بایگانی دسته ی کودک

سن کلاس زبان، کلاس زبان از چند سالگی؟

بهترین سن برای یادگیری زبان دوم و رفتن به کلاس زبان چه موقع می باشد؟ بسیاری از والدین برای فرزندشان وقت زیادی می گذرانند و می خواهند تمام مهارت ها را از جمله زبان دوم را به سرعت یاد بگیرند، هم چنین آن ها نمی دانند که در چه سنی بهتر است که فرزندشان را به کلاس زبان بفرستند.

نکته مهمی که در مورد یادگیری زبان دوم باید به آن توجه شود این است که کودک باید به توانمندی، کسب آگاهی و فهم و ادراک مناسبی رسیده باشد، در صورتی که کودک زبان مادری را به درستی یاد نگرفته باشد زبان دوم می تواند اختلالاتی در عملکرد زبان او ایجاد کند که در این صورت باید از گفتار درمانگر کمک گرفته شود.

در این مقاله به بررسی بهترین سن برای آموزش زبان دوم می پردازیم و هم چنین می توانید در مورد مسائل آموزشی و تربیتی فرزندتان از مشاور کودک کمک بگیرید.

سن کلاس زبان، فواید یادگیری زبان دوم چیست؟

در دنیای کودکان، رقابتی بر سر علم و دانش وجود ندارد و به همین دلیل باید قبل از هر چیزی به این موضوع بپردازیم که چرا کودکان باید علاوه بر زبان مادری زبان دوم را یاد بگیرند، یادگیری زبان دوم بر روی اعتماد به نفس کودک تاثیر بسیاری می گذارد و باعث می شود بهتر با دیگران ارتباط برقرار کند، هم چنین باعث موفقیت او در برنامه های مدرسه و مهارت های حل مسئله می شود.

افرادی که زبان دوم را یاد می گیرند می توانند با فرهنگ های کشور های دیگر آشنا شوند و درک عمیقی نسبت به آن ها داشته باشند، علاوه بر این موارد افرادی که بر زبان خارجی مسلط هستند در رقابت های شغلی شانس بیشتری دارند و بهتر می توانند در ارتباطات بین المللی موفق شوند.

از جمله این موارد یادگیری زبان دوم می تواند از برنامه های مهم برای پر کردن اوقات فراغت کودکان باشد و در صورتی که موفق شوند در آینده به خوبی می توانند از زبان دومشان استفاده کنند.

یادگیری زبان از بدو تولد توصیه نمی شود

از دیدگاه روانشناسی کودک، آموزش زبان خارجی را نباید به همراه زبان مادری بیاموزد زیرا احتمال دارد در 2 تا 3 سالگی باعث کند شدن فرآیند صحبت کردن در کودک شود، برای یادگیری زبان دوم ابتدا باید زبان پایه به صورت کامل انجام شود و دایره لغت کودک به رشد نسبی برسد و بعد از آن آموزش های لازم برای زبان دوم صورت گیرد.

آن چه که در این شرایط مهم می باشد توجه به هوش و میزان توانایی کودک برای یادگیری زبان دوم می باشد و نباید به کودک فشار وارد کرد زیرا این کار باعث افزایش استرس در کودک و به وجود آمدن اختلالاتی در یادگیری و تکلم می شود، می توان همزمان با فرستان کودک به مهد کودک زبان دوم را به خوبی به او آموزش داد.

بهترین سن برای ثبت نام در کلاس زبان، چه سنی برای رفتن به کلاس زبان مناسب است؟

در مسائل آموزشی باید روند رشد شناختی کودک را در نظر بگیرید، در گذشته مطرح می شد که کودکان سه تا چهار سال هنوز مهارت لازم برای صحبت کردن به زبان مادری را فرا نگرفته اند و نباید یادگیری زبان دوم را نباید شروع کنند، اما بر اساس تحقیقات انجام شده، حدود 50 درصد از توانایی ها در چهار سالگی آموخته می شود و هم چنین عملکردهای ذهنی از کودک به کودک دیگر متفاوت می باشد.

در صورتی که کودک در سن کمتری با زبان دوم آشنا شود مهارت های بیشتری در تکلم زبان دوم و لهجه کسب خواهد کرد، البته باید این نکته را در نظر گرفت که کودکان تفاوت های بسیاری با یکدیگر دارند.

کودکانی که مشکلات رشدی در زبان و گفتار دارند در صورتی که علاوه بر زبان مادری، با زبان دیگری مواجه شوند تکلم آن ها دچار اختلال خواهد شد و در یادگیری آن تاخیر اتفاق می افتد. آموزش زبان خارجی در همه سنین اتفاق می افتد اما بهترین سن برای یادگیری آن هفت الی هشت سالگی می باشد.

نکات مهم در یادگیری زبان دوم در کودکی

فرایند و مراحل یادگیری چه می باشد؟ والدین با کمک روانشناس می توانند رشد کودک و مراحل یادگیری را زیر نظر داشته باشند، برای این که کودکان به طور موثرتری زبان را یاد بگیرند باید آموزش در کلاس به صورت بازی و همراه با موسیقی و شعر باشد، در این حالت کودک به راحتی می تواند زبان سوم را یاد بگیرد و هیچ استرس و فشاری بر روی او وارد نمی شود.

کودکانی که در ابتدا به زبان مادری مسلط شده اند و بعد زبان دوم را فرا گرفته اند می توانند در صحبت کردن زبان دوم بسیار موفق باشند و در یادگیری آن به خوبی پیشرفت کنند.

سن کلاس زبان، اختلال در زبان مادری

بسیاری از والدین نگران هستند در صورتی که کودک 7 ساله شان را به کلاس زبان بفرستند احتمال دارد در یادگیری کامل زبان مادری او اختلالاتی به وجود آید و آن را فراموش کند. کودکانی که سن آن ها کمتر از 4 سال می باشد نباید در یادگیری زبان تحت فشار باشند زیرا باعث می شود مرحله تکلم کودک به تعویق بیفتد.

