بایگانی برچسب برای: کودکان

عوارض نوروفیدبک در کودکان، نوروفیدبک مغز را تقویت می کند و به مغز می آموزد که چگونه خود را تنظیم کند تا فرد بتواند تمرکز کند، آرام باشد و یاد بگیرد. بدون تنظیم سیستم عصبی، فرد نمی تواند توجه کند، بیاموزد یا اقدامی موثر و بهینه انجام دهد.
نوروفیدبک به طور ایمن و موثر تغییرات پایداری را در طول زمان در مغز ایجاد می‌کند، زیرا فعالیت امواج مغزی را بررسی می کند تا به حالت پاراسمپاتیک آرام و متمرکز برود، و این چیزی است که ما برای فرزندانمان می‌خواهیم.

هر پدر و مادری دوست دارد فرزندش مغز و بدنی سالم داشته باشد تا بتواند دائماً احساس خوبی داشته و به خودش اطمینان داشته باشد. بچه ها وقتی اعتماد به نفس ندارند، نمی توانند در زندگی به موفقیت برسند، چه از نظر تحصیلی و چه از نظر اجتماعی.

نوروفیدبک چیست و چگونه کمک می کند؟

نوروفیدبک حدود سی سال است که مورد استفاده قرار می گیرد، اما در سال های اخیر بیش از قبل شناخته شده است. این روش بر اساس اصول بنیادی بایوفیدبک یا بازخورد زیستی می باشد و هدف اصلی ان ثبات کارکرد مغز است.

تا همین اواخر اگر به دنبال سلامت روان خود بودید تنها دو گزینه وجود داشت، روان درمانی و دارو و دارودرمانی، اما امروزه گزینه سومی به نام درمان نوروفیدبک وجود دارد.

هنگامی که با یک درمانگر ملاقات می کنید که از نوروفیدبک استفاده می کند، خواهید دید که الکترودهایی روی سر شما میگذارد که بدون ضرر هستند.

سنسورها فعالیت الکتریکی مغز شما را ثبت می کنند. این فعالیت الکتریکی تقویت شده و روی کامپیوتر به  صورت باندهای فرکانسی مجزا دیده می شود. فرکانس هایی که اندازه گیری می شوند عبارتند از دلتا، تتا، الفا و بتا. مغز از این بازخوردها استفاده می کند تا تا الگوهای التریکی مشکل دار را تغییر دهد.

نوروفیدبکیک روش ایمن، طبیعی و بسیار موثر برای تنظیم سیستم عصبی و تأثیر مستقیم بر عملکرد امواج مغزی ما است. همه ما امواج مغزی یکسانی داریم، اما بسته به اینکه از آن ها برای چه کاری استفاده می کنیم تغییر می کنند. به عنوان مثال، زمانی که می خوابیم، اغلب در حالت دلتا هستیم. اگر آرام باشیم، ممکن است در حالت آلفا قرار بگیریم.

امواج بتا امواج مهمی هستند زیرا با تمرکز گره خورده اند. امواج مغزی ما می‌تواند در نواحی خاص کم‌رنگ شود یا در نواحی دیگری بیش از حد شوند و این زمانی است که اختلال ظاهر می‌شوند. مشکلات تمرکز، تحریک یا بدخلقی، مسائل یادگیری، مسائل رفتاری و غیره همه به این دلیل می باشند. بیشتر رفتارها ناشی از اختلال در تنظیم سیستم عصبی است و خبر خوب این است که می‌توانیم با تنظیم امواج مغزی با نوروفیدبک، امواجی مغزی و رفتار را تنظیم کنیم.

فواید نوروفیدبک چیست

فواید نوروفیدبک بسیار زیاد است که در ادامه به برخی از آن ها اشاره شده است:

1. در بسیاری از موارد نوروفیدبک به اندازه دارو موثر است و  برای کسانی که مایلند از درمان روان‌دارویی خودداری کنند انتخاب بسیار مناسبی می باشد.
2. نتایج مطالعات نشان داده اند که روی طیف وسیعی از اختلالات تاثیر می گذارد: سر درد، افسردگی، ناتوانی های یادگیری، اختلال بیش فعالی و نقص توجه، اضطراب و حملات پانیک، اختلالات وسواس جبری، اختلالات خواب، اعتیاد، اختلال استرس پس از سانحه، آسیب مغزی، سکته، کما، سندروم خستگی مزمن، فیبرومیالژی و صرع.
3. هم چنین اختلالات دیگری نیز از نوروفیدبک تاثیر می گیرند مثل رعشه و لرزش بدن، افراد پرخاشگر، کاهش خشم، مشکلات حافظه و مشکلات گفتار.
4. نوروفیدبک هم چنین برای افزایش عملکرد موسیقیایی نیز مورد استفاده می شود. ناسا چندین سال است که از نوروفیدبک به منظور افزایش تمرکز خلبانان خود استفاده می کند.
5. نوروفیدبک تمرکز و توجه را تقویت می کند و به کودکان می آموزد که چگونه بدن خود را آرام و ذهن خود را پاک کنند.
6. نوروفیدبک به کودکان می آموزد که چگونه احساسات خود را تنظیم کنند.
7. آموزش خود تنظیمی
8.  دفعات و شدت اپیزودهای افسردگی، اضطراب، حملات پانیک و موارد دیگر را کاهش دهد.
9. بهبود عملکرد شناختی
10. نمرات IQ بهبود می یابند
11. اثرات طولانی مدت
12. اضطراب، عصبانیت، افسردگی. این فقط بزرگسالان نیستند که با این احساسات دست و پنجه نرم می کنند. یک واقعیت تلخ این است که هم اضطراب و هم افسردگی در جوانان در حال افزایش است. اگر کودک شما درگیر این احساسات است نوروفیدبک می تواند کمک کند.

نوروفیدبک می تواند به موارد زیر کمک کند و در عین حال عوارض نوروفیدبک در کودکان بسیار کمی را به دنبال داشته باشد:

• تکانشگری. مطالعات نشان داده است که تکانشگری و میل به مصرف موراد ارتباط قوی دارند. نوروفیدبک یک درمان موثر برای کاهش رفتار تکانشی و دوری از مواد مخدر می باشد. 
• بیش فعالی، نوروفیدبک سریع ترین درمان بیش فعالی می باشد.
• اختلال نافرمانی 
• اوتیسم. نوروفیدبک برای اختلال طیف اوتیسم بسیار مفید می باشد، این درمان الگوهای امواج مغزی بیمار را برای دستیابی به تعادل بهینه‌ امواج مغزی تقویت می‌کند. 
• افسردگی. درمان نوروفیدبک یک درمان موثر برای انواع اختلالات و شرایط از جمله افسردگی بالینی است.
• اضطراب
• اختلالات تشنجی یا صرع. با (EEG) یا نوروفیدبک می‌توان مغز را آموزش داد تا به جای ریتم‌هایی که منجر به ایجاد و انتشار تشنج می‌شوند بر ریتم‌هایی تأکید شود که احتمال وقوع تشنج را کاهش می‌دهند.
• آسیب های تروماتیک مغزی
• اختلالات رشد عصبی
• دلبستگی
• تروما و PTSD. هدف نوروفیدبک التیام آسیب های دوران کودکی یا تغییر وقایع نیست. در عوض، نوروفیدبک روی تأثیراتی که این ضربه روی مغز شما می گذارد تمرکز می کند. هدف درمان دستیابی به یک حالت بهینه است که در آن هر دو سیستم سمپاتیک و پاراسمپاتیک در تعادل کار می کنند.
• میگرن، سردرد و مشکلات گوارشی
• مشکلات خواب. نوروفیدبک تأثیر مثبتی بر خواب دارد، زیرا بر روی نواحی از مغز که خواب را  تنظیم می کند، اثر می گذارد. با نوروفیدبک، اکثر مردم می توانند مغز خود را آموزش دهند تا الگو سالمی برای خواب داشته باشند.
• خودکشی. 

آیا نوروفیدبک درمان قطعی بیش فعال است

نوروفیدبک یک درمان امیدوارکننده برای بیش فعالی است. تحقیقات اخیر ثابت کرده اند که ۳۰ جلسه درمان نوروفیدبک می تواند به اندازه دارو درمانی در کاهش علائم ADHD موثر باشد. پس از درمان نوروفیدبک فرد دیگر به داروهای ADHD نیاز نداشته و می تواند دارو درمانی را برای همیشه کنار بگذارد.

میزان موفقیت نوروفیدبک چقدر است؟

میزان موفقیت نوروفیدبک در کودکان که توسط پزشکان و در تحقیقات علمی منتشر شده است برای نوروفیدبک ۸۰-۷۵ درصد است که بسیار درخشان می باشد.

نوروفیدبک باید حداقل دو بار در هفته رخ دهد.  اکثر افراد فرآیند نوروفیدبک  را آرامش بخش می دانند اما هر بیمار متفاوت است. اکثر بیماران فواید و نتیجه نوروفیدبک را در ۳-۴ هفته یا ۶-۸ جلسه احساس می کنند.

