ماپروتیلین قرص ضد افسردگی

ماپروتیلین، همه درباره قرص ماپروتیلین

ماپروتیلین را با نام تجاری لودیومیل می شناسند و یکی از داروهای ضد افسردگی است که خاصیت ضد اضطرابی دارد و برای از بین بردن دردهای مزمن عصبی استفاده می شود، این دارو بر روی سیستم اعصاب مرکزی اثر گذاشته و مهارکننده باز جذب سروتونین و نوراپی نفرین می باشد، ماپروتیلین یک داروی خوراکی است که شروع اثر آن ۲ تا ۳ هفته بعد از مصرف می باشد.

در ادامه این مقاله به بررسی عوارض و تداخلات دارویی ماپروتیلین می پردازیم و لازم است بدانید که بهترین راه دارو درمانی در کنار روان درمانی می باشد، در این شرایط مشاوره افسردگی بستری را فراهم می کند تا بدون نگرانی نسبت به عوارض منفی و تداخلات دارویی ضد اضطراب و ضد افسردگی فرد به سازگاری اجتماعی و بهزیستی روانی دست یابد.

مکانیسم اثر ماپروتیلین

لودیومیل یا همان ماپروتیلین جز داروهای ضد افسردگی چهار حلقه ای می باشد که با مهار بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین اثرشان را می گذارند و در نتیجه میزان این انتقال دهنده های عصبی در مغز افزایش می یابد، ماپروتیلین تمایل زیادی به گیرنده هیستامینی H1  دارد و به همین دلیل این دارو خواب آور است.

موارد منع مصرف ماپروتیلین

داروی ماپروتیلین برای برخی از افراد استفاده نمی شود که در زیر گروهی از آن ها عبارت اند:

  • کودکان و افراد زیر ۱۸ سال
  • سالخوردگان یا افراد بالای ۶۰ سال و ناتوان
  • افرادی که دارای بیماری صرع هستند و دچار حملات تشنجی می شوند
  • در صورتی که فرد بیمار سابقه انفارکتوس میوکارد داشته باشد.

عوارض جانبی لودیومیل

مصرف لودیومیل با عوارض جانبی همراه می باشد که نمونه هایی از آن ها عبارت اند از:

  • خشکی دهان
  • خواب آلودگی
  • آشفتگی و تحریک پذیری در افراد و بروز رفتار نمایشی
  • تاری دید
  • افزایش فشار داخل چشم
  • یبوست
  • تهوع
  • اشکال در دفع ادرار
  • در بیماران قلبی عروقی باعث افزایش ضربان قلب، سنکوب، آریتمی و تعرق
  • لرزش دست
  • اختلالات رفتاری در کودکان
  • توهم زایی در سالمندان
  • افزایش اشتها
  • تغییر وزن
  • کاهش سدیم خون
  • اختلال در عملکرد کبد

تداخلات دارویی ماپروتیلین

داروی ماپروتیلین با برخی از داروها تداخل دارد و نباید به طور همزمان با ماپروتیلین مصرف شوند که برخی از آن ها عبارت اند از:

  1. مصرف داروهای ضد آریتمی با ماپروتیلین باعث بروز آریتمی می شود.
  2. ریفامپین موجب کاهش اثر لودیومیل می شود.
  3. در صورتی که با داروهای ضد افسردگی مهارکننده مونو آمین اکسیداز استفاده شود باعث تحریک سیستم اعصاب مرکزی و افزایش فشار خون می شود.
  4. بهتر است این دارو در کنار آنتی هیستامین ها و داروهای ضدجنون فنوتیازین مصرف نشود.
  5. هم چنین داروهای ضد بارداری خوراکی اثر ضد افسردگی این دارو را کاهش می دهند و مصرف سالمیتیدین باعث افزایش اثر ضد افسردگی لودیومیل می شوند.
  6. ماپروتیلین اثر شل کننده عضلانی با کلوفن را افزایش می دهد.
  7. در صورتی که از داروهای ضد اضطراب استفاده می کنید حتما موضوع را با پزشک تان در میان بگذارید، در برخی از اوقات داروهای ضد اضطراب با داروهای ضد افسردگی تداخل ایجاد می کنند.

هشدارهای استفاده از داروی لودیومیل

قبل از مصرف داروهای لودیومیل اگر مبتلا به بیماری خاصی هستید حتما با پزشک تان مشورت کنید و سعی کنید با احتیاط فراوان از این دارو استفاده نمایید، در صورت ابتلا به بیماری های زیر حتما پزشک تان را در جریان بگذارید:

  • آسم
  • الکلیسم حاد
  • اختلالات دفع ادرار
  • اختلالات دو قطبی
  • بیماران قلبی عروقی
  • پرکاری تیروئید
  • سابقه انفارکتوس میوکارد
  • اختلالات خون و کبد
  • بیماران اسکیزوفرنی
  • افرادی که سابقه افزایش فشار چشم دارند.

توصیه هایی در مورد مصرف ماپروتیلین

زمانی که ماپروتیلین استفاده می کنید سعی کنید به توصیه های زیر توجه کنید تا داروی ماپروتیلین اثر بخشی بهتری در کاهش افسردگی داشته باشد:

  • دارو را به تدریج و تحت نظر پزشک معالج قطع کنید. بر اساس نظر پزشک این دارو معمولا به دو شکل قرص ۲۵ میلی و ۷۵ میلی تجویز می شود.
  • احتمالا ۲ تا ۳ هفته برای اثر درمان آن زمان لازم است.
  • در صورتی که فراموش کردید دارو را در یک نوبت استفاده کنید به هیچ عنوان آن را دو برابر استفاده نکنید.
  • از مصرف فرآورده ها حاوی الکل و داروهای مضعف سیستم اعصاب مرکزی با این دارو خودداری نمایید.
  • مصرف ماپروتیلین ممکن است باعث سرگیجه شود سعی کنید آن را در هنگام رانندگی و کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند با احتیاط مصرف کنید.
  • در صورت انجام درمان های اورژانسی و اضطراری یا هر گونه عمل جراحی و خصوصا جراحی دندان به پزشک خود اطلاع دهید که از داروی ماپروتیلین استفاده می کنید

هم چنین سعی کنید در کنار دارو درمانی برای بهبود سریع افسردگی از روانشناس کمک بگیرید و به این نکته توجه داشته باشید که موثرین درمان، دارو درمانی در کنار روان درمانی می باشد مشاوره افسردگی در این خصوص می تواند کمک کننده باشد و اطلاعات خوبی را در اختیار شما قرار دهد.

چرا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با چندین سال تجربه به ارائه خدمات درمانی در زمینه اختلالات روانی از جمله افسردگی می پردازد، این مرکز از بهترین و با تجربه ترین مراکز خدمات روان شناسی می باشد و از جمعی از متخصصان با تجربه تشکیل شده است.

در این مرکز خدماتی فراهم شده است تا در هر کجای کشور که باشید بتوانید با مشاوران به صورتی تلفنی و حضوری ارتباط برقرار کنید،

مشاوران این مرکز به شما کمک می کنند تا در کمترین زمان ممکن به درمان مشکلات و مسائل خود بپردازید و در صورتی که اطرافیان شما دچار این اختلالات شدند و از این اختلالات رنج بردند با کمک گرفتن از مشاوره و با دریافت راهکارها و روش های گوناگون میتوانید به درمان آن ها کمک کنید.

منبع : ماپروتیلین قرص ضد افسردگی

ژنوفوبیا یا ترس از رابطه جنسی| از تشخیص تا درمان

ژنوفوبیا ( genophobia)  که با نام کویتوفوبیا نیز شناخته می شود، ترس از رابطه جنسی می باشد. افراد مبتلا به این ترس ممکن است از تمام اعمال جنسی یا فقط از خود آمیزش بترسند.

فوبیا رابطه می تواند با اروتوفوبیا اشتباه گرفته شود، اما این دو شرایط در واقع متفاوت هستند. ژنوفوبیا به طور خاص ترس از عمل جنسی را توصیف می کند، در حالی که اروتوفوبیا به طور کلی هر ترس مرتبط با تمایلات جنسی می باشد.

علائم جسمانی فوبیا رابطه ی جنسی

  • سرگیجه
  • تعریق
  • احساس خفگی
  • تپش قلب
  • گرفتگی قفسه سینه
  • گرگرفتگی
  • خشکی دهان
  • اسهال
  • بی حسی
  • نگرانی شدید
  • لرزش
  • اجتناب از حضور در کنار دیگران
  • درد بسیار
  • تنگی نفس
  • پنیک اتک

علت ترس از دخول و رابطه

مانند همه فوبیاها، ترس از رابطه جنسی به احتمال زیاد پس از ضربه شدید ایجاد می شود. تجاوز جنسی و آزار و اذیت شایع ترین محرک های ژنوفوبیا هستند، اما تربیت فرهنگی نیز ممکن است خطر این ترس را افزایش دهد. رابطه هراسی گاهی با ناامنی ها یا مسائل مربوط به تصویر بدن و همچنین نگرانی های پزشکی مرتبط می باشد. علاوه بر این، فوبیا رابطه گاهی مستقل از هر علت قابل شناسایی رخ می دهد.

سندرم ترومای تجاوز جنسی

تجاوز جنسی شامل آسیب شدید به جسم و روان قربانی است. تجاوز جنسی، تقریباً همه افراد را تحت یک واکنش روانی شدید قرار می دهد. اگرچه همه به یک شکل نسبت به تجاوز واکنش نشان نمی دهند اما اکثر مردم یک مسیر سه مرحله ای را دنبال می کنند.

مشابه اختلال استرس پس از سانحه، سندرم ترومای تجاوز جنسی به طور چشمگیری خطر ابتلا به اختلالات روانی مرتبط را افزایش می دهد.

فوبیا اغلب در مرحله سازماندهی مجدد رخ می دهد، زیرا بازماندگان سعی می کنند زندگی خود را بازسازی کنند. روند درمان سندرم ترومای تجاوز جنسی به شدت شخصی است و ممکن است از ماه ها تا سال ها طول بکشد تا به طور کامل برطرف شود.

ترس های فرهنگی

بسیاری از عقاید قومی و فرهنگی ممکن است رابطه جنسی را بد و ناپسند جلوه دهند اما این امر باعث ایجاد فوبیا نمی شود. با در حقیقت فوبیا می تواند زمانی ایجاد شود که احساسات افراد یک مجموعه به یک باور و عقیده تبدیل شود. احساس گناه طولانی مدت، شک به خود یا ترس از آسیب رساندن به سنت ها ممکن است خطر ابتلا به فوبیا را افزایش دهد.

اضطراب عملکرد در فوبیا دخول

بسیاری از مردم، به ویژه آن هایی که تجربه جنسی کمتری دارند، می ترسند که نتوانند شریک زندگی خود را راضی کنند. اگرچه این ترس ها عموماً خفیف و محدود هستند، اما می توانند شدیدتر نیز باشند. در برخی موارد، اضطراب عملکرد ممکن است به ترس از رابطه جنسی تبدیل شود.

ترس از بیماری

رابطه جنسی خطر ابتلا به بیماری های متعددی از جمله HIV را به همراه دارد. اکثر افراد با استفاده از اقدامات احتیاطی مانند کاندوم، تک همسری، و آزمایش STD می توانند با موفقیت این خطر را متعادل کنند تا خطر را به سطح قابل قبولی برای شخصی کاهش دهند.

نگرانی های پزشکی

ترس هایی که از نگرانی های پزشکی ناشی می شوند، هرگز فوبیا تلقی نمی شوند، تا زمانی که سطح متناسبی با موقعیت باشد. شرایط پزشکی متعدد، از اختلال نعوظ گرفته تا برخی اختلالات قلبی، فعالیت جنسی را دشوار، غیرممکن و یا حتی خطرناک می کند. احتیاط و حتی ترس در این شرایط می تواند به جا و درست باشد.

با این وجود، برخی از افراد ترس هایی ایجاد می کنند که بسیار نامتناسب با سطح خطر است. به عنوان مثال، اگر پزشک شما را مجاز به بازگشت به فعالیت های عادی پس از حمله قلبی کرده باشد، طبیعی است که قبل از اولین تجربه جنسی، کمی احساس ترس کنید. تصمیم به چشم پوشی از فعالیت جنسی به طور کلی یک واکنش نامناسب می باشد و به درمان مشکل شما کمک نمی کند.

همیشه توصیه های پزشک خود را در هنگام مقابله با هر بیماری پزشکی دنبال کنید و برای هر گونه ترسی که به طور غیرمعمول شدید یا طولانی مدت به نظر می رسد، کمک بگیرید.

انواع ترس مرتبط با رابطه جنسی

 اریتروفوبیا (Erotophobia): به طور کلی می توان هر فوبیایی در مورد رابطه جنسی است را شامل می شود و می توان آن را اصطلاحی کلی دانست.

 کویتوفوبیا (Coitophobia) کویتوفوبیا که به ژنوفوبیا هم شناخته می شود ترس از داشتن رابطه جنسی می باشد..

ترس از صمیمیت. ترس از صمیمیت ربطی به رابطه جنسی ندارد و فرد مبتلا به آن از نزدیک شدن و برقراری رابطه صمیمانه و عاشقانه با دیگران ترس یا حتی وحشت دارد.

هافوبیا. ترس از لمس شدن می تواند باعث ایجاد فوبیا جنسی شود، بسیاری از این افراد حتی از لمس های کوتاه نیز وحشت دارند.

 ترس از برهنگی (Nudophobia ). افراد درگیر این فوبیا ممکن است از برهنه بودن خود یا دیگران خجالت بکشند و به دلیل همین مسئله از درآوردن لباس خود اجتناب کرده یا از همسر خود بخواهند لباس خود را در نیاورد.

فلیماتوفوبیا ( Philematophobia). ترس از بوسیدن ممکن است دایل ریشه ای یا دلایل بهداشتی مانند بو دادن دهن یا وسواس ناشی از بهداشت دهانی طرف مقابل باشد.

توکوفوبیا. ترس شدید از بارداری و زایمان در زنان می باشد. این افراد به شدت از زایمان کردن و فرزند آوری وحشت دارند.

فوبیای دخول یا ترس از دخول

از اختلال نعوظ تا برخی اختلالات قلبی فعالیت جنسی را دشوار، غیرممکن یا حتی به طور بالقوه خطرناک می کند. احتیاط و حتی ترس ممکن است در این شرایط احتیاط باشد. اگر پزشک شما را مرخص كرده است كه پس از حمله قلبی به فعالیت های عادی خود برگردید، طبیعی است كه قبل از اولین تجربه جنسی پس از حمله، احساس لرز داشته باشید. تصمیم کلی برای کنار گذاشتن فعالیت جنسی یک واکنش نامتناسب در آن شرایط است.

درمان ترس از دخول نی نی سایت

ترس از دخول اغلب توسط درمانگران جنسی درمان می شود، که متخصصان سلامت روان با آموزش های پیشرفته و گواهینامه در زمینه مسائل جنسی هستند. 

مبارزه با ترس از رابطه جنسی هرگز آسان نیست. بسیاری از مردم احساس شرم یا خجالت می کنند و تمایلی به اشتراک گذاری چنین فوبیای عمیقا شخصی ندارند. با این حال، درمان به طور کلی موفقیت‌آمیز است و پاداش‌ آن ارزش فرآیند دشوار و اغلب از نظر احساسی دردناک را دارد.

درمان ترس از رابطه زناشویی

رابطه جنسی جنبه مهمی از وضعیت انسان است و ژن هراسی می تواند تأثیرات مخربی بر کسانی که آن را تجربه می کنند داشته باشد. برخی از افراد زندگی غیرجنسی را انتخاب می‌کنند و معنا و رضایتی را خارج از تجربه جنسی پیدا می‌کنند. با این حال، کسانی که از روی ترس رابطه جنسی را کنار می گذارند، اغلب احساس خوبی را کنار همسر خود تجربه نمی کنند.

