عدم تصمیم گیری دلایل زیادی دارد. اما با تمرین و زمان می توانید در تصمیم گیری های کوچک و بزرگ بهتر شوید(منبع).
چرا نمیتونم تصمیم بگیرم؟
مشکل در تصمیم گیری می تواند ناشی از عوامل متعددی باشد، مانند ترس از شکست و کمبود اعتماد به نفس یا اطلاعات(منبع).
3 دلیل اصلی که نمیتوانید تصمیم بگیرید:
شما به اندازه کافی به خودتان اعتماد ندارید
از اقدام می ترسید
خودت نمیفهمی(درباره خودتان، نیازهایتان و آنچه واقعاً برایتان مهم است، شفافیت نداشته باشید.)(منبع)
ترس از تصمیم گیری اشتباه یکی از دلایلی است که بسیاری از افراد در مواجهه با یک انتخاب دچار تردید می شوند. ممکن است از شکست یا حتی عواقب موفقیت بترسید. ممکن است نگران باشید که دیگران در مورد شما چه فکری می کنند. کمال گرایی ممکن است در مسیر شما قرار بگیرد(منبع).
راه های مقابله با ترس از شکست و حرکت به سمت موفقیت
فوبیای تصمیم گیری
Decidophobia به عنوان “ترس غیر منطقی از تصمیم گیری” تعریف می شود. در شدیدترین شکل آن، کسانی که این ترس را دارند ممکن است حملات پانیک تمام عیار را تجربه کنند که حتی در مورد تصمیم گیری فکر می کنند. حملات پانیک باعث تسریع ضربان قلب و تنفس، افزایش فشار خون، تعریق، تنش عضلانی و لرزش می شود.
برای اجتناب از این احساسات، افراد مبتلا به دسیدوفوبیا ممکن است از قرار گرفتن در موقعیت هایی که مجبور به تصمیم گیری هستند، اجتناب کنند. با این حال، این می تواند دردسرساز شود، به خصوص اگر شما یک دانشجو یا دانش آموز هستید که باید در مورد مسائلی مانند رشته تحصیلی، مدرسه انتخابی، برنامه خود و موارد دیگر تصمیم بگیرید(منبع).
شناسایی و درمان پانیک اتک یا حملات هراس
تردید در تصمیم گیری
گاهی اوقات یک باور ناخودآگاه می تواند بر تصمیمات شما کنترل داشته باشد، حتی اگر شما دیگر از آن آگاه نباشید.
تردید مبتنی بر نگرانی است، ترس ممکن است این تصور باشد که ما در سطحی به اندازه کافی دقیق یا باهوش نیستیم. می‌توانیم احساس کنیم که اگر جلو برویم، این کمبود دانش یا اطلاعات آشکار می‌شود.
در روانشناسی، تردید به تأخیر یا عدم اطمینان در انتخاب یا اقدام اشاره دارد. این یک پدیده معمولی است که می تواند در زمینه های مختلفی از جمله حل مسئله، تصمیم گیری و تعاملات اجتماعی رخ دهد. به عنوان مثال؛ تردید می تواند هنگام تصمیم گیری در مورد مسیر شغلی یا ترک یک رابطه سوء استفاده آمیز به دلیل عدم اطمینان در مورد نتیجه رخ دهد(منبع).
تکنیک غلبه بر نگرانی ها، دلشوره ها و استرس ها
وقتی دودل هستیم چکار کنیم
اگر در زندگی خود گیر کرده اید، احتمالاً متوجه می شوید که باید از تردید دست بردارید و شروع به عمل کنید. احتمالاً متوجه شده اید که حرکت رو به جلو آسان تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. با این وجود، اگر کمال گرایی خود را کنار بگذارید و برای خود اهداف تعیین کنید، می توانید زندگی خود را تغییر دهید(منبع).
درک کنید که تردید شما چیست.
ترس خود را برطرف کنید.
به خودت آموزش بده که فکر کنه، بعد عمل کن.
به خودتان محدودیت زمانی بدهید
تصمیم بگیر
خود را مجبور به انجام کارهای جدید کنید.
به خودت اعتماد و ایمان داشته باش(منبع)
افزایش قدرت تصمیم گیری
برای تصمیم گیری آگاهانه، جمع آوری اطلاعات مرتبط یک گام بسیار مهم است. این مرحله به پاسخ یا تأیید هر سؤالی که ممکن است داشته باشند کمک می کند. همچنین عدم اطمینان را کاهش می دهد و به آنها اعتماد به نفس می دهد تا تصمیمات خوبی بگیرند(منبع).
مواردی که میتوانند به شما کمک کنند تا قدرت تصمیم گیری خود را بهبود دهید:
هنر و فرهنگ را وارد زندگی خود کنید
مهارت های برنامه نویسی یا زبان خود را توسعه دهید
با افراد در هر سنی معاشرت کنید
ورزش کنید
آشپزی را امتحان کنید
در شبکه های اجتماعی باشید
مزایا و معایب تصمیم را بنویسید(منبع)
چگونه تصمیم بگیریم که بعدا پشیمان نشویم
شما برنامه ریزی کرده اید شما قرار است آن را انجام دهید. شاید فردا به باشگاه می روید، با دوستی برای شام ملاقات می کنید، یا در نهایت می خواهید از رئیس خود این افزایش حقوق را بخواهید.
اما پس از آن چیزی ظاهر می شود، و شما در نهایت دقیقاً همان کاری را انجام می دهید که قصد نداشتید روی مبل می نشینید و اجازه می دهید یک روز دیگر از کنار شما بگذرد در حالی که احساس گناه و پشیمانی می کنید.
اگر به این فکر می‌کنید که چگونه از تصمیم‌هایتان پشیمان نشوید، پاسخ کوتاه دو چیز است:
انتخاب‌هایی داشته باشید که پشیمان نخواهید شد
انتخاب‌هایتان را همانطور که هستند بپذیرید.
به عبارت دیگر، زمانی که قصد صحبت با رئیس خود را دارید، به باشگاه می روید یا با یک دوست معاشرت می کنید، این کار را دنبال کنید. به همین ترتیب، هر زمان که کاری انجام می‌دهید، از ارزش‌های خود پیروی کنید تا از اعمالی که بعداً از آنها پشیمان می‌شوید اجتناب کنید.
اما برای بسیاری از ما، پاسخ کمی پیچیده تر است. وقتی اهمال کاری و اراده به میان می آید، انتخاب های ما کمتر سیاه و سفید است(منبع).
چرا گاهی تنبلی می کنیم؟ علم پشت اهمال کاری
چه افرادی بیشتر مشکل در تصمیم گیری دارند؟
تصمیم گیری می تواند برای برخی افراد سخت باشد زیرا ممکن است در مورد انتخاب های خود مطمئن نباشند. آنها ممکن است تصور روشنی از آنچه می خواهند یا چگونه به آنجا برسند نداشته باشند. این می تواند منجر به احساس غرق شدن و گیر افتادن شود و انتخاب مسیر رو به جلو را دشوار کند.
این مهم است که به یاد داشته باشید که هرکسی تصمیمات متفاوتی می گیرد و هیچ راه درست یا غلطی برای انجام آن وجود ندارد. وقت گذاشتن برای انعکاس، جمع‌آوری اطلاعات و در نظر گرفتن گزینه‌هایتان میتواند به شما کمک کند در انتخاب‌هایتان اطمینان بیشتری داشته باشید(منبع).
درمان اختلال تصمیم گیری با نوروفیدبک
تحقیقات نشان داده است که نوروفیدبک می تواند مناطق و شبکه های خاص مغز مرتبط با عملکرد اجرایی مانند قشر جلوی مغز و شبکه حالت پیش فرض را هدف قرار دهد. با تأثیرگذاری بر فعالیت امواج مغزی در این مناطق، نوروفیدبک نوید بخش افزایش جنبه‌های مختلف عملکرد اجرایی است و افراد را قادر می‌سازد تا مغز خود را برای دستیابی به حالت‌های مطلوب مرتبط با عملکرد شناختی بهینه آموزش دهند(منبع).
وسوسه انگیز است که کارهایی را که از آنها لذت نمی بریم به تعویق بیندازیم. حتی اگر می دانیم که بعداً منجر به استرس بیشتر می شود، معمولاً از شروع یا به پایان رساندن کارهایی که واقعاً نمی خواهیم انجام دهیم اجتناب کنیم(منبع).
اهمال کاری چیست و چرا نمی‌توانیم کارها را به موقع انجام دهیم؟
به تعویق انداختن عمل به تأخیر انداختن یا به تعویق انداختن کارها یا تصمیمات است، اغلب تا آخرین لحظه یا گذشته از ضرب الاجل آنها، حتی اگر می دانید که این تاخیر ممکن است منجر به عواقب منفی شود. این صرفاً یک موضوع مدیریت زمان نیست، بلکه یک شکست در خودتنظیمی تلقی می شود، جایی که افراد به طور غیرمنطقی از کارهایی که به نظرشان ناخوشایند، کسل کننده یا استرس زا هستند، اجتناب می کنند. این رفتار به‌رغم آگاهی از آسیب‌های احتمالی ناشی از تأخیر، به‌جای انجام وظیفه درگیر فعالانه در فعالیت‌های کمتر مهم یا لذت‌بخش‌تر است(منبع).
این اصطلاح ریشه در فلسفه باستان دارد، یونانی‌ها از کلمه آکراسیا برای توصیف رفتار بر خلاف قضاوت بهتر خود استفاده می‌کردند انجام کاری علیرغم اینکه می‌دانستند باید در غیر این صورت انجام دهند. به تعویق انداختن کار در بین فرهنگ ها و گروه های سنی رایج است و می تواند با عواملی مانند ترس از شکست، کمال گرایی، اعتماد به نفس پایین، و ترجیح رضایت فوری نسبت به منافع بلندمدت (معروف به سوگیری فعلی) مرتبط باشد.
در حالی که اهمال کاری گاه به گاه طبیعی است، اهمال کاری مزمن می تواند بر بهره وری، عملکرد تحصیلی، کار و سلامت روان تأثیر منفی بگذارد و گاهی با احساس گناه، عزت نفس پایین و افسردگی همراه است. با این حال، در برخی موارد، به تعویق انداختن وظایف ممکن است یک پاسخ استراتژیک برای اجتناب از نتایج پرخطر یا منتظر ماندن برای اطلاعات بیشتر باشد(منبع)(منبع).
راه های مقابله با ترس از شکست و حرکت به سمت موفقیت
اهمال‌کاری یک رفتار پیچیده و گسترده است که با تأخیر غیرضروری وظایف علیرغم آگاهی از اثرات نامطلوب مشخص می‌شود که ناشی از عوامل عاطفی و شناختی به جای تنبلی ساده است(منبع)(منبع).
دلایل علمی تنبلی و احساس بی‌انگیزگی که شما را عقب می‌اندازد
احساس تنبلی ناشی از تعامل پیچیده عوامل روانی، فیزیولوژیکی و محیطی است تا صرفاً نقص شخصیت یا عدم نظم و انضباط.
عوامل روانشناختی و انگیزشی
تنبلی می تواند نشان دهنده عزت نفس پایین، عدم شناخت مثبت یا اعتماد به نفس پایین باشد که منجر به کاهش انگیزه و علاقه به فعالیت ها می شود.
اغلب به صورت اهمال کاری یا اجتناب ظاهر می شود، به خصوص زمانی که وظایف خسته کننده، طاقت فرسا یا از نظر احساسی ناخوشایند هستند.
ویژگی های شخصیتی مانند وظیفه شناسی پایین، تکانشگری، و انواع خاصی از کمال گرایی می توانند با ایجاد دلهره آورتر یا کمتر پاداش دادن به وظایف، به احساس تنبلی کمک کنند.
اجتناب عاطفی نقش دارد. وقتی افراد ناخودآگاه از کارهایی که باعث اضطراب یا احساسات منفی می شوند اجتناب می کنند، ممکن است احساس تنبلی کنند(منبع).
عوامل فیزیولوژیکی و عصبی
دوپامین، یک انتقال دهنده عصبی مرتبط با پاداش و لذت، بر انگیزه تأثیر می گذارد. تحریک بیش از حد یا حواس‌پرتی‌های بیش از حد میتواند سیستم پاداش مغز را بی‌حساس کند و باعث شود که اعمال سازنده جذابیت کمتری داشته باشد و تنبلی را افزایش دهد.
خستگی ناشی از کم خوابی، خستگی جسمانی یا بار ذهنی بیش از حد انرژی و اراده را کاهش می دهد و شروع یا تداوم تلاش را دشوارتر می کند(منبع)(منبع).