آیا درمان نوروفیدبک دائمی است؟

نتایج حاصل از درمان نوروفیدبک به تحریک خارجی یا داروها وابسته نیست، بنابراین عوارض نوروفیدبک در کودکان بسیار نادر، کوتاه مدت و خفیف هستند.

از آنجایی که نتایج حاصل از آموزش نوروفیدبک توسط خود فرد تولید می‌شود، بیماران توانایی «تغییر» رویکرد ناقص به یک الگوی عملکرد سالم‌تر را حتی پس از پایان درمان نیز ایجاد می‌کنند.

نوروفیدبک مانند یادگیری تعادل در دوچرخه با استفاده از چرخ های تمرینی است، می تواند به شما نشان دهد که عملکرد صحیح مغز چگونه به نظر می رسد و به مغز شما اجازه می دهد الگوهای امواج مغزی سالم تر و کاربردی تر را تولید کند.

بنابراین به طور کلی می توان نتیجه گرفت که درمان نوروفیدبک می‌تواند یک گزینه درمانی طولانی‌مدت، ایمن، مؤثر و بدون عوارض نوروفیدبک در کودکان باشد، نبود عوارض نوروفیدبک در کودکان آن را به روشی بسیار بهتر از دارو درمانی تبدیل می کند.

نوروفیدبک چگونه باعث درمان نقص توجه و بیش فعالی می شود؟

اختلال نقص توجه و بیش فعالی بیشترین مشکلی است که افراد را به سمت درمان با نوروفیدبک می برد.

مطالعات نشان داده اند که نوروفیدبک می تواند تا ۸۰ درصد علائم این اختلال را بهبود بخشد، و هوشبهر را ۶ تا ۱۵ نمره بالاتر می برد این آمار بسیار درخشان می باشد و مهم ترین نکته این است که درمان بدون عوارض نوروفیدبک در کودکان انجام می دهد.

متداول ترین شاخص برای اختلال بیش فعالی نسبت باندهای فرکانسی تتا به بتا در نواحی مرکزی سر می باشد. اگر این نسبت بسیار بالا باشد، می توان با استفاده از نوروفیدبک این نسبت را کوچکتر کرد و حیطه توجه را افزایش داد و تکانشگری را کم کرد.

گاهی اوقات باند فرکانسی آلفا نیز در نواحی جلوی سر بزرگتر است و با کاهش آن می توان توجه متمرکز و باقی ماندن روی تکلیف را افزایش داد.

درمان قطعی استرس کودکان نی نی سایت

اضطراب یک اختلال روانی رایج است که در بین کودکان کشف شده است. دارو فقط تا حدی موثر است و می تواند عوارض جانبی قابل توجهی داشته باشد بنابراین در این شرایط نوروفیدبک اهمیت زیادی دارد.

به صورت کلی درمان با نوروفیدبک برای اضطراب بسیار مفید می باشد، و به روش های مختلفی انجام می شود.

در این حالت بتای بالایی در نواحی پشت سر دیده می شود و هدف درمان کاهش بتا در این نواحی است. هم چنین بتای بالا (نزدیک به گاما) در کاهش علائم اضطراب موثر است.

طول زمان درمان در طول جلسات افزایش می یابد. زمان نوروفیدبک اولین جلسه معمولا ۲۰ دقیقه است. جلسه دوم معمولاً ۲۵-۳۰ دقیقه است. برای چند جلسه بعدی زمان درمان ۳۰ دقیقه برگزار می شود. هنگامی که مشخص شد که پیشرفت در راه است، زمان واقعی نوروفیدبک به ۴۰-۵۰ دقیقه در هر جلسه افزایش می یابد. اما به طور کلی این جلسات به ویژگی های فرد بستگی دارد.

نوروفیدبک چگونه در بهبود افسردگی موثر است؟

در بیماران افسرده معمولا بین توان باندهای فرکانسی در دو نیمکره مغز در نواحی پیشانی عدم توازن دیده می شود، مخصوصا در باند فرکانسی آلفا. ناحیه پیشانی چپ ما را به سمت چیزی که می خواهیم می برد و ناحیه راست ما را از آنچه نمی خواهیم دور می کند.

در افراد افسرده ناحیه چپ فعالیت کمتری در مقایسه با نواحی راست نشان می دهد. در نوروفیدبک فعالیت در نواحی چپ پیشانی را تقویت کرده و فعالیت نواحی راست را کمتر می کنیم و بدون عوارض نوروفیدبک در کودکان افسردگی را به طور کامل درمان می کنیم.

آیا نوروفیدبک تاثیر دارد؟ |عوارض نوروفیدبک در کودکان

میزان اثربخشی درمان نوروفیدبک به نوع اختلالی که فرد دارد بستگی دارد.

در حدود ۵۰ تا ۹۵ درصد. درمان را می توان تا جایی ادامه داد که نتیجه حداکثر را بگیرد. برخی مغزها به صورت دوره ای نیاز به تنظیم دارند.

نتیجه بستگی به عوامل بسیاری دارد از جمله مدت زمانی که وضعیت مورد نظر (مثلا افسردگی) را دارا هستید، طول مدت کافی جلسات نوروفیدبک، مهارت های فرد مورد درمان، و تناسب لازم بین فرد و دستگاه.

به طور معمول، کودکان و نوجوانان از بازخوردی که دریافت می کنند لذت می برند. اغلب ما نشانه هایی از بهبود شرایط در طی ۱ یا ۲ جلسه مشاهده می کنیم. با ادامه جلسات، پیشرفت ها عمیق تر، گسترده تر و ثابت تر می شوند.

درمان نوروفیدبک را مانند دماسنج در نظر بگیرید. همانطور که دماسنج دمای شما را بدون تغییر اندازه گیری و ثبت می کند، نوروفیدبک نیز فقط فعالیت امواج مغزی شما را بدون تغییر اندازه گیری و نمایش می دهد، اما با نمایش فعالیت امواج مغزی می توانید تغییرات مطلوبی را در فعالیت امواج مغزی آغاز  کنید.

عوارض نوروفیدبک در کودکان

تاکنون عوارض نوروفیدبک در کودکان گزارش نشده اند.

گاهی سردرد یا احساس خستگی ذهنی در گزارش ها آمده اند که خفیف و گذرا بوده اند. در برخی موارد بی خوابی و یا مه مغزی ثبت شده اند، اما با این وجود در مدت زمانی کوتاه از بین می روند و اغلب با یک چرت آرام یا آرامش به سرعت حل می شود.

توجه داشته باشید که با یک درمان گر آموزش دیده و مجرب هرگز دچار مشکل نخواهید شد و عوارض نوروفیدبک در کودکان را تجربه نخواهید کرد.

درک این نکته مهم است که چیزهای زیادی وجود دارد که می تواند امواج مغزی ما را منحرف کند، مانند ژنتیک، استرس مزمن و بیماری های عفونی. حتی استرس می تواند تغییری در عملکرد امواج مغزی ما ایجاد کند. ما به اشتباه به این باور رسیده ایم که همه مشکلات رفتاری، توجهی یا خلقی ناشی از انتقال دهنده عصبی است، در حالی که این مسائل به احتمال زیاد به دلیل استرس طولانی مدت و بیماری های عفونی ایجاد یا تشدید می شوند. در دنیای پر استرس امروزی، حتی شادترین بچه ها هم می توانند تحت تاثیر استرس مزمن قرار بگیرند.

آیا نوروفیدبک می تواند شما را باهوش تر کند؟

نوروفیدبک می تواند عملکرد و کارایی شناختی را بهبود بخشد، تحقیقات نشان داده است که درمان نوروفیدبک نمرات IQ را بهبود می بخشد و به عملکرد بهتر کمک می کند تا افراد بهره وری کلی، عملکرد و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند و تمام این اتفاقات بدون عوارض نوروفیدبک در کودکان رخ می دهد.

وقتی امواج مغزی ما خیلی آهسته یا خیلی سریع هستند، ممکن است احساس تنبلی یا بیش از حد عصبانیت داشته باشیم. امواج مغزی هماهنگ برای احساس خوب و عملکرد در محدوده بهینه ضروری هستند، نوروفیدبک نوعی بیوفیدبک است که به شما کمک می کند امواج مغزی خود را به طور طبیعی (بدون دارو) و بدون عوارض نوروفیدبک در کودکان، هماهنگ کنید.

طرز کار دستگاه نوروفیدبک

برای درمان نوروفیدبک ابتدا کلاهی را روی سر شما قرار می گیرد که دارای ۲۰ سوراخ در مکان های خاص است. ژل که معمولا روی پوست سر شما احساس خنکی ایجاد می کند، در هر یک از سوراخ ها قرار می گیرد این ژل کمک می کند که  حسگرهایی در هر یک از این سوراخ ها تعبیه شده اند و می توانند تکانه های الکتریکی مغز شما را ثبت کنند.

