تحقیقی جدید روی مثبت بودن زوجها، و قدرت کاهش هیجان منفی

خنده اگر بهترین دارو نباشد، حداقل یک داروی عالی برای سلامت شخصی شما است. ممکن است با این حال از بسیاری از مزایای سلامت ارتباطی لبخند یا خندیدن اگاه نباشید اما بسیاری از ارتباطات از مزایای خنده و لبخند بهره می برند. زوج‌هایی که دوره های اجتناب ناپذیر برخورد و عدم توافق را در ارتباطات طولانی مدت بطور موفقی هدایت می‌کنند می‌دانند که چطور به بهترین شکل از روشهای سازنده حل تعارض به جای روش‌های مخرب استفاده کنند. در رفع تعارض سازنده شما روی مشکل متمرکز می‌شوید نه شخص ولی در رفع تعارض مخرب شما مسائل را شخصی می‌کنید.

یک مولفه کلیدی برای سلامت ارتباط این است که زوجهای شاد می‌دانند که چطور از لحظه های شادشان با هم لذت ببرند. این مسلم به نظر می‌رسد که اشتراک لذت‌های زندگی روزمره با شریکتان میتواند رابطه طولانی مدت شما را ارتقا بخشد. وقتیکه شما با شریکتان می‌خندید، شما از ان به عنوان یک منبع تقویت مثبت استفاده می‌کنید. همانطور که شریک شما به طور روز افزون  شما را با تجربیات ارزشمندی همراه می‌کند شما انگیزه او را برای بودن با خود تقویت می‌کنید و بر عکس.

با این حال، احساسات مثبت چیزی بیشتر از اسایش روانی تامین می‌کنند. بر اساس نتایج سوفی و همکاران (2014) از دانشگاه لندن:” خنده یکی از حالات احساسی مثبت است که صراحتا به کاهش فیزیولوژیکی در واکنش استرس زا به احساسات منفی مرتبط می‌شود (مانند ترس، عصبانیت و تنفر) بطوریکه ممکن است از روشهای دیگر مدیریت احساسات منفی موثرتر باشد.”

خندین به بدن  و ذهن شما  کمک می‌کند: در مطالعه ای دیگر، اسکات و تیمش بحث خود را با مدارک گرفته شده از یک مطالعه طولانی مدت روی زوجهای میانسال و مسن ، تقویت کردند. این مطالعه روی مزایای کلی ارتباط ناشی از مدیریت هیجانات تمرکز کردند. آنچه که تنظیم هیجانی نام گذاری شده است، یک توانایی  برای این که وقتی احساس بدی دارید حال خود را بهتر کنید. اگر شما قادر به تنظیم احساسات باشید، شما می‌توانید احساسات منفی مانند عصبانیت، سرخوردگی و خصومت را در خود متوقف کنید. شما همچنین می‌توانید واکنشهای طنز امیز در محدودیتها داشته باشید که منعکس کننده موقعیت بطور مناسب است.

روانشناس دانشگاه استنفورد لیان بلاچ و همکارانش (2014) از داده های بدست امده از یک مطالعه 13 ساله درباره ازدواج با جنس مخالف درمیان زوجهای میانسال و مسن استفاده کردند تا بررسی کنند که ایا شخصی که از فرایند تنظیم کاهشی هیجان منفی استفاده میکند ( مانند بدست اوردن احساس بهتر) توانایی بهتری برای غلبه بر درگیری‌های ارتباطی دارد. این محققان، قدرت پیش گویانه تنظیم کاهشی را به عنوان اولین ارزیابی روی رضایت زناشویی درطول دوره های 13 ساله مطالعه بررسی کردند.

در هر موقعیت ازمایشی این مطالعه دانشگاه استنفورد، زوجهایی را به یک جلسه ازمایشگاهی  بردند که در آنجا به مدت 15 دقیقه صحبت کنند.

• اتفاقات روزانه
• یک موضوعی از یک اختلاف ادامه دار
• یک موضوع خوشایند یا یک چیزی که انها از انجام ان لذت میبرند

واکنشهای روانشناختی، به طور همزمان پایش می شدند و همچنین شرکت کنندگان احساسات خود را در طول این نمره گذاری می کردند. همچنین انها کیفیت حل برخورد خود را رده بندی کردند و اینکه ایا ان در اصل سازنده بوده یا مخرب.

