بایگانی دسته ی کودک

آیا می دانستید که هوش هیجانی را می توانید در طول زندگی خود آن را ارتقا دهید؟ هوش هیجانی به شما در حل تعارضات زندگی روزمره کمک می کند.

این اصطلاح توسط پیتر سالوی و جان مایر در دهه ۱۹۹۰ در دانشگاه ییل ایجاد شد و بعداً دانیل گولمن در سال ۱۹۹۵ آن را بیش تر رواج داد.

فواید هوش هیجانی

استفاده از هوش هیجانی در زندگی روزمره می تواند بسیار مفید باشد.

به عنوان مثال، پیشگیری از موقعیت های خطرناک برای سلامتی، مانند جلوگیری از فشار خون بالا و بیماری های قلبی و از نظر انطباق نیز می تواند در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت بسیار سودمند باشد.

به همین دلیل، بهبود هوش هیجانی در سنین پایین می‌تواند سرمایه‌گذاری بلندمدتی باشد که باعث موفقیت در بزرگسالی می شود.

تقویت هوش هیجانی در نوجوانان

۱٫به واکنش های احساسی خود نسبت به وقایع در طول روز توجه کنید.

به راحتی می توانید احساسات خود را در مورد آنچه در طول روز تجربه می کنید، پشت سر بگذارید. اما درک احساس خود برای تقویت هوش هیجانی ضروری است. اگر احساسات خود را نادیده بگیرید، اطلاعات مهمی را نادیده می گیرید که تأثیر زیادی بر طرز فکر و نحوه رفتار شما دارد.

2. به بدن خود توجه کنید

به جای نادیده گرفتن علائم فیزیکی احساسات خود، شروع به گوش دادن به آن ها کنید. به یاد داشته باشید که ذهن و بدن ما از هم جدا نیستند. آن ها عمیقاً بر یکدیگر تأثیر می گذارند.

3. مشاهده کنید که چگونه احساسات و رفتار شما به هم مرتبط هستند.

وقتی احساسات شدیدی را تجربه می کنید، چه واکنشی نشان می دهید؟ هرچه بیشتر درک کنید که چه چیزی انگیزه های رفتاری شما را تحریک می کند، هوش هیجانی شما بالاتر خواهد بود و می توانید از آنچه می دانید برای تغییر رفتار خود در آینده استفاده کنید.

4. از قضاوت در مورد احساسات خود بپرهیزید

تمام احساساتی که دارید معتبر هستند، حتی احساسات منفی که تجربه می کنید. اگر احساسات خود را قضاوت کنید، توانایی خود را برای احساس کردن از بین می برید و استفاده از احساسات خود را در راه های مثبت دشوارتر می کند.

به این موضوع فکر کنید که هر احساسی که دارید، یک قطعه جدید از اطلاعات مفید است از چیزهایی که در دنیای شما در حال وقوع می باشد مرتبط است.

در ابتدا سخت است، اما اجازه دهید احساسات منفی ظاهر شوند و آن ها را به آنچه در حال رخ دادن است مرتبط کنید. به عنوان مثال، اگر به شدت حسادت می کنید، این احساس در مورد وضعیت شما چه چیزی به شما نشان می دهد؟

5. تصمیم گیری در مورد نحوه رفتار را تمرین کنید

شما نمی توانید احساساتی که دارید را کنترل کنید، اما می توانید تصمیم بگیرید که چگونه می خواهید به آن ها واکنش نشان دهید. به این فکر کنید که ترجیح می دهید چه واکنشی نشان دهید، به جای اینکه اجازه دهید احساساتتان بر شما غلبه کند، تصمیم بگیرید دفعه بعد احساسات خود را کنترل کنید.

هنگامی که اتفاق منفی در زندگی شما می افتد، لحظه ای را برای احساس کردن اختصاص دهید. هنگامی که موج اولیه سپری شد، تصمیم بگیرید که چگونه می خواهید رفتار کنید. تصمیم بگیرید که احساسات خود را به جای سرکوب کردن، بیان کنید و دوباره تلاش کنید.

6. مهارت های همدلی خود را بهبود بخشید

همدلی یعنی توانایی تشخیص احساسات دیگران و به اشتراک گذاشتن احساسات با آها. شنونده فعال‌تر بودن و توجه واقعی به آنچه مردم می‌گویند می‌تواند به شما کمک کند تا احساس بهتری نسبت به آن‌ها داشته باشید. توانایی استفاده از این اطلاعات تصمیمات و بهبود روابط از نشانه های هوش هیجانی است.

برای بهبود همدلی، خود را به جای دیگران بگذارید. به این فکر کنید که اگر در موقعیت آن ها بودید چه احساسی داشتید. به طور فعال تصور کنید که چگونه می توانید از طریق تجربیاتی که دارید حمایت و مراقبت لازم را ارائه دهید.

7. زبان بدن افراد را یاد بگیرید

سعی کنید احساسات واقعی افراد را با مشاهده حالات صورت و زبان بدن آن ها درک کنید. اغلب مردم احساسات خود را به صورت فیزیکی نیز نشان می دهند. تمرین کنید که بیشتر مراقب باشید و احساسات دیگران را درک کنید.

اگر مطمئن نیستید که در تفسیر حالات چهره مهارت دارید، سعی کنید حدس بزنید به طور مثال تن صدای بالاتر نشان می دهد که استرس دارد یا عصبانی است.

8. تمرین کنید که از نظر احساسی صادق باشید

وقتی ناراحت هستید به مردم بگویید و شادی را نیز به اشتراک بگذارید این صداقت باعث می شود که دیگران راحت تر، بتوانند با شما ارتباط برقرار کنند و اعتماد بیش تری به شما داشته باشند.

9. سطح استرس خود را کاهش دهید

زندگی مملو از موقعیت‌های دشوار است، از روابط گرفته تا از دست دادن شغل همه باعث افزایش استرس و اضطراب افراد می شود. در این بین، محرک‌های استرس بی‌شماری وجود دارد که می‌تواند هر موضوع را بسیار چالش‌برانگیزتر از آنچه که احتمالاً هست به نظر می رساند.

 ۸ بازی برای بهبود هوش هیجانی کودکان

1. احساسات خود را نام ببرید

برای شروع، می توانید احساسات خود را با فرزندانتان در میان بگذارید و سپس همانطور که دکتر سیگل پیشنهاد می کند، می توانید به بچه ها کمک کنید تا احساسات خود را بشناسند.

2. دسته بندی احساسات

برای بازی، فقط باید پنج احساس اصلی ( شاد، غمگین، عصبانی، ترس، خجالت ) را روی کاغذ بنویسند. سپس، احساسات مربوط به هر دسته اصلی را یادداشت کنید و کارت ها را از هم جدا کنید. و سپس از فرزندان خود بخواهید تا دریابند که هر احساس در کدام یک از پنج دسته اصلی قرار می گیرد.

3. برچسب زدن به احساسات

یکی از راه های عالی برای کمک به هوش هیجانی آن ها برچسب زدن به احساسات دیگران است. برای این کار، می توانید سعی کنید احساسات شخصیت ها را هنگام خواندن داستان با هم شناسایی کنید. یا هنگام تماشای تلویزیون، می توانید از فرزندان خود بخواهید که با زبان بدن و کلمات تشخیص دهد که بازیگر چه احساسی دارد.

سخن آخر

اگر کودکی با هوش هیجانی بالا دارید، ابتدا باید بدانید که فرزند شما در ابراز وجود یا کار گروهی مشکلی ندارد. بنابراین، تقریباً همه حرفه ها مناسب هستند، اما برخی از مشاغل برجسته برای آن ها شامل موارد زیر می باشد:

• سیاستمدار
• مدیر
• وزیر
• معلم
• علمی
• درمانگر
• روانشناس
• دیپلمات
• مذاکره کننده
• کارشناس فروش یا بازاریابی
• کارگر اجتماعی
• بازیگر

منبع : چگونه هوش هیجانی خود را تقویت کنیم + بازی برای کودکان

برای انتخاب شیشه شیر باید ببینید که نوزاد شما کدام نوع از سرشیشه را راحت تر به دهان می گیرد، زیرا برخی از نوزادان فقط به نوع خاصی از سرشیشه (پستانک) رضایت می دهند. هم چنین ممکن است راحتی شست و شو و یا حتی برند آن نیز اولویتی مهم در انتخاب شما باشد.

هنگامی که سرشیشه مناسب با توجه به نکات بالا مشخص شد، می توانید بطری و لوازم جانبی آن را نیز تهیه کنید. استفاده درست از شیر خشک و تمیز کردن دقیق و درست سرشیشه و شیشه شیر مهم تر از مدل و شکل آن است؛ بهترین کاری که برای اطمینان از ایمنی تغذیه با شیرخشک باید انجام دهید، نظافت و تمیز کردن آن است.

از آنجا که انواع مختلفی از بطریها در بازار موجود است، انتخاب برای مادران بسیار سخت می شود. در این بخش از مشاورانه قصد داریم با توضیح انواع شیشه های شیر و معایب و مزایا آن ها به شما در انتخاب بطری مناسب کمک کنیم.

