افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان و دانش آموزان

افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان و دانش آموزان

نوجوانان در این دوران با چالش های بسیاری همراه می شوند، افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان با وجود این چالش ها بسیار دشوار می باشد. در صورتی که نوجوان اعتماد به نفس و تصور خوشایندی در مورد ظاهر و سایر ویژگی های فردی اش نداشته باشند.

با اختلال های رفتاری در نوجوانی رو به رو خواهد شد که آینده آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد و نوجوان درگیر مشکلات گوشه گیری، دوری گزینی و شخصیتی خجالتی خواهد شد.

در صورتی که این روند ادامه داشته باشد نوجوان بسیاری از فرصت های شکوفایی اش را از دست خواهد داد و نخواهد توانست استعدادش را به خوبی کشف کند. در این شرایط شما با استفاده از روش های نه چندان پیچیده می توانید باعث افزایش اعتماد به نفس فرزندتان شوید و اعتماد به نفسش با تقویت نمایید.

برای آشنایی با این راهکارها این مقاله را تا انتها مورد مطالعه قرار دهید، هم چنین از مشاور کودک کمک بگیرید تا در این زمینه شما را یاری کنند.

معنای افزایش اعتماد به نفس در نوجوان

فردی که به توانایی و قابلیت های خود باور دارد مفید و کارآمد می باشد به این معن که از اعتماد به نفس کافی برخوردار است و در موقعیت های مختلف می تواند از این توانمندی ها استفاده کند.

در حالی که اگر با کمبود اعتماد به نفس رو به رو شود ترس از شکست خواهد داشت و احتمال این که به اهدافش برسد و موفق شود تا حد زیادی کاهش می یابد.

نشانه های اعتماد به نفس پایین در نوجوانان و دانش آموزان

نوجوانانی که اعتماد به نفس بالایی ندارند به طور معمول الگوی رفتاری خاصی از خودشان نشان می دهند که از جمله مهم ترین آن ها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • گوشه گیر و انزوا پیشه می کنند.
  • از ارتباط چشمی دوری می کنند.
  • به خودشان باور ندارند و هنگام گفت و گو از عبارات منفی استفاده می کنند.
  • صدای بلندی دارند و پرخاشگری می کنند یا بسیار صدای آرامی دارند و هرگز دعوا نمی کنند حتی اگر حق آن ها پایمال شود.
  • خودداری از حضور در اجتماع.
  • بیش از حد به والدین وابسته است.
  • خم بودن شانه ها و پایین بودن همیشگی سر نیز از نشانه های عدم اعتماد به نفس می باشد.

نشانه های اعتماد به نفس بالا در نوجوانان

افرادی که اعتماد به نفس بالایی دارند به طور معمول با بحران های کمتری رو به رو می شوند. آن ها اغلب در روابط اجتماعی نشانه های زیر را از خود بروز می دهند:

  • توانایی کافی برای نه گفتن
  • تمایل به استقلال و پرورش شخصیت مستقل
  • روابط اجتماعی مناسب با همسالان
  • ابراز وجود کافی
  • صحبت کردن در مورد افکار و احساسات به طور صحیح و مناسب
  • شجاعت و جرات مندی در بیان نظر مخالف
  • گرفتن حق

راهکارهایی برای افزایش اعتماد به نفس در نوجوان

کمبود اعتماد به نفس دلایل بسیاری دارد، در صورتی که فرزندتان دچار کمبود اعتماد به نفس شد بهتر است از مشاوره روانشناسی کمک بگیرید، روانشناس به ریشه یابی و رفع مشکل می پردازد و با استفاده از خدمات روان درمانی به حل آن کمک می کند.

به طور کلی متخصصان و روانشناسان راهکارهای عمومی و مفیدی را برای افزایش اعتماد به نفس به والدین توصیه می کنند تا والدین از این طریق به افزایش اعتماد به نفس فرزندشان کمک کنند.

در ادامه مقاله به برخی از این موارد اشاره می کنیم، هم چنین توجه داشته باشید که نوجوان در این دوران با چالش های بسیاری روبرو می شود و در صورتی که اعتماد به نفسش را افزایش دهد می تواند بهتر با شرایط کنار بیاید و چالش ها را پشت سر گذارد.

  • به جای تاکید بر نتایج از تلاش فرزندتان قدردانی کنید

زمانی که فرزندتان زحمتش را می کشد و برای رسیدن به هدفش تلاش می کند، به طور مثال برای امتحان سخت درس می خواند، به نتیجه آزمون توجهی نداشته باشید و او را به خاطر تلاش هایی که انجام می دهد تحسین کرده و مورد تشویق قرار دهید.

به او بگویید که تلاش های او را می بینید، برای آن ها ارزش بسیاری قائل هستید و به او افتخار می کنید.

فرزندتان را تنها در مواقعی که موفق می شود، مورد تشویق قرار ندهید زیرا این حس را به او منتقل می کنید که تنها در زمان موفقیت او را دوست دارید و برای او ارزش قائل هستید.

نوجوان شما باید بداند با وجود همه تلاش ها اگر با شکست رو به رو شود باز هم برای شما ارزشمند است و شما به داشتن چنین نوجوانی افتخار می کنید.

  • به فرزندتان مهارت جرات ورزی را آموزش دهید

مهارت هایی که فرزندانتان در زندگی شان می آموزند در میزان موفقیت و اعتماد به نفس آن ها تاثیر بسیاری دارد، نقش والدین در پرورش این مهارت ها بسیار پررنگ است، یکی از این مهارت ها که باعث افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان می شود، مهارت جرات مندی می باشد.

نوجوان باید بتواند خواسته هایش را به درستی و جراتمندانه بیان کند و شجاعانه در اجتماع حرف هایش را بزند، نوجوانانی که به این شیوه رفتار می کنند به طور معمول مورد تایید دوستان و همسالان شان می باشند. این مسئله باعث می شود تا اعتماد به نفس نوجوان تا حد زیادی افزایش یابد.

نوجوان برای به دست آوردن مهارت های لازم می تواند در کلاس های آموزشی، کارگاه های مهارت آموزی و جلسات مشاوره فردی شرکت کند تا بتواند در موقعیت های مختلف رفتار جرات مندانه و شجاعانه ای از خود نشان دهد.

  • برای افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان الگوی آن ها باشید

فرزندان در بسیاری از مواقع اعتماد به نفس خود را از روی رفتار والدین الگو برداری می کنند.

اگر والدین به طور دائم احساس نارضایتی از شرایط خود داشته باشند و از زندگی شان بد بگویند به طور ناآگاهانه بر روی فرزندشان تاثیر می گذارند و فرزندشان نیز به مرور رفتار این چنین از خود نشان می دهد.

والدین باید ویژگی های مختلف خود را دوست داشته باشند، به خودشان عشق بورزند و این موارد را به فرزندشان نیز یاد دهند.

در این صورت فرزند یاد می گیرد با خود مهربان باشد و رفتارهای مخرب و آسیب زننده را کمتر انجام دهد، در این حالت اعتماد به نفس او با آسیب های کمتری رو به رو خواهد شد.

 ۴٫ افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان با خودگویی های مثبت

خودگویی ها و یا گفتار درونی یعنی حرف هایی که شخص با خودش می زند، این حرف ها نقش اصلی در اعتماد به نفس او دارد.

به طور مثال اگر شخص نوجوان به طور دائم فکر کند من زشتم یا کسی مرا دوست ندارد در واقع اعتماد به نفس خود را از بین می برد و اعتماد به نفس ضعیف و آسیب دیده ای خواهد داشت. دخترانی که کمبود اعتماد به نفس دارند بیشتر با بدریخت انگاری بدن رو به رو می شوند و با ظاهرشان درگیری بیش تری دارند.

در این شرایط باید به نوجوان مثبت اندیشی و خود گویی مثبت را یاد بدهید و به او کمک کنید تا افکار منفی و مخرب را از ذهن خود پاک کند و افکار مثبت را جایگزین آن نماید.

۵٫ برای افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان می توانید از کمک متخصصان استفاده کنید

در بسیاری از موارد ممکن است فرد به خاطر مشکلات افسردگی و یا تجربه رویدادهای ناخوشایند و تلخ گذشته، با کمبود اعتماد به نفس رو به رو شود. در این شرایط بهتر است از روانشناس و متخصص در حیطه سلامت روان کمک بگیرد تا بتواند به بینش خوبی در مورد خود برسد.

در این شرایط روانشناس، مهارت های بین فردی را به شخص آموزش می دهد تا ارتباطات مثبت تری شکل گیرد و در صورتی که در این موارد به موفقیت رسید احساس کارآمدی می کند و اعتماد به نفس او تا حد زیادی افزایش می یابد.

۶٫ از شکست ها فاجعه نسازید

همه والدین دوست دارند تا موفقیت فرزندشان را ببینند، اما برخی از والدین تاکید بسیاری بر موفقیت فرزندشان دارند و همین مسئله باعث می شود تا آن ها هیچ تصوری از شکست نداشته باشند و در صورتی که با شکست رو به رو می شوند در ذهن شان فاجعه ای جبران ناپذیر به وجود می آید.

در این شرایط باید والدین به فرزندان خود بیاموزند که موفقیت بدون شکست و زمین خوردن هیچ معنایی ندارد و هر فردی ممکن است در راه رسیدن به اهدافش با شکست ها و موانعی رو به رو شود به همین دلیل باید خود را برای روزهای سخت آماده کند.

هم چنین توجه داشته باشید هر انسانی نواقصی دارد و هیچ انسانی کامل نیست، بنابراین انسان ها ممکن است در زندگی شان با شکست های مختلفی رو به رو شوند.

۷٫به او کمک کنید نقاط ضعف خود را بپذیرد

هر انسانی ویژگی های خاص خودش را دارد و مجموعه ای ویژگی های منفی و مثبت می باشد. هر فرد با وجود همه خوبی ها نقاط ضعف هم دارد که باید با آن رو به رو شود و آن را بپذیرد. برخی از والدین تلاش می کنند تا مشکلات نوجوان شان را نادیده بگیرند و نوعی خودپنداره کاذب در او پرورش دهند و به او بگویند که هیچ مشکلی وجود ندارد.

رفتار والدین باعث می شود تا نوجوان از درون با ضعف ها و مشکلاتی رو به رو شود و اعتماد به نفس کاذب و غیرکارآمد در او به وجود آید. در این شرایط والدین باید نکاتی را در نظر بگیرند تا بتوانند بهترین رفتار را با فرزندشان داشته باشند.

  • به فرزندتان کمک کنید تا در مورد نقاط ضعف خود آزادانه با شما صحبت کند.
  • زمانی که فرزندتان احساسات و افکارش را با شما در میان می گذارد به آن توجه کنید و به هیچ عنوان احساسات او را سطحی فرض نکنید.
  • او را مورد قضاوت قرار ندهید بلکه به او نشان دهید که درکش می کنید و حاضرید برای بهتر شدن اوضاع و شرایط در کنار او بمانید.

۸٫حمایت اجتماعی نوجوان را افزایش دهید

نوجوانی دوران بسیار حساسی می باشد و نوجوان بیش از هر زمان دیگر به نظرات دیگران توجه می کند و تمایل دارند علاوه بر خانواده در گروه هم سن و سال خود باشد و مورد پذیرش آن ها قرار گیرد.

اگر نوجوان مورد قبول دیگران نباشد، اعتماد به نفس او با آسیب هایی رو به رو خواهد شد و بر روی او تاثیر منفی می گذارد. در این شرایط باید او را به سمت گروه هایی هدایت کنید تا بتواند دوستان بهتری داشته باشد و استعداد های خود را پرورش دهد. هم چنین به او نشان دهید که همیشه در کنارش هستید و از او حمایت خواهید کرد.

۹٫برای افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان کمی به آنان فضا بدهید

افراد در دوران نوجوانی دوست دارند مستقل شوند و از والدین شان فاصله بگیرند و به آن ها نشان دهند که بزرگ شده اند و دیگر کودک نیستند. والدین باید به فرزندشان توجه کنند و این میل طبیعی را نادیده نگیرند.

در صورتی که بیش از حد به فرزندشان گیر دهند و او را کنترل کنند او در جبهه مخالف قرار خواهد گرفت به همین دلیل سعی کنید به طور غیرمستقیم رفتارهای فرزندتان را زیر نظر بگیرید و با رفتارها و حرف های خود به او نشان دهید که برای استقلال او ارزش و احترام قائل هستید.

کنترل گری زیاد اثر منفی بر رفتارهای فرزندتان می گذارد و این پیغام را به او می رساند که از توانمندی های او مطمئن نیستید و نمی توانید مانند فردی بالغ به او اعتماد کنید. این گونه رفتار باعث می شود تا اعتماد به نفس فرد کاهش یابد و با مشکلاتی رو به رو شود.

۱۰٫ برای افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان بر ویژگی های اکتسابی او تاکید کنید

انسان از بدو تولد با ویژگی های انتسابی پا به این دنیا می گذارد و این ویژگی های انتسابی شامل تمام مشخصه های ظاهری می شوند زیرا از جانب والدین به ارث می رسند و فرد هیچ نقشی در به دست آوردن آن ندارد.

برای افزایش اعتماد به نفس نباید بر روی ویژگی های انتسابی تمرکز کرد زیرا این ویژگی ها قابلیت رشد و ارتقا ندارند و از توانمندی های فرد به حساب نمی آیند بنابراین نمی توان اشخاص را با مسائلی مانند نژاد، زیبایی، زشتی ارزش گذاری کرد.

بلکه ویژگی هایی که باعث ارزش گذاری فرد می شود آن هایی است که با تلاش و زحمت در فرد به وجود می آید و فرد به طور اکتسابی آن ها را در زندگی اش به دست می آورد.

منبع : افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان و دانش آموزان

استقلال طلبی در نوجوان | برآورده کردن نیاز به استقلال در نوجوانان

استقلال طلبی در نوجوان، برآورده کردن نیاز به استقلال در نوجوانان

استقلال طلبی در نوجوان یکی از موضوعات مهمی است که ممکن است به چالش و تنش جدی در زندگی تبدیل شود. در سنین نوجوانی افراد نیاز دارند تا هویت شان را پیدا کرده و به عنوان یک بزرگسال شخصیت شان را پیدا کنند. همین مسئله باعث می شود تا به دنبال کشف محیط اطرافشان باشند و از والدین شان فاصله بگیرند.

والدینی که در مورد دوران نوجوانی و مسائل مرتبط با آن دوران آگاهی ندارند این مسئله منجر به نگرانی آن ها   می شود.

در این شرایط باید آگاهی خود را در مورد ماهیت استقلال طلبی در نوجوانان و نحوه برخورد با آن ها افزایش دهید تا بتوانید بهترین ارتباط را با نوجوانتان داشته باشید و به او کمک کنید این دوره را به بهترین نحوه ممکن پشت سر بگذارد.

همچنین می توانید از مشاور روانشناس کمک بگیرید تا در این خصوص به شما کمک کند و عملکردتان بهبود یابد.

استقلال طلبی در نوجوان، چرا فرزندان از والدین فاصله می گیرند؟

استقلال طلبی در نوجوان می تواند نگرانی هایی برای والدین به دنبال داشته باشد و این مسئله تنش هایی میان والدین و فرزندانشان به وجود آورد،

بسیاری از والدین توقع دارند که نوجوانشان مانند دوران کودکی مطیع آن ها باشند و بیشتر اوقات روز را با پدر و مادر سپری کنند.

این در حالی است که دوره نوجوانی یک دوره بسیار مهم می باشد و افراد در این دوران نمی توانند تنها بر اساس انتظارات والدین خود زندگی کنند بلکه آن ها تمایل دارند درک دقیق تری از خود به دست آورند و در واقع به هویت شخصی برسند.

