اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) علائم و نحوه درمان

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) چیست؟ در زندگی روزمره ممکن است با حوادث طاقت فرسا، ترسناک و خارج از کنترل رو به رو شوید. اختلالات هیجانی که بعد از حملات و جراحت جسمانی (به خصوص تجاوز)، تصادف، حوادث طبیعی یا فقدان و سوگ ناگهانی عزیزان تجربه می کنید. به آن ها اختلال استرس پس از ضربه گفته می شود.

PTSD چیست؟

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) مشکل سلامت روان است که در اثر یک رویداد بسیار استرس زا یا وحشتناک ایجاد می شود، علائم ممکن است شامل فرو رفتن در گذشته، کابوس، اضطراب شدید و افکار غیر قابل کنترل در مورد رویداد باشد(منبع).

البته همه افراد در این شرایط مشابه ممکن است با اختلال استرس پس از سانحه رو به رو نشوند، در صورتی که فشار روانی به وجود آمده از این اتفاقات بیش از اندازه باشد و نتوانید به خوبی با آن ها مقابله کنید این آسیب پدید می آید.

پیامدهایی که به خاطر این اختلال به وجود می آید آنقدر جدی هستند که سازگاری اجتماعی و عملکردی تان را با اختلالاتی رو به رو می کند در نتیجه تشخیص به موقع و درمان بیماری کمک می کند تا هر چه سریع تر به روند عادی زندگی تان برگردید.

در ادامه این مقاله به بررسی استرس پس از آسیب، علائم، علل و راهکارهای درمانی آن می پردازیم.

اختلال استرس پس از سانحه PTSD

در صورتی که حوادث آسیب زننده ای را تجربه می کنید احساسات ناراحت کننده عمیقی به سراغ شما می آید و در این شرایط اگر راهکاری برای رو به رو شدن با این احساسات نداشته باشید ممکن است تاثیرات منفی درازمدتی به صورت اختلال استرس پس از آسیب بر جای بگذارد.

استرس پس از سانحه یک نوع اختلال روانی می باشد که به خاطر عوامل استرس زا به وجود می آید.

گاهی ممکن است شما به خاطر بروز حادثه یا دیدن صحنه ای یک عارضه روحی دردناکی را تجربه کنید و تا مدتی دچار مشکلاتی شوید و با گذشت زمان کم کم سلامتی خودتان را به دست آورید اما در برخی از اوقات عارضه های دردناک بیش از یک ماه طول می کشد که ممکن است شما را با این اختلال رو به رو کند.

هم چنین عوامل و سوانح استرس زا به گونه های مختلفی به وجود می آید که مهم ترین آن ها عبارت اند از:

• شخص رویداد استرس زا را به طور مستقیم تجربه می کند.
• فرد رویداد استرس زایی که برای دیگران به وجود آمده است را به طور مستقیم مشاهده می کند.
• شخص از رویداد آسیب زا و استرس زایی که برای یکی از اعضای خانواده یا دوستان نزدیکش ایجاد شده است آگاه می شود.
• قربانی بارها یا به شدت در معرض جزئیات ناراحت کننده رویدادهای آسیب زا قرار می گیرد، به عنوان مثال نخستین کسانی که به محل حادثه می روند دچار این اختلال ها می شوند به عنوان مثال کسانی که جنازه ها و بقای انسانی را جمع آوری می کنند.

پیشنهاد مشاور:

• احساس می کنم فردی می خواهد به من تجاوز کند چگونه از تجاوز پیشگیری کنم؟
• راه درمان پسری که مورد تجاوز قرار گرفته چیست؟
• تجاوز به کودک و مقصر بودن والدین

علائم استرس پس از سانحه

به طور کلی علائم این اختلال به ۴ دسته تقسیم می شوند که می توان به مواردی مانند خاطرات سرزده، پرهیز از سانحه، تغییرات منفی در حالات و افکار و تغییر در واکنش های فیزیکی و احساسی اشاره نمود.

فردی که دچار آسیب استرس بعد از سانحه می شود در بسیاری از موارد علائم استرس را به صورت زیر تجربه می کند:

• نفوذ افکار یا خاطرات تکراری، مزاحم و ناخواسته مربوط به رویداد آسیب زا
• کابوس های تکراری و آزاردهنده که در آن ها، محتوا یا احساسات موجود در رویا با رویدادهای آسیب زا در ارتباط هستند.
• واکنش هایی مانند فلش بک یا تجدید خاطره، که در آن ها فرد طوری احساس یا عمل می کند که انگار رویدادهای آسیب زا دوباره در حال رخ دادن هستند.
• شخص از خاطرات، افکار یا احساساتی که به طور مستقیم و غیرمستقیم با رویدادهای آسیب زا در ارتباط هستند اجتناب می کند.
• بیمار همیشه در حالت هیجانات منفی مانند ترس، وحشت، خشم، احساس عذاب وجدان و احساس گناه قرار دارد.
• از علاقه فرد به کارهای مهم زندگی یا میزان مشارکتش در آن ها به شدت کاسته شده است.
• شخص زودرنج است و ناگهان با کوچکترین تحریکی از خشم منفجر می شود.
• بی احتیاطی، رفتارهای پر خطر و خود تخریب گر در قربانی دیده می شود.

عوارض موثر در بروز اختلال استرس پس از سانحه

اختلال استرس پس از ضربه، آسیب روانی می باشد که یک موقعیت یا اتفاق آشکار ساز برای آن وجود دارد، یعنی فرد زمانی که با مشکلی رو به رو می شود و ضربه روحی را تحمل می کند به این اختلال مبتلا می شود، برخی از افراد در شرایط مشابه سازگاری و انعطاف بیشتری دارند.

در مباحث سبب شناسی اختلال استرس پس از آسیب، مباحثی مانند زیست شناختی، اجتماعی و روان شناختی کاربرد دارد، مواردی مانند سابقه خانوادگی اضطراب باعث آسیب پذیری فرد از نظر زیست شناسی می شود.

بی ثباتی هایی که در محیط خانواده به وجود می آید این باور را در شما ایجاد می کند که دنیای جای خطرناک و غیر قابل کنترلی می باشد که باعث بروز این اختلال می شود و در به وجود آمدن این اختلال موثر است.

در سطح اجتماعی باید به دریافت حمایت اجتماعی از طرف خانواده، دوستان و دیگران ارگان های اجتماعی بپردازید و این موارد نقش عامل محافظتی هستند در نتیجه عدم دریافت حمایت کافی باعث به وجود آمدن اختلالاتی در فرد می شود.

در زمینه روان شناختی عامل فشار یا همان استرسورها می تواند نقش تعیین کننده ای داشته باشند، در کنار این مسئله پژوهشگران اعلام کرده اند که تجربیات آسیب زا می تواند تغییراتی در مغز فرد ایجاد کند و در قسمت هیپوکامپ که مسئول تحکیم بخشیدن به حافظه است این اتفاق رخ می دهد.

درمان PTSD

برای درمان استرس پس از سانحه می توان از روش های دارودرمانی و روان درمانی استفاده کرد، در این شرایط مشاوره کنترل استرس به شما کمک می کند تا بهترین روش درمانی را در پیش بگیرید، در ادامه این مقاله به توضیح رایج ترین درمان ها می پردازیم و آن ها را مورد بررسی قرار می دهیم.

