درمان اعتیاد رفتاری

درمان اعتیاد رفتاری

اعتیاد رفتاری چیست و در مورد روش های درمانی اعتیاد رفتاری چه چیزهایی می دانید؟ واژه اعتیاد افراد را به یاد مواد مخدر می اندازد اما امروزه خانواده ها و افراد درگیر اعتیادهای جدیدی می شوند که به اعتیاد های رفتاری معروف هستند، اعتیادهای رفتاری شامل اعتیاد به قمار، اعتیاد به رابطه جنسی، اعتیاد به اینترنت و غیره می شود.

برای درمان اعتیاد رفتاری، می توان از درمان های سنتی و شناخته شده در زمینه اعتیاد به مواد مخدر، الکل و داروهای اعتیاد آور استفاده کرد، هم چنین برای درمان اعتیاد رفتاری روش های درمانی نوینی طراحی شده است که در ادامه این مقاله به بررسی آن ها می پردازیم و مطالعه آن می تواند برای شما مفید باشد.

درمان اعتیاد رفتاری، قدم اول شناخت اعتیاد رفتاری

بسیاری از افراد اعتیاد رفتاری را نمی شناسند و در مورد آن هیچ آگاهی ندارند به همین دلیل این مسئله توسط افراد و خانواده ها نادیده گرفته می شود. در این خصوص باید آگاهی و اطلاعات خود را افزایش دهید و با علائم و نشانه های اعتیاد آشنا شوید.

اعتیاد رفتاری متنوع است و هر کدام از انواع آن نشانه های مخصوص به خودشان را دارند به عنوان مثال علائم اعتیاد جنسی با اعتیاد به اینترنت متفاوت می باشد. به طور کلی مهم ترین نشانه های اعتیاد رفتاری شامل موارد زیر می شود:

  • درگیری ذهنی در مورد رفتار
  • ناتوانی کنترل بر فعالیت مورد نظر
  • ایجاد آسیب های مالی و جانی برای خود و اطرافیان

علائم و عوارض اعتیاد رفتاری

اعتیاد رفتاری با علائم و عوارضی همراه می باشد اما شدت و تعداد دفعات اعتیاد رفتاری در افراد مختلف، متفاوت است به همین دلیل اعتیاد رفتاری مانند اعتیاد به الکل اختلالاتی در عملکرد زندگی افراد به وجود می آورد که برخی از آن ها عبارت اند از:

  • درگیر فکری با فعالیت حتی در صورتی که آن زمان فعالیت انجام داده نمی شود.
  • دفعات انجام کار افزایش یافته، حتی زمان انجام فعالیت هم ممکن است افزایش یابد.
  • درگیر وسواس فکری عملی می شود و حس اجبار به سراغش می یابد تا به طور مکرر این رفتار را انجام دهد.
  • نسبت به دفعات قبلی، افزایش مدت زمان و دفعات صورت می گیرد.
  • ممکن است فرد مبتلا به اعتیاد رفتاری، خانواده و اطرافیانش با خطرات مالی و جانی رو به رو شوند.
  • بدون توجه به خطرات و عوارض آن، این رفتار به صورت مکرر و افزایشی انجام می شود.
  • منجر به بروز مشکلاتی در جنبه های مختلف زندگی از جمله شغلی، تحصیلی و روابط می شود.
  • در درمان اعتیاد رفتاری موفق نیست و تلاش ها بی نتیجه است.
  • تصمیم در خصوص ترک اعتیاد می گیرد اما در قطع یا کاهش آن فعالیت ناتوان است.

اگر علائم و نشانه های اعتیاد را در انجام رفتارهایی نظیر قمار، سکس، بازی های ویدیویی و غیره تجربه می کنید برای جلوگیری از پیشرفت و پیشگیری باید از مشاور و روانشناس کمک بگیرید تا اعتیاد را به موقع تشخیص دهند و برای رفع آن اقداماتی را انجام دهید.

روش های درمان اعتیاد رفتاری

اعتیاد رفتاری هر کدام ویژگی های خاص خودشان را دارند و روش های درمانی آن ها متفاوت است. در صورتی که فرد در برابر رفتارهای منفی و تکرار شونده تسلیم شود، با آسیب های روانی بسیاری رو به رو خواهد شد.

در این شرایط باید نشانه های اعتیاد رفتاری را شناخت و برای کاهش و توقف آن تلاش نمود، هم چنین هدف از این روش ها جلوگیری از تکرار خارج از کنترل فعالیت و کاهش و توقف آن است.

روان درمانی فردی

روان درمانی فردی در خصوص اعتیاد رفتاری به شیوه درمان شناختی رفتاری استفاده می شود. در این روش درمانگر ابتلا مسائلی مانند شرایط روانی، شرایط پزشکی، مصرف مواد و اعتیاد به الکل و شرایط خانوادگی را مورد بررسی قرار می دهد و در این زمینه سوالاتی را می پرسد.

این سوالات به درمان گر کمک می کند تا شیوه درمانی مناسبی را انتخاب نماید و هم چنین به تغییر رفتار فرد کمک کند.

درمان به این روش بر روی افکار فرد تمرکز می کند زیرا نحوه تفکر فرد بسیار مهم است و عامل تعیین کننده نوع رفتار و احساسات فرد می باشد. با تغییر رفتار مثبت به جای رفتار منفی می توان منجر به تغییر رفتار فرد شد. هم چنین درمانگر در این روش با بررسی و ارائه راهکارهایی به فرد کمک می کند که در زیر مواردی بیان شده است:

  • درمانگر به بررسی افکار اعتیادی می پردازد و سعی می کند ریشه و علل اصلی گرایش به سمت اعتیاد رفتاری را پیدا کند.
  • تلاش می کند رفتارهای منفی را درمان کند و اعتیاد به این رفتارها را رفع نماید و رفتارهای مثبت را جایگزین رفتار منفی کرده و با تمرین سعی دارد رفتارهای مثبت تداوم بیش تری داشته باشد.
  • در جلسات درمانی آموزش هایی در خصوص مقابله با وسوسه صورت می گیرد و هم چنین به افراد یاد می دهد چطور از بازگشت خود به سمت اعتیاد رفتاری پیشگیری نمایید.

درمان گروهی

در درمان گروهی، چند درمانجو با هدایت یک درمانگر مورد درمان قرار می گیرند و سعی می کنند تجربیات خود را به اشتراک بگذارند. جلسات گروهی در کنار روان درمانی استفاده می شود.

افرادی که درگیر اعتیاد رفتاری مانند سایر اعتیاد ها شده اند در این جلسات شرکت می کنند تا با روش های مقابله ای به خوبی آشنا شوند  و با کمک تجربیات دیگران، ترک و درمان بهتری داشته باشند و برای ترک و درمان تشویق شوند.

جلسات خانواده درمانی

زمینه های محیطی و خانوادگی در شکل گیری رفتار تاثیر بسیاری دارد، هم چنین اعتیاد رفتاری، آسیب ها و خطراتی برای فرد و خانواده اش ایجاد می کند. به همین دلیل استفاده از جلسات خانواده درمانی اهمیت بسیاری دارد، زیرا بسیاری از خانواده ها با این اعتیاد آشنا نیستند و نمی دانند چطور باید با عزیزانشان برخورد کنند.

این عدم آگاهی آن ها ممکن است رفتارهای نامناسبی به وجود آورد و باعث تشدید اعتیاد فرد شود. شرکت در جلسات خانواده درمانی به آگاهی آن ها می افزاید و باعث می شود اطلاعات آن ها در این خصوص افزایش یابد، برگزاری این جلسات بر روی روند درمان تاثیر بسیاری می گذارد و مفید است.

تکنیک های هنر درمانی

فرد در تکنیک هنردرمانی از خلاقیت خود استفاده می کند و سعی می کند در قالب آثار هنری، درونیات خود را به نمایش بگذارد.

در حقیقت فردی که به اعتیاد رفتاری مبتلا شده است سعی می کند عمیق ترین احساساتش را نسبت به فعالیت اعتیادآور در کار هنری نشان دهد و از روش هایی مانند تخیل فعال، گشتالت و دست سوم استفاده می کند. البته در ایران از این روش به ندرت استفاده می شود و درمانگران معدودی از هنر درمانی برای ترک اعتیاد استفاده می کنند.

مراقبه

با استفاده از تکنیک های ذهن آگاهی، مراقبه و تنفس صحیح می توان سلامت روان را تقویت کرد این روش برای ارتقا بهزیستی موثر می باشد و به شما کمک می کند تا آگاهی خود را افزایش دهید و به جای فرار از موقعیت و نادیده گرفتن تجربیات سعی کنید اطلاعات خود را بروز کنید.

در این شرایط به احساسات و تجربیات خود اجازه می دهید تا به صورت دقیق و صحیح مورد استفاده قرار گیرند در نتیجه سعی کنید راه حل ها و راهکارهای صحیح را برای ترک به کار گیرید، زیرا این امر به حل مشکلات کمک می کنید و در نهایت می توانید ترک اعتیاد موفقیت آمیزی داشته باشید.

پیگیری درمان اعتیاد رفتاری

بعد از این که دوره درمان کامل شد، درمان جو باید پیگیری لازم را انجام دهد تا دوباره به سمت اعتیاد بازنگردد، این پیگیری می تواند با شرکت در جلسات حضوری، تلفنی و نظارت اطرافیان صورت گیرید.

هم چنین زمانی که اعتیاد رفتاری مورد درمان قرار می گیرد در طی دوره های روان درمانی فردی، خانواده درمانی و گروه درمانی مورد پیگیری قرار می گیرد تا پیشگیری های لازم صورت گرفته و فرد دوباره به سمت اعتیاد برنگردد.

روش های مقابله ای و تمریناتی که در دوره درمان آموزش داده شده و مورد استفاده قرار می گیرند بعد از دوره دوباره مورد پیگیری قرار گرفته تا فرد ترک موفقیت آمیزی داشته باشد.

روش هایی که در این مقاله بیان شد غیردارویی می باشند و امروزه بیشتر از متدهای روان درمانی برای درمان و ریشه یابی مشکلات روانی و رفتاری استفاده می شود از این روش های می توان به درمان شناختی رفتاری اشاره نمود.

آشنایی با مرکز مشاوره ستاره ایرانیان

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان از مشاوران و متخصصان با تجربه تشکیل شده اند و خدماتی در زمینه های روانشناسی اعم از خانواده، ازدواج، اعتیاد، جنسی، کودک، مشاوره شغلی، تحصیلی و غیره انجام می دهند و از بهترین و جامع ترین مراکز خدمات روانشناسی می باشند.

خدمات این مرکز در بالاترین سطح کیفیت ارائه می شود و مراجعین می توانند با استفاده از ابزارهایی مانند تلفن و اینترنت به مراجعین کمک کرده تا در کمترین زمان با مشاوران ارتباط گیرند و مشکلاتشان را حل نمایند.

منبع : درمان اعتیاد رفتاری

روش های اعجاز آور کنترل خشم

روش هایی مفید و موثر برای کنترل خشم

خشم یک احساس کاملا طبیعی و نرمال است که به خودی خود مثبت است، زیرا به شما کمک می کند که از خود در برابر خطرات احتمالی محافظت کنید. این احساس زمان و مکان خاصی ندارد و ممکن است در هر زمانی به سراغ شما بیاید احساس خشم در مواقعی خطرناک و بحران آفرین می شود که منجر به پرخاشگری، درگیری و دعوا شود.

در واقع کنترل خشم شما را یاری می کند که کاری نکنید که بعدا از انجام آن احساس پشیمانی کنید. پیش از این که احساس خشم و عصبانیت بر شما چیره شود می توانید از استراتژی های خاصی برای کنترل آن استفاده کنید. در ادامه به معرفی این استراتژی ها خواهیم پرداخت.

چگونه باید بر خشم خود کنترل داشته باشیم؟

شمارش معکوس:

شمردن به صورت معکوس از ۱ تا ۱۰ به شما کمک می کند تا بیشتر بتوانید شرایط را بازیابی کنید. اگر احساس می کنید به معنای واقعی عصبانی هستید و از شدت عصبانیت مثل یک توپ در حال انفجار هستید بهتر است از ۱ تا ۱۰ شروع به شمارش معکوس کنید.

وقتی شروع به شمردن می کنید تپش قلب شما به حالت عادی و نرمال خود بر می گردد و احساس عصبانیت شما فروکش می کند.

تنفس آگاهانه:

در فرآیند عصبانیت به صورت ناخودآگاه تنفس شما تند تند و کم عمق می شود. اگر سعی کنید نفس های شمرده شمرده و طولانی بکشید به مرور احساس آرامش پیدا خواهید کرد.

سعی کنید هوا را از بینی های خود به داخل بکشید، اندکی مکث کنید و سپس بازدم را از دهان خود انجام دهید. انجام این تمرین به فروکش کردن حس عصبانیت شما کمک شایانی خواهد کرد.

پرت کردن حواس با فعالیت:

فعالیت های بدنی می توانند از عصبانیت شما تا حدود زیادی بکاهند. دوچرخه سواری، پیاده روی و انجام فعالیت هایی از این قبیل موجب می شود مقدار خون بیشتری به بدن شما پمپاژ شود و احساس عصبانیت و گرفتگی روانی خود را از دست بدهید.

تکرار جملات و تلقین:

برای این منظور لازم است به دنبال عبارت یا جمله ای باشید که به شما کمک کند در مواقع عصبانیت آرام شوید.

وقتی احساس عصبانیت و ناراحتی پیدا کردید این جمله ها را تکرار کنید و به معنای آن ها فکر کنید. این جمله ها می توانند ( همه چیز به روال عادی برخواهد گشت )، ( من آرام و خوشحال هستم ) و ( هیچ چیز و هیچ کسی نمی تواند آرامش مرا بهم بریزد ) باشد.

فرار ذهنی:

چگونه باید بر خشم خود کنترل داشته باشیم؟ شما می توانید به یک کنج آرام و دنج بروید و چشمان خود را ببندید و خود را در یک صحنه آرامش بخش تصور کنید. برای این که در این تصویر خیالی غرق شوید بهتر است به جزئیات این صحنه بیش تر تمرکز کنید. تصور رنگ و شفافیت آب رودخانه، ارتفاع کوه ها، تعداد و صدای جیر جیرک ها و … می توانند این جزئیات را تشکیل دهند.

گوش دادن به موسیقی:

اجازه دهید موسیقی مورد علاقه شما به شما احساس آرامش را القا کند. استفاده از هندزفری و یا حتی رانندگی با صدای ضبطی که موسیقی مورد علاقه تان را پخش می کند می تواند شما را از احساس بد و منفی که دارید دور کند.

چند لحظه سکوت :

وقتی به شدت از شرایط موجود عصبانی هستیم و نمی دانیم چگونه باید بر خشم خود کنترل داشته باشیم؟ حتما وسوسه می شویم که هر چیزی به ذهنمان می رسد را به زبان بیاوریم و حسابی خودتان را خالی کنیم اما در لحظه نمی دانیم که این کار به جای این که به نفع ما باشد به ضرر ما خواهد بود.

چرا که ممکن است حرف هایی به زبان بیاورید که بعد ها از به یاد آوردن آن ها شرمنده شوید و نتوانید شرایط را به حالت قبلی برگردانید.

در این مواقع بهتر است تصور کنید لب هایتان با چسب بسته شده است. سکوت کردن به شما این فرصت را دهد که نسبت به هر حرفی از پیش تفکر کنید.

وقت بگذران:

بهتر است به وجود خودتان کمی استراحت بدهید. سعی کنید از جمع به دور باشید تا بتوانید اتفاقات اخیر در ذهن خود مرور و ارزیابی کنید و احساسات خود را به حالت نرمال و خنثی برگردانید ممکن است این احساس به قدری برای شما آرامش بخش باشد که تمایل داشته باشید هر روز آن را در برنامه خود بگنجانید.

برای کاری اقدام کنید:

عصبانیت در واقع مقدار زیادی انرژی ذخیره شده در شماست که تمایل دارد به بدترین شکل مثل یک دعوای لفظی مفصل یا درگیری و ضرب و شتم تخلیه شود اما قبل از وقوع چنین مواردی بهتر است تصمیم بگیرید انرژی خود را برای یک اقدام مثبت خرج کنید.

جمع کردن زباله های رها شده در طبیعت و خرید کردن برای افراد نیازمند دو نمونه از اقدامات سازنده در جهت رفع عصبانیت می باشند.

نوشتن روزانه:

بعضی چیزها را نمی توان گفت و ابراز کرد. این احساسات را بهتر است بنویسید و احساسات خود را روی کاغذ منتقل کنید. نوشتن احساسات و روی کاغذ آوردن آن ها می تواند به شما کمک کند تا آرامش خود را دوباره به دست آورید.

پیدا کردن راه حل های فوری:

شاید از این موضوع عصبانی باشید که چرا فرزندتان قبل از این که اتاقش را مرتب کند با دوستانش به سینما رفته. در چنین مواقعی بهتر است در اتاقتان را ببندید. دور شدن از منبع عصبانیت باعث می شود راحت تر فکر کنید و نسبت به امور تصمیم گیری کنید.

تکرار پاسخ :

اگر آن چه بعدا قرار است بگویید را بارها با خود تمرین و تکرار کنید می توانید از بروز یک مشکل جدی جلوگیری کنید. این کار در واقع به شما فرصت می دهد تا چندین و چند راه حل پیدا کنید و در مواقعی که مشکلی بروز می دهد مستاصل و درمانده نباشید.

علامت توقف را برای خود بازیابی و تصویر سازی کنید:

تصور کردن یک نماد جهانی برای فروکش کردن عصبانیت به شما کمک می کند تا آرامش از دست رفته خود را به دست آورید. این نماد در واقع به این معناست که بهتر است چند لحظه همه چیز را متوقف کنید و فقط و فقط به همه چیز فکر کنید و عواقبشان را بسنجید.

تغییر روال:

اگر از روال تکراری امور خسته شده اید بهتر است آن ها را تغییر دهید تا کمتر دچار عصبانیت شوید. به عنوان مثال اگر از راندمان کاری آهسته خود عصبانی می شوید بهتر است ترتیبی صورت دهید تا با نوشیدن یک فنجان قهوه و سرگرمی های مهیج انرژی و راندمان کاری خود را دو چندان کنید.

