فرزند پروری موفق موثر در احترام به کودک

فرزند پروری موفق موثر در احترام به کودک

 

یکی از اصول و مهارت های مهم فرزند پروری احترام به کودک است که موجب حفظ شدن

شخصیت و در رشد اجتماعی و روانی کودک موثر است.

فرزند پروری موفق

شکل ظاهری ، زیبا بودن و مقدار استعداد هر فردی متفاوت و ذاتی است و نباید با به کارگیری لقب نامناسب برای کودک ،

کوچک کردن و مسخره کردن خصوصیات ظاهری او حتی به طور شوخی دوریکنید

زیرا این نوع شوخی ها باعث اذیت شدن روانی کودک می شود.

از تنبیه کردن کودک بپرهیزید ، به جسم و روان کودک باید احترام گذاشت در غیر این صورت موجبافسرده شدن ،

کم شدن اعتماد به نفس ، تنهایی و گوشه گیری ، بیشتر شدن خشم و پرخاشگری و خجالت

کشیدن و لجبازی می شود.

یکی از خصوصیات تربیت موفق احترام گذاشتن به کودک است ،

در این وضعیت کودک بهتر و سریع تر به صحبت های والدین گوش می دهد.

منبع: کودک و نوجوان

 

قربانی کردن کودکان در اختلافات خانوادگی

متاسفانه در بعضی از خانواده ها کودکان مورد قربانی قرار می گیرند و بخاطر اینکه قدرت کمتری در دفاع از

خود دارند مورد حمله قرار می گیرند و در اختلافات درگیر می شوند.

قربانی کردن کودکان در اختلافات خانوادگی

در مواقع اختلاف خانوادگی و دعوا بین خانواده ها و آشنایان نباید کودک را درگیر این مسائل کرد و او را مورد طعمه قرار داد

زیرا اختلافات شخصیت کودکان را خراب می کند ، در نتیجه کودک توانایی درک محیط خود را ندارد

و در هنگام بزرگسالی دچار بیماری روحی و روانی می شود.

کودکانی که در اختلافات خانوادگی مورد مجازات و آزار و اذیت قرار گرفته اند

در بزرگسالی در برابر همسالان خود دچار آسیب می شوند و از آن حادثه تاثیر می پذیرند.

منبع: کودک و نوجوان

راه های رابطه صحیح با کودک

 ارتباط نادرست بین کودک و والدین میتواند مشکلاتی مانند :

احساس حقیر بودن ، نبود اعتماد به نفس و صدمه های روحی در او می شود.

عوامل مفید در ارتباط صحیح و دوستانه با کودک شامل : گفتن خواسته ها و مشکلات ،  کم شدن لجبازی است.

نکاتی باید در ایجاد ارتباط با کودک خود رعایت کنند ، پیگیری کردن علاقه مندانه مشکلات کودک است

که نباید آن را کوچک و بی ارزش شمرد زیرا باعث بد خلق شدن ، لج باز بودن و نمیتواند مشکلاتش را بیان کند.

راه های رابطه صحیح با کودک

در برخورد و ارتباط با کودک سعی کنید خود را مشتاق نشان دهید

و از کلماتی مثل حق با توست و درست می گویی استفاده کنید

به کودک خود احساس آرامش و تایید بدهید و از او بخواهید  عقیده اش را  درمورد مشکلات بازگو کند.

با صبر و حوصله منتظر بمانید کودک صحبتش تمام شود ، به علائمی مثل :

درهم کردن انگشتان ، جویدن ناخن ها ، مشت کردن دست توجه کنید

که نشان دهنده اضطراب در کودک است.

والدین باید توجه داشته باشند که از امری بودن سوالات ، کلمات دشوار استفاده نکنند و زبان کودکانه استفاده کنند که موثر باشد.

به فرزند خود توجه کنید زیرا یک رابطه با توجه احتیاج کودک را در ارتباط با شما برآورده کند مثلا :

وقتی فرزند شما می گوید با من بازی کن و امکان این کار وجود ندارد به او علت را بیان کنید که کار شما سخت بوده ،

بعد از دو سه دقیقه استراحت با تو بازی خواهم کرد. با این برخورد کودک شما را درک کرده و  رک گویی شما را می پذیرد.

