بایگانی دسته ی مشاوره روانشناسی

جواب توهین، واکنش درست به بی احترامی و تحقیر دیگران

جواب توهین و بی احترامی به دیگران را باید چطور بدهیم؟ زمانی که کسی به شما توهین می کند جواب بی احترامی او را چطور می دهید؟ بی احترامی از جانب دیگران در موقعیت های مختلف به وجود می آید و به موقعیت و شرایط خاصی بستگی ندارد، به عنوان مثال می توانید در محیط مدرسه، محیط کار و یا خانواده مورد بی احترامی قرار بگیرید.

در صورتی که شما نمی دانید در پاسخ به رفتار آن ها چه واکنشی نشان دهید یا به صورت پرخاشگری جواب بی احترامی آن ها را بدهید چیزی را حل نکرده اید این رفتار شما نه تنها تنش و جر و بحث را حل نکرده است بلکه باعث شدت یافتن بی احترامی شود و تنش را افزایش می دهد.

در ادامه این مقاله می خواهیم در مورد نحوه برخورد صحیح با بی احترامی دیگران بپردازیم  البته این موضوع تا حدودی به خودشناسی شما مربوط می شود و می توانید در این زمینه با روانشناس متخصص مشورت کرده و از او راهنمایی بخواهید.

چطور جواب توهین و به بی احترامی واکنش نشان دهیم؟

راهبرد اصلی این است تا جایی که امکان دارد از به وجود آمدن اختلاف و درگیری و جر و بحث با افراد پرهیز کنید زیرا هیچ تضمینی وجود ندارد که دیگران چطور رفتاری داشته باشند و تنها چیزی که در دست شماست و آن را می توانید کنترل کنید رفتار خودتان می باشد.

بنابراین در برابر تحقیر و توهین دیگران بهتر کار این است که واکنش صحیح را یاد بگیرید و خودتان را آماده کنید تا برخورد مناسبی داشته باشید، اما بهترین واکنش در برابر بی احترامی چه چیزی می باشد؟ آیا جواب توهین را باید با توهین داد؟

زمانی که فردی به شما بی احترامی کرد ابتدا باید سعی کنید علت بی احترامی را بفهمید و بدانید که به چه علتی به شما بی احترامی کرده است زیرا ممکن است اشتباه گرفته و یک سوء تفاهم باشد و بتوانید با یک گفتگو ساده مسئله را به درستی حل کنید.

در این شرایط به سرعت نباید واکنش نشان دهید زیرا ممکن است از رفتارتان بعدا پشیمان شوید شما باید کمی مکث کنید و قبل از آن که حرفی بزنید افکارتان را جمع بندی کنید تا بتوانید عکس العمل صحیح و درستی داشته باشید در این خصوص می توانید بر روی روابط ارتباطی و روابط اجتماعی خود کار کنید تا به بهترین نحو پاسخ دهید.

1. خودتان را جای طرف مقابل بگذارید

بهتر است در زمینه روانشناسی انسان ها مقداری اطلاعات کسب کنید و در آن خصوص آگاهی خودتان را افزایش دهید، هنگامی که با کسی بر سر موضوع و مسئله ای به مشکل برخوردید به او اجازه دهید تا از خود دفاع کند و با یکدیگر در مورد آن موضوع حرف بزنید، در صورتی که تنها شما از موضع خود دفاع کنید و به طرف مقابل تان اجازه ندهید حرفش را بزند در این خصوص احتمال دارد مورد بی احترامی قرار بگیرید و شما باید در این شرایط به گونه ای رفتار کنید که دیگران اجازه ندهند به شما بی احترامی یا توهین کنند.

زمانی که به شما توهین شد بهتر است خودتان را جای دیگر مقابل بگذارید و فکر کنید اگر جای او بودید چه واکنشی نشان می دادید و چه برخوردی می کردید، در این موقعیت بهتر است هر دو جانب را در نظر بگیرید و تنها به خودتان فکر نکنید، زمانی که به طرف مقابل فکر کنید ممکن است به این نتیجه برسید که دو طرف ماجرا حق دارند و در بعضی موارد نمی توان مقصر قطعی را مشخص کرد.

2. جواب توهین، واکنش سریع نداشته باشید

در زمانی که مورد توهین و بی احترامی قرار گرفته اید داشتن واکنش صحیح و مناسب کار سختی می باشد، زیرا همه چیز به خودتان بستگی دارد شما می توانید به صورت حرفه ای پاسخ طرف مقابل تان را بدهید و یا به گونه ای جواب بدهید که بعدا پشیمان شده و از رفتار و واکنش خود ناراضی باشید.

