برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.
پول اجازه ی برآورده کردن نیازهای اساسی را به ما می دهد برای خرید غذا، سرپناه، و پرداخت هزینه برای مراقبت های بهداشتی. برآوردن این نیازها ضروری است، و اگر ما پول کافی برای انجام این کارها نداشته باشیم، بهزیستی ما آسیب می بیند.
فراتراز این، “تام راث” در کتاب خود پیرامون تندرستی چنین می گوید: پول می تواند با دادن قدرت کنترل به ما درباره ی اینکه چگونه وقتمان را بگذرانیم، شادی های کوتاه مدت مان را افزایش دهد”. برای مثال، می تواند برای ما گزینه هایی همچون زندگی نزدیک تر به محل کار، کار کمتر، و صرف زمان بیشتر برای فعالیت های اوقات فراغت با دوستانمان فراهم کند. پول می تواند زندگی ما را آسان تر کند.
اما در حقیقت ما از پول برای خرید وقت آزاد بیشتر استفاده نمی کنیم، در عوض ما آن را صرف خرید اموال گران قیمت تر می کنیم.
یک سرگذشت
زنی در مرکز شهر به عنوان خریدار برای یک خرده فروش بزرگ کار می کرد، هنگامی که او پیشرفت کرد و ترفیع یافت، او و همسرش یک خانه ی بزرگ در حومه ی شهر خریداری کردند. وی خیلی زود متوجه شد که زمان رفت و آمدش از حومه به شهر و بلعکس بیشتر شده است، با افزایش مطالباتی که وضعیت جدیدش از او طلب می کرد، همان زمان اندکی را هم که برای ورزش یا دیدار با دوستان اختصاص داده بود،از دست داد، بنابراین این فعالیت ها را کاهش داد. وقتی همسرش هم یک ترفیع خوب گرفت، آنها به این مساله فکر کردند که برای کاهش این رفت و آمدهای استرس آور از حومه به شهر، به جایی نزدیکی شهر نقل مکان کنند. اما به جای ان، تصمیم گرفتند اشپزخانه خود را مانند آشپزخانه زیبایی که درجای دیگر محله دیده بودند تغییر مدل بدهند. با وام مسکنی که آنها بدین منظور گرفتند، هزینه های ماهانه شان اضافه شد، که تمام افزایش حقوق همسرش را دربر میگرفت. همچنین آنها دیگر نمی توانستند برای استخدام کسی که دوبار درماه بیاید و خانه شان رانظافت کند هزینه ای بپردازند.
همانند این داستان، بسیاری از ما ممکن است از پولمان برای کسب حداکثر تندرستیمان استفاده نکنیم.
پول بیشتر لزوما به معنی به دست آورن خوش بختی نیست:
برخلاف آنچه که بیشتر ما باور داریم، زمانی که ما پول کافی برای خرید ضروریات زندگیمان داریم، درآمد بالاتر از آن ممکن است تاثیر قابل توجهی بر افزایش تندرستی ما نداشته باشد، حتی ممکن است دربرخی مواقع تاثیرات منفی هم داشته باشد.
داده های جالبی در حمایت از این مساله وجود دارد. برای مثال:
.درآمد سرانه در ایالت متحده آمریکا از سال 1946 تا 1990، افزایش 150 درصدی داشت. (که این امر تفاوت بسیار زیادی در قدرت خرید ایجاد کرد) اما درصد اینکه افراد خود را شاد ببینند بسیار کاهش یافته بود.
.علاوه بر این، رتبه ی افسردگی در ایالات متحده امریکا در مدت 50 سال، 10 مرتبه افزایش یافت.
.در ژاپن، بین سالهای 1958 و 1991، درآمد سرانه 6 برابر افزایش یافت، اما میزان بهزیستی ذهنی ثابت ماند.
.مردمی که مقدار زیادی پول در قرعه کشی ایالت متحده آمریکا یا استخر فوتبال در انگلستان برنده شده بودند، یک سال بعد به صورت قابل توجهی شادتر نشده بودند و نسبت به وقایع روزمره ناراضی تر بودند.
.دریافت کنندگان تسهیلاتی که در یک مطالعه کنترل شده، پول بیشتری دریافت کرده بودند، نسبت به آنهایی که مقدار معولی را دریافت کرده بودند، استرس بیشتری را تحمل می کردند.
مطالعات دیگر، بیان کردند که درآمدهای بالاتر، با سطوح بالاتر استرس، افزایش احتمال طلاق و لذت بردن کمتر از فعالیت های کوچک ارتباط دارد. رینر، محققی که بیش از 30 سال از زندگی اش را صرف مطالعه تندرستی کرده است، ادعا کرد که درآمد بیشتر ممکن است منجر به کاربیشتر، اوقات فراغت کمتر و ارتباطات قوی اجتماعی کمتری باشد. به عبارت دیگر، مزایای داشتن پول بیشتر، ممکن است به وسیله ی قربانی کردن افراد در دیگر جنبه های سلامتیشان جبران شود، همانطور که در داستن نمونه ذکر شد.
علاوه بر این، ما همیشه خودمان را با آنهایی که بهتر از ما عمل میکنند، مقایسه می کنیم. اگر درآمد ما بالا رود، اما درآمد شخص دیگری هم بالا رود، ما احساس شادی نمی کنیم. یک شخصی که در سال صد میلیون تومان بدست اورده است اگر دوستش در سال 150 میلیون تومان کسب کرده باشد، ناراضی خواهد بود. شما حتما به این فکر می کنید که یک افزایش 120 ملیون تومانی او را خوشحال می کند. درست است؟ خیر، اگر دوستش هم پول بیشتری کسب کند، خوشحال نمی شود. او کاملا از به دست آوردن 150 میلیون تومان ناراضی خواهد بود اگر دوستش اکنون 200 میلیون کسب کرده باشد!
بسیاری از اوقات، نارضایتی ما از شرایط مالی مان ، از فهمیدن اینکه ما به اندازه ی مردم اطرافمان پول انباشته نکرده ایم ناشی می شود.
مادی گرایی شادی را از مردم می گیرد:
ما انسانها همیشه نمی دانیم چه چیزی ما را راضی میکند! و این بر میگ‌ردد به ارزش های جامعه ما، ما معتقدیم که پول برای ما شادی به همرا می آورد اما به عواقبی که به دنبال دارد توجهی نمی کنیم.
این حقایق را در نظر بگیرید:
.خشنودی ناشی از به دست آوردن کالاها همیشه زودگذر است، و به تدریج فراموش می شود. برای مثال، ما ممکن است واقعا برای خرید یک ماشین بزرگ تر هیجان زده باشیم، اما با گذشت زمان، آن ماشین را واگذار می کنیم. علاوه بر این، ما هنوز در حال پرداخت اقساط ماهانه خودرو هستیم، که این می تواند ما را از انجام برخی فعالیت های سرگرم کننده مثل تفریحات یا بیرون رفتن برای شام محروم کند.
.انتظارات ما بالا می رود. همانطور که درآمد ما بالا می رود، ما احساس می کنیم که به وسایل گران قیمت تری نیاز داریم و همه ی درآمد ما صرف این امیال و آرزوهای بزرگ تر می شود.به عبارت دیگر، همه ی افزایش حقوق ما صرف خرید نسخه گران تر از چیزهایی می شود که در حال حاضر داریم.
.خواسته های ما می تواند سیری ناپذیر شود- پول ما بیشتر می شود-خواسته هایمان هم بیشتر می شود. این می تواند منجر به بدهی های بزرگ و تمام استرس هایی که در پی دارد، شود.
.مادی گرایی بیشتر با افزایش تاثیرات منفی ارتباط دارد: کاهش عزت نفس، افزایش خودشیفتگی، کاهش همدلی، و افزایش روابط متناقض.
درحقیقت، مهم‌ترین لذت های زندگی خریدنی نیستند! آنچه که واقعا برای ما در زندگی، رضایت به همرا دارد، روابط، هدف، معنا و ارتباط با طبیعت است.
ما در جست و جوی کامل شدن از نظر فردی هستیم، و زمانی که وسایل مادی برایمان فراهم نیست ناامید می شویم.علاوه بر این، پول واقعا می تواند از توانایی های ما برای ارتباط با دیگران بکاهد.
“کاتلین وهس” محقق دانشگاه مینه سوتا مطالعاتی انجام داد که نشان می دهد وقتی پول تبدیل به ذهنیت مردم شود، آنها کمتر مفید می شوند و می خواهند برای خودشان کار کنند و اهمیتی هم ندارد که تبدیل به جداشدگان جامعه شوند.
https://kanonm.ir/wp-content/uploads/2016/08/money.jpeg435652مشاورhttps://kanonm.ir/wp-content/uploads/2019/07/logo-kanonm-horizental-mobile.pngمشاور2016-09-15 12:07:482019-07-16 19:07:09آیا پول بر خوشبختی و بهزیستی تاثیر می گذارد؟
75پاسخ
bayram گفته:
به نظر من پولدار بودن فقط یکی از پایه های اساسی خوشبختی می باشد.
