پرخاشگری در کودکان ✔️ درمان معجزه آسا

پرخاشگری در کودکان رفتاری است که منجر به آسیب رساندن به خود، دیگران یا اموال می شود. این می تواند شامل رفتارهای فیزیکی مانند ضرب و شتم، گاز گرفتن یا پرتاب اشیا، یا رفتارهای کلامی مانند تهدید، توهین یا افترا باشد. پرخاشگری در کودکان می تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در دوران کودکی و نوجوانی دیده می شود.

علت پرخاشگری در کودکان

مواردی زیادی در دنیای خاتواده ها سبب بروز مشکلات رفتاری و ایجاد اختلال در روابط مثبت و مناسب میان والدین و کودکان می شود. پرخاشگری یکی از مشکلات شایع در میان کودکان است که بسیاری از خانواده ها و پدر و مادر هایی که فرزندان کودک پرخاشگر دارند مشکلات زیادی برای درمان و بهبود این اختلال در او دارند.

پژوهش ها اثبات نموده است که بسیاری از نوجوان و جوانانی که در اواسط زندگی خود پرخاشگر هستند و به نوع با اختلالات پرخاشگری درگیر هستند در دوران کودکی خود از والدین خود پرخاشگری دیده اند. به صورت کلی نمی شود برای پرخاشگری تعریف خاص و دقیق اراده نمود اما پژوهش های روانشناسی  و پزشکی نشان می دهد که پرخاشگری به نوعی رفتاری است که در آن شخص پرخاشگر می خواهد و قصد دارد تا با صدمه زدن به فرد دیگر از لحاظ جسمی و روحی به هدف خود برسد.

در واقع می شود گفت که شخص پرخاشگر می خواهد تا با استفاده از پرخاشگری خود موجبات آزار و اذیت دیگری را فراهم نماید.

 

کمبود چه ویتامینی باعث پرخاشگری در کودکان میشود

کمبود ویتامین D و ویتامین های گروه B از جمله عواملی هستند که می توانند باعث پرخاشگری در کودکان شوند.

ویتامین D برای رشد و نمو طبیعی استخوان ها و دندان ها ضروری است. همچنین در عملکرد صحیح سیستم عصبی و مغز نیز نقش دارد. کمبود ویتامین D می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود، از جمله:

  • نرمی استخوان ها
  • افسردگی
  • اضطراب
  • رفتارهای پرخاشگرانه

مطالعات نشان داده اند که کودکانی که کمبود ویتامین D دارند، بیشتر از کودکان سالم رفتارهای پرخاشگرانه و قانون شکنانه از خود نشان می دهند.

علت پرخاشگری کودکان زیر ۳ سال

پرخاشگری در کودکان زیر ۳ سال، می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. برخی از این دلایل عبارتند از:

  • عدم توانایی در بیان احساسات: کودکان زیر ۳ سال، هنوز نمی توانند احساسات خود را به طور واضح بیان کنند. آنها ممکن است از رفتارهای پرخاشگرانه برای بیان احساساتی مانند خشم، ناامیدی، ترس یا حسادت استفاده کنند.
  • عدم توانایی در کنترل تکانه ها: کودکان زیر ۳ سال، هنوز به طور کامل نمی توانند تکانه های خود را کنترل کنند. آنها ممکن است به سرعت عصبانی شوند و نتوانند احساسات خود را به طور سالم بیان کنند.
  • الگوپذیری از دیگران: کودکان از رفتارهای اطرافیان خود، الگوبرداری می کنند. اگر والدین یا سایر اعضای خانواده، رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند، احتمال اینکه کودک نیز این رفتارها را یاد بگیرد، بیشتر است.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند تنش های خانوادگی، خشونت خانگی یا فقر، می توانند باعث پرخاشگری در کودکان شوند.

به نظر می رسد که در نهایت عوامل اکتسابی و محیطی که بیشتر در محیط خانواده رخ می دهد بیشترین تاثیر را در پرخشاگری کودکان داشته باشد و با توجه به این موضوع اصلاح رفتاری والدین و اینکه والدین طوری محبت نموده و برخورد نمایند تا کودک مهربانی و منطق را جایگزین پرخاشگری  رفتار بد نماید بسیار مهم است.

علت پرخاشگری کودکان ۵ ساله

پرخاشگری در کودکان ۵ ساله، یک رفتار طبیعی و معمول است. در این سن، کودکان هنوز در حال یادگیری نحوه کنترل احساسات خود هستند و ممکن است در شرایطی که احساس خشم، ناامیدی یا عصبانیت می کنند، به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند.

برخی از علل رایج پرخاشگری در کودکان ۵ ساله عبارتند از:

  • ناتوانی در بیان احساسات: کودکان ۵ ساله هنوز در حال یادگیری نحوه بیان احساسات خود به روشی سالم هستند. آنها ممکن است نتوانند به طور موثر از کلمات برای بیان خشم، ناامیدی یا عصبانیت خود استفاده کنند. در نتیجه، ممکن است به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند تا احساسات خود را بیان کنند.
  • ناتوانی در حل تعارض: کودکان ۵ ساله هنوز در حال یادگیری نحوه حل تعارض به روشی سالم هستند. آنها ممکن است ندانند که چگونه در مورد اختلاف نظرها با دیگران به طور موثر صحبت کنند. در نتیجه، ممکن است به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند تا خواسته های خود را به دست آورند.
  • مشاهده رفتار پرخاشگرانه در دیگران: کودکان از اطرافیان خود یاد می گیرند. اگر کودک شما در معرض رفتار پرخاشگرانه از سوی والدین، خواهر و برادر یا همسالان خود باشد، بیشتر احتمال دارد که خود نیز رفتار پرخاشگرانه داشته باشد.
  • عوامل زیستی: در برخی موارد، پرخاشگری در کودکان ممکن است ناشی از عوامل زیستی مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) یا اختلال سلوک باشد.

اگر نگران پرخاشگری کودک خود هستید، با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. یک متخصص می تواند به شما کمک کند تا علت پرخاشگری کودک خود را شناسایی کنید و روش های موثری برای مدیریت آن بیاموزید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با بهترین روش های روز دنیا بدون عوارض جانبی پرخاشگری کودک را ریشه یابی و درمان می کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

 

پرخاشگری در کودکان ۷ ساله

علت عصبی بودن کودک ۷ ساله نی نی سایت چیست؟ پرخاشگری در کودکان ۷ ساله می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند، از جمله:

  • کتک زدن، گاز گرفتن، لگد زدن یا هل دادن دیگران
  • پرتاب کردن اشیا
  • داد و فریاد کردن
  • فحاشی کردن
  • تهدید کردن دیگران

پرخاشگری در کودکان ۷ ساله می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله:

  • ناتوانی در کنترل خشم: کودکان ۷ ساله هنوز در حال یادگیری مهارت‌های کنترل خشم هستند. آنها ممکن است ندانند چگونه احساسات خود را به طور سالم بیان کنند.
  • کمبود مهارت‌های ارتباطی: کودکان ۷ ساله ممکن است هنوز ندانند چگونه به طور موثر با دیگران ارتباط برقرار کنند. آنها ممکن است از پرخاشگری به عنوان راهی برای بیان نیازها یا خواسته‌های خود استفاده کنند.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند خشونت در خانواده یا مدرسه نیز می‌توانند در پرخاشگری کودکان نقش داشته باشند.

علت پرخاشگری کودکان ۸ ساله

پرخاشگری در کودکان ۸ ساله می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از این دلایل عبارتند از:

  • رشد و تکامل شناختی: کودکان ۸ ساله در حال یادگیری نحوه کنترل احساسات خود هستند. آنها هنوز در حال توسعه مهارت‌های زبانی خود هستند و ممکن است نتوانند احساسات خود را به طور موثر بیان کنند. این می‌تواند منجر به پرخاشگری فیزیکی یا کلامی شود.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند مشکلات خانوادگی، قلدری در مدرسه یا خشونت در جامعه نیز می‌تواند باعث پرخاشگری در کودکان شود.
  • اختلالات روانی: در برخی موارد، پرخاشگری در کودکان می‌تواند نشانه یک اختلال روانی مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD)، اختلال سلوک یا اختلال شخصیت ضد اجتماعی باشد.

پرخاشگری در کودکان دبستانی

پرخاشگری در کودکان دبستانی می تواند به صورت فیزیکی، کلامی یا غیرکلامی بروز کند.

  • پرخاشگری فیزیکی شامل رفتارهایی مانند کتک زدن، لگد زدن، هل دادن، پرتاب اشیا و استفاده از سلاح است.
  • پرخاشگری کلامی شامل رفتارهایی مانند فریاد زدن، توهین کردن، تهدید کردن و تمسخر کردن است.
  • پرخاشگری غیرکلامی شامل رفتارهایی مانند چروک کردن بینی، اخم کردن، برگرداندن سر و پرتاب نگاه های خشمگین است.

راهکارهای مقابله با پرخاشگری

نحوه برخورد با کودک پرخاشگر نی نی سایت؟ اگر متوجه شدید که کودک شما رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان می دهد، مهم است که به او کمک کنید تا این رفتارها را مدیریت کند. در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان دبستانی برای مقابله با پرخاشگری آورده شده است:

  • با کودک خود در مورد خشم و نحوه بیان سالم آن صحبت کنید. به او بیاموزید که چگونه احساسات خود را شناسایی کند و به روش های سالمی آنها را بیان کند.
  • به کودک خود کمک کنید تا مهارت های حل تعارض را بیاموزد. به او بیاموزید که چگونه به طور موثر با دیگران ارتباط برقرار کند و اختلافات را بدون توسل به خشونت حل کند.
  • الگوهای رفتاری مثبت را برای کودک خود ارائه دهید. اگر می خواهید کودک شما رفتارهای پرخاشگرانه را کاهش دهد، مهم است که خودتان نیز از این رفتارها دوری کنید.
  • اگر نگران پرخاشگری کودک خود هستید، با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. یک متخصص می تواند به شما کمک کند تا علل پرخاشگری کودک خود را درک کنید و راهکارهای موثری برای مقابله با آن پیدا کنید

درمان قطعی پرخاشگری

نوروفیدبک یک روش درمانی مبتنی بر مغز است که با استفاده از ابزارهای الکترونیکی، امواج مغزی را اندازه‌گیری و آن‌ها را به کودک بازخورد می‌دهد. این بازخورد به کودک کمک می‌کند تا بر الگوهای امواج مغزی خود کنترل بیشتری داشته باشد.

لورتا یکی از انواع نوروفیدبک است که از الکترودهای کوچکی برای اندازه‌گیری امواج مغزی استفاده می‌کند. این الکترودها روی پوست سر کودک قرار می‌گیرند و امواج مغزی را به یک کامپیوتر منتقل می‌کنند. کامپیوتر سپس این امواج را تجزیه و تحلیل می‌کند و بازخورد آن‌ها را به کودک ارائه می‌دهد. این روش هیچ عارضه جانبی را به دنبال نداشته و درمان قطعی است.

نوروفیدبک و لورتا در درمان پرخاشگری کودکان نشان داده شده است که می‌تواند اثربخش باشد. این روش درمانی می‌تواند به کودک کمک کند تا:

  • بر احساسات و رفتارهای خود کنترل بیشتری داشته باشد
  • مهارت‌های حل مسئله و مدیریت استرس را بیاموزد
  • الگوهای فکری منفی خود را تغییر دهد

در درمان پرخاشگری کودکان با نوروفیدبک، معمولاً از یک برنامه درمانی چند مرحله‌ای استفاده می‌شود. در مرحله اول، امواج مغزی کودک ارزیابی می‌شوند تا مشخص شود که کدام مناطق مغز در بروز پرخاشگری نقش دارند. در مرحله دوم، کودک آموزش می‌بیند که چگونه بر الگوهای امواج مغزی خود کنترل داشته باشد. در مرحله سوم، کودک مهارت‌های زندگی را یاد می‌گیرد که به او کمک می‌کند تا با پرخاشگری خود مقابله کند.

با توجه به مزایای نوروفیدبک و لورتا در درمان پرخاشگری کودکان، این روش درمانی می‌تواند یک گزینه درمانی موثر برای کودکانی باشد که از این مشکل رنج می‌برند. برای اطلاعات بیش تر در زمینه این درمان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع  : پرخاشگری در کودکان ✔️ درمان معجزه آسا

قصه دختر مرتب ✔️۶ داستان کودکانه در مورد بی نظمی

قصه دختر مرتب به کودک شما یاد می دهد نظم داشته باشه و اسباب بازی و وسایل در خانه رها نکنه. یادگیری نظم با قصه دختر مرتب برای کودکان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. نظم به معنای انجام کارها به‌موقع، طبق برنامه و با ترتیب مشخص است. کودکانی که منظم هستند، در زندگی شخصی و اجتماعی خود موفق‌تر عمل می‌کنند.

اهمیت یادگیری نظم برای کودکان

  • یادگیری نظم با قصه دختر مرتب باعث می‌شود که کودکان احساس کنترل بیشتری بر زندگی خود داشته باشند. آنها می‌دانند که چه کاری باید انجام دهند و چه زمانی باید آن را انجام دهند. این امر به آنها احساس آرامش و رضایت می‌دهد.
  • نظم به کودکان کمک می‌کند تا از وقت خود به‌طور موثر استفاده کنند. آنها می‌توانند به‌راحتی کارهای خود را اولویت‌بندی کنند و به آنها برسند. این امر باعث می‌شود که آنها وقت بیشتری برای فعالیت‌های مورد علاقه خود داشته باشند.
  • نظم به کودکان کمک می‌کند تا از استرس و اضطراب جلوگیری کنند. وقتی کودکان می‌دانند که چه کاری باید انجام دهند و چه زمانی باید آن را انجام دهند، احساس آرامش بیشتری می‌کنند. این امر به آنها کمک می‌کند تا در شرایط دشوار بهتر عمل کنند.

۱. قصه دختر مرتب

روزی روزگاری، دختری به نام «رها» بود که خیلی بی نظم بود. اتاقش همیشه به هم ریخته بود و وسایلش را هر جا که می افتاد، می گذاشت. لباس هایش را روی زمین می انداخت، اسباب بازی هایش را در گوشه و کنار اتاق پخش می کرد و وسایل مدرسه اش را همیشه گم می کرد.

مادر و پدر رها خیلی سعی می کردند که او را نظم بدهند، اما رها گوش نمی داد. او می گفت که نظم و ترتیب چیز مهمی نیست و فقط وقت تلف می کند.

یک روز، رها به مدرسه رفت و معلمش از او خواست که یک نقاشی بکشد. رها خیلی خوشحال شد و شروع به نقاشی کردن کرد. او خیلی خوب نقاشی می کرد و نقاشی اش خیلی زیبا بود.

وقتی رها نقاشی اش را تمام کرد، معلمش آن را نگاه کرد و گفت: «رها، نقاشی ات خیلی زیباست، اما یک مشکل دارد.»

رها گفت: «چه مشکلی؟»

معلمش گفت: «نقاشی ات خیلی شلوغ است. اگر وسایلش را کمی نظم می دادی، نقاشی ات خیلی بهتر می شد.»

رها از حرف معلمش ناراحت شد و گفت: «من که نظم دوست ندارم.»

معلمش گفت: «نظم یک چیز مهم است. نظم به ما کمک می کند که کارها را بهتر انجام دهیم و از وقتمان بهتر استفاده کنیم.»

رها فکر کرد که حرف معلمش درست است. او تصمیم گرفت که از آن روز به بعد، نظم را رعایت کند.

وقتی رها به خانه برگشت، اتاقش را مرتب کرد. او لباس هایش را روی چوب لباسی گذاشت، اسباب بازی هایش را در سبد اسباب بازی گذاشت و وسایل مدرسه اش را در کیفش گذاشت.

مادر و پدر رها خیلی خوشحال شدند. آنها به رها گفتند: «آفرین، رها. ما خیلی خوشحالیم که بالاخره تصمیم گرفتی نظم را رعایت کنی.»

رها گفت: «من هم خیلی خوشحالم. حالا می فهمم که نظم چه چیز مهمی است.»

رها از آن روز به بعد، همیشه نظم را رعایت می کرد. او اتاقش همیشه مرتب بود و وسایلش را همیشه سر جای خودش می گذاشت. رها در مدرسه هم درس هایش را خیلی خوب می خواند و همیشه نمره های خوبی می گرفت.

رها فهمید که نظم یک چیز مهم است و به او کمک می کند که کارهایش را بهتر انجام دهد و از زندگی اش لذت بیشتری ببرد.

۲. قصه دختر زرنگ

یکی بود یکی نبود، در یک شهر زیبا، دختری به نام «هستی» زندگی می کرد. هستی دختری مهربان و خوش قلب بود، اما یک مشکل بزرگ داشت. او خیلی بی نظم بود.

