بازی درمانی برای کودکان بیش فعال روشی بسیار موثر است. اختلال بیش فعالی با نقص توجه (ADHD) یک اختلال رشدی عصبی است که با علائمی مانند بیش فعالی، نقص توجه و تکانشگری مشخص می شود. این اختلال می تواند بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و عاطفی کودکان تأثیر منفی بگذارد.

بازی درمانی یک روش روان درمانی است که از بازی برای کمک به کودکان در حل مشکلات و چالش های خود استفاده می کند. بازی درمانی برای کودکان بیش فعال می تواند یک روش موثر برای بهبود علائم و افزایش کیفیت زندگی آنها باشد.

مزایای بازی درمانی برای کودکان بیش فعال

بازی درمانی مزایای متعددی برای کودکان بیش فعال دارد، از جمله:

• کمک به کودکان در کنترل رفتارهای بیش فعالانه و تکانشی
• بهبود مهارت های توجه و تمرکز
• افزایش مهارت های اجتماعی و تعامل با دیگران
• کاهش اضطراب و افسردگی

کودکان بیش فعال اغلب مشکل در توسعه مهارت های خودتنظیمی دارند. آنها ممکن است مشکل در کنترل رفتار خود داشته باشند یا به راحتی تحریک شوند. درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینیبهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

علت بیش فعالی در کودکان

بیش­ فعالی در بیشتر موارد علت واضحی ندارد اما نکته مهم در این میان، ژنتیک و عوامل بیولوژیک است که نقش مهمی در بروز این اختلالات در کودک دارد.

نقش تغذیه در بروز بیش­ فعالی و یا بهبود آن مسئله­ ای است که هنوز ثابت نشده است و در برخی مطالعات گفته شده مصرف اسیدهای چرب و برخی ویتامین­ها موجب بهبود بیش فعالی می­شود. اما مطالعات فعلی هنوز آن را اثبات نکرده است. برخی تحقیقات نیز به توانایی­های شناختی اشاره می­کنند و معتقدند که هوش و توانایی­های شناختی می­تواند موجب بروز بیش ­فعالی شود. در این میان، برخی روش­ها می­توانند بر بیش­ فعالی کودکان مؤثر واقع شوند.

بدین ترتیب که کودک دچار بیش ­فعالی است یا کودک دارای انرژی فراوان بوده و نیاز به تحرک بالایی دارد و یا دارای هوشبهر بالا بوده و کارهای کلیشه­ای را دوست ندارد. بنابراین، نمی­تواند در یکجا بند شود. به بیانی دیگر، «انسان در تمام مراحل زندگی خود دارای نیازهائی است که بایستی حداقل به طور نسبی برآورده شوند، زیرا که ارضا نیازها باعث می گردد انسان روند تکاملی خود را به گونه طبیعی تر سپری کند. 

کلاسهای مناسب کودکان بیش فعال

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال معمولاً در قالب جلسات فردی با یک درمانگر آموزش دیده انجام می شود. در طول جلسات، درمانگر از انواع مختلف بازی ها و فعالیت ها برای کمک به کودک در بیان احساسات، حل مشکلات و توسعه مهارت های جدید استفاده می کند. کلاس های مناسب کودکان بیش فعال کلاس هایی هستند که به نیازهای خاص این کودکان توجه دارند. این کلاس ها باید دارای ویژگی های زیر باشند:

• فعال و محرک: کودکان بیش فعال انرژی زیادی دارند و نیاز به فعالیت دارند. کلاس های مناسب برای این کودکان باید فعالیت های متنوع و جذابی را ارائه دهند تا بتوانند انرژی خود را تخلیه کنند.
• منظم و ساختارمند: کودکان بیش فعال به ساختار و نظم نیاز دارند. کلاس های مناسب برای این کودکان باید قوانین و انتظارات واضحی داشته باشند تا کودکان بدانند چه انتظاری از آنها می رود.
• تمرکز بر مهارت های اجتماعی: کودکان بیش فعال ممکن است در مهارت های اجتماعی خود مشکل داشته باشند. کلاس های مناسب برای این کودکان باید بر آموزش مهارت های اجتماعی مانند گوش دادن فعال، مدیریت خشم و حل مسئله تمرکز داشته باشند.

بازی برای افزایش تمرکز کودکان بیش فعال

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال، فرصتهایی را برای کودک فراهم می کند تا او مهارتهای حرکتی درشت و ظریفش را رشد دهد و سلامت جسمی اش را تأمین کند. بازی به کودک کمک می کند تا قدرت تخیل و خلاقیت خود را رشد دهد، محیطی را برای کودک مهیا می کند تا به تمرین مهارتهای اجتماعی خود بپردازد. بازی همچون مفری است که کودک از طریق آن عواطف و هیجانهایش را ابراز می کند، بازی به کودک کمک می کند تا نظامهای ارزشی را درک کند.

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال، روشی است که به یاری کودکان پرمشکل می شتابد تا آنها بتوانند مسائلشان را حل کنند و در عین حال، نشان دهنده این واقعیت است که بازی برای کودک، همانند یک وسیله طبیعی است، با این هدف که او بتواند، خویشتن و همچنین ویژگیهای درون خود را بشناسد و به آن عمل کند.

در این نوع درمان، به کودک فرصت داده می شود تا احساسات آزاردهنده و مشکلات درون خود را از طریق بازی بروز دهد و آنها را به نمایش بگذارد، همانند آن گونه از درمانهایی که افراد بزرگسال از طریق آن با «سخن گفتن» مشکلات خود را بیان می کنند. بازی درمانی برای کودکان بیش فعال می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بازی های حرکتی برای کمک به کودکان در کنترل انرژی خود
• بازی های تخیلی برای کمک به کودکان در بیان احساسات خود
• بازی های آموزشی برای کمک به کودکان در یادگیری مهارت های جدید

بازی درمانی نوین

 ریهاکام و کنتب برای طیف گسترده ای از مشکلات روانشناختی از جمله اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن، سوء مصرف مواد و مشکلات رفتاری استفاده می شود. همچنین برای کمک به افراد در ارتقای سلامت روان و رفاه عمومی خود استفاده می شود.

بازی درمانی نوین ( ریهاکام و کنتب) یک روش درمانی موثر و جذاب است که می تواند به افراد در ارتقای سلامت روان و رفاه عمومی خود کمک کند. این روش درمانی برای طیف گسترده ای از مشکلات روانشناختی از جمله بیش فعالی، افسردگی، اختلالات خوردن، سوء مصرف مواد و مشکلات رفتاری استفاده می شود. همچنین برای کمک به افراد در ارتقای سلامت روان و رفاه عمومی خود استفاده می شود.

برای صحبت با متخصصان کودک در زمینه بازی درمانی نوین می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

مزایا بازی درمانی نوین

بازی درمانی نوین دارای مزایای زیادی است، از جمله:

• موثر بودن: بازی درمانی نوین یک روش درمانی موثر برای طیف گسترده ای از مشکلات روانشناختی است.
• جذابیت: بازی درمانی نوین یک روش درمانی جذاب است که افراد از آن لذت می برند.
• انعطاف پذیری: بازی درمانی نوین یک روش درمانی انعطاف پذیر است که می تواند با نیازهای فرد و اهداف درمانگر سازگار شود.
• بدون عوارض: ریهاکام و کنتب بدون هیچ عوارض جانبی و به صورت تضمینی به درمان بیش فعالی و اختلالات دیگر می پردازند.

کاردرمانی برای کودکان بیش فعال

کاردرمانی یک روش درمانی است که بر بهبود عملکردهای روزانه افراد تمرکز دارد. کاردرمانگرها از طریق ارزیابی و مداخله، به افراد کمک می کنند تا مهارت های لازم را برای انجام فعالیت های زندگی روزمره کسب کنند.

کاردرمانی برای کودکان بیش فعال می تواند در بهبود موارد زیر موثر باشد:

• مهارت های سازماندهی و برنامه ریزی: کودکان بیش فعال اغلب در سازماندهی و برنامه ریزی کارهای خود مشکل دارند. کاردرمانی می تواند به آنها کمک کند تا یاد بگیرند چگونه کارها را به مراحل کوچک قابل انجام تقسیم کنند و برای انجام آنها برنامه ریزی کنند.
• مشکلات پردازش حسی: مطالعات نشان داده است که حدود ۴۰ درصد از کودکان مبتلا به ADHD دارای اختلال پردازش حسی هستند. این اختلال باعث می شود که کودکان در پردازش اطلاعات حسی مانند لمس، بینایی، شنوایی و بو دچار مشکل شوند. کاردرمانی می تواند به کودکان کمک کند تا یاد بگیرند چگونه اطلاعات حسی را بهتر پردازش کنند.
• مهارت های خودتنظیمی: کودکان بیش فعال اغلب در کنترل رفتار خود مشکل دارند. کاردرمانی می تواند به آنها کمک کند تا یاد بگیرند چگونه احساسات خود را کنترل کنند و رفتارهای مناسب را انتخاب کنند.
• مهارت های حرکتی ظریف و درشت: کودکان بیش فعال ممکن است در مهارت های حرکتی ظریف و درشت مانند نوشتن، دوختن و ورزش دچار مشکل باشند. کاردرمانی می تواند به آنها کمک کند تا این مهارت ها را بهبود بخشند.
• استقلال در کارهای روزمره: کاردرمانی می تواند به کودکان کمک کند تا مهارت های لازم برای انجام کارهای روزمره مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و نظافت را کسب کنند.