صحبت کردن با یک دوست صمیمی:

در بحران ها و حوادث دوستان خوب از مواردی هستند که می توانند تا حدود زیادی شرایط را برای شما راحت تر کنند. دوست شما احتمالا با عصبانیت و تنش به قضیه نگاه نمی کند و سعی دارد عصبانیت و استرس شما را نیز از بین ببرد و به شما کمک کند تا بهتر تصمیم گیری کنید

خندیدن:

یک روحیه شاد می تواند دشمن عصبانیت باشد. حتما درباره جمله ( خنده بر هر درد بی درمان دواست شنیده باشید ) اگر درباره موضوعی ناراحت هستید سعی کنید یک موضوع خنده دار را به یاد بیاورید تا نسبت به عصبانیت خود آرام باشید.

شکر گزاری و سپاس گزاری را تمرین کنید:

اگر به اشتباه بودن موضوعی پی بردید سعی کنید در همان لحظه به چیزی که درست است متمرکز شوید. درک کردن این موضوع که تا چه اندازه از چیزهای خوب در زندگی خود برخوردار هستید به شما کمک می کند که نسبت به خشم خود کنترل داشته باشید و شرایط را تعدیل کنید.

یک تایمر تنظیم کنید :

معمولا در هنگام عصبانیت اولین عبارتی که به ذهنتان می آید بدترین عبارتی است که می تواند از دهان شما خارج شود. پس بنابراین بهتر است قبل از شروع به صحبت کردن زمان مشخصی به خود اختصاص دهید. این زمان شما را یاری می کند تا با آرامش بیشتری عمل کنید.

نامه بنویسید:

اگر کسی شما را عصبانی کرده برایش یک نامه بنویسید و سپس آن را پاره کنید و از بین ببرید.

می توانید در آن نامه به هر شیوه ای که آرامتان می کند با او صحبت کنید پس خجالت نکشید! این کار برای تعدیل عصبانیت شما بسیار مجرب و سازنده است.

تصور کنید که فرد مقابل را می بخشید :

بخشیدن کسی که در حق شما ظلم کرده توانایی بسیار مهمی است که هر فردی نمی تواند آن را داشته باشد اگر فکر می کنید نمی توانید او را ببخشید دست کم تصور کنید که او را می بخشید و پس از آن می بینید که خشمتان تا چه اندازه فروکش می کند. پس از این کار می توانید تصمیم بگیرید که به طور واقعی او را می بخشید یا خیر.

برای همدلی کردن تمرین کنید:

سعی کنید با شخص مقابل خود همزاد پنداری کنید و برای چند دقیقه کوتاه خود را به جای او بگذارید. پس از این کار ممکن است یه درک جدیدی برسید و آن قدر ها هم از دست او عصبانی نباشید. انسان ها به اندازه رنجی که می کشند دیگران را آزار می دهند و البته گاهی اوقات خودشان هم متوجه آزاری که نسبت به دیگران دارند نیستند.

عصبانیت خود را ابراز کنید:

اصلا اشکالی ندارد که به فرد مقابل بگویید چه احساسی دارید البته به شرط این که از طریق راه درست پیش بروید. در این باره می توانید از یک متخصص یا یک دوست معتمد و دانا بخواهید به شما کمک کند تا یک پاسخ محترمانه و اما قاطع به فرد مقابل بدهید.

داد و فریاد و بلوا مشکلی را حل نخواهد کرد و چه بسا آتش را شعله ور تر خواهد کرد اما گفت و گوی منطقی و عاقلانه می تواند خشم افراد را کاهش دهد و جو را آرام کند.

یک سرگرمی خلاقانه و مورد علاقه پیدا کنید:

پیش تر گفتیم که گاهی انرژی ذخیره شده ای که خشم را در بر دارد می تواند به یک خروجی مثبت تبدیل شود. می توانید از این انرژی در جهت باغبانی کردن، نقاشی کشیدن و یا حتی شعر نوشتن کمک بگیرید. احساسات برای افراد خلاق و هنرمند به منزله بنزین برای ماشین عمل می کند

کلام آخر:

خشم نوعی احساس است که همه ی انسان ها دست کم یک بار آن را تجربه می کنند. هرگاه احساس کردید احساس خشم شما در حال تبدیل شدن به طغیان است و وضعیت رو به قرمزی در پیش رو دارید به دنبال یک راه حل سالم برای تخلیه ی آن باشید.

اگر نکاتی که در مقاله ی فعلی خواندید به شما کمکی نکرد پیشنهاد می کنیم با پزشک متخصص در این باره مشورت کنید.

منبع : روش های اعجاز آور کنترل خشم

خوراکی های مضر برای کودکان

خوراکی های مضر برای کودکان

تنقلات سالم برای کودکان تاثیر مستقیم و زیادی در سلامتی آن ها دارد، پس بهتر است در برنامه غذایی بچه ها از مواد غذایی سالم استفاده کرد. برای رشد خوب و نرمال، کودکان باید یک برنامه غذایی سالم و متنوع که شامل گروه های مختلف غذایی است، داشته باشند.

از آن جا که اکثر کودکان علاقه بسیار زیادی به خوراکی هایی مثل چیپس، پفک، فست فود ها و غیره دارند که اکثر آن ها نیز مضر می باشند، لازم است که والدین با نظارت مناسب روی غذای کودک، این گونه مواد را با تنقلات سالم جایگزین کنند.

در این مطلب قصد داریم، خوراکی های مفیدی که می توان جایگزین خوراکی های مضر کرد را معرفی کنیم.

خوراکی های مضر برای کودکان

انواع آب میوه های صنعتی و نوشابه

آب میوه های صنعتی به هیچ وجه نباید در برنامه غذایی کودکان زیر یک سال قرار بگیرید، حتی افراد مسن نیز مجاز به نوشیدن آب میوه نیستند. مواد موجود در نوشابه ها و نوشیدنی های ورزشی می تواند باعث مسمومیت غذایی شده و هم چنین تاثیرات بدی روی سیستم عصبی، حافظه و پوست کودکان داشته باشد.

این گونه نوشیدنی ها کالری و قند بسیار بالایی دارند اما هیچ گونه مواد معدنی ویتامینی را تامین نمی کنند، قند بالای این نوشیدنی ها می تواند منجر به پوسیدگی دندان کودک نیز شود.

بهتر است به جای استفاده از این نوع نوشیدنی ها از اسموتی میوه ای همراه با ماست یا شیر یا آب گازدار استفاده کنید.

عسل

در حالی که عسل یک ماده بسیار مغذی برای بزرگسالان است، اما می تواند برای کودکان زیر یک سال بسیار خطرناک باشد. عسل حاوی باکتری هایی است که باعث ایجاد بیماری بوتولیسم در نوزاد می شود، این باکتری بر سیستم ایمنی بدن کودک اثر منفی دارد و باعث مشکلات تنفسی و ضعف عضلانی در آن ها می شود.

برای کودکان زیر یک سال بهتر است از میوه ای خرد شده که هم منبع ویتامین هستند و هم شیرینی طبیعی دارند استفاده شود. کودکان بعد از یک سالگی می توانند عسل بخورند.

ماست صنعتی کودکان

ماست صنعتی طعم دار که مخصوص کودکان تولید می شود و اغلب آن را با نام دنت می شناسیم، یکی از انواع خوراکی های مضر برای کودکان است،

زیرا در این گونه ماست ها از رنگ های مصنوعی استفاده می شود که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژیک یا حتی بیش فعالی در کودک شود، هم چنین قند موجود در این محصولات برای کودک مضر است.

این در حالی است که ماست معمولی یک چاشنی خوشمزه و سالم برای کودک است. می توان برای کودکان بالای یک سال با استفاده از کشمش، عسل یا میوه، ماست را طعم دار کرده و در برنامه غذایی کودک قرار داد.

پاپ کورن صنعتی

یکی دیگر از خوراکی های مورد علاقه کودکان در میان وعده ها، پاپ کورن است.

پاپ کورن های صنعتی در کیسه های پلاستیکی بسته می شوند که برای بسته بندی فست فود نیز مورد استفاده قرار می گیرند، این پلاستیک ها حاوی ماده شیمیایی فلورین هستند که هنگام گرم شدن، مواد شیمیایی تولید می کنند.

مواد شیمیایی تولید شده هم بر رشد کودک تاثیر منفی می گذارد و هم با سرطان ارتباط دارد. بهتر است به جای پاپ کورن ماکروویوی، آن را با روغن زیتون در تابه آماده کنید. این کار زمان زیادی نمی برد و طعم آن هم واقعا خوب است.

غذای های کنسرو شده

در بسیاری از مواد بسته بندی مثل پلاستیک ها و قوطی های کنسرو، ماده ای سمی به نام بیسفنول A وجود دارد که بخش زیادی از آن نیز می تواند وارد مواد غذایی موجود در بسته بندی شود. بیسفنول A می تواند تاثیرات بسیار منفی روی رشد کودک، مغز و حتی سیستم تولید مثل او بگذارد و هم چنین می تواند عامل ایجاد سرطان شود.

بهتر است زمانی که می خواهید از محصولات بسته بندی استفاده کنید، از بسته بندی شیشه ای استفاده نمایید. برای مثال بهتر است از گوجه فرنگی تازه به جای رب گوجه های صنعتی استفاده کنید یا از رب هایی با بسته بندی شیشه ای استفاده کنید.

برنج و غلات برنج

برنج و غلات آن یکی از پرمصرف ترین مواد در برنامه غذایی کودکان است، میزان مصرف برنج در نوزادان سه برابر بیشتر از مصرف بزرگسالان است و این احتمال بالا رفتن سطح آرسنیک معدنی که ماده ای سمی در برنج و غلات برنج است، در بدن نوزاد را افزایش می دهد؛ سطح بالای آرسنیک تاثیر منفی زیادی روی توانایی و رشد کودک می گذارد.

کینوا، غلات تهیه شده از جو دوسر و میوه های تازه می توانند جایگزینی مناسبی برای برنج باشند.

مواد غذایی کم چرب حاوی آسپارتام

اکثر والدین به جای قند، از محصولات مصنوعی شیرین کننده در غذای کودک استفاده می کنند، اما باید این نکته را در نظر گرفت که محصولی سبک که حاوی اسپارتام است می توانند انتخابی خطرناک تر و مضرتر باشد. تحقیقات نشان می دهد که این مواد، آنزیم های بسیار مهمی بدن را محدود می کند که مسئول جلوگیری از چاقی و دیابت هستند.

می توانید از قندهای طبیعی مثل میوه در غذای کودک استفاده کنید یا با ترکیب آب سبزیجات و میوه های تازه با ماست و منجمد کردن آن، بستنی خوشمزه ای برای کودکتان درست کنید.

سوسیس و گوشت های فراوری شده

تحقیقات نشان می دهد که مصرف۵۰ گرم گوشت فراروی شده در روز، احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ را ۱۸ درصد بالا می برد. باید از مصرف سوسیس و هرگونه گوشت قرمز فراوری شده اجتناب کرد تا خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ یا احتمالا سایر سرطان ها را کاهش داد.

تخم مرغ، حبوبات و محصولات ماهی جایگزین های بهتری برای این مواد غذایی می باشد. گوشت ماهی بسیار سالم تر از گوشت قرمز است. می توان به جای همبرگر گوشت از همبرگر ماهی یا سبزیجات استفاده کرد.

پاستیل میوه ای

پاستیل یکی از تنقلات بسیار پرطرفدار در بین کودکان و حتی بزرگسالان است، اما هیچ چیز مفیدی در این نوع تنقلات وجود ندارد.

قند بسیار بالای این محصول می تواند انرژی اضافی زیادی به کودک بدهد. طبق تحقیقات مقادیر زیاد قندی که به عنوان مثال در تنقلات چرب وجود دارد باعث ایجاد رفتارهای پرخاشگرایانه، بیش فعالی و بی توجهی در کودکان شود.

کودکان خود را به مصرف میوه های طبیعی یا خشک بدون شیرینی تشویق کنید.

آدامس

آدامس ها حاوی مقادیر زیادی قند هستند و جویدن آن ها می تواند موجب پوسیدگی دندان شود. حتی نمونه های بدون قند آدامس نیز مضر هستند،

زیرا اکثرا حاوی سوربیتول می باشند که باعث اسهال در کودک می شود. از طرفی جویدن آدامس در کودکان و بلعیدن تصادفی آن می تواند خطر خفگی ایجاد کند و یا بلعیدن تکه های کوچک آن هم باعث انسداد دستگاه گوارش کودک می شود.

پس استفاده از هر نوع آدامسی برای کودک ممنوع می باشد. بهتر است به جای آدامس سبزیجاتی مثل هویج و خیار به کودک بدهید.

چیپس

چیپس سیب زمینی یکی دیگر از میان وعده های خوشمزه و مورد علاقه کودکان است که سرشار از چربی و کالری و نمک است و به هیچ وجه سالم نیست و نه تنها کودکان بلکه بزرگسالان نیز باید از مصرف آن اجتناب کنند. نمک بالای این خوراکی می تواند باعث ایجاد سنگ کلیه، فشار خون بالا و حتی چاقی شود.

برای درست کردن چیپس می توانید سیب زمینی را با روغن کم تر و درون فر بپزید.

پیتزا

پیتزای آماده که در فست فودها فروخته می شود به طور کاملا مشخص برای سلامت کودکان مضر است. نمک، چرب و افزودنی هایی با منشا ناشناخته کاملا مضر هستند.

اعتیاد به فست فود به خصوص در کودکان یکی از مشکلات بهداشتی سراسر جهان است و پزشکان در تلاش اند تا آگاهی افراد را نسبت به مضرات آن بالا ببرند، زیرا مصرف غذای ناسالم رابطه مستقیمی با چاقی و دیابت دوران کودکی دارد.

برای جایگزین های مناسب برای خوراکی های مضر بچه ها می توانید برای کودکان خود پیتزای خانگی با مواد سالم مثل گوجه، قارچ و زیتون درست کنید. با مشارکت دادن کودکان در فرایند تهیه پیتزا، آن ها را به آشپزی کردن در خانه تشویق کرده و سبک زندگی سالم تری در آن ها ایجاد کنید.

بستنی

بستنی های صنعتی که در مغازه ها فروخته می شوند، از شکر و خامه درست شده اند و اکثرا حاوی امولسیفایر هستند که باعث اختلال در عملکرد باکتری های خوب معده و نهایتا چاقی می شوند.

بستنی ذوب شده و دوباره منجمد شده هم می تواند محیط مناسبی برای رشد باکتری لیستریا باشد که برای سلامتی مضر است و باعث ایجاد مسمومیت می شود.

به جای استفاده از بستنی های صنعتی می توان از بستنی خانگی که با میوه های تازه یخ زده درست شده اند استفاده کرد. بدین ترتیب هم از سلامت مواد اولیه مطمئن هستید و هم خوراکی سالم تر و حاوی ویتامین را به کودک خود خواهید داد.

شیر خام

شیرخام غیر پاستوریزه علی رغم مغذی بودن، می تواند برای کودکان و هم بزرگسالان خطرناک باشد، چون در بسیاری از موارد حاوی ویروس، باکتری و انگل های مضر مانند کریپتوسپوریدیوم، کمپیلوباکتر،E. coli   و سالمونلا می باشد.

بنابراین استفاده از شیرهای پاستوریزه که در همه سوپرمارکت ها یافت می شود، امن ترین انتخاب برای کودکان است. هم چنین می توان از محصولات لبنی دیگر مثل ماست و یا سبزیجاتی که منبع کلسیم هستند، به جای شیر استفاده کرد.

بعضی از پنیرها

پنیر منبع کلسیم، ویتامین و پروتئین ها است اما نمی توان از همه انواع پنیر برای کودکان استفاده کرد. پنیرهای آبی، پنیرهای نرم شده و کپک زده و محصولات لبنی که با شیر غیرپاستوریزه درست می شوند، می توانند باعث مسمومیت غذایی کودکان شود، زیرا ممکن است حاوی باکتری لیستریا باشند.

پنیرهای خامه ای، سفت و پرچرب گزینه های سالم تری هستند که می توانند از شش ماهگی در برنامه غذایی کودکان قرار بگیرند.

توصیه ها و نکات پایانی

از غذاها و خوراکی های مضر در برنامه غذایی کودک اجتناب کنید یا از آن ها در مقادیر کم و گهگاهی استفاده نمایید.

برچسب مواد تشکیل دهنده هر نوع محصول را به دقت بررسی کنید و موادی که حاوی مقادیر پایین تری از چربی اشباع، قند و نمک و چربی هستند را انتخاب کنید.

دندان های کودک خود را دو بار در روز تمیز کنید و آخر شب نیز مسواک کنید.

منبع : خوراکی های مضر برای کودکان

حمله پانیک | علل | علائم و راه درمان این اختلال

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان این اختلال، دارو گیاهی، تست تشخیصی

حمله پانیک به هجوم ناگهانی ترس و اضطراب گفته می شود، این حملات علائمی را به همراه دارد که در ادامه مقاله به آن پرداخته شده است. ترس و اضطرابی که در این حملات تجربه می شود غیرواقعی می باشد و با شرایط موجود هنگام حملات پانیک هماهنگی ندارد.

توجه داشته باشید که هرکسی ممکن است یک بار در طول زندگی حمله پانیک را تجربه کرده ولی این بدین معنی نمی باشد که نیاز به درمان دارد. این درحالی است که حملات همیشگی نشانه اضطراب بیش از اندازه می باشد که نیاز به درمان و مراجعه به متخصص دارد.

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان این اختلال

همان طور که گفته شد حملات پانیک علائمی را به دنبال دارد که شامل موارد زیر می باشد:

  • بی‌حسی
  • ناتوانی در حرکت
  • تنفس سریع
  • تعریق
  • تهوع
  • سرگیجه
  • لرز یا احساس گرما
  • افزایش شدید ضربان قلب
  • ترس از مرگ
  • ترس از غش کردن
  • ترس از دیوانه شدن
  • مسخ واقعیت

علائم ذکر شده شباهت زیادی به حملات قلبی یا اختلالات تنفسی دارد و می تواند برای برخی از افراد ترس از مرگ را نیز به همراه داشته باشد. برخی از افراد دیگر ممکن است زندگیشان به دلیل این حملات کاملا تغییر کند به طور مثال از خانه خارج نشوند یا از کار خود استعفا دهند.

شروع علائم در حمله پانیک ناگهانی و غیرارادی می باشد البته گاهی اوقات می تواند به آرامی نیز بروز پیدا کند. در برخی از افراد حملات پانیک آهسته و باعلائم کم تری همراه است، به طوری کلی می توان گفت کم تر از چهار مورد از علائم بالا را تجربه می کنند.

