تاثیر آلودگی صوتی بر دستگاه عصبی

سر و صدا در سطوح پایین، باعث نمی شوند از آستانه سیستم سیگنال های حسی عبور کند و آسیب وارد کند.
برای سطوح بالا به آن نویز می گویند که به سیستم عصبی آسیب وارد می کند ولی سیگنال های زیر آستانه هیچ آسیبی وارد نمی کنند.

در گذشته های اخیر، آلودگی هوا همچنین باعث بیماری های سیستم عصبی مرکزی (CNS) از جمله سکته مغزی، بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون و اختلالات عصبی توسعه ای همراه بوده است. علاوه بر این، التهاب سیستمیک ناشی از تنفسی و قلبی سیستم می توانید بر سلامت تاثیر گذارد.

صدای ناخواسته ( صدا ) می تواند به سلامت فیزیولوژیکی آسیب برساند. آلودگی صوتی است سبب بیماریهایی از جمله اختلالات قلبی و عروقی، فشار خون، بالا بودن سطح استرس، وزوز گوش، کاهش شنوایی، اختلالات خواب، و دیگر مضر و اخلال در ارتباط اثرات.

علاوه بر ایجاد کم شنوایی، قرار گرفتن در معرض سر و صدای زیاد باعث فشار خون و ضربان قلب نیز می شود، باعث تحریک پذیری، اضطراب و خستگی ذهنی می شود و در خواب، تفریح ​​و ارتباط شخصی دخالت می کند. بنابراین کنترل آلودگی صوتی در محیط کار و جامعه از اهمیت بالایی برخوردار است.

اضطراب نویز چیست؟
میسوفونیا نوعی اختلال است که در آن صداهای خاص واکنشهای احساسی یا فیزیولوژیکی را تحریک می کنند که برخی با توجه به این شرایط ممکن است غیر منطقی تلقی کنند. کسانی که سوءاستفاده دارند ممکن است آن را وقتی صدای “شما را دیوانه می کند” توصیف کنند. واکنش آنها می تواند از عصبانیت و دلخوری تا وحشت و نیاز به فرار باشد.

وقتی که به طور عادی عمل می کنید، اعصاب تقریباً مثل کشتی ای که در آب می چرخد، به آرامی صدای نگران کننده ایجاد شده را تقلیل می کنند. در حین محاصره ، مانند صرع، اعصاب تغییر می یابند تا آژیر وحشت زده شو، سر و صدایی که مانند زنگ اضطراری به نظر می رسد.
اعصاب در مجاورت بیش از حد سر و صدا آسیب می بیند.