استفراغ کودک یک اتفاق رایج در کودکان است. می تواند به دلایل مختلفی از جمله عفونت، حساسیت غذایی یا مشکلات دستگاه گوارش ایجاد شود. در بیشتر موارد، استفراغ کودک خود به خود برطرف می شود. با این حال، اگر استفراغ کودک شما بیش از ۲۴ ساعت طول کشید یا اگر کودک شما علائم دیگری مانند تب، اسهال، درد شکم یا بثورات پوستی داشت، باید به پزشک مراجعه کنید.

علت استفراغ کودک

استفراغ کودک می تواند دلایل بالقوه زیادی داشته باشد. در اینجا برخی از علت استفراغ کودک آورده شده است:

• آپاندیسیت: استفراغ در کنار دردهای شکم، تب خفیف و از دست دادن اشتها و تهوع از شایع ترین علائم آپاندیسیت هستند.
• تهوع در اثر بودن در اتومبیل: حالت تهوع، استفراغ، عرق سرد، خستگی و از دست دادن اشتها، شکل رایج بیماری تهوع در اثر بودن در اتومبیل و علت استفراغ کودک می باشد.
• ضربه مغزی : صدمات جدی مغزی که در اثر ضربه به سر ایجاد می شود و می تواند با استفراغ همراه باشد.
• آلرژی: تهوع، استفراغ، گرفتگی عضلات و اسهال از جمله برخی از علائم احتمالی آلرژی و عدم تحمل غذایی هستند.
• مسمومیت غذایی : استفراغ یکی از علائم شایع بیماری های ناشی از غذا است و معمولاً با اسهال و درد معده همراه است.
• گاستروانتریت : گاستروانتریت یک “آنفولانزای معده” است که معمولاً توسط روتاویروس در کودکان ایجاد می شود و باعث استفراغ و اسهال می شود که می تواند تا یک هفته ادامه یابد.

پیشنهاد مشاور: بالا آوردن شیرنوزاد| ۸ راه تضمینی برای استفراغ نوزاد

• رفلاکس معده به مری (GERD) : گرچه نسبت به علائمی مانند تهوع کمتر شایع است، اما رفلاکس معده به مری می تواند در برخی موارد باعث استفراغ شود.
• عفونت ها : استفراغ گاهی اوقات می تواند با انواع دیگر عفونت از جمله ذات الریه، مننژیت و عفونت های دستگاه ادراری (UTI) همراه باشد.
• انسداد روده : انسداد روده می تواند باعث استفراغ شدید شود.
• داروها : برخی داروها به عنوان یک عارضه جانبی ناخوشایند باعث استفراغ می شوند، به ویژه اگر با معده خالی مصرف شود.
• سم : مصرف ماده شیمیایی سمی می تواند باعث استفراغ شود.
• تنگی پیلوریک بیماری است که نوزادان را تا ۶ ماهگی را تحت تاثیر قرار می دهد و در آن باریک شدن قسمت پایین معده مانع از عبور غذا به روده کوچک و باعث استفراغ شدید می شود.
• رفلکس حساس تهوع : یک رفلکس حساس تهوع می تواند باعث ایجاد حالت تهوع یا استفراغ کودک شود.
• استرس : استرس حاد هنگام کج خلقی و اضطراب می تواند باعث استفراغ کودک شود.
• افزایش فشار داخل جمجمه یک اورژانس پزشکی است و می تواند باعث سردرد و استفراغ در هنگام بیدار شدن شود یا کودک را از خواب بیدار کند و می تواند ناشی از ضربه به سر، تومور یا مننژیت باشد.

استفراغ کودکان در شب

استفراغ کودکان در شب می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از دلایل شایع عبارتند از:

• عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی، مانند عفونت معده یا سرماخوردگی. این عفونت‌ها معمولاً با علائم دیگری مانند تب، گلودرد، و درد شکم نیز همراه هستند.
• حساسیت غذایی. اگر کودک به غذایی خاص حساسیت داشته باشد، ممکن است با خوردن آن دچار استفراغ شود. علائم حساسیت غذایی معمولاً ظرف چند دقیقه یا چند ساعت پس از خوردن غذا ظاهر می‌شوند.
• ریفلاکس اسید. ریفلاکس اسید زمانی اتفاق می‌افتد که اسید معده به مری باز می‌گردد. این حالت می‌تواند باعث سوزش سر دل، تهوع، و استفراغ در شب شود.
• اضطراب یا استرس. اضطراب یا استرس در کودکان نیز می‌تواند باعث تهوع و استفراغ شود.
• عوارض جانبی دارو. برخی از داروها، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، می‌توانند باعث تهوع و استفراغ شوند.
• بیماری‌های جدی‌تر، مانند بیماری‌های التهابی روده، بیماری‌های کبد، یا تومورهای مغزی.

اگر کودک شما به طور مکرر در شب استفراغ می‌کند، یا اگر استفراغ او با علائم دیگری مانند تب، درد شکم، یا بی‌حالی همراه است، باید به پزشک مراجعه کنید.

پیشنهاد مشاور: شناسایی کودک با استعداد ✔️ مشاوره استعدادیابی کودکان

درمان سریع استفراغ کودکان

طبیعی است که وقتی فرزندتان به طور غیرمنتظره با یا بدون علائم دیگر استفراغ می کند، احساس نگرانی و حتی وحشت کنید. اما سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و این نکات را به خاطر بسپارید تا کودک نوپا را ایمن و هیدراته نگه دارید.

1. مایعات فراوان به کودک خود بدهید: اولین و مهم ترین کاری که باید انجام دهید این است که به کودک خود مایعات فراوان بدهید تا از کم آبی بدن جلوگیری شود. بهترین مایعات برای کودکان مبتلا به استفراغ، محلول های خوراکی آب رسانی (ORS) هستند. این محلول ها حاوی آب، الکترولیت ها و قند هستند که به جلوگیری از کم آبی بدن کمک می کنند.
2. کودک خود را در حالت نشسته یا نیمه نشسته نگه دارید: قرار دادن کودک در حالت نشسته یا نیمه نشسته می تواند به جلوگیری از استفراغ مجدد کمک کند.
3. غذاهای سبک و کم چرب به کودک خود بدهید: هنگامی که استفراغ کودک شما متوقف شد، می توانید به او غذاهای سبک و کم چرب مانند برنج، نان خشک، سیب زمینی آب پز یا ماست بدهید. از دادن غذاهای چرب، پر ادویه یا اسیدی به کودک خود خودداری کنید.
4. کودک خود را آرام نگه دارید. استرس می تواند باعث استفراغ بیشتر شود.
5. از دادن داروهای بدون نسخه به کودک خود بدون مشورت با پزشک خودداری کنید. برخی از داروهای بدون نسخه می توانند استفراغ را بدتر کنند.

علائم و نشانه های استفراغ شبانه

علائم زیر در کنار استفراغ شبانه می تواند خطرناک باشد:

• سرفه کردن
• معده درد یا گرفتگی عضلات
• سرگیجه یا حالت تهوع
• سردرد
• اسهال
• تب
• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• بثورات پوستی
• خارش

درمان استفراغ کودکان در خانه

۱. مصرف مایعات را شروع کنید

آبرسانی مجدد جایگزین مایعات از دست رفته می شود. برای آبرسانی ایمن به کودکان ۱ ساله و بالاتر، با دادن مقادیر کمی مایعات هر ۱۵ دقیقه شروع کنید.

می‌توانید از جرعه‌های کوچک آب، آبگوشت و نوشیدنی‌های شفاف استفاده کنید، اما از نوشیدنی‌های گازدار، آبمیوه‌ها و نوشیدنی‌های ورزشی خودداری کنید زیرا حاوی قند بیش از حد هستند. اگر استفراغ کودک ادامه داشت، مقدار کمتری از مایعات را امتحان کنید.