۱-حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR)

درمان EMDR یک روان درمانی ساختاریافته است که در درجه اول بر درمان افرادی تمرکز دارد که رویدادهای ناراحت کننده و آسیب زا را تجربه کرده اند.

بیمارانی که تروما را تجربه کرده‌اند، اغلب به فکر رویدادهای گذشته و تجربه اختلالات هستند. این خاطرات حل نشده می توانند به شکل اضطراب، افسردگی، PTSD و سایر شرایط مرتبط با تروما ظاهر شوند(منبع).

۲-نوروفیدبک

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک وضعیت سلامت روان ناتوان کننده است که بر افرادی تأثیر می گذارد که حوادث آسیب زا یا تهدید کننده زندگی را تجربه کرده اند، از جمله تجربیات جنگ، تجاوز جنسی و فیزیکی، سوء استفاده و غفلت در دوران کودکی، شاهد آسیب های خشونت آمیز و بلایای طبیعی. PTSD با تجربه مجدد رویدادهای آسیب زا، اجتناب از محرک های مربوط به تروما، افزایش برانگیختگی و تغییرات منفی در خلق و خو و شناخت مشخص می شود (انجمن روانپزشکی آمریکا، )، در حالی که قرار گرفتن در معرض ترومای شدید و مزمن، همانطور که در ICD-11 توضیح داده شده است. همچنین می تواند منجر به اختلال در تنظیم، تغییر ادراک از خود و اختلالات بین فردی شود (سازمان بهداشت جهانی، ۲۰۱۹ ) همانطور که در PTSD پیچیده دیده می شود.

بر اساس یک متاآنالیز هفت کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs)، نوروفیدبک (NFB) دارای اثرات سودمند متوسطی بر علائم PTSD و اثرات مثبت بر پیامدهای ثانویه مانند افسردگی و اضطراب است.

در ۲۰ سال گذشته، مرکز مشاورانه و کلینیک روانشناسی ستاره ایرانیان با موفقیت از نوروفیدبک برای درمان PTSD، اضطراب عمومی، اختلال هراس، افسردگی، ADHD، اوتیسم و ​​غیره استفاده کرده است.

به طور خلاصه، نوروفیدبک به بیماران کمک می کند تا از ارتباط ذهن و بدن برای رسیدن به حالت عمیق تری از آرامش و آرامش استفاده کنند. با کمک درمان نوروفیدبک، بیماران می‌توانند نشانه‌های استرس و اضطراب را تشخیص دهند و عملکرد امواج مغزی خود را به حالت سالم‌تری تغییر دهند تا علائم را کاهش دهند. درمان نوروفیدبک حتی می تواند دفعات و شدت حملات پانیک بالقوه را کاهش دهد یا از بین ببرد(منبع).

۳-دارو درمانی

گروهی از داروهای ضد افسردگی که برای درمان اختلال استرس پس از سانحه مورد استفاده قرار می گیرد شامل مهارکننده های بازجذب سروتونین (SSRlS) نظیر سرترالین و پاروکستین می باشد که به دلیل کارایی بیشتر، قابل تحمل بودن و بی خطر بودنشان مورد استفاده قرار می گیرد.

در این زمنیه می توانید از دکتر کمال آزمندیان وقت بگیرید.

۴-روان درمانی

درمانگران معتقدند که باید با آسیب خود رو به رو شوید تا بتوانید هیجان های خود را مورد پردازش قرار دهید و روش های کنار آمدن سازگارانه را تقویت نمایید، در این حالت سعی کنید موارد به وجود آمده را تجسم کنید سپس محتوای آسیب و هیجان های همراه با آن را مورد بررسی قرار دهید.

زمانی که فرد درگیر اختلال استرس پس از سانحه می شود، دچار مداخلات روان درمانی مانند رفتار درمانی، هیپنوتیزم و روان پویشی می شود، هم چنین حساسیت زدایی از طریق حرکات سریع چشم و پردازش مجدد هیجان ها برای درمان این اختلال موثر می باشد و می توان از این روش ها برای درمان این اختلال استفاده کرد.

اختلالات مرتبط با اختلال استرس پس از آسیب

اختلال استرس پس از ضربه در صورتی که مورد درمان قرار نگیرد به اختلالی مزمن تبدیل می شود که با آسیب های زیادی از جمله آسیب های روانی مانند افسردگی، اختلالات اضطرابی دیگر و سوء مصرف مواد و غیره همراه می باشد.

این اختلال شبیه اختلال استرس حاد می باشد به جز این که علائم اختلال استرس حاد زودتر از PTSD و در ظرف چهار هفته پس از واقعه پیدا می شود و به مدت ۲ روز یا چهار روز طول می کشد، در صورتی که علائم این اختلال پس از ۴ هفته طول بکشد تشخیص اختلال پس از سانحه داده می شود.

خودسرزنشی در PTSD

برخی از بیماران دچار خود سرزنشی یا احساس گناه بازماندگان می شوند. به همین دلیل باید برای تصحیح باورهای غلط، شناخت درمانی صورت گیرد و در صورتی که احساس کردید نیاز به صحبت با کسانی دارید که تجربه های مشابه دارند می توانید از گروه درمانی استفاده نمایید تا از این طریق تا حدودی با مسائل مورد نظر کنار بیایید.

در صورتی که درباره روش های مختلف درمان اختلال استرس پس از سانحه اطلاعات مناسبی را کسب کنید تا بهترین راهکار را در اختیار اطرافیان یا خودتان قرار دهید در این حالت باید از مشاوران کمک بگیرید.

در این خصوص مرکز مشاوره ستاره ایرانیان و یا مرکز مشاوره مشاورانه خدماتی را به صورت حضوری، آنلاین و تلفنی ارائه می دهند. این مجموعه از جمعی مشاوران برجسته تشکیل شده اند که در زمینه اختلالات روانی خدماتی را ارائه می دهند تا در کمترین زمان به درمان مشکلات خود بپردازید.

منبع : اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) علائم و تمامی روشهای درمانی

از بدبینی و شکاکیت تا اختلال پارانوئید و شخصیت مرزی

اختلال شخصیت پارانوئید( DPP) یکی از اختلالات شخصیت غیر عادی است و از جمله علائم آن، بی اعتمادی و بدگمانی به دیگران می باشد، به ویژه در زمانی که دلیلی برای مشکوک بودن وجود ندارد.

فرد بدبین به ندرت حال خوبی دارد، همیشه برای بدترین ها آماده است و شکاک پرشور است. بدبین همتا نسبتا بداخلاق است. مشکل این نوع همکار نگرش منفی اوست که به سرعت به بقیه کارمندان منتقل می شود. بنابراین بسیار مهم است که بدانیم چگونه با یک بدبین رفتار کنیم.

ویژگی های افراد بدبین

وقتی انسان بدبین است در همه چیز فقط بدی ها را می بیند. افراد بدبین تقریباً همیشه موقعیت ها را بدون استثنا در یک دید منفی می بینند.

• وقتی رئیس درخواست صحبت می کند، فقط می تواند به معنای پایان کار باشد
• یک کارمند جدید معرفی شد؛ خدایا! اکنون، همه چیز به سمت هرج و مرج پیش می رود
• کار پروژه ای مبتنی بر تیم فقط می تواند به یک فاجعه ختم شود!

