آیا قهرمان هستید؟ برونگرا، شهودی، احساسی، ادراک ENFP

نوع شخصیت ENFP یکی از 16 نوع مختلف است که توسط شاخص Myers-Briggs Type (MBTI) شناسایی شده است . از افرادی که دارای این نوع شخصیت هستند غالباً مشتاق، کاریزماتیک و خلاق توصیف می شوند. افراد با این تیپ شخصیتی بسیار جذاب ، پرانرژی و مستقل هستند. آنها خلاق هستند و در شرایطی که آزادی خلاقیت و ابتکار را دارند ، بهترین عملکرد را دارند. تخمین زده می شود که 5 تا 7 درصد مردم ENFP باشند.

نوع شخصیت ENFP

مشخصات اصلی ENFP

ENFP مهارتهای بسیار خوبی در افراد دارد. آنها علاوه بر داشتن اشتیاق فراوان ، به دیگران نیز واقعاً اهمیت می دهند. ENFP در درک آنچه دیگران احساس می کنند خوب است. با توجه به غیرت ، جذابیت و خلاقیت خود ، آنها همچنین می توانند رهبران بزرگی شوند .

افراد با این تیپ شخصیتی به شدت از روال عادی بدشان می آید و ترجیح می دهند روی آینده تمرکز کنند. در حالی که آنها در تولید ایده های عالی مهارت دارند ، اما بعضی اوقات کارهای مهم را تا آخرین لحظه به تعویق می اندازند. رویا پردازی ایده ها اما ندیدن آنها تا پایان کار یک مشکل رایج است.

ENFP ها نیز می توانند به راحتی حواسشان پرت شود ، به خصوص وقتی که روی چیزی کار می کنند که به نظر خسته کننده یا غیر الهام بخش است.

ENFP انعطاف پذیر است و دوست دارد گزینه های خود را باز نگه دارد. آنها می توانند خود به خود باشند و بسیار سازگار با تغییرات هستند. آنها همچنین از کارهای روزمره بدشان می آید و ممکن است در بی نظمی و به تعویق انداختن مشکل داشته باشند.

نقاط قوت

  • گرم و مشتاق
  • همدل و دلسوز
  • مهارت افراد قوی
  • مهارت های ارتباطی قوی
  • سرگرم کننده و خودجوش
  • بسیار خلاق

نقاط ضعف

  • نیاز به تأیید دیگران دارد
  • بی نظم
  • تمایل دارد که به راحتی تحت فشار قرار بگیرید
  • می تواند بیش از حد احساسی باشد
  • Overthinks
  • برای پیروی از قوانین می جنگد

شناخت شخصیت زنان بر اساس تیپ های شخصیتی

توابع شناختی

هر تیپ شخصیتی از چهار عملکرد شناختی تشکیل شده است که به نحوه پردازش اطلاعات و تصمیم گیری افراد مربوط می شود. این دو عملکرد اول است که بارزترین نقش را در شخصیت بازی می کند. دو عملکرد اخیر نیز در شخصیت نقش دارند ، اگرچه تأثیر آنها فقط در برخی شرایط یا موقعیتها ممکن است بوجود آید.

غالب: شهود برونگرا

ENFP ها به طور کلی بر دنیای امکانات تمرکز می کنند. آنها در تفکر انتزاعی تبحر دارند و ترجیح می دهند روی جزئیات ریز تمرکز نکنند. آنها مبتکر هستند و به آینده توجه دارند. ENFP به جای تمرکز ساده بر روی آنچه هستند ، در دیدن چیزهایی که ممکن است خوب باشد. آنها تمایل طبیعی به تمرکز بر روابط دارند و در یافتن الگوها و ارتباطات بین افراد ، موقعیت ها و ایده ها مهارت دارند.

کمکی: احساس درون گرا

هنگام تصمیم گیری ، ENFP به جای منطق و معیارهای عینی ، ارزش بیشتری برای احساسات و ارزشها قائل می شوند. آنها تمایل دارند که از قلب خود پیروی کنند ، با دیگران همدلی کنند و اجازه دهند احساساتشان تصمیمات آنها را راهنمایی کند. ENFP تمایل زیادی به وفاداری به خود و ارزشهای خود دارند. در یک جهان ایده آل ، جهان آنها با ارزشهای آنها منطبق خواهد بود.

سوم: تفکر برونگرا

این عملکرد شناختی بر سازماندهی اطلاعات و ایده ها به روشی منطقی متمرکز است. هنگام مشاهده اطلاعات ، ENFP ممکن است از این عملکرد برای مرتب سازی داده های متفرقه استفاده کند تا اتصالات را به طور موثر تشخیص دهد. به عنوان مثال ، یک ENFP ممکن است “با صدای بلند فکر کند” در حالی که در حال حل یک مشکل هستند ، تمام اطلاعات را به منظور ایجاد یک فکر ذهنی به راحتی دنبال می کند.

فرومایه: حس درون گرا

ENFP این عملکرد را با مقایسه چیزهایی که در لحظه تجربه می کنند با تجارب گذشته بیان می کند. با این کار ، آنها اغلب قادر به یادآوری خاطرات ، احساسات و حواس هستند که با آن وقایع مرتبط هستند. این اجازه می دهد تا فرد به دنبال الگوها باشد و انتظارات خود را از رویدادهای آینده بر اساس تجربیات قبلی شکل دهد.

ENFP هایی که ممکن است بشناسید:

  • اندی کافمن ، کمدین
  • دکتر سئوس ، نویسنده کودکان
  • سالوادور دالی ، هنرمند
  • الن دجنرس ، کمدین و مجری برنامه گفتگو
  • رون ویزلی ، هری پاتر

تست شخصیت شناسی تصویری جالب

ارتباطات شخصی

ENFP افراد برون گرا هستند ، به این معنی که آنها عاشق گذراندن وقت با دیگران هستند. معاشرت در واقع به آنها انرژی بیشتری می بخشد و به آنها کمک می کند تا از زندگی احساس سرزندگی ، نشاط و هیجان کنند. در حالی که انواع دیگر برونگراها تمایل به تنهایی ندارند ، ENFP برای فکر کردن و تأمل نیاز به مدتی تنها دارد.

ENFP تمایل دارد که در روابط گرم و پرشور باشد. به عنوان برون گراها ، آنها به طور طبیعی خوش روح و خوش ذوق هستند. در روابط ، آنها همیشه به دنبال رشد و راه هایی برای تقویت روابط مشترک خود هستند. آنها تمایل به توجه و خود به خودی دارند. تمایل آنها به ریسک کردن گاهی اوقات برای کسانی که آنها را دوست دارند استرس آور باشد.

مسیرهای شغلی

هنگام انتخاب مسیر شغلی ، ایده خوبی است که افراد نقاط قوت و ضعف بالقوه نوع شخصیت خود را درک کنند. افراد با تیپ شخصیتی ENFP در مشاغلی که انعطاف پذیری زیادی دارند بهترین عملکرد را دارند.

از آنجا که آنها همدل و علاقه مند به مردم هستند ، اغلب در مشاغل خدمات گرا به خوبی عمل می کنند. آنها باید از مشاغلی که شامل انجام بسیاری از کارهای منظم و منظم است خودداری کنند.

مشاغل محبوب ENFP

  • روانشناس
  • روزنامه نگار
  • بازیگر
  • مجری تلویزیون / گزارشگر
  • متخصص تغذیه
  • پرستار
  • مددکار اجتماعی
  • سیاستمدار
  • مشاور

تست روانشناسی با عکس | تست خودشناسی با تصویر

نکاتی برای تعامل با ENFP

  • دوستی ها

ENFP دوستان سرگرم کننده و هیجان انگیزی پیدا می کند. آنها از انجام کارهای جدید لذت می برند و معمولاً دوستان و آشنایان زیادی دارند. آنها احساسات دیگران را درک می کنند و خیلی سریع دیگران را درک می کنند. شما می توانید با ارائه پشتیبانی عاطفی به دوستان ENFP خود در جهت دستیابی به اهداف خود کمک کنید.

  • فرزندپروری

از آنجا که ENFP معمولاً دوست ندارد ، کودکان ممکن است بعضی اوقات آنها را متناقض تلقی کنند. با این حال ، آنها معمولاً روابط محکم و عاشقانه ای با بچه های خود دارند و در انتقال احساس ارزش خود مهارت دارند.

والدین کودکان ENFP درمی یابند که کودک آنها از تصور قوی و اشتیاق زیادی به زندگی برخوردار است. انرژی کودک شما گاهی اوقات طاقت فرسا به نظر می رسد ، اما شما باید به دنبال راه هایی باشید که به کودک کمک کنید تا خلاقیت خود را کشف کند.

یک مبارزه ای که ممکن است با آن روبرو شوند ارائه ساختار و محدودیت است. در حالی که آنها نیازهای چنین مواردی را تشخیص می دهند ، اما همیشه در تعیین یا اجرای چنین محدودیت هایی مهارت ندارند. والدین ENFP باید فرزندان خود را به خلاقیت تشویق کنند ، اما قوانین و دستورالعمل هایی را ارائه می دهند.

ازدواج تیپ‌های شخصیتی مختلف | کدام تیپ‌ها با هم سازگارترند؟

  • روابط

ENFP تمایل دارد که در روابط عاشقانه پرشور و مشتاق باشد. روابط طولانی مدت ممکن است گاهی اوقات به دام بیفتد زیرا افراد با این تیپ شخصیتی همیشه به فکر این هستند که چه چیزی ممکن است و نه اینکه فقط به همان شکل که هستند روی چیزها تمرکز کنند. برای زنده نگه داشتن عاشقانه ، جستجوی راه های جدید برای ایجاد هیجان در رابطه مهم است(منبع).

منبع : آیا قهرمان هستید؟ برونگرا، شهودی، احساسی، ادراک ENFP 

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) یک رویکرد کنش‌گرا به روان‌درمانی است که از رفتار درمانی سنتی و درمان شناختی رفتاری نشات می‌گیرد.

درمان اکت چیست؟

در این درمان مراجعین یاد می گیرند که از اجتناب، انکار و مبارزه با احساسات درونی خود دست بردارند و در عوض، بپذیرند که این احساسات عمیق تر، پاسخ های مناسبی به موقعیت های خاصی است که نباید مانع از پیشروی در زندگی آنها شود.

با این درک، مراجعان شروع به پذیرش سختی های خود می کنند و متعهد می شوند که تغییرات لازم را در رفتار خود ایجاد کنند، صرف نظر از اینکه در زندگی آنها چه می گذرد و چه احساسی نسبت به آن دارند(منبع).

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT therapy) نوعی روان درمانی ذهن‌آگاه است که به شما کمک می‌کند بر لحظه حال متمرکز بمانید و افکار و احساسات را بدون قضاوت بپذیرید.

هدف آن این است که به شما کمک کند تا از طریق احساسات دشوار به جلو حرکت کنید تا بتوانید به جای تمرکز بر روی احساسات منفی، انرژی خود را برای درمان بگذارید. با کمک یک متخصص مجرب، مجموعه ای از مکانیسم های مقابله ای را که به طور خاص برای موقعیت شما طراحی شده است، انتخاب خواهید کرد، که می توانید در طول زندگی خود از آنها برای مدیریت تجربیات چالش برانگیز استفاده کنید(منبع).

چطور روانشناس خوب انتخاب کنیم؟ پیش از رزرو وقت حتما بخوانید

ACT مخفف چیست؟

درمان ACT (Acceptance and Commitment Therapy) درمان پذیرش و تعهد (ACT) یک تکنیک روان درمانی است که پذیرش افکار، احساسات و رویدادهای منفی را ترویج می کند. این فرد را تشویق می کند تا آگاهانه در فعالیت هایی شرکت کند که از باورها و ارزش های اصلی او حمایت می کند(منبع).

کاربرد درمان ACT

درمان پذیرش و تعهد ممکن است به شما در مدیریت شرایط سلامت روان زیر کمک کند:

  • اعتیاد
  • اختلال مصرف الکل
  • اختلالات اضطرابی.
  • افسردگی
  • اختلالات خوردن
  • اختلال وسواس اجباری (OCD).
  • اختلال استرس پس از سانحه (PTSD).
  • اختلال اضطراب اجتماعی.
  • استرس
  • اختلال مصرف مواد(منبع)

درمان اضطراب با ACT

ACT به افراد کمک می کند تا از نظر ذهنی انعطاف پذیرتر باشند و چندان به افکار خود وابسته نباشند. این به افراد کمک می کند تا با درک این که آن افکار حقیقت مطلق نیستند، ارتباط خود را با افکار مضطرب خود قطع کنند. همچنین مهارت هایی را در مورد تحمل اضطراب بدون قضاوت کردن خود می آموزد. همچنین افراد را تشویق می‌کند تا بر اساس ارزش‌های خود به جای ترس، شناسایی و اقدام کنند(منبع).

انواع اضطراب از نظر روانشناسان | آیا اضطراب باعث خودکشی می شود؟

تمرین های اکت

6 تکنیک های درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد:

  1. پذیرش: پذیرش به عنوان جایگزینی برای اجتناب تجربی آموزش داده می شود
  2. اختلال شناختی: تکنیک‌های دفع شناختی تلاش می‌کنند تا کارکردهای نامطلوب افکار و سایر رویدادهای خصوصی را تغییر دهند، به جای تلاش برای تغییر شکل، فرکانس یا حساسیت موقعیتی آنها.
  3. حضور داشتن: ACT تماس مداوم بدون قضاوت با رویدادهای روانی و محیطی را در حین وقوع ترویج می کند.
  4. خود به عنوان زمینه: در نتیجه چارچوب‌های رابطه‌ای مانند من در مقابل تو، اکنون در مقابل آنگاه، و اینجا در مقابل آنجا، زبان انسان به احساس خود به عنوان یک مکان یا چشم‌انداز منجر می‌شود و جنبه معنوی و متعالی را برای انسان‌های عادی کلامی فراهم می‌کند.
  5. ارزش ها: ارزش‌ها کیفیت‌های برگزیده کنش هدفمند هستند که هرگز نمی‌توان آنها را به‌عنوان یک شیء به‌دست آورد، اما می‌توان لحظه‌به‌لحظه به آن اشاره کرد.
  6. اقدام متعهد: در نهایت، ACT توسعه الگوهای بزرگتر و بزرگتر از اقدامات موثر مرتبط با ارزش های انتخاب شده را تشویق می کند(منبع).

