بایگانی دسته ی مشاوره کودک

مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن، آموزش دستشویی به کودک سه ساله، آموزش دستشویی رفتن کودک پسر، علت مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن، آموزش دستشویی به کودک سه ساله، آموزش دستشویی رفتن کودک دو ساله و موارد دیگر در این مقاله آمده است. متخصصان و والدین موافق هستند که آموزش دستشویی رفتن به کودکان جزو سخت‌ترین مراحل است. هر کودک نوپا روند متفاوتی را طی می‌کند بنابراین نمی‌توان قانون مشخصی برای آن تعریف کرد اما می‌توان گفت که چه نکاتی به آسان‌شدن این مراحل برای تمام کودکان کمک می‌کنند.

بسیاری از کودکان شب‌ادراری را حتی پس از یادگیری دستشویی رفتن تجربه می‌کنند این مشکل ریشه در اضطراب شدید آن‌ها دارد، در این شرایط مشاوران و روان‌شناسان کودک مرکز ستاره ایرانیان با بازی‌درمانی و داستان درمانی اضطراب کودک را شناسایی و با بهترین روش درمان می‌کنند.

علت مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن

احتمالاً نام شخصیت نگه دارنده مقعدی را شنیده‌اید، و اگر نام زیگموند فروید پدر روان تحلیلی را شنیده باشید می‌دانید که احتمالاً نوع آموزش توالت رفتن کودک و از پوشک گرفتن او ممکن است روی روانش تأثیر بگذارد.

بر اساس نظر فروید یک فرد یا ویژگی‌های نگهدارنده مقعدی، کسی است که در طول آموزش توالت رفتن تنبیه شده است، و باعث می‌شود فرد بیش از حد مرتب، پیرو قانون، شسته‌ورفته و سرسخت شود یا برعکس. نظریه فروید را قبول داشته باشید یا نه یک سری نکات روان‌شناختی مهم وجود دارند که در هنگام آموزش توالت رفتن باید در نظر گرفته شوند تا لجبازی کودک برای دستشویی رفتن را کاهش دهید.

راه حل دستشویی رفتن کودکان

 آموزش درست از مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن خودداری می‌کند و کمک می‌کند تا این روند به بهترین شکل طی شود.

۱. به کودکتان فرصت دهید

 برای‌آنکه کودک توالت رفتن را بیاموزد ابتدا باید مغز او تکامل یابد و دستگاه عصبی مرکزی بتواند مثانه او را کنترل کند. وقتی هنوز مغز کامل نیست، کودک بدون اختیار ادرار می‌کند؛ یعنی مثانه یا روده‌ها به‌محض پرشدن، خالی می‌شوند. تقریباً در تمام کودکان از ۲۸ ماهگی به بعد، مغز تکامل پیدا می‌کند و می‌توانند ادرارشان را کنترل کنند.

۲. از فصل تابستان استفاده کنید

 فصل تابستان، بهترین زمان برای گرفتن کودک از پوشک است. کودک را تشویق کنید اگر ادرار یا مدفوع دارد، بگوید. چند ساعت در روز او را بدون پوشک بگذارید.

۳. آموزش دستشویی رفتن به کودکان انجام شود

 برای کودکتان یک صندلی توالت کوچک بخرید و به او یاد دهید که هر زمان احساس نیاز کرد، روی آن بنشیند. می‌توانید این صندلی را در حمام، دستشویی یا اتاق خود کودک قرار دهید.

۴.مثل بزرگ‌ترها با او رفتار کنید

 اگر فرزندتان به تکامل مغزی رسیده؛ اما هنوز توالت رفتن را نیاموخته، او را همراه با خواهر یا برادرزاده‌هایتان به مسافرت ببرید. بودن در کنار کودکان بزرگ‌تر و دیدن آن‌ها باعث می‌شود کودک شما نیز از رفتارهای آن‌ها تقلید کند. فقط مراقب باشید رقابت ایجاد نشود یا اگر فرزندتان اختیار خود را از دست داد، مسخره‌اش نکنید.

۵.اجازه ندهید بیش از ۱۰ دقیقه روی صندلی بنشیند

 اگر از کودکتان خواستید روی صندلی توالت بنشیند، اما ۱۰ دقیقه گذشت و او کاری نکرد، مجبورش نکنید تا همچنان روی صندلی بماند. صندلی توالت او را جمع کنید و ساعتی بعد دوباره از او بخواهید این کار را انجام دهد.

۶.به او اطمینان دهید

 برخی کودکان از مدفوع یا ادرارکردن می‌ترسند؛ چون هنوز نمی‌دانند بدن آنها مواد مضر را دفع می‌کند و فکر می‌کنند قسمتی از بدنشان را از دست می‌دهند. ماجرا را برای آنها توضیح دهید تا ترسشان از بین برود.

۷.لباس‌های راحت تن او کنید

 وقتی توالت رفتن را به کودک آموزش می‌دهید لباس‌های راحت تن او کنید تا بتواند بلافاصله آن‌ها را دربیاورد. فاصله زمانی بین حس کودک برای توالت رفتن و انجام این کار گاهی بسیار کوتاه است. در تابستان فقط یک شورت پای او کنید تا بلافاصله بتواند آن را دربیاورد.

۸.تشویقش کنید

 برای آموختن پاکیزگی باید کودک را تشویق کرد. تشویق‌های زبانی مثل «تو بزرگ‌شده‌ای» «مایه افتخار هستی» در کنار تشویق‌های عملی!

 مثلاً هر بار که کودکتان ادرار یا مدفوعش را کنترل کرد، به او امتیاز بدهید و بعد از هر ۱۰-۵ امتیاز برایش هدیه بخرید. ولی این تکنیک آموزش دستشویی رفتن به کودکان همیشه جواب نمی‌دهد.

۹.پوشک‌های شورتی بخرید

 در طول زمانی که قرار است پاکیزگی را به فرزندتان آموزش دهید، از پوشک‌های شورتی استفاده کنید تا هم مطمئن باشید همه‌جا را کثیف نمی‌کند هم بتواند در صورت تمایل فوراً آن را درآورد.

۱۰.سرزنش نکنید

 توصیه‌ای مهم جهت آموزش دستشویی رفتن به کودکان است. شاید کودک برای چند روز اختیار مدفوع و ادرارش را به دست بیاورد؛ اما بعد از آن دوباره نتواند خود را کنترل کند. در این صورت او را سرزنش نکنید و فقط مرتب توالت رفتن را به او یادآور شوید.

۱۱.ترس‌هایش را از بین ببرید

 اگر کودکتان از ریختن آب بعد از اجابت مزاج می‌ترسد، به او آموزش دهید آب برای شستن و پاک‌کردن است و وقتی روی توالت نشسته آسیبی به او نخواهد زد. نگذارید که دستشویی رفتن کودکان سبب ایجاد ترس از آب یا ادرارکردن شود.

۱۲.عصرها او را کنترل کنید

کودکان در ۳ سالگی تقریباً کنترل ادرار و مدفوع را می‌آموزند؛ اما باز هم کنترل این مسئله طی شب‌کار آسانی نیست و بیشتر کودکان یا آن‌قدر هوشیار نیستند که خود را کنترل کنند یا توانایی برخاستن از خواب را ندارند.

