طیف درون گرایی تا برون گرایی

 

افراد درون گرا وابسته به آواهای درونی خود ولی برون گراها وابسته به آواهای دور و اطراف خود می باشند. برون دادهای آنها وابسته به وضعیت این صداها دارد (گاش).

طی سال های اخیر، مفهوم برون گرایی در برابر درونگرایی در رسانه های مدرن روند افزایشی جامع پسندی یافته است. متأسفانه، آنها با اصطلاحاتی همچون” کمرویی” در مقابل “جمع گرایی” بد تفسیر و درک می شوند. در واقع، این دو اصطلاح در روان افراد عمیق تر بررسی می شوندو نشان دهنده روش واکنش آنها به دنیا با وجود حد نامتناهی از پیچیدگی ها و اختلافات جزیی می باشد. اصطلاح درون گرایی به تمایل ترجیح دادن و انرژی گرفتن از درخواست های درونی اشاره دارد و برون گرایی توصیف کننده افراد دارای حسی لبریز از انرژی ناشی از تعامل با افراد دیگر و محیط اطرافشان می باشد.

بیشتر بخوانید: چگونه خود کنترلی می تواند زندگی بهتری برای ما به ارمغان بیاورد

منشأ درون گرایی و برون گرایی کجاست و چگونه به کار برده می شوند.

شهرت این دو اصطلاح اساسا توسط روانشناسی به نام کارل جانگ ایجاد شد. وی فرض کرد که افراد یا برون گرا هستند و یا درون گرا، و آنها را با اشکال اسطوره ای یونان مانند آپولو یعنی خدای خورشید مقایسه نمود که نزد آنها بسیار مورد قبول بود و همینطور حفظ شده بود و نیز دایانیسیس خدای شراب و ارواح که در جایگاه خود بسیار اجتماعی و پرتحرک بود.

این اصطلاحات پس ازمشخص شدن به عنوان طبقه ای اساسی در سیاهۀ شخصیت میرز ـ بریگز(MBTI) به شدت رواج یافتند . (MBTI) یک ابزار روانشناختی است که تیپ های شخصیت را می سنجد. وب سایت مؤسسه میرز ـ بریگز دو نوع تیپ را از یکدیگر از طریق بازشناسی برون گرایی (E) همانطور که از درگیری فعال، اجتماعی کردن و حرکت انرژی خود را بازمی یابد و نیز درون گرایی (I) و کسب انرژی از طریق ادراه ی ایده های پیچیده و ارزش های انتزاعی خواه به شکل انفرادی خواه در گروه های کوچک متمایز می کند.

طولی نکشید که درون گرایی و برون گرایی به نام های خانگی تبدیل شدند و اکنون برای اهداف مختلفی با طیفی از شناسایی سبک بهتر یادگیری یک دانش آموز خاص تا ادامه نوع شغل یا مسیر زندگی افرادبه کار می روند.تحقیقات عصب شناختی از ایدۀ وجود تفاوت بین این دو طبقۀ مجزا حمایت می کنند. احتمال می رود که درون گراها دارای کرتکس پیش قدامی ضخیم تری در مغز باشند؛ یعنی ایدۀ واکنش اصولی مغز به برنامه ریزی و دوراندیشی که ممکن است با گرایش درون گرایان به تفکر عمیق تر ارتباط دارد. در مقایسه، برون گرایان مستعد واکنش شدیدتری به پاداش می باشند، همانطور که عناصر نظام پاداش مغز بیشتر در جریان است.

کاوش عمیق تر از گذشته تاکنون: درون گرایی، برون گرایی و میان گرایی

درون گرایی: مشاهده و انعکاس

درون گرایی در یک کلمه خلاصه می شود: درون نگری. افراد قرار گرفته در این طبقه سازگاری و هماهنگی فراوانی با تجارب درونی شان دارند. آنها بسیاری از اوقات علایق درونی و عقلانی شان مانند خواندن یا بررسی واکنش های خود به محیط را دنبال می کنند.منظور این نیست که درون گراها متوجه محیط بیرونی شان نیستند بلکه، آنها تمرکز بیشتری در پاسخ به محیط بیرونی دارند. درون گراها دائماً درگیر فرآیند مشاهده و انعکاس می باشند. درون گراها اغلب دوست دارند فعالیت های در انزوا را انجام دهند تا بتوانند محیط اطرافشان را بدون وقفه مکرر انعکاس دهند.

تعامل با افراد به صورت گروهی موجب می شود که این افراد به احساسات درونی تحلیل رفته توجه نکنند، چنانچه به آن  به عنوانزمانی برایتجدد انرژی رغبت داشته باشند. درون گرایان تمایل دارند که در انتخاب دوستانشان و همراهانشان بیشتر گزینشی تر عمل کنند و گروه متحد و مشترک المنافعی  را نسبت به گروه بزرگی از آشنایان ترجیح می دهند.

 

اتکای جانب‌دارانه بر یک جنبه ی درون نگری مزیت های متعددی دارد، این مزیت ها شامل:

  • شناخت فزاینده از خود و خودآگاهی برتر
  • برقراری رابطه ژرف و عمیق در ارتباطاتشان
  • معمولاً هوشبهر بالا(به واسطه صرف زمان برای بررسی فعالیت های تحصیلی و عادات مطالعه مؤثرتر).
  • ظرفیت بالا در موفقیت(به واسطه تمایل به نکات سنجیده تر و ایجاد طرح های کامل به منظور رسیدن به اهداف).

همچنین؛ متأسفانه هر گونه طبقه بندی شخصیتی نیزموجب به بارآمدن زیان هایی برای آن قرار می گیرد. معایب تکیه جانبدارانه بر یک جنبه از درون نگری شامل:

  • ریسک پذیری بالاتر ابتلاء به دردهای روانشناختی
  • منحصربه فرد بودن تفکرات ممکن است موجب شود درون نگران قابلیت بیشتری در نپذیرفتن عقاید دیگران داشته باشد.
  • مکتب کلبیون تمایل به مخالفت و شورش علیه احساسات جامعه درون نگری دارند.

مطابق با آزمون ارزیابی پنج عامل بزرگ شخصیتی ویژگی مهم با درون نگری ارتباط دارد. این موارد شامل:

  1. فاصله میان فردی
  2. مشروط بودن شرایط اجتماعی
  3. کمرویی
  4. خودکنترلی
  5. بدبینی

در حالی که درون نگران دائماً درگیر فرآیند مشاهده و تعامل با محیطشان هستند، در مقابل برون گرایان مشغول عمل کردن در محیط شان می باشند. افرادی که در این طبقه قرار می گیرند معمولاَ نیاز به تحریک بیشتری از جانب افراد یا تعامل با محیط دارند تا رضایت خاطر یابند. برای مثال، در صورتی که درون گرایان ممکن است با گردش آرام و .. در پارک احساس رضایت درونی کنند اما بالعکس؛ برون گرایان ممکن است نیاز به منطقه ای ناهموار و پرمخاطره دارند تا سطح رضایت مورد نظرشان حاصل شود.

