۱۱ بازی برای آموزش همدلی به کودکان

بازی برای آموزش همدلی به کودکان و بازی در مورد همکاری باعث می شود کودکان بهتر بتوانند احساسات خود را بروز دهند و نظرات دیگران را درک کنند.

بازی برای همکاری| بازی برای آموزش همدلی به کودکان

۱. جریان سیال ذهن

وسایل مورد نیاز:  کاغذ و قلم و آهنگ بی کلام

اهداف:

  • بیان افکار بدون ترس از انتقاد
  • قبول نظر دیگران بدون انتقاد از آن ها
  • آموزش فکر دست جمعی

روش بازی: هر بازیکن عنوانی بالای صفحه خود می نویسد این عنوان می تواند جمله، سوال، نگرانی یا مسئله ای باشد که کودک طرح می کند. این کاغذها دست به دست می چرخد هر بازیکن باید چیزی در برگه ای که به دستش می رسد بنویسد. کودک می تواند سوال بنویسد یا جواب دهد.  ایده های زیادی را می توان در زمان کم تولید کرد هر فرد باید سریع نظر خود را بنویسد و نیازی نیست خود را سانسور کند ولی هیچ فردی نباید از نظرات دیگران انتقاد کند.

ارزیابی:

  • کدام نطرات شما را به فکر فرو برد؟ چرا؟
  • نکته: بهتراست که آهنگ آرام و بی صدایی در فضا پخش شود تا تمرکز کودکان افزایش یابد.

۲. فکرم را کامل کن

وسایل مورد نیاز: کاغذ و خودکار

هدف:

  • بیان نظر
  • بیان احساس
  • درک احساس و نظر دیگران
  • بازی در مورد همکاری

روش بازی: هر فرد برگه ای کاغذ را به شانزده تکه تقسیم می کند، سپس معلم به ترتیب ۱۶ جمله را به صورت نصفه می خواند و پس از هر جمله منتظر می ماند تا کودکان جمله را روی برگه کامل کنند. به طور مثال: « محیط اطراف ما بهتر می شود اگر…» سپس معلم صبر کرده تا همه جمله را تکمیل کنند و سپس جمله دوم را می خواند: « وقتی بزرگ تر شدم می خواهم…» و به همین ترتیب.

مثال های بیش تر:

  • « نمی خواهم…»
  • « چیزی که در مورد معلممان دوست دارم این است که…..»
  • « دوست دارم معلمم…»
  • «کاش دوستان بیش تری داشتم تا….»
  • «در اردوی مدرسه…»
  • « مدرسه سخت می شود اگر…»
  • «مدرسه بهتر می شود اگر…»
  • « وقتی وارد مدرسه میشوم…»
  • « مدرسه وقتی خوب است که…»
  • « در مدرسه می ترسم…»
  • « در راه مدرسه…»
  • « به بقیه دانش آموزان کمک می کنم تا…»
  • « بقیه مرا دوست ندارند وقتی که…»
  • « دوست ندارم کلاسمان…»
  • «بعداز ظهرها که کلاس تمام می شود…»

ازی های مشارکتی برای کودکان

۳. گم شده| برای آموزش همدلی به کودکان

وسایل مورد نیاز: خودکار و تکه کاغذ و یک جعبه برای نگه داشتن نقاشی آن ها

اهداف

  • تقویت تصویر خود
  • پذیرش خطاها
  • تاکید بر نقاط قوت
  • بازی برای آموزش همدلی به کودکان

روش بازی: هر بازیکن خودش را در سه یا پنج جمله توصیف می کند و آن ها را روی برگه می نویسد همه برگه ها را درون جعبه قرار دهید، کودکان به ترتیب تکه ای کاغذ بیرون می کشد و حدس بزنند که چه کسی آن را نوشته است.

نکته: اگر افراد نسبت به یکدیگر غریبه بوده و ویژگی های خود را به خوبی نمی دانند،  می توانید ویژگی های ظاهری را نیز به آن اضافه کنید.

ارزیابی:

  • چه چیزی در توصیف خودتان دشوار بود؟
  • آیا کسی در توصیف خود از ایراداتش نیز نام برده است؟

۴. بازی در مورد همکاری، چه کسی آن را گفت؟

اهداف:

  • تقویت تصویر خود
  • آموزش حافظه بصری
  • اشنایی با یکدیگر
  • فعالیتی برای پرورش ابراز همدلی کودک با دیگران

روش بازی: این بازی در مورد همکاری بوده و برای کودکانی طراحی شده است که یکدیگر را نمی شناسند، بازیکنان با چشم های بسته راه میفتند و هنگامی که رهبر گروه بگوید « بایستید» رهبر گروه به شانه یکی از بچه ها می زند و آن کودک خودش را بلند معرف می کند سپس رهبر فریاد می زند که دوباره حرکت کنید و همه حرکت می کنند تا رهبر بگوید چشم ها باز سپس کودکان حدس می زنند که چه کسی خود را معرفی کرده است.

نکته: در گروه هایی  که اعضای گروه یکدیگر را می شناسند هنگام معرفی کودکان باید صدای خود را تغییر دهند.

۵. مشخصات فردی شخص مشهور

وسایل مورد نیاز: مجلات قدیمی، قیچی، چسب، خودکار

اهداف:

  • تقویت تصویر خود
  • شناخت تفاوت بین ایده آل و واقعیت
  • کشف علایق مشترک

روش بازی: تعدادی مجله قدیمی روی میز بگذارید قیچی، چسب و خودکار را هم روی میز قرار دهید  تا هرکسی یک صفحه روزنامه در مورد خودش بسازد و با خودکار یکی از تصاویر را تغییر دهد تا شکل خودش شود.

۶. افراد رویایی

وسایل مورد نیاز: کاغذ و قلم

اهداف:

  • تقویت تصویر خود
  • تشخیص تفاوت میان ایده آل و واقعیت
  • کشف علایق مشترک

روش بازی: هر بازیکن باید دو تصویر از خودش بکشد یکی واقع بینانه و یکی ایده آل.

پیشنهادها

  • بازیکنان می توانند دو به دو تصویر یکدیگر را بکشند.
  • رهبر تمام تصویر های ایده آل را جمع کرده و بازیکنان به نوبت حدس بزنند کدام تصویر ازآن کیست.

ارزیابی

  • تفکیک رویا از واقعیت آسان نیست. برای شما کدام آسان تر بود؟ نمایش ایده آل یا واقعیت؟

۷. موزه من|بازی در مورد همکاری

وسایل مورد نیاز: انواع اشیا محبوب که کودکان آورده اند.

اهداف:

  • تقویت حس هویت
  • بهبود تصویر خود
  • نمایش خود به گروه
  • همدلی در کودکان

روش بازی: هرکدام از کودک ها  در گوشه از اتاق قرار می گیرد تا بتواند نمایشگاهی از وسایل مورد علاقه خود جمع آوری کند به هرکدام از کودکان نیم ساعت برای ساخت نمایشگاه وقت دهید.

پیشنهاد:

  • می توانید از نقاشی ها، کارت شناسایی، محتوی کارت، مقاله، اشیا محبوب، سنگ های زیبا، تکه های مجله، گل سر، تل، غذاهای دلخواه، رنگ محبوب، عددشانس، ساعت و یک تکه جواهر مورد علاقه در این نمایشگاه دیواری استفاده کرد. سپس وقت این است که از موزه شخصی هر فرد دیدن شود.
  • بازدیدکنندگان می توانند به صورت دست جمعی حرکت کنند.
  • هر شخص بدون راهنما در اتاق گشته و نمایشگاه را تماشا کند.

ارزیابی:

  • چه میزان از خودتان را توانستید در نمایشگاه نشان دهید؟
  • آیا احساس می کنید برخی از نمایشگاه ها سعی داشتند خود را بیش از حد خوب نشان دهند؟
  • کدام نمایشگاه و موزه برای شما جالب تر بود؟

۸. حقه یا خصوصیت

وسایل مورد نیاز: کاغذ و قلم

اهداف:

  • ارتباط خصوصیت های شخصیتی
  • ارائه آگاهی اجتماعی
  • بازی در مورد همکاری

روش بازی: رهبر سه داوطلب انتخاب می کند و از هرکدام می خواهد صفتی را در توصیف از خود انتخاب کنند، بنابراین تمام کودکان یک صفت را در گوش رهبر زمزمه می کند این صفات باید ویژگی های باشد که کودکان در اغلب شرایط نشان می دهند.

رهبر این کلمات را روی کاغذ نوشته و در یک دایره این کلمات را می گذارند تا همه آن را ببینند، بقیه افراد با سه داوطلب صحبت می کنند و با صحبت کردن در مورد موضوعات متفاوت سعی می کنند که کدام ویژگی را دارند. داوطلب نیز باید به گونه ای پاسخ دهد که  کمک کند بقیه راحت تر حدس بزنند.

پیشنهاد:

  • رهبر بازی سه صفت را برای سه داوطلب مشخص می کند.
  • بازیکنان به داوطلبان تیتیرهای خبری می گویند تا از واکنش ها صفات انتخاب شده را پیدا کنند.

ارزیابی:

  • آیا صفات با داوطلبان متناسب هستند؟
  • آیا داوطلبان صفات خود را به خوبی توصیف کرده اند؟

۹. صفت من را حدس بزن

وسایل مورد نیاز: کارت هایی که صفت رویش نوشته باشد.

اهداف:

  • واکنش به ویژگی های شخصیتی دیگران
  • تقویت خودآگاهی

روش بازی: وسط دایره شش کارت پشت و رو شده داریم که صفت های بامزه، آرام، بدبین، جدی، خوش بین و مضطرب نوشته شه است.

داوطلبان باید چشم های خود را بسته و  یکی از کارت ها را برداشته نفر بعدی پشت سر او ایستاده و کارت را دیده، سپس همه کارت را دیده و سعی می کنند او را راهنمایی کنند که روی کارت چه نوشته شده است اگر درست حدس زد، نفر بعدی کارت را بر می دارد.

مثال: اگر روی کارت نوشته شده باشد طنز کودکان می گویند، کارتون، هاهاها، تعریف یک جک و موارد دیگ.

ارزیابی:

  • کارتی را که حدس زدید شما را توصیف می کند؟
  • داشتن هرکدام از این صفات چه خوبی و بدی هایی دارد؟

۱۰. بازی هایی برای آموزش همدلی به کودکان، تکه های شخصیت

وسایل مورد نیاز: خودکار و تکه کاغذ برای همه اعضا

اهداف:

  • بیان عواطف
  • مقایسه تصویر خود با تصویری که دیگران می بینند
  • مواجه شدن با پذیرفته و طرد شدن
  • آشنا شدن با دوستان جدید
  • صمیمی شدن و کنار گذاشتن رودربایستی

روش بازی:  این بازی برای بچه هایی مناسب است که با یکدیگر اشنا نیستند، همه بازیکنان روی ده تا پانزده تکه کاغذ  صفات شخصیتی مختلف را می نویسند و صفاتی که دوست ندارند را به دیگران می دهند و طرف مقابل نیز می تواند صفاتی که دوست ندارد را نگیرد. حالا به نوبت وسط دایره رفته و صفاتی که دارند را نمایش می دهند.

ارزیابی:

آیا کسی در نظر اکثر افراد ویژگی بدی دارد؟

چه کسی دوست دارد تصویر غلط را در مقابل کل گروه درست کند؟

این بازی در روحیه افراد گروه نقش مثبتی دارد؟

۱۱. کمک| بازیهایی برای آموزش همدلی به

وسایل مورد نیاز: کاغذ و قلم

اهداف:

  • آموزش خودآزمایی
  • آغاز ارتباط
  • افزایش همدلی
  • بازی در مورد همکاری

روش بازی: هر بازیکن پنج صفت شخصیتی را که فکر می کند دارد می نویسد سپس برای هریک از صفات یک شغل مناسب می نویسند.

بازیکن ها دو به دو مصاحبه شغلی انجام می دهند و یکی کارفرما و یکی فردی می باشد که دنبال کار می باشد، در پایان هر کارفرما به گروه گزارش می دهد که چند تا از صفات خاص شغلی دارند و آن ها را استخدام می کند یا نه، این بازی در مورد همکاری کودکان بسیار موثر بوده و به آن ها یاد می دهد چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

منبع : ۱۱ بازی برای آموزش همدلی به کودکان

۹ بازی احساسات برای کودکان (کودکان ۹ تا ۱۵ سال)

بازی احساسات برای کودکان با آموزش کنترل احساسات به کودکان به شما کمک می کند تا مهارت همدلی، درک متقابل و بیان احساسات را به کودک خود آموزش دهید بنابراین از آن ها غافل نشوید.

بازی برای بیان احساسات در کودکان| آموزش کنترل احساسات به کودکان

۱. چه احساسی دارم؟

وسایل مورد نیاز: کارت هایی که تصاویر مختلف روی آن چسبیده است.

اهداف

روش بازی: چند کارت را وسط یک دایره بگذارید، دو کارت برای هر بازیکن. هرکسی یکی از تصاویر را انتخاب می کند که احساس می کند آن را بیش تر دوست دارد یا حالت او را بیان می کند سپس به دیگران توضیح می دهد که چرا آن کارت را انتخاب کرده است.

مثال:

من تصویر یک صندلی انتخاب کردم زیرا خسته هستم و آرزو دارم که کاش یک صندلی خوب و مناسب برای نشستن پیدا می کردم.

نکته ها

همه بازیکنان نمی دانند که در حال حاضر چه احساسی دارند بنابراین به آن ها بگویید که لازم نیست حتما احساسات حال حاضر خود را بیان کنند بلکه می توانند براساس حالاتی که به تازگی داشته اند صحبت و انتخاب کنند.

ارزیابی:
  • آگاهی از احساسات خود چه منافعی دارد؟
  • در چه شرایطی حال یکسانی را تجربه می کنیم؟
  • بیش تر تحت تاثیر احساسات کوتاه مدت هستید یا بلند مدت؟
  • چه چیزی در تغییر حالت فعلی شما می تواند کمک کند؟

۲. بازی چراغ قوه| بازی احساسات برای کودکان

اهداف

  • بیان احساسات در کودکان
  • معرفی خود و آشنایی با یکدیگر
  • غلبه بر خجالت

روش بازی: ابتدا موضوع خاصی را انتخاب کرده و سپس سعی می کنند احساسات خود را با توجه به موضوعی که انتخاب کرده اند بیان کنند. این کار باعث بیان احساسات کودک می شود.

مثال:

فرض کنید موضوع آب و هوا را انتخاب کرده اید، می توانید بیان کنید که « احساس می کنم درونم طوفان شده است.» اگر موضوع درخت است « احساس می کنم مانند درختی خشک و بی روح هستم.»

نکته:

اگر با کودکانی کار می کنید که مشکلات گفتاری را تجربه می کنند بهتراست از بازی احساسات برای کودکان استفاده کنید که نیازی به ارتباط کلامی ندارند.

ارزیابی:
  • دوست دارید که احساسات خود را با دیگران به اشتراک بگذارید؟
  • آیا در میان دوستان خود کسی را مشاهده کردید که احساس یکسانی مانند شما داشته باشد؟

۳. زبان بدن

اهداف:

  • بیان احساسات در کودکان
  • بهبود ارتباط
  • افزایش آگاهی بدن
  • افزایش آگاهی اجتماعی کودکان

روش بازی: به ترتیب هر کسی  با زبان بدن احساسات خود را بیان می کند و آن را به جمع نشان می دهد. در یک جمله تلاش کنید تا احساس خود را بیان کنید.

به یاد داشته باشید که ممکن است این کار سخت باشد اما  بدن یکی از صادقانه ترین ابزار بیان می باشد زیرا دروغ نمی گوید و می توان به آن اعتماد کرد.