اجزای شیشه شیر

بطری یا شیشه شیر : 

ظرفی که در آن شیرخشک یا مایعات ریخته می شود.

سرشیشه :

سرشیشه یا همان پستانک، که کودک آن را می مکد.

سرپیچ :

بخشی مهم و حلقه مانندی که بین سرشیشه سرپیچ و بطری قرار می گیرد و با چرخاندن و سفت کردن آن، سرشیشه در جای خود قرار می گیرد .

درپوش:

زمانی که از شیشه استفاده نمی کنید، برای جلوگیری از ورود گرد و خاک و سایر عوامل بیرونی به درون شیشه روی آن قرار می گیرد.

 

انواع مختلف بطری شیر نوزاد

بطری که مایعات و یا شیر در آن ریخته می شود، معمولاً از جنس پلاستیکی، شیشه ای، استیل یا یک نوع ترکیب شامل شیشه با روکشی پلاستیکی یا سیلیکونی است و در مدل های مختلف ساخته می شود. در ادامه به معرفی انواع بطری ها و بیان مزایا و معایب آن ها می پردازیم.

بطری های استاندارد یا معمولی

 بطری استاندارد در واقع همان شکل بطری است که با شنیدن اسم شیشه شیر در وسیله ذهن‌ تداعی می‌شود. به این نوع شیشه ها، گردن صاف نیز گفته می شود. این نوع شیشه شکل خاص و متفاوتی ندارد و ابتدایی ترین نوع شیشه شیر محسوب می شوند. شیشه های شیر استاندارد با نام های تجاری مختلف در فروشگاه ها به فروش می رسند.

مزایا	معایب
به راحتی در داروخانه ها پیدا می شوند.اغلب ارزان قیمت هستند.در انواع رنگ و طرح دلخواه یافت می شوند.لوازم جانبی برای تمیز کردن آن ها به راحتی در دسترس است.سرشیشه آن ها استاندارد می باشد.	تمیز کردن و شست و شو شیشه های باریک کمی مشکل است.به توجه بیش تری هنگام پر کردن شیر نیاز دارند .ممکن است هنگام مکیدن شیشه هوای اضافی وارد معده نوزاد شود.پذیرفته نشدن توسط برخی مهدکودک هاهنگام استفاده از مایعات سرد، رطوبت محیط را جذب می کنند.

بطری های ضد نفخ (جریان طبیعی):

نفخ بیماری دردناک شکمی است که به علت سوء هاضمه یا وجود گاز در معده ایجاد می شود. مکیدن سرشیشه با ایجاد خلا می تواند باعث هوا برداشتن سرشیشه شود، زمانی که این هوا وارد معده کودک شود، او دچار نفخ می گردد. اما بطری های ضد نفخ با تخلیه هوا از ایجاد حباب و مخلوط شدن آن با شیر در بطری جلوگیری می کنند. این بطری ها برای تخلیه هوا معمولا سوپاپ یا نِی دارند. بطری های ضد نفخ احتمال ابتلای نوزادان به نفخ را کاهش می دهد.

مزایا	معایب
میزان بلعیدن هوا با این شیشه ها در نوزادان کاهش می یابد.دل درد ناشی از گاز را کاهش می دهند.	این بطری ها تضمین کننده جلوگیری از نفخ نیستند.تمیز کردن این شیشه ها به علت طراحی آن، سخت است.از بطری های استاندارد گران تر هستند.به راحتی بطری های استاندارد در دسترس نیستند.

بطری های خود استریل شونده:

در این نوع بطری های قبل از استفاده، باید مقداری آب درون بطری ریخته و در پوش آن را بگذارید. سپس آن را به مدت چند دقیقه و در دمای مشخص در ماکروویو قرار دهید تا شیشه گرم شود. مزایا و معایب این نوع بطری نیز در ادامه آورده شده است.

مزایا	معایب
نیازی به وسایل جانبی برای استریل کردن ندارند.سهولت استفاده از این بطری باعث صرفه جویی در زمان می شود.	از بطری های معمولی گران تر هستند.شفاف نیستند، در نتیجه نمی توان میزان شیر باقیمانده در بطری را به راحتی دید .در هنگام استفاده از مایکروویو برای گرم کردن بطری باید بسیار مراقب بود، زیرا درجه حرارت هر ماکروویو متفاوت است و این احتمال آسیب رسیدن به بطری را زیاد می کند.در هنگامی قطعی برق نمی توان از آن استفاده کرد.

بطری های یک بار مصرف:

در این نوع شیشه شیر، بطری و اجزای آن از قبل ضدعفونی و بسته بندی شده، در نتیجه پس از باز کردن بسته بندی، قابل استفاده هستند. پس از استفاده نیز باید آن را دور انداخت. این مدل شیشه شیر زمانی به‌کار می‌آیند که شستن شیشه‌ شیر برایتان مقدور نیست، به طور مثال زمانی که در سفر هستید. این مدل شیشه شیر، به ‌شکل بسته ‌های چندتایی شامل بطری، سرشیشه و درپوش به ‌فروش می‌رسد و تمامی قطعات نیز یک ‌بار مصرف هستند.

مزایا	معایب
راحتی در استفاده از این شیشه ها باعث صرفه جویی در زمان می شود.آن ها برای سفر یا هر شرایطی که با کمبود وقت مواجهید، مناسب هستند.استفاده از این بطری ها آسان است و نیاز به آموزش خاصی ندارند، در نتیجه افرادی که با شیشه های بچه آشنایی ندارند هم می توانند از آن ها استفاده کنند.	این نوع بطری به محیط زیست صدمه می زنند.استفاده مداوم از شیشه شیرهای یکبار مصرف مقرون به صرفه نیست.

بطری هایی با آسترهای یک بار مصرف :

نوع دیگری از بطری های یک بار مصرف، بطری با آستر یک بار مصرف هستند. در این مدل، کیسه هایی به‌ شکل آستر داخل شیشه قرار می‌گیرد و شیر درون آن ریخته می شود. این آسترهای یک ‌بار مصرف هستند و باید پس از هر بار شیردادن به کودک از داخل شیشه خارج و تعویض شوند. مزایا و معایب این نوع بطری ها نیز در ادامه آورده شده است.

مزایا	معایب
سهولت در استفاده از این شیشه ها باعث صرفه جویی در زمان می شود.آن ها برای سفر یا هر شرایطی که با کمبود وقت مواجهید، بسیار عالی هستند.به خاطر بسته بندی آن، فضای زیادی را اشغال نمی کنند.	این بطری ها مناسب محیط زیست نیستند.یک بار مصرف بودن بطری ها می تواند مشکلاتی ایجاد کند.استفاده مداوم از آن ها مقرون به صرفه نیست .اگر از آن اشتباه استفاده شود، باید بطری به دقت تمیز شود.

بطری های گردن کج( زاویه دار):

بطری های زاویه دار، در نزدیکی گردن خمیدگی دارند. وجود این خمیدگی به ‌خاطر قشنگی نیست، بلکه یک دلیل فنی دارد! سرشیشه در بطری های گردن ‌کج بهتر از شیر پر می‌ شود و در نتیجه حباب‌‌ هوای کم تری داخل آن گیر می کند؛ این باعث می شود که هوای کم تری نیز وارد معده کودک شده و احتمال نفخ کاهش یابد. طراحی شیشه ها به گونه ای است که بیش ترین شباهت را با سینه مادر دارد .

متخصصان اطفال توصیه می کنند که در هنگام شیرخوردن از شیشه، کودک در حالت نیمه‌ نشسته باشد تا دچار عفونت گوش نشود.

مزایا	معایب
بطری های گردن کج احتمال بلعیدن هوا را کاهش می دهند.نگه داشتن شیشه به صورت عمودی توسط کودک خطر ابتلا به عفونت گوش را کاهش می دهد.می تواند دل درد ناشی از وجود گاز، را در کودکان کاهش دهد.	بطری های گردن کج گران قیمت تر هستند.به راحتی بطری های معمولی در دسترس نیستند.تمیز کردن آن ها سخت است.

بطری های گردن پهن(دهان باز)

گردن‌ این نوع شیشه شیر نسبت به شیشه‌ شیرهای معمولی، پهن‌تر است در نتیجه سرشیشه‌ ی پهن تری هم دارند. پهن بودن سرشیشه‌ ها باعث ایجاد شباهت ظاهری و حسی شبیه به سینه مادر می شوند، به‌ همین دلیل از سردرگمی پستان می‌کاهند. (ممکن است کودکی که شیرخوردن از شیشه را تجربه کرده، در گرفتن سینه مادر دچار تردید شود). بنابراین این نوع شیشه شیر برای کودکانی که از سینه مادر هم تغذیه می کنند، ایده آل است.

مزایا	معایب
مشکل کم تری برای کودکانی که از سینه مادر هم تغذیه می کنند، ایجاد می کند.استریل کردن آن ها آسان است.نسبتا ارزان هستند.بعضی از آن ها ویژگی ضد نفخی دارند.	به راحتی بطری های معمولی در دسترس نیستند.نوک سرشیشه با آن ها به راحتی، منطبق نمی شود.

