام ام آر آی برای کودک ناآرام مشکل است، معمولاً دو یا سه روز پس از صدمه انجام می شود.
  • بررسی اسکلت بندی. مجموعه ای از اشعه های ایکس اسکلتی که احتمالاً شامل بازو و دستان، پاها، انگشتان، ستون فقرات، دنده ها و جمجمه باشد، ممکن است برای آزمایش چه شکستگی های اتفاقی و چه عمدی به کار برده شوند و شکستگی های قبلی را جستجو و کشف می کنند.
  • آزمایش میکروسکوپیOphthalmologicalعارضه های چشمی. آزمایش چشم می تواند خونریزی و دیگر صدمات چشمی را نشان دهد.
  • آزمایش های خون. برخی از اختلالات ژنتیکی و متابولیکی مانند اختلالات لخته شدن خون و خونریزی مغزی نیز می توانند نشانه هایی را ردیابی کند که ممکن است شبیه به سندرم کودک تکان خورده به نظر برسد. آزمایش های خون می توانند در پیشگیری از برخی از این شرایط مفید واقع شود.

براساس شدت صدمات یک کودک ممکن است نیاز به نگهداری در بخش های مراقبت ویژه داشته باشد. درمان اضطراری برای کودکی که تکان خورده است ممکن است شامل بررسی وجود علائم حیاتی مانند تأیید تنفس و جراحی برای متوقف کردن خونریزی مغز  باشند.

زمانی که گریه کودکتان متوقف نمی شود شما ممکن است هرکاری انجام دهید تا از میزان اشک ریختن و گریه کودکتان بکاهید اما بهتر است کودکتان به تدریج درمان شود.

هیچ چیز تکان شدگی کودک را توجیه نمی کند. فقط چند ثانیه تکان دادن کافی است تا آسیب جبران ناپذیری در مغز کودک ایجاد شود. اگر شما نمی توانید هیجان ها یا استرس والدینی را کنترل کنید در خواست کمک کنید. پزشک کودک شما ممکن است شما را به مشاور یا دیگر مراقبان سلامت روانی ارجاع دهد.

اگر افراد دیگری به شما در مراقبت از کودکتان کمک می کنند خواه پرستار کودک، خواهر و برادرها و خواه پدربزرگ یا مادربزرگ؛ آن ها را از خطرات سندرم کودک تکان خورده آگاه کنید.

آیا درمانی برای سندرم کودک تکان خورده وجود دارد؟

خیر. درمان مناسبی برای کودک تکان خورده در دسترس نیست، اما چند مداخله فوری برای کاهش عواقب بعدی آن وجود دارد که در ادامه بیان شده است:

  • اگر مشکوک به آسیب گردن یا ستون فقرات باشد، حتما بلافاصله به دکتر مراجعه کنید.
  • فشار قفسه سینه: فشارهای محکم و سریع قفسه سینه ممکن است توسط پزشکان انجام شود تا در صورت بیهوشی یا عدم پاسخ نوزاد، او را به هوش بیاورند.
  • تنفس برای نجات: در صورتی که نوزاد هوشیاری خود را از دست بدهد یا در تنفس مشکل پیدا کند، پزشکان از تنفس مصنوعی استفاده می کنند تا کودک را به زندگی برگردانند.

کاهش فشار روی مغز

ممکن است برای کاهش فشار روی مغز ناشی از خونریزی یا تورم به درمان نیاز باشد. این را می توان با:

  • دارو
  • تخلیه مایع از سر
  • جراحی برای برداشتن خون روی مغز یا به ندرت برداشتن بخشی از جمجمه

منبع : سندرم کودک تکان خورده چیست | نشانه ها، عوارض و درمان

آر تی ام اس چیست | معرفی برجسته ترین مراکز تی ام اس در تهران

rTMS درمانی برای افسردگی شامل ارسال پالس های مغناطیسی تکراری است، بنابراین به آن TMS یا rTMS نیز می گویند.

آر تی ام اس چیست

حرکت مغناطیسی ترانس کرانیال (آر تی ام اس) (TMS) یک روش نسبتاً جدید برای درمان انواع شرایط عصبی روانپزشکی است. این روش غیرتهاجمی میدان‌های مغناطیسی ایجاد می‌کند تا جریان الکتریکی زیر پوست سر ایجاد کند.

TMS توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای اختلال افسردگی اساسی مقاوم به درمان (MDD) تایید شده است (برلیم و همکاران 2013a ؛ ​​برلیم و همکاران 2014 ؛ فیتزجرالد و همکاران 2012 ؛ ری و همکاران 2011 ؛ ​​جورج و همکاران، 2011). و همکاران 2010 ؛ O’Reardon و همکاران 2007 ) و از سال 2018 برای اختلال وسواس فکری اجباری (Carmi et al. 2019 ; Carmi et al. 2018 ; Berlim et al. 2013b ) استفاده می شود. علاوه بر این تحقیقات نشان داده است که مزایای بالقوه ای در چندین اختلال دیگر، از جمله اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه، بی خوابی و فیبرومیالژیا دارد.

آر تی ام اس و درمان اختلال خواب

اختلالات خواب مشکل بسیار رایجی است. چندین مطالعه گزارش کرده اند که rTMS کیفیت خواب را با معیارهای ذهنی بهبود می بخشد. از این رو، اخیراً پیشنهاد شده است که rTMS می تواند تأثیر مثبت قابل توجهی بر بی خوابی داشته باشد.  یک  آزمایش در مورد تأثیر rTMS بر خواب در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون نیز بهبود قابل توجهی در خواب آن ها را نشان داد.

مراکز تی ام اس در تهران

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان شناخته ترین مرکز فوق تخصصی آر تی ام اس (rTMS) در تهران می باشد و با کادری مجرب …

درمان افسردگی با دستگاه tms چطوره

در طول جلسه rTMS، یک دستگاه الکترومغناطیسی روی پوست سر شما نزدیک پیشانی قرار می گیرد و بدون درد یک پالس مغناطیسی ارسال می کند که سلول های عصبی در ناحیه ای از مغز که در کنترل خلق و خو و افسردگی نقش دارند را تحریک می کند. تصور می‌شود که نواحی از مغز را فعال می‌کند که در افسردگی فعالیت کمتری دارند.

عوارض جانبی

عوارض جانبی معمولاً از خفیف تا متوسط ​​هستند، کوتاه مدت بوده و پس از یک جلسه انفرادی بهبود می یابند و به مرور زمانکاهش می یابد. این عوارض که بسیار کم می باشند ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • سردرد
  • ناراحتی پوست سر در محل تحریک
  • سوزن سوزن شدن، اسپاسم یا انقباض عضلات صورت
  • سبکی سر

چه مواردی را باید با دکتر درمیان بگذارید

  • باردار یا در فکر باردار شدن هستید.
  • وسیله پزشکی فلزی یا کاشته شده در بدن خود دارید.
  • عصب واگ یا محرک های عمقی مغز کاشته شده.
  • وسایل الکتریکی کاشته شده، مانند ضربان ساز
  • کاشت حلزون شنوایی
  • هر گونه ایمپلنت مغناطیسی
  • در حال مصرف هر گونه دارویی هستید، از جمله داروهای تجویزی یا بدون نسخه، مکمل های گیاهی، ویتامین ها یا سایر مکمل ها و دوزهای مصرفی.
  • سابقه تشنج یا سابقه خانوادگی صرع.
  • سایر اختلالات سلامت روان مانند سوء مصرف مواد، اختلال دوقطبی یا روان پریشی دارید.
  • آسیب مغزی ناشی از بیماری یا آسیب، مانند تومور مغزی، سکته مغزی یا آسیب مغزی ضربه‌ای را تجربه می کنید.
  • سردردهای مکرر یا شدید دارید.
  • قبلاً تحت درمان با rTMS بوده اید.

روند درمان

هنگامی که محل قرارگیری دستگاه روی سر مشخص شد، آماده شروع درمان هستید. در اینجا آنچه هرچه باید در طول هر درمان انتظار داشته باشید آمده است:

  • روی یک صندلی راحت می‌نشینید و گوش‌گیرها را می‌پوشید و دستگاه مغناطیسی روی سرتان قرار می‌گیرد.
  • وقتی دستگاه روشن است، صداهای کلیک را می شنوید و ضربه های خیلی جزئی و آرام روی پیشانی خود را احساس می کنید.
  • این روش حدود 40 دقیقه طول خواهد کشید و شما بیدار و هوشیار خواهید بود.

