بایگانی دسته ی کودک

در مقاله های قبل، بارها در مورد اهمیت تربیت فرزندان صحبت کرده ایم و تاثیر رفتار والدین بر کودک را از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار داده ایم. تاثیر زیاد رفتار و گفتار والدین بر فرزندان، از کسی پوشیده نیست. برای اینکه فرزندان بتوانند آینده خود را بسازند و افکار و رفتار خود را مدیریت کنند، باید قوی و آماده تربیت شده باشند.

پرورش و تربیت فرزندان کار بسیار سختی است که باید در مورد آن محتاط بود، والدین علاوه بر کارهایی که باید برای تربیت کودک خود انجام دهند، یک سری نبایدها نیز دارند که باید از آن آگاهی پیدا کنند و به آن پایبند بمانند. در این مقاله ما به بیان این نبایدهای رفتاری والدین، خواهیم پرداخت.

ابراز عشق و محبت به فرزندتان را فراموش نکنید

برخی گمان می کنند که اگر به فرزند خود ابراز محبت کنند و به او بگویند که دوستش دارند، فرزندشان لوس بار می آید، یا برخی از والدین انقدر درگیر کار و برنامه های روزمره خود می شوند که محبت کردن به فرزند خود را فراموش می کنند، گروهی از والدین نیز تصور می کنند که با انجام وظایف والدی و رفع نیازهای مادی کودک، محبت خود را به کودک ابراز کرده اند، اما باید گفت که ابراز محبت به کودکان باید اختصاصی صورت گیرد. این نکته را نباید فراموش کرد که کودکان تشنه محبت هستند و مهم ترین منبعی که باید از آن محبت دریافت کنند والدین آن ها هستند. در نتیجه باید به کودک خود بگویید که دوستش دارید.

نباید با انتقاد کلامی منظورتان را برسانید.

معمولا بیان یک اعتراض یا انتقاد کردن بسیار آسان تر از این است که به صورت عملی منظور خود را برسانید، اما این کار برخی اوقات کارآمد نیست. بهتر است زمانی که کودک شما کار بدی کرده است، به جای اینکه بگویید این کار بد است، از او انتقاد کنید و یا سرزنشش کنید، به او بگویید که این رفتارش برایتان قابل قبول نیست و راه کارهایی عملی به او پیشنهاد کنید تا رفتارش را اصلاح کند.

از گفتن « نه » به کودکتان نترسید

زمانی که لازم است باید بتوانید به کودک خود “نه” بگویید، حتی اگر ساعتی با شما قهر کند یا بداخلاقی کند، نباید از حرف خود کوتاه بیاید، در این صورت کودک شما متوجه می شود زمانی که شما نه می گویید، حتما دلیلی دارید و پای حرف خود نیز هستید. این کار را باید حتما انجام دهید حتی اگر منجر به جیغ کشیدن و گریه کردن او شود، بالاخره می فهمد که با این کار نمی تواند نظر شما را عوض کند و دیگر از این ترفند برای رسیدن به خواسته هایش استفاده نخواهد کرد.

کودکتان را بچه های دیگر مقایسه نکنید

مقایسه کردن کودکان معمولا با هدف تحریک آن ها برای بهتر شدن انجام می شود، اما این کار نتیجه برعکس دارد. مقایسه کردن کودک با دیگران فقط باعث احساس حقارت در کودک شده و اعتماد به نفسش را خدشه دار می کند. بسیاری از والدین مدام از این روش استفاده می کنند و حتی وقتی می بینند این کار نتیجه عکس دارد نیز دست از کار خود بر نمی دارند. برای ترک این عادت غلط باید بپذیرید که فرزند شما یک شخص مستقل و آزاد است که سبک زندگی و راه رشد مختص به خود را دارد. پس، از مقایسه کردن فرزندتان با دیگران، حتی خواهر و برادر خودش، به شدت بپرهیزید.

کودک خود را در جمع تحقیر نکنید

برخی والدین تصور می کنند که تحقیر کودک خود و آزارهای کلامی، یک روش تربیتی درست و کارآمد است و از این طریق می توان به کودک اشتباهاتش را فهماند. اما در حقیقت این روش یکی از بدترین روش های تربیتی است که آثار مخرب زیادی بر کودک می گذارد و باعث بروز پیامدهایی ناگوار در بزرگسالی می شود. اگر این کار در حضور دیگران و در جمع صورت گیرد، اثرات منفی آن چندین برابر خواهد بود. اگر کودک شما در جمع یا مکان شلوغ، اشتباه یا رفتار بدی مرتکب شد، بهتر است برای اینکه به او بفهمانید که کارش اشتباه است به جای تحقیر کردن او در آن جمع، به طور خصوصی و در خلوت با او در مورد رفتار اشتباهش صحبت کنید و یا به او تذکر دهید.

بیش از حد،سخت گیری نکنید

بعضی از والدین، سخت گیری را به عنوان روش تربیتی کودک خود انتخاب می کنند و تصور می کند که این روش بهترین روش بوده و تضمین کننده موفقیت کودکان در آینده است. برخی والدین نیز در سخت گیری بسیار افراطی رفتار می کنند و این نکته را فراموش می کنند که هر کودک به طور طبیعی به آزادی و استقلال عمل تمایل دارد. باید دانست که سخت گیری افراطی روح آزادی کودک را از بین می برد و او گمان می کند که مستقل بودن و آزادیِ عمل امری نامطلوب است. این کار اعتماد به نفس کودک را دچار مشکل کرده و احتمال موفقیت فرزند شما، در دنیای پر از رقابت امروز را کاهش می دهد.

بهتر است اگر کودک شما کاری می کند که نتیجه بد و خطرناکی ندارد و خشن و پرخطر نیست، با او مخالفت نکنید. این روند یادگیری کودکان است.

بغل کردن کودکتان را فراموش نکنید

ارتباط کودک با والدین از همان بدو تولد نقش زیادی در شکل­ گیری هیجانات و شخصیت کودک دارد. در واقع کودک هنگام تولد وارد دنیای بیگانه‌ای می‌شود که با در آغوش گرفتنش توسط مادر، نوعی امنیت و آرامش به او باز می گردد. تحقیقات نشان می دهد که کودکانی که در لحظه تولد در آغوش مادر قرار داده شده اند نسبت به آن هایی که از مادر دور نگه داشته شده اند، احساس امنیت عاطفی بیش تر در درازمدت نشان می دهند. 

هر چقدر تماس والدین به خصوص تماس فیزیکی مثل نوازش کردن و بغل کردن با کودک بیش تر باشد، احساس دلبستگی ایمن و امنیت درون کودک به نحو بهتری شکل می گیرد.

از طرفی مطالعات نشان می دهد، والدینی که با کودک خود ارتباط عاطفی و فیزیکی مانند بغل کردن و نوازش کردن دارند، کمتر دچار عصبانیت و خشم می شوند. در نتیجه بغل کردن نه تنها برای کودک، بلکه برای والدینش نیز لذت بخش و مفید است. بهتر است به طور مداوم فرزند خود را در آغوش بگیرید حتی اگر او بزرگ شده است.

به هیچ وجه از شنیدن حرف های کودکتان غافل نشوید

در دنیای شلوغ و پر از مشکلات امروز، نباید فرزند خود را فراموش کنید، زمانی را به حرف زدن با او و شنیدن حرف هایش اختصاص دهید، زیرا ممکن است بخواهد که چیزهای مهمی برای شما تعریف کند. زمانی که کودکان در حال تعریف مساله ای برای شما است باید به حرف او به طور فعال گوش دهید، بگذارید او حرفش را بزند و در مورد حرفش نظر بدهید تا بداند که به همه حرفایش گوش داده اید. در این زمان ها بهتر است شنونده قوی و گوینده ضعیفی باشید.

