نشانه های کودک خجالتی به شما کمک می کند تا در موقعیت های جدید یا ناآشنا که سخت است به آن ها کمک کنید.کودک خجالتی و گوشه گیر اگر احساس کند که دیگران در حال نگاه به او هستند، مانند زمانی که با فرد جدیدی ملاقات می کند یا مجبور هستند در مقابل دیگران صحبت کند، به احتمال زیاد دچار نگرانی و اضطراب زیادی می شود که حتی ممکن است باعث می شود که کودک خجالتی و گوشه گیری شود.

بیشتر کودکان گاهی احساس خجالت می کنند، اما کودکانی که همیشه درگیر خجالت و شرم هستند زندگی خود را مختل می کنند. برخی از کودکان به مرور خجالت خود را کنار می گذارند اما اکثر آن ها این ویژگی را تا بزرگسالی حفظ می کنند.

علت خجالتی بودن کودکان

روانشناسان بر این باورند که هم ژنتیک و هم محیط در خجالتی بودن کودک نقش دارند. برخی از کودکان به سادگی با حساسیت شدید نسبت به تحریکات بیرونی متولد می شوند (تاثیر ژنتیک). گاهی اوقات خجالتی بودن کودک شما با تجربیات منفی مانند طعنه زدن یا طرد شدن توسط سایر کودکان، شرمساری یا عدم تایید توسط محیط، ترکیب می شود.

۶ نشانه های کودک خجالتی و گوشه گیر

۱. از بودن در مرکز توجه متنفرند

برخی از بچه ها اهمیتی نمی دهند که در کانون توجه قرار بگیرند یا حتی دوست دارند که توجه دیگران را جلب کنند. اما اگر کودک شما با اضطراب اجتماعی سروکار دارد از توجه دیگران دوری می کند، دور بودن از مرکز توجه یکی از بارز ترین نشانه های نشانه های کودک خجالتی می باشد.

۲.کودک خجالتی و گوشه گیر دوستان کمی دارند

کودکان خجالتی معمولا دوستان زیادی ندارند و محدوده دوستان خود را تا جایی که می توانند کوچک در نظر می گیرند. شاید آن ها فقط یک یا دو دوست خوب داشته باشند و تمایل دارند از معاشرت با گروه های بزرگتر اجتناب کنند.

پیشنهاد مشاور: کمک به کودک برای پیدا کردن دوست

 

۳. آن ها نمی خواهند با افراد جدید ملاقات کنند

یکی از دلایلی که کودک خجالتی مبتلا به اضطراب اجتماعی معمولاً دوستان زیادی ندارد این است که برای ملاقات با افراد جدید مشکل دارد.

اگر سعی کرده‌اید فرزندتان را برای فعالیت‌ها یا بازی های گروهی ثبت‌نام کنید و آن ها از آن ها ممانعت کرده و بازی های فردی را ترجیح داده اند احتمالا کودک شما خجالتی می باشند.

۴. کودک خجالتی و گوشه گیر بسیار ساکت هستند

بسیاری از اوقات، زمانی که کودکان به سنی می رسند که می توانند آزادانه با هم ارتباط برقرار کنند نمی توان آن ها را ساکت کرد.

اما وقتی فرزند شما با اختلال اضطراب اجتماعی سر و کار دارد، اغلب بسیار ساکت خواهد بود و هنگامی که آن ها تشویق به صحبت و برقراری ارتباط می شوند، حتی ممکن است گوشه گیرتر شوند که نشانه های کودک خجالتی می باشد.

۵. کودک خجالتی و گوشه گیر از تماس چشمی اجتناب می کنند

نشانه‌های غیر کلامی نیز می توانند نشان دهنده خجالت باشد، اگر هنگام صحبت کردن از تماس چشمی اجتناب کنند یا در حین صحبت کردن حالات چهره زیادی نداشته باشند، ممکن است با ترس زیادی سر و کله بزنند.

۶. در مورد خودشان صحبت نمی کنند از نشانه های کودک خجالتی و گوشه گیر

بسیاری از بچه ها دوست دارند در مورد خودشان صحبت کنند. آن ها دوست دارند به شما بگویند در مدرسه چه می کردند با دوستانشان چه می گذرد

اما کودک خجالتی و گوشه گیر، اغلب اوقات بسیار سختی دارند که در مورد خود صحبت کنند. حتی اگر سؤالات خاصی بپرسید یا سعی کنید آن ها را وادار به باز کردن صحبت کنید، ممکن است عصبی و ناراحت می شوند.

برخورد با کودک خجالتی و گوشه گیر

۱. در مورد موقعیت های جدید توضیح دهید

مکان ها، شرایط، افراد و موقعیت های جدید می تواند برای کودکان خجالتی سخت باشد، بنابراین بهتراست آن ها را درک کنید، بنابراین پیش از حضور در این مکان ها با آن ها در مورد شرایطی که قرار است تجربه کنند حرف بزنید، با این کار به کودک خجالتی و گوشه گیر کمک می کنید تا در این موقعیت ها راحت شود.

۲. فرصت کافی را برای بروز احساسات او فراهم کنید

درست مانند هر کسی، کودکانی که خجالتی و گوشه گیر هستند نیز می توانند با دشواری در مورد احساساتی که تجربه می کنند حرف بزنند. بنابراین به فرزند خود زمان لازم را بدهید تا در مورد احساساتی که تجربه می کند حرف بزند و احساسات خود را به شیوه ای که مناسب و درست است بروز دهد.

۳. به دیگران نگویید فرزندتان خجالتی است

برچسب زدن به کودک تان به این شکل می تواند باعث شود فرزند شما به این باور برسد که خجالتی است و کاری برای بهبود وضعیت نمی تواند انجام داد. او حتی ممکن است از آن به عنوان بهانه ای برای دنبال نکردن چیزی که باعث ایجاد احساس اضطراب در او می شود استفاده کند و با خود بگوید که خجالتی است و دیگر نمی تواند از شر آن خلاص شود.

