۹ نکته حساس در تربیت فرزند

۹ نکته حساس در تربیت فرزند

در صورتی که نکات حساس در تربیت فرزند رعایت شود کودک می تواند رشد مناسب و سالمی داشته باشد، به طور کلی شکل گیری شخصیت فرد بر اساس تربیت و نحوه رفتار با او در کودکی شکل می گیرد، عوامل بسیاری در سبک تربیتی والدین موثر هستند که می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • عوامل فرهنگی و اجتماعی
  • میزان تحصیلات و خصوصیات شخصیتی والدین
  • سطح رشدی کودک و توانایی های شناختی او

قالب های رفتاری و اصول فکری فرزندتان بر اساس نحوه تربیت والدین شکل می گیرد، در این شرایط باید کودک به گونه ای رشد یابد که بتواند در هنگام رویارویی با مشکلات، عملکرد خوب و مطلوبی داشته باشد.

به همین دلیل باید اطلاعات و آگاهی خود را در تربیت کودک افزایش دهد و به نکات حساسی که در تربیت فرزند لازم است توجه داشته باشید، هم چنین توجه به بهداشت جسمی و روانی فرزندتان می تواند در این امر به شما کمک کند.

با کمک گرفتن از مشاوره کودک می توانید در زمینه تربیتی به کودکتان کمک کنید تا فرزندتان را در مسیر موفقیت و رسیدن به آینده روشن و درخشان یاری کند و در آینده فرزندی موفق و شاد داشته باشید.

تاثیر روش های تربیت فرزند در فرآیند رشد  یادگیری او

اگر چه سن تربیت کودک محدود به زبان خاصی نمی باشد، ولی کودک در هر دوره از رشدش با چالش ها و نیازهای اساسی رو به رو می شود، شیوه تعامل والدین با فرزندشان نقش بسیار مهمی بر او دارد و در چگونگی شکل گیری توانایی های شناختی او اثر زیادی می گذارد.

به طور کلی نحوه نگرش شما در شیوه تربیتی کودک بسیار اهمیت دارد به عنوان مثال در صورتی که شما تصور کنید فرزندتان نقش فعالی در یادگیری دارد، می توانید در مورد مسائل مختلف با او صحبت کنید، به سوال هایش با بردباری و صبوری پاسخ دهید، هم چنین در این خصوص تفکر و استدلال او را مورد تقویت قرار می دهید.

در مقابل والدینی که تصور می کنند فرزندشان یادگیرندگانی منفعل هستند بسیار کنترل کننده یا هدایت کننده رفتار می کنند و سعی می کنند جلوی خلاقیت و پیشرفت فرزندشان را بگیرید و حتی گاهی به جای او تصمیم بگیرند.

در نتیجه والدین نقش بسیار مهمی بر روی تربیت فرزندان می گذارند و در تربیت آن ها بسیار تاثیر گذار هستند. نکته حساس برای تربیت فرزند چیست؟

توجه به نکات تربیتی فرزندان و به کارگیری آن ها توسط والدین در سنین مختلف رشدی از اهمیت بسیاری برخوردار است، در این شرایط نکات کلی در تربیت فرزندان و در برخورد با کودکان وجود دارد که باید در هر سن و سالی به آن توجه شود. در ادامه این مقاله به بررسی این نکات حساس تربیتی می پردازیم.

  1. برای فرزند خود منبع امنیت و اطمینان باشید

یکی از اولین نیازهای هیجانی فرزندان به دست آوردن حس امنیت و اطمینان می باشد، کودکان در اولین مرحله از زندگی با چالش اعتماد در برابر بی اعتمادی رو به رو می شود.

کودکان از همان دوران نوزادی از رفتار والدینشان تاثیر می پذیرند و در صورتی که در محیط های پر تنش و عصبی قرار گیرند دچار احساس هایی مانند عدم امنیت، بی اعتمادی و در نهایت سبک دلبستگی نا ایمن می شوند این امر بر روابط بعدی آن ها با دیگران تاثیر می گذارد و دید آن ها را نسبت به زندگی منفی و تیره می کند.

در این شرایط برای این که اعتماد کودک دچار مشکل نشود باید از انجام رفتارهای منفی مانند دروغ گویی یا فریب دادن فرزندتان بپرهیزید.

باید سعی کنید که به او نشان دهید در برابر تهدید های محیطی در کنار او هستید و هیچ مسئله ای مانع محبت و عشق شما نسبت به او نمی شود و همیشه سعی می کنید برای حل مشکلات و چالش ها به او کمک کنید و در کنار او باشید.

  1. به کودک احترام بگذارید

نوع رفتار شما با فرزندتان در دوران کودکی نقش بسیار مهمی در پرورش اعتماد به نفس او خواهد داشت، سعی کنید رفتارهایی مانند سرزنشگری، تحقیر و تنبیه را انجام ندهید.

زیرا احترام کودک را نادیده گرفته و به اعتماد به نفسش لطمه می زنید. سعی کنید از همان ابتدا با کودکتان محترمانه حرف بزنید و هرگز نپندارید که کودک توهین ها را جدی نمی گیرد یا آن ها را فراموش می کند.

توجه داشته باشید انجام دادن رفتارهای ساده ای مانند سلام کردن به فرزندتان در بدو ورود به خانه و صدا زدن او با صفات پسندیده می تواند تاثیر بسیاری بر روی پرورش عزت نفس کودک داشته باشد.

زمانی که کودک متوجه رفتار محترمانه والدین نسبت به خود می شود بیشتر به حرف های آن ها توجه می کند و  تلاش می کند احترام آن ها را نگه دارد.

  1. به علایق کودک توجه کنید

بسیاری از والدین برای پر کردن اوقات فراغت فرزندشان بیش از آن که به علایق آن ها توجه داشته باشند سعی می کنند گزینه هایی را انتخاب کنند که خودشان در گذشته مشتاق به انجام آن ها بوده اند.

در صورتی که ممکن است کودک به آن موارد علاقه ای نداشته باشد زیرا سلیقه او بسیار منحصر به فرد و متفاوت نسبت به شما می باشد.

در صورتی که علایق کودک تان را نادیده بگیرید و به آن توجهی نداشته باشید در آینده سطح رضایتمندی فرزندتان نسبت به زندگی پایین می آید و نخواهد توانست استعدادهایش را به درستی کشف کند و برای رسیدن به اهداف و خواسته هایش تلاش نماید.

  1. اخلاقیات را متناسب با سطح رشدی کودک آموزش دهید

برای این که فرزندتان در آینده شخصیتی متعالی داشته باشد باید سعی کنید مفاهیم اخلاقی را به او آموزش دهید، در این شرایط توجه داشته باشید که آموزش ها باید متناسب با سن و سطح رشدی فرزندتان باشد.

والدینی که در سنین پایین کودکشان را به خاطر مفاهیم اخلاقی نظیر رعایت نکردن عدالت یا ادب مورد سرزنش قرار می دهند ناخواسته احساس گناه شدید را در فرزندشان به وجود می آورند که این مسئله باعث می شود در آینده نتواند در برابر مشکلات مقاومت کند و در برابر مشکلاتی مانند افسردگی و اضطراب مفرط دچار آسیب خواهد شد.

به همین دلیل بسیار اهمیت دارد که با زبان کودک با او حرف بزنید و مفاهیم اخلاقی را متناسب با ظرفیت روانی در اختیارش قرار دهید تا در سطح کودکانه با این مفاهیم آشنا شود.

  1. برای تربیت فرزند خود از تشویق بیشتر از تنبیه استفاده نمایید

بر اساس مطالعات یادگیری در مورد شکل گیری رفتار انسان همواره بر این اصل تاکید دارد که تشویق ها نقش بسیار مهم تری نسبت به تنبیه دارند زیرا در تنبیه کودک از انجام یک رفتار بد منع می شود و نمی تواند جایگزین خوبی برای آن پیدا کند اما در صورتی که کودک مورد تشویق قرار گیرد.

علاوه بر این که رفتار صحیح را یاد می گیرد و پاداش دریافت می کند، انگیزه لازم برای موفق شدن و پیشرفت را به دست می آورد.

  1. به کودک نشان دهید که شکست بخشی از زندگی است

بسیاری از پدر و مادرها در مورد موفقیت با فرزندشان صحبت می کنند و از فرزندشان انتظار دارند تا همیشه به موفقیت و پیشرفت برسد تا بتواند در زندگی یک مسیر صعودی را طی کند.

توجه داشته باشید تاکید بیش از حد والدین به موفقیت و پیشرفت باعث می شود که کودک تصویر فاجعه آوری نسبت به شکست در ذهن خود شکل دهد و هنگام مواجه با آن نمی داند که باید چه عکس و العملی نشان دهد و هنگام شکست با مشکلاتی رو به رو خواهد شد.

این کودکان زمانی که با شکست رو به رو شوند به دلیل عدم آمادگی ذهنی از نظر روحی و روانی بسیار آسیب پذیر می شوند که این مسئله در آینده زمینه ساز بسیاری از مشکلات است.

در نتیجه بسیار اهمیت دارد تا به فرزندتان در کنار آموزش در مورد ارزش پیشرفت و رشد توانایی ها، در زمینه شکست هم صحبت کنید و به او نشان دهید که هر انسان در زندگی مشکلاتی دارد آن چیزی که اهمیت دارد مقاومت و ایستادگی در برابر شکست ها می باشد.

باید سعی کنیم پشتکار خود را از دست ندهیم و برای موفقیت تلاش کنیم و در صورتی که با مشکلات و چالش هایی رو به رو شدیم با آن مقابله کنیم.

  1. برای بزرگ شدن کودک عجله نکنید

برخی از پدر و مادرها می خواهند تمام فرصت ها و آرزوهایی که از دست رفته خودشان را از طریق فرزندشان محقق کنند به همین دلیل به کودکی فرزندشان زیاد توجهی ندارند  و دائما به فکر بزرگ شدن او و دست یابی به اهداف از پیش تعیین شده می باشند.

البته والدین باید توجه داشته باشند که کودکی یکی از مهم ترین دوره های زندگی هر فردی می باشد و در صورتی به درستی به آن توجه نشود می تواند آینده فرد را تحت تاثیر قرار دهد، والدین باید سعی کنند کودکشان از دوران کودکی لذت ببرد و بی جهت او را برای دست یابی به موفقیت های مختلف تحت فشار قرار ندهد.

باید به فرزندتان اجازه دهید تا خودش مسیر زندگی اش را انتخاب کند و در آن مسیر پیش رود در این صورت خواهد توانست علاقه مندی هایش را به درستی کشف کند و در راستا علاقه مندی هایش تلاش نماید.

  1. در تربیت فرزند محبت نامشروط را فراموش نکنید

یکی از اصول تربیتی این است که هرگز ابراز علاقه و محبت خود را به موضوع خاصی گره نزنید به عنوان مثال به کودکتان نگویید “اگر درس هایت را نخوانی و تکالیفت را انجام ندهی دیگر دوستت ندارم” یا “اگر این کار را بکنی دیگر مادر تو نیستم” این جملات به اعتماد به نفس کودکتان لطمه می زند و او را درگیر استرس و اضطراب های مختلفی می کند .

دراین شرایط باید به او نشان ندهید گاهی اوقات از دستش ناراحت می شوید اما در همه حال دوستش دارید و او را طرد نخواهید کرد.

  1. اجازه دهید کودک ناکامی را نیز تجربه کند

برخی از والدین به دلیل این که دوران کودکی سختی داشته اند دوست دارند همه چیز را برای فرزندشان فراهم کنند تا او کمبود چیزی را حس نکند به عبارتی نمی گذارند خاری در پای فرزندشان فرو برود!

در حالی که بسیاری از روانشناسان معتقدند که تجربه ناکامی یکی از نیازهای هیجانی انسان ها می باشد و افراد برای این که بتوانند در برابر شکست ها مقابله کنند باید از همان کودکی برخی از ناکامی ها را تجربه نمایند.