در ایجاد قانون برای خانواده و قاطعیت در مورد آن ها کوتاهی نکنید

هیچکس بی نظمی را دوست ندارد زیرا در این شرایط، احساس هرج و مرج و درماندگی خواهد کرد. در خانواده نیز وضع قانون و ایجاد محدودیت ها برای ایجاد نظم و هماهنگی در زندگی و روابط بین اعضای خانواده لازم است. رعایت این مقررات نیز باعث ایجاد آرامش درونی می گردد. قانون و محدودیت های لازم، باید بر اساس سن و نیاز اعضای خانواده وضع شود. کودکان نیز شامل این قانون می شوند و باید برای آن ها نیز محدودیت گذاشت و قوانینی وضع کرد، برای مثال باید برای ساعت خواب کودک قانونی بگذارید، یا بچه ها باید وسایل مورد نیاز برای مدرسه خود را از شب آماده کنند، و یا زمانی را برای انجام تکالیف در نظر بگیرند. 

لازم است در مورد این محدودیت ها رفتاری قاطعانه و در عین مهربان داشته باشید.

فراموش نکنید، به حریم خصوصی کودکتان احترام بگذارید

کودکان نیز مانند بزرگسالان، دوست دارند حریم خصوصی داشته باشند. بهتر است به فرزندتان فضایی اختصاص دهید و به حریم آن نیز احترام بگذارید و از دور مراقبشان باشید.

به جای آن ها انتخاب نکنید

یکی از مسائلی که باعث افزایش اعتماد به نفس و حس مسئولیت پذیری در کودک می شود، دادن حق انتخاب به او می باشد. زیرا کودک متوجه می شود که نظر و انتخاب او مهم است، از طرفی یاد می گیرد با توجه عواقب هر انتخابی، دست به گزینش بزند و مسئولیت آن را نیز بپذیرد. به کودک خود حق انتخاب بدهید، اما می توانید گزینه های پیشنهادی را خصوصا برای بچه های کوچک تر محدود کنید، تا انتخاب برایشان آسان تر شود.

کارهای فرزندتان را شما انجام ندهید

شاید گاهی سپردن کارها به کودک سخت باشد، چون ممکن است روند انجام آن طولانی شود. اما این نباید باعث شود که شما همیشه کارهای او را انجام دهید. بهتر است کودک کارهایش را خودش انجام دهد و گاهی لازم است شما در برابر اصرار کودک برای اینکه کار را به شما بسپارد مقاومت کنید، تا او خود کارهایش را انجام دهد. این گونه کودک شما مسئولیت پذیرتر شده و خود را برای زندگی در آینده آماده می کند.

فراموش نکنید که برای کودکتان وقت بگذارید

باید زمانی را به طور مستمر و روزانه به کودک خود اختصاص دهید، هرچقدر که پرمشغله و درگیر باشید. صرف زمان با فرزندتان برای هر دوی شما لازم و عالی است. یه پیشنهاد این است که در روز 20 دقیقه برای انجام هر کاری که فرزندتان می خواهد با شما انجام دهد، اختصاص دهید.

از صحبت کردن زودهنگام در مورد مسائل با فرزندتان اجتناب کنید

باید اجازه دهید، صحبت کردن درباره هر موضوعی در زمان و شرایط مناسب آن صورت گیرد. برای مثال زمانی در مورد مواد مخدر و اعتیاد صحبت کنید که فرزندتان در مورد آن ها سوال می کند و یا به راهنمایی شما نیاز دارد. در این زمان باید با آن ها صحبت کنید و حرف های او را نیز بشنوید. در غیر این صورت مطرح کردن آن زود و نامناسب است.

همیشه به جای فرزندتان تصمیم گیری نکنید

والدین می توانند برای کودک خود تصمیم بگیرند، اما این کار نباید همیشگی و مداوم باشد، باید به فرزندتان اجازه دهید تا تصمیم بگیرند. زیرا فقط در این صورت است که آن ها یاد می گیرند که چگونه تصمیم بگیرند و عواقب تصمیم خود را نیز پذیرند.

از پدر و مادر بودن نترسید

درست است برای ایجاد ارتباط سالم و موثر باید با فرزند خود دوست باشید، اما این نباید باعث شود که شما جایگاه خود به عنوان والدین را فراموش کنید. زیرا چیزی که آن ها نیاز دارند والدین خوبی است که می توانند الگوی مناسبی برای آن ها باشند؛ در نتیجه شما باید نقش خود در جایگاه والدین را به خوبی ایفا کنید.

کودک خود را مجبور به یادگیری هر فعالیتی نکنید

برخی والدین زمان های خارج از مدرسه فرزندشان را با کلاس های مختلف پر می کند، اما این کار اشتباه است، زیرا مدرسه رفتن به اندازه کافی وقت کودک را پر می کند و او به زمانی برای بازی کردن و استراحت هم نیاز دارد. اگر می خواهید فرزندتان را در کلاس خاصی ثبت نام کنید، حتما باید نظر او را بپرسید و بفهمید که او تمایلی به شرکت در این کلاس دارد یا نه، اگر او علاقه ای به آن نشان نداد هرگز نباید او را مجبور به شرکت در آن کلاس کنید.

خود را با والدین دیگر مقایسه نکنید

پدر و مادری وظیفه بسیار سختی است، اگر بخواهید خود را با دیگران مقایسه کنید اوضاع کمی پیچیده می شود. بهتر است که خودتان باشید و برای تصمیم گیری در مورد فرزندتان به غرایز خود اعتماد کنید. شما می توانید از کسانی که تجربه دارند کمک و مشورت بگیرید، اما در نهایت باید کاری که می دانید بهتر است انجام دهید، زیرا هیچ کسی به اندازه شما نسبت به فرزندتان شناخت ندارد. 

غر نزنید

اگر کودک شما درخواستی که دارید را سریعا انجام نداد، نباید به او غر بزنید، در عوض زمان هایی که خلاف این کار را انجام داد می توانید او را تشویق کنید و از او تعریف کنید، این گونه کودک شما تشویق می شود که به درخواست های شما پاسخ دهد.

از کوره در نروید

اکثر کودکان به طور طبیعی به درخواست یا دستوری که با ملایمت مطرح شود، پاسخ بهتری می دهند. زمانی که می خواهید به کودک خود چیزی بگویید و یا از او درخواستی دارید باید آن را با ملایمت به او بگویید به جای آن که با عصبانیت و تشر برخورد کنید. اگر فرزندتان مرتکب اشتباهی شد نیز نباید از کوره در بروید، بلکه با حفظ خونسردی می توانید او را متوجه اشتباهش کنید. این نوع برخورد ملایم اثربخشی بیشتری خواهد داشت.

از خواندن کتاب برای فرزند خود دست نکشید

برای این که کودک شما به مطالعه علاقه مند شود، بهتر است برای او کتاب بخوانید. نباید کتاب خواندن برای او را متوقف کنید، می توانید موقع خوابیدن برای او داستان بخوانید یا این کار را به نوبت انجام دهید، یعنی گاهی شما برای او داستان بخوانید و گاهی اجازه دهید او برای شما داستان بخواند.

فراموش نکنید که با کودک تان بخندید

مشکلات روزمره و درگیری های والدین با مسائل کاری و بیرونی نباید باعث کسل بودن و بداخلاقی آن ها در مواجهه با کودک شود. گاهی سخت است که بتوانید بخندید اما برای حفظ سلامت روانی کودکتان باید این کار را انجام دهید. با هم و از ته دل بخندید و قهقهه بزنید.

از عذرخواهی کردن نترسید

زمانی که اشتباهی مرتکب می شوید باید عذرخواهی کنید و از آن نترسید. با این کار فرزند شما یاد می گیرد که هر کسی که اشتباهی مرتکب می شود، باید شجاعت عذرخواهی کردن داشته باشد. شما با عذرخواهی کردن و ابراز پشیمانی هنگامی که کاری اشتباهی انجام داده اید، این رفتار پسندیده را نیز به او می آموزید.