سپس سوال کلیدی این بود که ایا تنظیم هیجانی، رضایت زناشویی را پیش بینی میکند. با این حال این اطلاعات بوسیله یکی از زوجین (شوهر در مقابل زن) اثربخشی داشت، بنابراین محققان توانستند همچنین بررسی کنند که تنظیم کاهشی چه کسی برای سلامت ارتباط طولانی مدت مهمتر بود. عنوان فرعی این مقاله ” فراتر از داستان همسران”  اصل مطلب را فاش میکند به دلیل اینکه تنظیم کاهشی زن بطور موفقتری رضایت زناشویی را در طول زمان پیش گویی می‌کرد. توانایی زن برای برقراری ارتباط بطور سازنده ، نقش کلیدی را در ایجاد اتفاقات خوب بازی میکرد.

ما از این مطالعه  میفهمیم که تنظیم هیجانات منفی (بخصوص بوسیله زنان) در نگه داری پیوندهای ارتباطی مفید است. چقدر این یافته ها به اشتراک احساسات مثبت مربوط هستند؟ ایا زوجها از انجام فعالیتهای مشترک لذت بخش سود می‌برند؟ روانشناسان دانشگاه برکلی جویس یوان و همکارانش (2010)  از همان زوجهایی که در تحقیق بلاچ و همکارانش شرکت کرده بودند استفاده کردند و دریافتند که زوجهایی که احساسات مثبت را تجربه کرده بودند همچنین توانایی بهتری داشتند برای اینکه خود را از نظر روانی شاد کنند . احساسات مثبت بطور کوتاه ” ظرفیت لغو برانگیختگیهای روانی را دارند”.

خنده قطعا یکی از قوی ترین واکنشهایی است که ما برای احساسات مثبت داریم. شما ممکن است وقتیکه احساس خوبی دارید لبخند بزنید، ولی شما فقط میخندید اگر چیز واقعا خنده داری روی شما اثر بگذارد. اسکات و تیمش متوجه شدند که  با کمال تعجب مردم اغلب شاید به اندازه 5 بار در یک مکالمه 10 دقیقه ای میخندند.

بر طبق تحقیقات اسکات و همکارانش مردم همچنین تمایل دارند تا به چیزی که انها می‌گویند بخندند تا چیزی که دیگران در گفتنش شرکت دارند. به نظر میرسد که از خنده بیشتر به عنوان یک ابزار در برقراری ارتباط افکارمان با دیگران استفاده می‌کنیم تا در واکنش به چیزهای که در اطراف ما تلاش می‌کنند تا با ما ارتباط داشته باشند (دفعه بعد که شما درحال گفتگو با دوست یا شریکتان هستید به دفعاتی که شما می‌خندید توجه کنید و ببینید که ایا این مشاهده با تجربه شما سازگار هست یا خیر).

به تحقیق بازگردیم، این یافته ها پیشنهاد میکنند که شما ممکن است قادر به کنترل شرایط احساسی ارتباط خود بوسیله وارد خنده به درون ان باشید. ابتدا ممکن است عجیب یا اجباری به نظر برسد اما با گذشت زمان ممکن است بفهمید که شما و شریکتان درواقع چیزهای مشترک  بیشتری برای خندین پیدا می‌کنید.کلید مکث را روی هنگام درگیری فشار دهید قبل از اینکه  درگیری مخرب شود و لحظه ای فکر کنید. چه کسی می‌داند؟ وقتی که شما یک مرحله به عقب برگردید، تمام موقعیت ممکن است خنده دار شود. با وجود سختی که در ابتدا وجود دارد، عادت به کاهش هیجان منفی می تواند بهترین دارو در رضایت طولانی مدت باشد.

منبع: سامانه پرسش و پاسخ مشاور

فیلم و فایل صوتی آموزشی روانشناسی رایگان و مشاوره

برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.
تنظیم هیجانی، بیانگر فرآیند های روانی و رفتاری ای می باشد که به موجب آن افراد روی احساسات خود و دیگران تاثیر می گذارند.

برخی از مثال های کنترل هیجانات و عواطف شما در طول روز عبارتند از:

• خوشحال کردن و تشویق خودتان در هنگام انجام کارهایی که از آن لذت می برید؛
• ایجاد اضطراب در خود از طریق نگران شدن در مورد مسائل مختلف.

