رابطه بین شادی، سن و زیبایی

لبخند بزن، عزیزم!

تحقیقات جدید نشان می‌دهند که شادی باعث می‌شود جوان‌تر به نظر برسید. ولی، تناقضی نیز وجود دارد.

این صحبت های یک فرد چهال ساله است که به روان شناس خود گفته است:

“من هفته قبل 40 ساله شدم ، بنابراین مسئله سن ذهن من را بیشتر از قبل مشغول کرده است. در این زمان می بینم که همش مجبورم از جملات تعارفی نه ممنونم، متشکرم، نظر لطف شماست و یا چشماتون جوون می بینه در برابر جملاتی مثل خوب موندین و ماشالله اصلا بهت نمی خوره، استفاده کنم. من واقعاً 40 ساله هستم و بسیاری از دوستان من نیز 40 سال دارند –  ولی هیچ کدام این جملات را از سر تعارف نمی گویند بلکه همه می دانند که می توان هم چهل ساله بود و هم هم چنان خوش تیپ بنظر رسید. ما فهمیده ایم که این دو جدا از هم نیستند”.

در مورد افزایش سن و پیری بیشتر بخوانید:

پذیرش و کنار آمدن با فرآیند پیری

پدیده اصلی که باعث تعجب می شود اینست که چه چیزی باعث می شود به یک نفر بگوییم کمتر از سنش به نظر می رسد (خصوصاً از لحاظ منطقی می‌توان استدلال کرد که اگر شما پیر باشید، پیری آن چیزی است که به نظر می‌رسد و در چهره شماست).  قسمتی از این تعارفات مربوط به قرن‌ها تلاش ناقص برای تفسیر برابر سازی جوانی و زیبایی است. قسمتی از تصور ما از پیری اکنون تغییر پیدا کرده است که آگاه‌تر از آن چیزی هسیتم که باعث می‌شود پیر به نظر برسیم؛ ما از ضد آفتاب‌ها و رتینول‌ها آگاه هستیم و دیگر انتظار نداریم زنان بالای 35 سال موهای بهم ریخته داشته باشند. قسمتی از این قضیه مربوط به اینست که افراد از انچه واقعا پیری به نظر می رسد اگاهی ندارند.

قسمتی از مسئله سن ممکن است با لذت و شادی در ارتباط باشد. یک مطالعه جذاب در دانشگاه میسوری انجام شده که به بررسی این موضوع پرداخته است که آیا رابطه‌ای بین ادراک سن و بیان عواطف وجود دارد یا خیر. مشخص شده است که: چهره‌‌هایی که ابراز هیجانی شادی بیشتری داشتند جوان‌تر مورد قضاوت قرار می‌گیرند و چهره‌هایی که حالت غمگینی را نشان می‌دهند پیرتر مورد قضاوت قرار می‌گیرند. ولی، یافته سوم است که باعث می‌شود این را به ایده پیری و تعریف و تمجید نسبت دهیم: زمان بیشتری طول کشید تا شرکت کنندگان در مطالعه بتوانند سن چهره‌های پیر شاد و چهره‌های جوان غمگین را در مقایسه با چهره‌های دارای حالات خنثی ارزیابی کنند. همینطور است، وقت بیشتری طول کشید تا شادی را با سن یا غمگینی را با جوانی مرتبط کنند چون، این در مقابل آن چیزی قرار دارد که از زندگی عاطفی خود در رابطه با سن انتظار داریم.

هیچ کدام از یافته‌های مطالعه به طور مستقیم مربوط به زیبایی نیستند. هنوز هم با گذشت زمان و پیشرفت امور، هنگامی که مردم در مورد سن من اظهار نظر می‌کنند، تقریباً همیشه این کار را از روی ظاهر انجام می‌دهند. این طور نیست که شما40 ساله نیستید؛ بلکه چهل ساله به نظر نمی رسید. و هنگامی که مردم می‌گویند 40 ساله به نظر نمی‌رسید می دانید که آن‌ها فکر می‌کنند که در حال تعریف و تمجید از شما هستند. پس، این مطالعه باعث جالب است که آیا مردم می‌گویند 40 ساله به نظر نمی‌رسید چون، به اندازه کافی غمگین نیستید تا وارد میانسالی شوید یا خیر. هنگامی که می‌گوییم کسی جوان‌تر از سن واقعی خود به نظر می‌رسد، ممکن است از چهره یا جوانی آن‌ها تعریف و تمجید نکنیم بلکه از زندگی عاطفی آن‌ها تعریف کنیم.