پول هم مثل سایر گزینه هایی هست که برای یک زندگی باید باشه.لازم هست ولی کافی نیست .در اسلام هم مذمت شده ولی حتی فقیر هم میشه بود و احساس آرامش و خوسبختی کرد و اون در صورتی هست که بپذیریم خدا برای ما این نوع زندگی رو پسندیده نه اینکه خودمون عامل فقر باشیم که تحملش سخته..با اسراف و بدون برنامه ریزی خرج کردن
به نظر من پول تا جایی خوشبختی میاره که به اندازه کافی تو زندگی وجود داشته باشه.مثلا نه اونقدر کم که آدم محتاج باشه نا اونقدر زیاد که آدم خودشو گم کنه.همین قدر که آدم اول زندگی بتونه وسایل مورد نیازشو تهیه کنه بعدشم دستش جلو کسی دراز نباشه و شرمنده زن و بچش نشه کافیه.ولی کسایی هم که دارن اگر تو کار خیرم شریک بشن عالیه.من دلم میخواد اونقدری پول داشته باشم.که هر چی خواستم بتونم بخرم تو کار خیر هم ازش استفاده کنم.
صادق باشیم.به خدا فقر و نداری در این گرداب روزگار بدبختی میاره.اونایی که میگن خوشبختی نمیاره کسایی هستن که به قول دوستم خودشون از بس که دارن غرق مادیان شدن فراموش کردن که هستن کسانی که به نان شب محتاجند من معتقدم که فقر بدبختی میاره
اوهوم…
خیلی وقتا خوشبختی میاره.ولی بی پولی صد در دصد بدبختی میاره.بچه ت بدبخت میشه خودت از زندگی لذت نمیبری.و خیلی چیزای دیگه.که خودت باید درک کنید با حرف نمیشه
“پول مطلقا خوشبختی نمیاره ولی نبودش بدبختی میاره”
ارتباط دادن پول با خوشبختی ارتباط چندان منطقی نیست.” پول جزو ملزمومات زندگی هر شخصی است ولی خوشبختی یک حس بیشتر نیست برای درک این حس هم ، ذهن و فکر و روح آرامی نیاز هست.به نظر من نیازمندی های هر شخصی به اندازه وجب های خود اوست.هر کسی برداشت و تعریف خودش را از زندگی دارد و نمی توان یک تعریف کلی از خوشبختی یا پولداری تهیه کرد و آن را حواله مردمان کرد.برای کسی که در رفاه آنچنان زندگی کرده صحبت کردن از یک آپارتمان نقلی و … کاری عبث و بیهوده است اگر بخواهیم این شخص را در یک چنین طرفی جا بدهیم در گذر زمان احتمال بلفعل در آمدن خیلی از مسائل ناموزون قوت خواهد گرفت.
کسانی که می گویند پول چرک دست هست احتمالا با نسخه های آنچنانی دکتر ها یا اجازه بهای آنچنانی سر برج و افزایش قیمت آن به شکل ساده و سال به سال خانه به دوشی از این خانه و به اون خانه و … روبرو نشده اند.
به نظر من پول هرگز چرک کف دست نیست و لازمه زندگیست ولی با این حال شرایط تضمین خوشبختی هم نیست.
شکاف طبقاتی خوبه یا بد؟آیا کسیکه از طبقه کم در آمد جامعه قصد وصلت با طبقه مرفه رو داره میتونه خوشبخت بشه؟آیا این اختلاف سبب نمیشه طرفین سعی کنن دنیای نداشته های همدیگر رو تکمیل کنن؟یا زمانیکه عشقها خوابید و واقعیت ملموس در جهان ذهنی طرفین شکل گرفت شکاف هر روز عمیق و عمیق تر میشه؟
parvane گفته:
اگه ظرفیت پولداربودنو نداشته باشی پوچی و افسردگی میاره.در حد نرمال جامعه خوبه
پول میتونه یه فاکتور باشه برای اینکه آدم حس کنه خوشبخته ولی به تنهایی خوشبختی نمیاره.خود من به شخصه یه روح و تن سالم رو ترجیح میدم به داشتن میلیارد ها پول به تن مریض یا روح مریض
پاسخ این سوال به تعریف شما از خوشبختی بستگی داره.مردم همیشه به این سوال فکر می کنند که آیا پول خوشبختی می اورد اما پاسخ این سوال به تعریف شما از خوشبختی بستگی داره .محققان در یک پژوهش جدید ادعا کرده اند پول ممکن است بتواند امنیت شما را تامین کند، اما همه خوشی و سعادت را نمی توانید با پول بخرید.یک پژوهش جهانی درباره خوشبختی و شادمانی روی بیش از یک صد هزار نفر نشان داده است که بین احساس رضایت و میزان در آمد رابطه قابل ملاحظه ای وجود دارد اما این ارتباط بین پول و شادی دیده نمی شود.
پایه و اساس خوشبختی نمیتونه باشه.اما وسیله ای بسیار مهم برای رسیدن به خوشبختی میمونه باشه.
سحرجون گفته:
خیلیا اینقدر پولدارن ولی زندگیاشون رو دیدن برین ببین توروخدا بدبهتن.متوسطش خوبه .
ولی پول خوشبختی نمیاره اصلا خیلیا زیاد پول ندارم ولی عاشقانه یکدیگر رو دوست دارن و تا آخر عمر با هم عاشقانه زندگی میکنن
بسیار کسانی هستند زمانی با آرامش کامل به سر میبرند ولی با به دست آوردن پول بسیاری از مشکلات زندگی بر روی آنها باز شد و تمام لذت های زندگی را صرف به دست آوردن پولی کردند که از آن استتفاده نمی کنند.اگر پول را به درستی استفاده کنیم و حرص و طمع بی جای نداشته باشیم باعث خوشبختی وگرنه بدبختی در حد تیم ملی گریبان گیر خواهد شد.
بله میاره اونایی گه میگن نمیاره فقط شعار میدن چون شکمشون سیره.چون هیچ وقت طعم تلخ بی پولی رو نچشیدن .چون نمیدونن که وقتی پول نداشتی چه قدر ذهن نا آرومنه و زندگی خانوادگی با ذهن نا آروم عاقبتش معلومه.
میاره میاره .هر کی هم بگه نه دروغه.در واقع نه گفتن های ما و انکار اینکه توی این زمونه پول همه چیز شده و خوشبختی مطلق رو به همراه داره فقط و فقط برای توجیه کردن خود و زندگیمون و امید به آینده است.البته در این بین نمی تونیم منکر وجود افرادی بشیم که در عین پولداری از درد لاعلاج و یا مشکل های رنج می برند که ده ها برابر اون پول هم چاره ساز نیست
پول خوشبختی نمیاره ولی رفاه و آسایش مادی می آورد.افراد با داشتن پول بیشتر می توانند در مقابل موقعیت های منفی از خود دفاع کنند.پول بیشتر می تواند بر احساس رضایت فرد تاثیر بگذارد.ولی پول و ثروت با خود احساس شادی دائمی نمی آورد.به دست آوردن مقدار زیادی پول به صورت ناگهانی در ابتدا چیز خوبی به نظر می رسد ولی با گذشت زمان این عکس العمل ضعیف می شود.
من نمیگم پول خوشبختی میاره ولی بی پولی بدبختی میاره.مخصوصا بی پولی برای آدمایی که توی ایمانشون ضعیف هستن در بعضی مواقع ایمانشون رو ضعیف تر هم میکنه.اما پول بیش از حد هم خوب نیست هستن آدمایی که از پول داری بیش از حد و اینکه احساس میکنن به همه آرزوهاشون رسیدن به یه حس پوچی میرسن و زندگیشون براشون کسل کننده خواهد بود و دیگر آرزویی برای زنده موندن ندارم و دست به خودکشی میزنن
اکثر ما در جایی از زندگی با افرادی روبه رو می شویم که با وجود ثروت و شهرشان ، کمتر از آنچه ما انتظار داشتیم، شاد و خوشبخت بوده اند، تعجب برانگیر است که تعداد زیادی از افراد ثروتمند آن قدر که ما تصور می کنیم خوشبختی را تجربه نمی کنند.آیا تا به حال دقت کرده اید که بیشتر افراد بدبخت و بیچاره که هر روز با آنها بر خورد میکنند.افراد ثروتمندی هستند؟بدبختی که این افراد متحمل می شوند به خاطر این نیست که پول کافی برای خریدن یک غذای درست و حسابی را ندارد.به این خاطر است که همه انسانها توقع بیشتری از پول دارند.پول نمی تواند همه آنچه که می خواهید را برای شما بخرد.اما در نظر آنهایی که همه چیزشان را برای پول می دهند قبول اینکه برای رسیدن به موفقیت جزئی باید خیلی تلاش کنند مشکل است.
این جمله (آیا پول خوشبختی می آورد)آنقدر این روزها استفاده می شود و با اینکه می دانیم حقیقت دارد ، آن را نادیده می گیریم.همه ما می خواهیم باور کنیم کهخلاص شده از دست ناراحتیها راه بسیار ساده ای دارد.
بیایید آرزو کنیم که در این جهان که خیلی چیز ها با پول سنجش می شود و عقل مردم به چشمشان است، همه تا آن جایی که نیاز به پول حلال و بی منت دارند ، به لطف خداوند از این نعمت برخوردار شوند و همه لقمه حلال بر سر سفره شان ببرند.
به نظر من :
– هیچ چیز در جهان مطلق نیست.پس ممکن است پول ثروت و خوشبختی بیاره.
– خداوند چول را به دیوانه عطا نمی کند کسی که ثروت دارد ، حتما عقل هم دارد.پس اگر عقل خود را به کار اندازد خوشبخت نمی شود.
– تا خوشبختی را در چه ببینیم و در چه معنی کنیم زیرا ممکن است یک تهیدست از این که نان از عمل خویش می خورد و منت حاتم طایی نمی کشد و بر در آستان دون صفتان بالین نه نیست احساس خوشبختی بکند.
