اضطراب و احساس بی قراری و ناخوشی

اضطراب و احساس بی قراری و ناخوشی

اضطراب و بی قراری از جمله واکنش های رایج سطح روان به استرس های محیطی می باشد، داشتن اضطراب در برخی از موقعیت ها مثلا زمانی که می خواهید به مصاحبه شغلی بروید و یا تصمیم مهمی مانند ازدواج دارید تا حدی طبیعی می باشد.

در صورتی که علائم و نشانه های اضطراب به قدری زیاد شود که فرد نتواند عملکرد عادی خوبی داشته باشد و کارهایش دچار اختلال شود، در این صورت به یک اختلال تبدیل می شود و باید اضطراب او مورد ارزیابی و درمان قرار گیرد، در صورتی که علائم و نشانه های اضطراب به مدت طولانی باشد و مورد درمان قرار نگیرند در این حالت مشکلات زیادی مانند اختلالات روان تنی و سایر اختلالات روانی مانند افسردگی در فرد به وجود می آید.

برای این که در مورد علل، علائم و روش های درمان اضطراب اطلاعاتی را کسب کنید باید این مطلب را تا انتها مورد مطالعه قرار دهید.

انواع اضطراب و احساس بی قراری و اختلالات اضطرابی

اضطراب، احساس تنشی می باشد که به خاطر فشارهای درون روانی و یا محیطی به وجود می آید این احساس یکی از ناخوشایند ترین هیجانات بشری می باشد که باعث به وجود آمدن اختلالات متعددی می شود، در برخی مواقع  اضطراب شدید در غالب حملات عصبی نشان داده می شود که به آن حملات پانیک می گویند.

از جمله موارد دیگر اختلالات اضطرابی می توان به انواع فوبیا، اضطراب جدایی، اضطراب بیماری، اختلال استرس پس از سانحه و اختلال اضطراب فراگیر اشاره کرد.

اختلال اضطراب فراگیر چیست و چه علائمی دارد؟

اختلال اضطراب فراگیر نگرانی و اضطراب مفرط و غیر قابل کنترل در مورد موقعیت های مختلف می باشد، افرادی که به اختلال اضطراب فراگیر مبتلا می شوند معمولا در حوزه های مختلف احساس نگرانی می کنند و زمانی که از آن ها می پرسید در مورد چه چیزی نگران می باشید می گویند در مورد همه چیز نگرانیم! اختلال اضطراب فراگیر دارای علائم و نشانه هایی می باشد که در زیر نمونه هایی از آن را بیان می کنیم:

  • لرزش
  • تپش قلب
  • بالا رفتن فشار خون
  • تعریق
  • سرگیجه و تهوع
  • لرز یا گر گرفتگی
  • سردرد و درد های عضلانی
  • احساس ضعف و خستگی

باید این نکته را در نظر بگیرید که برای تشخیص اختلال حتما باید به یک روانشناس بالینی مراجعه نمایید، روانشناس با انجام مصاحبه دقیق و ارزیابی کردن عوامل مختلف تشخیص نهایی را انجام می دهد و نوع اختلال را به درستی مشخص می کند.

علائم نشان دهنده اضطراب و بی قراری

همه افراد در شرایط و موقعیت های پر فشار و استرس زا اضطراب و بی قراری را تجربه می کنند در برخی موارد این مسئله به یک وضعیت مزمن تبدیل می شود و باعث تضعیف شدن سلامت روان فرد می گردد، در ادامه این مقاله علائمی که نشان دهنده اضطراب و بی قراری مفرط می باشد را بیان نموده ایم.

  1. نگرانی دائمی

یکی از علائم و نشانه های بارز دچار شدن به اختلالات اضطرابی تجربه نگرانی بیش از حد می باشد ، افرادی که به این اختلال دچار می شوند معمولا در پاسخ به وقایه روزمره و معمولی نگرانی های مفرطی را از خودشان نشان می دهند ذهن آن ها در مورد موضوعات مختلف درگیر است و ذهنشان معطوف به آینده می باشد، این افراد معمولا خطرهای دنیای اطرافشان را از قبل برآورد می کنند و همین مسئله باعث می شود تا بر روی احساسات و رفتارهای آن ها اثر بگذارد.

  1. فعال شدن سیستم جنگ و گریز

زمانی که در حالت اضطراب قرار می گیرید در حقیقت مغز شما یک خطر قریب الوقوع را پیش بینی می کند و همین مسئله باعث می شود تا در بدن شما واکنشی به عنوان جنگ و گریز اتفاق افتد، در این حالت بیشتر خون بدن به سمت اندام های انتهایی حرکت می کند و در این حالت شما نیروی بیشتری برای جنگیدن و فرار کردن یا عامل تهدید کننده خواهید داشت، همین عوامل باعث می شود تا علائمی مانند تعریق کف دست، لرزش، احساس سوزش در معده و بالا رفتن ضربان قلب را تجربه کنید.

  1. بی قراری ذهنی و بی قراری حرکتی

احساس بی قراری معمولا در میان متخصصان سلامت روان معمولا به دو صورت مشخص شده است که به عنوان بی قراری ذهنی و بی قراری حرکتی تعریف می شود، در بی قراری ذهنی فرد دچار تشویش شده است و افکار مزاحم و نگران کننده از ذهن او رد می شوند و در بی قراری حرکتی فرد از نظر جسمانی نمی تواند آرامش خود را حفظ کند و به همین دلیل تمایل دارد با استفاده از فعالیت هایی مانند راه رفتن، مالیدن دست ها به یکدیگر، تکان دادن پاها و حرف زدن اضطراب و استرس خود را کاهش دهد.

  1. احساس خستگی مزمن

در این حالت بسیاری از افراد در هنگامی که دچار اضطراب می شوند نوعی بیش فعالی حرکتی و ذهنی را تجربه می کنند و برخی از این افراد احساس خستگی مزمنی به سراغشان می آید و این مسئله به دلایل مختلفی به وجود می آید.

به طور مثال افرادی که اضطراب دارند شب های خواب های آشفته ای دارند و همین مسئله باعث می شود که در طول شب نتوانند انرژی کافی برای فعالیت های روزانه شان ذخیره کنند و به طور طبیعی فرد احساس خستگی می کند و به اندازه کافی سرحال و پر انرژی نمی باشد.

  1. بروز مشکلات در تمرکز

جالب است بدانید که بسیاری از افراد در صورتی که دچار اضطراب می شوند مشکلاتی در تمرکز آن ها به وجود می آید و بر توانایی یادگیری آن ها اثر می گذارددر این خصوص مطالعه  ای بر روی ۱۵۷ نفر از کودکان و نوجوانانی که مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر هستند انجام شده است و بر اساس نتایج آن بیش از ۹۰ درصد آن ها در تمرکز کردن اختلالاتی برای آن ها به وجود می آید.

در نتیجه بسیار اهمیت دارد که مشکلات توجه و تمرکز تشخیص اختلالاتی مانند بیش فعالی و نقض تمرکز را مطرح نکنید، در صورتی که فرزندی دارید که با این طور مشکلاتی دست و پنجه نرم می کند باید او را به پیش روانشناس ببرید تا وضعیت روانی او را با دقت و به طور کامل مورد ارزیابی قرار دهد.

  1. افزایش حساسیت و تحریک پذیری

افرادی که دچار اضطراب زیاد می شوند آستانه تحمل آن ها پایین می آید همین مسأله باعث می شود تا فرد در شرایط حساسیت روانی بالایی قرار گیرد و تحریک پذیر بشوند، تحریک پذیری می تواند در قالب واکنش های شدید نشان داده شود و فرد علائمی مانند پرخاشگری و تندخویی را از خود نشان دهد که حاکی از تحریک پذیری بالای فرد می باشد.

  1. افزایش تنش عضلانی

افرادی که مضطرب هستند معمولا عضلاتشان را در حالتی از انقباض و تنش قرار می دهند و این مسئله باعث می شود تا در یک چرخه معیوب قرار گیرند، به طوری که عضلات فرد منقبض شده و اختلالاتی در گردش خون و اکسیژن رسانی به وجود می آید و علائم و نشانه های اضطراب شدت می یابد، به همین دلیل در بسیاری از برنامه های درمانی برای این که اضطراب کاهش یابد از تکنیک های خود آرام سازی جسمانی مانند ریلکسیشن و ذهن آگاهی استفاده می کنند و آن ها را مناسب برای آرام سازی می دانند.

علل بروز نگرانی و بی قراری چیست؟

همه افراد در زندگی دچار اضطراب و نگرانی می شوند ولی افرادی که اختلالات اضطرابی دارند بیش از دیگران در معرض این حالت قرار می گیرند که از عواملی که باعث بروز بی قراری می شود می توان به عوامل زیر اشاره کرد.

  • برداشت نادرست از تحریکات محیطی مانند سر و صدا
  • استرس های روانی مانند از دست دادن عزیزان یا مشکلات مالی
  • جا به جایی محل سکونت
  • بستری شدن در بیمارستان
  • مصرف داروی جدید و عوارض جانبی آن
  • تداخلات دارویی
  • ابتلا به بیماری های صعب العلاج

درمان اضطراب و احساس بی قراری

در صورتی که فرد دچار اضطراب و بی قراری شدید می شود در تمام جوانب زندگی او اختلالاتی به وجود می آید و به همین دلیل باید در اولین فرصت اقدامات لازم برای درمان صورت گیرد ، درمان اضطراب از طریق دارو درمانی و روان درمانی انجام می شود .

در صورتی که علائم و نشانه های اضطراب به قدری شدید باشد که فرد نتواند در جلسات روان درمانی شرکت کنند از دارودرمانی استفاده می شود تا آمادگی لازم برای شرکت در جلسات در او به وجود آید .

در جلسات روان درمانی، درمانگر با مصاحبه بالینی وگرفتن شرح حال تمامی عواملی که باعث بی قراری و ناخوشی شما شده اند و اضطراب و استرس ایجاد کرده اند را شناسایی کرده و مورد بررسی قرار می دهد.

در فرایند درمان هایی مانند درمان شناختی – رفتاری ، حالت هایی مانند افسردگی، فکر، احساس و نحوه رفتار شما به نسبت استرس زاهای زندگی به دقت مورد بررسی قرار می گیرد و درمانگر یک سری آزمایش های رفتاری را انجام می دهد تا به وسیله آن افکار مخرب و طرحواره های منفی را به چالش می کشاند.

در نتیجه قادر خواهید بود با مدیریت بهتر هیجانات و به دست آوردن آگاهی بیشتر از علت بروز آن ها در این خصوص با احساس های منفی مقابله کنید و برای حل آن ها اقداماتی را انجام دهید.

استراتژی هایی برای کاهش اضطراب

احساس خطر و ناامنی، سردرگمی و ابهام می تواند نگرانی و بی قراری هایی را برای شما به وجود آورد مهم ترین اقدام برای درمان اضطراب شناسایی عوامل اضطراب و استرس آور و تنش زا در زندگی تان می باشد ، باید شما شناخت دقیق و درستی نسبت به این عوامل داشته باشید و برای رفع آن اقداماتی را انجام دهید در این حالت از موارد تنش زا در زندگی تان پیشگیری می کنید، برای این که به آرامش برسید باید اقدامات زیر را مد نظر قرار دهید:

  • به وجود آوردن محیطی ساکت و آرام بخش
  • دریافت حمایت و دلگرمی از نزدیکان و اطرافیان
  • تلاش در جهت شناسایی عوامل استرس زا و رفع عوامل محیطی آن
  • مواجهه شدن با انواع ترس ها و اضطراب ها
  • کسب اطمینان در مورد عدم وجود بیماری های دیگر
  • استفاده از تکنیک های ذهن آگاهی که برای کاهش استرس و مراقبه به کار می رود.
  • داشتن ورزش منظم، رژیم غذایی سرشار از ویتامین ها و نوشیدن آب فراوان
  • مدیریت و کنترل استرس با مشاوره کنترل استرس

منبع : اضطراب و احساس بی قراری و ناخوشی

آیا فراموش کار هستید؟ جدیدترین شیوه درمانی فراموشی از طریق نوروفیدبک

اکثر مردم فکر می کنند که یک حافظه عالی وجود دارد، یعنی همه چیز را می توان به یاد داشته باشند و فراموشکاری را یک اختلال روانی خطرناک می دانند و این افراد نیاز به درمان فراموشی دارند.

اما در دنیای شلوغ امروز که هر روز چیزی تازه ای اتفاق می افتد ، شاید فراموش کردن حتی مفید هم باشد.

دو متخصص مغز و اعصاب که مقاله خود را در مجله Neuron منتشر کرده اند نیز نظر مشابهی دارند.

بلیک ریچارد، استاد دانشگاه تورنتو، می گوید که حافظه انسان نباید مانند یک دوربین عمل کند و همه چیز را ضبط کند.

 بلکه فقط یک سری قوانین است که به ما کمک می کند تصمیم بگیریم.

بنابراین، منطقی است که برخی از اطلاعات غیر قابل دسترس از ذهن پاک شوند.

و آن هایی که گمراه کننده هستند نیز به بیرون ذهن منتقل می شوند.

با این حال، ما هنوز به اندازه کافی محدودیت هایی برای فهمیدن چگونگی کارکرد ذهن و بدن انسان و ذخیره سازی اطلاعات داریم.

جالب توجه است که مغز انرژی و داده ها را مصرف می کند تا اطلاعات زیادی را فراموش کند.

مانند یک رایانه ای که یک پرونده را در فایل دیگری با همان نام فایل می نویسد آن را بازنویسی می کند، ذهن و مغز هم همان عملکرد را دارند.

اطلاعات توسط نورون های جدید یا نورون های بزرگتر بازنویسی می شود، یا ارتباط بین نورون ها کاهش می یابد.

اما ما به خوبی می دانیم که ظرفیت مغز انسان به مراتب فراتر از آن چیزی است که ما در زندگی خود از ان استفاده می کنیم.

اثربخشی نوروفیدبک بر بیش فعالی اثبات شد و بدون عوارض است.

پس چرا مغز از فضای باقیمانده خود برای ذخیره داده ها استفاده نمی کند؟

  • اول از همه، فراموش کردن اطلاعات قدیمی ما به ما کمک می کند تا کارهای زیادی انجام دهیم.
  • دوم، فراموش کردن اطلاعات قدیمی ما به ما کمک می کند تا یک موضوع خاص را به چند زیر موضوع تبدیل کنیم.

در نهایت، ریچاردز می گوید ما اغلب فکر می کنیم که داشتن حافظه قوی خوب است، اما مغز همه چیز را انجام می دهد که از لحاظ تکاملی برای بقای ما ضروری است.

در مورد حافظه، نیز این مورد صادق است، و مغز در صورت نیاز، حافظه را تنظیم می کند.

بنابراین فراموش کردن بسیاری از اطلاعات احتمالا اشکال مغز شما نیست، این یک ویژگی تکاملی است.

آیا فراموش کار هستید؟ جدیدترین شیوه درمانی از طریق نوروفیدبک

فراموشکاری و سن

فراموشکاری دارای حالت های مختلف است و در افراد مختلف به صورت های مختلف رخ می دهد.

به عنوان مثال، شما تعداد زیادی از افراد جدید را در یک مهمانی عروسی ملاقات خواهید کرد.

در اینجا انتظار نمی رود که نام همه آنها را به یاد داشته باشید و نام این مشکل فراموشی نیست.

اما اگر روز گذشته شما یک قرار ملاقات مهم داشته اید و اکنون نام فردی را که با او دیدار کرده اید به یاد نمی آورید این یعنی فراموشکاری.