هرگز کودک را تهدید نکنید

زمانی که برای کار اشتباهی که کودکتان انجام می دهد او را تهدید به تنبیه می کنید، باید بدانید که با تکرار این تهدیدات و عمل نکردن به آن، به فرزند خود این پیام را می دهید که می تواند بدون تنبیه شدن به کارش ادامه دهد. برای اینکه کودک شما دست از انجام کار اشتباه یا بدرفتاری خود بردارد، بهتر است اول به او هشدار دهید، اگر این کار را تکرار کرد فرصت مجدد به او بدهید، در صورت تکرار دوباره، بهتر است مدت کوتاهی از دور شوید.

خیلی به خود سخت نگیرید

همه والدین دوست دارند که نقش خود را کامل و بی نقص ایفا کنند، اما این در واقع اشتباه است. لازم نیست، برای اینکه والدین خوبی باشید، همه مهارت ها را بلد بوده و از پس هر کاری بر بیایید. چیزی که فرزندتان واقعا نیاز دارد این است که از زمان با هم بودنتان لذت ببرید.

رشد ذهنی آن ها را نادیده نگیرید

یکی از جنبه های مهم رشد کودکان، رشد ذهنی آن هاست که شامل توانایی های مختلف ذهنی مانند مانند درک، مشاهده، به یاد آوردن، فکر کردن، تصور کردن حل مشکلات و رشد هوش و همچنین یادگیری زبان می شود. روند رشد ذهنی، درست از لحظه تولد آغاز می شود و به مرور زمان و با رشد کودک، واکنش های مغزی نیز تغییر می کند. در شروع، این واکنش ها بسیار ساده هستند، اما به مرور منجر به فعالیت های ذهنی پیچیده ای خواهند شد. 

طرز تفکر، مهارت های ارتباطی، شیوه رفتار همه تحت کنترل ذهن انجام می شود. اگر رشد ذهنی کامل و درست باشد، این گونه کارها نیز به درستی انجام می گیرند؛ وجود هر مشکلی در رشد ذهنی، باعث ایجاد مشکل هم در زندگی کودک و هم زندگی شما می شود، پس برای اینکه کودک شما بهترین نسخه خودش باشد باید از مغز و ذهن او مراقب کنید و به کودک خود نیز این را بیاموزید. 

از به کار بردن صفات منفی برای فرزندتان بپرهیزید

هرگز از صفات منفی برای کودکان استفاده نکنید، زیرا این الفاظ برای آن ها درونی شده و آن ها شروع به باور کردن آن می کنند.. برای مثال نباید فرزند خود را خرابکار، دست و پا چلفتی، بدجنس و غیره خطاب کنید.

نظارت بر فرزندتان را فراموش نکنید

رشد بخشی از مغز انسان که مربوط به برنامه ریزی، کنترل تکانه ها و قضاوت کردن است، تا حدود 25 سالگی طول می کشد. در نتیجه مراقب از فرزندتان تا این سن لازم است. شما باید بدون دخالت کردن در کارهای او مراقبش باشید و بر کارهایش نظارت داشته باشید. لازم است بدانید او چه کار می کند و زمان خود را با چه کسانی می گذراند.

سلامت روانی فرزندتان را نادیده نگیرید

به طور متوسط 11 سال طول می کشد که بچه ها علائم بیماری روانی را بروز دهند، زیرا معمولا خانواده ها با علائم و نشانه های اختلال یا بیماری روحی مبارزه می کنند. نشانه های بیش فعالی، اضطراب، افسردگی که ممکن است در کودک ظهور کند نباید نادیده گرفته شود، زیرا مبارزه با این علائم یا نادیده گرفتن آن ها برای توانایی کودک در دوستی، موفقیت تحصیلی و زندگی تاثیرات منفی خواهد گذاشت. 

سلامت روانی خود را نادیده نگیرید

این نکته را به یاد داشته باشید که شما برای تربیت فرزند سالم باید خودتان نیز سلامت باشید، از خود مراقبت کنید تا بتوانید به بهترین نسخه خودتان و بهترین والدین برای فرزندتان تبدیل شوید. اگر شما دچار یک بیماری روحی و روانی مانند اختلال دوقطبی، افسردگی، وسواس و غیره هستید، می تواند روی فرزندتان نیز اثر منفی گذاشته و زندگی او خراب کند. پس بهتر است این مسائل را نادیده نگیرید، از خود مراقبت کرده و برای درمان اقدام کنید.

منبع : چه کار والدین باعث بیش ترین آسیب به کودکان می شود| نکات مهم تربیت فرزند

قطع صحبت دیگران توسط کودک، علل و راهکارهای کاربردی

قطع صحبت دیگران توسط کودک برای والدین اذیت کننده و آزار دهنده خواهد بود اما باید این مسئله را بدانیم که چه عواملی باعث می شود تا کودک بدون توجه به این که دیگران در حال حرف زدن هستند با انجام دادن رفتار یا صحبتی، حرف دیگران را قطع می کند.

در صورتی که کودک شما این رفتار را دارد نگران نباشید زیرا راهکارهای زیادی وجود دارد که می تواند این مشکل شما را حل کند، در ادامه این مقاله به بیان علل و راهکارهایی می پردازیم پس تا انتها این مطلب را مورد مطالعه قرار دهید.

علت قطع صحبت دیگران توسط کودک

کشف چیز های جدید از علل قطع صحبت دیگران توسط کودک

کودک عموما دوست دارد اطرافش را کشف کند و نمی تواند نسبت به این مساله بی تفاوت باشد و در این صورت تمایل دارد تا در مورد چیزهای جدید سوال بپرسد و ماهیت آن ها را شناسایی کند، به همین دلیل نمی تواند صبر کند و سوالاتی که در ذهنش به وجود آمده است را می خواهد بپرسد و ابهامات ذهنی خود را برطرف سازد.

نیاز برای جلب توجه از علل قطع صحبت دیگران توسط کودک

کودک دلش می خواهد تا به طور مداوم دیگران به او توجه کنند و دیگران را به سمت خود جلب کند و اگر دیگران به او بی توجهی کنند و به چیز دیگری معطوف باشند هراسان است، در نتیجه سعی می کند صحبت های دیگران را قطع کند تا توجه آن ها را جلب نماید.

فراموش کردن

عموما حافظه کوتاه مدت در میان کودکان قوی نمی باشد و به سرعت حرفی که می خواهند بزنند فراموش می کنند و به خاطر همین می ترسند مسئله ای که می خواهند بیان کنند از یادشان برود و صبر کردن را از یاد می برند و حرف دیگران را قطع می کنند.

نداشتن درک صحیح از امور مهم

کودکان از این که بعضی از امور بسیار مهم است درک صحیحی ندارند و فکر می کنند که هیچ چیز مانند حرف آن ها مهم نمی باشد و همیشه خودشان را مرکز توجه قرار می دهند و به خودشان اهمیت می دهند و به همین دلیل به راحتی به خودشان اجازه می دهند تا حرف دیگران را قطع کنند.

هیجان از علل قطع صحبت دیگران توسط کودک

در بسیاری اوقات کودکان هیجان زیادی برای تعریف کردن و گفتن اتفاقات دارند و دوست دارند هر چه سریع تر حرف شان را بیان کنند و بازخورد دریافت نمایند و در نهایت هیجان آن ها باعث می شود تا حرف دیگران را قطع کنند.

راهکارهایی برای جلوگیری از قطع صحبت دیگران توسط کودک

نشان دهید که متوجه شدید کودک با شما کار دارد

در این حالت به کودک تان نشان دهید که متوجه شده اید که او با شما کار دارد و در این حالت او احساس نمی کند که نسبت به او بی توجه هستید و باید برای جلب توجه به میان صحبت شما بیاید و آن را قطع کند زیرا با این کار او متوجه می شود که به او توجه داشته اید اما چون الان کار دارید نمی توانید به حرف هایش گوش دهید.