ارزیابی:

ترجیح می دهید چگونه احساسات خود را بیان کنید؟ کلمات یا زبان بدن؟ چرا از هردو استفاده نمی کنید؟

جالب کردن بازی:

برای بهبود بازی می توانید «مجرم کیست» را بازی کنید. پنج بازیکن در یک ردیف نشسته و در بین خود انتخاب می کنند که یک نفر مجرم است سپس  یکی از بچه ها که بازپرس می باشد می آید و همه انکار می کنند که جرمی ارتکاب شده اند ولی مجرم  با زبان بدن سعی دارد که خود را لو دهد، بازپرس باید متوجه شود که زبان بدن مجرم چگونه می باشد.

۴. طراحی حالت

وسایل مورد نیاز: قلم و کاغذ

اهداف:

  • بیان حالات
  • کاهش پرخاشگری کودکان
  • بررسی احساسات
  • پیدا کردن نمادهایی برای بروز احساسات

روش بازی: هر بازیکن خودکار و کاغذی دارد که احساساتش را روی آن به تصویر در می آورد  ممکن است احساسات از روی تصویر غیرقابل تشخیص باشد اما معمولا مشخص و قابل حدس است که فرد در حال کشیدن نقاشی شاد و سرحال بوده یا غمگین می باشد. کودکان می توانند نقاشی ها را به یکدیگر نشان داده و از یکدیگر بخواهند که آن ها را حدس بزنند.

پیشنهاد:
  • می توانید به کودکان الگو بدهید مثلا « احساس شادی را به تصویر بکشید.»
  • بازیکنان دو گروه شده و سعی می کنند احساسات بازیکنان تیم مقابل را حدس بزنند.
  • ابتدا بیان احساسات کودک شکل می گیرد سپس بازیکن ها می توانند نقاشی های مرتبط با احساسات خود را انتخاب کنند.
نکته:
  • از بچه های پرخاشگر بخواهید خشم خود را به صورت نقاشی به شما نشان دهند.
  • اگر حادثه یا مشکلی در کلاس وجود دارد از کودکان بخواهید تا آن را به تصویر بکشند.
ارزیابی
  • آیا طراحی باعث تحکیم تا ضعیف احساسات شما شده اند؟
  • تفاوت تصاویر هنگام شادی و خشم چگونه است؟
  • آیا تمام طرح های شاد شبیه به یکدیگر می باشند؟

۵. ساختمان های حالات

وسایل مورد نیاز: چند  بلوک برای ساختمان

اهداف:

  • بیان احساسات در کودکان
  • تشخیص اثرات محیط بر ما
  • بهبود بصری و لمسی

روش بازی: به هر بازیکن چند بلوک برای ایجاد ساختمانی بدهید که حالت روحی او را نشان می دهد و به او وقت کافی را بدهید تا ساختمان یا مجسمه ای بسازد که احساساتش را نشان می دهد.

پیشنهاد:

از وسایلی مانند دستمال، مهره تسبیح، خمیربازی، خانه عروسک، بشقاب کوچک و صندلی کوچک نیز می توانید استفاده کنید که قابلیت فرم و شکل دادن داشته باشد.

ارزیابی:
  • کدام وسیله جذابیت بیش تری برای شما دارند؟ آیا می توانید به راحتی احساسات خود را با اشیا به تصویر بکشید؟
  • آیا با نگاه کردن به ساختمان دیگران می توانید احساسات آن ها را متوجه شوید؟
  • خانه افراد چه چیزی در مورد آن ها به شما نشان می دهد؟ محیط زندگی چه تاثیری در حال افراد دارد؟
  • در مورد وسایلی که بقیه کودکان ساخته اند از آن ها سوال بپرسید، چه احساسی در مورد آن ها دارند؟

۶. نامه حال و احوال| بازی هایی برای آموزش همدلی به کودکان

وسایل مورد نیاز: کاغذ و قلم به تعداد مناسب برای همه

اهداف تقویت مهارت همدلی در کودکان :

  • بیان احساسات در کودکان
  • آگاهی از حال دیگر افراد گروه
  • بیان نظرات افراد

روش بازی: بازیکنان به صورت دایره نشسته و احساسات خود را روی کاغذ بدون ذکر نامشان بنویسند سپس تمام نامه ها دست به دست شوند تا زمانی که نامه هرکسی به دست خودش برسد.  به این شکل همه اعضای گروه از احساسات یکدیگر باخبر می شوند. این بار هرکسی درباره درکی که از حالات و احساسات دیگران دارد بنویسید و دوباره دست به دست شود.

نکته:

سعی کنید برگه ها را جمع کرده و در اوقات فراغت آن ها را مطالعه کنید. کودکان نیز به این روش می توانند از روحیه و حال دیگران آگاه شوند، به یاد داشته باشید که بیان احساسات  در کودکان سخت می باشد بنابراین به صبر و حوصله زیادی نیاز دارید.

۷. موسیقی احساسات |بازی برای درک احساسات دیگران

وسایل مورد نیاز: ابزارآلات موسیقی مثل دایره زنگی، طبل، بانگو، بلز و هر سازی که در دسترس است.

اهداف:

  • بیان احساسات در کودکان
  • کاهش پرخاشگری
  • بهبود حس شنوایی
  • همکاری بهتر
  • حساسیت به لحن صدا

روش بازی: در این بازی احساسات برای کودکان، با نواختن سازها یا آهنگ زدن با دهان یا کف زدن کودکان می توانند به نوبت احساسات خود را نشان دهند.

پیشنهاد:

  • یک نفر جملات عصبی کننده بگوید و دیگران با صدای ساز نشان دهند که چه احساسی نسبت به آن صدا دارند.
  • بازیکنان نسبت به احساس جمله ای که می خواهند بیان کنند صدای خود را تغییر دهند و از دیگران بخواهند احساسات آن ها را حدس بزنند.
ارزیابی:
  • سرو صدا و اصوات چه تاثیری در روحیه و حالات شما دارند؟
  • آهنگ هایی نام ببرید که نشان دهنده عشق، غم، هرج و مرج و خشم می باشند؟
  • شرایطی را نام ببرید که در طول روز احساسات شما تحت تاثیر صداها می باشند.

 

۸. فرار از حالت|تقویت مهارت همدلی در کودکان

وسایل مورد نیاز: کاغذ و قلم، تخته وایت برد یا تخته سیاه و گچ

اهداف:

  • بیان احساسات در کودکان
  • آشنایی با دیگران و احساسات آن ها

روش بازی: کاغذ سفیدی به هرکدام از کودکان داده و همزمان با تعریف کردن داستان روی تخته صحنه ها را به تصویر بکشید، تخته را به شکلی قرار دهید که بچه های دیگر نیز نقاشی را دیده و سعی کنند آن را بکشند، این بازی بازی برای درک احساسات دیگران بسیار موثر می باشد.

می توانید فقط داستان را تعریف کنید و فتوکپی از تصاویر را به آن ها ارائه دهید. از آن ها بخواهید شخصیت های داستان را بکشند و حالات آن ها را نیز به تصویر بکشند از شخصیت ها خطی به یکدیگر رسم کنید تا خط زمانی داستان را رسم کنید.

۹. تاس حالت

وسایل مورد نیاز: تاس حالت ( می توانید به روشی که در ادامه گفته شده است آن را درست کنید.)

اهداف:

  • بیان احساسات
  • درک احساسات دیگران
  • تقویت مهارت همدلی در کودکان

روش بازی:

هر بازیکن تاس را تا زمانی که حالتی که خودش احساس می کند پیدا شود می اندازد.

تاس شش حالت دارد: ۱. فردی بسیار خوشحال ۲. فرد کله شق به دنبال اتفاق های عجیب و شگفت انگیز ۳. فرد خوشبین که می داند اتفاقات خوبی در راه است. ۴. فردی بدبین که فکر می کند اتفاقات بدی در راه است. ۵.  فردی دودل که نمی داند چه احساسی دارد. ۶.  فردی عصبانی و خشمگین

پیشنهاد:
  • هر بازیکن تاس میریزد و حالت تاس را به یکی از بازیکنان مرتبط می کند و سپس بازیکنی که مورد خطاب قرار گرفته است تاس میریزد.
  • وضعیتی را به تصویر بکشید سپس هرکدام از کودکان باید آنقدر تاس بیندازند تا به حالتی برسند که در آن شرایط دارند.
  • یکی از بازیکنان سه بار تاس انداخته و سپس داستانی درباره سه حالت قبلی تاس بسازد.

منبع : ۹ بازی احساسات برای کودکان (کودکان ۹ تا ۱۵ سال)

گریه نوزاد + ۶ روش درمانی تضمینی

گریه نوزاد راهی برای برقراری ارتباط با شما است که به چیزی نیاز دارد، گرسنگی شایع ترین علت گریه در نوزادان است.

بنابراین غذا دادن به آن ها باعث جلوگیری از گریه شدید نوزاد می شود. نحوه واکنش شما به گریه کودک مهم است. اگر با آرامش پاسخ دهید، به آن ها کمک می کنید تا پریشانی خود را مدیریت کنند و احساس امنیت کنند.

چگونه علت گریه نوزاد را بفهمیم

۱. گرسنه یا تشنه است، آرام کردن گریه نوزاد

کودک شما ممکن است سعی کند سینه شما را پیدا کرده یا با دهان خود حرکت مکیدنی انجام دهد. این بهترین زمان برای غذا دادن به کودک است.

۲. نیاز به تعویض پوشک دارد، علت گریه و نق نق نوزاد

برخی از نوزادان احساس خیس بودن یا کثیف بودن را دوست ندارند. بررسی کنید که آیا کودک شما نیاز به تعویض پوشک خود دارد یا خیر.

۳. باد معده، قولنج یا ریفلاکس 

اگر کودک شما ناآرام به نظر می رسد، او را به حالت عمودی نگه دارید و به آرامی پشت او را مالش دهید یا نوازش کنید.

۴. خستگی بیش از حد

حتی چیزهای ساده مانند چهره های جدید و نورهای روشن می تواند برای نوزادان طاقت فرسا باشد. در صورت گریه آن ها را به یک اتاق تاریک که ساکت و آرام است ببرید، در این حال صداهای آرام بخش ایجاد کنید یا موسیقی ملایم پخش کنید. از علائم خواب کودک خود آگاه باشید.

۵. ناراحتی

نوزادان از سردی یا گرمای بیش از حد خوششان نمی آید. آن ها دوست دارند احساس راحتی و گرمای مطلوبی داشته باشند، اما مراقب باشید که کودک خود را در چند لایه لباس نپوشانید.

بررسی کنید که بدن کودک شما خیلی گرم یا سرد نباشد. طبیعی است که دست و پای نوزاد کمی خنک باشد، اما شکم او باید کمی گرم باشد.

بررسی کنید که هیچ بر چسبی از لباس‌هایش در پوست آن ها فرو نرفته باشد و مویی دور دست یا پاهایشان نپیچیده باشد. اگر صدای گریه شدید نوزاد شما با حالت عادی متفاوت است، می تواند نشانه ای از ناخوشی یا دندان درآوردن باشد.

۶. ممکن است لازم باشد کودک نزدیک شما باشد

نوزادان باید به والدین خود نزدیک باشند، صدای آن ها را گوش داده و به ضربان قلب آن ها گوش دهند، علاوه بر این می توانید کارهای آرامش بخشی را برای بهبود حال آن ها انجام دهید:

  • کودک را نزدیک نگه دارید
  • آواز خواندن یا صحبت کردن با آن ها
  • بغل کردن کودک

 

۷. آرام کردن گریه نوزاد

گاهی اوقات به نظر می رسد هیچ کاری که انجام می دهید جواب نمی دهد در این شرایط می توانید موارد  زیرا را امتحان کنید:

  • با کودک در کالسکه به پیاده روی بروید.
  • پوشک کودکتان را کنار بگذارید و به او اجازه دهید پاهایش را آزادانه حرکت دهد.
  • حمام کردن نوزاد
  • درخواست کمک از دکتر یا اطرافیان

۸. ممکن است حوصله اش سر رفته باشد.

اگر او به دلیل بی حوصلگی گریه می کند، آواز خواندن، زمزمه کردن، قدم زدن و حرف زدن با او می تواند به شما کمک کند.

۹. کولیک| علت گریه نوزاد

کولیک باعث گریه شدید در چهار هفتگی می شود و گاهی اوقات تا سه یا حتی چهار ماهگی نیز ادامه پیدا می کند. دلیل کولینک هنوز برای دکترها مشخص نیست اما می تواند به دلیل گوارش یا حساسیت به غذا یا عوامل محیطی باشد.

کولیک در اکثر مواقع حدود ۲ تا ۵ هفتگی شروع شده و تا ۳ تا ۴ ماهگی ادامه پیدا می کند، متاسفانه قانون مشخصی برای آن وجود ندارد و هرنوزادی ممکن است آن را تجربه کند. کولیک باعث گریه شدید نوزاد می شود که توسط والدین قابل کنترل نیست.

در طی کولیک کودک به خوبی غذا می‌خورد و رشد می‌کنند اما در برخی از ساعات روز شروع به گریه می کند. در ادامه ویژگی های کولیک و تفاوت آن از گریه معمولی ذکر شده است با توجه به آن ها می توانید کودک خود را آرام کنید:

  • گریه شدید نوزاد یا جیغ بسیار بلند که باعث نگرانی والدین می شود.
  • بسیار سخت آرام می شود یا اصلا آرام نمی شود.
  • صورت قرمز یا رنگ پریده در اطراف دهان.
  • مشت های گره کرده 
  • بیش از ۳ ساعت در روز دوام دارد و بیش از ۳ روز در هفته اتفاق می افتد.
  • به طور ناگهانی، با گریه بلند و بی وقفه شروع می گردد.
  • شکم سفت
  • جمع کردن پاها به سمت شکم هنگام گریه شدید نوزاد

نوزاد کولیکی برای والدین بسیار استرس زا می باشد و  باعث می شود احساس خستگی، گناه و حتی افسردگی داشته باشید. خوشبختانه این بیماری به خودی خود از بین می رود تنها کافی است به حرف پزشک گوش بدهید و دستورالعمل های آن ها را دنبال کنید.

در صورت امکان از یکی از نزدیکان خود درخواست کنید تا از کودکتان نگه داری کند تا مقداری استراحت کنید بخاطر داشته باشید که آرامش شما در برخورد با کودکتان اهمیت زیادی دارد بنابراین حتما باید به دنبال کمک باشید.

علت گریه و نق نق نوزاد| علت گریه شدید نوزاد در خواب

هر کودکی متفاوت است و برخی از نوزادان ممکن است سریع تر از دیگران بخوابند. هیچ کار خاصی برای سرعت بخشیدن به این فرآیند نمی توانید انجام دهید، اما می توانید با راحت نگه داشتن اتاق، ایجاد یک برنامه منظم، آرام بخش قبل از خواب و برنامه خواب این روند را بهبود ببخشید.

نوزادان اغلب شب ها بیشتر گریه می کنند، بنابراین لازم نیست که نگران شوید:

ابتدا نیازهای فیزیکی را بررسی کنید:

  • آیا نوزاد گرسنه یا تشنه است؟
  • آیا نیاز به آروغ زدن دارد؟
  • خیلی گرم یا سرد است؟
  • آیا پوشک آن ها کثیف است و نیاز به تعویض دارد؟
  • از تغذیه بیش از حد کودک خودداری کنید زیرا ممکن است باعث ناراحتی او شود. سعی کنید حداقل ۲ تا ۲ و نیم ساعت از شروع یک تغذیه تا بعدی صبر کنید.
  • اگر هنوز زمان شیر دادن به نوزاد نرسیده است، پستانک را به او بدهید.
  • هر چرت روزانه را به کم تر از ۳ ساعت در روز محدود کنید.
  • با صدایی آرام برای کودک آواز بخوانید یا با او صحبت کنید.
  • کودک گریان خود را در آغوش خود بگیرید، او را به مدت پنج دقیقه در اطراف بچرخانید تا آرام شود.
  • صدای بلند یا نور شدیدی که به صورت کودک می تابد ممکن است باعث ترس کودک شود.
  • نوزادی که در یک اتاق تاریک تنها می ماند ممکن است گریه کند زیرا می ترسد و تنهاست.