 شب‌ها کودکتان را پوشک کنید و برای چند ماه عصرها که او را می‌خوابانید، مراقب کنترل ادرارش باشید. اگر لباس‌های او هنگام بیدارشدن خشک بودند، یعنی شب‌ها هم می‌شود خیالتان راحت باشد.

پیشنهاد مشاور: سن توالت رفتن کودک

۱۳. به‌تدریج شروع کنید

ابتدا در مورد دستشویی صحبت کنید یا کتاب‌هایی در این مورد بخوانید. حتماً پیش از رفتن به دستشویی به او بگویید تا متوجه شود که والدین او به دستشویی می‌روند. هرچه بیش‌تر در مورد آن صحبت کنید کودک بیش‌تر به این روند عادت می‌کند.

۱۴. وقت زیادی به این روند اختصاص دهید

 زمانی این روند را شروع کنید که بتوانید زمان زیادی اطراف کودک باشید در این روند حضور شما اهمیت زیادی دارد.

۱۵. آن را به یک بازی تبدیل کنید

 کودک عاشق بازی است و بهترین راه برای اینکه او را به هر چیزی علاقه‌مند کنید این است که آن‌ها را به یک بازی تبدیل کنید و قوانین ساده‌ای برای آن تعریف کنید، آموزش را نیز جزوی از این بازی کنید و آن را هیجان‌انگیز سازید.

۱۶. او را روی دستشویی قرار دهید.

 کودکتان هنگام شروع این روند دقیق نمی‌داند که چه زمانی به دستشویی نیاز دارد؛ بنابراین زیاد از آن‌ها بپرسید و اجازه دهید که مدتی را در دستشویی باشد و این روند را چند بار در روز تکرار کنید تا کودک به دستشویی عادت کند.

۱۷.کودک خود را تحسین کنید.

 وقتی کودک خود به شما می‌گوید که نیاز به دستشویی دارد او را تحسین کنید حتی هدیه کوچکی برای بار اول بخرید تا به او نشان دهید که موفقیت‌های او را متوجه شده و جشن می‌گیرید.

 ۱۸. روان‌شناسی معکوس را امتحان کنید.

 اگر متوجه شدید که کودکتان تمایلی به استفاده از دستشویی ندارد و بهانه می‌آورد از روان‌شناسی معکوس استفاده کنید. برای مثال، به‌آرامی بپرسید که آیا ترجیح می‌دهند همیشه در پوشک بمانند، حتی زمانی که پسر یا دختر بزرگی شد؟ به‌هیچ‌عنوان در این روش نباید استرس به کودک وارد شود؛ زیرا نتیجه عکس به همراه دارد؛ بنابراین بدون هیچ استرس و ناراحتی سؤال را مطرح کنید.

۱۹. تنبیه نکنید.

 هنگام آموزش دستشویی رفتن کودک دو ساله ممکن است تلاش‌های شما بی‌نتیجه باشد یا کودک نوپا در برابر یادگیری مقاومت کند. در عوض به آن‌ها اطمینان دهید که به‌مرور یاد می‌گیرند. استرس و اضطراب بیش از اندازه باعث می‌شود در برابر یادگیری مقاومت کنند، علاوه بر این در آینده آن‌ها نیز تأثیر منفی می‌گذارد.

۲۰. پسرفت

 ممکن است پس از یادگیری کودک شما پسرفت داشته باشد، اصلاً نگران نباشید این اتفاق عادی و بخشی از فرایند یادگیری است تنها باید صبور باشید و روند را ادامه دهید.

۲۱. بهداشت صحیح را در سنین پایین آموزش دهید

 هنگام آموزش دستشویی رفتن کودک پسر نیز به آن‌ها بیاموزید دست‌های خود را بعد از دستشویی بشویند، چگونه خودشان را تمیز کنند و از عفونت جلوگیری کنند. درست است که پسرها به‌اندازه دخترها عفونت را تجربه نمی‌کنند؛ اما آموزش برای آن‌ها نیز لازم است.

۲۲. نشان بدهید و بگویید.

 صحنه «دستشویی رفتن» را اجرا کنید. از عروسک موردعلاقه آن‌ها استفاده کنید تا نحوه دستشویی رفتن را نشان دهید. حتی می‌توانید از فرزندتان بخواهید تا او هم این نمایش را انجام دهد.

آسیب روان‌شناختی

 اگر هنگام آموزش توالت رفتن به کودک او را زیاد تنبیه یا شرمنده کنید، یا هنگامی که خرابکاری می‌کند با او بدرفتاری کنید، به‌احتمال زیادی وی را دچار تروما یا آسیب روانی می‌کنید و باعث مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن نی نی سایت می‌شود.

 سوءاستفاده و خشونت علیه کودک در طول دوره آموزش توالت رفتن در این دوره سنی بیش از هر دوره رشدی دیگر رخ می‌دهد. کودک نمی‌تواند سوءاستفاده و خشونت از سوی یک بزرگسال را از لحاظ روانی پردازش کند. او ممکن است در سنین جوانی شروع به عقب‌نشینی کند، رؤیاهای بد داشته باشد، علاقه به فعالیت‌ها را از دست بدهد و عصبانی و خشن شود.

احساس کنترل در کودک

ممکن است کودک شما از لحاظ جسمی آماده آموزش توالت رفتن باشد اما از لحاظ روانی آمادگی لازم ایجاد نشده باشد. حدود دو سالگی کودک، دوره آموزش توالت رفتن کودک کاملا منفی نگر می شود.

به‌عبارت‌دیگر، او بسیار کلمه “نه” را استفاده می‌کند. برای کودک دو ساله هیچ سرگرمی ای بالاتر از مخالفت با شما نیست، تا قدرت جدید خود را به شما نشان دهد؛ لذا آموزش دستشویی رفتن به کودکان مبنی برای آموزش سایر چیزهاست.

علت دیر دستشویی رفتن کودکان

 اگر در این دوره به کودک فشار بیاورید، ممکن است وارد یک میدان نبرد شوید که اگر در آن شکست بخورید، خاطره بدی را رابطه والد – فرزندی باقی می‌گذارید، و رابطه شما با کودک تبدیل به میدان نشان‌دادن قدرت می‌شود تا محل آموزش.

 بهتر است تا زمانی که کودک آمادگی لازم را کسب کند صبر کنید، تا اینکه به او فشار بیاورید و شکست بخورید. نسبت به این مسئله بی‌تفاوت باشید، و وانمود کنید که برایتان مهم نیست. اگر به دلیل عدم استفاده از لگن یا قصری با او برخورد کنید، نتیجه خوبی نخواهید گرفت و باعث مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن می‌شوید.

برای موفقیت کودک ابراز افتخار کنید

 زمانی که کودک آماده است و می‌خواهد که به‌تنهایی توالت برود، ممکن است از اینکه جلوی هم‌بازی‌هایش مانند یک کودک با او برخورد می‌شود خجالت بکشد. به او نشان دهید که چقدر از بابت موفقیت وی احساس افتخار می‌کنید. ارائه این نگرش نتایج آتی خوبی را در پی خواهد داشت. اما اگر به او بگویید که “بالاخره تونستی” یا اینکه بگویید: “فکر نمی‌کردم بتونی”، ممکن است کودک خشمگین شود و جنگ قدرت راه بیندازد.

