آسیب های عاطفی و روانی

وقتی اتفاقات بدی رخ می دهد، مدتی طول می‌کشد تا بر درد غلبه و دوباره احساس امنیت پیدا کنید. اما با تدابیر خودیاری و پشتیبانی می توانید سریع‌تر بهبود پیدا ‌کنید.

آسیب های عاطفی و روانی چیست؟

آسیب‌های عاطفی و روانی نتیجۀ رویدادهای استرس‌زای فوق‌العاده‌ای است که احساس امنیت شما را از بین می‌برد و باعث می‌شود احساس کنید که در یک دنیای خطرناک و ناامن هستید.

آسیب روانی شما را با احساسات ناراحت کننده، خاطرات و اضطراب‌هایی درگیر می‌کند که تمامی ندارند. همچنین احساس بی‌حسی، سِرشدن و ناتوانی در اعتماد به دیگران در شما ایجاد می‌کند.

اگرچه تجارب آسیب زا اغلب وقتی ایجاد می‌شود که زندگی یا امنیت شما تهدید شود، اما هر موقعیتی که باعث شود شما احساس غم و انزوا کنید، حتی اگر آسیب فیزیکی هم به همراه نداشته باشد می تواند منجر به حادثه و شوک شود.

تجربۀ ذهنی و عاطفی شما از رویداد است که آسیب زا بودن آن را تعیین می کند. هر چه بیشتر احساس ترس و درماندگی کنید، احتمال آسیب دیدن شما بیشتر است.

آسیب های عاطفی و روانی ناشی از موارد زیر است:

رویدادهای ناگهانی، مانند تصادف، جراحت یا حمله خشونت بار، به خصوص اگر غیرمنتظره باشد یا در دوران کودکی اتفاق افتاده باشد.

استرس مداوم و بی امان، مانند زندگی در منطقه‌ای پر از جنایت، مبارزه با بیماری خطرناک یا تجربه رویدادهای آسیب زا که به طور مکرر رخ می دهند، مانند زورگیری، خشونت خانگی، یا بی‌توجهی در دوران کودکی.

برخی از علل نیز معمولاً نادیده گرفته می شوند، مانند جراحی (به ویژه در ۳ سال اول زندگی)، مرگ ناگهانی یکی از نزدیکان، از هم پاشیدگی یک رابطۀ مهم یا یک تجربه عمیقاً ناامیدکننده.

مقابله با آسیب‌های ناشی از بلاهای طبیعی یا انسان‌ساز چالش‌های منحصربه‌فردی را به همراه می‌آورد. حتی اگر شما مستقیماً درگیر رویداد نباشید.

در واقع، بسیار بعید است که هیچ یک از ما قربانی مستقیم یک حملۀ تروریستی، سقوط هواپیما یا تیراندازی جمعی شویم، اما همۀ ما مرتباً تصاویر وحشتناکی از قربانیان این گونه حوادث را در رسانه های اجتماعی و منابع خبری می‌بینیم. مشاهدۀ مکرر این تصاویر بر سیستم عصبی شما غلبه و استرس آسیب زا ایجاد می کند.

علت این حوادث هر چه که باشد، زمان آن چه نزدیک باشد چه مربوط به سال های دور، با درمان می‌توانید بر آن غلبه کرده و به زندگی خود ادامه دهید.

حوادث دوران کودکی و خطر آسیب در آینده

اگرچه رویدادهای آسیب زا ممکن است برای هرکسی اتفاق بیفتد، اما اگر شما در گذشته به خاطر وقوع یک رویداد خاص تحت فشار استرس سنگینی قرار گرفته باشید، احتمال اینکه در مواجهه با رویداهای مصیبت ‌بارِ زمان حاضر دچار آسیب شوید بیشتر می‌شود. آسیب دوران کودکی می تواند ناشی از هر چیزی باشد که احساس امنیت کودک را مختل کند، از جمله:

  • محیط ناپایدار یا ناامن
  • جدایی از پدر و مادر
  • بیماری جدی
  • روش های پزشکی آسیب‌زا
  • آزار جنسی، فیزیکی یا کلامی
  • مشکلات درسی و رفتاری در مدرسه
  • خشونت خانگی
  • بی توجهی

تجربۀ تلخ در دوران کودکی می تواند منجر به یک اثر شدید و طولانی مدت شود. اگر مشکلات دوران کودکی حل نشود، احساس ترس و درماندگی به بزرگسالی منتقل می شود و زمینه را برای آسیب های بیشتر فراهم می کند.

با این حال، حتی اگر آسیب‌های روحی شما سال‌ها پیش اتفاق افتاده باشد، راهکارهایی وجود دارد که می‌توانید برای غلبه بر درد از آن ها کمک بگیرید. یاد بگیرید که به دیگران اعتماد کرده، با آن ها ارتباط برقرار کنید و به این شکل تعادل عاطفی خود را به دست آورید.

علائم آسیب های عاطفی و روانی

همه ما به طرق مختلف به اتفاقات وحشتناک واکنش نشان می دهیم و طیف وسیعی از واکنش های فیزیکی و احساسی را تجربه می کنیم. هیچ کدام از احساس‌ها، افکار یا پاسخ‌ «درست» یا «نادرست» نیستند، بنابراین واکنش های خود یا دیگران را قضاوت نکنید. پاسخ‌های شما واکنش‌های عادی به رویدادهای غیرعادی هستند.

علائم عاطفی و روانی:

  • شوک، انکار یا ناباوری
  • گیجی، مشکل در تمرکز
  • عصبانیت، تحریک پذیری، نوسانات خلقی
  • اضطراب و ترس
  • گناه، شرم، سرزنش خود
  • کناره گیری از دیگران
  • احساس غم یا ناامیدی
  • احساس قطع ارتباط یا بی حسی

علائم فیزیکی:

  • بی خوابی یا کابوس
  • خستگی
  • زود به زود مبهوت شدن
  • مشکل در تمرکز
  • ضربان قلب تند
  • سرگیجه و بی قراری
  • داشتن درد
  • تنش عضلانی

درمان ضربۀ و آسیب های عاطفی و روانی

علائم حادثه معمولاً از چند روز تا چند ماه طول می کشد و با پردازش رویداد ناراحت کننده به تدریج محو می شود. اما حتی زمانی که احساس بهبودی می‌کنید، هر از گاهی با یادآوری خاطرات یا احساسات دردناک ناراحت می شوید، به خصوص در پاسخ به محرک هایی مانند سالگرد رویداد یا چیزی که شما را به یاد آن حادثه می اندازد.

اگر علائم آسیب روانی شما کاهش نیابد (یا حتی بدتر شود) و پس از مدتی طولانی نتوانید رویداد آسیب زا را فراموش کنید، دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شده‌اید.

اگرچه حوادث عاطفی یک پاسخ طبیعی به یک رویداد آزاردهنده است، اما اگر در زمانی که دیگر خطری نیست سیستم عصبی درگیر اتفاق بماند و شما در شوک روانی باقی بمانید، دچار PTSD می‌شوید، به این معنا که نمی‌توانید آنچه را که اتفاق افتاده یا احساسات خود را پردازش کنید.

چه رویداد آسیب زا منجر به مرگ دیگران شده باشد یا نه، شما به عنوان بازمانده باید با از دست دادن احساس امنیت خود، حداقل به طور موقت، کنار بیایید. واکنش طبیعی به این فقدان غم و اندوه است.

مانند افرادی که یکی از عزیزان خود را از دست داده اند، باید یک روند سوگواری را طی کنید. نکات زیر می تواند به شما کمک کند تا با احساس غم و اندوه کنار بیایید، ضربه عاطفی را درمان کنید و به زندگی خود ادامه دهید.

نکته ۱: بهبود آسیب های عاطفی و روانی

راه بروید

آسیب دیدگی تعادل طبیعی بدن شما را مختل می کند و شما را در حالت بیش از حد برانگیختگی و ترس نگه می دارد. راه رفتن و ورزش علاوه بر سوزاندن آدرنالین و ترشح اندورفین، به ترمیم سیستم عصبی شما نیز کمک می‌کند.

سعی کنید اکثر روزها ۳۰ دقیقه یا بیشتر ورزش کنید. یا اگر برایتان آسان تر است، در سه بازۀ ۱۰ دقیقه ای در طول روز ورزش کنید.

ورزش های ریتمیک که دست ها و پاهای شما را درگیر می کنند، مانند راه رفتن، دویدن، شنا کردن، بسکتبال یا حتی رقصیدن، بهترین کارایی را دارند.

آگاهی ذهنی داشته باشید

در حین ورزش به جای تمرکز بر افکار یا پرت کردن حواس خود، واقعاً روی بدنتان و احساس آن در حین حرکت تمرکز کنید.

به عنوان مثال، به احساس برخورد پاهایتان با زمین، ریتم تنفس یا جریان هوا روی پوست خود توجه کنید. ورزش‌هایی مثل صخره نوردی، بوکس، تمرین با وزنه یا هنرهای رزمی این کار را آسان تر می‌کنند. زیرا در این ورزش‌ها، برای جلوگیری از آسیب، حتما باید روی حرکات بدن خود در طول این فعالیت تمرکز کنید.

نکته ۲: منزوی نشوید

پس از یک ضربۀ عاطفی، ممکن است بخواهید از حضور در اجتماع کناره گیری کنید، اما انزوا فقط اوضاع را بدتر می کند. ارتباط چهره به چهره با دیگران به بهبودی شما کمک می کند، بنابراین سعی کنید روابط خود را حفظ و از تنها ماندن برای زمانهای طولانی خودداری کنید.

لازم نیست در مورد آسیب صحبت کنید.

برای ارتباط با دیگران، صحبت در مورد آسیب ضروری نیست. در واقع، برای برخی افراد، این کار فقط اوضاع را بدتر می کند. سعی کنید از حضور در کنار دیگران آرامش کسب کنید و از افراد سمی و منفی باف دوری کنید.

درخواست حمایت کنید

در حالی که مجبور نیستید در مورد خود آسیب صحبت کنید، مهم است که کسی را داشته باشید که بتوانید در گفت‌وگو با او احساسات خود را بیان کنید و بدون قضاوت با دقت به شما گوش کند. برای این کار می توانید به یک عضو مورد اعتماد خانواده، دوست، مشاور یا روحانی مراجعه کنید.

در فعالیت های اجتماعی شرکت کنید

حتی اگر تمایلی به این کار ندارید. فعالیت های «عادی» خود را همراه با افراد دیگر انجام دهید، فعالیت هایی که هیچ ارتباطی با تجربه آسیب زا ندارند.

دوباره با دوستان قدیمی ارتباط برقرار کنید.

اگر از روابطی که زمانی برایتان مهم بوده اند کنار کشیده اید، برای برقراری ارتباط مجدد تلاش کنید.

به یک گروه حمایتی برای بازماندگان حوادث بپیوندید.

برقراری ارتباط با افراد دیگری که با مشکلات مشابهی روبرو هستند به کاهش احساس انزوا کمک می کند. شنیدن اینکه چگونه دیگران با آن کنار می آیند برای شما الهام بخش خواهد بود و به بهبودیتان کمک می‌کند.

فعالیت داوطلبانه

علاوه بر کمک به دیگران، کار داوطلبانه راهی عالی برای به چالش کشیدن احساس درماندگی (که اغلب با آسیب همراه است) است. نقاط قوت خود را به خود یادآوری کنید و با کمک به دیگران احساس قدرت خود را بازیابید.

دوستان جدیدی پیدا کنید.

اگر به تنهایی یا دور از خانواده و دوستان زندگی می کنید، مهم است که با آن ها تماس بگیرید یا دوستان جدیدی پیدا کنید. برای ملاقات با افراد دارای علایق مشابه، به انجمن فارغ التحصیلان دانشگاه خود بپیوندید یا یا با همسایگان یا همکاران خود ارتباط برقرا کنید، در کلاس ثبت نام کنید یا به باشگاه بروید.

نکات ارتباطی برای افراد گوشه گیر

بسیاری از افرادی که ضربه و حادثه ای را تجربه کرده اند، احساس جدا ماندگی، گوشه گیری و دشواری در برقراری ارتباط با دیگران می کنند. اگر به این مشکلات دچارید، می‌توانید قبل از ملاقات با دوست، این اقدامات را انجام دهید:

ورزش کنید یا حرکت کنید.

بالا و پایین بپرید، دست ها و پاهای خود را بچرخانید یا فقط به اطراف بپرید. این تمرین ذهنتان را آسوده تر می‌کند و باعث می‌شود راحت‌تر ارتباط برقرار کنید.

آهنگ

شاید عجیب به نظر برسد، اما ایجاد صوت، راهی عالی برای باز شدن موانع ارتباط اجتماعی است. صاف بنشینید و به سادگی صدای «ممممممممممممم» را ایجاد کنید. مرتب گام و لحن صدا را تغییر دهید تا زمانی که لرزش دلپذیری را در صورت خود احساس کنید.

نکته ۳: سیستم عصبی خود را خود تنظیم کنید

هر چه قدر هم که آشفته، مضطرب یا خارج از کنترل هستید، باید بدانید که می توانید برانگیختگی سیستم عصبی تان را برطرف و خود را آرام کنید. این کار نه تنها به تسکین اضطراب مرتبط با حادثه آسیب زا کمک می کند، بلکه حس کنترل بیشتری را نیز ایجاد می کند.

تنفس آگاهانه

اگر احساس سردرگمی یا ناراحتی می کنید، تمرین تنفس آگاهانه راهکاری مناسب و سریع برای آرام‌سازی خود است. فقط کافی است ۶۰ بار نفس بکشید و روی هر بازدم متمرکز شوید.

ورودی حسی

آیا یک  منظره، بو یا مزۀ خاص به سرعت به شما احساس آرامش می دهد؟ یا شاید نوازش حیوان یا گوش دادن به موسیقی بلافاصله شما را آرام می کند؟ هر فرد به ورودی های حسی متفاوت پاسخ می دهد، بنابراین تکنیک های مختلف کاهش استرس را آزمایش کنید تا بهترین راهکار را برای خودتان پیدا کنید.

حضور در لحظه

برای اینکه در زمان حال زندگی کنید و احساس کنید که روی زمین هستید (نه غرق در افکار و خاطرات)، روی یک صندلی بنشینید. زمین را زیر پایتان و پشتی صندلی را در پشتتان احساس کنید. به اطراف خود نگاه کنید و شش شیء را پیدا کنید که رنگ قرمز یا آبی در آن ها وجود دارد.

در این حالت متوجه می‌شوید که چگونه تنفس شما عمیق تر و آرام تر می شود.

زمانی که احساسات به سراغتان می‌آیند به خودتان اجازه دهید آن ها را تجربه کنید.

احساسات خودتان را درمورد حوادث به محض آمدنشان بپذیرید. هرچقدر بیش تر از احساسات خود فرار کنید ترسناک تر می شوند.

نکته ۴: مراقب سلامتی خود باشید

داشتن بدنی سالم می تواند توانایی شما را برای مقابله با استرس ناشی از ضربه افزایش دهد.

به اندازه کافی بخوابید.

پس از یک تجربۀ آسیب زا، نگرانی یا ترس ممکن است برنامۀ خواب شما را مختل کند. اما کمبود خوابِ باکیفیت می تواند علائم ضربه را تشدید و حفظ تعادل عاطفی شما را دشوارتر کند. هر روز در ساعت معینی بخوابید و بیدار شوید و حتماً ۷ تا ۹ ساعت خواب در برنامۀ خود قرار دهید.

از مصرف الکل و مواد مخدر اجتناب کنید.

استفاده از الکل و مواد مخدر می تواند علائم آسیب را بدتر کند و احساس افسردگی، اضطراب و گوشه گیری را افزایش دهد.

رژیم غذایی متعادلی داشته باشید.

خوردن وعده های غذایی کوچک و متعادل در طول روز به شما کمک می کند انرژی خود را حفظ کرده و نوسانات خلقی را به حداقل برسانید. از غذاهای شیرین و سرخ کردنی‌ها پرهیز کنید و برای تقویت خلق و خو مقدار زیادی چربی های امگا ۳ مانند سالامون، گردو، سویا و دانه های کتان مصرف کنید.

استرس را کاهش دهید.

تکنیک های تمدد اعصاب مانند مدیتیشن، یوگا یا تمرینات تنفس عمیق را امتحان کنید. زمانی را برای فعالیت هایی که باعث شادی شما می شوند، مانند سرگرمی های مورد علاقه خود، برنامه ریزی کنید.

چه زمانی برای آسییب های عاطفی و روانی به دنبال درمان حرفه ای باشیم

بهبودی از آسیب ها به زمان نیاز دارد و هر فرد با سرعت متفاوت بهبود می یابد. اما اگر ماه ها گذشته باشد و علائم شما از بین نرود، به کمک حرفه ای نیاز دارید.

اگر این مشکلات را دارید برای آسیب دیدن کمتر، کمک بگیرید:

  • مشکل در عملکرد خانه یا محل کار
  • ترس شدید، اضطراب یا افسردگی
  • ناتوانی در ایجاد روابط نزدیک و رضایت بخش
  • تجربه خاطرات وحشتناک و کابوس ها
  • اجتناب از هر چیزی که شما را به یاد آسیب می اندازد
  • از نظر عاطفی بی حس و از دیگران جدا مانده اید
  • استفاده از الکل یا مواد مخدر برای احساس بهتر

کار بر روی احساسات دردناک می تواند ترسناک، دردناک و حتی آسیب زا باشد، بنابراین این کار درمانی باید با کمک یک متخصص با تجربه انجام شود. پیدا کردن درمانگر مناسب ممکن است کمی طول بکشد.

بسیار مهم است که درمانگری که انتخاب می کنید تجربه درمان آسیب های روانی را داشته باشد. اما کیفیت رابطۀ شما با درمانگرتان نیز به همان اندازه مهم است. یک متخصص با تجربه را انتخاب کنید که با او احساس راحتی می کنید. اگر احساس امنیت، احترام یا درک متقابل ندارید، درمانگر دیگری پیدا کنید.

از خودتان بپرسید:

  • آیا در گفتگو دربارۀ مشکلات خود با درمانگر، احساس راحتی دارید؟
  • آیا احساس کردید که درمانگر متوجه صحبت شما شده است؟
  • آیا درمانگر نگرانی های شما را جدی گرفت یا به کلی کنار گذاشت؟
  • آیا درمانگر با مهربانی و احترام با شما برخورد کرد؟
  • آیا فکر می‌کنید که می‌توانید به درمانگرتان اعتماد کنید؟

درمان حادثه یا شوک برای درمان آسیب های عاطفی و روانی

برای التیام آسیب‌های روانی و عاطفی، باید احساسات و خاطرات ناخوشایندی را که مدت‌ها از آن اجتناب کرده‌اید حل کرده و انرژی فروخوردۀ «جنگ یا گریز» را تخلیه کنید.

یاد بگیرید که احساسات ناگهانی خود را منظم و توانایی‌های خود را بازسازی کنید. متخصص برای درمان اعتماد به افراد دیگر از انواع رویکردهای درمانی زیر مختلف برای شما استفاده می‌کند:

تجربۀ جسمانی به جای افکار و خاطرات مربوط به رویداد آسیب زا

این درمان بر احساسات بدنی تمرکز دارد. با تمرکز بر آنچه در بدن شما اتفاق می‌افتد، می‌توانید از طریق حرکت دادن اعضای بدن، گریه کردن، و سایر اشکال آزادسازی فیزیکی، انرژی فروخوردۀ  حادثه را آزاد کنید.

درمان شناختی-رفتاری

این درمان به شما کمک می کند تا افکار و احساسات خود را در مورد حادثه پردازش و ارزیابی کنید.