بعد از هر درمان

پس از درمان می توانید به فعالیت های عادی روزانه خود بازگردید. به طور معمول، بین درمان‌ها، می‌توانید کار و رانندگی کرده و زندگی عادی خود را داشته باشید. rTMS باعث می شود که علائم افسردگی بهبود یابد یا به طور کامل از بین بروند. کاهش علائم ممکن است چند هفته طول بکشد.

منبع : آر تی ام اس چیست | معرفی برجسته ترین مراکز تی ام اس در تهران

انواع اختلالات گفتاری در کودکان | ۱۴درمان اختلالات گفتاری و زبانی در کودکان

انواع اختلالات گفتاری در کودکان را می توان به بخش های مختلفی تقسیم بندی کرد، که در این نوشتار یکی از تقسیم بندی ها را بررسی می کنیم:

  • اشتباهات سخن گویی
  • معایب سخن گویی

انواع اختلالات گفتاری در کودکان

اشتباهات سخن گویی: اگر کودک یک کلمه را اشتباه تلفظ کند و والدین و نزدیکان به آن اهمیت و توجهی نشان ندهند و کودک را برای تلفظ صحیح راهنمایی نکند، یک علت مشخصی است که باعث می شود بعدا او دچار انواع اختلالات گفتاری در کودکان شود. به عنوان مثال؛ چنانچه کودک کلمه ی ” آسان ” را ” آشان ” تلفظ کند، باید بلافاصه و با تکرار و حوصله تمام و با آرامش، به آموختن درست کلمه به کودک اقدام کرد، در غیر این صورت کودک تا مدت طولانی از تلفظ صحیح و درست آن کلمه اجتناب می کند.

معایب سخن گویی از انواع اختلالات گفتاری در کودکان : معایبی که در سخن گویی وجود دارند، اثرات عمیقی بر روی زندگی آینده کودک به همراه دارد و چه بسا که سازگاری اجتماعی کودک را شدیدا به خطر می اندازد و مشکلات متعددی برای او بوجود خواهد آورد. انواع اختلالات گفتاری در کودکان شامل موازد زیر می باشد:

  • خاموشی و تاخیر در سخن گویی: این اختلال امکان دارد به دنبال عوامل مختلفی همچون: فلج عضلانی، کم هوشی، کری، اختلالات دستگاه تکلم، ضایعات و امراض مغزی و… بروز کند و برطبق استانداردهای جهانی، اگر زمان این اختلالات بیشتر از ۴۲ ماه طول بکشد، غیر عادی محسوب می شود و باید در جهت پیدا کردن علت و همچنین درمان آن اقدامات لازم انجام گیرد. برای درمان این گونه اختلالات؛ متخصصین با استفاده از روش ها و تکنیک‌های خاص ” گفتار درمانی “ در جهت رفع معایب تلاش می کنند.
  • نقص در شنوایی: تنها راهی که می توان به وسیله ی آن حرکات عضلات و مفاصل تکلمی را هدایت کرد و صداهای مورد احتیاج را ایجاد و از سالم بودن آن ها اطمینان حاصل کرد، شنوایی است. برای سخن گفتن، شنوایی به تنهایی کافی نیست بلکه عامل های متعدد و مختلف دیگری در آن دخیل هستند. امکان دارد که اختلالات شنوایی مختلف با اختلالات تکلم و یادگیری همرا بوده است، بدون اینکه رابطه ای بین آن ها باشد.  فقط وسایل دقیق علمی در این زمینه به متخصصین کمک می کند که به تشخیصی درست دست یافته و درمان مؤثری در این زمینه داشته باشند.
  • لکنت زبان از انواع اختلالات گفتاری در کودکان: این مبحث، بحثی بسیار پیچیده است که در این نوشته به اختصار توضیحاتی در این زمینه و اختلال داده می شود. شیوع این بیماری بسیار زیاد است و در موارد مختلف سبب بروز اختلالات دیگری نیز می شود. این بیماری در بیشتر مواقع، با عواملی همچون ترس و وحشت، تشویش، اختلالات روانی، عقده ها، عدم اعتماد به نفس و … مرتبط شده است.

اختلالات زبان و گفتار چیست | اختلال زبان در dsm 5

پاسخ مشخصی برای این سوال وجود دارد. برای انواع اختلالات گفتاری در کودکان، تعاریف مختلفی ارائه شده است، که در این متن به دو تعریف تقریبا جامع آن می پردازیم:

” طبق DSM (راهنمای تشخیص اختلالات روانی)، لکنت زبان یک اختلال مربوط به رشد تکلم است که با تکرار های مکرر و طولانی کردن اصوات و سیلاب ها که به طور قابل توجهی روانی کلام را مختل می کند، مشخص می باشد. درنگ ها و سکوت های معمول، جریان موزون تکلم را درهم میریزد. علت اختلال معلوم نیست. ( کاپلان و سادوک، ۱۳۶۸،۲۴۸)

تعریف دیگر انواع اختلالات گفتاری در کودکان در ادامه آورده شده است:

” ریتم غیرعادی و غیر ارادی گفتار، با تکرار و تردید در شروع حروف یا سیلاب ها و با کلمات یک سیلابی که موجب توجه دیگران شده و در ارتباط با دیگران باعث ناراحتی شخص و یا شنوندگان می شود”.

انواع اختلالات گفتاری در کودکان که شامل لکنت زبان نیز می باشد از سنین حدود ۳-۴ سالگی آغاز می شود، یعنی دوره ای که اکتساب شدید گفتار در آن وجود دارد و همچنین لکنت زبان فیزیولوژیک اتفاق می افتد. ممکن است در این سن، کودک در مقابل دیگران به لکنت دچار شده، ولی به هنگام صحبت کردن با نزدیکان و همسالان خود بدون لکنت صحبت کند. همچنین امکان دارد که؛ برای اولین بار کودکی که به مدرسه می رود به دلایل مختلف، از جمله ترس از معلم خود، اضطراب صحبت کردن جلوی شنوندگان ناآشنا و غیره دچار لکنت زبان شود و چنانچه با او برخوردی دوستانه و درست شود، چه بسا ممکن است که لکنت او سریع رفع می شود.

در این سن، سازگاری کودک با محیط، در رشد گویایی او بسیار مؤثر است و همینطور بروز لکنت زبان و انواع اختلالات گفتاری در کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد.

عوامل ایجاد کننده ی انواع اختلالات زبان و گفتار را می توان از جوانب جسمانی و روانی مورد بررسی قرار داد و درمان اختلالات گفتاری را پیدا کرد.

انواع اختلالات زبان و گفتار

تا کنون انواع اختلالات گفتاری در کودکان شناسایی شده است که به عبارت زیر هستند:

  • لکنت زبان کلونیک از انواع اختلالات گفتاری در کودکان: عبارت است از؛ تکرار تشنج آمیز یک واج یا هجا قبل از اینکه کلمه یا جمله اداء شود و یا اینکه ادامه یابد. به عنوان مثال؛ ” مامامامان آآآمد “.
  • لکنت زبان تونیک: عبارت است از: حالتی که در آن عضلات گویایی، چند ثانیه تا یک دقیقه از حرکت بازمی ایستد و مانع تکلم می شود. به عبارت دیگر زبان بند می آید و زمانی که انقباض رفع می شود، کلام خیلی سریع و با شتاب ادا می شود.
  • لکنت زبان کلونو- تونیک: عبارت است از: ترکیب لکنت زبان کلونیک و تونیک. بر اثر برخورد نادرست و خشن با فرد مبتلا به لکنت و یا توقع بیش از ظرفیت و پتانسیل داشتن از او، موجب می شود که وی دچار ترکیبی از لکنت زبان کلونیک و تونیک شود.

