انواع فوبیا و انواع ترس در زندگی

فوبیا چیست و انواع فوبیا شامل چه مواردی است؟ راه تشخیص ترس و هراس چیست؟

آیا شما به حدی از عنکبوت می ترسید که با دیدن یک اسباب بازی یا عروسک پلاستیکی با شکل و ظاهر عنکبوت نیز احساس انزجار کرده یا جیغ می کشید؟

فوبیا چیست ؟

روانشناسان به چنین ترس های بیش از حد شدید و پایدار که باعث اختلال در زندگی فرد می گردد، فوبیا می گویند.

تقریبا همه ی مردم نسبت به یک یا چند چیز ( مثلا ارتفاع، سوسک و…) احساس ترس و وحشت دارند،

اما تمایز اساسی بین این ترس ها با فوبیا در شدت، مدت (حداقل ۶ ماه)، و اختلالی است که در زندگی روزمره ایجاد می کند.

یکی دیگر از ویژگی های فوبیا غیرمنطقی بودن آن است.

همه ی ما ترس های شدید و مداومی نسبت به زمین لرزه یا قاتلان زنجیره ای داریم، که البته در مقابل خطری که ایجاد می کنند، کاملا منطقی است.

همچنین فرد مبتلا به فوبیا از غیر منطقی بودن ترس خود آگاه است و می داند خطر واقعی که از آن می ترسد تناسب چندانی با موقعیت فوبیک ندارد.

در عین حال با وجود آگاهی و اشرافی که فرد نسبت به غیرمنطقی بودن ترس خود دارد،

این شرایط از کنترل ارادی اش خارج بوده و همواره در حال فرار یا اجتناب از محرک ترس آور می باشد.

این افراد همچنین نسبت به موضوع فوبیک از یک اشتغال خاطر ذهنی نیز رنج می برند.

سایر نشانه های فوبیا می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • اضطراب شدید،
  • تپش قلب،
  • حالت تهوع،
  • تعریق
  • لرزش.

در ادامه به انواع فوبیا اشاره می شود.

انواع فوبیا

انواع فوبیا به تشریح و طبقه بندی آورده شده است.

فوبیا حیوانات

فوبیا حیوانات از رایج ترین نوع فوبیا می باشد که شامل:

۱_ فوبیای سوسک

ترس از سوسک یا آراکنوفوبیا به ترس شدید و مداوم از سوسک یا حتی تصور ذهنی آن گفته می شود.

جالب است بدانید که این نوع فوبیا ( فوبیا سوسک حمام) در کشورهای آسیایی از جمله ایران از شیوع بالاتری برخوردار است.

۲_ فوبیا گربه

آیلروفوبیا یا ترس از گربه به اضطراب شدید در مواجهه با گربه گفته می شود که با تنفر از گربه متفاوت بوده و فرد از نشانه های اضطرابی در مواجهه با گربه رنج می برد.

۳_ فوبیا سگ

سگ هراسی یا سینوفوبیا به ترس شدید، مداوم و غیر منطقی از سگ گفته می شود که از شیوع بالایی نیز در رده ی فوبیا حیوانات برخوردار هستند.

این نوع فوبیا معمولا به خاطر ترس والدین و یا خاطره بد از حیوانات و بخصوص سگ ایجاد می شود.

۴_ فوبیا از حشرات مانند ترس از عنکبوت

فوبیا عنکبوت یا آرکنوفوبیا یکی از شایع ترین فوبیا ها در کشورهای غربی است که فرد در مواجهه واقعی یا مجازی با یک عنکبوت دچار نشانه های اضطرابی ( افزایش ضربان قلب، گرگرفتگی، لرزش و…) می شود.

این ترس معمولا بخاطر شکل عنکبوت و عکس لعمل والدین و اطرافیان به این موضوع ایجاد می شود.

۵_ هراس از مار

اوفیدیوفوبیا ( افیوفوبیا )، یا مار هراسی نیز به ترس از مارها اشاره دارد که از بین ترس از خزندگان شایع ترین نوع فوبیا می باشد.

۶_ فوبیای موش

ترس از موش به ترسی افراطی، مداوم و غیر معقول از مواجهه با موش ( واقعی یا اسباب بازی آن) گفته می شود.

فوبیا خون، زخم، آمپول

” امید دانشجوی ۲۳ ساله ی رشته ی پزشکی که به دلیل فوبیا خون، زخم، آمپول قصد انصراف و تغییر رشته ی دانشگاهی خود را داشته و با اصرار والدین به روانشناس مراجعه نموده،

ترس خود را این گونه شرح می دهد:

به محض مواجه شدن با خون، یا تماشای صحنه ی تزریق آمپول یا واکسن به یک بیمار احساس می کردم که نزدیک است از حال بروم.

حتی هنگام تماشای فیلمی از جراحی سر کلاس و توضیحات استاد نیز متوجه احساس ضغف خود می شدم و سعی می کردم با چت کردن در فضای مجازی حواس خود را پرت کنم و از شدید شدن علائم بدنی یا غش کردن در جمع همکلاسی هایم جلوگیری کنم”

  • سرگیجه،
  • تهوع،
  • عرق کردن،
  • بی رنگ شدن چهره
  • در نهایت غش کردن

علائم اصلی فوبیا خون

علائم اصلی فوبیا خون، زخم و آمپول می باشد که فرد به محض مشاهده صحنه ای از زخم و تزریق خود یا دیگری دچار این علائم می شود.

آن چه که باعث تمایز اساسی این نوع فوبیا با سایر فوبیا ها شده نوع علائم آن به خصوص افت فشار خون می باشد که در سایر فوبیا ها برعکس این حالت یعنی افزایش فشار خون و ضربان قلب است.

به همین دلیل شیوه درمانی این فوبیا نیز با سایر فوبیا ها متفاوت بوده و درمانگر سعی می کند که به مراجع یاد دهد چگونه در مواجه با محرک و موقعیت های فوبیک مانع از کاهش فشار خود شود.

این کار معمولا با سفت کردن عضلات بازو، سینه و پاها و در واقع مبارزه با واکنش دستگاه خودمختار، انجام می شود.

فوبیا اجتماعی

فوبیا اجتماعی که به آن اختلال اضطراب اجتماعی نیز می گویند به این دلیل که در مواجهه با موقعیت های اجتماعی رخ می دهد،

مشکلات فراگیرتر و دردسرهای بیشتری برای فرد ایجاد می کند.

فوبیا اجتماعی به ترس شدید و پایدار ( حداقل ۶ ماه)، از موقعیت هایی گفته می شود که فرد در جمع دیگران قرار می گیرد یا باید به صحبت کردن یا انجام یک عمل مانند خوردن، رقصیدن و… مبادرت ورزد.

در چنین شرایطی فرد از اینکه ممکن است مورد ارزیابی منفی دیگران یا انتقاد گرفته و همچنین از این که ممکن است رفتار او در جمع خجالت آور یا نامناسب باشد به شدت می ترسد.

این فوبیا می تواند باعث احساس افسردگی، انزوا و حتی روی آوردن به مواد و اعتیاد فرد شود.

افراد مبتلا به فوبیا اجتماعی از نشخوار ذهنی دائمی نسبت به موقعیت های اجتماعی ابراز ناراحتی نموده و همواره سعی در اجتناب یا فرار از چنین موقعیت هایی دارند.

این فوبیا می تواند باعث اختلال در عملکرد روزانه یا عملکرد حرفه ای فرد ( مثلا دانشجویان، مجریان یا برگذار کننده ی کنسرت) شود.

از جمله نشانه های فوبیا اجتماعی می توان به:

  1. سرخ شدن چهره،
  2. لرزش صدا و بدن،
  3. افزایش فشار خون،
  4. تپش قلب،
  5. عرق کردن
  6. گرفتگی عضلات

فوبیاهای خاص

انواع دیگر فوبیا شامل:

در مورد فوبیا های خاص و دردسرساز بیشتر بدانید.

فوبیا دندان پزشکی

فوبیا یا هراس دندان پزشکی به ترس شدید و مداوم از دندان پزشکی گفته می شود که فرد از غیر منطقی بودن آن نیز مطلع است.

در این حالت فرد از افکار مزاحم و کابوس های شبانه نسبت به دندان پزشکی رنج برده و از مراجعه به دندان پزشک اجتناب می کند.

فوبیا ارتفاع

آکروفوبیا یا فوبیا ارتفاع که به آن بلندی هراسی نیز می گویند یکی از رایج ترین انواع فوبیا می باشد.

در این حالت فرد به شدت از ارتفاع وحشت داشته و ممکن است علایم:

  • سرگیجه،
  • لرزیدن،
  • تپش قلب
  • فریاد زدن

نشانه ها و درمان فوبیای ارتفاع چگونه است؟

ترس از مکان های باز

به این نوع فوبیا آگورافوبیا یا بازار هراسی نیز می گویند.

افراد مبتلا به فوبیا ترس از مکان های باز، از این می ترسند که در یک مکان غیرآشنا و نا امن دچار حمله ی اضطراب یا وحشت زدگی شده و نتوانند از دیگران کمک بگیرند.

ترس از مکان های بسته

که به آن کلاستروفوبیا نیز می گویند، فرد مبتلا به آن نسبت به هر فضای بسته ( آسانسور، دستگاه ام آرآی، تونل،حمام، سرویس بهداشتی، توالت، اتاق پرو…)، حساس بوده و احساس وحشت می کند.

این افراد معمولا فقط خانه را مکانی امن می دانند و هرچه از خانه فاصله شان بیشتر باشد احساس نا امنی و ترس شان نیز بیشتر می شود.

سایر فوبیا ها

  • ترس از دخول و رابطه جنسی
  • هیدروفوبیا یا ترس از آب،
  • پیروفوبیا یا ترس از آتش،
  • گزنوفوبیا یا ترس از غریبه ها،
  • میزوفوبیا یا ترس از آلودگی
  • میکروب ها

همین حالا می توانید از دست ترس های خود رها شوید و برای مشاوره و درمان فوبیا اقدام کنید.

منبع : انواع فوبیا و انواع ترس در زندگی

درمان لجبازی کودکان

درمان لجبازی کودکان چیست؟ واکنش نامطلوبی است که کودکان نسبت به محیط، شرایط و رفتار والدین از خود نشان می دهند. والدین پیش از تصمیم به بچه دار شدن باید رفتارها و مهارت های تربیت فرزند را بیاموزند تا از بروز ناهنجاری های رفتاری مانند لجبازی در کودکان پیشگیری شود. لجبازی جزو مراحل طبیعی رشد کودک است و استثنا بردار هم نیست.

برخی اوقات از والدین می‌شنویم که «این بچه نیم وجبی داره تو روی من می‌ایسته»

این ایستادگی در مقابل والدین  تا شش یا هفت سالگی ادامه دارد و کم کم به مرحله کمون یا نهفتگی وارد می‌شود. تقریبا همه کودکان به درجاتی متفاوت، منفی کاری را از خود بروز می‌دهند.در مورد لجبازی کودکان بیشتر بخوانید: روش های مقابله با لجبازی کودک و نوجوان

علت لجبازی کودکان

کودکان از بدو تولد معمولا لجباز نیستند، اما برخی از آن ها به دلایل مختلف (رفتار والدی)  به چنین رفتاری عادت می کنند. همچنین کودکان لجباز در همه موارد انعطاف ناپذیر نیستند.

درک علت دقیق لجبازی برای کمک به کودکان برای کاهش این رفتار کلیدی است بنابراین این قسمت از مقاله را از دست ندهید.

