برای پخش فایل مرورگر خود را آپدیت کنید یا از اینجا فایل را دانلود نمایید.
تاریخ:31 می 2016
منبع: دانشگاه McGill
چکیده:
در مرحله ای از سیکل طبیعی خواب، چشم های ما با سرعت حرکت می کنند، در این مرحله از خواب است که رویاها پدیدار می شوند. آیا این مرحله ازخواب در شکل گیری حافظه ما نقش دارند؟، این سوال برای چندین دهه مورد بحث دانشمندان بوده است. اما هم اکنون نتایج یک تحقیق جدید، شواهد محکمی ارائه کرده است که وجود این رابطه را دست کم در موش های آزمایشگاهی، اثبات می کند.
رویا دیدن و حرکت سریع چشم (REM)، به عنوان مرحله ای حیاتی از سیکل طبیعی خواب در پستاندارن، و از جمله انسان کاملا شناخته شده است.
این مسئله که آیا مرحله ای از خواب که در آن چشم ها با سرعت حرکت می کنند (REM) و رویا دیدن شروع می شود، به صورت مستقیم در شکل گیری حافظه نقش دارند، طی چندین دهه به شدت مورد بحث دانشمندن قرار گرفته است.
هم اکنون، دانشگاه برن و دانشگاه سلامت روان داگلاس (McGill) مطالعه ای را در مجله ی Science منتشر کرده اند که شواهدی را حاکی از وجود این رابطه، دست کم در موش ها، ارائه می دهد.
دکتر سیلویا ویلیامز محقق و استاد روانشناسی دانشگاه McGill می گوید: “ما می دانستیم اطلاعاتی که به تازگی دریافت شده اند پیش از آنکه در مغز منسجم و یک پارچه شوند، به صورت انواع جداگانه ای از حافظه فضایی یا عاطفی ذخیره می شوند.”
دکتر ویلیامز در ادامه توضیح می دهد که: “این مسئله که مغز این فرایند را به چه صورت انجام می دهد تا پیش از این نامشخص بوده است. ما برای نخستین بار با قاطعیت ثابت کرده ایم که مرحله ی حرکت سریع چشم (REM) در خواب برای شکل گیری حافظه ی فضایی در موش ها کاملا ضروری است.”
دکتر ویلیامز عضو شبکه ی تحقیقاتی CIUSSS de l’Ouestdel’ÎledeMontréa است. او این مطالعه را با همکاری آنتونیآدامانتیرین، از محققان دپارتمان تحقیقات پزشکی دانشگاه برن و مرکز صرع چرخه ی خواب و بیداری بیمارستان دانشگاه برن، نگاشته است.
کوششی در جهت رویا
در صدها مطالعه با استفاده از روش های مرسوم تلاش شده تا فعالیت های نرون ها را هنگام حرکت سریع چشم در خواب، یا همان خوابREM، کنترل کنند اما هرگز موفق نبوده اند. در این مطالعه ی جدید محققان از فن آوری جدید opogenetics استفاده کردند که به دانشمندان اجازه می دهد بوسیله شعاعی از نور با دقت زیاد حجمی از نورونها را هدف قرار داده و فعالیت آنها را کنترل کنند.
دکتر ویلیامز در این باره می گوید: “ما نورونهایی را هدف قرار دادیم که فعالیت ناحیه ی هیپوکامپ مغز را کنترل می کنند. هیپوکامپ ساختاری است حیاتی برای شکل گیری حافظه درزمان بیداری و به عنوان سیستم GPS مغز شناخته می شود.”
برای آزمایش حافظه فضایی طولانی مدت موش ها، دانشمندن ابتدا به موش ها آموختند، در محیطی کنترل شده حاوی دو شئ هم اندازه و هم شکل، شئ جدید را پیدا کنند. موش ها هنگامی که در این محیط قرار می گرفتند بیشتر به موشکافی شئ جدید می پرداختند و به شیئ که قبلا دیده بودند کمتر توجه می کردند، که این نشان می داد موش ها اشیا را به خاطر داشتند.
سپس هنگامی که این موش ها در خواب REM (Rapid Eye Movement) یا همان (سیکلی از خواب که چشم ها با سرعت حرکت می کنند) بودند، محققان با استفاده از امواج نوری، نورون های مربوط به حافظه ی آنها را از کار انداختند تا بتوانند تاثیر آن را در شکل گیری وتثبیت حافظه مشاهده کنند.
روز بعد، این جوندگان دیگر نمی توانستند کارهایی را که فرا گرفته بودند را انجام دهند. در مقایسه با موش های گروه کنترل به نظر می رسید حافظه ی آنها پاک شده و یا دست کم دچار اختلال شده است.
محقق پیشگام این مطالعه، دانشجوی دکترا ریچارد بویس در این باره می گوید: “خاموش کردن همان نورون ها در دوره ای مشابه خارج از خواب REM هیچ تاثیری برروی حافظه نداشت. این نشان می دهد که فعالیت های نورونی صرفا در طول خواب REM برای تحکیم حافظه ضروری است.” او شب های زیادی را برای انجام این آزمایش ها بیدار مانده است.
ارتباط با بیماری های مغزی
REM به عنوان مرحله ای حیاتی از خواب در تمام پستانداران و از جمله انسان شناخته شده است. هر روزه شواهد بیشتری حاکی از رابطه ی کیفیت پایین خواب و بسیاری از اختلالات، مانند بیماری های آلزایمر و پارکینسون بدست می آید. به گفته ی محققان این نگرانی بیشتر در رابطه با ارتباط خواب REM و بیماری آلزایمر وجود دارد، و نتایج این مطالعه نیز نشان می دهد اختلال در خواب REM می تواند به صورت مستقیم با از دست دادن حافظه که در آلزایمر مشاهده می شود، در ارتباط باشد.
منبع:
Boyce, S. D. Glasgow, S. Williams, A. Adamantidis. Causal evidence for the role of REM sleep theta rhythm in contextual memory consolidation. Science, 2016; 352 (6287).
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.