پس از هشت ساعت بدون استفراغ، می توانید مقدار کمی از غذاهای جامد را به او بدهید. پوره سیب زمینی و سایر غذاهای ملایم بهترین گزینه هستند. هنگامی که استفراغ به مدت ۲۴ ساعت متوقف شد، کودک شما می تواند به رژیم غذایی معمول خود بازگردد.

پیشنهاد مشاور: سریع ترین درمان بیش فعالی ✔️ نوجوانان و کودکان

۲. یک دفترچه برای یادداشت علائم داشته باشید

پس از بررسی بسیاری از علل احتمالی استفراغ در کودکان نوپا، ممکن است احساس سردرگمی کنید. برای کمک به شما و پزشک اطفال بهتراست در مورد علت استفراغ کودکتان، یادداشتی از علائم و موارد زیر فراهم کنید.

• تاریخ
• زمان روز
• اپیزود چقدر طول کشید
• اگر استفراغ حاوی مواد جامد، مایع یا هر دو باشد
• آخرین چیزی که کودک باید بخورد یا بنوشد
• علائم دیگر مانند تب، درد شکم یا اسهال

۳.با پزشک اطفال تماس بگیرید

استفراغ مکرر و بدون دلیل که نمی توان علت آن را متوجه شد، نیاز به تماس با پزشک دارد. هنگام برقراری تماس، دفترچه علائم خود را آماده کنید و آن را در قرار ملاقات نیز همراه داشته باشید.

اگر علت استفراغ کودک فوراً مشخص نشد، پزشک اطفال ممکن است آزمایش خون، ادرار، کشت مدفوع یا عکس برداری با اشعه ایکس را برای تشخیص واضح تجویز کند.

علائم نگران کننده استفراغ

استفراغ در کودکان خردسال معمولا جدی نیست، مهم است که علائمی را که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند، بشناسیم. علائم استفراغ شدید شامل موارد زیر می باشد:

• خون در استفراغ کودک، هر زمان که فرزندتان خون استفراغ کرد، فوراً با پزشک اطفال تماس بگیرید.
• خون در ادرار
• سردرد شدید
• گیجی و بی حالی
• سردرد یا سفتی گردن
• چشمان گود افتاده
• درد شدید معده
• درد هنگام ادرار
• استفراغ شدید
• اگر بی حال به نظر می رسند.
• نبض بالا یا تنفس سریع
• استفراغ کودک همراه با تب
• رنگ سبز روشن استفراغ به این معنی است که کودک شما صفرا و ترشحات کبدی استفراغ می کند که می تواند نشان دهنده انسداد دستگاه گوارش به دلیل نقص مادرزادی، انسداد مکونیوم یا پیچ خوردگی روده (ولولوس) باشد.

داروی استفراغ کودک

• از مصرف آب میوه یا نوشابه های گازدار خودداری کنید.
• به کودکان زیر ۱۲ سال داروی توقف استفراغ ندهید و حتما پیش از مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.
• به کودکان زیر ۱۶ سال آسپرین ندهید.
• دست های خود را مرتباً با آب و صابون بشویید
• هر لباسی را که بر روی آن مدفوع یا استفراغ وجود دارد، به طور جداگانه با آب داغ بشویید.
• دستگیره های در، شیرها و سطوح را هر روز تمیز کنید

پیشنهاد مشاور: پرورش کودک خلاق ✔️ ۱۰ روش قطعی روانشناسی

بعد از استفراغ کودک چه کنیم

اولین قدم، اطمینان از اینکه کودک کم آب نشده است. استفراغ می تواند باعث از دست رفتن آب و الکترولیت ها از بدن شود. علائم کم آبی بدن در کودکان عبارتند از:

• کم شدن ادرار
• خشکی لب ها و زبان
• بی حالی
• بی قراری
• گریه بدون اشک

برای استفراغ کودکان چی خوبه

در بیشتر موارد، استفراغ کودک بدون درمان خاص پزشکی متوقف می شود. در اکثر موارد استفراغ ناشی از ویروس است و خود به خود بهبود می یابد. شما هرگز نباید از داروهای بدون نسخه استفاده کنید، مگر اینکه به طور خاص توسط پزشک اطفال برای کودک شما و برای این بیماری خاص تجویز شده باشد.

هنگامی که نوزاد یا کودک خردسال استفراغ می کند، او را تا حد امکان به روی شکم یا پهلو دراز بکشید. انجام این کار احتمال استفراغ او را در راه هوایی فوقانی و ریه هایش به حداقل می رساند.

برای جلوگیری از استفراغ، اطمینان حاصل کنید که کودک شما به اندازه کافی مایعات اضافی مصرف می کند تا آنچه را که از دست داده بازگرداند. اگر او مایعات اضافه را نیز استفراغ کرد حتما با پزشک صحبت کنید.

هنگام استفراغ کودک خود را در خانه نگه دارید. حتی اگر شک دارید که علت آن مسری باشد، آن ها به چند روز برای بهبودی نیاز دارند. خواب، استراحت و همچنین نوشیدن مایعات فراوان می تواند کمک زیادی به کودک شما کند.

منبع : استفراغ کودک ✔️ ۱۱ درمان تضمینی استفراغ کودک

تربیت کودک یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین است. والدین می‌خواهند فرزندانی تربیت کنند که سالم، شاد و موفق باشند. اما تربیت صحیح کودک کار آسانی نیست و نیاز به آگاهی و تلاش دارد.

در این مقاله ۱۰ نکته طلایی برای تربیت صحیح کودک را بیان می‌کنیم. این نکات بر اساس جدیدترین تحقیقات در زمینه روانشناسی کودک و خانواده تدوین شده‌اند.

تربیت کودک

تربیت کودک یکی از مهم ترین وظایف والدین است. این یک مسئولیت بزرگ است که می تواند تأثیر زیادی بر زندگی کودک و جامعه داشته باشد. اهمیت تربیت کودک در چند مورد خلاصه می شود:

• فراهم کردن زمینه رشد و شکوفایی کودک: تربیت صحیح کودک زمینه را برای رشد و شکوفایی استعدادها و توانایی های او فراهم می کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند به فردی موفق و مفید برای جامعه تبدیل شود.
• پیشگیری از آسیب های اجتماعی: تربیت صحیح کودک می تواند از آسیب های اجتماعی مانند اعتیاد، جرم و جنایت پیشگیری کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند مهارت های لازم برای زندگی سالم را بیاموزد و از آسیب های اجتماعی دور بماند.
• ایجاد جامعه ای سالم تر: تربیت صحیح کودک به ایجاد جامعه ای سالم تر کمک می کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند فردی مسئول، مهربان و منصف باشد. این افراد به ساختن جامعه ای بهتر کمک می کنند.

۱۴ نکته برای تربیت کودک

حتی موفق ترین والدین هم هنگام تربیت کودکان به مشکل بر می خورند. اگر برای تربیت کودک خود نیاز به کمک دارید استفاده از راهکارهایی که در ادامه ذکر می کنیم می تواند کمکتان کند.

منظور ما از تربیت کردن وضع قوانین و مقرراتی است که کودک شما را از انجام رفتار های پرخاشگرانه (ضربه زدن و گاز گرفتن)، خطرناک (مانند بازی با گاز) و نامناسب ( پرت کردن وسایل) باز دارد.

به یاد داشته باشید که این کار به معنای دعوا و مجازات بچه نیست. در اینجا چهارده راهکار برای جلو گیری از رفتار نامطلوب کودک ذکر شده است.

