بایگانی دسته ی کودک

نشانه های کودک خجالتی به شما کمک می کند تا در موقعیت های جدید یا ناآشنا که سخت است به آن ها کمک کنید.کودک خجالتی و گوشه گیر اگر احساس کند که دیگران در حال نگاه به او هستند، مانند زمانی که با فرد جدیدی ملاقات می کند یا مجبور هستند در مقابل دیگران صحبت کند، به احتمال زیاد دچار نگرانی و اضطراب زیادی می شود که حتی ممکن است باعث می شود که کودک خجالتی و گوشه گیری شود.

بیشتر کودکان گاهی احساس خجالت می کنند، اما کودکانی که همیشه درگیر خجالت و شرم هستند زندگی خود را مختل می کنند. برخی از کودکان به مرور خجالت خود را کنار می گذارند اما اکثر آن ها این ویژگی را تا بزرگسالی حفظ می کنند.

علت خجالتی بودن کودکان

روانشناسان بر این باورند که هم ژنتیک و هم محیط در خجالتی بودن کودک نقش دارند. برخی از کودکان به سادگی با حساسیت شدید نسبت به تحریکات بیرونی متولد می شوند (تاثیر ژنتیک). گاهی اوقات خجالتی بودن کودک شما با تجربیات منفی مانند طعنه زدن یا طرد شدن توسط سایر کودکان، شرمساری یا عدم تایید توسط محیط، ترکیب می شود.

۶ نشانه های کودک خجالتی و گوشه گیر

۱. از بودن در مرکز توجه متنفرند

برخی از بچه ها اهمیتی نمی دهند که در کانون توجه قرار بگیرند یا حتی دوست دارند که توجه دیگران را جلب کنند. اما اگر کودک شما با اضطراب اجتماعی سروکار دارد از توجه دیگران دوری می کند، دور بودن از مرکز توجه یکی از بارز ترین نشانه های نشانه های کودک خجالتی می باشد.

۲.کودک خجالتی و گوشه گیر دوستان کمی دارند

کودکان خجالتی معمولا دوستان زیادی ندارند و محدوده دوستان خود را تا جایی که می توانند کوچک در نظر می گیرند. شاید آن ها فقط یک یا دو دوست خوب داشته باشند و تمایل دارند از معاشرت با گروه های بزرگتر اجتناب کنند.

پیشنهاد مشاور: کمک به کودک برای پیدا کردن دوست

۳. آن ها نمی خواهند با افراد جدید ملاقات کنند

یکی از دلایلی که کودک خجالتی مبتلا به اضطراب اجتماعی معمولاً دوستان زیادی ندارد این است که برای ملاقات با افراد جدید مشکل دارد.

اگر سعی کرده‌اید فرزندتان را برای فعالیت‌ها یا بازی های گروهی ثبت‌نام کنید و آن ها از آن ها ممانعت کرده و بازی های فردی را ترجیح داده اند احتمالا کودک شما خجالتی می باشند.

۴. کودک خجالتی و گوشه گیر بسیار ساکت هستند

بسیاری از اوقات، زمانی که کودکان به سنی می رسند که می توانند آزادانه با هم ارتباط برقرار کنند نمی توان آن ها را ساکت کرد.

اما وقتی فرزند شما با اختلال اضطراب اجتماعی سر و کار دارد، اغلب بسیار ساکت خواهد بود و هنگامی که آن ها تشویق به صحبت و برقراری ارتباط می شوند، حتی ممکن است گوشه گیرتر شوند که نشانه های کودک خجالتی می باشد.

۵. کودک خجالتی و گوشه گیر از تماس چشمی اجتناب می کنند

نشانه‌های غیر کلامی نیز می توانند نشان دهنده خجالت باشد، اگر هنگام صحبت کردن از تماس چشمی اجتناب کنند یا در حین صحبت کردن حالات چهره زیادی نداشته باشند، ممکن است با ترس زیادی سر و کله بزنند.

۶. در مورد خودشان صحبت نمی کنند از نشانه های کودک خجالتی و گوشه گیر

بسیاری از بچه ها دوست دارند در مورد خودشان صحبت کنند. آن ها دوست دارند به شما بگویند در مدرسه چه می کردند با دوستانشان چه می گذرد

اما کودک خجالتی و گوشه گیر، اغلب اوقات بسیار سختی دارند که در مورد خود صحبت کنند. حتی اگر سؤالات خاصی بپرسید یا سعی کنید آن ها را وادار به باز کردن صحبت کنید، ممکن است عصبی و ناراحت می شوند.

برخورد با کودک خجالتی و گوشه گیر

۱. در مورد موقعیت های جدید توضیح دهید

مکان ها، شرایط، افراد و موقعیت های جدید می تواند برای کودکان خجالتی سخت باشد، بنابراین بهتراست آن ها را درک کنید، بنابراین پیش از حضور در این مکان ها با آن ها در مورد شرایطی که قرار است تجربه کنند حرف بزنید، با این کار به کودک خجالتی و گوشه گیر کمک می کنید تا در این موقعیت ها راحت شود.

۲. فرصت کافی را برای بروز احساسات او فراهم کنید

درست مانند هر کسی، کودکانی که خجالتی و گوشه گیر هستند نیز می توانند با دشواری در مورد احساساتی که تجربه می کنند حرف بزنند. بنابراین به فرزند خود زمان لازم را بدهید تا در مورد احساساتی که تجربه می کند حرف بزند و احساسات خود را به شیوه ای که مناسب و درست است بروز دهد.

۳. به دیگران نگویید فرزندتان خجالتی است

برچسب زدن به کودک تان به این شکل می تواند باعث شود فرزند شما به این باور برسد که خجالتی است و کاری برای بهبود وضعیت نمی تواند انجام داد. او حتی ممکن است از آن به عنوان بهانه ای برای دنبال نکردن چیزی که باعث ایجاد احساس اضطراب در او می شود استفاده کند و با خود بگوید که خجالتی است و دیگر نمی تواند از شر آن خلاص شود.

۴. الگو باشید.

در ارتباط با فروشندگان، دوستان و معلمان مطمئن باشید، سوالات مناسب بپرسید و با غریبه ها ارتباط چشمی برقرار کنید تا به کودک خجالتی خود نشان دهید که چگونه باید با دیگران ارتباط برقرار کند.

آن ها را با فرزندان دیگر یا دوستانشان مقایسه نکنید، به یاد داشته باشید که هر کودکی متفاوت است. این که خجالتی هستند و از ارتباط اجتماعی فرار می کنند به این معنی نیست که عجیب یا غیرعادی هستند.

۵. گزینه ها را محدود نگه دارید، کودک خجالتی و گوشه گیر

یک فرصت نامحدود برای انجام هر کاری می تواند برای آن ها طاقت فرسا باشد، بنابراین با محدود کردن گزینه‌ها به چند انتخاب می توانید به او کمک کنید تا راحت تر تصمیم گیری کند و به مرور بتواند اضطراب خود را مدیریت کند.