در صورت امکان می توانید به سرعت پاسخ او را بدهید و بیش از حد او را منتظر نگه ندارید.

استفاده از علامت از راهکارهای جلوگیری از قطع صحبت دیگران توسط کودک

در زمانی که به طور سریع نمی تواند پاسخ کودکتان را بدهید علامتی را تعیین کنید که کودک شما متوجه شود که او را شنیده اید و دیده اید و الان امکانش وجود ندارد تا صحبتتان را قطع نمایید به طور مثال می توانید دستتان را بالا بگیرید و به او بگویید یک دقیقه. اما باید به این نکته توجه کنید زمانی که می گویید یک دقیقه، به چند دقیقه تبدیل نشود و او را منتظر نگذارید.

زمانی که کودک شروع می کند زبان مادری را بیاموزد کاری کنید که بداند هر زمان که بتوانید به او پاسخ می دهید و فقط در ابتدا با علامت دادن به او نشان دهید که او را دیده یا شنیده اید تا بتواند منظور شما را بدون حرف زدن متوجه شود.

تشویق کودک برای صبر

زمانی که کودکتان را تشویق به صبر کردن می کنید احتمال دارد این کار برای او خوشایند نباشد و در صورتی که شما نسبت به صبر کردن او بی تفاوت باشید برای او طاقت فرسا تر خواهد بود و هنگامی که حرف های شما به پایان رسید و توانستید پاسخ او را بدهید به خاطر صبر و تحملش از او تشکر کنید و قدردان او باشید.

در مدتی که با دیگران صحبت می کنید می توانید یک فضای بازی سرگرم کننده برای او ایجاد کنید یا با استفاده از ساعت زنگ دار زمان پایان یافتن صحبتتان را به کودک نشان دهید تا متوجه شود تا چه مدتی باید صبر کند و منتظر بماند.

آموختن روش صحیح قطع کردن حرف دیگران

هیچ کدام از ما بدون این که به ما آموخته شود نمی دانستیم که چگونه باید بدون این که به دیگران بی احترامی کنیم حرفمان را بگوییم و توجه آن ها را جلب کنیم، پس نباید این انتظار را از دیگران داشته باشیم که بدون آموختن بتوانند کار را انجام دهند، پس باید تلاش کنید تا روش صحیح قطع کردن حرف دیگران را به او بیاموزید و به کودک یاد دهید. اگر لازم است که صحبتی بکند و حرف دیگران را قطع کند ابتدا باید عذرخواهی کند و بگوید ببخشید تا دیگران متوجه شوند او می خواهد با آن ها صحبت کند.

ترتیب دادن یک نمایش از راهکارهای جلوگیری از قطع صحبت دیگران توسط کودک

زمانی که فرصت داشتید می توانید برای کودکتان وقت بگذارید و به صورت نمایشی به او نشان دهید که چطور مودبانه می تواند با استفاده از کلماتی توجه شما را جلب کند و حرفش را با شما در میان بگذارد و همچنین می توانید به او نشان دهید که بچه های بی ادب چگونه حرف دیگران را قطع می کنند و دیگران ناراحت و آزرده خاطر می شوند.

الگوی خوبی باشید

کودکان همیشه به رفتار والدینشان نگاه می کنند و از آن ها تقلید می کنند حتی اگر رفتاری که والدینشان به آن ها آموزش دهند اما موقع عمل خودشان سرپیچی کنند، در این صورت کودکان چیزی را تقلید می کنند که دیده باشند نه چیزی را که شنیده اند، اگر می خواهید که کودکتان میان حرف های شما نپرد خودتان نیز این کار را انجام دهید و الگوی خوبی برای آن ها باشید.

منبع : قطع صحبت دیگران توسط کودک، علل و راهکارهای کاربردی

سوختگی کودکان، بهترین روش های درمان و اقدامات لازم در سوختگی کودکان

سوختگی در کودکان نیاز به مراقبت بیشتری دارد چون ممکن است آسیب های زیادی به همراه داشته باشد چون پوست کودکان نازک است و در مقایسه با بزرگسالان توانایی آن ها کم است تا از خودشان مراقبت کنند.

به همین دلیل باید والدین و یا مراقبین کودک اطلاعات کافی در مورد سوختگی داشته باشند تا در صورت نیاز بتوانند اقدامات لازم برای پیشگیری و درمان فوری سوختگی انجام دهند.

سوختگی اگر شدید باشد می تواند به عفونت های بسیار بدی منجر شود که در صورت بی توجهی خطرات بسیاری برای کودک به همراه دارد و ممکن است منجر به مرگ کودک شود و سوختگی یکی از شایع ترین اتفاقات است که برای کودکان اتفاق می افتد.

اگر کودک شما دچار سوختگی شد باید محل سوختگی را زیر آب سرد قرار دهید و بعد از آن با باند یا گاز روی آن را ببندید.

اگر سوختگی بسیار شدید بود باید سریع به پزشک و مراکز درمانی مراجعه کنید و همچنین برای کاهش ترس و پیشگیری از عواقب آن می توانید از مشاور کمک بگیرید.

سوختگی کودکان

پوست کودکان بسیار ظریف و نازک است و هنگام سوختگی نسبت به بزرگسالان بیشتر به آن ها آسیب می رسد.

کودکان نمی توانند از خود دفاع کنند و ممک است در شرایط مختلفی دچار سوختگی شوند آن ها در صورت تماس با غذاها و مایعات داغ و یا سوختگی با برق و مواد شیمیایی دچار سوختگی شوند.

برای مقابله با سوختگی در کودکان باید از بروز حادثه جلوگیری کنید تا کودکان گرفتار سوختگی نشوند در این زمینه باید والدین به کودک خود آموزش های صحیح را بدهد تا به وسایلی که احتمال سوختگی دارد نزدیک نشود و به درستی کودک خود را تربیت کند.

انواع سوختگی کودکان

سوختگی به چهار دسته تقسیم می شود که درجه سوختگی در دسته های مختلف متفاوت می باشد.

چهار دسته را در زیر مورد بررسی قرار می دهیم.

سوختگی درجه اول: بخشی بیرونی پوست آسیب دیده است و بر روی پوست التهاب و قرمزی به وجود می آید، پوست قرمز می شود.

سوختگی درجه دو: در این وضعیت لایه های زیرین پوست درگیر سوختگی شده است و تاول هایی بر روی پوست ایجاد می شود و این تاول ها پوست نازک و شفافی دارند که در زیر آن آب جمع می شود.

سوختگی درجه سه: این سوختگی بسیار وسیع می باشد و لایه های عمیقی از پوست را درگیر کرده است.

سوختگی درجه چهار: این سوختگی بسیار وسیع تر بوده و شدت زیادی دارد به طوری که استخوان ها و سایر اندام ها را دچار مشکل می کند.

متخصصین برای اینکه سطح سوختگی را در کودکان تشخیص دهند و ببینتتد چه میزان از بافت های آن ها آسیب دیده است به سه تا چها روز زمان نیاز دارند.

هنگامی که کودک به سوختگی درجه سه و درجه چهار دچار می شود در این مواقع کودک باید در بیمارستان و تحت مراقبت های خاص باشد تا مشکلات دیگری برای او به وجود نیاید.

سوختگی کودکان، اقدامات لازم در زمان سوختگی

هنگامی که کودک دچار سوختگی شده است برای جلوگیری از پیشرفت سوختگی باید اقدامات لازم را انجام دهید

این اقدامات بسته به نوع سوختگی متفاوت می باشد و با توجه به شدت سوختگی به دو دسته تقسیم می شود در ادامه به آن ها اشاره کرده و مورد بررسی قرار می دهیم.