نوجوانان تمایل دارند به هویت یابی مستقل برسند و همین امر باعث فاصله گرفتن آن ها از والدین شان می شود و با این رفتار به پدر و مادرشان نشان می دهند که بزرگ شده اند.

آن ها در این زمان بیش از هر زمان دیگری نیاز دارند تا با هم سن و سال خود باشند و به گروه  های مورد علاقه شان بپیوندند، زیرا آن ها احساس می کنند اگر به گروه خاصی تعلق داشته باشند می توانند به شکل گیری هویت آن ها کمک شود.

در این دوران اگر والدین با شرایط این چنین رو به رو شوند نباید برای آن ها عجیب باشد زیرا فرزندان در دوران نوجوانی اشتیاقی بسیاری به پیوستن به گروه دوستان دارند.

در این شرایط والدین به جای محدود کردن فرزندشان یا نگرانی زیاد، بهتر است نحوه نظارت غیر مستقیم را یاد بگیرند و به این ترتیب نوجوان را به طور نامحسوس در مسیر سالمی قرار دهند.

استقلال طلبی در نوجوان، نکاتی برای والدین

بر اساس مطالبی که بیان شده است نیاز به استقلال از خانواده در دوران نوجوانی امری طبیعی می باشد و برای رشد روانی اجتماعی فرزندان بسیار ضروری است، در این شرایط آن چیزی که اهمیت دارد چگونگی مدیریت این نیاز، توسط والدین است.

در این مقاله نکاتی را بیان می کنیم که به پدر و مادرها کمک می کند تا در برخورد با این موضوع رفتار سالم و مناسبی داشته باشند. در زیر نمونه هایی از آن را بیان می کنیم:

  1. در برخورد با استقلال طلبی در نوجوان از واکنش های شدید بپرهیزید

بسیار اهمیت دارد که در این زمان بتوانید واکنش خودتان را به درستی مدیریت کنید و با فرزندتان با صبوری، متانت و آرامش بیشتری برخورد نمایید.

والدینی که در برخورد با فرزندانشان که تمایل دارد با دوستانش به بیرون برود و اوقاتی را بیرون از خانه سپری کند واکنش تندی نشان می دهند به طور ناخواسته فرزندانشان را از خود دور می کنند.

در حقیقت نوجوانانی که والدین شان این طور رفتار می کنند تمایلات بسیار شدید و غیرواقع بینانه ای در مورد استقلال طلبی آن ها شکل می گیرد و این مسئله اوضاع را دشوارتر می کند.

، در این حالت باید والدین روی رفتار و واکنش خودشان کار کنند تا بتوانند خشم، عصبانیت و کنترل گری کمتری نسبت به فرزندشان داشته باشند.

  1. با دوستان فرزندتان ارتباط برقرار کنید

استقلال طلبی در نوجوانان در اغلب موارد به سپری کردن اوقات فراغت با دوستان خود نشان داده می شود در این شرایط بسیاری از والدین نگران هستند که فرزندشان درگیر دوستان ناباب و ناسالم خواهند شد و به سمت آسیب های اجتماعی و انواع رفتارهای پرخطر گرایش پیدا خواهند کرد.

والدین برای پیشگیری از این مشکل باید سعی کنند با روی باز با دوستان فرزندشان برخورد کنند و تلاش کنند با آن ها و خانواده هایشان در ارتباط باشند. به طور مثال گاهی اوقات دوستانشان را به خانه دعوت کنید و با آن ها در تعامل باشید و به طور غیرمستقیم بر روی تعاملات آن ها نظارت داشته باشید.

  1. استقلال طلبی در نوجوان، استقلال خواهی او را تشویق کنید

در دوران نوجوانی ممکن است فرزندتان احساس کند که شما می خواهید مانعی در مسیر رشد آن ها باشید یا نمی خواهید شخصیت بزرگسالشان را بپذیرید،

در این شرایط باید به وضعیت روانی نوجوان تان توجه کنید و به او نشان دهید که از مستقل شدنش استقبال می کنید و از اینکه می بینید فرزندتان روز به روز بزرگتر شده و به خوبی از پس خودش بر می آید خوشحال هستید.

توجه داشته باشید که فرزندتان ممکن است از رفتارهای شما این برداشت را نکند و محتوای دیگری را برای خود در نظر بگیرد در این شرایط شما باید مهارت کلامی خودتان را افزایش دهید و از طریق مهارت ارتباط کلامی بازخورد خود را به فرزندتان نشان دهید، بهترین راه برای حل مشکلات میان جوانان و والدین استفاده از گفتگوی موثر می باشد.

  1. با خودتان کنار بیایید

بسیاری از والدین نمی توانند باور کنند که فرزندشان بزرگ شده است و دیگر آن کودک بازیگوش دیروز نمی باشد و می تواند همانند یک بزرگسال فکر، رفتار و احساس نماید.

در صورتی که والدین به فرزندشان وابستگی شدیدی داشته باشند این موضوع برای والدین بیش از هر زمان دیگری سخت می شود، در این حالت والدین باید بیش از هر چیزی روی خودشان کار کنند تا بتوانند با خودشان کنار بیایند و قبول کنند که فرزندشان بزرگ شده است.

در صورتی که احساس می کنید با فاصله گرفتن از فرزندتان و کم رنگ شدن نظارت های دوران کودکی اضطراب زیادی به شما وارد می شود باید از متخصص روانشناس کمک بگیرید تا برای بهبود اوضاع به شما کمک کند و اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار دهد.

  1. استقلال طلبی در نوجوان، نظارت های خود را قطع نکنید

درست است که نوجوانان در این سن به سمت شکل دادن شخصیت یک بزرگسال پیش می رود اما هنوز آسیب پذیر است و نیاز به راهنمایی دارد به همین دلیل حمایت و نظارت های خود را به طور ناگهانی نباید قطع کنید.

سعی کنید نظارت غیرمستقیم را جایگزین آن نمایید و به گونه ای رفتار کنید که فرزندتان با شما راحت باشد و حس کند در هر زمان که مشکلی برای او پیش آید می تواند با شما در میان بگذارد و از شما کمک بخواهد.

در این شرایط داشتن والدین حمایتگر و غیر سرزنشگر از فاکتورهای مهمی می باشد که در دوران نوجوانی به فرزندان کمک می کند تا کمتر درگیر آسیب های اجتماعی شوند، زیرا آن ها والدین شان را مانند رفیق در کنار خود دارند و از راهنمایی های آن ها استفاده می کنند.

سخن پایانی

یکی از بهترین روش های تربیتی، تعامل و ایجاد ارتباط موثر و موفق والدین با نوجوانان می باشد اما بسیاری از والدین از این مهارت برخوردار نمی باشند و نمی توانند ارتباط صحیحی با فرزندشان برقرار کنند در این شرایط کمک گرفتن از مشاور بسیار ضروری می باشد تا آگاهی شما در این خصوص افزایش یابد.

در این راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان از جمعی متخصص تشکیل شده است که با سال ها تجربه در خصوص روانشناسی و روان درمانی می توانند یاریگر خانواده های محترم باشند، آن ها امکاناتی به صورت تلفنی و حضوری فراهم کرده اند تا بتوانند در کمترین زمان ممکن به مراجعین کمک کنند و در این خصوص آگاهی آن ها را افزایش دهند.

استقلال طلبی در نوجوان، برآورده کردن نیاز به استقلال در نوجوانان

استقلال طلبی در نوجوان یکی از موضوعات مهمی است که ممکن است به چالش و تنش جدی در زندگی تبدیل شود. در سنین نوجوانی افراد نیاز دارند تا هویت شان را پیدا کرده و به عنوان یک بزرگسال شخصیت شان را پیدا کنند. همین مسئله باعث می شود تا به دنبال کشف محیط اطرافشان باشند و از والدین شان فاصله بگیرند.

والدینی که در مورد دوران نوجوانی و مسائل مرتبط با آن دوران آگاهی ندارند این مسئله منجر به نگرانی آن ها   می شود.

در این شرایط باید آگاهی خود را در مورد ماهیت استقلال طلبی در نوجوانان و نحوه برخورد با آن ها افزایش دهید تا بتوانید بهترین ارتباط را با نوجوانتان داشته باشید و به او کمک کنید این دوره را به بهترین نحوه ممکن پشت سر بگذارد.

همچنین می توانید از مشاور روانشناس کمک بگیرید تا در این خصوص به شما کمک کند و عملکردتان بهبود یابد.

استقلال طلبی در نوجوان، چرا فرزندان از والدین فاصله می گیرند؟

استقلال طلبی در نوجوان می تواند نگرانی هایی برای والدین به دنبال داشته باشد و این مسئله تنش هایی میان والدین و فرزندانشان به وجود آورد،

بسیاری از والدین توقع دارند که نوجوانشان مانند دوران کودکی مطیع آن ها باشند و بیشتر اوقات روز را با پدر و مادر سپری کنند.

این در حالی است که دوره نوجوانی یک دوره بسیار مهم می باشد و افراد در این دوران نمی توانند تنها بر اساس انتظارات والدین خود زندگی کنند بلکه آن ها تمایل دارند درک دقیق تری از خود به دست آورند و در واقع به هویت شخصی برسند.

نوجوانان تمایل دارند به هویت یابی مستقل برسند و همین امر باعث فاصله گرفتن آن ها از والدین شان می شود و با این رفتار به پدر و مادرشان نشان می دهند که بزرگ شده اند.

آن ها در این زمان بیش از هر زمان دیگری نیاز دارند تا با هم سن و سال خود باشند و به گروه  های مورد علاقه شان بپیوندند، زیرا آن ها احساس می کنند اگر به گروه خاصی تعلق داشته باشند می توانند به شکل گیری هویت آن ها کمک شود.

در این دوران اگر والدین با شرایط این چنین رو به رو شوند نباید برای آن ها عجیب باشد زیرا فرزندان در دوران نوجوانی اشتیاقی بسیاری به پیوستن به گروه دوستان دارند.

در این شرایط والدین به جای محدود کردن فرزندشان یا نگرانی زیاد، بهتر است نحوه نظارت غیر مستقیم را یاد بگیرند و به این ترتیب نوجوان را به طور نامحسوس در مسیر سالمی قرار دهند.

استقلال طلبی در نوجوان، نکاتی برای والدین

بر اساس مطالبی که بیان شده است نیاز به استقلال از خانواده در دوران نوجوانی امری طبیعی می باشد و برای رشد روانی اجتماعی فرزندان بسیار ضروری است، در این شرایط آن چیزی که اهمیت دارد چگونگی مدیریت این نیاز، توسط والدین است.

در این مقاله نکاتی را بیان می کنیم که به پدر و مادرها کمک می کند تا در برخورد با این موضوع رفتار سالم و مناسبی داشته باشند. در زیر نمونه هایی از آن را بیان می کنیم:

  1. در برخورد با استقلال طلبی در نوجوان از واکنش های شدید بپرهیزید

بسیار اهمیت دارد که در این زمان بتوانید واکنش خودتان را به درستی مدیریت کنید و با فرزندتان با صبوری، متانت و آرامش بیشتری برخورد نمایید.

والدینی که در برخورد با فرزندانشان که تمایل دارد با دوستانش به بیرون برود و اوقاتی را بیرون از خانه سپری کند واکنش تندی نشان می دهند به طور ناخواسته فرزندانشان را از خود دور می کنند.

در حقیقت نوجوانانی که والدین شان این طور رفتار می کنند تمایلات بسیار شدید و غیرواقع بینانه ای در مورد استقلال طلبی آن ها شکل می گیرد و این مسئله اوضاع را دشوارتر می کند.

، در این حالت باید والدین روی رفتار و واکنش خودشان کار کنند تا بتوانند خشم، عصبانیت و کنترل گری کمتری نسبت به فرزندشان داشته باشند.

  1. با دوستان فرزندتان ارتباط برقرار کنید

استقلال طلبی در نوجوانان در اغلب موارد به سپری کردن اوقات فراغت با دوستان خود نشان داده می شود در این شرایط بسیاری از والدین نگران هستند که فرزندشان درگیر دوستان ناباب و ناسالم خواهند شد و به سمت آسیب های اجتماعی و انواع رفتارهای پرخطر گرایش پیدا خواهند کرد.

والدین برای پیشگیری از این مشکل باید سعی کنند با روی باز با دوستان فرزندشان برخورد کنند و تلاش کنند با آن ها و خانواده هایشان در ارتباط باشند. به طور مثال گاهی اوقات دوستانشان را به خانه دعوت کنید و با آن ها در تعامل باشید و به طور غیرمستقیم بر روی تعاملات آن ها نظارت داشته باشید.

  1. استقلال طلبی در نوجوان، استقلال خواهی او را تشویق کنید

در دوران نوجوانی ممکن است فرزندتان احساس کند که شما می خواهید مانعی در مسیر رشد آن ها باشید یا نمی خواهید شخصیت بزرگسالشان را بپذیرید،

در این شرایط باید به وضعیت روانی نوجوان تان توجه کنید و به او نشان دهید که از مستقل شدنش استقبال می کنید و از اینکه می بینید فرزندتان روز به روز بزرگتر شده و به خوبی از پس خودش بر می آید خوشحال هستید.

توجه داشته باشید که فرزندتان ممکن است از رفتارهای شما این برداشت را نکند و محتوای دیگری را برای خود در نظر بگیرد در این شرایط شما باید مهارت کلامی خودتان را افزایش دهید و از طریق مهارت ارتباط کلامی بازخورد خود را به فرزندتان نشان دهید، بهترین راه برای حل مشکلات میان جوانان و والدین استفاده از گفتگوی موثر می باشد.

  1. با خودتان کنار بیایید

بسیاری از والدین نمی توانند باور کنند که فرزندشان بزرگ شده است و دیگر آن کودک بازیگوش دیروز نمی باشد و می تواند همانند یک بزرگسال فکر، رفتار و احساس نماید.

در صورتی که والدین به فرزندشان وابستگی شدیدی داشته باشند این موضوع برای والدین بیش از هر زمان دیگری سخت می شود، در این حالت والدین باید بیش از هر چیزی روی خودشان کار کنند تا بتوانند با خودشان کنار بیایند و قبول کنند که فرزندشان بزرگ شده است.

در صورتی که احساس می کنید با فاصله گرفتن از فرزندتان و کم رنگ شدن نظارت های دوران کودکی اضطراب زیادی به شما وارد می شود باید از متخصص روانشناس کمک بگیرید تا برای بهبود اوضاع به شما کمک کند و اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار دهد.

  1. استقلال طلبی در نوجوان، نظارت های خود را قطع نکنید

درست است که نوجوانان در این سن به سمت شکل دادن شخصیت یک بزرگسال پیش می رود اما هنوز آسیب پذیر است و نیاز به راهنمایی دارد به همین دلیل حمایت و نظارت های خود را به طور ناگهانی نباید قطع کنید.

سعی کنید نظارت غیرمستقیم را جایگزین آن نمایید و به گونه ای رفتار کنید که فرزندتان با شما راحت باشد و حس کند در هر زمان که مشکلی برای او پیش آید می تواند با شما در میان بگذارد و از شما کمک بخواهد.

در این شرایط داشتن والدین حمایتگر و غیر سرزنشگر از فاکتورهای مهمی می باشد که در دوران نوجوانی به فرزندان کمک می کند تا کمتر درگیر آسیب های اجتماعی شوند، زیرا آن ها والدین شان را مانند رفیق در کنار خود دارند و از راهنمایی های آن ها استفاده می کنند.

