معذرت خواهی والدین از کودک

معذرت خواهی والدین از کودک درست است یا نه؟

والدین نیز گاهی در زندگی خانوادگی و حتی در مقابل فرزندان خود دچار اشتباهی می شوند. بعضی از والدین معتقدید که ‌شأن با عذرخواهی از فرزندشان زیر سؤال می‌رود، یا اینکه می گویند، اگر اشتباه خود را جلوی بچه، به روی خود بیاوری، دیگر روی حرفت حساب نمی‌کند و برخی نیز معذرت خواستن را وظیفه ابدی و ازلی فرزند بدانید و والدین را از این موضوع معاف بدانید.

البته دسته دیگری از والدین نیز هستند که پذیرفته اند که هر کسی ممکن است اشتباه کند و معذرت ‌خواهی، کوچک و بزرگ و بچه و والد نمی‌شناسد.

اگر جزء دسته های اول هستید با بدانید که معذرت خواهی از کودکان، زمانی که مرکتب اشتباه شده اید باعث ایجاد رابطه ای پر از اعتماد بین شما و آن ها شود و اصلا به سن شما و اینکه شما او را بزرگ کرده اید، ندارد.

هر کسی که اشتباهی مرتکب می شود، باید شجاعت معذرت خواهی داشته باشد. شما با عذرخواهی کردن از فرزندتان، این رفتار پسندیده را نیز به او می آموزید.

تاثیر و اهمیت معذرت خواهی شما از فرزندتان

رفتار کودکان آینه رفتار شما است، آن ها با دقت زیادی به رفتار شما نگاه می کنند و مسائل مختلفی یاد می گیرند، شما باید قبل از هر کسی شجاعت معذرت خواهی را به او بیاموزید.

در این قسمت از مشاورانه، دلایل مهم بودن معذرت خواهی از فرزندتان، زمانی که دچار اشتباه می شوید، را بیان می کنیم.

با معذرت خواهی از فرزند به او مسئولیت پذیری را یاد می دهید.

همه ما می خواهیم که اخلاقیات را به کودک خود آموزش داده و رابطه قوی و سالمی با آن ها داشته باشیم. یکی از راه هایی که به کودک یاد می دهد، اشتباه خود را قبول کند و مسئولیت آن را به عهده بگیرد و زمانی که دچار اشتباهی می شود، معذرت خواهی کند، این است که این رفتار را در خود تقویت کنیم.

در واقع شما با معذرت خواهی بعد از اشتباهی که مرتکب شده اید، به فرزند خود می آموزید که باید در چنین شرایطی باید مسئولیت اشتباهش را پذیرفته و عذرخواهی کند.

با معذرت خواهی از فرزند، تواضع را به او آموزش می دهید.

تواضع یکی دیگر از ویژگی‌ های خوب شخصیتی و ارزش‌های اخلاقی تحسین ‌برانگیز است، که در دنیا مدرن امروز به آن کم تر توجه می شود. امروزه بیش تر افراد سعی می کنند که همیشه برنده باشند و تواضع کم تری نشان می دهند.

 اگر بعد از اشتباهی که مرتکب شده اید از فرزند خود معذرت خواهی کنید، تواضع خود را به او نشان می دهید و به او می آموزید که برایان فرقی ندارد که با چه کسی مواجه هستید، در هر صورت کار درست را انجام می دهید. این کار باعث تقویت تواضع در فرزند شما می شود، هم چنین باعث می شود که او دچار غرور بی جا نگردد.

منبع : معذرت خواهی والدین از کودک

ناگفته های اختلال شخصیت اجتنابی (AVPD)

اختلال شخصیت اجتنابی (AVPD)

اختلال شخصیت اجتنابی، اجتناب از موقعیت های اجتماعی یا تعاملاتی که مستلزم خطر طرد، انتقاد یا تحقیر است می باشد. تشخیص این اختلال با معیارهای بالینی انجام می شود. درمان آن نیز با روان درمانی، داروی ضد اضطراب و ضد افسردگی می باشد.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی، احساس شدید بی کفایتی دارند و با اجتناب از هر موقعیتی که ممکن است در آن مورد ارزیابی منفی قرار بگیرند، ناسازگاری نشان می دهند.

تخمین زده شده است که حدود ۲٫۴٪ می باشد. اختلال شخصیت اجتنابی زنان و مردان را به یک اندازه تحت تأثیر قرار می دهد.

شخصیت اجتنابی با بیماری های شایعی همراه است. بیماران درگیر اختلال شخصیت اجتنابی اغلب دارای اختلال افسردگی اساسی، اختلال افسردگی مداوم، اختلال وسواس فکری-اجباری، یا یک اختلال اضطرابی هستند (به عنوان مثال، اختلال هراس، به ویژه فوبیای اجتماعی).

آن ها همچنین ممکن است اختلال شخصیت دیگری داشته باشند (مثلاً شخصیت وابسته یا مرزی ). بیماران مبتلا به فوبیای اجتماعی و اختلال اجتنابی، علائم و ناتوانی شدیدتری نسبت به دیگران دارند.

دلایل اختلال شخصیت اجتنابی (AVPD)

تحقیقات نشان می دهد که تجارب طرد و به حاشیه رانده شده در دوران کودکی و ویژگی های ذاتی اضطراب اجتماعی و اجتنابی ممکن است به اختلال شخصیت اجتنابی منجر شود. اجتناب از موقعیت های اجتماعی در اوایل سن ۲ سالگی تشخیص داده شده است.

علائم و نشانه ها

بیماران مبتلا به این اختلال از تعامل اجتماعی، از جمله با افرادی که در محل کار هستند، اجتناب می‌کنند، زیرا می‌ترسند مورد انتقاد یا طرد شدن قرار گیرند یا اینکه مردم آن ها را تأیید نکنند، مانند شرایط زیر:

  • آن ها ممکن است ترفیع را رد کنند زیرا می ترسند همکاران از آن ها انتقاد کنند.
  • آن ها ممکن است از حضور در جلسات اجتناب کنند.
  • آن ها از پیدا کردن دوستان جدید اجتناب می کنند، مگر اینکه مطمئن باشند که دوستی در آنجا خواهند داشت.

بیماران مبتلا به شخصیت اجتنابی مشتاق تعامل اجتماعی هستند اما از اعتماد به دیگران می ترسند. از آنجایی که این بیماران تعاملات خود را با افراد محدود می کنند، تمایل دارند نسبتاً منزوی باشند و شبکه اجتماعی از دوستان ندارند که بتواند در صورت نیاز به آن ها کمک کند.

این بیماران نسبت به هر چیز کمی انتقادی، ناپسند یا تمسخر آمیز بسیار حساس هستند زیرا دائماً به انتقاد یا طرد شدن توسط دیگران فکر می کنند. آن ها مراقب هر نشانه ای از پاسخ منفی به خود هستند. ظاهر پرتنش و مضطرب آن ها ممکن است باعث تمسخر دیگران شود.

عزت نفس پایین و احساس بی کفایتی این بیماران را از حضور در موقعیت های اجتماعی به ویژه موقعیت های جدید منع می کند. از تعامل با افراد جدید جلوگیری می شود زیرا بیماران خود را از نظر اجتماعی ناتوان، غیر جذاب و پست تر از دیگران می دانند.

آن ها تمایل دارند ساکت و ترسو باشند و سعی می کنند ناپدید شوند زیرا تمایل دارند فکر کنند که اگر چیزی بگویند، دیگران می گویند اشتباه است. این افراد تمایلی به صحبت در مورد خود ندارند تا مبادا مورد تمسخر یا تحقیر قرار گیرند. آن ها نگران هستند که وقتی مورد انتقاد قرار می گیرند سرخ شوند یا گریه کنند.

بیماران مبتلا به این اختلال به دلایل بسیاری تمایلی به ریسک های شخصی یا شرکت در فعالیت های جدید ندارند.

در چنین مواردی، آن ها تمایل دارند در مورد خطرات اغراق کنند و از علائم یا سایر مشکلات برای توجیح اجتناب خود استفاده می کنند. آن ها ممکن است یک سبک زندگی خاص را به دلیل نیاز به امنیت و اطمینان ترجیح دهند.

تشخیص شخصیت اجتنابی (AVPD)

معیارهای بالینی ( براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش پنجم [DSM-5])

برای تشخیص اختلال شخصیت اجتنابی، بیماران باید ویژگی های زیر را داشته باشند:

  • اجتناب از تماس اجتماعی، احساس بی کفایتی و حساسیت بیش از حد به انتقاد و طرد شدن
  • پرهیز از فعالیت‌های مرتبط با شغل که شامل تماس بین فردی می‌شود، زیرا می‌ترسند مورد انتقاد یا طرد قرار گیرند یا مردم با آن‌ها مخالفت کنند.
  • عدم تمایل به درگیر شدن با مردم، مگر اینکه مطمئن باشند که مورد پسند قرار می گیرند.
  • احساسات خود را بیان نمی کنند زیرا از تمسخر یا تحقیر می ترسند.
  • نگرانی در مورد انتقاد یا طرد شدن در موقعیت های اجتماعی.
  • بازداری از حضور در موقعیت‌های اجتماعی جدید، زیرا احساس ناکفایتی می‌کنند.
  • خودارزیابی به عنوان فردی که از نظر اجتماعی بی کفایت، غیر جذاب یا پست تر از دیگران است.
  • بی میلی به ریسک های شخصی یا شرکت در هر فعالیت جدید زیرا ممکن است خجالت زده شوند.