بطری شبیه سینه:

این بطری های معمولا دارای گردن پهن با بدن منحنی و سرشیشه ای خاص هستند. در واقع نوک سرشیشه به گونه ای طراحی شده است که شبیه سینه مادر نرم باشند.

مزایا	معایب
در تماس سرشیشه با سقف دهان نوزاد احساس طبیعی در او ایجاد می شود.احتمال سردرگمی در کودکانی که از سینه مادر هم شیر می خورند را کاهش می دهد.تغذیه نوزاد حتی زمانی که مادر حضور نداشته باشد با این بطری به راحتی امکان پذیر است.استریل کردن و شست و شوی آن به دلیل قطعات کم آسان است .	به دلیل طراحی خاص، این نوع بطری ها نسبتا گران قیمت هستند.پیدا کردن سرشیشه مناسب آن دشوار است .

بطری های تهویه دار:

این بطری ها داری منافذی هستند که هوا را در پشت شیشه نگه می دارند، در حالی که از نشت مایع نیز جلوگیری می کند. با ایجاد یک محفظه ضد خلا در سرشیشه، جریان یک طرفه هوا ایجاد می شود، در نتیجه از تخلیه مایع جلوگیری می کند. اصلی ترین ویژگی این بطری ها، جلوگیری از نشت مایع و خفه شدن نوزاد است.

مزایا	معایب
این نوع بطری از نشت مایع به بیرون و خفه شدن نوزاد جلوگیری می کنند.این نوع بطری، ناراحتی کم تری در نوزادان ایجاد می کند.احتمال ابتلا به نفخ در کودکان را کاهش می دهند.	قیمت آن ها از بطری های معمولی بیش تر است.در همه فروشگاه ها در دسترس نیستند.این بطری ها تضمین نمی کنند که نوزادن، نفخ نکنند.

بطری های پلاستیکی

متداول ترین نوع بطری شیر هستند که به سادگی در مدل های مختلف در بازار به فروش می رسند.

مزایا	معایب
در سایز و اشکال مختلف در بازار موجود است .وزن سبک و قیمتی ارزان دارند.این نوع بطری های شیر، با افتادن نمی شکنند.رطوبت هوا را به بدنه ی خود نمی گیرند.	این نوع بطری، خیلی زود بو می گیرد.احتمال خراشیده شدن آن زیاد است.با گذشت زمان، فرسوه می شود.در دماهای بالا از آسیب می بیند.

انواع مختلف پستانک و سرشیشه های موجود در بازار

انتخاب دیگری که در خرید شیشه شیر وجود دارد، انتخاب سرشیشه یا پستانک مناسب است. در ادامه انواع سرشیشه ها را معرفی خواهیم کرد. سرشیشه های بسیار متنوعی در بازار وجود دارند اما باید متناسب با نیاز کودک خود یکی از این انواع را انتخاب کنید. شاید نیاز به تست کردن انواع مختلف آن ها باشد تا سرشیشه دلخواه کودک را پیدا کنید.

 

سرشیشه های سنتی

سرشیشه های سنتی که بسیار مقرون به صرفه بود و به شکل زنگ و کاملا باریک و متناسب با انواع بطری های استاندارد ساخته می شوند. جریان کند شیر در این نوع سرشیشه، آن را انتخابی ایده آل برای تغذیه نوزادان می سازد. جنس این نوع سرشیشه معمولا سیلیکونی و لاستیکی است. اگر نوزادان شما با سرشیشه های سنتی مشکل ندارد، از همین مدل استفاده کنید.

سرشیشه های چند جریانی

برای دادن آب میوه، شیر و شیر خشک به نوزاد از بطری استفاده می شود؛ برای شیرخشک باید سرشیشه سوراخ ریز داشته باشد، اما برای آب میوه های حاوی فیبر سوراخ سرشیشه باید بزرگتر باشد. می توانید به جای سرشیشه های مختلف با اندازه سوراخ متفاوت از سرشیشه های چند جریانی که قابلیت تنظیم داشته و به سهولت جریان شیر هم کمک می کنند، استفاده کنید.

سرشیشه های ضد خلا

برخی از کودکان به خاطر مکش ضعیف، کمی هوا با شیر می بلعند که می تواند باعث مشکلاتی مانند نفخ، گاز معده و ناراحتی در کودکان پس از شیر خوردن شود. سرشیشه های ضد خلا یک دریچه خروجی یا دهانه کوچک بر روی نوک خود دارند که باعث جلوگیری از ایجاد حباب در بطری شیر می شود.

سرشیشه های طبیعی

این سرشیشه ها بسیار شبیه  نوک سینه مادر ساخته می شوند در نتیجه باعث می شود که کودک در هنگام تغذیه، احساس راحتی داشته باشد. سرشیشه معمولی کمی کوچک تر از سینه مادر است، اما جنس نوک سرشیشه ها، درست مانند سینه مادر نرم و انعطاف پذیر است.

سرشیشه هایارتودنسی

اگر از سرشیشه مناسب برای تغذیه نوزاد در ماه های اولیه استفاده نشود، می تواند باعث بروز آسیب در لثه و دندان ها شود. نوک سرشیشه های ارتودنسی برای جلوگیری از آسیب زدن به دندان و لثه ی کودک طراحی شده است و به فرم گرفتنِ درست دندان نیز کمک می کند؛ این سرشیشه از یک طرف پهن و از طرف دیگر برجسته است و کاملا متناسب با لثه و دندان کودک می باشد. زمانی که نوزاد سرشیشه را می مکد، مانند سینه مادر کشیده می شود.

اگر نوزادتان وارد فاز رویش دندان شده و یا لثه ظریفی دارد، استفاده از این سرشیشه ها بهترین گزینه می باشد.

سرشیشه مناسب برای شکاف کام/ شکاف لب

شکاف کام و لب یکی از ناهنجاری هایی است که به صورت مادرزادی در برخی کودکان ایجاد می شود. تغذیه ی کودکانِ مبتلا به شکاف کام و لب، یکی از مسائل قابل توجه و با اهمیت است. این کودکان نمی توانند از سرشیشه های معمولی استفاده کنند، زیرا قادر به مکیدن آن نیستند و شیر ممکن است وارد ریه آن ها شود. سرشیشه های مخصوصی برای کنترل جریان هوا در بازار موجود است که می تواند برای این نوزادان مورد استفاده قرار گیرد.

سرشیشه های سیلیکونی

بعضی از نوزادان هنگام تغذیه با شیشه شیر، سرشیشه را می جوند، خصوصا زمانی که دندان آن ها رشد کرده است. این کار باعث نشت ناخواسته و تو رفتگی آن می شود. سرشیشه های سیلیکونی به دلیل داشتن مقاومت کششی و انعطاف پذیری بالا، با جویدن به آسانی آسیب نمی بیند و می تواند عمر طولانی تری داشته باشد.

این نوع سرشیشه هیچ رنگ و بویی از مایعات مختلف را درون خود را جذب نمی کند. این نوع سرشیشه ها مقاوم به حرارت نیز هستند، پس می توان آن ها را به راحتی در ماشین ظرفشویی شست و بدون نگرانی استریل کرد.

سرشیشه های پلاستیکی

با اینکه سرشیشه های سیلیکونی بسیار رایج هستند، اما هنوز هم اولین انتخاب والدین سرشیشه پلاستیکی می باشد. این نوع از سرشیشه ها رنگ طلایی دارند و جنسی نرم تر از سرشیشه های سیلیکونی داشته که آن را بسیار شبیه به نوک سینه مادر می کند، در نتیجه نوزادان نیز این نوع سرشیشه ها را راحت تر می گیرند. برخی از کودکان به این جنس سرشیشه حساسیت دارند و از آن جایی که مقاومت و انعطاف کم تری هم دارند، باید هر ۴-۶ هفته عوض شوند.

انتخاب شیشه با توجه به سن نوزاد

طیف گسترده ای از سرشیشه‌ها از نظر سایز برای کودکان در تمام سنین وجود دارد. باید برای یک نوزاد تازه متولد شده که از شیشه شیر تغذیه می کند، انواع مختلف سرشیشه در کوچک‌ ترین اندازه را بخرید و دقت کنید که کودک کدام یک از آن ها را ترجیح می دهد. هم چنین در سنین بالاتر و زمانی که می خواهید کودک را از شیر بگیرید و او از شیشه شیر هم تغذیه کند، لازم است سرشیشه را متناسب با سن فرزند خود انتخاب کنید.

در ابتدا لازم است، پنج یا شش شیشه‌ شیر ۱۲۰ سی ‌سی برای نوزادتان بخرید و از حدود چهار ماهگی می توانید از شیشه‌ های ۲۴۰ تا ۲۷۰ سی‌ سی استفاده کنید.

