نحوه پیدا کردن یک متخصص مناسب برای کار کردن بر روی کودک تان
در شرایطی که کودک شما در مدرسه با چالش هایی مواجه باشد، افرادی که در مدرسه هستند و همچنین والدین این کودکان به دنبال پیدا کردن موثرترین روش درمان مفید برای این کودک خواهند بود.
مشکلات یادگیری در کودکان
برخی از کودکان احساس می کنند که با وجود تلاش های صورت گرفته، همچنان در پشت سر همتایانشان قرار دارند، چرا که آنها به دلیل اختلال های تغذیه ای دچار ناامیدی می شوند.
برخی از آنها به دلیل شرایط سخت تمرکز بر روی یادگیری، از هدف خودشان عقب نشینی می کنند یا برای انجام تکالیف خودشان، یک سری تلاش های سازمان یافته ای را انجام می دهند.
روش حمایتی و مادرانه پاسخگو است؟
برخی از کودکانی که با چالش مواجه هستند، به یک سری حمایت هایی دسترسی خواهند داشت که توسط متخصصان موجود در مدرسه، در کلاس ها یا در دوره های خارج از کلاس ارائه می شود.
ولی والدین زیادی بعد از کلاس درس، برای دستیابی به کمک اقدام می کنند.
ممکن است که یک سری مواردی حواس پرت کننده باشند: آیا شما به دنبال یک معلم خصوصی، کمک کننده تکالیف خانگی، یا یک درمانگر آموزشی هستید؟ این مورد بستگی به نیاز کودک دارد.
حمایت درسی
در صورتی که فرزند شما در یک درس خاصی افتاده باشد، یک معلم خصوصی می تواند همان چیزی باشد که فرزندتان به آن نیاز دارد.
شناخت معلم خصوصی و کاری که انجام می دهد، به راحتی امکان پذیری می باشد: این فرد یک فرد باهوش و مطلعی در حوزه درسی خاصی می باشد و از طریق تکمیل کردن اطلاعات پس زمینه ای که ممکن است کودکتان آن را از دست بدهد .
از طریق ارائه توضیح و تمرین بیشتر برای کمک به دانش آموز به منظور دستیابی به مهارت های مورد نیاز، می تواند احتمال موفق دانش آموز را افزایش دهد.
حمایت مربوط به تکلیف خانگی
در صورتی که چالش کودک تان یک موضوع خاصی نباشد، ولی مشکل موجود به خودی خود کاهش یافته و از بین می رود، یک کمک کننده تکلیف خانگی می تواند یک ترفندی برای این شرایط باشد.
کاری که یک کمک کننده تکلیف خانگی انجام می دهد صرفا عبارت از این است که: از طریق تکلیف خانگی و ایجاد ساختار و حمایت مناسب کمک می کند.
والدین زیادی این نقش را برای کودکشان دارند و زمانی که کودکشان سردرگم یا بدون تمرکز می شود، حضور پیدا می کنند و یک سری پشتیبانی هایی بعمل می آورند.
ولی زمانی که کودک شما یک سری مشکلات غیر معمول در رابطه با کارش داشته باشد و تکلیف خانگی به یک حوزه تضاد عمده ای تبدیل شود.
داشتن یک کمک کننده تکلیف خانگی حرفه ای در این مورد می تواند یک عامل حمایت کننده مهمی برای والدین و کودکان باشد.
دکتر متئو کروگر[۱]، به عنوان یک رئیس مرکز رشد و یادگیری موسسه ذهن کودک، معتقد است .
این روش یک نوع روش درمان نمی باشد، ولی نتایج آن می تواند درمان بخش باشد: می تواند به یک کودک کمک کند که تکالیف خانگیش را به صورت موفقی انجام دهد و بدون استفاده از مادر یا پدر، مقدار زیادی از استرس موجود در محیط خانگی را از بین ببرد.
حمایت یادگیری
در مورد کودکانی که دارای مشکلات یادگیری جدی می باشند، یک درمانگر آموزشی به منظور ارائه یک تکلیف خانگی به عنوان ابزاری برای تقویت مهارت هایی که وی نیاز دارد داشته باشد، زیاد با وی کار نمی کند.
درمانگران آموزشی با داشتن یک سری پس زمینه های تخصصی، از آموزش خاص سخنرانی و زبان درمانی تا روان شناسی، این حمایت را ارائه می دهند.
ویژگی رایج آنها عبارت از این مورد می باشد که آنها سبک یادگیری کودک را می شناسند و بعد از آن به وی کمک می کنند تا مهارت ها و استراتژی هایی ایجاد کنند .
آنها را قادر خواهد ساخت که نقاط قوتشان را تقویت کنند و نقاط ضعفشان را جبران کنند.
برای مثال در مورد یک کودک مبتلا به خوانش پریشی، کمک کردن در رابطه با خواندن و همچنین استراتژی های جبرانی برای مشکلات مربوط به خواندن مفید خواهند بود.
برای یک کودکی که چالش وی تمرکز بر یادگیری می باشد، درمانگر از طریق استراتژی های مربوط به شروع کردن، شروع کردن یک پروژه، یادآوری اطلاعات و مهارت های تمرینی به وی کمک خواهد کرد.
درمانگران آموزشی تایید می کنند کودکانی که نمی توانند در مدرسه شرایط مناسبی داشته باشند، در اغلب مواقع مضطرب و ناامید هستند، به همین دلیل ماموریت این متخصصان ایجاد اعتماد به نفس و همچنین تقویت مهارت های درسی این دانش آموزان خواهد بود.
مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن، آموزش دستشویی به کودک سه ساله، آموزش دستشویی رفتن کودک پسر، علت مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن، آموزش دستشویی به کودک سه ساله، آموزش دستشویی رفتن کودک دو ساله و موارد دیگر در این مقاله آمده است. متخصصان و والدین موافق هستند که آموزش دستشویی رفتن به کودکان جزو سختترین مراحل است. هر کودک نوپا روند متفاوتی را طی میکند بنابراین نمیتوان قانون مشخصی برای آن تعریف کرد اما میتوان گفت که چه نکاتی به آسانشدن این مراحل برای تمام کودکان کمک میکنند.
بسیاری از کودکان شبادراری را حتی پس از یادگیری دستشویی رفتن تجربه میکنند این مشکل ریشه در اضطراب شدید آنها دارد، در این شرایط مشاوران و روانشناسان کودک مرکز ستاره ایرانیان با بازیدرمانی و داستان درمانی اضطراب کودک را شناسایی و با بهترین روش درمان میکنند.
علت مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن
احتمالاً نام شخصیت نگه دارنده مقعدی را شنیدهاید، و اگر نام زیگموند فروید پدر روان تحلیلی را شنیده باشید میدانید که احتمالاً نوع آموزش توالت رفتن کودک و از پوشک گرفتن او ممکن است روی روانش تأثیر بگذارد.
بر اساس نظر فروید یک فرد یا ویژگیهای نگهدارنده مقعدی، کسی است که در طول آموزش توالت رفتن تنبیه شده است، و باعث میشود فرد بیش از حد مرتب، پیرو قانون، شستهورفته و سرسخت شود یا برعکس. نظریه فروید را قبول داشته باشید یا نه یک سری نکات روانشناختی مهم وجود دارند که در هنگام آموزش توالت رفتن باید در نظر گرفته شوند تا لجبازی کودک برای دستشویی رفتن را کاهش دهید.
راه حل دستشویی رفتن کودکان
آموزش درست از مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن خودداری میکند و کمک میکند تا این روند به بهترین شکل طی شود.
۱. به کودکتان فرصت دهید
برایآنکه کودک توالت رفتن را بیاموزد ابتدا باید مغز او تکامل یابد و دستگاه عصبی مرکزی بتواند مثانه او را کنترل کند. وقتی هنوز مغز کامل نیست، کودک بدون اختیار ادرار میکند؛ یعنی مثانه یا رودهها بهمحض پرشدن، خالی میشوند. تقریباً در تمام کودکان از ۲۸ ماهگی به بعد، مغز تکامل پیدا میکند و میتوانند ادرارشان را کنترل کنند.
۲. از فصل تابستان استفاده کنید
فصل تابستان، بهترین زمان برای گرفتن کودک از پوشک است. کودک را تشویق کنید اگر ادرار یا مدفوع دارد، بگوید. چند ساعت در روز او را بدون پوشک بگذارید.
۳. آموزش دستشویی رفتن به کودکان انجام شود
برای کودکتان یک صندلی توالت کوچک بخرید و به او یاد دهید که هر زمان احساس نیاز کرد، روی آن بنشیند. میتوانید این صندلی را در حمام، دستشویی یا اتاق خود کودک قرار دهید.
۴.مثل بزرگترها با او رفتار کنید
اگر فرزندتان به تکامل مغزی رسیده؛ اما هنوز توالت رفتن را نیاموخته، او را همراه با خواهر یا برادرزادههایتان به مسافرت ببرید. بودن در کنار کودکان بزرگتر و دیدن آنها باعث میشود کودک شما نیز از رفتارهای آنها تقلید کند. فقط مراقب باشید رقابت ایجاد نشود یا اگر فرزندتان اختیار خود را از دست داد، مسخرهاش نکنید.
۵.اجازه ندهید بیش از ۱۰ دقیقه روی صندلی بنشیند
اگر از کودکتان خواستید روی صندلی توالت بنشیند، اما ۱۰ دقیقه گذشت و او کاری نکرد، مجبورش نکنید تا همچنان روی صندلی بماند. صندلی توالت او را جمع کنید و ساعتی بعد دوباره از او بخواهید این کار را انجام دهد.
۶.به او اطمینان دهید
برخی کودکان از مدفوع یا ادرارکردن میترسند؛ چون هنوز نمیدانند بدن آنها مواد مضر را دفع میکند و فکر میکنند قسمتی از بدنشان را از دست میدهند. ماجرا را برای آنها توضیح دهید تا ترسشان از بین برود.
۷.لباسهای راحت تن او کنید
وقتی توالت رفتن را به کودک آموزش میدهید لباسهای راحت تن او کنید تا بتواند بلافاصله آنها را دربیاورد. فاصله زمانی بین حس کودک برای توالت رفتن و انجام این کار گاهی بسیار کوتاه است. در تابستان فقط یک شورت پای او کنید تا بلافاصله بتواند آن را دربیاورد.
۸.تشویقش کنید
برای آموختن پاکیزگی باید کودک را تشویق کرد. تشویقهای زبانی مثل «تو بزرگشدهای» «مایه افتخار هستی» در کنار تشویقهای عملی!
مثلاً هر بار که کودکتان ادرار یا مدفوعش را کنترل کرد، به او امتیاز بدهید و بعد از هر ۱۰-۵ امتیاز برایش هدیه بخرید. ولی این تکنیک آموزش دستشویی رفتن به کودکان همیشه جواب نمیدهد.
۹.پوشکهای شورتی بخرید
در طول زمانی که قرار است پاکیزگی را به فرزندتان آموزش دهید، از پوشکهای شورتی استفاده کنید تا هم مطمئن باشید همهجا را کثیف نمیکند هم بتواند در صورت تمایل فوراً آن را درآورد.
۱۰.سرزنش نکنید
توصیهای مهم جهت آموزش دستشویی رفتن به کودکان است. شاید کودک برای چند روز اختیار مدفوع و ادرارش را به دست بیاورد؛ اما بعد از آن دوباره نتواند خود را کنترل کند. در این صورت او را سرزنش نکنید و فقط مرتب توالت رفتن را به او یادآور شوید.
۱۱.ترسهایش را از بین ببرید
اگر کودکتان از ریختن آب بعد از اجابت مزاج میترسد، به او آموزش دهید آب برای شستن و پاککردن است و وقتی روی توالت نشسته آسیبی به او نخواهد زد. نگذارید که دستشویی رفتن کودکان سبب ایجاد ترس از آب یا ادرارکردن شود.
۱۲.عصرها او را کنترل کنید
کودکان در ۳ سالگی تقریباً کنترل ادرار و مدفوع را میآموزند؛ اما باز هم کنترل این مسئله طی شبکار آسانی نیست و بیشتر کودکان یا آنقدر هوشیار نیستند که خود را کنترل کنند یا توانایی برخاستن از خواب را ندارند.
شبها کودکتان را پوشک کنید و برای چند ماه عصرها که او را میخوابانید، مراقب کنترل ادرارش باشید. اگر لباسهای او هنگام بیدارشدن خشک بودند، یعنی شبها هم میشود خیالتان راحت باشد.
ابتدا در مورد دستشویی صحبت کنید یا کتابهایی در این مورد بخوانید. حتماً پیش از رفتن به دستشویی به او بگویید تا متوجه شود که والدین او به دستشویی میروند. هرچه بیشتر در مورد آن صحبت کنید کودک بیشتر به این روند عادت میکند.
۱۴. وقت زیادی به این روند اختصاص دهید
زمانی این روند را شروع کنید که بتوانید زمان زیادی اطراف کودک باشید در این روند حضور شما اهمیت زیادی دارد.
۱۵. آن را به یک بازی تبدیل کنید
کودک عاشق بازی است و بهترین راه برای اینکه او را به هر چیزی علاقهمند کنید این است که آنها را به یک بازی تبدیل کنید و قوانین سادهای برای آن تعریف کنید، آموزش را نیز جزوی از این بازی کنید و آن را هیجانانگیز سازید.
۱۶. او را روی دستشویی قرار دهید.