بیماری پانیک و علائم آن می تواند در تمام سنین به شکل های مختلف دیده شود، اما در ۲۰ تا ۳۰ از شیوع بیش تری برخوردار است.

زمان حملات پانیک متفاوت است اما به طور کلی حدود پنج تا ۲۰ دقیقه ادامه دارد و در ۱۰ دقیقه به بالاترین حد ممکن یا اوج می‌رسد. حمله پانیک ممکن است در یک روز یا یک ساعت چند بار رخ دهد یا در طول هفته کلا یک بار ایجاد شود، بنابراین برنامه منظمی ندارد.

خوشبختانه کسانی که به طور مکرر و همیشگی حملات پانیک را تجربه می کنند میتوانند موقعیت هایی را تشخیص دهند که باعث بروز این حملات می شود و به مرور از آن ها دوری کنند، اگر این تشخیص سخت می باشد روانشناس می تواند به آن ها در تشخیص موقعیت ها کمک کند.

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان این اختلال،علل حمله پانیک یا وحشت زدگی

متاسفانه علت این حملات هنوز مشخص نشده است، البته نظریه ها و عقاید گوناگونی در مورد علت آن وجود دارد.  یکی از این دلایل عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز می باشد که منجر به بروز حملات می گردد.از دلایل دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • موقعیت‌ها و اختلالات متفاوت مانند اضطراب یا افسردگی
  • استرس طولانی مدت و شدید، عوارض جانبی داروهای پزشکی، مشکلات جسمانی و روانی مانند بیماری قلبی، تنفسی، استفاده بیش از حد از الکل، نیکوتین، کافئین و مواد مخدر
  • خاطرات و تجربه دردناک در گذشته ( مانند، مرگ، شکست، سوء استفاده جنسی)
  • تجربیات استرس آور مکرر ( اتفاقاتی مانند ورشکستی، طلاق، تغییر محل زندگی، شکست تحصیلی)
  • ژنتیک ( برخی از افراد بیش تر از دیگران در خطر احتمال ابتلا به پانیک اتک قرار دارند)
  • مصرف زیاد قهوه و سیگار در افراد مستعد به پنیک اتک یا بیماری های روانشناختی دیگر
  • پرکاری تیروئید
  • قند خون پایین
  • پرولاپس دریچه میترال

تست تشخیص پانیک

متاسفانه هیچ تست دقیقی برای تشخیص پانیک وجود ندارد. بنابراین تشخیص پانیک بر اساس حالات، ویژگی ها و مشخصات فرد و معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی (DSM-5) صورت می گیرد.

در ادامه متن سوالاتی آمده است که بر اساس حالات و ویژگی های افراد پانیک اتک طراحی شده و می تواند معیاری برای تشخیص پنیک اتک باشد. سوالات را با دقت بالا و آرام بخوانید، مداد یا خودکار داشته باشید و جواب های خود را یادداشت کنید.

توجه داشته باشید که یکی از نکاتی که باید قبل از پاسخ دادن به سوالات بررسی کنید این است که حملات شما به دلیل مشکلات جسمانی نباشد.

  • آیا تاکنون دچار ترس و اضطراب غیرعادی و ناگهانی شده اید که چند دقیقه ای هم شما را درگیر کند؟
  • در صورت مثبت بودن جواب سوال قبلی، آیا در طول آن علایم زیر را هم تجربه کرده اید؟
  • تپش قلب و افزایش ناگهانی ضربان قلب؟
  • تعریق؟
  • لرزش و احساس لرز
  • تنگی نفس؟
  • احساس خفگی و ناتوانی در تنفس معمولی؟
  • درد در قفسه سینه؟
  • تهوع و دل درد؟
  • سرگیجه و ضعف؟
  • بی حسی یا گزگز در برخی یا همه اندام ها؟
  • احساس اینکه از بیرون دارید به خودتان نگاه می کنید؟
  • احساس ترس از از دست دادن کنترل؟
  • ترس و احساس مرگ؟
  • آیا نگران هستید که دوباره این علائم را تجربه کنید؟
  • آیا برای اینکه از این علائم دوری کنید از برخی از موقعیت های خاص دوری می کنید؟
  • آیا این علائم و اضطراب شدید باعث ایجاد اختلال و مشکل در زندگی، کار و فعالیت های شما شده است؟
  • آیا دیگران تصور می کنند شما فرد مضطربی هستید؟

اگر جواب اکثر سوالات بالا مثبت باشد به احتمال زیاد درگیر حملات پانیک شده که ممکن است به مرور زمان شدید تر شود. برای تشخیص دقیق تر و درمان باید به متخصص و روانشناس مراجعه کنید.

البته توجه داشته باشید که این تست و تست های آنلاین دیگر در زمینه پانیک اتک قطعی نمی باشد و تشخیص قطعی فقط توسط روانشناس یا روانپزشک صورت می گیرد.

حملات پانیک در خواب

حمله پانیک می تواند در خواب نیز روی دهد و باعث ایجاد احساس اضطراب شدید و ناگهانی هنگام خواب شود. علائم پنیک شبانه شامل موارد زیر می باشد:

  • هنگام خواب کنترل خود را از دست می دهید
  • تغییر شدید دمای بدن
  • ضعف، سرگیجه یا سردرد
  • درد در قفسه سینه و تنگی نفس
  • تمایل به گریه کردن
  • حالت تهوع
  • لرز
  • اسپاسم عضلانی
  • تپش قلب
  • بیش فعالی
  • تعرق بیش‌ازحد
  • احساس سرما یا گرما شدید

این حملات می تواند انقدر شدید باشد که فرد احساس کند که دچار حملات قلبی شده است متاسفانه به مرور این حملات ممکن است شدیدتر شود. نام دیگر اختلال پانیک در خواب «حملات وحشت شبانه» یا «وحشت شبانه» می باشد.

حملات وحشت شبانه معمولاً تنها چند دقیقه طول می‌کشد، اما زمان زیادی لازم است تا فرد آرام شده و به خواب بازگردد.

حملات عصبی و اختلالات اضطرابی معمولاً باعث بی‌خوابی می‌شوند. زیرا این افکار نگران کننده و استرس زا می باشد و این اضطراب باعث کابوس و پریدن از خواب می شود. فرد پس از کابوس از خواب می پرد و ممکن است تعریق، دلشوره، اضطراب شدید، لرزش، وحشت شدید یا حتی فلج خواب را تجربه کند.

فلج خواب زمانی ایجاد می شود که فرد به صورت کاملا ناخودآگاه از خواب می اما به هیچ عنوان نمی تواند بدنش را کنترل کند.

فلج خواب می تواند در هر شرایطی روی دهد و در چرخه خواب اختلال ایجاد کند. در اصطلاح روزمره به این حالت که فرد توانایی کنترل خودش را از دست می دهد «بختک» می گویند و علت آن را چیزهای متفاوت و حتی ماورایی می دانند.

وحشت شبانه هم در بزرگسالان هم در کودکان دیده می شود اما در میان کودکان شیوع بیش تری دارد. اختلال پانیک در جوانان و بزرگسالان به احتمال زیاد با اختلالات روانی دیگر مانند وسواس، اضطراب، اختلالات پرخوری و اختلالات خلقی نیز همراه است.

تفاوت زیادی میان پنیک اتک و حملات شبانه وجود ندارد و تنها تفاوت آن این است که فرد با اضطراب و علائم ذکر شده از خواب می پرد حتی ممکن است خود فرد از وحشت شبانه آگاه نشود و اطرافیان متوجه گریه و اضطراب شخص در خواب شوند.

آیا پانیک اتک خطرناک است؟

نگرانی بسیاری از افرادی که پانیک اتک را تجربه می کنند این است که آیا ممکن است دیوانه شوند یا کنترل خود را از دست بدهند؟ یا اینکه آیا پنیک اتک منجر به سکته یا مرگ می شود؟

در جواب باید گفت که خوشبختانه پنیک اتک باعث مرگ نمی شود اما زندگی روزانه فرد را مختل می سازد. به طور مثال فرد نمی تواند به راحتی در محل کار یا مکان های شلوغ قرار بگیرد، نمی تواند به راحتی با دوستان خود بیرون برود، مسافرت رفتن برای این افراد بسیار دشوار است.

به طور کلی توصیه می شود که در صورت تجربه علائم پنیک به متخصص مراجعه کنید تا درمان مناسب را دریافت کنید.

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان ، درمان پانیک با طب سنتی

خوشبختانه داروهایی که در طب سنتی برای درمان پانیک استفاده می شوند عوارض جانبی به همراه ندارند بنابراین می توانید از آن ها استفاده کنید اما برای اطمینان بیش تر بهتر است که زیر نظر پزشک متخصص مصرف شود. برخی از داروهای گیاهی که در ادامه توضیح داده شده است با تغذیه بافت عصبی باعث کم شدن حملات پانیک می شوند.

برخی از این داروهای آرام‌بخشی که برای درمان پانیک در طب سنتی مورداستفاده قرار می‌گیرد شامل:

جینسینگ:

جنسینگ جزو گیاهان دارویی می باشد که باعث خواب آلودگی نمی شود و حتی به شما انرژی بیش تری برای انجام کارها می دهد، بنابراین پس از مصرف آن احساس بسیار خوبی خواهید داشت و می توانید با انرژی بیش تر به کارهای خود برسید.

بادرنجبویه:

این گیاه تاثیر آرامبخشی زیادی دارد. علاوه بر این بادرنجبویه باعث کاهش حملات پانیک و علائم آن از جمله بی‌خوابی، تپش قلب، سردرد و غیره می‌شود.

گل ساعتی:

گل ساعتی در درمان مشکلات مربوط به سیستم عصبی مفید می باشد. این داروی گیاهی به‌عنوان نوعی آرام‌بخش طبیعی مورد استفاده قرار می گیرد. اگر احساس بی خوابی دارید یا خواب راحتی را تجربه نمی کنید می توانید پیش از خواب از این داروی گیاهی استفاده کنید.

جو دوسر:

به منظور کاهش حملات پانیک، روزانه مصرف مقدار زیادی جو دو سر می تواند به شما کمک زیادی کند. جو دو سر مشکلات تنفسی را کاهش و باعث کاهش احساس خفگی و ناتوانی تنفسی می شود.

سنبل‌الطیب:

سنبل الطیب به عنوان داروی ضد استرس و آرام‌بخش قوی مصرف می شود و بر میزان اسیدآمینه گاما آمینو بوتیریک اسید که در ایجاد و کنترل اضطراب نقش دارد، تاثیر زیادی می گذارد. سنبل‌الطیب با کنترل اسیدآمینه گاما آمینو بوتیریک اسید تحریک سیستم عصبی را کاهش داده و باعث درمان پنیک اتک می شود.

بابونه:

بابونه به منظور کاهش ضربان قلب استفاده می شود و بهبود ضربان قلب به مرور از بروز پانیک پیشگیری می کند، به همین دلیل مصرف بابونه باعث درمان پانیک اتک و کنترل علائم می شود.

توجه داشته باشید که گیاهان طبی زیادی در طب سنتی برای درمان پانیک وجود دارد که آرام‌بخش بوده و به راحتی در خواب کمک می کند و به مرور حملات پانیک را کاهش می‌دهد اما در اینجا تنها به تعدادی از آن ها اشاره شده است.

حمله پانیک؛ علل، علائم و راه درمان این اختلال ، درمان حمله پانیک یا وحشت زدگی

تجربه مکرر حملات پانیک باعث وحشت زدگی و دوری فرد از اجتماعات می شود و همین امر باعث ایجاد تغییرات شدیدی در وضعیت زندگی فرد می شود.

حملات پانیک حتی می تواند باعث ایجاد ترس از اجتماع یا آگورافوبیا شود این امر به مرور باعث انزوا فرد می شود.

درمان شناختی – رفتاری

درمان شناختی رفتاری با تغییر تفکر و واکنش به موقعیت های اضطراب آور می تواند به شما کمک کند.

  • تمرین نفس عمیق (بر تنفس کشیدن‌ عمیق از دهان تمرکز کرده و تصور کنید که ریه خود را از هوا پر و خالی می کنید)
  • یوگا
  • ماساژ
  • مدیتیشن
  • ریلکس کردن ماهیچه ها (عضلات را هم‌زمان شل کرده، برای این کار با چیزی ساده مانند انگشتان دست شروع کنید.)
  • بستن چشم‌ (به منظور کاهش محرک‌ها سعی کنید هنگام حمله پانیک چشمان خود را ببندید با این کار محرک های اضافی از بین رفته و تمرکز بر روی تنفس و ماهیچه ها بسیار راحت‌تر شود.)

داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب

مصرف داروهای ضد اضطراب و افسردگی زیر نظر دکتر می تواند در کنترل علائم پانیک موثر باشد و به مرور باعث بهبود روحیه و کاهش اضطراب فرد شود. توجه کنید که این داروها حتما باید زیر نظر روانپزشک مصرف شود و دوز آن حتما باید توسط متخصص تعیین شود.

داروهای مختلفی برای درمان پانیک معمولا توسط روانپزشک تجویز می شود. برخی از داروهایی که به منظور کنترل پانیک توسط دکتر متخصص تجویز می شوند در ادامه ذکر شده است:

  • Prozac (فلوکستین)
  • Celexa (سیتالوپرام)
  • Paxil (پاروکستین)
  • Tofranil(ایمی پرامین)
  • Zoloft (سرترالین)
  • Elavil (آمی تریپتیلین)
  • Ativan (لورازپام)
  • Klonopin (کلونازپام)
  • Valium (دیازپام)
  • Xanax (آلپرازولام)

منبع : حمله پانیک | علل | علائم و راه درمان این اختلال

شب ادراری در خواب

شب ادراری که ترشح ناخواسته ادرار در طول خواب است. اگرچه اکثر کودکان بین سنین سه تا پنج سال شروع به خشک ماندن در شب می کنند، سنی که کودکان از نظر فیزیکی و عاطفی برای کنترل کامل مثانه آماده هستند متفاوت است.

شرح

اغلب کودکان گهگاه رختخواب را خیس می کنند و تعاریف سن و دفعاتی که در آن شب ادراری به یک مشکل پزشکی تبدیل می شود تا حدودی متفاوت است. کلمه شب ادراری از یک کلمه یونانی به معنای “آب ساختن” گرفته شده است. شب ادراری به صورت دفع مکرر ادرار در رختخواب یا لباس حداقل دو بار در هفته برای حداقل سه ماه متوالی در کودکی که حداقل پنج سال سن دارد، تعریف می شود. می تواند شبانه (در شب رخ می دهد) یا روزانه (در طول روز اتفاق می افتد). شب ادراری یک بیماری نسبتاً شایع در کودکان است. این می تواند یک وضعیت استرس زا برای والدین و فرزندان نیز باشد. برخی از کودکان شب ادراری را بسیار شرم آور می دانند. گاهی اوقات والدین هم ناامید و هم عصبانی می شوند.

شب ادراری به دو دسته تقسیم می شود. کودک مبتلا به شب ادراری اولیه هرگز به طور مداوم در طول شب خشک نشده است. کودک مبتلا به شب ادراری ثانویه پس از یک دوره خشکی طولانی مدت شروع به خیس شدن می کند. برخی از کودکان هم شب ادراری دارند و هم شب ادراری روزانه.

جمعیت شناسی

شیوع شب ادراری در دوران کودکی به تدریج کاهش می یابد. از بین کودکان پنج ساله، ۲۳ درصد مبتلا به شب ادراری هستند. در طول سال های دبستان، این مشکل همچنان رایج است، به طوری که ۲۰ درصد از کودکان هفت ساله و ۴ درصد از کودکان ده ساله هنوز شب ادراری را تجربه می کنند. شب ادراری در مردان شایع تر است. در پسران هفت و ده ساله به ترتیب ۹ و ۷ درصد در مقایسه با ۶ درصد و ۳ درصد در دختران رخ می دهد.

علل و علائم شب ادراری در خواب

دلایل شب ادراری به طور کامل شناخته نشده است. تمایل دارد در خانواده ها اجرا شود. اکثر کودکان مبتلا به شب ادراری اولیه، یکی از بستگان نزدیکشان – والدین، عمه یا عمو – دارند که او نیز این اختلال را داشته است. بیش از ۷۰ درصد از کودکانی که دو والدینشان تخت را خیس کرده اند، تخت را نیز خیس می کنند. مطالعات دوقلو نشان داده است که هر دوی یک جفت دوقلوهای همسان بیشتر از هر دوی یک جفت دوقلوهای برادر شب ادراری را تجربه می کنند.

گاهی اوقات شب ادراری می تواند ناشی از یک مشکل پزشکی جدی مانند دیابت، کم خونی داسی شکل یا صرع باشد. خروپف و اپیزودهای تنفس قطع شده در طول خواب (آپنه خواب) گهگاه به مشکلات شب ادراری کمک می کند. آدنوئیدهای بزرگ شده می توانند این شرایط را ایجاد کنند. سایر مشکلات فیزیولوژیکی مانند عفونت دستگاه ادراری، یبوست شدید یا آسیب نخاعی می تواند باعث خیس شدن در بستر شود.

کودکانی که به طور مکرر رختخواب را خیس می کنند ممکن است ظرفیت عملکردی مثانه کمتر از حد معمول داشته باشند. ظرفیت عملکردی مثانه مقدار ادراری است که فرد می تواند قبل از احساس میل شدید برای ادرار کردن در مثانه نگه دارد. وقتی ظرفیت عملکردی کم باشد، مثانه تمام ادرار تولید شده در طول شب را در خود نگه نمی دارد. آزمایشات نشان داده است که اندازه مثانه در این کودکان طبیعی است. با این وجود، آنها اصرار شدید مکرر برای ادرار کردن را تجربه می کنند. چنین کودکانی اغلب در طول روز ادرار می کنند و ممکن است چندین بار در شب خیس شوند. اگرچه ظرفیت عملکردی کوچک مثانه ممکن است به دلیل تأخیر رشدی ایجاد شود ، اما ممکن است عادت کودک به دفع ادرار مکرر رشد مثانه را کند کند.

والدین اغلب گزارش می دهند که کودکی که در رختخواب آنها خیس می شود، خواب بسیار خوبی دارد و به سختی بیدار می شود. با این حال، چندین مطالعه تحقیقاتی نشان داد که کودکانی که در رختخواب خیس می‌شوند، الگوهای خواب طبیعی دارند و خیس کردن تخت می‌تواند در هر مرحله از خواب رخ دهد.