لوازم جانبی مورد نیاز برای شیشه ‌شیر

لوازم جانبی، مراقبت از شیشه شیر را برای شما آسان‌ کند. برای مثال، احتمالا به یک قفسه برای خشک کردن و یک جفت فرچه ی مناسب برای تمیز کردن بطری و سرشیشه‌ ها لازم دارید.

اگرچه نگرانی در مورد استریل کردن شیشه شیرها به اندازه گذشته وجود ندارد، اما ممکن است پزشک به دلایل خاصی استریل کردن را توصیه کند، در این صورت با پزشک کودک خود در مورد شستن و جوشاندن بطری و سرشیشه ‌ها یا استفاده از یک دستگاه استریل‌کننده مشورت کنید.

هرچند بهتر است که هر بار شیرخشک تازه ای آماده کنید و باقی مانده آن را دور بریزید، اما گاهی اوقات هنگام بیرون رفتن از خانه، نیاز است که شیشه شیر کودک را همراه خود ببرید، در این صورت بهتر است، از کیسه‌‌ های عایق که شیشه ‌شیر را در دمای مناسب نگه می‌دارد استفاده کنید.

۷ توصیه مهم درباره بهترین شیشه شیر

۱- بهتر است برای اینکه کودک تان در معرض آسیب با «بیسفنول A» قرار نگیرد، به جای بطری های پلاستیکی از بطری های شیشه ای استفاده کنید. هرچند این بطری ها گران تر و شکننده هستند، اما در مقابل ایمن ترند.

۲- امواج ماکروویو باعث تخریب ساختار مولکولی پلاستیک شده و خطرات آن را زیاد می کند. در نتیجه بطری های پلاستیکی را در مایکروویو قرار ندهید.   
۳- بطری پلاستیکی کودک‌تان را داخل ماشین ظرف‌ شویی و با مواد شوینده قوی نشویید، زیرا این کار نیز باعث شکستن مولکول «بیسفنول A» شده و جذب آن را راحت تر می کند. بهتر است این بطری ها را با دست و شوینده ملایم بشویید.

۴-  بهتر است محصولی را خریداری کنید که روی برچسب آن، عبارت «بدون BPA» نوشته شده است. این محصولات پلاستیکی فاقد ماده «بیسفنول A» بوده و ایمن تر هستند

۵-بطری کودک را زیاد گرم نکنید. محققان معتقدند، اگر شیشه تا دمای ۸۰ درصد گرم شود و یا با مایعات داغ پر شود، ماده فوق از آن جدا شده و وارد محتویات شیشه می‌شود. بیسفنول A یک استروژن مصنوعی است که می تواند سبب بروز حالت زنانگی در پسرها، بلوغ زودرس در دخترها، سرطان پستان و پروستات و برخی از انواع دیابت شود.

۶-  نباید هنگام شیر خوردن با شیشه شیر، کودک را تنها گذاشت و همچنین نباید به او اجازه راه رفتن داد، زیرا امکان زمین خوردن و شکستن شیشه وجود دارد.
۷-برای تمیز کردن صحیح شیشه ها بهتر است از از یک فرچه مناسب و مخصوص شیشه ‌شیر یا اسفنج ابری نرم استفاده کنید و با آب گرم و کف شسته و خوب آبکشی کنید. همچنین لازم است از زمان تعویض و نشانه‌ های فرسودگی شیشه ها اطلاع داشته باشید.

نکات مهم دیگر

بهتر است تا والدین برای نوزاد خود دو یا سه بطری در اندازه های مختلف تهیه کنند. با توجه به مطالب ذکر شده، می توانید به سلیقه نوزاد در انتخاب بطری نیز پی ببرید.

یک انتخاب از روی دانش و آگاهی در مورد قسمت های مختلف شیشه شیر می تواند به سلامت و تغذیه مناسب نوزاد کمک کند.

منبع : انتخاب شیشه شیر| هرچیزی که باید بدانید

با افسردگی کودکان چه باید کرد؟

اگر در مورد اینکه والدین، چه چیزی را برای کودک خود می خواهند سوال شود، اکثریت آن ها جواب می دهند که من فقط شادی و خوشحالی کودکم را می خواهم. این اتفاق را می توان در یک سطح منطقی برای کودک رقم زد. قطعا روحیه ما در مواجهه با کودکی که غمگین است به هم می ریزد.

غم و ناراحتی کودکان برای والدین بسیار سخت است و احساسات و فکر آن ها را درگیر می کند. برای مثال وقتی والدین کودک خود را کلافه، ناامید یا مضطرب می بینند، نگران می شوند اما متوجه هستند که این احساسات موقتی است، اما قضیه در مورد کودکی که مدام غمگین است فرق می کند.

دنیای کودکان با بزرگسالان تفاوت های زیادی دارد، اما آن ها نیز در طول روز با مسائلی مواجه می شوند و طبیعی است که این اتفاقات و مسایل آن ها درگیر کند و به آن ها حس شادی یا غم بدهد؛ با این حال ممکن است گاهی این احساسات در کودک تبدیل به اختلال شود.

چه کودکانی بیش تر به افسردگی دچار می شوند؟

افسردگی در کودکان به علت ژنتیکی یا عوامل محیط یا هر دو رخ می دهد.

کودکانی در سن کم، تجربه جدایی اعضای خانواده، فقر، غصه ی بیماری جسمی، مشکلات مربوط به یادگیری دارند و یا هر گونه شرایط سخت و اتفاق ناخوشایندی را تجربه کرده اند، بیش از بقیه در معرض ابتلا به غم و افسردگی خواهند بود.

همچنین احتمال افسردگی و غمگینی مداوم در کودکانی که از نظر احساسی و روانی حساسیت بیش تری دارند، بیش تر خواهد بود. کودکان نسبت به بقیه احساسی تر هستند و واکنش آن ها نسبت به زندگی و اتفاقات نیز بسیار قوی تر می باشد. برای مثال بعضی از کودکان بسیار خلاق، باهوش و از نظر اجتماعی و عاطفی حساس هستند. کسانی که چنین فرزندانی دارند، قطعا متوجه منظور ما خواهند شد.

نشانه های افسردگی کودکان

وقتی کودکی دچار افسردگی می شود معمولاً نشانه هایی مثل گریه کردن در موارد کم اهمیت، علاقه نشان ندادن به فعالیت هایی که قبلا از آن ها لذت می برده و مشکل در دوست یابی و تعامل با دیگران را از خود بروز می دهد.

با این حال، برخی از نشانه های افسردگی کودکان به آسانی قابل درک نیست؛ اما موارد دیگری مثل احساس گناه، اعتماد به نفس پایین، غر و لند کردن و پرخاشگری و حتی شکایت از مشکلات جسمی مانند سردرد، دل درد و غیره نیز مواردی هستند که باید به آن ها توجه کرد و مورد ارزیابی دقیق قرار داد.

کارهایی که خانواده ها باید برایکودک افسردهخود انجام دهند.

اگر شما کودکی دارید که اغلب اوقات غمگین و ناراحت است، این مطلب را از دست ندهید. در ادامه کارهایی که لازم است انجام دهید را بیان خواهیم کرد.

• توجه کنید که کودکتان، برای همیشه افسرده نخواهد ماند.

اینکه شما وقتی کودک تان غمگین و افسرده است، نگران باشید که این احساس همیشه با او خواهد ماند، کاملا طبیعی است. حتی ممکن است کودک تان نیز بگوید که “من همیشه غمگینم” اما باید بدانید که این جمله فقط برای بیان عقاید و احساسات منفی آن به بالاترین حد آن است. جمله ای که کودک می گوید، صد در صد حقیقت ندارد و فقط نوعی واکنش مغزی است.

زمانی که ما احساسات منفی و ناراحت کننده را تجربه می کنیم، مغزمان روی مشکلات تمرکز می کند. ذهن کودکان نیز به طور ناخودآگاه متوجه مشکلات و درگیری با احساس بد و منفی می گردد، اما این به معنی درستی حرف آن ها نمی باشد. در نتیجه موضوع مهم این است که بدانید این احساسات دائمی نیستند و به کودک خود نیز این را بگویید.

حتی اگر اکثر اوقات کودک شما غمگین است، باز لحظاتی وجود داشته که به خاطر انجام یک کار لذت بخش یا وقوع یک اتفاق، خوشحال باشد.

• غم و ناراحتی کودک تان به مرور زمان کاهش می یابد.

باید این موضوع را در نظر داشته باشید که غمگین بودن و افسردگی بلند مدت در کودکان بسیار نادر بوده و این احساس به مرور زمان کم تر می شود. زندگی و ذهنیات کودک، به طور دائم در حال تغییرات است و شما می توانید با کمک کردن به او، هیجاناتش را بازیابی کنید؛ حتی در مواردی که منبع ناراحتی و غم او از بین نرود و تغییر نکند، آن ها یاد می گیرند که در مورد زندگی چگونه فکر کنند و راه کنار آمدن با غم و غصه و حل مشکلات را می آموزند.

• به عنوان والدین می توانید به کودک افسرده خود کمک کنید.

