پیدا کردن درمانگر خوب که به بهبود شما کمک می کند
پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند
چگونه درمانگر مناسب را انتخاب کنیم؟ چگونه از جلسات درمانی یا مشاوره خود بیشترین بهره را برده و پیشرفت درمان خود را ارزیابی کنیم؟
درمانگر و مشاوره چگونه می تواند کمک کند
درمان می تواند یک راه‌حل مؤثر برای بسیاری از مشکلات روحی و روانی باشد. صحبت کردن در مورد افکار و احساسات خود با یک فرد حامی اغلب می تواند احساس بهتری در شما ایجاد کند.
بیان نگرانی های خود یا صحبت در مورد چیزی که بر دلتان سنگینی می کند، به خودی خود می تواند بسیار شفابخش باشد. شما از اینکه کسی به حرف هایتان گوش کند، احساس خوبی خواهید داشت زیرا می‌فهمید که شخص دیگری هست که به شما اهمیت می دهد و می خواهد کمکتان کند.
اگرچه صحبت کردن در مورد مشکلات با دوستان نزدیک و اعضای خانواده می تواند بسیار مفید باشد، اما گاهی اوقات به کمکی نیاز دارید که اطرافیان شما قادر به ارائه آن نیستند. هنگامی که به حمایت بیشتر، دیدگاه بیرونی یا برخی راهنمایی های تخصصی نیاز دارید، صحبت با درمانگر یا مشاور می تواند کمک کننده باشد.
پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند
حمایت دوستان و خانواده اهمیت بسیاری دارد اما با درمان متفاوت است. درمانگران شنوندگان حرفه ایِ آموزش دیده ای هستند که می توانند به شما کمک کنند تا ریشه مشکلات خود را پیدا کرده، در چالش های عاطفی موفق شوید و تغییرات مثبتی در زندگی خود ایجاد کنید.
برای بهره مندی از درمان، حتما لازم نیست مشکل روانی برای شما تشخیص داده شود. بسیاری از افراد برای درمان نگرانی های روزمره به دنبال کمک هستند: مثلاً مشکلات روابط، استرس شغلی یا عدم اعتماد به نفس. دیگران در مواقع سختی، مانند طلاق به درمان روی می آورند.
اما برای بهره‌مندی از مزایای مشاوره، مهم است که درمانگر مناسب را انتخاب کنید، کسی که به او اعتماد دارید، احساس می‌کنید از شما مراقبت می‌کند و سابقۀ کمک به شما برای ایجاد تغییرات برای بهتر شدن در زندگی‌تان را دارد. یک درمانگر خوب به شما کمک می کند قوی تر و خودآگاه تر شوید.
چرا درمان و نه دارو؟
فکر اینکه بتوانید مشکلات خود را با مصرف روزانه یک قرص حل کنید می تواند جذاب به نظر برسد، اما کاش به همین راحتی بود! مشکلات روحی و روانی دلایل متعددی دارند و فقط دارو درمانی مشکلی را حل نمی‌کند.
دارو ممکن است به کاهش علائم خاص کمک کند، اما عوارض جانبی دارد. علاوه بر این، نمی تواند مشکلات بزرگ را حل کند. دارو روابط شما را اصلاح نمی کند، به شما نمی‌گوید که با زندگی خود چه کار کنید یا به شما نمی گوید چرا به انتخاب های ناسالم خود ادامه می دهید.
درمان می تواند زمان بر و چالش برانگیز باشد، زیرا احساسات و افکار ناراحت کننده اغلب به عنوان بخشی از روند درمان ظهور می‌یابند. با این حال، درمان مزایای طولانی‌مدتی فراتر از تسکین علائم دارد.
درمان ابزارهایی را در اختیار شما می‌گذارد تا زندگی‌تان را متحول کنید، ارتباط بهتری با دیگران برقرار کنید، زندگی‌ای را که می‌خواهید بسازید و با هر مانعی که بر سر راهتان قرار می‌گیرد، کنار بیایید.
باورهای غلط درباره درمان
باور غلط: من نیازی به درمانگر ندارم. من آنقدر باهوش هستم که مشکلاتم را خودم حل کنم.
واقعیت: همه ما نقاط کور خود را داریم که هیچ ربطی به هوش ندارد. یک درمانگر خوب به شما نمی گوید که چه کاری انجام دهید یا چگونه زندگی کنید. او به شما یک دیدگاه بیرونی می دهد و به شما کمک می کند تا بینش به دست آورید و بتوانید انتخاب های بهتری داشته باشید.