در اوایل دهه ۲۰۰۰ تحقیقات پزشکی نشان داد که بسیاری از کودکانی که رختخواب را خیس می کنند ممکن است دچار کمبود هورمون مهمی به نام هورمون ضد ادرار (ADH) باشند. ADH به تمرکز ادرار در ساعات خواب کمک می کند، به این معنی که ادرار حاوی آب کمتری است و بنابراین فضای کمتری را اشغال می کند. این کاهش حجم آب معمولاً از پر شدن بیش از حد مثانه کودک در طول شب جلوگیری می کند، مگر اینکه کودک درست قبل از رفتن به رختخواب زیاد آب بنوشد. آزمایش بر روی بسیاری از کودکانی که در بستر مرطوب هستند نشان داده است که این کودکان در طول خواب افزایش معمول ADH را ندارند. بنابراین، کودکانی که رختخواب را خیس می کنند، اغلب در طول ساعات خواب، ادرار بیشتری نسبت به مثانه خود تولید می کنند. اگر بیدار نشوند، مثانه ادرار اضافی را آزاد می کند و کودک تخت را خیس می کند.

تحقیقات نشان می دهد که در بیشتر موارد شب ادراری نشان دهنده این نیست که کودک مشکل جسمی یا روانی دارد. کودکانی که رختخواب را خیس می‌کنند معمولاً دارای مثانه‌هایی با اندازه طبیعی هستند و الگوی خواب آنها با کودکانی که شب ادراری ندارند تفاوتی ندارد. گاهی اوقات استرس عاطفی، مانند تولد یک خواهر یا برادر، مرگ در خانواده ، یا جدایی از خانواده، ممکن است با شروع شب ادراری در کودکی که قبلاً توالت را آموزش دیده، همراه باشد. با این حال، خیس شدن در طول روز ممکن است نشان دهنده این باشد که مشکل یک علت فیزیکی دارد.

در حالی که اکثر کودکان در نتیجه شب ادراری مشکلی طولانی مدت ندارند، برخی از کودکان ممکن است دچار مشکلات روانی شوند. اعتماد به نفس پایین ممکن است زمانی رخ دهد که این کودکان که قبلاً احساس خجالت می‌کنند، بیشتر توسط والدین عصبانی یا ناامید که آنها را تنبیه می‌کنند یا در مورد آموزش توالت بیش از حد پرخاشگر هستند، تحقیر می‌شوند . زمانی که همبازی های همبازی مسخره می کنند یا زمانی که از فعالیت های اجتماعی مانند کمپ دور از خواب به دلیل ترس از مسخره کردن اجتناب می شود، مشکل می تواند تشدید شود.

چه زمانی با دکتر تماس بگیرید

اگر کودک پس از مدتی خشک ماندن طولانی مدت شروع به خیس کردن رختخواب کرده است، والدین باید با پزشک کودک خود تماس بگیرند. همچنین اگر کودک بالای پنج سال در طول روز دچار بی اختیاری ادرار شد، والدین باید به پزشک اطلاع دهند، زیرا ممکن است به دلیل یک اختلال فیزیکی ایجاد شود.

تشخیص

اگر کودک پس از شش سالگی به خیس کردن تخت ادامه دهد، ممکن است والدین نیاز به بررسی و تشخیص توسط پزشک خانواده یا متخصص کودکان (متخصص اطفال) داشته باشند. به طور معمول، قبل از اینکه پزشک بتواند تشخیص دهد، یک تاریخچه پزشکی کامل گرفته می شود. سپس کودک معاینه فیزیکی، آزمایش های آزمایشگاهی مناسب از جمله آزمایش ادرار و در صورت لزوم مطالعات رادیولوژیک (مانند اشعه ایکس ) دریافت می کند.

اگر کودک سالم باشد و مشکل جسمی پیدا نشود، که در ۹۰ درصد موارد وجود دارد، پزشک ممکن است درمان را توصیه نکند، بلکه ممکن است به والدین و کودک اطمینان، اطلاعات و توصیه هایی ارائه دهد.

رفتار

گاهی اوقات پزشک تشخیص می دهد که مشکل به اندازه ای جدی است که نیاز به درمان دارد. درمان های استاندارد برای شب ادراری شامل تمرینات تمرینی مثانه، انگیزش درمانی، دارودرمانی، روان درمانی و رژیم درمانی است.

تمرینات تمرینی مثانه مبتنی بر این تئوری است که کسانی که بستر را خیس می کنند ظرفیت عملکردی مثانه کمی دارند. به کودکان گفته می شود که مقدار زیادی آب بنوشند و سعی کنند دوره های بین دفع ادرار را طولانی کنند. این تمرینات برای افزایش ظرفیت مثانه طراحی شده اند، اما تنها در رفع خیس شدن بستر در تعداد کمی از بیماران موفق هستند.

در درمان انگیزشی، والدین سعی می کنند کودک را به مبارزه با خیس کردن تخت تشویق کنند، اما کودک باید بخواهد به موفقیت برسد. تقویت مثبت، مانند تمجید یا پاداش برای خشک ماندن، می تواند به بهبود تصویر خود و حل این وضعیت کمک کند. تنبیه برای شب های مرطوب اعتماد به نفس کودک را مختل می کند و مشکل را تشدید می کند.

تکنیک های انگیزشی زیر معمولا استفاده می شود:

  • اصلاح رفتار: این روش درمانی با هدف کمک به کودکان برای به عهده گرفتن مسئولیت کنترل مثانه در شب با آموزش رفتارهای جدید است. به عنوان مثال، به کودکان آموزش داده می شود که قبل از خواب از دستشویی استفاده کنند و بعد از شام از نوشیدن مایعات خودداری کنند. در حالی که اصلاح رفتار عموماً نتایج خوبی ایجاد می کند، درمان طولانی مدت است.
  • هشدارها: این شکل از درمان از حسگری استفاده می کند که در لباس خواب کودک یا روی تختخواب قرار می گیرد. این سنسور زنگ هشداری را ایجاد می کند که با اولین نشانه خیسی کودک را بیدار می کند. اگر کودک بیدار شود، می تواند به دستشویی رفته و ادرار را تمام کند. هدف این است که وقتی مثانه پر است، یک پاسخ شرطی شود که بیدار شود. هشدارهای مرطوب کردن رختخواب به انگیزه والدین و فرزندان نیاز دارد. آنها از سال ۲۰۰۴ به عنوان مؤثرترین شکل درمانی موجود در نظر گرفته شدند.

تعدادی از داروها نیز برای درمان شب ادراری استفاده می شود. این داروها معمولاً سریع الاثر هستند. کودکان اغلب در هفته اول درمان به آنها پاسخ می دهند. در میان داروهایی که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند، اسپری بینی دسموپرسین استات (DDAVP)، ماده‌ای شبیه به هورمونی است که به تنظیم تولید ادرار کمک می‌کند. و ایمی پرامین هیدروکلراید، دارویی که به افزایش ظرفیت مثانه کمک می کند. مطالعات نشان می دهد که ایمی پرامین برای ۵۰ درصد از بیماران موثر است. با این حال، کودکان اغلب پس از قطع دارو، تخت را دوباره خیس می کنند و عوارض جانبی دارد. برخی از شب ادراری با یک علت فیزیکی زمینه ای را می توان با روش های جراحی درمان کرد. این علل عبارتند از بزرگ شدن آدنوئید که باعث آپنه خواب، نقص فیزیکی در سیستم ادراری یا تومور ستون فقرات می شود.

روان درمانی زمانی نشان داده می شود که کودک در واکنش به رویدادهایی مانند مرگ در خانواده، تولد فرزند جدید، تغییر مدرسه یا طلاق ، علائم پریشانی شدید عاطفی را نشان دهد . همچنین در صورتی که کودک نشانه هایی از عزت نفس پایین یا افسردگی را نشان دهد، روان درمانی نشان داده می شود.

در موارد نادر، آلرژی یا عدم تحمل به برخی غذاها – مانند محصولات لبنی، مرکبات، یا شکلات – می تواند باعث خیس شدن در رختخواب شود. هنگامی که کودکان حساسیت غذایی دارند ، ممکن است با کشف موادی که باعث واکنش آلرژیک می شوند و حذف این مواد از رژیم غذایی کودک، به شب ادراری کمک کند.

پیش بینی

گهگاه خیس کردن بستر بیماری نیست و درمان ندارد. اگر کودک هیچ مشکل جسمی یا روانی زمینه‌ای نداشته باشد که باعث خیس شدن در رختخواب شود، در بیشتر موارد بدون درمان از این بیماری پیشی می‌گیرد. حدود ۱۵ درصد از افراد بستری پس از شش سالگی هر سال خشک می شوند. اگر شب ادراری مکرر است، همراه با خیس شدن در طول روز، یا در تعریف تشخیصی شب ادراری انجمن روانپزشکی آمریکا قرار دارد، باید با پزشک مشورت شود. اگر درمان نشان داده شود، معمولاً مشکل را با موفقیت حل می کند. بهبود قابل توجهی در حدود ۷۵ درصد از مواردی که با هشدارهای مرطوب درمان می شوند مشاهده می شود.

جلوگیری

اگرچه جلوگیری از خیس کردن تخت کودک همیشه امکان پذیر نیست، والدین می توانند اقداماتی را برای کمک به کودک در خشک نگه داشتن تخت در شب انجام دهند. این مراحل عبارتند از:

  • تشویق و تمجید کودک به خاطر خشک ماندن به جای تنبیه وقتی کودک خیس می شود
  • به کودک یادآوری کنید که در صورت احساس نیاز قبل از رفتن به رختخواب ادرار کند
  • محدود کردن مصرف مایعات حداقل دو ساعت قبل از خواب

نگرانی های والدین

خیس کردن رختخواب به دلیل خجالت و گناهی که ممکن است کودک احساس کند، اغلب منجر به مشکلات رفتاری می شود. والدین نباید سعی کنند که فرزندشان در مورد خیس کردن تخت احساس گناه کند. آنها باید به کودک بفهمانند که شب ادراری تقصیر آنها نیست. تنبیه پاسخی نامناسب به شب ادراری است و مشکل را حل نمی کند.

شرایط کلیدی

هورمون ضد ادرار (ADH) – همچنین وازوپرسین نامیده می شود، هورمونی که بر روی کلیه ها برای تنظیم تعادل آب عمل می کند.

شب ادراری – ترشح غیر ارادی ادرار در طول شب.

خالی کردن – برای تخلیه مثانه.

منبع : شب ادراری کودکان در خواب

چگونه اعتماد به نفس فرزندمان را افزایش دهیم؟

چگونه اعتماد به نفس فرزندمان را افزایش دهیم؟

اعتماد به نفس در فرزندان باعث ایجاد سلامتی روان و شادی اجتماعی می شود و عاملی اساسی برای احساس خوشبختی و موفقیت کودک در سنین کم و بزرگسالی می باشد.

احساسی که به خودتان دارید فارغ از اینکه چند ساله هستید، بر رفتار شما تاثیر می گذارد؛ اگر حس خوبی به خود دارید در نتیجه می توانید به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنید و نسبت به آن ها هم حس خوبی داشته باشید.

اعتماد به نفس و حس مثبت و خوبی که هر کودک می تواند به خود داشته باشد، یکی از زیباترین و با ارزش ترین هدیه هایی که هر پدر و مادری می توانند در تمام طول زندگی به فرزند خود بدهند.

برای اینکه کودک شما با اعتماد به نفس شده و احساس ارزشمندی داشته باشد، هیچ راه مستقیم و یکتایی وجود ندارد، بلکه برای آن که بتوانید فرزند خود را در این مسیر کمک کنید و نقش موثری ایفا کنید، باید نسبت به یک سری بایدها و نبایدهای اساسی آگاهی پیدا کرده و به آن عمل کنید.

اگر شما با فرزند خود به احترام رفتار کنید و به افکار، احساسات و تجربیات کودک خود علاقه و توجه واقعی نشان دهید، قدمی در راه رسیدن به اعتماد به نفس او برداشته اید. پس نمی توانید، اهمیت بالای نقش خود به عنوان والدین را در این مسیر نادیده بگیرید.

در این بخش از مشاورانه راه های ایجاد ارتباط سالم و سازگار با کودکان که باعث ایجاد و تقویت حس ارزشمندی در آن ها می شود را معرفی خواهیم کرد.

 راه هایی برای افزایش و تقویت اعتماد به نفس در فرزندان

زمانی را برای گذران وقت با کودک اختصاص دهید.

یکی از اصلی ترین راه ها برای اینکه کودک احساس کند که شما برای او ارزش قائل هستید، این است که زمانی را به او اختصاص داده و با او وقت بگذراید و به این کار اهمیت زیادی بدهید.

باید راه هایی را برای گذراندن اوقاتِ با هم بودن تان پیدا کنید. این کار باعث ایجاد احترام و حس نزدیکی بین شما و فرزندتان می شود که در نتیجه می توانید نسبت به نیازها و خواسته های او نیز آگاهی پیدا کنید.

این زمان را می توانید به پیاده روی، رفتن به پیک نیک کوتاه یا رفتن به جایی که او دوست دارد صرف کنید. اگر در این مواقع فرزند شما احساس راحتی و نزدیکی با شما داشته باشد، مسلما می تواند راحت تر با شما صحبت کند.

به کودک خود بگویید که دوستش دارید.

کودکان باید حس کنند که برای بزرگسالان خود ارزشمند هستند، در زندگی آن ها جایگاه ویژه ای دارند و دوست داشته می شوند، عشق و محبتی که بی قید و شرط است. شما باید بدانید که فقط عشق بدون شرط و شروط و قضاوت است که برای آن ها ارزشمند و واقعی است.

مثلا وقتی فرزندتان کارنامه خود با نمرات بالا و کامل را به خانه آورده است باید به در حین اینکه به دستاورد او افتخار می کنید، به او بفهمانید که حتی بدون نمرات بالا هم او را دوست دارید.

با فرزند خود حرف بزنید.

باید در طول روز وقتی را برای حرف زدن با فرزند خود اختصاص دهید تا او در مورد فعالیت های روزانه اش با شما صحبت کند و بفهمد که شما به زندگی او و حرف هایش اهمیت می دهید. این گفت و گو باعث ایجاد حس بلوغ مثبت در فرزند شما می شود.

برای کمک به مکالمه خود می توانید سوال هایی از فرزند خود بپرسید ولی این سوالات نباید به گونه ای باشد که فرزندتان از تفسیر آن آگاه نیست. تا جای ممکن سوالات شفاف و ساده بپرسید تا کودک بتواند آن را پاسخ دهد و به او اجازه دهید بفهمد که شما به حرف های او علاقه دارید.

سوالات ساده و شفاف یا به اصطلاح باز معمولاً با چه، چه کسی، چه وقت، کجا، چرا یا چگونه شروع می شود.

ادامه داشتن این روند گفت و گوها و به اشتراک گذاشتن تجربیات فرزندتان باعث می شود او بفهمد که شما برای دیدگاه فردیش احترام و ارزش قائل هستید. همچنین باعث می شود که او بتواند، توانایی خود در بیان تجربیات و احساساتش را افزایش دهد.

احساسات فرزند خود را تأیید کنید.

حتی زمانی که منظور کودکتان را متوجه نمی شوید یا با آن مخالف هستید، باید احساسات او را مهم تلقی کنید تا کودک شما متوجه شود که دیدگاهش برایتان مهم بوده و نظراتش ارزش شنیدن دارد. باید این را به وضوح به کودک خود بگویید که اشکالی ندارد که او این احساس را دارد.

شما می توانید در حالی که احساس او را تایید می کنید، می توانید با گفت و گو کردن، او را به کاری باید انجام دهد، تشویق کنید.

مثلا فرض کنید که کودکتان می خواهد بازی کند و دوست ندارد حمام کند. بازی کردن برای او کاری سرگرم کننده است اما کاری که شما از او می خواهید، سرگرم کننده نیست؛ می توانید به او بگویید که برای تمیز ماندن و نظافت نیاز به حمام دارد، ولی می تواند در حمام با اسباب بازی هایش بازی کند یا اینکه می تواند در حمام حباب بازی کند.

به فرزند خود احترام بگذارید

زمانی که به شما برای کودک خود وقت می گذارید و یا زمانی که داستان اتفاقات روزانه اش را برایتان تعریف می کند به او گوش می دهید، به فرزندان تان نشان می دهید که برایش ارزش قائل هستید و به او احترام می گذارید.

نباید در حین گوش دادن به کودک تان طوری رفتار کنید که او حس کند حواستان جای دیگری است مثلا هنوز سوالش را تمام نکرده است نباید سریع و با عجله به او پاسخ دهید. با این رعایت این نکات به کودک خود یاد می دهید که ارزشمند است زیر شما وقت گذراندن با او را در اولویت قرار داده اید.

به توانایی های کودک احترام بگذارید.

شما باید به کودک اجازه دهید که کارهایی که خودش می تواند را انجام دهد. گاهی پیش می آید که شما کارهای کودک را خودتان انجام می دهید، این کار به معنی این است که شما به توانایی او شک دارید. این کار در طولانی مدت باعث ایجاد احساس درماندگی در فرزندتان خواهد شد.

پس لازم است صبور باشید و به کودک خود وقت و اجازه انجام وظایف و کارهایش را بدهید، در این حالت شما او و توانایی هایش را تایید کرده و به آن احترام گذاشته اید.

به کودک اجازه دهید از اشتباه کند.

اغلب والدین برای جلوگیری از احساس افسردگی و پریشانی در فرزندشان، مانع اشتباه کردنشان می شوند. این در صورتی است که کودکان در سن کم اصلا نگران به هم ریختگی نیستند. والدین باید این را بدانند، اگر زمانی که کودکشان کاری انجام می دهد، اشتباه او را فورا و وسط کار تصحیح کنند، نود درصد فرصت یادگیری و آموزش را از او گرفته اند.

فقط در دو صورت می توانید کار اشتباه او را تصحیح کنید، اول زمانی که کار او خطرات سلامتی و جانی برای او دارد، دوم زمانی که کار او عواقب بدی در بلند مدت برای او خواهد داشت.

باید به کودک خود یاد بدهید که امکان اشتباه در هر شرایطی وجود دارد و این نتیجه طبیعیِ یادگیری یک مهارت جدید است. این رفتار بخش مهمی از آموزش استقلال به فرزندتان نیز هست.

کودکان خردسال دارای متفکران عینی هستند، در نتیجه بخش مهمی از فرایند یادگیری آن ها، از تجربه ی پیامدهای طبیعی ناشی از یک عمل صورت می گیرد.