ممکن است والدینی که کودک افسرده و غمگینی دارند، دچار ناامید شده و فکر کنند که هیچ کاری نمی تواند برای فرزند خود انجام دهند، اما این حقیقت ندارد. شما به عنوان والدین می توانید مانند یک مربی به کودک خود بیاموزید که چگونه می تواند حس منفی را در خود کم کرده و با سختی ها مواجه شده و با غم آن کنار بیاید. مطمئنا هیچ راه آسان و سریعی وجود ندارد ولی می توانید در طول زمان، تغییرات زیادی را به وجود بیاورید.

• با آن ها همدل باشید

با او همدلی کنید و او را همراهی کنید. به او بگوید که به خاطر روزهای سختی که داشته چقدر متاسف هستید و از این که او غمگین است، بسیار ناراحتید.

• باید تلاش کنید، صبر خود را بالا ببرید.

باید صبر خود را در برخورد با کودکان غمگین بالا ببرید. زیرا ممکن است زمان زیادی لازم باشد تا کودک شما بتواند مشکلات را بپذیرد و با احساس غم و ناراحتی کنار بیاید.

• محرک های حس غم در کودک خود را پیدا کنید.

گاهی پیش می آید که کودک به دلیل افکار و اتفاقات موجود در اطرافش و یا بدون دلیلی خاصی غمگین می شود. بهتر است به او کمک کنید تا این لحظات را پیدا کند، سپس در مورد این که چگونه می تواند آن را مدیریت کند نیز راه حلی پیدا کنید.

• از صحبت کردن مداوم و طولانی با کودک در مورد ناراحتی شان بپرهیزید.

درست که صحبت کردن در مورد ناراحتی کودک بسیار مهم و کمک کننده است، اما نباید خیلی طولانی و در هر ساعتی در مورد آن صحبت کنید. برای مثال صحبت کردن در مورد این موضوع، یک ساعت قبل از خواب شرایط را بدتر می کند. در این مواقع، بهتر است به او بگویید که الان این موضوع را کنار بگذاریم و با هم تلویزیون ببینیم یا کتاب بخوانیم، بعدا در مورد این موضوع صحبت خواهیم کرد.

• کسی را مسئول افسردگی کودک ندانید.

بعضی از والدین، معلمان، پزشکان، والدین و کودکان دیگر را مسئول غمگینی کودک خود می داند و آن ها را سرزنش می کنند؛ اما باید بدانید که هیچکسی مسئول و مقصر غمگین بودن و مشکلات کودک شما نیست، پس نباید دیگران را به این خاطر سرزنش کنید.

• باید به کودکتان یاد بدهید که چگونه بالا و پایین احساسات خود را بشناسد.

باید به کودک خود یاد بدهید که احساسات خود را بشناسد و روی حالت غمگین خود تمرکز نکند. برای مثال وقتی کودک تان می گوید من همیشه غمگینم، لحظاتی را که احساس خوبی داشته را به او یادآوری کنید و به او بگویید که این احساس غم دائمی نیست.

• به کودکتان یاد بدهید که جنبه های مثبت زندگی را ببیند.

باید توجه کودک خود را به جنبه های مثبت زندگی و لحظات شاد آن جلب کنید. برای مثال به او یادآوری کنید که چه کارهای هیجان انگیزی در طول هفته انجام داده و اتفاقات خوش گذشته را با او مرور کنید.

• روی ارتباط اجتماعی اش کار کنید.

زمانی که کودک شما تنها است و یک منبع دوستی مثبت ندارد، کم کردن ناراحتی و حس غم او بسیار سخت خواهد بود. بنابراین بهتر است که روابط اجتماعی خود را گسترش داده تا روند کنار آمدن با غم و بهبود افسردگی در کودکتان سرعت گیرد.

• به کودک خود کمک کنید تا اعتماد به نفسش را بازیابی کند.

همه کودکان، در انجام دادن برخی از کارها بسیار خوب عمل می کنند و مهارت ها و استعدادهایی دارند. بسیار مهم است که با تمرکز روی این توانایی ها و تشویق کودکتان، اعتماد به نفس او را افزایش دهید.

• به فعالیت فیزیکی، خواب و تغذیه کودک دقت کنید.

وقتی کودکی از لحاظ جسمی سالم است و فعالیت دارد، تحمل ناراحتی برایش آسان تر خواهد بود. خواب کافی و تغذیه مناسب نیز فاکتور مهمی است که باید به آن دقت کنید و هرگز این موارد را نادیده نگیرید.

شما باید مراقب خودتان باشید، چون زمانی که حال روحی شما مساعد نبوده و احساس خوبی ندارید، نمی توانید به کودک خود کمک کنید، پس لازم است روی سلامتی، تغذیه، ورزش و کاهش استرس خود نیز کار کرده و به آن ها  توجه کنید.

در نهایت علاوه بر رعایت موارد گفته شده در بالا، باید با مشاور و متخصص کودک نیز در این باره مشورت کنید.

منبع : افسردگی کودکان

چگونه کودک مستقل و فرمانده تربیت کنیم.

یکی از مهم ترین اهداف تربیتی والدین، پرورش کودک مستقل و فرمانده است؛ کودکی که بتواند بدون نیاز به دیگران و مستقل زندگی کند. به بیان دیگر کودک باید یاد بگیرد که برای رفع نیازهایش متکی به دیگران نباشد.

چه کسی دوست ندارد فرزندی تربیت کند که از پس کارهای خودش بر می آید؟ کدام والدین را می شناسید که دوست ندارند فرزندشان متکی به دیگران نباشد و روی پای خودش نایستد؟ اما سوالی مهمی که مطرح می شود این است که والدین باید برای رسیدن به این خواسته چه کارهایی انجام دهند و رمز موفقیت والدینی که فرزندان مستقل دارند، چیست؟

البته باید این نکته را نیز را مدنظر بگیریم که ما برای برآورده کردن بعضی از نیازهایمان به دیگران نیاز داریم، اما این نیاز به صورت دو طرفه است، ما کاری برای کسی انجام می دهیم و او نیز کاری برای ما انجام می دهد، در این رابطه کسی متکی و نیازمند به دیگری نخواهد بود.

راهکارهای موثر و کاربردی برای تربیت کردن یک کودک مستقل و فرمانده و رئیس وجود دارد؛ کودکی که می تواند در گروه های دوستانه و یا کلاسی خود سرگروه یا رئیس باشد.

اگر روی تربیت کودک خود کار کنید و روش های درستی را اتخاذ کنید، می توانید از فرزند خود یک فرمانده بسازید. همه والدین دوست دارند که فرزندانی داشته باشند که در شجاعت و زیبایی از سایرین بالاترند.

باید این را بگوییم که این امکان پذیر است و والدین می توانند فرزند خود را به گونه ای آموزش دهند که آن ها هم در کودکی و هم در آینده مستقل باشند و توانایی رهبری گروه ها را در خود ببینند. در ادامه روش های عملی که فرزند شما را به یک فرد مستقل تبدیل می کند، بیان خواهیم کرد.

۷ راه کار کاربردی برای پرورش کودک مستقل و فرمانده

الگویی برای هوش هیجانی فرزندتان باشید:

هوش هیجانی هوشی است که تعیین می کند، در موقعیت های سخت چطور تصمیم بگیریم و چه تصمیمی بگیریم و چگونه با مدیریت اخلاق نتیجه مثبت بگیریم. از آن جا که کودکان در طول روز ساعات زیادی را با والدین خود سپری می کنند و تحت تاثیر رفتار و اخلاق آن ها هستند، این هوش را نیز از والدین خود یاد می گیرند.

افزایش سطح هوش هیجانی یکی از بزرگ ترین مراحل در رسیدن به فرماندهی است. افراد می تواند با استفاده از راه کارهای علمی و عملی، این هوش را در خود پرورش دهند و سطح هوش هیجانی خود را بالاتر ببرند.

خود را برای چیزهایی که می خواهید اذیت نکنید:

والدین فکر می کنند باید برای چیزهایی که می خواهند بسیار تلاش کنند و خود را اذیت کنند، چون این برای فرزندشان بهتر است. اما باید بدانید که تمرکز بیش از حد روی هدف یا موضوع دلخواهتان برای کودک مشکل آفرین است. در حقیقت وقتی می خواهید فرمانده شوید و فقط روی اهداف شخصی خود تمرکز کرده اید، تصمیمات اشتباهی نیز اتخاذ می کنید.

از فرزند خود بیش از حد تعریف و تمجید نکنید:

درست است که برای افزایش اعتماد به نفس در کودک باید او را تشویق کنید و از او تعریف نمایید، اما تعریف و تمجید افراطی و بیش از حد، تاثیری روی افزایش میزان اعتماد به نفس فرزند شما نخواهد گذاشت. کودکان نیاز دارند که توانایی های واقعی آن ها را باور کنید، این موضوع منجر به توانمند شدن در آن ها در امر رهبری و فرماندهی خواهد شد. بهتر است به فرزند خود نشان دهید که به صبوری و توانایی های او افتخار می کنید.