برون گرایی

اگرچه، مردم آمیزی و جمع گرایی عباراتی هستند که بسیاری از اوقات هنگام صحبت از برون گرایی به ذهنمان خطور می کند، اما؛ ارتباط با دیگران تمرکز اصلی این ویژگی نیست. همچنین، برون گرایان به دنبال کردن شرایط دارای پاداش یا ریسک بالا تمایل دارند و به شدت هیجان های مثبت را تجربه می کنند. افرادی که خود را برون گرا می شناسند ممکن است هنگام خوشحالی آواز سر دهند زیرا از شوق رسیدن به هدفشاننمی توانند آرام گیرند.

پیش بینی می شود که افراد برون گرا تا حد زیادی مزیت هاییشامل موارد زیر را تجربه کنند:

  • شانس بالاتر در کسب مقام رهبری (به واسطه جسارت زیاد و راهنمایی گروه)
  • سهولت در برقراری جو دوستی
  • میزان بالای موفقیت به دلیل گرایش به سبک زندگی شتابی
  • طرفداری شدید از خوش بینی

اما، با توجه به تمام ویژگی های شخصیتی، قرار گرفتن در طبقه برون گرایی چندین معایب صریح دارد که شامل:

  • ریسک بسیار بالایی از خستگی مکرر
  • تلاش فزایندهجهت دست یافتن به میزان مؤثری برانگیختگی
  • فقدان ارتباطات میان فردی ژرف و صمیمی

مطالب مرتبط: چگونه آرایش برروی قضاوت افراد از شخصیت یک زن تاثیر می گذارد

در کل،آزمون ارزیابی پنج عامل بزرگ شخصیتی، شش ویژگی را برمی شمرد که ویژگی واضح برون گرایی را مصور می سازد. این موارد شامل:

  1. گرمی
  2. جمع گرایی
  3. فعالیت
  4. طالب برانگیختگی
  5. هیجان های مثبت

شاخص تقریبی بین دورن گرایی و برون گرایی: میان گرایی

تلاش های روان شناسان از گذشته تا به حالمنجر به مطرح شدن اصطلاحاتی با این واقعیت شد که تمایز سفید و سیاه، برون گرایانه یا درون گرایانه به اندازه کافی در توصیف طیف گسترده ای از انواع شخصیت های فردی کافی نمی باشد. به دنبال عملی نشدن کسب100 درصد امتیاز برای شخص در هریک از جهات پیوستار، روشن شد که نیاز به اضافه کردن طبقه سومی بوده است تا افرادی که کاملاً در میانه پیوستار قرار می گیرند را بازنمایاند.

میان گرا اصطلاحی است که برای توصیف افراد واجد میزان برابری از برانگیختگی ذهنی در هر دو فعالیت های آرام درونگرایانه و برون گراییمخاطره طلب به کار برده می شود. گفته می شود که افراد موجود در این طبقه شایستگی های دو عالم را دارند، به دلیل آنکه آنها می توانند به خوبی با افراد هریک از دو طبقه تطابق داشته باشند.

انرژی تان را کجا وبرای چه کاری صرف می کنید؟ چطور با محیط خود تعامل برقرار می کنید؟ اینها کاربردهای نیرومندی برای اینکه شما سرانجام به چه نوعی از زندگی می رسید، یا اینکه چه شغلی را ممکن است انتخاب کنید و چگونه می توانید بهزیستی و رفاه معقول بهتری داشته باشید، خواهد داشت.

منبع: کانون مشاوران ایران

تکنیک های تقویت حافظه برای آمادگی امتحانات

 

فیلم و فایل صوتی آموزشی روانشناسی رایگان و مشاوره

برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.
10روش حیرت برانگیز برای کنترل توانایی مغزتان

ممکن است مانند یک کابوس به نظر برسد اما احتمال زیادی دارد که به وقوع بپیوندد: اول از همه، با برداشتن قلم و جواب دادن به سؤال ها، از اینکه حقایق و اطلاعات همچون سیلی به ذهنتان سرازیر می شوند، حیرت زده خواهید شد. دوم، فن هایی برای تقویت حافظه وجود دارد که می توانید از آنها برای یادآوری اطلاعات به روشی رسمی تر و ساختاریافته استفاده کنید. در این مقاله، ما قصد داریم به شما نشان دهیم که چقدر می توانید حقایق و اشکال را با به خاطر سپاری و یادآوری آسان آنها در امتحان یاد بگیرید و نیز امیدواریم اعتماد به نفس شما نیز افزایش یابد، با این هدف که این مقاله موجب از بین بردن کابوس های پیش از امتحانتان شود!

  1. سازماندهی کنید.

قبل از اینکه شروع به دانستن فوت وفن های حافظه کنیم، یکسری مطالب اساسی وجود دارد که لازم است ذکر شوند. اگر دشمنی برای داشتن حافظه خوب وجود داشته باشد، قطعاً می توان گفت سازماندهی نکردن است. یک فضای کاری درهم ریخته همراه با نُت های دسته بندی نشده اینجا، آنجا و همه جا؛ دفترچه خاطرات نوشته شده با خط خرچنگ قورباغه در مورد موضوعات مختلف حجیمی بدون نظم خاصی؛ یا یک رایانه بیچاره پر از تشکیلات. همه اینها برای توانایی یادآوری واقعیت ها سرجلسه امتحان به عنوان فاجعه هجی می شوند. پس، شروع به سازماندهی خودتان کنید. اتاق یا هرجایی که قصد مطالعه در آن دارید را مرتب کنید. نُت های سازماندهی شده در قالب موضوعات مختلف را یکپارچه کنید. سلامت جسمانی و وجود نظم در محیط تان اثر زیادی در به همان شکل عمل کردن ذهن دارد و موجب می شود شما بسیار خوب با به خاطر سپاری و یادآوری حقایق مواجه شوید.

برای مطالعه بیشتر:

۸ نکته برای کمک به یادآوری شما

  1. از فن کاخ های حافظه استفاده کنید.

