بایگانی دسته ی روانشناسی

عجیب ترین ترس های شناخته شده در سطح دنیا

عجیب ترین ترس های شناخته شده و فوبیا عبارت از فوبیای آینه، صدای بلند، درخت، عبور از خیابان و غیره هستند.

فوبیای آینه

کتوپتروفوبیا[1] (یک کلمه یونانی که از catropto یا katptron به معنای آینه ها به دست آمده است)، همچنین به عنوان اسپکتروفوبیا[2] (از کلمه لاتین Spectro به معنای روح های گرفته شده است) و ایزوتروفوبیا[3] (از کلمات یونانی eis (به معنای داخل) و optikos (به معنای دیدن) تشکیل شده است) شناخته می شود که به معنای ترس از آینه ها است.

چه مواردی منجر به ایجاد فوبیای آینه می شوند؟

افراد دارای این فوبیا به دلیل یک سری خرافاتی که به آن اعتقاد دارند، از انعکاس یافتن تصاویرشان در آینه ترس دارند.

برخی از آنها بر این باورند که آینه می تواند روح آنها را به دام بیاندازد.

اکثر افراد بر این باورند که شکستن یک آینه باعث می شود که فرد به مدت هفت سال بدشانس باشد.

همچنین باید توجه داشت که اغلب فوبیاها به دلیل یک حادثه آسیب زا صورت می گیرند.

اسپکرتوفوبیا به چه معنی است؟

اسپکترو فوبیا (از کلمه لاتین Spectrum به معنای بینایی گرفته شده است).

افراد دارای اسپکتروفوبیا از شکستن آینه می ترسند چرا که معتقدند این کار منجر به بدشانسی آنها می شود.

آنها می ترسند که در حین دیدن آینه، یک چیز وحشتناکی از داخل آینه بیرون بیاید یا در کنار تصویر خودشان در آینه یک چیز ترسناک دیگری را هم ببینند.

ترس از آینه ها چه نامی دارد؟

معمولا ترس از آینه ها به صورت ایزوپتروفوبیا یا کتوپتروفوبیا شناخته می شود.

اکثر این افراد از خود آینه نمی ترسند.

برخی از افراد از انعکاس تصویر خودشان در آینه می ترسند، در حالیکه سایر افراد به دلیل اینکه فکر می کنند آینه ها با یک سری موجودات ماوراء طبیعی ارتباط دارند، از آینه ترس دارند.

آلودوکسوفوبیا[4] چیست؟

آلودوکسوفوبیا به معنای ترس از عقاید و نظرات است و به عنوان یک فوبیای اجتماعی در نظر گرفته می شود.

این کلمه ریشه در کلمات یونانی Allo (به معنای مختلف و متفاوت)، dox (به معنای عقاید) و Phobia (به معنای ترس) دارد.

کتوپروفوبیا چیست؟

کتوپروفوبیا  به معنای ترس از آیینه ها است و می تواند در اوایل دوران کودکی ایجاد شود، زمانی که افراد از حوض ها و آب ها به عنوان آینه (برای دیدن تصویر خودشان) استفاده می کنند.

ریشه های این کلمه شامل catoptro (در زبان یونانی به معنای آینه) و Phobia (در زبان یونانی به معنای ترس) است.

دندروفوبیا[5] چیست؟

دندروفوبیا به معنای ترس از درختان است.

ریشه این کلمه شامل کلمات یونانی dendro (به معنای درخت) و Phobia (به معنای ترس) است.

همچنین دندروفوبیا با هیلوفوبیا[6] (ترس از جنگل ها)، نیکتوهیلوفوبیا[7] (ترس از مناطق درختی در تاریکی یا جنگل ها در شب) و زیلوفوبیا[8] (ترس از اشیاء چوبی و (یا) جنگل ها) مرتبط است.

اجیروفوبیا[9] چیست؟

اجیروفوبیا به معنای ترس از خیابان ها یا ترس از عبور کردن از خیابان است و به عنوان یکی از حالت های فوبیای مکان های شلوغ[10] در نظر گرفته می شود.

همچنین اجیروفوبیا با اجیوفوبیا[11] (ترس از خیابان های شلوغ یا ترس از عبور کردن از خیابان شلوغ) مرتبط است.

دندروفایل[12] چیست؟

(دندروفایل. از ویکی پدیا – دانش نامه آزاد.) دندروفایل می تواند به یک فردی اشاره کند که درختان را دوست دارد.

همچنین دندروفیلیا[13] به عنوان یک نوع نابهنجاری جنسی در نظر گرفته می شود.

اگریزوفوبیا[14] چیست؟

اگریزوفوبیا به معنای ترس از حیوانات وحشی است و افراد دارای این فوبیا از رفتن به باغ وحش یا پیاده روی امتناع می کنند.

ریشه این کلمه agri (در زبان یونانی به معنای صحرا)، zoo (در زبان یونانی به معنای حیوان) و phobia (در زبان یونانی به معنای ترس) است که به همراه هم به معنی ترس از حیوانات صحرا (یا وحشی) می شود.

فریگوفوبیا[15] به چه معنایی است؟

فریگوفوبیا عبارت از یک ترسی است که با ترس بیش از حد از سرد شدن یا یخ زدن مرتبط است.

افراد دارای این فوبیا صرف نظر از دمای محیط پیرامون، لباس های گرم می پوشند و پتوی زیادی را به دور خودشان می پیچند.

این اختلال با سایر اختلال ها روان شناختی، همانند هیپوکوندراسیز[16] و اختلال وسواس فکری – وسواس عملی مرتبط است.

ایزوپتروفوبیا پیست؟

ایزوپتروفوبیا به معنای ترس از آینه ها یا دیدن تصویر خود در آینه است و می تواند در اوایل دوران کودکی ایجاد شود، زمانی که افراد از حوض ها و آب ها برای دیدن تصاویر خودشان استفاده می کنند.

ریشه این کلمه شامل eisoptro (در زبان یونانی به معنای آینه) و Phobia (در زبان یونانی به معنای ترس) است.

بلنوفوبیا[17] چیست؟

بلنوفوبیا به معنای ترس از خندیدن است و به عنوان یک فوبیای خاص در نظر گرفته می شود.

ریشه این کلمه شامل Blenno (در زبان یونانی به معنای بلغم که کنایه از خندیدن است) و Phobia (در زبان یونانی به معنای ترس) است.

اوبزوفوبیا[18] چیست؟

اوبزوفوبیا به معنای ترس از افزایش وزن است.

افراد دارای این فوبیا باید مراقب باشند، چرا که این اختلال می تواند به منجر به ایجاد سایر اختلال های روان شناختی، همانند جوع (خوردن غذا و پاکسازی آن) یا بی اشتهایی (امتناع از خوردن غذا) شود.

ریشه این کلمه شامل Obeso (در زبان یونانی به معنای چاقی) و Phobia (در زبان یونانی به معنای ترس) است.

دیزتیکی فوبیا[19] چیست؟

دیزتیکی فوبیا به معنای ترس از تصادفات است. افراد دارای این ترس نگران آسیب رساندن به خودشان یا یک فرد دیگری هستند.

همچنین آنها از آسیب زدن نسبت به دارایی خودشان هم ترس دارند.

ریشه این کلمه شامل Dys (در زبان یونانی به معنای بد)، tych (در زبان یونانی به معنای تصادف) و Phobia (در زبان یونانی به معنای ترس) است.

کوپروفوبیا[20] چیست؟

کوپروفوبیا شامل ترس از نجاست ها، مدفوع ها یا خروج مدفوع است و به عنوان یک فوبیا خاص در نظر گرفته می شود.

ریشه این کلمه شامل Conpro (در زبان یونانی به معنای مدفوع) و Phobia (در زبان یونانی به معنای ترس) است.

عجیب ترین فوبیاها چه مواردی می باشند؟

چند مورد از عجیب ترین فوبیاهایی که تا به حال شناسایی شده اند، عبارتند از:

1. نوموفوبیا[21] – ترس از دسترسی نداشتن به موبایل
2. فوبوفوبیا – ترس از داشتن فوبیا
3. آنتوفوبیا[22] – ترس از گل ها
4. هگزاکوسیوی هگزیکونتاهگزافو[23]  – ترس از عدد 666
5. هلیوفوبیا[24] – ترس از نور خورشید
6. کوروفوبیا[25] – ترس از رقصیدن
7. آبلوتوفوبیا[26] – ترس از حمام کردن

چه مواردی منجر به ایجاد هلیوفوبیا[27] می شوند؟

یک سری شرایط بالینی، همانند کراتوکونوز[28] (یک اختلال چشمی که در نتیجه حساسیت چشمی زیاد نسبت به نور خورشد یا نورهای روشن ایجاد می شود) و میگرن (که در نتیجه نور روشن می تواند تحریک شود) و پروفیریا کتوان ترد[29] ( که منجر به حساسیت پوستی نسبت به نور خورشید می شود تا جایی که منجر به ایجاد تاول می شود) می توانند منجر به هلیوفوبیا شوند.