باور غلط: درمان برای دیوانه‌هاست
واقعیت: درمان برای افرادی است که در خودآگاهی کافی برای درک نیاز خود به کمک دارند و می خواهند ابزارها و تکنیک هایی را بیاموزند تا اعتماد به نفس و تعادل عاطفی بیشتری داشته باشند.
باور غلط: تنها چیزی که درمانگران می خواهند در مورد آن صحبت کنند، پدر و مادر من هستند.
واقعیت: اگرچه که کاوش در روابط خانوادگی گاهی اوقات ریشۀ افکار و رفتارهای بعدی را در زندگی تشکیل می‌دهد، اما درمان تنها روی آن متمرکز نیست. تمرکز اصلی بر چیزی است که شما باید تغییر دهید: الگوها و علائم ناسالم در زندگی. درمان به این معنا نیست که والدین خود را سرزنش یا به گذشته فکر کنید.
باور غلط: درمان هرگز بهبود کامل را به دنبال ندارد.
واقعیت: درمان کار سختی است. فقط شکایت کردن مشکلی را حل نمی‌کند. بهبود در درمان از نگاه دقیق به خود و زندگی‌تان و بر عهده گرفتن مسئولیت اعمالتان ناشی می‌شود. پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند درمانگر به شما کمک خواهد کرد، اما در نهایت شما هستید که باید کار را انجام دهید.
کمک یافتن درمانگر مناسب
پیدا کردن درمانگر مناسب احتمالاً زمان و کار خواهد برد، پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند اما ارزش تلاش را دارد. ضروری است که بتوانید ارتباط خوبی با درمانگرتان برقرار کنید. شما به کسی نیاز دارید که بتوانید به او اعتماد کنید، دربارۀ موضوعات دشوار و رازهای مگو با او صحبت کنید و در طول روند بهبودی از او کمک بگیرید.
اگر این ارتباط نزدیک را نداشته باشید درمان مؤثر نخواهد بود، بنابراین در آغاز کار کمی وقت بگذارید تا فرد مناسب را پیدا کنید. هنگام مصاحبه با درمانگرانِ پیشنهادی، کنجکاوی کردن و پرسیدن سؤالات اشکالی ندارد.
تجربه مهم است
یکی از دلایل اصلی مراجعه به درمانگر، به جای صحبت ساده، تجربه است. به دنبال درمانگری باشید که در درمان مشکلاتی که دارید با تجربه باشد. اغلب، درمانگران بر یک حوزۀ ویژه تمرکز می‌کنند، مانند افسردگی یا اختلالات خوردن.
درمانگران باتجربه بارها و بارها مشکلاتی را که شما با آن روبرو هستید دیده اند، از این رو دیدگاه آن ها گسترده تر و بینششان وسیع تر است. برای برخی از مشکلات، مانند حوادث آسیب زا یا PTSD، مراجعه به متخصص کاملاً ضروری است.
با رویکردهای مختلف درمانی آشنا شوید.
پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند بسیاری از درمانگران ترکیبی از رویکردها را به کار می گیرند، با این حال، ایده خوبی است که در مورد انواع مختلف درمان مطالعه کنید، زیرا این امر می تواند بر نحوه ارتباط با درمانگر و مدت زمان پیشنهادی درمان تأثیر بگذارد.
به احساس خود اعتماد کنید
حتی اگر درمانگر شما روی کاغذ عالی به نظر می‌رسد، اگر نتوانسته‌اید ارتباط خوبی با او قرار کنید یا به او اعتماد ندارید و احساس می‌کنید واقعاً به شما اهمیت نمی‌دهد، شخص دیگری را انتخاب کنید. یک درمانگر خوب به انتخاب شما احترام می گذارد و هرگز نباید به شما فشار بیاورد یا باعث احساس گناه شما شود.