 

۴. الگو باشید.

در ارتباط با فروشندگان، دوستان و معلمان مطمئن باشید، سوالات مناسب بپرسید و با غریبه ها ارتباط چشمی برقرار کنید تا به کودک خجالتی خود نشان دهید که چگونه باید با دیگران ارتباط برقرار کند.

آن ها را با فرزندان دیگر یا دوستانشان مقایسه نکنید، به یاد داشته باشید که هر کودکی متفاوت است. این که خجالتی هستند و از ارتباط اجتماعی فرار می کنند به این معنی نیست که عجیب یا غیرعادی هستند.

۵. گزینه ها را محدود نگه دارید، کودک خجالتی و گوشه گیر

یک فرصت نامحدود برای انجام هر کاری می تواند برای آن ها طاقت فرسا باشد، بنابراین با محدود کردن گزینه‌ها به چند انتخاب می توانید به او کمک کنید تا راحت تر تصمیم گیری کند و به مرور بتواند اضطراب خود را مدیریت کند.

۶. مهارت های اجتماعی| کمک به کودک خجالتی و گوشه گیر

شما می توانید بسیاری از مهارت های اجتماعی را به کودک خود بیاموزید که به او کمک می کند بر کمرویی غلبه کند. این مهارت ها شامل موارد زیر می باشد:

• ملاقات با افراد جدید
• به دیگران سلام کردن
• شروع مکالمات
• ارتباط چشمی برقرار کردن
• شنونده خوبی بودن

برای این کارها می توانید در خانه تمرین کنید تا در جمع مجبور نشوید به او بگویید سلام کن!

۷. کودک خجالتی و گوشه گیر، رفتار اجتماعی را پاداش دهید

مهارت های اجتماعی را که فرزندتان یاد می کند تقویت کنید. وقتی می بینید که سعی می کند بر کمرویی غلبه کند، او را با محبت فراوان تحسین کنید. اگر احتمال دارد که کودک خجالتی و گوشه گیر داشته باشید مراقبت کنید که این کار را در ملاعام انجام  ندهید.

کودک خجالتی در مدرسه

بچه های خجالتی ممکن است مدرسه را مانند همسالانشان تجربه نکنند. راهکارهای زیر به شما کمک می کند تا به کودک خجالتی در مدرسه کمک کنید:

با معلم حرف بزنید. با معلمان و کارکنان مدرسه صحبت کنید، به آن ها در مورد شرایط کودکتان توضیح داده و از او بخواهید که راهکارهایی را نیز در خانه به شما آموزش دهد.

علایق آن ها را به مدرسه بیاورید. از معلم کمک بخواهید و از او بپرسید که آیا می شود کارهایی و قعالیت هایی را که دوست دارد به مدرسه ببرید.

در خانه به آن ها کمک کنید. گاهی اوقات بچه‌ها در مدرسه خجالتی رفتار می‌کنند. با هم در خانه تمرین کنید. به فرزندتان فرصت پیشرفت بدهید، اما سعی کنید به او فشار نیاورید به یاد داشته باشید که هدف شما این است که اعتماد به نفس فرزندتان را تقویت کنید.

روی دستاوردهای آن ها تمرکز کنید. پیروزی های فرزندتان را در داخل و خارج از کلاس درس جشن بگیرید. ورزش، یادگیری ساز و حتی کمک در خانه می تواند به تقویت اعتماد به نفس فرزند شما در مدرسه کمک کند.

در جلسات شرکت کنید. جلساتی که معلم برای گفت و گو با والدین ترتیب می دهد اهمیت زیادی دارد بنابراین سعی کنید حداقل یکی از والدین در این جلسات حضور داشته باشد، در این جلسات مربیان در مورد نکاتی که باید بدانید یا در خانه رعایت کنید حرف می زنند و به همین دلیل اهمیت زیادی دارند.

پکودکان خجالتی در پیش دبستانی

آیا کودکان خجالتی در پیش دبستانی دارید که با کمرویی دست و پنجه نرم می کند؟ آموزش مهارت های اجتماعی می تواند به آن ها کمک کند:

آموزش مهارت های اجتماعی به بچه‌ها یاد می دهد که چگونه احساسات خود را به اشتراک بگذارند، درگیری‌ها را مدیریت کنند و دوستان خوبی پیدا کنند. این مهارت ها حتی به خوش اخلاق ترین کودکان نیز کمک می کند. وقتی صحبت از خجالتی بودن در کودکان پیش دبستانی می شود، این مهارت ها می تواند به کودک خجالتی و گوشه گیر راه های ملموس و عملی برای تعامل با همسالان خود بدهد.

به یاد داشته باشید که کودکان خجالتی در پیش دبستانی ممکن است در پیدا کردن دوست مشکل داشته باشد سعی کنید در این امر به او کمک کرده و راه هایی به او ارائه دهید تا بتواند دوست پیدا کند، گروه های دوستی در این سنین اهمیت زیادی دارند بنابراین حتما سعی کنید در این مورد به آن ها کمک کنید تا در پیش دبستانی احساس تنهایی نداشته باشند.

بازی برای کودک خجالتی برای کودک خجالتی و گوشه گیر

ایجاد مجلات خانوادگی 

والدین باید ضرورت و ارزش وحدت خانواده را به فرزندان خود یادآوری کنند.  گذراندن زمان بیشتر با کودک خجالتی و گوشه گیر موثرترین استراتژی برای اجرای فعالیت و کاهش خجالت آن ها است. بچه ها را تشویق کنید که یک دفترچه یادداشت نگه دارند، یادداشت های روزانه خانواده به عنوان یادآوری گذشته برای فرزندان خواهد بود. این امر باعث ایجاد اعتماد به نفس در کودکان می شود زیرا آن ها متوجه پیشرفت های چشمگیری می شوند که رخ داده است.

