روانشناسی رفتار خانواده

آیا تا به حال برای تان این سوال پیش آمده است که چرا خانواده های مختلف در واکنش به مساله ای واحد مانند بلوغ و نوجوانی، متفاوت عمل می کنند؟

به عنوان مثال چرا در برخی از خانواده ها، رسیدن به سن نوجوانی دردسر آفرین است و خانواده را با بحران های زیادی روبه رو می کند اما در برخی دیگراز خانواده ها این طور نیست.

دلیل روانشناسی رفتار خانواده

دلیل اصلی این موضوع را  می توان در ” روانشناسی رفتار خانواده” مورد بررسی قرار داد.

به عبارت دیگر همانطور که هر یک از ما به عنوان یک انسان، رفتارهای مخصوص به خودرا داریم که با افراد دیگر متفاوت است، هر خانواده نیز رفتارهای مخصوص به خود را دارد که آن را از سایر خانواده ها متمایز می کند.

به عنوان مثال رفتارهای خانواده ای که فردی معتاد را پرورش داده با رفتارای خانواده ی دیگر متفاوت است.

در این مطلب قصد داریم تا شما را با رفتارهای یک خانواده ی نرمال و سالم بیشتر آشنا کنیم.

در پایان می توانید بررسی کنید که رفتارهای خانواده ی کنونی شما تا چه اندازه از معیارهای خانواده ی سالم پیروی می کند.

  1. مرزهای انعطاف پذیر

هر خانواده به مثابه ی کشوری است که مرزهای خاص خود را دارد.

این مرزها به افراد خانواده کمک می کند تا بتوانند ضمن برقراری رابطه با افراد خارج از خانواده، حد و حدود و قوانین خود را نیز تعریف کنند و از قواعد خود دفاع کنند.

در خانواده های سالم، مرزهای خانواده به نحوی تعریف می شوند که دارای انعطاف باشند.

به عبارت دیگر مرزها نه به حدی بسته و خشک اند که کسی قادر به نفوذ در آن ها نباشد و نه آنقدر باز هستند که دیگران بتوانند به راحتی آن ها را پشت سر بگذارند.

در چنین خانواده ای، همزمان با تغییرات رشدی هر یک از اعضای خانواده، تغییراتی در مرزها ایجاد می شود.

به عنوان مثال با ورود فرزند به سن نوجوانی، به او اجازه داده می شود تا در مورد برخی از مسایل شخصا تصمیم بگیرد، ساعت بیشتری را با دوستانش بگذراند و استقلال بیشتری داشته باشد.

در خانواده هایی که این تغییرات در نظر گرفته نمی شود، غالبا فرزندان رفتارهایی توام با سرکشی، لجبازی و یا حتی بیماری های جسمانی بروزمی دهند که نوعی از ابراز خشم نسبت به مرزهای خشک و فاقد انعطاف است.

۲-قواعد روشن و واضح در روانشناسی رفتار خانواده

موقعیتی را تصور کنید که در آن، پدر وارد خانه می شود و همه ی اعضا به ناگاه ساکت می شوند و یا هر کس به اتاقش می رود و مشغول به انجام کاری می شود.

در حقیقت حضور پدر این پیام را به همراه دارد که ” همه باید ساکت باشند”.

این پیام ها غالبا از قواعد خانوادگی سرچشمه می گیرند که در این مورد خاص، “قاعده ی مردسالاری” نامیده می شود.

در خانواده های سالم، قواعد به طرز قابل توجهی روشن و واضح هستند.

به عنوان مثال این یک قاعده ی خانوادگی است که بچه ها راس ساعت ۸ در خانه باشند و یا همه ی اعضا با یکدیگر غذا بخورند.

قواعد خانوادگی بسیار وسیع و گسترده هستند و قواعد مبهم و نامشخص می تواند تبعات جبران ناپذیری به همراه داشته باشد.

به عنوان مثال در صورتی که یک بار فرزند نوجوان تان را به خاطر دیر آمدن تنبیه کنید و دفعه ی بعد نسبت به رفتارش بی توجه باشید، فرزندتان هرگز درک نخواهد کرد که رفتار صحیح و پسندیده کدام است.

تدوام این شرایط باعث می شود تا اعضای خانواده دایما سردرگم باشند و در یافتن هویت شخصی، ارزش ها و اصول زندگی با مشکل مواجه شوند.

۳- الگوی پیام رسانی با ثبات

اگرچه هر خانواده ای با قرار گرفتن در شرایطی مانند استرس، بیماری، فشار مالی، مهاجرت و.. ممکن است دچار آشفتگی شود اما در خانواده های سالم، الگوی کلی برقرای رابطه، الگویی توام با صمیمیت و وضوح است.

این بدین معناست که اعضای خانواده همواره پیام هایی صادقانه برای هم ارسال می کنند و یکدیگر را با پیام های رفتاری متناقض گیج نمی کنند.

به عنوان مثال مادری را تصور کنید که فرزندش را در آغوش می کشد و می بوسد، سپس با کوچک ترین اشتباهی بر سر او فریاد کشیده  و او را آماج کلمات نامناسب قرار می دهد.

در چنین وضعیتی، کودک سردرگم و آشفته نمی داند که کدام رفتار مادر واقعی و کدام یک غیر واقعی است.

چنین فردی در درک صمیمیت حقیقی با  مشکلات زیادی مواجه خواهد شد. منبع: سارا نظری مقدممشاوره خانواده

۴- گفتمان مثبت

چهارمین عامل روانشناسی رفتار خانواده با نام گفتمان مثبت نامیده می شود.

خانواده ای را تصور کنید که اعضای آن دایما دم از افسردگی، بی حوصلگی و پوچی می زنند.

آن ها نه تنها از کنار هم بودن لذتی نمی برند بلکه خانه را تنها مکانی برای استراحت، غذا خوردن و داشتن سرپناه می دانند.

به نظر می رسد چنین خانواده ای کارکردهای اساسی خود از جمله حمایت، توجه، مراقبت، احساس امنیت و خودشکوفایی را از  دست داده است و نمی تواند نیازهای اعضایش را به خوبی تامین کند.

در حال معکوس در یک خانواده ی سالم، گفتمان غالب، به گونه ای است که اعضا از کنار هم بودن لذت می برند، احساس حمایت و امنیت کرده و از یکدیگر مراقبت جسمی و روحی می کنند.

با خانواده ی آشفته ام چگونه برخورد کنم؟

خانواده ی آشفته یا بیمار نیز همانند فرد آشفته نیازمند درمان است.

ممکن است عوامل زیادی دست به دست هم داده باشند تا خانواده ای را دچار نوسان، اختلال و ناکارآمدی کنند.

این عوامل در اغلب موارد، بسیار پیچیده، در هم تنیده و نیازمند بررسی تخصصی هستند.

در صورتی که احساس می کنید ریشه ی بخشی از مشکلات تان در نحوه ی کارکرد خانواده تان است، بهتر است با یک خانواده درمانگر گفت و گو کنید.

متخصص خانواده درمانی به شما کمک می کند تا مشکلات موجود در سیستم را به درستی شناسایی کنید و با شناخت رفتار خانواده، در جهت بهبود اوضاع گام بردارید.

یک متخصص خانواده درمانی ممکن است علاوه بر شما از سایر اعضای خانواده تان نیز در طول جلسات مشاوره کمک بگیرد تا بتواند تغییرات لازم را به درستی در سیستم خانوادگی تان اعمال کند.

منبع : روانشناسی رفتار خانواده

موانع ایجاد پیوند دلبستگی ایمن

موانع خلق یک سبک دلبستگی ایمن ممکن است ابتدا هنگام نوزادی ظاهر شوند. ممکن است به شدت کودکتان را دوست داشته باشید اما آمادگی برآورده کردن نیازهای نوزاد با سیستم عصبی نارس را نداشته باشید و حسابی پرمشغله باشید. از آنجائیکه نوزادان نمی توانند خودشان را آرام کنند، از این رو آنها بر کارهای شما در قبال خود بیشتر متکی هستند. اما، اگر قادر نیستید استرس خود را مهار کنید فوراً آرامش خود را حفظ کنید و بر رویارویی با محرک های تنش زای زندگی روزانه متمرکز شوید در غیر این صورت نخواهید توانست که آرامش خود و کودکتان را برقرار کنید.

حتی یک کودک بزرگتر به شمای والد به عنوان یک منبع امن، متصل و سرانجام دلبسته ایمن می نگرد. اما اگر شما مکرراً افسرده، مضطرب، عصبانی، غمگین، و گرفتار باشید یا به هر طریق دیگری نتوانید کودک خود را آرام کنید، در این صورت رشد جسمانی، هیجانی یا عقلانی کودک آسیب خواهد دید.

حوزه جدیدی از سلامت روانی نوزادان با تأکید بر تحقیقات مغزی و نقش رشد والدین یک درک واضح تری از عواملی فراهم می کند که ممکن است به داشتن یک سبک دلبستگی ایمن آسیب برسانند. اگر هر یک از سرپرست های اصلی یا کودک دارای مشکلات سلامتی است ارتباط غیرکلامی بین این دو ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد که در حقیقت می تواند در پیوند دلبستگی ایمن اثرگذار باشد.

بهزیستی کودکان چگونه بر پیوند دلبستگی ایمن تأثیر گذار است؟

باید گفت که مغز از طریق تجربه شکل می گیرد و این به ویژه در کودکان تازه متولد شده که دارای سیستم عصبی تا حد زیادی نابالغ هستند صدق می کند.

  • وقتی که کودک مشکلاتی را برای مثال در رحم مادر یا در فرآیندهای موجود در طی زایمان تجربه می کند ممکن است سیستم عصبی اش در معرض خطر باشد.
  • فرزندخواندگان یا کودکانی که زمانی را در بخش های مراقبت ویژه نوازادی به دور از مادر می گذرانند ممکن است تجارب اولیه زندگی که موجب احساس استرس، پریشانی و نامنی می شود را داشته باشند.
  • نوزادانی که هرگز گریه شان متوقف نمی شود و همواره چشمانی به هم فشرده، مشت هایی گره کرده و بدنی انعطاف ناپذیر دارند نشان از عدم وجود یک مراقب متناسب و تسکین دهنده می دهند.

خوشبختانه، همانطور که مغز نوزاد بسیار نابالغ است و با تجربه تحت تأثیر قرار می گیرد یک کودک ممکن است بر هر یک از این مشکلات تولد غلبه کند. این مسئله ممکن است چند ماه طول بکشد اما اگر سرپرست اصلی کودک موجب آرامش، تمرکز، درک و سماجت در برقرای نیازهای کودک است کودک نیز سرانجام به اندازه کافی آماده وقوع یک فرآیند دلبستگی ایمن خواهد شد.

چگونه بهزیستی کودکان بزرگتر بر پیوند دلبستگی ایمن اثرگذار است؟

تجارب کودک و محیط می توانند بر توانایی شکل گیری پیوند دلبستگی ایمن اثرگذار باشند. گاهی اوقات رویدادها و مقتضیات تأثیرگذار بر پیوند دلبستگی کودک غیرقابل اجتناب هستند اما یک کودک برای چیستی و چرایی آنچه رخ داده است، بسیار ناپخته است. برای نبودن یک فرد ایمن و متناسب این طور حس می شود که انگار کسی به او اهمیت نمی دهد و آنها به دیگران اعتمادی ندارند و دنیا برایشان جای ناامنی می باشد.

  • کودک با نشان دادن رفتارهای افراطی و متشنج در محیط سعی می کند جلب توجه کند.
  • گاهی اوقات نیازهای کودک برآورده می شوند و گاهی خیر. یک کودک نمی داند که چه انتظاری دارد.
  • کودکی که در یبمارستان بستری شده و یا از والدینش جدا شده است.
  • یک کودک از مراقبی به مراقب دیگر منتقل شده است (که می تواند ناشی از فرزندخواندگی، مراقبی غیر از والدین یا از دست دادن والدین باشد).
  • یک کودک مورد بد رفتاری یا سوءاستفاده قرار می گیرد.

چگونه بهزیستی مراقب یا سرپرست می تواند بر پیوند دلبستگی ایمن اثر بگذارد؟

احساساتی که شما به عنوان یک مراقب اصلی تجربه می کنید می تواند فرآیند رشدی ای را که در مغز کودک شما در حال انجام است شکل دهد. اگر شما دارای استرس، افسردگی یا شوک زدگی هستید یا به هر دلیل در دسترس نیستید، ممکن است آگاهی یا حساسیتی در فراهم کردن یک بارهیجانی مثبت در کودک در قبال نیازهای او برای دلبستگی ایمن نداشته باشید.

گاهی اوقات حتی یک مراقب سالم، کنترل گر و مسئولیت پذیر ممکن است در درک و آغاز کردن یک پیوند دلبستگی ایمن در کودکشان مشکل داشته باشند. اگر هنگام کودکی شما پیوند دلبستگی ایمن را با مراقب اصلی تان تجربه نکردید ممکن است از آنچه دلبستگی ایمن گفته می شود آگاهی نداشته باشد. اما بزرگسالان نیز می توانند برای بهتر شدن تغییر کنند. همزمان شما می توانید خودتان را با ورزش و یک رژیم غذایی سالم تقویت کنید و همچنین مدیریت استرس های مختل کننده و رویارویی با هیجان هایی که در توانایی تان برای خلق یک پیوند دلبستگی ایمن  تداخل دارد را یاد بگیرید.

پارازیت های زندگی روزانه

تماس های تلفنی، رایانه ها، تلویزیون و دیگر پارازیت های بی شمار زندگی روزمره می توانند مانع در توجه کامل به کوکتان شوند. پاسخ به یک ایمیل ضروری در طی تغذیه کردن کودک، چت کردن با دوست حین زمان بازی یا فقط تماشای تلویزیون و توجه نکردن به کودکتان همه روش هایی هستند که موجب عدم برقراری یک ارتباط چشمی با کودکتان و درگیری در فرآیند دلبستگی ایمن می شوند. بدون یک ارتباط چشمی و توجه کامل، شما سرنخ های موجود برای ارتباط غیرکلامی را گم می کنید.

نکات ارتباط غیرکلامی برای ایجاد پیوند دلبستگی ایمن

سرنخ های غیرکلامی علایمی حسی هستند که از طریق تن صدای خاص، لمس منحصر یا بیان چهره ای خاصی مخابره می شود. مراقب اصلی کودک با ایجاد همه این حالات با هم در خلق حس بازشناسی، امنیت و آرامش در کودک نقش دارند. حتی زمانی که کودک به اندازه کافی برای صحبت کردن آماده است ارتباط غیر کلامی به عنوان کلید اصلی ساخت و نگهداری یک پیوند دلبستگی ایمن باقی می ماند.

تماس چشمی ـ زمانی که شما با محبت به کودک نگاه می کنید او با هیجان های مثبتی آشنا می شود که از طریق سیگنال های غیرکلامی و احساس امنیت، آرامش و خرسندی هدایت می شوند. اگر شما افسردگی، استرس یا آشفتگی دارید ممکن است در کل نتوانید مستقیماً به چشمان کودکتان بنگرید. حفظ تماس چشمی همچنین نقش مهمی در ادامه جریان گفتگو بین خود و کودکتان دارد.

بیانگری چهره ای ـ چهره شما قادر به بیان هیجان های زیادی است بدون اینکه حرفی بزنید. اگر ابراز چهره تان هنگام مراوده با کودک آرام و ملتفت است او احساس امنیت خواهد داشت. اما اگر چهر تان آشفته، عصبانی، نگران، غمگین و هراسان یا هاج و واج به نظر می رسد کودکتان این هیجان های منفی را جذب می کند و احساس استرس، ناامنی و تزلزل می کند.

تن صدا ـاگرچه کوکتان به اندازه کافی قادر به درک واژگانی که شما می گویید نیست او می تواند بین تن صدای خشن، بی میل یا پرمشغله و تن صدای حاکی از شفقت، علاقه مندی، نگرانی و درک کننده تمایز قائل شود. وقتی با یک کودک بزرگتر صحبت می کنید مطمئن شوید که تن صدایی که شما استفاده می کنید با آنچه که در حال گفتنش هستید هماهنگ می شود.