زمانی که به شما بی احترامی شد و مورد توهین قرار گرفتید چند ثانیه مکث کنید و هیچ واکنشی را نشان ندهید و در مورد اتفاقی که باعث شده به شما بی احترامی شود فکر کنید و آن اتفاق را در ذهن خود مرور و جمع بندی کنید تا بدانید باید چطور با فرد متقابل رفتار کنید و چه واکنشی نشان دهید و دلیل بی احترامی که به شما شده چه بوده است، به عنوان نمونه اگر رفتار صحیح در محیط کار داشته باشید می تواند جلوی بسیاری از تنش ها و درگیری هارا بگیرد و شما بتوانید با آرامش مسئله را حل نمایید.

3. غافل گیر نشوید

قبل از این که مسئله را بیان کنید خودتان را برای هر برخوردی با آن آماده کنید در صورتی که به شما بی احترامی و توهین شد تعجب نکنید و سعی کنید بهترین واکنش را داشته باشید، ممکن است زمانی که مسئله با یکی مطرح شد آن شخص حالت تدافعی به خود بگیرد و در این موقعیت شما به درستی نتوانید واکنش نشان دهید.

یکی از راه هایی که می توانید واکنش مناسبی داشته باشید این است که موضوع را با شخصی که به او اعتماد کامل دارید در میان بگذارید و هیجانات خودتان را از این طریق کنترل کنید زیرا گر این کار را انجام دهید باعث می شود تا بر خودتان تسلط داشته باشید و واکنش صحیح و معقولی داتشه باشید.

زیرا در این شرایط همه افراد سالم نیستند بعضی آن ها ممکن است از نظر روانی مشکل داشته باشنند و نیاز باشد تا به رفتار درمانی مراجعه کنند تا بهبود یابند.

۴٫ قبل از دادن جواب توهین، حساب شده عمل کنید

در صورتی که احساس کردید ممکن است مورد بی احترامی قرار بگیرید در این صورت حرف هایی که قرار است با طرف مقابل تان درمیان بگذارید فکر کنید و به گونه ای با او رفتار کنید که باعث توهین و بی احترامی به باو نشوید، سعی کنید دو پهلو و نا مفهوم با او حرف نزنید و به طور صادقانه و واضح منظور خودتان را بیان کنید تا سوء تفاهم پیش نیاید و بر مشکل شما افزوده نشود.

هم چنین به مسائلی که قبلا شما را ناراحت کرده است ولی به این موضوع مربوط نمی شود بیان نکنید، شما باید موضوع اصلی را در نظر بگیرید و به حاشیه ها توجهی نکنید زیرا در این صورت نخواهید توانست واکنش صحیح داشته باشید و به نتیجه مناسبی برسید.

باید این نکته را در نظر بگیرید در صورتی که مورد بی احترامی قرار گرفته ای و طرف مقابل به صورت نادرست و با بی احترامی با شما حرف می زند در این شرایط بی تفاوت نباشید و سعی کنید با آرامش و مودبانه پاسخ او را بدهید زیرا در این صورت جواب طرف مقابل تان را به درستی داده اید و هم به او بی احترامی نکرده اید.

۵٫ واکنش تهاجمی نداشته باشید

زمانی که می خواهید مسئله ای را با کسی در میان بگذارید باید به گونه ای مسئله را بیان کنید که طرف مقابلتان گارد نگیرد و به صورت تهاجمی با شما برخورد نکند در این خصوص باید با او ابراز همدردی کنید و نشان دهید که او را درک می کنید،  هم چنین باید تلاش کنید سخنان خود را به صورت مودبانه بیان کنید زیرا در این خصوص صحبت های شما حالت تهاجمی نخواهد داشت و مورد بی احترامی قرار نمی گیرید.

هم چنین باید این نکته را در نظر بگیرید و هرگز با بی عدالتی با موضوع برخورد نکنید زیرا در این خصوص خیالتان راحت است که شما عدالت را رعایت کرده اید و دیگران با رفتار نادرست شان باعث به وجود آمدن این تنش و بی عدالتی شده اند.

۶٫جواب توهین، سازگاری با محیط

همه افرادی که باهوش و زیرک می باشند در زندگی شان موفق نیستند افرادی که انعطاف پذیر هستند و خودشان را با ناملایمات زندگی سازگار کرده اند به خوبی می توانند به موفقیت برسند و شما نباید به خاطر بی احترامی و توهین های دیگران دست از تلاش بردارید و در جهت بهبود زندگی تان تلاشی نداشته باشید بلکه باید در این زمینه انعطاف پذیر باشید و به خوبی خودتان را با شرایط مختلف سازگار کنید اگر رفتاری بر خلاف این داشته باشید نمی توانید به جلو پیش بروید بنابراین بسیار مهم است تا در محیط کار هماهنگی و انعطاف پذیری داشته باشید تا پیشرفت کنید و به موفقیت برسید.