همان طور که بیان شد ترس از رابطه جنسی همچنین می تواند روابط عاشقانه را ویران کند، به خصوص اگر میزان علاقه همسرتان به رابطه جنسی با شما متفاوت باشد. اگر احساس می کنید از ترس از رابطه جنسی رنج می برید، صحبت با یک درمانگر مورد اعتماد می تواند مفید باشد.

درمان اختلال ژنوفوبیا

در صورت وجود اختلالی مانند واژینیسموس یا زود انزالی می توان درمان را از حل این اختلالات شروع کرد. درد یا خجالت هنگام رابطه جنسی یکی از دلایل اصلی سردی رابطه جنسی زن و شوهر می باشد که باید به طور کامل مورد بررسی قرار بگیرد.

اگر مشکل جسمانی وجود داشته باشد بهتر است که درمان از آن آغاز شده و سپس به مسائل روحی و روانی طرفین کشیده شود.

درمان فوبیا معمولاً شامل روان درمانی می باشد. انواع مختلف روان درمانی برای درمان فوبیا، از جمله درمان شناختی رفتاری (CBT)و دارو درمانی در کنار آن می تواند نتایج رضایت بخشی را به دنبال داشته باشد.

درمان شناختی رفتاری باعث ایجاد روش های جایگزین تفکر و یادگیری تکنیک ها برای پرداختن به واکنش های فرد هنگام قرار گرفتن در شرایط ترسناک می باشد/

درمانگر جنسی نیز می تواند برای درمان فوبیا رابطه مفید باشد. نوع درمان و تعداد جلسات در جلسات انفرادی تا حد زیادی به دلایل اساسی فوبیا و وضعیت خاص بستگی دارد.

در صورتی که فرد همکاری لازم را با متخصص داشته و مسائل را به درستی و با صداقت با مشاور در میان بگذارد، فوبیا بسیار زودتر از آنچه که انتظار دارد درمان شده و می تواند به زندگی روزمره خود بازگردد.

منبع : ژنوفوبیا یا ترس از رابطه جنسی| از تشخیص تا درمان 

رابطه فوبیا و مصرف مواد| بهترین روش درمان فوبیا

تحقیقات نشان می دهد که 18.8 درصد از افرادی که در طول زندگی خود فوبیا را تجربه می کنند، به اختلال مصرف مواد نیز مبتلا می شوند. این آمار با وجود ناچیز بودن رابطه فوبیا و مصرف مواد را نشان می دهد.

فوبیا و سوء مصرف مواد گاهی اوقات می توانند با هم اتفاق بیفتند، به خصوص اگر فردی از مواد مخدر یا الکل برای خوددرمانی اضطراب یا درمان فوبیا استفاده کند. فوبیا احساسات ناخوشایندی ایجاد می کند که مواد مخدر یا الکل به طور موقت آن ها را تسکین می دهد.

فوبیا زمانی تشخیص داده می شود که فرد ترس شدیدی از یک مورد یا موقعیتی مانند عنکبوت یا رانندگی داشته باشد. برای تشخیص فوبیا، فرد باید ترسی را نشان دهد که بیش از خطر واقعی مربوط به مورد یا موقعیت است. ترس همچنین باید فراتر از چیزی باشد که یک فرد معمولی تجربه می کند و زندگی او را تحت تاثیر قرار دهد.

به طور مثال فردی که فوبیا ارتفاع را تجربه می کند ممکن است از بسیاری از موقعیت ها دوری کند و بسیاری از موقعیت های تفریحی یا شغلی را به دلیل ترس بیش از اندازه خود از دست دهد. تشخیص فوبیا بهتراست به وسیله روانشناس یا روانپزشک صورت بگیرد.

اثرات سوء مصرف مواد مخدر بر فوبیا

سوء مصرف مواد مخدر می تواند علائم فوبیا را بدتر کند. برخی از داروها، مانند کوکائین و مت آمفتامین، می توانند باعث اضطراب و پارانویا شوند. استفاده از این داروها می تواند ترس و اضطراب مرتبط با منبع فوبیا را افزایش دهد.

مصرف طولانی مدت مواد مخدر و  ترک دارو  نیز می تواند منجر به اضطراب و بدتر شدن فوبیا شود. در حالی که مواد مخدر ممکن است به فرد کمک کند فوبیا را به طور موقت فراموش کند، سوء مصرف مداوم مواد می تواند منجر به اعتیاد شود.

آمار فوبیا و اعتیاد

بر اساس این تحقیقات، فوبیا و اعتیاد می توانند اختلالات همزمان باشند.

در میان افراد مبتلا به فوبیای خاص، 7 درصد در طول زندگی خود اختلال مصرف الکل را تجربه می کنند و 9 درصد نیز با اختلال مصرف مواد مخدر تشخیص داده می شوند.

سایر فوبیاها و آمار اعتیاد نشان می دهد که میزان شیوع اعتیاد در طول زندگی بالاتر در بین افراد مبتلا به فوبیای مادام العمر است. یک مطالعه  نشان داد که 18.8 درصد از افراد مبتلا به فوبیای مادام العمر نیز در مقطعی از زندگی خود دچار اختلال مصرف مواد مخدر می شوند.

همین مطالعه نشان داد که وقوع همزمان بین فوبیا و اختلالات خاص مصرف مواد مخدر به شرح زیر است:

اختلالات مصرف ماری جوانا:  14.9 درصد

اختلالات مصرف آمفتامین:  4.9 درصد

اختلالات مصرف کوکائین:  4.8 درصد

اختلالات مصرف توهم زا:  3.9 درصد

اختلالات مصرف مواد افیونی:  2.8 درصد

توجه به این نکته ضروری است که این مطالعه رابطه بین اختلالات اضطراب اولیه  و اختلالات مصرف مواد را ارزیابی کرد، به این معنی که افرادی که فوبیایی داشتند که در نتیجه مصرف مواد مخدر ایجاد شده، در مطالعه وارد نشدند.

آیا فوبیا می تواند منجر به اعتیاد به مواد مخدر شود؟

این امکان وجود دارد که افراد مبتلا به فوبیا به مواد مخدر اعتیاد پیدا کنند. برخی تحقیقات  نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی، مانند فوبیا، ممکن است از داروها برای درمان علائم خود استفاده کنند که می تواند منجر به  اختلال مصرف مواد شود. به عنوان مثال، اگر فردی به طور مکرر از مواد افیونی برای آرام کردن اضطراب فوبیا استفاده کند، ممکن است فرد به این مواد معتاد شود.

همچنین عواملی مانند ژنتیک خطر ابتلا به فوبیا و اعتیاد را افزایش می دهد و احتمال ابتلا به اختلالات مصرف مواد را برای برخی از افراد مبتلا به فوبیا افزایش دهد. کارشناسان گزارش می دهند  که بیشتر افراد قبل از تشخیص اختلال مصرف مواد دچار اختلالات اضطرابی می شوند.

درمان فوبیا و اختلالات مصرف همزمان مواد

درمان فوبیا و اختلالات مصرف مواد که با هم اتفاق می‌افتند مستلزم پرداختن به هر دو تشخیص است. درمان جامع معمولاً شامل دارو درمانی و نوعی درمان ریشه ای است.

داروها باید همیشه با رویکردهای مشاوره مانند درمان شناختی رفتاری ترکیب شوند تا به مسائل روانی اجتماعی مرتبط با اعتیاد و فوبیا رسیدگی شود. علاوه بر این هنگام دارو درمانی باید نکات دیگری نیز رعایت شود، مثلا دارو همیشه باید زیر نظر دکتر مصرف شود و حتی دوز آن باید توسط دکتر تعیین شود. در صورتی که احساس می کنید به دارو درمانی نیازی ندارید با دکتر خود صحبت کنید و برای توقف به مرور دوز آن ها را کم کنید، ترک ناگهانی دارو خود می تواند عوارض شدیدی را به همراه داشته باشد.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان برای رسیدگی به مشکل سلامت روان و اختلال مصرف مواد به درمان نیاز دارید مرکز مشاوره ستاره ایرانیان می‌تواند خدمات جامعی را در این زمینه ارائه دهد. 

هنگامی که شخصی ترس شدید از یک چیز یا شرایط خاص را تجربه می کند که به طور منطقی با یک تهدید واقعی مرتبط نیست، ممکن است فرد درگیر فوبیا شده باشد. فوبیا می تواند اضطراب و هراس فلج کننده ایجاد کند و کارها و تجربیات به ظاهر ساده را تقریبا غیرممکن کند. 

مانند بسیاری از بیماری های دیگر، میزان سوء مصرف مواد در افراد مبتلا به فوبیا بیشتر از جمعیت عمومی است. مواد مخدر و الکل اغلب به عنوان راهبردهای مقابله ای برای کسانی که از ترس ناتوان کننده رنج می برند استفاده می شود، اما سوء مصرف مواد تنها سلامت روان را بدتر می کند و به طور بالقوه منجر به اعتیاد می شود.  

فوبیا یکی از رایج ترین انواع اختلالات روان در ایالات متحده است که آمار نشان می دهد تقریباً ده درصد از جمعیت حداقل یک فوبیا دارند. فوبیاهای رایج عبارتند از ترس از پرواز، ترس از رانندگی، ترس از عنکبوت و ترس از فضاهای محدود. یک فوبیا شدید ممکن است باعث شود فرد از موقعیت هایی که احساس می کند ممکن است با ترس خود روبرو شود اجتناب کند. افراد مبتلا به این بیماری روانی معمولاً درک می کنند که ترس آن ها مبتنی بر منطق نیست، اما هنوز نمی توانند واکنش های خود را کنترل کنند. این رنج می تواند با ایجاد مشکلات در محل کار و روابط، مانعی برای داشتن یک زندگی عادی و پربار شود.  

وقتی ترس فلج کننده است

افرادی که از فوبیا رنج می برند اغلب به مواد مخدر یا الکل روی می آورند تا ترس خود را آرام کنند و سعی کنند عملکرد طبیعی خود را داشته باشند. به عنوان مثال، فردی که فوبیا از پرواز دارد ممکن است قبل و در طول پرواز مقادیر زیادی الکل مصرف کند. 

برخی افراد بر این باورند که تنها راهی که می توانند با فوبیای خود کنار بیایند این است که خودشان را درگیر الکل یا مواد کنند. داروهایی که باعث ایجاد احساس سرخوشی می‌شوند، مانند قرص های مخدر، معمولاً برای منحرف کردن تمرکز از ترس شدید استفاده می‌شوند. البته همان طور که ذکر شد درمان فوبیا با مواد مخدر و الکل تنها یک راه حل موقت است و احتمالاً در آینده منجر به افزایش علائم فوبیا خواهد شد. فردی که با سوء مصرف مواد و فوبیای شدید دست و پنجه نرم می کند، باید به دنبال درمان حرفه ای باشد تا اعتیاد را همراه با اختلالات همزمان برطرف کند.

منبع : رابطه فوبیا و مصرف مواد| بهترین روش درمان فوبیا 

بر اساس مطالعات روانشناس تلفنی چگونه عزت نفس خود را افزایش دهیم ؟

بر اساس مطالعات روانشناس تلفنی چگونه عزت نفس خود را افزایش دهیم ؟

بر اساس نظر روانشناسان و مشاوران دوران کودکی بسیار مهم است و شخصیت طرف در آن زمان شکل می گیرد مثلا افرادی که مورد سوء استفاده هیجانی، بی توجهی و یا رها شدگی قرار گرفته اند یا ممکن است مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته باشند، عزت نفس آن ها کاهش یافته و عزت نفس خود را از دست می دهند.

داشتن عزت نفس بسیار مهم می باشد و در چند سال اخیر بسیار در مورد عزت نفس مطالب دیده و شنیده ایم اما آن را جدی نگرفته ایم و اتفاقاتی که در کودکی و بزرگسالی پیش آمده باعث شده تا عزت نفس ما کاهش یابد اما ما باید تلاش کنیم برای بالا بردن عزت نفس از آن استفاده کنیم.

برای آرامش روانی داشتن عزت نفس بسیار مهم است پس باید سعی کنیم آن را تقویت کنیم.

عزت نفس بر روی جنبه های زندگی فرد اثر می گذارد و تاثیرات مثبتی دارد که در زیر نمونه های از آن را بیان می کنیم.

  • تغییر نگرش مان نسبت به خود و دیگران
  • نگرش دیگران نسبت به ما
  • انتخاب هایمان در زندگی
  • توانایی مان در نثار عشق و دریافت آن
  • توانایی و تمایل ما برای تغییر چیزهایی که دوست داریم

بر اساس مطالعات روانشناس تلفنی چگونه عزت نفس خود را افزایش دهیم ؟

عزت نفس چیست ؟

عزت نفس یک نوع احساس است که در مورد خودمان داریم و قضاوت کلی می باشد که درباره خودمان انجام می دهیم.

هنگامی که عزت نفس خوب و بالایی داشته باشیم در این صورت خودمان را همان طور که هستیم می پذیریم با همان صفات بد و خوبی که داریم، و شخصیت خودمان را دوست داریم و تایید می کنیم.

با عزت نفس بالا به خودمان احترام می گذاریم، به شخصیت خود توجه کرده و به آن عشق می ورزیم و در این صورت به ما حس ارزشمند بودن و مفید بودن دست می دهد.

افرادی که در کودکی مورد سوء استفاده قرار گرفته اند و از کودکی خود خاطره های بدی دارند از عزت نفس پایینی برخوردار هستند آن ها خودشان را دوست ندارند و به خود توجه نمی کنند و اصلا به خودشان احترام نمی گذارند، آن ها نمی توانند باور کنند که کسی آن ها را واقعا  دوست دارد و یا به آن ها توجه می کند و احترام می گذارد.

بر اساس گفته روانشناسان آن ها خودشان را لایق عشق و احترام نمی دانند و همچنین نمی خواهند که مورد توجه و رفتارهای محبت آمیز قرار بگیرند و اگر کسی آن ها را دوست داشته باشد و به آن ها احترام بگذارد و محبت کند آن ها احساس خشم و ناراحتی می کنند و از آن فرد دوری می کنند.

آن ها ممکن است به سمت کسی کشیده شوند که به آن ها فخر می فروشد و نسبت به فرد بی تفاوت و بی رحم عکس العمل نشان می دهد آن ها بیشتر به این مدل رفتار عادت دارند و خود را سزاوار این نوع برخورد می دانند.

بسیاری از افراد ستند که قصد دارند از طرف مقابلشان سوء استفاده کنند به همین دلیل در ابتدا جذب کسی می شوند که به آنها احترام می گذارد و با محبت و مهربانی صحبت می کند اما هنگامی که او را به دست آورند و مالک آن شخص شدند از او متنفر می شوند.

زیرا آن ها به طور نا خود آگاه متعقد هستند که هر کس در کنار آن ها می خواهد باشد باید ایراد مهمی داشته باشد و به همین دلیل نباید مورد احترام قرار بگیرد چون سزاوار آن نمی باشد.

همچنین چون در کودکی به آن ها توجه نشده و مورد محبت و عشق قرار نگرفته اند نمی توانند علاقه عاشقانه ای را دریافت کنند و این دریافت علاقه برای آن ها دردناک خواهد بود.

بر اساس مطالعات روانشناس تلفنی چگونه عزت نفس خود را افزایش دهیم ؟

بر اساس نظر روانشناسان و مشاوران برای این که زن و مرد عزت نفس خود را افزایش دهند راهکارهایی وجود دارد که برای آن ها بسیار سودمند می باشد در زیر نمونه هایی از آن را ذکر می کنیم.

  1. نباید از خودتان انتقاد کنید و هنگامی که خود را مورد انتقاد قرار می دهید باید توجه داشته باشید که میزان انتقاد شما چقدر می باشد زیرا زمانی که خود را مورد انتقاد قرار می دهید در واقع با خودتان همان گونه ای برخورد می کنید که والدین تان با شما برخورد می کرده اند.