سوالاتی که باید هنگام انتخاب درمانگر از خود بپرسید
آنچه در انتخاب درمان یا مشاوره مهم است احساس ارتباط، ایمنی و حمایت است. سوالات زیر را از خود بپرسید:
- آیا درمانگر واقعاً به شما و مشکلات شما اهمیت می دهد؟
- آیا احساس می کنید که مشاور شما را درک می کند؟
- آیا درمانگر شما را همان گونه که هستید می پذیرد؟
- آیا می توانید به راحتی اطلاعات خصوصی خود را برای او افشا کنید؟
- آیا می‌توانید با او صادق و راحت برخورد کنید؟ و مجبور نیستید پنهان‌کاری کنید یا وانمود کنید کس دیگری هستید؟
- آیا درمانگر شنونده خوبی است؟ بدون قطع صحبت، انتقاد یا قضاوت گوش می دهد؟ احساسات شما و آنچه واقعاً می گویید را درک می‌کند؟ و باعث می شود احساس کنید که شنیده می شوید؟
انواع درمان و درمانگر
انواع متعددی از درمان ها و درمانگران وجود دارد، برای همین در شروع کار ممکن است گیج کننده به نظر برسد، اما فقط به یاد داشته باشید که هیچ نوع درمانی بهترین نیست. تمام اینها به ترجیح و نیازهای فردی شما بستگی دارد.
درست است که برخی از تکنیک‌ها در برخورد با انواع خاصی از مشکلات (مثلاً فوبیا) مفیدتر از سایر تکنیک‌ها هستند، اما به طور کلی، اگر دربارۀ همۀ انواع درمان‌ها مطالعه کنید، همیشه به یک نتیجه می رسید:
فلسفه پشت درمان، در مقایسه با رابطه بین شما و درمانگرتان اهمیت بسیار کمتری دارد.
اگر در رابطۀ خود احساس راحتی می‌کنید و به فرد درمانگر اعتماد دارید، مدل درمان، فقط وسیله‌ای است که به شما کمک می‌کند تا به سمت زندگی رضایت‌بخش‌تر حرکت کنید. این موضوع فارغ از شرایطی که شما را به درمان کشانده است، اتفاق می افتد.
انواع درمان های متداول
اکثر درمانگران خود را به یک نوع خاص از درمان محدود نمی کنند. در عوض، آن ها سبک های مختلف را با هم ترکیب می کنند تا بهترین تناسب را با وضعیت موجود داشته باشند. این رویکرد ابزارهای قدرتمند بسیاری را به درمانگر می دهد. با این حال، آن ها اغلب یک رویکرد کلی دارند که آن ها را راهنمایی می کند.
درمان فردی.
درمان فردی، افکار و احساسات منفی و همچنین رفتارهای مضر یا خود تخریبی را که همراه با آنهاست بررسی می کند. درمان فردی علل اساسی مشکلات فعلی (مانند الگوهای روابط ناسالم یا تجربه‌ای آسیب‌زا در گذشته) را بررسی می‌کند، اما تمرکز اصلی آن بر ایجاد تغییرات مثبت در زمان حال است.
خانواده درمانی
خانواده درمانی به معنای درمان بیش از یک عضو خانواده به طور همزمان برای کمک به خانواده برای حل تعارضات و بهبود تعامل است. این درمان اغلب بر این فرض استوار است که خانواده یک سیستم است. اگر یک نقش در خانواده تغییر کند، همه تحت تأثیر قرار می گیرند و باید رفتارهای خود را تغییر دهند.
گروه درمانی
در گروه‌درمانی، گروهی از همسالان روی مشکل مشابهی کار می کنند و توسط یک درمانگر حرفه ای هدایت می‌شوند. این درمان شامل اختلالاتی مثل اضطراب، افسردگی یا سوء مصرف مواد است. گروه درمانی مکانی ارزشمند برای تمرین فعالیت‌های اجتماعی در یک محیط امن و الهام و ایده گرفتن از همسالانی است که با مسائل مشابه دست و پنجه نرم می کنند.
زوج درمانی (مشاوره ازدواج).
زوج درمانی به بهبود ارتباط دو نفر در یک رابطه متعهدانه می‌پردازد. افراد به زوج درمانی مراجعه می کنند تا یاد بگیرند که چگونه با تفاوت های خود سازگار شوند، ارتباط بهتری داشته باشند و چالش های موجود در رابطه را حل کنند.
درمان آنلاین در مقابل حضوری
درمان آنلاین به شما امکان می دهد از هر جایی که اتصال اینترنتی مناسب دارید به کمک حرفه ای دسترسی داشته باشید. در حالی که این یک شکل از درمان نسبتاً جدید است، شواهد نشان می دهد که برای بسیاری از افراد به اندازه درمان سنتی و حضوری مؤثر است.
