بایگانی دسته ی روانشناسی

علت افسردگی زنان در دوران قاعدگی و پریود و بارداری چه دلایلی دارد و آیا سبب بروز بیماری دائمی و خودکشی می شود؟

علت افسردگی زنان در بلندمدت ژنتیکی است یا اکتسابی؟ چرا برخی از افراد بیشتر مستعد افسردگی هستند و برخی از آن ها کمتر با این مشکل رو به رو می شوند؟

علت افسردگی دوره زنان ناشی از سندروم قاعدگی و پریود است.

افسردگی یکی از اختلالات روانی می باشد که در طبقه اختلالات خلقی قرار دارد. این اختلال، سلامت ذهنی و جسمی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد و بر روی عملکرد زندگی او تاثیر می گذارد به همین دلیل باید از روان درمان کمک بخواهید تا در این خصوص راهنمایی های لازم را انجام دهد.

متخصصان علت بروز افسردگی را عوامل بسیاری می دانند که در ادامه مقاله برخی از آن ها را بیان می کنیم، هم چنین کمک گرفتن از مشاور افسردگی به افراد کمک می کند تا علت افسردگی را در کوتاه ترین زمان بشناسند و به درمان این اختلال بپردازند.

علت بروز افسردگی دائمی

اگر عوامل زیر را دارید، افسردگی شما ناشی از قاعدگی و پریود نیست.

عوامل بیرونی و درونی بسیاری وجود دارد که باعث افسردگی افراد می شود در حقیقت افسردگی نتیجه تعامل عوامل پیچیده بیرونی مانند زندگی در محیط پر تنش و عوامل درون فردی متعدد مانند تغییرات شیمیایی مغز و عوامل ژنتیکی می باشد.

در ادامه این مقاله مهم ترین عواملی که باعث بروز افسردگی  می شود را بیان می کنیم:

1. نقش انتقال دهنده های عصبی – شیمیایی از علت های جسمانی افسردگی

انتقال دهنده های عصبی موادی شیمیایی هستند، که سلول های عصبی برای انتقال پیام از آن ها استفاده می کنند.

پژوهشگران در این زمینه آزمایشات بسیاری بر روی افراد افسرده انجام داده اند و به این نتیجه رسیده اند که سطوح برخی از انتقال دهنده های عصبی در بیماران افسرده با افراد غیر افسرده متفاوت می باشد. به عنوان مثال سروتونین که مسئول افزایش سطح نشاط و شادی در مغز می باشد در افراد افسرده به طور قابل توجهی پایین است.

به همین دلیل برخی از افراد معتقدند که برای درمان افسردگی باید از داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین استفاده کرد تا از این طریق سطوح انتقال دهنده های عصبی به سطح طبیعی برگردد.

برخی از افراد معتقدند که کاهش انتقال دهنده ها در واکنش به رویدادهای ناگوار زندگی به وجود می آید و در صورتی که افسردگی از ریشه حل شود و عوامل افسردگی به خوبی شناسایی شود می توان به درمان افسردگی بدون دارو پرداخت.

2. عوامل ژنتیکی موثر در بروز افسردگی

احتمالا ژن های بسیاری وجود دارد که باعث به وجود آمدن صفات و رفتارهایی می شود که احتمال بروز افسردگی را در فرد افزایش می دهند، بر اساس این مطلب ژن واحدی مسئول در بروز افسردگی بیماران نمی باشد.

بیماری افسردگی بیشتر در کسانی دیده می شود که سوابق خانوادگی بیماری افسردگی را تجربه کرده اند، این امر نشان می دهد که ژنتیک سهم بسیار زیادی در بروز اختلالات روانی مانند افسردگی دارد.

3. ایجاد افسردگی تحت تاثیر مصرف برخی از داروها

برخی از افراد با مصرف برخی از داروها ممکن است با اختلالات خلقی نظیر افسردگی رو به رو شوند، از جمله این داروها می توان به کورتیکواستیروئیدها، داروهای ضد ویروسی نظیر اینترفرون آلفا و ایزوترتینوئین برای درمان آکنه اشاره کرد.

4. مواجهه با رویداد های ناگوار در زندگی از جمله علت های افسردگی

در بسیاری از موارد افسردگی نتیجه زندگی در محیط های پرتنش و رو به رو شدن با رویدادهای ناخوشایند می باشد، در حقیقت رویدادهای ناگوار زندگی در ابتدا می تواند باعث به وجود آمدن اختلالات سازگاری شود و در صورتی که مورد درمان قرار نگیرد باعث به وجود آمدن اختلالاتی مانند افسردگی می شود.

از جمله این رویدادهای ناگوار می توان به از دست دادن شغل، جدایی عاطفی یا طلاق، بازنشستگی و غیره اشاره نمود.

مجموعه این رویدادهای ناگوار باعث بی انگیزگی در فرد می شود و ممکن است به خودکشی فکر کند و با چالش هایی رو به رو شود. در صورتی که علل بی انگیزگی را بشناسید می توانید مشکلات افسردگی خود را درمان کنید و تا حدودی برای شما کمک کننده خواهد بود.

در برخی از اوقات بسیاری از افراد با داشتن باورهای غلط در شرایط غم و اندوه به افسردگی شان دامن می زنند، به عنوان مثال شخصی که یکی از نزدیکانش را از دست داده است ممکن است با گریه نکردن یا عزاداری به مدت یک سال شرایط را برای خود سخت تر و دشوار تر نمایند و این امر یکی از عوامل افسردگی می باشد.

5. سوء مصرف مواد

نزدیک ۳۰ درصد از افراد که مواد و الکل استفاده می کنند به اختلال افسردگی دچار هستند.

زیرا بسیاری از آن ها به دلیل فقدان مهارت حل مسئله، برای این که احساسات ناخوشایند خود را کاهش دهند به مصرف مواد می پردازند، این عمل در کوتاه مدت احساسات منفی در فرد به وجود می آورد اما در درازمدت فرد دچار اعتیاد شده و اعتیاد به مشکلات او می افزاید و علائم افسردگی بروز یا تشدید می شود.

در صورتی که مهارت های زندگی مانند مهارت حل مساله و کنترل هیجانات را یاد بگیرید و آن ها را در خود پرورش دهید از به وجود آمدن مشکلات بزرگتری مانند افسردگی و سوء مصرف مواد پیشگیری خواهید کرد.

هم چنین در این خصوص می توانید از مشاوره افسردگی و کلاس های آموزشی استفاده کنید تا در این خصوص راهنمایی های لازم را انجام دهد.

6. مشکلات شخصی

گاهی افراد به خاطر مشکلات شخصی شان مانند احساس تنهایی، مشکلات اقتصادی و شرایط زندگی، افسرده می شوند.

هم چنین اتمام یک رابطه دوستی فشار زیادی را به افراد تحمل می کند که این مسئله به مرور زمان باعث افسردگی فرد می شود، در صورتی که افراد احساسات خود را مخفی نگه دارند و نتوانند با عصبانیت مقابله کنند خشم فروخوره به مرور زمان باعث تداوم و بروز افسردگی می شود.

حال به بررسی علت افسردگی دوران قاعدگی می پردازیم:

مرکز مشاوره مشاورانه

علت افسردگی در دوران قاعدگی و پریود

پریودها می توانند علائم ناراحت کننده زیادی ایجاد کنند. این علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما اغلب فراتر از ناراحتی فیزیکی مانند گرفتگی عضلات، خستگی و سردرد است.

تجربه پریشانی عاطفی در طول قاعدگی بسیار رایج است، از جمله علائم افسردگی .

ممکن است در دوران قاعدگی علائم زیر را تجربه کنید.

• تحریک پذیری
• اضطراب
• مشکل در تمرکز
• احساس ناخوشی
• گریه مکرر
• احساس غم و اندوه مداوم
• افسردگی

افسردگی و سایر تغییرات خلقی اغلب در روزهای قبل از شروع قاعدگی ظاهر می شوند، اما پس از شروع آن به طور خودکار ناپدید نمی شوند. آنها می توانند برای چند روز باقی بمانند، اگر نه بیشتر – برخی از افراد پس از پایان قاعدگی خود نیز افسردگی را تجربه می کنند .

همانطور که قبلاً می دانید، این علائم خلقی می تواند کاملاً بر زندگی روزمره شما تأثیر بگذارد. اما دقیقاً چه چیزی باعث علائم افسردگی قبل، در طول و احتمالاً حتی بعد از پریود می شود؟

هورمون ها و خلق و خوی زنان

در حالی که کارشناسانکاملاً مطمئن نیستندمنبع مورد اعتماددر مورد اینکه چه چیزی باعث تغییرات خلقی در چرخه قاعدگی می شود، آنها معتقدند که هورمون ها نقش مهمی دارند.

نوسانات هورمونی به طور طبیعی در طول چرخه شما اتفاق می افتد. با این حال، آنها می توانند بر سایر هورمون های بدن شما تأثیر بگذارند – به ویژه انتقال دهنده های عصبی دوپامین و سروتونین . هر دو هورمون در افسردگی نقش دارند.