منبع : ۶ نشانه های کودک خجالتی + بازی درمانی

مثبت گرایی سمی چیست. اینترنت مملو از نقل قول‌ها و عبارات نشاط‌آور است که قرار است به شیوه‌ای مفید، مثبت‌اندیشی را القا کنند.

این کلمات ممکن است آرامش بخش باشند، اما همچنین جنبه ای از فرهنگ متحده را برجسته می کنند که می تواند بیش از آنکه مفید باشد مضر باشد و به آن مثبت گرایی سمی گفته می شود.

مثبت بودن سمی سطحی است. به عبارت دیگر یک اطمینان کاذب است، مانند کسی که می گوید “همه چیز به دلیلی اتفاق می افتد” یا “همه چیز درست می شود” در حالی که شما در بدترین وضعیت ممکن قرار دارید.

در اینجا چیزی است که باید در مورد تفاوت بین مثبت بودن واقعی و مثبت گرایی سمی بدانید و نحوه جلوگیری از آن ذکر شده است.

مثبت نگری سمی چیست

درک این نکته مفید است که مثبت بودن سمی دقیقاً چیست؟ زیرا همه مثبت اندیشی ها بد نیستند. مهم است که بدانیم مثبت اندیشی دو چیز متفاوت اما مرتبط است: احساسات درونی ما و احساساتی که به دیگران القا می کنیم.

مثبت گرایی سمی معمولاً به منظور ایجاد آسیب نیست و اغلب، در موقعیت‌هایی اتفاق می‌افتد که می‌خواهیم کمک کنیم، اما نمی‌دانیم چه بگوییم.

نشانه مثبت گرایی سمی

در زیر برخی از عبارات و تجربیات متداول مثبت گرایی سمی آورده شده است که به شما کمک می کند تشخیص دهید که چگونه در زندگی روزمره ظاهر می شوند:

• پنهان کردن احساسات واقعی خود
• احساس گناه برای آنچه احساس می کنید.
• شرمساری به دلیل ابراز ناامیدی یا هر چیزی غیر از مثبت بودن
• پاک کردن چیزهایی که شما را آزار می دهد
• استفاده از عبارت های «بهش فکر نکن، مثبت باش!»، « نگران نباش، خوشحال باش»، « شکست یک گزینه نیست»، « همه چیز در پایان درست خواهد شد»، « اگر من می توانم این کار را انجام دهم، شما هم می توانید» و « هر اتفاقی دلیلی دارد».

مثبت گرایی سمی چگونه بر روابط شما تأثیر می گذارد

بسیاری از ما نمی دانیم که چگونه در مورد موضوعات ناراحت کننده صحبت کنیم و در تلاش برای این کار ممکن است به رابطه خود آسیب وارد کنیم.

با مثبت گرایی سمی، می‌خواهیم احساس بهتری به دیگران بدهیم، اما معمولاً تأثیر مطلوب را ندارد.

برای مثال شاید دوست شما به شما بگوید که چقدر در مورد آینده ترسیده و نامطمئن است. شنیدن این موضوع سخت است، بنابراین به جای گوش دادن، سعی کنید به آن ها اطمینان دهید که همه چیز درست خواهد شد.

متوقف کردن یک نفر (چه عمدی یا غیر عمدی) زمانی که او می خواهد چیزی دشوار و مهم را با شما به اشتراک بگذارد، باعث قطع ارتباط می شود.

اگر بچه دار هستید، مثبت گرایی سمی می تواند بر رابطه شما با آن ها نیز تأثیر بگذارد.

در مورد بچه‌ها، مثبت گرایی سمی ممکن است این باشد که به آن ها بگوییم، “حالت خوب است”، “این چیز مهمی نیست” یا “گریه نکن، همه چیز خوب است.”

این به آن ها می‌آموزد که احساسات منفی آن ها خوب نیست و می‌تواند بر نحوه توسعه و پردازش مفاهیم در مورد احساسات آن ها تأثیرگذار باشد و یاد می‌گیرند که احساسات خود را سرکوب کنند.

مثبت گرایی سمی جنسیتی نیز هستند به طور مثال، پسرها تشویق نمی‌شوند که احساساتشان را بیان کنند، مگر آن‌هایی که قدرتشان را منعکس می‌کنند، مانند خشم، در حالی که دختران تشویق می‌شوند تا احساسات خود را ابراز کنند.

این تفاوت‌های جنسیتی در جامعه‌پذیری هیجانی می‌تواند مردان را به سرکوب احساسات خود سوق دهد و زنان را برای نشان دادن احساسات مثبتی که ممکن است غیرواقعی هستند، تحت فشار قرار دهد.

چگونه مثبت بودن سمی روی شما تأثیر می گذارد

طبیعی و قابل درک است که گاهی اوقات نمی خواهید با احساسات منفی خود کنار بیایید. اما اگر مرتباً  به اجبار دیدگاه مثبتی را به خود تحمیل می‌کنید، می‌تواند بر سلامت روان شما تأثیر بگذارد.

برخی تحقیقات نشان می‌دهند که افرادی که از احساسات منفی خود دوری می‌کنند، بعداً احساس بدتری پیدا می‌کنند و بالاخره مجبور خواهید شد تا با مشکلات اساسی خود مواجه شوید.

جایگزین مثبت گرایی سمی

شادی واقعی از سرکوب احساسات منفی و تبلیغ جملات احساس خوب ناشی نمی‌شود، بلکه بیشتر به آنچه در لحظه احساس می‌کنیم و پذیرش احساسات ما بستگی دارد.

برخی از مردم فکر می کنند شاد بودن به این معناست که احساس بدی ندارید، اما این احمقانه است زیرا همه ما در زندگی سختی هایی را تجربه می کنیم.

در اینجا چند راه برای پرورش مثبت اندیشی واقعی در زندگی وجود دارد که به ترتیب تاثیر گذاری نام برده شده است:

• ذهن آگاهی را تمرین کنید.
• اشتباهات بین فردی خود را بپذیرید.
• نیازهای خود را روشن کنید.
• تشخیص دهید که احساسات ابزار هستند.