سوختگی های خفیف و نسبتا خفیف

در شرایط که وسعت سوختگی زیاد نیست به آن سوختگی خفیف گفته می شود و نیازی نیست که به مراکز درمانی مراجعه شود.

در این هنگام با استفاده از اقدامات زیر برای بهبود یافتن پوست استفاده می شود.

• در اولین اقدام باید روند سوختگی را در کودک متوقف کنید اگر بخشی از موادی که باعث سوختگی شده بر روی پوست کودک وجود دارد و یا لباس و وسائل تزیینی کودک دچار حرارت شده است باید آن ها را از کودک دور کنید و مواد سوختنی را با روشی مناسب از روی پوست پاک کنید.
• محلی که سوخته است را زیر آن سرد قرار دهید و به هیچ عنوان از یخ، خمیردندان و یا مواد دیگر بر روی سوختگی استفاده نکنید و بهترین روش همان آب سرد می باشد.
• پس از آنکه محل سوخته شده را خشک کرد با استفاده از پنبه یا گاز تمیز محل سوختگی را ببندید.
• اگر کودک بعد از سوختگی بسیار بی تابی و بی قراری می کند و درد زیادی دارد بهتر است با مشورت پزشک به کودک خود مسکن بدهید یا از پمادهای موضعی استفاده کنید.
• برخی از گیاهان و مواد غذایی مانند عسل و آلوئه ورا می تواند برای بهبود سوختگی خوب و مناسب باشد اما قبل از استفاده از هر موادی بر روی پوست باید نظر متخصص را بپرسید چون ممکن است بعضی از این مواد باعث عفونت در زخم و مشکلات دیگری شوند.

سوختگی های شدید و جدی

اگر کودک دچار سوختگی های شدیدی شده است باید به مراکز درمانی مراجعه کنید تا تحت نظر پزشک باشد البته تا رسیدن به مراکز درمانی می توانید اقداماتی انجام دهید که برای کودک مفید می باشد.

این اقدامات در زیر ذکر شده است.

• ابتدا باید جریان سوختگی را قطع کنید، اگر لباس کودک آتشگرفته است آن را خاموش کنید و به آرامی از بدن او بیرون آورید.

وسایل تزیینی  و یا وسایلی که کودک با آن دچار سوختگی شده است و داغ است را از کودک خارج کنید ولی به بسیاری که به بدن کودک چسبیده شده است دست نزنید.

اگر سوختگی از طریق جریان برق اتفاق افتاده است باید در اولین فرصت جریان برق ایجاد شده را قطع کنید.

• محل سوخته شده را در زیر آب خنک قرار دهید و یا از کمپرس سرد استفاده کنید، اگر سوختگی با مواد شیمیایی اتفاق افتاده است موضع سوخته شده را برای چند دقیقه به خوبی زیر آب بشویید.
• تا رسیدن به مراکز درمانی بدن را گرم نگه دارید و کودک را با پتویی تمیز بپوشانید.
• سوختگی در کودکان باعث می شود تا بدن آن ها کم آب شود بهتر است در طی فرایند درمان از مایعات و آب بیشتری استفاده کنید.
• در اولین فرصت و بسیار سریع کودک را به یک مراکز درمانی برسانید و یا با اورژانس تماس بگیرید.

سوختگی کودکان، نشانه های عفونت

هنگامی که کودکان دچار سوختگی می شوند زخم هایی بر روی پوست آن ها به وجود می آید و برای اینکه از عفونت کردن زخم ها جلوگیری شود باید محل سوختگی تمیز نگه داشته شود تا زخم ها دچار عفونت نشود اما در بعضی موارد ممکن است نتوان جلوی عفونت را گرفت و زخم ها دچار عفونت شوند.

والدین باید نشانه های عفونت را بشناسند تا از فراگیر شدن آن پیشگیری کنند و اقدامات لازم را برای درمان آن انجام دهند.

در زیر مهم ترین نشانه های عفونت ذکر شده است:

• تب ولرز
• احساس درد در محل سوختگی
• سفید شدن روی زخم ها
• بوی بد در محل زخم ها
• ورم و التهاب پوستی
• تورم در قسمت لنف ها

سوختگی کودکان، راهکارهایی برای پیشگیری

پیشگیری کردن از سوختگی در کودکان بسیار بهتر و موثرتر می باشد نسبت به درمان سوختگی، زیرا راه های سوختگی در کودکان بسیار متنوع است و کودکان می توانند به دلیل تماس با حرارت، برق و مواد شیمیایی دچار سوختگی شوند.

بهتر است برای جلوگیری از سوختگی کودکان اقدامات پیشگیرانه ای را انجام داد و با رعایت اقدامات لازم از کودک در برابر این حوادث محافظت کرد.

نمونه های مراقبتی

به نمونه های مراقبتی که در زیر ذکر شده است توجه کنید.

• مواد شیمیایی را از دسترس کودکان دور کنید و در آن ها را محکم و با دقت ببندید.
• برای تمامی پریزها و سیم هایی که ممکن است خطر برق گرفتگی داشته باشد را با درپوش، چسب محکم کنید و همچنین اقدامات ایمنی لازم را انجام دهید.
• از سنسورهای تشخیص حرارت و یا کپسول های آتش نشانیدر محل زندگی خود داشته باشید تا در صورت نیاز استفاده کنید.
• وسایلی مانند کتری آب جوش، بخاری یا سایر وسایل داغ را در محلی قرار دهید که احتمال آسیب دیدن به کودک کمتر باشد و کودک برخوردی با آن ها نداشته باشد.
• در زمان آشپزی و یا هنگامی که مایعات و اشیا داغی در دست دارید کودک را در آغوش نگیرید.
• هنگام حمام کردن کودک ابتدا درجه آب را تنظیم کنید و از داغ بودن آن به طور متوسط و متناسب با شرایط کودک مطمئن شوید و بعد کودک را بشویید.
• مراقب کودک باشید و زمانی که به سمت اجسام داغ می رود به او تذکر دهید تا به منبع حرارت نزدیک نشود.
• کودک خود را با نکات ایمنی و حساس تربیتی آشنا کنید و به طور دقیق به او آموزش دهید تا خطرات از فرزندان شما دور بماند.

سوختگی کودکان، اقدامات روان شناختی

سوختگی در کودکان علاوه بر خطرات جسمانی می تواند مشکلات روحی به همراه داشته باشد و این حالت زمانی که کودک به خاطر سوختگی راهی بیمارستان شود و در آن جا بستری شود افزایش پیدا می کند.

کودک به دلیل محیط بیمارستان و درد داشتن محل سوختگی و اقدامات درمانی که تجربه می کند ممکن است دچار ترس و اضطراب در کودک شود و به عنوان یک خاطره تلخ در ذهنش بماند.

به همین دلیل تا بزرگسالی از درمان و معالجه تصویر تلخی در ذهنش وجود داشته باشد.

کودکانی که دچار اضطراب جدایی، دلبستگی  ناایمن و یا خلق دشوار هستند بستری شدن در محیط بیرون از خانه برای آن ها آسیب هایی به همراه خواهد داشت و در صورتی که با یان شرایط در کودک خود مواجه شده اید بهتر است از روانشناس کودک کمک بگیرید.

سوختگی ها بعضی اوقات اثر آن ها برای مدت طولانی یا همیشه بر روی پوست باقی می ماند در صورتی که این وضعیت برای کودک نگرانی ایجاد کند و یا نسبت به سوختگی حس خوبی نداشته باشد و حس زیبایی خود را از دست بدهد.

باید برای جلوگیری از این باور او یا بروز بیماری های مانند افسردگی و اضطراب از روانشناس و مشاور کمک بگیرید تا کودک شما بتواند به خوبی با مشکل خود کنار بیاید و دچار افسردگی و اضطراب نشود.