EMDR (تکنیک حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم)

یکی از روش‌های درمان شناختی-رفتاری است که با حرکت چشم صورت می‌گیرد که چشم را به صورت ریتمیک تحریک می‌کند. این درمان خاطرات آسیب زا را «بازسازی» می‌کند.

کمک به نزدیکان برای مقابله با آسیب های عاطفی و روانی

هنگامی که یکی از عزیزانتان آسیب دیده است، حمایت شما می تواند نقش مهمی در بهبودی او داشته باشد.

صبور باشید و درک کنید.

بهبودی از ضربه به زمان نیاز دارد. در مورد سرعت بهبودی صبور باشید و به یاد داشته باشید که واکنش هر فرد به آسیب های عاطفی متفاوت است. واکنش فرد مورد علاقۀ خود را بر اساس واکنش خودتان یا دیگران قضاوت نکنید.

برای کمک به دیگران برای بازگشت به روال عادی، حمایت عملی ارائه دهید. مثلاً کمک در خرید یا انجام کارهای خانه کمک کنید یا فقط برای صحبت یا گوش دادن در دسترس باشید.

کسی را که دوستش دارید تحت فشار قرار ندهید تا صحبت کند، اما اگر می خواهد صحبت کند در دسترس باشید. برخی از بازماندگان حوادث به سختی می توانند در مورد آنچه اتفاق افتاده صحبت کنند.

کسی را که دوستش دارید مجبور نکنید ماجرا را تعریف کند، اما به او بگویید که اگر می‌خواهد حرف بزند، آماده اید تا به او گوش دهید یا اگر نمی‌خواهد فقط در کنارش هستید.

به فرد مورد علاقه خود کمک کنید تا اجتماعی و آرام شود.

او را تشویق کنید تا در تمرینات ورزشی شرکت کند، با دیگران دوست شود و سرگرمی‌ها و فعالیت‌هایی را دنبال کند که برایش لذت‌بخش است. با هم در یک کلاس تناسب اندام شرکت کنید یا قرار ناهار با دوستان خود تعیین کنید.

رفتار فرد را به خودتان نگیرید

فرد مورد علاقه شما ممکن است عصبانی، تحریک پذیر، گوشه گیر یا از نظر عاطفی از شما جدا شود. در این مواقع باید به یاد داشته باشید که این نتیجه ضربه روحی است و ربطی به شما یا رابطۀ شما با او ندارد.

برای کمک به بهبودی کودک از آسیب ها، مهم است که آشکارا با او ارتباط برقرار کنید. او را آگاه کنید که احساس ترس یا ناراحتی طبیعی است. همچنین به یاد داشته باشید که او نسبت به واکنش شما به رفتار خودش حساس است، بنابراین حتماً به او نشان دهید که با علائم او به شیوه ای مثبت برخورد می کنید.

نحوه واکنش کودکان به آسیب های عاطفی و روانی

برخی از واکنش‌های رایج به آسیب های عاطفی و روانی و راه‌هایی برای کمک به فرزندتان برای مقابله با آن‌ها:

پسرفت

کودکان کوچکتر ممکن است رختخواب خود را خیس کنند، کودکان بزرگتر ممکن است از تنها بودن بترسند. اگر فرزندتان به این شکل پاسخ می دهد، درک، صبوری و آرامش داشتن اهمیت دارد.

خود را مقصر می دانند

کودکان زیر ۸ سال معمولا فکر می کنند که اگر مشکلی پیش بیاید، باید تقصیر آن ها باشد. مطمئن شوید که کودک شما متوجه شده است که او باعث این رویداد نشده است.

اختلالات خواب

برخی از کودکان در به خواب رفتن مشکل دارند. دیگران به طور مکرر از خواب بیدار می شوند یا خواب های نگران کننده ای می بینند.

به کودکتان یک حیوان عروسکی، پتوی نرم یا چراغ قوه بدهید تا به رختخواب ببرد. سعی کنید عصرها وقت بیشتری را با هم بگذرانید، فعالیت های آرام انجام دهید، مطالعه کنید و صبور باشید. ممکن است مدتی طول بکشد تا فرزند شما بتواند دوباره در طول شب بخوابد.

احساس درماندگی

نوشتن نامه های تشکر به افرادی که کمک کرده اند و مراقبت از دیگران می تواند حس امید و کنترل را برای همه اعضای خانواده ایجاد کند.

منبع : آسیب های عاطفی و روانی

ال اس دی | نشانه ها و عوارض مصرف ال اس دی

قرص ال اس دی، نشانه ها و عوارض مصرف ال اس دی

قرص ال اس دی (LSD) چه قرصی می باشد و در چه مواقع از آن استفاده می شود؟ قرص ال اس دی یک ماده توهم زا می باشد و در دسته داروهای توهم زا قرار دارد، جوانان برای این که هیجان را بیشتر تجربه کنند از این قرص استفاده می کنند.

این قرص باعث می شود فرد دچار توهم شود و مرز بین خیال و واقعیت را از بین می برد، به همین دلیل مصرف کننده نمی تواند مرز میان خیال و واقعیت را تشخیص دهد.

این قرص عوارض بسیاری دارد و زمانی که والدین متوجه می شوند فرزندشان این قرص را استفاده می کند دچار اضطراب و استرس شده و ممکن است اقدامات عجولانه ای انجام دهند.

در این شرایط والدین باید آگاهی کامل در این خصوص را داشته باشند تا بتوانند به کمک مشاور بهترین روش رو به رو شدن با فرد مصرف کننده را پیدا کنند و فرزندشان ترک اعتیاد راحت تری داشته باشد.

قرص ال اس دی

ال اس دی  از ترکیب نوعی قارچ و ماده دی اتیل آمید تشکیل می شود و ماده توهم زای نیمه صنعتی می باشد که برخی از افراد به آن اعتیاد پیدا می کنند. این ماده باعث فعال شدن گیرنده های سروتیونین می شود، این گیرنده ها در درک و تفسیر واقعیت نقش بسیار مهمی دارند.

هم چنین مغز به طور طبیعی باعث فیلتر شدن محرک های اضافی و نامربوط می شود و باعث می شود تا فرد به درک صحیح تری از واقعیت های اطرافش برسد.

در صورتی که این گیرنده ها بیش از حد فعال شوند باعث به وجود آمدن و پردازش محرک های نامربوطی در مغزش می شوند که درک واقعیت را برای فرد سخت می کند.

زمانی که فرد LSD را مصرف می کند خیال می کند چیزی را انجام داده است در حالی که این احساس در مغزش به وجود می آید و گاهی حواس او با مشکلات و تداخلاتی رو به رو می شود. به عنوان مثال او از دیدن صداها و یا شنیدن رنگ ها حرف می زند.

ماده LSD به صورت خوراکی و در شکل های متنوع، کپسول، قرص، آدامس و قطره مورد استفاده قرار می گیرد و این ماده توهم زا بعد از مصرف حدود ۶۰ دقیقه اثراتش را نشان می دهد.

نوروفارماکولوژی قرص ال اس دی

همانطور که بیان شد ال اس دی یک نوع ماده توهم زا می باشد که به طور مستقیم بر روی گیرنده های سروتونرژیک اثر می گذارد.

این ماده با جلوگیری از بازجذب دوپامین و راه اندازی هورمون های دوپامین و نورآدرنالین باعث فعال سازی مسیر پاداش می شود و زمانی که این ناقل ها افزایش می یابد، فرد دچار توهم می شود و هم چنین ال اس دی فعالیت سیستم پاراسمپاتیک و تحریک سمپاتیک را کم می کند.

اثرات بالینی قرص ال اس دی

روش های مصرف ماده ال اس دی متنوع می باشد این ماده اگر به صورت تزریقی مورد استفاده قرار گیرد، فوری واکنش نشان می دهد و اگر به شکل خوراکی باشد، اثرات آن یک ساعت بعد نشان داده خواهد شود.

اثرات این ماده حدود ۸ تا ۱۲ ساعت در بدن باقی می ماند و میزان اثر گذاری آن به مقدار مصرف بسته است.

زمانی که فرد این ماده را استفاده می کند ممکن است تلقین پذیری و تاثیر پذیری او افزایش یابد، هم چنین درک تجربه های لذت بخشی مانند توهمات بینایی و تجارب ناخوشایند مانند افسردگی و از دست دادن حس زمان و مکان از تاثیرات بالینی این ماده توهم زا می باشد.

نشانه های مصرف قرص ال اس دی

ال اس دی تاثیرات زیادی دارد و بر روی حواس پنجگانه، احساسات و تفکرات اثراتی را به جای می گذارد، برخی از این اثرات شامل موارد زیر می باشد:

  • بینایی فرد تحت تاثیر قرار می گیرد و به شکل دیدن رنگ های تند، دید تار، هاله نور و تغییر در شکل و رنگ اجسام نشان داده می شود.
  • فرد مصرف کننده احساس هایی مانند فشار بر بدن، لرزش و سبکی در سر را تجربه می کند.
  • مصرف کننده احساس سرخوشی، خوشبختی و آرامش و زندگی در رویا دارد و به طور همزمان اضطراب و گیجی را تجربه می کند و تغییرات بسیار سریعی در خلق او صورت می گیرد.
  • درک کردن زمان ممکن است برای فرد سخت باشد و گذر زمان به صورت تند و کند برای او اتفاق بیفتد.
  • فرد دچار حس برتری می شود و افکاری که غیرمعمول هستند از ذهن و فکر او عبور می کنند.

عوارض مصرف ال اس دی

عوارض LSD متنوع می باشد و برخی از آن ها مدتی بعد از مصرف از بین می رود و برخی از آن ها اثرات بلندمدتی دارند که اثرات آن به صورت طولانی و تا پایان عمر در فرد باقی می ماند.

عوارض کوتاه مدت

خطرات ال اس دی را نمی توان پیش بینی کرد زیرا بدن هر شخصی نسبت به این ماده واکنش های متفاوتی از خود نشان می دهد. مواردی مانند ذهنیت، توقعات، افکار، محیط، استرس و روحیه فرد در زمان مصرف ال اس دی بر روی آن اثر می گذارد و باعث می شود اثرات متفاوتی از خود نشان دهد.

مصرف ال اس دی احساس های متفاوتی را در فرد به وجود می آورد که برخی از آن ها عبارت اند از:

  • احساس بهزیستی و ارتقاء بینش نسبت به خلاقیت و حل مسئله
  • به علت قابل پیش بینی نبودن اثرات، ممکن است مصرف ال اس دی به یک کابوس تبدیل شود.
  • احتمال دارد فرد احساس ترس شدید، پارانویا و گسست از خویشتن را تجربه کند.
  • گاهی فرد احساس مرگ می کند و یا این که در جهنم زندگی می کند.

هم چنین داروی ال اس دی بر روی جسم اثر می گذارد که برخی از تاثیرات آن شامل موارد زیر می شود:

  • گشادی مردمک، افزایش تعریق، بالا رفتن ضربان قلب، افزایش فشار خون و دمای بدن
  • کاهش اشتها، خشکی دهان، سرگیجه و بی خوابی
  • لرزش و احساس ضعف و بی حسی

عوارض بلند مدت

ماده LSD اگر به صورت زیاد مورد استفاده قرار گیرد در بدن تحمل ایجاد می کند و در دفعات بعدی به دوز بیشتری نیاز دارد تا فرد بتواند لذت قبلی را تجربه کند.

این حالت در ماده ال اس دی بسیار شدید است به طوری که اگر سه روز متوالی از یک دوز مشابه استفاده شود روز سوم هیچ تاثیری نشان نمی دهد و در این شرایط فرد مجبور است میزان دوز را افزایش دهد تا بتواند اثرات قبلی را تجربه کند.

فرد از نظر جسمی به ال اس دی وابسته نمی شود بلکه این ماده اعتیاد روانی بسیار زیادی دارد و با عوارض و آسیب هایی همراه می باشد. به عنوان مثال فردی که ال اس دی استفاده می کند ممکن است در بلند مدت به بیماری اسکیزوفرنی بسیار شدیدی مبتلا شود.

هم چنین از عوارض بلند مدت آن می توان به فلش بک اشاره نمود. فلش بک به معنای ادراک ( نه یادآوری) مجدد توهمات زمان مصرف و ایجاد شدن اختلالاتی در جهت یابی می باشد. فرد ممکن است با یک بار استفاده از ماده ال اس دی گرفتار این حالت ناخوشایند شود.

احتمال دارد این دارو باعث اعتیاد در فرد شود و فرد تمایل داشته باشد مواد جدیدی را امتحان نماید.

درمان و ترک ال اس دی

ترک ماده ال اس دی به عواملی مانند دوز مصرفی، مدت زمان مصرف، شخصیت و محیط بیمار بستگی دارد.

برای ترک بهتر است از مشاور فردی و روان درمانی استفاده کرد تا فرد ترک موفقیت آمیزی داشته باشد زیرا این ماده وابستگی و اعتیاد جسمی ندارد اما عوارض و اعتیاد روانی آن بسیار شدید است و باعث می شود فرد دچار اختلالات روان شناختی شود.

برای ترک از روش های روان درمانی های گوناگونی استفاده می شود که برخی از آن ها عبارت اند از:

  • درمان های شناختی – رفتاری
  • درمان های انگیزشی
  • گروه درمانی
  • خانواده درمانی

در همه روش ها ریشه اعتیاد به طور جدی مورد بررسی قرار می گیرد و آسیب هایی روانی که ممکن است فرد با آن رو به رو شود مورد ارزیابی قرار می گیرد و بر اساس این آسیب ها برنامه درمانی متناسب با مشکل در نظر گرفته می شود.

درمان فقط مربوط به ترک ماده نمی باشد و برای دوران بعد از ترک هم باید راهکارهایی در نظر گرفت. توجه به وسوسه ها و پیشگیری از مصرف مجدد بعد از ترک از اهمیت بسیاری برخوردار است و باید در این حالت مراقبت های بسیاری صورت گیرد.

انتخاب مرکز مشاور ستاره ایرانیان برای ترک اعتیاد به مواد توهم زا

همه افرادی که درگیر مواد توهم زا می شوند به دنبال روش هایی برای رهایی از این اعتیاد می باشند اما مشکلات روانی و جسمی که به وجود می آید رهایی از اعتیاد را سخت تر می کند، در این شرایط باید از مشاور و روانشناس کمک گرفت.

مشاور کمک می کند تا فرد در محیطی امن و آرام بدون استفاده از روش های سنتی، مورد درمان قرار گیرد و از اعتیاد رها شود، هم چنین مشاور به افراد این اطمینان را می دهد که در کمترین زمان دوران پاکسازی را سپری کند و به زندگی عادی خود برگردد.

برخی از افراد تمایل ندارند تا خانواده و دوستانشان در جریان اعتیادشان قرار گیرند در این حالت، مرکز مشاوره ستاره ایرانیان به آن ها اطمینان می دهد که روند درمان آن ها به صورت راز باقی بماند و اطلاعات آن ها محفوظ نگه داشته شود.

سخن آخر

ال اس دی ماده توهم زایی می باشد که اثرات بسیار خطرناکی دارد و با عوارض جسمی و روانی همراه است به همین دلیل کسی که به این ماده اعتیاد پیدا می کند به راحتی نمی تواند آن را ترک کند.

در این شرایط برای ترک بهتر است از مشاور و روانشناس کمک بگیرد تا ترک موفقیت آمیزی داشته باشد.

منبع : ال اس دی | نشانه ها و عوارض مصرف ال اس دی

وسواس موکنی | تشخیص و نحوه درمان وسواس کندن مو

وسواس موکنی، تشخیص و نحوه درمان وسواس کندن مو

اختلال وسواس موکنی به تریکوتیلومانیا معروف می باشد و یک نوع اختلال روانی می باشد که در آن فرد تمایل به کندن موهای سر، ابرو، مژه و هر قسمت بدنش را دارد و در برابر این رفتار اجباری نمی تواند مقاومت کند و مانع آن شود.

این اختلال بیشتر در زمان هایی که فرد دچار فشار و تنش می شود شدت می یابد و فرد برای این که به آرامش برسد و احساس لذت کند شروع به کندن موهایش می کند. فرد با اختلال موکنی، بخش قابل توجهی از موهایش را از دست می دهد و با استفاده از ترفندهای مختلف تلاش می کند این مسئله را پنهان نگه دارد.

توجه داشته باشید زمانی که اختلال موکنی با اختلالات دیگر روانی همراه شود بر روی جنبه های مختلف زندگی اثراتی می گذارد و مشکلاتی را برای فرد به وجود می آورد به همین دلیل باید هر چه زودتر این اختلال مورد درمان قرار گیرد.

در این مقاله اختلال موکنی را مورد بررسی قرار می دهیم و در مورد علائم و نشانه ها و علل و راهکارهایی درمانی آن مطالبی را بیان می کنیم.

اختلال وسواس موکنی چیست؟

وسواس موکنی یک اختلال وسواسی می باشد که فرد تمایلی زیادی و اجباری به کندن موهایش دارد بنابراین زمانی که دچار تنش می شود و فشار زیادی را باید تحمل کند برای به آرامش رسیدن و به دست آوردن لذت اقدام به موکنی می کند.

اختلال موکنی در زنان بیشتر می باشد و آمار نشان می دهد که زنان ده برابر بیشتر از مردان به این اختلال دچار می شوند.

موکنی تنها مربوط به  موهای سر نمی شود اگر چه کندن موهای سر امری شایع است و ممکن است قسمتی از سر کم مو یا حتی طاس شود اما فرد موهای قسمت های دیگری مانند ابرو، مژه، موهای بدن مانند موی دست، پا، زیر بغل، بخش شرمگاهی و موهای صورت مانند ریش یا سبیل را نیز می کند.

اختلال وسواس موکنی چه پیامدهایی به همراه دارد؟

اگر به اختلال موکنی مبتلا باشید برای پنهان کردن قسمتی هایی که موهای آن کنده شده است دنبال راه حل می گردید و در مورد این قسمت ها دچار عذاب هستید در این شرایط ممکن است از کلاه، روسری، مژه مصنوعی، آرایش های غلیظ و غیره استفاده کنید.

برخی از افراد تمایل دارند که موهای کنده شده خود را بخورند که این مسئله منجر به اختلالات گوارشی می شود. در کنار آن ممکن است دچار اختلال بدریخت انگاری، اختلالات اضطرابی و مشکلات دیگر شوید به همین دلیل توجه به اختلال موکنی بسیار اهمیت دارد و باید برای درمان آن اقداماتی انجام داد.

نشانه های وسواس موکنی، وسواس کندن مو

هر کدام از اختلال ها نشانه ها و ویژگی های مشترک به خودشان را دارند. در ادامه مقاله برخی از ویژگی های اختصاصی اختلال موکنی را بیان می کنیم:

  • کندن افراطی و مداوم موهای سر یا نقاط دیگری در بدن
  • برای کاهش یا قطع رفتار موکنی تلاش های زیادی انجام می دهد.
  • به علت موکنی رو به رو شدن با مشکلات و اختلالات زندگی برای آن ها دشوار می باشد.
  • موکنی یا بی مویی ناشی از بیماری های جسمانی دیگر از مشکلات پوستی نیست.

علل بروز وسواس موکنی چیست؟

اصلی ترین علل ایجاد اختلال موکنی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

اختلالات همایند:

در صورتی که اختلال موکنی با اختلال هایی مانند وسواس فکری عملی، اختلالات اضطرابی، افسردگی و اختلال پس از سانحه به صورت همزمان اتفاق بیفتد در به وجود آمدن این اختلال نقش بسیاری دارد.