استرس مزمن و فرسودگی شغلی باعث خستگی عاطفی و جسمی می شود که می تواند تنبلی را تقلید کند اما در واقع نشان دهنده نیاز به استراحت و بهبودی است.
سیستم مدیریت انرژی مغز وقتی تحت استرس یا التهاب است، منابع را حفظ می کند و به عنوان یک مکانیسم محافظتی، احساس بی حالی و انگیزه پایین ایجاد می کند.
التهاب، چه ناشی از بیماری یا استرس مزمن، انرژی را به فرآیندهای درمانی هدایت می کند و در نتیجه باعث خستگی و کاهش انگیزه می شود که ممکن است با تنبلی اشتباه گرفته شود(منبع)(منبع).
تأثیرات محیطی و اجتماعی
رفتارهای آموخته شده از محیط های اجتماعی، مانند همکاران یا همسالانی که از کار اجتناب می کنند، می تواند احتمال احساس تنبلی را افزایش دهد.
حواس پرتی از فناوری و محیط های به هم ریخته یا غیر الهام بخش تمرکز و انگیزه را تضعیف می کند.
به طور خلاصه، احساس تنبلی اغلب سیگنالی از مغز و بدن است که انرژی کم است، انگیزه ضعیف است، یا بار عاطفی و شناختی زیاد است. این می تواند یک واکنش محافظتی به استرس، خستگی یا شرایط طاقت فرسا باشد تا عدم تمایل صرف به اقدام. پرداختن به علل زمینه ای مانند بهبود خواب، مدیریت استرس، کاهش حواس پرتی و درک محرک های عاطفی می تواند به غلبه بر احساس تنبلی کمک کند(منبع)(منبع).
دلایل علمی تنبلی و احساس بی‌انگیزگی که شما را عقب می‌اندازد
درمان اهمال‌کاری شامل ترکیبی از استراتژی‌های رفتاری، مداخلات شناختی و گاهی اوقات درمان حرفه‌ای برای رسیدگی به علل زمینه‌ای و بهبود مدیریت کار است. رویکردهای کلیدی عبارتند از:
استراتژی های رفتاری و عملی
اهداف روشن و قابل مدیریت تعیین کنید: تقسیم وظایف بزرگ به مراحل کوچکتر و قابل دستیابی، باعث می شود آنها کمتر دلهره آور و شروع آن را آسان تر کند(منبع)(منبع).
برنامه‌ریزی کنید و از تکنیک‌های مدیریت زمان استفاده کنید: ابزارهایی مانند فهرست کارها، برنامه‌ریزان و روش‌هایی مانند تکنیک پومودورو (کار در فواصل زمانی متمرکز با وقفه‌ها) به حفظ تمرکز و ساختار کمک می‌کنند(منبع).
حذف حواس‌پرتی: کاهش وقفه‌ها و حواس‌پرتی‌های محیطی از توجه مداوم به وظایف پشتیبانی می‌کند.
اولویت بندی وظایف: تمرکز بر روی مهم ترین و فوری ترین کارها ابتدا از سرکوب شدن جلوگیری می کند و باعث پیشرفت می شود.
از مسئولیت پذیری استفاده کنید: به اشتراک گذاشتن اهداف با دیگران یا پیوستن به گروه های حمایتی می تواند انگیزه و تعهد را افزایش دهد.
به خودتان پاداش دهید: تعیین پاداش های کوچک برای تکمیل کار می تواند انگیزه را افزایش دهد و رفتار سازنده را تقویت کند.
انگیزه چیست و چگونه ایجاد می شود؟
درمان شناختی رفتاری (CBT)
CBT با هدف قرار دادن الگوهای فکری و رفتارهایی که اهمال کاری را حفظ می کنند، برای اهمال کاری مزمن بسیار موثر است:
تحلیل عملکردی: محرک‌های شخصی و دلایل به تعویق انداختن کار، مانند ترس، اضطراب یا کمال‌گرایی را شناسایی می‌کند.
بازسازی شناختی: به چالش کشیدن و تغییر افکار منفی یا غیر مفید مانند “من نمی توانم این کار را انجام دهم” کمک می کند که به تعویق انداختن کار دامن می زند.
آموزش سازماندهی و برنامه‌ریزی: مهارت‌هایی را برای مدیریت چند کار، اولویت‌بندی و کاهش فشار بیش از حد آموزش می‌دهد.
فعال سازی رفتاری: مشارکت در فعالیت های پاداش دهنده برای ایجاد اعتماد به نفس و مقابله با اجتناب را تشویق می کند.
آموزش ذهن آگاهی: آگاهی از انگیزه های به تعویق انداختن کار را افزایش می دهد و به پاسخگویی متفکرانه به جای واکنشی کمک می کند.
زمان‌بندی فعالیت: تقسیم وظایف به بخش‌های کوچکتر و زمان‌بندی آنها، تکمیل کار و انگیزه را افزایش می‌دهد.
اقدامات حمایتی اضافی
شفقت به خود را تمرین کنید: کاهش ترس و اضطراب در مورد وظایف با مهربانی با خود می تواند اهمال کاری را کاهش دهد.
بهبود خواب و ورزش: استراحت و فعالیت بدنی کافی انرژی و تمرکز را افزایش می دهد و تمایل به تعویق را کاهش می دهد.
به دنبال کمک حرفه ای باشید: درمان، به ویژه CBT، می تواند استراتژی های شخصی و پشتیبانی برای غلبه بر اهمال کاری ارائه دهد(منبع).
درمان مؤثر، مدیریت عملی زمان و تعیین هدف را با تکنیک‌های شناختی و رفتاری، که اغلب توسط درمان پشتیبانی می‌شود، ترکیب می‌کند تا چرخه اهمال‌کاری را بشکند و عادات بهره‌وری پایدار ایجاد کند(منبع).
نوروفیدبک و درمان اهمال کاری: چگونه مغزتان را دوباره برنامه‌ریزی کنید
به تعویق انداختن کار با عدم تعادل بین قشر جلوی مغز (مسئول برنامه ریزی و تصمیم گیری) و سیستم لیمبیک (باعث واکنش های عاطفی و رضایت فوری) مرتبط است. هنگامی که سیستم لیمبیک غالب است، افراد آسایش کوتاه مدت را بر اهداف بلند مدت ترجیح می دهند که منجر به رفتارهای اجتنابی می شود. اختلال در تنظیم دوپامین همچنین ممکن است انگیزه را کاهش دهد و اهمال کاری را تشدید کند(منبع).
برنامه‌های نوروفیدبک به دانش‌آموزان و متخصصان کمک می‌کنند تا با تقویت کنترل شناختی و کاهش حواس‌پرتی بر تعلل غلبه کنند.
مزایای بلندمدت: برخلاف نظرات عمومی، نوروفیدبک تغییرات عصبیپایدار را ترویج می‌کند و عادات بهره‌وری پایدار را تقویت می‌کند(منبع)(منبع).
خدمات بهترین مرکز نوروفیدبک تهران
نوروفیدبک با آموزش مجدد فعالیت مغز برای افزایش تمرکز، انگیزه و انعطاف‌پذیری عاطفی، به تعویق انداختن می‌پردازد و جایگزینی مبتنی بر علم برای تکنیک‌های مدیریت زمان سنتی ارائه می‌دهد.
اگر استفاده مکرر از رسانه‌های اجتماعی وجود داشته باشد، این امر شروع به تأثیر منفی بر عزت نفس، سلامت روان، عزت نفس و ایجاد عوامل خطر برای نارضایتی از بدن با ایجاد رفتارهای غذایی نامنظم و تأثیر بر تصویر از خود خواهد کرد(منبع).
عزت نفس چیست و چرا نقش کلیدی در خوشبختی ما دارد؟
عزت نفس، حس کلی فرد از ارزش یا لیاقت شخصی است که نشان دهنده اعتماد به توانایی‌ها، ویژگی‌ها و اخلاقیات خود است. این حس شامل باورهایی در مورد خود و همچنین حالات عاطفی مانند غرور، پیروزی، شرم یا ناامیدی می‌شود.
این حس ارتباط نزدیکی با اعتماد به نفس، احترام به خود و ارزش قائل شدن برای خود دارد. عزت نفس شامل دو جنبه کلیدی مرتبط با هم است: حس کارآمدی شخصی (اعتماد به توانایی خود در تفکر و عمل) و حس ارزشمندی شخصی (نگرش مثبت به حق خود برای زندگی و شاد بودن).
عزت نفس بر انگیزه، سلامت روان، تصمیم‌گیری، روابط و توانایی مقابله با چالش‌های زندگی تأثیر می‌گذارد. عزت نفس سالم به معنای داشتن نگرش مثبت نسبت به خود، انتظارات واقع‌بینانه و توانایی حفظ روابط سالم است. این حس افراد را قادر می‌سازد تا به پتانسیل خود اعتقاد داشته باشند و از موانع زندگی عبور کنند.
برعکس، عزت نفس پایین میتواند منجر به انتقاد از خود، ناراحتی اجتماعی و احساس ناتوانی شود، عزت نفس ارزیابی درونی از میزان ارزش و قدردانی ما از خودمان است که اعتماد به نفس، سلامت عاطفی و کیفیت کلی زندگی ما را شکل می‌دهد(منبع)(منبع)(منبع).
شبکه‌های اجتماعی چگونه باعث کاهش عزت نفس می‌شوند؟
تأثیر رسانه‌های اجتماعی بر کاهش عزت نفس در درجه اول با پدیده مقایسه اجتماعی، به ویژه مقایسه‌های اجتماعی رو به بالا، مرتبط است که در آن افراد خود را با دیگران که موفق‌تر، جذاب‌تر یا شادتر تلقی می‌شوند، مقایسه می‌کنند.
این اغلب منجر به احساس حقارت و نارضایتی می‌شود که میتواند عزت نفس را از بین ببرد. تحقیقات نشان می‌دهد که حدود ۸۸٪ از کاربران رسانه‌های اجتماعی درگیر مقایسه‌های اجتماعی هستند که ۹۸٪ از آنها مقایسه‌های رو به بالا هستند و افزایش استفاده از رسانه‌های اجتماعی به شدت با کاهش عزت نفس مرتبط است(منبع).
یک ساعت استفاده روزانه از فیس‌بوک میتواند نمرات عزت نفس را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. اعتیاد به رسانه‌های اجتماعی با تقویت نیاز مداوم به ارتباط و مقایسه، این اثر را تشدید می‌کند، به ویژه بر عزت نفس مربوط به ظاهر تأثیر می‌گذارد(منبع).
دیدن تصاویر و پست‌های ایده‌آل میتواند باعث شود کاربران در مورد ظاهر و دستاوردهای خود احساس ناکافی بودن کنند. این امر به ویژه در بین نوجوانان و جوانان مشهود است، و زنان به دلیل مقایسه اجتماعی و دلبستگی عاطفی به پلتفرم‌هایی مانند اینستاگرام، در برابر تأثیر منفی آسیب‌پذیرتر هستند(منبع).
علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض تصاویر مثبت‌گرایانه از اینفلوئنسرهای رسانه‌های اجتماعی باعث مقایسه‌های اجتماعی رو به بالا می‌شود که واسطه کاهش عزت نفس حالت است، اگرچه برخی از اثرات پیچیده نیز ممکن است به دلیل مقایسه‌های متضاد یا جذب‌کننده، به طور موقت عزت نفس را افزایش دهند.
با وجود این تفاوت‌های ظریف، روند کلی نشان می‌دهد که استفاده از رسانه‌های اجتماعی میتواند با ترویج استانداردهای غیرواقعی و فشارهای اجتماعی، بر عزت نفس تأثیر منفی بگذارد.
علاوه بر این، قلدری سایبری و آزار و اذیت آنلاین در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی با قرار دادن افراد در معرض انتقاد منفی و طرد اجتماعی، به عزت نفس آسیب بیشتری می‌رساند(منبع). رسانه‌های اجتماعی از طریق مکانیسم‌های مقایسه اجتماعی رو به بالا، اتصال مداوم ناشی از اعتیاد، قرار گرفتن در معرض تصاویر ایده‌آل و آزار و اذیت آنلاین، بر عزت نفس تأثیر منفی می‌گذارند و منجر به کاهش ارزش خود و رفاه عاطفی، به ویژه در میان جوانان و جوانان می‌شوند(منبع)(منبع).
اعتیاد به شبکه های اجتماعی: چگونه مغز ما به لایک ها معتاد می شود؟
علائم عزت نفس پایین؛ از خودکم‌بینی تا اضطراب اجتماعی
نشانه‌های عزت نفس پایین شامل طیف وسیعی از علائم عاطفی، شناختی، رفتاری و جسمی است:
خودگویی منفی و انتقاد درونی: کوچک شمردن همیشگی خود با افکاری مانند “من به اندازه کافی خوب نیستم” یا “من همیشه کارها را خراب می‌کنم”.
