بایگانی دسته ی مشاوره فردی

گریه پس از ارگاسم یکی از مواردی می باشد که بیش تر افراد در زندگی آن را تجربه کرده اند. این موضوع می تواند باعث نگرانی همسر فرد شود و این امر را مبنی بر عدم تمایل همسرش بگذارد. در این مقاله دلایل و علل این موضوع به طور کامل بررسی شده است.

بنابر تحقیقات انجام شده حدودا ۴۶درصد از بانوان حداقل یکبار در زندگی خود گریه پس از ارگاسم را تجربه کرده اند، این آمار توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. البته جالب است بدانید این مورد فقط در خانم ها اتفاق نمی افتد و طی تحقیقاتی دیگر 4درصد از ۱۶۳۵ شرکت کننده مرد نیز شامل این قضیه بوده اند و تجربه گریه پس از ارگاسم را داشته اند. البته احساس گریه پس از رابطه جنسی ۲/۰۱۷برابر بیشتر در بانوان اتفاق می افتد، که در ادامه دلیل آن توضیح داده شده است.

این مسئله در زبان انگلیسی (post_coital_tristesse)و به طور مختصر(pct)نام دارد. در علم پزشکی به حالت اندوه در رابطه (post_coital dysphoria) گفته می شود. در ادامه به تبیین و تشریح این قضیه خواهیم پرداخت

نشانه های گریه پس از ارضا

طبق باورهای عموم افراد باید پس از رابطه جنسی احساس شعف و شادی داشته باشند اما عده ای از مردم برعکس باور عمومی احساس ناراحتی و بی قراری می کنند.

گاهی اوقات گریه پس از رابطه جنسی می تواند موجب مشکلاتی در رابطه عاطفی زوجین شود و هر دوی آنها را نیز دچار سوء تفاهم کند. رابطه جنسی می تواند احساس همدلی و علاقه زوجین را تقویت کند اما گاهی گریه  و ناراحتی پس از آن می تواند این فرصت را از زوجین سلب کند.

چرا بعد از رابطه جنسی گریه می کنم!؟

بسیاری از افرادی که گریه پس از ارگاسم را تجربه می کنند از دلیل آن آگاهی ندارد و برای همین ممکن است نگران شوند، در ادامه دلایل گریه پس از رابطه جنسی به طور کامل توضیح داده شده است.

۱)افسردگی

طی مطالعاتی که در این زمینه انجام شده مشکلات روحی روانی زمینه ای می تواند موجب بروز گریه پس از رابطه شود. در بین تمام مشکلات روحی افسردگی شایع ترین و متداول ترین علت گریه شناخته شده. اما افسردگی چطور می تواند موجب بروز گریه شود؟

افسردگی بیماری خاموش اما خطرناکی است که باید حتما تحت نظر روان درمانگر درمان شود و به صلاح دید او داروی مربوطه را مصرف کند. درمان افسردگی می تواند تا حدود زیادی از بروز گریه و اندوه پس از رابطه جنسی پیشگیری کند.

۲)ناراحتی و اضطراب

گریه کردن نوعی پاسخ به نگرانی و اضطراب است و گاهی گریه کردن پس از رابطه جنسی می تواند نوعی پاسخ طبیعی به اضطراب و تنش های موجود در روان فرد باشد.

طی تحقیقات انجام شده رابطه جنسی ۶ الی ۱۶ درصد در خانم ها و ۱ الی ۲۵ درصد در آقایان را تحت تاثیر خود قرار می دهد. تا به امروز درمان قطعی و موثری برای اضطراب پیدا نشده اما درمان رفتاری_ شناختی(bt) و تکنیک های مایندفولنس(ذهن آگاهی)موثر خواهد بود. مراجعه به روان درمانگر و درمان های تخصصی بهترین پاسخ به بروز افسردگی است.

۳)محرک ها و عوامل موثر بر گریه بعد از ارضا

گریه کردن پس از رابطه جنسی می تواند باعث بروز حساسیت و سو تفاهم شود و ممکن است نسبت به خاطرات تلخ گذشته و سو تفاهم های گذشته مشکلاتی ایجاد شود. ممکن است این خاطرات منفی بصورت ناخودآگاه و پنهان در گوشه ای از  مغز باشد اما فکر کردن و یادآوری آنها باعث می شود که خود را به صورت گریه و بی قراری پس از رابطه نشان دهد.

افرادی که در گذشته مورد تجاوز و یا سو استفاده جنسی قرار گرفته اند می توانند با یک متخصص و تراپیست به درمان این بیماری کمک کنند.