منبع : سوختگی کودکان، بهترین روش های درمان و اقدامات لازم در سوختگی کودکان

همه والدین می دانند داشتن فرزند و تربیتش علی رغم شیرینی هایی که دارد یکی از سخت ترین و پرچالش ترین کارهای دنیا است. اغلب والدین قبل از تولد فرزند در مورد روش تربیتی صحیح برای آن ها اضطراب دارند و سعی دارند از روش هایی استفاده کنند که برای شکوفایی استعداد آن ها و تربیت صحیحشان بهترین و درست ترین باشد. 

نکات تربیتی کودکان

از آن جا یکی از مهم ترین دغدغه های والدین تربیت صحیح فرزند است، در این قسمت قصد داریم به منظور کاهش استرس والدین نسبت به تربیت کودک، نکات و موارد مهمی تربیتی که نیاز است والدین بدانند را معرفی کنیم.

1. گوش دادن به حرف های فرزند

یکی از راه های افزایش اعتماد به نفس در کودکان این است که والدین به حرف های آن ها گوش بدهند و با برقراری تماس چشمی و قطع نکردن صحبت هایش، به او نشان دهند که حرف های او برایشان مهم و با اهمیت است. زمانی که کودکتان با شما صحبت می کند و به دنبال پیشنهاد یا کمک شما نیست، نباید هیچ کاری انجام دهید و فقط به او گوش دهید و یا سوالاتی مثل “در رابطه با فلان موضوع چه نظری داری؟” از او بپرسید.

گوش دادن فعال به کودک باعث می شود او به ادامه دادن حرف و ارتباطش با شما ترغیب شود.

2. نکات تربیتی کودکان: اجازه ی اشتباه کردن به فرزند دادن

یکی از روش های یادگیری در کودکان اشتباه کردن است. آن ها با اشتباه کردن در زمینه های مختلف یاد می گیرند که چگونه باید مسائل را حل کنند. وقتی کودکتان کاری را اشتباه انجام می دهد نباید وسط کار او را از اشتباهش باز دارید، بلکه باید اجازه دهید او خود متوجه اشتباهش شده و آن را تصحیح کند، مگر اینکه اشتباه کودکتان خطر جانی یا سلامتی برای او داشته باشد؛ این کار باعث افزایش اعتماد به نفس در کودک می شود و مهارت های او را نیز تقویت می کند.

روانشناسان بر این عقیده اند که کودکان زمانی که اشتباهی مرتکب می شوند فقط به حمایت والدین خود نیاز دارند تا به تلاش خود برای تصحیح آن و انجام درست آن کار ادامه دهند. زمانی که کودک این گونه تفکر را می آموزد، مهارت های حل مساله او تقویت شده و احتمال موفقیت آن ها در بزرگسالی نیز بالا می رود.

3. آموزش قدردانی به فرزند از نکات کلیدی در روانشناسی تربیتی کودک

یکی از راه های رسیدن به شادی و رضایت از زندگی قدردانی کردن است، زیرا زمانی که قدردان چیزی هستیم در حقیقت داریم از اتفاقات مثبت زندگی خود لذت می بریم و تمرکز خود را از اتفاقات منفی برداشته ایم. زمانی که ما حس قدردانی نسبت به داشته های خود داریم و آن را به دیگران هم ابراز می کنیم ارتباط قوی و پایداری با آن ها برقرار می کنیم.

 این موضوع باید از زمان کودکی به فرزندان آموزش داده شود و در آن ها نهادینه گردد؛ زیرا کودکی که نسبت به داشته های خود قدرشناس و سپاس گزار است احساس شادی بیشتری خواهد کرد، حس همدلی در او تقویت می شود، همچنین در آینده می تواند روابط دوستانه ی بیشتری داشته باشد و در نتیجه کمتر تنها خواهد ماند.

4. وقت گذراندن با فرزند بیرون از خانه

والدین باید زمانی را برای تفریح و گردش در بیرون از خانه و در طبیعت اختصاص دهند، زیرا این کار باعث افزایش روحیه، کاهش پرخاشگری در کودک شده و همچنین باعث می شود با ذهن بازتری روی فعالیت ها و اقدامات دیگر خود تمرکز کنید. فعالیت هایی مثل دوچرخه سواری، پیاده روی، شنا، قایق رانی و گردش در طبیعت باعث کاهش استرس و اضطراب می شود.

5. تشویق و تمجیدِ فرزند

احساسات منفی مثل خشم، عصبانیت و ترس باعث ترشح مواد شیمیایی در بدن می شود که تاثیر آن ها نسبت به احساسات مثبت مثل امید و شادی قوی تر و پایدارتر است، به همین دلیل خاطرات بد و اتفاقات منفی بیشتر در ذهن می ماند و ذهن به وفور آن ها را مرور می کند.

یکی از راه هایی که محققان آن را پیشنهاد می کنند این است که باید کودک خود را مورد تشویق و تمجید قرار دهید و این کار باید به روشی انجام شود که بیشترین اثرگذاری را داشته باشد. زمانی که شما کودکِ خود را به خاطر باهوش بودن، منظم بودن و انجام کارهای مثبتش مورد تشویق و تمجید قرار می دهید باعث تقویت شادی در او خواهید شد. شما باید کودک خود را به خاطر انجام فعالیت های مثبت و تلاش هایش تشویق کنید.

اما این نکته را در نظر بگیرید که در این کار افراط نکنید، و به خاطر هر کار کوچکی او را مورد تشویق قرار ندهید برای مثال تشویق و تمجید از کودکی 8 ساله که خودش لباسش را می پوشد، کاملا بی معنی است و حتی می تواند اثرات منفی روی او داشته باشد.

6. داشتن سرگرمی مشترک و بازی کردن با فرزند

بازی کردن کودکان باعث تقویت و رشد قوه ی تخیل، مهارت و توانایی جسمی، عاطفی و شناختی آن ها می شود. بازی کردن برای رشد مغز بسیار مهم است. کودکان در سنین پایین از طریق بازی با دنیای پیرامون خود تعامل کرده و با آن آشنا می شوند، همچنین بازی باعث کشف استعداد و مهارت های کودک شده و توانایی پیش برد کارهای خود را به او می دهد و مهارت های کار تیمی و رهبری یا حتی پیروی از رهبر گروه را در آن به تقویت می کند. 

محبوب ترین هم بازی برای کودکان، والدینشان هستند. بازی والدین با فرزندان علاوه بر کمک به کشف مهارت ها و استعداد کودک و ایجاد رابطه قوی بین کودک و والدین، باعث کاهش استرس در والدین نیز می شود.

بازی کردن بخش مهمی از دوران کودکی است پس نباید بازی کردن با فرزندان را به خاطر افزایش سن آن ها کنار بگذارید؛ بلکه باید بازی های جدید متناسب با سن کودک خود را پیدا کنید و با او همراه شوید.

7.نکات تربیتی کودکان:آموزش همدلی و دلسوز بودن به فرزندان

اینکه فقط دیگران کودک را دوست داشته باشند و با او مهربان باشند کافی نیست، کودک شما باید یاد بگیرد که دیگران را دوست داشته باشد و با آن ها همدل و مهربان باشد، فقط در این صورت است که او از درون احساس رضایت و شادی را تجربه خواهد کرد. 

متاسفانه بعضی از والدین با جملات خود و طی روز پیام هایی به کودک خود می دهند که بیانگر شرطی بودن عشق  محبت آن ها نسبت به فرزندشان است؛ برای مثال به این پیام را به کودک خود می دهند که “فقط وقتی خوب هستی تو را دوست دارم ” یا “من تو تا وقتی که من را دوست داری، دوست دارم”. این در صورتی است که کودک باید عشق بدون قید و شرط را تجربه کند و بیاموزد، تا بتواند نسبت به دیگران نیز این گونه رفتار کند و با آن ها همدل و مهربان باشد.