عوامل ژنتیکی:

یکی از دلایل اختلال موکنی ممکن است عوامل ژنتیکی باشد، بر اساس تحقیقات انجام شده این اختلال ممکن است به خاطر یک نوع جهش ژنتیکی در فرد به وجود آید. در صورتی که نابهنجاری هایی روی کروموزوم شماره ۱، معروف به SL TRKI روی دهد باعث به وجود آمدن اختلال موکنی می شود.

هم چنین ژنتیک بر روی اختلالات وسواس دیگری مانند وسواس فکری عملی بسیار تاثیر می گذارد.

ناتوانی در مدیریت استرس:

افرادی که در مدیریت استرس ناتوان هستند، زمانی که دچار استرس می شوند نمی توانند به خوبی هیجانات و استرس شان را مدیریت کنند به همین دلیل با استفاده از راه های نادرست به کنترل استرس شان می پردازند که یکی از این روشه ها موکنی می باشد.

به طور مثال افرادی که برای کنکور درس می خوانند ممکن است به صورت ناخودآگاه یا ارادی به کندن موهایشان بپردازند. به همین دلیل باید با روش های کنترل استرس آشنا شوید و اطلاعات خود را در این خصوص افزایش دهید تا از شروع و تداوم این اختلال و رفتار جلوگیری کنید.

روش های درمانی وسواس کندن مو

برای درمان اختلال موکنی، در ابتدا باید علت اصلی این اختلال را کشف کنید اگر دلیل آن اختلالات همایند باشد باید این مسئله توسط مشاور و روانشناس مورد بررسی قرار گیرد تا اختلال اصلی حل شود و بعد با استفاده از روش “وارونه سازی عادت،” این اختلال به طور موفقیت آمیزی حل گردد.

موکندن یک عادت است به همین دلیل باید یک عادت مثبت را در نظر بگیرید و جایگزین آن کنید. در این حالت باید به رفتارهای تکرارشونده خود، قبل از موکنی توجه کنید تا بتوانید رفتارهای بهتری مانند آدامس جویدن، کرم زدن به پوست و غیره را جایگزین موکنی کنید.

یکی دیگر از روش هایی که برای درمان این اختلال مورد استفاده قرار می گیرد، روش های مدیریت استرس است به طور معمول اختلال موکنی در هنگام رو به رو شدن با استرس های محیطی به وجود می آید.

به همین دلیل باید فرد به مشاور و روانشناس مراجعه کند تا برای درمان وسواس و رفتار موکنی او مشاوره هایی صورت گیرد، در صورتی که اختلالات بسیار شدید باشد می تواند در کنار این روش ها از دارودرمانی هم استفاده نماید.

کلام آخر

اختلال موکنی بر روی جنبه های مختلف زندگی اثر می گذارد و به همین دلیل باید به سرعت مورد درمان قرار گیرد، زیرا این اختلال باعث ایجاد اختلالات دیگر هم می گردد و مشکلاتی را برای فرد به وجود می آورد. برای کسب آگاهی و افزایش اطلاعات در مورد اختلال موکنی باید از مشاور کمک بگیرید.

در این راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان خدماتی را به صورت تلفنی و حضوری ارائه می دهند تا در کمترین زمان به درمان مشکلات شما بپردازند و در این زمینه راهکارهای صحیح را در اختیارتان قرار دهند.

منبع : وسواس موکنی | تشخیص و نحوه درمان وسواس کندن مو

شربت تریاک | موارد مصرف | عوارض مصرف و قطع ناگهانی شربت تریاک

شربت تریاک، موارد مصرف، عوارض مصرف و قطع ناگهانی شربت تریاک

شربت تریاک نوعی داروی مسکن می باشد که در گروه داروهای افیونی قرار می گیرد. از این دارو به عنوان درمان ترک اعتیاد به مواد مخدر استفاده می کنند. اما این دارو به علت خاصیت اعتیاد آوری به صورت بسیار محدود مورد تجویز و استفاده قرار می گیرد.

شربت تریاک فرآیند سم زدایی را برای فرد آسان تر می کند و باعث می شود دردهای جسمانی به شکل قابل توجهی کاهش یابد. از این دارو برای ترک مواد افیونی نظیر تریاک، مورفین و هروئین استفاده می کنند تا فرد دوره ترک را با موفقیت به پایان رساند.

این دارو با عوارض گوناگونی همراه می باشد که مصرف خودسرانه و قطع مصرف آن به صورت ناگهانی مشکلات بسیاری برای افراد به وجود خواهد آورد. در ادامه این مقاله در مورد شربت تریاک، کاربرد این دارو و عوارض آن مطالبی را بیان می کنیم که مطالعه آن می تواند مفید باشد.

شربت تریاک و موارد مصرف آن

شربت تریاک یا تنتور اپیوم نوعی ماده افیونی و مسکن می باشد که در هر ۵ میلی لیتر آن ۵۰ میلی گرم مورفین وجود دارد.

از این دارو برای درمان اسهال بزرگسالان استفاده می کنند اما در زمان ترک مواد مخدر مورد استفاده قرار می گیرد و یکی از داروهای ترک اعتیاد شناخته شده می باشد. اما به دلیل عوارض آن بسیار محدود مورد تجویز قرار می گیرد. استفاده آن بیش از هر چیز برای سم زدایی و درمان وابستگی به اپیوئید ها می باشد.

یک باور غلط عامیانه در مورد شربت تریاک وجود دارد که جوشاندن آن منجر به کاهش عوارض آن می شود، این کار نه تنها تاثیری در کاهش عوارض ندارد بلکه تبخیر آب و الکل باعث می شود شربت، غلیظ شده و آسیب جدی بر دستگاه گوارش افراد وارد کند.، بنابراین از انجام این کار خودداری کنید.

علت استفاده از شربت تریاک برای ترک اعتیاد

یکی از روش هایی ترک اعتیاد به مواد افیونی نظیر تریاک، هروئین و مورفین استفاده از داروهای نگه دارنده می باشد. این داروها کمک می کند با کمک این روش فرد درد جسمانی کمتری را تحمل کند و علائم ناخوشایند او در اثر محرومیت از مواد کاهش می یابد، در این شرایط فرد می تواند در مسیر ترک پایداری بهتر و بیشتری را تجربه کند.

داروهایی که در هنگام ترک به عنوان داروهای نگه دارنده تجویز می شوند عبارت اند از متادون، قرص ب ۲ بوپرنورفین و شربت تریاک یا همان تنتور اپیوم.

دوز مصرف شربت تریاک برای ترک اعتیاد

توجه داشته باشید که شربت تریاک یک ماده افیونی می باشد و مصرف آن برای ترک اعتیاد باید با احتیاط بسیار و تحت نظارت پزشک باشد در غیر این صورت اگر به صورت خودسرانه مورد استفاده قرار گیرد، اعتیاد جدیدی را در فرد ایجاد می کند.

هم چنین دوز مصرفی آن برای افراد متفاوت است و بستگی به وضعیت جسمانی و میزان اعتیاد آن ها به مواد مخدر دارد. ممکن است دارویی که برای یک نفر مفید و کمک کننده است برای شخص دیگر آسیب هایی را به همراه داشته باشد به همین دلیل حتما باید بر اساس دستور پزشک مصرف شود و دوز آن را پزشک تعیین نمایند و از مصرف سرخود تنتور اپیوم جدا بپرهیزید.

مصرف شربت تریاک در دوران بارداری

متاسفانه مورفین  قابلیت رد شدن از جفت را دارد به همین دلیل اگر در دوران بارداری مورد استفاده قرار گیرد مشکل ساز بوده و عوارضی بر روی جنین خواهد داشت.

از جمله عوارض و آسیب های تنتور اپیوم می توان به زایمان زود رس، سقط جنین و مرده زایی اشاره نمود. در صورتی که قصد ترک اعتیاد به وسیله داروهای نگه دارنده را دارید باید وضعیت خودتان را به پزشک اطلاع دهید تا از بارداری شما مطلع شود و با کمک پزشک و مشاور ترک اعتیاد امن ترین روش درمانی را انتخاب کنید.

عوارض جانبی مصرف شربت تریاک

مصرف شربت تریاک مانند مصرف سایر مواد افیونی عوارضی به همراه دارد که از جمله مهم ترین آن می توان به موارد زیر اشاره نمود:

دپرسیون تنفسی

شربت تریاک بر مراکز تنفسی در بصل النخاع اثر می گذارد و منجر به دپرسیون تنفسی می شود در این حالت میزان اکسیژن رسانی به مغز و خون تحت تاثیر قرار می گیرد و در صورتی که این دارو بیش از حد و در مقادیر بالا استفاده شود خطرات جدی برای فرد خواهد داشت.

ناراحتی های گوارشی

شربت تریاک بر روی گیرنده های اپیوئیدی در اعصاب روده اثر می گذارد و حرکات روده ای را کاهش داده و یبوست را به وجود می آورد. به همین دلیل از این دارو برای درمان اسهال استفاده می کنند.

از عوارض دیگر آن بر روی گوارش می توان به تهوع، استفراغ، دردهای شکمی و اسپاسم مجاری صفراوی اشاره نمود. هم چنین تریاک و مشتقات آن بر روی معده اثرات بسیاری می گذارند و باعث می شوند تا این عضو از بدن با صدمات زیادی رو به رو شود.

مشکلات ادراری

شربت تریاک تونوسیته یا همان انقباض عضلات مثانه و پیشابراه را افزایش می دهد و باعث کاهش ادرار شده و احساس اسپاسم در این نواحی را ایجاد می کند.

البته مصرف این شربت در زنان باعث کاهش انقباضات رحمی می شود و این مسئله برای کسانی که باردار هستند بسیار دردسرساز است چون بر روی روند زایمان اثر منفی قابل توجهی می گذارد و منجر به طولانی شدن روند زایمان می شود.

تحریک هیستامین

شربت تریاک با تحریک آزادسازی هیستامین منجر به مشکلات آلرژیک می شود و فرد دچار احساس خارش و گرگرفتگی می شود.

به همین دلیل بعد از مصرف احتمال این که فرد دچار احساس حساسیت و آلرژیک شود بسیار زیاد است در این خصوص لازم است با پزشک مشورت کنید تا در مورد ادامه یا قطع مصرف دارو بتوانید بهترین تصمیم را بگیرید.

ایجاد تحمل و وابستگی

اگر شربت تریاک در طولانی مدت و در دوزهای کنترل نشده مورد استفاده قرار گیرد باعث ایجاد اثر تحمل و وابستگی می شود و همین مسئله باعث می شود تا در دوزهای قبلی اثرات دلخواه را نگذارد و فرد مجبور به افزایش دوز دارویی شود.

هم چنین فرد به این دارو وابسته می شود و در صورت قطع آن عوارض جسمانی ناخوشایندی به سراغش می آید که به سندروم محرومیت از مواد معروف است.

از این رو بسیار اهمیت دارد تا این دارو تحت نظر پزشک مورد استفاده قرار گیرد و به صورت سرخود استفاده نشود و حتما به دوز مصرف آن توجه داشته باشید که بر اساس دستور پزشک باشد.

سایر عوارض متفرقه

مواد مخدر به طور مستقیم بر روی سیستم عصبی اثر می گذارند و آسیب های جدی بر روی آن وارد می کنند، شربت تریاک هم بر سیستم عصبی مرکزی انسان تاثیر می گذارد که از جمله عوارض آن می توان به احساس ضعف، بی قراری، سردرد، سرگیجه و بی خوابی و افسردگی اشاره نمود.

موارد منع یا احتیاط مصرف

استفاده از شربت تریاک برای کودکان و بزرگسالانی که به دلیل مسمومیت دچار اسهال شده اند ممنوع می باشد. هم چنین مصرف این دارو در برخی شرایط پزشکی باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد که برخی از آن ها عبارت اند:

  • بیماری های قلبی، عروقی
  • مصرف داروهایی برای فشار خون
  • وجود بیماری های کبدی
  • اضافه وزن و چاقی
  • مشکلات ادراری و پروستات
  • سابقه ضربه به سر، زیرا شربت تریاک فشار وارده به جمجمه را افزایش می دهد.
  • وجود مشکلاتی در مجاری صفراوی

در بعضی از مواقع از شربت پاره گوریک به جای شربت تریاک استفاده می شود.

توجه داشته باشید که میزان مورفین در شربت تریاک ۲۵ برابر مورفین در شربت پاره گوریک می باشد.

این دوزهای این دو شربت تفاوت بسیاری با یکدیگر دارند و اگر به اشتباه شربت تریاک را جایگزین شربت پاره گوریک شده و با دوز مصرفی آن استفاده شود بسیار خطرناک بوده و آسیب های بسیاری برای فرد خواهد داشت و هم چنین مسمومیت بارداری را به همراه دارد.

با توجه به این اعتیاد به مواد مخدر عوارض و پیامدهایی را به همراه دارد باید حتما تحت نظر پزشک به دارو درمانی بپردازید و از مصرف خودسرانه دارو برای ترک استفاده نکنید تا دچار مشکلات جسمانی و روانی نشوید.

در این شرایط می توانید از متخصص و مشاوره کمک بگیرید تا بهترین روش درمانی را در اختیار شما بگذارند و در این راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان می تواند راهکار مناسبی برای برنامه ریزی اصولی ترک اعتیاد باشد و از متخصصان و مشاوران با تجربه تشکیل شده است که آماده ارائه خدمت در زمینه های ترک اعتیاد و مراقب پس از آن می باشند.

منبع : شربت تریاک | موارد مصرف | عوارض مصرف و قطع ناگهانی شربت تریاک

مضرات سیگار بر پوست و سایر اندام ها

عوارض سیگار کشیدن، مضرات سیگار بر پوست و سایر اندام ها

برخی از افراد با وجود این که از عوارض سیگار کشیدن اطلاع دارند و در این خصوص آگاهی آن ها زیاد است اما نمی توانند آن را کنار بگذارند. مصرف سیگار و عوارض آن یکی از مشکلات عمده نسل حاضر شده است.

بر اساس بررسی هایی که در این خصوص انجام شده است مصرف دخانیات باعث شده تا خطر مرگ زودرس افزایش یابد و یکی از عوامل اصلی در ایجاد بسیاری از بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی – عروقی، سرطان ریه، دهان و غیره می باشد.

سیگار کشیدن علاوه بر فرد بر روی اطرافیان اثر می گذارد و آسیب هایی به همراه دارد. با این اوصاف چرا این ماده نسبت به سایر مواد رواج بیشتری داشته است؟ چرا افراد به راحتی تن به اعتیاد به این ماده دخانی می دهند؟

عوارض سیگار کشیدن

سیگار مانند سایر مواد مخدر و دخانی عوارض و آسیب های بسیاری به همراه دارد که در ادامه به این موارد اشاره می کنیم:

  1. عوارض سیگار کشیدن برای قلب

یکی از مشکلات گرایش به سیگار مربوط به قلب می باشد که به طور خلاصه می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • تشدید تصلب شرایین ( تنگ شدن عروق)
  • کاهش کلسترول HDLیا کلسترول خوب بدن
  • افزایش فشار خون
  • کاهش خون رسانی
  • کاهش اکسیژن خون

بر اساس تحقیقاتی که در این خصوص انجام شده است افرادی که در معرض دود سیگار هستند سیگاری های دسته دوم به حساب می آیند زیرا درگیر برخی از این عوارض می شوند.

به همین دلیل فرد سیگاری احتمال خطر قلبی عروقی را علاوه بر خود برای اطرافیان هم ایجاد می کند و آن ها با مشکلاتی رو به رو می شوند.

  1. عوارض سیگار کشیدن برای معده

سیگار عوارض بسیاری دارد و مضرات جسمانی آن بی پایان می باشد و بهترین راه درمان این آسیب ها ترک سیگار می باشد. سیگار بعد از قلب بر روی معده اثر می گذارد و باعث به وجود آمدن مشکلات مربوط به معده می شود.

در این خصوص تحقیقات بسیاری انجام شده است، آسیب هایی که سیگار برای معده به همراه دارد عبارت اند:

  • افزایش اسید معده
  • کاهش بی کربنات
  • زخم اثنی عشر
  • اثر دارو زخم معده را کاهش می دهد.
  • زخم معده و سرطان معده
  • مشکلات کبد، کیسه صفرا
  • بیماری کرون
  1. عوارض سیگار کشیدن برای سلامت روان

مصرف سیگار بر روی روان فرد اثر می گذارد و تاثیر منفی زیادی برای او به همراه خواهد داشت، مشکلات زیر در نتیجه مصرف سیگار ایجاد می شوند:

  • اقدام به خودکشی و افکار خودکشی
  • اختلال روانی مانند افسردگی و اضطراب
  • مصرف الکل و مواد توهم زا

هر یک از مسائل بیان شده به تنهایی می تواند سلامت روان فرد را با خطراتی رو به رو کند، اگر این مسائل با مصرف سیگار همراه شود شرایط را برای فرد سخت تر و دشوارتر خواهد کرد.

توجه داشته باشید افرادی که درگیر مشکل سلامت روانی دارند و در کنار آن سیگار مصرف می کنند. به احتمال زیادی درگیر مشکلات روانی و جسمانی خواهند شد.

سیگار از نظر روانی تاثیرات منفی بسیاری زیادی بر روی افراد می گذارد به طوری که بعد از ترک سیگار، احتمال افسردگی برای آن ها به وجود می آید.

به همین دلیل پیشنهاد می شود که در این شرایط از متخصص سلامت روان مانند روانشناس با تجربه کمک بگیرید تا راهکارها و آگاهی لازم را در اختیار شما قرار دهند.

۴٫ سایر عوارض مصرف سیگار

سیگار علاوه بر مشکلات تنفسی، ریوی و قلبی، قوای جنسی مردان را نیز به شدت کاهش می دهد و مردان ممکن است دچار ناتوانی جنسی شوند.

هم چنین زنان به دلیل سیگار کشیدن در بارداری با مشکلاتی رو به رو می شوند و ممکن است نوزادشان کم وزن باشد و یا درگیر بیماری هایی شده و ناسالم باشد.

بسیاری از افراد تصور می کنند که سیگار کشیدن تنها برای فرد مصرف کننده ضرر دارد در حالی که دود سیگار حتی برای افراد غیرسیگاری خطرناک است و آسیب هایی برای آن ها به همراه خواهد داشت.

به همین دلیل اگر سیگاری نیستید باید از مکان هایی که دود سیگار وجود دارد دوری کرده و تا جایی که امکان دارد با افراد سیگاری در ارتباط نباشید.

عوارض سیگار

یکی دیگر از عوارض سیگار ، ضعیف شدن استخوان ها می باشد، در این خصوص زنان باید بیشتر مراقب باشند زیرا احتمال پوکی استخوان در زنان نسبت به مردان بسیار بیشتر است و می تواند سلامت آن ها را به خطر بیندازد.

مهم ترین اثر سیگار بر روی مغز و ضریب هوشی فرد می باشد که مهم ترین موانع ترک سیگار را ایجاد می کند.

سیگار به تدریج بر روی قوه قضاوت و حافظه فرد نیز اثر گذاشته، به این شکل که در ابتدا بر گیرنده های استیل کولین و دوپامین اثر گذاشته و حس لذت و شادابی را در فرد به وجود می آورد و در بلندمدت بر روی مغز اثر اولیه را نمی گذارد و فرد برای این لذت و احساس روزهای اول را تجربه کند باید تعداد دفعات سیگار کشیدن را افزایش دهد.

سیگار هم چنین مسیرهای پاداش مغز را فعال می کند و منجر به تقویت آن می شود. در بلند مدت باعث پارگی رگ های مغز و سکته یا حتی مرگ مغزی می شود.