۴)نزدیکی دردناک

وجود درد و احساس ناراحتی در هنگام رابطه جنسی می تواند موجب ناراحتی و گریه کردن پس از ارضا شود. نزدیکی دردناک که در اصطلاح پزشکی (dyspareunia)نام دارد و معمولا حدود ۷/۵درصد از بانوان شانزده تا هفتاد و چهارساله را در هنگام رابطه جنسی واژینال درگیر خود می کند.

برخی عللی که موجب مقاربت دردناک می شود:

• درد در اطراف واژن
• مشکلات مجاری ادراری و مثانه
• اسپاسم و گرفتگی عضلانی
• زخم و جراحت در نواحی تناسلی
• التهاب در ناحیه لگن
• یائسگی

شیوه های درمانی نزدیکی دردناک به نسبت علت به وجود آمدن درد متفاوت خواهد بود که برخی از آنان عبارتند از:

• پماد کرم های موضعی برای زخم و جراحات تناسلی
• تغییر دارو و رژیم های غذایی برای مشکلات مجاری ادراری و مثانه
• ماساژ درمانی مراقبه و مدیتیشن برای درمان گرفتگی و اسپاسم عضلات
• معاشقه پیش از نزدیکی که باعث آرامش زنان و مران می شود

۵)هورمون ها

ارگاسم موجب کاهش هورمون های مربوطه به خوشحالی که شامل اکسی توسین(oxytocin) و دوپامین (dopamin)هستند می شود و این می تواند یکی از علل گریه پس از رابطه جنسی باشد.

متخصصان مربوطه با تجویز داروهای مخصوص به این مشکل تاثیر ارگاسم را بر افت این هورمون ها کاهش می دهند و می توانند از گریه و بی قراری پس از رابطه پیش گیری کنند.

۶)مشکلات و دلخوری های زناشویی

همیشه نمی توان گریه پس از رابطه جنسی را به مشکلات زناشویی مربوط دانست اما می توان آن را علتی بر بروز آن دانست. تلاش برای حل تعارضات و مشکلات زناشویی می تواند به درمان این دسته از مشکلات کمک کند.

صحبت کردن درباره ی مسائل و مشکلات به وجود آمده به زوجین کمک می کند که درباره ی گریه کردن پس از رابطه جنسی با هم به تفاهم برسند و به تبیین و تشریح علت آن بپردازند‌. مشورت و یاری خواستن از متخصص مربوطه و به خصوص زوج درمانگر می تواند زوج را در این مسیر همیاری کند.

جمع بندی و کلام آخر

گریه و احساس ناراحتی پس از رابطه جنسی که با نام اختصاری (pct)از آن یاد می شود نوعی حس ناراحتی و بی قراری است که پس از رابطه جنسی زوجین رخ می دهد. این احساس بسته به سبک زندگی هر زوج می تواند علت خاص خود را داشته باشد که در بالا به تبیین هر کدام از آنها پرداخته شد. گریه پس از رابطه جنسی مسئله ای فراگیر است که بسیاری از زوج ها از وجود آن رنج می برند اما با مراجعه به سکس تراپیست و متخصص مربوطه می توان آن را کاملا درمان کرد.

برای درمان این مشکل به زوجین توصیه می شود که بیش تر به یکدیگر اهمیت بدهند این امر باعث می شود از افسردگی و اضطراب هم خبر داشته باشند و با یکدیگر بیش تر همدردی کنند.

پاسخ به سوالات متدوال

سوال1: آیا هردو شریک جنسی باید در جلسات مشاوره جنسی حاضر باشند؟

پاسخ:برای وجود هر دونفر اجباری وجود ندارد. اگر احساس می کنید با تنها شرکت کردن راحت تر می توانید احساسات خود را بیان کنید، چند جلسه بصورت فردی و جلسات دیگر با شریک جنسی خود به متخصص مراجعه کنید.

سوال2: مشاوره جنسی چگونه می تواند به بهبود رابطه ما کمک کند؟

پاسخ:مشاوره جنسی از چند بعد برای زندگی زوجین مفید است:

• ارتباطات جسمی و جنسی زوجین را تقویت می کند.
• با ارائه تمرینات مخصوص به رفع خستگی جنسی کمک می کند.
• قدرت درک و تعامل زوجین را بالا می برد.

سوال3:مشاور جنسی چه نوع تکالیفی به ما می دهد؟

پاسخ: تکلیفات جنسی شما به فراخور مشکلاتی که دارید با بقیه زوج ها متفاوت است. به عنوان مثال برای زوجینی که از مشکل زودانزالی شکایت دارند تمریناتی برای انزال دیرتر و برای زوجینی که از اختلال نعوظ شکایت دارند تمریناتی در جهت رفع و بهبود آن ارائه می شود. تکالیف شما با رضایت شما و با پیگیری درمانگر شما هر جلسه مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.