مراحل چرخه قاعدگی

دانستن کمی در مورد مراحل اصلی چرخه قاعدگی می تواند کمک کند . در اینجا خلاصه ای سریع آمده است:

1. فاز قاعدگی. شما در اولین مرحله از چرخه پریود می شوید. وقتی پریود شما تمام شد، این مرحله به پایان می رسد.
2. فاز فولیکولی. این مرحله نیز از روز اول پریود شروع می شود، اما تا زمان تخمک گذاری ادامه دارد. در طول این مرحله، بدن شما سطوح پایین‌تری از هورمون‌های استروژن و پروژسترون دارد. با پایان دوره قاعدگی، بدن شما شروع به بازسازی پوشش داخلی رحم برای آماده شدن برای تخمک گذاری یا آزاد شدن تخمک می کند و سطح هورمون یک بار دیگر شروع به افزایش می کند.
3. تخمک گذاری این در اواسط چرخه قاعدگی اتفاق می افتد. سطح استروژن شما افزایش می یابد، درست قبل از تخمک گذاری به نقطه بالایی می رسد و بلافاصله پس از آن کاهش می یابد.
4. فاز لوتئال این مرحله بعد از تخمک گذاری شروع می شود. نیمه دوم چرخه شما شامل افزایش قابل توجهی در پروژسترون است که به آماده سازی رحم برای بارداری کمک می کند. هنگامی که تخمک آزاد شده بارور نمی شود، این اوج به سرعت با افت همراه می شود و پریود شما شروع می شود.

علت افسردگی قبل پریود

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی و علت افسردگی زنان

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) شکل جدی تری از سندرم پیش از قاعدگی (PMS) است. PMS یک یا دو هفته قبل از پریود باعث نفخ، سردرد و حساس شدن سینه ها می شود.

با PMDD، ممکن است علائم PMS همراه با تحریک پذیری شدید، اضطراب یا افسردگی داشته باشید. این علائم در عرض چند روز پس از شروع قاعدگی بهبود می یابند، اما می توانند آنقدر شدید باشند که زندگی شما را مختل کنند.

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی چقدر رایج است؟

PMDD تا ۱۰ درصد از زنانی که پریود می شوند را تحت تاثیر قرار می دهد.

چه کسی ممکن است به اختلال نارسایی پیش از قاعدگی مبتلا شود؟ و آیا علت افسردگی دوران پریود است؟

در صورت داشتن موارد زیر ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به PMDD باشید:

• اضطراب یا افسردگی.
• PMS.
• سابقه خانوادگی PMS، PMDD یا اختلالات خلقی.

علائم و علل اختلال نارسایی پیش از قاعدگی

کارشناسان نمی دانند چرا برخی از زنان به اختلال نارسایی پیش از قاعدگی مبتلا می شوند. کاهش سطح هورمون های استروژن و پروژسترون پس از تخمک گذاری و قبل از قاعدگی ممکن است باعث ایجاد علائم شود.

سروتونین، یک ماده شیمیایی مغز که خلق و خو، گرسنگی و خواب را تنظیم می کند، نیز ممکن است نقش داشته باشد. سطح سروتونین، مانند سطح هورمون، در طول چرخه قاعدگی شما تغییر می کند.

این دلایل سبب بد اخلاقی در دوران قاعدگی می شود.

علائم اختلال نارسایی پیش از قاعدگی چیست؟

علائم PMDD یک یا دو هفته قبل از قاعدگی ظاهر می شود و در عرض چند روز پس از شروع قاعدگی از بین می رود. علاوه بر علائم PMS، ممکن است موارد زیر را نیز داشته باشید:

• عصبانیت یا تحریک پذیری.
• اضطراب و حملات پانیک.
• افسردگی و افکار خودکشی.
• مشکل در تمرکز.
• خستگی و کم انرژی بودن.
• هوس غذایی یا پرخوری.
• سردرد.
• بی خوابی.
• نوسانات خلقی.

چگونه اختلال نارسایی پیش از قاعدگی تشخیص داده می شود؟

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما یک تاریخچه پزشکی می‌گیرد و علائم شما را ارزیابی می‌کند. ممکن است لازم باشد علائم خود را از طریق یک یا دو دوره قاعدگی دنبال کنید. برای تشخیص PMDD، ارائه دهنده شما به دنبال پنج یا چند علامت PMDD، از جمله یک علامت مربوط به خلق و خو می گردد. مشاوره بالینی مرکز مشاوره مشاورانه شرایط مانند اضطراب، افسردگی یا اختلالات بارداری را رد یا تشخیص می دهد.

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی یکی از مهمترین علت افسردگی در زمان قاعدگی است.

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی چگونه مدیریت یا درمان می شود؟

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یک یا چند مورد از این درمان ها را برای کمک به مدیریت PMDD توصیه کند:

• داروهای ضد افسردگی برای کمک به مدیریت سطح سروتونین مغز شما.
• تغییرات رژیم غذایی، مانند کاهش مصرف غذاهای شور، چرب یا شیرین و کافئین.
• کنترل بارداری هورمونی که دارای دروسپیرنون و اتینیل استرادیول است.
• داروهای مسکن بدون نسخه برای تسکین گرفتگی عضلات (دیسمنوره)، سردرد، حساسیت سینه ها و سایر علائم فیزیکی.
• ورزش منظم برای بهبود خلق و خو.
• ابزارهای مدیریت استرس ، مانند تمرینات تنفس عمیق و مدیتیشن .

عوارض اختلال نارسایی پیش از قاعدگی چیست؟

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی درمان نشده می تواند منجر به افسردگی و در موارد شدید خودکشی شود. این اختلال می تواند باعث پریشانی شدید عاطفی شود و بر روابط و مشاغل تأثیر منفی بگذارد.

اگر افکار خودکشی را تجربه می کنید،سریعا با مرکز مشاوره تماس بگرید و زمان اورژانسی بگیرید.

چگونه می توانم از اختلال نارسایی پیش از قاعدگی جلوگیری کنم؟

درمان افسردگی یا اضطراب موجود ممکن است احتمال تبدیل PMS را کاهش دهد. اما PMDD می تواند به نحوه عملکرد هورمون های شما مرتبط باشد و ممکن است نتوانید از آن جلوگیری کنید. در این صورت، درمان می تواند باعث تسکین شود.

افسردگی و احساس خودکشی در دوران قاعدگی

اگر تجربه کردید باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید:

• اضطراب شدید و حملات پانیک.
• احساس می کنید کنترل خود را از دست داده اید.
• افسردگی شدید یا افکار خودکشی.
• افکار آسیب رساندن به خود یا دیگران.
• عصبانیت کنترل نشده

چرا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان سابقه چندین ساله در ارائه خدمات درمانی در زمینه اختلالات روانی از جمله افسردگی دارد و یکی از بهترین و جامع ترین خدمات روانشناسی می باشد، این مرکز از گردهم آوری جمعی از متخصصان با تجربه تشکیل شده است و خدماتی را در بهترین کیفیت ارائه می کنند.

مرکز ستاره ایرانیان خدماتی را به صورت حضوری و تلفنی ارائه می دهند تا در هر کجای ایران که هستید بتوانید با مشاوران آن ها در ارتباط باشید، این مرکز به شما کمک می کند تا در کمترین زمان ممکن به علت افسردگی خود پی برده و با شناسایی علائم و انتخاب بهترین راهکارهای درمانی بتوانید روند زندگی تان را به خوبی دنبال کنید.

هم چنین برای کمک به اطرافیان خود می توانید از راهکارها و روش های گوناگون استفاده نمایید تا درمان موفقیت آمیزی داشته باشند.

منبع : علت افسردگی زنان در دوران قاعدگی و پریود چیست؟

علائم و نحوه درمان اختلال PTSD

اختلال PTSD چیست؟ در زندگی روزمره ممکن است با حوادث طاقت فرسا، ترسناک و خارج از کنترل رو به رو شوید. اختلالات هیجانی که بعد از حملات و جراحت جسمانی (به خصوص تجاوز)، تصادف، حوادث طبیعی یا فقدان و سوگ ناگهانی عزیزان تجربه می کنید. به آن ها اختلال استرس پس از ضربه گفته می شود.

البته همه افراد در این شرایط مشابه ممکن است با اختلال استرس پس از سانحه رو به رو نشوند، در صورتی که فشار روانی به وجود آمده از این اتفاقات بیش از اندازه باشد و نتوانید به خوبی با آن ها مقابله کنید این آسیب پدید می آید.

پیامدهایی که به خاطر این اختلال به وجود می آید آنقدر جدی هستند که سازگاری اجتماعی و عملکردی تان را با اختلالاتی رو به رو می کند در نتیجه تشخیص به موقع و درمان بیماری کمک می کند تا هر چه سریع تر به روند عادی زندگی تان برگردید.

در ادامه این مقاله به بررسی استرس پس از آسیب، علائم، علل و راهکارهای درمانی آن می پردازیم.