مشکل در پذیرش تعریف و تمجید: کم‌اهمیت جلوه دادن دستاوردها یا نسبت دادن موفقیت به شانس به جای تلاش شخصی.
حساسیت به انتقاد: واکنش شدید یا تدافعی به بازخورد، و آن را به عنوان تأیید نقص‌های شخصی دیدن.
ترس از شکست و اجتناب از چالش‌ها: نگرانی در مورد اشتباه کردن و اجتناب از خطراتی که میتواند منجر به رشد شود.
عدم اعتماد به نفس و شک به خود: احساس عدم اطمینان در مورد توانایی‌ها و تصمیمات خود، که اغلب با یک منبع کنترل خارجی همراه است(منبع).
مقایسه‌های اجتماعی منفی: مقایسه مکرر خود با دیگران به طور نامطلوب، که منجر به احساس حقارت می‌شود.
مردم‌پسند بودن و نداشتن مرز: مشکل در نه گفتن و اولویت دادن به نیازهای دیگران نسبت به نیازهای خود(منبع).
کناره‌گیری اجتماعی: اجتناب از تعاملات اجتماعی یا لغو برنامه‌ها به دلیل احساس بی‌کفایتی یا ترس از قضاوت.
خصومت یا حالت تدافعی: حمله کردن به عنوان یک مکانیسم دفاعی برای پوشاندن احساس آسیب‌پذیری.
نگرانی بیش از حد در مورد مشکلات شخصی: مشغول بودن با مسائل خود و تلاش برای همدلی با دیگران.
غفلت از مراقبت از خود و علائم جسمی: تجربه خستگی مزمن، تنش عضلانی، سردرد، اختلالات خواب یا مشکلات گوارشی مرتبط با استرس و عزت نفس پایین(منبع).
تصویر بدنی منفی و خودپنداره: احساس نارضایتی یا انتقاد از ظاهر خود(منبع).
اختلال بدریخت انگاری| علائم، تست و درمان
این علائم اغلب با هم همپوشانی دارند و میتوانند بر سلامت روان، روابط و رفاه کلی تأثیر بگذارند. شناخت این علائم گامی اساسی در جهت بهبود عزت نفس و جستجوی حمایت مناسب است(منبع)(منبع)(منبع).
چگونه عزت نفس خود را بالا ببریم؟ راهکارهای علمی و کاربردی
راه‌های افزایش عزت نفس شامل ترکیبی از استراتژی‌های روانشناختی، جسمی و رفتاری است:
اهداف کوچک و قابل دستیابی تعیین کنید: تقسیم چالش‌ها به مراحل قابل مدیریت و جشن گرفتن پیروزی‌های کوچک، حس موفقیت را تقویت کرده و اعتماد به نفس را افزایش می‌دهد.
سرگرمی‌های جدید را امتحان کنید: یادگیری مهارت‌های جدید میتواند هدف و حس موفقیت را فراهم کند و عزت نفس را افزایش دهد.
به سلامت جسمی خود اهمیت دهید: خواب کافی، داشتن یک رژیم غذایی متعادل، انجام فعالیت بدنی منظم و گذراندن وقت در فضای باز، خلق و خو و عزت نفس را بهبود می‌بخشد(منبع).
از جملات تاکیدی مثبت استفاده کنید: تکرار جملات تاکیدی مانند “من شایسته هستم” یا “من توانمند هستم” به مقابله با خودگویی‌های منفی کمک می‌کند و اعتماد به نفس را تقویت می‌کند.
یک دفتر خاطرات داشته باشید: نوشتن در مورد تجربیات مثبت، قدردانی و دستاوردها، تمرکز را از انتقاد دور می‌کند و دلسوزی برای خود را پرورش می‌دهد(منبع).
افکار منفی را به چالش بکشید: تکنیک‌های شناختی-رفتاری مانند تشخیص و زیر سوال بردن باورهای منفی در مورد خود میتواند اعتماد به نفس را بازسازی کند.
تمرین ذهن آگاهی و مدیتیشن: این تکنیک‌ها به افزایش خودآگاهی و کاهش افکار خودانتقادی کمک می‌کنند(منبع).
هفت راه رسیدن به آرامش فکری و تقویت ذهنی
زبان بدن مطمئنی را اتخاذ کنید: صاف ایستادن، گرفتن ژست‌های قدرت و حفظ وضعیت بدنی خوب میتواند فوراً احساس اعتماد به نفس را افزایش دهد(منبع).
نه گفتن و قاطع بودن را یاد بگیرید: تعیین مرزها و ابراز محترمانه نیازهایتان، عزت نفس و اعتماد به نفس را تقویت می‌کند(منبع).
مهارت نه گفتن: چرا و چگونه این مهارت را تقویت کنیم
از منطقه امن خود خارج شوید: امتحان کردن تجربیات جدید و مواجهه تدریجی با ترس‌ها، انعطاف‌پذیری و اعتماد به نفس را ایجاد می‌کند(منبع).
از مصرف مواد مخدر تفریحی و الکل بیش از حد خودداری کنید: این مواد میتوانند مشکلات عزت نفس را به مرور زمان بدتر کنند و مانع رشد عاطفی شوند.
استفاده مداوم از این استراتژی‌ها میتواند به ایجاد و حفظ عزت نفس سالم‌تر در طول زمان کمک کند(منبع).
https://kanonm.ir/wp-content/uploads/2025/10/تاثیر-شبکه-های-اجتماعی-بر-عزت-نفس.jpg10241536دکتر دادخواهhttps://kanonm.ir/wp-content/uploads/2019/07/logo-kanonm-horizental-mobile.pngدکتر دادخواه2025-10-14 17:56:572025-10-14 17:57:00تاثیر شبکه های اجتماعی بر عزت نفس: مقایسه و نارضایتی
اعتماد به نفس به طور طبیعی در همه افراد وجود ندارد. این چیزی است که باید به مرور زمان ایجاد شود. از طریق دستاوردهای پی در پی و بازخورد مثبت، یک فرد ممکن است بتواند اعتماد به نفس زیادی کسب کند. با این حال، متأسفانه، برخی از تجربیات به خوبی پایان نمی‌یابند و انتقاد نادرست میتواند تا حد زیادی اعتماد به نفسی را که برای ساختن آن سخت تلاش کرده‌اید، از بین ببرد(منبع).
روش‌های کاربردی برای تقویت اعتماد به نفس در بزرگسالی
تکنیک‌های افزایش اعتماد به نفس در بزرگسالان شامل طیف وسیعی از استراتژی‌های عملی و روانشناختی است:
1. مراقبت از خود و ظاهر فیزیکی مراقبت از ظاهر و لباس پوشیدن به شیوه‌ای که باعث شود احساس خوبی داشته باشید، میتواند با بهبود درک شما از خودتان، اعتماد به نفس را افزایش دهد. ورزش منظم، تصویر بدن را بهبود می‌بخشد و اندورفین آزاد می‌کند که باعث بهبود خلق و خو و عزت نفس می‌شود(منبع).
2. خودگویی مثبت و تمرین‌های ذهنی با جایگزینی افکار منفی با افکار تشویق‌کننده، خودگویی مثبت را تمرین کنید، که به ایجاد ذهنیت خودباوری و انگیزه کمک می‌کند. از تأییدات مثبت استفاده کنید و خوددلسوزی را پرورش دهید تا با قضاوت‌های تند در مورد خود مقابله کنید و تاب‌آوری روانشناختی را افزایش دهید. مدیتیشن و ذهن آگاهی میتوانند به شناخت و پذیرش خود، کاهش خودگویی‌های منفی و بهبود اعتماد به نفس کمک کنند.
3. تعیین و دستیابی به اهداف اهداف کوچک و قابل مدیریت تعیین کنید و دستاوردها را جشن بگیرید تا حلقه‌های بازخورد مثبتی ایجاد کنید که اعتماد به نفس را افزایش می‌دهند. با امتحان کردن فعالیت‌های جدید یا یادگیری مهارت‌های جدید، که ظرفیت شما را برای رشد نشان می‌دهد، خود را به چالش بکشید.
۴. حمایت اجتماعی و کمک به دیگران خود را با افراد حامی که شما را ارتقا می‌دهند و به توانایی‌هایتان ایمان دارند، احاطه کنید. داوطلب شدن و کمک به دیگران میتواند حس هدفمندی را در شما ایجاد کند و حس ارزشمندی شما را افزایش دهد.
۵. خودآگاهی و تعیین مرز با درک و پذیرش نقاط قوت و محدودیت‌های خود، خودآگاهی را توسعه دهید. برای محافظت از عزت نفس و بیان نیازهایتان، مرزهای سالمی را در روابط شخصی و حرفه‌ای خود تعیین کنید.
۶. عوامل سبک زندگی عادات غذایی سالم را حفظ کنید و خواب کافی و باکیفیت داشته باشید، زیرا این موارد بر خلق و خو، سطح انرژی و عزت نفس تأثیر می‌گذارند. گذراندن وقت در فضای باز و انجام فعالیت‌های بدنی میتواند سلامت روان و اعتماد به نفس را بهبود بخشد.
خصوصیات افراد برونگرا + تست درونگرا یا برونگرا بودن
۷. فعالیت‌های اعتماد به نفس‌ساز در فعالیت‌هایی شرکت کنید که از منطقه امن شما فراتر می‌روند، مانند سخنرانی در جمع، شرکت در کلاس‌ها یا سفر به تنهایی، تا از طریق تجربه، اعتماد به نفس خود را افزایش دهید(منبع)(منبع)(منبع).
با ترکیب این تکنیک‌ها مراقبت فیزیکی، عادات ذهنی مثبت، تعیین هدف، حمایت اجتماعی و بهبود سبک زندگی بزرگسالان میتوانند به طور مؤثر اعتماد به نفس خود را در طول زمان افزایش دهند(منبع)(منبع)(منبع).
راهنمای حضور قدرتمند و بااعتمادبه‌نفس در جمع‌ها
برای داشتن اعتماد به نفس بالا در جمع، روی ترکیبی از تکنیک‌های آمادگی، طرز فکر و زبان بدن تمرکز کنید:
1. کاملاً آماده شوید مخاطبان خود را بشناسید و مطالب خود را به وضوح با نکات کلیدی آماده سازماندهی کنید. به طور گسترده تمرین کنید، با گروه‌های کوچکتر شروع کنید و به تدریج تعداد مخاطبان خود را افزایش دهید تا احساس راحتی کنید.
2. مدیریت اضطراب از تمرینات تنفسی مانند تکنیک 5:5:5 (دم به مدت 5 ثانیه، نگه داشتن 5 ثانیه، بازدم به مدت 5 ثانیه) برای آرام کردن پاسخ‌های استرس استفاده کنید. انرژی عصبی را به اشتیاق و گفتگوی مثبت با خود هدایت کنید تا ترس را به اعتماد به نفس تبدیل کنید.
3. موفقیت را تجسم کنید روزانه زمانی را صرف تصور خود در حال ارائه سخنرانی با اعتماد به نفس، با مخاطبانی درگیر و نتیجه‌ای موفق کنید. این تمرین ذهنی، طرز فکر مثبتی ایجاد می‌کند و اضطراب را کاهش می‌دهد.
4. از زبان بدن با اعتماد به نفس استفاده کنید تماس چشمی خود را با مخاطبان مختلف حفظ کنید بدون اینکه به طور مداوم به یک نفر خیره شوید. با قامتی صاف و با وضعیت بدنی مناسب بایستید، از قوز کردن خودداری کنید و از حرکات هدفمند برای تأکید بر نکات استفاده کنید. برای جلب توجه مخاطبان، در اطراف صحنه یا محل سخنرانی حرکت کنید. حالت‌های چهره‌تان را با پیامتان هماهنگ کنید و برای ایجاد ارتباط، لبخندی واقعی بزنید.
۵. واضح و قاطع صحبت کنید آهسته و پیوسته صحبت کنید، زیر و بمی صدا و بلندی آن را تغییر دهید تا با اعتماد به نفس به نظر برسید. با تمرین و آگاهی از الگوهای گفتاری خود، از کلمات پرکننده (مانند “اممم”، “می‌دانید”) خودداری کنید.
۶. روی مخاطب و پیام تمرکز کنید تمرکز خود را از ترس‌های خود به ارزشی که برای مخاطب خود فراهم می‌کنید، تغییر دهید. با سوالات، حکایات و با انعکاس انرژی آنها برای ایجاد ارتباط، مخاطب را درگیر کنید.