کودکتان هنگام شروع این روند دقیق نمیداند که چه زمانی به دستشویی نیاز دارد؛ بنابراین زیاد از آنها بپرسید و اجازه دهید که مدتی را در دستشویی باشد و این روند را چند بار در روز تکرار کنید تا کودک به دستشویی عادت کند.
۱۷.کودک خود را تحسین کنید.
وقتی کودک خود به شما میگوید که نیاز به دستشویی دارد او را تحسین کنید حتی هدیه کوچکی برای بار اول بخرید تا به او نشان دهید که موفقیتهای او را متوجه شده و جشن میگیرید.
۱۸. روانشناسی معکوس را امتحان کنید.
اگر متوجه شدید که کودکتان تمایلی به استفاده از دستشویی ندارد و بهانه میآورد از روانشناسی معکوس استفاده کنید. برای مثال، بهآرامی بپرسید که آیا ترجیح میدهند همیشه در پوشک بمانند، حتی زمانی که پسر یا دختر بزرگی شد؟ بههیچعنوان در این روش نباید استرس به کودک وارد شود؛ زیرا نتیجه عکس به همراه دارد؛ بنابراین بدون هیچ استرس و ناراحتی سؤال را مطرح کنید.
۱۹. تنبیه نکنید.
هنگام آموزش دستشویی رفتن کودک دو ساله ممکن است تلاشهای شما بینتیجه باشد یا کودک نوپا در برابر یادگیری مقاومت کند. در عوض به آنها اطمینان دهید که بهمرور یاد میگیرند. استرس و اضطراب بیش از اندازه باعث میشود در برابر یادگیری مقاومت کنند، علاوه بر این در آینده آنها نیز تأثیر منفی میگذارد.
۲۰. پسرفت
ممکن است پس از یادگیری کودک شما پسرفت داشته باشد، اصلاً نگران نباشید این اتفاق عادی و بخشی از فرایند یادگیری است تنها باید صبور باشید و روند را ادامه دهید.
۲۱. بهداشت صحیح را در سنین پایین آموزش دهید
هنگام آموزش دستشویی رفتن کودک پسر نیز به آنها بیاموزید دستهای خود را بعد از دستشویی بشویند، چگونه خودشان را تمیز کنند و از عفونت جلوگیری کنند. درست است که پسرها بهاندازه دخترها عفونت را تجربه نمیکنند؛ اما آموزش برای آنها نیز لازم است.
۲۲. نشان بدهید و بگویید.
صحنه «دستشویی رفتن» را اجرا کنید. از عروسک موردعلاقه آنها استفاده کنید تا نحوه دستشویی رفتن را نشان دهید. حتی میتوانید از فرزندتان بخواهید تا او هم این نمایش را انجام دهد.
آسیب روانشناختی
اگر هنگام آموزش توالت رفتن به کودک او را زیاد تنبیه یا شرمنده کنید، یا هنگامی که خرابکاری میکند با او بدرفتاری کنید، بهاحتمال زیادی وی را دچار تروما یا آسیب روانی میکنید و باعث مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن نی نی سایت میشود.
سوءاستفاده و خشونت علیه کودک در طول دوره آموزش توالت رفتن در این دوره سنی بیش از هر دوره رشدی دیگر رخ میدهد. کودک نمیتواند سوءاستفاده و خشونت از سوی یک بزرگسال را از لحاظ روانی پردازش کند. او ممکن است در سنین جوانی شروع به عقبنشینی کند، رؤیاهای بد داشته باشد، علاقه به فعالیتها را از دست بدهد و عصبانی و خشن شود.
احساس کنترل در کودک
ممکن است کودک شما از لحاظ جسمی آماده آموزش توالت رفتن باشد اما از لحاظ روانی آمادگی لازم ایجاد نشده باشد. حدود دو سالگی کودک، دوره آموزش توالت رفتن کودک کاملا منفی نگر می شود.
بهعبارتدیگر، او بسیار کلمه “نه” را استفاده میکند. برای کودک دو ساله هیچ سرگرمی ای بالاتر از مخالفت با شما نیست، تا قدرت جدید خود را به شما نشان دهد؛ لذا آموزش دستشویی رفتن به کودکان مبنی برای آموزش سایر چیزهاست.
علت دیر دستشویی رفتن کودکان
اگر در این دوره به کودک فشار بیاورید، ممکن است وارد یک میدان نبرد شوید که اگر در آن شکست بخورید، خاطره بدی را رابطه والد – فرزندی باقی میگذارید، و رابطه شما با کودک تبدیل به میدان نشاندادن قدرت میشود تا محل آموزش.
بهتر است تا زمانی که کودک آمادگی لازم را کسب کند صبر کنید، تا اینکه به او فشار بیاورید و شکست بخورید. نسبت به این مسئله بیتفاوت باشید، و وانمود کنید که برایتان مهم نیست. اگر به دلیل عدم استفاده از لگن یا قصری با او برخورد کنید، نتیجه خوبی نخواهید گرفت و باعث مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن میشوید.
برای موفقیت کودک ابراز افتخار کنید
زمانی که کودک آماده است و میخواهد که بهتنهایی توالت برود، ممکن است از اینکه جلوی همبازیهایش مانند یک کودک با او برخورد میشود خجالت بکشد. به او نشان دهید که چقدر از بابت موفقیت وی احساس افتخار میکنید. ارائه این نگرش نتایج آتی خوبی را در پی خواهد داشت. اما اگر به او بگویید که “بالاخره تونستی” یا اینکه بگویید: “فکر نمیکردم بتونی”، ممکن است کودک خشمگین شود و جنگ قدرت راه بیندازد.
بعد از آموزش دستشویی به کودک سه ساله به کودک افتخار کنید تا:
افزایش اعتماد به نفس
آموزشهای بعدی آسانتر شود
از مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن جلوگیری کنید.
https://kanonm.ir/wp-content/uploads/2023/06/مقاومت-کودک-در-برابر-دستشویی-رفتن.jpg400702دکتر دادخواهhttps://kanonm.ir/wp-content/uploads/2019/07/logo-kanonm-horizental-mobile.pngدکتر دادخواه2023-06-14 09:00:202023-06-14 09:00:27مقاومت کودک در برابر دستشویی رفتن
آموزش دستشویی رفتن به کودکان، آموزش دستشویی رفتن کودک دو ساله یک مرحله مهم برای کودکان و همینطور والدین است. راز گذر از از این مرحله چیست؟ وقت گذاشتن و صبوری به خرج دادن.
موفقیت در آموزش دستشویی رفتن به کودکان منوط به آمادگی جسمی و هیجانی می باشد و وابسته به سن خاصی نیست. بسیاری از کودکان از سن ۲سالگی علاقه مند به آموزش توالت رفتن می باشند در حالی که برخی دیگر تا سن دو و نیم سالگی یا حتی بیشتر آمادگی ندارند درحالی که عجله ای هم در آن نیست. اگر شما خیلی زود آموزش توالت رفتن را شروع کنید ممکن است آموزش و درک توالت رفتن بسیار زمان بر باشد.
سن دستشویی رفتن کودک
دستشویی رفتن کودک به نقاط عطف فیزیکی، رشدی و رفتاری بستگی دارد، نه سن. سن دستشویی رفتن کودک نی نی سایت؟
کودکان ممکن است در ۱۸ تا ۲۴ ماهگی یاد بگیرند که از دستشویی استفاده کنند و به والدین خود بگویند که نیاز به دستشویی دارند. با این حال، کودکان دیگر به دلیل تاخیر در رشد و رفتار ممکن است بسیار دیر تر حتی تا سن چهار سالگی نیاز خود به دستشویی رفتن را عنوان نکنند، اما عجله ای نیست. اگر خیلی زود شروع کنید به فرزند خود آسیب وارد می کنید.
برای اینکه متوجه شوید آیا فرزندتان آماده است، از خود سؤالات زیر را بپرسید:
آیا کودک نیاز به دستشویی رفتن را از طریق عبارات، بیانات یا حرکات چهره ای به شما می گوید؟
آیا کودک قادر است دوساعت یا بیشتر در روز خودش را خیس نکند؟
آیا کودک درمورد پوشک خشک یا خیس شکایت می کند؟
آیا کودک می تواند به تنهایی شلوارش را پایین و دوباره بالا بکشد؟
آیا شما می تواند روی صندلی نشسته و سپس از روی آن بلند شود؟
اگر پاسخ شما بیشتر بله است، کودک آماده آموزش توالت رفتن است اما چگونه باید به او آموزش دهید؟
آموزش دستشویی رفتن به کودکان
اگر به بیشتر سوالات پاسخ نه می دهید باید صبر کنید اگر تغییر بزرگی در خانه داشته اید مثل تغییر مکان، طلاق، خواهر یا برادر جدید یا فوت یکی از نزدیکان بهتراست به کودک خود فشار وارد نکنید و اجازه دهید تا چند ماه بگذرد. اگر تصمیم گرفتید که زمان شروع آموزش توالت رفتن به کودک است زمینه را برای دست یابی به آن فراهم کنید. با حفظ نگرش مثبت در خود و دیگر مراقبان کودک، شروع کنید. سپس این مراحل را انجام دهید.
۱. وسایل لازم را در همه جا قرار دهید
صندلی توالت را در حمام و توالت یا در ابتدا جایی قرار دهید که کودک شما بیشتر وقت خود را آنجا می گذاراند و صندلی را نیز در دیدرس خود قرار دهید و او را به نشستن برروی صندلی با یا بدون پوشک ترغیب کنید. اطمینان یابید که کودک شما می تواند روی پاهای خود بر روی زمین یا صندلی توالت فرنگی بایستد.
کمک کنید کودک شما بداند چگونه در مورد توالت صحبت کند با استفاده از اصطلاحاتی صحیح و ساده احساسات خود را بیان کند. شما می توانید محتواهای پوشک کثیف را در صندلی توالت بگذارید بماند تا مفهوم یا مقاصد کاربرد آن را به کودک نشان دهید یا اجازه دهید تا کودک اعضای خانواده را هنگام استفاده از صندلی توالت ببیند.
۲. زمان بندی داشته باشید
اگر کودک شما مایل است اجازه دهید بدون پوشک چندین بار طی روز دقایقی را روی صندلی توالت بنشیند.
۳. مشوق های انگیزیشی را درنظر بگیرید.
برخی از کودکان به استیکرها یا ستاره های روی چارت ها واکنش نشان می دهند. برخی دیگر گردش در پارک و دیگر داستان های مکمل موقع خواب را دوست دارند. تلاش کودک را با تشویق کلامی تقویت کنید مانند:
“چقدر عالی، تو داری درست مثل بچه های بزرگ توالت رفتن رو یاد می گیری”. مثبت اندیش باشید حتی اگر این رفت و برگشت به توالت موفقیت آمیز نباشد.
۴. سریع برو اونجا!
وقتی که شما متوجه علائمی حاکی از نیاز به توالت رفتن مانند وول خوردن، چمپاته زدن در یک جا یا گرفتن ناحیه تناسلی شدید، سریع واکنش نشان دهید. کودک خود را با این علائم آشنا کرده و او را به دستشویی هدایت کنید.
۵. پوشک ها را از دسترس خارج کنید
پس از چند هفته آموزش توالت موفقیت آمیز، کودک آماده جابجایی پوشک با آموزش شلوار یا لباس زیر است. این انتقال یا گذر را با رفتن به بیرون جشن بگیرید و به کودک اجازه دهید تا از پوشک استفاده نکند.
پس از آنکه کودک شما آماده پوشیدن با آموزش شلوار یا لباس زیر مقرر می شود از به تن کردن بالاپوش ها، کمربند یا تسمه، لباس های سرتاسری یا دیگر مواردی که می تواند مانع از لباس پوشیدن مستقل شود بپرهیزید.
۶. خواب مناسب داشته باشید
اکثر کودکان اوایل اغلب حدود دو تا سه ماه آموزش مداوم دستشویی رفتن در کنترل مثانه در طی روز تسلط دارند. آموزش توالت در خواب نیمروز یا شبانه ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد. در این اثناء از شلوارهای یکبار مصرف یا از تشک های لایه دار در هنگام خواب کودک استفاده کنید.
۷. دریابید که چه زمانی باید آموزش دهید
اگر کودک چند هفته در برابر استفاده از صندلی توالت مقاومت کرد، طی چند ماه دوباره تلاش کنید. اما انتظار وقوع پیشامدهای تصادفی و در رفتن های ناگهانی را داشته باشید.
۸. یادآوری کنید.
خود را خیس کردن اغلب زمانی روی می دهند که کودکان مجدوب فعالیت هایی می شوند که برای لحظاتی دلچسب تر از استفاده از توالت است. برای مبارزه با این حالت، توالت رفتن منظم را ارائه دهید مانند ابتدای صبح، بعد از هر وعده غذایی و اسنک، قبل از سوار ماشین شدن یا رفتن به رختخواب.
۹. خونسردی خود را حفظ کنید.
کودکان عمداً خیس کردن شلوار را برای عصبانی کردن والدین ایجاد نمی کنند. اگر کودک شما خود را خیس کرد او را سرزنش، تأدیب یا خجالت زده نکنید. از کودک تان بخواهید که وقتی پوشک خیس یا کثیف است به شما اطلاع دهد.
۱۰. آمادگی داشته باشید.
اگر کودک شما چندین بار خود را خیس می کند لباس زیر جذبی ممکن است بهتر باشد. به یاد داشته باشید که خیس کردن های تصادفی خطری ندارند اما می تواند منجر به مورد اذیت واقع شدن، خجالت و بیزاری از جانب همسالان شود. اگر کودک آموزش دیده در دستشویی رفتن مشکل دارند، به ویژه در سن ۴ سالگی و بالاتر از آن یا اینکه نگران خیس کردن های تصادفی کودک خود هستید با پزشک مشورت کنید.