لمس کردن ـ روشی که شما کودکتان را لمس می کنید حالات هیجانی را انتقال می دهد مثلا اینکه شما مراقب، آرام، حساس، آرمیده هستید یا بی علاقه، غمگین و غیر قابل دسترس. روشی که شما کودکتان را شستشو می دهید، از روی زمین بلند می کنید یا حمل می کنید یا روشی که شما کودکان بزرگتر را در آغوش گرم تان می گیرید، دستان آنها را به گرمی می فشارید ویا با اطمینان به پشت آنها آهسته دست می زنید می توانند موجب انتقال احساسات زیادی به کودکتان شود.

زبان بدن ـ اگر با کودکانتان دست به سینه یا بدون نگاه کردن صحبت کنید کودکتان  این حالت شما را تدافعی و بی علاقه خواهد دید. اما، با یا یک آغوش باز، آرام و رو به کودکتان بنشینید و کودکتان آنچه گفتنش برایتان مهم است را می بیند و درک خواهد کرد. با روشی که می نشینید، حرکت می کنید و یا با کودک ارتباط برقرار می کنید منبع غنی از اطلاعت را به کودک مخابره کنید.

سرعت، زمان بندی و شدت ـ طول و شدت گفتارتان، حرکت و بیانات چهره ای شما همه می توانند حالت ذهنتان را منعکس کنند. اگر شما یک تندی بزرگسالانه را دارید، استرس دارید یا فرد بی توجهی هستید، پس حالات غیرکلامی تان برای فراخواندن کودکتان به آرمش یا اطمینان خاطر کفایت نمی کند. شما باید از ترجیحات کودکتان در سرعت و شدت آگاه باشید که اغلب نسبت به شما کندتر و کمتر تاکید کننده هستند.

چگونه یک پیوند دلبستگی ایمن را خلق کنید

همانطور که دلایل زیادی برای چرایی دوست داشتن وجود دارد یک والدین باوجدان ممکن است در خلق یک پیوند دلبستگی ایمن موفق نباشد، دستورالعمل های کمکی، سه دلیل برای کمک به این فرآیند را مطرح کرده اند.

  • به دنبال فهم دلبستگی ایمن بروید

مطالب مربوطبه دایجا دلبستگی ایمن در کودکان را در سایت ما بخوانید. سعی کنید نشانه های ان را خوب متوجه شوید.

۲- بر احساسات تان برای خلق یک پیوند دلبستگی ایمن تمرکز کنید.

از آنجائیکه یک دلبستگی ایمن تنها هنگام آرامش و تمرکز رخ می دهد.. هوش هیجانی خود را تقویت کنید زیرا برای شما کمک کننده است اگر:

  • احساس افسردگی، اضطراب، شوک یا ناتوانیبه دلیل استرس دارید.
  • سبک دلبستگی ایمن را در کودکی تجربه نکرده اید.

۳- یاد بگیرید چگونه یک رابطه دلبسته قوی ایجاد کنید.

دلبستگی ایمن یک مشارکت مداوم بین شما و کودکتان است اما این نوع دلبستگی بدان معنا نیست که شما باید یک والدین تمام عیار باشید. چگونگی برقراری یک پیوند دلبستگی ایمن با کودکتان می تواند به درک گریه های کودک، تفسیر علائمش و واکنش به نیازهای غذایی، استراحت، محبت و آسودگی کمک می کند.

منبع : موانع ایجاد پیوند دلبستگی ایمن

علل مشکلات جنسی جوانان و راهکاری روانشناسی برای بهبود آن

بیش از حد در مورد برخورد با افراد مبتلا به اختلال عملکرد جنسی یا مشکلات جنسی فکر نکنید.

چنین افرادی ممکن است به ما نزدیک باشند و حتی با ما زندگی کنند.

نکته این است که این افراد اغلب تمایلات جنسی مختلف نسبت به عموم دارند و ما و شما باید این تفاوت ها را تشخیص داده و به آنها کمک کنیم تا آنها را درمان کنیم.

 روانشناسان بهترین دوست راه ما در این مسیر دشوار هستند.

اختلالات جنسی همه نوع هستند و با گسترش فضای مجازی، متاسفانه تعداد و تنوع آن اضافه شده است.

بنابراین، وظیفه من و شما مراقبت از خود و محافل است تا از این مشکلات جلوگیری شود.

مخاطبان ما در این مقاله کسانی هستند که با اختلالات جنسی دست و پنجه نرم می کنند.

وظیفه شما این است که علاوه بر حفاظت از خودتان از وارد شدن دیگران به این اختلالات جنسی و افرادی که از این بیماری ها رنج می برند جلوگیری کنید.

علل مشکلات جنسی جوانان و راهکاری روانشناسی برای بهبود آن

 آنها را به طور علمی و جدی مشاوره دهید و با روانشناس مشورت کنید و خود را درمان کنید.

یکی از معضلات مهمی که این روزها مشکلات و دغدغه های بسیاری را برای جوانان به وجود آورده است را می توان مشکلات جنسی جوانان نامید.

در واقع در جوانی و دوره سنی جوانی افراد در اوج نیاز های جنسی قرار داشته و می بایستی که این نیازها را به گونه ای برطرف کنند.

مطابق با آیین های دینی ما بهترین پاسخ به نیازهای جنسی مشکلات جنسی جوانان ازدواج می باشد.

اما به هر حال ممکن است جوانانی توانایی این کار را نداشته باشند به وجود مشکلات فراوانی در جامعه ما وجود دارد.

مشکلات جنسی جوانان بیشتر شده و در نهایت آنها نمی توانند به خوبی مشکلات خود را در زمینه های جنسی برطرف نماید.

غریزه و شهوت انسان ها سیری ناپذیر است.

لذا اگر از راه نادرستی بر طرف شود نه تنها انسان را در مسیر سعادت و خوشبختی قرار نمی دهد.

بلکه می تواند مشکلات بسیار زیادی را برای او از لحاظ جسمی جنسی و روحی ایجاد نماید.

در صورتی که جوانی هستید و شرایط ازدواج را ندارید از طرف مشکلات جنسی زیادی برای شما به وجود آمده است.

 می توانید راه کارهایی را که در ادامه مقاله ارائه می دهیم به کار ببندید.

تا بتوانید مشکلات جنسی خود را کاهش داده و شرایط بهتری از برای خود فراهم نموده تا در زمان مناسب و وقت کافی بتوانید ازدواج موفق و خوب داشته باشید.

  • نکته ای که شاید بارها نیز آن را شنیده باشید این است که برای دوری از انحرافات جنسی بایستی در جریان مذهبی و آرامش باشید.
  • لذا شرکت در مراسم های مذهبی خواندن قرآن و نماز و کار هایی از این قبیل که تحت تاثیر دوستان مناسب و مذهبی می باشد می تواند شما را تا حد زیادی در این زمینه موفق گرداند.
  • نیازهای جنسی شما را تا حدی آرام کند.
  • نکته مهم بعدی در زمینه مشکلات جنسی جوانان را می توان ارتباط آنها با والدین دانست.
  • اگر جوانان ارتباط مناسبی با والدین خود داشته باشند کمتر در زمینه انحرافات جنسی غرق شده و در این زمینه زندگی موفق تر و بهتری خواهند داشت.
  • لذا باید والدین و جوانان تلاش کنند تا رابطه مناسب با با یکدیگر برقرار نمایند.
  • یکی دیگر از مواردی که می تواند کمک های بسزایی را به جوانان در این زمینه کنند تقویت اراده می باشد.
  • در واقع اراده انسان می تواند در مقابل تمام این موارد ایستاده در صورتی که انسان اراده خود را تقویت نمایند.
  • می توانند به راحتی از شر انحرافات جنسی در امان مانده و در زمان مناسب با ازدواج نیازهای جنسی خود را به صورت مناسب برطرف کنند.
  • نکته مهم دیگر در زمینه انحرافات جنسی این است که جوانان باید تلاش نمایند تا انرژی های کاذب خود را به صورت مطلوب تخلیه نمایند.
  • اگر فرد بیکار باشد و یا تفریح و ورزش مناسب را انتخاب نکند مسلما انرژی های زیادی در بدن او باقی مانده و می تواند به عنوان انحرافات جنسی بروز نماید.
  • لذا باید تلاش کنید تا انرژی های اضافی بدن خود را به گونه مناسب از طریق ورزش سرگرمی و تفریح به فعالیت های بدنی کاهش دهید.
  • کار یکی دیگر از مهمترین مواردی است که می تواند موجبات جلوگیری از مشکلات جنسی در جوانان را به وجود بیاورد.
  • زمانی که شخصی به صورت مرتب در ساعت معین بیدار شده سر کار می رود در ساعت معینی نیز بر می گردد مسلما فکر و ذهن او نیز جسم او به اندازه خسته شده است.
  • دیگر تمایلات شهوانی او تا حد زیادی کاهش یافته است و او می تواند به راحتی این موارد را کنترل نماید.
  • کنترل نگاه یکی دیگر از راهکارهای مهم و شاید مهم ترین راهکار برای کاهش مشکلات جنسی جوانان باشد.
  • تحقیقات ثابت نموده است که دلیل اصلی انحرافات جنسی در جوانان تماشای فیلم های جنسی و یا تماشا کردن صحنه های جنسی و جذاب در خیابان و یا در فیلم هاست.
  • این می تواند تأثیر بسیار زیادی را در نحوه به طرز تفکر افراد داشته باشد و آنها را در مسیری نادرست قرار دارد.
  • لذا تا حد امکان می بایست نگاه کردن خود را کنترل نموده تا بتوانید زندگی راحت تری داشته باشید.
  • خوابیدن و نحوه خوابیدن یکی دیگر از نکات مهم برای کاهش مشکلات جنسی جوانان است.
  • در واقع همواره ذکر شده و بیان شده است که جوان مجرد بایستی هنگامی به رختخواب برود که کاملا خواب آلود بوده و به راحتی می تواند بخوابد.
  • در غیر این صورت باید با برگرداندن خود با مواردی مانند کتاب خواندن از رفتن به رختخواب جدا خودداری نماید.
  • این جمله که انسان بر آیین دوست و رفیق خود است در این زمینه کاربرد بسیاری دارد.
  • این مورد را نیز می توان یکی از مهمترین مواردی که می تواند تأثیرات مهمی در زندگی افراد به خصوص در زمینه جنسی داشته باشد.
  • لذا همواره جوانان باید در انتخاب دوستان مناسب خود دقت نموده و از همنشینی و رفت و آمد با دوستان ناباب خودداری کنند.
  • این دوستان می تواند زمینه ساز انحرافات جنسی در آنها شود.
  • با جدایی از این دوستان جسم و روح خود را بسیار آزاد و راحت نمایید.

منبع : علل مشکلات جنسی جوانان و راهکاری روانشناسی برای بهبود آن

تربیت کودک سه ساله | فوق تخصص روانشناسی

تربیت کودکان سه ساله، ۱۲ راه درمان لجبازی کودک سه ساله دکتر هلاکویی و آموزش کودک سه ساله در خانه در این مقاله آمده است. کودکان سه ساله علاقه مند هستند که روی مهارت های حرکتی خود کار کنند. آن ها ممکن است تمام صبح را به پایین رفتن از سرسره یا بازی با سه چرخه بگذرانند. آن ها دوست دارند کارهای مشابه را بارها و بارها انجام دهند، این کر باعث می شوند مهارت بیش تری کسب کنند.

به یاد داشته باشید که هر کودکی متفاوت است. آن ها ممکن است با سرعت های متفاوتی یاد بگیرند و رشد کنند اما می توان برخی از انتظارات را به طور کلی از کودک سه سال داشت.

تربیت کودک سه ساله | توانایی بچه های سه ساله

مهارت های فیزیکی

  • کفش خود را می پوشد (اما نمی تواند بند آن را ببندد)
  • می تواند خودش لباس بپوشد.
  • می تواند با قاشق کوچک غذا بخورد حتی اگر مقدار زیادی از غذا را بریزد.
  • می تواند بایستد، تعادل داشته باشد و روی یک پا بپرد.
  • می تواند یک توپ پرتاب کند.
  • با هر دو پا می پرد.
  • می تواند با سه چرخه رکاب بزند.
  • از توالت استفاده می کند البته ممکن است به کمک نیاز داشته باشد.

نیازهای عاطفی کودک سه ساله

  • نیاز به درک شدن
  • آزادی در اشتباه کردن
  • تشویق و تمجید
  • لزوم اعلام استقلال
  • آزادی در تصمیم گیری متناسب با سن

رشد ذهنی کودک سه ساله

  • به داستان های کوتاه و کتاب گوش می دهد.
  • داستان هایی که تکرار یا شعرگونه هستند را دوست دارد.
  • دوست دارد با خاک بازی کند.
  • می توانید یک پازل شش تکه را کنار هم بچینید.
  • صداهای رایج را می شناسد.
  • رنگ های رایج مانند قرمز، آبی، زرد، سبز را می شناسد.
  • می تواند دو یا سه چیز را بشمارد.
  • می تواند دستورالعمل های ساده را دنبال کند.

مهارت صحبت کردن

  • با استفاده از سه تا پنج کلمه در قالب جمله صحبت می کند.
  • دوست دارد همان کلمات و صداها را بارها و بارها بگوید.
  • آواز خواندن را دوست دارد و می تواند یک آهنگ ساده را تکرار کند.
  • سوال می پرسد.
  • کلماتی را می سازد که هیچ معنایی ندارند.

مهارت ارتباطی با دیگران

کودک شما احتمالاً در حال حاضر روان صحبت می کند و ۷۵ تا ۱۰۰ درصد از آنچه می گویند را متوجه خواهید شد، اما اگر با صداهای خاصی مشکل داشت نگران نباشید: این طبیعی است و بیشتر اوقات آن ها بدون کمک نیز این مشکل را پشت سر می گذارند.

  • می خواهد بزرگسالان را راضی کند.
  • از انجام کارهای ساده و کمک به دیگران لذت می برد.
  • دوست دارد به تنهایی، اما در کنار کودکان دیگر بازی کند.
  • برای مدت کوتاهی با کودک دیگری بازی خواهد کرد.
  • دوست دارد “خانه” بازی کند.

نکاتی برای کار با کودکان سه ساله

  • در تربیت کودک سه ساله به یاد داشته باشید که نمی توانند برای مدت طولانی بنشینند.
  • انتظار مشکلات با دستشویی را داشته باشید زیرا بچه های سه ساله هنوز در حال یادگیری هستند.
  • به کودکان اجازه دهید در کارهای ساده مانند چیدن اسباب بازی ها، چیدن میز، مرتب کردن جوراب ها، تا کردن دستمال ها و غیره را انجام دهند.
  • به یاد داشته باشید که کودکان سه ساله نمی توانند چیزی را به اشتراک بگذارند. یادگیری این مهارت ها بعداً به دست می آید. بیش از یک اسباب بازی مشابه داشته باشید تا از دعوا جلوگیری کنید.
  • با صحبت کردن با آن ها به کودکان کمک کنید تا مشکلات خود را حل کنند.

بازی های بچه های سه ساله |آموزش کودک سه ساله در خانه

  • کتاب خواندن برای تربیت کودک ۳ ساله بسیار مفید می باشد.
  • توپ بازی: به کودکان نشان دهید که چگونه توپ‌هایی با اندازه‌های مختلف پرتاب کنند، بگیرند و پا بزنند.
  • همراه با آن ها آهنگ های ساده بخوانید.
  • به آن ها زمان زیادی برای دویدن، پریدن و بازی کردن در بیرون بدهید.
  • هر روز برای آن ها کتاب بخوانید.
  • آهنگ های اکشن را با حرکات بخوانید و با انگشت بازی کنید.
  • به کودکان رنگ، مداد رنگی، گچ و رنگ انگشتی بدهید تا نقاشی کنند و خط خطی کنند. به یاد داشته باشید، هیچ راه درست یا غلطی برای ساختن هنر وجود ندارد.
  • برای تربیت کودک سه ساله، همانطور که با کودکان بازی می کنید در مورد رنگ ها، اعداد و اشکال نیز صحبت کنید.
  • بیا وانمود کنیم. ایفای نقش در حال حاضر برای تربیت کودک سه سال شما اهمیت بیشتری پیدا کرده است، زیرا آن ها در عرض چند ثانیه خود را از ابرقهرمان به دایناسور تبدیل می کنند. بازی تظاهر برای رشد آن‌ها مهم است: زیرا می‌توانند دنیا را با سرعت خودشان کشف کنند، عمل کنند و می توانند احساسات خود را بیان کنند و مشکلات خود را حل کنند.