هستیهمیشه اتاقش را به هم می ریخت. لباس هایش را روی زمین می انداخت. اسباب بازی هایش را هر جا که می دید می گذاشت. و حتی تخت خوابش را هم مرتب نمی کرد.

مادر هستی از بی نظم بودن او ناراحت بود. او همیشه به هستی می گفت: «هستی جون، لازم است نظم داشته باشی. نظم کمک می کند تا کارها را راحت تر انجام دهی و از زندگی لذت بیشتری ببری.»

اما هستی گوش نمی داد. او فکر می کرد که بی نظم بودن هیچ اشکالی ندارد. یک روز، هستی از مدرسه به خانه آمد. او خیلی خسته بود. لباس هایش را روی زمین انداخت و روی تخت خوابش دراز کشید.

یکدفعه، مادر هستی وارد اتاق شد. او از دیدن اتاق به هم ریخته هستی خیلی ناراحت شد. او به هستی گفت: «هستی جون، چرا اتاقت را مرتب نمی کنی؟»

هستی گفت: «من خیلی خسته هستم. بعداً مرتب می کنم.»

 

مادر هستی گفت: «بعداً دیر است. نظم داشتن یک عادت خوب است. باید از همین حالا یاد بگیری که نظم داشته باشی.»

هستی گفت: «باشه، سعی می کنم.»

هستی از روی تخت بلند شد و شروع به مرتب کردن اتاقش کرد. او لباس هایش را تا کرد و در کمد گذاشت. اسباب بازی هایش را جمع کرد و سر جایش گذاشت. و حتی تخت خوابش را هم مرتب کرد.

وقتی هستی اتاقش را مرتب کرد، احساس خیلی خوبی داشت. او فهمید که نظم داشتن چه قدر خوب است. از آن روز به بعد، هستی همیشه اتاقش را مرتب می کرد. او حتی سعی می کرد در کارهایش هم نظم داشته باشد.

هستی متوجه شد که نظم داشتن کمک می کند تا کارها را راحت تر انجام دهد و از زندگی لذت بیشتری ببرد.

۳. قصه دختر بداخلاق بی نظم

یک بار دختری به نام سارا بود که خیلی بداخلاق و بی نظم بود. او همیشه اتاقش را به هم می ریخت و کارهایش را انجام نمی داد. پدر و مادرش همیشه از او شکایت داشتند.

یک روز، سارا در حال بازی در پارک بود که یک خانم مسن را دید که در حال مرتب کردن گل ها بود. سارا متوقف شد تا تماشا کند و خانم مسن با او سلام کرد.

خانم مسن گفت: “سلام عزیزم. چرا اینقدر ناراحت به نظر می رسی؟”

سارا گفت: “چون خیلی بداخلاق و بی نظم هستم. پدر و مادرم همیشه از من شکایت می کنند.”

خانم مسن گفت: “من می توانم به تو کمک کنم. بیایید یک بازی انجام دهیم.”

خانم مسن یک دسته گل به سارا داد و گفت: “این گل ها را مرتب کن.”

سارا با اکراه شروع به مرتب کردن گل ها کرد. در ابتدا، او خیلی خوب نبود، اما خانم مسن به او کمک کرد.

بعد از مدتی، سارا شروع به لذت بردن از مرتب کردن گل ها کرد. او متوجه شد که وقتی چیزها مرتب هستند، بهتر به نظر می رسند.

خانم مسن به سارا گفت: “می دانی، مرتب بودن فقط مربوط به ظاهر چیزها نیست. همچنین مربوط به احساس شما نسبت به خودتان است. وقتی چیزها مرتب هستند، احساس می کنید کنترل زندگی خود را دارید.”

سارا به حرف های خانم مسن فکر کرد. او متوجه شد که حق با اوست. وقتی اتاقش به هم ریخته بود، احساس می کرد که کنترل زندگی خود را ندارد.

سارا به خانم مسن گفت: “ممنون از کمک شما. من سعی می کنم مرتب تر باشم.” سارا به خانه رفت و شروع کرد به مرتب کردن اتاقش. او با دقت همه چیز را در جای خود قرار داد.

وقتی پدر و مادر سارا به خانه آمدند، از دیدن اتاق مرتب او تعجب کردند. آنها از سارا پرسیدند که چه اتفاقی افتاده است.

سارا داستان خانم مسن را برای آنها تعریف کرد. پدر و مادر سارا خیلی خوشحال شدند. آنها به سارا گفتند که خیلی به او افتخار می کنند.

سارا از آن روز به بعد مرتب تر شد. او متوجه شد که مرتب بودن یک مهارت مفید است. همچنین به او کمک کرد تا احساس بهتری نسبت به خود داشته باشد.

پیشنهاد مشاور: قصه کودکانه در مورد حرف شنوی ✔️ ۵ داستان آموزنده

۴. داستان ملیکا

روزی روزگاری، دختری به نام ملیکا بود که خیلی بی نظم بود. او همیشه لباس هایش را روی زمین می انداخت، اسباب بازی هایش را در همه جا پرت می کرد و کارهایش را به تعویق می انداخت.

یک روز، مادر ملیکا به او گفت: «ملیکا، باید منظم تر باشی. نظم داشتن مهم است.»

ملیکا گفت: «من نمی خواهم منظم باشم. این کار خسته کننده است.»

مادر ملیکا گفت: «نظم داشتن مزایای زیادی دارد. به شما کمک می کند تا کارهای خود را به موقع انجام دهید، احساس بهتری داشته باشید و در زندگی موفق تر باشید.»

ملیکا هنوز مطمئن نبود که نظم داشتن مهم است یا خیر. او تصمیم گرفت که به مادرش گوش دهد و سعی کند منظم تر باشد.

ملیکا شروع کرد که کارهای کوچکی انجام دهد، مانند لباس هایش را تا کردن و اسباب بازی هایش را جمع کردن. او همچنین شروع کرد که کارهایش را در اسرع وقت انجام دهد.

در ابتدا، ملیکا منظم بودن را سخت می دانست. اما به تدریج، متوجه شد که نظم داشتن آسان تر از آن چیزی است که فکر می کرد.

 

ملیکا متوجه شد که نظم داشتن مزایای زیادی دارد. او احساس بهتری داشت و در مدرسه و خانه موفق تر بود.

یک روز، ملیکا در حال کمک به مادرش در آشپزخانه بود. او به طور تصادفی یک لیوان شیر را روی زمین انداخت. ملیکا فوراً شروع به تمیز کردن کرد.

مادر ملیکا گفت: «آفرین، ملیکا! تو خیلی سریع و منظم عمل کردی.»

ملیکا لبخند زد و گفت: «بله، من هستم.»

ملیکا خوشحال بود که نظم داشتن را یاد گرفته است. او می دانست که نظم داشتن می تواند به او کمک کند تا زندگی بهتری داشته باشد.

۵. داستان کودکانه در مورد بی نظمی

یه پسر کوچولوی شیطونی بود به اسم نیما که همیشه  وقتی از مدرسه میومد لباساش و روی تخت مینداخت و میرفت جلوی تلویزیون فیلم میدید و با اسباب بازی هاش بازی میکرد.

مادر نیما همیشه بهش میگفت که لباساش و مرتب کنه و اسباب بازی هاشو از وسط خونه جمع کنه تا خراب نشن.

ولی نیما به حرف مامانش گوش نمیداد و همیشه همون جوری که جلو تلویزیون کارتون میدید خوابش میبرد و مامان و باباش وسایلش و جمع میکردن.

تا یه روز نیما از مدرسه اومد و ناهارش تند تند خورد و رفت جلوی تلویزیون تا کارتون مورد علاقه اش رو ببینه و با ماشین هاش بازی کنه.

مامانش که خیلی خسته بود سمت اتاق خواب رفت و گفت نیما من میرم یکم بخوابم یادت نره وسایلت رو جمع کنی. نیما هم مثل همیشه سرش رو تکون داد ولی اصلا حواسش به حرف مامانش نبود.

چند ساعتی نگذشته بود که نیما یادش افتاد تکلیف مدرسه اش رو انجام نداد و رفت اتاقش تا از تو کیفش تکلیف هاش رو در بیاره و انجام بده.

مامانش که تازه بیدار شده بود و داشت از اتاق خواب درمیومد. پاش روی یکی از ماشین های مسابقه ای نیما رفت و لیز خورد و پاش محکم به میز وسط خونه خورد و موقع افتادن سرش به زمین خورد نیما که از سر و صدا بیرون اومده بود با دیدن مامانش ترسید و گریش گرفت از طرفی هم میدونست که مامانش حسابی دعواش میکنه چون به حرفش گوش نکرده بود.

مامانش همون جوری که سرش و گرفته بود بلند شد و نیما رو بغل کرد وگفت پسر گلم اگه اسباب بازی هاتو بعد بازی جمع کنی هم اسباب بازی هات کم تر گم میشن و سالم تر میمونن هم کسی آسیب نمیبینه.

نیما هم که خوشحال شده بود مامانش حالش خوبه،  صورت مامانش رو بوسید و قول داد که همیشه وسایلش رو جمع کنه و مواظب باشه که جایی ولشون نکنه و بلند شد که وسایلش رو جمع کنه و مرتب تو قفسه ها بذارتشون.

مامان نیماهم خوشحال از این که نیما وسایلش رو جمع می کرد بلند شد و ماشین مسابقه ای خورد شده رو جمع کرد تا توی پای کسی نره وبه کسی صدمه نزنه.

یادگیری نظم با قصه دختر مرتب به ما یاد میده که حرف پدر مادر ها همیشه از روی محبت و دوست داشتنه و جمع کردن وسایلمون باعث میشه که به پدر و مادرمون کمک کنیم و از وسایلمون هم خیلی خوب نگهداری کنیم امیدوارم این داستان در مورد داستان کودکانه در مورد بی نظمی را دوست داشته باشید تا یه داستان دیگه خداحافظ.

۶.داستان دختر آفتاب

هانا یک فرشته کوچولو بود که همه دوستش داشتن و به همه مهربون بود ولی یک ایراد بزرگ داشت و این بود که هر چیزی که بر می داشت سرجاش نمیگذاشت.

مادرش همیشه از اون تعریف می کرد و در مورد نظم و ترتیب باهاش حرف می زد. یک روز که داشت برای خودش تکالیفش انچام میداد، باباش زنگ زد و کفت می خوایم بریم پارک با هم خوش بگذرونیم و بستنی بخوریم.

خلاصه سریع لباس پوشید و رفت، وقتی برگشت خسته بود و خوابش برد چون خیلی با پدرش بازی کرده بود.

فردا صبح از خواب بیدار شد و اماده شد و به مدرسه رفت. وقتی سرکلاس بود معلم از اون خواست که تکالیفشو نشون بده ولی اون هر چی می گشت چیزی داخل کیفش نبود.

یادش افتاد که دیروز دفتر از کیف در آورده و بعدش سرجاش نگذاشته.

اشک در چشم هاش جمع شد و خجالت می کشید که به معلم بگه بی نظمه و اگر هم نگه نمره اش کم میشه. در همین فکرها بود که: خانم معلم جلو امد دستی روی سر اون کشید و گفت اگر حواست جمع کنی اینطور نمیشه و اگر قول بدی دفعه اخرت باشه من نمره ازت کم نمیکنم.

هانا خوشحال شد و اشکاشو پاک کرد و از اون روز تصمیم گفت که هر چیزی که بر می داره سرجای خودش بذاره.

هانا الان یک دختر با نظمه.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان به شما در روانشناسی و تربیت کودکتان کمک تخصصی ارائه می دهد.

منبع : قصه دختر مرتب ✔️۶ داستان کودکانه در مورد بی نظمی

کابوس شبانه کودکان

کابوس شبانه کودکان یکی از مشکلات شایع در کودکان است. تقریباً همه کودکان در طول دوران کودکی خود کابوس می‌بینند. کابوس‌ها خواب‌های ترسناکی هستند که باعث می‌شوند کودک از خواب بیدار شود و احساس ترس و ناراحتی کند.

کابوس های شبانه کودکان رویاهای ترسناکی هستند که می توانند باعث بیدار شدن کودک از خواب شوند. آنها اغلب از ترس ها، نگرانی ها یا تجربیات استرس زا کودک ناشی می شوند. کابوس های شبانه کودکان معمولاً در سنین ۲ تا ۶ سالگی شایع هستند، اما می توانند در هر سنی رخ دهند.

کابوس شبانه کودکان

کابوس شبانه کودکان رویاهای ترسناکی هستند که در خواب اتفاق می‌افتند و باعث وحشت کودک و آزار او می‌شوند. کودکان همانند بزرگسالان در خواب کابوس می‌بینند با این تفاوت که کودکان توانایی مقابله با آن‌ها را نداشته و در بلند مدت ممکن است دچار آسیب‌های روانی شوند، از این رو نقش والدین در مقابله با کابوس‌های کودکان بسیار با اهمیت است.

اگر کودکتان کابوس دید، مهم است که او را آرام کرده و به او اطمینان دهید که در امنیت است. می‌توانید با او در مورد کابوسش صحبت کنید و به او کمک کنید تا آن را درک کند.

علت کابوس های شبانه

علت کابوس های شبانه نی نی سایت می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند. علت هراس شبانه کودکان به طور کامل مشخص نیست، اما عواملی که می توانند خطر ابتلا به آن را افزایش دهند عبارتند از:

  • استرس و اضطراب: استرس و اضطراب از جمله عوامل مهمی هستند که می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند. استرس‌های ناشی از مدرسه، خانواده، یا مشکلات اجتماعی می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.
  • تغییرات در زندگی کودک: تغییرات در زندگی کودک، مانند تغییر خانه، تغییر مدرسه، یا تولد یک نوزاد می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.
  • تغذیه نامناسب: تغذیه نامناسب نیز می‌تواند باعث کابوس دیدن کودک شود. مصرف بیش از حد کافئین و شیرینی‌جات می‌تواند باعث تحریک سیستم عصبی کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
  • بیماری‌ها: برخی از بیماری‌ها، مانند تب، عفونت، یا اختلالات خواب نیز می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.

اگر هراس شبانه کودک شما شدید یا مکرر است، ممکن است بخواهید با مشاور صحبت کنید. مشاور می تواند به شما کمک کند تا علل زمینه ای هراس شبانه را شناسایی کنید و درمان مناسب را تعیین کنید. برای صحبت با متخصصان برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کابوس شبانه کودکان می توانند مشکلاتی را هم برای والدین و هم کودکان ایجاد کنند، نه تنها به این دلیل که انها در خواب افراد اختلال ایجاد میکنند، بلکه بسته به نوع واکنش شما ، کابوس میتواند باعث مشکلاتی برای شروع خواب و عادتهای شب بیداری طولانی مدت شود. کودکان مضطرب اغلب با جیغ از خواب بیدار می‌شوند، یا بعداز داشتن یک کابوس به اتاق والدین یا سرپرستان خود می روند.

به عنوان مادر، پدر یا سرپرست، اولین کار شما به صورت غریزی این است که بخواهید انها را آرام کنید که کامل قابل درک است. هرچند اینکه چطور شما آنها را ارام و برای مقابله تشویق می‌کنید می‌تواند نتایج متفاوتی ایجاد کند. درمان کابوس ها بستگی به علت انها متفاوت است. در این مقاله برخی روش های رفتاری برای والدین ارائه شده است.

علائم

نشانه‌های کابوس دیدن کودک:

کودکانی که کابوس می‌بینند ممکن است علائم زیر را نشان دهند:

  • بیدار شدن ناگهانی از خواب با گریه و ترس
  • تعریق زیاد
  • ضربان قلب سریع
  • ترس از رفتن به رختخواب

درمان کابوس کودکان

اگر کودک شما کابوس می‌بیند، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید تا به او کمک کنید:

  • با کودک خود در مورد کابوس‌هایش صحبت کنید. این کار به او کمک می‌کند تا کابوس‌هایش را درک کند و احساس تنهایی نکند.
  • یک روال منظم خواب برای کودک خود ایجاد کنید. این کار به او کمک می‌کند تا احساس آرامش و امنیت کند.
  • از خواباندن کودک خود در معرض نور و صداهای زیاد خودداری کنید. این کار می‌تواند باعث تحریک سیستم عصبی کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
  • کودک خود را از تماشای فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی ترسناک خودداری کنید. این کار می‌تواند باعث ایجاد تصاویر ترسناک در ذهن کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
  • اگر کابوس‌های کودک شما باعث اختلال در خواب او یا احساس ناراحتی در او می‌شود، بهتر است با پزشک مشورت کنید. پزشک می‌تواند علل کابوس‌های کودک شما را بررسی کند و در صورت نیاز، درمان‌های لازم را تجویز کند.
  • صحبت کردن با کودک در مورد کابوس‌هایش: به کودک خود اجازه دهید در مورد کابوس‌هایش با شما صحبت کند. به او اطمینان دهید که کابوس‌ها واقعی نیستند و شما در کنار او هستید.