میزان اثر بخشی درمانACT:

درمان پذیرش و تعهد (ACT) افراد را تشویق می کند تا افکار و احساسات خود را به جای دعوا یا احساس گناه برای آنها بپذیرند(منبع).

ACT بر علائم اضطراب، افسردگی و توهم مشاهده شده در مراجع روان پریش موثر است. مشخص شد که ACT با بهبود علائم پس از مداخله و در یک تا سه ماه و در سه تا شش ماه پیگیری برای افسردگی مرتبط است. پس از شش ماه پیگیری، افسردگی و اضطراب همچنان به طور قابل توجهی بهبود یافت(منبع).

تفاوت درمان ACT با روانکاوی وCBT:

درمان روان پویشی از روانکاوی، رویکردی بلندمدت برای درمان سلامت روان ایجاد شد. در روانکاوی، شما می توانید انتظار داشته باشید که در مورد هر چیزی که در ذهن خود دارید صحبت کنید تا الگوهایی را در افکار یا رفتاری که ممکن است به پریشانی کمک کند، کشف کنید. همچنین رایج است که در مورد دوران کودکی و گذشته خود، همراه با رویاها یا تخیلات تکراری که ممکن است داشته باشید صحبت کنید.

در درمان روان پویشی، شما با یک درمانگر کار خواهید کرد تا ارتباط بین ضمیر ناخودآگاه و اعمال خود را کشف کنید. این شامل بررسی احساسات، روابط و الگوهای فکری شماست.

درمان شناختی رفتاری یک رویکرد کوتاه مدت برای درمان سلامت روان است. این شبیه به رفتار درمانی است، اما همچنین به الگوهای فکری غیر مفید یا افکار مشکل ساز می پردازد.

تست روانشناسی با عکس | تست خودشناسی با تصویر

ایده پشت CBT این است که برخی از احساسات یا باورهایی که در مورد خود یا موقعیت‌های زندگی‌تان دارید می‌تواند منجر به پریشانی شود.

این ناراحتی ممکن است به مسائل مربوط به سلامت روان کمک کند، در کنار آنها رخ دهد یا به عنوان عارضه ای از سایر مشکلات سلامت روان ایجاد شود. در جلسات CBT، روی شناسایی الگوها و یادگیری بیشتر در مورد تأثیر منفی آنها بر شما کار خواهید کرد.

با راهنمایی درمانگر خود، راه‌هایی را برای جایگزینی الگوهای فکری یا رفتارهای منفی با الگوهای مفیدتر و دقیق‌تر بررسی خواهید کرد(منبع).

این اصل اصلی زیربنای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) است. ACT احساسات و تجربیات “منفی” را بخشی از زندگی می داند. تلاش برای اجتناب از آنها می تواند منجر به رفتارهای غیر مفید یا غیرمولد شود.

به طور خلاصه، ACT می تواند به شما کمک کند ارزش های کلیدی را شناسایی کنید و راه هایی را که ممکن است اقدامات شما را به سمت یک زندگی معنادار هدایت کنند، کشف کنید.

سپس می توانید یاد بگیرید که به جای احساسات درونی خود (مثلاً ترس از شکست) انتخاب هایی داشته باشید که با اهداف شما (مانند ارائه یک ارائه خوب) و ارزش ها (مانند موفقیت یا حرفه ای بودن) مطابقت داشته باشد(منبع).

منبع : درمان ACT چیست و چگونه به بهبود زندگی‌مان کمک می‌کند؟ 

درمان متمرکز بر شفقت (CFT): رویکردی نوین برای کاهش اضطراب و احساس گناه

درمان متمرکز بر شفقت (CFT) یکی از رویکردهای نوین روان‌شناسی است که با پرورش مهربانی، همدلی و شفقت نسبت به خود و دیگران، به کاهش اضطراب، افسردگی و احساس گناه کمک می‌کند. این روش با ترکیب علم روان‌شناسی شناختی و تمرین‌های ذهن‌آگاهی، راهی مؤثر برای بهبود سلامت روان و افزایش آرامش درونی فراهم می‌کند.

درمان CFT چیست؟

درمان CFT بر اهمیت شفقت و همدلی به خود در تعامل با جهان و خود تأکید می کند. CFT از ارزش‌های بودایی سرچشمه می‌گیرد که بر تأثیر شفقت بر شادی دیگران و همچنین شادی شما تأکید می‌کند(منبع).

درمان متمرکز بر شفقت (CFT) یک رویکرد درمانی است که هدف آن کمک به افرادی است که با شرم و انتقاد از خود دست و پنجه نرم می کنند، که اغلب ناشی از تجربیات اولیه سوء استفاده یا بی توجهی است.

CFT به مراجعین می آموزد که مهارت های شفقت به خود و شفقت دیگر را پرورش دهند، که تصور می شود به تنظیم خلق و خوی کمک می کند و منجر به احساس امنیت، پذیرش خود و راحتی می شود. این تکنیک شبیه درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی است، زیرا به مراجعین در مورد علم پشت ارتباط ذهن و بدن و نحوه تمرین آگاهی ذهن و بدن آموزش می دهد(منبع).

شفقت به خود چیست؟

وقتی برای خود دلسوز هستید، از رنج خود آگاه هستید. شما توجه خود را به درون جلب می کنید تا به افکار و احساسات خود توجه کنید. وقتی با خودمان هماهنگ می‌شویم، قضاوت‌کننده و کنجکاو نیستیم.

بدون دلسوزی به خود، ممکن است با خود بگویید: “باورم نمی‌شود که اینقدر استرس دارم و مدام به اتفاقی که فردا قرار است بیفتد فکر می‌کنم. چرا یک گره احمقانه در شکم من وجود دارد”(منبع).

تکنیک غلبه بر نگرانی ها، دلشوره ها و استرس ها

شفقت درمانی برای کودکان

درمان متمرکز بر شفقت (CFT) شکل نسبتا جدیدی از روان درمانی است. این ترکیبی از عناصر درمان شناختی رفتاری، ذهن آگاهی، و درمان پذیرش و تعهد است تا به افراد کمک کند نگرش دلسوزانه ای نسبت به خود و احساساتشان ایجاد کنند.

این نوع روان درمانی می تواند به ویژه برای کودکان و نوجوانانی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند مفید باشد.

روان درمانی متمرکز بر شفقت یک درمان مؤثر برای کودکان مبتلا به افسردگی است، اگرچه مدت درمان مورد نیاز اغلب به فرد و شرایط آنها بستگی دارد. به طور کلی، یک کودک به طور منظم در جلسات مشاوره و روان درمانی با درمانگر خود در طول هفته ها یا ماه ها شرکت می کند. با کار با روان درمانگر، کودک بینشی نسبت به افکار، احساسات و رفتارهای خود به دست می آورد و گام های عملی برای شروع سفر درمانی خود را می آموزد(منبع).

افسردگی جوانان در مدرسه و دانشگاه

در یک جلسه شفقت درمانی چه میگذرد

مجموعه‌ای از تمرین‌ها که شامل تصاویر شفقت است تا به مراجع کمک کند تا درک درستی از تصویر شفقت خود داشته باشد.

از افراد خواسته می شود تا بیان کنند که تصویر ایده آل آنها از شفقت از دیگری چگونه خواهد بود. ممکن است از آنها بپرسند که از طریق حالات صورت و لحن صدا، شفقت چگونه به نظر می رسد یا به نظر می رسد. آنها همچنین باید کلماتی مانند گرم یا قوی را که به این تصویری که ایجاد کرده‌اند، مرتبط کنند.

همچنین ممکن است به فرد توصیه شود که نقش یک شخص عمیقاً دلسوز را بازی کند و آن تصویر را از طریق حالات چهره، لحن صدا، وضعیت بدنی و کلمات به نمایش بگذارد. از مراجع خواسته می شود که در لحظاتی که معمولاً ممکن است از خود انتقاد کنند، تصاویر دلسوزانه را به تصویر بکشند(منبع).

بهترین مشاوره تلفنی، مشاوره روانشناسی تلفنی| مرکز مشاوره ستاره ایرانیان

درمان اضطراب با شفقت درمانی

درمان متمرکز بر شفقت بر ایجاد درک از منابع اصلی رنج تمرکز دارد. همچنین به افراد کمک می‌کند تا مهارت‌های مقابله با تجارب دشوار را با آموزش پاسخ دادن به احساسات، افکار و احساسات دشوار با مهربانی و درک، توسعه دهند. این نوع درمان بر اساس تحقیقات علوم اعصاب است که نشان می دهد انسان ها به طور طبیعی برای همدلی و شفقت طراحی شده اند.

CFT بزرگسالان مبتلا به اضطراب را تشویق می کند تا آگاهی ذهنی را تمرین کنند و افکار خود را مجدداً چارچوب بندی کنند تا بینش خود را در مورد علل پریشانی خود به دست آورند(منبع).

ابن درمان یک رویکرد درمانی روانشناختی است که در ابتدا برای کمک به افرادی که شرم و انتقاد از خود دارند، ایجاد شد. CFT بر سه سیستم تنظیم احساسات متمرکز است که در طول زمان در انسان تکامل یافته است.

  • سیستم تهدید (محافظت)
  • سیستم محرک (جستجوی منابع)
  • سیستم تسکین دهنده.

نشان داده شده است که CFT برای افرادی که دارای سطوح بالایی از شرم و انتقاد از خود هستند که باعث اضطراب آنها می شود نسبت به سایر اشکال سنتی تر گفتار درمانی موثرتر است. با پرداختن به آن الگوهای شرم و انتقاد از خود و ایجاد شفقت به خود، CFT می تواند در مدیریت اضطراب بسیار مفید باشد.

CFT می‌تواند به تنهایی به‌عنوان یک رویکرد درمانی/گفتگودرمانی مستقل ارائه شود، یا می‌تواند با شکل دیگری از گفتار درمانی که درمانگر مورد تأیید اضطراب انگلستان شما آموزش دیده و واجد شرایط ارائه آن است، ترکیب شود. هیپنوتیزم بالینی، CBT یا مشاوره(منبع).

تفاوت استرس و اضطراب چیست؟

درمان افسردگی با شفقت درمانی

درمان متمرکز بر شفقت (CFT) نوعی روان درمانی است که به بزرگسالان مبتلا به افسردگی کمک می کند. این بر کمک به افراد برای شناسایی و کار از طریق احساس شرم، انتقاد از خود، و ناراحتی عاطفی تمرکز دارد.

CFT می تواند به افراد کمک کند تا با منابع درونی دلسوز خود ارتباط برقرار کنند و هر گونه رفتار یا باور خود خرابکارانه را که ممکن است در افسردگی آنها نقش داشته باشد، رسیدگی کند.

در طول یک جلسه معمولی CFT، یک درمانگر فرد را از طریق فعالیت هایی که برای افزایش آگاهی او از نحوه تعامل با خود و دیگران طراحی شده اند، راهنمایی می کند. این می تواند شامل بررسی احساس شرم یا گناه مرتبط با رویدادهای گذشته یا بررسی الگوهایی در روابطی باشد که ممکن است به احساسات منفی نسبت به خود کمک کند.

روش های درمان افسردگی | با دارو و بدون دارو | درمان سریع | عوارض

سپس درمانگر با استفاده از تکنیک هایی مانند ذهن آگاهی یا رفتار درمانی شناختی (CBT) از طریق این مسائل کار می کند. از طریق این فرآیند، افراد یاد می‌گیرند که چگونه در مواجهه با احساسات یا موقعیت‌های دشوار، به جای انتقاد، دلسوزانه پاسخ دهند. این رویکرد درمانی می تواند در کاهش علائم مرتبط با افسردگی مانند اعتماد به نفس پایین، ناامیدی و تحریک پذیری فوق العاده مفید باشد(منبع).

منبع : درمان متمرکز بر شفقت (CFT): رویکردی نوین برای کاهش اضطراب و احساس گناه 

همه چیز درباره درمان تحلیلی شناختی (CAT)؛ روشی مؤثر برای شناخت الگوهای فکری و رفتاری

CAT مخفف عبارت Cognitive Analytic Therapy است. یک برنامه درمانی مشترک برای نگاه کردن به نحوه تفکر، احساس و عمل یک فرد، و رویدادها و روابطی که زمینه ساز این تجربیات (اغلب از دوران کودکی یا اوایل زندگی) است.

رویکرد شناختی تحلیلی چیست؟

همانطور که از نام آن پیداست، ایده ها و درک از درمان های مختلف را در یک درمان کاربرپسند و موثر گرد هم می آورد(منبع). درمان تحلیلی شناختی که به عنوان CAT نیز شناخته می شود، یک درمان گفتاری است که عمدتاً بر روی الگوهای رابطه متمرکز است.

این مبتنی بر این ایده است که تجربیات اولیه زندگی ما بر نحوه ارتباط ما با دیگران و نحوه رفتارمان با خود تأثیر می گذارد. این بدان معنی است که گاهی اوقات الگوهای رفتاری، یا انتظارات ما از رفتار دیگران، می توانند به الگوهای تکرار شونده ناسالم یا غیر مفید و همچنین الگوهای سالم و مفید تبدیل شوند(منبع).