۱. خط قرمز های خود را تعیین کنید

پیرسون نویسنده معروف می گوید ” اگر همیشه به فرزند خود نه بگویید فرزندتان هیچ وقت اولویت های شما و کار زشت خودش را درک نمی کند، به علاوه شما نمی توانید تمام رفتار کودکتان را کنترل کنید. اولویت های خود را دنبال کنید و عواقب زیر پا گذاشتن آن ها را به کودکان خود گوش زد کنید، سعی کنید نسبت به چیز هایی که مهم نیستند سخت گیری نکنید.

الیزابت برگر نویسنده و دکتر کودکان می گوید” برقراری یک رابطه سالم و خوب با کودکتان بسیار مهم تر از مجبور کردن او به انجام کاری است که دوست ندارد.” شما ممکن است نگران باشید که با این کار کودکتان را لوس بار می آورید ولی جای نگرانی نیست.

۲. کودک خود را بشناسید

بعضی از رفتار های کودکان کاملاً قابل پیشبینی است پس پیشاپیش می توانید از این رفتارها جلوگیری کنید مثلاً اگر کودک شما علاقه به نقاشی کردن روی دیوار دارد، زمانی که پیشش نیستید مداد رنگی را در کشو بگذارید تا کم کم این عادت را ترک کند.

اگر کودک ۲ ماهه شما از مغازه ها خوراکی بر میدارد با خودتان عروسک ببرید و سرش را گرم کنید. یا اگر کودکتان عادت دارد خانه را پر از دستمال کاغذی کند کافی است بسته دستمال کاغذی را بالای کمد بگذارید.

۳. از رفتار های بد کودک پیشگیری کنید

هاروی کاپ نویسنده کتاب شادترین کودکان می گوید ” ممکن است بعضی اوقات کودکتان از روی خستگی گریه کند یا جیغ بکشد.

اگر کودکتان صبح ها پر انرژی است اما بعداز ناهار خسته و غیر قابل کنترل می شود سعی کنید او را بیرون از خانه ببرید، می توانید از دکتر وقت بگیرید و با دکتر درباره وضعیت کودکتان مشورت کنید. همچنین می توانید با گفتن” اسباب بازی هارو که جمع کنیم میریم مهمونی.” کودکان را آماده اتفاقات بعدی کنید اینگونه کودکتان آرام تر می شود.

۴. قاطع باشید

کلر لنر متخصص کودکان می گوید: “در سنین ۲ تا ۳ سالگی کودکان سعی دارند تأثیر عملکر خودشان بر محیط را درک کنند. اگر واکنش شما نسبت به یک رفتار کودک عوض شود کودک سیگنال های متفاوتی دریافت می کند و نمی تواند تشخیص دهد شما از او چه می خواهید.”

هیچ زمان مشخصی برای از بین رفتن رفتار بد کودکتان وجود ندارد. اما اگر همیشه یک واکنش نسبت به رفتار ناپسند او داشته باشید  احتمال یادگیری کودک بالا می رود. این قاطعیت برای سارا مادر ساشا مهم بود هر بار که او کار اشتباهی می کرد سارا با صدای بلند به او هشدار می داد و چون سارا معمولا آرام حرف می زد این قاطعیت و بلندی صدای سارا به ساشا یاد می داد که نباید آن رفتار را تکرار کند.

دقت کنید که در حدود دو سالگی کودکان سعی می کنند با ناز کردن یا بامزه بودن شما را گول بزنند پس فریب کارهای آنان را نخورید.

۵. احساساتی نشوید

مطمئنا این که کودکتان از مسواک زدن فرار می کند یا به حرف شما گوش نمی دهد می تواند عصبانیتان کند. اما اگر فریاد بزنید همه چیز بدتر می شود.

دکتر ویلیام کالمن، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی توصیه کرد” هنگامی که با فریاد چیزی را از کودک خود می خواهید کودک متوجه خواسته شما نمی شود و فقط فریاد شما را می شنود. در واقع فریاد زدن شما باعث می شود کودکتان سرگرم بشود و بیش تر لذت ببرد. بنابراین در برابر بالا بردن صدای خود مقاومت کنید.

نفس عمیق بکشید و تا سه بشمارید. هنگام اخطار دادن به کودکتان سریع، محکم، جدی و سختگیر باشید. به جای کنترل کودکان سعی در کنترل موقعیت داشته باشید. بهتر است انتظارات خود را از سطح صبر و توانایی کودکتان پایین بیاورید این گونه شرایط بهتری  را تجربه خواهید کرد.

۶. گوش دهید و تکرار کنید

بچه ها وقتی که شنیده می شوند احساس بهتری دارند، بنابراین برای جواب دادن به کودک از حرف های خودشان استفاده کنید.

اگر او در فروشگاه های مواد غذایی گریه می کند زیرا به او اجازه نمی دهید خوراکی ها را باز کند، چیزی مثل این را بگویید: به نظر میرسه از دستم عصبانی چون نمی ذارم خوراکی هارو باز کنی ولی این جزو قوانین مغازه است که باید صبر کنی تا از مغازه بیرون بریم. این حرف خواسته او را برآورده نمی کند ولی باعث کاهش عصبانیت او می شود.

۷. کوتاه و ساده بگویید

اگر در حال تربیت فرزند اول خود هستید ممکن است زمان زیادی را برای توضیح  کار زشت او و تهدید کردنش بگذرانید. اما با توجه به گفته دکترها کودکان در این سن صحبت های پیچیده را متوجه نمی شوند پس سعی کنید منظور خود را کوتاه و در قالب جملات ساده بیان کنید تا برای کودکتان قابل درک و جالب باشد.

سعی کنید جملات خود را چند بار تکرار کنید، به طور مثال اگر کودک ۱۸ ماهه شما دست شمارا گاز بگیرد  با صدای رسا بگویید” نه.دست مامان درد میگیره. نه درد می گیره” برای کودک ۲ ساله می توانید جمله را کمی پیچیده تر کنید مثلا بگویید” نه، روی مبل نپر.

خطرناک است. ممکن است سقوط کنی” کودک ۳ ساله می تواند علت و معلول را پردازش کند بنابراین می توانید به او بگویید” دندان ها نیاز به مسواک زدن دارند. تو باید مسواک بزنی یا من می توانم این کار را برایت انجام بدهم. اینجوری لازم نیست هر ماه دکتر بریم. ”

۸. به او گزینه پیشنهاد کنید

وقتی کودک از انجام کاری خودداری می کند ( یا انجام کاری را متوقف می کند) سعی کنید به او  قدرت انتخاب بدهید. به او دو گزینه بدهید تا یکی از آن ها را انتخاب کند این گونه کودک احساس می کند که به کاری مجبور نشده است مثلا به او بگویید” کدام یک را دوست داری اول جمع کنی کتاب هایت را یا وسایل نقاشی ات را؟”

اطمینان حاصل کنید که گزینه های شما محدود، خاص و قابل قبول است. مثلاً جمله ” از کجا می خواهی شروع کنی؟” برای کودک شما نامفهوم است. پس سعی کنید گزینه هایی که انتخاب می کنید برای کودکتان قابل قبول باشند.

۹. مواظب کلماتی که استفاده می کنید باشید

سعی کنید در جملات خود به جای استفاده از فاعل تو از فاعل من استفاده کنید مثلا به جای گفتن” تو آنقدر خودخواهی که حتی اسباب بازی های خود را با بهترین دوست خود به اشتراک نمی گذاری” بگویید  “خیلی خوش حال می شوم وقتی می بینم بچه ها اسباب بازی های خود را به اشتراک می گذارند.” یک تکنیک خوب دیگر تمرکز بر روی  کلمه انجام دادن است نه انجام ندادن.