در درمان نوروفیدبک، دستگاه (EEG) الگوهای امواج مغزی شما را کنترل می کند. این الگوها روی صفحه کامپیوتر به صورت خطوط، نمودارها یا حتی بازی های ساده نشان داده می شوند. شما می توانید آگاهانه فعالیت امواج مغزی خود را کنترل کنید تا خطوط یا نمودارها حرکت کنند.

نوروفیدبک تکنیک های خودتنظیمی را به بیماران می آموزد تا عملکرد امواج مغزی آن ها را به سمت الگوهای مطلوب تری هدایت کند و امکان تمرکز آن ها را افزایش می دهد.

تاریخچه درمان نوروفیدبک

در دهه ۱۹۶۰ دکتر جوزف کامیا از دانشگاه شیکاگو توانست که با موفقیت ثابت کند که با کنترل امواج مغزی می توان برخی از اختلالات را درمان کرد. تقریباً در همان زمان، بری استرمن از دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس (UCLA) دریافت که نوروفیدبک می تواند به بیماران مبتلا به صرع کمک کند، این نتایج باعث تغییر بسیاری از شیوه های درمانی شد.

نوروفیدبک از دهه ۱۹۸۰ برای درمان افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) استفاده شده است. از اواخر دهه ۱۹۹۰، برای کودکان اوتیستیک استفاده می شود. امروزه نوروفیدبک درمان ثابت شده و بدون عوارض نوروفیدبک در کودکان برای استرس، اضطراب، وسواس، افسردگی و بسیاری از اختلالات دیگر می باشد.

امواج مغزی با توجه به احساس شما یا کاری که انجام می دهید تغییر می کند. به عنوان مثال، امواج مغزی شما زمانی که آرام هستید یا می خوابید کندتر است و زمانی که هوشیار و متمرکز هستید سریعتر می شود.

چگونه برای یک جلسه نوروفیدبک آماده می شوید؟

برنامه ریزی و آماده شدن برای جلسه نوروفیدبک می تواند پیشرفت به سمت اهداف درمان را بهبود بخشد. در اینجا چندین پیشنهاد وجود دارد که ممکن است بخواهید قبل از جلسه نوروفیدبک در نظر بگیرید:

• شب قبل استراحت کافی داشته باشید
• تلفن همراه و سایر وسایل الکترونیکی خود را خاموش کنید
• از مصرف کافئین در آن روز اجتناب کرده یا آن را کاهش دهید
• موهای خود را بشویید تا تمیز و خشک شوند
• به جای تمرکز بر افکار خود در جلسه، روی تنفس خود تمرکز کنید. ممکن است فکر کنید این دستورالعمل ساده تأثیر چندانی ندارد، اما در هشت سال گذشته دیده‌ام که مشتریان نوروفیدبک که تنفس آگاهانه یا تمرین ذهن آگاهی را تمرین می‌کنند، نتایج بهتری را گزارش می‌دهند و عوارض نوروفیدبک در کودکان با رعایت این شرایط کم تر می باشد.

منبع : عوارض نوروفیدبک در کودکان|سلامت روانی کودک را بهبود بخشید

در مقاله های قبل، بارها در مورد اهمیت تربیت فرزندان صحبت کرده ایم و تاثیر رفتار والدین بر کودک را از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار داده ایم. تاثیر زیاد رفتار و گفتار والدین بر فرزندان، از کسی پوشیده نیست. برای اینکه فرزندان بتوانند آینده خود را بسازند و افکار و رفتار خود را مدیریت کنند، باید قوی و آماده تربیت شده باشند.

پرورش و تربیت فرزندان کار بسیار سختی است که باید در مورد آن محتاط بود، والدین علاوه بر کارهایی که باید برای تربیت کودک خود انجام دهند، یک سری نبایدها نیز دارند که باید از آن آگاهی پیدا کنند و به آن پایبند بمانند. در این مقاله ما به بیان این نبایدهای رفتاری والدین، خواهیم پرداخت.

ابراز عشق و محبت به فرزندتان را فراموش نکنید

برخی گمان می کنند که اگر به فرزند خود ابراز محبت کنند و به او بگویند که دوستش دارند، فرزندشان لوس بار می آید، یا برخی از والدین انقدر درگیر کار و برنامه های روزمره خود می شوند که محبت کردن به فرزند خود را فراموش می کنند، گروهی از والدین نیز تصور می کنند که با انجام وظایف والدی و رفع نیازهای مادی کودک، محبت خود را به کودک ابراز کرده اند، اما باید گفت که ابراز محبت به کودکان باید اختصاصی صورت گیرد. این نکته را نباید فراموش کرد که کودکان تشنه محبت هستند و مهم ترین منبعی که باید از آن محبت دریافت کنند والدین آن ها هستند. در نتیجه باید به کودک خود بگویید که دوستش دارید.

نباید با انتقاد کلامی منظورتان را برسانید.

معمولا بیان یک اعتراض یا انتقاد کردن بسیار آسان تر از این است که به صورت عملی منظور خود را برسانید، اما این کار برخی اوقات کارآمد نیست. بهتر است زمانی که کودک شما کار بدی کرده است، به جای اینکه بگویید این کار بد است، از او انتقاد کنید و یا سرزنشش کنید، به او بگویید که این رفتارش برایتان قابل قبول نیست و راه کارهایی عملی به او پیشنهاد کنید تا رفتارش را اصلاح کند.

از گفتن « نه » به کودکتان نترسید

زمانی که لازم است باید بتوانید به کودک خود “نه” بگویید، حتی اگر ساعتی با شما قهر کند یا بداخلاقی کند، نباید از حرف خود کوتاه بیاید، در این صورت کودک شما متوجه می شود زمانی که شما نه می گویید، حتما دلیلی دارید و پای حرف خود نیز هستید. این کار را باید حتما انجام دهید حتی اگر منجر به جیغ کشیدن و گریه کردن او شود، بالاخره می فهمد که با این کار نمی تواند نظر شما را عوض کند و دیگر از این ترفند برای رسیدن به خواسته هایش استفاده نخواهد کرد.

کودکتان را بچه های دیگر مقایسه نکنید

مقایسه کردن کودکان معمولا با هدف تحریک آن ها برای بهتر شدن انجام می شود، اما این کار نتیجه برعکس دارد. مقایسه کردن کودک با دیگران فقط باعث احساس حقارت در کودک شده و اعتماد به نفسش را خدشه دار می کند. بسیاری از والدین مدام از این روش استفاده می کنند و حتی وقتی می بینند این کار نتیجه عکس دارد نیز دست از کار خود بر نمی دارند. برای ترک این عادت غلط باید بپذیرید که فرزند شما یک شخص مستقل و آزاد است که سبک زندگی و راه رشد مختص به خود را دارد. پس، از مقایسه کردن فرزندتان با دیگران، حتی خواهر و برادر خودش، به شدت بپرهیزید.

کودک خود را در جمع تحقیر نکنید

برخی والدین تصور می کنند که تحقیر کودک خود و آزارهای کلامی، یک روش تربیتی درست و کارآمد است و از این طریق می توان به کودک اشتباهاتش را فهماند. اما در حقیقت این روش یکی از بدترین روش های تربیتی است که آثار مخرب زیادی بر کودک می گذارد و باعث بروز پیامدهایی ناگوار در بزرگسالی می شود. اگر این کار در حضور دیگران و در جمع صورت گیرد، اثرات منفی آن چندین برابر خواهد بود. اگر کودک شما در جمع یا مکان شلوغ، اشتباه یا رفتار بدی مرتکب شد، بهتر است برای اینکه به او بفهمانید که کارش اشتباه است به جای تحقیر کردن او در آن جمع، به طور خصوصی و در خلوت با او در مورد رفتار اشتباهش صحبت کنید و یا به او تذکر دهید.

بیش از حد،سخت گیری نکنید

بعضی از والدین، سخت گیری را به عنوان روش تربیتی کودک خود انتخاب می کنند و تصور می کند که این روش بهترین روش بوده و تضمین کننده موفقیت کودکان در آینده است. برخی والدین نیز در سخت گیری بسیار افراطی رفتار می کنند و این نکته را فراموش می کنند که هر کودک به طور طبیعی به آزادی و استقلال عمل تمایل دارد. باید دانست که سخت گیری افراطی روح آزادی کودک را از بین می برد و او گمان می کند که مستقل بودن و آزادیِ عمل امری نامطلوب است. این کار اعتماد به نفس کودک را دچار مشکل کرده و احتمال موفقیت فرزند شما، در دنیای پر از رقابت امروز را کاهش می دهد.

بهتر است اگر کودک شما کاری می کند که نتیجه بد و خطرناکی ندارد و خشن و پرخطر نیست، با او مخالفت نکنید. این روند یادگیری کودکان است.