اگر بچه دارید، به آن ها بیاموزید که چگونه احساسات خود را ابراز کنند

صحبت آشکار در مورد احساسات در اطراف کودکان مهم است تا اطمینان حاصل شود که به جای اجتناب از بروز آن  یاد می گیرند چگونه با احساسات خود کنار بیایند.

جوانان در مقطعی خشم، اندوه یا ناامیدی خود را بروز خواهند داد. هنگامی که آن ها این کار را انجام می دهند، به سادگی به آن ها بگویید که گریه یا فریاد زدن را متوقف کنند. در عوض، با آن ها در مورد اینکه چه احساسی دارند و چرا ممکن است چنین احساسی داشته باشند، صحبت کنید.

در مورد احساسات خود با آن ها نیز صادق باشید. مثلاً اگر از چیزی ناامید شده‌اید و صبر خود را از دست داده‌اید در مورد آن توضیح بدهید.

 به خودتان اجازه دهید احساس کنید

ما اغلب بهانه‌هایی برای درگیر نشدن با احساسات پیچیده‌مان داریم: ما آنقدر مشغول هستیم که نمی‌توانیم با آن ها کنار بیاییم، نمی‌خواهیم مضطرب شویم، نمی‌خواهیم دیگران را ناراحت کنیم و موارد دیگر.

اما به یاد داشته باشید که احساسات منفی شما از بین نمی روند مگر اینکه در نهایت با آن ها کنار بیایید. بنابراین سعی کنید بفهمید که آن ها از کجا می آیند و به این فکر کنید که برای رسیدگی به آن ها چه کاری می توانید انجام دهید.

مهم است که احساسات مثبت را بر احساسات منفی ترجیح ندهید. همه احساسات به شما اطلاعات مفیدی در مورد نحوه عملکرد شما در جهان ارائه می دهند و همه به یک اندازه معتبر هستند.

نتیجه

انسان سالم بودن مستلزم آگاهی از خود و نحوه حضور خود در جهان است. شما با اصرار بر استفاده از مثبت گرایی سمی به خود و افرادی که بیشتر از همه به آن ها اهمیت می دهید آسیب می زنید. به جای تمرین مثبت گرایی سمی، تعادل و پذیرش احساسات خوب و بد را هدف قرار دهید.

منبع : شناسایی مثبت گرایی سمی| پیشگیری، علل، علائم و درمان

نکات صحبت با فرد مضطرب یکی از مهم ترین نکات در ارتباط با فرد مضطرب می باشد بنابراین این مقاله را از دست ندهید.

اختلالات اضطرابی یکی از رایج‌ترین انواع بیماری‌های روانی است و بدلیل کورونا، در حال افزایش است. حدود ۱۹ درصد از جمعیت بزرگسال ایالات متحده هر سال تحت تأثیر اضطراب قرار می گیرند. به احتمال زیاد فردی را می شناسید که دارای اضطراب است.

بین اضطراب ناخوشایند اما منطقی که همه ما در موقعیت‌های استرس‌زا دچار می‌شویم و اضطراب ناتوان‌کننده و غیرمنطقی که افراد مضطرب در موقعیت‌هایی که واقعاً استرس‌زا یا تهدیدکننده نیستند احساس می کنند تفاوت وجود دارد.

افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی نسبت در توانایی عملکرد و انجام کارهایی که از آن لذت می‌برند اختلال ایجاد می‌کند. بنابراین، تا زمانی که اختلال اضطراب قابل تشخیص نداشته باشید نباید اضطراب خود را با فرد دیگری مقایسه کنید.

چه چیزی باید بگوییم و چگونه به فرد مضطرب کمک کنیم. 

۱٫به آن ها اطمینان دهید که کنارشان هستید

شما مجبور نیستید بفهمید که دوستتان چه چیزی را تجربه می کند تا در کنار آن ها باشد و مجبور نیستید تجربیات خود را با تجربیات آن ها مقایسه کنید تا به آن ها نشان دهید که احساسشان را درک می کنید.

اگر نمی دانید افکار فرد مضطرب چگونه است، در مورد آن صادق باشید. اما همچنین به آن ها بگویید که می خواهید کنار آن ها باشید تا هر طور که می توانید حمایتشان کنید.

اگر دوست شما نسبت به اضطراب خود آگاه باشد یا در مورد آن صحبت کند، به شما اطمینان دارد. بنابراین نکات صحبت با فرد مضطرب را بیاموزید و بدون قضاوت به آنچه می گوید و تجربیاتش گوش دهید تا احساس کند که شنیده می شود و احساساتش مهم هستند.

۲٫اصراری برای روش درمانی نداشته باشید

مدیتیشن و یوگا و تنفس عمیق و همه تکنیک های ضد اضطرابی هستند که ممکن است برای برخی افراد مفید باشد، شاید حتی برای دوست شما نیز موفق باشند اما ممکن هم هست نباشند.

اضطراب شدید می تواند باعث ایجاد درد شود و حتی تنفس هم نتواند این ترس و اضطراب را کاهش دهد. اضطراب همچنین می‌تواند باعث شود که فرد آنقدر احساس بی‌قراری کند که ساکت نشستن تقریباً غیرممکن به نظر برسد.

فرد مضطرب، تکنیک‌ آرام‌سازی متفاوتی را تجربه می کند، برخی از افراد به جای نشستن و نفس کشیدن آرام ، باید کارهای فعالی انجام دهند، مانند دویدن. دیگران ممکن است نیاز به صحبت با درمانگر داشته باشند. تنها در صورتی تکنیک ارائه دهید که آموزش لازم را در این زمینه دیده باشید یا دوستتان از شما درخواست کند در غیر این صورت در صحبت با فرد مضطرب تنها لازم است که خوب به حرف های آن ها گوش دهید.