سوال 4: چگونه سکس درمانی می تواند به اختلال نعوظ(ED) کمک کند؟

سکس درمانی بر پنج عامل روانشناختی مرتبط با اختلال نعوظ تمرکز دارد که عبارتند از: اضطراب، افسردگی، احساس گناه،اختلاف زناشویی و ضربه جنسی. حین جلسات از تمارین تمرکز اختلال حساسیت استفاده می شود.

سوال5: در رابطه ما رابطه جنسی وجود ندارد. آیا مشاوره جنسی می تواند موثر باشد؟

پاسخ: اگر زوجین تمایلی به رابطه جنسی نداشته باشند باید هر چه سریع تر نسبت به درمان و پیگیری آن اقدام کنید. اقدام به موقع شما شانس درمان را بیشتر خواهد کرد.

سوال6: چطور می توانم همسرم را برای مراجعه به سکس تراپیست قانع کنم؟

پاسخ: اگر سکس تراپیست تشخیص دهد به حضور شریک جنسی شما نیاز است او هم باید شرکت کند. اگر با ممانعت او مواجه شدید از زوج درمانی کمک بگیرید.

سوال7: آیا زوجین در جلسات مشاوره جنسی رابطه جنسی برقرار می کنند!؟

پاسخ:خیر،ارائه راه حل در جلسات زوج درمانی با گفتگو انجام می پذیرد و هرگونه تمرین جنسی در خانه انجام می شود. مشاور جنسی به هیچ عنوان زوجین را مجبور به انجام کاری نمی کند.

سوال8: تفاوت درمانگر جنسی و درمانگر معمولی چیست؟

پاسخ:دانش جنسی درمانگر جنسی را از درمانگر معمولی متمایز می کند. درمانگران جنسی ابتدا دوره های خانواده درمانی و سپس سکس تراپی را آموزش می بینند.

سوال9: آیا مشاور جنسی میتواند دارو تجویز کند؟

پاسخ: در این مسائل دارو تنها راه درمان نیست، گرچه مصرف دارو نیز تاثیر بسیار زیادی دارد اما در بسیاری از مواقع مشاوره جنسی می تواند از مصرف دارو نیز موثر تر باشد.

سوال10: برای برای رجوع به مشاوره جنسی حتما باید در رابطه باشم؟

پاسخ: خیر بعضی افراد ممکن است در روابط قبلی خود به مشکلات جنسی دچار باشند یا در شناخت هویت جنسی خود مشکل داشته باشند. این افراد می توانند به تنهایی برای مشاوره جنسی مراجعه کنند.

منبع : دلایل گریه زنان و مردان پس از ارگاسم + راه حل

تصمیم گیری عبارت از پروسه و منطقی می باشد که افراد بر اساس آن به تصمیم دست پیدا می کنند.

انواع مختلف تصمیم گیری منجر به بدست آمدن تحلیل ها و پیشبینی های کاملا متفاوتی می شود.

نظریه های مربوط به تصمیم گیری از تصمیم گیری عقلایی هدفمند (که فرض می کند همه افراد دارای اطلاعات و شرایط یکسانی یک تصمیم ثابتی را می گیرند) تا تصمیم گیری بر مبنای منطق مبتنی بر تناسب و اقتضاء (که بیان می دارد چارچوب ها و زمینه های سازمانی و نهادی خاص بر روی تصمیمات افراد تاثیرگذار هستند) متغیر می باشند.

تصمیم گیری عاقلانه

در جوامع مدرن غربی تصمیم گیری بیشتر به عنوان یک مورد عقلایی در نظر گرفته می شود (که مبتنی بر منافع فرد، هدفمند و موثر است). در حین تصمیم گیری عقلایی، افراد گزینه های در دسترس را ارزیابی می کنند، پیامد مربوط به هر یک از گزینه ها را بررسی می کنند و در نهایت کاری را انجام می دهند که فکر می کنند بهترین نتیجه ممکن را برای آنها به دنبال خواهد داشت.

عوامل کلیدی که در تصمیم گیری نقش مهمی دارند عبارت از کیفیت اطلاعات مربوط به گزینه های جایگزین و اولویت های فردی هستند.

علوم اقتصاد مدرن بر مبنای این نوع درک از نحوه تصمیم گیری افراد می باشد.

تصمیم گیری عقلایی زمانی یک تصمیم گیری مناسب خواهد بود که اطلاعات با هم ترکیب شوند و اولویت ها با استفاده از حداقل منابع ممکن به دست بیایند.

در جوامع مدرن، تصمیم گیری عقلایی در سطح بازارها یا شرکت ها صورت می گیرد. در هر دو مورد فرض بر این است که افراد به صورت عقلایی رفتار می کنند و منافع خودشان را به سطح حداکثری می رسانند، ولی هر یک از این موارد تحت شرایط متفاوت بیشترین کارایی ممکن را خواهند داشت.