تعداد جلسات با رویکردCAT

هر برنامه درمانی با توجه به شرایط فعلی و مشکلاتی که با آن دست و پنجه نرم می کند، متناسب با نیازهای فرد تنظیم می شود. درمان تحلیلی شناختی که به عنوان یک درمان با زمان محدود در نظر گرفته می شود، بسته به ماهیت مشکل مورد بررسی می تواند بین چهار تا 24 هفته طول بکشد. به طور کلی، به طور متوسط 16 هفته هنجار در نظر گرفته می شود(منبع).

تفاوت بین روانشناس، روانپزشک و روانکاو چیست؟

اختلال های قابل درمان با رویکرد شناختی تحلیلی

CAT به ویژه برای مقابله با افسردگی، اضطراب و عزت نفس پایین مفید است. این درمان به افراد کمک می کند تا الگوهای منفی را که به این شرایط کمک می کنند شناسایی کرده و بشکنند.

به عنوان مثال، فردی که رفتارهای خودآزاری دارد ممکن است یاد بگیرد که محرک ها را تشخیص دهد و مهارت های مقابله ای سالم تری را توسعه دهد.

همچنین این درمان از کسانی که با اختلالات شخصیتی، به ویژه اختلال شخصیت مرزی (BPD) دست و پنجه نرم می کنند، حمایت می کند.

با ترسیم رفتارها و احساسات مشکل ساز، بیماران می توانند علل زمینه ای را بهتر درک کنند و روی تغییر آنها کار کنند.

CAT همچنین می تواند برای افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی مفید باشد و به آنها کمک کند تا بفهمند که چگونه الگوهای فکری آنها بر رفتارهای غذایی آنها تأثیر می گذارد(منبع).

دکتر روانشناس تهران و درمان افسردگی❤️

هدف اصلی درمان CAT:

درمان تحلیلی شناختی (CAT) اذعان می‌کند که افراد غالباً «نقش‌های متقابل» یا الگوهای تکرارشونده رفتار و تعامل را تشکیل می‌دهند که ریشه در تجربیات و روابط اولیه دارد. این نقش ها می توانند تطبیقی یا ناسازگار باشند و بر نحوه درک و تعامل فرد با جهان تأثیر بگذارند. ایده این است که الگوهای رفتاری و تفکری که افراد در سال‌های اولیه خود ایجاد می‌کنند، در طول زندگی‌شان تداوم دارند.

CAT پیشنهاد می‌کند که افراد در پاسخ به موقعیت‌های خاص، توالی‌های رویه‌ای خاصی را دنبال کنند. این توالی ها اغلب به نتایج و پیامدهای قابل پیش بینی منجر می شوند. هدف درمان تحلیلی شناختی کمک به افراد برای ادغام این حالت‌ها و کاهش تعارضات درونی با درک و تغییر الگوهای رفتار و تفکر است.

CAT معتقد است که تغییر از طریق شناخت و بازنگری الگوهای تثبیت شده رفتار و تفکر تسهیل می شود. مراجعین برای شناسایی و اصلاح این الگوها با درمانگر این حوزه کار می کنند(منبع).

معتبر ترین تست افسردگی با پاسخ تحلیلی رایگان + راهکار درمانی

درجلسه درمان چه میگذرد

در طول درمان، چگونگی مدیریت روابط خود و کنار آمدن با احساسات یا موقعیت های دشوار را بررسی خواهید کرد. این شامل شناسایی الگوهای تفکر، احساس و رفتار است. با نگاه دقیق تر به این الگوها، خواهید دید:

  • روشن کنید که کدام یک مفید یا غیر مفید هستند
  • درک کنید که این الگوها چگونه توسعه یافته اند
  • کشف کنید که چه چیزی باعث می شود آنها را مدام تکرار کنید
  • راه های جایگزین و مؤثرتری برای مدیریت جلوگیری از تکرار تجارب یا احساسات منفی پیدا کنید.

هدف از این کار به حداقل رساندن ناراحتی است که در روابط خود با دیگران و با خودتان تجربه می کنید(منبع).

درمان افسردگی و اضطراب با CAT

درمان تحلیلی شناختی تنها یکی از بسیاری از رویکردهای گفتار درمانی است که برای درمان بیماری های روانی مانند اضطراب، افسردگی و اختلالات شخصیت استفاده می شود.

CAT تاکید زیادی بر روشی دارد که تجربیات و روابط شخصی بر افکار، احساسات و رفتارها تأثیر می گذارد. درمان با CAT می تواند به افراد این امکان را بدهد که نه تنها تعاملات خود را با خود و دیگران تشخیص دهند، بلکه رفتارهای خود را نیز برای بهبود سلامت روان خود تغییر دهند(منبع).

افسردگی در مردان| علائمی که نباید نادیده بگیرید

در درمان با رویکرد شناختی تحلیلی چه کار هایی باید انجام دهیم؟

  • ابزارهایی (به عنوان مثال حروف، نمودارها) ایجاد کنید که به شما در درک خود کمک می کند
  • درک واضح تری از الگوهای مشکل ساز و بخش های سالم خود داشته باشید
  • به طور مشترک با درمانگر خود کار کنید تا احساس کنید که صدای / نظر شما شنیده می شود
  • برای کمک به ایجاد یک رابطه درمانی مثبت، با درمانگر خود همکاری کنید

این می تواند به شما کمک کند که کنترل بیشتری در الگوهای مراقبت از خود، آسیب رساندن به خود و روابط با دیگران داشته باشید. همچنین می تواند به شما در ایجاد تغییرات مثبت کمک کند(منبع).

تفاوت CAT با CBT:

CAT مخفف Cognitive Analytic Therapy و CBT برای Cognitive Behavioral Therapy است. شباهت‌هایی بین این درمان‌ها وجود دارد هر دو درمان‌های مختصر با محدودیت در تعداد جلسات هستند. هر دو تمرکز بر دامنه محدودی از اهداف را ارائه می دهند و ممکن است از روش های مشابهی برای کمک به شما برای پیگیری مشکلات خود استفاده کنند، به عنوان مثال. یادداشت روزانه مشکل خاصی را که می خواهید با آن مقابله کنید یا اینکه چگونه در حال ایجاد تغییرات هستید، یادداشت کنید. هر دو رویکردهای مشترک هستند به طور فعال با درمانگر روی مشکلات خود کار می کنند(منبع).

درمان شناختی رفتاری(CBT) چیست؟

  • CBT نحوه شناخت افکار منفی، یادگیری توانایی های جدید و تعیین اهداف و حل مشکلات و نظارت بر خود.
  • CAT چیزهایی که حول این اطمینان ایجاد می شوند که می توانید افکار، احساسات و اعمال خود را بهتر درک کنید و یاد خواهید گرفت که افکار منفی را ببینید. برای کمک به باز کردن تفکر ناخودآگاه که منجر به مشکلاتی می شود که اغلب از این ایده رنج می برید(منبع).

منبع : همه چیز درباره درمان تحلیلی شناختی (CAT)

نمیدانم چگونه تصمیم گیری کنم؟

عدم تصمیم گیری دلایل زیادی دارد. اما با تمرین و زمان می توانید در تصمیم گیری های کوچک و بزرگ بهتر شوید(منبع).

چرا نمیتونم تصمیم بگیرم؟

مشکل در تصمیم گیری می تواند ناشی از عوامل متعددی باشد، مانند ترس از شکست و کمبود اعتماد به نفس یا اطلاعات(منبع).

3 دلیل اصلی که نمیتوانید تصمیم بگیرید:

  • شما به اندازه کافی به خودتان اعتماد ندارید
  • از اقدام می ترسید
  • خودت نمیفهمی(درباره خودتان، نیازهایتان و آنچه واقعاً برایتان مهم است، شفافیت نداشته باشید.)(منبع)

ترس از تصمیم گیری اشتباه یکی از دلایلی است که بسیاری از افراد در مواجهه با یک انتخاب دچار تردید می شوند. ممکن است از شکست یا حتی عواقب موفقیت بترسید. ممکن است نگران باشید که دیگران در مورد شما چه فکری می کنند. کمال گرایی ممکن است در مسیر شما قرار بگیرد(منبع).

راه های مقابله با ترس از شکست و حرکت به سمت موفقیت

فوبیای تصمیم گیری

Decidophobia به عنوان “ترس غیر منطقی از تصمیم گیری” تعریف می شود. در شدیدترین شکل آن، کسانی که این ترس را دارند ممکن است حملات پانیک تمام عیار را تجربه کنند که حتی در مورد تصمیم گیری فکر می کنند. حملات پانیک باعث تسریع ضربان قلب و تنفس، افزایش فشار خون، تعریق، تنش عضلانی و لرزش می شود.

برای اجتناب از این احساسات، افراد مبتلا به دسیدوفوبیا ممکن است از قرار گرفتن در موقعیت هایی که مجبور به تصمیم گیری هستند، اجتناب کنند. با این حال، این می تواند دردسرساز شود، به خصوص اگر شما یک دانشجو یا دانش آموز هستید که باید در مورد مسائلی مانند رشته تحصیلی، مدرسه انتخابی، برنامه خود و موارد دیگر تصمیم بگیرید(منبع).

شناسایی و درمان پانیک اتک یا حملات هراس

تردید در تصمیم گیری

گاهی اوقات یک باور ناخودآگاه می تواند بر تصمیمات شما کنترل داشته باشد، حتی اگر شما دیگر از آن آگاه نباشید.

تردید مبتنی بر نگرانی است، ترس ممکن است این تصور باشد که ما در سطحی به اندازه کافی دقیق یا باهوش نیستیم. می‌توانیم احساس کنیم که اگر جلو برویم، این کمبود دانش یا اطلاعات آشکار می‌شود.

در روانشناسی، تردید به تأخیر یا عدم اطمینان در انتخاب یا اقدام اشاره دارد. این یک پدیده معمولی است که می تواند در زمینه های مختلفی از جمله حل مسئله، تصمیم گیری و تعاملات اجتماعی رخ دهد. به عنوان مثال؛ تردید می تواند هنگام تصمیم گیری در مورد مسیر شغلی یا ترک یک رابطه سوء استفاده آمیز به دلیل عدم اطمینان در مورد نتیجه رخ دهد(منبع).

تکنیک غلبه بر نگرانی ها، دلشوره ها و استرس ها

وقتی دودل هستیم چکار کنیم

اگر در زندگی خود گیر کرده اید، احتمالاً متوجه می شوید که باید از تردید دست بردارید و شروع به عمل کنید. احتمالاً متوجه شده اید که حرکت رو به جلو آسان تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. با این وجود، اگر کمال گرایی خود را کنار بگذارید و برای خود اهداف تعیین کنید، می توانید زندگی خود را تغییر دهید(منبع).

  • درک کنید که تردید شما چیست.
  • ترس خود را برطرف کنید.
  • به خودت آموزش بده که فکر کنه، بعد عمل کن.
  • به خودتان محدودیت زمانی بدهید
  • تصمیم بگیر
  • خود را مجبور به انجام کارهای جدید کنید.
  • به خودت اعتماد و ایمان داشته باش(منبع)

افزایش قدرت تصمیم گیری

برای تصمیم گیری آگاهانه، جمع آوری اطلاعات مرتبط یک گام بسیار مهم است. این مرحله به پاسخ یا تأیید هر سؤالی که ممکن است داشته باشند کمک می کند. همچنین عدم اطمینان را کاهش می دهد و به آنها اعتماد به نفس می دهد تا تصمیمات خوبی بگیرند(منبع).

مواردی که میتوانند به شما کمک کنند تا قدرت تصمیم گیری خود را بهبود دهید:

  • هنر و فرهنگ را وارد زندگی خود کنید
  • مهارت های برنامه نویسی یا زبان خود را توسعه دهید
  • با افراد در هر سنی معاشرت کنید
  • ورزش کنید
  • آشپزی را امتحان کنید
  • در شبکه های اجتماعی باشید
  • مزایا و معایب تصمیم را بنویسید(منبع)

چگونه تصمیم بگیریم که بعدا پشیمان نشویم

شما برنامه ریزی کرده اید شما قرار است آن را انجام دهید. شاید فردا به باشگاه می روید، با دوستی برای شام ملاقات می کنید، یا در نهایت می خواهید از رئیس خود این افزایش حقوق را بخواهید.

اما پس از آن چیزی ظاهر می شود، و شما در نهایت دقیقاً همان کاری را انجام می دهید که قصد نداشتید روی مبل می نشینید و اجازه می دهید یک روز دیگر از کنار شما بگذرد در حالی که احساس گناه و پشیمانی می کنید.

اگر به این فکر می‌کنید که چگونه از تصمیم‌هایتان پشیمان نشوید، پاسخ کوتاه دو چیز است:

  • انتخاب‌هایی داشته باشید که پشیمان نخواهید شد
  • انتخاب‌هایتان را همان‌طور که هستند بپذیرید.

به عبارت دیگر، زمانی که قصد صحبت با رئیس خود را دارید، به باشگاه می روید یا با یک دوست معاشرت می کنید، این کار را دنبال کنید. به همین ترتیب، هر زمان که کاری انجام می‌دهید، از ارزش‌های خود پیروی کنید تا از اعمالی که بعداً از آنها پشیمان می‌شوید اجتناب کنید.

اما برای بسیاری از ما، پاسخ کمی پیچیده تر است. وقتی اهمال کاری و اراده به میان می آید، انتخاب های ما کمتر سیاه و سفید است(منبع).