ترس از خود چه نامی دارد؟

ترس از خود به عنوان اوتوفوبیا[30] شناخته می شود که ریشه آن کلمات یونانی است: autos (به معنای خود) و Phobos (به معنای ترس). اوتوفوبیا از نظر ادبیاتی به معنای ترس از خود است. کلمه Phobos در تعداد زیادی از فوبیاها به کار گرفته می شود، فوبیاهایی همانند کلاستروفوبیا (ترس از مکان های بسته) و آکروفوبیا (ترس از ارتفاعات).

وربوفوبیا[31] چیست؟

وربوفوبیا به معنای ترس از کلمات است. و همچنین به عنوان لوگوفوبیا[32] هم شناخته می شود و با هیپوپوتومونسترو سسکویپ پدالیوفوبیا[33]  و سسکویپدالوفوبیا[34]  (که هر دو به معنای ترس از کلمات طولانی می باشند) و اونوماتوفوبیا[35] (ترس از شنیدین کلمات یا اسم های خاص) مرتبط است.

مگالوفوبیا[36]چیست؟ مگالوفوبیا به معنای ترس از اشیاء بزرگ است. اشیاء مورد نظر می توانند موارد مختلفی باشند و از کشتی های بزرگ تا هواپیماهای بزرگ و از حیوانات بزرگ تا برج های بزرگ را شامل شوند.

فازموفوبیا[37] چیست؟

فازموفوبیا عبارت از ترس از روح ها است. ریشه این کلمه شامل کلمات یونانی Phasmos (به معنای موجود ماوارء طبیعی یا فانتوم) و Phobos (به معنای وحشت یا ترس عمیق) است.

کلمه دیگری که برای این فوبیا مورد استفاده قرار می گیرد عبارت از اسپکتروفوبیا[38] است که ریشه در کلمات Specters یا reflection دارد.

دموفوبیا[39] چیست؟

دموفوبیا به معنای ترس از جمعیت شلوغ یا انبوه است و افراد دارای این ترس از رفتن به مکان هایی که به عنوان مکان های شلوغ یا دارای جمعیت سنگین شناخته می شوند، اجتناب می کنند.

ریشه این کلمه شامل کلمات یونانی demo (به معنای مردم) و Phobia (به معنای ترس) است.

همچنین این فوبیا به عنوان یک فوبیای اجتماعی در نظر گرفته می شود.

سولونوفوبیا[40] چیست؟

سولونوفوبیا (ریشه در کلمه لاتین scius به معنای شناختن دارد)، که همچنین به عنوان دیداسکالینو فوبیا[41] (که ریشه در کلمه didasko به معنای آموزش دادن دارد) شناخته می شود، عبارت از ترس از مدرسه است.

این ترس در کودکان و به دلیل خارج شدن از خانه (اگورافوبیا) و دور ماندن از والدینشان ایجاد می شود.

لالیوفوبیا[42] چیست؟

لالیوفوبیا به معنای ترس از صحبت کردن یا گفتگو کردن است و افراد دارای این فوبیا به دلیل ترس داشتن در مورد اشتباه بیان کردن کلماتشان، تکرار کردن حرف هایشان، لکنت داشتن و بیان کردن سخن بیهوده، دچار این فوبیا می شوند.

این کلمه ریشه در کلمات lal (در زبان یونانی به معنای سخن گفتن) و phobia (در زبان یونانی به معنای ترس) دارد.

متی فوبیا[43] چیست؟

متی فوبیا به معنای ترس از الکل یا الکلی شدن است.

ریشه این کلمه شامل methy (در زبان یونانی به معنای الکل) و Phobia (در زبان یونانی به معنای ترس) است.

همچنین متی فوبیا به عنوان پوتوفوبیا[44] هم شناخته می شود و با دیپسوفوبیا[45] (ترس از نوشیدن) مرتبط است.

آبلوتوفوبیا[46] چیست؟

آبلوتوفبیا عبارت از یک فوبیای خاصی است که در آن فرد یک ترس غیرمنطقی در مورد حمام کردن یا شستشو دارد.

این فوبیا در کودکان و افراد بزرگسال وجود دارد و زنان در مقایسه با مردان، بیشتر دچار این فوبیا می شوند. (در این مقاله ما تعریف آبلوتوفوبیا و علائم آن و علل ایجاد آن را بررسی خواهیم کرد).

تراتوفوبیا[47] چیست؟

تراتوفوبیا: به معنای ترس از به دنیا آوردن یک نوزاد ناقص یا یک نوزاد عجیب و غریب است.

Terato ریشه در کلمات یونانی Teras (به معنای هیولا) و Phobia (به معنای ترس) دارد که از نظر ادبیات، به معنای ترس از (به دنیا آوردن) هیولا یا یک موجود عجیب و غریب است.

منبع: کانون مشاوران ایران

---

• [1] Catoptrophobia
• [2] Spectrophobia
• [3] eisotrophobia
• [4] Allodoxaphobia
• [5] Dendrophobia
• [6] Hylophobia
• [7] Nyctohylophobia
• [8] Xylophobia
• [9] Agyrophobia
• [10] Agoraphobia
• [11] Agyiophobia
• [12] Dendrophile
• [13] Dendrophilida
• [14] Agrizoophobia
• [15] Frigophobia
• [16] Hypochondriasis
• [17] Blennophobia
• [18] Obesophobia
• [19] Dystychiphobia
• [20] Coprophobia
• [21] Nomophobia
• [22] Anthophobia
• [23] Hexakosioihexekkontahexapho
• [24] Heliophobia
• [25] Chorophobia
• [26] Ablutophobia
• [27] Heliophobia
• [28] Keratoconus
• [29] Porphyria Cutanae tarde
• [30] Autophobia
• [31] Verbophobia
• [32] Logophobia
• [33] Hippopotomonstrosesquippedaliophobia
• [34] Sesquipedalophobia
• [35] Onomatophobia
• [36] Megalophobia
• [37] Phasmophobi
• [38] Spectrophobi
• [39] Demophobia
• [40] Schlionophobia
• [41] Didaskaleinophobia
• [42] Laliophobia
• [43] Methyphobia 
• [44] Potophobia
• [45] Dipsophobia
• [46] Ablutophobia
• [47] Teratophobia

مشاوره دو قطبی (اختلال افسردگی شیدایی)

شادی ها و غم های زودگذر در زندگی همه ی ما وجود دارد اما فردی را تصور کنید که دایما در یکی از دو وضعیت زیر به شکل اغراق آمیزی گرفتار است و کنترلی بر خلق و خوی خود ندارد.

به این حالت اختلال دو قطبی یا همان افسردگی شیدایی گفته می شود که یکی از مهم ترین اختلالات خلقی است.

در این مطلب قصد داریم تا شما را با اختلال دو قطبی، عوارض آن و روش های بهبودی بیشتر آشنا کنیم.

در صورتی که خودتان و یا یکی از نزدیکان تان از این بیماری رنج می برد می توانید از مطالب این مقاله استفاده کنید.

اختلال دو قطبی و علائم آن

افراد دارای اختلالات خلقی، نوسانات خلقی شدیدی را تجربه می کنند.

این یعنی آن ها ممکن است در طی یک روز بسیار با انرژِی، خوشحال و سرزنده باشند و فردای همان روز تبدیل به فردی بی رمق و افسرده شوند.

دوره های افسردگی و شیدایی در انواع مختلف اختلال دو قطبی متفاوت است.

ممکن است در برخی از آن ها دوره افسردگی طولانی تر باشد یا دوره شیدایی.

همچنین ممکن است دوره ی افسردگی و شیدایی به صورت مختلط و به هم آمیخته نیز اتفاق بیفتد.

معمولا شروع اختلال دو قطبی از دوره ی نوجوانی است و کمتر دیده می شود که فردی در بزرگالی مبتلا به اختلال شود.