۶ راهکار والدین برای آرام کردن گریه شدید نوزاد

در اینجا چند روش مقابله ای وجود دارد که به شما کمک کند هنگام گریه کودک آرام بمانید و آرامش خود را از دست ندهید:

  • سعی کنید نفس عمیق بکشید و تا ۱۰ بشمارید
  • اجازه دهید کودک به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه گریه کند
  • سعی کنید به موسیقی آرامش بخش گوش دهید
  • برای حمایت عاطفی با یک دوست نزدیک یا یکی از اعضای خانواده تماس تلفنی بگیرید.
  • کارهایی را در اطراف خانه انجام دهید تا حواس تان پرت شود.
  • با خاموش کردن چراغ ها اتاق را تاریک کنید.
  • چراغ شب را روشن کنید تا کمی نور برای آرام کردن کودک وجود داشته باشد.
  • سعی کنید به او کمی غذا بدهید؛ اگر علاقه ای به غذا ندارد پس گرسنه نیست و اصرار زیادی نکنید.
  • آغوش شما به آرام شدن کودک کمک می کند بنابراین حتما او را در آغوش کشیده و نوازش کنید، صدای مادر نیز باعث می شود که کودک آرام تر شود.
  • سر و صدای ملایم  ممکن است با اختلال و حواس پرتی در کودک باعث ارامش او شود.
  • برای کمک به خواب‌آلودگی کودک، صداهای آرام‌بخش مانند موسیقی ملایم پخش کنید.

کودک خود را تکان ندهید| آرام کردن گریه نوزاد

به یاد داشته باشید که مهم نیست چه شرایطی را تجربه می کنید، هرگز نباید کودک خود را تکان دهید. تکان دادن سر آن ها می تواند باعث آسیب مغزی شود، حتی می تواند باعث افزایش اضطراب و استرس او نیز بشود. تکان دادن بیش از حد نوزاد باعث موارد زیر می شود:

  • آسیب دائمی مغز
  • فلج (ناشی از آسیب به نخاع)
  • کوری
  • ناشنوایی
  • تناسب (تشنج)
  • استخوان های شکسته
  • تاخیر در رشد طبیعی
  • مرگ

آمار نشان داده است که در نوزادان مبتلا به سندرم تکان‌خوردگی، تقریباً ۲۰ درصد می‌میرند و ۳۰ تا ۶۰ درصد درگیر آسیب‌های متوسط ​​تا شدیدی می شوند که در بالا ذکر شده است.

سخن آخر

اگر می‌خواهید یاد بگیرید چگونه نوزاد را بخوابانید، بهترین توصیه این است که به این فرآیند زمان بدهید. پیروی از نکات و ترفندهای ما ممکن است به خوابیدن کودک شما و عادت کردن به روال خواب کمک کند اما به مرور متوجه می شوید که کودکان با یکدیگر متفاوت هستند و یک روند ثابت را نمی توان برای همه کودکان استفاده کرد

پیشنهاد مشاور: سلامت خواب نوزاد خود را تضمین کنید

مواردی مانند ایجاد یک برنامه خواب آرام بخش، تنظیم ساعت خواب، توجه و محبت زیاد به کودک را در هنگام بیداری در نظر بگیرید. گریه شدید نوزاد یک چالش رایج برای والدین می باشد که به مرور یاد می گیرند با آن کنار بیایند بنابراین نگران نباشید و به غریزه خود اعتماد کنید.

در صورت مشاهده موارد زیر حتما با پزشک تماس بگیرید:

  • تشنج
  • پوست آبی، خاکستری یا بسیار کم رنگ
  •  مثل همیشه به راحتی بیدار نمی شود
  •  به نظر می‌رسد که برای نفس کشیدن سختی می کشد
  • به شدت بیمار است
  • دمای بدن بالایی دارد، اما دست و پای او سرد است

منبع : گریه نوزاد + ۶ روش درمانی تضمینی

۶ نشانه های کودک خجالتی + بازی درمانی

نشانه های کودک خجالتی به شما کمک می کند تا در موقعیت های جدید یا ناآشنا که سخت است به آن ها کمک کنید.کودک خجالتی و گوشه گیر اگر احساس کند که دیگران در حال نگاه به او هستند، مانند زمانی که با فرد جدیدی ملاقات می کند یا مجبور هستند در مقابل دیگران صحبت کند، به احتمال زیاد دچار نگرانی و اضطراب زیادی می شود که حتی ممکن است باعث می شود که کودک خجالتی و گوشه گیری شود.

بیشتر کودکان گاهی احساس خجالت می کنند، اما کودکانی که همیشه درگیر خجالت و شرم هستند زندگی خود را مختل می کنند. برخی از کودکان به مرور خجالت خود را کنار می گذارند اما اکثر آن ها این ویژگی را تا بزرگسالی حفظ می کنند.

علت خجالتی بودن کودکان

روانشناسان بر این باورند که هم ژنتیک و هم محیط در خجالتی بودن کودک نقش دارند. برخی از کودکان به سادگی با حساسیت شدید نسبت به تحریکات بیرونی متولد می شوند (تاثیر ژنتیک). گاهی اوقات خجالتی بودن کودک شما با تجربیات منفی مانند طعنه زدن یا طرد شدن توسط سایر کودکان، شرمساری یا عدم تایید توسط محیط، ترکیب می شود.

۶ نشانه های کودک خجالتی و گوشه گیر

۱. از بودن در مرکز توجه متنفرند

برخی از بچه ها اهمیتی نمی دهند که در کانون توجه قرار بگیرند یا حتی دوست دارند که توجه دیگران را جلب کنند. اما اگر کودک شما با اضطراب اجتماعی سروکار دارد از توجه دیگران دوری می کند، دور بودن از مرکز توجه یکی از بارز ترین نشانه های نشانه های کودک خجالتی می باشد.

۲.کودک خجالتی و گوشه گیر دوستان کمی دارند

کودکان خجالتی معمولا دوستان زیادی ندارند و محدوده دوستان خود را تا جایی که می توانند کوچک در نظر می گیرند. شاید آن ها فقط یک یا دو دوست خوب داشته باشند و تمایل دارند از معاشرت با گروه های بزرگتر اجتناب کنند.

پیشنهاد مشاور: کمک به کودک برای پیدا کردن دوست

 

۳. آن ها نمی خواهند با افراد جدید ملاقات کنند

یکی از دلایلی که کودک خجالتی مبتلا به اضطراب اجتماعی معمولاً دوستان زیادی ندارد این است که برای ملاقات با افراد جدید مشکل دارد.

اگر سعی کرده‌اید فرزندتان را برای فعالیت‌ها یا بازی های گروهی ثبت‌نام کنید و آن ها از آن ها ممانعت کرده و بازی های فردی را ترجیح داده اند احتمالا کودک شما خجالتی می باشند.

۴. کودک خجالتی و گوشه گیر بسیار ساکت هستند

بسیاری از اوقات، زمانی که کودکان به سنی می رسند که می توانند آزادانه با هم ارتباط برقرار کنند نمی توان آن ها را ساکت کرد.

اما وقتی فرزند شما با اختلال اضطراب اجتماعی سر و کار دارد، اغلب بسیار ساکت خواهد بود و هنگامی که آن ها تشویق به صحبت و برقراری ارتباط می شوند، حتی ممکن است گوشه گیرتر شوند که نشانه های کودک خجالتی می باشد.

۵. کودک خجالتی و گوشه گیر از تماس چشمی اجتناب می کنند

نشانه‌های غیر کلامی نیز می توانند نشان دهنده خجالت باشد، اگر هنگام صحبت کردن از تماس چشمی اجتناب کنند یا در حین صحبت کردن حالات چهره زیادی نداشته باشند، ممکن است با ترس زیادی سر و کله بزنند.

۶. در مورد خودشان صحبت نمی کنند از نشانه های کودک خجالتی و گوشه گیر

بسیاری از بچه ها دوست دارند در مورد خودشان صحبت کنند. آن ها دوست دارند به شما بگویند در مدرسه چه می کردند با دوستانشان چه می گذرد

اما کودک خجالتی و گوشه گیر، اغلب اوقات بسیار سختی دارند که در مورد خود صحبت کنند. حتی اگر سؤالات خاصی بپرسید یا سعی کنید آن ها را وادار به باز کردن صحبت کنید، ممکن است عصبی و ناراحت می شوند.

برخورد با کودک خجالتی و گوشه گیر

۱. در مورد موقعیت های جدید توضیح دهید

مکان ها، شرایط، افراد و موقعیت های جدید می تواند برای کودکان خجالتی سخت باشد، بنابراین بهتراست آن ها را درک کنید، بنابراین پیش از حضور در این مکان ها با آن ها در مورد شرایطی که قرار است تجربه کنند حرف بزنید، با این کار به کودک خجالتی و گوشه گیر کمک می کنید تا در این موقعیت ها راحت شود.

۲. فرصت کافی را برای بروز احساسات او فراهم کنید

درست مانند هر کسی، کودکانی که خجالتی و گوشه گیر هستند نیز می توانند با دشواری در مورد احساساتی که تجربه می کنند حرف بزنند. بنابراین به فرزند خود زمان لازم را بدهید تا در مورد احساساتی که تجربه می کند حرف بزند و احساسات خود را به شیوه ای که مناسب و درست است بروز دهد.

۳. به دیگران نگویید فرزندتان خجالتی است

برچسب زدن به کودک تان به این شکل می تواند باعث شود فرزند شما به این باور برسد که خجالتی است و کاری برای بهبود وضعیت نمی تواند انجام داد. او حتی ممکن است از آن به عنوان بهانه ای برای دنبال نکردن چیزی که باعث ایجاد احساس اضطراب در او می شود استفاده کند و با خود بگوید که خجالتی است و دیگر نمی تواند از شر آن خلاص شود.

 

۴. الگو باشید.

در ارتباط با فروشندگان، دوستان و معلمان مطمئن باشید، سوالات مناسب بپرسید و با غریبه ها ارتباط چشمی برقرار کنید تا به کودک خجالتی خود نشان دهید که چگونه باید با دیگران ارتباط برقرار کند.

آن ها را با فرزندان دیگر یا دوستانشان مقایسه نکنید، به یاد داشته باشید که هر کودکی متفاوت است. این که خجالتی هستند و از ارتباط اجتماعی فرار می کنند به این معنی نیست که عجیب یا غیرعادی هستند.

۵. گزینه ها را محدود نگه دارید، کودک خجالتی و گوشه گیر

یک فرصت نامحدود برای انجام هر کاری می تواند برای آن ها طاقت فرسا باشد، بنابراین با محدود کردن گزینه‌ها به چند انتخاب می توانید به او کمک کنید تا راحت تر تصمیم گیری کند و به مرور بتواند اضطراب خود را مدیریت کند.

۶. مهارت های اجتماعی| کمک به کودک خجالتی و گوشه گیر

شما می توانید بسیاری از مهارت های اجتماعی را به کودک خود بیاموزید که به او کمک می کند بر کمرویی غلبه کند. این مهارت ها شامل موارد زیر می باشد:

  • ملاقات با افراد جدید
  • به دیگران سلام کردن
  • شروع مکالمات
  • ارتباط چشمی برقرار کردن
  • شنونده خوبی بودن

برای این کارها می توانید در خانه تمرین کنید تا در جمع مجبور نشوید به او بگویید سلام کن!

۷. کودک خجالتی و گوشه گیر، رفتار اجتماعی را پاداش دهید

مهارت های اجتماعی را که فرزندتان یاد می کند تقویت کنید. وقتی می بینید که سعی می کند بر کمرویی غلبه کند، او را با محبت فراوان تحسین کنید. اگر احتمال دارد که کودک خجالتی و گوشه گیر داشته باشید مراقبت کنید که این کار را در ملاعام انجام  ندهید.

کودک خجالتی در مدرسه

بچه های خجالتی ممکن است مدرسه را مانند همسالانشان تجربه نکنند. راهکارهای زیر به شما کمک می کند تا به کودک خجالتی در مدرسه کمک کنید:

با معلم حرف بزنید. با معلمان و کارکنان مدرسه صحبت کنید، به آن ها در مورد شرایط کودکتان توضیح داده و از او بخواهید که راهکارهایی را نیز در خانه به شما آموزش دهد.

علایق آن ها را به مدرسه بیاورید. از معلم کمک بخواهید و از او بپرسید که آیا می شود کارهایی و قعالیت هایی را که دوست دارد به مدرسه ببرید.

در خانه به آن ها کمک کنید. گاهی اوقات بچه‌ها در مدرسه خجالتی رفتار می‌کنند. با هم در خانه تمرین کنید. به فرزندتان فرصت پیشرفت بدهید، اما سعی کنید به او فشار نیاورید به یاد داشته باشید که هدف شما این است که اعتماد به نفس فرزندتان را تقویت کنید.

روی دستاوردهای آن ها تمرکز کنید. پیروزی های فرزندتان را در داخل و خارج از کلاس درس جشن بگیرید. ورزش، یادگیری ساز و حتی کمک در خانه می تواند به تقویت اعتماد به نفس فرزند شما در مدرسه کمک کند.

در جلسات شرکت کنید. جلساتی که معلم برای گفت و گو با والدین ترتیب می دهد اهمیت زیادی دارد بنابراین سعی کنید حداقل یکی از والدین در این جلسات حضور داشته باشد، در این جلسات مربیان در مورد نکاتی که باید بدانید یا در خانه رعایت کنید حرف می زنند و به همین دلیل اهمیت زیادی دارند.

پکودکان خجالتی در پیش دبستانی

آیا کودکان خجالتی در پیش دبستانی دارید که با کمرویی دست و پنجه نرم می کند؟ آموزش مهارت های اجتماعی می تواند به آن ها کمک کند:

آموزش مهارت های اجتماعی به بچه‌ها یاد می دهد که چگونه احساسات خود را به اشتراک بگذارند، درگیری‌ها را مدیریت کنند و دوستان خوبی پیدا کنند. این مهارت ها حتی به خوش اخلاق ترین کودکان نیز کمک می کند. وقتی صحبت از خجالتی بودن در کودکان پیش دبستانی می شود، این مهارت ها می تواند به کودک خجالتی و گوشه گیر راه های ملموس و عملی برای تعامل با همسالان خود بدهد.

به یاد داشته باشید که کودکان خجالتی در پیش دبستانی ممکن است در پیدا کردن دوست مشکل داشته باشد سعی کنید در این امر به او کمک کرده و راه هایی به او ارائه دهید تا بتواند دوست پیدا کند، گروه های دوستی در این سنین اهمیت زیادی دارند بنابراین حتما سعی کنید در این مورد به آن ها کمک کنید تا در پیش دبستانی احساس تنهایی نداشته باشند.

بازی برای کودک خجالتی برای کودک خجالتی و گوشه گیر

ایجاد مجلات خانوادگی 

والدین باید ضرورت و ارزش وحدت خانواده را به فرزندان خود یادآوری کنند.  گذراندن زمان بیشتر با کودک خجالتی و گوشه گیر موثرترین استراتژی برای اجرای فعالیت و کاهش خجالت آن ها است. بچه ها را تشویق کنید که یک دفترچه یادداشت نگه دارند، یادداشت های روزانه خانواده به عنوان یادآوری گذشته برای فرزندان خواهد بود. این امر باعث ایجاد اعتماد به نفس در کودکان می شود زیرا آن ها متوجه پیشرفت های چشمگیری می شوند که رخ داده است.

منبع : ۶ نشانه های کودک خجالتی + بازی درمانی

چگونه با کودک مضطرب خود صحبت کنیم؟

به احتمال زیاد کودک مضطرب در اطرافیان خود می شناسید که به دلایل مختلف اضطراب دارد و نیاز دارد که در مورد آن باکسی صحبت کند.