تفاوت های دستوری زبان مادری با زبان دوم متفاوت می باشد و ممکن است باعث اختلال و بی نظمی در ذهن کودک شود و در هنگام صحبت کردند نتواند دو زبان را از یکدیگر تفکیک کند و دو زبان را به طور ترکیبی مورد استفاده قرار دهد و در این حالت اختلالاتی در یادگیری او به وجود می آید.

اما بعد از این سن یادگیری زبان دوم علاوه بر این که به زبان مادری آسیبی نمی زند بلکه باعث رشد و پیشرفت کودک نیز می شود، چون در فرایند ترجمه کلمات و جملات کودک زبان مادری را بار دیگر می آموزد و بر روی ساختار و جمله بندی های آن توجه و دقت بیشتری دارد.

در صورتی که زبان دوم در زبان مادری اختلال ایجاد کند باید از مشاوره کودک و گفتار درمانگر کمک گرفت تا به کاهش مشکلات گفتاری کودک کمک شود، مرکز مشاوره ستاره ایرانیان از مشاورانی برجسته و متخصص تشکیل شده است که به صورت تلفنی و حضوری خدماتی را در زمینه کودک و مشکلات مربوط به آن ارائه می کنند.

منبع : سن کلاس زبان | کلاس زبان از چند سالگی؟

آموزش صحبت کردن در کنار اینکه یک فرایند معمول می باشد اما نیاز به یک سری آموزش ها نیز در این مسیر دارد فرآیندی است که از بدو تولد کودک و با تجربه استفاده از اصوات مختلف توسط کودک آغاز می ‎شود و به صورت مرحله ای رخ می دهد. معمولا تا 2 سالگی، بیشتر کودکان واژگان زیادی آموخته و می ‎توانند کلمات را به منظور ابراز نیازهای خود بیان کنند .

آموزش صحبت کردن به کودکان از تولد تا 3 سالگی

از تولد تا 3 ماهگیدر این مرحله کودک صدای شما را می ‎شنود و سعی در تکرار این اصوات دارد. شما می‎ توانید در انجام این کار به او کمک کنید :

در مرحله تولد تا سه ماهگی کودک هر گاه شاد است و می خندد، شروع به حرف زدن می کند. اصواتی شبیه غان غان را تلفظ می کند.

در این گام کودک با صدای گریه به شما می فهماند که گرسنه است یا خوابش می آید. حرف زدن نوزاد در این مرحله به این صورت است که برای هر درخواستی صدای گریه متفاوتی از خود در می آورد

با راحل های زیر می توانید به رشد زبانی بهتر کودک کمک کنید.

1.برای کودک خود آواز بخوانید :

شنیدن صداهای اطراف از اهمیت زیادی برخوردار می باشد و ما می توانیم با آواز خواندن برای کودک حتی از قبل از تولد نقش زیادی در عادت دادن گوش او به شنیدن صداهای مختلف دارد زیرا او حتی در داخل شکم شما نیز صدای تان را می ‎شنود پس ایجاد ارتباط کلامی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد.

2.با کودک خود و یا در حضور او با سایر افراد اطرافتان صحبت کنید

درست است که او معنی دقیق کلمات را درک نخواهد کرد اما با این حال شنیدن صدای شما و دیدن لبخندتان او را هیجان زده خواهد کرد و او همچنین از شنیدن و دیدن افراد دیگر نیز لذت خواهد برد. مشاهده هیجان و بیان احساسات یک مسیر ارتباطی می باشد که به کودک کمک می کند تا دنیای اطرافش را بهتر درک کند در کنار اینکه امنیت برای حرکت و رشد را به کودک می دهد.

3.محیطی ساکت و آرام برای فرزند خود ایجاد کنید  در کنار محرک های شنیداری لازم

نوزادان به بازی کردن و ایجاد سر و صداهای مختلف در محیطی عاری از هرگونه سر و صدای تلویزیون، رادیو و یا ضبط نیازمند هستند و همیشه قرار نیست که محرک یک انسان در یک تعامل مستقیم باشد پس بهتر است که با آهنگ ها و برنامه های مناسب کودک به او کمک کنید تا اصوات مختلف را بشنود.

از 3 تا 6 ماهگیدر این دوره فرزند شما سعی در درک نحوه ارتباط های کلامی افراد با یکدیگر دارد و این تعامل برای او لذت بخش می باشد. شما با انجام این کارها می‎ توانید به او در صحبت کردن کمک کنید :

• ارتباط چشمی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد، کودک خود را در فاصله نزدیک به خود نگه دارید تا بتواند به چشمان شما خیره شود .
• با او همراه با لبخند حرف بزنید و دقت کنید که قرار نیست همیشه ما حضور داشته باشید اما زمان بودنتان ایجاد تعامل از اهمیت زیادی برخوردار می باشد مخصوصا برای مادرانی که شاغل هستند.

سر و صداهایی که فرزندتان از خود در می ‎آورد را تکرار کنید

در ماه چهارم

نوزاد کمی فراتر از غان غان کردن می رود.صدا ها و حروف را با فتحه یا ساکن به کار می برد.مثلا مداوم می گوید: مممممم یا ب ب ب.

در ماه پنجم

نوزاد حرف زدن را با بالا و پایین بردن صدایش قدرت می دهد. یعنی در حال گفتن ر گاهی آن را محکم تر از قبلی ها ادا می کند و این نشانه خوبی است.

در ماه ششم

اگر نوزاد تا شش ماهگی هیچ صدایی از خود در نیاورد باید با پزشک متخصص مشورت کنید.

• در صورت تلاش او برای تکرار کلمات شما، کلمه مورد نظر را دو مرتبه تکرار کنید .

از 6 تا 9 ماهگی

کودک شما در این دوره سعی در ایجاد صداهای مختلف و بازی با اصوات گوناگون دارد و شروع اولیه رشد زبانی را از نظر تکلم شما مشاهده می کنید. برخی از این کلمات عبارتند از “بابا” یا “دادا”. کودک با شنیدن صدای شاد شما لبخند زده و با شنیدن صدای عصبانی، گریه می ‎کند و یا ناراضی به نظر خواهد رسید و هیجانات مختلف را نشان می دهد و از شما نیز می خواهد که هیجان نسبت به این کلمات واکنش نشان بدهید این رفتار باعث تقویت صحبت کردن می شود.