مثال هایی از کنترل هیجانات دیگر افراد در طول روز عبارتند از :

• عصبانی کردن همکار خود از طریق انتقاد از وی؛
• آرام کردن کودکی که بیش از حد هیجانی شده است.

چه نوعی از هیجانات تنظیم شده اند؟

واژه دیگری که روانشاسان استفاده می کنند عبارت از کلمه تاثیر است و تاثیر شامل هر دو مورد زیر می باشد:

• هیجان ( برای مثال عصبی، متنفر و ترس داشتن)
• خلق ( برای مثال ، آرام ، افسرده ).

هیجانات معمولا خلاصه تر از خلق هستند و بر یک مورد خاص متمرکز می باشند. برخی از محققین، هیجانات را در یک دسته بندی مجزایی قرار می دهند، برخی دیگر آن را بر اساس ابعاد لذت و فعال سازی دسته بندی می کنند. برای مثال، اضطراب شامل لذت بردن کم همراه با فعالیت بالاست.

افراد چگونه احساسات خود را تنظیم می کنند؟

• ما به این نتیجه رسیدیم که افراد از صد ها استراتژی مختلف برای تاثیر گذاری بر احساسات خود و دیگران استفاده می کنند. این استراتژی ها می تواند با اهدافی از قبیل خوشحال کردن خودشان یا دیگران بوده یا به منظور ایجاد احساس بد صورت گیرد. برای مثال، یک پرستار و مراقبی که احساس خوبی دارد، ممکن است تلاش کند تا احساس عادی تر و طبیعی تری به منظور مقابله با اخبار و شرایط سخت داشته باشد.
• استراتژی های تنظیمی تاثیر گذار می تواند شامل تفکرات هم باشد (به عنوان مثال، تفکر کردن در مورد یک وضعیت متفاوت) یا می‌تواند در مورد رفتار ها باشد (به عنوان مثال انجام دادن یک چیز مطلوب همانند حواس پرتی و دیوانگی)
• برخی مواقع افراد به جای ابراز احساسات خود، ابراز احساسات خود را کنترل می کنند ( چهره، تن صدا یا طرز ایستادن). برای مثال، آنها یک خنده مصنوعی می زنند یا عصبانیت خود را متوقف می کنند.

بهترین راه برای کنترل احساسات چیست؟

• این موضوع اغلب به بافت بستگی دارد. با این حال، این نتیجه حاصل شده است که ارزیابی مجدد ( به معنای تفکر در مورد مواردی از جنبه های مختلف) و حواس پرتی ( به معنای تفکر و اجرای چیزهای متفاوت )، در تهیه یک تغییر مطلوب در احساسات، بیشترین تاثیر را دارد.
• تخلیه احساسات ( به عنوان مثال ، فریاد و جیغ زدن) و اجتناب از تفکر در مورد مواردی که اغلب بی تاثیر بوده و می تواند تاثیرات و نتایج منفی حاصل کند. علاوه بر این، تنظیم ابراز احساسات (که به صورت کنش سطحی شناخته می شود)، می تواند تاثیر کمتری نسبت به تنظیم خود احساسات ( که به صورت کنش عمیق شناخته می شود) داشته باشد، و علت آن نامعتبر بودن برای افراد دیگر می باشد.

آیا تنظیم هیجانی همان مقابله است؟

خیر. مقابله همواره در پاسخ به حوادث منفی صورت گرفته و شامل مواردی بیش از تاثیر می باشد، در حالیکه تنظیم هیجانی، به طور اختصاصی از طریق تغییرات تاثیرات به طرق مثبت و منفی صورت می گیرد. با این حال، مقابله شامل کنترل هیجانات می باشد.

آیا بعضی از افراد در کنترل هیجانات نسبت به بقیه برتری دارند؟

• به نظر می رسد که یک تفاوت فردی در توانایی افرادی در تنظیم هیجانات خود و دیگران وجود دارد. این توانایی ها مربوط به هوش هیجانی می باشد. آنها می توانند از طریق آموزش کسب شوند – ولی ساده نمی باشند، به دلیل اینکه رفتار ها و عادات قدیمی می توانند فقط با تمرین و تکرار زیاد از بین رود. و اقدامی که می تواند در یک زمینه تاثیر گذار باشد، ممکن است در زمینه ها و حوزه های دیگر کاربردی نداشته باشد.
• این نتیجه یافته شده است که افرادی که توانایی خود در مقابله با احساسات منفی را قبول دارند، قابلیت و توانایی غلبه بر حوادث منفی را به سرعت دارند. افرادی که ابراز هیجانی بیشتری دارند یا کاریزماتر هستند تاثیر بیشتری روی چگونگی احساس هیجانی دیگران دارند.