افرادی که در دوران کودکی ناکامی و سختی را تجربه نکرده اند و همواره پدر و مادرشان کارهایشان را انجام می دادند و آن ها را رفع و رجوع می کردند به مرور زمان شخصیت ضعیفی در آن ها شکل می گیرد که آمادگی مواجه با سختی ها و دشواری ها را نخواهند داشت این مسئله باعث به وجود آمدن مشکلاتی در آن ها می شود و در نهایت احساس بی کفایتی درونی را ایجاد می کند.

هم چنین در بزرگسالی مشکلات متعددی را برای آن ها به وجود می آورد، در نتیجه افراد باید به کودک شان اجازه دهند که گاهی با سختی و دشواری رو به رو شود و ناکامی هایی را تجربه کند در این شرایط باید مسئولیت کارهایش را بپذیرد و طعم دشواری ها را متناسب با سن خود بچشد.

چرا باید به نکات تربیت فرزند پایبند بود؟

کودک از همان ابتدا عشق، محبت و احترام را درک می کند و به خوبی آن را در پدر و مادرش جستجو می نماید، در صورتی که به نیازهای کودک به درستی پاسخ ندهید فرزندتان دچار سرخوردگی و نوعی بد رفتاری ناشی از برآورده نشدن نیازهای اساسی اش می شود.

در این مقاله ۹ نکته حساس در رابطه با تربیت فرزند بیان شده است که بیانگر نقش مهم والدین در رشد کودک و تقویت استعدادهای ذاتی او می باشد، در صورتی که در مورد چگونگی رفتار با کودکتان آگاهی داشته باشید می توانید بر روی شکل گیری تیپ شخصیتش تاثیر بگذارید و این مسئله از اهمیت بسیاری برخوردار است.

والدین نقش بسیار مهمی در چگونگی رویارویی فرزندشان با چالش ها متناسب با سن آن ها دارند، در این شرایط مشاوره کودک به شما کمک می کند تا نیازهای اساسی و بنیادین فرزندتان را در هر سنی به خوبی بشناسید و در مورد آن آگاهی کسب کنید، زیرا این عوامل تضمین کننده شکل گیری ایمن دلبستگی در کودکان می باشد.

منبع : ۹ نکته حساس در تربیت فرزند

روانشناسی کودک دو تا سه ساله

آنچه باید در مورد روانشناسی کودک دو تا سه ساله خود بدانید: (راهنمای دو تا سه سالگی)

یکی از بزرگترین لذت ها برای پدر و مادر تماشای یادگیری وترقی کودکشان است. ولی آیا می دانید به کدام سمت می رود و چه نقاط عطف رشدی دارد؟ آیا می دانید برای کمک به کسب اعتماد به نفس از توانمندی هایش جهت رفتن به مرحله بعدی زندگی چه کاری از شما ساخته است؟

در سه سالگی، کودک نسبت به چند ماه قبل تحرک و بی پروایی بیشتری دارد. هنگام دویدن و راه رفتن کنترل بیشتری بر مسیر حرکتش دارد. و ممکن است بتواند روی انگشت یک پا راه برود و یا لی لی کند. او می تواند در هر گام به کمک یک پا از راه پله بالا برود و حتی ممکن است چنان به خود مطمئن باشد که بتواند بدون گرفتن جایی از راه پله استفاده کند. اغلب اوقات او می تواند توپ را از پایین به بالا پرتاب کند و یک توپ بزرگ را در بین دست های کشیده اش نگه دارد. کودک می تواند توپ را به سمت جلو شوت کند.

شما می توانید با دادن فرصت بازی در فضای باز مثل پارک و یا زمین بازی صاف و بی خطر به کودکتان کمک کنید تا مهارت هایش به شکل کامل پرورش یابد.

مهارت های حرکتی ظریف کودک نیز کم کم پیشرفت می کند. در سه سالگی کودک باید این توانایی را داشته باشد که غذایش را با قاشق بخورد بدون اینکه غذا بریزد و نیز باید بتواند دست هایش را خودش بشوید و خشک کند و لباس هایش را به تنهایی و تنها با کمی کمک از جانب شما بپوشد.

مهارت های بازی و فیزیکی در کودک دو ساله

کودک می تواند مداد شمعی را به شکل صحیح تر و محکم در دستانش نگه دارد و آنچه که ترسیم می کند نسبت به قبل قابل تشخیص تر است. او می تواند از تیزی اسباب بازی‌هایش برای بریدن اشیا استفاده کند.

هر چیزی که این فرصت را در اختیار کودک بگذارد تا مهارت هایش را تقویت وتمرین کند بسیار با ارزش است. وقتی کاغذ و مدادشمعی و مداد دراختیار کودک قرار می دهید موجب تقویت چالاکی کودک می شوید که این چالاکی هنگامی که او می خواهد مهارت نوشتن را بیاموزد به او کمک می کند.

با اینکه برای نوشتن به کودک کاغذ داده اید ممکن است نوشتن بر روی دیوار ها برایش جذاب تر از صفحه کاغذ باشد.

اکنون نوبت شماست که شرایطی فراهم کنید و مشوق کودکتان باشید تا استفلال بیشتری کسب کند. اجازه دادن به کودک برای تنهایی غذا خوردن و لباس پوشیدن، حتی اگر زمان زیادی از شما بگیرد عامل کمک کننده مهمی است چون فرصت زیادی تا  قبل از اینکه او مدرسه را شروع کند وجود ندارد.

در این سن، مهارت سخن گفتن و تفکر در کودک به سرعت پیشرفت می کند. او می تواند تعدادی از رنگ ها را بر هم منطبق کند و نیز نام برخی از آنها را بداند. او داستان را دوست دارد و اکنون همان زمانیست که ممکن است مجبور شوید یک داستان را بارها برای کودک بخوانید. دایره لغات او هر روز وسیع تر می شود، با اینکه ممکن است از خیلی از این لغات جدیدی که یاد گرفته  استفاده نکند.

تلاش کودک برای مهارت کلامی

گفتگو با کودک بسیار مهم است زیرا به او کمک می کند چیز هایی مثل ساختارجمله، ضمیر و زمان ها را یادبگیرد.

وقتی کودک تلاش می کند مهارت های کلامی که تازه کسب کرده است را تمرین کند حتما به او گوش دهید.

در این سن روش بازی کردن کودک مدام در حال تغییر است. زمانیکه در حال تمرین بر روی مهارت حل مساله، مهارت کلامی و خلاقیت است، دارای قوه تخیل بیشتری است و در این هنگام داستان هایی که به زبان می آورد بیشتر بر مبنای داستان کتاب هایی است که خوانده و یا برنامه های تلویزیونی است که دیده است.

اگر تا به حال چنین کاری انجام نداده اید باید بدانید اکنون بهترین زمان است تا کودک را با مهارت در آوردن لباس و نیز فعالیت های ابتکاری مثل خمیربازی، آب و شن و رنگ آمیزی یا پخت و پز آشنا کنید.

کارهایی که کودکتان انجام می دهد شاید چندان احساس خاصی را در شما بر انگیخته نکند ولی این کارها به عنوان یک خروجی مهم برای اوست که ایده های درونی اش را به شکل عینی و واقعی تبدیل می کند.

واجب است  کودک فرصت بازی با سایر بچه ها را داشته باشد تا بتواند مهارت های اجتماعی را در خود تقویت کند. این مهارت ها اورا توانمند می کند تا برای قرار گرفتن در محیط مدزسه آماده شود. سه سالگی بهترین زمان برای ایجاد بستری مناسب جهت کسب مهارت های اجتماعی، شناختی و فیزیکی است که او هنگام شروع مدرسه به آنها نیاز دارد.

کسب این مهارت ها تنها برای زنده ماندن کودک نیست، بلکه این مهارت ها موجب پیشرفت کودک در محیط آموزشی رسمی می شود ونقش شما در این زمینه بسیار مهم و حیاتی است.

رشد کودک 2 تا 3 ساله

فرزند شما اکنون شروع به آزمایش مرزها می کند و می تواند عصبانیت های خود را ایجاد کند، بنابراین مهم است که راه هایی برای استراحت او پیدا کنید تا باتری های خود را دوباره شارژ کند. حافظه آنها به سرعت در حال رشد است و اکنون می توانند در مورد افرادی صحبت کنند که در آن زمان با آنها نیستند. این زمانی است که تخیل کودک شما در حال افزایش است. آنها از انجام کارهای خارج از خانه لذت می برند، بنابراین زمان بسیار خوبی برای بازدید از پارک ها و زمین های بازی است. زمان بازی تبدیل به یک بازی ساختگی می شود، جایی که آنها مهارت ها را تمرین می کنند و موقعیت هایی را که در اطراف خود می بینند تقلید می کنند. از این زمان برای صحبت با فرزندتان در مورد احترام به دیگران استفاده کنید تا آنها یاد بگیرند که چگونه عادلانه بازی کنند. منبع: Community Child Care Co-operative Ltd NSW (CCCC)

تشویق کودک دو تا سه ساله

  • با رفتن به مکان‌های مختلف مانند پارک، ساحل، استخر عمومی، فروشگاه‌ها، تجربیات بیشتری به آنها بدهید.
  • با هم آهنگ بخوانید، موسیقی گوش دهید و برقصید
  • چیزهایی را که می توانند در محیط خود ببینند و بشنوند توصیف کنید، مانند گرم، سرد، بزرگ، بلند، سبز
  • از آنها بخواهید مشکلات روزمره را حل کنند، مثلاً باران می بارد، وقتی بیرون می رویم چه چیزی باید ببریم؟
  • سعی کنید آموزش توالت رفتن را شروع کنید. ابتدا با “شیر” شروع کنید
  • به آنها جعبه ها و بلوک هایی برای ساختن چیزهایی بدهید، مثلاً خانه ها و پل ها
  • به آنها کمک کنید تا مهارت های حرکتی خود را توسعه دهند و مفاهیمی مانند “زیر” و “بالا” را با ایجاد مسیرهایی با موانع در خانه مانند عبور از روی بالش، “از طریق” تونل، “زیر” صندلی درک کنند.
  • با استفاده از مداد رنگی، رنگ یا گچ، کودک خود را تشویق کنید تا از تخیل خود استفاده کند و ماهیچه های دستان خود را رشد دهد.