در هنگام انتقاد کردن در شرایطی بدی خودتان را قرار می دهید و به عزت نفس شما صدمه وارد می شود شما باید به حرف هایی که به خودتان می زنید توجه کنید و ببنید در گفت و گوی درونی شما چی می گذرد تا بتوانید آن را کنترل کنید.

اگر فکرهای انتقادانه و یا افکار منفی زیادی از ذهنتان گذشت باید سعی کنید جلوی آن را بگیرید و با آن ها مقابله کنید و افکار مثبت را جایگزین این افکار کنید.

شما باید سعی کنید به جای افکار منفی و انتقاد آمیز از جملات مثبت و امید بخش و با انگیزه استفاده کنید و سعی کنید عبارت های تشویق کننده و زیبا و پرمحتوا استفاده کنید.

  1. باید فکر و تمرکز خود را از اشتباهاتتان دور کنید و ویژگی های مثبت را در نظر بگیرید و به آن ها توجه کنید انتقاد از خود می تواند آسیب های بسیاری برای شما وارد کند و هنگامی که خودتان را مورد تشویق و تحسین قرار ندهید میزان عزت نفس به شدت بیشتری در شما کاهش می یابد.

کاهش اعتماد به نفس به دوران کودکی شما هم مربوط می شود ممکن در آن زمان زیاد مورد انتقاد قرار می گرفته اید و شما رو مورد تعریف و تمجید قرار نمی داده اند و بر روی روحیه شما اثرات منفی گذاشته است و این در مورد بزرگسالی شما نیز صدق می کند.

شما باید تلاش کنید تا تغییراتی در این وضعیت به وجود آورید و با استفاده از صحبت کردن، شیوه های درست و اطمینان بخش، با تایید کردن و تشویق کردن و محبت کردن این وضعیت را معکوس کنید.

شما باید با استفاده از نکات مثبت به انتقاد خود پایان دهید و از تعریف و تحسین استفاده کنید تا حالت متعادل را برای خود ایجاد کنید.

بر اساس مطالعات روانشناس تلفنی چگونه عزت نفس خود را افزایش دهیم ؟

 ۳٫ برای خود اهدافی را در نظر بگیرید و برای رسیدن به آن ها تلاش کنید، چون رسیدن به اهداف باعث می شود تا بر روی عزت نفس شما اثر بگذاردو عزت نفس شما افزایش یابد.

برای این که احساس موفقیت کنید بایداهدافی را برای خود در نظر بگیرید و برای رسیدن به آن اهداف تلاش کنید در این صورت اگر به موفقیت برسید اعتماد به نفس شما زیاد شده و افزایش می یابد و بر موفقیت آتی شما تاثیر چندانی می گذارد.

۴٫ خود را با دیگران مقایسه نکنید و از مقایسه کردن خود با دیگران دست بردارید زیرا مقایسه کردن باعث می شود تا شما خود را کمتر از دیگران در نظر بگیرید و باعث می شود تا عزت نفس و اعتماد به نفس شما کمتر شود.

شما باید به این نتیجه برسید که همه انسان ها دارای ویژگی ها و خصوصیات خوب و بد هستند و همه آن ها هم ویژگی های خوب دارند و هم ویژگی ها بد و منفی، و هیچ انسانی کامل نیست.

شما باید با همه ویژگی های خود کنار بیایید  و سعی کنید ویژگی های مثبت خود را افزایش داده و منفی ها را کاهش دهید و باید این نکته را در نظر بگیرید که هیچ کس صددرصد موفق یا ناموفق نیست و باید به آرامی به انتظار کامل بودن از خودتان و دیگران پایان بدهید.

منبع : بر اساس مطالعات روانشناس تلفنی چگونه عزت نفس خود را افزایش دهیم ؟

تست متادون و علل منفی شدن تست اعتیاد به متادون

تست متادون و علل منفی شدن تست اعتیاد به متادون

آیا با متادون آشنا هستید و تست متادون را می شناسید؟ متادون نوعی داروی صنعتی و جز گروه شبه مخدرها می باشد که از آن برای ترک اعتیاد و به عنوان مسکن استفاده می کنند. اگر متادون بیش از حد استفاده شود، فرد به آن وابسته شده و به آن اعتیاد پیدا می کند.

بسیاری از افراد به دلایل مختلف مانند استخدام، ازدواج یا درخواست خانواده به خصوص پدر و مادر ناچار هستند که تست متادون را برای تشخیص اعتیاد انجام دهند. یکی از بزرگ ترین دغدغه های شخص در لحظه تست اعتیاد، منفی شدن جواب تست می باشد.

اگر می خواهید در این زمینه اطلاعات بیشتری به دست آورید و اطلاعات خود را در مورد متادون افزایش دهید بهتر است این مقاله را مورد مطالعه قرار دهید تا با انواع تست متادون و راه های منفی شدن آن آشنا شوید.

تست متادون و علل منفی شدن تست اعتیاد به متادون

کاربرد متادون

متادون به عنوان داروی ترک اعتیاد استفاده می شود و برای درمان اعتیاد مواد مخدری مانند تریاک، هروئین، شیره، مورد تجویز قرار می گیرد. هم چنین متادون به عنوان داروی نگهدارنده معروف است به دلیل این که مدت اثر آن نسبت به مواد مخدر طولانی تر می باشد.

به طوری که اثر یک دوز واحد متادون تقریبا ۲۴ تا ۴۸ ساعت و هروئین حدود ۲ تا ۳ ساعت می باشد. متادون به خاطر تاثیر بلند مدتی که دارد می تواند در دوز کم و طبق تجویز پزشک، جایگزین هروئین یا هر ماده مخدر دیگری شود و فرد علائم ترک کم تری را تجربه کند.

متادون بر گیرنده های اوپیوئیدی مثل مورفین اثر می گذارد و باعث کاهش درد و خماری می شود، اگر چه متادون به عنوان داروی ترک شناخته شده اما اگر بیش از حد استفاده شود عوارض بسیاری به همراه خواهد داشت و در فرد اعتیاد ایجاد می کند. از پیامدهای متادون می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • یبوست
  • پوسیدگی دندان
  • افزایش ضربان قلب
  • تنگی نفس
  • نازایی
  • اختلالات جنسی
  • بی نظمی در عادات ماهانه زنان
  • اختلالات روانی مانند افسردگی
  • فکر و میل به خودکشی

توجه داشته باشید اگر چه متادون به عنوان داروی ترک شناخته می شود اما عوارض آن از سایر مواد مخدر کمتر نمی باشد.

آیا متادون تست اعتیاد را مثبت می کند؟

مثبت شدن تست اعتیاد به وسیله متادون به شرایط مختلفی بستگی دارد، زمانی که فرد برای ترک اعتیاد از متادون استفاده می کند، پزشک آن را در دوز محدود تجویز می کند. این امر اگر همراه با قطع مصرف مواد باشد باعث می شود تا تست اعتیاد منفی شود اما برخی از افراد بدون دستور پزشک متادون را جایگزین مواد مخدر می کنند.

حتی گاهی اوقات آن را همزمان با مواد مخدر استفاده می کنند این کار باعث می شود تا تست اعتیاد مثبت شود. در این شرایط برای تشخیص صحیح اعتیاد به متادون بهتر است تست اختصاصی آن انجام شود.

تست های تشخیص اعتیاد

با توجه به این که تست های تشخیصی اعتیاد تنوع بسیاری دارد  نوع تست را با در نظر گرفتن مراجعه کننده، وضعیت اقتصادی، عامل زمان و نوع ماده مصرفی انتخاب می کنند. توجه داشته باشید هیچ تستی صد در صد صحیح نمی باشد و گاهی اوقات خطاهایی پیش می آید. به طور کلی تست های اعتیاد دو نوع هستند که عبارت اند از:

تست های آزمایشگاهی:

در تست های آزمایشگاهی، فرد نمونه ای از ادرار، بزاق، خون یا موی خود را به مرکز ارائه می کند، از مزیت های روش آزمایشگاهی دقت بالا و معایب آن گران بودن و تاخیر در مشخص شدن جواب ( گاه حتی ۵ روز) می باشد.

تست های غربالگری:

تست های غربالگری با کیت های ارزان انجام می شود و در مدت زمان کوتاهی می توان آن را انجام داد زیرا مشخص کردن جواب آن فقط چند دقیقه طول می کشد. اما دقت آن از تست های آزمایشگاهی کمتر است و به همین دلیل نیاز به تست های تائید کننده دارد.

روش های تست متادون، تشخیص اعتیاد به متادون

تست متادون و علل منفی شدن تست اعتیاد به متادون

روش های مختلفی برای تشخیص اعتیاد به متادون وجود دارد که هر کدام از این روش ها با معایب و مزایایی همراه است به همین دلیل در انتخاب تست باید به ویژگی ها و نیازهای فرد توجه کرد، در ادامه این مقاله به بررسی این روش ها می پردازیم:

تست ادرار متادون

روش آنالیز ادرار نیازمند یک نمونه ادرار می باشد، این آزمایش را می توان با استفاده از نوار کاغذی به صورت سریع و یا از طریق پروسه های طولانی مدت آزمایشگاهی با کیفیت بالاتر انجام داد.

یکی از مشکلات این روش، جا به جایی و تقلب در ارائه نمونه می باشد. برخی از افراد برای این که جواب تست اعتیاد آن ها منفی شود مقدار زیادی آب آشامیدنی می نوشند تا ادرارشان رقیق شود در این شرایط با توجه به رنگ و شفافیت نمونه ممکن است پذیرفته نشود. زمان تقریبی ردیابی متادون با این روش حدود ۳ روز می باشد.

نوار  تست سریع متادون

نوار تست سریع متادون یک تست غربالگری ادرار می باشد و نیازی به وسایل آزمایشگاهی ندارد  جواب این تست در صورتی که سطح متادون بیش از ۳۰۰ نانوگرم در میلی لیتر باشد مثبت خواهد شد.

کیت تست متادون حاوی بروشور و نوار تست می باشد و فرد می تواند با مطالعه آن، تست را انجام دهد، هم چنین برای انجام این تست نیاز به ناشتا بودن نمی باشد  بلکه نمونه ادرار در ظرف یک بار مصرف جمع آوری می شود ( حدود یک سانتی متر) و مورد آزمایش و تفسیر قرار می گیرد.

هریک از این نوارها یک بار مصرف می باشد و بعد از انجام تست باید بیرون انداخته شود.

تست بزاق متادون

تست بزاق توسط کارشناس جمع آوری می شود به همین دلیل راحت و بی دردسر می باشد و درصد تقلب در آن به شدت کاهش می یابد. نتیجه این تست در حد چند دقیقه آماده است و نیاز به آزمایشگاه ندارد. با توجه به نوع تست می تواند چندین ماده را به طور همزمان در بزاق دهان، شناسایی کرد.

این تست روش عالی برای ارزیابی مصرف اخیر فرد می باشد. یکی از معایب این روش این است که با توجه به میزان تولید بزاق و نوع ماده مصرفی، بازه زمان ارزیابی از چند ساعت تا چند روز متغیر می باشد.

زمان تقریبی ردیابی متادون به وسیله این روش حدود ۲۴ ساعت می باشد، این تست برای سایر مواد هم چون شیشه هم مورد استفاده قرار می گیرد.

تست مو متادون

می توان تا چند ماه از تست مو استفاده کرد زیرا امکان ردیابی مواد در مو وجود دارد و برای بسیاری از این مواد مدت آن ۹۰ روز است. تست مواد توسط مو، روشی بسیار آسان است و امکان تقلب در آن در مقایسه با سایر روش ها بسیار کم است.

اما این روش نیازمند تجهیزات آزمایشگاهی بوده و هزینه آن نسبت به روش های دیگر بیشتر است، در افرادی که رنگ مو آن ها مشکی است احتمال مثبت شدن نتیجه بیشتر از سایر افراد می باشد.

هر چه مو بلندتر باشد تاریخچه طولانی تری از مصرف مواد به دست می آید. بهترین قسمت مو که مورد ارزیابی قرار می گیرد فاصله ۲٫۵ تا ۴ سانتی متر از ریشه مو می باشد.

این تست علاوه بر ارزیابی وجود ماده، مقدار مصرفی آن را نیز نشان می دهد، در روش های دیگر امکان این مورد وجود ندارد. زمان تقریبی که طول می کشد متادون با این روش مورد ردیابی قرار گیرد حدود ۹۰ روز می باشد.

تست تعریق متادون

تست تعریق بسیار راحت انجام می شود و مدت زمانی که طول می کشد متادون با این روش مورد ردیابی قرار گیرد به طور معمول چند هفته به طول می انجامد. تعریق زیاد برخی از افراد در انجام  این تست مشکل ایجاد می کند هم چنین تعریق زیاد امکان سنجش را کم کرده و توانایی ردیابی را تا چند ماه از بین می برد.

چند روز پس از مصرف متادون تست اعتیاد منفی می شود؟

بیشتر مواد تا ۷۲ ساعت بعد از مصرف در ادرار قابل شناسایی هستند، به همین خاطر ممکن است فرد در این بازه زمانی موادی مصرف نکند تا تست منفی شود. در صورتی که خانواده ها در مورد این مطلب آگاهی داشته باشند، متوجه خواهند شد که تست اعتیاد تا چه حد قابل اطمینان است.

تقلب در آزمون تشخیص اعتیاد، تقلب تست متادون و علل منفی شدن تست اعتیاد به متادون

متادون اگر چه دارویی برای ترک اعتیاد است اما برخی از افراد به خاطر پنهان کردن اعتیاد خود از آن استفاده می کنند. افراد معتاد کمی قبل از انجام آزمایش از متادون استفاده می کنند، از این طریق آثار مواد را از بین می برند و بعد از این که آزمایش دهند اعتیاد در آن ها شناسایی نمی شود.

بعد از آن که نتیجه را دریافت کردند دوباره شروع به مصرف مواد می کنند به همین دلیل آزمایشگاه وظیفه دارد که همه تست ها از جمله تست متادون را انجام دهد. در صورتی که نیاز به منفی شدن تست متادون دارید بهتر از مشاوره ترک اعتیاد کمک بگیرید تا در این خصوص شما را راهنمایی کند و راه حل بهتری را جایگزین مصرف مواد نماید.

منفی کردن تست اعتیاد در کوتاه مدت شاید نتیجه دهد اما اعتیاد فرد را حل نخواهد کرد و برای ترک دائمی نیاز به گزینه های دیگری دارید تا فرد از پیامدهای آن راحت شود و بتواند ترک اعتیاد موفقیت آمیزی داشته باشد.

تشخیص تقلب فرد معتاد یا راستگویی درمانجو؟

در صورتی که فردی تنها تست اعتیاد به متادون او مثبت شود در این صور مسئول آزمایشگاه بررسی های بعدی را انجام می دهند تا مشخص شود آیا فرد به خاطر مخفی کردن اعتیادش از متادون استفاده کرده است یا دلیل دیگری دارد.

در این حالت به علت مثبت شدن تست اعتیاد به متادون نتیجه به پزشک مرکز بهداشت ارجاع داده می شود تا بررسی شود و هدف از مصرف متادون به طور کامل مشخص گردد.

فردی که تحت نظر متخصص است و از متادون برای ترک اعتیاد استفاده می کند می تواند با ارائه گواهی این موضوع را ثابت کند.

علل اختلال در تست متادون

شایع ترین علل بروز اختلال در نتیجه تست های نواری شامل موارد زیر می باشد.

خطا در نمونه گیری تست اعتیاد به متادون:

یکی از دلایل بروز خطا در تست های تشخیصی  خطا در نمونه گیری می باشد، در حالی که نمونه گیر حضور دارد اما ممکن است فرد معتاد تقلب انجام دهد و نمونه خود را عوض کند؛ به عنوان مثال نمونه فرد سالم در سرنگی توسط معتاد نگهداری شود و در ظرف مورد نظر تخلیه شود.