اگر شما فن شرلوک را می شناسید، احتمالاً از قبل با مفهوم کاخ ذهن آشنایی دارید اما، فقط برای شما صدق نمی کند، ابتدا بیایید با هم آن را مرور کنیم. این فن رسماً به عنوان روش مکان هندسی شناخته شده است، کاخ حافظه می تواند برای به خاطر سپردن حجم زیادی از اطلاعات به کار برده شود و از همه بهتر، به دلیل آنکه آن برای تجسم تان مؤثر است، شما نیز می توانید به طور مداوم حافظه را بسط دهید. در این روش مانند زیر عمل کنید:

  1. یک ساختمان یا راه را تجسم کنید. ذهنتان را درگیر تجسم ذهنی جزییاتی مانند وسایل موجود در اتاق یا گوشه های آن که دیده اید، کنید.
  2. هر یک از ویژگی های شیء دیده شده را نیز به طور ذهنی تجسم کنید مانند صندلی در خانه متصورتان یا درخت موجود در حاشیه راه؛ اما، به شکلی تقطیع شده با قابلیت دستکاری کردن اطلاعات (مانند فرمول شیمی). در مورد دو چیز همزمان فکر کنید و مطمئن شوید که واقعاً اطلاعات و شکل تجسم تداعی آنها را یاد گرفته اید.
  3. به منظور یادآوری اطلاعات سر جلسه، به سادگی می توانید گام هایتان را با قدم زدن در جاده تجسم شده و انتخاب اشیای تداعی شده با اطلاعات ردیابی کنید.
  4. وقتی که قصد دارید اطلاعات بیشتری به بانک حافظه تان بیفزایید به سادگی می توانید اتاق دیگری به ساختمان تصوری یا خیالی تان اضافه کنید یا از نقطه تحول تجسمتان کمک بگیرید که موجب جای گرفتن اطلاعات جدید خواهد شد.

ممکن است این فن برای حفظ کردن کار احمقانه ای باشد زیرا، تقریباً از دوران رم و یونان وجود داشته است. اوراتور کیسیرو شخصی رومی بود که به یادآوری مقدار زیادی اطلاعات از حافظه هنگام نطق گویی نیاز داشت، ضمن اینکه نطق هایش نیز در رساله شرح سخنرانی توصیف شده است. اگر این کار برای او مفید بوده است پس یقیناً برای ما نیز مفید خواهد بود!

  1. یادیارها

ممکن است از شنیدن مفهوم یادیار خوشحال شوید، این مفهوم بسیار ساده تر از هجی گیج کننده اش است و شامل انتقال اطلاعات در قالب اشکالی متناوب است که شما به راحتی قادر به یادآوری باشید. یک روش برای این کار از طریق حفظ کردن حروف اول دسته ای از اطلاعاتی است که قرار است به یاد آورید و سپس کاربرد آنها برای خلق یک عبارت جالب تر است که آن را آسانتر از اطلاعات اصلی به یاد می آورید. برای مثال، برخی از افراد سرواژه های یک جمله را به شکل (شمال، شرق، جنوب، غرب) به خاطر می سپارند. همچنین با حروف اول اطلاعات می توانند کلمه ای با همان حروفشان مانند رنگ های رنگین کمان بسازید.

  1. قافیه بندی کنید.

یکپارچه سازی اطلاعات در قالب قافیه یک روش دیگر برای ساده کردن یادآوری است. در زیر نمونه ای از قافیه بندی کردن روزهای هر ماه آمده است:

مهر، آبان و آذر هر کدام 30 روز

بهار و تابستان همه 31 روز

دی و بهمن هم 30 روز

ولی اسفند گاهی دارد 30 روز

اما گاهی کبیسه است و اسفند هست 29 روز

این مرحله ممکن است روش مؤثرتری برای حفظ تقطیع بزرگتری از اطلاعات نسبت به مثال های یادیارهایی است که در بالا اشاره شد، باشد. قافیه بندی تان باید اندکی بیشتر آهنگ دار باشد تا به شما در یادآوری کمک کند یا از برخی برنامه های قافیه دار آزمایش شده مانند قافیه بندی دوبیتی برای ارتباط حقایق با یکدیگر در مغزتان استفاده کنید.

  1. بیشتر مطالب را با حافظه دیداری یاد بگیرید.

اگر شما در داشتن حافظه تصویری به اندازه کافی خوش شانس هستید، پس می توانید از قسمت اعظم حافظه با ترکیب تصاویر متن برای تقویت آنچه یاد گرفته اید، استفاده کنید. این کار برای یادآوری اطلاعات آسانتر است به دلیل آنکه همه شما تصاویر را در ذهنتان جای می دهید بنابراین احتمالاً قادر به یادآوری اطلاعات باشید. هر چند، اگر حافظه تصویری خوبی نیز نداشته باشید، می توانید از اصولی مشابه کمک بگیرید.نُت هایتان را به شکل تصویری همچون نمودار عنکبوتی(مفهوم اصلی در وسط و بقیه نکات در بخش های مختلف مرتبط با اطلاعات) بیآرایید. از این رو، شما باید بخش خاصی از اطلاعات را به یاد آورید، ایده ای که شما جای آن را در صفحه به یاد می آورید و حافظه شما نظم می یابد.

  1. وقایع و شکل ها را با موسیقی تداعی کنید.

گسترش ایده قافیه بندی موجب هماهنگی یادداشت هایتان با موسیقی می شود. در مورد وضعیت شما اطلاعی ندارم. اما، برای اکثر افراد یادآوری غزلیات با آهنگ های مورد علاقه ام نسبت به یادآوری خشک اطلاعاتی مانند اسامی و تاریخ های پادشاهان یا امپراتورهای روم آسانتر است. اگر شما در به خاطر سپردن زنجیره ای از اطلاعات مشکل دارید، سعی کنید برای آن آهنگی حتی یک رپ پخش کنید. بنابراین، همه شما نیاز است از این کار برای یادآوری آهنگ بهره مند شوید و کلمات باید مثل رودخانه در ذهن شما بیایند. برای یادآوری آسانتر، باید سعی کنید از آهنگی که قبلاً شنیده اید شاید حتی شعر دوران کودکی استفاده کنید، البته اگر تداعی آهنگ محبوب کودکی سرجلسه امتحان حال برایتان قابل تحمل است! به شرطی که، یادآوری آن تضمین شود، ولو هر چیزی ممکن است.

  1. مطالب را به صورت عملی تجربه کنید.