مثلا اگر کودکان دوچرخه خود را جابه جا نمی کند به جای این که به او بگویید و استدلال کنید که نمی تواند دوچرخه اش را در راهرو رها کند به او بگویید” اگر دوچرخه ات را جابه جا کنی کم تر لگد می خورد”

مواظب لحنتان باشید کودکتان نباید احساس کند که بخاطر رفتارش اورا دوست ندارید از جملاتی مانند ” وقتی خونه رو بهم میریزی دوست ندارم” یا ” وقتی اینجوری رفتار می کنی نمی تونم تحملت کنم” استفاده نکنید کودک شما باید متوجه شود که شما دوستش دارید و تنها یک رفتار اورا دوست ندارید .

۱۰. همدلی را به او یاد بدهید

به ندرت یک کودک ۳ ساله متوجه می شود که چرا کاری که برایش لذت بخش است را نباید انجام دهد. سعی کنید به او بگویید که کارشان باعث آزار بقیه می شود با این روش می توانید در او حس همدلی را ایجاد کنید، اگر کودکی را گاز می گیرند خیلی ساده به آن ها بگویید” این کار تو باعث آزار دیدن بقیه می شود.

“یا” وقتی اسباب بازی کودکان دیگر را می گیری باعث می شوی ناراحت شوند چون هنوز می خواهند بازی کنند.”

این به فرزند شما کمک می کند تا ببیند که رفتار او مستقیماً روی افراد دیگر تأثیر می گذارد و به او آموزش می دهد که اول از همه باید درباره عواقب کارهایش فکر کند.

۱۱. به او مهلت بدهید

اگر توبیخ های مکرر، راهنمایی و تنبیه کردن باعث از بین رفتن رفتارهای بد کودکتان نشده است، با توجه به سنش به او برای کارش زمان بدهید.

این کار برای کودکانی که  خیلی طول می کشد تا کاری را انجام دهند، مناسب است. قبل از وقت دادن جدی به او نگاه کنید و بگویید” تا سه می شمارم واگر درست رفتار نکنی به اتاقت خواهی رفت” اگر او گوش نکرد به مکانی که قول داده بودید ببریدش و برایش زمانی مشخص کنید پس از آن از او بخواهید که بخاطر رفتار زشتش معذرت خواهی کند و اورا در آغوش بکشید و به او بگویید که دیگر عصبانی نیستید.

در حقیقت کودک دوست ندارد از والدینش و اسباب بازی هایش جدا شود و این کار موجب می شود عمل زشتش را دیگر تکرار نکند.

۱۲. به او گزینه دیگری بدهید

اگر کودک شما از رفتارش دست نمی کشد به او گزینه جانشین بدهید مثلاً به او بگویید “ضربه زدن به بالش یا ضربه با چکش اسباب بازی” او باید یاد بگیرد که در حالی که احساسات و انگیزه های او قابل قبول هستند،  بعضی روش ها برای بیان این احساسات قابل قبول نیستند.

همچنین به این صورت کودک یاد می گیرد تا مشکلش را خودش حل کند. شما می توانید از او بپرسید” چگونه می توانی کاری کنی سارا اسباب بازی هایش را با تو به اشتراک بگذارد” در جواب دادن به او کمک نکنید و بگذارید خودش برای مشکلش فکر کند.

۱۳. برای رفتار خوبش به او پاداش بدهید

بسیار کم پیش می آید که کودک به همه حرف های شما گوش دهد، اگر این طور نباشد عجیب است.

• بچه ها معمولاً در برابر خواسته های والدینشان مقاومت می کنند.
• پس وقتی که به حرف شما گوش می دهند جایزه دادن می تواند به شما کمک کند.
• در پاداش دادن حد اعتدال را رعایت کنید.
• این کار نشان می دهد که شما به عملکرد فرزندتان احترام می گذارید.

۱۴. مثبت فکر کنید

هرچقدر هم از رفتار کودکتان نارحت هستید، ناامیدی خود را بروز ندهید. اگر کارمندان یک کارخانه بشنوند رئیسشان می گوید: از کار خسته شدم و نمی دانم چگونه کارها را اداره کنم. شما احترام خود را نسبت به او از دست می دهد.

همین امر وقتی ناامیدانه یا منفی صحبت می کنید برای کودکتان اتفاق می افتد. با این وجود ممکن است خسته شوید و یا اوضاع از کنترلتان خارج شود اگر احتیاج به کمک مشاور داشتید کافی است با شماره ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ تماس بگیرید و از کمک مشاوران متخصص در این زمینه بهره مند شوید.

پیشنهاد مشاور: ۱۱ بازی درمانی کودکان خجالتی

تربیت کودک از چه سنی شروع میشود

تربیت کودک از همان لحظه تولد شروع می‌شود. حتی قبل از تولد، والدین می‌توانند با ایجاد یک محیط امن و سالم برای رشد جنین، بر تربیت او تأثیر بگذارند. پس از تولد، والدین می‌توانند با پاسخگویی به نیازهای کودک، ایجاد ارتباط عاطفی، و آموزش مهارت‌های اولیه، به تربیت او کمک کنند.

به طور کلی، می‌توان گفت که تربیت کودک در سه دوره سنی اصلی انجام می‌شود:

• دوره نوزادی (۰ تا ۱ سالگی): در این دوره، والدین باید بر نیازهای جسمانی و عاطفی کودک تمرکز کنند. همچنین، می‌توانند با صحبت کردن با کودک، خواندن کتاب برای او، و بازی با او، به رشد مهارت‌های زبانی و شناختی او کمک کنند.
• دوره پیش دبستانی (۱ تا ۶ سالگی): در این دوره، کودک شروع به یادگیری مهارت‌های جدیدی مانند راه رفتن، صحبت کردن، و تعامل با دیگران می‌کند. والدین می‌توانند با فراهم کردن محیطی امن و حمایت‌کننده، و آموزش مهارت‌های اجتماعی، به رشد کودک کمک کنند.
• دوره دبستان (۶ تا ۱۲ سالگی): در این دوره، کودک شروع به یادگیری مفاهیم جدید و شکل‌دهی هویت خود می‌کند. والدین می‌توانند با ایجاد قوانین و مقررات، و آموزش ارزش‌های اخلاقی، به رشد کودک کمک کنند.
• تربیت کودک ۳ تا ۷ سال: سنین ۳ تا ۷ سال، دوره‌ای از رشد و نمو سریع در کودک است. در این دوره، کودک مهارت‌های جدیدی مانند صحبت کردن، خواندن، نوشتن، و حل مسئله را یاد می‌گیرد. همچنین، شروع به درک مفاهیم اخلاقی و اجتماعی می‌کند.

البته، تربیت کودک یک فرآیند مداوم است که تا پایان عمر ادامه دارد. والدین باید در تمام مراحل رشد کودک، با او همراه باشند و به او کمک کنند تا به فردی سالم، شاد، و موفق تبدیل شود.

تربیت فرزند پسر

تربیت فرزند پسر یک فرآیند پیچیده و چالش برانگیز است. پسران در مقایسه با دختران دارای نیازهای خاص خود هستند. آنها معمولاً پرانرژی‌تر، جسورتر، و مستقل‌تر هستند. همچنین، بیشتر در معرض خطرات و آسیب‌های جسمی و روانی قرار دارند.