کاردرمانی برای بازی درمانی برای کودکان بیش فعال معمولاً به صورت جلسات فردی یا گروهی انجام می شود. جلسات کاردرمانی معمولاً ۳۰-۶۰ دقیقه طول می کشد.

اسباب بازی برای کودکان بیش فعال

اسباب بازی های مناسب برای کودکان بیش فعال باید ویژگی های زیر را داشته باشند:

• فعالیت بدنی را تشویق کنند. کودکان بیش فعال انرژی زیادی دارند و نیاز به تخلیه آن دارند. اسباب بازی هایی که حرکت و فعالیت بدنی را تشویق می کنند، مانند توپ، اسکیت، دوچرخه و ترامپولین، می توانند به آنها کمک کنند.
• تمرکز و مهارت های حرکتی را بهبود بخشند. اسباب بازی هایی که نیاز به تمرکز و مهارت های حرکتی دارند، مانند پازل، لگو و ساخت و ساز، می توانند به کودکان بیش فعال کمک کنند تا مهارت های خود را بهبود بخشند.
• خلاقیت و تخیل را تحریک کنند. اسباب بازی هایی که خلاقیت و تخیل را تحریک می کنند، مانند عروسک، ماشین، خانه عروسکی و وسایل نقلیه، می توانند به کودکان بیش فعال کمک کنند تا انرژی خود را به روشی سازنده تخلیه کنند.

در اینجا چند نمونه از اسباب بازی های خاص وجود دارد که می توانند برای کودکان بیش فعال مفید باشند:

• اسباب بازی های ورزشی مانند توپ، اسکیت، دوچرخه و ترامپولین می توانند به کودکان بیش فعال کمک کنند تا انرژی خود را تخلیه کنند و مهارت های حرکتی خود را بهبود بخشند.
• پازل، لگو و ساخت و ساز می توانند به کودکان بیش فعال کمک کنند تا تمرکز خود را بهبود بخشند و مهارت های حرکتی ظریف خود را بهبود بخشند.
• عروسک، ماشین، خانه عروسکی و وسایل نقلیه می توانند به کودکان بیش فعال کمک کنند تا خلاقیت و تخیل خود را بیان کنند.

درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی، با بازی درمانی و بدون عوارض جانبی بهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

نقاشی کودکان بیش فعال

نقاشی کودکان بیش فعال می تواند بازتابی از ویژگی های رفتاری و احساسی این کودکان باشد. این نقاشی ها اغلب پر از حرکت، رنگ و جزئیات هستند. کودکان بیش فعال ممکن است از رنگ های روشن و غلیظ استفاده کنند و خطوط و اشکال را به صورت پراکنده و نامنظم ترسیم کنند. آنها همچنین ممکن است از خطوط ضخیم و محکم استفاده کنند که نشان دهنده انرژی و هیجان آنهاست.

در اینجا برخی از ویژگی های نقاشی کودکان بیش فعال آورده شده است:

• حرکت: نقاشی های کودکان بیش فعال اغلب پر از حرکت و جنب و جوش هستند. آنها ممکن است از خطوط و اشکال در حال حرکت استفاده کنند، یا ممکن است نقاشی خود را با ضربات قلم سریع و پرانرژی پر کنند.
• رنگ: کودکان بیش فعال اغلب از رنگ های روشن و غلیظ استفاده می کنند. این رنگ ها می توانند نشان دهنده انرژی، هیجان و اشتیاق آنها باشند.
• جزئیات: نقاشی های کودکان بیش فعال اغلب پر از جزئیات هستند. آنها ممکن است تمام جزئیات یک شی یا صحنه را در نقاشی خود بگنجانند.
• خط: کودکان بیش فعال ممکن است از خطوط ضخیم و محکم استفاده کنند. این خطوط می توانند نشان دهنده انرژی و هیجان آنها باشند.

تمرین تمرکز برای کودکان بیش فعال

در اینجا چند تمرین تمرکز وجود دارد که می توانید با کودک بیش فعال خود امتحان کنید:

• بازی های تمرکزی: بازی های تمرکزی می تواند یک راه عالی برای کودکان بیش فعال برای یادگیری نحوه تمرکز روی یک کار باشد. بازی هایی مانند ماز، پازل، بازی های حافظه و بازی های فکری می تواند به کودکان کمک کند تا مهارت های تمرکز خود را بهبود بخشند.
• تمرینات تنفسی: تمرینات تنفسی می تواند به کودکان کمک کند تا آرام شوند و تمرکز خود را بهبود بخشند. تمرینات تنفسی ساده ای مانند دم و بازدم عمیق یا شمارش تنفس می تواند مفید باشد.
• تمرینات حرکتی: تمرینات حرکتی می تواند به کودکان کمک کند تا انرژی خود را تخلیه کنند و تمرکز خود را بهبود بخشند. فعالیت هایی مانند دویدن، پریدن یا بازی در فضای باز می تواند مفید باشد.
• تمرینات آرام سازی: تمرینات آرام سازی می تواند به کودکان کمک کند تا استرس خود را کاهش دهند و تمرکز خود را بهبود بخشند. تمرینات آرام سازی ساده ای مانند گوش دادن به موسیقی، ماساژ یا مدیتیشن می تواند مفید باشد.

منبع : بازی درمانی برای کودکان بیش فعال ✔️ نقاشی، بازی و کاردرمانی

کاردرمانی کودکان چیست؟ یک رشته توانبخشی است که بر کمک به کودکان برای توسعه و حفظ مهارت های لازم برای انجام فعالیت های روزمره تمرکز دارد. کاردرمانگران کودکان با کودکانی که دارای طیف وسیعی از شرایط، از جمله اختلالات حرکتی، اختلالات یادگیری، اختلالات طیف اوتیسم (ASD) و اختلالات پردازش حسی هستند، کار می کنند.

کاردرمانی کودکان می تواند برای کمک به کودکان در زمینه های زیر مفید باشد:

• مهارت های حرکتی، مانند راه رفتن، دویدن، پریدن، نوشتن و استفاده از قاشق و چنگال.
• مهارت های شناختی، مانند توجه، تمرکز، حافظه و حل مسئله.
• مهارت های اجتماعی، مانند برقراری ارتباط، بازی و همکاری با دیگران.
• مهارت های خودیاری، مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و نظافت شخصی.

کاردرمانی کودکان چیست

کاردرمانی کودکان یک رشته توانبخشی است که به کودکان در توسعه و بهبود مهارت های حرکتی، شناختی، حسی و اجتماعی کمک می کند. این می تواند به کودکانی که دارای طیف وسیعی از نیازها هستند، از جمله کودکان با معلولیت های جسمی یا رشدی، اختلالات یادگیری یا مشکلات رفتاری کمک کند.

کاردرمانگران کودکان از طیف وسیعی از فعالیت ها و تکنیک ها برای کمک به کودکان در رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند. برخی از رایج ترین فعالیت های کاردرمانی کودکان عبارتند از:

• فعالیت های بدنی برای بهبود مهارت های حرکتی درشت و ظریف
• فعالیت های بازی و سرگرمی برای تقویت مهارت های شناختی و اجتماعی
• فعالیت های حسی برای کمک به کودکان در پردازش اطلاعات حسی
• آموزش مهارت های زندگی روزمره برای کمک به کودکان در انجام کارهایی مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و استفاده از توالت

مجموعه این عوامل می تواند باعث بروز مشکلاتی دیگر از جمله از دست دادن اعتماد به نفس و افسردگی در فرد شود. در این شرایط کار درمانی می تواند از طریق انجام فعالیت هایی در سه بخش روانی، جسمی و ذهنی، به بهبود شرایط فرد و بازگشت به زندگی عادی کمک کند.

فواید کاردرمانی کودکان

کاردرمانی کودکان به کودکانی که در انجام فعالیت‌های روزمره خود مشکل دارند، کمک می‌کند تا توانایی‌های خود را بهبود بخشند و استقلال بیشتری در زندگی داشته باشند.