مبتلایان به طرز مساوی از بین زنان و مردان در گیر این اختلال خلقی هستند و معمولا از هر 100 نفر یک نفر از آن رنج می برد.

علت اختلال دو قطبی چیست؟

پژوهش ها نشان می دهند که زمینه های ژنتیکی و ارثی نقش زیادی در شکل گیری این اختلال دارند.

افراد مبتلا معمولا در بستگان درجه یک خود نیز نمونه هایی از دو قطبی را گزارش کرده اند.

این زمنیه های ژنتیکی می تواند فرد را مستعد آن کند که در واکنش به محیط نامناسب، علایم آشفتگی خلقیب یشتری را از خود نشان دهد و به احتمال بیشتری به اختلال دو قطبی مبتلا شود.

تفاوت در نحوه ی عملکرد مغز افراد مبتلا به این اختلال نیز باعث می شود تا نیاز آن ها به دارو درمانی ضروری باشد.

داروها کمک می کنند  تا مراکز مربوط به کنترل هیجانات در مغز بهتر عمل کند و فرد بتواند بر حالات خلقی خود تسلط بیشتری داشته باشد.

اختلال دو قطبی چه انواعی دارد؟

اختلال دو قطبی نوع 1

در این نوع، فرد مبتلا حتما دوره ای از شیدایی را تجربه می کند هر چند ممکن است نشانه ای ازافسردگی نداشته باشد.

البته ممکن است تجربه ی افسردگی نیز در این نوع، اتفاق بیفتد اما وجود آن برای تشخیص ضروری نیست.

اختلال دو قطبی نوع 2

در این نوع، فرد حتما یک یا چند دوره از افسردگی را به صورت کاملا شدید تجربه می کند. به گونه ای که ممکن است اطرافیان به او برچسب افسرده بزنند.

این در حالی است که علایم خفیفی از شیدایی نیز بروز می کند که هایپومانیا نامیده می شود.

به همین دلیل تشخیص اصلی برای چنین فردی از افسردگی به اختلال دو قطبی نوع 2 تغییر می کند.

اختلال دو قطبی با تناوب سریع

همانطور که از نام آن بر می آید، در این حالت فرد با حالات خلقی که به سرعت تغییر می کنند مواجه است.

فرد مبتلا ممکن ات در طی یک سال، 4 بار نوسان خلقی داشته باشد.

به عنوان مثال در دوره ای بسیار شاد، سپس بسیار غمگین و مجددا بسیار شاد شود.

این دوره ها به هم آمیخته هستند و به سرعت تغییر می کنند.

اطرافیان ممکن است از تغییرات فرد متعجب شوند و او را فردی دم دمی مزاج و عجیب و غریب ببینند.

اختلال خلق ادواری (سیکلوتایمیا)

فرد مبتلا به ادواری خویی نیز مانند اختلال دو قطبی، نوسانات خلقی را تجربه می کند با این تفاوت که شدن نوسانات در او کمتر است و مدت زمان درگیری او با علایم بیشتر است.

چنین افرادی معمولا به عنوان افراد دم دمی شناخته می شوند و تداوم حالات شان در صورت عدم درمان می تواند منجر به اختلال دو قطبی نیز شود.

مهم ترین علایم اختلال دو قطبی در دوره ی افسردگی

علایم افسردگی یک فرد دوقطبی با آنچه ممکن است همه ی ما در بعضی اوقات تجربه کنیم کاملا متفاوت است.

چنین فردی در طول دوره افسردگی، احساس ناامیدی، غم و تنهایی عمیقی را تجربه می کند.

تمایلی به انجام دادن کارهای روزانه ندارد و از فعالیتی لذت نمی برد.

ممکن است بی دلیل عصبانی یا کج خلق شود و با اطرافیان بدرفتاری کند و یا افکار و رفتارهای معطوف به خودکشی را به طور جدی دنبال کند .

در طول این دوره فرد تمایلات جنسی بسیار کمتری نشان می دهد، قادر به تصمیم گیری های هرچند ساده نیست، منزوی و بی تحرک است و علایم جسمی مانند کم شدن وزن و اشتها، مشکلات خواب، بیداری و علایم خستگی مزمن را بروز می دهد.

افراد دوقطبی در فاز افسردگی ممکن است نخواهند هیچ فردی را ملاقات کنند و یا همه ی کارهای شان را متوقف کنند.

گویا زندگی برای ان ها متوقف شده است و کاملا سیاه و بی دلیل است.

مهم ترین علایم اختلال دو قطبی در دوره ی شیدایی

دوه ی شیدایی دوره ای سرشار ا انرژی، هیجان و ایده پردازی است.

در این دوره بر خلاف دوره ی افسردگی، فرد احساس انرژی مضاعفی دارد، بسیار خوش بین و ایده پرداز است و احساس می کند می تواند هر کاری را انجام دهد.

فوران انرژِ در فرد می تواند او را به سمت انجام کارهای خطرناک، مضر و یا دردسر ساز نیز سوق دهد.

در طی این دوره فرد خود را به طرز نامعقولی برتر از دیگران می بیند، اگر کسی در ایده های خوش بینانه اش تردیدی وارد کند، به شدت عصبانی می شود، تمایل بسیار زیادی به برقراری رابطه جنسی دارد و ممکن است صداهایی را بشند یا افرادی را ببیند که وجود ندارند.

فرد شیدا می تواند به طرز عجیبی ولخرجی کند، با دیگران صمیمی تر از قبل رفتار کند و مرزهای خود در روابط بین فردی را ازدست دهد.

درمان اختلال دو قطبی

 درمان اختلال دو قطبی از طرق داورهای تثبیت کننده ی خلق اتفاق می افتد.

یکی از مهم ترین آن ها لیتیوم است.

داروهای ضد صرع مانند سدیم والپروت و کاربامازپین نیز در درمان اختلال دو قطبی کاربرد دارند و لازم است تا فقط بر اساس دستور روانپزشک به کار روند.

معروف ترین داروی تثبیت کننده ی خلق، لیتیوم است که لازم است دوز آن با توجه به میزان آب بدن و پس از آزمایش های خون مکرر، تعیین شود.

عدم استفاده از دارو درمانی می تواند منجر به تداوم دوره های افسردگی و شیدایی و عود علایم شود.

روانشناسی رنگ صورتی و آبی برای پسران و دختران

آیا تا به حال به این نکته توجه کرده اید که چرا رنگ آبی به پسران و رنگ صورتی به دختران اختصاص یافته است؟

روانشناسی رنگ صورتی و آبی

در ابتدای تولد، فرزندان دختر و پسر فارغ از جنسیت شان در پارچه ای سفید رنگ پیچیده می شوند اما با بزرگتر شدن و توجه بیشتر به مباحث جنسیتی، لباس های آبی رنگ پسرانه قلمداد می شوند و برای دختران عموما رنگ های صورتی در اولویت قرار داده می شود.

بد نیست از خودمان بپرسیم که آیا تخصیص یک رنگ به یک جنسیت، ریشه در تفاوت های بیولوژیکی و زیستی دختران و پسران دارد و یا امری برآمده از فرهنگ است؟

پاسخ این سول می تواند به ما کمک کند تا با مسایل موجود آگاهانه تر برخورد کنیم و یا حتی ممکن است بخواهیم تا کلیشه های رایج را تغییر دهیم و آبی را برای لباس دخترمان نیز برگزینیم.

تفاوت های بیولوژیکی یا فرهنگی در روانشناسی رنگ

مطالعات انجام شده حاکی از ان است که دختران و یا پسران در ابتدای تولد خود صورتی و یا آبی را از بین رنگ های دیگر انتخاب نمی کنند.

به عبارت دیگر در ابتدا برای آن ها فرقی ندارد که رنگ آبی را انتخاب کنند و یا صورتی را.

بنابراین فرضیه ی بازتاب تفاوت های بیولوژیکی در انتخاب رنگ ها کاملا رد شده است و مدت هاست که در مورد آن صحبتی نمی شود.

با این وجود، این سوال همچنان پابرجاست که علت تفاوت در انتخاب رنگ ها چه می تواند باشد؟

تغییرات فرهنگ و تاثیر آن بر انتخاب رنگ ها

جامعه شناسانی از جمله کوهن معتقدند این افراد دو جنس نیستند که نسبت به رنگ خاصی احساس تعلق می کنند بلکه ایده های تبلیغاتی و فرهنگی حاکم بر جامعه است که تعلق داشتن به رنگ خاصی را در آن ها گسترش می دهد.