هم چنین زمانی که می دانید طرف مقابل تان حرف هایی که بیان می کند بدون قصد می باشد و منظور بدی ندارد و فقط منظورش را نمی تواند به درستی برساند در این شرایط بهتر است مسئله را پررنگ تر نکنید و تا جایی که امکان دارد روابط انسانی را سخت نگیرید و با آن موضوع به راحتی کنار بیایید.

برای این که با دیگران رفتار درستی داشته باشید و به خوبی با آن ها در تعامل باشید بهتر است از مشاور متخصص کمک بگیرید تا در برابر رفتار های دیگران واکنش های صحیحی داشته باشید زیرا واکنش در برابر بی احترامی نیاز به آمادگی قبلی می باشد و فرد باید مهارت های ارتباطی را به درستی آموزش ببیند در غیر این صورت رفتارهای پرخاشگرانه ای خواهد داشت.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان

با کمک گرفتن از خدمات روانشناسی می توانید مهارت های زندگی و ارتباطی را به خوبی بیاموزید این طور خواهید توانست در ارتباط اجتماعی با دیگران موفق تر باشید و بتوانید با دیگران رفتار مناسبی داشته باشید و جواب توهین دیگران را به درستی و بدون ایجاد دلخوری بیشتری بدهید.

اگر به هر دلیلی امکان مشاوره حضوری به روانشناس را ندارید می توانید از مشاوره تلفنی استفاده کنید زیرا در این صورت در هزینه و وقت شما صرفه جویی شده است و می توانید انتخاب بهتری داشته باشید، مرکز مشاوره ستاره ایرانیان این امکان را به شما داده است تا بتوانید هر کجا که هستید با روانشناس تماس گرفته و مشکلات خود را با آن ها در میان بگذارید.

منبع : جواب توهین | واکنش حرفه ای به بی احترامی و تحقیر دیگران

درمان شناختی رفتاری افسردگی

درمان شناختی رفتاری افسردگی یکی از روش های موثر روان درمانی می باشدکه برای بهبود افسردگی به کار می رود، یکی از شایع ترین بیماری های روانی افسردگی می باشد که در طول سال افراد زیادی را درگیر می کند که معمولا با مشکلاتی مانند ناامیدی و بی لذتی رو به رو می شوند.

افراد افسرده معمولا از فعالیت های شغلی و فعالیت های تحصیلی باز می مانند و مهم ترین عامل خطرساز برای بیماران افسرده میل و گرایش آن ها به خودکشی می باشد در این مقاله به بررسی مختصری از افسردگی و درمان آن می پردازیم و درمان افسردگی با رویکرد رفتاری بحث می کنیم.

رفتار درمانی شناختی چیست؟

یکی از انواع روش های درمانی، رفتار درمانی شناختی می باشد که به فرد کمک می کند تا نگرش و دید خود را نسبت به وقایع تغییر دهد و در نتیجه به نحوه ی موثرتری با اتفاقات برخورد کند تا زندگی سالم تری داشته باشد.

علاوه بر این در این روش درمانگر سعی می کند نگرش را تغییر دهد و مشکلات و اختلالات روانی را شناسایی کند اما در این روش ریشه یابی به صورت عمیق انجام نمی شود و درمانگر تنها بر مشکلات حال تمرکز دارد.

درمان شناختی رفتاری افسردگی

در بسیاری از موارد بدون مصرف دارو با مراجعه به روانشناس می توان افسردگی را درمان کرد و در صورتی که درمانگر تشخیص دهد علائم افسردگی شما بسیار شدید است در این صورت برای درمان افسردگی شما را به یک روانپزشک برای دریافت دارو ارجاع می دهد و در حالتی که افسردگی خفیف تر است از روش های درمانی شناختی – رفتاری برای درمان آن استفاده می شود، تمرکز بر روی این درمان به تغییر دادن فکر و رفتار فرد منجر می شود و بر اساس نظر روان درمانگران شناختی رفتاری، شتاخت و نوع نگرش افراد به زندگی بر هیجانات آن ها تاثیر می گذارند.