البته، آنقدر مهم نیست که فکر می کنید و این فقط یک عارضه از سن است.

اما اگر چیزی مانند دیروز نداشته باشید، باید به طور جدی در مورد خودتان نگران باشید.

معمولا در افراد سالخورده این اتفاق به روش خاصی ظهور می کند.

به عنوان مثال، آنها جزئیات اتفاقی گذشته را به یاد می آورند، اما آنها در مورد مکان هایی که چند ساعت پیش با اتومبیل خود رفته اند فراموش کار می شوند.

این مشکل در سن هفتاد سالگی و بیشتر طبیعی است، به ندرت به علت شروع بیماری مانند آلزایمر است.

مغز افراد سالخورده به تدریج افول می یابد و با کاهش توانایی های حافظه، خلاقیت در مغز آنها کم می شود.

کنترل و درمان فراموشی

هنگامی که شما یک موقعیت مانند یک حمله، در منطقه آشنا در شهر و محله خود را فراموش می کنید یا برای مثال در سال و ماهی که در آن هستید دچار فراموشی می شوید باید درمان شوید.

این نوع مامایی می تواند دلایل خاصی داشته باشد که تنها با اشاره به یک متخصص مغز و اعصاب درمان می شود.

اما در بخش بعدی، ما با برخی از چیزهایی که می توانید برای کنترل فراموشی و کاهش آن انجام دهید با شما به اشتراک می گذرایم.

علت فراموشی چیست و چگونه درمان می شود؟

درمان افسردگی

یکی از عوارض افسردگی فراموشی است.

بنابراین اگر شما در استرس ذهنی و افسردگی قرار دارید، بهتر است برای اولین بار این مشکل را درمان کنید و سپس در مورد حل سایر مشکلات فکر کنید.

تقریبا باید مطمئن شوید که مشکل افسردگی حل شده است و باز هم فراموشی وجود دارد.

خجالت نکشید و سوال کنید

فراموشکاری، هر چند مشکل شماست، اما شما در ایجاد آن گناهی ندارید.

از آن خجالت نکشید و آن را پنهان نکنید.

یک راه برای یادآوری به مردم این است که از آنها نام شان را بپرسید.

در ارتباطات خود، به آرامی نام مردم را بپرسید و این اطلاعات را در ذهن خود حک کنید و سپس آنها را مرور کنید.

طبیعی است که حافظه افراد مسن کاهش یابد.

به حافظه بصری تان اطمینان کنید

چشم بهترین ابزار برای کنترل اطلاعات است.

سعی کنید چیزهایی را که قبلا متوجه شده اید، انجام دهید.

به عنوان مثال، اگر احساس می کنید امروزه آب و هوای بارانی است، فقط کت بارانی خود را در نزدیکی چشمان خود قرار دهید یعنی نزدیک به محل خروج.

یا اگر شما باید لباس های خود را در راه بازگشت به خانه، به یک لباسشویی بدهید بهتر است یادداشتی در جیب بگذارید.

یادداشت کنید

نوشتن چیزهای مهم و قرار دادن آنها در مقابل چشمان تان مهم است.

به عنوان مثال، نوشتن چیزهای مهم در یخچال، آینه حمام، خروجی ساختمان و حتی داشبورد ماشین می تواند در سازماندهی زندگی شما موثر باشد.

بعضی از افراد همچنین چندین قسمت را برای انجام کاری که باید انجام می دهند، اختصاص داده و آن را روی برگه می نویسند.

موارد لازم را شناسایی کنید

اقلامی مانند کیف پول، کیف های دستی، سوئیچ های خودرو، صفحه کلید و هر چیزی که برای شما اهمیت دارد، باید مکان مشخصی داشته باشند.

تمرین کنید همه چیز را از جای خود بردارید.

بیشتر از پنج حس خود استفاده کنید

پنج حس تاثیر زیادی برای کمک به حافظه دارند.

از آنها استفاده بیشتری کنید به عنوان مثال، هنگامی که ماشین خود را در یک خیابان نا آشنا پارک می کنید.

سعی کنید به چیزهای اطراف، مغازه ها و غیره نگاه کنید تا این فضا را نشان دهد و آن را در ذهن داشته باشید.

با خودتان صحبت کنید

صحبت کردن با خود یکی از اصول یاد آوری است.

این نوع تمرین دقیقا همانند یک دانش آموز است که یک موضوع علمی را به خاطر می آورد و ان را به خود توضیح می دهد.

این ضبط و یادداشت به شما هر آنچه را که در مورد آن می خواهید، یاد آوری می کند.

رژیم مناسب

رژیم غذایی بدون نمک و چربی یکی از دلایل کاهش اغاز زودرس فراموشکاری است.

رژیم غذایی حاوی ویتامین ب۲  ، آهن و روی می تواند نقش مهمی در بهبود حافظه شما ایفا کند

ورزش

تمرین روزانه، مانند پیاده روی و شنا، متابولیسم گلوکز و اکسیژن را در مغز بهبود می بخشد و نقش مهمی در بهبود حافظه کوتاه مدت ایفا می کند.

نوروفیدبک در درمان فراموشی

نوروفیدبک می تواند راهی برای کاهش فراموشکاری و مشکلات مربوط به ان در زندگی باشد.

منبع : آیا فراموش کار هستید؟ جدیدترین شیوه درمانی فراموشی از طریق نوروفیدبک

برنامه پیشگیری از اعتیاد، مراحل و نحوه اجرا

برنامه پیشگیری از اعتیاد، مراحل و نحوه اجرا

برنامه پیشگیری از اعتیاد چطور می تواند به شما کمک کند؟ در بسیاری از موقعیت ها شنیده اید که پیشگیری بهتر از درمان می باشد و در مورد موضوع اعتیاد این مسئله به درستی صدق می کند، نگرانی های بسیاری از خانواده ها را در مورد اعتیاد فرزندشان را می توان به درستی درک کرد، این نگرانی در خانواده هایی که عضوی از آن معتاد بوده است بیشتر احساس می شود.

یکی از مهم ترین نهاد های اجتماعی خانواده می باشد که می تواند گرایش جوانان به اعتیاد و مصرف مواد مخدر را پیشگیری کند و به همین دلیل لازم است خانواده ها در این زمینه آگاهی خود را افزایش دهند تا بتوانند نسبت به اعتیاد شناخت بیشتری داشته باشند و برای افزایش اطلاعات می توانند از مشاور کمک بگیرند.

با توجه به روش هایی مانند آگاه ساختن فرزندان، غنی سازی اوقات فراغت، توجه به خواسته های منطقی آن ها و برقراری رابطه عاطفی در خانواده می تواند پیشگیری های لازم را در اعتیاد را انجام دارد و خانواده در این پیشگیری ها نقش بسیار مهمی دارد.

برنامه پیشگیری از اعتیاد: احتمال اعتیاد در افراد

در جلسات مشاوره علل گرایش اعتیاد مورد بررسی قرار می گیرد و در این جلسات مسئله پیشگیری برای برخی از افراد باید با جدیت بیشتری انجام شود که در زیر نمونه ای این گروه ها را بیان می کنیم:

  • افرادی که پدر و مادر آن ها معتاد می باشد.
  • افرادی که در کودکی مورد آزار و اذیت و یا تجاوز قرار گرفته اند.
  • افرادی که به هر دلیلی ترک تحصیل کرده اند.
  • دانش آموزانی که از مدرسه اخراج شده اند و یا فرار کرده اند.
  • افرادی که تمایل به خودکشی و یا تجربه آن را دارند.
  • جوانانی که شخصیت خشونت آمیز و یا تخلفات رفتاری دارند.
  • معلولان فیزیکی، افراد بی خانمان و آواره نسبت به دیگران بیشتر به سمت مواد مخدر کشیده می شوند.

موارد بالا به این معنی نمی باشد که این گروه ها معتاد هستند و حتما معتاد می شوند بلکه باید آگاهی لازم و برنامه های پیشگیری از اعتیاد به آن ها گفته شود و به خوبی اعمال گردد و چون بسیاری از مواقع اعتیاد از سیگار شروع می شود باید علل گرایش به سیگار مورد بررسی قرار گیرد.

برنامه پیشگیری از اعتیاد: نقش خانواده

گرایش افراد به مواد مخدر تا حد زیادی به شرایط زندگی آن ها مربوط می شود، کودکانی که در زمان کودکی در خانواده سالمی رشد کرده اند و تمام نیازهای روحی و جسمی آن ها به درستی برطرف شده است به احتمال بسیار کمی به اعتیاد دچار می شوند، برنامه پیشگیری از اعتیاد در خانواده باید به صورتی باشد تا نیازهای کودک به درستی و تا حد زیادی رفع شود.

مهم ترین نیازهایی که کودکان دارند، شامل موارد زیر می شود:

  • امنیت
  • تشویق و تایید
  • بازی آزاد
  • تحرک و تغذیه صحیح
  • دوست و همراه
  • محیط و افرادی که او را بفهمند و درک کنند
  • الگوهای سالم، تخیل و هدف

در صورتی که هر کدام از نیاز های بیان شده با مشکلاتی رو به رو شوند به احتمال زیاد فرد درگیر اعتیاد شده و مشکلاتی برای او ایجاد می شود بنابراین بسیار اهمیت دارد تا سبک های فرزند پروری را بشناسید و در زمینه تربیت کودک از مشاور کمک بگیرید تا بتوانید از فرزند جوان و نوجوانتان تا حد زیادی در مقابل اعتیاد محافظت کنید و پیشگیری های لازم در برابر اعتیاد را انجام دهید.

برنامه پیشگیری از اعتیاد: زمینه ساز اعتیاد نباشید

شناسایی علل اعتیاد بسیار مهم می باشد اما با توجه به بحث قبلی باید بگوییم که در بسیاری از موارد خانواده ها باعث معتاد شدن فرزندشان می شوند زیرا فرزندان به راهنمایی و همکاری، اعتماد، انضباط، درک متقابل، دلسوزی و محبت نیاز دارند و در صورتی که این موارد به درستی دریافت نشود، نوجوان مجبور می شود برای رفع نیازهایش به سمت گروه دیگری از افراد برود تا نیازها او را تامین کنند به طوری که به گروه همسالان گرایش پیدا می کند.

افرادی که مورد توجه والدین قرار نمی گیرند و در محیط خانواده به آن ها توجه نمی شوند و یا توسط دیگران طرد می شوند بیشتر تمایل دارند تا به سمت همسالان خود کشیده شوند و پیشنهادات مبتنی بر مصرف مواد مخدر را می پذیرند در این صورت نقش گروه دوستان و همسالان نقش بسیاری در زندگی جوان دارد و باعث می شود تا پیوند او با خانواده کمتر شود، در این مورد علل گرایش نوجوان به اعتیاد به خاطر عدم رابطه صحیح والدین با فرزندان می باشد.

برنامه های پیشگیری از اعتیاد

برنامه هایی که برای پیشگیری از اعتیاد صورت می گیرد باید ویژگی های خاص خودش را داشته باشد، به عنوان مثال نسبت به انواع مواد مخدر و لزوم شناخت آن آگاهی های را کسب کند و مهارت های پیشگیری باید به گونه به فرد آموزش داده شود تا در برابر پیشنهادات مصرف مواد مخدر مقاومت نشان دهد، برنامه هایی که برای پیشگیری از اعتیاد انجام می شود باید عوامل بازدارنده را تقویت نماید و عواملی که مخاطره انگیز است و برای فرد آسیب وارد می کند را کاهش دهد.

برنامه پیشگیری از مواد مخدر و اعتیاد زمانی موثر می باشد که همه انواع سوء مصرف دارویی را مورد هدف قرار دهد و در مورد آن اطلاعات جامعی را بیان کند و هم چنین این برنامه باید در برگیرنده کودک و نوجوان و والدین و مراقبان آن ها باشد و بهترین زمانی که برای بیان اطلاعات در زمینه پیشگیری از اعتیاد، دوران مدرسه می باشد که باید به درستی و در زمان طولانی مدت انجام شود.

برنامه پیشگیری از اعتیاد چه مواردی را در بر می گیرد؟

مهم ترین اصولی که در برنامه های پیشگیری از اعتیاد مطرح می شود، شامل مواردی است که زمینه آگاه سازی افراد در مورد خطرات و مضرات مواد مخدری، به طوری که در این برنامه عواملی که باعث خطر و آسیب برای فرد می شود مورد بررسی قرار می گیرد و در برنامه پیشگیری از اعتیاد مهارت های زندگی فرد مانند مهارت تصمیم گیری، حل مسئله و ارتباطات اجتماعی را در فرد تقویت می کند و اطلاعاتی مهمی در این زمینه بیان می کند.

بسیار لازم است برای این که نیازهای روانی و اجتماعی نوجوانان ارضا شود فعالیت های مثبت که می توان جایگزین مصرف مواد مخدر کرد برای فرد ارائه و تقویت شود و برای این که از اعتیاد پیشگیری شود و بحران های مختلف زندگی به درستی حل گردد می توان از مشاوره کمک گرفت زیرا راهکارهای آن ها بسیار موثر می باشد.

هم چنین علاوه بر موارد بالا مواردی مانند ارتقا فرهنگی و مذهبی، تقویت قوانین و مقررات مبارزه با مواد مخدر و درمان معتادان برای جلوگیری از سرایت اعتیاد در برنامه پیشگیری از اعتیاد جای می گیرد و در مورد این موارد به درستی بحث می شود.

اجرای برنامه پیشگیری از اعتیاد

مطالبی که در بالا بیان شده است بهتر است توسط خانواده ها، مربیان مدرسه و رهبران جامعه صورت گیرد و برخی از فعالیت هایی که در برنامه پیشگیری از اعتیاد صورت می گیرد مستقیما بر روی فرد متمرکز می شود و برخی از راه ها برای آموزش و آگاه سازی والدین صورت می گیرد.

فعالیت های پیشگیرانه توسط معلمان، مدرسه، رسانه ها، از طریق آگاه سازی عمومی در مکان های تجمع، استفاده از شبکه های مراقبت های بهداشتی اولیه و وضع و اجرای قوانین نیز امکان اجرا دارد. و باید توسط این گروه ها اطلاعات در زمینه اعتیاد در اختیار افراد قرار گیرد.

برنامه های پیشگیری از اعتیاد در مراکز مشاوره روانشناسی

امروزه برنامه های پیشگیری از اعتیاد با محتواهای متفاوت و در قالب کارگاه های آموزشی در بسیاری از مراکز مشاوره روانشناسی ارائه می شود و افراد در سنین های مختلف می توانند از این کارگاه ها استفاده کنند و آگاهی خود را در زمینه اعتیاد افزایش دهند تا با استفاده از این مهارت ها و آگاهی ها از اعتیاد خود و سایز نزدیکان پیشگیری نمایند. در ادامه این مقاله مهم ترین سر فصل هایی که در برنامه پیشگیری از اعتیاد مورد بررسی قرار می گیرد و در مراکز مشاوره ارائه می شود را بیان می کنیم.

  1. آموزش مهارت جرات مندی و نه گفتن

یکی از مهارت های اولیه ای که همه افراد باید برای پیشگیری از اعتیاد یاد بگیرند مهارت چگونگی نه گفتن یا همان مهارت جرات مندی می باشد ، افرادی که در این خصوص مهارت دارند می توانند در عین این که احترام طرف را نگه می دارند خواسته های غیر معقول آن ها را به خصوص گروه همسالان را رد کنند و با این روش تا حد زیادی گرفتار اعتیاد نخواهند شد و در دام آن قرار نمی گیرند.