نکته ی جالب توجه آن است که در دوران قبل از جنگ جهانی دوم و در کشورهایی مانند آلمان و بلژیک، رنگ آبی متعلق به دختران و صورتی مخصوص پسران بوده است.

به همین دلیل دیدگاه های جامعه شناختی بر این اعتقادند که در این مورد نیز اقتضائات فرهنگی موجود، به ذهنیت افراد جامعه شکل داده و از طریق ایجاد یک گفتمان جدید و غالب کردن آن، صورتی را رنگی زنانه و آبی را رنگی مردانه جلوه داده است.

بر اساس دیدگاه کوهن، این ایده ابزار جدیدی به منظور توسعه ی عمده فروشی است که کار فروش را برای عوامل آن آسان تر کرده است و تا قرن 19 خبری از آن نبود.

آیا هنجار شکنی مفید است؟

اطلاعات ارایه شده خبر از آن می دهد که هیچ قانون مدونی در خصوص آبی پوش بودن پسرها و یا صورتی پوش بودن دختر ها وجود ندارد.

ممکن است شما بخواهید به گونه ای متفاوت عمل کنید و کودکان را برای انتخاب رنگ لباس هایش آزاد بگذارید. آنچه ثابت شده عدم همبستگی ویژگی های بیولوژیکی با علایق رنگی افراد است و می توان به آن توجه کرد.

نکته ی قابل توجه دیگر آن است که بر اساس اصول روانشناسی رنگ ها، افراط در هر یک از رنگ های می تواند تاثیرات نامناسبی بر فرد داشته باشد.

به همین دلیل در ادامه ویژگی های مربوط به این دو رنگ را ذکر می کنیم .

شما می توانی ترکیبی از رنگ های متنوع و شاد را برای فرزندتان استفاده کنید و به هیچ وجه خودتان را در کلیشه های فرهنگی غالب گرفتار نبینید.

روانشناسی رنگ صورتی

رنگ صورتی عموما از عشق و احساسات سخن می گوید و به فرد آرامش می دهد. این رنگ باعث تحریک عواطف و احساسات می شود و فرد را مهربان می کند.

به همین دلیل برای بهتر شدن روابط عاطفی و رفع مشکلات ارتباطی نیز به کار می رود. با دیدن این رنگ غریزه ی پدر و مادری فرد تحریک می شود و پرخاشگری و استرس کاهش می یابد.

اگر می خواهید در شخصیت تان  بردباری و صبوری را  القا کنید و دیگران را به مهربانی و محبت تشویق می کند، استفاده از رنگ صورتی گزینه ی مناسبی است.

لازم است بدانید استفاده مداوم از این رنگ می تواند موجب حساس شدن، خیالبافی و رویایی شدن شود.

 پژوهشگران معتقدند باقی ماندن طولانی مدت در فضاهای صورتی رنگ، هوشیاری را پایین می آورد و احساس خواب آلودگی و کسالت را به همراه خواهد داشت.

روانشناسی رنگ آبی

رنگ آبی که به رنگ حقیقت مشهور است، نشان از ذهن عالی و هوش سرشار دارد و رنگ آرامش کامل است.

آبی، رنگ نظم و ترتیب است و نشان دهنده ی حساسیت، ظرافت، عشق به خانواده، وحدت و دلبستگی است.

از دیدگاه روانشناسی، این رنگ تداعی گر احترام و اعتماد است و علاقه مندان به آن روحیه ای نسبتا حساس و شکننده داشته و از خودآگاهی بالایی برخوردارند.

طالبان رنگ آبی، خواستار آرامش، محیط بی سروصدا، دور بودن از ناراحتی ها و اضطراب ها هستند.

جالب است بدانید که ادراک حسی رنگ آبی، طعم شیرین و محتوای عاطفی آن ملایمت است.

از اعجاز رنگ آبی در چه مواردی استفاده کنیم؟

بررسی های رنگ شناسی نشان می دهد که آگاهی از خواص رنگ ها می تواند به چیزی فراتر از رنگ لباس فرزندان نیز گسترش یابد و تاثیرات قبل توجهی بر یادگیری، ادراک و شناخت داشته باشد که در ادامه خواهید خواند:

• این رنگ منجر به افزایش توانایی تمرکز در انسان شده و محققان  آن را انتخابی مناسب برای محیط های نیازمند تفکر معرفی کرده اند.
• آبی می تواند انتخاب خوبی برای اتاق مطالعه، رنگ پردازی کلاس های درس، یا سالن های مطالعاتی و یا اتاق های فکر سازمان ها باشد.
• افراد دارای رژیم لاغری، مبتلایان به سرما خوردگی، گلودرد، گواتر، بریدگی، خراش، سوختگی، رماتیسم، بی خوابی، انواع گونه های گرفتگی عضلات، دل دردها و یا تب می توانند از اثرات آرامش بخش، خنکی زا و ضد باکتری این رنگ به خوبی بهره ببرند.

علی رغم خواص بی نظیر این رنگ لازم است بدانیم استفاده بی رویه از رنگ آبی می تواند منجر به کم شدن اشتها، کاهش فشارخون، نبض و علایم تنفسی  نیز شود.

بهترین ترکیب رنگ برای لباس کودکان

ترکیب رنگ ثابت و از قبل تعیین شده ای برای خرید لباس کودکان وجود ندارد. نکته ی مهم آن است که تنوع و نشاط را در رنگ بندی لباس، وسایل و اتاق کودکان در نظر بگیرید و از خواص رنگ های مختلف حداکثر استفاده را ببرید.

وادار کردن کودک به استفاده از رنگ هایی مانند خاکستری، دودی و یا سیاه، می تواند تاثیرات منفی زیادی بر عواطف او داشته باشد. این در حالی است که با استفاده از رنگ های مختلف می توانید هیجان، جسارت، زیرکی، ذکاوت، کنجکاوی و نشاط را به کودکان تان منتقل کنید.

به عنوان مثال استفاده از رنگ هایی مانند زرد، نارنجی، بنفش و قرمز می تواند احساسات ذکر شده را در کودک تان برانگیخته کند.

برای آگاهی از فواید سایر رنگ ها نیز می توانید به منابعی مانند روانشناسی رنگ ها مراجعه کنید.  

افسردگی نوعي بيماري رواني مزمن است كه در آن شخص دچار غم و اندوه و ناراحتي مداوم است و تمايل به انجام فعاليت هاي روزمره اش ندارد و خود را فردي بي ارزش و ناتوان قلمداد مي كند.

چه كساني در معرض افسردگي قرار مي گيرند؟

برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.

افسردگی خانم ها

افرادي كه در اقوامشان سابقه افسردگي دارند

كساني كه در دوران كودكيشان آسيب هاي روحي و رواني و تجربيات تلخ داشته اند

افرادي كه با دوستان افسرده معاشرت دارند

افرادي كه خانواده نزديك خود و يا كساني كه به آنها علاقه زيادي داشتند را از دست داده باشند.

خانم هايي كه به تازگي زايمان كرده اند بعد ا ز  زايمان دچار افسردگي مي شوند

افرادي كه اعتياد به الكل و مواد مخدر دارند

افرادي كه مبتلا به آلزايمر، اچ آوي وي ، ايدز و هپاتيت هستند

افرادي كه داروهاي خاص مانند داروهاي فشار خون ، قرص خواب و يا ساير داروهايي از اين قبيل را مصرف
اقرادي كه بيماري هاي خاص مانند سرطان ، ديابت و بيماري هاي قلبي دارند.

علايم افسردگي

• فكر كردن بيش از حد به مرگ و خودكشي و انجام دادن آن به هر روش
• اعتياد پيدا كردن  به مواد مخدر و مصرف زياد الكل
• كم خوابي يا زيادي خوابيدن هاي طولاني مدت
• از دست دادن علاقه به فعاليت هايي كه قبلا مورد توجه بوده است
• فكر كردن هاي متداول راجع به اين كه حادثه بدي قرار است اتقاق بيفتد.
• توهم شنيدن صداها و ديدن چيزهايي كه واقعيت ندارند ، هذيان گويي و اعتقاد راسخ به باورهاي كاذب
• خريد كردن هاي بي رويه
• اعتياد و وابستگي به اينترنت
• خوردن بيش از حد
• دزدي اجناس از فروشگاه ها
• عدم توجه فرد به خودش
• رفتارهاي جنسي مخاطره آميز يا عدم رابطه جنسي
• داشتن افكارهاي منفي و ناكارآمد
• نداشتن اعتماد به نفس و کاهش توان جسمی و ذهنی
• گريه كردن هاي مكرر
• نداشتن توانايي لازم براي انديشيدن به مسايل و قدرت تصميم گيري مناسب و صحيح

در افسردگي هاي شديد فرد با كاهش درجه حرارت بدن، فشار خون پايين و عصبانيت هاي شديد و لرزش بدن همراه است

انواع افسردگي

1- احساس افسردگی

كه عموماً به عنوان غم شناخته شده و فرد در يك شرايط خاص و موقعيت جديد و وضعيت بحراني  قرار مي گيرد و بعد از گذشت زمان اين احساس بعد از برطرف شدن موقعيت وسازگار شدن فرد با اوضاع و شرايط كنوني از بين مي رود.