این که به کودک خود اجازه می دهید تا خود انتخاب کند و از اشتباهاتش درس بگیرد، نشان دهنده این است که به او اعتماد دارید و برای استقلالش ارزش قائلید.

به فرزند خود حق انتخاب دهید.

رفتار مهم دیگری که نشان دهنده  افزایش اعتماد به نفس  می باشد این است که برای ترجیحات فرزندتان ارزش قائل هستید، این است که برای داشتن انتخاب های واقعی، به او فرصت و اجازه دهید. نباید با ایجاد محدودیت در گزینه ها و یا انتخاب هایی که به کودک پیشنهاد می کنید، او را مجبور به انتخاب مورد نظر خود کنید.

مثلا نباید دو انتخاب را پیش روی او بگذارید که یکی از آن ها انتخاب شما است و گزینه ی دیگر، چیزی است که مطمئن هستید کودک تان آن را انتخاب نمی کند؛ در عین حال می توانید با محدود کردن تعداد انتخاب ها، کار را برای کودک آسان کنید.

برای مثال ۲-۳ گزینه خوب و مناسب را به او پیشنهاد کنید، برای مثال از او بپرسید دوست دارد سیب زمینی بخورد یا پفیلا یا ذرت به یاد داشته باشید ارائه گزینه هایی که شما در انتخاب آن دخیل نیستید، باعث افزایش و تقویت حس استقلال در کودک می شود.

به خصوصیات و ویژگی ها فرزند خود احترام بگذارید.

هر کودک، یه شخص منحصر به فرد با خصوصیات و ویژگی های خاص و متفاوت از دیگری است. شما باید به کودک خود آموزش دهید، اما نباید سعی کنید ویژگی های او را عوض کنید. باید اجازه دهید تا او همانی باشد که هست و از خودش بودن نترسد و با خود بودنش احساس راحتی کند.

به عنوان مثال، اگر فرزندتان از کلاس خاصی بدش می آید نباید او را مجبور به شرکت در آن کنید، فقط برای اینکه شما فکر می کنید این کلاس برای او مفید خواهد بود. در عوض باید به او کمک کنید تا حرفه و مهارت مورد علاقه خود را پیدا کرده و در آموزش های مربوط به آن شرکت کند.

یا حتی اگر کودک شما بیماری خاصی دارد باید اجازه دهید که خودش باشد و هرگز نباید به او بگویید که باید آن بیماری را از دیگران پنهان کند.

نشان دهید که برای خودتان ارزش قائلید.

باید بدانید که کودکان از رفتار شما الگو برداری می کنند، در نتیجه مراقبت از خود یکی از جنبه های مهم تقویت و آموزش احساس ارزشمندی به کودک است.

اگر شما در جایگاه والدین به سلامتی، بهداشت و احساسات و نیازهای روانی خود و هر آن چیزی که به معنای مراقبت از خود است، بی توجه باشید، نمی توانید به کودک خود یاد بدهید که برای خودش ارزش و اهمیت قائل باشد.

به کودک خود حس امنیت بدهید.

یکی از راه های اینکه کودک حس ارزشمندی کند، این است که باید احساس امنیت کنند. فقط بزرگسالانی می توانند به فرزند خود احساس امنیت دهند که خودشان مرزهای رفتاری خوب و سالمی دارند.

در لحظات غمگین، کنار آن ها باشید.

زمانی که فرزند شما ناراحت است نباید احساس او را نادیده بگیرید یا او را قضاوت کنید، در عوض با همدردی و همدلی با او، هم او غم او را تسکین می دهید و هم اینکه حس ارزشمندی را در او تقویت می کنید. از او در مورد مشکل و ناراحتیش سوال کنید و برای بهبود اوضاع به او کمک کنید.

باید به فرزند خود بفهمانید، حتی اگر رفتار او در این شرایط، برای شما قابل قبول نباشد، باز هم دوستش دارید و برایتان با ارزش است. کودک شما باید بفهمد که همه مرتکب اشتباه می شوند و تصمیم اشتباه می گیرند،

مهم این است که از این اشتباهات درس بگیرد و هیچ کدام از این اشتباهات باعث نمی شود که شما او را دوست نداشته باشید و از میزان ارزشمندی او برای شما کم نمی شود.

منبع : چگونه اعتماد به نفس فرزندمان را افزایش دهیم؟

مقابله با پرخاشگری کودک و کنش نمایی

عمل کردن به عنوان رها شدن انگیزه های پرخاشگرانه یا جنسی خارج از کنترل به منظور رهایی از تنش یا اضطراب تعریف می شود. چنین انگیزه هایی اغلب منجر به رفتارهای ضد اجتماعی یا بزهکارانه می شود. این اصطلاح همچنین گاهی اوقات در رابطه با آزادسازی روان درمانی احساسات سرکوب شده استفاده می شود، همانطور که در سایکودرام اتفاق می افتد.

شرح  رفتار بد کودک و کنش نمایی

نوزادان و کودکان نوپا

از اولین رفتارهای فعال اغلب به عنوان کج خلقی یاد می شود. این رفتارها معمولاً برای اولین بار در نوزادان بین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی مشاهده می شود. در آن مرحله، کج خلقی را می توان بخشی طبیعی از رشد و تکامل در نظر گرفت. این عصبانیت های اولیه صرفاً تلاش یک نوزاد برای برقراری ارتباط با احساس نارضایتی یا ناامیدی شدید است. رفتارهای مشاهده شده در نوزادانی که سعی در ابراز خشم یا ناامیدی خود دارند معمولاً شامل گریه با صدای خشمگین، لگد زدن به دست ها و پاها و احتمالاً حتی تلاش برای بیرون زدن است. برای کودکان نوپا، چنین طغیان خشونت آمیزی اغلب شامل ضربه زدن، لگد زدن و گاز گرفتن دیگران است. و احتمالاً رفتارهای خودآزاری مانند ضربه سر. بچه واکنش به علت مفروض کج خلقی اغلب به طور قابل توجهی با حادثه تسریع کننده نامتناسب است. یک مثال می تواند کودکی باشد که به او گفته می شود که نمی تواند آب نبات چوبی داشته باشد و سپس به شدت به مادر حمله می کند، او را می زند و لگد می زند، در حالی که با صدای بلند فریاد می زند.

انجام رفتار می تواند شامل هر طغیان شدید عاطفی، مخرب و غیرقابل قبولی باشد که به نظر می رسد واکنش کودک به نیازها یا خواسته های برآورده نشده باشد. دلیل اصلی چنین عدم کنترل عاطفی در کودک، به ویژه در سن بالای سه یا چهار سالگی، این است که یاد نگرفته است چگونه با ناامیدی خود کنار بیاید. چنین کج خلقی معمولاً بین دو تا سه سالگی به اوج خود می رسد. از آنجایی که در شرایط عادی، کودک تا زمانی که به سن چهار سالگی می رسد، درس های لازم را در مورد نحوه برخورد با ناامیدی آموخته است، پس از آن کاهش محسوسی در این نوع رفتارهای کنشگرانه وجود دارد.

کودکان در سنین پیش دبستانی و مدرسه

هنگامی که هیچ تصمیم پزشکی یا روانشناختی برای انجام رفتارهای رفتاری در کودکان خردسال بالای چهار سال کشف نمی شود، می توان این فرض را ایجاد کرد که کج خلقی یک رفتار آموخته شده است. کودکان نوپا و کودکان پیش دبستانی به سرعت اثربخشی چنین رفتارهایی را یاد می گیرند. اگر والدین یا سایر مراقبان هر بار به خواسته های کودک تن بدهند تا از بروز عصبانیت جلوگیری کنند، به سرعت برای کودک آشکار می شود که این موفق ترین وسیله برای برآورده شدن خواسته های اوست. ایفای نقش به سرعت تبدیل به یک پاسخ قدیمی به کلمه “نه” می شود.

رفتارهای منفی انتقادی تر، از جمله اقدامات پرخاشگرانه یا توهین آمیز نسبت به سایر کودکان، حیوانات، بزرگسالان، یا حتی خودشان، معمولاً شکل جدی تر و طولانی تر رفتار کردن هستند. اینها معمولاً به علل مهم تری از جمله بیماری روانی یا شرایط پاتولوژیک در زندگی کودک، چه در خانه و چه در جنبه های دیگر محیط کودک مربوط می شود. چنین رفتارهای منفی دوران کودکی اغلب در کودکانی دیده می شود که قربانی آزار فیزیکی و/یا جنسی یا غفلت شدید شده اند. چنین رفتارهایی برای این گروه از کودکان اغلب در میان متخصصان بهداشت روان به عنوان “فریاد کمک” نامیده می شود. اگرچه قطعاً مشکلات مهمی وجود دارد، انجام رفتارهای سرکشی مختلف که خودآزاری یا تهدید کننده زندگی نیست، شکل کمتر جدی این “فریاد کمک” تلقی می شود. این اقدامات شامل نافرمانی از والدین و معلمان، مصرف غیرتهدید کننده الکل یا مواد مخدر، بی بند و باری، و قضاوت ضعیف در روابط و فعالیت ها است.

مشکلات معمول

جنایات پرمخاطب مانند تیراندازی در دبیرستان کلمباین باعث شده است که بیشتر مردم از خطر بالقوه ناشی از رفتار بسیار ضد اجتماعی جوانان آگاه شوند. در سال ۲۰۰۰، موسسه ملی سلامت روان (NIMH) شروع به مطالعه خشونت کودکان و نوجوانان در ایالات متحده کرد. یکی از یافته‌های اولیه NIMH نشان می‌دهد که اگرچه خشونت جوانان واقعاً یک مشکل جدی است، رویدادهایی مانند کلمباین یک اتفاق نادر است. به طور متوسط در سراسر ایالات متحده، هر روز ۶ تا ۷ جوان توسط همسالان خود به قتل می رسند. اکثریت قریب به اتفاق این قتل ها در محدوده شهرها رخ می دهد و قربانیان عادی عضوی از یک گروه اقلیت هستند. این نوجوانان مرگ و میر در بیشتر موارد در محوطه مدرسه اتفاق نمی افتد. علاوه بر این، بسیاری از عوامل غیر از عواملی که باعث ایجاد رفتار می شود ممکن است در ایجاد این جنایات نقش داشته باشد.

NIMH در تحقیقات خود دریافته است که عواملی برای اقدام جدی عبارتند از:

  • پیوند ضعیف با والدین، ناشی از عدم دسترسی والدین از نظر جسمی یا عاطفی به کودک
  • فرزندپروری ناتوان که با ناتوانی در مراقبت از کودکان، با سختگیری بیش از حد، یا با ارائه نظم و انضباط خشن و ناسازگار آشکار می شود.
  • محیط خانه ای که کودکان را در معرض خشونت قرار می دهد و از رفتارهای پرخاشگرانه و خشونت آمیز حمایت و الگوبرداری می کند
  • تأثیر طرد شدن توسط همسالان یا رقابت با همسالان در سال‌های ابتدایی مدرسه (در برخی موارد این تجربه منجر به این می‌شود که بچه‌هایی که از نظر اجتماعی یا تحصیلی موفق نمی‌شوند با هم متحد شوند تا عمل کنند). .)
  • جنسیت (تقریباً از سن چهار سالگی، طبق مطالعه NIMH، پسران بیشتر از دختران درگیر رفتارهای پرخاشگرانه و کنشی بودند.)
  • آسیب شناسی روانی کودک (مطالعه NIMH نشان می دهد که کودکان دارای مشکلات رفتاری احتمالاً دارای دو یا چند مشکل روانی مانند اختلالات رفتاری یا اضطرابی یا افسردگی هستند.)
  • وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین تر (همبستگی بین درآمد کم خانواده و رفتارهای ضد اجتماعی بارها ذکر شده است.)
  • وراثت (شاید شگفت‌انگیزترین عامل مطالعه NIMH این احتمال بوده است که ژن‌ها واقعاً بر رفتارها تأثیر می‌گذارند. دقیقاً چگونگی تأثیر ژنتیک بر شخصیت و بیماری روانی مشخص نیست. نحوه تعامل محیط با این مؤلفه ژنتیکی نیز یک راز باقی مانده است. در سال ۲۰۰۴، این عنصر ژنتیکی در رفتارهای رفتاری موضوع مطالعه برای NIMH بود.)

مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۱ در دانشگاه کارلتون (اتاوا، کانادا) که در مجله تحقیقات در آموزش کودکی منتشر شد، تلاش کرد به روش‌هایی برای پیش‌بینی اینکه کدام یک از کودکان پیش دبستانی مستعدتر عمل می‌کنند یا مشکلات تحصیلی یا اجتماعی در مدرسه را تجربه می‌کنند، بررسی شود. مطالعه با عنوان ” رفتار بازی انفرادی-فعال : متغیر نشانگر ناسازگاری در پیش دبستانی؟” به این نتیجه رسیدند که کودکان خردسالی که به تنهایی به شیوه ای بسیار فعال و پرهیاهو بازی می کنند، بیشتر در معرض مشکلات سازگاری در مدرسه هستند.

مشکلات شناسایی شده برای این گروه از کودکان شامل موارد زیر است:

  • نشان دادن دامنه توجه کمتر
  • راحت تر بودن
  • ترسوتر و خجالتی تر بودن
  • پرخاشگری بیشتری نشان می دهد و عمل می کند
  • در تست های آکادمیک برای مهارت های اولیه ضعیف تر عمل می کنند
  • نشان دادن پاسخ مثبت کمتر به حضور در مدرسه
  • نشان دادن توانایی کمتر برای ایجاد روابط مثبت با سایر کودکان

مطالعه کارلتون دو نکته را بیان کرد: اول، تحقیقات آنها هیچ مدرکی مبنی بر این که این کودکان نسبت به سایر کودکان توانایی یادگیری کمتری داشتند، ارائه نکرد، بلکه آنها به سادگی مشکلاتی را در سازگاری با مدرسه تجربه کردند. ثانیاً، انجام بازی های انفرادی برای کودکان سنین پیش دبستانی طبیعی است. با این حال، به نظر می‌رسد این حالتی است که در آن کودک به تنهایی بازی می‌کند – به شیوه‌ای بیش از حد پر شور و بیش فعال – که نشانگر مشکلات احتمالی در آینده است. محققان کانادایی این مطالعه را صرفاً برای شناسایی کودکان فعال در آینده انجام ندادند، بلکه برای یافتن آن دسته از کودکانی که می‌توانند از برنامه‌های آموزشی تخصصی و جامعی که هم نیازهای تحصیلی و هم نیازهای اجتماعی را برطرف می‌کنند، بهره‌مند شوند.

نگرانی های والدین

چه زمانی با دکتر تماس بگیرید

والدینی که فرزندشان رفتارهای منفی به نام “بازی کردن” از خود نشان می دهد احتمالاً از خود می پرسد که چه چیزی طبیعی است و چه چیزی نیست. دوستان و خانواده با نیت خوب ممکن است به آنها اطمینان دهند که وقتی رفتارهای کنش‌آمیز به وضوح بخش طبیعی رشد و تکامل نباشد، کودک «از آن رشد خواهد کرد». برخی افراد انجام رفتارها را صرفاً بخشی از فرآیند یادگیری کودکان خردسال می دانند که نیازی به کمک حرفه ای ندارد. نتایج مداخله مناسب والدین ممکن است نشان دهنده شدت واقعی رفتار باشد. مثلا،

کج خلقی پس از چهار سالگی یا در کودکان کمتر از چهار سال که بسیار مکرر و/یا طولانی مدت باشد (یعنی بیش از نیم ساعت طول بکشد) باید توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی ارزیابی شود زیرا ممکن است دلایل پزشکی یا روانشناختی دیگری وجود داشته باشد. هر نوع رفتاری که می تواند ناامن، آسیب رساندن به دیگران یا خودآزاری نامیده شود، احتمالاً باید توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کودک ارزیابی شود.

از جمله انواع رفتارهای نمایشی که در کودکان و نوجوانان دیده می شود و توجه حرفه ای را ایجاب می کند، موارد زیر است:

  • پاتولوژیک
  • قلدری به دیگران
  • آسیب به خود، مانند بریدن خود یا ضربه زدن به سر
  • سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
  • مدرسه گریزی
  • گریختن
  • شرکت در فعالیت های جنسی ناایمن
  • وارد دعوا شدن
  • حمله
  • وندالیسم
  • آتش زدن
  • دزدی
  • تجاوز جنسی
  • قتل

مقابله با رفتار بد کودک

برای کودکان نوپا، اکثر متخصصان مراقبت از کودک توصیه می کنند که والدین این نکته را آشکار کنند که عصبانیت و عصبانیت راه مناسبی برای مقابله با ناامیدی نیست. دادن “تایم اوت”، رفتن کودک به اتاقش یا یک منطقه آرام دیگر برای مدت معینی یا تا زمانی که بتواند به شیوه ای قابل قبول از نظر اجتماعی تعامل داشته باشد، ابزار موثری برای مقابله با این شکل از نمایش است. اگرچه کودکان کوچک اغلب قادر به شنیدن یا درک دلیل به نظر نمی رسند، اما والدین کاملاً مناسب است که توجه داشته باشند که ناامیدی یا ناامیدی کودک را درک می کنند اما رفتار منفی کودک وضعیت را تغییر نمی دهد. برخی از والدین اوقات فراغت را با این پیام ترکیب می کنند: “با آن کنار بیایید”. با گذشت زمان، زمان استراحت کمتر ضروری می شود و جهت “با آن مقابله کن” کافی است تا کودک دوباره کنترل خود را به دست آورد. کودک یاد می گیرد که مردم همیشه به آنچه می خواهند نمی رسند.

یک برنامه تحقیقاتی زیر نظر NIMH از سال ۲۰۰۴ دارای دو دهه تجربه در پیشگیری از اقدامات جدی دوران کودکی است. برنامه بازدید از خانه پرستار در کلرادو، نیویورک و تنسی فعالیت می کند. پرستاران از خانواده های پرخطر که از دوران بارداری شروع می شود و تا دو سالگی کودک ادامه می یابد، بازدید می کنند. خانواده های انتخاب شده به دلیل داشتن درآمد کم و/یا تک والد در معرض خطر در نظر گرفته می شوند. هدف از این ملاقات ها بهبود نتیجه در زایمان استارتقاء سلامت و رشد کودک و کمک به افزایش خودکفایی مالی خانواده. پیگیری این کودکان تا سن ۱۵ سالگی نشان می دهد که آنها نسبت به کودکان ۱۵ ساله بدون خدمات، مشکلات رفتاری کمتری دارند. مشکلات رفتاری مورد مطالعه شامل استفاده از مواد مخدر و الکل، فرار، اعمال جنسی و دستگیری و محکومیت برای جنایات بود.