۳٫ از آن ها بپرسید، چه کاری می توانم برای کمک به شما انجام دهم؟

اگر دوست شما مدتی است که با اضطراب دست و پنجه نرم می کند، به احتمال زیاد می داند که چه چیزی به او کمک می کند تا احساس بهتری داشته باشد و چه چیزی به او کمک نمی کند. از او بپرسید که چه نیازی دارند و سپس آن را انجام دهید، حتی اگر درخواست آن ها به نظر شما احمقانه باشد.

4. مدام حال او را نپرسید

درخواست مداوم از آن ها برای به‌روزرسانی وضعیتشان می‌تواند باعث شود که برای بهتر شدن احساس فشار کنند. وقتی کسی را می بینیم که رنج می کشد، غریزه ما اغلب این است که سعی کنیم آن را درست کنیم. اما برخی چیزها، از جمله اضطراب، توسط افراد خارجی قابل رفع نیستند.

5. از او نپرسید که چرا به مشاور مراجعه نمی کند

ایرادی ندارد که نسبت به دوست خود ابراز نگرانی کنید، اما مواظب باشید که متهم به نظر نرسد. پیشنهاد دادن به دوستتان برای انجام کاری می‌تواند باعث ایجاد حس شرم در او شود، یا باعث شود که احساس کند در حال قضاوت شدن است.

اگر آن ها نیاز به مراجعه به مشاور سلامت روان یا مصرف دارو داشته باشند، خودشان مراجعه می کنند و درمان لازم را دریافت می کنند.

6. به آن ها نشان دهید که اضطراب باعث کم شدن علاقه شما نمی شود

این یکی از قشنگ ترین نکات صحبت با فرد مضطرب است که می توانید برای اطرافیان خود انجام دهید، به آن ها نشان دهید که اختلالی که تجربه می کنند باعث نمی شود که دوستشان نداشته باشید یا برای آن ها وقت نگذارید. به آن ها نشان دهید که فراتر از بیماری شان هستند.

7. “من می دانم که نمی توانی آن را کنترل کنی”

هنوز این باور عمومی وجود دارد که می‌توان اضطراب و سایر بیماری‌های روانی را به‌طور مؤثر با اراده کنترل کرد. شنیدن اینکه عزیزانمان می‌گویند «می‌دانم که نمی‌توانی آن را کنترل کنی» یا «این تقصیر تو نیست» نوعی تأیید است.

این به ما اطلاع می دهد که جدی گرفته می شوند. در دنیایی که بیماری روانی اغلب نادیده گرفته می شود، این معنای زیادی دارد.

۸٫ “ترس ها و نگرانی های شما احمقانه نیستند”

اضطراب به دلایل مختلفی می تواند شرم آور باشد. یکی از این دلایل این است که «محرک‌های» فرد مبتلا به اضطراب (چیزها، افراد، موقعیت‌هایی که بیماری روانی فرد را تشدید می‌کنند) اغلب غیرعادی هستند. وقتی نگران هستید که مورد خندیدن قرار بگیرید یا تصور کنید مسخره می شوید، گفتن جزئیات به عزیزان سخت می شود.

اگر  فرد مبتلا به اضطراب که بداند ترس ها و نگرانی های او احمقانه نیستند امنیت بیشتری پیدا می کند.

9. “اگر نیاز به صحبت داشته باشید من همیشه اینجا هستم”

گاهی اوقات فرد مضطرب می خواهد در مورد چیزی که او را آزار می دهد صحبت کند، گاهی اوقات ترجیح می‌دهند برای مدتی تنها باشند تا بتواند آنچه را که در سرشان می‌گذرد مرتب کنند و سپس مواقعی پیش خواهد آمد که می خواهند تنها باشند، اما می خواهند بعداً درباره صحبت کنند.

به هر حال، بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب نگران هستند که اگر مشکلات اضطرابی خود را با دوستان و خانواده خود به اشتراک بگذارند، دیگران را آزار می دهن. این که به فرد مبتلا به اضطراب در زندگی تان بفهمانید که همیشه برای صحبت کردن در آنجا هستید و با این کار شما را آزار نخواهند داد، بسیار ارامش بخش می باشد.

10. نگویید: “نگران نباش، هیچ اتفاق بدی قرار نیست بیفتد.”

افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی تمایل دارند روی بدترین سناریو تمرکز کنند. به جای آن بگویید: “هی، اگر اتفاق بدی بیفتد، می‌توانی از آن عبور کنی. و من تا پایان راه با تو خواهم بود.”

شما نمی توانید آینده ای درخشان را برای آن ها پیش بینی کنید، اما با لحنی حمایتی به آن ها یادآوری کنید که حتی اگر اتفاقی غیر ایده آل رخ دهد، این پایان دنیا نیست.

منبع : نکات صحبت با فرد مضطرب| به فرد مضطرب چه بگوییم و چه نگوییم

چگونه تنفس به کنترل اضطراب کمک می کند

واضح است که تنفس برای حفظ زندگی ضروری است. هر نفس اکسیژن را به جریان خون شما تزریق می کند تا بدن شما را تغذیه کند.

در همان زمان، بازدم دی اکسید کربن آزاد می کند، کربن دی اکسید یک ماده زائد می باشد که از طریق خون شما نیز منتقل می شود. درست نفس نکشیدن می تواند به اضطراب، استرس، خستگی و مشکلات جسمی و روحی شما بیفزاید. اما تنفس درست در واقع اضطراب را تسکین می دهد.

تنفس و کنترل اضطراب

تنفس نامناسب باعث اضطراب می شود

وقتی احساس اضطراب می کنید، تنفس شما تغییر می کند. این تنفس نامناسب در واقع باعث اضطراب می شود و علائم استرس یا حمله پانیک شما را بدتر می کند. بیشتر افراد در هنگام احساس اضطراب به جای تنفس عمیق از دیافراگم، مستقیماً از قفسه سینه نفس می کشند.