در اینجا چند نکته برای کمک به کودک شما پس از کابوس دیدن ارائه شده است:

  • کودک خود را به آرامی از خواب بیدار کنید.
  • به او اطمینان دهید که کابوس‌ها واقعی نیستند.
  • در مورد کابوس‌هایش با او صحبت کنید، اما او را مجبور نکنید که در مورد آنها صحبت کند.
  • به او کمک کنید تا آرام شود و دوباره به خواب برود.

 

درمان هراس شبانه کودکان

درمان هراس شبانه کودکان نی نی سایت در ادامه آمده است:

  • به کودک خود کمک کنید تا در مورد کابوس‌هایش صحبت کند. این کار به او کمک می‌کند تا کابوس‌هایش را درک کند و احساس تنهایی نکند.
  • کودک خود را به یاد داشته باشید که کابوس‌ها واقعی نیستند. به او بگویید که کابوس‌ها فقط خواب‌های ترسناکی هستند که در خواب می‌بینیم.
  • از قرار دادن کودک خود در معرض محرک‌های استرس‌زا قبل از خواب خودداری کنید. از تماشای برنامه‌های تلویزیونی یا فیلم‌های ترسناک، بازی‌های خشونت‌آمیز یا گوش دادن به موسیقی‌های تند و پرانرژی خودداری کنید.
  • قبل از خواب، کودک خود را آرام کنید. برای او یک حمام گرم بگیرید، یک داستان بخوانید یا با او موسیقی آرام گوش دهید.
  • به کودک خود کمک کنید تا راه‌های مقابله با کابوس‌ها را یاد بگیرد. به او بگویید که اگر در خواب کابوس دید، می‌تواند سعی کند آن را به خواب دیگری تبدیل کند، یا از خواب بیدار شود و با والدین خود صحبت کند.
  • با پیروی از این نکات می‌توانید به کودک خود کمک کنید تا با کابوس‌هایش مقابله کند و احساس آرامش و امنیت بیشتری داشته باشد.
  • تبدیل کابوس‌ها به داستان‌های خوب: به کودک خود کمک کنید تا کابوس‌هایش را به داستان‌های خوب تبدیل کند. این کار می‌تواند به او کمک کند تا احساس کنترل بیشتری بر روی کابوس‌هایش داشته باشد.
  • استفاده از تکنیک‌های درمانی: در برخی موارد، استفاده از تکنیک‌های درمانی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) می‌تواند به درمان کابوس دیدن کودکان کمک کند.

در بیشتر موارد، کابوس دیدن در کودکان موقتی است و با افزایش سن کودک برطرف می‌شود.

اگر هراس شبانه کودک شما شدید یا مکرر است، ممکن است بخواهید با مشاور صحبت کنید. مشاور می تواند به شما کمک کند تا علل زمینه ای هراس شبانه را شناسایی کنید و درمان مناسب را تعیین کنید. برای صحبت با متخصصان برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کودکان از چه سنی خواب میبینند

نوزادان از همان ابتدای تولد خواب می‌بینند، اما خواب‌های آنها تا سنین بالاتر شکل نمی‌گیرند. در ماه‌های اول تولد، خواب‌های نوزادان عمدتاً شامل تصاویر و احساسات مبهم است. با رشد کودک و تکامل مغز او، خواب‌های او پیچیده‌تر و معنادارتر می‌شوند.

کودکان معمولاً از سن دو سالگی شروع به یادآوری خواب‌های خود می‌کنند. در این سن، آنها اغلب خواب‌هایی می‌بینند که شامل ترس‌ها و نگرانی‌های آنهاست. این خواب‌ها ممکن است ناشی از تغییرات زندگی کودک، مانند شروع مهدکودک یا رفتن به مدرسه، یا تجربیات جدیدی باشد که کودک در زندگی خود داشته است.

با افزایش سن، کودکان یاد می‌گیرند که چگونه خواب‌های خود را کنترل کنند. آنها ممکن است یاد بگیرند که از خواب‌های ترسناک خود فرار کنند یا آنها را به پایان برسانند. آنها همچنین ممکن است یاد بگیرند که از خواب‌های خود لذت ببرند و از آنها برای پردازش تجربیات خود استفاده کنند.

به طور کلی، کودکان در سنین زیر شش سال بیشتر از بزرگسالان کابوس می‌بینند. این امر به این دلیل است که کودکان هنوز در حال رشد و یادگیری هستند و مغز آنها هنوز در حال توسعه است. کابوس‌ها در کودکان معمولاً بی‌ضرر هستند و به مرور زمان برطرف می‌شوند.

عوارض کابوس دیدن کودکان

کابوس دیدن کودکان معمولاً عوارض جدی‌ای ندارد، اما در برخی موارد می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در کودک شود. برخی از عوارض کابوس دیدن کودکان عبارتند از:

  • اختلال خواب: کابوس دیدن می‌تواند باعث بی‌خوابی یا اختلال در خواب کودک شود. کودک ممکن است به سختی به خواب برود یا در طول شب بارها از خواب بیدار شود.
  • ترس و اضطراب: کابوس دیدن می‌تواند باعث ایجاد ترس و اضطراب در کودک شود. کودک ممکن است از خوابیدن یا تنها ماندن در تاریکی بترسد.
  • مشکلات رفتاری: کابوس دیدن می‌تواند باعث بروز مشکلات رفتاری در کودک شود. کودک ممکن است بیش از حد پرخاشگر یا گوشه‌گیر شود.

منبع : کابوس شبانه کودکان

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی ✔️ ۵ داستان آموزنده

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی به کودکان می آموزد که حرف شنوی یکی از مهم ترین ویژگی های یک انسان خوب است. حرف شنوی باعث می شود که کودکان از خطرات دوری کنند و به سلامت خود آسیب نرسانند.

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی یکی از مهم ترین مهارت های زندگی است که می تواند در موفقیت آنها در تمام زمینه ها نقش داشته باشد. کودکانی که حرف گوش می کنند، بیشتر احتمال دارد که:

  • از خود و دیگران در برابر خطرات محافظت کنند.
  • قوانین و مقررات را رعایت کنند.
  • در مدرسه و محل کار موفق شوند.
  • روابط سالم و مثبتی با دیگران برقرار کنند.

در واقع، حرف شنوی پایه و اساس بسیاری از مهارت های زندگی دیگر مانند احترام به دیگران، مسئولیت پذیری و حل مسئله است.

۱.قصه آنوشا، دختر حرف شنو

روزی روزگاری، دختری به نام آنوشا در یک خانواده ی مهربان زندگی می کرد. آنوشا دختری باهوش و خوش اخلاق بود، اما یک مشکل داشت: او حرف گوش نمی کرد. یک روز، آنوشا با مادرش به پارک رفته بود. مادرش به او گفت: «اونقدر از روی پله ها بالا و پایین نپر که حواست پرت بشه و زمین بخوری.»

اونوشا به حرف مادرش گوش نکرد و از روی پله ها بالا و پایین پرید. یک دفعه، حواشش پرت شد و زمین خورد. پایش شکست و به بیمارستان رفت. وقتی آنوشا از بیمارستان مرخص شد، مادرش به او گفت: «اگه حرف گوش می کردی، پایت نمی شکست.»

اونوشا از اینکه حرف مادرش را گوش نکرده بود، پشیمان شد. او قول داد که همیشه حرف گوش کند. از آن روز به بعد، آنوشا همیشه حرف مادرش را گوش می کرد. او دیگر از روی پله ها بالا و پایین نمی پرید و حواسش به حرف های مادرش بود.

یک روز، آنوشا با پدرش به بازار رفته بود. پدرش به او گفت: «از این خیابان رد نشو که خطرناکه.» اونوشا به حرف پدرش گوش کرد و از آن خیابان رد نشد. او به جای آن، از خیابان دیگری رد شد که امن تر بود.

پدر آنوشا از اینکه او حرفش را گوش کرده بود، خیلی خوشحال شد. او به آنوشا گفت: «خیلی خوشحالم که بالاخره حرف گوش می کنی.» اونوشا لبخندی زد و گفت: «من همیشه حرف شما رو گوش می کنم.»

از آن روز به بعد، آنوشا همیشه حرف پدر و مادرش را گوش می کرد. او می دانست که حرف شنوی خیلی مهم است و می تواند از او در برابر خطرات محافظت کند.

 

۲.قصه حسنی حرف گوش کن

یکی بود، یکی نبود، زیر گنبد کبود، پسری بود به اسم حسنی که خیلی حرف گوش نمی کرد. حسنی همیشه دوست داشت هر کاری دلش می خواست انجام دهد، حتی اگر پدر و مادرش به او می گفتند که آن کار را انجام ندهد.

یک روز، مادر حسنی به او گفت: «حسنی جان، امروز می خواهیم برویم پارک.» حسنی با خوشحالی گفت: «باشه، مامان.»

حسنی و مادرش وسایل مورد نیازشان را جمع کردند و راهی پارک شدند.

وقتی به پارک رسیدند، مادر حسنی به حسنی گفت: «حسنی جان، لطفاً از درختان بالا نرو.» حسنی با بی حوصلگی گفت: «چرا؟»

مادر حسنی گفت: «چون خطرناک است.»

حسنی گفت: «من که بلدم از درختان بالا برم.» و بدون توجه به حرف مادرش، از درختی بالا رفت.

حسنی تا بالای درخت رفت و داشت از آن لذت می برد که ناگهان شاخه درخت شکست و حسنی افتاد. حسنی زمین خورد و از ناحیه دستش آسیب دید.

مادر حسنی با دیدن حسنی که روی زمین افتاده بود، خیلی ناراحت شد و به او گفت: «حسنی، ببین چه کار کردی؟ به حرف من گوش نمی دهی و حالا آسیب دیدی.» حسنی با ناراحتی گفت: «آخ، دستم درد می کند.»

مادر حسنی حسنی را به خانه برد و دستش را پانسمان کرد. حسنی بعد از این ماجرا فهمید که حرف گوش نکردن کار اشتباهی است. او از مادرش عذرخواهی کرد و قول داد که از این به بعد همیشه به حرف های او گوش دهد.

نتیجه

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی  یکی از مهم ترین ارزش های زندگی است. گوش کردن به حرف بزرگترها می تواند از ما در برابر خطرات محافظت کند و به ما کمک کند که انسان های بهتری شویم.

پیشنهاد مشاور: ۲۲ داستان آموزنده جدید کودکانه

۳. قصه درمانی برای لجبازی

روزی روزگاری، در یک شهر کوچک، دختری به نام لی‌لی زندگی می‌کرد. لی‌لی دختری بسیار لجباز بود. هر کاری که به او می‌گفتند، انجام نمی‌داد. حتی اگر می‌دانست که کار درستی است.

یک روز، مادر لی‌لی به او گفت: “لی‌لی، امروز باید بروی به خانه مادربزرگت. او بیمار است و به کمکت نیاز دارد.” لی‌لی با عصبانیت گفت: “من نمی‌روم! من از مادربزرگت بدم می‌آید.”

مادر لی‌لی گفت: “لی‌لی، این کار درستی نیست. مادربزرگت خیلی دوستت دارد و به کمکت نیاز دارد.”

اما لی‌لی همچنان لجبازی می‌کرد و نمی‌خواست به خانه مادربزرگش برود. مادر لی‌لی، ناامید شد و او را به اتاقش فرستاد. لی‌لی در اتاقش نشست و شروع به گریه کرد.

او فکر کرد: “چرا من همیشه باید لجبازی کنم؟ چرا نمی‌توانم مثل بچه‌های دیگر حرف گوش کنم؟” در همین حال، فرشته‌ای از آسمان به لی‌لی نزدیک شد و گفت: “لی‌لی، چرا اینقدر لجبازی می‌کنی؟”

لی‌لی گفت: “من نمی‌دانم. من فقط نمی‌خواهم کاری را که دیگران می‌گویند، انجام دهم.” فرشته گفت: “لی‌لی، لجبازی یک عادت بد است. این عادت باعث می‌شود که دیگران از تو خوششان نیاید. همچنین، باعث می‌شود که به خودت آسیب برسانی.”

لی‌لی گفت: “من نمی‌خواهم به خودم آسیب برسانم. من می‌خواهم که دیگران از من خوششان بیاید.” فرشته گفت: “برای اینکه این اتفاق بیفتد، باید لجبازی را ترک کنی. باید یاد بگیری که حرف گوش کنی و کارهای درست را انجام دهی.”

لی‌لی گفت: “من سعی می‌کنم.” فرشته گفت: “خوب است. من به تو کمک می‌کنم.”

فرشته، لی‌لی را به یک جنگل زیبا برد. در این جنگل، حیواناتی زندگی می‌کردند که هر کدام یک ویژگی مثبت داشتند.

لی‌لی از حیوانات جنگل یاد گرفت که چگونه مهربان، شجاع، باهوش و مسئولیت‌پذیر باشد. او همچنین یاد گرفت که چگونه با دیگران همکاری کند و به آنها کمک کند.

بعد از مدتی، لی‌لی به خانه برگشت. او دیگر لجباز نبود. او دختری مهربان، شجاع، باهوش و مسئولیت‌پذیر بود. مادربزرگ لی‌لی وقتی او را دید، خیلی خوشحال شد. او از لی‌لی تشکر کرد که به او کمک کرده بود.

لی‌لی گفت: “من خوشحالم که توانستم به تو کمک کنم، مادربزرگ. من دیگر لجباز نیستم. من قول می‌دهم که همیشه حرف گوش کنم و کارهای درست را انجام دهم.”

نتیجه

علاوه بر قصه کودکانه در مورد حرف شنوی، والدین می‌توانند از روش‌های دیگری مانند تشویق، محرومیت، تعیین قوانین و محدودیت‌ها و آموزش مهارت‌های زندگی برای کنترل رفتار لجبازانه کودکان خود استفاده کنند.

۴. داستان کودکانه درمورد گوش دادن به حرف بزرگترها

روزی روزگاری، دختری به نام نگار بود که با پدر و مادرش در یک روستا زندگی می‌کرد. نگار دختری باهوش و بازیگوش بود، اما یک مشکل بزرگ داشت: او به حرف بزرگترها گوش نمی‌داد.

یک روز، نگار با پدرش در حال قدم زدن در جنگل بود. پدرش به او گفت: «نگار جان، مواظب باش از مسیر خارج نشوی. در این جنگل حیوانات خطرناکی زندگی می‌کنند.»

نگار حرف پدرش را جدی نگرفت و گفت: «بابا جان، نگران نباش. من حواسم هست.»

نگار به راهش ادامه داد و به مسیر خارج شد. او مشغول بازی و گشت و گذار بود که ناگهان صدای غرش یک شیر را شنید. نگار ترسیده و وحشت‌زده شد. او نمی‌دانست چه کار کند.

در آن لحظه، پدر نگار از راه رسید و شیر را از نگار دور کرد. نگار با دیدن پدرش، به او التماس کرد و گفت: «بابا جان، ازت خیلی ممنونم که نجاتم دادی. من اشتباه کردم که به حرفت گوش ندادم.»

پدر نگار او را در آغوش گرفت و گفت: «خوشحالم که سالم هستی. یادت باشد همیشه به حرف بزرگترها گوش بده. آنها تجربه بیشتری از تو دارند و می‌دانند چه چیزی برایت خوب است.»

نگار از آن روز به بعد، همیشه به حرف بزرگترها گوش می‌داد. او فهمید که حرف گوش کردن، یک کار مهم و ضروری است.

نتیجه

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی، یک کار مهم و ضروری است. بزرگترها تجربه بیشتری از ما دارند و می‌دانند چه چیزی برای ما خوب است. اگر به حرف بزرگترها گوش ندهیم، ممکن است دچار مشکل شویم.

۵.قصه بچه حرف گوش کن

در یک روستای کوچک، پسری به نام علی زندگی می کرد. علی پسری مهربان و باهوش بود، اما گاهی اوقات حرف گوش نمی کرد. یک روز، علی و پدرش به جنگل رفتند. پدر علی به او گفت: «پسرم، مواظب باش از مسیر خارج نشوی. اینجا خطرناک است.»

علی گفت: «باشه، بابا، مواظبم.» علی و پدرش در جنگل قدم می زدند. علی خیلی مشغول تماشای پرندگان و حیوانات بود. او متوجه نشد که از مسیر خارج شده است.

ناگهان، علی یک گرگ بزرگ دید که در حال نزدیک شدن به او بود. علی خیلی ترسیده بود. او نمی دانست چه کار کند. پدر علی که متوجه شده بود که علی از مسیر خارج شده است، دنبال او می گشت. او به همه جا نگاه می کرد، اما علی را پیدا نمی کرد.