سیگار بر روی پوست بدن هم اثر می گذارد و باعث کدر شدن و پیر و چروک شدن پوست می شود. به همین دلیل پاکسازی بعد از ترک سیگار بسیار اهمیت دارد تا بدن ریکاوری شود و فرد باید بدنش را تقویت کند تا بدنی مقاوم داشته باشد.

در صورتی که سیگار در دوزهای بالا و به طور مداوم استفاده شود، عوارض زیر را به همراه خواهد داشت:

  • ضعف
  • سردرگمی
  • تشنج
  • مشکل تنفسی
  • مشکلات مربوط به تولید مثل و باروری
  • کاهش اسپرم مردان
  • سرطان پروستات
  • سرطان رحم
  • سرطان فک و دهان

سخن آخر

امروزه ارتباط میان سیگار و اعتیاد به مواد مخدر اثبات شده است و به همین دلیل باید عوارض آن را جدی در نظر گرفت و به آن اهمیت داد، در غیر این صورت احتمال این که فرد به مواد مخدر اعتیاد پیدا کند بسیار زیاد است.

هم چنین در دوزهای مصرف پایین سیگار می توان به عوارض زیر اشاره نمود:

  • تحریک پذیری
  • افزایش فشار خون
  • نفس بد بو
  • کاهش اشتها
  • سرگیجه
  • سردرد
  • تهوع

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان از افرادی متخصص و با تجربه تشکیل شده اند و می تواند به افرادی که درگیر اعتیاد به سیگار هستند بسیار کمک کنند.

این مرکز خدمات مشاوره ای را به صورت حضوری و تلفنی ارائه می دهد و راهکارهای مفیدی را در اختیار افراد می گذارد.

منبع : عوارض سیگار کشیدن | مضرات سیگار بر پوست و سایر اندام ها

انواع مشکلات خواب و بی خوابی شناساسی شد

انواع مشکلات خواب و اختلالات بی خوابی شناسایی شد.

آیا با احساس خستگی از خواب بیدار می شوید یا در طول روز احساس خواب آلودگی دارید؟ این علائم می تواند نشان دهنده اختلال خواب باشد، در این مقاله تشخیص این اختلال  و درمان مناسب آن ذکر شده است بنابراین این مقاله را از دست ندهید.

اختلال خواب یا مشکل خواب چیست؟

اختلال خواب وضعیتی است که بر توانایی شما برای تجربه خواب با کیفیت تأثیر می گذارد. بسیاری از ما گاهی اوقات با مشکلاتی در خواب مواجه می شویم که به دلیل استرس، مسافرت، بیماری یا سایر وقفه های موقتی در روال عادی زندگی می باشد.

با این حال، اگر به طور منظم در خوابیدن مشکل دارید، با احساس خستگی از خواب بیدار می شوید یا در طول روز احساس خواب آلودگی می کنید، ممکن است از اختلال خواب رنج ببرید.

اختلالات خواب باعث ایجاد چیزی بیش از خواب آلودگی در طول روز می شود. این اختلال می تواند آسیب جدی به سلامت روان، جسم، خلق و خو، انرژی و توانایی شما برای کنترل استرس بگذارد.

نادیده گرفتن مشکلات و اختلالات خواب می تواند منجر به افزایش وزن، تصادفات رانندگی، اختلال در عملکرد شغلی و مشکلات حافظه شود.

اگر می‌خواهید احساس خوبی داشته باشید، سالم بمانید و عملکرد خوبی داشته باشید، به خواب کافی نیاز دارید.

مشکلات خواب مکرر می تواند خسته کننده باشد و تمام ابعاد زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد. شب‌ها بد می‌خوابید، که باعث می‌شود صبح‌ها احساس خستگی شدید کنید، انرژی شما به سرعت در طول روز تخلیه می‌شود.

اما با این که در شب احساس خستگی می کنید، باز هم مشکل خواب دارید، بنابراین چرخه دوباره شروع می شود.

اما مجبور نیستید با مشکل خواب زندگی کنید. کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای شناسایی علل زمینه ای اختلال خواب، بهبود خواب و در نهایت سلامت و کیفیت زندگی خود انجام دهید.

علائم و نشانه های اختلال خواب

همه افراد در برخی اوغات مشکلات خواب را تجربه می کنند، بنابراین چگونه می توانید تشخیص دهید که مشکل شما جزئی است یا نشانه ای از یک اختلال خواب جدی یا بیماری زمینه ای می باشد؟

با بررسی دقیق علائم خود شروع کنید، به دنبال نشانه های آشکار کمبود خواب در طول روز باشید.

  • در طول روز احساس خواب آلودگی می کنید؟
  • آیا در بیدار ماندن هنگام نشستن، تماشای تلویزیون یا خواندن مشکل دارید؟
  • هنگام رانندگی به خواب می روید یا احساس خستگی شدید می کنید؟
  • در تمرکز مشکل دارید؟
  • اغلب دیگران به شما می گویند که خسته به نظر می رسید؟
  • دیر واکنش نشان دهید؟
  • آیا در کنترل احساسات خود مشکل دارید؟
  • احساس می کنید تقریباً هر روز باید چرت بزنید؟
  • آیا به نوشیدنی های کافئین دار نیاز دارید تا بیدار بمانید؟

اگر هر یک از علائم بالا را به طور منظم تجربه می کنید، ممکن است با اختلال خواب سروکار داشته باشید. هرچه بیشتر پاسخ «بله» را بدهید، احتمال ابتلا به اختلال خواب بیشتر است.

انواع مشکلات خواب رایج

بیخوابی

بی خوابی، ناتوانی در به خواب رفتن یا خواب راحت در شب، می تواند ناشی از استرس، مسافرت، مشکلات سلامتی، داروهایی که مصرف می کنید یا حتی مقدار قهوه ای که می نوشید باشد.

بی خوابی همچنین می تواند ناشی از سایر اختلالات خواب یا اختلالات خلقی مانند اضطراب و افسردگی باشد.

علت بی خوابی شما هرچه که باشد، بهبود بهداشت، تجدید نظر در عادات روزانه و افزایش آرامش به درمان بی خوابی بدون تکیه به متخصصان یا مراجعه به داروهای خواب آور کمک می کند.

آپنه خواب

آپنه خواب یک اختلال خواب رایج (و قابل درمان) است که در آن تنفس شما به طور موقت در طول خواب متوقف می شود و این رویداد مرتباً شما را بیدار می کند. ممکن است این بیداری ها را به خاطر نداشته باشید، اما احتمالاً در طول روز احساس خستگی و افسردگی می کنید.

آپنه خواب یک اختلال خواب جدی و بالقوه می باشد، بنابراین فوراً به پزشک مراجعه کنید تا عملکرد و زندگی خود را بهبود ببخشید.

سندرم پای بیقرار (RLS)

سندرم پای بیقرار (RLS) یک اختلال خواب است که باعث می‌شود یک میل شدید برای حرکت دادن پاها (یا بازوها) در شب ایجاد شود. میل به حرکت زمانی رخ می دهد که در حال استراحت یا دراز کشیدن می باشید.

این اختلال معمولاً به دلیل احساس ناراحتی، گزگز، درد یا خزش است. راه‌های زیادی برای کمک به مدیریت و تسکین علائم این اختلال وجود دارد.

نارکولپسی

نارکولپسی یک اختلال خواب است که شامل خواب آلودگی بیش از حد و غیرقابل کنترل در طول روز می باشد. این مشکل به دلیل اختلال در مکانیسم مغزی که خواب و بیداری را کنترل می کند، ایجاد می شود.

اگر به نارکولپسی مبتلا هستید، ممکن است در میان صحبت کردن، کار کردن یا حتی رانندگی درگیر «حملات خواب» شوید.

اگرچه هنوز درمانی برای این اختلال وجود ندارد، اما ترکیبی از درمان ها می تواند به کنترل علائم کمک کند و شما را قادر سازد که از بسیاری از فعالیت های عادی لذت ببرید.

اختلالات ریتم شبانه روزی خواب

همه ما یک ساعت بیولوژیکی در درون بدن خود داریم که چرخه خواب و بیداری ۲۴ ساعته ما را تنظیم می کند و ریتم شبانه روزی نامیده می شود.

نور اولیین نشانه است که بر ریتم شبانه روزی تأثیر می گذارد.

در شب، زمانی که نور کمتری وجود دارد، مغز ترشح ملاتونین را تحریک می کند، هورمونی که باعث خواب آلودگی شما می شود. هنگامی که خورشید در صبح طلوع می کند، مغز به بدن می گوید که زمان بیدار شدن است.

هنگامی که ریتم شبانه روزی شما مختل می شود یا از بین برود، ممکن است در زمان های نامناسب احساس گیجی، بی قراری و خواب آلودگی کنید. ریتم شبانه روزی با انواع مشکلات خواب، اختلالات خواب و همچنین افسردگی و اختلال دوقطبی مختل می شود.

اختلال خواب شیفت کاری

اختلال خواب شیفت کاری زمانی رخ می دهد که برنامه کاری و ساعت بیولوژیکی شما هماهنگ نباشد. امروزه در شهرهای پیشرفته بسیاری از مردم مجبورند در شیفت شب، شیفت صبح یا شیفت های چرخشی کار کنند.

این برنامه‌ها شما را مجبور می‌کنند زمانی که بدنتان به شما می‌گوید بخوابید، کار کنید و زمانی که بدن به شما سیگنال می‌دهد بیدار شوید، بخوابید.

در حالی که برخی افراد بهتر از دیگران با نوبت کاری شبانه سازگار می شوند، اکثر کارگران شیفتی نسبت به دیگران در طول روز خواب کمتری را تجربه می کنند.

در نتیجه کم خوابی، ممکن است در حین کار با خواب آلودگی، بی حالی و عدم تمرکز پنجه نرم کنید. این کار بهره وری شما را کاهش می دهد و شما را در معرض خطر آسیب قرار می دهد.

برای کاهش تأثیر نوبت کاری بر خواب:

  • به طور منظم استراحت کنید و دفعات تغییرات شیفت را به حداقل برسانید.
  • به طور طبیعی چرخه خواب و بیداری خود را با قرار گرفتن در معرض نور در محل کار (استفاده از نورهای روشن) و محدود کردن نور هنگامی که زمان خواب است، تنظیم کنید.
  • در شب تلویزیون و کامپیوتر را رها کنید و از پرده های سنگین برای جلوگیری از نور در اتاق خواب خود استفاده کنید.
  • زمانی که زمان خواب است، ملاتونین مصرف کنید. ( زیر نظر دکتر)

اختلال فاز خواب تاخیری

اختلال فاز خواب تاخیری وضعیتی است که در آن ساعت بیولوژیکی شما به طور قابل توجهی به تاخیر می افتد. در نتیجه دیرتر از بقیه افراد به خواب می روید و از خواب بیدار می شوید.

این اختلال انجام کار در ساعات معمولی را برای شما دشوار می کند به طور مثال این اختلال به شما اجازه نمی دهد که به موقع به کلاس های صبح برسید، بچه های خود را به مدرسه ببرید یا در زمان مناسب سر کار بروید.

افراد مبتلا به اختلال فاز خواب تاخیری، هر چقدر هم که تلاش کنند، نمی توانند زودتر از ساعت ۲ تا ۶ صبح بخوابند.

اختلال فاز خواب تاخیری در نوجوانان شایع تر می باشد و بسیاری از نوجوانان در نهایت به برنامه خواب طبیعی بر می گردند

برای کسانی که نمی توانند برنامه خواب مناسبی داشته باشند، درمان هایی مانند نور درمانی و کرونوتراپی می تواند کمک کننده باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این اختلال می توانید با دکتر متخصص مشاوره کنید.

جت لگ| پرواز زدگی

جت لگ پدیده ای است که ساعت داخلی بدن بخاطر پرواز به منطقه زمانی متفاوت، به مشکل می خورد. علائم آن شامل خواب آلودگی در طول روز، خستگی، سردرد، مشکلات معده و بی خوابی است.

هر چه طول پرواز طولانی تر باشد علائم بیشتر می شود علاوه بر این پرواز به سمت شرق باعث ایجاد پرواز زدگی بدتری نسبت به پرواز به غرب می شود.

به طور کلی، معمولاً به ازای هر منطقه زمانی یک روز طول می کشد تا بدن با زمان محلی تنظیم شود. بنابراین، اگر از لس آنجلس به نیویورک پرواز کردید و از سه منطقه زمانی عبور کردید، جت لگ شما باید در عرض سه روز از بین برود.

بررسی علائم انواع مشکلات خواب

اولین قدم برای غلبه بر اختلال یا مشکل خواب، شناسایی و ردیابی دقیق علائم و الگوهای خواب است.

دفتر خاطرات داشته باشید

یک دفتر خاطرات خواب می تواند عاداتی را که ممکن است به بهبود مشکلات شما در شب کمک کند را مشخص سازد. اگر در نهایت نیاز به مراجعه به متخصص خواب داشته باشید، ثبت الگوهای خواب و مشکلات نیز مفید است.

دفتر خاطرات خواب باید شامل موارد زیر باشد:

  • چه ساعتی به رختخواب می روید و چه زمانی بیدار می شوید.
  • ساعات خواب و کیفیت خواب از نظر شما.
  • خلاصه ای از کارهایی که در بیداری انجام داده اید.
  • انواع و مقدار غذا، مایعات، کافئین یا الکلی که قبل از خواب مصرف کرده اید با ذکر زمان مصرف.
  • احساسات و حالات شما قبل از خواب (شاد، غمگین، استرس، مضطرب).
  • ذکر داروهای مصرف شده با دوز و زمان مصرف.

جزئیات می توانند مهم باشد و نشان دهند که چگونه برخی ازعادت ها می تواند شانس شما را برای تجربه یک خواب خوب در شب از بین ببرند.

برای مثال، پس از نگه‌داشتن دفتر خاطرات به مدت یک هفته، ممکن است متوجه شوید که وقتی شب‌ها بیش از یک لیوان آب می‌نوشید، در طول شب از خواب بیدار می‌شوید یا نمی توانید خوابی با کیفیت مناسب را تجربه کنید.

خودیاری در درمان انواع مشکلات خواب

در حالی که برخی از انواع مشکلات خواب ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشند،  شما می توانید بسیاری از مشکلات خواب را به تنهایی بهبود بخشید. در ادامه مقاله راه هایی ذکر شده است که به شما در این راه کمک می کند:

عادات روزانه خود را بهبود بخشید. صرف نظر از مشکلات خواب، پایبندی به برنامه خواب ثابت، ورزش منظم، محدود کردن مصرف کافئین، الکل، نیکوتین و مدیریت استرس باعث خواب بهتر در دراز مدت می شود.

برای آماده کردن ذهن و بدن خود برای خواب، روالی آرامش بخش قبل از خواب ایجاد کنید. اطمینان حاصل کنید که اتاق خواب شما آرام، تاریک و خنک است.

از خوردن وعده های غذایی سنگین و مایعات زیاد در اواخر شب خودداری کنید، حمام آب گرم بگیرید، مطالعه کنید یا به موسیقی آرامش بخش گوش دهید و حداقل یک ساعت قبل از خواب صفحه نمایش گوشی و تلویزیون را خاموش کنید.

وقتی شب از خواب بیدار شدید دوباره بخوابید. چه اختلال خواب داشته باشید چه نداشته باشید، بیدار شدن کوتاه مدت در طول شب طبیعی است.

اگر در به خواب رفتن مشکل دارید، سعی کنید روی تنفس خود تمرکز کنید، مدیتیشن کنید یا تکنیک های آرامش بخش دیگر را تمرین کنید. هر چیزی که شما را نگران می کند یادداشت کنید و تصمیم بگیرید که نگرانی در مورد آن را به روز بعد به تعویق بیندازید.

چه زمانی با پزشک تماس بگیرید

اگر انواعی از درمان های خودیاری را بدون موفقیت امتحان کرده‌اید و هنوز هم خواب مناسب و با کیفیتی ندارید بهتر است که به متخصص مراجعه کنید و از او کمک بگیرید. اگر شریط زیر را تجربه می کنید باید به سرعت به متخصص مراجعه کنید:

  • مشکل اصلی خواب شما خواب آلودگی در طول روز است و خودیاری به بهبودی شما کمک نکرده است.
  • شما یا همسرتان در طول خواب احساس خفگی و تنگی نفس شدید دارید و از خواب می پرید.
  • گاهی اوقات در زمان های نامناسب، مانند هنگام صحبت کردن، راه رفتن، یا غذا خوردن به خواب می روید.

در هنگام مراجعه به دکتر سعی کنید تمام اطلاعات ممکن را به او بدهید و در صورت نیاز دفترچه خاطرات خود را به دکتر نشان دهید.

در یک کلینیک یا مرکز خواب چه اتفاقی می افتد

متخصص با استفاده از دستگاه، الگو خواب، امواج مغزی، ضربان قلب، حرکات چشم و موارد دیگر را مشاهده می کند. خوابیدن با یک دسته سیم وصل شده ممکن است دشوار به نظر برسد اما اکثر بیماران در طول درمان بیان می کنند که به سرعت به آن عادت کرده اند.

سپس متخصص خواب در صورت لزوم برنامه درمانی را طراحی می کند. مراکز خواب همچنین تجهیزاتی برای نظارت بر فعالیت های شما (بیدار و خواب) در خانه در اختیار شما قرار دهد.

منبع : انواع مشکلات خواب و بی خوابی شناساسی شد

کمال گرایی

کمال گرایی

کمال گرایی( Perfectionism ) جزو مشکلاتی می باشد که همه افراد به نوعی آن را تجربه کرده اند اما ممکن است از این تجربه اطلاعی نداشته باشند.

کمال گرایی به داشتن معیارهایی غیرمنطقی با سطح بسیار بالا گفته می شود که به طور عملی نمی توان به آن ها دست پیدا کرد. بنابراین فرد کمال گرا هنگامی که موفق نمی شود شروع به تخریب روحیه خودش می کند و احساس شرم و ناتوانی زیادی پیدا می کند.

معنای لغوی کمال گرایی یعنی  تلاش برای رسیدن به بهترین خود به صورت عقلانی و منطقی. بر اساس این معنی شما شکست نمی خورید بلکه روز به روز بهترین می شوید و بیش ترین تلاش ممکن را می کنید تا به موفقیت دست پیدا کنید.

اما در این مقاله منظور از کمال گرایی، کمال گرایی غیرمنطقی می باشد که باعث آسیب به زندگی فرد می شود و سلامت روان فرد را به خطر می اندازد.

چرا باید با کمال گرایی مقابله کنیم؟

کمال گرایی به اندازه و به صورت منطقی باعث رشد و پیشرفت فرد در تمام زمینه ها می شود از طرف دیگر کمال گرایی به صورت افراطی و غیر منطقی به اشکال زیر زندگی شما را مختل می کند:

  • لذت زندگی کردن را به کام شما تلخ می کند.
  • اعتماد به نفس شما را از بین برده و روحیه شما را تخریب می کند.
  • به مرور توانایی انجام کار را نیز از شما گرفته و دچار احساس افسردگی می شوید.
  • اشتیاق تجربه های جدید را از شما می گیرد.
  • رشد و پیشرفت را برای شما دشوار می کند.

انواع کمال گرایی

برخی از روانشناسان اعتقاد دارند که به طور کلی دو نوع کمال گرایی وجود دارد:

  • کمال گرایی سازگار
  • کمال گرایی ناسازگار

کمال‌گرایان سازگار کسانی هستند که سعی در ارتقا توانایی ها و استعدادهای خود دارند. این افراد همیشه در حال پیشرفت هستند، بنابراین این نوع کمال گرایی مثبت و سازنده می باشد.

این درحالی است که کمال گران ناسازگار همیشه بهترین چیزها را می خواهند و در غیر این صورت همه چیز را رها می کنند. این کمال گرایی که منفی و آسیب زا می باشد می تواند باعث اضطراب و نگرانی شود.