صحبت کردن با یک ارائه دهنده خدمات سلامت روان
پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند یک کارشناس با استفاده از چت ویدیویی زنده، از خانه خود می تواند به شما کمک کند و از هزینه و زمان رفت و آمد و سایر مشکلات ملاقات حضوری در مطب درمانگر دور بمانید. قرار داشتن در یک محیط راحت و آشنا حتی می‌تواند به شما (چه به صورت فردی، چه به عنوان یک زوج یا خانواده) این امکان را بدهد که صریح‌تر در مورد مسائل خود صحبت کنید.
اگرچه درمان آنلاین اشکالاتی دارد و برای همه مناسب نیست، اما اگر دردسرهایی مانند هزینه، مرخصی گرفتن از محل کار، رفت و آمد به مطب، ترافیک، انتظار کشیدن پشتِ درِ اتاق درمانگر یا گرفتن پرستار برای کودکتان، مانع می‌شود که بتوانید درمان حضوری انجام دهید، درمان آنلاین راه حل مفیدی است.
با این حال، به خاطر داشته باشید که حتی مشاوران غیرمتخصص (مانند روحانیان، مربیان زندگی و …) نیز ممکن است بتوانند گوش شنوا و حمایت کننده را برای شما فراهم کنند و همیشه مدرک تحصیلی کیفیت درمان را تعیین نمی‌کند ولی به طور کلی کمک گرفتن از متخصص بیش تری فراهم می کند.
انواع متداول متخصصان سلامت روان:
روانشناس
روانشناسان دارای مدرک دکترا در روانشناسی (Ph.D. یا Psy.D.) و دارای مدرک روانشناسی بالینی هستند.
مددکار اجتماعی
مددکاران اجتماعی بالینی دارای مجوز (LCSW) دارای مدرک کارشناسی ارشد در مددکاری اجتماعی یا (MSW) مددکاری اجتماعی به علاوۀ آموزش بالینی هستند.
درمانگر ازدواج و خانواده
درمانگران ازدواج و خانواده (MFT) دارای مدرک کارشناسی ارشد و تجربۀ بالینی در زمینه ازدواج و خانواده درمانی هستند.
روانپزشک
روانپزشک یک پزشک (MD یا DO) است که در زمینه سلامت روان تخصص دارد و از آنجا که پزشک است، می تواند دارو تجویز کند.
در درمان یا مشاوره چه انتظاری باید داشت
اگرچه هر درمانگری متفاوت عمل می‌کند، اما معمولاً شباهت هایی در ساختار درمانی وجود دارد. به طور معمول، جلسات حدود یک ساعت طول می کشد و حدود یک بار در هفته برگزار می شود. اگرچه برای درمان فوری، ممکن است برنامه ریزی فشرده تری انجام شود. درمان معمولاً در مطب درمانگر انجام می‌شود، اما درمانگران در بیمارستان‌ها و خانه‌های سالمندان نیز کار می‌کنند و در برخی موارد ویزیت‌های خانگی انجام می‌دهند.
در درمان باید شما و درمانگرتان با هم تناسب داشته و ارتباط خوبی برقرار کنید.
اگر با درمانگرتان تناسب ندارید، لازم است یک یا چند درمانگر دیگر را هم امتحان کنید و زمانی درمان را شروع کنید که احساس کنید از طرف درمانگر، درک و پذیرفته شده اید.
درمان یک کار مشترک است
هم شما و هم درمانگرتان به روند بهبودی کمک می کنید. همان طور که از شما انتظار نمی رود که کار بهبودی را به تنهایی انجام دهید، درمانگر شما نیز نمی تواند این کار را برای شما انجام دهد. درمان باید مانند یک همکاری دوطرفه باشد.
درمان همیشه خوشایند نخواهد بود
ممکن است خاطرات دردناک، ناامیدی یا احساسات منفی در درمان ظاهر شود. این یک بخش طبیعی از آن است و درمانگر، شما را در این فرآیند راهنمایی می کند. حتماً در مورد احساس خود به درمانگر بگویید.
درمان باید در مکانی امن باشد
از آنجا که در فرایند درمان در مواقعی احساس چالش یا احساسات ناخوشایند می‌کند، همیشه باید احساس امنیت داشته باشید. اگر احساس خستگی می کنید یا از جلسات درمانی خود می ترسید، با درمانگر خود صحبت کنید.
اولین جلسات درمانی شما
یکی دو جلسه اول درمان زمانی است برای ارتباط متقابل و زمانی برای درمانگر تا با شما و مسائلتان آشنا شود. درمانگر ممکن است سابقه سلامت روانی و جسمی شما را بررسی کند.