چرا نمی توانم احساسات خود را کنترل کنم؟

• کنترل احساسات یک کار آسان و راحتی نمی باشد. اگر به راحتی بتوانیم احساسات خود را در موق برداشتن کلاه تغییر دهیم، متعاقبا احساسات به هیچ هدفی نخواهد رسید. بنابراین کاهش احساسات برای یک دوره بعد از یک واقعه ناراحت کننده یا احساس اضطراب قبل از انجام یک کار سخت، یک کار عادی و سالم می باشد.
• با این حال، برخی مواقع مشکالات ناتوانایی در مقابل احساساتشان را تجربه می کنند ( به عنوان مثال حسادت مزمن و شدید، مشکلات عصبی ، حملات هراس انگیز)، و این افراد برخی مواقع دارای نوسانات مداوم و بزرگ در حالت های خودشان هستند ( به عنوان مثال اختلالات دو قطبی). برای این امر چندین دلیل می تواند وجود داشته باشد. برای مثال، داشتن عقاید مخالف نا درست در مورد احساسات شخصی یک فرد که می تواند منجر به کنترل بیش از حد شود. درمان روانش شناسی ممکن است منجر به کمک و تسهیل چنین مواردی شده و به عقاید پزشکان باید توجه شود.

آیا احساسات من بدون داشتن هیچ دانشی ، قابلیت کنترل دارد.

بلی، از دو طریق این امر ممکن است.

• اول، ما بدون اینکه متوجه شویم احساسات خود را کنترل می کنیم . به این معنا که این کار به صورت اتوماتیک و خود به خودی صورت می گیرد.
• دوم، تحقیقات بیانگر این می باشد که احساسات مسری و فراگیر می باشند. تنها با افرادی برخورد و معاشرت داشته باشید که می توانند منجر به تغییر حالت های ما شود و باعث شود که حالت ما شبیه دیگر افراد باشد. این امر بدین دلیل اتفاق می افتد که ما به صورت غیر آگاهانه از دیگران تقلید می کنیم و بازخورد چهره و بدن ما ، در حالت ما تاثیر گذار خواهد بود. به نظر می رسد که ما حتی از طریق احساسات دیگر افراد در شبکه اجتماعی ما، که فقط دارای ارتباط غیر مستقیم هستیم، بر روی ما تاثیر گذار هستند. ولی این تاثیر می تواند کم و محدود باشد. مردم همچنین روشهایی برای خودشان دارند که به صورت تعمدی در مقابل احساس بقیه افراد مقاومت و مخالفت می کنند یا با آن سازگار می شوند (برای مثال از طریق شوخی و مزاح).

چگونه کنترل احساس ، در قابل فرم های دیگری از کنترل خویشتن، بازگو می شود.

شواهد خوبی موجود می باشد و بیانگر این هستند که کنترل احساسات بر منابع روانی مشابهی همانند دیگر فرم های خود کنترلی ، متکی هستند ( همانند کنترل توپ یا مقاومت در برابر غذا). بنابراین، انجام این کار توسط یک فرد، می تواند منجر به از بین رفتن امکان این کار توسط بقیه افراد شود. همانند دیگر شکل های کنترل، انجام بیش از حد و افراطی این کار می تواند خسته کننده باشد. به همین دلیل است که انجام دادن کار های عاطفی زیاد ( به عنوان مثال خدمات مشتری)، می تواند بسیار خسته کننده باشد. همچنین الزاماتی وجود دارد که باید در مواقعی که کنترل سخت تر باشد، صورت گیرد. برای مثال، مقاومت در برابر اخلاق و برخورد غذا که برخی از افراد دارند ، برای افزایش سریع آن در آخر یک روز، می توان سخت تر باشد.