سخن پایانی

یکی از بهترین روش های تربیتی، تعامل و ایجاد ارتباط موثر و موفق والدین با نوجوانان می باشد اما بسیاری از والدین از این مهارت برخوردار نمی باشند و نمی توانند ارتباط صحیحی با فرزندشان برقرار کنند در این شرایط کمک گرفتن از مشاور بسیار ضروری می باشد تا آگاهی شما در این خصوص افزایش یابد.

در این راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان از جمعی متخصص تشکیل شده است که با سال ها تجربه در خصوص روانشناسی و روان درمانی می توانند یاریگر خانواده های محترم باشند، آن ها امکاناتی به صورت تلفنی و حضوری فراهم کرده اند تا بتوانند در کمترین زمان ممکن به مراجعین کمک کنند و در این خصوص آگاهی آن ها را افزایش دهند.

منبع : استقلال طلبی در نوجوان | برآورده کردن نیاز به استقلال در نوجوانان

روانشناسی نوجوان ۱۵ ساله

آنچه در مورد روانشناسی نوجوان ۱۵ ساله نیاز دارد. در این سن نوجوان چه عاداتی پیدا می کند و از نظر جسمی، عاطفی و رفتاری چه تغییراتی می کند. در سال‌های بین ۱۵ تا ۱۸ سالگی، مهارت ها  و رفتار مناسب والدین می تواند نوجوان را برای ورود به بزرگسالی و آینده ای موفق آماده کند.

آن ها نه تنها مسئولیت های بیشتری را بر عهده می گیرند، وارد دبیرستان می شوند از حال و هوای دوران کودکی فاصله می گیرند و استقلال بیشتری به دست می آورند، بلکه ممکن است به توانایی های خود نیز اطمینان بیشتری پیدا کنند.

روانشناسی نوجوان ۱۵ ساله 

با این حال،احتمال دارد که فرزند شما طوری رفتار کند که انگار همه چیز را می داند. در حالی که این  نگرش – که اغلب با نشانه ای از شورش آمیخته می شود – می تواند برای بسیاری از نوجوانان ۱۵ سال مشابه باشد، اما باعث می شود این دوره برای والدین بیش تر نگران کننده باشد.

توجه داشته باشید که درک اینکه چگونه این موارد در رشد نوجوان شما نقش دارد می تواند شما را به والدینی موفق تبدیل کند. در ادامه متن آنچه که باید در مورد رشد نوجوان خود بدانید ذکر شده است که از این موارد می توان به نقاط عطف شناختی، رشد اجتماعی، عاطفی گرفته، رشد جسمانی و ایمن اشاره کرد.

رشد فکری در ۱۵ سالگی 

طبیعی است که نوجوانان در این مرحله نسبتاً مجادله می کنند. مهم نیست که شما چه می گویید، نوجوان شما برخلاف نظر شما صحبت می کند. سعی کنید از این تعاملات دلسرد نشوید، زیرا این کار تنها راه نوجوان برای ابراز استقلال و نشان دادن این واقعیت است که می تواند مسائل را از زاویه ای دیگری ببینند.

بسیاری از نوجوانان در این دوران بیشتر در مورد آینده خود فکر می کنند و معمولاً قادر به شناسایی آرزوهای شغلی بالقوه یا برنامه های دانشگاه هستند. به همین ترتیب، بیشتر نوجوانان ۱۵ ساله می‌توانند دلایلی را برای انتخاب‌های خود، از جمله اینکه چه چیزی درست یا غلط بوده، بیاورند.

«از اوایل نوجوانی تا اواسط نوجوانی، فرآیند فکری غالب نوجوانان، تفکر عینی است. علاوه بر این، فرآیندهای شناختی آن‌ها می‌تواند به‌طور ناهمواری رشد کند و ممکن است در تمام زمینه‌های زندگی‌شان تفکر انتزاعی نداشته باشند. بنابراین، یک نوجوان ۱۵ ساله ممکن است مهارت‌هایی را داشته باشد که تکالیف خود را به موقع انجام دهد، اما همچنان انتخاب کند که ویپ و دوستانشان را بنوشند.»

روانشناسی نوجوانان ۱۵ ساله 

برخی از نوجوانان در این سن می توانند تمام شب با دوستان خود صحبت کنند، علیرغم اینکه تمام روز آنها را در مدرسه می بینند. با این حال ، هنگامی که والدینشان در مورد روزشان از آنها سؤال می‌کنند، ممکن است حرف کمی برای گفتن داشته باشند.

علاوه بر این، بسیاری از نوجوانان ۱۵ ساله اغلب ترجیح می دهند از طریق پیامک و رسانه های اجتماعی ارتباط برقرار کنند. برخی حتی ممکن است وبلاگ نویسی یا نوشتن را راهی مفید برای بیان خود بدانند.

خواندن و تجربیات اجتماعی نیز نقش مهمی در رشد زبان و واژگان نوجوان دارد.  بیشتر نوجوانان ۱۵ ساله می توانند مانند بزرگسالان ارتباط برقرار کنند و گفتگوهای مناسبی را انجام دهند. آن ها می توانند داستان های درگیر بیشتری را بیان کنند و از مهارت های ارتباطی پیچیده تری استفاده کنند. با این حال، برخی هنوز هنگام صحبت با دوستان خود به زبان عامیانه متوسل می شوند.

بسیاری از نوجوانان ۱۵ ساله نیز علایق یا سرگرمی های خاصی دارند که از آن ها لذت می برند. خواه بازی‌های ویدیویی، ورزش، موسیقی، روباتیک یا فیلم را دوست داشته باشند، می‌توانند فعالیت‌هایی را که برایشان لذت می‌آورد شناسایی کنند. و در حالی که برخی از نوجوانان به تنهایی راضی هستند، بسیاری ترجیح می دهند وقت خود را با دوستان بگذرانند. زمان آن ها ممکن است از بازی های ویدیویی با هم تا شرکت در رویدادهای ورزشی یا رفتن به سینما متغیر باشد.

تحولات شناختی رشد فکری پسر و دختر ۱۵ ساله 

  • نگرانی بیشتری در مورد آینده آن ها نشان دهید

رشد جسمی دختر و پسر ۱۵ ساله 

پسران پانزده ساله ممکن است تا یک یا دو سال دیگر به رشد خود ادامه دهند. معمولاً در این سن، صدای آن ها بم تر می شود و ممکن است موهای صورتشان رشد کند. آن ها همچنین ممکن است در این سن به سرعت عضله بگیرند.

در همین حال، اکثر دختران تا سن ۱۵ سالگی به قد کامل خود رسیده اند. بسیاری از آن ها در مورد ظاهر خود، به خصوص وزن خود اضطراب دارند ، زیرا تقریباً نیمی از دختران دبیرستانی رژیم غذایی را برای کاهش وزن انتخاب می کنند.

توجه به این نکته مهم است که پزشک اطفال  احتمالاً از زمان تولد پیشرفت رشد کودک شما را زیر نظر داشته است. بنابراین، در حالی که ممکن است فرزند ۱۵ ساله شما از نظر رشد فیزیکی در این سن از همسالان خود جلوتر یا عقب تر باشد، احتمالاً از نظر دکتر در مسیر مناسبی او قرار دارد.

«جالب است که رشد عاطفی به موازات رشد فیزیکی نیست. اگرچه جزئیات زیادی در مورد احساسات وجود ندارد، معمولاً مردانی که زودتر رشد می‌کنند معمولاً مسن‌تر و مسئولیت‌پذیرتر در نظر گرفته می‌شوند، در حالی که زنانی که زودتر رشد می‌کنند در معرض خطر بیشتری برای افسردگی، مشکلات مربوط به وزن و داشتن رابطه جنسی هستند.»

علاوه بر این، تغییرات فیزیکی که تجربه می کنند ممکن است به صورت منظم و هموار رخ ندهند. در نتیجه، نوجوانان ممکن است مراحل نامناسبی را هم از نظر ظاهر و هم از نظر هماهنگی فیزیکی پشت سر بگذارند.

  • صدای پسرها بم تر می شود.
  • موهای صورت در پسران رشد می کند.
  • معمولا رشد قدی دختران تمام می شود.

رشد اجتماعی و عاطفی نوجوان ۱۵ ساله 

اکثر نوجوانان در حدود سن ۱۵ سالگی کم تر با والدین خود درگیر می شوند.  آن ها استقلال بیشتری از والدین خود نشان می دهند.

دوستان برای نوجوانان ۱۵ ساله بسیار مهم هستند. آن ها احتمالاً زمان بیشتری را نسبت به گذشته با دوستان خود می گذرانند.

«وقتی آن ها دوساله بودند، زندگی حول محور والدینشان می‌چرخید «اکنون اما آن ها ممکن است حول محور افرادی باشد که با آن ها خوش می گذرانند. اکنون می تواند برای والدین تعجب آور باشد که پسر دوست داشتنی آن ها به نوجوانی تبدیل شده است که می خواهد به جایبازی خانوادگی با دوستانش بیرون باشد. در این سن، دوستان مهمتر از والدین شده اند.”

مهم است که بدانید نوجوان شما با چه کسی وقت می گذراند، زیرا آن ها اغلب بر اساس کارهایی که همسالان آن ها انجام می دهند، شخصیت ها و فعالیت های مختلفی را تجربه می کنند. سعی کنید آن پدر و مادری باشید که برای ملاقات و احوالپرسی با دوست فرزندتان هستید.

از فرزند خود بخواهید که در مورد دوست خود بیشتر به شما بگویند و با دقت به تمام حرف های او گوش دهید. به او اطمینان دهید که به قضاوتش اعتماد دارید، اما همچنین به او بگویید که می خواهید مطمئن شوید که در شرایط امنی قرار دارد.

در سن ۱۵ سالگی، بسیاری از نوجوانان علاقه شدیدی به روابط عاشقانه دارند. برخی از روابط ممکن است بیشتر از طریق رسانه های اجتماعی یا پیام های متنی ایجاد شوند، برخی دیگر می خواهند زمان زیادی را با عشق خودد بگذرانند. علاوه بر این، بسیاری از نوجوانان ۱۵ ساله از تمایلات جنسی خود آگاه هستند و به فعالیت جنسی علاقه نشان می دهند.

نوجوانان در سن ۱۵ سالگی، ممکن است شروع به فکر کردن در مورد اینکه چگونه می تواند به تنهایی باشد. در حالی که برخی از نوجوانان ممکن است دانشگاه را تصور کنند، برخی دیگر ممکن است به فکر تهیه آپارتمان خود باشند.

  • درگیری کمتری را با والدین تجربه کنید
  • افزایش استقلال از والدین را نشان دهد
  • مهارت های تنظیم هیجانی بیشتری را نشان دهید
  • به روابط عاشقانه علاقه داشته باشید
  • ظرفیت عمیق تری برای مراقبت داشته باشید
  • ممکن است با فشار همسالان مبارزه کند

رشد روانشناسی نوجوانان ۱۵ ساله 

برای بسیاری از نوجوانان، ۱۵ سالگی سنی است که آن ها می توانند گواهینامه بگیرند و البته این یک مسئولیت بزرگ است.

اطمینان حاصل کنید که نوجوان شما آماده است که گواهینامه بگیرد. اگر آن ها نمی توانند در مورد کارهای خانه یا تکالیف درسی مسئولیت پذیر باشند، این ممکن است نشانه ای باشد که آن ها هنوز برای انجام رانندگی ماشین آماده نیستند.

تمام نوجوانان ۱۵ ساله آماده رانندگی نیستند. به دقت فکر کنید که آیا فرزند شما از نظر عاطفی و اجتماعی به اندازه کافی بالغ شده است که بتواند پشت فرمان بنشیند.

رفتار با نوجوان ۱۵ ساله 

در این سن، بیشتر نوجوانان هنوز برای حفظ روابط سالم، هم با همسالان خود و هم از نظر علایق عاشقانه نوپا کمی مشکل دارند. اطمینان حاصل کنید که نوجوان شما با افراد سالم معاشرت می کند و در کنار آن قوانین روشنی برای قرارهای ملاقات ایجاد کنید.

همچنین باید به فعالیت های نوجوان خود علاقه نشان دهید. وارد دنیای نوجوان خود شوید تا در مورد بازی های ویدیویی مورد علاقه آن ها بیاموزید یا در مورد ورزش هایی که دوست دارند صحبت کنید. فرزند شما از علاقه شما به یادگیری در مورد چیزهایی که به آن ها علاقه دارد قدردانی می کند.

آکادمی اطفال به والدین توصیه می کند که سبک فرزندپروری مقتدرانه ای را اتخاذ کنند. این سبک فرزندپروری شامل ایجاد رابطه مثبت با فرزندتان، دوست داشتن بی قید و شرط او و توانایی در ایجاد قوانین است.

این نوع سبک فرزندپروری به‌ویژه در سال‌های نوجوانی مفید است، زیرا به شما این امکان را می‌دهد که به نوجوان خود بفهمانید که بدون توجه به هر اتفاقی در کنار او هستید.

رفتار با دختر ۱۵ ساله و رفتار با پسر ۱۵ ساله 

راه دیگر برای تشویق مهارت های تصمیم گیری خوب این است که امتیازات نوجوان خود را منوط به توانایی آن ها در مسئولیت پذیری کنید. به آن ها بگویید که می توانند  استقلال یا آزادی بیشتری کسب کنند و به شما نشان دهند که می توانند مسئولیت بیشتری را بر عهده بگیرند و تصمیمات خوبی بگیرند.

مراقبت و حفاظت از نوجوان در ۱۵ سالگی 

بسیاری از نوجوانان ۱۵ ساله با مقدار زیادی استرس دست و پنجه نرم می کنند. برخی از آن ها ممکن است از نظر تحصیلی دچار مشکل شوند در حالی که برخی دیگر با مسائل عاشقانه و شاید حتی اولین تجربیات جنسی خود سر و کار دارند. برخی حتی به خاطر ظاهر فیزیکی خود استرس دارند و مدام به این فکر می کنند که دیگران چه فکری در مورد آن ها می کنند.

نوجوانان در این سن ممکن است با فشار همسالان، قلدری، یا حتی مسائل مربوط به دوستیابی سر و کار داشته باشند. حتی دوستان قدیمی هم می توانند در این سن چالش هایی را ایجاد کنند. به همین دلیل، باید تا جایی که می توانید با نوجوان خود ارتباط برقرار کنید و نگذارید احساس کند که تنها است.

مطمئن باشید که آن ها می دانند که شما در کنار آن ها هستید همچنین به طور مرتب در مورد رابطه جنسی، مصرف مواد، استعمال مواد و ایمنی با فرزندان خود صحبت کنید.

«به‌جای اینکه به موضوعات بزرگ به‌عنوان یک گفتگوی طولانی نگاه کنید، برنامه‌ریزی کنید که یک سری گفتگو کوتاه تر با بچه‌هایتان درباره این مسائل داشته باشید». «به جای اینکه منتظر باشید تا نوجوانتان با مشکلی به سراغ شما بیاید،شما سراغ او بروید.»

شما همچنین باید به نحوه اوضاع  مدرسه  توجه داشته باشید. شما باید بدانید که آن‌ها در اینترنت چه می‌کنند. یا دوستان آن ها چه کسانی هستند و چه افرادی را در فضای مجازی دنبال می کنند.

وقتی فرزندتان تصمیم نادرستی می‌گیرد، مطمئن شوید که با آرامش به آن رسیدگی می‌کنید. به جای پاسخ دادن در حالت عصبانیت، سعی کنید از اشتباه به عنوان فرصتی برای یادگیری استفاده کنید نه اینکه  رابطه یا احساسات شما را از مسیر خارج کند.

«پیشاز دست دادن خونسردی، نفس عمیقی بکشید و به خودتان استراحت بدهید». به خود و فرزندتان زمان و مکان بدهید. اگر نوجوان شما در را محکم به هم می زند و نمی خواهد صحبت کند. به او پیام دهید تا وقتی آماده شد بیرون بیاید و آن هنگام صحبت کنید و آن ها را تشویق کنید تا افکار و نظرات خود را به اشتراک بگذارند.