شرایط کلیدی

ضداجتماعی – اقداماتی که به‌عنوان پرخاشگرانه و گاهی خشونت‌آمیز توصیف می‌شوند که با قوانین اجتماعی و اخلاقی تثبیت‌شده مطابقت ندارند.

اختلال اضطراب – یک اختلال روانی که با نگرانی طولانی مدت و بیش از حد در مورد شرایط زندگی فرد مشخص می شود. اختلالات اضطرابی شامل آگورافوبیا و سایر فوبیاها، اختلال وسواس فکری-اجباری، اختلال استرس پس از سانحه و اختلال هراس است.

اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) – وضعیتی که در آن یک فرد (معمولاً یک کودک) دارای سطح فعالیت غیرمعمول بالا و دامنه توجه کوتاه است. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است به صورت تکانشی عمل کنند و ممکن است مشکلات یادگیری و رفتاری داشته باشند.

اختلال سلوک – یک اختلال رفتاری و عاطفی در دوران کودکی و نوجوانی. کودکان مبتلا به اختلال سلوک رفتار نامناسبی دارند، حقوق دیگران را زیر پا می گذارند و هنجارهای اجتماعی را زیر پا می گذارند.

بزهکار – اصطلاحی است که به جوانانی اطلاق می‌شود که رفتاری خلاف قوانین اجتماعی و اخلاقی تثبیت شده دارند.

افسردگی – یک وضعیت روانی است که در آن فرد به شدت احساس غمگینی می کند و علاقه خود را به زندگی از دست می دهد. فرد مبتلا به افسردگی ممکن است مشکلات خواب و بی اشتهایی داشته باشد و ممکن است در تمرکز و انجام فعالیت های روزمره دچار مشکل شود.

سایکودرام – شکل خاصی از بازی نقش که بر نمایش “فیلمنامه” مسائل حل نشده در خانواده تمرکز دارد، یا به اعضای خانواده کمک می کند تا رویکردهای جدید و درک یکدیگر را اتخاذ کنند.

آسیب شناسی روانی – مطالعه اختلالات یا بیماری های روانی، مانند اسکیزوفرنی، اختلال شخصیت، یا اختلال افسردگی اساسی.

روان درمانی — مشاوره روانشناسی که به دنبال تعیین علل زمینه ای افسردگی بیمار است. شکل این مشاوره ممکن است شناختی/رفتاری، بین فردی یا روان پویشی باشد.

مقابله با کنش گرایی در کودکان پیش دبستانی و مدرسه

اداره کودکان، جوانان و خانواده ها (ACYF) با NIMH در توسعه چندین ارزیابی همکاری کرده است.ابزارهایی برای شناسایی کودکان در معرض خطر مشکلات رفتاری بسیاری از این ابزارها برای شناسایی دقیق کودکان پیش دبستانی در معرض خطر طراحی شده اند و در برنامه هایی مانند Head Start ارائه می شوند. اکنون مشخص شده است که ۷۰ تا ۸۰ درصد از همه کودکانی که برای مشکلات سلامت روان در مدارس ایالات متحده خدمات ارائه می دهند، این خدمات را توسط خود سیستم مدرسه، توسط مشاوران راهنمایی مدرسه و روانشناسان ارائه می دهند. چندین ابتکار اخیر توسط NIMH به عنوان هدف آنها همکاری با کودک، همکلاسی ها، والدین و معلمان برای کاهش رفتارهای مخرب است. برنامه پیگیری خانواده ها و مدارس با هم (FAST) در حال حاضر در کارولینای شمالی، پنسیلوانیا، تنسی و واشنگتن فعال است. FAST Track چندین سال است که کودکان پرخاشگر را از شش سالگی به بعد مورد مطالعه قرار داده است. ارائه مداخله در صورت لزوم مطالعات بعدی نشان داده است که آن دسته از کودکان برنامه FAST Track که مداخله دریافت کردند، نیاز کمتری داشتند خدمات آموزش ویژه کلاس ۳ نسبت به کودکانی که در برنامه شرکت نکرده اند.

دوره مقابله با استرس یک برنامه آموزشی گروهی از سال ۲۰۰۴ برای نوجوانان در مریلند، اوهایو و اورگان است. هدف آن کمک به جوانان برای ایجاد راهبردهایی برای مقابله مثبت با افکار منفی، گرایش به افسردگی و رفتارهای رفتاری است. نتایج اولیه این دوره نتایج موفقیت آمیزی را برای شرکت کنندگان دوره نشان داده است. در میان نوجوانانی که این دوره را نگرفتند، علائم افسردگی دو برابر بیشتر گزارش شد. نوجوانانی که دوره مقابله با استرس را گذرانده بودند، کاهش علائم افسردگی و افزایش سازگاری مثبت کلی را نشان دادند. با این حال، به نظر می رسد که زمان قدرت این تجربه یادگیری را کاهش داده است. تحقیقات در یک دوره طولانی تر تفاوت کمتری را بین دو گروه نشان داد.

مطالعه NIMH در مورد رفتار بد کودک به این نتیجه رسید که این یک مشکل چند وجهی است که شامل تعاملات بین کودک و خانواده، دوستان، همکلاسی‌ها، مدرسه و جامعه است. کودکانی که دوران کودکی گرم، محبت‌آمیز و حمایت‌کننده‌ای دارند، کمتر احتمال دارد به‌عنوان فریاد کمک یا رفتار خشونت‌آمیز رفتار کنند. دو نوع رفتار ضد اجتماعی نوجوانان توسط NIMH شناسایی شده است: دوره زندگی مداوم و نوجوانی .محدود. نوجوانانی که دارای رفتارهای مداوم در طول زندگی هستند، از اوایل کودکی به بعد، در موقعیت های مختلف به شیوه های خشونت آمیز رفتار می کنند. در نظر گرفته می شود که آنها دارای آسیب شناسی روانی هستند که اغلب شامل اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) می شود. معمولاً تا بزرگسالی به رفتارهای منفی ادامه می دهند. آن دسته از جوانان با رفتارهای محدود در دوران نوجوانی معمولاً در موقعیت‌های اجتماعی تعریف‌شده خاصی عمل می‌کنند و معمولاً قبل از رسیدن به بزرگسالی از انجام این رفتارها دست می‌کشند.

منبع : مقابله با پرخاشگری کودک و کنش نمایی

بی اشتهایی عصبی

بی اشتهایی عصبی

آیا درگیر بی اشتهایی عصبی هستید؟ در این مقاله علائم هشدار دهنده، علائم، و علل و همچنین نحوه دریافت کمک بررسی می شود و تمام نکات مورد نیاز در مورد بی اشتهایی عصبی ارائه می شود.

بی اشتهایی عصبی چیست؟

امروزه بسیاری از ما نگران اضافه وزن هستیم، از ظاهر خود ناراضی می باشیم یا دوست داریم چیزی در ما تغییر کند. اما اگر لاغری عادات غذایی، افکار و زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد احتمالا به اختلال بی اشتهایی عصبی مبتلا می باشید.

بی اشتهایی باعث کاهش وزن ناسالم منجر می شود که در برخی از شرایط بسیار خطرناک است. در واقع، میل به کاهش وزن برای فرد از هرچیزی مهم تراست، حتی ممکن است فرد دیگر خود را آن طور که هست نبیند.

بی اشتهایی عصبی بیشتر در بین دختران نوجوان شایع است اما می تواند زنان و مردان را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد و با نگرانی از افزایش وزن تمام جنبه های زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار دهد.

ممکن است سعی کنید با گرسنگی دادن به خود، ورزش بیش از حد، یا استفاده از ملین ها، استفراغ یا روش های دیگر وزن خود را کاهش دهید.

احتمالا بیش تر روز را به رژیم غذایی، غذا و بدن خود فکر می کنید اما زمان کمی برای دوستان، خانواده و سایر فعالیت‌هایی که قبلاً از آن لذت می‌بردید، می گذارید. مهم نیست که چقدر وزن کم کنید همیشه به دنبال کاهش وزن بیش تر می باشید.

نوع شدید بی اشتهایی عصبی زمانی است که کاهش وزن با محدود کردن کالری (پیروی از رژیم های غذایی شدید و ورزش بیش از حد) حاصل شود.

پاکسازی بی اشتهایی زمانی است که فرد سعی می کند با استفراغ یا استفاده از ملین ها و مواد ادرارآور (دیورتیک ها) وزن خود را پایین نگه دارد.

ترس شدید از افزایش وزن یا انزجار از ظاهر بدن، می تواند خوردن و وعده های غذایی را بسیار استرس زا کند.  با این حال، غذا و آنچه می توانید بخورید و نمی توانید بخورید، عملاً تمام چیزی است که به آن فکر می کنید. مهم نیست که چقدر در این افکار غرق شده اید هنوز هم راه نجات وجود دارد.

با درمان، خودیاری و حمایت اطرافیان، می‌توانید این بی‌اشتهایی خودویرانگر را بشکنید، بدن خود را بپذیرید و سلامت و اعتماد به نفس خود را بازیابید.

تست بی اشتهایی عصبی

به سوالات زیر پاسخ دهید، پاسخ های مثبت نشان دهنده ابتلا شما به بی اشتهایی عصبی می باشد.

  • آیا اغلب مواقع بی اشتها هستید؟
  • آیا با وجود اینکه مردم به شما می گویند چاق نیستید احساس می کنید چاق هستید؟
  • آیا از افزایش وزن می ترسید؟
  • آیا در مورد میزان غذا خوردن خود دروغ می گویید یا عادات غذایی خود را از دیگران پنهان می کنید؟
  • آیا دوستان یا خانواده شما نگران کاهش وزن، عادات غذایی یا ظاهر شما هستند؟
  • آیا زمانی که احساس ناراحتی یا ناراحتی می کنید رژیم می گیرید، ورزش اجباری می کنید، یا پاکسازی می کنید؟
  • آیا وقتی بدون غذا، ورزش بیش از حد می کنید احساس قدرت یا کنترل می‌کنید؟
  • آیا ارزش خود را بر اساس وزن یا اندازه بدن خود قرار می دهید؟
  • آیا دوست ندارید تصویر خود را در آینه نگاه کنید زیرا احساس بدی به شما می دهد؟
  • آیا بیش تر روز به وعده های غذایی فکر می کنید؟

علائم و نشانه های بی اشتهایی

در حالی که افراد مبتلا به بی اشتهایی اغلب عادات مختلفی از خود نشان می دهند اما در بیش تر مواقع این عادات را مخفی می کنند. این امر باعث می شود که افراد خانواده و اطرافیان به سختی این بیماری را تشخیص دهند.

ممکن است فرد در مراحل ابتدایی مشکل خود را انکار کند یا آن را طبیعی بداند اما به مرور خانواده متوجه می شوند که فرد در چه شرایط خطرناکی قرار دارد. اگر احساس می کنید که غذا خوردن کنترل شما را به دست گرفته است باید هرچه سریع تر به مشاور مراجعه کنید.

علائم رفتاری بی اشتهایی عصبی

علائم زیر از نشانه های رفتاری بی اشتهایی عصبی می باشند که به شما کمک می کنند در تشخیص بیماری خود بهتر عمل کنید:

  • رژیم غذایی با وجود لاغری
  • فقط خوردن برخی از غذاهای کم کالری
  • ممنوعیت شدید غذاهایی شامل کربوهیدرات ها و چربی ها.
  • وسواس در مورد کالری
  • خواندن برچسب مواد غذایی
  • داشتن دفترچه خاطرات غذایی
  • خواندن بیش از اندازه کتاب‌های رژیم غذایی
  • تظاهر به خوردن یا دروغ گفتن در مورد غذا خوردن
  • مخفی کردن، بازی کردن یا دور انداختن غذا برای اجتناب از خوردن
  • بهانه آوردن برای ترک وعده های غذایی (“من ناهار زیادی خوردم” یا “معده ام درد می کند”)
  • مدام به غذا فکر می کند.
  • آشپزی برای دیگران
  • خواندن مجلات غذایی، یا تهیه برنامه غذایی در حالی که غذای بسیار کمی می خورد.
  • آداب غذا خوردن عجیب
  • امتناع از غذا خوردن در کنار دیگران یا در مکان های عمومی
  • غذا خوردن به روش‌های سخت و تشریفاتی

علائم ظاهر و تصویر بدن در بی اشتهایی عصبی

علائم زیر از نشانه های ظاهری در بی اشتهایی عصبی می باشند که به شما کمک می کنند در تشخیص بیماری خود بهتر عمل کنید:

  • کاهش وزن چشمگیر، سریع و شدید بدون هیچ دلیل پزشکی
  • احساس چاق شدن با وجود کمبود وزن
  • ممکن است به طور کلی اضافه وزن داشته یا در مکان‌های خاصی مانند شکم، باسن یا ران‌ احساس « چاقی» کند.
  • وسواس روی ظاهر و وزن بدن.
  • وزن کشی های مکرر و نگرانی در مورد نوسانات کوچک وزن
  • انتقاد شدید از ظاهر
  • زمان زیادی را جلوی آینه برای بررسی عیوب سپری می کند.
  • همیشه از ویژگی خاصی از خود انتقاد می کند.
  • احساس می کند هرگز به اندازه کافی لاغر نیست.

علائم پاکسازی

علائم زیر از نشانه های پاکسازی در بی اشتهایی عصبی می باشند که به شما کمک می کنند در تشخیص بیماری خود بهتر عمل کنید:

  • استفاده از قرص های لاغری، ملین ها یا دیورتیک ها و سایر داروها برای کاهش وزن.
  • اغلب بعد از غذا به دستشویی می رود.
  • ممکن است آب را باز کند تا صداهای استفراغ را پنهان کند یا برای بوی بد دهانش از دهانشویه یا نعناع استفاده کند.
  • ورزش اجباری. پیروی از یک رژیم ورزشی شدید با هدف سوزاندن کالری.
  • تمرین و ورزش شدید بعد از خوردن غذا.

علل و عوارض بی اشتهایی

علت بی اشتهایی عصبی هنوز مشخص نشده است اما می دانیم که بی اشتهایی یک وضعیت پیچیده است که از ترکیب بسیاری از عوامل اجتماعی، عاطفی و بیولوژیکی ناشی می شود. اگرچه لاغری در فرهنگ ما نقش مهمی ایفا می کند، عوامل بسیار دیگری نیز در این امر نقش دارند، که از آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • نارضایتی از بدن
  • رژیم غذایی سخت
  • عزت نفس پایین
  • مشکلات عاطفی
  • کمال گرایی
  • روابط خانوادگی مشکل دار
  • سابقه سوء استفاده فیزیکی یا جنسی
  • سایر تجربیات آسیب زا
  • سابقه خانوادگی اختلالات خوردن

اثرات بی اشتهایی

شاید علت بی اشتهایی هنوز مشخص نشده باشد اما نتایج و اثرات آن شناخته شده است. هنگامی که بدن شما سوخت مورد نیاز برای عملکرد طبیعی را دریافت نمی کند، گرسنه شده و برای حفظ انرژی سرعت خود را کاهش می دهد. در اصل، بدن شما شروع به مصرف ذخیره های خود می کند.

اگر گرسنگی ادامه یابد و چربی بدن بیشتری از بین برود، عوارض پزشکی روی هم انباشته می شود و بدن و ذهن شما تاوان آن را می پردازند.

درمان قطعی بی اشتهایی عصبی

کمک گرفتن در درمان بی اشتهایی

تصمیم برای کمک گرفتن برای درمان بی اشتهایی عصبی انتخاب آسانی نیست.  بسیاری از افراد بی اشتهایی عصبی را بخشی از هویت خود می دانند یا حتی ممکن است آن را به عنوان یک عیب در نظر  نگیرند. برخی دیگر مغلوب بی اشتهایی عصبی هستند و نمی توانند آن را ترک کنند.

اولین گام در درمان این است که قبول کنید شما مشکلی دارید. باید بپذیرید که تلاش بی وقفه شما برای لاغری خارج از کنترل شماست و با این کار به سلامت جسمانی و روانی خود آسیب وارد کرده اید.

سعی کنید در مورد مشکل خود با فردی مورد اعتماد صحبت کنید، این کار می تواند بسیار دشوار باشد اما ضروری است. این کار باعث می شود متوجه شوید که تنها نیستید و دیگران نیز به سلامت جسم و روان شما اهمیت می دهند.

از افراد، موقعیت ها و شرایطی که باعث می شوند به لاغری فکر کنید یا از اندام خود متنفر شوید، دوری کنید. ممکن است لازم باشد از دیدن مجلات مد یا تناسب اندام اجتناب کنید و زمان کمتری را با دوستانی بگذرانید که دائماً رژیم می گیرند و فقط در مورد کاهش وزن صحبت می کنند.

به دنبال کمک حرفه ای باشید. متخصصان آموزش دیده می توانند به شما کمک کند تا سلامت خود را بازیابید و یاد بگیرید دوباره به طور معمول غذا بخورید و نگرش های سالم تری در مورد غذا و بدن خود ایجاد کنید.

درمان دارویی برای بی اشتهایی

حال باید تمام مشکلاتی که به دلیل بی اشتهایی ایجاد شده است را درمان کنید، حتی ممکن است به دلیل آسیب های جسمانی نیاز به بستری شدن در بیمارستان تا رسیدن به وزن کمتر بحرانی باشد.

نکته ۱ بهبود بی اشتهایی: بدانید که مشکل شما مربوط به وزن یا غذا نیست

مسائل مربوط به غذا و وزن در واقع علائم موضوعی عمیق تر است: افسردگی، اضطراب، تنهایی، ناامنی، فشار برای کامل بودن یا احساس عدم کنترل. مشکلاتی که هیچ رژیم غذایی یا کاهش وزنی نمی تواند آن ها را درمان کند.

این مشکلات در جلسات مشاوره مطرح شده و به صورت ریشه ای مورد بررسی و درمان قرار می گیرند. اگر این کار انجام نشود درمان بیهوده و بی نتیجه خواهد بود.

تفاوت بین رژیم غذایی و بی اشتهایی

بسیاری از افرادی که درگیر بی اشتهایی عصبی هستند تصور می کنند که فقط یک رژیم سالم غذایی دارند و درگیر اختلال نیستند، در ادامه تفاوت های میان رژیم غذایی و بی اشتهایی عصبی بیان شده است.