– قانونی هم وجود دارد که معتقد است : ممکن است که پول خوشبختی نیاورد اما نبود پول هم ممکن است به بدبختی بینجامد.
به نظر من علم و ثروت از یک جنس نیستند که با هم مقایسه شوند.علم از جنس معنویت است و ثروت از جنس مادیت.انسان هم دو بعد دارد (جسم ) و معنوی (روح) پس هم به علم نیازمند است و هم به ثروت.
در بیشتر موارد بله.من پول کافی ندارم حقوقم هم کمه و می دونم که اگه برم خواستگاری بهم دختر نمیدن با اینکه دبیر هستم، فوق لیسانس دارم، قیافه و اخلاق و شخصیتم خوبه ولی در نهایت تنها چیزی که موقع ازدواج بهش توجه می کنن پوله، همون اول کاری ازت می پرسن چی داری؟(منظور خونه و ماشین و…)
به فرض هم اگه قبول کنن در خوشبینانه ترین حالت ۱۱۴ سکه به عنوان مهریه تعیین می کنن و اینجاست که من که ریسک پذیری پایینی دارم و حوصله بدبخت کردن خودم رو ندارم جواب رد بهشون میدم.پس وقتی پول نداری ۳ حالت ممکنه پیش بیاد.یا اصلا نمی تونی ازدواج کنی، یا اگه ازدواج کردی و کارت به طلاق نکشید زندگی برای خودت و زن و بچه ات میشه جهنم و یا کارت به طلاق کشیده میشه و می افتی گوشه زندان و مجبوری دار و ندارت رو بفروشی بدی بابت مهریه.اما اگه پول زیاد داشته باشی همه برات می میرن و از شکست در زندگی و طلاق هم دیگه نمی ترسی، میری جلو، اگه شد که شد اگه نشد می تونی بری سراغ یه نفر دیگه.پس بله پول خوشبختی میاره.
واسه هر کسی درجه اهمیت پول با آدمای دیگه فرق میکنهوفقط به این فکر کنین که آدمای اطرافتون چقدر از بودن با شما لذت می برن.یه جایی یه جرفی در مورد پول خوندم که جانکلام می گفت : پول مثل ذره بین میمونه همینی که هستین رو شدیدتر و بزرگتر میکنه
با سلام من نمی گویم که بی شک پول خوشبختی میآورد ولی مطمئنا فقر بدبختی به همراه می آورد.نحوه خرج کردن افراد بستگی به روحیه و ذوق و پرسنالیه شخص بستگی دارد و کلی نمی توان نسخه پیچید ولی اگر می توان گفت که بعد از سنی فرد که ثروت قابل توجهی دارد بایستی نحوه زندگی خود را از تلاش مدام برای کار و درآمد بیشتر کاهش دهد زیرا فراموش نشود که در مدتی کم باقی عمر بایستی از آن استفاده نماید و چه بهتر که دیگران را نیز در شادی ، ثروت خود کمی شریک نماید.
به نظر من واسه هر کسی درجه اهمیت پول با آدمای دیگه فرق میکنه.فقط به این فکر کنین که آدمای اطرافتون چقدر از بودن با شما لذت میبرن.یه جایی یه حرفی در مورد پول خوندم که جانکلام بود.میگفت : پول مثل ذره بین میمونه همینی که هستین رو ( شخصیت شما رو ) شدیدتر و بزرگتر می کنه.
احساس شادی و خوشبختی از داشتم پول ارتباط مستقیمی با نحوه خرج کردن آن دارد . بر این اساس خوشحالی ناشی از خرید های ریز و درشت ما دوام چندانی ندارد.اما اگر همان پول صرف تجربه های متفاوت و امتحان کردن اتفاقات جدیدی در زندگی شود نتیجه اش حال خوبی است که نصیب ما می شود.صبر کردن و به دنبال فرصتی مناسب گشتن برای تجربه هر امر جدیدی تاثیر مستقیمی بر شادمانی ، لذت و هیجان ما دارد.این در حالی است که حتی اگر مدت ها برای خرید وسیله ای که دوستش دارید صبر کنید ، حس خوبتان در مدت زمان کوتاهی پس از رسیدن به آن از بین می رود.
به همین دلیل بهتر است ، لذت های آنی ناشی از خرید کردن را فراموش کنیم و تلاش کنیم برای به دست آوردن تجربه های ناب کمی صبر کنیم.به عنوان مثال در کوتاه مدت می توانین قید خرید یک شلوار جدید را بزنیم و در عوض به کنسرت رفتن یا تماشای یک تئاتر فکر کنیم.نکته جالب توجه اینحاست که تمکن مالی بیش از حد باعث فراموشی حس خوشحالی از داشتن وسیله ای با تجربه ای نو می شود.اغلب افراد ثروتمندی که بدون صبر کردن می توانند به هر چی می خواهند برسند شادی بی حد و حصر را تجربه نمی کنند.در نقطه مقابل تجربه سختی و محرومیت در گذشته یا حال باعث افزایش توانایی فرد در لذت بردن از لحظات زندگی است.نتایج تحقیقات متعددی که در این حوزه انجام شده است همگی حاکی از یک جمله است : ثروت و پول زیاد ارتباطی با احساس خوشبختی ندارد.
مشکل اصلی این است که مغز انسان در برابر تجارب مثبت شرطی می شود ، به دست آوردن مقدار زیادی پول که انتظارش را نداشته اسد خیلی خوب است، اما با گذشت زمان واکنش شما به آن عادی می شود، انسان به همه چیز عادت می کند، از بهترین وقایع و تجربیات گرفته تا بدترین آنها کم کم برای او عادی می شوند.وقتی نیاز های اولیه زندگی مانند آب و غذا و مسکن فراهم نباشد خوشبختی نیز جایی ندارد.اما وقتی این نیاز ها برآورده شدند ، ارتباط بین درآمد بیش تر با احساس خوشبختی از بین می رود.میزان معینی از امکانات مادی، برای رسیدن به احساس رضایت ضروری است اما به دست آوردن درآمد هر چه بیشتر باعث می شود که وقت کم تری برای کارهایی که به ما احساس رضایت می دهند باقی بماند، در حالی که زمان بیشتری صرف کارهایی می شود که ما راخوشبخت نمی کنند.
پول یکی تز موضوعاتی است که ما در زندگی خود بیش از هر چیز نسبت به آن احساسات نشان می دهیم.بیشتر مردم حاضرند چیز هایی بسیار ارزشمند از پول را از دست بدهند تا پول بیشتری به دست آورند .مثلا بیش از ظرفیت به خودشان فشار می آورند، وقت کافی صرف خانواده و دوستان خود نمی کنند و یا حتی سلامت خود را به خاطر آن از دست می دهند.در جامعه ما پول منبع نیرومندی است که غالبا آن را به عنوان معیاری برای تعیین کیفیت زندگی در نظر می گیرند ولی اکثر ما در زندگی با افرادی روبه رو می شویم که با وجود ثروت و شهرت کم تر از آن چه ما انتظار داریم، شاد و خوشبخت هستند.
تعجب برانگیز است که تعداد زیادی از افراد ثروتمند آن قدر که ما تصور می کنیم خوشبختی را تجربه نمی کنند.پول و ثروت یکی از چیز هایی است که اکثر مردم به دنبال آن هستند و آن را عامل خوشبختی می دانند و می بینیم که چه حرص و طمعی برای جمع آوری آن دارند.اما آیا شما کسی را سراغ دارید که در این زمینه به حدی رسیده باشد که نفس راحتی بکشد و بگوید به تمام آرزوهایم و آن چه می خواستم رسیده ام و دیگر چیزی نمی خواهم..اگر انسان راه ثروت و ثروت اندوزی را برای رسیدن به خوشبختی برگزیند ، نه تنها به آن دست نمی یابد، احساس خوف و حزن در او مضاعف می گردد.البته این به آن معنا نیست که بالا رفتن در آمد اصلا مهم نباشد مقصود این است که ارتباط بسیار کمی بین ثروت و احساس خوشبختی وجود دارد.
اگر چه پول همه چیز نیست ولی هیچ چیز بدون آن به دست نمی آید.از طرفی پول برای انسان آسایش به همراه می آورد ولی لزوما موجب آرامش نمی شود.و خلاصه اینکه پول دار دنیای زیبایی برای خود دارد و اگر باهوش باشد آخرت زیبایی هم برای خود می تواند بسازد ولی آنکه پول ندارد دنیایی بسیار سخت را پشت سر می گذارند و چون فقر به کفر نزدیک است بر لبه تیغ حرکت می کند و معلوم نیست آخرت خوبی هم داشته باشد
من نظرم اینه که فرد بی پول هرگز طعم خوشبختی را نمیچشه چون همواره دنبال پوله.فرد پولداری هم طعم ثروتش را نمیچشه چون همیشه ترس از دست دادنش رو داره افرادی که به اندازه لازم برای گذراندن زندگی پس انداز داشته، برای جمع کردن پول از خریدن وسایل و یاهر چیز دیگری که به آن علاقه منده خود داری نکرده، کمی هم با پولاش به کمک به دیگر نیازمندان میپردازه .خوشبخت ترین انسانه البته این نظر منه و به نظرات دیگران هم احترام قایلم
یه چیزی که هیچکدومتون بهش توجه نکردید این بود که پولدار شدن به تنهایی خوشبختی نمیاره.بی پولی بدبختی میاره و خدا هم از انسان خواسته که همیشه مثل بدبخت ها کم نخوان، بلکه همیشه در زندگی بخوان که بهترین ها رو به دست بیارن.