خطاهای تکنیکی تست اعتیاد به متادون:

نوار تست باید به مدت ۱۰- ۱۵ ثانیه در ادرار نگه داشته شود و قبل از خواندن جواب به مدت ۵ دقیقه روی یک سطح صاف غیر جاذب قرار داده شود. در صورتی جواب در یک دقیقه اول یا بعد از ۱۰ دقیقه مورد تفسیر قرار گیرد باعث به وجود آمدن خطا می شود.

رقیق کننده ها در تست اعتیاد به متادون:

هر عاملی که باعث رقیق شدن ادرار شود باعث به وجود آمدن اختلالاتی در جواب تست ها خواهد شد در این صورت از نوارهای کمکی برای تعیین سطح کراتین، نیترات و گلومات ادرار  می توان استفاده کرد.

تغییرات سطح PH  در تست اعتیاد به متادون:

ریختن خون، جوهر لیمو، سفید کننده ها و غیره در ادرار سطح PH را تغییر می دهد و احتمال خطا در جواب آزمایش افزایش می یابد چون اکثر تست ها به تغییرات  PH در بازه ۵ تا ۹ مقاوم می باشد و در صورت PH افزایش یا کاهش یابد، تست دچار اختلال شده و با خطا نشان داده می شود.

تداخل های دارویی

اگر دارویی استفاده می کنید حتما به مسئول آزمایشگاه اطلاع دهید زیرا احتمال اختلال دارویی بسیار زیاد است بعضی از داروها ممکن است میزان متادون خون را افزایش دهند که از جمله این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد.

  • فلوکستین، فلووآسامین، سراترالین
  • ونلافاآسین و نفازودون
  • داروهای ضد قارچ مانند کلوتریمازول و کتوکونازول
  • داروهای حاوی هورمون هایی مانند پروژسترون، اتینیل استرادیول، دگزامتازون و تستوسترون
  • داروهای مسدود کننده کانال کلسیم مانند نیفدیپین، وراپامیل و دیلتیازم
  • آنتی بیوتیک هایی نظیر اریترومایسین و کلاریترومایسین
  • و دیگر داروهایی چون کینیدین، میدازولام، دیازپام، وینبلاستین، بروموکریپتین، سایمتیدین، لیدوکائین و کفلا توکسین B

آیا می توان به تست های تشخیص اعتیاد اعتماد کرد؟

تست متادون و علل منفی شدن تست اعتیاد به متادون

روش های مختلفی برای غربالگری اولیه و تائید تست اعتیاد وجود دارد. همانطور بیان شد امکان خطا در تست های تشخیص اعتیاد به دلایل مختلف وجود دارد. نوار تست متادون، فقط برای نتایج اولیه به کار می رود و برای تائید نتیجه بهتر است از روش های آزمایشگاهی استفاده کرد چون در آزمایشگاه احتمال خطا کمتر می باشد.

در صورتی که مواد مداخله گر در نمونه ادرار وجود داشته باشد باعث می شود نتیجه تست با خطا رو به رو شود. خط رنگی که در ناحیه کنترل (C) نوار تست متادون ظاهر می شود یک کنترل گر داخلی می باشد که حجم کافی نمونه و روش صحیح اجرا آزمایش را نشان می دهد.

توصیه می شود تا تست در یک آزمایشگاه معتبر انجام شود تا به درستی تایید شود. آزمایشگاه ها مقررات سخت گیرانه ای جهت نمونه گیری تست اعتیاد وضع کرده اند. هم چنین کیت هایی وجود دارد که به وسیله آن می توان تقلب در نمونه ادرار را تشخیص داد.

در مواردی که مسئول آزمایشگاه نسبت به تقلب یا احتمال خطا در انجام آزمایش دچار شک و تردید شود دوباره از افراد تست تکمیلی گرفته می شود. در این صورت از روش تی ال سی (TLC) استفاده می شود، هم چنین در این روش احتمال منفی شدن تست از طریق فرد نمونه دهنده بسیار پایین است.

آَشنایی با مرکز مشاوره روانشناسی ستاره ایرانیان

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با سابقه چندین ساله به ارائه خدمات درمانی در زمینه های مختلف روانشناسی  اعم از خانواده، ازدواج، اعتیاد، جنسی، کودک، مشاوره شغلی، تحصیلی و غیره می پردازد و جز بهترین و جامع ترین مراکز روانشناسی است.

این مرکز از جمعی از متخصصان تشکیل شده است و در این زمینه خدماتی با بالاترین کیفیت ارائه می دهد. مرکز ستاره ایرانیان با استفاده از ابزارهایی چون تلفن و اینترنت به مراجعین کمک می کند تا در کمترین زمان بتوانند با متخصصان در ارتباط باشند و مشکلاتشان را حل نمایند.

منبع : تست متادون و علل منفی شدن تست اعتیاد به متادون

بهبودی از تجاوز و آزار جنسی

بهبودی از تجاوز و آزار جنسی

بهبودی پس از تجاوز جنسی زمان بر است و روند آن دردناک است. اما شما می توانید حس کنترل خود را دوباره به دست آورید، ارزش خود را بازیابی کنید، و یاد بگیرید که خود را درمان کنید.

عواقب تجاوز و آزار جنسی

خشونت جنسی به طرز تکان دهنده ای رایج است. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تقریباً از هر ۵ زن در ایالات متحده، ۱ نفر در مقطعی از زندگی خود مورد تجاوز جنسی یا تجاوز جنسی قرار می گیرد و اغلب توسط فردی رخ می دهد که می شناسد و به او اعتماد دارد.

در برخی از کشورهای آسیایی، آفریقایی و خاورمیانه، این رقم حتی بالاتر است. از طرفی تجاوز جنسی به زنان محدود نمی شود. سالانه بسیاری از مردان و پسران قربانی تجاوز و آسیب های جنسی می‌شوند.

صرف نظر از سن یا جنسیت، تأثیر خشونت جنسی بسیار فراتر از همۀ آسیب های فیزیکی است. آسیب ناشی از تجاوز جنسی شخصیت فرد را خرد می‌کند و باعث می شود احساس ترس، شرم و تنهایی پیدا کند یا در کابوس ها، فلاش بک ها و دیگر خاطرات ناخوشایند غرق شود.

دنیا دیگر برای این افراد جای امنی نیست، دیگر به دیگران اعتماد ندارند، حتی گاهی به خودشان هم اعتماد ندارند، خودشان را قضاوت می‌کنند و ارزش خود و حتی عقلشان را زیر سوال می‌برند.

در این شرایط ممکن است خودتان را به خاطر اتفاقی که افتاده سرزنش کنید یا فکر کنید که دیگر مانند قبل نیستید و اهمیت خود را از دست داده اید و ممکن است به PTSD ، اضطراب و افسردگی مبتلا شوید.

باید به یاد داشته باشید که آنچه تجربه می کنید یک واکنش طبیعی به حادثه ای است که تجربه کرده اید. احساس درماندگی، شرم، نقص و سرزنش علائم شما هستند، نه واقعیت. هر قدر هم که دشوار به نظر برسد،

با برخی از نکات و تکنیک ها، می توانید با اتفاقی که افتاده کنار بیایید، احساس امنیت و اعتماد خود را دوباره به دست آورید و یاد بگیرید که چگونه بهبود یابید و به زندگی خود ادامه دهید.

باورهای غلط و حقایق در مورد تجاوز جنسی

آگاهی به باورهای غلط و مضر دربارۀ قربانیان خشونت جنسی می تواند به شما در شروع روند درمان کمک کند.

باورهای غلط و حقایق در مورد تجاوز جنسی

باور غلط:

شما می توانید یک متجاوز را از روی ظاهر یا رفتار او تشخیص دهید.

واقعیت:

هیچ راه مطمئنی برای شناسایی متجاوز وجود ندارد. بسیاری از آن ها کاملاً عادی، دوستانه، جذاب و غیر تهدید کننده به نظر می رسند.

باور غلط:

شما زیاد هم بدتان نیامده وگرنه مقابله می‌کردید.

واقعیت:

شوکه و منجمد شدن در هنگام تجاوز جنسی، بسیار رایج است. مغز و بدن شما شوکه و خاموش می شود و هر گونه حرکت، صحبت یا حتی فکر کردن را دشوار می کند.

باور غلط:

قربانیانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند با نوع لباس پوشیدن یا رفتارشان به دیگران سیگنال می‌دهند که دنبال رابطه هستند.

واقعیت:

تجاوز جنسی جرم فرصت طلبان است. مطالعات نشان می‌دهد که متجاوزان قربانیان را بر اساس آسیب‌پذیری‌شان انتخاب می‌کنند، نه بر اساس جذابیت ظاهری یا خودنمایی آن ها.

باور غلط:

تجاوز جنسی اغلب یک سوء تفاهم است.

واقعیت:

متجاوزان اغلب با ادعای این که حمله یک اشتباه حاصل از مستی یا سوء ارتباط بوده از خود دفاع می کنند. اما تحقیقات نشان می دهد که اکثر قریب به اتفاق متجاوزان، در این جرم سابقه دارند و بارها آن را تکرار کرده اند. این مردان افراد آسیب پذیر را هدف قرار می دهند و اغلب از الکل استفاده می کنند تا به آن ها تجاوز کنند.

باور غلط:

اگر قبلاً با آن شخص رابطه جنسی داشته اید، تجاوز جنسی نیست.

واقعیت:

فقط به این دلیل که قبلاً به رابطه جنسی با کسی رضایت داده اید، او مالکیت دائمی بر بدن شما ندارد. اگر همسر، دوست پسر یا معشوق، شما را بر خلاف میلتان مجبور به رابطۀ جنسی کند، تجاوز است.

مرحله ۱: بهبودی از تجاوز یا آسیب جنسی

در مورد آنچه برای شما اتفاق افتاده است صحبت کنید

اعتراف به اینکه مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اید فوق العاده دشوار است. باعث می‌شود که دیگران به شما انگ بزنند یا احساس کنید ناپاک یا ضعیف هستید، همچنین ممکن است از واکنش دیگران بترسید.

آیا آن ها شما را قضاوت خواهند کرد؟ جور دیگری به شما نگاه می‌کنند؟ از این رو شاید ترجیح دهید که موضوع را کم اهمیت جلوه دهید یا آنچه را اتفاق افتاده مخفی کنید. اما اگر حرف نزنید، از کمک به خود باز می‌مانید و قربانی بودن خود را تقویت می کنید.

با کسی که به او اعتماد دارید ارتباط برقرار کنید.

معمولاً گمان می‌برید که اگر در مورد تجاوز جنسی خود صحبت نکنید، واقعیت آن اتفاق از بین می‌رود. اما وقتی از حقیقت دوری کنید نمی توانید درمان شوید و پنهان کردن فقط به احساس شرم می افزاید. هر چقدر هم که بازگو کردن ترسناک باشد، شما را رها می کند.

با این حال، مهم است که افرادی را که به آن ها می گویید، با دقت انتخاب کنید. بهترین گزینه کسی است که حامی، همدل و صبور باشد. اگر کسی را ندارید که به او اعتماد کنید، با یک درمانگر صحبت کنید یا با شماره‌های مشاوره تلفنی تماس بگیرید و به صورت ناشناس موضوع را عنوان کنید.

احساس درماندگی و انزوای خود را به چالش بکشید.

تجاوز باعث می شود شما احساس ناتوانی و آسیب پذیری کنید. باید به خود یادآوری کنید که نقاط قوت و مهارت های مقابله ای می تواند شما را در زمان های سخت کمک کند.

یکی از بهترین راه‌ها برای بازیابی حس قدرت، کمک به دیگران است: خدمات داوطلبانه انجام دهید، خون اهدا کنید، به دوست نیازمندتان یا خیریه مورد علاقۀ خود کمک کنید.

پیوستن به گروه حمایتی بازماندگان تجاوز یا سوء استفاده جنسی

گروه های حمایتی می توانند به شما کمک کنند که کمتر احساس تنهایی و انزوا کنید. آن ها همچنین اطلاعات ارزشمندی در مورد نحوه مقابله با علائم و تلاش برای بهبودی ارائه می دهند. اگر نمی توانید یک گروه پشتیبانی در منطقه خود پیدا کنید، به دنبال گروه آنلاین باشید.

مرحله ۲:با احساس گناه و شرم کنار بیایید

حتی اگر از نگاه عقلانی مطمئن باشید که مقصر تجاوز یا حملۀ جنسی نیستید، ممکن است همچنان با احساس گناه یا شرم دست و پنجه نرم کنید. این احساسات می توانند بلافاصله پس از حمله یا سال ها بعد ایجاد شوند. اما با اذعان به حقیقت آنچه اتفاق افتاده است، پذیرفتن کامل اینکه مسئولیتی بر عهده شما نیست آسان تر خواهد بود.

بعد اتفاق، خیلی راحت می توان فکر کرد که چه کاری می‌توانستید انجام دهید که نکردید یا چه کارهایی که نباید انجام می‌دادید را انجام دادید، اما وقتی در وسط حمله قرار می گیرید، مغز و بدن شما در شوک قرار می گیرد نمی توانید واضح فکر کنید.

بسیاری از افراد می گویند که در لحظه تجاوز احساس «یخ زدگی» پیدا کرده اند. خودتان را به خاطر این واکنش طبیعی قضاوت نکنید. شما در شرایط سخت بهترین کار را انجام دادید: اگر می توانستی جلوی حمله را بگیری، این کار را می کردی.

به کسی که «نباید» اعتماد کردی

یکی از سخت‌ترین کارها برای تحلیل واقعۀ تجاوز این است که چرا به آن فرد اعتماد کرده بودید. طبیعی است که شروع به زیر سوال بردن خود کنید و به این فکر کنید که چرا متوجه علائم هشدار دهنده نشدید. در این مواقع فقط به یاد داشته باشید که متجاوز تنها مقصرِ اتفاق است.

خودتان را به خاطر این که فکر کردید متهاجم یک انسان شایسته است، سرزنش نکنید. کسی که باید احساس گناه و شرم کند متجاوز است، نه شما.

مست بودی یا به اندازه کافی محتاط نبودی

صرف نظر از شرایط، تنها کسی که مسئولیت حمله را بر عهده دارد، عامل آن است. شما آن را نخواستید و سزاوار اتفاقی که برایت افتاده نبوده اید. مسئولیت را در جای درست آن قرار دهید، یعنی بر دوش متجاوز.

مرحله ۳:برای خاطرات ناراحت کننده آماده شوید

هنگامی که شما از موضوع استرس زا عبور می کنید، بدن شما به طور موقت به حالت «جنگ یا گریز» یا هوشیاری زیاد می رود. وقتی تهدید از بین رفت، بدن شما آرام می شود. اما تجربیات آسیب زا مانند تجاوز جنسی باعث می شود سیستم عصبی شما در حالت هوشیاری بالا «قفل» شود،

در این حالت به کوچکترین محرک ها حساس می شوید. این موضوع برای بسیاری از بازماندگان تجاوز جنسی پیش می آید.

کابوس ها و یادآوری های ناگهانی در چند ماه اول پس از حمله  بین قربانیان تجاوز بسیار شایع است، اگر سیستم عصبی شما در درازمدت «قفل» باقی بماند، دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) می شوید.

برای کاهش استرس ناشی از خاطرات ناراحت کننده:

سعی کنید محرک ها را پیش بینی کنید و برای آن آماده شوید.

محرک های رایج شامل سالگردهای اتفاق، افراد یا مکان های مرتبط با تجاوز جنسی و برخی از مناظر، صداها یا بوهاست. اگر از محرک هایی که ممکن است باعث واکنش ناراحت کننده شوند آگاه باشید، در موقعیت بهتری برای درک آنچه اتفاق می افتد خواهید بود و اقداماتی برای آرام شدن انجام می دهید.

به سیگنال های خطر بدن خود توجه کنید.

زمانی که احساس استرس و ناامنی می کنید، بدن و احساسات شما سرنخ هایی به شما می دهد. این سرنخ ها شامل احساس تنش، حبس نفس، افکار شتابناک، تنگی نفس، گرگرفتگی، سرگیجه و حالت تهوع می باشد.