اختلال PTSD

در صورتی که حوادث آسیب زننده ای را تجربه می کنید احساسات ناراحت کننده عمیقی به سراغ شما می آید و در این شرایط اگر راهکاری برای رو به رو شدن با این احساسات نداشته باشید ممکن است تاثیرات منفی درازمدتی به صورت اختلال استرس پس از آسیب بر جای بگذارد.

استرس پس از سانحه یک نوع اختلال روانی می باشد که به خاطر عوامل استرس زا به وجود می آید.

گاهی ممکن است شما به خاطر بروز حادثه یا دیدن صحنه ای یک عارضه روحی دردناکی را تجربه کنید و تا مدتی دچار مشکلاتی شوید و با گذشت زمان کم کم سلامتی خودتان را به دست آورید اما در برخی از اوقات عارضه های دردناک بیش از یک ماه طول می کشد که ممکن است شما را با این اختلال رو به رو کند.

هم چنین عوامل و سوانح استرس زا به گونه های مختلفی به وجود می آید که مهم ترین آن ها عبارت اند از:

• شخص رویداد استرس زا را به طور مستقیم تجربه می کند.
• فرد رویداد استرس زایی که برای دیگران به وجود آمده است را به طور مستقیم مشاهده می کند.
• شخص از رویداد آسیب زا و استرس زایی که برای یکی از اعضای خانواده یا دوستان نزدیکش ایجاد شده است آگاه می شود.
• قربانی بارها یا به شدت در معرض جزئیات ناراحت کننده رویدادهای آسیب زا قرار می گیرد، به عنوان مثال نخستین کسانی که به محل حادثه می روند دچار این اختلال ها می شوند به عنوان مثال کسانی که جنازه ها و بقای انسانی را جمع آوری می کنند.

علائم استرس پس از سانحه

به طور کلی علائم این اختلال به ۴ دسته تقسیم می شوند که می توان به مواردی مانند خاطرات سرزده، پرهیز از سانحه، تغییرات منفی در حالات و افکار و تغییر در واکنش های فیزیکی و احساسی اشاره نمود.

فردی که دچار آسیب استرس بعد از سانحه می شود در بسیاری از موارد علائم استرس را به صورت زیر تجربه می کند:

• نفوذ افکار یا خاطرات تکراری، مزاحم و ناخواسته مربوط به رویداد آسیب زا
• کابوس های تکراری و آزاردهنده که در آن ها، محتوا یا احساسات موجود در رویا با رویدادهای آسیب زا در ارتباط هستند.
• واکنش هایی مانند فلش بک یا تجدید خاطره، که در آن ها فرد طوری احساس یا عمل می کند که انگار رویدادهای آسیب زا دوباره در حال رخ دادن هستند.
• شخص از خاطرات، افکار یا احساساتی که به طور مستقیم و غیرمستقیم با رویدادهای آسیب زا در ارتباط هستند اجتناب می کند.
• بیمار همیشه در حالت هیجانات منفی مانند ترس، وحشت، خشم، احساس عذاب وجدان و احساس گناه قرار دارد.
• از علاقه فرد به کارهای مهم زندگی یا میزان مشارکتش در آن ها به شدت کاسته شده است.
• شخص زودرنج است و ناگهان با کوچکترین تحریکی از خشم منفجر می شود.
• بی احتیاطی، رفتارهای پر خطر و خود تخریب گر در قربانی دیده می شود.

عوارض موثر در بروز اختلال استرس پس از سانحه

اختلال استرس پس از ضربه، آسیب روانی می باشد که یک موقعیت یا اتفاق آشکار ساز برای آن وجود دارد، یعنی فرد زمانی که با مشکلی رو به رو می شود و ضربه روحی را تحمل می کند به این اختلال مبتلا می شود، برخی از افراد در شرایط مشابه سازگاری و انعطاف بیشتری دارند.

در مباحث سبب شناسی اختلال استرس پس از آسیب، مباحثی مانند زیست شناختی، اجتماعی و روان شناختی کاربرد دارد، مواردی مانند سابقه خانوادگی اضطراب باعث آسیب پذیری فرد از نظر زیست شناسی می شود.

بی ثباتی هایی که در محیط خانواده به وجود می آید این باور را در شما ایجاد می کند که دنیای جای خطرناک و غیر قابل کنترلی می باشد که باعث بروز این اختلال می شود و در به وجود آمدن این اختلال موثر است.

در سطح اجتماعی باید به دریافت حمایت اجتماعی از طرف خانواده، دوستان و دیگران ارگان های اجتماعی بپردازید و این موارد نقش عامل محافظتی هستند در نتیجه عدم دریافت حمایت کافی باعث به وجود آمدن اختلالاتی در فرد می شود.

در زمینه روان شناختی عامل فشار یا همان استرسورها می تواند نقش تعیین کننده ای داشته باشند، در کنار این مسئله پژوهشگران اعلام کرده اند که تجربیات آسیب زا می تواند تغییراتی در مغز فرد ایجاد کند و در قسمت هیپوکامپ که مسئول تحکیم بخشیدن به حافظه است این اتفاق رخ می دهد.

اختلالات همایند با اختلال PTSD

اختلال استرس پس از ضربه در صورتی که مورد درمان قرار نگیرد به اختلالی مزمن تبدیل می شود که با آسیب های زیادی از جمله آسیب های روانی مانند افسردگی، اختلالات اضطرابی دیگر و سوء مصرف مواد و غیره همراه می باشد.

این اختلال شبیه اختلال استرس حاد می باشد به جز این که علائم اختلال استرس حاد زودتر از PTSD و در ظرف چهار هفته پس از واقعه پیدا می شود و به مدت ۲ روز یا چهار روز طول می کشد، در صورتی که علائم این اختلال پس از ۴ هفته طول بکشد تشخیص اختلال پس از سانحه داده می شود.

درمان اختلال PTSD

برای درمان استرس پس از سانحه می توان از روش های دارودرمانی و روان درمانی استفاده کرد، در این شرایط مشاوره کنترل استرس به شما کمک می کند تا بهترین روش درمانی را در پیش بگیرید، در ادامه این مقاله به توضیح رایج ترین درمان ها می پردازیم و آن ها را مورد بررسی قرار می دهیم.

دارو درمانی

گروهی از داروهای ضد افسردگی که برای درمان اختلال استرس پس از سانحه مورد استفاده قرار می گیرد شامل مهارکننده های بازجذب سروتونین (SSRlS) نظیر سرترالین و پاروکستین می باشد که به دلیل کارایی بیشتر، قابل تحمل بودن و بی خطر بودنشان مورد استفاده قرار می گیرد.

روان درمانی

درمانگران معتقدند که باید با آسیب خود رو به رو شوید تا بتوانید هیجان های خود را مورد پردازش قرار دهید و روش های کنار آمدن سازگارانه را تقویت نمایید، در این حالت سعی کنید موارد به وجود آمده را تجسم کنید سپس محتوای آسیب و هیجان های همراه با آن را مورد بررسی قرار دهید.

زمانی که فرد درگیر اختلال استرس پس از سانحه می شود، دچار مداخلات روان درمانی مانند رفتار درمانی، هیپنوتیزم و روان پویشی می شود، هم چنین حساسیت زدایی از طریق حرکات سریع چشم و پردازش مجدد هیجان ها برای درمان این اختلال موثر می باشد و می توان از این روش ها برای درمان این اختلال استفاده کرد.

برخی از بیماران دچار خود سرزنشی یا احساس گناه بازماندگان می شوند. به همین دلیل باید برای تصحیح باورهای غلط، شناخت درمانی صورت گیرد و در صورتی که احساس کردید نیاز به صحبت با کسانی دارید که تجربه های مشابه دارند می توانید از گروه درمانی استفاده نمایید تا از این طریق تا حدودی با مسائل مورد نظر کنار بیایید.

در صورتی که درباره روش های مختلف درمان اختلال استرس پس از سانحه اطلاعات مناسبی را کسب کنید تا بهترین راهکار را در اختیار اطرافیان یا خودتان قرار دهید در این حالت باید از مشاوران کمک بگیرید.

در این خصوص مرکز مشاوره ستاره ایرانیان خدماتی را به صورت حضوری و تلفنی ارائه می دهند. این مجموعه از جمعی مشاوران برجسته تشکیل شده اند که در زمینه اختلالات روانی خدماتی را ارائه می دهند تا در کمترین زمان به درمان مشکلات خود بپردازید.

منبع : اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) علائم و نحوه درمان

غلبه بر اعتیاد به مواد مخدر

برای ترک اعتیاد به مواد مخدر آماده هستید؟ این مقاله با ارائه راهنمایی گام به گام به شما در مقابله با هوس، عود و غلبه بر اختلال مصرف مواد کمک می کند.

اولین قدم برای ترک اعتیاد به مواد مخدر

اعتیاد به مواد مخدر نشان دهنده نقص شخصیتی یا نشانه ضعف نیست و برای غلبه بر این اعتیاد چیزی بیش از اراده لازم است. سوء استفاده از داروهای غیرقانونی باعث تغییراتی در مغز ایجاد می شود که هوشیاری فرد را از او می گیرد.