علاوه بر این، علائم باید از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد.

اختلال های مشابه 

اختلال شخصیت اجتنابی را باید از ۲ اختلال زیر متمایز کرد:

  • هراس اجتماعی : تفاوت بین فوبیا اجتماعی و اختلال شخصیت اجتنابی ظریف است. اختلال شخصیت اجتنابی شامل اضطراب و اجتناب فراگیرتری نسبت به فوبیای اجتماعی است، که اغلب مختص موقعیت هایی است که ممکن است منجر به خجالت عمومی شود (مانند سخنرانی در جمع، اجرا روی صحنه).

با این حال، فوبیای اجتماعی ممکن است شامل یک الگوی اجتناب گسترده‌تر باشد و در نتیجه تشخیص آن دشوار می باشد. این ۲ اختلال اغلب با هم رخ می دهند.

  • اختلال شخصیت اسکیزوئید : هر دو اختلال با انزوای اجتماعی مشخص می شوند. با این حال، بیماران مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید به دلیل بی علاقگی به دیگران منزوی می شوند، در حالی که مبتلایان به اختلال شخصیت اجتنابی منزوی می شوند زیرا نسبت به طرد یا انتقاد احتمالی دیگران حساس هستند.

سایر اختلالات شخصیت نیز ممکن است از جهاتی شبیه به اختلال شخصیت اجتنابی باشند، اما می توانند با ویژگی های مشخصی متمایز شوند (به عنوان مثال، نیاز به مراقبت در اختلال شخصیت وابسته در مقابل اجتناب از طرد و انتقاد در اختلال شخصیت اجتنابی).

درمان اختلال شخصیت

  • درمان شناختی رفتاری با تمرکز بر مهارت های اجتماعی
  • روان درمانی حمایتی
  • روان درمانی روان پویشی
  • داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی

درمان عمومی اختلال شخصیت اجتنابی مشابه درمان همه اختلالات شخصیت است البته متاسفانه بیماران مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی اغلب از درمان اجتناب می کنند.

درمان‌های مؤثر برای بیماران مبتلا به هراس اجتماعی و اختلال شخصیت اجتنابی عبارتند از:

  • درمان شناختی رفتاری که بر کسب مهارت های اجتماعی متمرکز است و به صورت گروهی انجام می شود.
  • اگر گروه متشکل از افراد با مشکلات مشابهی باشد، درمان های گروهی دیگری انجام می شود.

روان درمانی روان پویشی، که بر تعارضات اساسی تمرکز دارد نیز ممکن است مفید باشد.

درمان دارویی موثر شامل موارد زیر می باشد:

  • مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین(SSRIs)
  • داروهای ضد اضطراب، که به کاهش اضطراب کمک می کنند تا بیماران بتوانند خود را در معرض موقعیت های اجتماعی جدید قرار دهند.
  • مهارکننده های مونوآمین اکسیداز(MAOIs).

منبع : ناگفته های اختلال شخصیت اجتنابی (AVPD)

علت ناتوانی جنسی در مردان| درمان قطعی

علت ناتوانی جنسی مردان چیست؟ درمان گیاهی و پزشکی برای ناتوانی مردان مسئله ای می باشد که بسیاری از زوجین به دنبال آن می گردند، در این مقاله به درمان های مختلف ناتوانی جنسی مردان پرداخته شده است.

ناتوانی جنسی چیست؟

ناتوانی جنسی زمانی اتفاق می‌افتد که نتوانید به نعوظ برسید، نعوظ را حفظ کنید یا درگیر زودانزالی باشید. عوامل متعددی می توانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند مانند اختلالات عاطفی و جسمی که می تواند ریشه ارثی یا اکتسابی داشته باشد.

مطالعات انجام شده نشان می دهد که احتمال ابتلا به ناتوانی جنسی با افزایش سن ارتباط دارد. تحقیقات بیش تر در این زمینه نشان می‌دهد که این احتمال در مردانی که درگیر بیماری قلبی عروقی هستند، بیش تر می باشد.

ناتوانی جنسی می تواند تأثیر منفی جدی بر زندگی جنسی شما داشته باشد و همچنین می تواند باعث افسردگی، اضطراب، مشکلات رابطه استرس و اعتماد به نفس پایین شود.

نشانه های ناتوانی مردان

یک تصور غلط در مورد نعوظ وجود دارد که تصور می شود افرادی که درگیر آن هستند نمی توانند نعوظ را تجربه کنند. علائم زیر از نشانه های نعوظ می باشد:

  • ناتوانی در رسیدن به نعوظ
  • عدم توانایی در حفظ نعوظ در طول رابطه جنسی

ناتوانی جنسی به مرور زمان بر کیفیت زندگی شما تأثیر می گذارد و باعث می شود که رابطه با همسرتان تحت تاثیر قرار بگیرد.

علت ناتوانی جنسی در مردان

 در ادامه مطلب پنج دلیل رایج ناتوانی جنسی آورده شده است که به شما در تشخیص این اختلال کمک می کند:

1. غدد درون ریز

غدد درون ریز عملکرد جنسی، تولید مثل، خلق و بسیاری موارد دیگر را مربوط به عملکرد جنسی تنظیم می کند.

دیابت که می تواند باعث ناتوانی جنسی شود خود به دلیل مشکلات غدد درون ریز ایجاد می شود. از عوارض دیابت آسیب عصبی می باشد که بر آلت تناسلی تأثیر زیادی می گذارد. 

2. اختلالات عصبی

برخی از بیماری های عصبی می تواند خطر ناتوانی جنسی را افزایش دهد. اختلالات عصبی مرتبط با ناتوانی جنسی عبارتند از:

  • آلزایمر
  • پارکینسون
  • تومورهای مغزی
  • مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
  • سکته
  • صرع لوب

جراحی پروستات نیز باعث آسیب عصبی و ناتوانی جنسی می شود. فشار مکرر دوچرخه سواران بر باسن و اندام تناسلی می تواند در عملکرد عصبی اختلال ایجاد کند.

3. برخی از داروها

مصرف برخی داروها می تواند منجر به ناتوانی جنسی شود البته توجه داشته باشید که نباید بدون اجازه و اطلاع به پزشک مصرف دارو را قطع یا دوز آن را تغییر دهید، حتی اگر متوجه شوید که باعث ناتوانی جنسی می شود. برخی از داروهایی که ممکن است باعث ناتوانی جنسی شوند در ادامه ذکر شه اند:

  • مسدود کننده های آلفا، مانند تامسولوسین ( Flomax )
  • آنتی هیستامین مانند سایمتیدین (تاگامت)
  • بتا بلوکرها مانند کارودیلول (کورگ) و متوپرولول (لوپرسور)
  • دیورتیک ها، مانند فوروزماید (لاسیکس) و اسپیرونولاکتون (آلداکتون)
  • مهارکننده های بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند فلوکستین (پروزاک) 
  • هورمون های مصنوعی، از جمله لوپرولید (الیگارد)

4. مشکلات قلبی

مشکلاتی که باعث اختلال در عملکرد قلب شود می تواند باعث ناتوانی جنسی شود. اختلالاتی که باعث انسداد رگ های خونی می شود نیز می تواند در ناتوانی جنسی نقش داشته باشد. کلسترول و فشار خون بالا نیز می تواند در اختلالات جنسی نقش داشته باشد.

5. سبک زندگی ناسالم

افسردگی و اضطراب به دلایل مختلف باعث اختلال در عملکرد جنسی فرد می شود، داروهایی که برای درمان آن ها مصرف می شود نیز می تواند در اختلال جنسی نقش داشته باشد.

مصرف مواد مانند کوکائین و آمفتامین ها می تواند باعث ناتوانی جنسی شود و در ایجاد یا حفظ نعوظ نقش داشته باشد.

درمان ناتوانی جنسی در مردان

درمان‌ ناتوانی جنسی شامل اقدامات پزشکی، روش های طبیعی و تغییر اساسی سبک زندگی می باشد که به طور جداگانه به هرکدام پرداخته شده است.

اقدامات پزشکی

درمان های پزشکی برای ناتوانی جنسی عبارتند از موارد زیر:

  • آلپروستادیل (Caverject، Edex، MUSE)
  • آوانافیل (Stendra)
  •  ویاگرا
  • تادالافیل (سیالیس)
  • درمان جایگزینی تستوسترون (TRT)

جراحی عروقی یا قلبی نیز باعث بهبود جریان خود در اندام تناسلی شده و در درمان ناتوان جنسی مردان نقش دارد.

درمان گیاهی برای ناتوانی مردان

داروهای طبیعی نیز می تواند در درمان نقش زیادی داشته باشد اما پیش از مصرف آن ها باید با پزشک خود مشورت کنید:

برخی از درمان های طبیعی شامل موارد زیر می باشد:

  • طب سوزنی
  • جینسینگ
  • آب انار
  • یوهیمبه

تغییر سبک زندگی

تغییر سبک زندگی می تواند نقش زیادی در درمان ناتوانی جنسی داشته باشد:

  • ترک سیگار
  • عدم مصرف الکل
  • ورزش روزانه باعث می شود که علاوه بر بهبود رابطه جنسی فرد احساس بهتری نیز پیدا کند.
  • رژیم غذایی متعادل
  • کاهش اضطراب و استرس
  •  فعالیت بدنی منظم. ورزش می تواند به بهبود جریان خون در بدن کمک کند.