در نتیجه اگر بتوان نوع نگاه به زندگی و اتفاقات پیرامون را تغییر داد در این صورت می توان بر هیجانات منفی و افسردگی چیره شد. در روش درمان شناختی رفتاری افسردگی، درمانگر تلاش می کند تا تجربیات مثبت و جدیدی را برای مراجع کننده اش به وجود آورد تا بتواند بر اساس موارد مثبت زندگی جدیدی را برای فرد آغاز کند.

در درمان شناختی رفتاری افسردگی چه افکاری مورد بررسی قرار می گیرند؟

افکاری که در درمان افسردگی مورد بررسی قرار می گیرد شامل فکرایی می باشد که به سلامت فرد آسیب وارد می کند و اعتماد به نفس او را کاهش می دهد و این افکارها به عنوان تحریف های شناختی تعریف شده اند که می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• تفکر همه یا هیچ: سیاه و سفید دیدن دنیا و وقایع آن
• بی اهمیت شمردن رویدادهای مثبت
• تعمیم افراطی: به صورتی که فرد یک رویداد منفی به موقعیت های دیگر مربوط می سازد.
• شخصی سازی: ربط دادن همه وقایع به خود
• فیلتر ذهنی: داشتن نگاه بدبینانه به همه رویداد های پیرامون به طوری که واقعیت تیره و تار دیده می شود.

در این روش درمانی فکر به تنهایی تغییر نخواهد کرد بلکه سبک فکر کردن به طور کلی تغییر می کند چون ذهن اگر بیمار شود سبک فکری را درگیر می کند و بیشتر به مشکلات و احساسات منفی دامن می زند درمانگر در این راه مراجع کننده را هدایت می کند و جایگزینی افکار توسط خود فرد صورت می گیرد و هیچ کس او را وادار نمی کند تا به شیوه خاصی فکر کند.

درمان شناختی رفتاری برای افسرده ها چند جلسه طول می کشد؟

روش درمانی شناختی رفتاری یکی از روش های روان درمانی کوتاه مدت به حساب می آید، در حالی که روش های دیگر ممکن است سال ها طول بکشد اما در این روش به چیزی حدود ۱۰ جلسه نیاز است تا درمان صورت گیرد و معمولا این جلسات به صورت هفتگی برگزار می شود. هر چه قدر در درمان پیشرفت حاصل شود در این صورت فواصل بین جلسات درمانی نیز افزایش خواهد یافت.

بخش های مهم درمان شناختی رفتاری افسردگی

درمان شناختی رفتاری افسردگی درمان ساختار مندی می باشد و هر جلسه بر اساس هدفی که از قبل مشخص شده است پیش می رود و درمانگران با استفاده از این روش باید پروتکل های مخصوصی را مورد استفاده قرار دهند.

دو بخش در روش درمان شناختی رفتاری مهم است که یک تغییر دادن افکار آسیب رسان مراجع و دیگری کمک به مراجع کننده برای تغییر رفتارهای مخرب می باشد، در واقع این دوساختار درمان را تکمیل می کنند و در ادامه به بررسی هر کدام از این موارد به طور جداگانه می پردازیم.

در صورتی که فرد به اختلال افسردگی شدیدی مبتلا شود در این صورت انرژی و آمادگی لازم برای شرکت در جلسات روان درمانی را نخواهد داشت و در این صورت در روند درمان او تغییراتی به وجود می آید، به خصوص زمانی که فکر های خودکشی و مرگ شدت یابد. برای این که افکار از بین برود و آمادگی در فرد برای روان درمانی ایجاد شود در این مرحله ابتدا باید روان درمانی شروع شود و بعد از گذشت چند هفته در کنار دارو درمانی روان درمانی آغاز شود.

تصمیم گیری صحیح در این شرایط نیازمند دریافت مشاوره افسردگی از طریق روانشناس می باشد تا راهکارهای لازم را بیان کند.

1. درمان شناختی رفتاری، تغییر دادن فکر

یکی از مهم ترین بخش های فرایند برای درمان افسردگی تغییر دادن فکر و نگرش در افراد افسرده می باشد، افرادی که افسرده هستند معمولا اتفاقات مختلف زندگی خودشان را به صورت ناامیدانه تغییر می دهند و اگر با شکستی رو به رو شوند آن را به بی کفایتی خودشان و موفقیت شان را به شانس و عوامل بیرونی مربوط می سازند و به همین دلیل زمانی که فرد افسرده به پیشرفت و یا موفقیتی می رسد باز هم در زندگی دچار بیماری افسردگی می باشد.