بدبینان به سختی تصور می کنند که یک چالش یا موقعیت روزمره می تواند مثبت باشد. آنها روی همه بدترین سناریوها تمرکز می کنند و برای آن آماده می شوند. با این حال، در واقعیت، اغلب برعکس است: بدبین ها برای تیم غنی سازی مفیدی نیستند. آنها یک جریان صاف را ترمز می کنند. هنگامی که او مشغول رنگ آمیزی همه چیز به رنگ سیاه است، فراموش می کند که روی موارد ضروری تمرکز کند – کار. مقاومت و بدبینی آنها محصول سالها کثیفی است.

با وجود اینکه فرد بدبین دارای ویژگی های آزاردهنده ای است و گاهی اوقات به سمت جنون کامل می رود، اما همیشه به نوعی موفق می شود مردم را به سمت خود بکشاند. متأسفانه خلق و خوی تاریک و دیدگاه های منفی او نسبتاً سریع تیم را آلوده می کند:

• حال و هوای مطب بدتر و بدتر می شود
• پیروان او به آتش می افزایند و بدبین نفوذ بیشتری پیدا می کند

بدبین در یک نگاه

• اساسا منفی است
• همیشه برای بدترین سناریو آماده باشید
• با تنظیمات منفی خود ارتباط برقرار می کند (تضمین خلق و خوی بد)
• رویدادهای مثبت نمی توانند آنها را متقاعد کنند
• از ایده های خلاقانه جلوگیری می کند
• تصمیم گیری مشکل است

اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

یکی از بیماری های اختلال شخصیتی غیر عادی (کلاسترA) است. این بیماران، رفتارهای عجیبی دارند که مشخصه اصلی آن بی اعتمادی و بدگمانی نسبت به دیگران است که از کودکی یا نوجوانی شروع می شود. این بیماری در مردان بیشتر از زنان دیده شده است.

علائم و علل شکاکیت

علت اصلی اختلال پارانوئید مشخص نیست ولی می توان گفت که این اختلال ناشی از عوامل روانی و بیولوژیکی است. این بیماری در افرادی که در فامیل و خویشاوندی سابقه اختلال هذیانی دارند، بیشتر دیده می شود. ضربه جسمی یا عاطفی در دوران کودکی نیز در این بیماری نقش زیادی دارد.

علائم اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

این بیماران دائما سعی در تهدید و تحقیر دیگران دارند و به همین دلیل در ارتباط با دیگران دچار مشکل می شوند و نمی توانند به راحتی ارتباط برقرار کنند.

مبتلایان به این بیماری دارای علائم زیر هستند:

1. به تعهد، وفاداری دیگران مشکوک اند.
2. تمایلی به اعتماد به دیگران ندارند و اطلاعات شخصی شان را به کسی بازگو نمی کنند.
3. آدم های کینه ای بوده و اصلا انتقاد پذیر نیستند.
4. دائما عصبانی هستند و به همسر خود مشکوک اند.
5. اعتقاد دارند همیشه حق با آنهاست.

اختلال شخصیت پارانوئید چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک با گرفتن یک شرح حال معاینه و ارزیابی را انجام می دهد، هرچند که آزمایش خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. هنگامی که پزشک هیچ علائمی پیدا نکند، بیمار را به روانپزشک ارجاع می دهد. اختلال هذیانی با اختلال پریشی مانند اسکیزوفرنی متفاوت است، مثلا فرد مبتلا به پارانوئید صداها را نمی شنود.

مدیریت و درمان بیماری شکاکیت

فرد مبتلا به DPP به دیگران بی اعتماد است و این برای متخصصان مراقبتی مشکل ایجاد می کند؛ چون اعتماد یک اصل مهم روانی در مشاوره گرفتن می باشد، به همین دلیل افراد مبتلا به این بیماری از برنامه درمانی پیروی نمی کنند.

این بیماری داروی مخصوصی ندارد ولی برای درمان آن از داروهای ضد اضطراب و افسردگی استفاده می شود.

عوارض اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

فرد در ایجاد ارتباط با دیگران و وارد شدن به موقعیت های اجتماعی دچار مشکل می شود و عمدتا درگیر  مشکلات حقوقی می شوند.

آیا می توان از اختلال شخصیت پارانوئید پیشگیری کرد؟

هرچند این اختلال پیشگیری ندارد ولی ممکن است فردی که در معرض این اختلال است بتواند راه موثری برای رویارویی با این بیماری بیاموزد.

چشم انداز فرد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

این بیماری یک اختلال مزمن است و در طول زندگی بیمار باقی می ماند، هرچند برخی از این بیماران عملکرد خوبی دارند، ازدواج می کنند و شغلشان را گسترش می دهند و از زندگی خود لذت می برند.

اختلال شخصیت مرزی ( DPB )

این اختلال بر خلق و خو و رفتار و تفکر شما تاثیر می گذارد، که با راهنمای درمان همه چیز ناپایدار خواهد بود.

اختلال شخصیت مرزی ( DPB ) چیست؟

احساسات و روابط ناپاایداری دارند و متزلزل اند و موارد مورد علاقه شان نیز ذائما در حال تغییر است.

افراد مبتلا به این بیماری حساس هستند و زمانی که عصبانی و ناراحت هستند به سختی آرامش پیدا می کنند. این بیماران در زمان تفکر راجع یک مسئله ممکن است چیزهای آزاردهنده بگویند یا به روش نامناسب رفتار کنند.

اختلال شخصیت مرزی قابل درمان است

( DPB ) قابل درمان است و این بیماری بهتر از افسردگی و اختلال دوقطبی است، این بیماران با درمان می توانند بهتر شوند و با گذشت زمان رفتار جدیدی را انجام می دهد که باعث تعادل عاطفی فرد می شود.

شناخت اختلال شخصیت مرزی

نشانه های زیر می تواند از ویژگی های شخصی باشد که درگیر اختلال شخصیت مرزی است:

• احساس پوچی می کنم.
• اغلب عصبانی و مضطرب است.
• ترس از تنهایی و ترک کردن افراد مهم زندگی اش
• دائما کارهای خطرناک و ناسالم انجام می دهد مانند مصرف الکل و اعتیاد به مواد مخدر
• خودآزاری انجام می دهد مثل خودکشی
• انجام حرکات تکانشی زمانی که در رابطه احساس ناامنی می کنند.

علائم و نشانه های اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی به طریق های مختلفی ظاهر می شود، روانپزشکان علائم این اختلال را به ۶ دسته تقسیم می کنند که برای تشخیص ( DPB ) باید ۵ مورد از این علائم را داشته باشد و علائم طولانی مدت باشد.

علامت اختلال شخصیت مرزی

از جمله علائم این بیماری ترس از تنها ماندن و رها شدن است، اگر یکی از اعضای خانواده به خانه دیر برسد باعث ترس شدید برای فرد مبتلا می شود و ممکن است شروع به دعوا کند و مانع از خروج شما از خانه شود.

روابط ناپایدار

افراد مبتلا به شخصیت مرزی، تمایل به داشتن روابطی شدید و کوتاه مدت دارند

به سرعت عاشق می شوند و این باعث ضربه عاطفی می شود، با فرد جدیدی که روبه رو می شونذ به آنها سلامتی می دهد ولی به سرعت ناامید می شوند. گاهی نسبت به خود متنفر و گاهی احساس خوبی دارند و این افراد ممکن است دائما شغل، دوستان و معشوق خود را تغییر دهند.