بعد از آموزش دستشویی به کودک سه ساله به کودک افتخار کنید تا:

• افزایش اعتماد به نفس
• آموزشهای بعدی آسانتر شود
• از مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن جلوگیری کنید.
• به شما اطمینان کنند
• حس مثبت از یادگیری داشته باشد
• مشکلات توالت رفتن کاملا حل شود
• جلوگیری از پرخاشگری کودک

منبع : مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن

اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی (ADHD) یک اختلال رفتاری مزمن است که اغلب در دوران کودکی ظاهر می‌شود و با نشانه‌های بیش فعالی، تکانشگری یا بی‌توجهی مشخص می‌شود، البته تمام بیماران سه نشانه را با هم تجربه نمی‌کنند، اما این علائم با مشکل در عملکرد تحصیلی، عاطفی و اجتماعی همراه است. اختلال نقص توجه و بیش فعالی ممکن است با سایر ناتوانی‌های عصبی، رفتاری، رشدی و یادگیری مرتبط باشد. درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان شامل دارودرمانی، رفتاردرمانی و تنظیم فعالیت‌های روزمره است.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی یکی از شایع‌ترین اختلالات دوران کودکی است و در پسران بیش‌تر از دختران رخ می‌دهد و در صورت عدم درمان تحصیل و آینده کودک را کاملاً تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؛ بنابراین توصیه می‌شود که هر چه زودتر به درمان و کنترل آن اقدام کنید تا آینده‌ای درخشان را برای کودک خود رقم بزنید.

خصوصیات بچه های بیش فعال

معمولاً نشانه‌های بیش فعالی حدود ۷ سالگی کودک مشاهده می‌شود، این کودکان اغلب از نظر عاطفی تأخیر دارند، به‌طوری‌که برخی از آن‌ها در مقایسه با همسالان خود تا ۳۰ درصد تأخیر در بلوغ دارند؛ بنابراین دانش‌آموز ۱۰ساله مبتلا به بیش فعالی ممکن است؛ مانند یک کودک ۷ساله رفتار کند.

پسران بیشتر از دختران به ADHD مبتلا می‌شوند. علائم بیش فعالی ممکن است با افزایش سن کاهش یابد، معمولاً در بلوغ کاهش می‌یابد؛ اما تأثیر آن بر کار و یا تحصیل کم‌رنگ نمی‌شود. خصوصیات بچه‌های بیش فعال نی نی سایت شامل موارد زیر می‌شود:

1. بی‌توجهی: کودک به‌صورت مکرر بی‌توجهی و ناتوانی در حفظ تمرکز بر فعالیت‌ها را نشان می‌دهد. در کلاس درس این کودکان نمی‌توانند تمرکز کنند و معلم را کلافه می‌کنند بنابراین درس خواندن بچه های بیش فعال سخت است و دشواری های زیادی دارد.
2. رفتار تکانشی: رفتارهای تکانشی و حرکات نامناسب که برخلاف بی‌توجهی شامل رفتارهایی می‌شود که باعث می‌شود آرامش خانه یا کلاس را به هم بریزد و گاهی هم خنده‌دار باشد.
3. نشانه ترکیبی: نوع ترکیبی ADHD رایج‌ترین است که شامل هردو مورد بالا در کنار هم است.
4. مشکل در سازماندهی افکار
5. مشکل در برنامه‌ریزی و تعیین هدف

علت بیش فعالی کودکان

علت ADHD مشخص نیست و نمی‌توان علت مشخصی را برای آن تعیین کرد. مطالعات حیوانی تفاوت‌هایی را در فرستنده‌های مغزی نشان داده‌اند. یک تحقیق ژنتیکی در مطالعات دوقلوها و خواهر و برادرها (یکسان) نشان‌داده‌شده است. اگر یکی از دوقلوهای همسان مبتلا به ADHD تشخیص داده شود، به‌احتمال ۹۲ درصد همان تشخیص در خواهر و برادر دوقلو وجود دارد. هنگام مقایسه خواهر و برادر دوقلو غیر همسان، احتمال به ۳۳٪ کاهش می‌یابد، بنابراین نقش ژنتیک را نباید در این اختلال نادیده گرفت.

کنترل بیش فعالی

با بچه بیش فعال چه کنیم نی نی سایت؟ برخورد با بچه بیش فعال به چه شکلی است؟ موارد زیر به شما کمک می کند تا تمرکز کودک بیش فعال را افزایش دهید.

۱. رژیم غذایی

کودک و نوجوان مبتلا به ADHD باید رژیم غذایی سالم داشته و از مصرف کافئین به‌طورجدی اجتناب کنند. همان‌طور که گفته شد، توصیه می‌شود که از متخصص کودک رژیم غذایی مناسبی را برای کودک بیش‌فعال گرفته و با کمک آن سعی در کنترل هیجانات کودک خود داشته باشید.

۲. ورزش

فعالیت بدنی منظم نقش مهمی در برخی از اختلالات رایج (به‌عنوان‌مثال، افسردگی، اضطراب) و بهبود تمرکز دارد. ورزش منظم برای کودکان مبتلا به ADHD مفید بوده و کمک می‌کند تا تمرکز خود را افزایش دهند. چندین مطالعه روی کودکان مبتلا به ADHD که دارو مصرف نمی‌کنند نشان داد که ورزش باعث افزایش تمرکز و کاهش رفتار تکانشی دارد.

۳. درمان های جایگزین

در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان برای درمان بیش فعالی از دستگاه‌های بروز دنیا استفاده می‌شود که کم‌ترین عوارض را به دنبال دارد. این درمان تأثیر به‌شدت زیادی داشته و کاملاً بدون عوارض است و در جلسات اولیه نتایج بسیار مشخص و قابل‌توجهی را به دنبال دارد. برای آگاهی و اطلاعات بیش‌تر در مورد درمان بیش فعالی با مرکز ستاره تماس بگیرید.

۴.درمان بیش فعالی کودکان با داروهای گیاهی

دمنوش های گیاهی می تواند به بهبود حال و افزایش آرامش کودکان بیش فعال کمک می کند. برای این کار می توانید از متخصص کودک کمک بگیرید و ترکیب دمنوش های مناسب برای کودک خود را با توجه به شرایط او پیدا کنید.

تربیت کودک بیش فعال

آیا تربیت کودک بیش فعال سخت است؟ کودکان مبتلا به بیش فعالی مانند همه دوستان همسن غیر بیش فعال دارای نقاط قوت و ضعف تحصیلی خواهند بود. برخی از کودکان مبتلا به بیش فعال بسیار برون‌گرا هستند، درحالی‌که برخی دیگر محتاط‌تر بوده و کمی درون‌گرا هستند. کودکان مبتلا به بیش فعالی اغلب از نظر عاطفی تأخیر نسبتاً زیاد و مهمی را تجربه می‌کنند، به‌طوری‌که برخی از افراد در مقایسه با همسالان خود تأخیر در بلوغ را تجربه می‌کنند؛ بنابراین، دانش‌آموز ۱۰ساله ممکن است؛ مانند یک کودک ۷ساله رفتار کند. مهارت‌های زیر کمک می‌کند تا تربیت کودک بیش فعال برای شما آسان تر شود:

۱. برقراری نظم

والدین معمولاً قوانین مشخصی برای برقراری نظم در خانه ندارند، اما کودک بیش فعال به نظم زیادی نیاز دارد؛ بنابراین قوانین خانه را به شیوه‌ای شفاف و منظم نگه دارید و همه چیز را برای کودک توضیح دهید، علاوه بر این دلایل قوانین را نیز به او توضیح دهید. به‌این‌ترتیب کودک می‌داند که از او چه انتظاری می‌رود. حتماً دستورالعمل‌های مشخصی داشته باشید تا کودک بداند چه انتظاری داشته باشد علاوه بر این برای او شرح دهید که در صورت شکستن قوانین چه برخوردی با او خواهید داشت.