این روش به جای تامین اکسیژن کافی برای سیستم های بدن شما، در واقع فرآیند اکسیژن رسانی را مختل می کند و باعث افزایش سطح نگرانی شما می شود.

همزمان با کاهش سطح اکسیژن، دی اکسید کربن در بدن انباشته می شود. در نتیجه ضربان قلب شما افزایش می یابد، به همین دلیل ممکن است احساس سرگیجه داشته، عضلات شما منقبض شوند و علائم فیزیکی دیگری را به عنوان بخشی از پاسخ استرس تجربه کنید که اضطراب شما را حتی بدتر می کند.

هنگامی که از دیافراگم نفس عمیق بکشید، سیستم عصبی پاراسمپاتیک بدن شما را تحریک می کند. این بخشی از سیستم عصبی محیطی شماست که ضربان قلب، جریان خون، هضم و تنفس را تنظیم می کند.

زمانی که دچار یک حمله اضطرابی هستید یا حتی فقط احساس استرس می کنید، نفس کشیدن عمیق شما را آرام می کند. تنفس عمیق به شما کمک می کند از حالت طبیعی جنگ یا گریز که در مواقع استرس یا ترس شدید رخ می دهد دور بمانید.

۱٫تنفس قفسه سینه در مقابل تنفس شکمی

ما هر روز نفس می کشیم. بیشتر این نفس ها بدون فکر کشیده می شوند. اما اگر به نفس خود دقت کنید متوجه دو نوع الگو می شوید. نوع اول تنفس قفسه سینه است که به آن تنفس قفسه سینه نیز می گویند. نوع دوم تنفس شکمی است که به آن تنفس دیافراگمی نیز می گویند.

۲٫ تنفس قفسه سینه

تنفس قفسه سینه سطحی است، از قفسه سینه آمده و فقط شامل تنفس های سریع و کوتاه می شود. هنگام اضطراب یا استرس، به تنفس خود توجه کنید. به احتمال زیاد متوجه خواهید شد که این همان الگوی تنفسی است که در هنگام نگرانی استفاده می کنید. تنفس قفسه سینه باعث استرس بیش تر می شود.

۳٫ تنفس دیافراگمی و کنترل اضطراب

تنفس دیافراگمی برخلاف تنفس شکمی شامل تنفس های عمیق، طولانی و یکنواخت است. این تنفس از دیافراگم شما می آید. با هر نفس، ریه های شما پر از هوایی می شود که از طریق بینی و دهان به داخل کشیده می شود به مرور زمان تنفس دیافراگمی اضطراب شما را از بین می برد.

برای اینکه بدانید از کدام نوع تنفس استفاده می کنید، یک دست را روی قسمت بالای شکم خود در ناحیه کمر و یک دست را روی سینه خود قرار دهید.

با هر نفس، دستی که بیشتر بالا می‌آید نشان می‌دهد که تنفس از قفسه سینه یا دیافراگم می باشد. با مشاهده این تغییرات در تنفس خود، می توانید از تنفس دیافراگمی برای تسکین احساس اضطراب استفاده کنید.

تنفس صحیح اضطراب را از بین می برد

اگر احساس اضطراب می کنید، تمرینات تنفس عمیق را انجام دهید. تنفس صحیح از شکم اضطراب را از بین می برد. حتی بهتر از آن، می توانید این تمرینات را در هر جایی در حالت نشسته یا ایستاده انجام دهید.

۴٫ تمرینات تنفسی ساده برای کنترل اضطراب

مرحله اول: در حالی که شانه های خود را آرام نگه دارید، عمیق و آهسته از طریق بینی نفس بکشید. این تنفس باید شکم شما را بدون اینکه قفسه سینه شما زیاد بالا بیاید، منبسط کند.

مرحله دوم: به آرامی از طریق دهان بازدم کنید. همانطور که این کار را انجام می دهید، اطمینان حاصل کنید که فک شما آرام می ماند، زیرا هوا از لب های شما عبور می کند.

مرحله سوم: تمرین را برای چند دقیقه تکرار کنید تا احساس بهتری داشته باشید. به یاد داشته باشید که بدن خود را آرام نگه دارید و چشمان خود را ببندید تا آرامش بیش تری را تجربه کنید.

اگر در هنگام انجام این تمرین تنفسی ساده احساس اضطراب بیشتری می کنید، به تمرین ادامه دهید تا برای شما عادی تر شود. ممکن است بیشتر احساس اضطراب کنید زیرا روی تنفس خود تمرکز می کنید. اما با تمرین، می توانید یاد بگیرید که آرام شوید و اجازه دهید که آرامش را تجربه کنید.

۵٫ اجازه دهید نفس‌تان تا جایی که راحت هستید و فشار زیادی را احساس نمی کنید به عمق شکمتان برود، بدون اینکه به خودتان فشار بیاورید.

۶٫ سعی کنید از طریق بینی نفس بکشید و از دهان نفس خود را بیرون دهید. چند بار این کار را با چشم های بسته تکرار کنید

۷٫ به آرامی و به طور منظم نفس بکشید همزمان با نفس کشیدن از یک تا پنج در ذهنتان بشمارید و سعی کنید این کار را تکرار کنید. این کار را حداقل ۵ دقیقه ادامه دهید.

فواید تمرینات تنفسی

بسیاری از تمرینات تنفسی فوق دارای فوایدی هستند که به طور گسترده در مورد آن ها تحقیق شده است. تمرین‌های تنفسی مناسب به شما کمک می‌کند که به استرس و اضطراب واکنش بهتری نشان دهید.

هنگامی که تنفس بهتر را تمرین می کنید، از مزایای زیر بهره مند خواهید شد:

• بدنی آرام تر
• کاهش ضربان قلب
• کاهش فشار خون
• کاهش استرس
• تنفس آهسته تر برای حفظ انرژی

چرا اضطراب تنفس شما را تغییر می دهد؟

مغز و بدن برای پاسخ فوری به استرس، که توسط شاخه سمپاتیک سیستم عصبی خودمختار شما تنظیم می شود، آماده شده اند. هنگامی که احساس ترس یا اضطراب می کنید، یک توالی از تغییرات هورمونی و پاسخ های فیزیکی شما را برای فرار یا مبارزه آماده می کند. اجداد ما برای بقا به این پاسخ نیاز داشتند.