رفتارهای تکانشی و خود ویرانگر

زمانی که ناراحت هستند یکدفعه پولی را خرج می کند که توانایی پرداختش را ندارند، علائم دیگر مثل: پرخوری، دزدی، رابطه جنسی پر خطر و زیاده روی در مصرف الکل و مواد مخدر نیز از علائم دیگر آن است.

خودآزاری در بیماران شخصیت مرزی

خودکشی، فکر به خود کشی، تهدید به خودکشی و در انتها اقدام به خودکشی و خود آزاری مانند بریدن و سوزاندن

نوسانات عاطفی شدید مانند احساسات و خلق و خوی ناپایدار رایج است، یک لحظه شاد و یک لحظه افسرده و ناامید است، این اختلال بر خلاف نوساناتی عاطفی افسردگی بسیار شدید و سریع از بین می روند.

احساس پوچی در اختلال شخصیت مرزی

افراد مبتلا به این بیماری دائما احساس پوچی می کنند، که این احساس ناراحت کننده است و در نهایت منجر می شود که این خلا و پوچی را با مواد مخدر یا روابط جنسی پر خطر پر کند.

خشم انفجاری

افراد مبتلا به این بیماری دائما عصبانی هستند و با علائمی مثل فریاد زدن و یا شکستن وسایل خشمشان را از بین می برند. همچنین این افراد دائما به همه چیز مشکوک اند و زمانی که استرس دارند ممکن است ارتباطشان را با واقعیت از دست بدهند.

اختلال مشترک رایج

اختلال شخصیت مرزی به سختی تشخیص داده می شود ولی یکسری اختلالت مشترک دارد که عبارتند از:

• افسردگی یا اختلال دوقطبی
• سوء مصرف مواد مخدر
• اختلالات اشتها
• اختلالات اضطرابی
• علل اختلال مرزی

بسیاری از روانشناسان این اختلال را ناشی از عوامل بیولوژیکی، ارثی یا درونی و یا عوامل بیرونی مثل تجارب آسیب زایی که فرد در دوران کودکی دیده، می دانند.

تفاوت های مغزی

فرد مبتلا به DPB مغزش در حالت آماده باش قرار دارد و دائما در حال جنگ و گریز است و هنگامی که سوئیچ جنگش روشن شود قسمت مغز منطقی اش از کار می افتد. حقیقت این است که فرد با تمرین هایی که از مشاور خود می گیرد قادر خواهد بود که مغزتان را تغییر دهید، برخی از این تمرین ها مثل مدیتیشن باعث رشد مغز خواهد شد.

• مشاورانه (صفحه اصلی)
• مشاوره خانواده = پایان دلخوری ها و از دست دادن ها
• مشاوره ازدواج | دیگه با هندوانه در بسته زندگیتو نابود نکن
• مشاوره تلفنی با برترین های ایران
• مشاوره آنلاین (صفحه مشاوره پرسش و پاسخ)
• تست روانشناسی به همراه تحلیل
• مشاوره روانشناسی و درمان های تضمینی
• مشاوره تحصیلی و استعدادیابی
• معجزه برای درمان افسردگی
• مشاوره جنسی و لذت بیشتر در رابطه
• اختلال روان ترسناک نیست ما به راحتی درمان می کنیم
• کلیپ روانشناسی

اختلالات شخصیت وانگ

منظور روانشناسان از شخصیت، فکر و رفتار و احساس فرد مراجعه کننده است که برای هیچ کس دقیقا یکسان نمی باشد( رفتار یکسانی ندارد)، به همین دلیل بعضی از مردم خجالتی، برون گرا، درون گرا و … هستند و این ها جزء شخصیت آن ها می باشد.

شخصیت ارتباط مستقیمی با هویت دارد. اختلال شخصیتی به معنای قضاوت کردن شخصیت نیست، بلکه در علم روانشناسی به این معناست که الگوی رفتاری فرد با هنجار متفاوت است که این امر باعث ایجاد مشکل در شغل و احساساتتان نسبت به دیگران می شود. ولی نکته قابل توجه این است که این الگوها را می توان تغییر داد .

نکات خودیاری: ۳ کلید برای مقابله با DPB

• هیجان عاطفی خود را آرام و کنترل کنید.
• تکانشگری را کنترل و پریشانی را تحمل کنید.
• مهارت های بین فردی خود را بهبود بخشید.

توصیه خودیاری ۱: هیجان عاطفی خود را آرام کنید.

فرد مبتلا وقت زیادی را صرف مقابله با احساسات خود کرده ولی پذیرفتن احساستان به معنی تسلیم شدن نیست بلکه به معنای دست برداشتن از تلاش برای مقابله با آنچه حس می کنید، است. باید گذشته و آینده را رها کرده و بر لحظه حال متمرکز باشد.

تکنیک های ذهن آگاهی که در این زمینه موثر است، عبارتند از:

• با مشاهده احساسات خود شروع کنید.
• آنچه در زمان حال است را بپذیرید.
• کاری را انجام دهید که یک یا چند حواس شما را تحریک کند.

حس خود را درگیر کنید که یکی از ساده ترین راه های تسکین خود می باشد. چیزی که شما را در زمان عصبانیت کنترل می کند با چیزی که شما را در زمان افسردگی آرام می کند بسیار متفاوت است. چند ایده برای شروع:

لمس کردن: آب داغ یا سرد را روی دستان خود لمس کنید، دوش آب گرم بگیرید.

طعم: اگر احساس پوچی می کنید نعناع یا آب نبات با طعم قوی بمکید یا چیزی مثل چیپس نمک و سرکه بخورید. اگر چیزی آرام بخش می خواهید چای داغ یا سوپ را امتحان کنید.

بو: گل ها را بو کنید، عطر مورد علاقه خود را بزنید، شمعی روشن کنید.

منظره: روی منظره ای عالی، گل آرایی، نقاشی یا چیزی در تخیل تان تمرکز کنید.

صدا: به موسیقی با صدای بلند گوش دهید. برای آرام شدن به موسیقی آرام بخش مثل صدای دریا، پرندگان گوش دهید.

آسیب پذیری عاطفی خود را کاهش دهید

زمانی که استرس دارید لازم است از سلامت جسمی و روحی خود مراقبت کنید. نکات زیر به شما در این امر کمک می کند:

• داشتن یک رژیم غذایی مغذی
• خواب کافی
• خودداری از استفاده از داروهای تغییر خلق و خو
• کاهش دادن استرس
• تمرین تکنیک های عصبی

نکته ۲: یاد بگیرید که تکانشگری را کنترل کنید و پریشانی را تحمل کنید.

وقتی احساس می کنید که تحت تاثیر احساسات سخت هستید، باید رفتار و پریشانی خود را کنترل کنید. از جمله علائم این تکانشگری بریدن، بی احتیاطی، رابطه جنسی، نوشیدن الکل، رانندگی پر سرعت است.

کنترل خود را از دست می دهید؟

توانایی تحمل پریشانی به شما کمک زیادی خواهد کرد، به جای اینکه به رفتارهای خود تخریبی واکنش نشان دهید یاد می گیرید که آن ها را کنار بگذارید.