اگر احساس می کنید که مشکلات روانی باعث ناتوانی جنسی شما شده است با مراجعه به روانشناس می توانید مشکل خود را بررسی و حل کنید.

علت اصلی ناتوانی جنسی چیست؟

 70 تا 80 درصد ناتوانی جنسی مربوط به مشکل فیزیکی است که باعث اختلال در جریان خون به آلت تناسلی می شود.

در برخی موارد، اختلال نعوظ می تواند یکی از اولین نشانه های مشکلات جریان خون در بدن باشد که باید توسط دکتر بررسی شود.

زود انزالی (PE)

انزال زودرس یا زودانزالی یک اختلال عملکرد جنسی مردانه است که با علائم زیر سنجیده می شود:

  • انزال زودتر از زمانی که باید روی می دهد.
  • ناتوانی در به تاخیر انداختن انزال.
  • اضطراب هنگام رابطه جنسی.
  • نارضایتی جنسی، ناراحتی و ناامیدی شریک زندگی که باعث عدم اعتماد به نفس فرد می شود.

انزال زودرس به دو دسته همیشگی و اکتسابی تقسیم می شود و بستگی به شرایط فرد دارد. 

چگونه بر انزال زودرس غلبه کنیم

  1. افکار انحرافی، می توانید در هنگام رابطه حواس خود را پرت کنید.
  2. تمرین عضلات کف لگن،  تمرین های لگن می تواند باعث شود که رابطه بهتری را تجربه کنید. 
  3. استفاده از کاندوم های ضخیم، بی حس کننده های موضعی ژل ها و اسپری ها می تواند باعث تاخیر در انزال شود.
  4. قرص های نعوظ، ویاگرا، لویترا، سیالیس و استندرا می توانند در درمان مردان مبتلا به زودانزالی موثر باشند البته پیش از استفاده باید با دکتر مشورت کنید.
  5. داروهای ضد افسردگی SSRI، می توانند به طور قابل ملاحظه ای انزال را به تاخیر بیندازند، اما باید در مورد مصرف آن با دکتر متخصص مراجعه کنید.
  6. مشاوره: مشاور با ارائه تکنیک ها و راهکارهای مختلف می تواند به شما کمک کند تا به مشکلات خود غلبه کنید.

منبع : علت ناتوانی جنسی در مردان| درمان قطعی 

اختلال شخصیت وسواسی اجباری (OCPD)

اختلال شخصیت وسواسی اجباری (OCPD)

اختلال شخصیت وسواس فکری- اجباری با نگرانی در مورد نظم، کمال گرایی و کنترل شناسایی می شود که در نهایت انجام کارهای روزانه را مختل می کند. تشخیص شخصیت وسواس اجباری با معیارهای بالینی انجام می شود.

 درمان این اختلال با روان درمانی، درمان شناختی- رفتاری و داروهای مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) انجام می شود.

از آنجایی که بیماران مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی-اجباری نیاز به کنترل دارند، کم تر به دیگران اعتماد می کنند و نگران تر هستند.

تخمین زده می شود که حدود ۲٫۱ تا ۷٫۹ درصد از جمعیت اختلال شخصیت وسواس فکری-اجباری را تجربه می کنند و در بین مردان شایع تر می باشد.

البته ویژگی‌های خانوادگی، ژنتیک و کمال‌گرایی در ایجاد این اختلال نقش دارد.

ممکن است اختلال های دیگری وسواس اجباری را همراهی کند. افراد درگیر وسواس اجباری اغلب دارای یک نوع اختلال افسردگی (اختلال افسردگی اساسی یا اختلال افسردگی مداوم) یا اختلال مصرف الکل هستند .

علائم و نشانه های اختلال شخصیت وسواسی اجباری

علائم اختلال شخصیت وسواس فکری-اجباری ممکن است حتی در یک دوره زمانی کوتاه از ۱ سال کاهش یابد، اما تداوم آن ها (یعنی میزان بهبودی و عود) در دراز مدت کمتر می باشد.

در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت وسواس فکری، اشتغال به نظم، کمال گرایی و کنترل خود باعث اختلال در انعطاف پذیری افراد می شود. این بیماران در تمام فعالیت های خود اصرار دارند که همه چیز به روش های خاص انجام شود.

برای حفظ حس کنترل، بیماران بر قوانین، جزئیات دقیق، رویه‌ها، برنامه‌ها و فهرست‌ها تمرکز می‌کنند. این بیماران به طور مکرر اشتباهات را بررسی می کنند و توجه فوق العاده ای به جزئیات دارند.

آن ها از زمان خود به خوبی استفاده نمی کنند و اغلب مهم ترین کارها را به پایان می گذارند. مشغولیت آنها به جزئیات و اطمینان از اینکه همه چیز بی نقص است، می تواند تکمیل را به تاخیر می اندازد.

آن ها از اینکه رفتارشان چگونه بر همکارانشان تأثیر می گذارد بی خبرند. هنگامی که این بیماران بر روی یک کار متمرکز می شوند، ممکن است تمام جنبه های دیگر زندگی خود را نادیده بگیرند.

از آنجایی که این بیماران می خواهند همه چیز به روشی خاص انجام شود، در واگذاری وظایف و کار به دیگران مشکل دارند. این افراد زمانی که با دیگران کار می کنند، ممکن است فهرست های مفصلی در مورد نحوه انجام یک کار تهیه کنند و اگر یکی از همکاران آن ها راه دیگری را پیشنهاد کند، ناراحت می شوند.

آن ها ممکن است حتی زمانی که از برنامه عقب هستند کمک را رد کنند.

این بیماران از قبل با جزئیات برنامه ریزی می کنند و نمی خواهند تغییرات را در نظر بگیرند. تلاش بی امان آنها ممکن است همکاران و دوستان را ناامید کند.

افراد درگیر شخصیت وسواس اجباری به ندرت ابراز محبت می کنند، این بیماران ممکن است به صورت رسمی، سخت یا جدی با دیگران ارتباط برقرار کنند. آن ها اغلب فقط زمانی صحبت می کنند که چیزی عالی برای گفتن داشته باشند. آنرها ممکن است بر منطق و عقل تمرکز کنند و نسبت به رفتار عاطفی بی توجه باشند.

این بیماران ممکن است در مورد مسائل اخلاقی و ارزشی سختگیر باشند. آن ها اصول اخلاقی سفت و سختی را برای خود و دیگران به کار می برند و به شدت از خود انتقاد می کنند، علاوه بر این بسیار به رعایت قوانین علاقه مند هستند.

تشخیص شخصیت وسواسی اجباری

  • معیارهای بالینی تشخیص ( براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش پنجم [DSM-5])

برای تشخیص اختلال شخصیت وسواسی، بیماران باید نشانه های زیر را داشته باشند:

  • مشغولیت به نظم. کمال گرایی؛ و کنترل خود، دیگران و موقعیت ها
  • اهمیت به جزئیات، قوانین، برنامه ها، سازماندهی و فهرست ها
  • تلاش برای انجام کار به بهترین شکل ممکن
  • نتیجه غفلت از فعالیت های اوقات فراغت و دوستان و کار بیش از حد بدون نیاز به پول آن
  • وظیفه شناسی و سخت گیری بیش از حد در مسائل و ارزش های اخلاقی
  • عدم تمایل به دور انداختن اشیایی که دیگر به آن ها نیازی ندارند.
  • علاقه ای به اشتراک کار با دیگران ندارند و این امر باعث می شود که معمولا تنها به انجام کار بپردازند.
  • به ندرت پول خرج می کنند و ترجیح می دهند که پول را برای آینده ذخیره کنند.

علائم اختلال وسواس اجباری معمولا از اوایل بزرگسالی شروع می شود.

اختلال های مشابه با اختلال وسواس اجباری

اختلال شخصیت وسواس فکری اجباری را باید از اختلالات زیر متمایز کرد:

  • اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) :بیماران مبتلا به OCD دارای وسواس های واقعی (افکار تکراری، ناخواسته و مزاحم که باعث اضطراب می شود) و اجبار (رفتارهای تشریفاتی که فرد احساس می کنند باید برای کاهش وسواس های مرتبط با اضطراب خود انجام دهند) هستند.

 بیماران مبتلا به وسواس فکری  (OCD) اغلب به دلیل فقدان کنترل بر همه چیز مضطرب می شوند. در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت وسواس اجباری، نیاز به کنترل ناشی از اهمیتی است که به نظم می دهند، بنابراین رفتار، ارزش ها و احساسات آنها قابل قبول و سازگار با احساس آنها از خود است.

  • اختلال شخصیت اجتنابی : هر دو اختلال شخصیت اجتنابی و وسواسی اجباری با انزوای اجتماعی مشخص می شوند. اما در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی، انزوا ناشی از اولویت دادن به کار به جای روابط است و این افراد تنها به دلیل کمال گرایی به دیگران بی اعتماد می شوند.
  • اختلال شخصیت اسکیزوئید :هر دو اختلال شخصیت اسکیزوئید و وسواسی جبری با جدایی و رسمی بودن روابط مشخص می شود. با این حال، دلایل این دو اختلال متفاوت است.