فواید کاردرمانی کودکان عبارتند از:

• افزایش استقلال: یکی از مهم‌ترین اهداف کاردرمانی کودکان، افزایش استقلال آنهاست. کاردرمانی به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های لازم برای انجام فعالیت‌های روزمره خود را بیاموزند، مانند غذا خوردن، حمام کردن، لباس پوشیدن، راه رفتن، نوشتن و غیره.
• تقویت مهارت‌های حرکتی: کاردرمانی می‌تواند به تقویت مهارت‌های حرکتی کودکان کمک کند، مانند مهارت‌های حرکتی درشت (مانند راه رفتن، دویدن، پریدن) و مهارت‌های حرکتی ظریف (مانند گرفتن اشیا، نوشتن، نقاشی).
• تقویت مهارت‌های شناختی: کاردرمانی می‌تواند به تقویت مهارت‌های شناختی کودکان کمک کند، مانند توجه، حافظه، حل مسئله، تفکر انتزاعی و غیره.
• تقویت مهارت‌های اجتماعی: کاردرمانی می‌تواند به تقویت مهارت‌های اجتماعی کودکان کمک کند، مانند ارتباط کلامی، ارتباط غیرکلامی، بازی و تعامل با همسالان.
• کاهش مشکلات رفتاری: در برخی موارد، کاردرمانی می‌تواند به کاهش مشکلات رفتاری کودکان کمک کند، مانند پرخاشگری، بیش فعالی و نقص توجه.

کاردرمانی مناسب چه افرادی است؟

کار درمانی می تواند برای گروه های مختلفی از افراد از سنین کودکی تا پیری مورد استفاده قرار گیرد. به طور کلی، می توان گفت طیف وسیعی از افراد که وجه مشترک همه ی آن ها نیاز به دریافت خدمات بازتوانی جسمی یا روانی هستند می توانند از کار درمانی استفاده کنند.

این گروه ها عبارتند از :

• تجربه ی تصادف، سانحه و بیماری
• افراد دارای مشکلات رفتاری ( شب ادراری ، اضطراب جدایی و… )
• تاخیر های حرکتی و رشدی مانند تاخیر در راه رفتن و گردن گرفتن
• افراد آسیب دیده مغز و نخاع
• افراد دچار شده به مشکلات پس از جراحی
• بیماران مغز و اعصاب ( سکته مغزی، ام اس و… )
• بیماری ها و سندرم های مادر زادی ( فلج مغزی ، سندرم داون و … )
• افراد دارای مشکلات یادگیری
• اختلال توجه و تمرکز ( ADHD)
• ناتوانی های پس از شکستگی و آسیب های ارتوپدی
• افزایش توانمندی ها پس از قطع عضو
• آسیب های شدید دست
• تعویض مفصل و روماتیسم مفصلی
• اختلالات حسی

کاردرمانی کودکان بیش فعال

کاردرمانی نوعی درمان است که به افراد در انجام فعالیت های روزمره کمک می کند. این می تواند شامل کودکان بیش فعال نیز باشد. کاردرمانی کودکان بیش فعال بر بهبود مهارت های زیر تمرکز دارد:

• سازماندهی و برنامه ریزی
• مشکلات پردازش حسی
• توسعه مهارت های خودتنظیمی
• مهارت های حرکتی ظریف و درشت
• ایجاد استقلال در کارهای روزمره

کودکان بیش فعال اغلب مشکل در توسعه مهارت های خودتنظیمی دارند. آنها ممکن است مشکل در کنترل رفتار خود داشته باشند یا به راحتی تحریک شوند. کاردرمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی بهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کاردرمانی می تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی کودکان بیش فعال داشته باشد. با کمک کاردرمانگر، کودکان بیش فعال می توانند مهارت هایی را یاد بگیرند که به آنها کمک می کند در مدرسه، خانه و جامعه موفق شوند.

کاردرمانی کودکان کم توجه

کاردرمانی یک رویکرد درمانی است که بر بهبود عملکرد جسمی، شناختی و اجتماعی افراد تمرکز دارد. کاردرمانی کودکان کم توجه به بهبود مهارت های توجه، تمرکز، مهارت های سازماندهی، مهارت های تحصیلی و مهارت های اجتماعی آنها کمک می کند.

کاردرمانی کودکان کم توجه به روش های مختلفی انجام می شود، از جمله:

• مشاوره و آموزش به والدین: کاردرمانگر به والدین کمک می کند تا در مورد اختلال کم توجهی و بیش فعالی (ADHD) و نحوه حمایت از کودک خود در خانه اطلاعات کسب کنند.
• آموزش مدیریت زمان : کاردرمانگر به کودک کمک می کند تا یاد بگیرد چگونه زمان خود را به طور موثرتری مدیریت کند. این می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی و اجتماعی کودک کمک کند.
• آموزش مهارت های اجتماعی : کاردرمانگر به کودک کمک می کند تا مهارت های اجتماعی خود را بهبود بخشد، مانند گوش دادن به دیگران، پیروی از دستورالعمل ها و مشارکت در فعالیت های گروهی. این می تواند به بهبود روابط کودک با دیگران کمک کند.
• تطابقات محیطی : کاردرمانگر ممکن است پیشنهادات خاصی برای تغییر محیط کودک ارائه دهد تا آن را برای او آسان تر کند. این می تواند شامل ایجاد تغییرات در نور، صدا یا سازماندهی محیط باشد.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین کاردرمانگران به صورت تضمینی به کودکان کم توجه می تواند به آنها کمک کند تا مهارت هایی را که برای موفقیت در مدرسه و زندگی روزمره خود نیاز دارند، توسعه دهند. کاردرمانگران مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با کودک و خانواده او همکاری می کند تا برنامه درمانی متناسب با نیازهای فردی کودک ایجاد کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کار درمانی کودکان

خدمات کاردرمانی کودکان نی نی سایت در حل مسایل دو دسته از کودکان بسیار مفید است.

الف) کودکان دارای مشکلات جسمی

کودکان دارای اختلالاتی از جمله فلج مغزی، دیستروفی عضلانی، سندروم داون، مشکلات تاخیری تعادلی، عوارض ناشی از تشنج، تاخیرهای حرکتی، اختلالات و بیماری های عصبی عضلانی می توانند از کاردرمانی استفاده کنند.

همچنین اصلاح الگوی حرکتی نادرست، عوارض حرکتی در اثر بیماری های متابولیک، دررفتگی مادرزادی ران، هیپوتونی، تورتیکولی(کجی مادرزادی گردن) و… مشمول استفاده از خدمات کاردرمانی کودک می شوند.

ب) کودکان دارای مشکلات روانی

به علت گستردگی اختلالات ذهنی کودک، شاخه ذهن یا mental نیز به عنوان زیر مجموعه ای از شاخه روان به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد. کودکانی که به کاردرمانی ذهنی نیاز دارند ممکن است دچار اختلالاتی نظیر کم توانی ذهنی، اتیسم، اختلالات رفتاری، یادگیری، مشکلات حافظه، مشکلات نوشتاری، تاخیرهای رشدی، مشکلات درکی شناختی و بینایی، شنیداری باشند.

در طی تمرینات کاردرمانی ممکن است نیاز باشد به هر دو حیطه ی ذهن و جسم به طور همزمان پرداخته شود. به عنوان مثال کودک فلج مغزی که دچار اختلال در راه رفتن نیز هست، مشکلات ذهنی را نیز به همراه دارند که لازم است مدنظر قرار داده شود

کاردرمانی برای چه کودکانی است؟

همزمان با رشد کودک، مهارت های مختلفی نیز در او رشد می کند. این مهارت ها در ۵ دسته ی کلی قابل بررسی هستند:

مهارت های حرکتی درشت مانند نشستن، ایستادن، راه رفتن، دویدن، حفظ تعادل و تغییر وضعیت که انجام آن ها نیازمند استفاده از دسته ی بزرگی از عضلات است.

1. مهارت های حرکتی ریز: مانند توانایی کودک در استفاده از دست ها برای اینکه بتواند غذا بخورد، نقاشی کند، لباس بپوشد، بازی کند، بنویسد و کارهای بسیار دیگری را انجام دهد.
2. مهارت های زبانی :منظور از این مهارت ها، توانایی کودک استفاده از زبان بدن و ادا و اشاره، برقراری ارتباط با دیگران  درک محتوای صحبت آن هاست.
3. مهارت های شناختی: مهارت های تفکر شامل یادگیری، درک، ‌حل مسأله، استدلال و یادآوری جز این دسته از مهارت ها هستند.
4. مهارت های اجتماعی:  تعامل با همسالان، داشتن روابط با خانواده، دوستان و معلمان، مشارکت و پاسخ دهی به احساسات دیگران.