در اینجا چند نکته کلی برای تربیت فرزند پسر آورده شده است:

• با فرزند خود ارتباط عاطفی برقرار کنید. پسران به عشق و حمایت والدین خود نیاز دارند. برای برقراری ارتباط عاطفی با فرزند خود، وقت خود را با او بگذرانید، با او صحبت کنید، و به او گوش دهید.
• به فرزند خود احترام بگذارید. پسران باید احساس کنند که ارزشمند هستند. برای احترام گذاشتن به فرزند خود، به او گوش دهید، نظرات او را جدی بگیرید، و به او اجازه دهید که در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت داشته باشد.
• قوانین و مقرراتی را برای فرزند خود تعیین کنید. قوانین و مقررات به فرزند شما کمک می‌کنند تا حد و مرزهای رفتاری خود را بداند. قوانین و مقررات باید واضح و قابل اجرا باشند.
• رفتارهای مثبت فرزند خود را تشویق کنید. این کار به فرزند شما کمک می‌کند تا رفتارهای خوب را در خود تقویت کند. برای تشویق رفتارهای مثبت فرزند خود، از روش‌های مثبت مانند تحسین، تشویق، و پاداش استفاده کنید.
• در صورت بروز رفتارهای ناهنجار، با فرزند خود صحبت کنید. سعی کنید علت رفتار او را بفهمید و راه‌حل مناسبی برای آن پیدا کنید. برای برخورد با رفتارهای ناهنجار فرزند خود، از روش‌های مثبت مانند تعیین عواقب طبیعی، محرومیت از امتیاز، و زمان استراحت استفاده کنید.
• از کمک متخصصان تربیت کودک استفاده کنید. اگر در تربیت فرزند خود دچار مشکل هستید، می‌توانید از کمک متخصصان این حوزه استفاده کنید.

منبع : تربیت کودک ✔️ ۱۴ نکته کلیدی که نمی دانید

پایان یک رابطه می‌تواند یکی از سخت‌ترین تجربه‌های زندگی باشد. احساساتی مانند غم، اندوه، خشم، و ناامیدی ممکن است شما را فرا بگیرد. ممکن است احساس کنید که دنیایتان فرو ریخته است و دیگر نمی‌توانید به زندگی ادامه دهید.

در این مقاله، ما به شما کمک می‌کنیم تا با پایان رابطه کنار بیایید. ما به شما خواهیم گفت که چگونه احساسات خود را پردازش کنید، چگونه با شرایط جدید کنار بیایید، و چگونه به زندگی خود ادامه دهید.

نشانه های پایان رابطه

این ۲۱ نشانه به شما کمک می کند تا بتوانید برای ادامه رابطه تان تصمیم معقول تری بگیرید:

1. شما دیگر شبیه خودتان نیستید: یکی از بهترین راه ها برای درک اینکه آیا رابطه شما موثر است، این نیست که به شریک زندگی خود نگاه کنید، بلکه به خودتان نگاه کنید. آیا مثل خود واقعیتان رفتار می­کنید یا دیوانه­وار و عاطفی عمل می­کنید؟ آیا اغلب بابت آن­چه در هنگام گفتگو با پارتنر خود می­گویید هراس دارید؟
2. ۲) او باعث می­شود حس بدی نسبت به خودتان داشته باشید. اگر در مجاورت پارتنرتان عزت نفس تان کاهش می­یابد، نظرات توهین آمیز (هرچند با شوخی) دریافت می­کنید، و همواره نگران هستید که شاید چیز یا چیزهایی در شما واقعا اشتباه است، و در مجموع حس بدی نسبت به خودتان دارید،‌ احتمالا این رابطه به نفع شما نیست.
3. در حال تجربه مداوم اضطراب رابطه هستید. از آن­جایی که مقدار خفیفی از اضطراب بخش جدانشدنی هر رابطه عاطفی­است، جهت تفکیک آن از حالت نابهنجار به سه سؤال پاسخ دهید: ۱) آیا مرتبا از رفتارهای او در غیاب خودتان سؤال می­کنید؟ ۲) آیا دائماً به عشق او نسبت به خودتان شک دارید؟ ۳) آیا دائماً به خود و ارزش خود، که در رابطه ارائه می­دهید، شک می­کنید؟
4. دائما به فکر ارتباط با افراد دیگر هستید. فکر گاه به گاه، به ارتباط داشتن با شخص دیگر، عادی است، اما اگر این چیزی باشد که نمی­توانید جلوی تصور مداومش را بگیرید، و وقتی در مورد پارتنر خود در رختخواب فکر می­کنید هیجان زده نمی­شوید، احتمالا از نظر شما رابطه خسته کننده است. طبق مطالعه‌ای که در مجله شخصیت و روانشناسی اجتماعی منتشر شده است، مرحله ماه عسل روابط جدید جنسی تقریباً ۲-۳ سال به طول انجامد.
5. تجربه خیانت در رابطه: اگر خیانت او ثابت شده و رابطه عاطفی عمیقی بین شما وجود داشته باشد، علی رغم آن­که به نظر می­رسد بهترین تصمیم جدا شدن است، اما این انتخاب همیشه به آسانی در عمل صورت نمی­پذیرد.

چه زمانی باید یک رابطه را تمام کرد

• دچار پارتنر آزارگر شده­اید. براساس نظرسنجی سال ۲۰۱۵ که توسط مرکز کنترل و پیش­گیری از بیماری­ها انجام شده­است، از هر چهار زن و نیز هر ۱۰ مرد، یک نفر، قربانی خشونت پارتنر خود شده ­اند. دلایل زیادی من جمله ترس از انزوا یا تهدید به اخاذی یا خشونت جسمی توسط پارتنر، منجر به ادامه این نوع روابط می­شود.
• پارتنر خود را دوست ندارید، علی رغم این­که عاشقش هستید. بله درست است، شما می­توانید عاشق کسی باشید که در حقیقت دوستش ندارید! و در رابطه با او خوشحال نیستید! خارج شدن از چنین رابطه­ای بسیار دشوار است.
• او را از افراد مهم زندگی­تان (دوستان و خانواده) پنهان می­کنید، و یا آن­ها با وجود اطلاع از این رابطه حمایت نمی­کنند. اگر شما پارتنر خود را دوست دارید، ولی نزدیکان و دوستان شما حس مشابهی به او ندارند، احتمالا باید به عقب برگردید و رابطه خود را مجددا بررسی کنید.
• نیازها و خواسته­های شما یا پارتنرتان در رابطه برطرف نمی­شود­. یکی از اساس­های برقراری رابطه در انسان­ها برآورده کردن نیازها و خواسته ­هاست. اگر نیازها و خواسته­های شما معقول هستند، اما پارتنر شما هیچ تمایلی به مذاکره کردن در مورد آن­ها در جهت برآورده سازی­شان ندارد، بهتر است در رابطه تجدید نظر شود.
• در آمد و رفت فراوان به رابطه هستید. اگر بارها و بارها پس از ارتباط گیری مجدد، بر سر موضوعات مشابه دعوا و اختلاف نظر دارید، پس احتمالا موضوع اختلاف مذکور، قابل حل شدن نیست. شاید زمان آن رسیده­است که از خود بپرسید آیا چیزی به طور جدی تغییر کرده­­است؟ و اگر این­طور نیست شاید بهتر است برای همدیگر آرزوی خوشبختی کنید!
• در مورد بهبود رابطه در آینده صحبت می­کنید. شما هر دو متقاعد شده اید که رابطه­تان، «هنگامی که پول بیشتری دارید»، یا «زمانی که او در کارش استرس کمتری داشته باشد»، بهتر خواهد شد. ما واقعیت این است که مشکلات بیرونی هیچ­گاه دست از سر ما برنمی­دارند! بسیاری از مردم “امید” دارند که پارتنرشان تغییر خواهد کرد، اما هرگز این اتفاق به وقوع نمی­پیوندد.
• در حالی­که بیش از یک سال است روی رابطه ­تان کار می­کنید، اما هم­چنان در رابطه خوشحال نیستید. اگر هر دو شریک می­خواهند که رابطه­­شان پیشرفت کند،‌ بایستی از مشاوره زوجین کمک بگیرند. اما به گفته کریسلر بایستی برای آن محدوده زمانی یک ساله تعریف کنند. پس از گذشت حدود یک سال فعالیت فعالانه در رابطه، و تلاش ناموفق برای برآورده کردن نیازهای یکدیگر، تصمیم دشوار برای جدا شدن احتمالا بهترین تصمیم است.