درمان اختلال شخصیت وسواسی اجباری

  • روان درمانی
  • درمان شناختی- رفتاری
  • مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)

درمان عمومی اختلال شخصیت وسواسی-اجباری مشابه درمان تمام اختلالات شخصیت می باشد.

اطلاعات در مورد درمان اختلال شخصیت وسواس فکری-اجباری کم است. همچنین، درمان به دلیل سخت‌گیری، لجبازی و نیاز به کنترل بیمار پیچیده می‌شود.

درمان روان پویشی و درمان شناختی-رفتاری می تواند به بیماران مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی کمک کند. 

منبع : اختلال شخصیت وسواسی اجباری (OCPD)

زود انزالی چیست| درمان قطعی زود انزالی مردان

زود انزالی چیست؟ زود انزالی(premature ejaculation) نوعی اختلال عملکرد جنسی است که می تواند بر کیفیت زندگی جنسی مردان تأثیر منفی بگذارد.

این اختلال گاهی اوقات در تولید مثل مشکلاتی ایجاد می کند، علاوه بر این می تواند بر رضایت جنسی، هم در مردان و هم زنان تأثیر منفی قابل توجهی بگذارد. در سال های اخیر، شناخت اختلالات جنسی مردان پیشرفت کرده است و درمان های بهتر و موثرتری در دسترس آن ها قرار گرفته است.

از هر 3 مرد 18 تا 59 ساله، 1 نفر با این اختلال دست و پنجه نرم می کند. تصور می شود که این مشکل اغلب روانی است، اما مشکلات جنسی نیز در آن نقش دارد.

علت زود انزالی چیست

زود انزالی ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود که در ادامه به عوامل روانشناسی و جسمانی آن پرداخته ایم:

عوامل روانشناسی

  • مشکلات مربوط به تصویر بدن
  • شروع تازه رابطه
  • هیجان بیش از حد
  • استرس 
  • اضطراب
  • احساس گناه 
  • افسردگی
  • نگرانی در مورد کنترل وضعیت

این عوامل اغلب ریشه در آموزش، تجربه های آسیب زا قبلی، شرطی کردن و بی تجربگی فرد دارد.

علل پزشکی

  • دیابت
  • ام اس
  • مصرف مواد مخدر غیرقانونی
  • مصرف بیش از حد الکل
  • عدم تعادل هورمون جنسی تستوسترون
  • آسیب یا درد در بافت آلت تناسلی
  •  اختلال نعوظ. مردان مبتلا به اختلال نعوظ نمی توانند نعوظ را برای مدت طولانی حفظ کنند.
  • مصرف زیاد قرص های ضد افسردگی به دلیل بیماری های قلبی عروقی
  • جراحی پروستات

درمان قطعی زود انزالی

  • رفتار درمانی می تواند به مرور زودانزالی را درمان کرده و باعث بهبود رابطه جنسی افراد شود.
  • روش های دیگر شام فشار دادن نوک آلت تناسلی، استفاده از کاندوم برای کاهش هیجانات جنسی، استفاده از پمادها و داروها برای به تاخیر انداختن انزال.
  • اگر مشکل روانشناختی باشد که به دلیل استرس، فشارهای مختلف و آسیب های روحی ایجاد می شود برای ریشه یابی و درمان باید به روانشناس مراجعه کرد.
  • اگر مشکل زودانزالی جسمانی باشد با تمرین های زیر می توان بهبود رابطه جنسی را مشاهده کرد.
  • اگر مشکل وراثتی باشد باید به دکتر اورولوژیست مراجعه شود.

برای تشخیص زودانزالی مشاور یا اورولوژیست ممکن است سوالات زیر را از شما بپرسد:

  • چه مدت است که این اختلال را دارید؟
  • در چه شرایطی شروع شده است؟
  • چند وقت یکبار آن را تجربه می کنید؟
  • آیا در تمام رابطه های جنسی خود این مشکل را دارید؟
  • آیا انزال زودرس هنگام خودارضایی نیز اتفاق می افتد؟
  • زود انزالی چگونه رابطه شما را تغییر داده است؟
  • آیا در حفظ نعوظ مشکل دارید؟

درمان زود انزالی با خمیر دندان

متاسفانه زود انزالی یکی از شایع‌ترین مشکل جنسی در مردان می باشد که باعث اضطراب و افسردگی آن ها شده و از طرفی رابطه جنسی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد.

به دلیل اینکه این مشکل بسیار شایع است خرافات نیز به آن اضافه شده است. استفاده از خمیردندان یکی از همین خرافات می باشد که علاوه بر این که سودی ندارد باعث آسیب نیز می شود. همیشه مشکلات را از طریق متخصص پیگیری کنید تا باعث تشدید آن نشوید.

تمرینات کف لگن

ضعف عضلات لگن ممکن است باعث دیر انزالی شود. تمرینات کف لگن یا کگل می تواند به تقویت این عضلات کمک کرده و باعث بهبود زودانزالی شود.

  • عضلات مناسب را پیدا کنید. برای پیدا کردن عضلات کف لگن خود، ادرار را ناگهانی خود متوقف کنید. یا ماهیچه هایی را سفت کنید که از دفع جلوگیری می کنید. هر دو این حرکات از عضلات کف لگن شما استفاده می کنند. هنگامی که عضلات کف لگن خود را شناسایی کردید، می توانید آن ها را  تمرین دهید.
  • عضلات کف لگن خود را سفت کنید، سه ثانیه نگه دارید و سپس سه ثانیه استراحت کنید. این کار را چند بار پشت سر هم امتحان کنید. هنگامی که عضلات شما قوی تر شدند، تمرینات کگل را در حالت نشسته، ایستاده یا راه رفتن انجام دهید.
  • تمرکز داشته باشید. فقط روی سفت کردن عضلات لگن تمرکز کنید. مراقب باشید که عضلات شکم، ران یا باسن خود را خم نکنید. از حبس نفس خودداری کنید و آزادانه نفس بکشید.
  • سه بار در روز این کار را تکرار کنید.

عوارض زود انزالی چیست

انزال زودرس باعث ایجاد مشکلات جدی در رابطه شما می شود که از آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد

  • استرس و مشکلات رابطه.
  • افسردگی
  • اضطراب
  • مشکلات باروری
  • درگیری با همسر

تفاوت بین اختلال نعوظ و انزال زودرس چیست؟

اگر اختلال نعوظ دارید، نمی توانید نعوظ خود را به دست آورید یا حفظ کنید. اگر زود انزالی دارید، نعوظ دارید اما زودتر از زمان مطلوب ارگاسم را تجربه می کنید.

البته دقت داشته باشید که اختلال نعوظ می تواند منجر به ایجاد انزال زودرس شود. به دلیل ارتباط و شباهت میان این دو اختلال، اورولوژیست ابتدا احتمال وجود هردو اختلال را بررسی می کند.

مشاوره، درمان زود انزالی

این رویکرد شامل صحبت با مشاور در مورد روابط و تجربیات شما می باشد. جلسات می تواند به شما در کاهش اضطراب عملکرد یا یافتن راه های مناسب و موثر برای مقابله با استرس کمک کنند. مشاوره زمانی که در ترکیب با دارودرمانی استفاده می شود به احتمال زیاد تاثیر بیش تری دارد و درمان را سریع تر پیش می برد.

با انزال زودرس، ممکن است احساس ناتوانی، خشم، شرم و ناراحتی کنید و از شریک زندگی خود دور شوید.

همسر شما نیز ممکن است از تغییر و سردی در رابطه جنسی ناراحت شود. انزال زودرس می تواند باعث شود که شریک زندگی شما آسیب ببینند. صحبت در مورد مشکل گام مهمی است و مشاور می تواند در این راه به شما کمک بزرگی بکند.

روان درمانی

روان درمانی به مرور منجر به مشکلات در روابط جنسی شود. هدف این نوع درمان یادگیری منشأ مشکلات و یافتن راه حل هایی می باشد، این درمان می تواند به زوج ها کمک کند تا روابط بهتری را تجربه کنند. این نوع درمان بسیار نتیجه بخش می باشد و می تواند به تنهایی یا در کنار دارو درمانی صورت بگیرد.

قویترین داروی گیاهی برای زود انزالی

خود درمانی نیز می تواند در برخی از موارد خفیف پاسخگو باشد که شامل موارد زیر می باشد:

  • استفاده از کاندوم ضخیم
  • نفس عمیق بکشید تا برای مدت کوتاهی رفلکس انزال را خاموش کنید.
  • در حین رابطه جنسی استراحت کنید و با فکر کردن به چیزی کاملاً متفاوت، حواس خود را کمی پرت کنید.
  • داروهای SSRI که برای انزال زودرس تجویز شوند عبارتند از پاروکستین، سرترالین یا فلوکستی که البته باید زیر نظر پزشک متخصص مصرف شود.
  • مصرف گرمیجات وشیرینجات

منبع : زود انزالی چیست| درمان قطعی زود انزالی مردان 

۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی

۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی

افسانه های زیادی در مورد اختلال شخصیت اجتنابی و افراد مبتلا به آن وجود دارد. یادگیری حقایق می تواند به این افراد در یافتن درمان مناسب کمک کند.