اگر چه ممکن است برخی کودکان کمی زودتر یا دیرتر از سایر همسن و سال هایشان در یک یا چند مولفه رشد کنند. اما تاخیر غیر عادی در هر یک از این پنج مولفه نشان دهنده ی آن است که باید به متخصص کاردرمانی کودک مراجعه شود.

کاردرمانی کودکان برای راه رفتن

کاردرمانی کودکان برای راه رفتن یک روش درمانی است که به کودکانی که در راه رفتن مشکل دارند کمک می کند. کاردرمانگر با ارزیابی کودک و شناسایی عواملی که بر راه رفتن او تأثیر می گذارند، یک برنامه درمانی فردی طراحی می کند. این برنامه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تمرینات تقویتی برای عضلات پا، لگن و هسته
• تمرینات هماهنگی برای بهبود توانایی کودک در حرکت دادن پاها و تنه خود به طور هماهنگ
• تمرینات تعادل برای کمک به کودک در حفظ تعادل خود در حین راه رفتن
• تمرینات حس عمقی برای کمک به کودک در درک موقعیت بدن خود در فضا
• استفاده از وسایل کمکی مانند واکر یا صندلی چرخدار برای حمایت از کودک در حین راه رفتن

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین و به روز ترین روش های روانشناسی بدون عوارض و تضمینی به بهبود عملکرد کودک در تمام زمینه ها کمک کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

تفاوت کار درمانی با فیزیوتراپی

کاردرمانی خود به دو شاخه ی کلی و وسیع ( جسمانی و روانی ) تقسیم می شود. که خود این دو شاخه نیز به چندین شاخه ی دیگر مرتبط هستند (مانند ارتوپدی و نرولوژیک برای شاخه جسمانی  و ذهنی و روان برای شاخه ی روانی). در حقیقت کاردرمانی نسبت به فیزیوتراپی بسیار وسیع تر است.

همچنین در حالیکه فیزیوتراپی با استفاده از روش های مکانیکی به افزایش توانایی جسمی فرد می پردازد، کار درمانی هدفی متفاوت دارد. می توان گفت کاردرمانی هنر و علم استفاده از فعالیت های هدفمند درمانی، در جهت مشغول ساختن ذهن، روان و جسم فرد توانیاب، برای افزایش هر چه بیشتر استقلال و توانمندی اوست.

همچنین کاردرمانگر نیازمند خلاقیت زیادی در اجرای تکنیک های فعال کننده ی جسم و روان به طور همزان است. در حالیکه فیزیوتراپیست به انجام فعالیت های کاملا مکانیکی می پردازد و نیازمند خلاقیت نیست.

نکته آخر

بسیاری از والدین دارای کودک توانیاب جسمی یا ذهنی ممکن است به دلیل نپذیرفتن مساله، احساس ناکامی و یا خجالت، از مراجعه ی به هنگام جهت درمان و بهبود شرایط فرزندشان خودداری کنند. واقعیت آن است که عدم مراجعه ی به هنگام می تواند در تثبیت تاخیرهای رشدی، ناتوانی حرکتی کودک و یا عود ناتوانی های ذهنی او بسیار اثرگذار باشد.

بر اساس مشاهدات انجام شده، این کودکان غالبا در مدرسه و ارتباط با همسالان نیز با مشکلاتی از جمله عدم پیشرفت تحصیلی، طرد و یا اخراج از مدرسه مواجه می شوند و این چرخه منجر به چندبرابر شدن مشکلات خواهد شد. توصیه می شود با استفاده ی هرچه سریع تر از این خدمات، فرایند کنترل مساله ی فرزندتان را به دست بگیرید و از پیشرفت مشکل پیشگیری کنید.

منبع : کاردرمانی کودکان چیست✔️ درمان تضمینی روانشناسی

پرورش کودک خلاق یکی از مهم‌ترین مهارت‌های زندگی است که در تمام زمینه‌های زندگی از جمله تحصیل، کار، روابط اجتماعی و حتی سلامت روان نقش مهمی ایفا می‌کند. پرورش خلاقیت در کودکان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا در این دوران ذهن کودکان باز و آماده پذیرش ایده‌های جدید است. در این مقاله، ۱۰ راهکار طلایی برای پرورش خلاقیت کودکان ارائه شده است.

پرورش کودک خلاق را می‌توان توانایی تولید ایده‌های جدید و نوآورانه تعریف کرد. خلاقیت یک مهارت است که می‌توان آن را با تمرین و تلاش پرورش داد. کودکان به طور طبیعی خلاق هستند، اما با رشد و بزرگتر شدن، ممکن است خلاقیت آنها تحت تأثیر عوامل مختلف مانند محیط، آموزش و پرورش و حتی والدین قرار گیرد.

کلاسهای پرورش خلاقیت برای کودکان

کلاسهای پرورش کودک خلاق فرصتی برای کودکان فراهم می کند تا مهارت های خود را در زمینه های مختلف خلاقیت، مانند هنر، موسیقی، نویسندگی، رقص و نمایش، توسعه دهند. این کلاس ها به کودکان کمک می کنند تا خلاقیت خود را کشف کنند، مهارت های حل مسئله خود را بهبود بخشند و اعتماد به نفس خود را افزایش دهند.

• کلاس های نمایش: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف نمایش مانند بازیگری، کارگردانی، نویسندگی نمایشنامه و طراحی صحنه و لباس تشویق می کنند.
• کلاس های رقص: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف رقص مانند رقص کلاسیک، رقص مدرن، رقص باله و رقص هیپ هاپ تشویق می کنند.
• کلاس های نویسندگی: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف نویسندگی مانند داستان نویسی، شعر، نمایشنامه نویسی و روزنامه نگاری تشویق می کنند.
• کلاس های موسیقی: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف موسیقی مانند آواز، ساز، تئاتر موزیکال و ترکیب موسیقی تشویق می کنند.
• کلاس های هنری: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف هنری مانند نقاشی، نقاشی، مجسمه سازی، سفالگری و طراحی تشویق می کنند.

پرورش کودک خلاق

آیا علاقه مند هستید که پرورش کودک خلاق را افزایش دهید؟ مسیر رسیدن به تفکرخلاق سر راست نیست؛ اما، راهنماهایی وجود دارد که به ما در پیداکردن روشهای ایجاد آن کمک می کند.

۱. فراهم ساختن بستر خطاها برای کودکانتان

پژوهشگر استنفورد و نویسندۀ روانشناسی جدید موفقیت؛ کارول دوک، فرض می کند کودکانی که از شکست می ترسند احتمال کمتری در خلاق بودن تفکرشان وجود دارد. اگر کودکتان با یک اشتباه ناامید می شود سعی کنید به او چیزهایی مانند “چکار کنیم تا بتوانیم این نتیجه را تغییر دهیم؟” یا “چطور این را دوباره از اول انجام می دهی؟”بگویید. من روشی که در آن دوستم و همکارش بن گروسمن ـ کان مخترع آزمایشگاه نوردستورم این (اشتباه) را شکست پیشبردی یا دیدن اشتباهات به عنوان فرصت هایی برای ترقی نه شکست ها نامیده را تحسین می کنم.

۲. بگذارید کودکانتان کثیف کاری کنند.

اکثر ما جای تمیز را دوست داریم و شلوغ کاری ها بی نهایت باعث آشفتگی مان می شود. اما، زمانی که کودکان عنصر این خلاقیت هستند، شلوغ کاری ها نیز به سرعت گسترش می یابند. بعداً کودکتان از شما درخواست می کند تا نقاشی بکشد یا یک کیسه پر از گلوله های کتانی را در همه جای کف اتاق پخش کندکه در این صورت، اتاق را برایش آماده کنید. شما ممکن است با شلوغ کاری ها مخالفت کنید اما، مزایای خلاقیت بر این دردسر موقتی می چربد.

۳.کودکتان را به خاطر تلاشش تشویق کنید.

اکثر مابارها شنیده ایم که تشویق می تواند مانعی برای تفکر مستقل کودک باشد. در کتاب کان تنبیه به وسیله پاداش ها، وی در مورد اینکه چگونه جایزه موجب برانگیختن افراد برای به دست آوردن جایزه های بیشتر می شود، صحبت می کند. مشکل تشویق و جایزه دادن آن است که ممکن است کودک را از جستجوی انگیزه های درونی اش بازدارد؛ نمی گویم تشویق بد است بلکه، دفعه بعد که قصد تشویق کردن دارید . سعی کنید چیزهایی عینی بگویید مانند: “من دیدم که خودت کفش هایت را پوشیدی” یا “تو واقعاً برای حل مسئله ریاضی سخت کار می کنی”.

۴. روشنفکر باشید.