در این مرحله شما با انجام این کار ها می‎ توانید به فرزند خود در درک بهتر کلمات کمک کنید (حتی اگر هنوز نتواند آن ها را به زبان بیاورد):

• به او کمک کنید تا دست خود را به همراه موسیقی نواخته شده، روی صفحه حرکت دهد و یا استفاده از بازی های که صدا تولید می کند می تواند کمک کننده باشد
• به فرزندتان اسباب بازی بدهید و چیزی در مورد آن به او بگویید یعنی توضیح بدهید که چه کار می تواند کند و اجازه بدهید آن را تجربه کند .
• او را مقابل آینه قرار دهید و از او بپرسید “این کیه؟” ؛ سپس نام او را تکرار کنید او می تواند خودش را بشناسد سعی کنید که در آرامش و لبخند با تصویر او برخورد کنید در کنار اینکه می توانید از بازی هایی که تولید صدا می کند در مقابل آینه استفاده کنید .
• از فرزند خود سوال بپرسید. برای مثال از او بپرسید ” گربه کجاست ؟”؛ اگر واکنشی نشان نداد، به او نشان دهید که گربه عروسکی او کجاست و یا واقعی او به مرور می تواند اسم اشیاء، حیوانات، انسان ها را حتی اگر نتواند بیان کند درک کند.

از 9 تا 12 ماهگیکودک شما در این دوره شروع به درک کلمات ساده خواهد کرد . اگر در حین انجام کاری به او بگویید “نه نه”، متوقف شده و به شما خیره خواهد شد . اگر کسی از او بپرسد “بابا کجاست ؟”، او به دنبال بابا خواهد گشت . او با اشاره و زبان بدن خود سعی در انتقال پیامی به شما خواهد داشت .

برای مثال وقتی به شما نگاه می‎ کند و دستان خود را بالا می ‎برد ، سعی در انتقال این پیام که می ‎خواهد بغلش کنید به شما خواهد داشت. شما می ‎توانید با تکان دادن دست خود به او بیاموزید که چگونه با شما خداحافظی کند به مرور زبان بدن را در کنار زبتن گفتاری یاد می گیرد و این مسیر تعاملی را بهتر می کند اما دقت کنید که زبان بدن نباید جایگزین زبان کلامی شود .

در این سن که در حدود همان یک سالگی کودک است، کودکتان ممکن است بالاخره اولین کلمه‌اش را به زبان ‌آورد را واضح تر به زبان بیاورد. او احتمالاً یک یا چند واژه دیگر را هم آن‌قدر خوب می‌داند که بتواند از آنها استفاده کند.

اما دقت کنید که این زمان ها نسبی هست و ممکن است مقداری براساس شرایط کودکان جابه جا شود

از 12 تا 15 ماهگینوزادان در این دوره شروع به استفاده از کلمات می‎ کنند. آن ها صحبت کردن را با استفاده کلمات ساده ای مانند “بابا” و یا “دَدَ” برای رفتن به گردش، آغاز می ‎کنند. در این دوره بیشتر بچه ها توانایی استفاده از 1 یا 2 کلمه را دارند و بیش از 25 کلمه را درک می ‎کنند .دقت کنید که درک کلمات از اهمیت زیادی برخوردار می باشد در کنار اینکه نیاز است که شنوایید او نیز چک شود چون اگر مشکلی در شنوایی وجود داشته باشد اما نمی تواند در این مسیر خوب پیش برود.

برای مثال اگر از او اسباب بازی خاصی که آن را می شناسد بخواهید، برای شما خواهد آورد. او می‎ تواند بدون استفاده از کلمات و تنها با استفاده از دستان خود و ادای برخی اصوات، چیزی از شما بخواهد. شما با انجام کارهای زیر می ‎توانید به او در بیان کلماتی که توانایی تلفظ آن ها را ندارد کمک کنید :

1. در مورد اشیائی که از آن ها استفاده می ‎کنید با کودک خود صحبت کنید و به او فرصت دهید تا نام آن ها را تکرار کند.

در این مسیر بازی هایی چون گذاشتن اشیاء مشابه کنار هم از و یا اینکه کلمه ای را بگوید مثلا بگوید گربه ها و یا خرگوش ها و پیدا کردن آنها می تواند هم دقت را بیشتر کند و هم درک او را از کلمات افزایش بدهد.

2. از کودک خود درباره اشکال موجود در نقاشی های کتاب داستان سوال کنید و به او فرصت دهید تا نام آن را بگوید.

مثلا بپرسید به نظرت خرسی کجای تصویر هست، بابایی داره چیکار میکنه، به نظر می یاد خرگوش گرسنس و غیره

3. وقتی کودکتان موفق به بردن نام اشیا می ‎شود به او لبخند بزنید و برایش دست بزنید.

چیزی درباره آن شیء به کودکتان بگویید. برای مثال ” اون خرگوش رو ببین ! چقدر بزرگه ! دمشو نگاه کن “هیجان داشته باشید این هیجان کمک میکند تا او تشویق به انجام و تکرار شود.

4. در مورد چیز هایی که فرزندتان علاقه بیشتری به آن ها نشان می ‎دهد با او صحبت کنید.

به او فرصت دهید تا کلمات شما را تکرار کند دائم در حال غلط گرفتن نباشید تا اعتماد به نفس او کم نشود در کنار اینکه خودتان کلمات را به درستی بیان کنید.

5. در مورد کارهای روزمره خود با او صحبت کنید .

برای مثال “دوست داری کدوم لباستو بپوشی ؟”، “آب یا شیر می ‎خوری ؟” دوست داری باهم بریم پارک و غیره

6. در مورد کلمه هایی که کودکتان از آن ها استفاده می ‎کند، صحبت کنید.

برای مثال وقتی می گوید عروسک، شما بگویید ” اون عروسک بزرگ و قرمز مال توئه ”

7. عروسک ها و اسباب بازی های مورد علاقه کودکتان را در مکالمه هایتان دخیل کنید.