در نگاه کمال‌گرایان ناسازگار اشتباه هیچ جایگاهی ندارد زیرا باعث می شود اعتبار و شایستگی آن ها زیر سوال برود. اما در نگاه کمال گرایان سازگار هر اشتباه گامی به سمت پیشرفت و موفقیت است، در نظر این افراد شکست مقدمه ای بر پیروزی بزرگ تر است.

در حقیقت کمال گرایی منفی را شاید بتوان همانند وسواس در انجام کارهای بی عیب و کمال گرایی مثبت را تلاش برای رسیدن به اهداف منطقی دانست.

عواقب کمال گرایی

کمال گرایی بیش از اندازه موفقیت فردی و حرفه‌ای شخص را مختل می کند و باعث افزایش افسردگی و اضطراب فرد می شود. در ادامه متن عواب کمال گرایی به طور مفصل مطرح شده است:

سلامت روانی

براساس تحقیقات انجام شده کمال گرایی با برخی اختلالات روانی جدی از جمله اختلا‌ل خوردن، وسواس، افسردگی، اضطراب، اختلالات شخصیت و افسردگی مرتبط می باشد. کمال گرایی همچنین می تواند باعث اختلال در زندگی روزانه افراد شده و حرفه شما را به خطر بی اندازد.

کمبود اعتمادبه‌نفس

برخلاف تصور بیش تر افراد کمال گرایی در بسیاری از شرایط باعث کمبود اعتماد به نفس می شود. کمال گرایان بیش از اندازه به قضاوت دیگران اهمیت می دهند و ارزش خود را وابسته به آن می دانند.

این افراد هدف های منطقی نداشته و به همین دلیل نمی توانند به آن ها برسند و از نظر خودشان هرگز کافی و موفق نیستند، به همین دلیل به طور مداوم خود را سرزنش کرده و مضطرب می شوند.

تعلل

کمال گرایی در بسیاری از شرایط باعث تعلل می شود. فرد کمال گرا همیشه درگیر پروژه قبلی خود می باشد و نمی تواند برنامه جدیدی را شروع کند. این کار باعث می شود که نتواند در کارهای جدیدش موفق شود و دچار استرس و وسواس فکری شود.

خلاقیت

فرد کمال گرا به ندرت رویاپردازی و خلاقیت می کند و نمی تواند به چیزهایی که وجود ندارد فکر کند. این امر باعث نا تواناییِ در خلاقیت و رویاپردازی این افراد می گردد.

نشانه‌های فرد کمال‌گرا

اگر کمال گرایی شما به یک مشکل تبدیل شده، شناسایی آن کار آسانی است. حتما برخی از ویژگی‌های زیر را در رفتارهای خودتان خواهید دید:

  • اهداف غیرمنطقی و دور از دسترسی دارید و اگر بهترین در این کار نباشید آن را رها می کنید و آن را به پایان نمی رسانید.
  • هر اشتباهی را به معنی شکست می دانید و اگر فرد دیگری موفق شود احساس افسردگی پیدا می کنید. شکست برای شما فلج کننده می باشد.
  • بازیابی زیادی انجام می دهید و برای همین به موقع کارهای خود را به اتمام نمی رسانید.
  • اگر به هدفی که می خواهید نرسید احساس اضطراب پیدا می کنید و نمی توانید به کارهای دیگرتان برسید.
  • کارهای امن و بدون ریسک را می پذیرید زیرا احساس می کنید که ریسک کردن می تواند نتیجه و هدفی که در ذهنتان دارید را خراب کند.
  • هرگز از مسیر لذت نمی برید و همیشه نگران رسیدن به هدف هستید.
  • تفکر صفر و یک دارید و یا به چیزی که می خواهید می رسید یا به هیچ چیزی نمی رسید. شما نمی توانید هردو را باهم داشته باشید.
  • به شدت به عقاید دیگران وابسته هستید و نمی توانید عقاید دیگران را نادیده بگیرید و این امر بر روند روزانه شما تاثیر می گذارد.
  • انتقاد و بازخوردها را به خوبی تحمل نمی کنید و عصبی می شوید.
  • روابط زیادی در محل کاری ندارید زیرا دیگران را نیز با معیارهای بالا خود می سنجید و از آن ها انتقادهای شدیدی می کنید.
  • نمی توانید کارها را به دیگران بسپارید و از کارهای گروهی دوری می کنید زیرا به کار دیگران اعتماد ندارید.

آیا احساس می کنید ویژگی های بالا در مورد شما نیز صدق می کند؟ اگر پاسخ شما مثبت است نگران نباشید در ادامه راه هایی برای درمان و کنترل ذکر شده است که می تواند به شما کمک کند. کمک مشاور نیز می تواند کمک زیادی به شما بکند.

کمالگرایی چیست؟

کمال گرایی مجوعه‌ای از افکار وسواس گونه بوده و شما را وادار می‌کند که به اهدافی غیرواقع‌گرایانه برسید و به مرور زندگی را سخت کرده و شما را مضطرب می سازد:

  • لذت تلاش کردن را از شما می گیرد
  • همیشه نگران و مضطرب هستید
  • اعتماد به نفس پایینی داشته و به قضاوت دیگران وابسته هستید.
  • به پایان رساندن کارها برای شما سخت می باشد.
  • اشتیاق و هیجان را از شما گرفته
  • رشد و پیشرفت را مختل می سازد

انواع کمال گرایی

کمال گرایی به طوری کلی سه نوع دارد:

۱. کمال گرایی خودمدار

تاکنون به طور کامل با این نوع کمال گرایی آشنا شده اید؛ در این نوع کمال گرایی فرد توقعات بالایی داشته و از شکست و قضاوت مردم ترس زیادی دارد.

۲. کمال گرایی دیگرمدار

این دسته از افراد کمال گرا علاوه بر خودشان دیگران را نیز آزار می دهند. حتما در زندگی خود به این افراد برخورد کرده اید که روحیه تیم را پایین می آورند یا استادانی که شاگردان خود را تحقیر می کنند.

۳. کمال گرایی القا شده توسط اجتماع

در بعضی از موارد کمال گرایی از سمت جامعه به افراد سرمشق می شود و افراد تصور می کنند که حتما باید بهترین باشند تا ارزشی داشته باشند، این دسته از افراد تلاش می کنند تا خودشان را بهتر از چیزی که هستند نشان دهند.

ویژگی‌های اصلی افراد کمال گرا

۱. معیار‌های در سطح بالا

همان طور که گفته شد افراد کمال گرا به خودشان سخت می گیرند و کسی را در حد خودشان نمی دانند. از شکست فراری هستند و برای همین تنها به فعالیت هایی که در آن خوب هستند می پردازند به همین دلیل معمولا دست به کارهای جدید نمی زنند و هیجان کمی را تجربه می کنند.

کمال گرایی این افراد ممکن است بر روی روابطشان نیر تاثیر زیادی بگذارد و باعث شود همسر یا بچه های آن ها نیز تصور کنند برای موفق بودن باید کامل و بی نقص باشند.

۲.  از دیگران اشکال می گیرند

افراد کمال گرا از همه اشکال می گیرند و کار همه را پر ایراد می دانند. کمال گرایان همیشه توانایی این را دارند که از دیگران اشکال بگیرند و برای آن ها مهم نیست که طرف مقابل آن ها چه کسی است.

۳. افراد کمال گرای دیگر را دوست دارند

افراد کمال گرا معمولا کسانی را دوست دارند که آن ها نیز کمال گرا باشند، حتی در مواردی دیده شده که سعی در تغییر همسرشان به سوی کمال گرایی دارند.

۴. گرایش به ناراحتی و افسردگی

این افراد همیشه نگران و مضطرب هستند که دیگران در مورد آن ها چه تصوری دارند. علاوه بر این در هنگام شکست امید خود را به طور کامل از دست داده و افسرده می شوند.

۵٫ انتقادپذیر نیستند

درست است که کسی انتقاد را دوست ندارد اما برخی از افراد می توانند درست با انتقاد برخورد کنند و به اشکال زیر انتقاد را پاسخ می دهند:

  • آن ها به دنبال دلیل انتقاد می گردند و انتقاد را با پرخاشگری یا عصبانیت پاسخ نمی دهند.
  • چیزهایی که برای بهبودشان مفید است را به کار می برند.
  • انتقاداتی که مفید نیست را فراموش می کنند.

بقیه‌ی مردم انتقادناپذیر‌ می باشند این بدین معنی است که:

  • تصور می کند که هر انتقادی به شخصیت او وارد می شود و این امر باعث اضطراب او می شود.
  • از انتقاد چیزی نمی آموزد تنها بخاطر اینکه ناراحت شده به آن فکر می کند.
  • در ذهن‌شان بار‌ها و بار‌ها به انتقاد فکر کرده و به آن پاسخ های متفاوت می دهد.

کمال‌گرایان انتقادناپذیر هستند، آن ها سعی می کنند انقدر خوب باشند که کسی نتواند از آن ها انتقاد کند. آن ها همیشه فراتر از چیزی که هستند ظاهر می شوند و به چیزی که نیستند تظاهر می کنند.

اما حتی کسانی که تظاهر می کنند نیز ممکن است اشکالی در کارشان وجود داشته باشد. از طرفی آدم ها متفاوت هستند بنابراین همیشه انتقادهایی وجود دارد.

۶٫ اهداف واقع‌گرایانه ندارند

افراد کمال گرا معمولا اهداف درستی را در نظر ندارند و برای چیزهایی تلاش می کنند که خارج از دسترس می باشد. توجه داشته باشید که اهدافی که تعیین می کنید باید منطقی و عقلانی باشد.

سعی کنید ابتدا اهداف کوتاه مدتی برای خود تعیین کنید و پس از رسیدن به آن ها از خودتان قدردانی کنید.

  1. تفاوت میان ضروری و غیرضروری را تشخیص نمی دهند

فرض کنید دنبال مکانی برای سکونت می گردید، در ابتدا باید به نکات ضروری توجه کنید. مانند اینکه آشپزخانه بزرگی داشته و نورگیر باشد.

سپس ویژگی های غیرضروری را مشخص کنید مثل اینکه باغچه بزرگ، استخر، شومینه و سونا داشته باشد.

اکثر مواقع ضروری ها برای زندگی و انتخاب کافی هستند اما افراد کمال گرا تمایل زیادی دارند که غیرضروری ها را نیز فراهم کنند. به طور مثال احتمالا کافی است که گزارشی دست نویس برای کار ببرند اما آن ها زمان زیادی را صرف تایپ، کادر بندی و موارد غیرضروری دیگر می کنند.

غیرضروری هایی را وارد زندگیتان کنید که ارزش آن را داشته باشند، به یاد داشته باشید که برای هرچیزی نمی توانید موارد غیر ضروری را هم رعایت کنید، این کار انرژی و زمان زیادی از شما می گیرد و نمی توانید موارد ضروری را نیز به درستی انجام دهید.

۸٫ ناتوانی در تعیین استانداردهای منطقی

یکی از مشکلات بزرگ افراد کمال گرا تعیین معیارها و استانداردهای بسیار بالا می باشد، این افراد به کم تر از ۱۰۰ قانع نمی شوند و همین امر باعث می شود که اگر به صد نرسند ناامید و افسرده شوند.

این بار برای پروژه یا کاری که در دست دارید معیار کمی پایین تر قرار دهید. پس از پایان آن سوالات زیر را از خودتان بپرسید

  • آیا اتفاق بدی افتاد؟
  • رئیس تان از میزان تلاش شما ناراحت و عصبی شد؟
  • کسی از کار شما شکایت داشت؟
  • مشتری از نتیجه کار ناراضی بود؟
  • تلاش شما نتیجه بدی را در پی داشت؟

اگر با تلاش نود درصدی هم موفق شدید این بار معیار خود را هشتاد قرار دهید و به مرور معیار خود را کاهش دهید.

۹٫ ناتوانی در امتحان چیز‌های جدید

امتحان مسائل و فعالیت های جدید همیشه برای افراد کمال گرا دشوار می باشد زیرا نمی توانند ریسک کنند و از شکست نیز به شدت می ترسند.

سعی کنید فعالیت های جدید و هیجان انگیز را امتحان کنید این امر به شما کمک می کند تا متوجه شوید شکست خوردن هم بخشی از زندگی می باشد و نباید از آن بترسید. اتفاقا می توانید تجربه های جدید و جذابی را کسب کنید.

وقتی در فعالیت هایی که تازه شروع کرده اید اشتباه کنید کم کم متوجه می شوید که اشتباه کردن همیشه بد نیست بلکه همیشه درس هایی با خودش به همراه دارد.

چگونه می توان بر کمال گرایی غلبه کرد؟

آیا تصور می کنید که فردی کمال گرا هستید؟ بیش تر افراد کمال گرا تصور می کنند که موفق هستند اما افراد کمال گرا و موفق زمین تا آسمان با یکدیگر تفاوت دارند. در بالا نشانه های افراد کمال گرا ذکر شد و در ادامه نیز به تفاوت میان این دو پرداخته شده است.

کمال گرایی آرامش ذهنی و انگیزه را از شما می گیرد بنابراین برای کاهش استرس روزانه و موفقیت بیش تر باید به دنبال راهی برای غلبه بر آن بگردید.

تفاوت میان افراد کمال گرا و موفق

اولین تفاوت مهم واکنش افراد کمال گرا و موفق به شکست است، فرد موفق از هر شکستی درسی می گیرد و بار دیگر بیش تر برای موفقیت تلاش می کند.

اما فرد کمال گرا حتی اگر به موفقیت هم برسد برای نداشته هایش خود را سرزنش می کند و همیشه به دنبال ایرادی در خودش می گردد.

در ادامه مواردی برای غلبه بر کمال گرایی ذکر شده است که می تواند کمک بزرگری برای شما باشد:

مرحله۱  تشخیص آرمان گرایی

بسیاری از افراد حتی نمی دانند که آرمانگرا می باشند و تصور می کنند که معیارهای بالایی برای زندگی دارند و برای رسیدن به آن ها باید بیش تر تلاش کنند. برای تشخیص کمال گرایی سوالات زیر را از خودتان بپرسید:

  • آیا برای رسیدن به معیارهایی که در ذهنتان دارید دچار مشکل می شوید؟
  • آیا در صورت نرسیدن به معیارهای ذهنی خود احساس خشم زیادی پیدا می کنید؟
  • آیا معیارهای ذهنی شما از نظر دیگران سطح غیرمنطقی دارد؟
  • آیا انجام کاری تعیین شده در بازه زمانی مشخص دشوار و بسیار سخت می باشد؟
  • آیا در انجام کارها در زمان مناسب مشکل دارید و کارها را عقب می اندازید؟
  • آیا نمی توانید به راحتی تصمیم بگیرید؟
  • آیا همیشه نگران شکست خوردن می باشید و شکست را امری غیرقابل بازگشت می دانید؟

همچنین یک فهرست از کارهایی درست کنید که به خاطر کمال‌گرایی از انجام آن ها خودداری می کنید. این لیست می تواند به شما یادآوری کند که کمال گرایی چه آسیب هایی می تواند به همراه داشته باشد.

اگر پاسخ شما به سوالات بالا مثبت می باشد شما درگیر آرمانگرایی می باشید، اگر در تشخیص این اختلال مشکل دارید می توانید به مشاور یا روانشناس مراجعه کنید و با کمک از راهنمایی های او کمال گرایی را تشخیص و درمان کنید.

 مرحله۲   بایدها را دور بریزید

در طول روز کارهایی که احساس می کنید باید انجام دهید را یادداشت کنید. به لیستی که نوشته اید دقت کنید، عباراتی مانند:

باید ورزش کنم، باید کتاب بخونم، باید کار کنم و غیره.

اگر بایدهای زیادی تعیین کنید و احساس ناتوانی و خستگی پیدا می کنید. حتی پیش از انجام کارها ممکن است خسته شوید.

به جای این جملات از این جملات استفاده کنید “من نیاز دارم که امروز کتاب بخوانم” یا “خواسته و آرزوی من این است که در روز دو ساعت ورزش کنم.”

با این روش راحت تر می توانید به اهداف خود برسید و برای آن ها تلاش کنید.

این گونه جملات بر اساس نیازهای شما شکل می گیرد در حالی که جملات “باید”  از ترس ها و نگرانی های شما شکل می گرفت. بنابراین جملاتی که بر اساس نیاز باشد باعث انگیزه و اشتیاق شما به سمت پیشرفت می شود.

به طور مثال تصور کنید که کارهای خود را به منشی خود نمی دهید زیرا می ترسید آن ها را خراب کند. به جای آن خودتان تا دیروقت کار می کنید تا آن را جبران کنید.

مرحله‌ی۳ رفتارهای خود را به چالش بکشید

پس شناسایی رفتارهای کمال گرایانه باید این رفتارها را به چالش بکشید تا بتوانید آن ها را برطرف کنید.

برای مثال، سعی کنید در ابتدا کارهای غیرضروری را به منشی خود بسپارید و برای بار اول کار او را چک کنید اما به مرور بیش تر به او اعتماد کنید تا کارهای خودتان نیز سبک تر بشود.

اگر کارهای خودتان را هم چند بار بررسی و ارزیابی می کنید سعی کنید این دفعات را کاهش دهید به مرور احساس کنید که این دفعات کاهش پیدا می کنند.

مرحله‌ی ۴ بررسی نتایج

حال که خود را به چالش کشیدید باید نتایح را بررسی کنید. آیا احساس نمی کنید که کمالگرایی مانع پیشرفته شما بوده و اکنون زمان بیش تری را می توانید به تفریح اختصاص دهید؟

سعی کنید مراحل گفته شده را برای رفتارهای مختلف به کار بگیرید و نتایح هریک را جداگانه بررسی کنید اگر راه های بهتری برای این کار پیدا می کنید حتما آن ها را نیز امتحان کنید.

به خاطر داشته باشید که ممکن است هنگام ترک آرمانگرایی دچار اضطراب شوید اما این امر کاملا طبیعی است. اما پس از مشاهده نتایج اضطرابتان به شدت کاهش پیدا می کند.

نکته:

توجه داشته باشید که هر بار یک رفتار را به چالش بکشید اگر تمام رفتارها را باهم چالش بکشید اضطرابتان هم به همان میزان افزایش پیدا می کند.

استراتژی‌های دیگر برای مقابله با کمال گرایی

علاوه بر مراحل گفته شده استراتژی های زیر نیز به شما در درمان آرمان گرایی کمک می کند:

۱. اهداف واقع‌گرایانه

اهداف کمال گرایان بسیار سخت و غیرقابل دسترس می باشد، سعی کنید هدف های واقعی برای خودتان تعیین کنید. تعدادی هدف کلی تعیین کرده و سپس آن ها را برای هر ماه و هر سال دسته بندی کنید. رسیدن به اهداف کوچکتان را جشن بگیرید و قدر آن ها را بدانید.

نکته:

سعی نکنید که طبق نظرات دیگران زندگی کنید و به جای آن به نیازها و خواسته های خودتان توجه کنید به یاد داشته باشید که قضاوت های دیگران بر زندگی شما تاثیر بگذارد.

۲. به احساسات‌تان توجه کنید

اگر احساس اضطراب یا نگرانی زیادی داشتید به آن احساس توجه کنید. شاید این احساس دارد با شما حرف می زند و به شما نشان می دهد که هدفی که دارید بیش از اندازه و غیرمنطقی می باشد.

از خودتخریبی دست بردارید و سعی کنید با خودتان مهربان باشید به یاد داشته باشید که هر شکستی آغاز یک پیروزی بزرگ تر است بنابراین از هر شکستی درس بگیرید و آن را فراموش کنید.