گاهی اوقات مشکلات خیس کردن شلوار نشان دهنده شرایط و مشکلات اساسی جسمانی مانند عفونت مجاری ادرار یا بیش کاری مثانه باشد. درمان فوری می تواند کمک کند تا کودک شما بتواند عاری از این مشکل باشد.
۱۱. هماهنگی
اطمینان حاصل کنید که همه مراقبان کودکتان، از جمله پرستار بچه، پدربزرگ و مادربزرگ از یک روال پیروی می کنند و از نام های یکسانی برای اعضای بدن و کارهای حمام استفاده می کنند. به آن ها بگویید که چگونه آموزش دستشویی را انجام می دهید و از آن ها بخواهید که از همان رویکردها استفاده کنند تا کودک شما گیج نشود.
۱۲ مشاور
تاخیر در دستشویی رفتن ممکن است به دلیل اضطراب و استرس ناشی از خانواده یا محیط باشد. شب ادراری نشانه استرس بالا کودک است در این شرایط توصیه می شود که از مشاور کمک بگیرید تا دلیل اضطراب و استرس زیاد کودک را شناسایی، درمان و نکات مورد نیاز را برای شما فراهم کند.
آموزش دستشویی رفتن کودک پسر
در پسران، اغلب بهتر است که نشسته ادرار کنند و سپس پس از اتمام آموزش دفع می توانید ادرار کردن ایستاده را نیز یاد دهید. کتاب آموزش توالت رفتن را بخوانید یا به کودک خود یک اسباب بازی برای سرگرم شدن هنگام نشستن بر روی صندلی توالت بدهید. وقتی او در حمام است در کنارش بنشینید و با او صحبت کنید، بازی دستشویی رفتن نیز می تواند به این روند کمک کند.
حتی اگر کودک شما فقط آنجا نشسته است، او را به تلاش کردن تشویق کنید و به او یادآوری کنید که بعداً اجازه تلاش دوباره برای دستشویی را دارد. برای حفظ ثبات سعی کنید صندلی توالت یا توالت فرنگی را هنگام بیرون رفتن از منزل با خودتان ببرید.
توالت رفتن دختر
دختران را آموزش دهید تا از جلو به عقب خود را خشک کنند برای پیشگیری از حرکت میکروب ها از مقعد به واژن یا مثانه و مطمئن شوید که کودک پس از آن دست هایش را می شوید.
آموزش توالت چقدر طول می کشد؟
آموزش استفاده از دستشویی به کودک نوپا کار یک شبه نیست و اغلب بین ۳ تا ۶ ماه طول می کشد، اما ممکن است برای برخی از کودکان این زمان کم و بیش طول بکشد. اگر خیلی زود این یادگیری را شروع کنید، روند طولانی تر شدده. و ممکن است ماهها تا حتی سالها طول بکشد تا در شب خشک بمانید.
آموزش دستشویی رفتن کودک دو ساله
در این سن توصیه می شود که یک روال ایجاد کنید. برای مثال، پس از بیدار شدن از خواب با پوشک خشک، یا ۴۵ دقیقه تا یک ساعت پس از نوشیدن مقدار زیادی مایعات، روی دستشویی فرنگی بنشینید. فقط چند دقیقه در روز فرزندتان را روی دستشویی بگذارید و در صورت تمایل به او اجازه دهید بلند شود اصرار باعث می شود که کودکتان سرد شود یا نگه داشتن مدفوع را تجربه کند.
اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD) یک اختلال رفتاری مزمن است که اغلب در دوران کودکی ظاهر میشود و با نشانههای بیش فعالی، تکانشگری یا بیتوجهی مشخص میشود، البته تمام بیماران سه نشانه را با هم تجربه نمیکنند، اما این علائم با مشکل در عملکرد تحصیلی، عاطفی و اجتماعی همراه است. اختلال نقص توجه و بیش فعالی ممکن است با سایر ناتوانیهای عصبی، رفتاری، رشدی و یادگیری مرتبط باشد. درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان شامل دارودرمانی، رفتاردرمانی و تنظیم فعالیتهای روزمره است.
اختلال نقص توجه و بیش فعالی یکی از شایعترین اختلالات دوران کودکی است و در پسران بیشتر از دختران رخ میدهد و در صورت عدم درمان تحصیل و آینده کودک را کاملاً تحتتأثیر قرار میدهد؛ بنابراین توصیه میشود که هر چه زودتر به درمان و کنترل آن اقدام کنید تا آیندهای درخشان را برای کودک خود رقم بزنید.
خصوصیات بچه های بیش فعال
معمولاً نشانههای بیش فعالی حدود ۷ سالگی کودک مشاهده میشود، این کودکان اغلب از نظر عاطفی تأخیر دارند، بهطوریکه برخی از آنها در مقایسه با همسالان خود تا ۳۰ درصد تأخیر در بلوغ دارند؛ بنابراین دانشآموز ۱۰ساله مبتلا به بیش فعالی ممکن است؛ مانند یک کودک ۷ساله رفتار کند.
پسران بیشتر از دختران به ADHD مبتلا میشوند. علائم بیش فعالی ممکن است با افزایش سن کاهش یابد، معمولاً در بلوغ کاهش مییابد؛ اما تأثیر آن بر کار و یا تحصیل کمرنگ نمیشود. خصوصیات بچههای بیش فعال نی نی سایت شامل موارد زیر میشود:
بیتوجهی: کودک بهصورت مکرر بیتوجهی و ناتوانی در حفظ تمرکز بر فعالیتها را نشان میدهد. در کلاس درس این کودکان نمیتوانند تمرکز کنند و معلم را کلافه میکنند بنابراین درس خواندن بچه های بیش فعال سخت است و دشواری های زیادی دارد.
رفتار تکانشی: رفتارهای تکانشی و حرکات نامناسب که برخلاف بیتوجهی شامل رفتارهایی میشود که باعث میشود آرامش خانه یا کلاس را به هم بریزد و گاهی هم خندهدار باشد.
نشانه ترکیبی: نوع ترکیبی ADHD رایجترین است که شامل هردو مورد بالا در کنار هم است.
مشکل در سازماندهی افکار
مشکل در برنامهریزی و تعیین هدف
علت بیش فعالی کودکان
علت ADHD مشخص نیست و نمیتوان علت مشخصی را برای آن تعیین کرد. مطالعات حیوانی تفاوتهایی را در فرستندههای مغزی نشان دادهاند. یک تحقیق ژنتیکی در مطالعات دوقلوها و خواهر و برادرها (یکسان) نشاندادهشده است. اگر یکی از دوقلوهای همسان مبتلا به ADHD تشخیص داده شود، بهاحتمال ۹۲ درصد همان تشخیص در خواهر و برادر دوقلو وجود دارد. هنگام مقایسه خواهر و برادر دوقلو غیر همسان، احتمال به ۳۳٪ کاهش مییابد، بنابراین نقش ژنتیک را نباید در این اختلال نادیده گرفت.
کنترل بیش فعالی
با بچه بیش فعال چه کنیم نی نی سایت؟ برخورد با بچه بیش فعال به چه شکلی است؟ موارد زیر به شما کمک می کند تا تمرکز کودک بیش فعال را افزایش دهید.
۱. رژیم غذایی
کودک و نوجوان مبتلا به ADHD باید رژیم غذایی سالم داشته و از مصرف کافئین بهطورجدی اجتناب کنند. همانطور که گفته شد، توصیه میشود که از متخصص کودک رژیم غذایی مناسبی را برای کودک بیشفعال گرفته و با کمک آن سعی در کنترل هیجانات کودک خود داشته باشید.
۲. ورزش
فعالیت بدنی منظم نقش مهمی در برخی از اختلالات رایج (بهعنوانمثال، افسردگی، اضطراب) و بهبود تمرکز دارد. ورزش منظم برای کودکان مبتلا به ADHD مفید بوده و کمک میکند تا تمرکز خود را افزایش دهند. چندین مطالعه روی کودکان مبتلا به ADHD که دارو مصرف نمیکنند نشان داد که ورزش باعث افزایش تمرکز و کاهش رفتار تکانشی دارد.
۳. درمان های جایگزین
در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان برای درمان بیش فعالی از دستگاههای بروز دنیا استفاده میشود که کمترین عوارض را به دنبال دارد. این درمان تأثیر بهشدت زیادی داشته و کاملاً بدون عوارض است و در جلسات اولیه نتایج بسیار مشخص و قابلتوجهی را به دنبال دارد. برای آگاهی و اطلاعات بیشتر در مورد درمان بیش فعالی با مرکز ستاره تماس بگیرید.
۴.درمان بیش فعالی کودکان با داروهای گیاهی
دمنوش های گیاهی می تواند به بهبود حال و افزایش آرامش کودکان بیش فعال کمک می کند. برای این کار می توانید از متخصص کودک کمک بگیرید و ترکیب دمنوش های مناسب برای کودک خود را با توجه به شرایط او پیدا کنید.
تربیت کودک بیش فعال
آیا تربیت کودک بیش فعال سخت است؟ کودکان مبتلا به بیش فعالی مانند همه دوستان همسن غیر بیش فعال دارای نقاط قوت و ضعف تحصیلی خواهند بود. برخی از کودکان مبتلا به بیش فعال بسیار برونگرا هستند، درحالیکه برخی دیگر محتاطتر بوده و کمی درونگرا هستند. کودکان مبتلا به بیش فعالی اغلب از نظر عاطفی تأخیر نسبتاً زیاد و مهمی را تجربه میکنند، بهطوریکه برخی از افراد در مقایسه با همسالان خود تأخیر در بلوغ را تجربه میکنند؛ بنابراین، دانشآموز ۱۰ساله ممکن است؛ مانند یک کودک ۷ساله رفتار کند. مهارتهای زیر کمک میکند تا تربیت کودک بیش فعال برای شما آسان تر شود:
۱. برقراری نظم
والدین معمولاً قوانین مشخصی برای برقراری نظم در خانه ندارند، اما کودک بیش فعال به نظم زیادی نیاز دارد؛ بنابراین قوانین خانه را به شیوهای شفاف و منظم نگه دارید و همه چیز را برای کودک توضیح دهید، علاوه بر این دلایل قوانین را نیز به او توضیح دهید. بهاینترتیب کودک میداند که از او چه انتظاری میرود. حتماً دستورالعملهای مشخصی داشته باشید تا کودک بداند چه انتظاری داشته باشد علاوه بر این برای او شرح دهید که در صورت شکستن قوانین چه برخوردی با او خواهید داشت.
۲. به کودک کمک کنید فهرستی از کارها ایجاد کند
فهرستی از مسئولیتها و کارها میتواند به افزایش استقلال و تمرکز کودک کمک کند. به کودک یاد دهید که هر وقت تمرکز خود را از دست داد به این فهرست مراجعه کند. سختگیری زیادی نشان ندهید و اجازه دهید تا کودک فهرست کارها را به هر شکلی که میخواهد انجام دهد. سرگرمی برای بچه های بیش فعال خیلی مهم است بنابراین حتما بازی هایی در برنامه داشته باشید که در آن به سرگرمی کودک پرداخته شود.
۳. آموزش
برای اینکه با کودکتان ارتباط خوبی برقرار کنید نیاز به آموزش دارید. مشاور به شما کمک میکند تا تکنیکهای لازم را در موردنیازهای کودک بیش فعال را یاد بگیرید. این تکنیکها علاوه بر اینکه به شما کمک میکند، بهمرور شرایط را برای تربیت کودک بیش فعال هموار میکند. حتماً آموزش لازم را ببینید تا شرایط را برای بهبود کودک خود مساعد سازید. آموزش به شما کمک میکند تا درک کنید که دقیقاً چه انتظاری باید از کودکان خود داشته باشید. متخصص کودک میتواند به محدودکردن تمرکز بر روی چند رفتار خاص کمک کرده و بسیار تأثیرگذار است.
۴. به موفقیت های فرزندتان توجه کنید، هر چقدر هم که کوچک باشد.
کودک شما بهخوبی توجه میکند که بهخاطر کارهای خوب مورد تقدیر قرار میگیرد یا نه. به فرزندتان بگویید دقیقاً چه کاری را بهخوبی انجام داده است. این کار میتواند به افزایش عزتنفس کودک شما کمک میکند و بهمرور باعث بهبود عملکرد او میشود.
۵. به فرزندتان بگویید و نشان دهید که او را بدون قید و شرط دوست دارید.
روزهایی خواهد بود که ممکن است خودتان این را باور نکنید. این روزهایی خواهند بود که اهمیت بیشتری پیدا میکند که مشکلاتی را که فرزندتان دائماً با آن روبرو میشود بپذیرید و عشق خود را ابراز کنید. به فرزندتان اجازه دهید تا بداند که در کنار یکدیگر زمانهای سخت و دشوار را پشت سر خواهید گذاشت.
۶. از ساعت و تایمر استفاده کنید.
ساعتهای زیادی را در سرتاسر خانه قرار دهید، بهخصوص در اتاقخواب فرزندتان نیز از ساعتهای بزرگ استفاده کنید تا همیشه متوجه شود که در چه ساعتی از شبانهروز قرار است چه کاری را انجام دهد. سعی کنید برنامه تقریباً مشخصی را تعیین کنید؛ ولی سختگیری بیش از حد نداشته باشید.