2- داغديدگي و عكس العمل پس از مرگ

غمي است كه فرد  بعد از مرگ يكي از افراد خانواده يا نزديكانش تجربه مي كند كه معمولاً اين حالت كاملاً عادي است مگر اين كه واكنش هاي سوگ طولاني مدت با افراد باقي بمانند.

3- اختلال افسردگي عمده و خويي

هنگامي كه تمامي علايم افسردگي شدت پيدا كند و به جايي برسد كه عملكردها و عكس العمل هاي فرد از لحاظ اجتماعي، ذهني، عاطفي و رفتاري مختل شود افسردگي عمده ناميده مي شود.

در صورتي كه شدت علائم افسردگی به حدي باشد كه عملكردها كمتر آسيب ببينند، اختلال افسرده خويي وجود دارد.

4- اختلال دو قطبي

اختلال دو قطبي نوعي اختلال خلقي و يك بيماري رواني است كه در آن افراد دچار تغييرات شديد در خلق هستند كه نوع اختلال آن معمولا با يك دوره شيدايي و با يك يا چند دوره افسردگي همراه است.

5- اختلال افسردگي خلق ادواري

اختلال افسردگي خلق ادواري از نظر علايم، شکل خفیفی از اختلال دوقطبی است و از ويژگي هايش دوره هاي نوسان دار است كه درآن فردهم شاد و بي پروا ، تحريك پذير و هم در
دوره هاي خفيف افسردگي به سر مي برد.

6- اختلال دلبستگي واكنشي

دلبستگي هاي بيمار گونه ي دوران بچگي كه از آن به عنوان  افسردگی هاي دوران كودكي ياد مي شود، تحت عنوان اين گروه قرار مي گيرند.

7-  فصلي

دوره اي از افسردگي است كه عموماً در پاييز و زمستان در فرد ظاهر مي شود و يكي از عوامل مهم آن عدم نور كافي است.

احتمالا به دليل نور كم تغييرات زيادي را در سطوح برخي از هورمون ها از جمله “ملاتونين” ايجاد مي كند و از طرفي تغييرات دما و نورسبب به هم خوردن زمان دروني بدن كه الگوهاي خواب و بيداري را كنترل مي كند، مي گردد و اين تغييرات منجر به بروز اين افسردگي مي شود.

علائم می توانند شامل

• احساس افزایش سرعت یا تاخیر،
• خوابیدن بیش از حد یا خیلی کم،
• خوردن بیش از حد یا کمتر از حد استاندارد،
• عدم توانایی برای متمرکز شدن یا تفکر مشخص،
• احساس ناامیدی یا بی ارزشی،
• احساس گناه کار بودن بدون هیچ نوع دلیلی،
• یا تفکر در مورد خودکشی باشد.

افسردگی رواج زیادی دارد.

این اختلال می تواند علل مختلفی داشته باشد که شامل ژن ها، استرس و مشکلات زندگی، نداشتن خواب مناسب، استفاده از الکل یا سایر مواد و برخی از داروها می باشد.

از طریق ملاقات با روانپزشک یا روان شناس خودتان به دریافت کمک اقدام کنید.

در صورتی که علائم شما غیر معمول یا شدید باشند، ممکن است که برای دریافت کمک به یک روان پزشک ارجاع داده شوید.

اکثر افراد با استفاده از روش درمان مناسب، می توانند در طول چند ماه بهبود پیدا کنند.

معمولا افسردگی خفیف با استفاده از روش های درمان روان شناختی (گفتار درمانی ها) درمان شود و معمولا نیازی به تجویز دارویی پیدا نمی شود.

افسردگی ملایم می تواند با استفاده از روش های درمان روان شناختی یا تجویز دارویی ضد افسردگی درمان شود.

یا به روش های بدون دارو همچون نوروفیدبک درمان شود.

در مورد افسردگی شدید، معمولا یک ترکیبی از تجویز دارویی ضد افسردگی و درمان روان شناختی مورد نیاز می باشد.

افسردگی چیست؟

افسردگی یک بیماری روانی می باشد که منجر به ایجاد احساس ناراحتی در فرد یا عدم توانایی برای لذت بردن از هر چیزی به مدت چند هفته می شود.

همچنین ممکن است این افراد علائم دیگری، همانند:

• بدون انرژی بودن،
• تحریک پذیر بودن،
• یا مشکلات مربوط به خواب را داشته باشند.

این اختلال می تواند توانایی افراد برای انجام دادن کارشان، مطالعه کردن، یا مراقبت کردن از خودشان و خانواده شان را از بین ببرد.

این بیماری می تواند یک بیماری کوتاه مدت باشد، یا می تواند در برخی از مراحل زندگی فرد ایجاد شود و از بین برود.

فرد مبتلا با استفاده از روش درمان مناسب می تواند بر این بیماری غلبه کند و یک زندگی کامل و رضایت بخشی داشته باشد.

انواع افسردگی چیست

افسردگی عمده

زمانی که یک فرد حداقل به مدت دو هفته و به صورت مداوم علائم این اختلال را داشته باشد و این علائم منجر به ایجاد اختلال در زندگی روزمره این افراد شود. این مورد رایج ترین نوع افسردگی در افراد بالغ می باشد. همچنین این این اختلال می تواند خفیف، ملایم یا شدید باشد.

اختلال افسرده کننده مداوم

این اختلال شبیه به اختلال عمده می باشد، با این تفاوت که علائم موجود در فرد حداقل به مدت دو سال، به صورت نامنظم به وجود می آید و از بین می رود (در رابطه با کودکان و نوجوانان، به مدت یک سال).

افسردگی قبل از قاعدگی

زمانی که یک زنی احساس ناراحتی، بی قراری یا بدخلقی شدید قبل از پریود ماهانه اش داشته باشد و علائم موجود بعد از شروع پریود از بین بروند (همچنین این اختلال به اختلال اضطراب قبل از قاعدگی معروف است).

اختلال پیش از تولد و بعد از تولد

زمانی که یک زنی علائم این اختلال را قبل از تولد یا بعد از تولد نوزادش داشته باشد (همچنین به عنوان افسردگی پریناتال یا افسردگی پریپارتوم معروف است).

افسردگی غیر معمول

این اختلال شبیه اختلال افسردگی عمده می باشد، ولی یک سری علائم اضافی دارد؛ علائمی از قبیل:

• احساس خستگی یا ضعف شدید،
• خوابیدن به مدت زیاد،
• خوردن بیش از حد غذا
• افزایش وزن،
• افزایش حساسیت نسبت به طرد شدن از طرف سایر افراد.

الگوهای فصلی افسردگی

زمانی که یک فرد فقط در پاییز و زمستان علائم این اختلال را نشان می دهد و در بهار و تابستان بهتر می شود، که در برخی مواقع به عنوان اختلال موثر فصلی نامیده می شود.

علائم این اختلال معمولا خفیف می باشند (برای مثال، خوابیدن بیش از حد، داشتن یک سری مشکلاتی در بیدار شدن در صبح، خستگی در طول روز، خوردن بیش از حد و افزایش وزن).

در این روش می توانید از درمان با نوروفیدبک بدون دارو بهره ببرید.

سایر موارد

افسردگی بالینی: افسردگی که توسط یک متخصص تشخیص داده می شود. این افسردگی به عنوان یک نوع افسردگی نمی باشد – شامل هر نوع افسردگی می شود. امروزه متخصصان مراقبت سلامتی از این واژه کمتر استفاده می کنند.

افسردگی تک قطبی: نقطه مقابل افسردگی دو قطبی می باشد. بیماری افسردگی تک قطبی شامل هر نوع افسردگی می باشد و زمانی است که فرد دارای افسردگی دو قطبی نباشد.

