سریع ترین درمان بیش فعالی ✔️ نوجوانان و کودکان

سریع ترین درمان بیش فعالی نوجوانان معمولاً شامل ترکیبی از دارو درمانی، رفتار درمانی و مشاوره است. بیش فعالی یک اختلال رشدی عصبی است که با الگوهای رفتاری پرانرژی، ناپایدار و بی توجهی مشخص می شود. این اختلال می تواند در دوران کودکی شروع شود و در دوران نوجوانی ادامه یابد.

علائم بیش فعالی در جوانان

علائم بیش فعالی در نوجوانان عبارتند از:

  • پرانرژی و بی قراری: نوجوان مبتلا به بیش فعالی ممکن است دائماً در حال حرکت باشد، نتواند در یک جا بنشیند و یا آرام باشد.
  • عدم توجه: نوجوان مبتلا به بیش فعالی ممکن است در تمرکز بر روی وظایف یا مکالمات مشکل داشته باشد و به راحتی حواسش پرت شود.
  • رفتارهای تکانشی: نوجوان مبتلا به بیش فعالی ممکن است بدون فکر عمل کند و رفتارهای خطرناک یا غیرقابل قبولی از خود نشان دهد.

 

درمان بیش فعالی در نوجوانان

سریع ترین درمان بیش فعالی نی نی سایت معمولا، ترکیب دارو و رفتار درمانی، بهترین راه برای درمان است. آکادمی آمریکایی اطفال، انجمن پزشکی آمریکا و آکادمی آمریکایی کودکان و روانپزشکی نوجوانان همگی رفتار درمانی را برای بهبود مشکلات رفتاری که بخشی از بیش فعالی است توصیه می کنند.

اگر نگران بیش فعالی کودک و نوجوان خود هستید، با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با بهترین روش های روز دنیا بدون عوارض جانبی پرخاشگری کودک را ریشه یابی و درمان می کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

درمان بیش فعالی با لورتا

درمان قطعی و دائمی بیش فعالی در کودکان و نوجوانان با لورتا و نوروفیدبک انجام می شود که یک روش درمانی است که در آن از بازخوردهای صوتی یا تصویری برای آموزش به افراد در کنترل فعالیت امواج مغزی خود استفاده می شود. در این روش، الکترودهایی روی پوست سر فرد قرار داده می شود تا فعالیت امواج مغزی او را ثبت کنند. سپس، این اطلاعات به صورت بازخوردهای صوتی یا تصویری به فرد ارائه می شود. هدف از این بازخوردها، کمک به فرد در یادگیری نحوه کنترل فعالیت امواج مغزی خود در مناطق خاصی از مغز است.

در درمان بیش فعالی با لورتا نوروفیدبک، هدف این است که فعالیت امواج مغزی در مناطقی از مغز که مسئول توجه، تمرکز و کنترل تکانه هستند، بهبود یابد. تحقیقات نشان داده اند که این روش درمانی می تواند به کاهش علائم بیش فعالی، مانند بیش فعالی، عدم تمرکز و تکانشگری، کمک کند.

درمان با لورتا نوروفیدبک معمولاً شامل ۲۰ تا ۳۰ جلسه درمانی است که هر جلسه ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول می کشد. درمان معمولاً برای کودکان و بزرگسالان بالای ۵ سال مناسب است.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با به روز ترین و علمی ترین روش های جهانی به فرزند شما کمک می کند تا در کم ترین زمان ممکن و بدون هیچ عوارض جانبی سلامت روان خود را به بالاترین حد رسانده و آینده ای درخشان را تجربه کند. برای آگاهی از روش درمانی با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

دارو درمانی

  • داروهای محرک معمولا برای درمان نوجوانان مبتلا به بیش فعالی تجویز می شوند. این دارو ها نوجوانان را هوشیار می کند و به آنها در انجام تکالیف مدرسه کمک می کنند. نمونه هایی از دارو های محرک :  Adderall ، Focalin ، Concerta ، Quillivant XR ، Ritalin و Vyvanse.
  • دارو های غیر محرک مانند: Intuniv ، Kapvay و Strattera همچنین برای درمان بیش فعالی نوجوانان استفاده می شوند. دارو های غیر محرک عوارض جانبی دارو های محرک را ندارند. مصرف بیش از حد دارو کارساز نیست و می تواند به افکار خودکشی، نوسانات خلق و خوی و سوء مصرف دارو منجر شود.

درمان های جایگزین برای سریع ترین درمان بیش فعالی شامل حذف رژیم های غذایی، استفاده از مکمل ها، آموزش پدر و مادر، آموزش حافظه و نوروفیدبک می باشند. این درمان ها بعضاً به تنهایی و گاهی اوقات به همراه دارو های تجویز شده استفاده می شوند. سازمان غذا و دارو،  Vayarin (یک غذای پزشکی که شامل امگا ۳ برای درمان بیش فعالی است) را تأیید کرده است.  Vayarin را فقط با تجویز پزشک و نسخه قابل خریداری و استفاده کردن است.

رفتار درمانی

رفتار درمانی به نوجوانان کمک می کند تا مهارت های خود کنترلی و مدیریت رفتار خود را بهبود بخشند.

رفتار درمانی معمولاً شامل تکنیک هایی مانند آموزش والدین، مدیریت رفتار و آموزش مهارت های اجتماعی است. رفتار درمانی بیش فعالی (ADHD) یک روش درمانی است که به افراد مبتلا به ADHD کمک می کند تا رفتارهای خود را مدیریت کنند. این روش بر تقویت رفتارهای مثبت و کاهش رفتارهای منفی تمرکز می کند.

رفتار درمانی بیش فعالی می تواند برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD مفید باشد. این روش می تواند به افراد مبتلا به ADHD کمک کند تا:

  • توجه خود را بهبود بخشند
  • تمرکز خود را افزایش دهند
  • رفتارهای خود را کنترل کنند
  • روابط خود را بهبود بخشند
  • در مدرسه یا محل کار موفق تر باشند

رفتار درمانی بیش فعالی معمولاً توسط یک درمانگر آموزش دیده در زمینه ADHD انجام می شود. درمانگر با فرد مبتلا به ADHD و والدین یا سرپرستان او کار می کند تا یک برنامه درمانی متناسب با نیازهای فرد ایجاد کند.

پیشنهاد مشاور: پرخاشگری در کودکان ✔️ درمان معجزه آسا

 

مشاوره

مشاوره می تواند به نوجوانان مبتلا به بیش فعالی کمک کند تا با چالش های ناشی از این اختلال کنار بیایند.

مشاوره معمولاً شامل تکنیک هایی مانند آموزش مهارت های مقابله ای، آموزش مدیریت استرس و کمک به نوجوانان برای ایجاد روابط سالم است.

سریع ترین درمان بیش فعالی

بیش فعالی نوجوان نی نی سایت در همه ی قسمت های زندگی یک نوجوان تأثیر می گذارد. به عنوان یک پدر و مادر، اول باید با نوجوان خود به صورت علنی صحبت کنید. همیشه آنها را بپذیرید و از آنها حمایت کنید. همچنین می توانید از یک متخصص اطفال کمک بگیرید.

با انجام اقدامات زیر به درمان نوجوانتان کمک کنید:

  • محدودیت، جهت و انتظارات روشن و منطقی فراهم کنید.
  • یک برنامه ی روزانه تنظیم کنید و حواس پرتی ها را به حداقل برسانید.
  • فعالیت هایی که نوجوانتان در آنها می تواند موفق شود را حمایت کنید (مثلا ورزش ، سرگرمی ها یا کلاس های موسیقی)
  • با تصدیق رفتارهای مثبتشان در آنها اعتماد به نفس ایجاد کنید.
  • به رفتار مثبت او پاداش دهید.
  • برای رفتار بد عواقب تعیین کنید.
  • به برنامه ریزی و سازماندهی نوجوانتان کمک کنید.
  • یک روال و زمان ثابت برای خواب و صرف غذا و بیدار شدن، در خانواده ایجاد کنید.
  • برای کمک به انجام برنامه ها و پروژه های نوجوانتان یک سیستم یادآوری در خانه راه اندازی کنید.
  • با معلمانش در ارتباط باشید تا مطمئن شوید که نوجوانتان در مدرسه و سر تکالیفش است.
  • آرامش خود را حفظ کنید و به زندگی نوجوان خود نظم ببخشید.
  • از خواب کافی نوجوانتان مطمئن شوید. برای تلویزیون، کامپیوتر، تلفن، بازی های ویدیوئی و دستگاه های دیگر قوانین ثابتی تنظیم کنید و از خاموش بودن آنها قبل از خواب مطمئن شوید.

بیش فعالی تا چه سنی ادامه دارد

پاسخ کوتاه این است که بیش فعالی می تواند تا بزرگسالی ادامه داشته باشد.

پاسخ طولانی تر این است که بیش فعالی یک اختلال مزمن است که معمولاً در اوایل دوران کودکی تشخیص داده می شود. علائم بیش فعالی شامل نقص توجه، بیش فعالی و رفتار تکانشی است.

بر اساس تحقیقات، بیش فعالی در حدود ۶۰ تا ۸۰ درصد از کودکان مبتلا تا سنین نوجوانی ادامه دارد. در حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد از کودکان مبتلا تا بزرگسالی علائم بیش فعالی را تجربه می کنند.

علائم بیش فعالی در بزرگسالان ممکن است متفاوت از کودکان باشد. به عنوان مثال، بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی ممکن است بیش از حد صحبت کنند، بیش از حد بی قرار باشند، یا در انجام وظایف به پایان نرسانند. عوامل مختلفی می توانند بر این که بیش فعالی تا چه سنی ادامه دارد تأثیر بگذارند. این عوامل عبارتند از:

  • شدت علائم بیش فعالی
  • وجود سایر اختلالات روانی
  • عوامل محیطی

درمان بیش فعالی می تواند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی فرد کمک کند. درمان بیش فعالی معمولاً شامل ترکیبی از داروها، درمان رفتاری و آموزش است.

پیشنهاد مشاور: تربیت کودک بیش فعال

نقش والدین در درمان بیش فعالی در نوجوانان

والدین نقش مهمی در درمان بیش فعالی در نوجوانان دارند. آنها می توانند با حمایت و راهنمایی خود، به نوجوانان کمک کنند تا علائم خود را مدیریت کنند و زندگی سالم و موفقی داشته باشند.

در اینجا چند نکته برای والدین نوجوانان مبتلا به بیش فعالی آورده شده است:

  • با پزشک نوجوان خود در مورد گزینه های درمانی صحبت کنید.
  • از دارو درمانی به عنوان یک راه حل واحد استفاده نکنید.
  • رفتار درمانی را به عنوان بخشی از برنامه درمانی نوجوان خود در نظر بگیرید.
  • با مدرسه نوجوان خود همکاری کنید تا از موفقیت او در تحصیل حمایت کنید.
  • در فعالیت های اجتماعی و تفریحی نوجوان خود شرکت کنید.
  • به نوجوان خود کمک کنید تا مهارت های خود کنترلی و مدیریت رفتار خود را بهبود بخشد.

با کمک و حمایت والدین، نوجوانان مبتلا به بیش فعالی می توانند علائم خود را مدیریت کنند و زندگی سالم و موفقی داشته باشند.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با به روز ترین و علمی ترین روش های جهانی به فرزند شما کمک می کند تا در کم ترین زمان ممکن و بدون هیچ عوارض جانبی سلامت روان خود را به بالاترین حد رسانده و آینده ای درخشان را تجربه کند. برای آگاهی از روش درمانی با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع : سریع ترین درمان بیش فعالی ✔️ نوجوانان و کودکان

اگر می خواهید به الزایمر مبتلا نشوید حتما…

مهم ترین نکته در مورد حفاظت از مغز شما در برابر الزایمر پیری از همین امروز شروع می شود.

خبر خوب این است گه انسان ها بیشتر و بیشتر زندگی می کنند و خبر بد این که که افراد بیشتری در سال های بعد دچار زوال عقل و آزایمر می شوند  که سبب از دست دادن حافظه آن ها می شود.

اما شما می توانید با استفاده از این راهنما و در نظر گرفتن چیزهایی که در این مقاله وجود دارد، از این موارد رهایی یابید.

زندگی سالم، آلزایمر را کاهش می دهد

مهمترین نکته در مورد حفاظت از مغز شما در برابر الزایمر پیری امروز شروع می شود.

درست است که فراموشی پیری و دیگر مشکلات حافظه (از قبیل آلزایمر) در سن ۶۰ سالگی شروع می شوند، اما شما باید اکنون اقدام کنید تا از مغز خود محافظت کنید.

امروزه شیوه زندگی شما نقش مهمی در وضعیت آینده ایفا می کند.

استفاده از مواد و بعضی از داروها، کلسترول بالا و غیر فعال بودن و عدم تمرکز کافی، مسائلی است که می تواند احتمال الزایمر و کاهش عقل و حافظه شما را افزایش دهد.

مراقب باشید که مغز شما از همان دوران جوانی باید تحت مراقبت باشد

ممکن است فکر کنید که برای جلوگیری از مشکلات حافظه هنوز هم وقت است.

اما مطالعات پزشکان در انجمن ملی مغز و اعصاب انگلستان نشان داد که اولین نشانه های فعالیت عصبی و میزان و انتقال عصبی در سن سی سالگی شروع می شود و در چهل سالگی، آرام آرام زوال سلول های مغز شروع می شود.

البته، فراموشی چیز عجیب و غریب در انسان نیست، و همه انسان ها چیزهایی را فراموش می کنند و این اتفاق طبیعی است.

اما فراموشکاری وضعیتی است که در آن تقریبا همه چیز را فراموش می کند و ذهن او مانند تخته سیاه است که همه چیز را که بر روی آن نوشته شده است فورا پاک می کند.