بغل کردن کودکتان را فراموش نکنید

ارتباط کودک با والدین از همان بدو تولد نقش زیادی در شکل­ گیری هیجانات و شخصیت کودک دارد. در واقع کودک هنگام تولد وارد دنیای بیگانه‌ای می‌شود که با در آغوش گرفتنش توسط مادر، نوعی امنیت و آرامش به او باز می گردد. تحقیقات نشان می دهد که کودکانی که در لحظه تولد در آغوش مادر قرار داده شده اند نسبت به آن هایی که از مادر دور نگه داشته شده اند، احساس امنیت عاطفی بیش تر در درازمدت نشان می دهند. 

هر چقدر تماس والدین به خصوص تماس فیزیکی مثل نوازش کردن و بغل کردن با کودک بیش تر باشد، احساس دلبستگی ایمن و امنیت درون کودک به نحو بهتری شکل می گیرد.

از طرفی مطالعات نشان می دهد، والدینی که با کودک خود ارتباط عاطفی و فیزیکی مانند بغل کردن و نوازش کردن دارند، کمتر دچار عصبانیت و خشم می شوند. در نتیجه بغل کردن نه تنها برای کودک، بلکه برای والدینش نیز لذت بخش و مفید است. بهتر است به طور مداوم فرزند خود را در آغوش بگیرید حتی اگر او بزرگ شده است.

به هیچ وجه از شنیدن حرف های کودکتان غافل نشوید

در دنیای شلوغ و پر از مشکلات امروز، نباید فرزند خود را فراموش کنید، زمانی را به حرف زدن با او و شنیدن حرف هایش اختصاص دهید، زیرا ممکن است بخواهد که چیزهای مهمی برای شما تعریف کند. زمانی که کودکان در حال تعریف مساله ای برای شما است باید به حرف او به طور فعال گوش دهید، بگذارید او حرفش را بزند و در مورد حرفش نظر بدهید تا بداند که به همه حرفایش گوش داده اید. در این زمان ها بهتر است شنونده قوی و گوینده ضعیفی باشید.

در ایجاد قانون برای خانواده و قاطعیت در مورد آن ها کوتاهی نکنید

هیچکس بی نظمی را دوست ندارد زیرا در این شرایط، احساس هرج و مرج و درماندگی خواهد کرد. در خانواده نیز وضع قانون و ایجاد محدودیت ها برای ایجاد نظم و هماهنگی در زندگی و روابط بین اعضای خانواده لازم است. رعایت این مقررات نیز باعث ایجاد آرامش درونی می گردد. قانون و محدودیت های لازم، باید بر اساس سن و نیاز اعضای خانواده وضع شود. کودکان نیز شامل این قانون می شوند و باید برای آن ها نیز محدودیت گذاشت و قوانینی وضع کرد، برای مثال باید برای ساعت خواب کودک قانونی بگذارید، یا بچه ها باید وسایل مورد نیاز برای مدرسه خود را از شب آماده کنند، و یا زمانی را برای انجام تکالیف در نظر بگیرند. 

لازم است در مورد این محدودیت ها رفتاری قاطعانه و در عین مهربان داشته باشید.

فراموش نکنید، به حریم خصوصی کودکتان احترام بگذارید

کودکان نیز مانند بزرگسالان، دوست دارند حریم خصوصی داشته باشند. بهتر است به فرزندتان فضایی اختصاص دهید و به حریم آن نیز احترام بگذارید و از دور مراقبشان باشید.

به جای آن ها انتخاب نکنید

یکی از مسائلی که باعث افزایش اعتماد به نفس و حس مسئولیت پذیری در کودک می شود، دادن حق انتخاب به او می باشد. زیرا کودک متوجه می شود که نظر و انتخاب او مهم است، از طرفی یاد می گیرد با توجه عواقب هر انتخابی، دست به گزینش بزند و مسئولیت آن را نیز بپذیرد. به کودک خود حق انتخاب بدهید، اما می توانید گزینه های پیشنهادی را خصوصا برای بچه های کوچک تر محدود کنید، تا انتخاب برایشان آسان تر شود.

کارهای فرزندتان را شما انجام ندهید

شاید گاهی سپردن کارها به کودک سخت باشد، چون ممکن است روند انجام آن طولانی شود. اما این نباید باعث شود که شما همیشه کارهای او را انجام دهید. بهتر است کودک کارهایش را خودش انجام دهد و گاهی لازم است شما در برابر اصرار کودک برای اینکه کار را به شما بسپارد مقاومت کنید، تا او خود کارهایش را انجام دهد. این گونه کودک شما مسئولیت پذیرتر شده و خود را برای زندگی در آینده آماده می کند.

فراموش نکنید که برای کودکتان وقت بگذارید

باید زمانی را به طور مستمر و روزانه به کودک خود اختصاص دهید، هرچقدر که پرمشغله و درگیر باشید. صرف زمان با فرزندتان برای هر دوی شما لازم و عالی است. یه پیشنهاد این است که در روز 20 دقیقه برای انجام هر کاری که فرزندتان می خواهد با شما انجام دهد، اختصاص دهید.

از صحبت کردن زودهنگام در مورد مسائل با فرزندتان اجتناب کنید

باید اجازه دهید، صحبت کردن درباره هر موضوعی در زمان و شرایط مناسب آن صورت گیرد. برای مثال زمانی در مورد مواد مخدر و اعتیاد صحبت کنید که فرزندتان در مورد آن ها سوال می کند و یا به راهنمایی شما نیاز دارد. در این زمان باید با آن ها صحبت کنید و حرف های او را نیز بشنوید. در غیر این صورت مطرح کردن آن زود و نامناسب است.

همیشه به جای فرزندتان تصمیم گیری نکنید

والدین می توانند برای کودک خود تصمیم بگیرند، اما این کار نباید همیشگی و مداوم باشد، باید به فرزندتان اجازه دهید تا تصمیم بگیرند. زیرا فقط در این صورت است که آن ها یاد می گیرند که چگونه تصمیم بگیرند و عواقب تصمیم خود را نیز پذیرند.

از پدر و مادر بودن نترسید

درست است برای ایجاد ارتباط سالم و موثر باید با فرزند خود دوست باشید، اما این نباید باعث شود که شما جایگاه خود به عنوان والدین را فراموش کنید. زیرا چیزی که آن ها نیاز دارند والدین خوبی است که می توانند الگوی مناسبی برای آن ها باشند؛ در نتیجه شما باید نقش خود در جایگاه والدین را به خوبی ایفا کنید.

کودک خود را مجبور به یادگیری هر فعالیتی نکنید

برخی والدین زمان های خارج از مدرسه فرزندشان را با کلاس های مختلف پر می کند، اما این کار اشتباه است، زیرا مدرسه رفتن به اندازه کافی وقت کودک را پر می کند و او به زمانی برای بازی کردن و استراحت هم نیاز دارد. اگر می خواهید فرزندتان را در کلاس خاصی ثبت نام کنید، حتما باید نظر او را بپرسید و بفهمید که او تمایلی به شرکت در این کلاس دارد یا نه، اگر او علاقه ای به آن نشان نداد هرگز نباید او را مجبور به شرکت در آن کلاس کنید.

خود را با والدین دیگر مقایسه نکنید

پدر و مادری وظیفه بسیار سختی است، اگر بخواهید خود را با دیگران مقایسه کنید اوضاع کمی پیچیده می شود. بهتر است که خودتان باشید و برای تصمیم گیری در مورد فرزندتان به غرایز خود اعتماد کنید. شما می توانید از کسانی که تجربه دارند کمک و مشورت بگیرید، اما در نهایت باید کاری که می دانید بهتر است انجام دهید، زیرا هیچ کسی به اندازه شما نسبت به فرزندتان شناخت ندارد. 

غر نزنید

اگر کودک شما درخواستی که دارید را سریعا انجام نداد، نباید به او غر بزنید، در عوض زمان هایی که خلاف این کار را انجام داد می توانید او را تشویق کنید و از او تعریف کنید، این گونه کودک شما تشویق می شود که به درخواست های شما پاسخ دهد.

از کوره در نروید

اکثر کودکان به طور طبیعی به درخواست یا دستوری که با ملایمت مطرح شود، پاسخ بهتری می دهند. زمانی که می خواهید به کودک خود چیزی بگویید و یا از او درخواستی دارید باید آن را با ملایمت به او بگویید به جای آن که با عصبانیت و تشر برخورد کنید. اگر فرزندتان مرتکب اشتباهی شد نیز نباید از کوره در بروید، بلکه با حفظ خونسردی می توانید او را متوجه اشتباهش کنید. این نوع برخورد ملایم اثربخشی بیشتری خواهد داشت.