چه عواملی منجر به ایجاد افسردگی می شوند؟

این اختلال دارای یک عامل منحصر به فردی نمی باشد.

اختلال افسردگی موجود در افراد مختلف، می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود.

معمولا افسردگی در محیط های خانوادگی ایجاد می شود.

ژن ها نقش مهمی را در مبتلا شدن فرد به افسردگی دارند.

همچنین یک سری دلایل دیگری هم وجود دارند که برای مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. استرس و مشکلات زندگی
2. اتفاقات آسیب زای زندگی
3. ناراحتی و زیان
4. تنهایی
5. نداشتن خواب مناسب
6. مشکلات سلامتی
7. سیگار کشیدن
8. نداشتن فعالیت فیزیکی
9. تغذیه ناسالم
10. استفاده از الکل و سایر مواد
11. داروها.

همه افراد دارای شرایط سخت زندگی و مبتلا شده به استرس، دچار افسردگی نمی باشند – ولی این شرایط می توانند منجر به ایجاد افسردگی شوند.

چه کسی به افسردگی دچار می شود؟

هر فردی می تواند به افسردگی دچار شود. افسردگی رواج بسیار بالایی دارد. به طور متوسط از هر ۵ نفر، یک نفر در برخی از مراحل زندگی خودش به افسردگی دچار می شود.

اکثر افراد بالای ۲۰ سال، برای اولین بار افسردگی را تجربه می کنند.

کودکان و نوجوانان هم می توانند به افسردگی دچار شوند.

احتمال ابتلای زنان به افسردگی، دو برابر بیشتر از مردان می باشد.

افرادی که یک سری مشکلات سلامت روانی دیگری همانند اختلال دو قطبی، اضطراب، اختلال شخصیت حدی و اسکیزوفرنیا را دارند، ممکن است که به افسردگی هم دچار شوند. افسردگی یک بخشی از اختلال دو قطبی می باشد.

اختلال افسردگی می تواند به بروز هر یک از علائم زیر منجر شود

• احساس ناراحتی یا دلتنگی
• عدم توانایی برای لذت بردن از مواردی که در شرایط عادی لذت بخش هستند
• داشتن تفکرات مرگ یا خودکشی در اغلب مواقع
• خوردن بیش از حد یا به اندازه کافی غذا نخوردن
• افزایش یا کاهش وزن
• خوابیدن بیش از حد معمول یا نداشتن خواب مناسب
• بی انرژی بودن یا زود خسته شدن
• عدم توانایی برای متمرکز شدن یا داشتن یک تفکر مشخص
• داشتن احساس بد نسبت به خود، بی ارزش دانستن خود یا احساس گناه
• حرکت فیزیکی که با سرعت کم یا سرعت بالا انجام می شود
• تحریک پذیری

دلتنگی نشانه بیماری افسردگی است؟

همه افراد در برخی از زمان ها دچار احساس دلتنگی می شوند، ولی در صورتی که علائم موجود بیش از چند هفته به طول بکشند، می تواند نشان دهنده این بیماری باشد.

ممکن است که یک فردی به صورت تمام وقت دچار این احساس باشد یا اینکه این علائم در برخی مواقع ایجاد شوند و از بین بروند.

افسردگی منجر به ایجاد اختلال در تفکر می شود.

افسردگی موجود در افراد مسن تر باعث می شود که حتی این افراد به صورت افراد دچار شده به زوال عقل در نظر گرفته شوند.

همچنین بیماری افسردگی می تواند یک سری علائم دیگری هم داشته باشد که برای مثال می توان به شنیدن یا دیدن موارد غیر واقعی (توهمات)، داشتن عقاید عجیب و غریب که غیر واقعی یا غیر معمول هستند (هذیان ها)، ضعف بیش از حد یا عدم توانایی برای حرکت دادن بخش هایی از بدن اشاره کرد. این علائم نادر می باشند.

اختلال افسردگی به چه نحوی تشخیص داده می شود؟

افسردگی بر مبنای علائم موجود در شخص تشخیص داده می شود.

معمولا تشخیص از طرف یک مشاور یا روان شناس صورت می گیرد.

در صورتی که علائم موجود غیرمعمول یا شدید باشند، ممکن است روانشناس فرد را به یک روان پزشک ارجاع دهد تا تصمیم مناسب تری در رابطه با فرد گرفته شود.

یک روان پزشک می تواند یک نظر یا گزارشی را به پزشک خانوادگی ارائه دهد تا به عنوان ارائه دهنده اصلی مراقبت سلامتی، شرایط شما را اداره کند یا می تواند مراقبت و درمان دائم را به فرد ارائه بدهد.

سوالات پزشک در مورد چیست؟

معمولا پزشک در مورد پس زمینه فرد، که شامل خانواده، دوستان، زندگی اجتماعی، اشتغال و حمایت در دسترس می باشد، یک سری سوالاتی را می پرسد.

همچنین پزشک می تواند در مورد سبک زندگی و رفتارها سوالاتی بپرسد که شامل خواب، ورزش و مصرف الکل و سایر مواد می باشد.

یک پزشک می تواند چک آپ انجام بدهد تا سایر شرایط بالینی را که می توانند منجر به ایجاد علائم یا بدتر شدن آنها شوند را پیدا کنند.

این چک آپ ها شامل آزمایشات خون و سایر آزمایشات بالینی می باشد.

ممکن است که پزشک یک تشخیص درستی نداشته باشد. در برخی مواقع آنها می خواهند تا قبل از صورت دادن تشخیص، وضعیت فرد را در طول زمان بررسی کنند.

کمک گرفتن در مراحل اولیه

برای داشتن یک بهبود مناسب، مراقبت بالینی اولیه اهمیت زیادی دارد.

هر چقدر که شما زودتر به دریافت کمک مراجعه کنید، شانس بیشتری را برای داشتن یک تشخیص درست و دریافت درمان موثر و مدیریت مشکلاتتان خواهید داشت.

می توانید از مراکز کانون مشاوران ایران کمک بخواهید.

درمان افسردگی

چرا باید به درمانگر مراجعه کنم؟

شما با استفاده از یک روش درمان مناسب می توانید از افسردگی بهبود یابید و یک زندگی کامل و رضایت بخشی داشته باشید.

روش درمان مناسب می تواند به شما کمک کند تا:

• علائم افسردگی تان بهبود یابد
• به مطالعه، کار، امور مالی و روابط تان ادامه دهید
• از برگشت علائم پیشگیری کنید
• تفکرات مربوط به خودکشی یا خود آسیب زنی را متوقف کنید.

افسردگی به چه نحوی درمان می شود؟

روش درمان مناسب برای شما، به میزان وخیم بودن وضعیت افسردگی، علائم موجود، موارد صورت گرفته در زندگی، اولویت ها و شخصیت شما بستگی دارد.

معمولا افسردگی خفیف از طریق روش های روان شناختی (گفتار درمانی ها) درمان می شود.

معمولا به تجویز دارویی نیاز پیدا نمی شود.

افسردگی متوسط می تواند از طریق روش های روان شناختی یا تجویز دارویی درمان شود.

اکثر افراد دارای افسردگی شدید، به ترکیبی از داروهای ضد افسردگی و روش های درمان روان شناختی نیاز پیدا می کنند.

در زمانی که علائم موجود در بدترین شرایط ممکن قرار داشته باشند، هدف از درمان کاهش شدت علائم خواهد بود.

بعد از آنکه علائم تحت کنترل قرار گرفت، هدف درمان برگرداندن شما به یک زندگی کامل و پیشگیری از برگشت علائم خواهد بود.

همچنین یادگیری در مورد افسردگی می تواند بخشی از برنامه درمانی باشد.

چه مواردی موثر می باشند؟

1. دریافت درمان روان شناختی (گفتار درمانی ها)
2. ادامه دادن به زندگی در جامعه (کمک از طرف دوستان و خانواده، گروه های حمایتی، محلی برای زندگی، یک شغل)
3. داشتن یک سبک زندگی سالم (تغذیه مناسب، ادامه دادن فعالیت فیزیکی، داشتن خواب مناسب و منظم، ترک سیگار و سایر مواد)
4. دریافت داروهای مناسب (برای افسردگی ملایم و شدید)

انواع داروهای ضد افسردگی

چند نوع از داروها برای درمان افسردگی وجود دارند.