بهترین تمرین‌ها برای کمک به لکنت زبان

  • در حین بازی با کودک در مورد جملاتی که کودک می گوید و لکنت ندارد نظر دهید و او را تشویق کنید.
  • اگر کودک مکرراً لکنت زبان دارد، فعالیتی را امتحان کنید که او را ملزم به استفاده از جملات کوتاه تر می کند. برای مثال، می‌توانید بازی‌ای انجام دهید که از کودک می‌خواهد جمله کوتاهی مانند «برو ماهی» را انجام دهد.
  • اگر کودک مبتلا به انواع اختلالات گفتاری در کودکان، آنقدر لکنت دارد که شما دائماً باید او را اصلاح کنید و حرف های او را تصحیح کنید، سعی کنید فقط شدیدترین لکنت ها یا برخی از آن ها را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید فعالیت‌هایی را انتخاب کنید که به طول بیان کوتاه‌تری نیاز دارند.
  • هنگامی که کودک شما علائم لکنت مانند تکرار، طولانی شدن و انسداد را نشان می دهد، باید فوراً با گفتار درمانگر معتبر مشورت کنید.
  • از بازی وانمودی برای تقلید با بچه‌های کوچک‌ترتان استفاده کنید. می توانید نقش بازی کنید و از آنها بخواهید موقعیت های دنیای واقعی را تمرین کنند. این کار برای تعالیم آن ها عالی می باشد.
  • با مکث و آهسته صحبت کنید این کار باعث می شود که کودک نیز از شما الگوبرداری کند. وقتی معلم سوال را به آرامی و با مکث می پرسد، کودک تمایل دارد با مکث پاسخ دهد. همچنین یادگیری مکث را برای کودک آسان تر می کند.
  • از بازی ها و فعالیت های سرگرم کننده برای تقلید صداهای مختلف استفاده کنید. صداهای دشوار را در بازی ها و محیط های سرگرم کننده تمرین کنید. این همچنین به کودک کمک می کند تا برای صحبت کردن و امتحان صداهای مختلف اعتماد به نفس پیدا کند.

درمان اختلالات گفتاری و زبانی در کودکان

برای اینکه کودکان دچار لکنت زبان نشوند و یا اگر دچار لکنت زبان غیروراثتی هستند، درمان انواع اختلالات گفتاری در کودکان به شرح زیر می باشد:

  1. باید به سخنان کودک هرچند که بی محتوا و بی ربط هم باشند با اشتیاق و دقت فراوان گوش بدهید. تا کودک این احساس را داشته باشد که به شخصیت او احترام می گذارید و همچنین اعتماد به نفس او افزایش یابد، اعتماد به نفس یکی از دلایل مهم کاهش لکنت زبان است.
  2. باید به کودک آموخت که آرام و آهسته صحبت کند و از دستگاه صوتی خود به شکلی آزادانه استفاده کند و در موقع صحبت کردن هیچ گونه کشش عضلانی در خود ایجاد نکند.
  3. اگر کودک دیر شروع به صحبت کردن می کند، نباید ناامید شوید و با زور و اصرار اورا به تمرین واداشت و سبب خستگی، ناامیدی و اضطراب در کودک شد. چون این عوامل زمینه ساز اختلال در گفتار و دیر باز شدن زبان در کودک می باشد. در این مواقع اجازه بدهید که به صورت طبیعی و آزادانه و به دلیل نیازهای غریزی اش شروع به صحبت کند. والدین می توانند با حوصله و آرامش و به صورت غیرمستقیم با او به تمرین بپردازند و سبب تقلید صحیح کودک در ادا کردن کلمات شوند. در این مرحله؛ تشویق می تواند بسیار کارآمد و مؤثر باشد و سبب رشد سریع کودک در زمینه ی سخن گفتن شود.
  4. کودک باید در خانه احساس آرامش و امنیت داشته باشد. والدین هرگز نباید در جلوی کودک خود دعوا و مشاجره داشته باشند، زیرا روح و احساس کودک دچار وحشت و اضطراب می شود که سبب ایجاد لکنت زبان در کودک و یا سبب به تاخیر انداختن اصلاح کودکانی که به لکنت زبان مبتلا هستند می شود.
  5. هنگامی که کودک شروع به سخن گفتن می کند، وجود همسالان و بازی با آن ها بسیار ضروری و در یادگیری بسیار مؤثر است. زیرا کودکان باهم صحبت می کنند و این خود تمرین تکلم برای آن ها است.
  6. اگر کودک مبتلا به لکنت زبان است، و از اینکه لکنت او وراثتی نیست اطمینان دارید، حتما زمانی را در روز به تمرین کردن با او اختصاص بدهید. تمرین کلمات را با جملات ساده ای که تقلید آن ها برای کودک آسان است شروع کنید و کودک را هرگز خسته نکنید . این تمرینات سبب می شود که در انواع اختلالات گفتاری در کودکان، بهبودی حاصل شود و یا اگر به علت هایی مؤثر واقع نشود، لااقل جلوی پیشرفت آن را می گیرد.
  7. اگر کسی در خانواده است که لکنت زبان دارد، هرگز کودک را در سنی که شروع به سخن می کند، مدت های طولانی با او تنها نگذارید، زیرا کودک به دلیل تقلید و تمرین، از او لکنت را یاد می گیرد و به آن عادت می کند.
  8. تا جایی که امکان دارد، حالات هیجانی کودکان را کنترل کنید، زیرا هیجانات بیش از اندازه در ایجاد لکنت زبان آن ها تاثیر بسزایی دارد. تا حدی که حتی بزرگسالان در هنگام داشتن هیجانات شدید، دچار لکنت زبان و تکلم غیر طبیعی می شوند.
  9. کودکان مبتلا به انواع اختلالات گفتاری در کودکان، را با تشویق و تایید به تفکر و تحرک وا دارید. زیرا تحرکات و اعمال و رفتار و تفکرات کودک سبب پیشرفت زبان و تکلم او به شمار می آیند. در این مرحله از زندگی ، معمولا کودکان حالت تجاوز و عصیانگری دارند، با مشاهده ی این حالت، هرگز پرخاشگری و عصیانگری کودک را با عصیان و چرخاشگری جواب ندهید و او را به نحوی هدایت و کنترل کنید که این حالات طبیعی، سبب ایجاد افراط و تفریط نشوند.
  10. کودکان را هرگز تحقیر نکرده و غرورشان را جریحه دار نکنید. زیرا عقده ی حقارت از شکوفایی بسیاری از استعدادها به خصوص خوب سخن گفتن جلوگیری می کند.
  11. کودکان را هرگز نترسانید. خصوصا در سنین اولیه که کودک به آرامش و امنیت بیشتری نیاز دارد. ترس، دلهره، اضطراب، وحشت و هیجان های ناشی از ترس و وحشت عمال مؤثری در ایجاد لکنت زبان در کودکان هستند.
  12. دوستی با کودکان و آرامش دادن به آن ها باعث می شود که آنان تفکر سازمان فکری خود را قوی کنند و به صورت زیباتر و بهتر، تکلمشان رشد کند. اگر کودک در بازی ها و مسایل مربوط به خود آزاد باشد، مجبور است که درمورد حل مشکلات و مسائل خود فکر کند و همین تفکر برای تقویت سازمان فکری او مناسب و به اندازه است تا در رشد زبان او طبیعی و مناسب باشد.
  13. اگر کودک مبتلا به انواع اختلالات گفتاری در کودکان چند کلمه را یادگرفته و خوب تکرار می کند ولی در ادا کردن بعضی از کلمات دچار وقفه و اشکال می شود، به لکنت زبان مبتلا نشده و می توان با تشویق و مهر و محبت و همچنین با تمرین این اشکالات را رفع کرد. ضمن تمرین با کودک، باید بتوان هیجانات و اضطراب های او را به شکل های مختلفی از بین برده و با او در حالت آرامش به تمرین پرداخت. اگر در اعمال و رفتار کودک دقیق شوید، می توان علت ترس ها و اضطراب ها را تشخیص داد و اگر علت ها تشخیص داده شوند، از بین بردن آن ها ساده بوده و با ازبین بردن زمینه های فوق ، وقفه در ادای کلمات نیز ازبین خواهد رفت.
  14. معلمین و مربیان مدارس هرگز نباید برای یادگیری و یا تربیت کودکان از تنبیه بدنی و سایر ورزش های وحشت آور استفاده کنند، زیرا بعضی از کودکان بر اثر ترس به لکنت زبان و انواع اختلالات گفتاری در کودکان مبتلا می شوند.