برخی از نقاط عطف رشدی که می توانید مشاهده کنید

رشد فیزیکی کودک 2 تا 3 سالگی
  • به راحتی راه می رود، می دود، بالا می رود، لگد می زند و می پرد
  • از مراحل یک به یک استفاده می کند
  • برای بازی چمباتمه می زند و بدون استفاده از دست ها برای حمایت بلند می شود
  • توپی را که به سمت او می‌پیچد می‌گیرد
  • به سمت توپ می رود تا به آن ضربه بزند
  • از یک پله پایین یا از روی اجسام پایین می پرد
  • تلاش برای حفظ تعادل روی یک پا
  • از موانع اجتناب می کند
  • قادر به باز کردن درها
  • به راحتی متوقف می شود
  • به سمت موسیقی حرکت می کند
  • صفحات را یکی یکی ورق می زند
  • مداد رنگی را با انگشتان نگه می دارد
  • از یک مداد برای ترسیم یا خط خطی در دایره ها و خطوط استفاده می کند. ممکن است هنوز در مشت نگه داشته شود
  • با کمک لباس می پوشد
  • با استفاده از ظروف و فنجان، خود تغذیه می کند

بحران دو سالگی کودک

رشد اجتماعی کودک دو و سه ساله
  • با بچه های دیگر بازی می کند
  • در بازی ساختگی ساده شرکت می کند
  • ممکن است همبازی ها و اسباب بازی های همجنس را ترجیح دهد
  • بعید است که اسباب بازی ها را بدون اعتراض به اشتراک بگذارد

تربیت کودک دوساله

رشد عاطفی در دو تا سه سالگی
  • وابستگی شدید به والدین (یا مراقب اصلی خانواده) نشان می دهد.
  • ناراحتی و اعتراض را نشان می دهد زمانی که یکی از والدین یا سایر مراقبان او را ترک می کند و می خواهد که آن شخص کارهایی را برای آنها انجام دهد
  • شروع به نشان دادن گناه یا پشیمانی از اعمال نادرست می کند
  • ممکن است کمتر تمایل داشته باشد که اسباب بازی ها را با همسالان خود به اشتراک بگذارد
  • ممکن است توجه بزرگسالان را طلب کند
ویژگی های شناختی کودکان 2-3 ساله
  • برجی از پنج تا هفت شی می سازد
  • اشیاء را به روش “قطاری” (پشت سر هم) ردیف کنید
  • با اشاره اشیاء و تصاویر مشترک را تشخیص و شناسایی می کند
  • از بازی با ماسه، آب، خمیر لذت می برد. به جای ساختن چیزهایی با آنها، به بررسی احساس این مواد می پردازد
  • از بازی نمادین استفاده می کند، به عنوان مثال از یک بلوک به عنوان ماشین استفاده می کند
  • آگاهی از کلیشه های نقش جنسیتی را نشان می دهد
  • کودک را در تصویر به عنوان پسر یا دختر شناسایی می کند
  • درگیر بازی های ساختگی و وانمودی می شود
  • شروع به شمارش با اعداد می کند
  • شباهت ها و تفاوت ها را تشخیص می دهد
  • ریتم ها و حرکات حیوانات را تقلید می کند
  • از طریق فعالیت بدنی از فضا آگاه می شود
  • می تواند دو یا چند جهت را دنبال کند

تربیت کودک دو سال و نیم

رشد زبان کودک سه ساله و دو ساله
  • از دو یا سه کلمه با هم استفاده می کند، به عنوان مثال “اکنون برو ددر”
  • “انفجار” واژگان و استفاده از برخی اشکال دستوری صحیح زبان
  • با نام به خود اشاره می کند و اغلب می گوید “مال من”
  • سوالات زیادی می پرسد
  • از ضمایر و حروف اضافه، جملات و عبارات ساده استفاده می کند
  • برچسب ها جنسیت خود را نشان می دهد
  • کلمات و اعمال را کپی می کند
  • موسیقی می سازد، آواز می خواند و می رقصد
  • گوش دادن به داستان و کتاب را دوست دارد
مشکلات روانشناسی کودک دو تا سه ساله

لطفاً در موارد زیر از شماره های 02122354282 و  02188419832 و 02122247100 کمک بگیرد.

  • علاقه ای به بازی ندارد
  • بسیار سقوط می کند
  • استفاده از اشیاء کوچک برایش سخت است
  • دستورالعمل های ساده را نمی فهمد
  • از کلمات زیادی استفاده نمی کند
  • به هم نپیوستن کلمات در عبارات معنی دار است
  • علاقه ای به غذا ندارد
  • به دیگران علاقه ای ندارد

منبع : روانشناسی کودک دو تا سه ساله

سن کلاس زبان | کلاس زبان از چند سالگی؟

سن کلاس زبان، کلاس زبان از چند سالگی؟

بهترین سن برای یادگیری زبان دوم و رفتن به کلاس زبان چه موقع می باشد؟ بسیاری از والدین برای فرزندشان وقت زیادی می گذرانند و می خواهند تمام مهارت ها را از جمله زبان دوم را به سرعت یاد بگیرند، هم چنین آن ها نمی دانند که در چه سنی بهتر است که فرزندشان را به کلاس زبان بفرستند.

نکته مهمی که در مورد یادگیری زبان دوم باید به آن توجه شود این است که کودک باید به توانمندی، کسب آگاهی و فهم و ادراک مناسبی رسیده باشد، در صورتی که کودک زبان مادری را به درستی یاد نگرفته باشد زبان دوم می تواند اختلالاتی در عملکرد زبان او ایجاد کند که در این صورت باید از گفتار درمانگر کمک گرفته شود.

در این مقاله به بررسی بهترین سن برای آموزش زبان دوم می پردازیم و هم چنین می توانید در مورد مسائل آموزشی و تربیتی فرزندتان از مشاور کودک کمک بگیرید.

سن کلاس زبان، فواید یادگیری زبان دوم چیست؟

در دنیای کودکان، رقابتی بر سر علم و دانش وجود ندارد و به همین دلیل باید قبل از هر چیزی به این موضوع بپردازیم که چرا کودکان باید علاوه بر زبان مادری زبان دوم را یاد بگیرند، یادگیری زبان دوم بر روی اعتماد به نفس کودک تاثیر بسیاری می گذارد و باعث می شود بهتر با دیگران ارتباط برقرار کند، هم چنین باعث موفقیت او در برنامه های مدرسه و مهارت های حل مسئله می شود.

افرادی که زبان دوم را یاد می گیرند می توانند با فرهنگ های کشور های دیگر آشنا شوند و درک عمیقی نسبت به آن ها داشته باشند، علاوه بر این موارد افرادی که بر زبان خارجی مسلط هستند در رقابت های شغلی شانس بیشتری دارند و بهتر می توانند در ارتباطات بین المللی موفق شوند.

از جمله این موارد یادگیری زبان دوم می تواند از برنامه های مهم برای پر کردن اوقات فراغت کودکان باشد و در صورتی که موفق شوند در آینده به خوبی می توانند از زبان دومشان استفاده کنند.

یادگیری زبان از بدو تولد توصیه نمی شود

از دیدگاه روانشناسی کودک، آموزش زبان خارجی را نباید به همراه زبان مادری بیاموزد زیرا احتمال دارد در 2 تا 3 سالگی باعث کند شدن فرآیند صحبت کردن در کودک شود، برای یادگیری زبان دوم ابتدا باید زبان پایه به صورت کامل انجام شود و دایره لغت کودک به رشد نسبی برسد و بعد از آن آموزش های لازم برای زبان دوم صورت گیرد.

آن چه که در این شرایط مهم می باشد توجه به هوش و میزان توانایی کودک برای یادگیری زبان دوم می باشد و نباید به کودک فشار وارد کرد زیرا این کار باعث افزایش استرس در کودک و به وجود آمدن اختلالاتی در یادگیری و تکلم می شود، می توان همزمان با فرستان کودک به مهد کودک زبان دوم را به خوبی به او آموزش داد.

بهترین سن برای ثبت نام در کلاس زبان، چه سنی برای رفتن به کلاس زبان مناسب است؟

در مسائل آموزشی باید روند رشد شناختی کودک را در نظر بگیرید، در گذشته مطرح می شد که کودکان سه تا چهار سال هنوز مهارت لازم برای صحبت کردن به زبان مادری را فرا نگرفته اند و نباید یادگیری زبان دوم را نباید شروع کنند، اما بر اساس تحقیقات انجام شده، حدود 50 درصد از توانایی ها در چهار سالگی آموخته می شود و هم چنین عملکردهای ذهنی از کودک به کودک دیگر متفاوت می باشد.

در صورتی که کودک در سن کمتری با زبان دوم آشنا شود مهارت های بیشتری در تکلم زبان دوم و لهجه کسب خواهد کرد، البته باید این نکته را در نظر گرفت که کودکان تفاوت های بسیاری با یکدیگر دارند.

کودکانی که مشکلات رشدی در زبان و گفتار دارند در صورتی که علاوه بر زبان مادری، با زبان دیگری مواجه شوند تکلم آن ها دچار اختلال خواهد شد و در یادگیری آن تاخیر اتفاق می افتد. آموزش زبان خارجی در همه سنین اتفاق می افتد اما بهترین سن برای یادگیری آن هفت الی هشت سالگی می باشد.

نکات مهم در یادگیری زبان دوم در کودکی

فرایند و مراحل یادگیری چه می باشد؟ والدین با کمک روانشناس می توانند رشد کودک و مراحل یادگیری را زیر نظر داشته باشند، برای این که کودکان به طور موثرتری زبان را یاد بگیرند باید آموزش در کلاس به صورت بازی و همراه با موسیقی و شعر باشد، در این حالت کودک به راحتی می تواند زبان سوم را یاد بگیرد و هیچ استرس و فشاری بر روی او وارد نمی شود.

کودکانی که در ابتدا به زبان مادری مسلط شده اند و بعد زبان دوم را فرا گرفته اند می توانند در صحبت کردن زبان دوم بسیار موفق باشند و در یادگیری آن به خوبی پیشرفت کنند.

سن کلاس زبان، اختلال در زبان مادری

بسیاری از والدین نگران هستند در صورتی که کودک 7 ساله شان را به کلاس زبان بفرستند احتمال دارد در یادگیری کامل زبان مادری او اختلالاتی به وجود آید و آن را فراموش کند. کودکانی که سن آن ها کمتر از 4 سال می باشد نباید در یادگیری زبان تحت فشار باشند زیرا باعث می شود مرحله تکلم کودک به تعویق بیفتد.

تفاوت های دستوری زبان مادری با زبان دوم متفاوت می باشد و ممکن است باعث اختلال و بی نظمی در ذهن کودک شود و در هنگام صحبت کردند نتواند دو زبان را از یکدیگر تفکیک کند و دو زبان را به طور ترکیبی مورد استفاده قرار دهد و در این حالت اختلالاتی در یادگیری او به وجود می آید.

اما بعد از این سن یادگیری زبان دوم علاوه بر این که به زبان مادری آسیبی نمی زند بلکه باعث رشد و پیشرفت کودک نیز می شود، چون در فرایند ترجمه کلمات و جملات کودک زبان مادری را بار دیگر می آموزد و بر روی ساختار و جمله بندی های آن توجه و دقت بیشتری دارد.

در صورتی که زبان دوم در زبان مادری اختلال ایجاد کند باید از مشاوره کودک و گفتار درمانگر کمک گرفت تا به کاهش مشکلات گفتاری کودک کمک شود، مرکز مشاوره ستاره ایرانیان از مشاورانی برجسته و متخصص تشکیل شده است که به صورت تلفنی و حضوری خدماتی را در زمینه کودک و مشکلات مربوط به آن ارائه می کنند.

منبع : سن کلاس زبان | کلاس زبان از چند سالگی؟

خودآزاری در کودکان اوتیسم | علت خودزنی ها در کودک اوتیسم

خودآزاری در کودکان اوتیسم، علت خودزنی ها در کودک اوتیسم

خودآزاری در کودکان اوتیسم یکی از رفتارهای شایع و مخرب می باشد که با بالاترین ریسک آسیب پذیری و صدمات پزشکی همراه می باشد، حدود نیمی از کودکانی که به این بیماری مبتلا هستند در برهه هایی از زندگی اقداماتی در جهت آسیب رساندن به خودشان بروز می دهند.

خودآزاری در کودکان ۱۲ ماهه ممکن است دیده شود و برخی از موارد با رشد کودک این رفتار متوقف می شود و در موارد دیگر ممکن است باعث اختلال در رشد کودک شده و مسیر رشد کودک سیر نزولی داشته باشد و در این حالت خودآزاری با جراحت های مکرر منجر به بستری شدن فرد در بیمارستان های روانی و حتی مرگ او همراه گردد.

در این مقاله به بررسی دلایل احتمالی که باعث خودآزادی در کودکان اوتیسم و راهکارهای درمانی آن می شود می پردازیم و آن ها را مورد بررسی قرار می دهیم.

خودآزاری در کودکان اوتیسم و پیامدهای آن

خودآزاری به رفتارهایی گفته می شود که کودک با اقداماتی به خود آسیب می رساند و به طور معمول این رفتارها به شکل هایی مانند گاز گرفتن اندام های بدن، ضربه به سر یا کوبیدن سر به دیوار، چنگ زدن خود، فرو کردن انگشتان درون چشم و غیره دیده می شود.