۱۲ نشانه اصلی برای پایان یک رابطه

• بسط دادن
• تغییر در رفتارهای جنسی.اگر شریک زندگی شما علاقه ای به رابطه جنسی با شما ندارد یا رفتارهای جنسی او تغییر کرده است، ممکن است نشانه ای از این باشد که او دیگر علاقه ای به رابطه ندارد.
• تغییر در عادات و علایق.اگر شریک زندگی شما ناگهان شروع به تغییر عادات و علایق خود کرده است، ممکن است نشانه ای از این باشد که او به دنبال چیز جدیدی در زندگی خود است.
• تغییر در ظاهر.اگر شریک زندگی شما ناگهان شروع به تغییر ظاهر خود کرده است، ممکن است نشانه ای از این باشد که او به دنبال جلب توجه دیگران است.
• تغییر در نحوه ارتباط.اگر شریک زندگی شما ناگهان شروع به ارتباط متفاوت با شما کرده است، ممکن است نشانه ای از این باشد که او دیگر احساس راحتی در کنار شما ندارد.
• احساس غم و اندوه.اگر احساس می کنید که شریک زندگی شما دیگر شما را دوست ندارد یا دیگر به رابطه اهمیتی نمی دهد، ممکن است احساس غم و اندوه کنید.
• احساس عصبانیت.اگر احساس می کنید که شریک زندگی شما شما را مورد آزار و اذیت قرار می دهد یا به شما خیانت کرده است، ممکن است احساس عصبانیت کنید.
• احساس سردرگمی.اگر نمی توانید بفهمید که شریک زندگی شما چه احساسی دارد یا چه می خواهد، ممکن است احساس سردرگمی کنید.

پیشنهاد مشاور:نمایش قدرت در رابطه ✔️ چطور آن را به درستی انجام دهیم؟

اگر متوجه یکی یا چند مورد از این نشانه ها در رابطه خود شدید، مهم است که با شریک زندگی خود صحبت کنید و سعی کنید علت مشکل را پیدا کنید. اگر رابطه شما قابل نجات نیست، بهتر است آن را به پایان برسانید.

نکاتی برای پایان دادن به یک رابطه

علاوه بر نکات ذکر شده در پاسخ قبلی، در اینجا چند نکته دیگر برای پایان دادن به یک رابطه آورده شده است:

• زمان و مکان مناسبی را برای صحبت انتخاب کنید.بهتر است در زمانی که هر دوی شما آرام هستید و از نظر عاطفی آماده هستید، با شریک زندگی خود صحبت کنید.
• از بهانه تراشی خودداری کنید.اگر تصمیم به پایان دادن به رابطه دارید، بهتر است مستقیماً به شریک زندگی خود بگویید که می خواهید رابطه را تمام کنید.
• از متهم کردن شریک زندگی خود خودداری کنید.تمرکز شما باید بر روی پایان دادن به رابطه باشد، نه بر روی سرزنش شریک زندگی خود.
• به شریک زندگی خود فرصت دهید تا احساسات خود را بیان کند.حتی اگر می خواهید رابطه را تمام کنید، مهم است که به شریک زندگی خود اجازه دهید احساسات خود را بیان کند.
• از بازگشت به رابطه خودداری کنید. اگر رابطه شما به پایان رسیده است، بهتر است از بازگشت به آن خودداری کنید. بازگشت به یک رابطه شکست خورده می تواند دردناک و دشوار باشد.
• پایان دادن به یک رابطه می تواند یک تجربه دشوار باشد، اما مهم است که به یاد داشته باشید که شما شایسته یک رابطه سالم و رضایت بخش هستید. اگر رابطه شما قابل نجات نیست، بهتر است آن را به پایان برسانید و به دنبال روابط جدید باشید.

پایان رابطه برای مردان

پایان رابطه برای مردان می‌تواند تجربه‌ای چالش برانگیز و دردناک باشد. مردان نیز مانند زنان، طیف وسیعی از احساسات را در این دوران تجربه می‌کنند، از جمله غم، خشم، احساس گناه، و سردرگمی.برخی از مردان ممکن است در مواجهه با پایان رابطه، رفتارهای پرخطری مانند سوءمصرف مواد، رابطه جنسی پرخطر، یا رفتارهای خشونت آمیز از خود نشان دهند. این رفتارها اغلب ناشی از تلاش مرد برای مقابله با احساسات منفی ناشی از جدایی است.

با این حال، بسیاری از مردان نیز می‌توانند به طور سالمی با پایان رابطه کنار بیایند. برای این کار، مهم است که مردان به احساسات خود اجازه بروز دهند و از حمایت دیگران بهره‌مند شوند. برای مقابله با پایان رابطه، مهم است که مردان به احساسات خود اجازه بروز دهند و از حمایت دیگران بهره‌مند شوند. برخی از راهکارهای مقابله با پایان رابطه عبارتند از:

• صحبت کردن با کسی که به او اعتماد دارید: صحبت کردن با یک دوست، خانواده، یا درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا احساسات خود را پردازش کنید و با آنها کنار بیایید.
• پرداختن به احساسات خود: مهم است که به احساسات خود اجازه بروز دهید. گریه کردن، گوش دادن به موسیقی، یا نوشتن در مورد احساسات خود می‌تواند به شما کمک کند تا احساسات خود را پردازش کنید.
• مراقبت از خود: در دوران پس از جدایی، مهم است که به خودتان اهمیت دهید. به اندازه کافی بخوابید، غذای سالم بخورید، و ورزش کنید.
• محدود کردن تماس با شریک سابق خود: محدود کردن تماس با شریک سابق خود می‌تواند به شما کمک کند تا از تحریک احساسات دردناک جلوگیری کنید.
• پیدا کردن سرگرمی‌های جدید: پیدا کردن سرگرمی‌های جدید می‌تواند به شما کمک کند تا حواس خود را از احساسات دردناک منحرف کنید.

نشانه های مردی که میخواهد رابطه را تمام کند

نشانه های مردی که میخواهد رابطه را تمام کند میتواند شامل موارد زیر باشد:

• کاهش علاقه و محبت: یکی از واضح ترین نشانه های این است که مرد علاقه و محبت خود را نسبت به شما کاهش داده است. او ممکن است کمتر به شما ابراز علاقه کند، کمتر با شما تماس داشته باشد، و کمتر به شما توجه کند.
• تغییر در رفتار: مردی که میخواهد رابطه را تمام کند ممکن است در رفتار خود تغییراتی ایجاد کند. او ممکن است عصبانی تر، سردتر، یا منزوی تر شود. او ممکن است از انجام کارهایی که قبلاً از انجام آنها لذت میبرد، امتناع کند.
• عدم تمایل به برنامه ریزی برای آینده: گر مردی که با او در رابطه هستید، تمایلی به برنامه ریزی برای آینده با شما ندارد، این میتواند نشانه ای از این باشد که او قصد ندارد رابطه را ادامه دهد. او ممکن است از صحبت در مورد آینده خودداری کند، یا ممکن است از صحبت در مورد موضوعاتی مانند ازدواج، بچه دار شدن، یا خرید خانه با شما اجتناب کند.
• تغییر در علایق و اولویت ها: مردی که میخواهد رابطه را تمام کند ممکن است در علایق و اولویت های خود تغییراتی ایجاد کند. او ممکن است زمان بیشتری را با دوستان و خانواده خود بگذراند، یا ممکن است به دنبال چیزهای جدیدی در زندگی خود باشد.
• صحبت در مورد جدایی: اگر مردی که با او در رابطه هستید، مستقیماً یا غیرمستقیم در مورد جدایی صحبت میکند، این میتواند نشانه ای واضح از این باشد که او قصد ندارد رابطه را ادامه دهد.