۲. به کودک کمک کنید فهرستی از کارها ایجاد کند

فهرستی از مسئولیت‌ها و کارها می‌تواند به افزایش استقلال و تمرکز کودک کمک کند. به کودک یاد دهید که هر وقت تمرکز خود را از دست داد به این فهرست مراجعه کند. سخت‌گیری زیادی نشان ندهید و اجازه دهید تا کودک فهرست کارها را به هر شکلی که می‌خواهد انجام دهد. سرگرمی برای بچه های بیش فعال خیلی مهم است بنابراین حتما بازی هایی در برنامه داشته باشید که در آن به سرگرمی کودک پرداخته شود.

۳. آموزش

برای اینکه با کودکتان ارتباط خوبی برقرار کنید نیاز به آموزش دارید. مشاور به شما کمک می‌کند تا تکنیک‌های لازم را در موردنیازهای کودک بیش فعال را یاد بگیرید. این تکنیک‌ها علاوه بر اینکه به شما کمک می‌کند، به‌مرور شرایط را برای تربیت کودک بیش فعال هموار می‌کند. حتماً آموزش لازم را ببینید تا شرایط را برای بهبود کودک خود مساعد سازید. آموزش به شما کمک می‌کند تا درک کنید که دقیقاً چه انتظاری باید از کودکان خود داشته باشید. متخصص کودک می‌تواند به محدودکردن تمرکز بر روی چند رفتار خاص کمک کرده و بسیار تأثیرگذار است.

۴. به موفقیت های فرزندتان توجه کنید، هر چقدر هم که کوچک باشد.

کودک شما به‌خوبی توجه می‌کند که به‌خاطر کارهای خوب مورد تقدیر قرار می‌گیرد یا نه. به فرزندتان بگویید دقیقاً چه کاری را به‌خوبی انجام داده است. این کار می‌تواند به افزایش عزت‌نفس کودک شما کمک می‌کند و به‌مرور باعث بهبود عملکرد او می‌شود.

۵. به فرزندتان بگویید و نشان دهید که او را بدون قید و شرط دوست دارید.

روزهایی خواهد بود که ممکن است خودتان این را باور نکنید. این روزهایی خواهند بود که اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که مشکلاتی را که فرزندتان دائماً با آن روبرو می‌شود بپذیرید و عشق خود را ابراز کنید. به فرزندتان اجازه دهید تا بداند که در کنار یکدیگر زمان‌های سخت و دشوار را پشت سر خواهید گذاشت.

۶. از ساعت و تایمر استفاده کنید.

ساعت‌های زیادی را در سرتاسر خانه قرار دهید، به‌خصوص در اتاق‌خواب فرزندتان نیز از ساعت‌های بزرگ استفاده کنید تا همیشه متوجه شود که در چه ساعتی از شبانه‌روز قرار است چه کاری را انجام دهد. سعی کنید برنامه تقریباً مشخصی را تعیین کنید؛ ولی سخت‌گیری بیش از حد نداشته باشید.

۷. نقاط قوت فرزندتان را شناسایی کنید.

کودکان بیش فعال در زمینه‌های خاص مانند هنر، ورزش، تکنولوژی یا توانایی مکانیکی دارای توانایی بسیار بالایی هستند؛ بنابراین سعی کنید این نقاط قوت را شناسایی کنید. این نقاط قوت کمک می‌کند تا فرزندتان احساس غرور و موفقیت داشته باشد و بسیار مهم است. این نقاط قوت اهمیت زیادی دارد و باید برای کشف آن‌ها تلاش کنید همچنین، تاحدامکان از اجبار آن‌ها خودداری کنید.

۸. مشاور

تربیت کودک بیش فعال باید زیر نظر مشاور باشد تا بتواند عملکرد خوب و مناسبی در زندگی خود نشان دهد. مشاور کمک می‌کند تا مهارت‌های اجتماعی کودک به سطح مطلوبی برسد، زیرا کودکان مبتلا به ADHD ممکن است توسط همسالان خود به دلیل رفتارهای بیش فعال، تکانشی یا پرخاشگرانه طرد شوند. آموزش والدین می‌تواند به شما کمک کند یاد بگیرید که چگونه به فرزندتان در دوست‌یابی و یادگیری همکاری با دیگران کمک کنید.

علاوه بر این خودتان نیز ممکن است به جلسات مشاوره احتیاج داشته باشید؛ زیرا نگهداری از کودک بیش فعال سخت است. کودک بیش فعال نیاز به مراقبت بیش‌تری نیاز به کودکان دیگر دارد؛ بنابراین باید به خودتان استراحت بدهید و اگر کمکی نداشته باشید به‌احتمال زیاد درگیر مشکلات زیادی مانند اضطراب یا افسردگی می‌شوید.

چرا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان؟

مرکز تخصصی کودک مشاوره ستاره ایرانیان در سه شعبه در تهران به‌صورت حضوری، تلفنی و آنلاین در زمینه اختلالات کودک و نوجوان به‌صورت تخصصی تکنیک‌های مؤثری را برای مدیریت آن‌ها ارائه می‌دهد. هزینه جلسات برای درمان بیش فعالی کودک باتوجه‌به مدرک کارشناسی ارشد، دکترا و سابقه کاری یا اساتید دانشگاه متفاوت است. مشاوران کودک ستاره ایرانیان تمام مهارت‌های درمانی کودک را داشته و دوره‌های مربوط به درمان کودک، بیش فعالی، داستان درمانی، بازی‌درمانی و مهارت‌های دیگر را گذرانده‌اند، هزینه مشاوره کودک از ۱۸۰ تا ۴۰۰ هزار تومان متفاوت است و با تماس با مراکز می‌توانید از قیمت و مهارت مشاوران به‌صورت دقیق اطلاع پیدا کنید و پاسخ سوالات خود را دریافت کنید.

مرکز مشاوره ستاره با سال‌ها تجربه در سه شعبه در تهران به‌صورت حضوری، تلفنی و آنلاین خدمات تخصصی را ارائه می‌دهد. نشانی و شماره این سه شعبه در ادامه ذکر شده است:

• قیطریه، چیذر، میدان ندا، جنب بانک دی، پلاک ۵۶، طبقه ۴ شماره تماس: ۲۲۲۴۷۱۰۰-۰۲۱
• شعبه شریعتی، چهارراه قصر، خیابان قدوسی، پلاک ۱۵۶، واحد ۱ شماره تماس: ۸۸۴۲۲۴۹۵-۰۲۱
• شعبه سعادت‌آباد، ضلع جنوب غربی چهارراه سرو، خیابان پاک‌نژاد کوچه گل‌ها، پلاک ۵ طبقه ۴ شماره تماس: ۲۲۳۵۴۲۸۲-۰۲۱

مشاوران ما در این مرکز دارای سطح علمی بالایی اعم از اساتید دانشگاه، دکتری روان‌شناسی، کارشناسی ارشد و همچنین روان‌شناسان با بیش از ۱۵ سال سابقه کار هستند.