لجبازی در کودکان امری طبیعی است، اما این از مشکلات والدین کم نمی کند. کارهای ساده ای مانند خوابیدن، حمام کردن یا خوردن می تواند باعث دعوا و درگیری میان مادر و کودک شود.  علت لجبازی کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • نیاز شدیدی به تایید و شنیده شدن  توسط والدین خود دارد. بنابراین ممکن است توجه شما را جلب کنند.
  • می خواهد مستقل باشد.
  • عدم کنترل. یکی دیگر از دلایل رایج افزایش لجبازی در کودکان، احساس عدم کنترل است. هنگامی که کودکان احساس می کنند هیچ کنترلی بر زندگی خود ندارند، شروع به لجبازی می کنند.
  • ویژگی های رهبری دارد و می خواهد رئیس باشد.
  • دوست دارد که کارها را با سرعت خودش انجام دهند.
  • لجبازی در کودکان می تواند ژنتیکی یا اکتسابی از محیط باشد.
  • ترس از تغییر. تغییر برای کودکان ترسناک است، بنابراین آنها اغلب از لجبازی به عنوان اولین خط دفاعی خود استفاده می کنند. برخی از کودکان اگر به مکان جدیدی نقل مکان کنند یا به مدرسه جدیدی بروند، لجبازی بیش تری نشان می دهند.
  • حفظ هویت. برخی از کودکان برای حفظ هویت خود ارزش زیادی قائل هستند. بنابراین در چنین مواقعی تا حدی لجباز می‌شوند که حتی از دید دیگران فکر نمی‌کنند.
  • رهایی از درد. وقتی والدین سعی می کنند به هر طریق ممکن کودک را کنترل کنند، کودکان درد را احساس می کند و برای رهایی از این درد دست به لجبازی می زند.

ویژگی کودک لجباز

در اینجا برخی از ویژگی های کودک لجباز وجود دارد که باید به آن ها توجه کرد :

  • باهوش و خلاق هستند.
  • تمایل به زیر سوال بردن مسائل دارند.
  • آن‌ها می‌خواهند شنیده شوند و انتظار دارند که مورد تایید قرار بگیرند.
  •  مستقل هستند.
  • معتقد هستند که باید به نتیجه دلخواه خود برسند.
  • ممکن است کج خلقی و لجبازی مکرر داشته باشد.
  • همه چیز را با سرعت خود انجام خواهند داد.
  • باید به هدفی که دارد برسد حتی اگر قوانین را زیرپا بگذارد.

درمان لجبازی کودکان

معمولا لجبازی یا منفی کاری از دو سالگی شروع، در حدود سه تا چهار سالگی به اوج می‌رسد و در حدود شش سالگی کاهش پیدا می‌کند.
نکته مهم این است که بچه‌ها از دو تا سه سالگی می‌خواهند خود را ثابت کنند و به استقلال برسند و همین را والدین لجبازی می‌نامند.

والدین و مربیانی که این رفتار را به عنوان تلاش طبیعی و سالم برای پرورش استقلال می‌دانند، می‌توانند به کودکان یاد دهند که به خودشان نظم بدهند و افزایش رفتار خود انضباطی را در کودکان پرورش دهند.

به‌گونه‌ای که کودکان در پیدایش احساس کفایت و شایستگی خود سهیم شوند و از تضاد‌ها و کشمکش‌ها پرهیز ‌کنند. بنابراین در این دوره واکنش های سخت و حساسیت های بی مورد از خود نشان ندهید. ما باید نظم را همراه با عشق و محبت به بچه‌ها آموزش بدهیم تا آن را بپذیرند.

برخی از پیشنهادی به منظور درمان لجبازی کودکان به شرح زیر است:

۱. نرمش و انعطاف داشته باشید.

این مرحله از رشد کودک را به خوبی بشناسید و جزو نیازهای رفتاری او بدانید، انتظارات بیش از حد از باعث می شود که کودک احساس سرخوردگی پیدا کند.

۲. قانون ایجاد کنید.

والدین در این مرحله باید نقش فانوس دریایی را داشته و راهنمای فرزندان باشند ولی در عین حال محدودیت و قوانین خاصی برای خانواده خود قائل باشند.
تکیه‌گاه امنی برای کودک باشند و از دور آن ها را هدایت کنید اما محدوده فعالیت کودک را از او نگیرند و از دور مراقب او باشند.
به آن‌ها اجازه دهند محیط اطراف را کشف کنند و مانع خلاقیت آن‌ها نباشند.

۳. خانه را برای فرزندان امن جالب و دوستانه درست کنید.

فضای خانه باید به‌گونه‌ای باشد که مجبور نباشید مرتب به او تذکر بدهید، البته قوانین و خط قرمزهای خود را رعایت کنید ولی جو خاواده را خشک نکنید.

۴. از تنبیه پرهیز کنید.

تنبیه کلامی چشم غره، تحقیر کردن، تهدید کردن یا کتک زدن و امثال این‌هاست که همگی نتیجه معکوس می‌دهد.
اثرات سو این‌گونه رفتار به قدری در کودکان شدید است که ممکن است آثارش تا بزرگسالی هم مشاهده شود.

۵.به کودکان حق انتخاب بدهید.

وقتی کودکان یاد بگیرند که حق رای داشته باشند در زمان نوجوانی از بسیاری از مسائل و مشکلات پیشگیری خواهند کرد و می توانند به تنهایی در جامعه تصمیم درست را بگیرند.

۶. قاطعیت داشته باشید.

در اعمال قوانین و مرزهایی که برای کودکان خطرناک است استوار باشید.

۷. تمرکز را در بچه‌ها تقویت کنید.

مثلا وقتی کودک کارتون می‌بیند او را دائم صدا نکنید یا وقتی نقاشی می‌کشد ریخت و پاش مداد رنگی‌هایش را به طور مرتب به او متذکر نشوید.

۸. مهارت حل مسئله

به کودکان فرصت دهید از دو تا هفت سالگی که سن شکوفایی خلاقیت آنان است راهی را برای انجام کارشان پیدا کنند و عجولانه با آن‌ها برخورد نکنید.

۹. به بچه‌ها پیشنهاد کنید و دستور ندهید.

خواسته‌های خود را به جای دستور و تحقیر و تنبیه با لبخند زدن و پرسش همراه کنید. با این کار کودکان یاد می‌گیرند به آن‌ها احترام گذاشته شود و از این رابطه لذت ببرند.

۱۰.پیشنهاد لذت بخش بدهید.

مثلا در پایان بازی یا هنگام ترک پارک به آن‌ها پیشنهاد کنید که برای خانه با هم به خرید می‌روید.

۱۱. یادآوری کنید.

یکی از مشکلات والدین در تربیت این است که فکر می‌کنند با یکی دو بار تذکر دادن کودک یاد می‌گیرد. این در حالی است که باید مدام به کودک نکات تربیتی را یادآوری کنید.

۱۲. صبر داشته باشید.

نکته مهم این است که در سن لجبازی کودکان باید برای مقابله با لجبازی کودک وقتی دستور می‌دهید حداقل ده دقیقه صبر داشته باشید تا کودک عمل کند.

۱۳. تغییر را در خود ایجاد کنید.

برای هر موضوع بی اهمیتی روی رفتار دلخواه تان اصرار نکنید. اگر واقعاً رفتاری از کودک سر می زند که دخالت نکردن شما برای او یا دیگران خطرناک است آنگاه وارد عمل شوید در اصطلاح خودتان را بیهوده هزینه نکنید. مثلاً اگر می خواهد بازی کند به زور او را مجبور نکنید که با شما عصرانه بخورد.

۱۴. عدم تقابل 

زمانی که کودک لجباز و عصبی می شود شما نیز متقابلاً رفتار کودکانه نداشته باشید و بر خواسته خود اصرار نورزید بلکه با بی توجهی از او دور شوید و خود را به کار دیگری مشغول سازید تا او دریابد که در هر زمانی که بخواهد از این طریق به خواسته اش برسد توجه شما را از دست می دهد.

البته دقت کنید که از هر نوع خشونتی پرهیز کنید. به این معنا که والدین باید در مقابل رفتارهای منفی بی خطر کودک هیچ واکنش کلامی، دیداری و شنیداری انجام ندهند انگار که چیزی را ندیده اند.

۱۵.چند انتخاب ارائه دهید

چند گزینه برای انتخاب ارائه داده و به کودک خود اجازه دهید تا از بین آن ها تصمیم بگیرد. این کار به کودک اجازه می دهد که استقلال خود را رشد دهد و به والدین نیز اجازه می دهد تا به هدف خود برسند.

۱۶. ارتباط برقرار کنید

چند دقیقه در کنار کودک خود بنشینید و به بازی ای که او می کند یا برنامه تلویزیونی که تماشا می کند علاقه نشان دهید. چند سوال خوب بپرسید یا چیزی حمایت کننده بگویید مثلا به او بگویید که بازی جذابی است یا فیلم در مورد چه چیزی می باشد.

۱۷. بازی “بله” را انجام دهید

این استراتژی هوشمندانه را امتحان کنید. از فرزندتان سؤالاتی بپرسید که او را وادار می کند حداقل سه بار متوالی پاسخ “بله” بدهد، سه بله پشت سر هم به شکستن مقاومت کودک شما کمک می کند و او همچنین احساس می کند شنیده و درک شده است و شما هم به هدفی که دارید می رسید.

۱۸. جملات مثبت

از کلمات تشویق‌کننده و حمایت‌کننده برای کمک به بچه‌های لجباز استفاده کنید. به جای اینکه بگویید «تا زمانی که اسباب‌بازی‌های شما کنار گذاشته نشود، نمی‌توانیم به پارک برویم!ولی به هیچ عنوان او را تهدید نکنید یا از جملات منفی استفاده نکنید این کار باعث می شود که کودک شما لجباز تر شود و مقاومت بیش تری در برابر خواسته شما نشان دهد.

منبع : درمان لجبازی کودکان

کلیدی ترین نکات انتخاب همسر از نظر روانشناسی

انتخاب همسر یکی از سخت ترین تصمیم های زندگی است. ممکن است شما هم از جمله افرادی باشید که درباره ی انتخاب شریک زندگی تان سردرگمی هایی دارید و یا نمی دانید مهم ترین معیارهای لازم برای بررسی چه چیزهایی هستند.

به همین دلیل در این مطلب قصد داریم تا شما را با مهم ترین نکات انتخاب یک همسر ایده آل بیشتر آشنا کنیم.

پیش از انتخاب همسر آیا خودتان را می شناسید؟

به عنوان فردی که خواننده ی این مطلب هستید، قبل از هر چیز نیازمند یافتن پاسخ این سوال هستید.

آیا خودتان، ویژگی های مثبت  منفی و نقاط ضعف  وقوت شخصیت تان را می شناسید؟

آیا می دانید مهم ترین ارزش های تان در زندگی چه چیزهایی هستند؟

آیا دیدگاه تان در مورد اعتقادات، پوشش، مسایل مالی و مدیریت زندگی را به درستی مشخص کرده اید؟

در صورتی که شناخت تان نسبت به خودتان کامل باشد، می توانید فردی را انتخاب کنید که بر اساس اصول زندگی شما، مکمل تان است.

در غیر این صورت، ممکن است به رابطه ای وارد شوید که در آن هر لحظه به سویی کشیده می شوید و بی سرانجام است.

برای رسیدن به خودشناسی بیشتر، بهتر است تلاش کنید تا پاسخ سوالات فوق را بیابید، با یک مشاور متخصص در ارتباط باشید و از کتاب های خودشناسی بهره ببرید.

لیستی از ویژگی های همسر مورد علاقه تان تهیه نکنید!!

بله درست متوجه شدید. تهیه کردن لیستی از ویژگی های همسر مورد علاقه تان بیش از اندازه مصنوعی و غیر علمی به نظر می رسد.