اما بهبودی غیرممکن نیست، مهم نیست وضعیت شما چقدر ناامید کننده باشد یا چند بار قبلاً تلاش کرده و شکست خورده باشید. با درمان و حمایت مناسب، ترک مواد مخدر همیشه امکان پذیر است.

برای بسیاری از افرادی معتاد، سخت ترین و مهم ترین گام برای بهبودی اولین قدم می باشد:  تشخیص اینکه مشکلی دارید و تصمیم دارید تغییر کنید.

طبیعی است که در مورد آمادگی شروع بهبودی یا آنچه را که برای ترک لازم است نامطمئن باشید. اگر به یک داروی تجویزی معتاد هستید، ممکن است نگران این باشید که چه راه و دارویی را جایگزین درمان یک بیماری پزشکی کنید.در این مرحله باید صبر کنید، از جمله چیزهایی که باید در این مرحله تغییر دهید می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• روش مقابله با استرس
• افرادی که در مورد زندگی ات تصمیم می گیرند
• کاری که در اوقات فراغت انجام می دهید
• نحوه فکر کردن راجع به خودتان
• داروهای تجویزی و بدون نسخه ای که مصرف می کنید

همچنین طبیعی است که در مورد ترک داروی خود مخالفت کنید. بهبودی نیاز به زمان، انگیزه و حمایت دارد، اما با تعهد به ترک، می توانید بر اعتیاد خود غلبه کنید و کنترل زندگی خود را دوباره به دست آورید.

به تغییر فکر کنید

• مصرف مواد مخدر خود از جمله زمان و میزان مصرف را یادداشت کنید،. این کار باعث می شود تا بهتر از نقش اعتیاد در زندگی تان باخبر باشید.
• مزایا و معایب ترک، هزینه ها و مزایای ادامه مصرف مواد را فهرست کنید.
• افراد و امور مهم زندگی تان ، مانند: همسر، فرزندان، حیوانات خانگی، شغل یا سلامتی خود را در نظر بگیرید. مصرف مواد مخدر چه تأثیری بر آن چیزها دارد؟
• از فرد مورد اعتمادتان در مورد احساسش در مورد مصرف مواد مخدر بپرسید.
• از خود بپرسید که آیا چیزی مانع ترک شما می شود یا خیر.
• چه چیزی به شما در ایجاد تغییر کمک می کند؟

آماده شدن برای ترک: ۵ کلید برای بهبودی اعتیاد

1. دلایلی که می خواهید تغییر کنید را یادآوری کنید.
2. در صورت لزوم، به تلاش های گذشته خود برای بهبودی فکر کنید. چه کارهایی کردید؟ چرا موفق نشدید؟
3. اهداف مشخص، مانند تاریخ شروع یا محدودیت های مصرف مواد مخدر را تعیین کنید.
4. خاطرات اعتیاد خود را از خانه، محل کار و سایر مکان‌هایی که در آنجا مواد مصرف می کردید، فراموش کنید.
5. به دوستان و خانواده بگویید که آماده ترک مواد مخدر هستید و از آن ها بخواهید که شما را حمایت کنند.

گزینه های درمان اعتیاد خود را بررسی کنید

هنگامی که تصمیم به ترک گرفتید، باید گزینه های درمانی را بررسی کنید درمان اعتیاد باتوجه به داروی خاص، ممکن است متفاوت باشد.

یک برنامه موفق اغلب شامل عناصر مختلفی مانند موارد زیر می باشد:

سم زدایی: اولین قدم پاکسازی بدنتان از مواد مخدر و مدیریت علائم ترک است.

مشاوره رفتاری: درمان فردی، گروهی یا خانوادگی به شما کمک می کند تا دلایل اصلی مصرف مواد مخدر خود را شناسایی و روابط خود را ترمیم کنید و راهکارهای مقابله سالم‌تری را بیاموزید.

دارو ممکن است برای مدیریت علائم ترک، جلوگیری از عود، یا درمان هر گونه بیماری روانی همزمان، مانند افسردگی یا اضطراب استفاده شود.

پیگیری طولانی مدت به جلوگیری از عود و حفظ هوشیاری کمک می کند. این پیگیری ممکن است شامل شرکت در گروه‌های پشتیبانی حضوری یا آنلاین منظم برای کمک به ترک اعتیاد شما باشد.

انواع برنامه های درمان مواد مخدر

درمان اقامتی: درمان اقامتی شامل ترک در یک مرکز و دور شدن از محل کار، مدرسه، خانواده، دوستان و تحت درمان شدید است. درمان خانگی می تواند از چند روز تا چند ماه طول بکشد.

بستری نسبی: بستری جزئی برای افرادی است که نیاز به نظارت پزشک دارند اما مایلند در خانه ترک کنند و زندگی پایداری داشته باشند. این برنامه های درمانی معمولاً به مدت ۷ تا ۸ ساعت بستری در یک مرکز درمانی بوده، سپس شب به خانه باز می گردند.

درمان سرپایی: برنامه درمانی فعال نیست، برنامه های سرپایی را می توان در محل کار یا مدرسه انجام داد. فرد در طول روز تحت درمان قرار می گیرد و تمرکز اصلی بر پیشگیری از عود است.

کمپ ترک اعتیاد: ترک در کمپ از برنامه های درمانی فشرده مانند درمان خانگی پیروی می کند. در این شرایط فرد با سایر معتادان در حال بهبودی در محیطی امن، حمایتی و عاری از مواد مخدر زندگی می کند. اگر جایی برای ترک ندارید یا نگران هستید که بازگشت زودهنگام به خانه منجر به عود بیماری شود، امکانات کمپ ترک اعتیاد مفید است.۰۰

نکاتی برای یافتن بهترین درمان اعتیاد برای شما

به یاد داشته باشید که هر فردی درمان مخصوصی نیاز دارد. درمان باید با شرایط منحصر به فرد شما تنظیم شود. باید برنامه ای را پیدا کنید که با شرایط شما سازگار باشد و به شما حس خوبی بدهد.

درمان باید بیشتر از مصرف مواد مخدر مورد توجه شما قراربگیرد: اعتیاد بر کل زندگی شما، از جمله روابط، شغل و سلامت روانی شما تأثیر می گذارد. درمان موفق به ایجاد روش جدیدی از زندگی و رسیدگی به دلایل اعتیاد بستگی دارد. به عنوان مثال، اعتیاد شما به مواد مخدر ممکن است برای کاهش استرس ایجاد شده باشد، در این صورت باید راه سالم تری برای درمان استرس خود پیدا کنید.

اهمیت تعهد و پیگیری: درمان اعتیاد فرآیندی سریع و آسان نیست. به طور کلی، هر چه اعتیاد طولانی‌تر و شدیدتر باشد، به درمان طولانی‌تر و شدیدتری نیاز خواهد داشت. در همه موارد، مراقبت طولانی مدت برای بهبودی بسیار مهم است.

مکان های زیادی برای کمک وجود دارد: همه معتادان به سم زدایی تحت نظارت پزشکی یا دوره طولانی توانبخشی نیاز ندارند. مراقبتی که نیاز دارید به عوامل مختلفی از جمله سن، سابقه مصرف مواد مخدر، شرایط پزشکی یا روانپزشکی بستگی دارد.

علاوه بر پزشکان و روانشناسان، بسیاری از روحانیون، مددکاران اجتماعی و مشاوران راه های درمان اعتیاد را ارائه می دهند.

برای هر گونه مشکل سلامت روانی به دنبال درمان باشید: همانطور که برای اعتیاد به مواد مخدر به دنبال کمک هستید، دریافت درمان برای سایر مشکلات روانی نیز مهم است. بهترین شانس شما برای بهبودی، دریافت ترکیبی از درمان سلامت روان و اعتیاد از موسسه درمانی است.

برای بهبودی اعتیاد خود پشتیبان و حامی پیدا کنید

سعی نکنید ترک مواد را به تنهایی انجام دهید، به دنبال پشتیبان باشید. داشتن تأثیرات مثبت حمایتی ضروری است. اگر برای تشویق، راهنمایی به افراد بیشتری مراجعه کنید، شانس بهبودی شما بیشتر خواهد بود.

به دوستان نزدیک و خانواده تکیه کنید: حمایت دوستان و اعضای خانواده دارایی ارزشمندی در بهبود است. اگر تمایلی به حمایت عزیزان خود ندارید زیرا قبلا آن ها را ناامید کرده اید، از مشاوره درمانی کمک بگیرید.

یک شبکه اجتماعی فعال بسازید: اگر زندگی اجتماعی قبلی شما حول محور مواد مخدر می چرخید، لازم است چند ارتباط جدید ایجاد کنید. مهم است که دوستان فعال داشته باشید که از بهبودی شما حمایت کنند. سعی کنید در کلاس های مختلف شرکت کنید، به جلسات دینی بپیوندید، داوطلب شوید یا در رویدادهای جامعه شرکت کنید.

نقل مکان به کمپ ترک اعتیاد را در نظر بگیرید: این کمپ ها مکانی امن و حمایت‌کننده برای بهبودی از اعتیاد، فراهم می‌کنند. اگر خانه ای ثابت یا عاری از مواد مخدر ندارید، آن ها گزینه خوبی هستند.