توجه داشته باشید که خودآزاری پدیده ای ترسناک می باشد زیرا غریزه اصلی بشر که محافظت از خود است را مورد نقض قرار می دهد از طرف دیگر تمایل والدین برای محافظت از فرزندان به چالش کشیده شده و مشکلاتی را به وجود می آورد.

دیدن فرزندان در شرایطی که به خودشان آسیب می رسانند بسیار ناراحت کننده می باشد و بر روی کیفیت زندگی شما و فرزندتان اثر گذاشته و تاثیرات منفی به همراه خواهد داشت.

دلایل تداوم و شدت یافتن رفتارهای خودآزاری چیست؟

همانطور که بیان شد رفتارهای آسیب رسان ممکن است در کودکان نوپا دیده شود، هم چنین کودک دوساله خود را به زمین بزند، سرش را به شدت در مقابل گهواره تکان دهد و به خودش چنگ بزند، البته این رفتارها به طور معمول حالت نمایشی دارند و مدت زمان کوتاهی ادامه می یابند.

زمانی که کودکان یاد بگیرند از زبان و مهارت های اجتماعی برای مذاکرده استفاده کنند، خودآزاری آن ها به مرور کاهش می یابد.

رفتارهایی که کودکان اوتیسم نشان می دهند ممکن است در اثر یک رویداد برانگیخته شود و بر اساس واکنش شما یا دیگر مراقبین تقویت یا تضعیف شود.

در صورتی که کودک اوتیسم با استفاده از رفتارهایی مانند ضربه زدن به سر خود یا کشیدن موهایش خواهان آن چیزی که است مانند توجه بزرگسالان، غذا، اسباب بازی یا فرار کردن از موقعیت های استرس زا را دریافت می کند این رفتار را در آینده تکرار خواهد کرد تا به خواسته هایش برسد.

اجتناب از موقعیت استرس زا برای کودکان اوتیسم می تواند شامل رویارویی با هر موقعیت اجتماعی، جلسات درمانی، کار در مدرسه یا اجتناب از صداهای بلند باشد.

دلایل بروز رفتارهای خودآزاری در کودکان اوتیسم

برای این که رفتارهای خودآزاری در کودکان اوتیسم را متوقف کنید باید در ابتدا عواملی که باعث بروز این رفتارها می شود را تشخیص دهید. این کار یک پروسه سه مرحله ای می باشد که برای پیدا کردن علت باید مورد بررسی قرار گیرد.

در مرحله اول باید به متخصص مراجعه کنید در این حالت متخصص ممکن است دنبال علت پزشکی مانند عفونت گوش یا سندروم های وابسته به ژنتیک باشد.

در مرحله دوم شرایط و موقعیت هایی که باعث می شود فرد به خودش آسیب برساند و میزان آسیب رساندن افزایش یابد را بیابید و آن را مورد تحلیل قرار دهید.

در مرحله سوم باید بدانید که رفتارهای آسیب رسان با چه هدفی انجام می شود زیرا این شیوه برخورد با خود، یک نوع رفتار خود تحریکی می باشد که به صورت مداوم صورت می گیرد و از لحاظ حسی باعث می شود فرد به خود آسیب برساند و برانگیخته شود.

روش های درمانی خودآزاری در کودکان اوتیسم

یکی از روش های درمانی موثر جهت کاهش و درمان خودآزاری، آموزش و تقویت رفتارهای سازگارانه و مفید می باشند که کودکی که مبتلا به اوتیسم است آن را انجام می دهد تا بتوان رفتارهای خودآزاری و آسیب به خود را جایگزین رفتارهای مثبت و سازنده قرار دهد.

در صورتی که شیوه های ارتباط عملکردی به کودک آموزش داده شود می تواند به شیوه صحیح و موثرتری آن چه را که می خواهد درخواست کند.

به عنوان مثال در صورتی که کودک با اشاره به عکسی بتواند خواسته اش را مطرح کند در این صورت احتمال ضربه زد به سر یا دیگر آسیب ها در او کاهش می یابد  و از این طریق می تواند رفتارهای مطلوب را جایگزین رفتارهای نامناسب و آسیب رسان کند.

در این راستا متخصصان با تدوین برنامه های رفتاری به شما، مراقبین یا معلمان کمک می کنند تا بتوانید طی پروسه درمانی رفتارهای مثبت کودکان اوتیسم را افزایش دهید و رفتاری هایی که باعث آسیب به آن ها می شود کاهش یابد.

برای این که خودآزاری در کودکان اوتیسم درمان شود باید از روش های درمان دارویی استفاده کرد در این حالت از داروی آریپیپرازول و ریسپریدون برای درمان خودآزاری در کودکان اوتیسم استفاده می شود زیرا تحریک پذیری در کودکان اوتیسم به صورت تنش، پرخاشگری و آسیب به خود نشان داده می شود البته توجه داشته باشید که این دارو عوارض جانبی بسیاری مانند خستگی، افزایش وزن و حرکات غیرارادی را به همراه خواهد داشت.

حدود ۷۰ درصد از افرادی که دچار اوتیسم هستند به بیماری های روانی نیز مبتلا شده اند به همین دلیل دکتر برای درمان اضطراب، افسردگی، بیش فعالی یا دیگر اختلالات روانی ممکن است داروهایی را تجویز کند.

منبع : خودآزاری در کودکان اوتیسم | علت خودزنی ها در کودک اوتیسم

آموزش صحبت کردن به کودکان

آموزش صحبت کردن در کنار اینکه یک فرایند معمول می باشد اما نیاز به یک سری آموزش ها نیز در این مسیر دارد فرآیندی است که از بدو تولد کودک و با تجربه استفاده از اصوات مختلف توسط کودک آغاز می ‎شود و به صورت مرحله ای رخ می دهد. معمولا تا 2 سالگی، بیشتر کودکان واژگان زیادی آموخته و می ‎توانند کلمات را به منظور ابراز نیازهای خود بیان کنند .

آموزش صحبت کردن به کودکان از تولد تا 3 سالگی

از تولد تا 3 ماهگیدر این مرحله کودک صدای شما را می ‎شنود و سعی در تکرار این اصوات دارد. شما می‎ توانید در انجام این کار به او کمک کنید :

در مرحله تولد تا سه ماهگی کودک هر گاه شاد است و می خندد، شروع به حرف زدن می کند. اصواتی شبیه غان غان را تلفظ می کند.

در این گام کودک با صدای گریه به شما می فهماند که گرسنه است یا خوابش می آید. حرف زدن نوزاد در این مرحله به این صورت است که برای هر درخواستی صدای گریه متفاوتی از خود در می آورد

با راحل های زیر می توانید به رشد زبانی بهتر کودک کمک کنید.

1.برای کودک خود آواز بخوانید :

شنیدن صداهای اطراف از اهمیت زیادی برخوردار می باشد و ما می توانیم با آواز خواندن برای کودک حتی از قبل از تولد نقش زیادی در عادت دادن گوش او به شنیدن صداهای مختلف دارد زیرا او حتی در داخل شکم شما نیز صدای تان را می ‎شنود پس ایجاد ارتباط کلامی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد.

2.با کودک خود و یا در حضور او با سایر افراد اطرافتان صحبت کنید

درست است که او معنی دقیق کلمات را درک نخواهد کرد اما با این حال شنیدن صدای شما و دیدن لبخندتان او را هیجان زده خواهد کرد و او همچنین از شنیدن و دیدن افراد دیگر نیز لذت خواهد برد. مشاهده هیجان و بیان احساسات یک مسیر ارتباطی می باشد که به کودک کمک می کند تا دنیای اطرافش را بهتر درک کند در کنار اینکه امنیت برای حرکت و رشد را به کودک می دهد.

3.محیطی ساکت و آرام برای فرزند خود ایجاد کنید  در کنار محرک های شنیداری لازم

نوزادان به بازی کردن و ایجاد سر و صداهای مختلف در محیطی عاری از هرگونه سر و صدای تلویزیون، رادیو و یا ضبط نیازمند هستند و همیشه قرار نیست که محرک یک انسان در یک تعامل مستقیم باشد پس بهتر است که با آهنگ ها و برنامه های مناسب کودک به او کمک کنید تا اصوات مختلف را بشنود.

از 3 تا 6 ماهگیدر این دوره فرزند شما سعی در درک نحوه ارتباط های کلامی افراد با یکدیگر دارد و این تعامل برای او لذت بخش می باشد. شما با انجام این کارها می‎ توانید به او در صحبت کردن کمک کنید :

  • ارتباط چشمی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد، کودک خود را در فاصله نزدیک به خود نگه دارید تا بتواند به چشمان شما خیره شود .
  • با او همراه با لبخند حرف بزنید و دقت کنید که قرار نیست همیشه ما حضور داشته باشید اما زمان بودنتان ایجاد تعامل از اهمیت زیادی برخوردار می باشد مخصوصا برای مادرانی که شاغل هستند.

سر و صداهایی که فرزندتان از خود در می ‎آورد را تکرار کنید

در ماه چهارم

نوزاد کمی فراتر از غان غان کردن می رود.صدا ها و حروف را با فتحه یا ساکن به کار می برد.مثلا مداوم می گوید: مممممم یا ب ب ب.

در ماه پنجم

نوزاد حرف زدن را با بالا و پایین بردن صدایش قدرت می دهد. یعنی در حال گفتن ر گاهی آن را محکم تر از قبلی ها ادا می کند و این نشانه خوبی است.

در ماه ششم

اگر نوزاد تا شش ماهگی هیچ صدایی از خود در نیاورد باید با پزشک متخصص مشورت کنید.

  • در صورت تلاش او برای تکرار کلمات شما، کلمه مورد نظر را دو مرتبه تکرار کنید .

از 6 تا 9 ماهگی

کودک شما در این دوره سعی در ایجاد صداهای مختلف و بازی با اصوات گوناگون دارد و شروع اولیه رشد زبانی را از نظر تکلم شما مشاهده می کنید. برخی از این کلمات عبارتند از “بابا” یا “دادا”. کودک با شنیدن صدای شاد شما لبخند زده و با شنیدن صدای عصبانی، گریه می ‎کند و یا ناراضی به نظر خواهد رسید و هیجانات مختلف را نشان می دهد و از شما نیز می خواهد که هیجان نسبت به این کلمات واکنش نشان بدهید این رفتار باعث تقویت صحبت کردن می شود.

در این مرحله شما با انجام این کار ها می‎ توانید به فرزند خود در درک بهتر کلمات کمک کنید (حتی اگر هنوز نتواند آن ها را به زبان بیاورد):

  • به او کمک کنید تا دست خود را به همراه موسیقی نواخته شده، روی صفحه حرکت دهد و یا استفاده از بازی های که صدا تولید می کند می تواند کمک کننده باشد
  • به فرزندتان اسباب بازی بدهید و چیزی در مورد آن به او بگویید یعنی توضیح بدهید که چه کار می تواند کند و اجازه بدهید آن را تجربه کند .
  • او را مقابل آینه قرار دهید و از او بپرسید “این کیه؟” ؛ سپس نام او را تکرار کنید او می تواند خودش را بشناسد سعی کنید که در آرامش و لبخند با تصویر او برخورد کنید در کنار اینکه می توانید از بازی هایی که تولید صدا می کند در مقابل آینه استفاده کنید .
  • از فرزند خود سوال بپرسید. برای مثال از او بپرسید ” گربه کجاست ؟”؛ اگر واکنشی نشان نداد، به او نشان دهید که گربه عروسکی او کجاست و یا واقعی او به مرور می تواند اسم اشیاء، حیوانات، انسان ها را حتی اگر نتواند بیان کند درک کند.