درمانگر برای این که بازسازی شناختی را انجام  دهد باید اتفاقات زندگی را مرور کرده و به بررسی آن ها بپردازد تا بازسازی معنای رخدادها برای بیمار انجام شود به عنوان مثال یک فرد افسرده خودش را بی کفایت و شکست خورده می داند و زمانی که در امتحانی نمره متوسط کسب کرد احساس می کند که خنگ و ناتوان است و خودش را مورد سرزنش قرار می دهد در این شرایط درمانگر با استفاده از تکنیک هایی مانند قاب گیری مجدد به فرد کمک می کند تا از دریچه دیگری به وقایع نگاه کند و در این هنگام افسردگی فرد درمان شود.

2. درمان شناختی – رفتاری، تغییر رفتار

کار کردن بر روی افکار به زمان بیشتری نیاز دارد و زمانی که درمانگر بر روی افکار فرد کار می کند، سعی می کند تا برنامه ای تحت عنوان فعال سازی رفتاری را برای درمان افسردگی اجرا  نماید در این صورت مراجع کننده به کمک درمانگر سعی می کند تا فعالیت های روزانه را مورد بررسی قرار دهد و برنامه زمانی مشخصی برای انجام فعالیت های ثمربخش تعیین نماید.

در صورتی که فعالیت ها بیشتر باشد انرژی روانی فرد بیشتر شده و در نتیجه مراجع کننده در یک چرخه مثبت و سالم قرار می گیرد و این چرخه باعث خواهد شد تا افکار منفی و مخرب نیز بهبود یابد و بر روی این افکار تاثیرگذار خواهد بود.

منبع : درمان شناختی رفتاری افسردگی

آیا تا بحال کاری انجام داده اید یا حرفی زده اید که از آن پشیمان شده باشید و شب ها هموار نسبت به آن فکر کرده باشید؟

آیا تا بحال برای شما پیش آمده است که منتظر یک اتفاق مهمی باشید و همواره نسبت به انجام شدن آن و کارهایی که در آن موقع باید انجام دهید فکر کرده اید؟

فکر کردن در مورد کارهایی که باید انجام دهید یک روش مناسبی برای حفظ کردن نظم موجود و منظم ماندن می باشد.

ولی در برخی مواقع فکر کردن مکرر به یک چیزی که در اغلب مواقع منفی می باشد، یک سری مضراتی برای شما خواهد داشت. این شرایط به عنوان نشخوار فکری شناخته می شود که یک مورد رایجی در مابین افراد مضطرب و (یا) افراد افسرده می باشد.

چرا افراد نشخوار فکری می کنند؟ (بیش از حد به یک چیزی فکر می کنند)

ممکن است برخی افراد به دلیل ویژگی های شخصیتی که دارند (ویژگی هایی همانند کمال گرایی) بیشتر در معرض نشخوار فکری قرار داشته باشند.

ولی در سایر افراد نشخوار فکری یا تفکر بیش از حد به عنوان یکی از علائم افسردگی یا اضطراب بروز پیدا می کند.

برخی از دلایل رایج مربوط به نشخوار فکری عبارتند از:

• باور داشتن بر روی این مورد که تفکر مداوم در مورد یک مسئله منجر به دستیابی به آگاهی یا یک راه حل می شود
• سابقه آسیب دیدن در گذشته
• تجربه کردن برخی از عوامل استرس زا که خارج از حیطه کنترل شما می باشند

به چه نحوی می توان مانع از نشخوار فکری شد

1. پذیرفتن یک اتفاق بعد از صورت گرفتن

همانند سایر موارد مربوط به زندگی تان، تغییر زمانی صورت خواهد گرفت که شما نسبت به مواردی که برای ایجاد یک تغییر مورد نیاز است آگاهی داشته باشید.

در سری بعدی که متوجه فکر کردن بیش از حد خودتان به یک موضوع می شوید، از خودتان بپرسید که آیا این کار برای حل مشکل موجود مفید است یا اینکه منجر به بروز رفتار وسواسی می شود.

2. یک دیدگاه مثبتی نسبت به موارد اتفاق نیافتاده داشته باشید

تفکر بیش از حد در اغلب مواقع منجر به بروز ترس می شود (ترس از اینکه اتفاقات ناخوشایندی صورت خواهند گرفت یا اینکه یکی از نزدیکان شما فوت خواهد کرد و سایر موارد). زمانیکه احساس می کنید دچار ترس شده اید، این نکته را به یاد داشته باشید که شما صرفا به موارد فرضی فکر می کنید.

به دلیل اینکه این اتفاق مربوط به آینده است، در حال حاضر این اتفاق فقط در ذهن شما شکل می گیرد.

در موقعیت های فرضی این احتمال هم وجود دارد که اتفاقات خوبی صورت بگیرد.