بسیار اهمیت دارد که والدین از همان دوران کودکی این مهارت ها را به فرزندش آموزش دهد و در دوران نوجوانی این مهارت ها را تقویت نمایند و زمانی که فرزند شما با مشکلاتی رو به رو می شود علاوه بر کارگاه های آموزشی می توانید از جلساتی که مشاوره روان درمانی صورت می گیرد یا روانشناس مشاوره می دهد کمک بگیرید تا این آموزش ها را به درستی فرا بگیرید.

  1. برنامه پیشگیری از اعتیاد، افزایش آگاهی در مورد مواد مخدر جدید

بسیاری از افراد امروزه درگیر مواد مخدر جدیدی می شوند که در مورد آن ها اطلاعات غلطی بیان شده است به عنوان مثال میزان شیوع اعتیاد به ماده مخدر مانند گل یا ماری جوانا و حشیش تا حد زیادی در حال افزایش می باشد و بسیاری از افراد فکر می کنند که این مواد اعتیاد آور نیستند و باعث افزایش خلاقیت و آگاهی فرد می شوند.

این در حالی است که مواد جدید مانند ماریجوانا بیش از آن که باعث وابستگی جسمانی شوند وابستگی روانی را ایجاد می کنند و بر روی ذهن و مغز فرد تاثیرات بلند مدت منفی می گذارند و آسیب هایی را به فرد وارد می کنند، همین موارد باعث می شود تا فرد خیال کند استفاده از این مواد ضرر و آسیبی به او وارد نمی کند.

هم چنین در برنامه هایی که در زمینه پیشگیری از اعتیاد وجود دارد توجه به نکته اهمیت بسیاری دارد زیرا بسیاری از مصرف کننده های مواد در معرض ریسک ابتلا به اختلالات روانی می باشند و در کارگاه های آموزشی یا جلسات مشاوره با روانشناسی که به صورت تخصصی صورت می گیرد اطلاعات بسیار مهم و دقیقی در مورد مواد مخدر و تاثیرات آن بیان می کنند و افراد با افزایش اطلاعات می توانند به طور آگاهانه در اجتماع حضور داشته باشند و درگیر مواد مخدر نشوند.

  1. آموزش مهارت حل مسئله

بسیاری از افراد برای این که احساسات منفی خود را کم کنند و آن ها را فرونشانند از به سمت مواد اعتیاد آور می روند و به آن وابسته می شوند در حالی که این روش بسیار غلط می باشد و برای پشت سر گذاشتن مشکلات زندگی مناسب نیست، زیرا بر مشکلات زندگی می افزاید، بسیاری از افرادی که چنین رفتاری دارند تا حد زیادی بر احساسات شان متمرکز می شوند و نمی توانند راه حل های موجود را به درستی در نظر بگیرند.

در صورتی که آن ها با مهارت حل مسئله آشنا باشند و در این زمینه اطلاعات کافی داشته باشند به خوبی می توانند در مواجهه با مشکلات و چالش های زندگی از خودشان مقاومت نشان دهند و بتوانند با داشتن احساسات منفی راه حل های موجود و صحیحی برای خروج از وضعیت فعلی شان در نظر بگیرند.

  1. برنامه پیشگیری از اعتیاد، تقویت اعتماد به نفس

یکی از مواردی که افراد در جلسات روانشناسی از آن ها شکایت می کنند کمبود اعتماد به نفس می باشد که در آن فرد تلاش می کند تا به دنبال راهی بگردد تا کمبود اعتماد به نفس را بهبود بخشد، افرادی که اعتماد به نفس آن ها پایین است بیش از دیگران احتمال دارد به سمت رفتارهای ناسالم بروند و یا به مواد اعتیاد آور وابسته شوند زیرا آن ها می خواهند با این کارشان دیگران را تحت تاثیر قرار دهند و از جانب آن ها پذیرفته شوند.

اگر آن ها بتوانند روش ها و راهکارهایی که مناسب است و باعث افزایش اعتماد به نفس می شود را بیاموزند تا حد زیادی می توانند نسبت به ریسک درگیری با مصرف مواد و اعتیاد پیشگیری کنند، هم چنین می توانند از درمان های روانشناختی کمک بگیرند و در جلسات روان درمانی شرکت کنند و برنامه های آموزشی ببیند تا در این زمینه اطلاعات و آگاهی آن ها افزایش یابد و اعتماد به نفس خود را به روش صحیح ارتقا بخشند.

  1. ارتباط بیماری های روانشناختی و اعتیاد

در برنامه های پیشگیری از اعتیاد بسیار اهمیت دارد که بدانید اعتیاد می تواند بازتاب درگیری با اختلالات روانی مانند افسردگی و یا اختلال دو قطبی را داشته باشد. در واقع بسیار از افکار برای این که از افکار و هیجانات ناخوشایند دوری کنند به سمت مواد مخدر می روند درحالی که امروزه برای رهایی از افکار منفی و ناخوشایند درمان های روانشناختی گسترده ای ابداع شده است که به بهبود این مشکلات بسیار کمک می کند.

اگر در مورد درمان هایی مانند رویکرد شناختی رفتاری و درمان های هیجان مدار اطلاعاتی داشته باشید و آگاهی شما در این زمینه افزایش یابد به طوری که به موقع بتوانید این اختلالات را درون خود و یا اطرافیان تشخیص دهید با استفاده از روش های سالمی برای مقابله با این اختلالات اقدام خواهید کرد. تا آن ها را به درستی حل نمایید.

منبع : برنامه پیشگیری از اعتیاد، مراحل و نحوه اجرا

درمان افسردگی در آمریکا

درمان افسردگی در آمریکا اغلب با نروفیدبک انجام می شود. مانند هر بیماری دیگری، درمان افسردگی نیز باید بر اساس یک تشخیص خاص تنظیم شود. یک برنامه درمانی برای تشخیص افسردگی و اختلال اضطراب باید طراحی شود تا به فرد کمک کند که علائم هر دو اختلال را اغلب به طور همزمان مدیریت و کاهش دهد.

برخی از افراد ممکن است اختلالی داشته باشند که تحت تاثیر آن نتواند به مشکلات دیگر خود رسیدگی کند، در این شرایط منطقی است که ابتدا به مشکل اصلی  رسیدگی شود.

به عنوان مثال، اگر فردی که به شدت افسرده است نمی تواند درمان اختلال اضطرابی را که نیاز به انگیزه و انرژی بالایی دارد آغاز کند در این شرایط لازم است ابتدا افسردگی درمان شود. با این حال، اغلب تشخیص اینکه کدام علائم غالب است دشوار می باشد، بنابراین درمان هر دو اختلال ممکن است همزمان شکل بگیرد.

درمان افسردگی در آمریکا

اغلب افسردگی و اختلال اضطراب را در آمریکا می توان به طور مشابه درمان کرد. در بسیاری از موارد، درمان می‌تواند برای یک فرد تنظیم شود تا علائم هر دو اختلال را کاهش دهد.

قطعی ترین درمان افسردگی با دستگاه نوروفیدبک انجام می شود و درصد بالایی از موفقیت را به همراه دارد و توسط بسیاری از روانشناسان و روانپزشکان توصیه می شود زیرا  عوارض جانبی به دنبال ندارد و تاثیر زیادی را به همراه دارد.

انواع مختلفی از روان درمانی در این امر موثر هستند. از این میان، درمان شناختی-رفتاری (CBT) برای جایگزینی الگوهای فکری منفی و غیرمولد با الگوهای واقعی مفیدتر عمل می کند.

این درمان بر روی برداشتن گام های خاص برای غلبه بر اضطراب و افسردگی تمرکز دارند. درمان شناختی رفتاری در آمریکا اغلب شامل مواجهه با ترس به عنوان بخشی از مسیر بهبودی است. درمان بین فردی و درمان حل مسئله نیز در این روند موثر هستند.

دارو درمانی نیز می تواند مفید باشند. علائم افسردگی و اختلالات اضطرابی اغلب با هم بروز می‌کنند، و تحقیقات نشان می‌دهد که هر دو به درمان با داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) و مهارکننده‌های بازجذب نوراپی نفرین سروتونین (SNRI) پاسخ می‌دهند.

این دارو ها جزو پر مصرف ترین دارو های ضد افسردگی در آمریکا می باشند.

اگر SSRI یا SNRI بهبود کافی را ایجاد نکند، ممکن است از داروهای دیگر استفاده شود. برای افرادی که علائم شدید یا محدودیت های عملکردی دارند، روان درمانی و درمان دارویی ممکن است ترکیب شود و در کنار هم ادامه پیدا کند.

لیست داروها برای درمان افسردگی

دارو برای افسردگی

انواع مختلفی از داروها برای افسردگی وجود دارد.

  • مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI)
  • مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRI)
  • داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و چهار حلقه ای
  • داروهای ضد افسردگی غیر معمول
  • مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)
  • آنتاگونیست N-متیل D-آسپارتات (NMDA).
  • استروئید عصبی گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) – تعدیل کننده مثبت گیرنده

تمام داروهای ذکر شده باید زیر نظر دکتر مصرف شود و دوز مصرفی نیز باید توسط پزشک متخصص تعیین شود. مانند همه داروها، داروهای افسردگی نیز ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

بنابراین بدون مشورت با پزشک خود، مصرف دارو را قطع نکنید. در مورد مشکلاتی که دارید، از جمله افکار خودکشی با مشاور خود صحبت کنید تا در صورت نیاز داروی دیگری به شما تجویز کند.

از هر ۱۰ آمریکایی، بیش از یک نفر داروهای ضد افسردگی را مصرف می کند.

تشخیص افسردگی در آمریکا

از خودتان سوالات زیر را پرسیده و به پاسخ های خود فکر کنید هر پاسخ مثبتی نشان می دهد که یک قدم به افسردگی نزدیک شده اید:

  • احساس پوچی یا بی ارزشی دارید؟
  • احساس می کنید که نمی توانید کارها را به درستی انجام دهید؟
  • به سرگرمی های گذشته بی علاقه شده اید؟
  • وزنتان به طور قابل توجهی کم یا زیاد شده است؟
  • بدون هیچ دلیل مشخصی بی حال هستید؟
  • آیا نمی توانید در مشکلات تصمیم نهایی بگیرید؟
  • علائم اضطراب مانند تکان دان پا، کندن پوست لب را نشان می دهید؟
  • در برنامه خواب مشکل دارید و خیلی زیاد یا خیلی کم می خوابید؟
  • آیا افکار مکرر خودکشی یا مرگ دارید؟

انواع افسردگی

هر کس افسردگی را به طور متفاوتی تجربه می کند. با این حال، انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد که علائم خاصی دارند. آن ها همچنین ممکن است در زمان های مختلف ظاهر شوند.

به عنوان مثال، افسردگی پس از زایمان در حوالی زایمان ظاهر می شود، در حالی که اختلال عاطفی فصلی در زمستان ظاهر می شود.

افسردگی شدید

افسردگی شدید اساسی زمانی است که بیشتر اوقات احساس غمگینی، ناراحتی یا بدبختی می کنید. همچنین ممکن است علاقه خود را به چیزهایی که معمولاً از آنها لذت می برید از دست بدهید.

انواع افسردگی شدید شامل مالیخولیا، روان پریشی و افسردگی پیش یا پس از زایمان است. ممکن است افسردگی خفیف، متوسط ​​یا شدید برای شما تشخیص داده شود.

مالیخولیا افسردگی شدیدی است که اغلب دارای علائم فیزیکی است. در طی این اختلال شما ممکن است وضعیت زیر را تجربه کنید:

  • آهسته تر حرکت کنید.
  • احساس ناراحتی یا بدبختی داشته باشید.
  • به طور کامل نتوانید از چیزی لذت ببرید.

افسردگی روانی

گاهی اوقات افسردگی می تواند شامل از دست دادن تماس با واقعیت یا تجربه روان پریشی باشد. علائم افسردگی روان پریشی می تواند شامل توهم، هذیان و پارانویا باشد به طور کلی فرد تماس خود را با دنیای واقعی از دست می دهد.

افسردگی قبل و بعد از زایمان

خطر ابتلا به افسردگی در دوران بارداری و در سال اول پس از زایمان بیشتر است. در دوران بارداری حدود ۱۰ درصد از زنان افسردگی را تجربه می کنند. در سه ماه اول پس از بچه دار شدن این میزان به ۱۶ درصد افزایش می یابد.

اختلال دیس تایمیک

این نوعی  افسردگی طولانی مدتی است که حداقل ۲ سال طول می کشد. این علائم مشابه افسردگی اساسی است، اما شدت آن ها کمتر است.

اختلال دو قطبی

اختلال دوقطبی زمانی است که فرد دوره‌هایی از افسردگی و دوره‌های شیدایی را تجربه می کند. در این بین دوره‌هایی از خلق و خوی طبیعی نیز وجود دارد. حدود ۲ درصد از آمریکایی ها این اختلال را مبتلا می کند و تشخیص آن تا حدودی دشوار است.

تشخیص این اختلال بستگی به این دارد که شما دوره های شیدایی و همچنین دوره های افسردگی داشته باشید یا خیر. از آنجایی که افراد اغلب تنها زمانی به دنبال حمایت می گردند که دوره افسردگی را تجربه می کنند، تشخیص دوقطبی دشوار است.

اختلال افسردگی فصلی (SAD)

اختلال افسردگی فصلی یک اختلال خلقی است که الگوی فصلی دارد. رایج‌ترین نوع SAD زمانی است که در زمستان احساس افسردگی می‌کنید و در ماه‌های گرم‌تر احساس بهتری دارید.

منبع : درمان افسردگی در آمریکا

درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای | ۴۰ درمان قطعی

درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای یک مشکل و اختلال سلامت روان واقعی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و بیش ترین افرا معتاد به آن نوجوان و کودکان در سن رشد هستند و همین والدین آن ها را بسیار نگران می سازد.

سازمان بهداشت جهانی این بیماری را به‌عنوان «اختلال بازی» نام گذاری کرده است این اختلال به حدی شدید می باشد که زندگی فرد را به طور کامل تحت تاثیر قرار می دهد و باعث می شود که فرد از خواسته ها و اتفاقات زندگی خود غافل شود.

اگرچه میلیاردها نفر به بازی های ویدیویی می پردازند، اما اکثریت آن ها اعتیادی به بازی ندارند. سازمان بهداشت جهانی تعداد افراد مبتلا به اعتیاد را ۳ تا ۴ درصد تخمین زده است. تفاوت بین یک سرگرمی سالم و اعتیاد در تأثیر منفی بازی در زندگی شما است.

معمولاً فرد معتاد به بازی، نقص قابل توجه در عملکرد شخصی، خانوادگی، اجتماعی، آموزشی، شغلی یا سایر زمینه های مهم را تجربه می کند.

اعتیاد به بازی های رایانه ای چیست؟

اعتیاد به بازی یک اعتیاد رفتاری است که به الگویی از بازی های مکرر و مداوم اشاره دارد، علیرغم پیامدهای منفی که این امر ایجاد می کند، از جمله مشکلات روابط، مالی یا کاری این رفتار ادامه پیدا می کند و جنبه های مختلف زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.

