درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکت چشم (EMDR) ابتدا در سال 1987 برای درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) توسعه یافت و توسط مدل پردازش اطلاعات تطبیقی انجام می شود(منبع).

حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم چیست؟

درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR) یک تکنیک درمانی سلامت روان است. این روش شامل حرکت دادن چشم ها به روشی خاص در حین پردازش خاطرات آسیب زا است. هدف EMDR این است که به شما کمک کند تا از تروما یا سایر تجربیات ناراحت کننده زندگی بهبود پیدا کنید. در مقایسه با سایر روش های درمانی، EMDR نسبتاً جدید است. اولین کارآزمایی بالینی که EMDR را بررسی کرد در سال 1989 بود. ده ها کارآزمایی بالینی از زمان توسعه EMDR نشان می دهد که این تکنیک موثر است و می تواند سریعتر از بسیاری از روش های دیگر به فرد کمک کند(منبع).

EMDR یک درمان فردی است که معمولاً یک تا دو بار در هفته و در مجموع 12-6 جلسه انجام می شود، اگرچه برخی از افراد از جلسات کمتری بهره مند می شوند. جلسات را می توان در روزهای متوالی برگزار کرد(منبع).

چه کسانی به درمان EMDR نیاز دارند؟

گسترده ترین استفاده از EMDR برای درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است. ارائه دهندگان مراقبت های روانی نیز از آن در درمان شرایط زیر استفاده می کنند:

اختلالات اضطرابی: اختلال اضطراب فراگیر، اختلال هراس، فوبیا و اضطراب/فوبیا اجتماعی.
اختلالات افسردگی: اختلال افسردگی اساسی، اختلال افسردگی مداوم و افسردگی مرتبط با بیماری.
اختلالات تجزیه ای: اختلال هویت تجزیه ای یا فراموشی و مسخ شخصیت یا عدم تحقق.
اختلالات خوردن: بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری.
نارسایی جنسیتی: احساس می کنید که جنسیت شما با جنسیتی که در بدو تولد به شما اختصاص داده شده متفاوت است.
اختلال وسواس فکری جبری (OCD)،
اختلال بدشکلی بدن
اختلال احتکار
اختلالات شخصیت: اختلال شخصیت مرزی، اختلال شخصیت اجتنابی و اختلال شخصیت ضد اجتماعی.
اختلالات تروما: اختلال استرس حاد، PTSD و اختلال سازگاری(منبع).

مراحل انجام EMDR:

نقشه 8 مرحله EMDR به عنوان راهنمای هدف درمان EMDR عمل می کند: “تسهیل پردازش اطلاعات سریع”. فهمی که بر اساس آن درمان EMDR ساخته شده است این است که هر فرد توانایی طبیعی برای بهبودی دارد.

همه ما در زندگی شرایط سختی را پشت سر می گذاریم. اغلب، ما قادریم اطلاعات (تصاویر، مناظر، صداها، احساسات، احساسات، افکار) از این رویدادها را خودمان یا با کمک دوستان و خانواده «پردازش» کنیم. برای روشن شدن، «پردازش» در درمان EMDR به این توانایی طبیعی برای ادغام احساسات، باورها و احساسات بدن ما در مورد یک تجربه اشاره دارد.

اگر تجربه‌ای «پردازش شده» باشد، می‌توانیم درک کنیم که یک تجربه منفی بوده است، اما همچنین می‌توانیم آن را به اطلاعات مثبت یا مفید در رابطه با تجربه مرتبط کنیم. این مطالب مثبت یا مفید می‌تواند شامل درس‌های آموخته‌شده، تغییرات مفید در احساس و احساس بدن، یادآوری میزان قوی بودن ما، ارتباط با موفقیت‌های گذشته، یا آگاهی از اینکه چگونه اقدامات آینده را می‌توان به دلیل تجربه هدایت کرد.

به عبارت دیگر، «پردازش» یک تجربه به معنای معنا بخشیدن به تجربه است و همچنین دیگر از آن احساس مزاحمت نمی کند(منبع).