برای آرام کردن خود اقدامات فوری انجام دهید.

هنگامی که متوجه هر یک از علائم بالا شدید، مهم است که به سرعت اقدام کنید و تا قبل از اینکه از کنترل خارج شوید، خود را آرام کنید. یکی از سریع‌ترین و مؤثرترین راه‌ها برای فرونشاندن اضطراب و کاهش وحشت، کاهش سرعت تنفس است.

با این تمرین تنفسی ساده وحشت خود را کاهش دهید

با پشت صاف در حالت راحت بنشینید یا بایستید. یک دست را روی سینه و دست دیگر را روی شکم خود قرار دهید.

آهسته از طریق بینی خود نفس بکشید و تا چهار شماره آن را نگه دارید. دست روی شکم شما باید بالا بیاید. دست روی سینه شما باید حرکت اندکی کند.

با هشت شماره بازدم را از دهان خود خارج کنید. عضلات شکم خود را منقبض کنید و تا جایی که می توانید هوا را خارج کنید.

دست روی شکم شما باید هنگام بازدم به سمت داخل حرکت کند، اما دست دیگر شما باید حرکت اندکی کند.

دوباره نفس بکشید، چرخه را تکرار کنید و این کار را ادامه دهید تا زمانی که احساس آرامش و تمرکز داشته باشید

.

نکاتی برای مقابله با خاطرات

همیشه نمی توان از خاطرات جلوگیری کرد. اما اگر متوجه شدید که ارتباط خود را با زمان حال از دست داده اید و احساس کردید که تجاوز جنسی دوباره تکرار می شود، اقداماتی وجود دارد که می توانید انجام دهید.

بپذیرید و به خود اطمینان دهید که این یک خاطره است، نه واقعیت.

با خودتان تکرار کنید رویداد آسیب زا تمام شده و تو نجات پیدا کردی. در این لحظات مرور سناریوی سادۀ ماجرا می تواند کمک کند: «من احساس [هراس، ترس، غرق شدن، و غیره] دارم، زیرا دارم آزار /تجاوز جنسی را به یاد می آورم، اما وقتی به اطراف نگاه می کنم می بینم که تجاوز در حال حاضر اتفاق نمی افتد و من واقعاً در خطر نیستم.»

خود را به زمان حال بیاورید

تکنیک های زمینه سازی می تواند به شما کمک کند توجه خود را از خاطرات دور کرده و به محیط فعلی خود برگردید. برای مثال، سعی کنید به بازوهای خود ضربه بزنید،

چیزی را لمس کنید یا محیط واقعی خود و آنچه را که هنگام نگاه کردن به اطراف می بینید توصیف کنید: مکانی را که در آن هستید، تاریخِ روز و سه چیز را که هنگام نگاه کردن به اطراف می بینید نام ببرید.

مرحله ۴: دوباره به بدن و احساسات خود متصل شوید

از آنجایی که سیستم عصبی شما پس از تجاوز در یک حالت حساس قرار می‌گیرد، سعی می‌کنید از هرگونه ارتباط با حادثه اجتناب کنید. اما شما نمی توانید به طور گزینشی احساسات خود را غیرفعال کنید.

وقتی احساسات ناخوشایند را خاموش می کنید، خودآگاهی و ظرفیت شادی خود را نیز خاموش می کنید. در نتیجه شما هم با عواطف و هم جسمتان قطع ارتباط می‌کنید. به عبارت دیگر زنده اید اما زندگی نمی‌کنید.

نشانه هایی که از آن ها دوری می کنید و به روش های غیر ناسالمی بی حس می شوید:

  • احساس بی‌حسی فیزیکی کرده و مانند گذشته بدن خود را احساس نمی کنید (حتی در تشخیص بین لذت و درد مشکل دارید).
  • احساس جدایی از بدن یا محیط اطراف خود ( احساس می‌کنید به جای بودن در بدن خود یا محیط، فقط مراقب بدن خود یا موقعیتی هستید که در آن قرار دارید).
  • مشکل در تمرکز و به خاطر سپردن چیزها
  • استفاده از محرک ها، انجام فعالیت های پرخطر یا ایجاد درد فیزیکی برای احساس سرزندگی و مقابله با احساس پوچی درونی.
  • مصرف اجباری مواد مخدر یا الکل.
  • فرار از طریق خیال پردازی، رویاپردازی یا تماشای بیش از حد تلویزیون، انجام بازی های ویدیویی و غیره.
  • احساس جدایی از دنیا، افراد زندگی‌تان و فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردید.

برای بهبودی پس از تجاوز جنسی، باید دوباره با بدن و احساسات خود ارتباط برقرار کنید

تجاوز جنسی، از بسیاری جهات، بدن تان را به دشمن شما تبدیل می کند، چیزی که باطل و آلوده شده است؛ از آن متنفرید یا می‌خواهید نادیده اش بگیرید. مواجهه با احساسات شدید مرتبط با حمله نیز ترسناک است.

اما اگرچه فرآیند اتصال مجدد به نظر خطرناک می‌رسد، اما در واقع خطرناک نیست. احساسات اگرچه قدرتمند هستند اما واقعیت ندارند. آن ها به شما صدمه نزده و شما را دیوانه نمی کنند. خطر واقعی برای سلامت جسمی و روانی شما ناشی از دوری از آن هاست.

هنگامی که دوباره با بدن و احساسات خود در تماس باشید، احساس امنیت، اعتماد به نفس و قدرت بیشتری خواهید داشت. از طریق تکنیک های زیر می توانید به این امر دست یابید:

حرکات موزون.

حرکت ریتمیک می تواند بسیار شفابخش باشد. به ما کمک می کند آرام شویم و حس کنترل بر بدن خود را دوباره به دست آوریم. هر چیزی که ترکیبی از ریتم و حرکت باشد کارساز خواهد بود: رقصیدن، طبل زدن، راه رفتن. خوب است که با تمرکز بر حرکات و عقب و جلوشدن بازوها و پاها، آن ها را در روال پیاده روی یا دویدن خود دنبال کنید.

مدیتیشن و ذهن آگاهی

شما می توانید مدیتیشن تمرکز حواس را در هر مکانی انجام دهید، حتی زمانی که در حال راه رفتن یا غذا خوردن هستید. فقط کافیست روی آنچه احساس اکنون حس می کنید تمرکز کنید، هدف این کار فقط مشاهده، بدون قضاوت کردن است.

یوگا، تای چی و چیگونگ

این فعالیت ها هوشیاری بدن را با حرکات آرامش بخش و متمرکز بالا می‌برند و می توانند به تسکین علائم PTSD و تجاوز کمک کنند.

ماساژ

پس از تجاوز، ممکن است از لمس انسان ها احساس ناراحتی کنید. اما لمس کردن و لمس شدن روش مهمی است که ما با آن احساس محبت و آرامش به دیگران داده و از آن ها دریافت می‌کنیم. شما می توانید از طریق ماساژ درمانی خود را برای تماس با انسان ها آماده کنید.

برنامۀ قدرتمند برای اتصال مجدد به عواطف و حس‌های فیزیکی

جعبه ابزار رایگان هوش هیجانی مرکز ستاره ایرانیان می‌تواند به شما کمک کند تا پس از تجاوز جنسی، با برقراری ارتباط مجدد با احساسات ناخوشایند یا ترسناک، بدون اینکه تحت تأثیر قرار بگیرید، بهبود پیدا کنید. شما می توانید از جعبه ابزار باید همراه با درمان استفاده کنید.

استفاده از این برنامه با گذشت زمان تفاوت بزرگی در توانایی شما برای مدیریت استرس، ایجاد تعادل در خلق و خو و احساسات و بازپس گیری کنترل زندگی شما ایجاد می‌کند.

مرحله ۵: منزوی نشوید

احساس انزوا و جدا شدن از دیگران پس از تجاوز جنسی معمول است. ممکن است وسوسه شوید که از فعالیت های اجتماعی و عزیزان خود کناره گیری کنید. اما مهم است که با زندگی و افرادی که به شما اهمیت می دهند در ارتباط بمانید،

حمایت افراد دیگر برای بهبودی شما حیاتی است. اما به یاد داشته باشید که حمایت به این معنا نیست که همیشه باید در مورد آنچه اتفاق افتاده صحبت یا روی آن تمرکز کنید. تفریح ​​و خندیدن با افرادی که به شما اهمیت می دهند می تواند به همان اندازه شفابخش باشد.

در فعالیت های اجتماعی شرکت کنید، حتی اگر تمایلی به آن ندارید. کارهای روزمره را همراه با افراد دیگر انجام دهید، کارهایی که ربطی به آسیب جنسی ندارند.

دوباره با دوستان قدیمی ارتباط برقرار کنید.

اگر از روابطی که زمانی برایتان مهم بوده اند کنار کشیده اید، برای برقراری ارتباط مجدد تلاش کنید.

دوستان جدیدی پیدا کنید.

اگر تنها یا دور از خانواده و دوستان زندگی می کنید، سعی کنید با دوستان جدیدی پیدا کنید. برای ملاقات با افراد دارای علایق مشابه، ارتباط با انجمن دانشگاهتان، تماس با همسایگان، همکاران کاری، شرکت در کلاس یا پیوستن به باشگاه ورزشی می‌تواند مفید باشد.

مرحله ۶: به خودتان کمک کنید

بهبود آسیب های جنسی یک فرآیند تدریجی و مداوم است. نه یک شبه اتفاق می افتد، نه خاطرات آسیب به طور کامل ناپدید می شوند و زندگی را در مواقعی سخت جلوه می‌کند. اما اقدامات زیادی وجود دارد که می توانید برای مقابله با علائم باقی مانده و کاهش اضطراب و ترس خود انجام دهید.

زمانی را برای استراحت و بازیابی تعادل بدن خود اختصاص دهید.

زمانی که خسته هستید استراحت کنید و از وسوسۀ مشغول کردن خود به فعالیت‌ها (برای احساس نکردن) اجتناب کنید، از انجام هر کار اجباری خودداری کنید. اگر در آرامش و مراقبت کردن از خود مشکل دارید تکنیک‌های آرامش‌بخشی مانند مدیتیشن و یوگا می‌تواند به شما کمک کند.

مراقبت رسانه‌ها باشید

از تماشای هر برنامه ای که می تواند باعث ایجاد خاطرات بد شود خودداری کنید. مثلا موارد واضحی مانند گزارش های خبری در مورد خشونت جنسی و نمایش های تلویزیونی و فیلم های که به طور مستقیم دربارۀ این موضوع‌اند.

اما حتی شاید بخواهید به طور موقت از هر چیزی که بیش از حد تحریک کننده است، از جمله رسانه های اجتماعی نیز اجتناب کنید.

از نظر جسمی مراقب خودتان باشید

همیشه مهم است که درست غذا بخورید، به طور منظم ورزش کنید و خواب کافی داشته باشید، اما زمانی که در حال بهبودی از تروما هستید، اهمیت آن بیشتر هم می‌شود.

ورزش به ویژه، سیستم عصبی آسیب دیدۀ شما را آرام می‌کند، استرس را از بین برده و به شما کمک می کند تا احساس قدرت و کنترل بیشتری بر بدن خود داشته باشید.

از مصرف الکل و مواد مخدر خودداری کنید.

از وسوسۀ خوددرمانی با الکل یا مواد مخدر اجتناب کنید. استفاده از مواد، بسیاری از علائم آسیب از جمله بی حسی عاطفی، انزوای اجتماعی، عصبانیت و افسردگی را تشدید می کند. همچنین در درمان اختلال ایجاد می کند و زندگی خانوادگی و روابط شما را دچار مشکل می‌کند.

چگونه به افراد دیگر کمک کنیم تا از تجاوز یا آسیب جنسی بهبود یابند

وقتی همسر، شریک زندگی، خواهر و برادر یا یکی از عزیزانتان مورد تجاوز قرار گرفته باشد، احساسات دردناکی ایجاد و آسیب‌های جدی به شما وارد می‌کند.

احساس عصبانیت و ناامیدی می کنید، از اینکه رابطه تان به حالت قبل از حمله برگردد ناامید می‌شوید یا حتی دلتان می‌خواهد از متجاوز عزیزتان انتقام بگیرید. اما باید بدانید که صبر، درک و حمایت شماست که عزیزتان اکنون به آن نیاز دارد، نه تظاهر به پرخاشگری یا خشونت بیشتر.

به عزیزتان اعلام کنید که شما هنوز او را دوست دارید و به او اطمینان دهید که این حمله تقصیر او نبوده است.

به او بگویید که هیچ کار انجام داده یا انجام نداده‌ای، نمی تواند او را مقصر جلوه دهد.

اجازه دهید که عزیزتان هر وقت که خودش خواست حرف بزند.

برای برخی از قربانیان تجاوز جنسی صحبت در مورد آنچه اتفاق افتاده بسیار دشوار است، برخی دیگر لازم است بارها و بارها در مورد تجاوز صحبت کنند. این باعث می شود که شما مدام احساس ناامیدی یا ناراحتی کنید. اما سعی نکنید فرد مورد علاقۀ خود را مجبور کنید که حرف بزند یا از او بخواهید که از بازگویی گذشته خودداری کند.

درعوض، به او بفهمانید که هر زمان که می‌خواهد صحبت کنند، در کنارش هستید تا گوش کنید. اگر شنیدنِ ماجرای تجاوز به عزیزتان باعث ناراحتی شما می شود، صحبت با شخص دیگری می تواند به شما کمک کند تا بتوانید از چشم‌انداز دیگری به موضوع نگاه کنید.

فرد مورد علاقه خود را تشویق کنید که به دنبال کمک باشد، اما او را تحت فشار نگذارید.

بسیاری از افراد پس از ضربه های روحی ناشی از تجاوز جنسی، احساس ناتوانی کامل می کنند. شما می توانید بدون اجبار و فشارآوردن به فرد مورد علاقه خود، به او کمک کنید تا حس کنترل خود را به دست آورد. او را تشویق کنید تا کمک بخواهد، اما بگذارید تصمیم نهایی را خودش بگیرد.

در مورد صمیمیت فیزیکی همدلی و احتیاط نشان دهید.

معمولاً افرادی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند، از تماس فیزیکی خودداری می کنند. اما در عین حال مهم است که احساس نکنند نزدیک ترین افراد از نظر عاطفی از آن ها  کناره گیری می کنند یا اینکه به نوعی توسط این حمله آلوده شده اند.

علاوه بر ابراز محبت به صورت کلامی، با کسب اجازه از عزیزتان او را در آغوش گرفته یا لمس کنید. اگر قربانی همسر یا شریک جنسی شما باشد، احتمالاً تا مدتی تمایلی به ارتباط و صمیمیت جنسی نداشته و به زمان نیاز دارد تا بتواند دوباره کنترل زندگی و بدن خود را به دست آورد.

مراقب خودتان باشید.

هرچه آرامش و تمرکز بیشتری داشته باشید، بهتر می توانید به عزیزتان کمک کنید. استرس خود را مدیریت کنید و برای حمایت با دیگران تماس بگیرید.

صبور باشید.

بهبودی آسیب ناشی از تجاوز جنسی به زمان نیاز دارد. خاطرات، کابوس های شبانه، ترس‌های ناتوان کننده و سایر علائم PTSD تا مدت ها پس از التیام هر گونه آسیب فیزیکی باقی می‌مانند.

منبع : بهبودی از تجاوز و آزار جنسی

چرا تهرانی‌ها خودکشی می‌کنند؟

چرا تهرانی‌ها خودکشی می‌کنند؟

هرچندوقت یکبار آماری از خودکشی‌ها منتشر می‌شود یا اخباری در رابطه با خودکشی سلبریتی‌ها به گوش می‌رسد؛ این آمار و اخبار نه فقط اذهان عمومی را به چالش می‌کند، که روانشناسان و روانپزشکان را نیز نگران می‌کند.