منبع : انواع اختلالات گفتاری در کودکان | ۱۴درمان اختلالات گفتاری و زبانی در کودکان

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان | درمان تضمینی + تشخیص

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان باعث اضطراب بیش از حد مربوط به جدایی یک کودک از خانه و یا از کسانی (در نوجوانان و بزرگسالان) است که به فرد به آن ها وابسته است.

این اضطراب فراتر از میزانی است که برای رشد فرد انتظار می رود. ترس، اضطراب و  یا اجتناب ماندگار است، و حداقل به مدت ۴ هفته در کودکان و نوجوانان و به طور معمول ۶ ماه یا بیشتر در بزرگسالان به طول می انجامد.
اختلال اضطراب جدایی در نوزادان، معمولا از خانواده های غیرصمیمی نشات می گیرند. هنگامی که نوزاد از خانه و یا افراد وابسته اصلی جدا می شوند، ممکن است به طور پیوسته  احساس طرد، بی تفاوتی، غم و اندوه اجتماعی و یا مشکل تمرکز بر روی کار و یا بازی را نشان دهند.

بسته به سن افراد، ممکن است ترس از حیوانات، هیولا، تاریکی، دزد، سارق، آدم ربایان، حوادث رانندگی، سفر هواپیما، و شرایط دیگری را داشته باشند که به عنوان خطری برای یکپارچگی خانواده و یا خود افراد تلقی می شوند.

نگرانی در مورد مرگ و مردن نیز رایج است. امتناع از مدرسه رفتن ممکن است به مشکلات تحصیلی و اجتناب اجتماعی منجر شود.

کودکان ممکن است از این امر شکایت کنند که هیچ کس آن ها را دوست ندارد و یا مراقب آن ها نیست و در نتیجه آرزو می کنند که مرده بودند.

هنگامی که زمان جدایی بسیار ناراحت می شوند، ممکن است خشم و یا گاهی اوقات تنفر خود را نسبت به کسی که‌ آن ها را مجبور به جدایی‌ کرده، نشان دهند.

اضطراب جدایی در نوزادان دکتر هلاکویی

وقتی کودکان خردسال در شب تنها هستند، ممکن است تجارب ادراکی غیرمعمولی را گزارش دهند (مانند کودکانی که می گویند تصور می کنند افرادی که به اتاقشان ‌نگاه می کند، موجودات ترسناک به آن ها نزدیک می شوند یا حس می کنند چشم هایی به آن ها خیره شده اند).

کودکان مبتلا به این اختلال اضطراب جدایی در نوزادان اغلب به صورت سخت گیر، فضول و نیازمند توجه مداوم، می باشند. اغلب اوقات تقاضاهای مفرط کودک، به یک منبع سرخوردگی والدین تبدیل می شوند که  منجر به خشم و درگیری در خانواده است.

کودکان مبتلا به این اختلال اضطراب جدایی در نوزادان، گاهی اوقات، به صورت افراد وظیفه شناس، سازگار، و مشتاق به خوشحال سازی توصیف می شوند. کودکان ممکن است شکایت های جسمانی داشته باشند که به آزمایشات فیزیکی و روش های پزشکی منجر می شود ولی در  حقیقت مشکلی وجود ندارد.

حالت افسرده، غالبا وجود دارد و ممکن است با گذر زمان تداوم بیشتری پیدا کند و تشخیص فرعی اختلال افسرده خویی و یا اختلال افسردگی اساسی را توجیه کند. این اختلال ممکن است نسبت به اختلال مربوط به هراس با هراس از مکان های شلوغ اولویت داشته باشد.

اضطراب جدایی چیست؟

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان ممکن است باعث شود که کودک گریه کند، جیغ بزند، به شما بچسبد، سرش را تکان دهد یا صورتش را پنهان کند، این کودکان وقتی کسی که او را نمی شناسد به آن ها نزدیک می شود غوغا می کنند.

همین واکنش‌ها ممکن است در مورد اعضای خانواده و دوستانی نیز رخ دهد که به نظر می‌رسید کودک شما زمانی از آن ها لذت می‌برد اما اکنون آن ها را “غریبه” یا حتی یک تهدید می‌داند.

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان مرحله ای از رشد طبیعی است. در این مرحله، کودکان وقتی از والدین یا مراقبان اصلی خود جدا می شوند، مضطرب می شوند. اختلال اضطراب جدایی در نوزادان معمولاً از ۸ ماهگی کودکان شروع می شود و در سنین ۱۰ تا ۱۸ ماهگی شدیدتر می شود.

هنگامی که از والدین یا مراقبان خود جدا می شوند، به ویژه زمانی که از خانه دور هستند، احساس خطر و ناامنی می کنند.

آن ها برای امنیت و اطمینان به والدین و مراقبان خود نگاه می کنند. گریه نشان می دهد که کودکان احساس دلبستگی به والدین یا مراقبان خود را ایجاد کرده اند. گریه در این شرایط یک واکنش مثبت است.

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان تا ۲۴ ماهگی کودکان ادامه دارد. در این سن، کودکان ماندگاری اشیا را یاد گرفته اند و اعتماد پیدا کرده اند. اضطراب جدایی به مرور برطرف می شود زیرا کودکان یاد گرفته اند که والدین یا مراقبان آن ها حتی زمانی که دیده نمی شود نیز هنوز وجود دارند.

کودکان یاد گرفته اند که به والدین خود اعتماد کنند یا در نهایت مراقبان خود باز خواهند گشت.

چگونه اضطراب جدایی کودک از مادر را کاهش دهد

  1. به طور منظم او را در آغوش بکشید. کودک خود را در آغوش بگیرید و دلبستگی او را تقویت کنید
  2.  جدایی های کوتاه مدت را شروع کنید. او را در اتاقی قرار دهید و ابتدا مطمن شوید که اتاق امن است و سپس او را برای مدت کوتاهی تنها بگذارید.
  3. استقلال را تقویت کنید. به نوزاد خود اجازه دهید راحت در اتاق بگردد.
  4. توضیح دهید که چرا او را ترک می کنید و کی بر می گردید.  هرچه کودک بزرگ تر می شود بیش تر می توانید توضیح دهید.
  5. هرگز دزدکی او را تنها نگذارید. این کار باعث می شود که کودک اعتماد خود را نسبت به شما از دست بدهد. خداحافظی از او باعث می شود که احساس کند والدینش بی دلیل و ناگهانی او را ترک نمی کنند.
  6. بنشینید و با هم کتاب بخوانید.
  7. با کودک خود نقاشی بکشید.
  8. به کودک خود اجازه دهید با یکی از دوستان خود فعالیتی انجام دهد.
  9. وقتی فرزندتان بدون شما روز را پشت سر می گذارد، با تمجید از او، عزت نفسش را تقویت کنید.

درمان اضطراب جدایی در نوزادان

  1. پس از هربار شیر دادن کمی از کودک خود فاصله بگیرید تا اختلال اضطراب جدایی در نوزادان را کاهش دهید.
  2. حتما پیش از رفتن به کودک خود اطلاع دهید.
  3. به وعده هایی که می دهید عمل کنید تا اعتماد او را تقویت کنید.
  4. او را در محیط آشنا قرار دهید و از پرستار بخواهید به خانه بیاید.
  5. سعی کنید برنامه های ترسناک را مشاهده نکنید.
  6. به فرزندتان بگویید که حالش به مرور بهتر خواهد شد.

درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان

  • روانپزشکان کودک، روانشناس کودک یا روانپزشک کودک می تواند در مورد اضطراب جدایی کودک و نوزاد تشخیص درست را دهد و برای درمان آن برنامه لازم را تهیه کند:
  • گفتار درمانی. گفتار درمانی به کودک شما کمک می کند تا احساسات خود را بیان کند و بدون استرس و نگرانی نشان دهد که چه چیزی باعث اختلال اضطراب جدایی در نوزادان در او می شود.
  • بازی درمانی. استفاده از بازی درمانی یک راه بسیار موثر برای درمان اختلال اضطراب جدایی در نوزادان است که باید توسط متخصص صورت بگیرد. بازی درمانی کمک می کند تا کودک با احساسات خود روبرو شود.
  • مشاوره خانواده. مشاوره خانواده به کودک کمک می کند تا با افکاری که باعث اضطراب او می شود روبرو شده و با آن کنار بیاید، مشاوره خانواده کمک می کند که مهارت های مقابله ای لازم را یاد بگیرد.
  • درمان شناختی رفتاری. برنامه های درمانی شناختی رفتاری بر اضطراب جدایی دوران کودکی تمرکز دارد و شامل جلسات هفتگی با کودک و والدین است.