در طول یک جلسه EMDR، درمانگر مراجع را از طریق یک سری روش های استاندارد طراحی شده برای تحریک فعالیت مغزی دوطرفه راهنمایی می کند. این تحریک دو طرفه را می توان از طریق روش های مختلفی انجام داد که رایج ترین آن حرکت چشم ها به پهلو است(منبع).

8 مرحله انجام EMDR:

فاز 1: مصاحبه اولیه

مرحله 2: آماده سازی مراجع

فاز 3: ارزیابی حافظه هدف

فاز 4: حساسیت زدایی

فاز5: همراه کردن باور مثبت با رویداد مورد نظر

فاز 6: اسکن بدن

فاز 7: برگشتن به حال

مرحله 8: ارزیابی نتایج درمان(منبع).

استرس پس از سانحه چیست؟

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک وضعیت سلامت روان است که در اثر یک رویداد بسیار استرس زا یا وحشتناک ایجاد می شود یا بخشی از آن یا به صورت کامل. علائم ممکن است شامل فلاش بک، کابوس، اضطراب شدید و افکار غیر قابل کنترل در مورد رویداد باشد.

اکثر افرادی که رویدادهای آسیب زا را می گذرانند ممکن است برای مدت کوتاهی برای سازگاری و کنار آمدن با مشکل مواجه شوند. اما با گذشت زمان و مراقبت خوب از خود، معمولاً بهتر می شوند. اگر علائم بدتر شوند، ماه ها یا سال ها طول بکشند و بر توانایی آنها برای عملکرد روزانه تأثیر بگذارند، ممکن است دچار PTSD شوند(منبع).

علائم PTSD:

افراد مبتلا به PTSD دارای افکار و احساسات شدید و مزاحم مرتبط با تجربه هستند که مدت ها بعد از رویداد ادامه می یابد. PTSD شامل پاسخ های استرس مانند:

اضطراب، خلق افسرده، یا احساس گناه یا شرم.
داشتن فلاش بک یا کابوس.
اجتناب از موقعیت ها، مکان ها و فعالیت های مرتبط با رویداد آسیب زا.
این علائم باعث ناراحتی و اختلال در عملکرد روزانه شما می شود(منبع).

درمان PTSD با EMDR:

درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم، که معمولا به عنوان EMDR شناخته می شود، یک روش درمانی سلامت روان است.

EMDR شرایط سلامت روانی را که به خاطر خاطراتی از رویدادهای آسیب زا در گذشته شما رخ می دهد، درمان می کند.

این درمان بیشتر به دلیل نقشش در درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شناخته شده است، اما استفاده از آن برای درمان بسیاری از شرایط دیگر در حال گسترش است(منبع).

به نظر می‌رسد استفاده از حرکات سریع چشم اضطراب ناشی از ضربه را تسکین می‌دهد، به طوری که می‌توان رویداد اصلی را از منظری جداتر مانند تماشای فیلمی از آنچه اتفاق افتاده مشاهده کرد. این شما را قادر می‌سازد به روش‌های مثبتی برای بازفرستادن آسیب اصلی (فرآوری مجدد)، و آزادسازی بارهای احساسی منفی ذخیره شده بدن در اطراف آن (حساسیت زدایی) دسترسی داشته باشید.

برخی دیگر بر این باورند که بخش‌هایی از مغز را که به عنوان مکانیزم مقابله‌ای در طی یک رویداد آسیب‌زا «خاموش» شده‌اند، دوباره فعال می‌کند. به این ترتیب، مغز شما تجربه را بازنگری می‌کند و به احساسات منفی و دردناک اجازه می‌دهد تا جای خود را به احساسات قوی‌تر و حل‌شده‌تر بدهند(منبع).

EMDR با کمک به افراد برای عبور از تروما، اضطراب یا برخی دیگر از اختلالات سلامت روان کار می کند. اما اگر بیماری دارید که با آن متولد شده اید یا از طریق خانواده شما منتقل شده است، یا با عوارض ناشی از آسیب مغزی روبرو هستید، EMDR ممکن است مناسب یا مفید نباشد(منبع).

منبع : EMDR در روانشناسی⭐ پایان دردهای گذشته و PTSD