۶. مهارت های اجتماعی| کمک به کودک خجالتی و گوشه گیر

شما می توانید بسیاری از مهارت های اجتماعی را به کودک خود بیاموزید که به او کمک می کند بر کمرویی غلبه کند. این مهارت ها شامل موارد زیر می باشد:

• ملاقات با افراد جدید
• به دیگران سلام کردن
• شروع مکالمات
• ارتباط چشمی برقرار کردن
• شنونده خوبی بودن

برای این کارها می توانید در خانه تمرین کنید تا در جمع مجبور نشوید به او بگویید سلام کن!

۷. کودک خجالتی و گوشه گیر، رفتار اجتماعی را پاداش دهید

مهارت های اجتماعی را که فرزندتان یاد می کند تقویت کنید. وقتی می بینید که سعی می کند بر کمرویی غلبه کند، او را با محبت فراوان تحسین کنید. اگر احتمال دارد که کودک خجالتی و گوشه گیر داشته باشید مراقبت کنید که این کار را در ملاعام انجام  ندهید.

کودک خجالتی در مدرسه

بچه های خجالتی ممکن است مدرسه را مانند همسالانشان تجربه نکنند. راهکارهای زیر به شما کمک می کند تا به کودک خجالتی در مدرسه کمک کنید:

با معلم حرف بزنید. با معلمان و کارکنان مدرسه صحبت کنید، به آن ها در مورد شرایط کودکتان توضیح داده و از او بخواهید که راهکارهایی را نیز در خانه به شما آموزش دهد.

علایق آن ها را به مدرسه بیاورید. از معلم کمک بخواهید و از او بپرسید که آیا می شود کارهایی و قعالیت هایی را که دوست دارد به مدرسه ببرید.

در خانه به آن ها کمک کنید. گاهی اوقات بچه‌ها در مدرسه خجالتی رفتار می‌کنند. با هم در خانه تمرین کنید. به فرزندتان فرصت پیشرفت بدهید، اما سعی کنید به او فشار نیاورید به یاد داشته باشید که هدف شما این است که اعتماد به نفس فرزندتان را تقویت کنید.

روی دستاوردهای آن ها تمرکز کنید. پیروزی های فرزندتان را در داخل و خارج از کلاس درس جشن بگیرید. ورزش، یادگیری ساز و حتی کمک در خانه می تواند به تقویت اعتماد به نفس فرزند شما در مدرسه کمک کند.

در جلسات شرکت کنید. جلساتی که معلم برای گفت و گو با والدین ترتیب می دهد اهمیت زیادی دارد بنابراین سعی کنید حداقل یکی از والدین در این جلسات حضور داشته باشد، در این جلسات مربیان در مورد نکاتی که باید بدانید یا در خانه رعایت کنید حرف می زنند و به همین دلیل اهمیت زیادی دارند.

پکودکان خجالتی در پیش دبستانی

آیا کودکان خجالتی در پیش دبستانی دارید که با کمرویی دست و پنجه نرم می کند؟ آموزش مهارت های اجتماعی می تواند به آن ها کمک کند:

آموزش مهارت های اجتماعی به بچه‌ها یاد می دهد که چگونه احساسات خود را به اشتراک بگذارند، درگیری‌ها را مدیریت کنند و دوستان خوبی پیدا کنند. این مهارت ها حتی به خوش اخلاق ترین کودکان نیز کمک می کند. وقتی صحبت از خجالتی بودن در کودکان پیش دبستانی می شود، این مهارت ها می تواند به کودک خجالتی و گوشه گیر راه های ملموس و عملی برای تعامل با همسالان خود بدهد.

به یاد داشته باشید که کودکان خجالتی در پیش دبستانی ممکن است در پیدا کردن دوست مشکل داشته باشد سعی کنید در این امر به او کمک کرده و راه هایی به او ارائه دهید تا بتواند دوست پیدا کند، گروه های دوستی در این سنین اهمیت زیادی دارند بنابراین حتما سعی کنید در این مورد به آن ها کمک کنید تا در پیش دبستانی احساس تنهایی نداشته باشند.

بازی برای کودک خجالتی برای کودک خجالتی و گوشه گیر

ایجاد مجلات خانوادگی 

والدین باید ضرورت و ارزش وحدت خانواده را به فرزندان خود یادآوری کنند.  گذراندن زمان بیشتر با کودک خجالتی و گوشه گیر موثرترین استراتژی برای اجرای فعالیت و کاهش خجالت آن ها است. بچه ها را تشویق کنید که یک دفترچه یادداشت نگه دارند، یادداشت های روزانه خانواده به عنوان یادآوری گذشته برای فرزندان خواهد بود. این امر باعث ایجاد اعتماد به نفس در کودکان می شود زیرا آن ها متوجه پیشرفت های چشمگیری می شوند که رخ داده است.

منبع : ۶ نشانه های کودک خجالتی + بازی درمانی

آیا می دانستید که هوش هیجانی را می توانید در طول زندگی خود آن را ارتقا دهید؟ هوش هیجانی به شما در حل تعارضات زندگی روزمره کمک می کند.

این اصطلاح توسط پیتر سالوی و جان مایر در دهه ۱۹۹۰ در دانشگاه ییل ایجاد شد و بعداً دانیل گولمن در سال ۱۹۹۵ آن را بیش تر رواج داد.

فواید هوش هیجانی

استفاده از هوش هیجانی در زندگی روزمره می تواند بسیار مفید باشد.

به عنوان مثال، پیشگیری از موقعیت های خطرناک برای سلامتی، مانند جلوگیری از فشار خون بالا و بیماری های قلبی و از نظر انطباق نیز می تواند در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت بسیار سودمند باشد.

به همین دلیل، بهبود هوش هیجانی در سنین پایین می‌تواند سرمایه‌گذاری بلندمدتی باشد که باعث موفقیت در بزرگسالی می شود.

تقویت هوش هیجانی در نوجوانان

۱٫به واکنش های احساسی خود نسبت به وقایع در طول روز توجه کنید.

به راحتی می توانید احساسات خود را در مورد آنچه در طول روز تجربه می کنید، پشت سر بگذارید. اما درک احساس خود برای تقویت هوش هیجانی ضروری است. اگر احساسات خود را نادیده بگیرید، اطلاعات مهمی را نادیده می گیرید که تأثیر زیادی بر طرز فکر و نحوه رفتار شما دارد.

2. به بدن خود توجه کنید

به جای نادیده گرفتن علائم فیزیکی احساسات خود، شروع به گوش دادن به آن ها کنید. به یاد داشته باشید که ذهن و بدن ما از هم جدا نیستند. آن ها عمیقاً بر یکدیگر تأثیر می گذارند.