ورزش عضلانی مغز

راه های دیگری برای حرکت مغز وجود دارد؛ در زیر، ما به شما راه هایی برای کار کردن مغز و حفظ آن از خطرات آینده ارائه می دهیم

در حدود ۱۵ دقیقه در سرعت بسیار بالایی حرکت کنید، سرعتی که به راحتی نمی توانید صحبت کنید.

مطالعه انجام شده در ژاپن نشان داده است افرادی که پیاده روی یا پیاده روی روزانه خود را به طور روزانه انجام می دهند کمتر احتمال دارد به آلزایمر دچار شوند.

در سریع ترین سرعت ممکن سوزاندن کربوهیدرات، ضربان قلب، آرامش و غیره به دست خواهدآمد.

پس از پیاده روی، سعی کنید تمام کلماتی که گفته اید را به خاطر بسپارید.

ورزش عضلات مغز خود را انجام دهید

شما قطعا متوجه شده اید که سلامتی بدن شما در اینده مهم است.

اما راه دیگری برای بیمه شدن مغز شما وجود دارد.

از مغز به عنوان یک عضله در بدن خود استفاده کنید.

چگونه عضلات خود را سالم نگه دارید؟

با کار با آنها، همین کار را برای مغز خود انجام دهید.

هرچه بیشتر مغزتان را به کار بگیرید، احتمالا کمتر به زوال عقل و آلزایمر دچار خواهید شد.

نتایج مطالعات منتشر شده در مجله نشان می دهد افرادی که حداقل نه ساله تحصیل کرده اند علاوه بر این، کار آنها بستگی به تحقیق و مطالعه دارد هشتاد درصد کمتر از افرادی با زیر پنج سال تحصیلات تکمیلی که با تحقیق و مطالعه سر و کار نداشته اند مبتلا به زوال عقل و آلزایمر هستند.

یکی دیگر از نکته جالب توجه، همانطور که مطالعات در هلند و بلژیک نشان می دهد، افرادی که مشاغل پیچیده ای دارند، به ویژه کسانی که کارشان نظارت بر دیگران و مدیریت آنهاست و کارشان به چالش های ذهنی نیاز دارد، کمتر از دیگران آلزایمر می گیرند.

بنابراین شما می توانید از ذهن خود استفاده کنید، خواندن و سپس تکرار آنچه که خواندید، تصورات خود را بنویسید، نقاشی کنید و بازی های ذهنی را انجام دهید.

مغز سالم به قلب سالم بستگی دارد

خوشبختانه شما می توانید کارهای زیادی برای کمک به مغز خود انجام دهید، به عنوان مثال، هر گونه اقدامی که قلب شما را تقویت خواهد کرد نیز به مغز شما کمک خواهد کرد.

قلب شما خون را به کل بدن حمل می کند و اکسیژن را به تمام بافت ها منتقل می کند.

طبیعی است که مشکل در قلب باعث اختلال در تحویل اکسیژن به بافت ها (و به عنوان مثال، بافت مغزی) و مشکلات بعدی است.

براساس مطالعات انجام شده،

  • بیشتر جوانان مبتلا به زوال عقل،
  • فراموشی و مشکلات ذهنی،
  • اضافه وزن،
  • دیابت یا افرادی که دچار سکته مغزی می شوند،

احتمال بیشتری دارند که دمانس یا آلزایمر را نسبت به دیگران داشته باشند.

این نکات نشان می دهد که شما می توانید با پیروی از سلامتی، خود را در سال های بعد از آن مصون نگه دارید.

اگر فشار خونتان را پایین نگه دارید و سطح گلوکز خون شما همیشه در حد مطلوب باشد، همیشه به اندازه کافی ورزش کنید تا وزن خود را حفظ نکنید، به احتمال بسیار زیاد، الزایمر به سراغ شما نخواهد آمد.

از لثه ها مراقبت کنید

مشکل لثه و خونریزی ان به معنای افزایش احتمال ابتلا به آلزایمر در آینده است.

مطالعات نشان داده است افرادی که دچار مشکلات لثه و بهداشت دهان بوده و سلامت ان را رعایت نمی کنند بیشتر احتمال دارد که حافظه و مشکلات شناختی در آینده را تجربه کنند.

بین سلامت لثه ها و سلامت قلب رابطه قوی وجود دارد و شاید فقدان سلامت قلب در افراد مبتلا به مشکلات لثه علت مشکلات حافظه در آینده است.

این کلمات را یک دقیقه نگاه کنید

اولین حافظه، جمجمه، فکرکردن، فکر، کوتاه ترین، قدیمی ترین، فراموشی، گذشته؛ عقل، به یاد آوردن خواب، مرگ، تعلیق، شک، گمشده، دلیل، ذهن، تیک، سلول، عجیب، تفکر، قدیمی تر.

پس از به یاد آوردن کلمات، یک دقیقه دوچرخه سواری کنید و سپس سریع راه بروید، سپس سعی کنید تمام کلمات را از بر و حفظ بخوانید.

در زمان دوم زمانی که مشغول هستید، سعی کنید کلمات را که با حرف خاصی شروع می شوند را به خاطر بسپارید.

پنج راه حل که باعث می شود مغز شما پیر نشود

این ۵ راه حل به شما کمک می کند که ماده خاکستری خود را از پیری محافظت کنید.

دست دادن قوی

دست دادن قوی نشان دهنده قدرت شماست، اما می توان گفت که این نشان می دهد احتمال کمتر ابتلا به آلزایمر در آینده است.

در واقع، اگر شما دارای قدرت زیادی هستید، احتمال ابتلا به آلزایمر کمتر است.

برای اندازه گیری قدرت خود، شما می توانید دمبلی با وزن یک دهم وزن خود را در هر دست گذاشته و حرکت دهید.

اگر شما نمی توانید با این وزنه ها بیست و پنج بار حرکت بزنید، به تمرین قدرت نیاز خواهید داشت.

مغز را شوک دهید

بعضی از مردم دوست دارند شگفت زده شوند، و برخی دیگر نه، اما مطمئن شوید که مغز همه انسان ها تعجب برانگیز است.

در واقع، محققان در مدرسه برکلی نشان داده اند که با یک پازل مواجه می شوند و حل مشکل می تواند از تخریب پروتئین های خاصی در مغز جلوگیری می کند.

حل جدول کلمات متقاطع و سودوکو ذهن شما را به چالش می کشد سپس سعی کنید کارهای مختلفی را انجام دهید و مشکلات را حل کنید.

خوردن سبزیجات

بهترین کمک تغذیه ای که می تواند به مغز شما داده شود، خوردن سبزیجات غنی از فولات و کل خانواده ویتامین B است.

افزایش رژیم غذایی فولات باعث کاهش خطر ابتلا به آلزایمر و زوال عقل می شود.

بنابراین، بهترین کاری که باید بکنید اضافه کردن سبزیجات، ماهی، قهوه و زردچوبه به رژیم غذایی شما است.

از سرتان مراقبت کنید

هر ضربه به سر می تواند احتمال ابتلا به زوال عقل را در آینده افزایش دهد.

حتی لگد زدن به سر نیز ممکن است احتمال فراموشی را در آینده افزایش دهد.

بنابراین سعی کنید از سر خود در برابر هر سانحه یا حادثه محافظت کنید.

مصرف منظم ماهی

با مصرف ماهی به طور منظم، می توانید بیست درصد احتمال کاهش حافظه و آلزایمر خود را کاهش دهید.

تغییر سبک زندگی و انتخاب شیوه زندگی مناسب می تواند احتمال فراموشی آینده را به نصف کاهش دهد.

در سی سال اینده و طبق ارزیابی سازمان بهداشت جهانی، صد و پانزده میلیون نفر در جهان از بیماری فراموشی رنج می برند.

همه ی اختلالات روانی خطرناک بوده و می تواند مشکلات بسیار زیادی را در آینده برای افراد ایجاد کند.

یکی از اختلالات روانی خطرناک را می توان آلزایمر دانست که سبب زوال عقل و فراموشی به خصوص در دوران پیری می شود و برای جلوگیری و مراقبت از آن بایستی از دوران جوانی دست کار شد.

مشاوره روانشناسی از این جهت که می‌تواند شناخت بسیار مناسبی را از فرد به او ارائه دهد و همچنین نکات لازم را برای کاهش دغدغه ها و بیماری های روحی و روانی تعیین کنند می تواند نقش مهمی را در کاهش ابتلا به آلزایمر در دوران پیری داشته باشد.

علائم خفیف بیماری آلزایمر

متخصص مغز و اعصاب می گویند که علائم بیماری آلزایمر خفیف دارد و علائم خفیفی در آلزایمر وجود دارد

  • اختلال حافظه
  • اختلال در مکان آشنایی بیمار. برای مثال، بیمار یک روز آدرس خانه خود را پیدا می کند اما روز بعد ان را گم می کند
  • مشکلات درک مفاهیم ریاضی مثل شمارش پول
  • ناراحتی تصمیم گیری و تفکر منطقی
  • از دست دادن انگیزه برای شروع
  • اختلال شخصیت

بعضی از علائم بیماری آلزایمر خفیف ممکن است با افسردگی اشتباه گرفته شود، بنابراین گاهی اوقات بیمار ممکن است از نظر بیماری ضعیف تشخیص داده شود، و باید تشخیص داده شود.

علائم بیماری آلزایمر متوسط

متخصصان بیماری های عصبی در مورد نوع آلزایمر و نوع علائم متوسط ​​نیز گفته اند که در بیماری آلزایمر، علائم متوسطی مانند

  • اختلال حافظه نسبت به نوع ملایم و کاهش تمرکز فردی
  • اختلال در شناسایی دوستان و اعضای خانواده
  • اختلال گفتاری و مشکلات یادگیری در محتوای جدید
  • بیقراری در اندام
  • باعث توهم و سوء ظن اعضای خانواده نزدیک می شود

علائم بیماری آلزایمر شدید

متخصصان مغز و اعصاب در ادامه در مورد علائم بیماری آلزایمر شدید نیز علائم بیماری آلزایمر شدید را موارد زیر می دانند:

  • عدم تشخیص و شناختن افراد نزدیک و آشنا
  • کاهش وزن به علت فقدان انگیزه برای تغذیه
  • ایجاد تاری دید

اختلالات بلع غذا، مشکل در کنترل ادرار و مدفوع و افزایش خواب

چگونه آلزایمر نگیریم؟

متخصصان  در پاسخ به سوالی در مورد اینکه چه کاری برای جلوگیری از این بیماری انجام شود، می گویند:

  • فعالیتهای ورزشی منظم
  • اجتناب از استرس و اضطراب هیجانی
  • رژیم غذایی مناسب و استفاده از رژیم های کم چربی و روغن هایی از جمله روغن زیتون، ماهی، آجیل، روغن کنجد، دانه های آفتابگردان، روغن نباتی و روغن نارگیل
  • استفاده از سبزیجات و میوه های تازه، به ویژه میوه ها حاوی ویتامین C و D مانند سیب، هلو، انجیر، کشمش و مرکبات
  • استفاده کمتر از گوشت قرمز
  • استفاده نکردن زیاد از محصولات لبنی با چربی بالا مانند پنیر، شیر و حتی کره

بیماری آلزایمر چگونه درمان می شود؟

درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، و موضوع مهم پیشگیری و کنترل علائم بیماری است.

درمان دارویی در بیماری آلزایمر کم است.

البته، در مراکز تخصصی بزرگ، آنها در حال کار بر روی موادی هستند که می توانند این بیماری را درمان کنند، و بنابراین ما امیدواریم که این داروها در چند سال آینده به بازار عرضه شوند.

افرادی که در محل بیماری هستند نیاز به مراقبت ویژه ای دارند تا پیشرفت بیماری را کاهش دهند.

بنابراین حضور خانواده و دوستان در خانواده برای آنها بسیار مفید خواهد بود و بنابراین نباید آنها را به خانه های پرستاری و سالمندان گذاشت.

از آنجا که بازدید از مراکز و محیط منتشر نشده می تواند مشکلات روانی را تحریک و تشدید کند و در نتیجه بیماری را تشدید می کند.

بیماری، از جمله سکته مغزی، دیابت پیشرفته، کلیه، بیماری قلبی عروقی و یا برخی از بیماری های مغز می تواند منجر به آسیب مغزی و اختلال در مغز شود.

بیماری های ارثی که موجب تخریب مغز می شوند می توانند علائم مانند بیماری آلزایمر را ایجاد کنند.

منبع : اگر می خواهید به الزایمر مبتلا نشوید حتما…

بوسپیرون و افسردگی

بوسپیرون که با نام تجاری بوسپر نیز شناخته می شود از جمله داروهای ضد اضطراب است که برای درمان اختلالات اضطرابی از جمله اضطراب فراگیر، اضطراب اجتماعی و سایر انواع اضطراب ها به کار می رود.

عملکرد اساسی بوسپیرون به این صورت است که از طریق تاثیر بر مواد طبیعی در مغز و انتقال‌دهنده‌های عصبی، برای درمان اختلال اضطراب به کار می‌ رود.

پس از مصرف بوسپیرون، علایمی از موارد زیر کاهش یافته و به طور کلی علایم اضطراب فروکش خواهد کرد.

  • تپش قلب،
  • گز گز کردن دست ها،
  • خیس شدن کف دست
  • و..

از بوسپیرون علاوه بر درمان رایج در اختلالات اضطرابی، به منظور کاهش علایم افسردگی نیز استفاده می شود.

پژوهش های بالینی موید ان است که در اختلال کمبود مسل جنسی نیز بوسپیرون می تواند مفید واقع شود هر چند تجویز و تشخیص نهایی بر عهده ی پزشک است.

دوز مصرفی بوسپیرون و نحوه ی مصرف

نحوه ی مصرف به دستور پزشک معالج تان مشخص می شود. بنابراین از کم و یا زیاد کردن خودسرانه دوز دارو اجتناب کنید.

بر اساس مزان اضطراب، شدت علایم و نحوه ی پاسخ گویی بدن تان، ممکن است ۲ الی ۳ بار مصرف خوراکی در طی روز برای تان در نظر گرفته شود.