اعتیاد به بازی را می توان به دو نوع مجزا تقسیم کرد که شامل موارد زیر می باشد:

  • اعتیاد به بازی های ویدیویی تک نفره. این نوع بازی ها فقط یک بازیکن را شامل می شوند و تمایل دارند مجموعه ای از ماموریت ها را تکمیل کنند.
  • اعتیاد به بازی های ویدیویی چند نفره. بازی های چند نفره آنلاین بازی های ویدئویی هستند که با افراد دیگر در مکان های مختلف در سراسر جهان از طریق اتصال به اینترنت بازی می شوند. این بازی‌ها به دلیل نداشتن پایان رسمی مانند بازی‌های تک‌نفره، بیشتر باعث اعتیاد می شوند.

چه چیزی باعث اعتیاد به بازی های آنلاین می شود؟

بازی‌های رایانه ای به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با استفاده از روان‌شناسی رفتاری پیشرفته، اعتیادآور باشند تا شما را درگیر خود نگه دارند. بازی‌ها تجربیاتی هستند که مقدار زیادی دوپامین در اختیار شما قرار می‌دهند و قرار گرفتن بیش از حد در معرض این سطح از تحریک می‌تواند باعث تغییرات ساختاری در مغز شما شود.

بازی‌ها به قدری شما را درگیر می کنند که می‌توان ساعت‌ها بدون اینکه حتی یک دقیقه از آن گذشت، بازی کرد.

علائم اعتیاد به بازی های رایانه ای

انجمن روانپزشکی آمریکا ۹ علامت هشدار دهنده را شناسایی کرده است که هنگام تشخیص اختلال بازی باید آن ها را بررسی کنید ولی برای درمان قطعی بهترین کار این است که از مشاور یا روانشناس کمک بگیرید.

  • اشتغال ذهنی به بازی های ویدیویی.
  • علائم ترک در هنگام حذف بازی. این علائم معمولاً به عنوان تحریک پذیری، اضطراب، بی حوصلگی، هوس یا غم توصیف می شوند.
  • تلاش های ناموفق برای کنترل مشارکت در بازی های ویدیویی.
  • از دست دادن علاقه به سرگرمی ها و سرگرمی های قبلی در نتیجه و به استثنای بازی های ویدیویی.
  • ادامه استفاده بیش از حد از بازی ها علیرغم آگاهی از مشکلات روانی اجتماعی.
  • اعضای خانواده، درمانگران یا دیگران را در مورد بازی خود فریب می دهد.
  • استفاده از بازی های ویدئویی برای فرار یا تسکین خلق و خوی منفی (مانند احساس درماندگی، گناه، اضطراب).
  • به دلیل اعتیاد به بازی های رایانه ای، رابطه، شغل، فرصت تحصیلی یا شغلی قابل توجه را به خطر انداخته یا از دست می دهد.

عوارض اعتیاد به بازیهای کامپیوتری

 اعتیاد به بازی های رایانه ای یک اختلال سلامت روان اجباری است که می تواند به زندگی فرد آسیب جدی وارد کند. معمولاً فرد معتاد به بازی‌های ویدیویی بیش از ۱۰ ساعت در روز را به بازی اختصاص می‌دهد. اعتیاد به بازی های رایانه ای باعث می شود که کودکان رژیم غذایی ضعیفی داشته باشندکه عمدتاً از نوشیدنی های انرژی زا پر از کافئین و شکر تشکیل شده است و بسیاری از آن ها دچار کم آبی و سوء تغذیه هستند.

آگورافوبیا

در موارد شدیدتر، معتادان به بازی، آگورافوبیا را تجربه می کنند (نوعی اختلال اضطرابی که در آن از ترک خانه و حضور در جامعه می‌ترسند ).

اعتیاد به بازی های رایانه ای معمولاً باعث می شود که فرد بدخلق، تحریک پذیر، افسرده و پرخاشگر هستند و به دلیل بازی کردن از رفتن به مدرسه یا کار خودداری می کنند. معتاد شدن به بازی به معنای تجربه اختلال عملکردی در چندین زمینه از زندگی است و اثرات طولانی مدت آن می تواند ویرانگر باشد. معتادان به بازی از دانشگاه رد می شوند، طلاق می گیرند و با بیکاری دست و پنجه نرم می کنند.

 بی تحرکی

به طور کلی می توان گفت که نوجوانان و کودکان مبتلا به این اعتیاد از تحرک و فعالیت جسمانی خیلی کمی برخوردار هستند در این شرایط افزایش وزن و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ به شدت افزایش می یابد بنابراین حتما دقت کافی را داشته باشید که کودکتان تحرک کافی را داشته باشد.

عدم مشارکت اجتماعی

یادگیری مهارت های اجتماعی یکی از نکاتی می باشد که اعتیاد به بازی های کامپیوتری آن را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد و باعث کاهش آن می گردد. اطمینان حاصل کنید که فرزندتان مهارت های اجتماعی لازم را یاد گرفته و در جمع می تواند با همسالان و بزرگسالان ارتباط کافی را برقرار کند.

مشکلات تمرکز 

توجه و تمرکز برای کودکان امر مهمی می باشد، کودکان باید بتوانند در انجام تکالیف و مسئولیت های خود تمرکز کنند اما بازی های کامپیوتری این توانایی را از کودکان می گیرند. به طور مثال کودکانی که به بازی های ویدیویی معتاد هستند به ندرت می توانند کتاب بخوانند و تمرکز خود را در طول داستان حفظ کنند.

افزایش پرخاشگری یا خشونت

بسیاری از بازی های ویدیویی حرکات پرخاشگرانه، مرگ دلخراش را نشان می دهند. متاسفانه در این سن کودک فرق میان واقعیت و بازی را متوجه نمی شود و همین باعث افزایش خشونت، پرخاشگری و حتی کابوس های طولانی مدت کودک می شود. به طور مثال کودک درک نمی کند که زامبی ها وجود ندارند و نباید بترسد.

به همین دلیل همیشه از والدین خواسته می شود تا نظارت کافی بر بازی های کودک را داشته باشند.

تشنج و آسیب های استرس مکرر

بچه ها و افرادی که صرع دارند ممکن است تحت تاثیر نمایشگر بازی یا اتفاقات بازی دچار حملات شوند. چراغ‌ها و رنگ‌های نمایشگر بازی‌های ویدیویی ممکن است باعث فعالیت تشنجی در برخی از بازیکنان شود. علاوه بر این بازی مکرر باعث درد در ناحیه کمر، دست، گردن و مچ می شود.

علائم و نشانه های هشدار دهنده اعتیاد به بازی های رایانه ای

  • انجام بازی های رایانه ای به صورت مداوم یا اجباری
  • انکار مشکل
  • تلاش برای کاهش زمان بازی اغلب با شکست مواجه می شود.
  • هنگام محدودیت تحریک پذیر و عصبانی می شود.
  • هنگام استفاده از وسایل الکترونیکی، زمان را از دست می دهد.
  • ترجیح می دهد به جای بازی فیزیکی، وقت خود را با وسایل الکترونیکی سپری کند.
  • به دلیل گذراندن زمان زیاد با وسایل الکترونیکی، از انجام تکالیف و کارهای روزمره اجتناب می کند.
  • دروغ به خود و دیگران در مورد زمان بازی کردن.
  • فعالیت های دیگر فرد مختل می شود.
  • ممکن است افسرده یا مضطرب شود.
  • از بازی به عنوان راهی برای فرار از مشکلات استفاده می کند.

چه چیزی باعث اعتیاد به بازی های رایانه ای می شود؟

دو دلیل رایج برای اعتیاد به بازی تاکنون کشف شده است که شامل موارد زیر می باشد:

  • تغییرات شیمیایی مغز. مانند سایر رفتارهای اجباری که می تواند منجر به اعتیاد شود، سطح ماده شیمیایی دوپامین که هنگام انجام بازی ویدیویی آزاد می شود نیز ممکن است باعث اعتیاد به بازی های رایانه ای شود.
  • تأثیرات عاطفی. پیشرفت در بازی ها می تواند به شما کمک کنند تا احساس افزایش عزت نفس و رفاه داشته باشید که ممکن است در سایر جنبه‌های زندگی‌تان به سختی به آن دست پیدا کنید. با این حال، این احساسات ممکن است به محض اینکه بازی را متوقف کنید، از بین بروند.

روش درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای

درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای مشابه رویکردی است که برای درمان افراد مبتلا به سایر اعتیادها مانند مصرف اجباری الکل یا مواد مخدر با برنامه‌های اعتیاد خانگی، روزانه و سرپایی استفاده می‌شود.

از انواع مختلف درمان برای درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای استفاده می شود. این روند درمانی شامل موارد زیر می باشد:

  1. درمان شناختی رفتاری (CBT). این روش یک درمان گفتاری است که اغلب برای درمان بسیاری از انواع اعتیاد استفاده می شود.
  2. خانواده درمانی. خانواده درمانی برای درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای می تواند به ویژه برای رسیدگی به هر مشکلی در خانه که ممکن است باعث شود شما به بازی های ویدیویی روی آورید انجام می شود.
  3. گروه درمانی. جلسات گروه درمانی می تواند به ویژه هنگام تلاش برای غلبه بر اعتیاد به بازی های رایانه ای مفید باشد. گروه درمانی به شما کمک می کند تا متوجه شوید که تنها نیستید.
  4. شناسایی محرک. دقت کنید که در چه شرایطی فرزند شما بیش تر تمایل به استفاده و بازی های ویدیویی دارد و سعی کنید آن محرک ها را کاهش دهید.
  5.  فرزند خود را ترغیب کنید تا بیش تر با دوستان خود وقت بگذراند.
  6. محیط خانه را مناسبی و خالی از استرس کنید.
  7. با کودک خود وقت گذاشته و بازی های فیزیکی انجام دهید تا از بیماری های جسمی و چاقی جلوگیری کنید.
  8. فعالیت های مختلفی را به او پیشنهاد دهید به طور مثال ساعتی را باهم کتاب بخوانید یا روی مسئله خاصی تحقیق کنید.
  9. برای درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای زمان خاصی برای خواب داشته باشید حتما پیش از ده استفاده از هرگونه وسیله الکتریکی را محدود کنید تا کودک یا خودتان خواب بهتری داشته باشید.
  10. حتما از آن ها بخواهید تا قبل از بازی به وظایف خود عمل کنند و تکالیف یا مسئولیت هایی که دارند را کامل کنند.
  11. دوستی را انتخاب کنید و سعی کنید روند ترک را در کنار هم انجام دهید در این صورت کودک بهتر می تواند عادت خود را ترک کند.
  12. اگر به فعالیت هایی غیر از بازی با کامپیوتر می پردازد او را تشویق کنید.
  13. کنترل کنید. اگر فرزند شما به حرف شما گوش نداد نباید از مواضع خود پایین بیایید.
  14. سرزنش نکنید. با سرزنش کودک نمی توانید به او کمک کنید تا این وضعیت را ترک کند بلکه باعث می شوید فقط سرخورده شود و سعی کند پنهانی بازی کند.
  15. به کودک خود یادآوری کنید که اعتیاد به بازی های رایانه ای چقدر ضرر دارد و این آسیب ها را در زندگی روزانه به آن ها نشان دهید.
  16. سعی کنید بیش تر بیرون رفته یا در محیط هایی حضور داشته باشید که از بازی های کامپیوتری خبری نیست و کودک شما مجبور می شود در جمع حضور داشته باشد.
  17. با کودک خود همراه باشید. اگر می خواهید کودکتان اعتیاد به بازیهای رایانه ای را ترک کند بهترین راه این است که به او کمک کنید و در این روند بهبودی با او همراه باشید.
  18. درک کنید که کودکتان هنگام دوری از بازی کمی بداخلاق می شود بنابراین به او سخت نگیرید و این بداخلاقی او را تا جایی که می توانید تحمل کنید.

منبع : درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای | ۴۰ درمان قطعی

آیا تاثیر ماری جوانا بر بی خوابی کشنده است؟

تاثیر ماری جوانا بر بی خوابی امری ثابت شده است. تحقیقات جدید نشان می‌دهد بیمارانی که از درد مزمن رنج می‌برند و برای شروع و حفظ خواب از گل ممکن است در نهایت خواب را مختل کند.

بسیاری از افراد تصور می کنند که ماری جوانا یا گل باعث خوابیدن می شود. حتی برخی از افراد دقیقاً از آن برای خواب سریع استفاده می کنند. با این حال، تحقیقات علمی شواهدی را نشان می دهد که خلاف آن را نشان می دهد.

در واقع، بر اساس تحقیقات انجام شده تاثیر ماری جوانا بر بی خوابی خیلی مشهود است. استفاده و مصرف گل در دوران نوجوانی ممکن است منجر به بی خوابی می شود که می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.

بنابراین، گل خواب را القا نمی کند، بلکه به مشکلات خواب کوتاه مدت و طولانی مدت کمک می کند، که می تواند برای سلامتی شما مضر باشد.

چگونگی تاثیر ماری جوانا بر بی خوابی

مشکلات زیادی وجود دارد که مصرف گل برای خواب ایجاد می کند. از جمله این مشکلات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

اضطراب

ماری جوانا برای تسکین اضطراب شناخته شده است، اما با افزایش اضطراب، پارانویا، حملات پانیک و روان پریشی در حقیقت باعث کاهش خواب می شود.

بنابراین، اگر گل شما را مضطرب یا پارانوئید کند، احتمالاً این احساس نگرانی یا ترس باعث بی خوابی می شود.

کاهش حرکت سریع چشم (REM) در خواب

مطالعات نشان می دهد که ماری جوانا حرکات سریع چشم (REM) را در طول خواب کاهش می دهد. REM نشان دهنده عمیق ترین مرحله خواب در بدن شما بوده و زمانی است که شما شروع به رویاپردازی می کنید.

REM یک مرحله حیاتی برای رشد مغز و حافظه می باشد، زیرا مغز اطلاعات به دست آمده در طول روز را ذخیره می کند و در طول چرخه REM در حافظه طولانی مدت ذخیره می کند. اگر از ماری جوانا استفاده می کنید، این احتمال وجود دارد که فقط بخوابید و به این مرحله نرسید.

کاهش REM حتی می تواند مشکلات سلامتی بیشتری برای شما داشته باشد، که در ادامه به این موارد اشاره شده است:

افسردگی |تاثیر ماری جوانا بر بی خوابی

کمبود REM احتمالاً در دراز مدت باعث افسردگی می شود و فرد کم کم روحیه خود را از دست می دهد و نمی تواند خواب کافی را دریافت کند.

مشکل حافظه از تاثیر ماری جوانا بر بی خوابی

فرآیند حفظ و ثبت حافظه در خواب عمیق انجام می شود. وقتی ذهن شما از این خواب محروم شود، احتمالاً در به خاطر سپردن جزئیات یا رویدادها با مشکل مواجه خواهید شد. حافظه فضایی که مسئول یادگیری است نیز ممکن است تحت تأثیر این بی خوابی قرار گیرد.

چاقی 

زمانی که بدنتان از خواب REM محروم باشد در خطر چاقی هستید. بدن در این مرحله از خواب به دلیل افزایش فعالیت مغز در حالت خواب کالری زیادی می سوزاند. فقدان این فعالیت در خواب سبک ناشی از مصرف ماری جوانا به این معنی است که بدن کالری کمتری می سوزاند.

علائم ترک گل

این احتمال وجود دارد که پس از ترک ماری جوانا با مشکلاتی در به خواب رفتن مواجه شوید. اگر این اتفاق افتاد، باید بدانید که این یک علامت ترک است و نه مدرکی مبنی بر اینکه ماری جوانا به خواب شما کمک می کند، در این شرایط می توانید از مشاور کمک بگیرید

سایر علائم ترک مانند اضطراب، عصبی بودن و بی قراری نیز ممکن است پس از ترک پیش بیاید که همه از نشانه ها و علائم ترک گل می باشند.