جلسات را در اولویت قرار دهید: به یک گروه پشتیبانی بهبودی ۱۲ مرحله ای، مانند معتادان گمنام (NA)، بپیوندید و به طور منظم در جلسات شرکت کنید.

معاشرت با افرادی که دقیقاً درک می کنند که شما چه چیزی را تجربه می کنید بسیار کمک کننده می باشد. همچنین می توانید از تجربیات مشترک اعضای گروه بهره مند شوید و یاد بگیرید که دیگران برای بهبودی چه کرده اند.

روش های سالم برای مقابله با استرس را بیاموزید

پس از رفع مشکلات اعتیاد و شروع درمان، باید با مشکلاتی که منجر به سوءمصرف مواد مخدر شده است، روبرو می شوید. آیا برای نابودی احساسات دردناک، آرام کردن خود پس از دعوا، استراحت پس از یک روز بد یا فراموش کردن مشکلات خود، راهی پیدا کرده اید؟

هنگامی که هوشیار شدید، احساسات منفی که با مصرف مواد مخدر از بین برده اید دوباره ظاهر می شوند. بنابراین برای موفقیت آمیز بودن درمان، ابتدا باید مشکلات درمانی خود را حل کنید.

هنگامی که مشکلات اساسی خود را حل کردید، گاهی اوقات استرس، تنهایی، ناامیدی، خشم، شرم، اضطراب و ناامیدی به سراغتان خواهد آمد. احساساتی که بخشی عادی از زندگی شما هستند. یافتن راه‌هایی برای مقابله به این احساسات، یک امر ضروری برای درمان و بهبودی شما است.

راه های سالم تری برای کنترل استرس شما وجود دارد. شما می توانید مهارت مدیریت مشکلات روانی خود را بدون اینکه دوباره به اعتیاد بازگردید، یاد بگیرید.

به سرعت استرس را بدون مصرف دارو از بین ببرید

راهکار های مختلف کاهش سریع استرس سریع برای برخی افراد بهتر از دیگران کار می کند. نکته کلیدی این است که بهترین را پیدا کنید.

فعالیت فیزیکی: پیاده روی سریع می تواند برای کاهش استرس کافی باشد. یوگا و مدیتیشن نیز راه های عالی برای کاهش استرس و یافتن آرامش هستند.

بیرون بروید و از آفتاب گرم، مناظر زیبا و هوای تازه لذت ببرید.

از حس بویایی خود استفاده کنید: رایحه گل های تازه یا دانه های قهوه را بو کنید یا عطری را بچشید که شما را به یاد تعطیلات مورد علاقه تان می اندازد.

چشمان خود را ببندید و مکانی آرام را تصویر کنید: ساحل شنی یا یک خاطره دوست داشتنی را تصور کنید، مانند اولین قدم های فرزندتان یا زمانی که با دوستانتان سپری کرده اید.

خودتان را نوازش کن: برای خودت یک فنجان چای بریز، گردن یا شانه را ماساژ دهید. دوش آب گرم بگیرید.

محرک های دارویی را کنترل کنید

بهبودی شما به هوشیاری ختم نمی شود. مغز شما هنوز برای بازیابی اطلاعاتی که تغییر کرده اند به زمان نیاز دارد. در طول این بازسازی، میل به مواد مخدر شدید می باشد. با دور کردن افراد یا مکان‌هایی که میل شما را به مصرف مواد تحریک می‌کنند، از بهبودی خود حمایت کنید.

از دوستان معتاد خود، فاصله بگیرید. با دوستانی که هنوز درگیر اعتیاد هستند، معاشرت نکنید. اطراف خود را با افرادی احاطه کنید که از صبر و اراده شما برای ترک حمایت می کنند، نه کسانی که شما را وسوسه می کنند که به اعتیاد خود بازگردید.

از کلوپ ها دوری کنید

حتی اگر الکلی نباشید، نوشیدن الکل، صبر شما را کاهش می دهد و قضاوت را سخت می کند، که منجر به عود می شود. مواد در دسترس و وسوسه مصرف آن ها بسیار زیاد است. بنابراین از هر محیط مرتبط با مواد مخدر، دوری کنید.

زمانی که به دنبال درمان پزشکی هستید، در مورد سابقه مصرف خود آگاه باشید.

اگر به پزشکی یا روانپزشک نیاز دارید، آماده باشید و درمانگری را پیدا کنید که در تجویز داروهای جایگزین یا داروی لازم با شما همکاری کند. هرگز نباید در مورد مصرف دارو احساس تحقیر کنید یا از دریافت دارو خودداری کنید. در این صورت درمان شما با موفقیت صورت نمی گیرد.

در مصرف داروهای تجویزی احتیاط کنید. اگر به یک داروی تجویزی مانند مسکن های مخدر اعتیاد داشتید، لازم است با پزشک خود در مورد یافتن راه های جایگزین برای درمان صحبت کنید.

صرف نظر از دارویی که با آن مشکل داشتید، مهم است که از داروهای تجویزی مخدر دوری کنید یا فقط در صورت لزوم و با احتیاط از آن استفاده کنید. داروهای اعتیاد آور شامل، مسکن‌ها، قرص‌های خواب‌آور و داروهای ضداضطراب می باشند.

مقابله با هوس مواد مخدر

گاهی اوقات نمی توان از مصرف مواد دوری کرد و باید راهی برای مقابله با آن پیدا کرد:

درگیر یک فعالیت شوید: کتاب بخوانید، دوستان را ببینید، به سینما بروید، خود را در یک سرگرمی، پیاده روی یا ورزش غرق کنید. هنگامی که خود را سرگرم و به چیزی علاقه مند کنید، خواهید دید که هوس ها به مرور از بین می روند.

در مورد آن صحبت کنید: با دوستان یا اعضای خانواده در مورد میل خود به مواد صحبت کنید. این کار در تعیین منبع هوس و میل بسیار مفید می باشد. همچنین، به تخلیه و تسکین این احساس کمک می کند و به برگشت صداقت در رابطه شما کمک می کند.

افکار خود را به چالش بکشید و تغییر دهید: هنگام فکر به مواد، بسیاری از افراد تمایل دارند فقط اثرات مثبت دارو را به یاد داشته باشند و پیامدهای منفی آن را فراموش کنند.

بنابراین، یادآوری این نکته برایتان مفید است که مصرف مواد احساس خوبی به شما نمی دهد و ضررهای زیادی خواهد داشت. گاهی اوقات ذکر این آسیب ها در دفترچه یادداشت همراهتان نیز مفید است.

سه مرحله اساسی موج سواری هیجانی:

توجه داشته باشید که چگونه این هوس را تجربه می کنید. روی یک صندلی راحت بنشینید و پاهای خود را روی زمین قرار دهید و دستان خود را در وضعیتی آرام قرار دهید. چند نفس عمیق بکشید و توجه خود را روی بدن خود متمرکز کنید.

توجه داشته باشید که در کجای بدن خود این هوس را تجربه می کنید و این احساسات چگونه هستند. آنچه را که تجربه می کنید به صورت شفاهی یا کتبی بیان کنید.

روی یک منطقه که در آن هوس شدیدی را تجربه می کنید تمرکز کنید. چه احساساتی در آن ناحیه وجود دارد؟ آن را برای خود توصیف کنید. به عنوان مثال، ممکن است احساس گرما، سرما، گزگز یا بی حسی می کنید؟ شاید ماهیچه های شما منقبض باشد؟

این منطقه چقدر بزرگ است؟ توجه داشته باشید که آیا احساسات با تمرکز بر آن ها تغییر می کنند یا خیر. «دهان من خشک می شود. لبهایم بی حس است. وقتی آب دهانم قورت می دهم، می توانم خشکی گلویم را احساس کنم.»

این کار را با تمرکز بر روی همه قسمتهای بدن خود که این احساس را تجربه می کند، تکرار کنید. برای خود توضیح دهید که چگونه احساسات تغییر می کنند و این میل یا هوس می آید و می رود.

بسیاری از مردم متوجه می شوند که پس از چند دقیقه تحمل هوس آن ها از بین می رود. اما هدف از این تمرین، از بین بردن میل نیست، بلکه تجربه آن به روشی جدید است. اگر به طور منظم این کار را تمرین کنید، با هوس‌های خود بیشتر آشنا می‌شوید و راحت‌تر می‌توانید آن‌ها را تا زمانی که به طور طبیعی از بین بروند، کنترل کنید.

یک زندگی معنی دار بدون مواد مخدر بسازید

شما می توانید با داشتن فعالیت ها و علایقی که به زندگی شما معنا می بخشد، از درمان دارویی خود حمایت کرده و از خود در برابر عود آن محافظت کنید.

مهم این است که درگیر چیزهایی باشید که از آن ها لذت می برید و به زندگی شما معنا می بخشد. وقتی زندگی شما درگیر فعالیت های مفید و هدف دار باشد، اعتیاد جذابیت خود را از دست خواهد داد.