نکته ی قابل توجه آن است که بلافاصله پس از مصرف این دارو، علایم اضطراب کاهش نخواهند یافت.

به عبارتی ممکن است در هفته های اول مصرف، علایم بیشتری از اضطرابرا تجربه کیند که به مرور و پس از حداقل۱ماه کاهش خواهند یافت.

بنابراین از مصرف بوسپیرون به عنوان مسکن موقت خودداری کنید و طول دوره ی مصرف تان را به طور کامل طی کنید.

عوارض جانبی بوسپیرون

عوارضی زیر از جمله عوارض احتمالی بوسپیرون است که با مصرف همزمان گریپ فروت ممکن است تشدید شود.

  • سرگیجه،
  • خواب‌آلودگی،
  • سردرد،
  • تهوع،
  • نگرانی،
  • بی‌قراری،
  • تاری دید،
  • خستگی
  • مشکلات خواب

اگر هر یک از این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد به سرعت با پزشک خود تماس حاصل کنید.

بیماران اضطرابی ممکن است در بسیاری از موارد، از مبتلا شدن به عوارض جانبی در هراس باشند و به همین دلیل، مصرف دارو را ادامه ندهند.

در این زمینه لازم است بدانید که عوارض جانبی در مورد همه ی افراد صادق نیست و تداوم دارو تا کنترل کامل اضطراب، امری ضروری است.

بهترین کار این است که به پزشک تان اعتماد کنید و روان درمانی و مشاوره را همزمان با دارو پیش ببرید.

بوسپیرون و افسردگی هر دو بر هم تاثیرگذاشته و علاوه بر درمان افسردگی، استفاده نادرست آن سبب بروز افسردگی می شود.

تداخلات دارویی بوسپیرون چیست؟

بوسپیرون و داروهای کنترل کننده ی اضطراب با طیف وسیعی از ضدافسردگی ها دارای تداخلات اساسی هستند.

همچنین تداخل این دارو با داروهای انتقال دوپامین و لوفلوپان کاملا جدی و نیازمند توجه است.

در صورتی که داروی ضد افسردگی:

  • نفازودون،
  • ریفامپین،
  • دیازپام،
  • تمازپام
  • و یا دارویی از مجموعه ی بنزودیازپین ها

را استفاده می کنید نیز لازم است پزشک تان را در جریان قرار دهید چرا که تداخلات دارویی متوسطی وجود خواهد داشت.

علاوه بر داروها مصرف حشیش، ماریجوانا، الکل و مسکن ها نیز منجر به تداخلات شدیدی با بوسپیرون خواهد شد.

لازم است تا قبل از شروع مصرف، سوابق برخی بیماری ها مانند:

  • مشکلات کلیوی،
  • کبدی،
  • اختلالات خلقی از جمله:
  • دوقطبی،
  • شیدایی
  • و افسردگی

نیز به اطلاع پزشک معالج تان رسانده شود.

در صورتی که مصرف بوسپیرون را شروع کردید، استفاده از سایر داروهای گیاهی ضد اضطراب، بارداری، شیردهی و سابقه ی حساسیت نسبت به این دارو نیز باید در نظر گرفته شود.

بوسپیرون و افسردگی دو موردی است باید با هم بررسی شوند.

آیا بوسپیرون به تنهایی کافی است؟

مکانیزم عمل این دارو در کاهش علایم اضطراب و افسردگی از تغییر تغییر در مواد طبیعی انتقال دهنده های عصبی مغز است.

باید بدانید که بوسپیرون و افسردگی با هم در ارتباط هستند.

به این طریق، عملکرد فیزیکی مغز به حالت عادی برگشته و علایم کمتری تجربه خواهد شد. اما این تغییر به تنهایی کافی نخواهد بود.

از آنجا که بخش قابل توجهی از علایم اضطراب و افسردگی در نتیجه ی افکار معیوب فرد ایجاد می شوند، مراجعه به روانشناس و مشاور به منظور آگاهی از خطاهای شناختی و اصلاح آن ها کاملا ضروری است.

در غیر این صورت دارودرمانی صرف اگر چه ممکن است علایم را کاهش دهد اما منجر به حذف آن ها نخواهد شد.

منبع : بوسپیرون و افسردگی

درمان شناختی رفتاری افسردگی

درمان شناختی رفتاری افسردگی

درمان شناختی رفتاری افسردگی یکی از روش های موثر روان درمانی می باشدکه برای بهبود افسردگی به کار می رود، یکی از شایع ترین بیماری های روانی افسردگی می باشد که در طول سال افراد زیادی را درگیر می کند که معمولا با مشکلاتی مانند ناامیدی و بی لذتی رو به رو می شوند.

افراد افسرده معمولا از فعالیت های شغلی و فعالیت های تحصیلی باز می مانند و مهم ترین عامل خطرساز برای بیماران افسرده میل و گرایش آن ها به خودکشی می باشد در این مقاله به بررسی مختصری از افسردگی و درمان آن می پردازیم و درمان افسردگی با رویکرد رفتاری بحث می کنیم.

رفتار درمانی شناختی چیست؟

یکی از انواع روش های درمانی، رفتار درمانی شناختی می باشد که به فرد کمک می کند تا نگرش و دید خود را نسبت به وقایع تغییر دهد و در نتیجه به نحوه ی موثرتری با اتفاقات برخورد کند تا زندگی سالم تری داشته باشد.

علاوه بر این در این روش درمانگر سعی می کند نگرش را تغییر دهد و مشکلات و اختلالات روانی را شناسایی کند اما در این روش ریشه یابی به صورت عمیق انجام نمی شود و درمانگر تنها بر مشکلات حال تمرکز دارد.

درمان شناختی رفتاری افسردگی

در بسیاری از موارد بدون مصرف دارو با مراجعه به روانشناس می توان افسردگی را درمان کرد و در صورتی که درمانگر تشخیص دهد علائم افسردگی شما بسیار شدید است در این صورت برای درمان افسردگی شما را به یک روانپزشک برای دریافت دارو ارجاع می دهد و در حالتی که افسردگی خفیف تر است از روش های درمانی شناختی – رفتاری برای درمان آن استفاده می شود، تمرکز بر روی این درمان به تغییر دادن فکر و رفتار فرد منجر می شود و بر اساس نظر روان درمانگران شناختی رفتاری، شتاخت و نوع نگرش افراد به زندگی بر هیجانات آن ها تاثیر می گذارند.

در نتیجه اگر بتوان نوع نگاه به زندگی و اتفاقات پیرامون را تغییر داد در این صورت می توان بر هیجانات منفی و افسردگی چیره شد. در روش درمان شناختی رفتاری افسردگی، درمانگر تلاش می کند تا تجربیات مثبت و جدیدی را برای مراجع کننده اش به وجود آورد تا بتواند بر اساس موارد مثبت زندگی جدیدی را برای فرد آغاز کند.

در درمان شناختی رفتاری افسردگی چه افکاری مورد بررسی قرار می گیرند؟

افکاری که در درمان افسردگی مورد بررسی قرار می گیرد شامل فکرایی می باشد که به سلامت فرد آسیب وارد می کند و اعتماد به نفس او را کاهش می دهد و این افکارها به عنوان تحریف های شناختی تعریف شده اند که می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • تفکر همه یا هیچ: سیاه و سفید دیدن دنیا و وقایع آن
  • بی اهمیت شمردن رویدادهای مثبت
  • تعمیم افراطی: به صورتی که فرد یک رویداد منفی به موقعیت های دیگر مربوط می سازد.
  • شخصی سازی: ربط دادن همه وقایع به خود
  • فیلتر ذهنی: داشتن نگاه بدبینانه به همه رویداد های پیرامون به طوری که واقعیت تیره و تار دیده می شود.

در این روش درمانی فکر به تنهایی تغییر نخواهد کرد بلکه سبک فکر کردن به طور کلی تغییر می کند چون ذهن اگر بیمار شود سبک فکری را درگیر می کند و بیشتر به مشکلات و احساسات منفی دامن می زند درمانگر در این راه مراجع کننده را هدایت می کند و جایگزینی افکار توسط خود فرد صورت می گیرد و هیچ کس او را وادار نمی کند تا به شیوه خاصی فکر کند.

درمان شناختی رفتاری برای افسرده ها چند جلسه طول می کشد؟

روش درمانی شناختی رفتاری یکی از روش های روان درمانی کوتاه مدت به حساب می آید، در حالی که روش های دیگر ممکن است سال ها طول بکشد اما در این روش به چیزی حدود ۱۰ جلسه نیاز است تا درمان صورت گیرد و معمولا این جلسات به صورت هفتگی برگزار می شود. هر چه قدر در درمان پیشرفت حاصل شود در این صورت فواصل بین جلسات درمانی نیز افزایش خواهد یافت.

بخش های مهم درمان شناختی رفتاری افسردگی

درمان شناختی رفتاری افسردگی درمان ساختار مندی می باشد و هر جلسه بر اساس هدفی که از قبل مشخص شده است پیش می رود و درمانگران با استفاده از این روش باید پروتکل های مخصوصی را مورد استفاده قرار دهند.

دو بخش در روش درمان شناختی رفتاری مهم است که یک تغییر دادن افکار آسیب رسان مراجع و دیگری کمک به مراجع کننده برای تغییر رفتارهای مخرب می باشد، در واقع این دوساختار درمان را تکمیل می کنند و در ادامه به بررسی هر کدام از این موارد به طور جداگانه می پردازیم.

در صورتی که فرد به اختلال افسردگی شدیدی مبتلا شود در این صورت انرژی و آمادگی لازم برای شرکت در جلسات روان درمانی را نخواهد داشت و در این صورت در روند درمان او تغییراتی به وجود می آید، به خصوص زمانی که فکر های خودکشی و مرگ شدت یابد. برای این که افکار از بین برود و آمادگی در فرد برای روان درمانی ایجاد شود در این مرحله ابتدا باید روان درمانی شروع شود و بعد از گذشت چند هفته در کنار دارو درمانی روان درمانی آغاز شود.

تصمیم گیری صحیح در این شرایط نیازمند دریافت مشاوره افسردگی از طریق روانشناس می باشد تا راهکارهای لازم را بیان کند.

  1. درمان شناختی رفتاری، تغییر دادن فکر

یکی از مهم ترین بخش های فرایند برای درمان افسردگی تغییر دادن فکر و نگرش در افراد افسرده می باشد، افرادی که افسرده هستند معمولا اتفاقات مختلف زندگی خودشان را به صورت ناامیدانه تغییر می دهند و اگر با شکستی رو به رو شوند آن را به بی کفایتی خودشان و موفقیت شان را به شانس و عوامل بیرونی مربوط می سازند و به همین دلیل زمانی که فرد افسرده به پیشرفت و یا موفقیتی می رسد باز هم در زندگی دچار بیماری افسردگی می باشد.

درمانگر برای این که بازسازی شناختی را انجام  دهد باید اتفاقات زندگی را مرور کرده و به بررسی آن ها بپردازد تا بازسازی معنای رخدادها برای بیمار انجام شود به عنوان مثال یک فرد افسرده خودش را بی کفایت و شکست خورده می داند و زمانی که در امتحانی نمره متوسط کسب کرد احساس می کند که خنگ و ناتوان است و خودش را مورد سرزنش قرار می دهد در این شرایط درمانگر با استفاده از تکنیک هایی مانند قاب گیری مجدد به فرد کمک می کند تا از دریچه دیگری به وقایع نگاه کند و در این هنگام افسردگی فرد درمان شود.

  1. درمان شناختی رفتاری، تغییر رفتار

کار کردن بر روی افکار به زمان بیشتری نیاز دارد و زمانی که درمانگر بر روی افکار فرد کار می کند، سعی می کند تا برنامه ای تحت عنوان فعال سازی رفتاری را برای درمان افسردگی اجرا  نماید در این صورت مراجع کننده به کمک درمانگر سعی می کند تا فعالیت های روزانه را مورد بررسی قرار دهد و برنامه زمانی مشخصی برای انجام فعالیت های ثمربخش تعیین نماید.

در صورتی که فعالیت ها بیشتر باشد انرژی روانی فرد بیشتر شده و در نتیجه مراجع کننده در یک چرخه مثبت و سالم قرار می گیرد و این چرخه باعث خواهد شد تا افکار منفی و مخرب نیز بهبود یابد و بر روی این افکار تاثیرگذار خواهد بود.

منبع : درمان شناختی رفتاری افسردگی

تاثیر استرس بر بدن | ۱۳ آسیب استرس و فکر زیاد

تاثیر استرس بر بدن می تواند سلامت و رفاه ما را خراب کند، بنابراین طبیعی است که گاهی اوقات احساس استرس و اضطراب زیادی داشته باشید. اما استرس طولانی مدت نه تنها می تواند باعث ایجاد یا تشدید مسائل مربوط به سلامت روان شود، بلکه می تواند به سلامت جسمانی ما نیز آسیب برساند.

هنگامی که با یک تهدید مواجه می شوید، پاسخ بدن “جنگ یا گریز” فعال گردیده، سیستم عصبی سمپاتیک فعال شده و بدن شما آدرنالین، کورتیکواستروئیدها و سایر مواد شیمیایی تولید می کند تا عضلات را به کار بهتر کرده و فعالیت بدن را بهبود بخشد.

آسیب استرس و فکر زیاد | تاثیر استرس بر بدن

ترشح مداوم هورمون های استرس از جمله آدرنالین، کورتیزول و نورآدرنالین می تواند باعث مشکلات معده، مشکلات عضلانی شود و بر چرخه قاعدگی ما  نیز تأثیر بگذارد.

۱٫ تاثیر استرس بر بدن – مشکلات معده

هضم توسط سیستم عصبی کنترل می شود که از اعصابی تشکیل شده است و با سیستم عصبی مرکزی ارتباط برقرار می کنند. پاسخ مبارزه یا گریز می تواند بر هضم تأثیر بگذارد زیرا سیستم عصبی مرکزی جریان خون را قطع می کند، ترشحات مورد نیاز برای هضم غذا را تغییر می دهد و می تواند باعث انقباض عضلات گوارشی شود.