چرا گاهی تنبلی می کنیم؟ علم پشت اهمال کاری

چه افرادی بیشتر مشکل در تصمیم گیری دارند؟

تصمیم گیری می تواند برای برخی افراد سخت باشد زیرا ممکن است در مورد انتخاب های خود مطمئن نباشند. آنها ممکن است تصور روشنی از آنچه می خواهند یا چگونه به آنجا برسند نداشته باشند. این می تواند منجر به احساس غرق شدن و گیر افتادن شود و انتخاب مسیر رو به جلو را دشوار کند.

این مهم است که به یاد داشته باشید که هرکسی تصمیمات متفاوتی می گیرد و هیچ راه درست یا غلطی برای انجام آن وجود ندارد. وقت گذاشتن برای انعکاس، جمع‌آوری اطلاعات و در نظر گرفتن گزینه‌هایتان می‌تواند به شما کمک کند در انتخاب‌هایتان اطمینان بیشتری داشته باشید(منبع).

درمان اختلال تصمیم گیری با نوروفیدبک

تحقیقات نشان داده است که نوروفیدبک می تواند مناطق و شبکه های خاص مغز مرتبط با عملکرد اجرایی مانند قشر جلوی مغز و شبکه حالت پیش فرض را هدف قرار دهد. با تأثیرگذاری بر فعالیت امواج مغزی در این مناطق، نوروفیدبک نوید بخش افزایش جنبه‌های مختلف عملکرد اجرایی است و افراد را قادر می‌سازد تا مغز خود را برای دستیابی به حالت‌های مطلوب مرتبط با عملکرد شناختی بهینه آموزش دهند(منبع).

منبع : نمیدانم چگونه تصمیم گیری کنم؟ 

طرحواره استحقاق (حق‌طلبی): چرا بعضی افراد فکر می‌کنند همیشه حق با آن‌هاست؟

آیا اغلب نسبت به دیگران احساس برتری می کنید؟ اینکه شما مستحق امتیازات و حقوق خاصی هستید؟ یا شاید کلمه “نه” را دوست ندارید و در تلاش هستید که اشتباه کنید؟ اگر معمولاً به این سؤالات با «بله» قاطع پاسخ می‌دهید، ممکن است طرحواره استحقاق را داشته باشید(منبع).

طرحواره استحقاق و بزرگ منشی چیست؟

طرحواره استحقاق و حق طلبی یک طرحواره ناسازگار اولیه است که با این باور فراگیر مشخص می شود که شخص ذاتاً بر دیگران برتری دارد و بنابراین بدون نیاز به متقابل یا پیروی از قوانین اجتماعی معمول، مستحق امتیازات، حقوق و رفتار ویژه است. افراد مبتلا به این طرحواره اغلب احساس می کنند که لیاقت بیشتری از زندگی و دیگران دارند، صرفاً به این دلیل که «خاص» یا منحصر به فرد هستند.

ویژگی های کلیدی 

  • احساس برتری: افراد نسبت به دیگران احساس برتری می کنند و انتظار تحسین، رفتار ویژه و امتیازاتی دارند که لزوماً به دست نیاورده اند.
  • بی اعتنایی به قوانین: آنها معتقدند هنجارها یا قوانین اجتماعی در مورد آنها صدق نمی کند و انتظار دارند که هر کاری را که می خواهند انجام دهند بدون توجه به تأثیر آن بر دیگران.
  • فقدان همدلی: آنها اغلب نیازها و احساسات دیگران را نادیده می گیرند و نسبت به اینکه چگونه رفتارشان بر دیگران تأثیر می گذارد، همدلی یا نگرانی کمی نشان می دهند.
  • رفتار دستکاری: برای برآورده شدن نیازهای خود، ممکن است از جذابیت، احساس گناه یا تاکتیک های کنترلی در روابط استفاده کنند که منجر به درگیری و روابط تیره شود.

روانشناسی تاریک(Dark psychology) چیست؟

حق شکننده طرحواره می تواند به دو شکل اصلی ظاهر شود:

  1. استحقاق شکننده (خودشیفتگی) اغلب احساسات عمیق شرم و بی کفایتی را جبران می کند.
  2. استحقاق بزرگ معمولاً از خراب شدن یا زیاده‌روی در دوران کودکی، بدون مرزها یا محدودیت‌های مشخص ناشی می‌شود(منبع).

تاثیر بر روابط و رفتار

افراد دارای این طرحواره تمایل دارند به دنبال روابطی باشند که بتوانند دیگران را کنترل کنند و اعتبار و توجه دائمی دریافت کنند.

آنها ممکن است در حفظ روابط سالم به دلیل ماهیت رقابتی، عدم همدلی و توقع اینکه دیگران مطابق خواسته هایشان باشند، مشکل داشته باشند.

در روابط صمیمانه، استحقاق می تواند منجر به استفاده از رابطه جنسی برای کنترل یا تأیید اعتبار و نادیده گرفتن رضایت یا نیازهای شریک زندگی شود(منبع).
از نظر حرفه ای، ممکن است به دلیل رفتارهای حق طلبانه و مقاومت در برابر اقتدار یا قوانین با درگیری یا شکایت مواجه شوند(منبع).

پیامدهای روانی و عاطفی

علیرغم موفقیت بیرونی، افراد دارای این طرحواره اغلب احساس تنهایی، افسردگی یا ناکامل می کنند زیرا ارزش خود به اعتبار خارجی بستگی دارد تا پذیرش واقعی خود.
ادراک تحریف شده آنها از خود منجر به ناامیدی مکرر و بی ثباتی عاطفی در روابط می شود(منبع)(منبع).
به طور خلاصه، طرحواره استحقاق و بزرگواری شامل یک باور عمیق به ویژه بودن و برتری فرد است که منجر به انتظارات غیر واقعی، رفتارهای کنترلی و دستکاری شده و مشکلات در روابط و رفاه عاطفی می شود(منبع).

33 نشانه که با فرد خودشیفته ازدواج کرده اید

ویژگی های طرحواره استحقاق

طرحواره استحقاق با اعتقاد فراگیر به برتری خود و احساس سزاوار بودن امتیازات و رفتاری خاص فراتر از آنچه دیگران دریافت می کنند مشخص می شود. ویژگی های کلیدی عبارتند از:

  • احساس برتری و خاص بودن: افراد بر این باورند که منحصر به فرد هستند و بنابراین در مقایسه با دیگران سزاوارتر از زندگی و مردم هستند.
  • رفتارهای خودخواهانه و برتر: آنها همیشه خود را در اولویت قرار می دهند، انتظار دارند هر کاری را که می خواهند انجام دهند و اغلب هنجارها یا قوانین اجتماعی را نادیده می گیرند.
  • دشواری در پذیرش محدودیت ها: آنها در برابر “نه” گفتن یا دریافت دستورالعمل مقاومت می کنند، ترجیح می دهند تحت کنترل باشند و اعتراف به اشتباه را غیرقابل تحمل می دانند.
  • تمایلات رقابتی و دستکاری: به خصوص در دوران کودکی، این می تواند به صورت تقلب، تغییر قوانین، یا دزدی برای اطمینان از برنده شدن یا به دست آوردن آنچه می خواهند، اغلب با اندکی پشیمانی ظاهر شود.
  • به حداقل رساندن احساسات منفی: آنها رفتارهای خودخواهانه را قابل قبول یا توجیه می کنند، گاهی اوقات کاملاً تسلیم باورهای برتری می شوند و بدون توجه به آسیب دیگران عمل می کنند.
  • نیاز به کنترل و اعتبارسنجی: آنها به دنبال کنترل روابط و موقعیت ها هستند، توجه، اعتبارسنجی و بحث های برنده را دوست دارند و ممکن است از رابطه جنسی برای کنترل یا اعتبار استفاده کنند.
  • فقدان همدلی: آنها اغلب برای درک یا پاسخ دادن به احساسات دیگران تلاش می کنند و ممکن است در صورت بروز مشکلات یا زمانی که دیگر سودمند نیستند، روابط را ترک کنند.

این ویژگی ها در مجموع منجر به چالش هایی در روابط شخصی و حرفه ای و مشکلات عاطفی می شود که اغلب ریشه در نیازها و آسیب پذیری های برآورده نشده اولیه دارد.

طرحواره جلب توجه و پذیرش جویی چیست؟

رویکردهای درمانی مانند طرحواره درمانی با کمک به افراد در شناخت و اصلاح باورها و رفتارهای استحقاق از طریق تکنیک هایی مانند رویارویی همدلی و بازنویسی تصاویر، به این الگوها می پردازد(منبع)(منبع)(منبع).

علت ایجاد طرحواره استحقاق

طرحواره استحقاق اساساً به عنوان پاسخی به نیازهای عاطفی اصلی برآورده نشده در دوران کودکی شکل می گیرد که توسط تجربیات اولیه و سبک های فرزندپروری شکل می گیرد.

دلایل اصلی ایجاد طرح استحقاق عبارتند از:

  • والدین سهل‌گیر: وقتی والدین بیش از حد کودک را «خاص» یا برتر می‌بینند، بدون اینکه مرزهای مناسبی تعیین کنند، ممکن است این باور را درونی کند که آنها ذاتاً مستحق امتیازات و رفتار ویژه هستند. گاهی اوقات به این اثر “کودک طلایی” می گویند.
  • فقدان محدودیت های مناسب: کودکانی که بدون قوانین یا عواقب روشن بزرگ می شوند ممکن است یاد نگیرند که به مرزها یا نیازهای دیگران احترام بگذارند و این باعث تقویت حس استحقاق می شود.
  • غفلت و محرومیت عاطفی: برعکس، کودکانی که غفلت، مراقبت ناسازگار یا عدم دسترسی عاطفی را تجربه می‌کنند، ممکن است تمایل به توجه و تحسین ایجاد کنند. پس از آن طرح استحقاق می تواند به عنوان دفاعی در برابر احساس بی کفایتی یا شرمندگی عمل کند و به آنها کمک کند تا با ساختن یک تصویر بزرگ از خود کنار بیایند.
  • مسائل دلبستگی: سبک های دلبستگی ناایمن، به ویژه آنهایی که با اضطراب یا نیاز به اطمینان خاطر مشخص می شوند، می توانند به توسعه طرحواره های استحقاق کمک کنند. ممکن است کودک به عنوان راهی برای جبران ناامنی عاطفی به دنبال درمان یا شناخت خاصی باشد.
  • یادگیری اجتماعی: کودکان ممکن است رفتارهایی را که در مراقبین یا محیط اجتماعی مشاهده می شود الگوبرداری کنند و یاد بگیرند که چنین نگرش هایی در برآورده شدن نیازهای آنها قابل قبول یا مؤثر است(منبع).

مشاوره کودک| بهترین مشاوران آینده کودک شما را می سازند

به طور خلاصه، طرحواره استحقاق غالباً ریشه در تجربیات اولیه دارد که در آن نیازهای عاطفی اصلی مانند دلبستگی ایمن، مرزهای مناسب و اعتبار عاطفی به اندازه کافی برآورده نشده است، که منجر به باورهای جبرانی برتری و ویژه می شود(منبع)(منبع)(منبع).

چند تکنیک درمان طرحواره استحقاق

چندین تکنیک مؤثر برای درمان طرحواره استحقاق، عمدتاً در چارچوب طرحواره درمانی، که روش های شناختی، رفتاری، تجربی- عاطفی و بین فردی را ادغام می کند، استفاده می شود:

1. طرحواره درمانی

طرحواره درمانی رویکرد درمانی پیشرو برای طرحواره استحقاق است. بر شناسایی و اصلاح طرحواره های ناسازگار با پرداختن به ریشه های رشدی و زیربنای عاطفی آنها تمرکز دارد(منبع)(منبع).

2. تکنیک های شناختی

  • خاطرات طرحواره ای: مراجع زمان وقوع افکار، احساسات و رفتارهای مرتبط با استحقاق را ردیابی می کنند که به افزایش آگاهی و ایجاد پاسخ های سالم تر کمک می کند.
  • تجزیه و تحلیل مزایا و معایب: ارزیابی مزایا و معایب حفظ طرحواره استحقاق برای تشویق انگیزه برای تغییر.
  • فلش کارت های طرحواره ای: جملات مثبت و اصلاحی بین جلسات برای مقابله با باورهای استحقاق و تقویت ادراک سالم تر از خود استفاده می شود.

راز پنهان در مورد شخصیت خود را کشف کنید.

3. تکنیک های تجربی-عاطفی

  • تصویرسازی و بازنویسی تصویر: مراجعان خاطرات اولیه مرتبط با استحقاق را دوباره مرور می‌کنند، نیازهای برآورده نشده را بیان می‌کنند و تجربیات دردناک را با حمایت درمانگر برای تقویت شفای عاطفی بازبینی می‌کنند.
  • کار صندلی: گفتگو بین بخش‌های مختلف خود (مثلاً قسمت تحت عنوان در مقابل بزرگسال سالم) به مراجع کمک می‌کند بینش خود را به دست آورده و ارتباطات داخلی سالم‌تری را تمرین کند.

4. تکنیک های رفتاری

  • آموزش جرات ورزی: به مراجع کمک می کند تا نیازهای خود را بدون استحقاق به خود یا دستکاری بیان کند.
  • آموزش همدلی: درک و در نظر گرفتن احساسات دیگران را برای مقابله با فقدان معمولی همدلی در طرحواره های استحقاق تشویق می کند.
  • وظایف قرار گرفتن در معرض: مشتریان به تدریج با موقعیت هایی مواجه می شوند که واکنش های استحقاقی را برای ایجاد تحمل و مقابله سالم تر ایجاد می کند.