به نظر من هر چیزی تو زندگی میتونه به شاد بودن کمک کنه.خوشبختی با ثروت یا بی ثروت اون به ما بستگی داره.اینا وسیله است باید یاد بگیریم خوب استفاده کنیم ازشون.
سلام به همه ی آنهاییکه به دنبال خوشبختی هستند.خوب است به من بگویید خوشبختی چیست تا بگویم با پول می توان آن را خرید یا نه
شما خوشبختی را هر جور تعریف کنید میشود گفت آن را نمی توان خرید و نه می توان با دانش به آن رسید و نه مقام و پست می تواند آن را به وجود آورد حتی بی خیالی و بی اهمیت بودن به دنیا و حتی آخرت هم نمی تواند خوشبختی را برایمان تامین کند چون خوشبختی چیزیست که من ندارم و فکر می کنم دیگران آن را دارند.به همین دلیل هر چه که دیگران دارند باید من داشته باشم تا بتوانم به خوشبختی برسم و این مطلب یعنی تملک تمام آنچه که روی زمین موجود است که امریست محال.پس بهتراست خودم را گول نزنم و با آنچه دارم بهترین شرایط را برای خود ایجاد کنم و نهایت لذت را نیز ببرم.خانواده ای را در نظر بگیریم که در کنار رودخانه ای روی زیلو زندگی می کنند آشپزخانه و هال و پذیرایی و اتاق خواب آنها همان ده 15 متر جائیست که وسایلشان را گذاشته اند ، صدای آهنک شادی که از دستگاه صوتی ارزان قیمتشان پخش می شود والدین و 6 فرزندشان را به وجد آورده است و رقص و پایکوبی انها همه را نیز به وجد آورده است.غذایی آماده میکنند و میخورند و میخوانند و میرقصند و میخوابند و نیز کار می کنند.و تلاش برای تداوم همین شرایط.این قبیل خانواده ها در هند فراوان یافت می شود به نظر شما اینها خوشبختند یا ما؟ اگر پول می داشتند وضعیتشان بهتر بود و خوشبخت تر بودند؟اگر جواب بلی است این گونه خوشبختی با هیچ چیز حتی پول هم خریده نمی شود چون آنها که اینگونه فکر می کنند هنوز خودشان را خوشبخت حس نمی کنند.
با سلام. حتما می دونید که پول مثل اتومبیل است هم ما را به سفرهای خوب میبرد تا از زیبایی های طبیعت ، شادی دیگران، دیدن موفقیت های سایرین را ملاحظه کنیم و هم به سفرهای ناخوشایند تا شاهد مرگ و میر ، بیماری ها و تصادفات، شکست افراد در زندگیها ، نابودی شهر ها و… باشیم. پس می توان نتیجه گرفت ماشین وسیله ای است که اگر مسیرش را با دقت تعیین میکنیم می تواند مارا به جایی برساند که از مشاهدات خود لذت ببریم.پول هم همین نقش را در زندگی ما بازی می کند اگر در مسیر درستی برای استفاده اش فراهم کنیم می تواند مارا خوشبخت کند و اگر بی دقتی در انتخاب مسیر کنیم حتما موجبات بدبختی مارا فراهم خواهد کرد.
عماد جان سلام
خوب بود میگفتید شما خوشبختید یا او.اینکه برای یک بیسواد کار میکنید نه ضعف شماست و نه قوت او.پزشکان ما برای بسیاری از آدم های بیسواد کار می کنند.و برای بسیاری از آدمهایی که حتی دست چپ و راستشان را هم نمیشناسند کار میکنند و اصلا احساس ضعف نمی کنند مگر آنکه معیارهای خوبی برای تشخیص نداشته باشند.اگر تحصیل کرده های ما مشکلاتی دارند ناشی از بیسوادان نیست، ممکن است در برخی جاها برنامه ریزی ها غلط باشد و مشکلاتی برای تحصیل کرده ها فراهم گشته باشد، ولی بی سواد همانطور که از خود عبارت بر می آید خواندن و نوشتن بلد نیست.ولی شعور که دارد، تجربه که دارد ، شم اقتصادی ، مردم داری، قابلیت شناخت بازار و خیلی قابلیت های دیگر را که دارد.همین که برای اداره کردن یک واحد تجاری می تواند موفقیت آمیز باشد.بخصوص اگر برای تامین نیروی انسانی از افرار با تجربه و تحصیل کرده استفاده کند حتما درصد موفقیتش را افزایش خواهد داد.
من یک مهندسم و به خاطر پول برای یه آدم بی سواد پولدار کار میکنم.من هندونه رو با کارد و چنگال میخورم به خاطر اینکه به پرستیژم لطمه نخوره اون کل کل میزنه چون براش اهمیتی نداره که یه مهندس چطوری نگاش میکنه
با سالام.با پول همه چیز را می توان خرید حتی بدبختی را .ولی اگر مشتری خوشبختی هستیم باید اول بدانید که خوشبختی چیست بعد دنبال خریدش برویم.وقتی به لبنیاتی میرویم میدانیم برای خرید دقیقا چه چیزی آنجا رفتیم .پنیر ، ماست، کره و… و خریدمان را با موفقیت انجام می دهیم.در خرید هایمان هم نوع کالای مورد نیاز و هم کیفیت آن را برای خود معین می کنیم مثلا پنیر تبریز، کره محلی و… بدیهی است این قیبل انتخابات با توجه به میزان پولمان تعیین می شود.بی جهت چیزی را انتخاب نمی کنیم که احتمال خریدش برایمان وجود ندارد.برای خرید خوشبختی هم باید دقیقا همین مسیر را دنبال کنیم.ابتدا نوع خوشبختی را برای خود انتخا می کنیم بعد به دنبال خرید آن برویم.
آیا خوشبختی یعنی داشتن ماشین خوب، خانه خوب، ویلای خوب
آیا خوشبختی یعنی داشتن همسر خوب، فرزند خوب، فامیل خوب.
آیا خوشبختی یعنی داشتن تحصیلات عالی، داشتن پست و مقام عالی.
آیا خوشبختی یعنی سفر رفتن، استراحت کردن ، تفریح کردن، خوشگذرانی.
شاید بشود بینهایت تعریف برای خوشبختی نوشت چون برای هر کس خوشبختی یک جور تعریف میشود.ضمنا همه ما میگوییم خوشبختی ولی هیچ کس نمی تواند کیفیت و میزان و اندازه خوشبختی مورد نظرش را بیان کند شاید خوشبختی مورد نظر من 10 واحد باشد و اگر شما همان شرایط را داشته باشید خود را خوشبخت ندانید و لزوما 100 واحد خوشبختی خود را خوشبخت تلقی کنید.
حال باید پرسید کدامیک از عوامل که در بالا به آنها اشاره شد برای خوشبختی قابل خریدن هستند.؟حتما خواهید گفت مشاین ،خانه، ویلا، تحصیلات، سفر، خوش گذرانی و…
خب اگر خید اینها موجب خوشبختی می شوند چرا آنها که این امکانات را در اختیار دارن احساس خوشبختی نمی کنند و حتی شاید برخی از آنها خود را به لحاظ داشتن این امکانات بدبخت می انگارند.
پس بهتر است خود را در صف خرید خوشبختی قرار ندهیم و به دنبال خوشبختی واقعی باشیم که حتی با داشته های امروزمان نیز تحقق پذیر است.
به خدا من کسانی رو میشناسم که از اول زندگیشون فقیر که نه ولی درآمد معمولی داشتند اما اینقدر خوشبختند که همه بهشون غبطه میخورند دارم با چشمم میبینمشون که میگما.دوستانشون که وضعیت مالی عالی داشتن و یاغ و چند تا خونه گرون داشتند الان زیر خاکن ولی اینا خودشون رو زنده و سرحال بدون مرض با همون درآمد کم خوش و خرمند اینه که مطمئن باشید پول صد در صد خوشبختی نمیاره شک ندارم چون اینا رو دارم میبینم.پول را خدا میده ممکنه طرف کافر باشه ممکنه مومن باشه ولی به نظر من خدا ایمان و وجدان و انسانیت نمیده در واقع خیلیا ارزش را نمیدونن
بگو بیا جاشو با من عوض کنه آخه تکراری شدن هم شد عامل ناخوشبختی؟ نه که قشر متوسط کارگر و کارمند روزهای تکراری ندارند و روزهاشون تکراری نیست.اگه راست میگن این ثروتمندان یک روز تکراریشون رو با یک روز فقرا عوض کنند یک ثانیه هم حاضربه اینکار نیستند.
به نظر من پول عامل خوشبختیه انسانهاست اما مثه تمام عوامل دیگه نسبیه.من عاشق پولم، عاشق خرید کردن، عاشق مسافرت، اما تجربه بهم ثابت کرده پول آفت های زیادی به همراه داره.دوستی دارم که یکی از ثروتمندترین خانواده های شهرمونه.زن زیبایی داره تقریبا به 10 کشور سفر کردن ، خرج یک ماهشون از یک سال من و خانوادم هم بیشتره.اما میگه همه چیز زود برام تکراری میشه.حتی زنی زیبایی که برای داشتنش کلی جنگیده.از این دسته آدم ها زیاد دیدم توی زندگیم.کلا کسایی که به راحتی همه چیز به دست میارن هم از دستشون میدن
یادمه پنج سال پیش وقتی داشتم توی مجلس خواستگاری با عشقم حرف میزدیم، خیلی مصمم و محکم بهش گفتم : مطمئن نیستم که پول خوشبختی نمیاره ولی یقین دارم که بی پولی بدبختی میاره.جالبه برام که اون موقع این مطلب را جایی نخونده بودم.عشقم با شنیدن نظرم چند دقیقه ای سکوت کرد و سخن گهربار من فکر میکرد.