از خواندن کتاب برای فرزند خود دست نکشید

برای این که کودک شما به مطالعه علاقه مند شود، بهتر است برای او کتاب بخوانید. نباید کتاب خواندن برای او را متوقف کنید، می توانید موقع خوابیدن برای او داستان بخوانید یا این کار را به نوبت انجام دهید، یعنی گاهی شما برای او داستان بخوانید و گاهی اجازه دهید او برای شما داستان بخواند.

فراموش نکنید که با کودک تان بخندید

مشکلات روزمره و درگیری های والدین با مسائل کاری و بیرونی نباید باعث کسل بودن و بداخلاقی آن ها در مواجهه با کودک شود. گاهی سخت است که بتوانید بخندید اما برای حفظ سلامت روانی کودکتان باید این کار را انجام دهید. با هم و از ته دل بخندید و قهقهه بزنید.

از عذرخواهی کردن نترسید

زمانی که اشتباهی مرتکب می شوید باید عذرخواهی کنید و از آن نترسید. با این کار فرزند شما یاد می گیرد که هر کسی که اشتباهی مرتکب می شود، باید شجاعت عذرخواهی کردن داشته باشد. شما با عذرخواهی کردن و ابراز پشیمانی هنگامی که کاری اشتباهی انجام داده اید، این رفتار پسندیده را نیز به او می آموزید.

هرگز کودک را تهدید نکنید

زمانی که برای کار اشتباهی که کودکتان انجام می دهد او را تهدید به تنبیه می کنید، باید بدانید که با تکرار این تهدیدات و عمل نکردن به آن، به فرزند خود این پیام را می دهید که می تواند بدون تنبیه شدن به کارش ادامه دهد. برای اینکه کودک شما دست از انجام کار اشتباه یا بدرفتاری خود بردارد، بهتر است اول به او هشدار دهید، اگر این کار را تکرار کرد فرصت مجدد به او بدهید، در صورت تکرار دوباره، بهتر است مدت کوتاهی از دور شوید.

خیلی به خود سخت نگیرید

همه والدین دوست دارند که نقش خود را کامل و بی نقص ایفا کنند، اما این در واقع اشتباه است. لازم نیست، برای اینکه والدین خوبی باشید، همه مهارت ها را بلد بوده و از پس هر کاری بر بیایید. چیزی که فرزندتان واقعا نیاز دارد این است که از زمان با هم بودنتان لذت ببرید.

رشد ذهنی آن ها را نادیده نگیرید

یکی از جنبه های مهم رشد کودکان، رشد ذهنی آن هاست که شامل توانایی های مختلف ذهنی مانند مانند درک، مشاهده، به یاد آوردن، فکر کردن، تصور کردن حل مشکلات و رشد هوش و همچنین یادگیری زبان می شود. روند رشد ذهنی، درست از لحظه تولد آغاز می شود و به مرور زمان و با رشد کودک، واکنش های مغزی نیز تغییر می کند. در شروع، این واکنش ها بسیار ساده هستند، اما به مرور منجر به فعالیت های ذهنی پیچیده ای خواهند شد. 

طرز تفکر، مهارت های ارتباطی، شیوه رفتار همه تحت کنترل ذهن انجام می شود. اگر رشد ذهنی کامل و درست باشد، این گونه کارها نیز به درستی انجام می گیرند؛ وجود هر مشکلی در رشد ذهنی، باعث ایجاد مشکل هم در زندگی کودک و هم زندگی شما می شود، پس برای اینکه کودک شما بهترین نسخه خودش باشد باید از مغز و ذهن او مراقب کنید و به کودک خود نیز این را بیاموزید. 

از به کار بردن صفات منفی برای فرزندتان بپرهیزید

هرگز از صفات منفی برای کودکان استفاده نکنید، زیرا این الفاظ برای آن ها درونی شده و آن ها شروع به باور کردن آن می کنند.. برای مثال نباید فرزند خود را خرابکار، دست و پا چلفتی، بدجنس و غیره خطاب کنید.

نظارت بر فرزندتان را فراموش نکنید

رشد بخشی از مغز انسان که مربوط به برنامه ریزی، کنترل تکانه ها و قضاوت کردن است، تا حدود 25 سالگی طول می کشد. در نتیجه مراقب از فرزندتان تا این سن لازم است. شما باید بدون دخالت کردن در کارهای او مراقبش باشید و بر کارهایش نظارت داشته باشید. لازم است بدانید او چه کار می کند و زمان خود را با چه کسانی می گذراند.

سلامت روانی فرزندتان را نادیده نگیرید

به طور متوسط 11 سال طول می کشد که بچه ها علائم بیماری روانی را بروز دهند، زیرا معمولا خانواده ها با علائم و نشانه های اختلال یا بیماری روحی مبارزه می کنند. نشانه های بیش فعالی، اضطراب، افسردگی که ممکن است در کودک ظهور کند نباید نادیده گرفته شود، زیرا مبارزه با این علائم یا نادیده گرفتن آن ها برای توانایی کودک در دوستی، موفقیت تحصیلی و زندگی تاثیرات منفی خواهد گذاشت. 

سلامت روانی خود را نادیده نگیرید

این نکته را به یاد داشته باشید که شما برای تربیت فرزند سالم باید خودتان نیز سلامت باشید، از خود مراقبت کنید تا بتوانید به بهترین نسخه خودتان و بهترین والدین برای فرزندتان تبدیل شوید. اگر شما دچار یک بیماری روحی و روانی مانند اختلال دوقطبی، افسردگی، وسواس و غیره هستید، می تواند روی فرزندتان نیز اثر منفی گذاشته و زندگی او خراب کند. پس بهتر است این مسائل را نادیده نگیرید، از خود مراقبت کرده و برای درمان اقدام کنید.

منبع : چه کار والدین باعث بیش ترین آسیب به کودکان می شود| نکات مهم تربیت فرزند

اعتیاد کودکان به مواد مخدر، علائم اعتیاد در کودکان

در مورد اعتیاد کودکان به مواد مخدر چه می دانید؟ اعتیاد یکی از آسیب های اجتماعی است که افراد در همه سنین گرفتار آن می شوند، اعتیاد به عنوان یک بیماری مغزی مزمن و عود کننده تلقی می شود و زمانی که مواد مصرف می شود تغییراتی در مغز انسان رخ می دهد و این عمل باعث می شود تا رفتار اختیاری به رفتاری اجباری تبدیل شود.

در نتیجه اعتیاد از همین طریق به مدت طولانی در فرد ادامه پیدا می کند و باعث به وجود آمدن اختلالات زیادی در جسم و روان فرد می شود، یکی از آسیب ترین گروه های سنی در برابر این بیماری اعتیاد، کودکان هستند، چرا که در بسیاری از موارد آن ها بدون آگاهی و اختیار، تحت تاثیر والدین یا محیط نامناسبی قرار می گیرند و با این مشکلات رو به رو می شوند.

در ادامه این مقاله به بررسی این موضوع می پردازیم در این خصوص بهره بردن از مشاور ترک اعتیاد کمک می کند تا کودک در کم ترین زمان و به درستی از این معضل رها شود.

مخدر چیست؟

مخدرها گروهی از مواد اعتیاد آور می باشند که به صورت طبیعی از گیاه خشخاش به دست می آیند و یا در آزمایشگاه با افزودن برخی از مواد شیمیایی تولید می شوند از جمله مواد مخدر می تواند به مواردی مانند تریاک، شیره، سوخته، هروئین، کدئین، مورفین، ترامادول و متادون اشاره کرد، البته در اصطلاح عموم به ماده ای که عوارض اعتیادی داشته باشد و وابستگی ایجاد کند مواد مخدر می گویند.

اعتیاد کودکان به مواد مخدر، کودکانی که معتاد به دنیا می آیند!

وضعیت سلامت جسمی و روانی مادر در دوران بارداری و شیردهی به طور مستقیما با سلامت نوزاد در ارتباط می باشد، فرزندانی که مادرشان دچار اعتیاد هستند از همان ابتدای تولد علائم اعتیاد در آن ها نشان داده می شود، این علائم شامل موارد زیر می باشد:

• بی قراری و نا آرامی های شدید
• عدم تمایل به شیر خوردن
• اسهال و استفراغ
• کم خوابی

بعد از این که کودک به دنیا می آید دچار سندروم محرومیت از مواد مخدر می شود زیرا موادی که مادر در دوران بارداری مورد استفاده قرار داده است سیستم عصبی کودک را تحت تاثیر قرار داده و از همان دوران جنینی باعث معتاد شدن او شده است.

این کودکان بعد از به دنیا آمدن در امان نیستند و ممکن است زمانی که نوزاد از شیر مادر تغذیه می کند علائم و نشانه های اعتیاد شدت یابد. به طور کلی مادران معتاد نمی توانند مراقب های خوبی برای نوزادشان باشند به خصوص برای نوزادانی که با علائم سندروم محرومیت از مواد متولد شده اند زیرا این نوزادان احتمال دارد بی قراری و ناآرامی های بسیاری داشته باشند و همین امر باعث شود تا کودک را مورد آزار و اذیت از جمله آزارهای جسمی قرار دهند.