منبع : تربیت کودک بیش فعال

پسر یازده‌ساله، راههای رفتار مادر با پسر بچه ها، پرخاشگری در کودکان ۱۱ ساله، برنامه ریزی برای پسر ۱۱ ساله در این مقاله آمده است. در این سن، پسران دچار تغییرات زیادی از نظر جسمی، عاطفی، اجتماعی و شناختی می‌شوند. آن‌ها نه‌تنها جهش رشد در قد را تجربه می‌کنند، بلکه نیاز فزاینده‌ای به مستقل‌بودن و تمایل به پذیرش توسط همسالان خود دارند. کودکان در این سن پرخاشگر می شوند، توصیه می شود که برای درمان پرخاشگری و اضطراب از متخصص کمک بگیرید تا از تاثیر آن در آینده آن ها جلوگیری کنید. مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با کمک بهترین متخصصان کودک به شما کمک می کند تا بدون عوارض جانبی پراشگری و افسردگی کودک خود را درمان کنید.

پسر یازده ساله

در ادامه ویژگی کودکان ۱۱ ساله و نقاط عطف رشد آن ها ذکر شده است آشنایی با این ویژگی ها به والدین کمک می کند تا انتظارات واقعی و منطقی از کودکان خود داشته باشند:

نقاط عطف فیزیکی

تغییرات فیزیکی بزرگ معمولاً در این سن شروع می شود که شامل موارد زیر می باشد:

• رشد بیضه ها (گاهی اوقات ممکن است یک بیضه سریعتر از دیگری رشد کند)
• رشد آلت تناسلی
• تیره شدن کیسه بیضه
• رشد موهای ناحیه تناسلی، زیر بغل و صورت
• نشانه‌های بلوغ
• تولید تستوسترون که بیضه‌ها را برای تولید اسپرم تحریک می‌کند.
• نعوظ و انزال
• تغییر در صدا 
• تغییر در فرم بدن و عضلات بزرگتر
• غدد عرق شروع به فعال شدن می کنند و ممکن است باعث بوی بدن شوند.
• مو و پوست چرب
• شکایت از درد در حال رشد و گرفتگی عضلات
• ناهنجاری بدنی خفیف به دلیل افزایش ناگهانی قد
• اشتهای بیشتر
• نیاز به خواب بیشتر
• هماهنگی بهتر دست و چشم
• بهبود دست خط و توانایی استفاده از ابزارهای مختلف
• توانایی تسلط بر ادغام پیچیده اقدامات متقابل اندام فوقانی و تحتانی

پیشنهاد مشاور: ۱۱ تکنیک پرورش خلاقیت در کودکان

نقاط عطف روانی

۱۱ سالگی زمانی است که پسرها احساس هویت، استقلال و ارزش های اخلاقی پیدا می کنند. نقاط عطف در رشد عاطفی شامل موارد زیر است:

• نسبت به تغییرات بدن خود مضطرب و نامطمئن هستند.
• تغییرات در خلق و خو و سطح انرژی را تجربه می‌کند.
• قادر به کنترل و ابراز احساسات شدید نیست.
• در درک احساسات دیگران بهتر است.
• روی ظاهر شخصی خود تمرکز می‌کند.
• ممکن است دچار افت عزت نفس شود.
• بدون فکر کردن به اینکه اعمال آن‌ها عواقبی دارد عمل می کند.
• مهارت‌های تصمیم گیری بهتر را توسعه می‌دهد.
• در مورد قوانین بحث کرده و سعی می‌کند خلاءهایی را در قوانین پیدا کند.
• شروع به مقاومت در برابر محبت فیزیکی والدین می‌کند.

نقاط عطف اجتماعی

نقاط عطف توسعه اجتماعی شامل موارد زیر است:

• سعی دارد هویت خود را از طریق نگرش‌های جدید ابراز کند.
• مستقل‌تر می شود.
• شروع به ایجاد دوستی های قوی‌تر می‌کند.
• علاقه بیشتری به دوستان و کم‌تر به خانواده نشان می‌دهد.
• دوستان بیشتر بر ظاهر، علایق و رفتار آن‌ها تأثیر می‌گذارند.
• ممکن است فشار شدید همسالان را تجربه کند.
• به دنبال تجربیات جدید، از جمله تجربیات خطرناک مانند نوشیدن الکل، سیگار کشیدن یا آسیب رساندن به خود است.
• بیشتر به درست و غلط فکر می‌کند.
• محدودیت‌ها را آزمایش می‌کند.
• ممکن است رفتارهای ضد اجتماعی از خود نشان دهد.

نقاط عطف شناختی

پسر ۱۱ ساله بیشتر به ایده‌های انتزاعی فکر می‌کنند. آن‌ها در سازماندهی افکار و برنامه‌ریزی نیز بهتر می‌شوند. نقاط عطف در رشد شناختی شامل موارد زیر است:

• از خانواده خود مستقل تر می‌شود.
• احساس مسئولیت و کمک بیشتر در خانه دارد.
• شروع به دیدن اتفاقات از دید دیگران می‌کند.
• شروع به درک این موضوع می‌کند که انتخاب هایی که انجام می دهد می تواند اثرات طولانی مدت داشته باشد.
• شروع به درک چگونگی ارتباط امور می‌کند.
• حقایق را راحت تر به خاطر می‌سپارد.
• سوالات بیشتری میپپرسد.
• علاقه خود را به مدرسه از دست میدهد، والدین می توانند به افزایش علاقه کودک به مدرسه کمک کنند.

نکات تربیتی پسر ۱۱ ساله

۱. عزت نفس فرزندتان را تقویت کنید.

فشار همسالان در این سن بالا می‌رود. بچه‌هایی که احساس خوبی نسبت به خودشان دارند، کمتر احتمال دارد که انتخاب‌های بدی داشته باشند.

۲. مضرات مصرف دخانیات، الکل و مواد مخدر را توضیح دهید.

در مورد عوارض اعتیاد صحبت کنید و آموزش‌های لازم را در مورد آن ارائه دهید، از طرق دیگر مطمئن شوید که الگوی خوبی هستند. اگر خودتان اعتیاد یا مصرف سیگار داشته باشید نمی‌توانید از فرزندتان بخواهید که تمایلی به مواد مخدر نداشته باشد.

۳. فرصت بدهید تا استعدادهای خود را شکوفا کند.

به‌عنوان‌مثال، اگر استعداد نقاشی دارند، آن‌ها را در یک کلاس هنر بعد از مدرسه ثبت‌نام کنید. همچنین می‌توانید به آن‌ها کاری بدهید که می‌دانید می‌توانند انجام دهند. به‌عنوان‌مثال آن‌ها را در کارهای سخت خانه شرکت دهید البته ابتدا اطمینان حاصل کنید که توانایی انجام آن را دارد.