چرا کنترل احساسات مهم می باشد؟

• کنترل احساسات بر روی زندگی روزمره ما تاثیر گذار می باشد. اگر این کار را بخوبی انجام دهیم، این امر می تواند منجر به بهبود بهزیستی روانی، عملکرد و روابط ما شود. برای مثال، توانایی کنترل احساسات شخصی افراد، می تواند بر عملکرد ورزشی افراد تاثیر گذار باشد، و توانایی کنترل احساس دیگران یک امر حیاتی، برای ایجاد رابطه خوب با همکاران و مشتریان می باشد.
• اگر این کار را بخوبی انجام ندهیم، این امر برای موارد مشابه می تواند زیان آور و مضر باشد برای مثال، ریسکی که انجام می دهیم (مثل قمار بازی) و رفتار هایی که ما در انجام آن افراط می کنیم ( به عنوان مثال، سیگار کشیدن) نوعی از تنظیم هیجانی می باشند.
• کنترل احساسات می تواند بر پرورش فرزند ما، رابطه ما، کار ما، سلامت ما و فرصت ها و فراغت ها ما تاثیر گذار باشد.

منبع: ساینس دیلی

داشتن ذهن آگاهی نوعی تمرین است که باعث می شود که شما در لحظه زندگی کنید.

چرا مضطرب بودن به نوعی اتلاف وقت است؟

زمانی که اضطراب بخش جدایی ناپذیر زندگی شما می شود تبدیل به ترس غیر منطقی در وجود شما خواهد شد.

اضطراب ها و نگرانی ها سعی می کنند که به شما بگویند که اتفاق بدی در حال رخ دادن است و ممکن است شما به اندازه کافی توانایی انجام کار را نداشته باشید و یا طرف مقابلتان افکار مبهمی درباره شما داشته باشد.

دنیای اضطراب دنیایی خیالی است اضطراب زاییده و محصول ترس‌های اغراق شده و غیر منطقی است برای انسانها ی اولیه ترس دائمی یک ضرورت همیشگی بوده است. زمانی که تنها افراد قوی تر می توانستند زنده بمانند ترس در خطر بودن همیشه همراه آنها بوده است و باعث شده که مدام حالت تدافعی خود را حفظ کنند  همواره به دنبا غذا، سرپناه و آب باشند.

در دنیای امروزه نیازهای اولیه انسانها همواره تامین است و لازم نیست که همواره نگران تهدیدهایی باشیم که ممکن است از اطراف به ما آسیب وارد کنند. اما هنوز بخشی از مغز اسانها که میراث پیشینیان است همواره نگران و مضطرب از تهدیدات محیط اطراف است و این مسئله را در بسیاری از انسانهای امروز می توان دید.

این ترس غیر منطقی را مقاوم می نامند و ما باید با این ترس مقابله کنیک. ما هرگز نباید اجازه دهیم که این ترس ها و نگرانی های بی مورد باعث شوند که ما از رسیدن به اهدافمان باز بمانیم.

پس این ترس ها مضر و غیر منطقی هستند، اما فهمیدن اینکه این ترس ها چیستند و چگونه باید آنها را متوقف کرد دو چیز کاملا جدا از هم هستند. وجود اضطراب فعالیت های روزمرۀ ما را مختل می کند و زندگی ما را تحت تاثیرات منفی خود قرار می دهد به همین دلیل باید سریعا راه حلی برای متوقف کردن این احساسات یافت.

ذهن آگاهی را وارد کنید!

اگر چه تاکتیک های مختلفی برای متوقف کردن افکار منفی و اضطراب ها وجود دارند اما من می خواهم موثرترین و کار آمدترین راه حل را برای حل این مشکل ارائه کنم و ان هم ذهن آگاهی است. اگر به درستی از این تاکتیک استفاده کنید ذهن آگاهی به شما کمک می کند تا افکار پراکنده و مضطرب خود را کنار بگذارید. اما ذهن آگاهی چیست؟

ذهن آگاهی نوعی فعالیت خودآگاه است و تلاشی است برای انجام فعالیتی که مغز به طور طبیعی خلاف آن را انجام می دهد.

زمانی که مشغول کارهای روزانه خود هستیم ذهن ما شناور است و به هر چیز ممکنی فکر می کند، زمانی که ذهن آگاه هستید فعالانه در مقابل این پدیده می ایستید.

ذهن آگاهی به معنای ان است که شما تمام هوش و حواستان را روی لحظه ی حاضر و اتفاقی که اکنون در حال رخ دادن است قرار می دهید.