منم کاملا با شما موافقم چون وقتی آدم نیازهای اولیش به راحتی برآورده بشه به طور طبیعی توی قدم بعدی به فکر تعادل روحیش میفته.پس باعث رشد و پیشرفت هم میشه
خوشبختی یعنی ارامش روح و روان و با پول خیلی راحت تر من به این آرامش میرسم.سر ماه که حقوق میگیرم خوشحالم و سبک بالو آخر ماه خسته و کسل.من پول رو دوست دارم و اون رو یکی از پله پهن و مستحکم خوشبختی ام میدونم حتی اگر برای به دست آوردن اون مجبور باشم رئیس و همکارانی تلخ رو تحمل کنم خرید یک گوشواره ردگل با همان حقوق حاصل از محیط کسل کننده کارم مرا خوشحال و ارام میکند.
من معتقدم پول خوشبختی نمیاره اما گاهی جلوی بدبختی رو میگیره .پول شاید شرط لازم برای خوشبختی باشه اما کافی نیست.اما خوب نظر شما هم محترمه.ولی حداقلش اینه که وقتی پول باشه.جسارت عوض کردن زندگی میتونه خوشبختی بیاره.
به نظر من مکمل زندگی است ولی خود زندگی نیست.در مورد راحتی … که در مورد پول گفتید قبول دارم ولی شاید کسانی که جنبه پول داشتن رو ندارند نحوه درست استفاده کردن را نمی دانند پول دارند ولی خوشحال نیستند و… پس این باور در بین مردم به وجود می آید که پول خوب است ولی کافی نیست.
جایی بزرگی می گفت پول شادی می آورد ولی خوشبختی نه! یک مورد دیگر هم اینه که متاسفانه همیشه تو فیلمها و…. نشون می دن افراد ثروتمند افرادی هستند که از خلاف پول به دست آوردن و یا آدمهای بدی هستن و… این شده باور غلط مون
به نظر من وقتی پول داشته باشیم می توانیم وقت خود را صرف کارهایی کنیم که دوست داریم. با کسی زندگی می کنیم که دوست داریم، نه این که مجبوریم.وقتی پول داشته باشیم، شغلی را انتخاب کنیم که دوست داریم.با کسانی کار می کنیم که به ما روحیه می دهند.شاید پول مهم ترین چیز در زندگی نباشد،ولی مهم ترین چیز های زندگی یعنی غذا، سر پناه، تحصیلات، خدمات درمانی و پزشکی را تحت تاثیر قرار می دهد.
نظر شما در این مورد چیست؟
سلام به نظر شما آیا زندگی با آدمی که دوست نداریم، در خانه ای که دوست نداریم، با لباس هایی که دوست نداریم، کار کردن در شغلی که از آن متنفریم، خوشبختی است؟
به نظر من پولدار بودن فقط یکی از پایه های اساسی خوشبختی می باشد.
پول هم مثل سایر گزینه هایی هست که برای یک زندگی باید باشه.لازم هست ولی کافی نیست .در اسلام هم مذمت شده ولی حتی فقیر هم میشه بود و احساس آرامش و خوسبختی کرد و اون در صورتی هست که بپذیریم خدا برای ما این نوع زندگی رو پسندیده نه اینکه خودمون عامل فقر باشیم که تحملش سخته..با اسراف و بدون برنامه ریزی خرج کردن
به نظر من پول تا جایی خوشبختی میاره که به اندازه کافی تو زندگی وجود داشته باشه.مثلا نه اونقدر کم که آدم محتاج باشه نا اونقدر زیاد که آدم خودشو گم کنه.همین قدر که آدم اول زندگی بتونه وسایل مورد نیازشو تهیه کنه بعدشم دستش جلو کسی دراز نباشه و شرمنده زن و بچش نشه کافیه.ولی کسایی هم که دارن اگر تو کار خیرم شریک بشن عالیه.من دلم میخواد اونقدری پول داشته باشم.که هر چی خواستم بتونم بخرم تو کار خیر هم ازش استفاده کنم.
صادق باشیم.به خدا فقر و نداری در این گرداب روزگار بدبختی میاره.اونایی که میگن خوشبختی نمیاره کسایی هستن که به قول دوستم خودشون از بس که دارن غرق مادیان شدن فراموش کردن که هستن کسانی که به نان شب محتاجند من معتقدم که فقر بدبختی میاره
پول خوشبختی نمیاره …آره منم قبول دارم.ولی به نظر من نداشتنش حتما بدبختی میاره.
بستگی داره هر کس خوشبختی رو چی بدونه از نظر من پول الزاما باعث خوشبختی نمیشه اما میشه به داشتن احساس خوشبختی کمک کنه.
شاید پول ضامن خوشبختی نباشد و سایر شرایط جور نباشد ولی بی پولی یقینا عامل بدبختی است.
اوهوم…
خیلی وقتا خوشبختی میاره.ولی بی پولی صد در دصد بدبختی میاره.بچه ت بدبخت میشه خودت از زندگی لذت نمیبری.و خیلی چیزای دیگه.که خودت باید درک کنید با حرف نمیشه
“پول مطلقا خوشبختی نمیاره ولی نبودش بدبختی میاره”
ارتباط دادن پول با خوشبختی ارتباط چندان منطقی نیست.” پول جزو ملزمومات زندگی هر شخصی است ولی خوشبختی یک حس بیشتر نیست برای درک این حس هم ، ذهن و فکر و روح آرامی نیاز هست.به نظر من نیازمندی های هر شخصی به اندازه وجب های خود اوست.هر کسی برداشت و تعریف خودش را از زندگی دارد و نمی توان یک تعریف کلی از خوشبختی یا پولداری تهیه کرد و آن را حواله مردمان کرد.برای کسی که در رفاه آنچنان زندگی کرده صحبت کردن از یک آپارتمان نقلی و … کاری عبث و بیهوده است اگر بخواهیم این شخص را در یک چنین طرفی جا بدهیم در گذر زمان احتمال بلفعل در آمدن خیلی از مسائل ناموزون قوت خواهد گرفت.
کسانی که می گویند پول چرک دست هست احتمالا با نسخه های آنچنانی دکتر ها یا اجازه بهای آنچنانی سر برج و افزایش قیمت آن به شکل ساده و سال به سال خانه به دوشی از این خانه و به اون خانه و … روبرو نشده اند.
به نظر من پول هرگز چرک کف دست نیست و لازمه زندگیست ولی با این حال شرایط تضمین خوشبختی هم نیست.
شکاف طبقاتی خوبه یا بد؟آیا کسیکه از طبقه کم در آمد جامعه قصد وصلت با طبقه مرفه رو داره میتونه خوشبخت بشه؟آیا این اختلاف سبب نمیشه طرفین سعی کنن دنیای نداشته های همدیگر رو تکمیل کنن؟یا زمانیکه عشقها خوابید و واقعیت ملموس در جهان ذهنی طرفین شکل گرفت شکاف هر روز عمیق و عمیق تر میشه؟
اگه ظرفیت پولداربودنو نداشته باشی پوچی و افسردگی میاره.در حد نرمال جامعه خوبه
پول میتونه یه فاکتور باشه برای اینکه آدم حس کنه خوشبخته ولی به تنهایی خوشبختی نمیاره.خود من به شخصه یه روح و تن سالم رو ترجیح میدم به داشتن میلیارد ها پول به تن مریض یا روح مریض
پاسخ این سوال به تعریف شما از خوشبختی بستگی داره.مردم همیشه به این سوال فکر می کنند که آیا پول خوشبختی می اورد اما پاسخ این سوال به تعریف شما از خوشبختی بستگی داره .محققان در یک پژوهش جدید ادعا کرده اند پول ممکن است بتواند امنیت شما را تامین کند، اما همه خوشی و سعادت را نمی توانید با پول بخرید.یک پژوهش جهانی درباره خوشبختی و شادمانی روی بیش از یک صد هزار نفر نشان داده است که بین احساس رضایت و میزان در آمد رابطه قابل ملاحظه ای وجود دارد اما این ارتباط بین پول و شادی دیده نمی شود.
پول پایه و اساس خوشخبختیه
پایه و اساس خوشبختی نمیتونه باشه.اما وسیله ای بسیار مهم برای رسیدن به خوشبختی میمونه باشه.
خیلیا اینقدر پولدارن ولی زندگیاشون رو دیدن برین ببین توروخدا بدبهتن.متوسطش خوبه .
ولی پول خوشبختی نمیاره اصلا خیلیا زیاد پول ندارم ولی عاشقانه یکدیگر رو دوست دارن و تا آخر عمر با هم عاشقانه زندگی میکنن
بسیار کسانی هستند زمانی با آرامش کامل به سر میبرند ولی با به دست آوردن پول بسیاری از مشکلات زندگی بر روی آنها باز شد و تمام لذت های زندگی را صرف به دست آوردن پولی کردند که از آن استتفاده نمی کنند.اگر پول را به درستی استفاده کنیم و حرص و طمع بی جای نداشته باشیم باعث خوشبختی وگرنه بدبختی در حد تیم ملی گریبان گیر خواهد شد.
به نظر من پول فقط رفاه میاره خیلی ز آدم های پولدار خوشبخت نیستند.