یک برنامه مثل جعبه ابزار هوش هیجانی به شما کمک می کند تا چگونه بر اساسات خود تخریبی و طاقت فرسا غلبه کنید این برنامه به شما می آموزد که:

• چگونه با احساساتتان در تماس باشید.
• احساس زندگی کنید. مدیریت احساسات ناخوشایند
• حتی در موقعیت های ناراحت کننده، آرام باشید.
• به شما طیفی از انرژی مثبت و شادی و آرامش انتقال می دهد.
• یک تمرین زمینی برای کمک به توقف و بازیابی کنترل
• به جای تمرکز بر افکار پر خطر خود تمرین زمینی یک راه سریع برای آرام کردن و کنترل پریشانی تان است.
• نفس های آهسته و عمیق بکشید.
• در مواقع اضطراری حواس خود را پرت کنید.
• پرت کردن حواس، به شما کمک می کند و هر چیزی که توجه شما را جلب می کند می تواند موثر باشد.
• مثلا تلویزیون تماشا کنید، اگر ناراحت هستید کمدی ببینید. کاری را که علاقه دارید انجام دهید، مثل: نقاشی، باغبانی، خواندن کتاب
• با انجام دادن کارهای روزمره حواس خود را پرت کنید، مثل: خرید کرن، تمیز کردن خانه. انجام دادن ورزش یوگا یا پیاده روی
• زنگ زدن به دوستان

نکته ۳: مهارت های بین فردی خود را بهبود بخشید

شناخت نقطه کور بین فردی اولین قدم است، دست از سرزنش دیگران بردارید.

فرضیات خود را بررسی کنید.

زمانی که استرس دارید یا منفی بافی می کنید فرضیات خود را بررسی کنید.

مثلا اگر شریک زندگی شما تلفنی با شما ناگهانی برخورد کرد عجولانه منفی بافی نکنید، شاید در محل کارش تحت فشار بوده است. از شخص مقابل دلیل رفتارش را نه به شکل متهم آمیز بلکه با رفتاری ملایم بگویید ممکن است اشتباه کنم اما به نظر می رسد…

فرافکنی را متوقف کنید.

منفی بافی، سرزنش کردن دیگران، انتقاد سازنده مثل یک حمله شخصی نسبت به شخص مقابل از علائم فرافکنی است. برای مبارزه با فرافکنی باید احساسات و احساسات بدنی هماهنگ باشد. علائم استرس مثل ضربان قلب سریع، تعریق، زمانی که این حالت ها را دارید چیزی نگویید مکث کنید و نفس عمیق بکشید.

مسئولیت نقش خود را به عهده بگیرید.

مسئولیت پذیر باشید، رفتار شما چه احساسی به عزیزانتان می دهد؟ خود را جای دیگران قرار دهید حق را به آ نها بدهید و حالت تدافعی خود را کاهش دهید.

تشخیص و درمان اختلال شخصیت مرزی

به تنهایی نمی توان DPB را تشخیص داد و باید به دنبال کمک حرفه ای باشیم و به یک روانشناس نیاز دارید تا شما را ارزیابی و تشخیص دقیق دهد.

اهمیت یافتن درمانگر مناسب

یک روانشناس متخصص و با تجربه تفاوت زیادی در درمان DPB ایجاد می کند و از لحاظ روانشناسان درمان این اختلال زمانی موثر است که شامل حمایت خانواده و آموزش مهارت های عاطفی باشد.

برای پیدا کردن درمانگر موثر باید وقت بگذارید، از روانشناسی که با او احساس امنیت می کنید و متعهد به دستوراتش هستید، کمک بگیرید.

روی درمان دارویی حساب نکنید.

هیچ دارویی برای درمان DPB تایید نشده و این بدین معناست که دارو برای درمان این اختلال مفید نیست.

اما پزشک در شرایط زیر ممکن است در کنار آموزش دارودرمانی را هم در نظر بگیرد:

• شما هم DPB و هم افسردگی داشته باشید.
• اضطراب شدید داشته باشید.
• توهم و افکار عجیب غریب را تجربه کنید.
• احساس خودکشی و آسیب رساندن به خود و دیگران داشته باشید.
• نحوه برخورد با افراد بدبینبدبینی عمیقاً در شخصیت فرد ریشه دارد. اگر تغییری در شرف وقوع باشد، بدبین چیزی از آن نمی خواهد. اجازه ندهید نگرش منفی او کل تیم را آلوده کند.بهترین راه برای دستیابی به این هدف، نشان دادن آگاهانه دستاوردهای خود، انعکاس و پردازش شکست ها با هم و اطمینان از خلق و خوی خوب در محل کار است. هنگام برخورد با بدبین ها، ناآگاهی نیز راه حلی نیست. از سوی دیگر، نگرش عموماً بی اعتماد آنها، گاهی مشکلاتی را برمی انگیزد که برای خوش بینان پنهان می ماند.بنابراین، توصیه می‌شود که به اعتراض‌های افراد بدبین گوش فرا دهید و همه چیز را به‌طور قاطعانه به عنوان تاریک و ناامید تلقی نکنید. چالش این است که ایرادهای جدی را از بدبینی محض تشخیص دهیم.

منبع : بدبینی و شکاکیت تا اختلالات روانی

شرق تهران

مرکز مشاوره ستاره زندگی دارای شعبه فعال در شرق تهران که در حال حاضر با مجرب ترین متخصصین حوزه سلامت روان و مجهز ترین دستگاه های نوروتراپی درحال فعالیت است.

غرب تهران

مرکز مشاوره ستاره زندگی دارای شعبه فعال در غرب تهران که در حال حاضر با مجرب ترین متخصصین حوزه سلامت روان و مجهز ترین دستگاه های نوروتراپی درحال فعالیت است.

خدمات به همراه تعرفه ها:

خدمات این مرکز به 2 صورت پرداخت جلسه ای و پرداخت پکیج که با تخفیف همراه است به شرح ذیل است:

چرا نوروفیدبک خوب است؟

فعالیت مغز شما در طول روز بسته به کاری که انجام می دهید متفاوت است. با این حال، در یک مغز بی نظم، امواج مغزی با فرکانس غیرعادی آهسته یا سریعتر ممکن است در زمان نامناسبی رخ دهد که منجر به علائم مرتبط با اختلالات عصبی فیزیکی می شود.
نوروفیدبک به هر مراجع می آموزد که فعالیت مغز خود را تنظیم کند و آن را به سمت الگوهای عملکردی تر هدایت کند، که به مغز اجازه می دهد بهینه تر عمل کند و علائم منفی را کاهش دهد. هنگامی که این مهارت آموخته شود، مراجع می تواند بهبودی طولانی مدت را تجربه کند(منبع).

با افزایش محبوبیت درمان نوروفیدبک، افراد بیشتری به مزایای آن علاقه مند می شوند. جذاب ترین ویژگی ها روش های جامع، غیر تهاجمی و حداقل عوارض جانبی است. علاوه بر این، این روش به یک عمل توسط درمانگران در سراسر جهان تبدیل شده است و جایگزین مناسبی برای بیماران مقاوم به درمان است.
نوروفیدبک یک عمل ابتکاری با شواهد بالینی فراوان از اثربخشی آن و آینده امیدوارکننده ای در زمینه درمان است(منبع). 