لزوماً لازم نیست فرزند شما ارتباط با شخصی درگیر اضطراب داشته باشد تا بتواند در مورد آن سؤالاتی داشته باشد. این عارضه اغلب در تلویزیون و فیلم‌ها ظاهر می‌شود و ممکن است از دیگران در مورد آن بشنوند.

کمک به کودک مضطرب

برای کودکان بزرگ‌تر، می‌توانید در مورد اینکه چگونه بر ذهن و بدن تأثیر می‌گذارد و برخی از علائمی که آن ها یا عزیزانشان ممکن است در نتیجه اضطراب تجربه کنند، صحبت کنید. همچنین می توانید درباره انواع مختلف اضطراب مربوط به مدرسه، آینده یا چیزهای دیگر صحبت کنید.

علاوه بر این مهم است که با فرزندان خود در مورد مدیریت اضطراب صحبت کنید و به آن ها اطلاع دهید که در مواقعی که احساس اضطراب می کنند به اشتراک گذاشتن احساسات خود می توانند حمایت مورد نیاز خود را دریافت کنند.

برای بچه‌های کوچک‌تر، ممکن است بخواهید بگویید: «گاهی اوقات نگرانی‌ها یا ترس‌ها آنقدر بزرگ می‌شوند که به سختی می‌توانیم به تنهایی با آنها کنار بیاییم. هر اضطراب و استرسی که زندگی را برای شما واقعاً سخت کرده است لازم است با درمانگر یا مادر و پدر خود درجریان بگذارید.»

 سوالاتی که ممکن است فرزندتان از شما بپرسند

صرف نظر از سن فرزندتان، احتمالاً وقتی موضوع اضطراب مطرح می شود، سؤالاتی برای او پیش می آید. در اینجا چند مورد رایج وجود دارد که ممکن است بخواهید خود را برای آن ها آماده کنید:

اگر مغز من اشکال داشته باشد چی؟

برای کودکی که خودش اضطراب را تجربه می کند، نگرانی هایی که دارد بسیار واقعی است. مهم است که این نگرانی ها را با کنار زدن آن ها حل نکنید.

در عوض، به آن‌ها اطلاع دهید که ترس‌ها و نگرانی‌هایی که دارند از مکان‌های واقعی سرچشمه می‌گیرند و معتبر هستند. اما میزانی که این ترس‌ها و نگرانی‌ها بر افکار آن‌ها تاثیر می گذارند بیش از اندازه می باشد و باید آن را کنترل کنند.

یکی از راه‌های مفید برای انجام این کار این است که با آن‌ها درباره ترس‌هایشان صحبت کنید و راه‌حل‌ها یا راه‌های ممکن برای حل این ترس‌ها را مشخص کنید.

کودکانی که اضطراب مداوم را تجربه می کنند ممکن است در عزت نفس و اعتماد به نفس نیز دچار مشکل شوند. آن ها ممکن است تصور کنند که در هر موقعیتی کار اشتباهی انجام می دهند که باعث اضطراب آن ها می شود.

مهم است که به بچه ها یادآوری کنیم که هیچ مشکلی برای آن ها یا هرکسی که اضطراب دارد وجود ندارد.

به فرزندان خود یادآوری کنید که شکسته یا معیوب نیستند. همچنین می‌توانید توضیح دهید که برخی رویدادها مانند ضربه، استرس یا ناملایمات ممکن است باعث ایجاد شرایط سلامت روان شوند.

سعی کنید به آن ها بفهمانید که داشتن اضطراب تقصیرشان نیست و می توانند برای آن کمک بگیرند.

درمان اضطراب چگونه است؟

هنگام صحبت در مورد کمک گرفتن برای اضطراب، کودکان ممکن است بخواهند بدانند که چگونه باید آن را از بین ببرد. بسته به شدت اضطراب آن ها، شناسایی مشکل اغلب اولین قدم در درمان است. تحقیقات نشان داده است که درمان به تنهایی اغلب می تواند بسیار مفید باشد.

همچنین می توانید با کودک مضطرب خود در مورد داروهایی که ممکن است علاوه بر درمان در دسترس هستند صحبت کنید و به او بگویید که درست مانند مصرف آنتی بیوتیک برای بیماری بدن، داروهای ضد اضطراب نیز می تواند به علائم اضطراب کمک کند.

برخی تحقیقات مورد اعتمادنشان داده است که ترکیبی از روان درمانی و دارودرمانی برای برخی افراد موثر است البته دارو درمانی و مصرف هرگونه دارو باید زیر نظر روانشناس انجام شود.

آیا من همیشه این احساس را خواهم داشت؟

برای کودک مضطرب ترس از آینده می تواند بخش بزرگی از احساسات آن ها باشد. منطقی است که کودک مضطرب نگران باشد که همیشه آن علائم را داشته باشد.

اکنون ممکن است زمان مناسبی باشد تا به کودک خود یادآوری کنید که درمان در دسترس است و برای کمک به اضطراب بسیار مؤثر است.

شما می توانید به فرزندان خود بگویید که بسیاری از افراد برای شرایط سلامت روان تحت درمان قرار می گیرند و جای خجالت ندارد. اگر خودتان درمان را تجربه کرده اید می‌توانید با آن‌ها در میان بگذارید که این تجربه برای شما چگونه بوده و چگونه به شما کمک کرده است.

همچنین می توانید تمرینات تنفس عمیق را با آن ها انجام دهید و از آن ها بخواهید به احساس خود قبل و بعد از اتمام آن تمرینات توجه کنند. به احتمال زیاد، بعد از آن احساس بسیار بهتری خواهند داشت. با این حال، اگر احساس می‌کنند تمرین‌ها کمکی نمی‌کنند، بهترین کار این است که از مشاور کودک کمک بگیرید.

کمک به کودک مضطرب

تفاوت بین افکار و احساسات

مهم است که به بچه‌های کوچک‌تر کمک کنید افکار و احساسات را تشخیص دهند. یک مکان راحت برای نشستن با فرزندتان پیدا کنید و در مورد تفاوت افکار و احساس برای آن ها صحبت کنید.

سعی کنید به آن ها کمک کنید  افکارشان را فقط چیزهایی ببینند که در ذهنشان می گذرد و بدانند که واقعیت نیستند و برای مغز طبیعی است که به چیزهای زیادی فکر کند این بدین معنی نمی باشد که این امور واقعیت دارند.

با آن ها وقت بگذرانید

این کار را هر روز انجام دهید، حتی اگر فقط چند دقیقه باشد. کارهایی را با هم انجام دهید که هر دو از آن ها لذت می برید. به پیاده روی بروید، آشپزی کنید، غذا بخورید، بازی کنید یا فقط با هم وقت بگذارید. راه هایی برای لبخند زدن و خندیدن با هم پیدا کنید.

این پیوند بین شما را قوی و مثبت نگه می دارد و باعث می شود متوجه دلیل اضطراب کودک خود شوید.

بپرسید در ذهنشان چه می گذرد

به بچه ها کمک کنید تا به آنچه فکر می کنند و احساس می کنند برچسب بزنند. ممکن است همیشه حرف های زیادی برای گفتن نداشته باشند. اما اجازه دهید بچه‌ها بدانند که در هر زمان آماده گوش دادن و صحبت کردن با آن ها هستید و صحبت های آن ها را جدی میگیرید.

با حوصله گوش کنید

وقتی بچه ها و نوجوانان می خواهند صحبت کنند، با تمام توجه گوش کنید. به آن ها زمان بدهید تا افکار و احساسات خود را در قالب کلمات بیان کنند، برای درک بهتر موضوع سوال بپرسید، برای مشاوره دادن خیلی عجله نکنید و با آرامش به آنچه می گویند گوش دهید.

به بچه ها کمک کنید فکر کنند چگونه با مسائل برخورد کنند

به آن ها کمک کنید احساس توانایی و اعتماد به نفس پیدا کنند، برای حل مسائل عجله نکنید. در عوض، کودکان و نوجوانان را دعوت کنید تا به کارهایی که می توانند انجام دهند فکر کنند و از ایده های خوب آن ها حمایت کنید. با هم صحبت کنید تا زمان هایی را به آن ها یادآوری کنید که چیز جدیدی را امتحان کردند و به خوبی پیش رفته است.

آرامش و راحتی

گاهی اوقات، کودکان و نوجوانان ممکن است غرق در نگرانی شوند. در آن لحظات، تلاش برای صحبت کردن در مورد آن احتمالا کمکی نخواهد کرد. در این شرایط به آن ها یادآوری کنید که برای کمک به آن ها آماده هستید و محیط خانه را برای آرامش آن ها آماده کنید.

منبع : چگونه با کودک مضطرب خود صحبت کنیم؟

چگونه هوش هیجانی خود را تقویت کنیم + بازی برای کودکان

آیا می دانستید که هوش هیجانی را می توانید در طول زندگی خود آن را ارتقا دهید؟ هوش هیجانی به شما در حل تعارضات زندگی روزمره کمک می کند.

این اصطلاح توسط پیتر سالوی و جان مایر در دهه ۱۹۹۰ در دانشگاه ییل ایجاد شد و بعداً دانیل گولمن در سال ۱۹۹۵ آن را بیش تر رواج داد.

فواید هوش هیجانی

استفاده از هوش هیجانی در زندگی روزمره می تواند بسیار مفید باشد.

به عنوان مثال، پیشگیری از موقعیت های خطرناک برای سلامتی، مانند جلوگیری از فشار خون بالا و بیماری های قلبی و از نظر انطباق نیز می تواند در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت بسیار سودمند باشد.

به همین دلیل، بهبود هوش هیجانی در سنین پایین می‌تواند سرمایه‌گذاری بلندمدتی باشد که باعث موفقیت در بزرگسالی می شود.

تقویت هوش هیجانی در نوجوانان

۱٫به واکنش های احساسی خود نسبت به وقایع در طول روز توجه کنید.

به راحتی می توانید احساسات خود را در مورد آنچه در طول روز تجربه می کنید، پشت سر بگذارید. اما درک احساس خود برای تقویت هوش هیجانی ضروری است. اگر احساسات خود را نادیده بگیرید، اطلاعات مهمی را نادیده می گیرید که تأثیر زیادی بر طرز فکر و نحوه رفتار شما دارد.

  1. به بدن خود توجه کنید

به جای نادیده گرفتن علائم فیزیکی احساسات خود، شروع به گوش دادن به آن ها کنید. به یاد داشته باشید که ذهن و بدن ما از هم جدا نیستند. آن ها عمیقاً بر یکدیگر تأثیر می گذارند.

  1. مشاهده کنید که چگونه احساسات و رفتار شما به هم مرتبط هستند.

وقتی احساسات شدیدی را تجربه می کنید، چه واکنشی نشان می دهید؟ هرچه بیشتر درک کنید که چه چیزی انگیزه های رفتاری شما را تحریک می کند، هوش هیجانی شما بالاتر خواهد بود و می توانید از آنچه می دانید برای تغییر رفتار خود در آینده استفاده کنید.

  1. از قضاوت در مورد احساسات خود بپرهیزید

تمام احساساتی که دارید معتبر هستند، حتی احساسات منفی که تجربه می کنید. اگر احساسات خود را قضاوت کنید، توانایی خود را برای احساس کردن از بین می برید و استفاده از احساسات خود را در راه های مثبت دشوارتر می کند.

به این موضوع فکر کنید که هر احساسی که دارید، یک قطعه جدید از اطلاعات مفید است از چیزهایی که در دنیای شما در حال وقوع می باشد مرتبط است.

در ابتدا سخت است، اما اجازه دهید احساسات منفی ظاهر شوند و آن ها را به آنچه در حال رخ دادن است مرتبط کنید. به عنوان مثال، اگر به شدت حسادت می کنید، این احساس در مورد وضعیت شما چه چیزی به شما نشان می دهد؟

  1. تصمیم گیری در مورد نحوه رفتار را تمرین کنید

شما نمی توانید احساساتی که دارید را کنترل کنید، اما می توانید تصمیم بگیرید که چگونه می خواهید به آن ها واکنش نشان دهید. به این فکر کنید که ترجیح می دهید چه واکنشی نشان دهید، به جای اینکه اجازه دهید احساساتتان بر شما غلبه کند، تصمیم بگیرید دفعه بعد احساسات خود را کنترل کنید.

هنگامی که اتفاق منفی در زندگی شما می افتد، لحظه ای را برای احساس کردن اختصاص دهید. هنگامی که موج اولیه سپری شد، تصمیم بگیرید که چگونه می خواهید رفتار کنید. تصمیم بگیرید که احساسات خود را به جای سرکوب کردن، بیان کنید و دوباره تلاش کنید.

  1. مهارت های همدلی خود را بهبود بخشید

همدلی یعنی توانایی تشخیص احساسات دیگران و به اشتراک گذاشتن احساسات با آها. شنونده فعال‌تر بودن و توجه واقعی به آنچه مردم می‌گویند می‌تواند به شما کمک کند تا احساس بهتری نسبت به آن‌ها داشته باشید. توانایی استفاده از این اطلاعات تصمیمات و بهبود روابط از نشانه های هوش هیجانی است.

برای بهبود همدلی، خود را به جای دیگران بگذارید. به این فکر کنید که اگر در موقعیت آن ها بودید چه احساسی داشتید. به طور فعال تصور کنید که چگونه می توانید از طریق تجربیاتی که دارید حمایت و مراقبت لازم را ارائه دهید.

  1. زبان بدن افراد را یاد بگیرید

سعی کنید احساسات واقعی افراد را با مشاهده حالات صورت و زبان بدن آن ها درک کنید. اغلب مردم احساسات خود را به صورت فیزیکی نیز نشان می دهند. تمرین کنید که بیشتر مراقب باشید و احساسات دیگران را درک کنید.

اگر مطمئن نیستید که در تفسیر حالات چهره مهارت دارید، سعی کنید حدس بزنید به طور مثال تن صدای بالاتر نشان می دهد که استرس دارد یا عصبانی است.

  1. تمرین کنید که از نظر احساسی صادق باشید

وقتی ناراحت هستید به مردم بگویید و شادی را نیز به اشتراک بگذارید این صداقت باعث می شود که دیگران راحت تر، بتوانند با شما ارتباط برقرار کنند و اعتماد بیش تری به شما داشته باشند.

  1. سطح استرس خود را کاهش دهید

زندگی مملو از موقعیت‌های دشوار است، از روابط گرفته تا از دست دادن شغل همه باعث افزایش استرس و اضطراب افراد می شود. در این بین، محرک‌های استرس بی‌شماری وجود دارد که می‌تواند هر موضوع را بسیار چالش‌برانگیزتر از آنچه که احتمالاً هست به نظر می رساند.

 ۸ بازی برای بهبود هوش هیجانی کودکان

  1. احساسات خود را نام ببرید

برای شروع، می توانید احساسات خود را با فرزندانتان در میان بگذارید و سپس همانطور که دکتر سیگل پیشنهاد می کند، می توانید به بچه ها کمک کنید تا احساسات خود را بشناسند.

  1. دسته بندی احساسات

برای بازی، فقط باید پنج احساس اصلی ( شاد، غمگین، عصبانی، ترس، خجالت ) را روی کاغذ بنویسند. سپس، احساسات مربوط به هر دسته اصلی را یادداشت کنید و کارت ها را از هم جدا کنید. و سپس از فرزندان خود بخواهید تا دریابند که هر احساس در کدام یک از پنج دسته اصلی قرار می گیرد.

  1. برچسب زدن به احساسات

یکی از راه های عالی برای کمک به هوش هیجانی آن ها برچسب زدن به احساسات دیگران است. برای این کار، می توانید سعی کنید احساسات شخصیت ها را هنگام خواندن داستان با هم شناسایی کنید. یا هنگام تماشای تلویزیون، می توانید از فرزندان خود بخواهید که با زبان بدن و کلمات تشخیص دهد که بازیگر چه احساسی دارد.