هم چنین مادران معتاد به خاطر بیماری و شرایط خودشان در بسیاری از مواقع از نیازهای نوزاد غافل می شوند به همین دلیل باید این نوزادان توسط افرادی که واجد شرایط هستند تحت مراقبت قرار گیرند و از شیر مادر تغذیه نکنند و در صورتی که در کودک علائم سندروم محرومیت از مواد مخدر دیده شد باید هر چه سریع تر تحت درمان پزشکی قرار گیرد.

اعتیاد کودکان به مواد مخدر، گرفتاری به اعتیاد در دوران کودکی

عوامل بسیاری می تواند منجر شود تا کودکان گرفتار اعتیاد شوند برای مثال کودکانی که در محیط های آلوده و نامناسبی رشد می کنند ممکن است بسیاری  از آن ها به وسیله خانواده شان به اعتیاد کشیده شوند زیرا بسیاری از خانواده های  معتاد، کودکان شان را به عنوان ابزاری برای گدایی استفاده می کنند و به همین خاطر این والدین به کودکانی آرام و ساکت در طول روز نیاز دارند. و برای همین امر مقداری مواد به کودک می دهند و خودشان کودکان را معتاد می کنند.

از موارد دیگری که والدین به کودکشان مواد می دهند بی حوصلگی آن ها می باشد و والدین به خاطر اعتیاد خودشان حوصله سر و کله زدن با کودک را ندارند و نمی توانند او را آرام کنند و به خاطر این که فرزندانی آرام و ساکت داشته باشند به او مواد می دهند.

همچنین نبود مراقبت و نظارت کافی در گرفتاری کودکان به این معضل بسیار موثر می باشد به عنوان مثال ممکن است پدر خانواده از شربت تریاک یا متادون استفاده کند و در این شرایط بسیار مهم است تا این ماده در دسترس کودک نباشد و دور نگه داشته شود زیرا ممکن است کودک از سر کنجکاوی این ماده را استفاده کند و خسارت های زیادی برای کودک به همراه داشته باشد.

کودکان معتاد برای سایر کودکان نیز خطرناک هستند زیرا محیطی امن برای برون ریزی احساسات کودکان وجود ندارد و احتمال دارد کودکان در مدارسی که می روند کودک معتاد حضور داشته باشد در این صورت احتمال این که کودکان در کنار یکدیگر به مصرف مواد بپردازند بسیار زیاد می باشد.

درمان کودکان معتاد

خوشبختانه درمان اعتیاد در زمان کودکی نسبت به دوران بزرگسالی با موفقیت بیشتری همراه می باشد زیرا کودکان و نوجوانان بعد از ترک مواد مخدر با وسوسه های کمتری رو به رو می شوند و به همین خاطر عود بیماری و بازگشت به اعتیاد بعد از درمان با احتمال کمتری اتفاق خواهد افتاد.

البته باید توجه داشته باشید که درمان موفقیت آمیز کودکان معتاد در صورتی انجام می گیرد که آن ها را از محیط های آلوده قبلی دور کرده و به آن جا برنگردند.

کودکان بعد از ترک اعتیاد به فضای خصوصی و امنی نیاز دارند اما در کل کشور کمپ و مراکز اعتیادی که به طور تخصصی به این گروه سنی متعلق باشد وجود ندارد و بسیار انگشت شمار است و به طور معمول برای کودکانی که دچار اعتیاد شده اند از همان روش های دارویی مانند درمان با متادون که در بزرگسالان به کار می رود استفاده می شود.

در مورد کودکان مساله ای که از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد مقوله پیشگیری است و بسیار اهمیت دارد تا کودک از محیط های آلوده و آسیب زا دور شود و تحت مراقبت افرادی که واجد شرایط هستند قرار گیرد زیرا در بسیاری از موارد کودکان توسط اطرافیان که خود مصرف کننده مواد هستند به اعتیاد کشیده می شوند.

برای این که در این زمینه اطلاعات خود را افزایش دهید و به طور دقیق تری با روش های درمانی و طرز برخورد با کودکان معتاد آشنا شوید باید از درمانگر و مشاوره ترک اعتیاد کمک بگیرید تا بتوانید ترک راحت تر داشته باشید و مشورت با مشاور برای شما مفید و کمک کننده خواهد بود.

کلام آخر

اعتیاد برای کودکان بسیار سخت و آسیب زا می باشد  و به همین دلیل باید درمان و ترک اعتیاد در کودکان سریع تر انجام گیرد و کودکان به تنهایی نمی توانند این موضوع را پیگیری کنند و والدین و اطرافیان که از اعتیاد کودک باخبر هستند باید وارد عمل شوند و برای سلامت کودک و ترک او اقداماتی را به دور از هیجان زدگی انجام دهند.

کودکانی که از اعتیاد رنج می برند برای این که ترک راحت تری داشته باشند بهتر است تا از خدمات مشاوره ستاره ایرانیان کمک بگیرید تا در این زمینه برای ترک کودک شما را یاری کنند.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان از مشاورانی برجسته در زمینه اعتیاد و کودک تشکیل شده است و آن ها شرایطی را فراهم می کنند تا کودک بتواند ترک راحتی در منزل داشته باشد و نیازی به قرار گیری در محیط هایی از جمله کمپ ندارند، هم چنین مشاوران و روانشناسان مرکز ستاره ایرانیان در تمامی فرآیند درمان و ترک در کنار خانواده و کودک هستند و در صورتی که والدین از اعتیادشان رنج می برند در راستای ترک آن ها اقداماتی را انجام می دهند.

منبع : اعتیاد کودکان به مواد مخدر، علائم اعتیاد در کودکان

عدم توانایی دوستیابی کودکان، دلایل و راه های مقابله

عدم توانایی دوستیابی در کودکان به چه علت می تواند باشد؟ یکی از مهم ترین روابط در کودکی، دوستی با همسالان و داشتن همبازی می باشد. روابط دوستی که در سنین کودکی شکل می گیرند یکی از مهم ترین روابطی است که در زمان کودکی تجربه می کنند و از هم سن و سالان خود چیزهای زیادی یاد می گیرند.

بنابراین والدین برای بهبود این روابط و داشتن رابطه های دوستی درست در این سنین ، به کودکان خود مهارت های ارتباطی و دوستیابی را می آموزند اگر چه دوستی هایی که در زمان کودکی به وجود می آید زیاد پایه و ثباتی ندارد اما از نظر تربیتی و رشد شخصیتی و اجتماعی کودکان اهمیت بسیاری دارد.

در خصوص مسائلی که مربوط به کودکتان می شود می توانید از مشاور کودک مشورت بخواهید تا راهکارهای لازم را به شما بدهد.

عدم توانایی دوستیابی کودکان چرا اهمیت دارد؟

بسیاری از کودکان از همان ابتدا که راه رفتن را یاد می گیرند دوستیابی را هم می آموزند و مهارت بالایی در برقراری رابطه دوستی دارند و در مقابل بعضی ها رابطه دوستی آن ها ضعیف می باشد و توانمندی لازمی برای برقراری دوستی ندارند و به همین دلیل منزوی، گوشه گیر و تنها می شوند و به طور مداوم به والدینشان می چسبند.

اگر چه این تفاوت ها تا حدی فردی و ذاتی می باشد اما رابطه برقرار کردن با دیگران مهارتی می باشد که انسان ها در طول زندگی آن ها را فرا می گیرد، از آنجایی که انسان ها موجودی اجتماعی هستند دوست دارند تا در زندگی عضو گروه هایی باشند و برای خود دوستانی را در نظر بگیرند و کودکان هم به همین دلیل از سنین ۴ تا ۵ سالگی شروع به دوستیابی می کنند و در این زمینه توانمندی هایی را کسب می کنند.

دوست گریزی یا عدم توانایی در دوستیابی کودکان

در این میان کودکانی دیده می شوند که تمایلی به برقراری رابطه دوستی و برقراری رابطه و دوستیابی ندارند و به همین دلیل همیشه تنها و گوشه گیر هستند و از رشد اجتماعی عقب می افتند و بعضی از کودکان تمایلی بسیاری دارند تا همبازی داشته باشند و دوستانی را برای خود پیدا کنند اما همیشه ناکام می مانند و فکر می کنند “چون کسی آن ها را دوست ندارد پس دوستی هم ندارند”. والدین و مربیان به خاطر این که با این مشکلات رو به رو نشوند باید سه گام زیر را مورد بررسی قرار دهند.

1. کشف علت مشکل دوست یابی

در صورتی که کودکتان در دوستیابی مشکل دارد سعی کنید تا دلیل آن را پیدا کنید و در این مورد با او حرف بزنید و به سوالات و ابهاماتش پاسخ دهید، بسیاری از کودکان گاهی اوقات علاقه زیادی به داشتن دوست دارند اما به دلیل مشکلات سطحی در این امر ناتوان هستند و نمی توانند با دیگران ارتباط دوستی برقرار کنند.

