بهداشت دهان و بیماری های روانی

فیلم و فایل صوتی آموزشی روانشناسی رایگان و مشاوره

بهداشت دهانی نامطلوب در بیماری های روانی: از این مشکل اطلاع یابید و درمان کنید.

بهداشت دهانی ضعیف در بین افراد مبتلا به بیماری های روانی متداول است و ریشه دررژیم غذایی نامناسب، خودمراقبتی کم، سوءمصرف مواد و اثرات جانبی داروها دارد. رعایت نکردن بهداشت دندان از آنجایی که موجب آسیب شناسی دندان می شود یک مشکل جدی به شمار می رود که به طرق مختلفی بر تمام بدن تأثیرگذار است. در مقایسه با کل جامعه بیماران روانی سه برابر بیشتر از افراد عادی دندان های خود را کشیده اند. تحقیقی از بیماران روانی نشان داد که 92درصد دچار پوسیدگی دندان هستند که 32 درصد درمان نشدند و 40 درصد نیز سیگاری بودند. تقریبا 9 درصد از جامعه دارای امراض دندانی می باشند که بیشتر در افراد سیگاری رخ می دهد.

مطالب مرتبط: بازشناسی و درمان مشکلات سلامت

سوءمصرف دارو: مصرف دارو زمینه امراض دهانی را میسر می سازد، همانطور که میزان بالایی از کرم خوردگی دندان در بین استعمال کنندگان متامفتامین نشان داده شده است. این داروها می توانند عارضه خشکی دهان را موجب شوند که استعمال کنندگان را به سمت مصرف نوشیدنی های شیرین می کشاند و این در کنار مراقبت دهانی ضعیف موجب پوسیدگی شدید دندان می شود. استعمال کنندگان کوکائین اغلب دچار سائیدگی یا خراشیدگی ها، پاره شدن لثه یا بافت مردگی و از بین رفتن روکش دندان می شوند.

استعمال ماری جوآنا با میزان بالایی از التهاب لثه، شل شدن لثه، ضایعات زخم دهان یا لکوپلاکی و ویروس پاپیلوم انسانی ناشی از مقاربت های دهانی یا سرطان های دیگری رابطه دارد.

استعمال کنندگان هروئین در معرض خطر بیشتر ابتلا به پوسیدگی دهان، امراض دندانی و عفونت های دهان و دندان قرار دارند. در مصرف کنندگان الکل نیز خطر ابتلا به سرطان دهان افزایش می یابد. مصرف بلندمدت الکل مانع از کارکرد مغز استخوان می شود که می تواند منجر به لکوپلاکی و درنتیجه ضعف سیستم ایمنی بدن و وقوع فزاینده ی عفونت دهانی شود. مصرف بیش از حد الکل همچنین موجب ترومبوسیت یا اختلال در پلاکت های خون و خونریزی می شود که سازوکارهای عادی استحکام دندان را بغرنج می کند. استعمال ماری جوآنا بروز امراض دندانسازی بیماری های لثه و به ویژه پوسیدگی دندان و برفک دهان را افزایش می دهد.

90 درصد از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در مقایسه با بیش از 70 درصد از بیماران مبتلا به دیگر اختلالات روان پریشی و 19درصد از کل جامعه، سیگار می کشند. اگرچه، ظواهر فیزیولوژیکی بیماران اسیکزوفرن عادات به سیگارکشیدن را تقویت می کند.

بیماری های روان تنی (سایکوسوماتیک): اختلالات روانپریشی به شدت با بیماری ها، چاقی، فشارخون بالا، سکته، بیماری های قلبی و التهاب مفاصل یا آرتروز مرتبط است که همه اینها در بروز آسیب شناسی دهانی سهیم می باشند. بالارفتن سن، بدکارکردی بیشتر، ماندگاری بیشتر بیماری و نیز سیگار کشیدن پیش بین های اثرات گوناگون دهان و دندان می باشند. اضطراب، افسردگی، استرس همه این اختلالات انتشار سطح کلسترول خون و در نتیجه پیشرفت خطر بیماری های لثه روندی صعودی می یابد.

پریودنتیت یا التهاب لثه خطر سکته و حملات قلبی را با افزایش پلاکت سازی خون در تصلب شرائین افزایش می دهد. افسردگی، اضطراب و سوءمصرف مواد می توانند منجر به اختلالات مفصل فکی-گیجگاهی شوند که درد و مشکل در باز و بسته شدن فک را در پی دارد. بیماران استرسی ممکن است انقباض عضلانی و دندان قروچه در خواب و نیز مشکل در حرکات فک را تجربه کنند.

اختلالات خوردن: حالت تهوع در بیماران ممکن است نشان دهنده ی تحلیل یا ساییدگی مینای دندان باشد که حساسیت شدید دندانی، پوسیدگی و اختلال در کار ترمیم دندان را افزایش می دهد.

درد دندانی آتیپیک با مشخصه های درد سوزشی دندان و لثه ها، با افسردگی و اضطراب ارتباط دارد.  تشخیص نادرست می تواند منجر به کشیدن دندان یا فرآیندهای مرتبط با آن شود و بنابراین با نیافتن راهی برای تسکین این درد ارتباط دارد.

اثرات جانبی داروها: سندرم سوزش دهان می تواند خطر پوسیدگی دندان، بیماری های لثه و عفونت های دهانی مانند برفک دهان، التهاب زبان، استوماتیت یا التهاب فراگیر دهان را افزایش دهد. اثرات جانبی (حرکات مکرر غیر ارادی دائمی فک و دیستونیا) ممکن است باعث آسیب دهان  و  ناتوانی در کنترل دندان مصنوعی می شود.

بیماران خود را به سمت کاهش مصرف قند، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به صورت مرتب و تلاش برای ترک کردن سیگار یا ترک بلعیدن مواد ترغیب کنید. رعایت بهداشت و تغذیه مناسب را آموزش دهید که خطر پوسیدگی دندان، عفونت و مشکلات مرتبط را کاهش می دهد. انجام آزمایش های متناوب سلامت دهان و راه های حفظ ایمنی با این چنین مراقبت های دندانی توصیه شود.

رویکرد بین رشته ای روشی است که نقش موکل بیماران را دارد شامل شما و دندانپزشک بیمار و متخصص اصلی سلامت می شود و مراقبت از سلامتی را تسهیل کرده و کار در جهت دستیابی بیمار به خدمات عمومی پزشکی را ارائه می دهد.

منبع: مقالات کانون مشاوران ایران