3. مشاهده کنید که چگونه احساسات و رفتار شما به هم مرتبط هستند.

وقتی احساسات شدیدی را تجربه می کنید، چه واکنشی نشان می دهید؟ هرچه بیشتر درک کنید که چه چیزی انگیزه های رفتاری شما را تحریک می کند، هوش هیجانی شما بالاتر خواهد بود و می توانید از آنچه می دانید برای تغییر رفتار خود در آینده استفاده کنید.

4. از قضاوت در مورد احساسات خود بپرهیزید

تمام احساساتی که دارید معتبر هستند، حتی احساسات منفی که تجربه می کنید. اگر احساسات خود را قضاوت کنید، توانایی خود را برای احساس کردن از بین می برید و استفاده از احساسات خود را در راه های مثبت دشوارتر می کند.

به این موضوع فکر کنید که هر احساسی که دارید، یک قطعه جدید از اطلاعات مفید است از چیزهایی که در دنیای شما در حال وقوع می باشد مرتبط است.

در ابتدا سخت است، اما اجازه دهید احساسات منفی ظاهر شوند و آن ها را به آنچه در حال رخ دادن است مرتبط کنید. به عنوان مثال، اگر به شدت حسادت می کنید، این احساس در مورد وضعیت شما چه چیزی به شما نشان می دهد؟

5. تصمیم گیری در مورد نحوه رفتار را تمرین کنید

شما نمی توانید احساساتی که دارید را کنترل کنید، اما می توانید تصمیم بگیرید که چگونه می خواهید به آن ها واکنش نشان دهید. به این فکر کنید که ترجیح می دهید چه واکنشی نشان دهید، به جای اینکه اجازه دهید احساساتتان بر شما غلبه کند، تصمیم بگیرید دفعه بعد احساسات خود را کنترل کنید.

هنگامی که اتفاق منفی در زندگی شما می افتد، لحظه ای را برای احساس کردن اختصاص دهید. هنگامی که موج اولیه سپری شد، تصمیم بگیرید که چگونه می خواهید رفتار کنید. تصمیم بگیرید که احساسات خود را به جای سرکوب کردن، بیان کنید و دوباره تلاش کنید.

6. مهارت های همدلی خود را بهبود بخشید

همدلی یعنی توانایی تشخیص احساسات دیگران و به اشتراک گذاشتن احساسات با آها. شنونده فعال‌تر بودن و توجه واقعی به آنچه مردم می‌گویند می‌تواند به شما کمک کند تا احساس بهتری نسبت به آن‌ها داشته باشید. توانایی استفاده از این اطلاعات تصمیمات و بهبود روابط از نشانه های هوش هیجانی است.

برای بهبود همدلی، خود را به جای دیگران بگذارید. به این فکر کنید که اگر در موقعیت آن ها بودید چه احساسی داشتید. به طور فعال تصور کنید که چگونه می توانید از طریق تجربیاتی که دارید حمایت و مراقبت لازم را ارائه دهید.

7. زبان بدن افراد را یاد بگیرید

سعی کنید احساسات واقعی افراد را با مشاهده حالات صورت و زبان بدن آن ها درک کنید. اغلب مردم احساسات خود را به صورت فیزیکی نیز نشان می دهند. تمرین کنید که بیشتر مراقب باشید و احساسات دیگران را درک کنید.

اگر مطمئن نیستید که در تفسیر حالات چهره مهارت دارید، سعی کنید حدس بزنید به طور مثال تن صدای بالاتر نشان می دهد که استرس دارد یا عصبانی است.

8. تمرین کنید که از نظر احساسی صادق باشید

وقتی ناراحت هستید به مردم بگویید و شادی را نیز به اشتراک بگذارید این صداقت باعث می شود که دیگران راحت تر، بتوانند با شما ارتباط برقرار کنند و اعتماد بیش تری به شما داشته باشند.

9. سطح استرس خود را کاهش دهید

زندگی مملو از موقعیت‌های دشوار است، از روابط گرفته تا از دست دادن شغل همه باعث افزایش استرس و اضطراب افراد می شود. در این بین، محرک‌های استرس بی‌شماری وجود دارد که می‌تواند هر موضوع را بسیار چالش‌برانگیزتر از آنچه که احتمالاً هست به نظر می رساند.

 ۸ بازی برای بهبود هوش هیجانی کودکان

1. احساسات خود را نام ببرید

برای شروع، می توانید احساسات خود را با فرزندانتان در میان بگذارید و سپس همانطور که دکتر سیگل پیشنهاد می کند، می توانید به بچه ها کمک کنید تا احساسات خود را بشناسند.

2. دسته بندی احساسات

برای بازی، فقط باید پنج احساس اصلی ( شاد، غمگین، عصبانی، ترس، خجالت ) را روی کاغذ بنویسند. سپس، احساسات مربوط به هر دسته اصلی را یادداشت کنید و کارت ها را از هم جدا کنید. و سپس از فرزندان خود بخواهید تا دریابند که هر احساس در کدام یک از پنج دسته اصلی قرار می گیرد.

3. برچسب زدن به احساسات

یکی از راه های عالی برای کمک به هوش هیجانی آن ها برچسب زدن به احساسات دیگران است. برای این کار، می توانید سعی کنید احساسات شخصیت ها را هنگام خواندن داستان با هم شناسایی کنید. یا هنگام تماشای تلویزیون، می توانید از فرزندان خود بخواهید که با زبان بدن و کلمات تشخیص دهد که بازیگر چه احساسی دارد.

سخن آخر

اگر کودکی با هوش هیجانی بالا دارید، ابتدا باید بدانید که فرزند شما در ابراز وجود یا کار گروهی مشکلی ندارد. بنابراین، تقریباً همه حرفه ها مناسب هستند، اما برخی از مشاغل برجسته برای آن ها شامل موارد زیر می باشد:

• سیاستمدار
• مدیر
• وزیر
• معلم
• علمی
• درمانگر
• روانشناس
• دیپلمات
• مذاکره کننده
• کارشناس فروش یا بازاریابی
• کارگر اجتماعی
• بازیگر

منبع : چگونه هوش هیجانی خود را تقویت کنیم + بازی برای کودکان

برای انتخاب شیشه شیر باید ببینید که نوزاد شما کدام نوع از سرشیشه را راحت تر به دهان می گیرد، زیرا برخی از نوزادان فقط به نوع خاصی از سرشیشه (پستانک) رضایت می دهند. هم چنین ممکن است راحتی شست و شو و یا حتی برند آن نیز اولویتی مهم در انتخاب شما باشد.

هنگامی که سرشیشه مناسب با توجه به نکات بالا مشخص شد، می توانید بطری و لوازم جانبی آن را نیز تهیه کنید. استفاده درست از شیر خشک و تمیز کردن دقیق و درست سرشیشه و شیشه شیر مهم تر از مدل و شکل آن است؛ بهترین کاری که برای اطمینان از ایمنی تغذیه با شیرخشک باید انجام دهید، نظافت و تمیز کردن آن است.