سخن آخر

اگر کودکی با هوش هیجانی بالا دارید، ابتدا باید بدانید که فرزند شما در ابراز وجود یا کار گروهی مشکلی ندارد. بنابراین، تقریباً همه حرفه ها مناسب هستند، اما برخی از مشاغل برجسته برای آن ها شامل موارد زیر می باشد:

  • سیاستمدار
  • مدیر
  • وزیر
  • معلم
  • علمی
  • درمانگر
  • روانشناس
  • دیپلمات
  • مذاکره کننده
  • کارشناس فروش یا بازاریابی
  • کارگر اجتماعی
  • بازیگر

منبع : چگونه هوش هیجانی خود را تقویت کنیم + بازی برای کودکان

بی خوابی دوران کودکی| علت و بهترین درمان

آیا کودک شما بی خوابی دوران کودکی را تجربه می کند؟ بی خوابی، ترس از خواب، ترس شبانه و شب ادراری از مشکلات رایج خواب در کودکان می باشد. در این مقاله نکاتی ذکر شده است که کمک می کند کودک شما خواب کافی را تجربه کند.

درک مشکلات خواب در کودکان و بی خوابی  دوران کودکی

مشکلات خواب در میان کودکان به خصوص در سنین پایین امری رایج می باشد. بی خوابی، ترس قبل از خواب، وحشت شبانه، راه رفتن در خواب و شب ادراری می تواند الگوی طبیعی خواب کودک شما را مختل کنند.

برخی از کودکان ممکن است در زمان خواب احساس خستگی نکنند، در به خواب رفتن بدون حضور والدین مشکل داشته باشند، در نیمه شب از خواب بیدار شوند، بچرخند، در خواب احساس سقوط دارند و نتوانند خواب با کیفیتی را تجربه کنند.

این روند می تواند برای والدین نیز خسته کننده باشد زیرا بیدار شدن کودکان خواب والدین را نیز مختل می کند، صبح ها باید عجله کنند چون فرزندان دیر بیدار می شوند یا مجبور هستند با کودک بداخلاق که کم خواب است کنار بیایند.

بسیاری از مشکلات خواب در دوران کودکی با رفتارهای روزانه و عادات قبل از خواب مرتبط است که با کمک نکاتی که در این مقاله ذکر شده است می توانید بر آن غلبه کنید. با کمی صبر و انضباط می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا بر مشکلات خواب خود غلبه کند.

کودکان چقدر به خواب نیاز دارند؟

برای عملکرد بهتر، کودکان و نوجوانان معمولاً به خواب بیشتری نسبت به بزرگسالان نیاز دارند. آمار زیر ساعاتی که کودکان در حال رشد باید در خواب بگذرانند را نشان می دهد.

بچه ها به چند ساعت خواب نیاز دارند؟

نوزادان (۴ تا ۱۲ ماه)          ۱۲ تا ۱۶ ساعت (شامل چرت زدن)

کودکان نوپا (۱ تا ۲ سال)     ۱۱ تا ۱۴ ساعت (شامل چرت زدن)

کودکان (۳ تا ۵ سال)           ۱۰ تا ۱۳ ساعت (شامل چرت زدن)

کودکان (۶ تا ۱۲ سال)         ۹ تا ۱۲ ساعت

نوجوانان (۱۳ تا ۱۸ سال)     ۸ تا ۱۲ ساعت

 

علائمی که نشان می دهد کودک شما به اندازه کافی نمی خوابد

کودکان، درست مانند بزرگسالان، در هنگام کم خوابی در کنترل خلق و خوی خود مشکل دارند. کمبود خواب بر رفتار و وضعیت ذهنی کودک تأثیر می گذارد. در برخی موارد، علائم خواب ناکافی حتی می تواند شبیه علائم ADHD باشد.

اگر کودک شما به اندازه کافی نمی خوابد، ممکن است:

  • اغلب بداخلاق، تحریک پذیر یا بیش از حد احساسی به نظر می رسد.
  • در مدرسه تمرکز ندارد.
  • خوابیدن هنگام سوار شدن به ماشین
  • در بیدار شدن مشکل دارد یا بعد از اینکه آن ها را بیدار کردید دوباره به خواب می روند.
  • اغلب خیلی زودتر از زمان خواب خواب آلود می شوند.
  • اگر کودک شما اغلب در شب از خواب بیدار می شود ممکن است درگیر بی خوابی شده باشد که یکی از بزرگ ترین مشکلات در کودکان می باشد.

بی خوابی در کودکان

بی خوابی عبارت است از ناتوانی در به خواب رفتن یا خواب ماندن در شب که منجر به خواب بی کیفیت می شود. البته در اغلب اوقات این موضوع به مرور زمان حل می شود.

اما اگر فرزند شما بیش از سه بار در هفته برای چند ماه مشکل خوابیدن داشته و به طور قابل توجهی عملکرد روزانه او را مختل شود، ممکن است به بی خوابی یا اختلال خواب متفاوتی دچار شده باشد.

علل بی خوابی در کودکان

در بسیاری از کودکان، مشکلات آن ها در به خواب رفتن ناشی از عادات روزانه یا نحوه گذراندن وقت قبل از خواب می باشد.

به عنوان مثال، خوردن بیش از حد غذاهای شیرین در طول روز یا تماشای تلویزیون درست قبل از خواب می تواند باعث اختلال خواب شود.

البته کودکان کوچکتر در ایجاد ارتباط میان عادات و کیفیت خواب با مشکل مواجه خواهند شد، بنابراین شما باید به این امر نظارت کافی را داشته باشید.

دلایل دیگر برای اختلال خواب

استرس

بله، کودکان  کم سن هستند، اما آن ها همانند بزرگسالان می توانند استرس و فشار را احساس کنند، که اغلب به دلیل مسائل مدرسه یا خانه ایجاد می شود. آن ها ممکن است در کلاس افت درسی را تجربه کنند، با دوستان خود مشکلاتی داشته باشند یا حتی مورد آزار و اذیت قرار بگیرند.

در خانه، استرس می تواند ناشی از مشکلات زناشویی والدین یا به دنیا آمدن فرزند جدید باشد.

کافئین

بسیاری از نوشیدنی ها و نوشابه های انرژی زا که حاوی کافئین هستند می توانند بچه ها را در شب بیدار نگه دارند، بنابراین سعی کنید مصرف کودک را محدود کنید. بهتر است سعی کنید تا  حد امکان این نوع نوشیدنی ها را از خانه خود حذف کنید.

عوارض جانبی داروها

برخی از داروها، مانند داروهایی که برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و افسردگی استفاده می شوند، نیز می توانند باعث بی خوابی در کودکان شوند.

سایر مسائل پزشکی

مشکلات سلامتی می‌تواند باعث اختلال خواب شود، مانند  آپنه خواب، سندرم پای بی‌قرار، گرفتگی بینی، آلرژی، درد ناشی از رشد یا خارش پوست ناشی از اگزما. معاینات پزشکی می‌تواند به شناسایی مشکلاتی که می‌تواند خواب فرزند شما را مختل کند کمک کند.

گذراندن زمان زیادی در رختخواب

برای پیدا کردن یک زمان خواب ایده آل، توجه کنید که چه زمانی کودک شما خواب آلود می شود. این زمانی است که آن ها باید به رختخواب بروند، بنابراین برنامه خواب را حدود ۴۵ دقیقه زودتر شروع کنید. اگر کودکتان مدت زمان طولانی تری بیدار باشد کنترل او سخت تر می شود

 

مقابله با بی خوابی در کودکان

ایجاد عادات خوب در سبک زندگی می تواند باعث یک خواب راحت و آسوده برای کودکان شود. توجه داشته باشید که خواب باکیفیت برای فرزندتان به ویژه کودکان بزرگتر و نوجوانان مهم است.

مطمئن شوید که فرزندتان از تخت فقط برای خواب استفاده می کند

در صورت امکان، آن ها را تشویق کنید که از رختخواب فقط برای خواب و فعالیت قبل از خواب مثل کتاب خواندن استفاده می کند و به او یاد آوری کنید که تخت مکان مناسبی برای انجام تکالیف نیست. در غیر این صورت، آن ها به جای استراحت و آرامش، تخت را با فعالیت های دیگر مرتبط می دانند.

اطمینان حاصل کنید که اتاق خواب او راحت است

اکثر بچه ها خواب مناسب را در اتاقی کمی خنک (حدود ۶۵ درجه) تجربه می کنند. اگر صدایی از بیرون وجود دارد که خواب کودک را آشفته می کند، سعی کنید منبع این صدا را برطرف کنید. مطمئن شوید که تخت کودک شما مملو از اسباب‌بازی‌ها نیست، زیرا شلوغی هنگام خواب باعث پرت شدن حواس او می شود.

سعی کنید برنامه خواب یکسانی داشته باشید، حتی در تعطیلات

این کار باعث می شود کودک شما راحت تر از خواب بیدار شود و به طور طبیعی به خواب برود. نوجوانان نباید بیش از یک ساعت از زمان معمول بیداری خود در تعطیلات آخر هفته بخوابند. اگر این کار را انجام دهند، احتمالا در طول هفته خواب کافی را دریافت نمی کنند.

کودک خود را پیش از خواب خیلی گرسنه یا سیر نگه ندارید.

یک میان وعده سبک (مانند شیر گرم و یک موز) قبل از خواب می تواند ایده خوبی باشد. با این حال، وعده های غذایی سنگین یک یا دو ساعت پیش از خواب ممکن است کودک را بیدار نگه دارد.

سبک زندگی فعال

ورزش منظم از بی قراری و بی خوابی در طول شب جلوگیری می کند. یک ساعت در روز را به ورزش یا پیاده روی بپردازید. با این حال، از فعالیت های سنگین سه ساعت قبل از خواب دوری کنید.

قرار گرفتن در معرض نور طبیعی

باز کردن پرده به کودک شما کمک می کند تا از خواب بیدار شود و روز جدیدی را آغاز کند.

به چرت زدن توجه کنید

کودکان معمولاً حداقل به چهار ساعت بین دوره های خواب نیاز دارند تا به اندازه کافی خسته شوند و چرت بزنند. اگرچه زمان چرت زدن می تواند متفاوت باشد، اما مطمئن شوید که کودک شما برای مدت طولانی یا خیلی نزدیک به زمان خواب چرت نمی زند.

محدودیت در استفاده از وسایل الکترونیک

نور آبی ساطع شده از تلویزیون، تلفن، تبلت و بازی های ویدیویی می تواند چرخه خواب، بیداری بدن را مختل کند و خواب را سخت تر کند. این وسایل را حداقل یک ساعت قبل از خواب خاموش کنید و در ساعات خواب بیرون از اتاق خواب فرزندتان نگهداری کنید.

 

زمان با کیفیتی را با کنارهم بگذرانید

برخی از بچه ها می خواهند بیش تر بیدار بمانند، زیرا نیاز به توجه بیشتر والدین دارند. اگر هر دو والد در طول روز کار می کنند، عصرها تنها زمانی است که کودک آن ها را می بیند. سعی کنید به کودک خود توجه کنید و در مورد روزش از او سوال بپرسید در برخورد با نوزادان هم می توانید برای آن ها شعر بخوانید و با آن ها ارتباط چشمی برقرار کنید.

مقابله با سایر مشکلات خواب دوران کودکی

علاوه بر عادات روزانه و روتین های قبل از خواب، بچه ها اغلب موانع دیگری را نیز برای داشتن خواب خوب شبانه تجربه می کنند.

ترس از تاریکی، رویاهای ترسناک، ترس های شبانه، راه رفتن در خواب و شب ادراری از دیگر مشکلات خواب هستند که اغلب کودکان با آن ها دست و پنجه نرم می کنند. بیش تر این مشکلات در روند رشد برطرف می شوند اما راه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید مشکلات خواب فرزندتان را برطرف کنید و اطمینان حاصل کنید که خواب کافی و باکیفیتی را تجربه می کند.

ترس های قبل از خواب و اضطراب خواب

در مقطعی از دوران کودکی، اکثر کودکان ترس از تاریکی یا خوابیدن در شب را تجربه می کنند. بسیاری از کودکان نمی توانند فاصله میان تخیل و واقعیت را درک کنند، بنابراین از هیولای زیرتخت، تاریکی درون کمد و موارد دیگر که به نظر ما مسخره است می ترسند.

نباید ترس های فرزند خود را مسخره کنید تا کودکتان احساس شرمساری پیدا کند از طرف دیگر نباید ترس های او را تشویق و حمایت کنید. به طور مثال به جای اینکه از داستان های خرافی استفاده کنید بهتر است به کودک خود توضیح دهید که چگونه تخیل او می‌تواند او را فریب دهد تا چیزهای عادی مانند سایه را با اشیا اشتباه بگیرد.

علاوه بر موارد ذکر شده می توانید با استفاده از نکات زیر به کودک خود کمک کنید:

  • ترس آن ها را درک کنید، قبل از اینکه به او اطمینان دهید که ترس های او واقعیت ندارد و هیچ اتفاق بدی نخواهد افتاد، ترس های او را بپذیرید و با او همدلی کنید.
  • از چراغ شب استفاده کنید تا کودکتان در شب امنیت بیشتری در رختخوابش داشته باشد، البته نباید به اندازه ای روشن باشد که خواب او را مختل کند.
  • اجازه دهید فرزندتان در شب یک وسیله آرامش بخش مانند اسباب بازی یا پتوی مخصوصش همراه خود داشته باشد. همراه داشتن حیوان خانگی در اتاق نیز می تواند به رفع ترس او کمک کند، البته تا زمانی که خواب او را مختل نکند.
  • به کودک خود کمک کنید ترس های خود را در طول روز قبل از خواب کشف کند. از آن ها بخواهید که زیر تخت را چک کنند تا ببینند، مثلاً چیزی زیر آن نیست. صحبت در مورد ترس در طول روز به جای قبل از خواب نیز می تواند به تقویت اعتماد به نفس آن ها کمک کند تا در شب کمتر مضطرب شوند.
  • از خواندن کتاب و دیدن فیلم ها یا برنامه های تلویزیونی ترسناک حتی در طول روز خودداری کنید. این برنامه ها فقط تخیل کودک شما را تقویت می کند و به ترس او در شب می افزاید.
  • فرزندتان را تشویق کنید که حتی اگر بیدار شد در رختخواب بماند. شما می خواهید فرزندتان یاد بگیرد که تخت او مکانی امن است، بنابراین بهتر است به جای اینکه او از اتاق بیرون بیاید، کنار او بنشینید تا به خواب برود.

کابوس ها

وقتی کودکان به سن پیش‌دبستانی می‌رسند و ترس از تاریکی به سراغشان می‌آید، بیشتر مستعد کابوس‌های شبانه می‌شوند. مشکلات و استرس های آن ها در طول روز، می‌تواند خود را در خواب‌های آزاردهنده در شب نشان دهد.

علاوه بر صحبت در مورد ترس ها و اضطراب ها در طول روز، مهم است که با فرزند خود در مورد تغییراتی که در زندگی خود تجربه می کند صحبت کنید. نقل مکان به خانه یا مدرسه، جدایی والدین، یا اضافه شدن یک خواهر یا برادر جدید به خانواده، همگی می توانند به عدم اطمینان در زندگی کودک دامن بزنند و باعث کابوس های شبانه شوند.

سن و شرایط فرزندتان هر چه که باشد، هر روز زمانی را برای ارتباط با او اختصاص دهید و در جریان اتفاقات زندگی او و هر مشکلی که ممکن است در مدرسه یا با دوستانش داشته باشد، قرار بگیرید. اگر فرزندتان بعد از یک کابوس شما را از خواب بیدار کرد، به او اطمینان دهید که واقعی نیست اما زیاد روی محتوای خواب ترسناک تمرکز نکنید. در عوض، روی آماده کردن دوباره آن ها برای خواب متمرکز شوید.