به کودکتان حق انتخاب از بین روشهای موجود برای ترغیب تفکر مستقل را بدهید. شما ممکن است به خوردن شام به جای صبحانه عادت نداشته باشید؛ اما، اگر کودکتان خواست از قبل از روانه شدن به مدرسه پاستا بخورد؛ فرصت را برایش فراهم کنید. اگر خواست در آشپزخانه به شما کمک کند سعی کنید محیط آشپزخانه را تبدیل به آزمایشگاه علمی کنید و اجازه دست زدن به مواد و ابزارهای آشپزی را به او بدهید.

۵. خلاقیت را برایش الگو قرار دهید.

خروجی خلاقیت تان چیست؟دوست دارید کجا و در چه کاری انرژی تان را صرف کنید؟ آشپزی، آوازخوانی، باغبانی، طراحی یا رقصیدن؟ کودکانی که والدینشان را می بینند که درگیر فعالیت های خلاق هستند به احتمال بیشتری این فعالیت ها را برای خودشان نیز می پذیرند. اگر کودک هنگام انجام کار خلاق در کنار شما بود فکر کنید به کارهایی که موجب شادی شما در کودکی تان بوده است و نیم ساعتی را با کودکتان برای انجام آن کار یا فعالیت صرف کنید. چه حسی داشتید؟ آیا آن را دوباره فردا یا روزی دیگر انجام خواهید داد؟

۶. به عقب برگردید (تجسم عینی)

این مرحله ممکن است با مورد شماره ۵ تناقض داشته باشد، اما مهم است به یاد داشته باشیم که این فقط برای برجسته کردن و نشان دادن اثر تعادل و توازن است. اگر کودک دوست دارد که دائماً تحت کنترل باشد، ممکن است نشان دهندۀ ریسک پذیری کمتر باشد که این خود از میزان خلاقیت می کاهد. اگر شما خودمختاری را تشویق کنید، نظاره گر رشد تخیل در کودکتان خواهید بود. دفعه بعد که کودکتان مشغول یک فعالیت ارام مثل نقاشی کردن یا نوشتن است از پریدن وسط فعالیتش خودداری کنید، زیرا این مسئله منجر به پرت شدن حواس وی می شود، در عوض، برای خودتان یک فنجان قهوه بریزید و از خلوت با خودتان لذت ببرید!

۷. زمانی را برای خلاقیت به کودکتان اختصاص دهید.

این کار ممکن است به ویژه برای والدین شاغل سخت باشد، اما کودکان نیاز به زمانبدون ساختار برای تجسم، ساختن، آزمون و اکتشاف دارند. حتی این وقت می تواند نیم ساعت بعد از شام، نقاشی کردن قبل از خواب و خواندن کتاب برای او یا اختصاص یک ساعت بازی تخیلی در روزهای تعطیل باشد. برنامه تان را بررسی کنید و از تخصیص یافتن وقت به کودکتان اطمینان حاصل کنید.

۸. رجوع به اسباب بازی های اولیه

اسباب بازی های صدادار با چراغ سرگرمی خوبی هستند و مطمئنا جایگاه خود را دارند ، اما آنها به اندازه وسایلی  مانند برچسب ها، تیوب ها، خانه سازی، عروسک ها، ابزار، ماسه و آب متفکر خلاق بار نمی آورند. زمانی را برای نگاه کردن به بازی کودکتان اختصاص دهید و لیستی فوری از اسباب بازی ها تهیه کنید. با کدام اسباب بازی بیشتر بازی می کنند؟

کدام یک از اسباب بازی ها موجب تخیل شده و او را به سمت تجسم سازی پیش می برد؟ آیا برایتان امکان دارد اسباب بازی های محدود (مثلاً اسباب بازی دارای دکمه های یک یا دو کاره) را با اسباب بازی های خلاق و آزاد (مانند خانه سازی ها که محرک بازی خلاق هستند) کنید؟

پیشنهاد مشاور: افزایش خلاقیت کودکان | ۱۱ راه طلایی + ۱۲ بازی

۹. زمان تماشای تلویزیون را به حداقل برسانید.

ممکن است برای خانواده ها سخت باشد که زمان تماشای تلویزیون را همگی حذف کنند اما، می توانیم تلاش کنیم تا کودک مدت زمان کمتری پای تلویزیون بنشیند. به جای صرف زمان برای تلویزیون بهتر است این زمان صرف نقاشی، ساختن خانه از طریق خانه سازی ها یا انجام خمیر بازی شود. شما تا چه اندازه می تواند زمان تماشای تلویزیون یا ویدئو ها را کاهش دهید؟ این فعالیت به مرور باعث پرورش کودک خلاق می شود.

۱۰.چه ایده های دیگری برای افزایش خلاقیت کوکان دارید؟

روش های بسیار زیادی برای تشویق خلاقیت کودکان وجود دارد، امیدوارم برایتان مؤثر باشد و کارآیی آن برای شما به گوش من برسد! آیا شما مایلید براین ده روش برای افزایش خلاقیت کودکان بیفزایید؟ برای آشنایی با دیگر روش های پرورش خلاقیت در کودکان با ما همراه باشید.

پرورش خلاقیت در کودکان ابتدایی

در ادامه چند نکته برای پرورش خلاقیت در کودکان ابتدایی آورده شده است:

• فرصت‌های زیادی برای بازی و کاوش فراهم کنید. بازی یک راه عالی برای کودکان برای کشف جهان اطراف خود و پرورش تخیل خود است. به آنها اجازه دهید با مواد و وسایل مختلف بازی کنند و ببینند چه چیزی درست می کنند.
• از آنها بخواهید سوالات بپرسند. پرسیدن سوالات به کودکان کمک می کند تا جهان اطراف خود را بهتر درک کنند و راه های جدیدی برای فکر کردن در مورد چیزها بیاموزند. به آنها پاسخ های باز دهید که آنها را به فکر کردن و کشف بیشتر تشویق کند.
• به آنها اجازه دهید اشتباه کنند. اشتباه کردن بخشی طبیعی از فرآیند یادگیری است. به کودکان خود اجازه دهید اشتباه کنند و از آن درس بگیرند. آنها با این کار یاد می گیرند که چگونه از شکست های خود به عنوان فرصتی برای رشد استفاده کنند.
• به آنها بازخورد مثبت بدهید. بازخورد مثبت به کودکان کمک می کند تا اعتماد به نفس خود را در زمینه خلاقیت خود تقویت کنند. به آنها بگویید که ایده های آنها را دوست دارید و آنها را تشویق کنید تا به ادامه کار خود ادامه دهند.
• آنها را در معرض هنر و فرهنگ قرار دهید. قرار گرفتن در معرض هنر و فرهنگ می تواند به کودکان کمک کند تا دیدگاه های جدیدی را توسعه دهند و خلاقیت خود را پرورش دهند. آنها را به موزه ها، گالری های هنری و کنسرت ها ببرید.

پرورش خلاقیت کودکان با کاردستی

کاردستی یک فعالیت سرگرم کننده و خلاقانه است که می تواند به پرورش کودک خلاق کمک کند. کاردستی می تواند به کودکان کمک کند تا:

• خلاقیت خود را پرورش دهند. کاردستی به کودکان فرصت می دهد تا از تخیل خود استفاده کنند و چیزهای جدیدی خلق کنند و پرورش کودک خلاق را تجربه کنید.
• مهارت های حل مسئله خود را بهبود بخشند. کاردستی به کودکان کمک می کند تا راه حل هایی برای مشکلاتی که با آن روبرو می شوند پیدا کنند.
• مهارت های حرکتی خود را بهبود بخشند. کاردستی به کودکان کمک می کند تا مهارت های حرکتی ظریف و درشت خود را توسعه دهند.
• مهارت های همکاری خود را بهبود بخشند. کاردستی می تواند یک فعالیت گروهی عالی باشد که به کودکان کمک می کند تا با دیگران همکاری کنند.

منبع : پرورش کودک خلاق ✔️ ۱۰ روش قطعی روانشناسی

کم آموزی در کودکان، به معنای عدم برخورداری کافی از آموزش‌های لازم در زمینه‌های مختلف، می‌تواند پیامدهای منفی بسیاری برای فرد و جامعه داشته باشد.

کم آموزی می تواند تأثیرات منفی بر زندگی کودک داشته باشد. کودکان کم آموز ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند، در روابط اجتماعی خود با دیگران دچار مشکل شوند و در آینده در زمینه شغلی و اجتماعی خود با مشکل مواجه شوند.

کم آموزی در کودکان

کم آموزی در کودکان به وضعیتی گفته می شود که کودک در مقایسه با همسالان خود در مهارت های تحصیلی، اجتماعی و یا رفتاری، عملکرد پایین تری دارد. این وضعیت می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله مشکلات یادگیری، مشکلات عاطفی و یا مشکلات محیطی باشد.