لجبازی کودک سه ساله دکتر هلاکویی

کودک لجباز نیاز زیادی به ابراز وجود دارد. او می خواهد بر محیط خود تأثیر بگذارد و بر بدن و فعالیت های خود کنترل داشته باشد، تا صدایش شنیده شود. او می خواهد انتخاب کند و به این انتخاب ها احترام گذاشته شود.

در عین حال، این بدان معنا نیست که او اجازه دارد که با دیگران بدرفتاری کند، به دوستان خود زور بگوید، یا رفتارهای بی ادبانه، نامناسب و بی احترامی نسبت به دیگران داشته باشد.

ما نمی‌توانیم با تنبیه یا کنترل او را مجبور کنیم از این کار دست بردارد. والدین و معلمان ارباب یا صاحب فرزندان نیستند، در حقیقت وظیفه ما هدایت، نشان دادن و تشویق امور مثبت است. با کمک ۱۲ راه زیر می توانید تربیت کودک سه ساله خود را به بهترین شکل انجام دهید و با لجبازی کودک سه ساله دکتر هلاکویی مقابله کنید:

۱. خودتان را آماده کنید.

احساسات شما نقش زیادی در ادامه لجبازی کودک دارد. آیا احساس عصبانیت می کنید؟ مراقب احساسات خود باشید و برای تسلط بر آن تلاش کنید.

نیازی نیست که یک ربات بی احساس باشید (در واقع، بهتر است که به کودک نشان دهید رفتارش بر احساسات دیگران تأثیر می گذارد) اما اگر نمی توانید آرام بمانید چگونه می توانید آن را از خودتان بخواهید؟

۲. انتخاب های مناسب سن و استقلال فراهم کنید.

یک کودک ۳ ساله می تواند تصمیم بگیرد که پیراهن آبی بپوشد یا قرمز. کودک پیش دبستانی می تواند تصمیم بگیرد که آیا می خواهد ساندویچ ماکارونی باقیمانده را برای ناهار مدرسه خود بسته بندی کند یا خیر.

دانش آموز ابتدایی می تواند و باید تصمیم بگیرد که آیا باید در کلاس پیانو یا گیتار شرکت کند یا به جای آن فوتبال را دنبال کند.

۳. به فرزندتان اجازه دهید بر بدن خودش تسلط داشته باشد.

شما می توانید با رعایت کردن این امر مرزهای محکمی ایجاد کنید: برای مثال، منطقی است که از کودک پیش دبستانی بخواهید در یک زمان معین در رختخواب استراحت کند اما مجبور نیست بخوابد. کودک نوپا برای صرف غذا باید پشت میز بنشیند، اما تغذیه اجباری به او کاملاً اشتباه است.

۴. از جنگ قدرت اجتناب کنید.

مراقب باشید که هدف یا انگیزه واقعی خود را هر زمان که دچار درگیری شدید به خاطر بسپارید. هدف شما هرگز نباید “برنده شدن” باشد، به ویژه زمانی که به قیمت “بازنده شدن” فرزندتان باشد. در نهایت، شما می خواهید هر دوی شما “برنده شوید”، اینطور نیست؟

۵. اگر کاری غیرقابل مذاکره وجود دارد که فرزند شما باید انجام دهد، دلیل آن را توضیح دهید.

و اگر انجام ندهد عواقب آن را توضیح دهید. به خودتان اجازه ندهید که درگیر یک بحث بی پایان شوید.

۶. در صورت لزوم محدودیت های محکمی ایجاد کنید.

به یک کودک دو ساله نمی توان این آزادی را داد که در یک جاده شلوغ بدود. یک بچه چهار ساله نمی تواند در اواسط زمستان لباس مورد علاقه اش را برای مدرسه بپوشد.

کودک سیزده ساله نمی تواند مدرسه را رها کند تا مانند شخصیت کتاب مورد علاقه اش در مزرعه زندگی کند. کاری که می توانید انجام دهید این است که با مشکل فرزندتان همدردی کنید و همدلی و درک خود را ارائه دهید، ولی نباید به هیچ عنوان با این امور سازش نشان دهید.

۷. نحوه سازش را نشان دهید.

ممکن است نخواهید فرزندتان در مورد هر قانونی بحث کند، اما باید شرایط را به گونه ای فراهم کنید که کودک بتواند انعطاف پذیری قانون را درک کند.

به عنوان مثال، اگر به کودک پیش دبستانی توضیح دهید که خسته هستید و هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن دارید، ممکن است برود و کارهای آشپزخانه را به عهده بگیرد تا بعداً شما را وادار کند که با او بازی کنید.

اگر به او بگویید که این هفته پولی برای رفتن به سینما وجود ندارد، ممکن است پیشنهاد دهد که به جای آن از تفریح دیگری صرف نظر می کند یا سعی می کند خودش برای آن پول جمع کند.

۸. به حرف فرزندتان گوش دهید.

ارتباط یک خیابان دو طرفه است. اگر به حرف او گوش ندهید و به او احترام نمی نگذارید، نمی توانید از کودک انتظار داشته باشید که به حرف شما گوش دهد و دیدگاه شما را در نظر بگیرد.

۹. نشان دهید که فرزندتان را می بینید.

شناخته شدن و درک شدن برای هر انسانی، به ویژه کودک در حال رشد و تغییر، تجربه ای مثبت است. اگر کودک احساس بیگانگی، سوء تفاهم یا نادیده گرفته شدن کند، احتمال کمی وجود دارد که واقعاً با شما همکاری کند.

برای انجام این کار، به کودک خود کمک کنید تا احساسات و تجربیات خود را نامگذاری کرده و تفسیر کند، در سرگرمی هایی که برای او مهم یا لذت بخش است شرکت کنید، به فعالیت ها و دوستان او صمیمانه علاقه نشان دهید. یاد بگیرید که سوالات باز بپرسید و به پاسخ های او گوش دهید.

۱۰. اجازه دهید که کودکتان اشتباه کند.

این احتمال وجود دارد که کودک شما بی ادب و تحمل ناپذیر بوده و گاهی اوقات رفتار نامناسبی از خود نشان دهد. مطمئن شوید که او می داند که حتی وقتی ناامید و عصبانی هستید، باز هم او را دوست دارید و می پذیرید.

مطمئن شوید که او می داند چه اشتباهی انجام داده است و چه کار بهتری می توانسته انجام دهد و دفعه بعد به او فرصتی بدهید تا دوباره تلاش کند.

۱۱. مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرید.

اشتباه کردن یک امر انسانی است و همه ما مرتکب اشتباه می‌شویم، وقتی اشتباه خود را قبول کنید، می‌توانید الگوی خوبی برای کودک خود باشید. این یکی از با ارزش ترین درس هایی است که می توانید به فرزندتان بدهید.

۱۲. روی رابطه خود سرمایه گذاری کنید.

لجبازی کودک می تواند ( هم برای شما و هم برای او) بسیار ناامید کننده باشد. کشمکش‌های ناشی از لجبازی کودک گاهی اوقات می‌تواند روابط بین والدین و فرزند را تحت الشعاع قرار دهد.

حتی در چالش‌برانگیزترین لحظات نیز فرزندتان عمیقاً به عشق و تأیید شما اهمیت می‌دهد و می‌خواهد هم شما را راضی کند و هم مثل شما باشد. هنگام درگیری، یکی از ارزشمندترین چیزهایی که می توانیم به آن تکیه کنیم عشق و رابطه است، بنابراین مطمئن شوید که از فرزند خود مراقبت و محافظت می کنید.

 

 بحرانهای سه سالگی

۱. کودک همه چیز اطراف خود را نسبتاً مستقل بررسی می کند.

او کنجکاو است که بداند چرا همه چیز در حال وقوع است.

۲. تفاوت های جنسی آناتومیک

در این سن، کودک اندام تناسلی خود و احساسات مرتبط با آن را کشف می کند.

۳. روابط عاطفی

کودک از قبل با برادران، خواهران و سایر افراد خانواده و کودکان بیرون از خانه ارتباط برقرار می کند که اگر همسن باشند همبازی می شوند. بنابراین دایره عاطفی اولیه کودک گسترش می یابد.

آن ها آشکارا ابراز محبت می کنند، به راحتی از والدین خود جدا می شوند و می توانند یک کودک پسررا از دختر تشخیص دهند. اما هنوز کاملاً تفاوت بین جنسیت را درک نمی کنند.

۴. خلاقیت

فعالیت فوق العاده از طریق داستان گویی یا خواندن داستان به رشد تفکر آن ها کمک می کند. طبیعی است که گاهی اوقات بچه ها واقعیت را با خیال اشتباه می گیرند.

۵. خود محوری

کودک دنیا را فقط با چشمان خود درک می کند. او هنوز نمی تواند خود را به جای دیگران بگذارد. این دیدگاه به تدریج در فرآیند بلوغ شناختی کسب می شود.

۶. اجتماعی شدن و دستاوردهای عاطفی

این مرحله به توسعه روابط اجتماعی کمک می کند. آن ها مستقل تر رفتار می کنند. کودکان آماده بحث در مورد راه حل بوده و به تضادها علاقه مند هستنتد.

۷. تفکر و استدلال (رشد شناختی)

آن ها نام، سن و جنسیت را می دانند، دستورالعمل های ۲-۳ مرحله را دنبال می کنند، مفهوم را درک می کنند، کودک می تواند حروف را تلفظ کند و دوست دارد پازل ها و مکعب هایی را جمع آوری کند.

۸. رشد زبان

کلمات جدید را به سرعت یاد می گیرند. اکثر آن ها اشیاء رایج را تشخیص می دهند و می توانند نام ببرند، از کلمات جمع استفاده می کنند، از ضمایر (من، شما، من، ما، آنها) استفاده می کنند، آن ها بیشتر آنچه را که می شنوند می فهمند. اما هنوز نمی توانند احساسات خود را به طور کامل با کلمات بیان کنند.

۹. “من نمی خواهم!”، “من!”، “مال من!”

آنها مفهوم “مال من” و “مال تو” را درک می کنند. گاهی اوقات ممکن است هنگام بازی با دیگران به اشتراک گذاشتن اسباب بازی ها یا درگیری برای آن ها دشوار باشد. این خودخواهی یا بدخلقی نیست و استقلال کودک در این سن را نشان می دهد.

۱۰. منفی گرایی

کودک نه تنها برخلاف والدین، بلکه حتی گاهی اوقات برخلاف میل خودش نیز عمل می کند یا پاسخ می دهد. کودک از انجام درخواست ها خودداری می کند نه به این دلیل که نمی خواهد، بلکه فقط به این دلیل که از او خواسته شده است که این کار را انجام دهد.

۱۱. لجبازی بسیار شبیه به منفی گرایی است

اما از این جهت متفاوت است که متوجه شخص خاصی نیست. کودک از انجام خواسته های بزرگسالان امتناع می ورزد، گویی که آن ها را نمی شنود ( این اتفاق به ویژه در خانواده هایی روی می دهد که پدر و مادر هماهنگ نیستند.)

تربیت کودک سه ساله دختر

  • در هنگام بحران، دختران از توانایی های کلامی خود استفاده می کنند، زیرا در سن ۳ سالگی بسیار بهتر از پسرها صحبت می کنند. بنابراین، باید فوراً مشخص کنید که چه چیز هایی باید گفته شود و چه چیزهایی نباید.
  • دختران درک شنوایی خوبی دارند، بنابراین او باید تمام درخواست ها را با صدای بلند و واضح بیان کند.
  • دختران احساساتی‌تر هستند، بنابراین آن‌ها هستند که اغلب در هنگام بحران عصبانی می‌شوند و احساس خود را نشان می‌دهند.

تربیت کودک سه ساله پسر

  • گفتار در سن ۳ سالگی به اندازه دختران توسعه نیافته است، بنابراین پسرها همیشه نمی توانند احساسات شدید خود را با کلمات بیان کنند. این به پرخاشگری و انزوا ترجمه می شود. برای جلوگیری از این امر، هر روز با نوزاد در مورد آنچه اتفاق افتاده، احساسات و خواسته هایش صحبت کنید.
  • پسرها درک بصری خوبی دارند و نیمی از اطلاعات را از دست می دهند. بنابراین بهتر است همه چیز را به وضوح نشان دهد.
  • در سن ۳ سالگی، پسران نیاز به کشف دنیای اطراف خود را پیدا می کنند. بنابراین، زیاد می دوند، به زیرزمین می روند و هر دری را باز می کنند، از درختان و حصارها بالا می روند، کشف می کنند، لوازم خانگی را باز می کنند و چیزهای زیادی را می شکنند.

چرا کودک ۳ ساله بد رفتار می کند؟

همانطور که قبلاً گفتم، کودکان سه ساله بسیار حساس هستند. سمت راست مغز آن ها (سمت عاطفی) معمولاً پیشرو است، به همین دلیل است که در چند سال گذشته شاید به نظر می رسد که کودک بحران های عاطفی را طی می کند.

در سن سه سالگی کودک هنوز در تلاش است تا احساس استقلال در این دنیا را به دست آورد و رفتار آن ها هنوز هم می تواند بسیار خودخواهانه به نظر برسد.

بچه های ۳ ساله بدرفتاری می کنند چون در دنیایی زندگی می کنند که برای آن ها ساخته نشده است. این که همیشه نمی توانند کاری که می خواهند را انجام دهند (به دلیل ایمن نبودن، یا زمان انجام کار دیگری و غیره) آن ها را عصبی می کند، بنابراین برای تربیت کودک سه ساله بهترین کار این است که از دید آن ها به دنیا نگاه کنید.

نکات مراقبت از کودک سه ساله

مراقبت از دندان

کودک شما باید تا کنون به دندانپزشک مراجعه کرده باشد. دندانپزشکان اطفال ویزیت را برای کودکان بسیار سرگرم کننده می کنند، پس لطفاً نگران نباشید، به یاد داشته باشید که ترس شما می تواند بر تجربه کودک تأثیر بگذارد.

در صورت لزوم، متخصص اطفال می تواند شما را به دندانپزشک اطفال معرفی کند. حتماً بعد از هر وعده غذایی، به خصوص قبل از خواب، دندان های کودک خود را مسواک بزنید.

عاداتی مانند پستانک و مکیدن شست می توانند در این سن باعث ایجاد ناهنجاری دندان شوند. تشویق فرزندتان به محدود کردن این رفتارها به زمان و مکان خاصی (برای مثال در اتاق خواب و شب) به کودک شما کمک می کند تا به مرور این عادت را ترک کند.

دستشویی کردن | تربیت کودک سه ساله

حدود ۷۵ درصد از کودکان تا این سن کنترل ادرار و مدفوع خود را در طول روز کسب می کنند، در حالی که ۲۵ درصد هنوز علاقه ای به استفاده از توالت ندارند. اکثر کودکان هنوز هم شب ها رختخواب را خیس می کنند.

اگر کودک شما در برابر استفاده از توالت مقاومت می کند، به یاد داشته باشید که این یکی از زمینه های زندگی است که بچه ها کنترل آن را دارند.

شما نمی توانید با تربیت کودک سه ساله فرزندتان را مجبور به استفاده از توالت کنید و معمولاً راحت ترین کار این است که دست از تلاش بردارید. برای اطلاعات بیشتر در مورد دستشویی کردن، لطفاً با متخصص اطفال کودک خود صحبت کنید.