سعی کنید بیشتر بر روی این اتفاقات مثبت تمرکز کنید.

3. سعی کنید که یک نظر و تفکر جدیدی داشته باشید

در اغلب مواقع مواردی که منجر به ایجاد استرس و اضطراب در ما می شوند، هیچ وقت اتفاق نمی افتند.

سعی کنید از خودتان این سوال را بپرسید که آیا چیزی که در مورد آن فکر می کنید، واقعا اتفاق خواهد افتاد؟

شاید به این نتیجه برسید که اتفاقات خیلی مهمی در زندگی شما صورت خواهد گرفت، ولی متاسفانه فقط بر روی موارد منفی و کوچک فکر می کنید.

4. مواردی که می توانید را تغییر بدهید و سایر موارد را رها کنید

از خودتان این سوال را بپرسید که در صورتیکه قدرت تغییر را داشته باشید، چه دلیل دارد در مورد آن موضوع فکر کنید.

در صورتیکه توانایی تغییر را داشته باشید، می توانید شروع به فکر کردن در مورد یک برنامه اقدام کنید.

در اغلب مواقع راکد ایستادن و انجام ندادن هیچ کاری می تواند منجر به بروز احساس درماندگی در شما شود؛ بنابراین تبدیل کردن حالت تنبلی به حالت فعال می تواند مفید باشد.

علاوه بر این در صورتیکه چیزی که به آن فکر می کنید خارج از کنترل شما باشد، این واقعیت را به خودتان یادآوری کنید و بپذیرید.

5. تفکرات خودتان را زیر سوال ببرید

این امکان وجود دارد که ما در زمان های مختلفی دچار انحرافات شناختی مختلفی شویم.

همچنین به راحتی می توان به این درک دست یافت که تفکرات ما درست نیستند. شاید این عقیده را داشته باشید که اشتباه بزرگی انجام داده اید یا مسئول یک سری مواردی هستید که خارج از کنترل شما هستند.

در صورتیکه این تفکر را داشته باشید که یکی از دوستان شما هم تفکراتی شبیه شما دارد، می توانید در شرایط بهتری قرار بگیرید.

به این دوست خودتان چه حرفی خواهید زد؟ با فرض کردن این شرایط هدفمندتر و خوشبین تر خواهید بود.

تشخیص دادن الگوهای فکری خطرناک (همانند نشخوار فکری) می تواند یک قدم مهمی برای بهبود وضعیت روانی و بهزیستی شما باشد.

علاوه بر این تکنیک ها، دوره درمان رو در رو می تواند به شما کمک کند تا نگرانی های خاص خودتان را شناسایی کنید و با توجه به نیازهای خاص خودتان یک سری مهارت های مقابله ای منحصر به فردی را در خودتان ایجاد کنید.

منبع : کانون مشاوران ایران

در صورتیکه برای اولین بار بخواهید در یک جلسه درمان حضور داشته باشید، احتمالا هیجان زده خواهید بود و یک مقداری اضطراب خواهید داشت.

همانطور که خودتان هم مطلع هستید درخواست کمک یک مورد مناسب و صحیحی است، ولی وجود داشتن یک مقدار اضطراب هم یک مورد نرمالی است (چرا که شما می خواهید احساسات شخصی خودتان را با یک فرد ناشناس در میان بگذارید).

هر چند که درمانگر شما یک فرد غریبه می باشد، ولی باید این نکته را به یاد داشته باشید که این فرد بدون هیچ نوع قضاوتی از شما حمایت خواهد کرد.

علاوه بر این پزشک شما نسبت به این موضوع مطلع است که ممکن است شما یک مقدار اضطراب داشته باشید و به نحوی آموزش دیده است که بتواند در این شرایط به شما کمک کند.

به منظور اینکه آمادگی لازم را برای اولین جلسه درمان داشته باشید، ما یک لیست از سوالاتی را در ادامه بیان کرده ایم که معمولا پزشکان در اولین جلسه درمانی می پرسند.

با بررسی این سوالات می توانید آمادگی مناسبی را برای اولین جلسه درمان داشته باشید.

1. چه چیزی باعث شد که به درمان مراجعه کنید؟

پاسخ به این سوال می تواند کاملا ساده باشد؛ برای مثال می توانید بگویید که “پزشک قبلی یک بیماری را در من تشخیص داد و به من توصیه کرد که به شما مراجعه کنم”.

همچنین این احتمال وجود دارد که پاسخ به این سوال مبهم باشد که کاملا عادی است.

همواره این نکته را به یاد داشته باشید که شما به منظور مراجعه به یک درمانگر، هیچ گونه نیازی به یک تشخیص یا ارجاع داده شدن ندارید.