بسیاری از تصورات نادرست در مورد افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی (AVPD) وجود دارد. در حالی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است خجالتی یا ضداجتماعی دیده شوند، اما در واقع دارای یک اختلال روانی هستند که مانع از توانایی آن ها از معاشرت با دیگران می شود.

پس از تشخیص، مبتلایان به اختلال شخصیت اجتنابی می توانند با موفقیت درمان شود. درک اختلال شخصیت اجتنابی برای یافتن کمک مناسب یا کمک به مبتلایان به این بیماری برای دریافت درمان مورد نیاز کلیدی می باشد.

۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی

افسانه اول: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی خجالتی هستند.

واقعیت: افراد مبتلا به اختلال شخحصیت اجتنابی یک وضعیت روانی دارند که فراتر از احساس خجالتی بودن است.

بسیاری از افراد خجالتی، عصبی بوده و صحبت کردن با افراد جدید باعث ترس خفیف یا خجالت آن ها در یک موقعیت اجتماعی می شود. افراد خجالتی با این احساسات به شیوه ای سالم برخورد می کنند و همچنان زندگی اجتماعی رضایت بخشی دارند.

با این حال، اختلال شخصیت اجتنابی باعث می شود این احساسات طاقت‌فرسا شده و از رفتن افراد به مکان‌هایی که امکان تعامل اجتماعی وجود دارد، جلوگیری کرده و تأثیر منفی شدیدی بر زندگی روزمره و شخصی آن ها می گذارد.

افسانه دوم: اختلال شخصیت اجتنابی همان درونگرایی است.

واقعیت: اختلال شخصیت اجتنابی و درونگرایی کاملاً متفاوت هستند.

برعکس این که بسیاری از افراد درون گرایی را مانند اختلال شخصیت اجتنابی می دانند. درونگرایی به هیچ وجه یک اختلال روانی نیست، بلکه یک ویژگی شخصیتی طبیعی و سالم می باشد. بسیاری از افراد درونگرا در واقع از معاشرت لذت می برند، دوستان زیادی دارند و دوست دارند با افراد جدید ملاقات کنند.

آن ها صرفاً به مقدار مشخصی زمان یا خلوت نیاز دارند تا احساس آرامش، استراحت یا شارژ داشته باشند. این افراد ممکن است در هر نقطه ای از طیف برون گرایی-درون گرایی قرار بگیرند و برخی از آن ها کم و بیش احساس درون گرایی دارند.

از سوی دیگر، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است شرکت در موقعیت های اجتماعی را تقریبا غیرممکن بدانند. این اجتناب ناشی از تمایل به گذراندن زمان به صورت تنهایی نیست، بلکه به دلیل نگرانی بیش از حد در مورد انتقاد یا احساس خجالت است.

افسانه سوم: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی دیگران را دوست ندارند.

واقعیت: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی اغلب تمایل به صمیمیت و روابط نزدیک دارند.

اجتناب افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی از موقعیت های اجتماعی به این دلیل نیست که از افراد دیگر خوششان نمی آید. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال شخصیت اجتنابی تمایل شدیدی به دوستی یا ارتباط صمیمانه با دیگران دارند.

با این حال، آن ها اغلب از ایجاد این پیوندهای نزدیک به دلیل ترس شدیدشان از مورد منفور شدن، تمسخر یا قضاوت خشن باز می مانند. اغلب اوقات آن ها نقص‌های درک شده خود را دلیلی برای ناتوانی در برقراری روابط سالم می‌دانند و تنها زمانی وارد تعاملات اجتماعی می‌شوند که مطمئن باشند پذیرفته می‌شوند و مورد انتقاد قرار نمی‌گیرند

افسانه چهارم: اختلال شخصیت اجتنابی و اختلال شخصیت ضد اجتماعی یکی هستند.

واقعیت: اختلال شخصیت اجتنابی و اختلال شخصیت ضداجتماعی دو حالت متمایز هستند.

شباهت های متعددی بین اختلال شخصیت اجتنابی و اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود دارد. در هر دو مورد، افراد اغلب از رفتارهای اجتماعی معمولی پیروی نمی کنند. آن ها ممکن است در حفظ روابط سالم با دیگران مشکل داشته باشند یا ترس از وابستگی عاطفی به افراد دیگر داشته باشند که به عنوان اضطراب دلبستگی شناخته می شود .

با این حال، این دو اختلال شخصیت از چند جهت کلیدی کاملاً متفاوت هستند. اختلال شخصیت ضد اجتماعی با ترس از موقعیت های اجتماعی مانند اختلال شخصیت اجتنابی مشخص نمی شود

. در عوض، افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی به گونه ای رفتار می کنند که هنجارهای اجتماعی را نقض می کند. آن ها همچنین انتخاب می کنند که با افراد دیگر تعامل داشته باشند، اما فقط به روشی که خودشان دوست دارند.

افسانه پنجم: اختلال شخصیت اجتنابی قابل درمان نیست.

واقعیت: اختلال شخصیت اجتنابی قابل درمان است.

درمان اختلال شخصیت اجتنابی گاهی اوقات می تواند چالش برانگیز باشد زیرا بیماران ممکن است تمایلی به درخواست کمک نداشته باشند. تماس گرفتن برای جلسه درمان برای افراد مبتلا به این اختلال یک چالش سخت می باشد.

با این حال، با درمان مناسب، اغلب افراد می توانند یاد بگیرند که با موفقیت شرایط خود را مدیریت کنند. درمان اختلال شخصیت اجتنابی معمولاً شامل روان درمانی، مانند درمان شناختی رفتاری است. از طریق این نوع گفتگو درمانی و مشاوره رفتاری، بیماران می توانند یاد بگیرند که اضطراب خود را در مورد تمسخر یا طرد شدن مدیریت کنند.

در اغلب اوقات، بیماران مبتلا به این عارضه دارای اختلالات همزمانی مانند افسردگی یا اضطراب نیز هستند که با دارو درمانی قابل پیشگیری و درمان است.

با این حال، در حال حاضر هیچ دارویی وجود ندارد که بتواند به طور مستقیم اختلال شخصیت اجتنابی را درمان کند. اگرچه این یک فرآیند طولانی است اما درمان از طریق روان درمانی معمولاً موفقیت آمیز می باشد.

اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت اجتنابی اغلب همراه با اختلالات مصرف مواد رخ می دهد . اگر شما یا یکی از عزیزانتان با اختلال شخصیت و اعتیاد به مواد مخدر یا الکل دست و پنجه نرم می کنید در اولین فرصت باید به روانشناس و درمانگر متخصص مراجعه کنید.

منبع: ۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی

علائم بیش فعالی در کودکان| کودک بیش فعال حادثه ساز می شود

بی توجهی، تکانشگری و بیش فعالی از علائم بیش فعالی در کودکان (ADHD) هستند که گاهی اوقات به عنوان اختلال کمبود توجه یا ADD شناخته می شوند.

بیش فعالی یک اختلال عصبی شایع است که معمولاً در اوایل کودکی، قبل از هفت سالگی ظاهر می شود. این اختلال مهار پاسخ‌های خود به خودی را برای کودکان دشوار می‌کند، همه ما بچه‌هایی را می‌شناسیم که نمی‌توانند آرام بنشینند، به نظر می‌رسد هرگز گوش نمی‌دهند، دستورالعمل‌ها را هر چقدر هم که واضح ارائه کنید، دنبال نمی‌کنند، یا در زمان‌های نامناسب نظرات عجیبی را بیان می‌کنند. 

علائم بیش فعالی در کودکان

اگر فرزند شما درگیر بیش فعالی باشد ممکن است علائم زیر را تجربه کند.

  • در متمرکز ماندن مشکل دارند. به راحتی حواسش پرت می شود و قبل از اتمام کار خسته می گردد.
  • به نظر می رسد وقتی با او صحبت می شود گوش نمی دهد.
  • در به خاطر سپردن چیزها و پیروی از دستورالعمل ها مشکل دارد و به جزئیات توجه نمی کند.
  • در سازماندهی، برنامه ریزی و به پایان رساندن پروژه ها مشکل دارد.
  • مکرراً تکالیف، کتاب‌ها، اسباب‌بازی‌ها یا سایر اقلام را گم می کند.

مهمترین علائم بیش فعالی

در صورتی که فرزندتان از این اختلال رنج ببرد ممکن است علائم زیر را نشان دهد:

  • بی قراری و غر زدن به صورت مداوم
  • در یک جا نشستن، آرام بازی کردن یا استراحت کردن مشکل دارد.
  • به طور مداوم در اطراف حرکت می کند، اغلب در حال دویدن یا بالا رفتن از مکان های نامناسب است.
  • زیاد حرف می زند.
  • بدون فکر عمل می کند.
  • اگر معلم سوالی بپرسد بدون اجازه گرفتن یا فکر کردن پاسخ را بیان می کند.
  • در مکالمات یا بازی های دیگران دخالت می کند.
  • اغلب حرف دیگران را قطع می کند. 
  • قادر به کنترل احساسات نیست.