از 9 تا 12 ماهگیکودک شما در این دوره شروع به درک کلمات ساده خواهد کرد . اگر در حین انجام کاری به او بگویید “نه نه”، متوقف شده و به شما خیره خواهد شد . اگر کسی از او بپرسد “بابا کجاست ؟”، او به دنبال بابا خواهد گشت . او با اشاره و زبان بدن خود سعی در انتقال پیامی به شما خواهد داشت .

برای مثال وقتی به شما نگاه می‎ کند و دستان خود را بالا می ‎برد ، سعی در انتقال این پیام که می ‎خواهد بغلش کنید به شما خواهد داشت. شما می ‎توانید با تکان دادن دست خود به او بیاموزید که چگونه با شما خداحافظی کند به مرور زبان بدن را در کنار زبتن گفتاری یاد می گیرد و این مسیر تعاملی را بهتر می کند اما دقت کنید که زبان بدن نباید جایگزین زبان کلامی شود .

در این سن که در حدود همان یک سالگی کودک است، کودکتان ممکن است بالاخره اولین کلمه‌اش را به زبان ‌آورد را واضح تر به زبان بیاورد. او احتمالاً یک یا چند واژه دیگر را هم آن‌قدر خوب می‌داند که بتواند از آنها استفاده کند.

اما دقت کنید که این زمان ها نسبی هست و ممکن است مقداری براساس شرایط کودکان جابه جا شود

از 12 تا 15 ماهگینوزادان در این دوره شروع به استفاده از کلمات می‎ کنند. آن ها صحبت کردن را با استفاده کلمات ساده ای مانند “بابا” و یا “دَدَ” برای رفتن به گردش، آغاز می ‎کنند. در این دوره بیشتر بچه ها توانایی استفاده از 1 یا 2 کلمه را دارند و بیش از 25 کلمه را درک می ‎کنند .دقت کنید که درک کلمات از اهمیت زیادی برخوردار می باشد در کنار اینکه نیاز است که شنوایید او نیز چک شود چون اگر مشکلی در شنوایی وجود داشته باشد اما نمی تواند در این مسیر خوب پیش برود.

برای مثال اگر از او اسباب بازی خاصی که آن را می شناسد بخواهید، برای شما خواهد آورد. او می‎ تواند بدون استفاده از کلمات و تنها با استفاده از دستان خود و ادای برخی اصوات، چیزی از شما بخواهد. شما با انجام کارهای زیر می ‎توانید به او در بیان کلماتی که توانایی تلفظ آن ها را ندارد کمک کنید :

1. در مورد اشیائی که از آن ها استفاده می ‎کنید با کودک خود صحبت کنید و به او فرصت دهید تا نام آن ها را تکرار کند.

در این مسیر بازی هایی چون گذاشتن اشیاء مشابه کنار هم از و یا اینکه کلمه ای را بگوید مثلا بگوید گربه ها و یا خرگوش ها و پیدا کردن آنها می تواند هم دقت را بیشتر کند و هم درک او را از کلمات افزایش بدهد.

2. از کودک خود درباره اشکال موجود در نقاشی های کتاب داستان سوال کنید و به او فرصت دهید تا نام آن را بگوید.

مثلا بپرسید به نظرت خرسی کجای تصویر هست، بابایی داره چیکار میکنه، به نظر می یاد خرگوش گرسنس و غیره

3. وقتی کودکتان موفق به بردن نام اشیا می ‎شود به او لبخند بزنید و برایش دست بزنید.

چیزی درباره آن شیء به کودکتان بگویید. برای مثال ” اون خرگوش رو ببین ! چقدر بزرگه ! دمشو نگاه کن “هیجان داشته باشید این هیجان کمک میکند تا او تشویق به انجام و تکرار شود.

4. در مورد چیز هایی که فرزندتان علاقه بیشتری به آن ها نشان می ‎دهد با او صحبت کنید.

به او فرصت دهید تا کلمات شما را تکرار کند دائم در حال غلط گرفتن نباشید تا اعتماد به نفس او کم نشود در کنار اینکه خودتان کلمات را به درستی بیان کنید.

5. در مورد کارهای روزمره خود با او صحبت کنید .

برای مثال “دوست داری کدوم لباستو بپوشی ؟”، “آب یا شیر می ‎خوری ؟” دوست داری باهم بریم پارک و غیره

6. در مورد کلمه هایی که کودکتان از آن ها استفاده می ‎کند، صحبت کنید.

برای مثال وقتی می گوید عروسک، شما بگویید ” اون عروسک بزرگ و قرمز مال توئه ”

7. عروسک ها و اسباب بازی های مورد علاقه کودکتان را در مکالمه هایتان دخیل کنید.

برای مثال بگویید ” دوست داره با ما بازی کنه. به نظرت بلده برامون غذا درست کنه، اسمشو دوست داری چی بزاریم و غیره

از 15 تا 18 ماهگی

خب حالا کودک شما در این دوره از حرکات پیچیده تری برای ایجاد ارتباط با شما استفاده خواهد کرد و به تلاش خود در ساخت واژگان بیشتر ادامه خواهد داد و روز به روز ممکن است شما کلمات جدیدتری را از او بشنوید. او ممکن است دست شما را بگیرد، با شما به سمت قفسه عروسک ها برود و به یک عروسک خاصی اشاره کند تا با یکدیگر با آن بازی کنید. .شما با انجام کارهای زیر می ‎توانید به فرزندتان در برقراری ارتباط با خودتان کمک کنید :

  • وقت آن شده که او اعضای بدنش را بشناسد می توانید به آنها اشاره کنید با بازی و یا شعر و بعد بدون سرزنش غلط یا درست بیان کردن به او بگویید “چشمتو به من نشون بده “؛ سپس به چشم خود اشاره کنید. این کار را در مورد انگشتان دست، پا، چشم، زانو و غیره نیز انجام دهید .
  • یکی از اسباب بازی های کودکتان را پنهان کرده و از بخواهید که آن را پیدا کند . به او در انجام این کار کمک کنید و در این لذت شریک شوید .بازی های پیدا و پنهان جز بازی های جذاب این سن می باشد.
  • وقتی کودکتان به شما چیزی داد، در رابطه با آن با او صحبت کنید، مثلا اگر به شما کتابی داد از او تشکر کنید و عکس های آن را به او نشان دهید  و سعی کنید که در مورد آنها باهم داستان بسازید و یا براساس تصویرها داستان بیان کنید.

کودک حالا واژه‌نامه‌ای متشکل از ۱۰ تا ۲۰ لغت دارد که شامل اسم‌ها مثل «مامان»، فعل‌ها مثل «خوردن» و صفت‌ها مثل «سرد» است. همچنین امکان دارد کودکتان از عبارات و جمله‌‌هایی معمولی برای درخواست کردن آب یا غذا استفاده کند.

از 18 ماهگی تا 2 سالگیکودک شما در این دوره قادر به دنبال کردن دستورالعمل ها بوده و می ‎تواند کلمات را در کنار هم قرار دهد مانند “اسب برو” یا “شیر بده” . او همچنین در این دوره شروع به انجام بازی هایی می‎ کند که باعث توسعه زبان گفتار او می ‎شوند. با انجام کارهای زیر می ‎توانید به تقویت مهارت های ارتباطی کودک خود کمک کنید:

  • از فرزند خود کمک بخواهید. برای مثال از او بخواهید که لیوانش را روی میز بگذارد یا کیفش را نزد شما بیاورد .
  • برای فرزند خود شعر بخوانید و از او بخواهید که آنچه که در محیط اطراف خود می ‎بیند را برای شما نام ببرد جملات را درست بیان کنید.
  • کودک خود را تشویق کنید تا در مورد اسباب بازی های خود با سایر هم سن و سالانش صحبت کرده و ارتباط برقرار کند. تشویق به اینکه بگوید شکل های کتابش در حال چه کاری هستند کمک زیادی می کند.
  • با فرزند خود عروسک بازی کنید ، برای عروسک هایش غذا درست کنید و تلفنی حرف بزنید یا سایر عروسک ها را به مهمانی دعوت کنید .بازی های معمول با تعامل و همراهی او با همسالانش می تواند کمک زیادی به رشد او کند.

از 2 تا 3 سالگیمهارت های ارتباطی کودکتان از 2 تا 3 سالگی با تقویت لب های او توسعه پیدا خواهد کرد و او می‎ تواند کلمات بیشتری را برای ایجاد جملات ساده در کنار هم قرار دهد. برای مثال او می‎ تواند بگوید “مامان خداحافظ” .

او همچنین در این دوره قادر به پاسخگویی به سوالات ساده مانند “خرست کجاست ؟” نیز می ‎باشد. تا 36 ماه آینده فرزندتان توانایی پاسخگویی به برخی سوالات پیچیده تر مانند “وقتی تشنه ای چه کاری انجام می ‎دی ؟” را کسب خواهد کرد. او در این دوره بازی های خیالی بیشتری انجام می دهد، مانند رفتن به محل کار، تعمیر ماشین اسباب بازی و مراقبت از عروسک ها.

در این سن‌ها کودک می‌تواند درباره چیزی در محیط یعنی چیزی که تازه اتفاق افتاده است گفت‌وگوی ساده‌ای انجام دهد و اغلب سؤالات ساده‌ای می‌پرسد. از عبارات سه کلمه‌ای به جملات شش کلمه‌ای می‌رسد و واژه‌نامه او به ۲۰۰ تا ۳۰۰ کلمه خواهد رسید که شامل فعل‌های زیادی است. او از فعل‌های گذشته استفاده می‌کند و کلمات را جمع می‌بندد، همچنین ضمایر را درست استفاده می‌کند.

مشورت با پزشک

به یاد داشته باشید اگر کودک دو یا سه ساله شما به جای پاسخ به سؤالات تان گاهی سؤالات شما را به عنوان بخشی از جواب تکرار می‌کند جای نگرانی نیست، اما اگر همیشه سؤال شما را تکرار می‌کند، بهتر است با پزشکش مشورت کنید، زیرا این موضوع می‌تواند نشانه اولیه‌ تأخیر در رشد اجتماعی یا زبانی باشد مگر اینکه این تکرار ادامه یابد و ریتمیک باشد که در این صورت بهتر است بررسی انجام شود مثلا کودکی که به صورت مکرر بیان می کند من، من، من، من و یا هر کلمه دیگری

شما در این دوره با انجام کارهای زیر، قادر به کمک به فرزندان در ساخت جملات پیچیده تر و کارهای مهم تر خواهید بود و آمادگی زیادی از نظر رشدی برای جمله بندی و درک کلمات بیشتر دارد در کنار اینکه ممکن است مشاهده کنید کلمانی که بزرگسالان می گویند حتی نادرست را تکرار می کند پس نیاز است مراقب صحبت های خودمان هم باشیم:

1. به فرزندتان نام و نام خانوادگی اش را بیاموزید.

او دیگر می تواند خودش را جز خانواده بزرگتری بداند و بهتر بشناسد.

2. در رابطه با تعداد، اندازه و شکل اشیاء مختلف از او سوال کنید.

با بازی هایی چون وزن کردن این مسیر را طی کنید مثلا دو شی را انتخاب کنید و به او بیان کنید به نظرش کدوم یکی سنگین تره و غیره

3. از فرزند خود سوالاتی بپرسید که جواب آن ها “آره” و یا “نه” نباشد.

برای مثال بگویید ” وای چقدر سگ اینجاست ! چندتا سگ اینجاست ؟ اونا دارن کجا می ‎رن ؟” سپس صبر کنید و منتظر شنیدن جواب او باشید. در صورت لزوم می ‎توانید بگویید “من 5 تا سگ می ‎بینم. به نظرت اونا می ‎خوان برن پارک یا مغازه ؟” او را سرزنش نکنید او قرار نیست همه چیز را بداند پس صبور باشید.

4. از فرزندتان بخواهید تا داستان کتاب برایتان تعریف کند.