از آنجا که انواع مختلفی از بطریها در بازار موجود است، انتخاب برای مادران بسیار سخت می شود. در این بخش از مشاورانه قصد داریم با توضیح انواع شیشه های شیر و معایب و مزایا آن ها به شما در انتخاب بطری مناسب کمک کنیم.

اجزای شیشه شیر

بطری یا شیشه شیر : 

ظرفی که در آن شیرخشک یا مایعات ریخته می شود.

سرشیشه :

سرشیشه یا همان پستانک، که کودک آن را می مکد.

سرپیچ :

بخشی مهم و حلقه مانندی که بین سرشیشه سرپیچ و بطری قرار می گیرد و با چرخاندن و سفت کردن آن، سرشیشه در جای خود قرار می گیرد .

درپوش:

زمانی که از شیشه استفاده نمی کنید، برای جلوگیری از ورود گرد و خاک و سایر عوامل بیرونی به درون شیشه روی آن قرار می گیرد.

انواع مختلف بطری شیر نوزاد

بطری که مایعات و یا شیر در آن ریخته می شود، معمولاً از جنس پلاستیکی، شیشه ای، استیل یا یک نوع ترکیب شامل شیشه با روکشی پلاستیکی یا سیلیکونی است و در مدل های مختلف ساخته می شود. در ادامه به معرفی انواع بطری ها و بیان مزایا و معایب آن ها می پردازیم.

بطری های استاندارد یا معمولی

 بطری استاندارد در واقع همان شکل بطری است که با شنیدن اسم شیشه شیر در وسیله ذهن‌ تداعی می‌شود. به این نوع شیشه ها، گردن صاف نیز گفته می شود. این نوع شیشه شکل خاص و متفاوتی ندارد و ابتدایی ترین نوع شیشه شیر محسوب می شوند. شیشه های شیر استاندارد با نام های تجاری مختلف در فروشگاه ها به فروش می رسند.

بطری های ضد نفخ (جریان طبیعی):

نفخ بیماری دردناک شکمی است که به علت سوء هاضمه یا وجود گاز در معده ایجاد می شود. مکیدن سرشیشه با ایجاد خلا می تواند باعث هوا برداشتن سرشیشه شود، زمانی که این هوا وارد معده کودک شود، او دچار نفخ می گردد. اما بطری های ضد نفخ با تخلیه هوا از ایجاد حباب و مخلوط شدن آن با شیر در بطری جلوگیری می کنند. این بطری ها برای تخلیه هوا معمولا سوپاپ یا نِی دارند. بطری های ضد نفخ احتمال ابتلای نوزادان به نفخ را کاهش می دهد.

بطری های خود استریل شونده:

در این نوع بطری های قبل از استفاده، باید مقداری آب درون بطری ریخته و در پوش آن را بگذارید. سپس آن را به مدت چند دقیقه و در دمای مشخص در ماکروویو قرار دهید تا شیشه گرم شود. مزایا و معایب این نوع بطری نیز در ادامه آورده شده است.

بطری های یک بار مصرف:

در این نوع شیشه شیر، بطری و اجزای آن از قبل ضدعفونی و بسته بندی شده، در نتیجه پس از باز کردن بسته بندی، قابل استفاده هستند. پس از استفاده نیز باید آن را دور انداخت. این مدل شیشه شیر زمانی به‌کار می‌آیند که شستن شیشه‌ شیر برایتان مقدور نیست، به طور مثال زمانی که در سفر هستید. این مدل شیشه شیر، به ‌شکل بسته ‌های چندتایی شامل بطری، سرشیشه و درپوش به ‌فروش می‌رسد و تمامی قطعات نیز یک ‌بار مصرف هستند.

بطری هایی با آسترهای یک بار مصرف :

نوع دیگری از بطری های یک بار مصرف، بطری با آستر یک بار مصرف هستند. در این مدل، کیسه هایی به‌ شکل آستر داخل شیشه قرار می‌گیرد و شیر درون آن ریخته می شود. این آسترهای یک ‌بار مصرف هستند و باید پس از هر بار شیردادن به کودک از داخل شیشه خارج و تعویض شوند. مزایا و معایب این نوع بطری ها نیز در ادامه آورده شده است.

بطری های گردن کج( زاویه دار):

بطری های زاویه دار، در نزدیکی گردن خمیدگی دارند. وجود این خمیدگی به ‌خاطر قشنگی نیست، بلکه یک دلیل فنی دارد! سرشیشه در بطری های گردن ‌کج بهتر از شیر پر می‌ شود و در نتیجه حباب‌‌ هوای کم تری داخل آن گیر می کند؛ این باعث می شود که هوای کم تری نیز وارد معده کودک شده و احتمال نفخ کاهش یابد. طراحی شیشه ها به گونه ای است که بیش ترین شباهت را با سینه مادر دارد .

متخصصان اطفال توصیه می کنند که در هنگام شیرخوردن از شیشه، کودک در حالت نیمه‌ نشسته باشد تا دچار عفونت گوش نشود.

بطری های گردن پهن(دهان باز)

گردن‌ این نوع شیشه شیر نسبت به شیشه‌ شیرهای معمولی، پهن‌تر است در نتیجه سرشیشه‌ ی پهن تری هم دارند. پهن بودن سرشیشه‌ ها باعث ایجاد شباهت ظاهری و حسی شبیه به سینه مادر می شوند، به‌ همین دلیل از سردرگمی پستان می‌کاهند. (ممکن است کودکی که شیرخوردن از شیشه را تجربه کرده، در گرفتن سینه مادر دچار تردید شود). بنابراین این نوع شیشه شیر برای کودکانی که از سینه مادر هم تغذیه می کنند، ایده آل است.

بطری شبیه سینه:

این بطری های معمولا دارای گردن پهن با بدن منحنی و سرشیشه ای خاص هستند. در واقع نوک سرشیشه به گونه ای طراحی شده است که شبیه سینه مادر نرم باشند.

بطری های تهویه دار:

این بطری ها داری منافذی هستند که هوا را در پشت شیشه نگه می دارند، در حالی که از نشت مایع نیز جلوگیری می کند. با ایجاد یک محفظه ضد خلا در سرشیشه، جریان یک طرفه هوا ایجاد می شود، در نتیجه از تخلیه مایع جلوگیری می کند. اصلی ترین ویژگی این بطری ها، جلوگیری از نشت مایع و خفه شدن نوزاد است.

بطری های پلاستیکی

متداول ترین نوع بطری شیر هستند که به سادگی در مدل های مختلف در بازار به فروش می رسند.