استرس می تواند باعث انقباض معده، علائم سندرم روده تحریک پذیر (IBS) مانند گرفتگی عضلات، درد، اسهال و یبوست شود.

تنش عضلانی یک عارضه جانبی رایج استرس می باشد زیرا زمانی که سیستم مبارزه شما فعال می شود، عضلات شما منقبض شده و با گذشت زمان، این می تواند باعث درد، ناراحتی، سردرد، میگرن و مشکل حرکتی شود.

۲٫ تاثیر استرس بر بدن- اثرات قلبی عروقی

ضربان قلب و فشار خون با شروع استرس افزایش می یابد، اما پس از پایان استرس به حالت عادی باز می گردند. این در کوتاه مدت طبیعی است.

با این حال، تحقیقات استرس را با مشکلات جدی قلبی عروقی مرتبط دانسته است. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد، نشان داد که افزایش فعالیت در آمیگدال (ناحیه‌ای از مغز که مسئول استرس است) با خطر بیشتر بیماری قلبی و سکته مرتبط است.

ما همچنین می دانیم که افراد در هنگام استرس بیشتر احتمال دارد عادت های خطرناکی مانند سیگار کشیدن، پرخوری یا نوشیدن زیاد الکل را از سر بگیرند که خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می دهد.

هنگامی که استرس دارید، ترشح هورمون‌هایی مانند آدرنالین منجر به «انگیختگی» و بی خوابی می شود، که خطر چاقی، بیماری قلبی و دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد.

اگر بیماری عروق کرونر قلب دارید و استرس یا اضطراب را تجربه می کنید، ممکن است علائمی مانند آنژین صدری، درد قفسه سینه ناشی از کاهش جریان خون به قلب را تجربه کنید. اگرچه استرس به طور معمول تهدید کننده زندگی نیست، اما می تواند علامت هشدار دهنده ای باشد که ممکن است در معرض خطر حمله قلبی یا سکته قرار داشته باشید، بنابراین علائم آن را جدی بگیرید.

۴٫ تاثیر استرس بر بدن – مو

بله، استرس می تواند باعث ریزش موهای شما شود. دوره های طولانی استرس زیاد می تواند منجر به اختلال در چرخه مو شود. موهای آسیب دیده ممکن است ریزش کند یا دچار آسیب هایی مانند موخوره شود.

آلوپسی آره آتا، زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به فولیکول های مو حمله می کند و باعث ریزش مو می شود و به دلیل استرس زیاد ایجاد می شود.

۵٫ تاثیر استرس بر بدن – ناخن

استرس زیاد می تواند ناخن ها را ضعیف کند. ناخن های سالم به ویتامین ها و مواد معدنی مانند پروتئین، بیوتین، سیلیس، منیزیم، روی و آهن نیاز دارند.

استرس جذب مواد مغذی مورد نیاز بدن را سخت‌تر می‌کند، بنابراین کندن ناخن، سوراخ کردن و خرد کردن ناخن‌ها همگی عوارض جانبی استرس هستند.

۶٫ سیستم ایمنی و تولید مثل

تحقیقات نشان داده است که استرس می تواند تاثیر منفی بر سیستم ایمنی داشته باشد. در زمان های کوتاه، هورمون کورتیزول می تواند با محدود کردن التهاب، ایمنی را تقویت کند، اما در دوره های زمانی طولانی تر، کورتیزول بیش از حد می تواند منجر به التهاب بیشتر شود.

استرس همچنین می‌تواند بر سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد زیرا می‌تواند اثربخشی گلبول‌های سفید خون را که با ویروس‌ها و باکتری‌ها مبارزه می‌کنند، کاهش دهد.

ترشح هورمون های استرس بر سیستم تولید مثل نیز تأثیر می گذارد. کورتیزول بر میزان استروژن و پروژسترون بدن که چرخه قاعدگی شما را تنظیم می کند تأثیر می گذارد. اگر استرس دارید و سطح کورتیزول شما افزایش یافته است احتمالا پریودهای نامنظمی را تجربه می کنید.

۸٫ تاثیر استرس بر بدن، دندان ها

استرس می تواند باعث شود که ما دندان های خود را به هم فشار دهیم و در نتیجه درد مفاصل و عضلانی به نام اختلالات گیجگاهی فکی ایجاد شود. این منجر به سردرد، گردن درد، کمر درد، دندان های فرسوده و نامناسب می شود.

۹٫ پرخوری

ما به احتمال زیاد در مواقع استرس زیاد پرخوری می کنیم و به سراغ غذاهای پر کربوهیدرات و قندهایی می رویم که دوپامین را آزاد می کنند، یک انتقال دهنده عصبی که به ما احساس خوبی می دهد.

۱۰٫ مقابله با استرس

علائم استرس ممکن است احساسی یا ذهنی باشد، مانند احساس غرق شدن، تحریک پذیری، مشکل در تمرکز یا مشکل در تصمیم گیری. علائم همچنین می تواند فیزیکی باشد، مانند احساس خستگی، سرگیجه یا سردرد. استرس می تواند در تغییرات رفتاری نیز ظاهر شود.

به بدن خود گوش دهید. آیا بیش از حد غذا می خورید، الکل می نوشید، برای مقابله با استرس مواد مخدر مصرف می کنید؟ آیا در ارتباط با همکاران یا خانواده عصبانی یا بداخلاق می شوید؟

تغییر سبک زندگی، بهبود تاثیر استرس بر بدن

ورزش بیشتر می تواند به کاهش تنش بدنی و پاکسازی سر در هنگام استرس کمک کند. حرکات کششی، یوگا و پیلاتس می توانند به کاهش تنش عضلانی نیز کمک کنند.

کاهش مصرف الکل، ترک سیگار و رعایت یک رژیم غذایی سالم نیز در کنترل استرس کمک کننده خواهد بود.

کنترل

بهبود مدیریت زمان، تعیین اهداف قابل دسترس و مشخص کردن کارهای روزمره در لیست روزانه می تواند به شما کمک کند که کنترل بیشتری بر زندگی خود داشته و استرس را کاهش دهید. تغییرات ساده در محل کار، مانند استراحت مناسب و غذاهای مقوی نیز می تواند به شما کمک کند.

آرامش

تمرینات تنفسی آرام بخش، تمرکز حواس و مدیتیشن همگی می توانند به شما در آرامش و غلبه بر استرس کمک کنند. زمانی که احساس خستگی می کنید، نفس های آهسته و عمیق بکشید و سعی داشته باشید که بر استرس خود غلبه کنید.

شبکه پشتیبانی

یک شبکه پشتیبانی خوب از همکاران، دوستان و خانواده می‌تواند مشکلات شما را کاهش داده و به شما کمک کند تا چیزها را به گونه‌ای متفاوت ببینید. چت تلفنی یا نوشیدن قهوه واقعاً می تواند به رفع نگرانی هایی که باعث استرس شما می شود کمک کند.

تعیین اهداف

تعیین اهداف برای خود، مانند یادگیری یک زبان جدید، به ایجاد اعتماد به نفس کمک می کند که می تواند توانایی شما را برای مقابله با استرس بهبود بخشد. علاقه مندی های خود را بررسی کنید و با توجه به آن ها اهدافی را تعیین کنید.

مشاور 

اگر تکنیک‌های خودیاری برای شما کارساز نیست، می‌توانید به مشاور مراجعه کنید تا درمان هایی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) به شما معرفی کند، مشاور به شما کمک می کند تا استرس خود را کنترل کرده و حس بهتری نسبت به زندگی و مسائل سخت و دشوار پیدا کنید.

همیشه به یاد داشته باشید که همه ما در برابر استرس آسیب پذیر هستیم و این می تواند زندگی ما را تحت تاثیر قرار دهد، اما می توان آن را شکست داد و زندگی بهتری فراهم کرد.

منبع : تاثیر استرس بر بدن | ۱۳ آسیب استرس و فکر زیاد

حملات پانیک را در سه ثانیه متوقف کنید

حملات پانیک را در سه ثانیه متوقف کنید

حملات پانیک یک اختلال اضطراب شایع است که با دوره های ناگهانی ترس و لرز، تنگی نفس و احساس عذاب قریب الوقوع مشخص می شود.

در حالی که حملات پانیک می تواند ناتوان کننده باشد، تکنیک های موثر بسیاری وجود دارد که می توانید برای درمان از آن ها استفاده کنید. در این مقاله، برخی از متداول‌ترین تکنیک‌های شناختی رفتاری برای درمان حملات پانیک را مورد بحث قرار می‌دهیم.

حملات پانیک چیست؟

حملات پانیک دوره هایی از ترس و اضطراب شدید است که می تواند از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد. آن ها اغلب در پاسخ به یک رویداد محرک، مانند ضرب الاجل کاری استرس زا، موقعیت ناآشنا که احساس می کنند نمی توانند آن را ترک کنید، یا مواجه شدن با چیزی که به نظر تهدیدکننده است، رخ می دهد.

حملات پانیک با علائم فیزیکی مانند تپش قلب، تعریق، لرزش و احساس جدایی از واقعیت همراه است. آن ها همچنین می توانند منجر به احساس وحشت و ترس شوند که می تواند در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند.

در حالی که حملات پانیک می تواند بسیار ناتوان کننده باشد و باعث ناراحتی قابل توجهی شود، قابل درمان هستند و می توان آن ها را از طریق درمان شناختی-رفتاری (CBT) مدیریت کرد. درمان شناختی رفتاری نوعی روان درمانی است که به افراد کمک می کند یاد بگیرند چگونه افکار و احساسات خود را مدیریت کنند تا علائم خود را کاهش دهند.

چه چیزی باعث حملات پانیک می شود؟

هنگامی که فردی دچار حمله پانیک می شود، بدن به حالت جنگ یا فرار می رود. این یک مکانیسم تکاملی است که برای محافظت از ما در برابر تهدیدها طراحی شده است و به ما امکان می دهد با یک تهدید درک شده مقابله کنیم یا از آن فرار کنیم.

هنگامی که پاسخ مبارزه یا گریز فعال می شود، این امر باعث افزایش ضربان قلب، فشار خون شده و تنفس فرد سریع و کم عمق می شود. این واکنش ها به دلیل ترشح هورمون هایی مانند آدرنالین و کورتیزول در پاسخ به ترس یا استرسی است که باعث حمله پانیک می شود.

چگونه با استفاده از تکنیک های شناختی رفتاری حملات پانیک را متوقف کنیم؟

اگر حملات پانیک را تجربه می‌کنید، مهم است که راهی برای کاهش وقوع آن‌ها پیدا کنید. خوشبختانه، درمان شناختی-رفتاری (CBT) می تواند به شما در انجام این کار کمک کند.

درمان شناختی رفتاری  نوعی روان درمانی است که بر تغییر افکار و رفتار شما به عنوان علت اصلی مشکلات اضطرابی شما تمرکز دارد. در اینجا چند تکنیک شناختی رفتاری وجود دارد که می تواند به شما در جلوگیری از وقوع حملات پانیک کمک کند:

  1. علائم هشدار دهنده حمله پانیک را بشناسید و آن را جدی بگیرید. به آنچه باعث اضطراب شما می شود توجه کنید و به دنبال الگوهایی در علائم خود باشید. این به شما کمک می کند تا بفهمید که چرا حملات پانیک رخ می دهد و چگونه باید از آن ها در آینده اجتناب کنید.
  2. مکانیسم های مقابله ای را برای زمانی که حمله پانیک رخ می دهد، ایجاد کنید. داشتن یک برنامه به شما این امکان را می دهد که آرام بمانید و به خود اطمینان دهید که حمله در نهایت به پایان خواهد رسید. برخی از مکانیسم‌های متداول مقابله‌ای شامل قدم زدن، تمرینات تنفسی یا تمرین‌های تجسمی می باشند.
  3. در مورد مشکلات اضطراب خود با کسی صحبت کنید. صحبت آشکار در مورد ترس ها و تجربیات خود می تواند برای غلبه بر آن ها بسیار مفید باشد. همچنین می تواند به کاهش استرس کمک کند و در طول درمان انگیزه شما را حفظ کند.
  4. ۱۰ نفس عمیق بکشید. تمرکز بر تنفس و بازدم مسیر آرامش را در سیستم عصبی شما فعال می کند. این به شما در کاهش تهویه هوا، افزایش ضربان قلب و لرزشی که ممکن است در هنگام هراس تجربه کنید، کمک می کند.
  5. به یاد داشته باشید که حملات پانیک تلاش بدن برای محافظت از شما است. اگرچه این احساسات می توانند شدید و ناراحت کننده باشند، اما به شما آسیبی نمی رسانند.
  6. مکانی آرام انتخاب کنید. برخی از تصاویر و صداها می توانند باعث تشدید پانیک شوند بنابراین مکان انتخابی انتخاب کنید تا در آن آرامش کافی را تجربه کنید.

تمرین تنفسی برای حملات پانیک

اگر در طول حمله پانیک به سرعت نفس می‌کشید، انجام تمرینات تنفسی می‌تواند علائم دیگر را کاهش دهد. بنابراین کارهای زیر را انجام دهید:

  • تا جایی که می توانید آرام، عمیق و آرام نفس بکشید.
  • به آرامی، عمیق و به آرامی از طریق دهان خود نفس بکشید.
  • برای برخی افراد شمردن پیوسته از یک تا پنج در هر دم و هر بازدم مفید است.
  • چشمان خود را ببندید و روی تنفس خود تمرکز کنید.
  • باید در عرض چند دقیقه احساس بهتری داشته باشید بنابراین ممکن است بعد از آن احساس خستگی کنید.

راه های پیشگیری از حملات پانیک

شما باید سعی کنید دریابید که تحت چه استرس خاصی قرار دارید که می تواند علائم شما را بدتر کند. مهم است که حرکات و فعالیت های روزانه خود را محدود نکنید.