ذهن آگاهی هنگام کار کردن

زمانی که در حال انجام وظیفه ای هستید داشتن ذهن آگاهی به معنای این است که تمام هوش و حواستان متوجه کاری است که در حال انجام دادن آن هستید و خبری از انجام چند کار به صورت هم زمان و خیال پردازی نیست و تنها تلاش و تمرکز شما بر روی کار است که باید با موفقیت آن را به پایان برسانید.

زمانی که در حال شستن ظرف ها و یا جارو کردن خانه هستید توجه خود را بر روی ریتم کاری که انجام می دهید قرار دهید. به طور دقیق به صداهایی که در حین انجام کار تولید می شوند گوش دهید بوی صابون را استشمام کنید و یا روی حرکت ماهیچه های خود در حال انجام کار متمرکز شوید.

هدف شما بایستی این باشد که روی کاری که در حال حاضر آن را انجام می دهید متمرکز باشید

ذهن آگاهی در حال استراحت

زمانی که شما در حال استراحت هستید ذهن آگاهی به معنای این است که کاملا متوجه احساسات بدنی خود هستید. اغلب اوقات ما متوجه نمی شویم اما در حین استراحت نیز حس لامسه، بویایی، شنوایی و بینایی در حال انجام کار هستند.

هنگم ذهن آگاهی کاملا متوجه این احساسات هستیم.

حرارتی که ماهیچه های بدنتان دارد حس کنید. هوای خنک یا تمیز را تنفس کنید به رنگ آبی آسمان نگاه کنید. به صدای زوزۀ باد و پرندگان به دقت گوش دهید. و از همه مهم تر ذهن خود را آرام کنید. هدف ذهن آگاهی این است که ما را مجبور کند تا در لحظه زندگی کنیم  بنابراین دیگر روزهای با ارزش خود را برسر نگرانی ها ی بی مورد تلف نمی کنیم.

اگر افکار منفی به ذهن ما نفوذ نکنند ترس و اضطراب نیز بر ما تحمیل نمی شود و سپس ما می توانیم در یک زمان مشخص تنها بر یک چیز تمرکز کنیم.

زمانی که شما از کاری که انجام می دهید اگاهی کامل دارید امکان ندارد که دچار اضطراب‌های بی مورد شوید.

ضرورت تمرین

مهارت ذهن آگاهی چیزی نیست که با ما به دنیا آمده باشد و در واقع یک ویژگی بالفطره و داتی نیست. مانند اکثر مهارت‌ها، این مهارت نیز برای توسعه یافتن و رشد کردن نیاز به تکرار و تمرین دارد. بهر حال تمرین ذهن آگاهی فوق العاده است زیرا هر زمانی که شما اراده کنید می توانید ان را انجام دهید. در ابتدای شروع تمرین احساس می کنید که ذهن شما مانند دیوانگان سرگردان است و تقلیل افکار سخت است، که البته این مسئله بسیار طبیعی و قابل انتظار است.

سعی کنید که ذهنتان را برای 10 تا 15 ثانیه متوقف کنید. به همه چیز به عنوان فرصتی برای ذهن آگاهی نگاه کنید. ذهن آگاهی را در حین راه رفتن، تمیز کردن دوش گرفتن و هر فعالیت دیگری انجام دهید. این کار باعث می شود تا بتوانید افکار منفی را برای مدت طولانی تری متوقف کنید .

منبع: فارس پاتوق

به نظر می رسد که در سطح جهانی، روان شناسی مثبت، به طور گریز ناپذیری در حال رشد می باشد. از زمان شروع، روان شناسی منحصرا بر حوزه های تاریک از ماهیت انسان، اختلالات، شکست ها و بیماری های روانی تمرکز کرده بود. درمقابل، روان شناسی مثبت تمرکز خود را به سمت جنبه های کلی تر از سلامتی و خوشحالی و وضعیت های بهتر همانند ترس و دلسوزی و غم خواری، تغییر داد.

البته، نمی توان گفت که در مورد روان شناسی مثبت نگر هیچ نکته قابل انتقادی وجود ندارد. برای مثال، در مطالعه شادی. تلاش برای اندازه گیری شادی افراد هدف بدی نیست. با این حال، مشکل این است که اغلب اندازه گیری ها به صورت کامل نادرست و ناآگاهانه صورت می گیرد. در اغلب موارد از افراد سوال می شود که شما برای میزان شادی خود، چه امتیازی را از یک تا هفت می دهید. پاسخ دادن به این سوال به صورت کلی سخت می باشد. با اینجال شاید راه حل بهتری برای اندازه گیری شادی وجود داشته باشد، و موردی باشد که به پرسشنامه هیچ ربطی نداشته باشد. به عنوان یک عامل مهم، که به صورت عینی موجود است.