بازارها زمانی حداکثر کارایی ممکن را خواهند داشت که خریداران و فروشندگان وجود داشته باشند، محصولات یا خدمات از هم مجزا باشند تا مبادله به صورت یک بار صورت بگیرد، اطلاعات مربوط به یک محصول یا خدمت (همانند تکنولوژی آن یا ارزشیابی آن) در سطح گسترده ای شناخته شده باشد و همچنین مجازات هایی برای تقلب وجود داشته باشد.

نبود این شرایط باعث خواهد شد که طرفین مبادله ناراضی باشند و افراد عقلایی سعی خواهند کرد تا از سایر افراد تقلب کنند و منافع خودشان را به سطح حداکثری برسانند. در چنین مواردی یک سازمان دارای سلسله و مراتب کارایی بیشتری خواهد داشت.

یک جامعه شناس آلمانی به اسم ماکس وبر (Max Weber) بیان کرد که عوامل و بروکراسی ها به چه نحوی در نتیجه رشد مهارت های فنی و مهمتر از آن، یک تقسیم بندی جدید از نیروی کار (که به نیروی کار، کارشناسان ماهر و نیروهای هماهنگ تقسیم بندی می شوند) در یک سلسله مراتب مبتنی بر نظم به بیشترین کارایی ممکن دست پیدا می کنند.

بروکراسی ها تکنولوژی های پیشرفته را به بخش های قابل مدیریت تجزیه می کنند و باعث می شوند که افراد در یک مجموعه مهارت تعریف شده تخصص و مهارت پیدا کنند.

استفاده از یک سلسه مراتبی که در آن هر موقعیتی بر مبنای یک سیستم قوانین ثابت و بدون تبعیض کنترل و نظارت شود، باعث خواهد شد که کار و تخصص هر یک از افراد به نحوی با هم هماهنگ شود که بیشترین اهداف سازمانی (که از پیروز شدن در جنگ ها تا تولید لباس متغیر هستند) به دست بیایند.

عقلانیت رضایت بخش و محدود

نظریه پردازان سازمانی در دهه 1940دو فرضیه اصلی مربوط به تصمیم گیری عقلایی را به چالش کشیدند؛

این دو فرضیه در موارد شکست بازار و لزومی بودن سلسله مراتب کاملا مشخص می باشند.

مورد اول عبارت از این است که هیچ وقت اطلاعات کامل نمی باشد و همواره افراد بر مبنای اطلاعات ناقص تصمیم گیری می کنند.

همچنین مورد دوم عبارت از این است که افراد قبل از تصمیم گیری، تمامی گزینه ها و انتخاب های ممکن را مورد ارزیابی قرار نمی دهند.

این رفتار ارتباط مستقیمی با هزینه های مربوط به جمع آوری اطلاعات دارد، چرا که دستیابی به اطلاعات به مرور زمان سخت تر و پرهزینه تر می شود.

در واقع افراد به جای انتخاب کردن بهترین گزینه ممکن، اولین مورد رضایت بخشی که پیدا می کنند را انتخاب می کنند.

یک دانشمند جامعه شناس آمریکایی به اسم هربرت سیمون (Herbert Simon) این فرآیند را به عنوان “ایجاد رضایت” نام گذاری کرد و به این نتیجه دست یافت که تصمیم گیری انسان یک نوع عقلانیت محدود را نشان می دهد.

هر چند که عقلانیت هدفمند منجر به دستیابی به یک نتیجه گیری عقلایی ممکن می شود، ولی ایجاد رضایت می تواند به نتایج عقلایی زیادی منجر شود که بستگی به اطلاعات در دسترس و تصورات تصمیم گیرنده دارد.

سیمون بیان کرد که افراد غیر عقلایی قرار گرفته در یک چارچوب و زمینه مناسب (به خصوص در یک سازمان قانونی و رسمی) می توانند به صورت عقلایی رفتار کنند.

سازمان ها از طریق تغییر دادن منطق مربوط به تصمیم گیری ها می توانند تصمیمات فردی را سازمان دهی یا محدود  کنند.

سازمان ها می توانند اطلاعات را فیلتر کنند یا به آن اهمیت دهند، یک سری حقایقی را به یک فرد نشان دهند و حقایق خاصی را به عنوان موارد مهم یا قانونی در نظر بگیرند.

افرادی که در یک سلسله مراتب قرار می گیرند، می توانند موارد موجود در پیرامون خودشان را به عنوان یک نوع موهبت در نظر بگیرند و فقط بر روی یک سری تصمیمات مهم و کلیدی تمرکز کنند.