یک سرگرمی قدیمی را انتخاب کنید یا یک سرگرمی جدید را امتحان کنید: کارهایی را انجام دهید که باعث بروز خلاقیت شما می شود و تخیل شما را به کار می اندازد، کاری که همیشه می خواستید امتحان کنید. موسیقی، آموزش زبان خارجی یا یک ورزش جدید را امتحان کنید.

یک حیوان خانگی را به فرزندی قبول کنید. بله، حیوانات خانگی باعث حس مسئولیت پذیری در شما می شوند.

زمانی را در طبیعت بگذرانید. پیاده روی داشته باشید، به ماهیگیری بروید یا از پیاده روی منظم در پارک لذت ببرید.

از هنر لذت ببرید. از یک موزه دیدن کنید، به یک کنسرت یا تئاتر بروید، در یک کلاس هنری شرکت کنید یا خاطرات روزمره خود را بنویسید.

در جامعه فعالیت کنید. گروه ها و فعالیت های بدون مواد مخدر را جایگزین اعتیاد خود کنید. داوطلب شوید، در گروه های مذهبی فعال شوید یا به باشگاه  ورزشی محله بپیوندید.

اهداف معناداری تعیین کنید. داشتن اهدافی برای کار یا آنچه که مدنظرتان بوده، پادزهر قدرتمندی برای اعتیاد به مواد مخدر می باشد. مهم نیست اهداف چه هستند، فقط برای شما مهم هستند.

مراقب سلامتی خود باشید

ورزش منظم، خواب کافی و برنامه غذایی سالم به شما کمک می کند انرژی خود را بالا ببرید و استرس خود را پایین بیاورید. هر چه بیشتر بتوانید سالم بمانید و احساس خوبی داشته باشید، هوشیار ماندن آسان تر خواهد بود.

اجازه ندهید که عود شما را ناامید کند

عود بخش رایجی از روند بهبودی از اعتیاد است. در حالی که عود ناامید کننده است، می تواند فرصتی باشد برای پیروزی و درس گرفتن از اشتباهات، شناسایی محرک های اضافی و اصلاح دوره درمان.

چه چیزی باعث عود می شود؟

«محرک‌های» مختلف می‌توانند شما را در معرض خطر بازگشت به مصرف مواد قرار دهند. در حالی که علل خاص عود از فردی به فرد دیگر متفاوت است، برخی از محرک های رایج عبارتند از:

حالت عاطفی منفی (مانند استرس، غم، عصبانیت یا ضربه روحی)

حالت عاطفی مثبت (احساس شادی و تمایل به داشتن احساس بهتر، مانند داشتن اوقاتی خوب با دوستان)

ناراحتی فیزیکی (مانند درد یا علائم ترک)

وسوسه یا میل شدید (میل به استفاده)

درگیری (مانند دعوا و مشاجره با همسر)

فشار اجتماعی (قرار گرفتن در موقعیتی که به نظر می رسد دیگران از شما سوء استفاده می کنند)

نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که عود به معنای شکست درمان دارویی نیست. بنابراین تسلیم نشوید، با درمانگر و حامی خود تماس بگیرید و صحبت کنید، به یک جلسه مشاوره بروید یا یک قرار ملاقات با پزشک خود تعیین کنید.

وقتی دوباره هوشیار شدید و از خطر دور شدید، ببینید چه چیزی باعث عود شده، چه اشتباهی رخ داد و چه کارهایی می توانستید متفاوت انجام دهید. شما می توانید انتخاب کنید که به طور کامل بهبود یابید و از این تجربه، برای تقویت تعهد به ترک استفاده کنید.

منبع : غلبه بر اعتیاد به مواد مخدر

اعتیاد به الکل (الکلیسم) و ​​سوء مصرف الکل

آیا شما کسی را می شناسید که اعتیاد به الکل داشته باشد؟ در این مقاله یاد می گیرید که چگونه علائم هشدار دهنده را تشخیص دهید.

آیا اعتیاد به الکل دارید؟

نوشیدن الکل در بسیاری از فرهنگ‌ها رایج است و تأثیرات آن از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است، بنابراین تشخیص اینکه آیا مصرف الکل شما دردسرساز شده یا نه، دشوار است.

با این حال، اگر برای کنار آمدن با مشکلات روانی، الکل مصرف می‌کنید، در شرایط خطرناکی هستید. البته توجه داشته باشید که مصرف الکل به هر اندازه دردسر ساز و مخالف توصیه های دینی می باشد.

علائم اعتیاد به الکل:

• احساس گناه یا شرمندگی از نوشیدن الکل.
• دروغ گفتن به دیگران یا مخفی کردن عادت های خود در مصرف الکل.
• نیاز به نوشیدن الکل برای استراحت یا احساس بهتر.
• فراموش کردن کاری که در حین مستی انجام داده اید.
• به طور منظم بیش از حد الکل بنوشید.

نکته اصلی این است که الکل چگونه و چه زمان بر شما تأثیر می گذارد. اگر مشروبات الکلی باعث ایجاد مشکل و اختلال در زندگی شما می شود، پس شما مشکل اعتیاد به الکل دارید.

مشکلات اعتیاد به الکل ممکن است پنهان باشد، بنابراین مهم است که از علائم هشداردهنده سوء مصرف الکل آگاه باشید و در صورت شناخت آن ها، اقدامات لازم برای کاهش مصرف را انجام دهید. درک مشکل اولین گام برای غلبه بر آن یا ترک کامل آن است.

اثرات اعتیاد به الکل و سوء مصرف الکل

اعتیاد به الکل تمام جنبه های زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد. مصرف طولانی مدت الکل عوارض جدی بر سلامتی ایجاد کند و تقریباً بر هر ناحیه از اندام بدن شما بخصوص مغز شما تأثیر می گذارد.

مشروب خواری همچنین به ثبات عاطفی، موقعیت مالی و شغلی و توانایی شما برای ایجاد و حفظ روابط رضایت بخش آسیب می رساند. اعتیاد به الکل همچنین بر خانواده، دوستان و افرادی که با آن ها کار می کنید، تأثیر می گذارد.

اثرات سوء مصرف الکل بر افرادی که دوستشان دارید

علیرغم آسیب های شدیدی که نوشیدن زیاد الکل به بدن وارد می کند، از جمله سرطان، مشکلات قلبی و بیماری های کبدی، پیامدهای اجتماعی آن به همان اندازه ویرانگر است.

مصرف کنندگان مشروبات الکلی احتمال بیشتری دارد که طلاق بگیرند، خشونت خانگی داشته ، بیکار باشند یا در فقر زندگی کنند.

اما حتی اگر بتوانید در کار موفق شوید یا ازدواج خود را با هم حفظ کنید، نمی توانید از تأثیراتی که اعتیاد به الکل بر روابط شخصی شما می گذارد، فرار کنید. مشکلات اعتیاد به الکل فشار زیادی بر نزدیک ترین افراد زندگی شما وارد می کند.

اغلب، اعضای خانواده و دوستان نزدیک خود را موظف می دانند که برای فردی که اعتیاد به الکل دارد، پوشش قرار دهند. بنابراین آنها آرام کردن آشفتگی های شما، دروغ گفتن بخاطر شما یا کار بیشتر برای گذران زندگی را بر عهده می گیرند.

تظاهر به اینکه هیچ اشتباهی رخ نداده و پنهان کردن همه ترس ها و رنجش ها تلفات زیادی را به همراه دارد. مخصوصا کودکان در این زمینه حساس ترند و زمانی که والدین یا سرپرست آن ها مشروب الکلی مصرف کنند، آسیب های عاطفی طولانی مدتی را متحمل  می شوند .

نیاز دارید با کسی صحبت کنید؟

شماره تماس جهت رزرو وقت مشاوره ازدواج در مرکز مشاوره ستاره ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰  و به وسیله موبایل از طریق شماره های ۰۹۰۳۵۶۷۳۰۵۰و ۰۹۱۰۸۳۴۷۵۹۷امکان پذیر است.

عوامل اعتیاد به الکل

بسیاری از عوامل مرتبط مانند ژنتیک، نحوه بزرگ شدن، محیط اجتماعی و سلامت عاطفی می تواند از عوامل اعتیاد به الکل باشد. برخی از گروه های نژادی، مانند سرخپوستان آمریکایی و بومیان آلاسکا، بیش از سایرین در معرض خطر ابتلا به مشکلات اعتیاد به الکل هستند.

علاوه بر این دیده شده است که افرادی که سابقه خانوادگی اعتیاد به الکل دارند یا افرادی که زیاد الکل مصرف می کنند، بیشتر در معرض مشکلات الکلی قرار دارند.

در نهایت، کسانی که از مشکل سلامت روان مانند اضطراب، افسردگی یا اختلال دوقطبی رنج می برند نیز در معرض خطر هستند، زیرا الکل اغلب توسط فرد برای خوددرمانی نیز استفاده می شود.