منظورمان از تجربه عملی فقط یادگیری کتاب ها نیست. زیرا اگر فقط مطالب کتاب را مطالعه کنید، ممکن است یادآوری بسیار سخت باشد. مثالی منطقی را در نظر بگیرید، نباید فقط به یادگیری تسلط بر مطالب کتاب تکیه کنید، بلکه چگونگی انجام آن را یاد بگیرید. اگر شما چیزی را که امکان تجربه کردن آن وجود دارد، مطالعه می کنید؛ سعی کنید همان را مطالعه کنید زیرا، این روشی بسیار بهتر برای یادگیری است و اطلاعات بهتر در ذهنتان می مانند. برای مثال، اگر شما در حال یادگیری یک آزمایش علمی هستید، سعی کنید آن را در زندگی واقعی به کار ببرید به جای فقط خواندن آن در متون. بدین ترتیب، هنگام امتحان شما تجربه عملی برای تجسم آن داشته اید و آنچه واقعاً رخ داده را می توانید واقعاً به یادآورید اگر آزمایش کرده باشید. به طور مشابه، اگر شما یک قطعه موسیقی سطح A را مطالعه می کنید، سعی کنید اگر برایتان مقدور است آن را با ابزاری اجرا کنید؛ این کار موجب درک عمیق تر آن موسیقی می شود. این فن می تواند حتی در ادبیات هم کاربرد داشته باشد. برای مثال، اگر شعر رزمی مطالعه می کنید؛ سعی کنید به دیدن موزه بروید یا حتی شعر را در چنین محیطی بازخوانی کنید. این کار موجب معنای بهتر می شود و به درک شما و تأثیر آن شعر در روان و نیز درک محیطی که در آن شعر معنادار شده است، کمک می کند، علاوه بر اینکه موجب درگیری هیجانی شما با آنچه در حال مطالعه هستید خواهد شد؛ بنابراین، این کار برای یادآوری اطلاعات مورد نظر سرجلسه امتحان مثمرثمر خواهد بود.

  1. از حس بویایی تان استفاده کنید.

حس بویایی تان می تواند دستیار حافظه قدرتمندی باشد، همانطورکه می دانید. تاکنون تجربه کرده اید که چیزی را برای اولین بار پس از مدت ها بو کنید و فوراً به گذشته و زمانی که آخرین بار استشمام کرده اید بر گردید. باید سعی کنید این کار را به نفع خودتان انجام دهید به این شکل که هر وقت شما می خواهید مطالبی را برای امتحان ویژه ای مطالعه کنید، مچ دستتان را با عطر یا لوسیون خاصی مرطوب کنید. از این رو، در جلسه امتحان عطری مشابه با آن را در کنارتان قرار می دهید و آن عطر موجب برگشتن شما به زمانی که در حال یادگیری اطلاعات در اولین مکان بودید، خواهد شد. باید سعی کنید از اسانس های مختلفی برای موضوعات مختلف استفاده کنید و روی اسانس مشابه با موضوع برای امتحان مربوط درپوش قرار دهید.

  1. داستان بسُرایید.

فن دیگری برای کمک به جذب قطعات بزرگتری از اطلاعات در مغزتان، تجزیه اطلاعات و داستان سرایی است که موجب ارتباط هر بخش از اطلاعات با یکدیگر می شود. این فن، کمی شبیه ایده کاخ حافظه است که در موارد بالاتر به آن اشاره شد، اما در این روش با تخیل به منظور بسط دادن بیشتر انجام می شود زیرا، داستانی که شما می نویسید نباید در ذهنتان محدودیت فضایی ایجاب کند. برای مثال، اگر شما نیاز به حفظ فرمول شیمی دارید باید مولکول ها را با اسامی انسان و با اولین حرف مشابه با نام مورد نظر نام گذاری کنید (کارول= کارولین) و داستان کوتاهی بنویسید که در آن اعمال شخصیت ها موجب انعکاس و یادآوری اسامی مولکول های فرمول می شود. این روش می تواند به طور قابل توجهی برای یادگیری اطلاعات ترکیباتی و ماهرانه ظریف مؤثر باشد، همانطور که برای انتقال جزئی به زندگی مفید است و سبب لمس انسانی تر می شود و برای ارتباط دادن نیز آسانتر است.

  1. یک خواب شبانه خوب داشته باشید.

ممکن است خواب را دوست نداشته باشید اما بهترین چیزی است که برای یادآوری مطالب به شما کمک می کند؛ خواب شبانۀ خوب داشته باشید نه فقط شب امتحان بلکه هر شب. منظورمان این نیست که  داشتن میزان مناسبی از خواب به عملکرد بهتر، تمرکز دهنی بیشتر و دور بودن از استرس و خستگی کمک خواهد کرد، بلکه منطورمان این است که وقتی شما در حال خواب هستید مغزتان کارهایی حیاتی در برگردان حقایق از حافظه کوتاه مدت به حافظه بلند مدت را انجام می دهد. در طی مدت خواب شبانه، مغزتان نیز اطلاعاتی که شما  در طی روز یاد گرفته اید را پردازش و ذخیره می کند؛ بدین معنا که شما بسیار بیشتر قادر به یادآوری اطلاعات نسبت به حالت خوابیدن ناکامل خواهید بود. پس، توصیه های داشتن 8 ساعت خواب شبانه را جدی بگیرید.

بنابراین، با توجه به مطالب گفته شده ما داشتیم: ده فن و پیشنهادهایی که به افزایش ظرفیت حافظه تان برای یادگیری  همه نوع حقایق واشکال کمک می کند. مهم نیست که تاکنون چقدر شما با آنها (روش های یادگیری) در کشمکش بودید. استراحت ایجاب می کند که مغزتان ظرفیتی بیشتر از خانه ای با راهروهای پهناور از اطلاعات که شما نیاز به یادگیری آنها برای قبولی در امتحان دارید، داشته باشد: شما فقط باید روش یادگیری را یادبگیرید تا بتوانید بیش از حد معمول طی مشغله دورۀ امتحان اطلاعات در ذهنتان بماند!

منبع: مشاورانه

میانسالی پر استرس و افزایش ریسک آلزایمر

میانسالی پر استرس در زنان منجر به افزایش ریسک آلزایمر در پیری می شود

بر اساس مطالعات پیشین، چنین فرض می شد که استرس کاری یا خانوادگی منجر به افزایش ریسک زوال عقل در سنین بالا نمی شود، اما اخیرا متخصصان شواهدی را ارائه داده اند که نشان می دهد استرس مزمن می تواند منجر به افزایش احتمال آلزایمر در برخی افراد شود.

کسی مطمئن نیست، اما بر اساس برخی نظریات، مانند نظریه رابرت ویلسون، پروفسور نوروساینس و روان شناسی در دانشگاه راش، شیکاگو، این احتمال وجود دارد که استرس مزمن، از طریق تاثیر بر روی برخی هورمون ها، تاثیر جریان مغزی افراد را کاهش دهد، و هم چنین ادامه مطلب

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

فیلم و فایل صوتی آموزشی روانشناسی رایگان و مشاوره


برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.