  • انجام تمرینات تنفسی هر روز به جلوگیری از حملات پانیک و تسکین آن ها در هنگام وقوع کمک می کند
  • ورزش منظم به ویژه ورزش های هوازی، به شما در مدیریت سطوح استرس، رهایی از تنش، بهبود خلق و خو و افزایش اعتماد به نفس کمک می کند.
  • برای تثبیت سطح قند خون خود وعده های غذایی منظم بخورید.
  • از مصرف کافئین، الکل و سیگار اجتناب کنید. مصرف این ها می توانند حملات پانیک را بدتر کنند.
  • دانستن اینکه افراد دیگر نیز همین احساسات را تجربه می کنند می تواند باعث اطمینان خاطر شود.
  • درمان شناختی رفتاری (CBT) می تواند الگوهای افکار منفی را که حملات پانیک شما را تغذیه می کند، شناسایی و تغییر دهد.

علائم حمله پانیک

  • ضربان قلب تند یا تند
  • تنگی نفس
  • احساس اینکه ممکن است در حال مرگ باشید.
  • احساس عذاب قریب الوقوع
  • احساس می کنند که کنترل بدن و احساسات خود را از دست داده اند.
  • درد یا گرفتگی قفسه سینه
  • عرق کردن
  • لرزش شدید

حمله پانیک چه تفاوتی با اضطراب دارد؟

در حالی که برخی علائم میان حملات پانیک و اضطراب ممکن است مشابه باشند (مانند ضربان قلب سریع، تنگی نفس، سرگیجه)، وحشت و اضطراب دو چیز بسیار متفاوت هستند.

برای شروع، حمله پانیک شروع بسیار ناگهانی دارد و علائم شدیدی به همراه دارد. در عرض چند ثانیه، ممکن است درد قفسه سینه، لرزش را تجربه کرده یا احساس کنید که از واقعیت خود جدا شده اید.

با این حال، اضطراب به تدریج در طول زمان ایجاد می شود. ممکن است خود را بیش از حد نگران کنید و در طول روزها و هفته ها احساس اضطراب شدیدی داشته باشید. برخلاف حملات پانیک، اضطراب علائم کمتری دارند، اما علائم ممکن است برای مدت زمان طولانی‌تری (روزها، هفته‌ها یا حتی ماه‌ها) پایدار باشند.

به طور خلاصه، حمله پانیک از نظر شدت علائم و مدت زمانی که علائم خود را نشان می دهند با اضطراب متفاوت است.

نتیجه

حملات پانیک می تواند یک تجربه ناتوان کننده، هم از نظر ذهنی و هم از نظر جسمی باشد. اگر در وهله اول به دنبال راه هایی برای جلوگیری از وقوع حملات پانیک هستید، CBT (درمان رفتاری شناختی) یک نقطه شروع عالی است.

درمان شناختی رفتاری شامل آموزش به شما می شود که چگونه چیزهایی را که باعث حمله پانیک شما می شوند شناسایی کنید و سپس بر جایگزینی آن افکار با افکار مثبت تر تمرکز کنید. این تکنیک در ابتدا می تواند دشوار باشد، اما با تمرین آسان تر و در نهایت در جلوگیری از بروز حملات پانیک موثرتر می شود.

منبع : حملات پانیک را در سه ثانیه متوقف کنید

استرس زندگی شما را نابود نمی کند چرا ؟

همه ما استرس های روزمره را تجربه می کنیم، به ویژه زمانی که رویدادهای مهمی در زندگی ما اتفاق می افتد. برای مواقعی که زندگی به تنهایی بیش از حد سخت می شود، ما می توانیم به شما کمک می کنیم. با کمک درمانگران ما، می توانید تکنیک های جدیدی برای مدیریت زندگی خود بیاموزید تا احساس بهتری داشته باشید.

استرس چیست؟

بدن شما تغییرات زندگی را تشخیص می دهد و گاهی اوقات از طریق واکنش استرس به آن ها پاسخ می دهد. این واکنش‌ها فیزیکی، عاطفی یا ذهنی هستند که در تلاش برای سازگاری با شرایط می باشند. اگرچه این یک بخش عادی از زندگی روزمره است، اما گاهی اوقات ممکن است احساس طاقت فرسایی پیدا کنید.

این همان زمانی است که برای مقابله با استرس و ایجاد مهارت های جدید مقابله ای به کمک مشاور استرس نیاز دارید.

از س.یی برخی استرس ها مفید و سازنده هستند و به شما کمک می کنند به سمت موفقیت حرکت کنید.

استرس می تواند به سلامتی شما آسیب برساند.

هرگز اجازه ندهید هیچ یک از احساسات شما بیش از حد به آن رسیدگی شود زیرا می تواند بر سلامت و رفاه شما تأثیر بگذارد . استرس یک واکنش طبیعی است که به ما انگیزه می دهد، ما را از محیط اطرافمان آگاه می کند و ما را قادر می سازد از مشکلات بزرگتر جلوگیری کنیم.

اما می تواند اثرات منفی بر سلامت نیز داشته باشد. می‌توانید احساس کنید که دائماً در حال سخت‌گیری هستید، بیش از حد به چالش کشیده می‌شوید و نمی‌توانید استراحت کنید.

همچنین دلیل ، «پاسخ جنگ یا گریز» که در مواقع اضطراری مهم است در طولانی مدت  باعث آسیب به بدن و ذهن شما می شود. آن وقت است که استرس تبدیل به پریشانی و عدم تعادل داخلی و مجموعه ای از مشکلات از جمله موارد زیر می شود:

  • سردرد
  • ناراحتی معده
  • استرس خون بالا
  • درد قفسه سینه
  • مشکلات جنسی
  • مشکلات خواب
  • افسردگی
  • موارد وحشت زدگی
  • اضطراب
  • نگران بودن
  • بیماری های قلبی، ریوی، تصادف، سرطان، مشکل کبدی و خودکشی ارتباط دارد.

بسیاری از مردم راه های ناسالمی برای مقابله با این احساسات ایجاد می کنند. برخی به اجبار از غذا، تنباکو، قمار، مواد مخدر، رابطه جنسی، الکل، خرید یا اینترنت استفاده می کنند. اگرچه آن ها معتقدند که با این کارها کمی تسکین یا آرامش می یابند، اما این درست نیست.

در عوض، این فعالیت ها بدن را در وضعیت ناسالم نگه می دارند. علاوه بر این مشکلات زندگی  آن ها به مرور بزرگتر می شود.

علائم و نشانه ها

استرس بر نحوه مراقبت بدن از خود تأثیر می گذارد، به سیستم ایمنی بدن شما آسیب می رساند و علائم فیزیکی ایجاد می کند. این موارد عبارتند از:

  • بی حسی یا سرگیجه
  • ناراحتی معده و اسهال
  • سردرد
  • دندان قروچه و فک فک کردن
  • اختلال عملکرد جنسی
  • درد و درد عمومی
  • رفلاکس اسید و سوء هاضمه
  • از دست دادن یا افزایش اشتها
  • تنش عضلانی
  • مشکلات خواب
  • افزایش ضربان قلب
  • خستگی
  • لرزش
  • تغییر وزن

کاهش استرس شما

می توانید راه های جدیدی برای مدیریت استرس بیاموزید. از طریق تکنیک های مقابله ای مثبت می توانید زندگی سالم و شادتری داشته باشید.

در زیر چند نکته برای مدیریت استرس به تنهایی آورده شده است:

  • مثبت ماندن
  • پذیرش تغییرات زندگی
  • قاطعیت بدون پرخاشگری
  • اجتناب از عصبانیت، حالت تدافعی یا پرخاشگری منفعل
  • استفاده از تکنیک های آرامش بخش
  • ورزش منظم
  • تعیین محدودیت های مناسب
  • دنبال کردن سرگرمی ها یا علایق خود
  • استراحت کافی

درمان طیف گسترده ای از گزینه ها را برای مقابله با استرس برای شما فراهم می کند. شما می‌توانید روش‌های مقابله با ارزش ویژه‌ای را برای رویارویی با مسائلی که به وجود می‌آیند بیاموزید.

درمان مدیریت استرس

استرس از بسیاری جهات خطرناک است  و ممکن است منجر به سوء مصرف مواد، مشکلات سلامت جسمانی، مشکلات سلامت روان و مسائل عاطفی شود. به همین دلیل مهم است که در صورت نیاز به دنبال کمک درمانی باشید. درمانگر به شما کمک می کند تا به مرور علائم خود را کنترل کرده و راه هایی برای کاهش استرس خود بیابید.

مدیریت استرس به دلیل اتفاقاتی که در زندگی شما رخ می دهد، مانند طلاق، مشکلات سلامتی، مرگ یکی از عزیزان یا تغییر شغل، بسیار مفید است.

هنگامی که احساس کردید مشکلات خانوادگی یا روابط بر شما غلبه کرده است، درمانگر می تواند به حل این مسائل کمک کند. زوج درمانی یا خانواده‌درمانی می‌توانند راه‌حل‌های جدیدی برای مشکلاتی که باعث رکود رابطه یا ایجاد تنش می‌شوند، بیابند.

انواع درمان

گفتار درمانی یکی از مفیدترین و سالم ترین راه های مقابله با این موضوع است. در این جلسات، درمانگر از روش ها و رویکردهای مختلفی استفاده می کند.

یکی از راه های موفق درمانی کمک از مشاور به منظور آموزش تکنیک های مدیریت استرس است.

درمان شناختی رفتاری (CBT) یکی از آن روش‌هایی است که کارایی آن ثابت شده است. در CBT، یاد می گیرید که افکار منفی که شما را در چرخه استرس نگه می دارد، درمان کنید. به جای منفی‌گرایی، یاد می‌گیرید که تفکر مثبت داشته و روی نیازهای خود تمرکز و مشکلات را حل کنید. به نوبه خود، عوامل تنش زا دیگر تأثیر زیادی روی شما نمی گذارند و می توانید مشکلات را حل کنید.

درمان‌های مبتنی بر ذهن آگاهی نیز برای کمک به کاهش اضطراب بسیار خوب عمل می‌کنند. درمانگر می تواند از درمان شناختی رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT)، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) یا رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) استفاده کند.

از آنجایی که اضطراباغلب از سایر شرایط روانی شکل می‌گیرد، درمان آن می‌تواند نتایج عالی ارائه دهد. اگر از استرس پس از سانحه، اضطراب یا اختلال مصرف مواد رنج می برید می توانید مهارت های مقابله ای جدیدی را بیاموزید.

درمان استرس در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان

در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان هدف ما کمک به شما برای حل مشکلات و رساندن شما به سلامت روحی و جسمی است. ما به شما در کاهش استرس و افزایش رفاه برای دستیابی به اهداف درمانی کمک می کنیم. برای رزرو وقت مشاوره همین الان با ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰ تماس حاصل کرده و زندگی خود را نجات دهید.

منبع: استرس زندگی شما را نابود نمی کند چرا ؟

تفاوت بین روانشناس، روانپزشک و روانکاو چیست؟

روانکاوی مؤثرتر از روانشناسی است؟ روانکاوی چیست؟ در این مقاله به تفاوت روانکاو و روانشناس به طور کامل پرداخته شده است.

روانپزشک کیست؟

روانپزشک دارای مدرک پزشکی می باشد که به آن ها اجازه می دهد نه تنها بیماری های روانی را تشخیص دهند بلکه دارو نیز تجویز کنند. روانپزشک علاوه بر تشخیص در درمان و پیشگیری از اختلالات سلامت روان، از جمله افسردگی، اضطراب، اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD)، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)، اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، اختلالات خواب، اختلالات خوردن و سوء مصرف مواد نیز تمرکز دارد.

روانپزشکان از چندین روش درمانی از جمله روان درمانی (گفتار درمانی) و داروها مانند داروهای ضد افسردگی، آرام بخش، ضد اضطراب، ضد روان پریشی، خواب آور، تثبیت کننده های خلق و خو و محرک ها استفاده می کنند.

آیا روانپزشک درمانگر است؟

اکثر روانپزشکان دارو درمانی و سایر درمان های پزشکی را مدیریت می کنند و گفتار درمانی ارائه نمی دهند. بیماران اغلب با درمانگر و روانپزشک به طور همزمان کار می کنند تا اختلالات سلامت روان خود را به بهترین نحو درمان کنند. با این حال، برخی از روانپزشکان گفتگو درمانی و سایر درمان های بالینی را به بیماران پیشنهاد می کنند.

7 نکته که نشان می دهد باید به روانپزشک مراجعه کنید:

  • وقتی افکاری وجود دارد که به شما صدمه می زند.
  • وقتی درگیر خشم و خشونت شدید هستید.
  • توهم دارید (فکر کردن به چیزهای غیر منطقی، دیدن یا شنیدن چیزها یا صداهایی که توهم هستند).
  • هنگامی که نوسانات زیادی در خلق و خوی وجود دارد (همیشه همراه با روان درمانی توصیه می شود).
  • هنگامی که اختلال شناختی همراه با کاهش عملکرد وجود دارد ( همراه با عصب روان درمانی).
  • زمانی که روان درمانی یا مشاوره جواب نمی دهد.

پیش روانشناس برم یا روانپزشک

اینکه به مشاور یا روانپزشک مراجعه کنید به مشکلات و اهداف شما بستگی دارد. اگر در مواجهه با استرس، مشکلات خانوادگی، ازدواج، مدرسه، محل کار یا موقعیت های اجتماعی مشکل دارید، گفتگو درمانی با یک مشاور یا روانشناس می تواند مفید باشد.

 با این حال، اگر علائم شدیدتر یا آزاردهنده‌تری را تجربه می‌کنید، مانند شنیدن یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند، داشتن افکار خشونت آمیز نسبت به دیگران، افکار آسیب رساندن به خود یا خودکشی، ممکن است به روانپزشک مراجعه کنید. 