۷. نقص را بپذیرید و یاد بگیرید بپذیرید که اشتباهات اتفاق می‌افتند و با ظرافت با آنها برخورد کنید؛ مخاطبان بخشنده هستند. پس از هر ارائه، به جای اینکه آن را شکست بنامید، در مورد آنچه آموخته‌اید تأمل کنید. با جشن گرفتن موفقیت‌های کوچک و یادگیری از تجربیات، طرز فکر رشد را در خود پرورش دهید.
۸. مرتباً تمرین کنید از هر فرصتی برای صحبت عمومی استفاده کنید تا مهارت‌ها و اعتماد به نفس خود را در طول زمان بسازید. برای تمرین و بازخورد حمایتی به باشگاه‌ها یا کارگاه‌های سخنرانی عمومی بپیوندید(منبع)(منبع).
تست فوبیا و ترس | هراس | فوبیای اجتماعی با پاسخ
این استراتژی‌ها آمادگی، تمرین ذهنی، زبان بدن با اعتماد به نفس، تمرکز بر مخاطب و تمرین مداوم می‌توانید اعتماد به نفس بالایی را در سخنرانی عمومی ایجاد و حفظ کنید(منبع)(منبع)(منبع).
پیامدها و معایب اعتماد به نفس پایین در محیط کار
اعتماد به نفس پایین در محیط کار چندین معایب قابل توجه دارد که بر عملکرد فردی و نتایج سازمانی تأثیر منفی می‌گذارد:
1. اختلال در تصمیم‌گیری کارمندانی که اعتماد به نفس پایینی دارند اغلب تردید می‌کنند، در مورد خودشان شک می‌کنند یا به طور کلی از تصمیم‌گیری اجتنابمیکنند. این بی‌تصمیمی منجر به تأخیر، از دست دادن فرصت‌ها و رکود در پیشرفت می‌شود.
2. کاهش ریسک‌پذیری و نوآوری کمبود اعتماد به نفس باعث می‌شود کارمندان از ریسک‌های حساب‌شده یا ارائه ایده‌های جدید خودداری کنند که این امر نوآوری و رشد را در سازمان خفه می‌کند.
3. ارتباط و همکاری ضعیف اعتماد به نفس پایین، ارتباط مؤثر را مختل می‌کند و باعث تردید در به اشتراک گذاشتن ایده‌ها یا اجتناب از مکالمات دشوار می‌شود. این میتواند منجر به سوءتفاهم، درگیری و اختلال در کار تیمی شود و در نهایت به همکاری و خلاقیت آسیب برساند.
5 راز شگفت آور متقاعد کردن دیگران
4. رشد حرفه‌ای مختل شده کارمندانی که اعتماد به نفس پایینی دارند ممکن است از دنبال کردن ترفیعات، چالش‌های جدید یا نقش‌های رهبری اجتناب کنند. این رکود، پیشرفت شغلی را محدود می‌کند و توسعه کلی استعدادها را در شرکت کاهش می‌دهد.
۵. تأثیر منفی بر رفاه شک و تردید مداوم به خود و اضطراب مرتبط با اعتماد به نفس پایین میتواند منجر به استرس، فرسودگی شغلی، کاهش انگیزه و نارضایتی شغلی شود. این عوامل در غیبت از کار و کاهش بهره‌وری نقش دارند.
۶. درآمد کمتر و عدم فعالیت کارآفرینی اعتماد به نفس پایین با درآمد کمتر در طول یک حرفه و کاهش احتمال سرمایه‌گذاری‌های کارآفرینی یا ریسک‌پذیری مالی مرتبط است و موفقیت مالی و حرفه‌ای بلندمدت را محدود می‌کند.
۷. پیامدهای دیگر سایر اثرات شامل حساسیت بیش از حد به انتقاد، بلاتکلیفی مزمن، عدم توانایی در پذیرش تعریف و تمجید، رفتارهای مردم‌پسند و احساس فراگیر بی‌ارزشی است که همگی اثربخشی و روحیه محل کار را بیشتر تضعیف می‌کنند(منبع)(منبع).
به طور خلاصه، اعتماد به نفس پایین، تصمیم‌گیری، ریسک‌پذیری، ارتباطات، رشد شغلی و رفاه را تضعیف می‌کند و منجر به کاهش بهره‌وری و از دست رفتن فرصت‌ها برای افراد و سازمان‌ها می‌شود(منبع)(منبع)(منبع).
https://kanonm.ir/wp-content/uploads/2025/10/راه-های-افزایش-اعتماد-به-نفس-در-زندگی-شخصی-و-کاری.jpg644858دکتر دادخواهhttps://kanonm.ir/wp-content/uploads/2019/07/logo-kanonm-horizental-mobile.pngدکتر دادخواه2025-10-09 16:10:502025-10-09 16:13:38راه های افزایش اعتماد به نفس در زندگی شخصی و کاری
برنامه ریزی برنامه درسی یکی از مهم ترین مسائل در زندگی شخصی و تحصیلی هر دانش آموز است که مطابق با اهداف آن فرد است.
بنابراین، با توجه به اهمیت این موضوع، ما باید یاد بگیریم که چگونه برای توسعه برنامه درسی مناسب و با اصول صحیح برنامه ریزی آشنا شویم.
برنامه ریزی درسی چیست؟
اصول زیر یکی از مواردی است که باید هنگام طراحی برنامه درسی مورد توجه قرار گیرد:
اهداف بلند مدت و کوتاه مدت خود را اولویت بندی کنید.
اولا، اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت مهم هستند و باید بر اساس آن ها برنامه ریزی شود.
این اهداف باید دقیق، واضح و شفاف باشد، و این باید در نظر گرفته شود که تمام اهداف کوتاه مدت و میان مدت با اهداف درازمدت مطابقت داشته باشند.
برای مثال هدف بلند مدت قبولی در یک رشته دانشگاهی دلخواه است و برای اهداف میان مدت می توانید نمرات امتحانی،برای اهداف کوتاه مدت می توانید یادگیری دروس و تست زنی هر درس را قراردهید.
اهداف خود را تنظیم کنید.
زمان دقیق برای هر یک از اهداف خود را تنظیم کنید.
برای مثال، تصمیم بگیرید که در پایان یک ماه (کوتاه مدت) یا در پایان یک سال(بلند مدت)، چه چیزی می خواهید یا بعد از ۲ سال در محل تحصیلتان، به چه چیزی می خواهید برسید.
دروس را به صورت موازی مطالعه کنید.
بعضی از افراد از مطالعه تک تک استفاده می کنند.
به عنوان مثال، یک هفته برای یک درس مانند زیست شناسی قرار می دهند.
این روش مطالعه باعث خستگی ذهنی و کاهش یادگیری افراد می شود.
روش درست این است که روزانه لغات زبان و عربی را از طریق فلش کارت بخوانید، در زمان مشخصی دروس آموزشی همان روز را مرور کنید و
بهترین دوره مطالعه موازی است.
در این روش، حداقل سه الی پنج درس مختلف در طول روز باید با توجه به زمان مورد نیاز برای مطالعه بر اساس برنامه روزانه مورد مطالعه قرار گیرد.
به این ترتیب می توانید از خستگی ذهنی جلوگیری کنید.
مهم نیست که چگونه دوره تحصیلات متنوع افزایش می یابد، به همان اندازه خستگی ذهنی از بین خواهد رفت.
دوره ها را با توجه به اهمیت هر یک از درس ها مطالعه کنید و در عین حال بین دوره ها هم تناسب برقرار کنید.
پیوستگی دروس را فراموش نکنید
مهم است که پیوستگی برنامه درسی روزانه، هفتگی و ماهانه در درس های مختلف را در نظر بگیرید.
این به این معنی است که تنوع در انتخاب دوره نیز مهم است.
از سوی دیگر، درس هایی که از اهمیت بالاتری برخوردار هستند باید زمان بیشتری را به آنها داد، و زمان کوتاه تر باید به درس های کم اهمیت تر اختصاص یابد.
از سوی دیگر، مطالعه هر درس نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
بهتر است در مطالعه فاصله بین دروس، مانند ریاضی و فیزیک در نظر گرفته شود.
همیشه وقت استراحت خود را در برنامه درسی روزانه خود در نظر بگیرید.
همیشه برنامه های روزانه و هفتگی برای استراحت و حتی تفریح و ورزش را در نظر بگیرید.
در برنامه مطالعه روزانه، پس از هر مطالعه یک و نیم ساعته، پانزده دقیقه استراحت سبب بازسازی توان می شود و زمان مطالعه افزایش می یابد، زمان استراحت نیز پنج تا ده دقیقه افزایش می یابد.
در برنامه هفتگی، شما همچنین می توانیدهشت تا ده ساعت را صرف استراحت کنید.
توجه داشته باشید که اگر شما کل زمان خود را به یک مطالعه اختصاص دهید، کارایی مطالعات در طول زمان کاهش می یابد.
آرامش و ورزش با توجه به برنامه ریزی منظم علاوه بر بالا بردن روحیه و تمرکز، عملکرد مغز را تقویت می کند.
برنامه ریزی درست برای امتحان
چند درس در روز مطالعه کنم؟
چگونه می توانم برنامه ریزی کنم؟
چه درسهایی را بیشتر یاد می گیرم؟
این ها نگرانی های مشترک و سوالات بیشتر دانش آموزان در برنامه ریزی برنامه درسی هستند.
در واقع بیشتر زمان و انرژی خود را صرف برنامه ریزی می کنند که عمدتا ناشی از عدم درک خود و یا افراط در طول ساعت مطالعه است.
با مشکلات مانند این در اجرای آن موفق نمی شوند و برای برنامه ریزی مجدد اقدام می کنند و گاهی اوقات آنها از ناتوانی شان در اجرای برنامه شان دلسرد می شوند.
مطالعه و تحصیل، هرکدام، مستلزم برنامه ریزی دقیق درسی هستند
برنامه ریزی در واقع استفاده بهینه از زمان است.
به خصوص زمانی که ما زمان زیادی را صرف کرده ایم و کار می کنیم.
به عنوان مثال، یک داوطلب کنکور مقدار معینی زمان تا روز امتحان دارد و در این زمان لازم است که یک مقدار مشخصی از موضوع را مطالعه کند.
در حال حاضر، اگر برنامه ریزی درست نداشته باشد، موفق نخواهید شد.
زیرا ممکن است در یک دوره خستگی بیش از حد، کسالت ایجاد شود و همچنان ادامه یابد یا نا امیدی با گذشت زمان ایجاد شود.
مزایای مطالعه و درک برنامه درسی چیست؟
۱-اهداف شما واضح می شوند
هنگامی که تصمیم می گیرید که یک برنامه تحصیلی برای خودتان داشته باشید و با برنامه مطالعه کنید، درک خوبی از اهداف کوتاه مدت و بلند مدت خود خواهید داشت و می توانید آنها را طبقه بندی کنید
۲-جلوگیری از اتلاف وقت
همه ما می دانیم که چه مقدار وقت و زمان در یادگیری مهم است، برنامه ریزی به ما کمک می کند تا زمان زیادی صرف مطالعه نکنیم.
اهمیت این موضوع در امتحانات و مطالعه برای امتحان افزایش می یابد.
ما باید مراقب باشیم که تا آنجا که ما زمان خود را درست استفاده کنیم، ما از موفقیت و دستیابی به اهدافمان دور نخواهیم بود.
۳-مانع از از دست دادن انرژی می شود
اگر ما یک طرح استاندارد داشته باشیم، به ما کمک خواهد کرد تا از قدرت ذهنی مان بهترین استفاده را کرده و از اتلاف انرژی جلوگیری کنیم.
برای مثال، قرار دادن زمان مناسب برای استراحت بین مطالعه در فواصل زمانی استاندارد و مناسب، موجب افزایش کارایی و یادگیری می شود.
۴-انگیزه و تلاش تان را افزایش می دهد
البته هنگامی که یک دانش آموز بعد از مدتی در برنامه پیش می رود، پیشرفت اش را می بیند.
زمانی که او می بیند که تلاش هایش مؤثر و سودمند است و همه چیز با توجه به برنامه پیش می رود، تمایل او برای مطالعه و افزایش و تلاش های او دو چندان می شود.
نکته: هدف همه چیز است
برای برنامه ریزی همه چیز، ابتدا باید اهداف دقیق را مشخص کنید.
این همچنین در مورد برنامه ریزی دانشگاهی است، یعنی شما باید به طور کامل اهداف کوتاه مدت و بلند مدت خود را شناسایی کنید.
به عنوان مثال، هدف کوتاه مدت شما می تواند بخشی از بخش یک تا سه زیست شناسی یا فیزیک باشد.
