۹ نکته حساس در تربیت فرزند

در صورتی که نکات حساس در تربیت فرزند رعایت شود کودک می تواند رشد مناسب و سالمی داشته باشد، به طور کلی شکل گیری شخصیت فرد بر اساس تربیت و نحوه رفتار با او در کودکی شکل می گیرد، عوامل بسیاری در سبک تربیتی والدین موثر هستند که می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• عوامل فرهنگی و اجتماعی
• میزان تحصیلات و خصوصیات شخصیتی والدین
• سطح رشدی کودک و توانایی های شناختی او

قالب های رفتاری و اصول فکری فرزندتان بر اساس نحوه تربیت والدین شکل می گیرد، در این شرایط باید کودک به گونه ای رشد یابد که بتواند در هنگام رویارویی با مشکلات، عملکرد خوب و مطلوبی داشته باشد.

به همین دلیل باید اطلاعات و آگاهی خود را در تربیت کودک افزایش دهد و به نکات حساسی که در تربیت فرزند لازم است توجه داشته باشید، هم چنین توجه به بهداشت جسمی و روانی فرزندتان می تواند در این امر به شما کمک کند.

با کمک گرفتن از مشاوره کودک می توانید در زمینه تربیتی به کودکتان کمک کنید تا فرزندتان را در مسیر موفقیت و رسیدن به آینده روشن و درخشان یاری کند و در آینده فرزندی موفق و شاد داشته باشید.

تاثیر روش های تربیت فرزند در فرآیند رشد  یادگیری او

اگر چه سن تربیت کودک محدود به زبان خاصی نمی باشد، ولی کودک در هر دوره از رشدش با چالش ها و نیازهای اساسی رو به رو می شود، شیوه تعامل والدین با فرزندشان نقش بسیار مهمی بر او دارد و در چگونگی شکل گیری توانایی های شناختی او اثر زیادی می گذارد.

به طور کلی نحوه نگرش شما در شیوه تربیتی کودک بسیار اهمیت دارد به عنوان مثال در صورتی که شما تصور کنید فرزندتان نقش فعالی در یادگیری دارد، می توانید در مورد مسائل مختلف با او صحبت کنید، به سوال هایش با بردباری و صبوری پاسخ دهید، هم چنین در این خصوص تفکر و استدلال او را مورد تقویت قرار می دهید.

در مقابل والدینی که تصور می کنند فرزندشان یادگیرندگانی منفعل هستند بسیار کنترل کننده یا هدایت کننده رفتار می کنند و سعی می کنند جلوی خلاقیت و پیشرفت فرزندشان را بگیرید و حتی گاهی به جای او تصمیم بگیرند.

در نتیجه والدین نقش بسیار مهمی بر روی تربیت فرزندان می گذارند و در تربیت آن ها بسیار تاثیر گذار هستند. نکته حساس برای تربیت فرزند چیست؟

توجه به نکات تربیتی فرزندان و به کارگیری آن ها توسط والدین در سنین مختلف رشدی از اهمیت بسیاری برخوردار است، در این شرایط نکات کلی در تربیت فرزندان و در برخورد با کودکان وجود دارد که باید در هر سن و سالی به آن توجه شود. در ادامه این مقاله به بررسی این نکات حساس تربیتی می پردازیم.

1. برای فرزند خود منبع امنیت و اطمینان باشید

یکی از اولین نیازهای هیجانی فرزندان به دست آوردن حس امنیت و اطمینان می باشد، کودکان در اولین مرحله از زندگی با چالش اعتماد در برابر بی اعتمادی رو به رو می شود.

کودکان از همان دوران نوزادی از رفتار والدینشان تاثیر می پذیرند و در صورتی که در محیط های پر تنش و عصبی قرار گیرند دچار احساس هایی مانند عدم امنیت، بی اعتمادی و در نهایت سبک دلبستگی نا ایمن می شوند این امر بر روابط بعدی آن ها با دیگران تاثیر می گذارد و دید آن ها را نسبت به زندگی منفی و تیره می کند.

در این شرایط برای این که اعتماد کودک دچار مشکل نشود باید از انجام رفتارهای منفی مانند دروغ گویی یا فریب دادن فرزندتان بپرهیزید.

باید سعی کنید که به او نشان دهید در برابر تهدید های محیطی در کنار او هستید و هیچ مسئله ای مانع محبت و عشق شما نسبت به او نمی شود و همیشه سعی می کنید برای حل مشکلات و چالش ها به او کمک کنید و در کنار او باشید.

2. به کودک احترام بگذارید

نوع رفتار شما با فرزندتان در دوران کودکی نقش بسیار مهمی در پرورش اعتماد به نفس او خواهد داشت، سعی کنید رفتارهایی مانند سرزنشگری، تحقیر و تنبیه را انجام ندهید.

زیرا احترام کودک را نادیده گرفته و به اعتماد به نفسش لطمه می زنید. سعی کنید از همان ابتدا با کودکتان محترمانه حرف بزنید و هرگز نپندارید که کودک توهین ها را جدی نمی گیرد یا آن ها را فراموش می کند.

توجه داشته باشید انجام دادن رفتارهای ساده ای مانند سلام کردن به فرزندتان در بدو ورود به خانه و صدا زدن او با صفات پسندیده می تواند تاثیر بسیاری بر روی پرورش عزت نفس کودک داشته باشد.

زمانی که کودک متوجه رفتار محترمانه والدین نسبت به خود می شود بیشتر به حرف های آن ها توجه می کند و  تلاش می کند احترام آن ها را نگه دارد.

3. به علایق کودک توجه کنید

بسیاری از والدین برای پر کردن اوقات فراغت فرزندشان بیش از آن که به علایق آن ها توجه داشته باشند سعی می کنند گزینه هایی را انتخاب کنند که خودشان در گذشته مشتاق به انجام آن ها بوده اند.

در صورتی که ممکن است کودک به آن موارد علاقه ای نداشته باشد زیرا سلیقه او بسیار منحصر به فرد و متفاوت نسبت به شما می باشد.

در صورتی که علایق کودک تان را نادیده بگیرید و به آن توجهی نداشته باشید در آینده سطح رضایتمندی فرزندتان نسبت به زندگی پایین می آید و نخواهد توانست استعدادهایش را به درستی کشف کند و برای رسیدن به اهداف و خواسته هایش تلاش نماید.

4. اخلاقیات را متناسب با سطح رشدی کودک آموزش دهید

برای این که فرزندتان در آینده شخصیتی متعالی داشته باشد باید سعی کنید مفاهیم اخلاقی را به او آموزش دهید، در این شرایط توجه داشته باشید که آموزش ها باید متناسب با سن و سطح رشدی فرزندتان باشد.

والدینی که در سنین پایین کودکشان را به خاطر مفاهیم اخلاقی نظیر رعایت نکردن عدالت یا ادب مورد سرزنش قرار می دهند ناخواسته احساس گناه شدید را در فرزندشان به وجود می آورند که این مسئله باعث می شود در آینده نتواند در برابر مشکلات مقاومت کند و در برابر مشکلاتی مانند افسردگی و اضطراب مفرط دچار آسیب خواهد شد.

به همین دلیل بسیار اهمیت دارد که با زبان کودک با او حرف بزنید و مفاهیم اخلاقی را متناسب با ظرفیت روانی در اختیارش قرار دهید تا در سطح کودکانه با این مفاهیم آشنا شود.

5. برای تربیت فرزند خود از تشویق بیشتر از تنبیه استفاده نمایید

بر اساس مطالعات یادگیری در مورد شکل گیری رفتار انسان همواره بر این اصل تاکید دارد که تشویق ها نقش بسیار مهم تری نسبت به تنبیه دارند زیرا در تنبیه کودک از انجام یک رفتار بد منع می شود و نمی تواند جایگزین خوبی برای آن پیدا کند اما در صورتی که کودک مورد تشویق قرار گیرد.

علاوه بر این که رفتار صحیح را یاد می گیرد و پاداش دریافت می کند، انگیزه لازم برای موفق شدن و پیشرفت را به دست می آورد.

6. به کودک نشان دهید که شکست بخشی از زندگی است

بسیاری از پدر و مادرها در مورد موفقیت با فرزندشان صحبت می کنند و از فرزندشان انتظار دارند تا همیشه به موفقیت و پیشرفت برسد تا بتواند در زندگی یک مسیر صعودی را طی کند.

توجه داشته باشید تاکید بیش از حد والدین به موفقیت و پیشرفت باعث می شود که کودک تصویر فاجعه آوری نسبت به شکست در ذهن خود شکل دهد و هنگام مواجه با آن نمی داند که باید چه عکس و العملی نشان دهد و هنگام شکست با مشکلاتی رو به رو خواهد شد.