وحشت های شبانه

وحشت های شبانه شامل جیغ زدن، لرزیدن و ترس شدید در خواب می باشد. مشاهده ترس شبانه فرزندتان می تواند آزاردهنده باشد، اما معمولاً جایی برای نگرانی نیست. این علائم اغلب محصول جانبی استرس، کمبود خواب، داروهای جدید یا تغییرات در محیط خواب هستند و بیشتر بچه ها در سنین نوجوانی آن ها را پشت سر می گذارند.

علائم وحشت شبانه

  • لگد زدن
  • فریاد زدن و پریشانی.
  • نفس سنگین و ضربان قلب بالا.
  • تعریق.
  • روی تخت نشستن.
  • راه رفتن در خانه

مقابله با وحشت شبانه

هیچ درمان قطعی برای ترس های شبانه وجود ندارد اما می توانید اقدامات پیشگیرانه ای را برای ایمن کودک خود انجام دهید. اگر هنگام وحشت شبانه حرکت می کند، مطمئن شوید که درهای خانه قفل هستند، ایمنی راه پله ها را رعایت کنید و هر گونه اشیاء خطرناک یا شکستنی را از دسترس او خارج کنید.

راه رفتن در خواب

راه رفتن در خواب فقط شامل بلند شدن از رختخواب نیست. بسیاری از خوابگردها صحبت نیز می کنند، در رختخواب می نشینند، یا حرکات تکراری مانند مالیدن چشمان خود انجام می دهند. اگرچه چشمان کودک شما باز است، اما از آنجایی که هنوز خواب است، مانند زمانی که بیدار است نمی بیند. در حالی که رفتار آن ها ممکن است شما را نگران کند، فرزند شما از کاری که انجام می دهد آگاه نیست و به احتمال زیاد صبح روز بعد آن را به خاطر نخواهد آورد.

علل راه رفتن در خواب

برخی از عوامل موثر در راه رفتن در خواب عبارتند از کمبود خواب، برنامه خواب نامنظم، بیماری، استرس یا مصرف برخی داروها. معمولاً نیازی به مراجعه به پزشک نیست، مگر  کودک رفتارهای پرخطر داشته باشد یا منجر به احساس خواب آلودگی کودک در روز بعد شود.

به برنامه خواب منظم و اطمینان از اینکه کودک شما به اندازه کافی استراحت می کند اغلب برای حل مشکل راه رفتن در خواب کافی است. شما همچنین می توانید با درگیر کردن کودک خود در فعالیت های آرامش بخش قبل از خواب به کاهش سطح استرس کمک کنید. کودک خود را تشویق کنید قبل از خواب به دستشویی برود، زیرا مثانه پر می تواند باعث راه رفتن در خواب شود.

راه رفتن در خواب و ایمنی

سعی نکنید فرد خوابگرد را بیدار کنید، زیرا ممکن است باعث ترس او شود. در عوض، به آرامی آن ها را به تخت خود هدایت کنید. اطمینان حاصل کنید که پنجره‌ها و درها قفل هستند و در نظر بگیرید که یک دروازه ایمنی در خارج از اتاق خواب فرزندتان یا بالای پله‌ها نصب کنید. اشیای تیز یا شکستنی را از اطراف تخت خود بردارید و هر گونه اسباب بازی را که ممکن است در شب به آن دست بزنند مرتب کنید.

اگر فرزندتان با خواهر یا برادرش در اتاق مشترکی قرار دارد، اجازه ندهید که در بالای تختخواب دو طبقه بخوابد. اگرچه راه رفتن در خواب معمولاً در سنین نوجوانی متوقف می شود اما کلید ماشین را از دسترس بچه ها دور کنید.

 

شب ادراری

اگرچه برخی از کودکان خردسال می توانند در طول روز به درستی از دستشویی استفاده کنند، ممکن است در شب با مشکلات کنترل مثانه دست و پنجه نرم کنند که استرس زا باشد. شب ادراری معمولاً در کودکان دو تا چهار ساله رخ می دهد. با این حال، می تواند در مورد کودکان در سن مدرسه نیز ادامه یابد. اگر پدر و مادر هر دو در جوانی رختخواب را خیس کنند، به احتمال زیاد فرزندشان نیز این کار را تکرار خواهد کرد.

سایر علل احتمالی شب ادراری عبارتند از:

  • مثانه کودک شما به اندازه کافی رشد نکرده است که بتواند ادرار را برای یک شب کامل نگه دارد یا ارتباط بین مغز و مثانه آ نها ممکن است به طور کامل شکل نگرفته باشد.
  • استرس، تغییرات در خانه، یک بیماری جزئی یا خستگی
  • کودک شما خواب عمیقی دارد و مثانه پر نمی تواند او را بیدار کند.
  • کودک یبوست دارد. پر بودن روده به مثانه فشار وارد می کند.
  • بدن کودک در شب ادرار زیادی تولید می کند.

درمان خانگی بی خوابی کودکان

حتی اگر کودک شما می داند که مقصر نیست، ادرار شبانه اغلب باعث می شود که او احساس خجالت و گناه پیدا کند. برای مثال آن ها ممکن است در مورد خوابیدن در خانه دوست یا رفتن به مهمانی احساس بی میلی داشته باشند.

برای  درمان خانگی بی خوابی کودکان یک پوشش پلاستیکی روی تشک قرار دهید.

اجازه دهید فرزندتان در تعویض ملحفه ها کمک کند. به او توضیح دهید که این یک مجازات نیست بلکه به آموزش مسئولیت کمک می کند.

سیستم پاداش تنظیم کنید برای شب های بدون ادرار یک جایزه کوچک به فرزندتان بدهید.

قبل از خواب از مصرف مایعات زیاد خودداری کنید. به کودک خود یادآوری کنید که قبل از خواب دوباره از دستشویی استفاده کند.

زنگ شب ادراری تنظیم کنید. اگر مشکل ادامه داشت، از پزشک کودک خود در مورد زنگ هشدار سوال کنید. این دستگاه  رطوبت را تشخیص می دهند و کودک را برای استفاده از توالت بیدار می کنند. این دستگاه می تواند برای افرادی که خواب عمیقی دارند نیز مفید باشد.

چه زمانی باید در مورد شب ادراریه ب پزشک مراجعه کنیم

اگر کودک شما حداقل شش ماه به طور کامل در مورد توالت رفتن آموزش دیده و بازهم درگیر شب ادراری باشد باید به پزشک مراجعه کنید. علاوه بر این در صورت مشاهده موارد زیر نیز باید به دکتر متخصص مراجعه کنید:

  • درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن.
  • لکه های خونی یا صورتی روی لباس زیر.
  • خیس کردن شلوار در طول روز.
  • تورم پا یا مچ پا
  • خیس کردن تخت در سن هفت سالگی یا بیشتر.
  • تداوم خیس کردن در رختخواب، به خصوص اگر کودک هفت سال سن یا بیش تر داشته باشد ممکن است نشانه سوء استفاده جنسی باشد.

منبع : بی خوابی دوران کودکی| علت و بهترین درمان

انتخاب شیشه شیر| هرچیزی که باید بدانید

برای انتخاب شیشه شیر باید ببینید که نوزاد شما کدام نوع از سرشیشه را راحت تر به دهان می گیرد، زیرا برخی از نوزادان فقط به نوع خاصی از سرشیشه (پستانک) رضایت می دهند. هم چنین ممکن است راحتی شست و شو و یا حتی برند آن نیز اولویتی مهم در انتخاب شما باشد.

هنگامی که سرشیشه مناسب با توجه به نکات بالا مشخص شد، می توانید بطری و لوازم جانبی آن را نیز تهیه کنید. استفاده درست از شیر خشک و تمیز کردن دقیق و درست سرشیشه و شیشه شیر مهم تر از مدل و شکل آن است؛ بهترین کاری که برای اطمینان از ایمنی تغذیه با شیرخشک باید انجام دهید، نظافت و تمیز کردن آن است.

از آنجا که انواع مختلفی از بطریها در بازار موجود است، انتخاب برای مادران بسیار سخت می شود. در این بخش از مشاورانه قصد داریم با توضیح انواع شیشه های شیر و معایب و مزایا آن ها به شما در انتخاب بطری مناسب کمک کنیم.

اجزای شیشه شیر

بطری یا شیشه شیر : 

ظرفی که در آن شیرخشک یا مایعات ریخته می شود.

سرشیشه :

سرشیشه یا همان پستانک، که کودک آن را می مکد.

سرپیچ :

بخشی مهم و حلقه مانندی که بین سرشیشه سرپیچ و بطری قرار می گیرد و با چرخاندن و سفت کردن آن، سرشیشه در جای خود قرار می گیرد .

درپوش:

زمانی که از شیشه استفاده نمی کنید، برای جلوگیری از ورود گرد و خاک و سایر عوامل بیرونی به درون شیشه روی آن قرار می گیرد.

 

انواع مختلف بطری شیر نوزاد

بطری که مایعات و یا شیر در آن ریخته می شود، معمولاً از جنس پلاستیکی، شیشه ای، استیل یا یک نوع ترکیب شامل شیشه با روکشی پلاستیکی یا سیلیکونی است و در مدل های مختلف ساخته می شود. در ادامه به معرفی انواع بطری ها و بیان مزایا و معایب آن ها می پردازیم.

بطری های استاندارد یا معمولی

 بطری استاندارد در واقع همان شکل بطری است که با شنیدن اسم شیشه شیر در وسیله ذهن‌ تداعی می‌شود. به این نوع شیشه ها، گردن صاف نیز گفته می شود. این نوع شیشه شکل خاص و متفاوتی ندارد و ابتدایی ترین نوع شیشه شیر محسوب می شوند. شیشه های شیر استاندارد با نام های تجاری مختلف در فروشگاه ها به فروش می رسند.

مزایامعایب
به راحتی در داروخانه ها پیدا می شوند.اغلب ارزان قیمت هستند.در انواع رنگ و طرح دلخواه یافت می شوند.لوازم جانبی برای تمیز کردن آن ها به راحتی در دسترس است.سرشیشه آن ها استاندارد می باشد. تمیز کردن و شست و شو شیشه های باریک کمی مشکل است.به توجه بیش تری هنگام پر کردن شیر نیاز دارند .ممکن است هنگام مکیدن شیشه هوای اضافی وارد معده نوزاد شود.پذیرفته نشدن توسط برخی مهدکودک هاهنگام استفاده از مایعات سرد، رطوبت محیط را جذب می کنند.

بطری های ضد نفخ (جریان طبیعی):

نفخ بیماری دردناک شکمی است که به علت سوء هاضمه یا وجود گاز در معده ایجاد می شود. مکیدن سرشیشه با ایجاد خلا می تواند باعث هوا برداشتن سرشیشه شود، زمانی که این هوا وارد معده کودک شود، او دچار نفخ می گردد. اما بطری های ضد نفخ با تخلیه هوا از ایجاد حباب و مخلوط شدن آن با شیر در بطری جلوگیری می کنند. این بطری ها برای تخلیه هوا معمولا سوپاپ یا نِی دارند. بطری های ضد نفخ احتمال ابتلای نوزادان به نفخ را کاهش می دهد.

مزایامعایب
میزان بلعیدن هوا با این شیشه ها در نوزادان کاهش می یابد.دل درد ناشی از گاز را کاهش می دهند. این بطری ها تضمین کننده جلوگیری از نفخ نیستند.تمیز کردن این شیشه ها به علت طراحی آن، سخت است.از بطری های استاندارد گران تر هستند.به راحتی بطری های استاندارد در دسترس نیستند.

بطری های خود استریل شونده:

در این نوع بطری های قبل از استفاده، باید مقداری آب درون بطری ریخته و در پوش آن را بگذارید. سپس آن را به مدت چند دقیقه و در دمای مشخص در ماکروویو قرار دهید تا شیشه گرم شود. مزایا و معایب این نوع بطری نیز در ادامه آورده شده است.

مزایامعایب
نیازی به وسایل جانبی برای استریل کردن ندارند.سهولت استفاده از این بطری باعث صرفه جویی در زمان می شود.از بطری های معمولی گران تر هستند.شفاف نیستند، در نتیجه نمی توان میزان شیر باقیمانده در بطری را به راحتی دید .در هنگام استفاده از مایکروویو برای گرم کردن بطری باید بسیار مراقب بود، زیرا درجه حرارت هر ماکروویو متفاوت است و این احتمال آسیب رسیدن به بطری را زیاد می کند.در هنگامی قطعی برق نمی توان از آن استفاده کرد.

بطری های یک بار مصرف:

در این نوع شیشه شیر، بطری و اجزای آن از قبل ضدعفونی و بسته بندی شده، در نتیجه پس از باز کردن بسته بندی، قابل استفاده هستند. پس از استفاده نیز باید آن را دور انداخت. این مدل شیشه شیر زمانی به‌کار می‌آیند که شستن شیشه‌ شیر برایتان مقدور نیست، به طور مثال زمانی که در سفر هستید. این مدل شیشه شیر، به ‌شکل بسته ‌های چندتایی شامل بطری، سرشیشه و درپوش به ‌فروش می‌رسد و تمامی قطعات نیز یک ‌بار مصرف هستند.

مزایامعایب
راحتی در استفاده از این شیشه ها باعث صرفه جویی در زمان می شود.آن ها برای سفر یا هر شرایطی که با کمبود وقت مواجهید، مناسب هستند.استفاده از این بطری ها آسان است و نیاز به آموزش خاصی ندارند، در نتیجه افرادی که با شیشه های بچه آشنایی ندارند هم می توانند از آن ها استفاده کنند.این نوع بطری به محیط زیست صدمه می زنند.استفاده مداوم از شیشه شیرهای یکبار مصرف مقرون به صرفه نیست. 

بطری هایی با آسترهای یک بار مصرف :

نوع دیگری از بطری های یک بار مصرف، بطری با آستر یک بار مصرف هستند. در این مدل، کیسه هایی به‌ شکل آستر داخل شیشه قرار می‌گیرد و شیر درون آن ریخته می شود. این آسترهای یک ‌بار مصرف هستند و باید پس از هر بار شیردادن به کودک از داخل شیشه خارج و تعویض شوند. مزایا و معایب این نوع بطری ها نیز در ادامه آورده شده است.

مزایامعایب
سهولت در استفاده از این شیشه ها باعث صرفه جویی در زمان می شود.آن ها برای سفر یا هر شرایطی که با کمبود وقت مواجهید، بسیار عالی هستند.به خاطر بسته بندی آن، فضای زیادی را اشغال نمی کنند.این بطری ها مناسب محیط زیست نیستند.یک بار مصرف بودن بطری ها می تواند مشکلاتی ایجاد کند.استفاده مداوم از آن ها مقرون به صرفه نیست .اگر از آن اشتباه استفاده شود، باید بطری به دقت تمیز شود.

بطری های گردن کج( زاویه دار):

بطری های زاویه دار، در نزدیکی گردن خمیدگی دارند. وجود این خمیدگی به ‌خاطر قشنگی نیست، بلکه یک دلیل فنی دارد! سرشیشه در بطری های گردن ‌کج بهتر از شیر پر می‌ شود و در نتیجه حباب‌‌ هوای کم تری داخل آن گیر می کند؛ این باعث می شود که هوای کم تری نیز وارد معده کودک شده و احتمال نفخ کاهش یابد. طراحی شیشه ها به گونه ای است که بیش ترین شباهت را با سینه مادر دارد .

متخصصان اطفال توصیه می کنند که در هنگام شیرخوردن از شیشه، کودک در حالت نیمه‌ نشسته باشد تا دچار عفونت گوش نشود.