همچنین خوب است که در جلسات اولیه با درمانگر در مورد آنچه که امیدوارید در درمان به دست آورید صحبت کنید. با هم، اهداف و معیارهایی را تعیین کنید که می توانید از آن ها برای اندازه گیری پیشرفت خود در طول مسیر استفاده کنید.
این جلسات همچنین فرصت مهمی برای ارزیابی ارتباط خود با درمانگر است. آیا احساس می کنید که درمانگر به وضعیت شما اهمیت می دهد و روی بهبودی شما سرمایه گذاری می کند؟ آیا از پرسیدن سؤال و به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس ترسی ندارید؟ به یاد داشته باشید که احساسات و افکار شما مهم هستند، بنابراین اگر احساس ناراحتی می کنید، در انتخاب یک درمانگر دیگر تردید نکنید.
درمان چقدر طول می کشد؟
درمان هر کس متفاوت است. مدت زمان درمان شما به عوامل زیادی بستگی دارد. ممکن است مسائل پیچیده ای داشته باشید یا مشکل نسبتاً ساده ای که می خواهید به آن رسیدگی کنید. برخی از انواع درمان کوتاه مدت هستند، در حالی که درمان برای برخی دیگر طولانی تر می باشد.
با این حال، گفت‌وگو در مورد طول درمان مهم است و بهتر است که در ابتدا این موضوع را با درمانگر خود مطرح کنید. این کار به شما دورنمایی از اهدافی که باید برای رسیدن به آن ها کار کنید و آنچه می خواهید به آن برسید، می دهد. از بازگشت مجدد به این موضوع در طول پیشرفت درمان نترسید، زیرا اهداف اغلب در طول درمان تغییر می کنند.
استفاده بهینه از درمان و مشاوره
برای استفاده حداکثری از درمان، باید آنچه را که در جلسات خود می آموزید در زندگی واقعی به کار ببرید. پنجاه دقیقه درمان در هفته شما را اصلاح نمی کند، بلکه استفاده از چیزهایی که در جلسه آموخته‌اید در زمان‌های دیگر، باعث تغییر شما می‌شود. چند نکته برای استفاده حداکثری از جلسات:
تغییراتی در سبک زندگی و سلامتی خود ایجاد کنید
کارهای زیادی وجود دارد که می توانید در زندگی روزمره خود برای بهبود خلق و خوی خود و سلامت عاطفی‌تان انجام دهید، برای حمایت، با دیگران تماس بگیرید، به اندازه کافی ورزش کنید و بخوابید، خوب بخورید، زمانی را برای استراحت و بازی اختصاص دهید و …
انتظار نداشته باشید که درمانگر به شما بگوید چه کاری انجام دهید
شما و درمانگرانتان هر دو در بهبودی شریک هستید. درمانگر شما می تواند به شما کمک کند و پیشنهاداتی برای درمان ارائه دهد، اما فقط شما می توانید تغییراتی را که برای حرکت به جلو نیاز دارید ایجاد کنید.
به درمان خود متعهد شوید
جلسات را لغو نکنید مگر اینکه واقعاً مجبور باشید. اگر درمانگرتان در بین جلسات به شما تکالیفی می دهد، حتما آن را انجام دهید. اگر متوجه شدید که جلسات را لغو می کنید یا تمایلی به رفتن ندارید، از خود بپرسید که چرا. آیا به خاطر دردناک بودن بحث ها از آن ها اجتناب می کنید؟ آیا آخرین جلسه به اعصاب شما آسیب رساند؟ در مورد بی میلی خود با درمانگر صحبت کنید.
آنچه را که احساس می کنید با درمانگر به اشتراک بگذارید
پیدا کردن درمانگری که می تواند به شما در بهبود کمک کند اگر با درمانگرتان در مورد احساسات خود صادق باشید، بیشترین بهره را از درمان خواهید برد. اگر احساس خجالت یا شرم می‌کنید یا صحبت کردن درباره موضوعی برایتان خیلی دردناک است، از گفتن این موضوعات به درمانگر خود نترسید. آهسته آهسته، می توانید برای حل مسائل با هم کار کنید.
آیا درمان موثر است؟
باید بتوانید ظرف یک یا دو جلسه بگویید که آیا شما و درمانگرتان متناسب هستید یا خیر. اما گاهی اوقات، ممکن است درمانگر خود را دوست داشته باشید، اما احساس کنید که پیشرفتی اتفاق نمی‌افتد. مهم است که پیشرفت خود را ارزیابی کنید تا مطمئن شوید آنچه را که از درمان انتظار دارید به دست می‌آوردید.