5. تکنیک های بین فردی

  • بازپروری محدود: درمانگر با ارائه صمیمیت، محدودیت‌ها و اعتباری که در دوران کودکی وجود نداشت، یک تجربه عاطفی اصلاحی ارائه می‌کند.
  • رویارویی همدلانه: درمانگران به آرامی با رفتارهای استحقاق مواجه می شوند و در عین حال آنها را با درد اساسی و نیازهای برآورده نشده دوران کودکی مرتبط می کنند و شفقت به خود و مسئولیت پذیری را ترویج می کنند(منبع).

6. شیوه های خودآگاهی

یادداشت روزانه و ذهن آگاهی: این شیوه ها خودآگاهی از الگوهای استحقاق را افزایش می دهند و به مراجع کمک می کنند تا افکار و رفتارهای خود را بدون قضاوت مشاهده کنند و از تغییر خارج از جلسات درمانی حمایت کنند(منبع).

7. راهنمایی حرفه ای

از آنجایی که طرح‌واره‌های استحقاقی عمیقاً ریشه‌دار هستند، کار با یک متخصص سلامت روان ماهر در طرحواره درمانی اغلب برای درمان مؤثر ضروری است.

به طور خلاصه، درمان طرحواره استحقاق شامل ترکیبی از بازسازی شناختی، شفای عاطفی از طریق تکنیک‌های تجربی، مهارت‌سازی رفتاری، و کار رابطه‌ای در درمان برای ایجاد یک خودپنداره سالم‌تر و متعادل‌تر و عملکرد بین فردی است.

منبع : طرحواره استحقاق (حق‌طلبی): چرا بعضی افراد فکر می‌کنند همیشه حق با آن‌هاست؟ 

طرحواره بی اعتمادی و سوء استفاده

طرحواره بی اعتمادی و سوء استفاده یک چارچوب روانشناختی است که از تجربیات اولیه تروما، به ویژه آنهایی که شامل غفلت یا سوء استفاده هستند، ایجاد می شود. این طرحواره به صورت باور فراگیر مبنی بر غیرقابل اعتماد بودن دیگران و اینکه دنیا مکانی متخاصم است، ظاهر می شود. 

طرحواره بی اعتمادی و سوءاستفاده چیست؟

طرحواره معمولاً از روابط آزاردهنده در دوران کودکی ناشی می شود، جایی که افراد یاد می گیرند جهان را از طریق دریچه بی اعتمادی به دلیل تجارب بی توجهی، عاطفی، فیزیکی یا سوء استفاده جنسی درک کنند.

افراد دارای این طرحواره اغلب بر این باورند که افراد عمداً به آنها آسیب می رسانند یا از آنها سوء استفاده می کنند. آنها ممکن است دیگران را ذاتاً خودخواه ببینند و در تعاملات مختلف پیش بینی بدرفتاری کنند(منبع)(منبع).

طرحواره بی اعتمادی و سوء استفاده یک سیستم اعتقادی عمیقا ریشه دار است که از طریق تجربیات آسیب زا اولیه شکل گرفته است. شناخت علائم آن برای بهبودی ضروری است و به افراد این امکان را می‌دهد تا به دنبال کمک باشند و روابط سالم‌تری را در پیش‌برد ایجاد کنند(منبع)(منبع).

فوبیا اعتماد به دیگران عذابم می دهد

نشانه های طرحواره بی اعتمادی

  1. مشکل در اعتماد به دیگران: افراد اغلب برای اعتماد به نزدیکان خود تلاش می کنند، از ترس خیانت، حتی از طرف دوستان صمیمی.
  2. هوشیاری بیش از حد: برای تهدیدهای احتمالی یا نشانه های خیانت هوشیاری دائمی وجود دارد که منجر به این تصور می شود که دیگران دارای انگیزه های پنهانی هستند.
  3. مفروضات منفی: افراد دارای این طرحواره تمایل دارند دیگران را ذاتاً خودخواه ببینند و معتقدند از هر فرصتی برای ایجاد آسیب سوء استفاده می کنند.
  4. فاصله عاطفی: حفظ فاصله عاطفی در روابط امری رایج است که اغلب ناشی از ترس از آسیب پذیری و تحقیر احتمالی است.
  5. واکنش‌های پرخاشگرانه: زمانی که افراد احساس آسیب می‌کنند، ممکن است با پرخاشگری یا حالت تدافعی پاسخ دهند که ترس درونی و تجربیات گذشته آنها از بدرفتاری را منعکس می‌کند.
  6. موضع مطیعانه در روابط: علیرغم واکنش های پرخاشگرانه، ممکن است به دلیل ترس از سوء استفاده یا کنترل بیشتر، تمایل به اتخاذ نقش تسلیم در روابط وجود داشته باشد.
  7. پیشگویی خودکامه: این باور که دیگران با آنها بدرفتاری خواهند کرد، می تواند افراد را به ایجاد روابط با افراد بدرفتار سوق دهد و انتظارات منفی آنها را در مورد اعتماد تقویت کند(منبع)(منبع).

درمان بدبینی و شکاکیت همسر

شناخت این علائم برای افرادی که ممکن است طرحواره بی اعتمادی و سوء استفاده را تجربه کنند ضروری است. درک این رفتارها می تواند روند بهبودی را تسهیل کند و به دنبال کمک حرفه ای برای ایجاد الگوهای رابطه سالم تر را تشویق کند(منبع)(منبع).

علت طرحواره بی اعتمادی چیست؟

  1. روابط آزاردهنده اولیه: کودکانی که آزار جسمی، عاطفی یا جنسی را از جانب مراقبین تجربه می کنند، این باور را درونی می کنند که جهان ناامن است و دیگران غیرقابل اعتماد هستند. این تجربیات منفی ادراکات آنها را از روابط در طول زندگی شکل می دهد.
  2. مراقبت غفلت‌آمیز: زمانی که مراقبان نتوانند نیازهای عاطفی کودک را برآورده کنند  چه عمداً یا به دلیل مسائل خودشان ممکن است کودکان احساس ناتوانی کنند و نسبت به دیگران بی‌اعتماد شوند. این بی توجهی می تواند منجر به این باور شود که نیازهای آنها هرگز برآورده نمی شود و باعث ایجاد سوء ظن نسبت به دیگران می شود.
  3. چرخه سوء استفاده: اغلب، مراقبانی که با فرزندان خود بدرفتاری می کنند، ممکن است خودشان مورد آزار و اذیت قرار گرفته باشند که باعث تداوم چرخه بی اعتمادی و آسیب می شود. این الگوی نسلی می‌تواند این باور را تقویت کند که روابط ذاتاً خطرناک هستند.
  4. مراقبت بیش از حد در برابر تهدیدها: افراد دارای این طرحواره اغلب از تهدیدهای بالقوه در محیط خود آگاه می شوند. این حساسیت افزایش‌یافته می‌تواند ناشی از آسیب‌های گذشته باشد و باعث شود که حتی در موقعیت‌های خوب هم انتظار بدرفتاری داشته باشند.
  5. ترس از ناتوانی: تجارب ناتوانی در طول سال‌های شکل‌گیری می‌تواند منجر به ترس مزمن از بدرفتاری توسط افراد دارای قدرت یا روابط نزدیک شود. این ترس می تواند به صورت اجتناب از صمیمیت یا موضع تهاجمی در روابط ظاهر شود(منبع)(منبع).

دوران کودکی افراد در ازدواج آن ها چه تاثیری دارد؟

طرحواره بی اعتمادی ریشه در تجربیات اولیه زندگی دارد که با سوء استفاده و غفلت مشخص می شود، و افراد را به ایجاد یک جهان بینی سوق می دهد که در آن اعتماد دشوار است و روابط به عنوان منابع بالقوه آسیب دیده می شود. درک این علل برای پرداختن به اثرات این طرحواره و بهبود آن بسیار مهم است(منبع)(منبع).

طرحواره بی اعتمادی و بد رفتاری

رابطه بین طرحواره بی اعتمادی و رفتار نادرست قابل توجه است، زیرا این دو عنصر اغلب با یکدیگر تعامل دارند و یکدیگر را تقویت می کنند. 

طرحواره بی اعتمادی معمولاً از روابط سوءاستفاده یا غفلت اولیه سرچشمه می گیرد و افراد را به درونی کردن باورهایی مبنی بر غیرقابل اعتماد بودن دیگران و اینکه دنیا مکانی خطرناک است سوق می دهد. این بی اعتمادی بنیادی می تواند افراد را مستعد رفتار نادرست به عنوان مکانیزم دفاعی در برابر تهدیدات درک شده کند.

 افراد دارای طرحواره بی اعتمادی ممکن است زمانی که احساس خطر یا آسیب دیدگی می کنند، رفتار نادرست از خود نشان دهند. این می تواند به صورت پرخاشگری، کناره گیری یا رفتارهای دستکاری با هدف محافظت پیشگیرانه از خود در برابر آسیب درک شده ظاهر شود. چنین پاسخ هایی اغلب ریشه در ترس از آسیب پذیری و تمایل به بازپس گیری کنترل در روابط دارند.

راه های کاهش پرخاشگری | درمان قطعی پرخاشگری

 طرحواره بی اعتمادی می تواند منجر به تشدید پاسخ های عاطفی مانند خشم و ترس شود، به ویژه زمانی که افراد متوجه خیانت یا آسیب دیگران شوند. این احساسات شدید می تواند باعث بروز رفتار نادرست به عنوان راهی برای مقابله یا بیان ناراحتی آنها شود.

 افراد ممکن است دست به رفتار نادرستی بزنند که در نهایت باورهای بی اعتمادی آنها را تقویت می کند. به عنوان مثال، اگر فردی به صورت تدافعی یا تهاجمی عمل کند، ممکن است واکنش‌های منفی دیگران را برانگیزد و این باور او را مبنی بر غیرقابل اعتماد بودن افراد تأیید کند و منجر به انزوا و درگیری بیشتر شود.

 در درمان، افراد دارای طرحواره بی اعتمادی ممکن است برای ایجاد روابط قابل اعتماد با درمانگران تلاش کنند، که می تواند مانع از توانایی آنها در پرداختن به مسائل اساسی شود. این دشواری می‌تواند منجر به رفتار نادرست در محیط‌های درمانی، مانند مقاومت یا عدم انطباق شود، زیرا آنها با ترس خود از خیانت دست و پنجه نرم می‌کنند(منبع)(منبع).

تعامل بین طرحواره بی اعتمادی و رفتار نادرست، چرخه ای را ایجاد می کند که شکستن آن می تواند چالش برانگیز باشد. درک این رابطه برای مداخلات درمانی مؤثر با هدف بهبود طرحواره و رفتارهای ناسازگار مرتبط بسیار مهم است. پرداختن به این مسائل از طریق کمک حرفه ای می تواند روابط سالم تر و تنظیم عاطفی را در طول زمان تسهیل کند(منبع)(منبع).

طرحواره بی اعتمادی در رابطه

تأثیر طرحواره بی اعتمادی بر روابط عمیق و چندوجهی است و بر نحوه درک و تعامل افراد با دیگران تأثیر می گذارد.

 افراد دارای طرحواره بی اعتمادی اغلب برای اعتماد به اطرافیان خود تلاش می کنند که منجر به تیرگی روابط می شود. آنها ممکن است خیانت یا آسیب را پیش بینی کنند، که می تواند مانع از ایجاد ارتباط عمیق با همسر، دوستان یا اعضای خانواده شود.

 ترس فراگیر از رها شدن یا طرد شدن می تواند بر افکار و رفتارهای آنها مسلط شود. این ترس اغلب منجر به چسبیدن یا گوشه گیری می شود و حفظ روابط پایدار و رضایت بخش را به چالش می کشد.

کسانی که تحت تأثیر این طرحواره قرار می گیرند، اغلب در تنظیم احساسات خود با مشکل مواجه می شوند، که منجر به طغیان خشم یا غم در هنگام درک تهدید در روابط خود می شود. این نوسانات عاطفی می تواند چرخه ای از تعارض و سوء تفاهم با عزیزان ایجاد کند.

 افراد ممکن است از موقعیت‌هایی که نیاز به باز بودن یا آسیب‌پذیری عاطفی دارند اجتناب کنند، زیرا می‌ترسند که چنین مواجهه‌ای منجر به خیانت شود. این اجتناب می تواند صمیمیت و ارتباط را مختل کند و در همسران خود  احساس نارضایتی یا دوری ایجاد کند.

آیا در ازدواج باید اعتماد کامل داشته باشیم؟

طرحواره بی اعتمادی می تواند بر سبک های ارتباطی تأثیر منفی بگذارد و منجر به سوء تفاهم و تفسیر نادرست در روابط شود. افراد ممکن است اعمال خوب را به اشتباه به عنوان نشانه های خیانت تلقی کنند و تعاملات را پیچیده تر کنند.

 این باور که دیگران با آنها بدرفتاری خواهند کرد می تواند افراد را به رفتارهایی سوق دهد که واکنش های منفی دیگران را برانگیزد، بنابراین ترس آنها را تأیید می کند و باورهای بی اعتمادی آنها را تقویت می کند. این پویایی اغلب چرخه ای از درگیری و انزوا را تداوم می بخشد(منبع)(منبع).

طرحواره بی اعتمادی با پرورش بی اعتمادی، ترس، بی نظمی عاطفی و اجتناب از آسیب پذیری به طور قابل توجهی بر روابط بین فردی تأثیر می گذارد. درک این پویایی ها برای افرادی که به دنبال بهبود الگوهای ارتباطی خود هستند و برای درمانگرانی که برای حمایت از مراجع در غلبه بر این چالش ها تلاش می کنند، بسیار مهم است. پرداختن به طرحواره بی اعتمادی از طریق مداخلات درمانی می تواند به افراد کمک کند تا روابط سالم تری بر اساس اعتماد و ارتباطات باز ایجاد کنند(منبع)(منبع).