واقعیت آن است که ما معمولا جذب افرادی می شویم که با بسیاری از معیارهای مان هماهنگ نیستند. اما رابطه مان را با آن ها حفظ می کنیم.

این نکته نشان دهنده ی آن است که انتخاب ها غالبا بر اساس ذهن ناخودآگاه شکل می گیرد و نه معیارهای نوشته شده بر روی کاغذ.

انتخاب همسر ایده آل و مناسب

بهترین کار می تواند این باشد که بجای نوشتن ویژگی های همسر ایده آل، جواب سوالات زیر را بنویسید و بر روی آن ها کار کنید:

  1. من چگونه فردی هستم؟
  2. مهم ترین نقطه ی ضعف من چیست؟
  3. آیا در کنترل خشم خوب عمل می کنم؟
  4. آیا از سلامت روانی کامل برخوردارم و یا افسردگی، اضطراب و.. آزارم می دهد؟
  5. آیا تاکنون پس اندازی داشته ام و می توانم زندگیام را به خوبی مدیریت کنم؟
  6. آیا می توانم عواطف مثبت و منفی مثل غم، شادی، خشم و.. را در خود و اطرافیانم مدیریت کنم؟
  7. مهم ترین دلیل فکر کردن به ازدواج چیست؟
  8. چگونه همسری وفادار داشته باشم؟

مرکز مشاوره ازدواج مشاورانه

آیا مشاوره ی پیش از ازدواج در انتخاب همسر ضروری است؟

حتی اگر خودتان را به خوبی بشناسید و بدانید در زندگی به دنبال چه چیزهایی هستید، شناخت تان نسبت به طرف مقابلتان، شناختی ناکافی و ناقص است.

علاوه بر این، ممکن است بخشی از شناخت تان تحت تاثیر عواطف و احساسات تان قرار بگیرد و به اندازه ی کافی، درست نباشد.

باتوجه به اینکه شما زمان زیادی ندارید ونمی توانید سال های سال به بررسی طرف  مقابلتان بپردازید، بهترین کار این است که از یک متخصص کمک بگیرید.

متخصص  مشاوره پیش از ازدواج به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید ضمن شناخت بیشتر خودتان، طرف مقابل تان را نیز دقیق تر بررسی کنید و تصمیمی مناسب ومعقول اتخاذ کنید.

مرکز مشاوره ازدواج مشاورانه

چه کسانی برای ازدواج با شما خطرناک هستند؟؟

اگرچه ممکن است افراد زیادی برای ازدواج با شما مناسب باشند، اما ازدواج با چند دسته از افراد شما را در مسیر خطرناک و بی بازگشتی قرار می دهد. این افراد عبارتند از:

  1. کسانی که از نظر روانی سالم نیستند.

عدم سلامت روانی همیشه به معنای آن نیست که فرد در شرایط بحرانی و عجیب و غریبی به سر ببرد.

در صورتی که در طرف مقابل تان نشانه هایی از:

  • بدبینی،
  • رفتارهای عجیب و غریب،
  • اضطراب و
  • یا افسردگی می بیند،

بهتر است مراقب باشید.

حتی اگر چنین فردی برای شما کاملا مناسب باشد، لازم است تا در ابتدا نسبت به حل مشکلش اقدام کند و سپس به ازدواج فکر کنید در غیر این صورت، ازدواج تان هرگز به رفع مشکلات روحی طرفین، کمکی نخواهد کرد.

این افراد در انتخاب همسر مناسب با مشکل روبرو خواهند بود.

  1. افراد تنوع طلب

اگر طرف مقابل تان در حین آشنایی با شما، روابط دیگری را دنبال می کند و دارای نوعی تنوع طلبی است، بهتر است رابطه تان را قطع کنید.

افراد تنوع طلب، عموما تمایلی به پایان دادن روابط رنگارنگ خود ندارند و بودن با آن ها می تواند شما را دچار آسیب کند.

بر اساس پژوهش ها،تنوع طلبی می تواند منجر به ایجاد تغییراتی در ساختار مغز شود که بازگشت به روابط سالم را دچار مشکل می کند.

بهتر است با خودتان روراست باشید وبه امید تغییر این افراد، ازدواج نکنید.

کارهایی که باعث خیانت همسر می شود و نباید انجام داد

  1. کسانی که به شما و اطرافیان تان بی احترامی می کنند.

بی احترامی طیف وسیعی از رفتارها را در بر می گیرد.

به عنوان مثال لازم نیست فردی شما را مورد خشونت کلامی یا غیر کلامی قرار دهد تا بی احترامی محسوب شود بلکه بی توجهی یا بی احترامی به سبک زندگی تان، خانواده و نزدیکان تان نیز حامل پیام هایی در مورد میزان احترام آن فرد نسبت به شماست.

نشانه ها را جدی بگیرید و احساسات خود را در میان بگذارید.

  1. کسانی که در کنترل خشم مشکل دارند.

خشم، قوی ترین و جدی ترین هیجانی است که می تواند اساس رابطه تان را تحت تاثیر قرار دهد.

اگرچه هیجان خشم به خودی خود، بد نیست اما رفتارهای توام با پرخاشگری، نوعی واکنش نامناسب است که به سختی تغییر می کند.

از آنجا که رابطه زناشویی، عاطفی ترین و نزدیک ترین نوع رابطه است، مدیریت هیجانات منفی نیز در ان از اهمیت زیادی برخوردار است.

بنابراین در صورتی که طرف مقابل تان سوابق زیادی از رفتارهای پرخاشگرانه دارد بهتر است وضعیت را با یک مشاور مطرح کنید و نسبت به اقدام تان برای ازدواج، بررسی های بیشتری را به عمل آورید.

بهترین حالت آن است که پس از یادگیری مهارت کنترل خشم، بررسی های بعدی برای ازدواج را پیش ببرید.

  1. کسانی که برای فرار از تنهایی و یا فشارهای خانوادگی اقدام به ازدواج می کنند.

شروع زندگی مشترک موفق بیش از هر چیز، نیازمند بلوغ عاطفی، عقلی و شناختی کافی است.

این افراد برای فرار از تنهایی در انتخاب همسر مناسب دچار مشکل هستند.

در صورتی که در صحبت های طرف مقابل تان رگه هایی از ترس از تنهایی، فشارهای خانوادگی و نمونه هایی از این قبیل را می بینید، این ازدواج می تواند بر بنایی سست استوار شود.

در چنین حالتی ممکن است طرفین از یکدیگر به عنوان سپری در برابر احساس تنهایی استفاده کنند و این استفاده ی ابزاری در دراز مدت می تواند کارکرد خود را از دست داده و سیستم خانواده را دچار مشکل کند.

در صورتی که در حال حاضر، در یک ارتباط عاطفی قرار دارید و تصمیم گیری در خصوص وضعیت طرف مقابل برای تان دشوار شده است، می توانید از یک مشاور متخصص درخواست کمک کنید و تصمیمی بالغانه بگیرید.

منبع : کلیدی ترین نکات انتخاب همسر از نظر روانشناسی

خصوصیات کودک ۹ ساله که آینده او را رقم می زند!

خصوصیات کودک ۹ ساله، پرخاشگری در کودکان ۹ ساله، علت لجبازی دختر ۹ساله، لجبازی کودک ۹ ساله و روانشناسی دختر ۹ ساله در این مقاله آورده شده است.

کودکان معمولاً در یک توالی طبیعی و قابل پیش بینی از یک نقطه عطف رشد به مرحله بعدی پیشرفت می کنند. اما هر کودک با سرعت خودش رشد می کند و مهارت کسب می کند. برخی از کودکان ممکن است در یک زمینه مانند زبان پیشرفت کنند، اما در زمینه دیگری مانند رشد حسی و حرکتی عقب باشند.

  •  

خصوصیات کودک ۹ ساله

کودکان هشت تا ده ساله هنوز در سنی هستند که روانشناس معروف اریک اریکسون آن را دوره سخت کوشی در مقابل حقارت می نامد.

تا پایان دوره راهنمایی، یاد می گیرند که چگونه با همسالان خود ارتباط برقرار کنند، با قوانین اجتماعی سازگار شوند و از بازی آزاد به تعاملات و انتظارات ساختارمندتر تبدیل شوند.

به عنوان مثال، کودک شما ممکن است بازی های مفصلی را توصیف کند که در آن می تواند در زمان سفر کند، آینده را ببیند یا موجودات جادویی را اهلی کند.

کودک ۹ ساله در دوره ای از رشد قرار گرفته است که درواقع دروازه ورود به نوجوانی است. به عبارتی دیگر فرزند ۹ ساله شما همچنان کودک محسوب می شود؛ ولی مستقل تر می شوند و به اندازه ی کافی به بلوغ می رسند که بتوانند بسیاری از مسئولیت ها را بپذیرند.

لجبازی کودک ۹ ساله

والدین کودک ۹ ساله معمولا از لجبازی کودک خود شاکی هستند این عبارتی است که یکی از  مراجعان در شکایت از لجبازی کودک ۹ ساله خود بیان کرده بود.

“من یک دختر ۹ ساله دارم که بسیار لجباز است، او می خواهد هر کاری که می خواهد انجام دهد. برای مثال، او نمی‌خواهد زیرپیراهن بپوشد، غذا نمی خورد و در برابر تمام خواسته های من مقاومت می کند.”

در این شرایط باید درک کنید که لجبازی کودک شما ممکن است راهی برای اعمال احساس استقلال و قدرت او باشد، این کار ممکن است برای شما مشکلات زیادی را به همراه داشته باشد اما مرحله ای ضروری برای کودک است.

در این سن، فرزند شما متوجه شده است که دیگران چگونه واکنش نشان می دهند و اکنون رفتارهایی را از خود نشان می دهد که بر دیگران تاثیر می گذارد.

وقتی بچه‌ها از انجام کاری امتناع می‌کنند و ما برای جلوگیری از جنگ تسلیم می‌شویم، به آن ها نشان می دهیم که می توانند با امتناع خود موفق شوند.

ممکن است در ابتدا دشوار باشد زیرا او عادت دارد به آنچه می خواهد برسد. می توانید با دادن گزینه به آن ها شروع کنید برای آن ها دو گزینه بگذارید و اجازه دهید که استقلال آن ها نیز رشد کند.

علت لجبازی دختر ۹ساله

کودکان ویژگی لجبازی را به عنوان بخشی از شخصیت خود برای دستیابی به اهداف خود به کار می برد. این به این دلیل است که گاهی کودکان فکر می کنند که فقط با لجبازی می توانند به آنچه می خواستند دست یابند.

یکی از مؤلفه های رشد اجتماعی و عاطفی در کودکان ۸ تا ۱۰ ساله تمایل آن ها به افزایش استقلال از والدین و افزایش تمایل آنها برای دیده شدن به عنوان باهوش و آگاه است.

از آنجایی که کودکان در این سن برای یافتن ابزاری برای بیان خود تلاش می کنند، گاهی اوقات نافرمانی به نظر می رسند. در این هنگام والدین باید درک کافی را از استقلال کودک داشته باشند و اجازه دهند که کودکان نیز استقلال خود را رشد دهند البته این بدین معنی نمی باشد که والدین باید خط قرمز های خود را زیر پا بگذارد.

رفتار 

کودک می خواهد که کارها را به روش خودش برنامه ریزی کند.

در سن ۹ سالگی، بسیاری از کودکان به طور رو به رشدی دایره ی ارتباطات اجتماعی شان را گسترش می دهند تا با افراد دیگری بجز پدر و مادر ارتباط داشته باشند. در این زمان، کودک ۹ ساله همچنان به احساس امنیتی که از جانب والدین می باشد نیازمند است و به لحاظ الگو بسیار تحت تاثیر والدین می باشند.