مزایامعایب
بطری های گردن کج احتمال بلعیدن هوا را کاهش می دهند.نگه داشتن شیشه به صورت عمودی توسط کودک خطر ابتلا به عفونت گوش را کاهش می دهد.می تواند دل درد ناشی از وجود گاز، را در کودکان کاهش دهد.بطری های گردن کج گران قیمت تر هستند.به راحتی بطری های معمولی در دسترس نیستند.تمیز کردن آن ها سخت است. 

بطری های گردن پهن(دهان باز)

گردن‌ این نوع شیشه شیر نسبت به شیشه‌ شیرهای معمولی، پهن‌تر است در نتیجه سرشیشه‌ ی پهن تری هم دارند. پهن بودن سرشیشه‌ ها باعث ایجاد شباهت ظاهری و حسی شبیه به سینه مادر می شوند، به‌ همین دلیل از سردرگمی پستان می‌کاهند. (ممکن است کودکی که شیرخوردن از شیشه را تجربه کرده، در گرفتن سینه مادر دچار تردید شود). بنابراین این نوع شیشه شیر برای کودکانی که از سینه مادر هم تغذیه می کنند، ایده آل است.

مزایامعایب
مشکل کم تری برای کودکانی که از سینه مادر هم تغذیه می کنند، ایجاد می کند.استریل کردن آن ها آسان است.نسبتا ارزان هستند.بعضی از آن ها ویژگی ضد نفخی دارند.به راحتی بطری های معمولی در دسترس نیستند.نوک سرشیشه با آن ها به راحتی، منطبق نمی شود. 

بطری شبیه سینه:

این بطری های معمولا دارای گردن پهن با بدن منحنی و سرشیشه ای خاص هستند. در واقع نوک سرشیشه به گونه ای طراحی شده است که شبیه سینه مادر نرم باشند.

مزایامعایب
در تماس سرشیشه با سقف دهان نوزاد احساس طبیعی در او ایجاد می شود.احتمال سردرگمی در کودکانی که از سینه مادر هم شیر می خورند را کاهش می دهد.تغذیه نوزاد حتی زمانی که مادر حضور نداشته باشد با این بطری به راحتی امکان پذیر است.استریل کردن و شست و شوی آن به دلیل قطعات کم آسان است .به دلیل طراحی خاص، این نوع بطری ها نسبتا گران قیمت هستند.پیدا کردن سرشیشه مناسب آن دشوار است . 

بطری های تهویه دار:

این بطری ها داری منافذی هستند که هوا را در پشت شیشه نگه می دارند، در حالی که از نشت مایع نیز جلوگیری می کند. با ایجاد یک محفظه ضد خلا در سرشیشه، جریان یک طرفه هوا ایجاد می شود، در نتیجه از تخلیه مایع جلوگیری می کند. اصلی ترین ویژگی این بطری ها، جلوگیری از نشت مایع و خفه شدن نوزاد است.

مزایامعایب
این نوع بطری از نشت مایع به بیرون و خفه شدن نوزاد جلوگیری می کنند.این نوع بطری، ناراحتی کم تری در نوزادان ایجاد می کند.احتمال ابتلا به نفخ در کودکان را کاهش می دهند.قیمت آن ها از بطری های معمولی بیش تر است.در همه فروشگاه ها در دسترس نیستند.این بطری ها تضمین نمی کنند که نوزادن، نفخ نکنند.

بطری های پلاستیکی

متداول ترین نوع بطری شیر هستند که به سادگی در مدل های مختلف در بازار به فروش می رسند.

مزایامعایب
در سایز و اشکال مختلف در بازار موجود است .وزن سبک و قیمتی ارزان دارند.این نوع بطری های شیر، با افتادن نمی شکنند.رطوبت هوا را به بدنه ی خود نمی گیرند.این نوع بطری، خیلی زود بو می گیرد.احتمال خراشیده شدن آن زیاد است.با گذشت زمان، فرسوه می شود.در دماهای بالا از آسیب می بیند.

انواع مختلف پستانک و سرشیشه های موجود در بازار

انتخاب دیگری که در خرید شیشه شیر وجود دارد، انتخاب سرشیشه یا پستانک مناسب است. در ادامه انواع سرشیشه ها را معرفی خواهیم کرد. سرشیشه های بسیار متنوعی در بازار وجود دارند اما باید متناسب با نیاز کودک خود یکی از این انواع را انتخاب کنید. شاید نیاز به تست کردن انواع مختلف آن ها باشد تا سرشیشه دلخواه کودک را پیدا کنید.

 

سرشیشه های سنتی

سرشیشه های سنتی که بسیار مقرون به صرفه بود و به شکل زنگ و کاملا باریک و متناسب با انواع بطری های استاندارد ساخته می شوند. جریان کند شیر در این نوع سرشیشه، آن را انتخابی ایده آل برای تغذیه نوزادان می سازد. جنس این نوع سرشیشه معمولا سیلیکونی و لاستیکی است. اگر نوزادان شما با سرشیشه های سنتی مشکل ندارد، از همین مدل استفاده کنید.

سرشیشه های چند جریانی

برای دادن آب میوه، شیر و شیر خشک به نوزاد از بطری استفاده می شود؛ برای شیرخشک باید سرشیشه سوراخ ریز داشته باشد، اما برای آب میوه های حاوی فیبر سوراخ سرشیشه باید بزرگتر باشد. می توانید به جای سرشیشه های مختلف با اندازه سوراخ متفاوت از سرشیشه های چند جریانی که قابلیت تنظیم داشته و به سهولت جریان شیر هم کمک می کنند، استفاده کنید.

سرشیشه های ضد خلا

برخی از کودکان به خاطر مکش ضعیف، کمی هوا با شیر می بلعند که می تواند باعث مشکلاتی مانند نفخ، گاز معده و ناراحتی در کودکان پس از شیر خوردن شود. سرشیشه های ضد خلا یک دریچه خروجی یا دهانه کوچک بر روی نوک خود دارند که باعث جلوگیری از ایجاد حباب در بطری شیر می شود.

سرشیشه های طبیعی

این سرشیشه ها بسیار شبیه  نوک سینه مادر ساخته می شوند در نتیجه باعث می شود که کودک در هنگام تغذیه، احساس راحتی داشته باشد. سرشیشه معمولی کمی کوچک تر از سینه مادر است، اما جنس نوک سرشیشه ها، درست مانند سینه مادر نرم و انعطاف پذیر است.

سرشیشه هایارتودنسی

اگر از سرشیشه مناسب برای تغذیه نوزاد در ماه های اولیه استفاده نشود، می تواند باعث بروز آسیب در لثه و دندان ها شود. نوک سرشیشه های ارتودنسی برای جلوگیری از آسیب زدن به دندان و لثه ی کودک طراحی شده است و به فرم گرفتنِ درست دندان نیز کمک می کند؛ این سرشیشه از یک طرف پهن و از طرف دیگر برجسته است و کاملا متناسب با لثه و دندان کودک می باشد. زمانی که نوزاد سرشیشه را می مکد، مانند سینه مادر کشیده می شود.

اگر نوزادتان وارد فاز رویش دندان شده و یا لثه ظریفی دارد، استفاده از این سرشیشه ها بهترین گزینه می باشد.

سرشیشه مناسب برای شکاف کام/ شکاف لب

شکاف کام و لب یکی از ناهنجاری هایی است که به صورت مادرزادی در برخی کودکان ایجاد می شود. تغذیه ی کودکانِ مبتلا به شکاف کام و لب، یکی از مسائل قابل توجه و با اهمیت است. این کودکان نمی توانند از سرشیشه های معمولی استفاده کنند، زیرا قادر به مکیدن آن نیستند و شیر ممکن است وارد ریه آن ها شود. سرشیشه های مخصوصی برای کنترل جریان هوا در بازار موجود است که می تواند برای این نوزادان مورد استفاده قرار گیرد.

سرشیشه های سیلیکونی

بعضی از نوزادان هنگام تغذیه با شیشه شیر، سرشیشه را می جوند، خصوصا زمانی که دندان آن ها رشد کرده است. این کار باعث نشت ناخواسته و تو رفتگی آن می شود. سرشیشه های سیلیکونی به دلیل داشتن مقاومت کششی و انعطاف پذیری بالا، با جویدن به آسانی آسیب نمی بیند و می تواند عمر طولانی تری داشته باشد.

این نوع سرشیشه هیچ رنگ و بویی از مایعات مختلف را درون خود را جذب نمی کند. این نوع سرشیشه ها مقاوم به حرارت نیز هستند، پس می توان آن ها را به راحتی در ماشین ظرفشویی شست و بدون نگرانی استریل کرد.

سرشیشه های پلاستیکی

با اینکه سرشیشه های سیلیکونی بسیار رایج هستند، اما هنوز هم اولین انتخاب والدین سرشیشه پلاستیکی می باشد. این نوع از سرشیشه ها رنگ طلایی دارند و جنسی نرم تر از سرشیشه های سیلیکونی داشته که آن را بسیار شبیه به نوک سینه مادر می کند، در نتیجه نوزادان نیز این نوع سرشیشه ها را راحت تر می گیرند. برخی از کودکان به این جنس سرشیشه حساسیت دارند و از آن جایی که مقاومت و انعطاف کم تری هم دارند، باید هر ۴-۶ هفته عوض شوند.

انتخاب شیشه با توجه به سن نوزاد

طیف گسترده ای از سرشیشه‌ها از نظر سایز برای کودکان در تمام سنین وجود دارد. باید برای یک نوزاد تازه متولد شده که از شیشه شیر تغذیه می کند، انواع مختلف سرشیشه در کوچک‌ ترین اندازه را بخرید و دقت کنید که کودک کدام یک از آن ها را ترجیح می دهد. هم چنین در سنین بالاتر و زمانی که می خواهید کودک را از شیر بگیرید و او از شیشه شیر هم تغذیه کند، لازم است سرشیشه را متناسب با سن فرزند خود انتخاب کنید.

در ابتدا لازم است، پنج یا شش شیشه‌ شیر ۱۲۰ سی ‌سی برای نوزادتان بخرید و از حدود چهار ماهگی می توانید از شیشه‌ های ۲۴۰ تا ۲۷۰ سی‌ سی استفاده کنید.

لوازم جانبی مورد نیاز برای شیشه ‌شیر

لوازم جانبی، مراقبت از شیشه شیر را برای شما آسان‌ کند. برای مثال، احتمالا به یک قفسه برای خشک کردن و یک جفت فرچه ی مناسب برای تمیز کردن بطری و سرشیشه‌ ها لازم دارید.

اگرچه نگرانی در مورد استریل کردن شیشه شیرها به اندازه گذشته وجود ندارد، اما ممکن است پزشک به دلایل خاصی استریل کردن را توصیه کند، در این صورت با پزشک کودک خود در مورد شستن و جوشاندن بطری و سرشیشه ‌ها یا استفاده از یک دستگاه استریل‌کننده مشورت کنید.

هرچند بهتر است که هر بار شیرخشک تازه ای آماده کنید و باقی مانده آن را دور بریزید، اما گاهی اوقات هنگام بیرون رفتن از خانه، نیاز است که شیشه شیر کودک را همراه خود ببرید، در این صورت بهتر است، از کیسه‌‌ های عایق که شیشه ‌شیر را در دمای مناسب نگه می‌دارد استفاده کنید.

۷ توصیه مهم درباره بهترین شیشه شیر

۱- بهتر است برای اینکه کودک تان در معرض آسیب با «بیسفنول A» قرار نگیرد، به جای بطری های پلاستیکی از بطری های شیشه ای استفاده کنید. هرچند این بطری ها گران تر و شکننده هستند، اما در مقابل ایمن ترند.

۲- امواج ماکروویو باعث تخریب ساختار مولکولی پلاستیک شده و خطرات آن را زیاد می کند. در نتیجه بطری های پلاستیکی را در مایکروویو قرار ندهید.   
۳- بطری پلاستیکی کودک‌تان را داخل ماشین ظرف‌ شویی و با مواد شوینده قوی نشویید، زیرا این کار نیز باعث شکستن مولکول «بیسفنول A» شده و جذب آن را راحت تر می کند. بهتر است این بطری ها را با دست و شوینده ملایم بشویید.

۴-  بهتر است محصولی را خریداری کنید که روی برچسب آن، عبارت «بدون BPA» نوشته شده است. این محصولات پلاستیکی فاقد ماده «بیسفنول A» بوده و ایمن تر هستند

۵-بطری کودک را زیاد گرم نکنید. محققان معتقدند، اگر شیشه تا دمای ۸۰ درصد گرم شود و یا با مایعات داغ پر شود، ماده فوق از آن جدا شده و وارد محتویات شیشه می‌شود. بیسفنول A یک استروژن مصنوعی است که می تواند سبب بروز حالت زنانگی در پسرها، بلوغ زودرس در دخترها، سرطان پستان و پروستات و برخی از انواع دیابت شود.

۶-  نباید هنگام شیر خوردن با شیشه شیر، کودک را تنها گذاشت و همچنین نباید به او اجازه راه رفتن داد، زیرا امکان زمین خوردن و شکستن شیشه وجود دارد.
۷-برای تمیز کردن صحیح شیشه ها بهتر است از از یک فرچه مناسب و مخصوص شیشه ‌شیر یا اسفنج ابری نرم استفاده کنید و با آب گرم و کف شسته و خوب آبکشی کنید. همچنین لازم است از زمان تعویض و نشانه‌ های فرسودگی شیشه ها اطلاع داشته باشید.

نکات مهم دیگر

بهتر است تا والدین برای نوزاد خود دو یا سه بطری در اندازه های مختلف تهیه کنند. با توجه به مطالب ذکر شده، می توانید به سلیقه نوزاد در انتخاب بطری نیز پی ببرید.

یک انتخاب از روی دانش و آگاهی در مورد قسمت های مختلف شیشه شیر می تواند به سلامت و تغذیه مناسب نوزاد کمک کند.

منبع : انتخاب شیشه شیر| هرچیزی که باید بدانید

۱۵ نکته برای مقابله با قلدری

۱۵ نکته برای مقابله با قلدری

مهم ترین نکته ای که وجود دارد این است که به کودک خود اعتماد به نفس دهید. فرزندتان باید اطمینان حاصل کند که توانایی مقابله با قلدری و عواقب آن را دارد.

بنابراین، به جای اینکه به او بگویید چه کاری باید انجام دهد، می توانید از او بپرسید که “چگونه می خواهد ما با این موضوع کنار بیایید؟” مهم است که در تصمیم گیری ها از او نظر بخواهید و به او اعتماد به نفس کافی را بدهید.

قلدری

دومین نکته مهم این است که قلدری دیگران به این معنی نیست که ضعیف است. البته توصیه نمی شود که والدین کودک را به تقابل جسمانی وادار کنند.

۱ – مکالمه را شروع کنید

مهم است که از او سوال بپرسید، اما در عین حال به او فشار وارد نکنید و اجازه دهید که پاسخ ندهد و هنوز برای صحبت کردن احساس اعتماد به نفس نداشته باشد، بنابراین اجازه دهید فرزندتان بدون وقفه احساسات خود را بیان کند.

۲ – آرامش خود را حفظ کنید

برای اینکه امنیت را به فرزندتان منتقل کنید، او را به خاطر اتفاقی که می افتد سرزنش نکنید و در حالتی آرامش خود را حفظ کنید.

۳- به او بفهمانید که ضعیف نیست

همان طور که قلدر قوی نیست، کودک شما نیز ضعیف نیست. یعنی هیچ کدام برنده چیزی نمی شوند. به او اطمینان دهید که ضعیف نیست و اعتماد به نفس او را تشویق کنید.

۴- فرزندتان را تشویق کنید که از خودش مطمئن شود.

اطمینان کافی را به فرزند خود دهید که مشکلی ندارد و نیازی نیست خود را مقصر بداند.

۵- اجازه ندهید موضوع قلدری بر زندگی فرزندتان مسلط شود

مهم است که شما از آنچه اتفاق می افتد آگاه باشید. می توانید او را تشویق کنید که به گروه ها یا فعالیت هایی مانند بازیگری یا دفاع شخصی بپیوندد. این به ایجاد اعتماد و پیدا کردن دوستان جدید کمک می کند.