برای مثال بگویید ” دوست داره با ما بازی کنه. به نظرت بلده برامون غذا درست کنه، اسمشو دوست داری چی بزاریم و غیره

از 15 تا 18 ماهگی

خب حالا کودک شما در این دوره از حرکات پیچیده تری برای ایجاد ارتباط با شما استفاده خواهد کرد و به تلاش خود در ساخت واژگان بیشتر ادامه خواهد داد و روز به روز ممکن است شما کلمات جدیدتری را از او بشنوید. او ممکن است دست شما را بگیرد، با شما به سمت قفسه عروسک ها برود و به یک عروسک خاصی اشاره کند تا با یکدیگر با آن بازی کنید. .شما با انجام کارهای زیر می ‎توانید به فرزندتان در برقراری ارتباط با خودتان کمک کنید :

• وقت آن شده که او اعضای بدنش را بشناسد می توانید به آنها اشاره کنید با بازی و یا شعر و بعد بدون سرزنش غلط یا درست بیان کردن به او بگویید “چشمتو به من نشون بده “؛ سپس به چشم خود اشاره کنید. این کار را در مورد انگشتان دست، پا، چشم، زانو و غیره نیز انجام دهید .
• یکی از اسباب بازی های کودکتان را پنهان کرده و از بخواهید که آن را پیدا کند . به او در انجام این کار کمک کنید و در این لذت شریک شوید .بازی های پیدا و پنهان جز بازی های جذاب این سن می باشد.
• وقتی کودکتان به شما چیزی داد، در رابطه با آن با او صحبت کنید، مثلا اگر به شما کتابی داد از او تشکر کنید و عکس های آن را به او نشان دهید  و سعی کنید که در مورد آنها باهم داستان بسازید و یا براساس تصویرها داستان بیان کنید.

کودک حالا واژه‌نامه‌ای متشکل از ۱۰ تا ۲۰ لغت دارد که شامل اسم‌ها مثل «مامان»، فعل‌ها مثل «خوردن» و صفت‌ها مثل «سرد» است. همچنین امکان دارد کودکتان از عبارات و جمله‌‌هایی معمولی برای درخواست کردن آب یا غذا استفاده کند.

از 18 ماهگی تا 2 سالگیکودک شما در این دوره قادر به دنبال کردن دستورالعمل ها بوده و می ‎تواند کلمات را در کنار هم قرار دهد مانند “اسب برو” یا “شیر بده” . او همچنین در این دوره شروع به انجام بازی هایی می‎ کند که باعث توسعه زبان گفتار او می ‎شوند. با انجام کارهای زیر می ‎توانید به تقویت مهارت های ارتباطی کودک خود کمک کنید:

• از فرزند خود کمک بخواهید. برای مثال از او بخواهید که لیوانش را روی میز بگذارد یا کیفش را نزد شما بیاورد .
• برای فرزند خود شعر بخوانید و از او بخواهید که آنچه که در محیط اطراف خود می ‎بیند را برای شما نام ببرد جملات را درست بیان کنید.
• کودک خود را تشویق کنید تا در مورد اسباب بازی های خود با سایر هم سن و سالانش صحبت کرده و ارتباط برقرار کند. تشویق به اینکه بگوید شکل های کتابش در حال چه کاری هستند کمک زیادی می کند.
• با فرزند خود عروسک بازی کنید ، برای عروسک هایش غذا درست کنید و تلفنی حرف بزنید یا سایر عروسک ها را به مهمانی دعوت کنید .بازی های معمول با تعامل و همراهی او با همسالانش می تواند کمک زیادی به رشد او کند.

از 2 تا 3 سالگیمهارت های ارتباطی کودکتان از 2 تا 3 سالگی با تقویت لب های او توسعه پیدا خواهد کرد و او می‎ تواند کلمات بیشتری را برای ایجاد جملات ساده در کنار هم قرار دهد. برای مثال او می‎ تواند بگوید “مامان خداحافظ” .

او همچنین در این دوره قادر به پاسخگویی به سوالات ساده مانند “خرست کجاست ؟” نیز می ‎باشد. تا 36 ماه آینده فرزندتان توانایی پاسخگویی به برخی سوالات پیچیده تر مانند “وقتی تشنه ای چه کاری انجام می ‎دی ؟” را کسب خواهد کرد. او در این دوره بازی های خیالی بیشتری انجام می دهد، مانند رفتن به محل کار، تعمیر ماشین اسباب بازی و مراقبت از عروسک ها.

در این سن‌ها کودک می‌تواند درباره چیزی در محیط یعنی چیزی که تازه اتفاق افتاده است گفت‌وگوی ساده‌ای انجام دهد و اغلب سؤالات ساده‌ای می‌پرسد. از عبارات سه کلمه‌ای به جملات شش کلمه‌ای می‌رسد و واژه‌نامه او به ۲۰۰ تا ۳۰۰ کلمه خواهد رسید که شامل فعل‌های زیادی است. او از فعل‌های گذشته استفاده می‌کند و کلمات را جمع می‌بندد، همچنین ضمایر را درست استفاده می‌کند.

مشورت با پزشک

به یاد داشته باشید اگر کودک دو یا سه ساله شما به جای پاسخ به سؤالات تان گاهی سؤالات شما را به عنوان بخشی از جواب تکرار می‌کند جای نگرانی نیست، اما اگر همیشه سؤال شما را تکرار می‌کند، بهتر است با پزشکش مشورت کنید، زیرا این موضوع می‌تواند نشانه اولیه‌ تأخیر در رشد اجتماعی یا زبانی باشد مگر اینکه این تکرار ادامه یابد و ریتمیک باشد که در این صورت بهتر است بررسی انجام شود مثلا کودکی که به صورت مکرر بیان می کند من، من، من، من و یا هر کلمه دیگری

شما در این دوره با انجام کارهای زیر، قادر به کمک به فرزندان در ساخت جملات پیچیده تر و کارهای مهم تر خواهید بود و آمادگی زیادی از نظر رشدی برای جمله بندی و درک کلمات بیشتر دارد در کنار اینکه ممکن است مشاهده کنید کلمانی که بزرگسالان می گویند حتی نادرست را تکرار می کند پس نیاز است مراقب صحبت های خودمان هم باشیم:

1. به فرزندتان نام و نام خانوادگی اش را بیاموزید.