سعی کنید به جای استفاده از جملاتی که باعث خودتخریبی می شود از جملات مثبت برای افزایش اعتماد به نفس خود استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که افکار شما بر روی احساسی که در مورد خودتان دارید موثر است بنابراین افکار منفی را از خودتان دور کنید.

۳. از اشتباه نترسید

به یاد داشته باشید که اشتباه بخش طبیعی زندگی می باشد و هر شکست تجربه های زیادی را می تواند به همراه داشته باشد. اشتباهات تجربه ها و نکات زیادی را به همراه دارند که هرکدام به تنهایی می تواند باعث موفقیت شما شود، بنابراین از شکست نترسید.

به یاد داشته باشید که موفقیت یک روزه به دست نمی آید و باید برای رسیدن به موفقیت تلاش کنید.

۴. قوانین شخصی‌تان را دوباره تنظیم کنید

افراد کمال گرا قوانین سختی در زندگی دارند که نمی توانند آن ها را کنار بگذارند. داشتن معیارهای بالا امری بسیار خوب و مفید می باشد اما قوانین بسیار سخت باعث دشواری زندگی می شود.

سعی کنید یک قانون غیرمنطقی و سخت را شناسایی کرده و سپس راهی برای انعطاف پذیر کردن آن پیدا کنید.

تصور کنید که شما در طول جلسه اداری فکری به ذهن شما می رسد اما شما قانونی دارید که تا زمانی که مطمن نشده اید فکر خود را مطرح نمی کنید. اما همین باعث می شود که شخص دیگری آن را مطرح کند و ارتقا شغلی بگیرد.

سعی کنید قانون جدیدی داشته باشید که افکار خود را راحت تر بیان کنید و آن را با همکاران خود به اشتراک بگذارید.

۵. بر «کلیات» تمرکز داشته باشید

کمال گرایان معمولا بر جزئیات تمرکز داشته و کلیات را نمی بینند.

برای مثال، شما ماه هاست که سیگار را ترک کرده اید اما تنها به دلیل اینکه یک بار سیگار کشیده اید اضطراب می گیرد و تصور می کنید که نمی توانید سیگار را ترک کنید اما نباید فراموش کنید که چند ماه است سیگار را کنار گذاشته اید.

سعی کنید موفقیت های کوچک خود را یادداشت کنید و برای آن ها ارزش قائل شوید.

۶. افکار مثبت داشته باشید

تقاضاهایی که از خودتان دارید چه احساسی در شما ایجاد می کند؟ سعی کنید از کلماتی مانند باید کم تر استفاده کنید و از جملاتی استفاده کنید باعث اضطراب شما نمی شوند.

سعی کنید انتظارات غیرقابل دسترسی نداشته باشید و با افکار مثبت اعتماد به نفس خود را افزایش دهید.

۷. آرام و خودجوش باشید

در محل کار با استفاده از حرکات کششی، قدم زدن یا تنفس عمیق می توانید اضطراب خود را کاهش دهید. می توانید یک سرگرمی حدید برای کاهش اضطراب خود پیدا کنید.

۸٫ تفاوت میان تلاش و کمال گرایی

تلاش به شما کمک می کند تا به اهدافی که تعیین کرده اید برسید. تلاش باعث افزایش اعتماد به نفس و انگیره فرد می شود و از افسردگی و بی تحرکی جلوگیری می کند.

اما آرمان گرایی احساسی می باشد که باعث می شود تصور کنید هرگز به اندازه کافی خوب نیستید و برای اینکه احساس خوبی داشته باشید همیشه باید برنده باشید. این امر باعث کاهش اعتماد به نفس، اضطراب، افسردگی و حتی وسواس فکری می شود.

۹٫هدف های قابل دسترس داشته باشید

اهداف افراد کمال گرا قابل دسترسی نیست و عدم دسترسی به مرور باعث نگرانی و اضطراب آن ها می شود زیرا آن ها نمی توانند شکست را تحمل کنند یا اهداف قابل دسترسی را جایگزین اهداف خود کنند.

راه حل کمال گرایی چیست؟

در درمان آرمان گرایی باید اهدافی منطقی داشته باشید، به مرور اهداف خود را گسترش دهید تا آرامش بیش تری داشته باشید و با انگیزه بیش تری برای رسیدن به آن ها تلاش کنید.

۱۰ از مسیر لذت ببرید

افراد کمال گرا تنها به مقصد اهمیت می دهند، از نظر آن ها مسیر هیچ ارزشی نمی برند، اگر از مسیر لذت نبرید مشکلات زیر را تجربه می کنید:

  • اگر شغل خود را دوست نداشته باشید نمی توانید از درامدی که دارید لذت ببرید.
  • اگر بهترین آشپز نباشید نمی توانید از غذای خود لذت ببرید.
  • اگر زمانی را که میخواهید ورزش نکنید از قدم زدن هم لذت نمی برید.

حتما تاکنون متوجه شده اید که کمالگرایی چه آسیب هایی را به دنبال دارد بنابراین آن را سطحی نگیرید و به دنبال درمان آن باشید.

در درمان آرمان گرایی بهتر است که از روانشناس کمک بگیرید. درمان کمالگرایی همان طور که در ادامه مقاله توضیح داده می شود بهتر است تخصصی صورت بگیرد چون ریشه در شخصیت فرد دارد.

غلبه دائمی بر کمال گرایی

  1. معایب و فواید کمالگرا بودن را بنویسید

آیا تصور می کنید کمال گرا بودن خوب است؟ پس سعی کنید نگاه دوباره ای به زندگی خود داشته باشید حتما متوجه شده اید که تاکنون چقدر برای کمالگرایی خود آسیب دیده اید.

لیستی از این آسیب ها فراهم کنید و به دقت بر آن ها تمرکز کنید، بدون این آسیب ها زندگی شما چگونه بود؟ آیا احساس خوشبختی بیش تری پیدا نمی کردید؟

  1. تمایلات خود را بشناسید

سعی کنید افراد کمال گرایانه خود را در جایی بنویسید و به آن ها فکر کنید. این نوشته ها به شما کمک می کند تا با خودتان بیش تر آشنا شوید و متوجه شوید که چه آسیب هایی به خودتان وارد کرده اید.

  1. تنها بر مسائل مثبت تمرکز کنید

افراد کمالگرا تمایل زیادی به مقایسه خود با دیگران دارند و همین امر باعث می شوند که همیشه ایرادی در خودشان پیدا کنند. ترک این عادت سخت می باشد اما با تلاش می توان این ویژگی را نیز کم رنگ کرد.

هرگاه خواستید از کار خود ایراد بگیرید پنج مورد مثبت در مورد آن پیدا کنید، این کار را تکرار کنید. با این کار اعتماد به نفس شما افزایش پیدا می کند و انگیزه بیش تری نیز کسب می کنید.

  1. گفتگوی درونی مثبت داشته باشید

صدای درونی افراد آرمان گرا منفی است، این افراد همیشه نگران و ناراحت هستند زیرا احساس می کنند تلاش آن ها هیچ وقت کافی نیست. در درمان کمال گرایی از بین بردن صدای منفی و تبدیل آن به صدای مثبت بسیار موثر بوده و باعث افزایش عزت نفس فرد می شود.

منبع : کمال گرایی

اختلال بدشکلی بدن (BDD) | تنفر از اندام خودم

اختلال بدشکلی بدن (BDD)

آیا دائماً برروی ظاهر خود و «نقایصی» که در خود یافته اید خود تمرکز می کنید؟ با درک علائم و علل عارضۀ بدشکلی بدن، می توانید بیاموزید که اضطراب خود را کاهش دهید و اندام خود را واقع بینانه‌تر ببینید.

این وراژه در انگلیسی Body dysmorphic disorder می باشد.

اختلال بدشکلی بدن (BDD) چیست؟

همه ما وقت‌هایی، در مورد جنبه خاصی از ظاهر خود احساس خوبی نداریم یا فکر می کنیم بهترین ظاهر خود را نداریم.

اما اگر متوجه شدید که زمان زیادی را صرف وسواس، مخفی کردن یا تلاش برای تصحیح آنچه به عنوان نقص می بینید، می گذرانید، ممکن است به اختلال بدشکلی بدن (BDD) مبتلا باشید.

فقط شما این مشکل را ندارید، زیرا از هر ۵۰ نفر ۱ نفر اختلال بدشکلی بدن دارند. اگرچه این اختلال اغلب موارد در اوایل نوجوانی شروع می شود اما این عارضه می‌تواند هم مردان و هم زنان را در سنین مختلف تحت تأثیر قرار می دهد.

اگر به اختلال بدشکلی بدن مبتلا هستید، ممکن است احساس کنید که بین درک شما از بدنتان و آنچه خانواده و دوستانتان به شما می گویند فاصله زیادی وجود دارد.

شما جنبه‌های خاصی از ظاهر خود را غیرطبیعی یا زشت می بینید، ولی واقعیت این است که دیگران شما را به آن شکل نمی بینند. باوجود اینکه باور دارید عزیزانتان راست می گویند اما بازهم از تصویر بدنتان خجالت می کشید.

اگر این احساسات را تجربه می کنید دیوانه، خود شیفته یا احمق نیستید. اختلال بدشکلی بدن یک مشکل واقعی است که به مرور زمان می تواند با درمان و خودیاری بهبود یابد.

ویژگی های مشترک افراد مبتلا به اختلال بد شکلی بدن

در اختلال بدشکلی بدن، هر جنبه ای از صورت یا بدن می تواند به صورت متفاوت درگیر شود، اما رایج ترین چیزی که انسان ها روی آن تمرکز می کنند عبارتند از:

  • اجزای صورت، مانند بینی.
  • پوست (خال، کک و مک، جای زخم، آکنه).
  • اندازه و شکل اندام تناسلی یا سینه ها.
  • مو (شامل موهای صورت و بدن).

ممکن است احساس کنید هیچ کاری نمی توانید انجام دهید تا احساس بهتری در مورد ظاهر خود داشته باشید (بجز جراحی) اما با استفاده از تکنیک‌های مقابله‌ای مناسب، می‌توانید این توانایی را ایجاد کنید که ظاهر خودتان را به شکلی بهتر و مثبت‌تر ببینید.

  • اختلال بدشکلی بدن در dsm 5
  • علل اختلال بدشکلی بدن
  • درمان اختلال بدشکلی بدن
  • سبب شناسی اختلال بدشکلی بدن
    اختلال بدشکلی بدن bdd
  • اختلال در بدن
  • دیسمورفی
  • کدام یک از موارد زیر از نشانه های اختلال

اختلال بدشکلی بدن در مقابل پریشانی‌های عادی

این طبیعی است که هر از گاهی روی یک جوش بزرگ یا اندازه ران خود متمرکز شوید. اما اگر احساس شما نسبت به ظاهرتان باعث ناراحتی شدید شما می‌شود یا در زندگی روزمره‌تان اختلال ایجاد می‌کند، نشانه‌ این است که با مشکل بزرگ‌تری دست و پنجه نرم می‌کنید.

وقتی در آینه نگاه می کنید، آیا ویژگی خاصی وجود دارد که مدام بخواهید آن را تغییر دهید؟ آیا احساس می‌کنید نیاز دارید که دائماً خانواده یا دوستانتان تایید کنند که نقصی ندارید یا حتی وقتی به شما می‌گویند که خوب به نظر می‌رسید باور نمی‌کنید؟

اگر همش در فکر برطرف کردن نقصی در ظاهر خود بوده و بیش از اندازه نگران آن هستید، ممکن است اختلال بدشکلی بدن داشته باشید.

علائم و نشانه های اختلال بدشکلی بدن

اگر از اختلال بدشکلی بدن رنج می برید، احتمالاً زمان زیادی را صرف فکر در مورد قسمتی از بدن می کنید که تصور می کنید نقص دارد و مدام به این فکر می کنید که دیگران در مورد آن چه فکر می کنند.

نگرانی در مورد عیوب خود باعث می شود احساس افسردگی، اضطراب، شرم یا زشت‌بودن کرده و حتی می تواند افکار خودکشی را تحریک کند.

سایر علائم و نشانه های اختلال بدشکلی بدن عبارتند از:

به طور مکرر تصویر خود را در آینه بررسی می‌کنید یا به طور کلی از آینه دوری می‌کنید.

آیا حتی زمانی که تنها هستید، مدام به آینه نگاه می کنید و بدن خود را بررسی می کنید؟ انگار که به این کار مجبورید؟ یا برعکس، آیا از آینه ها دوری می کنید زیرا دیدن تصویرتان باعث ناراحتی شما می شود؟

منزوی می‌شوید تا دیگران قسمت زشت بدن شما را نبینند.

انزواطلبی شامل پرهیز از رفتن به محل کار، مدرسه، رویدادهای اجتماعی یا مکان‌های عمومی به دلیل استرس از دیده شدن توسط دیگران است. حتی ممکن است فقط در شب یا در مواقعی که کمتر افراد دیگر را می بینید از خانه خارج شوید.

صرف انرژی زیاد برای استتار یا پوشاندن نقص

ممکن است با ترفندهایی، از لباس، آرایش یا لوازم جانبی استفاده کنید تا ناحیه مورد نظرتان را پنهان کنید. همچنین ممکن است بدن خود را در حالتی قرار دهید که «نقص» را به حداقل برسانید. آیا سعی می کنید آن را با کلاه، روسری یا شلوار گشاد بپوشانید؟

برای جلوگیری از عکس گرفتن، تلاش زیادی می‌کنید؟ آیا از اجتماعاتی که در آن عکس گرفته می شود اجتناب می کنید؟ آیا عکس‌هایی را که دیگران می‌گیرند و در رسانه‌های اجتماعی ارسال می‌کنند را چک می کنید تا مطمئن شوید که «نقص» شما قابل مشاهده نیست؟

انجام جراحی پلاستیک برای رفع نقص شناسایی شده.

شاید باور داشته باشید که جراحی پلاستیک همه مشکلات شما را حل می کند. یا شاید قبلاً هم یک بار این کار را انجام داده باشید اما با این وجود نتیجه رضایت بخشی به همراه نداشته باشد.

کندن بی‌اختیار پوست که منجر به آسیب می شود.

کندن پوست ممکن است یکی از علائم اختلال وسواس فکری-بی اختیاری (OCD) نیز باشد. با این حال، اگر این کار با هدف بهبود ظاهر انجام شود، به احتمال زیاد ناشی از اختلال بدشکلی بدن است.

مقایسه خود با دیگران.

این کار شامل مقایسه خود با افراد مشهور یا عکس هایی از خود در سنین پایین تر می باشد. در هنگام مقایسه تلاش می کنید متوجه شوید که «نقص» شما در مقایسه با دیگران چقدر بد به نظر می رسد؟

تلاش زیادی برای تغییردادن بدن با ورزش یا برنزه کردن

اگر از اختلال بدشکلی بدن رنج می برید، ممکن است به صورت شدید روی به ورزش یا تغییر رنگ پوست بیاورید تا نقص های ذهنی خود را جبران کنید.

خرید بیش از حد محصولات زیبایی.

شما مقدار قابل توجهی از درامد خود را صرف خرید محصولات و خدماتی می کنید که برای زیبایی ظاهر شما طراحی شده اند. اما به سرعت از این محصولات ناامید شده و به دنبال یک محصول بهتر می گردید.

دیسمورفی عضلانی: یک زیرگروه شایع اختلال بدشکلی بدن

دیسمورفی عضلانی زیرشاخه ای از اختلال بدشکلی بدن است که طی آن تصور می کنید که عضلات شما به اندازه کافی بزرگ نیستند. اگرچه این عارضه می تواند هر دو جنس را تحت تاثیر قرار دهد، اما در مردان شایع تر است.

مانند اختلال بدشکلی بدن به طور کلی، تشخیص بدشکلی عضلانی نیز می تواند دشوار باشد. از آنجایی که مبتلایان به خاطر نظم و تعهدشان در ورزش مورد تشویق قرار بگیرند، ممکن است به نظر برسد که این یک نکته مثبت است.

اما اگر علائم زیر را شناسایی کردید بهتراست به مشاور مراجعه کنید:

  • ورزش بیش از حد و وزنه زدن، اغلب برای ساعات زیادی در روز.
  • عادت به شمارش کالری
  • اجتناب از رستوران رفتن به دلیل عدم کنترل بر مواد غذایی.
  • تنظیم وعده های غذایی برای دستیابی به ترکیبی «عالی» از کربوهیدرات ها، چربی ها، پروتئین ها و ویتامین ها.
  • رعایت برنامه غذایی سفت و سخت.
  • بررسی بیش از حد آینه یا اجتناب از آن
  • پوشیدن چند لایه لباس برای بزرگتر نشان دادن بدن
  • استفاده از استروئیدها یا سایر داروهای افزایش دهنده عملکرد.
  • عزت نفس شما وابسته بر اندازه عضلات شما می باشد.

تفاوت دیسمورفی عضلانی با اختلالات خوردن

اگرچه که گاهی اوقات از دیسمورفی عضلانی با عنوان «بیگورکسی» یا «بی اشتهایی معکوس» یاد می شود، اما این عارضه زیر دسته اختلال خوردن نیست، علیرغم اینکه شباهت هایی با آن دارد.

اگرچه تصور شما از خودتان ممکن است شما را به پیروی از یک رژیم غذایی دقیق و زمان‌بر سوق دهد، اما هدف آن به جای کاهش چربی بدن، افزایش اندازه عضلات است. همچنین همه مبتلایان به دیسمورفی عضلانی اختلال در غذا خوردن ندارند.

علل و عوامل اختلال بدشکلی بدن

علل دقیق اختلال بدشکلی بدن نامشخص است، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در آن نقش دارند.

مطالعات نشان می دهد که ۸ درصد از افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن یکی از اعضای نزدیک خانواده‌شان نیز اختلال بدشکلی بدن داشته است. این آمار نشان می دهد که ارث، شانس ابتلا به اختلال بدشکلی بدن را افزایش دهد.

تحقیقات همچنین نشان می دهد که برخی از افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن سطوح پایینی از انتقال دهنده عصبی سروتونین را دارند، اما ارتباط سروتونین با اختلال بدشکلی بدن هنوز ثابت نشده است.

مطالعات دیگر نشان می دهد که پردازش بصری در مغز ممکن است در افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن متفاوت باشد این امر می تواند نحوه مشاهده تصاویر را تغییر داده یا تحریف کند.

اگر فردی در دوران کودکی آزار جنسی، عاطفی یا فیزیکی تجربه کرده باشد، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به اختلال بدشکلی بدن باشد. عوامل اجتماعی، مانند مسخره شدن توسط دیگران در مورد ظاهر فیزیکی می تواند اثرات طولانی مدت داشته باشد.

بسیاری از ما در دوران کودکی قربانی قلدری یا زورگویی شده‌ایم و می‌دانیم که این موضوع چقدر می‌تواند برای افکار و احساساتمان مضر باشد.

فرهنگی که ما در آن زندگی می کنیم نیز تأثیر قابل توجهی بر درک ما از زیبایی و ظاهر فیزیکی دارد. در جامعه ما تاکید زیادی بر جذابیت ظاهری می‌شود.

ما در تلویزیون، مجلات و در سراسر رسانه های اجتماعی با تصاویر بدن های عالی بمباران شده ایم. تلاش برای مطابقت با این استانداردها می تواند احساساتی منفی در مورد ارزش و عزت نفس شما ایجاد کند، به خصوص اگر تمایلات کمال گرایی داشته باشید.

این می تواند نگرانی شما را در مورد جذابیت خود ظاهری افزایش دهد، زیرا جذابیت دیگران را بیش از حد ارزیابی می کنید. و به همین دلیل اختلال بدشکلی بدن می تواند منجر به احساس اضطراب، افسردگی و شرمندگی شود.