به همین دلیل است که هر زمان که احساس استرس یا اضطراب می کنید، بدن شما با همان واکنش های شیمیایی و فیزیکی پاسخ می دهد و از شما در برابر خطر محافظت می کند.

درمان اضطراب در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان

درمان اضطراب در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان بهترین راه برای یادگیری مهارت های مقابله با اضطراب می باشد. در درمان اضطراب، همچنین می‌توانید بیاموزید که چرا اضطراب را تجربه می‌کنید و چگونه می‌توانید زندگی روزمره خود را بهبود ببخشید.

منبع : ۱۰ تمرین تنفس که به کنترل اضطراب کمک می کند

چگونه باید با اختلافات دوره نامزدی برخورد کنیم؟ دلیل اختلافات چیست؟ در بازه زمانی آشنایی تا عقد دختر و پسر بیشتر رفت‌ و آمد کند تا یکدیگر را بیشتر بشناسند در این مدت ممکن است شاهد تفاوت‌های زیادی بین خود و طرف مقابل باشد که با نادیده‌ گرفتن آن‌ ها بیشتر به همه انباشته خواهند شد.

سهم عمده این اختلافات مربوط به شخصیت و رفتار خود زوج می‌باشد سهمی که خانواده زوجین در ایجاد اختلاف میان زوجین دارند را نیز نمی‌توان نادیده گرفت.

به هر جهت اختلاف و مشاجره بین زوجین در این برهه کاملاً طبیعی است و جای نگرانی نیست به شرطی که با گفته می‌کردند سعی کنید این اختلافات را حل کنید و در صورت حل شدن آن موضوع را نزدیک مشاور خانواده ببرید.

هر فرد در یک خانواده و در یک فرهنگ رشد نمو یافته پس کاملاً طبیعی است که نسبت‌ به فرد دیگر عقاید  شخصیت خاص خود را داشته باشند مهم‌ ترین کاری که لازم است انجام دهید این است که تفاوت‌های یکدیگر را بپذیرید و به یکدیگر احترام بگذارید.

دلیل اختلافات دوره نامزدی

زوجین به دلایل مختلف ممکن است با یکدیگر اختلاف داشته باشند که به چند مورد از آن‌ ها خواهیم پرداخت.

علت اول خانواده زوج می‌باشد. خانواده زوجین مثل یک میکروسکوپ هم رفتارهای عروسی و داماد را زیر ذره‌ بین خود می‌گذارد و هر حرف او را در مورد خود تلقی می‌کنند.

این سوءتفاهم را نزد فرزند خود می‌برند و به او شکایت می کنند فرزند خانواده که از این پیشامد شوکه می شود با عصبانیت نزد همسر خود می‌رود و او را محکوم به بی ادبی توسط خانواده می‌ کند بدون توجه به این که موضوع فقط یک سوءتفاهم ساده بوده است.

چندین‌ بار چنین اتفاقاتی می‌افتد تا اینکه زوجین نسبت‌ به یکدیگر سرد می‌شوند و عاطفه‌ای بین آن‌ها باقی نخواهد ماند. برای جلوگیری از سردی روابط در چنین موقعیت‌هایی لازم است که بی توجه نباشید و گفتگو کنید.

مسائل اقتصادی

دختر و پسر معمولاً در ابتدای زندگی با شرایط مالی فرد مقابل آشنایی کامل ندارند و ممکن است گاهاً دچار توقعات بی‌جا شوند.

وقتی آنان وارد زندگی مشترک می‌شوند و در جریان مشکلات مالی فرد قرار می‌گیرند احتمالاً عصبانی خواهند شد و متوجه رؤیا بافی‌های خود خواهند شد. چنین مشکلاتی علاوه بر مسائل مالی مشکلات دیگری به‌همراه خواهد آورد.

برقراری رابطه جنسی در بازه زمانی نامزدی و عقد

برخی از زوجین درباره داشتن رابطه جنسی در دوران عقد و نامزدی توافق می‌کند و بعضی دیگر نسبت‌ به آن اختلاف‌ نظر دارند.

اکثر مردان دوست دارند به محض نامزدی رابطه جنسی با شریک عاطفی خود شروع کنند که اکثر بانوان با این‌موضوع مخالف هستند چرا که دوست دارند رابطه جنسی را پس‌ از ازدواج و به‌ طور رسمی تجربه کنند. این اختلاف‌نظر، به‌تنهایی موجب بروز سردی بین زوجین جوان خواهد شد.

نحوه برقراری روابط اجتماعی

فردی که شخصیتی درون‌گرا دارد معمولاً نمی‌تواند با یک فرد برون‌گرا سازگاری داشته باشد.

در زندگی مشترک میزان رفت‌ و آمد با خانواده‌ها، معاشرت کردن با دوستان، نحوه‌ی سفر کردن و غیره به برون‌ گرا یا درون‌ گرا بودن زوجین بستگی خواهد داشت و اگر هرکدام از آنان با نحوه رفت‌ و آمد شریک زندگی خود مشکل داشته باشد رابطه عاطفی آنان را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد.

نحوه رفع نیازهای فرد مقابل

هر دختر و پسری دنیای خاص خود را دارد که هر کدام دغدغه و نیاز خود را خواهد داشت. مرد که تا آن روز محبتی از سمت یک زن ندیده سعی می‌کند به شیوه‌ای که به دوستان خود محبت می‌کند به همسرش نیز محبت کنند و دختر نیز به همین منوال. پس‌از مدتی هر دو مدعی می‌شوند که یکدیگر را درک نمی‌کنند.