8. ابراز عشق و آغوش گرفتن فرزند

والدین باید عشق و محبت را به فرزند خود نشان دهند. تماس فیزیکی مثل بغل کردن، نوازش و بوسیدن اعضای خانواده می تواند یکی از راه های نشان دادن محبت و عشق باشد. این کار باعث می شود کودک احساس امنیت داشته باشد و خودش نیز محبت کردن را بیاموزد. 

همچنین باید کودک خود را در آغوش بگیرید و او را نوازش کنید، اینکار به هر دوی شما احساس مثبت و خوبی خواهد داد. این نکته را به خاطر داشته باشید که سیستم حسی بدن ما برای رفع نیازهای ما با اجتماع ساخته شده و تماس فیزیکی یکی از راه های برقراری ارتباط و تقویت احساسات مثبت در انسان ها می باشد.

9. آموزش تعادل در احساس و رفتار به فرزند

قشر جلوی مغز که عواطف را تعدیل می کند، به تأثیر و تعامل والدین نیز حساس است. زمانی را در نظر بگیرید که با کودک خود به بازار رفته اید و کودک شما از شما می خواهد که برایش اسباب بازی بخرید و شما درخواستش را رد می کنید. در این حالت معمولا بچه ها ابتدا غر می زنند و اگر به خواسته ی خود نرسند، شروع به داد و فریاد و حتی گریه کردن در خیابان می کنند. 

این شرایط برای هر پدر و مادری استرس زا و عصبانی کننده خواهد بود، اما رفتار شما می تواند تعیین کننده ی نوع رفتار و واکنش فرزندتان در این موقعیت و در شرایط مشابه به آن در آینده باشد. اگر شما در این شرایط برای ساکت کردنش، اسباب بازی را برای او بخرید، به او یاد داده اید که با تکرار این رفتار در موقعیت های مشابه می تواند به خواست هایش برسد و همچنین اگر از کودک عصبانی شود، سر او داد بکشید یا او را رها کنید نیز اثرات منفی روی او خواهد داشت. 

والدین به جای رفتارهای نامناسب با فرزندشان، باید واکنش های مناسب عاطفی را برای شرایط خاص یاد گرفته و از آن الگوبرداری کنند تا رفتار مناسبی با فرزند خود داشته باشند. در این حالت کودک نیز رفتار درست را یاد می گیرد و آن را تکرار می کند.

10. پاسخ دادن به سوالات فرزند از  نکات تربیتی کودکان

دنیای کودکان پر است از سوالات مختلف و گاهی عجیب و غریب که باعث سردرگمی والدینشان می شود. عده ای تصور می کنند که کودکانی که زیاد سوال می پرسند، غیر عادی هستند؛ ولی باید گفت نه سوالات زیاد کودک غیرعادی است و نه جواب دادن والدین به آن ها کار سختی است. زیرا کودکان به شنیدن جزئیات تمایلی ندارند و یک پاسخ ساده و کوتاه می تواند برای آن ها کافی باشد. این در حالی است که بزرگترها برای سوالات کودکان به دنبال جواب های کامل و جزئی هستند.

واکنش والدین در مقابل سوالات کودکان بسیار با اهمیت است و تاثیر زیادی در شکل‌ گیری شخصیت فرزندان دارد. نکته‌ بسیار مهمی که باید به آن توجه کنیم این است که در هیچ شرایطی برای پاسخ دادن به سوالات، به فرزندتان دروغ نگویید؛ این کار باعث آسیب زدن به رابطه والدین و فرزند می شود زیرا آن ها فکر می کنند که والدینشان دروغ گو و یا نادان هستند و در نتیجه نمی توانند به آن ها اعتماد کنند.

11. عدم مقایسه فرزند با دیگران

شما باید به عنوان والدین این را بپذیرید که هر کودک شخصیت مستقل از دیگران دارد و از ویژگی ها، استعدادها و مهارت های متفاوتی برخوردار است. وظیفه شما به عنوان والدین است که این مهارت و استعداد را کودک خود پیدا کرده و به شکوفایی آن کمک کنید، نه اینکه آن ها را تغییر دهید و شبیه آن چه خود می خواهید یا فکر می کنید درست است، کنید. 

بعضی از والدین برای تنبیه یا تحریک فرزند برای انجام دادن کاری که خودشان می خواهند، از مقایسه کردن استفاده می کنند. اما باید بدانید که شما به هیچ وجه نباید کودک خود را به کودکان دیگر مقایسه کنید، این کار نه تنها باعث پیشرفت و موفقیت کودک نمی شود بلکه اثرات منفی زیادی روی روحیه کودک شما دارد و باعث کاهش عزت نفس و اعتماد به نفس او خواهد شد.

12. انجام بازی های فکری با فرزند

مغز کودکان انعطاف پذیری و توانایی یادگیری بسیار بالایی دارد، این دوران بهترین زمان برای آموزش به کودکان و تقویت مهارت های ذهنی و فکری آن ها است. بهتر است در این دوران با کودک خود بازی های فکری مثل درست کردن پازل درست کردن، را انجام دهید و هم چنین آن ها را با زبان های خارجی و خواندن کتاب آشنا کنید.

13. ایجاد حس رقابت در فرزند

یکی از مهارت هایی که باید به کودکان آموزش داده شود، مهارت رقابت سالم با دیگران است. کودک باید یاد بگیرد که در زندگی هم برد و هم باخت وجود دارد و او باید تلاش خود را برای برنده شدن کند ولی اگر باخت نیز مشکلی به وجود نخواهد آمد. 

14. نکات تربیتی کودکان: آموزش خوب صحبت کردن

رشد زبانی، یعنی نحوه سخن گفتن، یکی از مهم ترین و سازنده ترین ابعاد رشدی هر فردی است. نوع آموزشی که والدین در این زمینه به کودکانشان می دهند، تاثیر مستقیمی روی خوش زبان و یا بد زبان شدن فرزندان دارد.

 والدین باید به کلماتی که در حین صحبت با فرزند خود یا حتی دیگران استفاده می کنند، توجه زیادی داشته باشند زیرا این کلام تاثیر زیادی روی مهارت گفتاری کودک در آینده دارد.

لازم است که همه والدین، با مراحل رشد زبانی کودک آشنا شوند و راهکارهای مناسب برای آموزش صحیح آن به فرزندان را یاد بگیرند.

15. آموزش درست غذا خوردن به فرزند

یاد دادنِ آداب غذا خوردن به فرزند برای بسیاری از والدین کلافه کننده است. آن ها آرزوی روزی را دارند که فرزندشان بدون آن که غذایش را روی لباسش بریزد یا حداقل تا شعاع دوری از دور دهانش غذا نچسبیده باشد، غذایش را تمام کند. 

واقعیت این است درست غذا خوردن کودک تا زمانی که آداب آن را یاد نگرفته اند، برای بسیاری از والدین فقط یک رویا است. شما نمی توانید منتظر معجزه ای در روش غذا خوردن فرزند خود باشید، آن هم زمانی که خودتان همیشه با عجله و سرپا غذا می خورید و یا وقت کافی برای غذا خوردن با فرزندتان را ندارید. شما باید روش درست غذا خوردن را از همان ابتدای کودکی که فرزندتان شروع به غذا خوردن می کند، به او یاد بدهید تا این رفتار نیز مانند سایر رفتارهای مرتبط با سبک زندگی برای فرزندتان تبدیل به یک عادت شود.

سایر نکاتی که والدین باید برای پرورش فرزندانشان بدانند 

نکات دیگری که لازم است در تربیت فرزندان به آن توجه کنید عبارتند از:

• به کودک خود جملاتی مثل ساکت شو، سکوت کن و یا حرف نزن را نگویید.
• آن ها را با کتاب خواندن آشنا کنید، برایش کتاب قصه بخوانید.
• اجازه ندهید زمان فراغت فرزندتان فقط با موبایل و تبلت و بازی رایانه ای پر شود، به آن ها یاد بدهید که چگونه اوقات فراغت خود را بدون این وسایل بگذرانند.
• با فرزند خود موسیقی خوب و مناسب گوش دهید.
• قوانین زیاد و سخت گیرانه ای برای کودکتان تعیین نکنید.
• در تربیت کودک خود ثابت قدم باشید.
• انتظارات خود از فرزندتان را متناسب با سن، توانایی و مهارت های او تعیین کنید و انتظارات مشخص و مختصری از آن ها داشته باشید.