این کودکان زمانی که با شکست رو به رو شوند به دلیل عدم آمادگی ذهنی از نظر روحی و روانی بسیار آسیب پذیر می شوند که این مسئله در آینده زمینه ساز بسیاری از مشکلات است.

در نتیجه بسیار اهمیت دارد تا به فرزندتان در کنار آموزش در مورد ارزش پیشرفت و رشد توانایی ها، در زمینه شکست هم صحبت کنید و به او نشان دهید که هر انسان در زندگی مشکلاتی دارد آن چیزی که اهمیت دارد مقاومت و ایستادگی در برابر شکست ها می باشد.

باید سعی کنیم پشتکار خود را از دست ندهیم و برای موفقیت تلاش کنیم و در صورتی که با مشکلات و چالش هایی رو به رو شدیم با آن مقابله کنیم.

7. برای بزرگ شدن کودک عجله نکنید

برخی از پدر و مادرها می خواهند تمام فرصت ها و آرزوهایی که از دست رفته خودشان را از طریق فرزندشان محقق کنند به همین دلیل به کودکی فرزندشان زیاد توجهی ندارند  و دائما به فکر بزرگ شدن او و دست یابی به اهداف از پیش تعیین شده می باشند.

البته والدین باید توجه داشته باشند که کودکی یکی از مهم ترین دوره های زندگی هر فردی می باشد و در صورتی به درستی به آن توجه نشود می تواند آینده فرد را تحت تاثیر قرار دهد، والدین باید سعی کنند کودکشان از دوران کودکی لذت ببرد و بی جهت او را برای دست یابی به موفقیت های مختلف تحت فشار قرار ندهد.

باید به فرزندتان اجازه دهید تا خودش مسیر زندگی اش را انتخاب کند و در آن مسیر پیش رود در این صورت خواهد توانست علاقه مندی هایش را به درستی کشف کند و در راستا علاقه مندی هایش تلاش نماید.

8. در تربیت فرزند محبت نامشروط را فراموش نکنید

یکی از اصول تربیتی این است که هرگز ابراز علاقه و محبت خود را به موضوع خاصی گره نزنید به عنوان مثال به کودکتان نگویید “اگر درس هایت را نخوانی و تکالیفت را انجام ندهی دیگر دوستت ندارم” یا “اگر این کار را بکنی دیگر مادر تو نیستم” این جملات به اعتماد به نفس کودکتان لطمه می زند و او را درگیر استرس و اضطراب های مختلفی می کند .

دراین شرایط باید به او نشان ندهید گاهی اوقات از دستش ناراحت می شوید اما در همه حال دوستش دارید و او را طرد نخواهید کرد.

9. اجازه دهید کودک ناکامی را نیز تجربه کند

برخی از والدین به دلیل این که دوران کودکی سختی داشته اند دوست دارند همه چیز را برای فرزندشان فراهم کنند تا او کمبود چیزی را حس نکند به عبارتی نمی گذارند خاری در پای فرزندشان فرو برود!

در حالی که بسیاری از روانشناسان معتقدند که تجربه ناکامی یکی از نیازهای هیجانی انسان ها می باشد و افراد برای این که بتوانند در برابر شکست ها مقابله کنند باید از همان کودکی برخی از ناکامی ها را تجربه نمایند.

افرادی که در دوران کودکی ناکامی و سختی را تجربه نکرده اند و همواره پدر و مادرشان کارهایشان را انجام می دادند و آن ها را رفع و رجوع می کردند به مرور زمان شخصیت ضعیفی در آن ها شکل می گیرد که آمادگی مواجه با سختی ها و دشواری ها را نخواهند داشت این مسئله باعث به وجود آمدن مشکلاتی در آن ها می شود و در نهایت احساس بی کفایتی درونی را ایجاد می کند.

هم چنین در بزرگسالی مشکلات متعددی را برای آن ها به وجود می آورد، در نتیجه افراد باید به کودک شان اجازه دهند که گاهی با سختی و دشواری رو به رو شود و ناکامی هایی را تجربه کند در این شرایط باید مسئولیت کارهایش را بپذیرد و طعم دشواری ها را متناسب با سن خود بچشد.

چرا باید به نکات تربیت فرزند پایبند بود؟

کودک از همان ابتدا عشق، محبت و احترام را درک می کند و به خوبی آن را در پدر و مادرش جستجو می نماید، در صورتی که به نیازهای کودک به درستی پاسخ ندهید فرزندتان دچار سرخوردگی و نوعی بد رفتاری ناشی از برآورده نشدن نیازهای اساسی اش می شود.

در این مقاله ۹ نکته حساس در رابطه با تربیت فرزند بیان شده است که بیانگر نقش مهم والدین در رشد کودک و تقویت استعدادهای ذاتی او می باشد، در صورتی که در مورد چگونگی رفتار با کودکتان آگاهی داشته باشید می توانید بر روی شکل گیری تیپ شخصیتش تاثیر بگذارید و این مسئله از اهمیت بسیاری برخوردار است.

والدین نقش بسیار مهمی در چگونگی رویارویی فرزندشان با چالش ها متناسب با سن آن ها دارند، در این شرایط مشاوره کودک به شما کمک می کند تا نیازهای اساسی و بنیادین فرزندتان را در هر سنی به خوبی بشناسید و در مورد آن آگاهی کسب کنید، زیرا این عوامل تضمین کننده شکل گیری ایمن دلبستگی در کودکان می باشد.

منبع : ۹ نکته حساس در تربیت فرزند

یک رابطه خانوادگی می تواند به عنوان هر ترکیبی از روابط والدینی و فرزندی و روابط ازدواجی تعریف شود که دو فرد را به صورت مستقیم یا از طریق یک فرد سوم به هم مرتبط می کند.

در این حوزه، روابط ازدواجی یا زناشویی به عنوان زندگی غیررسمی در کنار همراه هم تعریف می شود، بنابراین یک موردی مستقل از وضعیت ازدواجی قانونی می باشد.

برخی از افراد بر این باورند که خانواده یکی از مهمترین بخش های زندگی هر فردی می باشد، ولی باید بررسی شود که منظور از خانواده چیست.

شما از طریق مطالعه کردن ادامه این مقاله و سایر مقالات انتشار یافته در سایت مشاورانه می توانید نسبت به تعریف علمی خانواده و روش های مربوط به آگاهی یافتن بیشتر از خانواده تان آشنا شوید و همچنین نسبت به چند مورد از ساختارهای خانوادگی اطلاع کسب کنید.

تعریف خانواده برای کودکان

زمانیکه شما متولد می شوید، بلافاصله بخشی از یک گروه از افرادی می شوید که به عنوان خانواده شما شناخته می شوند.

تعاریف مختلفی از خانواده وجود دارد؛ برخی از این تعاریف خانواده را به عنوان “یک گروه اجتماعی بنیادی در جامعه که از یک یا دو سرپرست و خانواده آنها تشکیل شده است.

” یا “یک گروه تشکیل شده از دو یا چند نفر که از طریق خونی، فرزند پذیری، ازدواج، ناخواندگی یا شیردهی به هم مرتبط می شوند و معمولا در یک خانه یکسانی زندگی می کنند” تعریف کرده اند.

یکی از اولین چیزهایی که شما می توانید در این دنیا به دست بیاورید، عبارت از خانواده می باشد.

شما به طرق مختلف می توانید با سایر افراد رابطه داشته باشید. در برخی مواقع شما یک رابطه بیولوژیکی با یک فرد دیگری دارید.

برای مثال، در صورتیکه شما یک برادر یا خواهری داشته باشید و حداقل دارای یک سرپرست یکسانی باشید، شما یک رابطه بیولوژیکی با یکدیگر خواهید داشت.

عموزاده ها، عمه زاده ها، خاله زاده ها، دایی زاده ها، والدین و پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها عبارت از سایر افرادی می باشند که شما با آنها رابطه بیولوژیکی دارید.

در برخی مواقع شما یک رابطه قانونی با یک فرد دیگری پیدا می کنید. برای مثال در صورتیکه شما به فرزند خواندگی پذیرفته شوید، در این صورت یک رابطه قانونی با والدین خودتان خواهید داشت.

فرزند خواندگی در زمانی صورت می گیرد که والدین واقعی کودک قادر به تامین هزینه هایشان نباشند و فرزندشان با یک خانواده دیگری زندگی کند و بخشی از خانواده آنها باشد

زمانیکه دو نفر تصمیم می گیرند که با هم ازدواج کنند، یک رابطه ازدواجی با یکدیگر پیدا می کنند.

این امکان وجود دارد که خانواده شما به چندین نسل تعلق داشته باشد. یک نسل عبارت از یک گروه از افرادی می باشد که در یک زمان یکسانی متولد می شوند و زندگی می کنند.

بنابراین شما و برادران و خواهرانتان در یک نسل هستید. والدین شما به یک نسل دیگری تعلق دارند.