سلسله مراتب عبارت از موارد موثری می باشند، چرا که اطلاعات صحیح را در اختیار تصمیم گیرندگان قرار می دهند و همچنین باعث می شوند که یک فرد مناسبی تصمیمات را بگیرد.

در عین حال سازمان های دارای سلسله مراتب از طریق ایجاد کردن یک سری ارزش های مربوط به تصمیم گیری که بر روی قضاوت تصمیم گیرندگان در مورد انجام دادن کارهای درست یا خوب تاثیر دارد، می توانند افراد را به نحوی اجتماعی کنند که از تقلب کردن اجتناب کنند.

این ارزش ها، عقاید یا هنجارها می توانند از خانواده، مدرسه یا در داخل یک سازمان به دست بیایند، ولی یک سازمان می تواند محیط هایی را ایجاد کند که در حین تصمیم گیری، بیشترین ارزش های مطلوب نمایان باشند.

سازمان های دارای سلسله مراتب می توانند منطق های تصمیم گیری با ارزش و واقعی را ایجاد کنند که در نتیجه آن اقدامات فرد تا حدی محدود شود که فقط یک گزینه (که عبارت از انتخاب عقلایی می باشد) امکان پذیر باشد.

ساختار بندی منطق های مربوط به تصمیم گیری می تواند به صورت مستقیم از طریق مدیریت کردن اطلاعات، قبول کردن افراد به صورت گزینشی، آموزش دادن اعضا و ایجاد الگوهای پیشرفته محدود صورت بگیرد.

سازمان ها از طریق موردی که سیمون آن را زنجیره دستیابی به هدف نامیده است، در دستیابی به اهداف خودشان عقلایی عمل خواهند کرد.

رهبران ماموریت سازمانی را تعریف می کنند، یک مجموعه ابزاری را برای دستیابی به اهداف پیدا می کنند، هر یک از این موارد را به عنوان هدف فرعی در نظر می گیرند و بعد از آن ابزاری را برای دستیابی به این اهداف فرعی و موارد بعدی پیدا می کنند تا در نهایت تمامی اعضای سازمان به اهداف خودشان دست پیدا کنند.

بنابراین رهبران یک سلسله مراتبی از اهداف را ایجاد می کنند که در آن هر یک از اهداف سطح سازمانی یک رابطه ای با اهداف سطح پایین تر دارد و ابزاری برای دستیابی به اهداف سازمانی سطح بالاتر می باشد.

در نتیجه کار صورت گرفته توسط هر یک از افراد یک بخش کوچکی در فرآیند دستیابی به ماموریت سازمانی می باشد.

تصمیم گیری سیاسی درون سازمانی

سایر نظریه پردازان از طریق تغییر دادن عقلانیت محدود مد نظر سیمون، این بحث را مطرح کردند که سازمان ها عبارت از بازیگران مرتبط و هدفمند نمی باشند، بلکه گروه های مرتبط رقابت کننده ای هستند که از افراد دارای منافع و علایق متمایز تشکیل شده اند.

افراد منافع سازمانی را بیان نمی کنند، ولی سازمان ها منافع فردی را نشان می دهند. بر اساس این دیدگاه، نسبت دادن یک ماموریت برای یک سازمان نادرست می باشد.

در عوض سازمان ها دارای اهدافی هستند که از طریق ائتلاف و پیوستگی برجسته موقتی تعیین می شوند؛

این سازمان دارای اهداف ثابت و دائمی نیست و اعضای آن می توانند تغییر کنند. اعضای یک ائتلاف برجسته از طریق چانه زنی، مذاکره و پرداخت های جانبی یک سری تصمیماتی می گیرند.

تصمیم گیری سازمانی محصول یک بازی است و یک فرآیند عقلایی و مبتنی بر هدف نمی باشد.

بر اساس این دیدگاه که افراد اهداف فردی و مبتنی بر منافع خودشان را دنبال می کنند، تصمیم گیری یک مورد عقلایی می باشد، هر چند که این مورد همواره نمی تواند به صورت مستقیم انجام بگیرد. افراد باید اهداف خودشان را انتخاب کنند و به صورت هدفمند به دنبال دستیابی به آن باشند.

به منظور درک و پیشبینی کارهایی که یک سازمان انجام خواهد داد، شناخت و تحلیل عضویت ائتلاف برجسته اهمیت زیادی دارد. چارت سازمانی رسمی نمی تواند یک نقشه راه مطمئنی برای قدرت سازمانی باشد.

در عوض تحلیل گران باید قدرت و توانایی را تحلیل کنند. افرادی که می توانند مشکلات فنی را رفع کنند، منابع را جذب کنند یا اختلافات درونی را مدیریت کنند، کارایی خودشان را به بقیه سازمان نشان می دهند و قدرت به دست می آورند.