منبع: کودک و نوجوان

راهکارهایی برای برقراری ارتباط صمیمی با فرزند

 برقراری ارتباط صمیمی با فرزند

 وقت گذاشتن برای فرزند ، گفتگو و بیان خواسته ها نقش مهمی برای تربیت فرزندان دارد.

پیاده روی با فرزندان ، صحبت های بی بهانه ، اوقات فراغت را با آنها بگذرانید ، مشورت کردن با آنها در بعضی کارها ،

از جمله راه های تربیت فرزند و ارتباط برقرار کردن است.

ارتباط صمیمی با فرزند

دوستی و صمیمیت بین والدین و فرزند باعث امنیت روانی و صمیمی بودن بین اعضای خانواده میشود،

در این جور مواقع فرزندان در عوض اینکه مسائل خود را به دوستان بگویند مستقیم به والدین بازگو میکنند

این امر موجب خطر کمتر در فرزند میشود ، همچنین والدین باید با دنیای نیازهای آنها آشنا شوند و گاهی خود را جایگزین فرزند خود قرار دهند

تا احساسات آنها بهتر درک کنند.

منبع: سامانه پرسش و پاسخ مشاور

خشم والدین دروغ گفتن فرزند را بیشتر میکند

خشم والدین و دروغ گفتن فرزند

 اختلاف سن فرزندان باید دو سال باشد زیرا کمتر از دو سال باعث آسیب جدی میشود.

عدم توجه به فرزند در این سن موجب دروغگو شدن فرزند میشود ، هنگامی که در باره کار اشتباهش از او توضیح میخواهید

به طور ناخواسته به سمت دروغ می رود.

هرگز فرزند خود را به دلیل دروغ گفتن تنبیه نکنید زیرا به خاطر ترسش  از تنبیه دروغ میگوید و این امر را ادامه میدهد.

به کودک یاد بدهید که راست گویی او موجب کمتر عصبانی شدن شما می شود در غیر این صورت جریمه او دو برابر می شود

و مناسب با سن کودک از تحسین استفاده کنید.

برقرار کردن تعادل توسط والدین بین فرزندان باعث کم شدن حسادت میشود و امنیت در خانه برقرار میشود.

منبع: کودک و نوجوان

عواقب دروغ گفتن را به کودکان خود بیاموزید

عواقب دروغ گفتن را به کودکان خود بیاموزید

والدین علاقه دارند از کودکان خود حرف راست بشنوند بسیاری از آنها از این موضوع گله مند هستند

و رفتار خوبی نسبت به این موضوع از خود نشان نمیدهند.

علت دروغ گفتن کودکان ممکن است از نبود اعتماد بنفس ، تقلید از والدین و خودنمایی در حضور دیگران و گاهی اوقات ترس از تنبیه شدن باشد.

دروغ گفتن در فرزندان را باید جدی گرفت و از سن 2 تا 5 سالگی شدیدتر میشود . والدین در این سن با دروغگویی فرزند خود مواجه میشوند

که با جدی گرفتن از تکرار آن جلوگیری کنند تا به بزرگسالی نرسد.

راه های مناسب برای جلوگیری از دروغگویی: والدین در گام اول علت دروغ را در فرزند خود پیدا کنند و سپس دنبال راه حل آن باشند

در حضور کودکان باید کاملا صادق و راست گو باشید.

طرز صحبت کردن والدین الگویی برای کودکان است. اگر فرزند شما دروغی گفت هرگز عصبانی و تنبیه نکنید

اما ناراحتی خود را بروز دهید و به او متذکر شوید تا از تکرار آن بپرهیزد.

در سنین کودکی نتیجه دروغ گفتن را به کودکان آموزش دهید و به او بگویید تکرار آن باعث میشود دوستانش او را ترک کنند و تنها میماند.

برای شکل دادن رفتار درست در کودکتان دروغگویی را زیر سوال ببرید نه شخصیتش را زیرا باعث کاهش اعتماد به نفس او میشود.

با راست گویی فرزند تان هر بار به او کادو دهید  تا در او تقویت شود.