انواع مختلف پستانک و سرشیشه های موجود در بازار

انتخاب دیگری که در خرید شیشه شیر وجود دارد، انتخاب سرشیشه یا پستانک مناسب است. در ادامه انواع سرشیشه ها را معرفی خواهیم کرد. سرشیشه های بسیار متنوعی در بازار وجود دارند اما باید متناسب با نیاز کودک خود یکی از این انواع را انتخاب کنید. شاید نیاز به تست کردن انواع مختلف آن ها باشد تا سرشیشه دلخواه کودک را پیدا کنید.

سرشیشه های سنتی

سرشیشه های سنتی که بسیار مقرون به صرفه بود و به شکل زنگ و کاملا باریک و متناسب با انواع بطری های استاندارد ساخته می شوند. جریان کند شیر در این نوع سرشیشه، آن را انتخابی ایده آل برای تغذیه نوزادان می سازد. جنس این نوع سرشیشه معمولا سیلیکونی و لاستیکی است. اگر نوزادان شما با سرشیشه های سنتی مشکل ندارد، از همین مدل استفاده کنید.

سرشیشه های چند جریانی

برای دادن آب میوه، شیر و شیر خشک به نوزاد از بطری استفاده می شود؛ برای شیرخشک باید سرشیشه سوراخ ریز داشته باشد، اما برای آب میوه های حاوی فیبر سوراخ سرشیشه باید بزرگتر باشد. می توانید به جای سرشیشه های مختلف با اندازه سوراخ متفاوت از سرشیشه های چند جریانی که قابلیت تنظیم داشته و به سهولت جریان شیر هم کمک می کنند، استفاده کنید.

سرشیشه های ضد خلا

برخی از کودکان به خاطر مکش ضعیف، کمی هوا با شیر می بلعند که می تواند باعث مشکلاتی مانند نفخ، گاز معده و ناراحتی در کودکان پس از شیر خوردن شود. سرشیشه های ضد خلا یک دریچه خروجی یا دهانه کوچک بر روی نوک خود دارند که باعث جلوگیری از ایجاد حباب در بطری شیر می شود.

سرشیشه های طبیعی

این سرشیشه ها بسیار شبیه  نوک سینه مادر ساخته می شوند در نتیجه باعث می شود که کودک در هنگام تغذیه، احساس راحتی داشته باشد. سرشیشه معمولی کمی کوچک تر از سینه مادر است، اما جنس نوک سرشیشه ها، درست مانند سینه مادر نرم و انعطاف پذیر است.

سرشیشه هایارتودنسی

اگر از سرشیشه مناسب برای تغذیه نوزاد در ماه های اولیه استفاده نشود، می تواند باعث بروز آسیب در لثه و دندان ها شود. نوک سرشیشه های ارتودنسی برای جلوگیری از آسیب زدن به دندان و لثه ی کودک طراحی شده است و به فرم گرفتنِ درست دندان نیز کمک می کند؛ این سرشیشه از یک طرف پهن و از طرف دیگر برجسته است و کاملا متناسب با لثه و دندان کودک می باشد. زمانی که نوزاد سرشیشه را می مکد، مانند سینه مادر کشیده می شود.

اگر نوزادتان وارد فاز رویش دندان شده و یا لثه ظریفی دارد، استفاده از این سرشیشه ها بهترین گزینه می باشد.

سرشیشه مناسب برای شکاف کام/ شکاف لب

شکاف کام و لب یکی از ناهنجاری هایی است که به صورت مادرزادی در برخی کودکان ایجاد می شود. تغذیه ی کودکانِ مبتلا به شکاف کام و لب، یکی از مسائل قابل توجه و با اهمیت است. این کودکان نمی توانند از سرشیشه های معمولی استفاده کنند، زیرا قادر به مکیدن آن نیستند و شیر ممکن است وارد ریه آن ها شود. سرشیشه های مخصوصی برای کنترل جریان هوا در بازار موجود است که می تواند برای این نوزادان مورد استفاده قرار گیرد.

سرشیشه های سیلیکونی

بعضی از نوزادان هنگام تغذیه با شیشه شیر، سرشیشه را می جوند، خصوصا زمانی که دندان آن ها رشد کرده است. این کار باعث نشت ناخواسته و تو رفتگی آن می شود. سرشیشه های سیلیکونی به دلیل داشتن مقاومت کششی و انعطاف پذیری بالا، با جویدن به آسانی آسیب نمی بیند و می تواند عمر طولانی تری داشته باشد.

این نوع سرشیشه هیچ رنگ و بویی از مایعات مختلف را درون خود را جذب نمی کند. این نوع سرشیشه ها مقاوم به حرارت نیز هستند، پس می توان آن ها را به راحتی در ماشین ظرفشویی شست و بدون نگرانی استریل کرد.

سرشیشه های پلاستیکی

با اینکه سرشیشه های سیلیکونی بسیار رایج هستند، اما هنوز هم اولین انتخاب والدین سرشیشه پلاستیکی می باشد. این نوع از سرشیشه ها رنگ طلایی دارند و جنسی نرم تر از سرشیشه های سیلیکونی داشته که آن را بسیار شبیه به نوک سینه مادر می کند، در نتیجه نوزادان نیز این نوع سرشیشه ها را راحت تر می گیرند. برخی از کودکان به این جنس سرشیشه حساسیت دارند و از آن جایی که مقاومت و انعطاف کم تری هم دارند، باید هر ۴-۶ هفته عوض شوند.

انتخاب شیشه با توجه به سن نوزاد

طیف گسترده ای از سرشیشه‌ها از نظر سایز برای کودکان در تمام سنین وجود دارد. باید برای یک نوزاد تازه متولد شده که از شیشه شیر تغذیه می کند، انواع مختلف سرشیشه در کوچک‌ ترین اندازه را بخرید و دقت کنید که کودک کدام یک از آن ها را ترجیح می دهد. هم چنین در سنین بالاتر و زمانی که می خواهید کودک را از شیر بگیرید و او از شیشه شیر هم تغذیه کند، لازم است سرشیشه را متناسب با سن فرزند خود انتخاب کنید.

در ابتدا لازم است، پنج یا شش شیشه‌ شیر ۱۲۰ سی ‌سی برای نوزادتان بخرید و از حدود چهار ماهگی می توانید از شیشه‌ های ۲۴۰ تا ۲۷۰ سی‌ سی استفاده کنید.

لوازم جانبی مورد نیاز برای شیشه ‌شیر

لوازم جانبی، مراقبت از شیشه شیر را برای شما آسان‌ کند. برای مثال، احتمالا به یک قفسه برای خشک کردن و یک جفت فرچه ی مناسب برای تمیز کردن بطری و سرشیشه‌ ها لازم دارید.

اگرچه نگرانی در مورد استریل کردن شیشه شیرها به اندازه گذشته وجود ندارد، اما ممکن است پزشک به دلایل خاصی استریل کردن را توصیه کند، در این صورت با پزشک کودک خود در مورد شستن و جوشاندن بطری و سرشیشه ‌ها یا استفاده از یک دستگاه استریل‌کننده مشورت کنید.