اگر حتی پس از ترک ماری جوانا دچار کمبود خواب شدید، باید مداخلات زیر را برای خواب بهتر امتحان کنید :

زمان خواب ثابت را رعایت کنید

ساعات خواب منظمی داشته باشید. یک ساعت خواب ثابت به ذهن شما کمک می کند تا هر شب در زمان مشخصی استراحت کنید. همچنین از چرت زدن در طول روز خودداری کنید زیرا ممکن است در خواب شبانه مشکل ایجاد کند.

فقط زمانی به رختخواب بروید که احساس خواب آلودگی می کنید

دراز کشیدن در رختخواب در حالی که هنوز بیدار و پرانرژی هستید ممکن است منجر به محرومیت نسبی از خواب شود. علاوه بر عدم مصرف ماری جوانا، قبل از رفتن به رختخواب از مصرف مواد محرک مانند کافئین خودداری کنید زیرا مصرف کافئین می تواند شما را هوشیار نگه دارد.

محیطی مناسب برای خواب ایجاد کنید

با ساکت و تاریک نگه داشتن اتاق از داشتن محیطی آرام اطمینان حاصل کنید. داشتن تلویزیون در اتاق خواب یا صدای ساعت با صدای بلند ممکن است خواب شما را خراب کند.

آرام باشید

انجام فعالیت‌های مدیتیشن و آرامش عضلانی ممکن است اضطراب را کاهش دهد و به شما کمک کند آنقدر آرام بمانید تا بخوابید.

دیگر نگران نباشید

در نهایت، نگرانی از خواب نرفتن را کنار بگذارید و اجازه دهید همه چیز مسیر خود را طی کند. به احتمال زیاد در کمترین زمان به خواب خواهید رفت.

علائم تاثیر ماری جوانا بر بی خوابی

تحریک پذیری

در حالی که ماری جوانا به دلیل اثرات مسالمت آمیز آن بر خلق و خوی مورد ستایش قرار می گیرد، مصرف کنندگان ممکن است در فاصله زمانی بین مصرف، تغییراتی در خلق و خوی خود ایجاد کنند.

این یکی از رایج ترین عوارض جانبی مصرف گل می باشد. بسیاری متوجه افزایش تحریک‌پذیری خود در حین مصرف دارو می‌شوند، بنابراین بیشتر مصرف می کنند.

کاهش انگیزه

 ماری جوانا میل به لذت بردن مصنوعی را به جای لذت های زندگی القا می کند. این کاهش انگیزه اغلب منجر به سبک زندگی نامناسب می شود. اگر می‌بینید که بیشتر از اینکه از نظر اجتماعی فعال باشید، آرزوی مصرف مواد دارید احتمالاً از این عارضه جانبی رنج می‌برید.

منبع : آیا تاثیر ماری جوانا بر بی خوابی کشنده است؟

بی خوابی از علائم تا درمان قطعی بدون عوارض

کم خوابی خلق و خو و حافظه ی شما را تحت تاثیر قراردهد و از سویی بی خوابی می تواند زندگی شما را نابود کرده و حتی در مواردی سبب کشته شدن فرد شود.

در جامعه ما، وسوسه و حتی فشار زیادی برای کم کردن خواب وجود دارد. در واقع، یک تصور غلط واقعی وجود دارد که محرومیت از خواب نوعی حرکت قهرمانانه محسوب می شود، نشانه ای از اینکه چقدر سخت کار می کنید، چقدر زود می توانید از خواب بیدار شوید، چقدر به خواب کی نیاز دارید، چقدر فعال، اجتماعی و پرمشغله هستید.اما خواب کافی فقط یک پاداش راحت پس از یک روز طولانی و مطمئناً نشانه تنبلی یا ضعف نیست. خواب کافی که برای بزرگسالان حداقل هفت ساعت تعریف می شود یک محرک برای سیستم فیزیولوژیکی بدن انسان است.

هنگامی که ما کم خواب می شویم (بیش از یک سوم بزرگسالان دچار کمبود خواب هستند) سلامت و تندرستی ما به روش های بی شماری از جهت ذهنی، جسمی و عاطفی آسیب می بیند.

برای اینکه از نظر فنی کم خواب در نظر گرفته شوید، نیازی نیست که تمام شب را بیدار باشید در واقع، ممکن است حتی متوجه نشوید که به اندازه کافی نمی خوابید، زیرا ممکن است احساس خستگی خاصی نداشته باشید.

علائم کم‌خوابی زیادی وجود دارد که فراتر از خمیازه کشیدن، تکان دادن سر پشت میز کار یا سختی در باز نگه داشتن چشم ها است.

نشانه های کم خوابی

بد خلق هستی

خواب و سلامت عاطفی عمیقاً به هم مرتبط هستند، بر اساس آمار دانشکده پزشکی هاروارد، بیماران مبتلا به اضطراب و افسردگی بیشتر احتمال دارد بی خوابی مزمن را تجربه کنند. حتی از دست دادن خواب کوتاه مدت و جزئی می تواند بر خلق و خو، دیدگاه و کیفیت مهم ترین روابط ما تأثیر منفی بگذارد.

اگر کم خواب هستید، در برابر بدخلقی، تحریک‌پذیری و چالش‌های مقابله با استرس آسیب‌پذیرتر هستید. کمبود خواب و استرس نیز می تواند یک چرخه بد ایجاد کند.

کاهش عملکرد

کمبود خواب مزمن می‌تواند بر شماتوانایی‌های ما برای استدلال، تمرکز، و حتی یافتن کلمات مناسب برای توصیف چیزهای ساده تأثیر منفی بگذارد. در واقع، تخمین زده می‌شود که بی‌خوابی به تنهایی سالانه ۴۱۱ میلیارد دلار برای اقتصاد آمریکا هزینه داشته باشد.

اغلب ما معتقدیم که تا دیروقت بیدار ماندن و پروژه های کاری را به پایان رساندن یا برای ارائه ها آماده شدن کاملا ضروری است. اما، به نظر می رسد، توقف کار به موقع برای پایان دادن به کار و داشتن یک خواب خوب، عموماً بهترین راه برای بهبود بهره وری و عملکرد کلی است.

کافئین قدرت شناختی را تا نیم ساعت افزایش می‌دهد، اما خواب اطلاعات اخیر بدردنخوری را که آموخته‌اید از بین می‌برد و آن ها را بایگانی می‌کند تا بتوانید به طور موثرتری اطلاعات جدید را دریافت کنید.

نوسان خلقی

در سال ۲۰۰۴، یک مطالعه طولانی مدت در ویسکانسین نشان داد که افرادی که کمتر از شش ساعت در شب می‌خوابند، بیشتر در معرض اضافه وزن هستند. این گروه کاهش سطح هورمون سرکوب کننده اشتها لپتین، همراه با افزایش سطح هورمون تحریک گرسنگی را نشان می دهد. زمانی که بیش از حد خسته هستیم، به سراغ میان وعده‌های بیشتری می‌رویم.اخیراً، محققان ارتباط قوی بین کمبود خواب و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را شناسایی کرده اند، یک اختلال متابولیک که اغلب با پرخوری و چاقی ایجاد می شود.

کدر شدن پوست

چشم‌های قرمز، پف‌کرده، حلقه‌های تیره زیر چشم و گوشه‌های رو به پایین دهان، همگی در افراد کم‌خواب به‌راحتی قابل شناسایی هستند. لورن هیل می‌گوید: «مردم معمولاً می‌توانند تشخیص دهند که شب سختی داشته‌اید یا خیر. حتی مقادیر کم کم خوابی بر ظاهر شما تأثیر می گذارد، خواب کافی و با کیفیت باید رکن هر روال مراقبت از پوست باشد.»

آسیب به عواطف و قضاوت ها

زمانی که افراد کم خواب هستند، ناحیه ای از مغز که با پردازش عاطفی درگیر است، یعنی قشر پیش پیشانی، اساساً به خواب می رود و شواهدی وجود دارد که خواب‌آلودگی باعث می‌شود افراد منطق خود را از دست بدهند.

در طول روز دچار خواب آلودگی می شوید. این یکی از نشانه‌های کمبود خواب است که ممکن است نسبتاً واضح به نظر برسد،علائم آن می تواند بیش تر از خمیازه کشیدن هر پنج دقیقه یا نیاز به قهوه خود باشد. بیش از ۳۰ درصد آمریکایی ها به طور مزمن دچار کم خوابی می شوند که با عواقب بالقوه کشنده ای همراه است.
۷٫ میل جنسی شما در حال کاهش است.
خستگی می تواند عامل مهمی در رابطه با عدم تمایل شما به رابطه جنسی باشد. طبق گفته کلینیک مایو، زنانی که درگیر مراقبت از کودکان و والدین سالخورده هستند، اغلب گزارش می‌دهند که در پایان روز بیش از حد خسته هستند و علاقه ای به رابطه جنسی ندارند.

اکثر بزرگسالان به هفت تا نه ساعت خواب نیاز دارند و به نظر می رسد استفاده از تبلت ها، تلفن ها و سایر صفحه های قبل از خواب به طور فزاینده ای عامل مهمی در افزایش ساعات خواب است.

دکتر دادخواه بیان کردند: استفاده از صفحه نمایش نه تنها افزایش طبیعی ملاتونین، هورمونی که مسئول تنظیم خواب است را سرکوب می کند، بلکه باعث می شود تا زمانی که در حال خواب می باشیم، ما را سرحال می کند، هوشیاری را افزایش داده و به خواب رفتن را سخت‌تر می‌کند.
کنترل احساسات خود را از دست می دهید. چه در حال دعوا با همکار باشید، چه با همسرتان وارد مشاجره شوید یا خونسردی خود را با فرزندانتان از دست بدهید، نخوابیدن این احتمال را افزایش می دهد که واکنش های عاطفی شما تکانشی تر و شدیدتر باشد.

با کم خوابی تمایل شما به واکنش شدید به موقعیت های منفی به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. وقتی متوجه شدید که کنترل احساسات خود را خیلی زیاد از دست می دهید، آن را نشانه ای از کمبود خواب در نظر بگیرید.

بدون اینکه متوجه بشی چرت میزنی

احساس خستگی در طول روز یکی از رایج ترین نشانه های کم خوابی است. اگر متوجه شدید که در حین کار چرت می‌زنید، چیزی را تجربه می‌کنید که کارشناسان خواب آن را خواب میکرو می‌نامند.

این می تواند از “چند تا چند ثانیه” طول بکشد و افرادی که آن را تجربه می کنند بدون اینکه متوجه شوند به خواب می روند. این کار می تواند خطرناک باشد، به خصوص اگر در حال رانندگی باشید.

نکات خواب برای افراد مسن

سالمندان چقدر به خواب نیاز دارند؟

در حالی که نیاز به خواب از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اکثر بزرگسالان سالم به هفت تا نه ساعت خواب در شب نیاز دارند. با این حال، احساس شما در صبح مهمتر از تعداد ساعات مشخص خواب است. بیدار شدن مکرر با احساس خستگی در طول روز بهترین نشانه این است که شما به اندازه کافی نمی خوابید.

بی خوابی و پیری

نکته ۱: بدانید که چگونه خواب با افزایش سن تغییر می کند

با افزایش سن، بدن شما سطوح پایین‌تری از هورمون رشد تولید می‌کند. وقتی این اتفاق می افتد، ملاتونین کمتری تولید می کنید، به این معنی که اغلب خواب پراکنده تری را تجربه کرده و در طول شب بیشتر از خواب بیدار می شوید. به همین دلیل است که بسیاری از ما با بالا رفتن سن خواب خود را سبک تر تصور می کنیم. به طور مثال ممکن است:

می خواهید عصرها زودتر بخوابید و صبح زودتر از خواب بیدار شوید.

برای اینکه ساعات خواب مورد نیاز خود را داشته باشید، باید شب ها مدت بیشتری را در رختخواب بگذرانید یا با چرت زدن در روز کمبود را جبران کنید.

در بیشتر موارد، چنین تغییراتی در خواب طبیعی است و نشان دهنده مشکل خواب نیست.

مشکلات خواب که به سن مربوط نمی شود

در هر سنی، تجربه گاه به گاه مشکلات خواب معمول است. با این حال، اگر هر یک از علائم زیر را به طور منظم تجربه می کنید، ممکن است با اختلال خواب مواجه باشید :

با وجود اینکه احساس خستگی می کنید در به خواب رفتن مشکل دارید.

وقتی بیدار می شوید در به خواب رفتن مشکل دارید.

بعد از یک خواب شبانه احساس شادابی نکنید.

در طول روز احساس تحریک پذیری یا خواب آلودگی می کنید.

در بیدار ماندن در هنگام نشستن، تماشای تلویزیون یا رانندگی مشکل دارید.

در طول روز در تمرکز مشکل دارند.

برای به خواب رفتن به قرص های خواب یا الکل اعتماد کنید.

در کنترل احساسات خود مشکل دارید.

نکته ۲: علل زمینه ای بی خوابی خود را شناسایی کنید

بسیاری از موارد بی خوابی یا مشکلات خواب ناشی از علل زمینه ای اما قابل درمان است. با شناسایی همه علل احتمالی، می توانید درمان را متناسب با آن انجام دهید.

آیا تحت استرس زیادی هستید؟

آیا افسرده هستید؟ آیا از نظر عاطفی احساس خستگی یا ناامیدی می کنید؟

آیا با اضطراب یا نگرانی مزمن مبارزه می کنید؟

آیا اخیراً یک تجربه آسیب زا را پشت سر گذاشته اید؟

آیا از داروهایی استفاده می کنید که ممکن است بر خواب شما تأثیر بگذارد؟

آیا مشکلات سلامتی دارید که خواب را مختل کند؟

علل شایع بی خوابی و مشکلات خواب در افراد مسن

عادات خواب بد و محیط خواب

عادات خواب بد شامل ساعات خواب نامنظم، مصرف الکل قبل از خواب و به خواب رفتن با تلویزیون روشن است. اطمینان حاصل کنید که اتاق شما راحت، تاریک و ساکت است و مراحل قبل از خواب شما برای خواب مفید است.

درد یا شرایط پزشکی

شرایط بهداشتی مانند نیاز مکرر به ادرار، درد، آرتریت، آسم، دیابت، پوکی استخوان، سوزش سر دل شبانه و بیماری آلزایمر می‌توانند خواب را مختل کنند. برای رفع هر گونه مشکلی با پزشک خود صحبت کنید.

یائسگی

در طول یائسگی، بسیاری از زنان متوجه می شوند که گرگرفتگی و تعریق شبانه می تواند خواب را مختل کند. حتی پس از یائسگی، مشکلات خواب ممکن است ادامه یابد. بهبود عادات روزانه، به ویژه رژیم غذایی و ورزش، می تواند کمک کننده باشد.

داروها

افراد مسن بیشتر از افراد جوان بیشتر از داروها استفاده می کنند و ترکیب داروها و همچنین عوارض جانبی آن ها می تواند خواب را مختل کند. پزشک شما ممکن است بتواند برای بهبود خواب تغییراتی در داروهای شما ایجاد کند.

عدم ورزش

اگر بیش از حد بی تحرک هستید، ممکن است هنگام خواب احساس خواب آلودگی نکنید. ورزش هوازی منظم در طول روز می تواند خواب خوب را تقویت کند.