نسل مربوط به پدربزرگ ها و مادربزرگ های شما هم یک نسل متفاوتی است.

این امکان وجود دارد که شما با یکی از افراد مهم، همانند آبراهام لینکولن، هریت تابمن یا حتی جاستین بیبر رابطه داشته باشید. تا زمانیکه در این مورد تحقیق نکنید، نسبت به این ارتباطات خودتان اطلاع نخواهید یافت.

یک مورد از شجره نامه

همه خانواده ها مشابه نیستند

خانواده ها دارای شکل های مختلفی هستند و هیچ نوع خانواده ای بهتر یا بدتر از سایر خانواده ها نمی باشد.

در برخی مواقع بچه های کمتری در یک خانواده وجود دارد و در سایر مواقع، یک خانواده دارای فرزندان زیادی می باشد.

در برخی از خانواده ها همه اعضای خانواده روابط بیولوژیکی با یکدیگر دارند و در یک سری از خانواده های دیگری، برخی از اعضای خانواده دارای روابط بیولوژیک با سایر اعضای خانواده نمی باشند

در ادامه توضیحات بیشتری در مورد ساختار خانواده ارائه می شود.

تعریف خانواده از نظر روانشناسی

یک خانواده عبارت از یک گروه تشکیل یافته از دو یا چند نفر می باشد که به دلیل رابطه خونی، رابطه ازدواجی یا روابط دیگری به هم مرتبط هستند.

تعریف خانواده همواره در حال تغیر است و به ویژه انسان شناسان بحث های زیادی را در مورد تعریف خانواده داشته اند. خانواده یک عبارت فرهنگی است و هر فرهنگی خانواده را به صورت متفاوتی تعریف می کند؛

خرده فرهنگ های موجود در یک فرهنگ، در اغلب مواقع یک تعریف اضافی یا متفاوتی از خانواده دارند.

در ایالات متحده، خانواده به عنوان افرادی تعریف شده است که از طریق خونی با هم رابطه دارند .

مواردی از قبیل مادرها، پدرها، برادران، خواهران، پدربزرگ ها، مادربزرگ ها، عموزاده ها، عمه زاده ها، دایی زاده ها و خاله زاده ها را شامل می شود.

همچنین افراد از طریق رابطه ازدواجی هم می توانند به یک خانواده تبدیل شوند؛

یک شوهر از طریق برقراری یک رابطه ازدواجی با همسرش، یک خانواده ایجاد می کند و خودش از طریق این رابطه ازدواجی به داماد والدین همسرش تبدیل می شود.

واحدهای خانوادگی عبارت از نهادهایی می باشند که حتی در داخل یک فرهنگ هم قابل تغییر هستند.

برای مثال یک کودک می تواند خانواده اصلیش را به عنوان مادر و پدر خودش تعریف کنید، در حالیکه یک فرد بالغ می تواند خانواده اصلیش را شامل همسر و فرزندانش تعریف کند.

معمولا خانواده به عنوان یک گروه از افرادی تعریف می شود که با یکدیگر زندگی می کنند و خودشان را به عنوان یک خانواده می شناسند.

با این وجود، حتی این تعریف هم همواره در حال تغییر است، چرا که در برخی از فرهنگ ها، واحدهای خانواده به عنوان افرادی تعریف می شوند که به صورت مستقل زندگی می کنند.

در ایالات متحده، حتی در صورتیکه زن و شوهر به صورت موقت جدا از هم زندگی کنند، باز هم به عنوان یک خانواده در نظر گرفته می شوند.

معمولا فرهنگ های مختلف تعاریف متفاوتی از اعضای خانواده دارند.

در برخی از فرهنگ ها یک دوست به عنوان یکی از اعضای خانواده در نظر گرفته می شود، این در حالی است که سایر فرهنگ ها دوست را به عنوان یکی از اعضای خانواده در نظر نمی گیرند.

در حالیکه روابط بیولوژیکی واقعی می باشند، ولی تعریف خانواده تا حد زیادی تحت تاثیر ارزش ها و هنجارهای فرهنگی قرار دارد.

تعریف خانواده از دیدگاه روانشناسی

خانواده یک نقش مهم و محوری در روانشناسی و سلامت روانشناختی دارد.

متخصصان سلامت روان تمرکز زیادی بر روی شناخت روش هایی دارند که خانواده اصلی (یعنی خانواده ای که فرد در آن به دنیا آمده است) از طریق آنها بر روی یک فرد تاثیر می گذارد و همچنین روابط موجود مابین خانواده اصلی و ازدواج، روابط و دوستی های را بررسی می کنند.

هدف از خانواده درمانی عبارت از ارائه کردن یک راه حل برای کل اعضای خانواده می باشد و روش درمان سیستم های خانوادگی، روابط و نقش های مابین اعضای یک خانواده را بررسی می کند.انواع خانواده ها

انواع خانواده ها

اصولا خانواده شامل یک گروه از افرادی می باشد که دارای رابطه ژنتیکی هستند یا به دلیل موقعیت زندگی با هم ارتباط پیدا می کنند.

ساده ترین نوع خانواده عبارت از خانواده زن و شوهری است. یک خانواده زن و شوهری شامل یک شوهر، یک همسر و فرزندان بیولوژیک آنها می باشد.

در برخی مواقع این خانواده به عنوان خانواده هسته ای شناخته می شود.

معمولا فرض بر این است که خانواده های زن و شوهری دارای والدینی هستند که به صورت قانونی با هم ازدواج کرده اند

در گذشته تمایل زیادی به ایجاد این نوع خانواده ها وجود داشته است، ولی محبوبیت این خانواده ها در سال های اخیر کاهش یافته است و انواع دیگری از خانواده ها گسترش پیدا کرده اند.

خانواده گسترده یک نوع دیگری از خانواده می باشد که کاملا رایج است؛ اعضای این خانواده ها شامل افرادی می باشند که دارای روابط ژنتیک هستند و افرادی غیر از والدین و بچه ها را هم شامل می شوند.

خانواده های گسترده در اغلب مواقع شامل پدربزرگ، مادربزرگ، عمو، عمه، دایی، خاله، عموزاده ها، دایی زاده ها، عمه زاده ها و خاله زاده ها می باشد.

معمولا خانواده های گسترده منابع خودشان را به اشتراک می گذارند و در اکثر مواقع با هم زندگی می کنند.

یکی از شکل های مربوط به خانواده که به شدت در حال گسترش می باشد، عبارت از خانواده ترکیب شده است.

یک خانواده ترکیب شده شامل اعضایی می باشد که فاقد رابطه ژنتیکی هستند.

یکی از رایجترین نمونه های مربوط به این خانواده ها عبارت از والدینی می باشند که از همسر قبلی شان جدا می شوند و با همسران جدید ازدواج می کنند.

ممکن است یکی از والدین هیچ نوع رابطه ژنتیکی با بچه ها نداشته باشد و این امکان وجود دارد که کودکان رابطه کاملی با یکدیگر برقرار نکنند.

این افراد همچنان با هم خانواده هستند، ولی به عنوان یک خانواده زن و شوهری در نظر گرفته نمی شوند.

علاوه بر خانواده های زن و شوهری، گسترده و ترکیب شده، انواع دیگری از خانواده ها وجود دارند.

در برخی از خانواده ها به جای دو سرپرست، یک سرپرست وجود دارد. در گذشته برخی از فرهنگ ها به مردان اجازه می دادند که بیش از یک همسر داشته باشند.

شراکت در خانه یک روش دیگری می باشد که باعث می شود افراد از نظر قانونی به عنوان یک خانواده در نظر گرفته شوند، چرا که این افراد با هم زندگی می کنند، هر چند که به صورت رسمی با هم ازدواج نکرده اند.

خانواده ها دارای شکل ها و فرم های کاملا گسترده ای می باشند.

روابط ازدواجی (خویشاوندی سببی)

یک رابطه خونی همچنین به عنوان رابطه ای در نظر گرفته می شود که به عنوان رابطه ایجاد شده در نتیجه قرابت نسبی یا قرابت صلبی می باشد.

یک رابطه ایجاد شده در نتیجه ازدواج، در برخی مواقع به عنوان خویشاوندی سببی در نظر گرفته می شود.

در مرحله اول ازدواج، یک رابطه ای مابین شوهر و همسرش ایجاد می شود که به عنوان رابطه درجه اول می باشد.

درجه مربوط به سایر روابطی که در نتیجه یک ازدواج ایجاد می شوند (درجه دوم) ، مشابه درجه روابطی می باشد که توسط روابط خونی ایجاد می شوند.

برای مثال جان و استیو برادرند و بنابرین رابطه آنها یک رابطه درجه دوم خونی می باشد. لیندا به عنوان همسر جان، در درجه دوم و در نتیجه ازدواج، با استیو رابطه درجه دوم پیدا می کند.