کار کردن افراد به صورت صحیح با سایر افرادی که عملکردهای با ارزش مشابهی دارند، باعث می شود که یک ائتلاف برجسته ای شکل بگیرد.

اندازه و ترکیب ائتلاف بزرگ بستگی به نااطمینانی محیطی، فنی یا هماهنگی دارد که باید به منظور ادامه حیات سازمان رفع شوند.

سازمان های دارای پیچیدگی های فنی بیشتر و همچنین سازمان های بزرگی که به سرعت تغییر می کنند، دارای ائتلاف های عمده بزرگتری خواهند بود.

 نویسنده: Keith Nitta

ترجمه : تیم کانون مشاوران ایران

اختلال شخصیتی ضداجتماعی یک اختلال شخصیتی می باشد که ویژگی بارز آن عبارت از وجود داشتن یک الگوی نافذ از بی اعتنایی نسبت به احساسات سایر افراد می باشد و افراد دچار شده به این اختلال در اغلب مواقع از طریق غفلت یا اقدامات آشکار، به حقوق سایر افراد تجاوز می کنند.

این اختلال در 2 تا 3 درصد از افراد بالغ بروز پیدا می کند؛ همچنین این اختلال بیشتر در مابین افراد زندانی شیوع دارد.

در گذشته، اختلال شخصیتی ضداجتماعی در اغلب مواقع به عنوان یک شرایط ضداجتماعی در نظر گرفته می شد.

با این وجود، ویژگی های بارز این شخصیت عبارت از گمراه کنندگی می باشد چرا که این عنوان بیشتر برای توصیف حالت های شدید و خشن مربوط به این اختلال استفاده می شود (برای مثال در رابطه با قتل های سریالی استفاده می شود).

اغلب رفتارهایی که منجر به بروز اختلال شخصیتی ضداجتماعی می شوند معمولا در دوران کودکی بروز پیدا می کنند؛

برخی از رفتارها شامل بدرفتاری با حیوانات و تمایل شدید نسبت به آتش درست کردن می باشد.

افراد دچار شده به این اختلال رفتارهای تکانشی از خودشان نشان می دهند و در سنین پایین با یک سری مشکلاتی مواجه می شوند.

اکثر بچه هایی که این رفتارها را از خودشان بروز می دهند، دچار اختلال رفتاری می شوند.

نبود همدلی، نبود پشیمانی، تحریک پذیری و عدم توانایی برای داشتن روابط صمیمانه می تواند در  فرد مبتلا به این اختلال وجود داشته باشد و همچنین این افراد به صورت مستمر قوانین را نقض کنند.

همچنین این امکان وجود دارد که این افراد رفتارها و تجربیات منحرف را نشان دهند و دارای تفکر پارانوئیدی باشند.

افراد دارای اختلال شخصیتی ضداجتماعی در پیروی کردن از هنجارها و قواعد اجتماعی با مشکلات زیادی مواجه می شوند و در نتیجه این افراد برای ادامه دادن به کار خودشان و داشتن یک عملکرد مناسب در داخل خانواده با یک سری مشکلاتی مواجه می شوند.

همچنین اکثر افراد دچار شده به این اختلال یک سری رفتارهای پرخطر اکتشافی را انجام می دهند که اغلب آنها مربوط به سوء مصرف مواد مخدر است.

به دلیل بروز چنین رفتارهایی در افراد دارای اختلال شخصیتی ضداجتماعی، احتمال فوت نابهنگام این افراد یا معلول شدن این افراد در نتیجه تصادفات خودرویی یا اقدامات خودکشی یا انتحاری بیشتر می باشد.

به سختی می توان اختلال شخصیتی ضداجتماعی را درمان کرد، چرا که این افراد معمولا در نتیجه اقدامات خودشان هیچ نوع احساس گناه یا پشیمانی را تجربه نمی کنند.

بررسی های صورت گرفته نشان داده اند که برنامه های درمان شناختی – رفتاری و سوء استفاده از مواد به همراه حبس کردن این افراد در برخی از موارد به نتایج مطلوبی دست پیدا کرده اند. همچنین در برخی از موارد، اختلال شخصیتی ضداجتماعی به خودی خود و در نتیجه بالا رفتن سن افراد بهبود پیدا می کند.

نویسنده: Joseph A. Flaherty

ترجمه : تیم کانون مشاوران ایران

حل مشکلات بغرنج زندگی به کمک مهارت حل مساله

آیا تا به حال مهارت حل مساله را آموخته اید؟ آیا در طول زندگی تان با موقعیتی مواجه شده اید که احساس کنید به تنهایی قادر به حل مساله تان نیستید و یا نیاز به کمک گرفتن از فردی دارید؟

همه ی ما ممکن است در برهه هایی از زندگی، برای حل مسایل مان احساس ناتوانی کنیم و این احساس در وضعیت های حساس و پر تنش می تواند شدیدتر نیز شود.