شادی از طریق چشم ها قابل اندازه گیری می باشد، یا به جای آن می توان از طریق شکل هلالی ماهیچه‌های اطراف چشم، اندازه گیری شود. زمانی که خنده ما واقعی و حقیقی باشد، این ماهیچه ها، که به منبع دید کروی نیز مشهور است، تمایل به انقباض داشته و چین و چروک شاخه مانندی ایجاد می کند که به عنوان پای کلاغ معروف است. نکته مهم و حیاتی این است که ماهیچه های چشم، معمولا فقط زمانی که ما یک خنده حقیقی داریم، منقبض می شوند. انواع مختلفی از خنده ها وجود دارد – برای مثال خنده مودبانه- که معمولا نیازی به احساس واقعی از شادی ندارد. وقتی که ما به صورت مودبانه می خندیم، ماهیچه های چشم تمایلی به انقباض ندارند. این امر زمانی صورت می گیرد که ما با احساس حقیقی و واقعا می خندیم.

لبخند چشم‌ها تمام چیزهای خوب را به ما بازگو می‌کند. برای کسانی که تازه شروع می کنند، شادی اصیل معمولا یک حالت و وضعیت زودگذر می باشد. این کار بیشتر به صورت سریع اتفاق می افتد، و آگاهی از زمان وقوع آن برای ما مبهم و نامشخص می باشد. به هر حال  صرف نظر از اینکه زودگذر بودن این وضعیت چقدر می تواند باشد، اظهار و بیان یک شادی اصیل امر مهمی می باشد. برای کسانی که بار اولشان می باشد، احساس خوشحالی مسری و واگیردار می باشد، آنها تمایل دارند که این وضعیت را در بین افرادی که در کنارشان هستند هم منتشر و گسترش دهند. خنده با صدای بلند و تبسم و خنده آرام، به مردم احساس با ارزش بودن بیشتری را انتقال می دهد، و این حالت به طور مناسب و شایسته، به افراد این احساس را می دهد تا تمایل بیشتری برای کمک کردن و مشارکت داشته باشند. برای مثال، یک مطالعه توسط اقتصاد دانی به نام جورن شارلمن و همکارن نشان داد که مردم در صورتی در بازی های اقتصادی مشارکت بیشتری می کنند که ، قبل از بازی،  آنها عکسی مربوط به خنده و خوشحالی شریک خود دیده باشند.

این احساس منجر به تقویت احساس مثبت شده و همچنین به ما کمک می کند تا با وضعیت هایی که بیش از حد اذیت می شویم، همانند مرگ کسی که دوستش داریم، بتوانیم متقابله کنیم. به همین دلیل است که، افرادی با قابلیت نشان دادن اظهارات مثبت و حقیقی – خندیدن مربوط به چشم ها- حتی در زمانی که با درد مربوط به غم و اندوه مواجه هستند، دارند می خواهند همان فردی باشند که تمامی زیان ها و خسارت های خود را در سریع ترین زمان ممکن پشت سر گذاشته است.

در یک مطالعه دیگر، زمانی که از دانشجویان کالج نیویورک در مورد زندگی آنها بعد از حمله 11 سپتامبرسوال شد،  آنهایی که سعی کردند شادی اصیل را نشان دهند تا با این وضعیت بهتر مقابله کنند، شبکه و مجموعه سالم تری از دوستان و آشنایان در طول چندن سال آینده داشتند.

فیلم و فایل صوتی آموزشی روانشناسی رایگان و مشاوره

برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.
یک تحقیق گسترده ی ملی در نروژ نشان می دهد که اختلال اعتیاد به کار در بیشتر مواقع همراه با دیگر اختلالات مانند ADHD، OCD، اضطراب، و افسردگی رخ می دهد. این مطالعه نشان داد که افراد دچار اعتیاد به کارنسبت به افراد دیگر،در تمامی این اختلالات روانی، دارای علایم بیشتری هستند.

این محققان در دانشگاه برگن نروژ ارتباط میان اعتیاد به کار و اختلالات روانی را در میان 16426 فرد بالغ مورد آزمایش قرار دادند.