بازسازی ژنتیکی خانواده

آزمایش نسبی در زمانیکه به پدر دسترسی وجود نداشته باشد، می تواند شبیه به یک پازل باشد.

در DDC هر موردی که می تواند به نتایج مدنظر منتهی شود، مورد بررسی قرار می گیرد.

ممکن است یک سری خویشاوندانی وجود داشته باشند و در DDC مورد آزمایش قرار بگیرند؛

معمولا با این افراد صحبت می شود تا نظراتشان در مورد گزینه های در دسترسشان مشخص شود.

یک بازسازی ژنتیکی خانواده عبارت از آزمایش های DNA می باشد که برای مشخص کردن روابط خانوادگی بیولوژیکی صورت می گیرند.

در اغلب مواقع این آزمایش ها برای مشخص کردن رابطه یک کودک با خویشاوندان نزدیکش صورت می گیرد.

زمانیکه پدر بالقوه برای انجام آزمایش مربوط به مشخص کردن پدر در دسترس نباشد، آزمایش DNA می تواند به عنوان یک روش غیر مستقیمی برای مشخص کردن روابط خانوادگی به کار گرفته شود.

نتایج مربوط به بازسازی ژنتیکی می تواند برای ارضاء حس کنجکاوی استفاده شوند، ولی در تامین اجتماعی و سایر مراجع مربوط به وراثت، می تواند به عنوان یک مدرک مورد استفاده قرار بگیرد.

تعریف خانواده بر اساس جایگاه فرد
نسبت پدری

نسبت پدری، که همچنین به عنوان خویشاوندی پدری یا ادامه نسل هم شناخته می شد، یک فرمی از سیستم رابطه ای می باشد که در آن افراد از طرف پدری با یکدیگر رابطه پیدا می کنند و این ارتباط را به نسل های بعدی منتقل می کنند.

این مورد در اغلب مواقع شامل وراثت دارایی، حقوق، اسم ها یا عناوینی می باشد که از طریق نسبت پدری به فرد منتقل می شود.

نسبت پدری (نسل پدری) عبارت از پدر فرد و اجدادی می باشد که یک فرد فقط از طریق خویشاوند پدری با آنها ارتباط پیدا می کند.

بنابراین یک نسبت پدری عبارت از وراثت انتقال یافته از یک فرد مذکر می باشد و تمامی افراد بعدی انتقال دهنده نسل آن هم عبارت از افراد مذکر هستند.

در انسان شناسی فرهنگی، یک شجره عبارت از روابط خونی انتقال یافته از طریق افراد مذکر و مونث است، به نحوی که همه اعضای آن از طرف پدری به یک جد مذکر مرتبط می شوند.

نسبت مادری (مادر تباری)

نسبت مادری عبارت از رابطه ای می باشد که در آن یک فرد از طرف مادری با افراد دیگر ارتباط پیدا می کند و این رابطه را به نسل های بعدی منتقل می کند.

همچنین این نسبت با سیستم اجتماعی مرتبط است که در آن هر فردی از طریق نسبت مادریش شناخته می شود و این نسبت می تواند شامل وراثت دارایی و القاب باشد.

یک نسبت مادری عبارت از وراثت نژادی از اجداد مادری به وراث می باشد، به نحوی که همه افراد انتقال دهنده این وراثت و رابطه شامل افراد مونث می باشند (به بیان دیگر، رابطه مادری را انتقال می دهند).

در سیستم وراثت انتقال یافته از طریق نسبت مادری، یک فردی همانند مادر خودش به یک گروه نژادی تعلق پیدا می کند.

الگوی وراثت نسبت مادری بر عکس یک الگوی رایج تر می باشد که به عنوان الگوی وراثت از طریق نسبت پدری شناخته می شود.

نژاد دو طرفه

نژاد دو طرفه یک حالتی از سیستم رابطه ای می باشد که در آن روابط خانوادگی یک فرد از طریق هر دو طرف پدر یا مادر ایجاد می شود و به نسل های بعدی انتقال می یابد.

در این سیستم رابطه ای، خویشاوندان موجود در هر دو طرف پدری و مادری از نظر وابستگی عاطفی و حق وراثت از ثروت، اهمیت و جایگاه یکسانی دارند.

این سیستم یک ترتیبی می باشد که در آن نژاد و وراثت به طور مساوی از طرف هر یک از والدین به فرد انتقال می یابد.

خانواده هایی که این سیستم را دارند، نژاد را به صورت مساوی از هر یک از والدین به ارث می برند و دارای اجداد متعددی هستند، ولی برخلاف وراثت خویشاوندی، برای ایجاد گروه های وراثتی به کار گرفته نمی شود.

در گذشته این خانواده ها در غرب آفریقا، هند، استرالیا، اندونزی، مالزی و جزایر غرب اقیانوسیه وجود داشته اند.

انسان شناسان بر این عقیده اند که ساختار قبیله ای مبتنی بر نژاد دو طرفه باعث می شود که افراد محیط های گسترده ای برای زندگی کردن داشته باشند.

چرا که در این سیستم افراد منتسب به دو مجموعه از خانواده هایی می شوند که در یک حیطه وسیعی گسترش یافته اند.

منبع : تعریف خانواده از دیدگاه روانشناسی برای کودکان و بزرگسالان

راهنمای والدین کودک نه تا یازده ساله تهیه شده است. روانشناسی کودکان 9 تا 12 سال به مسائلی همچون: روانشناسی دختر 9 ساله، روانشناسی کودک هشت ساله، برنامه ریزی برای کودک 9 ساله،  ویژگی های کودکان 7 تا 12 سال، پرخاشگری در کودکان 9 ساله، رشد کودک نه ساله و غیره می پردازد.

نقاط عطف رشد کودک نه تا یازده ساله

استقلال فزاینده فرزند شما از خانواده و علاقه به دوستان ممکن است در حال حاضر آشکار باشد. دوستی های سالم برای رشد فرزند شما بسیار مهم است، اما فشار همسالان می تواند در این دوران قوی شود.

کودکانی که نسبت به خود احساس خوبی دارند، می توانند در برابر فشار منفی همسالان مقاومت کنند و انتخاب های بهتری برای خود داشته باشند. این زمان مهمی است که کودکان در کنار رشد استقلال خود، احساس مسئولیت کنند. همچنین، تغییرات فیزیکی بلوغ ممکن است تا به حال خود را نشان دهد، به خصوص برای دختران. یکی دیگر از تغییرات بزرگی که کودکان در این دوران باید برای آن آماده شوند، شروع دوره راهنمایی یا دبیرستان است.

در اینجا اطلاعاتی در مورد چگونگی رشد کودکان در دوران نونهالی وجود دارد:

تغییرات عاطفی و اجتماعی سن کودک نه تا یازده ساله

کودکان در این گروه سنی ممکن است:

• شروع به ایجاد دوستی های قوی تر، پیچیده تر و روابط همسالان کنید. از نظر عاطفی داشتن دوستان، به خصوص همجنس، اهمیت بیشتری پیدا می کند.
• فشار همسالان بیشتری را تجربه کنید.
• با نزدیک شدن به بلوغ، از بدن خود بیشتر آگاه می شود. تصویر بدن و مشکلات خوردن گاهی از همین سن شروع می شود.

تفکر و یادگیری در کودک نه تا یازده ساله

کودکان در این گروه سنی ممکن است:

• با چالش های تحصیلی بیشتری در مدرسه روبرو شوید.
• از خانواده مستقل تر شوید.
• شروع می کند تا دیدگاه های واضحتری نسبت به دیگران داشته باشد.
• دامنه توجه او افزایش می یابد.