رابطه سمی دکتر هلاکویی

دکتر هلاکویی هشت نشانه یا علامت برای تشخیص یک رابطه سمی ارائه می‌دهد:

• عدم احترام: در یک رابطه سمی، یکی از طرفین یا هر دو طرف، به یکدیگر احترام نمی‌گذارند. این عدم احترام می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند، مانند توهین، تحقیر، کنترل، یا خشونت.
• عدم اعتماد: در یک رابطه سمی، اعتماد بین طرفین از بین رفته است. این عدم اعتماد می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند، مانند پنهان‌کاری، دروغ‌گویی، یا شک و تردید.
• عدم ارتباط: در یک رابطه سمی، ارتباط بین طرفین مختل شده است. این اختلال در ارتباط می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند، مانند عدم توانایی در بیان احساسات، یا عدم توانایی در گوش دادن به یکدیگر.
• عدم مسئولیت‌پذیری: در یک رابطه سمی، یکی از طرفین یا هر دو طرف، مسئولیت‌پذیری خود را در قبال رابطه نادیده می‌گیرند. این عدم مسئولیت‌پذیری می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند، مانند فرافکنی، توجیه‌گری، یا انکار.

منبع : پایان رابطه ✔️ ۲۱ نشانه اصلی

اختلالات روانی کودکان به تغییراتی جدی در شیوه‌ٔ معمول یادگیری، رفتار یا مدیریت عواطف که باعث پریشانی کودک و مشکلات روزانه می‌شود، توصیف شده است. این اختلالات روانی کودکان می‌توانند بر روابط کودک با خانواده، دوستان و معلمان تأثیر بگذارند و می‌توانند باعث مشکلات تحصیلی، اجتماعی و عاطفی شوند.

اختلالات روانی کودکان

کودکان  تحت تأثیر والدین و اعضای خانواده  و جامعه رفتارهای خاصی را یاد می گیرند. بیشتر بچه ها مسائل رفتاری جزئی مانند لجوج بودن  و بی ادب بودن و یا کمبود توجه را از خود بروز می دهند. اگر این مسائل پیچیده شوند می توانند تبدیل به اختلالات شوند. در اینجا چند اختلال شایع روانی در کودکان آورده شده است: (با کلیک روی اسم هر اختلال می توانید مطالب بیشتر در آن مورد را مطالعه نمایید)

1. اختلال کمبود توجه – بیش فعالی (ADHD): کودکان مبتلا به ADHD سه ویژگی های اصلی دارند: بی توجهی، تکانش گری و بیش فعالی. آن ها همچنین می توانند بی قرار، پرخاش گر و تحریک پذیر باشند.
2. افسردگی و اختلال دوقطبی: کودکان مبتلا به اختلال دو قطبی تمایل به نوسانات خلقی ناگهانی، دوره های طولانی از بیش فعالی و به دنبال آن بی حالی، بداخلاقی، سرخوردگی و رفتار تهاجمی دارند.
3. اختلال اضطراب: کودکان مبتلا به اختلال اضطراب تمایل به نگرانی بیش از حد در مورد همه چیز دارند. حتی بی اهمیت ترین مسائل باعث بی خوابی شبانه آن ها می شود.
4. سندرم اسپرگر: این سندرم فرم خفیفی از اوتیسم است. علائم این بیماری شامل عدم توانایی در مهارت های اجتماعی، دوست نداشتن تغییر در محیط آشنا و زندگی روزمره، نداشتن تماس چشمی، حرکات و حالات صورت غیر معمول، نداشتن همدلی و مهارت های حرکتی.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه های مختلفی از جمله اختلالات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات عاطفی کودکان دبستانی به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده کودک خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه روانشناس کودک ابتدایی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

۵. ناتوانی در یادگیری: این یک اختلال روانی است که یادگیری را برای کودک به یک چالش تبدیل می کند. علائم این بیماری شامل ناتوانی در توجه، حافظه ضعیف، هماهنگی ضعیف، عدم توانایی در دنبال کردن دستورالعمل ها و یا راهنمایی ها و عدم سازمان یافتگی است.

۶. اختلال سلوک: کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است به رفتار هایی مانند قلدری برای دیگران، منزوی بودن در موقعیت های اجتماعی، از بین بردن اموال و یا صدمه زدن به حیوانات از عمد، دروغ و یا حتی سرقت تمایل داشته باشند.

۷. اختلال در خوردن: کودکان مبتلا به اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی یا پرخوری تمایل به عادات غیر طبیعی در مورد غذا خوردن دارند. این اختلالات معمولا در نتیجه تفکر وسواسی در مورد افزایش وزن و ظاهر فیزیکی می باشد. علائم این اختلال شامل ناتوانی در خوردن چیز های مختلف، استفراغ و شراب خواری باشد.

۸. اسکیزوفرنی: اسکیزوفرنی در کودکان به اندازه بزرگسالان رایج نیست. علائم این اختلال روانی دوری گزینی اجتماعی، بی خوابی، فقدان انگیزه، افت در مدرسه، افسردگی، فراموشی و رفتار عجیب و غریب می باشد.

اگر فکر می کنید که فرزند تان علائم هر یک از اختلالات ذکر شده در موارد بالا را بروز می دهد، بلافاصله  با یک  پزشک متخصص مشورت کنید.

شایع ترین اختلالات کودکان

سایر اختلالات شایع کودکان عبارتند از:

• اختلال یادگیری
• اختلالات خوردن
• اختلالات خواب
• اختلالات تکاملی
• اختلالات روانی

علل اختلالات کودکان می تواند شامل عوامل ژنتیکی، محیطی و ترکیبی از این دو باشد. تشخیص و درمان اختلالات کودکان به عهده متخصصان بهداشت روان است.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه های مختلفی از جمله اختلالات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات عاطفی کودکان دبستانی به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده کودک خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه روانشناس کودک ابتدایی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

بیماری های روانی شایع در کودکان

انواع اختلالات روانی در کودکان شامل موارد زیر است:

• اختلالات اضطرابی: اختلالات اضطرابی شایع‌ترین نوع اختلالات روانی در کودکان هستند. این اختلالات با احساس ترس، نگرانی یا اضطراب شدید و مداوم مشخص می‌شوند. انواع مختلف اختلالات اضطرابی در کودکان عبارتند از:

1. اختلال اضطراب اجتماعی (SAD): کودکان مبتلا به این اختلال از موقعیت‌های اجتماعی مانند صحبت در جمع، معرفی کردن خود یا شرکت در مهمانی‌ها می‌ترسند.
2. اختلال اضطراب فراگیر (GAD): کودکان مبتلا به این اختلال نگرانی‌های مکرر و غیرمنطقی در مورد موضوعات مختلف دارند.
3. اختلال وسواس فکری-عملی (OCD): کودکان مبتلا به این اختلال دچار افکار و اعمال تکراری و اجباری هستند.
4. اختلال استرس پس از سانحه (PTSD): این اختلال در کودکانی که تجربه‌ی یک رویداد آسیب‌زا مانند آزار جنسی، سوء استفاده یا سانحه‌ی طبیعی داشته‌اند، دیده می‌شود.

• اختلالات رفتاری: اختلالات رفتاری با رفتارهای پرخاشگرانه، نافرمانی یا ضداجتماعی مشخص می‌شوند. انواع مختلف اختلالات رفتاری در کودکان عبارتند از:

1. اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه (ODD): کودکان مبتلا به این اختلال از پیروی از قوانین و دستورات والدین یا معلمان خودداری می‌کنند.
2. اختلال سلوک (CD): کودکان مبتلا به این اختلال رفتارهای پرخاشگرانه، تخریبی یا ضداجتماعی دارند.
3. اختلال یادگیری اجتماعی-عاطفی (SLED): این اختلال در کودکانی دیده می‌شود که در مهارت‌های اجتماعی و عاطفی خود مشکل دارند.