از او بپرسید “چه اتفاقی برای او 3 تا خرس کوچولو افتاد ؟” خواندن کتاب به توسعه زبان گفتار کودکتان کمک خواهد کرد. او را به کتابخانه ببرید و به سلیقه خودش برایش کتاب بخرید. او از انجام این کار با شما لذت خواهد برد.

دقت کنید که به دلیل تمایل به تسلطی که دارند ممکن است بارها یک داستان را از شما بخواهند که بخوانید و یا خودش تعریف کند پس به این موضوع احترام بگذارید و نگران نباشید این کار باعث می شود اعتماد به نفس داشته باشد و لذت ببرد .

5. فراموش نکنید که فرزندتان هنوز به محیطی آرام نیازمند است که این موضوع فقط مختص زمان خواب او نیست.

تلویزیون و رادیو را خاموش کنید و بگذارید کودکتان از بازی کردن، آواز خواندن و صحبت کردن با شما در محیطی آرام لذت ببرد به او فرصت آرامش بدهید دقت کنید که قرار نیست او دائم در حال آموزش و یادگیری باشد. ایجاد یک محیط مناسب و شناخت شرایط سنی در این مسیر کافی می باشد.

منبع : آموزش صحبت کردن به کودکان

دندان درآوردن نوزاد | زمان و علائم دندان درآوردن نوزاد

دندان درآوردن نوزاد، زمان و علائم دندان درآوردن نوزاد

مادران باید آموزش های صحیح و اصولی را در مورد نوزادان یاد بگیرند تا بتوانند سلامت نوزادشان را تضمین کنند. فرآیند رشد دندان و دندان درآوردن نوزاد یکی از مسائلی است که باید مادران اطلاعات کافی در این خصوص داشته باشند تا بتوانند از بروز مشکلات جلوگیری کنند.

مادران باید از انجام اقدامات هیجانی و غیراصولی خودداری کنند تا فرآیند رشد دندان نوزادان با مشکلی رو به رو نشود در این شرایط باید از مشاور کودک کمک بخواهید تا اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار دهد و شما را راهنمایی کند.

دندان درآوردن نوزادان

دندان در آوردن نوزادان با خارش لثه شروع می شود. روند دندان درآوردن در نوزادان متفاوت می باشد و بر اساس نظر دندانپزشکان روند دندان درآوردن در نوزادان ارثی می باشد و برخی زودتر و برخی دیرتر دندان در می آورند.

در این شرایط مادران باید اطلاعات خود را افزایش دهند و نکات لازم را بدانند و رعایت کنند تا در این خصوص با مشکلات کمتری رو به رو شوند. در ادامه این مقاله به بررسی این نکات می پردازیم:

  1. ترتیب رشد دندان ها در نوزادان

ترتیب رشد دندان ها در نوزادان شبیه به هم نمی باشد در بسیاری از نوزادان در ابتدا دو دندان پایینی یا دو دندان بالایی شروع به رشد می کنند.

در برخی از آن ها ممکن است چند دندان به طور همزمان شروع به رشد کنند اما رایج ترین شکلی رشد دندان ها به تعداد کم یعنی دو دندان در پایین یا دو دندان در بالا می باشد.

  1. علائم فیزیکی دندان در آوردن نوزاد

زمانی که نوزادان دندان در می آورند با علائم فیزیکی رو به رو می شوند که در بسیاری از نوزادان نشانه های زیر دیده می شود که عبارت اند از:

  • خارش لثه
  • بی قراری در شب
  • تغییر موقت در رنگ مدفوع
  • تب
  • گریه کودک و بی وقت
  • تاول های خفیف تا کمی شدید در لثه
  • گونه های قرمز
  • بیرون ریزی آب دهان
  • التهاب
  1. کاهش خارش لثه در نوزادان

بر اساس مطالبی که بیان شده است نوزادان در دوران درآوردن دندان با علایمی رو به رو می شوند و به گفته دندانپزشک متخصص آن ها درد زیادی را دریافت نمی کنند اما خارش لثه ها باعث ناراحتی و بی قراری آن ها می شود.

خارش لثه ها احساس ناخوشایندی در آن ها به وجود می آورد و این مسئله باعث می شود تا نوزادان اشیا را داخل دهانشان قرار داده و فشار دهند البته ژل های بهداشتی در داروخانه ها موجود می باشد که باعث کم شدن این احساس ناخوشایند شده و در آرام کردن نوزاد نقش بسیار مهمی دارد و کمک کننده می باشد.

  1. استفاده از دندان گیرها برای کاهش درد در هنگام دندان درآوردن نوزاد

انواع و اقسام دندان گیرها برای کاهش درد و خارش لثه های نوزاد در بازار موجود می باشد اما نکته ای که در بسیاری از دندان گیرها وجود دارد عدم بهداشتی بودن آن می باشد و برای این که درد دندان در آوردن نوزاد را کاهش دهید باید از دندان گیرهایی استفاده کنید که به راحتی شسته، استریل و ضدعفونی شوند.

البته در این شرایط باید مراقب کودکتان باشید زیرا نوزاد برای کاهش ناراحتی و داشتن احساس بهتر هر چیزی را در دهانش قرار می دهد و شما به عنوان والدین باید مراقب کودکتان باشید تا چیزی در دهانش قرار ندهد و باعث خفگی اش نشود.

در این شرایط توجه به رعایت نکات ایمنی نوزاد و کودک در تمامی مراحل رشد آن ها موضوع قابل توجهی می باشد و باید با دقت به آن توجه شود.

  1. تغذیه مناسب برای کاهش ناراحتی هنگام دندان درآوردن نوزادان

بهترین تغذیه برای نوزادان تا دو سالگی شیر مادر می باشد و در کنار آن والدین می توانند از غذاهای کمکی استفاده کنند از طرفی محققان ثابت کرده اند که در صورتی که نوزاد تا شش ماهگی از شیر مادر تغذیه کند.

در جریان دندان درآوردن با عوارض کمتری رو به رو خواهد شد و سیستم ایمنی بدنش نسبت به نوزادانی که از شیر مادر استفاده نکرده اند قوی تر خواهد بود.

در هنگام دندان درآوردن باید به نکاتی توجه کرد که برای سلامت نوزاد بسیار مهم می باشد، از دادن تنقلات مصنوعی، یا هر چیزی که غیراستاندارد و غیر طبیعی است به نوزاد خودداری کنید.

هم چنین یکی از عوارض دندان درآوردن نوزادان بی اشتهایی آن ها نسبت به غذای اصلی می باشد که همین مسئله فرآیند دندان درآوردن نوزاد را با مشکلات بسیاری رو به رو می کند.

در این خصوص باورهای بسیاری وجود دارد که پایه علمی نداشته و در بسیاری از موارد ممکن است جان نوزاد را به خاطر دندان درآوردن به خطر بیندازد.

پرهیز از اقدامات غیراصولی

به طور مثال برخی معتقدند که اگر یک تکه گوشت کبابی را به نوزاد بدهید تا به لثه هایش بزند و یا به لثه هایش فشار دهد دردش متوقف می شود.

توجه داشته باشید که این کار بسیار خطرناک است و ممکن است کودک گوشت را بخورد یا گوشت آلوده باشد که هر دو مورد جان کودک را به خطر می اندازد و برای او مشکل می آفریند.

لطفا از اقدامات غیراصولی در مورد دندان های نوزادان خود اکیدا خودداری کنید و سعی کنید با روش های اصولی و صحیح به دندان درآوردن نوزادتان کمک کنید.

هم چنین برخی از والدین ممکن است با استفاده از پستانک سعی در آرام کردن نوزادشان داشته باشند که این امر ممکن است در روند رشد دندان های نوزاد اختلال ایجاد کند و مشکلاتی برای او داشته باشد.

دندان های مادرزادی در نوزادان

در شرایط بسیار نادر ممکن است برخی از نوزادان در هنگام تولد یک تا چند دندان داشته باشند که این مسئله برای برخی از آن ها می تواند مشکل آفرین باشد.

زیرا شکل و رنگ دندان ها استاندارد نیست و در صورتی که پزشک متخصص تشخیص دهد که کشیدن دندان ها به نفع شرایط عمومی کودک است حتما این کار را انجام دهید.

زیرا این دندان ها سست هستند و در زمان کشیدن دندان ها کودک زیاد اذیت نمی شود و درد چندانی نخواهند داشت.

سخن پایانی

دندان درآوردن نوزادان با چالش های بسیاری همراه می باشد و همین امر باعث می شود تا مراقبت بیشتری از کودک صورت گیرد زیرا در این حالت کودک بسیار ناآرام شده و بی قراری های زیادی دارد.

در این شرایط لازم است که والدین آرامش و صبوری خودشان را حفظ کنند تا این دوران را با خاطرات خوش پشت سر بگذارند.

برای کسب مهارت آرامش اعصاب و ذهن می توانید از مشاوران ستاره ایرانیان استفاده کنید تا راهنمایی های لازم را در اختیار شما قرار دهند و در این خصوص شما را راهنمایی کنند.

منبع : دندان درآوردن نوزاد | زمان و علائم دندان درآوردن نوزاد

ریشه ی خودخواهی کودک شما و راه حل صحیح آن

توجه کودکان به خودشان در سنین پایین امری کاملا طبیعی است؛ میزان توجه و تمرکز کودکان بر خودشان، همزمان با بزرگتر شدن آن ها بیش تر از پیش می شود، زیرا کودک در جمع های مختلف حضور پیدا می کند و به خودش شناخت پیدا می کند؛

همچنین برای این که بتواند با جمع ارتباط برقرار کند و با آن ها هماهنگ شود، باید بتواند بر خودش و رفتارش تمرکز و تسلط کنند، زیرا کودکان از این که رفتار متفاوت از جمع نشان دهند و عجیب و غریب به نظر برسند، بیزار هستند.

این دوره از رشد کودکان که آن ها تصور می کنند در مرکز توجه قرار دارند، دوران «مخاطب خیالی» نامیده می شود و در این دوران از رشد، توجه بیش از حد کودک به خودش کاملا عادی و طبیعی است. اما این رفتار و تمرکز نباید به خودخواهی تبدیل شود، پس اگر در کودک خود متوجه علائم خودخواهی شوید باید آن را ریشه یابی کرده و برای اصلاح این رفتار اقداماتی انجام دهید.

در این بخش از مشاورانه به بررسی علل رفتار خودخواهانه ی کودک و راهکارهای موثر در رفع آن خواهیم پرداخت.

دلایل رفتار خودخواهانه کودک

دلایل زیادی برای به وجود آمدن رفتار خودخواهانه در کودک وجود دارد. والدین باید ابتدا دلیل این رفتار را پیدا کنند و سپس در مورد اصلاح آن اقداماتی انجام دهند. در زیر برخی از مهم ترین دلایلی که باعث بروز خودخواهی در کودک می شوند را بیان می کنیم.

  • محبت بیش از اندازه ی والدین به کودک باعث ایجاد رفتارهای خودخواهانه در کودک می شود. والدینی که برای نشان دادن محبتشان به کودک، یا به دلیل احساس گناه از اشتباهی که مرتکب شده اند و جبران آن، بیش از حد به او محبت می کنند، باعث ایجاد خودخواهی در فرزندشان خواهند شد.
  • یکی از عوامل مهم دیگر در بروز چنین رفتاری در کودک، نادیده گرفته شدن کودک است.کودکی در زمان ناراحتی و عصبانیت به اندازه کافی توجه از دیگران دریافت نکرده باشد، خودش برای رفع نیاز به محبت و توجه، تلاش می کند و این کار را با تمرکز کردن بر آن چه خودش می خواهد و نادیده گرفتن بقیه انجام می دهد.
  • تقلید از رفتار والدین نیز یکی از دلایل بروز چنین رفتاری در کودک است. والدین الگوی اصلی کودکان هستند، پس والدین خودخواه، کودکانی خودخواه تربیت خواهند کرد.
  • والدینی که ارزش های اخلاقی مثل همدلی و مهربانی را به کودک خود نمی آموزند نیز به صورت غیر مستقیم خودخواهی را در آن ها به وجود می آورند.
  • کودکی که نسبت به خواهر و برادر خود، حسادت دارد نیز احتمالا رفتارهای خودخواهانه بروز خواهد داد.
  • کودکی که هوش عاطفی پایینی دارد نیز نمی تواند رفتار و احساسات درست را شناسایی کند، در نتیجه رفتارهای نامطلوبی مثل خودخواهی در او به وجود خواهد آمد.
  • زمانی که به همه خواسته های کوچک و بزرگ کودک، پاسخ داده می شود و همچنین او یاد گرفته است که در صورت شنیدن پاسخ منفی از والدین، با گریه، قهر یا فریاد زدن به خواسته ی خود برسد نیز احتمالا در آینده به کودکی خودخواه تبدیل خواهد شد.