رشد فیزیکی 

کودک ۹ ساله در مرز ورود به دوره ی نوجوانی قرار گرفته است این روندی است که در طول آن تغییرات رشد فیزیکی، عاطفی و دیگر تغییرات را داشته باشند.

فرزند شما در این سن  با سرعت خودش رشد می کند بنابراین رشد سالم برای هر کودک متفاوت می باشد.  اما می توان گفت که اکثر کودکان در سن ۹ سالگی ویژگی های زیر را دارند.

  • حدود ۶ سانتی متر رشد کرده و در یک سال حدود ۳ کیلوگرم (۷ پوند) اضافه می کند.
  • رشد مرتبط با جنسیت تغییر می کند. دختران قد بلندتر شده و وزن بیشتری نسبت به پسران اضافه می کنند.
  • هر سال حدود چهار دندان شیری را از دست می دهد و این دندان ها با دندان های دائمی جایگزین می شوند.

رشد عاطفی 

در سن ۹ سالگی بسیاری از کودکان به لحاظ عاطفی به بلوغ رسیده اند، و بیشتر قادرند که با درگیری ها و یاس های عاطفی کنار بیایند. کودک ۹ ساله مستقل تر می باشد و به لحاظ عاطفی آمادگی بیشتری برای ورود به اجتماع دارد (کارهایی مانند شب ماندن در خانه ی دوستش).

آن ها اشتیاق زیادی برای عضویت در گروه و وفق دادن خودشان در گروه دارند و بیشتر استعداد تاثیر پذیری از سوی همسالان و فشار همسالان را دارا می باشند. ممکن است که آن ها بد خلق تر به نظر برسند و احساس استرس و فشار بیشتری داشته باشند و بیشتر نیاز به عشق و حمایت والدینشان دارند.

رشد شناختی

کودک ۹ ساله به طور باور نکردنی در رابطه با دنیای اطرافش کنجکاو می باشد، و ممکن است بخواهد که در رابطه با موضوعاتی که به آن ها علاقه مند است تحقیق کند. کودک ۹ ساله مدت زمان توجه طولانی تری دارند و تمایل دارند که زمان طولانی را صرف فعالیت ها و موضوعاتی کنند که در رابطه با آن ها هیجان زده و علاقه مند هستند.

آن ها قادرند که تفکر منتقدانه داشته باشند، و ممکن است که دوست داشته باشند که عقایدشان را با دیگران به اشتراک بگذارند، به همین دلیل مطالب پیچیده ی بیشتری را می خوانند و می نویسند، علاوه بر این می توانند یاد بگیرند که بر روی چند مسئله ی ریاضی و هندسه کار کنند و اطلاعات سازماندهی شده در ریاضیات را درک می کند.

رشد اجتماعی 

دایره ی ارتباط اجتماعی کودک ۹ ساله نسبت به قبل گسترده تر شده است. در ۹ سالگی توجه کردن به دوستان برای کودک بسیار اهمیت دارد و حتی ممکن است که الگوهایی بزرگسال به غیر از والدینشان داشته باشند.

الگوهایی مانند معلمان و مربیان. فشار همسالان در این سن مسئله ای برای کودک است و بسیاری از کودکان در این سن احساسی بسیار قوی در رابطه با عدالت و درست و غلط دارند. همچنین ممکن است کودکان در این سن آگاهی اجتماعی بیشتری داشته باشند و علاقه مند باشند که به دیگران کمک کنند و دنیا را تبدیل به جای بهتری برای زندگی کنند.

توسعه زبان

در ۹ سالگی ما شاهد توسعه زبان زیادی هستیم که شامل موارد زیر می باشد:

  • از کتاب خواندن لذت می برد و می تواند به طور مداوم کتاب بخواند.
  • اغلب با هدف یادگیری در مورد چیزی که مورد علاقه است مطالعه می کند.
  • الگوهای گفتاری آن ها در حد بزرگسالان پیش رفته می باشد.

پرخاشگری در کودکان ۹ ساله

خشم زیاد در کودکان معمولاً نشانه ناامیدی یا پریشانی زیاد می باشد که راهی برای نشان دادن آن ندارند. در این شرایط مهم ترین نکته این است که منبع این ناامیدی را شناسایی کنید. دلایل زمینه‌ای زیادی برای این ناامیدی وجود دارد، از جمله این دلایل می توان به اوتیسم، ADHD، اضطراب، اختلالات یادگیری، طلاق والدین، مشکلات خانواده یا تجاوز اشاره کرد.

برای برخورد با پرخاشگری در کودکان ۹ ساله می توانید از روش های زیر کمک بگیرید:

  • بر خود مسلط باشید و آرامش خود را از دست ندهید.
  • از تسلیم شدن در برابر خشم آن ها خودداری کنید.
  • به رفتار های خوب آن ها پاداش دهید.
  • به کودکان بیاموزید که احساسات را شناسایی، نامگذاری و تنظیم کنند.

خصوصیات اخلاقی پسر نه ساله

در سن ۹ سالگی پسرها شروع به درک دوست داشتن می کنند. آن ها همچنین نشان می دهند که درست و غلط را شناخته و قوانین را درک می کنند و احتمالاً شروع به بیان و توضیح احساسات و عواطف خود خواهند کرد.

علاوه بر این رشد حسی و حرکتی خوبی داشته و می توانند فعالیت های زیر را انجام دهند:

  • از بازی های فعال مانند دوچرخه سواری، شنا و بازی های دویدنی لذت می برند.
  • به ورزش های گروهی علاقه بیش تری دارند.
  • می توانند بدون هیچ کمکی آماده شوند.
  • از ابزارهای ساده مانند چکش به تنهایی یا زیر نظر والدین می تواند استفاده کند.
  • دوست دارد نقاشی بکشد، طراحی کند یا فعالیت هایی که نیازمند ظرافت هستند را انجام دهد.
برنامه ریزی برای کودک ۹ ساله

یک روال و سبک مناسب برای کودک ۹ ساله می تواند شامل مراحل زیر باشد:

  • خواب منظم برای بهبود عملکرد در مدرسه.
  • انگیزه بیشتر در حین انجام وظایف روزانه
  • از او بپرسید: “دوست داری صبح چه کار کنیم؟”
  • به فرزندتان این فرصت را بدهید که مسئولیت وظایف خود را بپذیرد، حتی زمانی که می دانید می توانید آن را سریعتر و بهتر انجام دهید.
  • گام های کوچک را در طول مسیر تشخیص دهید و منتظر دستاوردهای بزرگ نباشید.

منبع : خصوصیات کودک ۹ ساله که آینده او را رقم می زند!

ال اس دی

قرص ال اس دی (LSD) چه قرصی می باشد و در چه مواقع از آن استفاده می شود؟ قرص ال اس دی یک ماده توهم زا می باشد و در دسته داروهای توهم زا قرار دارد، اغلب جوانان برای این که هیجان را بیشتر تجربه کنند از این قرص استفاده می کنند.

این قرص باعث می شود فرد دچار توهم شده و مرز بین خیال و واقعیت را از بین می برد، به همین دلیل مصرف کننده نمی تواند مرز میان خیال و واقعیت را تشخیص دهد.

این قرص عوارض بسیاری دارد و زمانی که والدین متوجه می شوند فرزندشان این قرص را استفاده می کند دچار اضطراب و استرس شده و ممکن است اقدامات عجولانه ای انجام دهند که عوارض بدی را به همراه دارد.

در این شرایط والدین باید آگاهی کامل در این خصوص را داشته باشند تا بتوانند به کمک مشاور بهترین روش رو به رو شدن با فرد مصرف کننده را پیدا کنند و فرزندشان ترک اعتیاد راحت تری داشته باشد.

قرص ال اس دی

ال اس دی  از ترکیب نوعی قارچ و ماده دی اتیل آمید تشکیل می شود و ماده توهم زای نیمه صنعتی می باشد که برخی از افراد به آن اعتیاد پیدا می کنند. این ماده باعث فعال شدن گیرنده های سروتیونین می شود، این گیرنده ها در درک و تفسیر واقعیت نقش بسیار مهمی دارند.

هم چنین مغز به طور طبیعی باعث فیلتر شدن محرک های اضافی و نامربوط می شود، تا فرد به درک صحیح تری از واقعیت های اطرافش برسد.

در صورتی که این گیرنده ها بیش از حد فعال شوند باعث به وجود آمدن و پردازش محرک های نامربوطی در مغزش می شوند که درک واقعیت را برای فرد سخت می کند.

زمانی که فرد LSD را مصرف می کند خیال می کند چیزی را انجام داده است در حالی که این احساس در مغزش به وجود می آید و گاهی حواس او با مشکلات و تداخلاتی رو به رو می شود. به عنوان مثال او از دیدن صداها و یا شنیدن رنگ های غیر واقعی حرف می زند.

ماده LSD به صورت خوراکی و در شکل های متنوع، کپسول، قرص، آدامس و قطره مورد استفاده قرار می گیرد ،این ماده توهم زا بعد از مصرف حدود ۶۰ دقیقه اثراتش را نشان می دهد.

نوروفارماکولوژی قرص ال اس دی

همانطور که بیان شد ال اس دی یک نوع ماده توهم زا می باشد که به طور مستقیم بر روی گیرنده های سروتونرژیک اثر می گذارد.

این ماده با جلوگیری از بازجذب دوپامین و راه اندازی هورمون های دوپامین و نورآدرنالین باعث فعال سازی مسیر پاداش می شود و زمانی که این ناقل ها افزایش می یابد، فرد دچار توهم می شود و هم چنین ال اس دی فعالیت سیستم پاراسمپاتیک و تحریک سمپاتیک را کم می کند.

اثرات بالینی قرص ال اس دی

روش های مصرف ماده ال اس دی متنوع می باشد این ماده اگر به صورت تزریقی مورد استفاده قرار گیرد، فوری واکنش نشان می دهد و اگر به شکل خوراکی باشد، اثرات آن یک ساعت بعد نشان داده خواهد شود.

اثرات این ماده حدود ۸ تا ۱۲ ساعت در بدن باقی می ماند و میزان اثر گذاری آن به مقدار مصرف بسته است.

زمانی که فرد این ماده را استفاده می کند ممکن است تلقین پذیری و تاثیر پذیری او افزایش یابد، هم چنین درک تجربه های لذت بخشی مانند توهمات بینایی و تجارب ناخوشایند مانند افسردگی و از دست دادن حس زمان و مکان از تاثیرات بالینی این ماده توهم زا می باشد.

نشانه های مصرف قرص ال اس دی

ال اس دی تاثیرات زیادی دارد و بر روی حواس پنجگانه، احساسات و تفکرات اثراتی را به جای می گذارد، برخی از این اثرات شامل موارد زیر می باشد:

  • بینایی فرد تحت تاثیر قرار می گیرد و به شکل دیدن رنگ های تند، دید تار، هاله نور و تغییر در شکل و رنگ اجسام نشان داده می شود.
  • فرد مصرف کننده احساس هایی مانند فشار بر بدن، لرزش و سبکی در سر را تجربه می کند.
  • مصرف کننده احساس سرخوشی، خوشبختی و آرامش و زندگی در رویا دارد و به طور همزمان اضطراب و گیجی را تجربه می کند و تغییرات بسیار سریعی در خلق او صورت می گیرد.
  • درک کردن زمان ممکن است برای فرد سخت باشد و گذر زمان به صورت تند و کند برای او اتفاق بیفتد.
  • فرد دچار حس برتری می شود و افکاری که غیرمعمول هستند از ذهن و فکر او عبور می کنند.