نشانه ها و درمان

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال به وضعیتی اطلاق می شود که در آن فرد مشکلات بسیاری در ایجاد و حفظ ارتباط نزدیک با دیگران دارد. فردی که اختلال شخصیت اسکیزوتایپال دارد ممکن است از این قبیل ارتباطات رنج بکشد، و بنابراین ظرفیت کمی در اینباره داراست. فردی با این اختلال معمولا دارای تحریف شناختی و ادراکی و هم چنین بی قاعدگی در رفتار روزمره می باشد.

افراد با اختلال شخصیت اسکیزوتایپال عقاید عجیبی در مورد مرجع رویدادها دارند ( برای مثال انها تفسیرهای نادرستی از رویدادهای علی و وقایع خارجی دارند و به انها معنای شخصی می دهند). انها معمولا خرافی هستند و دل مشغولی با پدیده های فراتر از معمول دارند که خارج از خرده فرهنگ خود می باشند.

افراد با اختلال اسکیزوتایپال معمولا بیشتر دنبال درمان برای مشکلات اضطراب، افسردگی یا دیگر وضعیت های خلقی ملال آور می روند تا درمان ویژگی های اختلال شخصیت اسکیزوتایپال.

یک اختلال شخصیت الگوی پایدار از تجارب و رفتارهایی است که از هنجارهای فرهنگی فرد انحراف دارد. این الگو در دو یا چند حیطه که در ادامه ذکر می شوند دیده می شود: شناخت، عاطفه، کارکرد بین فردی و موقعیت های اجتماعی. این الگو معمولا منجر به تنش یا نقص در کارکرد اجتماعی و شغلی می گردد. این الگو اغلب پایدار و طولانی مدت است و شروع ان به اوایل بزرگسالی یا نوجوانی برمی گردد.

برای مطالعه بیشتر بخوانید: پنج توصیه برای اختلال اضطراب منتشر

نشانه های اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یک الگویی از نقص های اجتماعی و بین فردی می باشد و با نارامی مزمن و کاهش ظرفیت در روابط نزدیک، هم چنین اختلال ادراکی و شناختی و رفتارهای گریز از مرکز مشخص می شود. شروع ان معمولا در اوایل بزرگسالی است و در بافت های مختلف به شکل های زیر ظاهر می شود:

  1. عقاید در مورد مرجع رویدادها (نه به صورت هذیان)
  2. باورهای عجیب و غریب و افکار جادویی که بر رفتار انها تاثییر می گذارد و با هنجارهای خرده فرهنگ ها تناقض دارد (مانند خرافه ها، عقاید در مورد بصیرت ذهنی، تله پاتی، یا حس ششم، در کودکان و نوجوانان به صورت فانتزی های عجیب و غریب و مشغولیت های ذهنی عجیب)
  3. تجارب ادراکی غیر معمول شامل توهمات بدنی.
  4. تفکر و سخن عجیب و غریب (مبهم، ضمنی، استعاری، یا کلیشه ای)
  5. عقاید حرافی و یا پارانوئیدی
  6. عاطفه نامناسب یا محدود
  7. ظاهر و رفتار عجیب و غریب و یا دور از معمول
  8. فقدان دوستی های نزدیک و اعتماد به دیگران غیر از خویشاوندان درجه یک
  9. اضطراب اجتماعی بالا که با اشناییت کاهش نمی یابد، و بیشتر با ترس های پارانوئیدی همراه است تا قضاوت های منفی در مورد خود.

از انجایی که اختلالات شخصیت در برگیرنده الگوها و رفتارهای پایدار و طولانی مدت هستند، اغلب در بزرگسالی تشخیص می گیرند. تشخیص این اختلالات در دوران کودکی متداول نیست زیرا کودکان و نوجوانان تحت تاثیر تغییرات مداوم رشدی و شخصیتی و بلوغ هستند. اگر این اختلال برای کودک و نوجوان تشخیص داده شود علائم ان باید حداقل یک سال حضور داشته باشند.

براساس تحقیق NESARC شیوع اختلال شخصیت اسکیزوتایپال حدود 3.9 درصد جمعیت بزرگسالان می باشد.

مانند اغلب اختلالات شخصیت، شدت اختلال شخصیت اسکیزوتایپال با افزایش سن کاهش می یابد، مانند اغلب افراد اندکی از نشانه ها یا بیشترین نشانه ها را در حدود دهه 40 یا 50 زندگی تجربه می کنند.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال چگونه تشخیص داده می شود؟

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال مانند دیگر اختلالات شخصیت توسط یک روان شناس یا روانپزشک حرفه ای تشخیص داده می شود. پزشکان عمومی و یا بهیاران معمولا اموزش لازم را برای یک هم چین تشخیصی ندیده اند. بنابراین زمانی که برای اولین بار به یک پزشک خانواده مراحعه کرده و علائم را توضیحی می دهید باید شما را به یک درمانگر مناسب جهت تشخیص و درمان ارجاع دهد. هیچ ازمایش و یا تست ژنتیکی برای تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوتایپال وجود ندارد.

بسیاری از افراد با اختلال شخصیت اسکیزوتایپال به دنبال درمان نمی روند. افراد با این اختلال شخصیت اغلب زمانی به دنبال درمان می ایند که مشکلات همراه با این اختلال زیاد شده و زندگی شخصی وی را تحت تاثیر قرار می دهد. اغلب این حالت زمانی اتفاق می افتد که توانمندی های مقابله ای فرد برای مقابله با استرس و رویدادهای زندگی بسیار پایین امده است.

تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوتایپال توسط یک متخصص با مقایسه علائم شما و علائمی که ذکر شد هم چنین تاریخچه شخصی زندگی شما صورت می گیرد. انها تعیین می کنند که ایا نشانه های شما معیار لازم برای اختلال شخصیت اسکیزوتایپال را دربرمی گیرد یا نه.

علل اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

امروزه محققین نمی دانند چه عاملی منجر به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال می شود. با این وجود نظریه های زیادی در مورد علل اختلال شخضیت اسکیزوتایپال وجود دارند. اکثر محققین بر یک مدل علی زیستی-روانی-اجتماعی توافق دارند. بر اساس این مدل، علل این اختلال ممکن است فاکتورهای ژنتیکی و زیستی ، فاکتورهای اجتماعی (مانند چگونگی تعامل فرد در کودکی با خانواده، اطرافیان و دیگر کودکان) و فاکتورهای روانی (شخصیت و مزاج فردی شکل گرفته توسط محیط و مهارت های مقابله اموخته شده برای مواجهه با استرس). این مدل بیان می کند که هیچ عامل واحدی منجر به این اختلال نمی شود و مجموعه ای از عوامل به صورت پیچیده و در کنار هم منجر به این اختلال می شوند. مطالعات نشان داده اند اگر فردی دارای این اختلال است با احتمال زیادی ان را به کودکان خود منتقل خواهد کرد.

درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال نیازمند روان درمانی طولانی مدت با درمانگری است که در درمان این اختلال اموزش دیده است و متخصص است. در برخی موارد ممکن است دارودرمانی نیز برای تقلیل برخی نشانه ها انجام گیرد.

در درمان روانی درمانگر بالینی نباید مستقیما باورها و هذیان های فرد را زیر سوال ببرد. در ارتباط اولیه یک فضای گرمو مراجع محور باید فراهم شود. مانند اختلال شخصیت دوری گزین فرد از هرگونه ارتباط نزدیک دوری می کند و اضطراب زیادی را در روابط اجتماعی تجربه می کند. در این شرایط اموزش مهارت های اجتماعی و دیگر مهارت های لازمه روابط و تعاملات بسیار مهم هستند. در هنگام پیشرفت مراجع درمان های گروهی نیز می توانند مفید باشند.

دارودرمانی نیز گزینه دیگر این بیماری می باشد. اغلب دارودرمانی در مراحل حاد سایکوتیک مورد استفاده قرار می گیرد. این مراحل اغلب هنگام استرس های شدید و یا زمانی که فرد توانایی مقاومت ندارد ظاهر می شود. معمولا در این موارد از داروهای انتی سایکوز استفاده می شود.

به صورت کلی، از انجایی که در زمینه علل نیز ذکر شد، این اختلال چند وجهی به دلیل عومل چندگانه ای می باشد که به همان صورت درمان نیز نیازمند یک دیدگاه چند وجهی می باشد.

منبع:مرکز مشاوره ستاره ایرانیان


مقالات مرتبط با درمان اختلالات روانی:

درمان فردی چیست

درمان افسردگي

درباره ی رواندرمانی شناختی

شادی اصیل: درست در چشمان شماست!

 

به نظر می رسد که در سطح جهانی، روان شناسی مثبت، به طور گریز ناپذیری در حال رشد می باشد. از زمان شروع، روان شناسی منحصرا بر حوزه های تاریک از ماهیت انسان، اختلالات، شکست ها و بیماری های روانی تمرکز کرده بود. درمقابل، روان شناسی مثبت تمرکز خود را به سمت جنبه های کلی تر از سلامتی و خوشحالی و وضعیت های بهتر همانند ترس و دلسوزی و غم خواری، تغییر داد.

البته، نمی توان گفت که در مورد روان شناسی مثبت نگر هیچ نکته قابل انتقادی وجود ندارد. برای مثال، در مطالعه شادی. تلاش برای اندازه گیری شادی افراد هدف بدی نیست. با این حال، مشکل این است که اغلب اندازه گیری ها به صورت کامل نادرست و ناآگاهانه صورت می گیرد. در اغلب موارد از افراد سوال می شود که شما برای میزان شادی خود، چه امتیازی را از یک تا هفت می دهید. پاسخ دادن به این سوال به صورت کلی سخت می باشد. با اینجال شاید راه حل بهتری برای اندازه گیری شادی وجود داشته باشد، و موردی باشد که به پرسشنامه هیچ ربطی نداشته باشد. به عنوان یک عامل مهم، که به صورت عینی موجود است.

شادی از طریق چشم ها قابل اندازه گیری می باشد، یا به جای آن می توان از طریق شکل هلالی ماهیچه‌های اطراف چشم، اندازه گیری شود. زمانی که خنده ما واقعی و حقیقی باشد، این ماهیچه ها، که به منبع دید کروی نیز مشهور است، تمایل به انقباض داشته و چین و چروک شاخه مانندی ایجاد می کند که به عنوان پای کلاغ معروف است. نکته مهم و حیاتی این است که ماهیچه های چشم، معمولا فقط زمانی که ما یک خنده حقیقی داریم، منقبض می شوند. انواع مختلفی از خنده ها وجود دارد – برای مثال خنده مودبانه- که معمولا نیازی به احساس واقعی از شادی ندارد. وقتی که ما به صورت مودبانه می خندیم، ماهیچه های چشم تمایلی به انقباض ندارند. این امر زمانی صورت می گیرد که ما با احساس حقیقی و واقعا می خندیم.

لبخند چشم‌ها تمام چیزهای خوب را به ما بازگو می‌کند. برای کسانی که تازه شروع می کنند، شادی اصیل معمولا یک حالت و وضعیت زودگذر می باشد. این کار بیشتر به صورت سریع اتفاق می افتد، و آگاهی از زمان وقوع آن برای ما مبهم و نامشخص می باشد. به هر حال  صرف نظر از اینکه زودگذر بودن این وضعیت چقدر می تواند باشد، اظهار و بیان یک شادی اصیل امر مهمی می باشد. برای کسانی که بار اولشان می باشد، احساس خوشحالی مسری و واگیردار می باشد، آنها تمایل دارند که این وضعیت را در بین افرادی که در کنارشان هستند هم منتشر و گسترش دهند. خنده با صدای بلند و تبسم و خنده آرام، به مردم احساس با ارزش بودن بیشتری را انتقال می دهد، و این حالت به طور مناسب و شایسته، به افراد این احساس را می دهد تا تمایل بیشتری برای کمک کردن و مشارکت داشته باشند. برای مثال، یک مطالعه توسط اقتصاد دانی به نام جورن شارلمن و همکارن نشان داد که مردم در صورتی در بازی های اقتصادی مشارکت بیشتری می کنند که ، قبل از بازی،  آنها عکسی مربوط به خنده و خوشحالی شریک خود دیده باشند.

این احساس منجر به تقویت احساس مثبت شده و همچنین به ما کمک می کند تا با وضعیت هایی که بیش از حد اذیت می شویم، همانند مرگ کسی که دوستش داریم، بتوانیم متقابله کنیم. به همین دلیل است که، افرادی با قابلیت نشان دادن اظهارات مثبت و حقیقی – خندیدن مربوط به چشم ها- حتی در زمانی که با درد مربوط به غم و اندوه مواجه هستند، دارند می خواهند همان فردی باشند که تمامی زیان ها و خسارت های خود را در سریع ترین زمان ممکن پشت سر گذاشته است.

در یک مطالعه دیگر، زمانی که از دانشجویان کالج نیویورک در مورد زندگی آنها بعد از حمله 11 سپتامبرسوال شد،  آنهایی که سعی کردند شادی اصیل را نشان دهند تا با این وضعیت بهتر مقابله کنند، شبکه و مجموعه سالم تری از دوستان و آشنایان در طول چندن سال آینده داشتند.