بالاخره، پدر علی علی را در کنار یک درخت دید. او خیلی خوشحال بود. او به علی گفت: «پسرم، چرا از مسیر خارج شدی؟ من خیلی نگرانت شده بودم.» علی گفت: «بابا، خیلی ترسیدم. یک گرگ بزرگ را دیدم.»

پدر علی گفت: «می دانم که گرگ خیلی خطرناک است، اما باید به حرف من گوش می دادی. اینجا خطرناک است.»

علی گفت: «باشه، بابا، قول می دهم که دیگر حرف گوش نکنم.» علی و پدرش به خانه برگشتند. علی از این که پدرش را نگران کرده بود، خیلی ناراحت بود. او تصمیم گرفت که همیشه به حرف پدرش گوش کند.

از آن روز به بعد، علی همیشه به حرف پدرش گوش می کرد. او دیگر از مسیر خارج نمی شد و به حیوانات خطرناک نزدیک نمی شد.

منبع : قصه کودکانه در مورد حرف شنوی ✔️ ۵ داستان آموزنده

علت شب ادراری در کودکان

علت شب ادراری در کودکان، که به آن بی اختیاری ادرار در خواب نیز گفته می شود، وضعیتی است که در آن کودک به طور مکرر در خواب ادرار می کند. این وضعیت می تواند برای کودکان و والدین آنها ناراحت کننده باشد، اما معمولاً یک مشکل جدی نیست.

شب ادراری یک مشکل بسیار رایج است. در حدود ۵ میلیون کودک در ایالات متحده آمریکا به صورت شبانه تخت خود را خیس می کنند که شامل ۲۰ درصد از کودکان ۵ ساله، ۱۰ درصد از ۷ ساله ها و ۵ درصد ۱۰ ساله ها می باشد. اکثر کودکان به این دلیل رختخواب خود را خیس می کنند که نمی‌توانند به صورت فیزیکی در طول شب ادرار خود را نگه دارند.

در شرایطی که کودک شما دارای نشانه هایی دیگر نمی باشد شب ادراری اغلب اوقات نرمال است. نکته مهمی که باید به یاد داشته باشید این است که شب ادراری کاملاً غیر ارادی است و کودک شما نمی تواند آن را کنترل کند. اما راه هایی وجود دارند که شما یا دکتر کودک شما می تواند به او کمک کند. در این مقاله به بررسی علل شب ادراری پرداخته ایم.

علت شب ادراری در کودکان

مسئله شب ادراری کودکان به طور کامل شناخته شده نیست، برای اغلب کودکان شب ادراری یک مرحله رشدی عادی هست و احتمالا به دلیل یک یا چند تا از فاکتورهای زیر رخ می دهد.

  1. بدن کودک شما هنوز در حال رشد است: کودک شما رخت خواب خود را خیس می کند زیرا مغز، سیستم عصبی و مثانه وی هنوز در حال روشن و شکل گیری هستند. شما نمی توانید رشد فیزیکی کودک را زیر سوال ببرید به علاوه یک فرآیند رشدی برای خشک ماندن در طول شب لازم است همان طور که برای رشد دندان‌ها و افتادن دندانهای شیری لازم است.
  2. فاکتورهای ژنتیکی: اگر هر کدام از والدین سابقه شب ادراری داشته باشد با احتمال بیشتری کودک شب ادراری را تجربه خواهد کرد.
  3. کودک ادرار زیادی را در شب تولید می کند: ممکن است بدن کودک به مقدار کافی هورمونی که میزان ادرار شبانه را کاهش می دهد تولید نمی کند، در حالی که خوردن نوشیدنی زیاد نزدیک وقت خواب می‌تواند نقشی در میزان  ادرار شبانه داشته باشد، محدود کردن مایعات قبل از ساعت خواب تاثیری در شب ادراری نخواهد داشت.
  4. سنگین بودن خواب عمیق: ممکن است خواب کودک شما به قدری سنگین باشد که زمانیکه مثانه پر است سیگنال لازم به مغز نرسد و یا آن سیگنال برای بیدار کردن کودک شما کافی نباشد.
  5. نا منظم شدن عادات روتین کودک: ممکن است زمانی که کودک شما بسیار خسته است، یا مقداری بیمار است یا احساس استرس می‌کند شب ادراری داشته باشد. یک تغییر بزرگ در زندگی مثل یک خواهر و برادر جدید و رفتن به مدرسه جدید ممکن است احتمال شب ادراری را بیشتر کند.
  6. عوامل رشد: رشد مغز و سیستم عصبی کودک برای کنترل مثانه در هنگام خواب به زمان نیاز دارد. شب ادراری اغلب در کودکان زیر ۵ سال دیده می شود، زیرا مغز و سیستم عصبی آنها هنوز در حال رشد است.
  7. وجود یک اختلال زیربنایی: وضعیت طبی کودک و برخی از مشکلات طبی مانند یبوست یا عفونت مجاری ادرار (که به راحتی قابل درمان هستند) می‌توانند موجب شب ادراری شوند. در موارد نادر، شب ادراری می تواند ناشی از یک مشکل پزشکی زمینه ای باشد، مانند:
  • عفونت مجاری ادراری
  • دیابت
  • آپنه خواب
  • آسیب به نخاع
  • ناهنجاری های ساختاری مثانه یا کلیه

 

علائم شب ادراری در کودکان

علائم شب ادراری در کودکان عبارتند از:

  • خیس کردن رختخواب به صورت مکرر و غیرارادی در طول شب
  • عدم آگاهی کودک از خیس شدن رختخواب
  • عدم وجود علائم جسمی یا عصبی زمینه‌ای

در برخی موارد، شب ادراری ممکن است با علائم دیگری همراه باشد، از جمله:

  • تکرر ادرار در طول روز
  • احساس فوریت ادرار
  • ادرار کردن در طول روز در لباس زیر
  • سوزش یا درد هنگام ادرار
  • ادرار خونی

 

درمان فوری شب ادراری

درمان فوری شب ادراری و درمان قطعی شب ادراری کودکان وجود ندارد. شب ادراری یک مشکل شایع در کودکان است که معمولاً تا سن ۵ سالگی برطرف می شود. در صورت بروز شب ادراری در کودکان بالای ۵ سال، باید به پزشک مراجعه شود تا علت شب ادراری در کودکان مشخص شود.

در برخی موارد، شب ادراری می تواند ناشی از مشکلات پزشکی مانند عفونت دستگاه ادراری، دیابت یا مشکلات خواب باشد. در این موارد، درمان مشکل پزشکی زمینه ای می تواند به درمان شب ادراری نیز کمک کند.

در برخی دیگر از موارد، شب ادراری می تواند ناشی از عوامل روانی مانند استرس یا اضطراب باشد. در این موارد، درمان های روانی مانند مشاوره یا روان درمانی می تواند به درمان شب ادراری کمک کند.

در صورت عدم وجود مشکل پزشکی زمینه ای یا عوامل روانی، می توان از روش های زیر برای درمان فوری شب ادراری استفاده کرد:

  • محدود کردن مصرف مایعات قبل از خواب: کودکان باید از مصرف مایعات در ساعت های نزدیک به خواب خودداری کنند.
  • بیدار کردن کودک در شب: می توان کودک را در ساعت های مشخصی از شب بیدار کرد تا به دستشویی برود.
  • استفاده از هشدارهای شبانه: هشدارهای شبانه دستگاه هایی هستند که در صورت خیس شدن بستر کودک، زنگ می زنند. این هشدارها می توانند به کودک کمک کنند تا یاد بگیرند که قبل از خیس شدن بستر خود را بیدار کنند.

در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای خاصی را برای درمان شب ادراری تجویز کند. این داروها معمولاً تنها در صورتی تجویز می شوند که سایر روش های درمانی موثر نباشند.

شب ادراری کودک ۴ ساله

شب ادراری کودک ۴ ساله نی نی سایت امری عادی است. کنترل مثانه یک فرآیند رشدی است که معمولا تا سن ۵ یا ۶ سالگی تکمیل می شود. اگر کودک شما هنوز در حال رشد باشد، ممکن است کنترل مثانه او کامل نشده باشد. پزشک برای تشخیص شب ادراری معمولا در مورد سابقه پزشکی کودک و خانواده او سوالاتی می پرسد و معاینه فیزیکی انجام می دهد. در برخی موارد، ممکن است آزمایش های دیگری نیز برای رد احتمال وجود یک بیماری پزشکی انجام شود.

در اکثر موارد، شب ادراری در کودکان بدون درمان خود به خود برطرف می شود. با این حال، اگر شب ادراری کودک شما باعث ناراحتی یا شرمندگی او شده باشد، ممکن است بخواهید برای درمان آن اقدام کنید.

درمان شب ادراری کودکان ۶ ساله

درمان شب ادراری در کودکان ۶ ساله به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله سن کودک، شدت شب ادراری، و وجود یا عدم وجود سایر مشکلات پزشکی. در اکثر موارد، شب ادراری در کودکان ۶ ساله به خودی خود برطرف می شود. با این حال، اگر شب ادراری کودک شما باعث ناراحتی یا مشکلاتی برای او شده است، ممکن است بخواهید درمان را در نظر بگیرید. درمان های اصلی شب ادراری در کودکان ۶ ساله عبارتند از:

  • درمان رفتاری: درمان رفتاری شامل آموزش کودک به این است که پس از بیدار شدن از خواب، فوراً به دستشویی برود. این کار به کودک کمک می کند تا یاد بگیرد که کنترل ادرار خود را در طول شب بهبود بخشد.
  • دارو درمانی: دارو درمانی می تواند به کاهش تولید ادرار در شب کمک کند. دو داروی اصلی که برای درمان شب ادراری در کودکان استفاده می شوند، اکسیپرامین و تری متوپریم/سولفامتوکسازول هستند.

درمان رفتاری معمولاً اولین خط درمان برای شب ادراری در کودکان ۶ ساله است. این درمان نسبتاً ساده و بی خطر است و می تواند بسیار موثر باشد. اگر درمان رفتاری موفقیت آمیز نباشد، ممکن است پزشک دارو درمانی را توصیه کند.

 

درمان شب ادراری کودکان ۸ ساله

شب ادراری در کودکان ۸ ساله شایع است. حدود ۱۵ درصد از کودکان در این سن هنوز شب ها ادراری دارند. شب ادراری اغلب به دلیل عدم بلوغ مثانه یا سیستم عصبی است که به کودک کمک می کند تا مثانه خود را کنترل کند. در برخی موارد، شب ادراری ممکن است ناشی از یک مشکل پزشکی باشد، مانند عفونت ادراری یا اختلالات رشد.

اگر کودک شما ۸ ساله است و هنوز شب ها ادراری دارد، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید. پزشک می تواند علت شب ادراری در کودکان را تشخیص دهد و بهترین گزینه های درمانی را برای کودک شما توصیه کند.

درمان های شب ادراری در کودکان ۸ ساله شامل موارد زیر است:

  • درمان رفتاری: درمان رفتاری شامل آموزش کودک برای کنترل مثانه خود است. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
  1. بیدار کردن کودک در طول شب برای ادرار کردن
  2. دادن پاداش به کودک برای خشک ماندن در شب
  • دارو درمانی: دارو درمانی ممکن است برای کمک به کاهش تولید ادرار یا افزایش ظرفیت مثانه استفاده شود.

شب ادراری کودک ۱۲ ساله

شب ادراری کودک ۱۲ ساله نی نی سایت یک مشکل شایع است. تقریباً ۱۵ درصد از کودکان در سن ۱۲ سالگی هنوز شب ادراری دارند. این مشکل بیشتر در پسران دیده می شود.

علت شب ادراری در کودکان ۱۲ ساله معمولاً ناشناخته است. اما عوامل مختلفی ممکن است در بروز آن نقش داشته باشند، از جمله:

  • سابقه خانوادگی شب ادراری
  • عفونت ادراری
  • اختلالات خواب
  • اختلالات روانی، مانند اضطراب یا افسردگی
  • مشکلات پزشکی، مانند دیابت یا بیماری کلیوی

اگر کودک شما ۱۲ ساله است و هنوز شب ادراری دارد، مهم است که با پزشک او صحبت کنید. پزشک می تواند علت شب ادراری در کودکان را تشخیص دهد و درمان مناسب را توصیه کند.

منبع: علت شب ادراری در کودکان

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال ✔️ نقاشی، بازی و کاردرمانی

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال روشی بسیار موثر است. اختلال بیش فعالی با نقص توجه (ADHD) یک اختلال رشدی عصبی است که با علائمی مانند بیش فعالی، نقص توجه و تکانشگری مشخص می شود. این اختلال می تواند بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و عاطفی کودکان تأثیر منفی بگذارد.

بازی درمانی یک روش روان درمانی است که از بازی برای کمک به کودکان در حل مشکلات و چالش های خود استفاده می کند. بازی درمانی برای کودکان بیش فعال می تواند یک روش موثر برای بهبود علائم و افزایش کیفیت زندگی آنها باشد.

مزایای بازی درمانی برای کودکان بیش فعال

بازی درمانی مزایای متعددی برای کودکان بیش فعال دارد، از جمله:

  • کمک به کودکان در کنترل رفتارهای بیش فعالانه و تکانشی
  • بهبود مهارت های توجه و تمرکز
  • افزایش مهارت های اجتماعی و تعامل با دیگران
  • کاهش اضطراب و افسردگی

کودکان بیش فعال اغلب مشکل در توسعه مهارت های خودتنظیمی دارند. آنها ممکن است مشکل در کنترل رفتار خود داشته باشند یا به راحتی تحریک شوند. درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینیبهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

 

علت بیش فعالی در کودکان

بیش­ فعالی در بیشتر موارد علت واضحی ندارد اما نکته مهم در این میان، ژنتیک و عوامل بیولوژیک است که نقش مهمی در بروز این اختلالات در کودک دارد.

نقش تغذیه در بروز بیش­ فعالی و یا بهبود آن مسئله­ ای است که هنوز ثابت نشده است و در برخی مطالعات گفته شده مصرف اسیدهای چرب و برخی ویتامین­ها موجب بهبود بیش فعالی می­شود. اما مطالعات فعلی هنوز آن را اثبات نکرده است. برخی تحقیقات نیز به توانایی­های شناختی اشاره می­کنند و معتقدند که هوش و توانایی­های شناختی می­تواند موجب بروز بیش ­فعالی شود. در این میان، برخی روش­ها می­توانند بر بیش­ فعالی کودکان مؤثر واقع شوند.

بدین ترتیب که کودک دچار بیش ­فعالی است یا کودک دارای انرژی فراوان بوده و نیاز به تحرک بالایی دارد و یا دارای هوشبهر بالا بوده و کارهای کلیشه­ای را دوست ندارد. بنابراین، نمی­تواند در یکجا بند شود. به بیانی دیگر، «انسان در تمام مراحل زندگی خود دارای نیازهائی است که بایستی حداقل به طور نسبی برآورده شوند، زیرا که ارضا نیازها باعث می گردد انسان روند تکاملی خود را به گونه طبیعی تر سپری کند. 

کلاسهای مناسب کودکان بیش فعال

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال معمولاً در قالب جلسات فردی با یک درمانگر آموزش دیده انجام می شود. در طول جلسات، درمانگر از انواع مختلف بازی ها و فعالیت ها برای کمک به کودک در بیان احساسات، حل مشکلات و توسعه مهارت های جدید استفاده می کند. کلاس های مناسب کودکان بیش فعال کلاس هایی هستند که به نیازهای خاص این کودکان توجه دارند. این کلاس ها باید دارای ویژگی های زیر باشند:

  • فعال و محرک: کودکان بیش فعال انرژی زیادی دارند و نیاز به فعالیت دارند. کلاس های مناسب برای این کودکان باید فعالیت های متنوع و جذابی را ارائه دهند تا بتوانند انرژی خود را تخلیه کنند.
  • منظم و ساختارمند: کودکان بیش فعال به ساختار و نظم نیاز دارند. کلاس های مناسب برای این کودکان باید قوانین و انتظارات واضحی داشته باشند تا کودکان بدانند چه انتظاری از آنها می رود.
  • تمرکز بر مهارت های اجتماعی: کودکان بیش فعال ممکن است در مهارت های اجتماعی خود مشکل داشته باشند. کلاس های مناسب برای این کودکان باید بر آموزش مهارت های اجتماعی مانند گوش دادن فعال، مدیریت خشم و حل مسئله تمرکز داشته باشند.

بازی برای افزایش تمرکز کودکان بیش فعال

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال، فرصتهایی را برای کودک فراهم می کند تا او مهارتهای حرکتی درشت و ظریفش را رشد دهد و سلامت جسمی اش را تأمین کند. بازی به کودک کمک می کند تا قدرت تخیل و خلاقیت خود را رشد دهد، محیطی را برای کودک مهیا می کند تا به تمرین مهارتهای اجتماعی خود بپردازد. بازی همچون مفری است که کودک از طریق آن عواطف و هیجانهایش را ابراز می کند، بازی به کودک کمک می کند تا نظامهای ارزشی را درک کند.