به ویژه زمان‌هایی که شرایط زندگی سخت‌تر می‌شود، ممکن است افرادی از جامعه به عنوان یک راهکار به خودکشی بنگرند و نسبت به از بین بردن خود اقدام کنند.

کاماپرس، در لایو اینستاگرامی خود که در روز سوم اردیبهشت‌ماه برگزار شد، میزبان دکتر یاسر دادخواه، دکترای اعصاب و روان شناختی بود تا به بررسی راهکارهای مقابله با افکار خودکشی و روش‌های انگیزه‌سازی در محیط کار بپردازد.

چرا تهرانی‌ها خودکشی می‌کنند؟

خودکشی؛ نشانه‌ای در جامعه

به گفته دکتر دادخواه خودکشی می‌تواند ابعاد و وجوه مختلفی داشته باشد. یکی از این ابعاد، اجتماعی است. با دیدگاه اجتماعی، خودکشی یک نتیجه نیست، بلکه یک نشانه است. نشانه‌ای که خبر از حال بد جامعه می‌دهد.

این جامعه نیازمند راهکارهای ویژه‌ای است که از آن جمله می‌توان به خانواده‌درمانی و زوج درمانی اشاره کرد. در این جامعه حتی باید سیاست‌های مربوط به نیازهای اولیه یعنی خوراک، پوشاک و مسکن نیز بازبینی شوند.

منطق و احساس؛ دو بال انسان

دکتر دادخواه در ادامه این گفتگو افزود: «مسئله خودکشی را باید از بعد روانشناسی هم بررسی کرد. اینکه چطور می‌توانیم حال خودمان و نزدیکان‌مان را بهتر کنیم؟ انگیزه‌های لازم برای زندگی را از کجا می‌توان پیدا کرد؟ در واقع با این دیدگاه روان‌شناسانه می‌توان پی برد که آیا خودمان هم مستعد خودکشی هستیم یا خیر».

دادخواه همچنین خاطرنشان کرد: «بر اساس این دیدگاه، زمانی که اختلالات روحی و روانی شدید می‎شود، فرد به راهکاری می‌رسد که گمان می‌کند بهترین راه خودکشی است!»

به گفته این متخصص، تفکر خودکشی هرچند یک اقدام عینی نیست اما ممکن است به ذهن هرکسی که اندکی تحت فشار روانی باشد، خطور کند. اما علائم آن چیست؟

اگر فرد احساس زشتی، ناکارآمدی، طردشدگی داشته باشد و تصور کند اطرافیانش به اندازه کافی دوستش ندارند، احتمالا نشانه‌ی این است که به خودکشی فکر می‌کند؛ البته این‌ها صرفا احساسات فرد نیست، چراکه ما انسان‌ها دو بال به نام‌های منطق و احساسات داریم.

مهمان کاماپرس در ادامه به این موضوع پرداخت که بر اساس احساسات می‌توان دنیایی را تجسم کرد و در آن خود را از بین برد؛ مثلا کسی که عزیزی را از دست داده و به اختلال سوگ دچار شده، ممکن است دست به این کار بزند. اما گاهی هم فرد به صورت منطقی به این نتیجه می‌رسد که به درد نخور است.

مثلا در دوران کودکی بینش‌هایی چون موفق نبودن و مفید نبودن به او تلقین شده، او کم کم به این باور رسیده که برای این جهان کافی نیست و این تصمیم را به صورت منطقی می‌گیرد. رسانه‌ها نیز نقش مهمی دارند.

زمانی که اخبار و فیلم‌های خودشکی پخش می‌شود، نورون‌های مغزی این داده‌ها را برداشت و علیه خود نشان می‌دهند؛ در این شرایط فرد فکر می‌کند در برابر این قدرت دست و پا بسته است و به این ترتیب، بر اساس منطقش به سمت خودکشی هدایت می‌شود.

نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، این است که در تمامی این موارد فرد ابتدا به خودکشی فکر می‌کند و سپس دست به اقدام می‌زند.

چرا تهرانی‌ها خودکشی می‌کنند؟

نقش محیط کار و اطرافیان در رنگ بخشیدن به زندگی

یاسر دادخواه درباره اینکه اطرافیان تا چه اندازه می‌توانند در تفکر خودکشی و اقدام به آن دخیل باشند، اینطور توضیح داد: «خودکشی یک اتفاق نیست بلکه یک پروسه است و علائم آن را اطرافیان فرد بیمار متوجه می‌شوند.

فردی که به خودکشی فکر می‌کند درباره اینکه زندگی پوچ و بی ارزش است صحبت می‌کند. همچنین ممکن است سوءمصرف مواد داشته باشد و به خرید قرص‌ها یا حتی وسایلی مانند چاقوهای خاص تمایل داشته باشد».

این دکتر اعصاب و روان افزود: «صحبت کردن با این افراد می‌تواند نیت آن‌ها را روشن کند اما نباید با آن‌ها مشورت کرد یا سعی در تحمیل کردن نظری به آن‌ها داشت. تنها کاری که اطرافیان می‌توانند انجام دهند ضمن اینکه به هیچ وجه فرد مستعد خودکشی را تنها نگذارند، همدلی و مراجعه به روانپزشکان و روانشناسان متخصص است».

وی همچنین درباره نقش محیط کار در مقابله با افکار خودکشی افزود: «محیط کار محیطی انگیزشی و هویت‌ساز است. بسیاری از افراد هویت خود را از طریق شغل‌شان تعریف می‌کنند، درحالی که بی‌هویتی می‌تواند منجر به پوچی و در نهایت خودکشی شود. و محیط کار یکی از دلایلی است که چرا تهرانی‌ها خودکشی می‌کنند؟

پس هرچقدر که از جانب کارفرما به فرد القا شود که فردی مفید، کارا و هدفمند است، می‌تواند تاثیرگذار باشد تا فرد دست به نابودی خود نزند».

به گفته این دکترای اعصاب و روان شناختی، افرادی که اقدام به خودکشی می‌کنند، تعلق‌شان به زندگی کمرنگ است. اما اگر در محل کار هرچقدر که از رنگ‌های شادتر استفاده شود و هدف‌های تعریف شده دقیق‌تر و پررنگ‌تر باشند، این احساس کمتر ایجاد می‌شود.

دادخواه معتقد است افرادی که خودکشی می‌کنند، دنیای کمرنگ‌تری دارند: «قانونی در روانشناسی وجود دارد که می‌گوید ناشناخته‌ها، ولع‌انگیزند. یعنی انسان براساس تفاوت‌ها حرکت می‌کند و امید دارد که آن‌ها را بشناسد.

حتی از سال ۲۰۱۴ تا کنون دانشمندان دریافته‌اند کسانی که دچار اختلال توجه و تمرکز هستند، رنگ‌ها را هم خوب تشخیص نمی‌دهند! به عبارتی دنیا برای این افراد تک رنگ و یکنواخت می‌شود، به سمت بی‌انگیزگی برای شناخت بیشتر جهان، حرکت می‌کنند».

در مقابل شاغل بودن نوعی ایجاد انگیزه است که می‌تواند باعث تحریک مغز شود. به گفته دادخواه، حتی بازی کردن گیم‌هایی که مرتبط با پاداش است این احساس را تقویت می‌کند. پس اگر فرد کسب و کار یا برندی را راه‌اندازی کند، یقینا از خودکشی دور می‎شود.

پله پله تا مبارزه با افسردگی و تفکرات خودکشی

در نهایت اینکه احساس ناکارآمدی و غیرمفید بودن، احساس زشتی، بی‌برنامگی و ناامیدی، نشانه‌های هشداردهنده هستند. شاید افکار خودکشی شفاف باشند و به راحتی بتوان آن‌ها تشخیص داد اما نکته مهم این است که شاید بازه زمانی این نشانه‌ها تا اقدام، کوتاه باشد پس ابتدا باید جلوی افکار منفی را گرفت تا مغز شکست را نپذیرد.

به گفته یاسر دادخواه، دکترای اعصاب و روان شناختی، دو راه برای جلوگیری از تفکر خودکشی وجود دارد: راه اول روانشناسی بالینی است. اگر فرد مستعد هرگونه اختلال روانشناختی باشد، مستعد خودکشی هم است.

اگر این اختلالات مانند دوقطبی، اسکیزوفرنی و … شدید باشند حتما باید در اسرع وقت به یک متخصص برای درمان مراجعه کرد. راه دوم، روان‌شناسی‌های مثبت‌نگر و انگیزشی است. این نوع روانشناسی می‌تواند کمک کند که فرد برای خودش اهدافی تعیین کند؛ حتی اگر هدف تنها این باشد که روزانه به مرحله بعد یک بازی آنلاین صعود کند.

اهداف زمانی می‌توانند کارآمد باشند که اصطلاحا «هوشمند» شده باشند؛ یعنی هدف باید ۵ ویژگی دلیل‌مند، زمانبندی‌شده، مشخص، قابل اندازه‌گیری ودستیافتنی داشته باشد تا منجر به موفقیت شود. حرکت به سمت چنین هدفی است که زندگی را پویا و معنادار می‌کند.

دادخواه صحبت‌های خود را اینگونه به پایان برد: «در دنیای کنونی بیشتر باورها هستند که به ما کمک می‌کنند تا افکار؛ ما باید باور کنیم دنیایمان زیبا است تا بتوانیم به اهداف خود دست یابیم و از احساس غیرمفید بودن دور شویم».

منبع: چرا تهرانی‌ها خودکشی می‌کنند؟

درمان اعتیاد رفتاری

درمان اعتیاد رفتاری

اعتیاد رفتاری چیست و در مورد روش های درمانی اعتیاد رفتاری چه چیزهایی می دانید؟ واژه اعتیاد افراد را به یاد مواد مخدر می اندازد اما امروزه خانواده ها و افراد درگیر اعتیادهای جدیدی می شوند که به اعتیاد های رفتاری معروف هستند، اعتیادهای رفتاری شامل اعتیاد به قمار، اعتیاد به رابطه جنسی، اعتیاد به اینترنت و غیره می شود.

برای درمان اعتیاد رفتاری، می توان از درمان های سنتی و شناخته شده در زمینه اعتیاد به مواد مخدر، الکل و داروهای اعتیاد آور استفاده کرد، هم چنین برای درمان اعتیاد رفتاری روش های درمانی نوینی طراحی شده است که در ادامه این مقاله به بررسی آن ها می پردازیم و مطالعه آن می تواند برای شما مفید باشد.

درمان اعتیاد رفتاری، قدم اول شناخت اعتیاد رفتاری

بسیاری از افراد اعتیاد رفتاری را نمی شناسند و در مورد آن هیچ آگاهی ندارند به همین دلیل این مسئله توسط افراد و خانواده ها نادیده گرفته می شود. در این خصوص باید آگاهی و اطلاعات خود را افزایش دهید و با علائم و نشانه های اعتیاد آشنا شوید.

اعتیاد رفتاری متنوع است و هر کدام از انواع آن نشانه های مخصوص به خودشان را دارند به عنوان مثال علائم اعتیاد جنسی با اعتیاد به اینترنت متفاوت می باشد. به طور کلی مهم ترین نشانه های اعتیاد رفتاری شامل موارد زیر می شود:

  • درگیری ذهنی در مورد رفتار
  • ناتوانی کنترل بر فعالیت مورد نظر
  • ایجاد آسیب های مالی و جانی برای خود و اطرافیان

علائم و عوارض اعتیاد رفتاری

اعتیاد رفتاری با علائم و عوارضی همراه می باشد اما شدت و تعداد دفعات اعتیاد رفتاری در افراد مختلف، متفاوت است به همین دلیل اعتیاد رفتاری مانند اعتیاد به الکل اختلالاتی در عملکرد زندگی افراد به وجود می آورد که برخی از آن ها عبارت اند از:

  • درگیر فکری با فعالیت حتی در صورتی که آن زمان فعالیت انجام داده نمی شود.
  • دفعات انجام کار افزایش یافته، حتی زمان انجام فعالیت هم ممکن است افزایش یابد.
  • درگیر وسواس فکری عملی می شود و حس اجبار به سراغش می یابد تا به طور مکرر این رفتار را انجام دهد.
  • نسبت به دفعات قبلی، افزایش مدت زمان و دفعات صورت می گیرد.
  • ممکن است فرد مبتلا به اعتیاد رفتاری، خانواده و اطرافیانش با خطرات مالی و جانی رو به رو شوند.
  • بدون توجه به خطرات و عوارض آن، این رفتار به صورت مکرر و افزایشی انجام می شود.
  • منجر به بروز مشکلاتی در جنبه های مختلف زندگی از جمله شغلی، تحصیلی و روابط می شود.
  • در درمان اعتیاد رفتاری موفق نیست و تلاش ها بی نتیجه است.
  • تصمیم در خصوص ترک اعتیاد می گیرد اما در قطع یا کاهش آن فعالیت ناتوان است.

اگر علائم و نشانه های اعتیاد را در انجام رفتارهایی نظیر قمار، سکس، بازی های ویدیویی و غیره تجربه می کنید برای جلوگیری از پیشرفت و پیشگیری باید از مشاور و روانشناس کمک بگیرید تا اعتیاد را به موقع تشخیص دهند و برای رفع آن اقداماتی را انجام دهید.

روش های درمان اعتیاد رفتاری

اعتیاد رفتاری هر کدام ویژگی های خاص خودشان را دارند و روش های درمانی آن ها متفاوت است. در صورتی که فرد در برابر رفتارهای منفی و تکرار شونده تسلیم شود، با آسیب های روانی بسیاری رو به رو خواهد شد.

در این شرایط باید نشانه های اعتیاد رفتاری را شناخت و برای کاهش و توقف آن تلاش نمود، هم چنین هدف از این روش ها جلوگیری از تکرار خارج از کنترل فعالیت و کاهش و توقف آن است.

روان درمانی فردی

روان درمانی فردی در خصوص اعتیاد رفتاری به شیوه درمان شناختی رفتاری استفاده می شود. در این روش درمانگر ابتلا مسائلی مانند شرایط روانی، شرایط پزشکی، مصرف مواد و اعتیاد به الکل و شرایط خانوادگی را مورد بررسی قرار می دهد و در این زمینه سوالاتی را می پرسد.

این سوالات به درمان گر کمک می کند تا شیوه درمانی مناسبی را انتخاب نماید و هم چنین به تغییر رفتار فرد کمک کند.

درمان به این روش بر روی افکار فرد تمرکز می کند زیرا نحوه تفکر فرد بسیار مهم است و عامل تعیین کننده نوع رفتار و احساسات فرد می باشد. با تغییر رفتار مثبت به جای رفتار منفی می توان منجر به تغییر رفتار فرد شد. هم چنین درمانگر در این روش با بررسی و ارائه راهکارهایی به فرد کمک می کند که در زیر مواردی بیان شده است:

  • درمانگر به بررسی افکار اعتیادی می پردازد و سعی می کند ریشه و علل اصلی گرایش به سمت اعتیاد رفتاری را پیدا کند.
  • تلاش می کند رفتارهای منفی را درمان کند و اعتیاد به این رفتارها را رفع نماید و رفتارهای مثبت را جایگزین رفتار منفی کرده و با تمرین سعی دارد رفتارهای مثبت تداوم بیش تری داشته باشد.
  • در جلسات درمانی آموزش هایی در خصوص مقابله با وسوسه صورت می گیرد و هم چنین به افراد یاد می دهد چطور از بازگشت خود به سمت اعتیاد رفتاری پیشگیری نمایید.

درمان گروهی

در درمان گروهی، چند درمانجو با هدایت یک درمانگر مورد درمان قرار می گیرند و سعی می کنند تجربیات خود را به اشتراک بگذارند. جلسات گروهی در کنار روان درمانی استفاده می شود.

افرادی که درگیر اعتیاد رفتاری مانند سایر اعتیاد ها شده اند در این جلسات شرکت می کنند تا با روش های مقابله ای به خوبی آشنا شوند  و با کمک تجربیات دیگران، ترک و درمان بهتری داشته باشند و برای ترک و درمان تشویق شوند.