خیلی از مشکلات مردم این دوره زمانه از همین فقر ناشی میشه از جمله اختلاف و بگو مگو های خانوادگی
بله میاره اونایی گه میگن نمیاره فقط شعار میدن چون شکمشون سیره.چون هیچ وقت طعم تلخ بی پولی رو نچشیدن .چون نمیدونن که وقتی پول نداشتی چه قدر ذهن نا آرومنه و زندگی خانوادگی با ذهن نا آروم عاقبتش معلومه.
پول زیاد اگه ظرفیتشو نداشته باشی آره بدبختی میاره
میاره میاره .هر کی هم بگه نه دروغه.در واقع نه گفتن های ما و انکار اینکه توی این زمونه پول همه چیز شده و خوشبختی مطلق رو به همراه داره فقط و فقط برای توجیه کردن خود و زندگیمون و امید به آینده است.البته در این بین نمی تونیم منکر وجود افرادی بشیم که در عین پولداری از درد لاعلاج و یا مشکل های رنج می برند که ده ها برابر اون پول هم چاره ساز نیست
پول خوشبختی نمیاره ولی رفاه و آسایش مادی می آورد.افراد با داشتن پول بیشتر می توانند در مقابل موقعیت های منفی از خود دفاع کنند.پول بیشتر می تواند بر احساس رضایت فرد تاثیر بگذارد.ولی پول و ثروت با خود احساس شادی دائمی نمی آورد.به دست آوردن مقدار زیادی پول به صورت ناگهانی در ابتدا چیز خوبی به نظر می رسد ولی با گذشت زمان این عکس العمل ضعیف می شود.
بله کاملا
نظر من اینه که نه پول بیش از حد نه کم پولی.یا همون چیزی که بارها میگم نه افراط و نه تفریط
من نمیگم پول خوشبختی میاره ولی بی پولی بدبختی میاره.مخصوصا بی پولی برای آدمایی که توی ایمانشون ضعیف هستن در بعضی مواقع ایمانشون رو ضعیف تر هم میکنه.اما پول بیش از حد هم خوب نیست هستن آدمایی که از پول داری بیش از حد و اینکه احساس میکنن به همه آرزوهاشون رسیدن به یه حس پوچی میرسن و زندگیشون براشون کسل کننده خواهد بود و دیگر آرزویی برای زنده موندن ندارم و دست به خودکشی میزنن
اکثر ما در جایی از زندگی با افرادی روبه رو می شویم که با وجود ثروت و شهرشان ، کمتر از آنچه ما انتظار داشتیم، شاد و خوشبخت بوده اند، تعجب برانگیر است که تعداد زیادی از افراد ثروتمند آن قدر که ما تصور می کنیم خوشبختی را تجربه نمی کنند.آیا تا به حال دقت کرده اید که بیشتر افراد بدبخت و بیچاره که هر روز با آنها بر خورد میکنند.افراد ثروتمندی هستند؟بدبختی که این افراد متحمل می شوند به خاطر این نیست که پول کافی برای خریدن یک غذای درست و حسابی را ندارد.به این خاطر است که همه انسانها توقع بیشتری از پول دارند.پول نمی تواند همه آنچه که می خواهید را برای شما بخرد.اما در نظر آنهایی که همه چیزشان را برای پول می دهند قبول اینکه برای رسیدن به موفقیت جزئی باید خیلی تلاش کنند مشکل است.
این جمله (آیا پول خوشبختی می آورد)آنقدر این روزها استفاده می شود و با اینکه می دانیم حقیقت دارد ، آن را نادیده می گیریم.همه ما می خواهیم باور کنیم کهخلاص شده از دست ناراحتیها راه بسیار ساده ای دارد.
بیایید آرزو کنیم که در این جهان که خیلی چیز ها با پول سنجش می شود و عقل مردم به چشمشان است، همه تا آن جایی که نیاز به پول حلال و بی منت دارند ، به لطف خداوند از این نعمت برخوردار شوند و همه لقمه حلال بر سر سفره شان ببرند.
به نظر من :
– هیچ چیز در جهان مطلق نیست.پس ممکن است پول ثروت و خوشبختی بیاره.
– خداوند چول را به دیوانه عطا نمی کند کسی که ثروت دارد ، حتما عقل هم دارد.پس اگر عقل خود را به کار اندازد خوشبخت نمی شود.
– تا خوشبختی را در چه ببینیم و در چه معنی کنیم زیرا ممکن است یک تهیدست از این که نان از عمل خویش می خورد و منت حاتم طایی نمی کشد و بر در آستان دون صفتان بالین نه نیست احساس خوشبختی بکند.
– قانونی هم وجود دارد که معتقد است : ممکن است که پول خوشبختی نیاورد اما نبود پول هم ممکن است به بدبختی بینجامد.
به نظر من پول در آن حد خوبست که بی نیاز از دیگران باشی
پول زیاد را نمی دانم ولی بی پولی تا دلت بخواد مصیبت به بار میاره
تو این زمونه بله پول خوشبختی میاره.خودمون رو فریب ندیم
به نظر من علم و ثروت از یک جنس نیستند که با هم مقایسه شوند.علم از جنس معنویت است و ثروت از جنس مادیت.انسان هم دو بعد دارد (جسم ) و معنوی (روح) پس هم به علم نیازمند است و هم به ثروت.
به قول فامیل دور :
آقا شمایی که میگید پول خوشبختی نمیاره هر چی گول داری بده به من میخوام بدبخت بشم به خدا لال شم اگه حرف بزنم و شکایت کنم.
بیشتر پولدار ها خوب زندگی می کنند ولی اکثر بی پول ها با بدبختی
در بیشتر موارد بله.من پول کافی ندارم حقوقم هم کمه و می دونم که اگه برم خواستگاری بهم دختر نمیدن با اینکه دبیر هستم، فوق لیسانس دارم، قیافه و اخلاق و شخصیتم خوبه ولی در نهایت تنها چیزی که موقع ازدواج بهش توجه می کنن پوله، همون اول کاری ازت می پرسن چی داری؟(منظور خونه و ماشین و…)
به فرض هم اگه قبول کنن در خوشبینانه ترین حالت ۱۱۴ سکه به عنوان مهریه تعیین می کنن و اینجاست که من که ریسک پذیری پایینی دارم و حوصله بدبخت کردن خودم رو ندارم جواب رد بهشون میدم.پس وقتی پول نداری ۳ حالت ممکنه پیش بیاد.یا اصلا نمی تونی ازدواج کنی، یا اگه ازدواج کردی و کارت به طلاق نکشید زندگی برای خودت و زن و بچه ات میشه جهنم و یا کارت به طلاق کشیده میشه و می افتی گوشه زندان و مجبوری دار و ندارت رو بفروشی بدی بابت مهریه.اما اگه پول زیاد داشته باشی همه برات می میرن و از شکست در زندگی و طلاق هم دیگه نمی ترسی، میری جلو، اگه شد که شد اگه نشد می تونی بری سراغ یه نفر دیگه.پس بله پول خوشبختی میاره.
اگه از پول خوب استفاده بشه حتما خوشبختی میاره.
من اینها را نمی دونم فعلا هر چی بدبختی هست از بی پولی میکشیم جواب من اینکه که قطعا خوشبختی میاره
یاد انشای علم بهتر است یا ثروت افتادم! همه می دونستیم ثروت بهتر است اما می نوشتیم علم که معلمومون دلش خوش باشه.
90 درصد به بالای مسائل و مشکلات زندگی با پول حل شدنیه ، نفست از جای گرم بیرون میاد.
پول چرک دست است ولی واقعا مشکل گشاست
سلام می خواهم ازدواج کنم پول ندارم.خوب اگر پول داشتم ازدواج می کردم خوشحال می شدم.
پول پول میاره و بی پولی درد سر
پول و ثروت + علم + سلامتی + استفاده درست از همه اینا = رهایی از همه قید و بند ها.می خوام بهشون برسم و از همه مهمتر برا من همون اولیه
پول همه چیزه، آدم بی پول تو زندگی هیچ دلخوشی نداره .زندگی ماله پولدارهاست ، هر چی بیشتر = زندگی بهتر
واسه هر کسی درجه اهمیت پول با آدمای دیگه فرق میکنهوفقط به این فکر کنین که آدمای اطرافتون چقدر از بودن با شما لذت می برن.یه جایی یه جرفی در مورد پول خوندم که جانکلام می گفت : پول مثل ذره بین میمونه همینی که هستین رو شدیدتر و بزرگتر میکنه
با سلام من نمی گویم که بی شک پول خوشبختی میآورد ولی مطمئنا فقر بدبختی به همراه می آورد.نحوه خرج کردن افراد بستگی به روحیه و ذوق و پرسنالیه شخص بستگی دارد و کلی نمی توان نسخه پیچید ولی اگر می توان گفت که بعد از سنی فرد که ثروت قابل توجهی دارد بایستی نحوه زندگی خود را از تلاش مدام برای کار و درآمد بیشتر کاهش دهد زیرا فراموش نشود که در مدتی کم باقی عمر بایستی از آن استفاده نماید و چه بهتر که دیگران را نیز در شادی ، ثروت خود کمی شریک نماید.
به نظر من واسه هر کسی درجه اهمیت پول با آدمای دیگه فرق میکنه.فقط به این فکر کنین که آدمای اطرافتون چقدر از بودن با شما لذت میبرن.یه جایی یه حرفی در مورد پول خوندم که جانکلام بود.میگفت : پول مثل ذره بین میمونه همینی که هستین رو ( شخصیت شما رو ) شدیدتر و بزرگتر می کنه.