داروهای ضد افسردگی جدید از طریق تغییر تعداد مواد شیمیایی موجود در مغز شما تاثیر می گذارند که این مواد شامل سرتونین و نورادرنالین می باشد. انواع داروها عبارتند از:

“بازدارنده های مصرف مجدد سرتونین انتخابی (SSRI)، همانند:

• سیتالوپرام،
• اسکیتالوپرام،
• فوکستین،
• فلووکساماین،
• پاروکستاین
• سرترالاین

داروهایی که منجر به تغییر سرتونین و ملاتونین می شوند، همانند آگوملاتیان. منبع:www.nps.org.au

داروهای قدیمی

داروهای قدیمی تر در زمانی استفاده می شوند که داروهای جدیدتر کارایی نداشته باشند یا مناسب نباشند.

این نوع از داروها عبارتند از:

داروهای ضد افسردگی سه چرخه ای، همانند آمیتریپتیلاین، کلومیپراماین، دوتیپین، دوکسپین، ایمیپراماین و نوتریپتیلاین

بازدارنده های اکسیداز موناماین، همانند موکلوبماید، فنلزاین و ترانیلسیپروماین.

گیاه سنت جونز (یک داروی گیاهی) در برخی مواقع برای درمان افسردگی خفیف به کار گرفته می شود، ولی در صورتی که به همراه داروهای دیگر مصرف شود، می تواند منجر به ایجاد مشکلاتی شود.

در زمانی که داروهای ضد افسردگی مصرف می شوند، نباید از گیاه سنت جونز استفاده شود.

در صورتی که برای درمان افسردگی خودتان مصرف هر نوع داروی غیر تجویزی را مد نظر قرار داشته باشید، قبل از هر کاری با پزشک خودتان صحبت کنید. منبع: www.nps.org.au

بدون مشورت روانپزشک خوب به هیچ وجه دارو مصرف نکنید.

منبع: مشاورکو

 همیشه پیشگیری از افسردگی امکان پذیر نیست. به هر حال، پیشگیری از افسردگی تنها راه برای جلوگیری از به وجود آمدن اتفاقی که در زندگی شما به نام افسردگی می باشد نیست.

برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.

شما می توانید تاثیرات افسردگی را، با یادگیری اداره کردن نشانه ها  و علائم افسردگی در زندگی خود کاهش دهید. سپس مراجعه به پزشک برای درمان افسردگی تان بیشترین کمک را به شما خواهد کرد.

علائم افسردگی

افسردگی علائم مختلفی دارد، بیشتر از دو هفته طول می کشد که بر روی توانایی ها و لذت ها و فعالیت هایتان تاثیر می گذارد. یک فرد افسرده ممکن است برخی از علائمی که در لیست پایین بیان شده اند را دارا باشد.

• خلق افسردگی بیشتر در طول روز به خصوص در صبحها وجود دارد.
• خستگی و گاهش انرژی تقریبا هر روز
• وجود احساس بی ارزشی و گناه تقریبا در هر روز
• اختلال در تمرکز و بلا تکلیف بودن
• بی خوابی یا پرخوابی (خواب بیش از اندازه) تقریبا هر روز
• نداشتن علاقه و لذت از هر فعالیتی تقریبا هر روز- شرایطی که به آن فقدان احساس لذت گفته می شود که بر اساس گزارش خود فرد یا اطرافیان به ان پی می برند.
• تفکر در مورد مرگ و یا افکار خودکشی (نداشتن ترس از مرگ)
• احساس بی قراری، و آشفتگی فکری، یا بی حالی
• به صورت معنی داری کاهش وزن یا افزایش وزن

چگونه می توان از افسردگی پیشگیری کرد؟

با وجود اینکه افسردگی شرایطی قابل درمان است، برخی از انواع افسردگی ممکن است قابل پیشگیری نباشند. زیرا ممکن است افسردگی عاملی شیمیایی در مغز داشته باشد. به هر حال، آخرین مطالعات پزشکی مشخص کرده است که افسردگی با عادات مناسب غالبا بهبود یافته یا پیشگیری می شود.

یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، صرف زمان برای لذت بردن و آرامش، زیاد کار نکردن، و صرف زمان برای لذت بردن از با همدیگر بودن می تواند از افسردگی پیشگیری کند.

چه احساساتی معمولا با افسردگی در ارتباط است؟

بر طبق لیست NHS  برخی از احساسات نشان دهنده ی افسردگی است:

• انجام ندادن مناسب فعالیت کاری
• کمتر شرکت کردن در فعالیت های اجتماعی
• نداشتن سرگرمی یا لذات
• داشتن مشکلات در خانه و خانواده

در حالی که این موارد معمول برای افسردگی است، ممکن است الگوی های رفتاری دیگری نیز وجود داشته باشد.

برای مثالل، افسردگی ممکن است علائمی از شیدایی یا جنون خفیف داشته باشد شرایطی که به آن افسردگی شیدایی یا اختلال دو قطبی گفته می شود. یا علائم افسردگی می تواند فصلی باشد که به آن افسردگی فصلی گفته می شود.

علائم اختلال افسردگی

علائم افسردگی می تواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد و می تواند شامل موارد زیر باشد:

• احساس ناراحتی یا خستگی افسرده
• از دست دادن علاقه و یا لذت بردن از فعالیت های یک بار لذت می برد
• تغییرات اشتها – کاهش وزن یا افزایش غیر مرتبط با رژیم غذایی
• مشکل خوابیدن یا خوابیدن بیش از حد
• از دست دادن انرژی یا افزایش خستگی
• افزایش فعالیت فیزیکی بدون هدف (به عنوان مثال، دست زدن به دست و یا قدم زدن) یا حرکات آرام (اقدامات قابل مشاهده توسط دیگران)
• احساس بی ارزش یا گناه
• دشواری تفکر، تمرکز یا تصمیم گیری
• افکار مرگ یا خودکشی

علائم باید حداقل دو هفته برای تشخیص افسردگی ادامه یابد.

علائم فیزیکی افسردگی

1. مشکلات تیروئید
2. تومور مغزی
3. کمبود ویتامین

می تواند علائم افسردگی را تقلید کند، بنابراین مهم است که علل عمومی پزشکی را کنار بگذاریم.

چه کسانی مستعد افسردگی هستند؟

افسردگی در ۱۵ سال بزرگسال (۷/۶٪) برآورد شده است. و یکی از شش نفر (۶/۱۶٪) بعضی اوقات در زندگی خود دچار افسردگی می شوند.

افسردگی می تواند در هر زمان، اما به طور متوسط، در ابتدای ظهور نوجوانان تا اواسط دهه ۲۰ ظاهر می شود.

زنان به علت افسردگی بیشتر از مردان هستند. برخی مطالعات نشان می دهد که یک سوم زنان در طول زندگی خود یک قسمت افسردگی عمده را تجربه خواهند کرد.

افسردگی از غم و اندوه متفاوت است؟

مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن یک کار یا پایان دادن به یک رابطه، تجربیات سخت برای یک فرد برای تحمل است.

برای احساس غم و اندوه در پاسخ به چنین شرایطی، طبیعی است.

کسانی که از دست دادن تجربه می کنند، اغلب خود را “افسرده” توصیف می کنند.

اما غم انگیز بودن این نیست که افسردگی وجود دارد.

فرایند گرایش طبیعی و منحصر به فرد برای هر فرد است و برخی از ویژگی های مشابه افسردگی را نیز به اشتراک می گذارد.

هر دغدغه و افسردگی می تواند غم و اندوه شدیدی از فعالیت های معمول داشته باشد.

افسردگی و دلمرده بودن یکی از شایع ترین اختلالات

میزان شیوع این مساله تا حدی است که از آن با عنوان سرماخوردگی روانی نیز یاد می شود.

این مطلب به این معناست که افسردگی می تواند بسیار فراگیر باشد و علی رغم ظاهر ساده و مزمن خود، تاثیرات قابل توجهی بر سلامت جسمی و روانی تان داشته باشد.

آیا احساس دلمردگی می کنید و دلمرده هستید؟

در صورتی که با افسردگی دست به گریبان هستید، ممکن است احساس کنید زندگی بیش از حد سخت و طاقت فرسا شده است و حتی جذاب ترین فعالیت ها نیز قادر به خوشحال کردن تان نیست.