چه زمانی در مورد رفتار نوجوان ۱۵ ساله نگران باشیم؟

نوجوانان اغلب استرس‌ها و فشارهای مختلفی را نه تنها از سوی همسالان و اطرافیان خود، بلکه از طریق رسانه‌های اجتماعی نیز تجربه می‌کنند. این می تواند به مسائل مختلفی منجر شود.

به عنوان مثال، نوجوانان احساس می کنند که باید ظاهری خاص داشته باشند که اغلب منجر به مشکلات عزت نفس و اضطراب آن ها می‌شود. بهتر است که با علائم و نشانه های اختلالات خوردن و سایر مشکلات سلامت روان آشنا شوید. اگر نگران هستید که فرزندتان به اختلال خوردن یا بیماری روانی مبتلا است، با یک روانشناس تماس بگیرید.

به هر حال بهتر است که به تغییر در خلق و خو یا رفتار نوجوان خود نیز توجه کنید. مشکل در خوابیدن، امتناع از حضور در مدرسه، تغییر در اشتها یا از دست دادن علاقه به فعالیت‌ها می‌تواند نشانه‌ای از مشکل روانی باشد.

«اگر کودک شما علائم افسردگی یا اضطراب مانند کاهش نمرات، اعتماد به نفس پایین، مشکل در خوابیدن و غیره را نشان داد، با یک متخصص تغذیه صحبت کنید.» به غرایز خود اعتماد کنید. اگر چیزی درست نیست، ارزش بررسی کردن را دارد.

نوجوانی سنی است که سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و سایر اشکال خودآزاری می تواند در آن ایجاد شود، بنابراین مسائل مهم ارزش گفتگوهای صریح با فرزندانتان را دارد.

همچنین در مورد موضعات مختلف با فرزندتان گفتگو کنید. بپرسید چه خبر است، چه احساسی دارد و به چه چیزی فکر می کند. اگر فرزند شما احساس ناامیدی کرده یا از مرگ یاد می کند، ممکن است بخواهید بپرسید که آیا تا به حال افکار خودکشی را تجربه کرده است، به خصوص اگر غمگین یا افسرده به نظر می رسد. بگذارید بداند که به او اهمیت می دهید و در کنار او هستید. اگر احساس می کنید که به کمک نیاز دارید بهتر است که از روانشناس کمک بگیرید.

سوالات متداول

۱ – طرز تفکر نوجوانان ۱۵ ساله چگونه است؟

در سن ۱۵ سالگی، نوجوانان نیز ممکن است به این فکر کنند که چگونه می توانند مستقا و یا تنها باشند. برخی از نوجوانان ممکن است به دانشگاه رفتن فکر کنند، برخی دیگر ممکن است به فکر تهیه آپارتمان برای خود باشند.

۲ – از یک نوجوان ۱۵ ساله چه انتظاری باید داشته باشم؟

علاقه بیشتری به روابط عاشقانه و روابط جنسی دارد درگیری کمتری با والدین داشته باشید و از دوران بلوغ گذر کند. استقلال بیشتری از والدین نشان دهید. ظرفیت عمیق تری برای مراقبت و به اشتراک گذاری و ایجاد روابط صمیمانه تر داشته باشید. زمان کمتری را با والدین و زمان بیشتری را با دوستان خود بگذرانید. شروع به آموختن مهارت های جدید یا یافتن کارهای نیمه وقت می کند.

۳ – چرا پسر ۱۵ ساله من اینقدر عصبانی است؟

این نوجوانان خشم شدید را به عنوان نشانه ای از یک مشکل سلامت روان، تجربه زندگی آسیب زا یا صرفاً از استرس و فشارهای دوران نوجوانی تجربه می کنند. برخی از این محرک های رایج خشم شدید در نوجوانان عبارتند از: عزت نفس پایین، قربانی قلدری یا فشار مداوم و ناسالم همسالان و همکلاسی ها است که بهتر است از مشاور کمک بخواهید.

منبع : روانشناسی نوجوان ۱۵ ساله

روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله

جنبه های مختلف رشد در ۱۴ سالگی و از نظر روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله – زمان مطالعه ۵ دقیقه

روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله

چهارده سالگی سنی محوری می باشد. در حالی که برخی از کودکان ۱۴ ساله شروع به حرکت در مسیر رسیدن به فردی مسئول می کنند، برخی دیگر شروع به طغیان می کنند و با گروه های مشکل دار آمیخته می شوند.

این سن زمانی مهم برای اطمینان از راهنمایی های کافی به فرزندتان و کمک به او برای به دست آوردن مهارت های مورد نیاز برای آینده موفق است.

روانشناسی دختر ۱۴ ساله

در سن ۱۴ سالگی، دختران ممکن است این ویژگی ها را داشته باشند:  چالش های شخصی، تلاش برای مستقل بودن، خجالت زده شدن توسط خانواده، مشتاق پذیرفته شدن توسط همسالان و دوستان، بدخلق، تکانشی و خود محوری.

سال‌های نوجوانی می‌تواند برای والدین و کودک دوران سختی باشد. دختر در سن ۱۴ سالگی، در تلاش است تا هویت، عادات و علایق خود را کشف کند. چند راه متداول برای برخورد با دختر ۱۴ ساله شامل موارد زیر می باشد:

به او فضا بدهید و به حریم خصوصی او احترام بگذارید. اغلب، نوجوانان برای آرام شدن و کنار آمدن با هورمون ها، تغییرات بدن و احساسات خود به زمان و مکان نیاز دارند.

می‌توانید با علاقه‌مند شدن به چیزی که به آن علاقه دارد، با او ارتباط برقرار کنید. با هم ناهار بخورید یا به سالن بروید و خودتان را نوازش کنید.

به موسیقی که دوست دارد گوش دهید و ببینید آیا می توانید یک برنامه تلویزیونی پیدا کنید که هر دوی شما بخواهید با هم آن را تماشا کنید.

نظر او را در مورد مسائل اخیر روز، مانند گرم شدن زمین (هر موضوعی که راحت در مورد آن صحبت می کند) بپرسید.

فعالیتی را پیدا کنید که می توانید با هم انجام دهید، مانند رفتن به کنسرت یا اسکی. اگر این کار باعث راحتی دخترتان می شود، می توانید این کار را با مادر و دختران انجام دهید.

با او در مورد تولید مثل انسان، اهمیت رابطه جنسی ایمن و استفاده از داروهای ضدبارداری صحبت کنید.

همچنین ممکن است لازم باشد با او در مورد مواد مخدر، اعتیاد و اینکه چگونه می توانند بر بدن و ذهن آن ها تأثیر بگذارند نیز صحبت کنید.

به آن ها در مورد تغذیه مناسب و عواقب رژیم غذایی شدید یا پرخوری نیز بیاموزید زیرا نوجوانان از اختلالات وزن نگران هستند.

دختران در سن ۱۴ سالگی، ممکن است ویژگی های زیر را داشته باشند:

  1. می تواند نقاط قوت و چالش های خود را تشخیص دهد
  2. از خانواده و والدین خجالت زده اند.
  3. برای مستقل بودن تلاش می کنند.
  4. مشتاق پذیرفته شدن توسط همسالان و داشتن دوستان هستند
  5. ممکن است خود محور، تکانشی یا بد خلق به نظر برسند.
  6. برای تایید همسالان اشتیاق زیادی دارند.

روانشناسی پسر ۱۴ ساله

تغییرات فیزیکی

در این سن، پسر شما یک نوجوان است. تغییرات از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما علائم فیزیکی می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • تغییر در قد، وزن و قدرت
  • بم شدن صدا
  • افزایش آکنه
  • رشد آلت تناسلی و بیضه
  • رشد موهای زیر بغل و ناحیه تناسلی
  •  انزال 

تغییرات در الگوهای فکری

پسر شما به احتمال زیاد شروع به نشان دادن الگوهای فکری پیچیده تری می کند، اگرچه گاهی اوقات درک این افکار ممکن است دشوار باشد. ممکن است متوجه شوید:

  • آنها در حال ایجاد علاقه و دوستی های قوی هستند.
  • به نظر می رسد آنها گاهی کمتر با هم ارتباط برقرار می کنند.
  • آنها مشتاق هستند که با شما وارد بحث ها و بحث های داغ شوند.
  • آنها مفروضات و راه حل های شما را به چالش می کشند.
  • آنها به سیاست، فلسفه و مسائل اجتماعی علاقه مند می شوند.

تغییرات اجتماعی

در ۱۴ سالگی، پسر شما در حال آزمایش روابط دوستانه و به احتمال زیاد اولین احساسات واقعی جنسی خود خواهد بود. آن ها به احتمال زیاد با فشار همسالان برای امتحان کردن الکل، تنباکو و مواد مخدر مواجه خواهند شد. این یک زمان شلوغ در زندگی آنها است:

  • آنها در رسانه های اجتماعی به  پیام های فوری و احتمالاً بازی جذب می شوند.
  • آنها علاقه بیشتری به گروه همسالان خود نشان می دهند و تحت تأثیر آنها قرار می گیرند.
  •  به خرید لباس علاقه مند هستند و به روز بودن را دوست دارند.
  • آنها شروع به گذراندن زمان بسیار بیشتری با دوستان خود خواهند کرد.
  • تمایلات جنسی آنها شروع می شود.
  • به خواب بیشتری نیاز خواهند داشت.
  • به احتمال زیاد می خواهند با انواع فعالیت ها مشغول بمانند.
  • دوستانی از جنس مخالف خواهند داشت و ممکن است دایره اجتماعی گسترده ای داشته باشند.
  • ممکن است از جانب شما و به طور کلی خانواده خود خجالت زده شوند.

تغییرات عاطفی

در این مرحله از زندگی پسر شما، دقیقاً در میانه بلوغ است، به این معنی که سطح هورمون آنها بالا و پایین است. آن ها با تغییرات عاطفی و احساسات جدید و عجیب روبرو خواهند شد. ممکن است موارد زیر را ببینید:

برخی از نوسانات، خلقی و گاهی اوقات ممکن است شامل افسردگی و کوتاه مزاجی باشند.

تمرکز بر روی خود (احتمالاً در نوسان بین لحظات اعتماد به نفس زیاد و ناامنی )

اینکه آن ها برای اولین بار “عاشق” می شوند

آزادی در محدوده

در این سن، پسر شما به دنبال استقلال بیشتری خواهد بود و برای شما مهم است که به او کمی فضا بدهید. بگذارید بداند که  آزادی با مسئولیت و احترام همراه است.

آنها ممکن است کمی با شما بی احترامی کنند یا احساس کنند که همه چیز را می دانند. از سوی دیگر، آنها ممکن است احساس کنند که شما در مورد چیزی دانش بسیار کمی دارید. پاسخ خود را تعدیل کنند. اطمینان حاصل کنید که مرزها را با دقت ایجاد کرده اید.

بر اساس عملکرد به پسر خود امتیاز دهید. آنها به اندازه کافی بزرگ هستند که کارهای خانه به آن ها محول شود و باید انتظار داشت که آن ها را انجام دهند. انجام  تکالیف مدرسه نیز باید می تواند با وعده امتیاز بیش تر همراه باشد.

رشد جسمی نوجوان ۱۴ ساله

بیشتر دختران ۱۴ ساله  به بلوغ رسیده اند. هم دختر و هم پسر کم کم متوجه رشد موهای زیر بغل و دیگر اندام های خود می شوند.

بیشتر زنان دوره قاعدگی خود را شروع کرده اند و رشد پستان را تجربه کرده اند. پسران بزرگ شدن بیضه ها و بزرگ شدن آلت تناسلی را تجربه کرده اند. برخی از آنها ممکن است برای اولین بار ارضا شدن شبانه  را تجربه کنند.

تغییر بدن می تواند منبع غرور و یا دلیلی برای نگرانی باشد. برخی از نوجوانان ممکن است به بدنهای شبیه بزرگسال خود افتخار کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است از تغییراتی که تجربه می کنند خجالت زده یا گیج شوند.

ممکن است پسرهایی که دیرتر دچار بلوغ می شوند احساس بدتری نسبت به خود داشته باشند.

آنها ممکن است مسائل مربوط به تصویر بدن را تجربه کنند زیرا احتمالاً خودشان را با همسالان خود مقایسه می کنند. دختران ممکن است مشکلات تصویر بدن را نیز تجربه کنند. نگرانی در مورد وزن و ظاهر در میان نوجوانان شایع است.

نقاط عطف رشدی

ممکن است طی چند ماه چندین سانتی متر رشد کند و به دنبال آن دوره رشد بسیار کند باشد.

تغییرات در ظاهر با سرعتهای مختلفی اتفاق می افتد که می تواند باعث نگرانی زیادی شود.

نمایش طیف گسترده ای از بلوغ جنسی است.

نکات فرزندپروری

فرزند ۱۴ ساله شما تقریباً در تمام مدت گرسنه است. میان وعده های سالم در خانه تهیه کنید و حدالامکان سعی کنید مغذی باشند. با صحبت کردن در مورد سلامتی، به جای وزن، مشکلات تصویر بدن را کاهش دهید.

رشد هیجانی در روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله

هنگام رشد نوجوان چهارده ساله به این باور می رسند که همه چیز را می دانند. بنابراین اگر نوجوان شما می خواهد در مورد همه چیز با شما بحث کند، و یا اگر اصرار دارد شما اشتباه می کنید تعجب نکنید.

بیشتر نوجوانان نوسانات زیادی در عزت نفس خود تجربه می کنند. آنها ممکن است روزی در مورد خودشان احساس خوبی داشته باشند و و روز دیگر احساس نقص و عدم کمال را در روز دیگر تجربه کنند.

اگرچه نوسانات خلقی در سن ۱۴ سالگی معمول است، اما معمولاً نسبت به گذشته کمتر هستند.

بسیاری از افراد ۱۴ ساله با بالغ شدن، راحت تر می شوند. آن ها معمولاً مهارتهای لازم را برای مقابله با احساسات ناراحت کننده به روشهای سالم ایجاد کرده اند.

آنها ممکن است به استراتژی های خاص خود، مانند روزنامه نگاری یا گوش دادن به موسیقی، تکیه کنند یا ممکن است برای حمایت گرفتن به دوستانشان متوسل شوند.

این طبیعی است که کودکان ۱۴ ساله از والدین خود خجالت بکشند. آنها ممکن است مایل نباشند که هنگام لخت شدن در حمام یا در استخر والدین آنها حضور داشته باشند و یا در مقابل دوستان خود از حضور والدین خجالت می کشند.

نقاط عطف کلیدی روانشناسی دختر ۱۴ ساله

از نظر روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله باید عموماً خوشحال و راحت باشد.

نقاط قوت و ضعف خود را تشخیص می دهد.

والدین او را شرمنده می کنند و دوست دارد که هویت مستقل داشته باشد.

نکات فرزندپروری

این احتمال وجود دارد که ۱۴ ساله شما اصرار داشته باشد که قوانین شما بیش از حد سختگیرانه است یا انتظار زیادی از آن ها دارید. این نکته را روشن کنید که آنها بر روی برخی امتیازهای خود کنترل دارند.

برای آن ها تکالیف و وظایفی را مقرر کنید و از آن ها انتظار داشته باشد که کارهای مدرسه خود را انجام دهند.

دریافت امتیازات را منوط به انجام درست این کارها کنید.

رشد اجتماعی  ۱۴ سالگی

ازنظر روانشناسی طبیعی است که کودکان ۱۴ ساله از تکیه کردن و گوش فرا دادن به والدین اجتناب کنند.