۴. راه‌هایی برای مقابله با استرس پیدا کنید.

با اطمینان از خواب کافی و داشتن رژیم غذایی سالم به پسرتان کمک کنید تا با این مشکل کنار بیاید. هر روز زمانی را برای بودن با آن‌ها در نظر بگیرید، حتی اگر تمایلی به صحبت‌کردن ندارند. در مورد آنچه که آن‌ها را ناراحت می‌کند صحبت کنید و راه‌های مقابله را در نظر بگیرید. اگر فکر می‌کنید آن‌ها افسرده یا مضطرب هستند، با مشاور کودک صحبت کنید.

۵. زمان صفحه نمایش را محدود کنید.

بازی‌های ویدئویی، تلویزیون و رسانه‌های اجتماعی، را برای پسر ۱۱ ساله کم‌تر از ۲ ساعت در روز نگه دارید، قانون مشخصی برای خواب مشخص کنید و به آن پایبند باشید.

۶. غذاهای سالم را در خانه خود نگه دارید.

تا جایی که برنامه شما اجازه می‌دهد، به‌عنوان یک خانواده غذا بخورید و از غذاهای بیرون و فست‌فود خودداری کنید. میان‌وعده‌های سالم را در برنامه غذایی خود قرار دهید تا فرزندتان رشد مطلوبی داشته باشد.

۷. ورزشی را پیدا کنید که پسرتان دوست دارد.

این کار باعث می‌شود که ورزش روزانه برای آن‌ها آسان شود. پسران در این سن به‌اندازه کافی بزرگ هستند که از ورزش‌های گروهی لذت ببرند، حتی اگر هنوز در حال یادگیری مهارت‌های پیچیده باشند.

۸. آموزش مهارت‌های جدید

هدف اساسی از آموزش مسئولیت، رشد مهارت‌های مسئولیت‌پذیری از طریق اقدامات سازنده مانند انتخاب‌های سالم، مراقبت از محیط و دارایی‌های خود و ترمیم آسیب است. یادگیری مهارت‌ها و رفتارهای جدید مستلزم الگوسازی، تمرین، حمایت و شناخت است.

۹. از رشد و موفقیت نوجوان خود حمایت کنید.

در این مرحله به نوجوان خود چند استراتژی جدید آموزش بدهید و از پیشرفت‌های کودک خود حمایت کنید، تشویق تأثیر بسیار زیادی در رفتار نوجوانتان دارد، به‌جای تنبیه ویژگی‌های مثبت و خوب آن‌ها را تحسین کنید.

پیشنهاد مشاور: تربیت پسر ۱۲ ساله

۱۰. قضاوت کننده نباشید.

یکی از راههای رفتار مادر با پسر بچه ها این است که آن ها را قضاوت نکنید. در این سن فرزندان شما بسیار زیرکانه شما را تماشا می‌کنند تا متوجه شوند که چقدر قضاوت‌کننده هستید. آن‌ها از نحوه صحبت شما در مورد کودکان دیگران، به‌ویژه کودکانی که دچار مشکل می‌شوند متوجه می‌شوند که چقدر قضاوت گر هستید.

۱۱. بیش از حد واکنش نشان ندهید.

فرزند شما گریه می‌کند؛ زیرا دوستانش بدون او بیرون رفته‌اند. والد هیجان‌زده و نابلد به احساسات فرزند خود دامن می‌زند و آن را تشدید می‌کند این در حالی است که والد ماهر فرزند خود را بیرون می‌برد یا به او توضیح می‌دهد که احساسات او طبیعی است و می‌تواند با دوستانش در مورد این موضوع صحبت کند.

پرخاشگری در کودکان ۱۱ ساله

مسائل خشم و لجبازی بچه ۱۱ ساله اغلب با سایر شرایط سلامت روان، از جمله بیش فعالی، اوتیسم، اختلال وسواس فکری اجباری و سندرم تورت همراه است.  ژنتیک و سایر عوامل بیولوژیکی نیز در خشم یا پرخاشگری نقش دارند، برای تشخیص بهتر دلیل پرخاشگری کودک توصیه می شود که ار مشاور کودک مرکز ستاره ایرانیان کمک بگیرید. مشاور متخصص ما کمک می کند تا در کم ترین زمان با کمک به روز ترین روش ها و تست های دنیا دلیل پرخاش کودک شما را تشخیص دهد.

پسر ۱۱ساله به دنبال استقلال است و طبیعتاً محدودیت‌های خانواده را آزمایش می‌کنند و قوانین را زیر پا می‌گذارد تا متوجه میزان سخت‌گیری خانواده شود. علاوه بر این، زمانی که احساس ناتوانی و عصبانیت می‌کنند نمی‌تواند به شکلی درست و بالغانه آن را نشان دهید؛ بنابراین ممکن است عصبانی شود. اگر شما در جواب احساسات آن‌ها عصبانی شوید وضعیت را بدتر می‌کنید، قوانین را زیر پا نگذارید و اجازه ندهید فرزندتان نیز آن را زیر پا بگذارد، با آرامش به او دلیل ایجاد این قوانین را توضیح داده و به سؤالات او پاسخ دهید تا متوجه شود که چه دلایلی پشت سخت‌گیری شما وجود دارد.

بازی با کودک ۱۱ ساله

بسیاری از والدین نمی‌دانند که باید با کودکشان چه بازی‌هایی را انجام دهند. فعالیت‌های زیر برای پسر ۱۱ساله بسیار جالب است:

1. تئاتر کودک
2. باغبانی
3. کتاب خوانی
4. نقش بازی کردن
5. انجام کارهای خانه
6. دوچرخه سواری
7. اسکیت
8. تماشای فیلم های مناسب

برنامه ریزی برای پسر ۱۱ ساله

در برنامه ریزی برای پسر ۱۱ ساله باید به موارد زیر دقت کنید:

• در این سن نوجوان باید بین ساعت ۷:۳۰ تا ۱۱ بخوابد زیرا رشد آن ها از اهمیت زیادی برخوردار است و هرچه زودتر بخوابند بهتراست.
• آموزش هوش هیجانی
• اموزش انضباط شخصی و تمیز نگه داشتن اتاق.
• استفاده از وسایل هوشمند به دو ساعت در روز محدود باشد.
• چک لیست سلامت کودک ۱۲ ساله داشته باشید.
• با مدرسه آن ها در تعامل باشید و در مورد عملکرد مدرسه آن ها بی تفاوت نباشید.
• برنامه درسی آن ها را به طور مداوم چک کنید.
• ثبت نام در کلاس های فوق العاده برای موضوعاتی که به آن ها علاقه دارند، را جدی بگیرید.
• در مورد قلدری در مدرسه از آن ها سوال بپرسید تا مطمئن شوید که مورد سوء استفاده قرار نمی گیرند.

منبع : تربیت پسر یازده ساله

برای کودک خود به چه چیزی نیاز دارید؟

مایلید او در آینده چگونه فردی شود؟

لطفا چند لحظه به کلمات زیر نگاه کنید و دور پنج ویژگی که دوست دارید کودکتان داشته باشد دایره بکشید. بعد روی ویژگی هایی که دوست ندارید کودکتان داشته باشد خط بکشید.