کنترل اضطراب جدایی در شب

ایجاد آسایش و اطمینان در طول روز ممکن است به کاهش اضطراب جدایی های شبانه کمک کند. با این حال، اغلب اوقات کمی حمایت اضافی در زمان خواب ضروری است و به کودکان کمک می  کند قبل از به خواب رفتن احساس امنیت کنند. برای ایجاد این حس امنیت کارهای زیر را انجام دهید:

  • به یک روال منظم قبل از خواب پایبند باشید.
  • مطمئن شوید که یک اسباب بازی یا پتوی مناسب و مورد علاقه خود را به همراه دارند.
  • هنگام گفتن شب بخیر آرام باشید، زیرا کودکان می توانند حالات مراقبین خود را تشخیص دهند.
  • اگر کودک از خواب بیدار شد با نوازش او را آرام کنید تا آرام شود، سپس اورا ترک کنید.
  • در صورت امکان از بیرون آوردن آن ها از رختخواب و تکان دادن آن ها برای خواب پرهیز کنید.

اضطراب جدایی کودکان در مدرسه

  • به کودک کمک کنید تا سریع تر به مدرسه بازگردد.
  • یک مکان امن را شناسایی کنید. در مدرسه مکانی امن پیدا کنید تا کودکتان در آن احساس آرامش پیدا کند و بر اختلال اضطراب جدایی در نوزادان غلبه کند.
  • از مربی کودک خود بخواهید تا اجازه دهد که با خانه تماس بگیرد و زمان کمی را با شما صحبت کند و با این کار استرس خود را کاهش دهد.
  • برای فرزند خود در ظرف غذایش نوشته ای بگذارید تا به او یادآوری کند که او را دوست دارید.
  • از مربی کودک خود کمک بگیرید و از او بپرسید که چه کارهایی ممکن است به او کمک کند.
  • به تلاش و پیشرفت کودک خود احترام گذاشته و او را ستایش کنید.

با کاهش استرس خود به فرزندتان کمک کنید

  • کودکانی که والدین مضطرب یا استرس دارند بیشتر مستعد اختلال اضطراب جدایی در نوزادان هستند و استرس بیش تری را تجربه می کند..
  • در مورد احساسات خود صحبت کنید. سعی کنید با مشاور در مورد احساسات خود صحبت کنید این کار به شما کمک می کند که بهتر بتوانید استرس و اضطراب خود را کنترل کنید.
  • به طور منظم تمرین کنید. ورزش باعث می شود که بتوانید استرس و اضطراب خود را بهتر کنترل کنید.
  • درست بخورید. تغذیه سالم به شما کمک می کند تا راحت تر با استرس کنار بیایید.
  • تمدد اعصاب را تمرین کنید. با کمک مدیتیشن و یوگا می توانید با استرس خود کنار بیایید.
  • به اندازه کافی بخوابید.
  • حس شوخ طبعی خود را حفظ کنید. خندیدن به بدن شما کمک می کند تا به طرق مختلف با استرس مبارزه کند.

علل شایع اختلال اضطراب جدایی

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان دارای علل بیولوژیکی، خانوادگی و محیطی هستند. عدم تعادل شیمیایی شامل دو ماده شیمیایی در مغز (نوراپی نفرین و سروتونین) به احتمال زیاد باعث ایجاد اختلالات اضطرابی می شود.

یک کودک یا نوجوان می تواند مضطرب بودن را به ارث برده باشد، اضطراب و ترس را نیز می توان از اعضای خانواده و دیگران آموخت. یک تجربه آسیب زا نیز ممکن است باعث اضطراب شود. روشی که فرد با اضطراب کنار می آید ممکن است در طول زمان آن را بدتر یا بهتر کند.

یک رویداد استرس زا در زندگی مانند تروما می تواند منجر به چسبیدن شخص یا کودک به یکی از عزیزان شود. طلاق، مرگ یا بیماری، آسیب محرکی است که اغلب در افراد مبتلا به مسائل اضطراب جدایی دیده می شود.

 

علائم اضطراب جدایی در نوزادان

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان مربوط به جدایی از خانه یا کسانی که فرد به آن وابسته است، توسط سه مورد (یا بیشتر) از موارد زیر، مشهود است:

  • پریشانی بیش از حد هنگام جدایی از خانه یا افرادی با‌‌ وابستگی بیشتر رخ می دهد و یا پیش بینی می شود.
  • نگرانی مداوم و بیش از حد در مورد از دست دادن یا آسیب دیدن احتمالی افراد
  • خجالتی بودن
  • گریه و جیغ زدن یا عصبانیت هنگام جدایی از والدین.
  • امتناع از تنها خوابیدن و گریه در صورت جدایی از والدین.
  • کابوس با موضوع جدایی و دوری از والدین و خانه
  • نگرانی بیش از حد در مورد ایمنی یکی از اعضای خانواده
  • معده درد، سردرد، یا سایر شکایات فیزیکی که باعث شکایت والدین می شود.
  • نگرانی بیش از حد در مورد ایمنی
  • امتناع از ترک والدین و چسبیدن بیش از حد به آن ها
  • تظاهر به بیمار بودن برای جوگیری از جدایی
  • نگرانی دائمی و بیش از حد در مورد اینکه یک واقعه نامطلوب منجر به جدایی آن ها از افراد نزدیکشان بیشتر می شود.
  • بی میلی یا امتناع از رفتن مداوم به مدرسه یا جای دیگر به دلیل ترس از جدایی
  • ترس یا عدم تمایل بیش از حد نسبت به ماندن در خانه یا بودن در مکان های دیگر بدون حضور افراد بزرگسال
  • کابوس های تکراری در مورد جدایی از خانه و اختلال اضطراب جدایی در نوزادان
  • شکایات مکرر از علائم فیزیکی (مانند سردرد، دل درد، تهوع یا استفراغ) که هنگام جدایی از افرادی با وابستگی اصلی رخ می دهد.

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان باعث پریشانی بالینی قابل توجه و یا اختلال در  حوزه های مهم عملکردی اجتماعی، تحصیلی (شغلی) و یا موارد دیگر می شود.

این اختلال منحصرا در طول دوره اختلال فراگیر رشد، اسکیزوفرنی، یا دیگر اختلالات روان پریشی رخ نمی دهد.

بهترین سن جدایی کودک از مادر

نوزادانی که بعد از ۴ ماهگی در اتاق خود می‌خوابند، به طور کلی بیشتر می‌خوابیدند و کم تر بیدار می شوند، این نوزادان در آینده راحت تر به اختلال اضطراب جدایی در نوزادان بسیار کمک می کند.

تحقیقات نشان داده است که نوزادان در اتاق جدا بهتر می‌خوابند، زودتر به رختخواب می‌روند و مدت طولانی‌تری می‌خوابند. نوزادانی که در ۴ ماهگی به تنهایی می‌خوابند، دو برابر بیشتر از سایر نوزادان احتمال دارد که زمان خواب ثابتی داشته باشند و تا ساعت ۸ شب در رختخواب باشند.

منبع : انواع اختلالات گفتاری در کودکان | ۱۴درمان اختلالات گفتاری و زبانی در کودکان

صحبت در مورد رابطه جنسی با همسر

صحبت در مورد رابطه جنسی با همسر خود اهمیت زیادی دارد، اما بسیاری از افراد این موضوع را بسیار بی اهمیت می دانند و از صحبت در مورد رابطه جنسی خودداری می کنند.

صحبت در مورد رابطه جنسی با همسر

مهم این است که احساس کنیم نیازها و خواسته های ما مورد توجه قرار گرفته و برآورده شوند. وقتی این اتفاق بیفتد ارتباط بهتری خواهیم داشت. از طرف دیگر، زمانی که نیازها و خواسته‌های خود را برآورده نمی‌کنیم، ممکن است احساس کنیم از نظر عاطفی از شریک زندگی خود جدا شده‌ایم و در رابطه چندان عالی نیستیم.