در عوض، به احتمال زیاد به دوستان خود متوسل می شوند و از همسالان خود مشاوره می گیرند.

برای بسیاری از خانواده ها، افزایش استقلال به معنای تغییر اساسی در روابط والد- فرزند است.

چهارده ساله‌ها می خواهند مورد قبول همسالان دبیرستانی خود باشد.

فردیت به اندازه عضویت در گروه اهمیتی ندارد. اگر فرزند شماا احساس کند که در آن گروه ها جایی ندارد، ممکن است دچار اضطراب شود.

این امر می تواند مشکل در اعتماد به نفس آنها را به دنبال داشته باشد و در صورتی که جایی برای احساس تعلق پیدا نکند، ممکن است در معرض خطر حمایت افراد ناسالم قرار بگیرد.

بسیاری از افراد ۱۴ ساله علاقه مند به ایجاد روابط عاشقانه هستند.

به همین دلیل ممکن است تحت فشار قرار بگیرند یا ترجیح دهند وارد ارتباط شوند.

نقاط عطف کلیدی

علاقه شدید به روابط عاشقانه

اضطراب در مورد دوست داشتنی بودن

دارای یک گروه بزرگ اجتماعی شامل دوستانی از هر دو جنس است.

نکات فرزندپروری

به فعالیت های نوجوان خود علاقه نشان دهید. سؤالاتی بپرسید که فراتر از “بله” یا “نه” است تا راه را برای گفتگوهای عمیق تر باز کنید.

به جای اینکه بپرسید، “روزت چطور بود؟” بپرسید “بهترین قسمت روزت کجاش بود؟” و درباره نظرات و علایق نوجوان خود سؤال کنید.

رشد شناختی در روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله

بیشتر افراد ۱۴ ساله عدالت و برابری را به عنوان موضوعات مهم می دانند.

آن ها برای تجربیات طولانی مدت آماده هستند.

آن ها غالباً می خواهند دنیای فراتر از اجتماع خود را گشت و گذار کنند، و علاقه مندند آنچه را که در خارج از مدرسه، زادگاه یا کشورشان وجود دارد یاد بگیرند.

 

گفتار و زبان

ممکن است ۱۴ ساله شما بعضی مواقع کمتر اجتماعی به نظر برسد، اما این می تواند بخشی از رشد طبیعی او باشد زیرا نوجوان شما به تنهایی شروع به حل مشکلات و برخورد با احساسات می کند.

ممکن است نوجوان شما ترجیح دهد در ارتباط الکترونیکی با دوستان خود بماند.

رسانه های اجتماعی اغلب در این سن بسیار مهم هستند.

بیشتر افراد ۱۴ ساله ترجیحات و علائق خود را مشخص می کنند. آنها اغلب کتاب های مورد علاقه دارند و بسته به میزان خواندن آنها، واژگان گسترده ای دارند.

بازی

بازی های یک نوجوان ۱۴ ساله طیف گسترده ای دارد، از بازی های ویدئویی گرفته تا تماشای مسابقات ورزشی با دوستان.

به احتمال زیاد از تهیه برنامه با دوستان خود لذت می برند و ممکن است وقت خود را صرف کار در پروژه های هدف محور با دوستان خود کنند.

نقاط عطف کلیدی از نظر روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله

بر روی رشد و پیشرفت در آینده متمرکز می شود

شروع به تعیین اهداف شخصی می کند

ممکن است فرضیات و راه حل های ارائه شده توسط بزرگسالان را به چالش بکشد

نکات فرزندپروری

به نظرات نوجوان خود احترام بگذارید حتی وقتی که با آنها موافق نیستید نوجوانان اغلب فقط می خواهند بدانند که کسی به آنها گوش می دهد.

چه زمانی باید نگران بود؟

همه نوجوانان با سرعت کمی متفاوت رشد می کنند. بنابراین، در حالی که برخی از بچه های ۱۴ ساله بیشتر شبیه بزرگسالان به نظر می رسند و عمل می کنند، برخی دیگر ممکن است کاملاً شبیه کودک باشند.

معمولاً، هیچ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد زیرا همه بچه ها در آینده نزدیک به هم شبیه می شوند.

اگر به هر حال نگران عدم سلامتی نوجوان خود هستید، مهم است که با پزشک متخصص صحبت کنید.

یک پزشک می تواند در مورد مشکلات جسمی یا روحی نوجوان بررسی های لازم را انجام دهد و در صورت لزوم به بررسی شرایط او بپردازد.

اختلالات خوردن نیز می تواند در سالهای نوجوانی بروز کنند. به عادات غذایی نوجوان خود توجه داشته باشید.

کنار زدن وعده های غذایی، بالا آرودن اجباری غذا کردن و یا رژیم های غذایی مخرب علامت های هشداری هستند که می توانند نشان دهند که نوجوان شما به کمک روانشناس نیاز دارد.

نکات رفتاری والدین در روانشناسی دختر ۱۴ ساله

چند اصل اساسی که ممکن است والدین برای برخورد با دختران ۱۴ ساله نیاز داشته باشند، شامل موارد زیر می باشد:

از بلند کردن صدای خود دست بردارید و شروع به گوش دادن کنید.

مخصوصاً زمانی که عصبانیت ها شعله ور می شود و شما ناراحت می شوید. اگر فریاد بکشید، ارتباط با فرزندتان را از بین می برید. اگر گوش کنید و سعی کنید چیزها را از دید فرزندتان ببینید، پلی از تفاهم ایجاد می کنید که تا آخر عمر ادامه خواهد داشت.

برای انجام این کار، باید احساسات خود را تنظیم کنید. بچه‌ها احترامشان را نسبت به والدینی که در خودش غرق می‌شوند، از دست می‌دهند.

تقویت هوش هیجانی

بچه‌هایی که ضریب عاطفی بالایی دارند، انتخاب‌های بهتری انجام می‌دهند، زیرا نیازی به اثبات خودشان به همسالانشان هدایت نمی‌شوند.

برای تربیت کودک با هوش هیجانی، نیاز به ایجاد امنیت عاطفی، راحتی و همدلی است.

به کودکان بیاموزید که نیازها و احساسات خود را بدون حمله به دیگران بیان کنند.

در نهایت به او اجازه دهید تمام احساسات خود را بیان کند، حتی زمانی که رفتار را محدود می کنید.

تنبیه را متوقف کنید

همیشه لازم نیست فرزندتان را تنبیه کنید تا به او درسی بدهید.

فقط هر محدودیتی را که لازم است با همدلی تعیین کنید (که به معنای تایید دیدگاه فرزندتان است).

تنبیه می تواند رابطه والدین و فرزند را از بین ببرد، بنابراین فرزند شما تمایل به همکاری و پیروی از شما را از دست می دهد. همچنین باعث می شود که او به شما دروغ بگوید.

رابطه را در اولویت قرار دهید

بچه ها نمی توانند آن را بیان کنند، اما می خواهند بدانند که شما آنها را دوست دارید و به آنها اعتقاد دارید.

وقتی دائماً به آنها این پیام را می دهند که چیزهای دیگر (تلفن، کار، خواهر و برادرشان) مهمتر هستند، شادی درونی آن ها کاهش می یابد.

مهم‌ترین کاری که می‌توانید برای رشد دخترتان انجام دهید این است که به سادگی با پذیرفتن عیوبش او را راحت کنید.
نوجوانان چهارده ساله در ایجاد احساسی در مورد اینکه چه کسی هستند نگران می باشند، آن ها متوجه می شوند که نقش های مختلفی را با افراد مختلف مانند دختر، دوست، هم تیمی، دانشجو و .. بازی می کنند. برخی ممکن است در مورد تمایلات جنسی خود سؤالاتی داشته باشند.

نوجوانان جوان ممکن است بتوانند بیشتر مانند بزرگسالان فکر کنند، اما هنوز تجربه زندگی لازم برای رفتار مانند بزرگسالان را ندارند. در نتیجه، ممکن است رفتار آنها با تفکرشان مغایرت داشته باشد.

به عنوان مثال، کودک شما ممکن است مشتاقانه در پیاده روی شرکت کند تا برای حفظ محیط زیست پول جمع کند، اما مسیری را که طی می کند با قوطی های نوشابه پر کند. او ممکن است یک شب را با تلفن سپری کند یا با یکی از دوستانش ایمیل رد و بدل کند و در مورد اینکه آنها از همکلاسی خود بدشان می آید زیرا او شایعه پراکنی می کند صحبت می کند.

زمان لازم است تا نوجوانان جوان و والدین آنها با همه این تغییرات سازگار شوند. با این حال، تغییرات نیز هیجان انگیز هستند. آنها به یک نوجوان اجازه می دهند ببیند که در آینده چگونه می تواند باشد و برای تبدیل شدن به آن شخص برنامه ریزی کند.

رفتار و برخورد با پسر ۱۴ ساله

پس چگونه با پسر ۱۴ ساله خود رفتار می کنید؟ استراتژی های زیر ممکن است کمک کند.

  • نصیحت کنید، اما زیاده روی نکنید.

بیشتر نوجوانان، به ویژه پسران، از این متنفرند که والدین سعی می کنند با فشار بیش از حد او  را تحت فشار قرار دهند

  • به نیاز او به استقلال احترام بگذارید.

مستقل شدن بخش طبیعی از گذار پسر شما از کودکی به بزرگسالی می باشد. در چارچوب عقلانی، به او فضایی بدهید تا ایده های خودش را داشته باشد، خودش را بیان کند و خودش همه چیز را بفهمد.

  • نظرتان را تحمیل نکنید

نظرتان را به زور بیان نکنید، این واقعیت را بپذیرید که ممکن است نظر پسرتان با شما متفاوت باشد. آنچه ممکن است برای شما اشتباه باشد ممکن است برای او درست به نظر برسد. به جای اینکه نظر خود را به او تحمیل کنید، سعی کنید به استدلال او گوش دهید و یک گفتگوی معنادار در مورد آن داشته باشید.

  • صبور باش.

بعد از اینکه نظر خود را در مورد یک رفتار منفی بیان کردید، به او فرصت دهید تا درباره آن فکر کند. او ممکن است در نهایت این رفتار را خودش حل کند. از نادیده گرفتن او بپرهیزید.

  • آرام بمان.

فریاد زدن یا مشاجره فقط وضعیت را تشدید می کند. با خونسردی و قاطعیت به او بفهمانید که رفتار نادرست را تحمل نخواهید کرد و در برابر اصرار برای فریاد زدن مقاومت کنید.

  • حواس آنها را پرت کنید.

سعی کنید در حالی که مشغول فعالیت بدنی هستید به آنها درس های ارزشمندی بدهید. آن ها را در پروژه های اطراف خانه شرکت دهید یا کارهای خانه را با هم انجام دهید تا بتوانید در حالی که حواسشان پرت است صحبت کنید.

  • از طنز استفاده کنید.

شوخ طبعی می تواند به شکستن یخ بین شما کمک کند . همچنین می تواند به شما و پسرتان کمک کند تا از دیدگاه یکدیگر به مشکل نگاه کنید. مراقب باشید او را مسخره نکنید، زیرا این کار اوضاع را بدتر کند.

  • قدردانی نشان دهید.

تمجید به ایجاد اعتماد به نفس و ایجاد پیوند مثبت بین شما و پسرتان کمک می کند. هر زمان که پسرتان در یک کار خوب عمل کرد، او را ستایش کنید.

  • نیاز او به توجه را برطرف کنید.

گاهی اوقات رفتار بی احترامی راهی برای جلب توجه است و ممکن است نشانه ای از برآورده نشدن نیازهای عاطفی آنها باشد.

  • زمانی را با هم بگذرانید.

صرف نظر از اینکه چقدر مشغله دارید، زمان با کیفیتی را با پسرتان بگذرانید. هر روز مدتی را به پرسش درباره زندگی، دوستان و احساساتش اختصاص دهید. در طول رویدادهای مدرسه در کنار او باشید. اگر متوجه شدید که او غمگین یا پریشان به نظر می رسد، او را برای پیاده روی بیرون ببرید و سعی کنید به طور اتفاقی در مورد حال او سوال کنید.

  • الگوی خوبی باشید

بهترین کاری که یک والدین می توانند انجام دهند این است که رفتاری را که می خواهند در پسرشان ببینند الگوبرداری کنند. به همسر، فرزندان و دیگران خارج از خانواده خود احترام بگذارید.

  • بی احترامی خفیف را نادیده بگیرید.

رفتار توهین آمیز در نوجوانان  رایج است. رفتارهای خفیف بی احترامی، مانند شانه های بالا انداختن، چرخاندن چشم ها، تظاهر به بی حوصلگی یا غرغر کردن را می توان نادیده گرفت. با این حال، بی احترامی شدید و بی ادبی آشکار را نباید تحمل کرد.

  • قوانین واضح و منسجمی را تنظیم کنید.

قوانین و مرزهای روشنی را تعیین کنید و آنها را به طور مداوم اعمال کنید. زمانی که شما ثابت قدم نباشید، نوجوان شما فورا متوجه آن می شود و این فقط به رفتارهای بی احترامی کمک می کند.

  • با عواقب دنبال کنید.

اگر عواقبی را برای رفتار بد تعیین کرده اید، مهم است که آن را دنبال کنید. در صورت لزوم، امتیازات را حذف کنید یا مسئولیت های اضافی به آن ها اختصاص دهید.

  • روی رفتار او تمرکز کنید نه شخصیت او.

در مورد رفتارهای غیر محترمانه و احساسی که نسبت به آن دارید صحبت کنید. از اظهار نظر در مورد شخصیت یا شخصیت او بپرهیزید.

  • مشکل را با هم حل کنید.

با هم کار کنید تا به پسرتان بیاموزید که چگونه مشکلات خود را حل و فصل کند. به آن ها یاد دهید که خوب و بد را تشخیص دهند.

منبع : روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله

روانشناسی عشق در نوجوانی

روانشناسی عشق در نوجوانی و عشق در ۱۵ سالگی و حتی در ۱۳سالگی و نحوه برخورد با نوجوانی که عاشق شده چگونه است. زمان مطالعه ۵ دقیقه است.

عشق در نوجوانی

روابط عاشقانه چیزهای زیادی برای آموزش به نوجوانان دارد، درباره موضوعات مختلف از جمله:

این ارتباط درس هایی را با خود به همراه دارد که می توانند بنیاد ارتباطهای دراز مدت در بزرگسالی باشند، هم چنین سهم بزرگی در رشد، تاب آوری و شادی در نوجوانان دارند.

دوستی و روانشناسی عشق در نوجوانی

در نوجوانان، داشتن یک دوست دختر یا دوست پسر می تواند باعث افزایش اعتماد به نفس شود.

نوجوانان زمانی که رابطه صمیمانه و مثبت است شادتر هستند. نوجوانان به تجربه حمایت، اعتماد و نزدیکی در رابطه صمیمانه اهمیت می دهد.

در واقع، نوجوانان با والدین و همسالان خود مشکلات بیشتری دارند تا با شریک عاطفی خود، و اختلافات شدید در ارتباطات با افزایش سن بیشتر می شوند.

وقت گذرانی با یکدیگر در فعالیت هایی که هر دو شریک باشند و لذت ببرند برای زوج های نوجوان بسیار مهم است.

زمانی که این جنبه از صمیمت از دست می رود، ارتباطات پایان می یابند.

رشد جنسی کودک ۱۵ ساله

ارتباطها می توانند رشد جنسی را حمایت کنند، که یک جنبه مهم رشد به سمت بزرگسالی است.

اکثر نوجوانان باور دارند که ارتباط جنسی باید در بافت یک ارتباط رمانتیک رخ دهد، و در حالیکه همه ارتباطهای نوجوانی همراه با ارتباط جنسی یا سکس نیستند، اکثر آنهایی که از لحاظ جنسی فعال هستند نیز تنها با یک شریک هستند.