آیا رابطه ای بین BDD و OCD وجود دارد؟

بعضی از علائم BDD و OCD با هم همپوشانی دارند. هر دو معمولاً در دوران نوجوانی ظاهر می شوند و به صورت رفتارهای تکراری مانند کندن پوست و نگاه مداوم در آینه ظاهر می شوند.

اما اختلال خود زشت انگاری بر روی رفتارهای مرتبط با ظاهر متمرکز است، در حالی که افراد مبتلا به OCD می توانند انواع مختلفی از افکار و رفتارهای وسواسی را بروز دهند.

علاوه بر این، افراد مبتلا به اختلال خود زشت انگاری نسبت به افراد مبتلا به OCD در درک و تصدیق علائم خود مشکل بیشتری دارند. همچنین ممکن است به طور همزمان BDD و OCD داشته باشید، بنابراین تشخیص دقیق و درمان مناسب مهم است.

اختلال بدشکلی بدن، سلامت روان و اختلالات خوردن

ممکن است در کنار ‌BDD سایر اختلالات روانی نیز وجود داشته باشد،‌ مانند اضطراب یا افسردگی. رفتارهای تکراری به عنوان مکانیسم های مقابله ای برای تسکین بخشی به این اضطراب استفاده می شود.

تمرکز مداوم بر روی نواقص می تواند عملکرد روزانه را با ایجاد احساس اعتماد به نفس پایین، اضطراب اجتماعی، خجالت و شرم دشوار کرده و منجر به افسردگی شدید، افکار خودکشی و حتی اقدام به خودکشی شود. مهم این است که در سکوت رنج نکشید، بلکه به دنبال کمک و حمایت بگردید.

برخی از افراد مبتلا به اختلال خود زشت انگاری ، اختلالات خوردن نیز دارند. این مشکل می تواند شامل بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری باشد.

افراد مبتلا به اختلالات BDD و خوردن، افکار منفی دائمی در مورد ظاهر خود دارند. با این وجود، تمایزاتی نیز بین این اختلالات وجود دارد. تشخیص اختلال خوردن باید شامل رفتارهای غذایی غیرطبیعی باشد که برای تشخیص BDD الزامی نیست.

کمک گرفتن برای اختلال بدشکلی بدن

اگر بر اساس لیست علائم، خود را دارای اختلال تشخیص می دهید و تصمیم گرفته اید به دنبال کمک باشید، یک گام مهم در جهت بهبودی خود برداشته‌اید.

تحقیقات نشان می دهد که بسیاری از افراد مبتلا به اختلال خود زشت انگاری تا ده سال به جای اینکه به دنبال یک متخصص سلامت روان باشند، به متخصص پوست و زیبایی مراجعه می کنند!

ممکن است از مشکل خود خجالت بکشید و از این بترسید که اگر کمک بخواهید دیگران به شما برچسب «احمق» یا «خود شیفته» بزنند. اما مانند سایر اختلالاتی که ریشه در اضطراب دارند این مشکل نیز قابل حل کردن می باشد.

گزینه های درمانی برای اختلال بدشکلی بدن

درمان اختلال بدشکلی بدن شامل درمان فردی، گروهی و همچنین دارو درمانی است.

درمان شناختی-رفتاری (CBT)

این درمان تنها درمان روانشناختی برای BDD است که بر تغییر الگوهای فکری و رفتاری ناشی از این شرایط تمرکز دارد. در این شرایط درمانگر به شما کمک می‌کند موقعیت‌هایی را که باعث اضطراب می‌شوند شناسایی و مکانیسم‌های مقابله سالم‌تری ایجاد کنید.

با کمکCBT، می توانید یاد بگیرید که از بیرون به خودتان نگاه کرده و بدن خود را از یک زاویه‌ی عینی و منصفانه تر ببینید.

دارو درمانی

در حالی که هیچ دارویی برای درمان خاص اختلال خود زشت انگاری وجود ندارد، تحقیقات نشان داده است که مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) (نوعی داروی ضد افسردگی)، ممکن است به کاهش افکار و رفتارهای وسواسی که از نشانه‌های اختلال بدشکلی بدن (BDD) هستند کمک کند.

آن ها همچنین ممکن است علائم اضطراب و افسردگی را که اغلب با اختلال بدشکلی بدن (BDD) همراه هستند کاهش دهند.

خودیاری در درمان اختلال بدشکلی بدن.

 نکته ۱: دوباره تمرکز کنید

در کنار مراجعه به مشاور، به یاد داشته باشید که خودیاری می تواند ابزار قدرتمندی باشد. افکار و رفتارهای بی‌اختیار نباید زندگی شما را کنترل کنند.

تمرکز مجدد زمان‌بر است، اما فواید زیادی برای سلامت روحی و جسمی شما دارد. دو راهبرد وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند: تمرکز بر کارهای روزمره و مدیتیشن. این دو مکانیسم مقابله مکمل یکدیگر هستند و می توانند به بخشی از روال روزانه شما تبدیل شوند.

تمرکز بر کار روزمره

بسیاری از ما کارهای روزمره را به صورت خودکار انجام می دهیم. آیا هنگام شستن ظروف یا مسواک زدن دندان های خود، واقعاً به کاری که انجام می دهید فکر می کنید؟ یا ذهن شما سرگردان است؟ لیستی از کارهایی که به طور معمول باعث انحراف افکار شما می شوند تهیه کنید.

برای مثال، دفعه بعد که زمین را جاروبرقی می کشید، تمرکز حواس را امتحان کنید. حواس خود را درگیر کنید. چه صداهایی را با این کار مرتبط می دانید؟ آیا با حرکت جاروبرقی در اتاق، بوهای درون خانه تغییر می کند؟

اگر حواستان پرت شد، خودتان را شماتت نکنید. فقط به آرامی ذهن خود را به لحظه حال برگردانید. تمرین آگاهی به دور کردن تمرکز شما از بدن و هرگونه صحبت منفی با خود کمک می کند.

مراقبه

اگرچه مدیتیشن در آغاز ممکن است ناخوشایند باشد، اما با تمرین آسان تر می شود.

هرچه با مدیتیشن راحت تر شدید، می توانید مدت زمان تمرین را افزایش دهید. هدف این است که خود را متمرکز کنید و حواس خود را از افکار تکراری در مورد ظاهر پرت کنید.

یک مدیتیشن ساده برای درمان اختلال بدشکلی بدن

وضعیت نشستن راحت پیدا کنید. از خود بپرسید که من چه فکر و احساسی دارم؟ احساسات بدن من چیست؟ ۳۰ ثانیه را صرف جمع آوری این برداشت ها کنید بدون اینکه به آن ها عمل کنید یا سعی کنید هیچ فکری را از ذهن خود دور کنید.

در مرحله بعد، چشمان خود را ببندید و تمرکز خود را روی تنفس خود متمرکز کنید. به نحوه حرکت آن در داخل و خارج از بدن خود توجه کنید. در این اثنا سعی کنید ذهن خود را پاک کنید.

هر فکری که از ذهن شما عبور می کند را مانند ابری تصور کنید که از آسمان عبور می کند. حدود ۱ تا ۲ دقیقه را به این کار اختصاص دهید.

سپس آگاهی خود را به بقیه بدن خود گسترش دهید. به خود اجازه دهید بدون قضاوت فکر و احساس کنید. اگر متوجه شدید که روی احساسات خاصی تمرکز می کنید، به آرامی به خود بگویید «آرامش» یا «رها کن». این کار را ۱ تا ۲ دقیقه دیگر ادامه دهید.

نکته ۲: مهربانی را تمرین کنید

علاوه بر مدیتیشن، مهربانی با خود نیز شکل دیگری از ذهن‌آگاهی است. مطالعات نشان می دهد که افرادی که با خود مهربان تر هستند علائم بدشکلی بدن کمتری دارند.

روی روش هایی تمرکز کنید که می توان از این روش در زندگی روزمره خود استفاده کرد تا به کاهش استرس و اضطراب شما کمک کند. یادگیری پذیرش عیوب خود، به ویژه در زمان های چالش برانگیز، بخشی از مهربانی با خود است.

بسیاری از ما با دیگران مهربان تر از خودمان رفتار می کنیم. گفتگوی منفی با خود، تنها منجر به بررسی‌های وسواس گونه در مورد ظاهر و تصویر مخدوش از خود می شود. این گفتگوی درونی ممکن است آنقدر برای ما عادت شود که حتی متوجه سازوکار مضر آن هم نشویم.

به این فکر کنید که چگونه با یک دوست یا یکی از عزیزانتان صحبت می کنید و همان لحن دلسوزانه و همدلی را با خود به کار بگیرید. ابراز عشق به خود و پذیرش خود، علیرغم نقص هایمان، گام مهمی در روند درمان است.

افرادی که سوء استفاده و بی توجهی را تجربه کرده اند، بیشتر در معرض انتقاد از خود هستند. هنگامی که شما مهربانی را با خود را تمرین می کنید، هنوز افکار و احساسات آسیب رسان حضور دارند، اما آن ها به اندازه قبل شما را پریشان نمی‌کنند.

هنگامی که متوجه خودگویی منفی شدید، می توانید کوششی متقابل برای گفتن جملات تاکیدی مثبت انجام دهید.

باور کنید یا نه، حتی چند دقیقه همدردی با خود می تواند کل روز شما را تغییر دهد. ممکن است با استفاده از کلمات دلسوزانه و حمایت از خود متوجه شوید که احساس شرمندگی کمتری دارید.

تکرار عباراتی مانند «من لایق محبت و مهربانی هستم» به تدریج جایگزین خودقضاوتی مداوم می شود. رفتار محبت آمیز با خود می تواند افکار و رفتارهای شما را تغییر دهد و احساس اعتماد به نفس و ارزشمندی را در شما تقویت کند.

نکته ۳: عادت روزانه‌ای برای خود ترتیب دهید

نوشتن افکار، احساسات و عواطف در دفتر خاطرات، راهی عالی برای بیان احساست و افکار خود است. نیازی نیست که یک متن طولانی یا رسمی بوده یا املا و دستور زبانش صحیح باشد. این تمرین می تواند به سادگی یادداشت چند کلمه باشد.

هر روز چند دقیقه وقت بگذارید و اجازه دهید نوشته‌هایتان به طور طبیعی جریان پیدا کنند. داشتن زمان مشخصی برای انجام این کار و استفاده از یک دفترچۀ مشخص، می تواند کمک کننده باشد.

نوشتن افکار و احساسات می تواند به عملکرد بهتر روزانه کمک کند. ممکن است تعجب کنید که این ابزار تا چه حد اضطراب شما را کاهش می دهد و خلق و خوی شما را بهبود می بخشد. یاددشت روزانه همچنین می تواند راهی برای اولویت بندی مشکلاتی باشد که با آن روبرو هستید.

با پیگیری علائم اختلال بدشکلی بدن، می توانید محرک ها را مشخص کنید و روی کنترل موثرتر آن ها با کمک تمرکز حواس و مراقبه کار کنید.

نکته ۴: پیش بینی های منفی را کاهش دهید

هنگامی که در مدیریت افکار خود مهارت بیشتری پیدا کردید، می توانید قبل از اینکه با یک موقعیت تحریک کننده مواجه شوید از این راهبردهای مقابله ای استفاده کنید.

این روش ها در هر جایی که نسبت به ظاهر خود احساس نگرانی می کنید، مانند جشن تولد یا کنفرانس کاری یا اتاقی پر از غریبه ها به کار شما می آیند.

اگر (BDD) اختلال بدشکلی بدن دارید، ممکن است پیش‌بینی‌های منفی در مورد چگونگی پیش رفتن رویدادهای خاص داشته باشید.

و در این شرایط بدترین چیزها را تصور می کنید: مثلاً همه شما را مسخره کنند، یا اینکه تنها می مانید و به دلیل عیبی که دارید هیچ کس نمی‌خواهد با شما معاشرت کند. با این حال، در حقیقت، واقعیت بسیار کمتر ناراحت کننده است.

دفعه بعد که گرفتار اضطراب شدید، بدترین ترس های خود را در دفتر خاطرات خود بنویسید. هنگامی که آن ها را تایید کردید، سعی کنید به یک نتیجه واقعی تر برسید.

به جای اینکه فکر کنید «هیچ کس با من صحبت نمی کند.» بنویسید «شاید با شخص جدیدی ملاقات کنم و گفتگوی جالبی داشته باشیم.» با این حال، مهم است که در خیال‌پردازی زیاده روی نکنید تا منجر به ناامیدی شما نشود.

برای مثال، به جای تصور اینکه «همه به من می‌گویند زیبا هستم» یا «عشق زندگی‌ام را ملاقات خواهم کرد»، انتظارات کوچک‌تر و در عین حال مثبت تری را در نظر بگیرید.

نکته ۵: به دنبال حمایت اجتماعی باشید

خود را از دیگران جدا نکنید. شبکه نزدیکان شما شامل خانواده و دوستان، عمیقاً به سلامت و رفاه شما اهمیت می دهند، با این حال، گروه‌های پشتیبانی زیادی هم وجود دارند که منحصراً به اختلال بدشکلی بدنBDD) ) اختصاص داده شده‌اند.

این گروه ها محیط امنی را ارائه می دهند که در آن می توانید آشکارا در مورد چالش های خود صحبت کنید. همچنین فرصتی برای حمایت و تشویق دیگران به دست می‌آورید. برخی از جلسات نیز به صورت مجازی ارائه می‌شوند، که اگر در یک منطقه دورافتاده زندگی می‌کنید مناسب می باشد.

فعال بودن و به عهده گرفتن مسئولیت سلامتی بسیار مؤثر است. این کار می‌تواند فرصت‌های جدیدی را برای بازیابی خود و عبور از چالش‌های BDD ایجاد کند.

چگونه به کودک مبتلا به اختلال بدشکلی بدن کمک کنیم؟

اختلال بدشکلی بدن اغلب در حدود سن ۱۲ یا ۱۳ سالگی شروع می شود. به عنوان والدین، ممکن است در تشخیص این اختلال و تمایز دادن آن با سایر مشکلات نوجوانان مشکل داشته باشید.

تحقیقات نشان می دهد که اختلال بدشکلی بدن اغلب کمتر شناخته شده و کمتر تشخیص داده می شود.

این امر می تواند به دلیل وجود علائم مشترک میان اختلال بد شکلی بدن با سایر مشکلات سلامت روان، مانند افسردگی، اختلال وسواس فکری-بی‌اختیاری و اضطراب اجتماعی باشد. خبر خوب این است که برنامه‌های درمانی اغلب مشابه است و می تواند به درمان همه‌ی این اختلالات کمک کند.

در اینجا چند راه برای حمایت از فرزند یا عزیزانتان آورده شده است:

اطلاعات خود را در مورد اختلال بدشکلی بدن افزایش دهید. این اختلال اغلب برای دیگران غیرقابل درک است.

زیرا در واقعیت، نقص‌های فیزیکی که مبتلایان روی آن‌ها تمرکز دارند، بی‌اهمیت یا بسیار جزئی هستند. با این حال، مهم است که بدانیم ناراحتی مبتلایان کم و جزئی نیست و باید از راه همدلی و درک، با مشکل آن ها برخورد کنیم.

یک محیط حمایتی برای تشویق به درمان ایجاد کنید. زمان باکیفیتی را کنار آن ها بگذرانید و به او اطمینان دهید که به او اهمیت می دهید.

حتی اگر آن ها اطمینان شما را در مورد ظاهرشان رد کنند، حمایت شما را احساس خواهند کرد. سعی کنید آن ها را به چیزی مجبور نکنید و احساس گناه در آن ها ایجاد نکنید.

مهارت شنیداری خود را تقویت کنید. گاهی اوقات این که به کسی بفهمانید مایل به شنیدن حرف های آن ها هستید، دشواری زیادی دارد. اگر آن ها به شما اعتماد کردند، سعی کنید از قضاوت خودداری و واکنش های خود را کنترل کنید.

همانطور که آن ها را تشویق می کنید به دنبال درمان باشند، به جای آنکه به آن ها بگویید رفتارشان چقدر شما را نگران می کند، بر این تمرکز کنید که چگونه می توانند از حمایت متخصص بهره مند شوند.

از خودتان مراقبت کنید

توجه داشته باشید که عزیزتان از شرایط خاصی رنج می‌برد که ممکن است فراز و نشیب هایی را هم به همراه باشد. انتظار شرایط سخت را هم داشته باشید و هرگز از مراقبت از خود غافل نشوید. ممکن است مراجعه به درمانگر یا پیوستن به گروه پشتیبانی به شما کمک کند.

منبع : اختلال بدشکلی بدن (BDD) | تنفر از اندام خودم

نشانه ها و درمان فوبیای ارتفاع

ترس از ارتفاع، علل، نشانه ها و درمان فوبیای ارتفاع

ترس از ارتفاع یا همان فوبیای ارتفاع از اختلالات اضطرابی می باشد که طی آن فرد دچار ترس شدید و افراطی از ارتفاع می شود.

این افراد زمانی که تصور می کنند که در ارتفاعات هستند دچار اضطراب و ترس می شوند و آن را به صورت شناختی، حسی و جسمانی  نشان می دهند. امروزه روش های درمانی موثر مانند درمان شناختی رفتاری برای این نوع فوبیا وجود دارد.

در این مقاله به بررسی فوبیای ارتفاع، علل و نشانه های و درمان آن می پردازیم مطالعه این مقاله می تواند اطلاعات بسیاری در اختیار شما قرار دهد.

ترس از ارتفاع، فوبیای ارتفاع

به طور کلی فوبیا باعث ترس های غیر منطقی، افراطی و مداوم نسبت به یک شی یا  وضعیت خاصی می شود. افرادی که به فوبیای ارتفاع دچار هستند به طور فعالانه ای از رفتن به ارتفاعات، ساختمان های بلند و آسانسورهای شیشه ای بیرون از ساختمان و غیره دوری می کنند.

این افراد اگر تصور کنند که در جایی بلند هستند دچار اضطراب شدید می شوند و علائم فوبیا را تجربه خواهند کرد. فوبیای ارتفاع دارای سه بعد می باشد که به بررسی آن ها می پردازیم.

شناختی

بعد شناختی مربوط به تفکراتی است که فرد در مورد ارتفاع دارد، به طور مثال نوع نگرش فرد در مورد سقوط کردن از ارتفاع مربوط به بعد شناختی می شود.

احساسات

زمانی که فرد در ارتفاعات قرار می گیرد و یا موقعیت آن را تصور می کند، احساساتی مانند رفتار غیرکنترل مانند ترس و اضطراب شدید را تجربه می کنند.

علائم جسمانی

علائم جسمانی همان علائم فیزیولوژیکی می باشد که فرد از خود نشان می دهد این علائم شامل بالا رفتن ضربان قلب، تعریق شدید، سرگیجه، مشکل در تنفس و لرزش دست و پا می باشد.

افرادی که فوبیای ارتفاع دارند و از ارتفاع می ترسند در زندگی روزمره خود دچار مشکل می شوند. به عنوان مثال بالا رفتن از نردبان، رانندگی کردن بر روی پل، چرخ و فلک، ایستادن در تراس و موقعیت های مشابه برای آن ها اضطراب شدیدی را به همراه دارد.

موارد بیان شده باعث اختلال در سبک زندگی فرد و پایین آمدن کیفیت زندگی او می شود تا جایی که اختلالات روانی مانند اضطراب، افسردگی و وسواس فکری را به دنبال خواهد داشت.