به فرزند خود فرصت اشتباه کردن و شکست خوردن بدهید:

موفقیت در زمینه های مختلف زندگی مثل تجارت، فقط با ریسک کردن امکان پذیر می شود. وقتی والدین به فرزند خود این اجازه را ندهند که در کارها اشتباه کنند یا شکست خوردن را تجربه کنند، فرصت یادگیری و ریسک کردن را از آن ها می گیرند.

یک رهبر تا زمانی که تلخی شکست را نچشیده باشد، چگونه می تواند جاده موفقیت را طی کند؟ وقتی مانع از اشتباه کردن و شکست خوردن کودکتان می شوید، چگونه می خواهید اعتماد به نفس انجام کارها و ریسک پذیری را در آن ها افزایش دهید. کودکان به حمایت و مراقبت بعد از شکست نیاز دارند.

“نه” گفتن را فراموش نکنید:

یکی از راه های مطمئن برای رسیدن کودکان به توانایی رهبر شدن، آزاد گذاشتن آن هاست. اما رهبر باید در عین حال توانایی تحمل در تاخیر لذت ها و سخت کوشی را داشته باشند. کودکان باید یاد بگیرند که صبور باشند و برای خود هدف گذاری کرده و برای رسیدن به آن ها تلاش کنند. پس گاهی لازم است برای این که صبوری کودک را بالا ببرید، به خواسته های آن ها پاسخ منفی بدهید، این کار در ابتدا برای آن ها ناراحت کننده است ولی به مرور به آن عادت می کنند.

به فرزندتان اجازه دهید مشکلاتش را حل کنند:

اگر همه کارهای فرزند خود را انجام دهید و مشکلاتش را همیشه شما حل کنید، مثلا اتاقش را همیشه شما مرتب کنید، آن ها هیچ فرصتی را برای مستقل شدن و روی پا خود ایستادن پیدا نخواهند کرد. کودکانی که همیشه کارهایشان فرد دیگری انجام می دهد، کارآمدی پایینی خواهند داشت در نتیجه نمی توانند گزینه خوب و مناسبی برای رئیس شدن باشند.

شکست های کودک را بزرگ نکنید:

مطمئنا کودکان اشتباهاتی مرتکب خواهند شد و در انجام بعضی کارها ناموفق خواهند بود و حتی ممکن است با این که شما به آن ها هشدار می دهید، باز آن اشتباه را تکرار کنندو شما نباید بر شکست های فرزند خود تمرکز کنید، باید اجازه دهید که او متوجه شود که چه کارهایی را بهتر می تواند انجام دهد.

او را به شکل فردی ناموفق نگاه نکنید، زیرا با این کار روی عزت نفس و اعتماد به نفس او اثر منفی زیادی می گذارید. شما می توانید به عنوان الگویی برای کودکان به آن ها بفهمانید که همه در زندگی اشتباه می کنند و با تکرار نکردن اشتباهات گذشته خود، این کار را نیز به او یاد بدهید.

منبع : تربیت کودک مستقل و فرمانده

یکی از مسائل نگران کننده برای والدین، کم پشت یا کرکی بودن موی نوزادشان است و معمولا دیگران، استفاده از تقویت کننده یا تراشیدن موی سر با تیغ را به آن ها پیشنهاد می کنند. کرکی و کم پشت بودن موی کودک تا سن ۵ سالی طبیعی بوده و جای هیچ نگرانی نیست، اما با رعایت برخی اصول مراقبتی می توان موها را تقویت کرد. سوالات مهمی که ذهن والدین را در این زمینه درگیر می کند عبارتند از:

آیا ریزش موی نوزاد ۶ ماهه طبیعی است؟ چه اتفاقی باعث ریزش مو در ۶ ماهگی می شود؟ آیا تکه های طاسی روی سر کودک دو ساله عادی است؟ دلایل ریزش مو و راه های تقویتی آن کدامند؟

به همین دلیل این بخش از مشاورانه را به بررسی علل ریزش موی کودک، راه های درمانی موثر بر تقویت مو اختصاص داده ایم.

علت ریزش و کم پشتی موی کودکان

دلایل پزشکی و غیرپزشکی زیادی می تواند در ریزش موی سر کودک نقش داشته باشد که در ادامه برخی از آن ها را عنوان خواهیم کرد:

• علل غیرپزشکی ریزش مو

برخی مواقع کودکان موی خود را به دلایل غیرپزشکی از دست می دهند. این دسته از دلایل شامل موارد زیر می باشد:

• ریزش طبیعی مو در ۶ ماهگی

اغلب نوزادان در ۶ ماهی دچار ریزش مو می شوند، ریزش مو به دلیل جایگزینی و رشد موهای بالغ صورت می گیرد. این ریزش کاملا طبیعی بوده و جای هیچ گونه نگرانی ندارد، پس والدین می توانند منتظر چنین اتفاقی در شش ماه اول زندگی نوزاد خود باشند.

کودک در درون رحم مادر از سطح بالایی از هورمون ها برخوردار بوده است، با تولد و قطع این ارتباط مستقیم خونی با مادر، میزان هورمون ها افت شدیدی پیدا می کند و باعث می شود که موهای نوزاد وارد فاز استراحت شده و دیگر رشد نکنند و یا حتی دچار ریزش شوند، بنابراین از دست دادن موهای اولیه در شش ماه اول زندگی کاملا عادی و طبیعی است.

• ریزش به دلیل کشش زیاد

یکی از دلایل ریزش مو در کودکان، به خصوص دختران، کشیدن مو می باشد. بستن مدام مو یا کشیدن زیاد آن باعث ضعیف شدن ریشه مو و در نتیجه کاهش رشد یا حتی ریزش مو می گردد.

کشیدن مو در حالت های مختلف باعث واردشدن آسیب به فولیکول های مو می گردد خصوصا زمانی که موی بلندی داشته باشید، کشش مو به خاطر وزن مو تشدید می شود و این آسیب نیز افزایش می یابد. نهایتا آن بخش از مو که مدام در حالت کشیدگی است، به مرور زمان سست می شود و شروع به ریزش می کند.

• ریزش مو به علت سایش

گاهی ساییده شدن مدام مو به بالش یا تشک باعث ریزش و نازک تر شدن مو می شود. برای همین لازم است به وضعیت کودک خود در هنگام خواب توجه کنید، برای مثال اگر کودک تان همیشه به چپ می خوابد و یا عادت دارد که سرش را بالش یا تشکش بمالد، موهای آن طرف سرش طاس یا نازک می شوند.

ادامه دار شدن این وضعیت خواب باعث ایجاد تکه های بی مو و کچلی روی سر کودک می شود و وقتی کودک بزرگ تر شد در موقع خواب این تکه ها مشخص می گردند.

• استفاده از مواد شیمیایی

نباید برای کودکان، از محصولات شیمیایی مثل رنگ مو، بی رنگ کننده ی مو و یا مواد شیمیایی برای صاف یا فر کردن موهایشان استفاده کرد، زیرا اغلبِ این مواد شیمیایی بسیار قوی بوده و منجر به آسیب زدن به ساقه و ریشه مو خواهند شد که نهایتا باعث نازک شدن و ریزش مو می گردند.

• محکم شانه زدن مو

یکی از دلایل دیگر ریزش موی، شانه زدن محکم موی سر کودکان است. بهتر است والدین موی نوزاد نوپای خود را شانه نکنند و یا از برس های موی نرم و طبیعی برای این کار استفاده کنند و حتما دقت کند که مو کاملا بدون گره باشد تا هنگام شانه کردن کشیده نشود.

• خشک کردن موها

استفاده از سشوار برای خشک کردن یا صاف کردن موی کودکان باعث آسیب به موی کودک و ریزش آن می شود. برخی از والدین از سشوار برای خشک کردن موی کودک خود استفاده می کنند تا کودک سرما نخورد. اما باید به این نکته دقت کنید که برای استفاده از سشوار باید کم ترین گرمای آن را انتخاب کنید و نباید هر روز موی کودک خود را سشوار کشید.

• دلایل پزشکی ریزش و کم پشتی موی کودکان

از دلایل پزشکی ریزش مو می توان به دلایل زیر اشاره کرد:

• عفونت قارچی در پوست سر

عفونت قارچی یکی از دلایل ریزش موی کودکان است، عفونت قارچی سر پهن نوعی از عفونت قارچی است که منجر به ریزش موهای پشت سر کودک می شود. این بیماری زمانی پیشرفت بیشتری می کند که کودک از وسایلی مثل شانه و کلاه دیگران استفاده می کند. موی افراد مبتلا به این بیماری در قسمت های از سر ریخته و در این قسمت ها لکه های سیاه رنگی مشاهده می شود و همچنین در این نواحی پوست قرمز، برآمده و پوسته پوسته خواهد شد.

این بیماری ممکن است علایمی مانند تب و تورم غدد لنفاوی داشته باشد، برای درمان این نوع عفونت قارچی از داروهای خوراکی ضد قارچ به مدت هشت هفته و همچنین شامپوی ضد قارچ استفاده می گردد.