او دیگر می تواند خودش را جز خانواده بزرگتری بداند و بهتر بشناسد.

2. در رابطه با تعداد، اندازه و شکل اشیاء مختلف از او سوال کنید.

با بازی هایی چون وزن کردن این مسیر را طی کنید مثلا دو شی را انتخاب کنید و به او بیان کنید به نظرش کدوم یکی سنگین تره و غیره

3. از فرزند خود سوالاتی بپرسید که جواب آن ها “آره” و یا “نه” نباشد.

برای مثال بگویید ” وای چقدر سگ اینجاست ! چندتا سگ اینجاست ؟ اونا دارن کجا می ‎رن ؟” سپس صبر کنید و منتظر شنیدن جواب او باشید. در صورت لزوم می ‎توانید بگویید “من 5 تا سگ می ‎بینم. به نظرت اونا می ‎خوان برن پارک یا مغازه ؟” او را سرزنش نکنید او قرار نیست همه چیز را بداند پس صبور باشید.

4. از فرزندتان بخواهید تا داستان کتاب برایتان تعریف کند.

از او بپرسید “چه اتفاقی برای او 3 تا خرس کوچولو افتاد ؟” خواندن کتاب به توسعه زبان گفتار کودکتان کمک خواهد کرد. او را به کتابخانه ببرید و به سلیقه خودش برایش کتاب بخرید. او از انجام این کار با شما لذت خواهد برد.

دقت کنید که به دلیل تمایل به تسلطی که دارند ممکن است بارها یک داستان را از شما بخواهند که بخوانید و یا خودش تعریف کند پس به این موضوع احترام بگذارید و نگران نباشید این کار باعث می شود اعتماد به نفس داشته باشد و لذت ببرد .

5. فراموش نکنید که فرزندتان هنوز به محیطی آرام نیازمند است که این موضوع فقط مختص زمان خواب او نیست.

تلویزیون و رادیو را خاموش کنید و بگذارید کودکتان از بازی کردن، آواز خواندن و صحبت کردن با شما در محیطی آرام لذت ببرد به او فرصت آرامش بدهید دقت کنید که قرار نیست او دائم در حال آموزش و یادگیری باشد. ایجاد یک محیط مناسب و شناخت شرایط سنی در این مسیر کافی می باشد.

منبع : آموزش صحبت کردن به کودکان

توجه کودکان به خودشان در سنین پایین امری کاملا طبیعی است؛ میزان توجه و تمرکز کودکان بر خودشان، همزمان با بزرگتر شدن آن ها بیش تر از پیش می شود، زیرا کودک در جمع های مختلف حضور پیدا می کند و به خودش شناخت پیدا می کند؛

همچنین برای این که بتواند با جمع ارتباط برقرار کند و با آن ها هماهنگ شود، باید بتواند بر خودش و رفتارش تمرکز و تسلط کنند، زیرا کودکان از این که رفتار متفاوت از جمع نشان دهند و عجیب و غریب به نظر برسند، بیزار هستند.

این دوره از رشد کودکان که آن ها تصور می کنند در مرکز توجه قرار دارند، دوران «مخاطب خیالی» نامیده می شود و در این دوران از رشد، توجه بیش از حد کودک به خودش کاملا عادی و طبیعی است. اما این رفتار و تمرکز نباید به خودخواهی تبدیل شود، پس اگر در کودک خود متوجه علائم خودخواهی شوید باید آن را ریشه یابی کرده و برای اصلاح این رفتار اقداماتی انجام دهید.

در این بخش از مشاورانه به بررسی علل رفتار خودخواهانه ی کودک و راهکارهای موثر در رفع آن خواهیم پرداخت.

دلایل رفتار خودخواهانه کودک

دلایل زیادی برای به وجود آمدن رفتار خودخواهانه در کودک وجود دارد. والدین باید ابتدا دلیل این رفتار را پیدا کنند و سپس در مورد اصلاح آن اقداماتی انجام دهند. در زیر برخی از مهم ترین دلایلی که باعث بروز خودخواهی در کودک می شوند را بیان می کنیم.

• محبت بیش از اندازه ی والدین به کودک باعث ایجاد رفتارهای خودخواهانه در کودک می شود. والدینی که برای نشان دادن محبتشان به کودک، یا به دلیل احساس گناه از اشتباهی که مرتکب شده اند و جبران آن، بیش از حد به او محبت می کنند، باعث ایجاد خودخواهی در فرزندشان خواهند شد.
• یکی از عوامل مهم دیگر در بروز چنین رفتاری در کودک، نادیده گرفته شدن کودک است.کودکی در زمان ناراحتی و عصبانیت به اندازه کافی توجه از دیگران دریافت نکرده باشد، خودش برای رفع نیاز به محبت و توجه، تلاش می کند و این کار را با تمرکز کردن بر آن چه خودش می خواهد و نادیده گرفتن بقیه انجام می دهد.
• تقلید از رفتار والدین نیز یکی از دلایل بروز چنین رفتاری در کودک است. والدین الگوی اصلی کودکان هستند، پس والدین خودخواه، کودکانی خودخواه تربیت خواهند کرد.
• والدینی که ارزش های اخلاقی مثل همدلی و مهربانی را به کودک خود نمی آموزند نیز به صورت غیر مستقیم خودخواهی را در آن ها به وجود می آورند.
• کودکی که نسبت به خواهر و برادر خود، حسادت دارد نیز احتمالا رفتارهای خودخواهانه بروز خواهد داد.
• کودکی که هوش عاطفی پایینی دارد نیز نمی تواند رفتار و احساسات درست را شناسایی کند، در نتیجه رفتارهای نامطلوبی مثل خودخواهی در او به وجود خواهد آمد.
• زمانی که به همه خواسته های کوچک و بزرگ کودک، پاسخ داده می شود و همچنین او یاد گرفته است که در صورت شنیدن پاسخ منفی از والدین، با گریه، قهر یا فریاد زدن به خواسته ی خود برسد نیز احتمالا در آینده به کودکی خودخواه تبدیل خواهد شد.