نکات مثبت برای راهنمای والدین کودک نه تا یازده ساله

موارد زیر به عنوان یک والدین می توانید برای کمک به فرزندتان در این مدت انجام دهید:

• با فرزندتان وقت بگذرانید. با او در مورد دوستانش، دستاوردهایش و چالش هایی که با او روبرو خواهد شد صحبت کنید.
• با مدرسه فرزندتان درگیر باشید. رفتن به رویدادهای مدرسه؛ با معلمان فرزندتان ملاقات کنید
• فرزندتان را تشویق کنید که به مدرسه و گروه های اجتماعی بپیوندد، مانند یک تیم ورزشی، یا داوطلب یک موسسه خیریه شود.
• به کودک خود کمک کنید تا حس درست و نادرست خود را تقویت کند. با او در مورد کارهای خطرناکی صحبت کنید که دوستان ممکن است او را تحت فشار قرار دهند، مانند سیگار کشیدن یا جرات انجام کارهای فیزیکی خطرناک.
• به کودک خود کمک کنید احساس مسئولیت کند. فرزندتان را در کارهای خانه مانند نظافت و آشپزی مشارکت دهید. با فرزندتان در مورد پس انداز و خرج عاقلانه پول صحبت کنید.
• با خانواده دوستان فرزندتان آشنا شوید.
• با فرزندتان در مورد احترام گذاشتن به دیگران صحبت کنید. او را تشویق کنید تا به افراد نیازمند کمک کند. با او در مورد اینکه وقتی دیگران مهربان نیستند یا بی احترامی می کنند چه کاری باید انجام دهید صحبت کنید.
• به فرزندتان کمک کنید تا اهداف خود را تعیین کند. او را تشویق کنید تا در مورد مهارت ها و توانایی هایی که دوست دارد داشته باشد و در مورد چگونگی توسعه آنها فکر کند.
• قوانین واضحی وضع کنید و به آنها پایبند باشید. با فرزندتان در مورد آنچه از او (رفتار) انتظار دارید صحبت کنید، وقتی هیچ بزرگسالی در آن حضور ندارد. اگر دلایلی برای قوانین ارائه کنید، به او کمک می کند که بداند در بیشتر موقعیت ها چه کاری انجام دهد.
• به جای تنبیه، از نظم و انضباط برای راهنمایی و محافظت از فرزندتان استفاده کنید تا او نسبت به خودش احساس بدی داشته باشد.
• هنگام استفاده از تمجید، به فرزندتان کمک کنید به دستاوردهای خود فکر کند. گفتن «تو باید به خودت افتخار کنی» به جای «من به تو افتخار می‌کنم» می‌تواند فرزندتان را تشویق کند تا زمانی که کسی برای تحسین او نیست، انتخاب‌های خوبی انجام دهد.
• با کودک خود در مورد تغییرات طبیعی، جسمی و عاطفی بلوغ صحبت کنید.
• فرزندتان را به خواندن هر روز تشویق کنید. در مورد تکالیفش با او صحبت کنید.
• با فرزندتان مهربان و صادق باشید و کارها را با هم به عنوان خانواده انجام دهید.

اصل اول راهنمای والدین کودک 9 تا 11 ساله : ایمنی

استقلال بیشتر و نظارت کمتر بزرگسالان می تواند کودکان را در معرض خطر صدمات ناشی از سقوط و سایر حوادث قرار دهد. در اینجا چند نکته برای کمک به محافظت از کودک شما وجود دارد:

• از کودک خود در ماشین محافظت کنید. توصیه می کند که کودک خود را تا زمانی که به اندازه کافی بزرگ شود که به درستی در کمربند ایمنی قرار گیرد، روی صندلی نگهدارنده نگه دارید. به یاد داشته باشید: کودک شما هنوز باید تا 12 سالگی روی صندلی عقب سوار شود زیرا در آنجا امن تر است. تصادفات وسایل نقلیه موتوری شایع ترین علت مرگ و میر ناشی از صدمات غیرعمد در بین کودکان این سن است.
• بدانید فرزندتان کجاست و آیا یک بزرگسال مسئول در آن حضور دارد یا خیر. با فرزندتان برنامه‌ریزی کنید که چه زمانی با شما تماس می‌گیرد، کجا می‌توانید او را پیدا کنید و انتظار دارید چه ساعتی به خانه برود.
• مطمئن شوید که کودک شما هنگام دوچرخه سواری یا اسکیت بورد یا استفاده از اسکیت های درون خطی از کلاه ایمنی استفاده می کند. سوار بر موتور سیکلت، ماشین برفی یا وسیله نقلیه تمام زمینی؛ یا انجام ورزش های تماسی
• بسیاری از بچه ها قبل از اینکه والدینشان از سر کار به خانه بروند از مدرسه به خانه برمی گردند. داشتن قوانین و برنامه های روشن برای فرزندتان زمانی که در خانه تنهاست بسیار مهم است.

اصل دوم راهنمای والدین: توجه به سلامت بدن فرزند

• میوه و سبزیجات فراوان تهیه کنید؛ غذاهای سرشار از چربی جامد، قندهای اضافه شده یا نمک را محدود کنید و غذاهای سالم تری را برای وعده های غذایی خانواده آماده کنید.
• تلویزیون را از اتاق خواب فرزندتان دور نگه دارید. محدودیت‌هایی را برای زمان تماشای صفحه تنظیم کنید و یک برنامه استفاده از رسانه برای خانواده خود ایجاد کنید.نماد خارجی
• فرزندتان را تشویق کنید تا یک ساعت در روز در فعالیت های بدنی شرکت کند که مناسب سن و لذت است و تنوع را ارائه می دهد! فقط مطمئن شوید که کودک شما سه نوع فعالیت انجام می دهد: فعالیت هوازی مانند دویدن، تقویت عضلات مانند کوهنوردی، و تقویت استخوان ها – مانند طناب زدن – حداقل سه روز در هفته.
• مطمئن شوید که کودک شما مقدار توصیه شده را در هر شب می خوابد : برای کودکان سن مدرسه 6 تا 12 سال، 9 تا 12 ساعت در هر 24 ساعت (شامل چرت زدن)

رشد کودک نه ساله

کودکان معمولاً در یک توالی طبیعی و قابل پیش بینی از یک نقطه عطف رشد به مرحله بعدی پیشرفت می کنند. اما هر کودک با سرعت خودش رشد می کند و مهارت کسب می کند. برخی از کودکان ممکن است در یک زمینه مانند زبان پیشرفت کنند، اما در زمینه دیگری مانند رشد حسی و حرکتی عقب باشند.

نقاط عطف معمولاً در پنج حوزه اصلی گروه بندی می شوند: رشد فیزیکی، رشد شناختی، رشد عاطفی و اجتماعی، رشد زبان، و رشد حسی و حرکتی.

رشد و تکامل فیزیکی کودک 9 ساله

• حدود 2.5 اینچ (6 سانتی متر) رشد می کند و در یک سال حدود 7 پوند (3 کیلوگرم) اضافه می کند.
• شروع به نشان دادن الگوی رشد مرتبط با جنسیت کنید: دختران شروع به قد بلندتر شدن و وزن بیشتری نسبت به پسران می کنند.
• هر سال حدود چهار دندان شیری را از دست بدهید. این ها با دندان های دائمی جایگزین می شوند.

تفکر و استدلال (رشد شناختی) 9 سالگی

• بدانید که اشیا کاربرد دارند و می توان آنها را به دسته های مختلف طبقه بندی کرد. به عنوان مثال، آنها تشخیص می دهند که هویج چیزی برای خوردن است و نوعی سبزی است.
• می تواند جملات طولانی تر تا 12 کلمه را بخواند و بفهمد.
• می تواند اعداد 2 رقمی را جمع و تفریق کند، کسرها را بفهمد، و در حال یادگیری نحوه قرض گرفتن و حمل مقادیر است.
• مانند سازماندهی و برنامه ریزی، مانند برنامه ریزی از قبل با دوستان.
• مستقل فکر کنید. اکثر کودکان مهارت های تصمیم گیری خود را بهبود می بخشند.
• می تواند وظایف و پروژه های پیچیده تری را در مدرسه انجام دهد، مانند گزارش کتاب.

رشد عاطفی و اجتماعی اکثر کودکان 9 ساله

• هنجارهای اولیه اجتماعی و رفتار مناسب را بشناسید.
• می توانند خشم خود را در اکثر مواقع کنترل کنند.
• دوستی های دلسوز و محکم داشته باشید.
• احساس قوی همدلی به دست آورده اند که عبارت است از درک و حساس بودن نسبت به احساسات دیگران.
• نسبت به سال قبل احساسات پایدارتری داشته باشید. نوسانات خلقی ممکن است هنوز رخ دهد، اما نه به دفعات قبلی.
• بر بیشتر ترس هایی که در دوران کودکی رایج بود غلبه کرده اند. اما آنها اغلب از موقعیت‌های استرس‌زای رایج، مانند عملکرد مدرسه، دچار اضطراب بیشتری می‌شوند.
• در مورد روابط بین پسران و دختران کنجکاو هستند. تعداد کمی به این علاقه اعتراف خواهند کرد.

توسعه زبان در 9 سالگی

• مرتب بخوانید و از کتاب لذت ببرید.
• اغلب با هدف یادگیری در مورد چیزی که مورد علاقه است مطالعه کنید.
• الگوهای گفتاری تقریباً در سطح بزرگسالان داشته باشید.

رشد حسی و حرکتی کودکان 9 ساله

• از بازی های فعال مانند دوچرخه سواری، شنا و بازی های دویدن (مانند «تگ») لذت ببرید.
• علاقه فزاینده ای به ورزش های گروهی پیدا کنید.
• لباس بپوشید، موها را مسواک بزنید، دندان ها را مسواک بزنید و بدون هیچ کمکی آماده شوید.
• از ابزارهای ساده مانند چکش به تنهایی استفاده کنید.
• دوست دارند نقاشی بکشند، نقاشی کنند، جواهرات بسازند، مدل بسازند یا فعالیت های دیگری را انجام دهند که از مهارت های حرکتی ظریف آنها استفاده می کند.