درمانگر، بسته به آموزش و مجوز خود، از گفتار درمانی استفاده می کند، که یک تاکتیک رایج است تا شما را تشویق کند تا به پاسخ ها و نتیجه گیری های منطقی در مورد مشکلات برسید. درمانگران می توانند استراتژی های مقابله ای را به شما ارائه دهند و به شما در تغییر الگوهای تفکر منفی و مدیریت استرس کمک کنند.

روان‌شناسانی که با کودکان کار می‌کنند ممکن است مهارت‌های تفکر و توانایی‌های تحصیلی آن‌ها را ارزیابی کنند و رویکردهایی را که برای کودکان مناسب است، مانند بازی‌درمانی ارائه می دهند.

روانپزشکان ممکن است برای درمان اختلالات زیر تجویز کنند:

  • اختلالات اضطرابی
  • اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
  • اختلال دو قطبی
  • افسردگی شدید
  • اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
  • روان‌گسیختگی
  • اختلالات مصرف مواد

روانکاوی چیست؟

رویکردی که روانکاو انجام می دهد، تحلیل است. یکی از تفاوت‌های اصلی با سایر رویکردهای روان‌شناختی این است که روانکاوی با ناخودآگاه سر و کار دارد: یعنی فرض می‌کند که ما کنترل داوطلبانه یا آگاهانه بر روند زندگی خود نداریم، بنابراین تحلیل عمیق ناخودآگاه ضروری است. درمان روانکاوی بررسی می کند که چگونه این عوامل ناخودآگاه بر روابط فعلی و الگوهای فکر، عواطف و رفتار تأثیر می گذارند.

روانکاوی برای چه کسانی مفید است| هزینه روانکاو خوب در تهران

به زبان ساده می توان گفت که روانکاوی برای کسانی مناسب است که دردهای عاطفی عمیق را تجربه می کنند. این درمان به افراد کمک می کند که با مشکلات خود کنار بیایند. 

روانکاوی به افراد کمک می کند تا با اختلالات روانی و درگیری های درونی مقابله کنند و همچنین درک خود و آزادی را افزایش دهند. مراجعه به روانکاو زمانی توصیه می شود که در فرد تمایل به بررسی دقیق و عمیق وضعیت ناراحتی فعلی وجود داشته باشد.

در اینجا برخی از دلایلی است که ممکن است به روانکاو مراجعه کنید:

  • اگر می خواهید درک بیشتری از خودتان و مشکلاتی که بر سر راهتان قرار می گیرد ایجاد کنید.
  • اگر می خواهید بدانید که هم گذشته، هم حال و هم زندگی درونی و بیرونی با هم هماهنگ می شوند.
  • اگر می خواهید تجربیات خود را درک کنید و درک کنید که چه اتفاقی برای شما و روابطتان افتاده است.
  • اگر در مورد نحوه عملکرد ذهن کنجکاو هستید و می خواهید با مشکلات ریشه ای مقابله کنید.
  • اگر می خواهید آرامش پیدا کنید و می خواهید این تغییرات پایدار باشد.

روان درمانی چیست؟

روان درمانی  یکی از  راه هایی است که به ما کمک می کند تا با مشکلات زندگی خود کنار بیاییم. روان درمانی باعث می شود که از چیزهای جدید آگاه شویم، به گونه ای متفاوت با مشکلات خود برخورد کنیم و در نهایت پاسخ ها و راه حل های مطلوبی را پیدا کنیم که باعث می شود در مورد خود و در زندگی خود احساس خوبی داشته باشیم. 

روان درمانی برای رهایی ما از رنج های غیرضروری که بر زندگی ما سنگینی می کند، بازیابی اعتماد به نفس و امنیت که  از دست داده ایم مفید بوده و همچنین به ما کمک می کند تا نه تنها به دیگران بلکه به توانایی های خود نیز اعتماد کنیم.

روان درمانی چگونه کار می کند؟

روان درمانی مبتنی بر تبادل فرد به فرد است که طی آن روانشناس به ما کمک می کند که با خودمان رو در رو شویم. این منجر به تغییر دیدگاه می‌شود، که در آن می‌توانیم احساس راحتی می‌کنیم، در واقع تغییر برای ما ناخوشایند است. 

مدت زمان فرآیند روان درمانی چقدر است؟

درمان چقدر طول می کشد؟ کی میفهمم حالم خوب شده؟ آیا درمانگر به من می گوید یا خودم آن را متوجه می شوم؟ این سوالات در توسعه یک فرآیند درمانی ایجاد می شوند.

 اول از همه، زمان تخمین فرآیند درمانی بسته به پیچیدگی دلیل مشاوره و نوع درمان مورد استفاده متفاوت است، به همین دلیل زمان آن بسیار متغیر است. اگرچه درمان به طور میانگین بین 12 تا 15 جلسه طول می کشد، گاهی اوقات دوره درمان می تواند تا چندین سال نیز ادامه یابد. به این ترتیب، مدت زمان درمان بستگی به نیازها، انگیزه ها، اهداف، مشکل، ساختار شخصیت، روش و رویکرد مورد استفاده، تعهد، صداقت، ریتم جلسات و مسائل دیگر متفاوت می باشد.

منبع : تفاوت بین روانشناس، روانپزشک و روانکاو چیست؟ 

علل پزشکی مشکلات خواب

آیا شب ها مشکلات خواب را تجربه میکنید؟ آیا پس از بیدار شدن احساس خستگی دارید؟

افرادی که احساس می کنند خواب خوبی ندارند ممکن است به دلیل انواع بیماری های زمینه ای پزشکی، از خواب آلودگی بیش از حد در روز رنج ببرند. اختلال خواب ممکن است نشانه ای از یک مشکل سلامتی یا اثر نامطلوب درمان برای درمان مشکل باشد.

استرس ناشی از بیماری مزمن همچنین می تواند باعث بی خوابی و خواب آلودگی در طول روز شود. شرایط رایجی که اغلب با مشکلات خواب مرتبط هستند عبارتند از: سوزش سر دل، دیابت، بیماری های قلبی عروقی، اختلالات اسکلتی عضلانی، بیماری کلیوی، مشکلات سلامت روان، اختلالات عصبی، مشکلات تنفسی و بیماری تیروئید.

علاوه بر این، برخی از داروهای تجویزی و بدون نسخه که برای درمان این مشکلات و سایر مشکلات سلامتی استفاده می‌شوند، می‌توانند کیفیت و کمیت خواب را مختل کنند.

علل پزشکی مشکلات خواب 

سوزش سردل

دراز کشیدن در رختخواب اغلب سوزش سر دل را تشدید می کند که به دلیل ذخیره اسید معده در مری ایجاد می شود. ممکن است بتوانید با پرهیز از غذاهای سنگین یا چرب (همچنین قهوه و الکل) در عصر از این مشکل جلوگیری کنید.

همچنین می توانید با بالا بردن قسمت بالایی بدن خود از جاذبه به نفع خود استفاده کنید. داروهای بدون نسخه و تجویزی که ترشح اسید معده را سرکوب می کنند نیز می توانند کمک کنند اما در این مورد باید با دکتر متخصص مراجعه کنید.

دیابت

دیابت یک اختلال شایع و مزمن است که با افزایش سطح گلوکز یا قند خون مشخص می شود. زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های شما به انسولین (هورمونی که از لوزالمعده ترشح می‌شود) واکنش مناسبی نشان نمی‌دهند و زمانی که لوزالمعده نتواند در پاسخ انسولین بیشتری تولید کند. افراد مبتلا به دیابت که سطح قند خون آن ها به خوبی کنترل نشده است ممکن است به دلایل زیر مشکلات خواب را تجربه کنند:

  • تعریق شبانه
  • نیاز مکرر به ادرار
  • علائم هیپوگلیسمی (قند خون پایین)
  • اگر دیابت به اعصاب پاها آسیب رسانده باشد، حرکات شبانه یا درد نیز ممکن است خواب را مختل کند.

نارسایی قلبی

نارسایی قلبی وضعیتی است که با کاهش تدریجی توانایی قلب برای “پمپ کردن” یا گردش خون مشخص می شود. نارسایی قلبی می تواند باعث تجمع مایع در ریه ها و بافت ها شود.

بیماران مبتلا به نارسایی قلبی ممکن است در طول شب با احساس تنگی نفس از خواب بیدار شوند زیرا وقتی دراز می کشند مایع اضافی بدن در اطراف ریه های آن ها جمع می شود. استفاده از بالش برای بالا بردن بالاتنه ممکن است به این مشکل کمک کند.

داروهای خواب‌آور بنزودیازپین به برخی افراد کمک می‌کنند تا علی‌رغم این اختلال تنفسی بخوابند، اما برخی از افراد ممکن است نیاز به استفاده از اکسیژن مکمل یا دستگاهی داشته باشند که فشار را در راه هوایی فوقانی و حفره قفسه سینه افزایش می‌دهد تا به تنفس و خواب طبیعی‌تر کمک کند.

مردان مبتلا به نارسایی قلبی اغلب دچار آپنه انسدادی خواب می‌شوند( یک اختلال تنفسی که با بیداری‌های متعدد شبانه مشخص می‌شود) که می‌تواند خواب را مختل کند، باعث خواب‌آلودگی در طول روز و بدتر شدن نارسایی قلبی شود. در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر، نوسانات طبیعی در ریتم شبانه روزی ممکن است باعث آنژین (درد قفسه سینه)، آریتمی (ضربان قلب نامنظم)، یا حتی حمله قلبی در هنگام خواب شود.

اختلالات اسکلتی عضلانی

درد التهاب مفصل می‌تواند باعث شود افراد به هنگام تغییر وضعیت به خواب رفته و به حالت اولیه بروند. علاوه بر این، درمان با استروئیدها اغلب باعث بی خوابی می شود البته ممکن است مصرف آسپرین یا یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) درست قبل از خواب برای تسکین درد و تورم مفاصل در طول شب مفید باشد.

افراد مبتلا به فیبرومیالژیا (وضعیتی که با رباط‌ها و تاندون‌های دردناک مشخص می‌شود) احتمالاً صبح ها از خواب بیدار می‌شوند و مانند افراد مبتلا به درد التهاب مفصل احساس خستگی و سفت و درد دارند. محققانی که خواب مبتلایان به فیبرومیالژیا را تجزیه و تحلیل کردند، دریافتند که حداقل نیمی از آن ها خواب عمیق غیرطبیعی دارند.

بیماری کلیوی

افراد مبتلا به بیماری کلیوی دارای کلیه‌هایی هستند که به حدی آسیب دیده‌اند که دیگر نمی‌توانند مایعات را فیلتر کنند، مواد زائد را حذف کنند و الکترولیت‌ها را به همان اندازه که سالم هستند در تعادل نگه دارند. بیماری کلیوی می تواند باعث تجمع مواد زائد در خون شود و منجر به بی خوابی یا علائم سندرم پای بیقرار شود. اگرچه محققان مطمئن نیستند که چرا ولی دیالیز یا پیوند کلیه همیشه خواب را به حالت عادی باز نمی‌گرداند.

شب ادراری

شب ادراری نیاز به بیدار شدن مکرر برای ادرار کردن در طول شب دارد. این یکی از دلایل شایع کم خوابی به خصوص در میان افراد مسن است. شب ادراری حتی در موارد خفیف باعث می شود که فرد حداقل دو بار در طول شب از خواب بیدار شود. در موارد شدید، فرد ممکن است پنج یا شش بار از خواب برخیزد.

شب ادراری ممکن است ناشی از افزایش سن باشد، اما علل دیگر عبارتند از برخی شرایط پزشکی (نارسایی قلبی، دیابت، عفونت ادراری، بزرگ شدن پروستات، نارسایی کبد، ام اس، آپنه خواب)، مصرف برخی از داروها (به ویژه دیورتیک ها) و مصرف بیش از حد مایعات پس از شام باشد.

درمان های شب ادراری به سه دسته تقسیم می شوند:

  • درمان هایی برای اصلاح علل پزشکی
  • مداخلات رفتاری
  • دارو درمانی

اولین قدم، تلاش برای شناسایی علت و اصلاح آن است. اگر در این کار ناموفق بودید، رویکردهای رفتاری مانند کاهش میزان نوشیدنی دو ساعت قبل از خواب، به ویژه کافئین و الکل را امتحان کنید. اگر شب ادراری ادامه یابد، پزشک ممکن است یکی از داروهایی که برای درمان مثانه تایید شده اند را تجویز کند.

بیماری تیرویید

پرکاری تیروئید (پرکاری تیروئید) می تواند باعث مشکلات خواب شود. این اختلال سیستم عصبی را بیش از حد تحریک می کند، به خواب رفتن سخت می شود و ممکن است باعث تعریق شبانه شود که منجر به برانگیختگی شبانه شود. احساس سرما و خواب‌آلودگی یکی از نشانه‌های تیروئید کم‌کار (کم‌کاری تیروئید) است.

از آنجایی که عملکرد تیروئید بر هر اندام و سیستم بدن تأثیر می گذارد، علائم می تواند گسترده باشد و گاهی اوقات رمزگشایی آن ها دشوار می باشد. بررسی عملکرد تیروئید فقط به یک آزمایش خون ساده نیاز دارد، بنابراین اگر متوجه انواع علائم غیر قابل توضیح شدید، از پزشک خود بخواهید مشکلات تیروئید شما را بررسی کند.

مشکلات تنفسی

تغییرات مربوط به شبانه روزی در ماهیچه های اطراف راه های هوایی می تواند باعث انقباض راه های هوایی در طول شب شده و احتمال حملات آسم شبانه را افزایش دهد که خواب را مختل می کند.

مشکلات تنفسی یا ترس از حملات شبانه ممکن است خوابیدن را سخت‌تر کند. از طرف دیگر افرادی که آمفیزم یا برونشیت دارند نیز ممکن است به دلیل تولید بیش از حد خلط، تنگی نفس و سرفه در به خواب رفتن مشکل داشته باشند.