• اختلالات خلقی: اختلالات خلقی با احساسات غم، ناامیدی یا عصبانیت شدید مشخص می‌شوند. انواع مختلف اختلالات خلقی در کودکان عبارتند از:

1. اختلال افسردگی اساسی (MDD): کودکان مبتلا به این اختلال احساس غم، ناامیدی یا بی‌حوصلگی شدید دارند.
2. اختلال دوقطبی (BD): این اختلال با تغییرات شدید خلقی از افسردگی به شیدایی مشخص می‌شود.
3. اختلال خلقی فصلی (SAD): این اختلال با تغییرات خلقی در طول سال مشخص می‌شود.

• اختلالات یادگیری: اختلالات یادگیری مشکلاتی در یادگیری مهارت‌های تحصیلی هستند. انواع مختلف اختلالات یادگیری در کودکان عبارتند از:

1. اختلال خواندن (LD): این اختلال با مشکلات در خواندن و درک مطلب مشخص می‌شود.
2. اختلال ریاضی (MD): این اختلال با مشکلات در یادگیری ریاضیات مشخص می‌شود.
3. اختلال نوشتن (DD): این اختلال با مشکلات در نوشتن و املا مشخص می‌شود.

• اختلالات دیگر: انواع دیگر اختلالات روانی که ممکن است در کودکان دیده شوند عبارتند از:

1. اختلال طیف اوتیسم (ASD): این اختلال با مشکلات در ارتباط اجتماعی، رفتارهای تکراری و محدود و مشکلات شناختی مشخص می‌شود.
2. اختلالات خوردن: این اختلالات با مشکلات در خوردن و وزن مشخص می‌شوند.
3. اختلالات خواب: این اختلالات با مشکلات در خوابیدن یا بیدار ماندن مشخص می‌شوند.
4. اختلالات مصرف مواد: این اختلالات با مصرف مواد مخدر یا الکل مشخص می‌شوند.

علل اختلالات روانی کودکان

روانشناسان کودک با دو نظریه اصلی سر و کار دارند

• رشد در کودکان درونی است و تغییر ذاتی است (طبیعت)
• رشد کودکان بستگی به محیط خارجی آن ها دارد (پرورش)

کارشناسان،  رشد در کودکان را در مورد زمینه های مختلفی از جمله موارد زیر مطالعه کرده اند:

• زمینه اجتماعی: چگونه روابط با پدر و مادر، خواهر و برادر، دوستان، معلمان، و دیگران  بر توسعه  کودک اثری قابل توجه می گذارد.
• زمینه های فرهنگی: چگونه عوامل فرهنگی مانند سنت ها، ارزش های از پیش تعیین شده ودستورالعمل های زندگی  بر رشد و توسعه کودک تاثیر می گذارد.
• زمینه های اجتماعی و اقتصادی: چگونه موقعیت اجتماعی، سطح خانواده، شیوه زندگی و در دسترس بودن (و یا عدم) منابع مالی می تواند بر رشد کودک تاثیر بگذارد.

عوامل ژنتیکی می‌توانند خطر ابتلا به اختلالات روانی خاص را افزایش دهند. عوامل محیطی مانند سوء استفاده، غفلت و آسیب‌های دوران کودکی نیز می‌توانند خطر ابتلا به اختلالات روانی را افزایش دهند. عوامل روانی اجتماعی مانند مشکلات خانوادگی، مشکلات مدرسه و روابط اجتماعی ضعیف نیز می‌توانند خطر ابتلا به اختلالات روانی را افزایش دهند.

علائم بیماری اعصاب در کودکان

بیماری‌های اعصاب در کودکان می‌توانند طیف گسترده‌ای از علائم را ایجاد کنند. برخی از علائم شایع عبارتند از:

• مشکلات در یادگیری و حافظه
• مشکلات در مهارت‌های حرکتی
• ناتوانی در کنترل مثانه و روده
• ناتوانی در تکلم و زبان
• مشکل در توجه و تمرکز
• مشکل در رفتار
• مشکل در عواطف

علائم اختلالات روانی کودکان می‌تواند با افزایش سن تغییر کند. به عنوان مثال، یک کودک مبتلا به فلج مغزی ممکن است در ابتدا فقط مشکلات حرکتی خفیفی داشته باشد، اما با گذشت زمان، مشکلات گفتاری و یادگیری نیز در او ظاهر شود.

در برخی موارد، اختلالات روانی کودکان ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند. این امر تشخیص بیماری را دشوار می‌کند.

اگر کودک شما علائمی از بیماری‌های اعصاب را نشان می‌دهد، مهم است که در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند کودک شما را معاینه کند و آزمایش‌های لازم را برای تشخیص بیماری تجویز کند.

در ادامه به بررسی برخی از شایع‌ترین بیماری‌های اعصاب در کودکان می‌پردازیم:

• فلج مغزی (CP): فلج مغزی یک اختلال حرکتی است که در اثر آسیب به مغز در دوران بارداری، زایمان یا اوایل دوران کودکی ایجاد می‌شود. علائم فلج مغزی می‌تواند خفیف تا شدید باشد و شامل مشکلات حرکتی، گفتاری، یادگیری و رفتاری می‌شود.
• اوتیسم (ASD): اوتیسم یک اختلال رشدی است که با مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی، رفتارهای تکراری و محدود و مشکلات حسی مشخص می‌شود. علائم اوتیسم می‌تواند خفیف تا شدید باشد و می‌تواند تأثیر زیادی بر زندگی کودک بگذارد.
• اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD): ADHD یک اختلال عصبی رشدی است که با علائمی مانند بی‌توجهی، بیش‌فعالی و تکانشگری مشخص می‌شود. علائم ADHD می‌تواند تأثیر زیادی بر زندگی کودک بگذارد و منجر به مشکلات تحصیلی، شغلی و روابط اجتماعی شود.
• اختلالات یادگیری: اختلالات یادگیری گروهی از اختلالات هستند که باعث مشکلات یادگیری در کودکان می‌شوند. اختلالات یادگیری می‌توانند بر توانایی کودک در یادگیری خواندن، نوشتن یا ریاضی تأثیر بگذارند.
• اختلالات تکاملی: اختلالات تکاملی گروهی از اختلالات روانی کودکان هستند که باعث مشکلات رشدی در کودکان می‌شوند. اختلالات تکاملی می‌توانند بر توانایی کودک در حرکت، صحبت، یادگیری یا رفتار تأثیر بگذارند.

درمان بیماری‌های اعصاب در کودکان به نوع بیماری و شدت علائم بستگی دارد. برخی از بیماری‌های اعصاب قابل درمان نیستند، اما می‌توان با درمان‌های حمایتی، کیفیت زندگی کودک را بهبود بخشید.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه های مختلفی از جمله اختلالات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات عاطفی کودکان دبستانی به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده کودک خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه روانشناس کودک ابتدایی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

بیماری های روانی که ریشه در کودکی دارند

بسیاری از بیماری های روانی ریشه در کودکی دارند. این بدان معناست که تجربیات دوران کودکی می تواند بر سلامت روان فرد در بزرگسالی تأثیر بگذارد. برخی از اختلالات روانی کودکان عبارتند از:

• اختلال اضطرابی
• اختلالات خلقی
• اختلالات شخصیتی
• اختلالات خوردن
• اختلالات اعتیاد

منبع : اختلالات روانی کودکان ✔️ علائم و نشانه های تخصصی