منبع: ساینس دیلی

دلبستگی اجتنابی کودکان

دلبستگی اجتنابی کودکان

 چرا پدر و مادرانی که آگاهانه بهترین ها را برای فرزندانشان می خواهند، برایشان سخت است که از لحاظ احساسی به فرزندانشان نزدیک باشند؟ محققانِ دلبستگی دلایل متعددی برای مشکلات پدر مادر ها در این حوزه تشخیص داده اند. در مطالعه ی تعدادی مادران از لحاظ عاطفی سرد، محققان یافتند فقدان واکنش مادران به نوزادانشان دست کم تاحدودی به عدم آگاهیشان درمورد «چگونگی حمایت از دیگران» مربوط است. بعضی از مادران فاقد همدلی اند درحالیکه برخی در به و جود آوردن احساس نزدیکی و تعهد مشکل دارند که به نظرمی رسد عامل اصلی در «ایجاد رفتار مراقبتی»است. آنها همچنین «سابقه ی تجربیات دلبستگی منفی دوران کودکی باالگوها ومراقبان پس زننده» را گزارش دادند. که توضیح می دهد چرا آنها روش های مراقبت محدود تری در اختیار دارند.

به عبارت دیگر، مادران در این تحقیق همانطور با نوزادانشان رفتار می کردند که با خودشان در کودکی رفتار شده بود و کودکانشان اکنون در برابر آنها دچار دلبستگی دوری گزین می شوند.به طرز قابل توجهی در فراتحلیل اخیرِتحقیق دلبستگی «نشانه های دیگری برای انتقال شیوه ی دلبستگیِ میان نسلی» فراهم کرد. این پژوهش همچنین ارتباطات مهمی بین شیوه ی مراقبتی دوری گزین والدین و دلبستگی دوری گزین فرزندانشان را اثبات کرد. خصوصا در کودکان بزرگ تر و نوجوانان.

منبع: کودک و نوجوان

مهارت نه گفتن به کودک

مهارت نه گفتن به کودک

 یکی از ابعاد مهم آموزش به کودک “گفتن نه ” به کودک است که والدین این مهارت را در کودک نهادینه کنند.

یکی از راهکارهای آموختن این مهارت در کودک مقابله در برابر خواسته های غیر منطقی آنهاست ،

که با توضیح درباره انجام ندادن این درخواست ها به کودک محدودیت را میتوان یاد داد.

مهم تر از آن این است باید در برخورد تان ثابت بمانید و نباید با گریه افتادن کودک از تصمیم خود کوتاه بیایید و خواسته اش برآورده کنید.

درست یاد دادن این کلمه به کودک یاد بدهید که کلمه “نه ”  شخصیت او را زیر سوال نمیبرد بلکه نظرها متفاوت است

و برایش به روشنی توضیح بدهید این کلمه به رابطه بین من و تو آسیب نمیزند.

کودکی که در جریان کلمه ” نه ” قرار بگیرد در دوران جوانی یاد میگیرد که به طور مثال وقتی دوستی به او سیگار تعارف کرد

بدون ترس از قطعی رابطه به اون نه بگوید .

همین طور در زندگی زناشویی به توقع های نا به جای همسرش بدون در نظر گرفتن خطر زندگی جواب منفی دهد.

وقتی کودکان پشت سرهم از شما درخواستی دارد و جواب منفی میگیرد بخاطر بی حوصلگی نظرتان را عوض نکنید

و روی تصمیم خود بایستید و با مهربانی با او یاد دهید تکرار آن موجب عوض شدن نظر شما نمیشود

و دلیلی ندارد به خاطر پافشاری  نظر شما عوض شود.

منبع: کودک و نوجوان

اختلالات روانی دوران کودکی

فیلم و فایل صوتی آموزشی روانشناسی رایگان و مشاوره


برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.
 

کودکان تحت تأثیر والدین و اعضای خانواده و جامعه رفتارهای خاصی را یاد می گیرند. بیشتر بچه ها مسائل رفتاری جزئی مانند لجوج بودن و بی ادب بودن و یا کمبود توجه را از خود بروز می دهند. اگر این مسائل پیچیده شوند می توانند تبدیل به اختلالات شوند. در اینجا چند اختلال شایع روانی در کودکان آورده شده است:

1. اختلال کمبود توجه – بیش فعالی (ADHD): کودکان مبتلا به ADHD سه ویژگی های اصلی دارند: بی توجهی، تکانش گری وبیش فعالی. آن ها همچنین می توانند بی قرار، پرخاش گر و تحریک پذیر باشند.