علائم کم آموزی در کودکان می تواند متفاوت باشد و بسته به سن کودک، مهارت های تحصیلی و اجتماعی مورد انتظار و همچنین عوامل زمینه ای ایجاد کننده کم آموزی متفاوت باشد.

علل کم آموزی در کودکان

عوامل مختلفی می‌توانند در بروز کم آموزی در کودکان نقش داشته باشند. برخی از این عوامل عبارتند از:

• عوامل اقتصادی و اجتماعی: فقر، بیکاری، عدم دسترسی به امکانات آموزشی، و مشکلات خانوادگی، از جمله عوامل اقتصادی و اجتماعی هستند که می‌توانند منجر به کم آموزی در کودکان شوند.
• عوامل فردی: مشکلات جسمی و ذهنی، مانند اختلالات یادگیری، و همچنین مشکلات رفتاری و هیجانی، از جمله عوامل فردی هستند که می‌توانند باعث کم آموزی در کودکان شوند.
• عوامل آموزشی: کیفیت پایین آموزش، عدم توجه به تفاوت‌های فردی کودکان، و عدم انگیزه کافی در کودکان، از جمله عوامل آموزشی هستند که می‌توانند منجر به کم آموزی در کودکان شوند.

دقت داشته باشید که با تشخیص و درمان زودهنگام، می توان به کودکان کم آموز کمک کرد تا پیشرفت کنند و موفقیت تحصیلی و اجتماعی را کسب کنند. به منظور تشخیص دقیق و درمان تضمینی کم آموزی با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

علائم کم آموزی در کودکان

کودکان کم آموز، ممکن است علائم مختلفی از خود نشان دهند. برخی از این علائم عبارتند از:

• عدم پیشرفت تحصیلی: کودکان کم آموز، در مقایسه با سایر کودکان هم سن و سال خود، پیشرفت تحصیلی کمتری دارند. (کندی در یادگیری مفاهیم جدید، مشکل در خواندن، نوشتن و ریاضی، مشکلات در درک مطلب، مشکلات در حافظه و  مشکلات در تمرکز)
• مشکلات یادگیری: کودکان کم آموز، ممکن است در یادگیری مفاهیم مختلف، مانند خواندن، نوشتن، و ریاضی، دچار مشکل باشند.
• مشکلات رفتاری: کودکان کم آموز، ممکن است رفتارهای نامناسبی مانند پرخاشگری، بی‌توجهی، و انزوا را از خود نشان دهند. (پرخاشگری، بیش فعالی، گوشه گیری و اضطراب)
• مهارت های اجتماعی: مشکل در برقراری ارتباط با دیگران، مشکل در پیروی از قوانین و مقررات، مشکل در حل تعارضات و مشکل در سازگاری با محیط های جدید

درمان کم آموزی در کودکان

برای پیشگیری و درمان کم آموزی در کودکان، باید از عواملی که باعث بروز این مشکل می‌شوند، جلوگیری کرد. برخی از راهکارهای پیشگیری و درمان کم آموزی در کودکان عبارتند از:

• ارتقای سطح اقتصادی و اجتماعی جامعه: با رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی، می‌توان زمینه‌های لازم را برای دسترسی همه کودکان به آموزش‌های لازم فراهم کرد.
• شناسایی و رفع مشکلات جسمی و ذهنی کودکان: با شناسایی و رفع مشکلات جسمی و ذهنی کودکان، می‌توان از بروز کم آموزی در آنها جلوگیری کرد.
• ارتقای کیفیت آموزش: با ارتقای کیفیت آموزش، می‌توان به کودکان کمک کرد تا مفاهیم مختلف را به درستی بیاموزند.
• توجه به تفاوت‌های فردی کودکان: با توجه به تفاوت‌های فردی کودکان، می‌توان آموزش را به گونه‌ای ارائه داد که متناسب با نیازهای آنها باشد.
• ایجاد انگیزه در کودکان: با ایجاد انگیزه در کودکان، می‌توان آنها را به یادگیری تشویق کرد.

برخی از روش های درمانی که می تواند برای کمک به کودکان کم آموز استفاده شود عبارتند از:

• آموزش ویژه: آموزش ویژه می تواند به کودکان کم آموز کمک کند تا مهارت های تحصیلی و اجتماعی خود را بهبود بخشند.
• درمان رفتاری: درمان رفتاری می تواند به کودکان کم آموز کمک کند تا رفتارهای نامناسب خود را کنترل کنند.
• درمان دارویی: در برخی موارد، ممکن است استفاده از دارو برای کمک به کودکان کم آموز ضروری باشد.

دقت داشته باشید که با تشخیص و درمان زودهنگام، می توان به کودکان کم آموز و دیر آموز کمک کرد تا پیشرفت کنند و موفقیت تحصیلی و اجتماعی را کسب کنند. به منظور تشخیص دقیق و درمان تضمینی کم آموزی با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

علت یاد نگرفتن درس

یاد نگرفتن درس در کودکان می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی از دلایل رایج عبارتند از:

• اختلالات یادگیری: اختلالات یادگیری شرایطی هستند که می توانند توانایی کودک را در یادگیری و پردازش اطلاعات مختل کنند. برخی از اختلالات یادگیری شایع عبارتند از اختلال خواندن، اختلال نوشتن و اختلال ریاضی.
• عوامل عاطفی: عوامل عاطفی مانند اضطراب، افسردگی و استرس می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که با مشکلات عاطفی دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در تمرکز، توجه و پردازش اطلاعات مشکل داشته باشند.
• عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند فقر، سوء استفاده و بی سرپرستی می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که در محیط های نامساعد زندگی می کنند ممکن است فرصت های کمتری برای یادگیری داشته باشند و ممکن است از حمایت کافی برخوردار نباشند.
• عوامل پزشکی: برخی از شرایط پزشکی مانند اختلالات شنوایی، بینایی و یا مشکلات سلامت روان می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که با مشکلات پزشکی دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند و ممکن است نیاز به حمایت اضافی داشته باشند.

پیشنهاد مشاور: درمان کودکان دیرآموز | تمام نکات روانشناسی

علائم یاد نگرفتن درس در کودکان

علائم یاد نگرفتن درس در کودکان دیر آموز ابتدایی می تواند متفاوت باشد و بسته به سن کودک، علت یاد نگرفتن درس و شدت مشکل متفاوت باشد. برخی از علائم شایع یاد نگرفتن درس در کودکان عبارتند از:

• کندی در یادگیری مفاهیم جدید
• مشکلی در خواندن، نوشتن و ریاضی
• مشکلات در درک مطلب
• مشکلات در حافظه
• مشکلات در تمرکز
• رفتارهای نامناسب در کلاس
• عدم علاقه به مدرسه

در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان در یادگیری بهتر آورده شده است:

• با کودک خود در مورد مدرسه صحبت کنید. از او بپرسید که در چه زمینه هایی مشکل دارد و چه چیزی را می تواند برای کمک به او انجام دهید.
• با معلم کودک خود در ارتباط باشید. معلم کودک شما می تواند به شما کمک کند تا درک کنید که کودک شما در چه زمینه هایی مشکل دارد و چه کاری می توانید برای کمک به او انجام دهید.
• به کودک خود کمک کنید تا مهارت های مطالعه خود را بهبود بخشد. مهارت های مطالعه مانند سازماندهی، یادداشت برداری و مدیریت زمان می تواند به کودکان کمک کند تا در مدرسه موفق شوند.
• به کودک خود کمک کنید تا از مدرسه لذت ببرد. اگر کودک شما از مدرسه لذت می برد، احتمال بیشتری دارد که مشتاق یادگیری باشد.

کم آموزی در کودکان قابل درمان است؟

بله کم آموزی و دیر آموزی قابل درمان است. کم آموزی یک اختلال یادگیری است که باعث می‌شود کودک در یادگیری مهارت‌های تحصیلی، مانند خواندن، نوشتن و ریاضی، مشکل داشته باشد. این اختلال می‌تواند به دلایل مختلفی، مانند مشکلات ژنتیکی، آسیب‌های مغزی یا مشکلات محیطی، ایجاد شود.

درمان کم آموزی در کودکان معمولاً شامل ترکیبی از روش‌های زیر است:

• آموزش خصوصی: این روش شامل آموزش فردی کودک توسط یک متخصص آموزش ویژه است. متخصص آموزش ویژه می‌تواند با شناسایی نقاط ضعف کودک و ارائه روش‌های آموزشی مناسب، به او کمک کند تا مهارت‌های تحصیلی خود را بهبود بخشد.
• مداخلات گروهی: این روش شامل شرکت کودک در کلاس‌های آموزشی گروهی است که توسط یک متخصص آموزش ویژه برگزار می‌شود. این کلاس‌ها می‌توانند به کودک کمک کنند تا مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی خود را بهبود بخشد و با سایر کودکان دارای کم آموزی ارتباط برقرار کند.
• دارو درمانی: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی را برای کمک به بهبود عملکرد شناختی کودک تجویز کند.