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال، روشی است که به یاری کودکان پرمشکل می شتابد تا آنها بتوانند مسائلشان را حل کنند و در عین حال، نشان دهنده این واقعیت است که بازی برای کودک، همانند یک وسیله طبیعی است، با این هدف که او بتواند، خویشتن و همچنین ویژگیهای درون خود را بشناسد و به آن عمل کند.

در این نوع درمان، به کودک فرصت داده می شود تا احساسات آزاردهنده و مشکلات درون خود را از طریق بازی بروز دهد و آنها را به نمایش بگذارد، همانند آن گونه از درمانهایی که افراد بزرگسال از طریق آن با «سخن گفتن» مشکلات خود را بیان می کنند. بازی درمانی برای کودکان بیش فعال می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • بازی های حرکتی برای کمک به کودکان در کنترل انرژی خود
  • بازی های تخیلی برای کمک به کودکان در بیان احساسات خود
  • بازی های آموزشی برای کمک به کودکان در یادگیری مهارت های جدید

بازی درمانی نوین

 ریهاکام و کنتب برای طیف گسترده ای از مشکلات روانشناختی از جمله اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن، سوء مصرف مواد و مشکلات رفتاری استفاده می شود. همچنین برای کمک به افراد در ارتقای سلامت روان و رفاه عمومی خود استفاده می شود.

بازی درمانی نوین ( ریهاکام و کنتب) یک روش درمانی موثر و جذاب است که می تواند به افراد در ارتقای سلامت روان و رفاه عمومی خود کمک کند. این روش درمانی برای طیف گسترده ای از مشکلات روانشناختی از جمله بیش فعالی، افسردگی، اختلالات خوردن، سوء مصرف مواد و مشکلات رفتاری استفاده می شود. همچنین برای کمک به افراد در ارتقای سلامت روان و رفاه عمومی خود استفاده می شود.

برای صحبت با متخصصان کودک در زمینه بازی درمانی نوین می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

مزایا بازی درمانی نوین

بازی درمانی نوین دارای مزایای زیادی است، از جمله:

  • موثر بودن: بازی درمانی نوین یک روش درمانی موثر برای طیف گسترده ای از مشکلات روانشناختی است.
  • جذابیت: بازی درمانی نوین یک روش درمانی جذاب است که افراد از آن لذت می برند.
  • انعطاف پذیری: بازی درمانی نوین یک روش درمانی انعطاف پذیر است که می تواند با نیازهای فرد و اهداف درمانگر سازگار شود.
  • بدون عوارض: ریهاکام و کنتب بدون هیچ عوارض جانبی و به صورت تضمینی به درمان بیش فعالی و اختلالات دیگر می پردازند.

 

کاردرمانی برای کودکان بیش فعال

کاردرمانی یک روش درمانی است که بر بهبود عملکردهای روزانه افراد تمرکز دارد. کاردرمانگرها از طریق ارزیابی و مداخله، به افراد کمک می کنند تا مهارت های لازم را برای انجام فعالیت های زندگی روزمره کسب کنند.

کاردرمانی برای کودکان بیش فعال می تواند در بهبود موارد زیر موثر باشد:

  • مهارت های سازماندهی و برنامه ریزی: کودکان بیش فعال اغلب در سازماندهی و برنامه ریزی کارهای خود مشکل دارند. کاردرمانی می تواند به آنها کمک کند تا یاد بگیرند چگونه کارها را به مراحل کوچک قابل انجام تقسیم کنند و برای انجام آنها برنامه ریزی کنند.
  • مشکلات پردازش حسی: مطالعات نشان داده است که حدود ۴۰ درصد از کودکان مبتلا به ADHD دارای اختلال پردازش حسی هستند. این اختلال باعث می شود که کودکان در پردازش اطلاعات حسی مانند لمس، بینایی، شنوایی و بو دچار مشکل شوند. کاردرمانی می تواند به کودکان کمک کند تا یاد بگیرند چگونه اطلاعات حسی را بهتر پردازش کنند.
  • مهارت های خودتنظیمی: کودکان بیش فعال اغلب در کنترل رفتار خود مشکل دارند. کاردرمانی می تواند به آنها کمک کند تا یاد بگیرند چگونه احساسات خود را کنترل کنند و رفتارهای مناسب را انتخاب کنند.
  • مهارت های حرکتی ظریف و درشت: کودکان بیش فعال ممکن است در مهارت های حرکتی ظریف و درشت مانند نوشتن، دوختن و ورزش دچار مشکل باشند. کاردرمانی می تواند به آنها کمک کند تا این مهارت ها را بهبود بخشند.
  • استقلال در کارهای روزمره: کاردرمانی می تواند به کودکان کمک کند تا مهارت های لازم برای انجام کارهای روزمره مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و نظافت را کسب کنند.

کاردرمانی برای بازی درمانی برای کودکان بیش فعال معمولاً به صورت جلسات فردی یا گروهی انجام می شود. جلسات کاردرمانی معمولاً ۳۰-۶۰ دقیقه طول می کشد.

اسباب بازی برای کودکان بیش فعال

اسباب بازی های مناسب برای کودکان بیش فعال باید ویژگی های زیر را داشته باشند:

  • فعالیت بدنی را تشویق کنند. کودکان بیش فعال انرژی زیادی دارند و نیاز به تخلیه آن دارند. اسباب بازی هایی که حرکت و فعالیت بدنی را تشویق می کنند، مانند توپ، اسکیت، دوچرخه و ترامپولین، می توانند به آنها کمک کنند.
  • تمرکز و مهارت های حرکتی را بهبود بخشند. اسباب بازی هایی که نیاز به تمرکز و مهارت های حرکتی دارند، مانند پازل، لگو و ساخت و ساز، می توانند به کودکان بیش فعال کمک کنند تا مهارت های خود را بهبود بخشند.
  • خلاقیت و تخیل را تحریک کنند. اسباب بازی هایی که خلاقیت و تخیل را تحریک می کنند، مانند عروسک، ماشین، خانه عروسکی و وسایل نقلیه، می توانند به کودکان بیش فعال کمک کنند تا انرژی خود را به روشی سازنده تخلیه کنند.

در اینجا چند نمونه از اسباب بازی های خاص وجود دارد که می توانند برای کودکان بیش فعال مفید باشند:

  • اسباب بازی های ورزشی مانند توپ، اسکیت، دوچرخه و ترامپولین می توانند به کودکان بیش فعال کمک کنند تا انرژی خود را تخلیه کنند و مهارت های حرکتی خود را بهبود بخشند.
  • پازل، لگو و ساخت و ساز می توانند به کودکان بیش فعال کمک کنند تا تمرکز خود را بهبود بخشند و مهارت های حرکتی ظریف خود را بهبود بخشند.
  • عروسک، ماشین، خانه عروسکی و وسایل نقلیه می توانند به کودکان بیش فعال کمک کنند تا خلاقیت و تخیل خود را بیان کنند.

درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی، با بازی درمانی و بدون عوارض جانبی بهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

 

نقاشی کودکان بیش فعال

نقاشی کودکان بیش فعال می تواند بازتابی از ویژگی های رفتاری و احساسی این کودکان باشد. این نقاشی ها اغلب پر از حرکت، رنگ و جزئیات هستند. کودکان بیش فعال ممکن است از رنگ های روشن و غلیظ استفاده کنند و خطوط و اشکال را به صورت پراکنده و نامنظم ترسیم کنند. آنها همچنین ممکن است از خطوط ضخیم و محکم استفاده کنند که نشان دهنده انرژی و هیجان آنهاست.

در اینجا برخی از ویژگی های نقاشی کودکان بیش فعال آورده شده است:

  • حرکت: نقاشی های کودکان بیش فعال اغلب پر از حرکت و جنب و جوش هستند. آنها ممکن است از خطوط و اشکال در حال حرکت استفاده کنند، یا ممکن است نقاشی خود را با ضربات قلم سریع و پرانرژی پر کنند.
  • رنگ: کودکان بیش فعال اغلب از رنگ های روشن و غلیظ استفاده می کنند. این رنگ ها می توانند نشان دهنده انرژی، هیجان و اشتیاق آنها باشند.
  • جزئیات: نقاشی های کودکان بیش فعال اغلب پر از جزئیات هستند. آنها ممکن است تمام جزئیات یک شی یا صحنه را در نقاشی خود بگنجانند.
  • خط: کودکان بیش فعال ممکن است از خطوط ضخیم و محکم استفاده کنند. این خطوط می توانند نشان دهنده انرژی و هیجان آنها باشند.
تمرین تمرکز برای کودکان بیش فعال

در اینجا چند تمرین تمرکز وجود دارد که می توانید با کودک بیش فعال خود امتحان کنید:

  • بازی های تمرکزی: بازی های تمرکزی می تواند یک راه عالی برای کودکان بیش فعال برای یادگیری نحوه تمرکز روی یک کار باشد. بازی هایی مانند ماز، پازل، بازی های حافظه و بازی های فکری می تواند به کودکان کمک کند تا مهارت های تمرکز خود را بهبود بخشند.
  • تمرینات تنفسی: تمرینات تنفسی می تواند به کودکان کمک کند تا آرام شوند و تمرکز خود را بهبود بخشند. تمرینات تنفسی ساده ای مانند دم و بازدم عمیق یا شمارش تنفس می تواند مفید باشد.
  • تمرینات حرکتی: تمرینات حرکتی می تواند به کودکان کمک کند تا انرژی خود را تخلیه کنند و تمرکز خود را بهبود بخشند. فعالیت هایی مانند دویدن، پریدن یا بازی در فضای باز می تواند مفید باشد.
  • تمرینات آرام سازی: تمرینات آرام سازی می تواند به کودکان کمک کند تا استرس خود را کاهش دهند و تمرکز خود را بهبود بخشند. تمرینات آرام سازی ساده ای مانند گوش دادن به موسیقی، ماساژ یا مدیتیشن می تواند مفید باشد.

منبع : بازی درمانی برای کودکان بیش فعال ✔️ نقاشی، بازی و کاردرمانی

لکنت زبان در کودکان ✔️ درمان قطعی و تشخیص روانشناسی

لکنت زبان در کودکان یک اختلال گفتاری است که باعث تکرار، کشش یا وقفه در گفتار می‌شود. این اختلال می‌تواند در هر سنی ایجاد شود، اما بیشتر در کودکان بین ۲ تا ۴ سالگی شروع می‌شود.

در برخی موارد، داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب نیز ممکن است برای درمان لکنت زبان در کودکان استفاده شوند. این داروها معمولاً فقط در مواردی استفاده می‌شوند که درمان‌های گفتار درمانی موثر نبوده‌اند.

لکنت زبان در کودکان

یکی از مسائل و مشکلات خاص دوران کودکی اختلالات و  ناروانی­های گفتاری است که از جمله شایع­ترین آنها می­توان از لکنت زبان نام برد. بر طبق چهارمین راهنمای تشخیصی و آماری بیماری­های روانی، لکنت زبان نوعی آشفتگی و اختلال در روانی گفتار است که به صورت تکرار صداها، کشش صداها، قطع­روانی کلام، تکرار کلمات، مکث بین واژه­ها، ناموزونی تکلم و جایگزین کردن واژه ها به منظور جلوگیری از کشش صداها در بین کودکان و نوجوانان مشاهده می­شود.

اغلب کودکانی که دچار لکنت زبان هستند، می­دانند که چه می­خواهند بگویند و شاید بارها نیز آن را تمرین وتکرار کرده­اند. ولی به­ راحتی و در شرایطی خاص قادر به بیان آن نمی­باشند. آنان برای این­که بتوانند فشار حاصله از وقفه ­های غیرارادی کلام­شان را کاهش دهند، دچار پریشانی و آَشفتگی می­شوند و سعی دارند با  تلاش و کلنجار بسیار حرف خودشان را بزنند.

 

علل لکنت زبان

علت دقیق لکنت زبان هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما عوامل مختلفی در ایجاد آن نقش دارند، از جمله:

  • عوامل ژنتیکی: لکنت زبان در خانواده‌ها ارثی است.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند استرس، اضطراب یا ضربه عاطفی می‌توانند باعث تشدید لکنت زبان شوند.
  • عوامل عصبی: برخی از تحقیقات نشان می‌دهند که لکنت زبان ممکن است با اختلال در عملکرد مغز مرتبط باشد.

همانطور که هیچ دوکودکی کاملاً شبیه به هم نمی­باشند، لکنت نیز در همۀ کودکان به یک شکل نمی­باشد. درگروهی از کودکان لکنت همراه با اضطراب، فشارهای عصبی، تیک­های جسمانی، تغییر حالات چهره و حتی گریۀ کودک است و در گروهی دیگر، لکنت موجب ناتوانایی های شدید ارتباطی درآنان می­شود. لکنت در بین­کودکان خردسال، ناپایدار وگذراست و می­تواند از یک روز به روز دیگر و از یک موقعیت تا موقعیت دیگر تغییر کند.

پیشنهاد مشاور: درمان لکنت زبان کودک

لکنت زبان در کودکان باعث آسیب های زیادی در آینده کودک می شود. درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی بهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

میزان شیوع لکنت زبان

میزان شیوع لکنت زبان در بین کودکان تقریباً ۵ درصد است و معمولاً تا سنین جوانی، ۸۰-۵۰ درصد این افراد با رسیدگی و درمان­ به موقع بهبود پیدا می­کنند. هم­چنین لکنت زبان در بین پسرها ۵-۴ برابر دخترهاست و سیر بیماری نیز در بین پسرها طولانی­تر است.

به­ طورکلی، اغلب مشکلات­ گفتاری در سنین ۵-۲ سالگی (یعنی زمانی که کودکان در حال فراگیری مهارتهای کلامی گوناگون، استفاده از لغات جدید، به­کارگیری جملات طولانی­تر، صحبت در میان جمع و بیان نظرات و افکارشان هستند) و ۷-۵ سالگی (یعنی زمان آغاز مدرسه، برانگیختگی برای یادگیری و کنجکاوی، هیجان ناشی از کلاس و درس، کسب مهارتهای اجتماعی و ورود به اجتماع بزرگ­تر هستند) ،آغاز می­شود.

تشخیص

اغلب کودکان در ۱۵-۱۲ ماهگی شروع به صحبت­کردن می­کنند ­و در ۲۴-۱۸ ماهگی با ساختارهای دستوری صحبت می­کنند. کودکانی که لکنت دارند، میانگین زمان گفتارشان پایین است و تکلم را دیرتر آغاز می­کنند. این­گونه کودکان الزاماً درسایر مهارتهای رشدی خود کند نیستند. پژوهشگران طی تحقیقی دریافتند کودکان مبتلا به لکنت از تعداد بیشتری ازگفته­ های تک واژگانی استفاده می­کردند.

  •  ساختارهای سادۀ دستوری رابه کار می­بردند
  • اشتباهات دستوری بیشتری داشتند.
  • اشتباهات بیشتری در تولید اصوات داشتند.
  • در مقایسه با کودکان سالم ۲ ماه تأخیر رشد کلامی داشتند.

تشخیص لکنت زبان در مراحل اولیه بسیار مشکل است؛ زیرا اغلب کودکان خردسال بدون اینکه هیچ مشکل و یا زمینه­ای برای گسیختگی های گفتاری داشته باشند. علائمی از لکنت زبان دارند. گروهی از آنها چندان به این مشکل خود اهمیت نمی­دهند واگر چند بار هم نتوانند کلمه­ای را به درستی بیان کنند. هیچ ناراحت نمی­شوند.

درحالی­که گروهی دیگر، کمترین گرفتگی زبان تأثیری عمیق بر رفتارهای اجتماعی آنان می­گذارد و سخت تلاش می­کنند تا لغات و واژگان را به درستی بیان کنند. در نهایت نیز از این­که نمی­توانند آن­طور که می­خواهند صحبت­کنند، دچار نا­امیدی و ناکامی می­شوند. شدت لکنت زبان درکودکان می­تواند از حادترین تا کمترین حالات متغیر باشد. متخصصان گفتاردرمانی برای تشخیص و شناسایی کودکانی که دچار لکنت زبان هستند، به علائم  زیر توجه می­کنند؛

تکرار صداها و هجاها (مثل، من من ، من من ،او او او )

کشش یا امتداد دادن صداها (مثل تکرار صدایی مممم ماما، تکرار ه یجایی مامامامان)

  • در میان اندازی
  • مکث درون واژه­ ها
  •  انسداد قابل شنیدن و ناملفوظ (مکث­های پر و خالی)
  • جایگزین کردن برخی لغات به­منظور عدم گفتن کلمات مشکل
  • تکرار واژه­ های تک هجایی
  • انجام حرکات اضافی مثل، چشمک زدن، تیک، لرزش فک­ها و لب و دهان
  •  بیان واژه­های مشکل که با تنش فیزیکی ادا می­شوند.