 

چگونه آرایش برروی قضاوت افراد از شخصیت یک زن تاثیر می گذارد

فیلم و فایل صوتی آموزشی روانشناسی رایگان و مشاوره

برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.

جنسیت نقش بسیار قابل توجهی در چگونگی برداشت ما از ظاهر یک زن دارد

کشیدن کمی ریمل، پنکیک، یا رژگونه تنها موجب این نمی شود که یک دختر احساس بهتری نسبت به چهره و ظاهر خود داشته باشد. آرایش یک زن می تواند برداشت دیگران از شخصیت او را تحت تاثیر قرار دهد. اما برداشتی که افراد از مشاهده ی ظاهر مملو از آرایش او دارند، بر اساس جنسیت فرد بیننده بسیار متغیر است.

مطالعه ی جدیدی که در ژورنال Perception منتشر شده است، نشان می دهد که مردان، زنانی را که آرایش می کنند را به اصطلاح با کلاس می دانند، در حالی که زنان، دیگر زنانی را که آرایش می کنند را مقتدرتر و البته بی بند و بار تر می دانند.

این نتایج توسط تیمی از محققین دانشگاه استرلینگ اسکاتلند بدست آمده است. سرپرست تیم تحقیقی، میلوا و همکارانش، دو آزمایش مجزا را برای انجام این مطالعه ترتیب دادند، که در آن حد استانداردی از آرایش را برای آراستن چهره ی زنان با استفاده از نرم افزارهای کامپیوتری بکار بردند. سپس از تعدادی از شرکت کنندگان زن و مرد خواستند تا به این چهره ها بر اساس میزان جذابیت، پرستیژ، و سلطه جویی آنها امتیاز دهند.

 

در بیشتر موارد، شرکت کنندگان اعم از مرد و زن، در زیبا بودن و جذابیت این زنان با آرایش توافق داشتند. اما قضاوت آنها در باره ی پرستیژ و سلطه جویی بسته به جنسیت آنها متفاوت بود. براساس گزارش گروه میلوا “تنها زنان چهره های آرایش شده را دارای سلطه گری بیشتری می دانستند، و تنها مردان آنها را دارای پرستیژ بالاتری می دانستند.”

سپس محققان آزمایش دیگری را ترتیب دادند، هدف این آزمایش دوم بررسی این مسئله بود که “آیا این افزایش در دریافت حس سلطه جویی نسبت به چهره های آرایش شده در زنان، ناشی از حس حسادت آنها است؟” دقیقا همان گونه که انتظار می رفت، نتایج آزمایش نشان داد که: “زنان، به دیگر زنان آرایش کرده بیشتر حسادت می کنند.” اما علاوه بر این موضوع، گروه میلوا دریافتند که زنان معتقد بودند که چهره ی آراسته شده ی یک زن برای مردان جذاب تربوده و نشانه ای از بی بندوباری بیشتر آنهاست.”

شاید زیبایی در چشم بیننده باشد، اما براساس یافته های تازه ی گروه میلوا نیز، زیبایی ریشه در فرضیات ما درباره ویژگی های یک زن دارد.

خانم میلوا در یک مصاحبه ی مطبوعاتی بیان می کند که یافته های او در مورد تاثیر آرایش زنان بر دیدگاه دیگران در مورد شخصیت آنها، در عرصه هایی مانند اشتغال حتی نمود بیشتری پیدا می کند. در مصاحبه های کاری، آریش بیشتر و یا ملایم تر می تواند به سود یک بانوی جویای کار و یا به ضرر او تمام شود.

فرض کنید شما یک خانم هستید که برای بدست آوردن یک موقعیت شغلی، باید با کارمندانی که عمدتا زن هستند ملاقات کنید، در این موقعیت شما احتمالا آرایش ملایم تری را انتخاب خواهید کرد و برای مثال سایه چشم کمتری استفاده خواهید کرد. اما اگر شما به دنبال ترفیع در محل کار و یا اثبات توانایی های خود باشید، ممکن است کمی به غلظت آرایش خود بیفزایید و مثلا یک سایه ارغوانی کمی عمیقتر یا یک لایه بیشتر خط چشم بتواند به شما کمک کند (بخصوص زمانی که مدیریا کارفرمای شما مرد باشد، احتمالا خود شما هم متوجه این موضوع  شده اید).

البته همواره شخصیت یک زن مهم تر از ظاهر اوست و بسیار باعث تاسف است که همچنان قضاوت جامعه از میزان شایستگی ها، اقتدار، جذابیت، و حتی بی بندو باری که به زن ها نسبت می دهند بسیار تحت تاثیر ظاهر آنهاست. یقینا مانندن ما زن ها در بازار کار در طولانی مدت بسیار بیشتر به میزان مهارت، دانش، و تجربه ما وابسته است و صرف وقت و انرژی برای بدست آوردن این ویژگی ها به مراتب مهمتر از بدست آوردن – برای مثال – بی نقص ترین شکل ابرو یا یک برق لب بی نظیر است.

اما از آنجایی که این فرهنگ همچنان بر زندگی ما در جامعه تاثیر می گذارد، استفاده از کمی رژ برای اندکی رنگ دادن به جریان روزمره ی زندگی، شرمساری وجود ندارد. تنها به یاد داشته باشید همانگونه که تحقیقات گروه میلوا نشان داد، همیشه باید مدبرانه بدانیم چه زمانی باید آن را از چهره ی خود پاک کنیم و یا دست کم از غلظت آن بکاهیم.

مترجم: محمد آلاله

منبع: فارس پاتوق

7 روش آسان برای ذهن آگاهی در هر روز

فیلم و فایل صوتی آموزشی روانشناسی رایگان و مشاوره


برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.

ذهن آگاهی پیچیده به نظر می رسد، اما همه چیز است….

مارشا لاکوس، دکتری روان شناسی و نویسنه کتاب مروری بر مغزتان برای دوست داشتن، بیان می دارد که ” ذهن آگاهی توجه داشتن از طریق روش های خاصی می باشد: که بر روی هدف ، در زمان کنونی، و بدون قضاوت صورت گیرد”.

روش های بسیار ساده ای وجود دارد که از طریق انها می توانید ذهن آگاهی خود را افزایش دهید. در اینجا هفت عنوان از مواردی آمده است که شما باید در طول زندگی روزانه خود به آنها توجه کنید.

  1. تمرین ذهن آگاهی را در طول فعالیت های عادی خود انجام دهید. سعی کنید که نسبت به فعالیت‌های روزانه که شما در طول روز و به صورت معمولی انجام می دهید، آگاه بوده و به صورت آگاهانه انجام دهید. اد هالی ول ، این نکات را در رابطه با آگاهی معلمان و نویسندگان مشترک، در کتاب “بیانیه ذهن آگاهی ” بیان می کند.