۷. نقاط قوت فرزندتان را شناسایی کنید.
کودکان بیش فعال در زمینههای خاص مانند هنر، ورزش، تکنولوژی یا توانایی مکانیکی دارای توانایی بسیار بالایی هستند؛ بنابراین سعی کنید این نقاط قوت را شناسایی کنید. این نقاط قوت کمک میکند تا فرزندتان احساس غرور و موفقیت داشته باشد و بسیار مهم است. این نقاط قوت اهمیت زیادی دارد و باید برای کشف آنها تلاش کنید همچنین، تاحدامکان از اجبار آنها خودداری کنید.
۸. مشاور
تربیت کودک بیش فعال باید زیر نظر مشاور باشد تا بتواند عملکرد خوب و مناسبی در زندگی خود نشان دهد. مشاور کمک میکند تا مهارتهای اجتماعی کودک به سطح مطلوبی برسد، زیرا کودکان مبتلا به ADHD ممکن است توسط همسالان خود به دلیل رفتارهای بیش فعال، تکانشی یا پرخاشگرانه طرد شوند. آموزش والدین میتواند به شما کمک کند یاد بگیرید که چگونه به فرزندتان در دوستیابی و یادگیری همکاری با دیگران کمک کنید.
علاوه بر این خودتان نیز ممکن است به جلسات مشاوره احتیاج داشته باشید؛ زیرا نگهداری از کودک بیش فعال سخت است. کودک بیش فعال نیاز به مراقبت بیشتری نیاز به کودکان دیگر دارد؛ بنابراین باید به خودتان استراحت بدهید و اگر کمکی نداشته باشید بهاحتمال زیاد درگیر مشکلات زیادی مانند اضطراب یا افسردگی میشوید.
چرا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان؟
مرکز تخصصی کودک مشاوره ستاره ایرانیان در سه شعبه در تهران بهصورت حضوری، تلفنی و آنلاین در زمینه اختلالات کودک و نوجوان بهصورت تخصصی تکنیکهای مؤثری را برای مدیریت آنها ارائه میدهد. هزینه جلسات برای درمان بیش فعالی کودک باتوجهبه مدرک کارشناسی ارشد، دکترا و سابقه کاری یا اساتید دانشگاه متفاوت است. مشاوران کودک ستاره ایرانیان تمام مهارتهای درمانی کودک را داشته و دورههای مربوط به درمان کودک، بیش فعالی، داستان درمانی، بازیدرمانی و مهارتهای دیگر را گذراندهاند، هزینه مشاوره کودک از ۱۸۰ تا ۴۰۰ هزار تومان متفاوت است و با تماس با مراکز میتوانید از قیمت و مهارت مشاوران بهصورت دقیق اطلاع پیدا کنید و پاسخ سوالات خود را دریافت کنید.
مرکز مشاوره ستاره با سالها تجربه در سه شعبه در تهران بهصورت حضوری، تلفنی و آنلاین خدمات تخصصی را ارائه میدهد. نشانی و شماره این سه شعبه در ادامه ذکر شده است:
قیطریه، چیذر، میدان ندا، جنب بانک دی، پلاک ۵۶، طبقه ۴ شماره تماس: ۲۲۲۴۷۱۰۰-۰۲۱
شعبه سعادتآباد، ضلع جنوب غربی چهارراه سرو، خیابان پاکنژاد کوچه گلها، پلاک ۵ طبقه ۴ شماره تماس: ۲۲۳۵۴۲۸۲-۰۲۱
مشاوران ما در این مرکز دارای سطح علمی بالایی اعم از اساتید دانشگاه، دکتری روانشناسی، کارشناسی ارشد و همچنین روانشناسان با بیش از ۱۵ سال سابقه کار هستند.
دختر یازده ساله، پرخاشگری در کودکان ۱۱ ساله، لجبازی بچه ۱۱ ساله، روانشناسی دختر ۱۱ ساله نی نی سایت در این مقاله آورده شده است. فرزند شما دیگر بچه کوچک محسوب نمی شود و اکنون وارد سنین نوجوانی شده و یک نوجوان به حساب می آید. دختران در این سن عروسک هایشان را کنار می گذارند و در اینه به صورتشان نگاه می کنند و متوجه تغییرات می شوند. ۱۱ سالگی اغلب به معنای تغییرات بزرگ فیزیکی، عاطفی و شناختی در دختر شماست. در این مرحله، او در حال گذر از کودکی به بزرگسالی است و به کمک والدین احتیاج زیادی دارند.
نوجوانان دختر در این سن لجباز، عصبی، پرخاشگر و مضطرب میشوند مشاوران مرکز ستاره ایرانیان به شما کمک میکنند تا در کمترین زمان با کمترین عوارض بهترین درمان را تجربه کنید و نوجوانی سالم و خوشحال داشته باشید.
روانشناسی دختر ۱۱ ساله
در این سن، دختر ۱۱ ساله شروع به درک مفهوم جنسیت میکند، علایق فکری خود را گسترش میدهد و شروع به توجه بیشتر نسبت به دوستان خود میکنند. نقاط عطف رشدی کودک ۱۱ ساله شامل موارد زیر است:
رشد فیزیکی
دختر ۱۱ ساله بهتازگی وارد دوره بلوغ میشوند و جهش رشد را تجربه میکنند. رشد معمولاً با اولین قاعدگی کمی کند میشود، رشد فیزیکی در دختر ۱۱ ساله بهطورکلی شامل موارد زیر است:
رشد استخوان که باعث میشود دختران کشیده و قد بلندتر شوند.
ضخامت استخوان جمجمه افزایش مییابد.
افزایش وزن (که باعث کاهش اعتماد به نفس دخترها میشود).
در سن ۱۱ سالگی دختران متوجه میشوند که انتخابهای آنها عواقب و نتایج بلندمدت به همراه دارد. نقاط عطف مهم شناختی شامل موارد زیر است:
انتزاعیتر فکر کرده و موقعیت های فرضی را درک میکنند.
ظرفیت حافظه و توجه افزایش مییابد.
تغییر فیزیکی در مغز رخ داده و به نوجوان کمک میکند تا استدلالهای پیچیده را درک کند.
مفاهیم انتزاعی مانند ایمان، عشق، باور، رفاقت، خدا و مسائل دیگر را درک کرده و در مورد آنها سوال میپرسد.
رقابتیتر میشوند و برای آنها بسیار مهم است که توسط گروه همسالان خود پذیرفته شوند.
رشد عاطفی و اجتماعی
روانشناسی دختر ۱۱ ساله نی نی سایت چگونه است؟ دختران در این سن تمایل بیشتری دارند که از خانواده خود مستقل شوند و ترجیح میدهند که به دوستان خود نزدیکتر باشند. دوستی در این سن برای دختران حیاتی است؛ زیرا به آنها کمک میکند تا از سختیهای این مرحله راحتتر عبور کنند. سایر نقاط عطف کلیدی شامل موارد زیر است:
دختران، خود محورتر میشوند و ترجیح می دهند مستقل به کارهای خود رسیدگی کنند.
تغییرات بدنی اغلب باعث اضطراب و نگرانی دخترها می شود، والدین باید واکنش خود را نسبت به تغییرات بدن نوجوان کنترل کنند و اضافه وزن او را مورد تمسخر یا توجه قرار ندهند.
بلوغ
والدین دختر یازده ساله باید صبر و درک عمیقی نسبت به این دوره داشته باشند. زمانی که بلوغ شروع میشود. ممکن است دختر شما متوجه شود که در قسمتهایی از بدنش موهایی رشد میکنند. دختران از سن ۹ سالگی ممکن است عادت ماهیانهشان شروع شود؛ ولی ممکن است یک یا دو سال طول بکشد تا عادت ماهیانه شود، باسن دختران در این سن بهتدریج بزرگتر شده و بهمرور قوس بر میدارد و شکل و فرم خاصی به خود میگیرد.
کمک والدین به دختر ۱۱ ساله
۱.اعتماد به نفس
تغییرات فیزیکی دختر یازده ساله ممکن است بر روی وزن او تأثیر بگذارد. وظیفهٔ شما در این زمان این است که نسبت به احساساتی که به او تحمیل میشود او را یاری کنید. والدین ممکن است سهواً از دخترشان انتظاراتی را داشته باشند که فراتر از اوست و زمانی که او نمیتواند انتظارات شما را برآورده سازد از اعتمادبهنفس او کاسته میشود. بگذارید دختران یازده ساله شما متوجه این مسئله شوند که زیبا هستند و شما بدون هیچ قید و شرطی آنها را دوست دارید.
۲. بی اهمیتی به نظرات شما
دختر ۱۱ ساله شما ممکن است فکر کند که توصیههای شما غیرضروری، ناخواسته و شرمآور است. نظرات همسالان دخترتان در نظر او مهم است. ناامید نشوید، شما هنوز هم یک نیروی قدرتمند و تثبیتکنندهٔ زندگی دخترتان هستید. بههرحال او ممکن است نسبت به واکنشهای شما پاسخ مثبتی بدهد. با رفتار خود به او نشان دهید که چه انتظاراتی از آنها دارید و بهشدت از قضاوت کودکتان در این سن خودداری کنید.
۳. ملاحظات
پدران میتوانند همان گونه که با پسران یازده سالهی خود صحبت کنند با دختر یازدهسالهشان نیز صحبت کنند و برخی از خاطراتشان را با او در میان بگذارند و آنها را تشویق کنند که برخی از خاطراتشان را تعریف کند. مادران نیز میتوانند با به اشتراک گذاشتن برخی از داستانهایی که در این سن برای آنها اتفاق افتاده است از میزان استرس دخترشان بکاهند. یک مادر چون خودش یازدهسالگی را تجربه کرده است میتواند به دخترش کمک کند که کمتر احساس تنهایی کند و به او بقبولاند که زندگی بهتر خواهد شد.
دخترتان را بغل کنید و او را ببوسید حتی اگر او نمیخواهد که شما این کار را انجام دهید. دخترتان در مرحلهٔ اولیه رشد و نمو است؛ ولی او همچنان به میزان زیادی از عشق و محبت نیاز دارد ولی نمیتواند احساسات خود را نشان دهد. سعی کنید آنها را درک کنید مهمترین چیز برای کودک ۱۱ ساله همین درک والدین است حتی اگر نشان ندهد.
پرخاشگری در کودکان ۱۱ ساله
پرخاشگری و لجبازی بچه ۱۱ ساله دلایل زیادی میتواند داشته باشد؛ اما دلیل اصلی آن بیشفعالی، اضطراب، اختلالات یادگیری یا اوتیسم است. مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با تستهای استاندارد به شما کمک میکند تا دلیل پرخاشگری کودک خود را متوجه شده و بدون هیچگونه عوارض جانبی آن را درمان کنید. مرکز ستاره که چند سال پیاپی برگزیده جشنواره مشتریمداری شده است با به بهروزترین تکنیکها و دستگاهها کمک میکند تا آیندهای درخشان را برای کودک خود رقم بزنید.
قد دختر ۱۱ ساله چقدر باید باشد؟
بسیاری از والدین سؤال دارند که دختر ۱۱ ساله باید چند کیلو باشد؟ قد و وزن مناسب برای دختر ۱۱ ساله نی نی سایت چقدر است؟ قد و وزن مناسب برای دختر ۱۱ ساله ۳۳ کیلوگرم و ۱۴۲ سانتیمتر است. البته این قد حدودی است و برای اطمینان بیشتر باید از دکتر کودک نظر بخواهید و نمودار رشد را چک کنید.
انواع مشاوره کودک ۱۱ ساله
مشاوره برای کمک به کودک ۱۱ ساله بهمنظور تشخیص و درمان اضطراب، افسردگی و اختلالات دیگر و افزایش و بهبود عملکرد در مدرسه به سه شکل میتواند انجام شود که در ادامه جداگانه به هر کدام پرداخته شده است:
۱. مشاوره دختر ۱۱ ساله حضوری
مشاوره کودک در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان بهصورت حضوری شامل بازی درمان، رواندرمانی، داستان درمانی و موارد دیگر زیر نظر متخصص کودک انجام میشود. علاوه بر این با کمک از بهروزترین دستگاهها مشکلات و اختلالات یادگیری و اختلال توجه و تمرکز کودک در کوتاهترین زمان و بدون هیچ عوارض جانبی درمان میشود و کودک پیشرفت تحصیلی قابلتوجهی را مشاهده میکند. مرکز برتر ستاره ایرانیان دارای سه شعبه معتبر در تهران بوده و همواره پاسخگو سؤالات شما است:
شعبه قیطریه، چیذر، میدان ندا، جنب بانک دی، پلاک ۵۶، طبقه ۴ شماره تماس: ۲۲۲۴۷۱۰۰-۰۲۱
شعبه سعادتآباد، ضلع جنوب غربی چهارراه سرو، خیابان پاکنژاد کوچه گلها، پلاک ۵ طبقه ۴ شماره تماس: ۲۲۳۵۴۲۸۲-۰۲۱
۲. مشاوره کودک یازده ساله تلفنی
مهمترین چیز این است که هرکسی در هر شرایطی بتواند از خدمات مشاوره کمک بگیرد به همین منظور مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان امکان مشاوره تلفنی و آنلاین را برای تمام فارسیزبانان داخل و خارج کشور امکانپذیر کرده است. با مشاوره تلفنی دیگر لازم نیست نگران برنامهریزی، ترافیک یا عدم دسترسی باشید. در هرجا و هر شرایطی میتوانید سلامت روان را به کودک خود هدیه دهید.