فشار

تغییرات مهم زندگی مانند بازنشستگی، مرگ یکی از عزیزان یا جابجایی خانه می تواند باعث استرس شود. هیچ چیز بهتر از پیدا کردن کسی که بتوانید رو در رو با او صحبت کنید، خلق و خوی شما را بهتر نمی کند.

عدم مشارکت اجتماعی فعالیت های اجتماعی

خانواده و کار می تواند سطح فعالیت شما را بالا نگه دارد و بدن شما را برای یک خواب خوب آماده کند. اگر بازنشسته هستید، می توانید در کلاس هایی که برای بزرگسالان برگذار می شود شرکت کرده یا کارهای داوطلبانه را انتخاب کنید.

اختلالات خواب

سندرم پاهای بیقرار (RLS) و اختلال تنفس ( مانند خروپف و آپنه خواب ) بیشتر در افراد مسن رخ می دهد.

کمبود نور خورشید

نور شدید خورشید به تنظیم ملاتونین و چرخه خواب و بیداری شما کمک می کند. سعی کنید حداقل دو ساعت در روز نور خورشید را دریافت کنید. پنجره ها را در طول روز باز نگه دارید یا برای قدم زدن بیرون بروید

دلایل اختلالات خواب را بیشتر بشناسید

برای درمان مشکلات مربوط به خواب لازم است در ابتدا منشا بی خوابی و یا بدخوابی را به درستی کشف کنید.

۱٫ عوامل پزشکی برای درمان بی خوابی را بررسی کنید.

عوامل پزشکی بر هم زننده ی خواب معمولا افراد مسن را بیشتر از سایرین تحت تاثی قرار می دهد اما سایر افراد نیز ممکن است به دلیل تجربه ی مشکلاتی مانند درد مفاصل، دردهای بدنی، آپنه ی خواب، بارداری، فشار خون، مشکلات تنفسی و..

در طی شب به سختی به خواب روند و یا بارها بیدار شوند و برای بازگشت دوباره به خواب با مشکل روبه رو شوند.

در صورتی که علت اصلی بی خوابی تان موارد مربوط به سلامت جسمانی است، بهتر است نسبت به درمان مشکل جسمی با پزشک تان مشورت کنید.

۲٫ عوامل روانی را بررسی کنید.

بر اساس اصول روانشناسی، مشکل در خواب در اغلب موارد ناشی از وجود یک مشکل روانی قابل توجه است.

تچربه ی افسردگی، اضطراب، سوانح، آسیب های روحی، شکست عاطفی، از دست دادن عزیزان، احساس تنهایی و بسیاری از مشکلات روانی می تواند منجر به اختلال در خواب شود.

در این حالت مشکلات خواب می تواند خود را در قالب بی خوابی، بد خوابی، کابوس شبانه، خوابیدن افراطی و.. نشان دهد.

اگرچه تکنیک های به منظور کاهش آشفتگی روانی و رفع اورژانسی مشکلات مربوط به خواب وجود دارد، اما اولین توصیه مراجعه به روانشناس یا مشاور برای حل اساسی مساله ی روانی است.

• کابوس های تان را بنویسید و با جزییات تعریف کنید.

علی رغم باور سنتی که بیان خواب های بد را نامناسب می دانست، توضیح کابوس های شبانه با جزییات هرچه بیشتر تا حد زیادی منجر به رفع اختلالات خواب خواهد شد.

کابوس ها می توانند بیانگر اضطراب، افسردگی و ی استرس پس از سانحه ی درمان نشده باشند که عمیق ترین نگرانی های سرکوب شده را به زمان حال و سطح نیمه هوشیار فراخوانی می کنند.

از طریق بیان و نوشتن کابوس ها، فرد می تواند به مهم ترین نگرانی های کنونی اش آگاه شود و در گام بعدی برنامه ریزی برای حل آن ها در اولویت اول قرار خواهد داشت.

• قبل از خواب زمانی را به برنامه ریزی به منظور حل مشکلات تان اختصاص دهید.
در صورتی که به محض ورود به رختخواب، انبوهی از مشکلات و نگرانی ها به ذهن تان هجوم می آورد، بهتر است اتاق خواب تان را ترک کنید و زمانی را به نوشتن نگرانی های تان اختصاص دهید.

از این طریق ذهن تان آرام تر شده و برای خواب یاری تا ن خواهد کرد.

• در طی روز به اندازه ی کافی کار کنید.

افراد مضطرب، اهمالکار و یا افسرده ممکن است ساعات زیادی از روز را به بیکاری، فکر کردن در مود مشکلات و یا فعالیت های غیر مفید بگذرانند و در هنگام خواب با حجم وسیعی از کارهای انجام نشده ی اضطراب زا مواجه شوند.

به منظور حل این مشکل، بهتر است قبل از شروع هر روز، برنامه ای به منظور فعالیت مفید و موثر تنظیم کرده و بر اساس آن حرکت کنید تا بتوانید با آرامش خاطر بیشتری به خواب روید.

• از نخوابیدن نترسید.

ممکن است قبل از خواب با افکاری مانند ” می دونم که خوابم نمی بره، فردا حتما بازم کسل و بی حالم. اگر کم بخوابم و فردا سردرد بگیرم چی و..” رو به رو شوید.

نگرانی در مورد عدم خواب کافی، خود می تواند منجر به تجربه ی مشکلات بیشتر در زمینه ی خواب شود و شما را در چرخه ای معیوب گرفتار سازد.

واقعیت آن است که اگرچه بی خوابی می تواند بسیار مخرب باشد، اما تا به حال کسی به دلیل دیرتر خوابیدن نمرده است.

در صورتی که تجربه ی چنین افکاری بری شما نیز وجود دارد، می توانید از فن تناقضی “بیدار بمان” استفاده کنید.

تکنیک های درمان بی خوابی

دارو درمانی، درمان بی خوابی ناشی از افسردگی

استفاده از برخی داروها برای درمان بی خوابی می تواند در درمان انواع مختلفی از اختلالات خواب مفید باشد. افرادی که از اختلال خواب مانند آپنه خواب رنج می برند می توانند از داروهای خاصی بهره مند شوند که به آن ها کمک می کند به خواب بروند و بخوابند.

راه‌های زیادی برای درمان بی‌خوابی وجود دارد، از مکمل‌های گیاهی گرفته تا طب سوزنی و اشکال مختلف درمان همه تاثیرات خود را دارند. البته حتما پیش از استفاده از هر دارویی با پزشک خود مشورت کرده و از عوارض جانبی آن ها آگاهی کافی را کسب کنید.

حرکات یوگا برای بی خوابی

حرکات یوگا برای بی خوابی تاثیر زیادی دارد. مهم ترین حرکت یوگا برای بی خوابی شامل یک تمرین تنفس عمیق است که برای آرام کردن شما طراحی شده است تا بتوانید بخوابید و به آن «نیدرا» می گویند که به معنای نفس است.

بنابراین نیدرا برای آرام کردن بدن و ذهن شما استفاده می شود. این حرکت یوگا برای بی خوابی مفید می باشد زیرا به اختلالاتی می پردازد که باعث خواب آلودگی می شود و باعث کاهش تنش، اضطراب، عصبانیت، استرس، نگرانی، اضطراب، خستگی و موارد مشابه دیگر می شود.

تغذیه بی خوابی برای درمان قطعی بی خوابی
تغذیه ای که دریافت می کنید می تواند تفاوت بین خواب خوب یا نداشتن خواب شبانه را ایجاد کند. دریافت مواد مغذی مناسب برای کمک به درمان بی خوابی مفید می باشد.

فعالیت فیزیکی

سعی کنید در طول روز حداقل نیم ساعت ورزش کنید این باعث می شود که شب ها راحت تر به خواب بروید و خسته تر باشید البته حتما توجه داشته باشید که بلافاصله پیش از خواب نباید ورزش کنید.

چرت زدن را متوقف کنید

اگر عادت دارید که چند بار در طول روز چرت می زنید بهتراست که این عادت را ترک کنید زیرا باعث می شود که شب ها نتوانید خواب مناسب و کافی را داشته باشید.

قبل از خواب گوشی را دور کنید.

نه تنها گوشی بلکه تمام وسایل الکترونیکی را یک ساعت پیش از خواب از دسترس خود دور کنید می توانید کتاب بخوانید به موزیک آرامش بخش گوش دهید یا در سکوت با خودتان خلوت کنید اما به سمت گوشی یا تلویزیون نروید.

فاصله میان شام و خواب

حتما میان شام و خوابیدن حداقل ۳ ساعت فاصله بیندازید بسیاری از افراد بلافاصله پس از صرف شام می خوابند این باعث می شود که معده نتواند کار خود را به خوبی انجام دهد و فرد خواب کافی را نداشته باشید.

عادت خواب

هرکسی عادت خواب مشخصی دارد اگر دوست دارید اتاق را کامل تاریک کرده و از صداهای جانبی دوری کنید اما اگر عادت دارید می توانید از شب خواب نیز استفاده کنید تا کیفیت خواب خود را بهبود ببخشید.

ماساژ درمانی ،درمان خانگی بی خوابی

ماساژ باعث افزایش خون رسانی و بهبود خواب می شود علاوه بر این با افزایش آرامش و کاهش اضطراب و استرس می تواند روحیه فرد را بهبود ببخشد.

شناخت درمانی

شناخت درمانی کمک می کند تا باورهایی که باعث بی خوابی می شود را شناسایی و درمان کنید.

نگرانی های خود را رها کنید

برای درمان تضمینی بی خوابی افکار خود را روی کاغذ بنویسید و نگرانی های خود را پیش از خواب رها کنید این باعث می شود تا بتوانید راحت تر مشکلات روز خود را رها کرده و برای خواب آماده شوید.

درمان قطعی بی خوابی تضمینی بدون عوارض

درمان قطعی بی خوابی تضمینی بدون عوارض در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با دستگاه های نوین، جدید و تکنیک های روانشناسی. رزرو وقت با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰و ۰۹۰۳۵۶۷۳۰۵۰ و ۰۹۱۰۸۳۴۷۵۹۷ امکان پذیر است.

منبع : بی خوابی از علائم تا درمان قطعی بدون عوارض

۱۶ علائم فیزیکی و روانی استرس

علائم فیزیکی و روانی استرس می تواند اثرات جسمی و شناختی زیادی را به همراه داشته باشد. در اینجا ۱۵ نشانه و علائم فیزیکی و روانی استرس ذکر شده است که می تواند در تشخیص استرس به عنوان یک بیماری به شما کمک کند.

علائم فیزیکی و روانی استرس

۱٫سردرد زیاد

آیا تمام روز سردرد دارید؟ سردرد ممکن است ناشی از میگرن یا استرس باشد. استرس می تواند باعث درد بدن به شکل تنش عضلانی شود که منجر به سردرد و کمردرد می گردد.

از آنجایی که عضلات گردن و پوست سر در هنگام استرس منقبض می شوند، ممکن است دچار سردرد شوید. به همین دلیل است که استرس یکی از رایج ترین محرک های سردرد و میگرن است.

برای درمان سردرد بهتر است به یاد داشته باشید که به اندازه کافی آب مصرف کنید. نوشیدن آب کافی در مواقع استرس بسیار مهم است. کم آبی بدن نیز می‌تواند باعث سردرد شود، پس به خودتان لطف کنید آب کافی مصرف کنید.

۲٫مشکلات گوارشی

گوازش ممکن است یکی از اولین مکان هایی باشد که علائم استرس یا اضطراب را تجربه می کند. در طول دوره های استرس زا، بدن سیستم عصبی سمپاتیک را افزایش داده و همچنین سیستم گوارشی را کند می کند، بنابراین در این دوره از خون کافی برای هضم استفاده نمی کنید.

در عوض، بدن شما انرژی خود را به عضلات و قلب هدایت می کند تا پاسخ جنگ یا گریز (پاسخ به استرس) را ایجاد کند. کندتر بودن سیستم گوارشی ممکن است باعث مشکلات گوارشی مانند افزایش اسید معده شود که می تواند منجر به سوزش سر دل، حالت تهوع و نفخ شود.

۳٫کم خوابی

۴۳ درصد از بزرگسالان در آمریکا گزارش کرده اند که به دلیل استرس، خواب ضعیفی دارند. استرس بیش از حد می تواند کیفیت و برنامه خواب شما را خراب کند و چرخه خواب ناسالم را به حرکت درآورد.

خواب ضعیف می تواند منجر به مشکلات سلامت روانی و جسمی شود که به نوبه خود می تواند باعث استرس در زندگی روزمره و خواب ضعیف در شب شود.

دلیل اصلی کم خوابی مشکل این است که هورمون‌های مسئول استرس، هورمون‌های برانگیختگی هستند: این هورمون‌ها از نظر بیولوژیکی طراحی شده‌اند تا شما را بیدار نگه دارند و سیستم عصبی‌تان را در حالت جنگ یا گریز نگه دارند.

اگر سیستم عصبی شما قادر به آرام شدن نباشد و بدن و ذهن نتوانند به حالت استراحت برگردند، احتمالاً در خوابیدن با مشکل مواجه خواهید شد.

علاوه بر این، استرس در طول روز نیز ممکن است باعث رویاهای عجیب و غریب یا مضطرب شود. یکی از بهترین کارهایی که می توانید انجام دهید ایجاد عادات سالم برای بهداشت خواب داشته باشید.

۵٫ عرق کردن از علائم فیزیکی و روانی استرس

عرق کردن طبیعی و سالم است، به خصوص اگر تحت فشار هستید، اما تعریق بیش از حد استرس در مجموع جانور دیگری است.

هنگامی که انسان‌ها موقعیتی استرس‌زا را تجربه می‌کنند، مدولای آدرنال (ناحیه‌ای در مغز) هورمون آدرنالین ترشح می‌کند که بدن را برای واکنش پرواز یا مبارزه آماده می‌کند. این کار ضربان قلب، تعریق، فشار خون و تعداد تنفس را افزایش می دهد.

همانطور که بدن به احساساتی مانند اضطراب یا استرس واکنش نشان می دهد، عرق را از غدد آپوکرین واقع در زیر بغل، کشاله ران و روی پوست سر آزاد می کند.

خوشبختانه، این نوع عرق معمولاً بدون بو است، اگرچه هنوز هم می تواند ناراحت کننده باشد، راه حل واقعی این است که به ریشه مسئله (مانند منبع استرس خود) بپردازید و راه هایی برای کاهش سطح استرس خود پیدا کنید، خواه مدیتیشن باشد یا دعا، ورزش، درمان یا هر روشی که استرس شما را کاهش می دهد.

۶٫ ریزش مو از علائم فیزیکی و روانی استرس

وقتی سطح کورتیزول بالا می‌رود، هورمون‌های دیگر بدن مانند هورمون‌های تیروئید و تخمدان را نیز مهار می‌کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، سیگنال بدن شما برای رشد مو تحت تاثیر قرار می گیرد.

در حالی که ریزش ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو در روز برای انسان معمول است، اما هر چیزی فراتر از این می تواند به دلیل هورمون ها باشد. ریزش بیش از حد موی سرتان بیش از حد ممکن است نشان دهنده استرس شما باشد.

استرس همچنین می تواند باعث تریکوتیلومانیا شود ، وضعیتی که باعث می شود فرد میل شدیدی برای کندن مو از پوست سر، ابروها یا سایر نواحی بدن خود داشته باشد.