منبع : 15 نکات کلیدی روش تربیتی صحیح که والدین باید بداند 

لجبازی در کودکان ۲ و ۳ ساله، بهترین برخورد را داشته باشید

لجبازی در کودکان ۲ تا ۳ ساله امری شایع می باشد و بسیاری اوقات این رفتار والدین را کلافه کرده است و آن ها را وادار به تسلیم می کند. آیا واقعا کوتاه آمدن در برابر لجبازی های کودک صحیح می باشد؟ کودک در این سن دوست دارد تا استقلال خود را تثبیت کند و کارها را با لجبازی و به شیوه خودش انجام دهد، در این هنگام اگر والدین رفتار مناسبی از خودشان نشان ندهند کودک در آینده با مشکلاتی رو به رو می شود و یاد می گیرد که با لجبازی و پرخاشگری کارهایش را انجام دهد و زمانی که در اجتماع تقاضای او به درستی برآورده نشود نسبت به توانایی های خود دچار یاس و ناامیدی خواهد شد، به همین دلیل اگر کودک لجبازی دارید بهتر است از مشاوره کودک کمک بگیرید و با یاری مشاور به رفتار های صحیح او پی ببرید.

لجبازی کوکان ۲ و ۳ ساله، علت اصلی

کودکان ۲ ساله شخصیت خود شیفته دارند و باید در مورد تربیت کودکان ۲ تا ۳ ساله آگاهی لازم را داشته باشید زیرا در این سن کودکان در سطحی از دوره رشدی قرار دارند که تمام دنیا متعلق به خودشان می دانند و تمایل دارند تا هر چیزی که می خواهند سریعا برای آن ها فراهم شود و زمانی که چیزی از او سلب می کنید و یا با محدودیت هایی رو به رو می شود واکنش های خود را به صورت لجبازی و جیغ زدن نشان می دهد تا حق خود را از دیگران بگیرد، حتی احتمال دارد احساسات و عواطفش آن قدر برانگیخته شود که راهی برای بروز آن ها پیدا نکند و شروع به لجبازی کردن نماید.

علت دیگر لجبازی ناتوان بودن کودک است چون قادر نیست کاری که می خواهد را به درستی انجام دهد و ناامیدی خود را با لجبازی کردن نشان می دهد، در هر صورت لجبازی به خاطر هر علتی که باشد قابل پذیرفتن نیست و شما باید این رفتار را در کودک تان تغییر دهید و به او بفهمانید که با لجبازی کردن کاری پیش نمی رود و لجبازی کردن رفتار صحیحی نمی باشد.

واکنش صحیح در مقابل لجبازی کودکان

والدین لازم است ابتدا علت لجبازی کودک ۲ و ۳ ساله خود را بیابند و آگاهی لازم در مورد آن را به دست آورند تا در این صورت بتوانند واکنش صحیح که همان بی اعتنایی است را از خودشان نشان دهند این شیوه در طولانی مدت مناسب است و باعث تغییر رفتار لجبازی در کودک می شود، همچنین در بعضی مواقع کودک برای این که توجه شما را به خودش جلب کند لجبازی می کند.

به طور مثال فرض کنید کودک از شما آبمیوه در خواست کرد و شما آن را در خانه ندارید و در این صورت شروع به داد و بیداد می کند و از شما می خواهد تا همین الان برای او آبمیوه فراهم نمایید اگر شما به خواسته او توجه کنید و آن را برآورده نمایید سبب تشویق رفتار لجبازانه او می شوید.

بر اساس اصول روانشناسی بی توجهی باعث خاموشی رفتار می شود و هنگامی که کودک شما شروع به جیغ و فریاد می کند و یا خودش را به زمین می کوبد در این صورت شما محل را ترک کنید و به کار خودتان ادامه دهید؛ تلویزیون تماشا کنید، آشپزی کنید با دیگری صحبت کنید  و به کودک نشان دهید که نسبت به رفتارش بی توجه هستید به این طریق می توانید لجبازی کودکان ۲ و ۳ ساله خودتان را کاهش دهید.

در مواجهه با لجبازی کودکان محل را ترک کنید

در بسیاری اوقات لجبازی با بهانه گیری کودک با هم همزمان می شود و ممکن است کودکی دو ساله برای رسیدن به خواسته خود اصرار ورزد و پافشاری نماید و ساعت ها به جیغ و فریاد زدن بپردازد در این هنگام شما باید نسبت به او بی اعتنا باشید و در بی اعتنایی به او مصمم باشید و اگر از اتاق بیرون آمدید و او به دنبال شما آمد بدانید که کار خود را درست انجام داده اید زیرا او به دنبال شنونده می باشد.

واکنش دیگر این است که کودک را مجبور کنید روی صندلی بنشیند و بیرون نیاید و خودتان از اتاق بیرون بروید جایی که شما را نبیند، و به او بفهمانید که حق ندارد صندلی خود را برای دقایقی که شما تعیین کرده اید ترک کند و باید همانجا بماند و به او اجازه دهید تا جیغ و داد خود را در همان جا ادامه دهد.

لجبازی کودکان ۲ و ۳ ساله، بهترین روش برخورد

گاهی اوقات لجبازی کودک هدفدار می شود و اگر او بداند که با لجبازی کردن به هدف خود نمی رسد آن را تکرار نمی کند. زمانی که کودک رفتار درستی از خود نشان می دهد و بد اخلاقی نمی کند و جیغ و فریاد نمی زند در این صورت او را تشویق کنید و چیزی که دوست دارد و شما صلاح می دانید به او هدیه بدهید تا یاد بگیرد اگر خوش رفتار باشد می تواند پاداش بگیرید.

باید به این نکته توجه کنید که پاداش کودک نباید به صورت رشوه باشد و باید به او بفهمانید که زمانی که کاری را به او محول می کنید باید به درستی انجام دهد و نباید جیغ و فریاد زدن او مانع انجام کار شود.

اجازه ندهید تا لجبازی کودکتان بر روی تصمیمات شما اثر بگذارد و نظرات شما را تغییر دهد و در صورتی که هیچ کدام از روش ها مناسب نبود احتمال دارد لجبازی کودکتان علت ریشه ای داشته باشد و در این صورت باید از مشاوره روانشناس کمک بگیرید تا علت آن را شناسایی کند و اقدامات لازم برای درمان را انجام دهد.

نقش روانشناس در کاهش لجبازی کودکان ۲ تا ۳ ساله

روانشناسان متخصص که در زمینه کودک فعالیت می کنند باید علت لجبازی کودک را بیابند و بعد به کاهش عواملی که باعث لجبازی می شود کمک کنند و با استفاده از راهکار های کاربردی و اصولی پیشگیری های لازم برای لجبازی و درمان آن انجام دهند.

در بعضی اوقات والدین رفتار های اشتباهی دارند که باعث تقویت و افزایش لجبازی کودکان می شود و در صورتی که لجبازی تداوم داشته باشد در بلند مدت و بزرگسالی تاثیرات نامطلوبی بر روی فرد خواهد گذاشت.

در همین راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با استفاده از مشاوران برجسته در زمینه کودک به شما کمک می کند تا لجبازی در کودکان ۲ و ۳ ساله کاهش یابد این مرکز به صورت حضوری و تلفنی پاسخ گو مراجعین می باشد.

منبع : لجبازی در کودکان ۲ و ۳ ساله | بهترین برخورد را داشته باشید