هدف بلند مدت شما گرفتن نمره خوب از امتحان و تبدیل شدن به دانشجوی خوب است.مقالات مشاوره تحصیلی
شما باید زمانی مشخص کنید که هر هدف و برنامه کوتاه مدت را انجام دهید.
به عنوان مثال، چه اتفاقی در پایان هر دوره خواهد افتاد؟
نکته دوم مطالعه دروس به روش هماهنگ و موازی
برای دانش آموزان بسیار مهم است که در یک دوره زمانی یک یا دو درس تمرکز کنند، مثلا تنها در یک هفته آنها را مطالعه کرده و درس های دیگر را ترک کنند.
این روش نه تنها باعث خستگی ذهنی شما می شود، بلکه باعث کاهش کیفیت مطالعه و نتایج یادگیری می شود.
برای مثال، اگر درسهایی را به طور موازی به طور موقت مطالعه کنید، درسی خاص را انتخاب کنید و بخوانید.
تنوع موضوعی که مطالعه می کنید، از خستگی ذهنی جلوگیری می کند و به این ترتیب اشتیاق و کارآیی مطالعه را افزایش می دهد.
نکته سوم تنوع درسی باعث تنوع پاسخگویی می شود
البته این تنوع باید متناسب باشد و انتخاب شما این است که آن درسهایی را که در یک دوره زمانی خوانده اید را در بر بگیرد و با یکدیگر تداخل نداشته باشد.
به عنوان مثال، مطالعه شیمی، فیزیک و ریاضیات در یک زمان توصیه نمی شود.
زیرا به دلیل سطح بالایی از تشابه مواد و ساختار این درس ها می تواند کارایی شما را از بین ببرد.
بهتر است ترکیبی مناسب از دوره های عمومی و تخصصی را انتخاب کنید.
نکته چهارم خواب مناسب و طبقه بندی اطلاعات
در یک مطالعه مداوم و زمانی که شما تمام وقت مطالعه نمی کنید علاوه بر استراحت که هر چهل و پنج دقیقه یا هفتاد و پنج دقیقه یکبار است، باید مدت زمان بیشتری را برای استراحت و ارامش هر چند ساعت در نظر بگیرید.
همچنین، شما باید در مدت زمان طولانی تر یک استراحت کوتاه داشته باشید که در پایان هفته، روحیه و انرژی شما را افزایش دهد.
خواب مناسب و به موقع یکی از عواملی است که مشاوران تحصیلی کنکور آن را عاملی مهم در یادگیری و مطالعه در نظر می گیرند.
می توانید از مشاوره تحصیلی رایگان مرکز مشاوره ما بهره بگیرید.
استفاده از تکنیک های بهتر درس خواندن
حتما از روش های زیر استفاده کنید تا بازدهی بیشتری داشته باشد:
۱-فلش کارت
فلش کارت ها یک تکنیک قدرتمند برای تقویت حافظه بلند مدت مفاهیم هستند زیرا این تکنیک از ترکیبی از ۶ استراتژی یادگیری موثر استفاده می کند.
حداقل، ایجاد و استفاده از فلش کارت به شما امکان می دهد تا بازیابی یا یادآوری اطلاعات را تمرین کنید. فراتر از این، می‌توانید تصاویر، مثال‌های عینی را ترکیب کنید و حفظ فاصله را تمرین کنید.
فلش کارت ها همچنین برای خرد کردن اطلاعات به قطعات کوچکتر مفید هستند تا به کاهش تقاضا برای پردازش اطلاعات و حافظه بلند مدت کمک کنند.
نکات استفاده از فکش کارت (Flashcard)
هنگام ایجاد و استفاده از فلش کارت، چند مؤلفه مهم وجود دارد که باید در نظر داشته باشید:
اطلاعات کمتر در هر کارت بهتر است
از فلش کارت ها به جلو و عقب استفاده کنید (به عنوان مثال: به تعریف اصطلاح و یادآوری نگاه کنید. به تعریف و اصطلاح یادآوری نگاه کنید)
شامل تصاویر و/یا یادگاری
برای تمرین یادآوری موضوعات مختلف، فلش کارت های خود را در یک دوره به هم بزنید/تصادفی کنید
این بخش روش های مختلفی را برای ایجاد فلش کارت از جمله با استفاده از فناوری هایی مانند پاورپوینت و اکسل به شما نشان می دهد.
نحوه استفاده از فلش کارت
تعداد کمی از کارت ها را برای مرور در یک زمان انتخاب کنید (۵-۱۰).
زمان بیشتری را صرف فلش کارت هایی کنید که به خوبی نمی شناسید.
همانطور که مرور می کنید، فلش کارت هایی را که به خوبی می شناسید جدا کنید (یا اگر دیجیتالی هستند برچسب بزنید).
مرحله
اقدام
حداقل ۲ هفته یا بیشتر قبل از آزمایش شروع کنید
تمرین، تمرین، تمرین
کارت اول را بخوانید
جلو را با صدای بلند بخوانیدبا صدای بلند بخوانید
سوال جلوی کارت را بخوانید
جواب را حدس بزنیدپاسخ خود را بررسی کنید
سوال را دوباره بخوانید
جواب را حدس بزنیدپاسخ خود را بررسی کنید۳ و ۴ را تکرار کنید تا زمانی که با پاسخ احساس راحتی کنید
کارت دوم را بخوانید
جلو را با صدای بلند بخوانیدبا صدای بلند بخوانید
۳ و ۴ را تکرار کنید
خواندن و حدس زدن را تکرار کنید تا زمانی که با پاسخ احساس راحتی کنید
کارت اول را بخوانید
جلو را با صدای بلند بخوانیدجواب را حدس بزنید
کارت دوم را بخوانید
جلو را با صدای بلند بخوانیدجواب را حدس بزنید
کارت سوم را بخوانید
جلو را با صدای بلند بخوانیدبا صدای بلند بخوانید
۳ و ۴ را تکرار کنید
خواندن و حدس زدن را تکرار کنید تا زمانی که با پاسخ احساس راحتی کنید
با کارت اول تکرار کنید، سپس با کارت دوم تکرار کنید
جلو را با صدای بلند بخوانیدپاسخ ها را حدس بزنید
ممکن است متوجه شوید که در این مرحله، کارت اول را ۳ بار، کارت دوم را ۲ بار و کارت سوم را یک بار خوانده اید. هنگامی که برای کارت چهارم آماده شدید، همین کار را انجام دهید و با کارت های ۱، ۲ و ۳ تکرار کنید . تا زمانی که شمع تمام شود، ادامه دهید. بنابراین، اگر ۲۰ کارت داشته باشید، کارت اول را ۲۰ بار، کارت دوم را ۱۹ بار و غیره را خوانده اید(Resources).
۲- استفاده از دیاگرام و نمودار در درس خواندن
ارتباطات بصری به سرعت به شکل غالب ارتباط در وب تبدیل شده است و به طور فزاینده ای در داخل شبکه های شرکتی مورد استفاده قرار می گیرد.
در واقع، نمودارها هنگام ارائه انواع خاصی از اطلاعات، به ویژه اطلاعات متراکم، محبوب تر از متن هستند.
اما چرا نمودارها بسیار مفید هستند و اغلب مورد استفاده قرار می گیرند؟
دنیا غرق در اطلاعات است. همه باید بیشتر از هر زمان دیگری اطلاعات را پردازش کنند، اغلب تحت فشار زمانی شدید. زمان کافی برای خواندن صفحات طولانی متن وجود ندارد.
ما به صورت تصویری یاد می گیریم و به یاد می آوریم
مغز ما برای پردازش بصری اطلاعات طراحی شده است. ما می توانیم یک الگو را خیلی راحت تر از لیستی از اعداد ببینیم.
درک تصاویر برای مغز ما راحت تر از کلمات است. جلوه برتری تصویر تضمین می کند که ما اطلاعات گرافیکی را راحت تر از هر چیزی که می خوانیم به خاطر بسپاریم.
۲-۱نمودارهای جریان
نمودار جریان، همچنین به عنوان نقشه فرآیند شناخته می شود، نموداری است که مراحل یک فرآیند را از ابتدا تا انتها نشان می دهد. آنها معمولاً شامل جعبه‌های فرآیند (جزئیات آنچه در هر مرحله اتفاق می‌افتد)، خطوط جریان و فلش‌ها (که مراحل را به هم متصل می‌کنند و گاهی اوقات در چندین جهت می‌روند، در صورت وجود چندین مسیر ممکن) و سایر نمادهای بصری (مانند Clipart برای به تصویر کشیدن فرآیند) هستند. .
در کلاس درس، معلمان می توانند از نمودارهای جریان برای آموزش دانش آموزان در مورد موارد زیر استفاده کنند:
بازیافت چگونه کار می کند
چگونه احساسات را شناسایی کنیم
کبد چگونه عمل می کند؟
فرآیند آنتالپی و آنتروپی چگونه است؟
همه چیز در مورد نهضت مشروطه
ارتباط غدد بدن با یک دیگر
نمودارها اطلاعات بیشتری را در زمان کمتری منتقل می کنند
https://kanonm.ir/wp-content/uploads/2025/01/برنامه-ریزی-نکنید.-اول-برنامه-ریزی-کردن-را-یاد-بگیرید.jpg7881400دکتر دادخواهhttps://kanonm.ir/wp-content/uploads/2019/07/logo-kanonm-horizental-mobile.pngدکتر دادخواه2025-01-11 18:38:432025-01-11 18:38:46برنامه ریزی نکنید. اول برنامه ریزی کردن را یاد بگیرید
حتما شنیده اید همه ما 24 ساعت در روز وقت داریم و نحوه استفاده از هر دقیقه تفاوت را ایجاد می کند و با این حال، علیرغم دانستن فواید مولد بودن، همه ما در اتلاف وقت مقصریم. رسانه‌های اجتماعی سبب به تعویق انداختن کارها، انجام چند کار و انرژی گذاشتن بر روی اولویت‌های اشتباه تنها برخی از راه‌هایی هستند که ما خواسته یا ناخودآگاه وقت خود را تلف می‌کنیم. اما جالب اینجاست که ما ترجیح می دهیم کار دیگری را بر هیچ کاری انجام دهیم(منبع).
دلایل اصلی اتلاف وقت
از دلایل اتلاف وقت می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در اینجا یک فرآیند گام به گام برای نحوه مسدود کردن روز شما آمده است:
وظایف خود را مشخص کنید. کارهایی را که باید در هفته انجام دهید فهرست کنید. اگر به لیست کارهایی که انجام می دهید عادت ندارید و به محض رسیدن به وظایف خود رسیدگی می کنید، یک هفته وقت بگذارید تا کارهایی که انجام می دهید را پیگیری کنید. هنگامی که وظایف خود را شناسایی کردید، آنها را بر اساس اهمیت و فوریت اولویت بندی کنید – ماتریس آیزنهاور یک چارچوب عالی برای آن است.
بلوک های کاری خود را ایجاد و زمان بندی کنید. برای هر کار یا گروهی از کارها دوره های خاصی را تعیین کنید و از یک برنامه ریز یا تقویم دیجیتال برای ترسیم نقشه روز خود استفاده کنید. می‌توانید صبح‌ها برای کارهای کاری با اولویت بالا، ظهر برای جلسات و اواخر بعد از ظهر برای کارهای اداری و ایمیل‌ها را مسدود کنید.
برنامه خود را متعادل کنید علاوه بر وظایف مربوط به کار، می توانید کارهای شخصی، استراحت و فعالیت های اوقات فراغت را نیز شامل شود. حتماً برای استراحت و شارژ مجدد استراحت کنید!
به برنامه خود پایبند باشید. برنامه خود را تا جایی که ممکن است به دقت دنبال کنید و فقط بر روی وظیفه ای که به هر بلوک کاری اختصاص داده شده است تمرکز کنید. اگر کاری تمام نشد، به جای تمدید بلوک فعلی، آن را به بلوک آینده منتقل کنید.
روز خود را مرور کنید و تنظیمات را انجام دهید. در پایان هر روز کاری، کارهایی را که به پایان نرسانده اید – و همچنین کارهای جدیدی که وارد شده اند – مرور کنید و بلوک های زمانی خود را برای بقیه هفته مطابق با آن تنظیم کنید(منبع).
قانون 80/20
قانون 80/20 تکنیکی است که توسط اقتصاددان ایتالیایی ویلفردو پارتو ایجاد شده است. این ایده این است که 20٪ از اقدامات مسئول 80٪ از نتایج هستند. هدف تجزیه و تحلیل پارتو این است که به شما کمک کند کارهایی را که در حل مشکلات مؤثرتر هستند اولویت بندی کنید(منبع).