• زمینه های ژنتیکی

کم پشتی و نازک بودن مو در دوران کودکی امری املا طبیعی است اما تداوم این طاسی ممکن است دلایل دیگری داشته باشد که نیاز به بررسی پزشکی دارد. برخی از کودکان به دلایل ژنتیکی و ارثی با موی پرپشت و ضخیم به دنیا می آیند و برخی نیز با موهای کم پشت و نازک.

• تلوژن افلوویوم

رشد موها معمولا شامل دو دوره است، یک دوره استراحت و یک دوره رشد که معمولا دوره رشد حدود سه سال و فاز استراحت سه ماه به طول می انجامد.

یکی از مراحل طبیعی رشد مو تلوژن است و رشد مو زمانی که به این بخش از چرخه ی رشد خود می رسد، متوقف می شود. در این مرحله با ریزش موهای قدیمی، امکان رشد برای موهای جدید فراهم می شود. حدود ۵ درصد از موهای شما به طور همزمان در فاز استراحت خواهند بود.

در کودکان مبتلا به توژن افلوویوم تعداد پیازهای مویی که در فاز استراحت قرار می گیرند بیش از حد معمول است. در نتیجه این کودکان به جای ۱۰۰ تار مو در روز، ۳۰۰ تار موی خود را از دست می دهند. ممکن است این میزان از ریزش مو برای شما محسوس نباشد یا این که شما بتوانید، قسمت های خالی شده را روی سر کودک خود مشاهده کنید. استرس، تغییرات هورمونی و تب از دلایلی هستند که می توانند باعث افزایش تعداد مویی شوند که قرار است وارد فاز استراحت گردند.

• آلوپسی آره آتا (طاسی سکه ای)

یکی از علت های شایع ریزش مو بیماری، آلوپسی آره آتا است که معمولا باعث ایجاد نواحی گرد طاس روی پوست سر می شود، آلوپسی یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن فولیکول های مو را خودی تشخیص نداده و به همین جهت به آن حمله کرده و منجر به ریزش موی سر می شود. این اختلال باعث ریزش تکه ای مو روی پوست سر می شود. این نوع بیماری براساس الگوی ریزشی که دارد به انواع مختلفی تقسیم می شود:

• آلوپسی آره آتا که در آن بخش هایی از سر فرد طاس می شود.
• آلوپسی توتالیس که در آن همه ی موی سر دچار ریزش می شود.
• آلوپسی یونیورسالیس که باعث ریزش موی کل بدن می شود.

برای تشخیص این بیماری باید به پزشک مراجعه کرد، پزشک با معاینه پوست سر کودک می تواند این بیماری را تشخیص دهد. در بیشتر کودکان مبتلا به آلوپسی آره آتا، درمان دارویی صورت گرفته باعث رشد موی سر طی یک سال می گردد. معمولا در درمان این بیماری از لوسیون، کرم و یا پماد کورتیکواستروئید، محلول ماینوکسیدیل، شامپو ماینوکسیدیل، پماد آنترالین به مدت یک سال استفاده می شود.

• اختلال موکَنی

اختلال موکنی نوعی اختلال روانی است که در دسته وسواس های فکری- عملی قرار می گیرد، در این نوع اختلال فرد برای رسیدن به آرامش به خصوص در مواجهه با موقعیت های استرس زا، شروع به کندن موهای سر و بدن خود می کند.

این اختلال در کودکان به سبب بروز عوامل استرس زا در زندگیش مثل از دست دادن فرد محبوب و یا به دنیا آمدن نوزاد جدید اتفاق می افتد و در آن موهای کودک به صورت تکه های نامنظمی خالی از مو می شود. کودکانی که به این اختلال دچار هستند معمولا روی سر خود تکه های بی مو و یا با موهای نصفه دارند.

شما برای رفع این مشکل باید در ابتدا عامل اصلی اضطراب و استرس کودک را شناسایی کنید و دقت کنید که سرزنش کودک به حل این مشکل کمکی نمی کند. زمانی که این اختلال در کودک رفع شود، موی او دوباره شروع به رشد می کند.

می توانید از درمان شناختی- رفتاری برای کودک استفاده کنید تا کودک دلیل انجام کار خود را درک کند و بتواند این رفتار را ترک نماید.

برخی از این کودکان، موهای کنده شده ی خود را می خورند و در نتیجه امکان دارد که توده ای از موهای هضم نشده در شکم آن ها تشکیل شود. پس باید این رفتار کودک را جدی بگیرید و برای حل آن اقدام نمایید.

گاهی اوقات که موهای کودکان را سفت می بندید، کودک موهای خود را می کشد، بهتر است در این مواقع موهای او را شل کنید تا کمی احساس راحتی کند و از کشیدن موی خود دست بردارد.

• کمبودهای غذایی

کمبود برخی از مواد معدنی و ویتامین ها در بدن می تواند باعث ریزش مو در فرد شود. کمبود شدید آهن، روی و حتی پروتئین می تواند از دلایل ریزش و کم پشتی موی کودکان باشد. زمانی که بدن کودک مواد معدنی و ویتامین و پروتئین مورد نیاز خود را از طریق رژیم غذایی دریافت نکند و یا میزان جذب این مواد در بدن کودک پایین باشد، ریزش مو در آن ها اتفاق می افتد.

رژیم های غذایی ناسالم یا رژیم های کم پروتئین یا گیاه خواری و همچنین اختلالات عصبی مثل پرخوری عصبی نیز می توانند در بروز این مشکل نقش داشته باشند. والدین می توانند با مراجعه به یک متخصص اطفال و دریافت برنامه ی غذایی مناسب و مکمل های مورد نیاز، کمبودهای بدن کودک خود را رفع کنند.

• کم کاری تیروئید:

تیروئید غده ای است که با ترشح هورمون ها به کنترل متابولیسم بدن کمک می کند. کم کاری و پرکاری تیروئید می تواند باعث بروز مشکلاتی در بدن گردد. به زمانی که غده ی تیروئید به اندازه ی کافی هورمون تولید و ترشح نمی کنند، کم کاری تیروئید اطلاق می شود.

یکی از نشانه های کم کاری تیروئید ریزش موی کل سر می باشد. در کودکان نیز کم کاری غده تیروئید باعث ریزش مو می شود. برای درمان کم کاری تیروئید باید به پزشک مراجعه کرد و پزشک درمان دارویی با دورهای هورمونی را شروع می کند که این باعث توقف ریزش مو می شود و همچنین پس از چند ماه مصرف دارو، موها دوباره شروع به رشد خواهند کرد.

• شیمی درمانی:

شیمی درمانی به درمان دارویی گفته می شود که در آن از مواد شیمیایی قدرتمند برای از بین بردن سلول هایی که رشد سریعی در بدن دارند، استفاده می گردد. این درمان ریشه ی مو را نیز تحت تاثیر قرار می دهد و باعث ریزش مو می شود. در کودکان و افرادی که برای درمان از این روش استفاده می کنند، موها دچار ریزش می شود ولی بعد از طی دوره ی درمان دوباره موی سر رشد خواهد کرد.

روش های افزایش رشد موی کودک

والدین برای افزایش رشد موی فرزند خود باید به نکات زیر دقت کنند.

• درمان را جدی بگیرید.

باید علت ریزش موی کودک خود را شناسایی کنید و برای رفع آن اقدام نمایید. اگر ریزش موی کودک شما به دلایل پزشکی و به خاطر بیماری، کمبود مواد معدنی، کم کاری تیروئید، کم کاری غده هیپوفیز و غیره باشد می توان از طریق آزمایش خون آن را تشخیص داد و به کمک پزشک آن را معالجه کرد.

در کودکان نوپا ریزش مو امری عادی است اما اگر نگران ریزش موی کودک خود هستید می توانید به پزشک مراجعه کنید و از طبیعی بودن و حل مشکل به مرور زمان اطمینان حاصل کنید.

• توجه به رژیم غذایی کودک

عوامل زیادی از جمله تغذیه می تواند بر سلامتی و رشد مو تاثیرگذار باشد. برای تحریک رشد مو لازم است که مطمئن شوید که کودک شما رژیم غذایی سالم و مناسبی دارد و کمبود مواد مغذی بر بدن کودک فشار وارد نمی کند. در تغذیه کودکان نکات زیر را در نظر بگیرید.

• مراقب باشید که کودک غذای ناسالم مصرف نکند.

استفاده از مواد غذایی ناسالم در برنامه غذایی و انتخاب نوشیدنی ها کربناته باعث ترد و شکننده شدن موهای فرزند شما می شود. پس لازم است به این موارد ناسالم در برنامه غذایی کودک دقت کرده و میزان مصرف آن را به حداقل برسانید.

• استفاده از سبزیجات و میوه جات

یکی از راه های رشد موی سالم، تغذیه سالم می باشد و استفاده از میوه و سبزیجات در برنامه غذایی باعث تقویت و کاهش ریزش مو می گردد، زیرا این مواد خوراکی سرشار از مواد معدنی و مغذی است که بر سلامت بدن و رشد مو تاثیر زیادی دارند.