ماجراجو	ورزشکار	هنرمند	کنجکاو	ترسو	اجتماعی	مهربان	مستقل
مطیع	پرحرف	پرانرژی	مثبت گرا	آرام	با اعتماد بنفس	حساس	پذیرا
اهل ریسک	خجالتی	همه فن حریف	خلاق	پرخور	سازگار	هیجانی	شوخ طبع
محتاط	حرف گوش کن	لجباز	مستبد	ایرادگیر	مودب	رقابت جو	جسور
منفی گرا	سخت گوش	باپشتکار	همکار	منعطف	حل کننده ی مساله	مبتکر	فرهیخته
متفکر	مسوولیت پذیر	همدل	با اراده	هدفمند	صبور	تنبل	شاد

حالا به دقت به انتخاب های خود نگاه کنید و اگر ممکن است آنها را با انتخاب های یکی دیگر از والدین یا دوست خود مقایسه نمایید.

برخی از این ویژگی ها به طور مستقیم و یا به طور کلی به موقعیت های تحصیلی مربوط نمی شود. در واقع شواهد نشان می دهند که موفقیت در زندگی فقط مبتنی بر هوش عقلانی (IQ) نیست، بلکه به عواملی دیگر مربوط هستند که البته بسیار هم اهمیت دارند.

یک بار دیگر به انتخاب های خود دقت کنید و ببینید که این گزینه ها چگونه تاثیر می گذارند بر:

شیوه ای که برای صحبت کردن با کودک خود بر می گزینید.

نوع برخورد یا رفتار با او

فعالیته هایی که اجازه می دهید تجربه کند.

موفقیت چیست؟

اگر از هر پدر یا مادری بپرسید که برای فرزندان خود خواهان چه چیزی هستند، اکثر آنها خواهند گفت که فقط کودکانشان شاد و راضی باشند، ولی چه چیزی شادی و رضایت را در زندگی ایجاد می کند؟

زمانی  که فرزند شما به کلاس اول ابتدایی رفت زندگی خود را با آزمونها و تست های آموزشی آغاز کرد. شاید شما معتقد باشید که این آزمونها ، معیار خوبی برای سنجش موفقیت آنها ست. البته قطعا قبولی در امتحانات درسی و گذراندن آنها بسیار مهم است. ولی این فقط یک نوع موفقیت خواهد بود.

بعضی از این افراد ، در زمان تحصیل دانش آموزانی موفق بوده اند ولی برخی از آنها این گونه نبوده اند ، بلکه ویژگی هایی خاص نظیر موارد زیر داشته اند:

اعتماد به نفس بالا، احساس رضایت از خود، احساس اطمینان و ارزشمندی نسبت به توانایی های خود، مدیریت و کنترل هیجانها، آگاهی نسبت به احساسات خود و توانایی در مدیریت آنها، ارتباط خوب و موثر با دیگران، قدرت فهم احساس دیگران، برقراری یک ارتباط موثر و مفید با مردم، برخورداری از یک دید مثبت به مسائل و مشکلات زندگی، قوی بودن، داشتن قدرت ریسک بالا و نگریستن به مشکلات به عنوان بخشی از فرایند یادگیری.

کودکان را برای زندگی آماده کنیم. این نگرش ها و مهارتهای ضروری و حیاتی، برای آماده ساختن کودکان در «زندگی» باید مد نظر قرار گیرد. موضوع اصلی ، هوش یا توانایی های ذهنی کودکان نیست. علاوه بر این ، کودکی که مهارتهای زندگی را بیاموزد بهتر می تواند از استعدادهای خود در مدرسه بهره ببرد و به همین ترتیب، موفقیت در فعالیت های زندگی تحصیلی ، او را در بقیه ی عرصه های زندگی موفق تر خواهد ساخت. باید دانست که برای آموزش مهارتها و نگرش های صحیح زندگی به کودکان ، شرایط و امکانات خاصی مورد نیاز نیست، بلکه دانایی و توانایی والدین در این زمینه کارساز خواهد بود.

هر کس در هر سن و جایگاه شغلی و اجتماعی می تواند مهارتهای زندگی را بیاموزد، همان طور که مهارتهای دیگر را فرا می گیرد، آموختن و تمرین کردن این مهارت ها بسیار ساده است. ولی آغاز فراگیری قبل از ۶ سالگی بسیار مطلوب است، چرا که کودکان ، در این سن ذهن خود را شکل می دهند و در مورد چگونگی ارتباط خویش با محیط پیرامون می اندیشند.

در واقع کودکان، در این سن به ساختن ذهنیت خویش می پردازند و مغزشان رشد می یابد. ارتباط یاخته های عصبی و سلول های مغز باعث یادگیری بچه ها می شود و ما می دانیم که بخش اعظم ارتباط های مهم که ناشی از رشد سیستم عصبی انسان است در پنچ سال اول زندگی ساخته می شود. البته این بدان معنا نیست که ما در سنین بعدی نمی توانیم چیزهای دیگری را یاد بگیریم، ولی توانایی ما برای یادگیری، در همان سالهای اولیه زندگی شکل می گیرد. علاوه بر این ، زیر بنای شخصیت و اعتماد به نفس ما تحت تاثیر توانایی ما برای مقابله با چالش های زندگی و یادگیری رشد می کند.ویژگی های فرزندان در آینده 

مهارتهای زندگی یعنی اینجاد روابط بین فردی مناسب و موثر، انجام مسئولیتهای اجتماعی، تصمیم گیری صحیح، حل تعارضات و کشمکش ها بدون توسل به اعمالی که به خود یا دیگران صدمه می زنند. برنامه ی آموزش مهارتهای زندگی بر این اصل استوار است که کودکان حق دارند توانمند شوند و نیازمند آنند که بتوانند از خود و علاقه هایشان در موقعیت های سخت زندگی دفاع کنند. این نوع برنامه ها در پیشگیری از مخاطرات سلامت نگاهی کلی دراند و به آموزش محدود تنها یک مهارت بسنده نمی کنند.

اهداف اموزش مهارتهای زندگی : مجموعه مهارتهای زندگی، نه تنها به توانمند ساختن افراد در زندگی حال نمی اندیشد ، بلکه بر توانمندی آنان برای زندگی آینده نیز تاکید می ورزد. در ضمن ، بر شکوفایی توانایی های بالقوه ی افراد متمرکز است . به طور کلی ، هدف از مجموعه مهارتهای زندگی ، کمک به فرد برای حرکت از توانایی ها و ضعفهای مهارتی، به سوی مهارتهای توانمندی، قوی و سازنده است.  چنین مهارتهایی برای زندگی ، تصمیمات متعهدانه ی فرد را در بر می گیرد.

مسئولیت پذیری یا تعهد فردی ، مفهوم مثبتی است که طبق آن ، افراد نسبت به سلامتشان و اتخاذ تصمیمشان در مسائل زندگی خویش متعهد هستند. در واقع هدف نهایی مهارتهای زندگی این است که افراد، مسئولیت برتری و شایستگی فردی خویش را بپریرند. این شایستگی فردی شامل احساس کفایت و شایستگی سطح بالا، سلامت روانی، خودشکوفایی و پذیرش مسئولیت فردی است. در نتیجه می توان گفت که مجموعه مهارتهای زندگی، هم اهداف پیشگیرانه دارد و هم کنترل مدیریت مشکلات، و مانند سبک رویکرد آموزشی، هم برای مداخلات گروهی و هم فردی مناسب است.