رژیم غذایی سالم        

  • رژیم غذایی سالم تلاشی برای کنترل وزن است.
  • عزت نفس شما بر اساس چیزی بیش از وزن و تصویر بدن است.
  • کاهش وزن را راهی برای بهبود سلامت و ظاهر خود می بینید.
  • هدف شما کاهش وزن به روشی سالم است.

بی اشتهایی عصبی

  • شما کاهش وزن را راهی برای رسیدن به شادی می بینید.
  • عزت نفس شما کاملاً بر اساس وزن و لاغری شما است.
  • بی اشتهایی راهی برای کنترل زندگی و احساسات می باشد.
  • لاغر شدن تنها چیزی است که اهمیت دارد. سلامتی اهمیتی ندارد.

برای غلبه بر بی اشتهایی، ابتدا باید درک کنید که چه نیازی در زندگی شما برآورده نمی شود. برای مثال، شاید در بسیاری از بخش‌های زندگی خود احساس ناتوانی می‌کنید و با کنترل غذا خوردن می خواهید نشان دهید که می توانید شرایط را کنترل کنید.

«نه» گفتن به غذا و کنترل وزن حداقل برای مدت کوتاهی احساس موفقیت در شما ایجاد کند. حتی ممکن است گرسنگی خود را به عنوان یک استعداد ویژه ببینید که بیشتر مردم از آن برخوردار نیستند.

علاوه بر این بی اشتهایی ممکن است راهی برای منحرف کردن حواس از مشکلات باشد. زمانی که بیشتر وقت خود را به فکر غذا، رژیم غذایی و کاهش وزن می گذرانید دیگر مجبور نیستید با مشکلات روبرو شوید یا با احساسات پیچیده کنار بیایید.

این تقویت ها کوتاه مدت بوده و برای همین فرد پس از مدتی متوجه می شود که درگیر اختلال شده است. رژیم غذایی و کاهش وزن نمی تواند تصویر منفی که فرد از خود دارد را درمان کند. تنها راه برای انجام این کار این است که نیاز عاطفی خود را شناسایی کرده و راهی برای درمان آن پیدا کنید.

“احساس می کنم چاق هستم”

در حالی که وزن معمولاً در طول یک هفته ثابت می ماند، احساس چاقی می تواند باعث نگرانی فرد شود. احساس چاق بودن اغلب با احساساتی مانند شرم، کسالت، ناامیدی یا غم در ارتباط است. به عبارت دیگر، «احساس می‌کنم چاق هستم» واقعاً به معنای «احساس اضطراب می‌کنم» یا «احساس تنهایی می‌کنم» می باشد و بعید است که این احساسات با رژیم غذایی تغییر کنند.

نکته ۲: یاد بگیرید که احساسات خود را تحمل کنید

شناسایی مسائل زمینه ای که باعث اختلال خوردن می شود، اولین گام به سمت بهبودی است، اما به تنهایی کافی نیست.

برقراری ارتباط مجدد با احساسات می تواند بسیار ناراحت کننده باشد. به همین دلیل است که ممکن است در ابتدای بهبودی احساس بدتری داشته باشید. اما نباید به عادات غذایی مخربی که برای پرت کردن حواس خود استفاده می‌کردید، بازگردید. شما باید یاد بگیرید چگونه احساسات خود را بپذیرید و آن ها را  تحمل کنید.

استفاده از ذهن آگاهی برای مقابله با احساسات دشوار

زمانی که احساس می‌کنید تحت تأثیر منفی‌گرایی، ناراحتی یا میل به محدود کردن غذا هستید، هرکاری را که انجام می دهید متوقف کنید.

ابتدا احساس خود را شناسایی کنید. آیا گناه؟ شرم؟ درماندگی؟ تنهایی؟ اضطراب؟ ناامیدی؟ ترس؟ ناامنی؟ یا احساسات دیگر می باشد؟

تجربه خود را بپذیرید. اجتناب و مقاومت فقط احساسات منفی را قوی تر می کند. در عوض، سعی کنید آنچه را که احساس می کنید بدون قضاوت بپذیرید.

عمیق تر پیگیری کنید

در کجای بدن خود آن احساس را دارید؟ چه نوع افکاری در سر شما می گذرد؟

باور کنید که شما چیزی فرای احساسات خود هستید. احساسات رویدادهای گذرا هستند، مانند ابرهایی که در آسمان حرکت می کنند، آن ها هویت شما را درمان نمی کنند.

هنگامی که یاد بگیرید چگونه احساسات خود را بپذیرید و تحمل کنید، دیگر آنقدر ترسناک به نظر نخواهند رسید. به مرور متوجه خواهید شد که هنوز کنترل را در دست دارید و احساسات منفی موقتی هستند. هنگامی که از مبارزه با این احساسات دست بردارید، به سرعت از بین خواهند رفت.

راه های جدید برای یافتن رضایت عاطفی

پس از اینکه ارتباط بین احساسات و الگوهای غذایی ناسالم خود را درک کرده و محرک های آن را شناسایی کردید، هنوز باید جایگزین هایی برای رژیم غذایی پیدا کنید که بتوانید برای رضایت عاطفی و بهبود از آن ها کمک بگیرید. مثلا:

  • اگر افسرده یا تنها هستید، با کسی تماس بگیرید که همیشه حال شما را بهتر می کند، زمانی را کنار خانواده یا دوستانتان برنامه ریزی کنید یا نمایش کمدی تماشا کنید.
  • اگر مضطرب هستید، اضطراب خود را با رقصیدن، فشار دادن توپ ضد استرس، پیاده روی سریع یا دوچرخه سواری کاهش دهید.
  • اگر خسته هستید، یک فنجان چای داغ بخورید، پیاده روی کنید، حمام کنید یا چند شمع معطر روشن کنید.
  • اگر حوصله دارید، کتاب خوبی بخوانید، در فضای باز بگردید، از موزه دیدن کنید یا به سرگرمی‌ای که از آن لذت می‌برید روی بیاورید (نواختن گیتار، بافتنی، تیراندازی، کتاب‌خوانی و غیره).

نکته ۳: ذهنیت های مخرب را به چالش بکشید

افراد مبتلا به بی اشتهایی اغلب کمال گرا و بیش از حد موفق هستند. آن ها دختران و پسران “خوبی” هستند که آنچه را که به آن ها گفته می شود انجام می دهند، سعی می کنند در هر کاری بهترین باشند، و برای جلب رضایت دیگران تلاش می کنند.

با وجود ظاهر خوبی که دارند در درون احساس درماندگی، ناکافی بودن و بی ارزشی می کنند.

ذهنیت های مخربی که به بی اشتهایی دامن می زند

تفکر صفر و یکی

ممکن است تصور کنید که یا موفق یا شکست خورده هستید، این تفکر صفر و یکی می تواند باعث ایجاد مشکل شود. این افراد نمی توانند خود را خاکستری ببینند و همیشه دوست دارند بهترین باشند زیرا در غیر این صورت خود را شکست خورده می بینند.

استدلال عاطفی

شما باور دارید که باورهای شما حقیقت هستند «احساس می کنم چاقم» به معنای «من چاق هستم»، « احساس ناامیدی می کنم» به این معنی است که هرگز بهتر نخواهید شد.

بایدها و نبایدها

شما قوانین بیش از حد دقیقی دارید ( « نباید بیش از x تعداد کالری بخورم» « باید همیشه بر همه چیز کنترل داشته باشم» و غیره) و نمی توانید این قوانین را زیر پا بگذارید.

برچسب زدن

بر اساس اشتباهات و کاستی های درک شده خود را معرفی می کنید. «من از ظاهرم ناراضی هستم» به «من نفرت انگیزم» تبدیل می شود.

فاجعه ساز

همیشه بدترین تصور را از خودتان دارید. برای مثال، اگر سرعت بهبودی کمی داشته باشید، تصور می کنید که هیچ امیدی به بهبودی شما وجود ندارد.

افکار خود را قضاوت کنید

هنگامی که افکار مخرب را شناسایی کردید، می توانید با سؤالاتی از قبیل:

  • آیا درست فکر می کنم؟ آیا شواهدی برای درست بودن فکرم وجود دارد؟
  • آیا راه دیگری برای نگاه کردن به وضعیت یا توضیح دیگری وجود دارد؟

همانطور که افکار منفی خود را بررسی می کنید، این افکار از بین رفته و متعادل تر می شوند.

نکته ۴: رابطه سالم تری با غذا ایجاد کنید

اگرچه بی اشتهایی اساساً مربوط به غذا نیست، اما می توانید با ایجاد یک رابطه سالم با غذا به بهبود شرایط خودتان کمک کنید. برای این کار می توانید از راهنمایی های زیر کمک بگیرید:

شروع به خوردن غذای بیشتر| تغییر طرز فکر در مورد خود و غذا

قوانین سفت و سخت غذایی را کنار بگذارید.

پیروی از قوانین سفت و سخت ممکن است به شما کمک کند احساس کنترل داشته باشید، اما این یک توهم موقتی است. حقیقت این است که قوانین شما را کنترل می کنند، نه برعکس.

بنابراین برای اینکه بهتر شوید، باید این قوانین رها کنید. این تغییر بزرگ ممکن است در ابتدا سخت و حتی دور از انتظار باشد اما به مرور ممکن می شود.

دوباره با بدن خود در تماس باشید.

اگر همیشه بی اشتها هستید یعنی که عادت کرده اید نیازهای بدن خود را نادیده بگیرید، حتی ممکن است دیگر آنها را نشناسید. هدف درمان این است که دوباره با این نشانه های داخلی در تماس باشید تا بتوانید بر اساس نیازهای فیزیولوژیکی خود غذا بخورید.

به خودتان اجازه دهید همه غذاها را بخورید.

به جای محدود کردن محدودیت های غذایی، هر چه می خواهید بخورید، اما به احساس فیزیکی خود پس از خوردن غذاهای مختلف توجه کنید. در حالت ایده آل، آنچه می خورید باید احساس رضایت و انرژی را در شما ایجاد کند.

وزن کردن ممنوع

به جای تمرکز بر وزن به عنوان معیاری برای سنجش ارزش، بر احساس خود تمرکز کنید. سلامتی و سرزندگی را هدف خود قرار دهید، نه یک عدد بی معنی.

برنامه غذایی سالم تهیه کنید.

اگر نیاز به افزایش وزن دارید، متخصص تغذیه می‌تواند به شما کمک کند تا برنامه غذایی سالمی تهیه کنید که شامل کالری کافی برای بازگرداندن شما به وزن طبیعی باشد.

غلبه بر ترس از افزایش وزن

بازگشت به وزن طبیعی کار آسانی نیست. فکر افزایش وزن احتمالاً بسیار ترسناک است و ممکن است وسوسه شوید که مقاومت کنید.

اما این ترس از علائم بی اشتهایی شماست. خواندن در مورد بی اشتهایی یا صحبت با سایر افرادی که با آن زندگی کرده اند می تواند به شما کمک کند. همچنین به شما کمک می کند که صادقانه احساسات خود را بررسی کرده یا در مورد آن ها صحبت کنید. اگر خانواده یا دکتر شما مشکلات شما را بفهمد بهتر می تواند به شما کمک کند.

کمک به فرد مبتلا به بی اشتهایی

راه‌هایی وجود دارد که می‌توانید  به فرد مبتلا به اختلال خوردن کمک کنید، اما نمی‌توانید او را مجبور کنید که بهتر شود. ابتلا به بی اشتهایی می‌تواند طرز فکر فرد مورد علاقه‌تان را در مورد بدن، دنیای اطراف، حتی انگیزه‌های شما برای کمک کردن، مخدوش کند. حتی ممکن است تمام شرایط را انکار کند یا شما را متهم به دخالت کند.

هیچ وقت فرد را تهدید نکنید، بهتر این است که به آرامی نگرانی های خود را بیان کنید و به فرد اجازه دهید بداند که برای گوش دادن در دسترس هستید. اگر فرد مورد علاقه شما مایل به صحبت است، بدون قضاوت به او گوش دهید، مهم نیست که چقدر درک او سخت می باشد.

به هیچ عنوان قضاوت نکنید، به یاد داشته باشید که به عنوان فردی که از بی اشتهایی رنج نمی برد، کار زیادی نمی توانید برای درمان وضعیت عزیزتان انجام دهید. آن ها باید تصمیم بگیرند که چه زمانی آماده درمان هستند.

عزیزتان را تشویق کنید تا کمک بگیرد. به مرور درمان برای بدن سخت‌تر می‌شود و غلبه بر آن دشوارتر می‌شود، بنابراین از عزیزتان بخواهید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند.

از یک متخصص مشاوره بگیرید، حتی اگر دوست شما این کار را نکند. شما می توانید به جای او با دکتر مشورت کرده و نکاتی را برای بهبود عزیز خود دریافت کنید.

الگویی برای تغذیه سالم، ورزش و تصویر بدن باشید. در مورد بدن خود یا دیگران نظر منفی ندهید.

به یاد داشته باشید که فرد مبتلا به بی اشتهایی به شفقت و حمایت نیاز دارد، نه سخنرانی، تهدید یا توهین.

بنابراین از تهدید، ترساندن، خشم و سرکوب اجتناب کنید. به خاطر داشته باشید که بی اشتهایی اغلب نشانه ای از پریشانی شدید عاطفی است و به دلیل تلاش برای مدیریت درد عاطفی، استرس یا تنفر ایجاد می شود.

منبع : بی اشتهایی عصبی

اختلال بد شکل انگاری بدن، درمان اختلال بد ریخت انگاری

اختلال بد شکل انگاری بدن چیست و راه درمان اختلال بد ریخت انگاری

اختلال بدریخت انگاری بدنی یا بد شکل انگاری بدن یکی از اختلالات روانی می باشد که در دوران نوجوانی و جوانی به وجود می آید و امری بسیار شایع است. احتمالا در اطرافیان و دوستان خود کسانی را دیده اید که مدام از ظاهرشان ایراد می گیرند و عیب های عجیب و غریب بر روی خود می گذارند و ساعت ها به این عیب ها فکر می کنند.

این افراد دائما در حضور دیگران از عیب های ظاهری شان می گویند و به طور مداوم دست به عمل های زیبایی می زنند، در صورتی که از نظر شما ممکن است هیچ مشکل خاصی در ظاهر آن ها وجود نداشته باشد. این اشخاص به اختلال بدریخت انگاری مبتلا هستند.

از جمله عوارض این بیماری می توان به اضطراب، افسردگی، گرایش به مصرف مواد، افکار خودکشی و غیره اشاره نمود.

برای درمان این اختلال روش های درمانی بسیاری وجود دارد که روش درمان شناختی رفتاری بیشترین تاثیر را در کنترل و بهبود این اختلال دارد. در این مقاله به بررسی این اختلال می پردازیم و در مورد اختلال بدریخت انگاری و نحوه درمان آن توضیحاتی را بیان می کنیم.

اختلال بدشکل انگاری بدنی چیست؟

اختلال بدریخت انگاری بدنی یا بدشکلی بدنی (body dysmorphic) یک نوع اختلال روانی می باشد که فرد احساس می کند نقص هایی ظاهری خیلی بزرگ و خیالی در بدن او وجود دارد و به طور مداوم از آن ها گله می کند. در صورتی که این نقص ها اصلا وجود ندارد یا اگر هم باشد بسیار جزئی و کمتر از چیزی است که او فکر می کند.

این افراد در مورد ظاهرشان مشغولیت های ذهنی بسیاری دارند و ساعت ها جلوی آینه می ایستند و به عیب های خیالی شان نگاه می کنند.

ممکن است ساعت ها عیب ها و نقص های خیالی و غیرواقعی شان را تصور کنند. این افراد به حدی عیب های خود را باور دارند و به آن فکر می کنند که حرف هیچ شخص دیگری را در مورد این که ظاهر خوبی دارند باور نمی کنند.

در برخی از اوقات اختلال بدریخت انگاری بسیار شدید می شود، به طوری که تمام ذهن و فکر فرد را درگیر خودش کرده و باعث کاهش عزت نفس و اعتماد به نفس شخص می شود.

حتی ممکن است فرد از ترس مسخره شدن و طرد شدن، در اجتماع حضور پیدا نکند و خود را در خانه حبس کند، هم چنین ممکن است موقعیت شغلی  یا تحصیلی خود را از دست بدهد و در حوزه های فردی و اجتماعی زندگی  با مشکلاتی رو به رو شود.

پیامدهای اختلال بدریخت انگاری یا بد شکل انگاری بدن

این اختلال در سنین نوجوانی و جوانی، زمانی که فرد بیش تر از هر زمان دیگری به ظاهر خود اهمیت می دهد به وجود می آید و در میان نوجوانان امری بسیار شایع است. در ادامه این مقاله مهم ترین پیامدهایی که اختلال بدریخت انگاری به همراه دارد را بیان می کنیم:

  1. احساس گناه، شرم و خجالت
  2. احساس تنهایی مفرط
  3. افسردگی و اضطراب
  4. وابستگی به الکل و مواد مخدر
  5. احساس مداوم نیاز به عمل های زیبایی غیرضروری
  6. اختلالات خوردن و یا اختلالات خواب
  7. آسیب به خود
  8. افکار خودکشی و گاهی اقدام به خودکشی های نافرجام

هم چنین همراه این اختلال بدریخت انگاری بدنی ممکن است اختلالات دیگری مانند اضطراب، افسردگی، هراس و یا فوبیای اجتماعی، وسواس فکری – عملی نیز در فرد به وجود آید.

علائم اختلال بدریخت انگاری بدنی ( بد شکل انگاری بدن)

محور اصلی اختلال بدریخت انگاری تصورات مفرط و غیر واقعی در مورد ظاهر خود می باشد. این تصورات ممکن است در مورد کوچک و بزرگ بودن جزئی از بدن، ناموزون بودن و یا عدم تناسب در عضوی از بدن باشد.

بیشترین عضوهای بدن که ممکن است در مورد آن احساس بد شکل انگاری داشته باشید شامل بینی، دهان، مو، پوست، اندام های تناسلی و هیکل کلی فرد مانند تصور قد خیلی کوتاه یا چاقی بیش از حد می باشد. این افراد ممکن است رفتارهایی از خودشان نشان دهند که برخی از آن ها عبارت اند از:

  1. بیش از حد چک کردن آینه
  2. نیاز به تایید دیگران
  3. خرید و استفاده بیش از اندازه از محصولات زیبایی
  4. عمل های زیبایی مداوم

علل اختلال بد شکل انگاری

در مورد اختلال بد شکل انگاری نمی توان علل خاص و مشخصی را معین کرد اما می توان گفت که بیشتر تجربیاتی که افراد در دوران نوجوانی خود داشته اند بر روی این اختلال اثر می می گذارد. نوجوانی دورانی است که افراد با کوچک ترین تمسخر و یا واکنش منفی ناراحت می شوند و سعی می کنند این عیب و نقص شان را حل نمایند.