مداخله زودهنگام در درمان کم آموزی بسیار مهم است. کودکانی که زودتر درمان می‌شوند، شانس بیشتری برای موفقیت در مدرسه و زندگی دارند.

تفاوت کم آموزی و دیر آموزی

کم آموزی و دیر آموزی دو اختلال یادگیری هستند که در ظاهر شبیه به هم هستند، اما تفاوت‌های مهمی بین آنها وجود دارد.

• کم آموزی به معنای عدم توانایی یادگیری است. کودکان کم آموز دارای بهره هوشی پایینی هستند و در تمام زمینه‌های یادگیری، از جمله خواندن، نوشتن، حساب کردن، مهارت‌های اجتماعی و مهارت‌های زندگی روزمره، با مشکلات جدی مواجه هستند.
• دیر آموزی به معنای کند بودن در یادگیری است. کودکان دیر آموز دارای بهره هوشی طبیعی هستند، اما در برخی زمینه‌های یادگیری، مانند خواندن، نوشتن، حساب کردن یا مهارت‌های زبانی، با مشکلاتی مواجه هستند. این مشکلات معمولاً در سنین مدرسه شروع می‌شوند و با گذشت زمان برطرف نمی‌شوند.

تفاوت‌های کلیدی بین کم آموزی و دیر آموزی عبارتند از:

1. سطح هوش: کودکان کم آموز دارای بهره هوشی پایینی هستند، در حالی که کودکان دیر آموز دارای بهره هوشی طبیعی هستند.
2. دامنه مشکلات: کودکان کم آموز در تمام زمینه‌های یادگیری با مشکلات جدی مواجه هستند، در حالی که کودکان دیر آموز ممکن است تنها در یک یا چند زمینه خاص با مشکلات یادگیری مواجه باشند.
3. شدت مشکلات: مشکلات یادگیری کودکان کم آموز معمولاً شدیدتر از کودکان دیر آموز است.
4. پیشرفت در یادگیری: کودکان کم آموز به طور کلی در یادگیری پیشرفت نمی‌کنند، در حالی که کودکان دیر آموز با کمک و آموزش مناسب می‌توانند در یادگیری پیشرفت کنند.

توجه داشته باشید که دیر آموزی و کم آموزی هر دو قابل درمان هستند، برای تشخیص دقیق و درمان قطعی این اختلال نیاز به نظر روانشناس متخصص کودک است. به این منظور با مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

منبع: کم آموزی در کودکان ✔️ درمان تضمینی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودکان و نوجوانان (ODD) نوعی اختلال رفتاری است که در آن کودکان و نوجوانان الگوهای رفتاری مکرر و مداوم از نافرمانی، بی‌توجهی و خصومت را نسبت به مراجع قدرت نشان می‌دهند. این رفتارها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• بحث و گفتگو با بزرگسالان
• امتناع از پیروی از دستورالعمل‌ها
• عمداً انجام کارهایی که باعث آزار دیگران می‌شود
• خشمگین یا کینه توز بودن
• لجبازی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی[۱] (ODD) یک اختلالی می باشد که بیشتر در کودکان و نوجوانان مشاهده می شود.

ویژگی های این اختلال عبارت از رفتار منفی، نافرمانی یا بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتار آزمایشی نرمال مشاهده شده در اکثر کودکان و در زمان های مختلف، بدتر می باشد. اکثر کودکان در دوره های مختلفی با مشکلاتی مواجه می شوند، به خصوص در طول دوره ۱۸ ماه تا سه سال و بعدا در طول دوره نوجوانی.

این دوره های سخت بخشی از فرآیند رشد نرمال مربوط به بدست آوردن احساس قوی تری نسبت به فردیت و جدا شدن از والدین می باشد.

با این وجود، اختلال بی اعتنایی و نافرمانی یک نوع رفتار بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتارهای فردی نرمال طولانی تر و شدیدتر می باشد، ولی آنقدر افراطی نمی باشد که شامل تخلف از قواعد اجتماعی یا حقوق دیگران باشد. راهنمای متخصصان سلامت روانی، راهنمای آماری و تشخیص اختلالات آماری، چهارمین چاپ، تجدید چاپ متنی[۲] (DSM – IV – TR)، ODD را به عنوان یکی از اختلالات رفتار مختل کننده دسته بندی کرده است.

[۱] Oppositional defiant disorder

[۲] Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders , fourth edition, text revision

عوامل و علائم

علائم اختلال اختلال بی اعتنایی و نافرمانی معمولاً در سنین ۶ تا ۸ سالگی شروع می شوند و در سنین نوجوانی به اوج خود می رسند. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

عوامل

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی به عنوان یک مشکل برای خانواده ها و نه برای افراد، نامگذاری شده است. این مشکل در خانواده هایی صورت می گیرد که برخی از فاکتورهای زیر یا تمامی آنها در آن خانواده وجود داشته باشند:

• محدودیت های اعمال شده از طریق والدین بیش از حد سخت گیرانه یا سهل انگار می باشند، یا با یک ترکیب ناسازگارانه از هر دو این موارد می باشند.
• زندگی خانواده بدون ساختار مشخص می باشد؛ قواعد، محدودیت ها و نظم ها نامعین می باشند یا به صورت ناسازگارانه ای اعمال می شوند.
• حداقل یکی از والدین، رفتار متضادی در تعاملات خودش با سایر افراد دارد.
• برای مثال، ممکن است که پدر یا مادر در مقابل کودک خودشان، جر و بحث های زیادی با همسایه ها، کارمندان مغازه، سایر اعضای خانواده و غیره داشته باشد.
• حداقل یکی از والدین به دلیل مشکلات عاطفی والدین (همانند افسردگی)، جدایی یا طلاق و یا ساعات کاری، به صورت فیزیکی یا عاطفی در دسترس کودک نمی باشند.

رفتار بی اعتنایی صورت گرفته از طرف کودک، می تواند یک رفتاری برای احساس ایمنی یا به دست آوردن کنترل باشد. همچنین این رفتار می تواند نشان دهنده تلاش برای جلب توجه یک سرپرست بی مسولیت و بی علاقه باشد.

همچنین ممکن است که فاکتورهای ژنتیکی در ODD وجود داشته باشند؛ به نظر می رسد که این اختلال در اغلب مواقع در خانواده ها صورت می گیرند. با این وجود، این الگو می تواند نشان دهنده رفتار انعکاسی باشد که از نسل های قبلی یاد گرفته شده است و منعکس کننده تاثیرات ژن یا ژن های اختلالی نباشد.

علائم

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی (ODD) یک اختلال رفتاری است که در آن کودکان و نوجوانان به طور مداوم و مکرر رفتارهای مقابله جویانه، چالش برانگیز و نافرمانی از بزرگسالان، به ویژه والدین و معلمان خود، نشان می دهند. این رفتارها می تواند شامل موارد زیر باشد: این رفتارها در مقایسه با حالت معمولی این رفتارها در کودکان دارای سن و سطح رشد مناسب، به میزان بیشتری در افراد ODD مشاهده شود.

یک الگوی رفتار منفی، خسمانه و بی اعتنایی که حداقل به مدت شش ماه به طول می کشد، و شامل چهار (یا بیشتر از چهار) مورد از موارد پایینی در کودک وجود دارد. کودک:

• کنترل وضعیت خودش را از دست می دهد
• بیش از حد به افراد بزرگسال اصرار می کند
• در اغلب مواقع نسبت به قواعد یا درخواست های افراد بزرگسال بی توجهی می کند
• به صورت تعمدی تلاش می کند تا افراد را تحریک کند
• به خاطر اشتباهات یا بدرفتاری های خودش، سایر افراد را سرزنش می کند
• در اغلب مواقع، به صورت سریع از طریق سایر افراد تحریک می شود
• در اغلب مواقع خشمگین و بی میل است
• در اغلب مواقع کینه توز است

به منظور تشخیص دادن اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودک، باید اختلالات رفتاری منجر ایجاد اختلال قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، آکادمیکی یا شغلی شود و این رفتار نباید صرفا در طول دوره های روان پریشی یا اختلال روانی صورت بگیرد.

در صورتی که فرد جوان ۱۸ ساله یا بزرگتر باشد، نباید معیارهای اختلال شخصیتی ضداجتماعی را داشته باشد

آمارها

فرض بر این است که اختلال بی اعتنایی و نافرمانی، تقریبا  در ۶% از کودکان ایالات متحده صورت می گیرد. این اختلال در بین افراد دارای وضعیت اقتصادی – اجتماعی پایین تر، در سطح گسترده تری رواج دارد.