جنسیت

کودکان پیش دبستانی به عملکردهای بدن خود از جمله دستشویی رفتن و تمایلات جنسی علاقه مند می شوند. این سنی است که بچه ها اغلب با بچه های دیگر «دکتر بازی می کنند» تا ببینند بچه های جنس مخالف چه شکلی هستند.

به عنوان والد، درک این نکته مهم است که فرزند شما در حال یادگیری و کشف محیط خود است. کودک پیش دبستانی شما شروع به درک این موضوع کرده است که بین افراد تفاوت هایی از جمله تفاوت در قد، وزن، نژاد و جنسیت وجود دارد.

وقتی بچه ها متوجه می شوند که افراد متفاوت هستند، یاد می گیرند که آن ها افراد منحصر به فردی هستند. در حالت ایده‌آل، والدین می‌توانند با آرامش با فرزندان خود در مورد بدن و حریم خصوصی آن ها صحبت کنند.

برای تربیت کودک سه ساله ممکن است لازم باشد برای اکتشاف جنسی فرزندتان محدودیت هایی تعیین کنید. توضیح دهید که مناطق خصوصی بدن شخصی هستند و نباید توسط دیگران لمس شوند. همچنین توضیح استثناهای این قانون مفید است، مانند زمانی که کودک برای معاینه به مطب دکتر می آید.

منبع : تربیت کودک سه ساله | فوق تخصص روانشناسی

چرا میل جنسی کم می شود؟ راهکارها بدون دارو

کم شدن امیال جنسی یک نوع اختلال عملکرد جنسی است.

هیچ کس آن را دوست ندارد.

این مشکل می تواند در یک نقطه در زندگی مردم و در هر دو جنس مرد و زن رخ دهد.

تعدادی از عوامل فیزیکی و روانشناختی در حل این مشکل موثر هستند که به عنوان مهمترین آنها اشاره شده است.

اضطراب و کاهش میل جنسی

ممکن است برخی  در طول اضطراب بتوانند کارهای زیادی انجام دهد، اما شکی در مورد کاهش رابطه جنسی وجود ندارد.

استرس شغلی، مشکلات مالی، مراقبت از بیمار و از اعضای خانواده و سایر عوامل استرس زا، میل جنسی را کاهش می دهد.

برای کنترل اضطراب، شما باید تکنیک کنترل اضطراب را یاد بگیرید یا از مشاوره جنسی مفید استفاده کنید.

چرا میل جنسی کم می شود؟ راهکارها بدون دارو

مشکلات ارتباطی و کاهش میل جنسی

مشکلات ارتباطی حل نشده بین همسران یکی از عوامل مرگ و کاهش میل جنسی است.

در خصوص زنان، احساسات صمیمیت عامل مهمی در رابطه جنسی هستند.

اما بحث و گفتگو، ارتباط ضعیف، خیانت، بی اعتمادی و سایر مسائل که صمیمیت را مختل می کنند، می توانند منجر به کاهش میل جنسی شوند.

مصرف الکل و کاهش میل جنسی

افرادی که نوشیدنی های الکلی را می خورند در داشتن رابطه جنسی نا موفق ترند.

بعضی از مردم معتقدند که نوشیدنی های الکلی تمایل جنسی را زیاد می کند، اما الکل تأثیر منفی بر پاسخ آنها دارد و نمی تواند رابطه خوبی با خود و همسرش داشته باشد.

الکل همچنین رگهای خونی و اعصاب درگیر در نعوظ را تضعیف می کند.

محرومیت از خواب و کاهش میل جنسی

بعضی از مردم به علت کمبود خواب با از دست دادن میل جنسی دست به گریبان هستند.

آنها خیلی سخت به خواب می روند.

گاهی اوقات بی خوابی یا آپنه خواب باعث می شود فرد احساس خستگی مضاعف کند و این میل جنسی را نیز از بین می برد.

نگهداری کودک و از دست دادن میل جنسی

نگه داشتن یک کودک جوان یکی از دلایلی است که فرد میل جنسی اش را از دست بدهد.

البته خود تنظیمی مشکلی نیست.

در واقع، عدم داشتن وقت برای مراقبت از یک کودک، تا حدودی از صمیمیت رابطه کاهش می دهد و به تدریج باعث کاهش میل جنسی می شود.

بنابراین، مردان و زنان گاهی اوقات برای مراقبت از فرزند یا بچه های کوچک خود، به کمک کسی دیگر و همکاری با یکدیگر نیاز دارند.

مصرف مواد مخدر

استفاده از بعضی از داروها می تواند یک فرد را با فاقد میل جنسی رو به رو کند.

مواد مخدر مانند داروهای ضد افسردگی، فشار خون، شیمی درمانی، درمانگرهای پروستات، درمان های هورمونی و قرص های ضد بارداری می توانند میل جنسی شما را کاهش دهند.

جایگزینی دارو یا تغییر مقدار آن می تواند این مشکل را حل کند.

یک تصور ناخوشایند از بدن و کاهش توان جنسی

اگر کسی در مورد ظاهر و اندام خود احساس خوبی نداشته باشد و دارای اعتماد به نفس پایین باشد.

به عنوان مثال، او احساس چاقی می کند (حتی اگر نباشد)، ممکن است نتواند در یک رابطه مناسب رفتار کند.

شوهر و همسر باید مطمئن شوند که در هر زمان در یک حالت ایده ال از دید هم هستند.

همچنین مردم باید بر اعتماد به نفس خود تمرکز کنند و آن را افزایش دهند.

چاقی و کاهش میل جنسی

چربی بیش از حد باعث ایجاد فعالیت ناگوار جنسی و مشکلات عملکردی می شود.

البته علت اصلی هنوز مشخص نیست اما ممکن است مربوط به اعتماد به نفس، رابطه با نارضایتی، درگیری های نامناسب با دیگران در مورد چاقی و سایر مسائل روانی باشد.

  • ناتوانی جنسی و کاهش میل جنسی

ناتوانی جنسی نوعی اختلال عملکرد جنسی است که باعث کاهش میل جنسی می شود.

در حقیقت، افرادی که در معرض این مشکل هستند، به دلیل ترس از اینکه نمی توانند بر روابط خوب غلبه کنند، علاقه مند به ارتباط نیستند.

کاهش تستوسترون و کاهش میل جنسی

هورمون تستوسترون در حفظ رابطه جنسی موثر است.

با افزایش سن مردان، مقدار تستوسترون کاهش می یابد.

مطمئنا، همه افراد از کاهش میل جنسی با افزایش سن رنج می برند.

اما برای برخی از این اتفاق می افتد.

هورمون در زنان نیز تمایل به افزایش رابطه را زیاد می کند، اما تعادل هورمونی بسیار پیچیده تر از مرد است و بسیاری از عوامل دیگر نیز درگیر آن هستند.

هنوز مشخص نیست که آیا درمان هورمونی در زنان هم مانند مردان موثر است یا خیر.

افسردگی و کاهش میل جنسی

از آنجایی که داروهای ضد افسردگی میل جنسی شما را کاهش می دهد، افسردگی نیز اثر دارد.

بنابراین، با کمک مشاوران باتجربه، شما باید مشکلات افسردگی خود را حل کنید تا دوباره به رابطه جنسی علاقه مند شوید.

یائسگی و از دست دادن میل جنسی

بیش از نیمی از زنان بعد از یائسگی، علیرغم دانستن اینکه آنها باید فعالیت جنسی خود را حفظ کنند، علاقه مند به داشتن رابطه جنسی نیستند.

علائم یائسگی مانند خشکی واژن و درد در هنگام رابطه جنسی، میل جنسی فرد را کاهش می دهد.

البته تغییرات هورمونی تنها بخشی از مشکل است.

ادراک آنها از بدن و ظاهر آنها، اعتماد به نفس آنها را کاهش می دهد، و در عین حال، داروهایی که به دلایلی مصرف می شوند نیز باعث از دست رفتن علاقه به رابطه جنسی می شوند.

نزدیکی بسیار کم و کاهش رابطه زناشویی

رابطه جنسی بدون صمیمیت قاتل رابطه جنسی سالم است.

به جای ایجاد ارتباط سریع، همسران باید زمان مناسبتری برای برقراری ارتباط با یکدیگر بیابند.

آنها باید یاد بگیرند که بدون داشتن رابطه جنسی نمی توانند یکدیگر را دوست داشته باشند.

در حقیقت، افرادی که در معرض این مشکل هستند، به دلیل ترس از اینکه نمی توانند بر روابط خوب غلبه کنند، علاقه مند به ارتباط نیستند.

منبع : چرا میل جنسی کم می شود؟ راهکارها بدون دارو

روانشناسی کودک یک ساله تا ۲۲ ماهگی

تربیت کودک یک ساله،  روانشناسی کودک یک ساله تا ۲۲ ماهگی، لجبازی کودک یک ساله، بازی با کودک یک ساله،  همزمان با افزایش سن  کودک به قدری سریع رشد می کند که به سختی متوجه تغییرات وی می شوید.

تماشای رشد و پرورش کودک و نیز  دیدن اینکه شخصیت کودک در حال پدیدار شدن است بسیار دلچسب است و این که شما بخواهید در این روند به او کمک کنید بسیار طبیعی است، این مقاله با ذکر نکات روانشناسی کودک یک ساله به شما کمک می کند.

ولی آیا می دانید کودک اکنون باید قادر به انجام چه کارهایی باشد و شما چگونه می توانید به او کمک کنید؟

روانشناسی کودک یک ساله تا ۲۲ ماهگی

در واقع قبل از اینکه کودک اولین کلمه را بگوید، با استفاده از لبخند، نگاه کردن، حرکات و صداها مکالمه با شما را شروع کرده است.

کودکان به میزان متفاوتی رشد می کنند، اما اغلب قادرند امور مشخصی را در سنی مشخص انجام دهند.

در ادامه این مقاله برخی نقاط عطف رشدی آورده شده اند. به یاد داشته باشید که این فقط یک راهنما می باشد.

اگر هر گونه سوالی در مورد رشد کودک خود دارید، از متخصص کودک خود بپرسید.

مخصوصا در زمانی که یک تاخیر رشدی وجود دارد مداخله اولیه می تواند یک تفاوت اساسی را ایجاد کند.

توانایی کودک یک ساله نی نی سایت

  • به دنبال منبع صدا بروند و می توانند تشخیص دهند صدا از کجا می آید.
  • زمانی که صدایشان می زنید به شما پاسخ دهند.
  • زمانی که به جایی اشاره می کنید و می گویید “اینو ببین ….” نگاه می کنند.
  • سخن نامفهوم با تن خاص دارند (وقتی در قالب جمله صحبت می کنند، صدا کوتاه و بلند می شود).
  • زمانی که با آنها صحبت می کنید صبر می کنند و به آنچه می گویید توجه کرده حتی سعی می کنند با کلام نامفهوم خود پاسخ دهند.
  • ماما برای اشاره به مادر و بابا را برای اشاره به پدر استفاده می کنند.
  • حداقل یک کلمه را می توانند بگویند.
  • به اشیایی که می خواهند اما در دسترس ان ها نیست اشاره کرده و با صدا اشاره میگویند که می خواهند.

رشد عاطفی و اجتماعی

  • کودک نوپا شما اکنون می فهمد که او فردی کاملا جدا از شما است. این ممکن است به این معنی باشد که آن ها نگران هستند که ترک شوند.
  • اکنون کودک شما می داند که یک فرد مستقل است، آن ها شروع به درک این موضوع کرده اند که می توانند “مالک” چیزها باشند.
  • اگرچه آنها احتمالاً کلمات زیادی را می دانند، اما در این سن هنوز نمی توانند مفاهیم انتزاعی را درک کنند.
  • پدر و مادر یک کودک ۱۸ ماهه ممکن است از نظر جسمی و روحی سخته و عصبی باند.
  • کودک نوپا کنجکاو و پرانرژی خواهد بود، اما هنوز به توجه بزرگسالان نیاز دارد، و شما برای اطمینان خاطر او باید حضور داشته باشید.
  • روانشناسی کودک یک ساله از بازی با بزرگسال لذت می برند و عاشق بازی های تکراری هستند.
  • علاوه بر این آن ها به کودکان دیگر علاقه نشان می دهند اما معمولا به تنهایی بازی می کنند. از آن ها انتظار نداشته باشید وسایل خود را به اشتراک بگذارد. در این سن، کودکان نوپا اشتراک گذاری را درک نمی کنند.
  • کودک نوپا از اعمال و بازی ها تقلید می کند، مانند صحبت کردن با تلفن اسباب بازی.
  • آن ها ممکن است در لباس پوشیدن همکاری بیشتری داشته باشند زیرا می خواهند از بزرگسالان تقلید کنند.
  • با این حال، از آنجایی که کودک نوپای شما می‌خواهد «کار را درست انجام دهد»، اگر نتواند آن را انجام دهد، ناامید می شود.
  • کودک نوپای شما به تدریج در تغذیه خود بهتر می شود، اما ممکن است در مورد آنچه می خورد، انتخابی باشد.

رشد فیزیکی| قد و وزن کودک یک ساله

افزایش سریع حرکت کودک نوپای شما به این معنی است که احتمالاً مجبور خواهید بود خانه خود را دوباره سازماندهی کنید.

در پانزده ماهگی، دختر به طور متوسط ​​حدود ۲۳ پوند (۱۰.۵ کیلوگرم) وزن و تقریباً ۳۰.۵ اینچ (۷۷ سانتی متر) قد دارد. وزن پسر متوسط ​​حدود ۲۴.۵ پوند (۱۱ کیلوگرم) و قد ۳۱ اینچ (۷۸ سانتی متر) است .

  • سعی کنید استفاده از کلمات منفی مانند “نه” و “نباید” را محدود کنید، زیرا آن ها تأثیر قدرتمندی بر دیدگاه کودک نوپای شما نسبت به خود و جهان خواهند داشت. شما می خواهید تصویری مثبت از دنیایی ترسیم کنید که در آن بسیاری از چیزها ممکن است،
  • زمانی که نیاز دارید رفتار آن ها را هدایت کنید، سعی کنید جایگزین هایی را پیشنهاد کنید و خطرات را تا جایی که می توانید ساده تر توضیح دهید.

رشد زبان و گفتار

  • در حالی که تعداد کلماتی که آن ها می دانند در طول این سال در حال افزایش است، آن ها بسیار ناامید خواهند شد زیرا نمی توانند آنقدر که می خواهند صحبت کنند.
  • با آن ها زیاد صحبت کنید و چیزهایی را که با هم می بینید به زبان ساده توصیف کنید، مانند «به اتوبوس بزرگ نگاه کنید».
  • گفتار کودک نوپا شما از حدود ۵ تا ۲۰ کلمه در ۱۸ ماهگی به ۱۵۰ تا ۳۰۰ کلمه در ۲ سال افزایش می یابد. آن ها می توانند حتی کلمات بیشتری را درک کنند.
  • تا ۲ سالگی، کودک نوپای شما می‌تواند بیشتر خواسته‌هایش را با کلماتی مانند «بیرون»، «شیر» یا «بیسکویت» به شما بگوید، حتی اگر همیشه آن ها را به درستی نگوید.
  • روانشناسی کودک یک ساله نشان می دهد که، جملات کودک نوپای شما به مرور طولانی تر و دقیق تر می شود.