۳. مشاوره دختر یازده ساله آنلاین
مشاوره کودک بهصورت آنلاین کمک میکند تا دختر ۱۱ ساله احساس کند در جلسه مشاوره قرار دارد، علاوه بر این نیازی نیست که حتماً بهصورت حضوری در دفتر مشاور قرار بگیرید. مرکز ما این امکان را فراهم کرده است تا در پلتفرم ایمو (IMO) با مشاور ارتباط برقرار کنید و کمک کنید تا کودک به بهترین شکل با مشاور ارتباط برقرار کرده و مشکلات و نیازهای خود را مطرح کند.
چرا مرکز مشاوره ستاره ایرانیان؟
مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با تکنیکهای روز دنیا در زمینههای کودک، زوجدرمانی، مشاوره خانواده، مشاوره کودک، مشاوره تحصیلی، درمان اختلالات (افسردگی، اضطراب، وسواس، دوقطبی، اسکیزوفرنی، بیشفعالی و غیره) بهصورت تخصصی به شما کمک میکند. مشاوره تخصصی کودک، به شما کمک میکند تا اختلالات کودک را پیش از شدید شدن شناسایی و درمان کنید. درمان زودهنگام باعث میشود که کودک آیندهای درخشان داشته باشد و افت درسی و تحصیلی را تجربه نکند.
در این مرکز تستهای استاندارد (تحصیلی، شغلی، ازدواج و اختلالات روانشناختی) بهصورت حضوری و آنلاین انجام شده و با کمک آنها میتوان اختلالات را شناخته و سپس با کمک مشاور به ریشهیابی و درمان آنها بپردازید، این تستها صحتسنج (دروغسنج) دارند. این تستها برای مشاوره تحصیلی، بیشفعالی و اختلالات دیگر انجام شده و به تشخیص دقیق کمک میکنند. برای آگاهی از این تستها و نحوه انجام آنها با مرکز ستاره ایرانیان تماس حاصل کنید، تا همکاران ما راهنماییهای لازم را باتوجهبه خواسته شما ارائه دهند.
پسر یازدهساله، راههای رفتار مادر با پسر بچه ها، پرخاشگری در کودکان ۱۱ ساله، برنامه ریزی برای پسر ۱۱ ساله در این مقاله آمده است. در این سن، پسران دچار تغییرات زیادی از نظر جسمی، عاطفی، اجتماعی و شناختی میشوند. آنها نهتنها جهش رشد در قد را تجربه میکنند، بلکه نیاز فزایندهای به مستقلبودن و تمایل به پذیرش توسط همسالان خود دارند. کودکان در این سن پرخاشگر می شوند، توصیه می شود که برای درمان پرخاشگری و اضطراب از متخصص کمک بگیرید تا از تاثیر آن در آینده آن ها جلوگیری کنید. مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با کمک بهترین متخصصان کودک به شما کمک می کند تا بدون عوارض جانبی پراشگری و افسردگی کودک خود را درمان کنید.
پسر یازده ساله
در ادامه ویژگی کودکان ۱۱ ساله و نقاط عطف رشد آن ها ذکر شده است آشنایی با این ویژگی ها به والدین کمک می کند تا انتظارات واقعی و منطقی از کودکان خود داشته باشند:
نقاط عطف فیزیکی
تغییرات فیزیکی بزرگ معمولاً در این سن شروع می شود که شامل موارد زیر می باشد:
رشد بیضه ها (گاهی اوقات ممکن است یک بیضه سریعتر از دیگری رشد کند)
رشد آلت تناسلی
تیره شدن کیسه بیضه
رشد موهای ناحیه تناسلی، زیر بغل و صورت
نشانههای بلوغ
تولید تستوسترون که بیضهها را برای تولید اسپرم تحریک میکند.
نعوظ و انزال
تغییر در صدا
تغییر در فرم بدن و عضلات بزرگتر
غدد عرق شروع به فعال شدن می کنند و ممکن است باعث بوی بدن شوند.
مو و پوست چرب
شکایت از درد در حال رشد و گرفتگی عضلات
ناهنجاری بدنی خفیف به دلیل افزایش ناگهانی قد
اشتهای بیشتر
نیاز به خواب بیشتر
هماهنگی بهتر دست و چشم
بهبود دست خط و توانایی استفاده از ابزارهای مختلف
توانایی تسلط بر ادغام پیچیده اقدامات متقابل اندام فوقانی و تحتانی
فشار همسالان در این سن بالا میرود. بچههایی که احساس خوبی نسبت به خودشان دارند، کمتر احتمال دارد که انتخابهای بدی داشته باشند.
۲. مضرات مصرف دخانیات، الکل و مواد مخدر را توضیح دهید.
در مورد عوارض اعتیاد صحبت کنید و آموزشهای لازم را در مورد آن ارائه دهید، از طرق دیگر مطمئن شوید که الگوی خوبی هستند. اگر خودتان اعتیاد یا مصرف سیگار داشته باشید نمیتوانید از فرزندتان بخواهید که تمایلی به مواد مخدر نداشته باشد.
۳. فرصت بدهید تا استعدادهای خود را شکوفا کند.
بهعنوانمثال، اگر استعداد نقاشی دارند، آنها را در یک کلاس هنر بعد از مدرسه ثبتنام کنید. همچنین میتوانید به آنها کاری بدهید که میدانید میتوانند انجام دهند. بهعنوانمثال آنها را در کارهای سخت خانه شرکت دهید البته ابتدا اطمینان حاصل کنید که توانایی انجام آن را دارد.
۴. راههایی برای مقابله با استرس پیدا کنید.
با اطمینان از خواب کافی و داشتن رژیم غذایی سالم به پسرتان کمک کنید تا با این مشکل کنار بیاید. هر روز زمانی را برای بودن با آنها در نظر بگیرید، حتی اگر تمایلی به صحبتکردن ندارند. در مورد آنچه که آنها را ناراحت میکند صحبت کنید و راههای مقابله را در نظر بگیرید. اگر فکر میکنید آنها افسرده یا مضطرب هستند، با مشاور کودک صحبت کنید.
۵. زمان صفحه نمایش را محدود کنید.
بازیهای ویدئویی، تلویزیون و رسانههای اجتماعی، را برای پسر ۱۱ ساله کمتر از ۲ ساعت در روز نگه دارید، قانون مشخصی برای خواب مشخص کنید و به آن پایبند باشید.
۶. غذاهای سالم را در خانه خود نگه دارید.
تا جایی که برنامه شما اجازه میدهد، بهعنوان یک خانواده غذا بخورید و از غذاهای بیرون و فستفود خودداری کنید. میانوعدههای سالم را در برنامه غذایی خود قرار دهید تا فرزندتان رشد مطلوبی داشته باشد.
۷. ورزشی را پیدا کنید که پسرتان دوست دارد.
این کار باعث میشود که ورزش روزانه برای آنها آسان شود. پسران در این سن بهاندازه کافی بزرگ هستند که از ورزشهای گروهی لذت ببرند، حتی اگر هنوز در حال یادگیری مهارتهای پیچیده باشند.
۸. آموزش مهارتهای جدید
هدف اساسی از آموزش مسئولیت، رشد مهارتهای مسئولیتپذیری از طریق اقدامات سازنده مانند انتخابهای سالم، مراقبت از محیط و داراییهای خود و ترمیم آسیب است. یادگیری مهارتها و رفتارهای جدید مستلزم الگوسازی، تمرین، حمایت و شناخت است.
۹. از رشد و موفقیت نوجوان خود حمایت کنید.
در این مرحله به نوجوان خود چند استراتژی جدید آموزش بدهید و از پیشرفتهای کودک خود حمایت کنید، تشویق تأثیر بسیار زیادی در رفتار نوجوانتان دارد، بهجای تنبیه ویژگیهای مثبت و خوب آنها را تحسین کنید.
یکی از راههای رفتار مادر با پسر بچه ها این است که آن ها را قضاوت نکنید. در این سن فرزندان شما بسیار زیرکانه شما را تماشا میکنند تا متوجه شوند که چقدر قضاوتکننده هستید. آنها از نحوه صحبت شما در مورد کودکان دیگران، بهویژه کودکانی که دچار مشکل میشوند متوجه میشوند که چقدر قضاوت گر هستید.
۱۱. بیش از حد واکنش نشان ندهید.
فرزند شما گریه میکند؛ زیرا دوستانش بدون او بیرون رفتهاند. والد هیجانزده و نابلد به احساسات فرزند خود دامن میزند و آن را تشدید میکند این در حالی است که والد ماهر فرزند خود را بیرون میبرد یا به او توضیح میدهد که احساسات او طبیعی است و میتواند با دوستانش در مورد این موضوع صحبت کند.
پرخاشگری در کودکان ۱۱ ساله
مسائل خشم و لجبازی بچه ۱۱ ساله اغلب با سایر شرایط سلامت روان، از جمله بیش فعالی، اوتیسم، اختلال وسواس فکری اجباری و سندرم تورت همراه است. ژنتیک و سایر عوامل بیولوژیکی نیز در خشم یا پرخاشگری نقش دارند، برای تشخیص بهتر دلیل پرخاشگری کودک توصیه می شود که ار مشاور کودک مرکز ستاره ایرانیان کمک بگیرید. مشاور متخصص ما کمک می کند تا در کم ترین زمان با کمک به روز ترین روش ها و تست های دنیا دلیل پرخاش کودک شما را تشخیص دهد.
پسر ۱۱ساله به دنبال استقلال است و طبیعتاً محدودیتهای خانواده را آزمایش میکنند و قوانین را زیر پا میگذارد تا متوجه میزان سختگیری خانواده شود. علاوه بر این، زمانی که احساس ناتوانی و عصبانیت میکنند نمیتواند به شکلی درست و بالغانه آن را نشان دهید؛ بنابراین ممکن است عصبانی شود. اگر شما در جواب احساسات آنها عصبانی شوید وضعیت را بدتر میکنید، قوانین را زیر پا نگذارید و اجازه ندهید فرزندتان نیز آن را زیر پا بگذارد، با آرامش به او دلیل ایجاد این قوانین را توضیح داده و به سؤالات او پاسخ دهید تا متوجه شود که چه دلایلی پشت سختگیری شما وجود دارد.
بازی با کودک ۱۱ ساله
بسیاری از والدین نمیدانند که باید با کودکشان چه بازیهایی را انجام دهند. فعالیتهای زیر برای پسر ۱۱ساله بسیار جالب است:
تئاتر کودک
باغبانی
کتاب خوانی
نقش بازی کردن
انجام کارهای خانه
دوچرخه سواری
اسکیت
تماشای فیلم های مناسب
برنامه ریزی برای پسر ۱۱ ساله
در برنامه ریزی برای پسر ۱۱ ساله باید به موارد زیر دقت کنید:
در این سن نوجوان باید بین ساعت ۷:۳۰ تا ۱۱ بخوابد زیرا رشد آن ها از اهمیت زیادی برخوردار است و هرچه زودتر بخوابند بهتراست.
آموزش هوش هیجانی
اموزش انضباط شخصی و تمیز نگه داشتن اتاق.
استفاده از وسایل هوشمند به دو ساعت در روز محدود باشد.
دلبستگی ناایمن در کودکان ( insecure attachment)، درمان دلبستگی ناایمن کودک، دلبستگی ناایمن دوسوگرا و دلبستگی ناایمن اجتنابی در این مقاله آورده شده است. دلبستگی یک اصطلاح بالینی است که برای توصیف “ارتباط روانشناختی پایدار بین انسان ها” استفاده می شود. نظریه دلبستگی اهمیت پیوند عاطفی کودک را با مراقبان اصلی خود برجسته می کند. این اختلال در یا از بین رفتن این پیوند می تواند از نظر عاطفی و روانی کودک را تا بزرگسالی تحت تأثیر قرار می دهد و بر روابط آینده آن ها تأثیر می گذارد.
امنیت یک موضوع مهم برای کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی و دیگر مسائل دلبستگی است. آن ها به دلیل ناامن حس کردن دنیا، سرد و بدگمان می باشند و همواره گارد دفاعی برای محافظت از خود به کار می برند، اما آن همچنین مانع می شود تا آن ها بتوانند هر گونه محبت و حمایت را بپذیرند.
پس قبل از آنکه چیز دیگری اتفاق بیفتد مهم است تا حس امنیت کودک تقویت شود. شما می توانید این کار را از طریق واضح کردن انتظارات و قواعد رفتاری و نشان دادن عکس العمل مداوم برایش تحقق دهید طوری که کودک هنگام عمل کردن به یک روش خاص آنچه از او انتظار می رود را بداند و حتی از همه مهم تر بداند که آنچه اتفاق میفتد اصلاً اهمیتی ندارد، با این کار می توانید از قبل پیش دستی کرده و انتظارات را مشخص کنید.
تاریخچه نظریه دلبستگی
نظریه جان بولبی در مورد نظریه دلبستگی به دهه ۱۹۵۰ باز می گردد. بر اساس نظریه وی، سه سبک دلبستگی ناایمن شناسایی شد: ۱. دلبستگی ناایمن اجتنابی، ۲. دلبستگی ناایمن اضطرابی و ۳. دلبستگی ناایمن اجتنابی و چهارمین سبک دلبستگی که او کشف کرد، دلبستگی ایمن بود.