در یکی از مطالعات صورت گرفته، در ۸% از کودکان مربوط به خانواده های کم درآمد، ODD تشخیص داده شده بود. این اختلال معمولا در سن شش سالگی کودک مشخص می شود.

قبل از سن نوجوانی (در ۹ تا ۱۲ سالگی) میزان تشخیص این اختلال در پسران بیشتر از دختران می باشد، ولی میزان این تشخیص در دوره نوجوانی، ما بین دختران و پسران یکسان می باشد.

تخمین زده شده است که در حدود یک سوم از کودکانی که دارای اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) هستند، همچنین دارای ODD هم می باشند. کودکانی که ODD دارند، در اغلب موارد به عنوان افراد مضطرب یا افسرده هم شناخته می شوند.

• علت شب ادراری در کودکان
• آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان
• بازی درمانی برای کودکان بیش فعال ✔️ نقاشی، بازی و کاردرمانی
• کاردرمانی کودکان چیست✔️ درمان تضمینی روانشناسی
• رژیم غذایی سالم برای کودکان ✔️ برنامه غذایی از تولد تا دبستان

درمان اختلال نافرمانی مقابله ای در کودکان

درمان اختلال بی اعتنایی و نافرمانی بر روی هر دو مورد کودک و والدین متمرکز است. اهداف درمانی شامل کمک به کودک برای احساس محافظت شدن و ایمنی و آموزش به وی برای داشتن رفتار مناسب می باشد. ممکن است که والدین به یادگیری نحوه اعمال محدودیت های مناسب برای یک کودک و نحوه برخورد با کودک دارای رفتار ODD نیاز داشته باشند.

همچنین آنها ممکن است که به یادگیری نحوه آموزش و اجرای رفتار مورد دلخواه نیاز داشته باشند. همچنین والدین در مشکلاتی که منجر به فاصله گرفتن آنها از کودک می شود، به کمک نیاز دارند. چنین مشکلاتی می توانند شامل الکلیسم یا وابستگی به دارو، افسردگی و یا مشکلات مالی باشد.

در برخی از موارد، کمک های قانونی و اقتصادی می توانند لازم باشند. برای مثال، یک مادر مجرد می  تواند به کمک های قانونی نیاز داشته باشد تا از طرف پدر کودک، حمایت هایی را برای کودک خودش به دست بیاورد. نیاز نداشته باشد که در دو جا کار بکند و می تواند بعد از ظهرها در خانه بماند و در کنار فرزند خودش باشد.

معمولا رفتار درمانی[۱] در درمان ODD مفید می باشد. رفتار درمانی بر روی تغییر رفتارهای خاص تمرکز می کند و بر روی تحلیل سابقه رفتاری یا سال های اولیه زندگی وی متمرکز نمی شود. تئوری مربوط به رفتار درمانی عبارت از این است که فرد می تواند مجموعه متفاوتی از رفتارها را یاد بگیرد تا آنها را جایگزین رفتارهایی بکند که منجر به ایجاد مشکلات می شوند. در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان مبتلا به اختلال ODD آورده شده است:

• صبور باشید و انتظارات واقع بینانه داشته باشید.
• قوانین و انتظارات خود را واضح و روشن بیان کنید.
• از عواقب منطقی و ثابت برای رفتارهای ناپسند استفاده کنید.
• به کودک خود توجه مثبت نشان دهید.
• در صورت نیاز از کمک متخصصان کمک بگیرید.

درمان اختلال نافرمانی مقابله ای معمولاً شامل ترکیبی از درمان های زیر است:

• آموزش والدین: این نوع درمان به والدین کمک می کند تا درک کنند که چگونه با رفتارهای نافرمانی کودک خود کنار بیایند. والدین می آموزند که چگونه قوانین و انتظارات واضحی را تعیین کنند، چگونه به طور موثر با رفتارهای نافرمانی برخورد کنند و چگونه مهارت های ارتباطی مثبت را با کودک خود توسعه دهند.
• رفتار درمانی شناختی (CBT): CBT یک نوع روان درمانی است که به کودکان کمک می کند تا الگوهای فکری و رفتاری خود را تغییر دهند. CBT برای کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای می تواند برای کمک به آنها در یادگیری نحوه کنترل خشم، حل مشکلات و بهبود مهارت های اجتماعی مفید باشد.
• دارو درمانی: درمان دارویی اختلال نافرمانی مقابله ای توصیه نمی شود. با این حال، در برخی موارد، داروها ممکن است برای کمک به کنترل علائم شدیدتر، مانند پرخاشگری یا خشم مفید باشند.

اختلال نافرمانی مقابله ای در نوجوانان

اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) یک اختلال رفتاری است که در آن نوجوان به طور مکرر و مداوم رفتارهای نافرمانی، لجبازی، پرخاشگری و خصمانه از خود نشان می دهد. این رفتارها معمولاً در خانه و در تعامل با والدین و سایر اعضای خانواده دیده می شوند، اما ممکن است در مدرسه و سایر محیط های اجتماعی نیز مشاهده شوند.

علائم اختلال ODD در نوجوانان عبارتند از:

• عصبانیت، تحریک پذیری و خشم
• لجبازی و سرپیچی از دستورات
• کینه توزی و انتقام جویانه بودن
• پرخاشگری کلامی یا فیزیکی
• عمداً کارهایی انجام دادن که باعث آزار دیگران می شود
• متهم کردن دیگران به رفتارهای نادرست

اختلال نافرمانی مقابله ای در بزرگسالان

اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) یک اختلال رفتاری است که با رفتارهای نافرمانی، تحریک پذیری و خصومت مشخص می شود. این اختلال معمولاً در دوران کودکی تشخیص داده می شود، اما می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.

علائم اختلال ODD در بزرگسالان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عصبانیت و تحریک پذیری بیش از حد
• بحث و جدل با دیگران، به ویژه با افرادی که قدرت دارند
• سرپیچی از قوانین یا دستورات
• عمداً دیگران را آزار دادن یا ناراحت کردن
• سرزنش دیگران برای اشتباهات خود

اختلال نافرمانی مقابله ای در بزرگسالان می تواند مشکلات زیادی در زندگی فرد ایجاد کند، از جمله:

• مشکلات در روابط شخصی و کاری
• مشکلات قانونی
• سوء مصرف مواد
• مشکلات سلامت روان

علت اختلال نافرمانی مقابله ای در بزرگسالان به طور کامل مشخص نیست، اما عوامل مختلفی ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند، از جمله:

• عوامل ژنتیکی
• مشکلات عصبی
• مشکلات خانوادگی
• سوء استفاده یا غفلت در دوران کودکی

درمان اختلال ODD در بزرگسالان معمولاً شامل ترکیبی از درمان های روانشناختی و دارویی است. درمان های روانشناختی می تواند به فرد کمک کند تا مهارت های مقابله با خشم و حل مسئله را بیاموزد. داروها نیز می توانند به کاهش علائم اختلال ODD، مانند تحریک پذیری و خشم، کمک کنند.

تفاوت اختلال سلوک و نافرمانی مقابله ای

اختلال سلوک (CD) و اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه (ODD) دو اختلال رفتاری هستند که در کودکان و نوجوانان شایع هستند. هر دو اختلال با رفتارهای پرخاشگرانه و چالش‌برانگیز مشخص می‌شوند، اما تفاوت‌های مهمی بین آنها وجود دارد.

• شدت اختلال سلوک از  اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه بیش تر است و درمان قطعی ندارد و باید همواره آن را کنترل کرد در حالی که اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه قابل درمان است.
• سن شروع اختلال سلوک ۱۰ تا ۱۳ سالگی است در حالی که نافرمانی مقابله ای ۸ تا ۱۲ سالگی ایجاد می شود.

پیشگیری

پیشگیری از ODD با یک مراقبت مناسب شروع می شود. در صورت امکان، خانواده ها و مراقبانی که با آنها برخورد دارند، باید مراقب هر نوع مشکلی باشند که می تواند برای ارائه ساختار و توجه مورد نیاز از طرف والدین، موانعی را ایجاد کند.

تشخیص اولیه ODD و ADHD یک مورد الزامی برای به دست آوردن کمک برای کودک و خانواده می باشد که تا حد ممکن باید سریعا انجام شود. با مشخص شدن و درمان ODD در مراحل اولیه، توانایی کودک برای ایجاد الگوهای سالم در برخورد با سایر افراد افزایش می یابد.

منبع : اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودکان و نوجوانان✔️ نافرمانی مقابله ای