علائم بیش فعالی در کودکان ۹ ساله

کودک نه ساله به صورت زیر بیش فعالی را نشان می دهد:

  1. بی توجهی
  2. مشکل در گوش دادن
  3. پیروی نکردن از دستورالعمل ها
  4. اشتباهات بی دقتی
  5. حواس پرتی
  6. خیال بافی
  7. فراموش کردن
  8. عدم انجام وظایف
  9. به راحتی خسته می شود
  10. بی قرار است
  11.  بدون اجازه صندلی را ترک می کند
  12. زیاد حرف می زند
  13. نمی تواند منتظر بماند
  14. در نوبت گرفتن مشکل دارند
  15. قبل از اینکه سوال کامل شود پاسخ می دهد

برای کودکان 6 سال و بالاتر، درمان شامل دارودرمانی و رفتار درمانی با هم می باشد، والدین و مدارس نیز در درمان نقش زیادی دارند بنابراین آن ها نیز باید آموزش لازم را ببینند.

درمان کودکان 9 ساله شامل موارد زیر می شود:

  • آموزش والدین در مدیریت رفتار
  • مداخلات رفتاری در کلاس درس
  • آموزش مهارت های سازمانی

علائم بیش فعالی در کودکان 6 ساله

  • اغلب در حفظ توجه در کار یا بازی مشکل دارد.
  • اغلب به نظر می رسد به آنچه به او گفته می شود گوش نمی دهد.
  • از انجام کارهایی (مانند تکالیف مدرسه) که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارند، اجتناب می کند یا به شدت از آنها متنفر است
  • بیش تر اوغات فراموشکار است و ممکن است وظایف خود را فراموش کند.
  • بیش از حد صحبت می کند.
  • زیاد رویاپردازی کند.
  • همیشه در حرکت است.
  • رفتار پرخاشگرانه در بازی که ممکن است باعث تنهایی آن ها شود.
  • رفتار بیش از حد جسورانه
  • به خطر انداختن خود یا دیگران به دلیل نترسی

توجه داشته باشید که مشکلات فرزند شما باید به اندازه کافی شدید باشد که به طور قابل توجهی به تعاملات اجتماعی یا عملکرد تحصیلی او آسیب برساند. درمان بیش فعالی در کودکان 6 ساله شامل موارد زیر می باشد:

  • آموزش مهارت های لازم به والدین برای مدیریت رفتار 
  • عوارض جانبی دارو ها توضیح داده می شود.
  • اثرات طولانی مدت داروهای ADHD بر کودکان خردسال توضیح داده می شود و مورد توافق قرار می گیرد.

عوارض

ADHD می تواند زندگی را برای کودکان دشوار کرده و باعث شود که با مشکلات زیر روبرو شوند:

  • در کلاس درس با مشکل جدی مواجه می شوند و افت تحصیلی را تجربه می کنند.
  • ممکن است بیش از اندازه آسیب ببینند.
  • در معرض خطر مصرف الکل و مواد مخدر قرار دارند.

اختلالات مرتبط به ADHD

برخی از کودکان ممکن است اختلال دیگری را در کنار بیش فعالی داشته باشند،که شامل موارد زیر می باشد:

  1. اضطراب. که با نگرانی و اضطراب کودک همراه است و می تواند علائمی مانند ضربان قلب بالاذو سرگیجه را به همراه داشته باشد.
  2. اختلال سلوک. رفتارهای ضد اجتماعی، مانند سرقت، دعوا، قتل و آسیب رساندن به دیگران جزو این اختلال می باشد..
  3. افسردگی
  4. مشکلات خواب
  5. اختلال اوتیسم (ASD)  
  6. صرع
  7. مشکلات یادگیری

علائم بیش فعالی در بزرگسالان

در ادامه علائم تشخیص بیش فعالی در بزرگسالان ذکر شده است:

  • بی دقتی به جزئیات
  •  سازمانی دهی ضعیف
  • از دست دادن یا جاگذاشتن وسایل
  • فراموشی
  • عصبانیت و پرخاشگری
  • ناتوانی در رعایت نوبت
  • نوسانات خلقی
  • ناتوانی در مقابله با استرس
  • بی صبری
  • ریسک کردن بدون توجه به عواقب و حتی به خطر انداختن جان دیگران

زندگی کودکان مبتلا به بیش فعالی

کودکان مبتلا به ADHD می توانند خلاقانه به فعالیت هایی بپردازند که دوست دارند و بسیار دوست دارند که کارهای جدید را امتحان کنند. این کودکان معمولا در به خواب رفتن و خواب ماندن مشکل دارند و این امر ممکن است باعث مشکل برای والدین شود.

 اغلب در مدرسه مشکلاتی از جمله اختلالات یادگیری را تجربه می کنند که ممکن است باعث افت تحصیلی آن ها شود، به همین دلیل گفته می شود که در صورتی که بیش فعالی درمان نشود باعث اضطراب و افسردگی کودک می شود.

درمان بیش فعالی در کودکان

ADHD با ترکیبی از رفتار درمانی و دارو درمانی، درمان می شود. برنامه های درمانی نتیجه بخش شامل نظارت دقیق، پیگیری و ایجاد تغییرات خواهد بود.

نکاتی برای والدین

  • سعی کنید یک برنامه روتین برای زندگی خوب داشته باشید، به طور مثال سر ساعت مشخص بیدار شوید.
  • فرزندتان را تشویق کنید تا وسایل خود را در جای مشخص قرار دهد، این امر باعث می شود وسایل خود را گم نکنند.
  • حواس پرتی را کم کنید به طور مثال هنگامی که فرزندتان در حال درس خواندن است تلویزیون را خاموش کنید.
  • وقتی با فرزندتان صحبت می کنید واضح و مشخص باشید جملات طولانی و قوانین پیچیده باعث می شود که نتواند قوانین را رعایت کند.
  • به فرزندتان کمک کنید برنامه ریزی کند.
  • از پاداش استفاده کنید تا به فرزندتان نشان دهید که از رفتار خوب او سپاس گزاری می کنید.

منبع : علائم بیش فعالی در کودکان| کودک بیش فعال حادثه ساز می شود 

اختلال شخصیت هیستریونیک (HPD)

اختلال شخصیت هیستریونیک (HPD)

اختلال شخصیت هیستریونیک با احساسات و توجه بیش از حد مشخص می شود. تشخیص اختلال شخصیت هیستریونیک با معیارهای بالینی مشخص می شود. درمان آن با روان درمانی روان پویشی انجام می شود.

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک از ظاهر فیزیکی خود استفاده می کنند و به شیوه های نامناسب اغواکننده یا تحریک آمیز عمل می کنند تا توجه دیگران را جلب کنند.

شیوع اختلال شخصیت هیستریونیک کمتر از ۲٪ از جمعیت می باشد و اغلب در زنان تشخیص داده می شود، اما این یافته ممکن است تنها نشان دهنده شیوع بیشتر در میان زنان در محیط های بالینی باشد، در برخی از مطالعات دیگر، شیوع در زنان و مردان مشابه بود.

اختلالات همراه اختلال شخصیت هیستریونیک ، به‌ویژه سایر اختلالات شخصیت ( ضداجتماعی، مرزی، خودشیفتگی ) شایع می باشند، که نشان می‌دهد این افراد دارای آسیب‌پذیری بیولوژیکی هستند. برخی از بیماران همچنین دارارخیی ب علائم جسمی هستند که ممکن است دلیل مراجعه آن ها برای ارزیابی باشد.

 اختلال افسردگی اساسی، اختلال افسردگی مداوم  و اختلال تبدیلی نیز ممکن است همزمان با اختلال تبدیلی وجود داشته باشد.

علائم و نشانه های اختلال شخصیت هیستریونیک

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک به طور مداوم خواستار این هستند که در مرکز توجه قرار گیرند و از این که توجه دیگران را نداشته باشند عصبی می شوند. آن ها اغلب پر جنب و جوش، نمایشی، مشتاق و جذاب هستند و گاهی اوقات افراد جدید را جذاب می کنند.

این بیماران اغلب به شیوه های نامناسب اغواکننده و تحریک آمیز لباس میپوشند، نه تنها در زمان معاشقه بلکه در بسیاری از موقعیت ها (مانند محل کار، مدرسه) لباس نامناسب می پوشند و رفتار می کنند. آن ها می خواهند دیگران را با ظاهر خود تحت تأثیر قرار دهند و بنابراین اغلب درگیر ظاهر خود هستند.

بیان احساسات در این افراد ممکن است سطحی باشد (خیلی سریع خاموش و روشن شود) و اغراق آمیز باشد. آن ها به طرز چشمگیری صحبت می کنند، نظرات قوی را بیان می کنند، اما جزئیات کمی برای دفاع از نظریه خود دارند.

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک به راحتی تحت تأثیر دیگران و روندهای فعلی قرار می گیرند. آن ها تمایل دارند بیش از حد اعتماد کنند، به خصوص به شخصیت های معتبری که فکر می کنند ممکن است بتوانند همه مشکلات آن ها را حل کنند. آن ها اغلب فکر می کنند که روابط صمیمی با دیگران دارند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک به چیزهای جدید علاقه داشته و به راحتی خسته می شوند. بنابراین، آن ها ممکن است مرتباً شغل و دوستان خود را تغییر دهند.

دستیابی به صمیمیت عاطفی یا جنسی برای این افراد ممکن است دشوار باشد. آن ها ممکن است سعی کنند شریک زندگی خود را با استفاده از اغواگرانه یا دستکاری های عاطفی کنترل کنند در حالی که به شریک زندگی خود وابسته می شوند.