مرکز مشاوره مشاورانه

عوارض مصرف ال اس دی

عوارض LSD متنوع می باشد و برخی از آن ها مدتی بعد از مصرف از بین می رود و برخی از آن ها اثرات بلندمدتی دارند که اثرات آن به صورت طولانی و تا پایان عمر در فرد باقی می ماند.

عوارض کوتاه مدت

خطرات ال اس دی را نمی توان پیش بینی کرد زیرا بدن هر شخصی نسبت به این ماده واکنش های متفاوتی از خود نشان می دهد. مواردی مانند ذهنیت، توقعات، افکار، محیط، استرس و روحیه فرد در زمان مصرف ال اس دی بر روی آن اثر می گذارد و باعث می شود اثرات متفاوتی از خود نشان دهد.

مصرف ال اس دی احساس های متفاوتی را در فرد به وجود می آورد که برخی از آن ها عبارت اند از:

  • احساس بهزیستی و ارتقاء بینش نسبت به خلاقیت و حل مسئله
  • به علت قابل پیش بینی نبودن اثرات، ممکن است مصرف ال اس دی به یک کابوس تبدیل شود.
  • احتمال دارد فرد احساس ترس شدید، پارانویا و گسست از خویشتن را تجربه کند.
  • گاهی فرد احساس مرگ می کند و یا این که در جهنم زندگی می کند.

هم چنین داروی ال اس دی بر روی جسم اثر می گذارد که برخی از تاثیرات آن شامل موارد زیر می شود:

  • گشادی مردمک، افزایش تعریق، بالا رفتن ضربان قلب، افزایش فشار خون و دمای بدن
  • کاهش اشتها، خشکی دهان، سرگیجه و بی خوابی
  • لرزش و احساس ضعف و بی حسی

عوارض بلند مدت

ماده LSD اگر به صورت زیاد مورد استفاده قرار گیرد در بدن تحمل ایجاد می کند و در دفعات بعدی به دوز بیشتری نیاز دارد تا فرد بتواند لذت قبلی را تجربه کند.

این حالت در ماده ال اس دی بسیار شدید است به طوری که اگر سه روز متوالی از یک دوز مشابه استفاده شود روز سوم هیچ تاثیری نشان نمی دهد و در این شرایط فرد مجبور است میزان دوز را افزایش دهد تا بتواند اثرات قبلی را تجربه کند.

فرد از نظر جسمی به ال اس دی وابسته نمی شود بلکه این ماده اعتیاد روانی بسیار زیادی دارد و با عوارض و آسیب هایی همراه می باشد. به عنوان مثال فردی که ال اس دی استفاده می کند ممکن است در بلند مدت به بیماری اسکیزوفرنی بسیار شدیدی مبتلا شود.

هم چنین از عوارض بلند مدت آن می توان به فلش بک اشاره نمود. فلش بک به معنای ادراک ( نه یادآوری) مجدد توهمات زمان مصرف و ایجاد شدن اختلالاتی در جهت یابی می باشد. فرد ممکن است با یک بار استفاده از ماده ال اس دی گرفتار این حالت ناخوشایند شود.

احتمال دارد این دارو باعث اعتیاد در فرد شود و فرد تمایل داشته باشد مواد جدیدی را امتحان نماید.

درمان و ترک ال اس دی

ترک ماده ال اس دی به عواملی مانند دوز مصرفی، مدت زمان مصرف، شخصیت و محیط بیمار بستگی دارد.

برای ترک بهتر است از مشاور فردی و روان درمانی استفاده کرد تا فرد ترک موفقیت آمیزی داشته باشد زیرا این ماده وابستگی و اعتیاد جسمی ندارد اما عوارض و اعتیاد روانی آن بسیار شدید است و باعث می شود فرد دچار اختلالات روان شناختی شود.

برای ترک از روش های روان درمانی های گوناگونی استفاده می شود که برخی از آن ها عبارت اند از:

  • درمان های شناختی – رفتاری
  • درمان های انگیزشی
  • گروه درمانی
  • خانواده درمانی

در همه روش ها ریشه اعتیاد به طور جدی مورد بررسی قرار می گیرد و آسیب هایی روانی که ممکن است فرد با آن رو به رو شود مورد ارزیابی قرار می گیرد و بر اساس این آسیب ها برنامه درمانی متناسب با مشکل در نظر گرفته می شود.

درمان فقط مربوط به ترک ماده نمی باشد و برای دوران بعد از ترک هم باید راهکارهایی در نظر گرفت. توجه به وسوسه ها و پیشگیری از مصرف مجدد بعد از ترک از اهمیت بسیاری برخوردار است و باید در این حالت مراقبت های بسیاری صورت گیرد.

انتخاب مرکز مشاور ستاره ایرانیان برای ترک اعتیاد به مواد توهم زا

همه افرادی که درگیر مواد توهم زا می شوند به دنبال روش هایی برای رهایی از این اعتیاد می باشند اما مشکلات روانی و جسمی که به وجود می آید رهایی از اعتیاد را سخت تر می کند، در این شرایط باید از مشاور و روانشناس کمک گرفت.

مشاور کمک می کند تا فرد در محیطی امن و آرام بدون استفاده از روش های سنتی، مورد درمان قرار گیرد و از اعتیاد رها شود، هم چنین مشاور به افراد این اطمینان را می دهد که در کمترین زمان دوران پاکسازی را سپری کند و به زندگی عادی خود برگردد.

برخی از افراد تمایل ندارند تا خانواده و دوستانشان در جریان اعتیادشان قرار گیرند در این حالت، مرکز مشاوره ستاره ایرانیان به آن ها اطمینان می دهد که روند درمان آن ها به صورت راز باقی بماند و اطلاعات آن ها محفوظ نگه داشته شود.

سخن آخر

ال اس دی ماده توهم زایی می باشد که اثرات بسیار خطرناکی دارد و با عوارض جسمی و روانی همراه است به همین دلیل کسی که به این ماده اعتیاد پیدا می کند به راحتی نمی تواند آن را ترک کند.

در این شرایط برای ترک بهتر است از مشاور و روانشناس کمک بگیرد تا ترک موفقیت آمیزی داشته باشد.

منبع : ال اس دی

درمان سریع لکنت زبان کودکان

درمان سریع لکنت زبان کودکان چیست؟ لکنت زبان بین ١٨ تا ٢۴ ماهگی شروع شود اما این امکان وجود دارد که کودکان کمی دیرتر در حدود سه سال و نیمی به مدت کوتاهی لکنت زبان را تجربه کنند. لکنت زبان دلایل زیادی میتواند داشته باشد که یکی از دلایل اصلی آن سختگیری والدین یا توقع و انتظارات بالا آن ها از کودکان است.

افراد در هر سنی می توانند لکنت را تجربه کنند اما بکودکانی که در حال یادگیری زبان هستند بیش تر به آن دچار می شوند. علاوه بر این احتمال لکنت در پسرها بیشتر از دختران است.

درمان سریع لکنت زبان کودکان

با وجود پیشرفت‌هایی در دانش و درک ما از لکنت، متاسفانه هیچ درمانی یا دارویی وجود ندارد که بتواند لکنت را به طور مشخص “درمان” کند. با این حال، درمان سریع لکنت زبان کودکان می تواند از ادامه لکنت تا بزرگسالی جلوگیری کند.

برای کودکان بزرگتر و بزرگسالان، درمان بر مدیریت لکنت تمرکز دارد. گفتاردرمانگر به کودکان کمک می کند در مدرسه، محل کار و محیط های اجتماعی احساس تنش کمتری داشته باشند و آزادانه تر صحبت کنند.

درمان لکنت زبان کودکان در خانه

یکی از بهترین ابزارهایی که کودکان برای مدیریت لکنت نیاز دارند، کمک شما می باشد. بنابراین مراقب آن ها. مطالعات متعدد نشان می دهد که مراقبان نقش اساسی در کمک به فرزندشان در کاهش لکنت دارند. کارهای زیر به شما کمک می کند تا لکنت کودک خود را کاهش دهید:

۱.دور نگه داشتن

اولین قدم این است مدتی کودک را از محیط هایی که ممکن است او را مورد تمسخر قرار دهند به مدت دو هفته دور نگه داشت.

۲. عدم توجه

در طول این دو هفته بهتر است رفتار شما به گونه ایی باشد که توجه خاصی به لکنت زبان فرزندتان داده نشود. وقتی زبان او میگیرد، به چشم هایش زل نزنید، نشان ندهید منتظر، ناراحت یا دستپاچه هستید، به حرف زدن او کمک نکیند و جملات او را کامل نکنید. با او مانند همیشه رفتار کنید.

۳. به دیگران بگویید

با اعضای فامیل و دوستان خود که مجبور به رفت و آمدید صحبت کنید و از آن ها بخواهید به روش بالا با فرزندتان برخورد کنند.

۴. احساس امنیت

اگر فرزندتان به دلیل اتفاق خاصی دچار لکنت شده است به او کمک کنید احساس امنیت و آرامش داشته باشد، با این کار به او کمک می کند تا استرس نداشته باشد و به هرشکلی که می خواهد ارتباط برقرار کند.

۵. با هم آواز بخوانید

کلمات آهنگین و دارای ریتم آرام، به لکنت کودکان بسیار کمک میکند مخصوصا زمانی که با آهنگ همراه باشد.

۶. رقص

به او بیاموزید همراه موسیقی، کف پای خود را آرام روی زمین بزند و با آهنگ همراه شود. تکان پایش حواس کودک را از حرف زدن منحرف میکند و کودک احساس فشار روانی کمتری خواهد داشت.

۷. متخصص کودکان

بسیاری از اوقات مشکلات کودکان دلایل روانی دارد و به دلایل مختلف ایجاد می شود که روانشناس کودک می تواند به حل این تعارضات کمک کند.

۸. جملات مثبت

اگرچه جملاتی مانند “نفس عمیق بکش” یا “آهسته تر” ممکن است به نظر شما کمک کننده باشد، اما می تواند کودکان را ناراحت کند یا باعث شود که متوجه مشکل خود در تکلم شود.

۹. از صحبت با فرزندتان در مورد لکنت نترسید.

اگر کودک شما سوالی می پرسد یا ابراز نگرانی می کند، به او کمک کنید تا بفهمد که اختلالات گفتاری طبیعی است و بسیاری از مردم تا حدی آن را تجربه می کنند.

۱۰. الگوی مناسب

فرزند شما به الگوی خوبی نیاز دارد، بنابراین هنگام صحبت با او از جملات کامل و ساده با سرعت کمتر استفاده کنید. از مکث های گاه به گاه در سخنان خود استفاده کنید، تا فرزندتان یاد بگیرد که چگونه باید با آرامش صحبت کند.

۱۱. با دقت گوش دهید

فعالانه به صحبت های او گوش دهید و توجه خود را به آنچه فرزندتان می گوید معطوف کنید. تماس چشمی خود را حفظ کنید و هنگامی که کودک دچار لکنت زبان می شود، به دور نگاه نکنید.

درمان لکنت زبان ناشی از ترس در کودکان

صحبت آهسته و آرام می تواند استرس و علائم لکنت را به مرور کاهش دهد. تمرین آهسته صحبت کردن می تواند مفید باشد، این کار به افراد کمک می کند که بتوانند قبل از حرف زدن فکر کنند و کلمات مناسب را پیدا کنند و به مرور یاد می گیرند که چگونه در هنگام حرف زدن استرس خود را کاهش دهند.

تنفس عمیق ماهیچه ها و ذهن را آرام می کند و یک راه عالی برای مبارزه با استرس است. تکنیک های تنفس عمیق می تواند به کودک شما کمک کند تا بر لکنت خود غلبه کرده و آن را کنترل کند.