وی می افزاید، برای نمونه، در هنگام مسواک زدن دندان های خود، دوش گرفتن، خوردن صبحانه یا پیاده روی به سمت محل کار، بیشتر توجه کنید. میزان روشنایی، صدا، بو و مزه و احساس در این نوع فعالیت ها در حد صفر می باشد. وی همچنین بیان می دارد که ” فعالیت روزمره ممکن از جذاب تر از انچه فکر می کنید به نظر برسد”.

  1. درست وقتی بیدار می شوید ذهن آگاهی را تمرین کنید. لوکاس بر این عقیده است که ” تمرین ذهن آگاهی در روز درست وقتی بیدار می شوید باعث ایجاد توازن در سیستم عصبی مرکزی برای باقی روز می شود و همچنین احتمال داشتن لحظه هایی با ذهن آگاهی را افزایش دهید”. اگر وضعیت خود را مناسب تشخیص داید، تنها بعد از مصرف چای یا قهوه این تمرین را انجام دهید. ولی وی بیان می دارد که”… مقاله ای نخوانید، تلویزیون را روشن کنید، تلفن یا ایمیل خود را بررسی کنید و …. . بعد از آن در یک جای مناسب بنشینید”.
  2. ذهن خود را رها کنید. لوکاس بیان می دارد که “مغز و ذهن شما به طور طبیعی رها و سرگردان هستند – بیشتر شبیه یک خزنده نو پا و کوچک و یک توله سگ. داشتن یک مغز مشغول یک دارایی واقعی می باشد. وی همچنین بیان می دارد که: ” بیشترین تغییرات ذهن اگاهی بر روی مغز زمانی مشاهده شده اند که افراد به مغز خود اجازه رها سازی داده اند و سپس ارام و بدون قضاوت به گذشته فکر کرده اند”.
  3. آن را در فاصله کوتاهی انجام دهید. لوکاس بیان می دارد که مغز به شلیک های ذهن اگاهی پاسخ بهتری می دهد. بنابراین ذهن آگاهی برای چندین بار در طول روز، بهتر از جلسات طولانی یا انجام ان در اخر هفته می باشد. در حالی که به نظر می رسد 20 دقیقه یک هدف استاندارد باشد، شروع ذهن اگاهی با چند دقیقه در طول روز هم، خیلی مناسب می باشد.

برای نمونه، شما می توانید وضعیت بدن خود را تغییر دهید، همانند تمرکز بر اینکه “پاهای خود را در کفش چگونه حس می کنید، یا توجه داشتن بر این که چگونه فک شما (در همانند وضعیتی که قرار دارد) سفت می باشد ؟”

  1. در حالی که منتظر هستید، آگاه بودن را تمرین کنید. با سرعتی که زندگی امروزه دارد، منتظر بودن یکی از منابع ناکامی می باشد – چه شما در یک صف منتظر باشید یا در ترافیک گیر کرده باشید. هالی ول بیان می دارد که، انتظار کشیدن یک فرصت واقعی برای انجام ذهن اگاهی می باشد. وی پیشنهاد می دهد که زمانی که شما منتظر هستید، بر روی تنفس خود تمرکز کنید. بر روی اینکه ” جریان تنفس به بدن شما وارد شده و از آن خارج می شود تمرکز کنید، از لحظه ای تا لحظه دیگر و اجازه دهید که هر چیز دیگری در وضعیت خودش باشد، حتی اگر در آن لحظه غیر قابل تحمل یا ناراحت کننده باشد”.
  2. یک علامتی برای آگاه نگه داشتن خود ، داشته باشید. لوکاس پیشنهاد می دهد که یک نشانه ای را انتخاب کنید که شما به طور منظم با آن برخورد دارید تا مغز خود را به ذهن اگاهی سوق دهید. برای نمونه، شما ممکن است راه رو یا آینه یا استفاده از نوشیدن قهوه یا چای را به عنوان علامتی برای خود تعیین کنید.
  3. مراقبه را بیاموزید. هالی ول می گوید ” بهترین راه برای ترویج ذهن اگاهی زندگی روزمره، تلاش منظم برای مراقبه می باشد” او تمرین ذهن اگاهی را با تلاش برای یادگیری یک زبان جدید مقایسه می کند. او می گوید:” شما نمی توانید، فقط تصمیم بگیرید که به راحتی و روانی اسپانیایی را صحبت کنید – هر چند که شاید قادر باشید – شما باید در مرحله اول یک زبان را بیاموزید. تمرین مراقبه ، عبارت است از یادگیری زبان ذهن اگاهی”. وی بیان می دارد که مراقبه به ما کمک می کند که با تلاش کمی ذهن آگاه و بهوشیار باشیم. او پیشنهاد می دهد تا یک معلم محلی پیدا کنیم یا با استفاده از سی دی یادگیری را شروع کنیم.

ذهن آگاهی یک کار تجمل گرایانه نمی باشد، لوکاس بیان می دارد: “این یک تمرین است که شما را برای یادگیری و داشتن وضعیت کلی بهتر، آماده و مناسب می کند، که همراه با حواس پرتی کمتر و تمرکز بهبود یافته صورت می گیرد. این کار منجر به حداقل کردن استرس شده و حتی به شما کمک می کند تا بهترین شخص ممکن باشید”.

لوکاس به تحقیق ریچار داوید سون در آزمایشگاه علم عصبی موثر در دانشگاه ویس کون سین اشاره می کند، که نشان می دهد ، همه ما یک نقطه تعیین کننده عاطفی داریم.  وی بیان می دارد “برخی از ما گرایش بیشتر به سمت استرداد و بازگیری، اجتناب و تفکر منفی و دیگر علائم افسرده کننده داریم، در حالیکه بقیه گرایش بیشتر به سمت حالت های مثبت همانند کنجکاوی، گرایش برای رسیدن به چیزهای جدید و افکار مثبت دارند”. داوید سون به این نتیجه رسیده است که از طریق داشتن وضعیت آگاهانه، ممکن است ما قادر به آموزش دادن مغز خود و انتقال دادن آن به سمت نقاط تعیین کننده باشیم.

لوکاس بیان می دارد که ” تمرین آگاه بودن در زمان حال، در تحقیقات مربوط به علوم عصبی در موارد زیادی مشاهده می شود که به منظور تقویت کمک ما برای مغز خود بوده و دارای حالت انباشتگی می باشد، بنابرای شما می توانید هر روز فعالیت ها، تفکرات ، تلاش ها و ادراک خود را به حالت توازن در آورده یا به خوبی انجام دهید”

منبع: e-teb.com