هرچند بهتر است که هر بار شیرخشک تازه ای آماده کنید و باقی مانده آن را دور بریزید، اما گاهی اوقات هنگام بیرون رفتن از خانه، نیاز است که شیشه شیر کودک را همراه خود ببرید، در این صورت بهتر است، از کیسه‌‌ های عایق که شیشه ‌شیر را در دمای مناسب نگه می‌دارد استفاده کنید.

۷ توصیه مهم درباره بهترین شیشه شیر

۱- بهتر است برای اینکه کودک تان در معرض آسیب با «بیسفنول A» قرار نگیرد، به جای بطری های پلاستیکی از بطری های شیشه ای استفاده کنید. هرچند این بطری ها گران تر و شکننده هستند، اما در مقابل ایمن ترند.

۲- امواج ماکروویو باعث تخریب ساختار مولکولی پلاستیک شده و خطرات آن را زیاد می کند. در نتیجه بطری های پلاستیکی را در مایکروویو قرار ندهید.   
۳- بطری پلاستیکی کودک‌تان را داخل ماشین ظرف‌ شویی و با مواد شوینده قوی نشویید، زیرا این کار نیز باعث شکستن مولکول «بیسفنول A» شده و جذب آن را راحت تر می کند. بهتر است این بطری ها را با دست و شوینده ملایم بشویید.

۴-  بهتر است محصولی را خریداری کنید که روی برچسب آن، عبارت «بدون BPA» نوشته شده است. این محصولات پلاستیکی فاقد ماده «بیسفنول A» بوده و ایمن تر هستند

۵-بطری کودک را زیاد گرم نکنید. محققان معتقدند، اگر شیشه تا دمای ۸۰ درصد گرم شود و یا با مایعات داغ پر شود، ماده فوق از آن جدا شده و وارد محتویات شیشه می‌شود. بیسفنول A یک استروژن مصنوعی است که می تواند سبب بروز حالت زنانگی در پسرها، بلوغ زودرس در دخترها، سرطان پستان و پروستات و برخی از انواع دیابت شود.

۶-  نباید هنگام شیر خوردن با شیشه شیر، کودک را تنها گذاشت و همچنین نباید به او اجازه راه رفتن داد، زیرا امکان زمین خوردن و شکستن شیشه وجود دارد.
۷-برای تمیز کردن صحیح شیشه ها بهتر است از از یک فرچه مناسب و مخصوص شیشه ‌شیر یا اسفنج ابری نرم استفاده کنید و با آب گرم و کف شسته و خوب آبکشی کنید. همچنین لازم است از زمان تعویض و نشانه‌ های فرسودگی شیشه ها اطلاع داشته باشید.

نکات مهم دیگر

بهتر است تا والدین برای نوزاد خود دو یا سه بطری در اندازه های مختلف تهیه کنند. با توجه به مطالب ذکر شده، می توانید به سلیقه نوزاد در انتخاب بطری نیز پی ببرید.

یک انتخاب از روی دانش و آگاهی در مورد قسمت های مختلف شیشه شیر می تواند به سلامت و تغذیه مناسب نوزاد کمک کند.

منبع : انتخاب شیشه شیر| هرچیزی که باید بدانید

با افسردگی کودکان چه باید کرد؟

اگر در مورد اینکه والدین، چه چیزی را برای کودک خود می خواهند سوال شود، اکثریت آن ها جواب می دهند که من فقط شادی و خوشحالی کودکم را می خواهم. این اتفاق را می توان در یک سطح منطقی برای کودک رقم زد. قطعا روحیه ما در مواجهه با کودکی که غمگین است به هم می ریزد.

غم و ناراحتی کودکان برای والدین بسیار سخت است و احساسات و فکر آن ها را درگیر می کند. برای مثال وقتی والدین کودک خود را کلافه، ناامید یا مضطرب می بینند، نگران می شوند اما متوجه هستند که این احساسات موقتی است، اما قضیه در مورد کودکی که مدام غمگین است فرق می کند.

دنیای کودکان با بزرگسالان تفاوت های زیادی دارد، اما آن ها نیز در طول روز با مسائلی مواجه می شوند و طبیعی است که این اتفاقات و مسایل آن ها درگیر کند و به آن ها حس شادی یا غم بدهد؛ با این حال ممکن است گاهی این احساسات در کودک تبدیل به اختلال شود.

چه کودکانی بیش تر به افسردگی دچار می شوند؟

افسردگی در کودکان به علت ژنتیکی یا عوامل محیط یا هر دو رخ می دهد.

کودکانی در سن کم، تجربه جدایی اعضای خانواده، فقر، غصه ی بیماری جسمی، مشکلات مربوط به یادگیری دارند و یا هر گونه شرایط سخت و اتفاق ناخوشایندی را تجربه کرده اند، بیش از بقیه در معرض ابتلا به غم و افسردگی خواهند بود.

همچنین احتمال افسردگی و غمگینی مداوم در کودکانی که از نظر احساسی و روانی حساسیت بیش تری دارند، بیش تر خواهد بود. کودکان نسبت به بقیه احساسی تر هستند و واکنش آن ها نسبت به زندگی و اتفاقات نیز بسیار قوی تر می باشد. برای مثال بعضی از کودکان بسیار خلاق، باهوش و از نظر اجتماعی و عاطفی حساس هستند. کسانی که چنین فرزندانی دارند، قطعا متوجه منظور ما خواهند شد.

نشانه های افسردگی کودکان

وقتی کودکی دچار افسردگی می شود معمولاً نشانه هایی مثل گریه کردن در موارد کم اهمیت، علاقه نشان ندادن به فعالیت هایی که قبلا از آن ها لذت می برده و مشکل در دوست یابی و تعامل با دیگران را از خود بروز می دهد.

با این حال، برخی از نشانه های افسردگی کودکان به آسانی قابل درک نیست؛ اما موارد دیگری مثل احساس گناه، اعتماد به نفس پایین، غر و لند کردن و پرخاشگری و حتی شکایت از مشکلات جسمی مانند سردرد، دل درد و غیره نیز مواردی هستند که باید به آن ها توجه کرد و مورد ارزیابی دقیق قرار داد.

کارهایی که خانواده ها باید برایکودک افسردهخود انجام دهند.

اگر شما کودکی دارید که اغلب اوقات غمگین و ناراحت است، این مطلب را از دست ندهید. در ادامه کارهایی که لازم است انجام دهید را بیان خواهیم کرد.

• توجه کنید که کودکتان، برای همیشه افسرده نخواهد ماند.

اینکه شما وقتی کودک تان غمگین و افسرده است، نگران باشید که این احساس همیشه با او خواهد ماند، کاملا طبیعی است. حتی ممکن است کودک تان نیز بگوید که “من همیشه غمگینم” اما باید بدانید که این جمله فقط برای بیان عقاید و احساسات منفی آن به بالاترین حد آن است. جمله ای که کودک می گوید، صد در صد حقیقت ندارد و فقط نوعی واکنش مغزی است.