۶ – کمی سختگیری کنید

یک توصیه در این زمینه این است که در مورد مسائل کمتر مهم زندگی مانند مرتب نگه داشتن اتاق، کمی سخت گیری کمتری داشته باشید. نگرش بسیار شدید یا سختگیرانه والدین به طور کلی به کودک این پیام را می دهد که آنها کارها را درست انجام نمی دهند و این کار را دشوار می کند. مهم است که در مهم ترین مسائل محکم بمانید.

۷ – اگر فرزند شما هنوز نمی خواهد صحبت کند، به دنبال صحبت با دوستان یا همسالانش باشید.

برای گرفتن بهترین تصمیم و کمک به فرزندتان مهم است که در مورد آنچه اتفاق می افتد روشن باشید و تمام جزئیات را بدانید. به طور منظم در مورد مدرسه، دوستی های آن ها و هر چیزی که ممکن است آن ها را ناراحت کند صحبت کنید.

۸- به کودک خود توصیه نکنید که او را بزند یا توهین کند.

این کار فقط باعث افزایش استرس و اضطراب در کودک شما می شود به هیچ عنون کودک خود را تشویق نکنید که به دیگران آسیب وارد کند حتی اگر برای دفاع از خود باشد.

۹ – درگیر کردن مدرسه مهم است

معلمان و حتی همسالان فرزند می توانند به شما کمک کنند تا به مشکلات کودک خود خاتمه دهید، شاید لازم باشد که به والدین کودکان دیگر نیز حرف بزنید.

۱۰ – به فرزند خود توصیه کنید که با دوستان مورد اعتماد خود بماند

و از مکان های مساعد برای قلدری اجتناب کنید. مهم است که روشی موثر برای مقابله با حملات را به او آموزش دهید.

۱۱ – صبور باشید

اما همچنین از اعمال فشار بر مدرسه دست برندارید تا با هم به راه حلی برای مشکلات کودک خود دستیابید.

  1. پیشرفت را تحسین کنید

وقتی فرزندتان به شما می گوید که چگونه آزار دیده است، به او بگویید که به او افتخار می کنید. اگر شاهد ایستادن کودک دیگری در پارک در مقابل یک فرد قلدر هستید، کودک خود را تشویق کنید تا بتواند این رویکرد را دنبال کند.

  1. جو مثبت خانواده را پرورش دهید

زندگی خانوادگی شما آشفته و نامنظم است یا سازمان یافته و قابل پیش بینی می باشد؟ آیا بزرگسالان از نوع روابطی که امیدوارند فرزندانشان داشته باشند الگو می گیرند؟ آیا همه احساس احترام می کنند و مرزهای شخصی سالمی دارند؟ آیا انتظارات برای رشد کودکان مناسب بوده یا خیلی زیاد یا خیلی پایین است؟

همه افراد خانواده به احساس قدرت نیاز دارند، آیا اعضای خانواده شما از طریق مذاکرات منطقی و متناسب با سن و حل مسئله عمل می کنند؟ محققان به طور فزاینده ای دریافته اند که خواهر و برادر تأثیر زیادی بر یکدیگر دارند. کودکانی که درگیر قلدری خواهر و برادر (در هر نقشی) هستند، بیشتر درگیر قلدری در خارج از خانه می شوند.

  1. ایجاد مهارت های اجتماعی و عاطفی

توقف قلدری ممکن است دشوار باشد، این کار با ایجاد فرهنگ های مثبت کلی مدرسه شروع می شود و به معنای انجام اقدامات مشخص برای حمایت از پذیرش، تقویت همکاری، ایجاد ارتباط با بچه‌ها و تسهیل ارتباط بین دانش‌آموزان است.

  1. کمک از مشاور

حتما برای جلوگیری مشکلات از مشاور کمک بگیرید. مشاور کودک به فرزند شما کمک می کند تا مشکلات کم تر شما را درگیر کند و در آینده کم تر درگیر اختلالات روانی شود.

علائم قلدری در مدرسه

اگر کودک شما مورد آزار و اذیت قرار می گیرد، ممکن است متوجه علائم زیر شوید:

  • بریدگی ، کبودی و آثار روی پوست آن ها
  • لباس های مدرسه پاره یا لک شده
  • “از دست دادن” وسایل در مدرسه
  • کناره گیری از دیگران
  • اجتناب از موقعیت های مدرسه یا اجتماعی
  • احساس استرس، اضطراب و افسردگی
  • از دست دادن یا افزایش اشتها
  • مشکل خواب، سردرد و معده درد

قلدری چگونه بر آینده کودک تاثیر می گذارد

  1. قربانیان در بزرگسالی نسبت به قلدرها موفق تر بوده اما سلامت کم تری دارند

به طور کلی، کودکان قربانی نسبت به کودکانی که آن ها را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند بهتر عمل می‌کنند. پول بیشتری به دست آوردند، دوستان بیشتری داشتند و احتمال اینکه به جرمی محکوم شوند بسیار بسیار کمتر می باشد. اما با این حال آن ها بدتر از کسانی می باشد که اصلا مورد آزار و اذیت قرار نمی گرفتند.

  1. قلدری برای کسانی که هم قلدر و هم قربانی بودند بسیار سمی می باشد. قلدری در مدرسه بدترین پیامدهای سلامتی را در بزرگسالی برای هر دو طرف در بر دارد.

قلدرها ممکن است در بزرگسالی بیشتر درگیر رفتارهای مخاطره آمیز یا غیرقانونی باشند. احتمال بیشتری دارد که این افراد به جرم جنایات و سوء مصرف مواد مخدر محکوم شده و در واقع نسبت به قربانیان خود فقیرتر و تنهاتر شوند.

منبع : ۱۵ نکته برای مقابله با قلدری

افسردگی کودکان

با افسردگی کودکان چه باید کرد؟

اگر در مورد اینکه والدین، چه چیزی را برای کودک خود می خواهند سوال شود، اکثریت آن ها جواب می دهند که من فقط شادی و خوشحالی کودکم را می خواهم. این اتفاق را می توان در یک سطح منطقی برای کودک رقم زد. قطعا روحیه ما در مواجهه با کودکی که غمگین است به هم می ریزد.

غم و ناراحتی کودکان برای والدین بسیار سخت است و احساسات و فکر آن ها را درگیر می کند. برای مثال وقتی والدین کودک خود را کلافه، ناامید یا مضطرب می بینند، نگران می شوند اما متوجه هستند که این احساسات موقتی است، اما قضیه در مورد کودکی که مدام غمگین است فرق می کند.

دنیای کودکان با بزرگسالان تفاوت های زیادی دارد، اما آن ها نیز در طول روز با مسائلی مواجه می شوند و طبیعی است که این اتفاقات و مسایل آن ها درگیر کند و به آن ها حس شادی یا غم بدهد؛ با این حال ممکن است گاهی این احساسات در کودک تبدیل به اختلال شود.

چه کودکانی بیش تر به افسردگی دچار می شوند؟

افسردگی در کودکان به علت ژنتیکی یا عوامل محیط یا هر دو رخ می دهد.

کودکانی در سن کم، تجربه جدایی اعضای خانواده، فقر، غصه ی بیماری جسمی، مشکلات مربوط به یادگیری دارند و یا هر گونه شرایط سخت و اتفاق ناخوشایندی را تجربه کرده اند، بیش از بقیه در معرض ابتلا به غم و افسردگی خواهند بود.

همچنین احتمال افسردگی و غمگینی مداوم در کودکانی که از نظر احساسی و روانی حساسیت بیش تری دارند، بیش تر خواهد بود. کودکان نسبت به بقیه احساسی تر هستند و واکنش آن ها نسبت به زندگی و اتفاقات نیز بسیار قوی تر می باشد. برای مثال بعضی از کودکان بسیار خلاق، باهوش و از نظر اجتماعی و عاطفی حساس هستند. کسانی که چنین فرزندانی دارند، قطعا متوجه منظور ما خواهند شد.

نشانه های افسردگی کودکان

وقتی کودکی دچار افسردگی می شود معمولاً نشانه هایی مثل گریه کردن در موارد کم اهمیت، علاقه نشان ندادن به فعالیت هایی که قبلا از آن ها لذت می برده و مشکل در دوست یابی و تعامل با دیگران را از خود بروز می دهد.

با این حال، برخی از نشانه های افسردگی کودکان به آسانی قابل درک نیست؛ اما موارد دیگری مثل احساس گناه، اعتماد به نفس پایین، غر و لند کردن و پرخاشگری و حتی شکایت از مشکلات جسمی مانند سردرد، دل درد و غیره نیز مواردی هستند که باید به آن ها توجه کرد و مورد ارزیابی دقیق قرار داد.

کارهایی که خانواده ها باید برایکودک افسردهخود انجام دهند.

اگر شما کودکی دارید که اغلب اوقات غمگین و ناراحت است، این مطلب را از دست ندهید. در ادامه کارهایی که لازم است انجام دهید را بیان خواهیم کرد.

  • توجه کنید که کودکتان، برای همیشه افسرده نخواهد ماند.

اینکه شما وقتی کودک تان غمگین و افسرده است، نگران باشید که این احساس همیشه با او خواهد ماند، کاملا طبیعی است. حتی ممکن است کودک تان نیز بگوید که “من همیشه غمگینم” اما باید بدانید که این جمله فقط برای بیان عقاید و احساسات منفی آن به بالاترین حد آن است. جمله ای که کودک می گوید، صد در صد حقیقت ندارد و فقط نوعی واکنش مغزی است.

زمانی که ما احساسات منفی و ناراحت کننده را تجربه می کنیم، مغزمان روی مشکلات تمرکز می کند. ذهن کودکان نیز به طور ناخودآگاه متوجه مشکلات و درگیری با احساس بد و منفی می گردد، اما این به معنی درستی حرف آن ها نمی باشد. در نتیجه موضوع مهم این است که بدانید این احساسات دائمی نیستند و به کودک خود نیز این را بگویید.

حتی اگر اکثر اوقات کودک شما غمگین است، باز لحظاتی وجود داشته که به خاطر انجام یک کار لذت بخش یا وقوع یک اتفاق، خوشحال باشد.

  • غم و ناراحتی کودک تان به مرور زمان کاهش می یابد.

باید این موضوع را در نظر داشته باشید که غمگین بودن و افسردگی بلند مدت در کودکان بسیار نادر بوده و این احساس به مرور زمان کم تر می شود. زندگی و ذهنیات کودک، به طور دائم در حال تغییرات است و شما می توانید با کمک کردن به او، هیجاناتش را بازیابی کنید؛ حتی در مواردی که منبع ناراحتی و غم او از بین نرود و تغییر نکند، آن ها یاد می گیرند که در مورد زندگی چگونه فکر کنند و راه کنار آمدن با غم و غصه و حل مشکلات را می آموزند.

  • به عنوان والدین می توانید به کودک افسرده خود کمک کنید.

ممکن است والدینی که کودک افسرده و غمگینی دارند، دچار ناامید شده و فکر کنند که هیچ کاری نمی تواند برای فرزند خود انجام دهند، اما این حقیقت ندارد. شما به عنوان والدین می توانید مانند یک مربی به کودک خود بیاموزید که چگونه می تواند حس منفی را در خود کم کرده و با سختی ها مواجه شده و با غم آن کنار بیاید. مطمئنا هیچ راه آسان و سریعی وجود ندارد ولی می توانید در طول زمان، تغییرات زیادی را به وجود بیاورید.

  • با آن ها همدل باشید

با او همدلی کنید و او را همراهی کنید. به او بگوید که به خاطر روزهای سختی که داشته چقدر متاسف هستید و از این که او غمگین است، بسیار ناراحتید.

  • باید تلاش کنید، صبر خود را بالا ببرید.

باید صبر خود را در برخورد با کودکان غمگین بالا ببرید. زیرا ممکن است زمان زیادی لازم باشد تا کودک شما بتواند مشکلات را بپذیرد و با احساس غم و ناراحتی کنار بیاید.

  • محرک های حس غم در کودک خود را پیدا کنید.

گاهی پیش می آید که کودک به دلیل افکار و اتفاقات موجود در اطرافش و یا بدون دلیلی خاصی غمگین می شود. بهتر است به او کمک کنید تا این لحظات را پیدا کند، سپس در مورد این که چگونه می تواند آن را مدیریت کند نیز راه حلی پیدا کنید.

  • از صحبت کردن مداوم و طولانی با کودک در مورد ناراحتی شان بپرهیزید.

درست که صحبت کردن در مورد ناراحتی کودک بسیار مهم و کمک کننده است، اما نباید خیلی طولانی و در هر ساعتی در مورد آن صحبت کنید. برای مثال صحبت کردن در مورد این موضوع، یک ساعت قبل از خواب شرایط را بدتر می کند. در این مواقع، بهتر است به او بگویید که الان این موضوع را کنار بگذاریم و با هم تلویزیون ببینیم یا کتاب بخوانیم، بعدا در مورد این موضوع صحبت خواهیم کرد.

  • کسی را مسئول افسردگی کودک ندانید.

بعضی از والدین، معلمان، پزشکان، والدین و کودکان دیگر را مسئول غمگینی کودک خود می داند و آن ها را سرزنش می کنند؛ اما باید بدانید که هیچکسی مسئول و مقصر غمگین بودن و مشکلات کودک شما نیست، پس نباید دیگران را به این خاطر سرزنش کنید.

  • باید به کودکتان یاد بدهید که چگونه بالا و پایین احساسات خود را بشناسد.

باید به کودک خود یاد بدهید که احساسات خود را بشناسد و روی حالت غمگین خود تمرکز نکند. برای مثال وقتی کودک تان می گوید من همیشه غمگینم، لحظاتی را که احساس خوبی داشته را به او یادآوری کنید و به او بگویید که این احساس غم دائمی نیست.

  • به کودکتان یاد بدهید که جنبه های مثبت زندگی را ببیند.

باید توجه کودک خود را به جنبه های مثبت زندگی و لحظات شاد آن جلب کنید. برای مثال به او یادآوری کنید که چه کارهای هیجان انگیزی در طول هفته انجام داده و اتفاقات خوش گذشته را با او مرور کنید.

  • روی ارتباط اجتماعی اش کار کنید.

زمانی که کودک شما تنها است و یک منبع دوستی مثبت ندارد، کم کردن ناراحتی و حس غم او بسیار سخت خواهد بود. بنابراین بهتر است که روابط اجتماعی خود را گسترش داده تا روند کنار آمدن با غم و بهبود افسردگی در کودکتان سرعت گیرد.

  • به کودک خود کمک کنید تا اعتماد به نفسش را بازیابی کند.

همه کودکان، در انجام دادن برخی از کارها بسیار خوب عمل می کنند و مهارت ها و استعدادهایی دارند. بسیار مهم است که با تمرکز روی این توانایی ها و تشویق کودکتان، اعتماد به نفس او را افزایش دهید.

  • به فعالیت فیزیکی، خواب و تغذیه کودک دقت کنید.

وقتی کودکی از لحاظ جسمی سالم است و فعالیت دارد، تحمل ناراحتی برایش آسان تر خواهد بود. خواب کافی و تغذیه مناسب نیز فاکتور مهمی است که باید به آن دقت کنید و هرگز این موارد را نادیده نگیرید.

شما باید مراقب خودتان باشید، چون زمانی که حال روحی شما مساعد نبوده و احساس خوبی ندارید، نمی توانید به کودک خود کمک کنید، پس لازم است روی سلامتی، تغذیه، ورزش و کاهش استرس خود نیز کار کرده و به آن ها  توجه کنید.

در نهایت علاوه بر رعایت موارد گفته شده در بالا، باید با مشاور و متخصص کودک نیز در این باره مشورت کنید.

منبع : افسردگی کودکان