 

روانشناسی کودک یک ساله تا دو سال

  • دستورات ساده را دنبال کنند، اول باید جملات به همراه حرکات بدن باشند، بعد از آن کلمات دستوری را به تنهایی می فهمند.
  • زمانی که از آنها بخواهید، اشیا را از اتاق دیگر می آورند.
  • اشاره به اندام های بدن، زمانی که آنها را اسم می برید.
  • به رویداد ها و یا اشیای جالب اشاره می کنند تا شما هم به آنها نگاه کنید.
  • اشیا یا چیزهایی که به نظرشان جالب می آیند نزد شما می آورند تا شما هم ببینید.
  • به اشیا اشاره می کنند تا شما نام آنها را بگویید.
  • اسم تصاویر یا اشیایی را که به آنها نشان می دهید می گویند.
  • وانمود کردن، نقش بازی و تقلید را دوست دارند (برای مثال ژست آشپزی کردن را می گیرند و وانمود می کنند که دارند غذا را هم می زنند).
  • حرکات و ژست های نقش را در بازی با شما یا با عروسک و حیوان مورد علاقه اش استفاده می کند.
  • حدود سن یک و نیم تا دو سالگی، تقریبا هفته ای یک کلمه را یاد می گیرند.
در سن دو سالگی یا ۲۲ ماهگی اکثر کودکان می توانند:
  • بسیاری از اشیا و اعضای بدن را نام ببرند.
  • روانشناسی کودک یک ساله کمک می کند تا کودک تصاویر داخل کتاب ها را بشناسند.
  • دستورات تک مرحله ای را بدون زبان بدن دنبال کنند، مثلا “لیوانت رو روی میز بگذار”.
  • قادرند ۵۰ تا ۱۰۰ کلمه را بگویند.
  • می توانند چندین جمله دو کلمه ای بگویند مثلا “بابا رفت، عروسک منه، به به بده”.
  • دیگران اکثر اوقات منظور آنها را می فهمند.

تحریک پذیری ذهنی کودک در یک سالگی

کودک در یک سالگی تحرک بیشتری نسبت به چند ماه پیش خواهد داشت. اگر هنوز توانایی راه رفتن نداشته باشد، می تواند بر روی قسمت تحتانی بدنش به اطراف بچرخد و تغییر جهت دهد.

احتمال زیادی دارد که کودک بتواند در این دوره سنی بدون اینکه به زمین بخورد، بایستد و بنشیند.

راه پله ها برای او بسیار جذاب خواهد بود. کودک تا قبل از اینکه بتواند مفهوم خطر را درک کند نیازمند مراقبت مستمر است.

او برای برداشتن و نگه داشتن اشیاء از هر دو دست خود استفاده می کند و حتی ممکن است نشان دهد استفاده از یکی از دست ها برای او راحت تر است ولی با این وجود تا مدت زمان زیادی نمی‌توان تشخیص داد که کودک راست دست یا چپ دست است.

او از دستانش مثل یک گازانبر برای چنگ زدن و برداشتن اشیاء کوچک استفاده می کند و آنها را درون جعبه قرار می دهد.کودک می تواند با چنگ زدن به کمک سه انگشت اصلی اشیاء را نگه داشته و به هم بزند.

ممکن است در این سن ممکن است متوجه این موضوع شده باشید ( و یا نشده باشید) که کودک در می یابد پرتاب کردن اسباب بازی ها سرگرم کننده است.

احتمالا در این سن قدرت بینایی کودک به خوبی قدرت بینایی شماست. او مدت زمان زیادی را به تماشای محیط پیرامونش اختصاص می دهد.

روانشناسی کودک یک ساله نشان می دهد که مردم، حیوانات و حرکت اشیاء به طور ویژه برایش جذاب خواهد بود.

افراد آشنا را تشخیص می دهد و به سمت کسی که اسم او را صدا بزند می چرخد. او می‌تواند به جستجوی اشیاء گمشده بپردازد و در ک  کند وقتی شی ای از دید او خارج می شود لزوما به این معنا نیست که دیگر وجود ندارد.

بازی با کودک یک ساله

  1. روزانه برای او کتاب بخوانید. اگرچه ممکن است برای این فعالیت خیلی کوچک به نظر بیایید، اما او دوست دارد صدای شما را بشنود. با استفاده از صداهای مختلف برای شخصیت ها و اغراق کردن لحن خود، داستان بگویید.
  2. با هم اشیا خانه را نام ببرید و رنگ آن ها را بگویید. این کار علاوه بر اینکه کنجکاوی کودک را تحریک می کند باعث می شود کلمات جدید را نیز یاد بگیرد.
  3. او را تشویق کنید تا چیزهای جدید را کشف و امتحان کند.
  4. رشد زبان او را تقویت کنید، با او حرف بزنید و به او گوش دهید.
  5. استقلال او را تشویق کنید و به او اجازه دهید که خودش لباس بپوشد.
  6. رفتارهای مثبت او را حتما تشویق کنید.
  7. به دنبال اسباب‌بازی‌هایی باشید که رنگ‌های زیادی دارند و صدا ایجاد می‌کنند تا بتوانند به نوعی با آن‌ها تعامل داشته باشند، حتی ممکن است به یک لباس علاقه داشته باشند، تا جایی که بخواهند همیشه آن را بپوشند. برخی از کودکان نسبت به وسایل خانه کاملاً غیرعادی، به ویژه آن هایی که از پارچه های نرم ساخته شده اند، علاقه عمیقی پیدا می کنند. همه اینها بخشی از کودک بودن است، بنابراین بسیاری از چیزهایی که فکر می کنید باید نگران آن باشید، واقعاً مهم نیستند.
  8. بازی های آبی. وان را پر کنید و به او بیاموزید که بازی با آب چقدر لذت بخش است . همانطور که او رشد می کند، می توانید چند بازی آبی نیز انجام دهید که در آن ها تفاوت دمای عنصر مایع و یخ را درک کند.
  9. سایه بازی. یکی دیگر از وسایل بازی آن ها بین ۰ تا ۶ ماهگی سایه ها است. برای آن ها مشخص است که سایه یک عنصر جادویی است که حرکت خاص خود را دارد. سعی کنید با دستان خود چند فیگور ساده درست کنید و سایه آن را تماشا کنید.
  10. رقص. موسیقی به نوزادان آرامش می دهد و با تکان دادن و رقص تعادل و هماهنگی آن ها بهبود می یابد. او را در آغوش خود بگیرید و با او برقصید و اندام هایش را با ریتم حرکت دهید. علاوه بر این، موسیقی برشنوایی و زبان کار می شود زیرا کم کم سعی می کند صداها را تقلید کنند.
  11. بازی در فضای باز به آن ها این فرصت را می دهد که به چشمان خود استراحت دهند. علاوه بر این، آنها را در معرض نور طبیعی قرار می دهد. منظره، نور طبیعی و قرار گرفتن در معرض هوای تازه باعث آرامش می شود و بعداً راحت تر به خواب می روند.
  12. پازل ها. پازل ها یک فعالیت عالی برای پرورش کودک باهوش می باشد و زمان استفاده از گوشی را کاهش می دهد. پازل هایی با قطعات بزرگ را انتخاب کنید تا کودک به چشمان خود فشار وارد نکند.

تربیت کودک یک ساله

یک سالگی تا دو سالگی زمان مناسبی برای تمرکز روی بازی هایی است که به تقویت مهارت های حرکتی کودک کمک می کند.

مهارت های حرکتی درشت کودک با هرکاری که موجب شود خودش را حرکت دهد و یا اشیاء بزرگتر از خودش را جابه جا کند بهبود می یابد.

برای کسب این مهارت، هل دادن و انداختن اسباب بازی‌هایی که موجب تحرک بیشتر در کودک شود بسیارموثر است.

انباشته کردن اسباب بازی ها و شکل دادن به جورچین به کودک اجازه می‌دهد.

توانایی انجام کارهای دستی را درخود تقویت کرده ونیز به او این فرصت داده می شود که توانایی حل مساله را تمرین کند و بتواند درک وسیع‌تری از مفاهیمی مانند شکل، رنگ، حجم و  اندازه به دست آورد.

حدود سن یک و نیم تا دو سالگی، تقریبا هفته ای یک کلمه را یاد می گیرند.

هرکاری که کودک را نیازمند استفاده از دستانش برای چنگ زدن و گرفتن نماید برای داشتن مهارت های عالی حرکتی بسار مفید است. با این وجود ضروری است که به کودک بیاموزید مهارت چنگ زدن را بر روی دیگران تمرین نکند.

مهارت های کودک در این دوره

کودک در این دوره سنی از نقاشی و رنگ آمیزی لذت می برد و صرفا بر روی کاغذی که در اختیارش گذاشته اید نقاشی نمی کند (ممکن است روی هر وسیله و دیوار و کف نقاشی کند).

زمانی که کودک نقاشی را یاد می‌گیرد، تمرین جهت نگهداری و استفاده از مداد شمعی برای شما خرج زیادی به بار می آورد.

از نظر روانشناسی کودک یک ساله ، آشنا کردن کودک با کتاب در این سن به نظرزود می رسد ولی در واقع اینطور نیست  (یچ وقت زود نیست).

بهتر است در ابتدا کتاب هایی با جلد مقاوم انتخاب کنید چون ممکن است در ابتدای آشنایی با کتاب جویدن آن  مثل یک اسباب بازی برایش جذاب تر باشد.

خواندن کتاب و صحبت کردن درباره عکس ها به او کمک می کند تا ریتم و الگوهای زبان را یاد بگیرد، دایره لغاتش وسیع شود و خلاقیت و تخیلش پرورش یابد.

به این صورت زیرساختی سالم برای نیازهای آینده کودک فراهم می شود.

باید توجه داشت که یادگیری این مهارت ها نیازمند گذر زمان و آگاهی از نکات روانشناسی کودک یک ساله است.

زمانی  که کودک در اولین، دومین و حتی سومین تجربه در انجام کاری با شکست روبه رو می شود دچار نا امیدی میشود که  تشویق کردن و اطمینان خاطر دادن به کودک نقش موثری در از بین بردن این احساس دارد.

اکنون زمانی است که کودک به سمت راه رفتن پبش می رود  و شما به عنوان پدر و مادر نقش مهمی در کمک به او دارید تا به صورت یک کودک سالم و شاد رشد یابد.

غذا و تغذیه

روانشناسی کودک یک ساله بیان می کند که در این سن کودک شما باید مانند سایر اعضای خانواده غذا بخورد، بنابراین از پختن غذاهای خاص یا انجام آن در زمان های مختلف خودداری کنید. غلات، نان، ماکارونی، برنج، شیر و فرآورده های شیری، گوشت، ماهی و مرغ، میوه ها و سبزیجات نیازهای تغذیه ای، رشد و انرژی آن ها را تامین می کند.

به نگرش و رابطه خود با غذا به عنوان یک الگو فکر کنید. اگر چیزی می خورید، کودک نوپای شما نیز می خواهد آن را امتحان کند، بنابراین مراقب باشید که چه چیزی را میخورید.

هر زمان که بیرون می روید مقداری غذا همراه خود ببرید و به یاد داشته باشید که شکم کودک شما کوچک است و برای رفع گرسنگی و جلوگیری از تغییرات خلقی باید هر دو ساعت یکبار غذا بخورد. میوه های تازه خرد شده، ساندویچ ها، پنیر و کراکر گزینه های سالمی برای میان وعده هستند.

لجبازی کودک یک ساله

ممکن است فکر کنید که فرزندتان در برخی شرایط لجباز یا خیلی سرسخت است در این شرایط تربیت کودک یک ساله دشوار می باشد، اما به جای آن می توانید فکر کنید که فرزندتان در کارهایی که به او علاقه دارد سرسخت و پیگیر است.

روانشناسی کودک یک ساله نشان داده است که کلمه “لجباز” می تواند معانی منفی داشته باشد، اما واقعیت این است که تنها در صورتی منفی خواهد بود که شما آن را اینگونه تصور کنید، زیرا این می تواند ویژگی های مثبت زیادی نیز داشته باشد.

از همان ابتدا باید بدانید که نمی‌توانید فرزندتان تغییر دهید، اما راهبردهایی وجود دارد که می‌توانید از آن ها استفاده کنید تا فرزندتان پذیرای حرف‌های شما باشد،

  1. شما باید به حرف فرزندتان گوش دهید. کودکان لجباز یا سرکش معمولاً ترجیحات قوی دارند و علاوه بر این، چیزهایی هستند که برای آن ها کاملاً واضح است. اگر فرزندتان به دلیل اینکه بدون مشورت قبلی با او تصمیمی گرفته اید ناراحت است، باید به این موضوع توجه داشته باشید و دیکتاتوری خود را در خانه کاهش دهید،
  2. مثبت باشید. باید از یک شکل ارتباط مثبت و تشویق کننده استفاده کنید. به عنوان مثال، به جای این که بگویید: «اگر اتاقت را تمیز نکنی، فیلم را نخواهی دید»، بهتر است یک عبارت مثبت دیگر با همین معنی بگویید، مانند: «به محض تمیز کردن اتاقت، می توانی فیلم را ببینی.
  3. فرزندتان را در تصمیم گیری ها شرکت دهید. شما باید فرزندتان را در تصمیم گیری شرکت دهید تا احساس کند کنترل دارد. اگر فرزند شما احساس می کند که کنترلی بر زندگی خود دارد، ممکن است کمتر تمایلی به بحث در برابر خواسته های شما داشته باشد.
  4. احساسات را فراموش نکنید. روانشناسی کودک یک ساله بیان می کند که بسیار مهم است که روی احساسات فرزندتان تمرکز کنید. لزومی ندارد که بخواهید با لجبازی مقابله کنید، اما باید روی علتی که باعث آن شده است تمرکز کنید. از فرزندتان بخواهید در مورد احساساتش صحبت کند و به شما بگوید که چرا ناراحت است. شما باید به کودک خود کمک کنید تا بر ناراحتی عاطفی غلبه کند تا احساسات خود را درک کند.

منبع : روانشناسی کودک یک ساله تا ۲۲ ماهگی

اختلال دوقطبی در کودکان |اوتیسم و اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی در کودکان نوعی اختلال سلامت روان است، آیا فرزند شما دچار تغییرات شدید خلق و خو و رفتار می شود؟ آیا کودک شما نسبت به سایر بچه ها بسیار هیجان زده تر یا تحریک پذیرتر است؟ آیا متوجه می‌شوید که کودک شما بیشتر از سایر کودکان چرخه‌های تغییرات خلقی را پشت سر می‌گذارد؟ آیا این تغییرات خلقی بر رفتار فرزند شما در مدرسه یا خانه تأثیر می گذارد؟

که باعث تحریک پذیری قابل توجه و نوسانات خلقی در کودکان می شود. هیچ درمان مشخصی برای اختلال دوقطبی وجود ندارد، اما با درمان موثر (درمان و دارو) کودک می تواند روند رشد طبیعی را طی کند.

تخمین زده می‌شود که اختلال دوقطبی در ۱.۳درصد از نوجوانان رخ می‌دهد، که اکثر آن ها را نوجوانان تشکیل می‌دهند. تشخیص این عارضه می‌تواند چالش برانگیز بوده و ممکن است چندین سال طول بکشد تا پزشکان تشخیص دقیق دهند.

اختلال دوقطبی چیست؟

اختلال دوقطبی مانیا در کودکان یک اختلال روانی است که باعث می شود افراد تغییرات قابل توجه و گاهی شدید در خلق و خو و رفتار را تجربه کنند. گاهی اوقات کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی احساس خوشحالی شدید می کنند و بسیار پرانرژی و فعال تر از حد معمول هستند. گاهی اوقات کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی بسیار احساس غم می کنند و بسیار کمتر از حد معمول تحرک دارند.

اختلال دوقطبی مانیا در کودکان

اختلال دوقطبی (که قبلاً به عنوان بیماری شیدایی-افسردگی یا افسردگی شیدایی شناخته می‌شد) می‌تواند ساعت‌ها، روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد و در توانایی شما برای انجام فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد کند.

این جابجایی‌ها می‌توانند ساعت‌ها، روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشند و توانایی شما را برای انجام کارهای روزمره مختل کنند.

در اکثر مواقع افراد در نوجوانی یا بزرگسالی مبتلا به اختلال دوقطبی تشخیص داده می شوند، اما علائم می توانند زودتر در دوران کودکی ظاهر شوند.

انواع مختلفی از اختلال دوقطبی وجود دارد که بیشتر آن ها شامل تجربه دوره های شیدایی و افسردگی است. با این حال، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی همیشه دوره های شیدایی یا دوره های افسردگی را تجربه نمی کنند.