نوروفیدبک برای چه مشکلاتی خوب است؟

نوروفیدبک یک روش برتر است زیرا فقط علائم را کاهش نمی دهد. آن چیزی که باعث ایجاد علائم یا مشکلات در  در مغز شما می شود را بررسی می کند و به طور دائم تغییر می دهد. مغز شما می آموزد که چگونه پس از تمرین خود را به گونه ای تنظیم کند که علائم یا رفتارهای مشکل ساز را به طور مداوم کاهش دهد. نوروفیدبک غیر تهاجمی، بدون درد است و همچنین در مقایسه با سایر شیوه های سلامت روان می تواند نسبتا سریع باشد(منبع).

درمان نوروفیدبک ممکن است بسیاری از شرایط سلامت روان را بهبود بخشد، از جمله:

• ADHD و ADD
• اختلالات استرس
• درمان افسردگی
• درمان اضطراب
• درمان تروما
• درمان PTSD
• موارد وحشت زدگی
• اختلال طیف اوتیسم
• سردرد، میگرن 
•  مشکلات حافظه(منبع)

نوروفیدبک چگونه باعث درمان می شود؟

نوروفیدبک نوعی بیوفیدبک است که به شما کمک می کند امواج مغزی خود را به طور طبیعی (بدون دارو) هماهنگ کنید. در طول جلسات نوروفیدبک، مغز شما “یاد می گیرد” که چگونه امواج سریع یا آهسته غیرعادی را به محدوده طبیعی برساند. شما بنشینید و فیلم تماشا کنید در حالی که ما امواج مغز شما را زیر نظر داریم.

وقتی امواج مغزی شما خوب است (یعنی در محدوده بهینه قرار دارند)، با تماشای فیلم بدون وقفه پاداش دریافت می کنید. اما وقتی حواس‌تان پرت می‌شود و امواج مغزتان به محدوده غیرعادی می‌لغزد، صفحه‌ی جلوی شما محو می‌شود. این تجربه منفی به مغز شما کمک می کند تا نوسانات خود را به سمت محدوده بهینه حرکت دهد(منبع).

نوروفیدبک برای چه افرادی مناسب است؟

منابعی مانند اتحاد بین المللی گواهی بیوفیدبک (BCIA) بیان کرده اند که نوروفیدبک و بیوفیدبک برای همه سنین مناسب است. یک توصیه رایج این است که نوروفیدبک و بیوفیدبک ابتدا می توانند از سنین 5 تا 6 سالگی انجام شوند. برای کودکان و افرادی که مشکلات رشدی پیچیده ای دارند، می توانیم یک برنامه یکپارچه را با تیم کاردرمانی خود تسهیل کنیم تا آنها را برای آموزش مغز آماده کنیم(منبع).

تعداد جلسات نوروفیدبک:

تعداد جلسات معمولی برای هیچ فردی وجود ندارد. هر فردی منحصر به فرد است و با سرعت متفاوتی واکنش نشان می دهد، همانطور که تمرینات خود را در باشگاه انجام می دهد. یک سوال بهتر این است: چه مدت باید منتظر بمانید تا ببینید آیا نوروفیدبک برای شما کار می کند؟ بیشتر افراد در 5 تا 10 جلسه متوجه تغییراتی خواهند شد. دیدن تغییرات کوچک در طی 2 یا 3 جلسه غیر معمول نیست.

برخی از افراد آموزش خود را در 10 جلسه تکمیل می کنند، برخی دیگر در 20 جلسه، و کسانی که مشکلات واقعا پیچیده دارند می توانند 50 تا 40 جلسه را طی کنند. پیشرفت می تواند تحت تأثیر رژیم غذایی و تغذیه، سلامت متابولیک، داروها و شیوه زندگی باشد.

 نوروفیدبک یک یادگیری است. هنگامی که یادگیری نوروفیدبک برقرار شد، بسیاری از افراد دیگر نیازی به انجام آن ندارند یا ممکن است نیاز به تنظیم های گاه به گاه داشته باشند. درست مانند دوچرخه سواری، وقتی یاد گرفتید، واقعاً فراموش نمی کنید(منبع).

منبع : خدمات بهترین مرکز نوروفیدبک تهران 

حتما شنیده اید همه ما 24 ساعت در روز وقت داریم و نحوه استفاده از هر دقیقه تفاوت را ایجاد می کند و با این حال، علیرغم دانستن فواید مولد بودن، همه ما در اتلاف وقت مقصریم. رسانه‌های اجتماعی سبب به تعویق انداختن کارها، انجام چند کار و انرژی گذاشتن بر روی اولویت‌های اشتباه تنها برخی از راه‌هایی هستند که ما خواسته یا ناخودآگاه وقت خود را تلف می‌کنیم. اما جالب اینجاست که ما ترجیح می دهیم کار دیگری را بر هیچ کاری انجام دهیم(منبع).

دلایل اصلی اتلاف وقت

از دلایل اتلاف وقت می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بی نظم بودن
• پیگیری اخبار
• پیگیری مداوم شبکه های اجتماعی
• نگرانی بی دلیل(منبع)
• ترس از شکست و یا بازخورد منفی
•  شما اتلاف وقت را به عنوان یک استراتژی مقابله ای یاد گرفته اید
• امیدواریم که این کار به خودی خود یا توسط شخص دیگری انجام شود
• ترس از تغییر(منبع)

 چگونگی مقابله با اتلاف وقت:

• اهداف و خواسته های واقعی خود را مشخص کنید
• روز خود را برنامه ریزی کنید
• زودتر از خواب بیدار شوید
• ابتدا روی مهمترین وظایف خود کار کنید
• اپلیکیشن های حواس پرتی را مسدود کنید
• کارهای کم ارزش را در زمان های خاص انجام دهید
• کار عمیق انجام دهید
• ضرب الاجل تعیین کنید
• انرژی خود را مدیریت کنید
• از تکنیک پومودورو استفاده کنید
• فعالیت ها و سرگرمی هایی را انجام دهید که واقعاً زندگی شما را غنی می کند(منبع)

تکنیک‌های مدیریت زمان

تکنیک پومودورو:

زیبایی تکنیک پومودورو در سادگی و سازگاری آن نهفته است. در اینجا نحوه عملکرد آن آمده است:

1. یک کار را برای کار انتخاب کنید.
2. یک تایمر را برای 25 دقیقه تنظیم کنید .
3. تا زمانی که تایمر زنگ می زند، بدون وقفه روی کار کار کنید.
4. یک استراحت کوتاه 5 دقیقه ای داشته باشید.
5. هر 4 پومودورو، 20 تا 30 دقیقه استراحت کنید(منبع).