با این حال، ریزش مو همچنین می‌تواند به دلیل بیماری یا شرایط سلامت دیگری باشد، بنابراین اگر تکنیک‌های مدیریت استرس باعث کاهش ریزش مو نمی‌شوند، مهم است که به یک متخصص مراجعه کنید.

۷٫درد قفسه سینه | علائم فیزیکی و روانی استرس

استرس ممکن است مقصر واقعی درد در قفسه سینه باشد و خوشبختانه درد قفسه سینه ناشی از استرس، تهدید کننده زندگی نیست. یکی از علائم کمتر شناخته شده استرس، درد قفسه سینه است.

درد قفسه سینه و استرس نیز می تواند به یک چرخه معیوب تبدیل شود. در حالی که استرس می تواند منجر به درد قفسه سینه شود، ترسناک بودن درد قفسه سینه می تواند استرس را افزایش دهد. بنابراین، مدیریت استرس برای جلوگیری از گرفتار شدن در این چرخه ضروری می باشد.

۸٫ سرگیجه

استرس می تواند ضربان قلب شما را افزایش دهد و باعث تنفس سریع و کم عمق شود که می تواند باعث سرگیجه یا سبکی سر شود.

۹٫ فقدان میل جنسی

با گذشت زمان، استرس می تواند تعادل هورمونی بدن را مختل کند. همراه با کاهش میل جنسی، اختلال نعوظ، سیکل های قاعدگی نامنظم و پریود نشدن نیز شایع است.

۱۰٫خشکی دهان و مشکل در بلع

استرس می تواند تولید بزاق را کند کند که می تواند باعث خشکی دهان شود و بلع را دشوار سازد.

۱۱٫ فراموشی

تحقیقات نشان می دهد که استرس می تواند به صورت شناختی از طریق حافظه ظاهر شود. استرس می تواند مغز شما را به گونه ای تحت تاثیر قرار دهد که باعث فراموشی بیشتر از حد معمول شود یا حتی باعث شود که چیزهایی را به اشتباه به خاطر بسپارید.

۱۳٫ مشکل در تمرکز | علائم فیزیکی و روانی استرس

افرادی که تحت استرس زیادی هستند معمولاً در تمرکز مشکل دارند. در حقیقت تمرکز روی هر چیز دیگری برایتان مشکل است.

۱۴٫ نگرانی دائمی

استرس همچنین بر تفکر شما تأثیر می گذارد و می تواند باعث شود که نگرانی ها دائمی داشته باشید. شما ممکن است حتی در مورد استرس‌ حتی زمانی که آنجا نیستید نگران باشید.

۱۵٫ قضاوت ضعیف

استرس می تواند باعث شود که تصمیمات ضعیفی بگیرید، حتی اگر معمولاً قضاوت خوبی داشته باشید. اثرات شناختی استرس می تواند باعث شود که شما بیش از حد معمول تکانشگر باشید یا به سادگی در تصمیم گیری ناکام بمانید.

مطالعات در سال ۲۰۱۲ نشان داد که شرکت کنندگان تحت استرس نسبت به گروه کنترل (که با هیچ عامل استرس زا مواجه نبودند) به طور قابل توجهی در قضاوت های حرفه ای خود دقت کمتری داشتند.

۱۶٫ استرس سیستم ایمنی 

تعدادی از مطالعات نشان داده‌اند که استرس سیستم ایمنی را کاهش می‌دهد و همین باعث می شود افراد در شرایط سخت دچار بیماری شوند و سیستم ایمنی آن ها آسیب ببیند.

برای درمان استرس و کاهش علائم آن در اولین فرصت با مراکز مشاوره ستاره ایرانیان تماس بگیرید و با کمک مشاوران استرس و اضطراب خود را پیش از آنکه شدید شوند مدیریت کنید.

منبع : ۱۶ علائم فیزیکی و روانی استرس

۷۰ علائم اوتیسم در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان

علائم اوتیسم در کودکان افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) متفاوت است. در حالی که اوتیسم هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد، علائم معمولا زمانی که کودک بین ۱۸ تا ۲۴ ماهه است قابل توجه است. اوتیسم یک اختلال رشدی در نظر گرفته می‌شود، زیرا اغلب در دو سال اول زندگی ظاهر می‌شود.

اگرچه، این بدان معنا نیست که در سال‌های نوجوانی یا حتی بزرگسالی نمی‌توان آن را تشخیص داد. اما به طور کلی علائم اوتیسم در کودکان از سنین پایین شروع می شود طیف گسترده ای از علائم اوتیسم در کودکان وجود دارد که هر یک می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد، به همین دلیل است که هر فرد مبتلا به اوتیسم منحصر به فرد است.

اختلال طیف اوتیسم

با توجه به تحقیقات مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تحقیقات گسترده نشان داده است که به نظر می رسد مغز افراد مبتلا به اوتیسم متفاوت از همسالان بدون اوتیسم رشد می کند. این تفاوت در رشد مغز مسئول چالش هایی است که افراد مبتلا به اوتیسم با آن روبرو هستند و همین آن ها را از کودکان دیگر متفاوت می سازد.

اختلال طیف اوتیسم یک ناتوانی مادام العمر است. با این حال، این بدان معنا نیست که نمی توان زندگی کاملی داشته باشند.

اگر یک برنامه درمانی و مداخله توسط متخصصانی مانند تحلیلگر رفتار کاربردی یا پزشک وجود داشته باشد، می توان علائم را مدیریت کرد. ممکن است سوالاتی مانند ” آیا تکان دادن سر از علائم اوتیسم در کودکان است ؟” داشته باشید که در این مقاله به همه آن ها پاسخ داده خواهد شد.

علائم اوتیسم در کودکان چیست| علائم اوتیسم چیه نی نی سایت

۱۰ علائم اوتیسم در کودکان عبارتند از:

  • تاخیر در یادگیری رشدی
  • حساسیت بیش از حد یا کمتر به نور، صدا، لمس یا مزه
  • مشکل در برقراری ارتباط
  • حرکات و رفتارهای تکراری
  • دشواری در موقعیت های اجتماعی
  • دلبستگی غیرعادی
  • مشکلات حسی
  • مشکلات مکرر در خواب
  • عدم کنترل کافی تکانه ها

توجه به این نکته مهم است که علائم اوتیسم در بزرگسالان و کودکان تفاوت هایی وجود دارد و باید هرکدام را جداگانه بررسی کرد. علائم و نشانه های اوتیسم نیز می تواند با انتقال کودکان به دوران نوجوانی و سپس به بزرگسالی تغییر کند.

در ادامه به علائم گفته شده به طور کامل پرداخته می شوید:

۱. تأخیرهای رشدی

اوتیسم می تواند بر رشد کودک تاثیر بگذارد. افراد مبتلا به برخی از انواع اوتیسم ممکن است دارای تأخیرهای رشدی مانند ناتوانی باشند یا ممکن است در نقاط عطف رشد عقب بمانند. برای مثال، شخصی ممکن است در زمینه مهارت های پیروی از دستورالعمل های ساده یک تا دو مرحله ای مشکل داشته باشد.

در هر مرحله از رشد کودک نشانه های خاصی وجود دارد که نشان از وجود مشکلی می باشد و والدین و پزشکان باید به این نشانه ها دقت زیادی داشته باشند.

 

در ادامه برخی از این نکات آمده است که نشان می دهد مشکلی وجود دارد. البته با توجه به سن کودک باید این موارد بررسی شود و در برخی از سنین این رفتارها عادی می باشد:

نمی‌تواند با اسباب‌بازی‌های ساده (مانند تخته‌های گیره‌های، پازل‌های ساده، دسته‌های چرخشی) کار کند.

با جملات صحبت نمی کند.

دستورهای ساده را نمی فهمد.

نمی خواهد بچه های دیگر با اسباب بازی های او بازی کنند.

تماس چشمی کافی را برقرار نمی کند.

۲. حساسیت بیش از حد زیاد یا کم به نور، صدا، لمس یا مزه

افراد مبتلا به اوتیسم نسبت به محرک های حسی مانند صداهای بلند، نورهای روشن یا لمس برخی از پارچه ها بیش از حد حساس هستند. مغز کودکان اوتیسمی برای پردازش محرک های دریافتی متفاوت از کودک بدون اوتیسم عمل می کند.

در نتیجه، افراد مبتلا به اوتیسم به راحتی تحت فشار قرار می گیرند. هجوم اطلاعاتی می تواند برای آن ها ترسناک یا گیج کننده باشد برای همین در این شرایط برخی از کودکان اوتیسمی سر خود را به جایی می کوبند تا درد خود را کمی تسکین دهند.

برخی دیگر از نمونه های علائم اوتیسم در کودکان ممکن است شامل ناتوانی در تحمل طعم تند غذا و تمایل به یک رژیم غذایی ملایم باشد. یا ممکن است به دلیل حساسیت پوست، تجربه لمس دیگران را نتواند تحمل کند.

در طرف دیگر این طیف، فردی که مبتلا به اوتیسم است ممکن است نسبت به محیط خود حساسیت کمتری داشته باشد. آن ها ممکن است قادر به پردازش محرک های مختلف نباشند و می توانند در برابر شرایطی که دیگران غیرقابل تحمل می یابند مصون به نظر برسند.

در این شرایط هم که محرک ها کم تر از حالت عادی می باشند بازهم ممکن است کودک سر خود را به اطراف بکوبد تا این حالت را تغییر دهد.

۳. مشکل در مهارت های ارتباطی

زمانی که کودک به ۱۲ تا ۱ ماهگی می رسد، باید به دستورات ساده مانند “بله” یا “نه” که یک سوال ساده پاسخ دهد. در این سن، کلماتی مانند «ماما» یا «بابا» را بیان کنند و حتی ممکن است شروع به تقلید کلمات کوچکی کند که می شنود.

کودکانی که علائم بیماری اوتیسم را نشان می دهند در مهارت های زبانی دچار اختلال می شوند. آن ها ممکن است اصلا صحبت نکنند یا شروع به سکوت طولانی تر کنند. آن ها ممکن است از تلاش برای برقراری ارتباط با دیگران، حتی کسانی که دوست دارند خودداری کنند.

ارتباط کلامی همه چیز نیست و نشانه های مشکل در مهارت های ارتباطی شامل خواندن حالات چهره و تماس چشمی، آگاهی از آهنگ ها و همچنین درک حرکات است. توانایی کلی برای برقراری ارتباط به شدت به رشد اجتماعی و فکری کودک بستگی دارد.

۴. حرکات و رفتارهای تکراری |علائم اوتیسم خفیف در کودکان

تکرار برخی حرکات و رفتارها، مانند تکان دادن عمدی سر، پا یا بازو، ایجاد حالات عمدی صورت، یا کشیدن مو ممکن است از علائم اوتیسم در کودکان باشد.  تکان دادن سر اوتیسم معمولاً با کوبیدن سر یا سایر رفتارهای تکراری همراه است.

والدین ممکن است بپرسند، ” آیا کشیدن مو نشانه اوتیسم است ؟” در حالی که کشیدن مو در کنار بقیه نشانه ها می تواند نشانه اوتیسم باشد، کشیدن مو به خودی خود نشان دهنده اوتیسم نیست.

رفتارهای تکراری به دو گروه دسته بندی می شود.

  • حرکاتی مانند دست زدن، بی‌قراری با اشیاء یا تکان دادن بدن و صداهایی مانند غرغر کردن یا تکرار عبارات خاص هستند.
  • رفتارهای تکراری شامل ویژگی‌های اوتیسم مانند اسرار بر یکسانی و علایق شدید .
۵. ناتوانی در برقراری ارتباط در موقعیت های اجتماعی

یکی از علائم اوتیسم که به راحتی قابل تشخیص است، ناتوانی در معاشرت با دیگران است. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال در اوتیسم که در یک محیط اجتماعی پر از محرک‌ قرار می‌گیرند، به خاموش شدن می‌رسند.

گاهی اوقات به اشتباه به آن ها برچسب “تنها” یا درونگرا زده می شود. افرادی که «تنهایی» را دوست دارند ترجیح می‌دهند زمانی را به تنهایی بگذرانند و از همراهی خود لذت ببرند تا با دیگران.

بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، یک فرد برای تشخیص اوتیسم باید نقایص مداوم را در این زمینه ها نشان دهد:

  • مشکلات در شروع رابطه اجتماعی و پاسخ به صحبت های دیگران
  • مشکلات غیرکلامی مانند تماس چشمی

این مشکلات مهارت های اجتماعی به دلیل موارد زیر ایجاد می شوند:

  • مشکل در کسب مهارت های زبان کلامی
  • ناتوانی در خواندن نشانه های ارتباط غیرکلامی
  • رفتارهای تکراری یا وسواسی و اسرار بر پایبندی به روال ثابت
  • ورودی های حسی بسیار زیاد

به همین دلیل است که آموزش مهارت های اجتماعی یک مداخله اصلی در درمان اوتیسم است.

۶. مشکل با انتقال

داشتن دستور مشخص در انجام کارهای روزمره به افراد مبتلا به اوتیسم آرامش می دهد. یک برنامه ثابت و خودتنظیمی به آرام کردن ذهن مضطرب کمک می کند. با این حال، زندگی به ندرت قابل پیش بینی است.

رویدادهای غیرمنتظره می تواند اتفاق بیفتند و روال عادی را از بین ببرند. تغییرات کوچکی از برنامه خارج می شود می تواند باعث ناراحتی شود. تغییرات بزرگ زندگی، مانند شروع مدرسه یا فارغ التحصیل از دانشگاه، برخی از افراد مبتلا به اوتیسم را به دلیل احساس از دست دادن کنترل، دچار اضطراب می کند.

اگر به این فرد خودتنظیمی آموزش داده نشده باشد، ممکن است نتوانند شرایط را کنترل کنند و دچار حملات پنیک شوند.

این علائم اوتیسم در بزرگسالان را می توان به روشی مشابه مدیریت کرد. بزرگسالان در محل کار ممکن است به کمک در زمینه مدیریت زمان نیاز داشته باشند. یک فرد مبتلا به اوتیسم می تواند از تقسیم کردن روز به تکه های قابل پیش بینی سود ببرد.

۷. دلبستگی به علایق غیرمعمول |علایم واضح اوتیسم

یکی از ساده‌ترین علائم اوتیسم در کودکان و بزرگسالان، علاقه شدید به اشیاء یا موضوعات غیرعادی است که تقریباً تا حد زیادی وسواس گونه است. به عنوان مثال، یک فرد اوتیستیک ممکن است موارد زیر را دوست داشته باشد:

  • قطار
  • تمبر
  • قاشق

افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می دانند که چه چیزی را دوست دارند و برایشان اهمیتی ندارد که به نظر “عجیب” باشد. آن ها همچنین می توانند آنقدر پرشور باشند که زمان زیادی را به علایق خود اختصاص دهند.

غالباً آن ها در موضوعاتی که از آن لذت می برند متخصص موضوع می شوند. این یکی از علائم اوتیسم در کودکان است.

یکی دیگر از علائم اوتیسم در کودکان این است که چه در نقاشی و چه در بازی های ویدیویی، انرژی بی پایانی را صرف انجام سرگرمی خود می کنند. اکثر کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم ترجیح می دهند این کارها را به تنهایی انجام دهند.

۸. مشکل در درک احساسات

تصور غلطی که در مورد اوتیسم وجود دارد که یکی از علائم اوتیسم در کودکان بی احساسی آن ها می باشد. این کاملا نادرست است آن ها احساساتی مانند دیگران دارند. آن ها به سادگی با درک و تفسیر احساسات مبارزه می کنند.