تمام موارد فوق علائم لکنت زبان هستند و چنان­چه والدین، مربیان و نزدیکان تصور می­کنند کودکی با این خصوصیات صحبت می­کند،بهتر است با اتخاذ روش­های مناسبی درصدد بهبود او برآیند و اجازه ندهند لکنت در او سال­هاطول بکشد؛ زیرا گفتن این جمله که خودش خوب خواهد شد مشکلی از کودک حل نمی­کند.

 

لکنت زبان در کودکان ۳ ساله

علت دقیق لکنت زبان در کودکان ۳ ساله هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما عوامل مختلفی در بروز آن دخیل هستند. از جمله این عوامل می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • عوامل ژنتیکی: سابقه خانوادگی لکنت زبان یکی از عوامل خطرناک برای بروز این اختلال در کودکان است.
  • رشد عصبی: برخی کارشناسان معتقدند که لکنت زبان ممکن است ناشی از اختلال در رشد عصبی باشد.
  • عوامل محیطی: برخی از عوامل محیطی مانند استرس، فشار یا اضطراب نیز می توانند در بروز لکنت زبان نقش داشته باشند.

درمان لکنت زبان در کودکان ۳ ساله معمولاً با گفتاردرمانی انجام می شود. هدف از گفتاردرمانی در این کودکان، کمک به آنها برای بهبود مهارت های زبانی و گفتاری و کاهش علائم لکنت زبان است. روش های مختلفی برای درمان لکنت زبان در کودکان ۳ ساله وجود دارد، اما برخی از روش های متداول عبارتند از:

  • روش های رفتاری: این روش ها بر تغییر رفتارهای کودک در هنگام صحبت تمرکز دارند.
  • روش های شناختی-رفتاری: این روش ها بر تغییر افکار و باورهای کودک در مورد لکنت زبان تمرکز دارند.
  • روش های گفتاری: این روش ها بر بهبود مهارت های زبانی و گفتاری کودک تمرکز دارند.

لکنت زبان در کودکان باعث آسیب های زیادی در آینده کودک می شود و باید سریعا درمان شود. درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی بهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

لکنت زبان ناگهانی در کودک ۴ ساله

در لکنت زبان در کودکان ۴ ساله نی نی سایت مهم است که با یک متخصص گفتار درمانی مشورت کنید. متخصص گفتار درمانی می تواند علت لکنت زبان کودک شما را تشخیص دهد و درمان مناسب را برای او تجویز کند.

در اینجا برخی از نکاتی که والدین می توانند برای کمک به کودک خود در مدیریت لکنت زبان انجام دهند، آورده شده است:

  • از کودک خود حمایت کنید. به کودک خود اطمینان دهید که او را دوست دارید و درک می کنید.
  • به کودک خود کمک کنید تا آرام شود. استرس و اضطراب می تواند لکنت زبان را بدتر کند.
  • به کودک خود کمک کنید تا مهارت های گفتاری خود را بهبود بخشد. متخصص گفتار درمانی می تواند به کودک شما در این زمینه کمک کند.
  • لکنت زبان یک اختلال قابل درمان است. با درمان مناسب، بسیاری از کودکان مبتلا به لکنت زبان می توانند به گفتار روان و طبیعی دست یابند.

لکنت زبان در کودکان ۶ ساله

لکنت زبان در کودکان نی نی سایت یک اختلال گفتاری است که در آن جریان گفتار با تکرارها، وقفه‌ها یا کشیدگی صداها مختل می‌شود. این می تواند در کودکان در هر سنی، از جمله کودکان ۶ ساله، رخ دهد. علل لکنت زبان در کودکان به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی نقش دارند. برخی از عوامل محیطی که ممکن است خطر ابتلا به لکنت زبان را افزایش دهند عبارتند از:

  • تولد زودرس یا وزن کم هنگام تولد
  • آسیب به مغز در هنگام تولد یا در دوران کودکی
  • مشکلات شنوایی
  • استرس یا اضطراب

 

علائم لکنت زبان در کودکان ۶ ساله ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تکرار کلمات یا هجاهای اولیه
  • وقفه در گفتار
  • کشیدگی صداها
  • تلاش بیش از حد برای صحبت کردن
  • اجتناب از صحبت کردن

اگر متوجه شدید که کودک ۶ ساله شما علائم لکنت زبان را دارد، مهم است که برای ارزیابی و درمان با یک آسیب شناس گفتار-زبان (SLP) مشورت کنید. SLP می تواند به کودک شما کمک کند تا مهارت های گفتاری خود را بهبود بخشد و با لکنت زبان کنار بیاید.

 

درمان لکنت زبان ناشی از ترس در کودکان

لکنت زبان یک اختلال گفتاری است که در آن فرد در ادای روان و پیوسته صداها، کلمات و عبارات دچار مشکل می‌شود. لکنت زبان می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، عوامل رشدی و محیطی باشد. یکی از عواملی که می‌تواند باعث تشدید لکنت زبان شود، ترس و اضطراب است.

لکنت زبان ناشی از ترس در کودکان معمولاً در سنین پیش دبستانی و دبستان رخ می‌دهد. در این سنین، کودکان در حال یادگیری و رشد مهارت‌های اجتماعی و عاطفی خود هستند. آنها ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی مانند صحبت کردن در جمع، با دیگران ارتباط برقرار کردن یا پاسخ به سؤالات، احساس ترس و اضطراب کنند. این ترس و اضطراب می‌تواند باعث شود که کودک در صحبت کردن دچار لکنت شود.

درمان لکنت زبان ناشی از ترس در کودکان معمولاً شامل موارد زیر است:

  • گفتاردرمانی: گفتاردرمانگر می‌تواند به کودک کمک کند تا مهارت‌های گفتاری خود را بهبود بخشد و اعتماد به نفس خود را در صحبت کردن افزایش دهد.
  • درمان رفتاری شناختی: درمان رفتاری شناختی می‌تواند به کودک کمک کند تا ترس و اضطراب خود را در موقعیت‌های اجتماعی مدیریت کند.
  • دارو درمانی: در برخی موارد، ممکن است پزشک داروهایی برای کاهش اضطراب و بهبود عملکرد گفتاری کودک تجویز کند.

لکنت زبان در کودکان باعث آسیب های زیادی در آینده کودک می شود و باید سریعا درمان شود. درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی بهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

درمان قطعی لکنت زبان در کودکان

درمان قطعی لکنت زبان در کودکان نی نی سایت وجود ندارد، اما درمان‌های گفتار درمانی می‌تواند به بهبود علائم و افزایش اعتماد به نفس کودک کمک کند. این درمان‌ها معمولاً بر روی تغییر الگوهای گفتاری، کاهش اضطراب و بهبود مهارت‌های ارتباطی تمرکز می‌کنند.

برخی از روش‌های گفتار درمانی که برای درمان لکنت زبان در کودکان استفاده می‌شوند عبارتند از:

  • تکنیک‌های تنفسی: این تکنیک‌ها به کودک کمک می‌کنند تا تنفس خود را کنترل کند و از تکرار صداها جلوگیری کند.
  • تکنیک‌های آرام‌سازی: این تکنیک‌ها به کودک کمک می‌کنند تا استرس و اضطراب خود را کاهش دهد، که می‌تواند لکنت را بدتر کند.
  • تکنیک‌های روان‌شناختی: این تکنیک‌ها به کودک کمک می‌کنند تا با لکنت خود کنار بیاید و اعتماد به نفس خود را افزایش دهد.

گفتار درمانی برای لکنت زبان معمولاً باید از سنین پایین شروع شود، زیرا مغز کودک در این سنین انعطاف‌پذیرتر است. درمان معمولاً شامل جلسات منظم با یک گفتار درمانگر است. طول مدت درمان بسته به شدت لکنت و عوامل دیگر متفاوت است.

منبع : لکنت زبان در کودکان ✔️ درمان قطعی و تشخیص روانشناسی

کاردرمانی کودکان چیست✔️ درمان تضمینی روانشناسی

کاردرمانی کودکان چیست؟ یک رشته توانبخشی است که بر کمک به کودکان برای توسعه و حفظ مهارت های لازم برای انجام فعالیت های روزمره تمرکز دارد. کاردرمانگران کودکان با کودکانی که دارای طیف وسیعی از شرایط، از جمله اختلالات حرکتی، اختلالات یادگیری، اختلالات طیف اوتیسم (ASD) و اختلالات پردازش حسی هستند، کار می کنند.

کاردرمانی کودکان می تواند برای کمک به کودکان در زمینه های زیر مفید باشد:

  • مهارت های حرکتی، مانند راه رفتن، دویدن، پریدن، نوشتن و استفاده از قاشق و چنگال.
  • مهارت های شناختی، مانند توجه، تمرکز، حافظه و حل مسئله.
  • مهارت های اجتماعی، مانند برقراری ارتباط، بازی و همکاری با دیگران.
  • مهارت های خودیاری، مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و نظافت شخصی.

کاردرمانی کودکان چیست

کاردرمانی کودکان یک رشته توانبخشی است که به کودکان در توسعه و بهبود مهارت های حرکتی، شناختی، حسی و اجتماعی کمک می کند. این می تواند به کودکانی که دارای طیف وسیعی از نیازها هستند، از جمله کودکان با معلولیت های جسمی یا رشدی، اختلالات یادگیری یا مشکلات رفتاری کمک کند.

کاردرمانگران کودکان از طیف وسیعی از فعالیت ها و تکنیک ها برای کمک به کودکان در رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند. برخی از رایج ترین فعالیت های کاردرمانی کودکان عبارتند از:

  • فعالیت های بدنی برای بهبود مهارت های حرکتی درشت و ظریف
  • فعالیت های بازی و سرگرمی برای تقویت مهارت های شناختی و اجتماعی
  • فعالیت های حسی برای کمک به کودکان در پردازش اطلاعات حسی
  • آموزش مهارت های زندگی روزمره برای کمک به کودکان در انجام کارهایی مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و استفاده از توالت

مجموعه این عوامل می تواند باعث بروز مشکلاتی دیگر از جمله از دست دادن اعتماد به نفس و افسردگی در فرد شود. در این شرایط کار درمانی می تواند از طریق انجام فعالیت هایی در سه بخش روانی، جسمی و ذهنی، به بهبود شرایط فرد و بازگشت به زندگی عادی کمک کند.

 

فواید کاردرمانی کودکان

کاردرمانی کودکان به کودکانی که در انجام فعالیت‌های روزمره خود مشکل دارند، کمک می‌کند تا توانایی‌های خود را بهبود بخشند و استقلال بیشتری در زندگی داشته باشند.

فواید کاردرمانی کودکان عبارتند از:

  • افزایش استقلال: یکی از مهم‌ترین اهداف کاردرمانی کودکان، افزایش استقلال آنهاست. کاردرمانی به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های لازم برای انجام فعالیت‌های روزمره خود را بیاموزند، مانند غذا خوردن، حمام کردن، لباس پوشیدن، راه رفتن، نوشتن و غیره.
  • تقویت مهارت‌های حرکتی: کاردرمانی می‌تواند به تقویت مهارت‌های حرکتی کودکان کمک کند، مانند مهارت‌های حرکتی درشت (مانند راه رفتن، دویدن، پریدن) و مهارت‌های حرکتی ظریف (مانند گرفتن اشیا، نوشتن، نقاشی).
  • تقویت مهارت‌های شناختی: کاردرمانی می‌تواند به تقویت مهارت‌های شناختی کودکان کمک کند، مانند توجه، حافظه، حل مسئله، تفکر انتزاعی و غیره.
  • تقویت مهارت‌های اجتماعی: کاردرمانی می‌تواند به تقویت مهارت‌های اجتماعی کودکان کمک کند، مانند ارتباط کلامی، ارتباط غیرکلامی، بازی و تعامل با همسالان.
  • کاهش مشکلات رفتاری: در برخی موارد، کاردرمانی می‌تواند به کاهش مشکلات رفتاری کودکان کمک کند، مانند پرخاشگری، بیش فعالی و نقص توجه.

کاردرمانی مناسب چه افرادی است؟

کار درمانی می تواند برای گروه های مختلفی از افراد از سنین کودکی تا پیری مورد استفاده قرار گیرد. به طور کلی، می توان گفت طیف وسیعی از افراد که وجه مشترک همه ی آن ها نیاز به دریافت خدمات بازتوانی جسمی یا روانی هستند می توانند از کار درمانی استفاده کنند.

این گروه ها عبارتند از :

  • تجربه ی تصادف، سانحه و بیماری
  • افراد دارای مشکلات رفتاری ( شب ادراری ، اضطراب جدایی و… )
  • تاخیر های حرکتی و رشدی مانند تاخیر در راه رفتن و گردن گرفتن
  • افراد آسیب دیده مغز و نخاع
  • افراد دچار شده به مشکلات پس از جراحی
  • بیماران مغز و اعصاب ( سکته مغزی، ام اس و… )
  • بیماری ها و سندرم های مادر زادی ( فلج مغزی ، سندرم داون و … )
  • افراد دارای مشکلات یادگیری
  • اختلال توجه و تمرکز ( ADHD)
  • ناتوانی های پس از شکستگی و آسیب های ارتوپدی
  • افزایش توانمندی ها پس از قطع عضو
  • آسیب های شدید دست
  • تعویض مفصل و روماتیسم مفصلی
  • اختلالات حسی

 

کاردرمانی کودکان بیش فعال

کاردرمانی نوعی درمان است که به افراد در انجام فعالیت های روزمره کمک می کند. این می تواند شامل کودکان بیش فعال نیز باشد. کاردرمانی کودکان بیش فعال بر بهبود مهارت های زیر تمرکز دارد:

  • سازماندهی و برنامه ریزی
  • مشکلات پردازش حسی
  • توسعه مهارت های خودتنظیمی
  • مهارت های حرکتی ظریف و درشت
  • ایجاد استقلال در کارهای روزمره

کودکان بیش فعال اغلب مشکل در توسعه مهارت های خودتنظیمی دارند. آنها ممکن است مشکل در کنترل رفتار خود داشته باشند یا به راحتی تحریک شوند. کاردرمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی بهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کاردرمانی می تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی کودکان بیش فعال داشته باشد. با کمک کاردرمانگر، کودکان بیش فعال می توانند مهارت هایی را یاد بگیرند که به آنها کمک می کند در مدرسه، خانه و جامعه موفق شوند.

کاردرمانی کودکان کم توجه

کاردرمانی یک رویکرد درمانی است که بر بهبود عملکرد جسمی، شناختی و اجتماعی افراد تمرکز دارد. کاردرمانی کودکان کم توجه به بهبود مهارت های توجه، تمرکز، مهارت های سازماندهی، مهارت های تحصیلی و مهارت های اجتماعی آنها کمک می کند.

کاردرمانی کودکان کم توجه به روش های مختلفی انجام می شود، از جمله:

  • مشاوره و آموزش به والدین: کاردرمانگر به والدین کمک می کند تا در مورد اختلال کم توجهی و بیش فعالی (ADHD) و نحوه حمایت از کودک خود در خانه اطلاعات کسب کنند.
  • آموزش مدیریت زمان : کاردرمانگر به کودک کمک می کند تا یاد بگیرد چگونه زمان خود را به طور موثرتری مدیریت کند. این می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی و اجتماعی کودک کمک کند.
  • آموزش مهارت های اجتماعی : کاردرمانگر به کودک کمک می کند تا مهارت های اجتماعی خود را بهبود بخشد، مانند گوش دادن به دیگران، پیروی از دستورالعمل ها و مشارکت در فعالیت های گروهی. این می تواند به بهبود روابط کودک با دیگران کمک کند.
  • تطابقات محیطی : کاردرمانگر ممکن است پیشنهادات خاصی برای تغییر محیط کودک ارائه دهد تا آن را برای او آسان تر کند. این می تواند شامل ایجاد تغییرات در نور، صدا یا سازماندهی محیط باشد.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین کاردرمانگران به صورت تضمینی به کودکان کم توجه می تواند به آنها کمک کند تا مهارت هایی را که برای موفقیت در مدرسه و زندگی روزمره خود نیاز دارند، توسعه دهند. کاردرمانگران مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با کودک و خانواده او همکاری می کند تا برنامه درمانی متناسب با نیازهای فردی کودک ایجاد کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کار درمانی کودکان

خدمات کاردرمانی کودکان نی نی سایت در حل مسایل دو دسته از کودکان بسیار مفید است.