زمانی که احساس نارضایتی می کنیم یا نیازهای ما توسط شریکمان برآورده نمی شود، موثرترین کاری که می توان انجام داد این است که نیازها و خواسته های خود و آنچه را که حس خوبی به ما می دهد، در میان بگذاریم.

اشتباه ۱: وانمود کردن

اکثریت زنان و مردان حداقل یک بار که ارگاسم را تجربه کرده‌اند، اما روند تجربه این احساس بسیار حساس می باشد. اگر ارگاسم را تجربه نمی کنید به همسر خود بگویید و با او در مورد دلایلی که احساس می کنید این اتفاق رخ نمی دهد صحبت کنید.

اشتباه۲: عشق معادل رابطه جنسی خوب است

اصلا به این شکل نیست، چالش های رابطه جنسی به طور کامل با رابطه روزانه و عشق میان شما متفاوت می باشد، تنها به این دلیل که عاشق همسرتان هستید نمی توان گفت که رابطه جنسی خوبی نیز دارید.

پرسش و پاسخ در مورد روابط زناشویی
روی نکات مثبت تمرکز کنید.

با گفتن آنچه دوست دارید به همسرتان شروع کنید! سپس، به گسترش گفتگو ادامه دهید تا زمانی که در یک گفتگوی سالم در مورد امورجنسی قرار بگیرید.

بهترین زمان را انتخاب کنید |چگونه سر صحبت را با نامزد خود باز کنیم

بهترین کار این است که در مورد مسائل خارج از اتاق خواب بحث کنید، نه بلافاصله پس از وقوع، بلکه روزها یا حتی هفته‌ها بعد. با این روش به همسرتان و خودتان اجازه میدهید تا بهتر روی موارد بهتر متمرکز شوید و دلایل آن را بهتر کشف کنید.

ارتباط خوب به این معنی است که مطمئن شوید شریک زندگی شما ظرفیت عاطفی برای صحبت صمیمانه را دارد. برنامه‌ریزی زمانی دیرتر می‌تواند به زوج اجازه دهد تا تمرکز بهتری داشته باشند.

سکس را در تقویم خود قرار دهید

نوشتن تاریخ ها و برنامه ریزی برای داشتن رابطه جنسی مفید است. برنامه‌ریزی رابطه جنسی، ارتباط رابطه جنسی را در آینده افزایش می‌دهد، اما به طور طبیعی رابطه جنسی را به طور کلی افزایش می‌دهد.

زمان و مکان بسیار مهم است. حتما برای آن برنامه ریزی کنید تا شرایط را برای آن فراهم کنید و برای آن آماده شوید.

نکات صحبت در مورد رابطه جنسی با همسر

در مورد محرک های جنسی صحبت کنید

هر کسی می‌تواند نسبت به یک سری موارد تحریک بیش تری نشان دهد این موارد را درک کرده یا در مورد کشف آن ها با همسر خود صحبت کنید.

در مورد نقاط قوت جنسی یکدیگر صحبت کنید

اعتبار برای هر رابطه سالم، از جمله رابطه جنسی، ضروری است. انسان‌ها، طوری برنامه‌ریزی شده‌اند که منفی فکر کنند و منفی فکر کردن در مورد رابطه جنسی اغلب می تواند تأثیرات ماندگاری داشته باشند.

به ازای هر نظر منفی که می‌شنویم، به ۳ تا ۵ مورد مثبت نیاز داریم تا مغزمان را دوباره تنظیم کنیم و انعطاف‌پذیری عصبی آن را بازسازی کنیم. زوج های سالم یکدیگر را درک می کنند و به یکدیگر اعتبار می دهند.

آن ها مطمئن می شوند که به همه چیز می پردازند، روی نکات مثبت تمرکز می کنند و به شریک زندگی خود نیز اجازه می دهند تا آن ها را به اشتراک بگذارد.

انتظارات خود را ارزیابی کنید

ممکن است فردا احساس متفاوتی نسبت به امروز داشته باشیم. و با آن، بدن ما در حال تغییر است. بنابراین آنچه امروز احساس خوبی دارد ممکن است در عرض یک هفته احساس خوبی نداشته باشد. بنابراین به ارزیابی انتظارات خود ادامه دهید و به یاد داشته باشید که تنها یک راه برای داشتن رابطه جنسی وجود ندارد.

تخیلات جنسی خود را مطرح کنید

به شریک زندگی‌تان درباره فانتزی‌ خود بگویید. مختصر و فقط چند جمله در مورد آن بگویید. پس از آن، به شریک زندگی خود اجازه دهید تا بداند که شما برای تجربیات جنسی جدید که او نیز دوست دارد آن ها را امتحان کند آماده هستید. با این کار به یکدیگر نزدیک تر شده و راحت تر می شوید.

قدردان شریک زندگی خود باشید

سعی کنید به کاری فکر کنید که همسرتان انجام داده است که شما دوست دارید و مطمئن شوید که به از آن ها قدردانی لازم را می کنید. به همسرتان نشان دهید که از کارهایی که برای شما انجام داده است قدردانی می کنید، این می تواند به شما کمک کند تا صمیمیت بین خود را بیشتر کنید.

به طور مثال به او بگویید که اندامش را دوست دارید، دست پخت عالی دارد، از او ممنون هستید که هرروز سرکار می رود، برای شما به خودش می رسد، خانه را مرتب می کند و موارد دیگر را به او یادآوری کنید با این کار متوجه می شود که قدردان زحمات او هستید.

از کلمه «من» و «تو» استفاده نکنید

اگر جمله خود را با تو شروع کنید سرزنش‌کننده به نظر می رسید. اگر موضوعی وجود دارد که می خواهید درباره آن صحبت کنید و از آن ناراضی هستید، سعی کنید لحن مناسبی داشته باشید.

صحبت در مورد رابطه جنسی، دوران قدیم را به یاد بیاورید

یادآوری خاطرات خوش و شاد قدیمی مانند دوران نامزدی شما می تواند راهی عالی برای بازگرداندن ارتباط جنسی شما باشد. یادآوری برخی از ملاقات های اولیه و آنچه در وهله اول شما را به سمت یکدیگر جذب کرده است، می تواند عالی باشد و به شما کمک کند که جرقه اولیه را در رابطه خود زنده کنید.

بعد از رابطه جنسی یکدیگر را در آغوش بگیرید

بلافاصله بعد از رابطه جنسی عشق ورزیدن می تواند به اندازه خود عشق ورزیدن مهم و خاص باشد. بعد از رابطه جنسی، به جای اینکه مستقیم بخوابید یا برای انجام کارهای دیگر عجله کنید، مطمئن شوید که همسرتان را در آغوش می گیرید.

حتی فقط چند دقیقه در آغوش گرفتن و بوسیدن باعث اطمینان خاطر می شود و بر کیفیت عشق ورزی شما تاثیر مثبت زیادی می گذارد. این باعث می شود که هر دوی شما برای زمان خاصی که اخیراً با هم گذرانده اید ارزش قائل باشید و قدر آن را بدانید.

به حدس و گمان تکیه نکنید

بسیاری از اوقات، مردم انتظار دارند که شریک زندگی به جای گفتگوی واقعی در مورد آن، حدس بزنند که آن ها چه می خواهند یا نیاز دارند، اما به یاد داشته باشید که همسر شما نمی داند در ذهن شما چه می گذرد.

نیازهای جنسی شما احتمالاً با نیازهای شریک زندگی تان متفاوت است، بنابراین نمی توانید انتظار داشته باشید که آن ها حدس بزنند به چه چیزی نیاز دارند.

تمرین کارهای جدید

تصور نکنید که تمام افراد نیازهای جنسی شریک خود را می دانید. به کنجکاوی و علاقه به یکدیگر ادامه دهید و سعی کنید چیزهای جدیدی را کشف کنید که ممکن است بخواهید به عنوان یک زوج امتحان کنید.

از صفر شروع کنید |مراحل نزدیک شدن به همسر

با شروع از ابتدا، می توانید عادات بد را ترک کنید، در مورد بدن خود بیاموزید و استراتژی هایی را بپذیرید که شما را قادر می سازد با مشکلاتی که به وجود می آیند کنار بیایید.