اگر در خصوص دوست یابی با مشکلاتی مواجه شدید و متوجه علت عدم دوست یابی نشدید می توانید از مشاور و متخصص در این زمینه کمک بخواهید.

2. برنامه ریزی برای حل مشکل دوست یابی

با کودک تان در مورد روابط اجتماعی و پذیرش این که نیاز به دوستانی دارد تا با آن ها بازی کند صحبت نمایید. می توانید آن ها را در کلاس های مختلف ثبت نام کنید و تا متوجه اهمیت روابط گروهی شود و بتواند برای خود دوستانی را پیدا کند.

یکی دیگر از مواردی که می توانید برای آن برنامه ریزی کنید گردش های خانوادگی می باشد این اجتماع های خانوادگی فرصت مناسبی را به کودکان می دهد تا بتواند با هم سن و سالان خود رابطه دوستی برقرار کنند و دوستانی را داشته باشند، یکی دیگر از فواید گردش های خانوادگی این است که کودکتان ناظر روابط دوستی شما با دیگران می باشد و می تواند به دور مستقیم روابطی که شما با دیگران برقرار می کنید را ببیند، سعی کنید در این تفریحات و گردش های خانوادگی الگوی خوبی برای کودکتان باشید.

3. نحوه پاسخ به مشکل دوست یابی

حواستان باشد تا بر روی موضوع دوستیابی پافشاری نکنید و به کودک تان اجازه دهید کم کم خودش متوجه اهمیت دوستیابی شود و کودکتان را انگشت نمای دیگران نکنید و با گفتن جملاتی مانند به” دایی سلام کن ” سعی نکنید به او آموزش دهید با دیگران ارتباط دوستانه بر قرار کند.

علاوه بر این به کودکتان برچسب خجالتی بودن، تنها یا ساکت بودن را نزنید زیرا با این کار رفتارهای نامناسب اجتماعی او را بیدار می کنید. شما باید سعی کنید در کلاس های آموزشی مهارت های دوستیابی و برقراری ارتباط ثبت نام کنید و به روانشناس مراجعه کنید تا به کودکتان آموزش دهید  مهارت ها و توانمندی های دستیابی را بیاموزد.

دلایل عدم توانایی دوستیابی کودکان چیست؟

برای پاسخ به این سوال باید جوانب مختلف را در نظر بگیرید تا با مهمترین دلایل که باعث عدم توانایی دوستیابی کودکان می شود آشنا شوید و شما می توانید با استفاده از مشاوره تلفنی این دلایل را به صورت ریشه ای مورد بررسی قرار دهید.

1. عزت نفس پایین

یکی از عواملی که باعث می شود تا به روابط دوستی و دوستیابی در کودکان کمک شود این است که آن ها چه تصوری در ذهنشان دارند؟ اینکه آن ها چقدر خودشان را دوس داشتنی و مهم می دانند و تا چه میزان می توانند در برقراری رابطه دوستی با دیگران توانمند باشند، این مطالب بیان شده عواملی هستند که در دوست یابی کودکان مهم و ضروری می باشد.

والدین می توانند عزت نفس کودکانشان را افزایش دهند و با این کار می توانند به دوست یابی آن ها کمک کنند.

2. تجربه اضطراب بیش از حد

یکی از عواملی که مانع دوست یابی و برقراری درست با کودکان می شود اضطراب و نگرانی آن ها می باشد اما برای این که دلیل این اضطراب را متوجه شوید و ریشه آن را به دست آورید باید از روانشناس کمک بگیرید تا به صورت درست شما را راهنمایی کند.

3. عدم آگاهی از مهارت های ارتباطی

در بسیاری از موارد مشکل اصلی کودکان در دوستیابی عدم توانایی در مهارت های ارتباطی می باشد، هنگامی که کودک فرصت کافی برای بازی با هم سن و سالان خود نداشته باشد و این مهارت ها را یاد نگیرد و والدین هم نتوانند آموزش های لازم را به کودک بدهند و یا اهمیت مهارت ارتباطی را دست کم بگیرند در این صورت نمی تواند دوستی برای خودش پیدا کند و روابط دوستانه داشته باشد.

4. تجربه اختلالات رفتاری

اختلالات رفتاری باعث می شود تا کودک در دوستیابی ضعیف باشد و توانایی صحیح و درستی نداشته باشد، به وجود آمدن اختلالاتی مانند اوتیسم  و افسردگی با انزوا و گوشه گیری در فرد، باعث می شود تا کودک تمایلی برای داشتن دوستانی در کنار خود نداشته باشد، علاوه بر موارد گفته شده اختلالاتی از جمله بیش فعالی باعث می شود تا فرد در روابط دوستی پرخاشگری از خود نشان دهد در این حالت دیگران را از خود طرد می کند و باعث دور شدن آن ها می شود.

راهکارهایی برای حل مشکل عدم توانایی دوستیابی کودکان

والدین برای این که عدم توانایی کودکان را حل نمایند می توانند از راهکارهایی که در زیر بیان شده است استفاده کنند.

1. کودک را در کلاس آموزشی ثبت نام کنید

می توانید کودک تان را در کلاس های مختلف با محتوای مختلف ثبت نام کنید در این شرایط فقط تنها موقعیت دوستیابی کودک مهم می باشد که در فضایی آرام و بدون فشار به دوستیابی بپردازد و همچنین در کنار پیدا کردن دوست، کودک با مهارت های دیگری هم آشنا می شود و به مرور زمان اجتماعی تر شده و مهارت های مختلفی را فرا می گیرد.

2. دوستش را به خانه دعوت کنید

برای این که کاستی ها و نواقص روابط کودک تان آشکار شود می توانید دوستش را به خانه دعوت کنید تا با او بازی کند و بعد از آن رابطه دوستی آن ها را در نظر بگیرید و درباره چگونگی حل نواقص در رابطه دوستی اطلاعاتی را کسب کنید.

یکی دیگر از راه های ارتباطی این است که به کودکتان بگویید با کسانی دوست شود که شباهت بسیاری با او دارند و یا در زمینه ای با هم اشتراک دارند به عنوان مثال اگر کودک شما به ورزش های رزمی علاقه دارد به کودکانی نزدیک شود که با آن ها احساس نزدیکی می کند و شباهت بسیاری با آن ها دارد.

3. خودتان دست به کار شوید

یکی از اقداماتی که والدین می توانند انجام دهند این است که خودشان هم سن و سالانی برای کودکشان انتخاب کنند و برای گردش دسته جمعی یا مهمانی با هم معاشرت داشته باشند.

با این حال والدین باید بدانند که بعد از مدتی لازم می باشد تا کودک راه و روش ادامه رابطه را یاد بگیرد و مستقل کارهای خود را انجام دهد و به والدین متکی نباشد.

4. بازی راهی لذت بخش برای رفع عدم توانایی دوستیابی کودکان

یکی از راه های ارتباطی مناسب با کودکان بازی کردن می باشد و به دلیل جذابیتی که بازی برای کودکان دارد باعث می شود تا مهارت های دوستیابی در مدرسه یا محیط های دیگر را بهتر و راحت تر فرا بگیرد و همچنین می توانید با اجرای بازی یا نمایش با کودکتان در خانه، مهارت های ارتباطی و دوستیابی را به آن ها آموزش دهید.

کلام آخر

یکی از مهارت های مهم دوستیابی می باشد که والدین باید آن را به کودکشان آموزش دهند اما با این وجود کودکان احتمال دارد حالت هایی مانند انزوا و گوشه گیری را تجربه کنند و در دوستیابی با مشکلاتی رو به رو شوند علاوه بر این ها بعضی از حالت ها و ویژگی ها فردی از جمله عزت نفس پایین در این مسئله نقش دارد.

در این خصوص باید به روانشناس و متخصص کودک مراجعه شود تا همه جوانب را مورد بررسی قرار دهد و در صورتی که کودک با اختلال  و مشکلاتی دست و پنجه نرم می کند بتواند آن ها را حل و فصل نماید، در این راستا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان می تواند با ارائه خدمات در زمینه کودک به شما کمک کند.

منبع : عدم توانایی دوستیابی کودکان ، دلایل و راه های مقابله

آموزش پس انداز کردن به کودکان | افزایش مهارت های مالی کودکان

آموزش پس انداز کردن به کودکان یکی از مهم ترین مواردی می باشد که والدین باید به آن توجه بسیاری داشته باشند زیرا یادگیری پس انداز کردن در زمان کودکی باعث می شود تا در بزرگسالی تا برای مدیریت مالی در آینده و تامینر فاه خود و خانواده آمادگی لازم را داشته باشد.