در چنین شرایطی، برخورداری از مهارت حل مساله به شما کمک می کند تا بتوانید از بن بست خارج شوید و راحت تر تصمیم بگیرید.

اگر با چنین وضعیتی دست به گریبان هستید، این مطلب می تواند برای تان مفید باشد.

مهارت حل مساله چگونه یادگرفته می شود؟

همین حالا، آخرین موقعیت مهم زندگی تان را که برای تصمیم گیری در مورد آن دچار شک و تردید هستید، به خاطر بیاورید.

برای آنکه بتوانید در این شرایط بهترین تصمیم را بگیرید، لازم است تا مراحل 5 گانه ی مهارت حل مساله را به درستی طی کنید.

1. مساله را تعریف کنید.

بیان نگرانی های کلی و مبهم و اضطراب های درونی، امری متفاوت با بیان مساله است.

در اولین قدم باید بتوانید مساله تان رابه شکل روشن و واضح تعریف کنید.

بهتر آن است که صورت مساله را برای خودتان یادداشت کنید تا بتوانید دقیقا به دنبال یافتن راه حل برای چه چیز هستید؟

2. نوع مساله تان را مشخص کنید.

به طور کلی می توان مساله های مختلف را به 4 دسته تقسیم کرد.

الف) مسایل مهم و غیر فوری

مسایلی که مهم اند اما محدودیت زمانی برای انجام دادن آن ها ندارید. مانند قبول شدن در دوره ی تحصیلی بالاتر

ب) مسایل مهم و فوری

مسایلی که هم مهم اند و هم برای انجام دادن آن ها دارای محدویت های زمانی هستید.

مانند استفاده از سهمیه ی استعداد درخشان برای رفتن به مقطع بالاتر و یا گرفتن مجوز کار برای شروع فعالیت حرفه ای.

ج) مسایل فوری و غیر مهم

مسایلی که شاید مهم نباشند اما پس از گذشتن زمانی خاص، زمانی برای انجام دادن آن ها ندارید. مانند استفاده از سهمیه لاتاری

د) مسایل غیر مهم و غیر فوری

مسایلی که نه مهم اند و نه محدودیتی زمانی برای انجام شان وجود دارد. مانند رنگ کردن مو در شرایطی که مسایل بسیار مهم دیگری در زندگی تان دارید که به آن ها نپرداخته اید.

کمی فکر کنید و مشخص کنید مساله تان جزء کدام یک از دسته های زیر است.

این تقسیم بندی وقتی به شما بسیار کمک می کند که بین دو یا چند مساله گیر کرده اید و نمی دانید کدام یک در اولویت است.

3. خودآگاهی تان را افزایش دهید.

لازم است از افکاری که در ذهن تان می چرخد و تصور شما را در مورد قابل حل بودن یا نبودن مساله تحت تاثیر قرار می دهد، بشناسید و به آن ها آگاه باشید.

مشخص کنید که افکار شما به هنگام مواجه با مسایل مختلف، بیشتر شامل کدام نوع است:

افکار نوع 1:

• من توانمندم و مساله ام را حل می کنم.
• من به دنبال راه حل مناسب می گردم.
• این هم یک مساله است و راه حل های خودش را دارد.

افکارنوع 2 :

• من خیلی بدبختم.
• من تنها و بی پناهم و به تنهایی از پس مشکلم بر نخواهم آمد.
• موفقیت، ابزارهای زیادی می خواهد و من هیچ پشتوانه ای ندارم.
• هر چه مشکل است بر سر من فرود می آید.
• من از پس حل این وضع بر نمی آیم.
• اوضاع خراب تر از آن است که درست شود.

به هنگام برخورد با مسائل مختلف، اگر گفتگوهاي درونی منفی در ذهن شما فعال شوند، آنگاه شما نمی توانید به خوبی مسائل خود را حل کنید و ناتوانی در حل مسائل، خود باعث تقویت و تشدید افکار منفی و کاهش اعتماد به نفس تان می شود.

 اما اگر به هنگام برخورد با مسائل، گفتگوهاي درونی مثبت در ذهن شما فعال شوند شما می توانید مسائل خود را حل کنید.

 توانمندي حاصل از حل مسائل به شما قدرت می بخشد و احساس اعتماد به نفس را در شما بالا می برد.

بنابر این اولین گام در هنگام برخود با مسائل زندگی، شناخت گفتگوهاي درونی خود می باشد.

اگر در چنین مواقعی گفتگوهاي درونی منفی در شما فعال می شوند باید آن ها را شناسایی کرده و سعی کنید گفتگوهاي درونی مثبت را جایگزین آن نمایید.