جلسات خانواده درمانی

زمینه های محیطی و خانوادگی در شکل گیری رفتار تاثیر بسیاری دارد، هم چنین اعتیاد رفتاری، آسیب ها و خطراتی برای فرد و خانواده اش ایجاد می کند. به همین دلیل استفاده از جلسات خانواده درمانی اهمیت بسیاری دارد، زیرا بسیاری از خانواده ها با این اعتیاد آشنا نیستند و نمی دانند چطور باید با عزیزانشان برخورد کنند.

این عدم آگاهی آن ها ممکن است رفتارهای نامناسبی به وجود آورد و باعث تشدید اعتیاد فرد شود. شرکت در جلسات خانواده درمانی به آگاهی آن ها می افزاید و باعث می شود اطلاعات آن ها در این خصوص افزایش یابد، برگزاری این جلسات بر روی روند درمان تاثیر بسیاری می گذارد و مفید است.

تکنیک های هنر درمانی

فرد در تکنیک هنردرمانی از خلاقیت خود استفاده می کند و سعی می کند در قالب آثار هنری، درونیات خود را به نمایش بگذارد.

در حقیقت فردی که به اعتیاد رفتاری مبتلا شده است سعی می کند عمیق ترین احساساتش را نسبت به فعالیت اعتیادآور در کار هنری نشان دهد و از روش هایی مانند تخیل فعال، گشتالت و دست سوم استفاده می کند. البته در ایران از این روش به ندرت استفاده می شود و درمانگران معدودی از هنر درمانی برای ترک اعتیاد استفاده می کنند.

مراقبه

با استفاده از تکنیک های ذهن آگاهی، مراقبه و تنفس صحیح می توان سلامت روان را تقویت کرد این روش برای ارتقا بهزیستی موثر می باشد و به شما کمک می کند تا آگاهی خود را افزایش دهید و به جای فرار از موقعیت و نادیده گرفتن تجربیات سعی کنید اطلاعات خود را بروز کنید.

در این شرایط به احساسات و تجربیات خود اجازه می دهید تا به صورت دقیق و صحیح مورد استفاده قرار گیرند در نتیجه سعی کنید راه حل ها و راهکارهای صحیح را برای ترک به کار گیرید، زیرا این امر به حل مشکلات کمک می کنید و در نهایت می توانید ترک اعتیاد موفقیت آمیزی داشته باشید.

پیگیری درمان اعتیاد رفتاری

بعد از این که دوره درمان کامل شد، درمان جو باید پیگیری لازم را انجام دهد تا دوباره به سمت اعتیاد بازنگردد، این پیگیری می تواند با شرکت در جلسات حضوری، تلفنی و نظارت اطرافیان صورت گیرید.

هم چنین زمانی که اعتیاد رفتاری مورد درمان قرار می گیرد در طی دوره های روان درمانی فردی، خانواده درمانی و گروه درمانی مورد پیگیری قرار می گیرد تا پیشگیری های لازم صورت گرفته و فرد دوباره به سمت اعتیاد برنگردد.

روش های مقابله ای و تمریناتی که در دوره درمان آموزش داده شده و مورد استفاده قرار می گیرند بعد از دوره دوباره مورد پیگیری قرار گرفته تا فرد ترک موفقیت آمیزی داشته باشد.

روش هایی که در این مقاله بیان شد غیردارویی می باشند و امروزه بیشتر از متدهای روان درمانی برای درمان و ریشه یابی مشکلات روانی و رفتاری استفاده می شود از این روش های می توان به درمان شناختی رفتاری اشاره نمود.

آشنایی با مرکز مشاوره ستاره ایرانیان

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان از مشاوران و متخصصان با تجربه تشکیل شده اند و خدماتی در زمینه های روانشناسی اعم از خانواده، ازدواج، اعتیاد، جنسی، کودک، مشاوره شغلی، تحصیلی و غیره انجام می دهند و از بهترین و جامع ترین مراکز خدمات روانشناسی می باشند.

خدمات این مرکز در بالاترین سطح کیفیت ارائه می شود و مراجعین می توانند با استفاده از ابزارهایی مانند تلفن و اینترنت به مراجعین کمک کرده تا در کمترین زمان با مشاوران ارتباط گیرند و مشکلاتشان را حل نمایند.

منبع : درمان اعتیاد رفتاری

روش های اعجاز آور کنترل خشم

روش هایی مفید و موثر برای کنترل خشم

خشم یک احساس کاملا طبیعی و نرمال است که به خودی خود مثبت است، زیرا به شما کمک می کند که از خود در برابر خطرات احتمالی محافظت کنید. این احساس زمان و مکان خاصی ندارد و ممکن است در هر زمانی به سراغ شما بیاید احساس خشم در مواقعی خطرناک و بحران آفرین می شود که منجر به پرخاشگری، درگیری و دعوا شود.

در واقع کنترل خشم شما را یاری می کند که کاری نکنید که بعدا از انجام آن احساس پشیمانی کنید. پیش از این که احساس خشم و عصبانیت بر شما چیره شود می توانید از استراتژی های خاصی برای کنترل آن استفاده کنید. در ادامه به معرفی این استراتژی ها خواهیم پرداخت.

چگونه باید بر خشم خود کنترل داشته باشیم؟

شمارش معکوس:

شمردن به صورت معکوس از ۱ تا ۱۰ به شما کمک می کند تا بیشتر بتوانید شرایط را بازیابی کنید. اگر احساس می کنید به معنای واقعی عصبانی هستید و از شدت عصبانیت مثل یک توپ در حال انفجار هستید بهتر است از ۱ تا ۱۰ شروع به شمارش معکوس کنید.

وقتی شروع به شمردن می کنید تپش قلب شما به حالت عادی و نرمال خود بر می گردد و احساس عصبانیت شما فروکش می کند.

تنفس آگاهانه:

در فرآیند عصبانیت به صورت ناخودآگاه تنفس شما تند تند و کم عمق می شود. اگر سعی کنید نفس های شمرده شمرده و طولانی بکشید به مرور احساس آرامش پیدا خواهید کرد.

سعی کنید هوا را از بینی های خود به داخل بکشید، اندکی مکث کنید و سپس بازدم را از دهان خود انجام دهید. انجام این تمرین به فروکش کردن حس عصبانیت شما کمک شایانی خواهد کرد.

پرت کردن حواس با فعالیت:

فعالیت های بدنی می توانند از عصبانیت شما تا حدود زیادی بکاهند. دوچرخه سواری، پیاده روی و انجام فعالیت هایی از این قبیل موجب می شود مقدار خون بیشتری به بدن شما پمپاژ شود و احساس عصبانیت و گرفتگی روانی خود را از دست بدهید.

تکرار جملات و تلقین:

برای این منظور لازم است به دنبال عبارت یا جمله ای باشید که به شما کمک کند در مواقع عصبانیت آرام شوید.

وقتی احساس عصبانیت و ناراحتی پیدا کردید این جمله ها را تکرار کنید و به معنای آن ها فکر کنید. این جمله ها می توانند ( همه چیز به روال عادی برخواهد گشت )، ( من آرام و خوشحال هستم ) و ( هیچ چیز و هیچ کسی نمی تواند آرامش مرا بهم بریزد ) باشد.

فرار ذهنی:

چگونه باید بر خشم خود کنترل داشته باشیم؟ شما می توانید به یک کنج آرام و دنج بروید و چشمان خود را ببندید و خود را در یک صحنه آرامش بخش تصور کنید. برای این که در این تصویر خیالی غرق شوید بهتر است به جزئیات این صحنه بیش تر تمرکز کنید. تصور رنگ و شفافیت آب رودخانه، ارتفاع کوه ها، تعداد و صدای جیر جیرک ها و … می توانند این جزئیات را تشکیل دهند.

گوش دادن به موسیقی:

اجازه دهید موسیقی مورد علاقه شما به شما احساس آرامش را القا کند. استفاده از هندزفری و یا حتی رانندگی با صدای ضبطی که موسیقی مورد علاقه تان را پخش می کند می تواند شما را از احساس بد و منفی که دارید دور کند.

چند لحظه سکوت :

وقتی به شدت از شرایط موجود عصبانی هستیم و نمی دانیم چگونه باید بر خشم خود کنترل داشته باشیم؟ حتما وسوسه می شویم که هر چیزی به ذهنمان می رسد را به زبان بیاوریم و حسابی خودتان را خالی کنیم اما در لحظه نمی دانیم که این کار به جای این که به نفع ما باشد به ضرر ما خواهد بود.

چرا که ممکن است حرف هایی به زبان بیاورید که بعد ها از به یاد آوردن آن ها شرمنده شوید و نتوانید شرایط را به حالت قبلی برگردانید.

در این مواقع بهتر است تصور کنید لب هایتان با چسب بسته شده است. سکوت کردن به شما این فرصت را دهد که نسبت به هر حرفی از پیش تفکر کنید.

وقت بگذران:

بهتر است به وجود خودتان کمی استراحت بدهید. سعی کنید از جمع به دور باشید تا بتوانید اتفاقات اخیر در ذهن خود مرور و ارزیابی کنید و احساسات خود را به حالت نرمال و خنثی برگردانید ممکن است این احساس به قدری برای شما آرامش بخش باشد که تمایل داشته باشید هر روز آن را در برنامه خود بگنجانید.

برای کاری اقدام کنید:

عصبانیت در واقع مقدار زیادی انرژی ذخیره شده در شماست که تمایل دارد به بدترین شکل مثل یک دعوای لفظی مفصل یا درگیری و ضرب و شتم تخلیه شود اما قبل از وقوع چنین مواردی بهتر است تصمیم بگیرید انرژی خود را برای یک اقدام مثبت خرج کنید.

جمع کردن زباله های رها شده در طبیعت و خرید کردن برای افراد نیازمند دو نمونه از اقدامات سازنده در جهت رفع عصبانیت می باشند.

نوشتن روزانه:

بعضی چیزها را نمی توان گفت و ابراز کرد. این احساسات را بهتر است بنویسید و احساسات خود را روی کاغذ منتقل کنید. نوشتن احساسات و روی کاغذ آوردن آن ها می تواند به شما کمک کند تا آرامش خود را دوباره به دست آورید.

پیدا کردن راه حل های فوری:

شاید از این موضوع عصبانی باشید که چرا فرزندتان قبل از این که اتاقش را مرتب کند با دوستانش به سینما رفته. در چنین مواقعی بهتر است در اتاقتان را ببندید. دور شدن از منبع عصبانیت باعث می شود راحت تر فکر کنید و نسبت به امور تصمیم گیری کنید.

تکرار پاسخ :

اگر آن چه بعدا قرار است بگویید را بارها با خود تمرین و تکرار کنید می توانید از بروز یک مشکل جدی جلوگیری کنید. این کار در واقع به شما فرصت می دهد تا چندین و چند راه حل پیدا کنید و در مواقعی که مشکلی بروز می دهد مستاصل و درمانده نباشید.

علامت توقف را برای خود بازیابی و تصویر سازی کنید:

تصور کردن یک نماد جهانی برای فروکش کردن عصبانیت به شما کمک می کند تا آرامش از دست رفته خود را به دست آورید. این نماد در واقع به این معناست که بهتر است چند لحظه همه چیز را متوقف کنید و فقط و فقط به همه چیز فکر کنید و عواقبشان را بسنجید.

تغییر روال:

اگر از روال تکراری امور خسته شده اید بهتر است آن ها را تغییر دهید تا کمتر دچار عصبانیت شوید. به عنوان مثال اگر از راندمان کاری آهسته خود عصبانی می شوید بهتر است ترتیبی صورت دهید تا با نوشیدن یک فنجان قهوه و سرگرمی های مهیج انرژی و راندمان کاری خود را دو چندان کنید.

صحبت کردن با یک دوست صمیمی:

در بحران ها و حوادث دوستان خوب از مواردی هستند که می توانند تا حدود زیادی شرایط را برای شما راحت تر کنند. دوست شما احتمالا با عصبانیت و تنش به قضیه نگاه نمی کند و سعی دارد عصبانیت و استرس شما را نیز از بین ببرد و به شما کمک کند تا بهتر تصمیم گیری کنید

خندیدن:

یک روحیه شاد می تواند دشمن عصبانیت باشد. حتما درباره جمله ( خنده بر هر درد بی درمان دواست شنیده باشید ) اگر درباره موضوعی ناراحت هستید سعی کنید یک موضوع خنده دار را به یاد بیاورید تا نسبت به عصبانیت خود آرام باشید.

شکر گزاری و سپاس گزاری را تمرین کنید:

اگر به اشتباه بودن موضوعی پی بردید سعی کنید در همان لحظه به چیزی که درست است متمرکز شوید. درک کردن این موضوع که تا چه اندازه از چیزهای خوب در زندگی خود برخوردار هستید به شما کمک می کند که نسبت به خشم خود کنترل داشته باشید و شرایط را تعدیل کنید.

یک تایمر تنظیم کنید :

معمولا در هنگام عصبانیت اولین عبارتی که به ذهنتان می آید بدترین عبارتی است که می تواند از دهان شما خارج شود. پس بنابراین بهتر است قبل از شروع به صحبت کردن زمان مشخصی به خود اختصاص دهید. این زمان شما را یاری می کند تا با آرامش بیشتری عمل کنید.

نامه بنویسید:

اگر کسی شما را عصبانی کرده برایش یک نامه بنویسید و سپس آن را پاره کنید و از بین ببرید.

می توانید در آن نامه به هر شیوه ای که آرامتان می کند با او صحبت کنید پس خجالت نکشید! این کار برای تعدیل عصبانیت شما بسیار مجرب و سازنده است.

تصور کنید که فرد مقابل را می بخشید :

بخشیدن کسی که در حق شما ظلم کرده توانایی بسیار مهمی است که هر فردی نمی تواند آن را داشته باشد اگر فکر می کنید نمی توانید او را ببخشید دست کم تصور کنید که او را می بخشید و پس از آن می بینید که خشمتان تا چه اندازه فروکش می کند. پس از این کار می توانید تصمیم بگیرید که به طور واقعی او را می بخشید یا خیر.

برای همدلی کردن تمرین کنید:

سعی کنید با شخص مقابل خود همزاد پنداری کنید و برای چند دقیقه کوتاه خود را به جای او بگذارید. پس از این کار ممکن است یه درک جدیدی برسید و آن قدر ها هم از دست او عصبانی نباشید. انسان ها به اندازه رنجی که می کشند دیگران را آزار می دهند و البته گاهی اوقات خودشان هم متوجه آزاری که نسبت به دیگران دارند نیستند.

عصبانیت خود را ابراز کنید:

اصلا اشکالی ندارد که به فرد مقابل بگویید چه احساسی دارید البته به شرط این که از طریق راه درست پیش بروید. در این باره می توانید از یک متخصص یا یک دوست معتمد و دانا بخواهید به شما کمک کند تا یک پاسخ محترمانه و اما قاطع به فرد مقابل بدهید.

داد و فریاد و بلوا مشکلی را حل نخواهد کرد و چه بسا آتش را شعله ور تر خواهد کرد اما گفت و گوی منطقی و عاقلانه می تواند خشم افراد را کاهش دهد و جو را آرام کند.

یک سرگرمی خلاقانه و مورد علاقه پیدا کنید:

پیش تر گفتیم که گاهی انرژی ذخیره شده ای که خشم را در بر دارد می تواند به یک خروجی مثبت تبدیل شود. می توانید از این انرژی در جهت باغبانی کردن، نقاشی کشیدن و یا حتی شعر نوشتن کمک بگیرید. احساسات برای افراد خلاق و هنرمند به منزله بنزین برای ماشین عمل می کند

کلام آخر:

خشم نوعی احساس است که همه ی انسان ها دست کم یک بار آن را تجربه می کنند. هرگاه احساس کردید احساس خشم شما در حال تبدیل شدن به طغیان است و وضعیت رو به قرمزی در پیش رو دارید به دنبال یک راه حل سالم برای تخلیه ی آن باشید.