به گزارش سازمان بهداشت  جهانی، هدف  از اموزش مهارتهای زندگی ، افزایش توانایی های روانی اجتماعی و در نهایت پیشگیری از ایجاد رفتارهای آسیب زننده به بهداشت و سلامت و ارتقای سطح روانی افراد است.

یکی از اهداف اصلی برنامه ی مهارت های زندگی، ارتقای بهداشت روانی کودکان و نوجوانان است . مطالعات بسیاری در مورد تاثیر برنامه ی آموزش مهارتهای زندگی در ابعاد مختلف سلامت روان انجام گرفته و نتایج نشان داده است که آموزش این مهارتها سبب افزایش عزت نفس، بهبود رفتارهای اجتماعی و سازگاری اجتماعی ، افزایش رضایت سیستم خانوادگی و سازگاری با خانواده ، افزایش مهارت حل مسائل شخصی و بین فردی و افزایش مهارتهای مقبله ای شده است.

مهارت هایی که باید آموزش داده شود:در دوره مهارت های زندگی ، این مهارتها باید به کودکان به همراه تمرین ، بازی و فعایت ها ی جالب آموزش داده شود.

توانایی تصمیم گیری: این توانایی به فرد کمک می کند تا به نحوی موثر در مورد مسائل زندگی خود تصمیم گیری کند. چنانچه کودکان بتوانند فعالانه در مورد اعمال خود تصمیم بگیرند، جوانب مختلف راه حل هایی که می توانند انتخاب کنند را بررسی کرده و پیامد هر انتخاب را ارزیابی نماینده آنگاه خواهند توانست که از سطح بیشتری از سلامت روانی برخوردار شوند.

توانایی حل مساله : این توانمندی، فرد را قادر می سازد که به طور موثر تری مسائل زندگی را حل کند. اگر مسائل مهم زندگی حل نشده بمانند، تنش روانی و به دنبال آن مشکلاتی برای جسم در پی خواهند داشت.

توانایی تفکر خلاق: این نوع تفکر ، هم به حل مساله و هم به تصمیم گیری های مناسب کمک میکند. با استفاده از این نوع تفکر، راه حل های مختلف مسائل و پیامدهای هر یک از آنها بررسی میشود تا در اختیار روند تصمیم گیری قرار بگیرد. این امر فرد را قادر می سازد تا مسائل را ورای تجارب مستقیم خود دریابد . حتی زمانی که مشکلی وجود ندارد و تصمیم گیری خاصی لازم نیست، به سازگاری و انعطاف بیشتری به زندگی روزمره خود بپردازد.

توانایی تفکر نقادانه: تفکر نقادانه ، توانایی تحلیل اطلاعات و تجارب است. آموزش این مهارت، کودک را قادر می سازد تا در برخورد با ارزش ها، فشار گروه هم سالان و رسانه های جمعی ، مقاومت نماید و از آسیبهای ناشی از این موارد در امان بماند.

توانایی برقراری رابطه ی موثر: این مهارت به فرد کمک می کند که از طریق کلام یا رفتار خود و به شیوه ای متناسب با فرهنگ، جامعه و موقعیت ، بتواند خود و ارزش ها و باور های خویش را مطرح سازد. بدین ترتیب فرد خواهد توانست نظرات ، عقاید، خواسته ها، نیازها و  عواطف خود را ابراز کند و در صورت نیاز بتواند از دیگران درخواست کمک و راهنمایی نماید. مهارت تقاضای کمک و راهنمایی از دیگران در هنگام ضرورت از مشخصات مهم یک رابطه ی سالم است.

توانایی برقراری روابط بین فردی سازگارانه: این توانایی به ایجاد روابط بین فردی مثبت و موثر انسان با دیگران کمک می کند. یکی از این موارد توانایی ایجاد و ابقای روابط دوستانه است که در سلامت روانی و اجتماعی، روابط گرم خانوادگی و قطع روابط اجتماعی ناسالم نقش بسیار مهمی ایفا می کند.

 توانایی آگاهی از خود: خودآگاهی ، توانایی شناخت خود و آگاهی از خصوصیات ، نقاط ضعف و قدرت، خواسته ها ، ترس ها و انزجارها است. رشد خودآگاهی ، فرد کمک می کند تا دریابد تحت استرس قرار دارد یا نه و این امر معمولا پیش شرط و شرط ضروری روابط اجتماعی و روابط بین فردی مناسب و همدلانه است.

توانایی همدلی با دیگران: همدلی یعنی این که فرد بتواند زندگی دیگران را حتی زمانی که در آن شرایط قرار ندارد درک کند. این مهارت به انسان کمک می کند تا بتواند دیگرن را حتی وقتی با آنها بسیار متفاوت است بپذیرد و به آنها احترام بگذارد. همدلی، روابط اجتماعی را بهتر می کند و به ایجاد رفتارهای حمایت کننده و پذیرنده نسبت به انسان های دیگر منجر می شود.

توانایی مقابله با هیجانها: این توانایی، فرد را قادر می سازد تا هیجان ها را در خود و دیگران تشخیص دهد، نحوی تاثیر هیجانات بر رفتار را بداند و بتواند واکنشی مناسب به هیجانهای مختلف نشان دهد. اگر با حالت های هیجانی مثل غم، خشم یا اضطراب درست برخورد نشود، این موارد تاثیراتی منفی بر سلامت روانی و جسمی یا اجتماعی خواهند گذاشت.

توانایی مقابله با تنش ها: این توانمندی شامل شناخت تنش های مختلف زندگی و تاثیرات آنها بر فرد است. شناسای منابع تنش زا و نحوی تاثیر آن بر انسان، فرد را قادر می سازد تا با اعمال و موضع گیری های خود فشار را کاهش دهد. مسلم است که عوامل فرهنگی و اجتماعی، تعیین کننده ی ماهیت زندگی است. مثلا در بعضی جوامع ، پسران در برقراری تماس جنسی با ممنوعیت عرفی مواجه نیستند، حال آنکه در مورد دختران کاملا برعکس است. بنابراین برای استفاده از مهارتهای زندگی با هدف افزایش توانایی های روانی و اجتماعی، جنسیت نقش مهم دارد.

یادگیری مهارتهای زندگی چه کمکی به کودک من خواهد کرد؟

شاد و خرسند بودن از تمامی اتفاقات زندگی ، نه صرفا موفقیت های تحصیلی و بازی و تفریح .

کودک شما از توانمندی خود در یادگیری بیشتر احساس رضایت خواهد کرد.

مهارتهای زندگی در هر سن و سالی قابل آموزش و توسعه یافتن است. اما بهتر است از قبل از سن ۶ سالگی آغاز شود.

آگاه بودن از نگرش ها و رفتارهای خود  گامی مهمی در کمک کردن به کودکان است.

داشتن یک نگرش مثبت به اشتباهات و خطاهای خود، برای موفقیت در یادگیری و زندگی بسیار ضروری و مهم است.

منبع : ویژگی های فرزندان در آینده