رفتار مناسب با خودخواهی کودک

اگر شما هم فرزندی دارید که رفتارهایی خودخواهانه دارد، در قدم اول باید بدانید که این یک مشکل رفتاری است که برای حل آن صبوری لازم است و اگر اقدامات مناسب برای حل آن را انجام ندهید، خود به خود رفع نخواهد شد.

قدم اول در اصلاح این رفتار این است که دلیل این رفتار را کودکتان شناسایی کنید، پس از آن  با توجه به علت و ریشه این رفتار، اقدامات مناسب و رفتار صحیح را در پیش بگیرید تا در بلندمدت بتوانید این رفتار کودک را اصلاح کنید. در ادامه راهکارهایی برای رفع این مشکل را بیان خواهیم کرد.

1- علت این رفتار را شناسایی کنید.

همانطور که در بالا گفته شد، دلایل زیادی برای بروز این رفتار در کودک وجود داد، گاهی اوقات با فهمیدن دلیل این رفتار و رفع آن می توان قدم بزرگی در رفع این مشکل برداشت. پس لازم است به رفتار خود و کودکتان دقت کنید تا بتوانید علت را شناسایی کنید.

برای مثال بررسی کنید آیا اتفاق جدیدی در خانه باعث تغییر رفتار کودکتان شده است؟ آیا کودکتان از محبت یا توجه کافی از سمت شما برخوردار است؟ آیا شما به همه خواسته های او بدون کم و کاست رسیدگی می کنید و برای این موضوع قوانین محدود کننده ای ندارید؟ آیا در مهدکودک یا مدرسه او مشکلی وجود دارد؟ شما می توانید با بررسی دقیق علت را شناسایی کرده و قدم بزرگی در این مسیر بردارید.

2- برخورد قاطعانه با این موضوع

برای رفع این رفتار کودک اول، شما به عنوان والدین کودک باید موضع خود را در مورد این رفتار به او بفهمانید و به کودک خود بگویید که این رفتار او برای شما قابل پذیرش نیست. همچنین باید در مورد این موضع خود با جدیت کامل و قاطعانه رفتار کنید و برای تغییر رفتار کودک قوانینی تعیین کنید که او را مجبور به کنار گذاشتن خودخواهی کند. با او در مورد نامناسب بودن این رفتار و عواقب منفی آن روی زندگیش صحبت کنید.

3- مهربانی و همدلی را به او بیاموزید.

آموزش همدلی و دلسوزی به کودک باعث می شود آن ها بتوانند خود را جای دیگران قرار داده و درد و رنج آن ها را بیش تر درک کنند، در نتیجه به کودکانی بخشنده و متواضع تبدیل خواهند شد که به راحتی می توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند، با آن ها مهربان باشند و رفتارهای خود خواهانه نداشته باشند.

4- تحسین کودک و پاداش دادن به او، در زمان هایی که رفتارش خودخواهانه نیست.

یکی از روش های موثر در اصلاح بدرفتاری در کودک، این است که به جای حرف زدن و نهی کردن کودک از رفتار نامطلوبش، در زمان هایی که رفتاری مطلوب و متضاد با رفتار قبلی دارد او را تحسین کنید. برای مثال به جای این که مدام به او بگویید که خودخواه نباشد و این رفتار درست نیست و یا حتی او را سرزنش کنید.

بهتر است زمان هایی که او رفتاری مهربانانه دارد را به او یادآوری کنید و به خاطر این رفتار او را تحسین کنید، این باعث می شود که کودک از این که شما خوشحال و راضی هستید، احساس خوبی پیدا کند و بفهمد با این رفتار می تواند توجه و تحسینی بیش تری از شما بگیرد و ناخودآگاه رفتار خودخواهانه اش را کنار می گذارد.

همچنین می توانید زمان هایی که کودکتان رفتاری دارد که خودخواهانه نیست، او را تشویق کنید و به او پاداشی بدهید. از کلمات مثبت برای تشویق و ترغیب کودکتان به تکرار این دست رفتارها استفاده کنید. به این نکته توجه کنید که این پاداش ها نباید به گونه ای باشد که انگار به کودک خود رشوه می دهید و همچنین نباید حتما پاداشی خیلی بزرگ و خاص باشد.

5- الگوی مناسبی باشید.

کودکان رفتارهای والدین را حتی بهتر از آن ها الگوبرداری و تقلید می کنند. پس از می خواهید رفتار خوب یا ارزشی را به او یاد بدهید باید اول آن را به رفتار خود توجه کنید و اگر خلاف آن چه می گویید عمل می کنید ابتدا خودتان را اصلاح نمایید. زمانی که شما رفتاری مهربان و با همدلی نسبت به دیگران داشته باشید، این رفتار در کودک شما نیز بروز کرده و او را از خودخواه شدن دور می کند.

6- برای کودکان قوانین و محدودیت تعیین کنید.

زمانی که یک کودک هر آنچه که می خواهد را در اختیار بگیرد، خودخواه خواهد شد، پس باید برای جلوگیری از این اتفاق برای او محدودیت ها و قوانینی تعیین کنید و نسبت به آن ها کاملا قاطع باشید؛ حتی اگر این کار باعث گریه و قهر و فریاد کودک شود نیز نباید کوتاه بیایید.

کودک به مرور متوجه می شود که با این کارها و بدرفتاری با دیگران نمی تواند به خواسته اش برسد در نتیجه از آن دست بر می دارد. لازم است که کودک بفهمد که نمی تواند هر آن چه می خواهد داشته باشد و یا اگر چیزی را ندارد به هیچ وجه با بدرفتاری با دیگران به آن دست نخواهد یافت. این موضوع را باید همه اعضای خانواده جدی بگیرند و آن را رعایت کنند.

منبع : ریشه ی خودخواهی کودک شما و راه حل صحیح آن

نمودار رشد کودک | اهمیت نمودار رشدی کودک در فرآیند رشد

نمودار رشد کودک، اهمیت نمودار رشدی کودک در فرآیند رشد

نمودار رشد کودک به نموداری گفته می شود که در آن  تغییرات رشدی کودک در گذر زمان نشان داده می شود، در حقیقت نمودار رشدی دو نمودار می باشد که در یک صفحه واحد نشان داده شده است، در این نمودارها به بررسی اندازه گیری شاخص های ضروری رشد پرداخته می شود.

در ادامه مقاله به بررسی نمودار رشد کودک می پردازیم و توضیحاتی را در مورد آن بیان می کنیم که مطالعه آن می تواند برای شما مفید باشد تا در مورد رشد فرزندتان اطلاعات بیشتری را به دست آورید. هم چنین در این خصوص مشاور کودک می تواند به شما کمک کند تا آگاهی تان افزایش یابد.

نمودار رشد کودک چیست؟

نمودار رشد کودک نموداری است که در آن تغییرات رشدی کودک در گذر زمان نشان داده می شود، در حقیقت نمودار رشدی دو نمودار می باشد که در یک صفحه واحد قرار گرفته اند، در این نمودارها وضعیت جسمانی کودک مورد بررسی قرار می گیرد و با هم سن و سالانش مقایسه می شود.

در این نمودارها اندازه شاخص های ضروری رشد مورد بررسی قرار می گیرد و نشان دهنده سلامت نوزادان می باشند، از جمله مواردی که در نمودار رشدی به آن توجه می شود و مورد بررسی قرار می گیرد شامل موارد زیر می باشند:

نمودار رشد کودک برای نوزادان تا 36 ماهگی

در این سنین نمودار رشدی شامل موارد زیر می باشد:

  • جدول قد و وزن کودک متناسب با سن
  • اندازه دور سر نوزاد متناسب با سن
  • وزن متناسب با قد کودک

نمودار رشدی برای کودکان و نوجوانان

نمودار رشدی کودکان و نوجوانان با نمودار رشدی کودک متفاوت است در نمودار رشدی قبل از 3 سالگی اندازه دور سر از اهمیت بسیاری برخوردار است اما در سنین کودک تا نوجوانی اندازه دور سر مهم نیست و اهمیتی ندارد.

بررسی آسیب هایی مانند میکروسفالی، هیدوسفالی و یا ماکروسفالی باید در همان دوران اولیه رشد مورد بررسی قرار گیرد، نمودار رشد در سنین 3 تا 20 سالگی شامل موارد زیر می شود:

  • شاخص توده بدنی (BMI) متناسب با سن
  • قد و وزن متناسب با سن

در کودکان پیش دبستانی تنها قد و وزن متناسب با سن در نمودار رشدی مورد بررسی قرار می گیرد.

علل استفاده پزشکان از نمودار رشد کودک

نمودارهای رشدی بخشی از ارزیابی های استاندارد مرتبط با رشد کودک می باشند در این نمودارها نشان داده می شود که کودک در مقایسه با هم سن و سالان و هم جنسان خود چگونه رشد می کند.

هم چنین در نمودار رشدی در مورد الگوی تغییرات قد و وزن و کشف علت کم وزنی کودک مورد بررسی قرار می گیرد و در این خصوص اطلاعات مفیدی را جمع آوری می کنند.

به طور مثال فرض کنید که کودکی تا 1 سالگی رشد ثابت و متناسب با هم سن و سالانش را دارد اما بعد از آن دچار توقف و تاخیر در رشد می شود.

ثبت این موارد به پزشک کمک می کند تا زودتر بتواند مشکلات سلامتی کودک را تشخیص دهد و متناسب با آن درمان را شروع کند در این شرایط توصیه می شود تا اطلاعات خود را در مورد رشد کودک یک ساله افزایش دهید.

صدک ها در نمودار رشدی چه اطلاعاتی به ما می دهند؟

بر اساس صدک ها جایگاه کودک مشخص می شود به عبارت دیگر صدک ها کمک می کنند تا بفهمیم کودک از نظر شاخص ها رشدی در چه جایگاهی قرار دارند و نسبت به هم سن و سالانش در چه جایگاهی هستند.

زمانی که پزشک و مسئول بهداشت وزن و قد کودک را بر روی نمودار ثبت می کند بر اساس آن نقطه می تواند بفهمد که کودک در کدام صدک قرار گرفته است و نسبت به هم سن و سالانش در کدام جایگاه می باشد.

در صورتی که کودک در صدک بالاتری قرار بگیرد یعنی نسبت به هم سن و سالانش بزرگ تر است و هر چه صدک پایین تری قرار داشته باشد.

یعنی نسبت به هم سن و سالانش رشد کمتری دارد و نسبت به آن ها کوچک تر دیده می شود، در واقع آزمایشات بعد از تولد نوزاد به همین جهت انجام می شود تا صدک رشدی نوزادی مشخص شود و بتواند تشخیص داد نوزاد در چه جایگاهی قرار دارد.

سخن پایانی

مراقبت از کودک شامل سلامت جسمانی و روانی کودک می شود و باید توجه داشته باشید که همانطور که سلامت جسمانی و رشد فیزیکی کودک مهم است، سلامت روانی و پرورش مهارت های ارتباطی کودکان از اهمیت بسیاری برخوردار است.