داروها

داروهایی که ممکن است بر خواب تأثیر بگذارند، شامل موارد زیر می باشند:

اختلالات سلامت روان

تقریباً همه افراد مبتلا به اضطراب یا افسردگی در به خواب رفتن و به خواب ماندن مشکل دارند. ناتوانی در به خواب رفتن ممکن است به کانون ترس و تنش مداوم برای برخی از مبتلایان تبدیل شود و باعث کاهش بیشتر خواب شود.

اضطراب عمومی

اضطراب شدید که به عنوان اختلال اضطراب فراگیر نیز شناخته می شود، با احساس نگرانی، دلهره یا ناراحتی مداوم و آزاردهنده مشخص می شود. این احساسات یا به طور غیرعادی شدید هستند یا با مشکلات و خطرات واقعی زندگی روزمره فرد تناسبی ندارند.

افراد مبتلا به اضطراب عمومی معمولاً هر روز به مدت شش ماه یا بیشتر، نگرانی بیش از حد و مداوم را تجربه می کنند. علائم رایج این اختلال عبارتند از مشکل در به خواب رفتن، مشکل در خواب ماندن و استراحت پس از خواب.

فوبیا و حملات پانیک

فوبیاها، که ترس های شدید مربوط به یک شی یا موقعیت خاص هستند، به ندرت باعث مشکلات خواب می شوند، مگر اینکه فوبیا مربوط به خواب باشد (مانند ترس از کابوس، ترس از اتاق خواب یا ترس از تاریکی). از طرف دیگر حملات پانیک اغلب در شب رخ می دهد.

حملات پانیک مربوط به خواب در طول رویا دیدن رخ نمی دهد، بلکه در مرحله N2 (خواب سبک) و مرحله N3 (خواب عمیق) رخ می دهد که عاری از محرک های روانی هستند. در بسیاری از انواع فوبیا و اختلالات هراس، شناخت و درمان مشکل اساسی (اغلب با داروهای ضد اضطراب ) ممکن است اختلال خواب را حل کند.

افسردگی

از آنجایی که تقریبا ۹۰ درصد از افراد مبتلا به افسردگی جدی بی خوابی را تجربه می کنند، پزشکی که فرد مبتلا به بی خوابی را ارزیابی می کند، افسردگی را به عنوان یک علت احتمالی در نظر می گیرد. صبح زود بیدار شدن از نشانه های افسردگی می باشد، علاوه بر این برخی از افراد افسرده در طول شب به سختی به خواب می روند.

در افسردگی مزمن و خفیف، بی خوابی یا خواب آلودگی ممکن است برجسته ترین علامت باشد.

اختلال دوقطبی

خواب آشفته یکی از ویژگی های بارز اختلال دوقطبی (که به عنوان بیماری شیدایی- افسردگی شناخته می شود) می باشد. کم خوابی ممکن است علائم شیدایی را تشدید یا القا کند یا به طور موقت افسردگی را کاهش دهد. در طول دوره شیدایی، فرد ممکن است برای چند روز اصلا نخوابد.

اسکیزوفرنی

برخی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در مراحل اولیه و شدیدترین مرحله یک دوره بسیار کم می خوابند. بین دوره‌ها، احتمالاً الگوی خواب آن‌ها بهبود می‌یابد، اگرچه بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به ندرت خواب عمیق عادی دارند.

اختلالات عصبی

برخی از اختلالات مغزی و عصبی نیز می تواند باعث بی خوابی شود، که شامل موارد زیر می باشد:

زوال عقل

بیماری آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل ممکن است تنظیم خواب و سایر عملکردهای مغز را مختل کند. سرگردانی و آشفتگی در طول شب در بیماران آلزایمری در حدی است که می‌تواند نیاز به نظارت دائمی داشته باشد و استرس زیادی را بر مراقبین وارد می کند. در چنین مواردی، دوزهای کوچک داروهای ضد روان پریشی بیشتر از داروهای بنزودیازپین مفید تر می باشد اما باید زیر نظر دکتر متخصص مصرف شود.

صرع

افراد مبتلا به صرع (وضعیتی که در آن فرد مستعد تشنج است) دو برابر بیشتر از دیگران در معرض خطر بی خوابی قرار دارند. اختلالات امواج مغزی که باعث تشنج می شود نیز می تواند باعث نقص در خواب REM شود. داروهای ضد تشنج در ابتدا می توانند تغییرات مشابهی ایجاد کنند، اما در صورت استفاده طولانی مدت، اختلالات خواب را اصلاح می کنند.

از هر چهار نفر مبتلا به صرع، یک نفر تشنج هایی دارد که عمدتاً در شب اتفاق می افتد و باعث اختلال در خواب و خواب آلودگی در طول روز می شود. کمبود خواب همچنین می‌تواند باعث تشنج شود.

سردرد، سکته مغزی و تومور

افرادی که مستعد سردرد هستند باید سعی کنند از کم خوابی خودداری کنند، زیرا کمبود خواب می تواند باعث ایجاد سردرد شود. هم سردردهای خوشه ای و هم میگرنی ممکن است به تغییرات در اندازه رگ های خونی منتهی به قشر مغز مرتبط باشند. درد زمانی رخ می دهد که دیواره رگ های خونی گشاد شوند.

سردردهایی که افراد را بیدار می کنند اغلب میگرن هستند، اما برخی از میگرن ها را می توان با خواب تسکین داد. خواب آلودگی همراه با سرگیجه، ضعف، سردرد یا مشکلات بینایی ممکن است نشانه یک مشکل جدی مانند تومور مغزی یا سکته باشد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.

بیماری پارکینسون

تقریباً همه افراد مبتلا به بیماری پارکینسون بی خوابی را تجربه می کنند. فقط داخل و خارج شدن از رختخواب می تواند مشکل باشد، این بیماری اغلب خواب را مختل می کند. برخی از برانگیختگی ها ناشی از لرزش و حرکات ناشی از این اختلال است و برخی دیگر به نظر می رسد ناشی از خود این اختلال باشد. در نتیجه، خواب آلودگی در طول روز شایع است.

درمان با قرص های خواب ممکن است دشوار باشد زیرا برخی داروها می توانند علائم پارکینسون را بدتر کنند. برخی از بیمارانی که داروهای مورد استفاده برای درمان پارکینسون مصرف می کنند ممکن است دچار کابوس های شدید شوند. با این حال، استفاده از این داروها در شب برای حفظ تحرک لازم برای تغییر وضعیت در رختخواب مهم است.

منبع : علل پزشکی مشکلات خواب

اختلال پرخوری

آبا پرخوری مبارزه می کنید؟ در این مقاله با علائم پرخوری بی اختیار و اقداماتی که می توانید برای جلوگیری از آن انجام دهید آشنا می‌شوید.

اختلال پرخوری چیست؟

همه ما هر از گاهی زیاد غذا می خوریم. اما اگر به طور مرتب پرخوری کنید کنترل خود را از دست می دهید و نمی توانید آن را متوقف کنید در این حالت ممکن است از اختلال پرخوری رنج ببرید.

اختلال پرخوری یک اختلال رایج در خوردن است که در آن شما مکرراً مقادیر زیادی غذا می خورید در حالی که از توقف آن احساس ناتوانی می‌کنید و در حین یا بعد از غذا خوردن احساس ناراحتی شدید دارید.

ممکن است تا زمانی که احساس ناراحتی کنید به خوردن ادامه دهید و سپس دچار احساس گناه، شرم یا افسردگی شوید، به دلیل عدم کنترل خود، خود را شماتت کنید، یا نگران باشید که غذا خوردن بی اختیار با بدن شما چه می کند.

اختلال پرخوری معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی و اغلب پس از یک رژیم غذایی اساسی شروع می شود. در طول پرخوری، حتی زمانی که گرسنه نیستید، ممکن است غذا بخورید و حتی مدت ها پس از سیر شدن به خوردن ادامه دهید.

همچنین ممکن است آنقدر سریع بخورید که چیزی را که می‌خورید یا می‌چشید حس نکنید. با این حال، در این عارضه بر خلاف پرخوری عصبی، هیچ تلاش متقابلی برای جبران پرخوری، از طریق استفراغ، امساک یا ورزش بیش از حد وجود ندارد.

ممکن است متوجه شوید که پرخوری برای لحظه ای کوتاه آرامش بخش است و به کاهش احساسات ناخوشایند یا احساسات استرس، افسردگی یا اضطراب کمک می کند. اما پس از آن واقعیت دوباره نمایان می‌شود و شما مملو از احساس پشیمانی و نفرت از خود می شوید.

پرخوری اغلب منجر به افزایش وزن و چاقی می شود که این نیز باعث تقویت خوردن بی‌اختیار می شود. هر چه نسبت به خود و ظاهرتان احساس بدی داشته باشید، بیشتر از غذا برای مقابله با آن استفاده می کنید که به این شکل یک چرخه معیوب ایجاد می شود.

خوردن برای احساس بهتر، احساس بدتر، و سپس بازگشت به غذا برای تسکین. اگرچه ممکن است در مورد اختلال خوردن احساس ناتوانی کنید، باید بدانید اختلال پرخوری قابل درمان است.

می توانید یاد بگیرید که چرخه پرخوری را بشکنید، احساسات خود را بهتر مدیریت کنید، رابطه سالم تری با غذا ایجاد کنید، و کنترل غذا و سلامت خود را دوباره به دست آورید.

علائم و نشانه ها

اگر به اختلال پرخوری مبتلا هستید، ممکن است از عادت های غذایی خود احساس خجالت و شرمندگی کنید و سعی کنید علائم خود را با خوردن مخفیانه پنهان کنید.

علائم رفتاری پرخوری و پرخوری بی‌اختیار شامل موارد زیر می باشد:

  • ناتوانی در توقف یا کنترل غذا خوردن
  • خوردن سریع مقادیر زیادی غذا
  • خوردن حتی زمانی که سیر هستید
  • مخفی کردن یا ذخیره کردن غذا برای خوردن مخفیانه در آینده
  • در کنار دیگران به طور معمول غذا می خورید، اما زمانی که تنها هستید، پرخوری می‌کنید
  • خوردن مداوم در طول روز، بدون برنامه ریزی برای وعده های غذایی

علائم عاطفی اختلال پرخوری

  • احساس استرس یا تنش که تنها با خوردن غذا از بین می رود.
  • خجالت از این که چقدر می خورید.
  • احساس بی حسی در حین پرخوری، انگار واقعاً خودتان نیستید یا در حالت اتوماتیک هستید.
  • هرچقدر هم که غذا بخورید احساس سیری نمی‌کنید.
  • احساس گناه، انزجار یا افسردگی پس از پرخوری.
  • ناامیدی برای کنترل وزن و عادات غذایی.

تست اختلال پرخوری

در ادامه متن سوال هایی پرسیده شده است که با پاسخ به آن ها می توانید متوجه شوید آیا مبتلا به اختلال پرخوری هستید یا خیر.

  • آیا اختلال پرخوری دارید؟
  • آیا هنگام غذا خوردن احساس می کنید کنترل خودتان را از دست می دهید؟
  • آیا همیشه به غذا فکر می کنید؟
  • مخفیانه غذا می خورید؟
  • آیا تا زمانی که احساس ناراحتی نکنید غذا می خورید؟
  • آیا برای فرار از نگرانی، رهایی از استرس یا آرامش خود بیش تر غذا می خورید؟
  • آیا بعد از غذا خوردن احساس انزجار یا شرم دارید؟
  • آیا هنگام ترک خوردن احساس ناتوانی می کنید ؟

هرچه پاسخ‌های «بله» بیشتر باشد، احتمال ابتلا به اختلال پرخوری بیشتر است. اما نگران نباشید همان طور که بیان شد این اختلال قابل درمان و کنترل می باشد.

علل و عوارض

به طور کلی، برای ایجاد اختلال پرخوری به ترکیبی از چیزها نیاز است، از جمله ژن ها، احساسات و تجربیات.

عوامل اجتماعی و فرهنگی و فشار اجتماعی برای لاغر شدن می تواند به احساس شما بیفزاید و به غذا خوردن عاطفی شما دامن بزند. برخی از والدین ناخواسته با استفاده از غذا برای آرام کردن یا پاداش دادن به فرزندان خود زمینه را برای پرخوری فراهم می کنند.

کودکانی که در معرض انتقادات مکرر در مورد بدن و اضافه وزن خود هستند نیز آسیب پذیر هستند، همین‌طور کسانی که در کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفته اند.

عوامل روانی افسردگی و پرخوری به شدت با هم مرتبط هستند. بسیاری از افراد پرخور افسرده هستند یا قبلاً بوده اند.

بعضی دیگر ممکن است در کنترل تکانه، مدیریت و بیان احساسات خود مشکل داشته باشند. اعتماد به نفس پایین، تنهایی و نارضایتی از بدن نیز ممکن است در پرخوری نقش داشته باشد.

عوامل بیولوژیکی

ناهنجاری های بیولوژیکی می تواند به پرخوری کمک کند. برای مثال، هیپوتالاموس (بخشی از مغز که اشتها را کنترل می‌کند) ممکن است پیام‌های درستی درباره گرسنگی و سیری ارسال نکند.

محققان همچنین یک جهش ژنتیکی پیدا کرده اند که به نظر می رسد باعث اعتیاد به غذا می شود. در نهایت، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد سطوح پایین سروتونین شیمیایی مغز در خوردن بی‌اختیار نقش دارد.

همچنین ممکن است دچار افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد و نیز افزایش وزن قابل توجه نیز بشوید.

با این حال، هر چقدر هم که سخت و بعید به نظر برسد، بسیاری از افراد می‌توانند از اختلال پرخوری بهبود یافته و اثرات ناسالم آن را معکوس کنند. اولین قدم این است که رابطه خود با غذا را دوباره ارزیابی کنید.