تشخیص اختلال شخصیت هیستریونیک

  • معیارهای بالینی ( براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش پنجم [DSM-5])

برای تشخیص اختلال شخصیت هیستریونیک، بیماران باید علائم زیر را داشته باشند:

  • احساسات و توجه بیش از حد
  • ناراحتی هنگامی که آن ها مرکز توجه نیستند
  • تعامل با دیگران که به طور نامناسب از نظر جنسی
  • به سرعت در حال تغییر هستند
  •  بیان کم عمق و سطحی احساسات
  • استفاده مداوم از ظاهر فیزیکی برای جلب توجه به خود
  • سخنانی به شدت کلی و مبهم است
  • نمایشی بودن و بیان افراطی احساسات
  • به راحتی تحت تاثیر دیگران یا موقعیت ها قرار می گیرد.
  • تصور می کند روابط صمیمی با دیگران دارد حتی وقتی که اینگونه نیست.

همچنین، علائم باید از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد.

اختلال های مرتبط

اختلالات شخصیت هیستریونیک را می توان از سایر اختلالات شخصیت بر اساس ویژگی های زیر متمایز کرد:

  • اختلال شخصیت خودشیفتهبیماران مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته نیز به دنبال توجه هستند، اما آن ها، بر خلاف مبتلایان به اختلال شخصیت هیستریونیک، می‌خواهند با آن احساس تحسین یا تعالی را تجربه کنند.

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک در مورد نوع توجهی که به آن ها می شود چندان حساس نیستند و بدشان نمی آید که زیبا یا حتی احمق تصور شوند.

  • اختلال شخصیت مرزیبیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی خود را بد می دانند و احساسات را به شدت و عمیق تجربه می کنند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک خود را بد نمی بینند، حتی اگر وابستگی آن ها به واکنش دیگران ناشی از اعتماد به نفس ضعیف آن ها باشد.
  • اختلال شخصیت وابستهبیماران مبتلا به اختلال شخصیت وابسته، مانند مبتلایان به اختلال شخصیت هیستریونیک، سعی می‌کنند در نزدیکی دیگران باشند، اما بیشتر مضطرب  و مطیع هستند (زیرا نگران طرد شدن هستند). بیماران مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک کمتر مهار شده و پرزرق و برق تر می باشند.

اختلال های مرتبط برای اختلال شخصیت هیستریونیک نیز شامل اختلال علائم جسمی و اختلال اضطراب بیماری است .

درمان اختلال های مرتبط

  • روان درمانی روان پویشی

درمان کلی اختلال شخصیت هیستریونیک مانند درمان دیگر اختلالات شخصیتی می باشد.

اطلاعات کمی در مورد اثربخشی درمان شناختی-رفتاری و دارودرمانی برای اختلال شخصیت هیستریونیک وجود دارد.

روان درمانی روان پویشی، که بر تعارضات اساسی تمرکز دارد، نیز ممکن است نتیجه بخش باشد. درمانگر ممکن است با تشویق بیماران به جایگزینی گفتار به جای رفتار شروع کند و بنابراین، بیماران می توانند خود را درک کنند و با دیگران به شیوه ای کمتر نمایشی ارتباط برقرار کنند.

سپس، درمانگر می تواند به بیماران کمک کند تا بفهمند که چگونه رفتارهای هیستریونیک آن ها راهی ناسازگار برای جلب توجه دیگران و مدیریت عزت نفس آن ها می باشد.

منبع : اختلال شخصیت هیستریونیک (HPD)

مشاوره خواستگاری| نکات+ سوالات اساسی

ازدواج زندگی شما را تغییر می دهد بنابراین باید در انتخاب همسر آینده خود دقت زیادی داشته باشید. مشاوره خواستگاری به شما کمک می کند تا از نکات خواستگاری و سوالاتی که باید پرسیده شود اطلاع کافی را کسب کنید.

خانواده داماد در خواستگاری چه بگویند

خانواده داماد باید در مورد رفتار خود در جلسه دقت زیادی به خرج بدهند، بخصوص مادر داماد زیرا از گذشته تاکنون رفتار مادرشوهر و عروس زیر ذره بین بوده است. از طرفی عروس ممکنه است نگران وابستگی همسر آینده خود به خانواده اش باشد بنابراین رفتار خانواده داماد اهمیت خاصی دارد.

صحبت هایی که در جلسه اول خواستگاری گفته می شود بیش تر مربوط به عروس و داماد می باشد و خانواده ها صحبت های کلی را انجام می دهند تا به شناختی از یکدیگر برسند.

در جلسات بعدی در مورد مسائل دیگر مانند مهریه و رسومات خانوادگی صحبت می شود، دقت داشته باشید که اگر خانواده ها با یکدیگر آشنا نیستند باید تمام رسومات و سنت ها به طور کامل بیان شود تا بعدا دلخوری میان خانواده ها ایجاد نشود.

نحوه خواستگاری تلفنی

بسیاری اوقات در ازدواج های سنتی خانواده ها از طریق تلفن خواستگاری اولیه را انجام می دهند و سپس حضوری دختر و پسر یکدیگر را می بینند. در این شرایط پیشنهاد می شود که حتما به زوجین زمان کافی برای آشنایی حضوری داده شود.

البته گاهی به دلیل فاصله خواستگاری از پشت تلفن انجام می شود و حضوری نمی باشد اما در این حالت زوجین نمی توانند به شناخت کافی از یکدیگر برسند. 

در جلسه اول خواستگاری تلفنی معمولا سن، شغل، تحصیلات و مسائل کلی مطرح می شود. سوالاتی که مد نظر دارید را حتما روی برگه بنویسید تا فراموش نکنید.

سوالات جلسه آخر خواستگاری

جلسه آخر خواستگاری معمولا زمانی برگذار میشود که زوجین به نتیجه رسیده و سوالات اساسی و اولیه را مطرح کرده اند. در این جلسه خانواده ها بیش ترین صحبت را داشته و زمانی را برای عقد و مراسم دیگری که مد نظر دارند انتخاب می کنند. در این جلسه ممکن است مهریه نیز تعیین بشود، البته پیشنهاد ما این است که قبل از خانواده ها زوجین به نظر مشترک برسند تا در جلسه خواستگاری دلخوری پیش نیاید.

نکات مهم در جلسه خواستگاری

ادب، احترام و شخصیت شما در جلسه خواستگاری بررسی می شود بنابراین باید به ظاهر خود اهمیت زیادی بدهید. به دختران پیشنهاد داده می شود که بیش از اندازه آرایش نکنند و لباسی مجلسی انتخاب کنند. مردان نیز بهترین لباس خود را بپوشند و در طی مراسم از صحبت های نابجا خودداری کنند.

نکته دیگر مهم در جلسه خواستگاری صداقت و راستگویی طرفین می باشد، سعی نکنید خودتان را چیزی نشان بدهید که نیستید یا برای تحت تاثیر قرار دادن دیگران وانمود کنید. 

رفتار پسر در جلسه اول خواستگاری

رفتار پسرها در جلسه خواستگاری باید معقو باشد تا دختر و خانواده دختر احساس کنند که از پس مسئولیت های زندگی مشترک بر می آید و با سنجیدن شرایط مختلف تصمیم به ازدواج گرفته است.

پسران و دخترها در جلسه خواستگاری باید به موارد زیر توجه کنند، این نکات ممکن است باعث اختلاف و درگیری در آینده شود بنابراین در جلسات خواستگاری باید به این موارد پرداخته شود.

  1. هزینه عروسی یکی از عوامل مهم در مورد ازدواج هزینه است. حتی اگر یک عروسی ساده دارید، باز هم باید هزینه های اولیه عروسی را بپردازید. بنابراین مهم است که اطمینان حاصل کنید که موقعیت مالی لازم را دارید.
  2. دین. اگر شما و شریک زندگیتان مذاهب متفاوتی دارید و قصد دارید که باهم ازدواج کنید، بهتراست به مشاور مراجعه کنید زیرا تفاوت دینی می تواند باعث اختلاف و درگیری میان شما شود.
  3.  تعهد و اعتماد. این امر چیزی است که نمی توانید از آن اجتناب کنید. باید از خود بپرسید که آیا ۱۰۰ درصد به شریک زندگی‌تان اعتماد دارید و می‌دانید که در طول زندگی مشترک از شما حمایت می‌کند و از شما مراقبت خواهد کرد؟
  4.  پذیرش یکدیگر. دوست داشتن یک نفر یعنی پذیرفتن او حتی با وجود عیب هایی که دارد. اگر واقعاً کسی را دوست داشته باشید، نقص های او را خواهید دید و او را همان طور که هستند دوست خواهید داشت
  5.  بخشش. هیچ کس کامل نیست و همه پشیمانی هایی دارند. اگر شما یا شریک زندگیتان در گذشته اشتباهی انجام داده اید، باید یاد بگیرید که قبل از ازدواج یکدیگر را ببخشید. اگر این امکان پذیر نیست، باید در نظر داشته باشید که این امر چه اثراتی ممکن است داشته باشد.
  6. ازدواج نیاز به مهارت دارد. برای اینکه یک ازدواج در طول زمان شکوفا شود، به مهارت های مختلفی نیاز دارید. مهارت ارتباطی به شما کمک می کند شریک زندگی خود را درک کنید، بدانید چه زمانی باید گوش دهید و چه زمانی صحبت کنید. مهارت های حل مسئله به شما کمک می کند تا برای مدیریت موقعیت های پیچیده با یکدیگر همکاری کنید و به بهترین نتیجه برسید.
  7.  از انتظارات غیر واقعی آگاه باشید. بسیاری از زوج ها با توقعات غیرواقعی در مورد موضوعاتی مانند رابطه جنسی، پول و اینکه چگونه اوقات تنهایی و با هم بودن خود را سپری می کنند وارد ازدواج می شوند. صحبت کردن با همسرتان تا حد زیادی به تعدیل مسائلی که از انتظارات غیرواقعی آن ها ناشی می شوند کمک می کند. 