زیرا بر روی روند رشد شخصیتی و ذهنی کودک اثر می گذارد و از این نظر از اهمیت بسیاری برخوردار است و به همین دلیل باید نسبت به این موضوع توجه ویژه ای شود.

در این راستا بهره بردن از خدمات روانشناسی کودک از اهمیت بسیاری برخودار است و بسیار مفید می باشد و مشاوران مرکز ستاره ایرانیان تلاش می کنند تا به ارتقاء رشد ذهنی کودک کمک کنند و او در این زمینه رشد خوبی داشته باشد.

منبع : نمودار رشد کودک | اهمیت نمودار رشدی کودک در فرآیند رشد

رفتار مادر با پسر، نکات ارتباطی درباره مادر و پسر

رفتار مادر با پسر، نکات ارتباطی درباره مادر و پسر

رفتار مادر با پسر باید چطور باشد؟ آیا تربیت دختر و پسر متفاوت است و مادر باید با آن ها رفتاری خاص داشته باشد؟

پسران در برقراری ارتباط عاطفی رفتاری سرسختانه دارند و برقرار کردن ارتباط با پسران، برای مادران ممکن است دشوارتر باشد.

همه مادران دوست دارند که فرزندان خوبی تربیت کنند و یک مادر خوب برای فرزندشان باشند اما موفقیت آن ها به مسائل مختلفی بستگی دارد.

برای تربیت پسران مادر باید با مسائل مختلفی آشنا شود او باید آگاهی لازم را از نحوه رشد روانی و اجتماعی فرزند خود به دست آورد.

نیازهای فرزند خود را به خوبی بشناسد و برای برقراری روابط دوستانه مهارت های ارتباطی را به خوبی بیاموزد تا بتواند با فرزندش روابط صمیمانه داشته باشد.فتار مادر با پسر

در این مقاله در رابطه با مادر شدن و ارتباط برقرارکردن با فرزند پسر نکاتی ذکر شده است که به بررسی آن می پردازیم.

توصیه هایی در مورد رفتار مادر با پسر

مادر برای برخورد با پسران باید نکاتی را رعایت کند تا بتواند روابط بهتری با فرزند خود داشته باشد.

رفتار مادر با پسر باید درست و سالم باشد زیرا پایه و اساس روابط بعدی بر اساس این روابط در زندگی فرد شکل می گیرد.

ارتباط با مادر باعث می شود دلبستگی فرد در سطح روان شکل گیرد، و نقش مادر در تربیت فرزند بسیار مهم است و با توجه به جنسیت آن جایگاه متفاوتی دارد.

روابط مادر با پسر باید به گونه ای دوستانه باشد چون مادر نقش مهمی در شکل دهی خودباوری و اعتماد به نفس فرزندش دارد.

مادر برای اینکه روابط سالم و درستی با فرزندش داشته باشد باید نکاتی را رعایت کند وگرنه مشکلاتی بین آن ها به وجود می آید.

اما اگر مادر با رعایت کردن نکات باز هم با فرزندش به مشکل برخورد قبل از آنکه شدت مشکل بسیار زیاد شود باید از مشاوره خانواده کمک بخواهد تا بتواند مشکلاتش را حل کند.

رفتار مادر با پسر مهربانی و صمیمیت را پرورش می دهد

منبع مهر ومحبت در خانواده مادر است فرزند معمولا مهر و محبت و رفتارهای مهربانانه و صمیمی را از مادر الگو می گیرند.

پسران در کنار حس اقتدار و قدرت طلبی باید با یکسری از ویژگی ها و خصوصیات و مهارت های زنانه آشنا شوند تا بتوانند در آینده رابطه و ارتباط بهتر و مثبتی با دیگران داشته باشند.

پسران برای اینکه در این زمینه موفق باشند باید مهارت ها را به خوبی فرا بگیرند و مادر نقش بسیار مهمی در این زمینه دارد و اصلی ترین الگو می باشد و ارتباط مادر با فرزندش بسیار مهم است.

هرچه ارتباط مادر با فرزندش بهتر و دوستانه تر باشد برای آینده او بهتر است و رابطه سالم تر و بهتری با همسر خود خواهد داشت.

در حقیقت مادر خوب و نمونه برای تربیت فرزندش بسیار تلاش می کند و سعی می کند با فرزندانش مهربان و صمیمی باشد تا آن ها با این ویژگی های خوب آشنا شوند و در آینده زندگی خوبی داشته باشند.

به پسرتان بیاموزید مسئولیت رفتارهای خود را به عهده بگیرد

برخی از مادران به دلیل عشق و محبت زیادی که دارند نسبت به اشتباه فرزندشان عکس العمل مناسبی نشان نمی دهند و اگر فرزند مرتکب اشتباهی شد آن را نادیده می گیرند.

والدین با این کارشان زمینه ساز رفتارهای مخربی در آینده مانند بی مسئولیتی می شوند و چون رفتار فرزندشان را نادیده گرفته اند و برخورد مناسب با فرزند نداشته اند باعث رفتار نامناسب فرزند می شوند.

اگر مردان بی مسئولیت هستند یکی از دلایل آن می تواند تربیت نادرست در دوران کودکی و نوجوانی باشد.

مادر باید در این زمینه مسئولیت پذیری را به فرزندش یاد بدهد و اگر فرزندش دچار اشتباهی شد باید به او فرصت بدهد تا با عواقب اشتباه خود رو به رو شود و مسئولیت کار خود را بپذیرد.

مادر باید رفتار مناسبی با فرزند خود داشته باشد و او را تحقیر و سرزنش نکند و برای تنبیه روش های سالمی را انداخت کند که بر روحیه کودک تاثیر منفی نگذارد و برای آینده آثار زیان باری نداشته باشد.

به فرزند پسرتان مهارت های زندگی را آموزش دهید.

مادران باید از همان کودکی مهارت های لازم را به پسران خود آموزش دهند چون این مهارت ها از دوران ابتدایی شکل می گیرد و به مرور زمان تقویت می شود.

رفتار مادر با پسر

مردان در طول زندگی فشار و استرس های متفاوتی در زمینه های شغلی، مالی و مسائل مربوط به اداره خانواده تجربه می کنند.

مردان برای اینکه بتواند در برابر این استرس ها طاقب بیاورند و از خود محافظت کنند باید با مهارت های زندگی به خوبی آشنا شوند که از کودکی و توسط مادر آموزش این مهارت ها شروع می شود.

به عنوان نمونه مادرانی که به خاطر محبت زیاد و دلسوزی کردن نمی خواهند فرزندشان شرایط سختی را تجربه کند به همین دلیل اگر کودکشان اشتباهی کرد مسئولیت خطا را خودشان بر عهده می گیرند تا فرزندشان سختی نبیند.

 مادر با این کار باعث می شود که فرزندش در آینده نتواند برای مقابله با مشکلات چه اقداماتی را انجام دهد و روش های ایستادگی در برابر مشکلات را فرا نمی گیرد.

این رفتار مادر باعث می شود تا فرزند پسر در آینده با مشکلاتی رو به رو شود چون یاد نگرفته است با سختی ها چطور مقابله کند و آمادگی لازم را برای برخورد با سختی ها را آموزش ندیده است.

چون فرزند آموزش های کافی را دریافت نکرده است ممکن است در آینده با مشکلاتی رو به رو شود و به دلیل نداشتن مهارت نتواند برای حل مشکل کاری را انجام دهد.

در نتیجه ممکن است برای حل مشکل روش نامناسب و مخربی را در پیش گیرد و دچار استرس زیاد شود که اثرات منفی بر روی او می گذارد، بهتر است از همان کودکی بهترین روش تربیتی  برای کودک در نظر گرفته شود.

به او آزادی عمل بدهید

مادران باید به فرزند پسر آزادی عمل بیشتری بدهند و بگذارد مشکلات را تجربه کند و در زندگی با شکست هایی رو به رو شوند و برای حل مشکلات به تنهایی اقداماتی را انجام دهد.

مادر باید ترس را از فرزند خود دور کند و به او آموزش دهد که با جسارت و شهامت صحبت کند و اگر از چیزی ناراحت شد  به راحتی ناراحتی خود را بیان کند.

مادران دوست ندارند گریه پسرشان را ببینند و فکر می کنند پسرشان ضعیف است که گریه می کنند در حالتی که گریه یک موهبت الهی است و برای آرامش بسیار خوب است و نباید آن را از فرزند دریغ کرد.

والدین بعضی وقتا رفتار فرزندشان را ناپسند می دانند در حالی که ممکن است یه ویژگی مثبت به شمار بیاید.فتار مادر با پسر

والدین باید رفتار مناسب با فرزندان خود را یاد بگیرند تا بتوانند در این زمینه موفق باشند.

کلام آخر

با توجه به نکات گفته شده مشخص شد که مادر نقش بسیار مهمی در آینده و رشد فرزندش دارد.

در واقع مادر به عنوان اولین معلم برای فرزندخود شناخته می شود و باید مهارت ها و مفاهیم زندگی را آموزش دهد.

بسیاری از مادران فرزندان را با استفاده از عقاید و تفکرات پوچ خود تربیت میکنند و آگاهی لازم را در زمینه تربیتی ندارند که این رفتار نامناسب باعث می شود زندگی پسران تباه شود.

مادر می تواند برای اینکه بهترین رفتار را با فرزند پسر داشته باشد از مشاور کمک بگیرد تا مشاور طرز رفتار صحیح را به او آموزش دهد.

مشاوران بر اساس تجربه و دانش اطلاعات مورد نظر را در اختیارتان قرار می دهند و اصول را مرحله به مرحله به شما آموزش می دهند تا به شما کمک کنند.

هنگامی با فرزند به مشکل می خورید بهتر است از مشاور کمک بگیرید تا در حل مشکل به شما کمک کند.

منبع : رفتار مادر با پسر، نکات ارتباطی درباره مادر و پسر

داستان کوتاه در مورد مرتب کردن وسایل و جمع کردن اسباب بازی ها

داستان کوتاه در مورد مرتب کردن وسایل و جمع کردن اسباب بازی ها

میلاد همیشه وسایل رو داخل خونه می انداخت، با هر اسباب بازی که بازی می کرد آن را رها می کرد. یه روز صبح پاش روی اسباب بازی رفت و خیلی خیلی دردش گرفت و اسباب بازیش رو شکست.

در حالی که داشت گریه می کرد، اسباب بازیش شروع به حرف زدن کرد، اسباب بازی گفت: میلاد یادته چقدر باهم خاطره داشتیم و چقدر باهم بازی می کردیم؟ اگر من رو سرجام گذاشته بودی الان سالم بودم و میتونستیم بازم با هم بازی کنیم.

میلاد به اسباب بازی گفت که برام مهم نیست و من اسباب بازی های زیادی دارم که می تونم با آن ها بازی کنم.

روزها گذشت و به مرر تمام اسباب بازی های میلاد شکستن. بعضی از آن ها زیر پا شکستن و بعضی هاشون دور ریخته شدند.

تا اینکه یک روز صبح میلاد رفت سر کمد اسباب بازی هاش و دید که خالی شدن و دیگه اسباب بازی برای بازی کردن باقی نمونده، هرچی هم که گشت چیزی پیدا نکرد.

خیلی ناراحت بود و تا شب خیلی حوصلش سر رفت. گریه کنان پیش مادرش رفت و گفت، مامان من معذرت می خوام، قول می دم که دیگه اسباب بازی هام رو سرجاشون بذارم تا گم نشن یا زیر پا نشکنن. مامانش نازش کرد و به همراه پدرش برای میلاد اسباب بازی های جدیدی خریدن و میلاد هم یاد گرفت که همیشه وسایل رو سر جای خودشون بذاره.

منبع : داستان کوتاه در مورد مرتب کردن وسایل و جمع کردن اسباب بازی ها