روانشناسی دختر 9 ساله

مراحل کلیدی

• ممکن است علائم اولیه بلوغ را تجربه کند. دختران معمولاً علائمی را در حدود 8 یا 9 سالگی نشان می دهند. احتمال بلوغ پسران کمی دیرتر، در حدود 10 یا 11 سالگی بیشتر است.
• یک جهش رشد را تجربه کنید. کودک شما ممکن است به طور قابل توجهی قد بلندتر شود و وزن بیشتری اضافه کند.
• قادر به ادامه فعالیت بدنی برای رسیدن به یک هدف، مانند هنگام انجام یک بازی یا تکمیل یک چالش آمادگی جسمانی.
• اندام جنسی شکل گرفته و رشد می کنند
• به دلیل تغییرات هورمونی، تغیرات رفتاری در کودک رخ می دهد.

نکته برای والدین دختر 9 ساله

زمان خوبی برای شروع صحبت در مورد بلوغ است، صرف نظر از اینکه فرزند شما در چه مرحله ای قرار دارد. صحبت آشکار در مورد تغییراتی که فرزند شما می تواند انتظار داشته باشد می تواند انتقال را آسان تر کند.

در این دوره نیاز است که کودک درک شود و احساس نکند که حمایت والدین را از دست داده است.

مراحل کلیدی

• ممکن است بر حرف خود تایید و پافشاری کند ولی اگر منطقی با او صحبت شود درک می کند و تاثیرگذار است.
• ممکن است زمانی که همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود غیرمنطقی یا بی ادبانه رفتار کند، اما می تواند رفتار را تشخیص دهد و عذرخواهی کند.
• برای کنار آمدن با احساسات ناخوشایند همسالان را جستجو می کند اما می تواند به منابع خود تکیه کند

نکته والدین

فرزند شما ممکن است در مورد داستان هایی که در اخبار شنیده یا چیزهایی که در جامعه می گذرد سؤالاتی داشته باشد. اطلاعات واقعی و مناسب سن را ارائه دهید. روی هر کاری که برای حفظ امنیت مردم انجام می‌شود تمرکز کنید و او را با یک پروژه ساده درگیر کنید، مانند نوشتن یادداشت‌های تشکر برای اولین پاسخ دهندگان پس از یک رویداد غم‌انگیز یا اهدای لباس به قربانیان بلایای طبیعی.

روانشناسی کودک هشت ساله

رشد فیزیکی کودک هشت ساله

برای کودکان 8 ساله، رشد جسمانی بیشتر به اصلاح مهارت ها، هماهنگی و کنترل ماهیچه ها مربوط می شود تا تغییرات عظیم. آنها شبیه “بچه های بزرگ” به نظر می رسند، اما برای اکثر آنها هنوز چند سال دیگر به بلوغ می رسد.

کودکان مبتلا به پتانسیل ورزشی طبیعی ممکن است توانایی های خود را در این را نشان می دهد مرحله توسعه به عنوان مهارت های فیزیکی خود را دقیق تر و دقیق است. در واقع، این اغلب سنی است که بچه ها تصمیم می گیرند که آیا ورزشکار هستند یا نه و انتخاب می کنند که در ورزش شرکت کنند یا از آن اجتناب کنند.

در هر صورت، تشویق والدین به فعالیت بدنی مهم است . حتی اگر کودک شما ورزشکار نباشد، باز هم می تواند از دویدن ، شنا ، دوچرخه سواری و بسیاری دیگر از تفریحات فیزیکی غیر مرتبط با ورزش لذت ببرد .

مراحل کلیدی

ترکیبی روان تر از مهارت های حرکتی و حرکتی (کودکان می توانند بچرخند، بچرخند و بپرند و کارهایی را انجام دهند که در ورزش به آنها کمک می کند).
هماهنگی همچنان در حال بهبود است.
بهبود کنترل عضلات کوچک همچنان بهبود می یابد و فعالیت هایی مانند نواختن آلات موسیقی یا استفاده از ابزار را بسیار آسان تر و لذت بخش می کند.

نکته های تربیتی برای والدین

برخی 8 ساله ممکن است تصویر بدن آگاه تر می شوند و اعتماد به نفس خود را در مورد ظاهر خود ممکن است تحت تاثیر قرار چگونه آنها در مورد خود و روابط خود را با همسالان خود احساس می کنید. مهم است که به جای ظاهر در مورد سلامتی صحبت کنید و به کودک خود کمک کنید فعالیت هایی را پیدا کند که به او کمک می کند احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد.

رشد عاطفی کودک هشت ساله

یک کودک 8 ساله ممکن است احساسات و تعاملات پیچیده تر و پیچیده تری از خود نشان دهد. بسیاری از آنها قادر به ماسک افکار و احساسات واقعی خود را به احساسات کسی یدکی است. به عنوان مثال، کودکی که هدیه ای را دوست ندارد، ممکن است همچنان لبخند بزند و از هدیه دهنده تشکر کند.

همچنین این زمانی است که کودک شما ممکن است حس پیچیده تری از خود در جهان ایجاد کند. آنها منافع، استعدادها، دوستان، و روابط با اعضای خانواده کمک به آنها ایجاد یک هویت روشن است. این همچنین آغازی برای میل به حریم خصوصی و تلنگر بین اعتماد به نفس و شک به خود است.

مراحل کلیدی

ممکن است شروع به تمایل به حفظ حریم خصوصی بیشتر کند
هنگامی که تحت استرس است به دنبال تماس فیزیکی مستقیم با مراقبین است، اما ممکن است در مواقع دیگر در برابر تماس فیزیکی مقاومت کند
در مقابله با ناامیدی، شکست و ناامیدی متعادل تر می شود

نکات راهنمایی والدین

فرزندتان را به خاطر کنار آمدن سالم با احساسات تحسین کنید. بگویید: “کار عالی است وقتی از تکالیف ریاضی خود ناامید شده اید، یک دقیقه استراحت کنید.” به دنبال فرصت هایی باشید تا به کودک خود مهارت های پیچیده تر تنظیم هیجان را آموزش دهید.

توسعه اجتماعی کودک هشت ساله

این مرحله از رشد اجتماعی است که در آن بسیاری از کودکان دوست دارند بخشی از گروه های اجتماعی باشند. به طور کلی، کودکان 8 ساله از مدرسه لذت می برند و روی روابط با چند دوست صمیمی و همکلاسی حساب می کنند و برای آنها ارزش قائل هستند و ممکن است در درجه اول به سمت دوستی با همسالان همجنس گرایش پیدا کنند.

والدین باید مراقب مشکلاتی مانند امتناع از مدرسه باشند، زیرا ممکن است نشان دهنده مشکلات یادگیری یا مورد آزار و اذیت در مدرسه باشد.

ممکن است وقتی کودک 8 ساله خود نظرات خود را در مورد افراد و چیزهای اطراف خود بیان می کند، احساس جدیدی از اعتماد به نفس پیدا کنید. آنها ممکن است توجه بیشتری به رویدادهای خبری داشته باشند و بخواهند افکار خود را در مورد موضوعات رویداد فعلی به اشتراک بگذارند.

کودکان هشت ساله هنوز درک درستی از “اشتباه” یا “درست” دارند و دروغگویی یا سایر رفتارهایی که نیاز به انضباط دارند ممکن است نیاز به اصلاح داشته باشند.

مراحل کلیدی

شروع به درک اینکه شخص دیگری در یک موقعیت خاص چه احساسی دارد و توانایی بیشتری برای قرار دادن خود به جای دیگران دارد.
طیف گسترده ای از مهارت های اجتماعی از جمله سخاوتمند بودن، حمایت کننده و مهربان بودن را نشان می دهد.
تمایل به رعایت دقیق قوانین و “عادل بودن”، که گاهی اوقات می تواند منجر به درگیری در طول بازی گروهی سازماندهی شده شود

نکته راهنمایی والدین

در سن 8 سالگی، بسیاری از بچه‌ها کلیشه‌های جنسیتی مانند «پسرها دکتر می‌شوند» و «دختران پرستار می‌شوند» ایجاد می‌کنند. آن را به توجه به آنچه فرزند شما در یادگیری از رسانه های مهم در این زمینه و به این نکته اشاره شخصیت ها و افراد در زندگی خود را که ثابت کند این فرضیات پتو اشتباه است.

توسعه شناختی کودک هشت ساله

کودکان هشت ساله معمولاً دستاوردهای بزرگی در رشد شناختی خود دارند. بسیاری از آنها شروع به درک درستی از پول،هر دو به معنای واقعی کلمه و مفهومی است. در حالی که شمارش پول می تواند مهارتی دشوار برای یادگیری باشد، بچه ها اغلب درک می کنند که خرید اقلام به پول نیاز دارد.