سوء مصرف الکل تا اعتیاد به الکل

همه مصرف کنندگان الکل به معتاد الکلی کامل تبدیل نمی شوند، اما مصرف الکل نشانه خطر بزرگی است. گاهی اوقات اعتیاد به الکل برای کاهش به یک تغییر استرس زا، مانند جدایی، بازنشستگی یا فقدان دیگری ایجاد می شود. درموارد دیگر، با افزایش تحمل شما نسبت به الکل، مصرف الکل به تدریج به یک عادت برای شما تبدیل می شود، بنابراین اگر زیاد الکل و مشروب می خورید، خطر ابتلا به اعتیاد الکل در شما بیشتر است.

علائم و نشانه های اعتیاد به الکل

کارشناسان سوء مصرف مواد بین سوء مصرف الکل و اعتیاد به الکل (که وابستگی به الکل نیز نامیده می شود) تفاوت قائل می شوند. برخلاف معتادان به الکل، مصرف کنندگان الکل برای نوشیدن خود محدودیت هایی را تعیین می کنند. با این حال، مصرف الکل آن ها هنوز هم برای خود یا دیگران مخرب و خطرناک است.

علائم و نشانه های رایج اعتیاد به الکل

نادیده گرفتن مکرر مسئولیت های خود در خانه، محل کار یا مدرسه به دلیل نوشیدن الکل. به عنوان مثال، عملکرد ضعیف در محل کار، حواس پرتی در کلاس‌ها، بی‌توجهی به بچه‌هایتان، یا نادیده گرفتن تعهدات به دلیل این‌که بیکار شده اید.

استفاده از الکل در شرایط خاص مانند، هنگام رانندگی، کار با ماشین آلات ، یا مخلوط کردن الکل با داروهای تجویزی بر خلاف دستور پزشک.

تجربه مشکلات قانونی و جرم های مکرر به دلیل نوشیدن الکل. به عنوان مثال: دستگیر شدن به دلیل رانندگی در حالت مستی.

با وجود مشکلاتی که الکل ایجاد می کند به نوشیدن ادامه می دهید. به عنوان مثال:  با دوستان خود مست می شوید با این که می دانید همسرتان بسیار ناراحت خواهد شد، یا با خانواده خود دعوا می کنید زیرا آن ها از رفتار شما هنگام مستی بدشان می آید.

استفاده از الکل به عنوان راهی برای آرامش و کاهش استرس

بسیاری از مشکلات مصرف الکل زمانی شروع می شود که افراد از آن برای آرامش و تسکین استرس خود استفاده می کنند، مثلاً بعد از هر روز استرس زا یا هر بار که با همسر یا رئیس خود دعوا و بحث می کنند، شروع به نوشیدن مشروبات الکلی می کنند تا آرامش پیدا کنند.

علائم و نشانه های اعتیاد به الکل (وابستگی به الکل)

الکلیسم شدیدترین شکل اعتیاد به الکل است. الکلیسم شامل تمام علائم سوء مصرف الکل است، اما عنصر دیگری را نیز شامل می شود: وابستگی فیزیکی به الکل. اگر برای آرامش خود به الکل وابسته هستید یا از نظر فیزیکی مجبور به نوشیدن هستید، شما دچار اعتیاد به الکل هستید.

تحمل| اولین علامت هشدار دهنده اصلی اعتیاد به الکل

آیا برای اینکه فعال بودخ یا احساس آرامش کنید باید خیلی بیشتر از میزان قبلی الکل بنوشید؟ آیا می توانید بدون مستی، بیشتر از افراد دیگر بنوشید؟

این ها همه نشانه های تحمل است که علامت هشدار دهنده اولیه اعتیاد به الکل می باشد. تحمل به معنی این است که با گذشت زمان، شما به الکل بیشتری نیاز دارید تا اثرات مشابه را احساس کنید.

خروج: دومین علامت هشدار دهنده اصلی

آیا برای تثبیت خود به نوشیدنی نیاز دارید؟ نوشیدن برای تسکین یا دوری از علائم ترک نشانه اعتیاد به الکل و یک خطر بزرگ است. وقتی زیاد الکل می نوشید، بدن شما به الکل عادت می کند و در صورت حذف آن علائم ترک را تجربه می کند.

علائم ترک عبارتند از:

• اضطراب یا پرش
• لرزش
• تعریق
• تهوع و استفراغ
• بیخوابی
• افسردگی
• تحریک پذیری
• خستگی
• از دست دادن اشتها
• سردرد

در موارد شدید، ترک الکل همچنین می تواند باعث توهم، گیجی، تشنج، تب و بی قراری باشد. این علائم خطرناک است، بنابراین اگر به شدت الکل مصرف می کنید و می خواهید آن را ترک کنید، با پزشک یا مشاور خود صحبت کنید.

سایر علائم و نشانه های اعتیاد به الکل

• کنترل خود را روی مصرف را از دست داده اید. برای مدت طولانی تر از آنچه در نظر داشتید، الکل می نوشید، باوجود اینکه به خود می گویید این کار را نمی کنید.
• می خواهید الکل را ترک کنید، اما نمی توانید. شما دائما به دنبال راهی برای کاهش یا توقف مصرف الکل هستید، اما تلاش شما برای ترک ناموفق بوده است.
• به دلیل مصرف الکل، زمان کمتری را صرف فعالیت هایی که قبلا برایتان مهم بوده، می کنید یا حتی به دلیل الکل کلا آن ها را کنار گذاشته اید. (خانواده و دوستان، رفتن به باشگاه، دنبال کردن سرگرمی های خود).
• الکل انرژی و تمرکز زیادی را از شما می گیرد. شما زمان زیادی را صرف نوشیدن می کنید. بنابراین حضور کمتری در علایق یا مشارکت های اجتماعی که فاقد الکل است، دارید.
• مشروب می نوشید حتی با این که می دانید مشکل ساز و مضر است. برای مثال، می‌دانید که مصرف الکل به ازدواج شما آسیب می‌زند، افسردگی شما را بدتر می‌کند یا به سلامتی شما لطمه وارد می کند، اما به هر حال به نوشیدن ادامه می‌دهید.

مصرف زیاد الکل و مسمومیت با الکل

در حالی که افراد مبتلا به الکل هر روز به نوشیدن مشروبات الکلی تمایل دارند، برخی دیگر نوشیدن الکل خود را به پیک های کوتاه اما سنگین محدود می کنند.

با این حال، بسیاری از افراد مسن، به خصوص افراد بالای ۶۵ سال نیز مشروبات الکلی می خورند، در واقع، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) در ایالات متحده گزارش می دهد که از هر شش بزرگسال، یک نفر حداقل چهار بار در ماه الکل می نوشند.

افراط در الکل:

به دلیل مصرف زیاد، سطح الکل خون شما می تواند در عرض چند ساعت به حد مجاز مسمومیت برسد. برای مردان، این به معنای مصرف پنج بار یا بیشتر نوشیدن الکل در حدود دو ساعت و برای زنان، چهاربار یا بیشتر در مدت مشابه است. این افراط به آسانی قابل تشخیص است.

نشانه های دیگری که نشان می دهد ممکن است مشکل افراط الکل داشته باشید عبارتند از:

نوشیدن بیش از حد در تعطیلات آخر هفته، تعطیلات و مناسبت های خاص، نوشیدن مکرر بیشتر از آنچه برنامه ریزی کرده بودید، و فراموش کردن آنچه که در حین مستی چه گفته یا انجام داده اید.

افراط در الکل می تواند اثرات طولانی مدت مشابهی بر سلامت، روابط و امور مالی شما داشته باشد، اما در کوتاه مدت نیز خطرناک است.

مصرف زیاد الکل می تواند منجر به رفتارهایی مانند خشونت، رابطه جنسی غیر قانونی و رانندگی پر خطر شود. مصرف زیاد الکل همچنین منجر به مسمومیت با الکل می شود که یک بیماری جدی و گاهی کشنده است.

مسمومیت با الکل چیست؟

مصرف بیش از حد الکل، به سرعت تنفس و ضربان قلب و دمای بدن شما را کاهش داده و باعث سرگیجه، استفراغ، تشنج، بیهوشی و حتی مرگ شود. مسمومیت با الکل همچنین تهوع شما را کاهش می دهد و این خطر را افزایش می دهد که در صورت بی هوشی در استفراغ خود خفه شوید.

اگر فردی در نوشیدن مشروب الکلی افراط کرده و در حالت مست یا نیمه هوشیار باشد، و در این حالت  بوی قوی الکل به مشام برسد، ممکن است دچار مسمومیت با الکل شود.

آن ها را به حال خود رها نکنید تا “خوب بخوابند”.

برای جلوگیری از خفگی فرد در صورت استفراغ، فرد را به پهلو بچرخانید.

با شماره خدمات اورژانس (۱۱۵) تماس بگیرید و منتظر دریافت کمک پزشکی از آنها باشید.

مشکلات الکل و انکار

انکار یکی از بزرگترین موانع برای دریافت کمک به سوء مصرف کننده الکل و فرد معتاد به الکل است. میل به نوشیدن آنقدر قوی است که حتی زمانی که عواقب آن آشکار است.

ذهن راه های زیادی برای منطقی نشان دادن نوشیدنی الکل می یابد. انکار و اثرات منفی آن، مشکلات مربوط به الکل در کار، امور مالی و روابط را تشدید می کند.