تکنیک مدیریت زمان ماتریس آیزنهاور
ربع 1: انجام دهید
ربع اول، ربع «انجام» است، و این جایی است که هر کار فوری و مهم را انجام می دهید. وقتی کاری را در لیست کارهای خود می بینید که باید اکنون انجام شود، پیامدهای روشنی دارد و بر اهداف بلندمدت شما تأثیر می گذارد، آن را در این ربع قرار دهید.
در مورد اینکه کدام وظایف در این ربع قرار می گیرند، نباید تردیدی وجود داشته باشد، زیرا اینها وظایفی هستند که در جلوی ذهن شما هستند و احتمالاً بیشترین استرس را به شما وارد می کنند.
ربع 2: برنامه ریزی
ربع دوم، ربع «برنامه» است، و این جایی است که شما وظایفی را که فوری نیستند اما همچنان مهم هستند، قرار می دهید. از آنجایی که این وظایف بر اهداف بلندمدت شما تأثیر می گذارد، اما نیازی به انجام فوری ندارند، می توانید این وظایف را برای بعد برنامه ریزی کنید. شما بلافاصله پس از انجام وظایف در ربع اول با این وظایف مقابله خواهید کرد. می توانید از نکات مدیریت زمان مختلف برای انجام وظایف این ربع کمک بگیرید.
ربع 3: وکالت
ربع سه، ربع «نماینده» است، و این جایی است که شما وظایفی را که فوری هستند اما مهم نیستند، قرار می دهید. این وظایف باید اکنون تکمیل شوند، اما بر اهداف بلند مدت شما تأثیری ندارند.
از آنجایی که شما وابستگی شخصی به این وظایف ندارید و احتمالاً برای تکمیل آنها به مجموعه مهارت خاصی نیاز ندارند، می توانید این وظایف را به سایر اعضای تیم خود محول کنید. واگذاری وظایف یکی از کارآمدترین راه‌ها برای مدیریت حجم کاری شما و دادن فرصت به تیم شما برای گسترش مجموعه مهارت‌های خود است.
ربع 4: حذف
هنگامی که فهرست کارهای خود را مرور کردید و وظایفی را به سه ربع اول اضافه کردید، متوجه خواهید شد که تعداد کمی از کارها باقی مانده است. کارهای باقی مانده کارهایی هستند که فوری یا مهم نبودند.
این حواس پرتی های بی اهمیت و غیر فوری به سادگی مانع رسیدن شما به اهدافتان می شوند. این موارد باقیمانده را در لیست کارهای خود در ربع چهارم، که ربع «حذف» است، قرار دهید(منبع).
ایجاد تعادل بین کار، خانواده و تفریح
پس از پایان کار با گوش دادن به رادیو یا پادکست یا خواندن کتاب، آرام شوید.
سعی کنید بعد از کار ورزش کنید تا استرس را از بین ببرید.
سعی کنید قبل از رفتن به محل کار و زمانی که به خانه برگشتید یک تمرین تمرکز حواس را در ماشین خود انجام دهید.
یک تماس تلفنی هندزفری با عزیزانی که در راه خانه هستند برقرار کنید تا به آنها رسیدگی کنید و کار را پشت سر بگذارید.
روتینی را تنظیم کنید مانند تعویض لباس هایتان وقتی به خانه می رسید، چند نفس عمیق بکشید و توجه خود را به زمان حال برگردانید(منبع).
برای اینکه متوجه شوید کدام تکنیک مدیریت زمان برای شما میتواند مفید باشد بهتر است از یک مشاور کمک بگیرید.
https://kanonm.ir/wp-content/uploads/2024/12/چگونه-مهارت-مدیریت-زمان-را-در-خود-تقویت-کنیم؟.jpg183275دکتر دادخواهhttps://kanonm.ir/wp-content/uploads/2019/07/logo-kanonm-horizental-mobile.pngدکتر دادخواه2024-12-25 19:35:412024-12-25 19:35:43چگونه مهارت مدیریت زمان را در خود تقویت کنیم؟
ایجاد مهارت های اجتماعی بخش مهمی از رشد یک نوجوان است. این مهارت‌های اصلی نه تنها به نوجوانان کمک می‌کند تا دوستان، ایجاد و حفظ روابط خود را حفظ کنند، بلکه نقش مهمی در سلامت روانی و عاطفی نوجوانان دارند(منبع).
چرا یادگیری مهارت اجتماعی مهم است؟
مهارت های اجتماعی ابزارهایی هستند که کودکان برای برقراری ارتباط با دیگران، حل مشکلات و ایجاد روابط استفاده می کنند. مهارت هایی مانند به اشتراک گذاشتن، نوبت گرفتن، درک احساسات و برقراری ارتباط به کودکان کمک می کند تا تعامل مثبتی با خانواده، دوستان و همکلاسی ها داشته باشند.
با پرورش این مهارت‌ها، به فرزندتان کمک می‌کنید تا پایه‌ای برای ارتباطات مطمئن، رشد عاطفی و احساس تعلق ایجاد کند که همه برای گذر از دوران کودکی و ایجاد ارتباطات معنادار ضروری هستند(منبع).
مهارت‌های اجتماعی شامل همه چیز از درک و احترام به احساسات همسالان گرفته تا ابراز احساسات، حل و فصل مسالمت‌آمیز تعارضات و همکاری در یک تیم است. این مهارت‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند، زیرا نوجوانان در دوران نوجوانی گذر می‌کنند و با موقعیت‌های چالش برانگیز کنار می‌آیند.
توانایی برقراری ارتباط با همسالان و ایجاد روابط معنادار می تواند احساس انزوا را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. بنابراین در کنار توسعه و بهبود مهارت‌های اجتماعی، پرداختن به چالش‌های عاطفی که ممکن است جوانان با آن مواجه شوند، مانند مقابله با تنهایی نوجوانان، به همان اندازه مهم است(منبع).
رواندرمانی
با استفاده از این پنج استراتژی قدرتمند:
درمانی مهارت‌های اجتماعی – رفتارهای هیجانی،
داستان‌گویی اجتماعی،
بازی گفتگو،
بازی ساختن
ایفای نقش
کودک شما میتواند تعاملات اجتماعی را بهبود بخشد. این روش ها به کودکان کمک می کند حالات چهره را درک کنند و در محیطی شاد ارتباط موثر برقرار کنند.
درمانگران دریافته‌اند که این فعالیت‌های تعاملی رفتارهای اجتماعی بهتر و روابط قوی‌تر با همسالان را تقویت می‌کنند. این برنامه ها به ویژه برای کودکان اوتیستیک و دانش آموزان دبستانی مفید است و به آنها در موقعیت های چالش برانگیز و برخوردهای اجتماعی روزمره کمک می کند(منبع).
روانکاوی
توسعه مهارت های اجتماعی خوب یک فرآیند مادام العمر است که می تواند کیفیت زندگی، روابط و آینده شغلی فرد را افزایش دهد. با درک اهمیت این مهارت‌ها و تلاش فعالانه برای بهبود آنها از طریق راهبردهایی مانند گوش دادن فعال، درک نشانه‌های غیرکلامی، و مشارکت در همدلی، افراد میتوانند به طور موثر در دنیای اجتماعی حرکت کنند و ارتباطات معناداری ایجاد کنند(منبع).
نقشه مغزی و تشخیص
الکتروانسفالوگرافی کمی یا نقشه مغزی (QEEG) در حال تبدیل شدن به یک روش رایج برای تشخیص اختلالات عصبی است و با پیروی از توصیه های آکادمی نورولوژی آمریکا (AAN) و انجمن نوروفیزیولوژی بالینی آمریکا (ACNS)، می توان از آن به عنوان یک روش مکمل در تشخیص استفاده کرد. صرع، بیماری های عروقی، زوال عقل و آنسفالوپاتی. با این حال،
مطالعات کمی اهمیت QEEG را در تشخیص اختلالات روانی و تغییراتی که در نتیجه درمان اتفاق می‌افتد را تایید می‌کنند
بنابراین نیاز به تحلیل هایی در این زمینه وجود دارد. هدف از این مطالعه تجزیه و تحلیل سودمندی QEEG در تشخیص افراد مبتلا به اختلالات اضطراب فراگیر است(منبع).
نوروفیدبک
نوروفیدبک برای درمان اختلالات روانشناختی و علائم فیزیولوژیکی و عصبی همراه آنها ایمن و موثر است. علاوه بر این، هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان بی خطر است.
این پروتکل ها شامل تحریک خارجی یا دارو نمی شوند. در عوض، نوروفیدبک صرفاً وسیله‌ای برای اندازه‌گیری و نمایش فعالیت امواج مغزی بیمار است تا مراجع بتواند تغییرات دلخواه سالم را ایجاد کند(منبع).
یکی از جنبه های کلیدی آموزش نوروفیدبک، توانایی آن در درگیر شدن و اصلاح کنترل هیجانی است. این به ویژه برای افراد جوان مفید است و به آنها کمک می کند تا در مناظر پیچیده اجتماعی زندگی خود حرکت کنند. تنظیم عاطفی پیشرفته به تعاملات اجتماعی بهتر، تقویت روابط مثبت و احساس سالم از خود کمک می کند(منبع).
تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال (tDCS) ممکن است یک روش درمانی امیدوارکننده برای تقویت ایمن درمان هایی باشد که شناخت اجتماعی و مهارت های اجتماعی را هدف قرار می دهند(منبع).
tDCSیک روش تحریک عصبی غیر تهاجمی است که در آن یک جریان الکتریکی با شدت کم از طریق دو الکترود از مغز عبور می کند و باعث تغییر در تحریک پذیری قشر مغز می شود. تأثیر آن بر اختلالات روانپزشکی نتیجه القای پلاستیسیته سیناپسی است که در طی جلسات و بعد از آن رخ می دهد و نوروپلاستیسیته ناکارآمد این اختلالات را تنظیم می کند(منبع).
اختلال های روانشناختی که باعث کاهش مهارت های اجتماعی می شود:
اختلال در مهارت های اجتماعی و فقدان احساسات را می توان با شرایط مختلف از جمله اوتیسم، اسکیزوفرنی و شرایطی که باعث زوال عقل می شود مشاهده کرد. این علائم اغلب با علائم عاطفی دیگر همراه است. هر زمان که این علائم یا سایر علائم نگران کننده را تجربه کردید، از روانشناس مشورت بگیرید(منبع).
اختلال اضطراب اجتماعی یک بیماری شایع سلامت روان است که می تواند هر فردی را تحت تاثیر قرار دهد. اکثر افرادی که اختلال اضطراب اجتماعی دارند قبل از 20 سالگی علائم را تجربه می کنند. افرادی که زن در بدو تولد (AFAB) تعیین می‌شوند، نسبت به افرادی که در بدو تولد مرد هستند (AMAB) میزان اضطراب اجتماعی بالاتری را تجربه می‌کنند.
اختلال اضطراب اجتماعی غیر معمول نیست. تقریباً 5 تا 10 درصد از مردم در سراسر جهان به اختلال اضطراب اجتماعی مبتلا هستند. این سومین اختلال شایع سلامت روان پس از اختلال مصرف مواد و افسردگی است(منبع).
نشانه پایین بودن مهارت اجتماعی در نوجوانان
همه نوجوانان گاهی اوقات با مهارت های اجتماعی دست و پنجه نرم می کنند همه بزرگسالان نیز!
اما مهم است که علائمی را بشناسید که نشان می دهد نوجوان شما با موانعی بزرگتر از حد انتظار روبرو می شود.
نوجوان شما ممکن است به طور مداوم از تماس چشمی اجتناب کند یا در درک نشانه های غیرکلامی مشکل داشته باشد. این را می توان با اضطراب اجتماعی و عصبی بودن جفت کرد. وقتی صحبت می کنند به آنها گوش دهید. آیا آنها در شروع یا ادامه مکالمات مشکل دارند؟ آیا اغلب از لحن نامناسبی استفاده می کنند؟
نشانه های دیگر عبارتند از انزوای اجتماعی، مانند اجتناب از گذراندن وقت با همسالان خود یا ایجاد روابط دوستانه نزدیک. هنگام تعامل با دیگران به آنها توجه کنید. اگر نوجوان شما نامنظم رفتار کند، این اغلب نشانه ای است که او مطمئن نیست چگونه رفتار کند(منبع).
https://kanonm.ir/wp-content/uploads/2024/12/معجزه-در-بهبود-مهارت-اجتماعی-در-نوجوانان-بدون-دارو.jpg16452559دکتر دادخواهhttps://kanonm.ir/wp-content/uploads/2019/07/logo-kanonm-horizental-mobile.pngدکتر دادخواه2024-12-21 18:41:202024-12-21 18:41:23معجزه در بهبود مهارت اجتماعی در نوجوانان بدون دارو
چیکار کنم که بتوانم با وجود بی حالی، حرکت کنم. چگونه با وجود سردرگمی راه خود را پیدا کنم؟ چگونه زندگی خود را در مسیر اهداف و برنامه ها قرار دهم؟
برنامه ریزی چیست؟
نمیدونم چیکار کنم و چه اهداف و برنامه هایی داشته باشم.