اگر نکاتی که در مقاله ی فعلی خواندید به شما کمکی نکرد پیشنهاد می کنیم با پزشک متخصص در این باره مشورت کنید.

منبع : روش های اعجاز آور کنترل خشم

حمله پانیک | علل | علائم و راه درمان این اختلال

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان این اختلال، دارو گیاهی، تست تشخیصی

حمله پانیک به هجوم ناگهانی ترس و اضطراب گفته می شود، این حملات علائمی را به همراه دارد که در ادامه مقاله به آن پرداخته شده است. ترس و اضطرابی که در این حملات تجربه می شود غیرواقعی می باشد و با شرایط موجود هنگام حملات پانیک هماهنگی ندارد.

توجه داشته باشید که هرکسی ممکن است یک بار در طول زندگی حمله پانیک را تجربه کرده ولی این بدین معنی نمی باشد که نیاز به درمان دارد. این درحالی است که حملات همیشگی نشانه اضطراب بیش از اندازه می باشد که نیاز به درمان و مراجعه به متخصص دارد.

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان این اختلال

همان طور که گفته شد حملات پانیک علائمی را به دنبال دارد که شامل موارد زیر می باشد:

  • بی‌حسی
  • ناتوانی در حرکت
  • تنفس سریع
  • تعریق
  • تهوع
  • سرگیجه
  • لرز یا احساس گرما
  • افزایش شدید ضربان قلب
  • ترس از مرگ
  • ترس از غش کردن
  • ترس از دیوانه شدن
  • مسخ واقعیت

علائم ذکر شده شباهت زیادی به حملات قلبی یا اختلالات تنفسی دارد و می تواند برای برخی از افراد ترس از مرگ را نیز به همراه داشته باشد. برخی از افراد دیگر ممکن است زندگیشان به دلیل این حملات کاملا تغییر کند به طور مثال از خانه خارج نشوند یا از کار خود استعفا دهند.

شروع علائم در حمله پانیک ناگهانی و غیرارادی می باشد البته گاهی اوقات می تواند به آرامی نیز بروز پیدا کند. در برخی از افراد حملات پانیک آهسته و باعلائم کم تری همراه است، به طوری کلی می توان گفت کم تر از چهار مورد از علائم بالا را تجربه می کنند.

بیماری پانیک و علائم آن می تواند در تمام سنین به شکل های مختلف دیده شود، اما در ۲۰ تا ۳۰ از شیوع بیش تری برخوردار است.

زمان حملات پانیک متفاوت است اما به طور کلی حدود پنج تا ۲۰ دقیقه ادامه دارد و در ۱۰ دقیقه به بالاترین حد ممکن یا اوج می‌رسد. حمله پانیک ممکن است در یک روز یا یک ساعت چند بار رخ دهد یا در طول هفته کلا یک بار ایجاد شود، بنابراین برنامه منظمی ندارد.

خوشبختانه کسانی که به طور مکرر و همیشگی حملات پانیک را تجربه می کنند میتوانند موقعیت هایی را تشخیص دهند که باعث بروز این حملات می شود و به مرور از آن ها دوری کنند، اگر این تشخیص سخت می باشد روانشناس می تواند به آن ها در تشخیص موقعیت ها کمک کند.

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان این اختلال،علل حمله پانیک یا وحشت زدگی

متاسفانه علت این حملات هنوز مشخص نشده است، البته نظریه ها و عقاید گوناگونی در مورد علت آن وجود دارد.  یکی از این دلایل عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز می باشد که منجر به بروز حملات می گردد.از دلایل دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • موقعیت‌ها و اختلالات متفاوت مانند اضطراب یا افسردگی
  • استرس طولانی مدت و شدید، عوارض جانبی داروهای پزشکی، مشکلات جسمانی و روانی مانند بیماری قلبی، تنفسی، استفاده بیش از حد از الکل، نیکوتین، کافئین و مواد مخدر
  • خاطرات و تجربه دردناک در گذشته ( مانند، مرگ، شکست، سوء استفاده جنسی)
  • تجربیات استرس آور مکرر ( اتفاقاتی مانند ورشکستی، طلاق، تغییر محل زندگی، شکست تحصیلی)
  • ژنتیک ( برخی از افراد بیش تر از دیگران در خطر احتمال ابتلا به پانیک اتک قرار دارند)
  • مصرف زیاد قهوه و سیگار در افراد مستعد به پنیک اتک یا بیماری های روانشناختی دیگر
  • پرکاری تیروئید
  • قند خون پایین
  • پرولاپس دریچه میترال

تست تشخیص پانیک

متاسفانه هیچ تست دقیقی برای تشخیص پانیک وجود ندارد. بنابراین تشخیص پانیک بر اساس حالات، ویژگی ها و مشخصات فرد و معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی (DSM-5) صورت می گیرد.

در ادامه متن سوالاتی آمده است که بر اساس حالات و ویژگی های افراد پانیک اتک طراحی شده و می تواند معیاری برای تشخیص پنیک اتک باشد. سوالات را با دقت بالا و آرام بخوانید، مداد یا خودکار داشته باشید و جواب های خود را یادداشت کنید.

توجه داشته باشید که یکی از نکاتی که باید قبل از پاسخ دادن به سوالات بررسی کنید این است که حملات شما به دلیل مشکلات جسمانی نباشد.

  • آیا تاکنون دچار ترس و اضطراب غیرعادی و ناگهانی شده اید که چند دقیقه ای هم شما را درگیر کند؟
  • در صورت مثبت بودن جواب سوال قبلی، آیا در طول آن علایم زیر را هم تجربه کرده اید؟
  • تپش قلب و افزایش ناگهانی ضربان قلب؟
  • تعریق؟
  • لرزش و احساس لرز
  • تنگی نفس؟
  • احساس خفگی و ناتوانی در تنفس معمولی؟
  • درد در قفسه سینه؟
  • تهوع و دل درد؟
  • سرگیجه و ضعف؟
  • بی حسی یا گزگز در برخی یا همه اندام ها؟
  • احساس اینکه از بیرون دارید به خودتان نگاه می کنید؟
  • احساس ترس از از دست دادن کنترل؟
  • ترس و احساس مرگ؟
  • آیا نگران هستید که دوباره این علائم را تجربه کنید؟
  • آیا برای اینکه از این علائم دوری کنید از برخی از موقعیت های خاص دوری می کنید؟
  • آیا این علائم و اضطراب شدید باعث ایجاد اختلال و مشکل در زندگی، کار و فعالیت های شما شده است؟
  • آیا دیگران تصور می کنند شما فرد مضطربی هستید؟

اگر جواب اکثر سوالات بالا مثبت باشد به احتمال زیاد درگیر حملات پانیک شده که ممکن است به مرور زمان شدید تر شود. برای تشخیص دقیق تر و درمان باید به متخصص و روانشناس مراجعه کنید.

البته توجه داشته باشید که این تست و تست های آنلاین دیگر در زمینه پانیک اتک قطعی نمی باشد و تشخیص قطعی فقط توسط روانشناس یا روانپزشک صورت می گیرد.

حملات پانیک در خواب

حمله پانیک می تواند در خواب نیز روی دهد و باعث ایجاد احساس اضطراب شدید و ناگهانی هنگام خواب شود. علائم پنیک شبانه شامل موارد زیر می باشد:

  • هنگام خواب کنترل خود را از دست می دهید
  • تغییر شدید دمای بدن
  • ضعف، سرگیجه یا سردرد
  • درد در قفسه سینه و تنگی نفس
  • تمایل به گریه کردن
  • حالت تهوع
  • لرز
  • اسپاسم عضلانی
  • تپش قلب
  • بیش فعالی
  • تعرق بیش‌ازحد
  • احساس سرما یا گرما شدید

این حملات می تواند انقدر شدید باشد که فرد احساس کند که دچار حملات قلبی شده است متاسفانه به مرور این حملات ممکن است شدیدتر شود. نام دیگر اختلال پانیک در خواب «حملات وحشت شبانه» یا «وحشت شبانه» می باشد.

حملات وحشت شبانه معمولاً تنها چند دقیقه طول می‌کشد، اما زمان زیادی لازم است تا فرد آرام شده و به خواب بازگردد.

حملات عصبی و اختلالات اضطرابی معمولاً باعث بی‌خوابی می‌شوند. زیرا این افکار نگران کننده و استرس زا می باشد و این اضطراب باعث کابوس و پریدن از خواب می شود. فرد پس از کابوس از خواب می پرد و ممکن است تعریق، دلشوره، اضطراب شدید، لرزش، وحشت شدید یا حتی فلج خواب را تجربه کند.

فلج خواب زمانی ایجاد می شود که فرد به صورت کاملا ناخودآگاه از خواب می اما به هیچ عنوان نمی تواند بدنش را کنترل کند.

فلج خواب می تواند در هر شرایطی روی دهد و در چرخه خواب اختلال ایجاد کند. در اصطلاح روزمره به این حالت که فرد توانایی کنترل خودش را از دست می دهد «بختک» می گویند و علت آن را چیزهای متفاوت و حتی ماورایی می دانند.

وحشت شبانه هم در بزرگسالان هم در کودکان دیده می شود اما در میان کودکان شیوع بیش تری دارد. اختلال پانیک در جوانان و بزرگسالان به احتمال زیاد با اختلالات روانی دیگر مانند وسواس، اضطراب، اختلالات پرخوری و اختلالات خلقی نیز همراه است.

تفاوت زیادی میان پنیک اتک و حملات شبانه وجود ندارد و تنها تفاوت آن این است که فرد با اضطراب و علائم ذکر شده از خواب می پرد حتی ممکن است خود فرد از وحشت شبانه آگاه نشود و اطرافیان متوجه گریه و اضطراب شخص در خواب شوند.

آیا پانیک اتک خطرناک است؟

نگرانی بسیاری از افرادی که پانیک اتک را تجربه می کنند این است که آیا ممکن است دیوانه شوند یا کنترل خود را از دست بدهند؟ یا اینکه آیا پنیک اتک منجر به سکته یا مرگ می شود؟

در جواب باید گفت که خوشبختانه پنیک اتک باعث مرگ نمی شود اما زندگی روزانه فرد را مختل می سازد. به طور مثال فرد نمی تواند به راحتی در محل کار یا مکان های شلوغ قرار بگیرد، نمی تواند به راحتی با دوستان خود بیرون برود، مسافرت رفتن برای این افراد بسیار دشوار است.

به طور کلی توصیه می شود که در صورت تجربه علائم پنیک به متخصص مراجعه کنید تا درمان مناسب را دریافت کنید.

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان ، درمان پانیک با طب سنتی

خوشبختانه داروهایی که در طب سنتی برای درمان پانیک استفاده می شوند عوارض جانبی به همراه ندارند بنابراین می توانید از آن ها استفاده کنید اما برای اطمینان بیش تر بهتر است که زیر نظر پزشک متخصص مصرف شود. برخی از داروهای گیاهی که در ادامه توضیح داده شده است با تغذیه بافت عصبی باعث کم شدن حملات پانیک می شوند.

برخی از این داروهای آرام‌بخشی که برای درمان پانیک در طب سنتی مورداستفاده قرار می‌گیرد شامل:

جینسینگ:

جنسینگ جزو گیاهان دارویی می باشد که باعث خواب آلودگی نمی شود و حتی به شما انرژی بیش تری برای انجام کارها می دهد، بنابراین پس از مصرف آن احساس بسیار خوبی خواهید داشت و می توانید با انرژی بیش تر به کارهای خود برسید.

بادرنجبویه:

این گیاه تاثیر آرامبخشی زیادی دارد. علاوه بر این بادرنجبویه باعث کاهش حملات پانیک و علائم آن از جمله بی‌خوابی، تپش قلب، سردرد و غیره می‌شود.

گل ساعتی:

گل ساعتی در درمان مشکلات مربوط به سیستم عصبی مفید می باشد. این داروی گیاهی به‌عنوان نوعی آرام‌بخش طبیعی مورد استفاده قرار می گیرد. اگر احساس بی خوابی دارید یا خواب راحتی را تجربه نمی کنید می توانید پیش از خواب از این داروی گیاهی استفاده کنید.

جو دوسر:

به منظور کاهش حملات پانیک، روزانه مصرف مقدار زیادی جو دو سر می تواند به شما کمک زیادی کند. جو دو سر مشکلات تنفسی را کاهش و باعث کاهش احساس خفگی و ناتوانی تنفسی می شود.

سنبل‌الطیب:

سنبل الطیب به عنوان داروی ضد استرس و آرام‌بخش قوی مصرف می شود و بر میزان اسیدآمینه گاما آمینو بوتیریک اسید که در ایجاد و کنترل اضطراب نقش دارد، تاثیر زیادی می گذارد. سنبل‌الطیب با کنترل اسیدآمینه گاما آمینو بوتیریک اسید تحریک سیستم عصبی را کاهش داده و باعث درمان پنیک اتک می شود.

بابونه:

بابونه به منظور کاهش ضربان قلب استفاده می شود و بهبود ضربان قلب به مرور از بروز پانیک پیشگیری می کند، به همین دلیل مصرف بابونه باعث درمان پانیک اتک و کنترل علائم می شود.

توجه داشته باشید که گیاهان طبی زیادی در طب سنتی برای درمان پانیک وجود دارد که آرام‌بخش بوده و به راحتی در خواب کمک می کند و به مرور حملات پانیک را کاهش می‌دهد اما در اینجا تنها به تعدادی از آن ها اشاره شده است.

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان این اختلال ، درمان حمله پانیک یا وحشت زدگی

تجربه مکرر حملات پانیک باعث وحشت زدگی و دوری فرد از اجتماعات می شود و همین امر باعث ایجاد تغییرات شدیدی در وضعیت زندگی فرد می شود.

حملات پانیک حتی می تواند باعث ایجاد ترس از اجتماع یا آگورافوبیا شود این امر به مرور باعث انزوا فرد می شود.

درمان شناختی – رفتاری

درمان شناختی رفتاری با تغییر تفکر و واکنش به موقعیت های اضطراب آور می تواند به شما کمک کند.

  • تمرین نفس عمیق (بر تنفس کشیدن‌ عمیق از دهان تمرکز کرده و تصور کنید که ریه خود را از هوا پر و خالی می کنید)
  • یوگا
  • ماساژ
  • مدیتیشن
  • ریلکس کردن ماهیچه ها (عضلات را هم‌زمان شل کرده، برای این کار با چیزی ساده مانند انگشتان دست شروع کنید.)
  • بستن چشم‌ (به منظور کاهش محرک‌ها سعی کنید هنگام حمله پانیک چشمان خود را ببندید با این کار محرک های اضافی از بین رفته و تمرکز بر روی تنفس و ماهیچه ها بسیار راحت‌تر شود.)

داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب

مصرف داروهای ضد اضطراب و افسردگی زیر نظر دکتر می تواند در کنترل علائم پانیک موثر باشد و به مرور باعث بهبود روحیه و کاهش اضطراب فرد شود. توجه کنید که این داروها حتما باید زیر نظر روانپزشک مصرف شود و دوز آن حتما باید توسط متخصص تعیین شود.

داروهای مختلفی برای درمان پانیک معمولا توسط روانپزشک تجویز می شود. برخی از داروهایی که به منظور کنترل پانیک توسط دکتر متخصص تجویز می شوند در ادامه ذکر شده است:

  • Prozac (فلوکستین)
  • Celexa (سیتالوپرام)
  • Paxil (پاروکستین)
  • Tofranil(ایمی پرامین)
  • Zoloft (سرترالین)
  • Elavil (آمی تریپتیلین)
  • Ativan (لورازپام)
  • Klonopin (کلونازپام)
  • Valium (دیازپام)
  • Xanax (آلپرازولام)

منبع : حمله پانیک | علل | علائم و راه درمان این اختلال