علت لکنت زبان در کودک چیست؟

روانشناسان به این نتیجه رسیده اند که لکنت ناشی از عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، رشد زبان، محیط و هماهنگی ساختار و عملکرد مغز است. این عوامل تاثیر زیادی بر لکنت و نحوه بیان کودکان دارد. عوامل زیر احتمال ایجاد لکنت را افزایش می دهد:

  • سابقه خانوادگی لکنت. لکنت در خانواده ها دیده می شود و تحت تأثیر عوامل ژنتیکی است. به عنوان مثال، کودکانی که لکنت دارند، اغلب خویشاوندانی دارند که لکنت داشته اند.
  • تجربه لکنت به مدت ۶ ماه یا بیشتر
  • تجربه سایر اختلالات گفتاری کودکان
  • نگرانی شدید در مورد لکنت زبان در خانواده

علائم لکنت زبان

  • شروع کلمه، عبارت یا جمله دشوار می باشد.
  • تکرار صدا، هجا یا کلمه
  • طولانی کردن کلمات
  • مکث
  • افزایش لکنت در هنگام خستگی، هیجان یا استرس
  • اضطراب از صحبت کردن
  • مشکل در برقراری ارتباط

علائم زیر نظر ممکن است همراه با لکنت زبان شدید دیده شود:

  • پلک زدن سریع
  • لرزش لب و فک
  • تکان دادن سر
  • تیک های صورت

هوش پایین، مشکلات عاطفی، سبک فرزندپروری و تیپ شخصیتی باعث لکنت زبان نمی شود. اضطراب و استرس باعث لکنت نمی شود، اما می تواند لکنت را بدتر کند.

انواع لکنت زبان

لکنت رشدی

شایع ترین نوع لکنت این نوع می باشد که شامل  کودکان ۳ تا ۸ ساله می باشد و در زمانی اتفاق می افتد که کودک مهارت گفتاری و زبانی را توسعه می دهد و بر گفتار خود تسلط پیدا می کند.

لکنت نوروژنیک

این لکنت کم تر دیده می شود و تنها پس از یک آسیب مغزی تروماتیک بروز پیدا می کند، این مشکل پس سکته مغزی یا حتی بیماری آلزایمر نیز دیده شده است.

لکنت روانی

این نوع لکنت نادر می باشد و تنها در این در بزرگسالانی رخ می دهد که آسیب های شدیدی را تجربه کرده اند.

توجه  به این نکته داشته باشید که لکنت از اضطراب یا استرس ناشی نمی شود. اما می تواند باعث استرس و اضطراب اجتماعی برای آن ها شود بنابراین باید به احساسات آن ها توجه زیادی داشته باشید.

لکنت در سن مدرسه

اگر کودکی در سن ۷ تا ۸ سالگی هنوز لکنت زبان داشته باشد، این وضعیت پایدارتر خواهد بود، شاید تا بزرگسالی.

در این سن کودک می تواند از گفتار درمانی سود زیادی ببرد. والدین می توانند گفتگو و بیان خود را در محیط خانواده آغاز کنند که به کودک کمک می کند تا با لکنت خود مقابله کند.

یافتن راه‌هایی برای مشارکت و درمان سریع لکنت زبان کودکان، از طریق ورزش، فعالیت‌های هنری یا هر چیز دیگری که به آن علاقه دارد نیز می‌تواند کمک زیادی کند.

عواقب بلندمدت لکنت چیست؟

برای بسیاری از کودکان و بزرگسالان، لکنت بدترین بخش این بیماری نیست، بلکه تاثیر آن بر زندگی روزمره آن هاست که آن ها را نگران و مضطرب می سازد.

هنگامی که افراد دچار لکنت زبان می شوند، احساس می کنند کنترل اساسی ترین عملکرد خود را از دست داده اند. این امر می تواند تحقیرکننده، ناراحت کننده و آزاردهنده باشد، متاسفانه این اختلال در اعتماد به نفس افراد تاثیر زیادی دارد و به مرور باعث می شود که این افراد ساکت شوند و نظری در کلاس یا محل کار نداشته باشند.

لکنت زبان در کودکان ۶ ساله

رشد هر کودک متفاوت می باشد بنابراین نمی توان در مورذ آن نظر داد. کودکان ۶ ساله ممکن است علائم لکنت داشته باشد که بخشی از رشد طبیعی گفتار و زبان اوست. اگر این علائم ۳ تا ۶ ماه طول بکشد، ممکن است دچار لکنت رشدی شود بنابراین حتما باید درمان سریع لکنت زبان کودکان را پیگیری کنید.

اجازه دهید فرزندتان برای خودش صحبت کند و افکار و جملاتش را تمام کند این کار به او اجازه می دهد که احساس کند که می تواند عادی باشد و صحبت کنند.

لکنت زبان کودک دو ونیم ساله

این امر تا حدودی عادی است که کودکان خردسال در گفتار خود کمی ناتوانی داشته باشند. در واقع، حدود ۵ درصد از کودکان احتمالاً در مقطعی از رشد خود، معمولاً بین سنین ۲ و نیم تا ۵ سالگی، از مشکلاتی مانند لکنت یا ناتوانی در تمام کردن کلمات رنج می برند.

لکنت زبان در کودکان ۳ ساله

در این سن کودک دچار لکنت رشدی می شو، این بدین معنی است که  رشد گفتار و زبان کودک از آنچه او نیاز دارد یا می‌خواهد بگوید عقب می ماند.

اکثر کودکانی که قبل از ۵ سالگی شروع به لکنت می کنند، بدون نیاز به کمک خوب می شوند. اما اگر لکنت کودک زیاد اتفاق می افتد، بدتر می شود یا همراه با حرکات بدن یا صورت اتفاق می افتد، باید به روانشناس و درمانگر مراجعه کنید.

منبع : درمان سریع لکنت زبان کودکان

مشاوره وسواس و روش درمان آن در جهان

مشاوره وسواس به بررسی انواع مختلف آن می پردازد و اینکه فرد را تا حد درگیر کرده و در زندگی روزمره ی او را با اختلال روبرو کرده است.

افراد وسواسی معمولا از جانب دیگران با برچسب های نامناسبی نام گذاری می شوند و احساس می کنند هیچ کس قادر به درک حساسیت های شان نیست.

در این مطلب قصد داریم تا شما را با انواع مختلف وسواس و بهترین راهکارهای درمان آن آشنا کنیم.

**در حالت خاص همچون شیوع بیماری کرونا ، شستن دست ها و تمیزکردن سطوح وسواس محسوب نمی شود و اختلال به حساب نمی آید. البته تا وقتی که به خود و دیگران آسیب وارد نکند.**

مشاوره وسواس چیست و چرا به وجود می آید؟

وسواس به معنای افکار یا رفتارهای تکرار شونده و خارج از کنترل فرد است که اگر چه از وجود آن ها ناراحت است و آن ها را غیر منطقی می داند اما قادر به کنترل شان نیست.

فرد وسواسی دایما تلاش می کند تا افکار و یا رفتارهای وسواس گونه اش را ترک کند اما در این کار موفق نیست.

اختلال وسواس جزء دسته ی اختلالات اضطرابی و جبری است و معمولا دارای زمینه های خانوادگی و ارثی است.

بنابراین در صورت ابتلا به وسواس، می توانید نشانه های آن را در بستگان درجه یک مانند پدر و مادرتان نیز ببینید.

مهم ترین نشانه های اختلال وسواس

افراد وسواسی از اضطراب درونی زیادی رنج می برند.

افکار تکرار شونده در خصوص موضع نگرانی غالبا باعث ایجاد فشار می شود. در ادامه فرد تلاش می کند تا از طریق انجام رفتارهای تکراری، اضطراب را تحت کنترل در آورد و به آرامش برسد.

اگر چه وسواس فکری و عملی به شکل های مختلفی مانند وسواس پاکی و نجسی، نظافت، وسواس شست و شو … بروز می کند اما در همه ی انواع وسواس شامل افکار و رفتارهای همراه با وارسی هستیم.

به خاطر داشته باشید که چک کردن در، بستن آب، داشتن رویه ای مشخص در انجام کارها و رعایت بهداشت در همه ی حالات وسواس محسوب نمی شود.

این رفتارها در صورتی به عنوان وسواس نام گذاری می شوند که فرد قادر به کنترل آن ها نباشد و از طریق آن ها اختلالاتی در فعالیت های روزانه اش ایجاد شده باشد.

به عنوان مثال اگر پس از آمدن به خانه دست های تان را دو بار بشویید تا مبادا آلودگی منجر به بیماری تان شود، شما وسواسی نخواهید بود اما اگر ترس از ورود میکرب به بدن تان باعث شود از مهمانی، کلاس یا فعالیت ها جا بمانید، درگیر وسواس شده اید.

مهم ترین افکار وسواسی شایع در اختلال وسواس

  • وسواس آلودگی
  • وسواس از دست دادن کنترل
  • وسواس کمال طلبی
  • وسواس صدمه
  • وسواس های مذهبی
  • وسواس افکار جنسی ناخواسته

رفتارهای وسوای شایع

  • شستن و پاک کردن
  • وارسی و چک کردن
  • تکرار کردن
  • اعمال وسواسی ذهنی

روش های درمانی وسواس در مشاوره وسواس

روش های متفاوتی برای درمان وسواس وجود دارد.

در صورت زیاد بودن علایم و نشانگان، دارو درمانی می تواند یکی از روش ها باشد.

روش های روانشناختی مفیدی مانند درمان شناختی رفتاری و درمان های فراشناختی نیز به منظور کنترل علایم اضطراب و درمان وسواس وجود دارد که می تواند به شما کمک کند تا شرایط تان را مدیریت کنید.

در این شیوه ها، روانشناس به شما کمک می کند تا دست از کنترل کردن رفتارهای اجباری تان بردارید، منشا اضطراب تان را شناسایی و رفع کنید و با علایم تان آشتی کنید.

بررسی تصاویر مغری افراد وسواسی و مقایسه ی ان ها با افراد غیر وسواسی نشان می دهد که وسواسی ها به گونه ی قابل توجه و غیر منطقی خود را در معرض خطر می بینند و سیستم اضطرابی شان به شکل صحیح کار نمی کند و قرار گرفتن در معرض درمان می تواند سیستم موجود را اصلاح کند.

چطور می توانم به فرد وسواسی کمک کنم؟

در صورتی که در حال حاضر فردی مبتلا به وسواس را با خود دارید، استفاده از روش های زیر می تواند به شما کمک کند تا او را در مسیر بهبودی قرار دهید:

  1. اطلاعات تان را در مورد وسواس زیاد کنید. می توانید کتاب های مربوط به وساس را مطالعه کنید، از مشاوره وسواس بگیرید و یا فیلم های آموزشی وسواس را مشاهده کنید.
  2. به یاد داشته باشید فرد وسواسی قصد آزار رساندن به شما را ندارد و رفتارهای شان به دلیل اضطراب است.
  3. رفتارهای خودتان با فرد وسواسی را به شکل درستی تغییر دهید.

برخی از رفتارها مانند مراقبت بیش از حد از او، برچسب های منفی، آماده کردن شرایط برای انجام رفتار وسواسی مانند خرید حجم زیادی از شوینده ها و یا قبول مسئولیت های اضافی می تواند رفتار وسواس را تقویت کند.

  1. به او کمک کنید تا با روانشناس صحبت کند و درمان مناسب را پیدا کند.
  2. در یک گروه حمایتی مانند خانواده های دیگر افراد وسواسی قرار بگرید و از روش هایی که آن ها برای مدیریت علایم وسواس استفاده می کنند، بهره ببرید.