برنامه ریزی یک مهارت شناختی اساسی است که بخشی از عملکردهای اجرایی ما را تشکیل می دهد. برنامه ریزی را می توان به عنوان توانایی «فکر کردن درباره آینده» یا پیش بینی ذهنی راه درست برای انجام یک کار یا رسیدن به یک هدف خاص تعریف کرد.
برنامه ریزی فرآیند ذهنی است که به ما امکان می دهد اقدامات لازم را برای رسیدن به هدف انتخاب کنیم، ترتیب درستی را تعیین کنیم، هر کار را به منابع شناختی مناسب محول کنیم و برنامه عملی را تنظیم کنیم.
با وجود اینکه همه افراد توانایی برنامه ریزی را دارند، برخی افراد آن را به روشی متفاوت انجام می دهند. این عملکرد اجرایی به عناصری مانند پلاستیسیته مغز یا نوروپلاستیسیته، میلینیزاسیون، ایجاد مسیرهای جدید یا ارتباطات سیناپسی و غیره بستگی دارد. برای برنامه ریزی کارآمد، به اطلاعات لازم نیاز دارید، اما همچنین باید بتوانید از نظر ذهنی سنتز مناسبی از همه موارد ایجاد کنید.
زوال یا تغییر در توانایی برنامه ریزی برخی از کارها را دشوارتر می کند، برای مثال، سازماندهی یک رویداد یا فعالیت، خرید، پیروی از دستورالعمل ها، تکمیل یک کار، بستن کوله پشتی برای مدرسه و غیره.
خبر خوب این است که فرآیندهای ذهنی مورد استفاده در برنامه ریزی (ایجاد اهداف، برنامه ریزی و …) با تحریک شناختی و سبک زندگی سالم قابل آموزش و بهبود هستند. تمرینات شناختی میتواند با ارائه محرک های شناختی برای این مهارت مفید باشد(منبع).
هیچ هدفی ندارم چیکار کنم
می تواند ناشی از عدم آشنایی با برنامه ریزی و یا افسردگی شدید باشد. علائم افسردگی:
کم خلقی مداوم یا غمگینی
احساس ناامیدی و درماندگی
داشتن عزت نفس پایین
احساس گریه کردن
احساس گناه
احساس تحریک پذیری و عدم تحمل دیگران
نداشتن انگیزه یا علاقه به چیزها
تصمیم گیری برای آنها دشوار است
هیچ لذتی از زندگی نگرفتن
احساس اضطراب یا نگرانی
داشتن افکار خودکشی یا افکار آسیب رساندن به خود(منبع)
چیکار کنم با زندگیم
موفقیت و لذت بردن از زندگی نیازمند برنامه ریزی و درسمان اختلالات روان و شخصیت شناسی است.
برنامه ریزی زندگی فرآیندی است برای ایجاد یک راهنمای کلی از هدف زندگی شما، آنچه را که امیدوارید به آن دست یابید، و چگونه برای رسیدن به آن اهداف تلاش کنید. برنامه ریزی زندگی به حفظ اولویت های شما کمک می کند و به عنوان انگیزه عمل می کند(منبع).
اختلالات سلامت روان، مانند افسردگی یا اضطراب، بر نحوه تفکر، احساس و رفتار ما تأثیر می گذارد. بیش از 200 نوع بیماری روانی وجود دارد. علائم اختلالات سلامت روان معمولاً با درمان بهبود می یابند که ممکن است شامل دارو درمانی، روان درمانی، درمان های جایگزین یا درمان تحریک مغز باشد(منبع).
ویژگی‌های شخصیتی واقعاً افراد را به روش‌های معنی‌داری متمایز می‌کند، باید به تفاوت‌های دیگر بین افراد نیز مرتبط باشد از جمله اینکه چگونه آنها در زندگی، چه خوب یا بد، چگونه عمل می‌کنند. و این دقیقاً همان چیزی است که دانشمندانی که شخصیت را مطالعه می کنند دریافتند(منبع).
https://kanonm.ir/wp-content/uploads/2024/11/نداشتن-هدف.jpg300248دکتر دادخواهhttps://kanonm.ir/wp-content/uploads/2019/07/logo-kanonm-horizental-mobile.pngدکتر دادخواه2024-11-10 20:56:522024-11-10 20:56:55نداشتن هدف در زندگی
” همیشه خسته و بی رمق در اتاقم بودم؛ احساس می کردم انرژی لازم حتی برای کارهای روزمره یا رسیدگی به ظاهرم را ندارم.
تقریبا بی تفاوت به همه چیز، کم تحمل و گریزان از جمع و ساکت تر از همه موجودات عالم به زندگی نباتی ام ادامه می دادم.
از این شرایط راضی نبودم اما در خود توان تغییر آن را نمی دیدیم.
گاهی حتی به صدای قهقه های دیگران با حسرت گوش فرا می دادم.
همه چیز برایم بی معنا بود.
من به سنگینی پاره سنگی بزرگ بر زمین جا خوش کرده بودم و اراده حرکت به سمت جمع یا پایکوبی در یک جشن را نداشتم. ”
جملاتی که خواندید شرح حال روحی از زبان یک فرد افسرده بود.
همه ما با با احساسات منفی کم حوصلگی و غمگینی دست و پنجه نرم کرده ایم.
در حقیقت بعد از یک تجربه تلخ مانند شکست عشقی یا اخراج شدن از محل کار و حتی از دست دادن حیوان خانگی مان، غم و افسردگی ناشی از این فقدان طبیعی است.
در چنین مواقعی معمولا با گذشت زمان و سپری کردن دوره سوگ و یا با کمک روش های خود یاری مانند درد و دل کردن با دوستان و مسافرت، حال و هوای ابری دل مان رو به بهبود می رود.
اما برای عده ای نیز افسردگی بدون هیچ دلیل منطقی، طولانی مدت و با نشانه های شدید تر تجربه می شود که در این حالت افسردگی غیر طبیعی و به عنوان یک اختلال روحی در نظر گرفته می شود و نیازمند کمک های تخصصی روانشناسان است.
انواع افسردگی و نشانه های درمان افسردگی
افسردگی که به دلیل شیوع بالای آن به آن سرماخوردگی روانی نیز گفته می شود دارای نشانه هایی به شرح زیر می باشد:
ü احساسات منفی: غم، ناامیدی، کم حوصلگی، احساس تهی بودن و دلتنگی مداوم.
ü لذت نبردن از زندگی: بی تفاوتی نسبت به فعالیت های لذت بخش؛ روابط جنسی و حتی نسبت به محبوب.
ü تغییرات جسمانی : از دست دادن اشتها و بی خوابی و یا برعکس؛ پرخوابی و میل زیاد به غذا خوردن.
ü بی انگیزگی: نداشتن انگیزه جهت انجام کارهای مهم، اهداف و رسیدگی به ظاهر خود و در نتیجه میل به تنهایی و انزوا.
ü افکار منفی: منفی نگری نسبت به خود، دیگران و آینده، احساس گناه، و گاه نیز افکار خودکشی.
افسردگی انواع متفاوتی دارد که شامل موارد زیر می شود:
افسردگی اساسی( کوتاه اما شدید ) در این حالت نشانه های افسردگی معمولا حدود دو هفته به طول می انجامد اما با شدت زیاد.
افسردگی مداوم ( خلق افسرده؛ طولانی اما خفیف تر ): فرد نشانه های افسردگی را حدااقل به مدت دو سال اما به فرم خفیف تر آن تجربه می کند.
افسردگی فصلی ( تنها در فصل پاییز و زمستان ) : حال و هوای روحی سرد که با سرمای هوا تشدید می شود، میل زیاد به خواب، کم تحرکی، پرخوری و کم حوصلگی از ویژگی های افسردگی در ماه های سرد سال است.
افسردگی پس از زایمان: تجربه نشانه های افسردگی بعد از زایمان که بیشتر به دلیل تغییرات هورمونی در بدن مادر رخ می دهد.
روش های درمان افسردگی
اگرچه به دلیل ویژگی ذاتی افسردگی یعنی نا امیدی، در روزهایی که آسمان دل مان ابری است، احساس می کنیم برگشتن به روزهای خوش گذشته تقریبا غیرممکن است.
با این وجود افسردگی حتی از نوع شدید و مزمن آن نیز قابل درمان است.
روش های درمانی مختلفی برای افسردگی وجود دارد که متناسب با شخصیت فرد، شدت و نوع افسردگی در مرکز روانشناسی مشاورانه ارائه می شود.
از جمله روش های درمانی افسردگی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
شناخت درمانی
فرد افسرده معمولا تعبیر نومیدانه و بدبینانه ای نسبت به آینده و حل مسائل خود دارد و متوجه تاثیر نوع تفکرش بر احساسات منفی یا رفتارهای مخرب خود نیست.
در این روش درمان گر به بیمار کمک می کند از افکار مخرب و افسرده ساز خود آگاهی یابد و در نهایت باز سازی شناختی صورت گیرد.
رفتار درمانی
طبق رویکرد رفتار درمانی در درمان افسردگی تغییر دادن رفتارهای افسرده ساز خود به مرور باعث تغییر سبک شناختی فرد می شود.
روانشناسانی که از رویکرد رفتار درمانی در درمان افسردگی استفاده می کنند تاکید ویژه ای به فعال نمودن و بهبود بخشیدن به ارتباطات فرد دارند.
دارو درمانی
معمولا تجویز دارو زیر نظر روان پزشک و در انواع شدید تر افسردگی صورت می گیرد.
تحقیقات مختلف نشان داده اند که داروهای ضد افسردگی به ویژه اگر با سایر مداخله های روانشناختی همراه گردد اثربخش تر خواهد بود.
نکته مهم در دارو درمانی این است که دارو به عنوان یک روش موقتی و تحت نظارت روان پزشک صورت می گیرد بنابراین از تجویز یا مصرف خودسرانه دارو باید خود داری شود.
راه کارهای مقابله ای در مواجهه با افسردگی
روش های خود یاری تکنیک های ساده اما اثرگذاری هستند که می تواند تا حد زیادی از میزان احساس منفی و افسردگی تان کم کند.
از جمله روش های مقابله ای جهت مقابله با افسردگی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
ü ارتباطات خود را گسترده تر و قوی تر کنید حتی به اجبار!: ما معمولا در روزهای بی حوصلگی و افسردگی دل و دماغ ارتباط با دوستان و حتی خانواده خود را نداریم و به غار تنهایی خود پناه می بریم.
اما دقیقا در چنین شرایطی که حتی حوصله خودتان را هم ندارید، ارتباط با دیگران ( صحبت کردن با یک دوست، رفتن به یک مکان جمعی مانند باشگاه ورزشی یا یک همایش، تئاتر و…) کمک کننده است.
ü در زمان حال زندگی کنید: افسردگی معلول زیستن در گذشته است. سعی کنید در لحظه حال زندگی کنید. از گوش دادن به یک موسیقی شاد قدم زدن و تماشای طبیعت اطراف یا بازی بچه ها لذت ببرید.
ü یک لیست از کارهای مورد علاقه تان را تهیه کنید: هنگام تهیه لیست مورد نظرتان از کمال گرایی بپرهیزید و حتی کارهای کوچک لذت بخش از جمله یک خرید کوچک را به آن اضافه کنید.
ü نوشتن افکار: تحقیقات مختلف نشان داده است که نوشتن افکار منفی تا حد زیادی در تخلیه هیجانی و آرامش فکری افراد تاثیر گذار است.
ü پذیرش: گاهی پذیرش زندگی همان گونه که هست به شما در کسب آرامش بیشتر کمک می کند.
البته پذیرش به معنای مثبت نگری و یا ندیدن نکات منفی اتفاقات اخیر نیست.
پذیرفتن احساس کم حوصلگی یا غمگینی تان نیز در درک و شفقت بیشتر به خودتان کمک کننده است.
منابع:
افسردگی و عوامل آن، دکتر سید مهدی حسینی، دکتر علی مهدی زاده اشرفی، ۱۳۸۹٫
افسردگی در جامعه اکنون از حدود پنج درصد به یازده درصد افزایش یافته است.
اگر ما اقدامات لازم را انجام ندهیم، در سال های آینده شاهد افزایش خودکشی خواهیم بود.