درک این مفهوم نسبتاً آسان است. نوزادی که به دنیا می آید، اولین پیوند اجتماعی را با مراقبین (در بیشتر موارد، والدین) برقرار می کند. این زمانی است که مغز کودک شروع به شکل گیری درک تعاملات اجتماعی می کند. در این شرایط والدین به کودک به طور غیرمستقیم آموزش می دهند که عواطف و نیازهای او شناخته می شود، او مورد حمایت و محبت قرار می گیرد و به طور کلی می توان به مردم اعتماد کرد.
در این زمینه مری اینزورث آزمایشی طراحی کرد در این آزمایش او سنجید که در آن سعی داشت به چگونگی ایجاد امنیت از سوی والدین تاکید داشت. در این آزمایش مدتی کودک را در خانه مورد آزمایش قرار دارد و آن ها را مشاهده کرد سپس دو بار از والدین خواست که فرزند خود را ترک کنند و بیرون بروند تا واکنش بچه ها را ببینند در این آزمایش سه الگو زیر آشکار شد.
در شکل گیری این اختلال مراقب کودک در یک دقیقه مراقبت و پاسخگو بوده و دقیقه بعد بی توجه می شود. به طور خلاصه، مراقبان در پاسخ به نیازهای فرزندشان رفتار ناسازگارانه و متناقض از خود نشان می دهند. به عنوان مثال وقتی کودک برای محبت گریه میکند، مراقب در برخی مواقع میدود تا نیاز او را برآورده کند، اما در موارد دیگر گریههایش را نادیده میگیرد. موارد زیر باعث ایجاد این نوع اختلال می شود:
در نحوه پاسخگویی به نیازهای فرزندشان غیرقابل پیش بینی است.
به نیازهای خود بیشتر از نیازهای فرزندانشان اهمیت می دهند.
در برخی موارد محبت کرده اما در برخی موارد فرزند خود را تنبیه می کنند.
این کودکان کاملاً مطمن هستند که والدین نزدیک آن ها هستند، اما به نظر نمی رسد که هیچ آرامشی از او بگیرند. کودکان دوسوگرا اغلب در مورد کاوش در دنیای خود بی اهمیت هستند.
۲. دلبستگی ناایمن اضطرابی (دلبستگی ناایمن اشفته)
در طول این دوره شکل گیری، ممکن است مراقب کودک از نظر عاطفی در بسیاری از مواقع در دسترس نبوده باشد. آن ها همچنین ممکن است با پاسخ ندادن به نشانه های فرزندشان به نیازهای فرزندشان بی اعتنایی کرده باشند و احتما سوء استفاده جسمانی یا روانی از آن ها نیز وجود دارد.
در این شرایط کودک رفتار عجیبی نشان می دهد به طور مثال به سمت مادر می رود ولی به او نگاه نمی کند یا دوست دارد به سمت مادر برود اما می ترسد، این نشان دهنده ترس از والدین است که به دلایل مختلفی می تواند ایجاد شود.
۳. دلبستگی ناایمن اجتنابی
سبک وابستگی اجتنابی حدود ۷ درصد رخ می دهد و معمولاً در ۱۸ ماه اول زندگی ایجاد می شود، بنابراین می توان گفت که تا حدودی نادر است. در این شرایط والد بی توجه و طرد کننده است و کودک احساس می کند که اصلا نمی تواند به مادر خود تکیه کند بنابراین خود را بی تفاوت به حضور مادر نشان می دهد تا بیش از این ناامید نشود. در آینده این کودکان به دیگران اعتماد نکرده و رابطه خوبی با آن ها برقرار نمی کنند.
نشانه ها و علائم
وابستگی ایمن نشانه های زیر را در کودک به دنبال دارد:
تمایل به نزدیکی به مراقب اصلی خود.
اگر احساس ترس یا تهدید کنند، برای آسایش و ایمنی به مراقب اصلی خود بازگردند.
با مراقب اصلی خود به عنوان پایگاهی از امنیت رفتار می کنند که از آنجا می توانند محیط اطراف را کشف کنند. کودک با علم به اینکه می تواند در صورت نیاز به پایگاه امن خود بازگردد، احساس امنیت می کند.
تجربه اضطراب در غیاب مراقب اصلی خود. وقتی مراقبشان می رود ناراحت می شوند، اما از دیدنشان خوشحال می شوند و وقتی برمی گردند به راحتی آرامش می یابند.
وابستگی ناایمن با نشانه های زیر ظاهر می شود و آینده کودک را با مشکل همراه می سازد:
نمی تواند با دیگران احوالپرسی کند یا به آن ها نزدیک شود
گریه های تسلی ناپذیر
مشکل در کنترل خشم یا پرخاشگری
گوشه گیری
بی علاقگی به بازی با همسالان
سرکشی
ممکن است به والدین خود خیره شوند اما از تماس چشمی خودداری کنند.
ممکن است بی وقفه فریاد بزنند، گویی می خواهد با مراقب خود درگیر شود.
اعتماد به نفس پایینی دارند.
پیشگیری
چقدر توجه و محبت خیلی کم است و چقدر بیش از حد می باشد؟ چگونه می توان کودک را به درستی تربیت کرد؟ چگونه می توان سبک وابستگی سالم را پیش گرفت؟ خوشبختانه کودکان سیگنال هایی را به مراقبان خود ارسال می کنند که در واقع به آن ها می گویند به چیزی نیاز دارند. این که والدین چگونه به این نشانهها پاسخ میدهد، میتواند بین دلبستگی ایمن یا ناایمن را رقم بزند.
با گذشت زمان، کودک یاد می گیرد که این را به عنوان یک هنجار تشخیص دهد و همانطور که بزرگ می شود، از اقدامات مراقب خود الگویی ذهنی تشکیل دهد و محیط اطراف را با آن الگو جست و جو کند.
درمان دلبستگی ناایمن در کودکان
محدودیت ها و مرزها را وضع کنید. به طور همسان در کودکان دارای مشکلات دلبستگی همچون اختلال دلبستگی واکنشی تعیین مرزهای محبت موجب می شود دنیا قابل پیش بینی تر و کمتر ترسناک جلوه نماید. مهم است درک کنند که چه رفتاری از آن ها انتطار می رود؛ اگر آن ها قوانین را نادیده بگیرند؛ چه چیزی پذیرفتنی هست و چه چیزی نیست و چه پیامدهایی خواهد داشت. همچنین با این کار آنها یاد می گیرند که آنها نسبت به آنچه فکر می کنند اتفاقات قابل کنترل تر باشند.
با وجود غمگینی و بدرفتاری کودک، مسئولیت پذیر ولی خونسرد باشید. بدانید که رفتار بد بدان معناست که کودک شما نمی داند چگونه آنچه او حس می کند و نیازمندی خود به کمک را کنترل کند. شما با حفظ خونسردی به کودک خود نشان می دهید که احساسات قابل مدیریت می باشند. اگر او عمداً مخالفت می کند، با خونسردی از پیامدهای از قبل معلوم به صورت یک امر مسلم و واقعی پیروی می کند. اما هرگز یک کودک مبتلا به اختلال دلبستگی را زمانی که هیجانی است تنبیه یا توبیخ نکنید. این کار باعث می شود کودک احساس ناامنی بیشتری کند و ممکن است حتی رفتار بد را تقویت نماید زیرا واضح است که آن موجب بدتر شدن وضعیت می شود.
فوراً در دسترس باشید تا ادامه تعارض را از نو قرار کنید. تعارض می تواند به ویژه برای کودکان دارای سبک دلبستگی ناایمن در کودکان یا اختلالات دلبستگی مخرب باشد. پس از بروز تعارض یا قشقرقی که در آن شما کودک خود را تنبیه کرده اید به محض اینکه او آرام شد آماده از سرگیری ارتباط باشید. این کار موجب تقویت سازگاری و محبت می شود و به کودک شما کمک می کند تا در خود حس اعتماد و صداقتی رابنیان نهد که بابت آن شما پستی و بلندی های موجود را پشت سر گذاشته اید.
اشتباهات را بپذیرید و جبران را شروع کنید. وقتی که شما باعث می شوید کودک شما ناکامی و خشم را تجربه کند یا کاری را انجام می دهید که حساسیت را درک کند و سریع متوجه خود اشتباه می شود. اشتیاق شما به مسئولیت پذیری و ترمیم اشتباه می تواند پیوند دلبستگی را تقویت کند. کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی یا دیگر مسائل دلبستگی باید بدانند که گرچه مثل بقیه کمل نیستند آنها باز هم دوست داشته می شوند و چیز مهمی نیست.
درمان دلبستگی ناایمن در بزرگسالی
اگر ویژگیهای سبکهای دلبستگی ناایمن را در خود یا شخصی تشخیص دهید، چه کاری میتوانید انجام دهید؟
نکته کلیدی این است که بپذیریم و درک کنیم که مشکل اصلی دلبستگی ناایمن در روابط عاطفی و اعتماد به دیگران است که چالش برانگیز بوده و نیاز به تلاش زیادی دارد. بزرگسال ناایمن باید شروع به توجه احساسات عاطفی و فیزیکی که در اطراف صمیمیت (عاطفی) ایجاد می شود، کند.
باید چکار کنیم؟ در برخی مواقع، فرد بالغ ناایمن ممکن است بتواند شروع به ایجاد روابط نزدیکتر با مردم کند.
بدیهی است که کمک مشاور برای تغییر این الگو سودمندترین راه برای حرکت رو به جلو با ایجاد دلبستگی ایمن خواهد بود. مرکز مشاوره ستاره ایرانیان امکان مشاوره حضوری، تلفنی و آنلاین را ممکن کرده است و به شما کمک می کند تا در کمترین زمان بیش ترین تاثیر را احساس کنید.
لطفا چند لحظه به کلمات زیر نگاه کنید و دور پنج ویژگی که دوست دارید کودکتان داشته باشد دایره بکشید. بعد روی ویژگی هایی که دوست ندارید کودکتان داشته باشد خط بکشید.
ماجراجو
ورزشکار
هنرمند
کنجکاو
ترسو
اجتماعی
مهربان
مستقل
مطیع
پرحرف
پرانرژی
مثبت گرا
آرام
با اعتماد بنفس
حساس
پذیرا
اهل ریسک
خجالتی
همه فن حریف
خلاق
پرخور
سازگار
هیجانی
شوخ طبع
محتاط
حرف گوش کن
لجباز
مستبد
ایرادگیر
مودب
رقابت جو
جسور
منفی گرا
سخت گوش
باپشتکار
همکار
منعطف
حل کننده ی مساله
مبتکر
فرهیخته
متفکر
مسوولیت پذیر
همدل
با اراده
هدفمند
صبور
تنبل
شاد
حالا به دقت به انتخاب های خود نگاه کنید و اگر ممکن است آنها را با انتخاب های یکی دیگر از والدین یا دوست خود مقایسه نمایید.
برخی از این ویژگی ها به طور مستقیم و یا به طور کلی به موقعیت های تحصیلی مربوط نمی شود. در واقع شواهد نشان می دهند که موفقیت در زندگی فقط مبتنی بر هوش عقلانی (IQ) نیست، بلکه به عواملی دیگر مربوط هستند که البته بسیار هم اهمیت دارند.
یک بار دیگر به انتخاب های خود دقت کنید و ببینید که این گزینه ها چگونه تاثیر می گذارند بر:
شیوه ای که برای صحبت کردن با کودک خود بر می گزینید.
نوع برخورد یا رفتار با او
فعالیته هایی که اجازه می دهید تجربه کند.
موفقیت چیست؟
اگر از هر پدر یا مادری بپرسید که برای فرزندان خود خواهان چه چیزی هستند، اکثر آنها خواهند گفت که فقط کودکانشان شاد و راضی باشند، ولی چه چیزی شادی و رضایت را در زندگی ایجاد می کند؟
زمانی که فرزند شما به کلاس اول ابتدایی رفت زندگی خود را با آزمونها و تست های آموزشی آغاز کرد. شاید شما معتقد باشید که این آزمونها ، معیار خوبی برای سنجش موفقیت آنها ست. البته قطعا قبولی در امتحانات درسی و گذراندن آنها بسیار مهم است. ولی این فقط یک نوع موفقیت خواهد بود.
بعضی از این افراد ، در زمان تحصیل دانش آموزانی موفق بوده اند ولی برخی از آنها این گونه نبوده اند ، بلکه ویژگی هایی خاص نظیر موارد زیر داشته اند:
اعتماد به نفس بالا، احساس رضایت از خود، احساس اطمینان و ارزشمندی نسبت به توانایی های خود، مدیریت و کنترل هیجانها، آگاهی نسبت به احساسات خود و توانایی در مدیریت آنها، ارتباط خوب و موثر با دیگران، قدرت فهم احساس دیگران، برقراری یک ارتباط موثر و مفید با مردم، برخورداری از یک دید مثبت به مسائل و مشکلات زندگی، قوی بودن، داشتن قدرت ریسک بالا و نگریستن به مشکلات به عنوان بخشی از فرایند یادگیری.
کودکان را برای زندگی آماده کنیم. این نگرش ها و مهارتهای ضروری و حیاتی، برای آماده ساختن کودکان در «زندگی» باید مد نظر قرار گیرد. موضوع اصلی ، هوش یا توانایی های ذهنی کودکان نیست. علاوه بر این ، کودکی که مهارتهای زندگی را بیاموزد بهتر می تواند از استعدادهای خود در مدرسه بهره ببرد و به همین ترتیب، موفقیت در فعالیت های زندگی تحصیلی ، او را در بقیه ی عرصه های زندگی موفق تر خواهد ساخت. باید دانست که برای آموزش مهارتها و نگرش های صحیح زندگی به کودکان ، شرایط و امکانات خاصی مورد نیاز نیست، بلکه دانایی و توانایی والدین در این زمینه کارساز خواهد بود.