رفتار مناسب با خودخواهی کودک

اگر شما هم فرزندی دارید که رفتارهایی خودخواهانه دارد، در قدم اول باید بدانید که این یک مشکل رفتاری است که برای حل آن صبوری لازم است و اگر اقدامات مناسب برای حل آن را انجام ندهید، خود به خود رفع نخواهد شد.

قدم اول در اصلاح این رفتار این است که دلیل این رفتار را کودکتان شناسایی کنید، پس از آن  با توجه به علت و ریشه این رفتار، اقدامات مناسب و رفتار صحیح را در پیش بگیرید تا در بلندمدت بتوانید این رفتار کودک را اصلاح کنید. در ادامه راهکارهایی برای رفع این مشکل را بیان خواهیم کرد.

1- علت این رفتار را شناسایی کنید.

همانطور که در بالا گفته شد، دلایل زیادی برای بروز این رفتار در کودک وجود داد، گاهی اوقات با فهمیدن دلیل این رفتار و رفع آن می توان قدم بزرگی در رفع این مشکل برداشت. پس لازم است به رفتار خود و کودکتان دقت کنید تا بتوانید علت را شناسایی کنید.

برای مثال بررسی کنید آیا اتفاق جدیدی در خانه باعث تغییر رفتار کودکتان شده است؟ آیا کودکتان از محبت یا توجه کافی از سمت شما برخوردار است؟ آیا شما به همه خواسته های او بدون کم و کاست رسیدگی می کنید و برای این موضوع قوانین محدود کننده ای ندارید؟ آیا در مهدکودک یا مدرسه او مشکلی وجود دارد؟ شما می توانید با بررسی دقیق علت را شناسایی کرده و قدم بزرگی در این مسیر بردارید.

2- برخورد قاطعانه با این موضوع

برای رفع این رفتار کودک اول، شما به عنوان والدین کودک باید موضع خود را در مورد این رفتار به او بفهمانید و به کودک خود بگویید که این رفتار او برای شما قابل پذیرش نیست. همچنین باید در مورد این موضع خود با جدیت کامل و قاطعانه رفتار کنید و برای تغییر رفتار کودک قوانینی تعیین کنید که او را مجبور به کنار گذاشتن خودخواهی کند. با او در مورد نامناسب بودن این رفتار و عواقب منفی آن روی زندگیش صحبت کنید.

3- مهربانی و همدلی را به او بیاموزید.

آموزش همدلی و دلسوزی به کودک باعث می شود آن ها بتوانند خود را جای دیگران قرار داده و درد و رنج آن ها را بیش تر درک کنند، در نتیجه به کودکانی بخشنده و متواضع تبدیل خواهند شد که به راحتی می توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند، با آن ها مهربان باشند و رفتارهای خود خواهانه نداشته باشند.

4- تحسین کودک و پاداش دادن به او، در زمان هایی که رفتارش خودخواهانه نیست.

یکی از روش های موثر در اصلاح بدرفتاری در کودک، این است که به جای حرف زدن و نهی کردن کودک از رفتار نامطلوبش، در زمان هایی که رفتاری مطلوب و متضاد با رفتار قبلی دارد او را تحسین کنید. برای مثال به جای این که مدام به او بگویید که خودخواه نباشد و این رفتار درست نیست و یا حتی او را سرزنش کنید.

بهتر است زمان هایی که او رفتاری مهربانانه دارد را به او یادآوری کنید و به خاطر این رفتار او را تحسین کنید، این باعث می شود که کودک از این که شما خوشحال و راضی هستید، احساس خوبی پیدا کند و بفهمد با این رفتار می تواند توجه و تحسینی بیش تری از شما بگیرد و ناخودآگاه رفتار خودخواهانه اش را کنار می گذارد.

همچنین می توانید زمان هایی که کودکتان رفتاری دارد که خودخواهانه نیست، او را تشویق کنید و به او پاداشی بدهید. از کلمات مثبت برای تشویق و ترغیب کودکتان به تکرار این دست رفتارها استفاده کنید. به این نکته توجه کنید که این پاداش ها نباید به گونه ای باشد که انگار به کودک خود رشوه می دهید و همچنین نباید حتما پاداشی خیلی بزرگ و خاص باشد.

5- الگوی مناسبی باشید.

کودکان رفتارهای والدین را حتی بهتر از آن ها الگوبرداری و تقلید می کنند. پس از می خواهید رفتار خوب یا ارزشی را به او یاد بدهید باید اول آن را به رفتار خود توجه کنید و اگر خلاف آن چه می گویید عمل می کنید ابتدا خودتان را اصلاح نمایید. زمانی که شما رفتاری مهربان و با همدلی نسبت به دیگران داشته باشید، این رفتار در کودک شما نیز بروز کرده و او را از خودخواه شدن دور می کند.

6- برای کودکان قوانین و محدودیت تعیین کنید.

زمانی که یک کودک هر آنچه که می خواهد را در اختیار بگیرد، خودخواه خواهد شد، پس باید برای جلوگیری از این اتفاق برای او محدودیت ها و قوانینی تعیین کنید و نسبت به آن ها کاملا قاطع باشید؛ حتی اگر این کار باعث گریه و قهر و فریاد کودک شود نیز نباید کوتاه بیایید.

کودک به مرور متوجه می شود که با این کارها و بدرفتاری با دیگران نمی تواند به خواسته اش برسد در نتیجه از آن دست بر می دارد. لازم است که کودک بفهمد که نمی تواند هر آن چه می خواهد داشته باشد و یا اگر چیزی را ندارد به هیچ وجه با بدرفتاری با دیگران به آن دست نخواهد یافت. این موضوع را باید همه اعضای خانواده جدی بگیرند و آن را رعایت کنند.

منبع : ریشه ی خودخواهی کودک شما و راه حل صحیح آن

ایمنی نوزاد و کودک، معرفی وسایلی که به امنیت بیشتر فرزندتان کمک می کند

داشتن فرزند یکی از اتفاقات شیرین زندگی می باشد اما به طور معمول والدین در مورد ایمنی نوزاد و کودک خود بسیار نگران هستند و سعی می کنند بیشتر از او مراقبت کنند تا آسیبی به او وارد نشود.