الف) کودکان دارای مشکلات جسمی

کودکان دارای اختلالاتی از جمله فلج مغزی، دیستروفی عضلانی، سندروم داون، مشکلات تاخیری تعادلی، عوارض ناشی از تشنج، تاخیرهای حرکتی، اختلالات و بیماری های عصبی عضلانی می توانند از کاردرمانی استفاده کنند.

همچنین اصلاح الگوی حرکتی نادرست، عوارض حرکتی در اثر بیماری های متابولیک، دررفتگی مادرزادی ران، هیپوتونی، تورتیکولی(کجی مادرزادی گردن) و… مشمول استفاده از خدمات کاردرمانی کودک می شوند.

ب) کودکان دارای مشکلات روانی

به علت گستردگی اختلالات ذهنی کودک، شاخه ذهن یا mental نیز به عنوان زیر مجموعه ای از شاخه روان به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد. کودکانی که به کاردرمانی ذهنی نیاز دارند ممکن است دچار اختلالاتی نظیر کم توانی ذهنی، اتیسم، اختلالات رفتاری، یادگیری، مشکلات حافظه، مشکلات نوشتاری، تاخیرهای رشدی، مشکلات درکی شناختی و بینایی، شنیداری باشند.

در طی تمرینات کاردرمانی ممکن است نیاز باشد به هر دو حیطه ی ذهن و جسم به طور همزمان پرداخته شود. به عنوان مثال کودک فلج مغزی که دچار اختلال در راه رفتن نیز هست، مشکلات ذهنی را نیز به همراه دارند که لازم است مدنظر قرار داده شود

کاردرمانی برای چه کودکانی است؟

همزمان با رشد کودک، مهارت های مختلفی نیز در او رشد می کند. این مهارت ها در ۵ دسته ی کلی قابل بررسی هستند:

مهارت های حرکتی درشت مانند نشستن، ایستادن، راه رفتن، دویدن، حفظ تعادل و تغییر وضعیت که انجام آن ها نیازمند استفاده از دسته ی بزرگی از عضلات است.

  1. مهارت های حرکتی ریز: مانند توانایی کودک در استفاده از دست ها برای اینکه بتواند غذا بخورد، نقاشی کند، لباس بپوشد، بازی کند، بنویسد و کارهای بسیار دیگری را انجام دهد.
  2. مهارت های زبانی :منظور از این مهارت ها، توانایی کودک استفاده از زبان بدن و ادا و اشاره، برقراری ارتباط با دیگران  درک محتوای صحبت آن هاست.
  3. مهارت های شناختی: مهارت های تفکر شامل یادگیری، درک، ‌حل مسأله، استدلال و یادآوری جز این دسته از مهارت ها هستند.
  4. مهارت های اجتماعی:  تعامل با همسالان، داشتن روابط با خانواده، دوستان و معلمان، مشارکت و پاسخ دهی به احساسات دیگران.

اگر چه ممکن است برخی کودکان کمی زودتر یا دیرتر از سایر همسن و سال هایشان در یک یا چند مولفه رشد کنند. اما تاخیر غیر عادی در هر یک از این پنج مولفه نشان دهنده ی آن است که باید به متخصص کاردرمانی کودک مراجعه شود.

کاردرمانی کودکان برای راه رفتن

کاردرمانی کودکان برای راه رفتن یک روش درمانی است که به کودکانی که در راه رفتن مشکل دارند کمک می کند. کاردرمانگر با ارزیابی کودک و شناسایی عواملی که بر راه رفتن او تأثیر می گذارند، یک برنامه درمانی فردی طراحی می کند. این برنامه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تمرینات تقویتی برای عضلات پا، لگن و هسته
  • تمرینات هماهنگی برای بهبود توانایی کودک در حرکت دادن پاها و تنه خود به طور هماهنگ
  • تمرینات تعادل برای کمک به کودک در حفظ تعادل خود در حین راه رفتن
  • تمرینات حس عمقی برای کمک به کودک در درک موقعیت بدن خود در فضا
  • استفاده از وسایل کمکی مانند واکر یا صندلی چرخدار برای حمایت از کودک در حین راه رفتن

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین و به روز ترین روش های روانشناسی بدون عوارض و تضمینی به بهبود عملکرد کودک در تمام زمینه ها کمک کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

تفاوت کار درمانی با فیزیوتراپی

کاردرمانی خود به دو شاخه ی کلی و وسیع ( جسمانی و روانی ) تقسیم می شود. که خود این دو شاخه نیز به چندین شاخه ی دیگر مرتبط هستند (مانند ارتوپدی و نرولوژیک برای شاخه جسمانی  و ذهنی و روان برای شاخه ی روانی). در حقیقت کاردرمانی نسبت به فیزیوتراپی بسیار وسیع تر است.

همچنین در حالیکه فیزیوتراپی با استفاده از روش های مکانیکی به افزایش توانایی جسمی فرد می پردازد، کار درمانی هدفی متفاوت دارد. می توان گفت کاردرمانی هنر و علم استفاده از فعالیت های هدفمند درمانی، در جهت مشغول ساختن ذهن، روان و جسم فرد توانیاب، برای افزایش هر چه بیشتر استقلال و توانمندی اوست.

همچنین کاردرمانگر نیازمند خلاقیت زیادی در اجرای تکنیک های فعال کننده ی جسم و روان به طور همزان است. در حالیکه فیزیوتراپیست به انجام فعالیت های کاملا مکانیکی می پردازد و نیازمند خلاقیت نیست.

نکته آخر

بسیاری از والدین دارای کودک توانیاب جسمی یا ذهنی ممکن است به دلیل نپذیرفتن مساله، احساس ناکامی و یا خجالت، از مراجعه ی به هنگام جهت درمان و بهبود شرایط فرزندشان خودداری کنند. واقعیت آن است که عدم مراجعه ی به هنگام می تواند در تثبیت تاخیرهای رشدی، ناتوانی حرکتی کودک و یا عود ناتوانی های ذهنی او بسیار اثرگذار باشد.

بر اساس مشاهدات انجام شده، این کودکان غالبا در مدرسه و ارتباط با همسالان نیز با مشکلاتی از جمله عدم پیشرفت تحصیلی، طرد و یا اخراج از مدرسه مواجه می شوند و این چرخه منجر به چندبرابر شدن مشکلات خواهد شد. توصیه می شود با استفاده ی هرچه سریع تر از این خدمات، فرایند کنترل مساله ی فرزندتان را به دست بگیرید و از پیشرفت مشکل پیشگیری کنید.

منبع : کاردرمانی کودکان چیست✔️ درمان تضمینی روانشناسی

سوختگی کودکان ✔️ انواع، درجات و درمان

سوختگی کودکان نیاز به مراقبت بیشتری دارد چون ممکن است آسیب های زیادی به همراه داشته باشد چون پوست کودکان نازک است و در مقایسه با بزرگسالان توانایی آن ها کم است تا از خودشان مراقبت کنند.

به همین دلیل باید والدین و یا مراقبین کودک اطلاعات کافی در مورد سوختگی داشته باشند تا در صورت نیاز بتوانند اقدامات لازم برای پیشگیری و درمان فوری سوختگی انجام دهند.

سوختگی اگر شدید باشد می تواند به عفونت های بسیار بدی منجر شود که در صورت بی توجهی خطرات بسیاری برای کودک به همراه دارد و ممکن است منجر به مرگ کودک شود و سوختگی یکی از شایع ترین اتفاقات است که برای کودکان اتفاق می افتد.

اگر کودک شما دچار سوختگی شد باید محل سوختگی را زیر آب سرد قرار دهید و بعد از آن با باند یا گاز روی آن را ببندید.

اگر سوختگی بسیار شدید بود باید سریع به پزشک و مراکز درمانی مراجعه کنید و همچنین برای کاهش ترس و پیشگیری از عواقب آن می توانید از مشاور کمک بگیرید.

سوختگی کودکان

پوست کودکان بسیار ظریف و نازک است و هنگام سوختگی نسبت به بزرگسالان بیشتر به آن ها آسیب می رسد.

کودکان نمی توانند از خود دفاع کنند و ممک است در شرایط مختلفی دچار سوختگی شوند آن ها در صورت تماس با غذاها و مایعات داغ و یا سوختگی با برق و مواد شیمیایی دچار سوختگی شوند.

برای مقابله با سوختگی در کودکان باید از بروز حادثه جلوگیری کنید تا کودکان گرفتار سوختگی نشوند در این زمینه باید والدین به کودک خود آموزش های صحیح را بدهد تا به وسایلی که احتمال سوختگی دارد نزدیک نشود و به درستی کودک خود را تربیت کند.

انواع سوختگی کودکان

سوختگی به چهار دسته تقسیم می شود که درجه سوختگی در دسته های مختلف متفاوت می باشد.

چهار دسته را در زیر مورد بررسی قرار می دهیم.

  • سوختگی درجه اول: بخشی بیرونی پوست آسیب دیده است و بر روی پوست التهاب و قرمزی به وجود می آید، پوست قرمز می شود.
  • سوختگی درجه دو: در این وضعیت لایه های زیرین پوست درگیر سوختگی شده است و تاول هایی بر روی پوست ایجاد می شود و این تاول ها پوست نازک و شفافی دارند که در زیر آن آب جمع می شود.
  • سوختگی درجه سه: این سوختگی بسیار وسیع می باشد و لایه های عمیقی از پوست را درگیر کرده است.
  • سوختگی درجه چهار: این سوختگی بسیار وسیع تر بوده و شدت زیادی دارد به طوری که استخوان ها و سایر اندام ها را دچار مشکل می کند.

متخصصین برای اینکه سطح سوختگی را در کودکان تشخیص دهند و ببینتتد چه میزان از بافت های آن ها آسیب دیده است به سه تا چها روز زمان نیاز دارند.

هنگامی که کودک به سوختگی درجه سه و درجه چهار دچار می شود در این مواقع کودک باید در بیمارستان و تحت مراقبت های خاص باشد تا مشکلات دیگری برای او به وجود نیاید.

سوختگی کودکان با آب جوش

سوختگی با آب جوش یکی از شایع‌ترین انواع سوختگی در کودکان است. این نوع سوختگی می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما کودکان خردسال به دلیل کنجکاوی و عدم توانایی در کنترل خود، بیشتر در معرض خطر هستند. پس از سوختگی با فوریت های پزشکی تماس بگیرید تا به شما کمک کنند. مراحل زیر نیز می تواند به کودک شما کمک کند.

  1. فوراً محل سوختگی را زیر آب سرد جاری قرار دهید. این کار به خنک کردن پوست و کاهش درد کمک می کند. آب سرد را حداقل ۱۰ دقیقه روی محل سوختگی نگه دارید.
  2. پس از خنک شدن محل سوختگی، آن را با آب و صابون ملایم بشویید.
  3. موضع سوختگی را با یک پماد ضدعفونی کننده یا مرطوب کننده بپوشانید.
  4. موضع سوختگی را از پوشیدن لباس تنگ یا محکم دور نگه دارید.اگر سوختگی شدید است، باید به پزشک مراجعه کنید.

درمان سوختگی دست کودک با بخاری

سوختگی دست کودک با بخاری یکی از شایع‌ترین انواع سوختگی در کودکان است. این سوختگی می‌تواند در اثر تماس دست کودک با بخاری روشن، آب جوش، یا ظروف داغ ایجاد شود. سوختگی دست کودک با بخاری معمولاً سوختگی درجه یک یا دو است.

در صورت سوختگی دست کودک با بخاری، اقدامات زیر را انجام دهید:

  • کودک را از منبع سوختگی دور کنید.
  • ناحیه سوخته را زیر آب سرد جاری به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه نگه دارید. این کار به کاهش درد و تورم کمک می‌کند.
  • ناحیه سوخته را با آب خنک و صابون ملایم بشویید.
  • ناحیه سوخته را با گاز استریل یا پارچه تمیز بپوشانید.
  • اگر تاول در ناحیه سوخته وجود دارد، آن را نترکانید.
  • به کودک مایعات فراوان بدهید.

سوختگی های خفیف و نسبتا خفیف

در شرایط که وسعت سوختگی زیاد نیست به آن سوختگی خفیف گفته می شود و نیازی نیست که به مراکز درمانی مراجعه شود.

در این هنگام با استفاده از اقدامات زیر برای بهبود یافتن پوست استفاده می شود.

  • در اولین اقدام باید روند سوختگی را در کودک متوقف کنید اگر بخشی از موادی که باعث سوختگی شده بر روی پوست کودک وجود دارد و یا لباس و وسائل تزیینی کودک دچار حرارت شده است باید آن ها را از کودک دور کنید و مواد سوختنی را با روشی مناسب از روی پوست پاک کنید.
  • محلی که سوخته است را زیر آن سرد قرار دهید و به هیچ عنوان از یخ، خمیردندان و یا مواد دیگر بر روی سوختگی استفاده نکنید و بهترین روش همان آب سرد می باشد.
  • پس از آنکه محل سوخته شده را خشک کرد با استفاده از پنبه یا گاز تمیز محل سوختگی را ببندید.
  • اگر کودک بعد از سوختگی بسیار بی تابی و بی قراری می کند و درد زیادی دارد بهتر است با مشورت پزشک به کودک خود مسکن بدهید یا از پمادهای موضعی استفاده کنید.
  • برخی از گیاهان و مواد غذایی مانند عسل و آلوئه ورا می تواند برای بهبود سوختگی خوب و مناسب باشد اما قبل از استفاده از هر موادی بر روی پوست باید نظر متخصص را بپرسید چون ممکن است بعضی از این مواد باعث عفونت در زخم و مشکلات دیگری شوند.

سوختگی های شدید و جدی

اگر کودک دچار سوختگی های شدیدی شده است باید به مراکز درمانی مراجعه کنید تا تحت نظر پزشک باشد البته تا رسیدن به مراکز درمانی می توانید اقداماتی انجام دهید که برای کودک مفید می باشد.

این اقدامات در زیر ذکر شده است.

  • ابتدا باید جریان سوختگی را قطع کنید، اگر لباس کودک آتشگرفته است آن را خاموش کنید و به آرامی از بدن او بیرون آورید.

وسایل تزیینی  و یا وسایلی که کودک با آن دچار سوختگی شده است و داغ است را از کودک خارج کنید ولی به بسیاری که به بدن کودک چسبیده شده است دست نزنید.

اگر سوختگی از طریق جریان برق اتفاق افتاده است باید در اولین فرصت جریان برق ایجاد شده را قطع کنید.

  • محل سوخته شده را در زیر آب خنک قرار دهید و یا از کمپرس سرد استفاده کنید، اگر سوختگی با مواد شیمیایی اتفاق افتاده است موضع سوخته شده را برای چند دقیقه به خوبی زیر آب بشویید.
  • تا رسیدن به مراکز درمانی بدن را گرم نگه دارید و کودک را با پتویی تمیز بپوشانید.
  • سوختگی در کودکان باعث می شود تا بدن آن ها کم آب شود بهتر است در طی فرایند درمان از مایعات و آب بیشتری استفاده کنید.
  • در اولین فرصت و بسیار سریع کودک را به یک مراکز درمانی برسانید و یا با اورژانس تماس بگیرید.

درمان خانگی سوختگی دست کودک

اگر کودک شما دچار سوختگی دست شد، اولین قدم این است که محل سوختگی را از منبع حرارت دور کنید. سپس، محل سوختگی را زیر آب سرد جاری به مدت ۱۰-۲۰ دقیقه قرار دهید. این کار به کاهش درد و تورم کمک می کند.

پس از خنک شدن محل سوختگی، می توانید از یکی از روش های زیر برای درمان آن استفاده کنید:

  • ژل آلوئه ورا: ژل آلوئه ورا یک ماده طبیعی است که به تسکین درد و التهاب کمک می کند.
  • روغن زیتون: روغن زیتون نیز یک ماده طبیعی است که به نرم کردن پوست و کمک به بهبودی آن کمک می کند.
  • پماد سوختگی: پمادهای سوختگی تجاری نیز در دسترس هستند که می توانند به تسکین درد و التهاب کمک کنند.

از پوشاندن محل سوختگی با بانداژ یا پانسمان خودداری کنید. این کار می تواند باعث تعریق و عفونت شود.

نشانه های عفونت

هنگامی که کودکان دچار سوختگی می شوند زخم هایی بر روی پوست آن ها به وجود می آید و برای اینکه از عفونت کردن زخم ها جلوگیری شود باید محل سوختگی تمیز نگه داشته شود تا زخم ها دچار عفونت نشود اما در بعضی موارد ممکن است نتوان جلوی عفونت را گرفت و زخم ها دچار عفونت شوند.

والدین باید نشانه های عفونت را بشناسند تا از فراگیر شدن آن پیشگیری کنند و اقدامات لازم را برای درمان آن انجام دهند.