نحوه حل اختلافات دوره نامزدی

چند راهکار پیشنهاد می کنیم که بتوانید اختلافات دوران نامزدی را حل کنید :

اولین قدمی که لازم است در این باره انجام دهید این است که میزان شناخت خود را به نسبت فرد مقابل افزایش دهید.

نسبت‌به دغدغه‌های او شنوا باشید، تلاش کنید تا خود را در موقعیت او بگذارید و موقعیت‌ها را از دید او تماشا کنید، او را به‌آسانی قضاوت نکنید و سعی کنید همدم خوبی برای او باشید، از اقوام و آشنایان مشورت تخصصی نگیرید و فقط به یک زوج درمانگر مراجعه کنید.

اگر نظر متفاوتی شنیدید آن را بپذیرید و سریعاً در مقابل آن گارد نگیرید، به صحبت‌های او گوش دهید تا متوجه شوید در پشت لایه‌های ظاهری او چه درد و رنجی وجود دارد.

با حفظ تعادل درباره بعضی از مسائل با خانواده خود مشورت کنید. تعادل داشتن را فراموش نکنید چرا که ممکن است خانواده شما تصور کنند این مجوز را دارند که درباره هر چیزی اظهار نظر کنند.

چنین مشکلاتی را در دوره نامزدی و عقد جدی بگیرید!

اگر با چنین مشکلاتی در دوره عقد و نامزدی دست‌ و پنجه نرم می‌کنید قبل‌ از این‌ که زندگی مشترک خود را آغاز کنید با یک مشاور خانواده مشورت کنید:

دعواهای بیش‌ از اندازه

همان‌طور که پیش‌ تر گفتیم بروز اختلاف‌ نظر بین زوجین کاملاً طبیعی است اما اگر هر بار که با هم روبرو شدید بر سر موضوع جزئی شروع به دعوا و مشاجره کردید، باید به نوع رابطه خود شک کنید.

خیانت

بروز خیانت در دوران نامزدی و عقد می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، امکان دارد ازدواج انجام‌گرفته از طرف خانواده فرد خیانت‌کننده و تحمیلی باشد و یا این‌که بعد ها، فرد از انتخاب خود کاملاً پشیمان شود.

برطرف نکردن نیاز یکدیگر نیز، می‌تواند از دلایل دیگر بروز خیانت بشود. همه موارد ذکر شده به‌راحتی قابل بخشش نیست و باید کاملاً ریشه‌یابی شود.

خشونت‌های فیزیکی و کتک‌ کاری

نامزدی و عقد دورانی است که زوجین میانسال نیز از وصف خاطرات خوب و شیرین او یاد می‌کنند. اگر این دوره به مشاجره و کتک‌ کاری بگذرد، شک نکنید یک‌ جای قضیه بو دار است.

اگر شریک عاطفی شما با کوچک‌ ترین مشاجره شروع به ضرب‌ و شتم کرد یعنی نمی‌تواند خشم خود را کنترل کند و قطعا سال‌های بعد نیز به‌ همین منوال و چه‌ بسا بدتر از این با شما و فرزندتان رفتار خواهد کرد. تصور نکنید بعد از ازدواج و شروع زندگی مشترک چیزی تغییر خواهد کرد و شرایط بهتر خواهد شد .

فهمیدن تعارضات شخصیتی فرد مقابل

تعارضات شخصیتی به عبارت ساده رفتارهای نادرست و تفکرات نادرست افراد است. از سری اختلال‌های مخرب می‌توان به اختلاف اختلال شخصیت نمایشی، اختلال شخصیت مرزی و اختلال شخصیت خودشیفته اشاره کرد.

پایان رابطه در دوره عقد و نامزدی

اگر به‌طور کامل مطمئن هستید که از انتخاب شریک زندگی خود پشیمان هستید و قصد پایان این رابطه را دارید باید بگوییم شما در حال اخذ تصمیم درستی هستید، البته باید دراین‌باره نظر یک مشاور خانواده خبره را نیز بپرسید.

ممکن است از حرف عوام بترسید و یا از خانواده فرد مقابل حس خجالت داشته باشید. اگر واقعاً ایمان دارید که در مسیر درستی ایستاده‌اید نباید به چنین چیزهایی توجه کنید.

چند مورد از اختلافات اصلی در دوره نامزدی و عقد شک کردن در انتخاب روابط زناشویی و اختلاف میان خانواده‌ها هستند.

معمولاً چنین اختلافاتی به این دلیل به وجود می‌آید که زوجین پیش‌ از عقد کردن به میزان کافی یکدیگر را نشناختند و یا این‌ که خانواده طرفین شروع به دخالت در زندگی آنان می کنند.

روان‌ شناسان حوزه خانواده در این‌ باره توصیه می‌کنند که در زندگی مشترک همسر خود را در اولویت بگذارید و به صحبت‌های یکدیگر گوش فرا دهید اگر در توانایی ارتباط با همسرتان ناتوان باشی رابطه‌ شان به‌ زودی خاتمه می‌یابد به یاد داشته باشید در هر رابطه‌ آگاهی حرف اول را می‌زند.

بنابراین مراجعه به یک زوج درمانگر از نظر هر کسی اساسی‌تر خواهد بود.

کلام آخر

در رابطه با اختلافاتی که برای زوجین پیش می آید باید بگوییم که سعی کنید از یک زوج درمانگر کمک بخواهید. چنین مشکلاتی کاملا عادی می باشند اما نحوه ی برخورد شما با این اختلافات حائز اهمیت زیادی می باشد.

دوران نامزدی شیرین‌ترین دوران زندگی هر زوجی به شمار می‌رود البته به شرطی که بتوانند تعارضات آن را حل کنند. زوجین جوان باید در نظر داشته باشند که وجود هر مشاجره‌ ای به‌ منزله این نیست که شما نیمه گمشده فرد مقابل نیستید و یا مراجعه به یک مشاور خانواده می‌توانید مشکل را به‌ آسانی حل کنید.

منبع : اختلافات دوره نامزدی