مضررات عشق در ۱۵ سالگی

البته این ارتباطها جنبه منفی نیز دارند. وارد شدن به دنیای رابطه به طرز اجتناب ناپذیری فرد را مستعد تجربه هیجانی شکست عشقی می کند.

برای نوجوانانی که بیشتر نسبت به طرد شدن حساس هستند، بهم خوردن رابطه می تواند منجر به حس بدگمانی در مورد خود و ناامیدی گردد.

روابط با کیفیت پایین که شامل فقدان اعتماد هستند، اختلاف مداوم وجود دارد و خشونت بالاست نیز نوجوان را به سمت افسردگی و اضطراب می برند.

عشق در ۱۵ سالگی یا حتی ۱۳ سالگی

دوستیابی قبل از نوجوانی، ممکن است همراه با افسردگی باشد، مخصوصا برای دختران و مخصوصا زمانی که با سکس همراه باشد.

زیرا خانواده آن ها را راهنمایی نکرده و یا از مشاور کمک نگرفته اند، منجر به سکس یا حتی رابطه آسیب زا می شود.

ارتباط بین دوستیابی اولیه و افسردگی هنوز به خوبی شناخته شده نیست.

نابرابری در یک رابطه و رفتار نامناسب از سوی یک شریک ممکن است به افسردگی منجر شود ، اما منبع مشکل عاطفی نیز می تواند از خارج از رابطه به وجود آید.

دختران کم سن که به دنبال دوست پسر می روند معمولا از خانواده هایی با مشکلات عاطفی هستند، و مستعد افسردگی می باشند. همچنین شواهدی وجود دارد که افسردگی باعث می شود دختران نوجوان به سمت رابطه بروند.

شیوع ارتباط عاشقانه و جنسی در نوجوانی

از هر سه نوجوان یک نفر ارتباط عاشقانه را تجربه می کند، و این میزان با افزایش سن بیشتر می شود.

از سن ۱۷ سالگی، بیشتر نوجوانان مقداری تجربه این روابط را دارند.

به طور معمول نوجوانان بیشتر از یک ارتباط عاشقانه را در طول این دوره تجربه می کنند.

جهت گیری های فرهنگی و جنسی روی زمان بندی و میزان روابط تاثیر دارند.

برای مثال، نوجوان های آسیایی و آمریکایی دیرتر از بقیه وارد ارتباط می شوند.

به صورت کلی، در فرهنگ آسیایی صحبت کردن و قرار گذاشتن در نوجوانی کمتر پذیرفته است.

این مسئله باعث می شود که نوجوانان پارتنرهای مناسب کمتری را در اختیار داشته باشند.

در حالیکه بسیاری از نوجوانان پارتنر رمانتیک خود را در مدرسه ملاقات می کنند، آنهایی که به دنبال ارتباط جنسی هم هستند کمتر می توانند کسی را در مدرسه پیدا کنند و ممکن است با افرادی ملاقات کنند که شایستگی لازم را ندارند.

کودکی و اوایل نوجوانی

اکثر دوستان کودکان ممکن است از یک جنس باشند (همه پسر یا همگی دختر).

بلوغ باعث افزایش علاقه بسیار در روابط عاشقانه می شود. در سالهای پیش از نوجوانی و در اوایل آن، نوجوان احساس فشار زیادی را دارد زیرا با موضوع عشق خود ارتباط کمی دارد.

برخی از این نوجوانان، مخصوصا انها که پایگاه اجتماعی بالایی دارند معمولا بیرون از مدرسه در گروه های مختلط معاشرت می کنند.

آنها سپس در روابط مختلف جفت های خود را پیدا می کنند و در واقع پای خود را در کفش همسالان محبوب می کنند و از آنها تقلید می کنند.

اواسط نوجوانی و اواخر آن

نوجوانان اعتماد به نفس خود را از طریق ماندن در روابط محکم و عمیق می سازند.

در این زمان است که اعتماد به نفس به نوجوان اجازه می دهد در مقابل عقاید همسالان مقاومت کند و پارتنر خود را بر اساس توافق و سازگاری انتخاب کند نه مطلوبیت اجتماعی.

از زمان دبیرستان، فعالیت های گروهی به صورت زوجی متداول می شوند، و در اواخر نوجوانی اگر زوج باشند کمتر با همسالان وقت می گذرانند و بیشتر با یکدیگر هستند، در حالیکه شبکه های اجتماعی را نیز نگه می دارند.

تاثیرات روی کیفیت ارتباط

در نوجوانان،  زمانی که روابط جدید هستند، بخشی از تجارب آنها بوسیله خانواده و همسالان شکل می گیرد.

نحوه برخورد با نوجوانی که عاشق شده

والدین

سطح نزدیکی و حمایتی که نوجوانان با والدین و خواهر و برادرها تجربه می کنند روی کیفیت روابط رمانتیک آنها تاثیر می گذارد.

اگر ارتباط بین والدین و فرزندان در اوایل نوجوانی مثبت و حمایتی باشد، و احتمالا تعامل مثبت تری با پارتنر رمانتیک در اواخر نوجوانی دارند.

الگودهی والدین در هنگام اختلاف ها نیز روی روابط نوجوانان تاثیر می گذارد.

براساس مطالعات روانشناسی عشق در نوجوانی ، طلاق والدین نیز روی دیدگاه نوجوانان در مورد تعهد و سطح صمیمیت آنها موثر است.

تجربه تضادهای جدی در زندگی زناشویی نیز میتواند باعث شود که نوجوان خشونت بیشتری را در دوستی به خرج دهد و هم چنین وی را در معرض تجاوز فیزیکی و جنسی در کودکی قرار می دهد.

دوستان و همکاران

روابط با همسالان نیز موثر است. کیفیت روابط رمانتیک تا اندازه ای بازتاب دوستی با همسالان است؛

آنهایی که دوستان نزدیک و قابل اعتماد زیادتری دارند با احتمال بیشتری وارد روابط مطمئن و نزدیک می شوند.

در حالیکه، نوجوانانی که با دوستان و همسالان خود روابط پرخاشگرانه دارند، با احتمال بیشتری در ارتباط خود نیز اینگونه هستند.

به طور مشابه، سطح مهارتهای ارتباطی که نوجوان در دوستی ایجاد می کند.

مانند بیان نقطه نظرهای مختلف و حل تضادها، در روابط رمانتیک نشان داده می شوند.

جامعه

هنجارهای اجتماعی ادراک شده نیز روی کیفیت روابط تاثیر می گذارند.

برای مثال، پسرها با احتمال بیشتری یک پارتنر پرخاشگر هستند زیرا گاها فرهنگ به آنها القا می کند که خشونت برای آنها معمول است.

تجربه رابطه جنسی و یا داشتن دوستان بزرگتر باعث می شود با احتمال بیشتری نوجوان هم سکس داشته باشد.

تصمیم گیری برای ارتباط جنسی تحت تاثیر تایید یا عدم تایید همسالان نیز هست.

حمایت کردن از روابط: نقش خانواده

نحوه برخورد با نوجوانی که عاشق شده بسیار مهم است.

والدین می توانند با استفاده از اقتدار درست شانس اینکه فرزندان ارتباط مثبت داشته باشند را افزایش دهند، در واقع شیوه فرزندپروری مناسب را به کار گیرند.

از جمله آگاهی بخشی و تنظیم محدودیت ها، اما عدم تلاش برای کنترل کامل زندگی خصوصی نوجوان.

در حالیکه پیگیری و ردیابی فعالیت های کودک مهم است، والدین باید یاد بگیرند که به حدود فرزند خود احترام بگذارند.

زمانی که والدین به طور مکرر به حریم شخصی فرزند خود تجاوز می کنند، با احتمال بیشتری نوجوان در خانواده و در رابطه خود خشونت نشان خواهد داد.

همچنین خانواده ها باید جهت گیری جنسی نوجوان خود را بپذیرند.

اگر نوجوان تمایلات متفاوت مثلا به جنس موافق دارد والدین باید ابتدا بپذیرند و بعد اگر لازم بود از مشاوره کودک کانون مشاوران ایران استفاده کنید.

منبع : روانشناسی عشق در نوجوانی

دختران یازده ساله : بلوغ

دختر یازده ساله شما دیگر یک بچه کوچک محسوب نمی شود و اکنون او وارد سنین نوجوانی شده و یک نوجوان به حساب می آید. به اصطلاح او در میانه ی سن 10 تا 12 سال است. در طول زمانی که او بین سن 10 تا 12 سالگی می باشد ممکن است که بخواهد بر مردان برتری داشته باشد و به ستاره ی زنی که دز ذهنش است تبدیل شود. دختران در این سن عروسک هایشان را کنار می گذارند و در اینه به صورتشان نگاه می کنند.

بلوغ

والدین دختر یازده ساله باید صبر و درک عمیقی نسبت به این دوره داشته باشند. زمانی که شروع بلوغ محسوب می شود. ممکن است دختر شما متوجه شود که در قسمت هایی از بدنش موهایی رشد می کنند. دختران در این سن هر چند با توجه به گزارش هایی که داده شده است دختران از سن 9 سالگی ممکن است عادت ماهیانه شان شروع شود ولی ممکن یکی دو سال دیگر طول بکشد که او عادت ماهیانه شود، باسن دختران در این سن به تدریج بزرگتر شده و کمر او به مرور قوص بر می دارد و شکل و فرم خاصی به خود می گیرد.

اعتماد به نفس

تغییرات فیزیکی دختر یازده ساله ممکن است بر روی وزن او تاثیر بگذارد. وظیفه ی شما در این زمان این است که نسبت به احساساتی که به او تحمیل می شود او را یاری کنید. والدین ممکن است سهوا از دخترشان انتظاراتی را داشته باشند که فراتر از اوست و زمانی که او نمی تواند انتظارات شما را برآورده سازد از اعتماد به نفس او کاسته می شود، هشدار ریچارد لرنر، مدیر موسسه تحقیقات کاربردی در رشد جوانان در دانشگاه تافتس این است که بگذارید دختران یازده ساله شما متوجه این مسئله شوند که آنها زیبا هستند و شما بدون هیچ قید و شرطی آنها را دوست دارید.

خارج شدن از سنت ها و پذیرش چیزهای جدید

«ممنونم ولی در واقع ممنون نیستم» زمانی که شما به دختر یازده ساله تان توصیه هایی می کنید ممکن است واکنش بدی نشان ندهد. دختر یازده ساله ی شما ممکن است فکر کند که توصیه های شما غیر ضروری، ناخواسته و شرم آور است. نظرات همسالان دخترتان در نظر او مهم است. ناامید نشوید، شما هنوز هم یک نیروی قدرتمند و تثبیت کننده ی زندگی دخترتان هستید. به هر حال او ممکن است نسبت به واکنش های شما پاسخ مثبتی بدهد.بلوغ دختران

ملاحظات

پدران می توانند همانگونه که با پسران یازده ساله ی خود صحبت کنند با دختر یازده ساله شان نیز صحبت کنند و برخی از خاطراتشان را با او در میان بگذارند و آنها را تشویق کنند که برخی از خاطراتشان را با آنها در میان بگذارند. مادران نیز می توانند با به اشتراک گذاشتن برخی از داستان هایی که در این سن برای آنها اتفاق افتاده است از میزان استرس دخترشان بکاهند. یک مادر چون خودش یازده سالگی را تجربه کرده است می تواند به دخترش کمک کند که کمتر احساس تنهایی کند و به او بقبولاند که زندگی بهتر خواهد شد. دخترتان را بغل کنید و او را ببوسید حتی اگر او نمی خواهد که شما این کار را انجام دهید. دخترتان در مرحله ی اولیه رشد و نمو می باشد ولی او همچنان به میزان زیادی از عشق و محبت نیاز دارد.

منبع : دختران یازده ساله : بلوغ

رفتار مادر با پسر، نکات ارتباطی درباره مادر و پسر

رفتار مادر با پسر، نکات ارتباطی درباره مادر و پسر

رفتار مادر با پسر باید چطور باشد؟ آیا تربیت دختر و پسر متفاوت است و مادر باید با آن ها رفتاری خاص داشته باشد؟

پسران در برقراری ارتباط عاطفی رفتاری سرسختانه دارند و برقرار کردن ارتباط با پسران، برای مادران ممکن است دشوارتر باشد.

همه مادران دوست دارند که فرزندان خوبی تربیت کنند و یک مادر خوب برای فرزندشان باشند اما موفقیت آن ها به مسائل مختلفی بستگی دارد.

برای تربیت پسران مادر باید با مسائل مختلفی آشنا شود او باید آگاهی لازم را از نحوه رشد روانی و اجتماعی فرزند خود به دست آورد.

نیازهای فرزند خود را به خوبی بشناسد و برای برقراری روابط دوستانه مهارت های ارتباطی را به خوبی بیاموزد تا بتواند با فرزندش روابط صمیمانه داشته باشد.فتار مادر با پسر

در این مقاله در رابطه با مادر شدن و ارتباط برقرارکردن با فرزند پسر نکاتی ذکر شده است که به بررسی آن می پردازیم.

توصیه هایی در مورد رفتار مادر با پسر

مادر برای برخورد با پسران باید نکاتی را رعایت کند تا بتواند روابط بهتری با فرزند خود داشته باشد.

رفتار مادر با پسر باید درست و سالم باشد زیرا پایه و اساس روابط بعدی بر اساس این روابط در زندگی فرد شکل می گیرد.

ارتباط با مادر باعث می شود دلبستگی فرد در سطح روان شکل گیرد، و نقش مادر در تربیت فرزند بسیار مهم است و با توجه به جنسیت آن جایگاه متفاوتی دارد.

روابط مادر با پسر باید به گونه ای دوستانه باشد چون مادر نقش مهمی در شکل دهی خودباوری و اعتماد به نفس فرزندش دارد.

مادر برای اینکه روابط سالم و درستی با فرزندش داشته باشد باید نکاتی را رعایت کند وگرنه مشکلاتی بین آن ها به وجود می آید.

اما اگر مادر با رعایت کردن نکات باز هم با فرزندش به مشکل برخورد قبل از آنکه شدت مشکل بسیار زیاد شود باید از مشاوره خانواده کمک بخواهد تا بتواند مشکلاتش را حل کند.

رفتار مادر با پسر مهربانی و صمیمیت را پرورش می دهد

منبع مهر ومحبت در خانواده مادر است فرزند معمولا مهر و محبت و رفتارهای مهربانانه و صمیمی را از مادر الگو می گیرند.

پسران در کنار حس اقتدار و قدرت طلبی باید با یکسری از ویژگی ها و خصوصیات و مهارت های زنانه آشنا شوند تا بتوانند در آینده رابطه و ارتباط بهتر و مثبتی با دیگران داشته باشند.

پسران برای اینکه در این زمینه موفق باشند باید مهارت ها را به خوبی فرا بگیرند و مادر نقش بسیار مهمی در این زمینه دارد و اصلی ترین الگو می باشد و ارتباط مادر با فرزندش بسیار مهم است.

هرچه ارتباط مادر با فرزندش بهتر و دوستانه تر باشد برای آینده او بهتر است و رابطه سالم تر و بهتری با همسر خود خواهد داشت.

در حقیقت مادر خوب و نمونه برای تربیت فرزندش بسیار تلاش می کند و سعی می کند با فرزندانش مهربان و صمیمی باشد تا آن ها با این ویژگی های خوب آشنا شوند و در آینده زندگی خوبی داشته باشند.

به پسرتان بیاموزید مسئولیت رفتارهای خود را به عهده بگیرد

برخی از مادران به دلیل عشق و محبت زیادی که دارند نسبت به اشتباه فرزندشان عکس العمل مناسبی نشان نمی دهند و اگر فرزند مرتکب اشتباهی شد آن را نادیده می گیرند.