در زیر مهم ترین نشانه های عفونت ذکر شده است:

  • تب ولرز
  • احساس درد در محل سوختگی
  • سفید شدن روی زخم ها
  • بوی بد در محل زخم ها
  • ورم و التهاب پوستی
  • تورم در قسمت لنف ها

راهکارهایی برای پیشگیری

پیشگیری کردن از سوختگی در کودکان بسیار بهتر و موثرتر می باشد نسبت به درمان سوختگی، زیرا راه های سوختگی در کودکان بسیار متنوع است و کودکان می توانند به دلیل تماس با حرارت، برق و مواد شیمیایی دچار سوختگی شوند.

بهتر است برای جلوگیری از سوختگی کودکان اقدامات پیشگیرانه ای را انجام داد و با رعایت اقدامات لازم از کودک در برابر این حوادث محافظت کرد.

پیشگیری

به نمونه های مراقبتی که در زیر ذکر شده است توجه کنید.

  • مواد شیمیایی را از دسترس کودکان دور کنید و در آن ها را محکم و با دقت ببندید.
  • برای تمامی پریزها و سیم هایی که ممکن است خطر برق گرفتگی داشته باشد را با درپوش، چسب محکم کنید و همچنین اقدامات ایمنی لازم را انجام دهید.
  • از سنسورهای تشخیص حرارت و یا کپسول های آتش نشانیدر محل زندگی خود داشته باشید تا در صورت نیاز استفاده کنید.
  • وسایلی مانند کتری آب جوش، بخاری یا سایر وسایل داغ را در محلی قرار دهید که احتمال آسیب دیدن به کودک کمتر باشد و کودک برخوردی با آن ها نداشته باشد.
  • در زمان آشپزی و یا هنگامی که مایعات و اشیا داغی در دست دارید کودک را در آغوش نگیرید.
  • هنگام حمام کردن کودک ابتدا درجه آب را تنظیم کنید و از داغ بودن آن به طور متوسط و متناسب با شرایط کودک مطمئن شوید و بعد کودک را بشویید.
  • مراقب کودک باشید و زمانی که به سمت اجسام داغ می رود به او تذکر دهید تا به منبع حرارت نزدیک نشود.
  • کودک خود را با نکات ایمنی و حساس تربیتی آشنا کنید و به طور دقیق به او آموزش دهید تا خطرات از فرزندان شما دور بماند.

اقدامات روان شناختی

سوختگی در کودکان علاوه بر خطرات جسمانی می تواند مشکلات روحی به همراه داشته باشد و این حالت زمانی که کودک به خاطر سوختگی راهی بیمارستان شود و در آن جا بستری شود افزایش پیدا می کند.

کودک به دلیل محیط بیمارستان و درد داشتن محل سوختگی و اقدامات درمانی که تجربه می کند ممکن است دچار ترس و اضطراب در کودک شود و به عنوان یک خاطره تلخ در ذهنش بماند.

به همین دلیل تا بزرگسالی از درمان و معالجه تصویر تلخی در ذهنش وجود داشته باشد.

کودکانی که دچار اضطراب جدایی، دلبستگی  ناایمن و یا خلق دشوار هستند بستری شدن در محیط بیرون از خانه برای آن ها آسیب هایی به همراه خواهد داشت و در صورتی که با یان شرایط در کودک خود مواجه شده اید بهتر است از روانشناس کودک کمک بگیرید.

سوختگی ها بعضی اوقات اثر آن ها برای مدت طولانی یا همیشه بر روی پوست باقی می ماند در صورتی که این وضعیت برای کودک نگرانی ایجاد کند و یا نسبت به سوختگی حس خوبی نداشته باشد و حس زیبایی خود را از دست بدهد.

باید برای جلوگیری از این باور او یا بروز بیماری های مانند افسردگی و اضطراب از روانشناس و مشاور کمک بگیرید تا کودک شما بتواند به خوبی با مشکل خود کنار بیاید و دچار افسردگی و اضطراب نشود.

منبع : سوختگی کودکان ✔️ انواع، درجات و درمان

پرورش کودک خلاق ✔️ ۱۰ روش قطعی روانشناسی

پرورش کودک خلاق یکی از مهم‌ترین مهارت‌های زندگی است که در تمام زمینه‌های زندگی از جمله تحصیل، کار، روابط اجتماعی و حتی سلامت روان نقش مهمی ایفا می‌کند. پرورش خلاقیت در کودکان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا در این دوران ذهن کودکان باز و آماده پذیرش ایده‌های جدید است. در این مقاله، ۱۰ راهکار طلایی برای پرورش خلاقیت کودکان ارائه شده است.

پرورش کودک خلاق را می‌توان توانایی تولید ایده‌های جدید و نوآورانه تعریف کرد. خلاقیت یک مهارت است که می‌توان آن را با تمرین و تلاش پرورش داد. کودکان به طور طبیعی خلاق هستند، اما با رشد و بزرگتر شدن، ممکن است خلاقیت آنها تحت تأثیر عوامل مختلف مانند محیط، آموزش و پرورش و حتی والدین قرار گیرد.

کلاسهای پرورش خلاقیت برای کودکان

کلاسهای پرورش کودک خلاق فرصتی برای کودکان فراهم می کند تا مهارت های خود را در زمینه های مختلف خلاقیت، مانند هنر، موسیقی، نویسندگی، رقص و نمایش، توسعه دهند. این کلاس ها به کودکان کمک می کنند تا خلاقیت خود را کشف کنند، مهارت های حل مسئله خود را بهبود بخشند و اعتماد به نفس خود را افزایش دهند.

  • کلاس های نمایش: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف نمایش مانند بازیگری، کارگردانی، نویسندگی نمایشنامه و طراحی صحنه و لباس تشویق می کنند.
  • کلاس های رقص: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف رقص مانند رقص کلاسیک، رقص مدرن، رقص باله و رقص هیپ هاپ تشویق می کنند.
  • کلاس های نویسندگی: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف نویسندگی مانند داستان نویسی، شعر، نمایشنامه نویسی و روزنامه نگاری تشویق می کنند.
  • کلاس های موسیقی: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف موسیقی مانند آواز، ساز، تئاتر موزیکال و ترکیب موسیقی تشویق می کنند.
  • کلاس های هنری: این کلاس ها کودکان را در زمینه های مختلف هنری مانند نقاشی، نقاشی، مجسمه سازی، سفالگری و طراحی تشویق می کنند.

 

پرورش کودک خلاق

آیا علاقه مند هستید که پرورش کودک خلاق را افزایش دهید؟ مسیر رسیدن به تفکرخلاق سر راست نیست؛ اما، راهنماهایی وجود دارد که به ما در پیداکردن روشهای ایجاد آن کمک می کند.

۱. فراهم ساختن بستر خطاها برای کودکانتان

پژوهشگر استنفورد و نویسندۀ روانشناسی جدید موفقیت؛ کارول دوک، فرض می کند کودکانی که از شکست می ترسند احتمال کمتری در خلاق بودن تفکرشان وجود دارد. اگر کودکتان با یک اشتباه ناامید می شود سعی کنید به او چیزهایی مانند “چکار کنیم تا بتوانیم این نتیجه را تغییر دهیم؟” یا “چطور این را دوباره از اول انجام می دهی؟”بگویید. من روشی که در آن دوستم و همکارش بن گروسمن ـ کان مخترع آزمایشگاه نوردستورم این (اشتباه) را شکست پیشبردی یا دیدن اشتباهات به عنوان فرصت هایی برای ترقی نه شکست ها نامیده را تحسین می کنم.

۲. بگذارید کودکانتان کثیف کاری کنند.

اکثر ما جای تمیز را دوست داریم و شلوغ کاری ها بی نهایت باعث آشفتگی مان می شود. اما، زمانی که کودکان عنصر این خلاقیت هستند، شلوغ کاری ها نیز به سرعت گسترش می یابند. بعداً کودکتان از شما درخواست می کند تا نقاشی بکشد یا یک کیسه پر از گلوله های کتانی را در همه جای کف اتاق پخش کندکه در این صورت، اتاق را برایش آماده کنید. شما ممکن است با شلوغ کاری ها مخالفت کنید اما، مزایای خلاقیت بر این دردسر موقتی می چربد.

۳.کودکتان را به خاطر تلاشش تشویق کنید.

اکثر مابارها شنیده ایم که تشویق می تواند مانعی برای تفکر مستقل کودک باشد. در کتاب کان تنبیه به وسیله پاداش ها، وی در مورد اینکه چگونه جایزه موجب برانگیختن افراد برای به دست آوردن جایزه های بیشتر می شود، صحبت می کند. مشکل تشویق و جایزه دادن آن است که ممکن است کودک را از جستجوی انگیزه های درونی اش بازدارد؛ نمی گویم تشویق بد است بلکه، دفعه بعد که قصد تشویق کردن دارید . سعی کنید چیزهایی عینی بگویید مانند: “من دیدم که خودت کفش هایت را پوشیدی” یا “تو واقعاً برای حل مسئله ریاضی سخت کار می کنی”.

۴. روشنفکر باشید.

به کودکتان حق انتخاب از بین روشهای موجود برای ترغیب تفکر مستقل را بدهید. شما ممکن است به خوردن شام به جای صبحانه عادت نداشته باشید؛ اما، اگر کودکتان خواست از قبل از روانه شدن به مدرسه پاستا بخورد؛ فرصت را برایش فراهم کنید. اگر خواست در آشپزخانه به شما کمک کند سعی کنید محیط آشپزخانه را تبدیل به آزمایشگاه علمی کنید و اجازه دست زدن به مواد و ابزارهای آشپزی را به او بدهید.

۵. خلاقیت را برایش الگو قرار دهید.

خروجی خلاقیت تان چیست؟دوست دارید کجا و در چه کاری انرژی تان را صرف کنید؟ آشپزی، آوازخوانی، باغبانی، طراحی یا رقصیدن؟ کودکانی که والدینشان را می بینند که درگیر فعالیت های خلاق هستند به احتمال بیشتری این فعالیت ها را برای خودشان نیز می پذیرند. اگر کودک هنگام انجام کار خلاق در کنار شما بود فکر کنید به کارهایی که موجب شادی شما در کودکی تان بوده است و نیم ساعتی را با کودکتان برای انجام آن کار یا فعالیت صرف کنید. چه حسی داشتید؟ آیا آن را دوباره فردا یا روزی دیگر انجام خواهید داد؟

۶. به عقب برگردید (تجسم عینی)

این مرحله ممکن است با مورد شماره ۵ تناقض داشته باشد، اما مهم است به یاد داشته باشیم که این فقط برای برجسته کردن و نشان دادن اثر تعادل و توازن است. اگر کودک دوست دارد که دائماً تحت کنترل باشد، ممکن است نشان دهندۀ ریسک پذیری کمتر باشد که این خود از میزان خلاقیت می کاهد. اگر شما خودمختاری را تشویق کنید، نظاره گر رشد تخیل در کودکتان خواهید بود. دفعه بعد که کودکتان مشغول یک فعالیت ارام مثل نقاشی کردن یا نوشتن است از پریدن وسط فعالیتش خودداری کنید، زیرا این مسئله منجر به پرت شدن حواس وی می شود، در عوض، برای خودتان یک فنجان قهوه بریزید و از خلوت با خودتان لذت ببرید!

۷. زمانی را برای خلاقیت به کودکتان اختصاص دهید.

این کار ممکن است به ویژه برای والدین شاغل سخت باشد، اما کودکان نیاز به زمانبدون ساختار برای تجسم، ساختن، آزمون و اکتشاف دارند. حتی این وقت می تواند نیم ساعت بعد از شام، نقاشی کردن قبل از خواب و خواندن کتاب برای او یا اختصاص یک ساعت بازی تخیلی در روزهای تعطیل باشد. برنامه تان را بررسی کنید و از تخصیص یافتن وقت به کودکتان اطمینان حاصل کنید.

۸. رجوع به اسباب بازی های اولیه

اسباب بازی های صدادار با چراغ سرگرمی خوبی هستند و مطمئنا جایگاه خود را دارند ، اما آنها به اندازه وسایلی  مانند برچسب ها، تیوب ها، خانه سازی، عروسک ها، ابزار، ماسه و آب متفکر خلاق بار نمی آورند. زمانی را برای نگاه کردن به بازی کودکتان اختصاص دهید و لیستی فوری از اسباب بازی ها تهیه کنید. با کدام اسباب بازی بیشتر بازی می کنند؟

کدام یک از اسباب بازی ها موجب تخیل شده و او را به سمت تجسم سازی پیش می برد؟ آیا برایتان امکان دارد اسباب بازی های محدود (مثلاً اسباب بازی دارای دکمه های یک یا دو کاره) را با اسباب بازی های خلاق و آزاد (مانند خانه سازی ها که محرک بازی خلاق هستند) کنید؟

پیشنهاد مشاور: افزایش خلاقیت کودکان | ۱۱ راه طلایی + ۱۲ بازی

۹. زمان تماشای تلویزیون را به حداقل برسانید.

ممکن است برای خانواده ها سخت باشد که زمان تماشای تلویزیون را همگی حذف کنند اما، می توانیم تلاش کنیم تا کودک مدت زمان کمتری پای تلویزیون بنشیند. به جای صرف زمان برای تلویزیون بهتر است این زمان صرف نقاشی، ساختن خانه از طریق خانه سازی ها یا انجام خمیر بازی شود. شما تا چه اندازه می تواند زمان تماشای تلویزیون یا ویدئو ها را کاهش دهید؟ این فعالیت به مرور باعث پرورش کودک خلاق می شود.

۱۰.چه ایده های دیگری برای افزایش خلاقیت کوکان دارید؟

روش های بسیار زیادی برای تشویق خلاقیت کودکان وجود دارد، امیدوارم برایتان مؤثر باشد و کارآیی آن برای شما به گوش من برسد! آیا شما مایلید براین ده روش برای افزایش خلاقیت کودکان بیفزایید؟ برای آشنایی با دیگر روش های پرورش خلاقیت در کودکان با ما همراه باشید.

پرورش خلاقیت در کودکان ابتدایی

در ادامه چند نکته برای پرورش خلاقیت در کودکان ابتدایی آورده شده است:

  • فرصت‌های زیادی برای بازی و کاوش فراهم کنید. بازی یک راه عالی برای کودکان برای کشف جهان اطراف خود و پرورش تخیل خود است. به آنها اجازه دهید با مواد و وسایل مختلف بازی کنند و ببینند چه چیزی درست می کنند.
  • از آنها بخواهید سوالات بپرسند. پرسیدن سوالات به کودکان کمک می کند تا جهان اطراف خود را بهتر درک کنند و راه های جدیدی برای فکر کردن در مورد چیزها بیاموزند. به آنها پاسخ های باز دهید که آنها را به فکر کردن و کشف بیشتر تشویق کند.
  • به آنها اجازه دهید اشتباه کنند. اشتباه کردن بخشی طبیعی از فرآیند یادگیری است. به کودکان خود اجازه دهید اشتباه کنند و از آن درس بگیرند. آنها با این کار یاد می گیرند که چگونه از شکست های خود به عنوان فرصتی برای رشد استفاده کنند.
  • به آنها بازخورد مثبت بدهید. بازخورد مثبت به کودکان کمک می کند تا اعتماد به نفس خود را در زمینه خلاقیت خود تقویت کنند. به آنها بگویید که ایده های آنها را دوست دارید و آنها را تشویق کنید تا به ادامه کار خود ادامه دهند.
  • آنها را در معرض هنر و فرهنگ قرار دهید. قرار گرفتن در معرض هنر و فرهنگ می تواند به کودکان کمک کند تا دیدگاه های جدیدی را توسعه دهند و خلاقیت خود را پرورش دهند. آنها را به موزه ها، گالری های هنری و کنسرت ها ببرید.

پرورش خلاقیت کودکان با کاردستی

کاردستی یک فعالیت سرگرم کننده و خلاقانه است که می تواند به پرورش کودک خلاق کمک کند. کاردستی می تواند به کودکان کمک کند تا:

  • خلاقیت خود را پرورش دهند. کاردستی به کودکان فرصت می دهد تا از تخیل خود استفاده کنند و چیزهای جدیدی خلق کنند و پرورش کودک خلاق را تجربه کنید.
  • مهارت های حل مسئله خود را بهبود بخشند. کاردستی به کودکان کمک می کند تا راه حل هایی برای مشکلاتی که با آن روبرو می شوند پیدا کنند.
  • مهارت های حرکتی خود را بهبود بخشند. کاردستی به کودکان کمک می کند تا مهارت های حرکتی ظریف و درشت خود را توسعه دهند.
  • مهارت های همکاری خود را بهبود بخشند. کاردستی می تواند یک فعالیت گروهی عالی باشد که به کودکان کمک می کند تا با دیگران همکاری کنند.

منبع : پرورش کودک خلاق ✔️ ۱۰ روش قطعی روانشناسی