اگر مشکل اعتیاد به الکل دارید، ممکن است با موارد زیر آن را عادی جلوه دهید:

• دست کم گرفتن شدید میزان نوشیدنی
• کم اهمیت جلوه دادن پیامدهای منفی نوشیدن الکل
• شکایت از اینکه خانواده و دوستان مشکل را بزرگنمایی می کنند
• مشروبات الکلی یا مشکلات مربوط به مصرف الکل خود را به گردن دیگران انداختن

اگر متوجه شدید که عادت‌ نوشیدن الکل را منطقی می‌دانید، در مورد آن دروغ می‌گویید، یا از بحث کردن درباره الکل خودداری می‌کنید، لحظه‌ای به این فکر کنید که چرا اینقدر حالت تدافعی دارید. اگر معتقدید که مشکلی ندارید، نباید دلیلی برای پوشاندن مصرف الکل خود یا بهانه آوردن داشته باشید.

پنج افسانه در مورد اعتیاد به الکل و سوء مصرف الکل

افسانه:

هر زمان که بخواهم می توانم الکل را ترک کنم.

واقعیت:

شاید بتوانید ولی به احتمال زیاد، شما نمی توانید. در هر صورت، این فقط بهانه ای برای ادامه ی نوشیدن است. حقیقت این است که شما نمی خواهید ترک کنید.

اگر علیرغم تمام شواهدی که خلاف آن را نشان می دهد و بدون توجه به آسیبی که اعتیادتان ایجاد می‌کند،  به خودتان بگویید می‌توانید آن را ترک کنید،این امر به شما احساس کنترل می‌دهد.

افسانه:

مشروب خوردن من، مشکل من است. من کسی هستم که الکل به آن صدمه می زند، بنابراین هیچکس حق ندارد به من بگوید که دست از کار بردار.

واقعیت:

درست است که تصمیم برای ترک الکل به شما بستگی دارد. اما اگر فکر می کنید که نوشیدن الکل به هیچ کس جز شما آسیب نمی رساند، خودتان را فریب می دهید. همه اطرافیان شما، به خصوص نزدیک ترین افراد شما تحت تاثیر اعتیادتان قرار می گیرند. مشکل شما مشکل آنهاست .

افسانه:

من هر روز نمی‌نوشم یا فقط شراب یا آبجو می‌نوشم، بنابراین نمی‌توانم الکلی باشم.

واقعیت:

الکلیسم با چیزی که می نوشید با زمانی یا حتی مقداری که می نوشید تعریف نمی شود. اثرات نوشیدن شما مشکل را مشخص می کند. اگر مشروبات الکلی باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی خانگی یا کاری شما می شود شما درگیر اعتیاد به الکل هستید.

افسانه:

من الکلی نیستم چون کار دارم و حالم خوب است.

واقعیت:

برای الکلی بودن لازم نیست بی خانمان باشید. بسیاری از الکلی ها شاغل اند، مدرسه می روند و زندگی خانواده خود را تامین می کنند. اما به این معنی نیست که خود یا دیگران را در معرض خطر قرار نمی دهید. با گذشت زمان، اثرات مصرف الکل شما را درگیر خواهد کرد.

افسانه:

نوشیدن الکل یک اعتیاد “واقعی” مانند سوء مصرف مواد مخدر نیست.

واقعیت:

الکل یک ماده مخدر است و اعتیاد به الکل به اندازه اعتیاد به مواد مضر است. اعتیاد به الکل باعث تغییراتی در بدن و مغز می شود و سوء مصرف طولانی مدت الکل اثرات مخربی بر سلامت، شغل و روابط شما وارد می کند. معتادان به الکل هنگام ترک دچار ترک فیزیکی می شوند، درست مانند مصرف کنندگان مواد مخدر هنگام ترک.

کمک گرفتن

اگر آماده اعتراف به مشکل اعتیاد به الکل هستید، اولین قدم را قبلا برداشته اید. مقابله با سوء مصرف الکل و اعتیاد به الکل به قدرت و شجاعت فوق العاده ای نیاز دارد. دستیابی به حمایت گام دوم است.

چه بخواهید به بازتوانی یا برنامه‌های خود درمانی تکیه کنید، حمایت ضروری است. بهبودی از اعتیاد به الکل، زمانی آسان تر است که افرادی را داشته باشید که برای تشویق، آرامش و راهنمایی به آنها تکیه کنید. بدون پشتیبانی، وقتی جاده سخت و مراحل درمان دشوار می شود، بازگشت به اعتیاد آسان است.

بهبودی دائم شما به ادامه روند درمان سلامت روان، مهارت های مقابله ای و تصمیم گیری بهتر هنگام رویارویی با مشکلات زندگی بستگی دارد. برای اینکه در درازمدت بدون الکل بمانید.

در وهله اول باید با مشکلات اساسی که منجر به اعتیاد به الکل یا سوء مصرف الکل شما شده است، روبرو شوید.

این مشکلات می‌تواند شامل  افسردگی ، ناتوانی در مدیریت استرس ، آسیب‌های حل‌نشده از دوران کودکی شما یا هر تعدادی از مشکلات سلامت روان باشد. وقتی دیگر از الکل برای کاهش آنها استفاده نمی کنید، چنین مشکلاتی ممکن است شدید تر شوند. اما در نهایت شما می توانید در موقعیت سالم تری به آنها رسیدگی کنید و به دنبال کمک مورد نیاز خود باشید.

کمک به یک عزیز

اعتراف به اینکه یکی از عزیزان مشکل الکل دارد نه فقط برای فردی که الکل مصرف می کند، بلکه برای کل خانواده دردناک است. اما خجالت نکشید زیرا شما تنها نیستید. کمک و حمایت هم برای شما و هم برای عزیزتان وجود دارد.

با صحبت صادقانه و علنی با دوست یا یکی از اعضای خانواده که معتاد به الکل است، شروع کنید. اما همیشه به یاد داشته باشید که نمی توانید کسی را مجبور به ترک الکل کنید. انتخاب با آنهاست.

همچنین ممکن است از پیوستن به گروه های حمایتی بهره مند شوید. گوش دادن به دیگران با مشکلات مشابه می تواند باعث آرامش و حمایت شما شود.

واکنش هایی که باید از آن ها دوری کرد

• برای تهدید، تنبیه، رشوه دادن یا پند و نصیحت تلاش نکنید . از جذابیت‌های عاطفی که فقط باعث احساس گناه مشروب‌خوار می شود و اجبار او به نوشیدن یا استفاده از مواد دیگر را افزایش می‌دهد، دوری کنید.
• آنها را پنهان نکنید یا بهانه نیاورید یا خطرات مصرف الکل را از آن ها پنهان نکنید.
• مسئولیت‌هایشان را به عهده نگیرید و در عین حال آ نها را بدون احساس اهمیت رها نکنید.
• وقتی فرد آسیب دیده است با او بحث نکنید.
• همراه با مصرف کننده الکل ننوشید.
• مهمتر از همه، نسبت به رفتار مشروب‌خوار احساس گناه یا مسئولیت نکنید.

وقتی نوجوان شما مشکل نوشیدن الکل دارد

کشف نوشیدن الکل توسط فرزند شما می تواند باعث ایجاد ترس، سردرگمی و عصبانیت در والدین شود.

مهم است که هنگام رویارویی با نوجوان خود آرام بمانید و فقط زمانی این کار را انجام دهید که همه هوشیار هستند. نگرانی های خود را توضیح دهید و روشن کنید که نگرانی شما به دلیل علاقه ای است که به او دارید. مهم این است که نوجوان شما احساس کند که شما می خواهید از او حمایت کنید.

قوانین و عواقب را تعیین کنید: نوجوان شما باید درک کند که نوشیدن الکل پیامدهای خاصی دارد. اما تهدیدهای توخالی نکنید یا قوانینی را تعیین نکنید که نتوانید آن ها را اجرا کنید.

فعالیت نوجوان خود را زیر نظر داشته باشید: اصرار داشته باشید که بدانید  نوجوان شما کجا می رود و با چه کسانی معاشرت می کند.

سایر علایق و فعالیت های اجتماعی را تشویق کنید. نوجوان خود را در معرض سرگرمی ها و فعالیت های سالم مانند ورزش های تیمی، پیشاهنگی ها و باشگاه های بعد از مدرسه قرار دهید.

با فرزندتان در مورد مسائل اساسی صحبت کنید. نوشیدن الکل ممکن است ناشی از مشکلات دیگر باشد. آیا اخیراً تغییر عمده ای مانند نقل مکان یا طلاق رخ داده است که باعث استرس او شود؟

مرحله بعدی: یافتن کمک برای مشکل نوشیدن

گام های زیادی وجود دارد که بخواهید با کمک آن مصرف الکل را کاهش دهید یا به طور کامل آن را ترک کنید، تا به خودتان کمک کنید کنترل نوشیدن الکل و زندگی خود را دوباره به دست آورید.

منبع : اعتیاد به الکل (الکلیسم) و سوء مصرف الکل