زمانی که نوجوان به این باور برسد که بدن او مشکل دارد، این دیدگاه به باور ذهنی او تبدیل می شود. در واقع فرایندهای شناختی نقش اساسی را ایفا می کنند که به شکل های گوناگونی تحریف می شوند.

نوجوان سعی می کنند مشکلات و رفتارهای خود را وارسی کنند تا از طریق علائم اضطراب آن ها کاهش یابد و موقتا آن را خاموش کنند اما مجددا اشتغال های ذهنی به سراغ او می آیند و باعث تقویت اضطراب او می شوند.

درمان اختلال بدریخت انگاری

بعضی از افراد که به اختلال بدریخت انگاری مبتلا شده اند برای این که احساس شان را در مورد ظاهرشان تغییر دهند، دست به عمل های جراحی زیبایی می زنند اما این کار نه تنها مشکل آن ها را حل نمی کند بلکه احساس بدی در آن ها به وجود می آورد و حس بدریخت انگاری را تشدید می بخشد.

در این شرایط فرد ممکن است درگیر عمل های زیبایی تکراری قرار بگیرد و برای این که از احساسات ناخوشایند دوری کند عمل های پی در پی انجام دهد و به متخصص های زیبایی بسیاری مراجعه نماید.

بهترین پیشنهادی که می توان به این افراد کرد مراجعه به روانشناس و دریافت مشاوره می باشد. روانشناسان برای درمان از دو رویکرد شناختی رفتاری و دارو درمانی استفاده می کنند که در ادامه این مقاله به بررسی آن ها می پردازیم و توضیحاتی را در مورد آن ها می دهیم.

درمان شناختی رفتاری

یکی از روش های درمانی اختلال بدریخت انگاری، درمان شناختی رفتاری و روان درمانی می باشد در این حالت ابتدا باید فرد بپذیرد که استفاده از عمل های جراحی گوناگون مشکلی را حل نمی کند و باید مشکل او طی جلسات روانشناسی توسط درمانگر حل شود.

زیرا درمانگر در این جلسات به ریشه یابی مشکل می پردازد و احساس ناخوشایند فرد نسبت به خودش را پیدا می کند و سعی می کند راهکارهایی که برای درمان او موثر است را در اختیار او قرار دهد.

با مراجعه به درمانگر افکار غیر منطقی خود را می شناسند و سعی می کنند آن ها را با افکار مثبت و منطقی جایگزین نمایند.

دارودرمانی

ممکن است در سیکل درمان افرادی که با اختلال بد شکل انگاری رو به رو هستند از دارو درمانی نیز استفاده شود، استفاده از دارو زمانی که فرد به دلیل اختلال بدریخت انگاری، دچار اختلالات اضطرابی و علائم افسردگی است بسیار بیشتر می باشد.

زیرا داروها باعث کاهش افکار وسواسی و علائم تکانشی فرد می شوند از مهم ترین این داروها می توان به مهارکننده های بازجذب انتخابی سروتونین اشاره نمود که در واقع یک نوع داروی ضد افسردگی می باشد.

کلام آخر

با توجه به این که اختلال بد شکل انگاری تاثیراتی بر روی تمام جنبه های زندگی شما می گذارد در صورتی که مایل هستید تا درباره روش های درمانی اختلال بد ریخت انگاری اطلاعات مناسبی را کسب کنید و برای مشکل خود و اطرافیان بهترین راهکارها را انتخاب کنید بهتر است از مشاوران و روانشناسان در این زمینه کمک بگیرید.

در این راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان از متخصصین و مشاوران با تجربه تشکیل شده است که خدماتی را به صورت حضوری و تلفنی ارائه می دهند این مرکز این امکان را برای شما فراهم آورده است تا در کمترین زمان ممکن به حل مشکلات شما بپردازد و شما را راهنمایی کند.

منبع : اختلال بد شکل انگاری بدن، درمان اختلال بد ریخت انگاری

عادات افراد موفق

عادات افراد موفق، ۱۰ کاری که افراد موفق هرگز دوبار انجام نمی دهند

افراد موفق عادت ها و سبک زندگی خاص خودشان را دارند در واقع همین مسئله باعث پیشرفت و موفقیت آن ها می شود، آن ها عادت های خاصی دارند که در زیر برخی از آن ها را بیان می کنیم:

  • یکی از عادت های افراد موفق، هدایت و پیشروی آن ها در جهت رشد و پیشرفت شان می باشد، آن ها سعی می کنند برای رسیدن به هدف شان تلاش کنند.
  • افرادی که موفق هستند هوشمندی خاصی دارند و در صورتی که تجربه ناموفقی داشته باشند و با شکست رو به رو شوند از تلاش شان دست بر نمی دارند و ناامید نمی شوند. این افراد همیشه به دنبال راهی برای رسیدن به اهداف شان هستند.
  • یکی از رمزهای موفقیت این افراد این است که از اشتباهاتشان درس می گیرند و سعی می کنند از تجربه ای که در این زمینه کسب کرده اند در جهت موفقیت در زندگی، کسب و کار یا روابط خود استفاده کنند.

در صورتی که از عادت های افراد موفق آگاه باشید می توانید با الگو برداری از آن ها سبک زندگی خودتان را تغییر دهید و در جهت پیشرفت و موفقیتتان گام بردارید.

افراد موفق چه عاداتی دارند؟

برخاستن بعد از شکست اگر چه سخت است اما امکان پذیر می باشد به همین دلیل تا جایی که امکان دارد برای رسیدن به اهداف تان باید تلاش کنید و از رو به رو شدن با موانع هراسی نداشته باشید.

برای رسیدن به اهداف و رویاهایتان باید انعطاف پذیر باشید و اگر اتفاق ها مطابق میل شما نبود مسیرتان را تغییر دهید و از این تغییر هیچ ترسی نداشته باشید.

سعی کنید موقعیت و شرایط خودتان را مورد بررسی قرار دهید تا اشتباهات گذشته برای شما تکرار نشود هم چنین نگران تاخیر و وقفه ای که در کارتان به وجود آمده است نباشید زیرا پذیرفتن شکست ودرس گرفتن از اشتباهات مانند سکوی پرشی به سمت موفقیت و پیشرفت می باشد.

۱۰ کاری که افراد موفق هرگز دوبار انجام نمی دهند

در ادامه این مقاله ۱۰ کاری که افراد موفق سعی می کنند آن را انجام ندهند را مورد بررسی قرار می دهیم:

۱٫ عادات افراد موفق، تکرار اشتباهات گذشته و گیر افتادن در تله های قدیمی

افراد موفق زمانی که با شکست در زمینه شغلی، عشقی و یا غیره رو به رو می شوند، موقعیت خود را به طور دقیق بررسی می کنند. تا بتوانند عواملی که منجر به عدم موفقیت و شکست آن ها شده است را مورد بررسی قرار دهند، از اشتباهاتشان درس بگیرند و سعی کنند آن اشتباهات را دوباره تکرار نکنند.

آن ها بعد از تغییر شرایط وبه دست آوردن آمادگی لازم، دوباره وارد عمل می شوند تا برای رسیدن به اهداف شان تلاش کنند.

۲٫ شروع به کار یا فعالیت قبل از اطمینان یافتن از صلاحیت خود

آدم های موفق اگر چه برای رسیدن به اهدافشان تلاش می کنند و به دنبال رویاهاشان می روند تا به شادکامی درونی برسند اما آن ها قبل از آن که وارد عمل شوند اطلاعات و آگاهی خود را در آن زمینه افزایش می دهند تا با آگاهی و اراده کافی برای رسیدن به موفقیت تلاش نماید.

آن ها قبل از شروع انجام کاری سوالات زیر را از خودشان می پرسند و در صورتی که به جواب قانع کننده برای سوالاتشان برسند، اقداماتی را انجام می دهند در غیر این صورت تا ریشه مشکلات را پیدا نکنند و آن را رفع نکنند هیچ اقدامی برای شروع کار صورت نمی گیرد.

  • چرا این کار را انجام می دهم؟
  • آیا شرایط و موقعیت فعلی من برای شروع این کار مناسب می باشد؟
  • آیا برای شروع این کار آگاهی و اطلاعات کافی دارم؟

۳٫ تلاش در جهت تغییر دیگران

اصراری به تغییر دیگران نداشته باشید زیرا دیر یا زود خودتان متوجه این قضیه می شوید که نمی توانید کسی را به زور تغییر دهید و یا او را مجبور به انجام کاری کنید. باید به دیگران فرصت دهید خودشان برای زندگی شان تصمیم بگیرند و با عواقبت و نتایج کارشان رو به رو شوند.

در صورتی که به این آگاهی برسید که نمی توانید دیگران را تغییر دهید، خواهید توانست بر روی رفتار خودتان کار کنید و در جهت تغییر در رفتار خود تلاش نمایید در این شرایط شاهد رشد چشم گیر در شیوه های تبادلی دیگران با خودتان خواهید بود و روز به روز به اهداف تان نزدیک تر خواهید شد.

توجه داشته باشید یکی از عادت های افراد موفق، ارتباط برقرار کردن با دیگران و داشتن ارتباط موثر با آن ها می باشد.

۴٫ عادات افراد موفق، تلاش برای راضی نگه داشتن همه

در صورتی که بخواهید همه افراد را از خودتان راضی نگه دارید خسته خواهید شد، شما نباید برای راضی کردن دیگران وقت زیادی بگذارید، بلکه باید به آن ها فرصت دهید تا به مرور زمان با مسائل آشنا شوند و شما را همان طور که هستید بشناسند.

شما بر روی اهداف تان تمرکز کنید و سعی کنید در جهت رسیدن به اهدافتان قدم بردارید، تا با رسیدن به اهدافتان موجب خشنودی دیگران شوید. در این بین باید رضایت و خشنودی افراد مهم زندگی تان در اولویت باشد.

۵٫ ترجیح دادن راحتی های کوتاه مدت بر منافع بلند مدت

افراد موفق می دانند برای این که به اهدافشان برسند باید سختی ها و شرایط سختی را تحمل کنند و آن ها ترجیح می دهند برای این که به منافع بلندمدتی برسند، این سختی ها را تحمل کرده و راحتی کوتاه مدتی داشته باشند.

به همین دلیل تسلیم شرایط سخت نمی شوند و می دانند که برای رسیدن به هدف نیاز است تا از منطقه امن و زندگی راحت شان مقداری دور شوند. این افراد قدرت ریسک پذیری زیادی دارند و از انجام کارهای جدید نمی ترسند.

۶٫ اعتماد کردن بی چون و چرا به عالی رتبه ها

انسان ها به طور طبیعی به دنبال رشد و تعالی و رسیدن به موفقیت هستند و سعی می کنند ویژگی ها و خصوصیات مثبت شان را تقویت نمایند به همین دلیل در بسیاری از مواقع جذب افراد یا چیزهایی می شوند که از نظر آن ها بی عیب و نقص هستند و باورنکردنی و استثنایی به نظر می رسند.

آن ها تمایل دارند با افرادی کار کنند که عملکرد عالی دارند و از نظر آن ها شخصیتی موفق و بلندمرتبه هستند و با این افراد رابطه دوستی برقرار می کنند.

اما توجه داشته باشید که همه افراد کامل نیستند و هر کس عیب و نقص خاص خودش را دارد .

یکی از عادت های افراد موفق این است که به خوبی با این مسئله آشنا هستند و می دانند که هر انسانی دارای عیب و نقص است و این عیب و نقص ذات وجودی جهانیان می باشد، به همین دلیل آن ها چشم بسته به کسی اعتماد نمی کنند و ابتدا سعی می کنند به طور کامل طرف را بشناسند و بعد به او اعتماد کنند.

۷٫ عادات افراد موفق، فاجعه نمایی شکست ها و تعمیم آن به کل زندگی

شکست به معنی تباه شدن زندگی نمی باشد، افرادی که در زندگی شان موفق هستند از شکست نمی ترسند زیرا آن ها شکست را مقدمه ای برای موفقیت می دانند و برای آن ها جزئی از زندگی است و آن را به تمام موقعیت های زندگی تعمیم نمی دهند.

آن ها در این زمینه آگاهی لازم را دارند و می دانند در مسیر اهدافشان با مشکلاتی رو به رو خواهند شد ولی با وجود این مشکلات و شکست ها باز هم بر روی موفقیت شان باید تمرکز داشته باشند و به دنبال علل عدم موفقیت هستند.

۸٫ ناامید شدن و دست برداشتن از تلاش و کوشش

افراد موفق زمانی که با شکست و ناکامی ها رو به رو می شوند باز هم به تلاش شان ادامه می دهند و به این راحتی ناامید نمی شوند، زیرا آن ها به هدف شان باور دارند و می توانند به خوبی با تمام سختی ها و ناملایمتی هایی که در مسیر هدف برای آن ها پیش آمده است مقابله کنند و سرانجام به هدفی که می خواهند برسند.

آن ها سعی می کنند در این مسیر، اراده قوی و انگیزه کافی داشته باشند و خستگی ناپذیر به کار خود ادامه دهند، هم چنین آن ها ناامیدی و بی انگیزگی در برابر سختی ها را دشمن اصلی در راه کسب موفقیت و رسیدن به اهداف شان می دانند.

۹٫ عادات افراد موفق، ترس از شکست و تحمل نکردن شرایط بحرانی

یکی از مهم ترین تفاوت هایی که افراد موفق با دیگران دارند این است که در تمامی مسائل زندگی شان از جمله شغل، زندگی، عشق و روابط یا هر چیز دیگری در زندگی شان به بررسی و نقش و عمل خود در آن کار توجه می کنند و سعی می کنند کسی را در زندگی شان مقصر ندانند.

حتی زمانی که با شکست رو به رو می شوند و یا مشکلاتی در زندگی آن ها به وجود می آید، آن ها سعی می کنند تا علت شکست را پیدا کنند و برای حل آن اقداماتی را انجام دهند. به همین دلیل شکست برای آن ها هراس انگیز نمی باشد بلکه آن را پلی برای موفقیت می دانند.

۱۰٫ فراموش کردن ارتباط بین موفقیت بیرونی با هیجانات و باور درونی

افراد موفق شاد هستند و احساس شادی و خوشبختی درونی دارند.

اگر آن ها در زندگی شان با مشکلاتی رو به رو شوند باز هم سعی می کنند روحیات خوب شان را حفظ کنند آن ها می دانند که حالت روحی و طرز فکر آن ها مانند خودباوری، موفقیت بیرونی شان را شکل می دهد و باعث می شود تا از شرایط بد زندگی بیرون کشیده شوند و شرایط خوبی برای آن ها محیا گردد.

عادت های روزانه افراد موفق

افراد موفق عادت دارند تا به طور روتین کارهایی را در طول روز انجام دهند که برخی از آن ها به شرح زیر می باشد:

  • شب ها به موقع می خوابند تا صبح زود شاد و سرحال بیدار شوند.
  • کارهای روزانه را در ذهن شان مرور می کنند و آن ها را منظم کرده و سعی می کنند اتفاقات آن روز را به بهترین شکل ممکن در ذهن شان تصور کنند.
  • صبحانه شان به صورت کامل می خورند و از مواد سالم و مفید در هنگام صبحانه استفاده می کنند.
  • به ورزش صبحگاهی می روند تا خلق و روحیه شان شاد شود و انرژی کافی در طول روز داشته باشند.
  • کاری که به نظر آن ها سخت است را ترجیح می دهند در همان ابتدای روز انجام دهند تا در کل روز برای آن نگران نباشند و ذهن شان درگیر آن کار نشود.
  • افراد موفق در لحظه زندگی می کنند و به اتفاقاتی که در گذشته افتاده است توجه نمی کنند و سعی می کنند اطلاعات و افکار گذشته را دور بریزند.
  • برای کارهایی که می خواهند انجام دهند برنامه ریزی دقیقی دارند و برای روز و حتی هفته خود برنامه ریزی می کنند تا کارهای خود را به طور مشخص و دقیق انجام دهند.
  • کارهای خود را نیمه تمام رها نمی کنند بلکه کارهایی که شروع کرده اند را به پایان می رساند و بعد سراغ کار بعدی می روند.
  • وقت شان برای آن ها با ارزش است به همین دلیل سعی می کنند از تمام دقایق به خوبی استفاده کنند و کار بیهوده انجام ندهند.
  • عادت های روزانه خود را به طور منظم انجام می دهند و سعی می کنند این روتین را حفظ کنند و آن را بر هم نزنند.

عادت غذایی افراد موفق

تغذیه و عادت غذایی از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا انرژی لازم را به افراد می بخشد و باعث می شود افراد در طول روز کارکرد و عملکرد مفیدی داشته باشند.

بسیاری از افراد موفق در سطح جهانی، نقش تغذیه را بسیار مهم و حیاتی می دانند و آن را از رازهای موفقیت شان می دانند. به طور مثال خوردن قهوه، پرهیز از خوردن غذاهای سنگین ومصرف میوه و سبزیجات انرژی لازم در طول روز را فراهم می کند تا بتوانید کارهای خود را به درستی انجام دهید.

نویسنده معروف به نام ست گودین در این خصوص بیان کرده است که هر روز صبح یک اسموتی با موز یخ زده، آلو، گردو، شاهدانه و شیر بادام مصرف می کند او به صبحانه اش بسیار اهمیت می دهد و از مواد مفید و مغذی استفاده می کند و تاکید دارد که هیچ گاه آن را فراموش نکنید.

کمک گرفتن از روانشناس

تغییر سبک زندگی بعد از چند سال عادت کار آسانی نمی باشد برای این که بتوانید سبک زندگی سالم و خاصی برای خود ایجاد کنید این کار به تنهایی سخت بوده و فشار روانی بسیاری بر روی شما وارد می کند که ممکن است نتیجه عکس داشته باشد.

در این شرایط کمک گرفتن از روانشناس ضروری می باشد. روانشناس به شما کمک می کند تا به خودشناسی برسید و با انگیزه زیاد بتوانید تغییراتی در سبک زندگی تان ایجاد کنید در این حالت احتمال موفقیت شما افزایش می یابد و می توانید زندگی شاد و خوبی را برای خود رقم بزنید.

منبع : عادات افراد موفق