توانایی تفکر کودک شما نیز تحت تأثیر احساسات او در این سن قرار می گیرد. آنها ممکن است هنگام نگرانی در تمرکز مشکل داشته باشند یا ممکن است در هنگام احساس عصبانیت در فکر کردن به گزینه های خود دچار مشکل شوند.

اکثر بچه های این سن می توانند زمان را تشخیص دهند و درک بهتری از مدت زمان افزایش زمان نشان می دهند. وقتی می گویید: «10 دقیقه دیگر تا زمانی که ما باید برویم فرصت دارید» یا «سه روز دیگر تولد شماست»، فرزندتان درک بهتری نسبت به آنچه قبلا داشت، از معنای آن خواهد داشت.

گفتار و زبان کودک هشت ساله

اکثر کودکان 8 ساله به سرعت واژگان خود را توسعه می دهند و تخمین زده می شود که 3000 کلمه جدید در طول سال یاد بگیرند. کودکانی که زیاد مطالعه می کنند، دایره لغات خود را سریعتر گسترش می دهند.

کودکان همچنین شروع به نشان دادن توانایی بازی با کلمات می کنند و شوخ طبعی کلامی از خود نشان می دهند. آنها حس بهتری از کنایه را ایجاد می کنند – استفاده از یک کلمه برای انتقال مخالف معنای تحت اللفظی آن.

بازی های دوران 8 سالگی

نحوه بازی بچه ها در 8 سالگی تا حد زیادی به فعالیت هایی که در معرض آنها بوده اند بستگی دارد. در حالی که بعضی از بچه ها ممکن است بازی های ورزشی با دوستان خود را دوست، دیگران ممکن است شادی بزرگ در انجام پروژه های هنری پیدا یا ایجاد موسیقی. بسیاری از بچه های این سن عاشق رقصیدن، اجرا کردن و آواز خواندن هستند.

مراحل کلیدی

• قادر به تمرکز روی یک کار برای یک ساعت یا بیشتر
• در مورد جایگاه آنها در جهان بیشتر می فهمد
• توانایی بیشتری برای انجام ریاضیات ذهنی و همچنین کار با اعداد انتزاعی و بزرگتر (سه رقمی) دارد.

نکته والدین برای راهنمایی کودک

اجازه دهید فرزندتان از مهارت‌های حل مسئله‌ی نوظهور خود برای مقابله با برخی از چالش‌هایی که با آن‌ها مواجه می‌شود، استفاده کند. خواه آنها برای تمرین کفش های فوتبال خود را فراموش می کنند یا نمی دانند چگونه پروژه علمی خود را تکمیل کنند، آنها را تشویق کنید تا راه حل های بالقوه را ایده بگیرند. سپس، به آنها کمک کنید تا یک استراتژی را برای امتحان کردن انتخاب کنند.

سایر نقاط عطف کودک هشت ساله

فرزند 8 ساله شما هنوز کاملاً نوجوان نیست، اما ممکن است متوجه شوید که او به طور فزاینده ای به ظاهر خود علاقه مند است. آنها ممکن است اعلام کنند که می خواهند موهای خود را بلندتر بپوشند یا به سبک خاصی لباس بپوشند.

کودکان هشت ساله همچنین ممکن است علاقه بیشتری به مراقبت از بهداشت شخصی نشان دهند و از نظر رشدی می توانند مسئول مراقبت های شخصی مانند مسواک زدن و دوش گرفتن باشند.

ممکن است بخواهید نظارت کنید تا مطمئن شوید که آنها به خوبی مسواک می زنند و نخ دندان می کشند و تمام قسمت های بدن خود را به طور کامل تمیز می کنند. اما به طور کلی، کودک شما اکنون هماهنگی و رشد مهارت های حرکتی لازم را برای انجام یک کار نسبتاً خوب در تمیز کردن و نظافت دندان ها، بدن و موهای خود دارد.

چه زمانی باید نگران کودک هشت ساله باشیم؟

در حالی که کودکان با سرعت کمی متفاوت رشد می کنند، مهم است که مراقب پیشرفت کودک خود باشید. اگر به نظر می رسد کودک شما از نظر جسمی، عاطفی، اجتماعی یا شناختی عقب مانده است، با پزشک اطفال خود صحبت کنید.

اگر فرزند شما دچار مشکل جدی می مدیریت احساسات خود را (از جمله خشم) است، و یا اگر مهارت های اجتماعی خود هستند در تاریخ همتراز با کسانی که از همسالان نیست، ممکن است دلیلی برای نگرانی وجود دارد. بچه‌هایی که در این سن از نظر عاطفی و اجتماعی عقب می‌افتند، ممکن است بدون حمایت اضافی کمی به عقب برسند. صحبت کردن با معلم فرزندتان یا یک متخصص بهداشت روان کودک را برای برنامه ریزی یک اقدام در نظر بگیرید.

بهتر است با بیان نگرانی های خود به یک متخصص، احتیاط کنید. از مسائل بهداشتی گرفته تا ناتوانی‌های یادگیری، مداخله زودهنگام می‌تواند کلید حل سریع‌تر و آسان‌تر باشد.

برنامه ریزی برای کودک 9 ساله

مهارت های اجتماعی امسال اهمیت ویژه ای دارند، زیرا روابط با همسالان اهمیت بیشتری پیدا می کند. فرزند شما باید این توانایی را ایجاد کند که ببیند دوستی ها سطوح مختلفی دارند. او همچنین ممکن است درک کند که چگونه فشار همسالان می تواند بر سلامت عاطفی او تأثیر منفی بگذارد.

دنیای اجتماعی کودکان نه ساله از راه هایی باز می شود که قبلا تصور نمی شد. بسیاری از آنها تلفن های همراه و هوش سطح بالایی در رسانه های اجتماعی خواهند داشت. این (همراه با یک کنجکاوی ذاتی) آنها را در برابر تأثیراتی که ممکن است کمتر قادر به کنترل آنها باشید، آسیب پذیر می کند، از جمله قلدری آنلاین و محتوای نامناسب وب.

اکثر بچه های 9 ساله یک دوست صمیمی دارند. آنها ممکن است زمانی که بهترین دوستشان دور است احساس تنهایی کنند و داشتن یک دوستی نزدیک می تواند برای رشد آنها مفید باشد.

مراحل کلیدی

• نیازها و خواسته ها را به روش های مناسب اجتماعی به اشتراک می گذارد
  با همکاری در جهت اهداف مشترک کار می کند
  به طور مداوم نظرات دیگران را تشخیص می دهد

نکته والدین

این سن بسیار خوبی برای استفاده از آگاهی اجتماعی رو به رشد فرزندتان است. پروژه‌های خدمات اجتماعی که به دیگران کمک می‌کنند یا از محیط‌زیست حمایت می‌کنند، می‌توانند راه‌های بسیار خوبی برای کمک به بچه‌ها باشند که احساس کنند می‌توانند به جامعه کمک کنند.

ویژگی های کودکان 7 تا 12 سال

اگر می خواهید در مورد ویژگی های و مهارت های کودکان 7 تا 12 سال بدانید مطالب زیر را مطالعه کنید

پرخاشگری در کودکان 9 ساله

چه چیزی در پس خشم بچه ها نهفته است

عوامل زیادی وجود دارد که می تواند در احساس عصبانیت کودک یا ابراز خشم به روش های چالش برانگیز نقش داشته باشد. احساسات حل نشده، مانند غم و اندوه مربوط به طلاق یا از دست دادن یکی از عزیزان، می تواند ریشه مشکل باشد. سابقه ضربه یا تجربه قلدری نیز ممکن است منجر به عصبانیت شود.

مسائل مربوط به سلامت روان نیز ممکن است با طغیان خشم مرتبط باشد. کودکان مبتلا به افسردگی، اضطراب، اختلال نافرمانی مقابلهای ، و یا نقص توجه / بیش فعالی اختلال مبارزه برای تنظیم احساسات خود را.

همیشه یک مشکل محیطی یا سلامت روانی واضح در پشت رفتار عصبانی کودک وجود ندارد. برخی از بچه ها نسبت به دیگران تحمل کمتری برای ناامیدی دارند.

نشانه هایی که نشان می دهد کودک شما به کمک نیاز دارد
به نظر می رسد برخی از بچه ها با فیوز کوتاه به دنیا می آیند. آنها ممکن است زمانی که خوشحال نیستند، بی حوصله، تحمل ناپذیر یا پرخاشگر باشند. برخورد با رفتار غیرقابل پیش بینی می تواند برای کل خانواده استرس زا باشد.