سوالات خواستگاری همراه با جواب

  1. آیا بچه می خواهید؟ شاید الان به فکر بچه نباشید ولی در آینده باید در مورد آن تصمیم گیری کنید. حتما در مورد آن با یکدیگر صحبت کنید زیرا شاید همسر شما علاقه ای به بچه نداشته باشد یا بخواهد بلافاصله بعد از ازدواج بچه دار شود.
  2. برای چه چیزی می خواهید پس انداز کنید؟ برخی از زوجین برای سفر، برخی برای خرید خانه، برخی برای سرمایه گذاری و موارد مختلف پس انداز می کنند. نظر شما چیست؟
  3. تعطیلات رویایی شما چیست؟ افراد درونگرا و برونگرا تعطیلات متفاوتی را متصور می شوند بنابراین از این سوال می توانید به شباهت ها و تفاوت های یکدیگر پی ببرید. آیا می توانید این تفاوت ها را تحمل کنید؟
  4. چقدر به تنهایی نیاز دارید؟ این سوال کوچک تاثیر زیادی دارد. با کمک آن می توانید بفهمید که هر دوی شما چقدر زمان نیاز دارید تا تنها باشید.
  5. در مورد حیوانات خانگی چه احساسی دارید؟
  6.  مهم ترین فرد دنیا برای شما کیست؟
  7. چگونه با مسائل سخت برخورد می کنید؟ 

برای سوالات دیگر می توانید 1000 سوالات ازدواج | کاملترین سوالات ازدواج به تفکیک جلسه، را مطالعه کنید.

منبع : مشاوره خواستگاری| نکات+ سوالات اساسی 

اعتیاد به بازی های ویدیویی تا حد جنون و خودکشی

اعتیاد به بازی های ویدیویی

اعتیاد به بازی های ویدیویی (VGA) استفاده اجباری یا بیش از حد نسبت به بازی های ویدیویی است که می تواند پ بر جنبه های مختلف زندگی افراد از جمله سلامت جسمی و مالی و همچنین رفاه اجتماعی تاثیرات منفی داشته باشد.

بازی‌های مدرن به گونه‌ای توسعه یافته‌اند که در حال حاضر راه‌های مختلفی وجود دارد که افراد می‌توانند به آن‌ها معتاد شوند و بازی‌ها را روی رایانه، کنسول‌ یا حتی با تلفن همراه انجام دهند.

افراد مبتلا به اعتیاد بازی های ویدیویی ممکن است برایشان سخت باشد که سایر فعالیت های روزانه را بر بازی های ویدیویی اولویت دهند،

زیرا وابستگی عاطفی قوی به بازی ها دارند و احساس می کنند نمی توانند از بازی دور شوند. افراد مبتلا به این عارضه بیشتر احتمال دارد افسردگی و اضطراب را تجربه کنند و گزارش دهند که از نظر اجتماعی منزوی شده اند.

دلایل اعتیاد به بازی های ویدیویی چیست؟

اعتیاد به بازی های ویدیویی به دلیل صرف زمان زیاد برای بازی ایجاد می شود. اشاره شده است که بازی‌های چندنفره می‌تواند اعتیاد بیش تری ایجاد کند.

بازی‌های چند نفره می‌توانند باعث شوند کاربران زمان را از دست بدهند، علاوه بر این بازی هایی که شامل قمار می شوند نیز توسط بسیاری از دولت ها به دلیل اعتیاد زیاد ممنوع شده است.

سازمان جهانی بهداشت (WHO) به افرادی که بازی های ویدیویی انجام می دهند توصیه می کند که نسبت به مدت زمانی که صرف فعالیت های بازی می کنند هوشیار باشند و زمان مشخصی را باید به آن اختصاص دهند.

مراحل مختلف اعتیاد به بازی های ویدیویی چیست؟

چهار مرحله اعتیاد به بازی های ویدیویی وجود دارد:

  1.  علاقه  گاه به گاه:مردم اغلب برای اوقات فراغت شروع به بازی های ویدیویی می کنند و چند ساعت در هفته را صرف این فعالیت می کنند.
  2.  علاقه  عمیق تر:زمانی این علاقه عمیق تر می شود که علاقه به بازی افزایش می یابد و عمیق تر می شود. به مرور بازی‌های ویدیویی اهمیت بیشتری در زندگی افراد پیدا می‌کنند و ممکن است پول بیشتری برای آن خرج کنند.
  3.  علاقه فزاینده: این زمانی است که بازی های ویدیویی تمرکز اصلی افراد می شوند و دیگر به فعالیت های دیگر علاقه نشان نمی دهند. بنابراین زمانی که بازی های ویدیویی انجام نمی دهند، ممکن است بی قرار یا مضطرب شوند و سایر سرگرمی ها را نادیده بگیرند.
  4. اعتیاد به  بازی:فرد دچار وسواس شده و الگوی خواب و غذا خوردن او نامنظم شده است. آن ها تمام وقت و انرژی خود را روی بازی متمرکز می کنند. کسانی که اعتیاد به بازی های ویدیویی را تجربه می کنند ممکن است خود را از دوستان، خانواده و همکاران دور کنند. همچنین ممکن است زمان کمتری را برای بهداشت شخصی صرف کنند.

سازمان جهانی بهداشت می‌گوید که برای تشخیص اختلال بازی، الگوی رفتاری باید «شدت کافی» داشته باشد تا منجر به آسیب‌های قابل‌توجه در عملکرد فردی، خانوادگی، اجتماعی، آموزشی، شغلی یا سایر زمینه‌های مهم شود و حداقل به مدت ۱۲ ماه طول بکشد.

چگونه اعتیاد به بازی های ویدیویی را تشخیص دهید؟

علائم مشخص یک فرد مبتلا به اعتیاد به بازی های ویدیویی عبارتند از:

  • فکر می کنید یا می خواهید دائماً بازی های ویدیویی انجام دهید.
  • دروغ گفتن در مورد اینکه چقدر زمان صرف بازی های ویدیویی می شود.
  • احساس ناتوانی در کاهش زمان بازی
  • نادیده گرفتن سایر سرگرمی ها با دوستان یا خانواده
  • عملکرد تحصیلی ضعیف
  • علائم تحریک پذیری، اضطراب یا عصبانیت هنگام بازی نکردن
  • عدم رعایت بهداشت فردی مناسب
  • بیخوابی

آیا اعتیاد به بازی می تواند مضر باشد؟ عواقب آن چیست؟

سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که اعتیاد به بازی می تواند منجر به تغییراتی در سلامت جسمی یا روانی و عملکرد اجتماعی فرد شود. مبتلایان می توانند سلامت روانی ضعیف تری را تجربه کنند و بیش تر به افسردگی یا اضطراب مبتلا می شوند.

افرادی که دارای اعتیاد به بازی ویدیویی هستند، به ویژه کودکان، افزایش پرش افکار و رفتارهای پرخاشگرانه را تجربه می کنند.

سایر پیامدهای مضر این اعتیاد عبارتند از:

  • رابطه اجتماعی ضعیف
  • افزایش وزن
  • مشکلات وضعیت بدن که منجر به کمردرد می شود

درمان اعتیاد به بازی های ویدیویی

اعتراف به مشکل و جستجوی کمک حرفه ای اولین قدم برای داشتن یک زندگی رضایت بخش، سالم و شاد است.

افرادی که VGA را تجربه می کنند می توانند از درمان شناختی رفتاری (CBT) برای درمان اعتیاد بهره ببرند .

همچنین ممکن است به آن ها توصیه شود که درمان انگیزشی (MT) را همراه با CBT و همچنین درمان های دیگر مانند فیتنس درمانی را انجام دهند.

درمان اعتیاد به بازی در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان

در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان، برنامه‌های درمان اعتیاد به بازی‌های ویدیویی به صورت شخصی سازی شده ارائه می شود که به فرد کمک می کند با همراهی مشاور درمان را شروع و ادامه دهد.

با رویکرد استراتژیک، روش‌های درمانی ترکیبی و مشاورانی با سال ها تجربه، مرکز مشاوره ستاره ایرانیان منابع و ابزارهای لازم را برای بهبودی کامل افراد فراهم می‌کنند.

اگر به بازی های ویدیویی اعتیاد دارید، یا نگران یکی از عزیزان خود هستید، لطفاً برای اطلاع در مورد گزینه های درمان با ما تماس بگیرید، ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم.

منبع : اعتیاد به بازی های ویدیویی تا حد جنون و خودکشی