ابتلا به اختلال طیف اوتیسم می تواند تشخیص احساسات از روی حالات چهره و زبان بدن را دشوار کند.

افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است نشانه های اجتماعی عادی مانند ابروهای بالا یا بالا انداختن شانه را درک نکنند. آن ها در تشخیص احساسات یا طعنه به راحتی از لحن صدای یک فرد مشکل دارند.

احساسات کودک یکی از علائم اوتیسم در کودکان است بنابراین توجه به خشم، ترس، انزجار و تعجب چالش برانگیز است. به همین دلیل، معمولاً افراد مبتلا به اوتیسم موقعیت‌ها را اشتباه تصور می کنند و واکنش‌های نامناسبی نشان می‌دهند. اختلال طیف اوتیسم در بیان احساسات خود و تجربه همدلی با مشکل مواجه می شود.

والدین، معلمان و درمانگران باید رشد عاطفی را در کودکان خردسال مبتلا به اوتیسم تحریک کنند. بهتر است هر چه زودتر مداخله کنید.

کارهای زیر می تواند در فعال ساختن رشد عاطفی موثر باشد:

  • عواطف را در زمینه‌های طبیعی نشان دهید وقتی در حال خواندن کتاب، تماشای یک ویدیو یا ملاقات با دوستان با فرزندتان هستید، می‌توانید به این موضوع اشاره کنید مثلا به او بگویید « علی اخم کرده پس عصبی است» « سارا داره لبخند میزنه بنابراین خوشحال است»
  • پاسخگو باشید: به عواطف فرزندتان پاسخ دهید، مثلاً «تو لبخند می‌زنی بنابراین باید خوشحال باشی».
۹. مشکلات مکرر خواب

یکی از علائم اوتیسم در کودکان که بسیار قابل توجه می باشد مشکلات خواب است. نزدیک به ۸۰ درصد از کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم دارای اختلال خواب مزمن همراه هستند و افراد مبتلا به اوتیسم دو برابر بیشتر در معرض بی خوابی منظم هستند.

آن ها به طور کلی با خوابیدن برای هشت ساعت توصیه شده هر شب مقابله می کنند. متأسفانه کمبود خواب کافی می تواند علائم اوتیسم در کودکان را بدتر کند. افراد کم خواب مبتلا به اوتیسم رفتارهای تکراری و تاخیر یادگیری بیشتری از خود نشان می دهند.

بر اساس گزارشات Spectrum News افراد مبتلا به اوتیسم حدود ۱۵ درصد از زمان خواب خود را در مرحله حرکت سریع چشم (REM) می گذرانند که برای مهم و خاطرات بسیار است. در مقابل، اکثر کودکان، حدود ۲۳ درصد از آرامش شبانه خود را در REM می گذرانند.

چه چیزی خواب را اینقدر سخت می کند؟ کودکان و بزرگسالان مبتلا به ASD حتی با سر و صدایی می توانند بیدار شوند. آن‌ها همچنین ممکن است ذهن‌های مضطرب و بیش فعالی داشته باشند که برای خوابیدن به چالش کشیده می‌شوند، زیرا بسیاری از افراد مبتلا به ASD دارای بیش فعالی یا وسواس نیز هستند.

پزشکان افراد مبتلا به اوتیسم داروهای ملاتونین می دهند تا بهتر بخوابند. البته این دارو حتما زیر نظر پزشک متخصص مصرف می شود و نباید خودتان به مصرف آن اقدام کنید.

 

۱۰. عدم توانایی کنترل تکانه

کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به طور کلی فاقد مهارت‌هایی برای کنترل تکانه‌های خود هستند. افراد مبتلا به اوتیسم به دلیل نقص در عملکرد اجرایی، اغلب بدون فکر کردن به چیزها، بر اساس خواسته های خود عمل می کنند.

کارکرد اجرایی اصطلاحی روان‌شناختی است که به مجموعه مهارت‌های شناختی اطلاق می‌شود که تنظیم مهارت‌های را فراهم می‌کند، از جمله این فعالیت ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • برنامه ریزی و سازماندهی
  • مدیریت زمان
  • بازداری رفتاری
  • انجام چند کار همزمان
  • استدلال و حل مسئله

نشانه های اوتیسم در نوجوانان

این نشانه ها عبارت هستند از:

  • وقتی به آن ها لبخند می زنید با لبخند به شما پاسخ نمی دهند.
  • کوبیدن سر به دیوار یا با دست به سر خود کوبیدن
  • اگر صدا، طعم، بو یا نور خاصی را دوست نداشته باشند به شدت ناراحت و عصبی می شوند.
  • عبارات یکسان را تکرار می کنند.
  • تمایل به تکرار عادات دارند.
  • احساسات دیگران را درک نمی کنند.
  • علاقه زیاد به داشتن یک روال مشخص در طول روز دارند و از بهم خوردن آن ناراحت می شوند.
  • معمولا تنها هستند و مهارت بسیار پایینی در دوست یابی دارند.
  • علاقه شدید به فعالیت های خاصی دارند.
  • تغییرات جزئی آن ها را ناراحت می کند.
  • علایق وسواسی از علائم اوتیسم در نوجوانان می باشد.
  • فقط دوست دارد در مورد چیزی که به آن علاقه دارد صحبت کند.
  • مشکل در خواندن نشانه های غیرکلامی مانند لحن صدا، حرکات و زبان بدن
  • ترجیح می دهد با افراد مسن تر از خود صحبت کند.
  • احتمال تشنج می تواند در دوران بلوغ افزایش یابد

احتمال اینکه نوجوان اوتیستیک شما در دوران بلوغ دچار تشنج شود چهار به یک است. علت مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که تغییرات هورمونی عامل اصلی این مسئله می باشند.

نشانه های اوتیسم در بزرگسالان

برخلاف باور بسیاری از افراد اوتیسم در بزرگسالی نیز رخ می دهد. در اینجا علائم لازم برای تشخیص اوتیسم در بزرگسالان آورده شده است و به شما کمک می کند تا این اختلال را راحت تر تشخیص دهید:

  • بزرگسالان مبتلا به اوتیسم ممکن است در خواندن نشانه های اجتماعی مشکل داشته باشید. این می تواند همه چیز را از حالات چهره شخص گرفته تا ژست یا لحن صدای آن ها را در بر گیرد.
  • حفظ یک برنامه منظم یا منظم نگه داشتن کارها به این افراد کمک می کند تا احساس کنند زندگی امن و قابل پیش بینی دارند و ممکن است زمانی که کارهای روزمره آن ها بهم می خورد احساس ناراحتی شدیدی پیدا کنند.

سخن آخر

جوانان اوتیستیک ممکن است برخلاف دستورات والدین یا مراقب خود عمل کنند و هر طور که می خواهند رفتار کنند. به عنوان مثال، آن ها ممکن است اقلامی را که دوست دارند در فروشگاه ها بردارند، مدرسه را ترک کنند تا کاری را که دوست دارند انجام دهند یا به احساسات دیگران بی توجهی کنند.

بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم از اشتراک گذاری متنفرند و بلافاصله اشیاء را پس می گیرند. کنترل ضعیف تکانه قطعا یکی از علائم اوتیسم در کودکان است که باید با مداخله برطرف شود.

شناسایی زودهنگام این ۷۰ علائم اوتیسم در کودکان و ​​مداخله، کلید موفقیت در آینده است. انتظار و عقب انداختن مداخله می تواند به معنای افزایش موارد زیر باشد:

  • نقص های شناختی
  • اختلال در مهارت های عاطفی یا اجتماعی
  • چالش های رفتاری
  • مهارت های ارتباطی ضعیف یا تاخیر در گفتار

منبع : ۷۰ علائم اوتیسم در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان

کاهش اضطراب

در رفتار درمانی شناختی (CBT)، تمرکز توجه به ابعاد شناختی، رفتاری و جسمی و فیزیکی اضطراب است. بدین ترتیب، تلاش برای کنترل اضطراب می بایست معطوف به الف) باورهای ترس آور، ب) رفتارهای اجتنابی و پ) تنش در بدن باشد. به هر سه مورد بیشتر می پردازیم.

• باورهای ترسناک

این باورها و افکار شامل فکر کردن به موقعیتی است که چالش برانگیزتر از حالت واقعی آن است، تصور کردن این که آینده غیر قابل پیش بینی و غیر قابل کنترل است .

باور به اینکه شما قابلیت و توانایی برای مواجهه با این موقعیت های ترسناک را ندارید. این باورها زمانی که بخش احساسی اضطراب شدید است، تشخیصشان سخت است اما با تمرین می توانند شناسایی شده و تغییر داده شوند.

• رفتارهای اجتنابی

با اجتناب از موقعیت هایی که منجر به اضطراب می شود، ممکن است احساس بهتری داشته باشیم، حداقل برای مدتی.

اما اگر دفعه ی بعد ما در کنار افراد و یا موقعیت هایی باشیم که باعث بروز اضطراب می شوند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ احتمالات ممکن این است که ما از این موقعیت ها و افراد هم اجتناب خواهیم کرد.

این نشان دهنده ی این است که چگونه الگوهای اجتناب گسترش پیدا می کنند و چرا شکستن این الگوها سخت می شود.

اجتناب بایستی به مرور با رفتارهایی که عملکرد در موقعیت های چالش بر انگیز را بهبود می دهد، جایگزین شود.

توجه به این نکته حائز اهمیت است که در این فرآیند عجله نداشته باشید، چرا که تنزل در این فرآیند ممکن است به اعتماد به نفس فرد آسیب برساند و اعتماد به نفس پایین به نوبه ی خود به پیشبرفت اضطراب کمک می کند.

• تنش در بدن

زمانی که اضطراب رخ می دهد، عضله ها منقبض شده، تنفس سطحی می شود و ضربان قلب افزایش می یابد.

این عکس العمل ها مشابه عکس العمل هایی هستند که ممکن است ما در حین تهدیدهای فیزیکی مانند افتادن از یک سقف یا زمانی که یک سگ عصبانی ما را دنبال می کند، داشته باشیم.

این بخش عادی از واکنش ترس است و اگر ما نیاز به دفاع از خودمان و یا فرار از خطر داشته باشیم، انطباق پذیر است. و به این دلیل است که آموزش ریلکسیشن فیزیکی یکی از مهم ترین بخش ها در مدیریت اضطراب است.

روش هایی برای کاهش اضطراب

توصیه های پیش رو می توانند برای کاهش باورهای ترسناک، رفتارهای اجتنابی و تنش در بدن به کار روند. تاثیر گذاری هر یک از این توصیه ها به نوع اضطرابی که شما تجربه می کنید و شدت مسائل بروز یافته بستگی خواهد داشت.

 اگر نگرانی شما شامل سوالاتی با مضمون ” اگر … شود چه اتفاقی می افتد؟” باشد، به این سوالات با نوشتن لیستی از رفتارهای قابل انجام و افکاری که می تواند مدیریت یک موقعیت را تسهیل کند، پاسخ دهید.

 افکار خود برای زمانهای آتی را به جای تکرار آنها در ذهنتان، بنویسید. به عنوان مثال، اگر شما در مورد به خواب رفتن بسیار نگران هستید، در رخخواب خود در یک نوتپد و یا دفترچه این نگرانی های خود را یادداشت کنید.

با این روش، همیشه می توانید این نگرانی ها را زمانی که آمادگی پرداختن به آنها را دارید، مرور کنید.
 سعی کردن برای نگران نبودن و یا گفتن اینکه همه چیز خوب پیش خواهد رفت می تواند تاثیرات غیر ارادی برای بروز نگرانی بیشتر داشته باشد.

زمانی که نگرانی تشدید می شود، یا اگر دغدغه های خاصی کنرل کردنشان سخت است، از خودتان یک سری سوال برای ارزیابی میزان مشابهت پیش بینی هایتان با رخدادهای پیش رو و اینکه چه میزان این پیش بینی ها تحقق خواهند یافت و اینکه شما چگونه با اینها مواجه خواهید شد، بپرسید.

اینجا مثال هایی آورده شده: “این اتفاق چگونه رخ خواهد داد؟ ” اگر اتفاق افتاد، بدترین خروجی آن چه خواهد بود؟” بهترین نتیجه چه خواهد بود؟ محتمل ترین نتیجه چه خواهد بود؟ من برای اینکه از بروز آن جلوگیری کنم چه کاری می توانم انجام دهم؟ برای مواجهه با آن چه کاری می توانم انجام دهم؟”.

یادگیری برای تحمل عدم قطعیت بخش مهمی از مدیریت اضطراب است. اهمیتی ندارد چه میزان شما برای آینده آمادگی دارید، همیشه اتفاقات غیر قابل پیش بینی و غیر قابل کنترل خواهند بود. هر چه بیشتر شما این عدم قطعیت را بپذیرید، مواجهه با این سورپرایزها برایتان آسان تر خواهد شد.

مواجهه ی مکرر با یک موقعیت دلهره آور یکی از بهترین روش ها برای کاهش رفتارهای اجتنابی است. به عنوان مثال، اگر شما در حال تجربه ی اضطراب اجتماعی پیرامون افراد نا آشنا هستید، فرصت های ملاقات با افراد جدید به خود بدهید و با این پروسه احساس راحتی بیشتری خواهید داشت.

به مردمی که نمی شناسید سلام بدهید و بپذیریدشان، با فردی که در صف خرید سوپر مارکت ایستاده مکالمه کنید، به مهمانی بروید، در کلاس های مختلف شرکت کنید و یا در یک گروه عضو شوید.

این فرآیند مواجهه در شروع کار ممکن است خیلی چندان هم راحت نباشد، اما با گذر زمان و مداومت در این کار، اضطراب رفع خواهد شد.

روند این اضطراب را پیگیری کنید.

رکورد کردن این روندها نظارت و کنترل تاثیرگذاری استراتژی های کاهش اضطراب را آسان تر می کند.

به این شیوه و با رکورد و نظارت و کنترل محرک ها، باورها، رفتارها، استراتژی های کاهش اضطراب و تغیرات در نشانه ها و علائم، شما خواهید دانست که کدام یک موثر بوده و کدام نبوده. از یک برگه ی توزیعی، نوت بوک و یا نرم افزار گوشی های همراه استفاده کنید.
ریلکس کردن مداوم عضلات و تمرینات مربوط به آن می تواند به شما کمک کند تا با ریلکسیشن های فیزیکی زمانی که تنش عضلانی بخاطر اضطراب به یک مشکل تبدیل می شود، آسان تر  شود.

تنفس عمیق و دیافراگمی یکی دیگر از استراتژی های فیزیکی است که می تواند برای ریلکس کردن در یک شرایط استرس زا بکار رود. سعی کنید زمانی که شانه هایتان پایین و در حالت آرامش قرار دارند تنفس شکمی داشته باشید. اجازه دهید به جای قفسه سینه، شکمتان منقبض و منبسط شود.

ورزش، به خصوص ورزش ایروبیک یا کاردیو اجرا شده تا ۲۰ دقیقه می تواند اضطراب را کاهش دهد. اما صبور باشید- ممکن است چند ماه طول بکشد تا اثر بخشی آن را ببینید.

یک کتاب یا مرجع خویار معتبر مانند کتاب کار اضطراب و راههای مقابله با آن تهیه کنید و یا با یک روان شناس که تمارین رفتارشناختی را پیگیری می کند، مشورت کنید. این به خصوص برای درمان اختلالات اضطراب شیوه ی موثری است.

منبع : کاهش اضطراب