2. افسردگی و اختلال دوقطبی: کودکان مبتلا به اختلال دو قطبی تمایل به نوسانات خلقی ناگهانی، دوره های طولانی از بیش فعالی و به دنبال آن بی حالی، بداخلاقی، سرخوردگی و رفتار تهاجمی دارند.

3. اختلال اضطراب: کودکان مبتلا به اختلال اضطراب تمایل به نگرانی بیش از حد در مورد همه چیز دارند. حتی بی اهمیت ترین مسائل باعث بی خوابی شبانه آن ها می شود.

4. سندرم اسپرجر: این سندرم فرم خفیفی از اوتیسم است. علائم این بیماری شامل عدم توانایی در مهارت های اجتماعی، دوست نداشتن تغییر در محیط آشنا و زندگی روزمره،

نداشتن تماس چشمی، حرکات و حالات صورت غیر معمول، نداشتن همدلی و مهارت های حرکتی.

5. ناتوانی در یادگیری: این یک اختلال روانی است که یادگیری را برای کودک به یک چالش تبدیل می کند. علائم این بیماری شامل ناتوانی در توجه، حافظه ضعیف، هماهنگی ضعیف، عدم توانایی در دنبال کردن دستورالعمل ها و یا راهنمایی ها و عدم سازمان یافتگی است.

6. اختلال رفتار مخرب: کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است به رفتار هایی مانند قلدری برای دیگران، منزوی بودن در موقعیت های اجتماعی، از بین بردن اموال و یا صدمه زدن به حیوانات از عمد، دروغ و یا حتی سرقت تمایل داشته باشند.

7. اختلال در خوردن: کودکان مبتلا به اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی یا پرخوری تمایل به عادات غیر طبیعی در مورد غذا خوردن دارند. این اختلالات معمولا در نتیجه تفکر وسواسی در مورد افزایش وزن و ظاهر فیزیکی می باشد. علائم این اختلال شامل ناتوانی در خوردن چیز های مختلف، استفراغ و شراب خواری باشد.

8. اسکیزوفرنی: اسکیزوفرنی در کودکان به اندازه بزرگسالان رایج نیست. علائم این اختلال روانی دوری گزینی اجتماعی، بی خوابی، فقدان انگیزه، افت در مدرسه، افسردگی، فراموشی و رفتار عجیب و غریب می باشد.

اگر فکر می کنید که فرزند تان علائم هر یک از اختلالات ذکر شده در موارد بالا را بروز می دهد، بلافاصله با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

روانشناسان کودک با دو نظریه اصلی سر و کار دارند

رشد در کودکان درونی است و تغییر ذاتی است (طبیعت)

رشد کودکان بستگی به محیط خارجی آن ها دارد (پرورش)

کارشناسان، رشد در کودکان را در مورد زمینه های مختلفی از جمله موارد زیر مطالعه کرده اند:

زمینه اجتماعی: چگونه روابط با پدر و مادر، خواهر و برادر، دوستان، معلمان، و دیگران بر توسعه کودک اثری قابل توجه می گذارد.

زمینه های فرهنگی: چگونه عوامل فرهنگی مانند سنت ها، ارزش های از پیش تعیین شده ودستورالعمل های زندگی بر رشد و توسعه کودک تاثیر می گذارد.

زمینه های اجتماعی و اقتصادی: چگونه موقعیت اجتماعی، سطح خانواده، شیوه زندگی و در دسترس بودن (و یا عدم) منابع مالی می تواند بر رشد کودک تاثیر بگذارد.

خود را به چالش بیندازید

درک ویژگی های روانشناختی کودکان می تواند چالش برانگیز باشد. اگر شما بیش ازیک فرزند دارید، ویژگی های روانشناختی اولین فرزندتان ممکن است با فرزند دیگر متفاوت باشد.

اعتقاد به این که همه کودکان یکسان هستند و با استفاده از یک روش مناسب برای پرورش کودک می توانید آن سبک را برای همه فرزندان خود استفاده کنید، می تواند شما را به اشتباه بیندازد. درک ویژگی های روانشناختی هر کودک ممکن است خسته کننده و وقت گیرباشد،اما با انجام این کار است که می توانید کودک را به شکل یک فرد بالغ سالم پرورش دهید.