هر کس در هر سن و جایگاه شغلی و اجتماعی می تواند مهارتهای زندگی را بیاموزد، همان طور که مهارتهای دیگر را فرا می گیرد، آموختن و تمرین کردن این مهارت ها بسیار ساده است. ولی آغاز فراگیری قبل از ۶ سالگی بسیار مطلوب است، چرا که کودکان ، در این سن ذهن خود را شکل می دهند و در مورد چگونگی ارتباط خویش با محیط پیرامون می اندیشند.
در واقع کودکان، در این سن به ساختن ذهنیت خویش می پردازند و مغزشان رشد می یابد. ارتباط یاخته های عصبی و سلول های مغز باعث یادگیری بچه ها می شود و ما می دانیم که بخش اعظم ارتباط های مهم که ناشی از رشد سیستم عصبی انسان است در پنچ سال اول زندگی ساخته می شود. البته این بدان معنا نیست که ما در سنین بعدی نمی توانیم چیزهای دیگری را یاد بگیریم، ولی توانایی ما برای یادگیری، در همان سالهای اولیه زندگی شکل می گیرد. علاوه بر این ، زیر بنای شخصیت و اعتماد به نفس ما تحت تاثیر توانایی ما برای مقابله با چالش های زندگی و یادگیری رشد می کند.ویژگی های فرزندان در آینده
مهارتهای زندگی یعنی اینجاد روابط بین فردی مناسب و موثر، انجام مسئولیتهای اجتماعی، تصمیم گیری صحیح، حل تعارضات و کشمکش ها بدون توسل به اعمالی که به خود یا دیگران صدمه می زنند. برنامه ی آموزش مهارتهای زندگی بر این اصل استوار است که کودکان حق دارند توانمند شوند و نیازمند آنند که بتوانند از خود و علاقه هایشان در موقعیت های سخت زندگی دفاع کنند. این نوع برنامه ها در پیشگیری از مخاطرات سلامت نگاهی کلی دراند و به آموزش محدود تنها یک مهارت بسنده نمی کنند.
اهداف اموزش مهارتهای زندگی : مجموعه مهارتهای زندگی، نه تنها به توانمند ساختن افراد در زندگی حال نمی اندیشد ، بلکه بر توانمندی آنان برای زندگی آینده نیز تاکید می ورزد. در ضمن ، بر شکوفایی توانایی های بالقوه ی افراد متمرکز است . به طور کلی ، هدف از مجموعه مهارتهای زندگی ، کمک به فرد برای حرکت از توانایی ها و ضعفهای مهارتی، به سوی مهارتهای توانمندی، قوی و سازنده است. چنین مهارتهایی برای زندگی ، تصمیمات متعهدانه ی فرد را در بر می گیرد.
مسئولیت پذیری یا تعهد فردی ، مفهوم مثبتی است که طبق آن ، افراد نسبت به سلامتشان و اتخاذ تصمیمشان در مسائل زندگی خویش متعهد هستند. در واقع هدف نهایی مهارتهای زندگی این است که افراد، مسئولیت برتری و شایستگی فردی خویش را بپریرند. این شایستگی فردی شامل احساس کفایت و شایستگی سطح بالا، سلامت روانی، خودشکوفایی و پذیرش مسئولیت فردی است. در نتیجه می توان گفت که مجموعه مهارتهای زندگی، هم اهداف پیشگیرانه دارد و هم کنترل مدیریت مشکلات، و مانند سبک رویکرد آموزشی، هم برای مداخلات گروهی و هم فردی مناسب است.
به گزارش سازمان بهداشت جهانی، هدف از اموزش مهارتهای زندگی ، افزایش توانایی های روانی اجتماعی و در نهایت پیشگیری از ایجاد رفتارهای آسیب زننده به بهداشت و سلامت و ارتقای سطح روانی افراد است.
یکی از اهداف اصلی برنامه ی مهارت های زندگی، ارتقای بهداشت روانی کودکان و نوجوانان است . مطالعات بسیاری در مورد تاثیر برنامه ی آموزش مهارتهای زندگی در ابعاد مختلف سلامت روان انجام گرفته و نتایج نشان داده است که آموزش این مهارتها سبب افزایش عزت نفس، بهبود رفتارهای اجتماعی و سازگاری اجتماعی ، افزایش رضایت سیستم خانوادگی و سازگاری با خانواده ، افزایش مهارت حل مسائل شخصی و بین فردی و افزایش مهارتهای مقبله ای شده است.
مهارت هایی که باید آموزش داده شود:در دوره مهارت های زندگی ، این مهارتها باید به کودکان به همراه تمرین ، بازی و فعایت ها ی جالب آموزش داده شود.
توانایی تصمیم گیری: این توانایی به فرد کمک می کند تا به نحوی موثر در مورد مسائل زندگی خود تصمیم گیری کند. چنانچه کودکان بتوانند فعالانه در مورد اعمال خود تصمیم بگیرند، جوانب مختلف راه حل هایی که می توانند انتخاب کنند را بررسی کرده و پیامد هر انتخاب را ارزیابی نماینده آنگاه خواهند توانست که از سطح بیشتری از سلامت روانی برخوردار شوند.
توانایی حل مساله : این توانمندی، فرد را قادر می سازد که به طور موثر تری مسائل زندگی را حل کند. اگر مسائل مهم زندگی حل نشده بمانند، تنش روانی و به دنبال آن مشکلاتی برای جسم در پی خواهند داشت.
توانایی تفکر خلاق: این نوع تفکر ، هم به حل مساله و هم به تصمیم گیری های مناسب کمک میکند. با استفاده از این نوع تفکر، راه حل های مختلف مسائل و پیامدهای هر یک از آنها بررسی میشود تا در اختیار روند تصمیم گیری قرار بگیرد. این امر فرد را قادر می سازد تا مسائل را ورای تجارب مستقیم خود دریابد . حتی زمانی که مشکلی وجود ندارد و تصمیم گیری خاصی لازم نیست، به سازگاری و انعطاف بیشتری به زندگی روزمره خود بپردازد.
توانایی تفکر نقادانه: تفکر نقادانه ، توانایی تحلیل اطلاعات و تجارب است. آموزش این مهارت، کودک را قادر می سازد تا در برخورد با ارزش ها، فشار گروه هم سالان و رسانه های جمعی ، مقاومت نماید و از آسیبهای ناشی از این موارد در امان بماند.
توانایی برقراری رابطه ی موثر: این مهارت به فرد کمک می کند که از طریق کلام یا رفتار خود و به شیوه ای متناسب با فرهنگ، جامعه و موقعیت ، بتواند خود و ارزش ها و باور های خویش را مطرح سازد. بدین ترتیب فرد خواهد توانست نظرات ، عقاید، خواسته ها، نیازها و عواطف خود را ابراز کند و در صورت نیاز بتواند از دیگران درخواست کمک و راهنمایی نماید. مهارت تقاضای کمک و راهنمایی از دیگران در هنگام ضرورت از مشخصات مهم یک رابطه ی سالم است.
توانایی برقراری روابط بین فردی سازگارانه: این توانایی به ایجاد روابط بین فردی مثبت و موثر انسان با دیگران کمک می کند. یکی از این موارد توانایی ایجاد و ابقای روابط دوستانه است که در سلامت روانی و اجتماعی، روابط گرم خانوادگی و قطع روابط اجتماعی ناسالم نقش بسیار مهمی ایفا می کند.
توانایی آگاهی از خود: خودآگاهی ، توانایی شناخت خود و آگاهی از خصوصیات ، نقاط ضعف و قدرت، خواسته ها ، ترس ها و انزجارها است. رشد خودآگاهی ، فرد کمک می کند تا دریابد تحت استرس قرار دارد یا نه و این امر معمولا پیش شرط و شرط ضروری روابط اجتماعی و روابط بین فردی مناسب و همدلانه است.
توانایی همدلی با دیگران: همدلی یعنی این که فرد بتواند زندگی دیگران را حتی زمانی که در آن شرایط قرار ندارد درک کند. این مهارت به انسان کمک می کند تا بتواند دیگرن را حتی وقتی با آنها بسیار متفاوت است بپذیرد و به آنها احترام بگذارد. همدلی، روابط اجتماعی را بهتر می کند و به ایجاد رفتارهای حمایت کننده و پذیرنده نسبت به انسان های دیگر منجر می شود.
توانایی مقابله با هیجانها: این توانایی، فرد را قادر می سازد تا هیجان ها را در خود و دیگران تشخیص دهد، نحوی تاثیر هیجانات بر رفتار را بداند و بتواند واکنشی مناسب به هیجانهای مختلف نشان دهد. اگر با حالت های هیجانی مثل غم، خشم یا اضطراب درست برخورد نشود، این موارد تاثیراتی منفی بر سلامت روانی و جسمی یا اجتماعی خواهند گذاشت.
توانایی مقابله با تنش ها: این توانمندی شامل شناخت تنش های مختلف زندگی و تاثیرات آنها بر فرد است. شناسای منابع تنش زا و نحوی تاثیر آن بر انسان، فرد را قادر می سازد تا با اعمال و موضع گیری های خود فشار را کاهش دهد. مسلم است که عوامل فرهنگی و اجتماعی، تعیین کننده ی ماهیت زندگی است. مثلا در بعضی جوامع ، پسران در برقراری تماس جنسی با ممنوعیت عرفی مواجه نیستند، حال آنکه در مورد دختران کاملا برعکس است. بنابراین برای استفاده از مهارتهای زندگی با هدف افزایش توانایی های روانی و اجتماعی، جنسیت نقش مهم دارد.
یادگیری مهارتهای زندگی چه کمکی به کودک من خواهد کرد؟
شاد و خرسند بودن از تمامی اتفاقات زندگی ، نه صرفا موفقیت های تحصیلی و بازی و تفریح .
کودک شما از توانمندی خود در یادگیری بیشتر احساس رضایت خواهد کرد.
مهارتهای زندگی در هر سن و سالی قابل آموزش و توسعه یافتن است. اما بهتر است از قبل از سن ۶ سالگی آغاز شود.
آگاه بودن از نگرش ها و رفتارهای خود گامی مهمی در کمک کردن به کودکان است.
داشتن یک نگرش مثبت به اشتباهات و خطاهای خود، برای موفقیت در یادگیری و زندگی بسیار ضروری و مهم است.
توجه به کودکان یک تکنیک حیاتی و مهم در تـربیت کودکان است و لازم است تا خانواده ها و والدین تکنیک ها و سبک های درست تـوجه به کودکان را بیاموزند. اگر پدر و مادرها بتوانند به خوبی از روش های توجه به کودکان بهره بگیرند می توانند مشکلات بسیاری را در روابط میان خود و کودکان خود حل نموده و کاهش دهند و موجبات افزایش اعتماد و حس اعتماد به نفس را در کودکان از همان دوران کودکی فراهم نمایند چرا که ثابت شده است که افزایش اعتماد به نفس در افراد باید در همان دوران کودکی آن ها اغاز شود.
والدین بیشتر اوقات خیال می کنند که به اندازه کافی به کودکان خود توجه می نمایند اما در عین حال گاهی یا اوقات زیادی از کودک می شنوند که مثلا ” شما به من توجهی نمی کنید” شاید والدین حتی از این صحبت کودک خود گله مند شده و ناراحت شوند. در واقع می شود گفت که توجه کردن به کودکان یعنی توصیف رفتارهای خوب در آنان به گونه ای که کودک حس نماید که رفتارهای خوبش و ویژگی های مطلوبش مورد توجه والدین قرار گرفته است و در واقع این کار فواید زیادی دارد چرا که وقتی والدین به رفتار مثبت کودک واکنش نشان داده و به آن توجه می کنند کودک می فهمد که رفتار مطلوبش مورد توجه خانواده بوده و تلاش می کند تا ان را بهبود داده و پر رنگ تر نماید.
توجه مناسب به کودک و مهارت توجه والدین فواید زیادی داشته و سبب بهبود بسیاری از ویژگی های رفتاری و اجتماعی در کودکان می شود. اولین و مهم ترین تاثیری که توجه به کودکان داده این است که کودک تلاش می کند تا رفتارهای مقبول و مورد پسند خود را افزایش داده و رفتارهای بد را کاهش دهد.
دومین تاثیر مهم توجه به کودکان این است که رابطه ای مناسب بین کودک و والدین شکل گرفته و در واقع مشکلات موجود در رابطه ها تا حد زیادی کاهش می یابد. تکنیک ها و نکات مهم زیادی برای توجه بهتر والدین به کودکان وجود دارد که چند مورد را در ادامه ذکر می کنیم.
اولین نکته مهم این است که پدر و مادر سعی کنند که دقیقا همان رفتاری که کودکان از خود نشان می دهد را بازگو نمایند و این می تواند تاییدی برای کودک باشد و به او بفهماند که تمام حواس والدین به صورت خوب و تمام و کمال به او هست. پس لازم است تا والدین در هر زمان که توانستد و در هر فرصتی کارهایی که کودک انجام داده است را به صورت کامل بازگو کنند و با این کار نشان دهند که توجه و حواس آن ها به صورت کامل به فرزندشان هست.