زمانی که ما احساسات منفی و ناراحت کننده را تجربه می کنیم، مغزمان روی مشکلات تمرکز می کند. ذهن کودکان نیز به طور ناخودآگاه متوجه مشکلات و درگیری با احساس بد و منفی می گردد، اما این به معنی درستی حرف آن ها نمی باشد. در نتیجه موضوع مهم این است که بدانید این احساسات دائمی نیستند و به کودک خود نیز این را بگویید.

حتی اگر اکثر اوقات کودک شما غمگین است، باز لحظاتی وجود داشته که به خاطر انجام یک کار لذت بخش یا وقوع یک اتفاق، خوشحال باشد.

• غم و ناراحتی کودک تان به مرور زمان کاهش می یابد.

باید این موضوع را در نظر داشته باشید که غمگین بودن و افسردگی بلند مدت در کودکان بسیار نادر بوده و این احساس به مرور زمان کم تر می شود. زندگی و ذهنیات کودک، به طور دائم در حال تغییرات است و شما می توانید با کمک کردن به او، هیجاناتش را بازیابی کنید؛ حتی در مواردی که منبع ناراحتی و غم او از بین نرود و تغییر نکند، آن ها یاد می گیرند که در مورد زندگی چگونه فکر کنند و راه کنار آمدن با غم و غصه و حل مشکلات را می آموزند.

• به عنوان والدین می توانید به کودک افسرده خود کمک کنید.

ممکن است والدینی که کودک افسرده و غمگینی دارند، دچار ناامید شده و فکر کنند که هیچ کاری نمی تواند برای فرزند خود انجام دهند، اما این حقیقت ندارد. شما به عنوان والدین می توانید مانند یک مربی به کودک خود بیاموزید که چگونه می تواند حس منفی را در خود کم کرده و با سختی ها مواجه شده و با غم آن کنار بیاید. مطمئنا هیچ راه آسان و سریعی وجود ندارد ولی می توانید در طول زمان، تغییرات زیادی را به وجود بیاورید.

• با آن ها همدل باشید

با او همدلی کنید و او را همراهی کنید. به او بگوید که به خاطر روزهای سختی که داشته چقدر متاسف هستید و از این که او غمگین است، بسیار ناراحتید.

• باید تلاش کنید، صبر خود را بالا ببرید.

باید صبر خود را در برخورد با کودکان غمگین بالا ببرید. زیرا ممکن است زمان زیادی لازم باشد تا کودک شما بتواند مشکلات را بپذیرد و با احساس غم و ناراحتی کنار بیاید.

• محرک های حس غم در کودک خود را پیدا کنید.

گاهی پیش می آید که کودک به دلیل افکار و اتفاقات موجود در اطرافش و یا بدون دلیلی خاصی غمگین می شود. بهتر است به او کمک کنید تا این لحظات را پیدا کند، سپس در مورد این که چگونه می تواند آن را مدیریت کند نیز راه حلی پیدا کنید.

• از صحبت کردن مداوم و طولانی با کودک در مورد ناراحتی شان بپرهیزید.

درست که صحبت کردن در مورد ناراحتی کودک بسیار مهم و کمک کننده است، اما نباید خیلی طولانی و در هر ساعتی در مورد آن صحبت کنید. برای مثال صحبت کردن در مورد این موضوع، یک ساعت قبل از خواب شرایط را بدتر می کند. در این مواقع، بهتر است به او بگویید که الان این موضوع را کنار بگذاریم و با هم تلویزیون ببینیم یا کتاب بخوانیم، بعدا در مورد این موضوع صحبت خواهیم کرد.

• کسی را مسئول افسردگی کودک ندانید.

بعضی از والدین، معلمان، پزشکان، والدین و کودکان دیگر را مسئول غمگینی کودک خود می داند و آن ها را سرزنش می کنند؛ اما باید بدانید که هیچکسی مسئول و مقصر غمگین بودن و مشکلات کودک شما نیست، پس نباید دیگران را به این خاطر سرزنش کنید.

• باید به کودکتان یاد بدهید که چگونه بالا و پایین احساسات خود را بشناسد.

باید به کودک خود یاد بدهید که احساسات خود را بشناسد و روی حالت غمگین خود تمرکز نکند. برای مثال وقتی کودک تان می گوید من همیشه غمگینم، لحظاتی را که احساس خوبی داشته را به او یادآوری کنید و به او بگویید که این احساس غم دائمی نیست.

• به کودکتان یاد بدهید که جنبه های مثبت زندگی را ببیند.

باید توجه کودک خود را به جنبه های مثبت زندگی و لحظات شاد آن جلب کنید. برای مثال به او یادآوری کنید که چه کارهای هیجان انگیزی در طول هفته انجام داده و اتفاقات خوش گذشته را با او مرور کنید.

• روی ارتباط اجتماعی اش کار کنید.

زمانی که کودک شما تنها است و یک منبع دوستی مثبت ندارد، کم کردن ناراحتی و حس غم او بسیار سخت خواهد بود. بنابراین بهتر است که روابط اجتماعی خود را گسترش داده تا روند کنار آمدن با غم و بهبود افسردگی در کودکتان سرعت گیرد.

• به کودک خود کمک کنید تا اعتماد به نفسش را بازیابی کند.

همه کودکان، در انجام دادن برخی از کارها بسیار خوب عمل می کنند و مهارت ها و استعدادهایی دارند. بسیار مهم است که با تمرکز روی این توانایی ها و تشویق کودکتان، اعتماد به نفس او را افزایش دهید.

• به فعالیت فیزیکی، خواب و تغذیه کودک دقت کنید.

وقتی کودکی از لحاظ جسمی سالم است و فعالیت دارد، تحمل ناراحتی برایش آسان تر خواهد بود. خواب کافی و تغذیه مناسب نیز فاکتور مهمی است که باید به آن دقت کنید و هرگز این موارد را نادیده نگیرید.

شما باید مراقب خودتان باشید، چون زمانی که حال روحی شما مساعد نبوده و احساس خوبی ندارید، نمی توانید به کودک خود کمک کنید، پس لازم است روی سلامتی، تغذیه، ورزش و کاهش استرس خود نیز کار کرده و به آن ها  توجه کنید.

در نهایت علاوه بر رعایت موارد گفته شده در بالا، باید با مشاور و متخصص کودک نیز در این باره مشورت کنید.

منبع : افسردگی کودکان

چگونه کودک مستقل و فرمانده تربیت کنیم.

یکی از مهم ترین اهداف تربیتی والدین، پرورش کودک مستقل و فرمانده است؛ کودکی که بتواند بدون نیاز به دیگران و مستقل زندگی کند. به بیان دیگر کودک باید یاد بگیرد که برای رفع نیازهایش متکی به دیگران نباشد.