تکنیک مدیریت زمان کانیان:

می‌توانید با کشیدن ستون‌ها روی تخته سفید شروع کنید. بیایید 3 ستون ساده را تصور کنیم:

• کار های منتظر انجام
• لیست کار در حال انجام
• لیست کار انجام شده(منبع)

تکنیک مدیریت زمان getting things done

1. گرفتن(هر آنچه را که در ذهن خود دارید را بنویسید)
2.  شفاف سازی
3. سازماندهی
4.  منعکس کنید
5.  درگیر شوید(مشخص کنید در هر زمان چه کاری را می خواهید انجام دهید)(منبع)

تکنیک مدیریت زمان timeboxing

تکنیک مدیریت زمان جعبه زمانی شامل 5 مرحله است:

1. وظایف مناسب را پیدا کنید
2. اهداف خود را مشخص کنید
3. زمان را تنظیم کنید
4. کار کنید و نتایج خود را ارزیابی کنید
5. پاداش خود را مطالبه کنید(منبع)

تکنیک مدیریت زمان time blocking

در اینجا یک فرآیند گام به گام برای نحوه مسدود کردن روز شما آمده است:

1. وظایف خود را مشخص کنید. کارهایی را که باید در هفته انجام دهید فهرست کنید. اگر به لیست کارهایی که انجام می دهید عادت ندارید و به محض رسیدن به وظایف خود رسیدگی می کنید، یک هفته وقت بگذارید تا کارهایی که انجام می دهید را پیگیری کنید. هنگامی که وظایف خود را شناسایی کردید، آنها را بر اساس اهمیت و فوریت اولویت بندی کنید – ماتریس آیزنهاور یک چارچوب عالی برای آن است.
2. بلوک های کاری خود را ایجاد و زمان بندی کنید. برای هر کار یا گروهی از کارها دوره های خاصی را تعیین کنید و از یک برنامه ریز یا تقویم دیجیتال برای ترسیم نقشه روز خود استفاده کنید. می‌توانید صبح‌ها برای کارهای کاری با اولویت بالا، ظهر برای جلسات و اواخر بعد از ظهر برای کارهای اداری و ایمیل‌ها را مسدود کنید.
3. برنامه خود را متعادل کنید علاوه بر وظایف مربوط به کار، می توانید کارهای شخصی، استراحت و فعالیت های اوقات فراغت را نیز شامل شود. حتماً برای استراحت و شارژ مجدد استراحت کنید!
4. به برنامه خود پایبند باشید. برنامه خود را تا جایی که ممکن است به دقت دنبال کنید و فقط بر روی وظیفه ای که به هر بلوک کاری اختصاص داده شده است تمرکز کنید. اگر کاری تمام نشد، به جای تمدید بلوک فعلی، آن را به بلوک آینده منتقل کنید.
5. روز خود را مرور کنید و تنظیمات را انجام دهید. در پایان هر روز کاری، کارهایی را که به پایان نرسانده اید – و همچنین کارهای جدیدی که وارد شده اند – مرور کنید و بلوک های زمانی خود را برای بقیه هفته مطابق با آن تنظیم کنید(منبع).

قانون 80/20

قانون 80/20 تکنیکی است که توسط اقتصاددان ایتالیایی ویلفردو پارتو ایجاد شده است. این ایده این است که 20٪ از اقدامات مسئول 80٪ از نتایج هستند. هدف تجزیه و تحلیل پارتو این است که به شما کمک کند کارهایی را که در حل مشکلات مؤثرتر هستند اولویت بندی کنید(منبع).

تکنیک مدیریت زمان ماتریس آیزنهاور

ربع 1: انجام دهید

ربع اول، ربع «انجام» است، و این جایی است که هر کار فوری و مهم را انجام می دهید. وقتی کاری را در لیست کارهای خود می بینید که باید اکنون انجام شود، پیامدهای روشنی دارد و بر اهداف بلندمدت شما تأثیر می گذارد، آن را در این ربع قرار دهید.

در مورد اینکه کدام وظایف در این ربع قرار می گیرند، نباید تردیدی وجود داشته باشد، زیرا اینها وظایفی هستند که در جلوی ذهن شما هستند و احتمالاً بیشترین استرس را به شما وارد می کنند.

ربع 2: برنامه ریزی

ربع دوم، ربع «برنامه» است، و این جایی است که شما وظایفی را که فوری نیستند اما همچنان مهم هستند، قرار می دهید. از آنجایی که این وظایف بر اهداف بلندمدت شما تأثیر می گذارد، اما نیازی به انجام فوری ندارند، می توانید این وظایف را برای بعد برنامه ریزی کنید. شما بلافاصله پس از انجام وظایف در ربع اول با این وظایف مقابله خواهید کرد. می توانید از نکات مدیریت زمان مختلف برای انجام وظایف این ربع کمک بگیرید.

ربع 3: وکالت

ربع سه، ربع «نماینده» است، و این جایی است که شما وظایفی را که فوری هستند اما مهم نیستند، قرار می دهید. این وظایف باید اکنون تکمیل شوند، اما بر اهداف بلند مدت شما تأثیری ندارند.

از آنجایی که شما وابستگی شخصی به این وظایف ندارید و احتمالاً برای تکمیل آنها به مجموعه مهارت خاصی نیاز ندارند، می توانید این وظایف را به سایر اعضای تیم خود محول کنید. واگذاری وظایف یکی از کارآمدترین راه‌ها برای مدیریت حجم کاری شما و دادن فرصت به تیم شما برای گسترش مجموعه مهارت‌های خود است.

ربع 4: حذف

هنگامی که فهرست کارهای خود را مرور کردید و وظایفی را به سه ربع اول اضافه کردید، متوجه خواهید شد که تعداد کمی از کارها باقی مانده است. کارهای باقی مانده کارهایی هستند که فوری یا مهم نبودند.

این حواس پرتی های بی اهمیت و غیر فوری به سادگی مانع رسیدن شما به اهدافتان می شوند. این موارد باقیمانده را در لیست کارهای خود در ربع چهارم، که ربع «حذف» است، قرار دهید(منبع).

ایجاد تعادل بین کار، خانواده و تفریح

• پس از پایان کار با گوش دادن به رادیو یا پادکست یا خواندن کتاب، آرام شوید.
• سعی کنید بعد از کار ورزش کنید تا استرس را از بین ببرید.
• سعی کنید قبل از رفتن به محل کار و زمانی که به خانه برگشتید یک تمرین تمرکز حواس را در ماشین خود انجام دهید.
• یک تماس تلفنی هندزفری با عزیزانی که در راه خانه هستند برقرار کنید تا به آنها رسیدگی کنید و کار را پشت سر بگذارید.
• روتینی را تنظیم کنید مانند تعویض لباس هایتان وقتی به خانه می رسید، چند نفس عمیق بکشید و توجه خود را به زمان حال برگردانید(منبع).

برای اینکه متوجه شوید کدام تکنیک مدیریت زمان برای شما میتواند مفید باشد بهتر است از یک مشاور کمک بگیرید.

منبع : چگونه مهارت مدیریت زمان را در خود تقویت کنیم؟

درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکت چشم (EMDR) ابتدا در سال 1987 برای درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) توسعه یافت و توسط مدل پردازش اطلاعات تطبیقی انجام می شود(منبع).

حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم چیست؟

درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR) یک تکنیک درمانی سلامت روان است. این روش شامل حرکت دادن چشم ها به روشی خاص در حین پردازش خاطرات آسیب زا است. هدف EMDR این است که به شما کمک کند تا از تروما یا سایر تجربیات ناراحت کننده زندگی بهبود پیدا کنید. در مقایسه با سایر روش های درمانی، EMDR نسبتاً جدید است. اولین کارآزمایی بالینی که EMDR را بررسی کرد در سال 1989 بود. ده ها کارآزمایی بالینی از زمان توسعه EMDR نشان می دهد که این تکنیک موثر است و می تواند سریعتر از بسیاری از روش های دیگر به فرد کمک کند(منبع).