احساس شادی و خوشبختی از داشتم پول ارتباط مستقیمی با نحوه خرج کردن آن دارد . بر این اساس خوشحالی ناشی از خرید های ریز و درشت ما دوام چندانی ندارد.اما اگر همان پول صرف تجربه های متفاوت و امتحان کردن اتفاقات جدیدی در زندگی شود نتیجه اش حال خوبی است که نصیب ما می شود.صبر کردن و به دنبال فرصتی مناسب گشتن برای تجربه هر امر جدیدی تاثیر مستقیمی بر شادمانی ، لذت و هیجان ما دارد.این در حالی است که حتی اگر مدت ها برای خرید وسیله ای که دوستش دارید صبر کنید ، حس خوبتان در مدت زمان کوتاهی پس از رسیدن به آن از بین می رود.
به همین دلیل بهتر است ، لذت های آنی ناشی از خرید کردن را فراموش کنیم و تلاش کنیم برای به دست آوردن تجربه های ناب کمی صبر کنیم.به عنوان مثال در کوتاه مدت می توانین قید خرید یک شلوار جدید را بزنیم و در عوض به کنسرت رفتن یا تماشای یک تئاتر فکر کنیم.نکته جالب توجه اینحاست که تمکن مالی بیش از حد باعث فراموشی حس خوشحالی از داشتن وسیله ای با تجربه ای نو می شود.اغلب افراد ثروتمندی که بدون صبر کردن می توانند به هر چی می خواهند برسند شادی بی حد و حصر را تجربه نمی کنند.در نقطه مقابل تجربه سختی و محرومیت در گذشته یا حال باعث افزایش توانایی فرد در لذت بردن از لحظات زندگی است.نتایج تحقیقات متعددی که در این حوزه انجام شده است همگی حاکی از یک جمله است : ثروت و پول زیاد ارتباطی با احساس خوشبختی ندارد.
من نمیدونم دقیقا چه ارتباطی بین پول و خوشبختی وجود داره آیا داشتن پول واقعا آسایش را آرامش برای انسان به همراه دارد؟
مشکل اصلی این است که مغز انسان در برابر تجارب مثبت شرطی می شود ، به دست آوردن مقدار زیادی پول که انتظارش را نداشته اسد خیلی خوب است، اما با گذشت زمان واکنش شما به آن عادی می شود، انسان به همه چیز عادت می کند، از بهترین وقایع و تجربیات گرفته تا بدترین آنها کم کم برای او عادی می شوند.وقتی نیاز های اولیه زندگی مانند آب و غذا و مسکن فراهم نباشد خوشبختی نیز جایی ندارد.اما وقتی این نیاز ها برآورده شدند ، ارتباط بین درآمد بیش تر با احساس خوشبختی از بین می رود.میزان معینی از امکانات مادی، برای رسیدن به احساس رضایت ضروری است اما به دست آوردن درآمد هر چه بیشتر باعث می شود که وقت کم تری برای کارهایی که به ما احساس رضایت می دهند باقی بماند، در حالی که زمان بیشتری صرف کارهایی می شود که ما راخوشبخت نمی کنند.
اما چرا این پول نمی تواند حس ماندگار خوشبختی در ما ایجاد کند؟
پول یکی تز موضوعاتی است که ما در زندگی خود بیش از هر چیز نسبت به آن احساسات نشان می دهیم.بیشتر مردم حاضرند چیز هایی بسیار ارزشمند از پول را از دست بدهند تا پول بیشتری به دست آورند .مثلا بیش از ظرفیت به خودشان فشار می آورند، وقت کافی صرف خانواده و دوستان خود نمی کنند و یا حتی سلامت خود را به خاطر آن از دست می دهند.در جامعه ما پول منبع نیرومندی است که غالبا آن را به عنوان معیاری برای تعیین کیفیت زندگی در نظر می گیرند ولی اکثر ما در زندگی با افرادی روبه رو می شویم که با وجود ثروت و شهرت کم تر از آن چه ما انتظار داریم، شاد و خوشبخت هستند.
تعجب برانگیز است که تعداد زیادی از افراد ثروتمند آن قدر که ما تصور می کنیم خوشبختی را تجربه نمی کنند.پول و ثروت یکی از چیز هایی است که اکثر مردم به دنبال آن هستند و آن را عامل خوشبختی می دانند و می بینیم که چه حرص و طمعی برای جمع آوری آن دارند.اما آیا شما کسی را سراغ دارید که در این زمینه به حدی رسیده باشد که نفس راحتی بکشد و بگوید به تمام آرزوهایم و آن چه می خواستم رسیده ام و دیگر چیزی نمی خواهم..اگر انسان راه ثروت و ثروت اندوزی را برای رسیدن به خوشبختی برگزیند ، نه تنها به آن دست نمی یابد، احساس خوف و حزن در او مضاعف می گردد.البته این به آن معنا نیست که بالا رفتن در آمد اصلا مهم نباشد مقصود این است که ارتباط بسیار کمی بین ثروت و احساس خوشبختی وجود دارد.
اگر چه پول همه چیز نیست ولی هیچ چیز بدون آن به دست نمی آید.از طرفی پول برای انسان آسایش به همراه می آورد ولی لزوما موجب آرامش نمی شود.و خلاصه اینکه پول دار دنیای زیبایی برای خود دارد و اگر باهوش باشد آخرت زیبایی هم برای خود می تواند بسازد ولی آنکه پول ندارد دنیایی بسیار سخت را پشت سر می گذارند و چون فقر به کفر نزدیک است بر لبه تیغ حرکت می کند و معلوم نیست آخرت خوبی هم داشته باشد
من نظرم اینه که فرد بی پول هرگز طعم خوشبختی را نمیچشه چون همواره دنبال پوله.فرد پولداری هم طعم ثروتش را نمیچشه چون همیشه ترس از دست دادنش رو داره افرادی که به اندازه لازم برای گذراندن زندگی پس انداز داشته، برای جمع کردن پول از خریدن وسایل و یاهر چیز دیگری که به آن علاقه منده خود داری نکرده، کمی هم با پولاش به کمک به دیگر نیازمندان میپردازه .خوشبخت ترین انسانه البته این نظر منه و به نظرات دیگران هم احترام قایلم
یه چیزی که هیچکدومتون بهش توجه نکردید این بود که پولدار شدن به تنهایی خوشبختی نمیاره.بی پولی بدبختی میاره و خدا هم از انسان خواسته که همیشه مثل بدبخت ها کم نخوان، بلکه همیشه در زندگی بخوان که بهترین ها رو به دست بیارن.
به نظر من هر چیزی تو زندگی میتونه به شاد بودن کمک کنه.خوشبختی با ثروت یا بی ثروت اون به ما بستگی داره.اینا وسیله است باید یاد بگیریم خوب استفاده کنیم ازشون.
سلام به همه ی آنهاییکه به دنبال خوشبختی هستند.خوب است به من بگویید خوشبختی چیست تا بگویم با پول می توان آن را خرید یا نه
شما خوشبختی را هر جور تعریف کنید میشود گفت آن را نمی توان خرید و نه می توان با دانش به آن رسید و نه مقام و پست می تواند آن را به وجود آورد حتی بی خیالی و بی اهمیت بودن به دنیا و حتی آخرت هم نمی تواند خوشبختی را برایمان تامین کند چون خوشبختی چیزیست که من ندارم و فکر می کنم دیگران آن را دارند.به همین دلیل هر چه که دیگران دارند باید من داشته باشم تا بتوانم به خوشبختی برسم و این مطلب یعنی تملک تمام آنچه که روی زمین موجود است که امریست محال.پس بهتراست خودم را گول نزنم و با آنچه دارم بهترین شرایط را برای خود ایجاد کنم و نهایت لذت را نیز ببرم.خانواده ای را در نظر بگیریم که در کنار رودخانه ای روی زیلو زندگی می کنند آشپزخانه و هال و پذیرایی و اتاق خواب آنها همان ده 15 متر جائیست که وسایلشان را گذاشته اند ، صدای آهنک شادی که از دستگاه صوتی ارزان قیمتشان پخش می شود والدین و 6 فرزندشان را به وجد آورده است و رقص و پایکوبی انها همه را نیز به وجد آورده است.غذایی آماده میکنند و میخورند و میخوانند و میرقصند و میخوابند و نیز کار می کنند.و تلاش برای تداوم همین شرایط.این قبیل خانواده ها در هند فراوان یافت می شود به نظر شما اینها خوشبختند یا ما؟ اگر پول می داشتند وضعیتشان بهتر بود و خوشبخت تر بودند؟اگر جواب بلی است این گونه خوشبختی با هیچ چیز حتی پول هم خریده نمی شود چون آنها که اینگونه فکر می کنند هنوز خودشان را خوشبخت حس نمی کنند.
با سلام. حتما می دونید که پول مثل اتومبیل است هم ما را به سفرهای خوب میبرد تا از زیبایی های طبیعت ، شادی دیگران، دیدن موفقیت های سایرین را ملاحظه کنیم و هم به سفرهای ناخوشایند تا شاهد مرگ و میر ، بیماری ها و تصادفات، شکست افراد در زندگیها ، نابودی شهر ها و… باشیم. پس می توان نتیجه گرفت ماشین وسیله ای است که اگر مسیرش را با دقت تعیین میکنیم می تواند مارا به جایی برساند که از مشاهدات خود لذت ببریم.پول هم همین نقش را در زندگی ما بازی می کند اگر در مسیر درستی برای استفاده اش فراهم کنیم می تواند مارا خوشبخت کند و اگر بی دقتی در انتخاب مسیر کنیم حتما موجبات بدبختی مارا فراهم خواهد کرد.