در حالی که برای کودکان نوپا مناسب است که برای کودکان نوپا عصبانی شوند و کودکان پیش دبستانی گاهی اوقات با خشونت رفتار کنند، مهم است که مراقب رفتارهایی باشیم که با رفتارهای عادی دوران کودکی متفاوت است . این علائم هشداردهنده ممکن است نشان دهد که باید برای کودک خود از متخصص کمک بگیرید.

مشکل با روابط

کتک زدن یک خواهر یا برادر یا هر چند وقت یکبار به نام کسی در کودکان خردسال طبیعی است. با این حال، زمانی که طغیان خشم بچه‌ها مانع حفظ روابط دوستانه آن‌ها می‌شود، یا در ایجاد روابط سالم با اعضای خانواده اختلال ایجاد می‌کند، زمان رسیدگی به این موضوع فرا رسیده است.

اختلال در زندگی خانوادگی

شما نباید در خانه خود روی پوسته تخم مرغ راه بروید. اگر فعالیت های روزانه شما به دلیل رفتارهای عصبانی فرزندتان مختل شود، برای هیچ یک از اعضای خانواده مفید نیست. نادیده گرفتن بیرون رفتن یا تسلیم شدن به فرزندتان برای جلوگیری از فروپاشی راه حل های موقتی است که منجر به مشکلات طولانی مدت می شود.

اگر فعالیت‌های سرگرم‌کننده را از دست می‌دهید، یا زمان حضور یک به یک شما با کودک دیگری به طور مکرر قطع می‌شود، باید به رفتار فرزندتان رسیدگی شود.

پرخاشگری

پرخاشگری باید آخرین راه حل باشد. اما برای بچه هایی که مشکل عصبانیت دارند، شلاق زدن اغلب اولین خط دفاعی است. وقتی کودکان برای حل مشکلات ، حل تعارض یا درخواست کمک تلاش می کنند، ممکن است از پرخاشگری به عنوان راهی برای برآورده کردن نیازهای خود استفاده کنند. گاهی اوقات، آموزش مهارت های جدید می تواند به آنها کمک کند تا یاد بگیرند که رفتار پرخاشگرانه ضروری نیست.

رفتار ناپخته

در حالی که برای کودکان 2 ساله طبیعی است که وقتی عصبانی هستند خود را به زمین می اندازند و پاهای خود را لگد می زنند، اما برای یک کودک 8 ساله طبیعی نیست. با بلوغ کودک شما، فرکانس و شدت آن کاهش می یابد. اگر به نظر می رسد کج خلقی کودک شما بدتر می شود، این یک علامت هشدار دهنده است که او در تنظیم احساسات خود مشکل دارد.

ناامیدی مکرر

وقتی بچه ها بالغ می شوند، باید توانایی بیشتری برای تحمل فعالیت های ناامیدکننده داشته باشند. اگر یک کودک 7 ساله اسباب‌بازی‌های ساختمانی خود را وقتی که ساخته‌هایش سرنگون می‌شود پرتاب کند، یا یک کودک 9 ساله هر بار که در تکالیف خود اشتباه می‌کند، کاغذهایش را مچاله کند، ممکن است برای ایجاد تحمل ناامیدی به کمک نیاز داشته باشد.

منبع : راهنمای والدین کودک 9 ساله تا 11 ساله

مکانیسم انکار،چرا نباید از مکانیسم انکار دائم استفاده کرد؟

مکانیسم انکار چه می باشد و چه عملکردی دارد؟ یکی از مکانیسم های دفاعی، مکانیسم انکار می باشد که زیگموند فروید پدر علم روانشناسی اولین بار به طور مفصل در نظریه خود در مورد آن توضیح داده است.

او معتقد بود که عوامل اضطراب آور تهدیدی برای خود یا همان ایگو به حساب می آید، از این رو مکانیسم های دفاعی به فرد کمک می کند تا تنش های که در اطرافش به وجود می آید را مدیریت کند.

در این حالت به مکانیسم انکار، مقاومت در برابر پذیرش واقعیت و یا هر اتفاق ناخوشایند دیگری گفته می شود، ما در ادامه این مقاله در مورد مکانیسم دفاعی، تعریف و عملکرد آن توضیحاتی را بیان می کنیم تا بیشتر با آن آشنا شوید.

مکانیسم انکار، مکانیسم دفاعی چیست؟

یکی از مکانیسم های دفاعی، مکانیسم انکار می باشد که برای اولین بار در نظریه روان کاوی فروید (پدر علم روانشناسی)  مطرح شده است، قبل از آن که با مکانیسم انکار آشنا شوید باید کلیت مکانیسم های دفاعی را بشناسید.

بر اساس نظریه فروید مکانیسم های دفاعی به رفتارهایی می گویند که فرد را از افکار، احساسات و رویدادهای ناخوشایند جدا می کنند، به طوری که به وسیله آن فرد می تواند اضطراب هایش را کاهش دهد و از هیجان های آزارنده ای مانند شرم و احساس گناه دور شوند.

برای این که مکانیسم های دفاعی را بهتر بشناسید بهتر است با ساختارهای روانی مطرح شده در نظریه روان کاوی آشنا باشید، فروید ساختار روانی انسان را به سه بخش تقسیم کرده است که به عنوان اید،ایگو و سوپر ایگو شناخته می شوند.

بر اساس نظریه او ایگو بین خواسته های نامعقول  اید و فشارهای اخلاقی سوپر ایگو میانجی گری می کند و در نتیجه سلامت روان فرد به کیفیت عملکرد ایگو بستگی دارد، مکانیسم دفاعی در حالت معمولی از ایگو در برابر فروپاشی محافظت می کند و در صورتی که به طور افراطی و مکرر از آن استفاده شود باعث بروز مشکلات روان شناختی خواهد شد.

مکانیسم دفاعی انکار چیست؟

مکانیسم دفاعی انکار به واکنشی می گویند که فرد به هر طریقی شده است از پذیرفتن واقعیت دردناک و یا رویداد آزاردهنده سر باز می زند، به عبارت دیگر فرد در این مواقع و شرایط، حوادث ناخوشایند را از ذهن خود بیرون نگه می دارد و تلاش می کند تا با آن ها رو به رو نشود.

به طور مثال این واکنش در فردی که عزیز از دست داده است بیش از سایر موقعیت ها نشان داده می شود، به طور کلی انکار زمانی اتفاق می افتد که فرد نمی تواند با واقعیت کنار بیاید و توان رویارویی با حقیقت را ندارد، در نتیجه او از طریق این واکنش تلاش می کند تا از تجربه احساسات شدید غم، اندوه، خشم، اضطراب و احساس گناه دوری کند.

ارتباط واکنش دفاعی انکار با سرکوب

انکار و سرکوب دو مکانیسم دفاعی ابتدایی و رایج در میان همه افراد می باشند.

از نظر روانکاوان این مکانیسم های دفاعی بیش از همه مکانیسم ها با یکدیگر در ارتباط می باشند و در بعضی اوقات به سختی می توان آن ها را از یکدیگر تمیز داد زیرا در مکانیسم سرکوب فرد سعی می کند تا از فکر کردن و مواجه شدن با رویدادهای ناخوشایند دوری کند و در مکانیسم انکار فرد واقعیت ها را نمی پذیرد و سعی در اجتناب از آن ها دارد.

به همین دلیل مکانیسم سرکوب و انکار تا حد زیادی شبیه به هم می باشند و در بسیاری از مواقع به طور همزمان با یکدیگر اتفاق می افتند.

نحوه ابراز مکانیسم انکار

از دیدگاه روانکاوانی مانند آنا فروید (دختر زیگموند فروید) مکانیسم دفاعی انکار به چهار روش خودش را بروز می دهد.

در روش اول فرد واقعیت ها را انکار می کند و به گونه ای رفتار می کند که انگار آن ها را ندیده است.

در روش دوم فرد از دنیای واقعی فرد می کند و به دنیای خیال پردازی روی می آورد  و با خیال پردازی خود سعی می کند حقایق دلخواه خود را بیافریند.

در رویداد بعدی فرد به جای این که به رویداد ها توجه کند آن ها را بی خیال می شود و به کلمات توجه می کند.

برای مثال ممکن است زنی با شواهد گوناگون در نظر بگیرید که همسرش به او خیانت کرده است اما تنها به گفته های او در مورد وفاداری توجه می کند و شواهد واضح و روشن را انکار می نماید.

به روش آخری که به آن انکار در عمل می گویند فرد تلاش می کند با انجام دادن اعمالی متضاد، واقعیت های موجود را نادیده بگیرد و به آن توجه نکند و سعی دارد آن ها را به هر نحوی شد تغییر بدهد حتی اگر راهی برای تغییر آن وجود نداشته باشد.

منبع : مکانیسم انکار | چرا نباید از مکانیسم انکار دائم استفاده کرد؟