 EMDR یک درمان فردی است که معمولاً یک تا دو بار در هفته و در مجموع 12-6 جلسه انجام می شود، اگرچه برخی از افراد از جلسات کمتری بهره مند می شوند. جلسات را می توان در روزهای متوالی برگزار کرد(منبع).

چه کسانی به درمان EMDR  نیاز دارند؟

گسترده ترین استفاده از EMDR برای درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است. ارائه دهندگان مراقبت های روانی نیز از آن در درمان شرایط زیر استفاده می کنند:

• اختلالات اضطرابی: اختلال اضطراب فراگیر، اختلال هراس، فوبیا و اضطراب/فوبیا اجتماعی.
• اختلالات افسردگی: اختلال افسردگی اساسی، اختلال افسردگی مداوم و افسردگی مرتبط با بیماری.
• اختلالات تجزیه ای: اختلال هویت تجزیه ای یا فراموشی و مسخ شخصیت یا عدم تحقق.
• اختلالات خوردن: بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری.
• نارسایی جنسیتی: احساس می کنید که جنسیت شما با جنسیتی که در بدو تولد به شما اختصاص داده شده متفاوت است.
• اختلال وسواس فکری جبری (OCD)،
• اختلال بدشکلی بدن
•  اختلال احتکار
• اختلالات شخصیت: اختلال شخصیت مرزی، اختلال شخصیت اجتنابی و اختلال شخصیت ضد اجتماعی.
• اختلالات تروما: اختلال استرس حاد، PTSD و اختلال سازگاری(منبع).

مراحل انجام EMDR:

نقشه 8 مرحله EMDR به عنوان راهنمای هدف درمان EMDR عمل می کند: “تسهیل پردازش اطلاعات سریع”. فهمی که بر اساس آن درمان EMDR ساخته شده است این است که هر فرد توانایی طبیعی برای بهبودی دارد.

 همه ما در زندگی شرایط سختی را پشت سر می گذاریم. اغلب، ما قادریم اطلاعات (تصاویر، مناظر، صداها، احساسات، احساسات، افکار) از این رویدادها را خودمان یا با کمک دوستان و خانواده «پردازش» کنیم. برای روشن شدن، «پردازش» در درمان EMDR به این توانایی طبیعی برای ادغام احساسات، باورها و احساسات بدن ما در مورد یک تجربه اشاره دارد.

 اگر تجربه‌ای «پردازش شده» باشد، می‌توانیم درک کنیم که یک تجربه منفی بوده است، اما همچنین می‌توانیم آن را به اطلاعات مثبت یا مفید در رابطه با تجربه مرتبط کنیم. این مطالب مثبت یا مفید می‌تواند شامل درس‌های آموخته‌شده، تغییرات مفید در احساس و احساس بدن، یادآوری میزان قوی بودن ما، ارتباط با موفقیت‌های گذشته، یا آگاهی از اینکه چگونه اقدامات آینده را می‌توان به دلیل تجربه هدایت کرد.

 به عبارت دیگر، «پردازش» یک تجربه به معنای معنا بخشیدن به تجربه است و همچنین دیگر از آن احساس مزاحمت نمی کند(منبع).

در طول یک جلسه EMDR، درمانگر مراجع را از طریق یک سری روش های استاندارد طراحی شده برای تحریک فعالیت مغزی دوطرفه راهنمایی می کند. این تحریک دو طرفه را می توان از طریق روش های مختلفی انجام داد که رایج ترین آن حرکت چشم ها به پهلو است(منبع).

8 مرحله انجام EMDR:

فاز 1: مصاحبه اولیه

مرحله 2: آماده سازی مراجع

فاز 3: ارزیابی حافظه هدف

فاز 4: حساسیت زدایی

فاز5: همراه کردن باور مثبت با رویداد مورد نظر

فاز 6: اسکن بدن

فاز 7: برگشتن به حال

مرحله 8: ارزیابی نتایج درمان(منبع).

استرس پس از سانحه چیست؟

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک وضعیت سلامت روان است که در اثر یک رویداد بسیار استرس زا یا وحشتناک ایجاد می شود یا بخشی از آن یا به صورت کامل. علائم ممکن است شامل فلاش بک، کابوس، اضطراب شدید و افکار غیر قابل کنترل در مورد رویداد باشد.

اکثر افرادی که رویدادهای آسیب زا را می گذرانند ممکن است برای مدت کوتاهی برای سازگاری و کنار آمدن با مشکل مواجه شوند. اما با گذشت زمان و مراقبت خوب از خود، معمولاً بهتر می شوند. اگر علائم بدتر شوند، ماه ها یا سال ها طول بکشند و بر توانایی آنها برای عملکرد روزانه تأثیر بگذارند، ممکن است دچار PTSD شوند(منبع).

علائم PTSD:

افراد مبتلا به PTSD دارای افکار و احساسات شدید و مزاحم مرتبط با تجربه هستند که مدت ها بعد از رویداد ادامه می یابد. PTSD شامل پاسخ های استرس مانند:

• اضطراب، خلق افسرده، یا احساس گناه یا شرم.
• داشتن فلاش بک یا کابوس.
• اجتناب از موقعیت ها، مکان ها و فعالیت های مرتبط با رویداد آسیب زا.
• این علائم باعث ناراحتی و اختلال در عملکرد روزانه شما می شود(منبع). 

درمان PTSD با EMDR:

درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم، که معمولا به عنوان EMDR شناخته می شود، یک روش درمانی سلامت روان است.

 EMDR شرایط سلامت روانی را که به خاطر خاطراتی از رویدادهای آسیب زا در گذشته شما رخ می دهد، درمان می کند. 

این درمان بیشتر به دلیل نقشش در درمان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شناخته شده است، اما استفاده از آن برای درمان بسیاری از شرایط دیگر در حال گسترش است(منبع).

به نظر می‌رسد استفاده از حرکات سریع چشم اضطراب ناشی از ضربه را تسکین می‌دهد، به طوری که می‌توان رویداد اصلی را از منظری جداتر مانند تماشای فیلمی از آنچه اتفاق افتاده مشاهده کرد. این شما را قادر می‌سازد به روش‌های مثبتی برای بازفرستادن آسیب اصلی (فرآوری مجدد)، و آزادسازی بارهای احساسی منفی ذخیره شده بدن در اطراف آن (حساسیت زدایی) دسترسی داشته باشید.

برخی دیگر بر این باورند که بخش‌هایی از مغز را که به عنوان مکانیزم مقابله‌ای در طی یک رویداد آسیب‌زا «خاموش» شده‌اند، دوباره فعال می‌کند. به این ترتیب، مغز شما تجربه را بازنگری می‌کند و به احساسات منفی و دردناک اجازه می‌دهد تا جای خود را به احساسات قوی‌تر و حل‌شده‌تر بدهند(منبع).

EMDR با کمک به افراد برای عبور از تروما، اضطراب یا برخی دیگر از اختلالات سلامت روان کار می کند. اما اگر بیماری دارید که با آن متولد شده اید یا از طریق خانواده شما منتقل شده است، یا با عوارض ناشی از آسیب مغزی روبرو هستید، EMDR ممکن است مناسب یا مفید نباشد(منبع).

منبع : EMDR در روانشناسی⭐ پایان دردهای گذشته و PTSD