این احتمال که زندگی عاطفی ما در برابر اظهار نظرهای مختلف قرار دارند خصوصاً در مورد خانم‌ها صادق است که ترغیب می‌شوند تا همیشه شاد به نظر برسند. برخی اوقات، حتی افراد غریبه به نوعی به ما دستور می‌دهند که لبخند بزنیم. ضرورت شادی در امتداد ضرورت زیبایی برای زنان قرار دارد – و این صرفاً تصادفی نیست زیرا، مطالعه‌ای در سال 2011 نشان داد که زنان با حالات چهره شاد جذاب به نظر می‌رسند (جذاب‌ترین حالت برای یک مرد چیست؟ غرور). شادی (یا حداقل نشان دادن شادی) و زیبایی هر دو می‌توانند به منزله مسئولیت برای خانم‌ها باشند که به طور مستقیم به کار عاطفی حس زنانگی که مستلزم آن‌ است متصل شده‌اند. پیری، در این زمینه، ایده حس زنانگی خوب – یک خانم خوب هنوز هم خانمی جوانی است، حتی اگر طیف آنچه که جوانی را تعریف می‌کند گسترش دهیم – را به گونه‌ای به طور بالقوه از بین می‌رود پیچیده می‌کند. هنگامی که مردم می‌گویند من و دوستان 40 ساله‌ام 40 ساله به نظر نمی‌رسیم، آن‌ها درباره پوست واقعی یا ویژگی‌های ما اظهار نظر نمی‌کنند بلکه درباره انتظارات خود از پیری این کار را انجام می‌دهند. ما بسیار بیخیال، یا بسیار آسوده، یا بسیار احمق یا بسیار شوخ طبع یا بسیار شاد هستیم تا 40 ساله به نظر برسیم.

به سادگی با جایگزین کردن پیری با جوانی در معادله شادی-جوانی-زیبایی، ماهرانه فرمول را مختل می‌کنیم. مطمئناً من زیباتر از 10 سال پیش نیستم. ولی، شادتر هستم – آنچه که با افزایش سن انتظار داریم شامل رضایتمندی بیشتر از ظاهر خود – و دیگران شادی را جوانی درک می‌کنند. فرمول، برای من و بسیاری از خانم‌هایی که وارد میانسالی می‌شوند، به تغییر یافتن ادامه می‌دهد. شاید در نهایت به قدر کافی تغییر خواهد کرد تا مفهوم خانم خوب را از بین ببرد.

نکته‌ای کلیدی در اینجا آن است که اگر شما لبخند بزنید، جوان‌تر و بهتر به نظر خواهید رسید. ولی، این نتیجه گیری رضایت بخش نیست. اگر با افزایش سن شادتر شویم، با یک معیار بهتر نیز به نظر خواهیم رسید – ولی، هنوز هم نمی‌پذیریم تا به افزایش سن با آن دیدگاه نگاه کنیم.

با اینکه مطالعاتی که نشان می‌دهند مردم بعداً در زندگی شادتر هستند به قدر کافی عمومیت پیدا کرده‌اند که اکثر ما متعجب نخواهیم شد اگر بشنویم شادی با پیری افزایش پیدا می‌کند ولی، به یاد داشته باشید مردم سرعت کمتری برای مرتبط کردن شادی با پیری نسبت به شادی و جوانی داشتند. با اینکه این استدلال وجود دارد که سن مساویست با شادی و شادی مساویست با زیبایی ولی، در عوض، ما هنوز هم اصرار می‌کنیم که زیبابی مساویست با جوانی و جوانی مساویست با شادی پس، با افزایش سن زیبایی به وجود می‌آید. و طریقی که امروزه واقعاً به افزایش سن نگاه می‌کنیم این مسئله را تا حدی منعکس می‌کنند. یکی از حقایق مورد علاقه در این باره آن است که آنا بنکرافت هنگامی که نقش خانم رابینسون را بازی کرد 36 سال داشت. کیم کارداشیان در اکتبر 36 ساله می‌شود. ما به خوبی می‌دانیم که افراد بزرگ‌تر از 35 سال با تعریف منسوخ ما از آن پیر نیستند. ولی، ریاضی ذهنی ما هنوز هم معادله را جمع می‌کند.

البته مغز انقدر منطقی کار نمی کند تا به خاطر عامل شادی سن را با زیبایی برابر فرض کند. ادراک ما از زیبایی ظریف‌تر از آن است و قسمتی از شیفتگی زیبایی انسان آن است که عنصری از رمز و رازها در آن وجود دارد. ولی، اگر ادراک خود از سن را با آنچه که می‌دانیم درباره افزایش سن حقیقت دارد هماهنگ‌تر کنیم، شاید بتوانیم به ترکیب تجربه زندگی خود از پیری و شادی با ایده‌های گفتاری درباره زیبایی نزدیک‌تر شویم.

منبع: ساینس دیلی