شیدایی وضعیتی است که در آن فرد یک دوره تغییرات غیرعادی بالا و شدید در خلق و خو، احساسات، سطح انرژی و سطح فعالیت خود دارد. افراد مبتلا به انواع خاصی از اختلال دوقطبی می توانند هیپومانیا را تجربه کنند که شکل دیگری از شیدایی است.

در طول دوره افسردگی، فرد مبتلا خلق و خوی ضعیف یا افسرده از دست دادن علاقه به بیشتر فعالیت ها و همچنین بسیاری از علائم افسردگی دیگر را تجربه می کنند.

اوتیسم و اختلال دوقطبی

مانند سایر اختلالات روانپزشکی، مطالعات نشان می دهد که اختلال دوقطبی در میان کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم نسبتاً شایع می باشد. برخی مطالعات نشان داده اند که ۲۷ درصد از مبتلایان به اوتیسم و اختلال دوقطبیرا نیز دارند.

روانپزشکان اغلب داروهای روانگردان را برای درمان اختلال دوقطبی تجویز می کنند. لیتیوم یکی از رایج ترین درمان ها است. متأسفانه، لیتیوم اغلب عوارض جانبی قابل توجهی ایجاد می کند که می تواند شامل تشنگی، خیس کردن بستر، لرزش دست ها و حتی مشکلات تهدید کننده زندگی باشند. این امر به ویژه در مورد افرادی که مشکلات ارتباطی دارند بسیار نگران کننده است، زیرا ممکن است نتوانند مراقبین را در مورد عوارض جانبی که تجربه می کنند آگاه سازند.

اختلال دوقطبی چگونه بر کودکان تأثیر می گذارد؟

اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان با بزرگسالان متفاوت است. بزرگسالان مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب دوره های واضح شیدایی یا افسردگی دارند که یک هفته یا بیشتر طول می کشد.

در کودکان و نوجوانان، مراحل ممکن است وضوح کم تری داشته باشند و تغییرات ممکن است سریعتر اتفاق بیفتد. برای مثال، ممکن است دوره‌هایی از سرگیجه، طغیان خشم و گریه‌های بی‌مورد را در طول روز از خود نشان دهد.

اختلال دوقطبی با نوسانات خلقی و فراز و نشیب های معمولی که هر کودک و نوجوانی با آن روبرو می شود متفاوت است. تغییرات خلقی در اختلال دوقطبی شدیدتر است و در موارد زیر خود را نشان می دهد:

  • تغییر در الگوهای خواب.
  • تغییرات در سطح انرژی.
  • ناتوانی در تمرکز و توانایی تفکر واضح.
  • علائم اختلال دوقطبی می تواند عملکرد کودک را در مدرسه یا کنار آمدن با دوستان و اعضای خانواده دشوار کند.
  • برخی از کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است سعی کنند به خود آسیب برسانند یا اقدام به خودکشی کنند.

اختلال دوقطبی در کودکان چقدر شایع است؟

مطالعات نشان می دهد که حدود ۴ درصد از افراد زیر ۱۸ سال، از جمله کودکان ۵ ساله، به اختلال دوقطبی مبتلا هستند.

برای در نظر گرفتن این موضوع، در اینجا شایع ترین شرایط سلامت روانی که کودکان را تحت تاثیر قرار می دهند آورده شده است:

  • ۸ درصد از کودکان اختلال نقص توجه یا بیش فعالی (ADHD) دارند.
  • ۴ درصد کودکان دارای اختلال اضطراب هستند.
  • ۴ درصد از کودکان افسردگی دارند.

علائم اختلال دوقطبی در کودکان

دوره‌های شیدایی دوره‌هایی را توصیف می‌کنند که کودک احساس هیجان، اعتماد به نفس و انرژی زیادی دارد. این احساس می تواند به سرعت جای خود را به سردرگمی، حرکتی و احتمالاً خشم بدهد.

دوره‌های افسردگی دوره‌هایی را توصیف می‌کنند که کودک احساس غمگینی (افسردگی) و انرژی کم دارد.

اپیزودهای افسردگی، شیدایی یا مختلط، طبق تعریف، تغییری در رفتار است که با حالت اولیه و اصلی کودک متفاوت است.

علائم و نشانه های دوره های شیدایی در کودکان

در طول یک دوره شیدایی، کودک شما ممکن است:

  • بیش از حد شاد، امیدوار و هیجان زده است که با رویدادهای بیرونی همخوانی نیست.
  • انرژی زیادی داشته و بسیار فعال باشد.
  • کج خلقی های مکر داشته باشد.
  • نافرمان بوده و طبق قوانین پیش نمی رود.
  • روزهایی را بدون خواب ادامه می دهد.
  • بی حوصله و بی قرارتر از حد معمول است.
  • خیلی سریع صحبت می کند.
  • حواس پرت می باشد، نمی تواند روی یک ایده خاص تمرکز کند
  • باور دارد که مهارت‌ها و قدرت‌های غیرواقعی می باشد و می‌تواند کارهایی را انجام دهند که دیگران نمی‌توانند انجام دهند.
  • به نظر می رسد بیش از حد علاقه مند یا درگیر فعالیت های لذت بخش اما پرخطر، مانند رابطه محافظت نشده و نوشیدن الکل است.
  • کارهای مخاطره آمیز یا بی پروا انجام می دهد که نشان دهنده قدرت قضاوت ضعیف است.

علائم و نشانه های اختلال مانیا در کودکان

در طول دوره افسردگی کودک ممکن است، علائم زیر را تجربه کند:

  • غم و اندوه مکرر و بی دلیل
  • نسبت به چیزهایی که قبلاً از آن ها لذت می برند بی علاقه هستید.
  • در به خواب رفتن مشکل دارد، خیلی زود بیدار می شود یا زیاد می خوابید.
  • انرژی کمی دارد.
  • عشق خود را به دوستان یا همکلاسی ها از دست می دهند و از اجتماع منزوی می شود.
  • نسبت به هرگونه شکست بسیار حساس می باشد.
  • در تمرکز یا به خاطر سپردن چیزها مشکل دارد.
  • عملکرد ضعیفی در مدرسه دارد.
  • خیلی کم یا زیاد می خورید.
  • نکات منفی چیزها را بیان می کند.
  • درباره مرگ و خودکشی صحبت یا فکر می کند.

 علل اختلال دوقطبی در کودکان 

تاکنون علت اصلی دو قطبی در کودکان مشخص نشده است.

البته روانشناسان معتقدند که یک مؤلفه ژنتیکی (ارثی) قوی برای دوقطبی وجود دارد. بیش از دو سوم افراد مبتلا به دوقطبی حداقل یک خویشاوند بیولوژیکی نزدیک مبتلا به این بیماری دارند.

البته فقط به این دلیل که یک خویشاوند نزدیک مبتلا به اختلال دوقطبی است، لزوماً به این معنی نیست که شما نیز به آن مبتلا می شوید.

تحقیقات همچنین نشان می دهد که ضربه و رویدادهای استرس زای زندگی (مانند مرگ یکی از اعضای خانواده یا سوء استفاده ) احتمال وقوع دوقطبی را افزایش می دهد.

برخی از کودکان مبتلا به دوقطبی ممکن است تغییراتی در مغز خود داشته باشند، نشان می دهد برخی از قسمت های مغز آن ها نسبت به سایر کودکان کمتر فعال است.

تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که ناملایمات، تروما، و رویدادهای استرس‌زا زندگی ممکن است شانس ابتلا به اختلال دوقطبی در کودکان را در افرادی که در معرض خطر ژنتیکی ابتلا به این بیماری هستند، افزایش دهد.

برخی از مطالعات تحقیقاتی تفاوت هایی را در ساختار و عملکرد مغز بین افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و افرادی که این بیماری را ندارند، یافته اند. محققان در حال مطالعه این اختلال هستند تا در مورد علل و درمان های موثر آن اطلاعات بیشتری کسب کنند.

درمان اختلال دوقطبی در کودکان

یک برنامه درمانی موثر برای اختلال مانیا در کودکان معمولاً شامل ترکیبی از درمان های زیر است:

  • روان درمانی (گفتار درمانی).
  • دارودرمانی شامل ترکیبی از داروها می باشد که شامل داروهای ضد افسردگی، تثبیت کننده های خلق و خو، داروهای ضد روان پریشی یا داروهای ضد اضطراب باشد. از آنجایی که مغز کودک هنوز در حال رشد است، پزشکان کمترین دارو و کمترین دوز ممکن را که بهترین نتیجه را برای کودک شما به همراه داشته باشد تجویز می کنند. اثربخشی دارو ممکن است با افزایش سن تغییر کند.
  • عادات مفید سبک زندگی، مانند ورزش، مدیتیشن و روتین های مداوم.
سایر روش های درمانی

مشکل دوقطبی یک بیماری مادامر است، بنابراین درمان مادام العمر برای کنترل آن لازم است.

گاهی ممکن است ماه تا سال طول بکشد تا شما، و فرزندتان یک برنامه درمانی جامع را پیدا کنید که بهترین شرایط را برای کودک شما داشته باشد. این روند ممکن است شما را خسته کند ولی نباید ناامید شوید.

حمایت دوستان و کادر مدرسه در درمان کودکان مبتلا به بیماری روانی ضروری است. اگر کودک شما مبتلا به اختلال دوقطبی در کودکان تشخیص داده شود، نیاز به یک برنامه آموزشی فردی (IEP) دارد که تجارب آموزشی او را با نیازها، نقاط قوت و چالش‌های او تطبیق می‌دهد.

مشاوران مدرسه، روانشناسان مدرسه، مددکاران اجتماعی، پرستاران و سایر کارکنان مدرسه می توانند در اجرای این طرح مشارکت داشته باشند و به موفقیت فرزند شما در مدرسه و فراتر از آن کمک کنند.

کودکانی که در جلسات مدیتیشن شرکت می کنند در عملکرد اجرایی و انعطاف پذیری خود بهبود می یابند. استفاده از (CBD) نیز به طور فزاینده ای به عنوان یک درمان جایگزین بالقوه برای بیماری های کودکان استفاده می شود اما برای بهترین درمان مناسب با نیازهای فرزند خود بهتراست از مشاور کمک بگیرید.

پیشگیری از اختلال دو قطبی

متأسفانه هیچ راه شناخته شده ای برای پیشگیری از اختلال دوقطبی در کودکان وجود ندارد زیرا دانشمندان علت دقیق آن را نمی دانند.

اما دانستن علائم و نشانه های اختلال دوقطبی در کودکان و مداخله زودهنگام بسیار مهم است.

چگونه می توانم به کودک یا نوجوانم کمک کنم؟

کمک با تشخیص و درمان صحیح شروع می شود. در مورد علائمی که مشاهده می کنید با مشاور یا روانپزشک صحبت کنید.

اگر فرزند شما مبتلا به اختلال دوقطبی است، در اینجا چند کار اساسی وجود دارد که می توانید انجام دهید:

  • صبور باشید.
  • فرزندتان را تشویق کنید تا صحبت کند و با دقت به او گوش دهید.
  • به حالات روحی و نشانه های اختلال دوقطبی در کودکان فرزندتان توجه کنید و نسبت به تغییرات عمده روحیه او هوشیار باشید.
  • محرک ها را درک کنید و استراتژی هایی برای مدیریت احساسات شدید و تحریک پذیری بیاموزید.
  • به فرزندتان کمک کنید تا سرگرم شود.
  • به یاد داشته باشید که درمان به زمان نیاز دارد: پایبندی به برنامه درمانی می تواند به بهتر شدن و بهتر ماندن فرزند شما کمک کند.
  • به فرزندتان کمک کنید بفهمد که درمان می تواند زندگی را بهتر کند.
سخن پایانی

مشاهده اختلال دوقطبی در کودکان، ممکن است احساس درماندگی ارتباط داشته باشد، بنابراین بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که صبور باشید و کودک خود را با محبت و حمایت احاطه کنید. اگرچه ممکن است برای تشخیص دقیق زمان لازم باشد، اما باید بدانید که در این بین، اشکال مختلف درمان می تواند تفاوت بزرگی در زندگی کودک و نوجوان شما ایجاد کند.

اگر کودک شما با هر یک از این علائم اختلال دوقطبی در کودکان دست و پنجه نرم می کند، در نظر بگیرید که چگونه می توانید در مورد چالش ها و فرصت های سلامت روان کودک خود آگاه تر شوید تا بتوانید به او کمک کنید که به پتانسیل کامل خود در زندگی دست یابد.

منبع : اختلال دوقطبی در کودکان |اوتیسم و اختلال دوقطبی

برنامه پیشگیری از اعتیاد، مراحل و نحوه اجرا

برنامه پیشگیری از اعتیاد، مراحل و نحوه اجرا

برنامه پیشگیری از اعتیاد چطور می تواند به شما کمک کند؟ در بسیاری از موقعیت ها شنیده اید که پیشگیری بهتر از درمان می باشد و در مورد موضوع اعتیاد این مسئله به درستی صدق می کند، نگرانی های بسیاری از خانواده ها را در مورد اعتیاد فرزندشان را می توان به درستی درک کرد، این نگرانی در خانواده هایی که عضوی از آن معتاد بوده است بیشتر احساس می شود.

یکی از مهم ترین نهاد های اجتماعی خانواده می باشد که می تواند گرایش جوانان به اعتیاد و مصرف مواد مخدر را پیشگیری کند و به همین دلیل لازم است خانواده ها در این زمینه آگاهی خود را افزایش دهند تا بتوانند نسبت به اعتیاد شناخت بیشتری داشته باشند و برای افزایش اطلاعات می توانند از مشاور کمک بگیرند.

با توجه به روش هایی مانند آگاه ساختن فرزندان، غنی سازی اوقات فراغت، توجه به خواسته های منطقی آن ها و برقراری رابطه عاطفی در خانواده می تواند پیشگیری های لازم را در اعتیاد را انجام دارد و خانواده در این پیشگیری ها نقش بسیار مهمی دارد.

برنامه پیشگیری از اعتیاد: احتمال اعتیاد در افراد

در جلسات مشاوره علل گرایش اعتیاد مورد بررسی قرار می گیرد و در این جلسات مسئله پیشگیری برای برخی از افراد باید با جدیت بیشتری انجام شود که در زیر نمونه ای این گروه ها را بیان می کنیم:

  • افرادی که پدر و مادر آن ها معتاد می باشد.
  • افرادی که در کودکی مورد آزار و اذیت و یا تجاوز قرار گرفته اند.
  • افرادی که به هر دلیلی ترک تحصیل کرده اند.
  • دانش آموزانی که از مدرسه اخراج شده اند و یا فرار کرده اند.
  • افرادی که تمایل به خودکشی و یا تجربه آن را دارند.
  • جوانانی که شخصیت خشونت آمیز و یا تخلفات رفتاری دارند.
  • معلولان فیزیکی، افراد بی خانمان و آواره نسبت به دیگران بیشتر به سمت مواد مخدر کشیده می شوند.

موارد بالا به این معنی نمی باشد که این گروه ها معتاد هستند و حتما معتاد می شوند بلکه باید آگاهی لازم و برنامه های پیشگیری از اعتیاد به آن ها گفته شود و به خوبی اعمال گردد و چون بسیاری از مواقع اعتیاد از سیگار شروع می شود باید علل گرایش به سیگار مورد بررسی قرار گیرد.

برنامه پیشگیری از اعتیاد: نقش خانواده

گرایش افراد به مواد مخدر تا حد زیادی به شرایط زندگی آن ها مربوط می شود، کودکانی که در زمان کودکی در خانواده سالمی رشد کرده اند و تمام نیازهای روحی و جسمی آن ها به درستی برطرف شده است به احتمال بسیار کمی به اعتیاد دچار می شوند، برنامه پیشگیری از اعتیاد در خانواده باید به صورتی باشد تا نیازهای کودک به درستی و تا حد زیادی رفع شود.