سیسلی شو اندریزن می گوید: “افراد دچار اعتیاد به کار در تمامی اختلالات روانی که ما مورد آزمایش قرار دادیم، نسبت به افراد دیگر دارای علایم بیشتری بودند”.

افراد دچار اعتیاد به کار، در تمامی اختلالات، نمرات بالاتری را کسب کردند

این مطالعه نشان داد که افراد دچار اعتیاد به کار میزان بیشتری از علایم روانی مربوط به اختلالات دیگر را دارا بودند. مهمترین یافته های مربوط به افراد دچار اعتیاد به کار از این قرار هستند:

• 7 درصد از علایم ADHD ( این میزان برای افراد بدون اعتیاد به کار 12.7 درصد بود)
• 6 درصد علایم OCD ( افراد بدون اعتیاد به کار 8.7 درصد)
• 8 درصد علایم اضطراب (افراد بدون اعتیاد به کار 11.9 درصد)
• 9 درصد علایم افسردگی (افراد بدون اعتیاد به کار 2.6 درصد)

شو اندریزن در این باره می گوید: “بنابراین، توجه نشان دادن بیش از حد به کار می تواند نشانه ای از مشکلات عمیق تر روحی و روانی باشد. در این مورد سوالات بسیاری وجود دارند  که همچنان بی پاسخ مانده اند مانند اینکه آیا این اختلالات نتیجه ی یک مشکل ژنتیکی مشترک است، یا این سوال که آیا اعتیاد به کار در نتیجه ی دیگر اختلالات به وجود می آید ویا بر عکس این اعتیاد به کار است که این اختلالات را به وجود می آورد.”

این مطالعه ی پیشگام و بی سابقه مشترکا توسط محققانی از دانشگاه ناتینگهام ترنت و دانشگاه ییل انجام شده و در ژورنال آزاد PLOS One نیز منتشر شده است.

شناسایی آثار اختلالات

به گفته ی شو اندریزن، این یافته ها به روشنی اهمیت تحقیقات بیشتر بر روی اختلالات نوروبیولوژیکی مرتبط با رفتار های اعتیاد به کار را نشان می دهند.

شو اندریزن می گوید: “تا زمانی که تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود، پزشکان نباید اعتیاد به کار را در فردی دست کم بگیرند تنها بخاطر آنکه ظاهرا موفق بوده و علایم بالینی مربوط به ADHD و دیگر اختلالات در او مشاهد نمی شود. نگرش آنها به این مسئله می تواند بر روی تشخیص و درمان این اختلالات تاثیر زیادی بگذارد.”

هفت معیار برای تشخیص اعتیاد به کار

محققان برای تعیین مرز میان رفتار های اعتیاد گونه با رفتار های سالم از هفت معیار مشخص استفاده کردند.

میزان تجربه ی هریک از این معیار ها در یک سال گذشته از عدد 1 (هرگز) تا 5 (همیشه) توسط فرد مشخص می شود.

• به این مسئله فکر می کنید که چگونه زمان بیشتری برای کارکردن پیدا کنید.
• بسیار بیشتر از میزانی که در ابتدای شروع یک کار در نظر داشته اید کار می کنید.
• شما برای کاهش احساس گناه، اضطراب، نا امیدی یا افسردگی کار می کنید.
• دیگران به شما می گویند تا زمان کمتری را صرف کار کردن کنید اما شما توجهی به آنها نمی کنید.
• اگر شما را از کار باز دارند دچار استرس می شوید.
• برای کار کردن فعالیت هایی مثل سرگرمی ها، فعالیت های اوقات فراغت، و یا ورزش کردن را از اولویت های خود خارج می کنید.
• شما آنقدر کار می کنید که تاثیرات منفی بر روی سلامت شما داشته است.

دادن امتیاز 4 (بیشتر مواقع) یا 5 (همیشه) به چهار مورد یا بیشتر از معیار های بالا نشان دهنده ی اعتیاد به کار است.

بر همین اساس، شاخص سنجش اعتیاد به کار برگن، این نوع از اعتیاد را با علایمی یکسان با اعتیاد های شناخته شده تعریف می کند. علائمی همچون: وابستگی، تغییر روحیه، درگیری، میزان تحمل، عوارض ترک اعتیاد، باز گشت به اعتیاد و مشکلات مربوط به آن.

مترجم: محمد آلاله

منبع: فارس پاتوق