مراجعه به پزشک یک مورد کاملا مناسبی است، چرا که خودتان به تنهایی نمی توانید به احساس آرامش دست پیدا کنید.

هیچ یک از دلایل مراجعه به پزشک نمی تواند اهمیت بیشتر یا کمتری نسبت به سایر دلایل داشته باشد.

حالت دیگر این سوال عبارت از این است که “شما چه علائم یا نگرانی هایی را تجربه می کنید؟” باید توجه داشته باشید که ندادن یک پاسخ صحیح به این سوال کاملا عادی است. فقط باید مواردی که به ذهنتان می رسد را بگویید.

2. چه مدت است که این شرایط را دارید؟

پزشکتان این سوال را از شما خواهد پرسید تا بتواند یک شناختی در مورد نحوه مدیریت کردن استرس عاطفی توسط شما داشته باشد.

مکانیزم های مقابله ای متنوعی در دسترس می باشند (از مکانیزم های مفید تا مکانیزم های مضر)؛ به همین دلیل درمانگر می خواهد سبک شما را بشناسد.

علاوه براین، پزشکتان می تواند یک سری مواردی را به شما پیشنهاد بدهد که به احتمال زیاد آنها را دوست خواهید داشت.

برای مثال در صورتیکه شما بخواهید بیرون از خانه باشید، شاید یک مدیتیشن همراه با پیاده روی بتواند یک تمرین آرامش بخش مناسبی برای شما باشد.

3. آیا قبلا به درمان مراجعه کرده اید؟

در صورتیکه شما قبلا به یک درمانگر دیگری مراجعه کرده باشید، این احتمالا وجود دارد که یک سری موارد خوب یا بدی در شما تشخیص داده شود.

اطلاع دادن این موارد به درمانگر جدید خودتان می تواند شناخت وی را در مورد شما افزایش دهد.

در صورتیکه قبلا به درمان مراجعه نکرده باشید، در این صورت درمانگر شما بیشتر بر روی ساختار و انتظارات معمول از این فرآیند تاکید خواهد داشت.

4. هدف شما از مراجعه به مشاوره چیست؟

مشخص کردن یک سری اهداف می تواند یک ابزار مناسبی برای مشخص کردن انتظارات شما از جلسه درمان باشد.

در صورتیکه ذهنیت مشخصی در رابطه با مواردی نداشته باشید که می خواهید در نتیجه جلسه درمانی به دست بیاورید، پزشکتان می تواند یک سری اهداف مشخص و قابل سنجشی را برای شما مشخص کند.

برای مثال در صورتیکه هدف شما عبارت از “اضطراب کمتر” باشد، سنجش کردن این خواسته به راحتی امکان پذیر نخواهد بود.

پزشکتان می تواند این سوال را از شما بپرسد که در صورت داشتن اضطراب کمتر، چه کارهایی را می توانید انجام دهید.

یا این سوال را مطرح کند که در صورت داشتن اضطراب کمتر، کدام بخش از زندگی شما تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

5. آیا تا به حال در مورد آسیب زدن به خودتان یا سایر افراد فکر کرده اید؟

این سوال یک سوال سختی برای اکثر افراد می باشد و می تواند منجر به بروز احساسات شدیدی شود. با این وجود، آگاهی یافتن پزشکتان در مورد وجود داشتن تفکر آسیب زدن به خودتان اهمیت زیادی دارد.

این اطلاعات باعث خواهد شد تا بر اساس وضعیت ذهنی و روانی که دارید، پزشکتان بهترین درمان ممکن را در اختیارتان قرار دهید.

این نکته را به یاد داشته باشید که درمانگرتان نمی خواهد در مورد شما قضاوت کند، بلکه تنها هدف وی عبارت از کمک کردن به شما و حمایت کردن از شما می باشد.

هر چند که هر پزشکی روش منحصر به فرد خودش را دارد، ولی این پنج سوال مطرح شده عبارت از رایج ترین موارد بحث شده در اولین جلسه درمان می باشند.

مطلع بودن در رابطه با مواردی که باید انتظار داشته باشید می تواند اضطراب شما را کاهش دهد؛

بنابراین سعی کنید قبل از مراجعه به پزشک یک تماس تلفنی با وی داشته باشید و سوالات و نگرانی های خودتان را مطرح کنید.

همچنین می توانید از مقالات و مشاوره های ارائه شده در سایت مشاورانه هم استفاده کنید.

منبع : کانون مشاوران ایران

ارتباط یک اصل روانشناختی عمومی می باشد که با پدیده یادآوری یا حافظه مرتبط است.