یک نکتۀ احتیاطی: هیچ راه هموار و سریعی برای بهبودی وجود ندارد. درمان فرآیندی است پر از پیچ و خم، چرخش و حتی گاه به گاه به سوی پسرفت. گاهی اوقات، چیزی که در ابتدا مشکلی ساده به نظر می رسید، به موضوع پیچیده تری تبدیل می شود. صبور باشید و به خاطر شکست های موقتی ناامید نشوید. شکستن الگوهای قدیمی و ریشه دار آسان نیست.
به یاد داشته باشید که رشد دشوار است و یک شبه فرد جدیدی نخواهید شد. اما باید متوجه تغییرات مثبت در زندگی خود بشوید. برای مثال، خلق و خوی کلی شما ممکن است در حال بهبود باشد. ممکن است احساس کنید بیشتر با خانواده و دوستان ارتباط دارید یا بحرانی که در گذشته شما را به شدت تحت الشعاع قرار می داد، این بار شما را به اندازۀ قبل متلاطم نمی کند.
نکاتی برای ارزیابی پیشرفت شما در درمان
- آیا زندگی شما به سمت بهتر شدن متمایل شده است؟
- آیا به اهدافی که خود و درمانگرتان تعیین کرده اید می رسید؟
- آیا درمان شما را به چالش می کشد؟ آیا شما را فراتر از منطقه راحتی خود کشانده است؟
- آیا احساس می کنید که شروع به درک بهتر خود کرده اید؟
- آیا احساس اعتماد به نفس و قدرت بیشتری دارید؟
- آیا روابط شما در حال بهبود است؟
درمانگر باید با شما همکاری کند و در صورت اهداف و پیشرفتتان را لزوم مورد ارزیابی مجدد قرار دهد. با این حال، به یاد داشته باشید که درمان، مسابقه نیست. اگر تعداد جلساتی که در ابتدا برنامه ریزی کرده بودید شما را به اهدافتان نرساند، شکست نخورده اید. در عوض می‌توانید بر پیشرفت کلی و آنچه در این مسیر آموخته اید تمرکز کنید.
چه زمانی باید درمان یا مشاوره را متوقف کرد
زمان توقف درمان به شما و وضعیت فردی شما بستگی دارد. در حالت ایده آل، زمانی که شما و درمانگرتان توافق کنید که به اهداف خود رسیده اید، درمان را متوقف خواهید کرد. با این حال، ممکن است زمانی احساس کنید که آنچه را که از درمان نیاز دارید به دست آورده اید، حتی اگر درمانگر شما متفاوت از این احساس کند.
ترک درمان می تواند دشوار باشد
به یاد داشته باشید که رابطه درمانی یک پیوند قوی است و پایان دادن به این رابطه ناراحت‌کننده است (حتی اگر درمان موفقیت آمیز باشد). در مورد این موضوع با درمانگر خود صحبت کنید. این احساسات طبیعی است. غیرمعمول نیست که افراد هر از چند گاهی در صورت بروز دوبارۀ نیاز، به صورت مقطعی به یک درمانگر مراجعه کنند.
تا زمانی که درمان باعث پیشرفت شما می‌شود، آن را ادامه دهید
برخی از افراد به طور مداوم به درمان ادامه می دهند. اشکالی ندارد، به خصوص اگر در زندگی خود، افراد دیگری را ندارید که از آن ها کمک بگیرید. در حالت ایده‌آل، درمانگر شما می‌تواند به شما در توسعه دادن روابط خارجی‌تان کمک کند، اما این کار همیشه ممکن نیست. اگر درمان یک نیاز مهم در زندگی شما را برآورده می کند و با هزینه آن هم مشکلی ندارید، ادامه دادن آن به طور نامحدود، اشکالی ندارد.
علائمی که نشان می دهد ممکن است نیاز به تغییر درمانگر داشته باشید:
- شما نمی‌توانید به راحتی دربارۀ موضوعات صحبت کنید.
- درمانگر شما مشکلات یا نگرانی های شما را نادیده می گیرد.
- به نظر می رسد درمانگر شما یک برنامه شخصی دارد.
- درمانگر شما بیشتر صحبت می کند و کمتر گوش می‌دهد.
- درمانگر به شما می گوید که چه کاری انجام دهید و چگونه زندگی کنید.