مهم ترین نیازهایی که کودکان دارند، شامل موارد زیر می شود:

  • امنیت
  • تشویق و تایید
  • بازی آزاد
  • تحرک و تغذیه صحیح
  • دوست و همراه
  • محیط و افرادی که او را بفهمند و درک کنند
  • الگوهای سالم، تخیل و هدف

در صورتی که هر کدام از نیاز های بیان شده با مشکلاتی رو به رو شوند به احتمال زیاد فرد درگیر اعتیاد شده و مشکلاتی برای او ایجاد می شود بنابراین بسیار اهمیت دارد تا سبک های فرزند پروری را بشناسید و در زمینه تربیت کودک از مشاور کمک بگیرید تا بتوانید از فرزند جوان و نوجوانتان تا حد زیادی در مقابل اعتیاد محافظت کنید و پیشگیری های لازم در برابر اعتیاد را انجام دهید.

برنامه پیشگیری از اعتیاد: زمینه ساز اعتیاد نباشید

شناسایی علل اعتیاد بسیار مهم می باشد اما با توجه به بحث قبلی باید بگوییم که در بسیاری از موارد خانواده ها باعث معتاد شدن فرزندشان می شوند زیرا فرزندان به راهنمایی و همکاری، اعتماد، انضباط، درک متقابل، دلسوزی و محبت نیاز دارند و در صورتی که این موارد به درستی دریافت نشود، نوجوان مجبور می شود برای رفع نیازهایش به سمت گروه دیگری از افراد برود تا نیازها او را تامین کنند به طوری که به گروه همسالان گرایش پیدا می کند.

افرادی که مورد توجه والدین قرار نمی گیرند و در محیط خانواده به آن ها توجه نمی شوند و یا توسط دیگران طرد می شوند بیشتر تمایل دارند تا به سمت همسالان خود کشیده شوند و پیشنهادات مبتنی بر مصرف مواد مخدر را می پذیرند در این صورت نقش گروه دوستان و همسالان نقش بسیاری در زندگی جوان دارد و باعث می شود تا پیوند او با خانواده کمتر شود، در این مورد علل گرایش نوجوان به اعتیاد به خاطر عدم رابطه صحیح والدین با فرزندان می باشد.

برنامه های پیشگیری از اعتیاد

برنامه هایی که برای پیشگیری از اعتیاد صورت می گیرد باید ویژگی های خاص خودش را داشته باشد، به عنوان مثال نسبت به انواع مواد مخدر و لزوم شناخت آن آگاهی های را کسب کند و مهارت های پیشگیری باید به گونه به فرد آموزش داده شود تا در برابر پیشنهادات مصرف مواد مخدر مقاومت نشان دهد، برنامه هایی که برای پیشگیری از اعتیاد انجام می شود باید عوامل بازدارنده را تقویت نماید و عواملی که مخاطره انگیز است و برای فرد آسیب وارد می کند را کاهش دهد.

برنامه پیشگیری از مواد مخدر و اعتیاد زمانی موثر می باشد که همه انواع سوء مصرف دارویی را مورد هدف قرار دهد و در مورد آن اطلاعات جامعی را بیان کند و هم چنین این برنامه باید در برگیرنده کودک و نوجوان و والدین و مراقبان آن ها باشد و بهترین زمانی که برای بیان اطلاعات در زمینه پیشگیری از اعتیاد، دوران مدرسه می باشد که باید به درستی و در زمان طولانی مدت انجام شود.

برنامه پیشگیری از اعتیاد چه مواردی را در بر می گیرد؟

مهم ترین اصولی که در برنامه های پیشگیری از اعتیاد مطرح می شود، شامل مواردی است که زمینه آگاه سازی افراد در مورد خطرات و مضرات مواد مخدری، به طوری که در این برنامه عواملی که باعث خطر و آسیب برای فرد می شود مورد بررسی قرار می گیرد و در برنامه پیشگیری از اعتیاد مهارت های زندگی فرد مانند مهارت تصمیم گیری، حل مسئله و ارتباطات اجتماعی را در فرد تقویت می کند و اطلاعاتی مهمی در این زمینه بیان می کند.

بسیار لازم است برای این که نیازهای روانی و اجتماعی نوجوانان ارضا شود فعالیت های مثبت که می توان جایگزین مصرف مواد مخدر کرد برای فرد ارائه و تقویت شود و برای این که از اعتیاد پیشگیری شود و بحران های مختلف زندگی به درستی حل گردد می توان از مشاوره کمک گرفت زیرا راهکارهای آن ها بسیار موثر می باشد.

هم چنین علاوه بر موارد بالا مواردی مانند ارتقا فرهنگی و مذهبی، تقویت قوانین و مقررات مبارزه با مواد مخدر و درمان معتادان برای جلوگیری از سرایت اعتیاد در برنامه پیشگیری از اعتیاد جای می گیرد و در مورد این موارد به درستی بحث می شود.

اجرای برنامه پیشگیری از اعتیاد

مطالبی که در بالا بیان شده است بهتر است توسط خانواده ها، مربیان مدرسه و رهبران جامعه صورت گیرد و برخی از فعالیت هایی که در برنامه پیشگیری از اعتیاد صورت می گیرد مستقیما بر روی فرد متمرکز می شود و برخی از راه ها برای آموزش و آگاه سازی والدین صورت می گیرد.

فعالیت های پیشگیرانه توسط معلمان، مدرسه، رسانه ها، از طریق آگاه سازی عمومی در مکان های تجمع، استفاده از شبکه های مراقبت های بهداشتی اولیه و وضع و اجرای قوانین نیز امکان اجرا دارد. و باید توسط این گروه ها اطلاعات در زمینه اعتیاد در اختیار افراد قرار گیرد.

برنامه های پیشگیری از اعتیاد در مراکز مشاوره روانشناسی

امروزه برنامه های پیشگیری از اعتیاد با محتواهای متفاوت و در قالب کارگاه های آموزشی در بسیاری از مراکز مشاوره روانشناسی ارائه می شود و افراد در سنین های مختلف می توانند از این کارگاه ها استفاده کنند و آگاهی خود را در زمینه اعتیاد افزایش دهند تا با استفاده از این مهارت ها و آگاهی ها از اعتیاد خود و سایز نزدیکان پیشگیری نمایند. در ادامه این مقاله مهم ترین سر فصل هایی که در برنامه پیشگیری از اعتیاد مورد بررسی قرار می گیرد و در مراکز مشاوره ارائه می شود را بیان می کنیم.

  1. آموزش مهارت جرات مندی و نه گفتن

یکی از مهارت های اولیه ای که همه افراد باید برای پیشگیری از اعتیاد یاد بگیرند مهارت چگونگی نه گفتن یا همان مهارت جرات مندی می باشد ، افرادی که در این خصوص مهارت دارند می توانند در عین این که احترام طرف را نگه می دارند خواسته های غیر معقول آن ها را به خصوص گروه همسالان را رد کنند و با این روش تا حد زیادی گرفتار اعتیاد نخواهند شد و در دام آن قرار نمی گیرند.

بسیار اهمیت دارد که والدین از همان دوران کودکی این مهارت ها را به فرزندش آموزش دهد و در دوران نوجوانی این مهارت ها را تقویت نمایند و زمانی که فرزند شما با مشکلاتی رو به رو می شود علاوه بر کارگاه های آموزشی می توانید از جلساتی که مشاوره روان درمانی صورت می گیرد یا روانشناس مشاوره می دهد کمک بگیرید تا این آموزش ها را به درستی فرا بگیرید.

  1. برنامه پیشگیری از اعتیاد، افزایش آگاهی در مورد مواد مخدر جدید

بسیاری از افراد امروزه درگیر مواد مخدر جدیدی می شوند که در مورد آن ها اطلاعات غلطی بیان شده است به عنوان مثال میزان شیوع اعتیاد به ماده مخدر مانند گل یا ماری جوانا و حشیش تا حد زیادی در حال افزایش می باشد و بسیاری از افراد فکر می کنند که این مواد اعتیاد آور نیستند و باعث افزایش خلاقیت و آگاهی فرد می شوند.

این در حالی است که مواد جدید مانند ماریجوانا بیش از آن که باعث وابستگی جسمانی شوند وابستگی روانی را ایجاد می کنند و بر روی ذهن و مغز فرد تاثیرات بلند مدت منفی می گذارند و آسیب هایی را به فرد وارد می کنند، همین موارد باعث می شود تا فرد خیال کند استفاده از این مواد ضرر و آسیبی به او وارد نمی کند.

هم چنین در برنامه هایی که در زمینه پیشگیری از اعتیاد وجود دارد توجه به نکته اهمیت بسیاری دارد زیرا بسیاری از مصرف کننده های مواد در معرض ریسک ابتلا به اختلالات روانی می باشند و در کارگاه های آموزشی یا جلسات مشاوره با روانشناسی که به صورت تخصصی صورت می گیرد اطلاعات بسیار مهم و دقیقی در مورد مواد مخدر و تاثیرات آن بیان می کنند و افراد با افزایش اطلاعات می توانند به طور آگاهانه در اجتماع حضور داشته باشند و درگیر مواد مخدر نشوند.

  1. آموزش مهارت حل مسئله

بسیاری از افراد برای این که احساسات منفی خود را کم کنند و آن ها را فرونشانند از به سمت مواد اعتیاد آور می روند و به آن وابسته می شوند در حالی که این روش بسیار غلط می باشد و برای پشت سر گذاشتن مشکلات زندگی مناسب نیست، زیرا بر مشکلات زندگی می افزاید، بسیاری از افرادی که چنین رفتاری دارند تا حد زیادی بر احساسات شان متمرکز می شوند و نمی توانند راه حل های موجود را به درستی در نظر بگیرند.

در صورتی که آن ها با مهارت حل مسئله آشنا باشند و در این زمینه اطلاعات کافی داشته باشند به خوبی می توانند در مواجهه با مشکلات و چالش های زندگی از خودشان مقاومت نشان دهند و بتوانند با داشتن احساسات منفی راه حل های موجود و صحیحی برای خروج از وضعیت فعلی شان در نظر بگیرند.

  1. برنامه پیشگیری از اعتیاد، تقویت اعتماد به نفس

یکی از مواردی که افراد در جلسات روانشناسی از آن ها شکایت می کنند کمبود اعتماد به نفس می باشد که در آن فرد تلاش می کند تا به دنبال راهی بگردد تا کمبود اعتماد به نفس را بهبود بخشد، افرادی که اعتماد به نفس آن ها پایین است بیش از دیگران احتمال دارد به سمت رفتارهای ناسالم بروند و یا به مواد اعتیاد آور وابسته شوند زیرا آن ها می خواهند با این کارشان دیگران را تحت تاثیر قرار دهند و از جانب آن ها پذیرفته شوند.

اگر آن ها بتوانند روش ها و راهکارهایی که مناسب است و باعث افزایش اعتماد به نفس می شود را بیاموزند تا حد زیادی می توانند نسبت به ریسک درگیری با مصرف مواد و اعتیاد پیشگیری کنند، هم چنین می توانند از درمان های روانشناختی کمک بگیرند و در جلسات روان درمانی شرکت کنند و برنامه های آموزشی ببیند تا در این زمینه اطلاعات و آگاهی آن ها افزایش یابد و اعتماد به نفس خود را به روش صحیح ارتقا بخشند.

  1. ارتباط بیماری های روانشناختی و اعتیاد

در برنامه های پیشگیری از اعتیاد بسیار اهمیت دارد که بدانید اعتیاد می تواند بازتاب درگیری با اختلالات روانی مانند افسردگی و یا اختلال دو قطبی را داشته باشد. در واقع بسیار از افکار برای این که از افکار و هیجانات ناخوشایند دوری کنند به سمت مواد مخدر می روند درحالی که امروزه برای رهایی از افکار منفی و ناخوشایند درمان های روانشناختی گسترده ای ابداع شده است که به بهبود این مشکلات بسیار کمک می کند.

اگر در مورد درمان هایی مانند رویکرد شناختی رفتاری و درمان های هیجان مدار اطلاعاتی داشته باشید و آگاهی شما در این زمینه افزایش یابد به طوری که به موقع بتوانید این اختلالات را درون خود و یا اطرافیان تشخیص دهید با استفاده از روش های سالمی برای مقابله با این اختلالات اقدام خواهید کرد. تا آن ها را به درستی حل نمایید.

منبع : برنامه پیشگیری از اعتیاد، مراحل و نحوه اجرا

کنترل حسادت کودکان | ۱۱ راهکار روانشناختی

کنترل حسادت کودکان با راهکار های روانشناختی می تواند بسیار راحت باشد.  گاهی والدین ناخواسته با مقایسه فرزند خود با دیگران حسادت او را تحریک می کنند.

بنابراین در جلسات مشاوره اغلب تاکید می شود که والدین عزیز لطفاً از مقایسه کودکان با دیگران خودداری کنید زیرا با این کار به فرزند خود نشان می دهند که” به اندازه کافی خوب نیستند.” علاوه بر این حسادت کودکان به فرزند دوم نیز باعث آسیب های زیادی به کودکان می شود.

خود را جای کودکتان بگذارید، چه کسی دوست دارد با دیگری مقایسه شود؟ اگر در مورد احساسات خود صریح باشید و مدام فرزند خود را با خواهر یا برادر یا دوست خود مقایسه کنید، ممکن است احساس رقابت، اعتماد به نفس پایین و حسادت را در او ایجاد کنید.

در این مقاله ۱۱ راه اساسی برای کنترل حسادت کودکان ذکر شده است بنابراین آن را از دست ندهید.

کنترل حسادت کودکان

حسادت در کودکان امری رایج است و ممکن است اغلب به دلیل حسادت با هم دعوا و درگیری داشته باشند. کودک میترسد که عشق و توجه والدین یا مراقبان خود را از دست می دهد. این ممکن است منجر به اضطراب و عصبانیت نسبت به خواهر و برادر یا دوستانش شود.

کودکان باید یاد بگیرند که چگونه با حسادت کنار بیایند و برای اینکار به راهنمایی شما نیاز دارند. در صورت عدم کنترل حسادت می تواند منجر به عواقب دیگری شود که در ادامه ذکر شده است:

  • کاهش عزت نفس
  • پرخاشگری نسبت به بچه های دیگر
  • احساس ناتوانی
  • قلدری
  • انزوا

دلایل حسادت در کودکان از نظر روانشناسی

در ادامه دلیل حسادت در نوزادان، کودکان نوپا و کودکان پیش دبستانی به طور خلاصه ذکر شده است:

حسادت در نوزادان

در نوزادان، حسادت برابر با غریزه بقا است. نوزاد باید روی والدین خود تمرکز کنیم، زیرا برای هر چیزی که برای زنده ماندن نیاز داریم به آن ها وابسته هستیم.

بنابراین حتما به صدا زدن و گریه های کودکتان توجه کنید حتی اگر کار دیگری انجام می دهید کمی او را در آغوش بکشید تا آرام شود.

حسادت در کودکان نوپا

حسادت در کودکان نوپا نشان دهنده اضطراب جدایی است. همانطور که کودک نوپای شما شروع به تمرین استقلال می کند،  نیاز دارد که شما را همچنان در کنار خود بیابد. بنابراین، پاسخگویی به نیازهای او همچنان مهم است، البته می توانید از او بخواهید منتظر بماند و با این کار صبر را نیز به او یاد دهید.

حسادت در دانش آموزان ابتدایی

حتی در سن مدرسه نیز نیز کودکان به دلیل نیاز به امنیت احساس حسادت می کنند. خبر خوب این است که آن ها به مرور منطقی تر می شوند و همچنین توانایی بیشتری در درک نیازهای دیگران کسب می کنند. این بدان معنی است که ما می توانیم به آن ها کمک کنیم تا احساس حسادت را تشخیص دهند و آن را مدیریت کنند.

نشانه های حسادت کودکان

شکایت های نادرست از شخصی که به آنها حسادت می کنند

خشم

  • اضطراب
  • هوشیاری بیش از حد
  • رفتار مالکانه
  • حساسیت بیش از حد
  • ممکن است زمانی که دیگران تعریف و تمجیدهای خوبی دریافت می کنند، عصبانی و بی حوصله شوند.
  • قلدری نسبت به دیگران
  • ممکن است دستاوردهای دیگران را بی اهمیت جلوه دهند.
  • ممکن است رفتارهای دیگران و دستاوردهای دیگران را تقلید کنند.