به همین دلیل ممکن است به کودک شان اجازه ندهند که بسیاری از کارها را انجام دهد و او را سرگرم کارهای بی خطر کنند البته توجه داشته باشید که کودک شخصیتی کنجکاو داشته و دوست دارد تجربه های متفاوتی را به دست آورد و ممکن است هر چیزی را لمس کند و در مورد آن ها کنجکاوی نشان دهد.

بنابراین والدین باید مواظب کودک شان باشند و با وسایلی که امنیت کودک را بیشتر می کند استفاده کنند تا تجربه خوبی را به دست آورند، زمانی که والدین از این وسایل استفاده کنند نگرانی و دغدغه های او کمتر می شود و باعث می شود آسوده تر باشند.

در ادامه این مقاله وسایلی که امنیت کودک و نوزاد را بیشتر می کنند می پردازیم هم چنین در این خصوص باید آگاهی خود را افزایش دهید و از مشاور کودک کمک بگیرید تا بتوانید بهترین تصمیم را بگیرید.

امنیت نوزاد و کودک در خانه

زمانی که نوزادان رشد می کنند کنجکاوی آن ها بیشتر می شود و دوست دارند تا وسایل مختلف در خانه را بردارند و کاربرد آن ها را کشف کنند به همین دلیل ممکن است کارهای خطرناکی را انجام دهند در ادامه این مقاله وسایلی را معرفی می کنیم که تهیه آن ضروری می باشد و باید مورد توجه قرار گیرند.

وسایل ضروری برای ایمنی نوزاد و کودک در خانه

پوشش سوکت:

پوشش سوکت وسیله ای کاربردی برای جلوگیری از قرار دادن انگشت در پریز برق می باشد و این وسیله باعث می شود که کودک دچار برق گرفتگی و شوک الکتریکی نشود.

نرده محافظ:

برای جلوگیری از سقوط کودک از پله ها و ورود او به مکان های ناامن از نرده های محافظ استفاده می کنند، این نرده ها به گونه ای طراحی شده اند که مانع از افتادن کودک می شوند.

محافظ لبه:

محافظ لبه از فوم ساخته شده است و بسیار نرم و انعطاف پذیر می باشد و این محصول باعث می شود تا از آسیب ناشی از برخورد با لبه های تیز و خطرناک جلوگیری شود و هم چنین از ایجاد ضربه به سر نوزاد و کودک جلوگیری می شود.

محافظ گوشه های تیز:

این محافظ در گوشه هایی که تیز و پر خطر هستند نصب می شوند و باعث می شوند گوشه های برنده و تیز برای کودکان نرم و ایمن شود.

محافظ انگشتان دست:

این وسیله خلاقانه از قرار گرفتن و ماندن دست بین در جلوگیری می کند و آن را بالای دستگیره در نصب می کنند. به طور معمول نوزاد در زمان سینه خیز رفتن بسیار نسبت به وسایل کنجکاو است و دوست دارد به آن دست بزند بنابراین این وسیله می تواند ایمنی آن ها را تامین کند.

سنسور دود:

یکی دیگر از وسایلی که ایمنی نوزاد و کودک را تضمین می کند سنسور دود می باشد زمانی که محیط خانه پر از دود است و آتش سوزی می شود سنسور دود با آژیر اعضای خانواده را در جریان می گذارد این سنسور در محیط های مختلفی مانند آشپزخانه، اتاق خواب، اتاق نشیمن و راهروها قابل نصب می باشد.

سنسور نشت گاز مونوکسید کربن:

این سنسور در فصل های سرد سال زمانی که از وسایل گرمایشی استفاده می شود کاربرد دارد و از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا آمار تلفاتی که از طریق گاز مونوکسید مسموم می شوند، افزایش پیدا کرده است. این کالا یک دستگاه الکترونیکی برای افزایش امنیت در محیط های مسکونی نسبت به نشت گازهای خطرناک می باشد.

توجه داشته باشید که دود سیگار هم برای نوزاد به اندازه نشت گاز خطرناک می باشد به خصوص برای نوزادانی که نارس هستند و یا اختلالی در دستگاه تنفسی آن ها وجود دارد.

قفل پنجره:

با این وسیله می توان پنجره ها مخصوصا در آپارتمان را قفل کرد و با استفاده از این وسیله نیازی نیست پنجره ها را بسته نگه دارید بلکه به حالت باز می توانید از سقوط ناخواسته فرزندتان جلوگیری کنید.

چسب ایمنی شیشه:

این چسب ها بر روی شیشه چسبانده می شوند و در صورتی که شیشه شکست از خرد شدن آن جلوگیری می کنند و مانع از ریختن خرده شیشه ها بر روی زمین می شوند.

در واقع والدین باید نسبت به امنیت جسمانی کودک شان حساس باشند زیرا یکی از نیازهای اولیه و اساسی کودکان می باشد که باید مورد توجه والدین و مربیان مهدهای کودک قرار بگیرد.

ایمنی در آشپرخانه

زمانی که مادران در آشپزخانه هستند کودکان تمایل دارند تا در کنار مادرشان باشند و آن ها هم در آشپزخانه برای خود کاری انجام دهند اما این نکته را در نظر داشته باشید که حضور نوزادان  و کودکان در آشپرخانه بسیار خطرناک است و سعی کنید آن ها را از محیط آشپرخانه دور کنید.

هم چنین دقت داشته باشید زمانی که به کودکتان فرصت تجربه کردن می دهید نباید با خطرات جسمی و جانی همراه باشد در این شرایط باید به نکات ایمنی توجه کنید و آن ها را به درستی رعایت کنید، که در زیر نمونه هایی از آن را بیان می کنیم:

• نوشیدنی و غذاهای داغ را دور از دسترس کودکتان قرار دهید.
• زمانی که از وسایل برقی استفاده نمی کنید آن را از برق بکشید تا کودک آن را روشن نکند.
• بعد از اتمام آشپزی از خاموش بودن شعله ها مطمئن شوید.
• وجود کپسول آتش نشانی در آشپزخانه ضروری است، حتما آن را تهیه کنید.
• وسایل خطرناک را از کودک دور کنید و دور از دسترس او قرار دهید.