والدین با این کارشان زمینه ساز رفتارهای مخربی در آینده مانند بی مسئولیتی می شوند و چون رفتار فرزندشان را نادیده گرفته اند و برخورد مناسب با فرزند نداشته اند باعث رفتار نامناسب فرزند می شوند.

اگر مردان بی مسئولیت هستند یکی از دلایل آن می تواند تربیت نادرست در دوران کودکی و نوجوانی باشد.

مادر باید در این زمینه مسئولیت پذیری را به فرزندش یاد بدهد و اگر فرزندش دچار اشتباهی شد باید به او فرصت بدهد تا با عواقب اشتباه خود رو به رو شود و مسئولیت کار خود را بپذیرد.

مادر باید رفتار مناسبی با فرزند خود داشته باشد و او را تحقیر و سرزنش نکند و برای تنبیه روش های سالمی را انداخت کند که بر روحیه کودک تاثیر منفی نگذارد و برای آینده آثار زیان باری نداشته باشد.

به فرزند پسرتان مهارت های زندگی را آموزش دهید.

مادران باید از همان کودکی مهارت های لازم را به پسران خود آموزش دهند چون این مهارت ها از دوران ابتدایی شکل می گیرد و به مرور زمان تقویت می شود.

رفتار مادر با پسر

مردان در طول زندگی فشار و استرس های متفاوتی در زمینه های شغلی، مالی و مسائل مربوط به اداره خانواده تجربه می کنند.

مردان برای اینکه بتواند در برابر این استرس ها طاقب بیاورند و از خود محافظت کنند باید با مهارت های زندگی به خوبی آشنا شوند که از کودکی و توسط مادر آموزش این مهارت ها شروع می شود.

به عنوان نمونه مادرانی که به خاطر محبت زیاد و دلسوزی کردن نمی خواهند فرزندشان شرایط سختی را تجربه کند به همین دلیل اگر کودکشان اشتباهی کرد مسئولیت خطا را خودشان بر عهده می گیرند تا فرزندشان سختی نبیند.

 مادر با این کار باعث می شود که فرزندش در آینده نتواند برای مقابله با مشکلات چه اقداماتی را انجام دهد و روش های ایستادگی در برابر مشکلات را فرا نمی گیرد.

این رفتار مادر باعث می شود تا فرزند پسر در آینده با مشکلاتی رو به رو شود چون یاد نگرفته است با سختی ها چطور مقابله کند و آمادگی لازم را برای برخورد با سختی ها را آموزش ندیده است.

چون فرزند آموزش های کافی را دریافت نکرده است ممکن است در آینده با مشکلاتی رو به رو شود و به دلیل نداشتن مهارت نتواند برای حل مشکل کاری را انجام دهد.

در نتیجه ممکن است برای حل مشکل روش نامناسب و مخربی را در پیش گیرد و دچار استرس زیاد شود که اثرات منفی بر روی او می گذارد، بهتر است از همان کودکی بهترین روش تربیتی  برای کودک در نظر گرفته شود.

به او آزادی عمل بدهید

مادران باید به فرزند پسر آزادی عمل بیشتری بدهند و بگذارد مشکلات را تجربه کند و در زندگی با شکست هایی رو به رو شوند و برای حل مشکلات به تنهایی اقداماتی را انجام دهد.

مادر باید ترس را از فرزند خود دور کند و به او آموزش دهد که با جسارت و شهامت صحبت کند و اگر از چیزی ناراحت شد  به راحتی ناراحتی خود را بیان کند.

مادران دوست ندارند گریه پسرشان را ببینند و فکر می کنند پسرشان ضعیف است که گریه می کنند در حالتی که گریه یک موهبت الهی است و برای آرامش بسیار خوب است و نباید آن را از فرزند دریغ کرد.

والدین بعضی وقتا رفتار فرزندشان را ناپسند می دانند در حالی که ممکن است یه ویژگی مثبت به شمار بیاید.فتار مادر با پسر

والدین باید رفتار مناسب با فرزندان خود را یاد بگیرند تا بتوانند در این زمینه موفق باشند.

کلام آخر

با توجه به نکات گفته شده مشخص شد که مادر نقش بسیار مهمی در آینده و رشد فرزندش دارد.

در واقع مادر به عنوان اولین معلم برای فرزندخود شناخته می شود و باید مهارت ها و مفاهیم زندگی را آموزش دهد.

بسیاری از مادران فرزندان را با استفاده از عقاید و تفکرات پوچ خود تربیت میکنند و آگاهی لازم را در زمینه تربیتی ندارند که این رفتار نامناسب باعث می شود زندگی پسران تباه شود.

مادر می تواند برای اینکه بهترین رفتار را با فرزند پسر داشته باشد از مشاور کمک بگیرد تا مشاور طرز رفتار صحیح را به او آموزش دهد.

مشاوران بر اساس تجربه و دانش اطلاعات مورد نظر را در اختیارتان قرار می دهند و اصول را مرحله به مرحله به شما آموزش می دهند تا به شما کمک کنند.

هنگامی با فرزند به مشکل می خورید بهتر است از مشاور کمک بگیرید تا در حل مشکل به شما کمک کند.

منبع : رفتار مادر با پسر، نکات ارتباطی درباره مادر و پسر

مشکلات جوانان با والدین، منشا تعارضات میان جوانان و والدین آن ها چیست؟

مشکلات جوانان با والدین، منشا تعارضات میان جوانان و والدین آن ها چیست؟

جوانی دوران ورود به بزرگسالی می باشد فرد در این زمان بحران های قبلی را رد کرده است و با بحران ها و دغدغه های جدیدی رو به رو می شود، در این دوران میان جوانان و والدین مشکلاتی به وجود می آید که علل گوناگونی دارد و مهم ترین آن ها به روش والدین در تربیت فرزندان و نحوه ارتباط با آن ها بستگی دارد.

فرد نوجوان هویت تازه و بزرگسالی به دست آورده است و دوست دارد که والدین او را به رسمیت بشناسند و به هویت و استقلال او احترام بگذارند اما به دلیل اینکه فرهنگ های آن ها با یکدیگر فرق می کند و تفاوت میان نسل های آن ها وجود دارد برای برقراری ارتباط با مشکلاتی مواجه می شوند.

برای حل این مشکل طرفین باید به صورت منطقی با یکدیگر گفت و گو کنند و در صورت لزوم از روانشناس کمک بگیرند، در ادامه این مقاله به بررسی کامل مشکلات جوانان و والدین می پردازیم.

دوره جوانی و مشکلات آن

جوانی دورانی می باشد که فرد وارد دنیای جدید بزرگسالی شده است و به عنوان فردی مفید و فعال در جامعه شناخته می شود و در جوانانی توانمندی ها و استعداد های او به اوج می رسد و آماده فعالیت می باشد، در این دوره فرد از بحران های کودکی گذر کرده است و با بحران های جدید دوران جوانی رو به رو می شود.

در این دوران بحران های بسیاری به وجود می آید که از آن می توان به انتخاب شغل، استقلال مالی، ازدواج، هویت شخصی و غیره اشاره کرد و با توجه به تفاوت ها و تعارض های میان والدین و جوانان احتمالا دارد مشکلاتی در میان آن ها به وجود آید.

منشا مشکلات جوانان با والدین

مشکلات میان جوانان و والدین ناشی از موارد متعددی می باشد که برخی از رایج ترین آن ها عبارت اند از:

  1. مشکلات جوانان با والدین، سبک های فرزند پروری نادرست

یکی از مشکلاتی که میان والدین و جوانان به وجود می آید به علت این است که والدین می خواهند از سبک هاب فرزند پروری سابق مانند کنترل کردن و طرد شدن استفاده کنند، در صورتی که این روش دیگر برای جوانان تاثیر گذار نمی باشد.

والدین و جوانان برای این که رابطه بهتری با یکدیگر داشته باشند باید به همدیگر احترام بگذارند و به گفت و گو بپردازند و همچنین والدین باید به هویت بزرگسال جوان شان احترام بگذارند و مسائل و مشکلاتی که برای آن ها به وجود می آید از طریق گفتگو حل کنند.

۲٫ مشکلات حل نشده در دوران نوجوانی

به هر حال جوانان در مرحله رشد قرار دارند و اگر چه بزرگسال به حساب می آیند اما احتمال دارد برخی از کارها و رفتارهای نوجوانی را تا مدتی انجام دهند و در صورتی که مشکلات و مسائل دوران نوجوانی به خوبی میان والدین و ونوجوان حل نشود مشکلات ادامه خواهد داشت و به دوران جوانی هم انتقال می یابد.

۳٫ استقلال جوانی

یک فرد جوان به سنی رسیده است که خودش را بزرگسال خطاب می کند و توقع دارد که دیگران هم بزرگسالی او را قبول کنند و به استقلال او احترام بگذارند و بسیاری از والدین به نیت کمک کردن و یا کنترل کردن، استقلال جوان را زیر پا می گذارند و جوان ناراحت شده و مقاومت می کند و دلخوری در میان آن ها به وجود می آید.

منظور از استقلال داشتن به معنی قطع رابطه میان والدین و جوان نمی باشد آن ها نیاز دارند تا یک رابطه قوی و عاطفی میان آن ها باشد، اما دوره جوانی دوره ترک محیط امن خانه و ورود به اجتماع می باشد و لازم است تا والدین کنترل کمتری بر فرزندشان داشته باشند و عرصه را تا حدودی برای آن ها باز بگذارند.

۴٫ مشکلات جوانان با والدین، گرایش های جوانی

جوانی دورانی پر از غرور و کنجکاوی می باشد و جوانان دوست دارند تا همه چیز را امتحان کنند و والدین به دلیل تجربه و نگرانی هایی که دارند دوست دارند فرزندشان را از برخی کارها منع کنند که برخی از این موارد می توان به عدم تشکیل خانواده، استقلال مالی، رابطه های خارج از عرف مانند ازدواج سفید و غیره اشاره کرد.

برای حل این مشکلات والدین و جوانان باید با یکدیگر به گفتگو بنشینند و به طور منطقی حرف بزنند و همچنین برای حل مشکلات می توانند به مشاور و متخصص مراجعه کنند و از آن ها کمک بگیرند.

۵٫ تفاوت نسل ها

مهمترین و اصلی ترین دلیل مشکلات میان جوانان و والدین تفاوت نسل ها می باشد و ریشه تمام مشکلات فوق از همین دلیل سرچشمه می گیرد زیرا والدین و جوانان از دو نسل متفاوت می باشند و هر کدام از آن ها با توجه به چهارچوب و قواعد فکری نسل خود حرکت کرده و رفتار می کنند و به همین خاطر هیچ کدام نمی توانند حرف های طرف مقابل را به درستی درک کنند و با مشکلاتی رو به رو می شوند، برای ارتباط بهتر میان دو نسل بهتر است از روانشناس کمک بگیرید تا راهکارهای مناسب را به شما معرفی کند.

تاثیر خدمات روانشناسی بر حل مشکلات جوانان با والدین

بر اساس مطالبی که گفته شد به دلیل تفاوت نسل ها میان والدین و جوانان درک درستی از یکدیگر ندارند و مشکلات آن ها روز به روز جدی تر می شود و همچنین می توانید از روانشناس کمک بگیرید و روانشناس پلی ارتباطی میان شما قرار می کند و به شما کمک می کند تا بهتر یکدیگر را درک کنید و مشکلات را حل نمایید و زمانی که مشکلات میان جوانان و والدین حل شود، خانواده سالمی تشکیل خواهد شد.

مشاوران ما در این زمینه به صورت تلفنی و حضوری پاسخگوی سوالات شما هستند.

منبع : مشکلات جوانان با والدین، منشا تعارضات میان جوانان و والدین آن ها چیست؟

فرایند اجتماعی شدن کودک |سرانجام بد کودکان منزوی

فرایند اجتماعی شدن کودک ( راهنمای روان شناختی)

فرایند اجتماعی شدن کودک یا همان جامعه پذیری مرحله ای مهم در رشد انسان به حساب می آید و اولین محیط اجتماعی که کودک با آن ارتباط برقرار می کند خانواده می باشد و برقراری ارتباط با والدین اولین نیاز اجتماعی کودک شناخته می شود.

و زمانی که کودک با پدر و مادر خود ارتباط برقرار می کند احساس امنیت و خوشحالی می کند و با ادامه این روند سطح روابط اجتماعی کودک در آغوش خانواده گسترش می یابد و بعد وارد اجتماعی دیگری مانند جامعه، اقوام و دوستان می شود.

اگر والدین نسبت به اجتماعی شدن فرزندان آگاهی و شناختی کاملی داشته باشند فرایند اجتماعی شدن برای فرزندان هموارتر خواهد شد و به این منظور در این مقاله به معرفی فرایند اجتماعی شدن کودک پرداخته ایم  و در صورتی که احساس می کنید کودک شما کمتر اجتماعی می باشد و بیشتری به گوشه گیری تمایل دارد در این هنگام حتما به مشاوره کودک مراجعه کنید و از او کمک بخواهید.

فرایند اجتماعی شدن کودک، نقطه آغاز

روانشناسی کودک در ابتدا بسیار مهم می باشد و والدین باید اطلاعات کاملی در مورد آن داشته باشند و با روانشناس متخصصی در ارتباط مستمر قرار بگیرند، و بر اساس نظر پژوهشگران تاثیر پذیری کودک از همان قبل تولد آغاز می شود به گونه ای که کودک در شکم مادر سطحی از درک و فهم را دارد و از آن تاثیر می پذیرد اما بعد از تولد و خروج از رحم این سطح بسیار گسترده تر می شود زیرا  کودک با محیط خارج به صورت مستقیم ارتباط می گیرد. در این هنگام علاوه بر تاثیر پذیری کودک فرصت تاثیرگذاری را به دست می آورد و با محیط خارج تعاملاتی را برقرار می کند و در این شرایط هر فعالیت که خانواده و افراد نسبت به کودکشان انجام می دهند بر روی رشد او تاثیر می گذارد.

به عنوان مثال صحبت کردن با کودکی که هنوز زبان باز نکرده است باعث می شود تا مهارت های ارتباطی او توسعه یابد و تعامل کودک با محیط اطراف به مرور زمان شامل محیط بزرگ تری می شود به عنوان مثال در سن دو سالگی علاوه بر این که از مصاحبت با پدر و مادر لذت می برد تمایل دارد تا به بازی با کودکان دیگر بپردازد و با آن ها سرگرم شود.

فرآیند اجتماعی شدن کودک هیچگاه قطع نمی شود ولی تا سن خاصی برای افراد یکسان می باشد و با سرعت بیشتری ادامه می یابد و بعد از آن سرعتش کندتر می شود. در نتیجه فرایند اصلی اجتماعی شدن کودک به معنی تاثیرگذاری و تاثیر پذیری او از محیط های اطراف از همان ابتدای تولد شروع می شود و تا پایان عملکرد مغز ادامه می یابد، و همچنین بیان شده است که پرورش مهارت های ارتباطی کودک در طول زمان به فرایند اجتماعی شدن او کمک بسیاری می کند.

فرایند اجتماعی شدن کودک، دوران اوج

دوران ۱ تا ۷ ماهگی کودک

میزان تاثیرپذیری کودک از یک ماهگی تا ۳۶ ماهگی در اوج می باشد و دوران یک  ماهگی دورانی است که کودک ارتباط سمعی و بصری خود را در آن تقویت می کند و زمانی که با او صحبت می کنید باید به چشمانش نگاه کنید و با او ارتباط بصری برقرار کنید و همچنین برای کودکتان ملودی شاد و آرام بخش بگذارید تا گوشش از صداهای اضافی خالی شود.