• مصرف ویتامین ها

سبزیجات نارنجی و زردرنگ به دلیل این که سرشار از ویتامین A هستند در بهبود سلامتی غدد پوست سر مفید خواهند بود.

مرکبات، توت فرنگی و سبزیجات تیره و گوجه فرنگی حاوی مقدار زیادی ویتامین ث هستند که در تقویت مو و جلوگیری از ریزش آن نقش به سزایی دارد.

وجود ویتامین E کافی در رژیم غذایی کودک به بهبود کیفیت موی او کمک می کند. پس مطمئن شوید که این ویتامین به مقدار کافی به بدن کودکتان می رسد.

سیلیس موجود در سبزیجات پر شاخ و برگ سبز مثل یونجه و چغندر، در استحکام بخشیدن به مو بسیار تاثیرگذار است. پس مصرف این مواد غذایی حاوی سیلیس را در برنامه غذایی کودک خود بگنجانید.

• مصرف غذاهای سرشار از پروتئین

کمبود پروتئین معمولا باعث ایجاد مشکلاتی در مو و ناخن که از پروتئین ساخته شده اند، می گردد. پس لازم برای جلوگیری از ریزش مو مطمئن شوید که پروتئین به اندازه کافی در برنامه غذایی کودک وجود دارد.

می توانید برای تامین پروتئین کودک، صبحانه به او تخم مرغ بدهید. تخم مرغ و مواد پروتئینی دیگر باعث جلوگیری از قرار گرفتن مو در فاز استراحت می گردند. تخم مرغ منبعی غنی از ال- سیستئین می باشد که نوعی آمینواسید مهم در حفظ سلامت مو است. همچنین تخم مرغ حاوی منگنز و ویتامین Bمی باشد که به جلوگیری از ریزش مو کمک می کنند.

گوشت گوساله، مرغ و ماهی انتخاب های خوب و مناسبی برای تامین میزان پروتئین مورد نیاز کودک شما می باشند.

• استفاده از غلات کامل در برنامه غذایی کودک

غلات کامل دارای خانواده ای از ویتامین B مانند بیوتین هستند که برای تولید کراتین ضروری می باشد. کراتین نام پروتئین سازنده ی مو می باشد. همچنین غلات دارای اینوزیتول فسفات هستند که از کیسه های ترشحی مو حفاظت می کنند. پس لازم است این مواد غذایی نیز در برنامه غذایی کودکتان گنجانده شود.

• مصرف ماهی حداقل دوبار در هفته

ماهی های چرب دارای مقدار زیادی امگا ۳ که نوعی چربی ضروری است، می باشد. اسیدهای چرب ضروری برای سلامتی مو بسیار حائز اهمیت هستند. این اسیدها معمولا به محصولات مراقبتی مو افزوده می شوند. اسیدهای چرب امگا ۶  را از گوشت های ارگانیک و اسیدهای چرب امگا ۹ را از روغن زیتون می توان دریافت کرد.

• میزان روی و آهن کودک را برسی کنید.

یکی از علل رایج ریزش مو کمبود آهن و روی در بدن می باشد. برای مواد غذایی حاوی روی می توان به گوشت گاو، مرغ، ملاس، میکروب گندم، دانه های آفتابگردان، سبوس و جو دو سر اشاره کرد، همچنین سبزیجات پر شاخ و برگ، کدو حلوایی، شیره قند، ملاس، غلات، گوشت و منابع سرشار از آهن هستند.

• آموختن روش های مراقبت از موی کودک

برای داشتن موهای با کیفیت و سالم باید از آن ها مراقبت کرد. شما باید تکنیک های مراقبت از مو را به کودک خود بیاموزید تا از آسیب زدن به موهای او جلوگیری شود. نباید موهای خیس را با شدت و فشار حوله خشک کرد. از نرم کننده برای ساقه موها استفاده کنید، از کش های مو مناسب استفاده کنید و برای شانه کردن مو از برس های نرم استفاده نمایید.

روش های خانگی برای تقویت موی کودک

در زیر چند روش خانگی موثر در تقویت موهای کم پشت کودکان آورده شده است.

• استفاده از ماست

یکی از روش های خانگی برای درمان ریزش مو استفاده از ماسک ماست است. در این روش باید یک فنجان ماست را به خوبی هم بزنید و آن را روی موی کودک خود بمالید. پس از نیم ساعت که ماست خشک شد، موها را بشویید. این کار را می توانید هر روز انجام دهید و از نتیجه آن شگفت زده خواهید شد.

• استفاده از زرده تخم مرغ

تخم مرغ منبع غنی از پروتئین است اما بسیاری از کودکان تمایلی به خوردن آن نشان نمی دهند. تخم مرغ برای تغذیه  ضخیم شدن مو بسیار مفید است.

برای استفاده از ماسک تخم مرغ باید زرده تخم مرغ را بزنید و به مدت یک ساعت روی پوست سر کودک خود بگذارید، سپس با شامپو ملایم و آب آن را بشویید.

از آن جا که تخم مرغ بوی نامطبوعی دارد ممکن است کودک از استفاده از آن خودداری کند، برای از بین بردن بوی بد تخم مرغ می توانید یک قاشق سوپ خوری از اسانس روغن های خوشبو مثل روغن یاسمن یا چوب صندل به تخم مرغ اضافه کنید.

• استفاده ازژل آلوئه ورا

برای استفاده از این ماسک باید ژل آلوئه ورا را از برگ های آن جدا کرده و به طور مستقیم روی موی کودک استفاده کنید. این ژل علاوه بر افزایش رشد مو باعث خنک شدن و مرطوب شدن پوست سر می شود. همچنین از شوره سر جلوگیری کرده و از آسیب هایی مثل شکسته شدن مو نیز جلوگیری می کند.

• استفاده از آب لیمو

آب لیمو باعث براق و ضخیم شدن و سالم ماندن موی سر می شود. می توانید برای جلوگیری از خشکی پوست سر آب لیمو را روی پوست سر کودک بمالید.

• استفاده از شیر نارگیل

شیر نارگیل یکی از مواد عالی برای تغذیه موهای خشک آسیب دیده می باشد. برای استفاده از آن باید بعد از شستن موها، شیر نارگیل را به پوست سر مرطوب کودک خود ماساژ دهید.

• استفاده از ترکیب آب لیمو و روغن نارگیل

یک از روش های قدیمی برای حفظ مو، ضخیم شدن و درخشش آن، ماساژ روغن نارگیل به سر می باشد. می توانید روغن نارگیل را هر روز یا چند روز در هفته، قبل از شست و شوی موها روی پوست سر بمالید و آن را ماساژ دهید. بعد از نیم تا یک ساعت موهای کودک را بشویید.

روش دیگری که می توانید استفاده کنید، ترکیب روغن نارگیل و یک قاشق سوپ خوری آب لیمو می باشد. این ترکیب را روی موهای کودک خود بگذارید و کمی ماساژ دهید و اجازه دهید یک شب روی سر کودک بماند و صبح روی بعد آن را با آب گرم بشویید.

استفاده از دانه های شنبلیله

خاصیت ضدباکتری شنبلیله باعث جلوگیری از شوره سر و عفونت پوست سر می شود، همچنین شنبلیله باعث درخشان شدن و حفظ سلامت مو می گردد.

در روش اول می توانید دانه های شنبلیله را یک شب در آب خیس کنید و روز بعد از آن ماسکی نرم تهیه کنید که می توانید آن را روی سر کودک خود اعمال کنید.

در روش دیگر می توانید دانه های شنبلیله را با ژل آلوئه ورا ترکیب کنید، استفاده از این ترکیب باعث افزایش رشد مو و حفظ رنگ طبیعی موها کودک می شود.

• ماساژ روغن روی سر کودک

ماساژ پوست سر با روغن بادام، نارگیل و زیتون برای مو بسیار مفید است. شما می توانید یکی از این روغن ها که با پوست کودک شما سازگاری دارد را انتخاب کرده و آن را روی موی کودک بمالید و کمی ماساژ دهید و نتایج شگفت انگیز آن را مشاهده کنید.

از ترکیب زیر می توانید سه بار در هفت روی موهای کودک خود ماساژ دهید.

یک فنجان روغن نارگیل خالص،۱ قاشق چای خوری دانه زیره ی سبز، ۱ قاشق چای خوری دانه ی شنبلیله، ۲ قاشق چای خوری روغن آملا، نصف فنجان گل بامیه را با هم ترکیب کرده و آن ها را روی شعله ملایم بگذارید، تا به ۱حجم آن به یک سوم مقدار اولیه، کاهش یابد، سپس بگذارید ترکیب به دست آمده خنک شود و آن را فشار دهید تا روغن آن بیرون بیاد، روغن را در بطری تمیزی بریزید و از آن استفاده کنید.

با استفاده از این روغن ترکیبی در عرض مدت کوتاهی شاهد افزایش حجم موی کودکتان خواهید شد.

منبع : دلایل کم پشتی موی کودکان