همیشه میگن پول خوشبختی نمیاره اما خب بی پولی بدبختی میاره
عماد جان سلام
خوب بود میگفتید شما خوشبختید یا او.اینکه برای یک بیسواد کار میکنید نه ضعف شماست و نه قوت او.پزشکان ما برای بسیاری از آدم های بیسواد کار می کنند.و برای بسیاری از آدمهایی که حتی دست چپ و راستشان را هم نمیشناسند کار میکنند و اصلا احساس ضعف نمی کنند مگر آنکه معیارهای خوبی برای تشخیص نداشته باشند.اگر تحصیل کرده های ما مشکلاتی دارند ناشی از بیسوادان نیست، ممکن است در برخی جاها برنامه ریزی ها غلط باشد و مشکلاتی برای تحصیل کرده ها فراهم گشته باشد، ولی بی سواد همانطور که از خود عبارت بر می آید خواندن و نوشتن بلد نیست.ولی شعور که دارد، تجربه که دارد ، شم اقتصادی ، مردم داری، قابلیت شناخت بازار و خیلی قابلیت های دیگر را که دارد.همین که برای اداره کردن یک واحد تجاری می تواند موفقیت آمیز باشد.بخصوص اگر برای تامین نیروی انسانی از افرار با تجربه و تحصیل کرده استفاده کند حتما درصد موفقیتش را افزایش خواهد داد.
من یک مهندسم و به خاطر پول برای یه آدم بی سواد پولدار کار میکنم.من هندونه رو با کارد و چنگال میخورم به خاطر اینکه به پرستیژم لطمه نخوره اون کل کل میزنه چون براش اهمیتی نداره که یه مهندس چطوری نگاش میکنه
با سالام.با پول همه چیز را می توان خرید حتی بدبختی را .ولی اگر مشتری خوشبختی هستیم باید اول بدانید که خوشبختی چیست بعد دنبال خریدش برویم.وقتی به لبنیاتی میرویم میدانیم برای خرید دقیقا چه چیزی آنجا رفتیم .پنیر ، ماست، کره و… و خریدمان را با موفقیت انجام می دهیم.در خرید هایمان هم نوع کالای مورد نیاز و هم کیفیت آن را برای خود معین می کنیم مثلا پنیر تبریز، کره محلی و… بدیهی است این قیبل انتخابات با توجه به میزان پولمان تعیین می شود.بی جهت چیزی را انتخاب نمی کنیم که احتمال خریدش برایمان وجود ندارد.برای خرید خوشبختی هم باید دقیقا همین مسیر را دنبال کنیم.ابتدا نوع خوشبختی را برای خود انتخا می کنیم بعد به دنبال خرید آن برویم.
آیا خوشبختی یعنی داشتن ماشین خوب، خانه خوب، ویلای خوب
آیا خوشبختی یعنی داشتن همسر خوب، فرزند خوب، فامیل خوب.
آیا خوشبختی یعنی داشتن تحصیلات عالی، داشتن پست و مقام عالی.
آیا خوشبختی یعنی سفر رفتن، استراحت کردن ، تفریح کردن، خوشگذرانی.
شاید بشود بینهایت تعریف برای خوشبختی نوشت چون برای هر کس خوشبختی یک جور تعریف میشود.ضمنا همه ما میگوییم خوشبختی ولی هیچ کس نمی تواند کیفیت و میزان و اندازه خوشبختی مورد نظرش را بیان کند شاید خوشبختی مورد نظر من 10 واحد باشد و اگر شما همان شرایط را داشته باشید خود را خوشبخت ندانید و لزوما 100 واحد خوشبختی خود را خوشبخت تلقی کنید.
حال باید پرسید کدامیک از عوامل که در بالا به آنها اشاره شد برای خوشبختی قابل خریدن هستند.؟حتما خواهید گفت مشاین ،خانه، ویلا، تحصیلات، سفر، خوش گذرانی و…
خب اگر خید اینها موجب خوشبختی می شوند چرا آنها که این امکانات را در اختیار دارن احساس خوشبختی نمی کنند و حتی شاید برخی از آنها خود را به لحاظ داشتن این امکانات بدبخت می انگارند.
پس بهتر است خود را در صف خرید خوشبختی قرار ندهیم و به دنبال خوشبختی واقعی باشیم که حتی با داشته های امروزمان نیز تحقق پذیر است.
با پول نمی توان خوشبختی و آرامش و سلامتی را خرید اما با آرامش و خوشبختی و سلامتی می توان پول را به دست آورد
به خدا من کسانی رو میشناسم که از اول زندگیشون فقیر که نه ولی درآمد معمولی داشتند اما اینقدر خوشبختند که همه بهشون غبطه میخورند دارم با چشمم میبینمشون که میگما.دوستانشون که وضعیت مالی عالی داشتن و یاغ و چند تا خونه گرون داشتند الان زیر خاکن ولی اینا خودشون رو زنده و سرحال بدون مرض با همون درآمد کم خوش و خرمند اینه که مطمئن باشید پول صد در صد خوشبختی نمیاره شک ندارم چون اینا رو دارم میبینم.پول را خدا میده ممکنه طرف کافر باشه ممکنه مومن باشه ولی به نظر من خدا ایمان و وجدان و انسانیت نمیده در واقع خیلیا ارزش را نمیدونن
بگو بیا جاشو با من عوض کنه آخه تکراری شدن هم شد عامل ناخوشبختی؟ نه که قشر متوسط کارگر و کارمند روزهای تکراری ندارند و روزهاشون تکراری نیست.اگه راست میگن این ثروتمندان یک روز تکراریشون رو با یک روز فقرا عوض کنند یک ثانیه هم حاضربه اینکار نیستند.
به نظر من پول عامل خوشبختیه انسانهاست اما مثه تمام عوامل دیگه نسبیه.من عاشق پولم، عاشق خرید کردن، عاشق مسافرت، اما تجربه بهم ثابت کرده پول آفت های زیادی به همراه داره.دوستی دارم که یکی از ثروتمندترین خانواده های شهرمونه.زن زیبایی داره تقریبا به 10 کشور سفر کردن ، خرج یک ماهشون از یک سال من و خانوادم هم بیشتره.اما میگه همه چیز زود برام تکراری میشه.حتی زنی زیبایی که برای داشتنش کلی جنگیده.از این دسته آدم ها زیاد دیدم توی زندگیم.کلا کسایی که به راحتی همه چیز به دست میارن هم از دستشون میدن
یادمه پنج سال پیش وقتی داشتم توی مجلس خواستگاری با عشقم حرف میزدیم، خیلی مصمم و محکم بهش گفتم : مطمئن نیستم که پول خوشبختی نمیاره ولی یقین دارم که بی پولی بدبختی میاره.جالبه برام که اون موقع این مطلب را جایی نخونده بودم.عشقم با شنیدن نظرم چند دقیقه ای سکوت کرد و سخن گهربار من فکر میکرد.
منم کاملا با شما موافقم چون وقتی آدم نیازهای اولیش به راحتی برآورده بشه به طور طبیعی توی قدم بعدی به فکر تعادل روحیش میفته.پس باعث رشد و پیشرفت هم میشه
خوشبختی یعنی ارامش روح و روان و با پول خیلی راحت تر من به این آرامش میرسم.سر ماه که حقوق میگیرم خوشحالم و سبک بالو آخر ماه خسته و کسل.من پول رو دوست دارم و اون رو یکی از پله پهن و مستحکم خوشبختی ام میدونم حتی اگر برای به دست آوردن اون مجبور باشم رئیس و همکارانی تلخ رو تحمل کنم خرید یک گوشواره ردگل با همان حقوق حاصل از محیط کسل کننده کارم مرا خوشحال و ارام میکند.
من معتقدم پول خوشبختی نمیاره اما گاهی جلوی بدبختی رو میگیره .پول شاید شرط لازم برای خوشبختی باشه اما کافی نیست.اما خوب نظر شما هم محترمه.ولی حداقلش اینه که وقتی پول باشه.جسارت عوض کردن زندگی میتونه خوشبختی بیاره.
به نظر من مکمل زندگی است ولی خود زندگی نیست.در مورد راحتی … که در مورد پول گفتید قبول دارم ولی شاید کسانی که جنبه پول داشتن رو ندارند نحوه درست استفاده کردن را نمی دانند پول دارند ولی خوشحال نیستند و… پس این باور در بین مردم به وجود می آید که پول خوب است ولی کافی نیست.
جایی بزرگی می گفت پول شادی می آورد ولی خوشبختی نه! یک مورد دیگر هم اینه که متاسفانه همیشه تو فیلمها و…. نشون می دن افراد ثروتمند افرادی هستند که از خلاف پول به دست آوردن و یا آدمهای بدی هستن و… این شده باور غلط مون
به نظر من وقتی پول داشته باشیم می توانیم وقت خود را صرف کارهایی کنیم که دوست داریم. با کسی زندگی می کنیم که دوست داریم، نه این که مجبوریم.وقتی پول داشته باشیم، شغلی را انتخاب کنیم که دوست داریم.با کسانی کار می کنیم که به ما روحیه می دهند.شاید پول مهم ترین چیز در زندگی نباشد،ولی مهم ترین چیز های زندگی یعنی غذا، سر پناه، تحصیلات، خدمات درمانی و پزشکی را تحت تاثیر قرار می دهد.
نظر شما در این مورد چیست؟
سلام به نظر شما آیا زندگی با آدمی که دوست نداریم، در خانه ای که دوست نداریم، با لباس هایی که دوست نداریم، کار کردن در شغلی که از آن متنفریم، خوشبختی است؟