منبع : طرحواره بی اعتمادی و سوء استفاده 

طرحواره آسیب پذیری

همه ما گاهی اوقات ممکن است نگران اتفاقات بدی باشیم که برایمان اتفاق می افتد. با این حال، برای افرادی که طرحواره آسیب پذیری دارند، احساس دائمی تهدیدات قریب الوقوع برای ایمنی خود را تجربه می کنند. این به دلیل این باور است که جهان مکان خطرناکی است(منبع).

طرحواره آسیب پذیری چیست؟

طرحواره آسیب‌پذیری در روان‌شناسی، که به طور خاص «طرحواره آسیب‌پذیری در برابر آسیب/بیماری» نامیده می‌شود، یک طرحواره ناسازگار اولیه است که با یک باور مداوم و تشدید شده مشخص می‌شود که چیزی وحشتناک در حال رخ دادن است و اینکه فرد قادر به پیشگیری، اجتناب یا کنار آمدن با پیامدهای آن نخواهد بود.

این طرحواره باعث می شود که افراد در ترس دائمی زندگی کنند و اغلب نگران تهدیدات بیش از حد در سه حوزه اصلی هستند: پزشکی (به عنوان مثال ترس از بیماری های جدی)، عاطفی (مانند ترس از دست دادن کنترل یا فروپاشی ذهنی)، و خطرات خارجی (مانند بلایای طبیعی یا جنایت)(منبع).

این طرحواره معمولاً در دوران کودکی ایجاد می‌شود، اغلب به خاطر مراقبانی که بیش از حد محافظ یا مضطرب هستند، از هشدارهای اغراق‌آمیز درباره خطر یا به دنبال تجارب آسیب‌زا مانند بیماری یا از دست دادن در خانواده استفاده می‌کنند. چنین تربیتی باعث می شود که کودک دنیا را مکانی خطرناک و خود را آسیب پذیر و درمانده بداند. افراد مبتلا به این طرحواره برای اطمینان و حمایت شدیداً به دیگران وابسته هستند، از مسئولیت پذیری اجتناب می کنند و ممکن است با احساس انزوا و اضطراب دست و پنجه نرم کنند(منبع).

طرحواره انزوای اجتماعی چیست؟

به طور خلاصه، طرحواره آسیب پذیری شامل ترس عمیق از یک فاجعه قریب الوقوع همراه با اعتقاد به ناتوانی فرد در مدیریت یا زنده ماندن از چنین تهدیداتی است که ریشه در تجربیات اولیه زندگی دارد و با اضطراب و هوشیاری مداوم تقویت می شود(منبع)(منبع)(منبع).

نشانه های طرحواره آسیب پذیری

  • نگرانی مداوم و بیش از حد از اینکه اتفاق وحشتناکی رخ دهد، مانند ترس از بیماری جدی، فروپاشی عاطفی، یا خطرات خارجی مانند جنایت یا بلایا(منبع).
  • مشکل در تمرکز روی کارهای روزانه به دلیل تمرکز مداوم بر تهدیدات درک شده.
  • اضطراب مزمن که منجر به ایجاد مشکل در آرامش، اجتناب از فعالیت های لذت بخش و انزوای اجتماعی می شود.
  • جستجوی مکرر اطمینان از نزدیکان، پزشکان یا اینترنت برای مدیریت ترس ها.
  • علائم فیزیکی مرتبط با استرس مزمن، مانند مشکل در خوابیدن و مشکلات سلامتی.
  • واکنش‌های رفتاری در هنگام ایجاد، از جمله اجتناب از موقعیت‌های ترسناک، جبران بیش از حد با انجام اقدامات خطرناک، یا تسلیم شدن در برابر اضطراب و کناره‌گیری.
  • احساس انزوا یا درک نادرست به این دلیل که دیگران ممکن است شدت ترس خود را درک نکنند.
  • افکار مسابقه ای، احساس ترس، و تمایل به فاجعه سازی بدترین سناریوها.
  • برای احساس امنیت به دیگران تکیه کنید که منجر به تنش در روابط می شود.

تست فوبیا و ترس | هراس | فوبیای اجتماعی با پاسخ

این نشانه‌ها از یک باور عمیق ناشی از ناتوانی در پیشگیری یا مقابله با آسیب ناشی می‌شوند که اغلب ریشه در تجارب کودکی از محافظت بیش از حد یا آسیب دیدگی دارد(منبع)(منبع).

طرحواره آسیب پذیری نسبت به بیماری

طرحواره آسیب پذیری در برابر بیماری، نوع خاصی از طرحواره های ناسازگار اولیه است که با ترس فراگیر و اغراق آمیز مشخص می شود که فرد در معرض خطر دائمی بیماری، آسیب یا فاجعه قرار دارد و قادر به پیشگیری یا مقابله با چنین رویدادهایی نیست. این طرحواره ریشه در این باور دارد که جهان ذاتاً خطرناک است و فرد در محافظت از خود ناتوان است.

  • نگرانی مداوم در مورد مسائل پزشکی (مانند ترس از حملات قلبی، سرطان)، شکست‌های عاطفی، یا تهدیدهای خارجی (مانند حوادث، بلایای طبیعی).
  • اضطراب مزمن، هوشیاری بیش از حد، و تمایل به فاجعه سازی علائم یا رویدادهای جزئی.
  • کسب اطمینان مکرر از دیگران، متخصصان پزشکی، یا بررسی مداوم اخبار و اطلاعات سلامتی.
  • اجتناب از فعالیت ها یا موقعیت هایی که به عنوان خطرناک تلقی می شوند، که می تواند عملکرد و لذت روزانه را محدود کند.

ریشه ها:

اغلب در دوران کودکی ایجاد می شود، به ویژه در محیط هایی که مراقبان بیش از حد محافظ، مضطرب هستند یا از هشدارهای اغراق آمیز در مورد خطر استفاده می کنند.

همچنین ممکن است پس از تجارب آسیب زا مانند بیماری، از دست دادن یا مشاهده آسیب به دیگران ایجاد شود.

بهترین و سریع ترین درمان وسواس خود بیمار پنداری

تاثیر طرحواره آسیب پذیری نسبت به بیماری:

می تواند منجر به مشکلات در روابط، وابستگی به دیگران برای ایمنی، و اختلال در استقلال شود. با استرس مزمن، کاهش کیفیت زندگی، و افزایش خطر ابتلا به اختلالات اضطرابی و شرایط مربوط به سلامت روان مرتبط است(منبع)(منبع)(منبع).

به طور خلاصه، طرحواره آسیب پذیری در برابر بیماری یک الگوی عمیق تفکر است که باعث می شود افراد احساس ناامنی، مضطرب و ناتوانی در اعتماد به توانایی خود برای مقابله با تهدیدات مربوط به سلامت یا محیطی داشته باشند(منبع)(منبع).

درمان طرحواره آسیب پذیری

طرحواره درمانی رویکرد اولیه برای درمان طرحواره آسیب پذیری در برابر آسیب/بیماری است. درمان بر کمک به افراد در شناخت، چالش و تغییر باورهای عمیق خود در مورد ایمنی، خطر و توانایی آنها برای مقابله متمرکز است.

  • تکنیک های شناختی:

مراجعین یاد می‌گیرند که تفکر فاجعه‌بار را شناسایی کرده و به چالش بکشند، واقعیت ترس‌های خود را آزمایش کنند و ارزیابی‌های متعادل‌تر و واقع‌بینانه‌تری از ریسک ایجاد کنند(منبع).

  • تکنیک های رفتاری:

قرار گرفتن در معرض موقعیت های ترسناک به شکستن الگوهای اجتناب و ایجاد تحمل در برابر عدم اطمینان کمک می کند و به مرور زمان اضطراب را کاهش می دهد.

درمان شناختی رفتاری(CBT) چیست؟

  • تکنیک های تجربی:

روش‌هایی مانند بازنویسی تصاویر و ایفای نقش به مراجع کمک می‌کند تا تجربیات دوران کودکی را که در طرحواره نقش داشته است پردازش کرده و درمان کنند(منبع).

  • رابطه درمانی:

درمانگر “بازپروری محدود” را ارائه می دهد، حمایت، اعتبار و تجارب عاطفی اصلاحی را برای برآوردن نیازهای برآورده نشده دوران کودکی و تقویت احساس امنیت و استقلال ارائه می دهد(منبع).

  • خودمختاری ساختمان:

درمان، مراجع را تشویق می کند تا به قضاوت خود اعتماد کند، وابستگی به اطمینان را کاهش دهد و با اعتماد به نفس بیشتری با چالش ها مقابله کند(منبع).

اهداف درمان:

  • تحمل برای عدم قطعیت ایجاد کنید
  • تفکر فاجعه آمیز را کاهش دهید
  • بازگرداندن استقلال و اعتماد به نفس
  • نیاز به کنترل یا اطمینان بیش از حد را کاهش دهید
  • احساس ایمنی سالم تر و واقعی تر را تقویت کنید

با طرحواره درمانی ثابت، افراد می توانند به طور قابل توجهی اضطراب را کاهش دهند، عملکرد روزانه را بهبود بخشند و دیدگاه انعطاف پذیرتر و متعادل تری نسبت به زندگی ایجاد کنند(منبع)(منبع)(منبع).

منبع : طرحواره آسیب پذیری

طرحواره آمیختگی (وابستگی هیجانی) چیست؟

طرحواره آمیختگی در روانشناسی به بهترین وجه از طریق مفهوم آمیختگی هویت درک می شود. افرادی که دچار این طرحواره هستند، معمولاً بدون تأیید و حضور دیگران احساس ناامنی یا بی‌هویتی می‌کنند. شناخت و درمان طرحواره آمیختگی می‌تواند به بازیابی استقلال عاطفی، افزایش اعتمادبه‌نفس و بهبود روابط نزدیک کمک کند.

طرحواره آمیختگی چیست؟

یک ساختار روانشناختی که در آن خود شخصی فرد (ویژگی های منحصر به فرد) و خود اجتماعی (عضویت در گروه) عمیقاً متحد می شوند. این آمیختگی یک حس غشایی از یگانگی با یک گروه ایجاد می‌کند، جایی که هویت شخصی و هویت گروهی برجسته باقی می‌مانند و برای برانگیختن رفتار شدید طرفدار گروه، مانند از خودگذشتگی برای گروه یا اعضای آن، هم افزایی می‌کنند.

ویژگی های کلیدی آمیختگی هویت عبارتند از:

پیوندهای رابطه ای: افراد در هم آمیخته پیوندهای خویشاوندی را نه تنها با گروه به عنوان یک کل بلکه با اعضای گروه نیز احساس می کنند و باعث تقویت ارتباطات بین فردی قوی در گروه می شود.

برگشت ناپذیری: هنگامی که آمیختگی ایجاد می شود، در طول زمان، حتی در شرایط نامطلوب، پایدار می شود.

هم افزایی هویت: خود فردی و اجتماعی با هم کار می کنند و انگیزه عمل از طرف گروه را تقویت می کنند.

جوهر و عامل مشترک: ادراک ویژگی های اصلی مشترک و احساس عاملیت شخصی که به رفتار گروهی هدایت می شود، زیربنای ادغام است.

به طور خلاصه، طرحواره تلفیقی شامل یک حالت روانشناختی است که در آن هویت شخصی و هویت گروهی با هم ادغام می شوند و منجر به پیوندهای عاطفی قوی و تمایل به درگیر شدن در رفتارهای پرهزینه یا افراطی برای گروه می شود(منبع)(منبع).

نشانه‌های خطرناک طرحواره آمیختگی؛ آیا شما بیش از حد درگیر دیگران هستید؟

  • یک حس قوی و درونی از یگانگی با گروه، که در آن هویت های فردی و اجتماعی عمیقاً در هم تنیده می شوند اما هر دو برجسته باقی می مانند.
  • احساس پیوندهای رابطه‌ای نه تنها با گروه به‌عنوان یک کل، بلکه با تک تک اعضای گروه، مشابه پیوندهای خانوادگی.
  • احساس رفاه گروه به عنوان یک شخص مهم، که منجر به احساس مسئولیت درونی برای مراقبت و محافظت از گروه می شود.
  • تمایل به مشارکت در رفتارهای شدید طرفدار گروه، از جمله فداکاری های پرهزینه یا به خطر انداختن امنیت شخصی برای گروه.
  • درک تهدید برای گروه به عنوان تهدید شخصی، انگیزه اقدامات دفاعی یا حفاظتی از طرف گروه.
  • ثبات و برگشت ناپذیری این هویت در هم آمیخته در طول زمان، با افزایش پاسخ‌های احساسی به گروه.
  • فعال سازی هر دو خود شخصی (عاملی، ویژگی های فردی) و خود اجتماعی (عضویت در گروه) به طور همزمان، افزایش انگیزه برای رفتار طرفدار گروه.

این نشانه‌ها، آمیختگی هویت را از شناسایی گروهی معمولی متمایز می‌کند، زیرا آمیختگی شامل مرزی مبهم بین خود و گروه و تعهد عاطفی و رفتاری قوی‌تر است(منبع)(منبع).

راه های افزایش اعتماد به نفس در زندگی شخصی و کاری

تله آمیختگی عاطفی با والدین؛ وقتی عشق والدین تبدیل به وابستگی می‌شود

درهم تنیدگی عاطفی با والدین که اغلب به آن درگیری می گویند الگویی است که در آن مرزهای بین والدین و فرزند مبهم است و منجر به وابستگی ناسالم و از دست دادن هویت فردی می شود. این پویایی می تواند احساس نزدیکی کند، اما در واقع کودک را در نقش ها و مسئولیت هایی به دام می اندازد که مانع رشد عاطفی و استقلال او می شود.