منبع : مشاوره وسواس و روش درمان آن در جهان

لذت بخش کردن کتاب خواندن در تابستان

۲.راهکار ساده برای افزایش علاقه به کتاب خواندن در تعطیلات!

مطالعه را برای کودک خود در تابستان لذت بخش کنید

تابستان از راه رسیده و سال تحصیلی نیز به پایان رسیده است. خواندن کتاب آخرین کاری است که کودکان به انجام آن تمایل نشان می دهند. اما، مطالعه ی کودک در ماه های تابستان برای حفظئمهارت های خواندن اوبرای سال تحصیلی آینده حیاتی است.ولی این سوال مطرح است که چگونه کودک خود را به مطالعه در تابستان تشویق کنیم؟ پاسخ این است که باید مطالعه را برای کودک لذت بخش کرد. اما چگونه این کار را انجام دهیم؟ این مقاله راه هایی را برای لذت بخش کردن مطالعه در ماه های تابستان به شما ارائه می دهد. این راه ها شامل خواندن کتاب بیرون از خانه، بویژه در حیاط و در ساحل می شود.

مطالعه کردن در حیاط

معمولا در تابستان افراد می خواهند اوقات بیشتری را بیرون از خانه سپری کنند و کمتر در خانه بمانند. پس بهتر است یک کتاب بردارید و با بچه ها به حیاط خانه بروید. می توانید یک زیر انداز با خود ببرید و برروی چمن نشسته و با لذت بردن از هوای گرم تابستان به مطالعه بپردازید. همه طبیعت را دوست دارند. در ماه های تابستان می توانید یک کتاب برداشته و همراه با بچه ها در حالی که به مطالعه و بالا بردن مهارت های کتاب خوانی آنها می پردازید از طبیعت نیز لذت ببرید. با این کار عملکرد کودک شما در طول سال تحصیلی نیز بهبود خواهد یافت.

اگر منزل شما حیاط ندارد، به پارک بروید!

کتاب خواندن در ساحل

اگر منزل شما ساکن شهرهای دیگر کشور هستید در تابستان حتما برنامه سفر به شمال داشته باشید!

علاوه بر خواندن کتاب در حیاط خانه می توانید با فرزندان خود به ساحل رفته و آنجا به خواندن کتاب بپردازید. در کشور ما خانواده ها علاقه زیادی به رفتن به شمال ایران و صرف وقت در کنار دریا دارند. در خلال زمانی که به شنا کردن و دیگر تفریحات در ساحل دریا می پردازید برروی زیرانداز نشسته و به خواندن کتاب بپردازید. از امواج و نسیم ساحل لذت ببرید. در حالی که بوی آب شور دریا را استنشاق می کنید، در ساحل بر روی زیر انداز خود نشسته و به ارتقاء مهارت های کتاب خوانی کودک خود بپردازید.این روشی بسیار عالی برای افزایش مهارت های مطالعه کودک شماست، بخصوص زمانی که می خواهید از خانه بیرون رفته و به گشت و گذار در محیط بیرون و اجتماع بپردازید. بنابراین، از کتاب لذت برده و مهارت کتاب خوانی کودکان خود را در ساحل دریا بهبود بخشید.

نتیجه گیری

برای نتیجه گیری از این مقاله باید بگویم، کودکان دوست ندارند در ماه های تابستان کتاب بخوانند. آنها می خواهند اوقات خوشی داشته و به تفریح بپردازند. این موضوع بخصوص در مورد کودکان دچار اختلال کمبود توجه و بیش فعالی که در توجه کردن در هنگام مطالعه و یا نشستن یک جا و کتاب خواندن، مشکل دارند بیشتر مشهود است. پس این موضوع اهمیت لذت بخش کردن مطالعه را بیشتر نمایان می سازد. شما می توانید در مکان های بسیار متنوعی بیرون از خانه با کودک خود به کتاب خواندن بنشیند، که در این مقاله تنها به دو مورد از آنها اشاره شد. یکی از آنها حیاط خانه خود شما و دیگری ساحل است. خلاقیت خود را بکار بگیرید، و راه های بیشتری برای هر چه لذت بخش تر کردن مطالعه درتابستان برای کودک خود بیابید، در حالی که از تعطیلات  تابستان نیز لذت می برید. در مقالات بعدی راه کارهایی بیشتری ارائه خواهند شد.

 منبع : لذت بخش کردن کتاب خواندن در تابستان

چگونگی مدیریت رفتار کودک پرخاشگر

همواره یکی از شکایات رایج والدین پرخاشگری فرزندان می باشد. شما ممکن است به عنوان والدین کودک پرخاشگر بارها این جمله را  به زبان بیاورید: “من احساس می کنم مانند پدر و مادری شکست خورده هستم”. این امر خیلی اهمیتی ندارد که چرا شما به عنوان پدر و مادر در آن زمان که باید، موثر نبوده اید- آنچه که مهم تر است این است که شما در مورد این مساله چه کاری انجام داده اید. ابتدایی ترین مرحله این است که  که از الگوهایی که در طول سال ها در کودکتان ایجاد شده است آگاه باشید. از خودتان بپرسید: “من چه رفتاری می بینم و درمقابل آن چه واکنشی انجام می دهم؟”

در نظر داشته باشید، هر فرد، شرایط و هر کودک، خاص هستند. برای مثال برخی از والدین در کنترل و مواجهه با خشم خودشان دچار مشکل هستند. آن‌ها به محض این‌که مشکلی را می بینند یا می شنوند به این ور و آن ور می پرند، و به کودک سیلی می زنند. این تنها منجر به بدتر شدن وضعیت می شود زیرا اگر شما واکنش پرخاشگرانه نشان دهید، کودک شما می آموزد که پرخاشگری همان چیزی است که با آن می توان مشکلات را حل کرد. درنتیجه ممکن است کودک یاد نگیرد به شیوه های مختلف دیگری رفتار کند: او همچنین اعتدال خود را از دست می دهد و پرخاشگر می شود.

درمقابل، برخی از والدین بسیار منفعل هستند- اما کودکشان ممکن است به دلیل عقب نشینی والدینش و برخورد نکردن درست با موضوع، پرخاشگر شود. بگذارید واضح تر بگوییم: شما می توانید معتدل باشید. شخصی ارام و پدر مادری موثر_این دو متقابلا منحصر به فرد نیستند_اما شما هنوز لازم است که محدودیت هایی را به صورت واضح، مشخص کنید و در این امر مشارکت کنید.

اگر شما پدر و مادری هستید که در یک الگوی ناموثر در پاسخ به فرزندتان گرفتار شده اید، توجه داشته باشید که تغییر یک شبه اتفاق نمی افتد. چگونگی پاسخ شما نشان نمی دهند که شما والدین بد یا خوبی هستید، این ممکن است بدان معنا باشد که شما بخشی از مشکل هستید و بنابراین می توانید بخشی از راه حل نیز باشید. اگرکودک شما پرخاشگر است این تقصیر شما نیست اما لازم است که شما به او آموزش دهید که چطور کارها را به روش های متفاوتی انجام دهد.

کودک شما ممکن است یک برچسب مانند ADHA (اختلال بیش فعالی/کمبود توجه)، ODD (اختلال نافرمانی مقابله ای)، و یا اختلال دوقطبی داشته باشد. اما صرف نظر از نوع برچسبی که فرزند شما دارد، شما هنوز هم می توانید یاد بگیرید که موثر باشید. رفتارهای پرخاشگرانه نیاز به تغییر دارند، و با وجود برچسب ها والدین هم لازم است که تغییر کنند. ممکن است به دلیل خواسته هایی که هر روز از شما انتظار می رود، احساس دلهره کنید، اما اگر به رفتار پرخاشگرانه فرزندتان پاسخ ندهید فقط وضع بدتر می شود. روش شما برای رسیدگی به پرخاشگری کودکتان ممکن است از سنی به سن دیگر و مرحله به مرحله تغییر کند. در اینجا چند راهنمایی برای کمک به شما در مراحل مختلف زندگی فرزندتان وجود دارد:

کودکان درسن پیش دبستانی و پرخاشگری

۱- ثبات داشته باشید: برای کودکان جوان تر ثبات داشتن، اهمیت زیادی دارد. شما نمی توانید رفتارهای یک روز را نادیده بگیرید و در روز بعد با فریاد زدن بر سر کودک خود واکنش نشان دهید. صرف نظر از جایی که هستید و کاری که انجام می دهید تلاش کنید ثبات داشته باشید. اگر فرزند شما  در حال کتک کاری با خواهر و برادر خود است، چیزی شبیه به این پاسخ بدهید: ” کتک کاری کار درستی نیست. لازم است شما زمانی را با خود خلوت کنید و آرام شوید.” تلاش کنید که در هر زمان به همان شیوه پاسخ می دهید.

۲-فرزندتان را از موقعیت دور کنید: گاهی اوقات لازم است که فرزندتان را از موقعیت دور کنید تا به او کمک کنید کنترل احساساتش را بازیابد. اگر در فروشگاه مواد غذایی هستید و فرزند شما اوقات تلخی می کند و به دلیل اینکه شما آنچه را که او دوست دارد برایش نمی خرید به سبد خرید لگد می زند، شما می توانید بگویید: “داری بیش از حد سروصدا ایجاد می کنی، ما برای خرید این خوراکی ها به اینجا نیامده ایم و اگر سرو صدا را تمام نکنی اینجا را ترک می کنیم”.اگر فرزند شما سروصدایش را متوقف نکرد، به راه خود ادامه دهید و او را از فروشگاه بیرون ببرید.

۳_با دیگر مراقبان هماهنگ باشید: به یاد داشته باشید که رفتارهای بدی مانند کتک کاری و حملات فیزیکی در مهدکودک ها و مراکز پیش دبستانی نیز رخ می دهد. این بخشی از مسیری است که کودکان یاد می‌گیرند که در ادامه برای مدتی طولانی درکنار هم باشند، اما اگر کودک شما پرخاشگری می‌کند شما باید فورا با این مساله برخورد کنید. همچنین لازم است که شما مداخلاتتان را با دیگر مراقبان هماهنگ کنید به طوری که هر دونوع مداخلات شبیه به هم باشند. به طور منظم با مربی مسائل را بررسی کنید تا مطمئن شوید که رفتار درحال بهبود یافتن است.

کودکان در سن مدرسه ابتدایی

اگر شما یک کودک دبستانی دارید که مرتب رفتار پرخاشگرانه انجام می دهد، لازم است که به طور منظم، و احتمالا روزانه، با مدرسه به منظور نظارت بر رفتارش در ارتباط باشید. به دنبال این باشید که رفتار آن ها چه عواقبی در مدرسه دارد، و مطمئن شوید که برای این  سورفتارها در مدرسه عواقبی وجود دارد. شما ممکن است که بخواهید معلم کودکتان را تشویق کنید که  در مقابل انتظارات رفتاری و عواقب رفتارپرخاشگرانه، ثبات داشته باشد.

سوءرفتارهایی مانند ادامس جویدن یا دویدن در سالن باید توسط مدرسه مورد نظارت قرارگیرد_کار آن ها این است که رفتارهای معمول را مدیریت کنند و شما به عنوان پدر و مادر دیگر لازم نیست برای آن ها مجازات دیگری را در نظر بگیرید_.اما رفتارهایی  هم هستند مانند پرخاشگری فیزیکی یا بدزبانی کردن، و مدرسه نمی تواند به طور کامل این مشکل را حل کند. این رفتارها باید درخانه دنبال شوند و مورد بحث قرار بگیرند و عواقب احتمالی در پی داشته باشند. دلیل اینکه شما رفتارهای مخرب تری را باید به چالش بکشید این است که خانه مکانی هست که شما فرصت دارید تا به کودکتان راه حل های دیگر را آموزش دهید. اگر برای اولین بار چیزی اتفاق افتاده است، به وسیله ی یک مکالمه پیرامون حل مساله، به او کمک کنید تا تجسم کند که کجا مهارت های مقابله کردنش شکست خورده است، وسپس در برخی از آن هایی که برای آینده او موثرتر است با او کارکنید. از او بپرسید:”دفعه ی بعد چه کار متفاوتی انجام میدهی؟”.