درصد زیادی از جمعیت در کشور دارای یک سندرم روانشناختی هستند و نود تا نود و پنج درصد علل خودکشی مشکلات روانی است.
مسائل اجتماعی می تواند سبب مشکلات روحی در افراد شود و بر نیاز به یک محیط اجتماعی با امید، سرزندگی و تنوع برای کاهش میزان خودکشی تأکید کرد.
در همه جوامع عوامل خودکشی وجود دارد و نود تا نود و پنج درصد علت خودکشی یک مشکل روانشناختی است و شایعترین علت افسردگی عوامل روانشناختی است.
احساس بی نظمی و ناامیدی در فرد
دکتر نوربلا اختلالات شخصیتی و اسکیزوفرنی را در میان دیگر موارد خودکشی بیان کرد و گفت که یکی از عوامل مهم دیگر، خودکشی، احساس بی نظمی و ناامیدی در فرد است.
در حال حاضر بیست و سه و چهل و چهار درصد جمعیت این کشور دارای یک سندرم روانشناسی هستند و افزودند که افراد پانزده تا بیست و چهار ساله ها و حتی کسانی که بیش از شصت و پنج سال دارند بیشتر به خودکشی فکر می کنند، در برخی موارد به دلیل تنهایی و افراد بیکار در فکر از خودکشی هستند.
به پزشک برای سایر بیماری ها رایج است، اما با اشاره به بیماران مبتلا به اختلالات روانی که به پزشک مربوط می شود، مربوط به یکسان است.
این باعث نمی شود که بیمار دچار یک پزشک شود و در نهایت منجر به خودکشی شود.
وی تاکید کرد که مسائل اجتماعی می تواند علت مشکلات روانی در افراد باشد، تاکید بر نیاز به یک محیط اجتماعی با امید، سرزندگی و تنوع برای کاهش میزان خودکشی مهم است.
بازتاب خودکشی در رسانه ها به عنوان یک نگرانی برای حل آسیب است ، مشکل اصلی ما این است که دلایل و امکان دسترسی به شرایط زندگی سخت و شدید را نمی دانیم.
افزایش فقر شهری و احتمال خودکشی
افزایش فقر شهری و افزایش نفوذ فقرا در دهه های اخیر در کشور افزایش یافته است، اجاره در ایران موجب شده است که شرایط جامعه بسیار دوقطبی باشد و اقلیت غنی افسانه ای و اکثریت محروم از تسهیلات در تجزیه و تحلیل آسیب شناسی به خودکشی فکر کنند و باید از حاشیه نشینی و سکونت غیر رسمی تحلیلی انجام شود.
این آسیب اجتماعی در این موارد رایج است، در حالی که اضطراب، استرس و ناراحتی در جامعه رو به وخامت می رود و خودکشی از این مسائل خارج می شود.
انتشار این خبرها باید همه مسائل را در نظر بگیرد و سلامت روان مردم را در نظر بگیرد، با اشاره به انتشار گسترده ای از خودکشی اخیر در رسانه ها.
اخبار خودکشی هرگز نباید با یک تیتر بزرگ منتشر شود و عکس از صحنه خودکشی در رسانه ها نباید منتشر شود، به خصوص اگر خودکشی مربوط به افراد مشهور باشد، و افزود که باید در یک اپیدمی ایدئولوژی خودکشی را رسانه ای نکرد.
خودکشی یکی از مهمترین مسائل اجتماعی است، خودکشی علل مختلفی دارد و نمی توان گفت که تنها افسردگی به آن منجر شده است، زیرا مسائل پیچیده مانند فقر، استرس اجتماعی، استرس و اضطراب همچنین می تواند عوامل افسردگی منجر به خودکشی شود.
خودکشی همیشه نتیجه نهایی افسردگی نیست.
با این حال، افسردگی درمان نشده می تواند احتمال افکار و اقدامات خودکشی را افزایش دهد.
وقتی فردی افسردگی شدید را تجربه می کند، به احتمال زیاد به افکار او آسیب می رساند زیرا او انرژی لازم برای انجام این کار ندارد.
این اتفاق می افتد زمانی که افسردگی افزایش می یابد، سطح انرژی افزایش می یابد، و برنامه های خودکشی و اقدامات واقعی بوجود می آیند.
طبق گفته کلینیک مایو، آگاهی از عوامل خطر برای حمایت از یک فرد افسرده که ممکن است خودکشی کند، ضروری است.
برای درک رابطه بین افسردگی و خودکشی، معیارهای متعددی از قبیل علائم افسردگی، رفتارهای خودکشی، حمایت و پیشگیری وجود دارد.
آمار مربوط به افسردگی و احتمال خودکشی
براساس اطلاعات گزارش شده توسط انجمن آمریکایی مطالعات خودکشی در مورد میزان خودکشی در سال ۲۰۰۶، خودکشی علت یازده درصد مرگ در ایالات متحده است و به طور متوسط هر پانزده دقیقه یک نفر خودکشی دارد.
اکثر افراد قبل از اینکه کاملا خودکشی کنند، بین هشت تا بیست و پنج بار خودکشی می کنند.
بیشتر تلاش های خودکشی با علائم افسردگی شدید و اضطراب همراه است.
آنها فقط تلاش برای جلب توجه نیست، بلکه یک تمایل واقعی برای ادامه زندگی در این دنیا می باشد.
علائم افسردگی
افسردگی می تواند بر هر فرد متفاوت باشد و زمانی که تشخیص داده می شود ممکن است خفیف، متوسط یا شدید باشد.
اگر افسردگی مهم است، دو هفته یا بیشتر طول می کشد و از نظر مشاورانه می تواند شامل هر یک از نشانه های زیر باشد:
احساس غم و اندوه ثابت،
از دست دادن علاقه به فعالیت های روزانه،
اختلالات خواب،
تغییر در اشتها،
تحریک آسان و افزایش خشم،
بی حوصلگی،
کاهش سرعت فکر و جنبش،
از دست دادن انرژی و خستگی بیش از حد،
بی ارزش بودن،
سرزنش،
انزوا و خروج از دیگران،
بی توجهی به ظاهر،
تمرکز و تصمیم گیری،
گریه های دوره،
درد فیزیکی و افکار مکرر
علائم رفتار خودکشی
هنگامی که یک فرد به طور جدی در مورد تمایل به آسیب رساندن خود صحبت می کند، این نشانه قطعی رفتارهای خودکشی است.
اگر چه بیشتر علائم کمتر قابل مشاهده است، اما اگر شخصی قبل از کشتن خود قصد خود را بیان کند، عجیب نیست یا غیر معمول است.
شاخص خطرناک خودکشی بالقوه این است که فردی که قبلا خودکشی کرده است، از علائم افسردگی، افسردگی، مصرف مواد مخدر یا الکل برخوردار است، قبلا مورد آزار و اذیت قرار گرفته است یا به طور جدی بیمار است.
علاوه بر عوامل خطر بالا، رفتارهای خودکشی شامل موارد زیر می شود
هنگامی که یک فرد مواد را مانند سلاح یا قرص های زیادی تولید می کند، او شخصیت ارزشمندی خود را به دیگران به ارمغان می آورد، زندگی روزمره خود را تغییر می دهد، رفتارهای پرخطر خود را می کند، و از مردم می خواهد.
چگونه از بروز خودکشی جلوگیری کنیم؟
درک خطرات و علائم افسردگی و خودکشی می تواند در فردی که به کمک و زنده ماندن کمک می کند، تغییر ایجاد کند.
راه هایی برای کمک به افرادی که افسرده هستند و خواستار مرگ هستند وجود دارد.
از یکی از عزیزان و یا یک دوست بخواهید یک فرد افسرده را فرصتی برای به اشتراک گذاشتن آنچه که با او داشته است، به اشتراک بگذارد.
اگر یک نفر در مورد این صحبت کند، صحبت کردن با یک پرسش مستقل می تواند شما را بیشتر حس کند.
پیشنهاد شخصی به یک اتاق اورژانس، مشاور، روانشناس یا دکتر، یکی دیگر از انواع حمایت فعال است که به کاهش احتمال وقوع خودکشی کمک می کند.
اگر کسی نمی خواهد در مورد آن صحبت کند، اما نشانه ها نشان می دهد که خطر ابتلا به خودکشی وجود دارد، تنها یک فرد را ترک نکنید و با کمک خدمات اورژانسی تماس بگیرید.
این به شخص اجازه می دهد که یک ارزیابی مناسب از خطر برای درمان بیشتر داشته باشد.
پیشگیری از خودکشی مرتبط با افسردگی
برای جلوگیری از خودکشی، مهم است که وجود افسردگی را تایید کرده و آن را بپذیرید.
روان درمانی و دارو برای افسردگی گامی اساسی برای جلوگیری از خودکشی هستند.
گسترش یک شبکه اجتماعی امن مانند دوستان نزدیک و خانواده ای که دوست دارند با فردی صحبت کنند، زمانی که افکار خودکشی در حال وقوع است.
افکار خودکشی یا حتی تلاش برای خودکشی صرفا یک اختلال روانپزشکی نیست، اما احتمال افکار خودکشی و تلاش برای خودکشی در افرادی که دارای اختلالات جسمی و روحی هستند بیشتر از دیگران است.
در میان اختلالات روانپزشکی با افکار خودکشی و خودکشی بالا، افسردگی، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی، اختلال استرس پس از سانحه و سوء مصرف الکل ذکر شده است.
با این حال، بسیاری از افراد خودکشی کننده از اختلالات افسردگی رنج نمی برند.
بسیاری از این افراد در حال تجربه یک بحران روانشناختی به نام اختلال سازگاری هستند.
اختلال معکوس به معنی علائم بیماری روانی در افرادی است که دارای استرس خاص یا وضعیت خاصی در زندگی هستند.
به طور کلی احتمال ارتکاب به خودکشی در افراد تک، بیکار یا فقدان مهارت های اجتماعی، افراد دارای معلولیت های مزمن و جسمی، افرادی که از الکل یا مواد مخدر استفاده می کنند، افرادی که در معرض خطر جدی زندگی هستند و قربانیان سوء استفاده جسمی، جنسی و احساسی بیشتر است.
حدود نیمی یا دو سوم از افرادی که تلاش خودکشی جدی دارند این ایده را با دیگران به اشتراک می گذارند.
البته، هرکسی که قصد خودکشی را ندارد، در مورد آن صحبت نمی کند و هرکس در مورد انجام خودکشی صحبت می کند لزوما خودکشی نمی کند، بلکه باید در مورد موارد خودکشی جدی گرفته شود.
تاریخ خودکشی در اعضای نزدیک خانواده، تاریخ خودکشی در نزدیکان یا همکاران، خودکشی (مانند طناب یا تفنگ)، خروج از خانواده و دوستان و تغییر رفتار باید جدی گرفته شود.
نشانه های خودکشی
وجود بعضی از ویژگی های رفتاری در افراد، ممکن است برای تلاش های خودکشی جدی باشد.
مهمترین آنها افسردگی شدید، تغییرات خلقی، اضطراب، بی حوصلگی و خشم است که در فرد وجود ندارد.
شروع مصرف الکل یا افزایش مصرف
رفتارهای خطرناک مانند رانندگی با سرعت بالا
نادیده گرفتن ظاهر
صحبت کردن با دوستان و خانواده و گفتن خداحافظی به آنها
جستجو برای روش های قطعی برای کشتن یا انجام خودکشی.
حدود ده درصد از افرادی که رفتارهای خودکشی دارند، از جمله افرادی اند ه بیش از حد در پی خودکشی هستند.
این رفتارها، اگرچه توسط دیگران به طور جدی مورد توجه جدی قرار نگرفته، نشانه ای از افسردگی شدید روان و یک نوع گریه برای کمک است.
افکار خودکشی باید در همه افراد افسرده به طور جدی مورد توجه قرار گیرد.
ابتدا ممکن است از داروهای ضد افسردگی یا سایر درمان های پزشکی مانند مصرف داروهای قلب و یا درمان های پزشکی استفاده کنید.
همچنین فردی که به طور ناگهانی و به طور غیر منتظره آرام شود و دیگر از وضعیت خویش شکایت نداشته باشد ممکن است در شرایط خطرناک برای خودکشی باشد.
هیچکدام از داروهای ضد افسردگی به طور مستقیم با عقاید خودکشی مواجه نمی شوند.
در ضمن، بیمار به شدت افسرده ممکن است توانایی جسمی و روحی خودکشی را نداشته باشد، اما با شروع درمان، در حالی که بهبود کمی در انرژی و فیزیکی او دارد، او هنوز افسرده است و افکار خودکشی دارد.
این دوره می تواند به عنوان یک دوره بحرانی در طول درمان افسردگی در نظر گرفته شود.