کنترل حسادت کودکان | درمان حسادت کودکان

۱.از احساس حسادت استفاده کنید

هدایت حسادت فرزندتان به یک راه مثبت، راهی عالی برای کاهش احساسات منفی او می باشد.

به عنوان مثال، اگر فرزند شما به دلیل دریافت نمرات خوب دوستش غمگین است، یا اگر در یک مسابقه فوتبال شکست خورد، ممکن است او را تشویق کنید که بیشتر درس بخواند یا سخت‌تر تمرین کند و دستاوردهای خود را بر تلاش متمرکز کند تا بیش تر از توانایی های خودش استفاده کند.

۲.علت اصلی حسادت را کشف کنید

برای کنترل حسادت کودکان با فرزندتان صحبت کنید و دلیل حسادت او را بپرسید و سپس بدون قضاوت به او گوش دهید. ممکن است مواردی وجود داشته باشد که کودک عزت نفس و اعتماد به نفس پایین تری داشته باشد.

سپس به او کمک کنید که احساس خود را بپذیرند و برای ایجاد اعتماد به نفس خود تلاش کنند. برای افزایش عزت نفس و کنترل حسادت کودکان می توانید از مشاور کمک بگیرید تا به طور تخصصی ریشه حسادت و راه های کنترل حسادت کودکان را کشف کنید.

به فرزندتان اجازه دهید در مورد ناامنی های خود صحبت کند. صحبت در مورد حسادت آن ها ممکن است گفتگو و فرصتی برای رشد باز کند. از فرزندتان بپرسید که خودش احساس می کند چگونه میتواند بر احساسات خود غلبه کند.

۳. فرزند خود را با دیگران مقایسه نکنید

همان طور که گفته شد بهترین راه برای جلوگیری و کنترل حسادت کودکان این است که هرگز تکالیف مدرسه، کارنامه و نمرات آزمون کودک را با خواهر و برادر یا دوستانش مقایسه نکنید. این مقایسه ها به فرزند شما کمک نمی کنند تا بیشتر کار کند.

در عوض، کینه را در آن ها ایجاد می کند. در عوض، به کودکان بیاموزید که از مقایسه نقاط ضعف خود با نقاط قوت دیگران خودداری کنند.

۴. روی نقاط قوت فرزندتان تمرکز کنید

هر کودکی نقاط قوتی دارد. صحبت در مورد آن قدرت خاص، عزت نفس آن ها را تقویت و باعث کنترل حسادت کودکان می شود. همچنین می توانید به جای مقایسه عملکرد فرزندتان با دیگران، توجه خود را بر روی تلاش فرزندتان متمرکز کنید.

همه می توانند تمرین کنند و سخت تلاش کنند تا پیشرفت کنند. به فرزندتان بیاموزید که بهترین بودن مهم نیست، مهم این است که بهترین خودش باشد. برجسته کردن نقاط قوت؛ عزت نفس فرزندتان را بسازید و او را با نقاط قوتش مرتبط کنید.

به کودک خود یادآوری کنید که همه افراد منحصر به فرد هستند و هر فرد باید بهترین نسخه از خود باشد. به قدردانی از نقاط قوت دیگران عادت کنید. به فرزند خود بیاموزید که رفتار خود را به جای احساسات خود مدیریت کند.

۵. به بهبود فرزندتان کمک کنید

روش دیگر کنترل حسادت کودکاناین است که به کودک خود کمک کنید در زمینه هایی که در آن احساس ناکافی می کند، پیشرفت کند.

اگر حسادت به دلیل عقب ماندن در کلاس ریاضی ایجاد شده باشد، تدریس خصوصی ریاضی یا اطمینان از تکمیل تکالیف میتواند برای غلبه بر حسادت و افزایش اعتماد به نفس کمک کند.

به فرزندتان این پیام را بدهید که «متفاوت بودن اشکالی ندارد و اگر می‌خواهید در کاری بهتر شوید، فقط به تلاش خود ادامه دهید و تسلیم نشوید.»

۶. قدردانی را تمرین کنید

تمرین قدردانی با فرزندتان، قدردانی از دارایی های مادی، ویژگی های منحصر به فرد و مهارت های شخصی می تواند باعث کنترل حسادت کودکان شود. راه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید به فرزندتان بیاموزید که شکرگزار باشد.

با ابراز قدردانی از استعدادها، خانواده و زندگی خود، به فرزندان خود می آموزید که مهم این نیست که چه چیزی دارید، بلکه مهم این است که چقدر قدر آن ها را می دانید.

۷. تمرکز بر تجربیات

حسادت ممکن است نتیجه تمرکز بیش از حد بر روی مسائل مادی باشد و رسانه های اجتماعی نیز به این احساسات دامن می زنند.

با انتخاب تجربیات جالب، به عنوان مثال، گذراندن وقت با فرزندان، سفر به پارک، موزه، یا تعطیلات خانوادگی به جای یک گوشی هوشمند به فرزند شما می‌آموزد که چیزهای مهم‌تری از مسائل مادی وجود دارد.

۸. زیاده روی

تسلیم شدن و خرید هر چیزی که فرزندتان می خواهد جلوی حسادت را نمی گیرد. با یادگیری نه گفتن، می توانید حس قدردانی را نسبت به مواقعی که بله می گویید القا کنید، که به طور طبیعی به فرزندتان می آموزد که برای چیزهایی که دریافت می کند ارزش قائل شود.

حسادت یک احساس رایج دوران کودکی است، به ویژه در کودکانی که خواهر و برادر دارند. کودکان تنها نیز می توانند به دوستان یا پسرعموهای خود حسادت کنند. نادیده گرفتن حسادت می تواند بر سلامت روانی در آینده تأثیر منفی بگذارد.

۹. گوش کنید

در بیشتر موارد، رفتار حسادت آمیز ریشه در اعماق درون دارد. یک موضوع یا نگرانی خاصی پشت چنین رفتاری وجود دارد. با فرزندتان صحبت کنید و دلیل حسادت او نسبت به یک فرد خاص را بدانید و سپس به او گوش دهید.

ممکن است مواردی وجود داشته باشد که کودک شما عزت نفس و اعتماد به نفس پایین تری داشته باشد و همین گوش کردن باعث کنترل حسادت کودکان شود.

آن ها ممکن است به اندازه کافی در مورد جنبه های مثبت خود مطمئن نباشند، که همین ممکن است باعث شود نسبت به شخص دیگری حسادت نشان دهند بنابراین نقات قوت آن ها را برجسته و با این کار کنترل حسادت کودکان را به دست بگیرید.

۱۰. فرزندتان را دوست داشته باشید

منظور این نیست که شما فرزندتان را دوست ندارید. بلکه منظور این است که آن ها به تمام عشق و محبتی که می توانند در این مرحله از زندگی خود داشته باشند نیاز دارند. مهم نیست که دلیل آن چیست، راهنمایی والدین همراه با عشق و مراقبت، همیشه می تواند همه چیز را اصلاح کند و کنترل حسادت کودکان را آسان سازد.

۱۱. بیش از حد از کودک خود تعریف نکنید

به عنوان والدین، شما فرزندتان را می‌پرستید و دوست دارید، و ممکن است گهگاه به خاطر تلاش‌ها و سختکوشی‌اش از او تمجید کنید.

با این حال برای کنترل حسادت کودکان از افراط در تشویق خودداری کنید. ممکن است در برخی از شرایط بیش از حد از فرزندتان تعریف کنید این امر باعث می شود که کودکان عادت کند که مرکز توجه شما باشد و همیشه از او تعریف کنید حتی اگر عملکرد خوبی نداشته باشد.

منبع : کنترل حسادت کودکان | ۱۱ راهکار روانشناختی

درمان قطعی وزوز گوش با ES | جدیدترین روش در آمریکا

درمان شگفت انگیز وزوز گوش، درمان قطعی وزوز گوش با ES وزوز گوش  آخرین درمان وزوز گوش می باشد. به اختلال شنیدن صداهایی گفته می شود که توسط منبع خارجی ایجاد نمی شود، بلکه از داخل بدن شما می آیند.

اگر صدای زنگ یا صداهای عجیب دیگری را می شنوید، ممکن است وزوز گوش داشته باشید. این یک بیماری نسبتاً شایع است و اغلب موقتی است. اما گاهی اوقات این یک مشکل دائمی است که می تواند در شنوایی و تمرکز اختلال ایجاد کند.

وزوز گوش گاهی اوقات به عنوان «زنگ گوش» نیز شناخته می شود، اما در صورت ابتلا به این بیماری ممکن است زمزمه، خش خش، سوت، فریاد یا وزوز بشنوید.

وزوز گوش می تواند یک مشکل دائمی نباشد یا ممکن است همیشه آن را تجربه کنید. برخی افراد احساس می کنند که می توانند یاد بگیرند که با آن زندگی کنند اما برخی بسیار آسیب می بینند.

2 نوع اصلی وزوز گوش وجود دارد:

  • وزوز ذهنی، که فقط شما می توانید بشنوید. (این شایع ترین نوع است)
  • وزوز عینی، که پزشک می تواند هنگام معاینه گوش بشنود، این می تواند ناشی از مشکل رگ های خونی یا استخوان ها یا ماهیچه های گوش باشد.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان به درمان قطعی وزوز گوش با دستگاه تخصصی ES پرداخته که دارای گواهینامه FDA( سازمان غذا و دارو آمریکا) می باشد. رزرو وقت با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰و ۰۹۰۳۵۶۷۳۰۵۰ و ۰۹۱۰۸۳۴۷۵۹۷ امکان پذیر است.

چه چیزی باعث وزوز گوش می شود؟

وزوز گوش ممکن است زمانی رخ دهد که مشکلی در سیستم شنوایی که از گوش ها و بخش هایی از مغز تشکیل شده است، وجود داشته باشد.

این بیماری در افرادی که دچار کم شنوایی یا سایر مشکلات گوش هستند شایع تر می باشد، اما در افرادی که شنوایی طبیعی دارند نیز می تواند رخ دهد.

هم بزرگسالان و هم کودکان می توانند وزوز گوش را تجربه کنند. افراد مسن به دلیل کاهش شنوایی مرتبط با افزایش سن بیشتر احتمال دارد وزوز گوش را تجربه کنند.

برخی از علل شایع وزوز گوش عبارتند از:

  • از دست دادن شنوایی
  • موم و جرم گوش
  • قرار گرفتن در معرض صداهای بلند
  • عفونت گوش
  • تومور
  • جراحت سر
  • بیماری منیر
  • مصرف برخی از داروها

درمان وزوز گوش | دستگاه درمان وزوز گوش

درمان قطعی وزوز گوش در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با دستگاه ES انجام می شود که دارای گواهینامه FDA( سازمان غذا و دارو آمریکا) انجام می شود. رزرو وقت و آگاهی از هزینه ها با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰و ۰۹۰۳۵۶۷۳۰۵۰ و ۰۹۱۰۸۳۴۷۵۹۷ امکان پذیر است.

افراد وزوز گوش را به طور متفاوتی تجربه می کند. فرکانس وزوز گوش ممکن است کم یا زیاد باشد و حجم و زیر و بمی آن نیز در طول زمان تغییر کرده و شدت آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. کسانی که علائم مزمن وزوز گوش دارند ممکن است از بی خوابی رنج ببرند، برای تمرکز بیش تر تلاش کنند، به راحتی عصبانی شوند و برای برقراری ارتباط با دیگران بیش تر از حد معمول کار کنند.

کارهایی نیز وجود دارد که در کنار درمان قطعی وزوز گوش می توانید برای مدیریت وزوز گوش انجام دهید، البته توجه داشته باشید که کنترل این موارد باعثدرمان قطعی وزوز گوش نمی شود:

  • بررسی کنید که چه چیزی وزوز گوش را بدتر می کند و از آن اجتناب کنید.
  • از سکوت اجتناب کنید، با تلویزیون یا رادیو صدای پس زمینه ایجاد کنید.
  • آرام باشید و از استرس دوری کنید، زیرا این کار باعث بدتر شدن وزوز گوش می شود.
  • در مورد داروهایی که ممکن است وزوز گوش را بدتر کنند، مانند آنتی بیوتیک ها، داروهای آرتریت یا داروهای ضد افسردگی، با پزشک خود صحبت کنید.
  • کافئین موجود در قهوه یا چای را محدود کنید.
  • برای جلوگیری از بدتر شدن وزوز گوش، اگر در محیطی پر سر و صدا، مانند کارگاه ها فعالیت دارید، از گوش گیر یا هدفون برای جلوگیری از آسیب بیش تر استفاده کنید.
  • استراحت کافی. وزوز گوش در هنگام خستگی و بی حالی بیشتر مشخص شده و فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین سعی کنید برنامه خواب مشخصی داشته باشید به این منظور می توانید از مشاور کمک بگیرید، علاوه بر این اطمینان حاصل کنید که خواب کافی را دریافت می کنید.
  • استرس. سعی کنید راه هایی را یاد بگیرید که با کمک می آن بتوانید استرس را مدیریت و حتی کنترل کنید. می توانید در کلاس های یوگا یا مدیتیش ثبت نام کنید یا سی دی هایی تهیه کنید که به شما کمک می کنند آرامش خود را به دست بیاورید.

بسیاری از مردم به صداها عادت می کنند و دیگر متوجه وزوز گوش نمی شند ولی بهترین راه درمان قطعی وزوز گوش است زیرا به مرور این صدا می تواند بدتر شود.

علائم وزوز گوش

به طورکلی وزوز گوش بیماری نیست، در حقیقا این یک علامت است.

معمولاً افراد مبتلا به وزوز گوش نیز درجاتی از کم شنوایی دارند. وزوز گوش اغلب با آسیب شنوایی با فرکانس بالا همراه است که بیشتر به دلیل قرار گرفتن در معرض صدای بلند یا طولانی مدت ایجاد می شود.

وزوز گوش ممکن است با حساسیت بیش از حد به صدا همراه باشد که به عنوان هایپراکوزیس شناخته می شود.

اگرچه وزوز گوش معمولاً با کاهش شنوایی همراه است، سایر اختلالات و سبک زندگی نیز با وزوز ارتباط دارد. بنابراین مهم است که افرادی که وزوز گوش را تجربه می کنند با پزشک و مشاور صحبت کنند.

وزوز گوش می تواند در اشکال زیر خودش را نشان دهد:

  • زنگ زدن
  • وزوز
  • زمزمه
  • خش خش
  • ضربان
  • موسیقی

وزوز گوش شدید

وزوز گوش ممکن است برای برخی افراد یک مشکل موقتی یا فقط یک تحریک جزئی باشد. اما گاهی اوقات وزوز گوش می تواند مداوم بوده و تاثیر زیادی در زندگی شما داشته باشد.

موارد شدید می تواند بسیار ناراحت کننده بوده و می تواند تمرکز را تحت تاثیر قرار دهد و باعث مشکلاتی در خواب و افسردگی شود.

علائم هشدار دهنده

برخی از علائم و ویژگی هایی که باعث نگرانی می شوند شامل موارد زیر هستند:

  • وزوز فقط در یک گوش
  • هر گونه علائم عصبی (به غیر از کاهش شنوایی)، مانند مشکل در تعادل یا راه رفتن، سرگیجه، مشکل در دیدن، صحبت کردن و بلع

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با دستگاه ES که دارای گواهینامه FDA( سازمان غذا و دارو آمریکا) به درمان قطعی وزوز گوش می پردازد. رزرو وقت و آگاهی از هزینه ها با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲و ۰۲۱۲۲۲۴۷۱۰۰و ۰۹۰۳۵۶۷۳۰۵۰ و ۰۹۱۰۸۳۴۷۵۹۷ امکان پذیر است.

منبع : درمان قطعی وزوز گوش با ES | جدیدترین روش در آمریکا