از سوی دیگر اگر سوءرفتار قبلا اتفاق افتاده است، نه تنها شما باید در مورد اینکه مهارتهای مقابله ایش کجا شکست خورده با او صحبت کنید بلکه باید برای رفتارش عواقبی هم در نظر بگیرید که او را مسئول و پاسخ گو نگه دارد. این عواقب می تواند شامل هر کاری باشد که شما فکر میکنید  برای یادگیری کودکتان در این وضعیت مفید است، تا زمانی که بتواند آن را کامل انجام دهد. بنابراین اینکه او را به انجام مجازات سختی برای ۶ ساعت وادارید مفید نیست، اما واداشتن به اینکه او ۱۰ چیز را بنویسد که می‌تواند دفعه بعد آن ها را متفاوت انجام دهد مفید است.

به هرحال اگر این رفتارهای پرخاشگرانه، تنها در مدرسه اتفاق بیافتند و نه درمکان های دیگر زندگی کودکتان، مهم است که بدانید چه اتفاقی افتاده است و دلیلش چیست. این یک رفتار نادرست است که شما بخواهید درمقابل مدرسه طرفداری فرزندتان را بکنید و_ به نظر نمی رسد که مفید هم باشد_.اما اگر فرزند شما که در موقعیت های دیگر تهاجمی نیست در مدرسه تهاجم و پرخاشگری می کند لازم است که شما دلیلش را بفهمید. به صحبت هایی که ممکن است کودک شما در مورد همکلاسی هایش و دیگر بچه ها بکند گوش دهید. درحالی که هنوز کودکتان را مسئول هر نوعی از رفتار پرخاشگرانه اش می دانید با معلم صحبت کنید. بدیهی است که اگر شما همان رفتار را در خانه ببینید، نتیجه ثابتی دارد و به مدرسه اجازه بدهید که بداند شما چه پیامدی را برای کودک در نظر می گیرید.

لازم است که درخانه، شما محدودیت هایی را  در مورد رفتار پرخاشگرانه وضع کنید. در مورد انتظاراتی  که از رفتار کودکتان دارید و عواقبی که رفتار او در پی خواهد داشت،موضع صریح و روشنی داشته باشید. شما می توانید قوانین را باصدای بلند بیان کنید یا اینکه آن ها را بنویسید. این اغلب در مورد کودکان کاربرد دارد که چیزها را به صورت سیاه و سفید ببینند. کودکتان را با گفتن این حرف ها آماده کنید: “این چیزی است که من انتظار دارم، اگر تو نتوانی انچه که من انتظار دارم  انجام دهی، اگر تو پرخاشگری کنی یا کار تهدید آمیزی انجام بدهی، چنین عواقبی را در پی خواهد داشت”.

منبع : چگونگی مدیریت رفتار کودک پرخاشگر

درمان شناختی رفتاری افسردگی

درمان شناختی رفتاری افسردگی

درمان شناختی رفتاری افسردگی یکی از روش های موثر روان درمانی می باشدکه برای بهبود افسردگی به کار می رود، یکی از شایع ترین بیماری های روانی افسردگی می باشد که در طول سال افراد زیادی را درگیر می کند که معمولا با مشکلاتی مانند ناامیدی و بی لذتی رو به رو می شوند.

افراد افسرده معمولا از فعالیت های شغلی و فعالیت های تحصیلی باز می مانند و مهم ترین عامل خطرساز برای بیماران افسرده میل و گرایش آن ها به خودکشی می باشد در این مقاله به بررسی مختصری از افسردگی و درمان آن می پردازیم و درمان افسردگی با رویکرد رفتاری بحث می کنیم.

رفتار درمانی شناختی چیست؟

یکی از انواع روش های درمانی، رفتار درمانی شناختی می باشد که به فرد کمک می کند تا نگرش و دید خود را نسبت به وقایع تغییر دهد و در نتیجه به نحوه ی موثرتری با اتفاقات برخورد کند تا زندگی سالم تری داشته باشد.

علاوه بر این در این روش درمانگر سعی می کند نگرش را تغییر دهد و مشکلات و اختلالات روانی را شناسایی کند اما در این روش ریشه یابی به صورت عمیق انجام نمی شود و درمانگر تنها بر مشکلات حال تمرکز دارد.

درمان شناختی رفتاری افسردگی

در بسیاری از موارد بدون مصرف دارو با مراجعه به روانشناس می توان افسردگی را درمان کرد و در صورتی که درمانگر تشخیص دهد علائم افسردگی شما بسیار شدید است در این صورت برای درمان افسردگی شما را به یک روانپزشک برای دریافت دارو ارجاع می دهد و در حالتی که افسردگی خفیف تر است از روش های درمانی شناختی – رفتاری برای درمان آن استفاده می شود، تمرکز بر روی این درمان به تغییر دادن فکر و رفتار فرد منجر می شود و بر اساس نظر روان درمانگران شناختی رفتاری، شتاخت و نوع نگرش افراد به زندگی بر هیجانات آن ها تاثیر می گذارند.

در نتیجه اگر بتوان نوع نگاه به زندگی و اتفاقات پیرامون را تغییر داد در این صورت می توان بر هیجانات منفی و افسردگی چیره شد. در روش درمان شناختی رفتاری افسردگی، درمانگر تلاش می کند تا تجربیات مثبت و جدیدی را برای مراجع کننده اش به وجود آورد تا بتواند بر اساس موارد مثبت زندگی جدیدی را برای فرد آغاز کند.

در درمان شناختی رفتاری افسردگی چه افکاری مورد بررسی قرار می گیرند؟

افکاری که در درمان افسردگی مورد بررسی قرار می گیرد شامل فکرایی می باشد که به سلامت فرد آسیب وارد می کند و اعتماد به نفس او را کاهش می دهد و این افکارها به عنوان تحریف های شناختی تعریف شده اند که می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • تفکر همه یا هیچ: سیاه و سفید دیدن دنیا و وقایع آن
  • بی اهمیت شمردن رویدادهای مثبت
  • تعمیم افراطی: به صورتی که فرد یک رویداد منفی به موقعیت های دیگر مربوط می سازد.
  • شخصی سازی: ربط دادن همه وقایع به خود
  • فیلتر ذهنی: داشتن نگاه بدبینانه به همه رویداد های پیرامون به طوری که واقعیت تیره و تار دیده می شود.

در این روش درمانی فکر به تنهایی تغییر نخواهد کرد بلکه سبک فکر کردن به طور کلی تغییر می کند چون ذهن اگر بیمار شود سبک فکری را درگیر می کند و بیشتر به مشکلات و احساسات منفی دامن می زند درمانگر در این راه مراجع کننده را هدایت می کند و جایگزینی افکار توسط خود فرد صورت می گیرد و هیچ کس او را وادار نمی کند تا به شیوه خاصی فکر کند.

درمان شناختی رفتاری برای افسرده ها چند جلسه طول می کشد؟

روش درمانی شناختی رفتاری یکی از روش های روان درمانی کوتاه مدت به حساب می آید، در حالی که روش های دیگر ممکن است سال ها طول بکشد اما در این روش به چیزی حدود ۱۰ جلسه نیاز است تا درمان صورت گیرد و معمولا این جلسات به صورت هفتگی برگزار می شود. هر چه قدر در درمان پیشرفت حاصل شود در این صورت فواصل بین جلسات درمانی نیز افزایش خواهد یافت.

بخش های مهم درمان شناختی رفتاری افسردگی

درمان شناختی رفتاری افسردگی درمان ساختار مندی می باشد و هر جلسه بر اساس هدفی که از قبل مشخص شده است پیش می رود و درمانگران با استفاده از این روش باید پروتکل های مخصوصی را مورد استفاده قرار دهند.

دو بخش در روش درمان شناختی رفتاری مهم است که یک تغییر دادن افکار آسیب رسان مراجع و دیگری کمک به مراجع کننده برای تغییر رفتارهای مخرب می باشد، در واقع این دوساختار درمان را تکمیل می کنند و در ادامه به بررسی هر کدام از این موارد به طور جداگانه می پردازیم.

در صورتی که فرد به اختلال افسردگی شدیدی مبتلا شود در این صورت انرژی و آمادگی لازم برای شرکت در جلسات روان درمانی را نخواهد داشت و در این صورت در روند درمان او تغییراتی به وجود می آید، به خصوص زمانی که فکر های خودکشی و مرگ شدت یابد. برای این که افکار از بین برود و آمادگی در فرد برای روان درمانی ایجاد شود در این مرحله ابتدا باید روان درمانی شروع شود و بعد از گذشت چند هفته در کنار دارو درمانی روان درمانی آغاز شود.

تصمیم گیری صحیح در این شرایط نیازمند دریافت مشاوره افسردگی از طریق روانشناس می باشد تا راهکارهای لازم را بیان کند.

  1. درمان شناختی رفتاری، تغییر دادن فکر

یکی از مهم ترین بخش های فرایند برای درمان افسردگی تغییر دادن فکر و نگرش در افراد افسرده می باشد، افرادی که افسرده هستند معمولا اتفاقات مختلف زندگی خودشان را به صورت ناامیدانه تغییر می دهند و اگر با شکستی رو به رو شوند آن را به بی کفایتی خودشان و موفقیت شان را به شانس و عوامل بیرونی مربوط می سازند و به همین دلیل زمانی که فرد افسرده به پیشرفت و یا موفقیتی می رسد باز هم در زندگی دچار بیماری افسردگی می باشد.

درمانگر برای این که بازسازی شناختی را انجام  دهد باید اتفاقات زندگی را مرور کرده و به بررسی آن ها بپردازد تا بازسازی معنای رخدادها برای بیمار انجام شود به عنوان مثال یک فرد افسرده خودش را بی کفایت و شکست خورده می داند و زمانی که در امتحانی نمره متوسط کسب کرد احساس می کند که خنگ و ناتوان است و خودش را مورد سرزنش قرار می دهد در این شرایط درمانگر با استفاده از تکنیک هایی مانند قاب گیری مجدد به فرد کمک می کند تا از دریچه دیگری به وقایع نگاه کند و در این هنگام افسردگی فرد درمان شود.

  1. درمان شناختی رفتاری، تغییر رفتار

کار کردن بر روی افکار به زمان بیشتری نیاز دارد و زمانی که درمانگر بر روی افکار فرد کار می کند، سعی می کند تا برنامه ای تحت عنوان فعال سازی رفتاری را برای درمان افسردگی اجرا  نماید در این صورت مراجع کننده به کمک درمانگر سعی می کند تا فعالیت های روزانه را مورد بررسی قرار دهد و برنامه زمانی مشخصی برای انجام فعالیت های ثمربخش تعیین نماید.

در صورتی که فعالیت ها بیشتر باشد انرژی روانی فرد بیشتر شده و در نتیجه مراجع کننده در یک چرخه مثبت و سالم قرار می گیرد و این چرخه باعث خواهد شد تا افکار منفی و مخرب نیز بهبود یابد و بر روی این افکار تاثیرگذار خواهد بود.

منبع : درمان شناختی رفتاری افسردگی