علائم ترس از ارتفاع

علائم فوبیای ارتفاع در افراد متفاوت است در موارد خفیف ممکن است فردی که به فوبیا مبتلا می شود زمانی که در ارتفاعات قرار می گیرد احساس تنش و دلشوره می کند اما در موارد شدیدتر حتی تصور بودن در ارتفاعات برای فرد، علائم شدید اضطراب و سرگیجه را به همراه خواهد داشت.

اولین نشانه ترس از ارتفاع سرگیجه می باشد، افرادی که دچار فوبیا از ارتفاع شده اند هنگامی که در بلندی قرار می گیرند دچار سرگیجه می شوند، از دیگر علائم فوبیای ارتفاع می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  1. اضطراب افراطی در هنگام بودن در ارتفاعات
  2. ایجاد علائم جسمانی و روانی ترس مانند بالا رفتن ضربان قلب و احساس دلهره شدید بلافاصله بعد از بودن در ارتفاعات
  3. تلاش بسیار زیاد برای عدم مواجهه با مکان های بلند
  4. این علائم و نشانه ها بیشتر از ۶ ماه در فرد ادامه دارند و عملکرد وی در زندگی اجتماعی و روابط بین فردی و شغلی تاثیر منفی می گذارد.

علل ترس از ارتفاع

اصلی ترین علل ایجاد فوبیای ارتفاع می توان به موارد زیر اشاره نمود:

تجربیات ناگوار گذشته

ممکن است برای فرد و اطرافیان او حادثه ناگواری در ارتفاعات رخ داده باشد و ارتفاع تداعی کننده این حادثه است و تجربیات ناگور گذشته را به خاطر او می آورد.

تفکرات فرد در مورد ارتفاع

تفکرات نقش بسیار مهمی در به وجود آمدن فوبیا دارند.

به عنوان مثال اگر فرد تفکراتی مانند این که اگر در لبه بلندی بایستم ممکن است وسوسه شوم که بپرم و یا ممکن است دیگران من را هل دهند، ممکن است تعادلم را بر هم بزنند، ساختمان ساختار ضعیفی دارد.

ممکن است خراب شود و یا سرگیجه بگیرم و از ارتفاع سقوط کنم  همگی باعث به وجود آمدن فوبیا در فرد می شود و او از ارتفاع  و بلندی می ترسد.

نقش حفاظت کنندگی پرهیز از ارتفاع

بر اساس تحقیقاتی که در دانشگاه کالیفرنیا انجام شده است نشان می دهد که نوزادان پس از مدت کوتاهی در مکان هایی که بلند است و ارتفاع دارد احتیاط می کنند. در نتیجه ترس از ارتفاع می تواند یک مکانیسم اکتسابی برای حفاظت از خود باشد.

درمان ترس از ارتفاع یا فوبیای ارتفاع

برای درمان فوبیا روش های مختلفی وجود دارد که در جلسات استرس بیان شده است اما در ادامه سه روش درمانی کارآمد برای ترس از ارتفاع را بیان کرده و مورد بررسی قرار می دهیم.

شناخت درمانی

یکی از موثرترین راهکارهای درمانی برای ترس از ارتفاع، درمان شناختی می باشد، افرادی که ترس از ارتفاع و بلند هراسی دارند، بودن در ارتفاع را بسیار خطرناک از چیزی که هست می پندارند. این درمان باعث می شود طرز فکر افراد مبتلا نسبت به ارتفاع تغییر کند.

حساسیت زدایی منظم

یکی دیگر از روش های درمانی فوبیا، حساسیت زدایی منظم می باشد، این روش درمانی سه مرحله دارد که شامل مراحل زیر است:

الف) تهیه لیست از حالت ها و موقعیت هایی که فرد دچار اضطراب می شود. به ترتیب از محرکی که کمترین اضطراب را ایجاد می کند تا اضطراب آورترین محرک

ب) یادگیری روش های آرمیدگی و ریلکسیشن

ج) تصور لیستی از محرکی که کمترین اضطراب را ایجاد می کند به ترتیب تا اضطراب آورترین محرک، در حالی که فرد کاملا ریلکس و ارام است.

مواجهه درمانی

مواجهه درمانی شباهت بسیاری به روش حساسیت زدایی منظم دارد. فرد در معرض سلسله مراتب قرار می گیرد با این تفاوت که فرد احساس اضطرابش را در هر مرحله حفظ می کند تا به تدریج این اضطراب برای او عادی شود.

برای اینکه فرد بتواند مشکلش را حل کند و روش های درمانی موثر واقع شود فرد باید مسئله را به خوبی بشناسد و در مورد عامل ایجاد کننده آن آگاهی کافی داشته باشد.

شرکت در جلسات درمانی و مشاوره روانشناسی تخصصی به شما کمک می کند تا بهترین روش های درمانی فوبیا را بشناسید و با متعهد ماندن به برنامه درمانی، ترس از ارتفاع را از خودتان دور کنید. در مواقعی که فوبیای شما شدید است می توانید از دوره دارو درمانی مانند داروهای ضداضطراب و ضد افسردگی استفاده کنید.

منبع : ترس از ارتفاع | علل | نشانه ها و درمان فوبیای ارتفاع

روش های ترک سیگار

ترک سیگار، روش های ترک سیگار

بر اساس تحقیقات انجام شده ۷۰ درصد از سیگاری ها تمایل به ترک سیگار دارند، اما چرا همه مصرف کنندگان برای ترک سیگار هیچ اقدامی انجام نمی دهند و تنها ۶ تا ۳۰ درصد از افراد موفق به ترک طولانی مدت سیگار می شوند؟

در واقع ترک سیگار آسان است و افراد بسیاری موفق به ترک آن شده اند اما چیزی که در این روند اهمیت دارد ترک سیگار به طور کامل و همیشگی می باشد. اعتیاد به مصرف سیگار مشکل و سخت اما قابل درمان می باشد.

برای این که ترک سیگار موفقیت آمیزی داشته باشید بابد به عوامل زیادی مانند جنبه های جسمی و روانی توجه کرد و همه جوانب را باید مورد بررسی قرار داد.

احتمال شکست در این راه زیاد است اما بالاخره می توانید راه پیروزی را پیدا کنید و مطمئن باشید در صورتی که اصولی و درست تصمیم بگیرید می توانید ترک موفقیت آمیزی را پیش رو داشته باشید.

اگر هنوز تصمیم به ترک سیگار نگرفته اید و یا با چند بار ترک باز هم شکست خورده اید بهتر است این مقاله را تا انتها مطالعه کنید تا بتوانید بهترین تصمیم را بگیرید.

تصمیم گیری برای ترک سیگار

اولین و مهم ترین قدم برای ترک سیگار، تصمیم گیری برای ترک آن می باشد. اهمیت این مرحله در روزهای آتی که سختی ترک و غلبه بر وسوسه بعد از ترک است نشان داده می شود. برای این که بتوانید تصمیم درستی در این خصوص بگیرید و انگیزه لازم برای ترک داشته باشید بهتر است به راهکارهای زیر توجه نمایید.

مهم ترین مرحله برای ترک سیگار، انگیزه لازم برای ترک می باشد که یکی از عوامل موفقیت این کار است به همین دلیل باید با عوارض سیگار کشیدن آشنا شوید تا بتوانید در این خصوص تصمیم درستی بگیرید.

مزایا و معایب مصرف و ترک سیگار

می توانید جدولی بسازید که شامل چهار ستون باشد و در آن مزایا و معایب ترک و مزایا و معایب مصرف آن را یادداشت نمایید. در این مقاله می خواهیم سیگار کشیدن و سیگار نکشیدن را به صورت بی طرفانه مورد مقایسه قرار دهیم.

سیگار کشیدن معایب بسیاری دارد که برخی از آن ها عبارت اند از:

  • احتمال دارد باعث سرطان شود و عمر شما را کوتاه کند.
  • سیگار و مواد مخدر باعث سرطان و بیماری های قلبی و تنفسی می شود.
  • سیگار و دخانیات باعث از بین رفتن زیبایی ظاهری پوست و لبها و دندان ها می شودو
  • بوی نامطبوع سیگار اطرافیان را آزار می دهد و باعث اعتراض اعضای خانواده و شاید دوستانتان شود.
  • به خاطر تنگی نفس امکان ورزش و فعالیت های بدنی را از شما می گیرد.

از مزایای مصرف سیگار می توان به آرام کردن و افزایش تمرکز در کارها اشاره نمود اما در صورتی که آن را ترک کنید مزیت های بسیاری خواهد داشت و از بسیاری از بیماری ها پیشگیری می شود.

هم چنین تاکید اطرافیان و خانواده را به همراه دارد، با ترک سیگار می توانید با انرژی و توان بیشتری به فعالیت و ورزش بپردازید. البته ترک سیگار سختی های خودش را دارد و در مواقعی که دچار اضطراب و عصبانیت می شوید باید به دنبال راه دیگری به جز سیگار باشید و یا ممکن است در تمرکزتان اختلال ایجاد کند و دچار مشکل شوید.

بعد از نوشتن معایب و مزایا از صفر تا صد به هر کدام امتیاز بدهید و در آخر جدول تان را کامل کنید تا بتوانید تصمیم درستی بگیرید، توجه داشته باشید که امتیاز کدام کفه بیشتر از دیگری می باشد.

چیزهایی را که به دست می آورید مرور کنید

در صورتی که تصمیم به ترک سیگار گرفتید، لیستی از مزایای ترک و معایب مصرف تهیه نمایید و آن را هر روز برای خودتان مرور نمایید. این روش به شما کمک می کند تا با وسوسه و سختی های ترک به خوبی کنار بیایید و با آن ها رو به رو شوید.

هم چنین سعی کنید اهداف و ارزش های خود را در زندگی بنویسید. این سوال را از خودتان بپرسید که آیا سیگار کشیدن به اهداف و ارزش های شما کمک می کند؟

به طور مثال اگر دوست دارید خانواده سالم و شادی داشته باشید کدام انتخاب، شما را به هدفتان نزدیک می کند و توجه داشته باشید که خطرات سیگار تنها برای شما نیست بلکه اعضای خانواده و کودکان در معرض مضرات دود سیگار قرار می گیرند، دود سیگار تاثیرات بدی بر روی فرزندان به خصوص نوزادان دارد.

آیا توانایی ترک سیگار را دارم؟

باید توجه داشته باشید که ترک هر اعتیادی کار سخت و دشواری می باشد و احتمال برگشت اعتیاد بسیار زیاد است بنابراین نیاز به مراقبت و استفاده از کمک های روانشناختی به صورت بلندمدت دارد.

البته بسیاری از افراد هستند که به وسیله روش های درمانی و با کمک گرفتن از متخصص توانسته اند به مدت طولانی سیگار را ترک کنند و آن را کنار بگذارند. در نتیجه شما هم اگر بخواهید، می توانید.

پس سعی کنید روش های مناسب خود را پیدا کنید تا در این زمینه موفق شوید و ترک آسان تری داشته باشید، یکی از کارهایی که می توانید انجام دهید استفاده از جایگزین سیگار می باشد.

برای ترک سیگار چه کنم؟

برای ترک سیگار روش های درمانی جسمی و غیر جسمی بسیاری وجود دارد و هم چنین ار انواع داروهای شیمیایی و گیاهی، روش های تغذیه و ورزش، روش های روانشناختی و گروه درمانی برای ترک سیگار استفاده می کنند. البته انتخاب بهترین روش به شرایط بدنی، شرایط روحی و شخصیتی خودتان بستگی دارد.

پس باید در انتخاب روش کمی تحمل کنید و بهترین را انتخاب نمایید و توجه داشته باشید برای انتخاب بهترین روش ترک سیگار باید موانع سیگار را پیدا کنید و برای رفع آن اقداماتی را انجام دهید.

در این شرایط باید از متخصص کمک بگیرید وبا روانشناس و روانپزشک مشورت کنید تا ترک موفقیت آمیزی داشته باشید و بهترین مشاوره را دریافت نمایید در این راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان خدماتی را به صورت تلفنی و حضوری ارائه می دهند.

ترک سیگار؛ ناگهانی یا تدریجی؟

ترک ناگهانی روشی است که در آن به طور یکباره سیگار را ترک می کنید و از تاریخ مشخصی دیگر به سمت سیگار نمی روید و آن را به طور کامل کنار می گذارید. البته استفاده از این روش و یا ترک تدریجی سیگار به جنبه های روانی و شخصیتی شما بستگی دارد.

برای این که بهترین انتخاب را داشته باشید و بتوانید در این خصوص تصمیم درستی بگیرید تا کمترین فشار و آسیب را تحمل کنید لازم است از روانشناس متخصص کمک بگیرید تا در این خصوص شما را راهنمایی کند، هم چنین برای آگاهی بیشتر در مورد مضرات سیگار توصیه می شود مطالعه داشته باشید تا بتوانید راحت تر با ترک آن کنار بیایید.

روش های جسمانی ترک سیگار

نیکوتین اما بدون سیگار

یکی از روش های جسمی ترک سیگار، استفاده از ماده جایگزینی نیکوتین (NRT) می باشد که از طریق راه های دیگری به جز سیگار استفاده می شود، این روش از ساده ترین راه ها می باشد زیرا ماده نیکوتین که ماده اصلی اعتیادآور سیگار است از بدن شما گرفته نمی شود و تنها از شر دود سیگار خلاص می شوید.

به طور مثال استفاده از موادی مانند چسب ها، آدامس ها و اسپری های نیکوتین از محصولاتی هستند که در بازار وجود دارند. هم چنین سیگار الکترونیکی هم یکی از روش های موثر می باشد که باید آگاهی خود را در مورد معایب و مزایای آن افزایش دهید.

داروهای ترک اعتیاد

روش دیگر استفاده از داروهایی مانند بوپروپیون و وارنیکلین می باشد که متخصصان برای ترک سیگار آن را تجویز می کنند. این دارو بر روی مغز تاثیر می گذارد و وسوسه مصرف سیگار را کاهش می دهد و از لذت دوباره مصرف کردن سیگار جلوگیری می کند.

البته به صورت خودسرانه نباید از این دارو استفاده کرد و حتما باید توسط پزشک تجویز شود.

امروزه استفاده از داروهای گیاهی بسیار تبلیغ می شود اما چون در این خصوص تحقیقات علمی کافی صورت نگرفته است و هم چنین به دلیل نداشتن استانداردهای خاص اعتماد چندانی به آن نیست و ممکن است برای فرد خطرناک باشد.

احتمال این که بعد از ترک سیگار دچار مشکلات تنفسی شوید بسیار زیاد است در این شرایط باید زیر نظر پزشک متخصص و با تجربه باشید تا مراقبت های بعد از ترک به خوبی انجام شود.

روش های روانی و اجتماعی ترک سیگار

استفاده از روان درمانی و تکنیک های روان شناختی

درمان های روانشناختی مدونی برای ترک سیگار و انواع مواد مخدر اعتیادآور طراحی شده است که همه آن ها بر اساس تحقیقات علمی انجام شده است. بسیاری از این برنامه ها روش ها و تکنیک های مشابهی می باشند که یکی از آن ها تکنیک های کنترل محرک می باشد.

فردی که تصمیم به ترک سیگار می گیرد ممکن است بعد از ترک دچار وسوسه شود اما این وسوسه بی دلیل نمی باشد و ممکن است فرد به خاطر محرک های بیرونی و درونی دچار وسوسه شود و دوباره به سمت مصرف سیگار کشیده شود.

روانشناسان به این محرک ها راه انداز می گویند، متخصصان در جلسات روان درمانی و روانکاوی اعتیاد به شما کمک می کنند تا بتوانید بهترین راه اندازها را شناسایی کنید و بتوانید به خوبی وسوسه های مصرف مجدد را کنترل کنید.

یکی دیگر از تکنیک های روان شناختی که برای درمان ترک اعتیاد مورد استفاده قرار می گیرد، جایگزین کردن پاسخ می باشد.

در برخی از مواقع راه اندازها را نمی توان کنترل کرد اما می توان از رفتار دیگری به جای سیگار کشیدن بعد از این راه اندازها انجام دهید تا بدن شما بتواند به طور تدریجی این رفتار را جایگزین سیگار کشیدن کند. در این شرایط کارهایی مانند آدامش جویدن، نوشیدن مایعات، تنفس عمیق، آرمیدگی عضلانی و یا ورزش کردن می تواند مفید باشد.

هم چنین از روش های دیگری مانند ذهن آگاهی و بیوفیدبک و آموزش به خانوده و دوستان در زمان ترک سیگار استفاده می شود تا بتوانند فرد را همراهی کنند و ترک موفقیت آمیزی داشته باشد.

گروه های خودیاری

شناخته ترین گروه های خودیاری گروه های دوازده قدمی می باشد. این گروه از افرادی تشکیل شده است که همگی عادت رفتاری مشترکی داشته و توانسته اند در این گروه عادت خود را ترک کنند.

گروه دوازده قدمی برای مصرف الکل، مخدرها، پرخوری و موارد دیگر وجود دارد که در ایران گروه NA یا گروه مواد مخدری های گمنام از همه معروف تر می باشند.

برای نیکوتینی ها در ایران گروه مخصوصی به نام NicA وجود دارد. در صورتی که در این گروه ها عضو شوید می توانید ترک راحت تری داشته باشید و ترک مصرف تداوم بیشتری داشته باشد.

درمان های خانگی ترک سیگار

به طور کلی تغییر در سبک زندگی می تواند برای درمان اعتیاد موثر باشد و این مسئله بر مصرف سیگار هم اثر می گذارد و از این قاعده مستثنی نیست.

برای این که سیگار را ترک کنید باید جو خانه مناسب باشد و افراد به راحتی به سیگار دسترسی داشته باشند. اگر فرد دیگری در منزل سیگار می کشد برای کمک به فردی که در حالت ترک است از کشیدن سیگار در مقابل او خودداری کنید.

نوشیدن آب و ورزش کردن برای پاکسازی بدن بعد از ترک مفید می باشد. متخصصان در این شرایط برای این که فرد با ضعف و بی حالی رو به رو نشود و خطر دیگری سلامتی او را تهدید نکند مولتی ویتامین هایی از جمله ویتامین C، A ,  و E را تجویز می کنند.

علاوه بر این مصرف مواد دیگری مانند زنجبیل، آب انگور، شیر موز طبیعی، انواع مرکبات و آجیل ها توصیه می شود که می تواند برای فرد مفید باشد و بدن او را تقویت کند.

بعد از ترک سیگار چه باید کرد؟

به طور معمول بعد از ترک سیگار و کاهش نیکوتین در بدن اضافه وزن به سراغ شما خواهد آمد که در این صورت باید رژیم غذایی سالمی را دنبال کنید و هم چنین از مصرف مواد الکلی خودداری کنید.

زیرا مصرف الکل باعث می شود نیاز بدن شما به مصرف سیگار افزایش یابد و دوباره تمایل به مصرف سیگار داشته باشید یا منجر به اعتیاد به الکل شود. در این شرایط مشکل جدیدی برای شما به وجود آمده است و باید برای ترک الکل تلاش نمایید.

زمانی که سیگار مصرف می کنید بدن شما دچار فقر ویتامین می شود به همین دلیل باید بعد از ترک مصرف ویتامین ها را جدی بگیرید زیرا کمبود ویتامین ها سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف کرده و سلامتی شما را تهدید می کند.

هم چنین از لحاظ روان شناختی علائم قطع مصرف مانند اضطراب، تحریک پذیری، اختلال در تمرکز و مشکلات خواب به سراغ شما می آید که لازم است برای این که دوباره به سمت مصرف سیگار کشیده نشوید و مشکلات شما کاهش یابد از مشاور کمک بگیرید و به طور منظم از او راهنمایی بخواهید تا بتوانید ترک موفقیت آمیزی داشته باشید

منبع : روش های ترک سیگار