از بوسه و نوازش همسرتان قدردانی کافی را داشته باشید بدون اینکه نگران اتفاقات بعدی باشید. این می تواند به شما نگرش مثبت تری نسبت به لمس و حتی به طور کلی رابطه بدهد.

از اعمال غیر جنسی قدردانی کنید

به همان اندازه که از رابطه جنسی قدردانی می کنید، از صمیمیت غیرجنسی نیز قدردانی کنید. اگر توجه شریک زندگی تان را جلب کردید، به یاد داشته باشید که این ها همه ابراز تمایلات جنسی بوده و نشان دهنده عشق و علاقه همسر شما می باشد.

اگر این نکات را امتحان می‌کنید و هنوز برای برقراری ارتباط با شریک زندگی‌تان مشکل دارید، با مرکز مشاوره ستاره ایرانیان تماس گرفته و با یک زوج درمانگر وقت بگیرید.

درمانگر جنسی آموزش دیده است تا فضای امنی را برای شما و همسرتان ایجاد کرده و به شما کمک کند تا آشکارا احساسات خود را بیان کنید و به سمت یک زندگی جنسی عالی نزدیکتر شوید.

منبع : صحبت در مورد رابطه جنسی با همسر

آلرژی به شیر گاو در نوزادان | علل، علائم و درمان

الرژی به شیر گاو در نوزادان امری نسبتاً شایع است. شیر مادر تنها منبع تغذیه و انرژی برای نوزادان در شش ماه اول است و نوزادان به ندرت علائم حساسیت به شیر مادر را نشان می دهند. با این حال، شیر خشک یا شیر گاو نیز ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شود. علاوه بر این، علائم و نشانه های آلرژی معمولاً بلافاصله یا ظرف یک یا دو ساعت پس از مصرف شیر آشکار می شوند.

الرژی به شیر گاو در نوزادان چیست؟

آلرژی غذایی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن (مکانیسم دفاعی خود بدن) به غذاهای خاص واکنش غیرعادی نشان دهد. معمولاً سیستم ایمنی به بدن کمک می کند تا با چیزهای مضر مانند پاتوژن ها مبارزه کند. برای افراد مبتلا به آلرژی غذایی، سیستم ایمنی به اشتباه برخی از اجزای غذا را مضر تشخیص می دهد و واکنش نامناسبی ایجاد می کند. این امر منجر به علائم و نشانه های ناخوشایند و گاهی نگران کننده می شود.

آلرژی به شیر وضعیتی است که سیستم ایمنی بدن پروتئین شیر را به اشتباه به عنوان یک جسم خارجی یا چیزی که به بدن آسیب می رساند و به آن حمله می کند، می گویند.  حدود ۲ تا ۳ درصد نوزادان از حساسیت به شیر رنج می برند.

واکنش های آلرژیک شدید (آنافیلاکسی) شامل تنفس پر سر و صدا، خس خس سینه، تورم یا گرفتگی در گلو است، کودکان خردسال ممکن است به دلیل واکنش آلرژیک شدید رنگ پریده شده و علائم آلرژی را نشان دهند.

آیا نوزاد به شیر مادر حساسیت دارد؟

خیر. نوزاد نمی تواند به شیر مادر حساسیت داشته باشد زیرا شیر مادر به طور خاص برای مصرف توسط نوزاد انسان ساخته شده است . اگر نوزاد علائم آلرژی به شیر مادر نشان می دهد، ممکن است به ماده ای که مادر خورده است حساسیت داشته باشد در این شرایط نوزاد پس از مصرف شیر مادر علائمی شبیه آلرژی نشان دهد.

آزمایش تشخیص حساسیت به پروتئین گاوی

اگر به الرژی به شیر گاو در نوزادان (CMPA) مشکوک باشید، پزشک ممکن است آزمایش های آلرژی خاصی را برای تایید تشخیص خود انجام دهد. این آزمایش‌ها ممکن است شامل آزمایش خون، آزمایش پوستی، آزمایش پچ یا تغییر رژیم غذایی و به دنبال آن چالش غذایی باشد.

الرژی به شیر گاو در نوزادان واکنش سیستم ایمنی بدن به پروتئین (کازئین و آب پنیر) موجود در شیر گاو است. همچنین می تواند با سایر شیرهای حیوانی نیز اتفاق بیفتد. سیستم ایمنی نوزاد، پروتئین ها را به عنوان چیزی مضر اشتباه می گیرد و به جای جذب آن ها برای تغذیه، به آن ها حمله می کند.

چه چیزی باعث الرژی به شیر گاو در نوزادان می شود؟

علل الرژی به شیر گاو در نوزادان مشخص نیست.

روند این بیماری به این صورت است که وقتی غذا وارد روده کوچک می شود، سیستم ایمنی بدن آن را یک جسم خارجی اشتباه می گیرد و به آن حمله می کند و باعث واکنش آلرژیک می شود.

به نظر می رسد ژنتیک و عوامل محیطی علت اساسی آلرژی غذایی می باشند.

لاکتوز قند موجود در شیر تولید شده توسط همه پستانداران از جمله انسان است. گاهی اوقات افراد به اندازه کافی آنزیم لاکتاز در روده خود برای تجزیه لاکتوز تولید نمی کنند.

تعداد بسیار کمی از نوزادان دچار عدم تحمل لاکتوز واقعی هستند، این یک بیماری ژنتیکی نادر که در آن نوزاد بدون هیچ گونه آنزیم لاکتاز متولد می شوند. (به آن عدم تحمل لاکتوز اولیه می گویند). با این حال، بسیاری از مردم بعداً در زندگی خود یعنی بعد از ۵ سالگی دچار عدم تحمل لاکتوز می شوند.

نوزادان و کودکان خردسال در صورتی که دیواره روده آن ها به دلیل بیماری مانند گاستروانتریت یا آلرژی یا عدم تحمل به غذای دیگر آسیب ببیند، نسبت به شیر دچار عدم تحمل می شوند. این عدم تحمل لاکتوز ثانویه نامیده می شود و پس از بهبودی روده، معمولاً طی چند ماه، از بین می رود.

عوامل خطر الرژی به شیر گاو در نوزادان چیست؟

در شرایط زیر ممکن است نوزاد در معرض خطر بیشتری برای الرژی به شیر گاو در نوزادان باشد:

سابقه خانوادگی آلرژی: اگر والدین هر دو آلرژی غذایی داشته باشند، احتمال ابتلا به الرژی به شیر گاو در نوزادان ۷۵ درصد افزایش می یابد. زمانی که تنها یکی از والدین آلرژی داشته باشد، این خطر به ۴۰ درصد کاهش می یابد.

فرزند اول : دانشمندان مشاهده می‌کنند که نوزادان اول بیشتر از نوزادان بعدی مستعد ابتلا به آلرژی‌های غذایی می باشد. تصور بر این است که نوزادان اول مانند خواهر و برادرهای کوچکتر خود در معرض میکروب ها قرار نمی گیرند و این باعث می شود که سیستم ایمنی بدن آن ها به آلرژی حساس باشد.

آسم و اگزما: کودکانی که از آسم و اگزما رنج می برند بیشتر در معرض خطر آلرژی های غذایی مانند آلرژی شیر قرار دارند. با این حال، مشخص نیست که چه چیزی این دو اختلال را با حساسیت شیر مرتبط می کند. اما از آنجایی که آسم و اگزما نتیجه سیستم ایمنی معیوب هستند، می توانند نوزاد را مستعد ابتلا به آلرژی غذایی نیز کنند.

وجود سایر آلرژی های غذایی: اگر کودک حساسیت های غذایی دیگری نیز تجربه کرده باشد، ممکن است الرژی به شیر گاو در نوزادان را نیز تجربه کند، بنابراین قبل از دادن شیر به او دقت کنید و در صورت مشاهده علائم آلرژی به دکتر مراجعه کنید.