نکته ۱ بهبود پرخوری: رابطه سالم تری با غذا ایجاد کنید

بهبودی از هر اعتیادی چالش برانگیز است، اما غلبه بر پرخوری و اعتیاد به غذا می تواند به طور ویژه دشوار باشد. برخلاف سایر اعتیادها، «مخدر» شما برای بقا ضروری است، بنابراین گزینه اجتناب یا جایگزینی آن را ندارید.

درعوض، باید رابطه سالم تری با غذا ایجاد کنید. رابطه ای که مبتنی بر برآوردن نیازهای تغذیه ای شما باشد نه نیازهای احساسی شما. برای انجام این کار، باید چرخه پرخوری را با موارد زیر بشکنید:

دوری از وسوسه.

اگر غذاهای ناسالم، دسرها و تنقلات ناسالم در خانه داشته باشید، احتمال پرخوری بسیار بیشتر است. با پاک کردن یخچال و کمد خود از غذاهای مورد علاقه وسوسه را از بین ببرید.

گوش دادن به بدن.

یاد بگیرید که بین گرسنگی و گرسنگی عاطفی تفاوت قائل شوید. اگر اخیراً غذا خورده اید و معده ی شما پیام گرسنگی ارسال نمی‌کند، احتمالاً واقعاً گرسنه نیستید. پس به گرسنگی خود زمان بدهید تا بگذرد.

غذا خوردن منظم.

منتظر نمانید تا از گرسنگی بمیرید. این فقط منجر به پرخوری می شود! به وعده های غذایی برنامه ریزی شده پایبند باشید، زیرا حذف وعده های غذایی اغلب منجر به پرخوری در اواخر روز می شود.

عدم اجتناب از چربی.

برخلاف آنچه ممکن است فکر کنید، چربی های رژیمی در واقع می توانند از پرخوری و افزایش وزن شما جلوگیری کنند. سعی کنید در هر وعده غذایی از چربی سالم استفاده کنید تا احساس سیری داشته باشید.

مبارزه با کسالت.

در هنگام بی حوصلگی به جای خوردن تنقلات، حواس خود را پرت کنید. پیاده روی کنید، با یک دوست تماس بگیرید، مطالعه کنید یا به سرگرمی هایی مانند نقاشی یا باغبانی بپردازید.

تمرکز روی چیزی که می خورید.

احتمالا بارها در حالتی تقریباً خلسه‌وار پرخوری کرده اید حتی ممکن است از چیزی که می‌خورید لذت نبرده‌ باشید. به جای اینکه بی فکر غذا بخورید آگاه باشید.

سرعت خوردن را کم کنید و از بافت ها و طعم ها لذت ببرید. در این صورت نه تنها کمتر می خورید، بلکه لذت بیشتری هم خواهید برد.

اهمیت تصمیم گیری برای عدم رژیم غذایی

پس از پرخوری، طبیعی است که برای جبران پرخوری و بازگشت به مسیر سلامت خود نیاز به رژیم غذایی داشته باشید. اما رژیم معمولا نتیجه معکوس دارد. محرومیت و گرسنگی ناشی از رژیم های سخت باعث میل به غذا و پرخوری می شود.

به جای رژیم گرفتن، روی خوردن متعادل تمرکز کنید.

غذاهای مغذی‌یی را پیدا کنید که از آن ها لذت می برید و فقط تا زمانی که احساس رضایت کنید بخورید، نه به شکل ناراحت کننده. از ممنوع کردن یا محدود کردن برخی غذاها خودداری کنید، زیرا این امر می‌تواند باعث شود که شما حتی بیشتر وسوسه شوید.

به جای گفتن «من هرگز نباید بستنی بخورم»، بگویید «به‌عنوان یک خوراکی گهگاهی بستنی می‌خورم».

نکته ۲: راه های بهتری برای غلبه بر احساسات خود بیابید

یکی از رایج ترین دلایل پرخوری، تلاش برای مدیریت احساسات ناخوشایند مانند استرس، افسردگی، تنهایی، ترس و اضطراب است. وقتی روز بدی دارید، به نظر می رسد که غذا تنها دوست شماست.

پرخوری می تواند به طور موقت احساساتی مانند استرس، غم و اندوه، اضطراب، افسردگی و کسالت را کنار بزند. اما تسکین بسیار زودگذر است.

محرک های خود را با یک دفتر یادداشت غذاها و خلق و خو شناسایی کنید

یکی از بهترین راه‌ها برای شناسایی الگوهای پرخوری این است که با یک دفتر یادداشت، برنامه غذایی و خلق و خوی خود را ثبت کنید.

هر بار که بیش از حد غذا می خورید یا احساس می کنید مجبور به استفاده از نسخه‌ی غذادرمانی هستید، لحظه ای مکث کنید تا بفهمید چه چیزی باعث این میل می شود.

اگر به عقب برگردید، معمولاً با یک رویداد ناراحت‌کننده مواجه می‌شوید که شما را به سمت پرخوری سوق داده است.

همه اینها را در دفتر خاطرات غذا و خلق و خوی خود بنویسید: چه چیزی خوردید (یا می خواستید بخورید)، چه اتفاقی افتاد که شما را ناراحت کرد، قبل از غذا خوردن چه احساسی داشتید، در حین غذا خوردن چه احساسی داشتید. با گذشت زمان، متوجه یک الگو خواهید شد.

یاد بگیرید که احساساتی را که باعث پرخوری شما می شود تحمل کنید

دفعه بعد که میل به پرخوری کردید، به جای تسلیم شدن، لحظه ای توقف کنید و آنچه را در درونتان می گذرد تحلیل کنید.

احساسات خود را شناسایی کنید

تمام تلاش خود را بکنید تا آنچه را که احساس می کنید با یک کلمه بیان کنید: اضطراب ؟ شرم؟ ناامیدی؟ عصبانیت؟ تنهایی؟ ترس؟ پوچی؟

تجربه ای را که دارید بپذیرید

اجتناب و مقاومت فقط احساسات منفی را قوی تر می کند. در عوض، سعی کنید آنچه را که احساس می‌کنید بدون قضاوت در مورد آن یا خودتان بپذیرید.

عمیق تر درون خود را بکاوید

کاوش کنید که درونتان چه خبر است. در کجای بدن خود احساسی دارید؟ چه نوع افکاری در سر شما می گذرد؟

از خود فاصله بگیرید

درک کنید که شما احساساتی که تجربه می کنی نیستید. احساسات رویدادهای گذرا هستند، مانند ابرهایی که در آسمان حرکت می کنند. آن ها تعیین نمی کنند که شما کی هستید.

رودررو شدن با احساسات خود ممکن است در ابتدا بسیار ناراحت کننده یا حتی غیرممکن باشد. اما همانطور که در برابر میل به پرخوری مقاومت می کنید، متوجه می شوید که مجبور به تسلیم نیستید. راه های دیگری نیز برای مقابله وجود دارد.

نکته ۳: کنترل هوس را دوباره به دست بگیرید

گاهی اوقات ممکن است که میل به پرخوری بدون هشدار قبلی به شما حمله ‌کند. اما حتی زمانی که احساس می کنید نمی توانید خود را در برابر هوس کنترل کنید، کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا به خودتان کمک کنید که کنترل خود را حفظ کنید.

هوس را بپذیرید و به جای تلاش برای مبارزه با آن، آن را کنار بگذارید

این کار به عنوان «موج سواری» شناخته می شود.

میل به پرخوری را مانند یک موج اقیانوس در نظر بگیرید که به زودی اوج می گیرد، می شکند و از بین می رود. وقتی میل را از خود دور می کنید، بدون اینکه بخواهید با آن بجنگید، قضاوتش کنید، یا نادیده‌اش بگیرید، خواهید دید که سریعتر از آنچه فکر می کنید می گذرد.

حواس خود را پرت کنید

هر چیزی که توجه شما را به خود جلب کند مؤثر خواهد بود: پیاده روی، تماس با یک دوست، تماشای یک چیز خنده دار آنلاین و غیره. هنگامی که جذبِ چیز دیگری شدید، میل به پرخوری ممکن است از بین برود.

با کسی صحبت کنید.

هنگامی که متوجه میل به پرخوری شدید، به یکی از دوستان یا اعضای خانواده مورد اعتماد خود مراجعه کنید. صحبت کردن با دیگران دربارۀ آنچه از سر می گذرانید می تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید و میل به پرخوری را از بین ببرید.

تأخیر، تأخیر، تأخیر.

حتی اگر مطمئن نیستید که می‌توانید با میل به پرخوری مبارزه کنید، سعی کنید آن را به تأخیر بیندازید. حتی سعی کنید ۱ دقیقه نگهش دارید. اگر موفق شوید.

سعی کنید آن را تا ۵ دقیقه برسانید. اگر به اندازه کافی بتوانید آن را به تأخیر بیندازید، ممکن است بتوانید از پرخوری جلوگیری کنید.

نکته ۴: با عادات سبک زندگی سالم از خود حمایت کنید

وقتی از نظر بدنی قوی بوده و به خوبی استراحت کرده اید، بهتر می‌توانید مشکلاتی را که زندگی ناخواسته سر راهتان قرار می‌دهد کنترل کنید. اما زمانی که از قبل خسته و کوفته هستید، هر تنش کوچکی این پتانسیل را دارد که شما را از ریل خارج کرده و مستقیماً به سمت یخچال بفرستد.

ورزش، خواب و سایر عادات سبک زندگی سالم به شما کمک می‌کند تا بدون پرخوری از دوره‌های سخت عبور کنید.

برای ورزش منظم وقت بگذارید.

فعالیت بدنی برای خلق و خو و سطح انرژی شما معجزه کرده و یک کاهش دهنده استرس قوی به شمار می آید. اثرات طبیعی ورزش تقویت خلق و خو است که می‌تواند به توقف خوردن احساسی کمک کند.

هر شب به اندازه کافی بخوابید.

وقتی کمبود خواب دارید، بدن شما به غذاهای شیرین میل می کند که به سرعت انرژی شما را تقویت کند. کم خوابی حتی ممکن است باعث اعتیاد به غذا شود. استراحت زیاد به کنترل اشتها و کاهش وسوسه غذا کمک می کند و خلق و خوی شما را بهبود می‌بخشد.

با دیگران ارتباط برقرار کنید.

اهمیت روابط نزدیک و فعالیت های اجتماعی را دست کم نگیرید . اگر شبکه حمایتی محکمی ندارید، به احتمال زیاد تسلیم محرک های پرخوری می شوید. صحبت کردن، حتی با اشخاص غیرمتخصص نیز کمک‌کننده است.

استرس را مدیریت کنید.

یکی از مهمترین جنبه های کنترل پرخوری یافتن راه های جایگزین برای کنترل استرس و سایر احساسات طاقت فرسا بدون استفاده از غذا است. این راه‌ها می‌تواند شامل مدیتیشن، استفاده از راهکارهای آرامش احساسات و تمرینات تنفسی ساده باشد.

چگونه به فرد مبتلا به اختلال پرخوری کمک کنیم

از آنجایی که پرخور‌ها اغلب سعی می‌کنند علائم خود را پنهان کنند و مخفیانه غذا بخورند، تشخیص علائم هشداردهنده برای خانواده و دوستان دشوار است.

ظاهر پرخور ملاک کافی برای شناسایی او نیست؛ زیرا اگرچه برخی از آن ها اضافه وزن دارند یا چاق هستند اما برخی دیگر موفق به حفظ وزن طبیعی می شوند.

علائم هشداردهنده‌ای که می‌توانید مشاهده کنید عبارتند از: یافتن انبوهی از بسته‌های مواد غذایی خالی در کمدها و یخپال ها. اگر مشکوک هستید که عزیزتان به اختلال پرخوری مبتلا است، نگرانی های خود را مطرح کنید.

ممکن است شروع چنین مکالمه ظریفی دلهره آور به نظر برسد و شخص ممکن است پرخوری را انکار کند حتی عصبانی و تدافعی شود. اما این احتمال وجود دارد که او از این فرصت برای به اشتراک گذاشتن احساسات خود استقبال کند.

اگر آن شخص در ابتدا شما را طرد می‌کند، تسلیم نشوید. ممکن است مدتی طول بکشد تا کسی که دوستش دارید بپذیرد که مشکلی دارد، به یاد داشته باشید: اگرچه دانستن اینکه کسی که دوستش دارید ممکن است اختلال خوردن داشته باشد دشوار است.

اما نمی توانید او را مجبور به تغییر کنید. تصمیم برای بهبودی باید از سوی او گرفته شود. شما می توانید با ارائه شفقت، تشویق و حمایت خود در طول فرآیند درمان کمک کنید.

نکاتی برای کمک به افراد مبتلا به اختلال پرخوری

فرد مورد علاقه خود را تشویق کنید که به دنبال کمک باشد. هر چقدر اختلال خوردن تشخیص داده نشده و درمان نشده باقی بماند، غلبه بر آن دشوارتر خواهد بود، بنابراین از عزیزتان بخواهید که تحت درمان قرار بگیرند.

حامی باشید.

سعی کنید بدون قضاوت گوش دهید و مطمئن شوید که شخص می داند که شما به او اهمیت می دهید. اگر عزیزتان در مسیر بهبودی دچار لغزش شد، به او یادآوری کنید که به این معنی نیست که نمی تواند برای همیشه پرخوری را ترک کند.

از توهین، موعظه، یا ایجاد احساس گناه خودداری کنید.

پرخورها به اندازه کافی نسبت به خود و رفتارشان احساس بدی دارند. موعظه، ابراز ناراحتی، یا اولتیماتوم دادن به یک پرخور فقط باعث افزایش استرس و بدتر شدن وضعیت او می شود. در عوض، اعلام کنید که به سلامت و شادی آن شخص اهمیت می دهید و در کنار او خواهید ماند.

با تغذیه سالم، ورزش و مدیریت استرس بدون غذا الگوی خوبی برای او ایجاد کنید. در مورد بدن خود یا دیگران نظر منفی ندهید و قضاوت را کنار بگذارید.