شکل گیری شخصیت افراد به میزان زیادی به محیط خانواده و تربیت آن ها در دوران کودکی بستگی دارد و به همین دلیل نحوه آموزش مهارت های مالی توسط والدین در دوران کودکی از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد و تعیین می کند که فرد در آینده دارای شخصیتی ولخرج و اقتصادی می باشد برای آن که در مورد آموزش  مسائل مالی  و نحوه پس انداز کردن اطلاعات کامل تری داشته باشید می توانید از مشاوره کودک کمک بگیرید در ادامه این مقاله راه های آموزش پس انداز کردن به کودکان را بیان کرده ایم.

از چه سنی پس انداز کردن را به کودکان آموزش دهیم؟

بر اساس مطالعاتی که انجام شده است بسیاری از کودکان از سن چهار سالگی به رابطه میان پول و خرید وسائل مورد علاقه شان پی می برند و تا سنین هفت سالگی با اعداد و ارقام و شمارش آن ها آشنا می شوند و در این سن کودکان متوجه می شوند که اگر پول هایشان را جمع کنند می توانند وسائل مورد علاقه شان را بخرند و به همین دلیل لازم است والدین در سنین شش تا هفت سالگی مسائلی مانند آموزش پس انداز کردن، مدیریت مالی و دادن پول تو جیبی به کودکان را آغاز نمایند تا با این مسائل آشنا شوند.

زیرا یادگیری هر چیزی در سنین اولیه کودکی باعث نهادینه شدن آن ها در فرد می شود و در سبک زندگی فرد تاثیر می گذارد و به همین دلیل بسیار اهمیت دارد تا کودکان با روش های پس انداز کردن آشنا شوند زیرا این امر به آن ها کمک می کند تا در بزرگسالی بهتر بتوانند مسائل مالی را مدیریت کنند و کمتر با مشکلات و مسائل مالی رو به رو شوند.

آموزش پس انداز کردن به کودکان، پول تو جیبی

برخی از والدین بر این عقیده هستند که اگر خودشان پس انداز کنند کودکان نیز یاد می گیرند تا حدودی این عقیده درست می باشد زیرا والدین الگوی کودکان هستند و کودکان از آن ها تقلید می کنند اما کوشش و خطا مهم ترین عامل در یادگیری می باشد.

یکی از بهترین راه برای یادگیری پس انداز کردن، دادن پول توجیبی به کودکان می باشد زیرا از طریق آن پول می توانند پس انداز کردن را تجربه کنند و برای پولی که به آن ها داده شده است برنامه ریزی داشته باشند، در این شرایط هر ماه مقداری پول به کودک داده می شود تا به صورت مستقل آن را خرج کند و مقداری از آن را پس انداز نماید البته دادن پول تو جیبی به کودکان باید با رعایت نکاتی همراه باشد تا فرد بتواند پس انداز کردن را بهتر آموزش دهد.

آموزش مالی برای کودکان، آموزش مدیریت مالی

یکی از مهم ترین اصول برای پس انداز کردن، آشنایی کودکان با مفاهیمی مانند نیاز و خواسته می باشد تا کودک آن ها را بشناسد و با تفاوت های آن آشنا شود، اموزش این موارد به کودکان نوعی آموزش مدیریت مالی به شمار می آید و باعث می شود تا فرزندان بتوانند عاقلانه تر و بر اساس نیاز های خودشان تصمیم های درستی بگیرند و از خرید های غیر ضروری خودداری کنند، و این کار باعث می شود تا در آینده دید اقتصادی داشته باشد و از ولخرجی کردن پرهیز کند.

زمانی که کودک وسیله ای غیر ضروری می خواهد از او بپرسید که آیا برای خرید این وسیله برنامه ریزی کرده است؟ آیا این وسیله برای او مفید می باشد؟ تا چند روز آینده به همین میزان به این وسیله نیاز دارد؟ آیا با خرید این وسیله می تواند پول کافی تا آخر ماه داشته باشد  و یا مقداری از پولش را پس انداز نماید؟

تعریف پس انداز کردن به کودکان، ارزش پس انداز کردن

زمانی که کودک پس انداز می کند باید ارزش پس انداز کردن را به او نشان دهید و به او آموزش دهید که پس انداز کردن ارزش و سودی را به دنبال دارد و هم چنین نتیجه و فایده پس انداز کردن را به او نشان دهید و در صورتی که کودک مبلغی را پس انداز کرده است در ماه های دیگر پول تو جیبی او را مقداری افزایش دهید و به عنواد سود پول پس انداز شده است در نظر بگیرید در این صورت به کودک پاداش داده اید و کودک متوجه شده است که خرج نکردن پول و نگهداری آن چه ارزشی دارد و هم چنین به او بگویید اگر پول هایش را پس انداز کند بعد از مدتی می تواند وسیله مورد نیاز خود را خریداری نماید.

آموزش پس انداز کردن به کودکان، باز کردن حساب بانکی

برای کودک خود یک حساب بانکی باز کنید، انجام دادن این کار برای کودک بسیار لذت بخش و جالب خواهد بود و به این طریق به پس انداز کردن تشویق خواهد شد و همچنین زمانی که حساب پس انداز برای او باز می کنید حس استقلال و اعتماد به نفس بیشتری را به او می دهید.

علاوه بر این که حساب بانکی برایکودک جالب است دارای سیستم سود دهی می باشد و به این ترتیب کودک مستقیما با ارزش پس انداز کردن آشنا می شود.

آموزش هوش مالی به کودکان، آزاد گذاشتن کودک

بعد از آن که کودک مبلغی را پس انداز کرد به اجازه دهید تا  لذت خرج کردن را درک کند و در صورتی که کودک بعد از مدتی پس انداز کردن از شما خواست تا با پولش برای او چیزی بخرید به او اجازه دهید تا وسیله مورد علاقه اش را بخرد در این صورت متوجه می شود تا تلاش برای جمع کردن پول در نهایت چه لذتی برای او دارد و نتیجه کار خود را می بیند.

اگر با خرید کردن کودک مخالفت کنید در این صورت از پس انداز کردن دلسرد خواهد شد و احساس می کند که پس انداز کردن برای او فایده ای ندارد و هم چنین ممکن است باعث شکل گیری ویژگی خساست در بزرگسالی شود و تنها پس انداز کند و از پول های خود استفاده درستی نداشته باشد.

آموزش نحوه خرج کردن به کودکان، دادن حق انتخاب به کودک

زمانی که کودک می خواهد چیزی را خریداری کند به او حق انتخاب بدهید و تصمیم را به عهده خودش بگذارید و در انتخابش دخالت نکنید زیرا مهم نیست که این تصمیمش تا چه اندازه درست است و باید به او اجازه اشتباه کردن را بدهید، این حق انتخاب باعث می شود تا کودک با پیامد های اشتباه کردن خود رو به رو شود و تا حدودی با نحوه خرج کردن آشنا شوید.

البته قبل از خرید کردن با اطلاعات لازم در مورد فواید و عواقب تصمیمش در اختیارش قرار دهید تا کودک بتواند تصمیم بهتر بگیرید و انتخاب برای او راحت تر باشد.

آموزش پس انداز کردن به بچه ها، تشویق کودک به پس انداز

همانطور که اشتباه کردن در کودکان باعث می شود تا از عواقب کار خود مطلع شود و رفتار اشتباه خود را اصلاح کند در این صورت تشویق و تحسین کردن منجر به تقویت رفتار صحیح او می شود و هنگامی که کودکتان موفق می شود پول هایش را پس انداز کند او را مورد تحسین و تشویق قرار دهید و به کارش افتخار کنید و هم چنین برای تشویق می توانید چیز های کوچکی برای کودک تهیه کنید و به او جایزه بدهید.

یکی از مهم ترین اصول فرزند پروری تشویق کودکان می باشد که باعث می شود رابطه عمیق تری میان فرزند و والدین ایجاد شود.

کلام آخر

والدین از همان دوران کودکی باید آموزش های مختلفی به کودک خود بدهند یکی از این آموزش ها روش های صحیح پس انداز کردن می باشد که در سنین مختلف با استفاده از روش های گوناگونی باید صورت گیرد تا کودک با مفاهیم مالی آشنا شود.

پس انداز کردن می تواند به یادگیری مسائل پولی کمک کند و علاوه بر این باعث رشد شخصیت کودک، ایجاد حس استقلال و تقویت حس مسئولیت پذیری در فرزندان شود، والدین برای آن که بتوانند بهترین تصمیم ها و انتخاب ها را داشته باشند می توانند از مشاوره کودک کمک بگیرند تا آگاهی های لازم را در اختیارشان قرار دهد و راهکار های صحیح را بیان کند.

در این زمینه مرکز مشاوره ستاره ایرانیان از مشاوران برجسته و باتجربه تشکیل شده است که آموزش های لازم را به کودک تان می دهد و به صورت حضوری و  تلفنی پاسخ گو می باشد.

منبع : آموزش پس انداز کردن به کودکان | مهارت های معجزه آسا مالی کودک ام