می توان گفت که توجه نمودن به کودکان و مهارت توجه در واقع به نوعی شبیه به گزارشگری ورزشی مثلا در ورزش فوتبال می باشد که فرد گزارشگر تمام موارد را بازگو می کند پس والدین نیز به همین صورت وقتی که کودک در حال انجام کاری هستند باید آن ها را با تمام وجود زیر نظر گرفته و پس از آن موارد را به صورت کامل بازگو نمایند مثلا اگر کودک در حال بازی با مکعب های خودش است باید کنارش نشسته و رفتارها و کارهایش را کامل بازگو نمایند به طور مثال بگوید که تو داری مکعب های زرد را با قرمز کنارهم می چینی و یک خانه زیبا می سازی و یا اگر در حال نقاشی است مثلا بگوید که تو داری یک خانه زیبا با رنگ آبی می کشی… پس توجه نمودن به کودکان تنها یک صحبت صرف نیست و تنها با حرف زدن نمی توان به کودک ثابت کرد که به او توجه می شود بلکه نیاز است با رفتار و اعمال خود توجه به او را به او ثابت نماییم و نشان دهیم. روشی دیگر برای توجه نمودن، تقلید کارهای کودک است. می توان در زمان توجه کنار کودک بوده و کارهای او را دقیقا تقلید کرد. کشیدن یک نقاشی یا ساختن یک مجسمه با خمیر بازی یک نمونه و مثال خوب است. توجه کنید که می بایست به صورت دائمی از این روش استفاده نمود.
https://kanonm.ir/wp-content/uploads/2023/05/مهارت-توجه-به-کودکان.jpg225225دکتر دادخواهhttps://kanonm.ir/wp-content/uploads/2019/07/logo-kanonm-horizental-mobile.pngدکتر دادخواه2023-05-18 12:33:452023-05-18 12:33:48مهارت توجه به کودکان
وقتی بچه ها در ورزش شرکت می کنند و یا سایر فعالیت جسمی منظم را انجام می دهند، نه تنها بدن آنها سالم و متناسب می شود، بلکه همچنین از انها انسان باهوشی می سازد. تمرین و ورزش تاثیرات خوبی بر روی مغز دارد، و نه تنها برای بزرگسالان این امر صحت دارد، بلکه برای بچه ها هم مفید و حتی مهم تر می باشد. فیل تام پروسکی، استاد علم ورزش در دانشگاه گرجستان بر این باور است که ورزش و تمرین، تاثیری بلند مدت بر روی مغز هایی دارد که در حال رشد هستند”.
موارد زیر مربوط به مزایای تمرین و ورزش و نحوه کمک کردن آن در باهوش شدن بچه ها می باشد.
ورزش کردن جریان خون در مغز را افزایش می دهد. خون اکسیژن و گلوکز را به قسمت هایی از مغز می رساند که برای افزایش هوشیاری و تمرکز ذهنی اهمیت دارند. به همین دلیل، ورزش کردن کمک می کند تا توانایی یادگیری بچه ها افزایش یابد. یک مطالعه در آزمایشگاه دانشگاه کلمبیا در سال ۲۰۰۷ انجام شده است و بیانگر این می باشد که یک رژیم ورزشی سه ماهه می تواند جریان خون را برای بخش هایی از مغز که مربوط به حاظفه و یادگیری می باشد را تا ۳۰ درصد افزایش دهد.
به عقیده محققان آمریکایی، ورزش سلولهای مغزی جدید را در بخشی از مغز می سازد که به شکنج دندانه دار معروف است ، جایی که با حافظه و از دست دادن حافظه در ارتباط می باشد. جان ریتی، استاد روان پزشکی در دانشگاه پزشکی هاروارد ، بر این عقیده است که ورزش همچنین عوامل رشد عصب را تحریک می کند. وی بیان می دارد: من این عامل را اعجازی برای مغز می نامم. افرادی که ورزش مناسب و منظمی را دارند، حافظه کوتاه مدتشان تقویت می شود، واکنش سریع تری را در زمان دارند و از سطح بالای خلاقیت بهره مندند.
همچنین جان ریتی بر این عقیده هست که ، ورزش سطح عامل نورو تروفیک ناشی از مغز یا BDNF را بالاتر می برد. BDNF عاملی است که باعث می شود سلول های عصبی گسترده تر شوند، به یکدیگر وصل شده و با یکدیگر از طرق جدیدی ارتباط برقرار کنند، که این عمر منجر به آماده تر شدن کودک برای یادگیری و ظرفیت دانش بالاتر می شود.
روانشناسان در دانشگاه ایلی نویز در اوربان – جامپگن مطالعه کردند که ورزش به چه نحوی بر شکل واقعی و عملکرد مغز کودکان تاثیر می گذارد. آنها به این نتیجه رسیدند که کودکان با وضعیت فیزیکی مناسب در چالش های ادراکی و شناختی دارای امتیاز بالاتری بوده است و MRI کودکان نشانگر عقده های پایه مغزی بزرگتری بوده است، که این عامل بخش کلیدی مغز بوده و بر حفظ توجه و کنترل اجرائی تاثیر دارد، و به عبارت دیگر این عضور بر توانایی هماهنگ کردن اقدامات و تفکرات پیچیده تاثیر گذار می باشد.
یک مطالعه دیگری توسط همین موسسه به این نتیجه رسیده است که کودکان با وضعیت جسمی مناسب هیپو کامپ بزرگتری دارند. در انجام تفکرات و فعالیت های ذهنی پیچیده، نواحی هیپو کامپ و عقده های پایه در ساختار مغزی و عملکرد آن دخالت می کنند.
ورش کردن توانایی یادگیری کودکان شما را بالا می برد. در مطالعه سال ۲۰۰۷، محققان آلمانی به این نتیجه رسیدند که بعد از ورزش، سرعت توانایی یادگیری لغات افراد ۲۰ درصد بیشتر از قبل از انجام ورزش می باشد.
ورزش کردن به خلاقیت کمک می کند. موارد آزمایشی سال ۲۰۰۷ به این نتیجه رسیده بود که یک دوره ۳۵ دقیقه ای ورزش با ترمیل، انعطاف پذیری شناختی و ادراکی کودک، توانایی مغز به تغییر فکر و ایجاد خلاقیت و تفکرات مبتکرانه را بهبود می بخشد.
فعالیت هایی که شامل تعادل و پرش می باشد، همانند طناب پرش، منجر به تقویت سیستم دهلیزی می شود و در نهایت به اگاهی فضایی و هوشیاری ذهنی می انجامد. این عامل منجر به ایجاد چارچوبی برای یادگیری و دیگر مهارت های آکادمیک در کودک می شود.
بر اساس اکثر مطالعات صورت گرفته، استرس بر توانایی ذهن کودک تاثیر منفی دارد. ورزش با درگیر کردن ذهن در هوموستاز (خود پایداری) منجر به کاهش استرس شده و همچنین عامل توازن در سیستم های اندام، الکتریکی وشیمیایی بدن می شود. تاثیر آن همانند تجویز داروی ضد افسردگی می باشد.
مطالعات صورت گرفته در دانشگاه ایلی نویز بیانگر یک رابطه قوی ما بین امتیاز تناسب اندام و موفقیت علمی و آکادمیک در بین کودکان در مدرسه ابتدایی بوده است.
یک مطالعه صورت گرفته توسط موسسه آپن هیمر بیانگر این بوده است که کودکانی که در ورزشهای سازمان دهی شده شرکت می کنند، اعتماد ، کار گروهی و رهبری را یاد می گیرند. هشتاد و یک درصد از زنانی که مسئولیت های اجرایی دارند در فعالیت های اروبیک شرکت می کرده اند.
یک مطالعه که در سوئد صورت گرفته بود، بیان می دارد که سازگاری قلبی- عروقی ، با شناخت در دوران بزرگسالی دارای ارتباط است. این مطالعه فرض می کند که تمرینات اروبیک و هوازی ، عامل ها و پروتئین های رشد خاصی را تولید می کند که منجر به تهییج و تحرک مغز می گردد.
ورزش منجر به تقویت قدرت، انعطاف پذیری و استقامت کودک شما می گردد. این امر به کودک شما اعتماد به نفس میدهد تا در چالش ها و مبارزات فیزیکی مربوط به دوران کودکی، همانند توانایی گرفتن اتوبوس مدرسه، حمل کتاب های سنگین و خم شدن به منظور بستن کفش خود، شرکت کند.
در زیر نکات مربوط به فعال کردن بچه ها بیان شده است:
با فعال بودن، برای کودک خود الگویی باشید. پیاده روی، دو، دوچرخه سواری یا ورزش کردن را به دفعات زیاد انجام دهید. استر ون اسلویجس از دانشگاه کمبریج از پزشکی بالینی، که مطالعه ای در این زمینه انجام داده است، بر این باور است که والدین از سه طریق بر روی کودکان تاثیر می گذارند – از طریق ایفای نقش الگوها، ازطریق کمک به آنها برای فعال بودن و از طریق فعال بودن همراه با آن ها.
داشتن شرایط جسمی مناسب را یک اولویت در محیط خانه قرار دهید. برای تماشای تلویزیون، انجام بازی های ویدئویی و اینترنت محدودیت قرار دهید.
سرگرمی های تناسب اندام ایجاد کنید. با کودک خود در بازی های تفریحی یا بازی هایی که کودک شما دوست دارد ، مشارکت کنید. همچنین، برای انجام ورزش های محلی و سنتی برای بچه خود محدودیت قائل نشوید.
کودک خود را تشویق به پیاده روی کنید. در صورتی که شما و کودک شما به جایی می روید و می توانید به صورت پیاده به آن محل بروید، از ماشین استفاده نکنید. دنبال فرصت هایی برای پیاده روی باشید، به دنبال مکان هایی برای پیاده روی باشید همانند تفرج گاه ها، و همچنین از پله های صعودی و پیاده روی استفاده نمایید. عضلات بچه های خود را با پیاده روی تقویت کنید. کودک خود را به گونه ای تربیت کنید که از پیاده روی استفاده کند و این کار را دوست داشته باشد. این کار در طول زندگی کودکتان برای وی مفید و سودمند خواهد بود.
کودک خود را به دو تشویق کنید. شادی و خوشحالی ناشی از پیاده روی آرام را به وی یاد دهید. همراه با کودک خود بدوید یا به همراه دوستان و بستگان ، این کار را به فعالیت اجتماعی تبدیل کنید.
کودک خود را تشویق نمایید تا از چرخ ها استفاده نماید. چرخ های ماشین منظور ما نمی باشد، ولی دوچرخه ها، اسکوتر، رولر بلدز یا تخته اسکیت استفاده کنید ( مطمئن شوید که آنها دارای حفاظت کامل ، همانند کلاه ایمنی، پد (محافظ) آرنج و شلوار بلند باشند). در روز تولد بعدی کودکتان، یکی از این موارد را به جای بازی های ویدوئی دیگر به وی هدیه دهید.
بچه خود را تشویق به رقص و حرکات موزون کنید. رقص یکی دیگر از فعالیت هایی است که نسبت به ورزش های مرسوم و رایج، کودک از آن لذت بیشتری می برد.
تشویق کنید که در بعضی از رقابت ها شرکت کند. اگر کودک شما اعضای خانواده دیگر یا دوستان دیگری دارد، آنها را به روشی رقیب هم کنید که سرگرم کننده بوده و با هم رقابت کنند. برای مثال، مسابقه دو وجود دارد ( برای کودکی که سن کمتری دارد، فاصله کمتری تعیین کنید)، ولی شما می توانید به فکر بازی های خلاق دیگری باشید ، همانند مواردی که آنها می توانند پرش ، طناب بازی و … را انجام دهند.
به طور منظم برای گردش بیرون بروید. یک پیاده روی انجام دهید. یک پارک در نزدیکی خانه خود پیدا کنید. از بیرون لذت ببرید. یادتان باشد که یک توپ یا فریز بی با خودتان بیاورید.
در مورد یک زندگی فعال بیش از حد سخت گیر نباشید. اگر چه یک نظم مرتبط در مورد فعالیت ها بهترین مورد است، ولی کامل بودن هدف شما نیست. زمانی که بچه شما یک روز شلوغ و خسته کننده ای داشته باشد، سعی کنید او را به انجام بهترین فعالیتی که می تواند انجام دهد، مجبور کنید، ولی در صورتی که این کار امکان پذیر نباشد، برنامه های طولانی را برای روزهایی برنامه ریزی کنید که وقت و زمان بیشتری داشته باشید.
والدین بچه ها باید در بازی هایی همانند فوتبال، مواظب بچه ها باشند. دکتر رابرت کانتو، رئیس دپارتمان جراحی در بیمارستان امرسون و رئیس مشترک مرکز مطالعه تراماتیک ان سفالو پاتی در بخش پزشکی دانشگاه بوستون ، بر این عقیده است که کودکان زیر ۱۴ سال نباید در ورزش های درگیرانه و دارای برخورد شرکت کنند. نوجوانانی که در بازی های دارای برخورد شرکت می کنند، اغلب دارای شرایط برای نشان دادن علائم انسفاپولوتی مزمن یا CTE بعد از برخورد داشتن هستند، که یک بیماری هست که بر عملکرد ذهن تاثیر منفی دارد و از طریق ضربه هایی که بر سر وارد می شود، ایجاد می شود. علائم شامل تغییرات شخصیتی، از دست دادن حافظه ، افسردگی و حتی جنون و دیوانگی می باشند.
https://kanonm.ir/wp-content/uploads/2023/05/تاثیرات-ورزش-بر-روی-مغز-کودکان.jpg200300دکتر دادخواهhttps://kanonm.ir/wp-content/uploads/2019/07/logo-kanonm-horizental-mobile.pngدکتر دادخواه2023-05-15 22:12:342023-05-15 22:14:38تاثیرات ورزش بر روی مغز کودکان