4. پیدا کردن راه حل های مختلف

در این مرحله تلاش کنید تا راه حل های مختلف را بنویسید .

مهم نیست که آن ها تا چه حد عملی و یا واقعی هستند.

هر راهی را که به ذهن تان می رسد بنویسید.

این روش می تواند باعث شود تا به مساله ی تان خلاقانه تر نگاه کنید و راه حل های سازنده ای بیابید.

در مرحله ی بعد نیازمند آن هستید تا برای اجرایی کردن بهترین راه حل، تصمیم بگیرید.

5. تصمیم گیری و اجرا

برای تصمیم گیری در مورد بهترین راه حل، لازم است تا راه حل های احتمالی را بنویسید و لیستی از مزایا و معایب انتخاب هر راه تهیه کنید.

به خاطر داشته باشید که هیچ راه حلی صد درصد خوب و فاقد ضرر نیست.

بنابراین واقع بین باشید و راهی را انتخاب کنید که ضررهای کمتر و منافع بیشتری را در بر می گیرد.

سپس برای اجرای راه حل تان اقدام کنید و از درستی تصمیم تان مطمین باشید.

در چه شرایطی باید به متخصص مراجعه کنیم؟

در صورتی که از مراحل حل مساله به خوبی اگاه هستید، اما باز هم قادر به حل مساله تان نیستید و در صورت دارا بودن علایم زیر بهتر است از یک متخصص کمک بگیرید:

1. استرس زیادی دارید و به تنهایی قادر به کنترل آشفتگی ذهنی تان نیستید.
2. مدتی است در مدیریت احساسات تان با مشکل مواجه شده اید، مردد و دو دل هستید، تصمیم گیری برای تان دشوار دشوار شده است و علایمی از افسردگی و رخوت در خود مشاهده می کنید.
3. علایم اضطراب را تجربه می کنید. علایمی از جمله بی قراری، دلشوره، افکار منفی و فاجعه آمیز، مشکلات خواب و .. می تواند نشان دهنده ی آن باشد که شما موقعیت را ترسناک تر از آنچه که هست برداشت می کنید و با کمک یک متخصص خواهید توانست بر اضطراب تان چیره شوید و تصمیم درستی بگیرید.
4. شرایط حساس و غیر قابل جبران

شرایطی که احساس می کنید برای تان بسیار حیاتی هستند و تصمیم گیری تان می تواند کاملا سرنوشت ساز باشد.

در چنین شرایطی نیز مشورت با فردی دیگر می تواند شما را از درست بودن تصمیم تان مطمین کند.

بنابراین به خاطر داشته باشید که هر شرایطی با هر میزان از حساسیت و دشواری، از طریق اجرای فرایندهای حل مساله، قابل حل است.

از درجا زدن و گیر کردن در مشکل خودداری کنید و تلاش کنید تا با به کار گیری راه حل ها مختلف، بهترین راه حل را بیابید و اجرا کنید.

منبع: کانون مشاوران ایران

نمیدانم چگونه تصمیم گیری کنم؟

عدم تصمیم گیری دلایل زیادی دارد. اما با تمرین و زمان می توانید در تصمیم…

چرا گاهی تنبلی می کنیم؟ علم پشت اهمال کاری

وسوسه انگیز است که کارهایی را که از آنها لذت نمی بریم به تعویق بیندازیم….

تاثیر شبکه های اجتماعی بر عزت نفس: مقایسه و نارضایتی

اگر استفاده مکرر از رسانه‌های اجتماعی وجود داشته باشد، این امر شروع به تأثیر منفی…

راه های افزایش اعتماد به نفس در زندگی شخصی و کاری

اعتماد به نفس به طور طبیعی در همه افراد وجود ندارد. این چیزی است که…

برنامه ریزی نکنید. اول برنامه ریزی کردن را یاد بگیرید

برنامه ریزی برنامه درسی یکی از مهم ترین مسائل در زندگی شخصی و تحصیلی هر…

چگونه مهارت مدیریت زمان را در خود تقویت کنیم؟

حتما شنیده اید همه ما 24 ساعت در روز وقت داریم و نحوه استفاده از…

معجزه در بهبود مهارت اجتماعی در نوجوانان بدون دارو

ایجاد مهارت های اجتماعی بخش مهمی از رشد یک نوجوان است. این مهارت‌های اصلی نه…

نداشتن هدف در زندگی

چیکار کنم که بتوانم با وجود بی حالی، حرکت کنم. چگونه با وجود سردرگمی راه…

درمان افسردگی

” همیشه خسته و بی رمق در اتاقم بودم؛ احساس می کردم انرژی لازم حتی…