نشانه های کلیدی درهم تنیدگی عاطفی (درگیر شدن):

  • احساس مسئولیت در قبال احساسات والدین، با این باور که وظیفه شما این است که آنها را راضی نگه دارید یا مشکلاتشان را حل کنید.
  • والدینی که با کودک به عنوان یک معتمد، درمانگر یا بهترین دوست رفتار می کنند، جزئیات شخصی نامناسب را به اشتراک می گذارند یا برای حمایت عاطفی به کودک تکیه می کنند.
  • احساس گناه یا شرم که برای نزدیک نگه داشتن کودک استفاده می شود والدین ممکن است جملاتی مانند “تو تمام چیزی که من دارم” یا “هرگز مرا ترک نکن” بگویند.
  • مشکل در تعیین حد و مرز یا نه گفتن، اغلب احساس خودخواهی یا ناسپاسی به خاطر خواستن استقلال.
  • فقدان حریم خصوصی، با تقاضای والدین برای دانستن جزئیات صمیمی در مورد زندگی کودک.
  • احساس گیج‌کننده هویت مبارزه برای دانستن اینکه چه کسی خارج از خانواده هستید، یا اینکه خود را عمدتاً بر اساس نقشتان در خانواده تعریف می‌کنید.
  • جذب یا بازتاب احساسات والدین، هماهنگی بیش از حد با حالات و نیازهای آنها در حالی که احساسات خود را نادیده می گیرید.
  • روابط بزرگسالان تحت تأثیر قرار می گیرد مشکل در ایجاد رابطه مستقل، یا احساس گسستگی بین وفاداری به والدین و همسر.

8 تکنیک مداخله ای مشاوره خانواده و خانواده درمانی

عواقب:

  • رشد عاطفی و خودمختاری متوقف می شود.
  • احساس گناه مزمن، اضطراب یا رنجش.
  • مشکل در ایجاد روابط و مرزهای سالم بزرگسالان.
  • در شناسایی یا مدیریت احساسات خود مشکل دارید

چگونه با والدین مستبد و سمی کنار بیاییم؟

تله درهم تنیدگی عاطفی با والدین چرخه‌ای است که در آن از کودکان انتظار می‌رود که نیازهای عاطفی والدین خود را برآورده کنند، اغلب به قیمت رشد و استقلال خودشان. شناخت این الگوها اولین قدم به سوی تعیین مرزهای سالم تر و ایجاد حس قوی تر از خود است(منبع)(منبع)(منبع).

تأثیر طرحواره آمیختگی در زندگی و روابط عاطفی؛ چرا همیشه دیگران را مقدم می‌دانید؟

طرحواره آمیختگی به ویژه در زمینه آمیختگی هویت و آمیختگی شناختی تأثیرات قابل توجهی بر تاب آوری روانی، رفتار اجتماعی و بهزیستی دارد.

تاثیرات کلیدی:

  • تاب‌آوری و توانمندسازی: طرحواره‌درمانی و آموزش توانمندسازی روان‌شناختی می‌تواند آمیختگی شناختی (تمایل به درگیر شدن بیش از حد با افکار خود) را کاهش دهد، به‌ویژه در گروه‌های آسیب‌پذیر مانند دختران نوجوانی که در معرض خشونت خانگی قرار دارند.

کاهش آمیختگی شناختی سلامت روان را بهبود می بخشد، خودکارآمدی را افزایش می دهد، و به افراد کمک می کند تا الگوهای فکری ناسازگار را به چالش بکشند، تاب آوری و راهبردهای مقابله سالم تر را تقویت کنند(منبع).

  • قضاوت اجتماعی و حمایت گروهی: طرحواره های ترکیبی فعال در تنظیمات گروهی مسئولیت، قاطعیت و خودکنترلی را افزایش می دهند. محیط‌های گروهی حمایتی فرصت‌هایی را برای توسعه مهارت، همدلی و ابراز عاطفی فراهم می‌کنند که تاب‌آوری و شایستگی اجتماعی را بیشتر تقویت می‌کند.
  • آمیختگی هویت و رفتار طرفدار گروه: آمیختگی هویت احساس عمیق یگانگی با یک گروه، افراد را به حفظ عاملیت شخصی و هدایت آن به سمت اهداف گروهی هدایت می کند.

به دلیل پیوندهای شخصی و عاطفی قوی با سایر اعضا، افرادی که به شدت در هم آمیخته اند، احتمال بیشتری دارد که برای گروه خود فداکاری های افراطی از جمله به خطر انداختن جان خود انجام دهند.

  • قدرت متقابل: این طرحواره ادغام یک رابطه متقابل بین فرد و گروه ایجاد می کند: افراد هم از گروه قدرت می گیرند و هم فعالانه از گروه حمایت می کنند. این هم افزایی عاملیت شخصی و جمعی را افزایش می دهد و منجر به سطوح بالاتر تعهد، انگیزه و آسیب ناپذیری درک شده در گروه می شود(منبع).

به طور خلاصه، طرحواره آمیختگی چه در قالب آمیختگی شناختی یا هویتی می تواند عمیقاً تاب آوری، سلامت روانی و پویایی گروه را شکل دهد و افراد را قادر می سازد بر ناملایمات غلبه کنند و به همسویی بیشتر بین اهداف شخصی و جمعی دست یابند(منبع)(منبع)(منبع).

طرحواره جلب توجه و پذیرش جویی چیست؟

راه‌های مؤثر درمان طرحواره آمیختگی؛ چگونه از تله وابستگی عاطفی رها شویم؟

1. طرحواره درمانی

  • رویکرد اصلی: طرحواره های ناسازگار اولیه را از طریق بازسازی شناختی، پردازش عاطفی و شکستن الگوهای رفتاری مورد هدف قرار می دهد.
  • اثربخشی: با پرداختن به ریشه های عاطفی و رابطه ای زمینه ای، به ویژه در مواردی مانند طلاق عاطفی و فرسودگی شغلی، آمیختگی شناختی را کاهش می دهد. مطالعات تغییرات ساختاری شخصیت و نتایج پایدار را در مقایسه با درمان های کوتاه مدت نشان می دهد(منبع)(منبع).

2. مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی

  • تکنیک ها: تمرکز بر آگاهی از زمان حال و فروپاشی شناختی (جداسازی افکار از هویت).
  • کاربرد: برای فرسودگی شغلی مؤثر است، اگرچه نسبت به طرحواره درمانی تأثیر کمتری بر آمیختگی شناختی دارد. به خوبی با طرحواره درمانی برای نتایج کل نگر ترکیب می شود(منبع).

هفت راه رسیدن به آرامش فکری و تقویت ذهنی

3. آموزش توانمندسازی روانشناختی

  • تمرکز: با به چالش کشیدن افکار ناسازگار، خودکارآمدی و تاب آوری را افزایش می دهد، به ویژه در گروه های آسیب پذیر (به عنوان مثال، نوجوانانی که در معرض آسیب هستند).

4. پشتیبانی مبتنی بر گروه

  • نقش: آمیختگی هویت را با تقویت همدلی، قاطعیت و عاملیت مشترک در محیط های حمایتی تقویت می کند(منبع)(منبع).

5. ایماگوتراپی

  • استفاده: ارتباطات رابطه‌ای را بهبود می‌بخشد و آمیختگی شناختی را در زوج‌ها کاهش می‌دهد، اگرچه نسبت به طرحواره‌درمانی طولانی‌مدت مؤثرتر نیست(منبع)

درگیری می گویند الگویی است که در آن مرزهای بین والدین و فرزند مبهم است و منجر به وابستگی ناسالم و از دست دادن هویت فردی می شود. این پویایی می تواند احساس نزدیکی کند، اما در واقع کودک را در نقش ها و مسئولیت هایی به دام می اندازد که مانع رشد عاطفی و استقلال او می شود.

نشانه های کلیدی درهم تنیدگی عاطفی (درگیر شدن):

  • احساس مسئولیت در قبال احساسات والدین، با این باور که وظیفه شما این است که آنها را راضی نگه دارید یا مشکلاتشان را حل کنید.
  • والدینی که با کودک به عنوان یک معتمد، درمانگر یا بهترین دوست رفتار می کنند، جزئیات شخصی نامناسب را به اشتراک می گذارند یا برای حمایت عاطفی به کودک تکیه می کنند.
  • احساس گناه یا شرم که برای نزدیک نگه داشتن کودک استفاده می شود والدین ممکن است جملاتی مانند “تو تمام چیزی که من دارم” یا “هرگز مرا ترک نکن” بگویند.
  • مشکل در تعیین حد و مرز یا نه گفتن، اغلب احساس خودخواهی یا ناسپاسی به خاطر خواستن استقلال.
  • فقدان حریم خصوصی، با تقاضای والدین برای دانستن جزئیات صمیمی در مورد زندگی کودک.
  • احساس گیج‌کننده هویت مبارزه برای دانستن اینکه چه کسی خارج از خانواده هستید، یا اینکه خود را عمدتاً بر اساس نقشتان در خانواده تعریف می‌کنید.
  • جذب یا بازتاب احساسات والدین، هماهنگی بیش از حد با حالات و نیازهای آنها در حالی که احساسات خود را نادیده می گیرید.
  • روابط بزرگسالان تحت تأثیر قرار می گیرد مشکل در ایجاد رابطه مستقل، یا احساس گسستگی بین وفاداری به والدین و همسر.

8 تکنیک مداخله ای مشاوره خانواده و خانواده درمانی

عواقب:

  • رشد عاطفی و خودمختاری متوقف می شود.
  • احساس گناه مزمن، اضطراب یا رنجش.
  • مشکل در ایجاد روابط و مرزهای سالم بزرگسالان.
  • در شناسایی یا مدیریت احساسات خود مشکل دارید

چگونه با والدین مستبد و سمی کنار بیاییم؟

تله درهم تنیدگی عاطفی با والدین چرخه‌ای است که در آن از کودکان انتظار می‌رود که نیازهای عاطفی والدین خود را برآورده کنند، اغلب به قیمت رشد و استقلال خودشان. شناخت این الگوها اولین قدم به سوی تعیین مرزهای سالم تر و ایجاد حس قوی تر از خود است(منبع)(منبع)(منبع).

تأثیر طرحواره آمیختگی در زندگی و روابط عاطفی؛ چرا همیشه دیگران را مقدم می‌دانید؟

طرحواره آمیختگی به ویژه در زمینه آمیختگی هویت و آمیختگی شناختی تأثیرات قابل توجهی بر تاب آوری روانی، رفتار اجتماعی و بهزیستی دارد.

تاثیرات کلیدی:

  • تاب‌آوری و توانمندسازی: طرحواره‌درمانی و آموزش توانمندسازی روان‌شناختی می‌تواند آمیختگی شناختی (تمایل به درگیر شدن بیش از حد با افکار خود) را کاهش دهد، به‌ویژه در گروه‌های آسیب‌پذیر مانند دختران نوجوانی که در معرض خشونت خانگی قرار دارند.

کاهش آمیختگی شناختی سلامت روان را بهبود می بخشد، خودکارآمدی را افزایش می دهد، و به افراد کمک می کند تا الگوهای فکری ناسازگار را به چالش بکشند، تاب آوری و راهبردهای مقابله سالم تر را تقویت کنند(منبع).

  • قضاوت اجتماعی و حمایت گروهی: طرحواره های ترکیبی فعال در تنظیمات گروهی مسئولیت، قاطعیت و خودکنترلی را افزایش می دهند. محیط‌های گروهی حمایتی فرصت‌هایی را برای توسعه مهارت، همدلی و ابراز عاطفی فراهم می‌کنند که تاب‌آوری و شایستگی اجتماعی را بیشتر تقویت می‌کند.
  • آمیختگی هویت و رفتار طرفدار گروه: آمیختگی هویت احساس عمیق یگانگی با یک گروه، افراد را به حفظ عاملیت شخصی و هدایت آن به سمت اهداف گروهی هدایت می کند.

به دلیل پیوندهای شخصی و عاطفی قوی با سایر اعضا، افرادی که به شدت در هم آمیخته اند، احتمال بیشتری دارد که برای گروه خود فداکاری های افراطی از جمله به خطر انداختن جان خود انجام دهند.

  • قدرت متقابل: این طرحواره ادغام یک رابطه متقابل بین فرد و گروه ایجاد می کند: افراد هم از گروه قدرت می گیرند و هم فعالانه از گروه حمایت می کنند. این هم افزایی عاملیت شخصی و جمعی را افزایش می دهد و منجر به سطوح بالاتر تعهد، انگیزه و آسیب ناپذیری درک شده در گروه می شود(منبع).

به طور خلاصه، طرحواره آمیختگی چه در قالب آمیختگی شناختی یا هویتی می تواند عمیقاً تاب آوری، سلامت روانی و پویایی گروه را شکل دهد و افراد را قادر می سازد بر ناملایمات غلبه کنند و به همسویی بیشتر بین اهداف شخصی و جمعی دست یابند(منبع)(منبع)(منبع).

طرحواره جلب توجه و پذیرش جویی چیست؟

راه‌های مؤثر درمان طرحواره آمیختگی؛ چگونه از تله وابستگی عاطفی رها شویم؟

1. طرحواره درمانی

  • رویکرد اصلی: طرحواره های ناسازگار اولیه را از طریق بازسازی شناختی، پردازش عاطفی و شکستن الگوهای رفتاری مورد هدف قرار می دهد.
  • اثربخشی: با پرداختن به ریشه های عاطفی و رابطه ای زمینه ای، به ویژه در مواردی مانند طلاق عاطفی و فرسودگی شغلی، آمیختگی شناختی را کاهش می دهد. مطالعات تغییرات ساختاری شخصیت و نتایج پایدار را در مقایسه با درمان های کوتاه مدت نشان می دهد(منبع)(منبع).

2. مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی

  • تکنیک ها: تمرکز بر آگاهی از زمان حال و فروپاشی شناختی (جداسازی افکار از هویت).
  • کاربرد: برای فرسودگی شغلی مؤثر است، اگرچه نسبت به طرحواره درمانی تأثیر کمتری بر آمیختگی شناختی دارد. به خوبی با طرحواره درمانی برای نتایج کل نگر ترکیب می شود(منبع).

هفت راه رسیدن به آرامش فکری و تقویت ذهنی

3. آموزش توانمندسازی روانشناختی

  • تمرکز: با به چالش کشیدن افکار ناسازگار، خودکارآمدی و تاب آوری را افزایش می دهد، به ویژه در گروه های آسیب پذیر (به عنوان مثال، نوجوانانی که در معرض آسیب هستند).

4. پشتیبانی مبتنی بر گروه

  • نقش: آمیختگی هویت را با تقویت همدلی، قاطعیت و عاملیت مشترک در محیط های حمایتی تقویت می کند(منبع)(منبع).

5. ایماگوتراپی

  • استفاده: ارتباطات رابطه‌ای را بهبود می‌بخشد و آمیختگی شناختی را در زوج‌ها کاهش می‌دهد، اگرچه نسبت به طرحواره‌درمانی طولانی‌مدت مؤثرتر نیست(منبع)

منبع : طرحواره آمیختگی (وابستگی هیجانی) چیست؟ 

چرا گاهی تنبلی می کنیم؟ علم پشت اهمال کاری

وسوسه انگیز است که کارهایی را که از آنها لذت نمی بریم به تعویق بیندازیم. حتی اگر می دانیم که بعداً منجر به استرس بیشتر می شود، معمولاً از شروع یا به پایان رساندن کارهایی که واقعاً نمی خواهیم انجام دهیم اجتناب کنیم(منبع).

اهمال کاری چیست و چرا نمی‌توانیم کارها را به موقع انجام دهیم؟

به تعویق انداختن عمل به تأخیر انداختن یا به تعویق انداختن کارها یا تصمیمات است، اغلب تا آخرین لحظه یا گذشته از ضرب الاجل آنها، حتی اگر می دانید که این تاخیر ممکن است منجر به عواقب منفی شود. این صرفاً یک موضوع مدیریت زمان نیست، بلکه یک شکست در خودتنظیمی تلقی می شود، جایی که افراد به طور غیرمنطقی از کارهایی که به نظرشان ناخوشایند، کسل کننده یا استرس زا هستند، اجتناب می کنند. این رفتار به‌رغم آگاهی از آسیب‌های احتمالی ناشی از تأخیر، به‌جای انجام وظیفه درگیر فعالانه در فعالیت‌های کمتر مهم یا لذت‌بخش‌تر است(منبع).

این اصطلاح ریشه در فلسفه باستان دارد، یونانی‌ها از کلمه آکراسیا برای توصیف رفتار بر خلاف قضاوت بهتر خود استفاده می‌کردند انجام کاری علی‌رغم اینکه می‌دانستند باید در غیر این صورت انجام دهند. به تعویق انداختن کار در بین فرهنگ ها و گروه های سنی رایج است و می تواند با عواملی مانند ترس از شکست، کمال گرایی، اعتماد به نفس پایین، و ترجیح رضایت فوری نسبت به منافع بلندمدت (معروف به سوگیری فعلی) مرتبط باشد.

در حالی که اهمال کاری گاه به گاه طبیعی است، اهمال کاری مزمن می تواند بر بهره وری، عملکرد تحصیلی، کار و سلامت روان تأثیر منفی بگذارد و گاهی با احساس گناه، عزت نفس پایین و افسردگی همراه است. با این حال، در برخی موارد، به تعویق انداختن وظایف ممکن است یک پاسخ استراتژیک برای اجتناب از نتایج پرخطر یا منتظر ماندن برای اطلاعات بیشتر باشد(منبع)(منبع).

راه های مقابله با ترس از شکست و حرکت به سمت موفقیت

اهمال‌کاری یک رفتار پیچیده و گسترده است که با تأخیر غیرضروری وظایف علیرغم آگاهی از اثرات نامطلوب مشخص می‌شود که ناشی از عوامل عاطفی و شناختی به جای تنبلی ساده است(منبع)(منبع).

دلایل علمی تنبلی و احساس بی‌انگیزگی که شما را عقب می‌اندازد

احساس تنبلی ناشی از تعامل پیچیده عوامل روانی، فیزیولوژیکی و محیطی است تا صرفاً نقص شخصیت یا عدم نظم و انضباط.

عوامل روانشناختی و انگیزشی

  • تنبلی می تواند نشان دهنده عزت نفس پایین، عدم شناخت مثبت یا اعتماد به نفس پایین باشد که منجر به کاهش انگیزه و علاقه به فعالیت ها می شود.
  • اغلب به صورت اهمال کاری یا اجتناب ظاهر می شود، به خصوص زمانی که وظایف خسته کننده، طاقت فرسا یا از نظر احساسی ناخوشایند هستند.
  • ویژگی های شخصیتی مانند وظیفه شناسی پایین، تکانشگری، و انواع خاصی از کمال گرایی می توانند با ایجاد دلهره آورتر یا کمتر پاداش دادن به وظایف، به احساس تنبلی کمک کنند.
  • اجتناب عاطفی نقش دارد. وقتی افراد ناخودآگاه از کارهایی که باعث اضطراب یا احساسات منفی می شوند اجتناب می کنند، ممکن است احساس تنبلی کنند(منبع).

عوامل فیزیولوژیکی و عصبی

  • دوپامین، یک انتقال دهنده عصبی مرتبط با پاداش و لذت، بر انگیزه تأثیر می گذارد. تحریک بیش از حد یا حواس‌پرتی‌های بیش از حد می‌تواند سیستم پاداش مغز را بی‌حساس کند و باعث شود که اعمال سازنده جذابیت کمتری داشته باشد و تنبلی را افزایش دهد.
  • خستگی ناشی از کم خوابی، خستگی جسمانی یا بار ذهنی بیش از حد انرژی و اراده را کاهش می دهد و شروع یا تداوم تلاش را دشوارتر می کند(منبع)(منبع).
  • استرس مزمن و فرسودگی شغلی باعث خستگی عاطفی و جسمی می شود که می تواند تنبلی را تقلید کند اما در واقع نشان دهنده نیاز به استراحت و بهبودی است.
  • سیستم مدیریت انرژی مغز وقتی تحت استرس یا التهاب است، منابع را حفظ می کند و به عنوان یک مکانیسم محافظتی، احساس بی حالی و انگیزه پایین ایجاد می کند.
  • التهاب، چه ناشی از بیماری یا استرس مزمن، انرژی را به فرآیندهای درمانی هدایت می کند و در نتیجه باعث خستگی و کاهش انگیزه می شود که ممکن است با تنبلی اشتباه گرفته شود(منبع)(منبع).

تأثیرات محیطی و اجتماعی

رفتارهای آموخته شده از محیط های اجتماعی، مانند همکاران یا همسالانی که از کار اجتناب می کنند، می تواند احتمال احساس تنبلی را افزایش دهد.

حواس پرتی از فناوری و محیط های به هم ریخته یا غیر الهام بخش تمرکز و انگیزه را تضعیف می کند.

به طور خلاصه، احساس تنبلی اغلب سیگنالی از مغز و بدن است که انرژی کم است، انگیزه ضعیف است، یا بار عاطفی و شناختی زیاد است. این می تواند یک واکنش محافظتی به استرس، خستگی یا شرایط طاقت فرسا باشد تا عدم تمایل صرف به اقدام. پرداختن به علل زمینه ای مانند بهبود خواب، مدیریت استرس، کاهش حواس پرتی و درک محرک های عاطفی می تواند به غلبه بر احساس تنبلی کمک کند(منبع)(منبع).

دلایل علمی تنبلی و احساس بی‌انگیزگی که شما را عقب می‌اندازد

درمان اهمال‌کاری شامل ترکیبی از استراتژی‌های رفتاری، مداخلات شناختی و گاهی اوقات درمان حرفه‌ای برای رسیدگی به علل زمینه‌ای و بهبود مدیریت کار است. رویکردهای کلیدی عبارتند از:

استراتژی های رفتاری و عملی

  • اهداف روشن و قابل مدیریت تعیین کنید: تقسیم وظایف بزرگ به مراحل کوچکتر و قابل دستیابی، باعث می شود آنها کمتر دلهره آور و شروع آن را آسان تر کند(منبع)(منبع).
  • برنامه‌ریزی کنید و از تکنیک‌های مدیریت زمان استفاده کنید: ابزارهایی مانند فهرست کارها، برنامه‌ریزان و روش‌هایی مانند تکنیک پومودورو (کار در فواصل زمانی متمرکز با وقفه‌ها) به حفظ تمرکز و ساختار کمک می‌کنند(منبع).
  • حذف حواس‌پرتی: کاهش وقفه‌ها و حواس‌پرتی‌های محیطی از توجه مداوم به وظایف پشتیبانی می‌کند.
  • اولویت بندی وظایف: تمرکز بر روی مهم ترین و فوری ترین کارها ابتدا از سرکوب شدن جلوگیری می کند و باعث پیشرفت می شود.
  • از مسئولیت پذیری استفاده کنید: به اشتراک گذاشتن اهداف با دیگران یا پیوستن به گروه های حمایتی می تواند انگیزه و تعهد را افزایش دهد.
  • به خودتان پاداش دهید: تعیین پاداش های کوچک برای تکمیل کار می تواند انگیزه را افزایش دهد و رفتار سازنده را تقویت کند.

انگیزه چیست و چگونه ایجاد می شود؟

درمان شناختی رفتاری (CBT)

CBT با هدف قرار دادن الگوهای فکری و رفتارهایی که اهمال کاری را حفظ می کنند، برای اهمال کاری مزمن بسیار موثر است:

  • تحلیل عملکردی: محرک‌های شخصی و دلایل به تعویق انداختن کار، مانند ترس، اضطراب یا کمال‌گرایی را شناسایی می‌کند.
  • بازسازی شناختی: به چالش کشیدن و تغییر افکار منفی یا غیر مفید مانند “من نمی توانم این کار را انجام دهم” کمک می کند که به تعویق انداختن کار دامن می زند.
  • آموزش سازمان‌دهی و برنامه‌ریزی: مهارت‌هایی را برای مدیریت چند کار، اولویت‌بندی و کاهش فشار بیش از حد آموزش می‌دهد.
  • فعال سازی رفتاری: مشارکت در فعالیت های پاداش دهنده برای ایجاد اعتماد به نفس و مقابله با اجتناب را تشویق می کند.
  • آموزش ذهن آگاهی: آگاهی از انگیزه های به تعویق انداختن کار را افزایش می دهد و به پاسخگویی متفکرانه به جای واکنشی کمک می کند.
  • زمان‌بندی فعالیت: تقسیم وظایف به بخش‌های کوچک‌تر و زمان‌بندی آن‌ها، تکمیل کار و انگیزه را افزایش می‌دهد.

اقدامات حمایتی اضافی

  • شفقت به خود را تمرین کنید: کاهش ترس و اضطراب در مورد وظایف با مهربانی با خود می تواند اهمال کاری را کاهش دهد.
  • بهبود خواب و ورزش: استراحت و فعالیت بدنی کافی انرژی و تمرکز را افزایش می دهد و تمایل به تعویق را کاهش می دهد.
  • به دنبال کمک حرفه ای باشید: درمان، به ویژه CBT، می تواند استراتژی های شخصی و پشتیبانی برای غلبه بر اهمال کاری ارائه دهد(منبع).

درمان مؤثر، مدیریت عملی زمان و تعیین هدف را با تکنیک‌های شناختی و رفتاری، که اغلب توسط درمان پشتیبانی می‌شود، ترکیب می‌کند تا چرخه اهمال‌کاری را بشکند و عادات بهره‌وری پایدار ایجاد کند(منبع).

نوروفیدبک و درمان اهمال کاری: چگونه مغزتان را دوباره برنامه‌ریزی کنید

به تعویق انداختن کار با عدم تعادل بین قشر جلوی مغز (مسئول برنامه ریزی و تصمیم گیری) و سیستم لیمبیک (باعث واکنش های عاطفی و رضایت فوری) مرتبط است. هنگامی که سیستم لیمبیک غالب است، افراد آسایش کوتاه مدت را بر اهداف بلند مدت ترجیح می دهند که منجر به رفتارهای اجتنابی می شود. اختلال در تنظیم دوپامین همچنین ممکن است انگیزه را کاهش دهد و اهمال کاری را تشدید کند(منبع).

  • برنامه‌های نوروفیدبک به دانش‌آموزان و متخصصان کمک می‌کنند تا با تقویت کنترل شناختی و کاهش حواس‌پرتی بر تعلل غلبه کنند.
  • مزایای بلندمدت: برخلاف نظرات عمومی، نوروفیدبک تغییرات عصبی پایدار را ترویج می‌کند و عادات بهره‌وری پایدار را تقویت می‌کند(منبع)(منبع).

خدمات بهترین مرکز نوروفیدبک تهران

نوروفیدبک با آموزش مجدد فعالیت مغز برای افزایش تمرکز، انگیزه و انعطاف‌پذیری عاطفی، به تعویق انداختن می‌پردازد و جایگزینی مبتنی بر علم برای تکنیک‌های مدیریت زمان سنتی ارائه می‌دهد.

منبع : چرا گاهی تنبلی می کنیم؟ علم پشت اهمال کاری