علائم

علائم الرژی به شیر گاو در نوزادان چند دقیقه تا چند ساعت پس از مصرف شیر یا فرآورده های شیری ظاهر می شود. الرژی به شیر گاو در نوزادان علائم زیر را نشان می دهد:

  • کهیر/ بثورات پوستی: بثورات ریز، قرمز یا صورتی تیره هستند که در سراسر بدن ظاهر می شوند. آن ها شبیه برجستگی هستند، اغلب به صورت خوشه ای ظاهر می شوند و باعث خارش می شوند.
  • تورم صورت از علائم الرژی به شیر گاو در نوزادان: قسمت هایی از صورت مانند پلک، گونه، دهان، زبان و لب ها متورم می شوند.
  • تنگی نفس و سرفه: ماهیچه های گردن متورم می شوند، بلع را دشوار می کنند و در نتیجه سرفه و تنگی نفس ایجاد می شود.
  • عدم افزایش وزن
  • گرفتگی و آبریزش بینی: کودک ممکن است علائمی شبیه سرماخوردگی مانند آبریزش بینی و خس خس سینه در حین تنفس نشان دهد.
  • ناراحتی معده: گرفتگی معده و درد شدید در کل ناحیه شکم.
  • حالت تهوع و استفراغ: احساس تهوع دائمی، گاهی به دنبال استفراغ.
  • خس خس سینه یا مشکل در تنفس
  • زبان متورم
  • رنگ پریده یا بیهوشی
  • اسهال: نوزاد ممکن است اسهال داشته باشد و گاهی اوقات مدفوع ممکن است حاوی خون باشد.
  • مدفوع مایع، گاهی سبز
  • دل درد
  • نفخ
  • کولیک و بی قراری: گریه مداوم همراه با گیجی شدید و غیرقابل کنترل.

الرژی به شیر گاو در نوزادان چگونه تشخیص داده می شود؟

آلرژی به شیر با استفاده از دو روش زیر تشخیص داده می شود:

  • حذف غذا: پس از اطلاع از علائم، پزشک از شما می خواهد که شیر را از رژیم غذایی کودک حذف کنید. اگر علائم موجود بهبود یابد و کودک دوباره علائم را نشان ندهد، می توان نتیجه گرفت که نوزاد به شیر حساسیت دارد.
  • تست پریک پوستی: به آن تست از راه پوست نیز می گویند. در اینجا مقدار کمی از آلرژن رقیق شده، پروتئین شیر، به پوست تزریق می شود. اگر نوزاد به این ماده حساسیت داشته باشد، حساسیت پوستی در محل تزریق ایجاد می شود، که نشان دهنده آلرژی است. این آزمایش بی خطر است، اما معمولاً هرگز روی نوزادان زیر شش ماه انجام نمی شود.
  • آزمایش خون: آزمایش خون وجود آنتی بادی های ایمونوگلوبولین را بررسی می کند، که در هنگام آلرژی غذایی وجود دارد.

درمان حساسیت به شیر گاو در نوزادان

الرژی به شیر گاو در نوزادان فقط قابل مدیریت است اما قابل درمان نیست، در ادامه نحوه مدیریت و کنترل آن آمده است، حتما در صورت استفاده از داروهای زیر با پزشک مشورت کنید:

  • آنتی هیستامین ها: این داروها علائم حساسیت به شیر مانند تورم، کهیر، آبریزش بینی و درد شکم را کاهش می دهند اما آلرژی به شیر را درمان نکرده و فقط به کنترل علائم کمک می کند.
  • اپی نفرین: آدرنالین نیز نامیده می شود، اپی نفرین هورمونی است که شوک آنافیلاکتیک را کنترل می کند.

رژیم مادر در حساسیت به پروتئین گاوی

در صورت مشاهده الرژی به شیر گاو در نوزادان، در تغذیه مادرانی که نوزادانشان حساسیت به پروتئین گاوی دارند باید از تمام غذاهای حاوی شیر خودداری شود. شیر را می توان در بسیاری از غذاهای مختلف یافت از جمله:

  • تمام محصولات لبنی مانند کره، پنیر، ماست و خامه
  • سس های خامه ای و سوپ ها
  • کیک، شیرینی و بیسکویت
  • بستنی و شکلات
  • برخی از انواع نان
  • غلات صبحانه

شما باید برچسب تمام غذاهایی را که خریداری می کنید بررسی کنید تا مطمئن شوید که حاوی شیر نیستند.

به جای شیر از چی استفاده کنم؟

اگر کودک شما نمی تواند شیر گاو بخورد، شیرهای حیوانی دیگر مانند شیر بز یا شیر گوسفند را به او ندهید. در عوض، جایگزین های شیر غنی شده مانند شیر سویا را انتخاب کنید.

مطمئن شوید که این مواد حاوی کلسیم هستند تا از سلامت استخوان و رشد عمومی کودک شما حمایت کنند. همچنین باید از دادن شیر برنج به کودک قبل از چهار و نیم سالگی خودداری کنید. زیرا حاوی مقدار کمی آرسنیک است که می تواند برای کودکان کوچک بسیار مضر باشد.

آیا کودک من می تواند شیر پخته بخورد؟

شاید. غذاهایی که کودک شما باید از آنها پرهیز کند به نوع واکنش آن ها به شیر بستگی دارد. برخی از کودکان می توانند مقدار کمی شیر تازه گاو بخورند. دیگران فقط می توانند شیر گاو پخته یا فرآوری شده داشته باشند. اما برای برخی از کودکان، خوردن شیر گاو حتی به مقدار بسیار کم ممکن است واکنش جدی ایجاد کند.

شیرهای جایگزین در کودکان بالای یک سال

  • شیر سویا، برنج غنی شده با کلسیم، جو دوسر یا آجیل ممکن است توسط پزشک یا متخصص تغذیه، بسته به شرایط کودک توصیه شود.
  • بررسی اینکه آیا آن ها حاوی پروتئین و چربی کافی برای رشد کودکان خردسال هستند نیز مهم است.
  • کودکان مبتلا به آلرژی های غذایی متعدد ممکن است نیاز به استفاده از شیر خشک مخصوص برای برآوردن نیازهای تغذیه ای خود داشته باشند.
  • نوزادان باید در حدود ۱۲ ماهگی توسط متخصص تغذیه بررسی شوند تا بهترین رژیم غذایی را داشته باشند.

در صورت مشاهده الرژی به شیر گاو در نوزادان حتما از مصرف غذاهایی که حاوی هر یک از مواد زیر هستند خودداری کنید:

  • کره
  • کازئین
  • کازئینات ها (آمونیم، کلسیم، منیزیم، پتاسیم، سدیم)
  • پنیر، کشک
  • کاستارد، پودینگ
  • هیدرولیزات (کازئین، پروتئین شیر، پروتئین، آب پنیر، پروتئین آب پنیر)
  • لاکتالبومین یا لاکتالبومین فسفات
  • لاکتوگلوبولین ها
  • لاکتوز
  • شیر (کم چرب، بدون چربی)
  • نوقا
  • پودینگ
  • کازئین
  • خامه ترش
  • آب پنیر (دلاکتوز، دمینرالیزه یا کنسانتره پروتئین)
  • ماست

حساسیت به پروتئین گاوی و اوتیسم

در سال‌های اخیر، مطالعات نشان داده‌اند که آلرژی‌های غذایی مانند الرژی به شیر گاو در نوزادان در ایجاد یا تشدید اوتیسم نقش دارند. به طور خاص، گلوتن (پروتئین گندم) و کازئین (پروتئین شیر) برای بدتر شدن علائم در کودکان مبتلا به اوتیسم شناخته شده اند.

آزمایش تشخیص حساسیت به پروتئین گاوی

در صورت مشکوک بودن نوزاد متخصص آلرژی ممکن است آزمایش پوستی انجام دهد. در این آزمایش که ساده می باشد پزشک یا پرستار مقدار کمی پروتئین شیر را روی پوست قرار می دهد، سپس یک خراش کوچک روی پوست ایجاد می کند. اگر کودک شما به ماده حساسیت زا واکنش نشان دهد، پوست آن ناحیه مانند نیش حشره کمی متورم می شود. البته ازمایش های دیگری نیز ممکن ازمایش خون نیز ممکن است انجام شود که حتما باید زیر نظر دکتر متخصص انجام بگیرد تا در صورت مشاهده واکنش نگران کننده اقدامات لازم انجام شود.

منبع : الرژی به شیر گاو در نوزادان | علل، علائم و درمان