در واقع این اصل بیان می کند که فرآیند یادآوری یا حفظ کردن تجربیات گذشته منجر به یادآوری یک سری اتفاقات یا تجربیات دیگری خواهد شد که به یک یا چند روش با تجربه یادآوری شده مرتبط هستند.

کاربرد این اصل در طول زمان گسترش می یابد و به اندازه ای می رسد که تقریبا شامل تمامی مواردی (به غیر از احساسات اولیه) می شود که می تواند در زندگی ذهنی (یا روانی) فرد اتفاق بیافتد. در نتیجه تداعی گرایی به یک دیدگاه نظری تبدیل شد که کل روان شناسی را شامل می شود.

مفهوم “ارتباط ایده ها” برای اولین بار توسط یک فیلسوف انگلیسی به اسم جان لاک (John Lock) و در مقاله وی به اسم ارزیابی شناخت انسانی (An Essay Concerning Human Understanding; 1690) به کار برده شد.

یک فیلسوف اسکاتلندی به اسم دوید هیوم (David Hume) یک مقاله ای به اسم تشریح ماهیت انسانی (A Treatise of Human Nature; 1739) نوشت و در آن از طریق استدلال شباهت، وابستگی در زمان یا مکان و علت و معلولی، مبناهای اصلی ارتباط را بیان کرد.

ویلیام جیمز (William James ) به عنوان یک فیلسوف و روان شناس آمریکایی در مقاله خودش به اسم اصول روان شناسی (The Principles of Psychology (1890)) به جای ارتباط ایده ها بر روی ارتباط فرآیندهای عصبی مرکزی تاکید کرد که از طریق همپوشانی یا محرک متوالی (توارثی) آنی ایجاد می شوند.

در سال 1903 یک روان شناس روسی به اسم ایوان پی. پاولو (Ivan P. Pavlov) این نظریه را مطرح کرد که تمامی رفتارها می توانند در نتیجه واکنش ها یا عکس العمل های اصلی یا شرطی ایجاد شوند.

نظریه های واکنش شرطی شده و موارد زیادی از نظریه های رفتاری مربوط به اوایل قرن بیستم ریشه در روان شناسی ارتباطی رفتار دارد؛

این مورد به این معنا می باشد که آنها هم با انتقادهایی مواجه شده اند که در مورد نظریه های ارتباط ایده ها وجود داشته است.

برای مثال یک روان شناس آمریکایی به اسم ادوارد ال. تورندایک (Edward L. Thondike) نشان داد که صرفا تکرار یک تاثیر محدود بر روی ارتباطات ایجاد شده مابین محرک و واکنش دارد یا اینکه هیچ نوع تاثیری ندارد.

برخی از محققان تاثیر مستقیم دانش بر روی نتایج را به عنوان دلیل این ارتباط بیان کردند؛

این در حالی بود که سایر محققان (از جمله یک روان شناس آمریکایی به اسم کلارک ال. هال در مقاله خودش به اسم اصول رفتار (Clark L. Hull (principles of Behavior; 1943)) یادگیری را یک موردی در نظر گرفته است که به دلیل کاهش نیاز ایجاد می شود (به همین دلیل در شرایط تجربی مختلف منجر به کاهش قدرت مربوط به محرک مرتبط و واکنش می شود).

در حالیکه هدف این متفکران عبارت از رد کردن اصول تداعی گرایی نبوده است، ولی آنها معتقد بودند که این اصول بیشتر دارای کاربرد محافظه کارانه می باشند.

با این وجود یک سری افرادی همانند روان شناسان گشتالت وجود داشتند که می خواستند تداعی گرایی را به صورت کامل رد کنند؛ این تمایل به اندازه ای شدید بود که فرآیندهای ذهنی سطح بالاتر هم مورد بحث قرار گرفت.

نظریه های تداعی گرایانه همانند تمامی اصول جذاب موجود در روان شناسی، به صورت قابل توجهی مورد انتقاد قرار گرفتند.

در حال حاضر روان شناسان بسیار محدودی وجود دارند (در صورتیکه وجود داشته باشند) که قدرت این نظریه ها را در حدی قبول داشته باشند که در مراحل اولیه مطرح شدن این نظریه ها ادعا می شد.

با این وجود، بیشتر روان شناسان با این موضوع موافق خواهند بود که ارتباط همچنان یک اصل مهم و تاثیرگذاری است که در تمامی فرآیندهای یادگیری و از طریق تجربه انباشته نقش فعالی دارد.

منبع : کانون مشاوران ایران