چه کسی دوست ندارد فرزندی تربیت کند که از پس کارهای خودش بر می آید؟ کدام والدین را می شناسید که دوست ندارند فرزندشان متکی به دیگران نباشد و روی پای خودش نایستد؟ اما سوالی مهمی که مطرح می شود این است که والدین باید برای رسیدن به این خواسته چه کارهایی انجام دهند و رمز موفقیت والدینی که فرزندان مستقل دارند، چیست؟

البته باید این نکته را نیز را مدنظر بگیریم که ما برای برآورده کردن بعضی از نیازهایمان به دیگران نیاز داریم، اما این نیاز به صورت دو طرفه است، ما کاری برای کسی انجام می دهیم و او نیز کاری برای ما انجام می دهد، در این رابطه کسی متکی و نیازمند به دیگری نخواهد بود.

راهکارهای موثر و کاربردی برای تربیت کردن یک کودک مستقل و فرمانده و رئیس وجود دارد؛ کودکی که می تواند در گروه های دوستانه و یا کلاسی خود سرگروه یا رئیس باشد.

اگر روی تربیت کودک خود کار کنید و روش های درستی را اتخاذ کنید، می توانید از فرزند خود یک فرمانده بسازید. همه والدین دوست دارند که فرزندانی داشته باشند که در شجاعت و زیبایی از سایرین بالاترند.

باید این را بگوییم که این امکان پذیر است و والدین می توانند فرزند خود را به گونه ای آموزش دهند که آن ها هم در کودکی و هم در آینده مستقل باشند و توانایی رهبری گروه ها را در خود ببینند. در ادامه روش های عملی که فرزند شما را به یک فرد مستقل تبدیل می کند، بیان خواهیم کرد.

۷ راه کار کاربردی برای پرورش کودک مستقل و فرمانده

الگویی برای هوش هیجانی فرزندتان باشید:

هوش هیجانی هوشی است که تعیین می کند، در موقعیت های سخت چطور تصمیم بگیریم و چه تصمیمی بگیریم و چگونه با مدیریت اخلاق نتیجه مثبت بگیریم. از آن جا که کودکان در طول روز ساعات زیادی را با والدین خود سپری می کنند و تحت تاثیر رفتار و اخلاق آن ها هستند، این هوش را نیز از والدین خود یاد می گیرند.

افزایش سطح هوش هیجانی یکی از بزرگ ترین مراحل در رسیدن به فرماندهی است. افراد می تواند با استفاده از راه کارهای علمی و عملی، این هوش را در خود پرورش دهند و سطح هوش هیجانی خود را بالاتر ببرند.

خود را برای چیزهایی که می خواهید اذیت نکنید:

والدین فکر می کنند باید برای چیزهایی که می خواهند بسیار تلاش کنند و خود را اذیت کنند، چون این برای فرزندشان بهتر است. اما باید بدانید که تمرکز بیش از حد روی هدف یا موضوع دلخواهتان برای کودک مشکل آفرین است. در حقیقت وقتی می خواهید فرمانده شوید و فقط روی اهداف شخصی خود تمرکز کرده اید، تصمیمات اشتباهی نیز اتخاذ می کنید.

از فرزند خود بیش از حد تعریف و تمجید نکنید:

درست است که برای افزایش اعتماد به نفس در کودک باید او را تشویق کنید و از او تعریف نمایید، اما تعریف و تمجید افراطی و بیش از حد، تاثیری روی افزایش میزان اعتماد به نفس فرزند شما نخواهد گذاشت. کودکان نیاز دارند که توانایی های واقعی آن ها را باور کنید، این موضوع منجر به توانمند شدن در آن ها در امر رهبری و فرماندهی خواهد شد. بهتر است به فرزند خود نشان دهید که به صبوری و توانایی های او افتخار می کنید.

به فرزند خود فرصت اشتباه کردن و شکست خوردن بدهید:

موفقیت در زمینه های مختلف زندگی مثل تجارت، فقط با ریسک کردن امکان پذیر می شود. وقتی والدین به فرزند خود این اجازه را ندهند که در کارها اشتباه کنند یا شکست خوردن را تجربه کنند، فرصت یادگیری و ریسک کردن را از آن ها می گیرند.

یک رهبر تا زمانی که تلخی شکست را نچشیده باشد، چگونه می تواند جاده موفقیت را طی کند؟ وقتی مانع از اشتباه کردن و شکست خوردن کودکتان می شوید، چگونه می خواهید اعتماد به نفس انجام کارها و ریسک پذیری را در آن ها افزایش دهید. کودکان به حمایت و مراقبت بعد از شکست نیاز دارند.

“نه” گفتن را فراموش نکنید:

یکی از راه های مطمئن برای رسیدن کودکان به توانایی رهبر شدن، آزاد گذاشتن آن هاست. اما رهبر باید در عین حال توانایی تحمل در تاخیر لذت ها و سخت کوشی را داشته باشند. کودکان باید یاد بگیرند که صبور باشند و برای خود هدف گذاری کرده و برای رسیدن به آن ها تلاش کنند. پس گاهی لازم است برای این که صبوری کودک را بالا ببرید، به خواسته های آن ها پاسخ منفی بدهید، این کار در ابتدا برای آن ها ناراحت کننده است ولی به مرور به آن عادت می کنند.

به فرزندتان اجازه دهید مشکلاتش را حل کنند:

اگر همه کارهای فرزند خود را انجام دهید و مشکلاتش را همیشه شما حل کنید، مثلا اتاقش را همیشه شما مرتب کنید، آن ها هیچ فرصتی را برای مستقل شدن و روی پا خود ایستادن پیدا نخواهند کرد. کودکانی که همیشه کارهایشان فرد دیگری انجام می دهد، کارآمدی پایینی خواهند داشت در نتیجه نمی توانند گزینه خوب و مناسبی برای رئیس شدن باشند.

شکست های کودک را بزرگ نکنید:

مطمئنا کودکان اشتباهاتی مرتکب خواهند شد و در انجام بعضی کارها ناموفق خواهند بود و حتی ممکن است با این که شما به آن ها هشدار می دهید، باز آن اشتباه را تکرار کنندو شما نباید بر شکست های فرزند خود تمرکز کنید، باید اجازه دهید که او متوجه شود که چه کارهایی را بهتر می تواند انجام دهد.

او را به شکل فردی ناموفق نگاه نکنید، زیرا با این کار روی عزت نفس و اعتماد به نفس او اثر منفی زیادی می گذارید. شما می توانید به عنوان الگویی برای کودکان به آن ها بفهمانید که همه در زندگی اشتباه می کنند و با تکرار نکردن اشتباهات گذشته خود، این کار را نیز به او یاد بدهید.

منبع : تربیت کودک مستقل و فرمانده