پس از این دوران در زمان سه ماهگی کودک آن توانایی هایی که یاد گرفته است را به کار می گیرد و وقت زیادی را صرف تماشای محیط اطرافش می کند و در این دوران کودک تمایل دارد محیطی که در آن قرار دهد را توسعه دهد و با آن ارتباط برقرار کند.

در سن چهار ماهگی نتیجه این تلاش را می بیند و در این دوران سعی می کند تا محیط ارتباطی خود را توسعه دهند و در سن هفت ماهگی مهارت های ارتباطی او فزایش می یابد کودکان در این سن تمایل خاصی به بازی با همسالان خود نشان نمی دهند و دوست دارند بیشتر وقتشان را صرف شناخت و الگوبرداری از محیط اطراف نمایند. همه این موارد به تنهایی نشان دهنده سلامت نوزاد می باشد.

فرایند اجتماعی شدن کودک، دوران ۱۲ ماهگی و ۲۳ ماهگی

در سن ۱۲ ماهگی کودک به خانواده اش وابسته می شود و هنگامی که از پدر و مادر و نزدیکان دور شود احساس نگرانی می کند و بعد از این دوران در سن ۲۳ ماهگی مهارت های اکتسابی او فعلیت پیدا می کند و به مرحله ظهور می رسد در این زمان او فرصت انتخاب همنشین و دوست را پیدا می کند و با آزادی بیشتری نسبت به دوره قبل وارد اجتماع می شود. اگر خانواده بر روی این دوره ها شناخت داشته باشد می تواند کودک را همراهی کند که بسیار تاثیرگذار و نتیجه بخش خواهد بود.

دوران ۲۴ تا ۳۶ ماهگی

در این سن کودک کاملا خود محور می باشد و دوست ندارد به جای دیگران باشد و تصور می کند که دیدگاه دیگران نسبت به خودش همین می باشد در سن ۲ تا ۳ سالگی کودک بعضی چیزها را مانند رعایت کردن بازی و تقسیم کردن چیزها با دیگران را می آموزد و والدینش در این یادگیری به او کمک می کنند و این مسائل باعث می شود تا رشد شناختی کودک افزایش یابد.

بهبود فرایند اجتماعی شدن کودک

بر اساس مطالبی که در بالا گفته شده است پدر و مادر هر چه نقش تکمیلی خود را بهتر بازی کنند نتیجه به دست آمده برای کودک مطلوب تر خواهد بود، برقرار کردن ارتباط مستمر با کودک از طرف خانواده اولین نیاز اساسی کودک می باشد و هر چه کیفیت این ارتباط بیشتر باشد نتیجه به دست آمده صحیح تر و مطلوب تر خواهد بود، همچنین خانواده ها اگر محیط امن اطراف کودک را افزایش دهند در اجتماعی شدن کودک تاثیر بسیاری خواهند داشت  و دعوت شدن دوستان و نزدیکان و برقراری روابط اجتماعی بیشتر راهی برای رسیدن به این مطلوبیت می باشد.

همچنین اگر کودکان در محیط های گروهی شرکت داشته باشند توانایی اجتماعی آن ها زودتر پیشرفت می کند و در تعامل با گروه های دیگر، اهمیت خانواده برای کودک بیش از پیش برجسته خواهد شد.

فرایند اجتماعی شدن کودک، وظایف والدین

به خاطر داشته باشید که رشد شخصیتی و فرایند اجتماعی کودکان اهمیت بسیاری دارد و به حمایت کامل و صحیح شما مرتبط می شود تا در این مسیر موفق تر عمل کند پس سعی کنید وظایف خودتان را در این مسیر فراموش نکنید و به بهترین شکل حامی فرزندتان باشید. هم چنین علاوه بر پدر و مادر دیگر اعضا که با کودک در ارتباط هستند مانند پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها و خواهر و برادر و دیگر اقوام نقش بسیاری در رشد و پیشرفت جنبه های اجتماعی دارند و با توجه به این موضوع بهتر است در همه مراحل رشد کودک از مشاور کمک بگیرید تا راهکارهای لازم را به شما ارائه دهد و در این زمینه شما را راهنمایی کند.

در این زمینه مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با داشتن مشاورانی برجسته می تواند بسیار به شما کمک کنند تا اصول و راهبردهای اصلی و کاربردی را فرا بگیرید و به اجتماعی شدن کودک تان کمک کنید و در صورتی که کودکتان به دلایل مختلف منزوی و گوشه گیر است و تمایل ندارند با دیگران ارتباط برقرار کنند از مشاوران کمک بگیرید تا همه جوانب را مورد بررسی قرار دهند و به والدین کمک کنند تا مشکل را به طور صحیح تشخیص دهند و روند درمان را به درستی طی کنند.

همچنین مشاوران به صورت تلفنی، اینترنتی به مراجعان امکان می دهد تا از خدمات بهره مند شوند و در کمترین زمان از بروز ترین متخصصین استفاده کنند.

منبع : فرایند اجتماعی شدن کودک |سرانجام بد کودکان منزوی

چگونه از فرزندم در دوران نوجوانی مراقبت کنم؟

چگونه از فرزند نوجوانم مراقبت کنم؟

اصولا دوران نوجوانی پلی است.از کودکی به بزرگسالی ، دوره ای خاص با تمام هیجان ها و چالش های تلخ و شیرین و متمایز از سایر دوره های زندگی.

معولا دوره نوجوانی از حدود 11 سالگی آغاز می شود و تا 19 سالگی ادامه دارد.

نوجوان به دنبال هویت از کودکی فاصله می گیرد و به سمت بزرگسالی و مسیولیت پذیری حرکت می کند .

شرایطی که ممکن است برایش سخت و پر از استرس باشد  و یا  دوره ای سرشار از شوق و سخت کوشی .

از جمله مهم ترین ویژگی های دوران نوجوانی

  • خطرپذیری : نوجوانان به علت کنجکاوی زیاد و استقلال بیشتر نسبت به دوران کودکی ممکن است به رفتارهای مخاره آمیز دست بزنند

 مثلا رانندگی با سرعت و هیجان زیاد و یا تجربه مصرف مواد.

شاید انجام چنین رفتارهای پرخطر را نوعی نشانه بزرگ شدن بدانند.

  • آسیب ناپذیری یا افسانه ی شخصی : نوجوان خود را فردی بی همتا و مصون از آسیب می پندارد.  او مخاطرات را بیشتر برای دیگران تصور می کند و به همین دلیل است که دست به رفتارهای پرخطر از جمله مصرف مواد یا شوخی و فعالیت و رانندگی خطرناک می زند.
  • کم حوصلگی : نوجوانان معمولا از دیدگاه بزرگترها و والدین کم حوصله هستند بخصوص وقتی که از شنیدن نصیحت های بزرگ ترها فرار می کنند و کم تحمل هستند

ممکن است نصیحت کردن والدین را کاری تکراری بدانند و یا احساس کنند که  هویت شخصی و استقلال شان زیر سوال می رود.

البته این کم حوصلگی نوجوان می تواند صرفا در تعامل با خانواده و والدین باشد،یعنی در طول روز و ساعاتی که با همسالان خود وقت می گذراند پر انرژی و پرجنب و جوش باشند.

  • نگاه نقادی  و سوال کننده : برخلاف دوران کودکی که همواره پدر و مادر مظهر قدرت ، علم و دانایی بودند در نوجوانی قدرت، توانایی و کامل و بی عیب بودن والدین زیر سوال می رود.

نوجوان اکنون می داند که گفته های والدین مطلقا درست و مساوی با قوانین بدون چون و چرا نمی باشد.

نگاه نقادی نسبت به اصول و قوانین داخل خانه و حتی قوانین مدرسه، جامعه،آموزه های اخلاقی و دینی در نوجوانی یک ویژگی بارز و متفاوت نسبت به دوره کودکی می باشد.

آگاهی از ویژگی های ذکر شده به شما کمک می کند تا رفتارهای نوجوان تان را حمل بر مشکل دار بودن او نکنید و آن ها را به عنوان رفتارهای متناسب با دوران رشد بپذیرید.

دوران نوجوانی

بلوغ و تکامل جسمی نوجوانان تان را بیشتر بشناسید

علاوه بر تغییرات عاطفی و شناختی گفته شده، فرزند نوجوان تان در حال تجربه ی تغییرات جسمی اساسی نیز هست.

واضح ترین ترین تغییر دوره بلوغ، بزرگ شدن اندازه بدن است. وقتی استخوان های یک پسر به طور ناگهانی رشد می کند اتفاقی که گاه برای خود نوجوان و اطرافیان او نیز حالت طنزآمیز می گیرید!

این عدم تناسب فیزیکی که در چهره و قد نوجوان دیده می شود و یا دورگه شدن صدای پسر، شروع عادت ماهیانه و رشد سینه در دختران، رشد موهای بدن بخصوص دور چانه و بالای لب پسران ، برای نوجوان شرم آور و باعث نگرانی نیز خواهد شد.

چگونه رشد جنسی فرزندم را به خوبی مدیریت کنم؟

در گذشته مردم به مسایل مربوط به دوران نوجوانی و بلوغ و بخصوص تغیرات جنسی آن سربسته اشاره می کردند.

اما امروزه نوجوانان از راهنمایی بیشتر والدین و آمادگی بهتر نسبت به شرایط پیش روی خود برخوردارند.

رسانه های امروزی، تلویزیون ، اینترنت و بالارفتن آگاهی در این جریان نقش بسزایی دارد.

اگرچه همچنان در بسیاری از مواقع نوجوانان از اطلاعات و راهنمایی کافی در این زمینه محروم هستند.

دلایل مختلفی برای این امر وجود دارد.

به عنوان مثال ممکن است شما به عنوان والدین تصور کنید که با وجود رسانه های امروزی، فرزندتان اطلاعات کافی از شرایط پیش روی دارند و نیاز به توضیح و راهنمایی شما ندارد.

اگرچه نحوه صحبت کردن و نوع لباس پوشیدن یک نوجوان در دوران نوجوانی، ظاهرا او را فردی بالغ و بزرگ نشان دهد اما در واقع نیاز به اطلاعات دقیق و حمایت والدین احساس می شود.

بنابراین نوجوان های ما آنقدرها که نشان می دهند آگاه نیستند.

برای مثال چند درصد از نوجوانان تفاوت میان رابطه صمیمانه و رابطه جنسی را می دانند؟

یا تفاوت میان عشق و شهوت را؟ یا تفاوت میان عشق و عشق ورزی را؟ چند درصد از نوجوانان در مقابل تغییرات جسمانی و جنسی خود احساس طبیعی بودن دارند؟

خودتان را به جای نوجوان بگذارید

دوران نوجوانی خود را بخاطر بیاورید.

مطمئنا باور دارید که در هیچ زمان دیگری به اندازه حال حاضر با انبوهی از مطالب مضر، مشغولیت ذهنی و شرایط متعدد تصمیم گیری روبه رو نبوده اید.

مجسم کنید که یک دانش آموز سال آخر در یک دبیرستان امروزی با رسانه های مجازی و حجم عظیم مطالب غیراخلاقی، همچنین دوستانی با تجربه روابط جنسی هستید.

در چنین شرایطی تصمیم گیری و انتخاب ارزش سخت تر و حیاتی از گذشته خواهد بود.

بی شک با توجه به این همه خطرات بزرگ،(تهدید بیماری آمیزشی، سواستفاده جنسی و…) نوجوان تان به شدت نیازمند اطلاعات صحیح و حمایت بیشتر از جانب شما خواهد بود.

تاثیر بلوغ زودرس در پسران در دوران نوجوانی

تحقیقات نشان می دهد که پسرانی که نسبت به همسالان خود زودتر به بلوغ می رسند احساس بهتری نسبت به خود دارند.

آنان از لحاظ جسمانی رشد بیشتری نسبت به همسالان خود دارند در نتیجه از احساس قدرت ، توجه، و عشق بیشتری برخورداند.

اگرچه بلوغ زودرس در پسران از لحاظ روانی احساس برتری خاصی به فرد می دهد اما داشتن روابط دوستانه بیشتر با افراد بزرگ تر یا تمایل بیشتر به فعالیت های انحرافی نیز مشکل ساز می باشد.

بلوغ در دوران نوجوانی

تاثیر بلوغ دیررس در دختران در دوران نوجوانی

برخلاف پسرها که  از بلوغ زودرس تاثیرات مثبتی می گیرند، دخترانی که زودتر به سن بلوغ می رسند، دارای مشکلات احساسی بیشتری نسبت به همسالان خود می باشند.

دختران نوجوان به واسطه رشد جسمانی بیشتر، از بقیه همسالان جدا شده در نتیجه این موضوع می تواند همراه با تصویری ضعیف تر از خود، احساس انزوا، افسردگی و اضطراب همراه باشد.

شاید بتوان این موضوع را اینگونه توجیه کرد که بلوغ چالشی است که نیاز به تطبیق « روانی » توسط نوجوان دارد و نوجوانانی که در سن پایین تر دچار بلوغ زودرس می شوند، برای این انطباق آمادگی کمتری دارند.

همچنین  به طور کلی در سن بلوغ نسبت چربی بدن به ماهیچه به طور چشمگیری افزایش پیدا می کند و بلوغ زودرس در دختران به معنای دور شدن از حالت لاغری ایده آل جامعه و همسالان است.

در مقایسه با دختران، این حالت در پسران که از مزایای قد بلند بودن و ماهیچه ای بودن برخوردار می شوند، یک مزیت محسوب می شود.

بر اساس توضیحات داده شده، لازم است تا شما به عنوان والدین با فرزندتان در خصوص تغییرات دوران بلوغ، گفت و گویی صمیمی و روشن شکل دهید و او را با ماهیت تغییرات این دوران کاملا آشنا کنید.

شکاف نسل ها و دوران نوجوانی

ممکن است تصور کنید  بین نگرش ها و ارزش های نوجوانان و والدین (بزرگسالان) ، تفاوت های اساسی وجود دارد، چیزی که از آن با عنوان شکاف نسل ها یاد می شود.

 جالب است بدانید که پژوهش ها و بررسی ها نشان داده که بین نوجوانان و والدین شان در خصوص ارزش ها و موضوعات مهم مانند: سخت کوشی، بلند پروازی تحصیلی و شغلی و خصوصیات شخصیتی مهم، باور و اعتقادات مشترک وجود دارد.

در واقع تفاوت نگرشی که بین نوجوان با هم دوه ای ها ( هم نسل های خود) در زمینه موضوعات اساسی مانند دین، کار، یا تحصیل وجود دارد خیلی بیشتر از تفاوت نگرش او با والدین است.

دلیل این شباهت در عقاید اصلی می تواند پس زمینه اجتماعی، دینی و فرهنگی مشترک و محیط رشدی مشترک با والدین باشد.

اما در موضوعاتی که سلیقه شخصی در آن مطرح است مانند سبک لباس پوشیدن، نوع مدل مو، انتخاب موسیقی دلخواه و مواردی از این قبیل، این شکاف نسل بارز است.

در این گونه موارد که ترجیحات و سلایق افراد، بیشتر تحت تاثیر مد زمانه و بسیار زودگذر می باشد، نوجوان از دوستان خود بیشتر تاثیر می پذیرد تا والدین یا  سایر بزرگسالان.

بر این اساس “داشتن مهارت کافی برای گفت و گو با فرزند” یکی از مهم ترین ابزارهایی است که می تواند تفاوت سلیقه ی شما و نوجوان تان را پوشش دهد و از مشکلات احتمالی به خوبی پیشگیری کند.

نوجوان عاشق

نوجوان عاشق می شود و تغیرات جسمی و فیزیکی در او ایجاد می شود.دوستان دوران…