منبع: کودک و نوجوان

رشد جسمی کودک 1تا 2 ساله

 رشد جسمی کودک

شما منتظر تغییرات  زیادی هستید. در اواسط این سن بیشتر بچه ها راه می روند و صحبت کردن را یاد می گیرند. آنها به کودکان نوپا( کسی که تاره راه رفتن را یاد گرفته است) تبدیل می شوند. بیشتر بچه ها هنگام دومین تولدشان دیگرظاهر  بچه گانه ندارند. در گذر از دوسالگی هرچه کودک نوپا قوی تر و توانمند تر می شود نرخ رشد فیزیکی او کمتر می شود.

 

فرزند من باید  چه میزان  رشد کند؟

طی دومین سال  زندگی ،  سرعت رشد کودک کمتر می شود. کودک تا حدود 5 پوند( 2.27 میلوگرم) وزن اضافه می کند .و  4یا5 اینچ( 10تا12 سانتی متر) به قد کودک افزوده می شود. در 2 سالگی قد کودک  معادل نصف قد او در دوره نوجوانی است و  انداره سر او برابر با 90 درصد اندازه سر در نوجوانی می باشد. وزن پسرها معمولا یک پوند بیشتر از دخترها ست ولی قد آنها تقریبا یکسان است.

به هرجهت شما بیشتر متوجه تغییرات ظاهری کودک می شوید تا  رشد واقعی  او. ویژگیهای فیزیکی شروع به تغییر میکنند.به جای جهیدن وچرخیدن روی شکم گردشان و گاهی بازوهاو پاهای کوچکشان که  فقط آنها را قادر به چهار دست و پا خریدن می کند، کودکان شروع به نشستن روی زمین می کنندو بدنشان ماهیچه ای تر میشود زیرا فعالیت بیشتری دارند و بیشتر شبیه بچه های پیش دبستانی هستند تا نوزاد.

 

آیا باید نگران باشم؟

کودکان نوپا مثل بچه ها در هر شکل و سایزی هستند. پزشک  طرح رشد کودک شما را در چارت رشد کودک طی معاینات منظم رسم می کند. اگرچه ممکن است شما نگران لاغری  یا چاقی بیش از حد فرزندتان باشید، مهمترین موضوع این است که بدانید رشد کودک باید  با یک نرخ  ثابت  ادامه پیدا کند.

طی دومین سال زندگی، بچه ها یاد می گیرند که خودشان غذا بخورند. آنها به سمت میز غذا رفته و مزه ها و ترکیب های جدید را امتحان می کنند. به خاطر داشته باشید که وقتی سرعت رشد کم می شود میل کودک به غذا نیز کم می شود و ممکن است در زمان هایی او چندان مشتاق به غذا خوردن نباشد. اگر نگران هستید که کودکتان به اندازه کافی غذا نمی خورد با پزشک مشورت کنید.

با فراهم کردن محیطی امن که به کودک اجازه میدهد هر روز فعال باشد کودکتان  را به فعالیت و جست و جو   تشویق کنید. این کار علاوه بر فوایدی که برای تندرستی   دارد موجب می شود او بتواند چیزهای بیشتری یاد بگیرد. این کار کاملا ساده است. زیرا که بیشتر بچه ها ذاتا کنجکاو هستند و از هر فرصتی برای حرکت به جلو استفاده می کنند.

سعی کنید اجازه ندهید که کودکتان مدت زیادی در محیط های محدود  بماند. مثل کالسکه، قفس بچه، و تخت. چرا که مانع حرکت و جست وجو می شود.

 

مرحله بعدی چیست؟

کودکان از این به بعد آرامتر ولی با ثبات بیشتری رشد می کنند . از دومین تولد تا سومین  تولد بیشتر بچه ها تنها در حدود 2 تا 3 اینچ قد می کشند. ولی  شما باید به رشد کودک در سایر زمینه ها نیز توجه کنید مخصوصا  در زمینه زبان.

همچنان به فراهم کردن محیطی امن و سلامت  برای حمایت از رشد و پیشرفت فرزندتان ادامه دهید. اگر هرگونه نگرانی در باره رشد فرزندتان دارید  با پزشک مشورت کنید

منبع: کودک و نوجوان