در ادامه این مقاله وسایلی که باعث امنیت بیشتر در فرزندتان می شود را بیان می کنیم:

قفل کمد و کشو:

این قفل ها U شکل هستند و می توان در آشپزخانه، حمام و اتاق خواب نصب شوند و از دسترسی آسان کودکان به کمد، کابینت و کشو جلوگیری می کند.

نرده محافظ در گاز و فر:

زمانی که در حال آشپزی کردن هستید با استفاده از وسیله کاربردی می توانید مانع از دسترسی فرزندتان به اجاق گاز شوید، بعد از اتمام آشپزی می توانید این وسیله را به سمت پایین بیاورید و بر روی دستگیره ها قرار دهید تا کودک تان به دستگیره های گاز دسترسی نداشته باشد و از وقوع نشست گاز و سوختگی به شدت جلوگیری می کند و مانع از آسیب به کودک می شود.

ایمنی نوازد و کودک در حمام

یکی از تفریحات کودکان در حمام آب بازی می باشد اما توجه داشته باشید که حمام کردن در عین لذت بخش بودن می تواند برای کودک و نوزاد خطراتی داشته باشد، خطراتی مانند غرق شدن و خفه شدن نوزاد در عمق 5 سانتی متری، سوختگی بر اثر داغ بودن آب، آسیب ناشی از لیز خوردن و مسائل این چنین می تواند بسیار خطرناک باشد.

به همین دلیل هرگز به کودک تان اجازه ندهید تا قبل از پنج سالگی به تنهایی حمام برود حتما یک نفر باید همراه او باشد، هم چنین برای شستن نوزاد باید ایمنی کودک را به طور کامل رعایت کنید و به مسائل ایمنی توجه داشته باشید در زیر لوازم ضروری برای حمام کردن کودک بیان شده است:

دماسنج حمام:

با دماسنج حمام می توانید دمای آب وان را اندازه گیری کنید و از آسیب دیدن پوست نوزاد در اثر قرار گرفتن زیر آب داغ جلوگیری کنید دمای مناسب در حمام باید بین 34 تا 37 درجه سانتی گراد باشد.

کفپوش ضد لغزش حمام:

زمانی که زمین خیس است احتمالا این که در حمام دچار لغزش شوید بسیار زیاد است در این حالت باید از کفپوش ضد لغزش حمام استفاده کنید تا از لغزش کودکان و نوزادان جلوگیری شود.

محافظ شیر آب حمام:

زمانی که فرزند خود را در وان آب حمام می کنید مراقب سرش باشید تا با شیر آب برخوردی نداشته باشد برای جلوگیری از آسیب دیدن سر ناشی از برخورد با شیر آب سعی کنید از محافظ شیر آب استفاده کنید این وسیله به دلیل جنسی که دارد شدت ضربه را کاهش می دهد.

کلاه حمام:

یکی از وسایلی که برای ایمنی نوزاد و کودک در حمام لازم است کلاه حمام نام دارد که ورود شامپو به چشمان کودک جلوگیری می کند و هم چنین از این کلاه می توانید در مکان های باز استفاده کنید و از برخورد نورآفتاب با چشمان کودک جلوگیری کنید.

سایر لوازم ایمنی نوزاد و کودک

برخی از وسایل هستند که برای خود کودک و نوزاد مورد استفاده قرار می گیرند و از آن ها محافظت می کنند، این وسایل شامل موارد زیر می شوند:

محافظ سر کودک:

زمانی که کودک شروع به راه رفتن می کند نمی تواند تعادلش را حفظ کند و سریع زمین می خورد در این حالت با استفاده از محافظ سر کودک می توانید در هنگام زمین خوردن از آسیب دیدن سر او جلوگیری کنید و اجازه ندهید به سر کودک تان آسیب وارد شود.

مچ بند نگهدارنده کودک:

با استفاده از مچ بند می توانید در مکان های شلوغ و پرتردد اطمینان حاصل کنید که کودکتان نزدیک شما است و زیر نظر شما می باشد، یک سر این وسیله به دست کودک بسته می شود و سر دیگر به دست والدین و این مچ بند تا اندازه 170 سانتی متر کش می آید.

قفل توالت فرنگی:

زمانی که تصمیم دارید آموزش های دستشویی رفتن را به کودک تان بدهید سعی کنید بعد از استفاده از توالت فرنگی آن را قفل کنید زیرا کودک در این سن بسیار کنجکاو است و تمایل دارد با توالت فرنگی کار کند و این اقدام او بسیار خطرناک است زیرا ممکن است باعث خفگی و شکستگی لگن او شود. به وسیله این قفل می توانید مانع این کار شوید و تا زمانی که توسط بزرگ ترها باز نشود کودک به آن دسترسی ندارد.

شلوار محافظ کودک:

شلوار محافظ کودک باعث می شود زمانی که کودک چهار دست و پا راه می رود مانع از اصطکاک زانوی کودک با فرش شود و کودک درد کمتری را احساس کند.

محافظ تخت:

با استفاده از محافظ تخت می توانید ایمنی نوزاد و کودک را در هنگام خواب به وجود آورید و هم چنین مانع از افتادن و آسیب دیدن کودک شوید.

سخن پایانی

در صورتی که نکات ایمنی را در مورد کودکان رعایت نکنید حوادث ناگواری ممکن است رخ دهد، اما این دلهره و نگرانی والدین مسلما منجر به کنترل بیش از حد کودک خواهد شد  و این عامل ممکن است مانع از افزایش اعتماد به نفس کودک شود و مانع سد بزرگ جلوی اعتماد به نفس او را بگیرد.

در واقع شهامت و جسارت از همان کودکی در انسان ها به وجود می آیند و امر و نهی های مکرر والدین می تواند در کسب این مهارت، کودک را دچار تضعیف کند در این خصوص باید اطلاعات خود را افزایش دهید و از روانشناسی کودک کمک بگیرید تا آگاهی شما را ارتقا بخشند. در این راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان  خدماتی را به صورت حضوری و تلفنی ارائه می دهد.

منبع : ایمنی نوزاد و کودک | معرفی وسایلی که به امنیت بیشتر فرزندتان کمک می کند