در صورتی که در چنین وضعیتی قرار گرفته اید و احساس خستگی، دلمردگی،  پوچی، تنهایی و دلمردگی بر زندگی تان سایه افکنده است با ادامه ی مطلب همراه شوید تا شما را با مهم ترین راه های غلبه بر غول افسردگی آشنا کنیم.

به دنبال ناجی نمانید.

با قرار گرفتن در وضعیت افسردگی ممکن است احساس کنید رمق انجام کوچک ترین کارها را نیز ندارید.

کارهایی که قبلا به راحتی از عهده ی آن ها بر می آمدید می تواند برای تان بیش از حد سخت و بزرگ جلوه کنند و تمایل داشته باشد تا در لاک تنهایی تان باقی بمانید.

اما واقعیت آن است که برای مبارزه با افسردگی نیازمند آن هستید که خودتان دست به کار شوید.

از آنجا که رخوت، سستی و بی حوصلگی در وجود خود شما لانه کرده است برای رهایی از آن نیز حضور هیچکس به اندازه ی خودتان موثر و لازم نیست.

بنابراین با خودتان گفت و گو کنید و برای مبازه با افسردگی یک تصمیم گیری نو داشته باشید.

می توانید با خودتان بگویید

” شادی، نشاط و سرزندگی حق من از زندگی است و تصمیم دارم شجاعانه و با جسارت هر چه تمام تر با رخوت و سستی بجنگم. من از این جنگ لذت می برم چرا که زندگی چیزی جز تلاش و تکاپو نیست و می توانم در آن پیروز شوم”.

NinaAmir

از قدرت طبیعت بهره ببرید.

درست است که افسردگی می تواند بسیار نفس گیر باشد و در پاره ای از موارد منجر به کاهش روابط اجتماعی تان نیز شود، اما عوامل طبیعی زیادی وجود دارند که می توانید در مسیر غلبه بر افسردگی از آن ها کمک بگیرید.

به عنوان مثال یکی از بهترین ابزارهای کمکی تان آن است که روزانه زمانی را به قدم زدن در طبیعت، پارک و یا فضایی سرسبز و توام با درخشش نور خورشید اختصاص دهید.

بر اساس مطالعات، قدم زدن در مکان های سرسبز می تواند منجر به کنترل بخش مربوط به افکار منفی در مغز شده و حال تان را بهتر کند.

بنابراین ازهمین امروز تصمیم بگیرید تا برنامه ی جدیدی برای روزتان تنظیم کنید و وقت گذرانی در طبیعت را در رأس فعالیت های هر روز قرار دهید.

خودتان را مجبور به انجام یک رفتار کنید.

شنیدن این جمله برای فرد افسرده می تاودن در حکم سخت ترین درخواست باشد.

هرگز نگذارید دلمرده باشید و دلمردگی در شما دائمی شود.

شما همانند فردی که سرماخورده است تمایل دراید تا دایما در گوشه ای بنشینید، به شکست های گذشته فکر کنید، وقایع را تا حد ممکن به شکل منفی تصور کنید و خودتان را بترسانید.

به عنوان درمانگر حوزه ی افسردگی می توانم بگویم بهتر است جمله ی بالا را به عنوان بهترین داروی درمان افسردگی تان در نطر بگیرید که دارای قدرتی معجزه آسا می باشد.

بنابراین از انجام ساده ترین کارها شروع کنید.

چیزی که با اهمیت است آن است که به جای نشستن در گوشه ی اتاق، شروع به انجام یک فعالیت کنید.

این کار می تواند شامل انجام دادن یک تکلیف، بیرون زدن از خانه، آشپزی کردن، تلفن زدن به دوست، گذاشتن یک قرار شبانه و یا هر چیز دیگری باشد.

از طریق انجام یک عمل می توانید حالات هیجانی و فیزیولوژِی بدنی تان را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار دهید و حالات مثبتی از جمله سرزندگی، نشاط، شور و حال و رضایت را تجربه کنید.

لبخند زدن را تمرین کنید.

شاید ساده به نظر برسد اما افراد افسرده به گونه ی قابل توجهی نسبت به حالات بدنی و ژست های چهره و بدن خود ناآگاه اند.

بهتر است در همین لحظه روبه روی آینه قرار بگیرید و خودتان را مشاهده کنید.

خواهید دید که در اکثر موارد حالتی شل، وا رفته، دلمرده و بی انرژی دارید.

ماهیچه های صورت تان در اثر غمگینی مکرر به سمت پایین متمایل شده اند و ممکن است بی آنکه بدانید شانه های تان را پایین نگه دارید و بی حال و کم انرژِی راه بروید.

اگر قصد دارید با غول افسردگی تان مبارزه کنید و در این نبرد پیروز شوید، نیازمند آن هستید که حالات بدنی تان را تغییر دهید.

بنابراین در مقابل آینه بایستید، لبخند زدن را تمرین کنید و در راه رفتن و ایستادن تان تجدید نظر کنید.

این کار را هر روز انجام دهید و تاثیرات آن بر خلق و خو و انرژی تان را بررسی کنید.

با دیگران صحبت کنید تا دلمرده نشویم

گفت و گو کردن اگر چه ممکن است امری روزمره و روشن به نظر برسد اما تاثیرات پیچیده و قابل توجهی بر سلامت روانی تان خواهد داشت.

در وضعیت افسردگی نیازمند آن هستید که با فردی متخصص و یا دوستی که گوش شنوایی دارد و صبور است صحبت کنید.

در فرایند گفت و گو، دریچه های جدیدی به سمت تان بازخواهد شد، می توانید مشکلات را از زوایای دید مختلفی مشاهده کنید و مهم تر از همه آنکه متوجه خواهید شد این تنها شما نیستید که مشکل دارید.

همچنین گفت و گو کردن می تواند برای شما شبکه ای از حمایت های اجتماعی ایجاد کند که یکی از محور های اساسی غلبه بر افسردگی است.

افسردگی والدین و افسردگی کودکان

آیا شما والدین افسرده‌ای هستید؟ آیا نیاز است از کودک خود در مورد افسردگی مراقبت کنید؟ آیا میان افسردگی والدین و کودک ارتباط وجود دارد؟

به گزارش ایسنا، بنابر اعلام مشاورانه، در برخی مواقع، تنهایی می‌تواند علامتی از یک چیز دیگری باشد که در زندگی ما وجود دارد، مواردی از قبیل بیماری یا ناتوانی. همچنین یک سری از شواهد موجود نشان می‌دهند که تنهایی می‌تواند یک علامتی از بیماری روانی باشد.

چرا من احساس غمگینی و تنهایی دارم؟

تعدادی از بیماری‌های روانی، همانند:

· دو قطبی

· اضطراب

· افسردگی

می‌توانند منجر به ایجاد احساس تنهایی در اکثر افراد شوند.

پدر و مادر افسرده

پدر یا مادر بودن، یکی از چالش‌برانگیزترین مسوولیت‌هاست و فرد را با مخاطرات زیادی روبه‌رو می‌کند که احتمال ابتلا به افسردگی و اضطراب را افزایش می‌دهند.

در صورتی که علایم زیر را به مدت حداقل ۲ هفته دارا هستید، بهتر است دست به کار شوید و از یک درمانگر متخصص برای حل مساله افسردگی‌تان کمک بگیرید.

علایم افسردگی والدین

در حقیقت رفتن به سمت درمان بهترین کاری است که می‌توانید برای خود و فرزندتان انجام دهید.

· عصبانیت و بدخلقی

· خود انتقادی

· ناامیدی

· از دست دادن علاقه به فعالیت‌های قبلی

· عدم توانایی در لذت بردن از زندگی

· تغییرات فاحش وزن

· تغییر عادات خواب

· خستگی

· کندی روانی و حرکتی

· دردهای بی دلیل

· مشکلات توجه و تمرکز

· کاهش یا افزیش میل جنسی

· افکار خودکشی گرا

عوامل تشدیدکننده افسردگی پدر و مادر

علایم زیر می‌تواند منجر به بروز رفتارهایی مانند:

 مصرف بیش از حد مشروب، دخانیات و یا اختلال در انجام فعالیت‌های روزمره شود که از طریق مراجعه به روانشناس قابل حل است.

باتوجه به ماهیت مقاوم افسردگی، بهتر است در صورت دارا بودن علایم ذکر شده، درمان را به تعویق نیندازید و هرچه سریع تر به روانشناس متخصص مراجعه کنید.

تاثیر افسردگی پدر و مادر بر فرزند را مطالعه کنید.

منبع: com.مرکزمشاوره